HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  1466 formes différentes pour 5186 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[7, 219]   οἱ Ἕλληνες, καί σφεων ἐσχίζοντο  αἱ   γνῶμαι· οἳ μὲν γὰρ οὐκ
[7, 142]   (κατὰ ταῦτα τὰ ἔπεα συνεχέοντο  αἱ   γνῶμαι τῶν φαμένων τὰς νέας
[7, 134]   Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι αἱ κηρυκηίαι  αἱ   ἐκ Σπάρτης πᾶσαι γέρας δέδονται.
[7, 196]   τῶν ἐν Ἕλλησι· ἔνθα δὴ  αἱ   Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο πολλόν. τῶν
[7, 6]   ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς  αἱ   ἐπὶ Λήμνῳ ἐπικείμεναι νῆσοι ἀφανιζοίατο
[7, 134]   καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι  αἱ   κηρυκηίαι αἱ ἐκ Σπάρτης πᾶσαι
[7, 185]   Ἀσίης, γίνονται αἱ πᾶσαι ἀνδρῶν  αἱ   μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι καὶ ἑξήκοντα
[7, 182]   νηὶ ταύτῃ περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα.  ~αἱ   μὲν δὴ δύο τῶν νεῶν
[7, 188]   πόλιος ἐόντα καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς,  αἱ   μὲν δὴ πρῶται τῶν νεῶν
[7, 185]   μυριάδας δοκέω γενέσθαι. (αὗται ὦν  αἱ   μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι τῇσι ἐκ
[7, 55]   τούτοισι ἄλλος στρατός. καὶ  αἱ   νέες ἅμα ἀνήγοντο ἐς τὴν
[7, 188]   καὶ αὐτοί τε περιῆσαν καὶ  αἱ   νέες αὐτῶν· ὅσας δὲ τῶν
[7, 144]   Ἑλλάδι ἐγένοντο. αὗταί τε δὴ  αἱ   νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον,
[7, 46]   τε γὰρ συμφοραὶ προσπίπτουσαι καὶ  αἱ   νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν ἐόντα
[7, 16]   ἐών· πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα ἐώθασι  αἱ   ὄψιες τῶν ὀνειράτων, τά τις
[7, 185]   τῇσι ἐκ τῆς Ἀσίης, γίνονται  αἱ   πᾶσαι ἀνδρῶν αἱ μάχιμοι μυριάδες
[7, 21]   τὸ πρὸς μεσαμβρίης ἤλασαν. ~αὗται  αἱ   πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ ἕτεραι πρὸς
[7, 235]   τε ἰσθμὸς οὗτος καὶ  αἱ   πόλιες προσχωρήσουσι” ~λέγει μετὰ τοῦτον
[7, 49]   τοι λιμένων ὑποδεξίων, μάθε ὅτι  αἱ   συμφοραὶ τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ
[7, 156]   ἐκράτυνε, καὶ ἦσάν οἱ πάντα  αἱ   Συρήκουσαι· (αἳ δὲ παραυτίκα ἀνά
[7, 29]   ἵνα μή τοι ἐπιδεέες ἔωσι  αἱ   τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων, ἀλλὰ
[7, 123]   καὶ Σάνης· αὗται γὰρ εἰσὶ  αἱ   τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον δὲ
[7, 46]   τεθνάναι βούλεσθαι μᾶλλον ζώειν.  αἵ   τε γὰρ συμφοραὶ προσπίπτουσαι καὶ
[7, 22]   Ἄθως, Σάνη πόλις Ἑλλὰς οἴκηται,  αἳ   δὲ ἐκτὸς Σάνης, ἔσω δὲ
[7, 188]   αἳ δὲ ἐς Μελίβοιαν πόλιν,  αἳ   δὲ ἐς Κασθαναίην ἐξεβράσσοντο· ἦν
[7, 188]   περὶ αὐτὴν τὴν Σηπιάδα περιέπιπτον,  αἳ   δὲ ἐς Μελίβοιαν πόλιν, αἳ
[7, 144]   Ἑλλάδα, ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους.  αἳ   δὲ ἐς τὸ μὲν ἐποιήθησαν
[7, 156]   ἦσάν οἱ πάντα αἱ Συρήκουσαι·  (αἳ   δὲ παραυτίκα ἀνά τ᾽ ἔδραμον
[7, 188]   τὰς δὲ ἐς τὸν αἰγιαλόν·  αἳ   δὲ περὶ αὐτὴν τὴν Σηπιάδα
[7, 23]   Θύσσος Κλεωναί. ~πόλιες μὲν αὗται  αἳ   τὸν Ἄθων νέμονται, ὤρυσσον δὲ
[7, 67]   παρεχόμενοι Ἀριόμαρδον τὸν Ἀρτυφίου ἀδελφεόν,  Σαράγγαι   δὲ εἵματα μὲν βεβαμμένα ἐνέπρεπον
[7, 26]   πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐς Κελαινάς, ἵνα  πηγαὶ   ἀναδιδοῦσι Μαιάνδρου ποταμοῦ καὶ ἑτέρου
[7, 134]   ἱρόν, εἰσὶ δὲ καὶ ἀπόγονοι  Ταλθυβιάδαι   καλεόμενοι, τοῖσι αἱ κηρυκηίαι αἱ
[7, 6]   οἵ τε Πεισιστρατίδαι καὶ οἱ  Ἀλευάδαι   γνώμας ἀποδεικνύμενοι. ~ὡς δὲ ἀνεγνώσθη
[7, 172]   οὔ σφι ἥνδανε τὰ οἱ  Ἀλευάδαι   ἐμηχανῶντο. ἐπείτε γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα
[7, 6]   λόγων ἐχόμενοι τῶν καὶ οἱ  Ἀλευάδαι,   καὶ δή τι πρὸς τούτοισι
[7, 6]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ  Ἀλευάδαι   οὗτοι ἦσαν Θεσσαλίης βασιλέες. τοῦτο
[7, 6]   χρησμῳδέων προσεφέρετο καὶ οἵ τε  Πεισιστρατίδαι   καὶ οἱ Ἀλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι.
[7, 52]   ταύτην δὴ μάλιστα, ὃς Ἴωνας  φοβέαι   μὴ μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα
[7, 161]   ἀπολογεύμενος· ἐπείτε δὲ ἁπάσης ἀπελαυνόμενος  δέεαι   τῆς ναυτικῆς ἄρχειν, οὕτω ἔχει
[7, 49]   τὴν ἤπειρον παρ᾽ ἣν δὴ  κομίζεαι.   (οὔκων δὴ ἐόντων τοι λιμένων
[7, 52]   Ξέρξης Ἀρτάβανε, τῶν ἀπεφήναο γνωμέων  σφάλλεαι   κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα, ὃς
[7, 29]   τὸν ἐμὸν καὶ χρήματα μεγάλα  ἐπαγγέλλεαι.   (σοὶ ὦν ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν
[7, 159]   τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ μὲν  βούλεαι   βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος
[7, 10]   καὶ λαβὼν στρατιὴν ὁκόσην τινὰ  βούλεαι.   (καὶ ἢν μὲν τῇ σὺ
[7, 157]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα πάντως κου  πυνθάνεαι,   ὅτι Πέρσης ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας
[7, 14]   παῖ Δαρείου, καὶ δὴ  φαίνεαι   ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν
[7, 52]   μέγιστον, τῶν σύ τε μάρτυς  γίνεαι   καὶ οἱ συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι
[7, 17]   οὔτε ἐς τὸ παραυτίκα νῦν  καταπροΐξεαι   ἀποτρέπων τὸ χρεὸν γενέσθαι. Ξέρξην
[7, 209]   καλλίστην πόλιν τῶν ἐν Ἕλλησι  προσφέρεαι   καὶ ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα τε
[7, 50]   μὲν σύ γε τούτων ἕκαστα  διαιρέαι·   ἀτὰρ μήτε πάντα φοβέο μήτε
[7, 47]   ἐούσης τοιαύτης οἵην περ σὺ  διαιρέαι   εἶναι, παυσώμεθα, μηδὲ κακῶν μεμνώμεθα
[7, 236]   εἰ δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ  ἔσεαι   ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί.
[7, 14]   καὶ ταπεινὸς ὀπίσω κατὰ τάχος  ἔσεαι”   ~Ξέρξης μὲν περιδεὴς γενόμενος τῇ
[7, 39]   τοιαῦτα ἐπηγγέλλεο, εὐεργεσίῃσι βασιλέα οὐ  καυχήσεαι   ὑπερβαλέσθαι· ἐπείτε δὲ ἐς τὸ
[7, 39]   τοῦ περιέχεαι μάλιστα, τῇ ψυχῇ  ζημιώσεαι”   (ὡς δὲ ταῦτα ὑπεκρίνατο, αὐτίκα
[7, 135]   τὸ μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι  ἐξεπίστεαι,   ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽
[7, 104]   τάδε ἐστοργὼς ἐκείνους, αὐτὸς μάλιστα  ἐξεπίστεαι,   οἵ με τιμήν τε καὶ
[7, 12]   καὶ εὐειδέα εἰπεῖν (μετὰ δὴ  βουλεύεαι,   Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν
[7, 235]   βασιλεῦ, εἰ μὲν δὴ  συμβουλεύεαί   μοι προθύμως, δίκαιόν με σοί
[7, 136]   ἔσεσθαι Λακεδαιμονίοισι· κείνους μὲν γὰρ  συγχέαι   τὰ πάντων ἀνθρώπων νόμιμα ἀποκτείναντας
[7, 39]   ξείνια· τοῦ δὲ ἑνός, τοῦ  περιέχεαι   μάλιστα, τῇ ψυχῇ ζημιώσεαι” (ὡς
[7, 161]   προφαίνεις, ὡς δὲ στρατηγήσεις αὐτῆς  γλίχεαι.   (ὅσον μέν νυν παντὸς τοῦ
[7, 209]   καὶ τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ  καταστρέψεαι,   ἔστι οὐδὲν ἄλλο ἔθνος ἀνθρώπων
[7, 39]   ἐτράπευ, τὴν μὲν ἀξίην οὐ  λάμψεαι,   ἐλάσσω δὲ τῆς ἀξίης. σὲ
[7, 149]   πλεῦνας, περὶ δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι  ἐντετάλθαι   ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν, σφίσι
[7, 149]   περὶ δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι ἐντετάλθαι  ὑποκρίνασθαι,   καὶ δὴ λέγειν, σφίσι μὲν
[7, 149]   ~ταῦτα μὲν λέγουσι τὴν βουλὴν  ὑποκρίνασθαι,   καίπερ ἀπαγορεύοντός σφι τοῦ χρηστηρίου
[7, 148]   (τοὺς δὲ πρὸς τὰ λεγόμενα  ὑποκρίνασθαι   ὡς ἕτοιμοι εἰσὶ Ἀργεῖοι ποιέειν
[7, 152]   οἰκήια κακὰ ἐς μέσον συνενείκαιεν  ἀλλάξασθαι   βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντες ἂν
[7, 232]   τοῦτον ἐς Σπάρτην, ὡς ἠτίμωτο,  ἀπάγξασθαι.   ~οἱ δὲ Θηβαῖοι, τῶν
[7, 139]   τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώρην  δέξασθαι.   ~πέμψαντες γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι ἐς
[7, 139]   προθύμως. ~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ ἐξέργομαι γνώμην  ἀποδέξασθαι   ἐπίφθονον μὲν πρὸς τῶν πλεόνων
[7, 207]   αὐτῶν ὀλίγων στρατὸν τὸν Μήδων  ἀλέξασθαι.   ~ταῦτα βουλευομένων σφέων, ἔπεμπε Ξέρξης
[7, 158]   τοῦ Ἀναξανδρίδεω πρὸς Ἐγεσταίων φόνον  ἐκπρήξασθαι,   ὑποτείνοντός τε τὰ ἐμπόρια συνελευθεροῦν
[7, 212]   οἵους τε ἔσεσθαι ἔτι χεῖρας  ἀνταείρασθαι   συνέβαλλον. (οἱ δὲ Ἕλληνες κατὰ
[7, 18]   τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ πεμπόμενα,  χρᾶσθαι   δὲ κέλευε τοῖσι ἐκ σέο
[7, 16]   οὐ περιορᾶν φύσι τῇ ἑωυτῆς  χρᾶσθαι.   (ἐμὲ δὲ ἀκούσαντα πρὸς σεῦ
[7, 10]   ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ τῇ εἰρημένῃ  χρᾶσθαι,   λεχθεισέων δὲ ἔστι, ὥσπερ τὸν
[7, 177]   ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι  χρᾶσθαι   οἱ βάρβαροι οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ
[7, 141]   ἱκετηρίην λαβοῦσι δεύτερα αὖτις ἐλθόντας  χρᾶσθαι   τῷ χρηστηρίῳ ὡς ἱκέτας. (πειθομένοισι
[7, 209]   δὲ εἶπε βασιλεῦ, ἐμοὶ  χρᾶσθαι   ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν μὴ
[7, 215]   ἤρεσε τὰ ὑπέσχετο Ἐπιάλτης  κατεργάσασθαι,   αὐτίκα περιχαρὴς γενόμενος ἔπεμπε Ὑδάρνεα
[7, 189]   Βορέην πρότερον καὶ τότε ἐκεῖνα  κατεργάσασθαι,   καὶ ἱρὸν ἀπελθόντες Βορέω ἱδρύσαντο
[7, 153]   τοῦτο γέγονε πρὸς τὰ πυνθάνομαι,  κατεργάσασθαι   Τηλίνην ἔργον τοσοῦτον· τὰ τοιαῦτα
[7, 141]   (οὐ δύναται Παλλὰς Δί᾽ Ὀλύμπιον  ἐξιλάσασθαι   λισσομένη πολλοῖσι λόγοις καὶ μήτιδι
[7, 189]   ἄλλου χρηστηρίου τὸν γαμβρὸν ἐπίκουρον  καλέσασθαι.   Βορέης δὲ κατὰ τὸν Ἑλλήνων
[7, 43]   Πριάμου πέργαμον ἀνέβη ἵμερον ἔχων  θεήσασθαι·   (θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος ἐκείνων
[7, 100]   στρατός, ἐπεθύμησε αὐτός σφεας διεξελάσας  θεήσασθαι·   μετὰ δὲ ἐποίεε ταῦτα, καὶ
[7, 128]   ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε πλώσας  θεήσασθαι   τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ, ὅτι
[7, 144]   παυσαμένους νέας τούτων τῶν χρημάτων  ποιήσασθαι   διηκοσίας ἐς τὸν πόλεμον, τὸν
[7, 150]   (ταῦτα ἀκούσαντας Ἀργείους λέγεται πρῆγμα  ποιήσασθαι,   καὶ παραχρῆμα μὲν οὐδὲν ἐπαγγελλομένους
[7, 157]   πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὑπ᾽ ἑωυτῷ  ποιήσασθαι.   (σὺ δὲ δυνάμιός τε γὰρ
[7, 51]   δικαιότατοι δὲ γινόμενοι οἷοί τε  δηλήσασθαι   μεγάλως τὴν σὴν στρατιὴν γίνονται.
[7, 39]   ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους καὶ φίλους,  μνήσασθαι   περὶ σέο παιδός, ἐὼν ἐμὸς
[7, 101]   ἡδονῇ; δέ μιν ἀληθείῃ  χρήσασθαι   ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον
[7, 211]   Ἕλληνες, καὶ οὐκ ἔχοντες πλήθεϊ  χρήσασθαι.   (Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐμάχοντο ἀξίως λόγου,
[7, 102]   ἔλεγε τάδε. βασιλεῦ, ἐπειδὴ ἀληθείῃ  διαχρήσασθαι   πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ
[7, 4]   τοὺς ἀπεστεῶτας Αἰγυπτίους οὔτε Ἀθηναίους  τιμωρήσασθαι.   ~ἀποθανόντος δὲ Δαρείου βασιληίη
[7, 8]   τετελεύτηκε καὶ οὐκ ἐξεγένετο αὐτῷ  τιμωρήσασθαι·   ἐγὼ δὲ ὑπέρ τε ἐκείνου
[7, 10]   εἶναι ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ  σταθμώσασθαι,   εἰ στρατιήν γε τοσαύτην σὺν
[7, 214]   (τοῦτο μὲν γὰρ τῷδε χρὴ  σταθμώσασθαι,   ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι
[7, 11]   ἐπὶ τὴν ἡμετέρην, εἰ χρὴ  σταθμώσασθαι   τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ ἐκείνων, οἳ
[7, 9]   ἀδικήσαντα Πέρσας οὐδέν, ἀλλὰ δύναμιν  προσκτᾶσθαι   βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δούλους ἔχομεν, Ἕλληνας
[7, 13]   ταῦτα εἰπόντα ἐδόκεε Ξέρξης  ἀποπτάσθαι,   ἡμέρης δὲ ἐπιλαμψάσης ὀνείρου μὲν
[7, 9]   Ἕλληνες, ὡς πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολέμους  ἵστασθαι   ὑπό τε ἀγνωμοσύνης καὶ σκαιότητος.
[7, 158]   ἐμεῦ πρότερον δεηθέντος βαρβαρικοῦ στρατοῦ  συνεπάψασθαι,   ὅτε μοι πρὸς Καρχηδονίους νεῖκος
[7, 54]   τοιαύτην γενέσθαι, μιν παύσει  καταστρέψασθαι   τὴν Εὐρώπην πρότερον ἐπὶ
[7, 149]   τὰ ῥηθέντα ἐκ τῆς βουλῆς  ἀμείψασθαι   τοῖσιδε· περὶ μὲν σπονδέων ἀνοίσειν
[7, 128]   ἀνέδεξε σημήιον καὶ τοῖσι ἄλλοισι  ἀνάγεσθαι,   καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν πεζὸν στρατόν.
[7, 149]   ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων  ἐπιλέγεσθαι,   ἢν ἄρα σφέας καταλάβῃ πρὸς
[7, 50]   ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ πᾶν ὁμοίως  ἐπιλέγεσθαι,   ποιήσειας ἂν οὐδαμὰ οὐδέν· κρέσσον
[7, 236]   ἔχω τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ  ἐπιλέγεσθαι   πρήγματα, τῇ τε στήσονται τὸν
[7, 52]   καὶ γυναῖκας καὶ χρήματα οὐδ᾽  ἐπιλέγεσθαι   χρὴ νεώτερόν τι ποιήσειν. οὕτω
[7, 26]   ἐν Καππαδοκίῃ· ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο  συλλέγεσθαι   πάντα τὸν κατ᾽ ἤπειρον μέλλοντα
[7, 197]   γένεος τούτου πρεσβύτατος, τούτῳ ἐπιτάξαντες  ἔργεσθαι   τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς ἔχουσι.
[7, 54]   ὑστεραίῃ ἀνέμενον τὸν ἥλιον ἐθέλοντες  ἰδέσθαι   ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε παντοῖα ἐπὶ
[7, 44]   ἱμέρθη τῶν νεῶν ἅμιλλαν γινομένην  ἰδέσθαι.   ἐπεὶ δὲ ἐγένετό τε καὶ
[7, 208]   σφέων, ἔπεμπε Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα  ἰδέσθαι   ὁκόσοι εἰσὶ καὶ τι
[7, 44]   ἐν Ἀβύδῳ μέσῃ, ἠθέλησε Ξέρξης  ἰδέσθαι   πάντα τὸν στρατόν· καὶ προεπεποίητο
[7, 208]   φυλακῇ, οὐκ οἷά τε ἦν  κατιδέσθαι·   δὲ τοὺς ἔξω ἐμάνθανε,
[7, 161]   βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν ὦν  ἡγέεσθαι   βουλομένοισι οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ δὲ
[7, 161]   παντὸς τοῦ Ἑλλήνων στρατοῦ ἐδέεο  ἡγέεσθαι,   ἐξήρκεε ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην
[7, 197]   τῆς ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ πᾶν  ἐξηγέεσθαι   ἔλεγόν οἱ ἐπιχώριον λόγον, τὰ
[7, 144]   προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον, ἑτέρας τε ἔδεε  προσναυπηγέεσθαι.   (ἔδοξέ τέ σφι μετὰ τὸ
[7, 104]   ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην φαινομένην  διωθέεσθαι,   ἀλλὰ στέργειν μάλιστα. (ἐγὼ δὲ
[7, 149]   ἀπαγορεύοντός σφι τοῦ χρηστηρίου μὴ  ποιέεσθαι   τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας συμμαχίην·
[7, 168]   πεσέεται, ἀελπτέοντες μὲν τοὺς Ἕλληνας  ὑπερβαλέεσθαι,   δοκέοντες δὲ τὸν Πέρσην κατακρατήσαντα
[7, 114]   ὁδοὺς πυνθανόμενοι τὸν χῶρον τοῦτον  καλέεσθαι,   τοσούτους ἐν αὐτῷ παῖδάς τε
[7, 156]   τε πόλεμον αὐτῷ καὶ προσδοκῶντας  ἀπολέεσθαι   διὰ τοῦτο, ἀγαγὼν ἐς τὰς
[7, 120]   δὶς ἑκάστης ἡμέρης ἐνόμισε σῖτον  αἱρέεσθαι·   (παρέχειν γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι, εἰ
[7, 50]   γὰρ πρήγματα μεγάλοισι κινδύνοισι ἐθέλει  καταιρέεσθαι.   (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι ὥρην
[7, 143]   χρησμολόγων, οἳ οὐκ ἔων ναυμαχίην  ἀρτέεσθαι,   τὸ δὲ σύμπαν εἰπεῖν οὐδὲ
[7, 142]   σημαίνειν τὸν θεόν, καὶ ταύτας  παραρτέεσθαι   ἐκέλευον τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς
[7, 140]   οἱ Ἀθηναῖοι ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους  χρηστηριάζεσθαι   ἦσαν ἕτοιμοι· καί σφι ποιήσασι
[7, 129]   τούτοισι τὴν Βοιβηίδα λίμνην, οὔτε  ὀνομάζεσθαι   κατά περ νῦν ῥέειν τε
[7, 10]   κεραυνοῖ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ  φαντάζεσθαι,   τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν
[7, 143]   ὀρθόν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Ἀθηναίους·  παρασκευάζεσθαι   ὦν αὐτοὺς ὡς ναυμαχήσοντας συνεβούλευε,
[7, 120]   ἐλθόντας ἐς τὰ σφέτερα ἱρὰ  ἵζεσθαι   ἱκέτας τῶν θεῶν παραιτεομένους καὶ
[7, 16]   ἀξιεύμενος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον  ἵζεσθαι,   τέλος ὡς ἠναγκάζετο εἴπας τάδε
[7, 171]   Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς λέγουσι Πραίσιοι,  ἐσοικίζεσθαι   ἄλλους τε ἀνθρώπους καὶ μάλιστα
[7, 3]   ἔφη Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω  νομίζεσθαι,   ἢν οἳ μὲν προγεγονότες ἔωσι
[7, 114]   ὑπὸ γῆν λεγομένῳ εἶναι θεῷ  ἀντιχαρίζεσθαι   κατορύσσουσαν. ~ὡς δὲ ἀπὸ τοῦ
[7, 220]   ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην, καὶ βουλόμενον κλέος  καταθέσθαι   μούνων Σπαρτιητέων, ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους
[7, 152]   δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ λεγόμενα,  πείθεσθαί   γε μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω,
[7, 6]   οἱ σύμμαχα γενόμενα ἐς τὸ  πείθεσθαι   Ξέρξην. (τοῦτο μὲν ἀπὸ τῆς
[7, 16]   καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν  πείθεσθαι·   τά σε καὶ ἀμφότερα περιήκοντα
[7, 125]   ἀπεχομένους τοὺς λέοντας τῇσι καμήλοισι  ἐπιτίθεσθαι,   τὸ μήτε πρότερον ὀπώπεσαν θηρίον
[7, 229]   ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν  προσθέσθαι·   νυνὶ δὲ τοῦ μὲν αὐτῶν
[7, 195]   οἱ Ἕλληνες ἐξιστορήσαντες τὰ ἐβούλοντο  πυθέσθαι   ἀπὸ τῆς Ξέρξεω στρατιῆς, ἀποπέμπουσι
[7, 148]   τὰ κατ᾽ ἑωυτοὺς γενέσθαι ὧδε.  πυθέσθαι   γὰρ αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς τὰ
[7, 139]   τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένων οὐ δύναμαι  πυθέσθαι   ἥτις ἂν ἦν, βασιλέος ἐπικρατέοντος
[7, 101]   ὁκοῖόν τι λέγεις περὶ αὐτῶν,  πυθέσθαι”   μὲν ταῦτα εἰρώτα,
[7, 144]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον  δέκεσθαι   τῇσι νηυσὶ πανδημεί, τῷ θεῷ
[7, 177]   οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ σφι ἔδοξε  δέκεσθαι   τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.
[7, 138]   ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων  δέκεσθαι   τὸν ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων τῶν
[7, 124]   ὁδοῦ, βουλόμενος ἐς τὴν Θέρμην  ἀπικέσθαι·   ἐπορεύετο δὲ διὰ τῆς Παιονικῆς
[7, 94]   Δαναόν τε καὶ Ξοῦθον  ἀπικέσθαι   ἐς Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες λέγουσι,
[7, 168]   οἷοί τε γενέσθαι· οὕτω οὐκ  ἀπικέσθαι   ἐς Σαλαμῖνα, καὶ οὐδεμιῇ κακότητι
[7, 10]   βούλευ ἐς κίνδυνον μηδένα τοιοῦτον  ἀπικέσθαι   μηδεμιῆς ἀνάγκης ἐούσης, ἀλλὰ ἐμοὶ
[7, 9]   ὀλίγον ἀπολιπόντι ἐς αὐτὰς Ἀθήνας  ἀπικέσθαι   οὐδεὶς ἠντιώθη ἐς μάχην. (καίτοι
[7, 161]   ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐς Ἴλιον  ἀπικέσθαι   τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι στρατόν.
[7, 35]   ποιεύμενος τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας  ἐπικέσθαι   μάστιγι πληγὰς καὶ κατεῖναι ἐς
[7, 160]   τούτοισι ὑμέας χρεόν ἐστι  ἀρέσκεσθαι   ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους”
[7, 239]   ἐς τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον  συμβαλέσθαι   οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δή
[7, 209]   ~ἀκούων δὲ Ξέρξης οὐκ εἶχε  συμβαλέσθαι   τὸ ἐόν, ὅτι παρασκευάζοιντο ὡς
[7, 29]   ἐς τὸν πόλεμον ἐμοὶ ἠθέλησε  συμβαλέσθαι   χρήματα, ἔξω σεῦ. σὺ δὲ
[7, 163]   μὴ οὐ δύνωνται τὸν βάρβαρον  ὑπερβαλέσθαι,   δεινὸν δὲ καὶ οὐκ ἀνασχετὸν
[7, 39]   ἐπηγγέλλεο, εὐεργεσίῃσι βασιλέα οὐ καυχήσεαι  ὑπερβαλέσθαι·   ἐπείτε δὲ ἐς τὸ ἀναιδέστερον
[7, 10]   οὐκ ἔστι τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον  ἑλέσθαι,   ἀλλὰ δεῖ τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι,
[7, 149]   τῶν Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽  ἑλέσθαι   μᾶλλον ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι
[7, 143]   ἔφη πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους  συμβάλλεσθαι,   λέγων τοιάδε· εἰ ἐς Ἀθηναίους
[7, 50]   λεγόμενον μὴ τὸ βέβαιον ἀποδέξεις,  σφάλλεσθαι   ὀφείλεις ἐν αὐτοῖσι ὁμοίως καὶ
[7, 130]   ἀπὸ παντός σφεας τοῦ ἔθνεος  ἐπαγγέλλεσθαι   φιλίην. εἴπας δὲ ταῦτα καὶ
[7, 172]   Ἑλλάδος μούνους πρὸ ὑμέων δεῖ  ἀπολέσθαι.   (βοηθέειν δὲ οὐ βουλόμενοι ἀναγκαίην
[7, 194]   δὴ Δαρεῖον οὕτω διαφυγὼν μὴ  ἀπολέσθαι   περιῆν, τότε δὲ ἐς τοὺς
[7, 220]   βαρβάρων τὴν βασιλέα σφέων  ἀπολέσθαι.   ταῦτα δέ σφι ἐν ἔπεσι
[7, 46]   πολλάκις καὶ οὐκὶ ἅπαξ τεθνάναι  βούλεσθαι   μᾶλλον ζώειν. αἵ τε
[7, 171]   τῶν ὑπολοίπων τρίτους αὐτὴν νῦν  νέμεσθαι   Κρῆτας. μὲν δὴ Πυθίη
[7, 175]   ἀγχοῦ τε ἀλλήλων ἐστὶ ὥστε  πυνθάνεσθαι   τὰ κατὰ ἑκατέρους ἐόντα, οἵ
[7, 239]   ταῦτα μὲν δὴ οὕτω λέγεται  γενέσθαι.  
[7, 53]   ὑμέων χρηίζων συνέλεξα, ἄνδρας τε  γενέσθαι   ἀγαθοὺς καὶ μὴ καταισχύνειν τὰ
[7, 144]   τότε τὴν Ἑλλάδα, ἀναγκάσας θαλασσίους  γενέσθαι   Ἀθηναίους. αἳ δὲ ἐς τὸ
[7, 185]   τῶν ἐθνέων τριήκοντα μυριάδας δοκέω  γενέσθαι.   (αὗται ὦν αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι
[7, 229]   ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν  γενέσθαι,   δοκέειν ἐμοί, οὐκ ἄν σφι
[7, 54]   ἥλιον μηδεμίαν οἱ συντυχίην τοιαύτην  γενέσθαι,   μιν παύσει καταστρέψασθαι τὴν
[7, 170]   καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ μὲν Κρητῶν  γενέσθαι   Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ εἶναι
[7, 171]   Τροίης λιμόν τε καὶ λοιμὸν  γενέσθαι   καὶ αὐτοῖσι καὶ τοῖσι προβάτοισι,
[7, 148]   ὥς σφι μέλλει ἄριστον ποιέουσι  γενέσθαι·   νεωστὶ γὰρ σφέων τεθνάναι ἑξακισχιλίους
[7, 17]   νῦν καταπροΐξεαι ἀποτρέπων τὸ χρεὸν  γενέσθαι.   Ξέρξην δὲ τὰ δεῖ ἀνηκουστέοντα
[7, 160]   πείσεις ἀσχήμονα ἐν τῇ ἀμοιβῇ  γενέσθαι.   (ὅκου δὲ ὑμεῖς οὕτω περιέχεσθε
[7, 135]   τί δὴ φεύγετε βασιλέι φίλοι  γενέσθαι;   ὁρᾶτε γὰρ ὡς ἐπίσταται βασιλεὺς
[7, 137]   μοι ἐν τοῖσι θειότατον φαίνεται  γενέσθαι.   (ὅτι μὲν γὰρ κατέσκηψε ἐς
[7, 133]   ποιήσασι τοὺς κήρυκας συνήνεικε ἀνεθέλητον  γενέσθαι,   οὐκ ἔχω εἶπαί τι, πλὴν
[7, 168]   ὑπερβαλεῖν Μαλέην οὐκ οἷοί τε  γενέσθαι·   οὕτω οὐκ ἀπικέσθαι ἐς Σαλαμῖνα,
[7, 170]   οἴχεσθαι. ὡς δὲ κατὰ Ἰηπυγίην  γενέσθαι   πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν
[7, 23]   ὅσον ἔδεε αὐτὴν τὴν διώρυχα  γενέσθαι,   προβαίνοντος δὲ τοῦ ἔργου συνῆγον
[7, 226]   γενομένων ὅμως λέγεται ἀνὴρ ἄριστος  γενέσθαι   Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ
[7, 15]   οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ ἐστι  γενέσθαι   στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται καὶ
[7, 103]   τούτων τῶν ἀνδρῶν βασιλεὺς αὐτὸς  γενέσθαι·   σὺ ὦν ἐθελήσεις αὐτίκα μάλα
[7, 171]   δὲ γενεῇ μετὰ Μίνων τελευτήσαντα  γενέσθαι   τὰ Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ
[7, 130]   πᾶσαν ἔξω τῶν ὀρέων ὑπόβρυχα  γενέσθαι”   (ταῦτα δὲ ἔχοντα ἔλεγε ἐς
[7, 139]   Ἀθηναίους ἄν τις λέγων σωτῆρας  γενέσθαι   τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι
[7, 133]   διὰ ταύτην τὴν αἰτίην δοκέω  γενέσθαι.   ~τοῖσι δὲ ὦν Λακεδαιμονίοισι μῆνις
[7, 149]   συμμαχίην· σπουδὴν δὲ ἔχειν σπονδὰς  γενέσθαι   τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ χρηστήριον φοβεόμενοι,
[7, 220]   ἀρχὰς ἐγειρομένου, Λακεδαίμονα ἀνάστατον  γενέσθαι   ὑπὸ τῶν βαρβάρων τὴν
[7, 148]   δὲ λέγουσι τὰ κατ᾽ ἑωυτοὺς  γενέσθαι   ὧδε. πυθέσθαι γὰρ αὐτίκα κατ᾽
[7, 230]   ἀλλ᾽ ὑπομείναντα ἐν τῇ ὁδῷ  περιγενέσθαι,   τὸν δὲ συνάγγελον αὐτοῦ ἀπικόμενον
[7, 232]   ἐς Θεσσαλίην τῶν τριηκοσίων τούτων  περιγενέσθαι,   τῷ οὔνομα εἶναι Παντίτην· νοστήσαντα
[7, 170]   σφι ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην  φαίνεσθαι,   ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί
[7, 171]   Τρωικά, ἐν τοῖσι οὐ φλαυροτάτους  φαίνεσθαι   ἐόντας Κρῆτας τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ
[7, 20]   ἐπὶ Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα  φαίνεσθαι,   μήτε τὸν Σκυθικόν, ὅτε Σκύθαι
[7, 51]   μὴ ἅμα ἀρχῇ πᾶν τέλος  καταφαίνεσθαι”   ~ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης Ἀρτάβανε,
[7, 8]   γνώμην κελεύων ὑμέων τὸν βουλόμενον  ἀποφαίνεσθαι”   ταῦτα εἴπας ἐπαύετο. ~μετ᾽ αὐτὸν
[7, 150]   ὑμέας ἄλλοισι τιμωρέοντας ἡμῖν ἀντιξόους  γίνεσθαι,   ἀλλὰ παρ᾽ ὑμῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην
[7, 153]   πρὸς τοῦ ἅπαντος ἀνδρὸς νενόμικα  γίνεσθαι,   ἀλλὰ πρὸς ψυχῆς τε ἀγαθῆς
[7, 10]   ἐκ τῶν ζημίαι μεγάλαι φιλέουσι  γίνεσθαι·   ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι
[7, 51]   τε εἰμὲν τῶν ἐχθρῶν κατυπέρτεροι  γίνεσθαι.   γὰρ σφέας, ἢν ἕπωνται,
[7, 16]   (εἰ δέ τοι οὕτω δεδόκηται  γίνεσθαι   καὶ οὐκ οἶά τε αὐτὸ
[7, 51]   σφέας, ἢν ἕπωνται, δεῖ ἀδικωτάτους  γίνεσθαι   καταδουλουμένους τὴν μητρόπολιν, δικαιοτάτους
[7, 9]   ἀπὸ πείρης πάντα ἀνθρώποισι φιλέει  γίνεσθαι”   ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας τὴν
[7, 50]   ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν φιλέει  γίνεσθαι   τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ ἐπιλεγομένοισί
[7, 148]   καίτοι κατά γε τὸ δίκαιον  γίνεσθαι   τὴν ἡγεμονίην ἑωυτῶν· ἀλλ᾽ ὅμως
[7, 3]   ἐπιγενομένου τὴν ἔκδεξιν τῆς βασιληίης  γίνεσθαι.   (χρησαμένου δὲ Ξέρξεω τῇ Δημαρήτου
[7, 157]   ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει  ἐπιγίνεσθαι”   ~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον, Γέλων
[7, 8]   ἅλωσιν ὡς ἔμελλε ἐς χεῖρας  ἄξεσθαι   τὸ στράτευμα τὸ ἐπὶ τὰς
[7, 144]   προσῆλθε τῶν ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον  λάξεσθαι   ὀρχηδὸν ἕκαστος δέκα δραχμάς· τότε
[7, 222]   Λεωνίδην καὶ τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ  ἀπαλλάξεσθαι,   ἀλλὰ καταμείναντες συναπέθανον. ἐστρατήγεε δὲ
[7, 49]   ἐν πλέονι χρόνῳ γινομένην λιμὸν  τέξεσθαι.   ἀνὴρ δὲ οὕτω ἂν εἴη
[7, 39]   χρῆν πανοικίῃ αὐτῇ τῇ γυναικὶ  συνέπεσθαι   εὖ νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς
[7, 8]   οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος οὐδὲν ἀνθρώπων  ὑπολείπεσθαι,   τὸ ἡμῖν οἷόν τε ἔσται
[7, 227]   ἔπεα φασὶ Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον  λιπέσθαι   μνημόσυνα· μετὰ δὲ τοῦτον ἀριστεῦσαι
[7, 24]   τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι καὶ μνημόσυνα  λιπέσθαι·   παρεὸν γὰρ μηδένα πόνον λαβόντας
[7, 101]   μοι σὲ ἡδύ τι ἐστὶ  εἰρέσθαι   τὰ θέλω. σὺ εἶς Ἕλλην
[7, 143]   δὲ σύμπαν εἰπεῖν οὐδὲ χεῖρας  ἀνταείρεσθαι,   ἀλλὰ ἐκλιπόντας χώρην τὴν Ἀττικὴν
[7, 219]   τὰ ἱρὰ ἔφρασε τὸν μέλλοντα  ἔσεσθαι   ἅμα ἠοῖ σφι θάνατον, ἐπὶ
[7, 235]   μὴ ποιέῃς, τάδε τοι προσδόκα  ἔσεσθαι.   ἔστι τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός·
[7, 212]   τε καὶ οὐκ οἵους τε  ἔσεσθαι   ἔτι χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον. (οἱ
[7, 101]   ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον  ἔσεσθαι   πρότερον ἦν. ~ὡς δὲ
[7, 223]   γὰρ ἐπιστάμενοι τὸν μέλλοντα σφίσι  ἔσεσθαι   θάνατον ἐκ τῶν περιιόντων τὸ
[7, 161]   Λάκων ἱκανός τοι ἔμελλε  ἔσεσθαι   καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀπολογεύμενος· ἐπείτε
[7, 136]   ὑπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ ἔφη ὅμοιος  ἔσεσθαι   Λακεδαιμονίοισι· κείνους μὲν γὰρ συγχέαι
[7, 192]   ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς σφι ἀντιξόους  ἔσεσθαι   νέας. ~οἳ μὲν δὴ τὸ
[7, 235]   τι προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο  ἔσεσθαι   οἷόν τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι
[7, 178]   ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους  ἔσεσθαι   τῇ Ἑλλάδι συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ
[7, 235]   ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν γενομενέων προσδέκεο  ἔσεσθαί   τοι. ἐκεῖνο δὲ ποιήσαντι ἀμαχητὶ
[7, 48]   τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον  ἔσεσθαι   τοῦ ἡμετέρου, τὸ ναυτικὸν
[7, 203]   εἶναι δὲ θνητὸν οὐδένα οὐδὲ  ἔσεσθαι   τῷ κακὸν ἐξ ἀρχῆς γινομένῳ
[7, 194]   ἔμελλε οὐ τὸ δεύτερον διαφυγὼν  ἔσεσθαι·   ὡς γὰρ σφέας εἶδον προσπλέοντας
[7, 142]   τὸν θεὸν τὴν ἀκρόπολιν χρῆσαι  περιέσεσθαι.   γὰρ ἀκρόπολις τὸ πάλαι
[7, 23]   μέτρα ποιευμένων, ἔμελλέ σφι τοιοῦτο  ἀποβήσεσθαι.   (οἱ δὲ Φοίνικες σοφίην ἔν
[7, 206]   οὔκων δοκέοντες κατὰ τάχος οὕτω  διακριθήσεσθαι   τὸν ἐν Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον
[7, 218]   ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι  φανήσεσθαι   ἀντίξοον ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης
[7, 210]   παρεξῆκε ἡμέρας, ἐλπίζων αἰεί σφεας  ἀποδρήσεσθαι·   πέμπτῃ δέ, ὡς οὐκ ἀπαλλάσσοντο
[7, 103]   ἔπος, ἄνδρας χιλίους στρατιῇ τοσῇδε  μαχήσεσθαι.   ἄγε εἰπέ μοι· σὺ φῂς
[7, 220]   ἔχει μένος· οὐδέ φημί  σχήσεσθαι,   πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ πάντα
[7, 156]   τούτου οὐδὲ προσδεκόμενον κακὸν οὐδὲν  πείσεσθαι,   ἀγαγὼν καὶ τούτους ἐς τὰς
[7, 49]   βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος  πείσεσθαι   χρῆμα, ἐν δὲ τῷ ἔργῳ
[7, 213]   μέγα τι παρὰ βασιλέος δοκέων  οἴσεσθαι   ἔφρασέ τε τὴν ἀτραπὸν τὴν
[7, 168]   ἤλπιζον πλέον τι τῶν ἄλλων  οἴσεσθαι·   τά περ ἂν καὶ ἐγένετο,
[7, 220]   οὐκ ἐθέλοντας συνδιακινδυνεύειν, κελεῦσαι σφέας  ἀπαλλάσσεσθαι,   αὐτῷ δὲ ἀπιέναι οὐ καλῶς
[7, 149]   τοῖσι ἀγγέλοισι πρὸ δύντος ἡλίου  ἀπαλλάσσεσθαι   ἐκ τῆς Ἀργείων χώρης, εἰ
[7, 173]   Ἀμύντεω ἀνδρὸς Μακεδόνος συνεβούλευόν σφι  ἀπαλλάσσεσθαι   μηδὲ μένοντας ἐν τῇ ἐσβολῇ
[7, 145]   αὐτοῖσι πρῶτον μὲν χρημάτων πάντων  καταλλάσσεσθαι   τάς τε ἔχθρας καὶ τοὺς
[7, 172]   ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ  φυλάσσεσθαι   τὴν ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα
[7, 103]   βασιλέα πρέπει πρὸς τὸ διπλήσιον  ἀντιτάσσεσθαι   κατὰ νόμους τοὺς ὑμετέρους. (εἰ
[7, 197]   πολλοὶ ἤδη τούτων τῶν μελλόντων  θύσεσθαι   δείσαντες οἴχοντο ἀποδράντες ἐς ἄλλην
[7, 197]   ἔστι ὅκως ἔξεισι πρὶν  θύσεσθαι   μέλλῃ· ὥς τ᾽ ἔτι πρὸς
[7, 10]   στράτευμα ἀνάξεις ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,  ἀκούσεσθαι   τινὰ φημὶ τῶν αὐτοῦ τῇδε
[7, 9]   δὴ μέλλει τίς βασιλεῦ  ἀντιώσεσθαι   πόλεμον προφέρων, ἄγοντι καὶ πλῆθος
[7, 138]   ἐπιόντα, οὔτε βουλομένων τῶν πολλῶν  ἀντάπτεσθαι   τοῦ πολέμου, μηδιζόντων δὲ προθύμως.
[7, 10]   εἶναι ἄριστα. (τὸ γὰρ εὖ  βουλεύεσθαι   κέρδος μέγιστον εὑρίσκω ἐόν· εἰ
[7, 26]   ἤπειρον μέλλοντα ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ  πορεύεσθαι   στρατόν. (ὃς μέν νυν τῶν
[7, 121]   ἐν Θέρμῃ, ἀπῆκε ἀπ᾽ ἑωυτοῦ  πορεύεσθαι   τὰς νέας, Θέρμῃ δὲ τῇ
[7, 8]   τοίνυν εἵνεκα ἀνάρτημαι ἐπ᾽ αὐτοὺς  στρατεύεσθαι,   ἀγαθὰ δὲ ἐν αὐτοῖσι τοσάδε
[7, 4]   βασιλέα Πέρσῃσι Ξέρξεα Δαρεῖος ὁρμᾶτο  στρατεύεσθαι.   ἀλλὰ γὰρ μετὰ ταῦτά τε
[7, 10]   γὰρ διαβάλλων ἐπαείρεις αὐτὸν βασιλέα  στρατεύεσθαι·   αὐτοῦ δὲ τούτου εἵνεκα δοκέεις
[7, 10]   γνόντα ἐπ᾽ οἵους ἄνδρας ἀναγινώσκεις  στρατεύεσθαι   βασιλέα” ~Ἀρτάβανος μὲν ταῦτα ἔλεξε,
[7, 5]   οὐδαμῶς πρόθυμος ἦν κατ᾽ ἀρχὰς  στρατεύεσθαι,   ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατιῆς
[7, 82]   Ἀρταβάνου τοῦ γνώμην θεμένου μὴ  στρατεύεσθαι   ἐπὶ Ἑλλάδα καὶ Σμερδομένης
[7, 10]   δὲ ἐμῷ Δαρείῳ ἠγόρευον μὴ  στρατεύεσθαι   ἐπὶ Σκύθας, ἄνδρας οὐδαμόθι γῆς
[7, 12]   εὕρισκέ οἱ οὐ πρῆγμα εἶναι  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ
[7, 150]   Ἄργος πρότερον περ ὁρμῆσαι  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ
[7, 7]   ἀποδεικνύμενοι. ~ὡς δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ
[7, 47]   ἀρχαίην γνώμην, οὐκ ἐῶν με  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, μετέστης
[7, 13]   (ὡς ὦν μεταδεδογμένον μοι μὴ  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε”
[7, 1]   δεινότερα ἐποίεε καὶ μᾶλλον ὅρμητο  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα
[7, 46]   ἀπεδέξατο ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ
[7, 38]   σφεας καταλαμβάνει πάντας ἅμα σοὶ  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (σὺ δέ,
[7, 17]   κεῖνος εἶς ἀποσπεύδων Ξέρξην  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ὡς δὴ
[7, 8]   πατέρα τὸν ἐμὸν Δαρεῖον ἰθύοντα  στρατεύεσθαι   ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους. ἀλλ᾽
[7, 2]   κατὰ τὸν Περσέων νόμον οὕτω  στρατεύεσθαι.   (ἦσαν γὰρ Δαρείῳ καὶ πρότερον
[7, 150]   οἰκὸς ἐπὶ τοὺς ἡμετέρους προγόνους  στρατεύεσθαι,   οὔτε ὑμέας ἄλλοισι τιμωρέοντας ἡμῖν
[7, 5]   φυλάσσηται ἐπὶ γῆν τὴν σὴν  στρατεύεσθαι”   (οὗτος μέν οἱ λόγος
[7, 10]   βασιλεῦ μέλλεις ἐπ᾽ ἄνδρας  στρατεύεσθαι   πολλὸν ἀμείνονας Σκύθας, οἳ
[7, 1]   μᾶλλον ὅρμητο καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρους  στρατεύεσθαι.   ~στελλομένου δὲ Δαρείου ἐπ᾽ Αἴγυπτον
[7, 10]   πάντως ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους  στρατεύεσθαι,   φέρε, βασιλεὺς μὲν αὐτὸς ἐν
[7, 11]   ἐόντι κακῷ καὶ ἀθύμῳ, μήτε  συστρατεύεσθαι   ἔμοιγε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα αὐτοῦ
[7, 108]   τοὺς δὲ αἰεὶ γινομένους ἐμποδὼν  συστρατεύεσθαι   ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς καὶ
[7, 176]   ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν Θεσσαλῶν  καταστρέφεσθαι   σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο οἱ Φωκέες,
[7, 135]   δόρασι συμβουλεύοις ἡμῖν περὶ αὐτῆς  μάχεσθαι,   ἀλλὰ καὶ πελέκεσι” ~ταῦτα μὲν
[7, 103]   χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας Πέρσῃσι μούνοισι  μάχεσθαι.   (ἀλλὰ παρ᾽ ἡμῖν μὲν μούνοισι
[7, 211]   τε ἀποδεικνύμενοι ἐν οὐκ ἐπισταμένοισι  μάχεσθαι   ἐξεπιστάμενοι, καὶ ὅκως ἐντρέψειαν τὰ
[7, 103]   αὐτίκα μάλα πρὸς ἄνδρας δέκα  μάχεσθαι;   καίτοι εἰ τὸ πολιτικὸν ὑμῖν
[7, 104]   ἀνδράσι ὑπίσχομαι οἷός τε εἶναι  μάχεσθαι   οὔτε δυοῖσι, ἑκών τε εἶναι
[7, 9]   ἦλθον ἐς τούτου λόγον ὥστε  μάχεσθαι.   (σοὶ δὲ δὴ μέλλει τίς
[7, 103]   ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ  μάχεσθαι·   τῶν σὺ ἐὼν ἄπειρος πολλὰ
[7, 237]   Δημάρητον, ἐόντος ἐμοὶ ξείνου πέρι,  ἔχεσθαι   τινὰ τοῦ λοιποῦ κελεύω” ~ταῦτα
[7, 160]   οἰκὸς καὶ ἐμὲ μᾶλλον ὑμέων  περιέχεσθαι,   στρατιῆς τε ἐόντα πολλαπλησίης ἡγεμόνα
[7, 53]   σπεύδεται. (τῶνδε δὲ εἵνεκα προαγορεύω  ἀντέχεσθαι   τοῦ πολέμου ἐντεταμένως· ὡς γὰρ
[7, 228]   τελευτήσασι ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας  οἴχεσθαι,   ἐπιγέγραπται γράμματα λέγοντα τάδε. μυριάσιν
[7, 220]   γνώμῃ διενειχθέντας οὕτω ἀκόσμως  οἴχεσθαι   τοὺς οἰχομένους. ~μαρτύριον δέ μοι
[7, 229]   αὐτὸν ἤγαγε, τὸν μὲν ἀγαγόντα  οἴχεσθαι   φεύγοντα, τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς
[7, 170]   οὔτε παραμένειν λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας  οἴχεσθαι.   ὡς δὲ κατὰ Ἰηπυγίην γενέσθαι
[7, 149]   ἑλέσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν βαρβάρων  ἄρχεσθαι   τι ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν
[7, 159]   εἰ δ᾽ ἄρα μὴ δικαιοῖς  ἄρχεσθαι,   σὺ δὲ μηδὲ βοήθεε” ~πρὸς
[7, 163]   ἀνασχετὸν ποιησάμενος ἐλθὼν ἐς Πελοπόννησον  ἄρχεσθαι   ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐὼν Σικελίης τύραννος,
[7, 165]   οἰκημένων, ὡς ὅμως καὶ μέλλων  ἄρχεσθαι   ὑπὸ Λακεδαιμονίων Γέλων ἐβοήθησε
[7, 149]   δὴ οἱ Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ  ἀνασχέσθαι   τῶν Σπαρτιητέων τὴν πλεονεξίην, ἀλλ᾽
[7, 164]   τῶν οἱ Γέλων ἐπετράπετο, παρεὸν  κατασχέσθαι   οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ οἱ
[7, 178]   καταρρωδηκότες, καί σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι  εὔχεσθαι·   μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι τῇ
[7, 149]   Ἀργείων χώρης, εἰ δὲ μή,  περιέψεσθαι   ὡς πολεμίους. ~αὐτοὶ μὲν Ἀργεῖοι
[7, 10]   δὲ ἐλπίζων Σκύθας τοὺς νομάδας  καταστρέψεσθαι   ἐμοί τε οὐκ ἐπείθετο, στρατευσάμενός
[7, 48]   τὸ ναυτικὸν τὸ ἡμέτερον  λείψεσθαι   τοῦ ἐκείνων, καὶ συναμφότερα
[7, 16]   διδάσκειν τὴν ψυχὴν πλέον τι  δίζησθαι   αἰεὶ ἔχειν τοῦ παρεόντος, τοιουτέων
[7, 16]   ἔτεσι σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος ἐών·  πεπλανῆσθαι   αὗται μάλιστα ἐώθασι αἱ ὄψιες
[7, 10]   ἑνὶ πάντα τὰ βασιλέος πρήγματα  γεγενῆσθαι.   (σὺ ὦν μὴ βούλευ ἐς
[7, 159]   Ἀγαμέμνων πυθόμενος Σπαρτιήτας τὴν ἡγεμονίην  ἀπαραιρῆσθαι   ὑπὸ Γέλωνός τε καὶ Συρηκοσίων.
[7, 143]   ἐς τοὺς πολεμίους τῷ θεῷ  εἰρῆσθαι   τὸ χρηστήριον συλλαμβάνοντι κατὰ τὸ
[7, 150]   παρ᾽ ὑμῖν αὐτοῖσι ἡσυχίην ἔχοντας  κατῆσθαι.   ἢν γὰρ ἐμοὶ γένηται κατὰ
[7, 5]   βασιλέι τε μούνῳ θνητῶν ἀξίη  ἐκτῆσθαι.   ~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων ἔργων
[7, 176]   Ἀλπηνοὶ οὔνομα· ἐκ ταύτης δὲ  ἐπισιτιεῖσθαι   ἐλογίζοντο οἱ Ἕλληνες. ~οἱ μέν
[7, 212]   γὰρ ὀλίγων ἐόντων, ἐλπίσαντες σφέας  κατατετρωματίσθαι   τε καὶ οὐκ οἵους τε
[7, 104]   ἐν τῇ τάξι ἐπικρατέειν  ἀπόλλυσθαι.   σοὶ δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα
[7, 146]   ἐκέλευε σφέας τοὺς δορυφόρους περιάγοντας  ἐπιδείκνυσθαι   πάντα τε τὸν πεζὸν στρατὸν
[7, 10]   Περσέων καὶ οὐ τολμώντων γνώμην  ἀποδείκνυσθαι   ἀντίην τῇ προκειμένῃ, Ἀρτάβανος
[7, 24]   ὀρύσσειν ἐκέλευε, ἐθέλων τε δύναμιν  ἀποδείκνυσθαι   καὶ μνημόσυνα λιπέσθαι· παρεὸν γὰρ
[7, 168]   γε Ἀθηναίους, οὐκ ἠθελήσαμέν τοι  ἐναντιοῦσθαι   οὐδέ τι ἀποθύμιον ποιῆσαι” τοιαῦτα
[7, 19]   ἦν ἥδε· ἐδόκεε Ξέρξης  ἐστεφανῶσθαι   ἐλαίης θαλλῷ, ἀπὸ δὲ τῆς
[7, 10]   ἐπὶ Σκύθας. τότε παντοῖοι ἐγένοντο  Σκύθαι   δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι τὸν πόρον,
[7, 20]   φαίνεσθαι, μήτε τὸν Σκυθικόν, ὅτε  Σκύθαι   Κιμμερίους διώκοντες ἐς τὴν Μηδικὴν
[7, 64]   αἰχμὰς βραχέας. (Σάκαι δὲ οἱ  Σκύθαι   περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυρβασίας
[7, 134]   ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι αἱ  κηρυκηίαι   αἱ ἐκ Σπάρτης πᾶσαι γέρας
[7, 158]   συνελευθεροῦν ἀπ᾽ ὧν ὑμῖν μεγάλαι  ὠφελίαι   τε καὶ ἐπαυρέσιες γεγόνασι, οὔτε
[7, 16]   καὶ ἀμφότερα περιήκοντα ἀνθρώπων κακῶν  ὁμιλίαι   σφάλλουσι, κατά περ τὴν πάντων
[7, 89]   ἐγένετο ἑπτὰ καὶ διηκόσιαι καὶ  χίλιαι,   παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἵδε, Φοίνικες
[7, 10]   πρῆγμα τίκτει σφάλματα, ἐκ τῶν  ζημίαι   μεγάλαι φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν δὲ
[7, 198]   περικληίει πᾶσαν τὴν Μηλίδα γῆν,  Τρηχίνιαι   πέτραι καλεόμεναι. (πρώτη μέν νυν
[7, 21]   προσγενόμεναι στρατηλασίαι μιῆς τῆσδε οὐκ  ἄξιαι.   τί γὰρ οὐκ ἤγαγε ἐκ
[7, 21]   εἰ ἕτεραι πρὸς ταύτῃσι προσγενόμεναι  στρατηλασίαι   μιῆς τῆσδε οὐκ ἄξιαι. τί
[7, 236]   παρεούσῃσι τύχῃσι, τῶν νέες νεναυηγήκασι  τετρακόσιαι,   ἄλλας ἐκ τοῦ στρατοπέδου τριηκοσίας
[7, 29]   μή τοι ἐπιδεέες ἔωσι αἱ  τετρακόσιαι   μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων, ἀλλὰ
[7, 185]   πᾶσαι ἀνδρῶν αἱ μάχιμοι μυριάδες  διηκόσιαι   καὶ ἑξήκοντα καὶ τέσσερες, ἔπεισι
[7, 89]   ἀριθμὸς μὲν ἐγένετο ἑπτὰ καὶ  διηκόσιαι   καὶ χίλιαι, παρείχοντο δὲ αὐτὰς
[7, 184]   τοῦ πεζοῦ πλῆθος συντιθέμενον γίνεται  διηκόσιαί   τε μυριάδες καὶ τριήκοντα καὶ
[7, 142]   διζημένων τὸ μαντήιον καὶ αἵδε  συνεστηκυῖαι   μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων ἔλεγον μετεξέτεροι
[7, 198]   δὲ τὸν χῶρον ὄρεα ὑψηλὰ  καὶ   ἄβατα περικληίει πᾶσαν τὴν Μηλίδα
[7, 210]   ἀλλά οἱ ἐφαίνοντο ἀναιδείῃ τε  καὶ   ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι μένειν, πέμπει ἐπ᾽
[7, 10]   οὐκ ἐπείθετο, στρατευσάμενός τε πολλοὺς  καὶ   ἀγαθοὺς τῆς στρατιῆς ἀποβαλὼν ἀπῆλθε.
[7, 162]   φθάνοιτε τὴν ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι  καὶ   ἀγγέλλοντες τῇ Ἑλλάδι ὅτι ἐκ
[7, 9]   ἐόντας ὁμογλώσσους κήρυξί τε διαχρεωμένους  καὶ   ἀγγέλοισι καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς καὶ
[7, 39]   στρατευομένου αὐτοῦ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα  καὶ   ἄγοντος παῖδας ἐμοὺς καὶ ἀδελφεοὺς
[7, 39]   Ἑλλάδα καὶ ἄγοντος παῖδας ἐμοὺς  καὶ   ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους καὶ φίλους,
[7, 137]   πολλῷ ἐπηγέρθη κατὰ τὸν Πελοποννησίων  καὶ   Ἀθηναίων πόλεμον, ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι.
[7, 2]   ~στελλομένου δὲ Δαρείου ἐπ᾽ Αἴγυπτον  καὶ   Ἀθήνας, τῶν παίδων αὐτοῦ στάσις
[7, 90]   εἰσί, οἳ μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος  καὶ   Ἀθηνέων, οἳ δὲ ἀπ᾽ Ἀρκαδίης,
[7, 11]   τὴν ἀτιμίην προστίθημι ἐόντι κακῷ  καὶ   ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι ἔμοιγε ἐπὶ
[7, 55]   δὲ τούτοισι ἄλλος στρατός.  καὶ   αἱ νέες ἅμα ἀνήγοντο ἐς
[7, 188]   νέας, καὶ αὐτοί τε περιῆσαν  καὶ   αἱ νέες αὐτῶν· ὅσας δὲ
[7, 46]   αἵ τε γὰρ συμφοραὶ προσπίπτουσαι  καὶ   αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν
[7, 235]   ἀμαχητὶ τε ἰσθμὸς οὗτος  καὶ   αἱ πόλιες προσχωρήσουσι” ~λέγει μετὰ
[7, 123]   καὶ Ἀφύτιος καὶ Νέης πόλιος  καὶ   Αἰγῆς καὶ Θεράμβω καὶ Σκιώνης
[7, 179]   νέες τρεῖς Ἑλληνίδες, Τροιζηνίη τε  καὶ   Αἰγιναίη καὶ Ἀττική. προϊδόντες δὲ
[7, 203]   φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη  καὶ   Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς τὸν
[7, 145]   δὲ ὦν μέγιστος Ἀθηναίοισί τε  καὶ   Αἰγινήτῃσι. (μετὰ δὲ πυνθανόμενοι Ξέρξην
[7, 25]   καὶ λευκολίνου, ἐπιτάξας Φοίνιξί τε  καὶ   Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία τῇ στρατιῇ
[7, 7]   ἀπεστεῶτας. τούτους μέν νυν καταστρεψάμενος  καὶ   Αἴγυπτον πᾶσαν πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας
[7, 4]   ἀλλὰ γὰρ μετὰ ταῦτά τε  καὶ   Αἰγύπτου ἀπόστασιν τῷ ὑστέρῳ ἔτεϊ
[7, 142]   πολλαὶ γίνονται διζημένων τὸ μαντήιον  καὶ   αἵδε συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων
[7, 9]   εἰ Σάκας μὲν καὶ Ἰνδοὺς  καὶ   Αἰθίοπάς τε καὶ Ἀσσυρίους ἄλλα
[7, 69]   ἄλλο ἥμισυ μίλτῳ. (Ἀραβίων δὲ  καὶ   Αἰθιόπων τῶν ὑπὲρ Αἰγύπτου οἰκημένων
[7, 154]   ἱροφάντεω ἀπόγονος, πολλῶν μετ᾽ ἄλλων  καὶ   Αἰνησιδήμου τοῦ Παταίκου ὃς ἦν
[7, 9]   τῇ ἡμετέρῃ κατοικημένοι Ἴωνές τε  καὶ   Αἰολέες καὶ Δωριέες καλέονται. (ἐπειρήθην
[7, 64]   ἐστρατεύοντο, τόξα δὲ καλάμινα ἐπιχώρια  καὶ   αἰχμὰς βραχέας. (Σάκαι δὲ οἱ
[7, 63]   βάρβαρον οὐκ εὐαπήγητον, ἀσπίδας δὲ  καὶ   αἰχμὰς καὶ ἐγχειρίδια παραπλήσια τῇσι
[7, 67]   γόνυ ἀνατείνοντα εἶχον, τόξα δὲ  καὶ   αἰχμὰς Μηδικάς. Σαραγγέων δὲ ἦρχε
[7, 78]   κυνέας ξυλίνας εἶχον, ἀσπίδας δὲ  καὶ   αἰχμὰς σμικράς· λόγχαι δὲ ἐπῆσαν
[7, 67]   καὶ τόξα ἐπιχώρια καλάμινα ἔχοντες  καὶ   ἀκινάκας ἐστρατεύοντο. οὗτοι μὲν οὕτω
[7, 92]   κρανέινα καὶ ὀιστοὺς καλαμίνους ἀπτέρους  καὶ   ἀκόντια, ἐπὶ δὲ αἰγὸς δέρμα
[7, 79]   εἶχον, ἀσπίδας δὲ δερματίνας μικρὰς  καὶ   ἀκόντια. Κόλχοι δὲ περὶ μὲν
[7, 89]   δὲ ἴτυς οὐκ ἐχούσας εἶχον  καὶ   ἀκόντια. (οὗτοι δὲ οἱ Φοίνικες
[7, 9]   τε ἄλλα λέγων ἐπίκεο ἄριστα  καὶ   ἀληθέστατα, καὶ Ἴωνας τοὺς ἐν
[7, 127]   Μυγδονίης μέχρι Λυδίεώ τε ποταμοῦ  καὶ   Ἁλιάκμονος, οἳ οὐρίζουσι γῆν τὴν
[7, 6]   ποιέειν ταῦτα Ξέρξην· συνέλαβε γὰρ  καὶ   ἄλλα οἱ σύμμαχα γενόμενα ἐς
[7, 114]   δὲ ταῦτα ἐς τὸν ποταμὸν  καὶ   ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοισι ἐν
[7, 227]   οὐκ ἐν ἡλίῳ. ~ταῦτα μὲν  καὶ   ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα φασὶ Διηνέκεα
[7, 142]   ἀπήγγελλον ἐς τὸν δῆμον, γνῶμαι  καὶ   ἄλλαι πολλαὶ γίνονται διζημένων τὸ
[7, 173]   ἦν τὸ πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο  καὶ   ἄλλην ἐοῦσαν ἐσβολὴν ἐς Θεσσαλοὺς
[7, 204]   Τρηχῖνα. ~τούτοισι ἦσαν μέν νυν  καὶ   ἄλλοι στρατηγοὶ κατὰ πόλιας ἑκάστων,
[7, 238]   ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά μοι πολλοῖσι μὲν  καὶ   ἄλλοισι τεκμηρίοισι, ἐν δὲ καὶ
[7, 232]   τὴν ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην· ~λέγεται δὲ  καὶ   ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην
[7, 145]   πολέμους· ἦσαν δὲ πρὸς τινὰς  καὶ   ἄλλους ἐγκεκρημένοι, δὲ ὦν
[7, 129]   (ὥστε ὦν ποταμῶν ἐς αὐτὴν  καὶ   ἄλλων συχνῶν ἐσβαλλόντων, πέντε δὲ
[7, 16]   τῇ ἐμῇ, εἴ πέρ γε  καὶ   ἄλλως ἐθέλει φανῆναι. (οὐ γὰρ
[7, 35]   θύει ὡς ἐόντι καὶ θολερῷ  καὶ   ἁλμυρῷ ποταμῷ“ (τήν τε δὴ
[7, 119]   πόλισι οἱ ἀστοὶ ἄλευρά τε  καὶ   ἄλφιτα ἐποίευν πάντες ἐπὶ μῆνας
[7, 175]   ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς ἐς Θεσσαλίην  καὶ   ἅμα ἀγχοτέρη τῆς ἑωυτῶν· (τὴν
[7, 39]   ~κάρτα τε ἐθυμώθη Ξέρξης  καὶ   ἀμείβετο τοῖσιδε. κακὲ ἄνθρωπε,
[7, 114]   δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ  καὶ   Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι
[7, 168]   παραυτίκα μὲν ὑπίσχοντο πέμψειν τε  καὶ   ἀμυνέειν, φράζοντες ὡς οὔ σφι
[7, 16]   χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι· τά σε  καὶ   ἀμφότερα περιήκοντα ἀνθρώπων κακῶν ὁμιλίαι
[7, 223]   περ περίοδός τε  καὶ   ἀνάβασις. (οἵ τε δὴ βάρβαροι
[7, 136]   πρῶτα μὲν τῶν δορυφόρων κελευόντων  καὶ   ἀνάγκην σφι προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα
[7, 233]   ἀναγκαίης ἐχόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο  καὶ   ἀναίτιοι εἶεν τοῦ τρώματος τοῦ
[7, 209]   πόλιν τῶν ἐν Ἕλλησι προσφέρεαι  καὶ   ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα τε δὴ
[7, 99]   ὑπάρχοντος νεηνίεω ὑπὸ λήματός τε  καὶ   ἀνδρηίης ἐστρατεύετο, οὐδεμιῆς οἱ ἐούσης
[7, 129]   τὰ δὲ πρὸς μεσαμβρίην τε  καὶ   ἄνεμον νότον Ὄθρυς· τὸ
[7, 6]   εἶναι. χρόνῳ δὲ κατεργάσατό τε  καὶ   ἀνέπεισε ὥστε ποιέειν ταῦτα Ξέρξην·
[7, 11]   ἅμα τῇσι γυναιξί· ἐγὼ δὲ  καὶ   ἄνευ σέο ὅσα περ εἶπα
[7, 3]   μιν ἀπέδεξε. δοκέειν δέ μοι,  καὶ   ἄνευ ταύτης τῆς ὑποθήκης βασιλεῦσαι
[7, 103]   τούτων οὐδέτερα. δοκέω δὲ ἔγωγε  καὶ   ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας
[7, 42]   πεδίου ἐπορεύετο, Ἀδραμύττειόν τε πόλιν  καὶ   Ἄντανδρον τὴν Πελασγίδα παραμειβόμενος. (τὴν
[7, 70]   ὠσὶ ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ λοφιῇ·  καὶ   ἀντὶ μὲν λόφου λοφιὴ
[7, 54]   μετεμέλησέ οἱ τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι  καὶ   ἀντὶ τούτων τὴν θάλασσαν ἐδωρέετο.
[7, 153]   Λινδίων τε τῶν ἐκ Ρόδου  καὶ   Ἀντιφήμου οὐκ ἐλείφθη. (ἀνὰ χρόνον
[7, 64]   ἐπιχώρια καὶ ἐγχειρίδια, πρὸς δὲ  καὶ   ἀξίνας σαγάρις εἶχον. τούτους δὲ
[7, 157]   Ἑλλὰς χεὶρ μεγάλη συνάγεται,  καὶ   ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι· ἢν
[7, 107]   Πέρσῃσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα, ἐπεὶ  καὶ   ἄξιος αἴνου μεγάλου ἐγένετο Βόγης·
[7, 234]   ὁκόσοι τοιοῦτοι τὰ πολέμια εἴτε  καὶ   ἅπαντες” (ὃ δ᾽ εἶπε
[7, 224]   ἐπυθόμην τὰ οὐνόματα, ἐπυθόμην δὲ  καὶ   ἁπάντων τῶν τριηκοσίων. (καὶ δὴ
[7, 137]   κατὰ Βισάνθην τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ,  καὶ   ἀπαχθέντες ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀπέθανον
[7, 100]   παρὰ ἔθνος ἓν ἕκαστον ἐπυνθάνετο.  καὶ   ἀπέγραφον οἱ γραμματισταί, ἕως ἐξ
[7, 233]   βάρβαροι ἐλθόντας, τοὺς μὲν τινὰς  καὶ   ἀπέκτειναν προσιόντας, τοὺς δὲ πλεῦνας
[7, 60]   περιέγραψαν ἔξωθεν κύκλον· περιγράψαντες δὲ  καὶ   ἀπέντες τοὺς μυρίους αἱμασιὴν περιέβαλον
[7, 205]   θέλων εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι εἴτε  καὶ   ἀπερέουσι ἐκ τοῦ ἐμφανέος τὴν
[7, 129]   τῶν δοκίμων μάλιστα τῶνδε, Πηνειοῦ  καὶ   Ἀπιδανοῦ καὶ Ὀνοχώνου καὶ Ἐνιπέος
[7, 115]   καλεομένου, Στάγειρον πόλιν Ἑλλάδα παραμειβόμενος,  καὶ   ἀπίκετο ἐς Ἄκανθον, ἅμα ἀγόμενος
[7, 173]   Θεσσαλίην, τὰς νέας αὐτοῦ καταλιπών,  καὶ   ἀπίκετο ἐς τὰ Τέμπεα ἐς
[7, 239]   πρὸς τῶν ὁδοφυλάκων. (ἐπεὶ δὲ  καὶ   ἀπίκετο ἐς τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ
[7, 170]   τοῦ Χοίρου ἀναγκαζόμενοι τῶν ἀστῶν  καὶ   ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι
[7, 158]   δὲ ἐπειδὴ περιελήλυθε πόλεμος  καὶ   ἀπῖκται ἐς ὑμέας, οὕτω δὴ
[7, 153]   συμμάχων συμμίξοντες Γέλωνι καὶ δὴ  καὶ   ἀπὸ Λακεδαιμονίων Σύαγρος. τοῦ δὲ
[7, 202]   Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τετρακόσιοι  καὶ   ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων
[7, 134]   ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν, εἰσὶ δὲ  καὶ   ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι αἱ
[7, 100]   ἑκάστας ὁμοίως καὶ τὸν πεζὸν  καὶ   ἀπογραφόμενος. (τὰς δὲ νέας οἱ
[7, 139]   βαρβάρου, ἐμουνώθησαν, μουνωθέντες δὲ ἂν  καὶ   ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα ἀπέθανον γενναίως.
[7, 176]   πρὸς ἑσπέρης ὄρος ἄβατόν τε  καὶ   ἀπόκρημνον, ὑψηλόν, ἀνατεῖνον ἐς τὴν
[7, 209]   ὅτι παρασκευάζοιντο ὡς ἀπολεόμενοί τε  καὶ   ἀπολέοντες κατὰ δύναμιν· ἀλλ᾽ αὐτῷ
[7, 148]   νυν κατάσκοποι οὕτω θεησάμενοί τε  καὶ   ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς τὴν Εὐρώπην,
[7, 70]   μὲν δὴ ὑπὲρ Αἰγύπτου Αἰθιόπων  καὶ   Ἀραβίων ἦρχε Ἀρσάμης, οἱ δὲ
[7, 98]   Ἀνύσου, καὶ Τύριος Ματτὴν Σιρώμου,  καὶ   Ἀράδιος Μέρβαλος Ἀγβάλου, καὶ Κίλιξ
[7, 152]   ταῦτα λέγοντα κήρυκα ἐς Ἄργος  καὶ   Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντες ἐς Σοῦσα
[7, 112]   ὑψηλόν, ἐν τῷ χρύσεά τε  καὶ   ἀργύρεα ἔνι μέταλλα, τὰ νέμονται
[7, 119]   στρατοῦ· τοῦτο δὲ χρύσεά τε  καὶ   ἀργύρεα ποτήριά τε καὶ κρητῆρας
[7, 137]   ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ δὲ αὐτῶν  καὶ   Ἀριστέας Ἀδειμάντου Κορίνθιος ἀνήρ.
[7, 229]   τῶν τριηκοσίων λέγεται Εὔρυτόν τε  καὶ   Ἀριστόδημον, παρεὸν αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ
[7, 120]   (παρέχειν γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι, εἰ  καὶ   ἄριστον προείρητο ὅμοια τῷ δείπνῳ
[7, 86]   τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ κέλητας  καὶ   ἅρματα· ὑπὸ δὲ τοῖσι ἅρμασι
[7, 53]   τὰ ἐμὰ ἐπιτράπω” ~ταῦτα εἴπας  καὶ   Ἀρτάβανον ἀποστείλας ἐς Σοῦσα δεύτερα
[7, 18]   Ξέρξης τε ὑπερετίθετο ταῦτα Πέρσῃσι,  καὶ   Ἀρτάβανος, ὃς πρότερον ἀποσπεύδων μοῦνος
[7, 10]   στρατιήν γε τοσαύτην σὺν Δάτι  καὶ   Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς τὴν Ἀττικὴν
[7, 8]   σφετέρην ἀποβάντας, ὅτε Δᾶτίς τε  καὶ   Ἀρταφρένης ἐστρατήγεον, τὰ ἐπίστασθέ κου
[7, 22]   κατοικημένοι. (Βουβάρης δὲ Μεγαβάζου  καὶ   Ἀρταχαίης Ἀρταίου ἄνδρες Πέρσαι
[7, 106]   ἀνὰ πᾶν ἔτος· ὣς δὲ  καὶ   Ἀρτοξέρξης Ξέρξεω τοῖσι Μασκαμείοισι
[7, 69]   οἰκημένων ἦρχε Ἀρσάμης Δαρείου  καὶ   Ἀρτυστώνης τῆς Κύρου θυγατρός, τὴν
[7, 72]   Συρίων Γοβρύης Δαρείου τε  καὶ   Ἀρτυστώνης. ~φρύγες δὲ ἀγχοτάτω τῆς
[7, 236]   στρατὸς δυσμεταχείριστός τε αὐτοῖσι γίνεται,  καὶ   ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί τοι ἔσονται,
[7, 61]   μηρὸν παραιωρεύμενα ἐκ τῆς ζώνης.  (καὶ   ἄρχοντα παρείχοντο Ὀτάνεα τὸν Ἀμήστριος
[7, 96]   οἱ τὸ πᾶν ἔχοντες κράτος  καὶ   ἄρχοντες τῶν ἐθνέων ἑκάστων, ὅσοι
[7, 9]   καὶ Ἰνδοὺς καὶ Αἰθίοπάς τε  καὶ   Ἀσσυρίους ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ
[7, 35]   ὦν ῥαπίζοντας λέγειν βάρβαρά τε  καὶ   ἀτάσθαλα· πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης
[7, 223]   ἐς τοὺς βαρβάρους, παραχρεώμενοί τε  καὶ   ἀτέοντες. ~δόρατα μέν νυν τοῖσι
[7, 231]   Ἀριστόδημος εἶχε ὄνειδός τε  καὶ   ἀτιμίην· πάσχων δὲ τοιάδε ἠτίμωτο·
[7, 82]   καὶ Μασίστης Δαρείου τε  καὶ   Ἀτόσσης παῖς καὶ Γέργις
[7, 64]   ἦρχε Ὑστάσπης Δαρείου τε  καὶ   Ἀτόσσης τῆς Κύρου. ~Ἰνδοὶ δὲ
[7, 179]   Ἑλληνίδες, Τροιζηνίη τε καὶ Αἰγιναίη  καὶ   Ἀττική. προϊδόντες δὲ οὗτοι τὰς
[7, 37]   πίμπληται τὰ στόματα τοῦ ὀρύγματος,  καὶ   αὐτὴ διῶρυξ παντελέως πεποιημένη
[7, 108]   μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων  καί   αὕτη Κικόνων. ~διαβὰς δὲ τοῦ
[7, 1]   ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.  (καὶ   αὐτίκα μὲν ἐπηγγέλλετο πέμπων ἀγγέλους
[7, 218]   Φωκέες καὶ ἐνέδυνον τὰ ὅπλα,  καὶ   αὐτίκα οἱ βάρβαροι παρῆσαν. (ὡς
[7, 83]   πλεῖστον παρείχοντο διὰ πάντων Πέρσαι,  καὶ   αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν μὲν
[7, 206]   οἱ λοιποὶ τῶν συμμάχων ἐνένωντο  καὶ   αὐτοὶ ἕτερα τοιαῦτα ποιήσειν· ἦν
[7, 86]   καὶ Κάσπιοι ὁμοίως. (Λίβυες δὲ  καὶ   αὐτοὶ κατά περ ἐν τῷ
[7, 188]   τὸν χειμῶνα ἀνασπάσαντες τὰς νέας,  καὶ   αὐτοί τε περιῆσαν καὶ αἱ
[7, 8]   ἀλλὰ θεός τε οὕτω ἄγει  καὶ   αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται
[7, 171]   λιμόν τε καὶ λοιμὸν γενέσθαι  καὶ   αὐτοῖσι καὶ τοῖσι προβάτοισι, ἔστε
[7, 219]   ἠοῖ σφι θάνατον, ἐπὶ δὲ  καὶ   αὐτόμολοι ἦσαν οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν
[7, 27]   βασιλέος στρατιὴν πᾶσαν ξεινίοισι μεγίστοισι  καὶ   αὐτὸν Ξέρξην, χρήματά τε ἐπαγγέλλετο
[7, 8]   ἵνα γνώμας τε πύθηται σφέων  καὶ   αὐτὸς ἐν πᾶσι εἴπῃ τὰ
[7, 9]   καὶ Δωριέες καλέονται. (ἐπειρήθην δὲ  καὶ   αὐτὸς ἤδη ἐπελαύνων ἐπὶ τοὺς
[7, 16]   ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως, φαίην ἂν  καὶ   αὐτὸς θεῖον εἶναι. (εἰ δέ
[7, 18]   τις φθορὴ θεήλατος, ἐγὼ μὲν  καὶ   αὐτὸς τρέπομαι καὶ τὴν γνώμην
[7, 200]   ἵδρυται καὶ ἕδραι εἰσὶ Ἀμφικτύοσι  καὶ   αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος ἱρόν. ~βασιλεὺς
[7, 116]   ἐσθῆτι Μηδικῇ ἐπαίνεέ τε, ὁρέων  καὶ   αὐτοὺς προθύμους ἐόντας ἐς τὸν
[7, 211]   ἀναριθμήτους τῶν Περσέων· ἔπιπτον δὲ  καὶ   αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι.
[7, 83]   χωρὶς δὲ χρυσόν τε πολλὸν  καὶ   ἄφθονον ἔχοντες ἐνέπρεπον, ἁρμαμάξας τε
[7, 123]   καὶ στρατιὴν παρελάμβανε ἐκ Ποτιδαίης  καὶ   Ἀφύτιος καὶ Νέης πόλιος καὶ
[7, 196]   πεζὸς πορευθεὶς διὰ Θεσσαλίης  καὶ   Ἀχαιίης ἐσβεβληκὼς ἦν καὶ δὴ
[7, 97]   Ἀσπαθίνεω καὶ Μεγάβαζος Μεγαβάτεω  καὶ   Ἀχαιμένης Δαρείου, τῆς μὲν
[7, 185]   Ἐνιῆνες καὶ Δόλοπες καὶ Μάγνητες  καὶ   Ἀχαιοὶ καὶ ὅσοι τῆς Θρηίκης
[7, 66]   τὴν αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες τὴν  καὶ   Βάκτριοι ἐστρατεύοντο. (τούτων δὲ ἦρχον
[7, 139]   αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν οἱ ἐπεγείραντες  καὶ   βασιλέα μετά γε θεοὺς ἀνωσάμενοι.
[7, 136]   δὲ ὡς ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα  καὶ   βασιλέι ἐς ὄψιν ἦλθον, πρῶτα
[7, 35]   οὐδὲν πρὸς ἐκείνου ἄδικον παθόν.  καὶ   βασιλεὺς μὲν Ξέρξης διαβήσεταί σε,
[7, 2]   τῆς προτέρης γυναικός, Γοβρύεω θυγατρός,  καὶ   βασιλεύσαντι ἐξ Ἀτόσσης τῆς Κύρου
[7, 126]   τὰ χωρία καὶ λέοντες πολλοὶ  καὶ   βόες ἄγριοι, τῶν τὰ κέρεα
[7, 123]   οὐρίζει χώρην τὴν Μυγδονίην τε  καὶ   Βοττιαιίδα, τῆς ἔχουσι τὸ παρὰ
[7, 185]   παρείχοντο καὶ Παίονες καὶ Ἐορδοὶ  καὶ   Βοττιαῖοι καὶ τὸ Χαλκιδικὸν γένος
[7, 137]   ἀπονοστησάντων ἐς Σπάρτην Σπερθίεώ τε  καὶ   Βούλιος. χρόνῳ δὲ μετέπειτα πολλῷ
[7, 134]   ἀποθνήσκειν, Σπερθίης τε Ἀνηρίστου  καὶ   Βοῦλις Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται
[7, 220]   ταῦτά τε δὴ ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην,  καὶ   βουλόμενον κλέος καταθέσθαι μούνων Σπαρτιητέων,
[7, 46]   προσπίπτουσαι καὶ αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι  καὶ   βραχὺν ἐόντα μακρὸν δοκέειν εἶναι
[7, 223]   κατάβασις συντομωτέρη τε ἐστὶ  καὶ   βραχύτερος χῶρος πολλὸν
[7, 185]   Βοττιαῖοι καὶ τὸ Χαλκιδικὸν γένος  καὶ   Βρύγοι καὶ Πίερες καὶ Μακεδόνες
[7, 176]   τὰ Χύτρους καλέουσι οἱ ἐπιχώριοι,  καὶ   βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος ἐπ᾽ αὐτοῖσι.
[7, 66]   καὶ Χοράσμιοι καὶ Σόγδοι τε  καὶ   Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι τὴν αὐτὴν
[7, 56]   θέλεις ποιῆσαι, ἄγων πάντας ἀνθρώπους;  καὶ   γὰρ ἄνευ τούτων ἐξῆν τοι
[7, 51]   μηχανῇ ἄγειν ἐπὶ τοὺς πατέρας·  καὶ   γὰρ ἄνευ τούτων οἷοί τε
[7, 9]   ἐάσεις καταγελάσαι ἡμῖν ἐόντας ἀναξίους.  (καὶ   γὰρ δεινὸν ἂν εἴη πρῆγμα,
[7, 236]   καὶ προδιδοῖ πρήγματα τὰ σά.  καὶ   γὰρ δὴ καὶ τρόποισι τοιούτοισι
[7, 223]   κου μάλιστα πληθώρην πρόσοδον ἐποιέετο·  καὶ   γὰρ ἐπέσταλτο ἐξ Ἐπιάλτεω οὕτω·
[7, 168]   ὑποκρινάμενοι τοῖσι ἀγγέλοισι τοιάδε ἐποίησαν·  καὶ   γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ αὐτοὶ
[7, 93]   νέας, ἔχοντές τε Ἑλληνικὰ ὅπλα  καὶ   γεγονότες ἀπὸ Πελοποννήσου. Κᾶρες δὲ
[7, 41]   αἰχμοφόροι Περσέων οἱ ἄριστοί τε  καὶ   γενναιότατοι χίλιοι, κατὰ νόμον τὰς
[7, 117]   Ἀρταχαίην, δόκιμον ἐόντα παρὰ Ξέρξῃ  καὶ   γένος Ἀχαιμενίδην, μεγάθεΐ τε μέγιστον
[7, 121]   μεσόγαιαν, τῆς ἐστρατήγεον Τριτανταίχμης τε  καὶ   Γέργις· δὲ τρίτη τῶν
[7, 82]   Δαρείου τε καὶ Ἀτόσσης παῖς  καὶ   Γέργις Ἀριάζου καὶ Μεγάβυζος
[7, 104]   ἐξεπίστεαι, οἵ με τιμήν τε  καὶ   γέρεα ἀπελόμενοι πατρώια ἄπολίν τε
[7, 28]   δέ μοι ἀπὸ ἀνδραπόδων τε  καὶ   γεωπέδων ἀρκέων ἐστὶ βίος” ~ὃ
[7, 233]   τῶν λόγων, ὡς καὶ μηδίζουσι  καὶ   γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐν
[7, 163]   τά τε χρήματα αὐτῷ διδόναι  καὶ   γῆν τε καὶ ὕδωρ τῶν
[7, 123]   τῷ ναυτικῷ στρατῷ πλόος  καὶ   γῆν τὴν Μυγδονίην, πλέων δὲ
[7, 42]   στρατὸς ἐπί τε ποταμὸν Κάικον  καὶ   γῆν τὴν Μυσίην, ἀπὸ δὲ
[7, 194]   εὑρὼν δὲ τοῦτο Δαρεῖος,  καὶ   γνοὺς ὡς ταχύτερα αὐτὸς
[7, 120]   ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι πανδημεί, αὐτοὺς  καὶ   γυναῖκας, ἐλθόντας ἐς τὰ σφέτερα
[7, 52]   ἐν τῇ ἡμετέρῃ καταλιπόντας τέκνα  καὶ   γυναῖκας καὶ χρήματα οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι
[7, 66]   καὶ Σόγδοι τε καὶ Γανδάριοι  καὶ   Δαδίκαι τὴν αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες
[7, 66]   Ἀζάνης Ἀρταίου, Γανδαρίων δὲ  καὶ   Δαδικέων Ἀρτύφιος Ἀρταβάνου. ~Κάσπιοι
[7, 98]   Τύμνεω καὶ Πίγρης Ὑσσελδώμου,  καὶ   Δαμασίθυμος Κανδαύλεω. ~τῶν μέν
[7, 43]   ἀπέργων Ροίτιον πόλιν καὶ Ὀφρύνειον  καὶ   Δάρδανον, περ δὴ Ἀβύδῳ
[7, 224]   καὶ ὀνομαστοί, ἐν δὲ δὴ  καὶ   Δαρείου δύο παῖδες Ἀβροκόμης τε
[7, 18]   Αἰθίοπας τὸν Καμβύσεω, συστρατευόμενος δὲ  καὶ   Δαρείῳ ἐπὶ Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα
[7, 164]   εὖ βεβηκυῖαν, ἑκών τε εἶναι  καὶ   δεινοῦ ἐπιόντος οὐδενὸς ἀλλὰ ὑπὸ
[7, 118]   δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων τὴν στρατιὴν  καὶ   δειπνίζοντες Ξέρξην ἐς πᾶν κακοῦ
[7, 118]   σφετερέων δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω στρατιὴν  καὶ   δειπνίσασι Ἀντίπατρος Ὀργέος ἀραιρημένος,
[7, 236]   στρατηγός, παρατυχών τε τῷ λόγῳ  καὶ   δείσας μὴ ἀναγνωσθῇ Ξέρξης ποιέειν
[7, 184]   ἑξακισχίλιοι καὶ πρὸς διηκόσιοί τε  καὶ   δέκα. (προσθήσω δ᾽ ἔτι τούτῳ
[7, 186]   χιλιάδας τρεῖς καὶ ἑκατοντάδας δύο  καὶ   δεκάδας δύο ἀνδρῶν ἤγαγε Ξέρξης
[7, 81]   καὶ μυριάρχας ἀποδέξαντες, ἑκατοντάρχας δὲ  καὶ   δεκάρχας οἱ μυριάρχαι. τελέων δὲ
[7, 184]   ἑπτὰ καὶ πρὸς ἑκατοντάδες ἓξ  καὶ   δεκάς. τοῦ δὲ πεζοῦ ἑβδομήκοντα
[7, 185]   ἔπεισι δὲ ταύτῃσι ἑκατοντάδες ἑκκαίδεκα  καὶ   δεκάς. ~τοῦ μαχίμου δὲ τούτου
[7, 184]   χιλιάδες ἑπτὰ καὶ ἑκατοντάδες ἓξ  καὶ   δεκάς. τοῦτο μὲν τὸ ἐξ
[7, 5]   Εὐρώπη περικαλλὴς εἴη χώρη,  καὶ   δένδρεα παντοῖα φέρει τὰ ἥμερα,
[7, 10]   ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ  καὶ   δένδρεα τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ
[7, 209]   ἄπιστα ἐφαίνετο τὰ λεγόμενα εἶναι,  καὶ   δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον τοσοῦτοι
[7, 38]   τὸ ἐδεήθη, ἔφη τε ὑπουργήσειν  καὶ   δὴ ἀγορεύειν ἐκέλευε ὅτευ δέοιτο.
[7, 34]   ἐξ Ἀβύδου ἐς τὴν ἀπαντίον.  καὶ   δὴ ἐζευγμένου τοῦ πόρου ἐπιγενόμενος
[7, 153]   ἀπὸ τῶν συμμάχων συμμίξοντες Γέλωνι  καὶ   δὴ καὶ ἀπὸ Λακεδαιμονίων Σύαγρος.
[7, 205]   γὰρ ἦν νεώτατος Ἀναξανδρίδεω παῖς  καὶ   δὴ καὶ εἶχε Κλεομένεος θυγατέρα.
[7, 164]   ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων,  καὶ   δὴ καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς
[7, 23]   τε τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται  καὶ   δὴ καὶ ἐν ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες
[7, 47]   ἐμεωυτοῦ, ἄλλα τε πολλὰ ἐπιλεγόμενος  καὶ   δὴ καὶ ὁρῶν τοι δύο
[7, 10]   τῆς Εὐρώπης ἐς τὴν Ἑλλάδα.  καὶ   δὴ καὶ συνήνεικέ σε ἤτοι
[7, 1]   διὰ τὴν ἐς Σάρδις ἐσβολήν,  καὶ   δὴ καὶ τότε πολλῷ τε
[7, 12]   δέ οἱ αὖτις τούτων κατύπνωσε,  καὶ   δή κου ἐν τῇ νυκτὶ
[7, 149]   δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι,  καὶ   δὴ λέγειν, σφίσι μὲν εἶναι
[7, 224]   δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τριηκοσίων.  (καὶ   δὴ Περσέων πίπτουσι ἐνθαῦτα ἄλλοι
[7, 186]   δοκέω εἶναι ἐλάσσονας ἀλλὰ πλεῦνας.  (καὶ   δή σφεας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι
[7, 6]   ἐχόμενοι τῶν καὶ οἱ Ἀλευάδαι,  καὶ   δή τι πρὸς τούτοισι ἔτι
[7, 184]   Λίβυας, πλῆθος ποιήσας δισμυρίους ἄνδρας.  (καὶ   δὴ τό τε ἐκ τῶν
[7, 49]   οὐκ ἔστι ἀνθρώποισι οὐδεμία πληθώρη.  (καὶ   δή τοι, ὡς οὐδενὸς ἐναντιευμένου,
[7, 196]   Θεσσαλίης καὶ Ἀχαιίης ἐσβεβληκὼς ἦν  καὶ   δὴ τριταῖος ἐς Μηλιέας, ἐν
[7, 49]   καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν συμφορέων.  καὶ   δὴ τῶν δύο τοι τοῦ
[7, 14]   ἔλεγε ἐπιστάν παῖ Δαρείου,  καὶ   δὴ φαίνεαι ἐν Πέρσῃσί τε
[7, 3]   γνώμην, ἐτύγχανε κατὰ τὠυτὸ τούτοισι  καὶ   Δημάρητος Ἀρίστωνος ἀναβεβηκὼς ἐς
[7, 230]   σωθῆναι λέγουσι Ἀριστόδημον ἐς Σπάρτην  καὶ   διὰ πρόφασιν τοιήνδε, οἳ δὲ
[7, 6]   Ὀνομάκριτον ἄνδρα Ἀθηναῖον, χρησμολόγον τε  καὶ   διαθέτην χρησμῶν τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν,
[7, 161]   ἐς Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε  καὶ   διακοσμῆσαι στρατόν. οὕτω οὐκ ὄνειδος
[7, 15]   ποιέειν με ταῦτα· νῦν δὲ  καὶ   διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ ὦν θεός
[7, 219]   τοῦτο διακριθέντες οἳ μὲν ἀπαλλάσσοντο  καὶ   διασκεδασθέντες κατὰ πόλις ἕκαστοι ἐτράποντο,
[7, 189]   καὶ τὴν Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι  καὶ   διαφθεῖραι τῶν βαρβάρων τὰς νέας,
[7, 145]   Ἑλλήνων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεόντων  καὶ   διδόντων σφίσι λόγον καὶ πίστιν,
[7, 129]   οὐκ ἐόντος κω τοῦ αὐλῶνος  καὶ   διεκρόου τούτου, τοὺς ποταμοὺς τούτους,
[7, 34]   μέγας συνέκοψέ τε ἐκεῖνα πάντα  καὶ   διέλυσε. ~ὡς δ᾽ ἐπύθετο Ξέρξης,
[7, 100]   θεήσασθαι· μετὰ δὲ ἐποίεε ταῦτα,  καὶ   διεξελαύνων ἐπὶ ἅρματος παρὰ ἔθνος
[7, 122]   στρατὸς ὡς ἀπείθη ὑπὸ Ξέρξεω  καὶ   διεξέπλωσε τὴν διώρυχα τὴν ἐν
[7, 100]   ~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ ἠριθμήθη τε  καὶ   διετάχθη στρατός, ἐπεθύμησε αὐτός
[7, 213]   τοῦ ὄρεος φέρουσαν ἐς Θερμοπύλας,  καὶ   διέφθειρε τοὺς ταύτῃ ὑπομείναντας Ἑλλήνων.
[7, 223]   ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς τὴν θάλασσαν  καὶ   διεφθείροντο, πολλῷ δ᾽ ἔτι πλεῦνες
[7, 89]   τριηρέων ἀριθμὸς μὲν ἐγένετο ἑπτὰ  καὶ   διηκόσιαι καὶ χίλιαι, παρείχοντο δὲ
[7, 184]   ἐκ τῆς Ἀσίης, ἐουσέων ἑπτὰ  καὶ   διηκοσιέων καὶ χιλιέων, τὸν μὲν
[7, 61]   δὲ Περσεὺς Δανάης τε  καὶ   Διὸς ἀπίκετο παρὰ Κηφέα τὸν
[7, 205]   ἐς Λεωνίδην ἀνέβαινε βασιληίη,  καὶ   διότι πρότερος ἐγεγόνεε Κλεομβρότου· οὗτος
[7, 199]   Τρηχὶς πεπόλισται· δισχίλιά τε γὰρ  καὶ   δισμύρια πλέθρα τοῦ πεδίου ἐστί.
[7, 185]   τουτέων τῶν νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι  καὶ   δισμύριοι γίνονται. (πεζοῦ δὲ τὸν
[7, 158]   βοηθέειν παρεχόμενος διηκοσίας τε τριήρεας  καὶ   δισμυρίους ὁπλίτας καὶ δισχιλίην ἵππον
[7, 158]   τε τριήρεας καὶ δισμυρίους ὁπλίτας  καὶ   δισχιλίην ἵππον καὶ δισχιλίους τοξότας
[7, 158]   δισχιλίους τοξότας καὶ δισχιλίους σφενδονήτας  καὶ   δισχιλίους ἱπποδρόμους ψιλούς· σῖτόν τε
[7, 158]   δισχιλίην ἵππον καὶ δισχιλίους τοξότας  καὶ   δισχιλίους σφενδονήτας καὶ δισχιλίους ἱπποδρόμους
[7, 158]   δισμυρίους ὁπλίτας καὶ δισχιλίην ἵππον  καὶ   δισχιλίους τοξότας καὶ δισχιλίους σφενδονήτας
[7, 185]   Μακεδόνες καὶ Περραιβοὶ καὶ Ἐνιῆνες  καὶ   Δόλοπες καὶ Μάγνητες καὶ Ἀχαιοὶ
[7, 211]   ἐν στεινοπόρῳ τε χώρῳ μαχόμενοι  καὶ   δόρασι βραχυτέροισι χρεώμενοι περ
[7, 89]   κοίλας, τὰς ἴτυς μεγάλας ἐχούσας,  καὶ   δόρατά τε ναύμαχα καὶ τύχους
[7, 92]   πίλους πτεροῖσι περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια δὲ  καὶ   δρέπανα εἶχον. Λύκιοι δὲ Τερμίλαι
[7, 93]   περ Ἕλληνες ἐσταλμένοι, εἶχον δὲ  καὶ   δρέπανα καὶ ἐγχειρίδια. οὗτοι δὲ
[7, 5]   ἐποιέετο στρατιῆς ἄγερσιν. παρεὼν δὲ  καὶ   δυνάμενος παρ᾽ αὐτῷ μέγιστον Περσέων
[7, 41]   μετὰ δὲ τὴν ἵππον διέλειπε  καὶ   δύο σταδίους, καὶ ἔπειτα
[7, 9]   κατοικημένοι Ἴωνές τε καὶ Αἰολέες  καὶ   Δωριέες καλέονται. (ἐπειρήθην δὲ καὶ
[7, 205]   ἐόντων πρεσβυτέρων ἀδελφεῶν, Κλεομένεός τε  καὶ   Δωριέος, ἀπελήλατο τῆς φροντίδος περὶ
[7, 95]   ὡς Ἕλληνες. οὗτοι δὲ Ἰώνων  καὶ   Δωριέων ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ
[7, 156]   δὲ παραυτίκα ἀνά τ᾽ ἔδραμον  καὶ   ἔβλαστον. τοῦτο μὲν γὰρ Καμαριναίους
[7, 168]   ἄλλων οἴσεσθαι· τά περ ἂν  καὶ   ἐγένετο, ὡς ἐμοὶ δοκέει. (πρὸς
[7, 83]   νούσῳ, ἄλλος ἀνὴρ ἀραίρητο,  καὶ   ἐγίνοντο οὐδαμὰ οὔτε πλεῦνες μυρίων
[7, 75]   δὲ ἀκόντιά τε καὶ πέλτας  καὶ   ἐγχειρίδια μικρά. (οὗτοι δὲ διαβάντες
[7, 93]   ἐσταλμένοι, εἶχον δὲ καὶ δρέπανα  καὶ   ἐγχειρίδια. οὗτοι δὲ οἵτινες πρότερον
[7, 67]   ἦσαν καὶ τόξα ἐπιχώρια εἶχον  καὶ   ἐγχειρίδια. Πάκτυες δὲ ἄρχοντα παρείχοντο
[7, 63]   εὐαπήγητον, ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς  καὶ   ἐγχειρίδια παραπλήσια τῇσι Αἰγυπτίῃσι εἶχον,
[7, 72]   οὐ μεγάλας, πρὸς δὲ ἀκόντια  καὶ   ἐγχειρίδια, περὶ δὲ τοὺς πόδας
[7, 64]   δὲ ἐνεδεδύκεσαν, τόξα δὲ ἐπιχώρια  καὶ   ἐγχειρίδια, πρὸς δὲ καὶ ἀξίνας
[7, 10]   ἐμοὶ παῖδες, πρὸς δὲ αὐτοῖσι  καὶ   ἐγώ· ἢν δὲ τῇ ἐγὼ
[7, 142]   γὰρ τῶν προτέρων καὶ ἦν  καὶ   ἐδόκεε εἶναι, συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο ἐς
[7, 200]   Δήμητρός τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται  καὶ   ἕδραι εἰσὶ Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ
[7, 116]   Ξέρξης τοῖσι Ἀκανθίοισι προεῖπε  καὶ   ἐδωρήσατο σφέας ἐσθῆτι Μηδικῇ ἐπαίνεέ
[7, 128]   πεζὸν στρατόν. ἐπεὶ δὲ ἀπίκετο  καὶ   ἐθεήσατο Ξέρξης τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[7, 81]   δεκάρχας οἱ μυριάρχαι. τελέων δὲ  καὶ   ἐθνέων ἦσαν ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν
[7, 50]   τῶν ἄν κου ἐπιβέωμεν γῆν  καὶ   ἔθνος, τούτων τὸν σῖτον ἕξομεν·
[7, 145]   ἕν τε γένοιτο τὸ Ἑλληνικὸν  καὶ   εἰ συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες,
[7, 186]   ἐκείνοισι. οὕτω πεντακοσίας τε μυριάδας  καὶ   εἴκοσι καὶ ὀκτὼ καὶ χιλιάδας
[7, 184]   τῶν ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας  καὶ   εἴκοσι μυριάδας καὶ πρὸς χιλιάδα
[7, 184]   εἶεν ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες  καὶ   εἴκοσι. (τοῦτο μὲν δὴ τό
[7, 77]   δὲ αἰχμάς τε βραχέας εἶχον  καὶ   εἵματα ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ αὐτῶν
[7, 37]   τοῦτο τῷ Ξέρξῃ ἐπιμελὲς ἐγένετο,  καὶ   εἴρετο τοὺς Μάγους τὸ θέλει
[7, 111]   τε παντοίῃσι καὶ χιόνι συνηρεφέα,  καὶ   εἰσὶ τὰ πολέμια ἄκροι. (οὗτοι
[7, 205]   νεώτατος Ἀναξανδρίδεω παῖς καὶ δὴ  καὶ   εἶχε Κλεομένεος θυγατέρα. (ὃς τότε
[7, 202]   τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι καὶ ἑκατόν,  καὶ   ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι·
[7, 36]   βουλόμενος πλέειν πλοίοισι λεπτοῖσι  καὶ   ἐκ τοῦ Πόντου ἔξω. (ταῦτα
[7, 122]   καὶ Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς  καὶ   ἐκ τουτέων τῶν πολίων στρατιὴν
[7, 123]   ἐς τὸ προειρημένον, παραλαμβάνων στρατιὴν  καὶ   ἐκ τῶν προσεχέων πολίων τῇ
[7, 167]   μένων ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο  καὶ   ἐκαλλιερέετο ἐπὶ πυρῆς μεγάλης σώματα
[7, 185]   ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι  καὶ   ἑκατόν· ἐκ μέν νυν τουτέων
[7, 90]   Κύπριοι δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα  καὶ   ἑκατόν, ἐσκευασμένοι ὧδε· τὰς μὲν
[7, 202]   Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης εἴκοσι  καὶ   ἑκατόν, καὶ ἐκ τῆς λοιπῆς
[7, 184]   δεκάς. τοῦ δὲ πεζοῦ ἑβδομήκοντα  καὶ   ἑκατὸν μυριάδες ἐγένοντο, τῶν δὲ
[7, 60]   πεζοῦ τὸ πλῆθος ἐφάνη ἑβδομήκοντα  καὶ   ἑκατὸν μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν δὲ τόνδε
[7, 186]   καὶ ὀκτὼ καὶ χιλιάδας τρεῖς  καὶ   ἑκατοντάδας δύο καὶ δεκάδας δύο
[7, 184]   μία, καὶ πρὸς χιλιάδες ἑπτὰ  καὶ   ἑκατοντάδες ἓξ καὶ δεκάς. τοῦτο
[7, 224]   δὲ τοῦ Ἀρσάμεος παῖς· ὃς  καὶ   ἐκδιδοὺς τὴν θυγατέρα Δαρείῳ τὸν
[7, 9]   δὲ ἄρα ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ  καὶ   ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν
[7, 164]   Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ δὴ  καὶ   ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς τὴν Σικελίην
[7, 165]   Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ Λιγύων  καὶ   Ἐλισύκων καὶ Σαρδονίων καὶ Κυρνίων
[7, 18]   δὲ δαιμονίη τις γίνεται ὁρμή,  καὶ   Ἕλληνας, ὡς οἶκε, καταλαμβάνει τις
[7, 110]   τὰς πόλιας τὰς παραθαλασσίας τε  καὶ   Ἑλληνίδας ἐξ εὐωνύμου χειρὸς ἀπέργων
[7, 160]   οὕτω περιέχεσθε τῆς ἡγεμονίης, οἰκὸς  καὶ   ἐμὲ μᾶλλον ὑμέων περιέχεσθαι, στρατιῆς
[7, 15]   σοὶ τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως  καὶ   ἐμοὶ ἐντελλόμενον. εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽
[7, 16]   τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω  καὶ   ἐμοί. μέχρι δὲ τούτου τῇ
[7, 16]   συλλαβὼν εἴρηκας· φανήτω γὰρ δὴ  καὶ   ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον.
[7, 176]   ὄπισθε ἐόντας ἐοῦσα ἁμαξιτὸς μούνη,  καὶ   ἔμπροσθε κατὰ Φοίνικα ποταμὸν ἀγχοῦ
[7, 23]   ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ δὴ  καὶ   ἐν ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον
[7, 56]   στρατὸς αὐτοῦ ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσι  καὶ   ἐν ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα
[7, 212]   καὶ κατὰ ἔθνεα κεκοσμημένοι ἦσαν,  καὶ   ἐν μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν
[7, 175]   τῇ τε στήσονται τὸν πόλεμον  καὶ   ἐν οἵοισι χώροισι. νικῶσα
[7, 166]   Θήρωνα νικᾶν Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον  καὶ   ἐν Σαλαμῖνι τοὺς Ἕλληνας τὸν
[7, 3]   ἔχειν πρὸ ἑωυτοῦ· ἐπεί γε  καὶ   ἐν Σπάρτῃ ἔφη Δημάρητος
[7, 16]   τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ οὐ  καὶ   ἐν τῇ ἐμῇ, εἴ πέρ
[7, 119]   ἀργυρίου τετελεσμένα. ~ὣς δὲ παραπλησίως  καὶ   ἐν τῇσι ἄλλῃσι πόλισι οἱ
[7, 86]   Κάσπιοι καὶ Παρικάνιοι ἐσεσάχατο ὁμοίως  καὶ   ἐν τῷ πεζῷ. Ἀράβιοι δὲ
[7, 86]   σκευὴν μὲν εἶχον τὴν αὐτὴν  καὶ   ἐν τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ
[7, 86]   σκευῇ μὲν ἐσεσάχατο τῇ αὐτῇ  καὶ   ἐν τῷ πεζῷ, ἤλαυνον δὲ
[7, 86]   ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως  καὶ   ἐν τῷ πεζῷ, καὶ Κάσπιοι
[7, 10]   μέγιστον εὑρίσκω ἐόν· εἰ γὰρ  καὶ   ἐναντιωθῆναί τι θέλει, βεβούλευται μὲν
[7, 229]   περίοδον, αἰτήσαντά τε τὰ ὅπλα  καὶ   ἐνδύντα ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν
[7, 15]   λάβοις τὴν ἐμὴν σκευὴν πᾶσαν  καὶ   ἐνδὺς μετὰ τοῦτο ἵζοιο ἐς
[7, 218]   ἀνά τε ἔδραμον οἱ Φωκέες  καὶ   ἐνέδυνον τὰ ὅπλα, καὶ αὐτίκα
[7, 36]   τὴν γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν  καὶ   ἔνθεν, ἵνα μὴ φοβέηται τὰ
[7, 185]   Πίερες καὶ Μακεδόνες καὶ Περραιβοὶ  καὶ   Ἐνιῆνες καὶ Δόλοπες καὶ Μάγνητες
[7, 44]   ἰδέσθαι. ἐπεὶ δὲ ἐγένετό τε  καὶ   ἐνίκων Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε
[7, 129]   Πηνειοῦ καὶ Ἀπιδανοῦ καὶ Ὀνοχώνου  καὶ   Ἐνιπέος καὶ Παμίσου, οἳ μέν
[7, 184]   οὗτος ἄλλος ὅμιλος γίνεται τρισμύριοι  καὶ   ἑξακισχίλιοι καὶ πρὸς διηκόσιοί τε
[7, 59]   χῶρος εἶναι ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε  καὶ   ἐξαριθμῆσαι τὸν στρατόν, καὶ ἐποίεε
[7, 81]   περ εἰρέαται, καὶ οἱ διατάξαντες  καὶ   ἐξαριθμήσαντες οὗτοι ἦσαν καὶ χιλιάρχας
[7, 23]   ἀνωτάτω· οὗτοι δὲ ἐξεφόρεόν τε  καὶ   ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι
[7, 101]   ~ὡς δὲ καὶ ταύτας διεξέπλωσε  καὶ   ἐξέβη ἐκ τῆς νεός, μετεπέμψατο
[7, 29]   χρήματα, ἔξω σεῦ. σὺ δὲ  καὶ   ἐξείνισας μεγάλως στρατὸν τὸν ἐμὸν
[7, 185]   ἀνδρῶν αἱ μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι  καὶ   ἑξήκοντα καὶ τέσσερες, ἔπεισι δὲ
[7, 124]   ἀρξάμενος ῥέει διὰ Μυγδονίης χώρης  καὶ   ἐξιεῖ παρὰ τὸ ἕλος τὸ
[7, 23]   αἰεί· κάτω τε δὴ ἐγίνετο  καὶ   ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι τὸ ἔργον.
[7, 100]   ἐς γῆν τρέψαντες πάντες μετωπηδόν,  καὶ   ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας ὡς ἐς
[7, 174]   τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆς Ἀσίης  καὶ   ἐόντος ἤδη ἐν Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ
[7, 185]   τὸν Θρήικες παρείχοντο καὶ Παίονες  καὶ   Ἐορδοὶ καὶ Βοττιαῖοι καὶ τὸ
[7, 1]   ἐνθαῦτα δὴ καὶ μᾶλλον ὅρμητο  καὶ   ἐπ᾽ ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι. ~στελλομένου δὲ
[7, 157]   ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον  καὶ   ἐπάγων πάντα τὸν ἠῷον στρατὸν
[7, 158]   ὧν ὑμῖν μεγάλαι ὠφελίαι τε  καὶ   ἐπαυρέσιες γεγόνασι, οὔτε ἐμεῦ εἵνεκα
[7, 222]   οἱ ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό τε ἀπιόντες  καὶ   ἐπείθοντο Λεωνίδῃ, Θεσπιέες δὲ καὶ
[7, 15]   ἵζοιο ἐς τὸν ἐμὸν θρόνον,  καὶ   ἔπειτα ἐν κοίτῃ τῇ ἐμῇ
[7, 239]   λαβὼν τὸν κηρὸν αὐτοῦ ἐξέκνησε,  καὶ   ἔπειτα ἐν τῷ ξύλῳ τοῦ
[7, 107]   τὰς παλλακὰς καὶ τοὺς οἰκέτας  καὶ   ἔπειτα ἐσέβαλε ἐς τὸ πῦρ,
[7, 10]   ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς τὸν Ἑλλήσποντον  καὶ   ἔπειτα λύσωσι τὴν γέφυραν, τοῦτο
[7, 41]   ἵππον διέλειπε καὶ δύο σταδίους,  καὶ   ἔπειτα λοιπὸς ὅμιλος ἤιε
[7, 180]   αὐτίκα αἱρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι,  καὶ   ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν
[7, 189]   καὶ πρὸ τούτου, ἐθύοντό τε  καὶ   ἐπεκαλέοντο τόν τε Βορέην καὶ
[7, 239]   τῷ ξύλῳ. πειθόμενοι δὲ εὗρον  καὶ   ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι
[7, 86]   ~τούτων μὲν αὕτη μάχη,  καὶ   ἐπετετάχατο ἐς τοὺς Πέρσας· Μῆδοι
[7, 188]   μεγάλου, πρόκροσσαι ὁρμέοντο ἐς πόντον  καὶ   ἐπὶ ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν
[7, 158]   νέμεται. (ἀλλὰ εὖ γὰρ ἡμῖν  καὶ   ἐπὶ τὸ ἄμεινον κατέστη. νῦν
[7, 20]   τούς τε Θρήικας κατεστρέψαντο πάντας  καὶ   ἐπὶ τὸν Ἰόνιον πόντον κατέβησαν,
[7, 177]   ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ προσκεψάμενοι  καὶ   ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι
[7, 30]   χρόνον μεταμελήσει” ~ταῦτα δὲ εἴπας  καὶ   ἐπιτελέα ποιήσας ἐπορεύετο τὸ πρόσω
[7, 128]   ἐπυνθάνετο εἶναι. (ὡς δὲ ἐπεθύμησε,  καὶ   ἐποίεε ταῦτα· ἐσβὰς ἐς Σιδωνίην
[7, 59]   τε καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν στρατόν,  καὶ   ἐποίεε ταῦτα. τὰς μὲν δὴ
[7, 137]   ἐς Νικόλαν τε τὸν Βούλιος  καὶ   ἐς Ἀνήριστον τὸν Σπερθίεω, ὃς
[7, 139]   χρηστήρια φοβερὰ ἐλθόντα ἐκ Δελφῶν  καὶ   ἐς δεῖμα βαλόντα ἔπεισε ἐκλιπεῖν
[7, 145]   Κέρκυραν κελεύσοντας βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι  καὶ   ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες εἴ
[7, 145]   ὁμαιχμίην συνθησομένους πρὸς τὸν Πέρσην,  καὶ   ἐς Σικελίην ἄλλους πέμπειν παρὰ
[7, 11]   ἐμῶν δοῦλος, κατεστρέψατο οὕτω ὡς  καὶ   ἐς τόδε αὐτοί τε ὥνθρωποι
[7, 47]   ἀμφότεροι τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽ ἔτι  καὶ   ἐς τόδε δείματος εἰμὶ ὑπόπλεος
[7, 123]   δε τουτέων χώρη Κροσσαίη ἔτι  καὶ   ἐς τόδε καλέεται. (ἀπὸ δὲ
[7, 193]   σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου ἔτι  καὶ   ἐς τόδε νομίζοντες. οἱ δὲ
[7, 107]   μὲν οὗτος δικαίως αἰνέεται ἔτι  καὶ   ἐς τόδε ὑπὸ Περσέων. ~Ξέρξης
[7, 36]   τῶν πεντηκοντέρων καὶ τριηρέων, ἵνα  καὶ   ἐς τὸν Πόντον ἔχῃ
[7, 33]   ζῶντα πρὸς σανίδα διεπασσάλευσαν, ὃς  καὶ   ἐς τοῦ Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν
[7, 88]   πεσὼν δὲ αἷμά τε ἤμεε  καὶ   ἐς φθίσιν περιῆλθε νοῦσος.
[7, 173]   Γόννον πόλιν, τῇ περ δὴ  καὶ   ἐσέβαλε στρατιὴ Ξέρξεω.
[7, 237]   μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει  καὶ   ἔστι δυσμενὴς τῇ σιγῇ, οὐδ᾽
[7, 61]   ἀπίκετο παρὰ Κηφέα τὸν Βήλου  καὶ   ἔσχε αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Ἀνδρομέδην,
[7, 224]   πόνῳ πίπτει ἀνὴρ γενόμενος ἄριστος  καὶ   ἕτεροι μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων,
[7, 57]   τὸν αὐτὸν χῶρον. ἐγένετο δὲ  καὶ   ἕτερον αὐτῷ τέρας ἐόντι ἐν
[7, 26]   ἵνα πηγαὶ ἀναδιδοῦσι Μαιάνδρου ποταμοῦ  καὶ   ἑτέρου οὐκ ἐλάσσονος Μαιάνδρου,
[7, 112]   τῶν ἐνὶ Φάγρης ἐστὶ οὔνομα  καὶ   ἑτέρῳ Πέργαμος. ταύτῃ μὲν δὴ
[7, 225]   τε ἀρετῇ οἱ Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν  καὶ   ἐτρέψαντο τοὺς ἐναντίους τετράκις. τοῦτο
[7, 83]   παλλακὰς καὶ θεραπηίην πολλήν τε  καὶ   εὖ ἐσκευασμένην· σῖτα δέ σφι,
[7, 156]   ἐκ Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ τοῦτο  καὶ   Εὐβοέας τοὺς ἐν Σικελίῃ ἐποίησε
[7, 12]   ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα μέγαν τε  καὶ   εὐειδέα εἰπεῖν (μετὰ δὴ βουλεύεαι,
[7, 187]   μεδίμνους καὶ τεσσεράκοντα· γυναιξὶ δὲ  καὶ   εὐνούχοισι καὶ ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ
[7, 187]   γυναικῶν δὲ σιτοποιῶν καὶ παλλακέων  καὶ   εὐνούχων οὐδεὶς ἂν εἴποι ἀτρεκέα
[7, 239]   αὐτή, τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα,  καὶ   εὑρήσειν σφέας γράμματα ἐν τῷ
[7, 28]   ἐς τὸν πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον,  καὶ   εὗρον λογιζόμενος ἀργυρίου μὲν δύο
[7, 199]   πέντε στάδια ἀπέχει. ταύτῃ δὲ  καὶ   εὐρύτατον ἐστὶ πάσης τῆς χώρης
[7, 3]   μὲν γένοιτο Δαρείῳ ἤδη βασιλεύοντι  καὶ   ἔχοντι τὸ Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης
[7, 168]   σκῆψις ἐπεποίητο, τῇ περ δὴ  καὶ   ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ τῶν Ἑλλήνων
[7, 214]   οἴδαμεν. (εἰδείη μὲν γὰρ ἂν  καὶ   ἐὼν μὴ Μηλιεὺς ταύτην τὴν
[7, 155]   ἐπιόντι Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν  καὶ   ἑωυτόν. ~ὁ δὲ ἐπείτε παρέλαβε
[7, 154]   Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας τε καὶ Ναξίους  καὶ   Ζαγκλαίους τε καὶ Λεοντίνους καὶ
[7, 59]   Σάλη τε Σαμοθρηικίη πεπόλισται πόλις  καὶ   Ζώνη, τελευτᾷ δὲ αὐτοῦ Σέρρειον
[7, 160]   ἡγεμονεύειν, τοῦ πεζοῦ ἐγὼ θέλω.  καὶ   τούτοισι ὑμέας χρεόν ἐστι
[7, 11]   ἐς τόδε αὐτοί τε ὥνθρωποι  καὶ   γῆ αὐτῶν ἐπώνυμοι τοῦ
[7, 55]   πρὸς τὸ Αἰγαῖον τὰ ὑποζύγια  καὶ   θεραπηίη. (ἡγέοντο δὲ πρῶτα
[7, 55]   τοῦ Πόντου πεζός τε  καὶ   ἵππος ἅπασα, κατὰ δὲ
[7, 115]   πόλιν Ἑλλάδα παρεξήιε· αὕτη δὲ  καὶ   κατύπερθε ταύτης καλέεται Βισαλτίη.
[7, 129]   ἔχοντα τό τε Πήλιον ὄρος  καὶ   Ὄσσα ἀποκληίει συμμίσγοντα τὰς
[7, 133]   πλὴν ὅτι σφέων χώρη  καὶ   πόλις ἐδηιώθη. ἀλλὰ τοῦτο
[7, 220]   δὲ αὐτοῦ κλέος μέγα ἐλείπετο,  καὶ   Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο.
[7, 172]   τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη τε  καὶ   σύμπασα Ἑλλὰς ἐν
[7, 96]   ἑκάστῳ ὅσαι περ πόλιες τοσοῦτοι  καὶ   ἡγεμόνες ἦσαν, εἵποντο δὲ ὡς
[7, 158]   ὑπίσχομαι, ἐπ᾽ στρατηγός τε  καὶ   ἡγεμὼν τῶν Ἑλλήνων ἔσομαι πρὸς
[7, 148]   τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι  καὶ   ἡγεόμενοι κατὰ τὸ ἥμισυ πάσης
[7, 146]   δὲ ἔτι περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον  καὶ   ἦγον ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος,
[7, 233]   ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς τε προέτεινον  καὶ   ἤισαν ἆσσον τῶν βαρβάρων, λέγοντες
[7, 11]   ἐκείνων, οἳ Σάρδις τε ἐνέπρησαν  καὶ   ἤλασαν ἐς τὴν Ἀσίην. (οὔκων
[7, 58]   ἤπειρον στρατὸς πρὸς ἠῶ τε  καὶ   ἡλίου ἀνατολὰς ἐποιέετο τὴν ὁδὸν
[7, 147]   δὲ ὑπολαβὼν ἔφη οὐκῶν  καὶ   ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν ἔνθα περ
[7, 163]   καραδοκήσοντα τὴν μάχην τῇ πεσέεται,  καὶ   ἢν μὲν βάρβαρος νικᾷ,
[7, 10]   λαβὼν στρατιὴν ὁκόσην τινὰ βούλεαι.  (καὶ   ἢν μὲν τῇ σὺ λέγεις
[7, 102]   ὡς ἀντιώσονταί τοι ἐς μάχην  καὶ   ἢν οἱ ἄλλοι Ἕλληνες πάντες
[7, 142]   σφι ἠπιώτερα γὰρ τῶν προτέρων  καὶ   ἦν καὶ ἐδόκεε εἶναι, συγγραψάμενοι
[7, 108]   δεδήλωται, μέχρι Θεσσαλίης πᾶσα  καὶ   ἦν ὑπὸ βασιλέα δασμοφόρος, Μεγαβάζου
[7, 176]   τὸν μεταξὺ νήσου τε Σκιάθου  καὶ   ἠπείρου Μαγνησίης· ἐκ δὲ τοῦ
[7, 156]   δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε,  καὶ   ἦσάν οἱ πάντα αἱ Συρήκουσαι·
[7, 49]   δύο ταῦτα ἐστὶ γῆ τε  καὶ   θάλασσα. (οὔτε γὰρ τῆς θαλάσσης
[7, 117]   μεγάλην ἐξενεῖκαί τε αὐτὸν κάλλιστα  καὶ   θάψαι· ἐτυμβοχόεε δὲ πᾶσα
[7, 130]   ἐπαγγέλλεσθαι φιλίην. εἴπας δὲ ταῦτα  καὶ   θεησάμενος ἀπέπλεε ἐς τὴν Θέρμην.
[7, 6]   οἷα νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητὴς ἐὼν  καὶ   θέλων αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος ὕπαρχος
[7, 123]   καὶ Νέης πόλιος καὶ Αἰγῆς  καὶ   Θεράμβω καὶ Σκιώνης καὶ Μένδης
[7, 83]   ἅμα ἤγοντο, ἐν δὲ παλλακὰς  καὶ   θεραπηίην πολλήν τε καὶ εὖ
[7, 18]   ἐδόκεε Ἀρτάβανος τὸ ὄνειρον ἀπειλέειν  καὶ   θερμοῖσι σιδηρίοισι ἐκκαίειν αὐτοῦ μέλλειν
[7, 184]   μέν νυν τούτου τοῦ χώρου  καὶ   Θερμοπυλέων ἀπαθής τε κακῶν ἦν
[7, 200]   δὲ τῷ μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ  καὶ   Θερμοπυλέων κώμη τε ἐστὶ τῇ
[7, 186]   Ξέρξης Δαρείου μέχρι Σηπιάδος  καὶ   Θερμοπυλέων. ~οὗτος μὲν δὴ τοῦ
[7, 226]   περιελθόντες πάντοθεν περισταδόν. ~Λακεδαιμονίων δὲ  καὶ   Θεσπιέων τοιούτων γενομένων ὅμως λέγεται
[7, 233]   ταῦτα λέγοντες περιεγίνοντο· εἶχον γὰρ  καὶ   Θεσσαλοὺς τούτων τῶν λόγων μάρτυρας·
[7, 132]   Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται  καὶ   Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ
[7, 222]   καὶ ἐπείθοντο Λεωνίδῃ, Θεσπιέες δὲ  καὶ   Θηβαῖοι κατέμειναν μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι.
[7, 202]   δὲ Βοιωτῶν Θεσπιέων τε ἑπτακόσιοι  καὶ   Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι ἐπίκλητοι
[7, 205]   παῖδες ἐόντες· παραλαβὼν δὲ ἀπίκετο  καὶ   Θηβαίων τοὺς ἐς τὸν ἀριθμὸν
[7, 166]   ἔν τε τῇ Σικελίῃ Γέλωνα  καὶ   Θήρωνα νικᾶν Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον
[7, 35]   οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει ὡς ἐόντι  καὶ   θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ“ (τήν
[7, 178]   χῶρος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην ἔχει,  καὶ   θυσίῃσι σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ μὲν
[7, 165]   χρόνον τοῦτον Φοινίκων καὶ Λιβύων  καὶ   Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ Ἐλισύκων
[7, 31]   Μαίανδρον ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη γίνεται  καὶ   ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν, ἐν
[7, 9]   εἴη πρῆγμα, εἰ Σάκας μὲν  καὶ   Ἰνδοὺς καὶ Αἰθίοπάς τε καὶ
[7, 17]   ἐνδὺς δὲ τὴν Ξέρξεω ἐσθῆτα  καὶ   ἱξόμενος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον
[7, 103]   παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες,  καὶ   ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι μάστιγι ἐς πλεῦνας
[7, 97]   δὲ καὶ πεντηκόντεροι καὶ κέρκουροι  καὶ   ἱππαγωγὰ πλοῖα μακρὰ συνελθόντα ἐς
[7, 155]   Καμάρινα τὸ ἀρχαῖον. ~ὡς δὲ  καὶ   Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα ἴσα ἔτεα τῷ
[7, 1]   πρότερον παρέχειν, καὶ νέας τε  καὶ   ἵππους καὶ σῖτον καὶ πλοῖα.
[7, 189]   πρότερον καὶ τότε ἐκεῖνα κατεργάσασθαι,  καὶ   ἱρὸν ἀπελθόντες Βορέω ἱδρύσαντο παρὰ
[7, 22]   τὸ ὄρος, χερσονησοειδές τε ἐστὶ  καὶ   ἰσθμὸς ὡς δυώδεκα σταδίων· πεδίον
[7, 9]   λέγων ἐπίκεο ἄριστα καὶ ἀληθέστατα,  καὶ   Ἴωνας τοὺς ἐν τῇ Εὐρώπῃ
[7, 209]   νῦν γὰρ πρὸς βασιληίην τε  καὶ   καλλίστην πόλιν τῶν ἐν Ἕλλησι
[7, 180]   τὸν εἷλον τῶν Ἑλλήνων πρῶτον  καὶ   κάλλιστον. τῷ δὲ σφαγιασθέντι τούτῳ
[7, 36]   παχύτης μὲν ἦν αὐτὴ  καὶ   καλλονή, κατὰ λόγον δὲ ἐμβριθέστερα
[7, 99]   καὶ Κῴων καὶ Νισυρίων τε  καὶ   Καλυδνίων, πέντε νέας παρεχομένη. (καὶ
[7, 91]   ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ  καὶ   Κάλχαντι. ~λύκιοι δὲ παρείχοντο νέας
[7, 8]   τὰ μέν νυν Κῦρός τε  καὶ   Καμβύσης πατήρ τε ἐμὸς Δαρεῖος
[7, 97]   Δαρείου, τῆς μὲν Ἰάδος τε  καὶ   Καρικῆς στρατιῆς Ἀριαβίγνης Δαρείου
[7, 109]   κῃ τὴν περίοδον, ἰχθυώδης τε  καὶ   κάρτα ἁλμυρή· ταύτην τὰ ὑποζύγια
[7, 198]   τῇ μὲν εὐρὺς τῇ δὲ  καὶ   κάρτα στεινός· περὶ δὲ τὸν
[7, 98]   Χέρσιος καὶ Τιμῶναξ Τιμαγόρεω,  καὶ   Καρῶν Ἱστιαῖός τε Τύμνεω
[7, 86]   ὡσαύτως καὶ ἐν τῷ πεζῷ,  καὶ   Κάσπιοι ὁμοίως. (Λίβυες δὲ καὶ
[7, 10]   καὶ κατὰ θάλασσαν ἑσσωθῆναι,  καὶ   κατ᾽ ἀμφότερα· οἱ γὰρ ἄνδρες
[7, 10]   οἳ κατὰ θάλασσάν τε ἄριστοι  καὶ   κατὰ γῆν λέγονται εἶναι. τὸ
[7, 212]   δὲ Ἕλληνες κατὰ τάξις τε  καὶ   κατὰ ἔθνεα κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ
[7, 10]   σε ἤτοι κατὰ γῆν  καὶ   κατὰ θάλασσαν ἑσσωθῆναι, καὶ
[7, 216]   κατὰ Μελαμπύγου τε καλεόμενον λίθον  καὶ   κατὰ Κερκώπων ἕδρας, τῇ καὶ
[7, 216]   τῶν Λοκρίδων πρὸς τῶν Μηλιέων,  καὶ   κατὰ Μελαμπύγου τε καλεόμενον λίθον
[7, 109]   Ἄβδηρα. ταύτας τε δὴ παρεξήιε  καὶ   κατὰ ταύτας λίμνας ὀνομαστὰς τάσδε,
[7, 211]   οἱ Πέρσαι τῆς ἐσόδου πειρώμενοι  καὶ   κατὰ τέλεα καὶ παντοίως προσβάλλοντες,
[7, 191]   τέλος δὲ ἔντομά τε ποιεῦντες  καὶ   καταείδοντες γόησι οἱ Μάγοι τῷ
[7, 146]   δὲ ἀπικόμενοί τε ἐς Ξάρδις  καὶ   καταμαθόντες τὴν βασιλέος στρατιήν, ὡς
[7, 183]   πυρσῶν ἐκ Σκιάθου· πυθόμενοι δὲ  καὶ   καταρρωδήσαντες ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου μετορμίζοντο
[7, 50]   τε τοῦ ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα,  καὶ   καταστρεψάμενοι πᾶσαν τὴν Εὐρώπην νοστήσομεν
[7, 239]   εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα ἐποίησε εἴτε  καὶ   καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε
[7, 35]   ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς  καὶ   κατεῖναι ἐς τὸ πέλαγος πεδέων
[7, 229]   ἐκ τοῦ στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω  καὶ   κατεκέατο ἐν Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς
[7, 188]   ναυτικὸς στρατὸς ἐπείτε ὁρμηθεὶς ἔπλεε  καὶ   κατέσχε τῆς Μαγνησίης χώρης ἐς
[7, 164]   ἔνθα παρὰ Σαμίων ἔσχε τε  καὶ   κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην τὴν ἐς
[7, 208]   πρὸς τὸ στρατόπεδον, ἐθηεῖτό τε  καὶ   κατώρα πᾶν μὲν οὒ τὸ
[7, 76]   δὲ τοῖσι κράνεσι ὦτά τε  καὶ   κέρεα προσῆν βοὸς χάλκεα, ἐπῆσαν
[7, 97]   δύο. τριηκόντεροι δὲ καὶ πεντηκόντεροι  καὶ   κέρκουροι καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα μακρὰ
[7, 154]   Ἱπποκράτεος· (Συρηκοσίους δὲ Κορίνθιοί τε  καὶ   Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο μάχῃ ἐσσωθέντας ἐπὶ
[7, 148]   τὸν προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο  καὶ   κεφαλὴν πεφύλαξο· κάρη δὲ τὸ
[7, 134]   Λακεδαιμονίων, ἁλίης τε πολλάκις συλλεγομένης  καὶ   κήρυγμα τοιόνδε ποιευμένων, εἴ τις
[7, 91]   εἶχον ἀντ᾽ ἀσπίδων ὠμοβοέης πεποιημένα,  καὶ   κιθῶνας εἰρινέους ἐνδεδυκότες· δύο δὲ
[7, 98]   Σιρώμου, καὶ Ἀράδιος Μέρβαλος Ἀγβάλου,  καὶ   Κίλιξ Συέννεσις Ὠρομέδοντος, καὶ Λύκιος
[7, 107]   ὃς ἐπειδὴ ἐπολιορκέετο ὑπὸ Ἀθηναίων  καὶ   Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδεω, παρεὸν αὐτῷ
[7, 86]   ἐν τῷ πεζῷ εἶχον σκευήν,  καὶ   Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ
[7, 210]   πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Μήδους τε  καὶ   Κισσίους θυμωθείς, ἐντειλάμενος σφέας ζωγρήσαντας
[7, 155]   τοῖσι Ἱπποκράτεος παισὶ Εὐκλείδῃ τε  καὶ   Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων τῶν πολιητέων
[7, 148]   σφέων τεθνάναι ἑξακισχιλίους ὑπὸ Λακεδαιμονίων  καὶ   Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω· τῶν δὴ
[7, 92]   νέας πεντήκοντα θωρηκοφόροι τε ἐόντες  καὶ   κνημιδοφόροι, εἶχον δὲ τόξα κρανέινα
[7, 79]   δὲ μαχαίρας εἶχον. Μαρῶν δὲ  καὶ   Κόλχων ἦρχε Φαρανδάτης Τεάσπιος.
[7, 22]   δυώδεκα σταδίων· πεδίον δὲ τοῦτο  καὶ   κολωνοὶ οὐ μεγάλοι ἐκ θαλάσσης
[7, 109]   ἐσιεῖσι τὸ ὕδωρ, Τραῦός τε  καὶ   Κόμψαντος. κατὰ δὲ Ἄβδηρα λίμνην
[7, 214]   τε Φαναγόρεω ἀνὴρ Καρύστιος  καὶ   Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς εἰσὶ οἱ εἴπαντες
[7, 214]   ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ τε  καὶ   Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽ ἐπὶ Ἐπιάλτῃ
[7, 27]   τίς τε ἐὼν ἀνδρῶν Πύθιος  καὶ   κόσα χρήματα ἐκτημένος ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα.
[7, 124]   ἐπορεύετο δὲ διὰ τῆς Παιονικῆς  καὶ   Κρηστωνικῆς ἐπὶ ποταμὸν Χείδωρον, ὃς
[7, 119]   τε καὶ ἀργύρεα ποτήριά τε  καὶ   κρητῆρας ἐποιεῦντο καὶ τἆλλα ὅσα
[7, 187]   τῶν ἄλλων κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων  καὶ   κυνῶν Ἰνδικῶν τῶν ἑπομένων, οὐδ᾽
[7, 98]   Ὠρομέδοντος, καὶ Λύκιος Κυβερνίσκος Σίκα,  καὶ   Κύπριοι Γόργος τε Χέρσιος
[7, 165]   Λιγύων καὶ Ἐλισύκων καὶ Σαρδονίων  καὶ   Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας καὶ στρατηγὸν
[7, 187]   δὲ καὶ εὐνούχοισι καὶ ὑποζυγίοισι  καὶ   κυσὶ οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ
[7, 194]   ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι  καί   κως κατεῖδον τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[7, 99]   Κρῆσσα. ἡγεμόνευε δὲ Ἁλικαρνησσέων τε  καὶ   Κῴων καὶ Νισυρίων τε καὶ
[7, 10]   ἐπιλεξάμενός τε ἄνδρας τοὺς ἐθέλεις  καὶ   λαβὼν στρατιὴν ὁκόσην τινὰ βούλεαι.
[7, 104]   τριῶν ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ  καὶ   Λακεδαιμόνιοι κατὰ μὲν ἕνα μαχόμενοι
[7, 225]   νεκροῦ τοῦ Λεωνίδεω Περσέων τε  καὶ   Λακεδαιμονίων ὠθισμὸς ἐγίνετο πολλός, ἐς
[7, 119]   καὶ λιμναίους ἔν τε οἰκήμασι  καὶ   λάκκοισι, ἐς ὑποδοχὰς τοῦ στρατοῦ·
[7, 148]   Ἄργος, ἐπελθεῖν ἐπὶ τὸ βουλευτήριον  καὶ   λέγειν τὰ ἐντεταλμένα. (τοὺς δὲ
[7, 16]   ὕβριν αὐξανούσης, τῆς δὲ καταπαυούσης  καὶ   λεγούσης ὡς κακὸν εἴη διδάσκειν
[7, 141]   (πειθομένοισι δὲ ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι  καὶ   λέγουσι ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν ἄμεινόν
[7, 9]   προείπωσι, ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον χωρίον  καὶ   λειότατον, ἐς τοῦτο κατιόντες μάχονται,
[7, 125]   γὰρ οἱ λέοντες τὰς νύκτας  καὶ   λείποντες τὰ σφέτερα ἤθεα ἄλλου
[7, 69]   μακρά. Αἰθίοπες δὲ παρδαλέας τε  καὶ   λεοντέας ἐναμμένοι, τόξα δὲ εἶχον
[7, 126]   δὲ κατὰ ταῦτα τὰ χωρία  καὶ   λέοντες πολλοὶ καὶ βόες ἄγριοι,
[7, 154]   καὶ Ναξίους καὶ Ζαγκλαίους τε  καὶ   Λεοντίνους καὶ πρὸς Συρηκοσίους τε
[7, 25]   ἐς τὰς γεφύρας βύβλινά τε  καὶ   λευκολίνου, ἐπιτάξας Φοίνιξί τε καὶ
[7, 238]   Ξέρξης διεξήιε διὰ τῶν νεκρῶν,  καὶ   Λεωνίδεω, ἀκηκοὼς ὅτι βασιλεύς τε
[7, 208]   ἡγεμόνας ὡς εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε  καὶ   Λεωνίδης ἐὼν γένος Ἡρακλείδης. (ὡς
[7, 224]   τοῖσι ξίφεσι διεργάζοντο τοὺς Πέρσας.  καὶ   Λεωνίδης τε ἐν τούτῳ τῷ
[7, 165]   αὐτὸν τὸν χρόνον τοῦτον Φοινίκων  καὶ   Λιβύων καὶ Ἰβήρων καὶ Λιγύων
[7, 165]   Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ Ἰβήρων  καὶ   Λιγύων καὶ Ἐλισύκων καὶ Σαρδονίων
[7, 72]   Μεγασίδρου ἦρχε, Μαριανδυνῶν δὲ  καὶ   Λιγύων καὶ Συρίων Γοβρύης
[7, 119]   κάλλιστα, ἔτρεφόν τε ὄρνιθας χερσαίους  καὶ   λιμναίους ἔν τε οἰκήμασι καὶ
[7, 30]   δὲ καλεομένην Φρυγῶν πόλιν παραμειβόμενος  καὶ   λίμνην ἐκ τῆς ἅλες γίνονται,
[7, 63]   δὲ ῥόπαλα ξύλων τετυλωμένα σιδήρῳ,  καὶ   λινέους θώρηκας. οὗτοι δὲ ὑπὸ
[7, 136]   τοῦτο, δεύτερά σφι λέγουσι τάδε  καὶ   λόγου τοιοῦδε ἐχόμενα (ὦ βασιλεῦ
[7, 10]   ἂν τὰ Περσέων πρήγματα. καίτοι  καὶ   λόγῳ ἀκοῦσαι δεινόν, ἐπ᾽ ἀνδρί
[7, 171]   ἀπονοστήσασι ἐκ Τροίης λιμόν τε  καὶ   λοιμὸν γενέσθαι καὶ αὐτοῖσι καὶ
[7, 207]   ἐν φυλακῇ· Λεωνίδης δέ, Φωκέων  καὶ   Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ ταύτῃ,
[7, 76]   προσῆν βοὸς χάλκεα, ἐπῆσαν δὲ  καὶ   λόφοι· τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι
[7, 30]   ἐπὶ τοὺς οὔρους τῶν Φρυγῶν  καὶ   Λυδῶν ἀπίκετο ἐς Κύδραρα πόλιν,
[7, 98]   Ἀγβάλου, καὶ Κίλιξ Συέννεσις Ὠρομέδοντος,  καὶ   Λύκιος Κυβερνίσκος Σίκα, καὶ Κύπριοι
[7, 183]   τὸ μεταξὺ ἐὸν Σκιάθου τε  καὶ   Μαγνησίης, καλεόμενον δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα
[7, 185]   Περραιβοὶ καὶ Ἐνιῆνες καὶ Δόλοπες  καὶ   Μάγνητες καὶ Ἀχαιοὶ καὶ ὅσοι
[7, 33]   Ἑλλησπόντῳ, Σηστοῦ τε πόλιος μεταξὺ  καὶ   Μαδύτου, ἀκτὴ παχέα ἐς θάλασσαν
[7, 148]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ,  καὶ   μαθόντες ὡς σφέας οἱ Ἕλληνες
[7, 37]   τε νὺξ ἐγένετο. ἰδόντι δὲ  καὶ   μαθόντι τοῦτο τῷ Ξέρξῃ ἐπιμελὲς
[7, 185]   γένος καὶ Βρύγοι καὶ Πίερες  καὶ   Μακεδόνες καὶ Περραιβοὶ καὶ Ἐνιῆνες
[7, 127]   οὐρίζουσι γῆν τὴν Βοττιαιίδα τε  καὶ   Μακεδονίδα, ἐς τὠυτὸ ῥέεθρον τὸ
[7, 78]   δὲ ἐπῆσαν μεγάλαι. Τιβαρηνοὶ δὲ  καὶ   Μάκρωνες καὶ Μοσσύνοικοι κατά περ
[7, 186]   ἐν τοῖσι σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας  καὶ   μάλα ἐν τοῖσι ἄλλοισι πλοίοισι
[7, 11]   ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ  καὶ   μάλα στρατεύσονται ἐπὶ τὴν ἡμετέρην,
[7, 153]   ὑπεναντία τούτων πεφυκέναι θηλυδρίης τε  καὶ   μαλακώτερος ἀνὴρ. ~οὗτος μέν νυν
[7, 165]   τὴν ἑωυτοῦ Τήριλλος ἀναγνώσας  καὶ   μάλιστα διὰ τὴν Ἀναξίλεω τοῦ
[7, 171]   Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι ἄλλους τε ἀνθρώπους  καὶ   μάλιστα Ἕλληνας, τρίτῃ δὲ γενεῇ
[7, 112]   νέμονται Πίερές τε καὶ Ὀδόμαντοι  καὶ   μάλιστα Σάτραι. ~ὑπεροικέοντας δὲ τὸ
[7, 1]   ἀπέστησαν ἀπὸ Περσέων. ἐνθαῦτα δὴ  καὶ   μᾶλλον ὅρμητο καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρους
[7, 1]   τότε πολλῷ τε δεινότερα ἐποίεε  καὶ   μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν
[7, 220]   τὴν ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν. (ταύτῃ  καὶ   μᾶλλον τὴν γνώμην πλεῖστος εἰμί,
[7, 202]   τε τριηκόσιοι ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων  καὶ   Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες ἑκατέρων, ἐξ
[7, 72]   ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ καὶ Ματιηνοὶ  καὶ   Μαριανδυνοί τε καὶ Σύριοι τὴν
[7, 227]   Λακεδαιμόνιοι δύο ἀδελφεοί, Ἀλφεός τε  καὶ   Μάρων Ὀρσιφάντου παῖδες. Θεσπιέων δὲ
[7, 121]   μὲν δὴ ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε  καὶ   Μασίστης, ἑτέρη δὲ τεταγμένη ἤιε
[7, 82]   παῖδες, Ξέρξῃ δὲ ἐγίνοντο ἀνεψιοί,  καὶ   Μασίστης Δαρείου τε καὶ
[7, 72]   μέσην κνήμην ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ  καὶ   Ματιηνοὶ καὶ Μαριανδυνοί τε καὶ
[7, 72]   Καππαδόκαι καλέονται. (Παφλαγόνων μέν νυν  καὶ   Ματιηνῶν Δῶτος Μεγασίδρου ἦρχε,
[7, 97]   Δαρείου καὶ Πρηξάσπης Ἀσπαθίνεω  καὶ   Μεγάβαζος Μεγαβάτεω καὶ Ἀχαιμένης
[7, 121]   στρατηγοὺς δὲ παρείχετο Σμερδομένεά τε  καὶ   Μεγάβυζον. ~ὁ μέν νυν ναυτικὸς
[7, 82]   παῖς καὶ Γέργις Ἀριάζου  καὶ   Μεγάβυζος Ζωπύρου. ~οὗτοι ἦσαν
[7, 103]   εἰ δὲ τοιοῦτοί τε ἐόντες  καὶ   μεγάθεα τοσοῦτοι, ὅσοι σύ τε
[7, 187]   τοσουτέων μυριάδων, κάλλεός τε εἵνεκα  καὶ   μεγάθεος οὐδεὶς αὐτῶν ἀξιονικότερος ἦν
[7, 9]   Ἀσσυρίους ἄλλα τε ἔθνεα πολλὰ  καὶ   μεγάλα ἀδικήσαντα Πέρσας οὐδέν, ἀλλὰ
[7, 18]   ἄνθρωπος ἰδὼν ἤδη πολλά τε  καὶ   μεγάλα πεσόντα πρήγματα ὑπὸ ἡσσόνων,
[7, 57]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης ἀγαυρότατα  καὶ   μεγαλοπρεπέστατα, ὀπίσω δὲ περὶ ἑωυτοῦ
[7, 14]   τοι ἐξ αὐτῶν ἀνασχήσει· ὡς  καὶ   μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο ἐν
[7, 58]   τὸν κόλπον τὸν Μέλανα καλεόμενον  καὶ   Μέλανα ποταμόν, οὐκ ἀντισχόντα τότε
[7, 31]   κάλλεος εἵνεκα δωρησάμενος κόσμῳ χρυσέῳ  καὶ   μελεδωνῷ ἀθανάτῳ ἀνδρὶ ἐπιτρέψας δευτέρῃ
[7, 197]   ἐκ θεοπροπίου Ἀθάμαντα τὸν Αἰόλου  καὶ   μελλόντων μιν θύειν ἀπικόμενος οὗτος
[7, 165]   τῇ Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς ὅμως  καὶ   μέλλων ἄρχεσθαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 123]   Αἰγῆς καὶ Θεράμβω καὶ Σκιώνης  καὶ   Μένδης καὶ Σάνης· αὗται γὰρ
[7, 201]   οἳ δὲ τῶν πρὸς νότον  καὶ   μεσαμβρίην φερόντων τὸ ἐπὶ ταύτης
[7, 170]   Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί τε  καὶ   μεταβαλόντας ἀντὶ μὲν Κρητῶν γενέσθαι
[7, 15]   βουλόμενος ποιέειν· τετραμμένῳ γὰρ δὴ  καὶ   μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί μοι
[7, 139]   κίνδυνον ἐξέλιπον τὴν σφετέρην,  καὶ   μὴ ἐκλιπόντες ἀλλὰ μείναντες ἔδοσαν
[7, 53]   συνέλεξα, ἄνδρας τε γενέσθαι ἀγαθοὺς  καὶ   μὴ καταισχύνειν τὰ πρόσθε ἐργασμένα
[7, 103]   ἐόντες γε ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως  καὶ   μὴ ὑπ᾽ ἑνὸς ἀρχόμενοι, στρατῷ
[7, 187]   πυρῶν ἕκαστος τῆς ἡμέρης ἐλάμβανε  καὶ   μηδὲν πλέον, ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων
[7, 233]   τὸν ἀληθέστατον τῶν λόγων, ὡς  καὶ   μηδίζουσι καὶ γῆν τε καὶ
[7, 96]   ἐπὶ πασέων τῶν νεῶν Πέρσαι  καὶ   Μῆδοι καὶ Σαάκαι. τούτων δὲ
[7, 184]   τῶν ἐπιχωρίων ἐπιβατέων, Περσέων τε  καὶ   Μήδων καὶ Σακέων τριήκοντα ἄνδρες.
[7, 41]   τὴν γῆν τρέποντες τὰς λόγχας,  καὶ   μῆλα οἱ ἄγχιστα ἑπόμενοι Ξέρξῃ.
[7, 141]   Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι λισσομένη πολλοῖσι λόγοις  καὶ   μήτιδι πυκνῇ. σοὶ δὲ τόδ᾽
[7, 184]   διηκόσιαί τε μυριάδες καὶ τριήκοντα  καὶ   μία, καὶ πρὸς χιλιάδες ἑπτὰ
[7, 184]   ἦν, σύμπαν ἐὸν πεντήκοντα μυριάδες  καὶ   μία, χιλιάδες δὲ ἔπεισι ἐπὶ
[7, 181]   καὶ σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες·  (καί   μιν, ὡς ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς
[7, 24]   ἐκέλευε, ἐθέλων τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι  καὶ   μνημόσυνα λιπέσθαι· παρεὸν γὰρ μηδένα
[7, 9]   ὑπὸ πατρὸς τοῦ σοῦ κελευσθείς,  καί   μοι μέχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ
[7, 152]   γε μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω,  καί   μοι τοῦτο τὸ ἔπος ἐχέτω
[7, 157]   δυνάμιός τε γὰρ ἥκεις μεγάλως  καὶ   μοῖρά τοι τῆς Ἑλλάδος οὐκ
[7, 78]   μεγάλαι. Τιβαρηνοὶ δὲ καὶ Μάκρωνες  καὶ   Μοσσύνοικοι κατά περ Μόσχοι ἐσκευασμένοι
[7, 78]   Σμέρδιος τοῦ Κύρου, Μάκρωνας δὲ  καὶ   Μοσσυνοίκους Ἀρταΰκτης Χεράσμιος, ὃς
[7, 202]   τετρακόσιοι καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι  καὶ   Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι μὲν ἀπὸ
[7, 68]   Ἀρταΰντην τὸν Ἰθαμίτρεω. ~Οὔτιοι δὲ  καὶ   Μύκοι τε καὶ Παρικάνιοι ἐσκευασμένοι
[7, 68]   δὲ ἦρχον οἵδε, Οὐτίων μὲν  καὶ   Μύκων Ἀρσαμένης Δαρείου, Παρικανίων
[7, 81]   οὗτοι ἦσαν καὶ χιλιάρχας τε  καὶ   μυριάρχας ἀποδέξαντες, ἑκατοντάρχας δὲ καὶ
[7, 103]   κῶς ἂν δυναίατο χίλιοι  καὶ   μύριοι καὶ πεντακισμύριοι, ἐόντες
[7, 54]   παντοῖα ἐπὶ τῶν γεφυρέων καταγίζοντες  καὶ   μυρσίνῃσι στορνύντες τὴν ὁδόν. (ὡς
[7, 74]   ὄρεος καλέονται Ὀλυμπιηνοί. Λυδῶν δὲ  καὶ   Μυσῶν ἦρχε Ἀρταφρένης Ἀρταφρένεος
[7, 75]   ἐξ ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε  καὶ   Μυσῶν. Θρηίκων δὲ τῶν ἐν
[7, 154]   πολιορκέοντος γὰρ Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας τε  καὶ   Ναξίους καὶ Ζαγκλαίους τε καὶ
[7, 21]   παρέχειν, τοῖσι δὲ σῖτά τε  καὶ   νέας. ~καὶ τοῦτο μέν, ὡς
[7, 9]   πλῆθος τὸ ἐκ τῆς Ἀσίης  καὶ   νέας τὰς ἁπάσας; ὡς μὲν
[7, 1]   ἐπιτάσσων ἑκάστοισι πρότερον παρέχειν,  καὶ   νέας τε καὶ ἵππους καὶ
[7, 123]   παρελάμβανε ἐκ Ποτιδαίης καὶ Ἀφύτιος  καὶ   Νέης πόλιος καὶ Αἰγῆς καὶ
[7, 160]   στρατιῆς τε ἐόντα πολλαπλησίης ἡγεμόνα  καὶ   νεῶν πολλὸν πλεύνων. ἀλλ᾽ ἐπείτε
[7, 188]   δὲ ὄρθρῳ ἐξ αἰθρίης τε  καὶ   νηνεμίης τῆς θαλάσσης ζεσάσης ἐπέπεσέ
[7, 10]   ἀλλ᾽ ἢν τῇσι νηυσὶ ἐμβάλωσι  καὶ   νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς τὸν
[7, 99]   δὲ Ἁλικαρνησσέων τε καὶ Κῴων  καὶ   Νισυρίων τε καὶ Καλυδνίων, πέντε
[7, 10]   διαβληθείς τε ὑπὸ τοῦ ἑτέρου  καὶ   νομισθεὶς πρὸς τοῦ ἑτέρου κακὸς
[7, 102]   ἐστί, ἀπό τε σοφίης κατεργασμένη  καὶ   νόμου ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη
[7, 107]   Μιλτιάδεω, παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν  καὶ   νοστῆσαι ἐς τὴν Ἀσίην, οὐκ
[7, 36]   καὶ τοῦ Αἰγαίου ζεφύρου τε  καὶ   νότου εἵνεκα. διέκπλοον δὲ ὑπόφαυσιν
[7, 137]   Σιτάλκεω τοῦ Τήρεω Θρηίκων βασιλέος  καὶ   Νυμφοδώρου τοῦ Πύθεω ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω,
[7, 27]   χρυσέῃ καὶ τῇ ἀμπέλῳ· ὃς  καὶ   νῦν ἐστι πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ
[7, 209]   ἀγὼν μέγιστος ἐστί. (ἄκουσον δὲ  καὶ   νῦν· οἱ ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται
[7, 179]   δὴ κατὰ τὸ χρηστήριον ἔτι  καὶ   νῦν τοὺς ἀνέμους ἱλάσκονται.
[7, 12]   μετὰ δὲ εὐφρόνη τε ἐγίνετο  καὶ   Ξέρξην ἔκνιζε Ἀρταβάνου γνώμη·
[7, 164]   οἱ Ἕλληνες ἐπεκράτησαν τῇ ναυμαχίῃ  καὶ   Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ δὴ
[7, 19]   ἕκαστος τὰ προκείμενα δῶρα λαβεῖν,  καὶ   Ξέρξης τοῦ στρατοῦ οὕτω ἐπάγερσιν
[7, 91]   ἐνδεδυκότες· δύο δὲ ἀκόντια ἕκαστος  καὶ   ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω τῇσι Αἰγυπτίῃσι
[7, 94]   καὶ πρὶν Δαναόν τε  καὶ   Ξοῦθον ἀπικέσθαι ἐς Πελοπόννησον, ὡς
[7, 126]   δι᾽ Ἀβδήρων ῥέων ποταμὸς Νέστος  καὶ   δι᾽ Ἀκαρνανίης ῥέων Ἀχελῷος·
[7, 88]   πόδας τοῦ ἵππου ὑπέδραμε κύων,  καὶ   ἵππος οὐ προϊδὼν ἐφοβήθη
[7, 58]   τὸν ποταμὸν διαβάς, ἐπ᾽ οὗ  καὶ   κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην
[7, 121]   Θερμαίῳ κόλπῳ οἰκημένῃ, ἀπ᾽ ἧς  καὶ   κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην
[7, 84]   Πέρσαι μὲν τὴν αὐτὴν ἐσκευασμένοι  καὶ   πεζὸς αὐτῶν· πλὴν ἐπὶ
[7, 196]   ἀπίκοντο ἐς Ἀφέτας. Ξέρξης δὲ  καὶ   πεζὸς πορευθεὶς διὰ Θεσσαλίης
[7, 124]   περιμένων Βασιλέα ἐστρατοπεδεύετο, Ξέρξης δὲ  καὶ   πεζὸς στρατὸς ἐπορεύετο ἐκ
[7, 236]   ναυτικὸς τῷ πεζῷ ἀρήξει  καὶ   πεζὸς τῷ ναυτικῷ ὁμοῦ
[7, 26]   τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ· ἐν τῇ  καὶ   τοῦ Σιληνοῦ Μαρσύεω ἀσκὸς
[7, 50]   σφάλλεσθαι ὀφείλεις ἐν αὐτοῖσι ὁμοίως  καὶ   ὑπεναντία τούτοισι λέξας. τοῦτο
[7, 178]   τὸ τέμενος ἐστί, ἐπ᾽ ἧς  καὶ   χῶρος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην
[7, 208]   κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι ὁκόσοι εἰσὶ  καὶ   τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ
[7, 112]   μέταλλα, τὰ νέμονται Πίερές τε  καὶ   Ὀδόμαντοι καὶ μάλιστα Σάτραι. ~ὑπεροικέοντας
[7, 55]   ἐπὶ δὲ αὐτός τε Ξέρξης  καὶ   οἱ αἰχμοφόροι καὶ οἱ ἱππόται
[7, 6]   προσεφέρετο καὶ οἵ τε Πεισιστρατίδαι  καὶ   οἱ Ἀλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι. ~ὡς
[7, 6]   τε αὐτῶν λόγων ἐχόμενοι τῶν  καὶ   οἱ Ἀλευάδαι, καὶ δή τι
[7, 132]   Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι  καὶ   οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων
[7, 223]   βάρβαροι οἱ ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν,  καὶ   οἱ ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς
[7, 81]   μὲν οὗτοι οἵ περ εἰρέαται,  καὶ   οἱ διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες οὗτοι
[7, 95]   ἐκλήθη κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον  καὶ   οἱ δυωδεκαπόλιες Ἴωνες οἱ ἀπ᾽
[7, 185]   νυν οἱ ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες  καὶ   οἱ ἐκ τῶν νήσων τῶν
[7, 41]   εἶχον· εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς  καὶ   οἱ ἐς τὴν γῆν τρέποντες
[7, 36]   τὰ ὑποζύγια τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα  καὶ   οἱ ἵπποι. ~ὡς δὲ τά
[7, 55]   τε Ξέρξης καὶ οἱ αἰχμοφόροι  καὶ   οἱ ἱππόται οἱ χίλιοι, ἐπὶ
[7, 101]   δοκέω, οὐδ᾽ εἰ πάντες Ἕλληνες  καὶ   οἱ λοιποὶ οἱ πρὸς ἑσπέρης
[7, 206]   τάχος βοηθέειν πανδημεί. (ὣς δὲ  καὶ   οἱ λοιποὶ τῶν συμμάχων ἐνένωντο
[7, 15]   ὦν θεός ἐστι ἐπιπέμπων  καί   οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ ἐστι
[7, 13]   τὰ ἐμεωυτοῦ πρῶτα οὔκω ἀνήκω,  καὶ   οἱ παρηγορεόμενοι ἐκεῖνα ποιέειν οὐδένα
[7, 22]   διάδοχοι δ᾽ ἐφοίτεον· ὤρυσσον δὲ  καὶ   οἱ περὶ τὸν Ἄθων κατοικημένοι.
[7, 53]   ἄξια, ἀλλ᾽ εἷς τε ἕκαστος  καὶ   οἱ σύμπαντες προθυμίην ἔχωμεν· ξυνὸν
[7, 52]   τῶν σύ τε μάρτυς γίνεαι  καὶ   οἱ συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ
[7, 55]   πρῶτοι μὲν οἵ τε ἱππόται  καὶ   οἱ τὰς λόγχας κάτω τρέποντες·
[7, 157]   ἔλεγον τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι  καὶ   οἱ τούτων σύμμαχοι παραλαμψομένους σε
[7, 213]   δείσας Λακεδαιμονίους ἔφυγε ἐς Θεσσαλίην,  καί   οἱ φυγόντι ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων
[7, 6]   (οὗτός τε δὴ χρησμῳδέων προσεφέρετο  καὶ   οἵ τε Πεισιστρατίδαι καὶ οἱ
[7, 217]   Τρηχινίων. ἠώς τε δὴ διέφαινε  καὶ   οἳ ἐγένοντο ἐπ᾽ ἀκρωτηρίῳ τοῦ
[7, 36]   τοῦ Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς.  ~καὶ   οἳ μὲν ταῦτα ἐποίεον, τοῖσι
[7, 103]   μεγάθεα τοσοῦτοι, ὅσοι σύ τε  καὶ   οἳ παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι Ἑλλήνων
[7, 39]   ἄγοντος παῖδας ἐμοὺς καὶ ἀδελφεοὺς  καὶ   οἰκηίους καὶ φίλους, μνήσασθαι περὶ
[7, 104]   σὸς ὑποδεξάμενος βίον τέ μοι  καὶ   οἶκον ἔδωκε. οὔκων οἰκός ἐστι
[7, 92]   κνημιδοφόροι, εἶχον δὲ τόξα κρανέινα  καὶ   ὀιστοὺς καλαμίνους ἀπτέρους καὶ ἀκόντια,
[7, 65]   πεποιημένα, τόξα δὲ καλάμινα εἶχον  καὶ   ὀιστοὺς καλαμίνους· ἐπὶ δὲ σίδηρος
[7, 50]   τοῖσι δὲ ἐπιλεγομένοισί τε πάντα  καὶ   ὀκνέουσι οὐ μάλα ἐθέλει. (ὁρᾷς
[7, 186]   πεντακοσίας τε μυριάδας καὶ εἴκοσι  καὶ   ὀκτὼ καὶ χιλιάδας τρεῖς καὶ
[7, 211]   ἐν οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι,  καὶ   ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα, ἁλέες
[7, 9]   καί μοι μέχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι  καὶ   ὀλίγον ἀπολιπόντι ἐς αὐτὰς Ἀθήνας
[7, 46]   ἀλλήλων κεχωρισμένα ἐργάσαο νῦν τε  καὶ   ὀλίγῳ πρότερον· μακαρίσας γὰρ σεωυτὸν
[7, 161]   ἐόντες οὐ μετανάσται Ἑλλήνων· τῶν  καὶ   Ὅμηρος ἐποποιὸς ἄνδρα ἄριστον
[7, 229]   ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς Σπάρτην  καὶ   ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν
[7, 86]   δὲ τοῖσι ἅρμασι ὑπῆσαν ἵπποι  καὶ   ὄνοι ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο
[7, 224]   πίπτουσι ἐνθαῦτα ἄλλοι τε πολλοὶ  καὶ   ὀνομαστοί, ἐν δὲ δὴ καὶ
[7, 22]   Ἄθως ἐστὶ ὄρος μέγα τε  καὶ   ὀνομαστόν, ἐς θάλασσαν κατῆκον, οἰκημένον
[7, 129]   μάλιστα τῶνδε, Πηνειοῦ καὶ Ἀπιδανοῦ  καὶ   Ὀνοχώνου καὶ Ἐνιπέος καὶ Παμίσου,
[7, 140]   γάρ μιν ἐρείπει πῦρ τε  καὶ   ὀξὺς Ἄρης, Συριηγενὲς ἅρμα διώκων.
[7, 176]   ἄλλης, ἀλλ᾽ ἔμπροσθέ τε Θερμοπυλέων  καὶ   ὄπισθε, κατὰ τε Ἀλπηνοὺς ὄπισθε
[7, 25]   νυν οὕτω ἐποίεε, παρεσκευάζετο δὲ  καὶ   ὅπλα ἐς τὰς γεφύρας βύβλινά
[7, 80]   τῶν Μηδικῶν εἶχον ἐσθῆτά τε  καὶ   ὅπλα. τούτων δὲ τῶν νησιωτέων
[7, 10]   ἐξεργασάμενον Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν τε  καὶ   ὀρνίθων διαφορεύμενον κου ἐν
[7, 47]   τε πολλὰ ἐπιλεγόμενος καὶ δὴ  καὶ   ὁρῶν τοι δύο τὰ μέγιστα
[7, 18]   ἐκκαίειν αὐτοῦ μέλλειν τοὺς ὀφθαλμούς.  καὶ   ὃς ἀμβώσας μέγα ἀναθρώσκει, καὶ
[7, 184]   ἑπομένης καὶ τῶν σιταγωγῶν πλοίων  καὶ   ὅσοι ἐνέπλεον τούτοισι. ~τὸ δὲ
[7, 185]   Δόλοπες καὶ Μάγνητες καὶ Ἀχαιοὶ  καὶ   ὅσοι τῆς Θρηίκης τὴν παραλίην
[7, 2]   παῖς εἴη τῆς Κύρου θυγατρὸς  καὶ   ὅτι Κῦρος εἴη κτησάμενος
[7, 2]   τε εἴη παντὸς τοῦ γόνου  καὶ   ὅτι νομιζόμενον εἴη πρὸς πάντων
[7, 130]   πολλοῦ ἐφυλάξαντο γνωσιμαχέοντες καὶ τἆλλα  καὶ   ὅτι χώρην ἄρα εἶχον εὐαίρετόν
[7, 222]   δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντες ἔμενον  καὶ   οὐ βουλόμενοι· κατεῖχε γὰρ σφέας
[7, 50]   σῖτον ἕξομεν· ἐπ᾽ ἀροτῆρας δὲ  καὶ   οὐ νομάδας στρατευόμεθα ἄνδρας” ~λέγει
[7, 62]   γὰρ αὕτη σκευή ἐστι  καὶ   οὐ Περσική. οἱ δὲ Μῆδοι
[7, 40]   δὲ ὑπερημίσεες ἦσαν, ἐνθαῦτα διελέλειπτο,  καὶ   οὐ συνέμισγον οὗτοι βασιλέι. (προηγεῦντο
[7, 10]   σιωπώντων δὲ τῶν ἄλλων Περσέων  καὶ   οὐ τολμώντων γνώμην ἀποδείκνυσθαι ἀντίην
[7, 151]   δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν φάναι,  καὶ   οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην.
[7, 168]   οὕτω οὐκ ἀπικέσθαι ἐς Σαλαμῖνα,  καὶ   οὐδεμιῇ κακότητι λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης.
[7, 111]   χρέωσα κατά περ ἐν Δελφοῖσι,  καὶ   οὐδὲν ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος δὲ
[7, 163]   τὸν βάρβαρον ὑπερβαλέσθαι, δεινὸν δὲ  καὶ   οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος ἐλθὼν ἐς
[7, 210]   ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι δ᾽ ἐπεσήισαν,  καὶ   οὐκ ἀπηλαύνοντο, καίπερ μεγάλως προσπταίοντες.
[7, 220]   ᾔσθετο τοὺς συμμάχους ἐόντας ἀπροθύμους  καὶ   οὐκ ἐθέλοντας συνδιακινδυνεύειν, κελεῦσαι σφέας
[7, 226]   ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς μάχη  καὶ   οὐκ ἐν ἡλίῳ. ~ταῦτα μὲν
[7, 8]   τούτους. ἀλλ᾽ μὲν τετελεύτηκε  καὶ   οὐκ ἐξεγένετο αὐτῷ τιμωρήσασθαι· ἐγὼ
[7, 105]   δὲ ἐς γέλωτά τε ἔτρεψε  καὶ   οὐκ ἐποιήσατο ὀργὴν οὐδεμίαν, ἀλλ᾽
[7, 211]   χρεώμενοι περ οἱ Ἕλληνες,  καὶ   οὐκ ἔχοντες πλήθεϊ χρήσασθαι. (Λακεδαιμόνιοι
[7, 210]   δῆλον δ᾽ ἐποίευν παντί τεῳ  καὶ   οὐκ ἥκιστα αὐτῷ βασιλέι, ὅτι
[7, 16]   δέ τοι οὕτω δεδόκηται γίνεσθαι  καὶ   οὐκ οἶά τε αὐτὸ παρατρέψαι,
[7, 212]   ἐόντων, ἐλπίσαντες σφέας κατατετρωματίσθαι τε  καὶ   οὐκ οἵους τε ἔσεσθαι ἔτι
[7, 46]   ἄλλων, τῷ οὐ παραστήσεται πολλάκις  καὶ   οὐκὶ ἅπαξ τεθνάναι βούλεσθαι μᾶλλον
[7, 49]   αἱ συμφοραὶ τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι  καὶ   οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν συμφορέων. καὶ
[7, 56]   τί δὴ ἀνδρὶ εἰδόμενος Πέρσῃ  καὶ   οὔνομα ἀντὶ Διὸς Ξέρξην θέμενος
[7, 186]   σφεας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι  καὶ   οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας οὐδέν·
[7, 40]   ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ αἰχμοφόροι χίλιοι  καὶ   οὗτοι ἐκ πάντων ἀπολελεγμένοι, τὰς
[7, 55]   λόγχας κάτω τρέποντες· ἐστεφάνωντο δὲ  καὶ   οὗτοι. (μετὰ δὲ οἵ τε
[7, 206]   οἱ ἄλλοι σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲ  καὶ   οὗτοι μηδίσωσι, ἢν αὐτοὺς πυνθάνωνται
[7, 86]   ἐν τῷ πεζῷ· ἤλαυνον δὲ  καὶ   οὗτοι πάντες ἅρματα. ὣς δ᾽
[7, 234]   Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστα,  καὶ   οὗτοι πάντες εἰσὶ ὅμοιοι τοῖσι
[7, 211]   γε εὐπετέως κατεργασόμενοι. (ὡς δὲ  καὶ   οὗτοι συνέμισγον τοῖσι Ἕλλησι, οὐδὲν
[7, 62]   ἐς τοὺς Ἀρίους τούτους μετέβαλον  καὶ   οὗτοι τὸ οὔνομα. αὐτοὶ περὶ
[7, 168]   Λακεδαιμονίων ἀνεκώχευον τὰς νέας, καραδοκέοντες  καὶ   οὗτοι τὸν πόλεμον τῇ πεσέεται,
[7, 30]   πέντε μάλιστά κῃ ἀναφαινόμενος ἐκδιδοῖ  καὶ   οὗτος ἐς τὸν Μαίανδρον. (ἐκ
[7, 139]   ὁμολογίῃ ἂν ἐχρήσαντο πρὸς Ξέρξην.  καὶ   οὕτω ἂν ἐπ᾽ ἀμφότερα
[7, 239]   στέλλοιτο ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα πρῶτοι,  καὶ   οὕτω δὴ ἐς τὸ χρηστήριον
[7, 217]   ~κατὰ ταύτην δὴ τὴν ἀτραπὸν  καὶ   οὕτω ἔχουσαν οἱ Πέρσαι, τὸν
[7, 103]   γε δίζημαι εἴκοσι εἶναι ἀντάξιον,  καὶ   οὕτω μὲν ὀρθοῖτ᾽ ἂν
[7, 147]   παραδώσειν σφέας τὴν ἰδίην ἐλευθερίην,  καὶ   οὕτω οὐδὲ δεήσειν ἐπ᾽ αὐτοὺς
[7, 43]   ἀριστερῇ μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν  καὶ   Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον, περ
[7, 99]   αὐτή τε ἔχουσα τὴν τυραννίδα  καὶ   παιδὸς ὑπάρχοντος νεηνίεω ὑπὸ λήματός
[7, 185]   (πεζοῦ δὲ τὸν Θρήικες παρείχοντο  καὶ   Παίονες καὶ Ἐορδοὶ καὶ Βοττιαῖοι
[7, 113]   βορέω ἀνέμου Παίονας Δόβηράς τε  καὶ   Παιόπλας παρεξιὼν ἤιε πρὸς ἑσπέρην,
[7, 187]   στρατεύματος ἀριθμός, γυναικῶν δὲ σιτοποιῶν  καὶ   παλλακέων καὶ εὐνούχων οὐδεὶς ἂν
[7, 129]   Ἀπιδανοῦ καὶ Ὀνοχώνου καὶ Ἐνιπέος  καὶ   Παμίσου, οἳ μέν νυν ἐς
[7, 9]   καὶ ἀγγέλοισι καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς  καὶ   παντὶ μᾶλλον μάχῃσι· εἰ
[7, 211]   ἐσόδου πειρώμενοι καὶ κατὰ τέλεα  καὶ   παντοίως προσβάλλοντες, ἀπήλαυνον ὀπίσω. ~ἐν
[7, 204]   ἑκάστων, δὲ θωμαζόμενος μάλιστα  καὶ   παντὸς τοῦ στρατεύματος ἡγεόμενος Λακεδαιμόνιος
[7, 17]   οἱ κατυπνωμένῳ τὠυτὸ ὄνειρον τὸ  καὶ   παρὰ Ξέρξην ἐφοίτα, ὑπερστὰν δὲ
[7, 103]   ἡμέτερον γενοίατ᾽ ἄν, δειμαίνοντες τοῦτον,  καὶ   παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες,
[7, 225]   στεινὸν τῆς ὁδοῦ ἀνεχώρεον ὀπίσω,  καὶ   παραμειψάμενοι τὸ τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο
[7, 1]   ὡς ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων  καὶ   παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ ἔτεϊ Αἰγύπτιοι
[7, 130]   χώματι ἐκ τοῦ αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα  καὶ   παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν ῥέει
[7, 150]   ἀκούσαντας Ἀργείους λέγεται πρῆγμα ποιήσασθαι,  καὶ   παραχρῆμα μὲν οὐδὲν ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν,
[7, 100]   Σιδωνίην ἵζετο ὑπὸ σκηνῇ χρυσέῃ  καὶ   παρέπλεε παρὰ τὰς πρῴρας τῶν
[7, 218]   ὡς ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν,  καὶ   παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι. οὗτοι μὲν
[7, 114]   τοσούτους ἐν αὐτῷ παῖδάς τε  καὶ   παρθένους ἀνδρῶν τῶν ἐπιχωρίων ζώοντας
[7, 18]   καὶ ὃς ἀμβώσας μέγα ἀναθρώσκει,  καὶ   παριζόμενος Ξέρξῃ, ὡς τὴν ὄψιν
[7, 86]   ἅρματα. ὣς δ᾽ αὕτως Κάσπιοι  καὶ   Παρικάνιοι ἐσεσάχατο ὁμοίως καὶ ἐν
[7, 68]   ~Οὔτιοι δὲ καὶ Μύκοι τε  καὶ   Παρικάνιοι ἐσκευασμένοι ἦσαν κατά περ
[7, 78]   Ἀριόμαρδος Δαρείου τε παῖς  καὶ   Πάρμυος τῆς Σμέρδιος τοῦ Κύρου,
[7, 236]   ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί τοι ἔσονται,  καὶ   πᾶς ναυτικὸς τῷ πεζῷ
[7, 211]   βάρβαροι ὁρῶντες φεύγοντας βοῇ τε  καὶ   πατάγῳ ἐπήισαν, οἳ δ᾽ ἂν
[7, 8]   τὸν ἐμόν. (ὡρᾶτε μέν νυν  καὶ   πατέρα τὸν ἐμὸν Δαρεῖον ἰθύοντα
[7, 8]   τὰς Ἀθήνας, οἵ γε ἐμὲ  καὶ   πατέρα τὸν ἐμὸν ὑπῆρξαν ἄδικα
[7, 8]   ὅσα δὴ πεποιήκασι Πέρσας τε  καὶ   πατέρα τὸν ἐμόν. (ὡρᾶτε μέν
[7, 10]   διαγινώσκομεν τὸν ἀμείνω. (ἐγὼ δὲ  καὶ   πατρὶ τῷ σῷ, ἀδελφεῷ δὲ
[7, 59]   ἐστὶ τῆς Θρηίκης αἰγιαλός τε  καὶ   πεδίον μέγα, διὰ δὲ αὐτοῦ
[7, 141]   σύ γ᾽ ἱπποσύνην τε μένειν  καὶ   πεζὸν ἰόντα πολλὸν ἀπ᾽ ἠπείρου
[7, 135]   ἡμῖν περὶ αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλὰ  καὶ   πελέκεσι” ~ταῦτα μὲν Ὑδάρνεα ἀμείψαντο.
[7, 123]   στεινὸν χωρίον πόλιες Ἴχναι τε  καὶ   Πέλλα. ~ὁ μὲν δὴ ναυτικὸς
[7, 147]   τὸν Ἑλλήσποντον, ἔς τε Αἴγιναν  καὶ   Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ μὲν δὴ
[7, 11]   ἐπ᾽ ἄνδρας τούτους, τούς γε  καὶ   Πέλοψ Φρύξ, ἐὼν πατέρων
[7, 75]   νεβρῶν, πρὸς δὲ ἀκόντιά τε  καὶ   πέλτας καὶ ἐγχειρίδια μικρά. (οὗτοι
[7, 15]   τε ἔδραμε ἐκ τῆς κοίτης  καὶ   πέμπει ἄγγελον ἐπὶ Ἀρτάβανον καλέοντα·
[7, 103]   χίλιοι καὶ μύριοι  καὶ   πεντακισμύριοι, ἐόντες γε ἐλεύθεροι πάντες
[7, 97]   ἐστρατήγεον οἱ δύο. τριηκόντεροι δὲ  καὶ   πεντηκόντεροι καὶ κέρκουροι καὶ ἱππαγωγὰ
[7, 63]   κεφαλῇσι εἶχον χάλκεά τε κράνεα  καὶ   πεπλεγμένα τρόπον τινὰ βάρβαρον οὐκ
[7, 119]   οἷα ἐκ πολλοῦ χρόνου προειρημένον  καὶ   περὶ πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο μέν,
[7, 168]   δὲ ἀναχθέντες προσέμιξαν τῇ Πελοποννήσῳ,  καὶ   περὶ Πύλον καὶ Ταίναρον γῆς
[7, 214]   πρὸς βασιλέα τούτους τοὺς λόγους  καὶ   περιηγησάμενοι τὸ ὄρος τοῖσι Πέρσῃσι,
[7, 41]   τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς εἶχον χρυσέας  καὶ   πέριξ συνεκλήιον τοὺς ἄλλους, οἱ
[7, 201]   Θερμοπύλαι, ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων  καὶ   περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν
[7, 52]   πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ ἐγένετο διαφθεῖραι  καὶ   περιποιῆσαι, οἳ δὲ δικαιοσύνην καὶ
[7, 185]   Βρύγοι καὶ Πίερες καὶ Μακεδόνες  καὶ   Περραιβοὶ καὶ Ἐνιῆνες καὶ Δόλοπες
[7, 59]   τοῦτο τὸ δὴ Δορίσκος κέκληται,  καὶ   Περσέων φρουρὴ ἐν αὐτῷ κατεστήκεε
[7, 16]   ὅτι τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ τε  καὶ   Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν ὦν, ἐπειδὴ
[7, 54]   τὸν Ἑλλήσποντον καὶ χρύσεον κρητῆρα  καὶ   Περσικὸν ξίφος, τὸν ἀκινάκην καλέουσι.
[7, 98]   Καρῶν Ἱστιαῖός τε Τύμνεω  καὶ   Πίγρης Ὑσσελδώμου, καὶ Δαμασίθυμος
[7, 185]   τὸ Χαλκιδικὸν γένος καὶ Βρύγοι  καὶ   Πίερες καὶ Μακεδόνες καὶ Περραιβοὶ
[7, 122]   ἐν τῷ Ἄσσα τε πόλις  καὶ   Πίλωρος καὶ Σίγγος καὶ Σάρτη
[7, 145]   φρονεόντων καὶ διδόντων σφίσι λόγον  καὶ   πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι αὐτοῖσι
[7, 52]   καὶ περιποιῆσαι, οἳ δὲ δικαιοσύνην  καὶ   πιστότητα ἐνέδωκαν, ἄχαρι δὲ οὐδέν.
[7, 10]   πάτρως ἐὼν Ξέρξῃ, τῷ δὴ  καὶ   πίσυνος ἐὼν ἔλεγε τάδε. (ὦ
[7, 132]   ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων τε  καὶ   Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι οἱ Ἕλληνες
[7, 194]   τὰς σφετέρας εἶναι οἱ βάρβαροι  καὶ   πλέοντες ἐσέπεσον ἐς τοὺς πολεμίους·
[7, 102]   τε ἐλάσσονες τούτων ἤν τε  καὶ   πλεῦνες” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης γελάσας
[7, 184]   τε κακῶν ἦν στρατός,  καὶ   πλῆθος ἦν τηνικαῦτα ἔτι, ὡς
[7, 9]   βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι πόλεμον προφέρων, ἄγοντι  καὶ   πλῆθος τὸ ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 1]   τε καὶ ἵππους καὶ σῖτον  καὶ   πλοῖα. τούτων δὲ περιαγγελλομένων
[7, 36]   πόρος, κορμοὺς ξύλων καταπρίσαντες  καὶ   ποιήσαντες ἴσους τῆς σχεδίης τῷ
[7, 237]   εὖ τε μοι δοκέεις λέγειν  καὶ   ποιήσω ταῦτα. Δημάρητος δὲ λέγει
[7, 234]   μὲν πολλὸν πάντων τῶν Λακεδαιμονίων  καὶ   πόλιες πολλαί· τὸ δὲ θέλεις
[7, 113]   ἀπίκετο ἐπὶ ποταμόν τε Στρυμόνα  καὶ   πόλιν Ἠιόνα, τῆς ἔτι ζωὸς
[7, 124]   στρατὸς αὐτοῦ περὶ Ἄξιον ποταμὸν  καὶ   πόλιν Θέρμην καὶ τὰς μεταξὺ
[7, 140]   λιπὼν φεῦγ᾽ ἔσχατα γαίης δώματα  καὶ   πόλιος τροχοειδέος ἄκρα κάρηνα. οὔτε
[7, 139]   τὴν ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ  καὶ   πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ἦσαν ἐληλαμένοι
[7, 188]   ἐπέπεσέ σφι χειμών τε μέγας  καὶ   πολλὸς ἄνεμος ἀπηλιώτης, τὸν δὴ
[7, 14]   αὐτῶν ἀνασχήσει· ὡς καὶ μέγας  καὶ   πολλὸς ἐγένεο ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ,
[7, 53]   ἐργασμένα Πέρσῃσι, ἐόντα μεγάλα τε  καὶ   πολλοῦ ἄξια, ἀλλ᾽ εἷς τε
[7, 31]   ἐς δεξιὴν ἐς Σάρδις, τῇ  καὶ   πορευομένῳ διαβῆναι τὸν Μαίανδρον ποταμὸν
[7, 25]   ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι τε  καὶ   πορθμηίοισι ἐκ τῆς Ἀσίης πανταχόθεν.
[7, 170]   ἐποτρύναντος, πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε  καὶ   Πραισίων ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ ἐς
[7, 38]   δὲ τέσσερας ἄγευ ἅμα σεωυτῷ,  καὶ   πρήξας τὰ νοέεις νοστήσειας ὀπίσω”
[7, 97]   ἐστρατήγεον Ἀριαβίγνης τε Δαρείου  καὶ   Πρηξάσπης Ἀσπαθίνεω καὶ Μεγάβαζος
[7, 42]   Ἴδῃ νύκτα ἀναμείναντι βρονταί τε  καὶ   πρηστῆρες ἐπεσπίπτουσι καί τινα αὐτοῦ
[7, 23]   ἵνα σφι ἀγορή τε ἐγίνετο  καὶ   πρητήριον· σῖτος δέ σφι πολλὸς
[7, 94]   οἴκεον τὴν νῦν καλεομένην Ἀχαιίην,  καὶ   πρὶν Δαναόν τε καὶ
[7, 1]   παρὰ βασιλέα Δαρεῖον τὸν Ὑστάσπεος,  καὶ   πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι Ἀθηναίοισι
[7, 189]   ἔμαθον αὐξόμενον τὸν χειμῶνα  καὶ   πρὸ τούτου, ἐθύοντό τε καὶ
[7, 76]   ~ἀσπίδας δὲ ὠμοβοΐνας εἶχον σμικράς,  καὶ   προβόλους δύο λυκιοεργέας ἕκαστος εἶχε,
[7, 236]   φθονέει τοι εὖ πρήσσοντι  καὶ   προδιδοῖ πρήγματα τὰ σά. καὶ
[7, 44]   Ξέρξης ἰδέσθαι πάντα τὸν στρατόν·  καὶ   προεπεποίητο γὰρ ἐπὶ κολωνοῦ ἐπίτηδες
[7, 32]   αἰτήσοντας γῆν τε καὶ ὕδωρ  καὶ   προερέοντας δεῖπνα βασιλέι παρασκευάζειν· πλὴν
[7, 168]   λέγοντες τοὺς αὐτοὺς λόγους τοὺς  καὶ   πρὸς Γέλωνα ἔλεγον. οἳ δὲ
[7, 184]   ὅμιλος γίνεται τρισμύριοι καὶ ἑξακισχίλιοι  καὶ   πρὸς διηκόσιοί τε καὶ δέκα.
[7, 184]   δὲ ἔπεισι ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτὰ  καὶ   πρὸς ἑκατοντάδες ἓξ καὶ δεκάς.
[7, 154]   καὶ Ζαγκλαίους τε καὶ Λεοντίνους  καὶ   πρὸς Συρηκοσίους τε καὶ τῶν
[7, 129]   διεκρόου τούτου, τοὺς ποταμοὺς τούτους,  καὶ   πρὸς τοῖσι ποταμοῖσι τούτοισι τὴν
[7, 187]   μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ  καὶ   πρὸς τριηκοσίους τε ἄλλους μεδίμνους
[7, 184]   ὅμιλον τέσσερας καὶ εἴκοσι μυριάδας  καὶ   πρὸς χιλιάδα τε καὶ τετρακοσίους,
[7, 184]   μυριάδες καὶ τριήκοντα καὶ μία,  καὶ   πρὸς χιλιάδες ἑπτὰ καὶ ἑκατοντάδες
[7, 156]   παχέας, ἀειραμένους τε πόλεμον αὐτῷ  καὶ   προσδοκῶντας ἀπολέεσθαι διὰ τοῦτο, ἀγαγὼν
[7, 8]   πατήρ τε ἐμὸς Δαρεῖος κατεργάσαντο  καὶ   προσεκτήσαντο ἔθνεα, ἐπισταμένοισι εὖ οὐκ
[7, 184]   δὲ ταῦτα τὰ πλοῖα, ὡς  καὶ   πρότερον εἰρέθη, τρισχίλια. ἤδη ὦν
[7, 2]   οὕτω στρατεύεσθαι. (ἦσαν γὰρ Δαρείῳ  καὶ   πρότερον βασιλεῦσαι γεγονότες τρεῖς
[7, 10]   τῇ Λακεδαιμονίων, εἰ μὴ ἄρα  καὶ   πρότερον κατ᾽ ὁδόν, γνόντα ἐπ᾽
[7, 209]   δὲ εἶπε Ἤκουσας μὲν  καὶ   πρότερόν μευ, εὖτε ὁρμῶμεν ἐπὶ
[7, 108]   συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς  καὶ   πρότερόν μοι δεδήλωται, μέχρι
[7, 217]   τοῦτο τοῦ ὄρεος ἐφύλασσον, ὡς  καὶ   πρότερόν μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι
[7, 189]   τῶν βαρβάρων τὰς νέας, ὡς  καὶ   πρότερον περὶ Ἄθων. (εἰ μέν
[7, 13]   δὲ Περσέων συναλίσας τοὺς  καὶ   πρότερον συνέλεξε, ἔλεξέ σφι τάδε.
[7, 42]   ἤιε ἐς τὴν Ἰλιάδα γῆν.  καὶ   πρῶτα μέν οἱ ὑπὸ τῇ
[7, 43]   ἵμερον ἔχων θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ  καὶ   πυθόμενος ἐκείνων ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ
[7, 239]   ἐὼν ἐν Σούσοισι Δημάρητος  καὶ   πυθόμενος ταῦτα ἠθέλησε Λακεδαιμονίοισι ἐξαγγεῖλαι.
[7, 218]   ἐβάλλοντο τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί τε  καὶ   πυκνοῖσι, οἴχοντο φεύγοντες ἐπὶ τοῦ
[7, 31]   δημιοεργοὶ μέλι ἐκ μυρίκης τε  καὶ   πυροῦ ποιεῦσι, ταύτην ἰὼν
[7, 8]   παύσομαι πρὶν ἕλω τε  καὶ   πυρώσω τὰς Ἀθήνας, οἵ γε
[7, 170]   ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων  καὶ   Ρηγίνων, οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ
[7, 198]   θαλάσσης, ἐν τῷ ἄμπωτίς τε  καὶ   ῥηχίη ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται.
[7, 69]   πεποιημένον τρόπον λόγχης· εἶχον δὲ  καὶ   ῥόπαλα τυλωτά. τοῦ δὲ σώματος
[7, 153]   ἀλλὰ πρὸς ψυχῆς τε ἀγαθῆς  καὶ   ῥώμης ἀνδρηίης· δὲ λέγεται
[7, 96]   τῶν νεῶν Πέρσαι καὶ Μῆδοι  καὶ   Σαάκαι. τούτων δὲ ἄριστα πλεούσας
[7, 64]   Σκύθας καλέουσι Σάκας. Βακτρίων δὲ  καὶ   Σακέων ἦρχε Ὑστάσπης Δαρείου
[7, 184]   ἐπιβατέων, Περσέων τε καὶ Μήδων  καὶ   Σακέων τριήκοντα ἄνδρες. οὗτος ἄλλος
[7, 123]   Θεράμβω καὶ Σκιώνης καὶ Μένδης  καὶ   Σάνης· αὗται γὰρ εἰσὶ αἱ
[7, 165]   Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ Ἐλισύκων  καὶ   Σαρδονίων καὶ Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας
[7, 122]   πόλις καὶ Πίλωρος καὶ Σίγγος  καὶ   Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ
[7, 79]   Φαρανδάτης Τεάσπιος. Ἀλαρόδιοι δὲ  καὶ   Σάσπειρες κατά περ Κόλχοι ὡπλισμένοι
[7, 188]   μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος ἐόντα  καὶ   Σηπιάδος ἀκτῆς, αἱ μὲν δὴ
[7, 183]   μεταξὺ Κασθαναίης τε πόλιος ἐόντα  καὶ   Σηπιάδος ἀκτῆς. ~μέχρι μέν νυν
[7, 122]   Ἄσσα τε πόλις καὶ Πίλωρος  καὶ   Σίγγος καὶ Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν,
[7, 84]   εἶχον ἔνιοι αὐτῶν καὶ χάλκεα  καὶ   σιδήρεα ἐξεληλαμένα ποιήματα. ~εἰσὶ δὲ
[7, 123]   ἔς τε τὴν προειρημένην Θέρμην  καὶ   Σίνδον τε πόλιν καὶ Χαλέστρην
[7, 181]   σμύρνῃσί τε ἰώμενοι τὰ ἕλκεα  καὶ   σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες· (καί
[7, 25]   ἐπιτάξας Φοίνιξί τε καὶ Αἰγυπτίοισι,  καὶ   σιτία τῇ στρατιῇ καταβάλλειν, ἵνα
[7, 1]   καὶ νέας τε καὶ ἵππους  καὶ   σῖτον καὶ πλοῖα. τούτων δὲ
[7, 147]   οὗτοι, τοῖσί τε ἄλλοισι ἐξηρτυμένοι  καὶ   σίτῳ; τί δῆτα ἀδικέουσι οὗτοι
[7, 9]   πολέμους ἵστασθαι ὑπό τε ἀγνωμοσύνης  καὶ   σκαιότητος. ἐπεὰν γὰρ ἀλλήλοισι πόλεμον
[7, 123]   πόλιος καὶ Αἰγῆς καὶ Θεράμβω  καὶ   Σκιώνης καὶ Μένδης καὶ Σάνης·
[7, 82]   θεμένου μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ Ἑλλάδα  καὶ   Σμερδομένης Ὀτάνεω, Δαρείου ἀμφότεροι
[7, 66]   Ὑδάρνεος. ~Πάρθοι δὲ καὶ Χοράσμιοι  καὶ   Σόγδοι τε καὶ Γανδάριοι καὶ
[7, 16]   γὰρ δὴ καὶ ἐμοὶ ὡς  καὶ   σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δὲ οὐδὲν
[7, 15]   γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται  καὶ   σοὶ τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως
[7, 133]   τοῖσι Ἕλλησι. ~ἐς δὲ Ἀθήνας  καὶ   Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης ἐπὶ
[7, 220]   μὴ ἀπόλωνται κηδόμενος· αὐτῷ δὲ  καὶ   Σπαρτιητέων τοῖσι παρεοῦσι οὐκ ἔχειν
[7, 192]   ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι σωτῆρι εὐξάμενοι  καὶ   σπονδὰς προχέαντες τὴν ταχίστην ὀπίσω
[7, 10]   λέγονται εἶναι ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ  καὶ   σταθμώσασθαι, εἰ στρατιήν γε τοσαύτην
[7, 88]   ἵππος οὐ προϊδὼν ἐφοβήθη τε  καὶ   στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο τὸν Φαρνούχεα,
[7, 58]   ἑσπέρην, Αἶνόν τε πόλιν Αἰολίδα  καὶ   Στεντορίδα λίμνην παρεξιών, ἐς
[7, 228]   ἡγεμόνα προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι μέν νυν  καὶ   στήλῃσι, ἔξω τὸ τοῦ
[7, 35]   ζεῦγος. ἤδη δὲ ἤκουσα ὡς  καὶ   στιγέας ἅμα τούτοισι ἀπέπεμψε στίξοντας
[7, 225]   ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ  καὶ   στόμασι κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες,
[7, 165]   Σαρδονίων καὶ Κυρνίων τριήκοντα μυριάδας  καὶ   στρατηγὸν αὐτῶν Ἀμίλκαν τὸν Ἄννωνος,
[7, 238]   ἀκηκοὼς ὅτι βασιλεύς τε ἦν  καὶ   στρατηγὸς Λακεδαιμονίων, ἐκέλευσε ἀποταμόντας τὴν
[7, 123]   ἀνέχει μάλιστα, ἐνθεῦτεν νέας τε  καὶ   στρατιὴν παρελάμβανε ἐκ Ποτιδαίης καὶ
[7, 122]   πόλις, ἐκ τῶν νέας τε  καὶ   στρατιὴν παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην
[7, 10]   ὑπερέχοντα πάντα κολούειν. οὕτω δὲ  καὶ   στρατὸς πολλὸς ὑπὸ ὀλίγου διαφθείρεται
[7, 109]   ὀνομαστὰς τάσδε, Μαρωνείης μὲν μεταξὺ  καὶ   Στρύμης κειμένην Ἰσμαρίδα, κατὰ δὲ
[7, 50]   γενόμενοι βασιλέες γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι  καὶ   σύ, μὴ χρεώμενοι γνώμῃσι
[7, 10]   ταῦτα πασχόντων, σὺν δέ σφι  καὶ   σύ, ἢν ἀπονοστήσῃς. (εἰ δὲ
[7, 134]   συχνὸν ἦν σφι. ἀχθομένων δὲ  καὶ   συμφορῇ χρεωμένων Λακεδαιμονίων, ἁλίης τε
[7, 48]   ἡμέτερον λείψεσθαι τοῦ ἐκείνων,  καὶ   συναμφότερα ταῦτα; εἰ γάρ τοι
[7, 99]   καὶ Καλυδνίων, πέντε νέας παρεχομένη.  (καὶ   συναπάσης τῆς στρατιῆς, μετά γε
[7, 157]   τε τοῖσι ἐλευθεροῦσι τὴν Ἑλλάδα  καὶ   συνελευθέρου. ἁλὴς μὲν γὰρ γενομένη
[7, 10]   ἐς τὴν Ἑλλάδα. καὶ δὴ  καὶ   συνήνεικέ σε ἤτοι κατὰ γῆν
[7, 60]   ἐς ἕνα χῶρον μυριάδα ἀνθρώπων,  καὶ   συννάξαντες ταύτην ὡς μάλιστα εἶχον
[7, 167]   λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι  καὶ   Συρηκόσιοι, τοῦτο μέν οἱ θύουσι,
[7, 159]   ἡγεμονίην ἀπαραιρῆσθαι ὑπὸ Γέλωνός τε  καὶ   Συρηκοσίων. ἀλλὰ τούτου μὲν τοῦ
[7, 72]   καὶ Ματιηνοὶ καὶ Μαριανδυνοί τε  καὶ   Σύριοι τὴν αὐτὴν ἔχοντες Παφλαγόσι
[7, 72]   ἦρχε, Μαριανδυνῶν δὲ καὶ Λιγύων  καὶ   Συρίων Γοβρύης Δαρείου τε
[7, 38]   τυγχάνουσί μοι παῖδες ἐόντες πέντε,  καί   σφεας καταλαμβάνει πάντας ἅμα σοὶ
[7, 219]   ἡμέρης. (ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο οἱ Ἕλληνες,  καί   σφεων ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι· οἳ
[7, 178]   ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι,  καί   σφι δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν βάρβαρον
[7, 203]   ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων,  καί   σφι εἴη δεινὸν οὐδέν· (οὐ
[7, 173]   συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον συμβουλεύειν  καί   σφι εὔνοος ἐφαίνετο ἐὼν
[7, 178]   ἑωυτῶν καὶ τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες,  καί   σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους
[7, 140]   Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν ἕτοιμοι·  καί   σφι ποιήσασι περὶ τὸ ἱρὸν
[7, 173]   Ἑλλήνων κατὰ μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες,  καί   σφι προσῆν Θεσσαλῶν ἵππος·
[7, 233]   Πλαταιέες στρατηγήσαντα ἀνδρῶν Θηβαίων τετρακοσίων  καὶ   σχόντα τὸ ἄστυ τὸ Πλαταιέων.
[7, 45]   ἀποκεκρυμμένον, πάσας δὲ τὰς ἀκτὰς  καὶ   τὰ Ἀβυδηνῶν πεδία ἐπίπλεα ἀνθρώπων,
[7, 129]   νομίζει Ποσειδέωνα τὴν γῆν σείειν  καὶ   τὰ διεστεῶτα ὑπὸ σεισμοῦ τοῦ
[7, 14]   Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος τὴν στρατηλασίην  καὶ   τὰ ἐμὰ ἔπεα ἐν οὐδενὶ
[7, 135]   ἀγαθοὺς τιμᾶν, ἐς ἐμέ τε  καὶ   τὰ ἐμὰ πρήγματα ἀποβλέποντες. οὕτω
[7, 198]   ~ταῦτα μὲν τὰ ἐν Θεσσαλίῃ  καὶ   τὰ ἐν Ἀχαιίῃ· ἀπὸ δὲ
[7, 119]   ὑστεραίῃ τήν τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες  καὶ   τὰ ἔπιπλα πάντα λαβόντες οὕτω
[7, 8]   ἀπικόμενοι, ἐνέπρησαν τά τε ἄλσεα  καὶ   τὰ ἱρά· δεύτερα δὲ ἡμέας
[7, 37]   τά τε τῶν γεφυρέων κατεσκεύαστο  καὶ   τὰ περὶ τὸν Ἄθων, οἵ
[7, 20]   ἔτεα πλήρεα παραρτέετο στρατιήν τε  καὶ   τὰ πρόσφορα τῇ στρατιῇ, πέμπτῳ
[7, 40]   πρῶτοι μὲν οἱ σκευοφόροι τε  καὶ   τὰ ὑποζύγια, μετὰ δὲ τούτους
[7, 166]   Δελφοὺς τὰ χρήματα. ~πρὸς δὲ  καὶ   τάδε λέγουσι, ὡς συνέβη τῆς
[7, 135]   τούτων τῶν ἀνδρῶν θώματος ἀξίη  καὶ   τάδε πρὸς τούτοισι τὰ ἔπεα.
[7, 165]   τὰ χρήματα ἄγων. ~λέγεται δὲ  καὶ   τάδε ὑπὸ τῶν ἐν τῇ
[7, 168]   τῇ Πελοποννήσῳ, καὶ περὶ Πύλον  καὶ   Ταίναρον γῆς τῆς Λακεδαιμονίων ἀνεκώχευον
[7, 130]   ἄρα πρὸ πολλοῦ ἐφυλάξαντο γνωσιμαχέοντες  καὶ   τἆλλα καὶ ὅτι χώρην ἄρα
[7, 119]   ποτήριά τε καὶ κρητῆρας ἐποιεῦντο  καὶ   τἆλλα ὅσα ἐπὶ τράπεζαν τιθέαται
[7, 14]   ἐγένεο ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, οὕτω  καὶ   ταπεινὸς ὀπίσω κατὰ τάχος ἔσεαι”
[7, 171]   τὰ μὲν κατὰ Ρηγίνους τε  καὶ   Ταραντίνους τοῦ λόγου μοι παρενθήκη
[7, 75]   περὶ δὲ τοὺς πόδας τε  καὶ   τὰς κνήμας πέδιλα νεβρῶν, πρὸς
[7, 124]   Ἄξιον ποταμὸν καὶ πόλιν Θέρμην  καὶ   τὰς μεταξὺ πόλιας τούτων περιμένων
[7, 44]   ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ τὸν πεζὸν  καὶ   τὰς νέας, θηεύμενος δὲ ἱμέρθη
[7, 173]   τὸ πλῆθός τε τῆς στρατιῆς  καὶ   τὰς νέας. ὡς δὲ οὗτοί
[7, 107]   τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα  καὶ   τὰς παλλακὰς καὶ τοὺς οἰκέτας
[7, 69]   ἐπῆν λίθος ὀξὺς πεποιημένος, τῷ  καὶ   τὰς σφρηγῖδας γλύφουσι· πρὸς δὲ
[7, 29]   ξεῖνόν τέ σε ποιεῦμαι ἐμὸν  καὶ   τὰς τετρακοσίας μυριάδας τοι τῶν
[7, 152]   ἐχέτω ἐς πάντα λόγον· ἐπεὶ  καὶ   ταῦτα λέγεται, ὡς ἄρα Ἀργεῖοι
[7, 209]   μαχησόμενοι ἡμῖν περὶ τῆς ἐσόδου,  καὶ   ταῦτα παρασκευάζονται. νόμος γάρ σφι
[7, 137]   αἰτίης. ~οὕτω Ταλθυβίου μῆνις  καὶ   ταῦτα ποιησάντων Σπαρτιητέων ἐπαύσατο τὸ
[7, 101]   καὶ τοῦ αἰγιαλοῦ. ~ὡς δὲ  καὶ   ταύτας διεξέπλωσε καὶ ἐξέβη ἐκ
[7, 155]   πόλιος ἐς τὰς Συρηκούσας ἔσχε  καὶ   ταύτας· γὰρ δῆμος
[7, 142]   τὰς νέας σημαίνειν τὸν θεόν,  καὶ   ταύτας παραρτέεσθαι ἐκέλευον τὰ ἄλλα
[7, 39]   ὁδοῦ τὸ δ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερά,  καὶ   ταύτῃ διεξιέναι τὸν στρατόν. ~ποιησάντων
[7, 9]   χρῆν τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι  καὶ   ταύτῃ πειρᾶν. τρόπῳ τοίνυν οὐ
[7, 123]   Φλέγρην καλεομένην νεμόμεναι. (παραπλέων δὲ  καὶ   ταύτην τὴν χώρην ἔπλεε ἐς
[7, 130]   χώρην ἄρα εἶχον εὐαίρετόν τε  καὶ   ταχυάλωτον. τὸν γὰρ ποταμὸν πρῆγμα
[7, 170]   ὅς περ ἐκπεσὼν ἐκ Ρηγίου  καὶ   Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε
[7, 202]   χώρῳ, Σπαρτιητέων τε τριηκόσιοι ὁπλῖται  καὶ   Τεγεητέων καὶ Μαντινέων χίλιοι, ἡμίσεες
[7, 141]   αὐτοῦ τῇδε μενέομεν ἔστ᾽ ἂν  καὶ   τελευτήσωμεν” ταῦτα δὲ λέγουσι
[7, 176]   ἠῶ τῆς ὁδοῦ θάλασσα ὑποδέκεται  καὶ   τενάγεα. ἔστι δὲ ἐν τῇ
[7, 187]   πρὸς τριηκοσίους τε ἄλλους μεδίμνους  καὶ   τεσσεράκοντα· γυναιξὶ δὲ καὶ εὐνούχοισι
[7, 185]   μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι καὶ ἑξήκοντα  καὶ   τέσσερες, ἔπεισι δὲ ταύτῃσι ἑκατοντάδες
[7, 81]   κατ᾽ ἤπειρον στρατευόμενά τε ἔθνεα  καὶ   τεταγμένα ἐς τὸν πεζόν. τούτου
[7, 184]   μυριάδας καὶ πρὸς χιλιάδα τε  καὶ   τετρακοσίους, ὡς ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας
[7, 20]   Ἴλιον, μήτε τὸν Μυσῶν τε  καὶ   Τευκρῶν τὸν πρὸ τῶν Τρωικῶν
[7, 27]   ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ  καὶ   τῇ ἀμπέλῳ· ὃς καὶ νῦν
[7, 216]   οὔνομα δὲ τῷ ὄρεϊ τούτῳ  καὶ   τῇ ἀτραπῷ τὠυτὸ κεῖται, Ἀνόπαια·
[7, 191]   τῷ ἀνέμῳ, πρός τε τούτοισι  καὶ   τῇ Θέτι καὶ τῇσι Νηρηίσι
[7, 70]   σύν τε τοῖσι ὠσὶ ἐκδεδαρμένα  καὶ   τῇ λοφιῇ· καὶ ἀντὶ μὲν
[7, 197]   ἐγίνετο, αὐτός τε ἔργετο αὐτοῦ  καὶ   τῇ στρατιῇ πάσῃ παρήγγειλε, τῶν
[7, 44]   Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ ἁμίλλῃ  καὶ   τῇ στρατιῇ. ~ὡς δὲ ὥρα
[7, 36]   ὕλην γῆν ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες δὲ  καὶ   τὴν γῆν φραγμὸν παρείρυσαν ἔνθεν
[7, 18]   ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸς τρέπομαι  καὶ   τὴν γνώμην μετατίθεμαι, σὺ δὲ
[7, 107]   πυρὴν μεγάλην ἔσφαξε τὰ τέκνα  καὶ   τὴν γυναῖκα καὶ τὰς παλλακὰς
[7, 102]   Ἑλλὰς τήν τε πενίην ἀπαμύνεται  καὶ   τὴν δεσποσύνην. (αἰνέω μέν νυν
[7, 16]   ἔχοντι τὴν ἐσθῆτα οὐ  καὶ   τὴν ἐμήν, οὐδέ τι μᾶλλον
[7, 146]   πάντα τε τὸν πεζὸν στρατὸν  καὶ   τὴν ἵππον, ἐπεὰν δὲ ταῦτα
[7, 128]   τὰ Θεσσαλικά, τόν τε Ὄλυμπον  καὶ   τὴν Ὄσσαν, μεγάθεΐ τε ὑπερμήκεα
[7, 36]   ὕλην ἐπεφόρησαν, κόσμῳ δὲ θέντες  καὶ   τὴν ὕλην γῆν ἐπεφόρησαν, κατανάξαντες
[7, 189]   καὶ ἐπεκαλέοντο τόν τε Βορέην  καὶ   τὴν Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι καὶ
[7, 97]   Ἀριαβίγνης Δαρείου τε παῖς  καὶ   τῆς Γοβρύεω θυγατρός· Αἰγυπτίων δὲ
[7, 178]   ἐχρηστηριάζοντο τῷ θεῷ ὑπὲρ ἑωυτῶν  καὶ   τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί σφι
[7, 196]   ἵππων τῶν τε ἑωυτοῦ ἀποπειρώμενος  καὶ   τῆς Θεσσαλίης ἵππου, πυθόμενος ὡς
[7, 100]   ἐξ ἐσχάτων ἐς ἔσχατα ἀπίκετο  καὶ   τῆς ἵππου καὶ τοῦ πεζοῦ.
[7, 31]   τὴν Λυδίην, σχιζομένης τῆς ὁδοῦ  καὶ   τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ
[7, 127]   τοσήνδε, ἀρξάμενος ἀπὸ Θέρμης πόλιος  καὶ   τῆς Μυγδονίης μέχρι Λυδίεώ τε
[7, 173]   δὲ Ὀλύμπου τε ὄρεος ἐόντα  καὶ   τῆς Ὄσσης. (ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύοντο τῶν
[7, 85]   ἔχουσι πεποιημένην τῆς τε Περσικῆς  καὶ   τῆς Πακτυϊκῆς· οἳ παρείχοντο μὲν
[7, 191]   τε τούτοισι καὶ τῇ Θέτι  καὶ   τῇσι Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν τετάρτῃ
[7, 78]   συνέτασσον ἄρχοντες οἵδε, Μόσχους μὲν  καὶ   Τιβαρηνοὺς Ἀριόμαρδος Δαρείου τε
[7, 88]   ~Ἵππαρχοι δὲ ἦσαν Ἁρμαμίθρης τε  καὶ   Τίθαιος Δάτιος παῖδες. δὲ
[7, 98]   Κύπριοι Γόργος τε Χέρσιος  καὶ   Τιμῶναξ Τιμαγόρεω, καὶ Καρῶν
[7, 42]   βρονταί τε καὶ πρηστῆρες ἐπεσπίπτουσι  καί   τινα αὐτοῦ ταύτῃ συχνὸν ὅμιλον
[7, 181]   δὲ Αἰγιναίη, τῆς ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης,  καὶ   τινά σφι θόρυβον παρέσχε, Πυθέω
[7, 5]   σε ἔχῃ πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός,  καί   τις ὕστερον φυλάσσηται ἐπὶ γῆν
[7, 8]   τε, ἅμα δὲ τιμωρίην τε  καὶ   τίσιν γινομένην. διὸ ὑμέας νῦν
[7, 101]   μὴ ἐόντες ἄρθμιοι. (θέλω μέντοι  καὶ   τὸ ἀπὸ σεῦ, ὁκοῖόν τι
[7, 55]   οἵ τε ἵπποι οἱ ἱροὶ  καὶ   τὸ ἅρμα τὸ ἱρόν, ἐπὶ
[7, 176]   τεῖχος κατὰ ταύτας τὰς ἐσβολάς,  καὶ   τό γε παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν.
[7, 11]   ἡμέας τιμωρέειν ἤδη γίνεται, ἵνα  καὶ   τὸ δεινὸν τὸ πείσομαι τοῦτο
[7, 48]   πεζὸς μεμπτὸς κατὰ πλῆθος ἐστὶ  καὶ   τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται πολλαπλήσιον
[7, 225]   οἳ μὲν ἐξ ἐναντίης ἐπισπόμενοι  καὶ   τὸ ἔρυμα τοῦ τείχεος συγχώσαντες,
[7, 16]   τοῦ ἡμέρας ταύτην τὴν στρατηλασίην  καὶ   τὸ κάρτα εἴχομεν μετὰ χεῖρας.
[7, 236]   χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν φθονέουσι  καὶ   τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ δ᾽
[7, 193]   ὡς ἐπαύσατό τε ἄνεμος  καὶ   τὸ κῦμα ἔστρωτο, κατασπάσαντες τὰς
[7, 120]   ἵζεσθαι ἱκέτας τῶν θεῶν παραιτεομένους  καὶ   τὸ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν τῶν
[7, 89]   δὲ Συρίης τοῦτο τὸ χωρίον  καὶ   τὸ μέχρι Αἰγύπτου πᾶν Παλαιστίνη
[7, 239]   Μήδους, ὡς μὲν ἐγὼ δοκέω  καὶ   τὸ οἰκὸς ἐμοὶ συμμάχεται, οὐκ
[7, 116]   προθύμους ἐόντας ἐς τὸν πόλεμον  καὶ   τὸ ὄρυγμα ἀκούων. ~ἐν Ἀκάνθῳ
[7, 24]   δὲ αὐτοῖσι τούτοισι, τοῖσί περ  καὶ   τὸ ὄρυγμα, προσετέτακτο καὶ τὸν
[7, 73]   τὴν Ἀσίην ἅμα τῇ χώρῃ  καὶ   τὸ οὔνομα μετέβαλον ἐς Φρύγας.
[7, 95]   παρείχοντο, ἐσκευασμένοι τε ὡς Ἕλληνες  καὶ   τὸ πάλαι καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς
[7, 51]   γίνονται. ἐς θυμὸν ὦν βάλευ  καὶ   τὸ παλαιὸν ἔπος ὡς εὖ
[7, 176]   ἀρχαῖον ἐκ παλαιοῦ τε ἐδέδμητο  καὶ   τὸ πλέον αὐτοῦ ἤδη ὑπὸ
[7, 208]   κτενιζομένους. ταῦτα δὴ θεώμενος ἐθώμαζε  καὶ   τὸ πλῆθος ἐμάνθανε. μαθὼν δὲ
[7, 216]   καὶ κατὰ Κερκώπων ἕδρας, τῇ  καὶ   τὸ στεινότατον ἐστί. ~κατὰ ταύτην
[7, 197]   Ἀθάμαντος ἀπογόνων τὴν οἰκίην ὁμοίως  καὶ   τὸ τέμενος ἐσέβετο. ~ταῦτα μὲν
[7, 176]   σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο οἱ Φωκέες,  καὶ   τὸ ὕδωρ τὸ θερμὸν τότε
[7, 209]   (ἐπίστασο δέ, εἰ τούτους γε  καὶ   τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι,
[7, 185]   Παίονες καὶ Ἐορδοὶ καὶ Βοττιαῖοι  καὶ   τὸ Χαλκιδικὸν γένος καὶ Βρύγοι
[7, 221]   τοὺς οἰχομένους. ~μαρτύριον δέ μοι  καὶ   τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτου πέρι
[7, 164]   δικαίοισι τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι  καὶ   τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτων ἐλίπετο.
[7, 11]   ἄξιον μισθὸν λαβεῖν ἐπέων ματαίων.  καί   τοι ταύτην τὴν ἀτιμίην προστίθημι
[7, 164]   δὴ Γέλων τὸν Κάδμον  καὶ   τοιούτῳ τρόπῳ ἀπικόμενον διὰ δικαιοσύνην,
[7, 128]   ἐθέλοι τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον  καὶ   τοῖσι ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ
[7, 96]   καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι  καὶ   τοῖσι ἐς τὸν πεζὸν τεταγμένοισι
[7, 205]   ἄνδρας τε τοὺς κατεστεῶτας τριηκοσίους  καὶ   τοῖσι ἐτύγχανον παῖδες ἐόντες· παραλαβὼν
[7, 43]   οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε  καὶ   τοῖσι κτήνεσι πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον
[7, 146]   πεζοῦ στρατοῦ ἀπήγοντο ὡς ἀπολεόμενοι.  (καὶ   τοῖσι μὲν κατεκέκριτο θάνατος, Ξέρξης
[7, 119]   (ταῦτα μὲν αὐτῷ τε βασιλέι  καὶ   τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ᾽ ἐκείνου ἐπεποίητο,
[7, 188]   αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον τὸν ἄνεμον  καὶ   τοῖσι οὕτω εἶχε ὅρμου, οἳ
[7, 171]   καὶ λοιμὸν γενέσθαι καὶ αὐτοῖσι  καὶ   τοῖσι προβάτοισι, ἔστε τὸ δεύτερον
[7, 228]   αὐτοῦ ταύτῃ τῇ περ ἔπεσον,  καὶ   τοῖσι πρότερον τελευτήσασι ὑπὸ
[7, 183]   Μαγνησίης χώρης ἐπὶ Σηπιάδα τε  καὶ   τὸν αἰγιαλὸν τὸν μεταξὺ Κασθαναίης
[7, 107]   ἅπαντα τὸν ἐκ τοῦ ἄστεος  καὶ   τὸν ἄργυρον ἔσπειρε ἀπὸ τοῦ
[7, 18]   στόλον ὡς ἔπρηξε, μεμνημένος δὲ  καὶ   τὸν ἐπ᾽ Αἰθίοπας τὸν Καμβύσεω,
[7, 203]   μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν ὦν  καὶ   τὸν ἐπελαύνοντα, ὡς ἐόντα θνητόν,
[7, 221]   ἐλάχιστον τούτου πέρι γέγονε, ὅτι  καὶ   τὸν μάντιν ὃς εἵπετο τῇ
[7, 100]   νεῶν, ἐπειρωτῶν τε ἑκάστας ὁμοίως  καὶ   τὸν πεζὸν καὶ ἀπογραφόμενος. (τὰς
[7, 44]   κατορῶν ἐπὶ τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο  καὶ   τὸν πεζὸν καὶ τὰς νέας,
[7, 24]   περ καὶ τὸ ὄρυγμα, προσετέτακτο  καὶ   τὸν Στρυμόνα ποταμὸν ζεύξαντας γεφυρῶσαι.
[7, 151]   ἡσυχίην ἄγωσι. ~συμπεσεῖν δὲ τούτοισι  καὶ   τόνδε τὸν λόγον λέγουσι τινὲς
[7, 67]   (Πάκτυες δὲ σισυρνοφόροι τε ἦσαν  καὶ   τόξα ἐπιχώρια εἶχον καὶ ἐγχειρίδια.
[7, 67]   ~Κάσπιοι δὲ σισύρνας τε ἐνδεδυκότες  καὶ   τόξα ἐπιχώρια καλάμινα ἔχοντες καὶ
[7, 10]   φυλακὴ τῶν γεφυρέων τοῦ Ἴστρου.  (καὶ   τότε γε Ἱστιαῖος Μιλήτου
[7, 189]   λέγουσι βοηθήσαντα τὸν Βορέην πρότερον  καὶ   τότε ἐκεῖνα κατεργάσασθαι, καὶ ἱρὸν
[7, 1]   ἐς Σάρδις ἐσβολήν, καὶ δὴ  καὶ   τότε πολλῷ τε δεινότερα ἐποίεε
[7, 36]   δὲ ἑτέρης πρὸς ἑσπέρης τε  καὶ   τοῦ Αἰγαίου ζεφύρου τε καὶ
[7, 100]   ἐντὸς τῶν πρωρέων πλέων ἐθηεῖτο  καὶ   τοῦ αἰγιαλοῦ. ~ὡς δὲ καὶ
[7, 106]   ἐλάσιος ὕπαρχοι ἐν τῇ Θρηίκῃ  καὶ   τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ. (οὗτοι ὦν
[7, 106]   πάντες οἵ τε ἐκ Θρηίκης  καὶ   τοῦ Ἑλλησπόντου, πλὴν τοῦ ἐν
[7, 23]   γὰρ τοῦ τε ἄνω στόματος  καὶ   τοῦ κάτω τὰ αὐτὰ μέτρα
[7, 182]   ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ,  καὶ   τοῦ μὲν σκάφεος ἐκράτησαν οἱ
[7, 236]   Ἀχαιμένης, ἀδελφεός τε ἐὼν Ξέρξεω  καὶ   τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ στρατηγός, παρατυχών
[7, 180]   Λέων· τάχα δ᾽ ἄν τι  καὶ   τοῦ οὐνόματος ἐπαύροιτο. ~ἡ δὲ
[7, 184]   τό τε ἐκ τῶν νεῶν  καὶ   τοῦ πεζοῦ πλῆθος συντιθέμενον γίνεται
[7, 100]   ἔσχατα ἀπίκετο καὶ τῆς ἵππου  καὶ   τοῦ πεζοῦ. (ὡς δὲ ταῦτά
[7, 82]   ἄρχοντες, ἐστρατήγεον δὲ τούτων τε  καὶ   τοῦ σύμπαντος στρατουῥ τοῦ πεζοῦ
[7, 139]   πρὸ τοῦ ὁρῶντες ἂν  καὶ   τοὺς ἄλλους Ἕλληνας μηδίζοντας ὁμολογίῃ
[7, 186]   τὴν θεραπηίην τὴν ἑπομένην τούτοισι  καὶ   τοὺς ἐν τοῖσι σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι
[7, 208]   ἁλισμένη εἴη ταύτῃ στρατιὴ ὀλίγη,  καὶ   τοὺς ἡγεμόνας ὡς εἴησαν Λακεδαιμόνιοί
[7, 145]   πάντων καταλλάσσεσθαι τάς τε ἔχθρας  καὶ   τοὺς κατ᾽ ἀλλήλους ἐόντας πολέμους·
[7, 222]   οἳ οὐκ ἔφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίδην  καὶ   τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ ἀπαλλάξεσθαι, ἀλλὰ
[7, 151]   Ἀθηναίων Καλλίην τε τὸν Ἱππονίκου  καὶ   τοὺς μετὰ τούτου ἀναβάντας, Ἀργείους
[7, 107]   τὴν γυναῖκα καὶ τὰς παλλακὰς  καὶ   τοὺς οἰκέτας καὶ ἔπειτα ἐσέβαλε
[7, 107]   τοῦτον δὲ αἰνέων οὐκ ἐπαύετο,  καὶ   τοὺς περιεόντας αὐτοῦ ἐν Πέρσῃσι
[7, 184]   τὰς καμήλους τοὺς ἐλαύνοντας Ἀραβίους  καὶ   τοὺς τὰ ἅρματα Λίβυας, πλῆθος
[7, 39]   τῆς ἀξίης. σὲ μὲν γὰρ  καὶ   τοὺς τέσσερας τῶν παίδων ῥύεται
[7, 8]   ἀνευρίσκω λογιζόμενος· εἰ τούτους τε  καὶ   τοὺς τούτοισι πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα, οἳ
[7, 153]   θεῶν ἔσονται. (θῶμά μοι ὦν  καὶ   τοῦτο γέγονε πρὸς τὰ πυνθάνομαι,
[7, 22]   δὲ σῖτά τε καὶ νέας.  ~καὶ   τοῦτο μέν, ὡς προσπταισάντων τῶν
[7, 95]   παρείχοντο νέας, ὡπλισμένοι ὡς Ἕλληνες,  καὶ   τοῦτο Πελασγικὸν ἔθνος; ὕστερον δὲ
[7, 28]   στατήρων Δαρεικῶν ἐπιδεούσας ἑπτὰ χιλιάδων.  (καὶ   τούτοισί σε ἐγὼ δωρέομαι, αὐτῷ
[7, 190]   πλούσιος ἐγένετο· ἦν γάρ τις  καὶ   τοῦτον ἄχαρις συμφορὴ λυπεῦσα παιδοφόνος.
[7, 205]   τε οὐκέτι ἐόντος ἀλλὰ τελευτήσαντος  καὶ   τούτου ἐν Σικελίῃ, οὕτω δὴ
[7, 129]   Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι δι᾽ ἑνὸς αὐλῶνος  καὶ   τούτου στεινοῦ ἔκροον ἔχουσι ἐς
[7, 151]   τὸν αὐτὸν τοῦτον χρόνον πέμψαντας  καὶ   τούτους ἐς Σοῦσα ἀγγέλους εἰρωτᾶν
[7, 156]   προσδεκόμενον κακὸν οὐδὲν πείσεσθαι, ἀγαγὼν  καὶ   τούτους ἐς τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο
[7, 234]   τινὲς εἰσὶ οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι,  καὶ   τούτων ὁκόσοι τοιοῦτοι τὰ πολέμια
[7, 41]   ἀπολελεγμένοι μύριοι. οὗτος πεζὸς ἦν·  (καὶ   τούτων χίλιοι μὲν ἐπὶ τοῖσι
[7, 4]   βασιλεύσαντα τὰ πάντα ἕξ τε  καὶ   τριήκοντα ἔτεα, ἀποθανεῖν, οὐδέ οἱ
[7, 184]   συντιθέμενον γίνεται διηκόσιαί τε μυριάδες  καὶ   τριήκοντα καὶ μία, καὶ πρὸς
[7, 36]   ὑπὸ δὲ τὴν ἑτέρην τεσσερεσκαίδεκα  καὶ   τριηκοσίας, τοῦ μὲν Πόντου ἐπικαρσίας
[7, 36]   τοῦ Εὐξείνου πόντου ἑξήκοντά τε  καὶ   τριηκοσίας, ὑπὸ δὲ τὴν ἑτέρην
[7, 36]   ἐζεύγνυσαν. ἐζεύγνυσαν δὲ ὧδε, πεντηκοντέρους  καὶ   τριήρεας συνθέντες, ὑπὸ μὲν τὴν
[7, 36]   δὲ ὑπόφαυσιν κατέλιπον τῶν πεντηκοντέρων  καὶ   τριηρέων, ἵνα καὶ ἐς τὸν
[7, 82]   πεζοῦ Μαρδόνιός τε Γοβρύεω  καὶ   Τριτανταίχμης Ἀρταβάνου τοῦ γνώμην
[7, 70]   οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι, φωνὴν δὲ  καὶ   τρίχωμα μοῦνον· οἱ μὲν γὰρ
[7, 236]   τὰ σά. καὶ γὰρ δὴ  καὶ   τρόποισι τοιούτοισι χρεώμενοι Ἕλληνες χαίρουσι·
[7, 52]   σῶζε οἶκόν τε τὸν ἐμὸν  καὶ   τυραννίδα τὴν ἐμήν· σοὶ γὰρ
[7, 98]   ἦσαν ὀνομαστότατοι, Σιδώνιος Τετράμνηστος Ἀνύσου,  καὶ   Τύριος Ματτὴν Σιρώμου, καὶ Ἀράδιος
[7, 89]   ἐχούσας, καὶ δόρατά τε ναύμαχα  καὶ   τύχους μεγάλους. τὸ δὲ πλῆθος
[7, 237]   λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενος  καὶ   τῷ ἐόντι, ὅτι πολιήτης μὲν
[7, 16]   ἐμοὶ κέκριται, φρονέειν τε εὖ  καὶ   τῷ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι·
[7, 184]   δέκα. (προσθήσω δ᾽ ἔτι τούτῳ  καὶ   τῷ προτέρῳ ἀριθμῷ τοὺς ἐκ
[7, 238]   καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι, ἐν δὲ  καὶ   τῷδε οὐκ ἥκιστα γέγονε, ὅτι
[7, 191]   ἀκτὴ Σηπιὰς ἐκείνης τε  καὶ   τῶν ἀλλέων Νηρηίδων. ~ὃ μὲν
[7, 101]   ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι σεῦ τε  καὶ   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ
[7, 187]   ἀριθμόν· οὐδ᾽ αὖ ὑποζυγίων τε  καὶ   τῶν ἄλλων κτηνέων τῶν ἀχθοφόρων
[7, 8]   ἐγὼ δὲ ὑπέρ τε ἐκείνου  καὶ   τῶν ἄλλων Περσέων οὐ πρότερον
[7, 191]   λυπεῦσα παιδοφόνος. ~σιταγωγῶν δὲ ὁλκάδων  καὶ   τῶν ἄλλων πλοίων διαφθειρομένων οὐκ
[7, 87]   ὀκτὼ μυριάδες, πάρεξ τῶν καμήλων  καὶ   τῶν ἁρμάτων. οἱ μέν νυν
[7, 154]   Λεοντίνους καὶ πρὸς Συρηκοσίους τε  καὶ   τῶν βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο
[7, 35]   δὴ θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν  καὶ   τῶν ἐπεστεώτων τῇ ζεύξι τοῦ
[7, 203]   Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ Αἰγινητέων  καὶ   τῶν ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν
[7, 9]   τῶν γενομένων Περσέων ἄριστος ἀλλὰ  καὶ   τῶν ἐσομένων, ὃς τά τε
[7, 215]   αὐτίκα περιχαρὴς γενόμενος ἔπεμπε Ὑδάρνεα  καὶ   τῶν ἐστρατήγεε Ὑδάρνης· ὁρμέατο δὲ
[7, 115]   ἀγόμενος τούτων ἕκαστον τῶν ἐθνέων  καὶ   τῶν περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος
[7, 61]   Κηφῆνες, ὑπὸ μέντοι σφέων αὐτῶν  καὶ   τῶν περιοίκων Ἀρταῖοι. (ἐπεὶ δὲ
[7, 115]   τὸ Πάγγαιον ὄρος οἰκεόντων, ὁμοίως  καὶ   τῶν πρότερον κατέλεξα, τοὺς μὲν
[7, 184]   τε τῆς θεραπηίης τῆς ἑπομένης  καὶ   τῶν σιταγωγῶν πλοίων καὶ ὅσοι
[7, 193]   Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος τε  καὶ   τῶν συνεταίρων ἐκ τῆς Ἀργοῦς
[7, 155]   ἐκπεσόντας ὑπό τε τοῦ δήμου  καὶ   τῶν σφετέρων δούλων, καλεομένων δὲ
[7, 38]   πρεσβύτατον, ἵνα αὐτοῦ τε ἐμεῦ  καὶ   τῶν χρημάτων μελεδωνός· τοὺς
[7, 218]   ἐφρόνεον, οἱ δὲ ἀμφὶ Ἐπιάλτην  καὶ   Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων μὲν οὐδένα
[7, 133]   φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε  καὶ   ὕδωρ ἐκ τούτων φέρειν παρὰ
[7, 233]   καὶ μηδίζουσι καὶ γῆν τε  καὶ   ὕδωρ ἐν πρώτοισι ἔδοσαν βασιλέι,
[7, 32]   τὴν Ἑλλάδα αἰτήσοντας γῆν τε  καὶ   ὕδωρ καὶ προερέοντας δεῖπνα βασιλέι
[7, 32]   δεύτερον ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆν τε  καὶ   ὕδωρ· ὅσοι πρότερον οὐκ ἔδοσαν
[7, 138]   μὲν γὰρ αὐτῶν δόντες γῆν  καὶ   ὕδωρ τῷ Πέρσῃ εἶχον θάρσος
[7, 163]   αὐτῷ διδόναι καὶ γῆν τε  καὶ   ὕδωρ τῶν ἄρχει Γέλων,
[7, 131]   οἳ δὲ φέροντες γῆν τε  καὶ   ὕδωρ. ~τῶν δὲ δόντων ταῦτα
[7, 172]   εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ χρὴ  καὶ   ὑμέας στρατιὴν πολλήν, ὡς, εἰ
[7, 135]   ἐμὰ πρήγματα ἀποβλέποντες. οὕτω δὲ  καὶ   ὑμεῖς εἰ δοίητε ὑμέας αὐτοὺς
[7, 105]   δὲ ἐς λόγους ἐλθὼν Ξέρξης,  καὶ   ὕπαρχον ἐν τῷ Δορίσκῳ τούτῳ
[7, 161]   Λάκων ἱκανός τοι ἔμελλε ἔσεσθαι  καὶ   ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἀπολογεύμενος· ἐπείτε δὲ
[7, 225]   δύο ἀδελφεοὶ ἐνθαῦτα πίπτουσι μαχόμενοι,  καὶ   ὑπὲρ τοῦ νεκροῦ τοῦ Λεωνίδεω
[7, 224]   Δαρείου δύο παῖδες Ἀβροκόμης τε  καὶ   Ὑπεράνθης, ἐκ τῆς Ἀρτάνεω θυγατρὸς
[7, 83]   τῶν ἄλλων στρατιωτέων, κάμηλοί τε  καὶ   ὑποζύγια ἦγον. ~ἱππεύει δὲ ταῦτα
[7, 187]   τεσσεράκοντα· γυναιξὶ δὲ καὶ εὐνούχοισι  καὶ   ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ οὐ λογίζομαι.
[7, 55]   τὴν ἀπεναντίον. ἤδη δὲ ἤκουσα  καὶ   ὕστατον διαβῆναι βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης
[7, 108]   βασιλέα δασμοφόρος, Μεγαβάζου τε καταστρεψαμένου  καὶ   ὕστερον Μαρδονίου. (παραμείβετο δὲ πορευόμενος
[7, 112]   ὄρος ἀπέργων, ἐὸν μέγα τε  καὶ   ὑψηλόν, ἐν τῷ χρύσεά τε
[7, 163]   ἐς Δελφούς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ  καὶ   φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα τὴν μάχην
[7, 39]   ἐμοὺς καὶ ἀδελφεοὺς καὶ οἰκηίους  καὶ   φίλους, μνήσασθαι περὶ σέο παιδός,
[7, 96]   ἄριστα πλεούσας παρείχοντο νέας Φοίνικες  καὶ   Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ
[7, 217]   ῥυόμενοί τε τὴν σφετέρην χώρην  καὶ   φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν. μὲν
[7, 104]   γέρεα ἀπελόμενοι πατρώια ἄπολίν τε  καὶ   φυγάδα πεποιήκασι, πατὴρ δὲ σὸς
[7, 3]   τε τῆς ἐν Σπάρτῃ βασιληίης  καὶ   φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ ἐκ Λακεδαίμονος.
[7, 206]   σφι ἦν ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες  καὶ   φυλακὰς λιπόντες ἐν τῇ Σπάρτῃ
[7, 203]   Λοκροί τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ  καὶ   Φωκέων χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας
[7, 85]   Σαγάρτιοι καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν  καὶ   φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ ἔχουσι
[7, 123]   Θέρμην καὶ Σίνδον τε πόλιν  καὶ   Χαλέστρην ἐπὶ τὸν Ἄξιον ποταμόν,
[7, 84]   τῇσι κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι αὐτῶν  καὶ   χάλκεα καὶ σιδήρεα ἐξεληλαμένα ποιήματα.
[7, 225]   τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι,  καὶ   χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν οἱ
[7, 186]   μυριάδας καὶ εἴκοσι καὶ ὀκτὼ  καὶ   χιλιάδας τρεῖς καὶ ἑκατοντάδας δύο
[7, 89]   μὲν ἐγένετο ἑπτὰ καὶ διηκόσιαι  καὶ   χίλιαι, παρείχοντο δὲ αὐτὰς οἵδε,
[7, 81]   διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες οὗτοι ἦσαν  καὶ   χιλιάρχας τε καὶ μυριάρχας ἀποδέξαντες,
[7, 184]   Ἀσίης, ἐουσέων ἑπτὰ καὶ διηκοσιέων  καὶ   χιλιέων, τὸν μὲν ἀρχαῖον ἑκάστων
[7, 111]   ὄρεα ὑψηλά, ἴδῃσί τε παντοίῃσι  καὶ   χιόνι συνηρεφέα, καὶ εἰσὶ τὰ
[7, 66]   Σισάμνης Ὑδάρνεος. ~Πάρθοι δὲ  καὶ   Χοράσμιοι καὶ Σόγδοι τε καὶ
[7, 66]   δὲ ἦρχον οἵδε. Πάρθων μὲν  καὶ   Χορασμίων Ἀρτάβαζος Φαρνάκεος, Σόγδων
[7, 134]   Σπαρτιῆται φύσι τε γεγονότες εὖ  καὶ   χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα,
[7, 29]   ἐξείνισας μεγάλως στρατὸν τὸν ἐμὸν  καὶ   χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ ὦν
[7, 52]   ἡμετέρῃ καταλιπόντας τέκνα καὶ γυναῖκας  καὶ   χρήματα οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι χρὴ νεώτερόν
[7, 54]   τὴν φιάλην ἐς τὸν Ἑλλήσποντον  καὶ   χρύσεον κρητῆρα καὶ Περσικὸν ξίφος,
[7, 200]   Ἀσωπὸς ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ,  καὶ   χῶρος περὶ αὐτὴν εὐρύς, ἐν
[7, 220]   μένειν αὐτοῦ παρεσκευάδατο. ~λέγεται δὲ  καὶ   ὡς αὐτός σφεας ἀπέπεμψε Λεωνίδης,
[7, 101]   θέλω. σὺ εἶς Ἕλλην τε,  καὶ   ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι σεῦ τε
[7, 166]   ὡς συμβολή τε ἐγίνετο  καὶ   ὡς ἑσσοῦτο τῇ μάχῃ, ἀφανισθῆναι
[7, 197]   τε ἐξηγέοντο στέμμασι πᾶς πυκασθεὶς  καὶ   ὡς σὺν πομπῇ ἐξαχθείς. (ταῦτα
[7, 96]   νεῶν Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ  Σαάκαι.   τούτων δὲ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο
[7, 64]   καλάμινα ἐπιχώρια καὶ αἰχμὰς βραχέας.  (Σάκαι   δὲ οἱ Σκύθαι περὶ μὲν
[7, 66]   Σόγδοι τε καὶ Γανδάριοι καὶ  Δαδίκαι   τὴν αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες τὴν
[7, 117]   ὥστε Ξέρξην συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην  ἐξενεῖκαί   τε αὐτὸν κάλλιστα καὶ θάψαι·
[7, 72]   δὲ Σύριοι οὗτοι ὑπὸ Περσέων  Καππαδόκαι   καλέονται. (Παφλαγόνων μέν νυν καὶ
[7, 78]   αἰχμὰς σμικράς· λόγχαι δὲ ἐπῆσαν  μεγάλαι.   Τιβαρηνοὶ δὲ καὶ Μάκρωνες καὶ
[7, 10]   τίκτει σφάλματα, ἐκ τῶν ζημίαι  μεγάλαι   φιλέουσι γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ
[7, 158]   ἐμπόρια συνελευθεροῦν ἀπ᾽ ὧν ὑμῖν  μεγάλαι   ὠφελίαι τε καὶ ἐπαυρέσιες γεγόνασι,
[7, 74]   δὲ Λυδοὶ Μηίονες ἐκαλεῦντο τὸ  πάλαι,   ἐπὶ δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους
[7, 95]   τε ὡς Ἕλληνες καὶ τὸ  πάλαι   καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς Ἑλλήνων λόγος.
[7, 108]   ἐπέλιπε. (ἡ δὲ χώρη αὕτη  πάλαι   μὲν ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν δὲ
[7, 62]   Τιγράνην ἄνδρα Ἀχαιμενίδην, ἐκαλέοντο δὲ  πάλαι   πρὸς πάντων Ἄριοι, ἀπικομένης δὲ
[7, 142]   περιέσεσθαι. γὰρ ἀκρόπολις τὸ  πάλαι   τῶν Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ
[7, 61]   τῆς Ξέρξεω γυναικός, ἐκαλέοντο δὲ  πάλαι   ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων Κηφῆνες, ὑπὸ
[7, 239]   καὶ πυθόμενος ταῦτα ἠθέλησε Λακεδαιμονίοισι  ἐξαγγεῖλαι.   (ἄλλως μὲν δὴ οὐκ εἶχε
[7, 92]   καὶ δρέπανα εἶχον. Λύκιοι δὲ  Τερμίλαι   ἐκαλέοντο ἐκ Κρήτης γεγονότες, ἐπὶ
[7, 188]   τῶν νεῶν ὅρμεον πρὸς γῇ,  ἄλλαι   δ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνῃσι ἐπ᾽ ἀγκυρέων·
[7, 142]   ἐς τὸν δῆμον, γνῶμαι καὶ  ἄλλαι   πολλαὶ γίνονται διζημένων τὸ μαντήιον
[7, 142]   τὸν δῆμον, γνῶμαι καὶ ἄλλαι  πολλαὶ   γίνονται διζημένων τὸ μαντήιον καὶ
[7, 234]   πάντων τῶν Λακεδαιμονίων καὶ πόλιες  πολλαί·   τὸ δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις.
[7, 176]   ἐσβολάς, καὶ τό γε παλαιὸν  πύλαι   ἐπῆσαν. (ἔδειμαν δὲ Φωκέες τὸ
[7, 201]   δὲ τῶν ἐπιχωρίων καὶ περιοίκων  Πύλαι.   ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι ἐν
[7, 201]   ὑπὸ μὲν τῶν πλεόνων Ἑλλήνων  Θερμοπύλαι,   ὑπὸ δὲ τῶν ἐπιχωρίων καὶ
[7, 139]   διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένων οὐ  δύναμαι   πυθέσθαι ἥτις ἂν ἦν, βασιλέος
[7, 152]   τήν περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι λέγουσι·  (ἐπίσταμαι   δὲ τοσοῦτο ὅτι εἰ πάντες
[7, 18]   αὐτὸς τρέπομαι καὶ τὴν γνώμην  μετατίθεμαι,   σὺ δὲ σήμηνον μὲν Πέρσῃσι
[7, 103]   ἀντάξιος ἐστί, σὲ δέ γε  δίζημαι   εἴκοσι εἶναι ἀντάξιον, καὶ οὕτω
[7, 96]   ἐξέργομαι ἐς ἱστορίης λόγον, οὐ  παραμέμνημαι.   (οὔτε γὰρ ἔθνεος ἑκάστου ἐπάξιοι
[7, 99]   ~τῶν μέν νυν ἄλλων οὐ  παραμέμνημαι   ταξιάρχων ὡς οὐκ ἀναγκαζόμενος, Ἀρτεμισίης
[7, 8]   πάντες. (τούτων μὲν τοίνυν εἵνεκα  ἀνάρτημαι   ἐπ᾽ αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ δὲ
[7, 139]   μηδιζόντων δὲ προθύμως. ~ἐνθαῦτα ἀναγκαίῃ  ἐξέργομαι   γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν πρὸς
[7, 96]   τῶν ἐγώ, οὐ γὰρ ἀναγκαίῃ  ἐξέργομαι   ἐς ἱστορίης λόγον, οὐ παραμέμνημαι.
[7, 235]   τοιοῦτο ἔσεσθαι οἷόν τοι ἐγὼ  ἐξηγέομαι,   οὔτι τὸν σὸν στόλον προειδώς,
[7, 28]   χιλιάδων. (καὶ τούτοισί σε ἐγὼ  δωρέομαι,   αὐτῷ δέ μοι ἀπὸ ἀνδραπόδων
[7, 187]   καὶ ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ οὐ  λογίζομαι.   ἀνδρῶν δὲ ἐουσέων τοσουτέων μυριάδων,
[7, 158]   Ἑλλήνων στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν,  ὑποδέκομαι   παρέξειν. (ἐπὶ δὲ λόγῳ τοιῷδε
[7, 10]   οὐδεμιῇ σοφίῃ οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα  συμβάλλομαι,   ἀλλ᾽ οἷον κοτὲ ἡμέας ὀλίγου
[7, 9]   (καίτοι γε ἐώθασι Ἕλληνες, ὡς  πυνθάνομαι,   ἀβουλότατα πολέμους ἵστασθαι ὑπό τε
[7, 8]   διὰ πάσης διεξελθὼν τῆς Εὐρώπης.  (πυνθάνομαι   γὰρ ὧδε ἔχειν, οὔτε τινὰ
[7, 114]   καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα  πυνθάνομαι   γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας
[7, 53]   πολέμου ἐντεταμένως· ὡς γὰρ ἐγὼ  πυνθάνομαι,   ἐπ᾽ ἄνδρας στρατευόμεθα ἀγαθούς, τῶν
[7, 153]   καὶ τοῦτο γέγονε πρὸς τὰ  πυνθάνομαι,   κατεργάσασθαι Τηλίνην ἔργον τοσοῦτον· τὰ
[7, 239]   γε δή σφι, ὡς ἐγὼ  πυνθάνομαι,   Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ Λεωνίδεω δὲ
[7, 166]   ὡς ἑσσοῦτο τῇ μάχῃ, ἀφανισθῆναι  πυνθάνομαι·   οὔτε γὰρ ζῶντα οὔτε ἀποθανόντα
[7, 101]   Ἕλλην τε, καὶ ὡς ἐγὼ  πυνθάνομαι   σεῦ τε καὶ τῶν ἄλλων
[7, 8]   αὐτῷ χρήσομαι. ὡς γὰρ ἐγὼ  πυνθάνομαι   τῶν πρεσβυτέρων, οὐδαμά κω ἠτρεμίσαμεν,
[7, 104]   ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ  φαίνομαι   ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα σιγᾶν
[7, 152]   οὐδέ τινα γνώμην περὶ αὐτῶν  ἀποφαίνομαι   ἄλλην γε τήν περ
[7, 237]   (οὐ γὰρ δὴ κεῖνό γε  ἐνδέξομαι   ὅκως οὐκ εὐνοέει τοῖσι ἐμοῖσι
[7, 18]   θεήλατος, ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸς  τρέπομαι   καὶ τὴν γνώμην μετατίθεμαι, σὺ
[7, 234]   ἐνθένδε. Δημάρητε, ἀνὴρ εἶς ἀγαθός.  τεκμαίρομαι   δὲ τῇ ἀληθείῃ· ὅσα γὰρ
[7, 158]   τε καὶ ἡγεμὼν τῶν Ἑλλήνων  ἔσομαι   πρὸς τὸν βάρβαρον. ἐπ᾽ ἄλλῳ
[7, 8]   τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, οὔτ᾽ αὐτὸς  κατηγήσομαι   νόμον τόνδε ἐν ὑμῖν τιθείς,
[7, 13]   χρεόν· νῦν μέντοι συγγνοὺς  χρήσομαι   τῇ ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς ὦν
[7, 16]   δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ γνώμῃ  χρήσομαι”   ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος, ἐλπίζων Ξέρξην
[7, 8]   ὑμῖν τιθείς, παραδεξάμενός τε αὐτῷ  χρήσομαι.   ὡς γὰρ ἐγὼ πυνθάνομαι τῶν
[7, 8]   ἐν τιμῇ τῇδε μηδὲ ἐλάσσω  προσκτήσομαι   δύναμιν Πέρσῃσι· φροντίζων δὲ εὑρίσκω
[7, 11]   ἵνα καὶ τὸ δεινὸν τὸ  πείσομαι   τοῦτο μάθω, ἐλάσας ἐπ᾽ ἄνδρας
[7, 8]   τῶν ἄλλων Περσέων οὐ πρότερον  παύσομαι   πρὶν ἕλω τε καὶ
[7, 158]   δὲ πρὸς ὑμέων κυρήσας οὐκ  ὁμοιώσομαι   ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἕτοιμος εἰμὶ βοηθέειν
[7, 13]   συγγνώμην μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα  βουλεύομαι·   φρενῶν τε γὰρ ἐς τὰ
[7, 102]   ἐκείνους τοὺς Δωρικοὺς χώρους οἰκημένους,  ἔρχομαι   δὲ λέξων οὐ περὶ πάντων
[7, 49]   τοῦ ἑτέρου εἰρημένου τὸ ἕτερον  ἔρχομαι   ἐρέων. (γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ
[7, 158]   (ἐπὶ δὲ λόγῳ τοιῷδε τάδε  ὑπίσχομαι,   ἐπ᾽ στρατηγός τε καὶ
[7, 104]   (ἐγὼ δὲ οὔτε δέκα ἀνδράσι  ὑπίσχομαι   οἷός τε εἶναι μάχεσθαι οὔτε
[7, 28]   βασιλεῦ, οὔτε σε ἀποκρύψω οὔτε  σκήψομαι   τὸ μὴ εἰδέναι τὴν ἐμεωυτοῦ
[7, 8]   θρόνον τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως μὴ  λείψομαι   τῶν πρότερον γενομένων ἐν τιμῇ
[7, 29]   τοιάδε δίδωμι· ξεῖνόν τέ σε  ποιεῦμαι   ἐμὸν καὶ τὰς τετρακοσίας μυριάδας
[7, 99]   Ἀρτεμισίης δὲ τῆς μάλιστα θῶμα  ποιεῦμαι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατευσαμένης γυναικός·
[7, 8]   συνέλεξα, ἵνα τὸ νοέω πρήσσειν  ὑπερθέωμαι   ὑμῖν· (μέλλω ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 142]   θεοπρόποι ἀπήγγελλον ἐς τὸν δῆμον,  γνῶμαι   καὶ ἄλλαι πολλαὶ γίνονται διζημένων
[7, 219]   Ἕλληνες, καί σφεων ἐσχίζοντο αἱ  γνῶμαι·   οἳ μὲν γὰρ οὐκ ἔων
[7, 142]   ταῦτα τὰ ἔπεα συνεχέοντο αἱ  γνῶμαι   τῶν φαμένων τὰς νέας τὸ
[7, 77]   κατὰ τὴν Κιλίκων τάξιν διεξιὼν  γένωμαι,   τότε σημανέω. Μιλύαι δὲ αἰχμάς
[7, 101]   ὑπολαβὼν ἔφη βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ  χρήσωμαι   πρὸς σὲ ἡδονῇ;
[7, 8]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους  τιμωρήσωμαι   ὅσα δὴ πεποιήκασι Πέρσας τε
[7, 46]   παραστήσεται πολλάκις καὶ οὐκὶ ἅπαξ  τεθνάναι   βούλεσθαι μᾶλλον ζώειν. αἵ
[7, 148]   ποιέουσι γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ σφέων  τεθνάναι   ἑξακισχιλίους ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ Κλεομένεος
[7, 151]   βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν  φάναι,   καὶ οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος
[7, 50]   μέν νυν ἐπ᾽ ἴσης ἔχει·  εἰδέναι   δὲ ἄνθρωπον ἐόντα κῶς χρὴ
[7, 205]   ὦν ἐς τὸν πόλεμον, θέλων  εἰδέναι   εἴτε συμπέμψουσι εἴτε καὶ ἀπερέουσι
[7, 28]   ἀποκρύψω οὔτε σκήψομαι τὸ μὴ  εἰδέναι   τὴν ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός
[7, 121]   μίαν αὐτέων ἔταξε παρὰ θάλασσαν  ἰέναι   ὁμοῦ τῷ ναυτικῷ· (ταύτης μὲν
[7, 31]   ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη γίνεται καὶ  ἰέναι   παρὰ Καλλάτηβον πόλιν, ἐν τῇ
[7, 39]   δ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερά, καὶ ταύτῃ  διεξιέναι   τὸν στρατόν. ~ποιησάντων δὲ τούτων
[7, 220]   κελεῦσαι σφέας ἀπαλλάσσεσθαι, αὐτῷ δὲ  ἀπιέναι   οὐ καλῶς ἔχειν· μένοντι δὲ
[7, 160]   ὑμέας χρεόν ἐστι ἀρέσκεσθαι  ἀπιέναι   συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους” ~Γέλων μὲν
[7, 175]   ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν μὴ  παριέναι   ἐς τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον,
[7, 235]   εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης  καταδεδυκέναι   μᾶλλον ὑπερέχειν, αἰεί τι
[7, 153]   τῶν οἰκητόρων τὰ ὑπεναντία τούτων  πεφυκέναι   θηλυδρίης τε καὶ μαλακώτερος ἀνὴρ.
[7, 22]   Σάνης, ἔσω δὲ τοῦ Ἄθω  οἰκημέναι,   τὰς τότε Πέρσης νησιώτιδας
[7, 6]   χρησμόν, ὡς αἱ ἐπὶ Λήμνῳ  ἐπικείμεναι   νῆσοι ἀφανιζοίατο κατὰ τῆς θαλάσσης.
[7, 198]   τὴν Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι πέτραι  καλεόμεναι.   (πρώτη μέν νυν πόλις ἐστὶ
[7, 123]   Παλλήνην πρότερον δὲ Φλέγρην καλεομένην  νεμόμεναι.   (παραπλέων δὲ καὶ ταύτην τὴν
[7, 21]   οὐδ᾽ εἰ ἕτεραι πρὸς ταύτῃσι  προσγενόμεναι   στρατηλασίαι μιῆς τῆσδε οὐκ ἄξιαι.
[7, 55]   ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ ὕστατον  διαβῆναι   βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ
[7, 31]   ἐς Σάρδις, τῇ καὶ πορευομένῳ  διαβῆναι   τὸν Μαίανδρον ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη
[7, 120]   καταμείναντας κάκιστα πάντων ἀνθρώπων  διατριβῆναι.   ~οἳ μὲν δὴ πιεζόμενοι ὅμως
[7, 173]   μηδὲ μένοντας ἐν τῇ ἐσβολῇ  καταπατηθῆναι   ὑπὸ τοῦ στρατοῦ τοῦ ἐπιόντος,
[7, 26]   λόγος ἔχει ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα  ἀνακρεμασθῆναι.   ~ἐν ταύτῃ τῇ πόλι ὑποκατήμενος
[7, 143]   ἂν οὕτω μιν δοκέειν ἠπίως  χρησθῆναι,   ἀλλὰ ὧδε σχετλίη Σαλαμίς”
[7, 167]   τὸ πῦρ· οὕτω δὴ κατακαυθέντα  ἀφανισθῆναι.   (ἀφανισθέντι δὲ Ἀμίλκᾳ τρόπῳ εἴτε
[7, 19]   γῆν πᾶσαν ἐπισχεῖν, μετὰ δὲ  ἀφανισθῆναι   περὶ τῇ κεφαλῇ κείμενον τὸν
[7, 166]   καὶ ὡς ἑσσοῦτο τῇ μάχῃ,  ἀφανισθῆναι   πυνθάνομαι· οὔτε γὰρ ζῶντα οὔτε
[7, 229]   ὅμιλον διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα  λειφθῆναι.   (εἰ μέν νυν μοῦνον
[7, 168]   ἐς Σαλαμῖνα, καὶ οὐδεμιῇ κακότητι  λειφθῆναι   τῆς ναυμαχίης. ~οὗτοι μὲν οὕτω
[7, 193]   Μαγνησίης, ἔνθα λέγεται τὸν Ἡρακλέα  καταλειφθῆναι   ὑπὸ Ἰήσονος τε καὶ τῶν
[7, 10]   θεὸς ἄλλον ἑωυτόν.  (ἐπειχθῆναι   μέν νυν πᾶν πρῆγμα τίκτει
[7, 6]   ἔλεγε τόν τε Ἑλλήσποντον ὡς  ζευχθῆναι   χρεὸν εἴη ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω,
[7, 10]   εὑρίσκω ἐόν· εἰ γὰρ καὶ  ἐναντιωθῆναί   τι θέλει, βεβούλευται μὲν οὐδὲν
[7, 230]   Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ μέν νυν οὕτω  σωθῆναι   λέγουσι Ἀριστόδημον ἐς Σπάρτην καὶ
[7, 229]   ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι  ἀποσωθῆναι   ὁμοῦ ἐς Σπάρτην, ὡς μεμετιμένοι
[7, 10]   γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν  ἑσσωθῆναι,   καὶ κατ᾽ ἀμφότερα· οἱ
[7, 142]   ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα δεῖ σφεας  ἑσσωθῆναι   ναυμαχίην παρασκευασαμένους. ~ἦν δὲ τῶν
[7, 239]   (ἄλλως μὲν δὴ οὐκ εἶχε  σημῆναι·   ἐπικίνδυνον γὰρ ἦν μὴ λαμφθείη·
[7, 16]   ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον.  φανῆναι   δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει
[7, 16]   πέρ γε καὶ ἄλλως ἐθέλει  φανῆναι.   (οὐ γὰρ δὴ ἐς τοσοῦτό
[7, 166]   οὔτε γὰρ ζῶντα οὔτε ἀποθανόντα  φανῆναι   οὐδαμοῦ γῆς· τὸ πᾶν γὰρ
[7, 198]   τῷ Ἡρακλέι καιομένῳ λόγος ἐστὶ  ἀναφανῆναι.   ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽ ἄλλων
[7, 16]   οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει  ἐπιφανῆναι,   οὔτε ἢν τὴν ἐμὴν ἐσθῆτα
[7, 229]   δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν ὅμιλον  διαφθαρῆναι,   Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι. (εἰ
[7, 190]   πόνῳ νέας οἳ ἐλαχίστας λέγουσι  διαφθαρῆναι   τετρακοσιέων οὐκ ἐλάσσονας, ἄνδρας τε
[7, 75]   λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι·  ἐξαναστῆναι   δὲ φασὶ ἐξ ἠθέων ὑπὸ
[7, 49]   εἰ θέλει τοι μηδὲν ἀντίξοον  καταστῆναι,   τοσούτῳ τοι γίνεται πολεμιωτέρη ὅσῳ
[7, 103]   ὑπ᾽ ἑνὸς ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε  ἀντιστῆναι;   ἐπεί τοι πλεῦνες περὶ ἕνα
[7, 135]   δεδόξωσθε γὰρ πρὸς αὐτοῦ ἄνδρες  εἶναι   ἀγαθοί, ἕκαστος ἂν ὑμέων ἄρχοι
[7, 29]   περ αὐτὸς ἐκτήσαο, ἐπίστασό τε  εἶναι   αἰεὶ τοιοῦτος· οὐ γάρ τοι
[7, 139]   δὲ τῇ γέ μοι φαίνεται  εἶναι   ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ Ἀθηναῖοι
[7, 10]   ἀμφότερα· οἱ γὰρ ἄνδρες λέγονται  εἶναι   ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι,
[7, 10]   ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα δοκέοντα  εἶναι,   ἀλλ᾽ ἀνὰ χρόνον ἐξεύροι τις
[7, 10]   νομισθεὶς πρὸς τοῦ ἑτέρου κακὸς  εἶναι.   (ἀλλ᾽ εἰ δὴ δεῖ γε
[7, 107]   Ἑλλήνων οὐδένα βασιλεὺς Ξέρξης ἐνόμισε  εἶναι   ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ μὴ Βόγην
[7, 136]   οὔτε γὰρ σφίσι ἐν νόμῳ  εἶναι   ἄνθρωπον προσκυνέειν οὔτε κατὰ ταῦτα
[7, 103]   σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι  εἶναι   ἀντάξιον, καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ᾽
[7, 150]   ὑμῖν λέγει. ἡμεῖς νομίζομεν Πέρσην  εἶναι   ἀπ᾽ οὗ ἡμεῖς γεγόναμεν παῖδα
[7, 10]   σεωυτοῦ προαγόρευε τά τοι δοκέει  εἶναι   ἄριστα. (τὸ γὰρ εὖ βουλεύεσθαι
[7, 203]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον,  εἶναι   δὲ θνητὸν οὐδένα οὐδὲ ἔσεσθαι
[7, 128]   τε αὐτῶν αὐλῶνα στεινὸν πυνθανόμενος  εἶναι   δι᾽ οὗ ῥέει Πηνειός,
[7, 149]   καὶ δὴ λέγειν, σφίσι μὲν  εἶναι   δύο βασιλέας, Ἀργείοισι δὲ ἕνα·
[7, 48]   δαιμόνιε ἀνδρῶν, κοῖα ταῦτα λέγεις  εἶναι   δύο μοι πολεμιώτατα; κότερά τοι
[7, 16]   φαίην ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον  εἶναι.   (εἰ δέ τοι οὕτω δεδόκηται
[7, 186]   τῶν μαχίμων ἀνδρῶν οὐ δοκέω  εἶναι   ἐλάσσονας ἀλλὰ πλεῦνας. (καὶ δή
[7, 178]   πρῶτα μὲν Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι  εἶναι   ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι,
[7, 37]   ἔκλειψιν τῶν πολίων, λέγοντες ἥλιον  εἶναι   Ἑλλήνων προδέκτορα, σελήνην δὲ σφέων.
[7, 237]   λέγει μὲν τὰ ἄριστα ἔλπεται  εἶναι   ἐμοί, γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται ὑπὸ
[7, 8]   οἱ δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται  εἶναι   ἐν ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν
[7, 145]   πυνθανόμενοι Ξέρξην σὺν τῷ στρατῷ  εἶναι   ἐν Σάρδισι, ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν
[7, 135]   ἐών· τὸ μὲν γὰρ δοῦλος  εἶναι   ἐξεπίστεαι, ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης,
[7, 59]   ὦν τῷ Ξέρξῃ χῶρος  εἶναι   ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε καὶ ἐξαριθμῆσαι
[7, 177]   νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι  εἶναι   ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ προσκεψάμενοι
[7, 129]   σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται  εἶναι,   διάστασις τῶν ὀρέων. ~οἱ
[7, 114]   ἑωυτῆς τῷ ὑπὸ γῆν λεγομένῳ  εἶναι   θεῷ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν. ~ὡς δὲ
[7, 154]   ἀρετὴν ἀπεδέχθη πάσης τῆς ἵππου  εἶναι   ἵππαρχος· πολιορκέοντος γὰρ Ἱπποκράτεος Καλλιπολίτας
[7, 164]   Κῴων εὖ βεβηκυῖαν, ἑκών τε  εἶναι   καὶ δεινοῦ ἐπιόντος οὐδενὸς ἀλλὰ
[7, 209]   Ξέρξῃ ἄπιστα ἐφαίνετο τὰ λεγόμενα  εἶναι,   καὶ δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον
[7, 186]   δή σφεας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι  εἶναι   καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας
[7, 129]   σεισμοῦ τοῦ θεοῦ τούτου ἔργα  εἶναι,   κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα
[7, 149]   τῶν σφετέρων ὁμόψηφον τὸν Ἀργεῖον  εἶναι   κωλύειν οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ
[7, 129]   Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ τὸ παλαιὸν  εἶναι   λίμνην, ὥστε γε συγκεκληιμένην πάντοθεν
[7, 143]   Ἀθηναῖοι ταῦτα σφίσι ἔγνωσαν αἱρετώτερα  εἶναι   μᾶλλον τὰ τῶν χρησμολόγων,
[7, 104]   δέκα ἀνδράσι ὑπίσχομαι οἷός τε  εἶναι   μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι, ἑκών τε
[7, 121]   ἔχει· ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον  εἶναι.   (μέχρι μὲν γὰρ Ἀκάνθου ὧδε
[7, 189]   συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην γαμβρὸν  εἶναι,   ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης ἐν Χαλκίδι
[7, 170]   γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ  εἶναι   νησιώτας ἠπειρώτας. (ἀπὸ δὲ Ὑρίης
[7, 128]   Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ  εἶναι   ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν, ἐπεθύμησε
[7, 194]   ἔδοξάν τε δὴ τὰς σφετέρας  εἶναι   οἱ βάρβαροι καὶ πλέοντες ἐσέπεσον
[7, 142]   τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος  εἶναι·   οἱ γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα
[7, 142]   συνεβάλλοντο τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος  εἶναι,   οἳ δ᾽ αὖ ἔλεγον τὰς
[7, 104]   μάχεσθαι οὔτε δυοῖσι, ἑκών τε  εἶναι   οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ
[7, 145]   δὲ Γέλωνος πρήγματα μεγάλα ἐλέγετο  εἶναι,   οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν τῶν οὐ πολλὸν
[7, 232]   τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα  εἶναι   Παντίτην· νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς
[7, 47]   τοιαύτης οἵην περ σὺ διαιρέαι  εἶναι,   παυσώμεθα, μηδὲ κακῶν μεμνώμεθα χρηστὰ
[7, 51]   πᾶσαν πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον  εἶναι   Πέρσῃσι. (τούτους ὦν τοὺς ἄνδρας
[7, 129]   οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους  εἶναι   ποιέει. τὸ δὲ παλαιὸν λέγεται,
[7, 46]   καὶ βραχὺν ἐόντα μακρὸν δοκέειν  εἶναι   ποιεῦσι τὸν βίον. (οὕτω
[7, 151]   συνεκεράσαντο, νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ  εἶναι   πολέμιοι· βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα
[7, 152]   ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι  εἶναι   πρὸ τῆς παρεούσης λύπης. ~τὰ
[7, 18]   γνώμην εἶχον ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν  εἶναι   πρὸς πάντων ἀνθρώπων. ἐπεὶ δὲ
[7, 235]   γενόμενος κέρδος μέζον ἂν ἔφη  εἶναι   Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι
[7, 12]   πάγχυ εὕρισκέ οἱ οὐ πρῆγμα  εἶναι   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων
[7, 142]   προτέρων καὶ ἦν καὶ ἐδόκεε  εἶναι,   συγγραψάμενοι ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς Ἀθήνας.
[7, 156]   ταῦτα τούτους ἀμφοτέρους νομίσας δῆμον  εἶναι   συνοίκημα ἀχαριτώτατον. ~τοιούτῳ μὲν τρόπῳ
[7, 221]   ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον  εἶναι   τὰ ἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος, τοῦτον
[7, 48]   γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα  εἶναι   τὰ ἡμέτερα πρήγματα, στρατοῦ ἂν
[7, 147]   πάρεδροι αὐτοῦ ὡς ἐπύθοντο πολέμια  εἶναι   τὰ πλοῖα, ἕτοιμοι ἦσαν αἱρέειν
[7, 16]   ὥστε δόξει ἐμὲ ὁρῶν σὲ  εἶναι,   τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ
[7, 10]   ἄριστοι καὶ κατὰ γῆν λέγονται  εἶναι.   τὸ δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι δεινόν,
[7, 142]   ὦν δὴ τὰς νέας λέγοντας  εἶναι   τὸ ξύλινον τεῖχος ἔσφαλλε τὰ
[7, 211]   δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι  εἶναι   τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον
[7, 226]   ὀιστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν  εἶναι.   (τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι
[7, 203]   δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν  εἶναι   τὸν ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 49]   καίτοι οὐκὶ ἕνα αὐτὸν δεῖ  εἶναι   τὸν λιμένα, ἀλλὰ παρὰ πᾶσαν
[7, 155]   βουλομένων τῶν πολιητέων κατηκόων ἔτι  εἶναι,   τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ
[7, 95]   βασιλέος κατὰ χώρην μένουσι φύλακας  εἶναι   τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ λοιποὶ
[7, 149]   Ἀργείοισι δὲ ἕνα· οὔκων δυνατὸν  εἶναι   τῶν ἐκ Σπάρτης οὐδέτερον παῦσαι
[7, 237]   ἀνὴρ τὰ ἄριστά οἱ δοκέοντα  εἶναι   ὑποθέοιτο, εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆς
[7, 6]   θέλων αὐτὸς τῆς Ἑλλάδος ὕπαρχος  εἶναι.   χρόνῳ δὲ κατεργάσατό τε καὶ
[7, 128]   πόλιν· ταύτῃ γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο  εἶναι.   (ὡς δὲ ἐπεθύμησε, καὶ ἐποίεε
[7, 104]   Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος  εἶναι.   (ὣς δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ
[7, 39]   διαταμεῖν, διαταμόντας δὲ τὰ ἡμίτομα  διαθεῖναι   τὸ μὲν ἐπὶ δεξιὰ τῆς
[7, 29]   ἐς τόδε ὅστις ἠθέλησε ξείνια  προθεῖναι   στρατῷ τῷ ἐμῷ, οὐδὲ ὅστις
[7, 107]   οὐκ ἠθέλησε, μὴ δειλίῃ δόξειε  περιεῖναι   βασιλέι, ἀλλὰ διεκαρτέρεε ἐς τὸ
[7, 139]   ἔμελλε· ἑλόμενοι δὲ τὴν Ἑλλάδα  περιεῖναι   ἐλευθέρην, τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν
[7, 170]   φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας  καταμεῖναί   τε καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ μὲν
[7, 101]   οὐκ ἀξιόμαχοι εἰσὶ ἐμὲ ἐπιόντα  ὑπομεῖναι,   μὴ ἐόντες ἄρθμιοι. (θέλω μέντοι
[7, 184]   ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας  ἐνεῖναι.   συνελέχθη δὲ ταῦτα τὰ πλοῖα,
[7, 130]   ποταμὸν πρῆγμα ἂν ἦν μοῦνον  ἐπεῖναι   σφέων ἐπὶ τὴν χώρην, χώματι
[7, 8]   προθύμως πάντα τινὰ ὑμέων χρήσει  παρεῖναι.   ὃς ἂν δὲ ἔχων ἥκῃ
[7, 35]   τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς καὶ  κατεῖναι   ἐς τὸ πέλαγος πεδέων ζεῦγος.
[7, 51]   περὶ πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα λόγον  ἐκτεῖναι.   Κῦρος Καμβύσεω Ἰωνίην πᾶσαν
[7, 54]   καλέουσι. (ταῦτα οὐκ ἔχω ἀτρεκέως  διακρῖναι   οὔτε εἰ τῷ ἡλίῳ ἀνατιθεὶς
[7, 163]   νικᾷ, τά τε χρήματα αὐτῷ  διδόναι   καὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ
[7, 5]   δὴ κακὰ Πέρσας μὴ οὐ  δοῦναι   δίκην τῶν ἐποίησαν. ἀλλ᾽ εἰ
[7, 28]   καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός τοι  δοῦναι   ἐς τὸν πόλεμον χρήματα ἐξεμάνθανον,
[7, 154]   τε Ἱπποκράτεϊ Καμάριναν Συρηκοσίους  παραδοῦναι.   Συρηκοσίων δὲ ἦν Καμάρινα τὸ
[7, 187]   ὥστε οὐδέν μοι θῶμα παρίσταται  προδοῦναι   τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν ἔστι
[7, 123]   παρὰ θάλασσαν στεινὸν χωρίον πόλιες  Ἴχναι   τε καὶ Πέλλα. ~ὁ μὲν
[7, 22]   αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον Θύσσος  Κλεωναί.   ~πόλιες μὲν αὗται αἳ τὸν
[7, 157]   σέ γε, ἀλλὰ πρὸ τούτου  φύλαξαι·   βοηθέων γὰρ ἡμῖν σεωυτῷ τιμωρέεις.
[7, 175]   ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν  φυλάξαι·   στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς
[7, 161]   ἄριστον ἔφησε ἐς Ἴλιον ἀπικέσθαι  τάξαι   τε καὶ διακοσμῆσαι στρατόν. οὕτω
[7, 59]   Ξέρξῃ χῶρος εἶναι ἐπιτήδεος  ἐνδιατάξαι   τε καὶ ἐξαριθμῆσαι τὸν στρατόν,
[7, 51]   πρῆγμα, σὺ δέ μευ συμβουλίην  ἔνδεξαι·   ἀναγκαίως γὰρ ἔχει περὶ πολλῶν
[7, 149]   τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι τι  ὑπεῖξαι   Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν τε τοῖσι ἀγγέλοισι
[7, 226]   εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν  συμμῖξαι   σφέας τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον πρός
[7, 10]   βασιλεῦ συμβουλεύω· σὺ δέ,  παῖ   Γοβρύεω Μαρδόνιε, παῦσαι λέγων λόγους
[7, 14]   Ξέρξῃ κατυπνωμένῳ ἔλεγε ἐπιστάν  παῖ   Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι ἐν
[7, 16]   (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα ἐστι,  παῖ,   θεῖα. ἐνύπνια γὰρ τὰ ἐς
[7, 133]   συνήνεικε ἀνεθέλητον γενέσθαι, οὐκ ἔχω  εἶπαί   τι, πλὴν ὅτι σφέων
[7, 200]   τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ  ἕδραι   εἰσὶ Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ τοῦ
[7, 21]   ~αὗται αἱ πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ  ἕτεραι   πρὸς ταύτῃσι προσγενόμεναι στρατηλασίαι μιῆς
[7, 52]   πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ ἐγένετο  διαφθεῖραι   καὶ περιποιῆσαι, οἳ δὲ δικαιοσύνην
[7, 189]   τὴν Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι σφίσι καὶ  διαφθεῖραι   τῶν βαρβάρων τὰς νέας, ὡς
[7, 46]   εἶπε ἐσῆλθε γάρ με λογισάμενον  κατοικτεῖραι   ὡς βραχὺς εἴη πᾶς
[7, 46]   ζώειν. αἵ τε γὰρ  συμφοραὶ   προσπίπτουσαι καὶ αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι
[7, 49]   λιμένων ὑποδεξίων, μάθε ὅτι αἱ  συμφοραὶ   τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ οὐκὶ
[7, 111]   ἄλλοι πάντες πεζῇ ἀναγκαζόμενοι εἵποντο.  ~σάτραι   δὲ οὐδενός κω ἀνθρώπων ὑπήκοοι
[7, 110]   Κίκονες Βίστονες Σαπαῖοι Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ  Σάτραι.   τούτων οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν
[7, 112]   τε καὶ Ὀδόμαντοι καὶ μάλιστα  Σάτραι.   ~ὑπεροικέοντας δὲ τὸ Πάγγαιον πρὸς
[7, 198]   πᾶσαν τὴν Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι  πέτραι   καλεόμεναι. (πρώτη μέν νυν πόλις
[7, 9]   τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ ἐάσεις  καταγελάσαι   ἡμῖν ἐόντας ἀναξίους. (καὶ γὰρ
[7, 185]   ἐκ τῆς Ἀσίης, γίνονται αἱ  πᾶσαι   ἀνδρῶν αἱ μάχιμοι μυριάδες διηκόσιαι
[7, 134]   αἱ κηρυκηίαι αἱ ἐκ Σπάρτης  πᾶσαι   γέρας δέδονται. (μετὰ δὲ ταῦτα
[7, 21]   πρὸς μεσαμβρίης ἤλασαν. ~αὗται αἱ  πᾶσαι   οὐδ᾽ εἰ ἕτεραι πρὸς ταύτῃσι
[7, 26]   βασιλέος ἔλαβε δῶρα, οὐκ ἔχω  φράσαι·   οὐδὲ γὰρ ἀρχὴν ἐς κρίσιν
[7, 38]   σοὶ μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει ἐὸν  ὑπουργῆσαι,   ἐμοὶ δὲ μέγα γενόμενον” (Ξέρξης
[7, 56]   θέμενος ἀνάστατον τὴν Ἑλλάδα θέλεις  ποιῆσαι,   ἄγων πάντας ἀνθρώπους; καὶ γὰρ
[7, 128]   αἰεὶ ὅκως τι ἐθέλοι τοιοῦτο  ποιῆσαι,   ἀνέδεξε σημήιον καὶ τοῖσι ἄλλοισι
[7, 129]   κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα  ποιῆσαι·   ἔστι γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς
[7, 168]   τοι ἐναντιοῦσθαι οὐδέ τι ἀποθύμιον  ποιῆσαι”   τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον πλέον τι
[7, 129]   μέν νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα  ποιῆσαι   τὸν αὐλῶνα δι᾽ οὗ ῥέει
[7, 181]   νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν τὴν ἐκείνου  περιποιῆσαί   μιν περὶ πλείστου ἐποιήσαντο, σμύρνῃσί
[7, 52]   Περσικὴ στρατιὴ ἐγένετο διαφθεῖραι καὶ  περιποιῆσαι,   οἳ δὲ δικαιοσύνην καὶ πιστότητα
[7, 230]   καταλαβεῖν τὴν μάχην γινομένην οὐκ  ἐθελῆσαι,   ἀλλ᾽ ὑπομείναντα ἐν τῇ ὁδῷ
[7, 229]   τούτων τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ  ἐθελῆσαι   ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον
[7, 59]   εἶναι ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι τε καὶ  ἐξαριθμῆσαι   τὸν στρατόν, καὶ ἐποίεε ταῦτα.
[7, 150]   ἐς Ἄργος πρότερον περ  ὁρμῆσαι   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα
[7, 161]   Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ  διακοσμῆσαι   στρατόν. οὕτω οὐκ ὄνειδος οὐδὲν
[7, 134]   (μετὰ δὲ ταῦτα τοῖσι Σπαρτιήτῃσι  καλλιερῆσαι   θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽
[7, 142]   σφίσι τὸν θεὸν τὴν ἀκρόπολιν  χρῆσαι   περιέσεσθαι. γὰρ ἀκρόπολις τὸ
[7, 148]   σαώσει. ταῦτα μὲν τὴν Πυθίην  χρῆσαι   πρότερον· μετὰ δὲ ὡς ἐλθεῖν
[7, 189]   τε Βορέην καὶ τὴν Ὠρειθυίην  τιμωρῆσαι   σφίσι καὶ διαφθεῖραι τῶν βαρβάρων
[7, 229]   εἴ γε μὴ ἐβούλοντο  νοστῆσαι,   ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν
[7, 107]   παρεὸν αὐτῷ ὑπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ  νοστῆσαι   ἐς τὴν Ἀσίην, οὐκ ἠθέλησε,
[7, 229]   νυν μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα  ἀπονοστῆσαι   ἐς Σπάρτην καὶ ὁμοῦ
[7, 185]   (αὗται ὦν αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι  προστεθεῖσαι   τῇσι ἐκ τῆς Ἀσίης, γίνονται
[7, 144]   δὴ αἱ νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι  προποιηθεῖσαι   ὑπῆρχον, ἑτέρας τε ἔδεε προσναυπηγέεσθαι.
[7, 194]   τουτέων ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν  ἐξαναχθεῖσαι   καί κως κατεῖδον τὰς ἐπ᾽
[7, 170]   δὲ Ὑρίης πόλιος τὰς ἄλλας  οἰκίσαι,   τὰς δὴ Ταραντῖνοι χρόνῳ ὕστερον
[7, 229]   δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι ἔχειν  μηνῖσαι   μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ μέν νυν
[7, 134]   τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ ὑπέδυσαν ποινὴν  τῖσαι   Ξέρξῃ τῶν Δαρείου κηρύκων τῶν
[7, 96]   ἡγεμόνες, ἔν τε ἔθνεϊ ἑκάστῳ  ὅσαι   περ πόλιες τοσοῦτοι καὶ ἡγεμόνες
[7, 238]   νομίζουσι τῶν ἐγὼ οἶδα ἀνθρώπων  Πέρσαι   ἄνδρας ἀγαθοὺς τὰ πολέμια. οἳ
[7, 96]   ἐθνέων ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν  Πέρσαι,   εἰρέαταί μοι. ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ
[7, 211]   οὗτοι μὲν ὑπεξήισαν, οἱ δὲ  Πέρσαι   ἐκδεξάμενοι ἐπήισαν, τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε
[7, 22]   καὶ Ἀρταχαίης Ἀρταίου ἄνδρες  Πέρσαι   ἐπέστασαν τοῦ ἔργου. γὰρ
[7, 62]   Ὀτάνεω. Ὑρκάνιοι δὲ κατά περ  Πέρσαι   ἐσεσάχατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι Μεγάπανον τὸν
[7, 62]   τὰ μὲν ἄλλα κατά περ  Πέρσαι   ἐσκευάδατο, ἀντὶ δὲ τῶν πίλων
[7, 55]   δὲ πρῶτα μὲν οἱ μύριοι  Πέρσαι,   ἐστεφανωμένοι πάντες, μετὰ δὲ τούτους
[7, 212]   δὲ οὐδὲν εὕρισκον ἀλλοιότερον οἱ  Πέρσαι   τῇ προτεραίῃ ἐνώρων, ἀπήλαυνον.
[7, 83]   δὲ πλεῖστον παρείχοντο διὰ πάντων  Πέρσαι,   καὶ αὐτοὶ ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν
[7, 96]   δὲ ἐπὶ πασέων τῶν νεῶν  Πέρσαι   καὶ Μῆδοι καὶ Σαάκαι. τούτων
[7, 84]   παρείχετο ἵππον, ἀλλὰ τοσάδε μοῦνα,  Πέρσαι   μὲν τὴν αὐτὴν ἐσκευασμένοι καὶ
[7, 61]   ~οἱ δὲ στρατευόμενοι οἵδε ἦσαν,  Πέρσαι   μὲν ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν
[7, 14]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε”  ~Πέρσαι   μὲν ὡς ἤκουσαν ταῦτα, κεχαρηκότες
[7, 181]   ἀπέθανε ἀλλ᾽ ἦν ἔμπνοος, οἱ  Πέρσαι,   οἵ περ ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν
[7, 8]   συνελέχθησαν, ἔλεξεν Ξέρξης τάδε. (ἄνδρες  Πέρσαι,   οὔτ᾽ αὐτὸς κατηγήσομαι νόμον τόνδε
[7, 83]   Ὑδάρνεος, ἐκαλέοντο δὲ ἀθάνατοι οἱ  Πέρσαι   οὗτοι ἐπὶ τοῦδε· εἴ τις
[7, 64]   Ἀμυργίους Σάκας ἐκάλεον· οἱ γὰρ  Πέρσαι   πάντας τοὺς Σκύθας καλέουσι Σάκας.
[7, 13]   συνέλεξε, ἔλεξέ σφι τάδε. (ἄνδρες  Πέρσαι,   συγγνώμην μοι ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα
[7, 211]   δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο παραλαβεῖν οἱ  Πέρσαι   τῆς ἐσόδου πειρώμενοι καὶ κατὰ
[7, 218]   ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ ἐλάνθανον οἱ  Πέρσαι   τὸ ὄρος πᾶν ἐὸν δρυῶν
[7, 217]   ἀτραπὸν καὶ οὕτω ἔχουσαν οἱ  Πέρσαι,   τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες, ἐπορεύοντο πᾶσαν
[7, 53]   παρῆσαν, ἔλεγέ σφι τάδε.  Πέρσαι,   τῶνδ᾽ ἐγὼ ὑμέων χρηίζων συνέλεξα,
[7, 218]   δὲ ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα  Πέρσαι   Φωκέων μὲν οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο,
[7, 188]   τοῦ αἰγιαλοῦ ἐόντος οὐ μεγάλου,  πρόκροσσαι   ὁρμέοντο ἐς πόντον καὶ ἐπὶ
[7, 10]   δέ, παῖ Γοβρύεω Μαρδόνιε,  παῦσαι   λέγων λόγους ματαίους περὶ Ἑλλήνων
[7, 149]   εἶναι τῶν ἐκ Σπάρτης οὐδέτερον  παῦσαι   τῆς ἡγεμονίης, μετὰ δὲ δύο
[7, 220]   ἀπροθύμους καὶ οὐκ ἐθέλοντας συνδιακινδυνεύειν,  κελεῦσαι   σφέας ἀπαλλάσσεσθαι, αὐτῷ δὲ ἀπιέναι
[7, 229]   ὅπλα καὶ ἐνδύντα ἄγειν ἑωυτὸν  κελεῦσαι   τὸν εἵλωτα ἐς τοὺς μαχομένους,
[7, 3]   καὶ ἄνευ ταύτης τῆς ὑποθήκης  βασιλεῦσαι   ἂν Ξέρξης· γὰρ Ἄτοσσα
[7, 2]   γὰρ Δαρείῳ καὶ πρότερον  βασιλεῦσαι   γεγονότες τρεῖς παῖδες ἐκ τῆς
[7, 3]   πρὶν τὸν πατέρα σφέων  βασιλεῦσαι,   δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος ἐπιγένηται,
[7, 132]   σφι εὖ τῶν πρηγμάτων, τούτους  δεκατεῦσαι   τῷ ἐν Δελφοῖσι θεῷ. τὸ
[7, 227]   λιπέσθαι μνημόσυνα· μετὰ δὲ τοῦτον  ἀριστεῦσαι   λέγονται Λακεδαιμόνιοι δύο ἀδελφεοί, Ἀλφεός
[7, 167]   ὀψίης (ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ λέγεται  ἑλκύσαι   τὴν σύστασιν) δὲ Ἀμίλκας
[7, 10]   παντοῖοι ἐγένοντο Σκύθαι δεόμενοι Ἰώνων  λῦσαι   τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο
[7, 225]   μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι  περιεοῦσαι,   καὶ χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν
[7, 10]   Περσέων πρήγματα. καίτοι καὶ λόγῳ  ἀκοῦσαι   δεινόν, ἐπ᾽ ἀνδρί γε ἑνὶ
[7, 156]   καὶ ἦσάν οἱ πάντα αἱ  Συρήκουσαι·   (αἳ δὲ παραυτίκα ἀνά τ᾽
[7, 0]   ~Ἡροδότου  Μοῦσαι   Ἱστοριῶν ἑβδόμη ἐπιγραφομένη Πολύμνια ~Ἐπεὶ
[7, 179]   δέκα ἰθὺ Σκιάθου, ἔνθα ἦσαν  προφυλάσσουσαι   νέες τρεῖς Ἑλληνίδες, Τροιζηνίη τε
[7, 46]   συμφοραὶ προσπίπτουσαι καὶ αἱ νοῦσοι  συνταράσσουσαι   καὶ βραχὺν ἐόντα μακρὸν δοκέειν
[7, 46]   ζώειν. αἵ τε γὰρ συμφοραὶ  προσπίπτουσαι   καὶ αἱ νοῦσοι συνταράσσουσαι καὶ
[7, 24]   λαβόντας τὸν ἰσθμὸν τὰς νέας  διειρύσαι,   ὀρύσσειν ἐκέλευε διώρυχα τῇ θαλάσσῃ
[7, 16]   δεῖ ἐμὲ ἐν κοίτῃ σῇ  κατυπνῶσαι,   φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων
[7, 168]   Ἑλλήνων ὅτι οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν  πληρῶσαι   μὲν ἑξήκοντα τριήρεας, ὑπὸ δὲ
[7, 238]   Λακεδαιμονίων, ἐκέλευσε ἀποταμόντας τὴν κεφαλὴν  ἀνασταυρῶσαι.   (δῆλά μοι πολλοῖσι μὲν καὶ
[7, 24]   καὶ τὸν Στρυμόνα ποταμὸν ζεύξαντας  γεφυρῶσαι.   ~ταῦτα μέν νυν οὕτω ἐποίεε,
[7, 49]   τοῦτο τὸ ναυτικὸν φερέγγυος ἔσται  διασῶσαι   τὰς νέας. καίτοι οὐκὶ ἕνα
[7, 119]   καὶ τἆλλα ὅσα ἐπὶ τράπεζαν  τιθέαται   πάντα. (ταῦτα μὲν αὐτῷ τε
[7, 81]   ἦρχον μὲν οὗτοι οἵ περ  εἰρέαται,   καὶ οἱ διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες
[7, 96]   ἑκάστων, ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι,  εἰρέαταί   μοι. ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐστρατήγεον
[7, 82]   ~ἦσαν μὲν δὴ οὗτοι οἵ  περεἰρέαται   ἄρχοντες, ἐστρατήγεον δὲ τούτων τε
[7, 176]   γῆν τὴν Αἰολίδα τήν νῦν  ἐκτέαται.   ἅτε δὴ πειρωμένων τῶν Θεσσαλῶν
[7, 209]   καὶ νῦν· οἱ ἄνδρες οὗτοι  ἀπίκαται   μαχησόμενοι ἡμῖν περὶ τῆς ἐσόδου,
[7, 26]   τοῦ Σιληνοῦ Μαρσύεω ἀσκὸς  ἀνακρέμαται,   τὸν ὑπὸ Φρυγῶν λόγος ἔχει
[7, 239]   ἦν μὴ λαμφθείη· δὲ  μηχανᾶται   τοιάδε· δελτίον δίπτυχον λαβὼν τὸν
[7, 141]   πρόμαντις χρᾷ δεύτερα τάδε. (οὐ  δύναται   Παλλὰς Δί᾽ Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι λισσομένη
[7, 135]   φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς  ἐπίσταται   βασιλεὺς ἄνδρας ἀγαθοὺς τιμᾶν, ἐς
[7, 187]   ἀριθμόν. ὥστε οὐδέν μοι θῶμα  παρίσταται   προδοῦναι τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν
[7, 49]   (γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ τοι  κατίσταται·   εἰ θέλει τοι μηδὲν ἀντίξοον
[7, 160]   ὑμῖν λόγος οὕτω προσάντης  κατίσταται,   ἡμεῖς τι ὑπείξομεν τοῦ ἀρχαίου
[7, 194]   τῶν νεῶν τουτέων ἔτυχόν τε  ὕσταται   πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι καί κως κατεῖδον
[7, 50]   δὲ τῷ ἔργῳ θρασὺς εἴη”  ~ἀμείβεται   Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, οἰκότως μὲν
[7, 237]   οὐδὲν τὸ παρεὸν τρῶμα ἀκεῦνται”  ~ἀμείβεται   Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀχαίμενες, εὖ τε
[7, 52]   ἅμα ἀρχῇ πᾶν τέλος καταφαίνεσθαι”  ~ἀμείβεται   πρὸς ταῦτα Ξέρξης Ἀρτάβανε, τῶν
[7, 11]   ταῦτα ἔλεξε, Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς  ἀμείβεται   τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, πατρὸς εἶς τοῦ
[7, 176]   πελάγεος τοῦ Θρηικίου ἐξ εὐρέος  συνάγεται   ἐς στεινὸν ἐόντα τὸν πόρον
[7, 157]   πᾶσα Ἑλλὰς χεὶρ μεγάλη  συνάγεται,   καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι·
[7, 226]   καὶ Θεσπιέων τοιούτων γενομένων ὅμως  λέγεται   ἀνὴρ ἄριστος γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης·
[7, 212]   ταύτῃσι τῇσι προσόδοισι τῆς μάχης  λέγεται   βασιλέα θηεύμενον τρὶς ἀναδραμεῖν ἐκ
[7, 170]   ἀπενειχθέντα ἤκουσαν, ἔσχοντο τῆς τιμωρίης.  ~λέγεται   γὰρ Μίνων κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου
[7, 239]   ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν δὴ οὕτω  λέγεται   γενέσθαι.
[7, 232]   ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην·  ~λέγεται   δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον
[7, 165]   ἀπὸ πάντα τὰ χρήματα ἄγων.  ~λέγεται   δὲ καὶ τάδε ὑπὸ τῶν
[7, 220]   ἅμα Λεωνίδῃ μένειν αὐτοῦ παρεσκευάδατο.  ~λέγεται   δὲ καὶ ὡς αὐτός σφεας
[7, 189]   τε τοῦ χειμῶνος χρῆμα ἀφόρητον.  ~λέγεται   δὲ λόγος ὡς Ἀθηναῖοι τὸν
[7, 150]   τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον  λέγεται   εἰπεῖν ἄνδρες Ἀργεῖοι, βασιλεὺς Ξέρξης
[7, 130]   περιεστεφάνωται πᾶσα Θεσσαλίη” Ξέρξην δὲ  λέγεται   εἰπεῖν πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες
[7, 167]   δείλης ὀψίης (ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ  λέγεται   ἑλκύσαι τὴν σύστασιν) δὲ
[7, 229]   ~δύο δὲ τούτων τῶν τριηκοσίων  λέγεται   Εὔρυτόν τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν
[7, 56]   εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα  λέγεται,   Ξέρξεω ἤδη διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον,
[7, 129]   εἶναι ποιέει. τὸ δὲ παλαιὸν  λέγεται,   οὐκ ἐόντος κω τοῦ αὐλῶνος
[7, 150]   ὑμέων ἄξω” (ταῦτα ἀκούσαντας Ἀργείους  λέγεται   πρῆγμα ποιήσασθαι, καὶ παραχρῆμα μὲν
[7, 60]   εἰπεῖν τὸ ἀτρεκές· οὐ γὰρ  λέγεται   πρὸς οὐδαμῶν ἀνθρώπων· σύμπαντος δὲ
[7, 153]   καὶ ῥώμης ἀνδρηίης· δὲ  λέγεται   πρὸς τῆς Σικελίης τῶν οἰκητόρων
[7, 193]   κόλπῳ τούτῳ τῆς Μαγνησίης, ἔνθα  λέγεται   τὸν Ἡρακλέα καταλειφθῆναι ὑπὸ Ἰήσονος
[7, 12]   νυκτὶ εἶδε ὄψιν τοιήνδε, ὡς  λέγεται   ὑπὸ Περσέων· ἐδόκεε Ξέρξης
[7, 152]   πάντα λόγον· ἐπεὶ καὶ ταῦτα  λέγεται,   ὡς ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ
[7, 53]   ξυνὸν γὰρ πᾶσι τοῦτο ἀγαθὸν  σπεύδεται.   (τῶνδε δὲ εἵνεκα προαγορεύω ἀντέχεσθαι
[7, 7]   θάνατον τὸν Δαρείου πρῶτα στρατηίην  ποιέεται   ἐπὶ τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους μέν
[7, 19]   Ξέρξης τοῦ στρατοῦ οὕτω ἐπάγερσιν  ποιέεται,   χῶρον πάντα ἐρευνῶν τῆς ἠπείρου.
[7, 10]   τοῦ λόγου τάδε ἐν αὐτοῖσι  ἀδικέεται,   διαβληθείς τε ὑπὸ τοῦ ἑτέρου
[7, 89]   τὸ μέχρι Αἰγύπτου πᾶν Παλαιστίνη  καλέεται.   Αἰγύπτιοι δὲ νέας παρείχοντο διηκοσίας.
[7, 123]   Κροσσαίη ἔτι καὶ ἐς τόδε  καλέεται.   (ἀπὸ δὲ Αἰνείης, ἐς τὴν
[7, 115]   δὲ καὶ κατύπερθε ταύτης  καλέεται   Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν δὲ κόλπον τὸν
[7, 201]   δὴ Ἕλληνες ἐν τῇ διόδῳ.  καλέεται   δὲ χῶρος οὗτος ὑπὸ
[7, 198]   σταδίων ἄλλος ποταμός ἐστι ὃς  καλέεται   Μέλας. ~Τρηχὶς δὲ πόλις ἀπὸ
[7, 123]   μέν νυν χώρη αὕτη Σιθωνίη  καλέεται,   δὲ ναυτικὸς στρατὸς
[7, 113]   περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος  καλέεται   Φυλλίς, κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς
[7, 107]   πῦρ. οὕτω μὲν οὗτος δικαίως  αἰνέεται   ἔτι καὶ ἐς τόδε ὑπὸ
[7, 168]   καὶ οὗτοι τὸν πόλεμον τῇ  πεσέεται,   ἀελπτέοντες μὲν τοὺς Ἕλληνας ὑπερβαλέεσθαι,
[7, 163]   λόγους, καραδοκήσοντα τὴν μάχην τῇ  πεσέεται,   καὶ ἢν μὲν βάρβαρος
[7, 15]   δὴ καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον  φαντάζεταί   μοι οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν με
[7, 8]   δώσω οἱ δῶρα τὰ τιμιώτατα  νομίζεται   εἶναι ἐν ἡμετέρου. (ποιητέα μέν
[7, 30]   ποταμὸς ἐς χάσμα γῆς ἐσβάλλων  ἀφανίζεται,   ἔπειτα διὰ σταδίων ὡς πέντε
[7, 220]   ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι Περσεΐδῃσι  πέρθεται,   τὸ μὲν οὐχί, ἀφ᾽
[7, 176]   τῆς Εὐβοίης ἤδη τὸ Ἀρτεμίσιον  δέκεται   αἰγιαλός, ἐν δὲ Ἀρτέμιδος ἱρόν.
[7, 176]   τὴν ἠῶ τῆς ὁδοῦ θάλασσα  ὑποδέκεται   καὶ τενάγεα. ἔστι δὲ ἐν
[7, 88]   ἐποίησαν ὡς ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες οἱ  οἰκέται   ἐς τὸν χῶρον ἐν τῷ
[7, 46]   τὸν αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ  εὑρίσκεται   ἐών” ~Ξέρξης δὲ ἀμείβετο λέγων
[7, 158]   ὑμέας τάδε ἅπαντα ὑπὸ βαρβάροισι  νέμεται.   (ἀλλὰ εὖ γὰρ ἡμῖν καὶ
[7, 137]   τοῦτο μοι ἐν τοῖσι θειότατον  φαίνεται   γενέσθαι. (ὅτι μὲν γὰρ κατέσκηψε
[7, 139]   ὅμως δὲ τῇ γέ μοι  φαίνεται   εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ
[7, 129]   γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ  φαίνεται   εἶναι, διάστασις τῶν ὀρέων.
[7, 48]   ταῦτα; εἰ γάρ τοι ταύτῃ  φαίνεται   ἐνδεέστερα εἶναι τὰ ἡμέτερα πρήγματα,
[7, 48]   ἐστὶ καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα  φαίνεται   πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου,
[7, 61]   ἔσχε αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Ἀνδρομέδην,  γίνεται   αὐτῷ παῖς τῷ οὔνομα ἔθετο
[7, 10]   τὴν γέφυραν, τοῦτο δὴ βασιλεῦ  γίνεται   δεινόν. (ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ
[7, 184]   καὶ τοῦ πεζοῦ πλῆθος συντιθέμενον  γίνεται   διηκόσιαί τε μυριάδες καὶ τριήκοντα
[7, 135]   τάδε. Ὕδαρνες, οὐκ ἐξ ἴσου  γίνεται   συμβουλίη ἐς ἡμέας
[7, 11]   ὦν προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν ἤδη  γίνεται,   ἵνα καὶ τὸ δεινὸν τὸ
[7, 236]   ναυτικὸς στρατὸς δυσμεταχείριστός τε αὐτοῖσι  γίνεται,   καὶ ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί τοι
[7, 31]   τὸν Μαίανδρον ποταμὸν πᾶσα ἀνάγκη  γίνεται   καὶ ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν,
[7, 157]   ὀλίγον, τοῦτο δὲ ἤδη δεινὸν  γίνεται   μὴ πέσῃ πᾶσα Ἑλλάς.
[7, 18]   ἀνθρώπων. ἐπεὶ δὲ δαιμονίη τις  γίνεται   ὁρμή, καὶ Ἕλληνας, ὡς οἶκε,
[7, 198]   καὶ ῥηχίη ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην  γίνεται.   περὶ δὲ τὸν κόλπον τοῦτον
[7, 49]   μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ τοι  γίνεται   πολεμιωτέρη ὅσῳ ἂν προβαίνῃς ἑκαστέρω,
[7, 49]   τὰ λέγω πολλῷ ἔτι πολεμιώτερα  γίνεται.   τὰ δὲ δύο ταῦτα ἐστὶ
[7, 169]   ἐπειρώτων εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι  γίνεται   τῇ Ἑλλάδι. (ἡ δὲ Πυθίη
[7, 184]   τριήκοντα ἄνδρες. οὗτος ἄλλος ὅμιλος  γίνεται   τρισμύριοι καὶ ἑξακισχίλιοι καὶ πρὸς
[7, 102]   Ἑλλὰς τήν τε πενίην  ἀπαμύνεται   καὶ τὴν δεσποσύνην. (αἰνέω μέν
[7, 140]   ὦν χέρες, οὔτε τι μέσσης  λείπεται,   ἀλλ᾽ ἄζηλα πέλει· κατὰ γάρ
[7, 235]   ἀσθενὲς ἤδη τὸ Λακωνικὸν μοῦνον  λείπεται.   (ἢν δὲ ταῦτα μὴ ποιέῃς,
[7, 237]   δὲ λέγει μὲν τὰ ἄριστα  ἔλπεται   εἶναι ἐμοί, γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται
[7, 106]   τοῦτο δή οἱ τὰ δῶρα  πέμπεται   παρὰ τοῦ βασιλεύοντος αἰεὶ ἐν
[7, 8]   καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι  συμφέρεται   ἐπὶ τὸ ἄμεινον. τὰ μέν
[7, 10]   καὶ στρατὸς πολλὸς ὑπὸ ὀλίγου  διαφθείρεται   κατὰ τοιόνδε· ἐπεάν σφι
[7, 35]   παθόν. καὶ βασιλεὺς μὲν Ξέρξης  διαβήσεταί   σε, ἤν τε σύ γε
[7, 16]   ἐμὲ μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ  ποιήσεται   οὐδὲ ἀξιώσει ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν
[7, 15]   ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα,  ἐπιπτήσεται   καὶ σοὶ τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον,
[7, 46]   οὔτε τῶν ἄλλων, τῷ οὐ  παραστήσεται   πολλάκις καὶ οὐκὶ ἅπαξ τεθνάναι
[7, 11]   τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός· τοῦτό σε  ῥύσεται   μηδένα ἄξιον μισθὸν λαβεῖν ἐπέων
[7, 102]   ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σεῦ  ἁλώσεται,   τῇ Ἑλλάδι πενίη μὲν αἰεί
[7, 197]   ἐστέλλοντο ἐς τὸ πρυτανήιον· ὡς  θύεταί   τε ἐξηγέοντο στέμμασι πᾶς πυκασθεὶς
[7, 39]   καὶ τοὺς τέσσερας τῶν παίδων  ῥύεται   τὰ ξείνια· τοῦ δὲ ἑνός,
[7, 193]   δὲ τῷ χώρῳ οὔνομα γέγονε  Ἀφέται.   ἐν τούτῳ ὦν ὅρμον οἱ
[7, 239]   δοκέω καὶ τὸ οἰκὸς ἐμοὶ  συμμάχεται,   οὐκ ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι
[7, 108]   πόλις τῇ οὔνομα ἐστὶ Μεσαμβρίη.  ἔχεται   δὲ ταύτης Θασίων πόλις Στρύμη,
[7, 15]   ταῦτα· νῦν δὲ καὶ διαπειλῆσαν  οἴχεται.   (εἰ ὦν θεός ἐστι
[7, 216]   δὲ ὧδε ἀτραπὸς αὕτη·  ἄρχεται   μὲν ἀπὸ τοῦ Ἀσωποῦ ποταμοῦ
[7, 8]   γὰρ δὴ χώρην γε οὐδεμίαν  κατόψεται   ἥλιος ὅμουρον ἐοῦσαν τῇ ἡμετέρῃ,
[7, 36]   ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα μὴ  φοβέηται   τὰ ὑποζύγια τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα
[7, 8]   ἀρίστων ἐποιέετο, ἵνα γνώμας τε  πύθηται   σφέων καὶ αὐτὸς ἐν πᾶσι
[7, 152]   (οὕτω δὲ οὐδ᾽ Ἀργείοισι αἴσχιστα  πεποίηται.   ἐγὼ δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ
[7, 206]   τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην πρώτους ἀπέπεμψαν  Σπαρτιῆται,   ἵνα τούτους ὁρῶντες οἱ ἄλλοι
[7, 134]   τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων. (οὕτω  Σπαρτιῆται   τούτους ὡς ἀποθανευμένους ἐς Μήδους
[7, 134]   καὶ Βοῦλις Νικόλεω, ἄνδρες  Σπαρτιῆται   φύσι τε γεγονότες εὖ καὶ
[7, 22]   Ἄθως, Σάνη πόλις Ἑλλὰς  οἴκηται,   αἳ δὲ ἐκτὸς Σάνης, ἔσω
[7, 16]   εἶναι. (εἰ δέ τοι οὕτω  δεδόκηται   γίνεσθαι καὶ οὐκ οἶά τε
[7, 59]   βασιλήιον τοῦτο τὸ δὴ Δορίσκος  κέκληται,   καὶ Περσέων φρουρὴ ἐν αὐτῷ
[7, 221]   ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ  συναπόληταί   σφι. δὲ ἀποπεμπόμενος αὐτὸς
[7, 37]   ῥηχίης εἵνεκεν ἐποιήθησαν, ἵνα μὴ  πίμπληται   τὰ στόματα τοῦ ὀρύγματος, καὶ
[7, 200]   στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ μούνη  δέδμηται.   ἀπὸ δὲ τοῦ Φοίνικος ποταμοῦ
[7, 189]   τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς φάτις  ὅρμηται,   συμβαλλόμενοι σφίσι τὸν Βορέην γαμβρὸν
[7, 10]   προθυμίην ἐκτείνειν. μή νυν οὕτω  γένηται.   (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ δεινότατον· ἐν
[7, 54]   ἐπὶ τέρμασι τοῖσι ἐκείνης  γένηται.   εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε τὴν φιάλην
[7, 150]   ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν γὰρ ἐμοὶ  γένηται   κατὰ νόον, οὐδαμοὺς μέζονας ὑμέων
[7, 11]   ἐκεῖνα πάντα ὑπὸ Πέρσῃσι  γένηται·   τὸ γὰρ μέσον οὐδὲν τῆς
[7, 3]   βασιλεῦσαι, δὲ βασιλεύοντι ὀψίγονος  ἐπιγένηται,   τοῦ ἐπιγενομένου τὴν ἔκδεξιν τῆς
[7, 162]   τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ ἔαρ αὐτῇ  ἐξαραίρηται”   (οὗτος δὲ νόος τοῦ
[7, 184]   αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθὲν  εἴρηται,   ἄνευ τε τῆς θεραπηίης τῆς
[7, 153]   λύπης. ~τὰ μὲν περὶ Ἀργείων  εἴρηται·   ἐς δὲ τὴν Σικελίην ἄλλοι
[7, 93]   ἐν τοῖσι πρώτοισι τῶν λόγων  εἴρηται.   ~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν νέας παρείχοντο
[7, 99]   μὲν τοσόνδε ναυτικὸς στρατὸς  εἴρηται.   ~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ ἠριθμήθη τε
[7, 217]   κάτω ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο ὑπὸ τῶν  εἴρηται·   τὴν δὲ διὰ τοῦ ὄρεος
[7, 51]   τὸ παλαιὸν ἔπος ὡς εὖ  εἴρηται,   τὸ μὴ ἅμα ἀρχῇ πᾶν
[7, 217]   ἐφύλασσον, ὡς καὶ πρότερόν μοι  εἴρηται,   Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε
[7, 83]   μὲν τοιαύτην εἶχον περ  εἴρηται,   χωρὶς δὲ χρυσόν τε πολλὸν
[7, 220]   πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ πάντα  δάσηται.   ταῦτά τε δὴ ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην,
[7, 213]   ~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος τι  χρήσηται   τῷ παρεόντι πρήγματι, Ἐπιάλτης
[7, 5]   ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις ὕστερον  φυλάσσηται   ἐπὶ γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι”
[7, 157]   (μὴ γὰρ ἐλπίσῃς, ἢν ἡμέας  καταστρέψηται   Πέρσης μάχῃ κρατήσας, ὡς
[7, 216]   τούτῳ καὶ τῇ ἀτραπῷ τὠυτὸ  κεῖται,   Ἀνόπαια· τείνει δὲ Ἀνόπαια
[7, 198]   σταδίων ἄλλος ποταμὸς τῷ οὔνομα  κεῖται   Δύρας, τὸν βοηθέοντα τῷ Ἡρακλέι
[7, 200]   τε ἐστὶ τῇ οὔνομα Ἀνθήλη  κεῖται,   παρ᾽ ἣν δὴ παραρρέων
[7, 11]   ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν παθεῖν  πρόκειται   ἀγών, ἵνα τάδε πάντα
[7, 202]   τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων τε τριηκόσιοι  ὁπλῖται   καὶ Τεγεητέων καὶ Μαντινέων χίλιοι,
[7, 217]   πρότερόν μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι  ὁπλῖται,   ῥυόμενοί τε τὴν σφετέρην χώρην
[7, 16]   ἐκεῖνο βασιλεῦ παρ᾽ ἐμοὶ  κέκριται,   φρονέειν τε εὖ καὶ τῷ
[7, 158]   ἐπειδὴ περιελήλυθε πόλεμος καὶ  ἀπῖκται   ἐς ὑμέας, οὕτω δὴ Γέλωνος
[7, 153]   τε οἱ ἀπόγονοι αὐτοῦ  ἱροφάνται   τῶν θεῶν ἔσονται. (θῶμά μοι
[7, 153]   δὲ αὐτοῦ οἱ ἀπόγονοι γενόμενοι  ἱροφάνται   τῶν χθονίων θεῶν διετέλεον ἐόντες,
[7, 122]   Πίλωρος καὶ Σίγγος καὶ Σάρτη  οἴκηνται,   ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ ἐκ τουτέων
[7, 115]   οὔτε συγχέουσι Θρήικες οὔτ᾽ ἐπισπείρουσι  σέβονταί   τε μεγάλως τὸ μέχρι ἐμεῦ.
[7, 10]   κατ᾽ ἀμφότερα· οἱ γὰρ ἄνδρες  λέγονται   εἶναι ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ
[7, 10]   τε ἄριστοι καὶ κατὰ γῆν  λέγονται   εἶναι. τὸ δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι
[7, 227]   μνημόσυνα· μετὰ δὲ τοῦτον ἀριστεῦσαι  λέγονται   Λακεδαιμόνιοι δύο ἀδελφεοί, Ἀλφεός τε
[7, 134]   αἱ ἐκ Σπάρτης πᾶσαι γέρας  δέδονται.   (μετὰ δὲ ταῦτα τοῖσι Σπαρτιήτῃσι
[7, 9]   τε καὶ Αἰολέες καὶ Δωριέες  καλέονται.   (ἐπειρήθην δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη
[7, 40]   κεκοσμημένοι ὡς κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ  καλέονται   ἵπποι ἐπὶ τοῦδε· ἔστι πεδίον
[7, 74]   ἄποικοι, ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ ὄρεος  καλέονται   Ὀλυμπιηνοί. Λυδῶν δὲ καὶ Μυσῶν
[7, 72]   Σύριοι οὗτοι ὑπὸ Περσέων Καππαδόκαι  καλέονται.   (Παφλαγόνων μέν νυν καὶ Ματιηνῶν
[7, 63]   οὗτοι δὲ ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων  καλέονται   Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν βαρβάρων
[7, 11]   γῆ αὐτῶν ἐπώνυμοι τοῦ καταστρεψαμένου  καλέονται”   ~ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτο ἐλέγετο.
[7, 209]   τῇ ψυχῇ, τότε τὰς κεφαλὰς  κοσμέονται.   (ἐπίστασο δέ, εἰ τούτους γε
[7, 135]   ἔπεα. πορευόμενοι γὰρ ἐς Σοῦσα  ἀπικνέονται   παρὰ Ὑδάρνεα· δὲ Ὑδάρνης
[7, 209]   περὶ τῆς ἐσόδου, καὶ ταῦτα  παρασκευάζονται.   νόμος γάρ σφι ἔχων οὕτω
[7, 179]   ἔτι καὶ νῦν τοὺς ἀνέμους  ἱλάσκονται.   δὲ ναυτικὸς Ξέρξεω στρατὸς
[7, 134]   χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα,  ἐθελονταὶ   ὑπέδυσαν ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ τῶν
[7, 217]   δὲ διὰ τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν  ἐθελονταὶ   Φωκέες ὑποδεξάμενοι Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον
[7, 112]   καὶ ἀργύρεα ἔνι μέταλλα, τὰ  νέμονται   Πίερές τε καὶ Ὀδόμαντοι καὶ
[7, 185]   ὅσοι τῆς Θρηίκης τὴν παραλίην  νέμονται,   τούτων τῶν ἐθνέων τριήκοντα μυριάδας
[7, 8]   καταστρεψόμεθα, οἳ Πέλοπος τοῦ Φρυγὸς  νέμονται   χώρην, γῆν τὴν Περσίδα ἀποδέξομεν
[7, 23]   μὲν αὗται αἳ τὸν Ἄθων  νέμονται,   ὤρυσσον δὲ ὧδε δασάμενοι τὸν
[7, 183]   Ἕλληνες οἱ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι  πυνθάνονται   παρὰ πυρσῶν ἐκ Σκιάθου· πυθόμενοι
[7, 185]   προστεθεῖσαι τῇσι ἐκ τῆς Ἀσίης,  γίνονται   αἱ πᾶσαι ἀνδρῶν αἱ μάχιμοι
[7, 30]   καὶ λίμνην ἐκ τῆς ἅλες  γίνονται,   ἀπίκετο ἐς Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην
[7, 142]   δῆμον, γνῶμαι καὶ ἄλλαι πολλαὶ  γίνονται   διζημένων τὸ μαντήιον καὶ αἵδε
[7, 51]   δηλήσασθαι μεγάλως τὴν σὴν στρατιὴν  γίνονται.   ἐς θυμὸν ὦν βάλευ καὶ
[7, 236]   ἀποπέμψεις περιπλέειν Πελοπόννησον, ἀξιόμαχοί τοι  γίνονται   οἱ ἀντίπαλοι· ἁλὴς δὲ ἐὼν
[7, 185]   νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι καὶ δισμύριοι  γίνονται.   (πεζοῦ δὲ τὸν Θρήικες παρείχοντο
[7, 9]   λέγω ἀρχήν· ἐξώλεες γὰρ δὴ  γίνονται·   (τοὺς χρῆν ἐόντας ὁμογλώσσους κήρυξί
[7, 126]   τῇ μεταξὺ τούτων τῶν ποταμῶν  γίνονται.   ~ὡς δὲ ἐς τὴν Θέρμην
[7, 102]   οὐκ ἔστι ὅκως κοτὲ σοὺς  δέξονται   λόγους δουλοσύνην φέροντας τῇ Ἑλλάδι,
[7, 42]   ὑπὸ τῇ Ἴδῃ νύκτα ἀναμείναντι  βρονταί   τε καὶ πρηστῆρες ἐπεσπίπτουσι καί
[7, 85]   οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι  διαφθείρονται.   ~τούτων μὲν αὕτη μάχη,
[7, 153]   ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται τῶν θεῶν  ἔσονται.   (θῶμά μοι ὦν καὶ τοῦτο
[7, 236]   καὶ ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί τοι  ἔσονται,   καὶ πᾶς ναυτικὸς τῷ
[7, 235]   σφι ἐόντος οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ  ἔσονταί   τοι μὴ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος
[7, 148]   μαθόντες ὡς σφέας οἱ Ἕλληνες  πειρήσονται   παραλαμβάνοντες ἐπὶ τὸν Πέρσην, πέμψαι
[7, 175]   λεχθέντα ἐξ Ἀλεξάνδρου τῇ τε  στήσονται   τὸν πόλεμον καὶ ἐν οἵοισι
[7, 236]   μὴ ἐπιλέγεσθαι πρήγματα, τῇ τε  στήσονται   τὸν πόλεμον τά τε ποιήσουσι
[7, 209]   τοσοῦτοι ἐόντες τῇ ἑωυτοῦ στρατιῇ  μαχήσονται.   δὲ εἶπε βασιλεῦ,
[7, 102]   γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χίλιοι, οὗτοι  μαχήσονταί   τοι, ἤν τε ἐλάσσονες τούτων
[7, 9]   σὺν κακῷ μεγάλῳ οἱ νικῶντες  ἀπαλλάσσονται·   περὶ δὲ τῶν ἑσσουμένων οὐδὲ
[7, 11]   οὐκ ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ μάλα  στρατεύσονται   ἐπὶ τὴν ἡμετέρην, εἰ χρὴ
[7, 102]   τῇ Ἑλλάδι, αὖτις δὲ ὡς  ἀντιώσονταί   τοι ἐς μάχην καὶ ἢν
[7, 9]   καὶ λειότατον, ἐς τοῦτο κατιόντες  μάχονται,   ὥστε σὺν κακῷ μεγάλῳ οἱ
[7, 13]   ἐκεῖνα ποιέειν οὐδένα χρόνον μευ  ἀπέχονται.   ἀκούσαντι μέντοι μοι τῆς Ἀρταβάνου
[7, 85]   πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι  ἔρχονται   ἐς πόλεμον. δὲ μάχη
[7, 236]   μάχην, οὐδὲν τὸ παρεὸν τρῶμα  ἀκεῦνται”   ~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀχαίμενες, εὖ
[7, 23]   ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι  ἀποδείκνυνται   καὶ δὴ καὶ ἐν ἐκείνῳ.
[7, 191]   ναυτικοῦ στρατοῦ μή σφι κεκακωμένοισι  ἐπιθέωνται   οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ
[7, 85]   χάλκεα οὔτε σιδήρεα ἔξω ἐγχειριδίων,  χρέωνται   δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων·
[7, 197]   δὲ προϊόντος ὀπίσω κατελθόντες ἢν  ἁλίσκωνται   ἐστέλλοντο ἐς τὸ πρυτανήιον· ὡς
[7, 220]   αὐτός σφεας ἀπέπεμψε Λεωνίδης, μὴ  ἀπόλωνται   κηδόμενος· αὐτῷ δὲ καὶ Σπαρτιητέων
[7, 206]   καὶ οὗτοι μηδίσωσι, ἢν αὐτοὺς  πυνθάνωνται   ὑπερβαλλομένους· μετὰ δέ, Κάρνεια γάρ
[7, 163]   περὶ τοῖσι Ἕλλησι μὴ οὐ  δύνωνται   τὸν βάρβαρον ὑπερβαλέσθαι, δεινὸν δὲ
[7, 51]   γίνεσθαι. γὰρ σφέας, ἢν  ἕπωνται,   δεῖ ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους τὴν
[7, 206]   τούτους ὁρῶντες οἱ ἄλλοι σύμμαχοι  στρατεύωνται   μηδὲ καὶ οὗτοι μηδίσωσι, ἢν
[7, 148]   ἐς τὴν Εὐρώπην, οἱ δὲ  συνωμόται   Ἑλλήνων ἐπὶ τῷ Πέρσῃ μετὰ
[7, 55]   ὑστεραίῃ πρῶτοι μὲν οἵ τε  ἱππόται   καὶ οἱ τὰς λόγχας κάτω
[7, 55]   καὶ οἱ αἰχμοφόροι καὶ οἱ  ἱππόται   οἱ χίλιοι, ἐπὶ δὲ τούτοισι
[7, 40]   οὗτοι βασιλέι. (προηγεῦντο μὲν δὴ  ἱππόται   χίλιοι, ἐκ Περσέων πάντων ἀπολελεγμένοι·
[7, 228]   ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας οἴχεσθαι,  ἐπιγέγραπται   γράμματα λέγοντα τάδε. μυριάσιν ποτὲ
[7, 228]   (ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι πᾶσι  ἐπιγέγραπται,   τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ.
[7, 161]   παρεχόμενοι, μοῦνοι δὲ ἐόντες οὐ  μετανάσται   Ἑλλήνων· τῶν καὶ Ὅμηρος
[7, 49]   σευ τοῦτο τὸ ναυτικὸν φερέγγυος  ἔσται   διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι οὐκὶ
[7, 16]   οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη μαθητέον  ἔσται.   εἰ γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε
[7, 8]   ὑπολείπεσθαι, τὸ ἡμῖν οἷόν τε  ἔσται   ἐλθεῖν ἐς μάχην, τούτων τῶν
[7, 46]   τοσούτων οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν ἔτος  περιέσται”   δὲ ἀμείβετο λέγων ἕτερα
[7, 199]   ἐς θάλασσαν, κατ᾽ Τρηχὶς  πεπόλισται·   δισχίλιά τε γὰρ καὶ δισμύρια
[7, 59]   ἐν τῷ Σάλη τε Σαμοθρηικίη  πεπόλισται   πόλις καὶ Ζώνη, τελευτᾷ δὲ
[7, 108]   τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα, τῶν ἐσχάτη  πεπόλισται   πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ οὔνομα
[7, 100]   ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον οἱ  γραμματισταί,   ἕως ἐξ ἐσχάτων ἐς ἔσχατα
[7, 21]   ποταμοῦ τὸ πρὸς μεσαμβρίης ἤλασαν.  ~αὗται   αἱ πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ ἕτεραι
[7, 23]   Ἀκρόθῳον Θύσσος Κλεωναί. ~πόλιες μὲν  αὗται   αἳ τὸν Ἄθων νέμονται, ὤρυσσον
[7, 123]   Σκιώνης καὶ Μένδης καὶ Σάνης·  αὗται   γὰρ εἰσὶ αἱ τὴν νῦν
[7, 16]   σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι  αὗται   μάλιστα ἐώθασι αἱ ὄψιες τῶν
[7, 144]   δὲ οὕτω τῇ Ἑλλάδι ἐγένοντο.  αὗταί   τε δὴ αἱ νέες τοῖσι
[7, 185]   ἐθνέων τριήκοντα μυριάδας δοκέω γενέσθαι.  (αὗται   ὦν αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι
[7, 10]   γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι θέλει,  βεβούλευται   μὲν οὐδὲν ἧσσον εὖ, ἕσσωται
[7, 10]   ἧσσον δὲ οὐδέν οἱ κακῶς  βεβούλευται.   (ὁρᾷς τὰ ὑπερέχοντα ζῷα ὡς
[7, 237]   ἔλπεται εἶναι ἐμοί, γνώμῃ μέντοι  ἑσσοῦται   ὑπὸ σεῦ. (οὐ γὰρ δὴ
[7, 176]   καλέουσι οἱ ἐπιχώριοι, καὶ βωμὸς  ἵδρυται   Ἡρακλέος ἐπ᾽ αὐτοῖσι. ἐδέδμητο δὲ
[7, 200]   τῷ Δήμητρός τε ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος  ἵδρυται   καὶ ἕδραι εἰσὶ Ἀμφικτύοσι καὶ
[7, 140]   δ᾽ ἀκροτάτοις ὀρόφοισι αἷμα μέλαν  κέχυται,   προϊδὸν κακότητος ἀνάγκας. ἀλλ᾽ ἴτον
[7, 132]   Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ  Φθιῶται   καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι
[7, 95]   δὲ Ἴωνος τοῦ Ξούθου Ἴωνες.  ~νησιῶται   δὲ ἑπτακαίδεκα παρείχοντο νέας, ὡπλισμένοι
[7, 108]   γάρ, ὡς καὶ πρότερόν μοι  δεδήλωται,   μέχρι Θεσσαλίης πᾶσα καὶ
[7, 17]   δεῖ ἀνηκουστέοντα παθεῖν, αὐτῷ ἐκείνῳ  δεδήλωται”   ~ταῦτά τε ἐδόκεε Ἀρτάβανος τὸ
[7, 130]   ἀλλ᾽ ἥδε αὐτή· ὄρεσι γὰρ  περιεστεφάνωται   πᾶσα Θεσσαλίη” Ξέρξην δὲ λέγεται
[7, 188]   Σηπιάδος ἀκτῆς, αἱ μὲν δὴ  πρῶται   τῶν νεῶν ὅρμεον πρὸς γῇ,
[7, 10]   βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον εὖ,  ἕσσωται   δὲ ὑπὸ τῆς τύχης τὸ
[7, 77]   τάξιν διεξιὼν γένωμαι, τότε σημανέω.  Μιλύαι   δὲ αἰχμάς τε βραχέας εἶχον
[7, 78]   ἀσπίδας δὲ καὶ αἰχμὰς σμικράς·  λόγχαι   δὲ ἐπῆσαν μεγάλαι. Τιβαρηνοὶ δὲ
[7, 81]   ἑκατοντάρχας δὲ καὶ δεκάρχας οἱ  μυριάρχαι.   τελέων δὲ καὶ ἐθνέων ἦσαν
[7, 117]   ἐξενεῖκαί τε αὐτὸν κάλλιστα καὶ  θάψαι·   ἐτυμβοχόεε δὲ πᾶσα στρατιή.
[7, 16]   Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν ὦν, ἐπειδὴ  τέτραψαι   ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς τοι
[7, 16]   καὶ οὐκ οἶά τε αὐτὸ  παρατρέψαι,   ἀλλ᾽ ἤδη δεῖ ἐμὲ ἐν
[7, 13]   νεότης ἐπέζεσε, ὥστε ἀεικέστερα  ἀπορρῖψαι   ἔπεα ἐς ἄνδρα πρεσβύτερον
[7, 148]   πειρήσονται παραλαμβάνοντες ἐπὶ τὸν Πέρσην,  πέμψαι   θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν
[7, 220]   βουλόμενον κλέος καταθέσθαι μούνων Σπαρτιητέων,  ἀποπέμψαι   τοὺς συμμάχους μᾶλλον γνώμῃ
[7, 103]   φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν ἀναγκαζόμενοι  μάστιγι   ἐς πλεῦνας ἐλάσσονες ἐόντες· ἀνειμένοι
[7, 35]   τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευσε τριηκοσίας ἐπικέσθαι  μάστιγι   πληγὰς καὶ κατεῖναι ἐς τὸ
[7, 126]   τοῖσι λέουσι ἐστὶ τε  δι᾽   Ἀβδήρων ῥέων ποταμὸς Νέστος καὶ
[7, 203]   σφέας οἱ Ἕλληνες ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες  δι᾽   ἀγγέλων ὡς αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν
[7, 126]   ῥέων ποταμὸς Νέστος καὶ  δι᾽   Ἀκαρνανίης ῥέων Ἀχελῷος· οὔτε γὰρ
[7, 213]   Ἀθηνάδης οὗτος ἀπέκτεινε μὲν Ἐπιάλτεα  δι᾽   ἄλλην αἰτίην, τὴν ἐγὼ ἐν
[7, 198]   ἐστὶ ἀναφανῆναι. ἀπὸ δὲ τούτου  δι᾽   ἄλλων εἴκοσι σταδίων ἄλλος ποταμός
[7, 154]   (μετὰ δὲ οὐ πολλὸν χρόνον  δι᾽   ἀρετὴν ἀπεδέχθη πάσης τῆς ἵππου
[7, 181]   περ ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν νεῶν,  δι᾽   ἀρετὴν τὴν ἐκείνου περιποιῆσαί μιν
[7, 26]   Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ,  δι᾽   αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐς Κελαινάς,
[7, 129]   τῶν περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην ὀνομαζόμενοι  δι᾽   ἑνὸς αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ
[7, 173]   δὲ συνελέχθη στρατός, ἔπλεε  δι᾽   Εὐρίπου· ἀπικόμενος δὲ τῆς Ἀχαιίης
[7, 175]   τῆς ἑωυτῶν· (τὴν δὲ ἀτραπόν,  δι᾽   ἣλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν
[7, 210]   ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ συμβολὴ  δι᾽   ἡμέρης. ~ἐπείτε δὲ οἱ Μῆδοι
[7, 141]   δεύτερα τάδε. (οὐ δύναται Παλλὰς  Δί᾽   Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι λισσομένη πολλοῖσι λόγοις
[7, 128]   αὐτῶν αὐλῶνα στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι  δι᾽   οὗ ῥέει Πηνειός, ἀκούων
[7, 129]   φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα  δι᾽   οὗ ῥέει Πηνειός, οἰκότα
[7, 10]   φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ βροντήν,  δι᾽   ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ
[7, 130]   τοῦ αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ παρατρέψαντα  δι᾽   ὧν νῦν ῥέει ῥεέθρων, ὥστε
[7, 110]   ἀπέργων παρεξήιε· ἔθνεα δὲ Θρηίκων  δι᾽   ὧν τῆς χώρης ὁδὸν ἐποιέετο
[7, 43]   ἐκείνων ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ τῇ  Ἰλιάδι   ἔθυσε βοῦς χιλίας, χοὰς δὲ
[7, 137]   εἷλε Ἁλιέας τοὺς ἐκ Τίρυνθος  ὁλκάδι   καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν, δῆλον ὦν
[7, 138]   οὔτε νεῶν ἐουσέων ἐν τῇ  Ἑλλάδι   ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα,
[7, 102]   δέξονται λόγους δουλοσύνην φέροντας τῇ  Ἑλλάδι,   αὖτις δὲ ὡς ἀντιώσονταί τοι
[7, 144]   ἐς δέον δὲ οὕτω τῇ  Ἑλλάδι   ἐγένοντο. αὗταί τε δὴ αἱ
[7, 169]   σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ  Ἑλλάδι.   (ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο
[7, 159]   εἰ μὲν βούλεαι βοηθέειν τῇ  Ἑλλάδι,   ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων· εἰ
[7, 145]   τε Κέρκυραν κελεύσοντας βοηθέειν τῇ  Ἑλλάδι   καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες
[7, 162]   ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες τῇ  Ἑλλάδι   ὅτι ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ
[7, 102]   ὕστερον ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται, τῇ  Ἑλλάδι   πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφος
[7, 178]   μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι τῇ  Ἑλλάδι   συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ δεξάμενοι τὸ
[7, 7]   ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ, Δαρείου δὲ  παιδί.   Ἀχαιμένεα μέν νυν ἐπιτροπεύοντα Αἰγύπτου
[7, 189]   εἶναι, ναυλοχέοντες τῆς Εὐβοίης ἐν  Χαλκίδι   ὡς ἔμαθον αὐξόμενον τὸν χειμῶνα
[7, 141]   ἐξιλάσασθαι λισσομένη πολλοῖσι λόγοις καὶ  μήτιδι   πυκνῇ. σοὶ δὲ τόδ᾽ αὖτις
[7, 139]   φαίνεται εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω.  (εἰ   Ἀθηναῖοι καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον
[7, 226]   ἀγαθὰ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι,  εἰ   ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον
[7, 49]   δὲ οὕτω ἂν εἴη ἄριστος,  εἰ   βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι, πᾶν ἐπιλεγόμενος
[7, 135]   ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή.  εἰ   γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο, οὐκ ἂν
[7, 50]   φοβέο μήτε πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεο.  εἰ   γὰρ δὴ βούλοιο ἐπὶ τῷ
[7, 16]   ἐπιφοιτήσει, τοῦτο ἤδη μαθητέον ἔσται.  εἰ   γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως,
[7, 10]   βουλεύεσθαι κέρδος μέγιστον εὑρίσκω ἐόν·  εἰ   γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι θέλει,
[7, 103]   ἀντιτάσσεσθαι κατὰ νόμους τοὺς ὑμετέρους.  (εἰ   γὰρ κείνων ἕκαστος δέκα ἀνδρῶν
[7, 48]   ἐκείνων, καὶ συναμφότερα ταῦτα;  εἰ   γάρ τοι ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα
[7, 159]   Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων·  εἰ   δ᾽ ἄρα μὴ δικαιοῖς ἄρχεσθαι,
[7, 236]   φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι.  (εἰ   δ᾽ ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι,
[7, 104]   τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι.  εἰ   δὲ ἀναγκαίη εἴη μέγας
[7, 9]   θράσεος ἀνήκει τὰ Ἑλλήνων πρήγματα·  εἰ   δὲ ἄρα ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ
[7, 16]   τὸ κάρτα εἴχομεν μετὰ χεῖρας.  (εἰ   δὲ ἄρα μή ἐστι τοῦτο
[7, 236]   πεζὸς τῷ ναυτικῷ ὁμοῦ πορευόμενος·  εἰ   δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ ἔσεαι
[7, 16]   εἶναι, τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον.  εἰ   δὲ ἐμὲ μὲν ἐν οὐδενὶ
[7, 50]   χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ μηδὲν παθεῖν.  (εἰ   δὲ ἐρίξων πρὸς πᾶν τὸ
[7, 149]   ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς Ἀργείων χώρης,  εἰ   δὲ μή, περιέψεσθαι ὡς πολεμίους.
[7, 9]   καὶ παντὶ μᾶλλον μάχῃσι·  εἰ   δὲ πάντως ἔδεε πολεμέειν πρὸς
[7, 10]   σφι καὶ σύ, ἢν ἀπονοστήσῃς.  (εἰ   δὲ ταῦτα μὲν ὑποδύνειν οὐκ
[7, 16]   ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι.  (εἰ   δέ τοι οὕτω δεδόκηται γίνεσθαι
[7, 103]   λόγος παρὰ σέο λεγόμενος·  εἰ   δὲ τοιοῦτοί τε ἐόντες καὶ
[7, 160]   ἡγέοισθε, τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐγώ.  εἰ   δὲ ὑμῖν ἡδονὴ τοῦ κατὰ
[7, 10]   τοῦ ἑτέρου κακὸς εἶναι. (ἀλλ᾽  εἰ   δὴ δεῖ γε πάντως ἐπὶ
[7, 135]   ἀποβλέποντες. οὕτω δὲ καὶ ὑμεῖς  εἰ   δοίητε ὑμέας αὐτοὺς βασιλέι, δεδόξωσθε
[7, 101]   (νῦν ὦν μοι τόδε φράσον,  εἰ   Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι.
[7, 10]   γε Ἱστιαῖος Μιλήτου τύραννος  εἰ   ἐπέσπετο τῶν ἄλλων τυράννων τῇ
[7, 143]   τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι, λέγων τοιάδε·  εἰ   ἐς Ἀθηναίους εἶχε τὸ ἔπος
[7, 130]   ~οἱ δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω  εἰ   ἔστι ἄλλη ἔξοδος ἐς θάλασσαν
[7, 135]   ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽  εἰ   ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή.
[7, 21]   ἤλασαν. ~αὗται αἱ πᾶσαι οὐδ᾽  εἰ   ἕτεραι πρὸς ταύτῃσι προσγενόμεναι στρατηλασίαι
[7, 11]   τιμωρησάμενος Ἀθηναίους, εὖ ἐπιστάμενος ὅτι  εἰ   ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ
[7, 49]   δὲ πολεμίη τῇδέ τοι κατίσταται·  εἰ   θέλει τοι μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι,
[7, 120]   αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ ἂν Ἀβδηρίτῃσι,  εἰ   καὶ ἄριστον προείρητο ὅμοια τῷ
[7, 139]   ἂν τὴν ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο·  (εἰ   καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ἦσαν
[7, 15]   δὲ ὧδ᾽ ἂν γινόμενα ταῦτα,  εἰ   λάβοις τὴν ἐμὴν σκευὴν πᾶσαν
[7, 147]   λόγον τόνδε ταῦτα ἐνετέλλετο, ὡς  εἰ   μὲν ἀπώλοντο οἱ κατάσκοποι, οὔτ᾽
[7, 159]   τὴν ἡγεμονίην τοι παραδώσομεν, ἀλλ᾽  εἰ   μὲν βούλεαι βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι,
[7, 235]   ~ὃ δ᾽ ἀμείβετο βασιλεῦ,  εἰ   μὲν δὴ συμβουλεύεαί μοι προθύμως,
[7, 189]   ὡς καὶ πρότερον περὶ Ἄθων.  (εἰ   μέν νυν διὰ ταῦτα τοῖσι
[7, 229]   διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι.  (εἰ   μέν νυν μοῦνον Ἀριστόδημον
[7, 152]   οὐδεμίαν νομίζειν πόλιν Ἄργεος φιλιωτέρην.  ~εἰ   μέν νυν Ξέρξης τε ἀπέπεμψε
[7, 6]   σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε τῶν χρησμῶν·  εἰ   μέν τι ἐνέοι σφάλμα φέρον
[7, 54]   κατῆκε ἐς τὸ πέλαγος, οὔτε  εἰ   μετεμέλησέ οἱ τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι
[7, 10]   σέ γε ἐν τῇ Λακεδαιμονίων,  εἰ   μὴ ἄρα καὶ πρότερον κατ᾽
[7, 107]   Ξέρξης ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν  εἰ   μὴ Βόγην μοῦνον τὸν ἐξ
[7, 135]   οὔτ᾽ εἰ ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽  εἰ   μή. εἰ γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο,
[7, 10]   δὲ τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι ἀγαθά,  εἰ   μὴ παραυτίκα δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽
[7, 172]   καὶ ὑμέας στρατιὴν πολλήν, ὡς,  εἰ   μὴ πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας ὁμολογήσειν
[7, 237]   ἄριστά οἱ δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο,  εἰ   μὴ πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι
[7, 165]   Γέλων ἐβοήθησε ἂν τοῖσι Ἕλλησι,  εἰ   μὴ ὑπὸ Θήρωνος τοῦ Αἰνησιδήμου
[7, 196]   ἐστι Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε  εἰ   μὴ φλαύρως. ~ἐς Ἄλον δὲ
[7, 152]   λέγουσι· (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο ὅτι  εἰ   πάντες ἄνθρωποι τὰ οἰκήια κακὰ
[7, 101]   γάρ, ὡς ἐγὼ δοκέω, οὐδ᾽  εἰ   πάντες Ἕλληνες καὶ οἱ λοιποὶ
[7, 9]   γὰρ δεινὸν ἂν εἴη πρῆγμα,  εἰ   Σάκας μὲν καὶ Ἰνδοὺς καὶ
[7, 10]   ἄλκιμοι, πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι,  εἰ   στρατιήν γε τοσαύτην σὺν Δάτι
[7, 145]   τε γένοιτο τὸ Ἑλληνικὸν καὶ  εἰ   συγκύψαντες τὠυτὸ πρήσσοιεν πάντες, ὡς
[7, 161]   Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι,  εἰ   Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς
[7, 214]   Μηλιεὺς ταύτην τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης,  εἰ   τῇ χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς εἴη·
[7, 235]   σοί ἐστι φράζειν τὸ ἄριστον·  εἰ   τῆς ναυτικῆς στρατιῆς νέας τριηκοσίας
[7, 162]   τῆς ἑωυτοῦ συμμαχίης εἴκαζε ὡς  εἰ   τὸ ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ
[7, 5]   δοῦναι δίκην τῶν ἐποίησαν. ἀλλ᾽  εἰ   τὸ μὲν νῦν ταῦτα πρήσσοις
[7, 103]   πρὸς ἄνδρας δέκα μάχεσθαι; καίτοι  εἰ   τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν ἐστι
[7, 50]   πρήγματα ἐς δυνάμιος προκεχώρηκε.  εἰ   τοίνυν ἐκεῖνοι οἱ πρὸ ἐμεῦ
[7, 139]   οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι.  εἰ   τοίνυν κατὰ τὴν θάλασσαν μηδεὶς
[7, 128]   τοὺς κατηγεμόνας τῆς ὁδοῦ εἴρετο  εἰ   τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα ἑτέρῃ
[7, 160]   τι ὑπείξομεν τοῦ ἀρχαίου λόγου·  εἰ   τοῦ μὲν πεζοῦ ὑμεῖς ἡγέοισθε,
[7, 209]   τὰς κεφαλὰς κοσμέονται. (ἐπίστασο δέ,  εἰ   τούτους γε καὶ τὸ ὑπομένον
[7, 8]   ἐν αὐτοῖσι τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος·  εἰ   τούτους τε καὶ τοὺς τούτοισι
[7, 46]   εἴη πᾶς ἀνθρώπινος βίος,  εἰ   τούτων γε ἐόντων τοσούτων οὐδεὶς
[7, 54]   οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι οὔτε  εἰ   τῷ ἡλίῳ ἀνατιθεὶς κατῆκε ἐς
[7, 104]   ἐπικρατέειν ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ  εἰ   φαίνομαι ταῦτα λέγων φλυηρέειν, τἆλλα
[7, 187]   μυριάσι τοσαύτῃσι. (εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος,  εἰ   χοίνικα πυρῶν ἕκαστος τῆς ἡμέρης
[7, 11]   μάλα στρατεύσονται ἐπὶ τὴν ἡμετέρην,  εἰ   χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ
[7, 15]   νῦν δὲ καὶ διαπειλῆσαν οἴχεται.  (εἰ   ὦν θεός ἐστι ἐπιπέμπων
[7, 229]   ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον,  εἴ   γε μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν
[7, 145]   καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους, φρονήσαντες  εἴ   κως ἕν τε γένοιτο τὸ
[7, 10]   βούλευμα· δὲ βουλευσάμενος αἰσχρῶς,  εἴ   οἱ τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα
[7, 143]   ἀντὶ τοῦ θείη Σαλαμίς”  εἴ   πέρ γε ἔμελλον οἱ οἰκήτορες
[7, 16]   οὐ καὶ ἐν τῇ ἐμῇ,  εἴ   πέρ γε καὶ ἄλλως ἐθέλει
[7, 169]   ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρώτων  εἴ   σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ
[7, 151]   ἀγγέλους εἰρωτᾶν Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω  εἴ   σφι ἔτι ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν
[7, 83]   οἱ Πέρσαι οὗτοι ἐπὶ τοῦδε·  εἴ   τις αὐτῶν ἐξέλιπε τὸν ἀριθμὸν
[7, 134]   συλλεγομένης καὶ κήρυγμα τοιόνδε ποιευμένων,  εἴ   τις βούλοιτο Λακεδαιμονίων πρὸ τῆς
[7, 47]   χερσί, φράσον δέ μοι τόδε·  εἴ   τοι ὄψις τοῦ ἐνυπνίου
[7, 8]   Ἀστυάγεα· ἀλλὰ θεός τε οὕτω  ἄγει   καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι
[7, 51]   καὶ οὐ νομάδας στρατευόμεθα ἄνδρας”  ~λέγει   Ἀρτάβανος μετὰ ταῦτα βασιλεῦ,
[7, 150]   Ἀργεῖοι, βασιλεὺς Ξέρξης τάδε ὑμῖν  λέγει.   ἡμεῖς νομίζομεν Πέρσην εἶναι ἀπ᾽
[7, 237]   καὶ ποιήσω ταῦτα. Δημάρητος δὲ  λέγει   μὲν τὰ ἄριστα ἔλπεται εἶναι
[7, 236]   οὗτος καὶ αἱ πόλιες προσχωρήσουσι”  ~λέγει   μετὰ τοῦτον Ἀχαιμένης, ἀδελφεός τε
[7, 18]   ἐνυπνίου διεξῆλθε ἀπηγεόμενος, δεύτερά οἱ  λέγει   τάδε. (ἐγὼ μέν, βασιλεῦ,
[7, 104]   πολλὰ φλυηρέεις” ~πρὸς ταῦτα Δημάρητος  λέγει   βασιλεῦ, ἀρχῆθεν ἠπιστάμην ὅτι
[7, 216]   αὕτη κατὰ ῥάχιν τοῦ ὄρεος,  λήγει   δὲ κατά τε Ἀλπηνὸν πόλιν,
[7, 104]   γῶν τὰ ἂν ἐκεῖνος ἀνώγῃ·  ἀνώγει   δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν
[7, 51]   γὰρ σφέας, ἢν ἕπωνται,  δεῖ   ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους τὴν μητρόπολιν,
[7, 17]   χρεὸν γενέσθαι. Ξέρξην δὲ τὰ  δεῖ   ἀνηκουστέοντα παθεῖν, αὐτῷ ἐκείνῳ δεδήλωται”
[7, 172]   ἄλλης Ἑλλάδος μούνους πρὸ ὑμέων  δεῖ   ἀπολέσθαι. (βοηθέειν δὲ οὐ βουλόμενοι
[7, 10]   κακὸς εἶναι. (ἀλλ᾽ εἰ δὴ  δεῖ   γε πάντως ἐπὶ τοὺς ἄνδρας
[7, 49]   νέας. καίτοι οὐκὶ ἕνα αὐτὸν  δεῖ   εἶναι τὸν λιμένα, ἀλλὰ παρὰ
[7, 16]   τε αὐτὸ παρατρέψαι, ἀλλ᾽ ἤδη  δεῖ   ἐμὲ ἐν κοίτῃ σῇ κατυπνῶσαι,
[7, 185]   παντὶ τῷ ἐξηριθμημένῳ· δόκησιν δὲ  δεῖ   λέγειν. νέας μέν νυν οἱ
[7, 2]   μεγάλη περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς  δεῖ   μιν ἀποδέξαντα βασιλέα κατὰ τὸν
[7, 8]   τὸν χρόνον ἐς τὸν ἥκειν  δεῖ,   προθύμως πάντα τινὰ ὑμέων χρήσει
[7, 142]   ταῦτα ἐλάμβανον, ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα  δεῖ   σφεας ἑσσωθῆναι ναυμαχίην παρασκευασαμένους. ~ἦν
[7, 10]   τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ  δεῖ   τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ
[7, 172]   οἱ ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες,  δεῖ   φυλάσσεσθαι τὴν ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν,
[7, 168]   μὲν οὕτω εὐπρόσωπα· ἐπεὶ δὲ  ἔδει   βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες ἐπλήρωσαν νέας
[7, 39]   σῶμα, ὑπεναντία δὲ τούτοισι ἀκούσας  ἀνοιδέει.   (ὅτε μέν νυν χρηστὰ ποιήσας
[7, 129]   κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους εἶναι  ποιέει.   τὸ δὲ παλαιὸν λέγεται, οὐκ
[7, 10]   οὐ παρεόντι κατηγορέων, δὲ  ἀδικέει   ἀναπειθόμενος πρὶν ἀτρεκέως ἐκμάθῃ·
[7, 10]   ἀδικεόμενος. μὲν γὰρ διαβάλλων  ἀδικέει   οὐ παρεόντι κατηγορέων, δὲ
[7, 39]   ἐν τοῖσι ὠσὶ τῶν ἀνθρώπων  οἰκέει   θυμός, ὃς χρηστὰ μὲν
[7, 10]   ἐπὶ σεωυτοῦ προαγόρευε τά τοι  δοκέει   εἶναι ἄριστα. (τὸ γὰρ εὖ
[7, 168]   ἂν καὶ ἐγένετο, ὡς ἐμοὶ  δοκέει.   (πρὸς δὲ τοὺς Ἕλληνάς σφι
[7, 147]   ἐσβλέποντες ἐς τὸν βασιλέα ὁκότε  παραγγελέει.   (ὁ δὲ Ξέρξης εἴρετο αὐτοὺς
[7, 10]   τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ βέλεα·  φιλέει   γὰρ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα
[7, 9]   ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης πάντα ἀνθρώποισι  φιλέει   γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα ἐπιλεήνας
[7, 50]   βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν  φιλέει   γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ
[7, 160]   ξεῖνε Σπαρτιῆτα, ὀνείδεα κατιόντα ἀνθρώπῳ  φιλέει   ἐπανάγειν τὸν θυμόν· σὺ μέντοι
[7, 209]   ἔθνος ἀνθρώπων τὸ σὲ βασιλεῦ  ὑπομενέει   χεῖρας ἀνταειρόμενον· νῦν γὰρ πρὸς
[7, 237]   πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι  φθονέει   καὶ ἔστι δυσμενὴς τῇ σιγῇ,
[7, 236]   σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς  φθονέει   τοι εὖ πρήσσοντι καὶ
[7, 237]   κεῖνό γε ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ  εὐνοέει   τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε
[7, 124]   Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων ἀρξάμενος  ῥέει   διὰ Μυγδονίης χώρης καὶ ἐξιεῖ
[7, 128]   στεινὸν πυνθανόμενος εἶναι δι᾽ οὗ  ῥέει   Πηνειός, ἀκούων τε ταύτῃ
[7, 129]   ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽ οὗ  ῥέει   Πηνειός, οἰκότα λέγοντες· ὅστις
[7, 199]   δὲ τῆς διασφάγος Ἀσωπὸς ποταμὸς  ῥέει   παρὰ τὴν ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος.
[7, 59]   πεδίον μέγα, διὰ δὲ αὐτοῦ  ῥέει   ποταμὸς μέγας Ἕβρος· ἐν τῷ
[7, 130]   καὶ παρατρέψαντα δι᾽ ὧν νῦν  ῥέει   ῥεέθρων, ὥστε Θεσσαλίην πᾶσαν ἔξω
[7, 108]   σφέων τοῦ μέσου Λίσος ποταμὸς  διαρρέει,   ὃς τότε οὐκ ἀντέσχε τὸ
[7, 80]   ἐν τῇσι τοὺς ἀνασπάστους καλεομένους  κατοικίζει   βασιλεύς, ἀγχοτάτω τῶν Μηδικῶν εἶχον
[7, 129]   Πηνειός, οἰκότα λέγοντες· ὅστις γὰρ  νομίζει   Ποσειδέωνα τὴν γῆν σείειν καὶ
[7, 10]   τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν  κνίζει·   ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήματα
[7, 123]   ἐπὶ τὸν Ἄξιον ποταμόν, ὃς  οὐρίζει   χώρην τὴν Μυγδονίην τε καὶ
[7, 16]   τῶν ὀνειράτων, τά τις ἡμέρης  φροντίζει.   ἡμεῖς δὲ τὰς πρὸ τοῦ
[7, 117]   παρὰ Ξέρξῃ καὶ γένος Ἀχαιμενίδην,  μεγάθεΐ   τε μέγιστον ἐόντα Περσέων (ἀπὸ
[7, 128]   τε Ὄλυμπον καὶ τὴν Ὄσσαν,  μεγάθεΐ   τε ὑπερμήκεα ἐόντα, διὰ μέσου
[7, 211]   τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον  πλήθεϊ   ἀναριθμήτους τῶν Περσέων· ἔπιπτον δὲ
[7, 177]   προσκεψάμενοι καὶ ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε  πλήθεϊ   ἕξουσι χρᾶσθαι οἱ βάρβαροι οὔτε
[7, 223]   συμμίσγοντες ἔξω τῶν στεινῶν ἔπιπτον  πλήθεϊ   πολλοὶ τῶν βαρβάρων· ὄπισθε γὰρ
[7, 103]   δοκέω δὲ ἔγωγε καὶ ἀνισωθέντας  πλήθεϊ   χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας Πέρσῃσι μούνοισι
[7, 211]   οἱ Ἕλληνες, καὶ οὐκ ἔχοντες  πλήθεϊ   χρήσασθαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐμάχοντο ἀξίως
[7, 35]   πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης τοι δίκην  ἐπιτιθεῖ   τήνδε, ὅτι μιν ἠδίκησας οὐδὲν
[7, 30]   ἐπιτελέα ποιήσας ἐπορεύετο τὸ πρόσω  αἰεὶ.   Ἄναυα δὲ καλεομένην Φρυγῶν πόλιν
[7, 108]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, τοὺς δὲ  αἰεὶ   γινομένους ἐμποδὼν συστρατεύεσθαι ἠνάγκαζε· ἐδεδούλωτο
[7, 106]   δῶρα πέμπεται παρὰ τοῦ βασιλεύοντος  αἰεὶ   ἐν Πέρσῃσι. ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων
[7, 23]   ὤρυσσον, ἕτεροι δὲ παρεδίδοσαν τὸν  αἰεὶ   ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι
[7, 111]   ἀλλὰ διατελεῦσι τὸ μέχρι ἐμεῦ  αἰεὶ   ἐόντες ἐλεύθεροι μοῦνοι Θρηίκων· οἰκέουσί
[7, 50]   γὰρ δὴ βούλοιο ἐπὶ τῷ  αἰεὶ   ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ πᾶν ὁμοίως
[7, 223]   ἔχοντες μάστιγας ἐρράπιζον πάντα ἄνδρα,  αἰεὶ   ἐς τὸ πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ
[7, 16]   τὴν ψυχὴν πλέον τι δίζησθαι  αἰεὶ   ἔχειν τοῦ παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων
[7, 10]   ὡς ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα  αἰεὶ   καὶ δένδρεα τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει
[7, 23]   προβαίνοντος δὲ τοῦ ἔργου συνῆγον  αἰεί·   κάτω τε δὴ ἐγίνετο καὶ
[7, 49]   ἂν προβαίνῃς ἑκαστέρω, τὸ πρόσω  αἰεὶ   κλεπτόμενος· εὐπρηξίης δὲ οὐκ ἔστι
[7, 102]   ἁλώσεται, τῇ Ἑλλάδι πενίη μὲν  αἰεί   κοτε σύντροφος ἐστί, ἀρετὴ δὲ
[7, 128]   νέα, ἐς τήν περ ἐσέβαινε  αἰεὶ   ὅκως τι ἐθέλοι τοιοῦτο ποιῆσαι,
[7, 104]   ἐκεῖνος ἀνώγῃ· ἀνώγει δὲ τὠυτὸ  αἰεί,   οὐκ ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος
[7, 210]   μὲν δὴ παρεξῆκε ἡμέρας, ἐλπίζων  αἰεί   σφεας ἀποδρήσεσθαι· πέμπτῃ δέ, ὡς
[7, 235]   θαλάσσης καταδεδυκέναι μᾶλλον ὑπερέχειν,  αἰεί   τι προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο
[7, 29]   αὐτὸς ἐκτήσαο, ἐπίστασό τε εἶναι  αἰεὶ   τοιοῦτος· οὐ γάρ τοι ταῦτα
[7, 198]   χῶρον ὄρεα ὑψηλὰ καὶ ἄβατα  περικληίει   πᾶσαν τὴν Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι
[7, 199]   ἐστί. τοῦ δὲ ὄρεος τὸ  περικληίει   τὴν γῆν τὴν Τρηχινίην ἐστὶ
[7, 129]   Πήλιον ὄρος καὶ Ὄσσα  ἀποκληίει   συμμίσγοντα τὰς ὑπωρείας ἀλλήλοισι, τὰ
[7, 124]   ῥέει διὰ Μυγδονίης χώρης καὶ  ἐξιεῖ   παρὰ τὸ ἕλος τὸ ἐπ᾽
[7, 147]   ὑπολαβὼν ἔφη οὐκῶν καὶ ἡμεῖς  ἐκεῖ   πλέομεν ἔνθα περ οὗτοι, τοῖσί
[7, 9]   δοκέω, οὐκ ἐς τοῦτο θράσεος  ἀνήκει   τὰ Ἑλλήνων πρήγματα· εἰ δὲ
[7, 16]   δὴ ἐς τοσοῦτό γε εὐηθείης  ἀνήκει   τοῦτο, τι δή κοτε
[7, 85]   ἤν τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽ ἑωυτὸν  ἕλκει·   οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι
[7, 18]   ὀφθαλμούς. καὶ ὃς ἀμβώσας μέγα  ἀναθρώσκει,   καὶ παριζόμενος Ξέρξῃ, ὡς τὴν
[7, 10]   εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι  θέλει,   βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον εὖ,
[7, 37]   καὶ εἴρετο τοὺς Μάγους τὸ  θέλει   προφαίνειν τὸ φάσμα. (οἱ δὲ
[7, 49]   πολεμίη τῇδέ τοι κατίσταται· εἰ  θέλει   τοι μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ
[7, 8]   αὐτὸς ἐν πᾶσι εἴπῃ τὰ  θέλει.   ὡς δὲ συνελέχθησαν, ἔλεξεν Ξέρξης
[7, 157]   τελευτὴ ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ  ἐθέλει   ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον,
[7, 50]   μεγάλα γὰρ πρήγματα μεγάλοισι κινδύνοισι  ἐθέλει   καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι ἐκείνοισι
[7, 162]   νόος τοῦ ῥήματος τὸ  ἐθέλει   λέγειν· δῆλα γὰρ ὡς ἐν
[7, 50]   πάντα καὶ ὀκνέουσι οὐ μάλα  ἐθέλει.   (ὁρᾷς τὰ Περσέων πρήγματα ἐς
[7, 16]   εἴ πέρ γε καὶ ἄλλως  ἐθέλει   φανῆναι. (οὐ γὰρ δὴ ἐς
[7, 140]   τι μέσσης λείπεται, ἀλλ᾽ ἄζηλα  πέλει·   κατὰ γάρ μιν ἐρείπει πῦρ
[7, 16]   φανῆναι δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι  ὀφείλει   ἔχοντι τὴν ἐσθῆτα οὐ
[7, 107]   ἠθέλησε, μὴ δειλίῃ δόξειε περιεῖναι  βασιλέι,   ἀλλὰ διεκαρτέρεε ἐς τὸ ἔσχατον.
[7, 174]   ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο  βασιλέι   ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι. ~οἱ δὲ
[7, 99]   τε τῶν συμμάχων γνώμας ἀρίστας  βασιλέι   ἀπεδέξατο. τῶν δὲ κατέλεξα πολίων
[7, 135]   ὑμεῖς εἰ δοίητε ὑμέας αὐτοὺς  βασιλέι,   δεδόξωσθε γὰρ πρὸς αὐτοῦ ἄνδρες
[7, 130]   Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς  βασιλέι,   δοκέων Ξέρξης ἀπὸ παντός
[7, 139]   θάλασσαν οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι  βασιλέι.   εἰ τοίνυν κατὰ τὴν θάλασσαν
[7, 136]   ὡς ἀνέβησαν ἐς Σοῦσα καὶ  βασιλέι   ἐς ὄψιν ἦλθον, πρῶτα μὲν
[7, 119]   πάντα. (ταῦτα μὲν αὐτῷ τε  βασιλέι   καὶ τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ᾽ ἐκείνου
[7, 210]   τεῳ καὶ οὐκ ἥκιστα αὐτῷ  βασιλέι,   ὅτι πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἶεν,
[7, 32]   καὶ ὕδωρ καὶ προερέοντας δεῖπνα  βασιλέι   παρασκευάζειν· πλὴν οὔτε ἐς Ἀθήνας
[7, 40]   διελέλειπτο, καὶ οὐ συνέμισγον οὗτοι  βασιλέι.   (προηγεῦντο μὲν δὴ ἱππόται χίλιοι,
[7, 10]   μὲν τῇ σὺ λέγεις ἀναβαίνῃ  βασιλέι   τὰ πρήγματα, κτεινέσθων οἱ ἐμοὶ
[7, 5]   τὰ ἥμερα, ἀρετήν τε ἄκρη,  βασιλέι   τε μούνῳ θνητῶν ἀξίη ἐκτῆσθαι.
[7, 233]   καὶ ὕδωρ ἐν πρώτοισι ἔδοσαν  βασιλέι,   ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης ἐχόμενοι ἐς
[7, 135]   (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε  βασιλέι   φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς
[7, 233]   εἶεν τοῦ τρώματος τοῦ γεγονότος  βασιλέι.   (ὥστε ταῦτα λέγοντες περιεγίνοντο· εἶχον
[7, 198]   κεῖται Δύρας, τὸν βοηθέοντα τῷ  Ἡρακλέι   καιομένῳ λόγος ἐστὶ ἀναφανῆναι. ἀπὸ
[7, 190]   χρημάτων τε πλῆθος ἄφθονον. ὥστε  Ἀμεινοκλέι   τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ Μάγνητι γηοχέοντι
[7, 144]   ἄλλην τινὰ οἰκίζειν. ~ἑτέρη τε  Θεμιστοκλέι   γνώμη ἔμπροσθε ταύτης ἐς καιρὸν
[7, 182]   ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις, φεύγουσα  ἐξοκέλλει   ἐς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Πηνειοῦ,
[7, 148]   τὸν θεὸν ἐπειρησομένους ὥς σφι  μέλλει   ἄριστον ποιέουσι γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ
[7, 157]   κου πυνθάνεαι, ὅτι Πέρσης ἀνὴρ  μέλλει,   ζεύξας τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἐπάγων
[7, 9]   ὥστε μάχεσθαι. (σοὶ δὲ δὴ  μέλλει   τίς βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι πόλεμον
[7, 140]   ἅρμα διώκων. (πολλὰ δὲ κἆλλ᾽  ἀπολεῖ   πυργώματα κοὐ τὸ σὸν οἶον,
[7, 39]   ὃς χρηστὰ μὲν ἀκούσας τέρψιος  ἐμπιπλεῖ   τὸ σῶμα, ὑπεναντία δὲ τούτοισι
[7, 120]   εἰρημένον ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε Ἀβδηρίτῃσι  πανδημεί,   αὐτοὺς καὶ γυναῖκας, ἐλθόντας ἐς
[7, 144]   τὸν βάρβαρον δέκεσθαι τῇσι νηυσὶ  πανδημεί,   τῷ θεῷ πειθομένους, ἅμα Ἑλλήνων
[7, 206]   τῇ Σπάρτῃ κατὰ τάχος βοηθέειν  πανδημεί.   (ὣς δὲ καὶ οἱ λοιποὶ
[7, 154]   ὑπὸ Σαβύλλου ἀνδρὸς Γελῴου, ἐνθαῦτα  ἀναλαμβάνει   τὴν μουναρχίην Ἱπποκράτης Κλεάνδρου ἐὼν
[7, 38]   παῖδες ἐόντες πέντε, καί σφεας  καταλαμβάνει   πάντας ἅμα σοὶ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 18]   ὁρμή, καὶ Ἕλληνας, ὡς οἶκε,  καταλαμβάνει   τις φθορὴ θεήλατος, ἐγὼ μὲν
[7, 58]   δὲ πορευόμενος πόλιος τῇ οὔνομα  τυγχάνει   ἐὸν Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων
[7, 26]   ἐλάσσονος Μαιάνδρου, τῷ οὔνομα  τυγχάνει   ἐὸν Καταρρήκτης, ὃς ἐξ αὐτῆς
[7, 38]   τυχεῖν, τὸ σοὶ μὲν ἐλαφρὸν  τυγχάνει   ἐὸν ὑπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ μέγα
[7, 109]   τῶν ἐν μιῇ λίμνη ἐοῦσα  τυγχάνει   ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ
[7, 141]   κευθμών τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος  Τριτογενεῖ   ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς μοῦνον
[7, 140]   κάρηνα. οὔτε γὰρ κεφαλὴ  μένει   ἔμπεδον οὔτε τὸ σῶμα, οὔτε
[7, 7]   ἐπὶ Δαρείου ἦν, ἐπιτράπει  Ἀχαιμένεϊ   ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ, Δαρείου δὲ
[7, 151]   τὸν Ξέρξεω εἴ σφι ἔτι  ἐμμένει   ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην
[7, 10]   γε τοσαύτην σὺν Δάτι καὶ  Ἀρταφρένεϊ   ἐλθοῦσαν ἐς τὴν Ἀττικὴν χώρην
[7, 96]   ἦσαν οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε  ἔθνεϊ   ἑκάστῳ ὅσαι περ πόλιες τοσοῦτοι
[7, 40]   ἐπὶ τοῦτον τὸν θρόνον ἀνθρώπων  ἐπιβαίνει.   τούτου δὲ ὄπισθε αὐτὸς Ξέρξης
[7, 216]   τῇ ἀτραπῷ τὠυτὸ κεῖται, Ἀνόπαια·  τείνει   δὲ Ἀνόπαια αὕτη κατὰ
[7, 157]   μὲν ποιεύμενος ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας  ἐλαύνει,   ἐν νόῳ δὲ ἔχων πᾶσαν
[7, 138]   μὲν εἶχε ὡς ἐπ᾽ Ἀθήνας  ἐλαύνει,   κατίετο δὲ ἐς πᾶσαν τὴν
[7, 157]   Πέρσης μάχῃ κρατήσας, ὡς οὐκὶ  ἥξει   παρὰ σέ γε, ἀλλὰ πρὸ
[7, 236]   πᾶς ναυτικὸς τῷ πεζῷ  ἀρήξει   καὶ πεζὸς τῷ ναυτικῷ
[7, 16]   τοι ἐν τῷ ὕπνῳ, ὥστε  δόξει   ἐμὲ ὁρῶν σὲ εἶναι, τῇ
[7, 7]   ποιήσας ἐπὶ Δαρείου ἦν,  ἐπιτράπει   Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ μὲν ἑωυτοῦ, Δαρείου
[7, 3]   τὸ γέρας ἔχειν πρὸ ἑωυτοῦ·  ἐπεί   γε καὶ ἐν Σπάρτῃ ἔφη
[7, 44]   ἐν δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς.  ~ἐπεὶ   δ᾽ ἐγένετο ἐν Ἀβύδῳ μέσῃ,
[7, 1]   Μοῦσαι Ἱστοριῶν ἑβδόμη ἐπιγραφομένη Πολύμνια  ~Ἐπεὶ   δὲ ἀγγελίη ἀπίκετο περὶ τῆς
[7, 128]   καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν πεζὸν στρατόν.  ἐπεὶ   δὲ ἀπίκετο καὶ ἐθεήσατο Ξέρξης
[7, 18]   μακαριστὸν εἶναι πρὸς πάντων ἀνθρώπων.  ἐπεὶ   δὲ δαιμονίη τις γίνεται ὁρμή,
[7, 44]   τῶν νεῶν ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι.  ἐπεὶ   δὲ ἐγένετό τε καὶ ἐνίκων
[7, 168]   δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν οὕτω εὐπρόσωπα·  ἐπεὶ   δὲ ἔδει βοηθέειν, ἄλλα νοέοντες
[7, 239]   πρῆγμα παρέχοι πρὸς τῶν ὁδοφυλάκων.  (ἐπεὶ   δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς τὴν
[7, 53]   μετεπέμψατο Ξέρξης Περσέων τοὺς δοκιμωτάτους·  ἐπεὶ   δέ οἱ παρῆσαν, ἔλεγέ σφι
[7, 211]   αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα ὀλίγοι.  ἐπεὶ   δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο παραλαβεῖν οἱ
[7, 61]   αὐτῶν καὶ τῶν περιοίκων Ἀρταῖοι.  (ἐπεὶ   δὲ Περσεὺς Δανάης τε
[7, 150]   παραχρῆμα μὲν οὐδὲν ἐπαγγελλομένους μεταιτέειν,  ἐπεὶ   δὲ σφέας παραλαμβάνειν τοὺς Ἕλληνας,
[7, 56]   διαβῆναι βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης δὲ  ἐπεὶ   διέβη ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο
[7, 223]   αὐτῶν Δημόφιλος Διαδρόμεω. ~Ξέρξης δὲ  ἐπεὶ   ἡλίου ἀνατείλαντος σπονδὰς ἐποιήσατο, ἐπισχὼν
[7, 104]   φίλα τοι ἐρέω· σὺ δ᾽  ἐπεὶ   ἠνάγκασας λέγειν τῶν λόγων τοὺς
[7, 215]   τοῦτον αἴτιον γράφω. ~Ξέρξης δέ,  ἐπεὶ   ἤρεσε τὰ ὑπέσχετο Ἐπιάλτης
[7, 100]   ναυτικὸς στρατὸς εἴρηται. ~Ξέρξης δέ,  ἐπεὶ   ἠριθμήθη τε καὶ διετάχθη
[7, 176]   δὲ Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες,  ἐπεὶ   Θεσσαλοὶ ἦλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες
[7, 114]   (Περσικὸν δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν,  ἐπεὶ   καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα
[7, 107]   ἐν Πέρσῃσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα,  ἐπεὶ   καὶ ἄξιος αἴνου μεγάλου ἐγένετο
[7, 152]   ἔπος ἐχέτω ἐς πάντα λόγον·  ἐπεὶ   καὶ ταῦτα λέγεται, ὡς ἄρα
[7, 164]   παρεὸν κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽  ἐπεὶ   οἱ Ἕλληνες ἐπεκράτησαν τῇ ναυμαχίῃ
[7, 96]   ὥσπερ οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι δοῦλοι·  ἐπεὶ   στρατηγοί γε οἱ τὸ πᾶν
[7, 238]   ἐς τὸν νεκρὸν ταῦτα παρενόμησε,  ἐπεὶ   τιμᾶν μάλιστα νομίζουσι τῶν ἐγὼ
[7, 103]   ἑνὸς ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι;  ἐπεί   τοι πλεῦνες περὶ ἕνα ἕκαστον
[7, 162]   τοὺς δὲ ἀρξομένους οὐκ ἕξειν.  ἐπεὶ   τοίνυν οὐδὲν ὑπιέντες ἔχειν τὸ
[7, 103]   λόγος οὗτος εἰρημένος ᾖ.  (ἐπεὶ   φέρε ἴδω παντὶ τῷ οἰκότι·
[7, 103]   σέ γε τὸν κείνων βασιλέα  πρέπει   πρὸς τὸ διπλήσιον ἀντιτάσσεσθαι κατὰ
[7, 61]   ἔθετο Πέρσην, τοῦτον δὲ αὐτοῦ  καταλείπει·   ἐτύγχανε γὰρ ἄπαις ἐὼν
[7, 140]   ἄζηλα πέλει· κατὰ γάρ μιν  ἐρείπει   πῦρ τε καὶ ὀξὺς Ἄρης,
[7, 15]   ἔδραμε ἐκ τῆς κοίτης καὶ  πέμπει   ἄγγελον ἐπὶ Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ
[7, 210]   τε καὶ ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι μένειν,  πέμπει   ἐπ᾽ αὐτοὺς Μήδους τε καὶ
[7, 163]   τὸν Πέρσην διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον,  πέμπει   πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον τὸν Σκύθεω
[7, 146]   μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶν τὴν γνώμην  πέμπει   τῶν τινας δορυφόρων, ἐντειλάμενος, ἢν
[7, 212]   ἔθνεα κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ ἐν  μέρεϊ   ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων· οὗτοι
[7, 173]   Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς Θεσσαλίην  φέρει   παρὰ ποταμὸν Πηνειόν, μεταξὺ δὲ
[7, 5]   εἴη χώρη, καὶ δένδρεα παντοῖα  φέρει   τὰ ἥμερα, ἀρετήν τε ἄκρη,
[7, 40]   ὦν δὴ ἵππους τοὺς μεγάλους  φέρει   τὸ πεδίον τοῦτο. (ὄπισθε δὲ
[7, 137]   τοὺς ἐκ Τίρυνθος ὁλκάδι καταπλώσας  πλήρεϊ   ἀνδρῶν, δῆλον ὦν μοι ὅτι
[7, 216]   διασφάγος ῥέοντος, οὔνομα δὲ τῷ  ὄρεϊ   τούτῳ καὶ τῇ ἀτραπῷ τὠυτὸ
[7, 36]   ποιήσαντες ἴσους τῆς σχεδίης τῷ  εὔρεϊ   κόσμῳ ἐτίθεσαν κατύπερθε τῶν ὅπλων
[7, 18]   τοῦ θεοῦ παραδιδόντος τῶν σῶν  ἐνδεήσει   μηδέν” (τούτων δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα
[7, 220]   οὐχί, ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης  πενθήσει   βασιλῆ φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ
[7, 29]   τὸ παρεὸν οὔτε ἐς χρόνον  μεταμελήσει”   ~ταῦτα δὲ εἴπας καὶ ἐπιτελέα
[7, 141]   τελέθειν, τὸ σὲ τέκνα τ᾽  ὀνήσει.   (μηδὲ σύ γ᾽ ἱπποσύνην τε
[7, 8]   δεῖ, προθύμως πάντα τινὰ ὑμέων  χρήσει   παρεῖναι. ὃς ἂν δὲ ἔχων
[7, 16]   μαθητέον ἔσται. εἰ γὰρ δὴ  ἐπιφοιτήσει   γε συνεχέως, φαίην ἂν καὶ
[7, 16]   οὔτε ἢν τὴν σήν, οὐδὲ  ἐπιφοιτήσει,   τοῦτο ἤδη μαθητέον ἔσται. εἰ
[7, 220]   οὖρος. οὐ γὰρ τὸν ταύρων  σχήσει   μένος οὐδὲ λεόντων ἀντιβίην· Ζηνὸς
[7, 14]   στρατηλατέῃς, τάδε τοι ἐξ αὐτῶν  ἀνασχήσει·   ὡς καὶ μέγας καὶ πολλὸς
[7, 136]   κήρυκας, αὐτὸς δὲ τὰ ἐκείνοισι  ἐπιπλήσσει   ταῦτα οὐ ποιήσειν, οὐδὲ ἀνταποκτείνας
[7, 54]   συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι, μιν  παύσει   καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην πρότερον
[7, 109]   ἐν μιῇ λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει  ὡσεὶ   τριήκοντα σταδίων μάλιστά κῃ τὴν
[7, 148]   πεφύλαξο· κάρη δὲ τὸ σῶμα  σαώσει.   ταῦτα μὲν τὴν Πυθίην χρῆσαι
[7, 140]   δ᾽ ἀθανάτων νηοὺς μαλερῷ πυρὶ  δώσει,   οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι
[7, 16]   ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ  ἀξιώσει   ἐπιφανῆναι, οὔτε ἢν τὴν ἐμὴν
[7, 154]   τοῖσιδε καταλλάξαντες, ἐπ᾽ τε  Ἱπποκράτεϊ   Καμάριναν Συρηκοσίους παραδοῦναι. Συρηκοσίων δὲ
[7, 1]   στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ  ἔτεϊ   Αἰγύπτιοι ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες ἀπέστησαν
[7, 20]   πρόσφορα τῇ στρατιῇ, πέμπτῳ δὲ  ἔτεϊ   ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος.
[7, 7]   τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν  ἔτεϊ   μετὰ τὸν θάνατον τὸν Δαρείου
[7, 4]   καὶ Αἰγύπτου ἀπόστασιν τῷ ὑστέρῳ  ἔτεϊ   παρασκευαζόμενον συνήνεικε αὐτὸν Δαρεῖον, βασιλεύσαντα
[7, 80]   ὃς ἐν Μυκάλῃ στρατηγέων δευτέρῳ  ἔτεϊ   τούτων ἐτελεύτησε ἐν τῇ μάχῃ.
[7, 10]   (ἐπειχθῆναι μέν νυν πᾶν πρῆγμα  τίκτει   σφάλματα, ἐκ τῶν ζημίαι μεγάλαι
[7, 10]   αἰεὶ καὶ δένδρεα τὰ τοιαῦτα  ἀποσκήπτει   τὰ βέλεα· φιλέει γὰρ
[7, 224]   τε ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ  πίπτει   ἀνὴρ γενόμενος ἄριστος καὶ ἕτεροι
[7, 87]   ἵππων. ~ταῦτα τὰ ἔθνεα μοῦνα  ἱππεύει.   ἀριθμὸς δὲ τῆς ἵππου ἐγένετο
[7, 84]   κάμηλοί τε καὶ ὑποζύγια ἦγον.  ~ἱππεύει   δὲ ταῦτα τὰ ἔθνεα· πλὴν
[7, 35]   κατὰ δίκην ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων  θύει   ὡς ἐόντι καὶ θολερῷ καὶ
[7, 30]   καταπεπηγυῖα, σταθεῖσα δὲ ὑπὸ Κροίσου,  καταμηνύει   διὰ γραμμάτων τοὺς οὔρους. ~ὡς
[7, 37]   (οἱ δὲ ἔφραζον ὡς Ἕλλησι  προδεικνύει   θεὸς ἔκλειψιν τῶν πολίων,
[7, 46]   πεπόνθαμεν οἰκτρότερα. (ἐν γὰρ οὕτω  βραχέι   βίῳ οὐδεὶς οὕτω ἄνθρωπος ἐὼν
[7, 11]   Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν οὐδετέροισι δυνατῶς  ἔχει,   ἀλλὰ ποιέειν παθεῖν πρόκειται
[7, 189]   δὲ κατὰ τὸν Ἑλλήνων λόγον  ἔχει   γυναῖκα Ἀττικήν, Ὠρειθυίην τὴν Ἐρεχθέος.
[7, 216]   κατεδέδεκτο ἐοῦσα οὐδὲν χρηστὴ Μηλιεῦσι.  ~ἔχει   δὲ ὧδε ἀτραπὸς αὕτη·
[7, 50]   τοῦτο μέν νυν ἐπ᾽ ἴσης  ἔχει·   εἰδέναι δὲ ἄνθρωπον ἐόντα κῶς
[7, 58]   κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην  ἔχει,   ἤιε πρὸς ἑσπέρην, Αἶνόν τε
[7, 178]   χῶρος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην  ἔχει,   καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ
[7, 141]   ἁλισκομένων ὅσα Κέκροπος οὖρος ἐντὸς  ἔχει   κευθμών τε Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος
[7, 49]   στρατὸν τοῦτον, ὅστις γε σύνεσιν  ἔχει,   μέμφοιτ᾽ ἂν οὔτε τῶν νεῶν
[7, 220]   οὐδὲ λεόντων ἀντιβίην· Ζηνὸς γὰρ  ἔχει   μένος· οὐδέ φημί σχήσεσθαι,
[7, 3]   ἐλθών, ὡς φάτις μιν  ἔχει,   Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι
[7, 51]   μευ συμβουλίην ἔνδεξαι· ἀναγκαίως γὰρ  ἔχει   περὶ πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα λόγον
[7, 121]   κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην  ἔχει·   ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι.
[7, 161]   δέεαι τῆς ναυτικῆς ἄρχειν, οὕτω  ἔχει   τοι· οὐδ᾽ ἢν Λάκων
[7, 26]   ἀνακρέμαται, τὸν ὑπὸ Φρυγῶν λόγος  ἔχει   ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν
[7, 123]   τὸ δὴ πάρης τῆς Παλλήνης  ἀνέχει   μάλιστα, ἐνθεῦτεν νέας τε καὶ
[7, 199]   Μέλανος τούτου ποταμοῦ πέντε στάδια  ἀπέχει.   ταύτῃ δὲ καὶ εὐρύτατον ἐστὶ
[7, 107]   ἔτι φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ  τείχεϊ,   συννήσας πυρὴν μεγάλην ἔσφαξε τὰ
[7, 215]   τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες  τείχεϊ   τὴν ἐσβολὴν ἦσαν ἐν σκέπῃ
[7, 163]   γῆν τε καὶ ὕδωρ τῶν  ἄρχει   Γέλων, ἢν δὲ οἱ
[7, 184]   διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν ἑκάστῃ  νηί.   (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ τουτέων τῶν
[7, 181]   ἄλλους τοὺς ἔλαβον ἐν τῇ  νηὶ   ταύτῃ περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα. ~αἱ
[7, 234]   ἀπονητότατα τῶν ἀνδρῶν τούτων ἐπικρατήσομεν;  ἴθι   ἐξηγέο· σὺ γὰρ ἔχεις αὐτῶν
[7, 12]   τῆς ἡμέρης ἐβουλεύσαο ποιέειν, ταύτην  ἴθι   τῶν ὁδῶν” ~τὸν μὲν ταῦτα
[7, 10]   μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ Σκύθας, ἄνδρας  οὐδαμόθι   γῆς ἄστυ νέμοντας. δὲ
[7, 50]   νοστήσομεν ὀπίσω, οὔτε λιμῷ ἐντυχόντες  οὐδαμόθι   οὔτε ἄλλο ἄχαρι οὐδὲν παθόντες.
[7, 126]   πρὸς τὴν ἠῶ τοῦ Νέστου  οὐδαμόθι   πάσης τῆς ἔμπροσθε Εὐρώπης ἴδοι
[7, 49]   τῆς θαλάσσης ἐστὶ λιμὴν τοσοῦτος  οὐδαμόθι,   ὡς ἐγὼ εἰκάζω, ὅστις ἐγειρομένου
[7, 159]   μὲν βούλεαι βοηθέειν τῇ Ἑλλάδι,  ἴσθι   ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων· εἰ δ᾽
[7, 14]   οὐδενὸς ἀκούσας; εὖ νυν τόδ᾽  ἴσθι·   ἤν περ μὴ αὐτίκα στρατηλατέῃς,
[7, 39]   τὸν χρῆν πανοικίῃ αὐτῇ τῇ  γυναικὶ   συνέπεσθαι εὖ νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο,
[7, 46]   τῷ οὐ παραστήσεται πολλάκις καὶ  οὐκὶ   ἅπαξ τεθνάναι βούλεσθαι μᾶλλον
[7, 49]   ἔσται διασῶσαι τὰς νέας. καίτοι  οὐκὶ   ἕνα αὐτὸν δεῖ εἶναι τὸν
[7, 157]   Πέρσης μάχῃ κρατήσας, ὡς  οὐκὶ   ἥξει παρὰ σέ γε, ἀλλὰ
[7, 49]   συμφοραὶ τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ  οὐκὶ   ὥνθρωποι τῶν συμφορέων. καὶ δὴ
[7, 31]   πόλιν, ἐν τῇ ἄνδρες δημιοεργοὶ  μέλι   ἐκ μυρίκης τε καὶ πυροῦ
[7, 109]   μοῦνα ἀρδόμενα ἀνεξήρηνε. τῇ δὲ  πόλι   ταύτῃ οὔνομα ἐστὶ Πίστυρος. ~ταύτας
[7, 155]   ἀδελφεῷ Κλεάνδρῳ κατέλαβε ἀποθανεῖν πρὸς  πόλι   Ὕβλῃ στρατευσάμενον ἐπὶ τοὺς Σικελούς,
[7, 27]   ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν ταύτῃ τῇ  πόλι   ὑποκατήμενος Πύθιος Ἄτους ἀνὴρ
[7, 8]   δὲ μὴ ἰδιοβουλεύειν ὑμῖν δοκέω,  τίθημι   τὸ πρῆγμα ἐς μέσον, γνώμην
[7, 11]   καί τοι ταύτην τὴν ἀτιμίην  προστίθημι   ἐόντι κακῷ καὶ ἀθύμῳ, μήτε
[7, 220]   γὰρ ἔχει μένος· οὐδέ  φημί   σχήσεσθαι, πρὶν τῶνδ᾽ ἕτερον διὰ
[7, 10]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ  φημὶ   τῶν αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον,
[7, 158]   αὐτὸς ἔλθοιμι οὔτ᾽ ἂν ἄλλους  πέμψαιμι”   ~ταῦτα ἀκούσας οὔτε ἠνέσχετο
[7, 158]   οὐκ ὁμοιώσομαι ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἕτοιμος  εἰμὶ   βοηθέειν παρεχόμενος διηκοσίας τε τριήρεας
[7, 220]   καὶ μᾶλλον τὴν γνώμην πλεῖστος  εἰμί,   Λεωνίδην, ἐπείτε ᾔσθετο τοὺς συμμάχους
[7, 15]   σὺ ὑπεθήκαο. οὔκων δυνατός τοι  εἰμὶ   ταῦτα βουλόμενος ποιέειν· τετραμμένῳ γὰρ
[7, 47]   ἔτι καὶ ἐς τόδε δείματος  εἰμὶ   ὑπόπλεος οὐδ᾽ ἐντὸς ἐμεωυτοῦ, ἄλλα
[7, 239]   ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι ἐπετέτακτο ποιέειν.  ~ἄνειμι   δὲ ἐκεῖσε τοῦ λόγου τῇ
[7, 137]   ὕστερον ἐγένετο τοῦ βασιλέος στόλου,  ἐπάνειμι   δὲ ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον.
[7, 104]   ἑκών τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν  μουνομαχέοιμι.   εἰ δὲ ἀναγκαίη εἴη
[7, 158]   δὲ λόγῳ οὔτ᾽ ἂν αὐτὸς  ἔλθοιμι   οὔτ᾽ ἂν ἄλλους πέμψαιμι” ~ταῦτα
[7, 29]   ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε  δίδωμι·   ξεῖνόν τέ σε ποιεῦμαι ἐμὸν
[7, 112]   παραμείβετο τείχεα τὰ Πιέρων, τῶν  ἐνὶ   Φάγρης ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ
[7, 112]   τῷ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα  ἔνι   μέταλλα, τὰ νέμονται Πίερές τε
[7, 10]   ἀκοῦσαι δεινόν, ἐπ᾽ ἀνδρί γε  ἑνὶ   πάντα τὰ βασιλέος πρήγματα γεγενῆσθαι.
[7, 104]   ἀγών, μαχοίμην ἂν πάντων ἥδιστα  ἑνὶ   τούτων τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων
[7, 29]   ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην,  οὐδενὶ   ἀνδρὶ συνέμιξα ἐς τόδε ὅστις
[7, 57]   ἐφάνη μέγα, τὸ Ξέρξης ἐν  οὐδενὶ   λόγῳ ἐποιήσατο καίπερ εὐσύμβλητον ἐόν·
[7, 16]   εἰ δὲ ἐμὲ μὲν ἐν  οὐδενὶ   λόγῳ ποιήσεται οὐδὲ ἀξιώσει ἐπιφανῆναι,
[7, 161]   οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ δὲ παρήσομεν  οὐδενὶ   ναυαρχέειν. (μάτην γὰρ ἂν ὧδε
[7, 14]   καὶ τὰ ἐμὰ ἔπεα ἐν  οὐδενὶ   ποιησάμενος λόγῳ ὡς παρ᾽ οὐδενὸς
[7, 166]   Ἀμίλκαν τὸν Καρχηδόνιον καὶ ἐν  Σαλαμῖνι   τοὺς Ἕλληνας τὸν Πέρσην. τὸν
[7, 167]   ἀποικίδων, ἐν αὐτῇ τε μέγιστον  Καρχηδόνι.   ~τὰ μὲν ἀπὸ Σικελίης τοσαῦτα.
[7, 49]   λέγω τὴν χώρην πλεῦνα ἐν  πλέονι   χρόνῳ γινομένην λιμὸν τέξεσθαι. ἀνὴρ
[7, 111]   ὑψηλά, ἴδῃσί τε παντοίῃσι καὶ  χιόνι   συνηρεφέα, καὶ εἰσὶ τὰ πολέμια
[7, 234]   ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις. ἔστι ἐν τῇ  Λακεδαίμονι   Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστα,
[7, 75]   αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ  Στρυμόνι·   ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ ἐξ ἠθέων
[7, 25]   δὲ ἐς Ἠιόνα τὴν ἐπὶ  Στρυμόνι,   οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι.
[7, 229]   σφι Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν προσθέσθαι·  νυνὶ   δὲ τοῦ μὲν αὐτῶν ἀπολομένου,
[7, 192]   ναυηγίην. (οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο,  Ποσειδέωνι   σωτῆρι εὐξάμενοι καὶ σπονδὰς προχέαντες
[7, 1]   περὶ τῆς μάχης τῆς ἐν  Μαραθῶνι   γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον τὸν
[7, 153]   ἄγγελοι ἀπὸ τῶν συμμάχων συμμίξοντες  Γέλωνι   καὶ δὴ καὶ ἀπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 155]   δῆμος τῶν Συρηκοσίων ἐπιόντι  Γέλωνι   παραδιδοῖ τὴν πόλιν καὶ ἑωυτόν.
[7, 163]   τῶν Ἑλλήνων ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ  Γέλωνι   χρηματισάμενοι ἀπέπλεον· Γέλων δὲ πρὸς
[7, 195]   δὲ σφέων τὰς ἕνδεκα τῷ  χειμῶνι   τῷ γενομένῳ κατὰ Σηπιάδα, μιῇ
[7, 156]   λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο, ἐπιτρέψας αὐτὴν  Ἱέρωνι   ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ, δὲ τὰς
[7, 104]   μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ  τάξι   ἐπικρατέειν ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ
[7, 187]   τε ἄλλους μεδίμνους καὶ τεσσεράκοντα·  γυναιξὶ   δὲ καὶ εὐνούχοισι καὶ ὑποζυγίοισι
[7, 11]   αὐτοῦ τε μένειν ἅμα τῇσι  γυναιξί·   ἐγὼ δὲ καὶ ἄνευ σέο
[7, 77]   Λασόνιοι δὲ καλεύμενοι, τὴν αὐτὴν  Κίλιξι   εἶχον σκευήν, τὴν ἐγώ, ἐπεὰν
[7, 25]   βύβλινά τε καὶ λευκολίνου, ἐπιτάξας  Φοίνιξί   τε καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία
[7, 35]   ζημιοῦν καὶ τῶν ἐπεστεώτων τῇ  ζεύξι   τοῦ Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς.
[7, 9]   γίνονται· (τοὺς χρῆν ἐόντας ὁμογλώσσους  κήρυξί   τε διαχρεωμένους καὶ ἀγγέλοισι καταλαμβάνειν
[7, 172]   δὲ ἐπὶ τούτους τῶν Θεσσαλῶν  οἱ   ἄγγελοι ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ
[7, 157]   Γέλων· τότε δ᾽ ὡς  οἱ   ἄγγελοι τῶν Ἑλλήνων ἀπίκατο ἐς
[7, 41]   τρέποντες τὰς λόγχας, καὶ μῆλα  οἱ   ἄγχιστα ἑπόμενοι Ξέρξῃ. τοῖσι δὲ
[7, 10]   ἐν τῇ δύο μὲν εἰσὶ  οἱ   ἀδικέοντες, εἷς δὲ ἀδικεόμενος.
[7, 101]   ἀληθείῃ χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς οὐδέν  οἱ   ἀηδέστερον ἔσεσθαι πρότερον ἦν.
[7, 182]   δὴ τάχιστα ἐπώκειλαν τὴν νέα  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι
[7, 140]   τὴν χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι
[7, 189]   (κατὰ δὴ τὸ κῆδος τοῦτο  οἱ   Ἀθηναῖοι, ὡς φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι
[7, 55]   δὲ αὐτός τε Ξέρξης καὶ  οἱ   αἰχμοφόροι καὶ οἱ ἱππόται οἱ
[7, 6]   καὶ οἵ τε Πεισιστρατίδαι καὶ  οἱ   Ἀλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι. ~ὡς δὲ
[7, 172]   ὅτι οὔ σφι ἥνδανε τὰ  οἱ   Ἀλευάδαι ἐμηχανῶντο. ἐπείτε γὰρ ἐπύθοντο
[7, 6]   αὐτῶν λόγων ἐχόμενοι τῶν καὶ  οἱ   Ἀλευάδαι, καὶ δή τι πρὸς
[7, 132]   οἱ Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι καὶ  οἱ   ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων τε
[7, 102]   τοι ἐς μάχην καὶ ἢν  οἱ   ἄλλοι Ἕλληνες πάντες τὰ σὰ
[7, 110]   τε ὑπ᾽ ἐμεῦ, πλὴν Σατρέων,  οἱ   ἄλλοι πάντες πεζῇ ἀναγκαζόμενοι εἵποντο.
[7, 225]   ἐπὶ τὸν κολωνὸν πάντες ἁλέες  οἱ   ἄλλοι πλὴν Θηβαίων. δὲ
[7, 96]   ὡς οὐ στρατηγοὶ ἀλλ᾽ ὥσπερ  οἱ   ἄλλοι στρατευόμενοι δοῦλοι· ἐπεὶ στρατηγοί
[7, 206]   ἀπέπεμψαν Σπαρτιῆται, ἵνα τούτους ὁρῶντες  οἱ   ἄλλοι σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲ καὶ
[7, 175]   (τὴν δὲ ἀτραπόν, δι᾽ ἣλωσαν  οἱ   ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ
[7, 223]   οἱ ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν, καὶ  οἱ   ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς τὴν
[7, 223]   ἀνάβασις. (οἵ τε δὴ βάρβαροι  οἱ   ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν, καὶ οἱ
[7, 6]   Θεσσαλίης βασιλέες. τοῦτο δὲ Πεισιστρατιδέων  οἱ   ἀναβεβηκότες ἐς Σοῦσα, τῶν τε
[7, 209]   ἐστί. (ἄκουσον δὲ καὶ νῦν·  οἱ   ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται μαχησόμενοι ἡμῖν
[7, 236]   περιπλέειν Πελοπόννησον, ἀξιόμαχοί τοι γίνονται  οἱ   ἀντίπαλοι· ἁλὴς δὲ ἐὼν
[7, 95]   λόγον καὶ οἱ δυωδεκαπόλιες Ἴωνες  οἱ   ἀπ᾽ Ἀθηνέων. Αἰολέες δὲ ἑξήκοντα
[7, 185]   δεῖ λέγειν. νέας μέν νυν  οἱ   ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες καὶ οἱ
[7, 153]   ἐὼν κατήγαγε, ἐπ᾽ τε  οἱ   ἀπόγονοι αὐτοῦ ἱροφάνται τῶν θεῶν
[7, 153]   ἐλείφθη. (ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτοῦ  οἱ   ἀπόγονοι γενόμενοι ἱροφάνται τῶν χθονίων
[7, 222]   ἀπέπεμψε. ~οἱ μέν νυν σύμμαχοι  οἱ   ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό τε ἀπιόντες καὶ
[7, 131]   Περραιβούς. οἱ δὲ δὴ κήρυκες  οἱ   ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ
[7, 149]   εἶναι κωλύειν οὐδέν. (οὕτω δὴ  οἱ   Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν
[7, 41]   αὐτοῦ δὲ ὄπισθε αἰχμοφόροι Περσέων  οἱ   ἄριστοί τε καὶ γενναιότατοι χίλιοι,
[7, 119]   δασάμενοι σῖτον ἐν τῇσι πόλισι  οἱ   ἀστοὶ ἄλευρά τε καὶ ἄλφιτα
[7, 12]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ  οἱ   αὖτις τούτων κατύπνωσε, καὶ δή
[7, 168]   ἐποίησαν· καὶ γὰρ τούτους παρελάμβανον  οἱ   αὐτοὶ οἵ περ ἐς Σικελίην
[7, 164]   τρόπῳ ἀπικόμενον διὰ δικαιοσύνην, τήν  οἱ   αὐτὸς ἄλλην συνῄδεε ἐοῦσαν, ἔπεμπε·
[7, 197]   λήιτον δὲ καλέουσι τὸ πρυτανήιον  οἱ   Ἀχαιοί. ἢν δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ
[7, 226]   τευ τῶν Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν  οἱ   βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα, τὸν
[7, 225]   καὶ χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν  οἱ   βάρβαροι βάλλοντες, οἳ μὲν ἐξ
[7, 233]   εὐτύχησαν· ὡς γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον  οἱ   βάρβαροι ἐλθόντας, τοὺς μὲν τινὰς
[7, 183]   Πάμμων Σκύριος. πανημερὸν δὲ πλέοντες  οἱ   βάρβαροι ἐξανύουσι τῆς Μαγνησίης χώρης
[7, 183]   Μαγνησίης, καλεόμενον δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα  οἱ   βάρβαροι ἐπειδὴ στήλην λίθου ἐπέθηκαν
[7, 180]   ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα αἱρέουσι ἐπισπόμενοι  οἱ   βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων
[7, 194]   τε δὴ τὰς σφετέρας εἶναι  οἱ   βάρβαροι καὶ πλέοντες ἐσέπεσον ἐς
[7, 23]   δὲ ὧδε δασάμενοι τὸν χῶρον  οἱ   βάρβαροι κατὰ ἔθνεα· κατὰ Σάνην
[7, 212]   οὕτω ἠγωνίσαντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ  οἱ   βάρβαροι οὐδὲν ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε
[7, 177]   ὅτι οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι χρᾶσθαι  οἱ   βάρβαροι οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ σφι
[7, 218]   ἐνέδυνον τὰ ὅπλα, καὶ αὐτίκα  οἱ   βάρβαροι παρῆσαν. (ὡς δὲ εἶδον
[7, 182]   καὶ τοῦ μὲν σκάφεος ἐκράτησαν  οἱ   βάρβαροι, τῶν δὲ ἀνδρῶν οὔ·
[7, 127]   δὴ ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι  οἱ   βάρβαροι, τῶν δὲ καταλεχθέντων τούτων
[7, 90]   τὰς μὲν κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι  οἱ   βασιλέες αὐτῶν, οἱ δὲ ἄλλοι
[7, 10]   ἑσσωθῆναι, καὶ κατ᾽ ἀμφότερα·  οἱ   γὰρ ἄνδρες λέγονται εἶναι ἄλκιμοι,
[7, 64]   ἐόντας Σκύθας Ἀμυργίους Σάκας ἐκάλεον·  οἱ   γὰρ Πέρσαι πάντας τοὺς Σκύθας
[7, 142]   νέας τὸ ξύλινον τεῖχος εἶναι·  οἱ   γὰρ χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα ἐλάμβανον,
[7, 164]   κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων τῶν  οἱ   Γέλων ἐπετράπετο, παρεὸν κατασχέσθαι οὐκ
[7, 100]   ἓν ἕκαστον ἐπυνθάνετο. καὶ ἀπέγραφον  οἱ   γραμματισταί, ἕως ἐξ ἐσχάτων ἐς
[7, 70]   ἀπὸ ἡλίου Αἰθίοπες ἰθύτριχες εἰσί,  οἱ   δ᾽ ἐκ τῆς Λιβύης οὐλότατον
[7, 189]   Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ ἔχω εἰπεῖν·  οἱ   δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι σφίσι λέγουσι
[7, 6]   προθυμίην παρεχόμενοι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα·  οἱ   δὲ Ἀλευάδαι οὗτοι ἦσαν Θεσσαλίης
[7, 90]   εἱλίχατο μίτρῃσι οἱ βασιλέες αὐτῶν,  οἱ   δὲ ἄλλοι εἶχον κιθῶνας, τὰ
[7, 218]   οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ἐφρόνεον,  οἱ   δὲ ἀμφὶ Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα
[7, 70]   Αἰθιόπων καὶ Ἀραβίων ἦρχε Ἀρσάμης,  οἱ   δὲ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολέων Αἰθίοπες
[7, 110]   κατοικημένοι ἐν τῇσι νηυσὶ εἵποντο·  οἱ   δὲ αὐτῶν τὴν μεσόγαιαν οἰκέοντες
[7, 211]   τὰ νῶτα, ἁλέες φεύγεσκον δῆθεν,  οἱ   δὲ βάρβαροι ὁρῶντες φεύγοντας βοῇ
[7, 193]   ἔτι καὶ ἐς τόδε νομίζοντες.  οἱ   δὲ βάρβαροι, ὡς ἐπαύσατό τε
[7, 201]   τῆς Μηλίδος ἐν τῇ Τρηχινίῃ,  οἱ   δὲ δὴ Ἕλληνες ἐν τῇ
[7, 131]   ἅπασα στρατιὴ ἐς Περραιβούς.  οἱ   δὲ δὴ κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες
[7, 41]   καὶ πέριξ συνεκλήιον τοὺς ἄλλους,  οἱ   δὲ εἰνακισχίλιοι ἐντὸς τούτων ἐόντες
[7, 175]   ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι.  ~οἱ   δὲ Ἕλληνες ἐπείτε ἀπίκατο ἐς
[7, 212]   ἔσεσθαι ἔτι χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον.  (οἱ   δὲ Ἕλληνες κατὰ τάξις τε
[7, 173]   μηχανώμενοι” ~ταῦτα ἔλεγον οἱ Θεσσαλοί.  οἱ   δὲ Ἕλληνες πρὸς ταῦτα ἐβουλεύσαντο
[7, 207]   μὲν δὴ οὕτω διενένωντο ποιήσειν·  οἱ   δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες, ἐπειδὴ
[7, 37]   τὸ θέλει προφαίνειν τὸ φάσμα.  (οἱ   δὲ ἔφραζον ὡς Ἕλλησι προδεικνύει
[7, 233]   ἐς Σπάρτην, ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι.  ~οἱ   δὲ Θηβαῖοι, τῶν Λεοντιάδης
[7, 130]   εἶναι, διάστασις τῶν ὀρέων.  ~οἱ   δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω εἰ
[7, 95]   μένουσι φύλακας εἶναι τῶν γεφυρέων)  οἱ   δὲ λοιποὶ οἱ ἐκ τοῦ
[7, 203]   μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι τῶν ἄλλων,  οἱ   δὲ λοιποὶ τῶν συμμάχων προσδόκιμοι
[7, 74]   ἀγχοτάτω τῶν Ἑλληνικῶν εἶχον ὅπλα.  οἱ   δὲ Λυδοὶ Μηίονες ἐκαλεῦντο τὸ
[7, 62]   σκευή ἐστι καὶ οὐ Περσική.  οἱ   δὲ Μῆδοι ἄρχοντα μὲν παρείχοντο
[7, 138]   πεισόμενοι ἄχαρι πρὸς τοῦ βαρβάρου·  οἱ   δὲ οὐ δόντες ἐν δείματι
[7, 91]   παρείχοντο νέας Ἑλληνικοῖσι ὅπλοισι ἐσκευασμένοι.  οἱ   δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ τῶν
[7, 211]   περιείποντο, ἐνθαῦτα οὗτοι μὲν ὑπεξήισαν,  οἱ   δὲ Πέρσαι ἐκδεξάμενοι ἐπήισαν, τοὺς
[7, 61]   ἀριθμήσαντες δὲ κατὰ ἔθνεα διέτασσον.  ~οἱ   δὲ στρατευόμενοι οἵδε ἦσαν, Πέρσαι
[7, 148]   ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς τὴν Εὐρώπην,  οἱ   δὲ συνωμόται Ἑλλήνων ἐπὶ τῷ
[7, 72]   τὴν αὐτὴν ἔχοντες Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο.  οἱ   δὲ Σύριοι οὗτοι ὑπὸ Περσέων
[7, 118]   Ξέρξης ἀπολομένου Ἀρταχαίεω ἐποιέετο συμφορήν.  οἱ   δὲ ὑποδεκόμενοι Ἑλλήνων τὴν στρατιὴν
[7, 23]   ποιευμένων, ἔμελλέ σφι τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι.  (οἱ   δὲ Φοίνικες σοφίην ἔν τε
[7, 73]   Παφλαγονικῆς σκευὴν εἶχον, ὀλίγον παραλλάσσοντες.  οἱ   δὲ Φρύγες, ὡς Μακεδόνες λέγουσι,
[7, 218]   τοὺς Πέρσας ὡς ἐς μάχην.  (οἱ   δὲ Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο τοῖσι
[7, 178]   ἀθάνατον κατέθεντο. μετὰ δὲ ταῦτα  οἱ   Δελφοὶ τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε
[7, 81]   οὗτοι οἵ περ εἰρέαται, καὶ  οἱ   διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες οὗτοι ἦσαν
[7, 111]   εἰσὶ τὰ πολέμια ἄκροι. (οὗτοι  οἱ   Διονύσου τὸ μαντήιον εἰσὶ ἐκτημένοι·
[7, 237]   ἀστοῦ πολιήτης ἀνὴρ τὰ ἄριστά  οἱ   δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο, εἰ μὴ
[7, 97]   τῆς δὲ ἄλλης στρατιῆς ἐστρατήγεον  οἱ   δύο. τριηκόντεροι δὲ καὶ πεντηκόντεροι
[7, 95]   κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ  οἱ   δυωδεκαπόλιες Ἴωνες οἱ ἀπ᾽ Ἀθηνέων.
[7, 8]   ἥκῃ παρεσκευασμένον στρατὸν κάλλιστα, δώσω  οἱ   δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται εἶναι
[7, 28]   αὐτὸς δεύτερα εἴρετο Πύθιον ὁκόσα  οἱ   εἴη χρήματα. δὲ εἶπε
[7, 214]   Καρύστιος καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς εἰσὶ  οἱ   εἴπαντες πρὸς βασιλέα τούτους τοὺς
[7, 70]   ἔχουσι πάντων ἀνθρώπων. (οὗτοι δὲ  οἱ   ἐκ τῆς Ἀσίης Αἰθίοπες τὰ
[7, 93]   ἔσχον τὴν ἐπωνυμίην. ~Δωριέες δὲ  οἱ   ἐκ τῆς Ἀσίης τριήκοντα παρείχοντο
[7, 95]   τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ λοιποὶ  οἱ   ἐκ τοῦ Πόντου στρατευόμενοι παρείχοντο
[7, 185]   οἱ ἀπὸ Θρηίκης Ἕλληνες καὶ  οἱ   ἐκ τῶν νήσων τῶν ἐπικειμενέων
[7, 16]   ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν ταῦτά  οἱ   ἔλεγε· Ἀρτάβανος δὲ οὐ πρώτῳ
[7, 15]   ἐπὶ Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ  οἱ   ἔλεγε Ξέρξης τάδε. Ἀρτάβανε, ἐγὼ
[7, 225]   (ὡς δὲ τούτους ἥκειν ἐπύθοντο  οἱ   Ἕλληνες, ἐνθεῦτεν ἤδη ἑτεροιοῦτο τὸ
[7, 195]   καταπλέων ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους  οἱ   Ἕλληνες ἐξιστορήσαντες τὰ ἐβούλοντο πυθέσθαι
[7, 147]   ἂν τὰ ἑωυτοῦ πρήγματα προεπύθοντο  οἱ   Ἕλληνες ἐόντα λόγου μέζω, οὔτ᾽
[7, 203]   Φωκέων χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ σφέας  οἱ   Ἕλληνες ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων
[7, 164]   κατασχέσθαι οὐκ ἠθέλησε, ἀλλ᾽ ἐπεὶ  οἱ   Ἕλληνες ἐπεκράτησαν τῇ ναυμαχίῃ καὶ
[7, 173]   στρατιὴ Ξέρξεω. καταβάντες δὲ  οἱ   Ἕλληνες ἐπὶ τὰς νέας ὀπίσω
[7, 132]   τε καὶ Πλαταιέων. (ἐπὶ τούτοισι  οἱ   Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον οἱ τῷ
[7, 211]   δόρασι βραχυτέροισι χρεώμενοι περ  οἱ   Ἕλληνες, καὶ οὐκ ἔχοντες πλήθεϊ
[7, 219]   ἤδη διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο  οἱ   Ἕλληνες, καί σφεων ἐσχίζοντο αἱ
[7, 194]   ὡς γὰρ σφέας εἶδον προσπλέοντας  οἱ   Ἕλληνες, μαθόντες αὐτῶν τὴν γινομένην
[7, 183]   πορευόμενοι ἐκομίσθησαν ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα  οἱ   Ἕλληνες οἱ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι
[7, 176]   ἐκ ταύτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο  οἱ   Ἕλληνες. ~οἱ μέν νυν χῶροι
[7, 163]   ἄρχει Γέλων, ἢν δὲ  οἱ   Ἕλληνες, ὀπίσω ἀπάγειν. ~ὁ δὲ
[7, 138]   πυνθανόμενοι δὲ ταῦτα πρὸ πολλοῦ  οἱ   Ἕλληνες οὐκ ἐν ὁμοίῳ πάντες
[7, 148]   δέ, καὶ μαθόντες ὡς σφέας  οἱ   Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες ἐπὶ τὸν
[7, 225]   ἐς τοῦτόν τε ἀρετῇ  οἱ   Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν καὶ ἐτρέψαντο τοὺς
[7, 10]   ἀναβαίνῃ βασιλέι τὰ πρήγματα, κτεινέσθων  οἱ   ἐμοὶ παῖδες, πρὸς δὲ αὐτοῖσι
[7, 219]   ἐπὶ δὲ καὶ αὐτόμολοι ἦσαν  οἱ   ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων τὴν περίοδον.
[7, 4]   καὶ τριήκοντα ἔτεα, ἀποθανεῖν, οὐδέ  οἱ   ἐξεγένετο οὔτε τοὺς ἀπεστεῶτας Αἰγυπτίους
[7, 205]   Σπάρτῃ ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ  οἱ   ἐόντων πρεσβυτέρων ἀδελφεῶν, Κλεομένεός τε
[7, 99]   τε καὶ ἀνδρηίης ἐστρατεύετο, οὐδεμιῆς  οἱ   ἐούσης ἀναγκαίης. (οὔνομα μὲν δὴ
[7, 224]   τὸν ἑωυτοῦ ἐπέδωκε, ὡς μούνης  οἱ   ἐούσης ταύτης τέκνου. ~Ξέρξεώ τε
[7, 183]   ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ Ἕλληνες  οἱ   ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται παρὰ
[7, 139]   μὴ ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν  οἱ   ἐπεγείραντες καὶ βασιλέα μετά γε
[7, 125]   ποταμῷ. ~πορευομένῳ δὲ ταύτῃ λέοντές  οἱ   ἐπεθήκαντο τῇσι σιτοφόροισι καμήλοισι. καταφοιτέοντες
[7, 55]   θάλασσαν ἐδωρέετο. ~ὡς δὲ ταῦτά  οἱ   ἐπεποίητο, διέβαινον κατὰ μὲν τὴν
[7, 100]   τοῦ πεζοῦ. (ὡς δὲ ταῦτά  οἱ   ἐπεποίητο, τῶν νεῶν κατελκυσθεισέων ἐς
[7, 119]   καὶ ἐν τῇσι ἄλλῃσι πόλισι  οἱ   ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον. τὸ
[7, 169]   Κρῆτες δέ, ἐπείτε σφέας παρελάμβανον  οἱ   ἐπὶ τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων, ἐποίησαν
[7, 152]   λέγεται, ὡς ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν  οἱ   ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν
[7, 228]   μάντιος ἐπίγραμμα, Ἀμφικτύονες εἰσὶ σφέας  οἱ   ἐπικοσμήσαντες· τὸ δὲ τοῦ μάντιος
[7, 12]   Περσέων· ἐδόκεε Ξέρξης ἄνδρα  οἱ   ἐπιστάντα μέγαν τε καὶ εὐειδέα
[7, 176]   θερμὰ λουτρά, τὰ Χύτρους καλέουσι  οἱ   ἐπιχώριοι, καὶ βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος
[7, 215]   δὲ ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν  οἱ   ἐπιχώριοι Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι
[7, 197]   βουλόμενοι τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν  οἱ   ἐπιχώριον λόγον, τὰ περὶ τὸ
[7, 213]   Εὐρυδήμου ἀνὴρ Μηλιεὺς ἦλθέ  οἱ   ἐς λόγους· ὃς μέγα τι
[7, 41]   εἶχον δὲ χρυσέας ῥοιὰς καὶ  οἱ   ἐς τὴν γῆν τρέποντες τὰς
[7, 210]   δέ, ὡς οὐκ ἀπαλλάσσοντο ἀλλά  οἱ   ἐφαίνοντο ἀναιδείῃ τε καὶ ἀβουλίῃ
[7, 6]   πρὸς τούτοισι ἔτι πλέον προσωρέγοντό  οἱ·   (ἔχοντες Ὀνομάκριτον ἄνδρα Ἀθηναῖον, χρησμολόγον
[7, 10]   δὲ βουλευσάμενος αἰσχρῶς, εἴ  οἱ   τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα εὕρηκε,
[7, 96]   γὰρ ἔθνεος ἑκάστου ἐπάξιοι ἦσαν  οἱ   ἡγεμόνες, ἔν τε ἔθνεϊ ἑκάστῳ
[7, 223]   πολλοὶ τῶν βαρβάρων· ὄπισθε γὰρ  οἱ   ἡγεμόνες τῶν τελέων ἔχοντες μάστιγας
[7, 192]   ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ Ἕλλησι  οἱ   ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων τῶν
[7, 219]   ἔτι νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι δὲ  οἱ   ἡμεροσκόποι καταδραμόντες ἀπὸ τῶν ἄκρων
[7, 40]   ἅρματος ἵππων Νησαίων· παραβεβήκεε δέ  οἱ   ἡνίοχος τῷ οὔνομα ἦν Πατιράμφης,
[7, 142]   τὰς Ἀθήνας. ὡς δὲ ἀπελθόντες  οἱ   θεοπρόποι ἀπήγγελλον ἐς τὸν δῆμον,
[7, 176]   μηχανώμενοι ὅκως μή σφι ἐσβάλοιεν  οἱ   Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν χώρην. (τὸ
[7, 191]   στρατοῦ μή σφι κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται  οἱ   Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ τῶν
[7, 173]   τινα σωτηρίην μηχανώμενοι” ~ταῦτα ἔλεγον  οἱ   Θεσσαλοί. οἱ δὲ Ἕλληνες πρὸς
[7, 167]   Καρχηδόνιοι καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο μέν  οἱ   θύουσι, τοῦτο δὲ μνήματα ἐποίησαν
[7, 36]   ὑποζύγια τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα καὶ  οἱ   ἵπποι. ~ὡς δὲ τά τε
[7, 55]   Ξέρξης καὶ οἱ αἰχμοφόροι καὶ  οἱ   ἱππόται οἱ χίλιοι, ἐπὶ δὲ
[7, 55]   (μετὰ δὲ οἵ τε ἵπποι  οἱ   ἱροὶ καὶ τὸ ἅρμα τὸ
[7, 10]   εὕρημα εὕρηκε, ἧσσον δὲ οὐδέν  οἱ   κακῶς βεβούλευται. (ὁρᾷς τὰ ὑπερέχοντα
[7, 147]   ἐνετέλλετο, ὡς εἰ μὲν ἀπώλοντο  οἱ   κατάσκοποι, οὔτ᾽ ἂν τὰ ἑωυτοῦ
[7, 197]   δὲ τῆς Ἀχαιίης ἀπικομένῳ Ξέρξῃ  οἱ   κατηγεμόνες τῆς ὁδοῦ βουλόμενοι τὸ
[7, 17]   μετὰ ταῦτα κοῖτον ἐποιέετο, ἦλθέ  οἱ   κατυπνωμένῳ τὠυτὸ ὄνειρον τὸ καὶ
[7, 23]   νυν ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι  οἱ   κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος πόνον διπλήσιον
[7, 169]   ὑπ᾽ ἀνδρὸς βαρβάρου γυναῖκα” ταῦτα  οἱ   Κρῆτες ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν, ἔσχοντο
[7, 197]   πομπῇ ἐξαχθείς. (ταῦτα δὲ πάσχουσι  οἱ   Κυτισσώρου τοῦ Φρίξου παιδὸς ἀπόγονοι,
[7, 239]   τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι  οἱ   Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δή σφι,
[7, 18]   τοῦ ἐνυπνίου διεξῆλθε ἀπηγεόμενος, δεύτερά  οἱ   λέγει τάδε. (ἐγὼ μέν,
[7, 125]   τῇσι σιτοφόροισι καμήλοισι. καταφοιτέοντες γὰρ  οἱ   λέοντες τὰς νύκτας καὶ λείποντες
[7, 234]   μοι εἰπέ, κόσοι τινὲς εἰσὶ  οἱ   λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων ὁκόσοι
[7, 101]   οὐδ᾽ εἰ πάντες Ἕλληνες καὶ  οἱ   λοιποὶ οἱ πρὸς ἑσπέρης οἰκέοντες
[7, 206]   βοηθέειν πανδημεί. (ὣς δὲ καὶ  οἱ   λοιποὶ τῶν συμμάχων ἐνένωντο καὶ
[7, 113]   αὐτὸν τὸν Στρυμόνα· ἐς τὸν  οἱ   Μάγοι ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους λευκούς.
[7, 19]   ἐν τῷ ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν  οἱ   μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε
[7, 43]   ἔθυσε βοῦς χιλίας, χοὰς δὲ  οἱ   Μάγοι τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο. ταῦτα
[7, 191]   τε ποιεῦντες καὶ καταείδοντες γόησι  οἱ   Μάγοι τῷ ἀνέμῳ, πρός τε
[7, 167]   λόγος λεγόμενος, οἰκότι χρεωμένων, ὡς  οἱ   μὲν βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι ἐν
[7, 70]   φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον·  οἱ   μὲν γὰρ ἀπὸ ἡλίου Αἰθίοπες
[7, 138]   οὐκ ἐν ὁμοίῳ πάντες ἐποιεῦντο.  (οἱ   μὲν γὰρ αὐτῶν δόντες γῆν
[7, 119]   (ὡς δὲ δείπνου ἐγίνετο ὥρη,  οἱ   μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον, οἳ
[7, 178]   δὲ κατὰ θάλασσαν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον.  ~οἱ   μὲν δὴ Ἕλληνες κατὰ τάχος
[7, 147]   τε Αἴγιναν καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα.  οἱ   μὲν δὴ πάρεδροι αὐτοῦ ὡς
[7, 234]   σχόντα τὸ ἄστυ τὸ Πλαταιέων.  ~οἱ   μὲν δὴ περὶ Θερμοπύλας Ἕλληνες
[7, 163]   ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον εἴη.  ~οἱ   μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων ἄγγελοι
[7, 87]   τῶν καμήλων καὶ τῶν ἁρμάτων.  οἱ   μέν νυν ἄλλοι ἱππέες ἐτετάχατο
[7, 148]   ἀδικέουσι οὗτοι ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες;  ~οἱ   μέν νυν κατάσκοποι οὕτω θεησάμενοί
[7, 222]   συστρατευόμενον, ἐόντα οἱ μουνογενέα, ἀπέπεμψε.  ~οἱ   μέν νυν σύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι
[7, 177]   δὲ ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο οἱ Ἕλληνες.  ~οἱ   μέν νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι
[7, 110]   Σαπαῖοι Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ Σάτραι. τούτων  οἱ   μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι ἐν
[7, 210]   ἐσέπεσον φερόμενοι ἐς τοὺς Ἕλληνας  οἱ   Μῆδοι, ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι δ᾽
[7, 211]   συμβολὴ δι᾽ ἡμέρης. ~ἐπείτε δὲ  οἱ   Μῆδοι τρηχέως περιείποντο, ἐνθαῦτα οὗτοι
[7, 77]   Ἄρεος ἐστὶ χρηστήριον. ~Καβηλέες δὲ  οἱ   Μηίονες, Λασόνιοι δὲ καλεύμενοι, τὴν
[7, 221]   τὸν δὲ παῖδα συστρατευόμενον, ἐόντα  οἱ   μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ μέν νυν
[7, 81]   ἀποδέξαντες, ἑκατοντάρχας δὲ καὶ δεκάρχας  οἱ   μυριάρχαι. τελέων δὲ καὶ ἐθνέων
[7, 55]   θεραπηίη. (ἡγέοντο δὲ πρῶτα μὲν  οἱ   μύριοι Πέρσαι, ἐστεφανωμένοι πάντες, μετὰ
[7, 100]   καὶ ἀπογραφόμενος. (τὰς δὲ νέας  οἱ   ναύαρχοι ἀναγαγόντες ὅσον τε τέσσερα
[7, 59]   τὰς πάσας ἀπικομένας ἐς Δορίσκον  οἱ   ναύαρχοι κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς τὸν
[7, 9]   μάχονται, ὥστε σὺν κακῷ μεγάλῳ  οἱ   νικῶντες ἀπαλλάσσονται· περὶ δὲ τῶν
[7, 193]   Ἀφέται. ἐν τούτῳ ὦν ὅρμον  οἱ   Ξέρξεω ἐποιεῦντο. ~πεντεκαίδεκα δὲ τῶν
[7, 37]   ἐλῶν ἐς Ἄβυδον· (ὁρμημένῳ δέ  οἱ   ἥλιος ἐκλιπὼν τὴν ἐκ
[7, 5]   τὴν σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος μέν  οἱ   λόγος ἦν τιμωρός· τοῦδε
[7, 57]   τὸ πρόσω ἐπορεύετο, σὺν δέ  οἱ   πεζὸς στρατός. ~ὁ δὲ
[7, 88]   ἀρχὰς ἐποίησαν ὡς ἐκέλευε· ἀπαγαγόντες  οἱ   οἰκέται ἐς τὸν χῶρον ἐν
[7, 143]   Σαλαμίς” εἴ πέρ γε ἔμελλον  οἱ   οἰκήτορες ἀμφ᾽ αὐτῇ τελευτήσειν· (ἀλλὰ
[7, 203]   τούτοισι ἐπίκλητοι ἐγένοντο Λοκροί τε  οἱ   Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ Φωκέων χίλιοι.
[7, 12]   δὲ βουλὴν διδοὺς πάγχυ εὕρισκέ  οἱ   οὐ πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι ἐπὶ
[7, 149]   χρηστήριον φοβεόμενοι, ἵνα δή σφι  οἱ   παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι τοῖσι
[7, 156]   τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε, καὶ ἦσάν  οἱ   πάντα αἱ Συρήκουσαι· (αἳ δὲ
[7, 19]   ἐπὶ πᾶσαν γῆν δουλεύσειν τέ  οἱ   πάντας ἀνθρώπους. δὲ ὄψις
[7, 15]   θεός ἐστι ἐπιπέμπων καί  οἱ   πάντως ἐν ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι
[7, 13]   ἐμεωυτοῦ πρῶτα οὔκω ἀνήκω, καὶ  οἱ   παρηγορεόμενοι ἐκεῖνα ποιέειν οὐδένα χρόνον
[7, 53]   Περσέων τοὺς δοκιμωτάτους· ἐπεὶ δέ  οἱ   παρῆσαν, ἔλεγέ σφι τάδε.
[7, 188]   ἀπηλιώτης, τὸν δὴ Ἑλλησποντίην καλέουσι  οἱ   περὶ ταῦτα τὰ χωρία οἰκημένοι.
[7, 22]   δ᾽ ἐφοίτεον· ὤρυσσον δὲ καὶ  οἱ   περὶ τὸν Ἄθων κατοικημένοι. (Βουβάρης
[7, 212]   ὡς δὲ οὐδὲν εὕρισκον ἀλλοιότερον  οἱ   Πέρσαι τῇ προτεραίῃ ἐνώρων,
[7, 181]   οὐκ ἀπέθανε ἀλλ᾽ ἦν ἔμπνοος,  οἱ   Πέρσαι, οἵ περ ἐπεβάτευον ἐπὶ
[7, 83]   Ὑδάρνεος, ἐκαλέοντο δὲ ἀθάνατοι  οἱ   Πέρσαι οὗτοι ἐπὶ τοῦδε· εἴ
[7, 211]   ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο παραλαβεῖν  οἱ   Πέρσαι τῆς ἐσόδου πειρώμενοι καὶ
[7, 218]   ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ ἐλάνθανον  οἱ   Πέρσαι τὸ ὄρος πᾶν ἐὸν
[7, 217]   τὴν ἀτραπὸν καὶ οὕτω ἔχουσαν  οἱ   Πέρσαι, τὸν Ἀσωπὸν διαβάντες, ἐπορεύοντο
[7, 194]   αὐτοῦ, λογιζόμενος Δαρεῖος εὗρέ  οἱ   πλέω ἀγαθὰ τῶν ἁμαρτημάτων πεποιημένα
[7, 50]   δυνάμιος προκεχώρηκε. εἰ τοίνυν ἐκεῖνοι  οἱ   πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες γνώμῃσι
[7, 101]   πάντες Ἕλληνες καὶ οἱ λοιποὶ  οἱ   πρὸς ἑσπέρης οἰκέοντες ἄνθρωποι συλλεχθείησαν,
[7, 111]   Βησσοὶ δὲ τῶν Σατρέων εἰσὶ  οἱ   προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ, πρόμαντις δὲ
[7, 231]   πάσχων δὲ τοιάδε ἠτίμωτο· οὔτε  οἱ   πῦρ οὐδεὶς ἔναυε Σπαρτιητέων οὔτε
[7, 40]   στρατός. ἡγέοντο δὲ πρῶτοι μὲν  οἱ   σκευοφόροι τε καὶ τὰ ὑποζύγια,
[7, 64]   καὶ αἰχμὰς βραχέας. (Σάκαι δὲ  οἱ   Σκύθαι περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 104]   ὑποδειμαίνουσι πολλῷ ἔτι μᾶλλον  οἱ   σοὶ σέ. (ποιεῦσι γῶν τὰ
[7, 10]   ἢν δὲ τῇ ἐγὼ προλέγω,  οἱ   σοὶ ταῦτα πασχόντων, σὺν δέ
[7, 191]   οὐκ ἐπῆν ἀριθμός. ὥστε δείσαντες  οἱ   στρατηγοὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ μή
[7, 6]   Ξέρξην· συνέλαβε γὰρ καὶ ἄλλα  οἱ   σύμμαχα γενόμενα ἐς τὸ πείθεσθαι
[7, 53]   ἀλλ᾽ εἷς τε ἕκαστος καὶ  οἱ   σύμπαντες προθυμίην ἔχωμεν· ξυνὸν γὰρ
[7, 54]   εὔχετο πρὸς τὸν ἥλιον μηδεμίαν  οἱ   συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι, μιν
[7, 52]   σύ τε μάρτυς γίνεαι καὶ  οἱ   συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας,
[7, 106]   πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο δή  οἱ   τὰ δῶρα πέμπεται παρὰ τοῦ
[7, 55]   μὲν οἵ τε ἱππόται καὶ  οἱ   τὰς λόγχας κάτω τρέποντες· ἐστεφάνωντο
[7, 96]   στρατευόμενοι δοῦλοι· ἐπεὶ στρατηγοί γε  οἱ   τὸ πᾶν ἔχοντες κράτος καὶ
[7, 237]   ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι δὲ εἰσὶ  οἱ   τοιοῦτοι· (ξεῖνος δὲ ξείνῳ εὖ
[7, 54]   τὸ πέλαγος, οὔτε εἰ μετεμέλησέ  οἱ   τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι καὶ ἀντὶ
[7, 18]   παριζόμενος Ξέρξῃ, ὡς τὴν ὄψιν  οἱ   τοῦ ἐνυπνίου διεξῆλθε ἀπηγεόμενος, δεύτερά
[7, 157]   τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ  οἱ   τούτων σύμμαχοι παραλαμψομένους σε πρὸς
[7, 132]   τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον  οἱ   τῷ βαρβάρῳ πόλεμον ἀειράμενοι· τὸ
[7, 141]   δ᾽ ἐπικίδνατε θυμόν. ~ταῦτα ἀκούσαντες  οἱ   τῶν Ἀθηναίων θεοπρόποι συμφορῇ τῇ
[7, 214]   γὰρ τῷδε χρὴ σταθμώσασθαι, ὅτι  οἱ   τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ
[7, 42]   Ἰλιάδα γῆν. καὶ πρῶτα μέν  οἱ   ὑπὸ τῇ Ἴδῃ νύκτα ἀναμείναντι
[7, 88]   συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον· ἐλαύνοντι γάρ  οἱ   ὑπὸ τοὺς πόδας τοῦ ἵππου
[7, 202]   ἠπείρου. ~ἦσαν δὲ οἵδε Ἑλλήνων  οἱ   ὑπομένοντες τὸν Πέρσην ἐν τούτῳ
[7, 132]   Περραιβοὶ Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ  οἱ   Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ
[7, 89]   εἶχον καὶ ἀκόντια. (οὗτοι δὲ  οἱ   Φοίνικες τὸ παλαιὸν οἴκεον, ὡς
[7, 213]   Λακεδαιμονίους ἔφυγε ἐς Θεσσαλίην, καί  οἱ   φυγόντι ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν
[7, 218]   στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ  οἱ   Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην
[7, 218]   τοῖσι ποσί, ἀνά τε ἔδραμον  οἱ   Φωκέες καὶ ἐνέδυνον τὰ ὅπλα,
[7, 176]   Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαι σφέας, τοῦτο προεφυλάξαντο  οἱ   Φωκέες, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ
[7, 215]   κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας, τότε ὅτε  οἱ   Φωκέες φράξαντες τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν
[7, 218]   Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ σφέας  οἱ   Φωκέες ὧδε ἀναβεβηκότας· ἀναβαίνοντες γὰρ
[7, 55]   οἱ αἰχμοφόροι καὶ οἱ ἱππόται  οἱ   χίλιοι, ἐπὶ δὲ τούτοισι
[7, 8]   τε καὶ πυρώσω τὰς Ἀθήνας,  οἵ   γε ἐμὲ καὶ πατέρα τὸν
[7, 234]   εἰσὶ ὅμοιοι τοῖσι ἐνθάδε μαχεσαμένοισι·  οἵ   γε μὲν ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι τούτοισι
[7, 104]   ἐστοργὼς ἐκείνους, αὐτὸς μάλιστα ἐξεπίστεαι,  οἵ   με τιμήν τε καὶ γέρεα
[7, 81]   τοῦ στρατοῦ ἦρχον μὲν οὗτοι  οἵ   περ εἰρέαται, καὶ οἱ διατάξαντες
[7, 181]   ἀλλ᾽ ἦν ἔμπνοος, οἱ Πέρσαι,  οἵ   περ ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν νεῶν,
[7, 168]   γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ αὐτοὶ  οἵ   περ ἐς Σικελίην ἀπίκοντο, λέγοντες
[7, 82]   σημάντορες. ~ἦσαν μὲν δὴ οὗτοι  οἵ   περεἰρέαται ἄρχοντες, ἐστρατήγεον δὲ τούτων
[7, 140]   ἀθανάτων νηοὺς μαλερῷ πυρὶ δώσει,  οἵ   που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι,
[7, 8]   ἡμῖν αἴτιοι ἕξουσι δούλιον ζυγὸν  οἵ   τε ἀναίτιοι. (ὑμεῖς δ᾽ ἄν
[7, 223]   περίοδός τε καὶ ἀνάβασις.  (οἵ   τε δὴ βάρβαροι οἱ ἀμφὶ
[7, 106]   Ἑλλησπόντου πανταχῇ. (οὗτοι ὦν πάντες  οἵ   τε ἐκ Θρηίκης καὶ τοῦ
[7, 8]   τούτων τῶν κατέλεξα ὑπεξαραιρημένων. οὕτω  οἵ   τε ἡμῖν αἴτιοι ἕξουσι δούλιον
[7, 55]   δὲ καὶ οὗτοι. (μετὰ δὲ  οἵ   τε ἵπποι οἱ ἱροὶ καὶ
[7, 55]   τῇ δὲ ὑστεραίῃ πρῶτοι μὲν  οἵ   τε ἱππόται καὶ οἱ τὰς
[7, 6]   τε δὴ χρησμῳδέων προσεφέρετο καὶ  οἵ   τε Πεισιστρατίδαι καὶ οἱ Ἀλευάδαι
[7, 37]   καὶ τὰ περὶ τὸν Ἄθων,  οἵ   τε χυτοὶ περὶ τὰ στόματα
[7, 175]   πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ ἑκατέρους ἐόντα,  οἵ   τε χῶροι οὕτω ἔχουσι. ~τοῦτο
[7, 137]   τὸ πρῆγμα ἐκ τῆς μήνιος·  (οἳ   γὰρ πεμφθέντες ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἄγγελοι
[7, 211]   βοῇ τε καὶ πατάγῳ ἐπήισαν,  οἳ   δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι
[7, 23]   ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ βάθρων,  οἳ   δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι ἑτέροισι, ἕως
[7, 142]   τοῦτο τὸ ξύλινον τεῖχος εἶναι,  οἳ   δ᾽ αὖ ἔλεγον τὰς νέας
[7, 133]   τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ βάραθρον  οἳ   δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον
[7, 188]   καὶ τοῖσι οὕτω εἶχε ὅρμου,  οἳ   δ᾽ ἔφθησαν τὸν χειμῶνα ἀνασπάσαντες
[7, 230]   Σπάρτην καὶ διὰ πρόφασιν τοιήνδε,  οἳ   δὲ ἄγγελον πεμφθέντα ἐκ τοῦ
[7, 205]   τοῦ ἐμφανέος τὴν Ἑλλήνων συμμαχίην.  οἳ   δὲ ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον. ~τούτους μὲν
[7, 223]   γὰρ ἔρυμα τοῦ τείχεος ἐφυλάσσετο,  οἳ   δὲ ἀνὰ τὰς προτέρας ἡμέρας
[7, 219]   οὐκ ἔων τὴν τάξιν ἐκλιπεῖν,  οἳ   δὲ ἀντέτεινον. μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 90]   μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ Ἀθηνέων,  οἳ   δὲ ἀπ᾽ Ἀρκαδίης, οἳ δὲ
[7, 146]   ἐς τὴν Ἀσίην ἄνδρας τρεῖς.  οἳ   δὲ ἀπικόμενοί τε ἐς Ξάρδις
[7, 90]   Κύθνου, οἳ δὲ ἀπὸ Φοινίκης,  οἳ   δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς αὐτοὶ
[7, 90]   Ἀθηνέων, οἳ δὲ ἀπ᾽ Ἀρκαδίης,  οἳ   δὲ ἀπὸ Κύθνου, οἳ δὲ
[7, 90]   Ἀρκαδίης, οἳ δὲ ἀπὸ Κύθνου,  οἳ   δὲ ἀπὸ Φοινίκης, οἳ δὲ
[7, 219]   διασκεδασθέντες κατὰ πόλις ἕκαστοι ἐτράποντο,  οἳ   δὲ αὐτῶν ἅμα Λεωνίδῃ μένειν
[7, 52]   στρατιὴ ἐγένετο διαφθεῖραι καὶ περιποιῆσαι,  οἳ   δὲ δικαιοσύνην καὶ πιστότητα ἐνέδωκαν,
[7, 147]   Ξέρξης εἴρετο αὐτοὺς ὅκῃ πλέοιεν·  οἳ   δὲ εἶπαν ἐς τοὺς σοὺς
[7, 27]   κόσα χρήματα ἐκτημένος ἐπαγγέλλοιτο ταῦτα.  οἳ   δὲ εἶπαν βασιλεῦ, οὗτος
[7, 85]   τε ἀνθρώπου, ἐπ᾽ ἑωυτὸν ἕλκει·  οἳ   δὲ ἐν ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται.
[7, 33]   παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐς Ἄβυδον.  οἳ   δὲ ἐν τούτῳ τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 26]   κρίσιν τούτου πέρι ἐλθόντας οἶδα.  (οἳ   δὲ ἐπείτε διαβάντες τὸν Ἅλυν
[7, 25]   δὲ ἐς Τυρόδιζαν τὴν Περινθίων,  οἳ   δὲ ἐς Δορίσκον, οἳ δὲ
[7, 25]   Περινθίων, οἳ δὲ ἐς Δορίσκον,  οἳ   δὲ ἐς Ἠιόνα τὴν ἐπὶ
[7, 25]   ἐς Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι,  οἳ   δὲ ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι. ~ἐν
[7, 21]   (οἳ μὲν γὰρ νέας παρείχοντο,  οἳ   δὲ ἐς πεζὸν ἐτετάχατο, τοῖσι
[7, 25]   ἀκτὴν καλεομένην τῆς Θρηίκης ἀγίνεον,  οἳ   δὲ ἐς Τυρόδιζαν τὴν Περινθίων,
[7, 218]   Φωκέων μὲν οὐδένα λόγον ἐποιεῦντο,  οἳ   δὲ κατέβαινον τὸ ὄρος κατὰ
[7, 157]   δὲ οἳ μὲν ἡμέων καταπροδιδῶσι  οἳ   δὲ μὴ θέλωσι τιμωρέειν, τὸ
[7, 119]   οἱ μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον,  οἳ   δὲ ὅκως πλησθέντες νύκτα αὐτοῦ
[7, 168]   τοὺς καὶ πρὸς Γέλωνα ἔλεγον.  οἳ   δὲ παραυτίκα μὲν ὑπίσχοντο πέμψειν
[7, 225]   τὸ ἔρυμα τοῦ τείχεος συγχώσαντες,  οἳ   δὲ περιελθόντες πάντοθεν περισταδόν. ~Λακεδαιμονίων
[7, 125]   ἅπτοντο οὔτε ὑποζυγίου οὔτε ἀνθρώπου,  οἳ   δὲ τὰς καμήλους ἐκεράιζον μούνας.
[7, 203]   ἀπὸ τῆς δόξης πεσεῖν ἄν.  οἳ   δὲ ταῦτα πυνθανόμενοι ἐβοήθεον ἐς
[7, 224]   αὐτῶν τηνικαῦτα ἤδη ἐτύγχανε κατεηγότα,  οἳ   δὲ τοῖσι ξίφεσι διεργάζοντο τοὺς
[7, 201]   ἄνεμον ἐχόντων πάντων μέχρι Τρηχῖνος,  οἳ   δὲ τῶν πρὸς νότον καὶ
[7, 131]   αἴτησιν ἀπίκατο οἳ μὲν κεινοί,  οἳ   δὲ φέροντες γῆν τε καὶ
[7, 192]   τὰ γενόμενα περὶ τὴν ναυηγίην.  (οἳ   δὲ ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι σωτῆρι
[7, 20]   τὸν πρὸ τῶν Τρωικῶν γενόμενον,  οἳ   διαβάντες ἐς τὴν Εὐρώπην κατὰ
[7, 217]   ἠώς τε δὴ διέφαινε καὶ  οἳ   ἐγένοντο ἐπ᾽ ἀκρωτηρίῳ τοῦ ὄρεος.
[7, 103]   γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων  οἳ   ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ
[7, 190]   ~ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ νέας  οἳ   ἐλαχίστας λέγουσι διαφθαρῆναι τετρακοσιέων οὐκ
[7, 104]   ἥδιστα ἑνὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν  οἳ   Ἑλλήνων ἕκαστος φησὶ τριῶν ἄξιος
[7, 9]   δὲ αὐτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους  οἳ   ἐν τῇ ἡμετέρῃ κατοικημένοι Ἴωνές
[7, 10]   στρατεύεσθαι πολλὸν ἀμείνονας Σκύθας,  οἳ   κατὰ θάλασσάν τε ἄριστοι καὶ
[7, 219]   ἀντέτεινον. μετὰ δὲ τοῦτο διακριθέντες  οἳ   μὲν ἀπαλλάσσοντο καὶ διασκεδασθέντες κατὰ
[7, 90]   τούτων δὲ τοσάδε ἔθνεα εἰσί,  οἳ   μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ Ἀθηνέων,
[7, 133]   Δαρείου πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο,  οἳ   μὲν αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας ἐς
[7, 21]   ἐπέλιπε, πλὴν τῶν μεγάλων ποταμῶν;  (οἳ   μὲν γὰρ νέας παρείχοντο, οἳ
[7, 219]   καί σφεων ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι·  οἳ   μὲν γὰρ οὐκ ἔων τὴν
[7, 142]   πάλαι τῶν Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο.  (οἳ   μὲν δὴ κατὰ τὸν φραγμὸν
[7, 121]   καταμείναντας κάκιστα πάντων ἀνθρώπων διατριβῆναι.  ~οἳ   μὲν δὴ πιεζόμενοι ὅμως τὸ
[7, 238]   Πέρσαι ἄνδρας ἀγαθοὺς τὰ πολέμια.  οἳ   μὲν δὴ ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι
[7, 193]   τινάς σφι ἀντιξόους ἔσεσθαι νέας.  ~οἳ   μὲν δὴ τὸ δεύτερον ἐλθόντες
[7, 225]   στόμασι κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες,  οἳ   μὲν ἐξ ἐναντίης ἐπισπόμενοι καὶ
[7, 177]   ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο αὐτῶν  οἳ   μὲν ἐς Θερμοπύλας πεζῇ, ἄλλοι
[7, 157]   γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι· ἢν δὲ  οἳ   μὲν ἡμέων καταπροδιδῶσι οἳ δὲ
[7, 23]   ἐπείτε ἐγίνετο βαθέα διῶρυξ,  οἳ   μὲν κατώτατα ἑστεῶτες ὤρυσσον, ἕτεροι
[7, 131]   Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο  οἳ   μὲν κεινοί, οἳ δὲ φέροντες
[7, 129]   Ὀνοχώνου καὶ Ἐνιπέος καὶ Παμίσου,  οἳ   μέν νυν ἐς τὸ πεδίον
[7, 230]   σφι ἔχειν μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ.  ~οἳ   μέν νυν οὕτω σωθῆναι λέγουσι
[7, 169]   Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρύματα, ὅτι  οἳ   μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν
[7, 3]   Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω νομίζεσθαι, ἢν  οἳ   μὲν προγεγονότες ἔωσι πρὶν
[7, 158]   τὸ ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι”  ~οἳ   μὲν ταῦτα ἔλεγον, Γέλων δὲ
[7, 36]   Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς. ~καὶ  οἳ   μὲν ταῦτα ἐποίεον, τοῖσι προσέκειτο
[7, 222]   ποιεύμενος· Θεσπιέες δὲ ἑκόντες μάλιστα,  οἳ   οὐκ ἔφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίδην καὶ
[7, 143]   μᾶλλον τὰ τῶν χρησμολόγων,  οἳ   οὐκ ἔων ναυμαχίην ἀρτέεσθαι, τὸ
[7, 127]   Λυδίεώ τε ποταμοῦ καὶ Ἁλιάκμονος,  οἳ   οὐρίζουσι γῆν τὴν Βοττιαιίδα τε
[7, 103]   τοσοῦτοι, ὅσοι σύ τε καὶ  οἳ   παρ᾽ ἐμὲ φοιτῶσι Ἑλλήνων ἐς
[7, 85]   τε Περσικῆς καὶ τῆς Πακτυϊκῆς·  οἳ   παρείχοντο μὲν ἵππον ὀκτακισχιλίην, ὅπλα
[7, 8]   καὶ τοὺς τούτοισι πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα,  οἳ   Πέλοπος τοῦ Φρυγὸς νέμονται χώρην,
[7, 53]   δὲ διαβαίνωμεν ἐπευξάμενοι τοῖσι θεοῖσι  οἳ   Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην μὲν τὴν
[7, 11]   σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ ἐκείνων,  οἳ   Σάρδις τε ἐνέπρησαν καὶ ἤλασαν
[7, 37]   περὶ τὰ στόματα τῆς διώρυχος,  οἳ   τῆς ῥηχίης εἵνεκεν ἐποιήθησαν, ἵνα
[7, 170]   αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ Ρηγίνων,  οἳ   ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου ἀναγκαζόμενοι
[7, 185]   καὶ Πίερες καὶ Μακεδόνες καὶ  Περραιβοὶ   καὶ Ἐνιῆνες καὶ Δόλοπες καὶ
[7, 132]   ἐγένοντο οἵδε, Θεσσαλοὶ Δόλοπες Ἐνιῆνες  Περραιβοὶ   Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ
[7, 113]   τὸν Στρυμόνα· ἐς τὸν οἱ  Μάγοι   ἐκαλλιερέοντο σφάζοντες ἵππους λευκούς. ~φαρμακεύσαντες
[7, 19]   τῷ ὕπνῳ ἐγένετο, τὴν οἱ  μάγοι   ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε ἐπὶ
[7, 43]   βοῦς χιλίας, χοὰς δὲ οἱ  Μάγοι   τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο. ταῦτα δὲ
[7, 191]   ποιεῦντες καὶ καταείδοντες γόησι οἱ  Μάγοι   τῷ ἀνέμῳ, πρός τε τούτοισι
[7, 3]   ὑποθήκῃ, γνοὺς Δαρεῖος ὡς  λέγοι   δίκαια βασιλέα μιν ἀπέδεξε. δοκέειν
[7, 8]   ἐπισταμένοισι εὖ οὐκ ἄν τις  λέγοι.   (ἐγὼ δὲ ἐπείτε παρέλαβον τὸν
[7, 96]   ἦσαν, εἵποντο δὲ ὡς οὐ  στρατηγοὶ   ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι
[7, 96]   οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι δοῦλοι· ἐπεὶ  στρατηγοί   γε οἱ τὸ πᾶν ἔχοντες
[7, 204]   ἦσαν μέν νυν καὶ ἄλλοι  στρατηγοὶ   κατὰ πόλιας ἑκάστων, δὲ
[7, 191]   ἐπῆν ἀριθμός. ὥστε δείσαντες οἱ  στρατηγοὶ   τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ μή σφι
[7, 83]   Μεγάβυζος Ζωπύρου. ~οὗτοι ἦσαν  στρατηγοὶ   τοῦ σύμπαντος πεζοῦ χωρὶς τῶν
[7, 210]   ὅτι πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἶεν,  ὀλίγοι   δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ
[7, 211]   καὶ αὐτῶν τῶν Σπαρτιητέων ἐνθαῦτα  ὀλίγοι.   ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐδυνέατο παραλαβεῖν
[7, 142]   ξύλινον τεῖχος εἶναι· οἱ γὰρ  χρησμολόγοι   ταύτῃ ταῦτα ἐλάμβανον, ὡς ἀμφὶ
[7, 31]   Καλλάτηβον πόλιν, ἐν τῇ ἄνδρες  δημιοεργοὶ   μέλι ἐκ μυρίκης τε καὶ
[7, 94]   Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο  Πελασγοὶ   Αἰγιαλέες, ἐπὶ δὲ Ἴωνος τοῦ
[7, 95]   Ἕλληνες καὶ τὸ πάλαι καλεόμενοι  Πελασγοί,   ὡς Ἑλλήνων λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ
[7, 185]   καὶ τὸ Χαλκιδικὸν γένος καὶ  Βρύγοι   καὶ Πίερες καὶ Μακεδόνες καὶ
[7, 66]   ~Πάρθοι δὲ καὶ Χοράσμιοι καὶ  Σόγδοι   τε καὶ Γανδάριοι καὶ Δαδίκαι
[7, 62]   καὶ οὐ Περσική. οἱ δὲ  Μῆδοι   ἄρχοντα μὲν παρείχοντο Τιγράνην ἄνδρα
[7, 62]   τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον.  ~Μῆδοι   δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι
[7, 86]   καὶ ἐπετετάχατο ἐς τοὺς Πέρσας·  Μῆδοι   δὲ τήν περ ἐν τῷ
[7, 210]   φερόμενοι ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ  Μῆδοι,   ἔπιπτον πολλοί, ἄλλοι δ᾽ ἐπεσήισαν,
[7, 96]   πασέων τῶν νεῶν Πέρσαι καὶ  Μῆδοι   καὶ Σαάκαι. τούτων δὲ ἄριστα
[7, 62]   αὐτοὶ περὶ σφέων ὧδε λέγουσι  Μῆδοι.   (Κίσσιοι δὲ στρατευόμενοι τὰ μὲν
[7, 228]   τόδε κλεινοῖο Μεγιστία, ὅν ποτε  Μῆδοι   Σπερχειὸν ποταμὸν κτεῖναν ἀμειψάμενοι, μάντιος,
[7, 211]   δι᾽ ἡμέρης. ~ἐπείτε δὲ οἱ  Μῆδοι   τρηχέως περιείποντο, ἐνθαῦτα οὗτοι μὲν
[7, 126]   οὐδαμόθι πάσης τῆς ἔμπροσθε Εὐρώπης  ἴδοι   τις ἂν λέοντα, οὔτε πρὸς
[7, 141]   Κιθαιρῶνος ζαθέοιο, τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον  διδοῖ   εὐρύοπα Ζεύς μοῦνον ἀπόρθητον τελέθειν,
[7, 155]   τῶν Συρηκοσίων ἐπιόντι Γέλωνι  παραδιδοῖ   τὴν πόλιν καὶ ἑωυτόν. ~ὁ
[7, 198]   ῥέων ἐξ Ἐνιήνων ἐς θάλασσαν  ἐκδιδοῖ.   ἀπὸ δὲ τούτου διὰ εἴκοσί
[7, 26]   Κελαινέων ἀνατέλλων ἐς τὸν Μαίανδρον  ἐκδιδοῖ·   ἐν τῇ καὶ τοῦ
[7, 30]   ὡς πέντε μάλιστά κῃ ἀναφαινόμενος  ἐκδιδοῖ   καὶ οὗτος ἐς τὸν Μαίανδρον.
[7, 200]   παραρρέων Ἀσωπὸς ἐς θάλασσαν  ἐκδιδοῖ,   καὶ χῶρος περὶ αὐτὴν εὐρύς,
[7, 200]   τούτων ῥέων ἐς τὸν Ἀσωπὸν  ἐκδιδοῖ.   κατὰ δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν
[7, 236]   τοι εὖ πρήσσοντι καὶ  προδιδοῖ   πρήγματα τὰ σά. καὶ γὰρ
[7, 65]   τε καὶ Ἀτόσσης τῆς Κύρου.  ~Ἰνδοὶ   δὲ εἵματα μὲν ἐνδεδυκότες ἀπὸ
[7, 86]   εἶχον σκευήν, καὶ Κίσσιοι ὡσαύτως.  Ἰνδοὶ   δὲ σκευῇ μὲν ἐσεσάχατο τῇ
[7, 70]   τὰ μὲν πλέω κατά περ  Ἰνδοὶ   ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ ἵππων εἶχον
[7, 65]   ἐσταλμένοι μὲν δὴ ἦσαν οὕτω  Ἰνδοί,   προσετετάχατο δὲ συστρατευόμενοι Φαρναζάθρῃ τῷ
[7, 185]   Θρήικες παρείχοντο καὶ Παίονες καὶ  Ἐορδοὶ   καὶ Βοττιαῖοι καὶ τὸ Χαλκιδικὸν
[7, 74]   ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου ἔχων θυγατέρα.  ~Λυδοὶ   δὲ ἀγχοτάτω τῶν Ἑλληνικῶν εἶχον
[7, 74]   Ἑλληνικῶν εἶχον ὅπλα. οἱ δὲ  Λυδοὶ   Μηίονες ἐκαλεῦντο τὸ πάλαι, ἐπὶ
[7, 177]   οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι εἶναι ἐφαίνοντο  ἐπιτήδεοι·   πάντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ ἐπιλογισθέντες
[7, 49]   εἴη ἄριστος, εἰ βουλευόμενος μὲν  ἀρρωδέοι,   πᾶν ἐπιλεγόμενος πείσεσθαι χρῆμα, ἐν
[7, 140]   οὔνομα ἦν Ἀριστονίκη, τάδε. (ὦ  μέλεοι,   τί κάθησθε; λιπὼν φεῦγ᾽ ἔσχατα
[7, 6]   τῶν χρησμῶν· εἰ μέν τι  ἐνέοι   σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ, τῶν
[7, 41]   μετεκβαίνεσκε δέ, ὅκως μιν λόγος  αἱρέοι,   ἐκ τοῦ ἅρματος ἐς ἁρμάμαξαν.
[7, 227]   τοῦτον ἀριστεῦσαι λέγονται Λακεδαιμόνιοι δύο  ἀδελφεοί,   Ἀλφεός τε καὶ Μάρων Ὀρσιφάντου
[7, 225]   τέκνου. ~Ξέρξεώ τε δὴ δύο  ἀδελφεοὶ   ἐνθαῦτα πίπτουσι μαχόμενοι, καὶ ὑπὲρ
[7, 219]   ἔφρασε τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι ἅμα  ἠοῖ   σφι θάνατον, ἐπὶ δὲ καὶ
[7, 234]   Λακεδαιμόνιοι τούτοισι μὲν οὐκ ὅμοιοι,  ἀγαθοὶ   δέ” (εἶπε πρὸς ταῦτα Ξέρξης
[7, 135]   γὰρ πρὸς αὐτοῦ ἄνδρες εἶναι  ἀγαθοί,   ἕκαστος ἂν ὑμέων ἄρχοι γῆς
[7, 66]   δὲ ἦρχε Σισάμνης Ὑδάρνεος.  ~Πάρθοι   δὲ καὶ Χοράσμιοι καὶ Σόγδοι
[7, 132]   Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται καὶ  Θηβαῖοι   καὶ οἱ ἄλλοι Βοιωτοὶ πλὴν
[7, 222]   ἐπείθοντο Λεωνίδῃ, Θεσπιέες δὲ καὶ  Θηβαῖοι   κατέμειναν μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων
[7, 222]   μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων δὲ  Θηβαῖοι   μὲν ἀέκοντες ἔμενον καὶ οὐ
[7, 233]   ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι. ~οἱ δὲ  Θηβαῖοι,   τῶν Λεοντιάδης ἐστρατήγεε, τέως
[7, 63]   Ἀσσύριοι ἐκλήθησαν. τούτων δὲ μεταξὺ  Χαλδαῖοι.   Ἦρχε δὲ σφέων Ὀτάσπης
[7, 185]   καὶ Παίονες καὶ Ἐορδοὶ καὶ  Βοττιαῖοι   καὶ τὸ Χαλκιδικὸν γένος καὶ
[7, 182]   τάχιστα ἐπώκειλαν τὴν νέα οἱ  Ἀθηναῖοι,   ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι ἐκομίσθησαν
[7, 33]   ἐπὶ Ξανθίππου τοῦ Ἀρίφρονος στρατηγοῦ  Ἀθηναῖοι   Ἀρταΰκτην ἄνδρα Πέρσην λαβόντες Σηστοῦ
[7, 10]   ἐς τὴν Ἀττικὴν χώρην μοῦνοι  Ἀθηναῖοι   διέφθειραν. (οὔκων ἀμφοτέρῃ σφι ἐχώρησε.
[7, 140]   χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ οἱ  Ἀθηναῖοι   ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν
[7, 139]   εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω. (εἰ  Ἀθηναῖοι   καταρρωδήσαντες τὸν ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον
[7, 161]   εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες  Ἀθηναῖοι   συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μὲν
[7, 189]   ἔχω εἰπεῖν· οἱ δ᾽ ὦν  Ἀθηναῖοι   σφίσι λέγουσι βοηθήσαντα τὸν Βορέην
[7, 143]   ξυλίνου τείχεος. (ταύτῃ Θεμιστοκλέος ἀποφαινομένου  Ἀθηναῖοι   ταῦτα σφίσι ἔγνωσαν αἱρετώτερα εἶναι
[7, 189]   ἀφόρητον. ~λέγεται δὲ λόγος ὡς  Ἀθηναῖοι   τὸν Βορέην ἐκ θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο,
[7, 189]   δὴ τὸ κῆδος τοῦτο οἱ  Ἀθηναῖοι,   ὡς φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι σφίσι
[7, 110]   ἐποιέετο τοσάδε, Παῖτοι Κίκονες Βίστονες  Σαπαῖοι   Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ Σάτραι. τούτων οἱ
[7, 168]   ~τὰ μὲν ἀπὸ Σικελίης τοσαῦτα.  Κερκυραῖοι   δὲ τάδε ὑποκρινάμενοι τοῖσι ἀγγέλοισι
[7, 154]   (Συρηκοσίους δὲ Κορίνθιοί τε καὶ  Κερκυραῖοι   ἐρρύσαντο μάχῃ ἐσσωθέντας ἐπὶ ποταμῷ
[7, 40]   ἵπποι δέκα κεκοσμημένοι ὡς κάλλιστα.  (Νησαῖοι   δὲ καλέονται ἵπποι ἐπὶ τοῦδε·
[7, 40]   γῆν τρέψαντες· μετὰ δὲ ἱροὶ  Νησαῖοι   καλεόμενοι ἵπποι δέκα κεκοσμημένοι ὡς
[7, 110]   τοσάδε, Παῖτοι Κίκονες Βίστονες Σαπαῖοι  Δερσαῖοι   Ἠδωνοὶ Σάτραι. τούτων οἱ μὲν
[7, 61]   σφέων αὐτῶν καὶ τῶν περιοίκων  Ἀρταῖοι.   (ἐπεὶ δὲ Περσεὺς Δανάης
[7, 197]   δὲ καλέουσι τὸ πρυτανήιον οἱ  Ἀχαιοί.   ἢν δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ ἔστι
[7, 185]   καὶ Δόλοπες καὶ Μάγνητες καὶ  Ἀχαιοὶ   καὶ ὅσοι τῆς Θρηίκης τὴν
[7, 132]   Ἐνιῆνες Περραιβοὶ Λοκροὶ Μάγνητες Μηλιέες  Ἀχαιοὶ   οἱ Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι καὶ
[7, 197]   μετέπειτα δὲ ὡς ἐκ θεοπροπίου  Ἀχαιοὶ   προτιθεῖσι τοῖσι ἐκείνου ἀπογόνοισι ἀέθλους
[7, 91]   πεποιημένα. οὗτοι δὲ τὸ παλαιὸν  Ὑπαχαιοὶ   ἐκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Κίλικος τοῦ
[7, 87]   ἄλλοι ἱππέες ἐτετάχατο κατὰ τέλεα,  Ἀράβιοι   δὲ ἔσχατοι ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ
[7, 69]   Παρικανίων δὲ Σιρομίτρης Οἰοβάζου.  ~Ἀράβιοι   δὲ ζειρὰς ὑπεζωσμένοι ἦσαν, τόξα
[7, 86]   ὁμοίως καὶ ἐν τῷ πεζῷ.  Ἀράβιοι   δὲ σκευὴν μὲν εἶχον τὴν
[7, 34]   βυβλίνην Αἰγύπτιοι. ἔστι δὲ ἑπτὰ  στάδιοι   ἐξ Ἀβύδου ἐς τὴν ἀπαντίον.
[7, 79]   Κόλχων ἦρχε Φαρανδάτης Τεάσπιος.  Ἀλαρόδιοι   δὲ καὶ Σάσπειρες κατά περ
[7, 150]   δὲ τοῦτον λέγεται εἰπεῖν ἄνδρες  Ἀργεῖοι,   βασιλεὺς Ξέρξης τάδε ὑμῖν λέγει.
[7, 148]   δεύτερα ἔπεμπον ἐς Ἄργος ἀγγέλους.  (Ἀργεῖοι   δὲ λέγουσι τὰ κατ᾽ ἑωυτοὺς
[7, 152]   καὶ ταῦτα λέγεται, ὡς ἄρα  Ἀργεῖοι   ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην
[7, 152]   γε τήν περ αὐτοὶ  Ἀργεῖοι   λέγουσι· (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο ὅτι
[7, 148]   λεγόμενα ὑποκρίνασθαι ὡς ἕτοιμοι εἰσὶ  Ἀργεῖοι   ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην
[7, 150]   περιέψεσθαι ὡς πολεμίους. ~αὐτοὶ μὲν  Ἀργεῖοι   τοσαῦτα τούτων πέρι λέγουσι· ἔστι
[7, 149]   κωλύειν οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ  Ἀργεῖοι   φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων
[7, 73]   λέγουσι, ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον ὅσον  Εὐρωπήιοι   ἐόντες σύνοικοι ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες
[7, 117]   (τούτῳ δὲ τῷ Ἀρταχαίῃ θύουσι  Ἀκάνθιοι   ἐκ θεοπροπίου ὡς ἥρωι, ἐπονομάζοντες
[7, 154]   δουλοσύνην πρὸς Ἱπποκράτεος· (Συρηκοσίους δὲ  Κορίνθιοί   τε καὶ Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο μάχῃ
[7, 92]   ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ καὶ Κάλχαντι.  ~λύκιοι   δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα θωρηκοφόροι
[7, 92]   ἐγχειρίδια δὲ καὶ δρέπανα εἶχον.  Λύκιοι   δὲ Τερμίλαι ἐκαλέοντο ἐκ Κρήτης
[7, 203]   οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ Φωκέων  χίλιοι.   αὐτοὶ γὰρ σφέας οἱ Ἕλληνες
[7, 40]   βασιλέι. (προηγεῦντο μὲν δὴ ἱππόται  χίλιοι,   ἐκ Περσέων πάντων ἀπολελεγμένοι· μετὰ
[7, 103]   περὶ ἕνα ἕκαστον γινόμεθα  χίλιοι,   ἐόντων ἐκείνων πέντε χιλιάδων. (ὑπὸ
[7, 55]   αἰχμοφόροι καὶ οἱ ἱππόται οἱ  χίλιοι,   ἐπὶ δὲ τούτοισι ἄλλος
[7, 103]   τῷ οἰκότι· κῶς ἂν δυναίατο  χίλιοι   καὶ μύριοι καὶ
[7, 202]   ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων καὶ Μαντινέων  χίλιοι,   ἡμίσεες ἑκατέρων, ἐξ Ὀρχομενοῦ τε
[7, 40]   πάντων ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ αἰχμοφόροι  χίλιοι   καὶ οὗτοι ἐκ πάντων ἀπολελεγμένοι,
[7, 41]   οἱ ἄριστοί τε καὶ γενναιότατοι  χίλιοι,   κατὰ νόμον τὰς λόγχας ἔχοντες,
[7, 41]   οὗτος πεζὸς ἦν· (καὶ τούτων  χίλιοι   μὲν ἐπὶ τοῖσι δόρασι ἀντὶ
[7, 217]   καὶ πρότερόν μοι εἴρηται, Φωκέων  χίλιοι   ὁπλῖται, ῥυόμενοί τε τὴν σφετέρην
[7, 102]   ἤν τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι  χίλιοι,   οὗτοι μαχήσονταί τοι, ἤν τε
[7, 202]   καὶ ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης  χίλιοι·   τοσοῦτοι μὲν Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ
[7, 41]   συνεκλήιον τοὺς ἄλλους, οἱ δὲ  εἰνακισχίλιοι   ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ῥοιὰς
[7, 184]   ἄλλος ὅμιλος γίνεται τρισμύριοι καὶ  ἑξακισχίλιοι   καὶ πρὸς διηκόσιοί τε καὶ
[7, 185]   νυν τουτέων τῶν νεῶν ἄνδρες  τετρακισχίλιοι   καὶ δισμύριοι γίνονται. (πεζοῦ δὲ
[7, 170]   καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον  τρισχίλιοι   οὕτω· αὐτῶν δὲ Ταραντίνων οὐκ
[7, 151]   νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ εἶναι  πολέμιοι·   βασιλέα δὲ Ἀρτοξέρξεα μάλιστα ἐμμένειν
[7, 101]   ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες  ἄρθμιοι.   (θέλω μέντοι καὶ τὸ ἀπὸ
[7, 66]   Ὑδάρνεος. ~Πάρθοι δὲ καὶ  Χοράσμιοι   καὶ Σόγδοι τε καὶ Γανδάριοι
[7, 86]   ὣς δ᾽ αὕτως Κάσπιοι καὶ  Παρικάνιοι   ἐσεσάχατο ὁμοίως καὶ ἐν τῷ
[7, 68]   δὲ καὶ Μύκοι τε καὶ  Παρικάνιοι   ἐσκευασμένοι ἦσαν κατά περ Πάκτυες.
[7, 62]   δὲ ἦρχε Ἀνάφης Ὀτάνεω.  Ὑρκάνιοι   δὲ κατά περ Πέρσαι ἐσεσάχατο,
[7, 237]   εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι·  σπάνιοι   δὲ εἰσὶ οἱ τοιοῦτοι· (ξεῖνος
[7, 84]   πλὴν ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι εἶχον  ἔνιοι   αὐτῶν καὶ χάλκεα καὶ σιδήρεα
[7, 73]   τὸ οὔνομα μετέβαλον ἐς Φρύγας.  Ἀρμένιοι   δὲ κατά περ Φρύγες ἐσεσάχατο,
[7, 167]   Φοίνικες λέγουσι, εἴτε ἑτέρῳ ὡς  Καρχηδόνιοι   καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο μέν οἱ
[7, 136]   (ὦ βασιλεῦ Μήδων, ἔπεμψαν ἡμέας  Λακεδαιμόνιοι   ἀντὶ τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων
[7, 211]   καὶ οὐκ ἔχοντες πλήθεϊ χρήσασθαι.  (Λακεδαιμόνιοι   δὲ ἐμάχοντο ἀξίως λόγου, ἄλλα
[7, 236]   εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως.  Λακεδαιμόνιοι   δὲ ἢν ἴωσι ἀντία Πέρσῃσι
[7, 227]   μετὰ δὲ τοῦτον ἀριστεῦσαι λέγονται  Λακεδαιμόνιοι   δύο ἀδελφεοί, Ἀλφεός τε καὶ
[7, 218]   καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες ἔωσι  Λακεδαιμόνιοι,   εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς εἴη
[7, 208]   ἔτυχον δὲ τοῦτον τὸν χρόνον  Λακεδαιμόνιοι   ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς μὲν δὴ
[7, 157]   λόγους ἔλεγον τάδε. ἔπεμψαν ἡμέας  Λακεδαιμόνιοι   καὶ οἱ τούτων σύμμαχοι παραλαμψομένους
[7, 234]   κόσοι τινὲς εἰσὶ οἱ λοιποὶ  Λακεδαιμόνιοι,   καὶ τούτων ὁκόσοι τοιοῦτοι τὰ
[7, 104]   ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ καὶ  Λακεδαιμόνιοι   κατὰ μὲν ἕνα μαχόμενοι οὐδαμῶν
[7, 150]   ὅτι οὐ μεταδώσουσι τῆς ἀρχῆς  Λακεδαιμόνιοι   μεταιτέειν, ἵνα ἐπὶ προφάσιος ἡσυχίην
[7, 239]   μοι τὸ πρότερον ἐξέλιπε. ἐπύθοντο  Λακεδαιμόνιοι   ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ τὴν
[7, 239]   Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι οἱ  Λακεδαιμόνιοι,   πρίν γε δή σφι, ὡς
[7, 208]   καὶ τοὺς ἡγεμόνας ὡς εἴησαν  Λακεδαιμόνιοί   τε καὶ Λεωνίδης ἐὼν γένος
[7, 135]   ξεινίζων δὲ εἴρετο τάδε. (ἄνδρες  Λακεδαιμόνιοι,   τί δὴ φεύγετε βασιλέι φίλοι
[7, 137]   καὶ Ἀθηναίων πόλεμον, ὡς λέγουσι  Λακεδαιμόνιοι.   τοῦτο μοι ἐν τοῖσι θειότατον
[7, 234]   μαχεσαμένοισι· οἵ γε μὲν ἄλλοι  Λακεδαιμόνιοι   τούτοισι μὲν οὐκ ὅμοιοι, ἀγαθοὶ
[7, 139]   τοῦ Ἰσθμοῦ Πελοποννησίοισι, προδοθέντες ἂν  Λακεδαιμόνιοι   ὑπὸ τῶν συμμάχων οὐκ ἑκόντων
[7, 75]   πρότερον ἐκαλέοντο, ὡς αὐτοὶ λέγουσι,  Στρυμόνιοι,   οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ
[7, 77]   χρηστήριον. ~Καβηλέες δὲ οἱ Μηίονες,  Λασόνιοι   δὲ καλεύμενοι, τὴν αὐτὴν Κίλιξι
[7, 44]   ἐγένετό τε καὶ ἐνίκων Φοίνικες  Σιδώνιοι,   ἥσθη τε τῇ ἁμίλλῃ καὶ
[7, 96]   παρείχοντο νέας Φοίνικες καὶ Φοινίκων  Σιδώνιοι.   τούτοισι πᾶσι καὶ τοῖσι ἐς
[7, 96]   παραμέμνημαι. (οὔτε γὰρ ἔθνεος ἑκάστου  ἐπάξιοι   ἦσαν οἱ ἡγεμόνες, ἔν τε
[7, 168]   ἐτησιέων ἀνέμων ὑπερβαλεῖν Μαλέην οὐκ  οἷοί   τε γενέσθαι· οὕτω οὐκ ἀπικέσθαι
[7, 51]   ἡμῖν προσβάλλουσι, δικαιότατοι δὲ γινόμενοι  οἷοί   τε δηλήσασθαι μεγάλως τὴν σὴν
[7, 51]   πατέρας· καὶ γὰρ ἄνευ τούτων  οἷοί   τε εἰμὲν τῶν ἐχθρῶν κατυπέρτεροι
[7, 102]   ὅσοι τινὲς ἐόντες ταῦτα ποιέειν  οἷοί   τε εἰσί· ἤν τε γὰρ
[7, 172]   οὐ βουλόμενοι ἀναγκαίην ἡμῖν οὐδεμίαν  οἷοί   τε ἐστὲ προσφέρειν· οὐδαμὰ γὰρ
[7, 234]   ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι τούτοισι μὲν οὐκ  ὅμοιοι,   ἀγαθοὶ δέ” (εἶπε πρὸς ταῦτα
[7, 234]   μάλιστα, καὶ οὗτοι πάντες εἰσὶ  ὅμοιοι   τοῖσι ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ γε
[7, 10]   Ἴστρον διέβη ἐπὶ Σκύθας. τότε  παντοῖοι   ἐγένοντο Σκύθαι δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι
[7, 169]   (ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο  νήπιοι,   ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν
[7, 67]   καὶ Δαδικέων Ἀρτύφιος Ἀρταβάνου.  ~Κάσπιοι   δὲ σισύρνας τε ἐνδεδυκότες καὶ
[7, 86]   πάντες ἅρματα. ὣς δ᾽ αὕτως  Κάσπιοι   καὶ Παρικάνιοι ἐσεσάχατο ὁμοίως καὶ
[7, 86]   καὶ ἐν τῷ πεζῷ, καὶ  Κάσπιοι   ὁμοίως. (Λίβυες δὲ καὶ αὐτοὶ
[7, 62]   ἐκαλέοντο δὲ πάλαι πρὸς πάντων  Ἄριοι,   ἀπικομένης δὲ Μηδείης τῆς Κολχίδος
[7, 65]   δὲ συστρατευόμενοι Φαρναζάθρῃ τῷ Ἀρταβάτεω.  ἄριοι   δὲ τόξοισι μὲν ἐσκευασμένοι ἦσαν
[7, 66]   Χοράσμιοι καὶ Σόγδοι τε καὶ  Γανδάριοι   καὶ Δαδίκαι τὴν αὐτὴν σκευὴν
[7, 86]   ἅρμασι ὑπῆσαν ἵπποι καὶ ὄνοι  ἄγριοι.   Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως καὶ
[7, 126]   καὶ λέοντες πολλοὶ καὶ βόες  ἄγριοι,   τῶν τὰ κέρεα ὑπερμεγάθεα ἐστὶ
[7, 98]   καὶ Λύκιος Κυβερνίσκος Σίκα, καὶ  Κύπριοι   Γόργος τε Χέρσιος καὶ
[7, 90]   εἶχον. ~οὗτοι μὲν οὕτω ἐστάλατο,  Κύπριοι   δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα καὶ
[7, 90]   δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς αὐτοὶ  Κύπριοι   λέγουσι. ~Κίλικες δὲ ἑκατὸν παρείχοντο
[7, 65]   τὰ δὲ ἄλλα κατά περ  Βάκτριοι.   Ἀρίων δὲ ἦρχε Σισάμνης
[7, 86]   ὑπῆσαν ἵπποι καὶ ὄνοι ἄγριοι.  Βάκτριοι   δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως καὶ ἐν
[7, 64]   δὲ σφέων Ὀτάσπης Ἀρταχαίεω.  ~Βάκτριοι   δὲ περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 66]   αὐτὴν σκευὴν ἔχοντες τὴν καὶ  Βάκτριοι   ἐστρατεύοντο. (τούτων δὲ ἦρχον οἵδε.
[7, 103]   ἂν δυναίατο χίλιοι καὶ  μύριοι   καὶ πεντακισμύριοι, ἐόντες γε
[7, 41]   ἐκ τῶν λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμένοι  μύριοι.   οὗτος πεζὸς ἦν· (καὶ τούτων
[7, 55]   (ἡγέοντο δὲ πρῶτα μὲν οἱ  μύριοι   Πέρσαι, ἐστεφανωμένοι πάντες, μετὰ δὲ
[7, 185]   τῶν νεῶν ἄνδρες τετρακισχίλιοι καὶ  δισμύριοι   γίνονται. (πεζοῦ δὲ τὸν Θρήικες
[7, 103]   καὶ μύριοι καὶ  πεντακισμύριοι,   ἐόντες γε ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως
[7, 184]   ἄνδρες. οὗτος ἄλλος ὅμιλος γίνεται  τρισμύριοι   καὶ ἑξακισχίλιοι καὶ πρὸς διηκόσιοί
[7, 72]   ἔχοντες Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο. οἱ δὲ  Σύριοι   οὗτοι ὑπὸ Περσέων Καππαδόκαι καλέονται.
[7, 72]   Ματιηνοὶ καὶ Μαριανδυνοί τε καὶ  Σύριοι   τὴν αὐτὴν ἔχοντες Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο.
[7, 63]   δὲ ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων καλέονται  Σύριοι,   ὑπὸ δὲ τῶν βαρβάρων Ἀσσύριοι
[7, 63]   τὸν Βαβυλῶνος ὕστερον τούτων ἐπιτροπεύσαντα.  ~Ἀσσύριοι   δὲ στρατευόμενοι περὶ μὲν τῇσι
[7, 63]   Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν βαρβάρων  Ἀσσύριοι   ἐκλήθησαν. τούτων δὲ μεταξὺ Χαλδαῖοι.
[7, 96]   πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι  ἐπιχώριοι   ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ, οὐ γὰρ
[7, 176]   λουτρά, τὰ Χύτρους καλέουσι οἱ  ἐπιχώριοι,   καὶ βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος ἐπ᾽
[7, 215]   ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν οἱ  ἐπιχώριοι   Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο
[7, 171]   τὴν Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς λέγουσι  Πραίσιοι,   ἐσοικίζεσθαι ἄλλους τε ἀνθρώπους καὶ
[7, 202]   μὲν Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ Κορίνθου  τετρακόσιοι   καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ
[7, 202]   Θεσπιέων τε ἑπτακόσιοι καὶ Θηβαίων  τετρακόσιοι.   ~πρὸς τούτοισι ἐπίκλητοι ἐγένοντο Λοκροί
[7, 202]   ἀπὸ δὲ Βοιωτῶν Θεσπιέων τε  ἑπτακόσιοι   καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι
[7, 202]   Κορίνθου τετρακόσιοι καὶ ἀπὸ Φλειοῦντος  διηκόσιοι   καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα. οὗτοι μὲν
[7, 184]   τρισμύριοι καὶ ἑξακισχίλιοι καὶ πρὸς  διηκόσιοί   τε καὶ δέκα. (προσθήσω δ᾽
[7, 202]   τούτῳ τῷ χώρῳ, Σπαρτιητέων τε  τριηκόσιοι   ὁπλῖται καὶ Τεγεητέων καὶ Μαντινέων
[7, 167]   εἴτε ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι καὶ  Συρηκόσιοι,   τοῦτο μέν οἱ θύουσι, τοῦτο
[7, 62]   περὶ σφέων ὧδε λέγουσι Μῆδοι.  (Κίσσιοι   δὲ στρατευόμενοι τὰ μὲν ἄλλα
[7, 86]   τῷ πεζῷ εἶχον σκευήν, καὶ  Κίσσιοι   ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ μὲν
[7, 8]   ὑπεξαραιρημένων. οὕτω οἵ τε ἡμῖν  αἴτιοι   ἕξουσι δούλιον ζυγὸν οἵ τε
[7, 233]   ἐχόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ  ἀναίτιοι   εἶεν τοῦ τρώματος τοῦ γεγονότος
[7, 8]   ἕξουσι δούλιον ζυγὸν οἵ τε  ἀναίτιοι.   (ὑμεῖς δ᾽ ἄν μοι τάδε
[7, 211]   οἳ δ᾽ ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον  ἀντίοι   εἶναι τοῖσι βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ
[7, 95]   καλεόμενοι Πελασγοί, ὡς Ἑλλήνων λόγος.  (Ἑλλησπόντιοι   δὲ πλὴν Ἀβυδηνῶν (Ἀβυδηνοῖσι γὰρ
[7, 203]   ἐπίκλητοι ἐγένοντο Λοκροί τε οἱ  Ὀπούντιοι   πανστρατιῇ καὶ Φωκέων χίλιοι. αὐτοὶ
[7, 89]   μέχρι Αἰγύπτου πᾶν Παλαιστίνη καλέεται.  Αἰγύπτιοι   δὲ νέας παρείχοντο διηκοσίας. (οὗτοι
[7, 34]   τὴν δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην  Αἰγύπτιοι.   ἔστι δὲ ἑπτὰ στάδιοι ἐξ
[7, 1]   καὶ παρασκευαζομένων. (τετάρτῳ δὲ ἔτεϊ  Αἰγύπτιοι   ὑπὸ Καμβύσεω δουλωθέντες ἀπέστησαν ἀπὸ
[7, 85]   ~εἰσὶ δὲ τινὲς νομάδες ἄνθρωποι  Σαγάρτιοι   καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ
[7, 68]   ἄρχοντα παρείχοντο Ἀρταΰντην τὸν Ἰθαμίτρεω.  ~Οὔτιοι   δὲ καὶ Μύκοι τε καὶ
[7, 82]   ἀδελφεῶν παῖδες, Ξέρξῃ δὲ ἐγίνοντο  ἀνεψιοί,   καὶ Μασίστης Δαρείου τε
[7, 237]   ὑποθέοιτο, εἰ μὴ πρόσω ἀρετῆς  ἀνήκοι·   σπάνιοι δὲ εἰσὶ οἱ τοιοῦτοι·
[7, 73]   Βρίγες χρόνον ὅσον Εὐρωπήιοι ἐόντες  σύνοικοι   ἦσαν Μακεδόσι, μεταβάντες δὲ ἐς
[7, 78]   Τιβαρηνοὶ δὲ καὶ Μάκρωνες καὶ  Μοσσύνοικοι   κατά περ Μόσχοι ἐσκευασμένοι ἐστρατεύοντο.
[7, 74]   ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ εἰσὶ Λυδῶν  ἄποικοι,   ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ ὄρεος καλέονται
[7, 95]   οὗτοι δὲ Ἰώνων καὶ Δωριέων  ἄποικοι.   ~ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ πασέων τῶν
[7, 73]   περ Φρύγες ἐσεσάχατο, ἐόντες Φρυγῶν  ἄποικοι.   τούτων συναμφοτέρων ἦρχε Ἀρτόχμης Δαρείου
[7, 40]   ἐπετέτακτο, τὸ ἵπποι μὲν εἷλκον  λευκοὶ   ὀκτώ, ὄπισθε δὲ αὖ τῶν
[7, 68]   τὸν Ἰθαμίτρεω. ~Οὔτιοι δὲ καὶ  Μύκοι   τε καὶ Παρικάνιοι ἐσκευασμένοι ἦσαν
[7, 22]   δὲ τοῦτο καὶ κολωνοὶ οὐ  μεγάλοι   ἐκ θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων ἐπὶ
[7, 236]   Πελοπόννησον, ἀξιόμαχοί τοι γίνονται οἱ  ἀντίπαλοι·   ἁλὴς δὲ ἐὼν ναυτικὸς
[7, 174]   καὶ ἐόντος ἤδη ἐν Ἀβύδῳ.  Θεσσαλοὶ   δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων οὕτω δὴ
[7, 172]   ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν τοῖσι Ἕλλησι.  ~Θεσσαλοὶ   δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ πρῶτον
[7, 132]   δὲ δόντων ταῦτα ἐγένοντο οἵδε,  Θεσσαλοὶ   Δόλοπες Ἐνιῆνες Περραιβοὶ Λοκροὶ Μάγνητες
[7, 130]   παῖδας, ὅτι πρῶτοι Ἑλλήνων ἐόντες  Θεσσαλοὶ   ἔδοσαν ἑωυτοὺς βασιλέι, δοκέων
[7, 176]   ὅκως μή σφι ἐσβάλοιεν οἱ  Θεσσαλοὶ   ἐπὶ τὴν χώρην. (τὸ μέν
[7, 191]   μή σφι κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται οἱ  Θεσσαλοί,   ἕρκος ὑψηλὸν ἐκ τῶν ναυηγίων
[7, 176]   Φωκέες τὸ τεῖχος δείσαντες, ἐπεὶ  Θεσσαλοὶ   ἦλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν
[7, 173]   σωτηρίην μηχανώμενοι” ~ταῦτα ἔλεγον οἱ  Θεσσαλοί.   οἱ δὲ Ἕλληνες πρὸς ταῦτα
[7, 130]   πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες εἰσὶ  Θεσσαλοί.   (ταῦτ᾽ ἄρα πρὸ πολλοῦ ἐφυλάξαντο
[7, 129]   πᾶσαν πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν  Θεσσαλοί   φασι Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα
[7, 152]   κήρυκα ἐς Ἄργος καὶ Ἀργείων  ἄγγελοι   ἀναβάντες ἐς Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα
[7, 153]   τὴν Σικελίην ἄλλοι τε ἀπίκατο  ἄγγελοι   ἀπὸ τῶν συμμάχων συμμίξοντες Γέλωνι
[7, 172]   ἐπὶ τούτους τῶν Θεσσαλῶν οἱ  ἄγγελοι   ἔλεγον Ἄνδρες Ἕλληνες, δεῖ φυλάσσεσθαι
[7, 6]   Θεσσαλίης παρὰ τῶν Ἀλευαδέων ἀπιγμένοι  ἄγγελοι   ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι
[7, 137]   (οἳ γὰρ πεμφθέντες ὑπὸ Λακεδαιμονίων  ἄγγελοι   ἐς τὴν Ἀσίην, προδοθέντες δὲ
[7, 173]   ὀλίγας ἡμέρας ἐνθαῦτα· (ἀπικόμενοι γὰρ  ἄγγελοι   παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀμύντεω ἀνδρὸς
[7, 163]   ~οἱ μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων  ἄγγελοι   τοιαῦτα τῷ Γέλωνι χρηματισάμενοι ἀπέπλεον·
[7, 157]   Γέλων· τότε δ᾽ ὡς οἱ  ἄγγελοι   τῶν Ἑλλήνων ἀπίκατο ἐς τὰς
[7, 128]   περ ἐσέβαινε αἰεὶ ὅκως τι  ἐθέλοι   τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον καὶ
[7, 83]   σφι, χωρὶς τῶν ἄλλων στρατιωτέων,  κάμηλοί   τε καὶ ὑποζύγια ἦγον. ~ἱππεύει
[7, 135]   Λακεδαιμόνιοι, τί δὴ φεύγετε βασιλέι  φίλοι   γενέσθαι; ὁρᾶτε γὰρ ὡς ἐπίσταται
[7, 36]   ἄχαρις τιμή, τὰς δὲ  ἄλλοι   ἀρχιτέκτονες ἐζεύγνυσαν. ἐζεύγνυσαν δὲ ὧδε,
[7, 132]   Φθιῶται καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ  ἄλλοι   Βοιωτοὶ πλὴν Θεσπιέων τε καὶ
[7, 210]   Ἕλληνας οἱ Μῆδοι, ἔπιπτον πολλοί,  ἄλλοι   δ᾽ ἐπεσήισαν, καὶ οὐκ ἀπηλαύνοντο,
[7, 177]   οἳ μὲν ἐς Θερμοπύλας πεζῇ,  ἄλλοι   δὲ κατὰ θάλασσαν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον.
[7, 90]   οἱ βασιλέες αὐτῶν, οἱ δὲ  ἄλλοι   εἶχον κιθῶνας, τὰ δὲ ἄλλα
[7, 102]   ἐς μάχην καὶ ἢν οἱ  ἄλλοι   Ἕλληνες πάντες τὰ σὰ φρονέωσι.
[7, 52]   γίνεαι καὶ οἱ συστρατευσάμενοι Δαρείῳ  ἄλλοι   ἐπὶ Σκύθας, ὅτι ἐπὶ τούτοισι
[7, 87]   τῶν ἁρμάτων. οἱ μέν νυν  ἄλλοι   ἱππέες ἐτετάχατο κατὰ τέλεα, Ἀράβιοι
[7, 234]   ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ γε μὲν  ἄλλοι   Λακεδαιμόνιοι τούτοισι μὲν οὐκ ὅμοιοι,
[7, 110]   ὑπ᾽ ἐμεῦ, πλὴν Σατρέων, οἱ  ἄλλοι   πάντες πεζῇ ἀναγκαζόμενοι εἵποντο. ~σάτραι
[7, 225]   τὸν κολωνὸν πάντες ἁλέες οἱ  ἄλλοι   πλὴν Θηβαίων. δὲ κολωνὸς
[7, 81]   τελέων δὲ καὶ ἐθνέων ἦσαν  ἄλλοι   σημάντορες. ~ἦσαν μὲν δὴ οὗτοι
[7, 96]   οὐ στρατηγοὶ ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ  ἄλλοι   στρατευόμενοι δοῦλοι· ἐπεὶ στρατηγοί γε
[7, 204]   ~τούτοισι ἦσαν μέν νυν καὶ  ἄλλοι   στρατηγοὶ κατὰ πόλιας ἑκάστων,
[7, 206]   Σπαρτιῆται, ἵνα τούτους ὁρῶντες οἱ  ἄλλοι   σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲ καὶ οὗτοι
[7, 153]   εἴρηται· ἐς δὲ τὴν Σικελίην  ἄλλοι   τε ἀπίκατο ἄγγελοι ἀπὸ τῶν
[7, 224]   (καὶ δὴ Περσέων πίπτουσι ἐνθαῦτα  ἄλλοι   τε πολλοὶ καὶ ὀνομαστοί, ἐν
[7, 226]   σφι ἀγαθὰ Τρηχίνιος ξεῖνος  ἀγγέλλοι,   εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν
[7, 210]   τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι, ἔπιπτον  πολλοί,   ἄλλοι δ᾽ ἐπεσήισαν, καὶ οὐκ
[7, 197]   ὥς τ᾽ ἔτι πρὸς τούτοισι  πολλοὶ   ἤδη τούτων τῶν μελλόντων θύσεσθαι
[7, 126]   ταῦτα τὰ χωρία καὶ λέοντες  πολλοὶ   καὶ βόες ἄγριοι, τῶν τὰ
[7, 224]   Περσέων πίπτουσι ἐνθαῦτα ἄλλοι τε  πολλοὶ   καὶ ὀνομαστοί, ἐν δὲ δὴ
[7, 210]   οὐκ ἥκιστα αὐτῷ βασιλέι, ὅτι  πολλοὶ   μὲν ἄνθρωποι εἶεν, ὀλίγοι δὲ
[7, 223]   αἰεὶ ἐς τὸ πρόσω ἐποτρύνοντες.  πολλοὶ   μὲν δὴ ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς
[7, 139]   ἤπειρον τοιάδε ἐγίνετο· (εἰ καὶ  πολλοὶ   τειχέων κιθῶνες ἦσαν ἐληλαμένοι διὰ
[7, 223]   ἔξω τῶν στεινῶν ἔπιπτον πλήθεϊ  πολλοὶ   τῶν βαρβάρων· ὄπισθε γὰρ οἱ
[7, 219]   σφι θάνατον, ἐπὶ δὲ καὶ  αὐτόμολοι   ἦσαν οἱ ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων
[7, 172]   δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἦσαν ἁλισμένοι  πρόβουλοι   τῆς Ἑλλάδος ἀραιρημένοι ἀπὸ τῶν
[7, 96]   ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ ἄλλοι στρατευόμενοι  δοῦλοι·   ἐπεὶ στρατηγοί γε οἱ τὸ
[7, 91]   ἀνδρὸς Φοίνικος ἔσχον τὴν ἐπωνυμίην.  Πάμφυλοι   δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας Ἑλληνικοῖσι
[7, 91]   Ἑλληνικοῖσι ὅπλοισι ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ  Πάμφυλοι   οὗτοι εἰσὶ τῶν ἐκ Τροίης
[7, 28]   σε ἐγὼ δωρέομαι, αὐτῷ δέ  μοι   ἀπὸ ἀνδραπόδων τε καὶ γεωπέδων
[7, 173]   Μακεδών, ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ  μοι,   ἀρρωδίη ἦν τὸ πεῖθον, ὡς
[7, 47]   μετέστης ἄν φέρε τοῦτό  μοι   ἀτρεκέως εἰπέ” (ὁ δὲ ἀμείβετο
[7, 108]   ἐδεδούλωτο γάρ, ὡς καὶ πρότερόν  μοι   δεδήλωται, μέχρι Θεσσαλίης πᾶσα
[7, 237]   Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀχαίμενες, εὖ τε  μοι   δοκέεις λέγειν καὶ ποιήσω ταῦτα.
[7, 234]   ἅπαντα ἀπέβη οὕτω. νῦν δέ  μοι   εἰπέ, κόσοι τινὲς εἰσὶ οἱ
[7, 217]   ὄρεος ἐφύλασσον, ὡς καὶ πρότερόν  μοι   εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται, ῥυόμενοί
[7, 137]   πόλεμον, ὡς λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο  μοι   ἐν τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι.
[7, 13]   σφι τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, συγγνώμην  μοι   ἔχετε ὅτι ἀγχίστροφα βουλεύομαι· φρενῶν
[7, 187]   ἂν εἴποι ἀριθμόν. ὥστε οὐδέν  μοι   θῶμα παρίσταται προδοῦναι τὰ ῥέεθρα
[7, 3]   βασιλέα μιν ἀπέδεξε. δοκέειν δέ  μοι,   καὶ ἄνευ ταύτης τῆς ὑποθήκης
[7, 104]   δὲ σὸς ὑποδεξάμενος βίον τέ  μοι   καὶ οἶκον ἔδωκε. οὔκων οἰκός
[7, 221]   οἴχεσθαι τοὺς οἰχομένους. ~μαρτύριον δέ  μοι   καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτου
[7, 9]   πατρὸς τοῦ σοῦ κελευσθείς, καί  μοι   μέχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ ὀλίγον
[7, 13]   ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς ὦν μεταδεδογμένον  μοι   μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 187]   ὅκως τὰ σιτία ἀντέχρησε θῶμά  μοι   μυριάσι τοσαύτῃσι. (εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος,
[7, 137]   καταπλώσας πλήρεϊ ἀνδρῶν, δῆλον ὦν  μοι   ὅτι θεῖον ἐγένετο τὸ πρῆγμα
[7, 15]   καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί  μοι   οὐδαμῶς συνεπαινέον ποιέειν με ταῦτα·
[7, 16]   διακελευόμενον. φανῆναι δὲ οὐδὲν μᾶλλόν  μοι   ὀφείλει ἔχοντι τὴν ἐσθῆτα
[7, 38]   θαρσήσας τάδε. δέσποτα, τυγχάνουσί  μοι   παῖδες ἐόντες πέντε, καί σφεας
[7, 38]   τόδε ἡλικίης ἥκοντα οἰκτείρας τῶν  μοι   παίδων ἕνα παράλυσον τῆς στρατηίης
[7, 171]   τε καὶ Ταραντίνους τοῦ λόγου  μοι   παρενθήκη γέγονε· ἐς δὲ τὴν
[7, 10]   αὐτοῦ δὲ τούτου εἵνεκα δοκέεις  μοι   πᾶσαν προθυμίην ἐκτείνειν. μή νυν
[7, 15]   χρόνον μετέγνων, ἔγνων δὲ ταῦτα  μοι   ποιητέα ἐόντα τὰ σὺ ὑπεθήκαο.
[7, 48]   κοῖα ταῦτα λέγεις εἶναι δύο  μοι   πολεμιώτατα; κότερά τοι πεζὸς
[7, 238]   ἀποταμόντας τὴν κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά  μοι   πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι,
[7, 235]   βασιλεῦ, εἰ μὲν δὴ συμβουλεύεαί  μοι   προθύμως, δίκαιόν με σοί ἐστι
[7, 158]   δεηθέντος βαρβαρικοῦ στρατοῦ συνεπάψασθαι, ὅτε  μοι   πρὸς Καρχηδονίους νεῖκος συνῆπτο, ἐπισκήπτοντός
[7, 101]   αὐτὸν εἴρετο τάδε. Δημάρητε, νῦν  μοι   σὲ ἡδύ τι ἐστὶ εἰρέσθαι
[7, 103]   στρατιῇ τοσῇδε μαχήσεσθαι. ἄγε εἰπέ  μοι·   σὺ φῂς τούτων τῶν ἀνδρῶν
[7, 8]   τε ἀναίτιοι. (ὑμεῖς δ᾽ ἄν  μοι   τάδε ποιέοντες χαρίζοισθε· ἐπεὰν ὑμῖν
[7, 28]   ἀργυρίου μὲν δύο χιλιάδας ἐούσας  μοι   ταλάντων, χρυσίου δὲ τετρακοσίας μυριάδας
[7, 13]   χρόνον μευ ἀπέχονται. ἀκούσαντι μέντοι  μοι   τῆς Ἀρταβάνου γνώμης παραυτίκα μὲν
[7, 239]   δὲ ἐκεῖσε τοῦ λόγου τῇ  μοι   τὸ πρότερον ἐξέλιπε. ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι
[7, 47]   πρήγματα ἐν χερσί, φράσον δέ  μοι   τόδε· εἴ τοι ὄψις
[7, 101]   ἐλαχίστης οὔτ᾽ ἀσθενεστάτης. (νῦν ὦν  μοι   τόδε φράσον, εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι
[7, 96]   ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι, εἰρέαταί  μοι.   ~τοῦ δὲ ναυτικοῦ ἐστρατήγεον Ἀριαβίγνης
[7, 152]   μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω, καί  μοι   τοῦτο τὸ ἔπος ἐχέτω ἐς
[7, 139]   ἀνθρώπων, ὅμως δὲ τῇ γέ  μοι   φαίνεται εἶναι ἀληθὲς οὐκ ἐπισχήσω.
[7, 153]   ἱροφάνται τῶν θεῶν ἔσονται. (θῶμά  μοι   ὦν καὶ τοῦτο γέγονε πρὸς
[7, 139]   αὐτοὺς Ξέρξῃ, κατὰ τὴν θάλασσαν  οὐδαμοὶ   ἂν ἐπειρῶντο ἀντιούμενοι βασιλέι. εἰ
[7, 106]   τὸν δὲ ἐν Δορίσκῳ Μασκάμην  οὐδαμοί   κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν πολλῶν πειρησαμένων.
[7, 109]   δὲ Δίκαιαν Βιστονίδα, ἐς τὴν  ποταμοὶ   δύο ἐσιεῖσι τὸ ὕδωρ, Τραῦός
[7, 101]   φράσον, εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας  ἐμοὶ   ἀνταειρόμενοι. οὐ γάρ, ὡς ἐγὼ
[7, 209]   περ ὥρων ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα·  ἐμοὶ   γὰρ τὴν ἀληθείην ἀσκέειν ἀντία
[7, 150]   ἡσυχίην ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν γὰρ  ἐμοὶ   γένηται κατὰ νόον, οὐδαμοὺς μέζονας
[7, 237]   μὲν τὰ ἄριστα ἔλπεται εἶναι  ἐμοί,   γνώμῃ μέντοι ἑσσοῦται ὑπὸ σεῦ.
[7, 38]   μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι,  ἐμοὶ   δὲ μέγα γενόμενον” (Ξέρξης δὲ
[7, 168]   περ ἂν καὶ ἐγένετο, ὡς  ἐμοὶ   δοκέει. (πρὸς δὲ τοὺς Ἕλληνάς
[7, 15]   τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως καὶ  ἐμοὶ   ἐντελλόμενον. εὑρίσκω δὲ ὧδ᾽ ἂν
[7, 101]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν  ἐμοὶ   ἐς λόγους ἀπικνεομένων, πόλιος οὔτ᾽
[7, 29]   καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμον  ἐμοὶ   ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα, ἔξω σεῦ.
[7, 16]   (ἴσον ἐκεῖνο βασιλεῦ παρ᾽  ἐμοὶ   κέκριται, φρονέειν τε εὖ καὶ
[7, 16]   ἐξ ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ  ἐμοί.   μέχρι δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ
[7, 237]   κακολογίης τῆς ἐς Δημάρητον, ἐόντος  ἐμοὶ   ξείνου πέρι, ἔχεσθαι τινὰ τοῦ
[7, 229]   ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν  ἐμοί,   οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν
[7, 10]   βασιλέι τὰ πρήγματα, κτεινέσθων οἱ  ἐμοὶ   παῖδες, πρὸς δὲ αὐτοῖσι καὶ
[7, 10]   ἀπικέσθαι μηδεμιῆς ἀνάγκης ἐούσης, ἀλλὰ  ἐμοὶ   πείθευ. νῦν μὲν τὸν σύλλογον
[7, 239]   ἐγὼ δοκέω καὶ τὸ οἰκὸς  ἐμοὶ   συμμάχεται, οὐκ ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι,
[7, 10]   ἐλπίζων Σκύθας τοὺς νομάδας καταστρέψεσθαι  ἐμοί   τε οὐκ ἐπείθετο, στρατευσάμενός τε
[7, 129]   ἔστι γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς  ἐμοὶ   φαίνεται εἶναι, διάστασις τῶν
[7, 209]   δὲ εἶπε βασιλεῦ,  ἐμοὶ   χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν
[7, 16]   εἴρηκας· φανήτω γὰρ δὴ καὶ  ἐμοὶ   ὡς καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι
[7, 10]   οἱ γὰρ ἄνδρες λέγονται εἶναι  ἄλκιμοι,   πάρεστι δὲ καὶ σταθμώσασθαι, εἰ
[7, 203]   οἱ δὲ λοιποὶ τῶν συμμάχων  προσδόκιμοι   πᾶσαν εἶεν ἡμέρην, θάλασσά
[7, 172]   τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν νυν  ἕτοιμοι   εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ χρὴ
[7, 148]   πρὸς τὰ λεγόμενα ὑποκρίνασθαι ὡς  ἕτοιμοι   εἰσὶ Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα
[7, 147]   ἐπύθοντο πολέμια εἶναι τὰ πλοῖα,  ἕτοιμοι   ἦσαν αἱρέειν αὐτά, ἐσβλέποντες ἐς
[7, 140]   ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν  ἕτοιμοι·   καί σφι ποιήσασι περὶ τὸ
[7, 185]   γίνονται αἱ πᾶσαι ἀνδρῶν αἱ  μάχιμοι   μυριάδες διηκόσιαι καὶ ἑξήκοντα καὶ
[7, 203]   ἀγγέλων ὡς αὐτοὶ μὲν ἥκοιεν  πρόδρομοι   τῶν ἄλλων, οἱ δὲ λοιποὶ
[7, 11]   ὥνθρωποι καὶ γῆ αὐτῶν  ἐπώνυμοι   τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα μὲν
[7, 236]   ποιήσουσι ὅσοι τε πλῆθος εἰσί.  ἱκανοὶ   γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ ἑωυτῶν
[7, 139]   γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν  ἁμαρτάνοι   τὸ ἀληθές. οὗτοι γὰρ ἐπὶ
[7, 139]   καὶ πολλοὶ τειχέων κιθῶνες ἦσαν  ἐληλαμένοι   διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ Πελοποννησίοισι, προδοθέντες
[7, 168]   Σικελίης τοσαῦτα. Κερκυραῖοι δὲ τάδε  ὑποκρινάμενοι   τοῖσι ἀγγέλοισι τοιάδε ἐποίησαν· καὶ
[7, 178]   τῇ Ἑλλάδι συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ  δεξάμενοι   τὸ μαντήιον πρῶτα μὲν Ἑλλήνων
[7, 211]   μὲν ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι  ἐκδεξάμενοι   ἐπήισαν, τοὺς ἀθανάτους ἐκάλεε βασιλεύς,
[7, 139]   ἐμουνώθησαν, μουνωθέντες δὲ ἂν καὶ  ἀποδεξάμενοι   ἔργα μεγάλα ἀπέθανον γενναίως. (ἢ
[7, 217]   τοῦ ὄρεος ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες  ὑποδεξάμενοι   Λεωνίδῃ ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ σφέας
[7, 233]   κελεύσαντος Ξέρξεω ἔστιζον στίγματα βασιλήια,  ἀρξάμενοι   ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ Λεοντιάδεω· τοῦ
[7, 167]   τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς  ἀρξάμενοι   μέχρι δείλης ὀψίης (ἐπὶ τοσοῦτο
[7, 192]   δὲ ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι σωτῆρι  εὐξάμενοι   καὶ σπονδὰς προχέαντες τὴν ταχίστην
[7, 53]   κοτε ἀνθρώπων. νῦν δὲ διαβαίνωμεν  ἐπευξάμενοι   τοῖσι θεοῖσι οἳ Πέρσας λελόγχασι“
[7, 132]   ὅρκιον οἱ τῷ βαρβάρῳ πόλεμον  ἀειράμενοι·   τὸ δὲ ὅρκιον ὧδε εἶχε,
[7, 36]   τάξαντες, ἀλλὰ δύο μὲν λευκολίνου  δασάμενοι   ἐς ἑκατέρην, τέσσερα δὲ τῶν
[7, 119]   τάχιστα τῶν κηρύκων τῶν περιαγγελλόντων,  δασάμενοι   σῖτον ἐν τῇσι πόλισι οἱ
[7, 23]   Ἄθων νέμονται, ὤρυσσον δὲ ὧδε  δασάμενοι   τὸν χῶρον οἱ βάρβαροι κατὰ
[7, 152]   ὡς ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ  ἐπικαλεσάμενοι   τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 214]   βασιλέα τούτους τοὺς λόγους καὶ  περιηγησάμενοι   τὸ ὄρος τοῖσι Πέρσῃσι, οὐδαμῶς
[7, 148]   ~οἱ μέν νυν κατάσκοποι οὕτω  θεησάμενοί   τε καὶ ἀποπεμφθέντες ἐνόστησαν ἐς
[7, 23]   ἔθνεα· κατὰ Σάνην πόλιν σχοινοτενὲς  ποιησάμενοι,   ἐπείτε ἐγίνετο βαθέα διῶρυξ,
[7, 148]   ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην  σπεισάμενοι   Λακεδαιμονίοισι καὶ ἡγεόμενοι κατὰ τὸ
[7, 163]   Ἑλλήνων ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ Γέλωνι  χρηματισάμενοι   ἀπέπλεον· Γέλων δὲ πρὸς ταῦτα
[7, 193]   τὴν Κολχίδα· ἐνθεῦτεν γὰρ ἔμελλον  ὑδρευσάμενοι   ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν. ἐπὶ
[7, 52]   τε μάρτυς γίνεαι καὶ οἱ  συστρατευσάμενοι   Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας, ὅτι
[7, 146]   ~ὡς δὲ ταῦτα σφι ἔδοξε,  καταλυσάμενοι   τὰς ἔχθρας πρῶτα μὲν κατασκόπους
[7, 6]   τῶν Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν ἔχθρην  προκαταλυσάμενοι.   ἐξηλάσθη γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ
[7, 139]   καὶ βασιλέα μετά γε θεοὺς  ἀνωσάμενοι.   (οὐδὲ σφέας χρηστήρια φοβερὰ ἐλθόντα
[7, 223]   οὐδεὶς τοῦ ἀπολλυμένου. (ἅτε γὰρ  ἐπιστάμενοι   τὸν μέλλοντα σφίσι ἔσεσθαι θάνατον
[7, 218]   ἐπὶ τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον,  ἐπιστάμενοι   ὡς ἐπὶ σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν,
[7, 130]   ἔξοδος ἐς θάλασσαν τῷ Πηνειῷ,  ἐξεπιστάμενοι   ἀτρεκέως εἶπον βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ
[7, 211]   ἀποδεικνύμενοι ἐν οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι  ἐξεπιστάμενοι,   καὶ ὅκως ἐντρέψειαν τὰ νῶτα,
[7, 142]   καὶ ἦν καὶ ἐδόκεε εἶναι,  συγγραψάμενοι   ἀπαλλάσσοντο ἐς τὰς Ἀθήνας. ὡς
[7, 177]   εἶναι ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ  προσκεψάμενοι   καὶ ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ
[7, 9]   οὐδέν, ἀλλὰ δύναμιν προσκτᾶσθαι βουλόμενοι,  καταστρεψάμενοι   δούλους ἔχομεν, Ἕλληνας δὲ ὑπάρξαντας
[7, 20]   πάντα τὰ ἄνω τῆς Ἀσίης  καταστρεψάμενοι   ἐνέμοντο, τῶν εἵνεκεν ὕστερον Δαρεῖος
[7, 50]   τοῦ ἔτεος καλλίστην πορευόμεθα, καὶ  καταστρεψάμενοι   πᾶσαν τὴν Εὐρώπην νοστήσομεν ὀπίσω,
[7, 9]   ἀσθενέα· ἔχομεν δὲ αὐτῶν παῖδας  καταστρεψάμενοι,   τούτους οἳ ἐν τῇ ἡμετέρῃ
[7, 228]   ποτε Μῆδοι Σπερχειὸν ποταμὸν κτεῖναν  ἀμειψάμενοι,   μάντιος, ὃς τότε κῆρας ἐπερχομένας
[7, 225]   τῆς ὁδοῦ ἀνεχώρεον ὀπίσω, καὶ  παραμειψάμενοι   τὸ τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο ἐπὶ
[7, 208]   τοῦτον τὸν χρόνον Λακεδαιμόνιοι ἔξω  τεταγμένοι.   (τοὺς μὲν δὴ ὥρα γυμναζομένους
[7, 25]   Στρυμόνι, οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην  διατεταγμένοι.   ~ἐν δὲ οὗτοι τὸν
[7, 40]   ἱππόται χίλιοι, ἐκ Περσέων πάντων  ἀπολελεγμένοι·   μετὰ δὲ αἰχμοφόροι χίλιοι καὶ
[7, 41]   ἵππον ἐκ τῶν λοιπῶν Περσέων  ἀπολελεγμένοι   μύριοι. οὗτος πεζὸς ἦν· (καὶ
[7, 40]   χίλιοι καὶ οὗτοι ἐκ πάντων  ἀπολελεγμένοι,   τὰς λόγχας κάτω ἐς τὴν
[7, 6]   τῆς Θεσσαλίης παρὰ τῶν Ἀλευαδέων  ἀπιγμένοι   ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν προθυμίην
[7, 188]   οἱ περὶ ταῦτα τὰ χωρία  οἰκημένοι.   (ὅσοι μέν νυν αὐτῶν αὐξόμενον
[7, 22]   καὶ οἱ περὶ τὸν Ἄθων  κατοικημένοι.   (Βουβάρης δὲ Μεγαβάζου καὶ
[7, 110]   τούτων οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν  κατοικημένοι   ἐν τῇσι νηυσὶ εἵποντο· οἱ
[7, 9]   τούτους οἳ ἐν τῇ ἡμετέρῃ  κατοικημένοι   Ἴωνές τε καὶ Αἰολέες καὶ
[7, 75]   σῶμα κιθῶνας, ἐπὶ δὲ ζειρὰς  περιβεβλημένοι   ποικίλας, περὶ δὲ τοὺς πόδας
[7, 212]   τάξις τε καὶ κατὰ ἔθνεα  κεκοσμημένοι   ἦσαν, καὶ ἐν μέρεϊ ἕκαστοι
[7, 40]   ἱροὶ Νησαῖοι καλεόμενοι ἵπποι δέκα  κεκοσμημένοι   ὡς κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ καλέονται
[7, 172]   ἦσαν ἁλισμένοι πρόβουλοι τῆς Ἑλλάδος  ἀραιρημένοι   ἀπὸ τῶν πολίων τῶν τὰ
[7, 145]   δὲ πρὸς τινὰς καὶ ἄλλους  ἐγκεκρημένοι,   δὲ ὦν μέγιστος Ἀθηναίοισί
[7, 161]   πάραλον Ἑλλήνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν  ἐκτημένοι,   εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν
[7, 111]   οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον εἰσὶ  ἐκτημένοι·   τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο ἔστι
[7, 103]   μάστιγι ἐς πλεῦνας ἐλάσσονες ἐόντες·  ἀνειμένοι   δὲ ἐς τὸ ἐλεύθερον οὐκ
[7, 40]   στρατὸς παντοίων ἐθνέων ἀναμίξ, οὐ  διακεκριμένοι·   τῇ δὲ ὑπερημίσεες ἦσαν, ἐνθαῦτα
[7, 229]   ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς Σπάρτην, ὡς  μεμετιμένοι   γε ἦσαν ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[7, 93]   μὲν ἄλλα κατά περ Ἕλληνες  ἐσταλμένοι,   εἶχον δὲ καὶ δρέπανα καὶ
[7, 62]   ~Μῆδοι δὲ τὴν αὐτὴν ταύτην  ἐσταλμένοι   ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη
[7, 65]   καλαμίνους· ἐπὶ δὲ σίδηρος ἦν.  ἐσταλμένοι   μὲν δὴ ἦσαν οὕτω Ἰνδοί,
[7, 69]   δὲ παρδαλέας τε καὶ λεοντέας  ἐναμμένοι,   τόξα δὲ εἶχον ἐκ φοίνικος
[7, 129]   νυν ἐς τὸ πεδίον τοῦτο  συλλεγόμενοι   ἐκ τῶν ὀρέων τῶν περικληιόντων
[7, 149]   γενέσθαι τριηκοντοέτιδας καίπερ τὸ χρηστήριον  φοβεόμενοι,   ἵνα δή σφι οἱ παῖδες
[7, 148]   ἔτεα εἰρήνην σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι καὶ  ἡγεόμενοι   κατὰ τὸ ἥμισυ πάσης τῆς
[7, 130]   διάστασις τῶν ὀρέων. ~οἱ δὲ  κατηγεόμενοι,   εἰρομένου Ξέρξεω εἰ ἔστι ἄλλη
[7, 10]   Σκύθας. τότε παντοῖοι ἐγένοντο Σκύθαι  δεόμενοι   Ἰώνων λῦσαι τὸν πόρον, τοῖσι
[7, 136]   προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ ἔφασαν  ὠθεόμενοι   ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπὶ κεφαλὴν ποιήσειν
[7, 156]   τε τοὺς ἐν Σικελίῃ, ὡς  πολιορκεόμενοι   ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν, τοὺς μὲν
[7, 85]   δὲ τινὲς νομάδες ἄνθρωποι Σαγάρτιοι  καλεόμενοι,   ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ φωνῇ,
[7, 40]   τρέψαντες· μετὰ δὲ ἱροὶ Νησαῖοι  καλεόμενοι   ἵπποι δέκα κεκοσμημένοι ὡς κάλλιστα.
[7, 95]   ὡς Ἕλληνες καὶ τὸ πάλαι  καλεόμενοι   Πελασγοί, ὡς Ἑλλήνων λόγος. (Ἑλλησπόντιοι
[7, 134]   εἰσὶ δὲ καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι  καλεόμενοι,   τοῖσι αἱ κηρυκηίαι αἱ ἐκ
[7, 181]   ἐς τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν  ἐκπαγλεόμενοι   πάσῃ τῇ στρατιῇ περιέποντες εὖ.
[7, 146]   τοῦ πεζοῦ στρατοῦ ἀπήγοντο ὡς  ἀπολεόμενοι.   (καὶ τοῖσι μὲν κατεκέκριτο θάνατος,
[7, 218]   ὁρμήθησαν ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο ὡς  ἀπολεόμενοι.   οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ἐφρόνεον,
[7, 209]   τὸ ἐόν, ὅτι παρασκευάζοιντο ὡς  ἀπολεόμενοί   τε καὶ ἀπολέοντες κατὰ δύναμιν·
[7, 13]   πρῶτα οὔκω ἀνήκω, καὶ οἱ  παρηγορεόμενοι   ἐκεῖνα ποιέειν οὐδένα χρόνον μευ
[7, 110]   Σατρέων, οἱ ἄλλοι πάντες πεζῇ  ἀναγκαζόμενοι   εἵποντο. ~σάτραι δὲ οὐδενός κω
[7, 103]   ἑωυτῶν φύσιν ἀμείνονες, καὶ ἴοιεν  ἀναγκαζόμενοι   μάστιγι ἐς πλεῦνας ἐλάσσονες ἐόντες·
[7, 170]   οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου  ἀναγκαζόμενοι   τῶν ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ
[7, 129]   ὀρέων τῶν περικληιόντων τὴν Θεσσαλίην  ὀνομαζόμενοι   δι᾽ ἑνὸς αὐλῶνος καὶ τούτου
[7, 121]   ἀνθρώπων διατριβῆναι. ~οἳ μὲν δὴ  πιεζόμενοι   ὅμως τὸ ἐπιτασσόμενον ἐπετέλεον. Ξέρξης
[7, 239]   σφέας γράμματα ἐν τῷ ξύλῳ.  πειθόμενοι   δὲ εὗρον καὶ ἐπελέξαντο, ἔπειτα
[7, 228]   τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι  πειθόμενοι.   (Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ τοῦτο, τῷ
[7, 183]   πυνθάνονται παρὰ πυρσῶν ἐκ Σκιάθου·  πυθόμενοι   δὲ καὶ καταρρωδήσαντες ἀπὸ τοῦ
[7, 148]   βαρβάρου ἐγειρόμενα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,  πυθόμενοι   δέ, καὶ μαθόντες ὡς σφέας
[7, 191]   ἐκόπασε. τῇ δὲ Θέτι ἔθυον  πυθόμενοι   παρὰ τῶν Ἰώνων τὸν λόγον.
[7, 214]   Τρηχινίῳ, πάντως κου τὸ ἀτρεκέστατον  πυθόμενοι·   τοῦτο δὲ φεύγοντα Ἐπιάλτην ταύτην
[7, 119]   δείπνου ἐγίνετο ὥρη, οἱ μὲν  δεκόμενοι   ἔχεσκον πόνον, οἳ δὲ ὅκως
[7, 23]   ἐπὶ βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ  ἐκδεκόμενοι   ἑτέροισι, ἕως ἀπίκοντο ἐς τοὺς
[7, 118]   Ἀρταχαίεω ἐποιέετο συμφορήν. οἱ δὲ  ὑποδεκόμενοι   Ἑλλήνων τὴν στρατιὴν καὶ δειπνίζοντες
[7, 173]   ἔμειναν δὲ ὀλίγας ἡμέρας ἐνθαῦτα·  (ἀπικόμενοι   γὰρ ἄγγελοι παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ
[7, 172]   ἀμείνω φρονεουσέων περὶ τὴν Ἑλλάδα.  (ἀπικόμενοι   δὲ ἐπὶ τούτους τῶν Θεσσαλῶν
[7, 8]   τῷ Μιλησίῳ δούλῳ δὲ ἡμετέρῳ  ἀπικόμενοι,   ἐνέπρησαν τά τε ἄλσεα καὶ
[7, 175]   ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον περ  ἀπικόμενοι   ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο Τρηχινίων. ταύτην
[7, 146]   Ἀσίην ἄνδρας τρεῖς. οἳ δὲ  ἀπικόμενοί   τε ἐς Ξάρδις καὶ καταμαθόντες
[7, 170]   Χοίρου ἀναγκαζόμενοι τῶν ἀστῶν καὶ  ἀπικόμενοι   τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω·
[7, 139]   πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε·  ἑλόμενοι   δὲ τὴν Ἑλλάδα περιεῖναι ἐλευθέρην,
[7, 104]   με τιμήν τε καὶ γέρεα  ἀπελόμενοι   πατρώια ἄπολίν τε καὶ φυγάδα
[7, 189]   οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς φάτις ὅρμηται,  συμβαλλόμενοι   σφίσι τὸν Βορέην γαμβρὸν εἶναι,
[7, 140]   νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι  παλλόμενοι,   κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις ὀρόφοισι αἷμα
[7, 172]   δεῖ ἀπολέσθαι. (βοηθέειν δὲ οὐ  βουλόμενοι   ἀναγκαίην ἡμῖν οὐδεμίαν οἷοί τε
[7, 9]   Πέρσας οὐδέν, ἀλλὰ δύναμιν προσκτᾶσθαι  βουλόμενοι,   καταστρεψάμενοι δούλους ἔχομεν, Ἕλληνας δὲ
[7, 222]   μὲν ἀέκοντες ἔμενον καὶ οὐ  βουλόμενοι·   κατεῖχε γὰρ σφέας Λεωνίδης ἐν
[7, 152]   αἰχμὴ ἑστήκεε, πᾶν δὴ  βουλόμενοι   σφίσι εἶναι πρὸ τῆς παρεούσης
[7, 197]   Ξέρξῃ οἱ κατηγεμόνες τῆς ὁδοῦ  βουλόμενοι   τὸ πᾶν ἐξηγέεσθαι ἔλεγόν οἱ
[7, 152]   κακὰ ἐς μέσον συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι  βουλόμενοι   τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντες ἂν ἐς
[7, 211]   πατάγῳ ἐπήισαν, οἳ δ᾽ ἂν  καταλαμβανόμενοι   ὑπέστρεφον ἀντίοι εἶναι τοῖσι βαρβάροισι,
[7, 138]   δὲ ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.  πυνθανόμενοι   δὲ ταῦτα πρὸ πολλοῦ οἱ
[7, 203]   πεσεῖν ἄν. οἳ δὲ ταῦτα  πυνθανόμενοι   ἐβοήθεον ἐς τὴν Τρηχῖνα. ~τούτοισι
[7, 145]   τε καὶ Αἰγινήτῃσι. (μετὰ δὲ  πυνθανόμενοι   Ξέρξην σὺν τῷ στρατῷ εἶναι
[7, 114]   εὑρόντες ἐζευγμένον. Ἐννέα δὲ ὁδοὺς  πυνθανόμενοι   τὸν χῶρον τοῦτον καλέεσθαι, τοσούτους
[7, 50]   τοίνυν ἐκεῖνοι οἱ πρὸ ἐμεῦ  γενόμενοι   βασιλέες γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι καὶ
[7, 153]   χρόνον δὲ αὐτοῦ οἱ ἀπόγονοι  γενόμενοι   ἱροφάνται τῶν χθονίων θεῶν διετέλεον
[7, 51]   μέγα ἡμῖν προσβάλλουσι, δικαιότατοι δὲ  γινόμενοι   οἷοί τε δηλήσασθαι μεγάλως τὴν
[7, 51]   δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι μέν νυν  γινόμενοι   οὐδὲν κέρδος μέγα ἡμῖν προσβάλλουσι,
[7, 158]   βοηθήσοντες οὔτε τὸν Δωριέος φόνον  ἐκπρηξόμενοι,   τό τε κατ᾽ ὑμέας τάδε
[7, 41]   λόγχας, καὶ μῆλα οἱ ἄγχιστα  ἑπόμενοι   Ξέρξῃ. τοῖσι δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο
[7, 218]   ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν θώματι ἐγένοντο·  ἐλπόμενοι   γὰρ οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίξοον
[7, 222]   ~οἱ μέν νυν σύμμαχοι οἱ  ἀποπεμπόμενοι   οἴχοντό τε ἀπιόντες καὶ ἐπείθοντο
[7, 225]   βάλλοντες, οἳ μὲν ἐξ ἐναντίης  ἐπισπόμενοι   καὶ τὸ ἔρυμα τοῦ τείχεος
[7, 180]   τῆς ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα αἱρέουσι  ἐπισπόμενοι   οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα τῶν
[7, 119]   οὕτω ἀπελαύνεσκον, λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ  φερόμενοι.   ~ἔνθα δὴ Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω
[7, 210]   τὴν ἑωυτοῦ. (ὡς δ᾽ ἐσέπεσον  φερόμενοι   ἐς τοὺς Ἕλληνας οἱ Μῆδοι,
[7, 50]   μὲν γὰρ αὐτοὶ πολλὴν φορβὴν  φερόμενοι   πορευόμεθα, τοῦτο δέ, τῶν ἄν
[7, 101]   εἰ Ἕλληνες ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ  ἀνταειρόμενοι.   οὐ γάρ, ὡς ἐγὼ δοκέω,
[7, 211]   ὡς δὴ οὗτοί γε εὐπετέως  κατεργασόμενοι.   (ὡς δὲ καὶ οὗτοι συνέμισγον
[7, 209]   νῦν· οἱ ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται  μαχησόμενοι   ἡμῖν περὶ τῆς ἐσόδου, καὶ
[7, 138]   Πέρσῃ εἶχον θάρσος ὡς οὐδὲν  πεισόμενοι   ἄχαρι πρὸς τοῦ βαρβάρου· οἱ
[7, 85]   ἕλκει· οἳ δὲ ἐν ἕρκεσι  ἐμπαλασσόμενοι   διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη
[7, 162]   ἂν φθάνοιτε τὴν ταχίστην ὀπίσω  ἀπαλλασσόμενοι   καὶ ἀγγέλλοντες τῇ Ἑλλάδι ὅτι
[7, 183]   οἱ Ἕλληνες οἱ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ  στρατοπεδευόμενοι   πυνθάνονται παρὰ πυρσῶν ἐκ Σκιάθου·
[7, 26]   ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς  πορευόμενοι   ἀπίκοντο ἐς Κελαινάς, ἵνα πηγαὶ
[7, 135]   τάδε πρὸς τούτοισι τὰ ἔπεα.  πορευόμενοι   γὰρ ἐς Σοῦσα ἀπικνέονται παρὰ
[7, 182]   οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην  πορευόμενοι   ἐκομίσθησαν ἐς Ἀθήνας. ~ταῦτα οἱ
[7, 96]   στρατηγοὶ ἀλλ᾽ ὥσπερ οἱ ἄλλοι  στρατευόμενοι   δοῦλοι· ἐπεὶ στρατηγοί γε οἱ
[7, 61]   κατὰ ἔθνεα διέτασσον. ~οἱ δὲ  στρατευόμενοι   οἵδε ἦσαν, Πέρσαι μὲν ὧδε
[7, 95]   λοιποὶ οἱ ἐκ τοῦ Πόντου  στρατευόμενοι   παρείχοντο μὲν ἑκατὸν νέας, ἐσκευασμένοι
[7, 63]   ὕστερον τούτων ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι δὲ  στρατευόμενοι   περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον
[7, 62]   ὧδε λέγουσι Μῆδοι. (Κίσσιοι δὲ  στρατευόμενοι   τὰ μὲν ἄλλα κατά περ
[7, 65]   ἦσαν οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ  συστρατευόμενοι   Φαρναζάθρῃ τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ
[7, 217]   μοι εἴρηται, Φωκέων χίλιοι ὁπλῖται,  ῥυόμενοί   τε τὴν σφετέρην χώρην καὶ
[7, 211]   ὑπέστρεφον ἀντίοι εἶναι τοῖσι βαρβάροισι,  μεταστρεφόμενοι   δὲ κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους τῶν
[7, 211]   ἅτε ἐν στεινοπόρῳ τε χώρῳ  μαχόμενοι   καὶ δόρασι βραχυτέροισι χρεώμενοι
[7, 225]   δὴ δύο ἀδελφεοὶ ἐνθαῦτα πίπτουσι  μαχόμενοι,   καὶ ὑπὲρ τοῦ νεκροῦ τοῦ
[7, 104]   καὶ Λακεδαιμόνιοι κατὰ μὲν ἕνα  μαχόμενοι   οὐδαμῶν εἰσι κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες
[7, 233]   ἔδοσαν βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης  ἐχόμενοι   ἐς Θερμοπύλας ἀπικοίατο καὶ ἀναίτιοι
[7, 233]   Ἑλλήνων ἐόντες ἐμάχοντο ὑπ᾽ ἀναγκαίης  ἐχόμενοι   πρὸς τὴν βασιλέος στρατιήν· ὡς
[7, 6]   Σοῦσα, τῶν τε αὐτῶν λόγων  ἐχόμενοι   τῶν καὶ οἱ Ἀλευάδαι, καὶ
[7, 67]   οὗτοι μὲν οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα  παρεχόμενοι   Ἀριόμαρδον τὸν Ἀρτυφίου ἀδελφεόν, Σαράγγαι
[7, 6]   ἄγγελοι ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν προθυμίην  παρεχόμενοι   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ
[7, 62]   κατά περ Πέρσαι ἐσεσάχατο, ἡγεμόνα  παρεχόμενοι   Μεγάπανον τὸν Βαβυλῶνος ὕστερον τούτων
[7, 161]   τῆς ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μὲν ἔθνος  παρεχόμενοι,   μοῦνοι δὲ ἐόντες οὐ μετανάσται
[7, 103]   χιλιάδων. (ὑπὸ μὲν γὰρ ἑνὸς  ἀρχόμενοι   κατὰ τρόπον τὸν ἡμέτερον γενοίατ᾽
[7, 103]   ὁμοίως καὶ μὴ ὑπ᾽ ἑνὸς  ἀρχόμενοι,   στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι; ἐπεί τοι
[7, 95]   στρατευόμενοι παρείχοντο μὲν ἑκατὸν νέας,  ἐσκευασμένοι   δὲ ἦσαν ὡς Ἕλληνες. οὗτοι
[7, 78]   καὶ Μοσσύνοικοι κατά περ Μόσχοι  ἐσκευασμένοι   ἐστρατεύοντο. τούτους δὲ συνέτασσον ἄρχοντες
[7, 68]   καὶ Μύκοι τε καὶ Παρικάνιοι  ἐσκευασμένοι   ἦσαν κατά περ Πάκτυες. τούτων
[7, 65]   Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι μὲν  ἐσκευασμένοι   ἦσαν Μηδικοῖσι, τὰ δὲ ἄλλα
[7, 84]   μοῦνα, Πέρσαι μὲν τὴν αὐτὴν  ἐσκευασμένοι   καὶ πεζὸς αὐτῶν· πλὴν
[7, 91]   τριήκοντα παρείχοντο νέας Ἑλληνικοῖσι ὅπλοισι  ἐσκευασμένοι.   οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ
[7, 61]   οἵδε ἦσαν, Πέρσαι μὲν ὧδε  ἐσκευασμένοι·   περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον
[7, 89]   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε  ἐσκευασμένοι·   περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας
[7, 95]   Αἰολέες δὲ ἑξήκοντα νέας παρείχοντο,  ἐσκευασμένοι   τε ὡς Ἕλληνες καὶ τὸ
[7, 90]   παρείχοντο νέας πεντήκοντα καὶ ἑκατόν,  ἐσκευασμένοι   ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς εἱλίχατο
[7, 94]   ~Ἴωνες δὲ ἑκατὸν νέας παρείχοντο  ἐσκευασμένοι   ὡς Ἕλληνες. Ἴωνες δὲ ὅσον
[7, 172]   ἐν δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἦσαν  ἁλισμένοι   πρόβουλοι τῆς Ἑλλάδος ἀραιρημένοι ἀπὸ
[7, 79]   καὶ Σάσπειρες κατά περ Κόλχοι  ὡπλισμένοι   ἐστρατεύοντο. τούτων δὲ Μασίστιος
[7, 95]   ~νησιῶται δὲ ἑπτακαίδεκα παρείχοντο νέας,  ὡπλισμένοι   ὡς Ἕλληνες, καὶ τοῦτο Πελασγικὸν
[7, 69]   Οἰοβάζου. ~Ἀράβιοι δὲ ζειρὰς  ὑπεζωσμένοι   ἦσαν, τόξα δέ παλίντονα εἶχον
[7, 146]   τὴν ἵππον, ἐπεὰν δὲ ταῦτα  θηεύμενοι   ἔωσι πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν
[7, 50]   κινδύνοισι ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν  ὁμοιεύμενοι   ἐκείνοισι ὥρην τε τοῦ ἔτεος
[7, 223]   ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον  ποιεύμενοι,   ἤδη πολλῶ μᾶλλον κατ᾽
[7, 180]   πρῴρης τῆς νεὸς ἔσφαξαν, διαδέξιον  ποιεύμενοι   τὸν εἷλον τῶν Ἑλλήνων πρῶτον
[7, 77]   δὲ οἱ Μηίονες, Λασόνιοι δὲ  καλεύμενοι,   τὴν αὐτὴν Κίλιξι εἶχον σκευήν,
[7, 102]   εἰσί· ἤν τε γὰρ τύχωσι  ἐξεστρατευμένοι   χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί τοι, ἤν
[7, 23]   μέν νυν ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων  καταρρηγνύμενοι   οἱ κρημνοὶ τοῦ ὀρύγματος πόνον
[7, 211]   ἐμάχοντο ἀξίως λόγου, ἄλλα τε  ἀποδεικνύμενοι   ἐν οὐκ ἐπισταμένοισι μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι,
[7, 6]   Πεισιστρατίδαι καὶ οἱ Ἀλευάδαι γνώμας  ἀποδεικνύμενοι.   ~ὡς δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι
[7, 140]   δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι  ῥεούμενοι   ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽
[7, 139]   τὴν θάλασσαν οὐδαμοὶ ἂν ἐπειρῶντο  ἀντιούμενοι   βασιλέι. εἰ τοίνυν κατὰ τὴν
[7, 186]   οὔτε πλεῦνας οὔτε ἐλάσσονας οὐδέν·  ἐξισούμενοι   δὲ οὗτοι τῷ μαχίμῳ ἐκπληροῦσι
[7, 147]   περ οὗτοι, τοῖσί τε ἄλλοισι  ἐξηρτυμένοι   καὶ σίτῳ; τί δῆτα ἀδικέουσι
[7, 71]   ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ ἐπικαύτοισι  χρεώμενοι,   ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην τὸν
[7, 50]   ὁμοίῃσι καὶ σύ, μὴ  χρεώμενοι   γνώμῃσι τοιαύτῃσι ἄλλους συμβούλους εἶχον
[7, 236]   γὰρ δὴ καὶ τρόποισι τοιούτοισι  χρεώμενοι   Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν
[7, 211]   χώρῳ μαχόμενοι καὶ δόρασι βραχυτέροισι  χρεώμενοι   περ οἱ Ἕλληνες, καὶ
[7, 9]   τρόπῳ τοίνυν οὐ χρηστῷ Ἕλληνες  διαχρεώμενοι,   ἐμέο ἐλάσαντος μέχρι Μακεδονίης γῆς,
[7, 210]   ἐφαίνοντο ἀναιδείῃ τε καὶ ἀβουλίῃ  διαχρεώμενοι   μένειν, πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Μήδους
[7, 223]   εἶχον μέγιστον ἐς τοὺς βαρβάρους,  παραχρεώμενοί   τε καὶ ἀτέοντες. ~δόρατα μέν
[7, 181]   περὶ πλείστου ἐποιήσαντο, σμύρνῃσί τε  ἰώμενοι   τὰ ἕλκεα καὶ σινδόνος βυσσίνης
[7, 34]   ὦν τὴν ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου  ὁρμώμενοι   ἐγεφύρουν τοῖσι προσέκειτο, τὴν μὲν
[7, 235]   στόλον. (ἐκ ταύτης τῆς νήσου  ὁρμώμενοι   φοβεόντων τοὺς Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ
[7, 22]   Χερσονήσου ὅρμεον τριήρεες· ἐνθεῦτεν δὲ  ὁρμώμενοι   ὤρυσσον ὑπὸ μαστίγων παντοδαποὶ τῆς
[7, 55]   πρῶτα μὲν οἱ μύριοι Πέρσαι,  ἐστεφανωμένοι   πάντες, μετὰ δὲ τούτους
[7, 176]   ἂν χαραδρωθείη χῶρος, πᾶν  μηχανώμενοι   ὅκως μή σφι ἐσβάλοιεν οἱ
[7, 172]   δὲ πειρησόμεθα αὐτοί τινα σωτηρίην  μηχανώμενοι”   ~ταῦτα ἔλεγον οἱ Θεσσαλοί. οἱ
[7, 211]   παραλαβεῖν οἱ Πέρσαι τῆς ἐσόδου  πειρώμενοι   καὶ κατὰ τέλεα καὶ παντοίως
[7, 44]   προεξέδρη λίθου λευκοῦ, ἐποίησαν δὲ  Ἀβυδηνοὶ   ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς
[7, 74]   ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ ὄρεος καλέονται  Ὀλυμπιηνοί.   Λυδῶν δὲ καὶ Μυσῶν ἦρχε
[7, 72]   κνήμην ἀνατείνοντα. Λίγυες δὲ καὶ  Ματιηνοὶ   καὶ Μαριανδυνοί τε καὶ Σύριοι
[7, 176]   δὲ ἐστὶ ἀγχοτάτω τῆς ὁδοῦ  Ἀλπηνοὶ   οὔνομα· ἐκ ταύτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι
[7, 78]   σμικράς· λόγχαι δὲ ἐπῆσαν μεγάλαι.  Τιβαρηνοὶ   δὲ καὶ Μάκρωνες καὶ Μοσσύνοικοι
[7, 197]   Αἰόλου ἐμηχανήσατο Φρίξῳ μόρον σὺν  Ἰνοῖ   βουλεύσας, μετέπειτα δὲ ὡς ἐκ
[7, 235]   πολέμου σφι ἐόντος οἰκηίου, οὐδὲν  δεινοὶ   ἔσονταί τοι μὴ τῆς ἄλλης
[7, 131]   γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ μὲν  κεινοί,   οἳ δὲ φέροντες γῆν τε
[7, 11]   ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽ οὐκ  ἐκεῖνοι,   ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται ἐπὶ
[7, 236]   τε πλῆθος εἰσί. ἱκανοὶ γὰρ  ἐκεῖνοί   γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν
[7, 9]   ἄρα ἔγωγε ψευσθείην γνώμῃ καὶ  ἐκεῖνοι   ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς
[7, 50]   δυνάμιος προκεχώρηκε. εἰ τοίνυν  ἐκεῖνοι   οἱ πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες
[7, 236]   σὺ ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε  ἐκεῖνοι   σοί. (τὰ σεωτοῦ δὲ τιθέμενον
[7, 170]   πόλιν Καμικόν, τὴν κατ᾽ ἐμὲ  Ἀκραγαντῖνοι   ἐνέμοντο· (τέλος δὲ οὐ δυναμένους
[7, 170]   τὰς ἄλλας οἰκίσαι, τὰς δὴ  Ταραντῖνοι   χρόνῳ ὕστερον πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν
[7, 23]   ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι οἱ  κρημνοὶ   τοῦ ὀρύγματος πόνον διπλήσιον παρεῖχον·
[7, 86]   τοῖσι ἅρμασι ὑπῆσαν ἵπποι καὶ  ὄνοι   ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ ἐσκευάδατο ὡσαύτως
[7, 153]   κατήγαγε, ἐπ᾽ τε οἱ  ἀπόγονοι   αὐτοῦ ἱροφάνται τῶν θεῶν ἔσονται.
[7, 153]   (ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτοῦ οἱ  ἀπόγονοι   γενόμενοι ἱροφάνται τῶν χθονίων θεῶν
[7, 197]   οἱ Κυτισσώρου τοῦ Φρίξου παιδὸς  ἀπόγονοι,   διότι καθαρμὸν τῆς χώρης ποιευμένων
[7, 150]   οὕτω ἂν ὦν εἴημεν ὑμέτεροι  ἀπόγονοι.   οὔτε ὦν ἡμέας οἰκὸς ἐπὶ
[7, 134]   Ταλθυβίου ἱρόν, εἰσὶ δὲ καὶ  ἀπόγονοι   Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι, τοῖσι αἱ κηρυκηίαι
[7, 10]   (ὁρᾷς τὰ ὑπερέχοντα ζῷα ὡς  κεραυνοῖ   θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι,
[7, 72]   Λίγυες δὲ καὶ Ματιηνοὶ καὶ  Μαριανδυνοί   τε καὶ Σύριοι τὴν αὐτὴν
[7, 75]   μὲν ἐς τὴν Ἀσίην ἐκλήθησαν  Βιθυνοί,   τὸ δὲ πρότερον ἐκαλέοντο, ὡς
[7, 10]   ἐλθοῦσαν ἐς τὴν Ἀττικὴν χώρην  μοῦνοι   Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων ἀμφοτέρῃ σφι
[7, 161]   ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μὲν ἔθνος παρεχόμενοι,  μοῦνοι   δὲ ἐόντες οὐ μετανάσται Ἑλλήνων·
[7, 111]   μέχρι ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι  μοῦνοι   Θρηίκων· οἰκέουσί τε γὰρ ὄρεα
[7, 222]   Θεσπιέες δὲ καὶ Θηβαῖοι κατέμειναν  μοῦνοι   παρὰ Λακεδαιμονίοισι. τούτων δὲ Θηβαῖοι
[7, 85]   σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι  πίσυνοι   ἔρχονται ἐς πόλεμον. δὲ
[7, 110]   Παῖτοι Κίκονες Βίστονες Σαπαῖοι Δερσαῖοι  Ἠδωνοὶ   Σάτραι. τούτων οἱ μὲν παρὰ
[7, 22]   σταδίων· πεδίον δὲ τοῦτο καὶ  κολωνοὶ   οὐ μεγάλοι ἐκ θαλάσσης τῆς
[7, 70]   δὲ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολέων Αἰθίοπες  (διξοὶ   γὰρ δὴ ἐστρατεύοντο) προσετετάχατο τοῖσι
[7, 111]   ~σάτραι δὲ οὐδενός κω ἀνθρώπων  ὑπήκοοι   ἐγένοντο, ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν, ἀλλὰ
[7, 149]   μὴ τὸ λοιπὸν ἔωσι Λακεδαιμονίων  ὑπήκοοι.   (τῶν δὲ ἀγγέλων τοὺς ἀπὸ
[7, 22]   δὲ ὁρμώμενοι ὤρυσσον ὑπὸ μαστίγων  παντοδαποὶ   τῆς στρατιῆς, διάδοχοι δ᾽ ἐφοίτεον·
[7, 187]   τούτων ὑπὸ πλήθεος οὐδεὶς ἂν  εἴποι   ἀριθμόν. ὥστε οὐδέν μοι θῶμα
[7, 187]   παλλακέων καὶ εὐνούχων οὐδεὶς ἂν  εἴποι   ἀτρεκέα ἀριθμόν· οὐδ᾽ αὖ ὑποζυγίων
[7, 234]   εἰπέ, κόσοι τινὲς εἰσὶ οἱ  λοιποὶ   Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων ὁκόσοι τοιοῦτοι
[7, 95]   εἶναι τῶν γεφυρέων) οἱ δὲ  λοιποὶ   οἱ ἐκ τοῦ Πόντου στρατευόμενοι
[7, 101]   εἰ πάντες Ἕλληνες καὶ οἱ  λοιποὶ   οἱ πρὸς ἑσπέρης οἰκέοντες ἄνθρωποι
[7, 206]   πανδημεί. (ὣς δὲ καὶ οἱ  λοιποὶ   τῶν συμμάχων ἐνένωντο καὶ αὐτοὶ
[7, 203]   πρόδρομοι τῶν ἄλλων, οἱ δὲ  λοιποὶ   τῶν συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν εἶεν
[7, 147]   ὡς εἰ μὲν ἀπώλοντο οἱ  κατάσκοποι,   οὔτ᾽ ἂν τὰ ἑωυτοῦ πρήγματα
[7, 148]   σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ μέν νυν  κατάσκοποι   οὕτω θεησάμενοί τε καὶ ἀποπεμφθέντες
[7, 192]   ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ Ἕλλησι οἱ  ἡμεροσκόποι   ἀπὸ τῶν ἄκρων τῶν Εὐβοϊκῶν
[7, 219]   νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι δὲ οἱ  ἡμεροσκόποι   καταδραμόντες ἀπὸ τῶν ἄκρων ἤδη
[7, 142]   Ἀθήνας. ὡς δὲ ἀπελθόντες οἱ  θεοπρόποι   ἀπήγγελλον ἐς τὸν δῆμον, γνῶμαι
[7, 141]   ~ταῦτα ἀκούσαντες οἱ τῶν Ἀθηναίων  θεοπρόποι   συμφορῇ τῇ μεγίστῃ ἐχρέωντο. προβάλλουσι
[7, 40]   μετὰ δὲ ἱροὶ Νησαῖοι καλεόμενοι  ἵπποι   δέκα κεκοσμημένοι ὡς κάλλιστα. (Νησαῖοι
[7, 196]   Ἕλλησι· ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες  ἵπποι   ἐλείποντο πολλόν. τῶν μέν νυν
[7, 40]   ὡς κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ καλέονται  ἵπποι   ἐπὶ τοῦδε· ἔστι πεδίον μέγα
[7, 86]   ὑπὸ δὲ τοῖσι ἅρμασι ὑπῆσαν  ἵπποι   καὶ ὄνοι ἄγριοι. Βάκτριοι δὲ
[7, 40]   ἅρμα Διὸς ἱρὸν ἐπετέτακτο, τὸ  ἵπποι   μὲν εἷλκον λευκοὶ ὀκτώ, ὄπισθε
[7, 55]   οὗτοι. (μετὰ δὲ οἵ τε  ἵπποι   οἱ ἱροὶ καὶ τὸ ἅρμα
[7, 36]   τὴν θάλασσαν ὑπερορῶντα καὶ οἱ  ἵπποι.   ~ὡς δὲ τά τε τῶν
[7, 210]   αὐτῷ βασιλέι, ὅτι πολλοὶ μὲν  ἄνθρωποι   εἶεν, ὀλίγοι δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο
[7, 85]   ποιήματα. ~εἰσὶ δὲ τινὲς νομάδες  ἄνθρωποι   Σαγάρτιοι καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν
[7, 101]   λοιποὶ οἱ πρὸς ἑσπέρης οἰκέοντες  ἄνθρωποι   συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι εἰσὶ ἐμὲ
[7, 152]   δὲ τοσοῦτο ὅτι εἰ πάντες  ἄνθρωποι   τὰ οἰκήια κακὰ ἐς μέσον
[7, 11]   καὶ ἐς τόδε αὐτοί τε  ὥνθρωποι   καὶ γῆ αὐτῶν ἐπώνυμοι
[7, 49]   τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι καὶ οὐκὶ  ὥνθρωποι   τῶν συμφορέων. καὶ δὴ τῶν
[7, 226]   τῶν Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν οἱ  βάρβαροι   ἀπίωσι τὰ τοξεύματα, τὸν ἥλιον
[7, 225]   χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν οἱ  βάρβαροι   βάλλοντες, οἳ μὲν ἐξ ἐναντίης
[7, 233]   ὡς γὰρ αὐτοὺς ἔλαβον οἱ  βάρβαροι   ἐλθόντας, τοὺς μὲν τινὰς καὶ
[7, 183]   Σκύριος. πανημερὸν δὲ πλέοντες οἱ  βάρβαροι   ἐξανύουσι τῆς Μαγνησίης χώρης ἐπὶ
[7, 183]   καλεόμενον δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα οἱ  βάρβαροι   ἐπειδὴ στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες
[7, 180]   Πρηξῖνος, αὐτίκα αἱρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ  βάρβαροι,   καὶ ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων αὐτῆς
[7, 194]   δὴ τὰς σφετέρας εἶναι οἱ  βάρβαροι   καὶ πλέοντες ἐσέπεσον ἐς τοὺς
[7, 23]   ὧδε δασάμενοι τὸν χῶρον οἱ  βάρβαροι   κατὰ ἔθνεα· κατὰ Σάνην πόλιν
[7, 223]   καὶ ἀνάβασις. (οἵ τε δὴ  βάρβαροι   οἱ ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν, καὶ
[7, 211]   ἁλέες φεύγεσκον δῆθεν, οἱ δὲ  βάρβαροι   ὁρῶντες φεύγοντας βοῇ τε καὶ
[7, 212]   ἠγωνίσαντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἱ  βάρβαροι   οὐδὲν ἄμεινον ἀέθλεον. ἅτε γὰρ
[7, 177]   οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι χρᾶσθαι οἱ  βάρβαροι   οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ σφι ἔδοξε
[7, 218]   τὰ ὅπλα, καὶ αὐτίκα οἱ  βάρβαροι   παρῆσαν. (ὡς δὲ εἶδον ἄνδρας
[7, 167]   οἰκότι χρεωμένων, ὡς οἱ μὲν  βάρβαροι   τοῖσι Ἕλλησι ἐν τῇ Σικελίῃ
[7, 182]   τοῦ μὲν σκάφεος ἐκράτησαν οἱ  βάρβαροι,   τῶν δὲ ἀνδρῶν οὔ· ὡς
[7, 127]   ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ  βάρβαροι,   τῶν δὲ καταλεχθέντων τούτων ποταμῶν
[7, 193]   ἐς τόδε νομίζοντες. οἱ δὲ  βάρβαροι,   ὡς ἐπαύσατό τε ἄνεμος
[7, 147]   Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ μὲν δὴ  πάρεδροι   αὐτοῦ ὡς ἐπύθοντο πολέμια εἶναι
[7, 104]   ἁλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν ἁπάντων.  ἐλεύθεροι   γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι
[7, 104]   ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες οὐ πάντα  ἐλεύθεροι   εἰσί· ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης
[7, 111]   τὸ μέχρι ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες  ἐλεύθεροι   μοῦνοι Θρηίκων· οἰκέουσί τε γὰρ
[7, 103]   καὶ πεντακισμύριοι, ἐόντες γε  ἐλεύθεροι   πάντες ὁμοίως καὶ μὴ ὑπ᾽
[7, 9]   πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ  ἑκάτεροι   εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ πειρᾶν.
[7, 201]   περιοίκων Πύλαι. ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν  ἑκάτεροι   ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε
[7, 23]   οἳ μὲν κατώτατα ἑστεῶτες ὤρυσσον,  ἕτεροι   δὲ παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ ἐξορυσσόμενον
[7, 224]   πίπτει ἀνὴρ γενόμενος ἄριστος καὶ  ἕτεροι   μετ᾽ αὐτοῦ ὀνομαστοὶ Σπαρτιητέων, τῶν
[7, 2]   βασιλεύσαντι ἐξ Ἀτόσσης τῆς Κύρου  ἕτεροι   τέσσερες. τῶν μὲν δὴ προτέρων
[7, 150]   Ἀνδρομέδης. οὕτω ἂν ὦν εἴημεν  ὑμέτεροι   ἀπόγονοι. οὔτε ὦν ἡμέας οἰκὸς
[7, 142]   συνεστηκυῖαι μάλιστα. τῶν πρεσβυτέρων ἔλεγον  μετεξέτεροι   δοκέειν σφίσι τὸν θεὸν τὴν
[7, 77]   ἐνεπεπορπέατο· εἶχον δὲ αὐτῶν τόξα  μετεξέτεροι   Λύκια, περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι
[7, 97]   ἄλλης στρατιῆς ἐστρατήγεον οἱ δύο.  τριηκόντεροι   δὲ καὶ πεντηκόντεροι καὶ κέρκουροι
[7, 97]   οἱ δύο. τριηκόντεροι δὲ καὶ  πεντηκόντεροι   καὶ κέρκουροι καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα
[7, 82]   καὶ Σμερδομένης Ὀτάνεω, Δαρείου  ἀμφότεροι   οὗτοι ἀδελφεῶν παῖδες, Ξέρξῃ δὲ
[7, 47]   ἐπιφανεῖσα τοῦ ὀνείρου ὡς βουλόμεθα  ἀμφότεροι   τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽ ἔτι καὶ
[7, 51]   οἷοί τε εἰμὲν τῶν ἐχθρῶν  κατυπέρτεροι   γίνεσθαι. γὰρ σφέας, ἢν
[7, 87]   ἵππων οὔτι ἀνεχομένων τὰς καμήλους,  ὕστεροι   ἐτετάχατο, ἵνα μὴ φοβέοιτο τὸ
[7, 55]   δὲ οἵ τε ἵπποι οἱ  ἱροὶ   καὶ τὸ ἅρμα τὸ ἱρόν,
[7, 40]   τὴν γῆν τρέψαντες· μετὰ δὲ  ἱροὶ   Νησαῖοι καλεόμενοι ἵπποι δέκα κεκοσμημένοι
[7, 111]   συνηρεφέα, καὶ εἰσὶ τὰ πολέμια  ἄκροι.   (οὗτοι οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον
[7, 132]   οἵδε, Θεσσαλοὶ Δόλοπες Ἐνιῆνες Περραιβοὶ  Λοκροὶ   Μάγνητες Μηλιέες Ἀχαιοὶ οἱ Φθιῶται
[7, 203]   τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι ἐπίκλητοι ἐγένοντο  Λοκροί   τε οἱ Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ
[7, 214]   σταθμώσασθαι, ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων  Πυλαγόροι   ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ Ὀνήτῃ τε
[7, 62]   ἐσκευάδατο, ἀντὶ δὲ τῶν πίλων  μιτρηφόροι   ἦσαν. Κισσίων δὲ ἦρχε Ἀνάφης
[7, 92]   πεντήκοντα θωρηκοφόροι τε ἐόντες καὶ  κνημιδοφόροι,   εἶχον δὲ τόξα κρανέινα καὶ
[7, 89]   μεγάλους. τὸ δὲ πλῆθος αὐτῶν  θωρηκοφόροι   ἦσαν, μαχαίρας δὲ μεγάλας εἶχον.
[7, 92]   ~λύκιοι δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα  θωρηκοφόροι   τε ἐόντες καὶ κνημιδοφόροι, εἶχον
[7, 55]   αὐτός τε Ξέρξης καὶ οἱ  αἰχμοφόροι   καὶ οἱ ἱππόται οἱ χίλιοι,
[7, 41]   ἐς ἁρμάμαξαν. αὐτοῦ δὲ ὄπισθε  αἰχμοφόροι   Περσέων οἱ ἄριστοί τε καὶ
[7, 40]   Περσέων πάντων ἀπολελεγμένοι· μετὰ δὲ  αἰχμοφόροι   χίλιοι καὶ οὗτοι ἐκ πάντων
[7, 67]   Φερενδάτης Μεγαβάζου. (Πάκτυες δὲ  σισυρνοφόροι   τε ἦσαν καὶ τόξα ἐπιχώρια
[7, 40]   ἡγέοντο δὲ πρῶτοι μὲν οἱ  σκευοφόροι   τε καὶ τὰ ὑποζύγια, μετὰ
[7, 10]   δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽ ἀνὰ χρόνον  ἐξεύροι   τις ἄν. (σοὶ μὲν δὴ
[7, 97]   τριηκόντεροι δὲ καὶ πεντηκόντεροι καὶ  κέρκουροι   καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα μακρὰ συνελθόντα
[7, 170]   ἀναγκαζόμενοι τῶν ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι  τιμωροὶ   Ταραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω· αὐτῶν
[7, 177]   οἱ Ἕλληνες. ~οἱ μέν νυν  χῶροι   οὗτοι τοῖσι Ἕλλησι εἶναι ἐφαίνοντο
[7, 175]   κατὰ ἑκατέρους ἐόντα, οἵ τε  χῶροι   οὕτω ἔχουσι. ~τοῦτο μὲν τὸ
[7, 52]   ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν·  σοὶ   γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ πάντων
[7, 9]   ἐς τούτου λόγον ὥστε μάχεσθαι.  (σοὶ   δὲ δὴ μέλλει τίς
[7, 104]   τῇ τάξι ἐπικρατέειν ἀπόλλυσθαι.  σοὶ   δὲ εἰ φαίνομαι ταῦτα λέγων
[7, 35]   γε βούλῃ ἤν τε μή·  σοὶ   δὲ κατὰ δίκην ἄρα οὐδεὶς
[7, 141]   πολλοῖσι λόγοις καὶ μήτιδι πυκνῇ.  σοὶ   δὲ τόδ᾽ αὖτις ἔπος ἐρέω
[7, 16]   δὴ καὶ ἐμοὶ ὡς καὶ  σοὶ   διακελευόμενον. φανῆναι δὲ οὐδὲν μᾶλλόν
[7, 10]   δὲ αὐτοῖσι ἔνεστι δεινόν, ἐμὲ  σοὶ   δίκαιον ἐστὶ φράζειν. (ζεύξας φῂς
[7, 235]   συμβουλεύεαί μοι προθύμως, δίκαιόν με  σοί   ἐστι φράζειν τὸ ἄριστον· εἰ
[7, 235]   χώρῳ πάντων Πελοποννησίων συνομοσάντων ἐπὶ  σοὶ   μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν γενομενέων
[7, 10]   ἀνὰ χρόνον ἐξεύροι τις ἄν.  (σοὶ   μὲν δὴ ταῦτα βασιλεῦ
[7, 38]   τι σεῦ βουλοίμην τυχεῖν, τὸ  σοὶ   μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει ἐὸν ὑπουργῆσαι,
[7, 104]   πολλῷ ἔτι μᾶλλον οἱ  σοὶ   σέ. (ποιεῦσι γῶν τὰ ἂν
[7, 38]   καί σφεας καταλαμβάνει πάντας ἅμα  σοὶ   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (σὺ
[7, 236]   ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι  σοί.   (τὰ σεωτοῦ δὲ τιθέμενον εὖ
[7, 10]   δὲ τῇ ἐγὼ προλέγω, οἱ  σοὶ   ταῦτα πασχόντων, σὺν δέ σφι
[7, 15]   στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται καὶ  σοὶ   τὠυτὸ τοῦτο ὄνειρον, ὁμοίως καὶ
[7, 29]   ἐμὸν καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγέλλεαι.  (σοὶ   ὦν ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν γέρεα
[7, 6]   ὡς αἱ ἐπὶ Λήμνῳ ἐπικείμεναι  νῆσοι   ἀφανιζοίατο κατὰ τῆς θαλάσσης. (διὸ
[7, 96]   καὶ ἄρχοντες τῶν ἐθνέων ἑκάστων,  ὅσοι   αὐτῶν ἦσαν Πέρσαι, εἰρέαταί μοι.
[7, 184]   καὶ τῶν σιταγωγῶν πλοίων καὶ  ὅσοι   ἐνέπλεον τούτοισι. ~τὸ δὲ δὴ
[7, 188]   περὶ ταῦτα τὰ χωρία οἰκημένοι.  (ὅσοι   μέν νυν αὐτῶν αὐξόμενον ἔμαθον
[7, 32]   ἐπὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ·  ὅσοι   πρότερον οὐκ ἔδοσαν Δαρείῳ πέμψαντι,
[7, 103]   τε ἐόντες καὶ μεγάθεα τοσοῦτοι,  ὅσοι   σύ τε καὶ οἳ παρ᾽
[7, 236]   τὸν πόλεμον τά τε ποιήσουσι  ὅσοι   τε πλῆθος εἰσί. ἱκανοὶ γὰρ
[7, 185]   καὶ Μάγνητες καὶ Ἀχαιοὶ καὶ  ὅσοι   τῆς Θρηίκης τὴν παραλίην νέμονται,
[7, 102]   (ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή πύθῃ  ὅσοι   τινὲς ἐόντες ταῦτα ποιέειν οἷοί
[7, 132]   τὸ δὲ ὅρκιον ὧδε εἶχε,  ὅσοι   τῷ Πέρσῃ ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς
[7, 234]   οὕτω. νῦν δέ μοι εἰπέ,  κόσοι   τινὲς εἰσὶ οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι,
[7, 208]   ἔπεμπε Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι  ὁκόσοι   εἰσὶ καὶ τι ποιέοιεν.
[7, 234]   οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων  ὁκόσοι   τοιοῦτοι τὰ πολέμια εἴτε καὶ
[7, 111]   ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων,  Βησσοὶ   δὲ τῶν Σατρέων εἰσὶ οἱ
[7, 74]   τὴν ἐπωνυμίην, μεταβαλόντες τὸ οὔνομα.  Μυσοὶ   δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 46]   γὰρ συμφοραὶ προσπίπτουσαι καὶ αἱ  νοῦσοι   συνταράσσουσαι καὶ βραχὺν ἐόντα μακρὸν
[7, 29]   μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων, ἀλλὰ  τοι   ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽ ἐμέο πεπληρωμένη. (ἔκτησό
[7, 141]   τοι ἥκομεν φέροντες, οὔ  τοι   ἄπιμεν ἐκ τοῦ ἀδύτου, ἀλλ᾽
[7, 161]   οὐδ᾽ ἢν Λάκων ἐπιῇ  τοι   ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν· ἡμετέρη
[7, 28]   τὴν ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽ ἐπιστάμενός  τοι   ἀτρεκέως καταλέξω. (ἐπείτε γὰρ τάχιστά
[7, 104]   ἔλεξα. γένοιτο μέντοι κατὰ νόον  τοι,   βασιλεῦ” ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα
[7, 49]   τοι μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ  τοι   γίνεται πολεμιωτέρη ὅσῳ ἂν προβαίνῃς
[7, 236]   τριηκοσίας ἀποπέμψεις περιπλέειν Πελοπόννησον, ἀξιόμαχοί  τοι   γίνονται οἱ ἀντίπαλοι· ἁλὴς δὲ
[7, 35]   ἀτάσθαλα· πικρὸν ὕδωρ, δεσπότης  τοι   δίκην ἐπιτιθεῖ τήνδε, ὅτι μιν
[7, 10]   προσκεψάμενος ἐπὶ σεωυτοῦ προαγόρευε τά  τοι   δοκέει εἶναι ἄριστα. (τὸ γὰρ
[7, 10]   τόνδε διάλυσον· αὖτις δέ, ὅταν  τοι   δοκέῃ, προσκεψάμενος ἐπὶ σεωυτοῦ προαγόρευε
[7, 28]   θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός  τοι   δοῦναι ἐς τὸν πόλεμον χρήματα
[7, 47]   ἐπιλεγόμενος καὶ δὴ καὶ ὁρῶν  τοι   δύο τὰ μέγιστα πάντων ἐόντα
[7, 235]   ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο ἔσεσθαι οἷόν  τοι   ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν σὸν
[7, 15]   τὰ σὺ ὑπεθήκαο. οὔκων δυνατός  τοι   εἰμὶ ταῦτα βουλόμενος ποιέειν· τετραμμένῳ
[7, 235]   ἄλλας τῶν γενομενέων προσδέκεο ἔσεσθαί  τοι.   ἐκεῖνο δὲ ποιήσαντι ἀμαχητὶ
[7, 161]   ἐπισταμένοισι ὡς Λάκων ἱκανός  τοι   ἔμελλε ἔσεσθαι καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρων
[7, 16]   δή κοτε ἐστί, τὸ ἐπιφαινόμενόν  τοι   ἐν τῷ ὕπνῳ, ὥστε δόξει
[7, 168]   μετά γε Ἀθηναίους, οὐκ ἠθελήσαμέν  τοι   ἐναντιοῦσθαι οὐδέ τι ἀποθύμιον ποιῆσαι”
[7, 14]   περ μὴ αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε  τοι   ἐξ αὐτῶν ἀνασχήσει· ὡς καὶ
[7, 29]   τὰς ἑπτὰ χιλιάδας, ἵνα μή  τοι   ἐπιδεέες ἔωσι αἱ τετρακόσιαι μυριάδες
[7, 104]   ὅτι ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ φίλα  τοι   ἐρέω· σὺ δ᾽ ἐπεὶ ἠνάγκασας
[7, 102]   Ἑλλάδι, αὖτις δὲ ὡς ἀντιώσονταί  τοι   ἐς μάχην καὶ ἢν οἱ
[7, 236]   γίνεται, καὶ ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί  τοι   ἔσονται, καὶ πᾶς ναυτικὸς
[7, 236]   ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς φθονέει  τοι   εὖ πρήσσοντι καὶ προδιδοῖ
[7, 47]   φράσον δέ μοι τόδε· εἴ  τοι   ὄψις τοῦ ἐνυπνίου μὴ
[7, 141]   αἰδεσθεὶς τὰς ἱκετηρίας τάσδε τάς  τοι   ἥκομεν φέροντες, οὔ τοι
[7, 102]   τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί  τοι,   ἤν τε ἐλάσσονες τούτων ἤν
[7, 49]   ἐρέων. (γῆ δὲ πολεμίη τῇδέ  τοι   κατίσταται· εἰ θέλει τοι μηδὲν
[7, 49]   δὴ κομίζεαι. (οὔκων δὴ ἐόντων  τοι   λιμένων ὑποδεξίων, μάθε ὅτι αἱ
[7, 16]   τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς  τοι   μετιέντι τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον
[7, 235]   ἐόντος οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ ἔσονταί  τοι   μὴ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἁλισκομένης
[7, 51]   (τούτους ὦν τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω  τοι   μηδεμιῇ μηχανῇ ἄγειν ἐπὶ τοὺς
[7, 49]   τῇδέ τοι κατίσταται· εἰ θέλει  τοι   μηδὲν ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ τοι
[7, 48]   εἶναι δύο μοι πολεμιώτατα; κότερά  τοι   πεζὸς μεμπτὸς κατὰ πλῆθος
[7, 161]   τῆς ναυτικῆς ἄρχειν, οὕτω ἔχει  τοι·   οὐδ᾽ ἢν Λάκων ἐπιῇ
[7, 16]   αὐτὸς θεῖον εἶναι. (εἰ δέ  τοι   οὕτω δεδόκηται γίνεσθαι καὶ οὐκ
[7, 12]   ποιέεις εὖ οὔτε συγγνωσόμενός  τοι   πάρα· ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης
[7, 159]   μηκέτι μνησθῇς, ὅκως τὴν ἡγεμονίην  τοι   παραδώσομεν, ἀλλ᾽ εἰ μὲν βούλεαι
[7, 103]   ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι; ἐπεί  τοι   πλεῦνες περὶ ἕνα ἕκαστον γινόμεθα
[7, 56]   καὶ γὰρ ἄνευ τούτων ἐξῆν  τοι   ποιέειν ταῦτα” ~ὡς δὲ διέβησαν
[7, 141]   ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας· ἔτι  τοι   ποτε κἀντίος ἔσσῃ. θείη
[7, 235]   δὲ ταῦτα μὴ ποιέῃς, τάδε  τοι   προσδόκα ἔσεσθαι. ἔστι τῆς Πελοποννήσου
[7, 49]   δὲ πλεῦνας συλλέξῃς, τὰ δύο  τοι   τὰ λέγω πολλῷ ἔτι πολεμιώτερα
[7, 29]   εἶναι αἰεὶ τοιοῦτος· οὐ γάρ  τοι   ταῦτα ποιεῦντι οὔτε ἐς τὸ
[7, 209]   ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν μὴ ταῦτά  τοι   ταύτῃ ἐκβῇ τῇ ἐγὼ λέγω”
[7, 48]   καὶ συναμφότερα ταῦτα; εἰ γάρ  τοι   ταύτῃ φαίνεται ἐνδεέστερα εἶναι τὰ
[7, 11]   μισθὸν λαβεῖν ἐπέων ματαίων. καί  τοι   ταύτην τὴν ἀτιμίην προστίθημι ἐόντι
[7, 157]   γὰρ ἥκεις μεγάλως καὶ μοῖρά  τοι   τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἐλαχίστη μέτα
[7, 27]   βασιλεῦ, οὗτος ἐστὶ ὅς  τοι   τὸν πατέρα Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῇ
[7, 49]   συμφορέων. καὶ δὴ τῶν δύο  τοι   τοῦ ἑτέρου εἰρημένου τὸ ἕτερον
[7, 29]   ἐμὸν καὶ τὰς τετρακοσίας μυριάδας  τοι   τῶν στατήρων ἀποπλήσω παρ᾽ ἐμεωυτοῦ
[7, 49]   ἀνθρώποισι οὐδεμία πληθώρη. (καὶ δή  τοι,   ὡς οὐδενὸς ἐναντιευμένου, λέγω τὴν
[7, 140]   οὔτε τὸ σῶμα, οὔτε πόδες  νέατοι   οὔτ᾽ ὦν χέρες, οὔτε τι
[7, 83]   Ὑδάρνης Ὑδάρνεος, ἐκαλέοντο δὲ  ἀθάνατοι   οἱ Πέρσαι οὗτοι ἐπὶ τοῦδε·
[7, 51]   οὐδὲν κέρδος μέγα ἡμῖν προσβάλλουσι,  δικαιότατοι   δὲ γινόμενοι οἷοί τε δηλήσασθαι
[7, 41]   Περσέων οἱ ἄριστοί τε καὶ  γενναιότατοι   χίλιοι, κατὰ νόμον τὰς λόγχας
[7, 98]   γε τοὺς στρατηγοὺς οἵδε ἦσαν  ὀνομαστότατοι,   Σιδώνιος Τετράμνηστος Ἀνύσου, καὶ Τύριος
[7, 9]   ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ  δυσχειρωτότατοι   καὶ ταύτῃ πειρᾶν. τρόπῳ τοίνυν
[7, 118]   πᾶν κακοῦ ἀπίκατο, οὕτω ὥστε  ἀνάστατοι   ἐκ τῶν οἴκων ἐγίνοντο· ὅκου
[7, 51]   τὴν μητρόπολιν, δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας.  (ἀδικώτατοι   μέν νυν γινόμενοι οὐδὲν κέρδος
[7, 174]   πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες ἐόντες  χρησιμώτατοι.   ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε ἀπίκατο
[7, 87]   ἐτετάχατο κατὰ τέλεα, Ἀράβιοι δὲ  ἔσχατοι   ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ τῶν ἵππων
[7, 10]   καὶ δὴ καὶ συνήνεικέ σε  ἤτοι   κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[7, 203]   καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς τούτοισι  ἐπίκλητοι   ἐγένοντο Λοκροί τε οἱ Ὀπούντιοι
[7, 9]   ἀπικέσθαι οὐδεὶς ἠντιώθη ἐς μάχην.  (καίτοι   γε ἐώθασι Ἕλληνες, ὡς πυνθάνομαι,
[7, 103]   μάλα πρὸς ἄνδρας δέκα μάχεσθαι;  καίτοι   εἰ τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν
[7, 10]   διέργαστο ἂν τὰ Περσέων πρήγματα.  καίτοι   καὶ λόγῳ ἀκοῦσαι δεινόν, ἐπ᾽
[7, 148]   τὸ ἥμισυ πάσης τῆς συμμαχίης.  καίτοι   κατά γε τὸ δίκαιον γίνεσθαι
[7, 49]   φερέγγυος ἔσται διασῶσαι τὰς νέας.  καίτοι   οὐκὶ ἕνα αὐτὸν δεῖ εἶναι
[7, 104]   ἀληθεστάτους, ἔλεγον τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῃσι.  (καίτοι   ὡς ἐγὼ τυγχάνω τὰ νῦν
[7, 110]   τῆς χώρης ὁδὸν ἐποιέετο τοσάδε,  Παῖτοι   Κίκονες Βίστονες Σαπαῖοι Δερσαῖοι Ἠδωνοὶ
[7, 219]   οὗτοι μὲν ἔτι νυκτὸς ἐσήμηναν,  τρίτοι   δὲ οἱ ἡμεροσκόποι καταδραμόντες ἀπὸ
[7, 112]   τὰ νέμονται Πίερές τε καὶ  Ὀδόμαντοι   καὶ μάλιστα Σάτραι. ~ὑπεροικέοντας δὲ
[7, 160]   φιλέει ἐπανάγειν τὸν θυμόν· σὺ  μέντοι   ἀποδεξάμενος ὑβρίσματα ἐν τῷ λόγῳ
[7, 237]   ἄριστα ἔλπεται εἶναι ἐμοί, γνώμῃ  μέντοι   ἑσσοῦται ὑπὸ σεῦ. (οὐ γὰρ
[7, 173]   ἐκ τῶν πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος  μέντοι   ἐὼν οὐ τοῦ βασιληίου, Ἀθηναίων
[7, 101]   ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες ἄρθμιοι. (θέλω  μέντοι   καὶ τὸ ἀπὸ σεῦ, ὁκοῖόν
[7, 104]   νῦν τε ἀναγκασθεὶς ἔλεξα. γένοιτο  μέντοι   κατὰ νόον τοι, βασιλεῦ” ~ὃ
[7, 176]   ἐστὶ τῇ στεινοτάτη ἡμίπλεθρον. οὐ  μέντοι   κατὰ τοῦτό γε ἐστὶ τὸ
[7, 13]   οὐδένα χρόνον μευ ἀπέχονται. ἀκούσαντι  μέντοι   μοι τῆς Ἀρταβάνου γνώμης παραυτίκα
[7, 15]   ἔπεα χρηστῆς εἵνεκα συμβουλίης· (μετὰ  μέντοι   οὐ πολλὸν χρόνον μετέγνων, ἔγνων
[7, 13]   ἄνδρα πρεσβύτερον χρεόν· νῦν  μέντοι   συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ.
[7, 61]   ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων Κηφῆνες, ὑπὸ  μέντοι   σφέων αὐτῶν καὶ τῶν περιοίκων
[7, 233]   τούτων τῶν λόγων μάρτυρας· οὐ  μέντοι   τά γε πάντα εὐτύχησαν· ὡς
[7, 108]   Γαλλαϊκή, νῦν δὲ Βριαντική· ἔστι  μέντοι   τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων καί
[7, 213]   τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω, ἐτιμήθη  μέντοι   ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν ἧσσον. ~Ἐπιάλτης
[7, 119]   σῖτον ἐν τῇσι πόλισι οἱ  ἀστοὶ   ἄλευρά τε καὶ ἄλφιτα ἐποίευν
[7, 152]   τὰ τῶν πέλας κακὰ ἀσπασίως  ἕκαστοι   αὐτῶν ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ ἐσενεικαίατο.
[7, 212]   κεκοσμημένοι ἦσαν, καὶ ἐν μέρεϊ  ἕκαστοι   ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων· οὗτοι δὲ
[7, 219]   ἀπαλλάσσοντο καὶ διασκεδασθέντες κατὰ πόλις  ἕκαστοι   ἐτράποντο, οἳ δὲ αὐτῶν ἅμα
[7, 60]   ἀριθμὸν ἐποιέετο. ~ὅσον μέν νυν  ἕκαστοι   παρεῖχον πλῆθος ἐς ἀριθμόν, οὐκ
[7, 224]   ἐνθαῦτα ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ  ὀνομαστοί,   ἐν δὲ δὴ καὶ Δαρείου
[7, 224]   ἄριστος καὶ ἕτεροι μετ᾽ αὐτοῦ  ὀνομαστοὶ   Σπαρτιητέων, τῶν ἐγὼ ὡς ἀνδρῶν
[7, 146]   καταμαθόντες τὴν βασιλέος στρατιήν, ὡς  ἐπάιστοι   ἐγένοντο, βασανισθέντες ὑπὸ τῶν στρατηγῶν
[7, 104]   εἰσι κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ  ἄριστοι   ἀνδρῶν ἁπάντων. ἐλεύθεροι γὰρ ἐόντες
[7, 83]   διὰ πάντων Πέρσαι, καὶ αὐτοὶ  ἄριστοι   ἦσαν· σκευὴν μὲν τοιαύτην εἶχον
[7, 10]   Σκύθας, οἳ κατὰ θάλασσάν τε  ἄριστοι   καὶ κατὰ γῆν λέγονται εἶναι.
[7, 9]   μάθοιεν ἂν ὡς εἰμὲν ἀνθρώπων  ἄριστοι   τὰ πολέμια. ἔστω δ᾽ ὦν
[7, 41]   δὲ ὄπισθε αἰχμοφόροι Περσέων οἱ  ἄριστοί   τε καὶ γενναιότατοι χίλιοι, κατὰ
[7, 152]   ἄλλην γε τήν περ  αὐτοὶ   Ἀργεῖοι λέγουσι· (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο
[7, 83]   παρείχοντο διὰ πάντων Πέρσαι, καὶ  αὐτοὶ   ἄριστοι ἦσαν· σκευὴν μὲν τοιαύτην
[7, 203]   Ὀπούντιοι πανστρατιῇ καὶ Φωκέων χίλιοι.  αὐτοὶ   γὰρ σφέας οἱ Ἕλληνες ἐπεκαλέσαντο,
[7, 158]   ἐπὶ τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν·  (αὐτοὶ   δὲ ἐμεῦ πρότερον δεηθέντος βαρβαρικοῦ
[7, 146]   πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἂν  αὐτοὶ   ἐθέλωσι χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ
[7, 183]   κομίσαντες ἐπὶ τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες  αὐτοὶ   ἐκ Θέρμης, ὥς σφι τὸ
[7, 206]   λοιποὶ τῶν συμμάχων ἐνένωντο καὶ  αὐτοὶ   ἕτερα τοιαῦτα ποιήσειν· ἦν γὰρ
[7, 236]   εἰσί. ἱκανοὶ γὰρ ἐκεῖνοί γε  αὐτοὶ   ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς
[7, 86]   Κάσπιοι ὁμοίως. (Λίβυες δὲ καὶ  αὐτοὶ   κατά περ ἐν τῷ πεζῷ·
[7, 90]   οἳ δὲ ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς  αὐτοὶ   Κύπριοι λέγουσι. ~Κίλικες δὲ ἑκατὸν
[7, 89]   Φοίνικες τὸ παλαιὸν οἴκεον, ὡς  αὐτοὶ   λέγουσι, ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ,
[7, 75]   τὸ δὲ πρότερον ἐκαλέοντο, ὡς  αὐτοὶ   λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι·
[7, 150]   δὲ μή, περιέψεσθαι ὡς πολεμίους.  ~αὐτοὶ   μὲν Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων πέρι
[7, 203]   ἐπεκαλέσαντο, λέγοντες δι᾽ ἀγγέλων ὡς  αὐτοὶ   μὲν ἥκοιεν πρόδρομοι τῶν ἄλλων,
[7, 129]   ποιέειν τὴν Θεσσαλίην πᾶσαν πέλαγος.  (αὐτοὶ   μέν νυν Θεσσαλοί φασι Ποσειδέωνα
[7, 168]   καὶ γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ  αὐτοὶ   οἵ περ ἐς Σικελίην ἀπίκοντο,
[7, 139]   τὸ λοιπόν, ὅσον μὴ ἐμήδισε,  αὐτοὶ   οὗτοι ἦσαν οἱ ἐπεγείραντες καὶ
[7, 62]   μετέβαλον καὶ οὗτοι τὸ οὔνομα.  αὐτοὶ   περὶ σφέων ὧδε λέγουσι Μῆδοι.
[7, 50]   οὐδὲν παθόντες. τοῦτο μὲν γὰρ  αὐτοὶ   πολλὴν φορβὴν φερόμενοι πορευόμεθα, τοῦτο
[7, 188]   χειμῶνα ἀνασπάσαντες τὰς νέας, καὶ  αὐτοί   τε περιῆσαν καὶ αἱ νέες
[7, 11]   οὕτω ὡς καὶ ἐς τόδε  αὐτοί   τε ὥνθρωποι καὶ γῆ
[7, 172]   κρέσσων ἔφυ. ἡμεῖς δὲ πειρησόμεθα  αὐτοί   τινα σωτηρίην μηχανώμενοι” ~ταῦτα ἔλεγον
[7, 197]   τούτῳ ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι τοῦ ληίτου  αὐτοὶ   φυλακὰς ἔχουσι. λήιτον δὲ καλέουσι
[7, 82]   Σμερδομένης Ὀτάνεω, Δαρείου ἀμφότεροι  οὗτοι   ἀδελφεῶν παῖδες, Ξέρξῃ δὲ ἐγίνοντο
[7, 209]   δὲ καὶ νῦν· οἱ ἄνδρες  οὗτοι   ἀπίκαται μαχησόμενοι ἡμῖν περὶ τῆς
[7, 40]   ἐνθαῦτα διελέλειπτο, καὶ οὐ συνέμισγον  οὗτοι   βασιλέι. (προηγεῦντο μὲν δὴ ἱππόται
[7, 139]   οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τὸ ἀληθές.  οὗτοι   γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν πρηγμάτων
[7, 211]   τῶν ἦρχε Ὑδάρνης, ὡς δὴ  οὗτοί   γε εὐπετέως κατεργασόμενοι. (ὡς δὲ
[7, 91]   ~Κίλικες δὲ ἑκατὸν παρείχοντο νέας.  οὗτοι   δ᾽ αὖ περὶ μὲν τῇσι
[7, 75]   καὶ πέλτας καὶ ἐγχειρίδια μικρά.  (οὗτοι   δὲ διαβάντες μὲν ἐς τὴν
[7, 74]   μικράς, ἀκοντίοισι δὲ ἐχρέωντο ἐπικαύτοισι.  (οὗτοι   δὲ εἰσὶ Λυδῶν ἄποικοι, ἀπ᾽
[7, 89]   Αἰγύπτιοι δὲ νέας παρείχοντο διηκοσίας.  (οὗτοι   δὲ εἶχον περὶ μὲν τῇσι
[7, 23]   ἕως ἀπίκοντο ἐς τοὺς ἀνωτάτω·  οὗτοι   δὲ ἐξεφόρεόν τε καὶ ἐξέβαλλον.
[7, 212]   μέρεϊ ἕκαστοι ἐμάχοντο, πλὴν Φωκέων·  οὗτοι   δὲ ἐς τὸ ὄρος ἐτάχθησαν
[7, 95]   ἐσκευασμένοι δὲ ἦσαν ὡς Ἕλληνες.  οὗτοι   δὲ Ἰώνων καὶ Δωριέων ἄποικοι.
[7, 70]   οὐλότατον τρίχωμα ἔχουσι πάντων ἀνθρώπων.  (οὗτοι   δὲ οἱ ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 89]   οὐκ ἐχούσας εἶχον καὶ ἀκόντια.  (οὗτοι   δὲ οἱ Φοίνικες τὸ παλαιὸν
[7, 93]   δὲ καὶ δρέπανα καὶ ἐγχειρίδια.  οὗτοι   δὲ οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο, ἐν
[7, 91]   ἀγχοτάτω τῇσι Αἰγυπτίῃσι μαχαίρῃσι πεποιημένα.  οὗτοι   δὲ τὸ παλαιὸν Ὑπαχαιοὶ ἐκαλέοντο,
[7, 63]   τετυλωμένα σιδήρῳ, καὶ λινέους θώρηκας.  οὗτοι   δὲ ὑπὸ μὲν Ἑλλήνων καλέονται
[7, 91]   ὅπλοισι ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι  οὗτοι   εἰσὶ τῶν ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων
[7, 40]   μετὰ δὲ αἰχμοφόροι χίλιοι καὶ  οὗτοι   ἐκ πάντων ἀπολελεγμένοι, τὰς λόγχας
[7, 154]   ἐπὶ ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ  οὗτοι   ἐπὶ τοῖσιδε καταλλάξαντες, ἐπ᾽
[7, 83]   ἐκαλέοντο δὲ ἀθάνατοι οἱ Πέρσαι  οὗτοι   ἐπὶ τοῦδε· εἴ τις αὐτῶν
[7, 147]   καὶ σίτῳ; τί δῆτα ἀδικέουσι  οὗτοι   ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ μέν
[7, 6]   τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ Ἀλευάδαι  οὗτοι   ἦσαν Θεσσαλίης βασιλέες. τοῦτο δὲ
[7, 81]   καὶ οἱ διατάξαντες καὶ ἐξαριθμήσαντες  οὗτοι   ἦσαν καὶ χιλιάρχας τε καὶ
[7, 139]   λοιπόν, ὅσον μὴ ἐμήδισε, αὐτοὶ  οὗτοι   ἦσαν οἱ ἐπεγείραντες καὶ βασιλέα
[7, 83]   Ἀριάζου καὶ Μεγάβυζος Ζωπύρου.  ~οὗτοι   ἦσαν στρατηγοὶ τοῦ σύμπαντος πεζοῦ
[7, 102]   τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χίλιοι,  οὗτοι   μαχήσονταί τοι, ἤν τε ἐλάσσονες
[7, 202]   Φλειοῦντος διηκόσιοι καὶ Μυκηναίων ὀγδώκοντα.  οὗτοι   μὲν ἀπὸ Πελοποννήσου παρῆσαν, ἀπὸ
[7, 207]   Θερμοπύλῃσι πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους.  ~οὗτοι   μὲν δὴ οὕτω διενένωντο ποιήσειν·
[7, 218]   ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι.  οὗτοι   μὲν δὴ ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ
[7, 219]   ἐξαγγείλαντες τῶν Περσέων τὴν περίοδον.  οὗτοι   μὲν ἔτι νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι
[7, 169]   οὐδεμιῇ κακότητι λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης.  ~οὗτοι   μὲν οὕτω διεκρούσαντο τοὺς Ἕλληνας.
[7, 67]   καλάμινα ἔχοντες καὶ ἀκινάκας ἐστρατεύοντο.  οὗτοι   μὲν οὕτω ἐσκευάδατο, ἡγεμόνα παρεχόμενοι
[7, 90]   ἦσαν, μαχαίρας δὲ μεγάλας εἶχον.  ~οὗτοι   μὲν οὕτω ἐστάλατο, Κύπριοι δὲ
[7, 211]   οἱ Μῆδοι τρηχέως περιείποντο, ἐνθαῦτα  οὗτοι   μὲν ὑπεξήισαν, οἱ δὲ Πέρσαι
[7, 55]   κάτω τρέποντες· ἐστεφάνωντο δὲ καὶ  οὗτοι.   (μετὰ δὲ οἵ τε ἵπποι
[7, 206]   ἄλλοι σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲ καὶ  οὗτοι   μηδίσωσι, ἢν αὐτοὺς πυνθάνωνται ὑπερβαλλομένους·
[7, 111]   καὶ εἰσὶ τὰ πολέμια ἄκροι.  (οὗτοι   οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον εἰσὶ
[7, 81]   ὦν τοῦ στρατοῦ ἦρχον μὲν  οὗτοι   οἵ περ εἰρέαται, καὶ οἱ
[7, 82]   ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν μὲν δὴ  οὗτοι   οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες, ἐστρατήγεον δὲ
[7, 86]   τῷ πεζῷ· ἤλαυνον δὲ καὶ  οὗτοι   πάντες ἅρματα. ὣς δ᾽ αὕτως
[7, 234]   πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστα, καὶ  οὗτοι   πάντες εἰσὶ ὅμοιοι τοῖσι ἐνθάδε
[7, 211]   εὐπετέως κατεργασόμενοι. (ὡς δὲ καὶ  οὗτοι   συνέμισγον τοῖσι Ἕλλησι, οὐδὲν πλέον
[7, 173]   καὶ τὰς νέας. ὡς δὲ  οὗτοί   σφι ταῦτα συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ
[7, 179]   Αἰγιναίη καὶ Ἀττική. προϊδόντες δὲ  οὗτοι   τὰς νέας τῶν βαρβάρων ἐς
[7, 55]   ἐθνέων. ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην  οὗτοι,   τῇ δὲ ὑστεραίῃ πρῶτοι μὲν
[7, 62]   τοὺς Ἀρίους τούτους μετέβαλον καὶ  οὗτοι   τὸ οὔνομα. αὐτοὶ περὶ σφέων
[7, 177]   Ἕλληνες. ~οἱ μέν νυν χῶροι  οὗτοι   τοῖσι Ἕλλησι εἶναι ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι·
[7, 147]   ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν ἔνθα περ  οὗτοι,   τοῖσί τε ἄλλοισι ἐξηρτυμένοι καὶ
[7, 168]   ἀνεκώχευον τὰς νέας, καραδοκέοντες καὶ  οὗτοι   τὸν πόλεμον τῇ πεσέεται, ἀελπτέοντες
[7, 26]   Μακεδονίην διατεταγμένοι. ~ἐν δὲ  οὗτοι   τὸν προκείμενον πόνον ἐργάζοντο, ἐν
[7, 186]   οὔτε ἐλάσσονας οὐδέν· ἐξισούμενοι δὲ  οὗτοι   τῷ μαχίμῳ ἐκπληροῦσι τὰς ἴσας
[7, 72]   Παφλαγόσι ἐστρατεύοντο. οἱ δὲ Σύριοι  οὗτοι   ὑπὸ Περσέων Καππαδόκαι καλέονται. (Παφλαγόνων
[7, 106]   Θρηίκῃ καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ.  (οὗτοι   ὦν πάντες οἵ τε ἐκ
[7, 237]   ἀνήκοι· σπάνιοι δὲ εἰσὶ οἱ  τοιοῦτοι·   (ξεῖνος δὲ ξείνῳ εὖ πρήσσοντι
[7, 234]   λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων ὁκόσοι  τοιοῦτοι   τὰ πολέμια εἴτε καὶ ἅπαντες”
[7, 103]   παρὰ σέο λεγόμενος· εἰ δὲ  τοιοῦτοί   τε ἐόντες καὶ μεγάθεα τοσοῦτοι,
[7, 209]   καὶ δεύτερα ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον  τοσοῦτοι   ἐόντες τῇ ἑωυτοῦ στρατιῇ μαχήσονται.
[7, 96]   ἔθνεϊ ἑκάστῳ ὅσαι περ πόλιες  τοσοῦτοι   καὶ ἡγεμόνες ἦσαν, εἵποντο δὲ
[7, 202]   ἐκ τῆς λοιπῆς Ἀρκαδίης χίλιοι·  τοσοῦτοι   μὲν Ἀρκάδων, ἀπὸ δὲ Κορίνθου
[7, 103]   τοιοῦτοί τε ἐόντες καὶ μεγάθεα  τοσοῦτοι,   ὅσοι σύ τε καὶ οἳ
[7, 37]   περὶ τὸν Ἄθων, οἵ τε  χυτοὶ   περὶ τὰ στόματα τῆς διώρυχος,
[7, 132]   καὶ Θηβαῖοι καὶ οἱ ἄλλοι  Βοιωτοὶ   πλὴν Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων.
[7, 130]   ἐς τοὺς Ἀλεύεω παῖδας, ὅτι  πρῶτοι   Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν ἑωυτοὺς
[7, 239]   βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα  πρῶτοι,   καὶ οὕτω δὴ ἐς τὸ
[7, 40]   διεξήιε στρατός. ἡγέοντο δὲ  πρῶτοι   μὲν οἱ σκευοφόροι τε καὶ
[7, 55]   ἡμέρην οὗτοι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ  πρῶτοι   μὲν οἵ τε ἱππόται καὶ
[7, 178]   Ἕλληνες κατὰ τάχος ἐβοήθεον διαταχθέντες,  Δελφοὶ   δ᾽ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ
[7, 178]   τούτους ἔσεσθαι τῇ Ἑλλάδι συμμάχους.  (Δελφοὶ   δὲ δεξάμενοι τὸ μαντήιον πρῶτα
[7, 179]   ἔχει, καὶ θυσίῃσι σφέας μετήισαν.  ~Δελφοὶ   μὲν δὴ κατὰ τὸ χρηστήριον
[7, 178]   κατέθεντο. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ  Δελφοὶ   τοῖσι ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν
[7, 76]   βοὸς χάλκεα, ἐπῆσαν δὲ καὶ  λόφοι·   τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι
[7, 130]   δὲ λέγεται εἰπεῖν πρὸς ταῦτα  σοφοὶ   ἄνδρες εἰσὶ Θεσσαλοί. (ταῦτ᾽ ἄρα
[7, 222]   μουνογενέα, ἀπέπεμψε. ~οἱ μέν νυν  σύμμαχοι   οἱ ἀποπεμπόμενοι οἴχοντό τε ἀπιόντες
[7, 157]   ἡμέας Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ τούτων  σύμμαχοι   παραλαμψομένους σε πρὸς τὸν βάρβαρον·
[7, 206]   ἵνα τούτους ὁρῶντες οἱ ἄλλοι  σύμμαχοι   στρατεύωνται μηδὲ καὶ οὗτοι μηδίσωσι,
[7, 157]   Ἑλλὰς χεὶρ μεγάλη συνάγεται, καὶ  ἀξιόμαχοι   γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι· ἢν δὲ
[7, 101]   ἑσπέρης οἰκέοντες ἄνθρωποι συλλεχθείησαν, οὐκ  ἀξιόμαχοι   εἰσὶ ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ
[7, 236]   στρατοπέδου τριηκοσίας ἀποπέμψεις περιπλέειν Πελοπόννησον,  ἀξιόμαχοί   τοι γίνονται οἱ ἀντίπαλοι· ἁλὴς
[7, 236]   αὐτοῖσι γίνεται, καὶ ἀρχὴν οὐκ  ἀξιόμαχοί   τοι ἔσονται, καὶ πᾶς
[7, 239]   κεινὸν τὸ δελτίον μηδὲν πρῆγμα  παρέχοι   πρὸς τῶν ὁδοφυλάκων. (ἐπεὶ δὲ
[7, 79]   δὲ δερματίνας μικρὰς καὶ ἀκόντια.  Κόλχοι   δὲ περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 79]   δὲ καὶ Σάσπειρες κατά περ  Κόλχοι   ὡπλισμένοι ἐστρατεύοντο. τούτων δὲ Μασίστιος
[7, 22]   ὑπὸ μαστίγων παντοδαποὶ τῆς στρατιῆς,  διάδοχοι   δ᾽ ἐφοίτεον· ὤρυσσον δὲ καὶ
[7, 135]   εἶναι ἀγαθοί, ἕκαστος ἂν ὑμέων  ἄρχοι   γῆς Ἑλλάδος δόντος βασιλέος” (πρὸς
[7, 88]   ἵνα μὴ φοβέοιτο τὸ ἱππικόν.  ~Ἵππαρχοι   δὲ ἦσαν Ἁρμαμίθρης τε καὶ
[7, 106]   ἔτι πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος  ὕπαρχοι   ἐν τῇ Θρηίκῃ καὶ τοῦ
[7, 100]   ἀπογραφόμενος. (τὰς δὲ νέας οἱ  ναύαρχοι   ἀναγαγόντες ὅσον τε τέσσερα πλέθρα
[7, 59]   πάσας ἀπικομένας ἐς Δορίσκον οἱ  ναύαρχοι   κελεύσαντος Ξέρξεω ἐς τὸν αἰγιαλὸν
[7, 78]   πάντων ἦρχε Βάδρης Ὑστάνεος.  ~μόσχοι   δὲ περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι
[7, 78]   Μάκρωνες καὶ Μοσσύνοικοι κατά περ  Μόσχοι   ἐσκευασμένοι ἐστρατεύοντο. τούτους δὲ συνέτασσον
[7, 13]   μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,  ἥσυχοι   ἔστε” ~Πέρσαι μὲν ὡς ἤκουσαν
[7, 223]   πολλῷ δ᾽ ἔτι πλεῦνες κατεπατέοντο  ζωοὶ   ὑπ᾽ ἀλλήλων· ἦν δὲ λόγος
[7, 100]   δὲ ἐποίεε ταῦτα, καὶ διεξελαύνων  ἐπὶ   ἅρματος παρὰ ἔθνος ἓν ἕκαστον
[7, 15]   τῆς κοίτης καὶ πέμπει ἄγγελον  ἐπὶ   Ἀρτάβανον καλέοντα· ἀπικομένῳ δέ οἱ
[7, 175]   στρατὸν πλέειν γῆς τῆς Ἱστιαιώτιδος  ἐπὶ   Ἀρτεμίσιον. ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε
[7, 23]   ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε ἑστεῶσι  ἐπὶ   βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι
[7, 32]   δὲ εἵνεκα τὸ δεύτερον ἀπέπεμπε  ἐπὶ   γῆν τε καὶ ὕδωρ· ὅσοι
[7, 5]   ἀγαθός, καί τις ὕστερον φυλάσσηται  ἐπὶ   γῆν τὴν σὴν στρατεύεσθαι” (οὗτος
[7, 131]   οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν Ἑλλάδα  ἐπὶ   γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ μὲν
[7, 133]   καὶ Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης  ἐπὶ   γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἵνεκα·
[7, 32]   Ἀθήνας οὔτε ἐς Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε  ἐπὶ   γῆς αἴτησιν, τῇ δὲ ἄλλῃ
[7, 7]   πᾶσαν πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας  ἐπὶ   Δαρείου ἦν, ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ ἀδελφεῷ
[7, 92]   ὀιστοὺς καλαμίνους ἀπτέρους καὶ ἀκόντια,  ἐπὶ   δὲ αἰγὸς δέρμα περὶ τοὺς
[7, 5]   πρόθυμος ἦν κατ᾽ ἀρχὰς στρατεύεσθαι,  ἐπὶ   δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατιῆς ἄγερσιν.
[7, 55]   καὶ τὸ ἅρμα τὸ ἱρόν,  ἐπὶ   δὲ αὐτός τε Ξέρξης καὶ
[7, 75]   περὶ δὲ τὸ σῶμα κιθῶνας,  ἐπὶ   δὲ ζειρὰς περιβεβλημένοι ποικίλας, περὶ
[7, 94]   Ἕλληνες λέγουσι, ἐκαλέοντο Πελασγοὶ Αἰγιαλέες,  ἐπὶ   δὲ Ἴωνος τοῦ Ξούθου Ἴωνες.
[7, 219]   ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ σφι θάνατον,  ἐπὶ   δὲ καὶ αὐτόμολοι ἦσαν οἱ
[7, 69]   πεποιημένα, μακρά, τετραπηχέων οὐκ ἐλάσσω,  ἐπὶ   δὲ καλαμίνους ὀιστοὺς μικρούς· ἀντὶ
[7, 69]   γλύφουσι· πρὸς δὲ αἰχμὰς εἶχον,  ἐπὶ   δὲ κέρας δορκάδος ἐπῆν ὀξὺ
[7, 91]   δὲ τὸ παλαιὸν Ὑπαχαιοὶ ἐκαλέοντο,  ἐπὶ   δὲ Κίλικος τοῦ Ἀγήνορος ἀνδρὸς
[7, 158]   ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι παρέξειν.  (ἐπὶ   δὲ λόγῳ τοιῷδε τάδε ὑπίσχομαι,
[7, 74]   Λυδοὶ Μηίονες ἐκαλεῦντο τὸ πάλαι,  ἐπὶ   δὲ Λυδοῦ τοῦ Ἄτους ἔσχον
[7, 92]   Τερμίλαι ἐκαλέοντο ἐκ Κρήτης γεγονότες,  ἐπὶ   δὲ Λύκου τοῦ Πανδίονος ἀνδρὸς
[7, 65]   καλάμινα εἶχον καὶ ὀιστοὺς καλαμίνους·  ἐπὶ   δὲ σίδηρος ἦν. ἐσταλμένοι μὲν
[7, 76]   προβόλους δύο λυκιοεργέας ἕκαστος εἶχε,  ἐπὶ   δὲ τῇσι κεφαλῇσι κράνεα χάλκεα·
[7, 55]   καὶ οἱ ἱππόται οἱ χίλιοι,  ἐπὶ   δὲ τούτοισι ἄλλος στρατός.
[7, 39]   τὰ ἡμίτομα διαθεῖναι τὸ μὲν  ἐπὶ   δεξιὰ τῆς ὁδοῦ τὸ δ᾽
[7, 15]   ἐν ἡδονῇ ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην  ἐπὶ   Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται καὶ σοὶ τὠυτὸ
[7, 82]   τοῦ γνώμην θεμένου μὴ στρατεύεσθαι  ἐπὶ   Ἑλλάδα καὶ Σμερδομένης Ὀτάνεω,
[7, 214]   τε καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽  ἐπὶ   Ἐπιάλτῃ τῷ Τρηχινίῳ, πάντως κου
[7, 28]   (ἐπείτε γὰρ τάχιστά σε ἐπυθόμην  ἐπὶ   θάλασσαν καταβαίνοντα τὴν Ἑλληνίδα, βουλόμενός
[7, 22]   μεγάλοι ἐκ θαλάσσης τῆς Ἀκανθίων  ἐπὶ   θάλασσαν τὴν ἀντίον Τορώνης. (ἐν
[7, 223]   ἀμφὶ Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς τὴν  ἐπὶ   θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ
[7, 123]   Ξέρξεω συντάμνων ἀπ᾽ Ἀμπέλου ἄκρης  ἐπὶ   Καναστραίην ἄκρην, τὸ δὴ πάρης
[7, 31]   καὶ τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν  ἐπὶ   Καρίης φερούσης τῆς δὲ ἐς
[7, 136]   οὐκ ἔφασαν ὠθεόμενοι ὑπ᾽ αὐτῶν  ἐπὶ   κεφαλὴν ποιήσειν ταῦτα οὐδαμά· οὔτε
[7, 44]   τὸν στρατόν· καὶ προεπεποίητο γὰρ  ἐπὶ   κολωνοῦ ἐπίτηδες αὐτῷ ταύτῃ προεξέδρη
[7, 225]   νῦν λίθινος λέων ἕστηκε  ἐπὶ   Λεωνίδῃ. (ἐν τούτῳ σφέας τῷ
[7, 6]   τὰ Μουσαίου χρησμόν, ὡς αἱ  ἐπὶ   Λήμνῳ ἐπικείμεναι νῆσοι ἀφανιζοίατο κατὰ
[7, 18]   πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν τὸν  ἐπὶ   Μασσαγέτας Κύρου στόλον ὡς ἔπρηξε,
[7, 20]   ἠπείρου. ~ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου ἁλώσιος  ἐπὶ   μὲν τέσσερα ἔτεα πλήρεα παραρτέετο
[7, 5]   ἐκείνου Ξέρξην. τοίνυν Ξέρξης  ἐπὶ   μὲν τὴν Ἑλλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος
[7, 75]   ἐσέβαλε ἅμα Δάτι. ~Θρήικες δὲ  ἐπὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες
[7, 74]   μεταβαλόντες τὸ οὔνομα. Μυσοὶ δὲ  ἐπὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον κράνεα
[7, 79]   ἐν Ἑλλησπόντῳ ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ  ἐπὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια
[7, 72]   τὸν Ὀαρίζου. ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο  ἐπὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα πεπλεγμένα
[7, 119]   τε καὶ ἄλφιτα ἐποίευν πάντες  ἐπὶ   μῆνας συχνούς· τοῦτο δὲ κτήνεα
[7, 33]   ταῦτα, χρόνῳ ὕστερον οὐ πολλῷ,  ἐπὶ   Ξανθίππου τοῦ Ἀρίφρονος στρατηγοῦ Ἀθηναῖοι
[7, 139]   ἁμαρτάνοι τὸ ἀληθές. οὗτοι γὰρ  ἐπὶ   ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο, ταῦτα
[7, 188]   πρόκροσσαι ὁρμέοντο ἐς πόντον καὶ  ἐπὶ   ὀκτὼ νέας. (ταύτην μὲν τὴν
[7, 214]   τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ  ἐπὶ   Ὀνήτῃ τε καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον
[7, 193]   ἔπλεον ἐς τὸν κόλπον τὸν  ἐπὶ   Παγασέων φέροντα. (ἔστι δὲ χῶρος
[7, 19]   μάγοι ἔκριναν ἀκούσαντες φέρειν τε  ἐπὶ   πᾶσαν γῆν δουλεύσειν τέ οἱ
[7, 96]   καὶ Δωριέων ἄποικοι. ~ἐπεβάτευον δὲ  ἐπὶ   πασέων τῶν νεῶν Πέρσαι καὶ
[7, 115]   Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν δὲ κόλπον τὸν  ἐπὶ   Ποσιδηίου ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς ἔχων
[7, 113]   κατατείνουσα τὰ μὲν πρὸς ἑσπέρην  ἐπὶ   ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς τὸν
[7, 43]   διέφθειραν. ~ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ  ἐπὶ   ποταμὸν Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν,
[7, 113]   πρὸς ἑσπέρην, ἐς ἀπίκετο  ἐπὶ   ποταμόν τε Στρυμόνα καὶ πόλιν
[7, 124]   διὰ τῆς Παιονικῆς καὶ Κρηστωνικῆς  ἐπὶ   ποταμὸν Χείδωρον, ὃς ἐκ Κρηστωναίων
[7, 154]   καὶ Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο μάχῃ ἐσσωθέντας  ἐπὶ   ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ οὗτοι
[7, 150]   τῆς ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μεταιτέειν, ἵνα  ἐπὶ   προφάσιος ἡσυχίην ἄγωσι. ~συμπεσεῖν δὲ
[7, 167]   τῷ στρατοπέδῳ ἐθύετο καὶ ἐκαλλιερέετο  ἐπὶ   πυρῆς μεγάλης σώματα ὅλα καταγίζων,
[7, 58]   μὲν γὰρ πρὸς ἑσπέρην ἔπλεε,  ἐπὶ   Σαρπηδονίης ἄκρης ποιεύμενος τὴν ἄπιξιν,
[7, 10]   δέ, ὅταν τοι δοκέῃ, προσκεψάμενος  ἐπὶ   σεωυτοῦ προαγόρευε τά τοι δοκέει
[7, 183]   βάρβαροι ἐξανύουσι τῆς Μαγνησίης χώρης  ἐπὶ   Σηπιάδα τε καὶ τὸν αἰγιαλὸν
[7, 10]   ἐμῷ Δαρείῳ ἠγόρευον μὴ στρατεύεσθαι  ἐπὶ   Σκύθας, ἄνδρας οὐδαμόθι γῆς ἄστυ
[7, 18]   Καμβύσεω, συστρατευόμενος δὲ καὶ Δαρείῳ  ἐπὶ   Σκύθας. (ἐπιστάμενος ταῦτα γνώμην εἶχον
[7, 59]   ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐπείτε  ἐπὶ   Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε ὦν τῷ
[7, 52]   καὶ οἱ συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι  ἐπὶ   Σκύθας, ὅτι ἐπὶ τούτοισι
[7, 20]   ὥστε μήτε τὸν Δαρείου τὸν  ἐπὶ   Σκύθας παρὰ τοῦτον μηδένα φαίνεσθαι,
[7, 10]   γεφυρώσας δὲ ποταμὸν Ἴστρον διέβη  ἐπὶ   Σκύθας. τότε παντοῖοι ἐγένοντο Σκύθαι
[7, 235]   τῷ χώρῳ πάντων Πελοποννησίων συνομοσάντων  ἐπὶ   σοὶ μάχας ἰσχυροτέρας ἄλλας τῶν
[7, 75]   ὡς αὐτοὶ λέγουσι, Στρυμόνιοι, οἰκέοντες  ἐπὶ   Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ φασὶ ἐξ
[7, 25]   οἳ δὲ ἐς Ἠιόνα τὴν  ἐπὶ   Στρυμόνι, οἳ δὲ ἐς Μακεδονίην
[7, 88]   ὡς γὰρ ὁρμῶντο ἐκ Σαρδίων,  ἐπὶ   συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον· ἐλαύνοντι γάρ
[7, 218]   ὄρεος τὸν κόρυμβον, ἐπιστάμενοι ὡς  ἐπὶ   σφέας ὁρμήθησαν ἀρχήν, καὶ παρεσκευάδατο
[7, 239]   ταῦτα ὀπίσω ἐπέτηξε τὸν κηρὸν  ἐπὶ   τὰ γράμματα, ἵνα φερόμενον κεινὸν
[7, 5]   δὲ Αἴγυπτον τὴν ἐξυβρίσασαν στρατηλάτεε  ἐπὶ   τὰς Ἀθήνας, ἵνα λόγος τέ
[7, 8]   χεῖρας ἄξεσθαι τὸ στράτευμα τὸ  ἐπὶ   τὰς Ἀθήνας, σύλλογον ἐπίκητον Περσέων
[7, 173]   Ξέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ Ἕλληνες  ἐπὶ   τὰς νέας ὀπίσω ἐπορεύοντο ἐς
[7, 201]   νότον καὶ μεσαμβρίην φερόντων τὸ  ἐπὶ   ταύτης τῆς ἠπείρου. ~ἦσαν δὲ
[7, 184]   καὶ μία, χιλιάδες δὲ ἔπεισι  ἐπὶ   ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς ἑκατοντάδες
[7, 42]   ἐκ τῆς Λυδίης στρατὸς  ἐπί   τε ποταμὸν Κάικον καὶ γῆν
[7, 54]   καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην πρότερον  ἐπὶ   τέρμασι τοῖσι ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος
[7, 89]   παλαιὸν οἴκεον, ὡς αὐτοὶ λέγουσι,  ἐπὶ   τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν δὲ
[7, 16]   ἀναιρέο. (νῦν ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι  ἐπὶ   τὴν ἀμείνω, φῄς τοι μετιέντι
[7, 10]   σὺ δὲ πάντως στράτευμα ἀνάξεις  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἀκούσεσθαι τινὰ φημὶ
[7, 203]   γὰρ θεὸν εἶναι τὸν ἐπιόντα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα ἀλλ᾽ ἄνθρωπον, εἶναι
[7, 25]   στρατιὴ μηδὲ τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα· (ἀναπυθόμενος δὲ τοὺς
[7, 11]   καὶ ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι ἔμοιγε  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα αὐτοῦ τε μένειν
[7, 12]   οἱ οὐ πρῆγμα εἶναι στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα. δεδογμένων δέ οἱ
[7, 150]   πρότερον περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα· (ἐλθόντα δὲ τοῦτον
[7, 7]   ~ὡς δὲ ἀνεγνώσθη Ξέρξης στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἐνθαῦτα δευτέρῳ μὲν
[7, 152]   ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή σφι πρὸς
[7, 239]   ἐπείτε γὰρ Ξέρξῃ ἔδοξε στρατηλατέειν  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν ἐν Σούσοισι
[7, 47]   γνώμην, οὐκ ἐῶν με στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, μετέστης ἄν
[7, 13]   ὦν μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι ἔστε” ~Πέρσαι
[7, 8]   ἐλᾶν στρατὸν διὰ τῆς Εὐρώπης  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι
[7, 39]   σὺ ἐτόλμησας, ἐμεῦ στρατευομένου αὐτοῦ  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄγοντος παῖδας
[7, 1]   ἐποίεε καὶ μᾶλλον ὅρμητο στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα. (καὶ αὐτίκα μὲν
[7, 101]   Δημάρητον τὸν Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αὐτῷ  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, καλέσας δ᾽ αὐτὸν
[7, 105]   τὸν στρατὸν διὰ τῆς Θρηίκης  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα. ~κατέλιπε δὲ ἄνδρα
[7, 57]   ὅτι ἔμελλε μὲν ἐλᾶν στρατιὴν  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης ἀγαυρότατα καὶ
[7, 21]   ἤγαγε ἐκ τῆς Ἀσίης ἔθνος  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα Ξέρξης; κοῖον δὲ
[7, 6]   ἐπεκαλέοντο βασιλέα πᾶσαν προθυμίην παρεχόμενοι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα· οἱ δὲ Ἀλευάδαι
[7, 46]   ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων Ξέρξῃ στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, οὗτος ὡνὴρ φρασθεὶς
[7, 157]   τὸν βάρβαρον· τὸν γὰρ ἐπιόντα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα πάντως κου πυνθάνεαι,
[7, 209]   καὶ πρότερόν μευ, εὖτε ὁρμῶμεν  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, περὶ τῶν ἀνδρῶν
[7, 12]   Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, προείπας ἁλίζειν Πέρσας
[7, 157]   στρατὸν ἐκ τῆς Ἀσίης, στρατηλατήσειν  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, πρόσχημα μὲν ποιεύμενος
[7, 239]   ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι ὅτι βασιλεὺς στέλλοιτο  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα πρῶτοι, καὶ οὕτω
[7, 148]   τὰ ἐκ τοῦ βαρβάρου ἐγειρόμενα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, πυθόμενοι δέ, καὶ
[7, 1]   καταλεγομένων τε τῶν ἀρίστων ὡς  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα στρατευομένων καὶ παρασκευαζομένων.
[7, 99]   δὲ τῆς μάλιστα θῶμα ποιεῦμαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα στρατευσαμένης γυναικός· ἥτις
[7, 38]   καταλαμβάνει πάντας ἅμα σοὶ στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα. (σὺ δέ,
[7, 144]   μετὰ τὸ χρηστήριον βουλευομένοισι ἐπιόντα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον δέκεσθαι
[7, 108]   δὲ ἐκ τοῦ Δορίσκου ἐπορεύετο  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα, τοὺς δὲ αἰεὶ
[7, 177]   σφι ἔδοξε δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα. ὡς δὲ ἐπύθοντο
[7, 17]   εἶς ἀποσπεύδων Ξέρξην στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τὴν Ἑλλάδα ὡς δὴ κηδόμενος
[7, 176]   ὕδωρ τὸ θερμὸν τότε ἐπῆκαν  ἐπὶ   τὴν ἔσοδον, ὡς ἂν χαραδρωθείη
[7, 11]   ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται  ἐπὶ   τὴν ἡμετέρην, εἰ χρὴ σταθμώσασθαι
[7, 235]   ναυτικῆς στρατιῆς νέας τριηκοσίας ἀποστείλειας  ἐπὶ   τὴν Λάκαιναν χώρην. (ἔστι δὲ
[7, 165]   τέκνα δοὺς ὁμήρους Ἀμίλκᾳ ἐπῆγε  ἐπὶ   τὴν Σικελίην τιμωρέων τῷ πενθερῷ·
[7, 139]   ἀλλὰ καταμείναντες ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα  ἐπὶ   τὴν χώρην δέξασθαι. ~πέμψαντες γὰρ
[7, 176]   μή σφι ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ  ἐπὶ   τὴν χώρην. (τὸ μέν νυν
[7, 130]   ἂν ἦν μοῦνον ἐπεῖναι σφέων  ἐπὶ   τὴν χώρην, χώματι ἐκ τοῦ
[7, 44]   βασιλέος, ἐνθαῦτα ὡς ἵζετο, κατορῶν  ἐπὶ   τῆς ἠιόνος ἐθηεῖτο καὶ τὸν
[7, 180]   ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν καλλιστεύοντα ἀγαγόντες  ἐπὶ   τῆς πρῴρης τῆς νεὸς ἔσφαξαν,
[7, 84]   καὶ πεζὸς αὐτῶν· πλὴν  ἐπὶ   τῇσι κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι αὐτῶν
[7, 70]   ἐσεσάχατο, προμετωπίδια δὲ ἵππων εἶχον  ἐπὶ   τῇσι κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι
[7, 236]   τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ δ᾽  ἐπὶ   τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι, τῶν νέες
[7, 158]   (ἀλλὰ εὖ γὰρ ἡμῖν καὶ  ἐπὶ   τὸ ἄμεινον κατέστη. νῦν δὲ
[7, 8]   αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται  ἐπὶ   τὸ ἄμεινον. τὰ μέν νυν
[7, 192]   προχέαντες τὴν ταχίστην ὀπίσω ἠπείγοντο  ἐπὶ   τὸ Ἀρτεμίσιον, ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς
[7, 148]   ἐς δὴ τὸ Ἄργος, ἐπελθεῖν  ἐπὶ   τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν τὰ
[7, 183]   ἐπειδὴ στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες  ἐπὶ   τὸ ἕρμα, ὁρμηθέντες αὐτοὶ ἐκ
[7, 193]   Ἀργοῦς ἐπ᾽ ὕδωρ πεμφθέντα, εὖτ᾽  ἐπὶ   τὸ κῶας ἔπλεον ἐς Αἶαν
[7, 164]   ἄλλην συνῄδεε ἐοῦσαν, ἔπεμπε· ὃς  ἐπὶ   τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ
[7, 41]   ἦν· (καὶ τούτων χίλιοι μὲν  ἐπὶ   τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων
[7, 19]   ἑωυτοῦ ἀπελάσας εἶχε προθυμίην πᾶσαν  ἐπὶ   τοῖσι εἰρημένοισι, θέλων αὐτὸς ἕκαστος
[7, 154]   ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο δὲ οὗτοι  ἐπὶ   τοῖσιδε καταλλάξαντες, ἐπ᾽ τε
[7, 123]   Σίνδον τε πόλιν καὶ Χαλέστρην  ἐπὶ   τὸν Ἄξιον ποταμόν, ὃς οὐρίζει
[7, 158]   ἔχοντες πλεονέκτην ἐτολμήσατε ἐμὲ σύμμαχον  ἐπὶ   τὸν βάρβαρον παρακαλέοντες ἐλθεῖν· (αὐτοὶ
[7, 20]   τε Θρήικας κατεστρέψαντο πάντας καὶ  ἐπὶ   τὸν Ἰόνιον πόντον κατέβησαν, μέχρι
[7, 233]   τῶν σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων  ἐπὶ   τὸν κολωνόν, ἀποσχισθέντες τούτων χεῖράς
[7, 225]   παραμειψάμενοι τὸ τεῖχος ἐλθόντες ἵζοντο  ἐπὶ   τὸν κολωνὸν πάντες ἁλέες οἱ
[7, 148]   σφέας οἱ Ἕλληνες πειρήσονται παραλαμβάνοντες  ἐπὶ   τὸν Πέρσην, πέμψαι θεοπρόπους ἐς
[7, 137]   τοῦ βασιλέος στόλου, ἐπάνειμι δὲ  ἐπὶ   τὸν πρότερον λόγον. ~ἡ δὲ
[7, 167]   ἠοῦς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης ὀψίης  (ἐπὶ   τοσοῦτο γὰρ λέγεται ἑλκύσαι τὴν
[7, 12]   τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται” ~ταῦτα μὲν  ἐπὶ   τοσοῦτο ἐλέγετο. μετὰ δὲ εὐφρόνη
[7, 218]   τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο φεύγοντες  ἐπὶ   τοῦ ὄρεος τὸν κόρυμβον, ἐπιστάμενοι
[7, 83]   δὲ ἀθάνατοι οἱ Πέρσαι οὗτοι  ἐπὶ   τοῦδε· εἴ τις αὐτῶν ἐξέλιπε
[7, 40]   κάλλιστα. (Νησαῖοι δὲ καλέονται ἵπποι  ἐπὶ   τοῦδε· ἔστι πεδίον μέγα τῆς
[7, 8]   τὸν ἐμὸν Δαρεῖον ἰθύοντα στρατεύεσθαι  ἐπὶ   τοὺς ἄνδρας τούτους. ἀλλ᾽
[7, 10]   εἰ δὴ δεῖ γε πάντως  ἐπὶ   τοὺς ἄνδρας τούτους στρατεύεσθαι, φέρε,
[7, 9]   δὲ καὶ αὐτὸς ἤδη ἐπελαύνων  ἐπὶ   τοὺς ἄνδρας τούτους ὑπὸ πατρὸς
[7, 7]   τὸν Δαρείου πρῶτα στρατηίην ποιέεται  ἐπὶ   τοὺς ἀπεστεῶτας. τούτους μέν νυν
[7, 150]   ἀπόγονοι. οὔτε ὦν ἡμέας οἰκὸς  ἐπὶ   τοὺς ἡμετέρους προγόνους στρατεύεσθαι, οὔτε
[7, 30]   δὲ Κολοσσέων στρατὸς ὁρμώμενος  ἐπὶ   τοὺς οὔρους τῶν Φρυγῶν καὶ
[7, 51]   συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ μηχανῇ ἄγειν  ἐπὶ   τοὺς πατέρας· καὶ γὰρ ἄνευ
[7, 155]   ἀποθανεῖν πρὸς πόλι Ὕβλῃ στρατευσάμενον  ἐπὶ   τοὺς Σικελούς, οὕτω δὴ
[7, 184]   ἐν ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ  ἐπὶ   τουτέων τῶν νεῶν, χωρὶς ἑκάστων
[7, 52]   Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας, ὅτι  ἐπὶ   τούτοισι πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ
[7, 132]   πλὴν Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων.  (ἐπὶ   τούτοισι οἱ Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον
[7, 169]   δέ, ἐπείτε σφέας παρελάμβανον οἱ  ἐπὶ   τούτοισι ταχθέντες Ἑλλήνων, ἐποίησαν τοιόνδε·
[7, 43]   τε καὶ τοῖσι κτήνεσι πινόμενος·  ἐπὶ   τοῦτον δὴ τὸν ποταμὸν ὡς
[7, 40]   τῶν χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ δὴ  ἐπὶ   τοῦτον τὸν θρόνον ἀνθρώπων ἐπιβαίνει.
[7, 193]   ὑδρευσάμενοι ἐς τὸ πέλαγος ἀφήσειν.  ἐπὶ   τούτου δὲ τῷ χώρῳ οὔνομα
[7, 61]   ἐὼν Κηφεὺς ἔρσενος γόνου.  ἐπὶ   τούτου δὴ τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον.
[7, 172]   περὶ τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ  ἐπὶ   τούτους τῶν Θεσσαλῶν οἱ ἄγγελοι
[7, 119]   κρητῆρας ἐποιεῦντο καὶ τἆλλα ὅσα  ἐπὶ   τράπεζαν τιθέαται πάντα. (ταῦτα μὲν
[7, 1]   δὲ περιαγγελλομένων Ἀσίη ἐδονέετο  ἐπὶ   τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε τῶν
[7, 153]   ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆς  ἐπὶ   Τριοπίῳ κειμένης· ὃς κτιζομένης Γέλης
[7, 50]   ἐπιλέγεο. εἰ γὰρ δὴ βούλοιο  ἐπὶ   τῷ αἰεὶ ἐπεσφερομένῳ πρήγματι τὸ
[7, 148]   Εὐρώπην, οἱ δὲ συνωμόται Ἑλλήνων  ἐπὶ   τῷ Πέρσῃ μετὰ τὴν ἀπόπεμψιν
[7, 54]   ἰδέσθαι ἀνίσχοντα, θυμιήματά τε παντοῖα  ἐπὶ   τῶν γεφυρέων καταγίζοντες καὶ μυρσίνῃσι
[7, 181]   οἱ Πέρσαι, οἵ περ ἐπεβάτευον  ἐπὶ   τῶν νεῶν, δι᾽ ἀρετὴν τὴν
[7, 111]   δὲ μαντήιον τοῦτο ἔστι μὲν  ἐπὶ   τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ
[7, 215]   Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο  ἐπὶ   Φωκέας, τότε ὅτε οἱ Φωκέες
[7, 194]   τῶν βασιληίων δικαστέων. Σανδώκης  ἐπὶ   χρήμασι ἄδικον δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος
[7, 134]   θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽  ἐπὶ   χρόνον συχνὸν ἦν σφι. ἀχθομένων
[7, 37]   ἀγγέλλετο, ἐνθαῦτα χειμερίσας ἅμα τῶ  ἔαρι   παρεσκευασμένος στρατὸς ἐκ τῶν
[7, 52]   δὲ δικαιοσύνην καὶ πιστότητα ἐνέδωκαν,  ἄχαρι   δὲ οὐδέν. (πάρεξ δὲ τούτου,
[7, 50]   λιμῷ ἐντυχόντες οὐδαμόθι οὔτε ἄλλο  ἄχαρι   οὐδὲν παθόντες. τοῦτο μὲν γὰρ
[7, 138]   εἶχον θάρσος ὡς οὐδὲν πεισόμενοι  ἄχαρι   πρὸς τοῦ βαρβάρου· οἱ δὲ
[7, 10]   καὶ λόγῳ ἀκοῦσαι δεινόν, ἐπ᾽  ἀνδρί   γε ἑνὶ πάντα τὰ βασιλέος
[7, 56]   Ἑλλησπόντιον Ζεῦ, τί δὴ  ἀνδρὶ   εἰδόμενος Πέρσῃ καὶ οὔνομα ἀντὶ
[7, 31]   κόσμῳ χρυσέῳ καὶ μελεδωνῷ ἀθανάτῳ  ἀνδρὶ   ἐπιτρέψας δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀπίκετο ἐς
[7, 60]   κατὰ τὸν κύκλον, ὕψος ἀνήκουσαν  ἀνδρὶ   ἐς τὸν ὀμφαλόν· (ταύτην δὲ
[7, 190]   ἄφθονον. ὥστε Ἀμεινοκλέι τῷ Κρητίνεω  ἀνδρὶ   Μάγνητι γηοχέοντι περὶ Σηπιάδα μεγάλως
[7, 29]   ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην, οὐδενὶ  ἀνδρὶ   συνέμιξα ἐς τόδε ὅστις ἠθέλησε
[7, 209]   βασιλεῦ, ἐμοὶ χρᾶσθαι ὡς  ἀνδρὶ   ψεύστῃ, ἢν μὴ ταῦτά τοι
[7, 8]   τὴν Περσίδα ἀποδέξομεν τῷ Διὸς  αἰθέρι   ὁμουρέουσαν. (οὐ γὰρ δὴ χώρην
[7, 189]   τὰς νέας, ὡς καὶ πρότερον  περὶ   Ἄθων. (εἰ μέν νυν διὰ
[7, 124]   μὲν δὴ ναυτικὸς στρατὸς αὐτοῦ  περὶ   Ἄξιον ποταμὸν καὶ πόλιν Θέρμην
[7, 207]   ἐσβολῆς Πέρσης, καταρρωδέοντες ἐβουλεύοντο  περὶ   ἀπαλλαγῆς. τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι
[7, 153]   τῆς παρεούσης λύπης. ~τὰ μὲν  περὶ   Ἀργείων εἴρηται· ἐς δὲ τὴν
[7, 200]   ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ, καὶ χῶρος  περὶ   αὐτὴν εὐρύς, ἐν τῷ Δήμητρός
[7, 188]   ἐς τὸν αἰγιαλόν· αἳ δὲ  περὶ   αὐτὴν τὴν Σηπιάδα περιέπιπτον, αἳ
[7, 135]   οὐκ ἂν δόρασι συμβουλεύοις ἡμῖν  περὶ   αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλὰ καὶ πελέκεσι”
[7, 6]   τὴν βασιλέος, λεγόντων τῶν Πεισιστρατιδέων  περὶ   αὐτοῦ σεμνοὺς λόγους, κατέλεγε τῶν
[7, 152]   ἀτρεκέως εἰπεῖν, οὐδέ τινα γνώμην  περὶ   αὐτῶν ἀποφαίνομαι ἄλλην γε
[7, 101]   ἀπὸ σεῦ, ὁκοῖόν τι λέγεις  περὶ   αὐτῶν, πυθέσθαι” μὲν ταῦτα
[7, 221]   καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτου  πέρι   γέγονε, ὅτι καὶ τὸν μάντιν
[7, 149]   σπονδέων ἀνοίσειν ἐς τοὺς πλεῦνας,  περὶ   δὲ ἡγεμονίης αὐτοῖσι ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι,
[7, 61]   ποικίλους, λεπίδος σιδηρέης ὄψιν ἰχθυοειδέος,  περὶ   δὲ τὰ σκέλεα ἀναξυρίδας, ἀντὶ
[7, 77]   δὲ αὐτῶν τόξα μετεξέτεροι Λύκια,  περὶ   δὲ τῇσι κεφαλῇσι ἐκ διφθερέων
[7, 92]   δέρμα περὶ τοὺς ὤμους αἰωρεύμενον,  περὶ   δὲ τῇσι κεφαλῇσι πίλους πτεροῖσι
[7, 75]   τῇσι κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες ἐστρατεύοντο,  περὶ   δὲ τὸ σῶμα κιθῶνας, ἐπὶ
[7, 61]   εἶχον τιάρας καλεομένους πίλους ἀπαγέας,  περὶ   δὲ τὸ σῶμα κιθῶνας χειριδωτοὺς
[7, 198]   ῥηχίη ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται.  περὶ   δὲ τὸν κόλπον τοῦτον ἐστὶ
[7, 198]   τῇ δὲ καὶ κάρτα στεινός·  περὶ   δὲ τὸν χῶρον ὄρεα ὑψηλὰ
[7, 72]   πρὸς δὲ ἀκόντια καὶ ἐγχειρίδια,  περὶ   δὲ τοὺς πόδας πέδιλα ἐπιχώρια
[7, 75]   ἐπὶ δὲ ζειρὰς περιβεβλημένοι ποικίλας,  περὶ   δὲ τοὺς πόδας τε καὶ
[7, 9]   κακῷ μεγάλῳ οἱ νικῶντες ἀπαλλάσσονται·  περὶ   δὲ τῶν ἑσσουμένων οὐδὲ λέγω
[7, 102]   μέν νυν πάντας Ἕλληνας τοὺς  περὶ   ἐκείνους τοὺς Δωρικοὺς χώρους οἰκημένους,
[7, 26]   γὰρ ἀρχὴν ἐς κρίσιν τούτου  πέρι   ἐλθόντας οἶδα. (οἳ δὲ ἐπείτε
[7, 10]   Μαρδόνιε, παῦσαι λέγων λόγους ματαίους  περὶ   Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρως
[7, 103]   τοσῷδε ἀντιστῆναι; ἐπεί τοι πλεῦνες  περὶ   ἕνα ἕκαστον γινόμεθα χίλιοι,
[7, 47]   Ἀρτάβανε, βιοτῆς μέν νυν ἀνθρωπηίης  πέρι,   ἐούσης τοιαύτης οἵην περ σὺ
[7, 237]   ἐς Δημάρητον, ἐόντος ἐμοὶ ξείνου  πέρι,   ἔχεσθαι τινὰ τοῦ λοιποῦ κελεύω”
[7, 57]   ἀγαυρότατα καὶ μεγαλοπρεπέστατα, ὀπίσω δὲ  περὶ   ἑωυτοῦ τρέχων ἥξειν ἐς τὸν
[7, 234]   τὸ Πλαταιέων. ~οἱ μὲν δὴ  περὶ   Θερμοπύλας Ἕλληνες οὕτω ἠγωνίσαντο, Ξέρξης
[7, 102]   πάντων τούσδε τοὺς λόγους ἀλλὰ  περὶ   Λακεδαιμονίων μούνων, πρῶτα μὲν ὅτι
[7, 150]   ~αὐτοὶ μὲν Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων  πέρι   λέγουσι· ἔστι δὲ ἄλλος λόγος
[7, 215]   τῶν ἐστρατήγεε Ὑδάρνης· ὁρμέατο δὲ  περὶ   λύχνων ἁφὰς ἐκ τοῦ στρατοπέδου.
[7, 149]   ἐκ τῆς βουλῆς ἀμείψασθαι τοῖσιδε·  περὶ   μὲν σπονδέων ἀνοίσειν ἐς τοὺς
[7, 64]   Ὀτάσπης Ἀρταχαίεω. ~Βάκτριοι δὲ  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν
[7, 61]   ἦσαν, Πέρσαι μὲν ὧδε ἐσκευασμένοι·  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον τιάρας
[7, 63]   τούτων ἐπιτροπεύσαντα. ~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον χάλκεά
[7, 91]   παρείχοντο νέας. οὗτοι δ᾽ αὖ  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια,
[7, 79]   μικρὰς καὶ ἀκόντια. Κόλχοι δὲ  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα ξύλινα,
[7, 89]   παρείχοντο διηκοσίας. (οὗτοι δὲ εἶχον  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κράνεα χηλευτά,
[7, 89]   τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι·  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας εἶχον
[7, 78]   Βάδρης Ὑστάνεος. ~μόσχοι δὲ  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυνέας ξυλίνας
[7, 64]   βραχέας. (Σάκαι δὲ οἱ Σκύθαι  περὶ   μὲν τῇσι κεφαλῇσι κυρβασίας ἐς
[7, 102]   τὰ σὰ φρονέωσι. (ἀριθμοῦ δὲ  πέρι,   μή πύθῃ ὅσοι τινὲς ἐόντες
[7, 102]   οἰκημένους, ἔρχομαι δὲ λέξων οὐ  περὶ   πάντων τούσδε τοὺς λόγους ἀλλὰ
[7, 131]   τὴν Θέρμην. ~ὁ μὲν δὴ  περὶ   Πιερίην διέτριβε ἡμέρας συχνάς· τὸ
[7, 181]   ἀρετὴν τὴν ἐκείνου περιποιῆσαί μιν  περὶ   πλείστου ἐποιήσαντο, σμύρνῃσί τε ἰώμενοι
[7, 119]   ἐκ πολλοῦ χρόνου προειρημένον καὶ  περὶ   πολλοῦ ποιευμένων· (τοῦτο μέν, ὡς
[7, 51]   συμβουλίην ἔνδεξαι· ἀναγκαίως γὰρ ἔχει  περὶ   πολλῶν πρηγμάτων πλεῦνα λόγον ἐκτεῖναι.
[7, 168]   ἀναχθέντες προσέμιξαν τῇ Πελοποννήσῳ, καὶ  περὶ   Πύλον καὶ Ταίναρον γῆς τῆς
[7, 39]   καὶ οἰκηίους καὶ φίλους, μνήσασθαι  περὶ   σέο παιδός, ἐὼν ἐμὸς δοῦλος,
[7, 190]   τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ Μάγνητι γηοχέοντι  περὶ   Σηπιάδα μεγάλως ναυηγίη αὕτη
[7, 62]   καὶ οὗτοι τὸ οὔνομα. αὐτοὶ  περὶ   σφέων ὧδε λέγουσι Μῆδοι. (Κίσσιοι
[7, 37]   τὸν Ἄθων, οἵ τε χυτοὶ  περὶ   τὰ στόματα τῆς διώρυχος, οἳ
[7, 183]   τὸν Εὔριπον, λείποντες δὲ ἡμεροσκόπους  περὶ   τὰ ὑψηλὰ τῆς Εὐβοίης. (τῶν
[7, 188]   τὸν δὴ Ἑλλησποντίην καλέουσι οἱ  περὶ   ταῦτα τὰ χωρία οἰκημένοι. (ὅσοι
[7, 19]   πᾶσαν ἐπισχεῖν, μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι  περὶ   τῇ κεφαλῇ κείμενον τὸν στέφανον.
[7, 212]   ἀναδραμεῖν ἐκ τοῦ θρόνου δείσαντα  περὶ   τῇ στρατιῇ. τότε μὲν οὕτω
[7, 172]   πολίων τῶν τὰ ἀμείνω φρονεουσέων  περὶ   τὴν Ἑλλάδα. (ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ
[7, 145]   συλλεγομένων δὲ ἐς τὠυτὸ τῶν  περὶ   τὴν Ἑλλάδα Ἑλλήνων τῶν τὰ
[7, 192]   ἐγένετο, ἐσήμαινον πάντα τὰ γενόμενα  περὶ   τὴν ναυηγίην. (οἳ δὲ ὡς
[7, 205]   καὶ Δωριέος, ἀπελήλατο τῆς φροντίδος  περὶ   τῆς βασιληίης. ἀποθανόντος δὲ Κλεομένεος
[7, 209]   ἄνδρες οὗτοι ἀπίκαται μαχησόμενοι ἡμῖν  περὶ   τῆς ἐσόδου, καὶ ταῦτα παρασκευάζονται.
[7, 2]   παίδων αὐτοῦ στάσις ἐγένετο μεγάλη  περὶ   τῆς ἡγεμονίης, ὡς δεῖ μιν
[7, 1]   Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ ἀγγελίη ἀπίκετο  περὶ   τῆς μάχης τῆς ἐν Μαραθῶνι
[7, 141]   ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν ἄμεινόν τι  περὶ   τῆς πατρίδος, αἰδεσθεὶς τὰς ἱκετηρίας
[7, 193]   μὲν δὴ τὸ δεύτερον ἐλθόντες  περὶ   τὸ Ἀρτεμίσιον ἐναυλόχεον, Ποσειδέωνος σωτῆρος
[7, 183]   νεῶν τῶν βαρβάρων τρεῖς ἐπήλασαν  περὶ   τὸ ἕρμα τὸ μεταξὺ ἐὸν
[7, 140]   ἦσαν ἕτοιμοι· καί σφι ποιήσασι  περὶ   τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα, ὡς
[7, 197]   ἔλεγόν οἱ ἐπιχώριον λόγον, τὰ  περὶ   τὸ ἱρὸν τοῦ Λαφυστίου Διός,
[7, 113]   (ἡ δὲ γῆ αὕτη  περὶ   τὸ Πάγγαιον ὄρος καλέεται Φυλλίς,
[7, 115]   ἕκαστον τῶν ἐθνέων καὶ τῶν  περὶ   τὸ Πάγγαιον ὄρος οἰκεόντων, ὁμοίως
[7, 163]   δὲ πρὸς ταῦτα δείσας μὲν  περὶ   τοῖσι Ἕλλησι μὴ οὐ δύνωνται
[7, 22]   ἐφοίτεον· ὤρυσσον δὲ καὶ οἱ  περὶ   τὸν Ἄθων κατοικημένοι. (Βουβάρης δὲ
[7, 37]   τῶν γεφυρέων κατεσκεύαστο καὶ τὰ  περὶ   τὸν Ἄθων, οἵ τε χυτοὶ
[7, 22]   ὡς προσπταισάντων τῶν πρώτων περιπλεόντων  περὶ   τὸν Ἄθων προετοιμάζετο ἐκ τριῶν
[7, 220]   τῆς Πυθίης τοῖσι Σπαρτιήτῃσι χρεωμένοισι  περὶ   τοῦ πολέμου τούτου αὐτίκα κατ᾽
[7, 92]   ἀκόντια, ἐπὶ δὲ αἰγὸς δέρμα  περὶ   τοὺς ὤμους αἰωρεύμενον, περὶ δὲ
[7, 209]   εὖτε ὁρμῶμεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,  περὶ   τῶν ἀνδρῶν τούτων, ἀκούσας δὲ
[7, 152]   ἀναβάντες ἐς Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα  περὶ   φιλίης, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν,
[7, 236]   γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ ἑωυτῶν  πέρι   φροντίζειν εἰσί, ἡμεῖς δὲ ἡμέων
[7, 192]   (οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο, Ποσειδέωνι  σωτῆρι   εὐξάμενοι καὶ σπονδὰς προχέαντες τὴν
[7, 20]   πέμπτῳ δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε  χειρὶ   μεγάλῃ πλήθεος. (στόλων γὰρ τῶν
[7, 10]   τὸν ἀμείνω. (ἐγὼ δὲ καὶ  πατρὶ   τῷ σῷ, ἀδελφεῷ δὲ ἐμῷ
[7, 140]   πολλοὺς δ᾽ ἀθανάτων νηοὺς μαλερῷ  πυρὶ   δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι
[7, 89]   τοῦτο τὸ χωρίον καὶ τὸ  μέχρι   Αἰγύπτου πᾶν Παλαιστίνη καλέεται. Αἰγύπτιοι
[7, 16]   ἐμεῦ ἐπιτελευμένων φανήτω καὶ ἐμοί.  μέχρι   δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ γνώμῃ
[7, 167]   Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς ἀρξάμενοι  μέχρι   δείλης ὀψίης (ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ
[7, 111]   ἡμεῖς ἴδμεν, ἀλλὰ διατελεῦσι τὸ  μέχρι   ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι μοῦνοι
[7, 115]   ἐπισπείρουσι σέβονταί τε μεγάλως τὸ  μέχρι   ἐμεῦ. ~ὡς δὲ ἄρα ἐς
[7, 108]   καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται,  μέχρι   Θεσσαλίης πᾶσα καὶ ἦν ὑπὸ
[7, 127]   Θέρμης πόλιος καὶ τῆς Μυγδονίης  μέχρι   Λυδίεώ τε ποταμοῦ καὶ Ἁλιάκμονος,
[7, 9]   χρηστῷ Ἕλληνες διαχρεώμενοι, ἐμέο ἐλάσαντος  μέχρι   Μακεδονίης γῆς, οὐκ ἦλθον ἐς
[7, 9]   τοῦ σοῦ κελευσθείς, καί μοι  μέχρι   Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ ὀλίγον ἀπολιπόντι
[7, 121]   ταύτῃ γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι.  (μέχρι   μὲν γὰρ Ἀκάνθου ὧδε τεταγμένος
[7, 184]   πόλιος ἐόντα καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς.  ~μέχρι   μέν νυν τούτου τοῦ χώρου
[7, 225]   ἐναντίους τετράκις. τοῦτο δὲ συνεστήκεε  μέχρι   οὗ οἱ σὺν Ἐπιάλτῃ παρεγένοντο.
[7, 60]   ἄλλους ἐσεβίβαζον ἐς τὸ περιοικοδομημένον,  μέχρι   οὗ πάντας τούτῳ τῷ τρόπῳ
[7, 186]   ἀνδρῶν ἤγαγε Ξέρξης Δαρείου  μέχρι   Σηπιάδος καὶ Θερμοπυλέων. ~οὗτος μὲν
[7, 20]   ἐπὶ τὸν Ἰόνιον πόντον κατέβησαν,  μέχρι   τε Πηνειοῦ ποταμοῦ τὸ πρὸς
[7, 201]   πρὸς βορέην ἄνεμον ἐχόντων πάντων  μέχρι   Τρηχῖνος, οἳ δὲ τῶν πρὸς
[7, 16]   πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα  ἐώθασι   αἱ ὄψιες τῶν ὀνειράτων, τά
[7, 9]   ἠντιώθη ἐς μάχην. (καίτοι γε  ἐώθασι   Ἕλληνες, ὡς πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολέμους
[7, 187]   τὰ σιτία ἀντέχρησε θῶμά μοι  μυριάσι   τοσαύτῃσι. (εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος, εἰ
[7, 236]   τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι, τῶν νέες  νεναυηγήκασι   τετρακόσιαι, ἄλλας ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[7, 104]   πατρώια ἄπολίν τε καὶ φυγάδα  πεποιήκασι,   πατὴρ δὲ σὸς ὑποδεξάμενος βίον
[7, 8]   ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι ὅσα δὴ  πεποιήκασι   Πέρσας τε καὶ πατέρα τὸν
[7, 140]   οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι  ἑστήκασι,   δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις
[7, 25]   ἐπιτηδεότατον εἴη, ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας  ὁλκάσι   τε καὶ πορθμηίοισι ἐκ τῆς
[7, 174]   ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε ἐν τοῖσι  πρήγμασι   ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι.
[7, 206]   κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς τούτοισι τοῖσι  πρήγμασι   συμπεσοῦσα· οὔκων δοκέοντες κατὰ τάχος
[7, 237]   ὅκως οὐκ εὐνοέει τοῖσι ἐμοῖσι  πρήγμασι,   τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ
[7, 119]   χερσαίους καὶ λιμναίους ἔν τε  οἰκήμασι   καὶ λάκκοισι, ἐς ὑποδοχὰς τοῦ
[7, 228]   ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων  ῥήμασι   πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι μὲν δὴ τοῦτο,
[7, 190]   μὲν τἆλλα οὐκ εὐτυχέων  εὑρήμασι   μέγα πλούσιος ἐγένετο· ἦν γάρ
[7, 194]   βασιληίων δικαστέων. Σανδώκης ἐπὶ  χρήμασι   ἄδικον δίκην ἐδίκασε. (ἀνακρεμασθέντος ὦν
[7, 134]   φύσι τε γεγονότες εὖ καὶ  χρήμασι   ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα, ἐθελονταὶ
[7, 38]   οὐρανοῦ φάσμα ἐπαερθείς τε τοῖσι  δωρήμασι,   ἐλθὼν παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε.
[7, 228]   οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν.  (ἐπιγράμμασι   μέν νυν καὶ στήλῃσι, ἔξω
[7, 197]   πρυτανήιον· ὡς θύεταί τε ἐξηγέοντο  στέμμασι   πᾶς πυκασθεὶς καὶ ὡς σὺν
[7, 225]   ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ  στόμασι   κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες, οἳ
[7, 86]   καὶ ἅρματα· ὑπὸ δὲ τοῖσι  ἅρμασι   ὑπῆσαν ἵπποι καὶ ὄνοι ἄγριοι.
[7, 54]   τὴν Εὐρώπην πρότερον ἐπὶ  τέρμασι   τοῖσι ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος δὲ
[7, 218]   δὲ Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο τοῖσι  τοξεύμασι   πολλοῖσί τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο
[7, 158]   μεγάλαι ὠφελίαι τε καὶ ἐπαυρέσιες  γεγόνασι,   οὔτε ἐμεῦ εἵνεκα ἤλθετε βοηθήσοντες
[7, 88]   κατέβαλε τὸν δεσπότην, ἐν τοῖσι  γούνασι   ἀπέταμον τὰ σκέλεα. Φαρνούχης μὲν
[7, 8]   πύθηται σφέων καὶ αὐτὸς ἐν  πᾶσι   εἴπῃ τὰ θέλει. ὡς δὲ
[7, 145]   πάντες, ὡς δεινῶν ἐπιόντων ὁμοίως  πᾶσι   Ἕλλησι. τὰ δὲ Γέλωνος πρήγματα
[7, 228]   τέτορες. (ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι  πᾶσι   ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ.
[7, 96]   Φοίνικες καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι  πᾶσι   καὶ τοῖσι ἐς τὸν πεζὸν
[7, 53]   σύμπαντες προθυμίην ἔχωμεν· ξυνὸν γὰρ  πᾶσι   τοῦτο ἀγαθὸν σπεύδεται. (τῶνδε δὲ
[7, 152]   λεγόμενα, πείθεσθαί γε μὲν οὐ  παντάπασι   ὀφείλω, καί μοι τοῦτο τὸ
[7, 76]   φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι  ἀνδράσι   Ἄρεος ἐστὶ χρηστήριον. ~Καβηλέες δὲ
[7, 220]   μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽  ἀνδράσι   Περσεΐδῃσι πέρθεται, τὸ μὲν
[7, 103]   ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων  ἀνδράσι   τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν σὺ
[7, 104]   μάλιστα. (ἐγὼ δὲ οὔτε δέκα  ἀνδράσι   ὑπίσχομαι οἷός τε εἶναι μάχεσθαι
[7, 41]   τούτων χίλιοι μὲν ἐπὶ τοῖσι  δόρασι   ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς εἶχον
[7, 211]   στεινοπόρῳ τε χώρῳ μαχόμενοι καὶ  δόρασι   βραχυτέροισι χρεώμενοι περ οἱ
[7, 135]   γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο, οὐκ ἂν  δόρασι   συμβουλεύοις ἡμῖν περὶ αὐτῆς μάχεσθαι,
[7, 140]   χρηστηριάζεσθαι ἦσαν ἕτοιμοι· καί σφι  ποιήσασι   περὶ τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα,
[7, 133]   τι δὲ τοῖσι Ἀθηναίοισι ταῦτα  ποιήσασι   τοὺς κήρυκας συνήνεικε ἀνεθέλητον γενέσθαι,
[7, 171]   Μενέλεῳ. (ἀπὸ τούτων δέ σφι  ἀπονοστήσασι   ἐκ Τροίης λιμόν τε καὶ
[7, 228]   περ ἔπεσον, καὶ τοῖσι πρότερον  τελευτήσασι   ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας οἴχεσθαι,
[7, 118]   δεξαμένοισι τὴν Ξέρξεω στρατιὴν καὶ  δειπνίσασι   Ἀντίπατρος Ὀργέος ἀραιρημένος, τῶν
[7, 176]   χρόνου ἔκειτο· τοῖσι δὲ αὖτις  ὀρθώσασι   ἔδοξε ταύτῃ ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς
[7, 153]   Γέλης οἰκημένην ἔφυγον ἄνδρες Γελῴων  στάσι   ἑσσωθέντες· (τούτους ὦν Τηλίνης
[7, 16]   πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύματα  φασὶ   ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι
[7, 227]   μὲν καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεα  φασὶ   Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα·
[7, 226]   γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε  φασὶ   εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν
[7, 75]   οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι δὲ  φασὶ   ἐξ ἠθέων ὑπὸ Τευκρῶν τε
[7, 149]   οὐδέν. (οὕτω δὴ οἱ Ἀργεῖοι  φασὶ   οὐκ ἀνασχέσθαι τῶν Σπαρτιητέων τὴν
[7, 129]   πέλαγος. (αὐτοὶ μέν νυν Θεσσαλοί  φασι   Ποσειδέωνα ποιῆσαι τὸν αὐλῶνα δι᾽
[7, 53]   ἐπευξάμενοι τοῖσι θεοῖσι οἳ Πέρσας  λελόγχασι“   ~ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην παρεσκευάζοντο
[7, 10]   φέρε, βασιλεὺς μὲν αὐτὸς ἐν  ἤθεσι   τοῖσι Περσέων μενέτω, ἡμέων δὲ
[7, 76]   καὶ λόφοι· τὰς δὲ κνήμας  ῥάκεσι   φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι
[7, 135]   περὶ αὐτῆς μάχεσθαι, ἀλλὰ καὶ  πελέκεσι”   ~ταῦτα μὲν Ὑδάρνεα ἀμείψαντο. ἐνθεῦτεν
[7, 129]   λίμνην, ὥστε γε συγκεκληιμένην πάντοθεν  ὑπερμήκεσι   ὄρεσι. τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς
[7, 85]   ἑωυτὸν ἕλκει· οἳ δὲ ἐν  ἕρκεσι   ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη
[7, 76]   κράνεα χάλκεα· πρὸς δὲ τοῖσι  κράνεσι   ὦτά τε καὶ κέρεα προσῆν
[7, 43]   τῇ στρατιῇ τε καὶ τοῖσι  κτήνεσι   πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν
[7, 220]   ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ σφι ἐν  ἔπεσι   ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα ὧδε. (ὑμῖν
[7, 3]   συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι ἔλεγε  ἔπεσι,   ὡς αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ
[7, 130]   θάλασσαν κατήκουσα, ἀλλ᾽ ἥδε αὐτή·  ὄρεσι   γὰρ περιεστεφάνωται πᾶσα Θεσσαλίη” Ξέρξην
[7, 129]   ὥστε γε συγκεκληιμένην πάντοθεν ὑπερμήκεσι  ὄρεσι.   τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς πρὸς
[7, 149]   παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι τοῖσι  ἔτεσι·   μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι,
[7, 16]   ἐστὶ οἷά σε ἐγὼ διδάξω,  ἔτεσι   σεῦ πολλοῖσι πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι
[7, 151]   λόγον λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι  ἔτεσι   ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν ἐν
[7, 137]   ἀνήρ. ταῦτα μέν νυν πολλοῖσι  ἔτεσι   ὕστερον ἐγένετο τοῦ βασιλέος στόλου,
[7, 224]   ἐτύγχανε κατεηγότα, οἳ δὲ τοῖσι  ξίφεσι   διεργάζοντο τοὺς Πέρσας. καὶ Λεωνίδης
[7, 111]   οἰκέουσί τε γὰρ ὄρεα ὑψηλά,  ἴδῃσί   τε παντοίῃσι καὶ χιόνι συνηρεφέα,
[7, 220]   μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι  Περσεΐδῃσι   πέρθεται, τὸ μὲν οὐχί,
[7, 231]   μὲν ἐν τῇ ἐν  Πλαταιῇσι   μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενειχθεῖσαν
[7, 50]   ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες γνώμῃσι ἐχρέωντο  ὁμοίῃσι   καὶ σύ, μὴ χρεώμενοι
[7, 111]   γὰρ ὄρεα ὑψηλά, ἴδῃσί τε  παντοίῃσι   καὶ χιόνι συνηρεφέα, καὶ εἰσὶ
[7, 39]   χρηστὰ ποιήσας ἕτερα τοιαῦτα ἐπηγγέλλεο,  εὐεργεσίῃσι   βασιλέα οὐ καυχήσεαι ὑπερβαλέσθαι· ἐπείτε
[7, 178]   οὗτος τὴν ἐπωνυμίην ἔχει, καὶ  θυσίῃσι   σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ μὲν δὴ
[7, 63]   αἰχμὰς καὶ ἐγχειρίδια παραπλήσια τῇσι  Αἰγυπτίῃσι   εἶχον, πρὸς δὲ ῥόπαλα ξύλων
[7, 91]   καὶ ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω τῇσι  Αἰγυπτίῃσι   μαχαίρῃσι πεποιημένα. οὗτοι δὲ τὸ
[7, 64]   ~Βάκτριοι δὲ περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν ἔχοντες ἐστρατεύοντο,
[7, 75]   ~Θρήικες δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   ἀλωπεκέας ἔχοντες ἐστρατεύοντο, περὶ δὲ
[7, 84]   πεζὸς αὐτῶν· πλὴν ἐπὶ τῇσι  κεφαλῇσι   εἶχον ἔνιοι αὐτῶν καὶ χάλκεα
[7, 74]   Μυσοὶ δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   εἶχον κράνεα ἐπιχώρια, ἀσπίδας δὲ
[7, 61]   ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   εἶχον τιάρας καλεομένους πίλους ἀπαγέας,
[7, 63]   δὲ στρατευόμενοι περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   εἶχον χάλκεά τε κράνεα καὶ
[7, 77]   μετεξέτεροι Λύκια, περὶ δὲ τῇσι  κεφαλῇσι   ἐκ διφθερέων πεποιημένας κυνέας. τούτων
[7, 91]   δ᾽ αὖ περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα ἐπιχώρια, λαισήια δὲ εἶχον
[7, 79]   ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ εἶχον, ἀσπίδας
[7, 79]   Κόλχοι δὲ περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα ξύλινα, ἀσπίδας δὲ ὠμοβοΐνας
[7, 72]   δὲ ἐστρατεύοντο ἐπὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα πεπλεγμένα ἔχοντες, ἀσπίδας δὲ
[7, 76]   ἕκαστος εἶχε, ἐπὶ δὲ τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα χάλκεα· πρὸς δὲ τοῖσι
[7, 89]   δὲ εἶχον περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κράνεα χηλευτά, ἀσπίδας δὲ κοίλας,
[7, 89]   ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κυνέας εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας τρόπον
[7, 78]   ~μόσχοι δὲ περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κυνέας ξυλίνας εἶχον, ἀσπίδας δὲ
[7, 64]   οἱ Σκύθαι περὶ μὲν τῇσι  κεφαλῇσι   κυρβασίας ἐς ὀξὺ ἀπηγμένας ὀρθὰς
[7, 92]   ὤμους αἰωρεύμενον, περὶ δὲ τῇσι  κεφαλῇσι   πίλους πτεροῖσι περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια δὲ
[7, 70]   δὲ ἵππων εἶχον ἐπὶ τῇσι  κεφαλῇσι   σύν τε τοῖσι ὠσὶ ἐκδεδαρμένα
[7, 10]   μὴ λεχθεισέων μὲν γνωμέων ἀντιέων  ἀλλήλῃσι   οὐκ ἔστι τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον
[7, 228]   προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι μέν νυν καὶ  στήλῃσι,   ἔξω τὸ τοῦ μάντιος
[7, 119]   δὲ παραπλησίως καὶ ἐν τῇσι  ἄλλῃσι   πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τὸν
[7, 165]   γενόμενον βοηθέειν τὸν Γέλωνα τοῖσι  Ἕλλησι   ἀποπέμπειν ἐς Δελφοὺς τὰ χρήματα.
[7, 165]   Γέλων ἐβοήθησε ἂν τοῖσι  Ἕλλησι,   εἰ μὴ ὑπὸ Θήρωνος τοῦ
[7, 177]   μέν νυν χῶροι οὗτοι τοῖσι  Ἕλλησι   εἶναι ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα γὰρ
[7, 167]   ὡς οἱ μὲν βάρβαροι τοῖσι  Ἕλλησι   ἐν τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ
[7, 196]   ὡς ἀρίστη εἴη τῶν ἐν  Ἕλλησι·   ἔνθα δὴ αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι
[7, 239]   ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι  Ἕλλησι   ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν δὴ οὕτω
[7, 132]   δὴ ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι  Ἕλλησι.   ~ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ Σπάρτην
[7, 11]   ἵνα τάδε πάντα ὑπὸ  Ἕλλησι   ἐκεῖνα πάντα ὑπὸ Πέρσῃσι
[7, 171]   ταῦτα ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν τοῖσι  Ἕλλησι.   ~Θεσσαλοὶ δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης τὸ
[7, 163]   ταῦτα δείσας μὲν περὶ τοῖσι  Ἕλλησι   μὴ οὐ δύνωνται τὸν βάρβαρον
[7, 192]   τετάρτῃ ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ  Ἕλλησι   οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ τῶν ἄκρων
[7, 211]   δὲ καὶ οὗτοι συνέμισγον τοῖσι  Ἕλλησι,   οὐδὲν πλέον ἐφέροντο τῆς στρατιῆς
[7, 37]   φάσμα. (οἱ δὲ ἔφραζον ὡς  Ἕλλησι   προδεικνύει θεὸς ἔκλειψιν τῶν
[7, 209]   καὶ καλλίστην πόλιν τῶν ἐν  Ἕλλησι   προσφέρεαι καὶ ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα
[7, 145]   ὡς δεινῶν ἐπιόντων ὁμοίως πᾶσι  Ἕλλησι.   τὰ δὲ Γέλωνος πρήγματα μεγάλα
[7, 207]   διενένωντο ποιήσειν· οἱ δὲ ἐν  Θερμοπύλῃσι   Ἕλληνες, ἐπειδὴ πέλας ἐγένετο τῆς
[7, 219]   κατὰ τάχος. ~τοῖσι δὲ ἐν  Θερμοπύλῃσι   Ἑλλήνων πρῶτον μὲν μάντις
[7, 175]   δὲ γνώμη ἐγίνετο τὴν ἐν  Θερμοπύλῃσι   ἐσβολὴν φυλάξαι· στεινοτέρη γὰρ ἐφαίνετο
[7, 175]   ἣλωσαν οἱ ἁλόντες Ἑλλήνων ἐν  Θερμοπύλῃσι,   οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον
[7, 206]   τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι τὸν ἐν  Θερμοπύλῃσι   πόλεμον ἔπεμπον τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι
[7, 50]   οἱ πρὸ ἐμεῦ γενόμενοι βασιλέες  γνώμῃσι   ἐχρέωντο ὁμοίῃσι καὶ σύ,
[7, 50]   καὶ σύ, μὴ χρεώμενοι  γνώμῃσι   τοιαύτῃσι ἄλλους συμβούλους εἶχον τοιούτους,
[7, 85]   ἔξω ἐγχειριδίων, χρέωνται δὲ σειρῇσι  πεπλεγμένῃσι   ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται
[7, 188]   πρὸς γῇ, ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽  ἐκείνῃσι   ἐπ᾽ ἀγκυρέων· ἅτε γὰρ τοῦ
[7, 185]   γενέσθαι. (αὗται ὦν αἱ μυριάδες  ἐκείνῃσι   προστεθεῖσαι τῇσι ἐκ τῆς Ἀσίης,
[7, 54]   ἐπὶ τῶν γεφυρέων καταγίζοντες καὶ  μυρσίνῃσι   στορνύντες τὴν ὁδόν. (ὡς δ᾽
[7, 56]   ἑπτὰ ἡμέρῃσι καὶ ἐν ἑπτὰ  εὐφρόνῃσι,   ἐλινύσας οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα λέγεται,
[7, 181]   περιποιῆσαί μιν περὶ πλείστου ἐποιήσαντο,  σμύρνῃσί   τε ἰώμενοι τὰ ἕλκεα καὶ
[7, 191]   ἔντομά τε ποιεῦντες καὶ καταείδοντες  γόησι   οἱ Μάγοι τῷ ἀνέμῳ, πρός
[7, 56]   στρατὸς αὐτοῦ ἐν ἑπτὰ  ἡμέρῃσι   καὶ ἐν ἑπτὰ εὐφρόνῃσι, ἐλινύσας
[7, 91]   ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω τῇσι Αἰγυπτίῃσι  μαχαίρῃσι   πεποιημένα. οὗτοι δὲ τὸ παλαιὸν
[7, 225]   τούτῳ σφέας τῷ χώρῳ ἀλεξομένους  μαχαίρῃσι,   τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι,
[7, 85]   σιδήρεα ἔξω ἐγχειριδίων, χρέωνται δὲ  σειρῇσι   πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων· (ταύτῃσι πίσυνοι
[7, 90]   ὧδε· τὰς μὲν κεφαλὰς εἱλίχατο  μίτρῃσι   οἱ βασιλέες αὐτῶν, οἱ δὲ
[7, 183]   τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον  πάσῃσι   τῇσι νηυσί, ἕνδεκα ἡμέρας παρέντες
[7, 167]   τοῦτο δὲ μνήματα ἐποίησαν ἐν  πάσῃσι   τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων, ἐν
[7, 16]   τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ τε καὶ  Πέρσῃσι   ἀναιρέο. (νῦν ὦν, ἐπειδὴ τέτραψαι
[7, 11]   Ἕλλησι ἐκεῖνα πάντα ὑπὸ  Πέρσῃσι   γένηται· τὸ γὰρ μέσον οὐδὲν
[7, 53]   μὴ καταισχύνειν τὰ πρόσθε ἐργασμένα  Πέρσῃσι,   ἐόντα μεγάλα τε καὶ πολλοῦ
[7, 236]   Λακεδαιμόνιοι δὲ ἢν ἴωσι ἀντία  Πέρσῃσι   ἐς μάχην, οὐδὲν τὸ παρεὸν
[7, 18]   τάχιστα, Ξέρξης τε ὑπερετίθετο ταῦτα  Πέρσῃσι,   καὶ Ἀρτάβανος, ὃς πρότερον ἀποσπεύδων
[7, 103]   ἀνισωθέντας πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας  Πέρσῃσι   μούνοισι μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽ ἡμῖν
[7, 4]   πᾶν κράτος. ~ἀποδέξας δὲ βασιλέα  Πέρσῃσι   Ξέρξεα Δαρεῖος ὁρμᾶτο στρατεύεσθαι. ἀλλὰ
[7, 214]   καὶ περιηγησάμενοι τὸ ὄρος τοῖσι  Πέρσῃσι,   οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστός. (τοῦτο μὲν
[7, 107]   καὶ τοὺς περιεόντας αὐτοῦ ἐν  Πέρσῃσι   παῖδας ἐτίμα μάλιστα, ἐπεὶ καὶ
[7, 18]   μετατίθεμαι, σὺ δὲ σήμηνον μὲν  Πέρσῃσι   τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ πεμπόμενα,
[7, 14]   Δαρείου, καὶ δὴ φαίνεαι ἐν  Πέρσῃσί   τε ἀπειπάμενος τὴν στρατηλασίην καὶ
[7, 139]   ἀμφότερα Ἑλλὰς ἐγίνετο ὑπὸ  Πέρσῃσι.   τὴν γὰρ ὠφελίην τὴν τῶν
[7, 2]   Κῦρος εἴη κτησάμενος τοῖσι  Πέρσῃσι   τὴν ἐλευθερίην. ~Δαρείου δὲ οὐκ
[7, 16]   λύπη ὅσον γνωμέων δύο προκειμενέων  Πέρσῃσι,   τῆς μὲν ὕβριν αὐξανούσης, τῆς
[7, 51]   πλὴν Ἀθηναίων κατεστρέψατο δασμοφόρον εἶναι  Πέρσῃσι.   (τούτους ὦν τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω
[7, 106]   παρὰ τοῦ βασιλεύοντος αἰεὶ ἐν  Πέρσῃσι.   ~τῶν δὲ ἐξαιρεθέντων ὑπὸ Ἑλλήνων
[7, 8]   τῇδε μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι δύναμιν  Πέρσῃσι·   φροντίζων δὲ εὑρίσκω ἅμα μὲν
[7, 179]   πόλιος παρέβαλε νηυσὶ τῇσι ἄριστα  πλεούσῃσι   δέκα ἰθὺ Σκιάθου, ἔνθα ἦσαν
[7, 236]   στυγέουσι. (εἰ δ᾽ ἐπὶ τῇσι  παρεούσῃσι   τύχῃσι, τῶν νέες νεναυηγήκασι τετρακόσιαι,
[7, 63]   καὶ αἰχμὰς καὶ ἐγχειρίδια παραπλήσια  τῇσι   Αἰγυπτίῃσι εἶχον, πρὸς δὲ ῥόπαλα
[7, 91]   ἕκαστος καὶ ξίφος εἶχον, ἀγχοτάτω  τῇσι   Αἰγυπτίῃσι μαχαίρῃσι πεποιημένα. οὗτοι δὲ
[7, 119]   ~ὣς δὲ παραπλησίως καὶ ἐν  τῇσι   ἄλλῃσι πόλισι οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν
[7, 179]   ἐκ Θέρμης πόλιος παρέβαλε νηυσὶ  τῇσι   ἄριστα πλεούσῃσι δέκα ἰθὺ Σκιάθου,
[7, 11]   Ἑλλάδα αὐτοῦ τε μένειν ἅμα  τῇσι   γυναιξί· ἐγὼ δὲ καὶ ἄνευ
[7, 185]   ὦν αἱ μυριάδες ἐκείνῃσι προστεθεῖσαι  τῇσι   ἐκ τῆς Ἀσίης, γίνονται αἱ
[7, 114]   πρὸς τούτοισι ἐν Ἐννέα ὁδοῖσι  τῇσι   Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο κατὰ τὰς γεφύρας,
[7, 125]   τὸ ἀναγκάζον ἀπεχομένους τοὺς λέοντας  τῇσι   καμήλοισι ἐπιτίθεσθαι, τὸ μήτε πρότερον
[7, 64]   Ἀρταχαίεω. ~Βάκτριοι δὲ περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν ἔχοντες
[7, 75]   Δάτι. ~Θρήικες δὲ ἐπὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι ἀλωπεκέας ἔχοντες ἐστρατεύοντο, περὶ
[7, 84]   πεζὸς αὐτῶν· πλὴν ἐπὶ  τῇσι   κεφαλῇσι εἶχον ἔνιοι αὐτῶν καὶ
[7, 74]   οὔνομα. Μυσοὶ δὲ ἐπὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι εἶχον κράνεα ἐπιχώρια, ἀσπίδας
[7, 61]   μὲν ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι εἶχον τιάρας καλεομένους πίλους
[7, 63]   ~Ἀσσύριοι δὲ στρατευόμενοι περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι εἶχον χάλκεά τε κράνεα
[7, 77]   τόξα μετεξέτεροι Λύκια, περὶ δὲ  τῇσι   κεφαλῇσι ἐκ διφθερέων πεποιημένας κυνέας.
[7, 91]   οὗτοι δ᾽ αὖ περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια, λαισήια δὲ
[7, 79]   ἐπετρόπευε. ~Μᾶρες δὲ ἐπὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα ἐπιχώρια πλεκτὰ εἶχον,
[7, 79]   ἀκόντια. Κόλχοι δὲ περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα ξύλινα, ἀσπίδας δὲ
[7, 72]   ~Παφλαγόνες δὲ ἐστρατεύοντο ἐπὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα πεπλεγμένα ἔχοντες, ἀσπίδας
[7, 76]   λυκιοεργέας ἕκαστος εἶχε, ἐπὶ δὲ  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα χάλκεα· πρὸς δὲ
[7, 89]   (οὗτοι δὲ εἶχον περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κράνεα χηλευτά, ἀσπίδας δὲ
[7, 89]   τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κυνέας εἶχον ἀγχοτάτω πεποιημένας
[7, 78]   Ὑστάνεος. ~μόσχοι δὲ περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κυνέας ξυλίνας εἶχον, ἀσπίδας
[7, 64]   δὲ οἱ Σκύθαι περὶ μὲν  τῇσι   κεφαλῇσι κυρβασίας ἐς ὀξὺ ἀπηγμένας
[7, 92]   τοὺς ὤμους αἰωρεύμενον, περὶ δὲ  τῇσι   κεφαλῇσι πίλους πτεροῖσι περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια
[7, 70]   προμετωπίδια δὲ ἵππων εἶχον ἐπὶ  τῇσι   κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι ὠσὶ
[7, 191]   τούτοισι καὶ τῇ Θέτι καὶ  τῇσι   Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν τετάρτῃ ἡμέρῃ,
[7, 110]   μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι ἐν  τῇσι   νηυσὶ εἵποντο· οἱ δὲ αὐτῶν
[7, 10]   ἀμφοτέρῃ σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν  τῇσι   νηυσὶ ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ
[7, 183]   ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι  τῇσι   νηυσί, ἕνδεκα ἡμέρας παρέντες μετὰ
[7, 144]   τὴν Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον δέκεσθαι  τῇσι   νηυσὶ πανδημεί, τῷ θεῷ πειθομένους,
[7, 123]   ὁμουρεουσέων δὲ τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ,  τῇσι   οὐνόματα ἐστὶ τάδε, Λίπαξος Κώμβρεια
[7, 236]   κρέσσον στυγέουσι. (εἰ δ᾽ ἐπὶ  τῇσι   παρεούσῃσι τύχῃσι, τῶν νέες νεναυηγήκασι
[7, 119]   τῶν περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν  τῇσι   πόλισι οἱ ἀστοὶ ἄλευρά τε
[7, 167]   δὲ μνήματα ἐποίησαν ἐν πάσῃσι  τῇσι   πόλισι τῶν ἀποικίδων, ἐν αὐτῇ
[7, 212]   προσβάλλοντες, ἀπήλαυνον ὀπίσω. ~ἐν ταύτῃσι  τῇσι   προσόδοισι τῆς μάχης λέγεται βασιλέα
[7, 125]   δὲ ταύτῃ λέοντές οἱ ἐπεθήκαντο  τῇσι   σιτοφόροισι καμήλοισι. καταφοιτέοντες γὰρ οἱ
[7, 80]   θαλάσσης ἑπόμενα, νήσων δὲ ἐν  τῇσι   τοὺς ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει βασιλεύς,
[7, 228]   τοῖσι πᾶσι ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ  Σπαρτιήτῃσι   ἰδίῃ. ξεῖν᾽ ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις
[7, 104]   τοὺς ἀληθεστάτους, ἔλεγον τὰ κατήκοντα  Σπαρτιήτῃσι.   (καίτοι ὡς ἐγὼ τυγχάνω τὰ
[7, 134]   δέδονται. (μετὰ δὲ ταῦτα τοῖσι  Σπαρτιήτῃσι   καλλιερῆσαι θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο
[7, 235]   κέρδος μέζον ἂν ἔφη εἶναι  Σπαρτιήτῃσι   κατὰ τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι μᾶλλον
[7, 220]   γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης τοῖσι  Σπαρτιήτῃσι   χρεωμένοισι περὶ τοῦ πολέμου τούτου
[7, 145]   ὦν μέγιστος Ἀθηναίοισί τε καὶ  Αἰγινήτῃσι.   (μετὰ δὲ πυνθανόμενοι Ξέρξην σὺν
[7, 120]   σῖτον αἱρέεσθαι· (παρέχειν γὰρ ἂν  Ἀβδηρίτῃσι,   εἰ καὶ ἄριστον προείρητο ὅμοια
[7, 120]   εὖ εἰρημένον ἐγένετο, ὃς συνεβούλευσε  Ἀβδηρίτῃσι   πανδημεί, αὐτοὺς καὶ γυναῖκας, ἐλθόντας
[7, 50]   σύ, μὴ χρεώμενοι γνώμῃσι  τοιαύτῃσι   ἄλλους συμβούλους εἶχον τοιούτους, οὐκ
[7, 187]   σιτία ἀντέχρησε θῶμά μοι μυριάσι  τοσαύτῃσι.   (εὑρίσκω γὰρ συμβαλλόμενος, εἰ χοίνικα
[7, 185]   ἑξήκοντα καὶ τέσσερες, ἔπεισι δὲ  ταύτῃσι   ἑκατοντάδες ἑκκαίδεκα καὶ δεκάς. ~τοῦ
[7, 184]   μία, χιλιάδες δὲ ἔπεισι ἐπὶ  ταύτῃσι   ἑπτὰ καὶ πρὸς ἑκατοντάδες ἓξ
[7, 85]   δὲ σειρῇσι πεπλεγμένῃσι ἐξ ἱμάντων·  (ταύτῃσι   πίσυνοι ἔρχονται ἐς πόλεμον.
[7, 21]   πᾶσαι οὐδ᾽ εἰ ἕτεραι πρὸς  ταύτῃσι   προσγενόμεναι στρατηλασίαι μιῆς τῆσδε οὐκ
[7, 212]   παντοίως προσβάλλοντες, ἀπήλαυνον ὀπίσω. ~ἐν  ταύτῃσι   τῇσι προσόδοισι τῆς μάχης λέγεται
[7, 104]   τῶν ἀνδρῶν οἳ Ἑλλήνων ἕκαστος  φησὶ   τριῶν ἄξιος εἶναι. (ὣς δὲ
[7, 9]   διαφορὰς καὶ παντὶ μᾶλλον  μάχῃσι·   εἰ δὲ πάντως ἔδεε πολεμέειν
[7, 236]   (εἰ δ᾽ ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι  τύχῃσι,   τῶν νέες νεναυηγήκασι τετρακόσιαι, ἄλλας
[7, 155]   τῷ λόγῳ τιμωρέων τοῖσι Ἱπποκράτεος  παισὶ   Εὐκλείδῃ τε καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ
[7, 145]   σὺν τῷ στρατῷ εἶναι ἐν  Σάρδισι,   ἐβουλεύσαντο κατασκόπους πέμπειν ἐς τὴν
[7, 57]   ἕτερον αὐτῷ τέρας ἐόντι ἐν  Σάρδισι·   (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε ἡμίονον διξὰ
[7, 88]   σφι συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο ἐν  Σάρδισι   νοσέων. ὡς γὰρ ὁρμῶντο ἐκ
[7, 123]   Μένδης καὶ Σάνης· αὗται γὰρ  εἰσὶ   αἱ τὴν νῦν Παλλήνην πρότερον
[7, 200]   ἱρὸν Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ ἕδραι  εἰσὶ   Ἀμφικτύοσι καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος
[7, 148]   τὰ λεγόμενα ὑποκρίνασθαι ὡς ἕτοιμοι  εἰσὶ   Ἀργεῖοι ποιέειν ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα
[7, 103]   μὲν οὐ πολλὸν ἀλλὰ σπάνιον·  εἰσὶ   γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων
[7, 22]   νησιώτιδας ἀντὶ ἠπειρωτίδων ὅρμητο ποιέειν·  εἰσὶ   δὲ αἵδε, Δῖον Ὀλόφυξος Ἀκρόθῳον
[7, 134]   γὰρ Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν,  εἰσὶ   δὲ καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι,
[7, 126]   ὀπώπεσαν θηρίον μήτ᾽ ἐπεπειρέατο αὐτοῦ.  ~εἰσὶ   δὲ κατὰ ταῦτα τὰ χωρία
[7, 85]   χάλκεα καὶ σιδήρεα ἐξεληλαμένα ποιήματα.  ~εἰσὶ   δὲ τινὲς νομάδες ἄνθρωποι Σαγάρτιοι
[7, 9]   ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν τῇ ἑκάτεροι  εἰσὶ   δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ πειρᾶν. τρόπῳ
[7, 111]   (οὗτοι οἱ Διονύσου τὸ μαντήιον  εἰσὶ   ἐκτημένοι· τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο
[7, 101]   οἰκέοντες ἄνθρωποι συλλεχθείησαν, οὐκ ἀξιόμαχοι  εἰσὶ   ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι, μὴ ἐόντες
[7, 104]   γὰρ ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι  εἰσί·   ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης νόμος,
[7, 236]   γε αὐτοὶ ἑωυτῶν πέρι φροντίζειν  εἰσί,   ἡμεῖς δὲ ἡμέων ὡσαύτως. Λακεδαιμόνιοι
[7, 102]   ἐόντες ταῦτα ποιέειν οἷοί τε  εἰσί·   ἤν τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι
[7, 130]   εἰπεῖν πρὸς ταῦτα σοφοὶ ἄνδρες  εἰσὶ   Θεσσαλοί. (ταῦτ᾽ ἄρα πρὸ πολλοῦ
[7, 236]   τε ποιήσουσι ὅσοι τε πλῆθος  εἰσί.   ἱκανοὶ γὰρ ἐκεῖνοί γε αὐτοὶ
[7, 208]   Ξέρξης κατάσκοπον ἱππέα ἰδέσθαι ὁκόσοι  εἰσὶ   καὶ τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε
[7, 104]   κατὰ μὲν ἕνα μαχόμενοι οὐδαμῶν  εἰσι   κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ ἄριστοι
[7, 74]   δὲ ἐχρέωντο ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ  εἰσὶ   Λυδῶν ἄποικοι, ἀπ᾽ Ὀλύμπου δὲ
[7, 10]   δεινότατον· ἐν τῇ δύο μὲν  εἰσὶ   οἱ ἀδικέοντες, εἷς δὲ
[7, 70]   γὰρ ἀπὸ ἡλίου Αἰθίοπες ἰθύτριχες  εἰσί,   οἱ δ᾽ ἐκ τῆς Λιβύης
[7, 214]   ἀνὴρ Καρύστιος καὶ Κορυδαλλὸς Ἀντικυρεὺς  εἰσὶ   οἱ εἴπαντες πρὸς βασιλέα τούτους
[7, 234]   δέ μοι εἰπέ, κόσοι τινὲς  εἰσὶ   οἱ λοιποὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τούτων
[7, 111]   ὑψηλοτάτων, Βησσοὶ δὲ τῶν Σατρέων  εἰσὶ   οἱ προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ, πρόμαντις
[7, 237]   πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι δὲ  εἰσὶ   οἱ τοιοῦτοι· (ξεῖνος δὲ ξείνῳ
[7, 90]   Ἕλληνες. τούτων δὲ τοσάδε ἔθνεα  εἰσί,   οἳ μὲν ἀπὸ Σαλαμῖνος καὶ
[7, 234]   ὀκτακισχιλίων μάλιστα, καὶ οὗτοι πάντες  εἰσὶ   ὅμοιοι τοῖσι ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ
[7, 228]   τὸ τοῦ μάντιος ἐπίγραμμα, Ἀμφικτύονες  εἰσὶ   σφέας οἱ ἐπικοσμήσαντες· τὸ δὲ
[7, 111]   παντοίῃσι καὶ χιόνι συνηρεφέα, καὶ  εἰσὶ   τὰ πολέμια ἄκροι. (οὗτοι οἱ
[7, 91]   ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι  εἰσὶ   τῶν ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα
[7, 197]   δὲ ὡς ἐκ θεοπροπίου Ἀχαιοὶ  προτιθεῖσι   τοῖσι ἐκείνου ἀπογόνοισι ἀέθλους τοιούσδε·
[7, 228]   τῷ οὔνομα ἦν Διθύραμβος Ἁρματίδεω.  ~θαφθεῖσι   δέ σφι αὐτοῦ ταύτῃ τῇ
[7, 109]   Βιστονίδα, ἐς τὴν ποταμοὶ δύο  ἐσιεῖσι   τὸ ὕδωρ, Τραῦός τε καὶ
[7, 197]   δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ ἔστι ὅκως  ἔξεισι   πρὶν θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς
[7, 185]   διηκόσιαι καὶ ἑξήκοντα καὶ τέσσερες,  ἔπεισι   δὲ ταύτῃσι ἑκατοντάδες ἑκκαίδεκα καὶ
[7, 184]   μυριάδες καὶ μία, χιλιάδες δὲ  ἔπεισι   ἐπὶ ταύτῃσι ἑπτὰ καὶ πρὸς
[7, 191]   καὶ τῇ Θέτι καὶ τῇσι  Νηρηίσι   θύοντες, ἔπαυσαν τετάρτῃ ἡμέρῃ,
[7, 119]   περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν τῇσι  πόλισι   οἱ ἀστοὶ ἄλευρά τε καὶ
[7, 119]   παραπλησίως καὶ ἐν τῇσι ἄλλῃσι  πόλισι   οἱ ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τὸν λόγον.
[7, 167]   μνήματα ἐποίησαν ἐν πάσῃσι τῇσι  πόλισι   τῶν ἀποικίδων, ἐν αὐτῇ τε
[7, 146]   βασιλέος, τὸ ἐνθεῦτεν πυθόμενος ἐπ᾽  οἷσι   ἦλθον, ἐκέλευε σφέας τοὺς δορυφόρους
[7, 121]   ἐκ τῆς Ἀκάνθου, ἐντειλάμενος τοῖσι  στρατηγοῖσι   τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ ὑπομένειν ἐν
[7, 213]   τὴν ἐγὼ ἐν τοῖσι ὄπισθε  λόγοισι   σημανέω, ἐτιμήθη μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 23]   σοφίην ἔν τε τοῖσι ἄλλοισι  ἔργοισι   ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ ἐν
[7, 186]   τούτοισι καὶ τοὺς ἐν τοῖσι  σιταγωγοῖσι   ἀκάτοισι ἐόντας καὶ μάλα ἐν
[7, 226]   πρὶν συμμῖξαι σφέας τοῖσι  Μήδοισι,   πυθόμενον πρός τευ τῶν Τρηχινίων
[7, 70]   γὰρ δὴ ἐστρατεύοντο) προσετετάχατο τοῖσι  Ἰνδοῖσι,   διαλλάσσοντες εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι
[7, 114]   πολλὰ πρὸς τούτοισι ἐν Ἐννέα  ὁδοῖσι   τῇσι Ἠδωνῶν ἐπορεύοντο κατὰ τὰς
[7, 212]   ἀπήλαυνον ὀπίσω. ~ἐν ταύτῃσι τῇσι  προσόδοισι   τῆς μάχης λέγεται βασιλέα θηεύμενον
[7, 53]   νῦν δὲ διαβαίνωμεν ἐπευξάμενοι τοῖσι  θεοῖσι   οἳ Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην μὲν
[7, 76]   λόφοι· τὰς δὲ κνήμας ῥάκεσι  φοινικέοισι   κατειλίχατο. ἐν τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι
[7, 164]   ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι  δικαίοισι   τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι καὶ
[7, 144]   ταύτης ἐς καιρὸν ἠρίστευσε, ὅτε  Ἀθηναίοισι   γενομένων χρημάτων μεγάλων ἐν τῷ
[7, 1]   καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι  Ἀθηναίοισι   διὰ τὴν ἐς Σάρδις ἐσβολήν,
[7, 145]   μὲν δὴ χρηστήρια ταῦτα τοῖσι  Ἀθηναίοισι   ἐγεγόνεε. συλλεγομένων δὲ ἐς τὠυτὸ
[7, 161]   ἐδέεο ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν τοῖσι  Ἀθηναίοισι   ἡσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι ὡς
[7, 141]   ἱκέτας. (πειθομένοισι δὲ ταῦτα τοῖσι  Ἀθηναίοισι   καὶ λέγουσι ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν
[7, 144]   τε δὴ αἱ νέες τοῖσι  Ἀθηναίοισι   προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον, ἑτέρας τε ἔδεε
[7, 133]   αἰτήσοντας· τι δὲ τοῖσι  Ἀθηναίοισι   ταῦτα ποιήσασι τοὺς κήρυκας συνήνεικε
[7, 145]   ἐγκεκρημένοι, δὲ ὦν μέγιστος  Ἀθηναίοισί   τε καὶ Αἰγινήτῃσι. (μετὰ δὲ
[7, 156]   ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν τὠυτὸ τοῖσι  Καμαριναίοισι   ἐποίησε· Μεγαρέας τε τοὺς ἐν
[7, 187]   γυναιξὶ δὲ καὶ εὐνούχοισι καὶ  ὑποζυγίοισι   καὶ κυσὶ οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν
[7, 152]   τὰ ἐσενεικαίατο. (οὕτω δὲ οὐδ᾽  Ἀργείοισι   αἴσχιστα πεποίηται. ἐγὼ δὲ ὀφείλω
[7, 149]   σφίσι μὲν εἶναι δύο βασιλέας,  Ἀργείοισι   δὲ ἕνα· οὔκων δυνατὸν εἶναι
[7, 106]   καὶ Ἀρτοξέρξης Ξέρξεω τοῖσι  Μασκαμείοισι   ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ ἔτι πρότερον
[7, 25]   ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι τε καὶ  πορθμηίοισι   ἐκ τῆς Ἀσίης πανταχόθεν. τὸν
[7, 116]   ξεινίην τε Ξέρξης τοῖσι  Ἀκανθίοισι   προεῖπε καὶ ἐδωρήσατο σφέας ἐσθῆτι
[7, 85]   ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι τοῖσι  πολεμίοισι,   βάλλουσι τὰς σειρὰς ἐπ᾽ ἄκρῳ
[7, 27]   ἐξείνισε τὴν βασιλέος στρατιὴν πᾶσαν  ξεινίοισι   μεγίστοισι καὶ αὐτὸν Ξέρξην, χρήματά
[7, 239]   Δημάρητος καὶ πυθόμενος ταῦτα ἠθέλησε  Λακεδαιμονίοισι   ἐξαγγεῖλαι. (ἄλλως μὲν δὴ οὐκ
[7, 148]   ταῦτα, τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην σπεισάμενοι  Λακεδαιμονίοισι   καὶ ἡγεόμενοι κατὰ τὸ ἥμισυ
[7, 136]   μεγαλοφροσύνης οὐκ ἔφη ὅμοιος ἔσεσθαι  Λακεδαιμονίοισι·   κείνους μὲν γὰρ συγχέαι τὰ
[7, 228]   κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.  (Λακεδαιμονίοισι   μὲν δὴ τοῦτο, τῷ δὲ
[7, 134]   δοκέω γενέσθαι. ~τοῖσι δὲ ὦν  Λακεδαιμονίοισι   μῆνις κατέσκηψε Ταλθυβίου τοῦ Ἀγαμέμνονος
[7, 239]   ἐμοὶ συμμάχεται, οὐκ ἦν εὔνοος  Λακεδαιμονίοισι,   πάρεστι δὲ εἰκάζειν εἴτε εὐνοίῃ
[7, 149]   βαρβάρων ἄρχεσθαι τι ὑπεῖξαι  Λακεδαιμονίοισι,   προειπεῖν τε τοῖσι ἀγγέλοισι πρὸ
[7, 222]   καὶ Θηβαῖοι κατέμειναν μοῦνοι παρὰ  Λακεδαιμονίοισι.   τούτων δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντες
[7, 151]   τούτων. τυχεῖν ἐν Σούσοισι τοῖσι  Μεμνονίοισι   ἐόντας ἑτέρου πρήγματος εἵνεκα ἀγγέλους
[7, 175]   στήσονται τὸν πόλεμον καὶ ἐν  οἵοισι   χώροισι. νικῶσα δὲ γνώμη
[7, 36]   Πόντον ἔχῃ βουλόμενος πλέειν  πλοίοισι   λεπτοῖσι καὶ ἐκ τοῦ Πόντου
[7, 186]   καὶ μάλα ἐν τοῖσι ἄλλοισι  πλοίοισι   τοῖσι ἅμα πλέουσι τῇ στρατιῇ,
[7, 18]   τὸ ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ θερμοῖσι  σιδηρίοισι   ἐκκαίειν αὐτοῦ μέλλειν τοὺς ὀφθαλμούς.
[7, 238]   μοι πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι  τεκμηρίοισι,   ἐν δὲ καὶ τῷδε οὐκ
[7, 41]   ἄγχιστα ἑπόμενοι Ξέρξῃ. τοῖσι δὲ  μυρίοισι   ἐπετέτακτο ἵππος Περσέων μυρίη. μετὰ
[7, 201]   νυν ἑκάτεροι ἐν τούτοισι τοῖσι  χωρίοισι,   ἐπεκράτεε δὲ μὲν τῶν
[7, 127]   μὲν δὴ ἐν τούτοισι τοῖσι  χωρίοισι   οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ καταλεχθέντων
[7, 118]   ἐκ τῶν οἴκων ἐγίνοντο· ὅκου  Θασίοισι   ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ
[7, 152]   μέσον συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι  πλησίοισι,   ἐγκύψαντες ἂν ἐς τὰ τῶν
[7, 207]   ἀπαλλαγῆς. τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι  Πελοποννησίοισι   ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον τὸν
[7, 139]   ἦσαν ἐληλαμένοι διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ  Πελοποννησίοισι,   προδοθέντες ἂν Λακεδαιμόνιοι ὑπὸ τῶν
[7, 161]   στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ  Συρηκοσίοισι   ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν τῆς ἡγεμονίης,
[7, 71]   σκευὴν μὲν σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες,  ἀκοντίοισι   δὲ ἐπικαύτοισι χρεώμενοι, ἄρχοντα δὲ
[7, 74]   κράνεα ἐπιχώρια, ἀσπίδας δὲ μικράς,  ἀκοντίοισι   δὲ ἐχρέωντο ἐπικαύτοισι. (οὗτοι δὲ
[7, 25]   λευκολίνου, ἐπιτάξας Φοίνιξί τε καὶ  Αἰγυπτίοισι,   καὶ σιτία τῇ στρατιῇ καταβάλλειν,
[7, 65]   δὲ τόξοισι μὲν ἐσκευασμένοι ἦσαν  Μηδικοῖσι,   τὰ δὲ ἄλλα κατά περ
[7, 91]   Πάμφυλοι δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας  Ἑλληνικοῖσι   ὅπλοισι ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι
[7, 119]   λιμναίους ἔν τε οἰκήμασι καὶ  λάκκοισι,   ἐς ὑποδοχὰς τοῦ στρατοῦ· τοῦτο
[7, 50]   σφέα προηγάγοντο. μεγάλα γὰρ πρήγματα  μεγάλοισι   κινδύνοισι ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν
[7, 215]   οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες, ἐξευρόντες δὲ  Θεσσαλοῖσι   κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας, τότε ὅτε
[7, 9]   ὁμογλώσσους κήρυξί τε διαχρεωμένους καὶ  ἀγγέλοισι   καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς καὶ παντὶ
[7, 149]   ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν τε τοῖσι  ἀγγέλοισι   πρὸ δύντος ἡλίου ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ
[7, 168]   Κερκυραῖοι δὲ τάδε ὑποκρινάμενοι τοῖσι  ἀγγέλοισι   τοιάδε ἐποίησαν· καὶ γὰρ τούτους
[7, 9]   ἀγνωμοσύνης καὶ σκαιότητος. ἐπεὰν γὰρ  ἀλλήλοισι   πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον
[7, 129]   Ὄσσα ἀποκληίει συμμίσγοντα τὰς ὑπωρείας  ἀλλήλοισι,   τὰ δὲ πρὸς βορέω ἀνέμου
[7, 125]   ἀναγκάζον ἀπεχομένους τοὺς λέοντας τῇσι  καμήλοισι   ἐπιτίθεσθαι, τὸ μήτε πρότερον ὀπώπεσαν
[7, 125]   λέοντές οἱ ἐπεθήκαντο τῇσι σιτοφόροισι  καμήλοισι.   καταφοιτέοντες γὰρ οἱ λέοντες τὰς
[7, 128]   ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον καὶ τοῖσι  ἄλλοισι   ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν πεζὸν
[7, 164]   ἐοῦσαν, ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ τοῖσι  ἄλλοισι   δικαίοισι τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι
[7, 239]   καὶ ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ τοῖσι  ἄλλοισι   Ἕλλησι ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν δὴ
[7, 147]   ἔνθα περ οὗτοι, τοῖσί τε  ἄλλοισι   ἐξηρτυμένοι καὶ σίτῳ; τί δῆτα
[7, 23]   Φοίνικες σοφίην ἔν τε τοῖσι  ἄλλοισι   ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ δὴ καὶ
[7, 23]   παρεδίδοσαν τὸν αἰεὶ ἐξορυσσόμενον χοῦν  ἄλλοισι   κατύπερθε ἑστεῶσι ἐπὶ βάθρων, οἳ
[7, 229]   ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι  ἄλλοισι,   παρεόν σφι τούτων τὰ ἕτερα
[7, 207]   περὶ ἀπαλλαγῆς. τοῖσι μέν νυν  ἄλλοισι   Πελοποννησίοισι ἐδόκεε ἐλθοῦσι ἐς Πελοπόννησον
[7, 23]   καὶ ἐξέβαλλον. (τοῖσι μέν νυν  ἄλλοισι   πλὴν Φοινίκων καταρρηγνύμενοι οἱ κρημνοὶ
[7, 186]   ἐόντας καὶ μάλα ἐν τοῖσι  ἄλλοισι   πλοίοισι τοῖσι ἅμα πλέουσι τῇ
[7, 238]   (δῆλά μοι πολλοῖσι μὲν καὶ  ἄλλοισι   τεκμηρίοισι, ἐν δὲ καὶ τῷδε
[7, 150]   ἡμετέρους προγόνους στρατεύεσθαι, οὔτε ὑμέας  ἄλλοισι   τιμωρέοντας ἡμῖν ἀντιξόους γίνεσθαι, ἀλλὰ
[7, 23]   δὴ ἐγίνετο καὶ ἐξισοῦτο τοῖσι  ἄλλοισι   τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα λειμών ἐστι,
[7, 151]   τὸν λόγον λέγουσι τινὲς Ἑλλήνων  πολλοῖσι   ἔτεσι ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν
[7, 137]   Κορίνθιος ἀνήρ. ταῦτα μέν νυν  πολλοῖσι   ἔτεσι ὕστερον ἐγένετο τοῦ βασιλέος
[7, 141]   Παλλὰς Δί᾽ Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι λισσομένη  πολλοῖσι   λόγοις καὶ μήτιδι πυκνῇ. σοὶ
[7, 238]   τὴν κεφαλὴν ἀνασταυρῶσαι. (δῆλά μοι  πολλοῖσι   μὲν καὶ ἄλλοισι τεκμηρίοισι, ἐν
[7, 16]   σε ἐγὼ διδάξω, ἔτεσι σεῦ  πολλοῖσι   πρεσβύτερος ἐών· πεπλανῆσθαι αὗται μάλιστα
[7, 218]   Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο τοῖσι τοξεύμασι  πολλοῖσί   τε καὶ πυκνοῖσι, οἴχοντο φεύγοντες
[7, 91]   δὲ τριήκοντα παρείχοντο νέας Ἑλληνικοῖσι  ὅπλοισι   ἐσκευασμένοι. οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι
[7, 129]   ποταμοὺς τούτους, καὶ πρὸς τοῖσι  ποταμοῖσι   τούτοισι τὴν Βοιβηίδα λίμνην, οὔτε
[7, 237]   ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ εὐνοέει τοῖσι  ἐμοῖσι   πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον
[7, 154]   ἀνὴρ ἐφαίνετο ἐν τούτοισι τοῖσι  πολέμοισι   ἐὼν Γέλων λαμπρότατος. τῶν
[7, 178]   δὲ ταῦτα οἱ Δελφοὶ τοῖσι  ἀνέμοισι   βωμόν τε ἀπέδεξαν ἐν Θυίῃ,
[7, 178]   Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί σφι ἐχρήσθη  ἀνέμοισι   εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι
[7, 18]   Ἀρτάβανος τὸ ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ  θερμοῖσι   σιδηρίοισι ἐκκαίειν αὐτοῦ μέλλειν τοὺς
[7, 118]   τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετερέων  δεξαμένοισι   τὴν Ξέρξεω στρατιὴν καὶ δειπνίσασι
[7, 234]   πάντες εἰσὶ ὅμοιοι τοῖσι ἐνθάδε  μαχεσαμένοισι·   οἵ γε μὲν ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι
[7, 43]   τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο. ταῦτα δὲ  ποιησαμένοισι   νυκτὸς φόβος ἐς τὸ στρατόπεδον
[7, 229]   παρεὸν αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ  χρησαμένοισι   ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς Σπάρτην,
[7, 8]   Δαρεῖος κατεργάσαντο καὶ προσεκτήσαντο ἔθνεα,  ἐπισταμένοισι   εὖ οὐκ ἄν τις λέγοι.
[7, 211]   ἄλλα τε ἀποδεικνύμενοι ἐν οὐκ  ἐπισταμένοισι   μάχεσθαι ἐξεπιστάμενοι, καὶ ὅκως ἐντρέψειαν
[7, 161]   ἡμῖν τοῖσι Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν,  ἐπισταμένοισι   ὡς Λάκων ἱκανός τοι
[7, 96]   καὶ τοῖσι ἐς τὸν πεζὸν  τεταγμένοισι   αὐτῶν ἐπῆσαν ἑκάστοισι ἐπιχώριοι ἡγεμόνες,
[7, 11]   ἡμετέρην, εἰ χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι  ὑπαργμένοισι   ἐξ ἐκείνων, οἳ Σάρδις τε
[7, 57]   δὲ διέβησαν πάντες, ἐς ὁδὸν  ὁρμημένοισι   τέρας σφι ἐφάνη μέγα, τὸ
[7, 29]   ἔλεγε, Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι  εἰρημένοισι   εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ ἐπείτε
[7, 19]   εἶχε προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ τοῖσι  εἰρημένοισι,   θέλων αὐτὸς ἕκαστος τὰ προκείμενα
[7, 18]   κέλευε τοῖσι ἐκ σέο πρώτοισι  προειρημένοισι   ἐς τὴν παρασκευήν, ποίεε δὲ
[7, 237]   τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε  λεγομένοισι   πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ
[7, 50]   γίνεσθαι τὰ κέρδεα, τοῖσι δὲ  ἐπιλεγομένοισί   τε πάντα καὶ ὀκνέουσι οὐ
[7, 148]   σφίσι ἀποχρᾶν κατὰ τὸ ἥμισυ  ἡγεομένοισι.   ~ταῦτα μὲν λέγουσι τὴν βουλὴν
[7, 184]   τετρακοσίους, ὡς ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας  λογιζομένοισι   ἐν ἑκάστῃ νηί. (ἐπεβάτευον δὲ
[7, 141]   χρᾶσθαι τῷ χρηστηρίῳ ὡς ἱκέτας.  (πειθομένοισι   δὲ ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι καὶ
[7, 178]   μαντήιον πρῶτα μὲν Ἑλλήνων τοῖσι  βουλομένοισι   εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα
[7, 161]   Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν ὦν ἡγέεσθαι  βουλομένοισι   οὐκ ἀντιτείνομεν, ἄλλῳ δὲ παρήσομεν
[7, 50]   δοκέω μὲν οὐδαμῶς. τοῖσι τοίνυν  βουλομένοισι   ποιέειν ὡς τὸ ἐπίπαν φιλέει
[7, 144]   θεῷ πειθομένους, ἅμα Ἑλλήνων τοῖσι  βουλομένοισι.   ~τὰ μὲν δὴ χρηστήρια ταῦτα
[7, 197]   ἐρρύσατο, ποιήσας δὲ τοῦτο τοῖσι  ἐπιγενομένοισι   ἐξ ἑωυτοῦ μῆνιν τοῦ θεοῦ
[7, 145]   λόγον καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε  βουλευομένοισι   αὐτοῖσι πρῶτον μὲν χρημάτων πάντων
[7, 144]   τέ σφι μετὰ τὸ χρηστήριον  βουλευομένοισι   ἐπιόντα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα τὸν
[7, 21]   τοῖσι δὲ ἱππαγωγὰ πλοῖα ἅμα  στρατευομένοισι,   τοῖσι δὲ ἐς τὰς γεφύρας
[7, 134]   δὲ ταῦτα τοῖσι Σπαρτιήτῃσι καλλιερῆσαι  θυομένοισι   οὐκ ἐδύνατο· τοῦτο δ᾽ ἐπὶ
[7, 164]   ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ  ἐργασμένοισι   καὶ τόδε οὐκ ἐλάχιστον τούτων
[7, 220]   ὑπὸ τῆς Πυθίης τοῖσι Σπαρτιήτῃσι  χρεωμένοισι   περὶ τοῦ πολέμου τούτου αὐτίκα
[7, 191]   τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ μή σφι  κεκακωμένοισι   ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος ὑψηλὸν
[7, 95]   λόγος. (Ἑλλησπόντιοι δὲ πλὴν Ἀβυδηνῶν  (Ἀβυδηνοῖσι   γὰρ προσετέτακτο ἐκ βασιλέος κατὰ
[7, 229]   ὑπὸ Λεωνίδεω καὶ κατεκέατο ἐν  Ἀλπηνοῖσι   ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον,
[7, 186]   (καὶ δή σφεας ποιέω ἴσους  ἐκείνοισι   εἶναι καὶ οὔτε πλεῦνας οὔτε
[7, 136]   ἀποκτείναντας κήρυκας, αὐτὸς δὲ τὰ  ἐκείνοισι   ἐπιπλήσσει ταῦτα οὐ ποιήσειν, οὐδὲ
[7, 186]   μαχίμῳ ἐκπληροῦσι τὰς ἴσας μυριάδας  ἐκείνοισι.   οὕτω πεντακοσίας τε μυριάδας καὶ
[7, 169]   Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ  ἐκείνοισι   τὴν ἐκ Σπάρτης ἁρπασθεῖσαν ὑπ᾽
[7, 236]   δὲ διασπάσεις, οὔτε σὺ ἔσεαι  ἐκείνοισι   χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί. (τὰ
[7, 50]   ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι  ἐκείνοισι   ὥρην τε τοῦ ἔτεος καλλίστην
[7, 36]   κατέτεινον ἐκ γῆς στρεβλοῦντες ὄνοισι  ξυλίνοισι   τὰ ὅπλα, οὐκέτι χωρὶς ἑκάτερα
[7, 170]   τῶν ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ  Ταραντίνοισι   ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω· αὐτῶν δὲ
[7, 218]   τοῖσι τοξεύμασι πολλοῖσί τε καὶ  πυκνοῖσι,   οἴχοντο φεύγοντες ἐπὶ τοῦ ὄρεος
[7, 36]   ποιήσαντες κατέτεινον ἐκ γῆς στρεβλοῦντες  ὄνοισι   ξυλίνοισι τὰ ὅπλα, οὐκέτι χωρὶς
[7, 106]   Ἀρτοξέρξης Ξέρξεω τοῖσι Μασκαμείοισι  ἐκγόνοισι.   κατέστασαν γὰρ ἔτι πρότερον ταύτης
[7, 197]   θεοπροπίου Ἀχαιοὶ προτιθεῖσι τοῖσι ἐκείνου  ἀπογόνοισι   ἀέθλους τοιούσδε· (ὃς ἂν
[7, 50]   προηγάγοντο. μεγάλα γὰρ πρήγματα μεγάλοισι  κινδύνοισι   ἐθέλει καταιρέεσθαι. (ἡμεῖς τοίνυν ὁμοιεύμενοι
[7, 103]   πλήθεϊ χαλεπῶς ἂν Ἕλληνας Πέρσῃσι  μούνοισι   μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽ ἡμῖν μὲν
[7, 103]   μάχεσθαι. (ἀλλὰ παρ᾽ ἡμῖν μὲν  μούνοισι   τοῦτο ἐστὶ τὸ σὺ λέγεις,
[7, 65]   Φαρναζάθρῃ τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ  τόξοισι   μὲν ἐσκευασμένοι ἦσαν Μηδικοῖσι, τὰ
[7, 236]   σά. καὶ γὰρ δὴ καὶ  τρόποισι   τοιούτοισι χρεώμενοι Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ
[7, 16]   κατά περ τὴν πάντων χρησιμωτάτην  ἀνθρώποισι   θάλασσαν πνεύματα φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα
[7, 49]   κλεπτόμενος· εὐπρηξίης δὲ οὐκ ἔστι  ἀνθρώποισι   οὐδεμία πληθώρη. (καὶ δή τοι,
[7, 9]   οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀπὸ πείρης πάντα  ἀνθρώποισι   φιλέει γίνεσθαι” ~Μαρδόνιος μὲν τοσαῦτα
[7, 211]   καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι εἶναι τοῖσι  βαρβάροισι,   μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον πλήθεϊ ἀναριθμήτους
[7, 158]   κατ᾽ ὑμέας τάδε ἅπαντα ὑπὸ  βαρβάροισι   νέμεται. (ἀλλὰ εὖ γὰρ ἡμῖν
[7, 189]   μέν νυν διὰ ταῦτα τοῖσι  βαρβάροισι   ὁρμέουσι Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ ἔχω
[7, 178]   μὲν Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι  ἐλευθέροισι   ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι, καί
[7, 23]   βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ ἐκδεκόμενοι  ἑτέροισι,   ἕως ἀπίκοντο ἐς τοὺς ἀνωτάτω·
[7, 70]   διαλλάσσοντες εἶδος μὲν οὐδὲν τοῖσι  ἑτέροισι,   φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα μοῦνον·
[7, 11]   ἐς τὴν Ἀσίην. (οὔκων ἐξαναχωρέειν  οὐδετέροισι   δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν
[7, 163]   Πέρσην διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον, πέμπει  πεντηκοντέροισι   τρισὶ Κάδμον τὸν Σκύθεω ἄνδρα
[7, 229]   τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν αὐτοῖσι  ἀμφοτέροισι   κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι ἀποσωθῆναι
[7, 92]   περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι πίλους  πτεροῖσι   περιεστεφανωμένους· ἐγχειρίδια δὲ καὶ δρέπανα
[7, 211]   τε χώρῳ μαχόμενοι καὶ δόρασι  βραχυτέροισι   χρεώμενοι περ οἱ Ἕλληνες,
[7, 167]   γινομένην, ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι  ἱροῖσι,   ὦσε ἑωυτὸν ἐς τὸ πῦρ·
[7, 125]   ταύτῃ λέοντές οἱ ἐπεθήκαντο τῇσι  σιτοφόροισι   καμήλοισι. καταφοιτέοντες γὰρ οἱ λέοντες
[7, 220]   ταῦτα δέ σφι ἐν ἔπεσι  ἑξαμέτροισι   χρᾷ λέγοντα ὧδε. (ὑμῖν δ᾽
[7, 89]   αὐτὰς οἵδε, Φοίνικες μὲν σὺν  Σύροισι   τοῖσι ἐν τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας,
[7, 175]   τὸν πόλεμον καὶ ἐν οἵοισι  χώροισι.   νικῶσα δὲ γνώμη ἐγίνετο
[7, 239]   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐὼν ἐν  Σούσοισι   Δημάρητος καὶ πυθόμενος ταῦτα
[7, 151]   ὕστερον γενόμενον τούτων. τυχεῖν ἐν  Σούσοισι   τοῖσι Μεμνονίοισι ἐόντας ἑτέρου πρήγματος
[7, 149]   τι ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν τε  τοῖσι   ἀγγέλοισι πρὸ δύντος ἡλίου ἀπαλλάσσεσθαι
[7, 168]   τοσαῦτα. Κερκυραῖοι δὲ τάδε ὑποκρινάμενοι  τοῖσι   ἀγγέλοισι τοιάδε ἐποίησαν· καὶ γὰρ
[7, 1]   Ὑστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον  τοῖσι   Ἀθηναίοισι διὰ τὴν ἐς Σάρδις
[7, 145]   ~τὰ μὲν δὴ χρηστήρια ταῦτα  τοῖσι   Ἀθηναίοισι ἐγεγόνεε. συλλεγομένων δὲ ἐς
[7, 161]   στρατοῦ ἐδέεο ἡγέεσθαι, ἐξήρκεε ἡμῖν  τοῖσι   Ἀθηναίοισι ἡσυχίην ἄγειν, ἐπισταμένοισι ὡς
[7, 141]   ὡς ἱκέτας. (πειθομένοισι δὲ ταῦτα  τοῖσι   Ἀθηναίοισι καὶ λέγουσι ὦναξ, χρῆσον
[7, 144]   αὗταί τε δὴ αἱ νέες  τοῖσι   Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι ὑπῆρχον, ἑτέρας τε
[7, 133]   τοὺς αἰτήσοντας· τι δὲ  τοῖσι   Ἀθηναίοισι ταῦτα ποιήσασι τοὺς κήρυκας
[7, 134]   δὲ καὶ ἀπόγονοι Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι,  τοῖσι   αἱ κηρυκηίαι αἱ ἐκ Σπάρτης
[7, 116]   ἀπίκετο, ξεινίην τε Ξέρξης  τοῖσι   Ἀκανθίοισι προεῖπε καὶ ἐδωρήσατο σφέας
[7, 128]   τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον καὶ  τοῖσι   ἄλλοισι ἀνάγεσθαι, καταλιπὼν αὐτοῦ τὸν
[7, 164]   συνῄδεε ἐοῦσαν, ἔπεμπε· ὃς ἐπὶ  τοῖσι   ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ ἑωυτοῦ
[7, 239]   εὗρον καὶ ἐπελέξαντο, ἔπειτα δὲ  τοῖσι   ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν
[7, 23]   δὲ Φοίνικες σοφίην ἔν τε  τοῖσι   ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ δὴ
[7, 229]   μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα  τοῖσι   ἄλλοισι, παρεόν σφι τούτων τὰ
[7, 186]   ἀκάτοισι ἐόντας καὶ μάλα ἐν  τοῖσι   ἄλλοισι πλοίοισι τοῖσι ἅμα πλέουσι
[7, 23]   τε δὴ ἐγίνετο καὶ ἐξισοῦτο  τοῖσι   ἄλλοισι τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα λειμών
[7, 186]   μάλα ἐν τοῖσι ἄλλοισι πλοίοισι  τοῖσι   ἅμα πλέουσι τῇ στρατιῇ, τούτους
[7, 76]   ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν τούτοισι  τοῖσι   ἀνδράσι Ἄρεος ἐστὶ χρηστήριον. ~Καβηλέες
[7, 178]   μετὰ δὲ ταῦτα οἱ Δελφοὶ  τοῖσι   ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν ἐν
[7, 86]   κέλητας καὶ ἅρματα· ὑπὸ δὲ  τοῖσι   ἅρμασι ὑπῆσαν ἵπποι καὶ ὄνοι
[7, 225]   σφέας τῷ χώρῳ ἀλεξομένους μαχαίρῃσι,  τοῖσι   αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι, καὶ
[7, 211]   ἂν καταλαμβανόμενοι ὑπέστρεφον ἀντίοι εἶναι  τοῖσι   βαρβάροισι, μεταστρεφόμενοι δὲ κατέβαλλον πλήθεϊ
[7, 189]   (εἰ μέν νυν διὰ ταῦτα  τοῖσι   βαρβάροισι ὁρμέουσι Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ
[7, 178]   τὸ μαντήιον πρῶτα μὲν Ἑλλήνων  τοῖσι   βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ
[7, 144]   τῷ θεῷ πειθομένους, ἅμα Ἑλλήνων  τοῖσι   βουλομένοισι. ~τὰ μὲν δὴ χρηστήρια
[7, 88]   περ κατέβαλε τὸν δεσπότην, ἐν  τοῖσι   γούνασι ἀπέταμον τὰ σκέλεα. Φαρνούχης
[7, 176]   αὐτοῦ ἤδη ὑπὸ χρόνου ἔκειτο·  τοῖσι   δὲ αὖτις ὀρθώσασι ἔδοξε ταύτῃ
[7, 24]   δύο τριήρεας πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρεομένας.  τοῖσι   δὲ αὐτοῖσι τούτοισι, τοῖσί περ
[7, 192]   μὲν δὴ τετάρτῃ ἡμέρῃ ἐπέπαυτο·  τοῖσι   δὲ Ἕλλησι οἱ ἡμεροσκόποι ἀπὸ
[7, 219]   κατέβαινον τὸ ὄρος κατὰ τάχος.  ~τοῖσι   δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἑλλήνων πρῶτον
[7, 50]   ἐπίπαν φιλέει γίνεσθαι τὰ κέρδεα,  τοῖσι   δὲ ἐπιλεγομένοισί τε πάντα καὶ
[7, 21]   δὲ ἱππαγωγὰ πλοῖα ἅμα στρατευομένοισι,  τοῖσι   δὲ ἐς τὰς γεφύρας μακρὰς
[7, 21]   ἐτετάχατο, τοῖσι δὲ ἵππος προσετέτακτο,  τοῖσι   δὲ ἱππαγωγὰ πλοῖα ἅμα στρατευομένοισι,
[7, 21]   οἳ δὲ ἐς πεζὸν ἐτετάχατο,  τοῖσι   δὲ ἵππος προσετέτακτο, τοῖσι δὲ
[7, 203]   ἐξ ἀρχῆς γινομένῳ οὐ συνεμίχθη,  τοῖσι   δὲ μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν
[7, 41]   μῆλα οἱ ἄγχιστα ἑπόμενοι Ξέρξῃ.  τοῖσι   δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο ἵππος Περσέων
[7, 21]   τὰς γεφύρας μακρὰς νέας παρέχειν,  τοῖσι   δὲ σῖτά τε καὶ νέας.
[7, 228]   μὲν δὴ τοῖσι πᾶσι ἐπιγέγραπται,  τοῖσι   δὲ Σπαρτιήτῃσι ἰδίῃ. ξεῖν᾽
[7, 134]   ταύτην τὴν αἰτίην δοκέω γενέσθαι.  ~τοῖσι   δὲ ὦν Λακεδαιμονίοισι μῆνις κατέσκηψε
[7, 41]   (καὶ τούτων χίλιοι μὲν ἐπὶ  τοῖσι   δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς
[7, 38]   τοῦ οὐρανοῦ φάσμα ἐπαερθείς τε  τοῖσι   δωρήμασι, ἐλθὼν παρὰ Ξέρξην ἔλεγε
[7, 29]   ταῦτα ἔλεγε, Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς  τοῖσι   εἰρημένοισι εἶπε ξεῖνε Λυδέ, ἐγὼ
[7, 19]   ἀπελάσας εἶχε προθυμίην πᾶσαν ἐπὶ  τοῖσι   εἰρημένοισι, θέλων αὐτὸς ἕκαστος τὰ
[7, 18]   θεοῦ πεμπόμενα, χρᾶσθαι δὲ κέλευε  τοῖσι   ἐκ σέο πρώτοισι προειρημένοισι ἐς
[7, 54]   Εὐρώπην πρότερον ἐπὶ τέρμασι  τοῖσι   ἐκείνης γένηται. εὐξάμενος δὲ ἐσέβαλε
[7, 197]   ὡς ἐκ θεοπροπίου Ἀχαιοὶ προτιθεῖσι  τοῖσι   ἐκείνου ἀπογόνοισι ἀέθλους τοιούσδε· (ὃς
[7, 3]   ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε λέγειν πρὸς  τοῖσι   ἔλεγε ἔπεσι, ὡς αὐτὸς μὲν
[7, 157]   ἄρχοντί γε Σικελίης, βοήθεέ τε  τοῖσι   ἐλευθεροῦσι τὴν Ἑλλάδα καὶ συνελευθέρου.
[7, 165]   τε γενόμενον βοηθέειν τὸν Γέλωνα  τοῖσι   Ἕλλησι ἀποπέμπειν ἐς Δελφοὺς τὰ
[7, 165]   Λακεδαιμονίων Γέλων ἐβοήθησε ἂν  τοῖσι   Ἕλλησι, εἰ μὴ ὑπὸ Θήρωνος
[7, 177]   ~οἱ μέν νυν χῶροι οὗτοι  τοῖσι   Ἕλλησι εἶναι ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι· πάντα
[7, 167]   χρεωμένων, ὡς οἱ μὲν βάρβαροι  τοῖσι   Ἕλλησι ἐν τῇ Σικελίῃ ἐμάχοντο
[7, 132]   μὲν δὴ ὅρκιον ὧδε εἶχε  τοῖσι   Ἕλλησι. ~ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ
[7, 171]   ὑπομνήσασα ταῦτα ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν  τοῖσι   Ἕλλησι. ~Θεσσαλοὶ δὲ ὑπὸ ἀναγκαίης
[7, 163]   πρὸς ταῦτα δείσας μὲν περὶ  τοῖσι   Ἕλλησι μὴ οὐ δύνωνται τὸν
[7, 211]   (ὡς δὲ καὶ οὗτοι συνέμισγον  τοῖσι   Ἕλλησι, οὐδὲν πλέον ἐφέροντο τῆς
[7, 237]   γε ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ εὐνοέει  τοῖσι   ἐμοῖσι πρήγμασι, τοῖσί τε λεγομένοισι
[7, 89]   οἵδε, Φοίνικες μὲν σὺν Σύροισι  τοῖσι   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε
[7, 234]   καὶ οὗτοι πάντες εἰσὶ ὅμοιοι  τοῖσι   ἐνθάδε μαχεσαμένοισι· οἵ γε μὲν
[7, 164]   ὃς ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι  τοῖσι   ἐξ ἑωυτοῦ ἐργασμένοισι καὶ τόδε
[7, 238]   οἳ μὲν δὴ ταῦτα ἐποίευν,  τοῖσι   ἐπετέτακτο ποιέειν. ~ἄνειμι δὲ ἐκεῖσε
[7, 10]   δεόμενοι Ἰώνων λῦσαι τὸν πόρον,  τοῖσι   ἐπετέτραπτο φυλακὴ τῶν γεφυρέων
[7, 197]   Κολχίδος ἐρρύσατο, ποιήσας δὲ τοῦτο  τοῖσι   ἐπιγενομένοισι ἐξ ἑωυτοῦ μῆνιν τοῦ
[7, 157]   μεγάλη συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα  τοῖσι   ἐπιοῦσι· ἢν δὲ οἳ μὲν
[7, 96]   Φοινίκων Σιδώνιοι. τούτοισι πᾶσι καὶ  τοῖσι   ἐς τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν
[7, 70]   Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες εἶδος μὲν οὐδὲν  τοῖσι   ἑτέροισι, φωνὴν δὲ καὶ τρίχωμα
[7, 149]   οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι  τοῖσι   ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων ἐουσέων
[7, 205]   τε τοὺς κατεστεῶτας τριηκοσίους καὶ  τοῖσι   ἐτύγχανον παῖδες ἐόντες· παραλαβὼν δὲ
[7, 43]   χιλίας, χοὰς δὲ οἱ Μάγοι  τοῖσι   ἥρωσι ἐχέαντο. ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι
[7, 137]   λέγουσι Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι ἐν  τοῖσι   θειότατον φαίνεται γενέσθαι. (ὅτι μὲν
[7, 53]   ἀνθρώπων. νῦν δὲ διαβαίνωμεν ἐπευξάμενοι  τοῖσι   θεοῖσι οἳ Πέρσας λελόγχασι“ ~ταύτην
[7, 70]   (διξοὶ γὰρ δὴ ἐστρατεύοντο) προσετετάχατο  τοῖσι   Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες εἶδος μὲν οὐδὲν
[7, 155]   Γέλων τῷ λόγῳ τιμωρέων  τοῖσι   Ἱπποκράτεος παισὶ Εὐκλείδῃ τε καὶ
[7, 167]   ἑωυτοῦ γινομένην, ὡς ἔτυχε ἐπισπένδων  τοῖσι   ἱροῖσι, ὦσε ἑωυτὸν ἐς τὸ
[7, 156]   Γελῴων ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν τὠυτὸ  τοῖσι   Καμαριναίοισι ἐποίησε· Μεγαρέας τε τοὺς
[7, 76]   κεφαλῇσι κράνεα χάλκεα· πρὸς δὲ  τοῖσι   κράνεσι ὦτά τε καὶ κέρεα
[7, 43]   ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε καὶ  τοῖσι   κτήνεσι πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον δὴ
[7, 126]   ἐς Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος δὲ  τοῖσι   λέουσι ἐστὶ τε δι᾽
[7, 106]   δὲ καὶ Ἀρτοξέρξης Ξέρξεω  τοῖσι   Μασκαμείοισι ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ ἔτι
[7, 151]   γενόμενον τούτων. τυχεῖν ἐν Σούσοισι  τοῖσι   Μεμνονίοισι ἐόντας ἑτέρου πρήγματος εἵνεκα
[7, 146]   στρατοῦ ἀπήγοντο ὡς ἀπολεόμενοι. (καὶ  τοῖσι   μὲν κατεκέκριτο θάνατος, Ξέρξης δὲ
[7, 207]   Πέρσης, καταρρωδέοντες ἐβουλεύοντο περὶ ἀπαλλαγῆς.  τοῖσι   μέν νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε
[7, 23]   δὲ ἐξεφόρεόν τε καὶ ἐξέβαλλον.  (τοῖσι   μέν νυν ἄλλοισι πλὴν Φοινίκων
[7, 226]   ἔπος πρὶν συμμῖξαι σφέας  τοῖσι   Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ τῶν
[7, 224]   ἤδη ἐτύγχανε κατεηγότα, οἳ δὲ  τοῖσι   ξίφεσι διεργάζοντο τοὺς Πέρσας. καὶ
[7, 119]   μὲν αὐτῷ τε βασιλέι καὶ  τοῖσι   ὁμοσίτοισι μετ᾽ ἐκείνου ἐπεποίητο, τῇ
[7, 213]   ἄλλην αἰτίην, τὴν ἐγὼ ἐν  τοῖσι   ὄπισθε λόγοισι σημανέω, ἐτιμήθη μέντοι
[7, 171]   τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ Τρωικά, ἐν  τοῖσι   οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας Κρῆτας
[7, 188]   αὐξόμενον ἔμαθον τὸν ἄνεμον καὶ  τοῖσι   οὕτω εἶχε ὅρμου, οἳ δ᾽
[7, 220]   κηδόμενος· αὐτῷ δὲ καὶ Σπαρτιητέων  τοῖσι   παρεοῦσι οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν
[7, 228]   χιλιάδες τέτορες. (ταῦτα μὲν δὴ  τοῖσι   πᾶσι ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι
[7, 24]   ἐλαστρεομένας. τοῖσι δὲ αὐτοῖσι τούτοισι,  τοῖσί   περ καὶ τὸ ὄρυγμα, προσετέτακτο
[7, 10]   βασιλεὺς μὲν αὐτὸς ἐν ἤθεσι  τοῖσι   Περσέων μενέτω, ἡμέων δὲ ἀμφοτέρων
[7, 214]   λόγους καὶ περιηγησάμενοι τὸ ὄρος  τοῖσι   Πέρσῃσι, οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστός. (τοῦτο
[7, 2]   ὅτι Κῦρος εἴη κτησάμενος  τοῖσι   Πέρσῃσι τὴν ἐλευθερίην. ~Δαρείου δὲ
[7, 224]   καὶ ἀτέοντες. ~δόρατα μέν νυν  τοῖσι   πλέοσι αὐτῶν τηνικαῦτα ἤδη ἐτύγχανε
[7, 152]   ἐς μέσον συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι  τοῖσι   πλησίοισι, ἐγκύψαντες ἂν ἐς τὰ
[7, 85]   τῶν ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι  τοῖσι   πολεμίοισι, βάλλουσι τὰς σειρὰς ἐπ᾽
[7, 154]   συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο ἐν τούτοισι  τοῖσι   πολέμοισι ἐὼν Γέλων λαμπρότατος.
[7, 218]   οἰκὸς ἦν φύλλων ὑποκεχυμένων ὑπὸ  τοῖσι   ποσί, ἀνά τε ἔδραμον οἱ
[7, 129]   τοὺς ποταμοὺς τούτους, καὶ πρὸς  τοῖσι   ποταμοῖσι τούτοισι τὴν Βοιβηίδα λίμνην,
[7, 174]   οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς, ὥστε ἐν  τοῖσι   πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέι ἄνδρες ἐόντες
[7, 206]   γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς τούτοισι  τοῖσι   πρήγμασι συμπεσοῦσα· οὔκων δοκέοντες κατὰ
[7, 208]   δὲ τοὺς ἔξω ἐμάνθανε,  τοῖσι   πρὸ τοῦ τείχεος τὰ ὅπλα
[7, 171]   λοιμὸν γενέσθαι καὶ αὐτοῖσι καὶ  τοῖσι   προβάτοισι, ἔστε τὸ δεύτερον ἐρημωθείσης
[7, 36]   ~καὶ οἳ μὲν ταῦτα ἐποίεον,  τοῖσι   προσέκειτο αὕτη ἄχαρις τιμή,
[7, 34]   ἀκτὴν ἐξ Ἀβύδου ὁρμώμενοι ἐγεφύρουν  τοῖσι   προσέκειτο, τὴν μὲν λευκολίνου Φοίνικες,
[7, 39]   δὲ ταῦτα ὑπεκρίνατο, αὐτίκα ἐκέλευε  τοῖσι   προσετέτακτο ταῦτα πρήσσειν, τῶν Πυθίου
[7, 228]   ταύτῃ τῇ περ ἔπεσον, καὶ  τοῖσι   πρότερον τελευτήσασι ὑπὸ Λεωνίδεω
[7, 93]   δὲ οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο, ἐν  τοῖσι   πρώτοισι τῶν λόγων εἴρηται. ~Ἴωνες
[7, 186]   ἑπομένην τούτοισι καὶ τοὺς ἐν  τοῖσι   σιταγωγοῖσι ἀκάτοισι ἐόντας καὶ μάλα
[7, 134]   γέρας δέδονται. (μετὰ δὲ ταῦτα  τοῖσι   Σπαρτιήτῃσι καλλιερῆσαι θυομένοισι οὐκ ἐδύνατο·
[7, 220]   (ἐκέχρηστο γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης  τοῖσι   Σπαρτιήτῃσι χρεωμένοισι περὶ τοῦ πολέμου
[7, 121]   δὲ ἐκ τῆς Ἀκάνθου, ἐντειλάμενος  τοῖσι   στρατηγοῖσι τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ ὑπομένειν
[7, 147]   ἐκεῖ πλέομεν ἔνθα περ οὗτοι,  τοῖσί   τε ἄλλοισι ἐξηρτυμένοι καὶ σίτῳ;
[7, 237]   οὐκ εὐνοέει τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι,  τοῖσί   τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου
[7, 50]   τὸ βέβαιον; δοκέω μὲν οὐδαμῶς.  τοῖσι   τοίνυν βουλομένοισι ποιέειν ὡς τὸ
[7, 218]   (οἱ δὲ Φωκέες ὡς ἐβάλλοντο  τοῖσι   τοξεύμασι πολλοῖσί τε καὶ πυκνοῖσι,
[7, 11]   τὴν ἡμετέρην, εἰ χρὴ σταθμώσασθαι  τοῖσι   ὑπαργμένοισι ἐξ ἐκείνων, οἳ Σάρδις
[7, 201]   μέν νυν ἑκάτεροι ἐν τούτοισι  τοῖσι   χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ μὲν
[7, 127]   (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν δὴ ἐν τούτοισι  τοῖσι   χωρίοισι οἱ βάρβαροι, τῶν δὲ
[7, 70]   ἐπὶ τῇσι κεφαλῇσι σύν τε  τοῖσι   ὠσὶ ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ λοφιῇ·
[7, 39]   νυν τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς ἐν  τοῖσι   ὠσὶ τῶν ἀνθρώπων οἰκέει
[7, 171]   γενέσθαι καὶ αὐτοῖσι καὶ τοῖσι  προβάτοισι,   ἔστε τὸ δεύτερον ἐρημωθείσης Κρήτης
[7, 186]   καὶ τοὺς ἐν τοῖσι σιταγωγοῖσι  ἀκάτοισι   ἐόντας καὶ μάλα ἐν τοῖσι
[7, 148]   ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽  ἀθανάτοισι   θεοῖσιν, εἴσω τὸν προβόλαιον ἔχων
[7, 119]   αὐτῷ τε βασιλέι καὶ τοῖσι  ὁμοσίτοισι   μετ᾽ ἐκείνου ἐπεποίητο, τῇ δὲ
[7, 36]   ἔχῃ βουλόμενος πλέειν πλοίοισι  λεπτοῖσι   καὶ ἐκ τοῦ Πόντου ἔξω.
[7, 96]   τὸν πεζὸν τεταγμένοισι αὐτῶν ἐπῆσαν  ἑκάστοισι   ἐπιχώριοι ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ, οὐ
[7, 1]   ἑτοιμάζειν στρατιήν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων  ἑκάστοισι   πρότερον παρέχειν, καὶ νέας
[7, 203]   γινομένῳ οὐ συνεμίχθη, τοῖσι δὲ  μεγίστοισι   αὐτῶν μέγιστα. ὀφείλειν ὦν καὶ
[7, 27]   τὴν βασιλέος στρατιὴν πᾶσαν ξεινίοισι  μεγίστοισι   καὶ αὐτὸν Ξέρξην, χρήματά τε
[7, 10]   ἀπεὼν τοῦ λόγου τάδε ἐν  αὐτοῖσι   ἀδικέεται, διαβληθείς τε ὑπὸ τοῦ
[7, 229]   Εὔρυτόν τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν  αὐτοῖσι   ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι
[7, 148]   πέμπειν. (τὴν δὲ Πυθίην ἐπειρωτῶσι  αὐτοῖσι   ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι, φίλ᾽
[7, 236]   ναυτικὸς στρατὸς δυσμεταχείριστός τε  αὐτοῖσι   γίνεται, καὶ ἀρχὴν οὐκ ἀξιόμαχοί
[7, 176]   καὶ βωμὸς ἵδρυται Ἡρακλέος ἐπ᾽  αὐτοῖσι.   ἐδέδμητο δὲ τεῖχος κατὰ ταύτας
[7, 10]   γῆν λέγονται εἶναι. τὸ δὲ  αὐτοῖσι   ἔνεστι δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον
[7, 149]   τοὺς πλεῦνας, περὶ δὲ ἡγεμονίης  αὐτοῖσι   ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν,
[7, 23]   ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὅσον  αὐτοῖσι   ἐπέβαλλε, ὤρυσσον τὸ μὲν ἄνω
[7, 8]   θεός τε οὕτω ἄγει καὶ  αὐτοῖσι   ἡμῖν πολλὰ ἐπέπουσι συμφέρεται ἐπὶ
[7, 150]   ἀντιξόους γίνεσθαι, ἀλλὰ παρ᾽ ὑμῖν  αὐτοῖσι   ἡσυχίην ἔχοντας κατῆσθαι. ἢν γὰρ
[7, 10]   οἱ ἐμοὶ παῖδες, πρὸς δὲ  αὐτοῖσι   καὶ ἐγώ· ἢν δὲ τῇ
[7, 178]   εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα  αὐτοῖσι,   καί σφι δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν
[7, 171]   τε καὶ λοιμὸν γενέσθαι καὶ  αὐτοῖσι   καὶ τοῖσι προβάτοισι, ἔστε τὸ
[7, 50]   βέβαιον ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι ὀφείλεις ἐν  αὐτοῖσι   ὁμοίως καὶ ὑπεναντία τούτοισι
[7, 145]   καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε βουλευομένοισι  αὐτοῖσι   πρῶτον μὲν χρημάτων πάντων καταλλάσσεσθαι
[7, 136]   ποινὴν ἐκείνων τίσοντας” λέγουσι δὲ  αὐτοῖσι   ταῦτα Ξέρξης ὑπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ
[7, 184]   ὦν ἄνδρες ἂν εἶεν ἐν  αὐτοῖσι   τέσσερες μυριάδες καὶ εἴκοσι. (τοῦτο
[7, 8]   αὐτοὺς στρατεύεσθαι, ἀγαθὰ δὲ ἐν  αὐτοῖσι   τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος· εἰ τούτους
[7, 24]   πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρεομένας. τοῖσι δὲ  αὐτοῖσι   τούτοισι, τοῖσί περ καὶ τὸ
[7, 74]   δὲ μικράς, ἀκοντίοισι δὲ ἐχρέωντο  ἐπικαύτοισι.   (οὗτοι δὲ εἰσὶ Λυδῶν ἄποικοι,
[7, 71]   σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες, ἀκοντίοισι δὲ  ἐπικαύτοισι   χρεώμενοι, ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην
[7, 236]   καὶ γὰρ δὴ καὶ τρόποισι  τοιούτοισι   χρεώμενοι Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε
[7, 39]   ἐμπιπλεῖ τὸ σῶμα, ὑπεναντία δὲ  τούτοισι   ἀκούσας ἀνοιδέει. (ὅτε μέν νυν
[7, 35]   ἤκουσα ὡς καὶ στιγέας ἅμα  τούτοισι   ἀπέπεμψε στίξοντας τὸν Ἑλλήσποντον. (ἐνετέλλετο
[7, 153]   τοῦτο δὲ οὐκ ἔχω εἰπεῖν·  τούτοισι   δ᾽ ὦν πίσυνος ἐὼν κατήγαγε,
[7, 226]   εἶναι. (τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα  τούτοισι   εἰπεῖν ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ
[7, 114]   ποταμὸν καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς  τούτοισι   ἐν Ἐννέα ὁδοῖσι τῇσι Ἠδωνῶν
[7, 203]   ἑπτακόσιοι καὶ Θηβαίων τετρακόσιοι. ~πρὸς  τούτοισι   ἐπίκλητοι ἐγένοντο Λοκροί τε οἱ
[7, 6]   Ἀλευάδαι, καὶ δή τι πρὸς  τούτοισι   ἔτι πλέον προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες
[7, 35]   (τήν τε δὴ θάλασσαν ἐνετέλλετο  τούτοισι   ζημιοῦν καὶ τῶν ἐπεστεώτων τῇ
[7, 52]   ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας, ὅτι ἐπὶ  τούτοισι   πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ ἐγένετο
[7, 204]   πυνθανόμενοι ἐβοήθεον ἐς τὴν Τρηχῖνα.  ~τούτοισι   ἦσαν μέν νυν καὶ ἄλλοι
[7, 3]   κω γνώμην, ἐτύγχανε κατὰ τὠυτὸ  τούτοισι   καὶ Δημάρητος Ἀρίστωνος ἀναβεβηκὼς
[7, 191]   Μάγοι τῷ ἀνέμῳ, πρός τε  τούτοισι   καὶ τῇ Θέτι καὶ τῇσι
[7, 151]   προφάσιος ἡσυχίην ἄγωσι. ~συμπεσεῖν δὲ  τούτοισι   καὶ τόνδε τὸν λόγον λέγουσι
[7, 186]   τοσούτου, τὴν θεραπηίην τὴν ἑπομένην  τούτοισι   καὶ τοὺς ἐν τοῖσι σιταγωγοῖσι
[7, 50]   αὐτοῖσι ὁμοίως καὶ ὑπεναντία  τούτοισι   λέξας. τοῦτο μέν νυν ἐπ᾽
[7, 234]   οἵ γε μὲν ἄλλοι Λακεδαιμόνιοι  τούτοισι   μὲν οὐκ ὅμοιοι, ἀγαθοὶ δέ”
[7, 161]   γε, μὴ αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων.  τούτοισι   μὲν ὦν ἡγέεσθαι βουλομένοισι οὐκ
[7, 55]   ἱππόται οἱ χίλιοι, ἐπὶ δὲ  τούτοισι   ἄλλος στρατός. καὶ αἱ
[7, 132]   Θεσπιέων τε καὶ Πλαταιέων. (ἐπὶ  τούτοισι   οἱ Ἕλληνες ἔταμον ὅρκιον οἱ
[7, 96]   νέας Φοίνικες καὶ Φοινίκων Σιδώνιοι.  τούτοισι   πᾶσι καὶ τοῖσι ἐς τὸν
[7, 8]   εἰ τούτους τε καὶ τοὺς  τούτοισι   πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα, οἳ Πέλοπος τοῦ
[7, 197]   μέλλῃ· ὥς τ᾽ ἔτι πρὸς  τούτοισι   πολλοὶ ἤδη τούτων τῶν μελλόντων
[7, 28]   Δαρεικῶν ἐπιδεούσας ἑπτὰ χιλιάδων. (καὶ  τούτοισί   σε ἐγὼ δωρέομαι, αὐτῷ δέ
[7, 135]   θώματος ἀξίη καὶ τάδε πρὸς  τούτοισι   τὰ ἔπεα. πορευόμενοι γὰρ ἐς
[7, 184]   ὀκτὼ μυριάδες. προσθήσω δ᾽ ἔτι  τούτοισι   τὰς καμήλους τοὺς ἐλαύνοντας Ἀραβίους
[7, 169]   ἐπείτε σφέας παρελάμβανον οἱ ἐπὶ  τούτοισι   ταχθέντες Ἑλλήνων, ἐποίησαν τοιόνδε· πέμψαντες
[7, 129]   τούτους, καὶ πρὸς τοῖσι ποταμοῖσι  τούτοισι   τὴν Βοιβηίδα λίμνην, οὔτε ὀνομάζεσθαι
[7, 184]   σιταγωγῶν πλοίων καὶ ὅσοι ἐνέπλεον  τούτοισι.   ~τὸ δὲ δὴ ἐκ τῆς
[7, 76]   κνήμας ῥάκεσι φοινικέοισι κατειλίχατο. ἐν  τούτοισι   τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος ἐστὶ χρηστήριον.
[7, 149]   σφι οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν  τούτοισι   τοῖσι ἔτεσι· μὴ δὲ σπονδέων
[7, 24]   ὁμοῦ ἐλαστρεομένας. τοῖσι δὲ αὐτοῖσι  τούτοισι,   τοῖσί περ καὶ τὸ ὄρυγμα,
[7, 154]   βαρβάρων συχνούς, ἀνὴρ ἐφαίνετο ἐν  τούτοισι   τοῖσι πολέμοισι ἐὼν Γέλων
[7, 206]   ἦν γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς  τούτοισι   τοῖσι πρήγμασι συμπεσοῦσα· οὔκων δοκέοντες
[7, 201]   ἐστρατοπεδεύοντο μέν νυν ἑκάτεροι ἐν  τούτοισι   τοῖσι χωρίοισι, ἐπεκράτεε δὲ
[7, 127]   συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν δὴ ἐν  τούτοισι   τοῖσι χωρίοισι οἱ βάρβαροι, τῶν
[7, 160]   πεζοῦ ἐγὼ θέλω. καὶ  τούτοισι   ὑμέας χρεόν ἐστι ἀρέσκεσθαι
[7, 233]   γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐν  πρώτοισι   ἔδοσαν βασιλέι, ὑπὸ δὲ ἀναγκαίης
[7, 18]   δὲ κέλευε τοῖσι ἐκ σέο  πρώτοισι   προειρημένοισι ἐς τὴν παρασκευήν, ποίεε
[7, 93]   οἵτινες πρότερον ἐκαλέοντο, ἐν τοῖσι  πρώτοισι   τῶν λόγων εἴρηται. ~Ἴωνες δὲ
[7, 104]   οἷός τε εἶναι μάχεσθαι οὔτε  δυοῖσι,   ἑκών τε εἶναι οὐδ᾽ ἂν
[7, 132]   πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι τῷ ἐν  Δελφοῖσι   θεῷ. τὸ μὲν δὴ ὅρκιον
[7, 111]   χρέωσα κατά περ ἐν  Δελφοῖσι,   καὶ οὐδὲν ποικιλώτερον. ~παραμειψάμενος δὲ
[7, 140]   δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις  ὀρόφοισι   αἷμα μέλαν κέχυται, προϊδὸν κακότητος
[7, 187]   καὶ τεσσεράκοντα· γυναιξὶ δὲ καὶ  εὐνούχοισι   καὶ ὑποζυγίοισι καὶ κυσὶ οὐ
[7, 164]   ἀλλὰ ὑπὸ δικαιοσύνης ἐς μέσον  Κῴοισι   καταθεὶς τὴν ἀρχὴν οἴχετο ἐς
[7, 163]   διαβεβηκότα τὸν Ἑλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι  τρισὶ   Κάδμον τὸν Σκύθεω ἄνδρα Κῷον
[7, 103]   αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι  τρισὶ   ὁμοῦ μάχεσθαι· τῶν σὺ ἐὼν
[7, 148]   τὴν ἡγεμονίην ἑωυτῶν· ἀλλ᾽ ὅμως  σφίσι   ἀποχρᾶν κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι.
[7, 143]   (ταύτῃ Θεμιστοκλέος ἀποφαινομένου Ἀθηναῖοι ταῦτα  σφίσι   ἔγνωσαν αἱρετώτερα εἶναι μᾶλλον
[7, 152]   αἰχμὴ ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι  σφίσι   εἶναι πρὸ τῆς παρεούσης λύπης.
[7, 136]   ποιήσειν ταῦτα οὐδαμά· οὔτε γὰρ  σφίσι   ἐν νόμῳ εἶναι ἄνθρωπον προσκυνέειν
[7, 223]   (ἅτε γὰρ ἐπιστάμενοι τὸν μέλλοντα  σφίσι   ἔσεσθαι θάνατον ἐκ τῶν περιιόντων
[7, 189]   Βορέην καὶ τὴν Ὠρειθυίην τιμωρῆσαι  σφίσι   καὶ διαφθεῖραι τῶν βαρβάρων τὰς
[7, 189]   εἰπεῖν· οἱ δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι  σφίσι   λέγουσι βοηθήσαντα τὸν Βορέην πρότερον
[7, 145]   τὰ ἀμείνω φρονεόντων καὶ διδόντων  σφίσι   λόγον καὶ πίστιν, ἐνθαῦτα ἐδόκεε
[7, 149]   ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι, καὶ δὴ λέγειν,  σφίσι   μὲν εἶναι δύο βασιλέας, Ἀργείοισι
[7, 189]   Ἀθηναῖοι, ὡς φάτις ὅρμηται, συμβαλλόμενοι  σφίσι   τὸν Βορέην γαμβρὸν εἶναι, ναυλοχέοντες
[7, 142]   τῶν πρεσβυτέρων ἔλεγον μετεξέτεροι δοκέειν  σφίσι   τὸν θεὸν τὴν ἀκρόπολιν χρῆσαι
[7, 72]   καὶ Σύριοι τὴν αὐτὴν ἔχοντες  Παφλαγόσι   ἐστρατεύοντο. οἱ δὲ Σύριοι οὗτοι
[7, 73]   ὅσον Εὐρωπήιοι ἐόντες σύνοικοι ἦσαν  Μακεδόσι,   μεταβάντες δὲ ἐς τὴν Ἀσίην
[7, 224]   ἀτέοντες. ~δόρατα μέν νυν τοῖσι  πλέοσι   αὐτῶν τηνικαῦτα ἤδη ἐτύγχανε κατεηγότα,
[7, 103]   ἐστί, σὲ δέ γε δίζημαι  εἴκοσι   εἶναι ἀντάξιον, καὶ οὕτω μὲν
[7, 185]   τῶν ἐπικειμενέων τῇ Θρηίκῃ παρείχοντο  εἴκοσι   καὶ ἑκατόν· ἐκ μέν νυν
[7, 202]   ἐξ Ὀρχομενοῦ τε τῆς Ἀρκαδίης  εἴκοσι   καὶ ἑκατόν, καὶ ἐκ τῆς
[7, 186]   οὕτω πεντακοσίας τε μυριάδας καὶ  εἴκοσι   καὶ ὀκτὼ καὶ χιλιάδας τρεῖς
[7, 198]   ἐκδιδοῖ. ἀπὸ δὲ τούτου διὰ  εἴκοσί   κου σταδίων ἄλλος ποταμὸς τῷ
[7, 184]   ἐθνέων ἐόντα ὅμιλον τέσσερας καὶ  εἴκοσι   μυριάδας καὶ πρὸς χιλιάδα τε
[7, 198]   ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽ ἄλλων  εἴκοσι   σταδίων ἄλλος ποταμός ἐστι ὃς
[7, 184]   ἐν αὐτοῖσι τέσσερες μυριάδες καὶ  εἴκοσι.   (τοῦτο μὲν δὴ τό ἐκ
[7, 218]   ἦν φύλλων ὑποκεχυμένων ὑπὸ τοῖσι  ποσί,   ἀνά τε ἔδραμον οἱ Φωκέες
[7, 200]   Ἀμφικτυονίδος ἵδρυται καὶ ἕδραι εἰσὶ  Ἀμφικτύοσι   καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἀμφικτύονος ἱρόν.
[7, 5]   ταῦτα πρήσσοις τά περ ἐν  χερσὶ   ἔχεις· ἡμερώσας δὲ Αἴγυπτον τὴν
[7, 225]   αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι, καὶ  χερσὶ   καὶ στόμασι κατέχωσαν οἱ βάρβαροι
[7, 47]   μεμνώμεθα χρηστὰ ἔχοντες πρήγματα ἐν  χερσί,   φράσον δέ μοι τόδε· εἴ
[7, 148]   ἐπειρωτῶσι αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ  περικτιόνεσσι,   φίλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴσω τὸν
[7, 215]   δὴ κατεδέδεκτο ἐοῦσα οὐδὲν χρηστὴ  Μηλιεῦσι.   ~ἔχει δὲ ὧδε ἀτραπὸς
[7, 104]   μᾶλλον οἱ σοὶ σέ.  (ποιεῦσι   γῶν τὰ ἂν ἐκεῖνος ἀνώγῃ·
[7, 31]   ἐκ μυρίκης τε καὶ πυροῦ  ποιεῦσι,   ταύτην ἰὼν Ξέρξης τὴν
[7, 46]   βραχὺν ἐόντα μακρὸν δοκέειν εἶναι  ποιεῦσι   τὸν βίον. (οὕτω μὲν
[7, 111]   ἐγένοντο, ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν, ἀλλὰ  διατελεῦσι   τὸ μέχρι ἐμεῦ αἰεὶ ἐόντες
[7, 110]   παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι ἐν τῇσι  νηυσὶ   εἵποντο· οἱ δὲ αὐτῶν τὴν
[7, 10]   σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν τῇσι  νηυσὶ   ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι
[7, 183]   ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον πάσῃσι τῇσι  νηυσί,   ἕνδεκα ἡμέρας παρέντες μετὰ τὴν
[7, 144]   Ἑλλάδα τὸν βάρβαρον δέκεσθαι τῇσι  νηυσὶ   πανδημεί, τῷ θεῷ πειθομένους, ἅμα
[7, 115]   παρὰ θάλασσαν ἔχων οἰκημένους ἐκ  νηυσὶ   στρατευομένους, τοὺς δ᾽ ὑπὲρ θαλάσσης
[7, 179]   ὁρμώμενος ἐκ Θέρμης πόλιος παρέβαλε  νηυσὶ   τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι δέκα ἰθὺ
[7, 187]   καὶ εὐνούχοισι καὶ ὑποζυγίοισι καὶ  κυσὶ   οὐ λογίζομαι. ἀνδρῶν δὲ ἐουσέων
[7, 141]   τῷ μάλιστα, συνεβούλευέ σφι ἱκετηρίην  λαβοῦσι   δεύτερα αὖτις ἐλθόντας χρᾶσθαι τῷ
[7, 230]   ~οἳ μέν νυν οὕτω σωθῆναι  λέγουσι   Ἀριστόδημον ἐς Σπάρτην καὶ διὰ
[7, 189]   οἱ δ᾽ ὦν Ἀθηναῖοι σφίσι  λέγουσι   βοηθήσαντα τὸν Βορέην πρότερον καὶ
[7, 136]   ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν ἐκείνων τίσοντας”  λέγουσι   δὲ αὐτοῖσι ταῦτα Ξέρξης ὑπὸ
[7, 190]   τῷ πόνῳ νέας οἳ ἐλαχίστας  λέγουσι   διαφθαρῆναι τετρακοσιέων οὐκ ἐλάσσονας, ἄνδρας
[7, 167]   τρόπῳ εἴτε τοιούτῳ ὡς Φοίνικες  λέγουσι,   εἴτε ἑτέρῳ ὡς Καρχηδόνιοι καὶ
[7, 73]   οἱ δὲ Φρύγες, ὡς Μακεδόνες  λέγουσι,   ἐκαλέοντο Βρίγες χρόνον ὅσον Εὐρωπήιοι
[7, 94]   ἀπικέσθαι ἐς Πελοπόννησον, ὡς Ἕλληνες  λέγουσι,   ἐκαλέοντο Πελασγοὶ Αἰγιαλέες, ἐπὶ δὲ
[7, 89]   τὸ παλαιὸν οἴκεον, ὡς αὐτοὶ  λέγουσι,   ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν
[7, 152]   τήν περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι  λέγουσι·   (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο ὅτι εἰ
[7, 150]   μὲν Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων πέρι  λέγουσι·   ἔστι δὲ ἄλλος λόγος λεγόμενος
[7, 141]   ἂν καὶ τελευτήσωμεν” ταῦτα δὲ  λέγουσι   πρόμαντις χρᾷ δεύτερα τάδε.
[7, 90]   ἀπὸ Αἰθιοπίης, ὡς αὐτοὶ Κύπριοι  λέγουσι.   ~Κίλικες δὲ ἑκατὸν παρείχοντο νέας.
[7, 137]   Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων πόλεμον, ὡς  λέγουσι   Λακεδαιμόνιοι. τοῦτο μοι ἐν τοῖσι
[7, 62]   οὔνομα. αὐτοὶ περὶ σφέων ὧδε  λέγουσι   Μῆδοι. (Κίσσιοι δὲ στρατευόμενοι τὰ
[7, 171]   δὲ τὴν Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, ὡς  λέγουσι   Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι ἄλλους τε ἀνθρώπους
[7, 75]   δὲ πρότερον ἐκαλέοντο, ὡς αὐτοὶ  λέγουσι,   Στρυμόνιοι, οἰκέοντες ἐπὶ Στρυμόνι· ἐξαναστῆναι
[7, 148]   ἐς Ἄργος ἀγγέλους. (Ἀργεῖοι δὲ  λέγουσι   τὰ κατ᾽ ἑωυτοὺς γενέσθαι ὧδε.
[7, 136]   δὲ ἀπεμαχέσαντο τοῦτο, δεύτερά σφι  λέγουσι   τάδε καὶ λόγου τοιοῦδε ἐχόμενα
[7, 149]   τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι. ~ταῦτα μὲν  λέγουσι   τὴν βουλὴν ὑποκρίνασθαι, καίπερ ἀπαγορεύοντός
[7, 151]   τούτοισι καὶ τόνδε τὸν λόγον  λέγουσι   τινὲς Ἑλλήνων πολλοῖσι ἔτεσι ὕστερον
[7, 141]   δὲ ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι καὶ  λέγουσι   ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν ἄμεινόν τι
[7, 166]   χρήματα. ~πρὸς δὲ καὶ τάδε  λέγουσι,   ὡς συνέβη τῆς αὐτῆς ἡμέρης
[7, 26]   ἀπίκοντο ἐς Κελαινάς, ἵνα πηγαὶ  ἀναδιδοῦσι   Μαιάνδρου ποταμοῦ καὶ ἑτέρου οὐκ
[7, 236]   εὐτυχέειν φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον  στυγέουσι.   (εἰ δ᾽ ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι
[7, 178]   χρησθέντα αὐτοῖσι, καί σφι δεινῶς  καταρρωδέουσι   τὸν βάρβαρον ἐξαγγείλαντες χάριν ἀθάνατον
[7, 148]   ἐπειρησομένους ὥς σφι μέλλει ἄριστον  ποιέουσι   γενέσθαι· νεωστὶ γὰρ σφέων τεθνάναι
[7, 147]   ἐξηρτυμένοι καὶ σίτῳ; τί δῆτα  ἀδικέουσι   οὗτοι ἡμῖν σιτία παρακομίζοντες; ~οἱ
[7, 111]   αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι μοῦνοι Θρηίκων·  οἰκέουσί   τε γὰρ ὄρεα ὑψηλά, ἴδῃσί
[7, 89]   ἐνθεῦτεν δὲ ὑπερβάντες τῆς Συρίης  οἰκέουσι   τὸ παρὰ θάλασσαν· τῆς δὲ
[7, 126]   Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι  λέουσι   ἐστὶ τε δι᾽ Ἀβδήρων
[7, 176]   ταύτῃ θερμὰ λουτρά, τὰ Χύτρους  καλέουσι   οἱ ἐπιχώριοι, καὶ βωμὸς ἵδρυται
[7, 188]   ἄνεμος ἀπηλιώτης, τὸν δὴ Ἑλλησποντίην  καλέουσι   οἱ περὶ ταῦτα τὰ χωρία
[7, 64]   γὰρ Πέρσαι πάντας τοὺς Σκύθας  καλέουσι   Σάκας. Βακτρίων δὲ καὶ Σακέων
[7, 54]   καὶ Περσικὸν ξίφος, τὸν ἀκινάκην  καλέουσι.   (ταῦτα οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι
[7, 197]   αὐτοὶ φυλακὰς ἔχουσι. λήιτον δὲ  καλέουσι   τὸ πρυτανήιον οἱ Ἀχαιοί. ἢν
[7, 10]   σφάλματα, ἐκ τῶν ζημίαι μεγάλαι  φιλέουσι   γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν
[7, 186]   τοῖσι ἄλλοισι πλοίοισι τοῖσι ἅμα  πλέουσι   τῇ στρατιῇ, τούτους τῶν μαχίμων
[7, 189]   νυν διὰ ταῦτα τοῖσι βαρβάροισι  ὁρμέουσι   Βορέης ἐπέπεσε, οὐκ ἔχω εἰπεῖν·
[7, 101]   μοι τόδε φράσον, εἰ Ἕλληνες  ὑπομενέουσι   χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι. οὐ γάρ,
[7, 50]   δὲ ἐπιλεγομένοισί τε πάντα καὶ  ὀκνέουσι   οὐ μάλα ἐθέλει. (ὁρᾷς τὰ
[7, 236]   Ἕλληνες χαίρουσι· τοῦ τε εὐτυχέειν  φθονέουσι   καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι. (εἰ
[7, 220]   αὐτῷ δὲ καὶ Σπαρτιητέων τοῖσι  παρεοῦσι   οὐκ ἔχειν εὐπρεπέως ἐκλιπεῖν τὴν
[7, 205]   εἰδέναι εἴτε συμπέμψουσι εἴτε καὶ  ἀπερέουσι   ἐκ τοῦ ἐμφανέος τὴν Ἑλλήνων
[7, 180]   Τροιζηνίην, τῆς ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα  αἱρέουσι   ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι, καὶ ἔπειτα
[7, 169]   θεὸν ἐπειρώτων εἴ σφι ἄμεινον  τιμωρέουσι   γίνεται τῇ Ἑλλάδι. (ἡ δὲ
[7, 115]   Ξέρξης τὸν στρατὸν ἤλασε, οὔτε  συγχέουσι   Θρήικες οὔτ᾽ ἐπισπείρουσι σέβονταί τε
[7, 233]   ἀληθέστατον τῶν λόγων, ὡς καὶ  μηδίζουσι   καὶ γῆν τε καὶ ὕδωρ
[7, 85]   ἵππον ὀκτακισχιλίην, ὅπλα δὲ οὐ  νομίζουσι   ἔχειν οὔτε χάλκεα οὔτε σιδήρεα
[7, 238]   ταῦτα παρενόμησε, ἐπεὶ τιμᾶν μάλιστα  νομίζουσι   τῶν ἐγὼ οἶδα ἀνθρώπων Πέρσαι
[7, 127]   τε ποταμοῦ καὶ Ἁλιάκμονος, οἳ  οὐρίζουσι   γῆν τὴν Βοττιαιίδα τε καὶ
[7, 207]   μέν νυν ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἐδόκεε  ἐλθοῦσι   ἐς Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν
[7, 157]   συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι  ἐπιοῦσι·   ἢν δὲ οἳ μὲν ἡμέων
[7, 151]   Ξέρξεω εἴ σφι ἔτι ἐμμένει  ἐθέλουσι   τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην συνεκεράσαντο,
[7, 85]   ἥδε· ἐπεὰν συμμίσγωσι τοῖσι πολεμίοισι,  βάλλουσι   τὰς σειρὰς ἐπ᾽ ἄκρῳ βρόχους
[7, 141]   θεοπρόποι συμφορῇ τῇ μεγίστῃ ἐχρέωντο.  προβάλλουσι   δὲ σφέας αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ
[7, 51]   γινόμενοι οὐδὲν κέρδος μέγα ἡμῖν  προσβάλλουσι,   δικαιότατοι δὲ γινόμενοι οἷοί τε
[7, 16]   ἀμφότερα περιήκοντα ἀνθρώπων κακῶν ὁμιλίαι  σφάλλουσι,   κατά περ τὴν πάντων χρησιμωτάτην
[7, 38]   ἔλεγε θαρσήσας τάδε. δέσποτα,  τυγχάνουσί   μοι παῖδες ἐόντες πέντε, καί
[7, 95]   προσετέτακτο ἐκ βασιλέος κατὰ χώρην  μένουσι   φύλακας εἶναι τῶν γεφυρέων) οἱ
[7, 104]   γάρ σφι δεσπότης νόμος, τὸν  ὑποδειμαίνουσι   πολλῷ ἔτι μᾶλλον οἱ
[7, 8]   οὕτω οἵ τε ἡμῖν αἴτιοι  ἕξουσι   δούλιον ζυγὸν οἵ τε ἀναίτιοι.
[7, 177]   καὶ ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ  ἕξουσι   χρᾶσθαι οἱ βάρβαροι οὔτε ἵππῳ,
[7, 8]   ἄγει καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν πολλὰ  ἐπέπουσι   συμφέρεται ἐπὶ τὸ ἄμεινον. τὰ
[7, 146]   τὰς ἔχθρας πρῶτα μὲν κατασκόπους  πέμπουσι   ἐς τὴν Ἀσίην ἄνδρας τρεῖς.
[7, 172]   τὸν Πέρσην ἐς τὴν Εὐρώπην,  πέμπουσι   ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἀγγέλους· ἐν
[7, 195]   πυθέσθαι ἀπὸ τῆς Ξέρξεω στρατιῆς,  ἀποπέμπουσι   δεδεμένους ἐς τὸν Κορινθίων ἰσθμόν.
[7, 157]   γε Σικελίης, βοήθεέ τε τοῖσι  ἐλευθεροῦσι   τὴν Ἑλλάδα καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς
[7, 186]   ἐξισούμενοι δὲ οὗτοι τῷ μαχίμῳ  ἐκπληροῦσι   τὰς ἴσας μυριάδας ἐκείνοισι. οὕτω
[7, 236]   καὶ τρόποισι τοιούτοισι χρεώμενοι Ἕλληνες  χαίρουσι·   τοῦ τε εὐτυχέειν φθονέουσι καὶ
[7, 115]   ἤλασε, οὔτε συγχέουσι Θρήικες οὔτ᾽  ἐπισπείρουσι   σέβονταί τε μεγάλως τὸ μέχρι
[7, 236]   στήσονται τὸν πόλεμον τά τε  ποιήσουσι   ὅσοι τε πλῆθος εἰσί. ἱκανοὶ
[7, 103]   Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ  ἐθελήσουσι   Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ μάχεσθαι·
[7, 235]   ἰσθμὸς οὗτος καὶ αἱ πόλιες  προσχωρήσουσι”   ~λέγει μετὰ τοῦτον Ἀχαιμένης, ἀδελφεός
[7, 168]   σφεῖς γε οὐδὲν ἄλλο  δουλεύσουσι   τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ
[7, 150]   οὕτω δὴ ἐπισταμένους ὅτι οὐ  μεταδώσουσι   τῆς ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μεταιτέειν, ἵνα
[7, 224]   τῶν τριηκοσίων. (καὶ δὴ Περσέων  πίπτουσι   ἐνθαῦτα ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ
[7, 225]   τε δὴ δύο ἀδελφεοὶ ἐνθαῦτα  πίπτουσι   μαχόμενοι, καὶ ὑπὲρ τοῦ νεκροῦ
[7, 42]   ἀναμείναντι βρονταί τε καὶ πρηστῆρες  ἐπεσπίπτουσι   καί τινα αὐτοῦ ταύτῃ συχνὸν
[7, 226]   ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀιστῶν  ἀποκρύπτουσι·   τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν εἶναι. (τὸν
[7, 117]   στρατιή. (τούτῳ δὲ τῷ Ἀρταχαίῃ  θύουσι   Ἀκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου ὡς ἥρωι,
[7, 167]   καὶ Συρηκόσιοι, τοῦτο μέν οἱ  θύουσι,   τοῦτο δὲ μνήματα ἐποίησαν ἐν
[7, 183]   πανημερὸν δὲ πλέοντες οἱ βάρβαροι  ἐξανύουσι   τῆς Μαγνησίης χώρης ἐπὶ Σηπιάδα
[7, 69]   πεποιημένος, τῷ καὶ τὰς σφρηγῖδας  γλύφουσι·   πρὸς δὲ αἰχμὰς εἶχον, ἐπὶ
[7, 129]   αὐλῶνος καὶ τούτου στεινοῦ ἔκροον  ἔχουσι   ἐς θάλασσαν, προσυμμίσγοντες τὸ ὕδωρ
[7, 197]   ἔργεσθαι τοῦ ληίτου αὐτοὶ φυλακὰς  ἔχουσι.   λήιτον δὲ καλέουσι τὸ πρυτανήιον
[7, 70]   ἐκ τῆς Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα  ἔχουσι   πάντων ἀνθρώπων. (οὗτοι δὲ οἱ
[7, 85]   καὶ φωνῇ, σκευὴν δὲ μεταξὺ  ἔχουσι   πεποιημένην τῆς τε Περσικῆς καὶ
[7, 123]   Μυγδονίην τε καὶ Βοττιαιίδα, τῆς  ἔχουσι   τὸ παρὰ θάλασσαν στεινὸν χωρίον
[7, 175]   ἐόντα, οἵ τε χῶροι οὕτω  ἔχουσι.   ~τοῦτο μὲν τὸ Ἀρτεμίσιον· ἐκ
[7, 49]   ὅτι αἱ συμφοραὶ τῶν ἀνθρώπων  ἄρχουσι   καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν συμφορέων.
[7, 197]   σὺν πομπῇ ἐξαχθείς. (ταῦτα δὲ  πάσχουσι   οἱ Κυτισσώρου τοῦ Φρίξου παιδὸς
[7, 205]   τὸν πόλεμον, θέλων εἰδέναι εἴτε  συμπέμψουσι   εἴτε καὶ ἀπερέουσι ἐκ τοῦ
[7, 134]   Βοῦλις Νικόλεω, ἄνδρες Σπαρτιῆται  φύσι   τε γεγονότες εὖ καὶ χρήμασι
[7, 16]   φασὶ ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν  φύσι   τῇ ἑωυτῆς χρᾶσθαι. (ἐμὲ δὲ
[7, 70]   τῇσι κεφαλῇσι σύν τε τοῖσι  ὠσὶ   ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ λοφιῇ· καὶ
[7, 39]   τόδ᾽ ἐξεπίστασο, ὡς ἐν τοῖσι  ὠσὶ   τῶν ἀνθρώπων οἰκέει θυμός,
[7, 146]   τῶν τινας δορυφόρων, ἐντειλάμενος, ἢν  καταλάβωσι   τοὺς κατασκόπους ζῶντας, ἄγειν παρ᾽
[7, 150]   μεταιτέειν, ἵνα ἐπὶ προφάσιος ἡσυχίην  ἄγωσι.   ~συμπεσεῖν δὲ τούτοισι καὶ τόνδε
[7, 85]   τούτων τῶν ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν  συμμίσγωσι   τοῖσι πολεμίοισι, βάλλουσι τὰς σειρὰς
[7, 157]   ἢν δὲ οἳ μὲν ἡμέων  καταπροδιδῶσι   οἳ δὲ μὴ θέλωσι τιμωρέειν,
[7, 29]   χιλιάδας, ἵνα μή τοι ἐπιδεέες  ἔωσι   αἱ τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων,
[7, 218]   Ὑδάρνης καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες  ἔωσι   Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς εἴη
[7, 149]   τὸν Πέρσην, μὴ τὸ λοιπὸν  ἔωσι   Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι. (τῶν δὲ ἀγγέλων
[7, 146]   ἵππον, ἐπεὰν δὲ ταῦτα θηεύμενοι  ἔωσι   πλήρεες, ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἂν
[7, 3]   νομίζεσθαι, ἢν οἳ μὲν προγεγονότες  ἔωσι   πρὶν τὸν πατέρα σφέων
[7, 235]   Ἑλλάδος ἁλισκομένης ὑπὸ τοῦ πεζοῦ  βοηθέωσι   ταύτῃ. καταδουλωθείσης δὲ τῆς ἄλλης
[7, 129]   πάντες ἐς τὠυτό· (ἐπεὰν δὲ  συμμιχθέωσι   τάχιστα, ἐνθεῦτεν ἤδη Πηνειὸς
[7, 149]   ἵνα δή σφι οἱ παῖδες  ἀνδρωθέωσι   ἐν τούτοισι τοῖσι ἔτεσι· μὴ
[7, 10]   νηυσὶ ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ  πλέωσι   ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα
[7, 102]   ἄλλοι Ἕλληνες πάντες τὰ σὰ  φρονέωσι.   (ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή πύθῃ
[7, 23]   αἰεὶ ἐξορυσσόμενον χοῦν ἄλλοισι κατύπερθε  ἑστεῶσι   ἐπὶ βάθρων, οἳ δ᾽ αὖ
[7, 236]   ἡμέων ὡσαύτως. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἢν  ἴωσι   ἀντία Πέρσῃσι ἐς μάχην, οὐδὲν
[7, 226]   Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν οἱ βάρβαροι  ἀπίωσι   τὰ τοξεύματα, τὸν ἥλιον ὑπὸ
[7, 52]   μάλιστα, ὃς Ἴωνας φοβέαι μὴ  μεταβάλωσι,   τῶν ἔχομεν γνῶμα μέγιστον, τῶν
[7, 10]   ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν τῇσι νηυσὶ  ἐμβάλωσι   καὶ νικήσαντες ναυμαχίῃ πλέωσι ἐς
[7, 157]   ἡμέων καταπροδιδῶσι οἳ δὲ μὴ  θέλωσι   τιμωρέειν, τὸ δὲ ὑγιαῖνον τῆς
[7, 146]   ἀποπέμπειν ἐς τὴν ἂν αὐτοὶ  ἐθέλωσι   χώρην ἀσινέας. ~ἐπιλέγων δὲ τὸν
[7, 209]   σφι ἔχων οὕτω ἐστί· ἐπεὰν  μέλλωσι   κινδυνεύειν τῇ ψυχῇ, τότε τὰς
[7, 181]   τὰ ἕλκεα καὶ σινδόνος βυσσίνης  τελαμῶσι   κατειλίσσοντες· (καί μιν, ὡς ὀπίσω
[7, 9]   σκαιότητος. ἐπεὰν γὰρ ἀλλήλοισι πόλεμον  προείπωσι,   ἐξευρόντες τὸ κάλλιστον χωρίον καὶ
[7, 43]   χοὰς δὲ οἱ Μάγοι τοῖσι  ἥρωσι   ἐχέαντο. ταῦτα δὲ ποιησαμένοισι νυκτὸς
[7, 206]   σύμμαχοι στρατεύωνται μηδὲ καὶ οὗτοι  μηδίσωσι,   ἢν αὐτοὺς πυνθάνωνται ὑπερβαλλομένους· μετὰ
[7, 10]   ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ ἔπειτα  λύσωσι   τὴν γέφυραν, τοῦτο δὴ βασιλεῦ
[7, 103]   τε καὶ οἳ παρ᾽ ἐμὲ  φοιτῶσι   Ἑλλήνων ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον,
[7, 148]   εἵνεκα πέμπειν. (τὴν δὲ Πυθίην  ἐπειρωτῶσι   αὐτοῖσι ἀνελεῖν τάδε. ἐχθρὲ περικτιόνεσσι,
[7, 168]   Ἑλλάδος. (ἐποίευν ὦν ἐπίτηδες, ἵνα  ἔχωσι   πρὸς τὸν Πέρσην λέγειν τοιάδε.
[7, 102]   τε εἰσί· ἤν τε γὰρ  τύχωσι   ἐξεστρατευμένοι χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί τοι,
[7, 168]   οὐκ ἠθελήσαμέν τοι ἐναντιοῦσθαι οὐδέ  τι   ἀποθύμιον ποιῆσαι” τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον
[7, 21]   στρατηλασίαι μιῆς τῆσδε οὐκ ἄξιαι.  τί   γὰρ οὐκ ἤγαγε ἐκ τῆς
[7, 133]   ἔπεμψε Ξέρξης τοὺς αἰτήσοντας·  τι   δὲ τοῖσι Ἀθηναίοισι ταῦτα ποιήσασι
[7, 9]   δὲ ὑπάρξαντας ἀδικίης οὐ τιμωρησόμεθα·  (τί   δείσαντες; κοίην πλήθεος συστροφήν; κοίην
[7, 56]   ἄνδρα εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον Ζεῦ,  τί   δὴ ἀνδρὶ εἰδόμενος Πέρσῃ καὶ
[7, 16]   γε εὐηθείης ἀνήκει τοῦτο,  τι   δή κοτε ἐστί, τὸ ἐπιφαινόμενόν
[7, 135]   δὲ εἴρετο τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι,  τί   δὴ φεύγετε βασιλέι φίλοι γενέσθαι;
[7, 147]   τε ἄλλοισι ἐξηρτυμένοι καὶ σίτῳ;  τί   δῆτα ἀδικέουσι οὗτοι ἡμῖν σιτία
[7, 16]   εἴη διδάσκειν τὴν ψυχὴν πλέον  τι   δίζησθαι αἰεὶ ἔχειν τοῦ παρεόντος,
[7, 119]   λόγον. τὸ γὰρ δεῖπνον τοιόνδε  τι   ἐγίνετο, οἷα ἐκ πολλοῦ χρόνου
[7, 128]   τήν περ ἐσέβαινε αἰεὶ ὅκως  τι   ἐθέλοι τοιοῦτο ποιῆσαι, ἀνέδεξε σημήιον
[7, 6]   κατέλεγε τῶν χρησμῶν· εἰ μέν  τι   ἐνέοι σφάλμα φέρον τῷ βαρβάρῳ,
[7, 101]   Δημάρητε, νῦν μοι σὲ ἡδύ  τι   ἐστὶ εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ
[7, 10]   ἐόν· εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί  τι   θέλει, βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον
[7, 140]   ἦν Ἀριστονίκη, τάδε. (ὦ μέλεοι,  τί   κάθησθε; λιπὼν φεῦγ᾽ ἔσχατα γαίης
[7, 180]   ἦν Λέων· τάχα δ᾽ ἄν  τι   καὶ τοῦ οὐνόματος ἐπαύροιτο. ~ἡ
[7, 10]   αὐτοῦ τῇδε ὑπολειπομένων Μαρδόνιον, μέγα  τι   κακὸν ἐξεργασάμενον Πέρσας, ὑπὸ κυνῶν
[7, 125]   θωμάζω δὲ τὸ αἴτιον,  τι   κοτὲ ἦν τῶν ἄλλων τὸ
[7, 101]   καὶ τὸ ἀπὸ σεῦ, ὁκοῖόν  τι   λέγεις περὶ αὐτῶν, πυθέσθαι”
[7, 16]   οὐ καὶ τὴν ἐμήν, οὐδέ  τι   μᾶλλον ἐν κοίτῃ τῇ σῇ
[7, 140]   νέατοι οὔτ᾽ ὦν χέρες, οὔτε  τι   μέσσης λείπεται, ἀλλ᾽ ἄζηλα πέλει·
[7, 213]   οἱ ἐς λόγους· ὃς μέγα  τι   παρὰ βασιλέος δοκέων οἴσεσθαι ἔφρασέ
[7, 141]   λέγουσι ὦναξ, χρῆσον ἡμῖν ἄμεινόν  τι   περὶ τῆς πατρίδος, αἰδεσθεὶς τὰς
[7, 184]   ἐκ τῶν πεντηκοντέρων, ποιήσας,  τι   πλέον ἦν αὐτῶν ἔλασσον,
[7, 133]   ἀνεθέλητον γενέσθαι, οὐκ ἔχω εἶπαί  τι,   πλὴν ὅτι σφέων χώρη
[7, 208]   ἰδέσθαι ὁκόσοι εἰσὶ καὶ  τι   ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ ἔτι ἐὼν
[7, 52]   χρήματα οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι χρὴ νεώτερόν  τι   ποιήσειν. οὕτω μηδὲ τοῦτο φοβέο,
[7, 172]   ὁμολογήσειν τῷ Πέρσῃ· οὐ γάρ  τι   προκατημένους τοσοῦτο πρὸ τῆς ἄλλης
[7, 6]   καὶ οἱ Ἀλευάδαι, καὶ δή  τι   πρὸς τούτοισι ἔτι πλέον προσωρέγοντό
[7, 235]   καταδεδυκέναι μᾶλλον ὑπερέχειν, αἰεί  τι   προσδοκῶν ἀπ᾽ αὐτῆς τοιοῦτο ἔσεσθαι
[7, 38]   τάδε. δέσποτα, χρηίσας ἄν  τι   σεῦ βουλοίμην τυχεῖν, τὸ σοὶ
[7, 16]   τοιοῦτο οἷον ἐγὼ διαιρέω, ἀλλά  τι   τοῦ θείου μετέχον, σὺ πᾶν
[7, 147]   ἐόντα λόγου μέζω, οὔτ᾽ ἄν  τι   τοὺς πολεμίους μέγα ἐσίναντο, ἄνδρας
[7, 168]   ποιῆσαι” τοιαῦτα λέγοντες ἤλπιζον πλέον  τι   τῶν ἄλλων οἴσεσθαι· τά περ
[7, 149]   ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι  τι   ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν τε τοῖσι
[7, 160]   λόγος οὕτω προσάντης κατίσταται, ἡμεῖς  τι   ὑπείξομεν τοῦ ἀρχαίου λόγου· εἰ
[7, 213]   ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος  τι   χρήσηται τῷ παρεόντι πρήγματι, Ἐπιάλτης
[7, 74]   ὃς ἐς Μαραθῶνα ἐσέβαλε ἅμα  Δάτι.   ~Θρήικες δὲ ἐπὶ μὲν τῇσι
[7, 10]   εἰ στρατιήν γε τοσαύτην σὺν  Δάτι   καὶ Ἀρταφρένεϊ ἐλθοῦσαν ἐς τὴν
[7, 213]   τι χρήσηται τῷ παρεόντι  πρήγματι,   Ἐπιάλτης Εὐρυδήμου ἀνὴρ Μηλιεὺς
[7, 157]   τιμωρέεις. τῷ δὲ εὖ βουλευθέντι  πρήγματι   τελευτὴ ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ
[7, 50]   βούλοιο ἐπὶ τῷ αἰεὶ ἐπεσφερομένῳ  πρήγματι   τὸ πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεσθαι, ποιήσειας
[7, 138]   οἱ δὲ οὐ δόντες ἐν  δείματι   μεγάλῳ κατέστασαν, ἅτε οὔτε νεῶν
[7, 140]   που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι,  δείματι   παλλόμενοι, κατὰ δ᾽ ἀκροτάτοις ὀρόφοισι
[7, 129]   ἐνθεῦτεν ἤδη Πηνειὸς τῷ  οὐνόματι   κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους εἶναι
[7, 16]   ἔλεγε· Ἀρτάβανος δὲ οὐ πρώτῳ  κελεύσματι   πειθόμενος, οἷα οὐκ ἀξιεύμενος ἐς
[7, 218]   εἶδον ἄνδρας ἐνδυομένους ὅπλα, ἐν  θώματι   ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα σφι
[7, 128]   τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ, ἐν  θώματι   μεγάλῳ ἐνέσχετο, καλέσας δὲ τοὺς
[7, 130]   ἐπεῖναι σφέων ἐπὶ τὴν χώρην,  χώματι   ἐκ τοῦ αὐλῶνος ἐκβιβάσαντα καὶ
[7, 155]   οὐ βουλομένων τῶν πολιητέων κατηκόων  ἔτι   εἶναι, τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε
[7, 151]   Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω εἴ σφι  ἔτι   ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς Ξέρξην
[7, 174]   οὕτω δὴ ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽  ἔτι   ἐνδοιαστῶς, ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι
[7, 208]   τι ποιέοιεν. ἀκηκόεε δὲ  ἔτι   ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη
[7, 113]   Στρυμόνα καὶ πόλιν Ἠιόνα, τῆς  ἔτι   ζωὸς ἐὼν ἦρχε Βόγης τοῦ
[7, 3]   τὸ Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ  ἔτι   ἰδιώτῃ ἐόντι Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε
[7, 47]   βουλόμεθα ἀμφότεροι τελευτήσειε, ἐγὼ δ᾽  ἔτι   καὶ ἐς τόδε δείματος εἰμὶ
[7, 123]   δε τουτέων χώρη Κροσσαίη  ἔτι   καὶ ἐς τόδε καλέεται. (ἀπὸ
[7, 193]   Ποσειδέωνος σωτῆρος ἐπωνυμίην ἀπὸ τούτου  ἔτι   καὶ ἐς τόδε νομίζοντες. οἱ
[7, 107]   οὕτω μὲν οὗτος δικαίως αἰνέεται  ἔτι   καὶ ἐς τόδε ὑπὸ Περσέων.
[7, 179]   μὲν δὴ κατὰ τὸ χρηστήριον  ἔτι   καὶ νῦν τοὺς ἀνέμους ἱλάσκονται.
[7, 170]   τῶν πλοίων, οὐδεμίαν γάρ σφι  ἔτι   κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα
[7, 104]   δεσπότης νόμος, τὸν ὑποδειμαίνουσι πολλῷ  ἔτι   μᾶλλον οἱ σοὶ σέ.
[7, 219]   Περσέων τὴν περίοδον. οὗτοι μὲν  ἔτι   νυκτὸς ἐσήμηναν, τρίτοι δὲ οἱ
[7, 146]   ἄγειν παρ᾽ ἑωυτόν. (ὡς δὲ  ἔτι   περιεόντας αὐτοὺς κατέλαβον καὶ ἦγον
[7, 225]   ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον  ἔτι   περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ στόμασι
[7, 6]   καὶ δή τι πρὸς τούτοισι  ἔτι   πλέον προσωρέγοντό οἱ· (ἔχοντες Ὀνομάκριτον
[7, 223]   θάλασσαν καὶ διεφθείροντο, πολλῷ δ᾽  ἔτι   πλεῦνες κατεπατέοντο ζωοὶ ὑπ᾽ ἀλλήλων·
[7, 49]   δύο τοι τὰ λέγω πολλῷ  ἔτι   πολεμιώτερα γίνεται. τὰ δὲ δύο
[7, 197]   θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς τ᾽  ἔτι   πρὸς τούτοισι πολλοὶ ἤδη τούτων
[7, 185]   ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀγόμενον στράτευμα  ἔτι   προσλογιστέα τούτῳ παντὶ τῷ ἐξηριθμημένῳ·
[7, 106]   τοῖσι Μασκαμείοισι ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ  ἔτι   πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι
[7, 141]   ἥσυχος, ἀλλ᾽ ὑποχωρεῖν νῶτον ἐπιστρέψας·  ἔτι   τοι ποτε κἀντίος ἔσσῃ.
[7, 184]   ἱππέων ὀκτὼ μυριάδες. προσθήσω δ᾽  ἔτι   τούτοισι τὰς καμήλους τοὺς ἐλαύνοντας
[7, 184]   τε καὶ δέκα. (προσθήσω δ᾽  ἔτι   τούτῳ καὶ τῷ προτέρῳ ἀριθμῷ
[7, 107]   τὸ ἔσχατον. (ὡς δ᾽ οὐδὲν  ἔτι   φορβῆς ἐνῆν ἐν τῷ τείχεϊ,
[7, 212]   καὶ οὐκ οἵους τε ἔσεσθαι  ἔτι   χεῖρας ἀνταείρασθαι συνέβαλλον. (οἱ δὲ
[7, 184]   στρατός, καὶ πλῆθος ἦν τηνικαῦτα  ἔτι,   ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, τῶν
[7, 191]   αὐτὸς ἐθέλων ἐκόπασε. τῇ δὲ  Θέτι   ἔθυον πυθόμενοι παρὰ τῶν Ἰώνων
[7, 191]   πρός τε τούτοισι καὶ τῇ  Θέτι   καὶ τῇσι Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν
[7, 159]   ἀλλὰ τούτου μὲν τοῦ λόγου  μηκέτι   μνησθῇς, ὅκως τὴν ἡγεμονίην τοι
[7, 205]   ἄπαιδος ἔρσενος γόνου, Δωριέος τε  οὐκέτι   ἐόντος ἀλλὰ τελευτήσαντος καὶ τούτου
[7, 36]   στρεβλοῦντες ὄνοισι ξυλίνοισι τὰ ὅπλα,  οὐκέτι   χωρὶς ἑκάτερα τάξαντες, ἀλλὰ δύο
[7, 116]   Ἀκανθίοισι προεῖπε καὶ ἐδωρήσατο σφέας  ἐσθῆτι   Μηδικῇ ἐπαίνεέ τε, ὁρέων καὶ
[7, 16]   ὁρῶν σὲ εἶναι, τῇ σῇ  ἐσθῆτι   τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ μὲν
[7, 190]   ὥστε Ἀμεινοκλέι τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ  Μάγνητι   γηοχέοντι περὶ Σηπιάδα μεγάλως
[7, 168]   ἀπικέσθαι ἐς Σαλαμῖνα, καὶ οὐδεμιῇ  κακότητι   λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης. ~οὗτοι μὲν
[7, 235]   ἔσεσθαί τοι. ἐκεῖνο δὲ ποιήσαντι  ἀμαχητὶ   τε ἰσθμὸς οὗτος καὶ
[7, 12]   Ξέρξην ἔκνιζε Ἀρταβάνου γνώμη·  νυκτὶ   δὲ βουλὴν διδοὺς πάγχυ εὕρισκέ
[7, 12]   καὶ δή κου ἐν τῇ  νυκτὶ   εἶδε ὄψιν τοιήνδε, ὡς λέγεται
[7, 29]   μεγάλα ἐπαγγέλλεαι. (σοὶ ὦν ἐγὼ  ἀντὶ   αὐτῶν γέρεα τοιάδε δίδωμι· ξεῖνόν
[7, 61]   περὶ δὲ τὰ σκέλεα ἀναξυρίδας,  ἀντὶ   δὲ ἀσπίδων γέρρα· ὑπὸ δὲ
[7, 170]   μὲν Κρητῶν γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους,  ἀντὶ   δὲ εἶναι νησιώτας ἠπειρώτας. (ἀπὸ
[7, 69]   ἐπὶ δὲ καλαμίνους ὀιστοὺς μικρούς·  ἀντὶ   δὲ σιδήρου ἐπῆν λίθος ὀξὺς
[7, 62]   ἄλλα κατά περ Πέρσαι ἐσκευάδατο,  ἀντὶ   δὲ τῶν πίλων μιτρηφόροι ἦσαν.
[7, 56]   ἀνδρὶ εἰδόμενος Πέρσῃ καὶ οὔνομα  ἀντὶ   Διὸς Ξέρξην θέμενος ἀνάστατον τὴν
[7, 37]   ἐόντων αἰθρίης τε τὰ μάλιστα,  ἀντὶ   ἡμέρης τε νὺξ ἐγένετο. ἰδόντι
[7, 22]   τὰς τότε Πέρσης νησιώτιδας  ἀντὶ   ἠπειρωτίδων ὅρμητο ποιέειν· εἰσὶ δὲ
[7, 170]   κτίσαντας καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας  ἀντὶ   μὲν Κρητῶν γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους,
[7, 70]   ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ λοφιῇ· καὶ  ἀντὶ   μὲν λόφου λοφιὴ κατέχρα,
[7, 143]   ἀλλὰ ὧδε σχετλίη Σαλαμίς”  ἀντὶ   τοῦ θείη Σαλαμίς” εἴ
[7, 54]   οἱ τὸν Ἑλλήσποντον μαστιγώσαντι καὶ  ἀντὶ   τούτων τὴν θάλασσαν ἐδωρέετο. ~ὡς
[7, 136]   βασιλεῦ Μήδων, ἔπεμψαν ἡμέας Λακεδαιμόνιοι  ἀντὶ   τῶν ἐν Σπάρτῃ ἀπολομένων κηρύκων
[7, 41]   χίλιοι μὲν ἐπὶ τοῖσι δόρασι  ἀντὶ   τῶν σαυρωτήρων ῥοιὰς εἶχον χρυσέας
[7, 228]   μὲν δὴ τοῦτο, τῷ δὲ  μάντι   τόδε. μνῆμα τόδε κλεινοῖο Μεγιστία,
[7, 141]   δὲ τόδ᾽ αὖτις ἔπος ἐρέω  ἀδάμαντι   πελάσσας. τῶν ἄλλων γὰρ ἁλισκομένων
[7, 42]   οἱ ὑπὸ τῇ Ἴδῃ νύκτα  ἀναμείναντι   βρονταί τε καὶ πρηστῆρες ἐπεσπίπτουσι
[7, 9]   ἀγγέλοισι καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς καὶ  παντὶ   μᾶλλον μάχῃσι· εἰ δὲ
[7, 210]   μεγάλως προσπταίοντες. δῆλον δ᾽ ἐποίευν  παντί   τεῳ καὶ οὐκ ἥκιστα αὐτῷ
[7, 185]   ἀγόμενον στράτευμα ἔτι προσλογιστέα τούτῳ  παντὶ   τῷ ἐξηριθμημένῳ· δόκησιν δὲ δεῖ
[7, 103]   εἰρημένος ᾖ. (ἐπεὶ φέρε ἴδω  παντὶ   τῷ οἰκότι· κῶς ἂν δυναίατο
[7, 9]   κελευσθείς, καί μοι μέχρι Μακεδονίης  ἐλάσαντι   καὶ ὀλίγον ἀπολιπόντι ἐς αὐτὰς
[7, 235]   προσδέκεο ἔσεσθαί τοι. ἐκεῖνο δὲ  ποιήσαντι   ἀμαχητὶ τε ἰσθμὸς οὗτος
[7, 2]   προτέρης γυναικός, Γοβρύεω θυγατρός, καὶ  βασιλεύσαντι   ἐξ Ἀτόσσης τῆς Κύρου ἕτεροι
[7, 13]   ποιέειν οὐδένα χρόνον μευ ἀπέχονται.  ἀκούσαντι   μέντοι μοι τῆς Ἀρταβάνου γνώμης
[7, 54]   εἰ μετεμέλησέ οἱ τὸν Ἑλλήσποντον  μαστιγώσαντι   καὶ ἀντὶ τούτων τὴν θάλασσαν
[7, 91]   Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ καὶ  Κάλχαντι.   ~λύκιοι δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα
[7, 32]   ὅσοι πρότερον οὐκ ἔδοσαν Δαρείῳ  πέμψαντι,   τούτους πάγχυ ἐδόκεε τότε δείσαντας
[7, 180]   πρῶτον καὶ κάλλιστον. τῷ δὲ  σφαγιασθέντι   τούτῳ οὔνομα ἦν Λέων· τάχα
[7, 167]   πῦρ· οὕτω δὴ κατακαυθέντα ἀφανισθῆναι.  (ἀφανισθέντι   δὲ Ἀμίλκᾳ τρόπῳ εἴτε τοιούτῳ
[7, 157]   σεωυτῷ τιμωρέεις. τῷ δὲ εὖ  βουλευθέντι   πρήγματι τελευτὴ ὡς τὸ ἐπίπαν
[7, 16]   ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς τοι  μετιέντι   τὸν ἐπ᾽ Ἕλληνας στόλον ἐπιφοιτᾶν
[7, 9]   βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι πόλεμον προφέρων,  ἄγοντι   καὶ πλῆθος τὸ ἐκ τῆς
[7, 16]   φρονέειν τε εὖ καὶ τῷ  λέγοντι   χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι· τά σε
[7, 213]   ἔφυγε ἐς Θεσσαλίην, καί οἱ  φυγόντι   ὑπὸ τῶν Πυλαγόρων τῶν Ἀμφικτυόνων
[7, 37]   ἀντὶ ἡμέρης τε νὺξ ἐγένετο.  ἰδόντι   δὲ καὶ μαθόντι τοῦτο τῷ
[7, 3]   κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ ἔτι ἰδιώτῃ  ἐόντι   Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε οἰκὸς εἴη
[7, 57]   δὲ καὶ ἕτερον αὐτῷ τέρας  ἐόντι   ἐν Σάρδισι· (ἡμίονος γὰρ ἔτεκε
[7, 35]   ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει ὡς  ἐόντι   καὶ θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ“
[7, 11]   τοι ταύτην τὴν ἀτιμίην προστίθημι  ἐόντι   κακῷ καὶ ἀθύμῳ, μήτε συστρατεύεσθαι
[7, 237]   ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ  ἐόντι,   ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ
[7, 10]   μὲν γὰρ διαβάλλων ἀδικέει οὐ  παρεόντι   κατηγορέων, δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος
[7, 213]   βασιλέος τι χρήσηται τῷ  παρεόντι   πρήγματι, Ἐπιάλτης Εὐρυδήμου ἀνὴρ
[7, 190]   Ἀμεινοκλέι τῷ Κρητίνεω ἀνδρὶ Μάγνητι  γηοχέοντι   περὶ Σηπιάδα μεγάλως ναυηγίη
[7, 37]   νὺξ ἐγένετο. ἰδόντι δὲ καὶ  μαθόντι   τοῦτο τῷ Ξέρξῃ ἐπιμελὲς ἐγένετο,
[7, 198]   πόλις ἐστὶ ἐν τῷ κόλπῳ  ἰόντι   ἀπὸ Ἀχαιίης Ἀντικύρη, παρ᾽ ἣν
[7, 155]   γὰρ δῆμος τῶν Συρηκοσίων  ἐπιόντι   Γέλωνι παραδιδοῖ τὴν πόλιν καὶ
[7, 143]   τῷ θεῷ εἰρῆσθαι τὸ χρηστήριον  συλλαμβάνοντι   κατὰ τὸ ὀρθόν, ἀλλ᾽ οὐκ
[7, 220]   δὲ ἀπιέναι οὐ καλῶς ἔχειν·  μένοντι   δὲ αὐτοῦ κλέος μέγα ἐλείπετο,
[7, 88]   Σαρδίων, ἐπὶ συμφορὴν περιέπεσε ἀνεθέλητον·  ἐλαύνοντι   γάρ οἱ ὑπὸ τοὺς πόδας
[7, 9]   μέχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ ὀλίγον  ἀπολιπόντι   ἐς αὐτὰς Ἀθήνας ἀπικέσθαι οὐδεὶς
[7, 237]   τοιοῦτοι· (ξεῖνος δὲ ξείνῳ εὖ  πρήσσοντι   ἐστὶ εὐμενέστατον πάντων, συμβουλευομένου τε
[7, 236]   λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ  πρήσσοντι   καὶ προδιδοῖ πρήγματα τὰ
[7, 237]   ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ  πρήσσοντι   φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴς τῇ
[7, 3]   αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ ἤδη  βασιλεύοντι   καὶ ἔχοντι τὸ Περσέων κράτος,
[7, 3]   πατέρα σφέων βασιλεῦσαι, δὲ  βασιλεύοντι   ὀψίγονος ἐπιγένηται, τοῦ ἐπιγενομένου τὴν
[7, 106]   μούνῳ Ξέρξης δῶρα πέμπεσκε ὡς  ἀριστεύοντι   πάντων ὅσους αὐτὸς κατέστησε
[7, 16]   δὲ οὐδὲν μᾶλλόν μοι ὀφείλει  ἔχοντι   τὴν ἐσθῆτα οὐ καὶ
[7, 3]   γένοιτο Δαρείῳ ἤδη βασιλεύοντι καὶ  ἔχοντι   τὸ Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ
[7, 157]   τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἐλαχίστη μέτα  ἄρχοντί   γε Σικελίης, βοήθεέ τε τοῖσι
[7, 29]   τοιοῦτος· οὐ γάρ τοι ταῦτα  ποιεῦντι   οὔτε ἐς τὸ παρεὸν οὔτε
[7, 22]   ἐς τὸν Ἄθων. ἐν γὰρ  Ἐλαιοῦντι   τῆς Χερσονήσου ὅρμεον τριήρεες· ἐνθεῦτεν
[7, 238]   πάντων δὴ μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη  ζῶντι   Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ ἄν κοτε
[7, 13]   (ἄνδρες Πέρσαι, συγγνώμην μοι ἔχετε  ὅτι   ἀγχίστροφα βουλεύομαι· φρενῶν τε γὰρ
[7, 49]   ἐόντων τοι λιμένων ὑποδεξίων, μάθε  ὅτι   αἱ συμφοραὶ τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι
[7, 104]   λέγει βασιλεῦ, ἀρχῆθεν ἠπιστάμην  ὅτι   ἀληθείῃ χρεώμενος οὐ φίλα τοι
[7, 120]   παροιχομένων ἔχειν σφι μεγάλην χάριν,  ὅτι   βασιλεὺς Ξέρξης οὐ δὶς ἑκάστης
[7, 238]   καὶ τῷδε οὐκ ἥκιστα γέγονε,  ὅτι   βασιλεὺς Ξέρξης πάντων δὴ μάλιστα
[7, 239]   τὸ πρότερον ἐξέλιπε. ἐπύθοντο Λακεδαιμόνιοι  ὅτι   βασιλεὺς στέλλοιτο ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[7, 238]   τῶν νεκρῶν, καὶ Λεωνίδεω, ἀκηκοὼς  ὅτι   βασιλεύς τε ἦν καὶ στρατηγὸς
[7, 11]   μὴ τιμωρησάμενος Ἀθηναίους, εὖ ἐπιστάμενος  ὅτι   εἰ ἡμεῖς ἡσυχίην ἄξομεν, ἀλλ᾽
[7, 152]   Ἀργεῖοι λέγουσι· (ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο  ὅτι   εἰ πάντες ἄνθρωποι τὰ οἰκήια
[7, 162]   ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες τῇ Ἑλλάδι  ὅτι   ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ ἔαρ
[7, 57]   εὐσύμβλητον ὦν τῇδε τοῦτο ἐγένετο,  ὅτι   ἔμελλε μὲν ἐλᾶν στρατιὴν ἐπὶ
[7, 52]   συστρατευσάμενοι Δαρείῳ ἄλλοι ἐπὶ Σκύθας,  ὅτι   ἐπὶ τούτοισι πᾶσα Περσικὴ
[7, 137]   πλήρεϊ ἀνδρῶν, δῆλον ὦν μοι  ὅτι   θεῖον ἐγένετο τὸ πρῆγμα ἐκ
[7, 221]   οὐκ ἐλάχιστον τούτου πέρι γέγονε,  ὅτι   καὶ τὸν μάντιν ὃς εἵπετο
[7, 2]   εἴη τῆς Κύρου θυγατρὸς καὶ  ὅτι   Κῦρος εἴη κτησάμενος τοῖσι
[7, 137]   ἐν τοῖσι θειότατον φαίνεται γενέσθαι.  (ὅτι   μὲν γὰρ κατέσκηψε ἐς ἀγγέλους
[7, 35]   δεσπότης τοι δίκην ἐπιτιθεῖ τήνδε,  ὅτι   μιν ἠδίκησας οὐδὲν πρὸς ἐκείνου
[7, 2]   εἴη παντὸς τοῦ γόνου καὶ  ὅτι   νομιζόμενον εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων
[7, 214]   μὲν γὰρ τῷδε χρὴ σταθμώσασθαι,  ὅτι   οἱ τῶν Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν
[7, 169]   τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρύματα,  ὅτι   οἳ μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ
[7, 150]   τοὺς Ἕλληνας, οὕτω δὴ ἐπισταμένους  ὅτι   οὐ μεταδώσουσι τῆς ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι
[7, 172]   τὸ πρῶτον ἐμήδισαν, ὡς διέδεξαν,  ὅτι   οὔ σφι ἥνδανε τὰ οἱ
[7, 168]   ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ τῶν Ἑλλήνων  ὅτι   οὐκ ἐβοήθεον, ἔφασαν πληρῶσαι μὲν
[7, 102]   περὶ Λακεδαιμονίων μούνων, πρῶτα μὲν  ὅτι   οὐκ ἔστι ὅκως κοτὲ σοὺς
[7, 177]   πάντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ ἐπιλογισθέντες  ὅτι   οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι χρᾶσθαι οἱ
[7, 209]   οὐκ εἶχε συμβαλέσθαι τὸ ἐόν,  ὅτι   παρασκευάζοιντο ὡς ἀπολεόμενοί τε καὶ
[7, 157]   τὴν Ἑλλάδα πάντως κου πυνθάνεαι,  ὅτι   Πέρσης ἀνὴρ μέλλει, ζεύξας τὸν
[7, 237]   τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ ἐόντι,  ὅτι   πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι
[7, 210]   καὶ οὐκ ἥκιστα αὐτῷ βασιλέι,  ὅτι   πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἶεν, ὀλίγοι
[7, 130]   ἔλεγε ἐς τοὺς Ἀλεύεω παῖδας,  ὅτι   πρῶτοι Ἑλλήνων ἐόντες Θεσσαλοὶ ἔδοσαν
[7, 133]   οὐκ ἔχω εἶπαί τι, πλὴν  ὅτι   σφέων χώρη καὶ
[7, 205]   ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους Ἑλλήνωι παραλαβεῖν,  ὅτι   σφέων μεγάλως κατηγόρητο μηδίζειν· παρεκάλεε
[7, 228]   ἰδίῃ. ξεῖν᾽ ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις  ὅτι   τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι
[7, 128]   θεήσασθαι τὴν ἐκβολὴν τοῦ Πηνειοῦ,  ὅτι   τὴν ἄνω ὁδὸν ἔμελλε ἐλᾶν
[7, 16]   τοῦ παρεόντος, τοιουτέων προκειμενέων γνωμέων  ὅτι   τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ τε καὶ
[7, 130]   ἐφυλάξαντο γνωσιμαχέοντες καὶ τἆλλα καὶ  ὅτι   χώρην ἄρα εἶχον εὐαίρετόν τε
[7, 197]   Κυτισσώρου τοῦ Φρίξου παιδὸς ἀπόγονοι,  διότι   καθαρμὸν τῆς χώρης ποιευμένων Ἀχαιῶν
[7, 205]   Λεωνίδην ἀνέβαινε βασιληίη, καὶ  διότι   πρότερος ἐγεγόνεε Κλεομβρότου· οὗτος γὰρ
[7, 103]   (ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ τῷ  οἰκότι·   κῶς ἂν δυναίατο χίλιοι
[7, 167]   αὐτῶν Καρχηδονίων ὅδε λόγος λεγόμενος,  οἰκότι   χρεωμένων, ὡς οἱ μὲν βάρβαροι
[7, 15]   ποιέειν· τετραμμένῳ γὰρ δὴ καὶ  μετεγνωκότι   ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί μοι οὐδαμῶς
[7, 149]   ἄρα σφέας καταλάβῃ πρὸς τῷ  γεγονότι   κακῷ ἄλλο πταῖσμα πρὸς τὸν
[7, 2]   αὐτῆς ἐστασίαζον, (ὁ μὲν Ἀρτοβαζάνης  κατότι   πρεσβύτατός τε εἴη παντὸς τοῦ
[7, 176]   Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον. κώμη δὲ  ἐστὶ   ἀγχοτάτω τῆς ὁδοῦ Ἀλπηνοὶ οὔνομα·
[7, 5]   εἴχετο, λέγων (δέσποτα, οὐκ οἰκός  ἐστι   Ἀθηναίους ἐργασαμένους πολλὰ δὴ κακὰ
[7, 115]   στρατός, ἐνθαῦτα πρὸς ἡλίου δυσμέων  ἐστὶ   αἰγιαλὸς ἐν τῷ οἰκημένην Ἄργιλον
[7, 209]   ἀντία σεῦ βασιλεῦ ἀγὼν μέγιστος  ἐστί.   (ἄκουσον δὲ καὶ νῦν· οἱ
[7, 200]   δὲ τὸν Φοίνικα ποταμὸν στεινότατον  ἐστί·   ἁμαξιτὸς γὰρ μούνη δέδμηται. ἀπὸ
[7, 198]   βοηθέοντα τῷ Ἡρακλέι καιομένῳ λόγος  ἐστὶ   ἀναφανῆναι. ἀπὸ δὲ τούτου δι᾽
[7, 104]   καὶ οἶκον ἔδωκε. οὔκων οἰκός  ἐστι   ἄνδρα τὸν σώφρονα εὐνοίην φαινομένην
[7, 102]   σύντροφος ἐστί, ἀρετὴ δὲ ἔπακτος  ἐστί,   ἀπό τε σοφίης κατεργασμένη καὶ
[7, 160]   καὶ τούτοισι ὑμέας χρεόν  ἐστι   ἀρέσκεσθαι ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε
[7, 102]   πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφος  ἐστί,   ἀρετὴ δὲ ἔπακτος ἐστί, ἀπό
[7, 161]   αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν· ἡμετέρη γὰρ  ἐστὶ   αὕτη γε, μὴ αὐτῶν βουλομένων
[7, 28]   ἀνδραπόδων τε καὶ γεωπέδων ἀρκέων  ἐστὶ   βίος” ~ὃ μὲν ταῦτα ἔλεγε,
[7, 15]   καί οἱ πάντως ἐν ἡδονῇ  ἐστι   γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα, ἐπιπτήσεται
[7, 49]   γίνεται. τὰ δὲ δύο ταῦτα  ἐστὶ   γῆ τε καὶ θάλασσα. (οὔτε
[7, 10]   νυν οὕτω γένηται. (διαβολὴ γὰρ  ἐστὶ   δεινότατον· ἐν τῇ δύο μὲν
[7, 199]   περικληίει τὴν γῆν τὴν Τρηχινίην  ἐστὶ   διασφὰξ πρὸς μεσαμβρίην Τρηχῖνος, διὰ
[7, 101]   νῦν μοι σὲ ἡδύ τι  ἐστὶ   εἰρέσθαι τὰ θέλω. σὺ εἶς
[7, 43]   περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος  ἐστί,   ἐν δεξιῇ δὲ Γέργιθας Τευκρούς.
[7, 225]   πλὴν Θηβαίων. δὲ κολωνὸς  ἐστὶ   ἐν τῇ ἐσόδῳ, ὅκου νῦν
[7, 198]   καλεόμεναι. (πρώτη μέν νυν πόλις  ἐστὶ   ἐν τῷ κόλπῳ ἰόντι ἀπὸ
[7, 129]   τῶν λεχθέντων ὀρέων Θεσσαλίη  ἐστὶ   ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε ὦν ποταμῶν
[7, 178]   Κηφισοῦ θυγατρὸς Θυίης τὸ τέμενος  ἐστί,   ἐπ᾽ ἧς καὶ χῶρος
[7, 209]   νόμος γάρ σφι ἔχων οὕτω  ἐστί·   ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν τῇ ψυχῇ,
[7, 200]   τοῦ Φοίνικος ποταμοῦ πεντεκαίδεκα στάδια  ἐστὶ   ἐς Θερμοπύλας. (ἐν δὲ τῷ
[7, 237]   (ξεῖνος δὲ ξείνῳ εὖ πρήσσοντι  ἐστὶ   εὐμενέστατον πάντων, συμβουλευομένου τε ἂν
[7, 168]   φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη  ἐστὶ   Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ
[7, 196]   ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος αὐτῶν  ἐστι   Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε εἰ
[7, 23]   ἄλλοισι τὸ ἔργον. (ἐνθαῦτα λειμών  ἐστι,   ἵνα σφι ἀγορή τε ἐγίνετο
[7, 223]   ὄρεος κατάβασις συντομωτέρη τε  ἐστὶ   καὶ βραχύτερος χῶρος πολλὸν
[7, 22]   ἤπειρον τὸ ὄρος, χερσονησοειδές τε  ἐστὶ   καὶ ἰσθμὸς ὡς δυώδεκα σταδίων·
[7, 62]   Μηδικὴ γὰρ αὕτη σκευή  ἐστι   καὶ οὐ Περσική. οἱ δὲ
[7, 48]   πεζὸς μεμπτὸς κατὰ πλῆθος  ἐστὶ   καὶ τὸ Ἑλληνικὸν στράτευμα φαίνεται
[7, 11]   γὰρ μέσον οὐδὲν τῆς ἔχθρης  ἐστί.   (καλὸν ὦν προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν
[7, 228]   μάντιος Μεγιστίεω Σιμωνίδης Λεωπρέπεος  ἐστὶ   κατὰ ξεινίην ἐπιγράψας. ~δύο
[7, 216]   ἕδρας, τῇ καὶ τὸ στεινότατον  ἐστί.   ~κατὰ ταύτην δὴ τὴν ἀτραπὸν
[7, 235]   αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη τῇ οὔνομα  ἐστὶ   Κύθηρα, τὴν Χίλων ἀνὴρ παρ᾽
[7, 161]   οὕτω οὐκ ὄνειδος οὐδὲν ἡμῖν  ἐστι   λέγειν ταῦτα” ~ἀμείβετο Γέλων τοῖσιδε.
[7, 221]   τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν, φανερός  ἐστι   Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ συναπόληταί
[7, 49]   θάλασσα. (οὔτε γὰρ τῆς θαλάσσης  ἐστὶ   λιμὴν τοσοῦτος οὐδαμόθι, ὡς ἐγὼ
[7, 108]   πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ οὔνομα  ἐστὶ   Μεσαμβρίη. ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων
[7, 40]   μέγα τῆς Μηδικῆς τῷ οὔνομα  ἐστὶ   Νήσαιον· τοὺς ὦν δὴ ἵππους
[7, 15]   διαπειλῆσαν οἴχεται. (εἰ ὦν θεός  ἐστι   ἐπιπέμπων καί οἱ πάντως
[7, 214]   ὡμιληκὼς εἴη· ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης γὰρ  ἐστὶ   περιηγησάμενος τὸ ὄρος κατὰ
[7, 126]   φοιτέοντα. οὖρος δὲ τοῖσι λέουσι  ἐστὶ   τε δι᾽ Ἀβδήρων ῥέων
[7, 16]   τὰ ἐς ἀνθρώπους πεπλανημένα τοιαῦτα  ἐστὶ   οἷά σε ἐγὼ διδάξω, ἔτεσι
[7, 22]   τοῦ ἔργου. γὰρ Ἄθως  ἐστὶ   ὄρος μέγα τε καὶ ὀνομαστόν,
[7, 27]   δὲ εἶπαν βασιλεῦ, οὗτος  ἐστὶ   ὅς τοι τὸν πατέρα Δαρεῖον
[7, 198]   ἄλλων εἴκοσι σταδίων ἄλλος ποταμός  ἐστι   ὃς καλέεται Μέλας. ~Τρηχὶς δὲ
[7, 112]   τὰ Πιέρων, τῶν ἐνὶ Φάγρης  ἐστὶ   οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος. ταύτῃ
[7, 8]   ἡμετέρου. (ποιητέα μέν νυν ταῦτα  ἐστὶ   οὕτω· ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλεύειν
[7, 128]   ὁδοῦ εἴρετο εἰ τὸν ποταμὸν  ἐστὶ   παρατρέψαντα ἑτέρῃ ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν.
[7, 199]   ἀπέχει. ταύτῃ δὲ καὶ εὐρύτατον  ἐστὶ   πάσης τῆς χώρης ταύτης ἐκ
[7, 109]   τῇ δὲ πόλι ταύτῃ οὔνομα  ἐστὶ   Πίστυρος. ~ταύτας μὲν δὴ τὰς
[7, 27]   τῇ ἀμπέλῳ· ὃς καὶ νῦν  ἐστι   πρῶτος ἀνθρώπων πλούτῳ τῶν ἡμεῖς
[7, 103]   τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς ἀντάξιος  ἐστί,   σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι
[7, 126]   ἄγριοι, τῶν τὰ κέρεα ὑπερμεγάθεα  ἐστὶ   τὰ ἐς Ἕλληνας φοιτέοντα. οὖρος
[7, 123]   τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ, τῇσι οὐνόματα  ἐστὶ   τάδε, Λίπαξος Κώμβρεια Αἷσα Γίγωνος
[7, 134]   Ἀγαμέμνονος κήρυκος. ἐν γὰρ Σπάρτῃ  ἐστὶ   Ταλθυβίου ἱρόν, εἰσὶ δὲ καὶ
[7, 200]   ποταμοῦ καὶ Θερμοπυλέων κώμη τε  ἐστὶ   τῇ οὔνομα Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽
[7, 176]   Τρηχῖνος ἔσοδος ἐς τὴν Ἑλλάδα  ἐστὶ   τῇ στεινοτάτη ἡμίπλεθρον. οὐ μέντοι
[7, 59]   ἐς Δορίσκον. ~ὁ δὲ Δορίσκος  ἐστὶ   τῆς Θρηίκης αἰγιαλός τε καὶ
[7, 162]   γὰρ ὡς ἐν τῷ ἐνιαυτῷ  ἐστὶ   τὸ ἔαρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ
[7, 16]   τοῦτο, τι δή κοτε  ἐστί,   τὸ ἐπιφαινόμενόν τοι ἐν τῷ
[7, 129]   ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος  ἐστὶ   τὸ παλαιὸν εἶναι λίμνην, ὥστε
[7, 176]   οὐ μέντοι κατὰ τοῦτό γε  ἐστὶ   τὸ στεινότατον τῆς χώρης τῆς
[7, 103]   παρ᾽ ἡμῖν μὲν μούνοισι τοῦτο  ἐστὶ   τὸ σὺ λέγεις, ἔστι γε
[7, 103]   εἰ τὸ πολιτικὸν ὑμῖν πᾶν  ἐστι   τοιοῦτον οἷον σὺ διαιρέεις, σέ
[7, 199]   καὶ δισμύρια πλέθρα τοῦ πεδίου  ἐστί.   τοῦ δὲ ὄρεος τὸ περικληίει
[7, 16]   χεῖρας. (εἰ δὲ ἄρα μή  ἐστι   τοῦτο τοιοῦτο οἷον ἐγὼ διαιρέω,
[7, 10]   ἔνεστι δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον  ἐστὶ   φράζειν. (ζεύξας φῂς τὸν Ἑλλήσποντον
[7, 235]   μοι προθύμως, δίκαιόν με σοί  ἐστι   φράζειν τὸ ἄριστον· εἰ τῆς
[7, 76]   ἐν τούτοισι τοῖσι ἀνδράσι Ἄρεος  ἐστὶ   χρηστήριον. ~Καβηλέες δὲ οἱ Μηίονες,
[7, 198]   περὶ δὲ τὸν κόλπον τοῦτον  ἐστὶ   χῶρος πεδινός, τῇ μὲν εὐρὺς
[7, 16]   τὸν στόλον. (ἀλλ᾽ οὐδὲ ταῦτα  ἐστι,   παῖ, θεῖα. ἐνύπνια γὰρ
[7, 175]   ταῦτα γὰρ ἀγχοῦ τε ἀλλήλων  ἐστὶ   ὥστε πυνθάνεσθαι τὰ κατὰ ἑκατέρους
[7, 130]   εἶπον βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ οὐκ  ἔστι   ἄλλη ἐξήλυσις ἐς θάλασσαν κατήκουσα,
[7, 130]   δὲ κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω εἰ  ἔστι   ἄλλη ἔξοδος ἐς θάλασσαν τῷ
[7, 49]   αἰεὶ κλεπτόμενος· εὐπρηξίης δὲ οὐκ  ἔστι   ἀνθρώποισι οὐδεμία πληθώρη. (καὶ δή
[7, 129]   ἐκεῖνο ἰδὼν φαίη Ποσειδέωνα ποιῆσαι·  ἔστι   γὰρ σεισμοῦ ἔργον, ὡς ἐμοὶ
[7, 103]   τοῦτο ἐστὶ τὸ σὺ λέγεις,  ἔστι   γε μὲν οὐ πολλὸν ἀλλὰ
[7, 135]   δὲ οὔκω ἐπειρήθης, οὔτ᾽ εἰ  ἔστι   γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ μή. εἰ
[7, 150]   Ἀργεῖοι τοσαῦτα τούτων πέρι λέγουσι·  ἔστι   δὲ ἄλλος λόγος λεγόμενος ἀνὰ
[7, 200]   παρὰ τὴν ὑπωρείαν τοῦ ὄρεος.  ~ἔστι   δὲ ἄλλος Φοῖνιξ ποταμὸς οὐ
[7, 176]   ὁδοῦ θάλασσα ὑποδέκεται καὶ τενάγεα.  ἔστι   δὲ ἐν τῇ ἐσόδῳ ταύτῃ
[7, 235]   ἀποστείλειας ἐπὶ τὴν Λάκαιναν χώρην.  (ἔστι   δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη
[7, 34]   δ᾽ ἑτέρην τὴν βυβλίνην Αἰγύπτιοι.  ἔστι   δὲ ἑπτὰ στάδιοι ἐξ Ἀβύδου
[7, 214]   μὲν οὕτω ὕστερον τούτων ἀπέθανε,  ἔστι   δὲ ἕτερος λεγόμενος λόγος, ὡς
[7, 33]   τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην.  ἔστι   δὲ τῆς Χερσονήσου τῆς ἐν
[7, 167]   πᾶν γὰρ ἐπεξελθεῖν διζήμενον Γέλωνα.  ~ἔστι   δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν Καρχηδονίων ὅδε
[7, 193]   κόλπον τὸν ἐπὶ Παγασέων φέροντα.  (ἔστι   δὲ χῶρος ἐν τῷ κόλπῳ
[7, 237]   πολιήτῃ εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ  ἔστι   δυσμενὴς τῇ σιγῇ, οὐδ᾽ ἂν
[7, 234]   τὸ δὲ θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις.  ἔστι   ἐν τῇ Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις
[7, 111]   ἐκτημένοι· τὸ δὲ μαντήιον τοῦτο  ἔστι   μὲν ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν
[7, 108]   ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν δὲ Βριαντική·  ἔστι   μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων
[7, 197]   Ἀχαιοί. ἢν δὲ ἐσέλθῃ, οὐκ  ἔστι   ὅκως ἔξεισι πρὶν θύσεσθαι
[7, 102]   μούνων, πρῶτα μὲν ὅτι οὐκ  ἔστι   ὅκως κοτὲ σοὺς δέξονται λόγους
[7, 209]   τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι,  ἔστι   οὐδὲν ἄλλο ἔθνος ἀνθρώπων τὸ
[7, 40]   δὲ καλέονται ἵπποι ἐπὶ τοῦδε·  ἔστι   πεδίον μέγα τῆς Μηδικῆς τῷ
[7, 10]   μὲν γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι οὐκ  ἔστι   τὴν ἀμείνω αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ
[7, 235]   ποιέῃς, τάδε τοι προσδόκα ἔσεσθαι.  ἔστι   τῆς Πελοποννήσου ἰσθμὸς στεινός· ἐν
[7, 187]   προδοῦναι τὰ ῥέεθρα τῶν ποταμῶν  ἔστι   ὧν, ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως τὰ
[7, 10]   τῇ εἰρημένῃ χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ  ἔστι,   ὥσπερ τὸν χρυσὸν τὸν ἀκήρατον
[7, 10]   γίνεσθαι· ἐν δὲ τῷ ἐπισχεῖν  ἔνεστι   ἀγαθά, εἰ μὴ παραυτίκα δοκέοντα
[7, 10]   λέγονται εἶναι. τὸ δὲ αὐτοῖσι  ἔνεστι   δεινόν, ἐμὲ σοὶ δίκαιον ἐστὶ
[7, 104]   ἐόντες οὐ πάντα ἐλεύθεροι εἰσί·  ἔπεστι   γάρ σφι δεσπότης νόμος, τὸν
[7, 239]   συμμάχεται, οὐκ ἦν εὔνοος Λακεδαιμονίοισι,  πάρεστι   δὲ εἰκάζειν εἴτε εὐνοίῃ ταῦτα
[7, 10]   γὰρ ἄνδρες λέγονται εἶναι ἄλκιμοι,  πάρεστι   δὲ καὶ σταθμώσασθαι, εἰ στρατιήν
[7, 148]   σφι μέλλει ἄριστον ποιέουσι γενέσθαι·  νεωστὶ   γὰρ σφέων τεθνάναι ἑξακισχιλίους ὑπὸ
[7, 143]   τις Ἀθηναίων ἀνὴρ ἐς πρώτους  νεωστὶ   παριών, τῷ οὔνομα μὲν ἦν
[7, 87]   ἐπετετάχατο· ἅτε γὰρ τῶν ἵππων  οὔτι   ἀνεχομένων τὰς καμήλους, ὕστεροι ἐτετάχατο,
[7, 235]   ἔσεσθαι οἷόν τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι,  οὔτι   τὸν σὸν στόλον προειδώς, ἀλλὰ
[7, 140]   πυρὶ δώσει, οἵ που νῦν  ἱδρῶτι   ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ
[7, 218]   δὴ ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ δὲ  ἀμφὶ   Ἐπιάλτην καὶ Ὑδάρνεα Πέρσαι Φωκέων
[7, 223]   ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν, καὶ οἱ  ἀμφὶ   Λεωνίδην Ἕλληνες, ὡς τὴν ἐπὶ
[7, 206]   ἀλλοφρονέοντες ἔπεμπον. ~τούτους μὲν τοὺς  ἀμφὶ   Λεωνίδην πρώτους ἀπέπεμψαν Σπαρτιῆται, ἵνα
[7, 223]   (οἵ τε δὴ βάρβαροι οἱ  ἀμφὶ   Ξέρξην προσήισαν, καὶ οἱ ἀμφὶ
[7, 142]   χρησμολόγοι ταύτῃ ταῦτα ἐλάμβανον, ὡς  ἀμφὶ   Σαλαμῖνα δεῖ σφεας ἑσσωθῆναι ναυμαχίην
[7, 226]   τὸ Μήδων πλῆθος, ὡς πάντα  σφι   ἀγαθὰ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι,
[7, 23]   ἔργον. (ἐνθαῦτα λειμών ἐστι, ἵνα  σφι   ἀγορή τε ἐγίνετο καὶ πρητήριον·
[7, 189]   Βορέην ἐκ θεοπροπίου ἐπεκαλέσαντο, ἐλθόντος  σφι   ἄλλου χρηστηρίου τὸν γαμβρὸν ἐπίκουρον
[7, 169]   Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρώτων εἴ  σφι   ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ Ἑλλάδι.
[7, 192]   τὸ Ἀρτεμίσιον, ἐλπίσαντες ὀλίγας τινάς  σφι   ἀντιξόους ἔσεσθαι νέας. ~οἳ μὲν
[7, 173]   τοῦ Ἀμύντεω ἀνδρὸς Μακεδόνος συνεβούλευόν  σφι   ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας ἐν τῇ
[7, 120]   θεῶν παραιτεομένους καὶ τὸ λοιπόν  σφι   ἀπαμύνειν τῶν ἐπιόντων κακῶν τὰ
[7, 171]   τιμωροὺς Μενέλεῳ. (ἀπὸ τούτων δέ  σφι   ἀπονοστήσασι ἐκ Τροίης λιμόν τε
[7, 228]   ἦν Διθύραμβος Ἁρματίδεω. ~θαφθεῖσι δέ  σφι   αὐτοῦ ταύτῃ τῇ περ ἔπεσον,
[7, 134]   δ᾽ ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἦν  σφι.   ἀχθομένων δὲ καὶ συμφορῇ χρεωμένων
[7, 178]   ἐξήγγειλαν τὰ χρησθέντα αὐτοῖσι, καί  σφι   δεινῶς καταρρωδέουσι τὸν βάρβαρον ἐξαγγείλαντες
[7, 104]   πάντα ἐλεύθεροι εἰσί· ἔπεστι γάρ  σφι   δεσπότης νόμος, τὸν ὑποδειμαίνουσι πολλῷ
[7, 177]   οἱ βάρβαροι οὔτε ἵππῳ, ταύτῃ  σφι   ἔδοξε δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα ἐπὶ
[7, 146]   πολλὸν μέζω. ~ὡς δὲ ταῦτα  σφι   ἔδοξε, καταλυσάμενοι τὰς ἔχθρας πρῶτα
[7, 203]   τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων, καί  σφι   εἴη δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ
[7, 203]   εἶεν ἡμέρην, θάλασσά τέ  σφι   εἴη ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων
[7, 221]   ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά  σφι   ἐκβαίνειν, φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων,
[7, 220]   βασιλέα σφέων ἀπολέσθαι. ταῦτα δέ  σφι   ἐν ἔπεσι ἑξαμέτροισι χρᾷ λέγοντα
[7, 235]   τοὺς Λακεδαιμονίους. παροίκου δὲ πολέμου  σφι   ἐόντος οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ ἔσονταί
[7, 207]   ἀγγέλους ἐς τὰς πόλιας κελεύοντάς  σφι   ἐπιβοηθέειν, ὡς ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων
[7, 170]   ἀνὰ δὲ χρόνον Κρῆτας, θεοῦ  σφι   ἐποτρύναντος, πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε
[7, 176]   χῶρος, πᾶν μηχανώμενοι ὅκως μή  σφι   ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ τὴν
[7, 151]   εἰρωτᾶν Ἀρτοξέρξεα τὸν Ξέρξεω εἴ  σφι   ἔτι ἐμμένει ἐθέλουσι τὴν πρὸς
[7, 170]   δὲ τῶν πλοίων, οὐδεμίαν γάρ  σφι   ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι,
[7, 132]   Ἕλληνες ἐόντες μὴ ἀναγκασθέντες, καταστάντων  σφι   εὖ τῶν πρηγμάτων, τούτους δεκατεῦσαι
[7, 173]   χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον συμβουλεύειν καί  σφι   εὔνοος ἐφαίνετο ἐὼν Μακεδών,
[7, 57]   πάντες, ἐς ὁδὸν ὁρμημένοισι τέρας  σφι   ἐφάνη μέγα, τὸ Ξέρξης ἐν
[7, 229]   οὐκ ἐθελήσαντος δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως  σφι   ἔχειν μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ. ~οἳ
[7, 178]   καὶ τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί  σφι   ἐχρήσθη ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ
[7, 239]   ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα δή  σφι   ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ πρότερον εἶπον·
[7, 209]   καὶ ταῦτα παρασκευάζονται. νόμος γάρ  σφι   ἔχων οὕτω ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι
[7, 10]   μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων ἀμφοτέρῃ  σφι   ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν τῇσι νηυσὶ
[7, 206]   ὑπερβαλλομένους· μετὰ δέ, Κάρνεια γάρ  σφι   ἦν ἐμποδών, ἔμελλον ὁρτάσαντες καὶ
[7, 172]   ἐμήδισαν, ὡς διέδεξαν, ὅτι οὔ  σφι   ἥνδανε τὰ οἱ Ἀλευάδαι ἐμηχανῶντο.
[7, 142]   σκιδναμένης Δημήτερος συνιούσης. ~ταῦτα  σφι   ἠπιώτερα γὰρ τῶν προτέρων καὶ
[7, 219]   τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι ἅμα ἠοῖ  σφι   θάνατον, ἐπὶ δὲ καὶ αὐτόμολοι
[7, 181]   τῆς ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης, καὶ τινά  σφι   θόρυβον παρέσχε, Πυθέω τοῦ Ἰσχενόου
[7, 141]   δόκιμος ὅμοια τῷ μάλιστα, συνεβούλευέ  σφι   ἱκετηρίην λαβοῦσι δεύτερα αὖτις ἐλθόντας
[7, 10]   σοὶ ταῦτα πασχόντων, σὺν δέ  σφι   καὶ σύ, ἢν ἀπονοστήσῃς. (εἰ
[7, 183]   ἐκ Θέρμης. (τὸ δὲ ἕρμα  σφι   κατηγήσατο ἐὸν ἐν πόρῳ μάλιστα
[7, 191]   στρατηγοὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ μή  σφι   κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί, ἕρκος
[7, 136]   ὡς δὲ ἀπεμαχέσαντο τοῦτο, δεύτερά  σφι   λέγουσι τάδε καὶ λόγου τοιοῦδε
[7, 120]   ἡμίσεα, τῶν τε παροιχομένων ἔχειν  σφι   μεγάλην χάριν, ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης
[7, 148]   Δελφοὺς τὸν θεὸν ἐπειρησομένους ὥς  σφι   μέλλει ἄριστον ποιέουσι γενέσθαι· νεωστὶ
[7, 144]   τε ἔδεε προσναυπηγέεσθαι. (ἔδοξέ τέ  σφι   μετὰ τὸ χρηστήριον βουλευομένοισι ἐπιόντα
[7, 221]   Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα μὴ συναπόληταί  σφι.   δὲ ἀποπεμπόμενος αὐτὸς μὲν
[7, 10]   ὀλίγου διαφθείρεται κατὰ τοιόνδε· ἐπεάν  σφι   θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ
[7, 149]   τὸ χρηστήριον φοβεόμενοι, ἵνα δή  σφι   οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι
[7, 168]   καὶ ἀμυνέειν, φράζοντες ὡς οὔ  σφι   περιοπτέη ἐστὶ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη·
[7, 140]   θεοπρόπους χρηστηριάζεσθαι ἦσαν ἕτοιμοι· καί  σφι   ποιήσασι περὶ τὸ ἱρὸν τὰ
[7, 23]   ἐγίνετο καὶ πρητήριον· σῖτος δέ  σφι   πολλὸς ἐφοίτα ἐκ τῆς Ἀσίης
[7, 152]   Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή  σφι   πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς
[7, 144]   κοινῷ, τὰ ἐκ τῶν μετάλλων  σφι   προσῆλθε τῶν ἀπὸ Λαυρείου, ἔμελλον
[7, 173]   κατὰ μυρίους ὁπλίτας συλλεγέντες, καί  σφι   προσῆν Θεσσαλῶν ἵππος· ἐστρατήγεε
[7, 136]   τῶν δορυφόρων κελευόντων καὶ ἀνάγκην  σφι   προσφερόντων προσκυνέειν βασιλέα προσπίπτοντας, οὐκ
[7, 168]   δοκέει. (πρὸς δὲ τοὺς Ἕλληνάς  σφι   σκῆψις ἐπεποίητο, τῇ περ δὴ
[7, 229]   γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί, οὐκ ἄν  σφι   Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν προσθέσθαι· νυνὶ
[7, 88]   Δάτιος παῖδες. δὲ τρίτος  σφι   συνίππαρχος Φαρνούχης κατελέλειπτο ἐν Σάρδισι
[7, 13]   τοὺς καὶ πρότερον συνέλεξε, ἔλεξέ  σφι   τάδε. (ἄνδρες Πέρσαι, συγγνώμην μοι
[7, 53]   ἐπεὶ δέ οἱ παρῆσαν, ἔλεγέ  σφι   τάδε. Πέρσαι, τῶνδ᾽ ἐγὼ
[7, 173]   τὰς νέας. ὡς δὲ οὗτοί  σφι   ταῦτα συνεβούλευον, χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον
[7, 183]   ὁρμηθέντες αὐτοὶ ἐκ Θέρμης, ὥς  σφι   τὸ ἐμποδὼν ἐγεγόνεε καθαρόν, ἐπέπλεον
[7, 23]   τὰ αὐτὰ μέτρα ποιευμένων, ἔμελλέ  σφι   τοιοῦτο ἀποβήσεσθαι. (οἱ δὲ Φοίνικες
[7, 160]   λόγους τοῦ Συάγρου, τὸν τελευταῖόν  σφι   τόνδε ἐξέφαινε λόγον. ξεῖνε
[7, 149]   τὴν βουλὴν ὑποκρίνασθαι, καίπερ ἀπαγορεύοντός  σφι   τοῦ χρηστηρίου μὴ ποιέεσθαι τὴν
[7, 229]   ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν  σφι   τούτων τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ
[7, 218]   θώματι ἐγένοντο· ἐλπόμενοι γὰρ οὐδένα  σφι   φανήσεσθαι ἀντίξοον ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα
[7, 188]   νηνεμίης τῆς θαλάσσης ζεσάσης ἐπέπεσέ  σφι   χειμών τε μέγας καὶ πολλὸς
[7, 83]   καὶ εὖ ἐσκευασμένην· σῖτα δέ  σφι,   χωρὶς τῶν ἄλλων στρατιωτέων, κάμηλοί
[7, 239]   οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δή  σφι,   ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, Κλεομένεος μὲν
[7, 220]   Περσεΐδῃσι πέρθεται, τὸ μὲν  οὐχί,   ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει
[7, 15]   ~Ξέρξης μὲν περιδεὴς γενόμενος τῇ  ὄψι   ἀνά τε ἔδραμε ἐκ τῆς
[7, 18]   δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες τῇ  ὄψι,   ὡς ἡμέρη ἐγένετο τάχιστα, Ξέρξης
[7, 205]   τούτους σπουδὴν ἐποιήσατο Λεωνίδης μούνους  Ἑλλήνωι   παραλαβεῖν, ὅτι σφέων μεγάλως κατηγόρητο
[7, 117]   θύουσι Ἀκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου ὡς  ἥρωι,   ἐπονομάζοντες τὸ οὔνομα. ~βασιλεὺς μὲν
[7, 225]   τοῦτο δὲ συνεστήκεε μέχρι οὗ  οἱ   σὺν Ἐπιάλτῃ παρεγένοντο. (ὡς δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/01/2006