Livre, chapitre |
[7, 109] |
τῶν
λόγων
καί
αὕτη
Κικόνων.
|
~διαβὰς |
δὲ
τοῦ
Λίσου
ποταμοῦ
τὸ |
[7, 58] |
ἀλλ᾽
ἐπιλιπόντα,
τοῦτον
τὸν
ποταμὸν
|
διαβάς, |
ἐπ᾽
οὗ
καὶ
ὁ
κόλπος |
[7, 6] |
χρεώμενος
τὰ
μάλιστα.
τότε
δὲ
|
συναναβὰς |
ὅκως
ἀπίκοιτο
ἐς
ὄψιν
τὴν |
[7, 100] |
ἐς
θάλασσαν,
ἐνθαῦτα
ὁ
Ξέρξης
|
μετεκβὰς |
ἐκ
τοῦ
ἅρματος
ἐς
νέα |
[7, 173] |
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης
ἐς
Ἄλον,
|
ἀποβὰς |
ἐπορεύετο
ἐς
Θεσσαλίην,
τὰς
νέας |
[7, 128] |
δὲ
ἐπεθύμησε,
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα·
|
ἐσβὰς |
ἐς
Σιδωνίην
νέα,
ἐς
τήν |
[7, 59] |
διὰ
δὲ
αὐτοῦ
ῥέει
ποταμὸς
|
μέγας |
Ἕβρος·
ἐν
τῷ
τεῖχός
τε |
[7, 188] |
ζεσάσης
ἐπέπεσέ
σφι
χειμών
τε
|
μέγας |
καὶ
πολλὸς
ἄνεμος
ἀπηλιώτης,
τὸν |
[7, 14] |
ἐξ
αὐτῶν
ἀνασχήσει·
ὡς
καὶ
|
μέγας |
καὶ
πολλὸς
ἐγένεο
ἐν
ὀλίγῳ |
[7, 157] |
~τοιούτῳ
μὲν
τρόπῳ
τύραννος
ἐγεγόνεε
|
μέγας |
ὁ
Γέλων·
τότε
δ᾽
ὡς |
[7, 200] |
δὲ
ἄλλος
Φοῖνιξ
ποταμὸς
οὐ
|
μέγας |
πρὸς
μεσαμβρίην
τοῦ
Ἀσωποῦ,
ὃς |
[7, 34] |
ἐζευγμένου
τοῦ
πόρου
ἐπιγενόμενος
χειμὼν
|
μέγας |
συνέκοψέ
τε
ἐκεῖνα
πάντα
καὶ |
[7, 104] |
εἰ
δὲ
ἀναγκαίη
εἴη
ἢ
|
μέγας |
τις
ὁ
ἐποτρύνων
ἀγών,
μαχοίμην |
[7, 35] |
Ἑλλήσποντον
ἐκέλευσε
τριηκοσίας
ἐπικέσθαι
μάστιγι
|
πληγὰς |
καὶ
κατεῖναι
ἐς
τὸ
πέλαγος |
[7, 173] |
Θεμιστοκλέης
ὁ
Νεοκλέος.
ἔμειναν
δὲ
|
ὀλίγας |
ἡμέρας
ἐνθαῦτα·
(ἀπικόμενοι
γὰρ
ἄγγελοι |
[7, 192] |
ἠπείγοντο
ἐπὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον,
ἐλπίσαντες
|
ὀλίγας |
τινάς
σφι
ἀντιξόους
ἔσεσθαι
νέας. |
[7, 223] |
οἱ
ἡγεμόνες
τῶν
τελέων
ἔχοντες
|
μάστιγας |
ἐρράπιζον
πάντα
ἄνδρα,
αἰεὶ
ἐς |
[7, 170] |
μεταβαλόντας
ἀντὶ
μὲν
Κρητῶν
γενέσθαι
|
Ἰήπυγας |
Μεσσαπίους,
ἀντὶ
δὲ
εἶναι
νησιώτας |
[7, 73] |
καὶ
τὸ
οὔνομα
μετέβαλον
ἐς
|
Φρύγας. |
Ἀρμένιοι
δὲ
κατά
περ
Φρύγες |
[7, 28] |
εὗρον
λογιζόμενος
ἀργυρίου
μὲν
δύο
|
χιλιάδας |
ἐούσας
μοι
ταλάντων,
χρυσίου
δὲ |
[7, 29] |
παρ᾽
ἐμεωυτοῦ
δοὺς
τὰς
ἑπτὰ
|
χιλιάδας, |
ἵνα
μή
τοι
ἐπιδεέες
ἔωσι |
[7, 186] |
καὶ
εἴκοσι
καὶ
ὀκτὼ
καὶ
|
χιλιάδας |
τρεῖς
καὶ
ἑκατοντάδας
δύο
καὶ |
[7, 185] |
νέμονται,
τούτων
τῶν
ἐθνέων
τριήκοντα
|
μυριάδας |
δοκέω
γενέσθαι.
(αὗται
ὦν
αἱ |
[7, 186] |
τῷ
μαχίμῳ
ἐκπληροῦσι
τὰς
ἴσας
|
μυριάδας |
ἐκείνοισι.
οὕτω
πεντακοσίας
τε
μυριάδας |
[7, 186] |
μυριάδας
ἐκείνοισι.
οὕτω
πεντακοσίας
τε
|
μυριάδας |
καὶ
εἴκοσι
καὶ
ὀκτὼ
καὶ |
[7, 184] |
ἐόντα
ὅμιλον
τέσσερας
καὶ
εἴκοσι
|
μυριάδας |
καὶ
πρὸς
χιλιάδα
τε
καὶ |
[7, 165] |
καὶ
Σαρδονίων
καὶ
Κυρνίων
τριήκοντα
|
μυριάδας |
καὶ
στρατηγὸν
αὐτῶν
Ἀμίλκαν
τὸν |
[7, 187] |
ἐλάμβανε
καὶ
μηδὲν
πλέον,
ἕνδεκα
|
μυριάδας |
μεδίμνων
τελεομένας
ἐπ᾽
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ |
[7, 28] |
μοι
ταλάντων,
χρυσίου
δὲ
τετρακοσίας
|
μυριάδας |
στατήρων
Δαρεικῶν
ἐπιδεούσας
ἑπτὰ
χιλιάδων. |
[7, 29] |
ποιεῦμαι
ἐμὸν
καὶ
τὰς
τετρακοσίας
|
μυριάδας |
τοι
τῶν
στατήρων
ἀποπλήσω
παρ᾽ |
[7, 186] |
τρεῖς
καὶ
ἑκατοντάδας
δύο
καὶ
|
δεκάδας |
δύο
ἀνδρῶν
ἤγαγε
Ξέρξης
ὁ |
[7, 10] |
ὁ
δὲ
ἐλπίζων
Σκύθας
τοὺς
|
νομάδας |
καταστρέψεσθαι
ἐμοί
τε
οὐκ
ἐπείθετο, |
[7, 50] |
ἐπ᾽
ἀροτῆρας
δὲ
καὶ
οὐ
|
νομάδας |
στρατευόμεθα
ἄνδρας”
~λέγει
Ἀρτάβανος
μετὰ |
[7, 186] |
ὀκτὼ
καὶ
χιλιάδας
τρεῖς
καὶ
|
ἑκατοντάδας |
δύο
καὶ
δεκάδας
δύο
ἀνδρῶν |
[7, 39] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
ἄγοντος
|
παῖδας |
ἐμοὺς
καὶ
ἀδελφεοὺς
καὶ
οἰκηίους |
[7, 114] |
πυνθάνομαι
γηράσασαν
δὶς
ἑπτὰ
Περσέων
|
παῖδας |
ἐόντων
ἐπιφανέων
ἀνδρῶν
ὑπὲρ
ἑωυτῆς |
[7, 107] |
τοὺς
περιεόντας
αὐτοῦ
ἐν
Πέρσῃσι
|
παῖδας |
ἐτίμα
μάλιστα,
ἐπεὶ
καὶ
ἄξιος |
[7, 9] |
ἐοῦσαν
ἀσθενέα·
ἔχομεν
δὲ
αὐτῶν
|
παῖδας |
καταστρεψάμενοι,
τούτους
οἳ
ἐν
τῇ |
[7, 155] |
ἦρχε
αὐτὸς
ἀποστερήσας
τοὺς
Ἱπποκράτεος
|
παῖδας. |
(μετὰ
δὲ
τοῦτο
τὸ
εὕρημα |
[7, 130] |
ἔχοντα
ἔλεγε
ἐς
τοὺς
Ἀλεύεω
|
παῖδας, |
ὅτι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐόντες
Θεσσαλοὶ |
[7, 114] |
τοῦτον
καλέεσθαι,
τοσούτους
ἐν
αὐτῷ
|
παῖδάς |
τε
καὶ
παρθένους
ἀνδρῶν
τῶν |
[7, 137] |
τὸ
δὲ
συμπεσεῖν
ἐς
τοὺς
|
παῖδας |
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων
τῶν
ἀναβάντων |
[7, 69] |
ὀξὺς
πεποιημένος,
τῷ
καὶ
τὰς
|
σφρηγῖδας |
γλύφουσι·
πρὸς
δὲ
αἰχμὰς
εἶχον, |
[7, 122] |
Ἄμπελον
τὴν
Τορωναίην
ἄκρην
παραμείβετο
|
Ἑλληνίδας |
γε
τάσδε
πόλις,
ἐκ
τῶν |
[7, 110] |
πόλιας
τὰς
παραθαλασσίας
τε
καὶ
|
Ἑλληνίδας |
ἐξ
εὐωνύμου
χειρὸς
ἀπέργων
παρεξήιε· |
[7, 109] |
ποταμοῦ
τὸ
ῥέεθρον
ἀπεξηρασμένον
πόλιας
|
Ἑλληνίδας |
τάσδε
παραμείβετο,
Μαρώνειαν
Δίκαιαν
Ἄβδηρα. |
[7, 79] |
κεφαλῇσι
κράνεα
ἐπιχώρια
πλεκτὰ
εἶχον,
|
ἀσπίδας |
δὲ
δερματίνας
μικρὰς
καὶ
ἀκόντια. |
[7, 89] |
Ἑλληνικόν,
ἐνδεδυκότες
δὲ
θώρηκας
λινέους,
|
ἀσπίδας |
δὲ
ἴτυς
οὐκ
ἐχούσας
εἶχον |
[7, 63] |
τρόπον
τινὰ
βάρβαρον
οὐκ
εὐαπήγητον,
|
ἀσπίδας |
δὲ
καὶ
αἰχμὰς
καὶ
ἐγχειρίδια |
[7, 78] |
τῇσι
κεφαλῇσι
κυνέας
ξυλίνας
εἶχον,
|
ἀσπίδας |
δὲ
καὶ
αἰχμὰς
σμικράς·
λόγχαι |
[7, 89] |
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
κράνεα
χηλευτά,
|
ἀσπίδας |
δὲ
κοίλας,
τὰς
ἴτυς
μεγάλας |
[7, 72] |
τῇσι
κεφαλῇσι
κράνεα
πεπλεγμένα
ἔχοντες,
|
ἀσπίδας |
δὲ
μικρὰς
αἰχμάς
τε
οὐ |
[7, 74] |
τῇσι
κεφαλῇσι
εἶχον
κράνεα
ἐπιχώρια,
|
ἀσπίδας |
δὲ
μικράς,
ἀκοντίοισι
δὲ
ἐχρέωντο |
[7, 76] |
Ἀσίῃ
ἦρχε
Βασσάκης
ὁ
Ἀρταβάνου.
|
~ἀσπίδας |
δὲ
ὠμοβοΐνας
εἶχον
σμικράς,
καὶ |
[7, 79] |
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
κράνεα
ξύλινα,
|
ἀσπίδας |
δὲ
ὠμοβοΐνας
μικρὰς
αἰχμάς
τε |
[7, 61] |
ἰχθυοειδέος,
περὶ
δὲ
τὰ
σκέλεα
|
ἀναξυρίδας, |
ἀντὶ
δὲ
ἀσπίδων
γέρρα·
ὑπὸ |
[7, 64] |
ὀξὺ
ἀπηγμένας
ὀρθὰς
εἶχον
πεπηγυίας,
|
ἀναξυρίδας |
δὲ
ἐνεδεδύκεσαν,
τόξα
δὲ
ἐπιχώρια |
[7, 149] |
σπουδὴν
δὲ
ἔχειν
σπονδὰς
γενέσθαι
|
τριηκοντοέτιδας |
καίπερ
τὸ
χρηστήριον
φοβεόμενοι,
ἵνα |
[7, 22] |
οἰκημέναι,
τὰς
τότε
ὁ
Πέρσης
|
νησιώτιδας |
ἀντὶ
ἠπειρωτίδων
ὅρμητο
ποιέειν·
εἰσὶ |
[7, 109] |
ταύτας
τὰς
χώρας
ἰὼν
τὰς
|
ἠπειρώτιδας |
πόλις
παρήιε,
τῶν
ἐν
μιῇ |
[7, 149] |
Ἕλληνας
συμμαχίην·
σπουδὴν
δὲ
ἔχειν
|
σπονδὰς |
γενέσθαι
τριηκοντοέτιδας
καίπερ
τὸ
χρηστήριον |
[7, 223] |
~Ξέρξης
δὲ
ἐπεὶ
ἡλίου
ἀνατείλαντος
|
σπονδὰς |
ἐποιήσατο,
ἐπισχὼν
χρόνον
ἐς
ἀγορῆς |
[7, 192] |
ἐπύθοντο,
Ποσειδέωνι
σωτῆρι
εὐξάμενοι
καὶ
|
σπονδὰς |
προχέαντες
τὴν
ταχίστην
ὀπίσω
ἠπείγοντο |
[7, 72] |
καὶ
ἐγχειρίδια,
περὶ
δὲ
τοὺς
|
πόδας |
πέδιλα
ἐπιχώρια
ἐς
μέσην
κνήμην |
[7, 75] |
περιβεβλημένοι
ποικίλας,
περὶ
δὲ
τοὺς
|
πόδας |
τε
καὶ
τὰς
κνήμας
πέδιλα |
[7, 88] |
ἐλαύνοντι
γάρ
οἱ
ὑπὸ
τοὺς
|
πόδας |
τοῦ
ἵππου
ὑπέδραμε
κύων,
καὶ |
[7, 51] |
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπείτε
ἀρρωδέειν
οὐδὲν
|
ἐᾷς |
πρῆγμα,
σὺ
δέ
μευ
συμβουλίην |
[7, 61] |
κεφαλῇσι
εἶχον
τιάρας
καλεομένους
πίλους
|
ἀπαγέας, |
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα
κιθῶνας |
[7, 35] |
ἤδη
δὲ
ἤκουσα
ὡς
καὶ
|
στιγέας |
ἅμα
τούτοισι
ἀπέπεμψε
στίξοντας
τὸν |
[7, 76] |
εἶχον
σμικράς,
καὶ
προβόλους
δύο
|
λυκιοεργέας |
ἕκαστος
εἶχε,
ἐπὶ
δὲ
τῇσι |
[7, 137] |
Ἀνήριστον
τὸν
Σπερθίεω,
ὃς
εἷλε
|
Ἁλιέας |
τοὺς
ἐκ
Τίρυνθος
ὁλκάδι
καταπλώσας |
[7, 196] |
ἦν
καὶ
δὴ
τριταῖος
ἐς
|
Μηλιέας, |
ἐν
Θεσσαλίῃ
μὲν
ἅμιλλαν
ποιησάμενος |
[7, 75] |
δὲ
ἐπὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
|
ἀλωπεκέας |
ἔχοντες
ἐστρατεύοντο,
περὶ
δὲ
τὸ |
[7, 36] |
ὅπλων·
(συνθέντες
δὲ
ἀγκύρας
κατῆκαν
|
περιμήκεας, |
τὰς
μὲν
πρὸς
τοῦ
Πόντου |
[7, 215] |
ἐξευρόντες
δὲ
Θεσσαλοῖσι
κατηγήσαντο
ἐπὶ
|
Φωκέας, |
τότε
ὅτε
οἱ
Φωκέες
φράξαντες |
[7, 69] |
πρὸς
δεξιά,
μακρά.
Αἰθίοπες
δὲ
|
παρδαλέας |
τε
καὶ
λεοντέας
ἐναμμένοι,
τόξα |
[7, 149] |
λέγειν,
σφίσι
μὲν
εἶναι
δύο
|
βασιλέας, |
Ἀργείοισι
δὲ
ἕνα·
οὔκων
δυνατὸν |
[7, 168] |
βασιλεῦ,
ἡμεῖς,
παραλαμβανόντων
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἡμέας |
ἐς
τὸν
πόλεμον
τοῦτον,
ἔχοντες |
[7, 157] |
Ἑλλάς.
(μὴ
γὰρ
ἐλπίσῃς,
ἢν
|
ἡμέας |
καταστρέψηται
ὁ
Πέρσης
μάχῃ
κρατήσας, |
[7, 136] |
ἐχόμενα
(ὦ
βασιλεῦ
Μήδων,
ἔπεμψαν
|
ἡμέας |
Λακεδαιμόνιοι
ἀντὶ
τῶν
ἐν
Σπάρτῃ |
[7, 157] |
ἐς
λόγους
ἔλεγον
τάδε.
ἔπεμψαν
|
ἡμέας |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
οἱ
τούτων
σύμμαχοι |
[7, 8] |
καὶ
τὰ
ἱρά·
δεύτερα
δὲ
|
ἡμέας |
οἷα
ἔρξαν
ἐς
τὴν
σφετέρην |
[7, 150] |
εἴημεν
ὑμέτεροι
ἀπόγονοι.
οὔτε
ὦν
|
ἡμέας |
οἰκὸς
ἐπὶ
τοὺς
ἡμετέρους
προγόνους |
[7, 10] |
ταῦτα
συμβάλλομαι,
ἀλλ᾽
οἷον
κοτὲ
|
ἡμέας |
ὀλίγου
ἐδέησε
καταλαβεῖν
πάθος,
ὅτε |
[7, 172] |
ὡς,
εἰ
μὴ
πέμψετε,
ἐπίστασθε
|
ἡμέας |
ὁμολογήσειν
τῷ
Πέρσῃ·
οὐ
γάρ |
[7, 161] |
ἡγεμόνος
δεομένη
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπέπεμψε
|
ἡμέας |
πρὸς
σέ,
ἀλλὰ
στρατιῆς.
σὺ |
[7, 135] |
γίνεται
ἡ
συμβουλίη
ἡ
ἐς
|
ἡμέας |
τείνουσα.
τοῦ
μὲν
γὰρ
πεπειρημένος |
[7, 11] |
ἔχθρης
ἐστί.
(καλὸν
ὦν
προπεπονθότας
|
ἡμέας |
τιμωρέειν
ἤδη
γίνεται,
ἵνα
καὶ |
[7, 150] |
τοὺς
ἡμετέρους
προγόνους
στρατεύεσθαι,
οὔτε
|
ὑμέας |
ἄλλοισι
τιμωρέοντας
ἡμῖν
ἀντιξόους
γίνεσθαι, |
[7, 135] |
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
εἰ
δοίητε
|
ὑμέας |
αὐτοὺς
βασιλέι,
δεδόξωσθε
γὰρ
πρὸς |
[7, 8] |
τε
καὶ
τίσιν
γινομένην.
διὸ
|
ὑμέας |
νῦν
ἐγὼ
συνέλεξα,
ἵνα
τὸ |
[7, 158] |
ὁ
πόλεμος
καὶ
ἀπῖκται
ἐς
|
ὑμέας, |
οὕτω
δὴ
Γέλωνος
μνῆστις
γέγονε. |
[7, 172] |
συμφυλάσσειν,
πέμπειν
δὲ
χρὴ
καὶ
|
ὑμέας |
στρατιὴν
πολλήν,
ὡς,
εἰ
μὴ |
[7, 158] |
φόνον
ἐκπρηξόμενοι,
τό
τε
κατ᾽
|
ὑμέας |
τάδε
ἅπαντα
ὑπὸ
βαρβάροισι
νέμεται. |
[7, 160] |
ἐγὼ
θέλω.
καὶ
ἢ
τούτοισι
|
ὑμέας |
χρεόν
ἐστι
ἀρέσκεσθαι
ἢ
ἀπιέναι |
[7, 59] |
τοῦτον
τὸν
αἰγιαλὸν
κατασχόντες
τὰς
|
νέας |
ἀνέψυχον
ἀνελκύσαντες.
ὁ
δὲ
ἐν |
[7, 173] |
ἀποβὰς
ἐπορεύετο
ἐς
Θεσσαλίην,
τὰς
|
νέας |
αὐτοῦ
καταλιπών,
καὶ
ἀπίκετο
ἐς |
[7, 24] |
πόνον
λαβόντας
τὸν
ἰσθμὸν
τὰς
|
νέας |
διειρύσαι,
ὀρύσσειν
ἐκέλευε
διώρυχα
τῇ |
[7, 194] |
τὰς
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ
τῶν
Ἑλλήνων
|
νέας. |
ἔδοξάν
τε
δὴ
τὰς
σφετέρας |
[7, 195] |
Δημονόου,
ὃς
ἦγε
μὲν
δυώδεκα
|
νέας |
ἐκ
Πάφου,
ἀποβαλὼν
δὲ
σφέων |
[7, 168] |
ἔχοντες
δύναμιν
οὐκ
ἐλαχίστην
οὐδὲ
|
νέας |
ἐλαχίστας
παρασχόντες
ἂν
ἀλλὰ
πλείστας |
[7, 91] |
ἐπωνυμίην.
Πάμφυλοι
δὲ
τριήκοντα
παρείχοντο
|
νέας |
Ἑλληνικοῖσι
ὅπλοισι
ἐσκευασμένοι.
οἱ
δὲ |
[7, 168] |
ἔδει
βοηθέειν,
ἄλλα
νοέοντες
ἐπλήρωσαν
|
νέας |
ἑξήκοντα,
μόγις
δὲ
ἀναχθέντες
προσέμιξαν |
[7, 193] |
τὸ
κῦμα
ἔστρωτο,
κατασπάσαντες
τὰς
|
νέας |
ἔπλεον
παρὰ
τὴν
ἤπειρον,
κάμψαντες |
[7, 95] |
Πόντου
στρατευόμενοι
παρείχοντο
μὲν
ἑκατὸν
|
νέας, |
ἐσκευασμένοι
δὲ
ἦσαν
ὡς
Ἕλληνες. |
[7, 99] |
στρατιῆς,
μετά
γε
τὰς
Σιδωνίων,
|
νέας |
εὐδοξοτάτας
παρείχετο,
πάντων
τε
τῶν |
[7, 93] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
τριήκοντα
παρείχοντο
|
νέας, |
ἔχοντές
τε
Ἑλληνικὰ
ὅπλα
καὶ |
[7, 121] |
ἀπῆκε
ἀπ᾽
ἑωυτοῦ
πορεύεσθαι
τὰς
|
νέας, |
Θέρμῃ
δὲ
τῇ
ἐν
τῷ |
[7, 44] |
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ
τὰς
|
νέας, |
θηεύμενος
δὲ
ἱμέρθη
τῶν
νεῶν |
[7, 188] |
ἔφθησαν
τὸν
χειμῶνα
ἀνασπάσαντες
τὰς
|
νέας, |
καὶ
αὐτοί
τε
περιῆσαν
καὶ |
[7, 21] |
τοῖσι
δὲ
σῖτά
τε
καὶ
|
νέας. |
~καὶ
τοῦτο
μέν,
ὡς
προσπταισάντων |
[7, 49] |
ναυτικὸν
φερέγγυος
ἔσται
διασῶσαι
τὰς
|
νέας. |
καίτοι
οὐκὶ
ἕνα
αὐτὸν
δεῖ |
[7, 168] |
γῆς
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀνεκώχευον
τὰς
|
νέας, |
καραδοκέοντες
καὶ
οὗτοι
τὸν
πόλεμον |
[7, 142] |
ἀπέντας.
τοὺς
ὦν
δὴ
τὰς
|
νέας |
λέγοντας
εἶναι
τὸ
ξύλινον
τεῖχος |
[7, 185] |
ἐξηριθμημένῳ·
δόκησιν
δὲ
δεῖ
λέγειν.
|
νέας |
μέν
νυν
οἱ
ἀπὸ
Θρηίκης |
[7, 100] |
πεζὸν
καὶ
ἀπογραφόμενος.
(τὰς
δὲ
|
νέας |
οἱ
ναύαρχοι
ἀναγαγόντες
ὅσον
τε |
[7, 190] |
Ἰλισσόν.
~ἐν
τούτῳ
τῷ
πόνῳ
|
νέας |
οἳ
ἐλαχίστας
λέγουσι
διαφθαρῆναι
τετρακοσιέων |
[7, 192] |
ὀλίγας
τινάς
σφι
ἀντιξόους
ἔσεσθαι
|
νέας. |
~οἳ
μὲν
δὴ
τὸ
δεύτερον |
[7, 173] |
δὲ
οἱ
Ἕλληνες
ἐπὶ
τὰς
|
νέας |
ὀπίσω
ἐπορεύοντο
ἐς
τὸν
Ἰσθμόν. |
[7, 91] |
λέγουσι.
~Κίλικες
δὲ
ἑκατὸν
παρείχοντο
|
νέας. |
οὗτοι
δ᾽
αὖ
περὶ
μὲν |
[7, 89] |
πᾶν
Παλαιστίνη
καλέεται.
Αἰγύπτιοι
δὲ
|
νέας |
παρείχοντο
διηκοσίας.
(οὗτοι
δὲ
εἶχον |
[7, 95] |
ἀπ᾽
Ἀθηνέων.
Αἰολέες
δὲ
ἑξήκοντα
|
νέας |
παρείχοντο,
ἐσκευασμένοι
τε
ὡς
Ἕλληνες |
[7, 94] |
λόγων
εἴρηται.
~Ἴωνες
δὲ
ἑκατὸν
|
νέας |
παρείχοντο
ἐσκευασμένοι
ὡς
Ἕλληνες.
Ἴωνες |
[7, 21] |
μεγάλων
ποταμῶν;
(οἳ
μὲν
γὰρ
|
νέας |
παρείχοντο,
οἳ
δὲ
ἐς
πεζὸν |
[7, 21] |
δὲ
ἐς
τὰς
γεφύρας
μακρὰς
|
νέας |
παρέχειν,
τοῖσι
δὲ
σῖτά
τε |
[7, 99] |
Νισυρίων
τε
καὶ
Καλυδνίων,
πέντε
|
νέας |
παρεχομένη.
(καὶ
συναπάσης
τῆς
στρατιῆς, |
[7, 92] |
καὶ
Κάλχαντι.
~λύκιοι
δὲ
παρείχοντο
|
νέας |
πεντήκοντα
θωρηκοφόροι
τε
ἐόντες
καὶ |
[7, 90] |
οὕτω
ἐστάλατο,
Κύπριοι
δὲ
παρείχοντο
|
νέας |
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατόν,
ἐσκευασμένοι
ὧδε· |
[7, 142] |
οἳ
δ᾽
αὖ
ἔλεγον
τὰς
|
νέας |
σημαίνειν
τὸν
θεόν,
καὶ
ταύτας |
[7, 93] |
Πελοποννήσου.
Κᾶρες
δὲ
ἑβδομήκοντα
παρείχοντο
|
νέας, |
τὰ
μὲν
ἄλλα
κατά
περ |
[7, 9] |
τὸ
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
καὶ
|
νέας |
τὰς
ἁπάσας;
ὡς
μὲν
ἐγὼ |
[7, 59] |
ἐποίεε
ταῦτα.
τὰς
μὲν
δὴ
|
νέας |
τὰς
πάσας
ἀπικομένας
ἐς
Δορίσκον |
[7, 188] |
ἐς
πόντον
καὶ
ἐπὶ
ὀκτὼ
|
νέας. |
(ταύτην
μὲν
τὴν
εὐφρόνην
οὕτω, |
[7, 1] |
ἑκάστοισι
ἢ
πρότερον
παρέχειν,
καὶ
|
νέας |
τε
καὶ
ἵππους
καὶ
σῖτον |
[7, 123] |
τῆς
Παλλήνης
ἀνέχει
μάλιστα,
ἐνθεῦτεν
|
νέας |
τε
καὶ
στρατιὴν
παρελάμβανε
ἐκ |
[7, 122] |
γε
τάσδε
πόλις,
ἐκ
τῶν
|
νέας |
τε
καὶ
στρατιὴν
παρελάμβανε,
Τορώνην |
[7, 142] |
αἱ
γνῶμαι
τῶν
φαμένων
τὰς
|
νέας |
τὸ
ξύλινον
τεῖχος
εἶναι·
οἱ |
[7, 144] |
Ἀθηναίους
τῆς
διαιρέσιος
ταύτης
παυσαμένους
|
νέας |
τούτων
τῶν
χρημάτων
ποιήσασθαι
διηκοσίας |
[7, 235] |
ἄριστον·
εἰ
τῆς
ναυτικῆς
στρατιῆς
|
νέας |
τριηκοσίας
ἀποστείλειας
ἐπὶ
τὴν
Λάκαιναν |
[7, 179] |
Ἀττική.
προϊδόντες
δὲ
οὗτοι
τὰς
|
νέας |
τῶν
βαρβάρων
ἐς
φυγὴν
ὅρμησαν. |
[7, 96] |
τούτων
δὲ
ἄριστα
πλεούσας
παρείχοντο
|
νέας |
Φοίνικες
καὶ
Φοινίκων
Σιδώνιοι.
τούτοισι |
[7, 95] |
Ἴωνες.
~νησιῶται
δὲ
ἑπτακαίδεκα
παρείχοντο
|
νέας, |
ὡπλισμένοι
ὡς
Ἕλληνες,
καὶ
τοῦτο |
[7, 173] |
τε
τῆς
στρατιῆς
καὶ
τὰς
|
νέας. |
ὡς
δὲ
οὗτοί
σφι
ταῦτα |
[7, 189] |
καὶ
διαφθεῖραι
τῶν
βαρβάρων
τὰς
|
νέας, |
ὡς
καὶ
πρότερον
περὶ
Ἄθων. |
[7, 146] |
τὴν
ἂν
αὐτοὶ
ἐθέλωσι
χώρην
|
ἀσινέας. |
~ἐπιλέγων
δὲ
τὸν
λόγον
τόνδε |
[7, 89] |
ἐσκευασμένοι·
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
|
κυνέας |
εἶχον
ἀγχοτάτω
πεποιημένας
τρόπον
τὸν |
[7, 78] |
δὲ
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
|
κυνέας |
ξυλίνας
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
καὶ |
[7, 77] |
τῇσι
κεφαλῇσι
ἐκ
διφθερέων
πεποιημένας
|
κυνέας. |
τούτων
πάντων
ἦρχε
Βάδρης
ὁ |
[7, 156] |
Σικελίης.
(τὠυτὸ
δὲ
τοῦτο
καὶ
|
Εὐβοέας |
τοὺς
ἐν
Σικελίῃ
ἐποίησε
διακρίνας. |
[7, 156] |
ἀστῶν
τὠυτὸ
τοῖσι
Καμαριναίοισι
ἐποίησε·
|
Μεγαρέας |
τε
τοὺς
ἐν
Σικελίῃ,
ὡς |
[7, 158] |
εἰμὶ
βοηθέειν
παρεχόμενος
διηκοσίας
τε
|
τριήρεας |
καὶ
δισμυρίους
ὁπλίτας
καὶ
δισχιλίην |
[7, 24] |
τῇ
θαλάσσῃ
εὖρος
ὡς
δύο
|
τριήρεας |
πλέειν
ὁμοῦ
ἐλαστρεομένας.
τοῖσι
δὲ |
[7, 36] |
ἐζεύγνυσαν
δὲ
ὧδε,
πεντηκοντέρους
καὶ
|
τριήρεας |
συνθέντες,
ὑπὸ
μὲν
τὴν
πρὸς |
[7, 168] |
ἐβοήθεον,
ἔφασαν
πληρῶσαι
μὲν
ἑξήκοντα
|
τριήρεας, |
ὑπὸ
δὲ
ἐτησιέων
ἀνέμων
ὑπερβαλεῖν |
[7, 41] |
δὲ
εἰνακισχίλιοι
ἐντὸς
τούτων
ἐόντες
|
ἀργυρέας |
ῥοιὰς
εἶχον·
εἶχον
δὲ
χρυσέας |
[7, 156] |
ἄστυ
κατέσκαψε,
τοῦτο
δὲ
Γελῴων
|
ὑπερημίσεας |
τῶν
ἀστῶν
τὠυτὸ
τοῖσι
Καμαριναίοισι |
[7, 99] |
ἔθνος
ἀποφαίνω
πᾶν
ἐὸν
Δωρικόν,
|
Ἁλικαρνησσέας |
μὲν
Τροιζηνίους,
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[7, 41] |
ἀντὶ
τῶν
σαυρωτήρων
ῥοιὰς
εἶχον
|
χρυσέας |
καὶ
πέριξ
συνεκλήιον
τοὺς
ἄλλους, |
[7, 41] |
ἀργυρέας
ῥοιὰς
εἶχον·
εἶχον
δὲ
|
χρυσέας |
ῥοιὰς
καὶ
οἱ
ἐς
τὴν |
[7, 69] |
Αἰθίοπες
δὲ
παρδαλέας
τε
καὶ
|
λεοντέας |
ἐναμμένοι,
τόξα
δὲ
εἶχον
ἐκ |
[7, 137] |
Ἀθηναίων,
μετὰ
δὲ
αὐτῶν
καὶ
|
Ἀριστέας |
ὁ
Ἀδειμάντου
Κορίνθιος
ἀνήρ.
ταῦτα |
[7, 220] |
καὶ
οὐκ
ἐθέλοντας
συνδιακινδυνεύειν,
κελεῦσαι
|
σφέας |
ἀπαλλάσσεσθαι,
αὐτῷ
δὲ
ἀπιέναι
οὐ |
[7, 220] |
~λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς
αὐτός
|
σφεας |
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
μὴ
ἀπόλωνται
κηδόμενος· |
[7, 210] |
δὴ
παρεξῆκε
ἡμέρας,
ἐλπίζων
αἰεί
|
σφεας |
ἀποδρήσεσθαι·
πέμπτῃ
δέ,
ὡς
οὐκ |
[7, 132] |
εἶχε,
ὅσοι
τῷ
Πέρσῃ
ἔδοσαν
|
σφέας |
αὐτοὺς
Ἕλληνες
ἐόντες
μὴ
ἀναγκασθέντες, |
[7, 139] |
μὴ
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
|
σφέας |
αὐτοὺς
Ξέρξῃ,
κατὰ
τὴν
θάλασσαν |
[7, 141] |
τῇ
μεγίστῃ
ἐχρέωντο.
προβάλλουσι
δὲ
|
σφέας |
αὐτοὺς
ὑπὸ
τοῦ
κακοῦ
τοῦ |
[7, 239] |
κηρὸν
κνᾶν
κελεύουσα,
καὶ
εὑρήσειν
|
σφέας |
γράμματα
ἐν
τῷ
ξύλῳ.
πειθόμενοι |
[7, 100] |
διετάχθη
ὁ
στρατός,
ἐπεθύμησε
αὐτός
|
σφεας |
διεξελάσας
θεήσασθαι·
μετὰ
δὲ
ἐποίεε |
[7, 194] |
δεύτερον
διαφυγὼν
ἔσεσθαι·
ὡς
γὰρ
|
σφέας |
εἶδον
προσπλέοντας
οἱ
Ἕλληνες,
μαθόντες |
[7, 194] |
τὴν
γινομένην
ἁμαρτάδα,
ἐπαναχθέντες
εὐπετέως
|
σφέας |
εἷλον.
~ἐν
τουτέων
μιῇ
Ἀρίδωλις |
[7, 116] |
τοῖσι
Ἀκανθίοισι
προεῖπε
καὶ
ἐδωρήσατο
|
σφέας |
ἐσθῆτι
Μηδικῇ
ἐπαίνεέ
τε,
ὁρέων |
[7, 142] |
ἐλάμβανον,
ὡς
ἀμφὶ
Σαλαμῖνα
δεῖ
|
σφεας |
ἑσσωθῆναι
ναυμαχίην
παρασκευασαμένους.
~ἦν
δὲ |
[7, 210] |
τε
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος
|
σφέας |
ζωγρήσαντας
ἄγειν
ἐς
ὄψιν
τὴν |
[7, 51] |
ἐχθρῶν
κατυπέρτεροι
γίνεσθαι.
ἢ
γὰρ
|
σφέας, |
ἢν
ἕπωνται,
δεῖ
ἀδικωτάτους
γίνεσθαι |
[7, 149] |
σπονδέων
ἐουσέων
ἐπιλέγεσθαι,
ἢν
ἄρα
|
σφέας |
καταλάβῃ
πρὸς
τῷ
γεγονότι
κακῷ |
[7, 38] |
μοι
παῖδες
ἐόντες
πέντε,
καί
|
σφεας |
καταλαμβάνει
πάντας
ἅμα
σοὶ
στρατεύεσθαι |
[7, 212] |
ἅτε
γὰρ
ὀλίγων
ἐόντων,
ἐλπίσαντες
|
σφέας |
κατατετρωματίσθαι
τε
καὶ
οὐκ
οἵους |
[7, 222] |
καὶ
οὐ
βουλόμενοι·
κατεῖχε
γὰρ
|
σφέας |
Λεωνίδης
ἐν
ὁμήρων
λόγῳ
ποιεύμενος· |
[7, 178] |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
καὶ
θυσίῃσι
|
σφέας |
μετήισαν.
~Δελφοὶ
μὲν
δὴ
κατὰ |
[7, 135] |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ·
ὅς
|
σφεας |
ξείνια
προθέμενος
ἱστία,
ξεινίζων
δὲ |
[7, 203] |
καὶ
Φωκέων
χίλιοι.
αὐτοὶ
γὰρ
|
σφέας |
οἱ
Ἕλληνες
ἐπεκαλέσαντο,
λέγοντες
δι᾽ |
[7, 148] |
πυθόμενοι
δέ,
καὶ
μαθόντες
ὡς
|
σφέας |
οἱ
Ἕλληνες
πειρήσονται
παραλαμβάνοντες
ἐπὶ |
[7, 228] |
τοῦ
μάντιος
ἐπίγραμμα,
Ἀμφικτύονες
εἰσὶ
|
σφέας |
οἱ
ἐπικοσμήσαντες·
τὸ
δὲ
τοῦ |
[7, 218] |
ὑποδεξάμενοι
Λεωνίδῃ
ἐφύλασσον.
~ἔμαθον
δὲ
|
σφέας |
οἱ
Φωκέες
ὧδε
ἀναβεβηκότας·
ἀναβαίνοντες |
[7, 218] |
τὸν
κόρυμβον,
ἐπιστάμενοι
ὡς
ἐπὶ
|
σφέας |
ὁρμήθησαν
ἀρχήν,
καὶ
παρεσκευάδατο
ὡς |
[7, 150] |
οὐδὲν
ἐπαγγελλομένους
μεταιτέειν,
ἐπεὶ
δὲ
|
σφέας |
παραλαμβάνειν
τοὺς
Ἕλληνας,
οὕτω
δὴ |
[7, 169] |
τοὺς
Ἕλληνας.
Κρῆτες
δέ,
ἐπείτε
|
σφέας |
παρελάμβανον
οἱ
ἐπὶ
τούτοισι
ταχθέντες |
[7, 8] |
ὅμουρον
ἐοῦσαν
τῇ
ἡμετέρῃ,
ἀλλὰ
|
σφέας |
πάσας
ἐγὼ
ἅμα
ὑμῖν
χώρην |
[7, 186] |
ἐλάσσονας
ἀλλὰ
πλεῦνας.
(καὶ
δή
|
σφεας |
ποιέω
ἴσους
ἐκείνοισι
εἶναι
καὶ |
[7, 147] |
τοῦ
στόλου
τοῦ
γινομένου
παραδώσειν
|
σφέας |
τὴν
ἰδίην
ἐλευθερίην,
καὶ
οὕτω |
[7, 226] |
τὸ
ἔπος
πρὶν
ἢ
συμμῖξαι
|
σφέας |
τοῖσι
Μήδοισι,
πυθόμενον
πρός
τευ |
[7, 130] |
δοκέων
ὁ
Ξέρξης
ἀπὸ
παντός
|
σφεας |
τοῦ
ἔθνεος
ἐπαγγέλλεσθαι
φιλίην.
εἴπας |
[7, 146] |
πυθόμενος
ἐπ᾽
οἷσι
ἦλθον,
ἐκέλευε
|
σφέας |
τοὺς
δορυφόρους
περιάγοντας
ἐπιδείκνυσθαι
πάντα |
[7, 176] |
δὴ
πειρωμένων
τῶν
Θεσσαλῶν
καταστρέφεσθαι
|
σφέας, |
τοῦτο
προεφυλάξαντο
οἱ
Φωκέες,
καὶ |
[7, 225] |
ἕστηκε
ἐπὶ
Λεωνίδῃ.
(ἐν
τούτῳ
|
σφέας |
τῷ
χώρῳ
ἀλεξομένους
μαχαίρῃσι,
τοῖσι |
[7, 170] |
κατὰ
Ἰηπυγίην
γενέσθαι
πλέοντας,
ὑπολαβόντα
|
σφέας |
χειμῶνα
μέγαν
ἐκβαλεῖν
ἐς
τὴν |
[7, 139] |
μετά
γε
θεοὺς
ἀνωσάμενοι.
(οὐδὲ
|
σφέας |
χρηστήρια
φοβερὰ
ἐλθόντα
ἐκ
Δελφῶν |
[7, 156] |
ὁμολογίην
προσεχώρησαν,
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
|
παχέας, |
ἀειραμένους
τε
πόλεμον
αὐτῷ
καὶ |
[7, 77] |
σημανέω.
Μιλύαι
δὲ
αἰχμάς
τε
|
βραχέας |
εἶχον
καὶ
εἵματα
ἐνεπεπορπέατο·
εἶχον |
[7, 61] |
δὲ
φαρετρεῶνες
ἐκρέμαντο·
αἰχμὰς
δὲ
|
βραχέας |
εἶχον,
τόξα
δὲ
μεγάλα,
ὀιστοὺς |
[7, 79] |
δὲ
ὠμοβοΐνας
μικρὰς
αἰχμάς
τε
|
βραχέας, |
πρὸς
δὲ
μαχαίρας
εἶχον.
Μαρῶν |
[7, 64] |
δὲ
καλάμινα
ἐπιχώρια
καὶ
αἰχμὰς
|
βραχέας. |
(Σάκαι
δὲ
οἱ
Σκύθαι
περὶ |
[7, 43] |
ὅμουρος
ἐστί,
ἐν
δεξιῇ
δὲ
|
Γέργιθας |
Τευκρούς.
~ἐπεὶ
δ᾽
ἐγένετο
ἐν |
[7, 119] |
τιμῆς
τὰ
κάλλιστα,
ἔτρεφόν
τε
|
ὄρνιθας |
χερσαίους
καὶ
λιμναίους
ἔν
τε |
[7, 64] |
κεφαλῇσι
κυρβασίας
ἐς
ὀξὺ
ἀπηγμένας
|
ὀρθὰς |
εἶχον
πεπηγυίας,
ἀναξυρίδας
δὲ
ἐνεδεδύκεσαν, |
[7, 64] |
σαγάρις
εἶχον.
τούτους
δὲ
ἐόντας
|
Σκύθας |
Ἀμυργίους
Σάκας
ἐκάλεον·
οἱ
γὰρ |
[7, 10] |
Δαρείῳ
ἠγόρευον
μὴ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
|
Σκύθας, |
ἄνδρας
οὐδαμόθι
γῆς
ἄστυ
νέμοντας. |
[7, 18] |
συστρατευόμενος
δὲ
καὶ
Δαρείῳ
ἐπὶ
|
Σκύθας. |
(ἐπιστάμενος
ταῦτα
γνώμην
εἶχον
ἀτρεμίζοντά |
[7, 59] |
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου
ἐπείτε
ἐπὶ
|
Σκύθας |
ἐστρατεύετο.
(ἔδοξε
ὦν
τῷ
Ξέρξῃ |
[7, 64] |
οἱ
γὰρ
Πέρσαι
πάντας
τοὺς
|
Σκύθας |
καλέουσι
Σάκας.
Βακτρίων
δὲ
καὶ |
[7, 10] |
ἄνδρας
στρατεύεσθαι
πολλὸν
ἀμείνονας
ἢ
|
Σκύθας, |
οἳ
κατὰ
θάλασσάν
τε
ἄριστοι |
[7, 52] |
οἱ
συστρατευσάμενοι
Δαρείῳ
ἄλλοι
ἐπὶ
|
Σκύθας, |
ὅτι
ἐπὶ
τούτοισι
ἡ
πᾶσα |
[7, 20] |
μήτε
τὸν
Δαρείου
τὸν
ἐπὶ
|
Σκύθας |
παρὰ
τοῦτον
μηδένα
φαίνεσθαι,
μήτε |
[7, 10] |
δὲ
ποταμὸν
Ἴστρον
διέβη
ἐπὶ
|
Σκύθας. |
τότε
παντοῖοι
ἐγένοντο
Σκύθαι
δεόμενοι |
[7, 10] |
ἄστυ
νέμοντας.
ὁ
δὲ
ἐλπίζων
|
Σκύθας |
τοὺς
νομάδας
καταστρέψεσθαι
ἐμοί
τε |
[7, 235] |
τῆς
ναυτικῆς
στρατιῆς
νέας
τριηκοσίας
|
ἀποστείλειας |
ἐπὶ
τὴν
Λάκαιναν
χώρην.
(ἔστι |
[7, 129] |
ἡ
Ὄσσα
ἀποκληίει
συμμίσγοντα
τὰς
|
ὑπωρείας |
ἀλλήλοισι,
τὰ
δὲ
πρὸς
βορέω |
[7, 50] |
πρήγματι
τὸ
πᾶν
ὁμοίως
ἐπιλέγεσθαι,
|
ποιήσειας |
ἂν
οὐδαμὰ
οὐδέν·
κρέσσον
δὲ |
[7, 38] |
σεωυτῷ,
καὶ
πρήξας
τὰ
νοέεις
|
νοστήσειας |
ὀπίσω”
~κάρτα
τε
ἐθυμώθη
ὁ |
[7, 15] |
ἔπειτα
ἐν
κοίτῃ
τῇ
ἐμῇ
|
κατυπνώσειας” |
~Ξέρξης
μὲν
ταῦτά
οἱ
ἔλεγε· |
[7, 43] |
Ἀθηναίῃ
τῇ
Ἰλιάδι
ἔθυσε
βοῦς
|
χιλίας, |
χοὰς
δὲ
οἱ
Μάγοι
τοῖσι |
[7, 204] |
νυν
καὶ
ἄλλοι
στρατηγοὶ
κατὰ
|
πόλιας |
ἑκάστων,
ὁ
δὲ
θωμαζόμενος
μάλιστα |
[7, 109] |
Λίσου
ποταμοῦ
τὸ
ῥέεθρον
ἀπεξηρασμένον
|
πόλιας |
Ἑλληνίδας
τάσδε
παραμείβετο,
Μαρώνειαν
Δίκαιαν |
[7, 207] |
πέμπειν
τε
ἀγγέλους
ἐς
τὰς
|
πόλιας |
κελεύοντάς
σφι
ἐπιβοηθέειν,
ὡς
ἐόντων |
[7, 110] |
Πίστυρος.
~ταύτας
μὲν
δὴ
τὰς
|
πόλιας |
τὰς
παραθαλασσίας
τε
καὶ
Ἑλληνίδας |
[7, 124] |
πόλιν
Θέρμην
καὶ
τὰς
μεταξὺ
|
πόλιας |
τούτων
περιμένων
Βασιλέα
ἐστρατοπεδεύετο,
Ξέρξης |
[7, 41] |
εἰνακισχίλιοι
ἐντὸς
τούτων
ἐόντες
ἀργυρέας
|
ῥοιὰς |
εἶχον·
εἶχον
δὲ
χρυσέας
ῥοιὰς |
[7, 41] |
τοῖσι
δόρασι
ἀντὶ
τῶν
σαυρωτήρων
|
ῥοιὰς |
εἶχον
χρυσέας
καὶ
πέριξ
συνεκλήιον |
[7, 41] |
ῥοιὰς
εἶχον·
εἶχον
δὲ
χρυσέας
|
ῥοιὰς |
καὶ
οἱ
ἐς
τὴν
γῆν |
[7, 191] |
τε
ἅπασα
ἡ
ἀκτὴ
ἡ
|
Σηπιὰς |
ἐκείνης
τε
καὶ
τῶν
ἀλλέων |
[7, 206] |
ποιήσειν·
ἦν
γὰρ
κατὰ
τὠυτὸ
|
Ὀλυμπιὰς |
τούτοισι
τοῖσι
πρήγμασι
συμπεσοῦσα·
οὔκων |
[7, 141] |
περὶ
τῆς
πατρίδος,
αἰδεσθεὶς
τὰς
|
ἱκετηρίας |
τάσδε
τάς
τοι
ἥκομεν
φέροντες, |
[7, 64] |
Σκύθαι
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
|
κυρβασίας |
ἐς
ὀξὺ
ἀπηγμένας
ὀρθὰς
εἶχον |
[7, 28] |
ἐούσας
μοι
ταλάντων,
χρυσίου
δὲ
|
τετρακοσίας |
μυριάδας
στατήρων
Δαρεικῶν
ἐπιδεούσας
ἑπτὰ |
[7, 29] |
σε
ποιεῦμαι
ἐμὸν
καὶ
τὰς
|
τετρακοσίας |
μυριάδας
τοι
τῶν
στατήρων
ἀποπλήσω |
[7, 186] |
τὰς
ἴσας
μυριάδας
ἐκείνοισι.
οὕτω
|
πεντακοσίας |
τε
μυριάδας
καὶ
εἴκοσι
καὶ |
[7, 144] |
νέας
τούτων
τῶν
χρημάτων
ποιήσασθαι
|
διηκοσίας |
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τὸν
πρὸς |
[7, 89] |
καλέεται.
Αἰγύπτιοι
δὲ
νέας
παρείχοντο
|
διηκοσίας. |
(οὗτοι
δὲ
εἶχον
περὶ
μὲν |
[7, 158] |
ἀλλ᾽
ἕτοιμος
εἰμὶ
βοηθέειν
παρεχόμενος
|
διηκοσίας |
τε
τριήρεας
καὶ
δισμυρίους
ὁπλίτας |
[7, 236] |
τετρακόσιαι,
ἄλλας
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
|
τριηκοσίας |
ἀποπέμψεις
περιπλέειν
Πελοπόννησον,
ἀξιόμαχοί
τοι |
[7, 235] |
εἰ
τῆς
ναυτικῆς
στρατιῆς
νέας
|
τριηκοσίας |
ἀποστείλειας
ἐπὶ
τὴν
Λάκαιναν
χώρην. |
[7, 35] |
δεινὰ
ποιεύμενος
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐκέλευσε
|
τριηκοσίας |
ἐπικέσθαι
μάστιγι
πληγὰς
καὶ
κατεῖναι |
[7, 36] |
δὲ
τὴν
ἑτέρην
τεσσερεσκαίδεκα
καὶ
|
τριηκοσίας, |
τοῦ
μὲν
Πόντου
ἐπικαρσίας
τοῦ |
[7, 36] |
Εὐξείνου
πόντου
ἑξήκοντά
τε
καὶ
|
τριηκοσίας, |
ὑπὸ
δὲ
τὴν
ἑτέρην
τεσσερεσκαίδεκα |
[7, 89] |
Σύροισι
τοῖσι
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
|
τριηκοσίας, |
ὧδε
ἐσκευασμένοι·
περὶ
μὲν
τῇσι |
[7, 36] |
καὶ
τριηκοσίας,
τοῦ
μὲν
Πόντου
|
ἐπικαρσίας |
τοῦ
δὲ
Ἑλλησπόντου
κατὰ
ῥόον, |
[7, 188] |
αὐτῶν·
ὅσας
δὲ
τῶν
νεῶν
|
μεταρσίας |
ἔλαβε,
τὰς
μὲν
ἐξέφερε
πρὸς |
[7, 110] |
μὲν
δὴ
τὰς
πόλιας
τὰς
|
παραθαλασσίας |
τε
καὶ
Ἑλληνίδας
ἐξ
εὐωνύμου |
[7, 64] |
ἐς
ὀξὺ
ἀπηγμένας
ὀρθὰς
εἶχον
|
πεπηγυίας, |
ἀναξυρίδας
δὲ
ἐνεδεδύκεσαν,
τόξα
δὲ |
[7, 83] |
τε
ἅμα
ἤγοντο,
ἐν
δὲ
|
παλλακὰς |
καὶ
θεραπηίην
πολλήν
τε
καὶ |
[7, 107] |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τὰς
|
παλλακὰς |
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
ἔπειτα |
[7, 95] |
ἐκ
βασιλέος
κατὰ
χώρην
μένουσι
|
φύλακας |
εἶναι
τῶν
γεφυρέων)
οἱ
δὲ |
[7, 197] |
ἐπιτάξαντες
ἔργεσθαι
τοῦ
ληίτου
αὐτοὶ
|
φυλακὰς |
ἔχουσι.
λήιτον
δὲ
καλέουσι
τὸ |
[7, 206] |
ἦν
ἐμποδών,
ἔμελλον
ὁρτάσαντες
καὶ
|
φυλακὰς |
λιπόντες
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ
κατὰ |
[7, 67] |
τόξα
ἐπιχώρια
καλάμινα
ἔχοντες
καὶ
|
ἀκινάκας |
ἐστρατεύοντο.
οὗτοι
μὲν
οὕτω
ἐσκευάδατο, |
[7, 64] |
Πέρσαι
πάντας
τοὺς
Σκύθας
καλέουσι
|
Σάκας. |
Βακτρίων
δὲ
καὶ
Σακέων
ἦρχε |
[7, 64] |
τούτους
δὲ
ἐόντας
Σκύθας
Ἀμυργίους
|
Σάκας |
ἐκάλεον·
οἱ
γὰρ
Πέρσαι
πάντας |
[7, 9] |
δεινὸν
ἂν
εἴη
πρῆγμα,
εἰ
|
Σάκας |
μὲν
καὶ
Ἰνδοὺς
καὶ
Αἰθίοπάς |
[7, 140] |
αἷμα
μέλαν
κέχυται,
προϊδὸν
κακότητος
|
ἀνάγκας. |
ἀλλ᾽
ἴτον
ἐξ
ἀδύτοιο,
κακοῖς |
[7, 184] |
καὶ
πρὸς
ἑκατοντάδες
ἓξ
καὶ
|
δεκάς. |
τοῦ
δὲ
πεζοῦ
ἑβδομήκοντα
καὶ |
[7, 185] |
δὲ
ταύτῃσι
ἑκατοντάδες
ἑκκαίδεκα
καὶ
|
δεκάς. |
~τοῦ
μαχίμου
δὲ
τούτου
ἐόντος |
[7, 184] |
ἑπτὰ
καὶ
ἑκατοντάδες
ἓξ
καὶ
|
δεκάς. |
τοῦτο
μὲν
τὸ
ἐξ
αὐτῆς |
[7, 16] |
μετέχον,
σὺ
πᾶν
αὐτὸ
συλλαβὼν
|
εἴρηκας· |
φανήτω
γὰρ
δὴ
καὶ
ἐμοὶ |
[7, 89] |
τρόπον
τὸν
Ἑλληνικόν,
ἐνδεδυκότες
δὲ
|
θώρηκας |
λινέους,
ἀσπίδας
δὲ
ἴτυς
οὐκ |
[7, 63] |
ξύλων
τετυλωμένα
σιδήρῳ,
καὶ
λινέους
|
θώρηκας. |
οὗτοι
δὲ
ὑπὸ
μὲν
Ἑλλήνων |
[7, 33] |
τὸ
ἱρὸν
ἐς
Ἐλαιοῦντα
ἀγινεόμενος
|
γυναῖκας |
ἀθέμιστα
ἔρδεσκε.
~ἐς
ταύτην
ὦν |
[7, 120] |
συνεβούλευσε
Ἀβδηρίτῃσι
πανδημεί,
αὐτοὺς
καὶ
|
γυναῖκας, |
ἐλθόντας
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἱρὰ |
[7, 52] |
τῇ
ἡμετέρῃ
καταλιπόντας
τέκνα
καὶ
|
γυναῖκας |
καὶ
χρήματα
οὐδ᾽
ἐπιλέγεσθαι
χρὴ |
[7, 67] |
εἶχον,
τόξα
δὲ
καὶ
αἰχμὰς
|
Μηδικάς. |
Σαραγγέων
δὲ
ἦρχε
Φερενδάτης
ὁ |
[7, 20] |
Εὐρώπην
κατὰ
Βόσπορον
τούς
τε
|
Θρήικας |
κατεστρέψαντο
πάντας
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[7, 167] |
ἑλκύσαι
τὴν
σύστασιν)
ὁ
δὲ
|
Ἀμίλκας |
ἐν
τούτῳ
τῷ
χρόνῳ
μένων |
[7, 136] |
τὰ
πάντων
ἀνθρώπων
νόμιμα
ἀποκτείναντας
|
κήρυκας, |
αὐτὸς
δὲ
τὰ
ἐκείνοισι
ἐπιπλήσσει |
[7, 32] |
ἐς
Σάρδις
πρῶτα
μὲν
ἀπέπεμπε
|
κήρυκας |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
αἰτήσοντας
γῆν |
[7, 133] |
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
ταῦτα
ποιήσασι
τοὺς
|
κήρυκας |
συνήνεικε
ἀνεθέλητον
γενέσθαι,
οὐκ
ἔχω |
[7, 133] |
ἀπέπεμψε
Ξέρξης
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν
|
κήρυκας |
τῶνδε
εἵνεκα·
πρότερον
Δαρείου
πέμψαντος |
[7, 89] |
αὐτῶν
θωρηκοφόροι
ἦσαν,
μαχαίρας
δὲ
|
μεγάλας |
εἶχον.
~οὗτοι
μὲν
οὕτω
ἐστάλατο, |
[7, 89] |
ἀσπίδας
δὲ
κοίλας,
τὰς
ἴτυς
|
μεγάλας |
ἐχούσας,
καὶ
δόρατά
τε
ναύμαχα |
[7, 72] |
δὲ
μικρὰς
αἰχμάς
τε
οὐ
|
μεγάλας, |
πρὸς
δὲ
ἀκόντια
καὶ
ἐγχειρίδια, |
[7, 90] |
ἑκατόν,
ἐσκευασμένοι
ὧδε·
τὰς
μὲν
|
κεφαλὰς |
εἱλίχατο
μίτρῃσι
οἱ
βασιλέες
αὐτῶν, |
[7, 35] |
ζεύξι
τοῦ
Ἑλλησπόντου
ἀποταμεῖν
τὰς
|
κεφαλάς. |
~καὶ
οἳ
μὲν
ταῦτα
ἐποίεον, |
[7, 209] |
κινδυνεύειν
τῇ
ψυχῇ,
τότε
τὰς
|
κεφαλὰς |
κοσμέονται.
(ἐπίστασο
δέ,
εἰ
τούτους |
[7, 198] |
ἄλλος
ποταμός
ἐστι
ὃς
καλέεται
|
Μέλας. |
~Τρηχὶς
δὲ
πόλις
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 207] |
δὲ
ἐν
Θερμοπύλῃσι
Ἕλληνες,
ἐπειδὴ
|
πέλας |
ἐγένετο
τῆς
ἐσβολῆς
ὁ
Πέρσης, |
[7, 152] |
ἐγκύψαντες
ἂν
ἐς
τὰ
τῶν
|
πέλας |
κακὰ
ἀσπασίως
ἕκαστοι
αὐτῶν
ἀποφεροίατο |
[7, 53] |
ἐπιτράπω”
~ταῦτα
εἴπας
καὶ
Ἀρτάβανον
|
ἀποστείλας |
ἐς
Σοῦσα
δεύτερα
μετεπέμψατο
Ξέρξης |
[7, 75] |
κιθῶνας,
ἐπὶ
δὲ
ζειρὰς
περιβεβλημένοι
|
ποικίλας, |
περὶ
δὲ
τοὺς
πόδας
τε |
[7, 89] |
κεφαλῇσι
κράνεα
χηλευτά,
ἀσπίδας
δὲ
|
κοίλας, |
τὰς
ἴτυς
μεγάλας
ἐχούσας,
καὶ |
[7, 236] |
τύχῃσι,
τῶν
νέες
νεναυηγήκασι
τετρακόσιαι,
|
ἄλλας |
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
τριηκοσίας
ἀποπέμψεις |
[7, 170] |
(ἀπὸ
δὲ
Ὑρίης
πόλιος
τὰς
|
ἄλλας |
οἰκίσαι,
τὰς
δὴ
Ταραντῖνοι
χρόνῳ |
[7, 235] |
συνομοσάντων
ἐπὶ
σοὶ
μάχας
ἰσχυροτέρας
|
ἄλλας |
τῶν
γενομενέων
προσδέκεο
ἔσεσθαί
τοι. |
[7, 141] |
χρᾷ
δεύτερα
τάδε.
(οὐ
δύναται
|
Παλλὰς |
Δί᾽
Ὀλύμπιον
ἐξιλάσασθαι
λισσομένη
πολλοῖσι |
[7, 161] |
Συρηκοσίων,
οὐκ
ἡγεμόνος
δεομένη
ἡ
|
Ἑλλὰς |
ἀπέπεμψε
ἡμέας
πρὸς
σέ,
ἀλλὰ |
[7, 168] |
οὔ
σφι
περιοπτέη
ἐστὶ
ἡ
|
Ἑλλὰς |
ἀπολλυμένη·
ἢν
γὰρ
σφαλῇ,
σφεῖς |
[7, 139] |
οὕτω
ἂν
ἐπ᾽
ἀμφότερα
ἡ
|
Ἑλλὰς |
ἐγίνετο
ὑπὸ
Πέρσῃσι.
τὴν
γὰρ |
[7, 172] |
τε
καὶ
ἡ
σύμπασα
ᾖ
|
Ἑλλὰς |
ἐν
σκέπῃ
τοῦ
πολέμου.
ἡμεῖς |
[7, 157] |
γίνεται
μὴ
πέσῃ
πᾶσα
ἡ
|
Ἑλλάς. |
(μὴ
γὰρ
ἐλπίσῃς,
ἢν
ἡμέας |
[7, 22] |
τελευτᾷ
ὁ
Ἄθως,
Σάνη
πόλις
|
Ἑλλὰς |
οἴκηται,
αἳ
δὲ
ἐκτὸς
Σάνης, |
[7, 102] |
νόμου
ἰσχυροῦ·
τῇ
διαχρεωμένη
ἡ
|
Ἑλλὰς |
τήν
τε
πενίην
ἀπαμύνεται
καὶ |
[7, 157] |
μὲν
γὰρ
γενομένη
πᾶσα
ἡ
|
Ἑλλὰς |
χεὶρ
μεγάλη
συνάγεται,
καὶ
ἀξιόμαχοι |
[7, 182] |
Ἀθηναῖοις,
φεύγουσα
ἐξοκέλλει
ἐς
τὰς
|
ἐκβολὰς |
τοῦ
Πηνειοῦ,
καὶ
τοῦ
μὲν |
[7, 176] |
δὲ
τεῖχος
κατὰ
ταύτας
τὰς
|
ἐσβολάς, |
καὶ
τό
γε
παλαιὸν
πύλαι |
[7, 58] |
πρὸς
ἠῶ
τε
καὶ
ἡλίου
|
ἀνατολὰς |
ἐποιέετο
τὴν
ὁδὸν
διὰ
τῆς |
[7, 113] |
ἀνέμου
Παίονας
Δόβηράς
τε
καὶ
|
Παιόπλας |
παρεξιὼν
ἤιε
πρὸς
ἑσπέρην,
ἐς |
[7, 233] |
ὑπὸ
δὲ
ἀναγκαίης
ἐχόμενοι
ἐς
|
Θερμοπύλας |
ἀπικοίατο
καὶ
ἀναίτιοι
εἶεν
τοῦ |
[7, 234] |
Πλαταιέων.
~οἱ
μὲν
δὴ
περὶ
|
Θερμοπύλας |
Ἕλληνες
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
Ξέρξης
δὲ |
[7, 200] |
ποταμοῦ
πεντεκαίδεκα
στάδια
ἐστὶ
ἐς
|
Θερμοπύλας. |
(ἐν
δὲ
τῷ
μεταξὺ
Φοίνικος |
[7, 205] |
θυγατέρα.
(ὃς
τότε
ἤιε
ἐς
|
Θερμοπύλας |
ἐπιλεξάμενος
ἄνδρας
τε
τοὺς
κατεστεῶτας |
[7, 175] |
πρότερον
ἤ
περ
ἀπικόμενοι
ἐς
|
Θερμοπύλας |
ἐπύθοντο
Τρηχινίων.
ταύτην
ὦν
ἐβουλεύσαντο |
[7, 213] |
διὰ
τοῦ
ὄρεος
φέρουσαν
ἐς
|
Θερμοπύλας, |
καὶ
διέφθειρε
τοὺς
ταύτῃ
ὑπομείναντας |
[7, 177] |
ἐστρατεύοντο
αὐτῶν
οἳ
μὲν
ἐς
|
Θερμοπύλας |
πεζῇ,
ἄλλοι
δὲ
κατὰ
θάλασσαν |
[7, 197] |
ἱρὸν
τοῦ
Λαφυστίου
Διός,
ὡς
|
Ἀθάμας |
ὁ
Αἰόλου
ἐμηχανήσατο
Φρίξῳ
μόρον |
[7, 75] |
τοὺς
πόδας
τε
καὶ
τὰς
|
κνήμας |
πέδιλα
νεβρῶν,
πρὸς
δὲ
ἀκόντιά |
[7, 76] |
δὲ
καὶ
λόφοι·
τὰς
δὲ
|
κνήμας |
ῥάκεσι
φοινικέοισι
κατειλίχατο.
ἐν
τούτοισι |
[7, 208] |
τῶν
ἀνδρῶν,
τοὺς
δὲ
τὰς
|
κόμας |
κτενιζομένους.
ταῦτα
δὴ
θεώμενος
ἐθώμαζε |
[7, 144] |
ἔμελλον
λάξεσθαι
ὀρχηδὸν
ἕκαστος
δέκα
|
δραχμάς· |
τότε
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
τῆς |
[7, 64] |
τόξα
δὲ
καλάμινα
ἐπιχώρια
καὶ
|
αἰχμὰς |
βραχέας.
(Σάκαι
δὲ
οἱ
Σκύθαι |
[7, 61] |
γέρρα·
ὑπὸ
δὲ
φαρετρεῶνες
ἐκρέμαντο·
|
αἰχμὰς |
δὲ
βραχέας
εἶχον,
τόξα
δὲ |
[7, 69] |
τὰς
σφρηγῖδας
γλύφουσι·
πρὸς
δὲ
|
αἰχμὰς |
εἶχον,
ἐπὶ
δὲ
κέρας
δορκάδος |
[7, 63] |
οὐκ
εὐαπήγητον,
ἀσπίδας
δὲ
καὶ
|
αἰχμὰς |
καὶ
ἐγχειρίδια
παραπλήσια
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι |
[7, 67] |
ἀνατείνοντα
εἶχον,
τόξα
δὲ
καὶ
|
αἰχμὰς |
Μηδικάς.
Σαραγγέων
δὲ
ἦρχε
Φερενδάτης |
[7, 78] |
ξυλίνας
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
καὶ
|
αἰχμὰς |
σμικράς·
λόγχαι
δὲ
ἐπῆσαν
μεγάλαι. |
[7, 77] |
γένωμαι,
τότε
σημανέω.
Μιλύαι
δὲ
|
αἰχμάς |
τε
βραχέας
εἶχον
καὶ
εἵματα |
[7, 79] |
ξύλινα,
ἀσπίδας
δὲ
ὠμοβοΐνας
μικρὰς
|
αἰχμάς |
τε
βραχέας,
πρὸς
δὲ
μαχαίρας |
[7, 72] |
πεπλεγμένα
ἔχοντες,
ἀσπίδας
δὲ
μικρὰς
|
αἰχμάς |
τε
οὐ
μεγάλας,
πρὸς
δὲ |
[7, 6] |
τε
Πεισιστρατίδαι
καὶ
οἱ
Ἀλευάδαι
|
γνώμας |
ἀποδεικνύμενοι.
~ὡς
δὲ
ἀνεγνώσθη
Ξέρξης |
[7, 99] |
παρείχετο,
πάντων
τε
τῶν
συμμάχων
|
γνώμας |
ἀρίστας
βασιλέι
ἀπεδέξατο.
τῶν
δὲ |
[7, 8] |
Περσέων
τῶν
ἀρίστων
ἐποιέετο,
ἵνα
|
γνώμας |
τε
πύθηται
σφέων
καὶ
αὐτὸς |
[7, 64] |
τῇσι
κεφαλῇσι
κυρβασίας
ἐς
ὀξὺ
|
ἀπηγμένας |
ὀρθὰς
εἶχον
πεπηγυίας,
ἀναξυρίδας
δὲ |
[7, 77] |
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι
ἐκ
διφθερέων
|
πεποιημένας |
κυνέας.
τούτων
πάντων
ἦρχε
Βάδρης |
[7, 89] |
τῇσι
κεφαλῇσι
κυνέας
εἶχον
ἀγχοτάτω
|
πεποιημένας |
τρόπον
τὸν
Ἑλληνικόν,
ἐνδεδυκότες
δὲ |
[7, 187] |
μηδὲν
πλέον,
ἕνδεκα
μυριάδας
μεδίμνων
|
τελεομένας |
ἐπ᾽
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ
καὶ
πρὸς |
[7, 24] |
ὡς
δύο
τριήρεας
πλέειν
ὁμοῦ
|
ἐλαστρεομένας. |
τοῖσι
δὲ
αὐτοῖσι
τούτοισι,
τοῖσί |
[7, 59] |
μὲν
δὴ
νέας
τὰς
πάσας
|
ἀπικομένας |
ἐς
Δορίσκον
οἱ
ναύαρχοι
κελεύσαντος |
[7, 86] |
δὲ
πάντες
καμήλους
ταχυτῆτα
οὐ
|
λειπομένας |
ἵππων.
~ταῦτα
τὰ
ἔθνεα
μοῦνα |
[7, 228] |
ἀμειψάμενοι,
μάντιος,
ὃς
τότε
κῆρας
|
ἐπερχομένας |
σάφα
εἰδώς
οὐκ
ἔτλη
Σπάρτης |
[7, 10] |
φιλέει
γίνεσθαι”
~Μαρδόνιος
μὲν
τοσαῦτα
|
ἐπιλεήνας |
τὴν
Ξέρξεω
γνώμην
ἐπέπαυτο·
σιωπώντων |
[7, 9] |
καὶ
ὀλίγον
ἀπολιπόντι
ἐς
αὐτὰς
|
Ἀθήνας |
ἀπικέσθαι
οὐδεὶς
ἠντιώθη
ἐς
μάχην. |
[7, 157] |
πρόσχημα
μὲν
ποιεύμενος
ὡς
ἐπ᾽
|
Ἀθήνας |
ἐλαύνει,
ἐν
νόῳ
δὲ
ἔχων |
[7, 138] |
οὔνομα
μὲν
εἶχε
ὡς
ἐπ᾽
|
Ἀθήνας |
ἐλαύνει,
κατίετο
δὲ
ἐς
πᾶσαν |
[7, 5] |
τὴν
ἐξυβρίσασαν
στρατηλάτεε
ἐπὶ
τὰς
|
Ἀθήνας, |
ἵνα
λόγος
τέ
σε
ἔχῃ |
[7, 133] |
εἶχε
τοῖσι
Ἕλλησι.
~ἐς
δὲ
|
Ἀθήνας |
καὶ
Σπάρτην
οὐκ
ἀπέπεμψε
Ξέρξης |
[7, 8] |
ἕλω
τε
καὶ
πυρώσω
τὰς
|
Ἀθήνας, |
οἵ
γε
ἐμὲ
καὶ
πατέρα |
[7, 32] |
βασιλέι
παρασκευάζειν·
πλὴν
οὔτε
ἐς
|
Ἀθήνας |
οὔτε
ἐς
Λακεδαίμονα
ἀπέπεμπε
ἐπὶ |
[7, 8] |
τὸ
στράτευμα
τὸ
ἐπὶ
τὰς
|
Ἀθήνας, |
σύλλογον
ἐπίκητον
Περσέων
τῶν
ἀρίστων |
[7, 182] |
κατὰ
Θεσσαλίην
πορευόμενοι
ἐκομίσθησαν
ἐς
|
Ἀθήνας. |
~ταῦτα
οἱ
Ἕλληνες
οἱ
ἐπ᾽ |
[7, 2] |
δὲ
Δαρείου
ἐπ᾽
Αἴγυπτον
καὶ
|
Ἀθήνας, |
τῶν
παίδων
αὐτοῦ
στάσις
ἐγένετο |
[7, 142] |
εἶναι,
συγγραψάμενοι
ἀπαλλάσσοντο
ἐς
τὰς
|
Ἀθήνας. |
ὡς
δὲ
ἀπελθόντες
οἱ
θεοπρόποι |
[7, 10] |
οὐκ
ἐόντων
ἀξίων
φλαύρως
ἀκούειν.
|
Ἕλληνας |
γὰρ
διαβάλλων
ἐπαείρεις
αὐτὸν
βασιλέα |
[7, 9] |
προσκτᾶσθαι
βουλόμενοι,
καταστρεψάμενοι
δούλους
ἔχομεν,
|
Ἕλληνας |
δὲ
ὑπάρξαντας
ἀδικίης
οὐ
τιμωρησόμεθα· |
[7, 194] |
περιῆν,
τότε
δὲ
ἐς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
καταπλώσας
ἔμελλε
οὐ
τὸ
δεύτερον |
[7, 169] |
~οὗτοι
μὲν
οὕτω
διεκρούσαντο
τοὺς
|
Ἕλληνας. |
Κρῆτες
δέ,
ἐπείτε
σφέας
παρελάμβανον |
[7, 139] |
ὁρῶντες
ἂν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
Ἕλληνας |
μηδίζοντας
ὁμολογίῃ
ἂν
ἐχρήσαντο
πρὸς |
[7, 210] |
δ᾽
ἐσέπεσον
φερόμενοι
ἐς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
οἱ
Μῆδοι,
ἔπιπτον
πολλοί,
ἄλλοι |
[7, 150] |
ἐπεὶ
δὲ
σφέας
παραλαμβάνειν
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
οὕτω
δὴ
ἐπισταμένους
ὅτι
οὐ |
[7, 103] |
καὶ
ἀνισωθέντας
πλήθεϊ
χαλεπῶς
ἂν
|
Ἕλληνας |
Πέρσῃσι
μούνοισι
μάχεσθαι.
(ἀλλὰ
παρ᾽ |
[7, 16] |
φῄς
τοι
μετιέντι
τὸν
ἐπ᾽
|
Ἕλληνας |
στόλον
ἐπιφοιτᾶν
ὄνειρον
θεοῦ
τινος |
[7, 149] |
μὴ
ποιέεσθαι
τὴν
πρὸς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
συμμαχίην·
σπουδὴν
δὲ
ἔχειν
σπονδὰς |
[7, 168] |
ἐμοὶ
δοκέει.
(πρὸς
δὲ
τοὺς
|
Ἕλληνάς |
σφι
σκῆψις
ἐπεποίητο,
τῇ
περ |
[7, 147] |
Ἑλλάδα
δοκέειν
ἔφη
ἀκούσαντας
τοὺς
|
Ἕλληνας |
τὰ
ἑωυτοῦ
πρήγματα
πρὸ
τοῦ |
[7, 166] |
Καρχηδόνιον
καὶ
ἐν
Σαλαμῖνι
τοὺς
|
Ἕλληνας |
τὸν
Πέρσην.
τὸν
δὲ
Ἀμίλκαν |
[7, 102] |
δεσποσύνην.
(αἰνέω
μέν
νυν
πάντας
|
Ἕλληνας |
τοὺς
περὶ
ἐκείνους
τοὺς
Δωρικοὺς |
[7, 171] |
ἄλλους
τε
ἀνθρώπους
καὶ
μάλιστα
|
Ἕλληνας, |
τρίτῃ
δὲ
γενεῇ
μετὰ
Μίνων |
[7, 168] |
τῇ
πεσέεται,
ἀελπτέοντες
μὲν
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὑπερβαλέεσθαι,
δοκέοντες
δὲ
τὸν
Πέρσην |
[7, 126] |
κέρεα
ὑπερμεγάθεα
ἐστὶ
τὰ
ἐς
|
Ἕλληνας |
φοιτέοντα.
οὖρος
δὲ
τοῖσι
λέουσι |
[7, 18] |
δαιμονίη
τις
γίνεται
ὁρμή,
καὶ
|
Ἕλληνας, |
ὡς
οἶκε,
καταλαμβάνει
τις
φθορὴ |
[7, 119] |
καὶ
ἄλφιτα
ἐποίευν
πάντες
ἐπὶ
|
μῆνας |
συχνούς·
τοῦτο
δὲ
κτήνεα
ἐσίτευον |
[7, 26] |
δι᾽
αὐτῆς
πορευόμενοι
ἀπίκοντο
ἐς
|
Κελαινάς, |
ἵνα
πηγαὶ
ἀναδιδοῦσι
Μαιάνδρου
ποταμοῦ |
[7, 136] |
ἐπιπλήσσει
ταῦτα
οὐ
ποιήσειν,
οὐδὲ
|
ἀνταποκτείνας |
ἐκείνους
ἀπολύσειν
Λακεδαιμονίους
τῆς
αἰτίης. |
[7, 78] |
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
κυνέας
|
ξυλίνας |
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
καὶ
αἰχμὰς |
[7, 64] |
καὶ
ἐγχειρίδια,
πρὸς
δὲ
καὶ
|
ἀξίνας |
σαγάρις
εἶχον.
τούτους
δὲ
ἐόντας |
[7, 76] |
Βασσάκης
ὁ
Ἀρταβάνου.
~ἀσπίδας
δὲ
|
ὠμοβοΐνας |
εἶχον
σμικράς,
καὶ
προβόλους
δύο |
[7, 79] |
κεφαλῇσι
κράνεα
ξύλινα,
ἀσπίδας
δὲ
|
ὠμοβοΐνας |
μικρὰς
αἰχμάς
τε
βραχέας,
πρὸς |
[7, 156] |
Εὐβοέας
τοὺς
ἐν
Σικελίῃ
ἐποίησε
|
διακρίνας. |
ἐποίεε
δὲ
ταῦτα
τούτους
ἀμφοτέρους |
[7, 146] |
στρατηγῶν
τὴν
γνώμην
πέμπει
τῶν
|
τινας |
δορυφόρων,
ἐντειλάμενος,
ἢν
καταλάβωσι
τοὺς |
[7, 145] |
ἐόντας
πολέμους·
ἦσαν
δὲ
πρὸς
|
τινὰς |
καὶ
ἄλλους
ἐγκεκρημένοι,
ὁ
δὲ |
[7, 233] |
οἱ
βάρβαροι
ἐλθόντας,
τοὺς
μὲν
|
τινὰς |
καὶ
ἀπέκτειναν
προσιόντας,
τοὺς
δὲ |
[7, 192] |
ἐπὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον,
ἐλπίσαντες
ὀλίγας
|
τινάς |
σφι
ἀντιξόους
ἔσεσθαι
νέας.
~οἳ |
[7, 79] |
ἐπιχώρια
πλεκτὰ
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
|
δερματίνας |
μικρὰς
καὶ
ἀκόντια.
Κόλχοι
δὲ |
[7, 109] |
δὴ
παρεξήιε
καὶ
κατὰ
ταύτας
|
λίμνας |
ὀνομαστὰς
τάσδε,
Μαρωνείης
μὲν
μεταξὺ |
[7, 150] |
ἐμοὶ
γένηται
κατὰ
νόον,
οὐδαμοὺς
|
μέζονας |
ὑμέων
ἄξω”
(ταῦτα
ἀκούσαντας
Ἀργείους |
[7, 113] |
τὸ
Πάγγαιον
πρὸς
βορέω
ἀνέμου
|
Παίονας |
Δόβηράς
τε
καὶ
Παιόπλας
παρεξιὼν |
[7, 208] |
ταύτῃ
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
ὡς
εἴησαν
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ |
[7, 128] |
μεγάλῳ
ἐνέσχετο,
καλέσας
δὲ
τοὺς
|
κατηγεμόνας |
τῆς
ὁδοῦ
εἴρετο
εἰ
τὸν |
[7, 10] |
μέλλεις
ἐπ᾽
ἄνδρας
στρατεύεσθαι
πολλὸν
|
ἀμείνονας |
ἢ
Σκύθας,
οἳ
κατὰ
θάλασσάν |
[7, 186] |
μαχίμων
ἀνδρῶν
οὐ
δοκέω
εἶναι
|
ἐλάσσονας |
ἀλλὰ
πλεῦνας.
(καὶ
δή
σφεας |
[7, 190] |
ἐλαχίστας
λέγουσι
διαφθαρῆναι
τετρακοσιέων
οὐκ
|
ἐλάσσονας, |
ἄνδρας
τε
ἀναριθμήτους
χρημάτων
τε |
[7, 186] |
εἶναι
καὶ
οὔτε
πλεῦνας
οὔτε
|
ἐλάσσονας |
οὐδέν·
ἐξισούμενοι
δὲ
οὗτοι
τῷ |
[7, 67] |
Ἀρτύφιος
ὁ
Ἀρταβάνου.
~Κάσπιοι
δὲ
|
σισύρνας |
τε
ἐνδεδυκότες
καὶ
τόξα
ἐπιχώρια |
[7, 233] |
καὶ
ἀπέκτειναν
προσιόντας,
τοὺς
δὲ
|
πλεῦνας |
αὐτῶν
κελεύσαντος
Ξέρξεω
ἔστιζον
στίγματα |
[7, 103] |
καὶ
ἴοιεν
ἀναγκαζόμενοι
μάστιγι
ἐς
|
πλεῦνας |
ἐλάσσονες
ἐόντες·
ἀνειμένοι
δὲ
ἐς |
[7, 186] |
οὐ
δοκέω
εἶναι
ἐλάσσονας
ἀλλὰ
|
πλεῦνας. |
(καὶ
δή
σφεας
ποιέω
ἴσους |
[7, 186] |
ἴσους
ἐκείνοισι
εἶναι
καὶ
οὔτε
|
πλεῦνας |
οὔτε
ἐλάσσονας
οὐδέν·
ἐξισούμενοι
δὲ |
[7, 149] |
μὲν
σπονδέων
ἀνοίσειν
ἐς
τοὺς
|
πλεῦνας, |
περὶ
δὲ
ἡγεμονίης
αὐτοῖσι
ἐντετάλθαι |
[7, 49] |
νεῶν
τὸ
πλῆθος·
ἢν
δὲ
|
πλεῦνας |
συλλέξῃς,
τὰ
δύο
τοι
τὰ |
[7, 125] |
οἳ
δὲ
τὰς
καμήλους
ἐκεράιζον
|
μούνας. |
θωμάζω
δὲ
τὸ
αἴτιον,
ὅ |
[7, 131] |
δὴ
περὶ
Πιερίην
διέτριβε
ἡμέρας
|
συχνάς· |
τὸ
γὰρ
δὴ
ὄρος
τὸ |
[7, 91] |
ἀντ᾽
ἀσπίδων
ὠμοβοέης
πεποιημένα,
καὶ
|
κιθῶνας |
εἰρινέους
ἐνδεδυκότες·
δύο
δὲ
ἀκόντια |
[7, 75] |
ἐστρατεύοντο,
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα
|
κιθῶνας, |
ἐπὶ
δὲ
ζειρὰς
περιβεβλημένοι
ποικίλας, |
[7, 90] |
αὐτῶν,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
εἶχον
|
κιθῶνας, |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατά
περ |
[7, 61] |
ἀπαγέας,
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα
|
κιθῶνας |
χειριδωτοὺς
ποικίλους,
λεπίδος
σιδηρέης
ὄψιν |
[7, 9] |
ἐπίκεο
ἄριστα
καὶ
ἀληθέστατα,
καὶ
|
Ἴωνας |
τοὺς
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
κατοικημένους |
[7, 52] |
κατὰ
ταύτην
δὴ
μάλιστα,
ὃς
|
Ἴωνας |
φοβέαι
μὴ
μεταβάλωσι,
τῶν
ἔχομεν |
[7, 78] |
Πάρμυος
τῆς
Σμέρδιος
τοῦ
Κύρου,
|
Μάκρωνας |
δὲ
καὶ
Μοσσυνοίκους
Ἀρταΰκτης
ὁ |
[7, 83] |
πολλὸν
καὶ
ἄφθονον
ἔχοντες
ἐνέπρεπον,
|
ἁρμαμάξας |
τε
ἅμα
ἤγοντο,
ἐν
δὲ |
[7, 25] |
γεφύρας
βύβλινά
τε
καὶ
λευκολίνου,
|
ἐπιτάξας |
Φοίνιξί
τε
καὶ
Αἰγυπτίοισι,
καὶ |
[7, 4] |
Ἄτοσσα
εἶχε
τὸ
πᾶν
κράτος.
|
~ἀποδέξας |
δὲ
βασιλέα
Πέρσῃσι
Ξέρξεα
Δαρεῖος |
[7, 50] |
ὁμοίως
καὶ
ὁ
ὑπεναντία
τούτοισι
|
λέξας. |
τοῦτο
μέν
νυν
ἐπ᾽
ἴσης |
[7, 38] |
τέσσερας
ἄγευ
ἅμα
σεωυτῷ,
καὶ
|
πρήξας |
τὰ
νοέεις
νοστήσειας
ὀπίσω”
~κάρτα |
[7, 69] |
τῆς
Κύρου
θυγατρός,
τὴν
μάλιστα
|
στέρξας |
τῶν
γυναικῶν
Δαρεῖος
εἰκὼ
χρυσέην |
[7, 10] |
καταλαβεῖν
πάθος,
ὅτε
πατὴρ
σὸς
|
ζεύξας |
Βόσπορον
τὸν
Θρηίκιον,
γεφυρώσας
δὲ |
[7, 8] |
νοέω
πρήσσειν
ὑπερθέωμαι
ὑμῖν·
(μέλλω
|
ζεύξας |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ |
[7, 157] |
πυνθάνεαι,
ὅτι
Πέρσης
ἀνὴρ
μέλλει,
|
ζεύξας |
τὸν
Ἑλλήσποντον
καὶ
ἐπάγων
πάντα |
[7, 10] |
ἐμὲ
σοὶ
δίκαιον
ἐστὶ
φράζειν.
|
(ζεύξας |
φῂς
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν |
[7, 43] |
τῇ
Ἰλιάδι
ἔθυσε
βοῦς
χιλίας,
|
χοὰς |
δὲ
οἱ
Μάγοι
τοῖσι
ἥρωσι |
[7, 19] |
Περσέων
τε
τῶν
συλλεχθέντων
αὐτίκα
|
πᾶς |
ἀνὴρ
ἐς
τὴν
ἀρχὴν
ἑωυτοῦ |
[7, 46] |
κατοικτεῖραι
ὡς
βραχὺς
εἴη
ὁ
|
πᾶς |
ἀνθρώπινος
βίος,
εἰ
τούτων
γε |
[7, 236] |
οὐκ
ἀξιόμαχοί
τοι
ἔσονται,
καὶ
|
πᾶς |
ὁ
ναυτικὸς
τῷ
πεζῷ
ἀρήξει |
[7, 197] |
ὡς
θύεταί
τε
ἐξηγέοντο
στέμμασι
|
πᾶς |
πυκασθεὶς
καὶ
ὡς
σὺν
πομπῇ |
[7, 26] |
ἐργάζοντο,
ἐν
τούτῳ
ὁ
πεζὸς
|
ἅπας |
συλλελεγμένος
ἅμα
Ξέρξῃ
ἐπορεύετο
ἐς |
[7, 181] |
ἀντεῖχε
μαχόμενος
ἐς
ὃ
κατεκρεουργήθη
|
ἅπας. |
(ὡς
δὲ
πεσὼν
οὐκ
ἀπέθανε |
[7, 17] |
τῇ
παρεούσῃ
γνώμῃ
χρήσομαι”
~τοσαῦτα
|
εἴπας |
Ἀρτάβανος,
ἐλπίζων
Ξέρξην
ἀποδέξειν
λέγοντα |
[7, 130] |
σφεας
τοῦ
ἔθνεος
ἐπαγγέλλεσθαι
φιλίην.
|
εἴπας |
δὲ
ταῦτα
καὶ
θεησάμενος
ἀπέπλεε |
[7, 8] |
ὑμέων
τὸν
βουλόμενον
ἀποφαίνεσθαι”
ταῦτα
|
εἴπας |
ἐπαύετο.
~μετ᾽
αὐτὸν
δὲ
Μαρδόνιος |
[7, 15] |
τὸ
παραυτίκα
μὲν
οὐκ
ἐσωφρόνεον
|
εἴπας |
ἐς
σὲ
μάταια
ἔπεα
χρηστῆς |
[7, 53] |
σκῆπτρα
τὰ
ἐμὰ
ἐπιτράπω”
~ταῦτα
|
εἴπας |
καὶ
Ἀρτάβανον
ἀποστείλας
ἐς
Σοῦσα |
[7, 30] |
ἐς
χρόνον
μεταμελήσει”
~ταῦτα
δὲ
|
εἴπας |
καὶ
ἐπιτελέα
ποιήσας
ἐπορεύετο
τὸ |
[7, 238] |
τινὰ
τοῦ
λοιποῦ
κελεύω”
~ταῦτα
|
εἴπας |
Ξέρξης
διεξήιε
διὰ
τῶν
νεκρῶν, |
[7, 16] |
θρόνον
ἵζεσθαι,
τέλος
ὡς
ἠναγκάζετο
|
εἴπας |
τάδε
ἐποίεε
τὸ
κελευόμενον.
(ἴσον |
[7, 234] |
δὲ
τῇ
ἀληθείῃ·
ὅσα
γὰρ
|
εἶπας, |
ἅπαντα
ἀπέβη
οὕτω.
νῦν
δέ |
[7, 12] |
μὴ
ἄγειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
προείπας |
ἁλίζειν
Πέρσας
στρατόν;
οὔτε
ὦν |
[7, 9] |
Σάκας
μὲν
καὶ
Ἰνδοὺς
καὶ
|
Αἰθίοπάς |
τε
καὶ
Ἀσσυρίους
ἄλλα
τε |
[7, 18] |
μεμνημένος
δὲ
καὶ
τὸν
ἐπ᾽
|
Αἰθίοπας |
τὸν
Καμβύσεω,
συστρατευόμενος
δὲ
καὶ |
[7, 61] |
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
εἶχον
|
τιάρας |
καλεομένους
πίλους
ἀπαγέας,
περὶ
δὲ |
[7, 216] |
καλεόμενον
λίθον
καὶ
κατὰ
Κερκώπων
|
ἕδρας, |
τῇ
καὶ
τὸ
στεινότατον
ἐστί. |
[7, 238] |
τῶν
ἐγὼ
οἶδα
ἀνθρώπων
Πέρσαι
|
ἄνδρας |
ἀγαθοὺς
τὰ
πολέμια.
οἳ
μὲν |
[7, 135] |
ὁρᾶτε
γὰρ
ὡς
ἐπίσταται
βασιλεὺς
|
ἄνδρας |
ἀγαθοὺς
τιμᾶν,
ἐς
ἐμέ
τε |
[7, 10] |
κατ᾽
ὁδόν,
γνόντα
ἐπ᾽
οἵους
|
ἄνδρας |
ἀναγινώσκεις
στρατεύεσθαι
βασιλέα”
~Ἀρτάβανος
μὲν |
[7, 209] |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
προσφέρεαι
καὶ
|
ἄνδρας |
ἀρίστους”
(κάρτα
τε
δὴ
Ξέρξῃ |
[7, 103] |
ὦν
ἐθελήσεις
αὐτίκα
μάλα
πρὸς
|
ἄνδρας |
δέκα
μάχεσθαι;
καίτοι
εἰ
τὸ |
[7, 218] |
βάρβαροι
παρῆσαν.
(ὡς
δὲ
εἶδον
|
ἄνδρας |
ἐνδυομένους
ὅπλα,
ἐν
θώματι
ἐγένοντο· |
[7, 184] |
αὐτῶν
ἢ
ἔλασσον,
ἀν᾽
ὀγδώκοντα
|
ἄνδρας |
ἐνεῖναι.
συνελέχθη
δὲ
ταῦτα
τὰ |
[7, 184] |
ἅρματα
Λίβυας,
πλῆθος
ποιήσας
δισμυρίους
|
ἄνδρας. |
(καὶ
δὴ
τό
τε
ἐκ |
[7, 50] |
δὲ
καὶ
οὐ
νομάδας
στρατευόμεθα
|
ἄνδρας” |
~λέγει
Ἀρτάβανος
μετὰ
ταῦτα
ὦ |
[7, 184] |
καὶ
τετρακοσίους,
ὡς
ἀνὰ
διηκοσίους
|
ἄνδρας |
λογιζομένοισι
ἐν
ἑκάστῃ
νηί.
(ἐπεβάτευον |
[7, 10] |
ἠγόρευον
μὴ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Σκύθας,
|
ἄνδρας |
οὐδαμόθι
γῆς
ἄστυ
νέμοντας.
ὁ |
[7, 10] |
δὲ
ὦ
βασιλεῦ
μέλλεις
ἐπ᾽
|
ἄνδρας |
στρατεύεσθαι
πολλὸν
ἀμείνονας
ἢ
Σκύθας, |
[7, 53] |
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἐπ᾽
|
ἄνδρας |
στρατευόμεθα
ἀγαθούς,
τῶν
ἢν
κρατήσωμεν, |
[7, 51] |
εἶναι
Πέρσῃσι.
(τούτους
ὦν
τοὺς
|
ἄνδρας |
συμβουλεύω
τοι
μηδεμιῇ
μηχανῇ
ἄγειν |
[7, 190] |
λέγουσι
διαφθαρῆναι
τετρακοσιέων
οὐκ
ἐλάσσονας,
|
ἄνδρας |
τε
ἀναριθμήτους
χρημάτων
τε
πλῆθος |
[7, 53] |
τῶνδ᾽
ἐγὼ
ὑμέων
χρηίζων
συνέλεξα,
|
ἄνδρας |
τε
γενέσθαι
ἀγαθοὺς
καὶ
μὴ |
[7, 205] |
τότε
ἤιε
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπιλεξάμενος
|
ἄνδρας |
τε
τοὺς
κατεστεῶτας
τριηκοσίους
καὶ |
[7, 10] |
στρατηλάτεε
αὐτὸς
σὺ
ἐπιλεξάμενός
τε
|
ἄνδρας |
τοὺς
ἐθέλεις
καὶ
λαβὼν
στρατιὴν |
[7, 8] |
Δαρεῖον
ἰθύοντα
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τοὺς
|
ἄνδρας |
τούτους.
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
τετελεύτηκε |
[7, 10] |
δεῖ
γε
πάντως
ἐπὶ
τοὺς
|
ἄνδρας |
τούτους
στρατεύεσθαι,
φέρε,
βασιλεὺς
μὲν |
[7, 11] |
πείσομαι
τοῦτο
μάθω,
ἐλάσας
ἐπ᾽
|
ἄνδρας |
τούτους,
τούς
γε
καὶ
Πέλοψ |
[7, 9] |
αὐτὸς
ἤδη
ἐπελαύνων
ἐπὶ
τοὺς
|
ἄνδρας |
τούτους
ὑπὸ
πατρὸς
τοῦ
σοῦ |
[7, 147] |
τι
τοὺς
πολεμίους
μέγα
ἐσίναντο,
|
ἄνδρας |
τρεῖς
ἀπολέσαντες·
νοστησάντων
δὲ
τούτων |
[7, 146] |
κατασκόπους
πέμπουσι
ἐς
τὴν
Ἀσίην
|
ἄνδρας |
τρεῖς.
οἳ
δὲ
ἀπικόμενοί
τε |
[7, 103] |
ἔφη
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο
ἔπος,
|
ἄνδρας |
χιλίους
στρατιῇ
τοσῇδε
μαχήσεσθαι.
ἄγε |
[7, 134] |
κηρυκηίαι
αἱ
ἐκ
Σπάρτης
πᾶσαι
|
γέρας |
δέδονται.
(μετὰ
δὲ
ταῦτα
τοῖσι |
[7, 3] |
οὔτε
δίκαιον
ἄλλον
τινὰ
τὸ
|
γέρας |
ἔχειν
πρὸ
ἑωυτοῦ·
ἐπεί
γε |
[7, 154] |
μέν
νυν
ἐκτήσατο
τοῦτο
τὸ
|
γέρας· |
Κλεάνδρου
δὲ
τοῦ
Παντάρεος
τελευτήσαντος |
[7, 69] |
δὲ
αἰχμὰς
εἶχον,
ἐπὶ
δὲ
|
κέρας |
δορκάδος
ἐπῆν
ὀξὺ
πεποιημένον
τρόπον |
[7, 191] |
ὑψηλὸν
ἐκ
τῶν
ναυηγίων
περιεβάλοντο·
|
(ἡμέρας |
γὰρ
δὴ
ἐχείμαζε
τρεῖς.
τέλος |
[7, 210] |
Ξέρξην
τέσσερας
μὲν
δὴ
παρεξῆκε
|
ἡμέρας, |
ἐλπίζων
αἰεί
σφεας
ἀποδρήσεσθαι·
πέμπτῃ |
[7, 173] |
ὁ
Νεοκλέος.
ἔμειναν
δὲ
ὀλίγας
|
ἡμέρας |
ἐνθαῦτα·
(ἀπικόμενοι
γὰρ
ἄγγελοι
παρὰ |
[7, 183] |
ἐπέπλεον
πάσῃσι
τῇσι
νηυσί,
ἕνδεκα
|
ἡμέρας |
παρέντες
μετὰ
τὴν
βασιλέος
ἐξέλασιν |
[7, 131] |
μὲν
δὴ
περὶ
Πιερίην
διέτριβε
|
ἡμέρας |
συχνάς·
τὸ
γὰρ
δὴ
ὄρος |
[7, 16] |
ἡμεῖς
δὲ
τὰς
πρὸ
τοῦ
|
ἡμέρας |
ταύτην
τὴν
στρατηλασίην
καὶ
τὸ |
[7, 223] |
οἳ
δὲ
ἀνὰ
τὰς
προτέρας
|
ἡμέρας |
ὑπεξιόντες
ἐς
τὰ
στεινόπορα
ἐμάχοντο. |
[7, 38] |
χρημάτων
ἦ
μελεδωνός·
τοὺς
δὲ
|
τέσσερας |
ἄγευ
ἅμα
σεωυτῷ,
καὶ
πρήξας |
[7, 117] |
γὰρ
πέντε
πηχέων
βασιληίων
ἀπέλειπε
|
τέσσερας |
δακτύλους)
φωνέοντά
τε
μέγιστον
ἀνθρώπων, |
[7, 184] |
ἑκάστων
τῶν
ἐθνέων
ἐόντα
ὅμιλον
|
τέσσερας |
καὶ
εἴκοσι
μυριάδας
καὶ
πρὸς |
[7, 210] |
λέγων
οὐκ
ἔπειθε
τὸν
Ξέρξην
|
τέσσερας |
μὲν
δὴ
παρεξῆκε
ἡμέρας,
ἐλπίζων |
[7, 39] |
σὲ
μὲν
γὰρ
καὶ
τοὺς
|
τέσσερας |
τῶν
παίδων
ῥύεται
τὰ
ξείνια· |
[7, 57] |
ἐγένετο
δὲ
καὶ
ἕτερον
αὐτῷ
|
τέρας |
ἐόντι
ἐν
Σάρδισι·
(ἡμίονος
γὰρ |
[7, 57] |
διέβησαν
πάντες,
ἐς
ὁδὸν
ὁρμημένοισι
|
τέρας |
σφι
ἐφάνη
μέγα,
τὸ
Ξέρξης |
[7, 51] |
μηδεμιῇ
μηχανῇ
ἄγειν
ἐπὶ
τοὺς
|
πατέρας· |
καὶ
γὰρ
ἄνευ
τούτων
οἷοί |
[7, 144] |
νέες
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
προποιηθεῖσαι
ὑπῆρχον,
|
ἑτέρας |
τε
ἔδεε
προσναυπηγέεσθαι.
(ἔδοξέ
τέ |
[7, 194] |
νέας.
ἔδοξάν
τε
δὴ
τὰς
|
σφετέρας |
εἶναι
οἱ
βάρβαροι
καὶ
πλέοντες |
[7, 223] |
ἐφυλάσσετο,
οἳ
δὲ
ἀνὰ
τὰς
|
προτέρας |
ἡμέρας
ὑπεξιόντες
ἐς
τὰ
στεινόπορα |
[7, 235] |
Πελοποννησίων
συνομοσάντων
ἐπὶ
σοὶ
μάχας
|
ἰσχυροτέρας |
ἄλλας
τῶν
γενομενέων
προσδέκεο
ἔσεσθαί |
[7, 113] |
Πάγγαιον
πρὸς
βορέω
ἀνέμου
Παίονας
|
Δόβηράς |
τε
καὶ
Παιόπλας
παρεξιὼν
ἤιε |
[7, 228] |
κτεῖναν
ἀμειψάμενοι,
μάντιος,
ὃς
τότε
|
κῆρας |
ἐπερχομένας
σάφα
εἰδώς
οὐκ
ἔτλη |
[7, 119] |
καὶ
ἀργύρεα
ποτήριά
τε
καὶ
|
κρητῆρας |
ἐποιεῦντο
καὶ
τἆλλα
ὅσα
ἐπὶ |
[7, 50] |
τούτων
τὸν
σῖτον
ἕξομεν·
ἐπ᾽
|
ἀροτῆρας |
δὲ
καὶ
οὐ
νομάδας
στρατευόμεθα |
[7, 139] |
δὲ
Ἀθηναίους
ἄν
τις
λέγων
|
σωτῆρας |
γενέσθαι
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ
ἂν |
[7, 145] |
χρημάτων
πάντων
καταλλάσσεσθαι
τάς
τε
|
ἔχθρας |
καὶ
τοὺς
κατ᾽
ἀλλήλους
ἐόντας |
[7, 146] |
ταῦτα
σφι
ἔδοξε,
καταλυσάμενοι
τὰς
|
ἔχθρας |
πρῶτα
μὲν
κατασκόπους
πέμπουσι
ἐς |
[7, 89] |
δὲ
πλῆθος
αὐτῶν
θωρηκοφόροι
ἦσαν,
|
μαχαίρας |
δὲ
μεγάλας
εἶχον.
~οὗτοι
μὲν |
[7, 79] |
αἰχμάς
τε
βραχέας,
πρὸς
δὲ
|
μαχαίρας |
εἶχον.
Μαρῶν
δὲ
καὶ
Κόλχων |
[7, 75] |
τὸ
σῶμα
κιθῶνας,
ἐπὶ
δὲ
|
ζειρὰς |
περιβεβλημένοι
ποικίλας,
περὶ
δὲ
τοὺς |
[7, 69] |
Σιρομίτρης
ὁ
Οἰοβάζου.
~Ἀράβιοι
δὲ
|
ζειρὰς |
ὑπεζωσμένοι
ἦσαν,
τόξα
δέ
παλίντονα |
[7, 85] |
συμμίσγωσι
τοῖσι
πολεμίοισι,
βάλλουσι
τὰς
|
σειρὰς |
ἐπ᾽
ἄκρῳ
βρόχους
ἐχούσας·
ὅτευ |
[7, 38] |
ἐμὲ
ἐς
τόδε
ἡλικίης
ἥκοντα
|
οἰκτείρας |
τῶν
μοι
παίδων
ἕνα
παράλυσον |
[7, 212] |
οὐκ
οἵους
τε
ἔσεσθαι
ἔτι
|
χεῖρας |
ἀνταείρασθαι
συνέβαλλον.
(οἱ
δὲ
Ἕλληνες |
[7, 143] |
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἰπεῖν
οὐδὲ
|
χεῖρας |
ἀνταείρεσθαι,
ἀλλὰ
ἐκλιπόντας
χώρην
τὴν |
[7, 209] |
ἀνθρώπων
τὸ
σὲ
βασιλεῦ
ὑπομενέει
|
χεῖρας |
ἀνταειρόμενον·
νῦν
γὰρ
πρὸς
βασιληίην |
[7, 8] |
Αἰγύπτου
ἅλωσιν
ὡς
ἔμελλε
ἐς
|
χεῖρας |
ἄξεσθαι
τὸ
στράτευμα
τὸ
ἐπὶ |
[7, 16] |
καὶ
τὸ
κάρτα
εἴχομεν
μετὰ
|
χεῖρας. |
(εἰ
δὲ
ἄρα
μή
ἐστι |
[7, 101] |
τόδε
φράσον,
εἰ
Ἕλληνες
ὑπομενέουσι
|
χεῖρας |
ἐμοὶ
ἀνταειρόμενοι.
οὐ
γάρ,
ὡς |
[7, 233] |
ἐπὶ
τὸν
κολωνόν,
ἀποσχισθέντες
τούτων
|
χεῖράς |
τε
προέτεινον
καὶ
ἤισαν
ἆσσον |
[7, 121] |
Δορίσκου
τὴν
ὁδὸν
ἐποιέετο·
τρεῖς
|
μοίρας |
ὁ
Ξέρξης
δασάμενος
πάντα
τὸν |
[7, 21] |
τοῖσι
δὲ
ἐς
τὰς
γεφύρας
|
μακρὰς |
νέας
παρέχειν,
τοῖσι
δὲ
σῖτά |
[7, 79] |
κράνεα
ξύλινα,
ἀσπίδας
δὲ
ὠμοβοΐνας
|
μικρὰς |
αἰχμάς
τε
βραχέας,
πρὸς
δὲ |
[7, 72] |
κράνεα
πεπλεγμένα
ἔχοντες,
ἀσπίδας
δὲ
|
μικρὰς |
αἰχμάς
τε
οὐ
μεγάλας,
πρὸς |
[7, 74] |
εἶχον
κράνεα
ἐπιχώρια,
ἀσπίδας
δὲ
|
μικράς, |
ἀκοντίοισι
δὲ
ἐχρέωντο
ἐπικαύτοισι.
(οὗτοι |
[7, 79] |
πλεκτὰ
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
δερματίνας
|
μικρὰς |
καὶ
ἀκόντια.
Κόλχοι
δὲ
περὶ |
[7, 76] |
Ἀρταβάνου.
~ἀσπίδας
δὲ
ὠμοβοΐνας
εἶχον
|
σμικράς, |
καὶ
προβόλους
δύο
λυκιοεργέας
ἕκαστος |
[7, 78] |
εἶχον,
ἀσπίδας
δὲ
καὶ
αἰχμὰς
|
σμικράς· |
λόγχαι
δὲ
ἐπῆσαν
μεγάλαι.
Τιβαρηνοὶ |
[7, 10] |
δὲ
σμικρὰ
οὐδέν
μιν
κνίζει·
|
ὁρᾷς |
δὲ
ὡς
ἐς
οἰκήματα
τὰ |
[7, 50] |
καὶ
ὀκνέουσι
οὐ
μάλα
ἐθέλει.
|
(ὁρᾷς |
τὰ
Περσέων
πρήγματα
ἐς
ὃ |
[7, 10] |
δὲ
οὐδέν
οἱ
κακῶς
βεβούλευται.
|
(ὁρᾷς |
τὰ
ὑπερέχοντα
ζῷα
ὡς
κεραυνοῖ |
[7, 70] |
δὲ
ἀντ᾽
ἀσπίδων
ἐποιεῦντο
γεράνων
|
δοράς. |
~Λίβυες
δὲ
σκευὴν
μὲν
σκυτίνην |
[7, 9] |
διαχρεωμένους
καὶ
ἀγγέλοισι
καταλαμβάνειν
τὰς
|
διαφορὰς |
καὶ
παντὶ
μᾶλλον
ἢ
μάχῃσι· |
[7, 198] |
ἄλλος
ποταμὸς
τῷ
οὔνομα
κεῖται
|
Δύρας, |
τὸν
βοηθέοντα
τῷ
Ἡρακλέι
καιομένῳ |
[7, 36] |
τόνον
τῶν
ὅπλων·
(συνθέντες
δὲ
|
ἀγκύρας |
κατῆκαν
περιμήκεας,
τὰς
μὲν
πρὸς |
[7, 233] |
καὶ
Θεσσαλοὺς
τούτων
τῶν
λόγων
|
μάρτυρας· |
οὐ
μέντοι
τά
γε
πάντα |
[7, 25] |
δὲ
καὶ
ὅπλα
ἐς
τὰς
|
γεφύρας |
βύβλινά
τε
καὶ
λευκολίνου,
ἐπιτάξας |
[7, 21] |
στρατευομένοισι,
τοῖσι
δὲ
ἐς
τὰς
|
γεφύρας |
μακρὰς
νέας
παρέχειν,
τοῖσι
δὲ |
[7, 114] |
τῇσι
Ἠδωνῶν
ἐπορεύοντο
κατὰ
τὰς
|
γεφύρας, |
τὸν
Στρυμόνα
εὑρόντες
ἐζευγμένον.
Ἐννέα |
[7, 100] |
ἀπὸ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
ἀνεκώχευον,
τὰς
|
πρῴρας |
ἐς
γῆν
τρέψαντες
πάντες
μετωπηδόν, |
[7, 100] |
χρυσέῃ
καὶ
παρέπλεε
παρὰ
τὰς
|
πρῴρας |
τῶν
νεῶν,
ἐπειρωτῶν
τε
ἑκάστας |
[7, 109] |
θάλασσαν.
(μετὰ
δὲ
ταύτας
τὰς
|
χώρας |
ἰὼν
τὰς
ἠπειρώτιδας
πόλις
παρήιε, |
[7, 161] |
~Γέλων
μὲν
δὴ
ταῦτα
προετείνετο,
|
φθάσας |
δὲ
ὁ
Ἀθηναίων
ἄγγελος
τὸν |
[7, 144] |
ἐς
τὸ
τότε
τὴν
Ἑλλάδα,
|
ἀναγκάσας |
θαλασσίους
γενέσθαι
Ἀθηναίους.
αἳ
δὲ |
[7, 104] |
τοι
ἐρέω·
σὺ
δ᾽
ἐπεὶ
|
ἠνάγκασας |
λέγειν
τῶν
λόγων
τοὺς
ἀληθεστάτους, |
[7, 11] |
δεινὸν
τὸ
πείσομαι
τοῦτο
μάθω,
|
ἐλάσας |
ἐπ᾽
ἄνδρας
τούτους,
τούς
γε |
[7, 103] |
καὶ
πλεῦνες”
~ταῦτα
ἀκούσας
Ξέρξης
|
γελάσας |
ἔφη
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο
ἔπος, |
[7, 100] |
ὁ
στρατός,
ἐπεθύμησε
αὐτός
σφεας
|
διεξελάσας |
θεήσασθαι·
μετὰ
δὲ
ἐποίεε
ταῦτα, |
[7, 19] |
ἀνὴρ
ἐς
τὴν
ἀρχὴν
ἑωυτοῦ
|
ἀπελάσας |
εἶχε
προθυμίην
πᾶσαν
ἐπὶ
τοῖσι |
[7, 28] |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
μετὰ
σέ”
|
~θωμάσας |
δὲ
τῶν
ἐπέων
τὸ
τελευταῖον |
[7, 59] |
τὰς
μὲν
δὴ
νέας
τὰς
|
πάσας |
ἀπικομένας
ἐς
Δορίσκον
οἱ
ναύαρχοι |
[7, 45] |
Ἑλλήσποντον
ὑπὸ
τῶν
νεῶν
ἀποκεκρυμμένον,
|
πάσας |
δὲ
τὰς
ἀκτὰς
καὶ
τὰ |
[7, 8] |
ἐοῦσαν
τῇ
ἡμετέρῃ,
ἀλλὰ
σφέας
|
πάσας |
ἐγὼ
ἅμα
ὑμῖν
χώρην
θήσω, |
[7, 9] |
τῆς
Ἀσίης
καὶ
νέας
τὰς
|
ἁπάσας; |
ὡς
μὲν
ἐγὼ
δοκέω,
οὐκ |
[7, 101] |
συστρατευόμενον
αὐτῷ
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
καλέσας |
δ᾽
αὐτὸν
εἴρετο
τάδε.
Δημάρητε, |
[7, 128] |
Πηνειοῦ,
ἐν
θώματι
μεγάλῳ
ἐνέσχετο,
|
καλέσας |
δὲ
τοὺς
κατηγεμόνας
τῆς
ὁδοῦ |
[7, 234] |
Ἕλληνες
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
Ξέρξης
δὲ
|
καλέσας |
Δημάρητον
εἰρώτα
ἀρξάμενος
ἐνθένδε.
Δημάρητε, |
[7, 231] |
διελέγετο.
ὄνειδος
δὲ
εἶχε
ὁ
|
τρέσας |
Ἀριστόδημος
καλεόμενος.
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν |
[7, 218] |
ἀντίξοον
ἐνεκύρησαν
στρατῷ.
ἐνθαῦτα
Ὑδάρνης
|
καταρρωδήσας |
μὴ
οἱ
Φωκέες
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι, |
[7, 38] |
τὴν
στρατιήν,
Πύθιος
ὁ
Λυδὸς
|
καταρρωδήσας |
τὸ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
φάσμα |
[7, 107] |
τοῦ
τείχεος
ἐς
τὸν
Στρυμόνα,
|
ποιήσας |
δὲ
ταῦτα
ἑωυτὸν
ἐσέβαλε
ἐς |
[7, 239] |
δελτίου
ἔγραψε
τὴν
βασιλέος
γνώμην,
|
ποιήσας |
δὲ
ταῦτα
ὀπίσω
ἐπέτηξε
τὸν |
[7, 197] |
ἐξ
Αἴης
τῆς
Κολχίδος
ἐρρύσατο,
|
ποιήσας |
δὲ
τοῦτο
τοῖσι
ἐπιγενομένοισι
ἐξ |
[7, 184] |
τοὺς
τὰ
ἅρματα
Λίβυας,
πλῆθος
|
ποιήσας |
δισμυρίους
ἄνδρας.
(καὶ
δὴ
τό |
[7, 30] |
~ταῦτα
δὲ
εἴπας
καὶ
ἐπιτελέα
|
ποιήσας |
ἐπορεύετο
τὸ
πρόσω
αἰεὶ.
Ἄναυα |
[7, 39] |
ἀνοιδέει.
(ὅτε
μέν
νυν
χρηστὰ
|
ποιήσας |
ἕτερα
τοιαῦτα
ἐπηγγέλλεο,
εὐεργεσίῃσι
βασιλέα |
[7, 7] |
καὶ
Αἴγυπτον
πᾶσαν
πολλὸν
δουλοτέρην
|
ποιήσας |
ἢ
ἐπὶ
Δαρείου
ἦν,
ἐπιτράπει |
[7, 184] |
ἀριθμῷ
τοὺς
ἐκ
τῶν
πεντηκοντέρων,
|
ποιήσας, |
ὅ
τι
πλέον
ἦν
αὐτῶν |
[7, 35] |
δίκην
ἐπιτιθεῖ
τήνδε,
ὅτι
μιν
|
ἠδίκησας |
οὐδὲν
πρὸς
ἐκείνου
ἄδικον
παθόν. |
[7, 170] |
Ρηγίου
καὶ
Τεγέην
τὴν
Ἀρκάδων
|
οἰκήσας |
ἀνέθηκε
ἐν
Ὀλυμπίῃ
τοὺς
πολλοὺς |
[7, 39] |
τοῖσιδε.
ὦ
κακὲ
ἄνθρωπε,
σὺ
|
ἐτόλμησας, |
ἐμεῦ
στρατευομένου
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὴν |
[7, 107] |
φορβῆς
ἐνῆν
ἐν
τῷ
τείχεϊ,
|
συννήσας |
πυρὴν
μεγάλην
ἔσφαξε
τὰ
τέκνα |
[7, 10] |
τοιόνδε·
ἐπεάν
σφι
ὁ
θεὸς
|
φθονήσας |
φόβον
ἐμβάλῃ
ἢ
βροντήν,
δι᾽ |
[7, 155] |
μάχῃ
τῶν
Γελῴων,
ἦρχε
αὐτὸς
|
ἀποστερήσας |
τοὺς
Ἱπποκράτεος
παῖδας.
(μετὰ
δὲ |
[7, 158] |
γέγονε.
(ἀτιμίης
δὲ
πρὸς
ὑμέων
|
κυρήσας |
οὐκ
ὁμοιώσομαι
ὑμῖν,
ἀλλ᾽
ἕτοιμος |
[7, 38] |
δὲ
ἐπείτε
ταῦτα
ἤκουσε,
ἔλεγε
|
θαρσήσας |
τάδε.
ὦ
δέσποτα,
τυγχάνουσί
μοι |
[7, 164] |
τόδε
οὐκ
ἐλάχιστον
τούτων
ἐλίπετο.
|
κρατήσας |
γὰρ
μεγάλων
χρημάτων
τῶν
οἱ |
[7, 157] |
ἡμέας
καταστρέψηται
ὁ
Πέρσης
μάχῃ
|
κρατήσας, |
ὡς
οὐκὶ
ἥξει
παρὰ
σέ |
[7, 105] |
ὕπαρχον
ἐν
τῷ
Δορίσκῳ
τούτῳ
|
καταστήσας |
Μασκάμην
τὸν
Μεγαδόστεω,
τὸν
δὲ |
[7, 231] |
ἀπικόμενον
ἐς
τὴν
μάχην
ἀποθανεῖν.
|
~ἀπονοστήσας |
δὲ
ἐς
Λακεδαίμονα
ὁ
Ἀριστόδημος |
[7, 186] |
οὗτοι
τῷ
μαχίμῳ
ἐκπληροῦσι
τὰς
|
ἴσας |
μυριάδας
ἐκείνοισι.
οὕτω
πεντακοσίας
τε |
[7, 213] |
ταύτῃ
ὑπομείναντας
Ἑλλήνων.
(ὕστερον
δὲ
|
δείσας |
Λακεδαιμονίους
ἔφυγε
ἐς
Θεσσαλίην,
καί |
[7, 163] |
ἀπέπλεον·
Γέλων
δὲ
πρὸς
ταῦτα
|
δείσας |
μὲν
περὶ
τοῖσι
Ἕλλησι
μὴ |
[7, 236] |
παρατυχών
τε
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
δείσας |
μὴ
ἀναγνωσθῇ
Ξέρξης
ποιέειν
ταῦτα, |
[7, 38] |
Ξέρξην
ἔλεγε
τάδε.
ὦ
δέσποτα,
|
χρηίσας |
ἄν
τι
σεῦ
βουλοίμην
τυχεῖν, |
[7, 13] |
οὐδένα
ἐποιέετο,
ὁ
δὲ
Περσέων
|
συναλίσας |
τοὺς
καὶ
πρότερον
συνέλεξε,
ἔλεξέ |
[7, 156] |
ἐποίεε
δὲ
ταῦτα
τούτους
ἀμφοτέρους
|
νομίσας |
δῆμον
εἶναι
συνοίκημα
ἀχαριτώτατον.
~τοιούτῳ |
[7, 29] |
ἔξω
σεῦ.
σὺ
δὲ
καὶ
|
ἐξείνισας |
μεγάλως
στρατὸν
τὸν
ἐμὸν
καὶ |
[7, 46] |
νῦν
τε
καὶ
ὀλίγῳ
πρότερον·
|
μακαρίσας |
γὰρ
σεωυτὸν
δακρύεις”
(ὁ
δὲ |
[7, 37] |
διῶρυξ
παντελέως
πεποιημένη
ἀγγέλλετο,
ἐνθαῦτα
|
χειμερίσας |
ἅμα
τῶ
ἔαρι
παρεσκευασμένος
ὁ |
[7, 188] |
περιῆσαν
καὶ
αἱ
νέες
αὐτῶν·
|
ὅσας |
δὲ
τῶν
νεῶν
μεταρσίας
ἔλαβε, |
[7, 224] |
δὲ
τοῖσι
ξίφεσι
διεργάζοντο
τοὺς
|
Πέρσας. |
καὶ
Λεωνίδης
τε
ἐν
τούτῳ |
[7, 53] |
διαβαίνωμεν
ἐπευξάμενοι
τοῖσι
θεοῖσι
οἳ
|
Πέρσας |
λελόγχασι“
~ταύτην
μὲν
τὴν
ἡμέρην |
[7, 5] |
Ἀθηναίους
ἐργασαμένους
πολλὰ
δὴ
κακὰ
|
Πέρσας |
μὴ
οὐ
δοῦναι
δίκην
τῶν |
[7, 86] |
μάχη,
καὶ
ἐπετετάχατο
ἐς
τοὺς
|
Πέρσας· |
Μῆδοι
δὲ
τήν
περ
ἐν |
[7, 9] |
ἔθνεα
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
ἀδικήσαντα
|
Πέρσας |
οὐδέν,
ἀλλὰ
δύναμιν
προσκτᾶσθαι
βουλόμενοι, |
[7, 12] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
προείπας
ἁλίζειν
|
Πέρσας |
στρατόν;
οὔτε
ὦν
μεταβουλευόμενος
ποιέεις |
[7, 8] |
Ἀθηναίους
τιμωρήσωμαι
ὅσα
δὴ
πεποιήκασι
|
Πέρσας |
τε
καὶ
πατέρα
τὸν
ἐμόν. |
[7, 10] |
Μαρδόνιον,
μέγα
τι
κακὸν
ἐξεργασάμενον
|
Πέρσας, |
ὑπὸ
κυνῶν
τε
καὶ
ὀρνίθων |
[7, 218] |
πυθόμενος
δὲ
ἀτρεκέως
διέτασσε
τοὺς
|
Πέρσας |
ὡς
ἐς
μάχην.
(οἱ
δὲ |
[7, 141] |
τόδ᾽
αὖτις
ἔπος
ἐρέω
ἀδάμαντι
|
πελάσσας. |
τῶν
ἄλλων
γὰρ
ἁλισκομένων
ὅσα |
[7, 30] |
τῆς
ἅλες
γίνονται,
ἀπίκετο
ἐς
|
Κολοσσὰς |
πόλιν
μεγάλην
Φρυγίης·
ἐν
τῇ |
[7, 105] |
τὸν
δὲ
ὑπὸ
Δαρείου
σταθέντα
|
καταπαύσας, |
ἐξήλαυνε
τὸν
στρατὸν
διὰ
τῆς |
[7, 46] |
γέγονε,
ὁ
δὲ
θεὸς
γλυκὺν
|
γεύσας |
τὸν
αἰῶνα
φθονερὸς
ἐν
αὐτῷ |
[7, 197] |
ἐμηχανήσατο
Φρίξῳ
μόρον
σὺν
Ἰνοῖ
|
βουλεύσας, |
μετέπειτα
δὲ
ὡς
ἐκ
θεοπροπίου |
[7, 56] |
ἡμέρῃσι
καὶ
ἐν
ἑπτὰ
εὐφρόνῃσι,
|
ἐλινύσας |
οὐδένα
χρόνον.
(ἐνθαῦτα
λέγεται,
Ξέρξεω |
[7, 28] |
λογιζόμενος
ἀργυρίου
μὲν
δύο
χιλιάδας
|
ἐούσας |
μοι
ταλάντων,
χρυσίου
δὲ
τετρακοσίας |
[7, 28] |
δὲ
τετρακοσίας
μυριάδας
στατήρων
Δαρεικῶν
|
ἐπιδεούσας |
ἑπτὰ
χιλιάδων.
(καὶ
τούτοισί
σε |
[7, 96] |
καὶ
Σαάκαι.
τούτων
δὲ
ἄριστα
|
πλεούσας |
παρείχοντο
νέας
Φοίνικες
καὶ
Φοινίκων |
[7, 39] |
τὸ
σῶμα,
ὑπεναντία
δὲ
τούτοισι
|
ἀκούσας |
ἀνοιδέει.
(ὅτε
μέν
νυν
χρηστὰ |
[7, 209] |
Ἑλλάδα,
περὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων,
|
ἀκούσας |
δὲ
γέλωτά
με
ἔθευ
λέγοντα |
[7, 14] |
ποιησάμενος
λόγῳ
ὡς
παρ᾽
οὐδενὸς
|
ἀκούσας; |
εὖ
νυν
τόδ᾽
ἴσθι·
ἤν |
[7, 103] |
ἤν
τε
καὶ
πλεῦνες”
~ταῦτα
|
ἀκούσας |
Ξέρξης
γελάσας
ἔφη
Δημάρητε,
οἷον |
[7, 159] |
οὔτ᾽
ἂν
ἄλλους
πέμψαιμι”
~ταῦτα
|
ἀκούσας |
οὔτε
ἠνέσχετο
ὁ
Σύαγρος
εἶπέ |
[7, 39] |
ὁ
θυμός,
ὃς
χρηστὰ
μὲν
|
ἀκούσας |
τέρψιος
ἐμπιπλεῖ
τὸ
σῶμα,
ὑπεναντία |
[7, 197] |
θεοῦ
ἐνέβαλε.
(Ξέρξης
δὲ
ταῦτα
|
ἀκούσας |
ὡς
κατὰ
τὸ
ἄλσος
ἐγίνετο, |
[7, 209] |
τῶν
Λακεδαιμονίων.
ὁ
δὲ
εἶπε
|
Ἤκουσας |
μὲν
καὶ
πρότερόν
μευ,
εὖτε |
[7, 156] |
γὰρ
Καμαριναίους
ἅπαντας
ἐς
τὰς
|
Συρηκούσας |
ἀγαγὼν
πολιήτας
ἐποίησε,
Καμαρίνης
δὲ |
[7, 156] |
ἀγαγὼν
καὶ
τούτους
ἐς
τὰς
|
Συρηκούσας |
ἀπέδοτο
ἐπ᾽
ἐξαγωγῇ
ἐκ
Σικελίης. |
[7, 156] |
~ὁ
δὲ
ἐπείτε
παρέλαβε
τὰς
|
Συρηκούσας, |
Γέλης
μὲν
ἐπικρατέων
λόγον
ἐλάσσω |
[7, 156] |
ἀδελφεῷ
ἑωυτοῦ,
ὁ
δὲ
τὰς
|
Συρηκούσας |
ἐκράτυνε,
καὶ
ἦσάν
οἱ
πάντα |
[7, 157] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπίκατο
ἐς
τὰς
|
Συρηκούσας, |
ἐλθόντες
αὐτῷ
ἐς
λόγους
ἔλεγον |
[7, 155] |
ἐκ
Κασμένης
πόλιος
ἐς
τὰς
|
Συρηκούσας |
ἔσχε
καὶ
ταύτας·
ὁ
γὰρ |
[7, 156] |
διὰ
τοῦτο,
ἀγαγὼν
ἐς
τὰς
|
Συρηκούσας |
πολιήτας
ἐποίησε·
τὸν
δὲ
δῆμον |
[7, 89] |
λινέους,
ἀσπίδας
δὲ
ἴτυς
οὐκ
|
ἐχούσας |
εἶχον
καὶ
ἀκόντια.
(οὗτοι
δὲ |
[7, 89] |
δὲ
κοίλας,
τὰς
ἴτυς
μεγάλας
|
ἐχούσας, |
καὶ
δόρατά
τε
ναύμαχα
καὶ |
[7, 85] |
τὰς
σειρὰς
ἐπ᾽
ἄκρῳ
βρόχους
|
ἐχούσας· |
ὅτευ
δ᾽
ἂν
τύχῃ,
ἤν |
[7, 18] |
μέλλειν
τοὺς
ὀφθαλμούς.
καὶ
ὃς
|
ἀμβώσας |
μέγα
ἀναθρώσκει,
καὶ
παριζόμενος
Ξέρξῃ, |
[7, 128] |
ὁδὸν
ἐς
Θεσσαλίην
φέρουσαν,
ἐπεθύμησε
|
πλώσας |
θεήσασθαι
τὴν
ἐκβολὴν
τοῦ
Πηνειοῦ, |
[7, 194] |
τότε
δὲ
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας
|
καταπλώσας |
ἔμελλε
οὐ
τὸ
δεύτερον
διαφυγὼν |
[7, 137] |
Ἁλιέας
τοὺς
ἐκ
Τίρυνθος
ὁλκάδι
|
καταπλώσας |
πλήρεϊ
ἀνδρῶν,
δῆλον
ὦν
μοι |
[7, 165] |
τε
τὴν
ἑωυτοῦ
ὁ
Τήριλλος
|
ἀναγνώσας |
καὶ
μάλιστα
διὰ
τὴν
Ἀναξίλεω |
[7, 5] |
τά
περ
ἐν
χερσὶ
ἔχεις·
|
ἡμερώσας |
δὲ
Αἴγυπτον
τὴν
ἐξυβρίσασαν
στρατηλάτεε |
[7, 10] |
σὸς
ζεύξας
Βόσπορον
τὸν
Θρηίκιον,
|
γεφυρώσας |
δὲ
ποταμὸν
Ἴστρον
διέβη
ἐπὶ |
[7, 5] |
Αἴγυπτον
τὴν
ἐξυβρίσασαν
στρατηλάτεε
ἐπὶ
|
τὰς |
Ἀθήνας,
ἵνα
λόγος
τέ
σε |
[7, 8] |
ἢ
ἕλω
τε
καὶ
πυρώσω
|
τὰς |
Ἀθήνας,
οἵ
γε
ἐμὲ
καὶ |
[7, 8] |
ἄξεσθαι
τὸ
στράτευμα
τὸ
ἐπὶ
|
τὰς |
Ἀθήνας,
σύλλογον
ἐπίκητον
Περσέων
τῶν |
[7, 142] |
ἐδόκεε
εἶναι,
συγγραψάμενοι
ἀπαλλάσσοντο
ἐς
|
τὰς |
Ἀθήνας.
ὡς
δὲ
ἀπελθόντες
οἱ |
[7, 45] |
τῶν
νεῶν
ἀποκεκρυμμένον,
πάσας
δὲ
|
τὰς |
ἀκτὰς
καὶ
τὰ
Ἀβυδηνῶν
πεδία |
[7, 170] |
ἠπειρώτας.
(ἀπὸ
δὲ
Ὑρίης
πόλιος
|
τὰς |
ἄλλας
οἰκίσαι,
τὰς
δὴ
Ταραντῖνοι |
[7, 9] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
καὶ
νέας
|
τὰς |
ἁπάσας;
ὡς
μὲν
ἐγὼ
δοκέω, |
[7, 25] |
παρεσκευάζετο
δὲ
καὶ
ὅπλα
ἐς
|
τὰς |
γεφύρας
βύβλινά
τε
καὶ
λευκολίνου, |
[7, 21] |
ἅμα
στρατευομένοισι,
τοῖσι
δὲ
ἐς
|
τὰς |
γεφύρας
μακρὰς
νέας
παρέχειν,
τοῖσι |
[7, 114] |
ὁδοῖσι
τῇσι
Ἠδωνῶν
ἐπορεύοντο
κατὰ
|
τὰς |
γεφύρας,
τὸν
Στρυμόνα
εὑρόντες
ἐζευγμένον. |
[7, 36] |
προσέκειτο
αὕτη
ἡ
ἄχαρις
τιμή,
|
τὰς |
δὲ
ἄλλοι
ἀρχιτέκτονες
ἐζεύγνυσαν.
ἐζεύγνυσαν |
[7, 188] |
Ἴπνους
καλεομένους
τοὺς
ἐν
Πηλίῳ,
|
τὰς |
δὲ
ἐς
τὸν
αἰγιαλόν·
αἳ |
[7, 76] |
χάλκεα,
ἐπῆσαν
δὲ
καὶ
λόφοι·
|
τὰς |
δὲ
κνήμας
ῥάκεσι
φοινικέοισι
κατειλίχατο. |
[7, 100] |
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ
ἀπογραφόμενος.
|
(τὰς |
δὲ
νέας
οἱ
ναύαρχοι
ἀναγαγόντες |
[7, 170] |
Ὑρίης
πόλιος
τὰς
ἄλλας
οἰκίσαι,
|
τὰς |
δὴ
Ταραντῖνοι
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ |
[7, 9] |
τε
διαχρεωμένους
καὶ
ἀγγέλοισι
καταλαμβάνειν
|
τὰς |
διαφορὰς
καὶ
παντὶ
μᾶλλον
ἢ |
[7, 234] |
ἐξηγέο·
σὺ
γὰρ
ἔχεις
αὐτῶν
|
τὰς |
διεξόδους
τῶν
βουλευμάτων
οἷα
βασιλεὺς |
[7, 182] |
ἀνὴρ
Ἀθηναῖοις,
φεύγουσα
ἐξοκέλλει
ἐς
|
τὰς |
ἐκβολὰς
τοῦ
Πηνειοῦ,
καὶ
τοῦ |
[7, 195] |
ἐκ
Πάφου,
ἀποβαλὼν
δὲ
σφέων
|
τὰς |
ἕνδεκα
τῷ
χειμῶνι
τῷ
γενομένῳ |
[7, 194] |
πολλὸν
ἐξαναχθεῖσαι
καί
κως
κατεῖδον
|
τὰς |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ
τῶν
Ἑλλήνων
νέας. |
[7, 29] |
στατήρων
ἀποπλήσω
παρ᾽
ἐμεωυτοῦ
δοὺς
|
τὰς |
ἑπτὰ
χιλιάδας,
ἵνα
μή
τοι |
[7, 176] |
ἐδέδμητο
δὲ
τεῖχος
κατὰ
ταύτας
|
τὰς |
ἐσβολάς,
καὶ
τό
γε
παλαιὸν |
[7, 146] |
δὲ
ταῦτα
σφι
ἔδοξε,
καταλυσάμενοι
|
τὰς |
ἔχθρας
πρῶτα
μὲν
κατασκόπους
πέμπουσι |
[7, 109] |
δὲ
ταύτας
τὰς
χώρας
ἰὼν
|
τὰς |
ἠπειρώτιδας
πόλις
παρήιε,
τῶν
ἐν |
[7, 141] |
τι
περὶ
τῆς
πατρίδος,
αἰδεσθεὶς
|
τὰς |
ἱκετηρίας
τάσδε
τάς
τοι
ἥκομεν |
[7, 186] |
δὲ
οὗτοι
τῷ
μαχίμῳ
ἐκπληροῦσι
|
τὰς |
ἴσας
μυριάδας
ἐκείνοισι.
οὕτω
πεντακοσίας |
[7, 89] |
κράνεα
χηλευτά,
ἀσπίδας
δὲ
κοίλας,
|
τὰς |
ἴτυς
μεγάλας
ἐχούσας,
καὶ
δόρατά |
[7, 125] |
ὑποζυγίου
οὔτε
ἀνθρώπου,
οἳ
δὲ
|
τὰς |
καμήλους
ἐκεράιζον
μούνας.
θωμάζω
δὲ |
[7, 184] |
μυριάδες.
προσθήσω
δ᾽
ἔτι
τούτοισι
|
τὰς |
καμήλους
τοὺς
ἐλαύνοντας
Ἀραβίους
καὶ |
[7, 87] |
γὰρ
τῶν
ἵππων
οὔτι
ἀνεχομένων
|
τὰς |
καμήλους,
ὕστεροι
ἐτετάχατο,
ἵνα
μὴ |
[7, 35] |
τῇ
ζεύξι
τοῦ
Ἑλλησπόντου
ἀποταμεῖν
|
τὰς |
κεφαλάς.
~καὶ
οἳ
μὲν
ταῦτα |
[7, 209] |
μέλλωσι
κινδυνεύειν
τῇ
ψυχῇ,
τότε
|
τὰς |
κεφαλὰς
κοσμέονται.
(ἐπίστασο
δέ,
εἰ |
[7, 75] |
δὲ
τοὺς
πόδας
τε
καὶ
|
τὰς |
κνήμας
πέδιλα
νεβρῶν,
πρὸς
δὲ |
[7, 208] |
γυμναζομένους
τῶν
ἀνδρῶν,
τοὺς
δὲ
|
τὰς |
κόμας
κτενιζομένους.
ταῦτα
δὴ
θεώμενος |
[7, 41] |
καὶ
γενναιότατοι
χίλιοι,
κατὰ
νόμον
|
τὰς |
λόγχας
ἔχοντες,
μετὰ
δὲ
ἵππος |
[7, 41] |
οἱ
ἐς
τὴν
γῆν
τρέποντες
|
τὰς |
λόγχας,
καὶ
μῆλα
οἱ
ἄγχιστα |
[7, 40] |
καὶ
οὗτοι
ἐκ
πάντων
ἀπολελεγμένοι,
|
τὰς |
λόγχας
κάτω
ἐς
τὴν
γῆν |
[7, 55] |
οἵ
τε
ἱππόται
καὶ
οἱ
|
τὰς |
λόγχας
κάτω
τρέποντες·
ἐστεφάνωντο
δὲ |
[7, 59] |
τὸν
στρατόν,
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα.
|
τὰς |
μὲν
δὴ
νέας
τὰς
πάσας |
[7, 188] |
δὲ
τῶν
νεῶν
μεταρσίας
ἔλαβε,
|
τὰς |
μὲν
ἐξέφερε
πρὸς
Ἴπνους
καλεομένους |
[7, 90] |
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατόν,
ἐσκευασμένοι
ὧδε·
|
τὰς |
μὲν
κεφαλὰς
εἱλίχατο
μίτρῃσι
οἱ |
[7, 36] |
(συνθέντες
δὲ
ἀγκύρας
κατῆκαν
περιμήκεας,
|
τὰς |
μὲν
πρὸς
τοῦ
Πόντου
τῆς |
[7, 124] |
ποταμὸν
καὶ
πόλιν
Θέρμην
καὶ
|
τὰς |
μεταξὺ
πόλιας
τούτων
περιμένων
Βασιλέα |
[7, 59] |
(ἐς
τοῦτον
τὸν
αἰγιαλὸν
κατασχόντες
|
τὰς |
νέας
ἀνέψυχον
ἀνελκύσαντες.
ὁ
δὲ |
[7, 173] |
Ἄλον,
ἀποβὰς
ἐπορεύετο
ἐς
Θεσσαλίην,
|
τὰς |
νέας
αὐτοῦ
καταλιπών,
καὶ
ἀπίκετο |
[7, 24] |
μηδένα
πόνον
λαβόντας
τὸν
ἰσθμὸν
|
τὰς |
νέας
διειρύσαι,
ὀρύσσειν
ἐκέλευε
διώρυχα |
[7, 193] |
καὶ
τὸ
κῦμα
ἔστρωτο,
κατασπάσαντες
|
τὰς |
νέας
ἔπλεον
παρὰ
τὴν
ἤπειρον, |
[7, 121] |
Θέρμῃ,
ἀπῆκε
ἀπ᾽
ἑωυτοῦ
πορεύεσθαι
|
τὰς |
νέας,
Θέρμῃ
δὲ
τῇ
ἐν |
[7, 44] |
ἐθηεῖτο
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ
|
τὰς |
νέας,
θηεύμενος
δὲ
ἱμέρθη
τῶν |
[7, 188] |
δ᾽
ἔφθησαν
τὸν
χειμῶνα
ἀνασπάσαντες
|
τὰς |
νέας,
καὶ
αὐτοί
τε
περιῆσαν |
[7, 49] |
τὸ
ναυτικὸν
φερέγγυος
ἔσται
διασῶσαι
|
τὰς |
νέας.
καίτοι
οὐκὶ
ἕνα
αὐτὸν |
[7, 168] |
Ταίναρον
γῆς
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀνεκώχευον
|
τὰς |
νέας,
καραδοκέοντες
καὶ
οὗτοι
τὸν |
[7, 142] |
ἄλλα
ἀπέντας.
τοὺς
ὦν
δὴ
|
τὰς |
νέας
λέγοντας
εἶναι
τὸ
ξύλινον |
[7, 173] |
καταβάντες
δὲ
οἱ
Ἕλληνες
ἐπὶ
|
τὰς |
νέας
ὀπίσω
ἐπορεύοντο
ἐς
τὸν |
[7, 142] |
εἶναι,
οἳ
δ᾽
αὖ
ἔλεγον
|
τὰς |
νέας
σημαίνειν
τὸν
θεόν,
καὶ |
[7, 142] |
συνεχέοντο
αἱ
γνῶμαι
τῶν
φαμένων
|
τὰς |
νέας
τὸ
ξύλινον
τεῖχος
εἶναι· |
[7, 179] |
καὶ
Ἀττική.
προϊδόντες
δὲ
οὗτοι
|
τὰς |
νέας
τῶν
βαρβάρων
ἐς
φυγὴν |
[7, 173] |
πλῆθός
τε
τῆς
στρατιῆς
καὶ
|
τὰς |
νέας.
ὡς
δὲ
οὗτοί
σφι |
[7, 189] |
σφίσι
καὶ
διαφθεῖραι
τῶν
βαρβάρων
|
τὰς |
νέας,
ὡς
καὶ
πρότερον
περὶ |
[7, 125] |
καμήλοισι.
καταφοιτέοντες
γὰρ
οἱ
λέοντες
|
τὰς |
νύκτας
καὶ
λείποντες
τὰ
σφέτερα |
[7, 107] |
τέκνα
καὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
|
τὰς |
παλλακὰς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ |
[7, 110] |
~ταύτας
μὲν
δὴ
τὰς
πόλιας
|
τὰς |
παραθαλασσίας
τε
καὶ
Ἑλληνίδας
ἐξ |
[7, 59] |
ταῦτα.
τὰς
μὲν
δὴ
νέας
|
τὰς |
πάσας
ἀπικομένας
ἐς
Δορίσκον
οἱ |
[7, 207] |
ἐψηφίζετο
πέμπειν
τε
ἀγγέλους
ἐς
|
τὰς |
πόλιας
κελεύοντάς
σφι
ἐπιβοηθέειν,
ὡς |
[7, 110] |
ἐστὶ
Πίστυρος.
~ταύτας
μὲν
δὴ
|
τὰς |
πόλιας
τὰς
παραθαλασσίας
τε
καὶ |
[7, 123] |
Αἰνείης,
ἐς
τὴν
ἐτελεύτων
καταλέγων
|
τὰς |
πόλις,
ἀπὸ
ταύτης
ἤδη
ἐς |
[7, 16] |
τις
ἡμέρης
φροντίζει.
ἡμεῖς
δὲ
|
τὰς |
πρὸ
τοῦ
ἡμέρας
ταύτην
τὴν |
[7, 223] |
τείχεος
ἐφυλάσσετο,
οἳ
δὲ
ἀνὰ
|
τὰς |
προτέρας
ἡμέρας
ὑπεξιόντες
ἐς
τὰ |
[7, 100] |
πλέθρα
ἀπὸ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
ἀνεκώχευον,
|
τὰς |
πρῴρας
ἐς
γῆν
τρέψαντες
πάντες |
[7, 100] |
σκηνῇ
χρυσέῃ
καὶ
παρέπλεε
παρὰ
|
τὰς |
πρῴρας
τῶν
νεῶν,
ἐπειρωτῶν
τε |
[7, 85] |
ἐπεὰν
συμμίσγωσι
τοῖσι
πολεμίοισι,
βάλλουσι
|
τὰς |
σειρὰς
ἐπ᾽
ἄκρῳ
βρόχους
ἐχούσας· |
[7, 99] |
συναπάσης
τῆς
στρατιῆς,
μετά
γε
|
τὰς |
Σιδωνίων,
νέας
εὐδοξοτάτας
παρείχετο,
πάντων |
[7, 156] |
μὲν
γὰρ
Καμαριναίους
ἅπαντας
ἐς
|
τὰς |
Συρηκούσας
ἀγαγὼν
πολιήτας
ἐποίησε,
Καμαρίνης |
[7, 156] |
πείσεσθαι,
ἀγαγὼν
καὶ
τούτους
ἐς
|
τὰς |
Συρηκούσας
ἀπέδοτο
ἐπ᾽
ἐξαγωγῇ
ἐκ |
[7, 156] |
ἑωυτόν.
~ὁ
δὲ
ἐπείτε
παρέλαβε
|
τὰς |
Συρηκούσας,
Γέλης
μὲν
ἐπικρατέων
λόγον |
[7, 156] |
Ἱέρωνι
ἀδελφεῷ
ἑωυτοῦ,
ὁ
δὲ
|
τὰς |
Συρηκούσας
ἐκράτυνε,
καὶ
ἦσάν
οἱ |
[7, 157] |
ἄγγελοι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπίκατο
ἐς
|
τὰς |
Συρηκούσας,
ἐλθόντες
αὐτῷ
ἐς
λόγους |
[7, 155] |
τούτους
ἐκ
Κασμένης
πόλιος
ἐς
|
τὰς |
Συρηκούσας
ἔσχε
καὶ
ταύτας·
ὁ |
[7, 156] |
ἀπολέεσθαι
διὰ
τοῦτο,
ἀγαγὼν
ἐς
|
τὰς |
Συρηκούσας
πολιήτας
ἐποίησε·
τὸν
δὲ |
[7, 194] |
Ἑλλήνων
νέας.
ἔδοξάν
τε
δὴ
|
τὰς |
σφετέρας
εἶναι
οἱ
βάρβαροι
καὶ |
[7, 69] |
λίθος
ὀξὺς
πεποιημένος,
τῷ
καὶ
|
τὰς |
σφρηγῖδας
γλύφουσι·
πρὸς
δὲ
αἰχμὰς |
[7, 145] |
πρῶτον
μὲν
χρημάτων
πάντων
καταλλάσσεσθαι
|
τάς |
τε
ἔχθρας
καὶ
τοὺς
κατ᾽ |
[7, 29] |
τέ
σε
ποιεῦμαι
ἐμὸν
καὶ
|
τὰς |
τετρακοσίας
μυριάδας
τοι
τῶν
στατήρων |
[7, 141] |
πατρίδος,
αἰδεσθεὶς
τὰς
ἱκετηρίας
τάσδε
|
τάς |
τοι
ἥκομεν
φέροντες,
ἢ
οὔ |
[7, 22] |
ἔσω
δὲ
τοῦ
Ἄθω
οἰκημέναι,
|
τὰς |
τότε
ὁ
Πέρσης
νησιώτιδας
ἀντὶ |
[7, 129] |
καὶ
ἡ
Ὄσσα
ἀποκληίει
συμμίσγοντα
|
τὰς |
ὑπωρείας
ἀλλήλοισι,
τὰ
δὲ
πρὸς |
[7, 109] |
ἐς
θάλασσαν.
(μετὰ
δὲ
ταύτας
|
τὰς |
χώρας
ἰὼν
τὰς
ἠπειρώτιδας
πόλις |
[7, 100] |
πάντες
μετωπηδόν,
καὶ
ἐξοπλίσαντες
τοὺς
|
ἐπιβάτας |
ὡς
ἐς
πόλεμον.
ὃ
δ᾽ |
[7, 99] |
μετά
γε
τὰς
Σιδωνίων,
νέας
|
εὐδοξοτάτας |
παρείχετο,
πάντων
τε
τῶν
συμμάχων |
[7, 18] |
ἐπιθυμέειν,
μεμνημένος
μὲν
τὸν
ἐπὶ
|
Μασσαγέτας |
Κύρου
στόλον
ὡς
ἔπρηξε,
μεμνημένος |
[7, 141] |
ἐλθόντας
χρᾶσθαι
τῷ
χρηστηρίῳ
ὡς
|
ἱκέτας. |
(πειθομένοισι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
Ἀθηναίοισι |
[7, 120] |
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἱρὰ
ἵζεσθαι
|
ἱκέτας |
τῶν
θεῶν
παραιτεομένους
καὶ
τὸ |
[7, 107] |
καὶ
τὰς
παλλακὰς
καὶ
τοὺς
|
οἰκέτας |
καὶ
ἔπειτα
ἐσέβαλε
ἐς
τὸ |
[7, 196] |
εἶπον
Σανδώκεα
στρατηγέειν,
ἀπίκοντο
ἐς
|
Ἀφέτας. |
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ
πεζὸς |
[7, 156] |
ἅπαντας
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἀγαγὼν
|
πολιήτας |
ἐποίησε,
Καμαρίνης
δὲ
τὸ
ἄστυ |
[7, 156] |
τοῦτο,
ἀγαγὼν
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
|
πολιήτας |
ἐποίησε·
τὸν
δὲ
δῆμον
τῶν |
[7, 229] |
δοκέειν
ἐμοί,
οὐκ
ἄν
σφι
|
Σπαρτιήτας |
μῆνιν
οὐδεμίαν
προσθέσθαι·
νυνὶ
δὲ |
[7, 159] |
οἰμώξειε
ὁ
Πελοπίδης
Ἀγαμέμνων
πυθόμενος
|
Σπαρτιήτας |
τὴν
ἡγεμονίην
ἀπαραιρῆσθαι
ὑπὸ
Γέλωνός |
[7, 86] |
ἐν
τῷ
πεζῷ,
ἤλαυνον
δὲ
|
κέλητας |
καὶ
ἅρματα·
ὑπὸ
δὲ
τοῖσι |
[7, 144] |
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τὸν
πρὸς
|
Αἰγινήτας |
λέγων.
(οὗτος
γὰρ
ὁ
πόλεμος |
[7, 158] |
καὶ
δισχιλίους
τοξότας
καὶ
δισχιλίους
|
σφενδονήτας |
καὶ
δισχιλίους
ἱπποδρόμους
ψιλούς·
σῖτόν |
[7, 171] |
ὑπολοίπων
τρίτους
αὐτὴν
νῦν
νέμεσθαι
|
Κρῆτας. |
ἡ
μὲν
δὴ
Πυθίη
ὑπομνήσασα |
[7, 170] |
βιαίῳ
θανάτῳ.
ἀνὰ
δὲ
χρόνον
|
Κρῆτας, |
θεοῦ
σφι
ἐποτρύναντος,
πάντας
πλὴν |
[7, 171] |
τοῖσι
οὐ
φλαυροτάτους
φαίνεσθαι
ἐόντας
|
Κρῆτας |
τιμωροὺς
Μενέλεῳ.
(ἀπὸ
τούτων
δέ |
[7, 154] |
εἶναι
ἵππαρχος·
πολιορκέοντος
γὰρ
Ἱπποκράτεος
|
Καλλιπολίτας |
τε
καὶ
Ναξίους
καὶ
Ζαγκλαίους |
[7, 158] |
διηκοσίας
τε
τριήρεας
καὶ
δισμυρίους
|
ὁπλίτας |
καὶ
δισχιλίην
ἵππον
καὶ
δισχιλίους |
[7, 173] |
ἐστρατοπεδεύοντο
τῶν
Ἑλλήνων
κατὰ
μυρίους
|
ὁπλίτας |
συλλεγέντες,
καί
σφι
προσῆν
ἡ |
[7, 45] |
νεῶν
ἀποκεκρυμμένον,
πάσας
δὲ
τὰς
|
ἀκτὰς |
καὶ
τὰ
Ἀβυδηνῶν
πεδία
ἐπίπλεα |
[7, 125] |
καταφοιτέοντες
γὰρ
οἱ
λέοντες
τὰς
|
νύκτας |
καὶ
λείποντες
τὰ
σφέτερα
ἤθεα |
[7, 75] |
πρὸς
δὲ
ἀκόντιά
τε
καὶ
|
πέλτας |
καὶ
ἐγχειρίδια
μικρά.
(οὗτοι
δὲ |
[7, 151] |
Ἱππονίκου
καὶ
τοὺς
μετὰ
τούτου
|
ἀναβάντας, |
Ἀργείους
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον |
[7, 8] |
οἷα
ἔρξαν
ἐς
τὴν
σφετέρην
|
ἀποβάντας, |
ὅτε
Δᾶτίς
τε
καὶ
Ἀρταφρένης |
[7, 170] |
ἀνέθηκε
ἐν
Ὀλυμπίῃ
τοὺς
πολλοὺς
|
ἀνδριάντας. |
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν
κατὰ
Ρηγίνους |
[7, 120] |
μὴ
ὑπομένειν
Ξέρξην
ἐπιόντα
ἢ
|
καταμείναντας |
κάκιστα
πάντων
ἀνθρώπων
διατριβῆναι.
~οἳ |
[7, 213] |
Θερμοπύλας,
καὶ
διέφθειρε
τοὺς
ταύτῃ
|
ὑπομείναντας |
Ἑλλήνων.
(ὕστερον
δὲ
δείσας
Λακεδαιμονίους |
[7, 136] |
συγχέαι
τὰ
πάντων
ἀνθρώπων
νόμιμα
|
ἀποκτείναντας |
κήρυκας,
αὐτὸς
δὲ
τὰ
ἐκείνοισι |
[7, 9] |
καταστρεψάμενοι
δούλους
ἔχομεν,
Ἕλληνας
δὲ
|
ὑπάρξαντας |
ἀδικίης
οὐ
τιμωρησόμεθα·
(τί
δείσαντες; |
[7, 24] |
προσετέτακτο
καὶ
τὸν
Στρυμόνα
ποταμὸν
|
ζεύξαντας |
γεφυρῶσαι.
~ταῦτα
μέν
νυν
οὕτω |
[7, 38] |
ἐόντες
πέντε,
καί
σφεας
καταλαμβάνει
|
πάντας |
ἅμα
σοὶ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν |
[7, 19] |
πᾶσαν
γῆν
δουλεύσειν
τέ
οἱ
|
πάντας |
ἀνθρώπους.
ἡ
δὲ
ὄψις
ἦν |
[7, 56] |
τὴν
Ἑλλάδα
θέλεις
ποιῆσαι,
ἄγων
|
πάντας |
ἀνθρώπους;
καὶ
γὰρ
ἄνευ
τούτων |
[7, 102] |
τὴν
δεσποσύνην.
(αἰνέω
μέν
νυν
|
πάντας |
Ἕλληνας
τοὺς
περὶ
ἐκείνους
τοὺς |
[7, 20] |
Βόσπορον
τούς
τε
Θρήικας
κατεστρέψαντο
|
πάντας |
καὶ
ἐπὶ
τὸν
Ἰόνιον
πόντον |
[7, 170] |
χρόνον
Κρῆτας,
θεοῦ
σφι
ἐποτρύναντος,
|
πάντας |
πλὴν
Πολιχνιτέων
τε
καὶ
Πραισίων |
[7, 64] |
Σάκας
ἐκάλεον·
οἱ
γὰρ
Πέρσαι
|
πάντας |
τοὺς
Σκύθας
καλέουσι
Σάκας.
Βακτρίων |
[7, 60] |
ἐς
τὸ
περιοικοδομημένον,
μέχρι
οὗ
|
πάντας |
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
ἐξηρίθμησαν.
ἀριθμήσαντες |
[7, 156] |
ἔβλαστον.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
Καμαριναίους
|
ἅπαντας |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἀγαγὼν
πολιήτας |
[7, 210] |
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος
σφέας
|
ζωγρήσαντας |
ἄγειν
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἑωυτοῦ. |
[7, 32] |
πέμψαντι,
τούτους
πάγχυ
ἐδόκεε
τότε
|
δείσαντας |
δώσειν·
βουλόμενος
ὦν
αὐτὸ
τοῦτο |
[7, 170] |
Κρήτην
φαίνεσθαι,
ἐνθαῦτα
Ὑρίην
πόλιν
|
κτίσαντας |
καταμεῖναί
τε
καὶ
μεταβαλόντας
ἀντὶ |
[7, 150] |
οὐδαμοὺς
μέζονας
ὑμέων
ἄξω”
(ταῦτα
|
ἀκούσαντας |
Ἀργείους
λέγεται
πρῆγμα
ποιήσασθαι,
καὶ |
[7, 147] |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
δοκέειν
ἔφη
|
ἀκούσαντας |
τοὺς
Ἕλληνας
τὰ
ἑωυτοῦ
πρήγματα |
[7, 151] |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
χρόνον
|
πέμψαντας |
καὶ
τούτους
ἐς
Σοῦσα
ἀγγέλους |
[7, 228] |
πρότερον
τελευτήσασι
ἢ
ὑπὸ
Λεωνίδεω
|
ἀποπεμφθέντας |
οἴχεσθαι,
ἐπιγέγραπται
γράμματα
λέγοντα
τάδε. |
[7, 229] |
οὐκ
ἐθελῆσαι
ὁμοφρονέειν,
ἀλλὰ
γνώμῃ
|
διενειχθέντας |
Εὔρυτον
μέν,
πυθόμενον
τῶν
Περσέων |
[7, 220] |
τοὺς
συμμάχους
μᾶλλον
ἢ
γνώμῃ
|
διενειχθέντας |
οὕτω
ἀκόσμως
οἴχεσθαι
τοὺς
οἰχομένους. |
[7, 103] |
οὐδέτερα.
δοκέω
δὲ
ἔγωγε
καὶ
|
ἀνισωθέντας |
πλήθεϊ
χαλεπῶς
ἂν
Ἕλληνας
Πέρσῃσι |
[7, 154] |
τε
καὶ
Κερκυραῖοι
ἐρρύσαντο
μάχῃ
|
ἐσσωθέντας |
ἐπὶ
ποταμῷ
Ἐλώρῳ,
ἐρρύσαντο
δὲ |
[7, 142] |
ταύτας
παραρτέεσθαι
ἐκέλευον
τὰ
ἄλλα
|
ἀπέντας. |
τοὺς
ὦν
δὴ
τὰς
νέας |
[7, 24] |
λιπέσθαι·
παρεὸν
γὰρ
μηδένα
πόνον
|
λαβόντας |
τὸν
ἰσθμὸν
τὰς
νέας
διειρύσαι, |
[7, 146] |
ἦλθον,
ἐκέλευε
σφέας
τοὺς
δορυφόρους
|
περιάγοντας |
ἐπιδείκνυσθαι
πάντα
τε
τὸν
πεζὸν |
[7, 142] |
τοὺς
ὦν
δὴ
τὰς
νέας
|
λέγοντας |
εἶναι
τὸ
ξύλινον
τεῖχος
ἔσφαλλε |
[7, 211] |
δῆθεν,
οἱ
δὲ
βάρβαροι
ὁρῶντες
|
φεύγοντας |
βοῇ
τε
καὶ
πατάγῳ
ἐπήισαν, |
[7, 9] |
κατοικημένους
οὐκ
ἐάσεις
καταγελάσαι
ἡμῖν
|
ἐόντας |
ἀναξίους.
(καὶ
γὰρ
δεινὸν
ἂν |
[7, 220] |
Λεωνίδην,
ἐπείτε
ᾔσθετο
τοὺς
συμμάχους
|
ἐόντας |
ἀπροθύμους
καὶ
οὐκ
ἐθέλοντας
συνδιακινδυνεύειν, |
[7, 176] |
ὄπισθε,
κατὰ
τε
Ἀλπηνοὺς
ὄπισθε
|
ἐόντας |
ἐοῦσα
ἁμαξιτὸς
μούνη,
καὶ
ἔμπροσθε |
[7, 116] |
τε,
ὁρέων
καὶ
αὐτοὺς
προθύμους
|
ἐόντας |
ἐς
τὸν
πόλεμον
καὶ
τὸ |
[7, 151] |
τυχεῖν
ἐν
Σούσοισι
τοῖσι
Μεμνονίοισι
|
ἐόντας |
ἑτέρου
πρήγματος
εἵνεκα
ἀγγέλους
Ἀθηναίων |
[7, 186] |
τοὺς
ἐν
τοῖσι
σιταγωγοῖσι
ἀκάτοισι
|
ἐόντας |
καὶ
μάλα
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι |
[7, 171] |
ἐν
τοῖσι
οὐ
φλαυροτάτους
φαίνεσθαι
|
ἐόντας |
Κρῆτας
τιμωροὺς
Μενέλεῳ.
(ἀπὸ
τούτων |
[7, 9] |
γὰρ
δὴ
γίνονται·
(τοὺς
χρῆν
|
ἐόντας |
ὁμογλώσσους
κήρυξί
τε
διαχρεωμένους
καὶ |
[7, 145] |
ἔχθρας
καὶ
τοὺς
κατ᾽
ἀλλήλους
|
ἐόντας |
πολέμους·
ἦσαν
δὲ
πρὸς
τινὰς |
[7, 64] |
ἀξίνας
σαγάρις
εἶχον.
τούτους
δὲ
|
ἐόντας |
Σκύθας
Ἀμυργίους
Σάκας
ἐκάλεον·
οἱ |
[7, 107] |
αἰνέων
οὐκ
ἐπαύετο,
καὶ
τοὺς
|
περιεόντας |
αὐτοῦ
ἐν
Πέρσῃσι
παῖδας
ἐτίμα |
[7, 146] |
παρ᾽
ἑωυτόν.
(ὡς
δὲ
ἔτι
|
περιεόντας |
αὐτοὺς
κατέλαβον
καὶ
ἦγον
ἐς |
[7, 113] |
καὶ
Ὀδόμαντοι
καὶ
μάλιστα
Σάτραι.
|
~ὑπεροικέοντας |
δὲ
τὸ
Πάγγαιον
πρὸς
βορέω |
[7, 125] |
ἄλλων
τὸ
ἀναγκάζον
ἀπεχομένους
τοὺς
|
λέοντας |
τῇσι
καμήλοισι
ἐπιτίθεσθαι,
τὸ
μήτε |
[7, 170] |
ὡς
δὲ
κατὰ
Ἰηπυγίην
γενέσθαι
|
πλέοντας, |
ὑπολαβόντα
σφέας
χειμῶνα
μέγαν
ἐκβαλεῖν |
[7, 194] |
ἔσεσθαι·
ὡς
γὰρ
σφέας
εἶδον
|
προσπλέοντας |
οἱ
Ἕλληνες,
μαθόντες
αὐτῶν
τὴν |
[7, 25] |
ἵνα
ἐπιτηδεότατον
εἴη,
ἄλλα
ἄλλῃ
|
ἀγινέοντας |
ὁλκάσι
τε
καὶ
πορθμηίοισι
ἐκ |
[7, 129] |
τε
οὐδὲν
ἧσσον
ἢ
νῦν,
|
ῥέοντας |
δὲ
ποιέειν
τὴν
Θεσσαλίην
πᾶσαν |
[7, 27] |
Πυθίου,
εἴρετο
Ξέρξης
Περσέων
τοὺς
|
παρεόντας |
τίς
τε
ἐὼν
ἀνδρῶν
Πύθιος |
[7, 32] |
γῆν
τε
καὶ
ὕδωρ
καὶ
|
προερέοντας |
δεῖπνα
βασιλέι
παρασκευάζειν·
πλὴν
οὔτε |
[7, 150] |
προγόνους
στρατεύεσθαι,
οὔτε
ὑμέας
ἄλλοισι
|
τιμωρέοντας |
ἡμῖν
ἀντιξόους
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
παρ᾽ |
[7, 147] |
οὕτω
οὐδὲ
δεήσειν
ἐπ᾽
αὐτοὺς
|
στρατηλατέοντας |
πρήγματα
ἔχειν.
(οἶκε
δὲ
αὐτοῦ |
[7, 133] |
τοῦτο,
οἳ
μὲν
αὐτῶν
τοὺς
|
αἰτέοντας |
ἐς
τὸ
βάραθρον
οἳ
δ᾽ |
[7, 139] |
ἂν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
|
μηδίζοντας |
ὁμολογίῃ
ἂν
ἐχρήσαντο
πρὸς
Ξέρξην. |
[7, 35] |
τὸν
Ἑλλήσποντον.
(ἐνετέλλετο
δὲ
ὦν
|
ῥαπίζοντας |
λέγειν
βάρβαρά
τε
καὶ
ἀτάσθαλα· |
[7, 120] |
Ἀβδηρίτῃσι
πανδημεί,
αὐτοὺς
καὶ
γυναῖκας,
|
ἐλθόντας |
ἐς
τὰ
σφέτερα
ἱρὰ
ἵζεσθαι |
[7, 26] |
ἀρχὴν
ἐς
κρίσιν
τούτου
πέρι
|
ἐλθόντας |
οἶδα.
(οἳ
δὲ
ἐπείτε
διαβάντες |
[7, 233] |
γὰρ
αὐτοὺς
ἔλαβον
οἱ
βάρβαροι
|
ἐλθόντας, |
τοὺς
μὲν
τινὰς
καὶ
ἀπέκτειναν |
[7, 141] |
σφι
ἱκετηρίην
λαβοῦσι
δεύτερα
αὖτις
|
ἐλθόντας |
χρᾶσθαι
τῷ
χρηστηρίῳ
ὡς
ἱκέτας. |
[7, 233] |
τοὺς
μὲν
τινὰς
καὶ
ἀπέκτειναν
|
προσιόντας, |
τοὺς
δὲ
πλεῦνας
αὐτῶν
κελεύσαντος |
[7, 170] |
πόλιν
κτίσαντας
καταμεῖναί
τε
καὶ
|
μεταβαλόντας |
ἀντὶ
μὲν
Κρητῶν
γενέσθαι
Ἰήπυγας |
[7, 220] |
συμμάχους
ἐόντας
ἀπροθύμους
καὶ
οὐκ
|
ἐθέλοντας |
συνδιακινδυνεύειν,
κελεῦσαι
σφέας
ἀπαλλάσσεσθαι,
αὐτῷ |
[7, 39] |
ἐξευρόντας
τὸν
πρεσβύτατον
μέσον
διαταμεῖν,
|
διαταμόντας |
δὲ
τὰ
ἡμίτομα
διαθεῖναι
τὸ |
[7, 238] |
ἦν
καὶ
στρατηγὸς
Λακεδαιμονίων,
ἐκέλευσε
|
ἀποταμόντας |
τὴν
κεφαλὴν
ἀνασταυρῶσαι.
(δῆλά
μοι |
[7, 10] |
Σκύθας,
ἄνδρας
οὐδαμόθι
γῆς
ἄστυ
|
νέμοντας. |
ὁ
δὲ
ἐλπίζων
Σκύθας
τοὺς |
[7, 173] |
Μακεδόνος
συνεβούλευόν
σφι
ἀπαλλάσσεσθαι
μηδὲ
|
μένοντας |
ἐν
τῇ
ἐσβολῇ
καταπατηθῆναι
ὑπὸ |
[7, 104] |
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἐκ
μάχης,
ἀλλὰ
|
μένοντας |
ἐν
τῇ
τάξι
ἐπικρατέειν
ἢ |
[7, 184] |
ἔτι
τούτοισι
τὰς
καμήλους
τοὺς
|
ἐλαύνοντας |
Ἀραβίους
καὶ
τοὺς
τὰ
ἅρματα |
[7, 35] |
καὶ
στιγέας
ἅμα
τούτοισι
ἀπέπεμψε
|
στίξοντας |
τὸν
Ἑλλήσποντον.
(ἐνετέλλετο
δὲ
ὦν |
[7, 52] |
δὲ
τούτου,
ἐν
τῇ
ἡμετέρῃ
|
καταλιπόντας |
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
καὶ
χρήματα |
[7, 143] |
εἰπεῖν
οὐδὲ
χεῖρας
ἀνταείρεσθαι,
ἀλλὰ
|
ἐκλιπόντας |
χώρην
τὴν
Ἀττικὴν
ἄλλην
τινὰ |
[7, 170] |
ἑλεῖν
οὔτε
παραμένειν
λιμῷ
συνεστεῶτας,
|
ἀπολιπόντας |
οἴχεσθαι.
ὡς
δὲ
κατὰ
Ἰηπυγίην |
[7, 102] |
κοτὲ
σοὺς
δέξονται
λόγους
δουλοσύνην
|
φέροντας |
τῇ
Ἑλλάδι,
αὖτις
δὲ
ὡς |
[7, 39] |
ταῦτα
πρήσσειν,
τῶν
Πυθίου
παίδων
|
ἐξευρόντας |
τὸν
πρεσβύτατον
μέσον
διαταμεῖν,
διαταμόντας |
[7, 155] |
τοὺς
γαμόρους
καλεομένους
τῶν
Συρηκοσίων
|
ἐκπεσόντας |
ὑπό
τε
τοῦ
δήμου
καὶ |
[7, 32] |
ἀπέπεμπε
κήρυκας
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
|
αἰτήσοντας |
γῆν
τε
καὶ
ὕδωρ
καὶ |
[7, 133] |
εἵνεκα
οὐκ
ἔπεμψε
Ξέρξης
τοὺς
|
αἰτήσοντας· |
ὅ
τι
δὲ
τοῖσι
Ἀθηναίοισι |
[7, 143] |
Ἀθηναίους·
παρασκευάζεσθαι
ὦν
αὐτοὺς
ὡς
|
ναυμαχήσοντας |
συνεβούλευε,
ὡς
τούτου
ἐόντος
τοῦ |
[7, 136] |
Σπάρτῃ
ἀπολομένων
κηρύκων
ποινὴν
ἐκείνων
|
τίσοντας” |
λέγουσι
δὲ
αὐτοῖσι
ταῦτα
Ξέρξης |
[7, 145] |
τὸν
Δεινομένεος
ἔς
τε
Κέρκυραν
|
κελεύσοντας |
βοηθέειν
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
ἐς |
[7, 136] |
ἀνάγκην
σφι
προσφερόντων
προσκυνέειν
βασιλέα
|
προσπίπτοντας, |
οὐκ
ἔφασαν
ὠθεόμενοι
ὑπ᾽
αὐτῶν |
[7, 207] |
τε
ἀγγέλους
ἐς
τὰς
πόλιας
|
κελεύοντάς |
σφι
ἐπιβοηθέειν,
ὡς
ἐόντων
αὐτῶν |
[7, 150] |
ἀλλὰ
παρ᾽
ὑμῖν
αὐτοῖσι
ἡσυχίην
|
ἔχοντας |
κατῆσθαι.
ἢν
γὰρ
ἐμοὶ
γένηται |
[7, 162] |
Ἀθηναῖε,
ὑμεῖς
οἴκατε
τοὺς
μὲν
|
ἄρχοντας |
ἔχειν,
τοὺς
δὲ
ἀρξομένους
οὐκ |
[7, 114] |
ζώοντας
κατώρυσσον.
(Περσικὸν
δὲ
τὸ
|
ζώοντας |
κατορύσσειν,
ἐπεὶ
καὶ
Ἄμηστριν
τὴν |
[7, 114] |
καὶ
παρθένους
ἀνδρῶν
τῶν
ἐπιχωρίων
|
ζώοντας |
κατώρυσσον.
(Περσικὸν
δὲ
τὸ
ζώοντας |
[7, 51] |
καταδουλουμένους
τὴν
μητρόπολιν,
ἢ
δικαιοτάτους
|
συνελευθεροῦντας. |
(ἀδικώτατοι
μέν
νυν
γινόμενοι
οὐδὲν |
[7, 146] |
ἐντειλάμενος,
ἢν
καταλάβωσι
τοὺς
κατασκόπους
|
ζῶντας, |
ἄγειν
παρ᾽
ἑωυτόν.
(ὡς
δὲ |
[7, 156] |
ἀειραμένους
τε
πόλεμον
αὐτῷ
καὶ
|
προσδοκῶντας |
ἀπολέεσθαι
διὰ
τοῦτο,
ἀγαγὼν
ἐς |
[7, 11] |
τῆς
ἔχθρης
ἐστί.
(καλὸν
ὦν
|
προπεπονθότας |
ἡμέας
τιμωρέειν
ἤδη
γίνεται,
ἵνα |
[7, 218] |
δὲ
σφέας
οἱ
Φωκέες
ὧδε
|
ἀναβεβηκότας· |
ἀναβαίνοντες
γὰρ
ἐλάνθανον
οἱ
Πέρσαι |
[7, 158] |
καὶ
δισχιλίην
ἵππον
καὶ
δισχιλίους
|
τοξότας |
καὶ
δισχιλίους
σφενδονήτας
καὶ
δισχιλίους |
[7, 88] |
οὐ
προϊδὼν
ἐφοβήθη
τε
καὶ
|
στὰς |
ὀρθὸς
ἀπεσείσατο
τὸν
Φαρνούχεα,
πεσὼν |
[7, 100] |
πρῴρας
τῶν
νεῶν,
ἐπειρωτῶν
τε
|
ἑκάστας |
ὁμοίως
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ |
[7, 109] |
παρεξήιε
καὶ
κατὰ
ταύτας
λίμνας
|
ὀνομαστὰς |
τάσδε,
Μαρωνείης
μὲν
μεταξὺ
καὶ |
[7, 29] |
ὅστις
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἐμὴν
|
καταστὰς |
αὐτεπάγγελτος
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἐμοὶ |
[7, 168] |
νέας
ἐλαχίστας
παρασχόντες
ἂν
ἀλλὰ
|
πλείστας |
μετά
γε
Ἀθηναίους,
οὐκ
ἠθελήσαμέν |
[7, 99] |
πάντων
τε
τῶν
συμμάχων
γνώμας
|
ἀρίστας |
βασιλέι
ἀπεδέξατο.
τῶν
δὲ
κατέλεξα |
[7, 190] |
τούτῳ
τῷ
πόνῳ
νέας
οἳ
|
ἐλαχίστας |
λέγουσι
διαφθαρῆναι
τετρακοσιέων
οὐκ
ἐλάσσονας, |
[7, 168] |
δύναμιν
οὐκ
ἐλαχίστην
οὐδὲ
νέας
|
ἐλαχίστας |
παρασχόντες
ἂν
ἀλλὰ
πλείστας
μετά |
[7, 144] |
λέγων.
(οὗτος
γὰρ
ὁ
πόλεμος
|
συστὰς |
ἔσωσε
ἐς
τὸ
τότε
τὴν |
[7, 9] |
ἐλάσαντι
καὶ
ὀλίγον
ἀπολιπόντι
ἐς
|
αὐτὰς |
Ἀθήνας
ἀπικέσθαι
οὐδεὶς
ἠντιώθη
ἐς |
[7, 89] |
διηκόσιαι
καὶ
χίλιαι,
παρείχοντο
δὲ
|
αὐτὰς |
οἵδε,
Φοίνικες
μὲν
σὺν
Σύροισι |
[7, 101] |
τοῦ
αἰγιαλοῦ.
~ὡς
δὲ
καὶ
|
ταύτας |
διεξέπλωσε
καὶ
ἐξέβη
ἐκ
τῆς |
[7, 109] |
τε
δὴ
παρεξήιε
καὶ
κατὰ
|
ταύτας |
λίμνας
ὀνομαστὰς
τάσδε,
Μαρωνείης
μὲν |
[7, 110] |
πόλι
ταύτῃ
οὔνομα
ἐστὶ
Πίστυρος.
|
~ταύτας |
μὲν
δὴ
τὰς
πόλιας
τὰς |
[7, 155] |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἔσχε
καὶ
|
ταύτας· |
ὁ
γὰρ
δῆμος
ὁ
τῶν |
[7, 142] |
νέας
σημαίνειν
τὸν
θεόν,
καὶ
|
ταύτας |
παραρτέεσθαι
ἐκέλευον
τὰ
ἄλλα
ἀπέντας. |
[7, 176] |
αὐτοῖσι.
ἐδέδμητο
δὲ
τεῖχος
κατὰ
|
ταύτας |
τὰς
ἐσβολάς,
καὶ
τό
γε |
[7, 109] |
ῥέοντα
ἐς
θάλασσαν.
(μετὰ
δὲ
|
ταύτας |
τὰς
χώρας
ἰὼν
τὰς
ἠπειρώτιδας |
[7, 109] |
τάσδε
παραμείβετο,
Μαρώνειαν
Δίκαιαν
Ἄβδηρα.
|
ταύτας |
τε
δὴ
παρεξήιε
καὶ
κατὰ |
[7, 170] |
οὔτε
ἑλεῖν
οὔτε
παραμένειν
λιμῷ
|
συνεστεῶτας, |
ἀπολιπόντας
οἴχεσθαι.
ὡς
δὲ
κατὰ |
[7, 4] |
οὐδέ
οἱ
ἐξεγένετο
οὔτε
τοὺς
|
ἀπεστεῶτας |
Αἰγυπτίους
οὔτε
Ἀθηναίους
τιμωρήσασθαι.
~ἀποθανόντος |
[7, 7] |
πρῶτα
στρατηίην
ποιέεται
ἐπὶ
τοὺς
|
ἀπεστεῶτας. |
τούτους
μέν
νυν
καταστρεψάμενος
καὶ |
[7, 205] |
Θερμοπύλας
ἐπιλεξάμενος
ἄνδρας
τε
τοὺς
|
κατεστεῶτας |
τριηκοσίους
καὶ
τοῖσι
ἐτύγχανον
παῖδες |
[7, 170] |
Ἰήπυγας
Μεσσαπίους,
ἀντὶ
δὲ
εἶναι
|
νησιώτας |
ἠπειρώτας.
(ἀπὸ
δὲ
Ὑρίης
πόλιος |
[7, 170] |
Μεσσαπίους,
ἀντὶ
δὲ
εἶναι
νησιώτας
|
ἠπειρώτας. |
(ἀπὸ
δὲ
Ὑρίης
πόλιος
τὰς |
[7, 184] |
Ἀραβίους
καὶ
τοὺς
τὰ
ἅρματα
|
Λίβυας, |
πλῆθος
ποιήσας
δισμυρίους
ἄνδρας.
(καὶ |
[7, 101] |
δέ
μιν
ἀληθείῃ
χρήσασθαι
ἐκέλευε,
|
φὰς |
οὐδέν
οἱ
ἀηδέστερον
ἔσεσθαι
ἢ |
[7, 215] |
Ὑδάρνης·
ὁρμέατο
δὲ
περὶ
λύχνων
|
ἁφὰς |
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου.
τὴν
δὲ |
[7, 235] |
πάντων
Πελοποννησίων
συνομοσάντων
ἐπὶ
σοὶ
|
μάχας |
ἰσχυροτέρας
ἄλλας
τῶν
γενομενέων
προσδέκεο |
[7, 41] |
γενναιότατοι
χίλιοι,
κατὰ
νόμον
τὰς
|
λόγχας |
ἔχοντες,
μετὰ
δὲ
ἵππος
ἄλλη |
[7, 41] |
ἐς
τὴν
γῆν
τρέποντες
τὰς
|
λόγχας, |
καὶ
μῆλα
οἱ
ἄγχιστα
ἑπόμενοι |
[7, 40] |
οὗτοι
ἐκ
πάντων
ἀπολελεγμένοι,
τὰς
|
λόγχας |
κάτω
ἐς
τὴν
γῆν
τρέψαντες· |
[7, 55] |
τε
ἱππόται
καὶ
οἱ
τὰς
|
λόγχας |
κάτω
τρέποντες·
ἐστεφάνωντο
δὲ
καὶ |
[7, 119] |
τε
οἰκήμασι
καὶ
λάκκοισι,
ἐς
|
ὑποδοχὰς |
τοῦ
στρατοῦ·
τοῦτο
δὲ
χρύσεά |
[7, 220] |
τοῦ
πολέμου
τούτου
αὐτίκα
κατ᾽
|
ἀρχὰς |
ἐγειρομένου,
ἢ
Λακεδαίμονα
ἀνάστατον
γενέσθαι |
[7, 223] |
ἤδη
πολλῶ
μᾶλλον
ἢ
κατ᾽
|
ἀρχὰς |
ἐπεξήισαν
ἐς
τὸ
εὐρύτερον
τοῦ |
[7, 88] |
(τὸν
δὲ
ἵππον
αὐτίκα
κατ᾽
|
ἀρχὰς |
ἐποίησαν
ὡς
ἐκέλευε·
ἀπαγαγόντες
οἱ |
[7, 5] |
Ἑλλάδα
οὐδαμῶς
πρόθυμος
ἦν
κατ᾽
|
ἀρχὰς |
στρατεύεσθαι,
ἐπὶ
δὲ
Αἴγυπτον
ἐποιέετο |
[7, 148] |
ὧδε.
πυθέσθαι
γὰρ
αὐτίκα
κατ᾽
|
ἀρχὰς |
τὰ
ἐκ
τοῦ
βαρβάρου
ἐγειρόμενα |
[7, 81] |
καὶ
ἐξαριθμήσαντες
οὗτοι
ἦσαν
καὶ
|
χιλιάρχας |
τε
καὶ
μυριάρχας
ἀποδέξαντες,
ἑκατοντάρχας |
[7, 81] |
ἦσαν
καὶ
χιλιάρχας
τε
καὶ
|
μυριάρχας |
ἀποδέξαντες,
ἑκατοντάρχας
δὲ
καὶ
δεκάρχας |
[7, 81] |
μυριάρχας
ἀποδέξαντες,
ἑκατοντάρχας
δὲ
καὶ
|
δεκάρχας |
οἱ
μυριάρχαι.
τελέων
δὲ
καὶ |
[7, 81] |
χιλιάρχας
τε
καὶ
μυριάρχας
ἀποδέξαντες,
|
ἑκατοντάρχας |
δὲ
καὶ
δεκάρχας
οἱ
μυριάρχαι. |
[7, 228] |
Λεωπρέπεος
ἐστὶ
κατὰ
ξεινίην
ὁ
|
ἐπιγράψας. |
~δύο
δὲ
τούτων
τῶν
τριηκοσίων |
[7, 156] |
μὲν
ἐπικρατέων
λόγον
ἐλάσσω
ἐποιέετο,
|
ἐπιτρέψας |
αὐτὴν
Ἱέρωνι
ἀδελφεῷ
ἑωυτοῦ,
ὁ |
[7, 31] |
χρυσέῳ
καὶ
μελεδωνῷ
ἀθανάτῳ
ἀνδρὶ
|
ἐπιτρέψας |
δευτέρῃ
ἡμέρῃ
ἀπίκετο
ἐς
τῶν |
[7, 141] |
στρατὸν
ἥσυχος,
ἀλλ᾽
ὑποχωρεῖν
νῶτον
|
ἐπιστρέψας· |
ἔτι
τοι
ποτε
κἀντίος
ἔσσῃ. |
[7, 193] |
ὕδωρ
πεμφθέντα,
εὖτ᾽
ἐπὶ
τὸ
|
κῶας |
ἔπλεον
ἐς
Αἶαν
τὴν
Κολχίδα· |
[7, 33] |
δὲ
ταῦτα
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν
|
ἐς |
Ἄβυδον.
οἳ
δὲ
ἐν
τούτῳ |
[7, 37] |
ἐκ
τῶν
Σαρδίων
ὁρμᾶτο
ἐλῶν
|
ἐς |
Ἄβυδον·
(ὁρμημένῳ
δέ
οἱ
ὁ |
[7, 137] |
γενέσθαι.
(ὅτι
μὲν
γὰρ
κατέσκηψε
|
ἐς |
ἀγγέλους
ἡ
Ταλθυβίου
μῆνις
οὐδὲ |
[7, 223] |
ἀνατείλαντος
σπονδὰς
ἐποιήσατο,
ἐπισχὼν
χρόνον
|
ἐς |
ἀγορῆς
κου
μάλιστα
πληθώρην
πρόσοδον |
[7, 143] |
χρησμολόγους
συμβάλλεσθαι,
λέγων
τοιάδε·
εἰ
|
ἐς |
Ἀθηναίους
εἶχε
τὸ
ἔπος
εἰρημένον |
[7, 143] |
κατὰ
τὸ
ὀρθόν,
ἀλλ᾽
οὐκ
|
ἐς |
Ἀθηναίους·
παρασκευάζεσθαι
ὦν
αὐτοὺς
ὡς |
[7, 32] |
δεῖπνα
βασιλέι
παρασκευάζειν·
πλὴν
οὔτε
|
ἐς |
Ἀθήνας
οὔτε
ἐς
Λακεδαίμονα
ἀπέπεμπε |
[7, 182] |
ἀποθορόντες
κατὰ
Θεσσαλίην
πορευόμενοι
ἐκομίσθησαν
|
ἐς |
Ἀθήνας.
~ταῦτα
οἱ
Ἕλληνες
οἱ |
[7, 193] |
εὖτ᾽
ἐπὶ
τὸ
κῶας
ἔπλεον
|
ἐς |
Αἶαν
τὴν
Κολχίδα·
ἐνθεῦτεν
γὰρ |
[7, 115] |
πόλιν
Ἑλλάδα
παραμειβόμενος,
καὶ
ἀπίκετο
|
ἐς |
Ἄκανθον,
ἅμα
ἀγόμενος
τούτων
ἕκαστον |
[7, 197] |
μελλόντων
θύσεσθαι
δείσαντες
οἴχοντο
ἀποδράντες
|
ἐς |
ἄλλην
χώρην,
χρόνου
δὲ
προϊόντος |
[7, 173] |
Εὐρίπου·
ἀπικόμενος
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης
|
ἐς |
Ἄλον,
ἀποβὰς
ἐπορεύετο
ἐς
Θεσσαλίην, |
[7, 197] |
οὗτος
ἀντέσχε
εἰ
μὴ
φλαύρως.
|
~ἐς |
Ἄλον
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης
ἀπικομένῳ |
[7, 13] |
ἐπέζεσε,
ὥστε
ἀεικέστερα
ἀπορρῖψαι
ἔπεα
|
ἐς |
ἄνδρα
πρεσβύτερον
ἢ
χρεόν·
νῦν |
[7, 137] |
Νικόλαν
τε
τὸν
Βούλιος
καὶ
|
ἐς |
Ἀνήριστον
τὸν
Σπερθίεω,
ὃς
εἷλε |
[7, 16] |
παῖ,
θεῖα.
ἐνύπνια
γὰρ
τὰ
|
ἐς |
ἀνθρώπους
πεπλανημένα
τοιαῦτα
ἐστὶ
οἷά |
[7, 213] |
χρόνῳ
δὲ
ὕστερον,
κατῆλθε
γὰρ
|
ἐς |
Ἀντικύρην,
ἀπέθανε
ὑπὸ
Ἀθηνάδεω
ἀνδρὸς |
[7, 148] |
ἀπόπεμψιν
τῶν
κατασκόπων
δεύτερα
ἔπεμπον
|
ἐς |
Ἄργος
ἀγγέλους.
(Ἀργεῖοι
δὲ
λέγουσι |
[7, 152] |
τε
ἀπέπεμψε
ταῦτα
λέγοντα
κήρυκα
|
ἐς |
Ἄργος
καὶ
Ἀργείων
ἄγγελοι
ἀναβάντες |
[7, 150] |
Ἑλλάδα,
ὡς
Ξέρξης
ἔπεμψε
κήρυκα
|
ἐς |
Ἄργος
πρότερον
ἤ
περ
ὁρμῆσαι |
[7, 60] |
μέν
νυν
ἕκαστοι
παρεῖχον
πλῆθος
|
ἐς |
ἀριθμόν,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
τὸ |
[7, 31] |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
τῆς
μὲν
|
ἐς |
ἀριστερὴν
ἐπὶ
Καρίης
φερούσης
τῆς |
[7, 42] |
παραμειβόμενος.
(τὴν
Ἴδην
δὲ
λαβὼν
|
ἐς |
ἀριστερὴν
χεῖρα
ἤιε
ἐς
τὴν |
[7, 41] |
λόγος
αἱρέοι,
ἐκ
τοῦ
ἅρματος
|
ἐς |
ἁρμάμαξαν.
αὐτοῦ
δὲ
ὄπισθε
αἰχμοφόροι |
[7, 145] |
τὴν
Ἀσίην
τῶν
βασιλέος
πρηγμάτων,
|
ἐς |
Ἄρος
τε
ἀγγέλους
ὁμαιχμίην
συνθησομένους |
[7, 9] |
Μακεδονίης
ἐλάσαντι
καὶ
ὀλίγον
ἀπολιπόντι
|
ἐς |
αὐτὰς
Ἀθήνας
ἀπικέσθαι
οὐδεὶς
ἠντιώθη |
[7, 129] |
ἐοῦσα
κοίλη.
(ὥστε
ὦν
ποταμῶν
|
ἐς |
αὐτὴν
καὶ
ἄλλων
συχνῶν
ἐσβαλλόντων, |
[7, 123] |
τὰς
πόλις,
ἀπὸ
ταύτης
ἤδη
|
ἐς |
αὐτόν
τε
τὸν
Θερμαῖον
κόλπον |
[7, 113] |
τὰ
δὲ
πρὸς
μεσαμβρίην
τείνουσα
|
ἐς |
αὐτὸν
τὸν
Στρυμόνα·
ἐς
τὸν |
[7, 196] |
τῶν
εἶπον
Σανδώκεα
στρατηγέειν,
ἀπίκοντο
|
ἐς |
Ἀφέτας.
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ |
[7, 153] |
(τούτους
ὦν
ὁ
Τηλίνης
κατήγαγε
|
ἐς |
Γέλην,
ἔχων
οὐδεμίαν
ἀνδρῶν
δύναμιν |
[7, 105] |
δὴ
ταῦτα
ἀμείψατο,
Ξέρξης
δὲ
|
ἐς |
γέλωτά
τε
ἔτρεψε
καὶ
οὐκ |
[7, 100] |
τοῦ
αἰγιαλοῦ
ἀνεκώχευον,
τὰς
πρῴρας
|
ἐς |
γῆν
τρέψαντες
πάντες
μετωπηδόν,
καὶ |
[7, 67] |
βεβαμμένα
ἐνέπρεπον
ἔχοντες,
πέδιλα
δὲ
|
ἐς |
γόνυ
ἀνατείνοντα
εἶχον,
τόξα
δὲ |
[7, 133] |
ὅρκιον
ὧδε
εἶχε
τοῖσι
Ἕλλησι.
|
~ἐς |
δὲ
Ἀθήνας
καὶ
Σπάρτην
οὐκ |
[7, 171] |
τοῦ
λόγου
μοι
παρενθήκη
γέγονε·
|
ἐς |
δὲ
τὴν
Κρήτην
ἐρημωθεῖσαν,
ὡς |
[7, 153] |
~τὰ
μὲν
περὶ
Ἀργείων
εἴρηται·
|
ἐς |
δὲ
τὴν
Σικελίην
ἄλλοι
τε |
[7, 139] |
φοβερὰ
ἐλθόντα
ἐκ
Δελφῶν
καὶ
|
ἐς |
δεῖμα
βαλόντα
ἔπεισε
ἐκλιπεῖν
τὴν |
[7, 239] |
δὴ
ἐς
τὸ
χρηστήριον
τὸ
|
ἐς |
Δελφοὺς
ἀπέπεμψαν,
ἔνθα
δή
σφι |
[7, 163] |
Κάδμον
τὸν
Σκύθεω
ἄνδρα
Κῷον
|
ἐς |
Δελφούς,
ἔχοντα
χρήματα
πολλὰ
καὶ |
[7, 140] |
δέξασθαι.
~πέμψαντες
γὰρ
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
ἐς |
Δελφοὺς
θεοπρόπους
χρηστηριάζεσθαι
ἦσαν
ἕτοιμοι· |
[7, 165] |
τὸν
Γέλωνα
τοῖσι
Ἕλλησι
ἀποπέμπειν
|
ἐς |
Δελφοὺς
τὰ
χρήματα.
~πρὸς
δὲ |
[7, 148] |
ἐπὶ
τὸν
Πέρσην,
πέμψαι
θεοπρόπους
|
ἐς |
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
ἐπειρησομένους
ὥς |
[7, 169] |
ἐποίησαν
τοιόνδε·
πέμψαντες
κοινῇ
θεοπρόπους
|
ἐς |
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
ἐπειρώτων
εἴ |
[7, 31] |
ἐπὶ
Καρίης
φερούσης
τῆς
δὲ
|
ἐς |
δεξιὴν
ἐς
Σάρδις,
τῇ
καὶ |
[7, 144] |
τὸ
μὲν
ἐποιήθησαν
οὐκ
ἐχρήσθησαν,
|
ἐς |
δέον
δὲ
οὕτω
τῇ
Ἑλλάδι |
[7, 148] |
δὲ
ὡς
ἐλθεῖν
τοὺς
ἀγγέλους
|
ἐς |
δὴ
τὸ
Ἄργος,
ἐπελθεῖν
ἐπὶ |
[7, 237] |
ἄριστα.
οὕτω
ὦν
κακολογίης
τῆς
|
ἐς |
Δημάρητον,
ἐόντος
ἐμοὶ
ξείνου
πέρι, |
[7, 58] |
λίμνην
παρεξιών,
ἐς
ὃ
ἀπίκετο
|
ἐς |
Δορίσκον.
~ὁ
δὲ
Δορίσκος
ἐστὶ |
[7, 59] |
δὴ
νέας
τὰς
πάσας
ἀπικομένας
|
ἐς |
Δορίσκον
οἱ
ναύαρχοι
κελεύσαντος
Ξέρξεω |
[7, 25] |
Τυρόδιζαν
τὴν
Περινθίων,
οἳ
δὲ
|
ἐς |
Δορίσκον,
οἳ
δὲ
ἐς
Ἠιόνα |
[7, 36] |
ἀλλὰ
δύο
μὲν
λευκολίνου
δασάμενοι
|
ἐς |
ἑκατέρην,
τέσσερα
δὲ
τῶν
βυβλίνων. |
[7, 46] |
τούτων
γε
ἐόντων
τοσούτων
οὐδεὶς
|
ἐς |
ἑκατοστὸν
ἔτος
περιέσται”
ὁ
δὲ |
[7, 33] |
ἐς
τοῦ
Πρωτεσίλεω
τὸ
ἱρὸν
|
ἐς |
Ἐλαιοῦντα
ἀγινεόμενος
γυναῖκας
ἀθέμιστα
ἔρδεσκε. |
[7, 126] |
τὰ
κέρεα
ὑπερμεγάθεα
ἐστὶ
τὰ
|
ἐς |
Ἕλληνας
φοιτέοντα.
οὖρος
δὲ
τοῖσι |
[7, 135] |
ἐπίσταται
βασιλεὺς
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
τιμᾶν,
|
ἐς |
ἐμέ
τε
καὶ
τὰ
ἐμὰ |
[7, 60] |
τόνδε
τὸν
τρόπον·
συνήγαγόν
τε
|
ἐς |
ἕνα
χῶρον
μυριάδα
ἀνθρώπων,
καὶ |
[7, 100] |
οἱ
γραμματισταί,
ἕως
ἐξ
ἐσχάτων
|
ἐς |
ἔσχατα
ἀπίκετο
καὶ
τῆς
ἵππου |
[7, 25] |
δὲ
ἐς
Δορίσκον,
οἳ
δὲ
|
ἐς |
Ἠιόνα
τὴν
ἐπὶ
Στρυμόνι,
οἳ |
[7, 135] |
ἴσου
γίνεται
ἡ
συμβουλίη
ἡ
|
ἐς |
ἡμέας
τείνουσα.
τοῦ
μὲν
γὰρ |
[7, 198] |
Σπερχειὸς
ποταμὸς
ῥέων
ἐξ
Ἐνιήνων
|
ἐς |
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ.
ἀπὸ
δὲ
τούτου |
[7, 200] |
ἣν
δὴ
παραρρέων
ὁ
Ἀσωπὸς
|
ἐς |
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ,
καὶ
χῶρος
περὶ |
[7, 100] |
οἱ
ἐπεποίητο,
τῶν
νεῶν
κατελκυσθεισέων
|
ἐς |
θάλασσαν,
ἐνθαῦτα
ὁ
Ξέρξης
μετεκβὰς |
[7, 128] |
τὸν
ποταμὸν
ἐστὶ
παρατρέψαντα
ἑτέρῃ
|
ἐς |
θάλασσαν
ἐξαγαγεῖν.
~τὴν
δὲ
Θεσσαλίην |
[7, 199] |
χώρης
ταύτης
ἐκ
τῶν
ὀρέων
|
ἐς |
θάλασσαν,
κατ᾽
ἃ
Τρηχὶς
πεπόλισται· |
[7, 22] |
ὄρος
μέγα
τε
καὶ
ὀνομαστόν,
|
ἐς |
θάλασσαν
κατῆκον,
οἰκημένον
ὑπὸ
ἀνθρώπων. |
[7, 33] |
μεταξὺ
καὶ
Μαδύτου,
ἀκτὴ
παχέα
|
ἐς |
θάλασσαν
κατήκουσα
Ἀβύδῳ
καταντίον·
ἔνθα |
[7, 130] |
τούτῳ
οὐκ
ἔστι
ἄλλη
ἐξήλυσις
|
ἐς |
θάλασσαν
κατήκουσα,
ἀλλ᾽
ἥδε
αὐτή· |
[7, 109] |
Ξέρξης,
ποταμὸν
δὲ
Νέστον
ῥέοντα
|
ἐς |
θάλασσαν.
(μετὰ
δὲ
ταύτας
τὰς |
[7, 129] |
καὶ
τούτου
στεινοῦ
ἔκροον
ἔχουσι
|
ἐς |
θάλασσαν,
προσυμμίσγοντες
τὸ
ὕδωρ
πάντες |
[7, 130] |
Ξέρξεω
εἰ
ἔστι
ἄλλη
ἔξοδος
|
ἐς |
θάλασσαν
τῷ
Πηνειῷ,
ἐξεπιστάμενοι
ἀτρεκέως |
[7, 233] |
βασιλέι,
ὑπὸ
δὲ
ἀναγκαίης
ἐχόμενοι
|
ἐς |
Θερμοπύλας
ἀπικοίατο
καὶ
ἀναίτιοι
εἶεν |
[7, 200] |
Φοίνικος
ποταμοῦ
πεντεκαίδεκα
στάδια
ἐστὶ
|
ἐς |
Θερμοπύλας.
(ἐν
δὲ
τῷ
μεταξὺ |
[7, 205] |
Κλεομένεος
θυγατέρα.
(ὃς
τότε
ἤιε
|
ἐς |
Θερμοπύλας
ἐπιλεξάμενος
ἄνδρας
τε
τοὺς |
[7, 175] |
ἐοῦσαν
πρότερον
ἤ
περ
ἀπικόμενοι
|
ἐς |
Θερμοπύλας
ἐπύθοντο
Τρηχινίων.
ταύτην
ὦν |
[7, 213] |
τὴν
διὰ
τοῦ
ὄρεος
φέρουσαν
|
ἐς |
Θερμοπύλας,
καὶ
διέφθειρε
τοὺς
ταύτῃ |
[7, 177] |
Ἰσθμοῦ
ἐστρατεύοντο
αὐτῶν
οἳ
μὲν
|
ἐς |
Θερμοπύλας
πεζῇ,
ἄλλοι
δὲ
κατὰ |
[7, 175] |
στεινοτέρη
γὰρ
ἐφαίνετο
ἐοῦσα
τῆς
|
ἐς |
Θεσσαλίην
καὶ
ἅμα
ἀγχοτέρη
τῆς |
[7, 213] |
(ὕστερον
δὲ
δείσας
Λακεδαιμονίους
ἔφυγε
|
ἐς |
Θεσσαλίην,
καί
οἱ
φυγόντι
ὑπὸ |
[7, 173] |
δὲ
Ἕλληνες
πρὸς
ταῦτα
ἐβουλεύσαντο
|
ἐς |
Θεσσαλίην
πέμπειν
κατὰ
θάλασσαν
πεζὸν |
[7, 174] |
τὸν
Ἰσθμόν.
~αὕτη
ἐγένετο
ἡ
|
ἐς |
Θεσσαλίην
στρατηίη,
βασιλέος
τε
μέλλοντος |
[7, 173] |
Ἀχαιίης
ἐς
Ἄλον,
ἀποβὰς
ἐπορεύετο
|
ἐς |
Θεσσαλίην,
τὰς
νέας
αὐτοῦ
καταλιπών, |
[7, 232] |
δὲ
καὶ
ἄλλον
ἀποπεμφθέντα
ἄγγελον
|
ἐς |
Θεσσαλίην
τῶν
τριηκοσίων
τούτων
περιγενέσθαι, |
[7, 173] |
περ
ἀπὸ
Μακεδονίης
τῆς
κάτω
|
ἐς |
Θεσσαλίην
φέρει
παρὰ
ποταμὸν
Πηνειόν, |
[7, 128] |
ἀκούων
τε
ταύτῃ
εἶναι
ὁδὸν
|
ἐς |
Θεσσαλίην
φέρουσαν,
ἐπεθύμησε
πλώσας
θεήσασθαι |
[7, 173] |
ἐπύθοντο
καὶ
ἄλλην
ἐοῦσαν
ἐσβολὴν
|
ἐς |
Θεσσαλοὺς
κατὰ
τὴν
ἄνω
Μακεδονίην |
[7, 51] |
μεγάλως
τὴν
σὴν
στρατιὴν
γίνονται.
|
ἐς |
θυμὸν
ὦν
βάλευ
καὶ
τὸ |
[7, 161] |
ὁ
ἐποποιὸς
ἄνδρα
ἄριστον
ἔφησε
|
ἐς |
Ἴλιον
ἀπικέσθαι
τάξαι
τε
καὶ |
[7, 20] |
κατὰ
τὰ
λεγόμενα
τὸν
Ἀτρειδέων
|
ἐς |
Ἴλιον,
μήτε
τὸν
Μυσῶν
τε |
[7, 96] |
ἐγώ,
οὐ
γὰρ
ἀναγκαίῃ
ἐξέργομαι
|
ἐς |
ἱστορίης
λόγον,
οὐ
παραμέμνημαι.
(οὔτε |
[7, 144] |
τε
Θεμιστοκλέι
γνώμη
ἔμπροσθε
ταύτης
|
ἐς |
καιρὸν
ἠρίστευσε,
ὅτε
Ἀθηναίοισι
γενομένων |
[7, 42] |
ἐν
ἀριστερῇ,
διὰ
τοῦ
Ἀταρνέος
|
ἐς |
Καρήνην
πόλιν·
ἀπὸ
δὲ
ταύτης |
[7, 188] |
ἐς
Μελίβοιαν
πόλιν,
αἳ
δὲ
|
ἐς |
Κασθαναίην
ἐξεβράσσοντο·
ἦν
τε
τοῦ |
[7, 26] |
Φρυγίῃ,
δι᾽
αὐτῆς
πορευόμενοι
ἀπίκοντο
|
ἐς |
Κελαινάς,
ἵνα
πηγαὶ
ἀναδιδοῦσι
Μαιάνδρου |
[7, 10] |
γεγενῆσθαι.
(σὺ
ὦν
μὴ
βούλευ
|
ἐς |
κίνδυνον
μηδένα
τοιοῦτον
ἀπικέσθαι
μηδεμιῆς |
[7, 30] |
ἐκ
τῆς
ἅλες
γίνονται,
ἀπίκετο
|
ἐς |
Κολοσσὰς
πόλιν
μεγάλην
Φρυγίης·
ἐν |
[7, 122] |
τῷ
Ἄθῳ
γενομένην,
διέχουσαν
δὲ
|
ἐς |
κόλπον
ἐν
τῷ
Ἄσσα
τε |
[7, 145] |
κελεύσοντας
βοηθέειν
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
|
ἐς |
Κρήτην
ἄλλους,
φρονήσαντες
εἴ
κως |
[7, 170] |
οὐδεμίαν
γάρ
σφι
ἔτι
κομιδὴν
|
ἐς |
Κρήτην
φαίνεσθαι,
ἐνθαῦτα
Ὑρίην
πόλιν |
[7, 26] |
ἔχω
φράσαι·
οὐδὲ
γὰρ
ἀρχὴν
|
ἐς |
κρίσιν
τούτου
πέρι
ἐλθόντας
οἶδα. |
[7, 30] |
τῶν
Φρυγῶν
καὶ
Λυδῶν
ἀπίκετο
|
ἐς |
Κύδραρα
πόλιν,
ἔνθα
στήλη
καταπεπηγυῖα, |
[7, 32] |
πλὴν
οὔτε
ἐς
Ἀθήνας
οὔτε
|
ἐς |
Λακεδαίμονα
ἀπέπεμπε
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν, |
[7, 231] |
τὴν
μάχην
ἀποθανεῖν.
~ἀπονοστήσας
δὲ
|
ἐς |
Λακεδαίμονα
ὁ
Ἀριστόδημος
εἶχε
ὄνειδός |
[7, 25] |
πανταχόθεν.
τὸν
δὲ
ὦν
πλεῖστον
|
ἐς |
Λευκὴν
ἀκτὴν
καλεομένην
τῆς
Θρηίκης |
[7, 205] |
τούτου
ἐν
Σικελίῃ,
οὕτω
δὴ
|
ἐς |
Λεωνίδην
ἀνέβαινε
ἡ
βασιληίη,
καὶ |
[7, 101] |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
τῶν
ἐμοὶ
|
ἐς |
λόγους
ἀπικνεομένων,
πόλιος
οὔτ᾽
ἐλαχίστης |
[7, 103] |
οἳ
παρ᾽
ἐμὲ
φοιτῶσι
Ἑλλήνων
|
ἐς |
λόγους
αὐχέετε
τοσοῦτον,
ὅρα
μὴ |
[7, 157] |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας,
ἐλθόντες
αὐτῷ
|
ἐς |
λόγους
ἔλεγον
τάδε.
ἔπεμψαν
ἡμέας |
[7, 105] |
ἠπίως
αὐτὸν
ἀπεπέμψατο.
τούτῳ
δὲ
|
ἐς |
λόγους
ἐλθὼν
Ξέρξης,
καὶ
ὕπαρχον |
[7, 213] |
Εὐρυδήμου
ἀνὴρ
Μηλιεὺς
ἦλθέ
οἱ
|
ἐς |
λόγους·
ὃς
μέγα
τι
παρὰ |
[7, 25] |
τὴν
ἐπὶ
Στρυμόνι,
οἳ
δὲ
|
ἐς |
Μακεδονίην
διατεταγμένοι.
~ἐν
ᾧ
δὲ |
[7, 153] |
τῶν
προγόνων
κτησαμένου
τρόπῳ
τοιῷδε.
|
ἐς |
Μακτώριον
πόλιν
τὴν
ὑπὲρ
Γέλης |
[7, 102] |
αὖτις
δὲ
ὡς
ἀντιώσονταί
τοι
|
ἐς |
μάχην
καὶ
ἢν
οἱ
ἄλλοι |
[7, 9] |
αὐτὰς
Ἀθήνας
ἀπικέσθαι
οὐδεὶς
ἠντιώθη
|
ἐς |
μάχην.
(καίτοι
γε
ἐώθασι
Ἕλληνες, |
[7, 9] |
ἐκεῖνοι
ἐπαερθέντες
ἀβουλίῃ
ἔλθοιεν
ἡμῖν
|
ἐς |
μάχην,
μάθοιεν
ἂν
ὡς
εἰμὲν |
[7, 236] |
δὲ
ἢν
ἴωσι
ἀντία
Πέρσῃσι
|
ἐς |
μάχην,
οὐδὲν
τὸ
παρεὸν
τρῶμα |
[7, 69] |
μὲν
ἥμισυ
ἐξηλείφοντο
γύψῳ
ἰόντες
|
ἐς |
μάχην,
τὸ
δὲ
ἄλλο
ἥμισυ |
[7, 8] |
ἡμῖν
οἷόν
τε
ἔσται
ἐλθεῖν
|
ἐς |
μάχην,
τούτων
τῶν
κατέλεξα
ὑπεξαραιρημένων. |
[7, 188] |
τὴν
Σηπιάδα
περιέπιπτον,
αἳ
δὲ
|
ἐς |
Μελίβοιαν
πόλιν,
αἳ
δὲ
ἐς |
[7, 99] |
Τροιζηνίους,
τοὺς
δὲ
ἄλλους
Ἐπιδαυρίους.
|
ἐς |
μὲν
τοσόνδε
ὁ
ναυτικὸς
στρατὸς |
[7, 72] |
δὲ
τοὺς
πόδας
πέδιλα
ἐπιχώρια
|
ἐς |
μέσην
κνήμην
ἀνατείνοντα.
Λίγυες
δὲ |
[7, 8] |
ὑμῖν
δοκέω,
τίθημι
τὸ
πρῆγμα
|
ἐς |
μέσον,
γνώμην
κελεύων
ὑμέων
τὸν |
[7, 164] |
ἐπιόντος
οὐδενὸς
ἀλλὰ
ὑπὸ
δικαιοσύνης
|
ἐς |
μέσον
Κῴοισι
καταθεὶς
τὴν
ἀρχὴν |
[7, 152] |
πάντες
ἄνθρωποι
τὰ
οἰκήια
κακὰ
|
ἐς |
μέσον
συνενείκαιεν
ἀλλάξασθαι
βουλόμενοι
τοῖσι |
[7, 164] |
καὶ
κατοίκησε
πόλιν
Ζάγκλην
τὴν
|
ἐς |
Μεσσήνην
μεταβαλοῦσαν
τὸ
οὔνομα.
(τοῦτον |
[7, 134] |
(οὕτω
Σπαρτιῆται
τούτους
ὡς
ἀποθανευμένους
|
ἐς |
Μήδους
ἀπέπεμψαν.
~αὕτη
τε
ἡ |
[7, 239] |
(Δημάρητος
γὰρ
ὁ
Ἀρίστωνος
φυγὼν
|
ἐς |
Μήδους,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
δοκέω |
[7, 196] |
ἐσβεβληκὼς
ἦν
καὶ
δὴ
τριταῖος
|
ἐς |
Μηλιέας,
ἐν
Θεσσαλίῃ
μὲν
ἅμιλλαν |
[7, 100] |
Ξέρξης
μετεκβὰς
ἐκ
τοῦ
ἅρματος
|
ἐς |
νέα
Σιδωνίην
ἵζετο
ὑπὸ
σκηνῇ |
[7, 137] |
πρὸς
βασιλέα
διὰ
τὴν
μῆνιν,
|
ἐς |
Νικόλαν
τε
τὸν
Βούλιος
καὶ |
[7, 146] |
τρεῖς.
οἳ
δὲ
ἀπικόμενοί
τε
|
ἐς |
Ξάρδις
καὶ
καταμαθόντες
τὴν
βασιλέος |
[7, 113] |
Παιόπλας
παρεξιὼν
ἤιε
πρὸς
ἑσπέρην,
|
ἐς |
ὃ
ἀπίκετο
ἐπὶ
ποταμόν
τε |
[7, 58] |
Αἰολίδα
καὶ
Στεντορίδα
λίμνην
παρεξιών,
|
ἐς |
ὃ
ἀπίκετο
ἐς
Δορίσκον.
~ὁ |
[7, 50] |
ἐθέλει.
(ὁρᾷς
τὰ
Περσέων
πρήγματα
|
ἐς |
ὃ
δυνάμιος
προκεχώρηκε.
εἰ
τοίνυν |
[7, 181] |
ἡλίσκετο
ἐς
τοῦτο
ἀντεῖχε
μαχόμενος
|
ἐς |
ὃ
κατεκρεουργήθη
ἅπας.
(ὡς
δὲ |
[7, 225] |
καὶ
Λακεδαιμονίων
ὠθισμὸς
ἐγίνετο
πολλός,
|
ἐς |
ὃ
τοῦτόν
τε
ἀρετῇ
οἱ |
[7, 57] |
ταῦτα”
~ὡς
δὲ
διέβησαν
πάντες,
|
ἐς |
ὁδὸν
ὁρμημένοισι
τέρας
σφι
ἐφάνη |
[7, 194] |
πλέω
ἀγαθὰ
τῶν
ἁμαρτημάτων
πεποιημένα
|
ἐς |
οἶκον
τὸν
βασιλήιον·
εὑρὼν
δὲ |
[7, 156] |
τοὺς
ἐν
Σικελίῃ,
ὡς
πολιορκεόμενοι
|
ἐς |
ὁμολογίην
προσεχώρησαν,
τοὺς
μὲν
αὐτῶν |
[7, 64] |
περὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
κυρβασίας
|
ἐς |
ὀξὺ
ἀπηγμένας
ὀρθὰς
εἶχον
πεπηγυίας, |
[7, 136] |
ἀνέβησαν
ἐς
Σοῦσα
καὶ
βασιλέι
|
ἐς |
ὄψιν
ἦλθον,
πρῶτα
μὲν
τῶν |
[7, 6] |
τότε
δὲ
συναναβὰς
ὅκως
ἀπίκοιτο
|
ἐς |
ὄψιν
τὴν
βασιλέος,
λεγόντων
τῶν |
[7, 146] |
περιεόντας
αὐτοὺς
κατέλαβον
καὶ
ἦγον
|
ἐς |
ὄψιν
τὴν
βασιλέος,
τὸ
ἐνθεῦτεν |
[7, 29] |
στρατῷ
τῷ
ἐμῷ,
οὐδὲ
ὅστις
|
ἐς |
ὄψιν
τὴν
ἐμὴν
καταστὰς
αὐτεπάγγελτος |
[7, 210] |
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος
σφέας
ζωγρήσαντας
ἄγειν
|
ἐς |
ὄψιν
τὴν
ἑωυτοῦ.
(ὡς
δ᾽ |
[7, 118] |
τὴν
στρατιὴν
καὶ
δειπνίζοντες
Ξέρξην
|
ἐς |
πᾶν
κακοῦ
ἀπίκατο,
οὕτω
ὥστε |
[7, 152] |
μοι
τοῦτο
τὸ
ἔπος
ἐχέτω
|
ἐς |
πάντα
λόγον·
ἐπεὶ
καὶ
ταῦτα |
[7, 138] |
ἐπ᾽
Ἀθήνας
ἐλαύνει,
κατίετο
δὲ
|
ἐς |
πᾶσαν
τὴν
Ἑλλάδα.
πυνθανόμενοι
δὲ |
[7, 21] |
γὰρ
νέας
παρείχοντο,
οἳ
δὲ
|
ἐς |
πεζὸν
ἐτετάχατο,
τοῖσι
δὲ
ἵππος |
[7, 163] |
καὶ
οὐκ
ἀνασχετὸν
ποιησάμενος
ἐλθὼν
|
ἐς |
Πελοπόννησον
ἄρχεσθαι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐὼν |
[7, 207] |
νυν
ἄλλοισι
Πελοποννησίοισι
ἐδόκεε
ἐλθοῦσι
|
ἐς |
Πελοπόννησον
τὸν
Ἰσθμὸν
ἔχειν
ἐν |
[7, 94] |
Δαναόν
τε
καὶ
Ξοῦθον
ἀπικέσθαι
|
ἐς |
Πελοπόννησον,
ὡς
Ἕλληνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο |
[7, 131] |
ταύτῃ
διεξίῃ
ἅπασα
ἡ
στρατιὴ
|
ἐς |
Περραιβούς.
οἱ
δὲ
δὴ
κήρυκες |
[7, 103] |
ἀμείνονες,
καὶ
ἴοιεν
ἀναγκαζόμενοι
μάστιγι
|
ἐς |
πλεῦνας
ἐλάσσονες
ἐόντες·
ἀνειμένοι
δὲ |
[7, 85] |
ἐξ
ἱμάντων·
(ταύτῃσι
πίσυνοι
ἔρχονται
|
ἐς |
πόλεμον.
ἡ
δὲ
μάχη
τούτων |
[7, 188] |
ἐόντος
οὐ
μεγάλου,
πρόκροσσαι
ὁρμέοντο
|
ἐς |
πόντον
καὶ
ἐπὶ
ὀκτὼ
νέας. |
[7, 143] |
δὲ
τῶν
τις
Ἀθηναίων
ἀνὴρ
|
ἐς |
πρώτους
νεωστὶ
παριών,
τῷ
οὔνομα |
[7, 168] |
τε
γενέσθαι·
οὕτω
οὐκ
ἀπικέσθαι
|
ἐς |
Σαλαμῖνα,
καὶ
οὐδεμιῇ
κακότητι
λειφθῆναι |
[7, 26] |
ἅπας
συλλελεγμένος
ἅμα
Ξέρξῃ
ἐπορεύετο
|
ἐς |
Σάρδις,
ἐκ
ἐκ
Κριτάλλων
ὁρμηθεὶς |
[7, 8] |
ὑπῆρξαν
ἄδικα
ποιεῦντες.
(πρῶτα
μὲν
|
ἐς |
Σάρδις
ἐλθόντες,
ἅμα
Ἀρισταγόρῃ
τῷ |
[7, 1] |
κεχαραγμένον
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
διὰ
τὴν
|
ἐς |
Σάρδις
ἐσβολήν,
καὶ
δὴ
καὶ |
[7, 32] |
Λυδῶν
τὸ
ἄστυ.
~ἀπικόμενος
δὲ
|
ἐς |
Σάρδις
πρῶτα
μὲν
ἀπέπεμπε
κήρυκας |
[7, 31] |
φερούσης
τῆς
δὲ
ἐς
δεξιὴν
|
ἐς |
Σάρδις,
τῇ
καὶ
πορευομένῳ
διαβῆναι |
[7, 15] |
παραυτίκα
μὲν
οὐκ
ἐσωφρόνεον
εἴπας
|
ἐς |
σὲ
μάταια
ἔπεα
χρηστῆς
εἵνεκα |
[7, 128] |
ἐπεθύμησε,
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα·
ἐσβὰς
|
ἐς |
Σιδωνίην
νέα,
ἐς
τήν
περ |
[7, 170] |
καὶ
Πραισίων
ἀπικομένους
στόλῳ
μεγάλῳ
|
ἐς |
Σικανίην
πολιορκέειν
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε |
[7, 170] |
Μίνων
κατὰ
ζήτησιν
Δαιδάλου
ἀπικόμενον
|
ἐς |
Σικανίην
τὴν
νῦν
Σικελίην
καλευμένην |
[7, 145] |
συνθησομένους
πρὸς
τὸν
Πέρσην,
καὶ
|
ἐς |
Σικελίην
ἄλλους
πέμπειν
παρὰ
Γέλωνα |
[7, 168] |
παρελάμβανον
οἱ
αὐτοὶ
οἵ
περ
|
ἐς |
Σικελίην
ἀπίκοντο,
λέγοντες
τοὺς
αὐτοὺς |
[7, 164] |
Κῴοισι
καταθεὶς
τὴν
ἀρχὴν
οἴχετο
|
ἐς |
Σικελίην,
ἔνθα
παρὰ
Σαμίων
ἔσχε |
[7, 151] |
τοῦτον
χρόνον
πέμψαντας
καὶ
τούτους
|
ἐς |
Σοῦσα
ἀγγέλους
εἰρωτᾶν
Ἀρτοξέρξεα
τὸν |
[7, 135] |
τούτοισι
τὰ
ἔπεα.
πορευόμενοι
γὰρ
|
ἐς |
Σοῦσα
ἀπικνέονται
παρὰ
Ὑδάρνεα·
ὁ |
[7, 53] |
~ταῦτα
εἴπας
καὶ
Ἀρτάβανον
ἀποστείλας
|
ἐς |
Σοῦσα
δεύτερα
μετεπέμψατο
Ξέρξης
Περσέων |
[7, 152] |
Ἄργος
καὶ
Ἀργείων
ἄγγελοι
ἀναβάντες
|
ἐς |
Σοῦσα
ἐπειρώτων
Ἀρτοξέρξεα
περὶ
φιλίης, |
[7, 3] |
καὶ
Δημάρητος
ὁ
Ἀρίστωνος
ἀναβεβηκὼς
|
ἐς |
Σοῦσα,
ἐστερημένος
τε
τῆς
ἐν |
[7, 136] |
ἀμείψαντο.
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὡς
ἀνέβησαν
|
ἐς |
Σοῦσα
καὶ
βασιλέι
ἐς
ὄψιν |
[7, 6] |
τοῦτο
δὲ
Πεισιστρατιδέων
οἱ
ἀναβεβηκότες
|
ἐς |
Σοῦσα,
τῶν
τε
αὐτῶν
λόγων |
[7, 229] |
ἢ
μοῦνον
Ἀριστόδημον
ἀλγήσαντα
ἀπονοστῆσαι
|
ἐς |
Σπάρτην
ἢ
καὶ
ὁμοῦ
σφεων |
[7, 230] |
νυν
οὕτω
σωθῆναι
λέγουσι
Ἀριστόδημον
|
ἐς |
Σπάρτην
καὶ
διὰ
πρόφασιν
τοιήνδε, |
[7, 137] |
ἐπαύσατο
τὸ
παραυτίκα,
καίπερ
ἀπονοστησάντων
|
ἐς |
Σπάρτην
Σπερθίεώ
τε
καὶ
Βούλιος. |
[7, 232] |
εἶναι
Παντίτην·
νοστήσαντα
δὲ
τοῦτον
|
ἐς |
Σπάρτην,
ὡς
ἠτίμωτο,
ἀπάγξασθαι.
~οἱ |
[7, 229] |
λόγῳ
χρησαμένοισι
ἢ
ἀποσωθῆναι
ὁμοῦ
|
ἐς |
Σπάρτην,
ὡς
μεμετιμένοι
γε
ἦσαν |
[7, 176] |
τοῦ
Θρηικίου
ἐξ
εὐρέος
συνάγεται
|
ἐς |
στεινὸν
ἐόντα
τὸν
πόρον
τὸν |
[7, 13] |
ἀγχίστροφα
βουλεύομαι·
φρενῶν
τε
γὰρ
|
ἐς |
τὰ
ἐμεωυτοῦ
πρῶτα
οὔκω
ἀνήκω, |
[7, 219] |
μὲν
ὁ
μάντις
Μεγιστίης
ἐσιδὼν
|
ἐς |
τὰ
ἱρὰ
ἔφρασε
τὸν
μέλλοντα |
[7, 6] |
ὑπὸ
Λάσου
τοῦ
Ἑρμιονέος
ἐμποιέων
|
ἐς |
τὰ
Μουσαίου
χρησμόν,
ὡς
αἱ |
[7, 134] |
γεγονότες
εὖ
καὶ
χρήμασι
ἀνήκοντες
|
ἐς |
τὰ
πρῶτα,
ἐθελονταὶ
ὑπέδυσαν
ποινὴν |
[7, 223] |
ἀνὰ
τὰς
προτέρας
ἡμέρας
ὑπεξιόντες
|
ἐς |
τὰ
στεινόπορα
ἐμάχοντο.
(τότε
δὲ |
[7, 120] |
πανδημεί,
αὐτοὺς
καὶ
γυναῖκας,
ἐλθόντας
|
ἐς |
τὰ
σφέτερα
ἱρὰ
ἵζεσθαι
ἱκέτας |
[7, 173] |
νέας
αὐτοῦ
καταλιπών,
καὶ
ἀπίκετο
|
ἐς |
τὰ
Τέμπεα
ἐς
τὴν
ἐσβολὴν |
[7, 152] |
βουλόμενοι
τοῖσι
πλησίοισι,
ἐγκύψαντες
ἂν
|
ἐς |
τὰ
τῶν
πέλας
κακὰ
ἀσπασίως |
[7, 142] |
καὶ
ἐδόκεε
εἶναι,
συγγραψάμενοι
ἀπαλλάσσοντο
|
ἐς |
τὰς
Ἀθήνας.
ὡς
δὲ
ἀπελθόντες |
[7, 25] |
ἐποίεε,
παρεσκευάζετο
δὲ
καὶ
ὅπλα
|
ἐς |
τὰς
γεφύρας
βύβλινά
τε
καὶ |
[7, 21] |
πλοῖα
ἅμα
στρατευομένοισι,
τοῖσι
δὲ
|
ἐς |
τὰς
γεφύρας
μακρὰς
νέας
παρέχειν, |
[7, 182] |
Φόρμος
ἀνὴρ
Ἀθηναῖοις,
φεύγουσα
ἐξοκέλλει
|
ἐς |
τὰς
ἐκβολὰς
τοῦ
Πηνειοῦ,
καὶ |
[7, 207] |
μένειν
ἐψηφίζετο
πέμπειν
τε
ἀγγέλους
|
ἐς |
τὰς
πόλιας
κελεύοντάς
σφι
ἐπιβοηθέειν, |
[7, 156] |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
Καμαριναίους
ἅπαντας
|
ἐς |
τὰς
Συρηκούσας
ἀγαγὼν
πολιήτας
ἐποίησε, |
[7, 156] |
οὐδὲν
πείσεσθαι,
ἀγαγὼν
καὶ
τούτους
|
ἐς |
τὰς
Συρηκούσας
ἀπέδοτο
ἐπ᾽
ἐξαγωγῇ |
[7, 157] |
οἱ
ἄγγελοι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπίκατο
|
ἐς |
τὰς
Συρηκούσας,
ἐλθόντες
αὐτῷ
ἐς |
[7, 155] |
καταγαγὼν
τούτους
ἐκ
Κασμένης
πόλιος
|
ἐς |
τὰς
Συρηκούσας
ἔσχε
καὶ
ταύτας· |
[7, 156] |
προσδοκῶντας
ἀπολέεσθαι
διὰ
τοῦτο,
ἀγαγὼν
|
ἐς |
τὰς
Συρηκούσας
πολιήτας
ἐποίησε·
τὸν |
[7, 34] |
Ἐλαιοῦντα
ἀγινεόμενος
γυναῖκας
ἀθέμιστα
ἔρδεσκε.
|
~ἐς |
ταύτην
ὦν
τὴν
ἀκτὴν
ἐξ |
[7, 116] |
μέχρι
ἐμεῦ.
~ὡς
δὲ
ἄρα
|
ἐς |
τὴν
Ἄκανθον
ἀπίκετο,
ξεινίην
τε |
[7, 146] |
ταῦτα
θηεύμενοι
ἔωσι
πλήρεες,
ἀποπέμπειν
|
ἐς |
τὴν
ἂν
αὐτοὶ
ἐθέλωσι
χώρην |
[7, 34] |
δὲ
ἑπτὰ
στάδιοι
ἐξ
Ἀβύδου
|
ἐς |
τὴν
ἀπαντίον.
καὶ
δὴ
ἐζευγμένου |
[7, 55] |
καὶ
αἱ
νέες
ἅμα
ἀνήγοντο
|
ἐς |
τὴν
ἀπεναντίον.
ἤδη
δὲ
ἤκουσα |
[7, 19] |
τῶν
συλλεχθέντων
αὐτίκα
πᾶς
ἀνὴρ
|
ἐς |
τὴν
ἀρχὴν
ἑωυτοῦ
ἀπελάσας
εἶχε |
[7, 73] |
σύνοικοι
ἦσαν
Μακεδόσι,
μεταβάντες
δὲ
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην
ἅμα
τῇ
χώρῃ |
[7, 146] |
ἔχθρας
πρῶτα
μὲν
κατασκόπους
πέμπουσι
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην
ἄνδρας
τρεῖς.
οἳ |
[7, 75] |
μικρά.
(οὗτοι
δὲ
διαβάντες
μὲν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην
ἐκλήθησαν
Βιθυνοί,
τὸ |
[7, 107] |
αὐτῷ
ὑπόσπονδον
ἐξελθεῖν
καὶ
νοστῆσαι
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην,
οὐκ
ἠθέλησε,
μὴ |
[7, 11] |
Σάρδις
τε
ἐνέπρησαν
καὶ
ἤλασαν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην.
(οὔκων
ἐξαναχωρέειν
οὐδετέροισι |
[7, 137] |
γὰρ
πεμφθέντες
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἄγγελοι
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην,
προδοθέντες
δὲ
ὑπὸ |
[7, 145] |
ἐν
Σάρδισι,
ἐβουλεύσαντο
κατασκόπους
πέμπειν
|
ἐς |
τὴν
Ἀσίην
τῶν
βασιλέος
πρηγμάτων, |
[7, 137] |
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
καὶ
ἀπαχθέντες
|
ἐς |
τὴν
Ἀττικὴν
ἀπέθανον
ὑπὸ
Ἀθηναίων, |
[7, 10] |
σὺν
Δάτι
καὶ
Ἀρταφρένεϊ
ἐλθοῦσαν
|
ἐς |
τὴν
Ἀττικὴν
χώρην
μοῦνοι
Ἀθηναῖοι |
[7, 119] |
σκηνὴ
μὲν
ἔσκε
πεπηγυῖα
ἑτοίμη
|
ἐς |
τὴν
αὐτὸς
σταθμὸν
ποιεέσκετο
Ξέρξης, |
[7, 58] |
Σαρπηδονίης
ἄκρης
ποιεύμενος
τὴν
ἄπιξιν,
|
ἐς |
τὴν
αὐτῷ
προείρητο
ἀπικομένῳ
περιμένειν· |
[7, 170] |
ὑπολαβόντα
σφέας
χειμῶνα
μέγαν
ἐκβαλεῖν
|
ἐς |
τὴν
γῆν·
συναραχθέντων
δὲ
τῶν |
[7, 41] |
δὲ
χρυσέας
ῥοιὰς
καὶ
οἱ
|
ἐς |
τὴν
γῆν
τρέποντες
τὰς
λόγχας, |
[7, 40] |
πάντων
ἀπολελεγμένοι,
τὰς
λόγχας
κάτω
|
ἐς |
τὴν
γῆν
τρέψαντες·
μετὰ
δὲ |
[7, 54] |
~ταύτην
μὲν
τὴν
ἡμέρην
παρεσκευάζοντο
|
ἐς |
τὴν
διάβασιν·
τῇ
δὲ
ὑστεραίῃ |
[7, 32] |
Σάρδις
πρῶτα
μὲν
ἀπέπεμπε
κήρυκας
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
αἰτήσοντας
γῆν
τε |
[7, 147] |
τρεῖς
ἀπολέσαντες·
νοστησάντων
δὲ
τούτων
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
δοκέειν
ἔφη
ἀκούσαντας |
[7, 131] |
δὲ
δὴ
κήρυκες
οἱ
ἀποπεμφθέντες
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν |
[7, 176] |
δὲ
αὖ
διὰ
Τρηχῖνος
ἔσοδος
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
ἐστὶ
τῇ
στεινοτάτη |
[7, 10] |
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ
τῆς
Εὐρώπης
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα.
καὶ
δὴ
καὶ |
[7, 175] |
φυλάσσοντες
τὴν
ἐσβολὴν
μὴ
παριέναι
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
τὸν
βάρβαρον,
τὸν |
[7, 173] |
καὶ
ἀπίκετο
ἐς
τὰ
Τέμπεα
|
ἐς |
τὴν
ἐσβολὴν
ἥ
περ
ἀπὸ |
[7, 123] |
τόδε
καλέεται.
(ἀπὸ
δὲ
Αἰνείης,
|
ἐς |
τὴν
ἐτελεύτων
καταλέγων
τὰς
πόλις, |
[7, 56] |
πάντων.
~Ξέρξης
δὲ
ἐπεὶ
διέβη
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην,
ἐθηεῖτο
τὸν
στρατὸν |
[7, 174] |
στρατηίη,
βασιλέος
τε
μέλλοντος
διαβαίνειν
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην
ἐκ
τῆς
Ἀσίης |
[7, 33] |
Ἑλλήσποντον
ἐζεύγνυσαν
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην.
ἔστι
δὲ
τῆς |
[7, 20] |
τῶν
Τρωικῶν
γενόμενον,
οἳ
διαβάντες
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην
κατὰ
Βόσπορον
τούς |
[7, 148] |
θεησάμενοί
τε
καὶ
ἀποπεμφθέντες
ἐνόστησαν
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην,
οἱ
δὲ
συνωμόται |
[7, 172] |
τάχιστα
μέλλοντα
διαβαίνειν
τὸν
Πέρσην
|
ἐς |
τὴν
Εὐρώπην,
πέμπουσι
ἐς
τὸν |
[7, 220] |
ἔχειν
εὐπρεπέως
ἐκλιπεῖν
τὴν
τάξιν
|
ἐς |
τὴν
ἦλθον
φυλάξοντες
ἀρχήν.
(ταύτῃ |
[7, 22] |
ὑπὸ
ἀνθρώπων.
τῇ
δὲ
τελευτᾷ
|
ἐς |
τὴν
ἤπειρον
τὸ
ὄρος,
χερσονησοειδές |
[7, 54] |
σπένδων
ἐκ
χρυσέης
φιάλης
Ξέρξης
|
ἐς |
τὴν
θάλασσαν
εὔχετο
πρὸς
τὸν |
[7, 223] |
πολλοὶ
μὲν
δὴ
ἐσέπιπτον
αὐτῶν
|
ἐς |
τὴν
θάλασσαν
καὶ
διεφθείροντο,
πολλῷ |
[7, 124] |
μεσόγαιαν
τάμνων
τῆς
ὁδοῦ,
βουλόμενος
|
ἐς |
τὴν
Θέρμην
ἀπικέσθαι·
ἐπορεύετο
δὲ |
[7, 127] |
τῶν
ποταμῶν
γίνονται.
~ὡς
δὲ
|
ἐς |
τὴν
Θέρμην
ἀπίκετο
ὁ
Ξέρξης, |
[7, 130] |
δὲ
ταῦτα
καὶ
θεησάμενος
ἀπέπλεε
|
ἐς |
τὴν
Θέρμην.
~ὁ
μὲν
δὴ |
[7, 42] |
λαβὼν
ἐς
ἀριστερὴν
χεῖρα
ἤιε
|
ἐς |
τὴν
Ἰλιάδα
γῆν.
καὶ
πρῶτα |
[7, 239] |
ὁδοφυλάκων.
(ἐπεὶ
δὲ
καὶ
ἀπίκετο
|
ἐς |
τὴν
Λακεδαίμονα,
οὐκ
εἶχον
συμβαλέσθαι |
[7, 31] |
δὲ
ἐκ
τῆς
Φρυγίης
ἐσέβαλε
|
ἐς |
τὴν
Λυδίην,
σχιζομένης
τῆς
ὁδοῦ |
[7, 230] |
τὸν
δὲ
συνάγγελον
αὐτοῦ
ἀπικόμενον
|
ἐς |
τὴν
μάχην
ἀποθανεῖν.
~ἀπονοστήσας
δὲ |
[7, 20] |
Σκυθικόν,
ὅτε
Σκύθαι
Κιμμερίους
διώκοντες
|
ἐς |
τὴν
Μηδικὴν
χώρην
ἐσβαλόντες
σχεδὸν |
[7, 198] |
δὲ
τούτων
τῶν
χώρων
ἤιε
|
ἐς |
τὴν
Μηλίδα
παρὰ
κόλπον
θαλάσσης, |
[7, 176] |
τε
καὶ
ἀπόκρημνον,
ὑψηλόν,
ἀνατεῖνον
|
ἐς |
τὴν
Οἴτην·
τὸ
δὲ
πρὸς |
[7, 18] |
τοῖσι
ἐκ
σέο
πρώτοισι
προειρημένοισι
|
ἐς |
τὴν
παρασκευήν,
ποίεε
δὲ
οὕτω |
[7, 128] |
ταῦτα·
ἐσβὰς
ἐς
Σιδωνίην
νέα,
|
ἐς |
τήν
περ
ἐσέβαινε
αἰεὶ
ὅκως |
[7, 109] |
Ἰσμαρίδα,
κατὰ
δὲ
Δίκαιαν
Βιστονίδα,
|
ἐς |
τὴν
ποταμοὶ
δύο
ἐσιεῖσι
τὸ |
[7, 213] |
ὑπὸ
τῶν
Πυλαγόρων
τῶν
Ἀμφικτυόνων
|
ἐς |
τὴν
Πυλαίην
συλλεγομένων
ἀργύριον
ἐπεκηρύχθη. |
[7, 164] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐκεῖνος
ἀπίκετο
|
ἐς |
τὴν
Σικελίην
ἀπὸ
πάντα
τὰ |
[7, 8] |
δεύτερα
δὲ
ἡμέας
οἷα
ἔρξαν
|
ἐς |
τὴν
σφετέρην
ἀποβάντας,
ὅτε
Δᾶτίς |
[7, 203] |
οἳ
δὲ
ταῦτα
πυνθανόμενοι
ἐβοήθεον
|
ἐς |
τὴν
Τρηχῖνα.
~τούτοισι
ἦσαν
μέν |
[7, 39] |
οὐ
καυχήσεαι
ὑπερβαλέσθαι·
ἐπείτε
δὲ
|
ἐς |
τὸ
ἀναιδέστερον
ἐτράπευ,
τὴν
μὲν |
[7, 133] |
οἳ
μὲν
αὐτῶν
τοὺς
αἰτέοντας
|
ἐς |
τὸ
βάραθρον
οἳ
δ᾽
ἐς |
[7, 118] |
δόκιμος
ὅμοια
τῷ
μάλιστα,
ἀπέδεξε
|
ἐς |
τὸ
δεῖπνον
τετρακόσια
τάλαντα
ἀργυρίου |
[7, 168] |
τῶν
ἡμερέων·
ἀλλὰ
τιμωρητέον
εἴη
|
ἐς |
τὸ
δυνατώτατον.
(ὑπεκρίναντο
μὲν
οὕτω |
[7, 103] |
πλεῦνας
ἐλάσσονες
ἐόντες·
ἀνειμένοι
δὲ
|
ἐς |
τὸ
ἐλεύθερον
οὐκ
ἂν
ποιέοιεν |
[7, 229] |
καὶ
κατεκέατο
ἐν
Ἀλπηνοῖσι
ὀφθαλμιῶντες
|
ἐς |
τὸ
ἔσχατον,
ἢ
εἴ
γε |
[7, 107] |
δόξειε
περιεῖναι
βασιλέι,
ἀλλὰ
διεκαρτέρεε
|
ἐς |
τὸ
ἔσχατον.
(ὡς
δ᾽
οὐδὲν |
[7, 223] |
μᾶλλον
ἢ
κατ᾽
ἀρχὰς
ἐπεξήισαν
|
ἐς |
τὸ
εὐρύτερον
τοῦ
αὐχένος.
τὸ |
[7, 181] |
(καί
μιν,
ὡς
ὀπίσω
ἀπίκοντο
|
ἐς |
τὸ
ἑωυτῶν
στρατόπεδον,
ἐπεδείκνυσαν
ἐκπαγλεόμενοι |
[7, 144] |
θαλασσίους
γενέσθαι
Ἀθηναίους.
αἳ
δὲ
|
ἐς |
τὸ
μὲν
ἐποιήθησαν
οὐκ
ἐχρήσθησαν, |
[7, 17] |
δὴ
κηδόμενος
αὐτοῦ
ἀλλ᾽
οὔτε
|
ἐς |
τὸ
μετέπειτα
οὔτε
ἐς
τὸ |
[7, 212] |
ἐμάχοντο,
πλὴν
Φωκέων·
οὗτοι
δὲ
|
ἐς |
τὸ
ὄρος
ἐτάχθησαν
φυλάξοντες
τὴν |
[7, 17] |
οὔτε
ἐς
τὸ
μετέπειτα
οὔτε
|
ἐς |
τὸ
παραυτίκα
νῦν
καταπροΐξεαι
ἀποτρέπων |
[7, 29] |
γάρ
τοι
ταῦτα
ποιεῦντι
οὔτε
|
ἐς |
τὸ
παρεὸν
οὔτε
ἐς
χρόνον |
[7, 129] |
καὶ
Παμίσου,
οἳ
μέν
νυν
|
ἐς |
τὸ
πεδίον
τοῦτο
συλλεγόμενοι
ἐκ |
[7, 6] |
καὶ
ἄλλα
οἱ
σύμμαχα
γενόμενα
|
ἐς |
τὸ
πείθεσθαι
Ξέρξην.
(τοῦτο
μὲν |
[7, 193] |
Κολχίδα·
ἐνθεῦτεν
γὰρ
ἔμελλον
ὑδρευσάμενοι
|
ἐς |
τὸ
πέλαγος
ἀφήσειν.
ἐπὶ
τούτου |
[7, 54] |
εἰ
τῷ
ἡλίῳ
ἀνατιθεὶς
κατῆκε
|
ἐς |
τὸ
πέλαγος,
οὔτε
εἰ
μετεμέλησέ |
[7, 35] |
ἐπικέσθαι
μάστιγι
πληγὰς
καὶ
κατεῖναι
|
ἐς |
τὸ
πέλαγος
πεδέων
ζεῦγος.
ἤδη |
[7, 60] |
(ταύτην
δὲ
ποιήσαντες
ἄλλους
ἐσεβίβαζον
|
ἐς |
τὸ
περιοικοδομημένον,
μέχρι
οὗ
πάντας |
[7, 43] |
τὸν
ποταμὸν
ὡς
ἀπίκετο
Ξέρξης,
|
ἐς |
τὸ
Πριάμου
πέργαμον
ἀνέβη
ἵμερον |
[7, 123] |
καὶ
ταύτην
τὴν
χώρην
ἔπλεε
|
ἐς |
τὸ
προειρημένον,
παραλαμβάνων
στρατιὴν
καὶ |
[7, 223] |
μάστιγας
ἐρράπιζον
πάντα
ἄνδρα,
αἰεὶ
|
ἐς |
τὸ
πρόσω
ἐποτρύνοντες.
πολλοὶ
μὲν |
[7, 197] |
ὀπίσω
κατελθόντες
ἢν
ἁλίσκωνται
ἐστέλλοντο
|
ἐς |
τὸ
πρυτανήιον·
ὡς
θύεταί
τε |
[7, 107] |
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
ἔπειτα
ἐσέβαλε
|
ἐς |
τὸ
πῦρ,
μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[7, 167] |
ἐπισπένδων
τοῖσι
ἱροῖσι,
ὦσε
ἑωυτὸν
|
ἐς |
τὸ
πῦρ·
οὕτω
δὴ
κατακαυθέντα |
[7, 107] |
ποιήσας
δὲ
ταῦτα
ἑωυτὸν
ἐσέβαλε
|
ἐς |
τὸ
πῦρ.
οὕτω
μὲν
οὗτος |
[7, 43] |
ταῦτα
δὲ
ποιησαμένοισι
νυκτὸς
φόβος
|
ἐς |
τὸ
στρατόπεδον
ἐνέπεσε.
ἅμα
ἡμέρῃ |
[7, 144] |
γὰρ
ὁ
πόλεμος
συστὰς
ἔσωσε
|
ἐς |
τὸ
τότε
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀναγκάσας |
[7, 239] |
Ἑλλάδα
πρῶτοι,
καὶ
οὕτω
δὴ
|
ἐς |
τὸ
χρηστήριον
τὸ
ἐς
Δελφοὺς |
[7, 11] |
δοῦλος,
κατεστρέψατο
οὕτω
ὡς
καὶ
|
ἐς |
τόδε
αὐτοί
τε
ὥνθρωποι
καὶ |
[7, 47] |
τελευτήσειε,
ἐγὼ
δ᾽
ἔτι
καὶ
|
ἐς |
τόδε
δείματος
εἰμὶ
ὑπόπλεος
οὐδ᾽ |
[7, 38] |
(σὺ
δέ,
ὦ
βασιλεῦ,
ἐμὲ
|
ἐς |
τόδε
ἡλικίης
ἥκοντα
οἰκτείρας
τῶν |
[7, 123] |
τουτέων
χώρη
Κροσσαίη
ἔτι
καὶ
|
ἐς |
τόδε
καλέεται.
(ἀπὸ
δὲ
Αἰνείης, |
[7, 193] |
ἐπωνυμίην
ἀπὸ
τούτου
ἔτι
καὶ
|
ἐς |
τόδε
νομίζοντες.
οἱ
δὲ
βάρβαροι, |
[7, 29] |
Περσίδα
χώρην,
οὐδενὶ
ἀνδρὶ
συνέμιξα
|
ἐς |
τόδε
ὅστις
ἠθέλησε
ξείνια
προθεῖναι |
[7, 107] |
οὗτος
δικαίως
αἰνέεται
ἔτι
καὶ
|
ἐς |
τόδε
ὑπὸ
Περσέων.
~Ξέρξης
δὲ |
[7, 22] |
τριῶν
ἐτέων
κου
μάλιστα
τὰ
|
ἐς |
τὸν
Ἄθων.
ἐν
γὰρ
Ἐλαιοῦντι |
[7, 188] |
τοὺς
ἐν
Πηλίῳ,
τὰς
δὲ
|
ἐς |
τὸν
αἰγιαλόν·
αἳ
δὲ
περὶ |
[7, 188] |
καὶ
κατέσχε
τῆς
Μαγνησίης
χώρης
|
ἐς |
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ
Κασθαναίης |
[7, 59] |
Δορίσκον
οἱ
ναύαρχοι
κελεύσαντος
Ξέρξεω
|
ἐς |
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν
προσεχέα
Δορίσκῳ |
[7, 97] |
καὶ
ἱππαγωγὰ
πλοῖα
μακρὰ
συνελθόντα
|
ἐς |
τὸν
ἀριθμὸν
ἐφάνη
τρισχίλια.
~τῶν |
[7, 205] |
δὲ
ἀπίκετο
καὶ
Θηβαίων
τοὺς
|
ἐς |
τὸν
ἀριθμὸν
λογισάμενος
εἶπον,
τῶν |
[7, 200] |
ἐκ
τῶν
ὀρέων
τούτων
ῥέων
|
ἐς |
τὸν
Ἀσωπὸν
ἐκδιδοῖ.
κατὰ
δὲ |
[7, 57] |
δὲ
περὶ
ἑωυτοῦ
τρέχων
ἥξειν
|
ἐς |
τὸν
αὐτὸν
χῶρον.
ἐγένετο
δὲ |
[7, 147] |
ἕτοιμοι
ἦσαν
αἱρέειν
αὐτά,
ἐσβλέποντες
|
ἐς |
τὸν
βασιλέα
ὁκότε
παραγγελέει.
(ὁ |
[7, 16] |
κελεύσματι
πειθόμενος,
οἷα
οὐκ
ἀξιεύμενος
|
ἐς |
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ἵζεσθαι,
τέλος |
[7, 17] |
τὴν
Ξέρξεω
ἐσθῆτα
καὶ
ἱξόμενος
|
ἐς |
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ὡς
μετὰ |
[7, 142] |
δὲ
ἀπελθόντες
οἱ
θεοπρόποι
ἀπήγγελλον
|
ἐς |
τὸν
δῆμον,
γνῶμαι
καὶ
ἄλλαι |
[7, 10] |
ἐμβάλωσι
καὶ
νικήσαντες
ναυμαχίῃ
πλέωσι
|
ἐς |
τὸν
Ἑλλήσποντον
καὶ
ἔπειτα
λύσωσι |
[7, 54] |
εὐξάμενος
δὲ
ἐσέβαλε
τὴν
φιάλην
|
ἐς |
τὸν
Ἑλλήσποντον
καὶ
χρύσεον
κρητῆρα |
[7, 15] |
καὶ
ἐνδὺς
μετὰ
τοῦτο
ἵζοιο
|
ἐς |
τὸν
ἐμὸν
θρόνον,
καὶ
ἔπειτα |
[7, 8] |
ἐπεὰν
ὑμῖν
σημήνω
τὸν
χρόνον
|
ἐς |
τὸν
ἥκειν
δεῖ,
προθύμως
πάντα |
[7, 122] |
πολίων
στρατιὴν
παρέλαβε,
ἔπλεε
ἀπιέμενος
|
ἐς |
τὸν
Θερμαῖον
κόλπον,
κάμπτων
δὲ |
[7, 172] |
Πέρσην
ἐς
τὴν
Εὐρώπην,
πέμπουσι
|
ἐς |
τὸν
Ἰσθμὸν
ἀγγέλους·
ἐν
δὲ |
[7, 173] |
ἐπὶ
τὰς
νέας
ὀπίσω
ἐπορεύοντο
|
ἐς |
τὸν
Ἰσθμόν.
~αὕτη
ἐγένετο
ἡ |
[7, 175] |
~οἱ
δὲ
Ἕλληνες
ἐπείτε
ἀπίκατο
|
ἐς |
τὸν
Ἰσθμόν,
ἐβουλεύοντο
πρὸς
τὰ |
[7, 193] |
ἄκρην
τῆς
Μαγνησίης
ἰθέαν
ἔπλεον
|
ἐς |
τὸν
κόλπον
τὸν
ἐπὶ
Παγασέων |
[7, 195] |
τῆς
Ξέρξεω
στρατιῆς,
ἀποπέμπουσι
δεδεμένους
|
ἐς |
τὸν
Κορινθίων
ἰσθμόν.
~ὁ
μὲν |
[7, 30] |
κῃ
ἀναφαινόμενος
ἐκδιδοῖ
καὶ
οὗτος
|
ἐς |
τὸν
Μαίανδρον.
(ἐκ
δὲ
Κολοσσέων |
[7, 26] |
τῆς
ἀγορῆς
τῆς
Κελαινέων
ἀνατέλλων
|
ἐς |
τὸν
Μαίανδρον
ἐκδιδοῖ·
ἐν
τῇ |
[7, 203] |
φρουρεομένη
καὶ
Αἰγινητέων
καὶ
τῶν
|
ἐς |
τὸν
ναυτικὸν
στρατὸν
ταχθέντων,
καί |
[7, 238] |
Λεωνίδῃ·
οὐ
γὰρ
ἄν
κοτε
|
ἐς |
τὸν
νεκρὸν
ταῦτα
παρενόμησε,
ἐπεὶ |
[7, 113] |
τείνουσα
ἐς
αὐτὸν
τὸν
Στρυμόνα·
|
ἐς |
τὸν
οἱ
Μάγοι
ἐκαλλιερέοντο
σφάζοντες |
[7, 229] |
οἴχεσθαι
φεύγοντα,
τὸν
δὲ
ἐσπεσόντα
|
ἐς |
τὸν
ὅμιλον
διαφθαρῆναι,
Ἀριστόδημον
δὲ |
[7, 60] |
τὸν
κύκλον,
ὕψος
ἀνήκουσαν
ἀνδρὶ
|
ἐς |
τὸν
ὀμφαλόν·
(ταύτην
δὲ
ποιήσαντες |
[7, 5] |
δὲ
Δαρείου
ἡ
βασιληίη
ἀνεχώρησε
|
ἐς |
τὸν
παῖδα
τὸν
ἐκείνου
Ξέρξην. |
[7, 96] |
Σιδώνιοι.
τούτοισι
πᾶσι
καὶ
τοῖσι
|
ἐς |
τὸν
πεζὸν
τεταγμένοισι
αὐτῶν
ἐπῆσαν |
[7, 81] |
στρατευόμενά
τε
ἔθνεα
καὶ
τεταγμένα
|
ἐς |
τὸν
πεζόν.
τούτου
ὦν
τοῦ |
[7, 29] |
ὄψιν
τὴν
ἐμὴν
καταστὰς
αὐτεπάγγελτος
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον
ἐμοὶ
ἠθέλησε
συμβαλέσθαι |
[7, 205] |
μεγάλως
κατηγόρητο
μηδίζειν·
παρεκάλεε
ὦν
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον,
θέλων
εἰδέναι
εἴτε |
[7, 116] |
ὁρέων
καὶ
αὐτοὺς
προθύμους
ἐόντας
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον
καὶ
τὸ
ὄρυγμα |
[7, 27] |
Ξέρξην,
χρήματά
τε
ἐπαγγέλλετο
βουλόμενος
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον
παρέχειν.
(ἐπαγγελλομένου
δὲ |
[7, 144] |
τούτων
τῶν
χρημάτων
ποιήσασθαι
διηκοσίας
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον,
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας |
[7, 168] |
ἡμεῖς,
παραλαμβανόντων
τῶν
Ἑλλήνων
ἡμέας
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον,
ἔχοντες
δύναμιν |
[7, 28] |
τὴν
Ἑλληνίδα,
βουλόμενός
τοι
δοῦναι
|
ἐς |
τὸν
πόλεμον
χρήματα
ἐξεμάνθανον,
καὶ |
[7, 36] |
πεντηκοντέρων
καὶ
τριηρέων,
ἵνα
καὶ
|
ἐς |
τὸν
Πόντον
ἔχῃ
ὁ
βουλόμενος |
[7, 114] |
ἵππους
λευκούς.
~φαρμακεύσαντες
δὲ
ταῦτα
|
ἐς |
τὸν
ποταμὸν
καὶ
ἄλλα
πολλὰ |
[7, 107] |
ἄργυρον
ἔσπειρε
ἀπὸ
τοῦ
τείχεος
|
ἐς |
τὸν
Στρυμόνα,
ποιήσας
δὲ
ταῦτα |
[7, 113] |
ἑσπέρην
ἐπὶ
ποταμὸν
Ἀγγίτην
ἐκδιδόντα
|
ἐς |
τὸν
Στρυμόνα,
τὰ
δὲ
πρὸς |
[7, 22] |
(ἐν
δὲ
τῷ
ἰσθμῷ
τούτῳ,
|
ἐς |
τὸν
τελευτᾷ
ὁ
Ἄθως,
Σάνη |
[7, 88] |
ὡς
ἐκέλευε·
ἀπαγαγόντες
οἱ
οἰκέται
|
ἐς |
τὸν
χῶρον
ἐν
τῷ
περ |
[7, 16] |
ἐθέλει
φανῆναι.
(οὐ
γὰρ
δὴ
|
ἐς |
τοσοῦτό
γε
εὐηθείης
ἀνήκει
τοῦτο, |
[7, 33] |
πρὸς
σανίδα
διεπασσάλευσαν,
ὃς
καὶ
|
ἐς |
τοῦ
Πρωτεσίλεω
τὸ
ἱρὸν
ἐς |
[7, 130] |
γενέσθαι”
(ταῦτα
δὲ
ἔχοντα
ἔλεγε
|
ἐς |
τοὺς
Ἀλεύεω
παῖδας,
ὅτι
πρῶτοι |
[7, 23] |
αὖ
ἐκδεκόμενοι
ἑτέροισι,
ἕως
ἀπίκοντο
|
ἐς |
τοὺς
ἀνωτάτω·
οὗτοι
δὲ
ἐξεφόρεόν |
[7, 62] |
Μηδείης
τῆς
Κολχίδος
ἐξ
Ἀθηνέων
|
ἐς |
τοὺς
Ἀρίους
τούτους
μετέβαλον
καὶ |
[7, 223] |
ἀπεδείκνυντο
ῥώμης
ὅσον
εἶχον
μέγιστον
|
ἐς |
τοὺς
βαρβάρους,
παραχρεώμενοί
τε
καὶ |
[7, 194] |
μὴ
ἀπολέσθαι
περιῆν,
τότε
δὲ
|
ἐς |
τοὺς
Ἕλληνας
καταπλώσας
ἔμελλε
οὐ |
[7, 210] |
ἑωυτοῦ.
(ὡς
δ᾽
ἐσέπεσον
φερόμενοι
|
ἐς |
τοὺς
Ἕλληνας
οἱ
Μῆδοι,
ἔπιπτον |
[7, 229] |
ἄγειν
ἑωυτὸν
κελεῦσαι
τὸν
εἵλωτα
|
ἐς |
τοὺς
μαχομένους,
ὅκως
δὲ
αὐτὸν |
[7, 137] |
οὕτω
ἔφερε·
τὸ
δὲ
συμπεσεῖν
|
ἐς |
τοὺς
παῖδας
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων |
[7, 86] |
αὕτη
ἡ
μάχη,
καὶ
ἐπετετάχατο
|
ἐς |
τοὺς
Πέρσας·
Μῆδοι
δὲ
τήν |
[7, 149] |
τοῖσιδε·
περὶ
μὲν
σπονδέων
ἀνοίσειν
|
ἐς |
τοὺς
πλεῦνας,
περὶ
δὲ
ἡγεμονίης |
[7, 143] |
ἀμφ᾽
αὐτῇ
τελευτήσειν·
(ἀλλὰ
γὰρ
|
ἐς |
τοὺς
πολεμίους
τῷ
θεῷ
εἰρῆσθαι |
[7, 194] |
οἱ
βάρβαροι
καὶ
πλέοντες
ἐσέπεσον
|
ἐς |
τοὺς
πολεμίους·
τῶν
ἐστρατήγεε
ὁ |
[7, 147] |
ὅκῃ
πλέοιεν·
οἳ
δὲ
εἶπαν
|
ἐς |
τοὺς
σοὺς
πολεμίους,
ὦ
δέσποτα, |
[7, 181] |
ὃς
ἐπειδὴ
ἡ
νηῦς
ἡλίσκετο
|
ἐς |
τοῦτο
ἀντεῖχε
μαχόμενος
ἐς
ὃ |
[7, 9] |
ὡς
μὲν
ἐγὼ
δοκέω,
οὐκ
|
ἐς |
τοῦτο
θράσεος
ἀνήκει
τὰ
Ἑλλήνων |
[7, 9] |
τὸ
κάλλιστον
χωρίον
καὶ
λειότατον,
|
ἐς |
τοῦτο
κατιόντες
μάχονται,
ὥστε
σὺν |
[7, 50] |
οὐκ
ἄν
κοτε
εἶδες
αὐτὰ
|
ἐς |
τοῦτο
προελθόντα·
νῦν
δὲ
κινδύνους |
[7, 50] |
προελθόντα·
νῦν
δὲ
κινδύνους
ἀναρριπτέοντες
|
ἐς |
τοῦτο
σφέα
προηγάγοντο.
μεγάλα
γὰρ |
[7, 59] |
οὗτος
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Κικόνων.
|
(ἐς |
τοῦτον
τὸν
αἰγιαλὸν
κατασχόντες
τὰς |
[7, 9] |
μέχρι
Μακεδονίης
γῆς,
οὐκ
ἦλθον
|
ἐς |
τούτου
λόγον
ὥστε
μάχεσθαι.
(σοὶ |
[7, 25] |
τῆς
Θρηίκης
ἀγίνεον,
οἳ
δὲ
|
ἐς |
Τυρόδιζαν
τὴν
Περινθίων,
οἳ
δὲ |
[7, 31] |
ἀνδρὶ
ἐπιτρέψας
δευτέρῃ
ἡμέρῃ
ἀπίκετο
|
ἐς |
τῶν
Λυδῶν
τὸ
ἄστυ.
~ἀπικόμενος |
[7, 129] |
θάλασσαν,
προσυμμίσγοντες
τὸ
ὕδωρ
πάντες
|
ἐς |
τὠυτό·
(ἐπεὰν
δὲ
συμμιχθέωσι
τάχιστα, |
[7, 127] |
τὴν
Βοττιαιίδα
τε
καὶ
Μακεδονίδα,
|
ἐς |
τὠυτὸ
ῥέεθρον
τὸ
ὕδωρ
συμμίσγοντες. |
[7, 145] |
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
ἐγεγόνεε.
συλλεγομένων
δὲ
|
ἐς |
τὠυτὸ
τῶν
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα |
[7, 158] |
περιελήλυθε
ὁ
πόλεμος
καὶ
ἀπῖκται
|
ἐς |
ὑμέας,
οὕτω
δὴ
Γέλωνος
μνῆστις |
[7, 119] |
ἔν
τε
οἰκήμασι
καὶ
λάκκοισι,
|
ἐς |
ὑποδοχὰς
τοῦ
στρατοῦ·
τοῦτο
δὲ |
[7, 88] |
δὲ
αἷμά
τε
ἤμεε
καὶ
|
ἐς |
φθίσιν
περιῆλθε
ἡ
νοῦσος.
(τὸν |
[7, 119] |
τῇ
δὲ
ἄλλῃ
στρατιῇ
τὰ
|
ἐς |
φορβὴν
μοῦνα
τασσόμενα.
ὅκως
δὲ |
[7, 133] |
ἐς
τὸ
βάραθρον
οἳ
δ᾽
|
ἐς |
φρέαρ
ἐμβαλόντες
ἐκέλευον
γῆν
τε |
[7, 73] |
χώρῃ
καὶ
τὸ
οὔνομα
μετέβαλον
|
ἐς |
Φρύγας.
Ἀρμένιοι
δὲ
κατά
περ |
[7, 179] |
οὗτοι
τὰς
νέας
τῶν
βαρβάρων
|
ἐς |
φυγὴν
ὅρμησαν.
~τὴν
μὲν
δὴ |
[7, 183] |
καταρρωδήσαντες
ἀπὸ
τοῦ
Ἀρτεμισίου
μετορμίζοντο
|
ἐς |
Χαλκίδα,
φυλάξοντες
μὲν
τὸν
Εὔριπον, |
[7, 30] |
Φρυγίης·
ἐν
τῇ
Λύκος
ποταμὸς
|
ἐς |
χάσμα
γῆς
ἐσβάλλων
ἀφανίζεται,
ἔπειτα |
[7, 8] |
μετὰ
Αἰγύπτου
ἅλωσιν
ὡς
ἔμελλε
|
ἐς |
χεῖρας
ἄξεσθαι
τὸ
στράτευμα
τὸ |
[7, 29] |
οὔτε
ἐς
τὸ
παρεὸν
οὔτε
|
ἐς |
χρόνον
μεταμελήσει”
~ταῦτα
δὲ
εἴπας |
[7, 147] |
Πόντου
σιταγωγὰ
διεκπλώοντα
τὸν
Ἑλλήσποντον,
|
ἔς |
τε
Αἴγιναν
καὶ
Πελοπόννησον
κομιζόμενα. |
[7, 225] |
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ἑτεροιοῦτο
τὸ
νεῖκος·
|
ἔς |
τε
γὰρ
τὸ
στεινὸν
τῆς |
[7, 145] |
πέμπειν
παρὰ
Γέλωνα
τὸν
Δεινομένεος
|
ἔς |
τε
Κέρκυραν
κελεύσοντας
βοηθέειν
τῇ |
[7, 123] |
τὴν
Μυγδονίην,
πλέων
δὲ
ἀπίκετο
|
ἔς |
τε
τὴν
προειρημένην
Θέρμην
καὶ |
[7, 73] |
Φρύγες,
ὡς
Μακεδόνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
|
Βρίγες |
χρόνον
ὅσον
Εὐρωπήιοι
ἐόντες
σύνοικοι |
[7, 73] |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀρτυστώνης.
|
~φρύγες |
δὲ
ἀγχοτάτω
τῆς
Παφλαγονικῆς
σκευὴν |
[7, 73] |
Φρύγας.
Ἀρμένιοι
δὲ
κατά
περ
|
Φρύγες |
ἐσεσάχατο,
ἐόντες
Φρυγῶν
ἄποικοι.
τούτων |
[7, 73] |
εἶχον,
ὀλίγον
παραλλάσσοντες.
οἱ
δὲ
|
Φρύγες, |
ὡς
Μακεδόνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Βρίγες |
[7, 184] |
ἐὸν
πεντήκοντα
μυριάδες
καὶ
μία,
|
χιλιάδες |
δὲ
ἔπεισι
ἐπὶ
ταύτῃσι
ἑπτὰ |
[7, 184] |
τριήκοντα
καὶ
μία,
καὶ
πρὸς
|
χιλιάδες |
ἑπτὰ
καὶ
ἑκατοντάδες
ἓξ
καὶ |
[7, 228] |
τῇδε
τριηκοσίαις
ἐμάχοντο
ἐκ
Πελοποννάσου
|
χιλιάδες |
τέτορες.
(ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῖσι |
[7, 185] |
αἱ
πᾶσαι
ἀνδρῶν
αἱ
μάχιμοι
|
μυριάδες |
διηκόσιαι
καὶ
ἑξήκοντα
καὶ
τέσσερες, |
[7, 184] |
δὲ
πεζοῦ
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
|
μυριάδες |
ἐγένοντο,
τῶν
δὲ
ἱππέων
ὀκτὼ |
[7, 185] |
δοκέω
γενέσθαι.
(αὗται
ὦν
αἱ
|
μυριάδες |
ἐκείνῃσι
προστεθεῖσαι
τῇσι
ἐκ
τῆς |
[7, 60] |
πλῆθος
ἐφάνη
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
|
μυριάδες. |
(Ἐξηρίθμησαν
δὲ
τόνδε
τὸν
τρόπον· |
[7, 29] |
τοι
ἐπιδεέες
ἔωσι
αἱ
τετρακόσιαι
|
μυριάδες |
ἑπτὰ
χιλιάδων,
ἀλλὰ
ᾖ
τοι |
[7, 184] |
ἂν
εἶεν
ἐν
αὐτοῖσι
τέσσερες
|
μυριάδες |
καὶ
εἴκοσι.
(τοῦτο
μὲν
δὴ |
[7, 184] |
ναυτικὸν
ἦν,
σύμπαν
ἐὸν
πεντήκοντα
|
μυριάδες |
καὶ
μία,
χιλιάδες
δὲ
ἔπεισι |
[7, 184] |
πλῆθος
συντιθέμενον
γίνεται
διηκόσιαί
τε
|
μυριάδες |
καὶ
τριήκοντα
καὶ
μία,
καὶ |
[7, 87] |
δὲ
τῆς
ἵππου
ἐγένετο
ὀκτὼ
|
μυριάδες, |
πάρεξ
τῶν
καμήλων
καὶ
τῶν |
[7, 184] |
ἐγένοντο,
τῶν
δὲ
ἱππέων
ὀκτὼ
|
μυριάδες. |
προσθήσω
δ᾽
ἔτι
τούτοισι
τὰς |
[7, 85] |
ἐξεληλαμένα
ποιήματα.
~εἰσὶ
δὲ
τινὲς
|
νομάδες |
ἄνθρωποι
Σαγάρτιοι
καλεόμενοι,
ἔθνος
μὲν |
[7, 185] |
καὶ
τέσσερες,
ἔπεισι
δὲ
ταύτῃσι
|
ἑκατοντάδες |
ἑκκαίδεκα
καὶ
δεκάς.
~τοῦ
μαχίμου |
[7, 184] |
ἐπὶ
ταύτῃσι
ἑπτὰ
καὶ
πρὸς
|
ἑκατοντάδες |
ἓξ
καὶ
δεκάς.
τοῦ
δὲ |
[7, 184] |
καὶ
πρὸς
χιλιάδες
ἑπτὰ
καὶ
|
ἑκατοντάδες |
ἓξ
καὶ
δεκάς.
τοῦτο
μὲν |
[7, 44] |
καὶ
προεπεποίητο
γὰρ
ἐπὶ
κολωνοῦ
|
ἐπίτηδες |
αὐτῷ
ταύτῃ
προεξέδρη
λίθου
λευκοῦ, |
[7, 168] |
πάσης
τῆς
Ἑλλάδος.
(ἐποίευν
ὦν
|
ἐπίτηδες, |
ἵνα
ἔχωσι
πρὸς
τὸν
Πέρσην |
[7, 224] |
δὲ
δὴ
καὶ
Δαρείου
δύο
|
παῖδες |
Ἀβροκόμης
τε
καὶ
Ὑπεράνθης,
ἐκ |
[7, 149] |
φοβεόμενοι,
ἵνα
δή
σφι
οἱ
|
παῖδες |
ἀνδρωθέωσι
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἔτεσι· |
[7, 2] |
πρότερον
ἢ
βασιλεῦσαι
γεγονότες
τρεῖς
|
παῖδες |
ἐκ
τῆς
προτέρης
γυναικός,
Γοβρύεω |
[7, 205] |
κατεστεῶτας
τριηκοσίους
καὶ
τοῖσι
ἐτύγχανον
|
παῖδες |
ἐόντες·
παραλαβὼν
δὲ
ἀπίκετο
καὶ |
[7, 38] |
τάδε.
ὦ
δέσποτα,
τυγχάνουσί
μοι
|
παῖδες |
ἐόντες
πέντε,
καί
σφεας
καταλαμβάνει |
[7, 227] |
Ἀλφεός
τε
καὶ
Μάρων
Ὀρσιφάντου
|
παῖδες. |
Θεσπιέων
δὲ
εὐδοκίμεε
μάλιστα
τῷ |
[7, 82] |
Ὀτάνεω,
Δαρείου
ἀμφότεροι
οὗτοι
ἀδελφεῶν
|
παῖδες, |
Ξέρξῃ
δὲ
ἐγίνοντο
ἀνεψιοί,
καὶ |
[7, 88] |
Ἁρμαμίθρης
τε
καὶ
Τίθαιος
Δάτιος
|
παῖδες. |
ὁ
δὲ
τρίτος
σφι
συνίππαρχος |
[7, 10] |
τὰ
πρήγματα,
κτεινέσθων
οἱ
ἐμοὶ
|
παῖδες, |
πρὸς
δὲ
αὐτοῖσι
καὶ
ἐγώ· |
[7, 50] |
εἶχον
τοιούτους,
οὐκ
ἄν
κοτε
|
εἶδες |
αὐτὰ
ἐς
τοῦτο
προελθόντα·
νῦν |
[7, 22] |
ἐς
τὴν
ἤπειρον
τὸ
ὄρος,
|
χερσονησοειδές |
τε
ἐστὶ
καὶ
ἰσθμὸς
ὡς |
[7, 196] |
ἐν
Ἕλλησι·
ἔνθα
δὴ
αἱ
|
Ἑλληνίδες |
ἵπποι
ἐλείποντο
πολλόν.
τῶν
μέν |
[7, 179] |
ἔνθα
ἦσαν
προφυλάσσουσαι
νέες
τρεῖς
|
Ἑλληνίδες, |
Τροιζηνίη
τε
καὶ
Αἰγιναίη
καὶ |
[7, 140] |
ἔμπεδον
οὔτε
τὸ
σῶμα,
οὔτε
|
πόδες |
νέατοι
οὔτ᾽
ὦν
χέρες,
οὔτε |
[7, 220] |
οἰκήτορες
εὐρυχόροιο,
ἢ
μέγα
ἄστυ
|
ἐρικυδὲς |
ὑπ᾽
ἀνδράσι
Περσεΐδῃσι
πέρθεται,
ἢ |
[7, 29] |
ἑπτὰ
χιλιάδας,
ἵνα
μή
τοι
|
ἐπιδεέες |
ἔωσι
αἱ
τετρακόσιαι
μυριάδες
ἑπτὰ |
[7, 233] |
παῖδα
Εὐρύμαχον
χρόνῳ
μετέπειτα
ἐφόνευσαν
|
Πλαταιέες |
στρατηγήσαντα
ἀνδρῶν
Θηβαίων
τετρακοσίων
καὶ |
[7, 132] |
Δόλοπες
Ἐνιῆνες
Περραιβοὶ
Λοκροὶ
Μάγνητες
|
Μηλιέες |
Ἀχαιοὶ
οἱ
Φθιῶται
καὶ
Θηβαῖοι |
[7, 215] |
ταύτην
ἐξεῦρον
μὲν
οἱ
ἐπιχώριοι
|
Μηλιέες, |
ἐξευρόντες
δὲ
Θεσσαλοῖσι
κατηγήσαντο
ἐπὶ |
[7, 222] |
Λεωνίδης
ἐν
ὁμήρων
λόγῳ
ποιεύμενος·
|
Θεσπιέες |
δὲ
ἑκόντες
μάλιστα,
οἳ
οὐκ |
[7, 222] |
τε
ἀπιόντες
καὶ
ἐπείθοντο
Λεωνίδῃ,
|
Θεσπιέες |
δὲ
καὶ
Θηβαῖοι
κατέμειναν
μοῦνοι |
[7, 93] |
ἀνδρὸς
Ἀθηναίου
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην.
|
~Δωριέες |
δὲ
οἱ
ἐκ
τῆς
Ἀσίης |
[7, 9] |
Ἴωνές
τε
καὶ
Αἰολέες
καὶ
|
Δωριέες |
καλέονται.
(ἐπειρήθην
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[7, 218] |
ἐνθαῦτα
Ὑδάρνης
καταρρωδήσας
μὴ
οἱ
|
Φωκέες |
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι,
εἴρετο
Ἐπιάλτην
ὁποδαπὸς |
[7, 218] |
ποσί,
ἀνά
τε
ἔδραμον
οἱ
|
Φωκέες |
καὶ
ἐνέδυνον
τὰ
ὅπλα,
καὶ |
[7, 176] |
καταστρέφεσθαι
σφέας,
τοῦτο
προεφυλάξαντο
οἱ
|
Φωκέες, |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
τὸ
θερμὸν |
[7, 176] |
παλαιὸν
πύλαι
ἐπῆσαν.
(ἔδειμαν
δὲ
|
Φωκέες |
τὸ
τεῖχος
δείσαντες,
ἐπεὶ
Θεσσαλοὶ |
[7, 217] |
διὰ
τοῦ
ὄρεος
ἀτραπὸν
ἐθελονταὶ
|
Φωκέες |
ὑποδεξάμενοι
Λεωνίδῃ
ἐφύλασσον.
~ἔμαθον
δὲ |
[7, 215] |
ἐπὶ
Φωκέας,
τότε
ὅτε
οἱ
|
Φωκέες |
φράξαντες
τείχεϊ
τὴν
ἐσβολὴν
ἦσαν |
[7, 218] |
ἐφύλασσον.
~ἔμαθον
δὲ
σφέας
οἱ
|
Φωκέες |
ὧδε
ἀναβεβηκότας·
ἀναβαίνοντες
γὰρ
ἐλάνθανον |
[7, 218] |
ὡς
ἐς
μάχην.
(οἱ
δὲ
|
Φωκέες |
ὡς
ἐβάλλοντο
τοῖσι
τοξεύμασι
πολλοῖσί |
[7, 104] |
μαχόμενοι
οὐδαμῶν
εἰσι
κακίονες
ἀνδρῶν,
|
ἁλέες |
δὲ
ἄριστοι
ἀνδρῶν
ἁπάντων.
ἐλεύθεροι |
[7, 225] |
ἵζοντο
ἐπὶ
τὸν
κολωνὸν
πάντες
|
ἁλέες |
οἱ
ἄλλοι
πλὴν
Θηβαίων.
ὁ |
[7, 211] |
καὶ
ὅκως
ἐντρέψειαν
τὰ
νῶτα,
|
ἁλέες |
φεύγεσκον
δῆθεν,
οἱ
δὲ
βάρβαροι |
[7, 94] |
ὡς
Ἕλληνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Πελασγοὶ
|
Αἰγιαλέες, |
ἐπὶ
δὲ
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου |
[7, 77] |
τοῖσι
ἀνδράσι
Ἄρεος
ἐστὶ
χρηστήριον.
|
~Καβηλέες |
δὲ
οἱ
Μηίονες,
Λασόνιοι
δὲ |
[7, 90] |
μὲν
κεφαλὰς
εἱλίχατο
μίτρῃσι
οἱ
|
βασιλέες |
αὐτῶν,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
εἶχον |
[7, 50] |
ἐκεῖνοι
οἱ
πρὸ
ἐμεῦ
γενόμενοι
|
βασιλέες |
γνώμῃσι
ἐχρέωντο
ὁμοίῃσι
καὶ
σύ, |
[7, 6] |
δὲ
Ἀλευάδαι
οὗτοι
ἦσαν
Θεσσαλίης
|
βασιλέες. |
τοῦτο
δὲ
Πεισιστρατιδέων
οἱ
ἀναβεβηκότες |
[7, 95] |
δυωδεκαπόλιες
Ἴωνες
οἱ
ἀπ᾽
Ἀθηνέων.
|
Αἰολέες |
δὲ
ἑξήκοντα
νέας
παρείχοντο,
ἐσκευασμένοι |
[7, 9] |
ἡμετέρῃ
κατοικημένοι
Ἴωνές
τε
καὶ
|
Αἰολέες |
καὶ
Δωριέες
καλέονται.
(ἐπειρήθην
δὲ |
[7, 9] |
τῶν
ἑσσουμένων
οὐδὲ
λέγω
ἀρχήν·
|
ἐξώλεες |
γὰρ
δὴ
γίνονται·
(τοὺς
χρῆν |
[7, 55] |
ὁ
ἄλλος
στρατός.
καὶ
αἱ
|
νέες |
ἅμα
ἀνήγοντο
ἐς
τὴν
ἀπεναντίον. |
[7, 188] |
αὐτοί
τε
περιῆσαν
καὶ
αἱ
|
νέες |
αὐτῶν·
ὅσας
δὲ
τῶν
νεῶν |
[7, 236] |
ἐπὶ
τῇσι
παρεούσῃσι
τύχῃσι,
τῶν
|
νέες |
νεναυηγήκασι
τετρακόσιαι,
ἄλλας
ἐκ
τοῦ |
[7, 144] |
ἐγένοντο.
αὗταί
τε
δὴ
αἱ
|
νέες |
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
προποιηθεῖσαι
ὑπῆρχον,
ἑτέρας |
[7, 179] |
ἰθὺ
Σκιάθου,
ἔνθα
ἦσαν
προφυλάσσουσαι
|
νέες |
τρεῖς
Ἑλληνίδες,
Τροιζηνίη
τε
καὶ |
[7, 87] |
ἁρμάτων.
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
|
ἱππέες |
ἐτετάχατο
κατὰ
τέλεα,
Ἀράβιοι
δὲ |
[7, 22] |
γὰρ
Ἐλαιοῦντι
τῆς
Χερσονήσου
ὅρμεον
|
τριήρεες· |
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὁρμώμενοι
ὤρυσσον
ὑπὸ |
[7, 146] |
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
θηεύμενοι
ἔωσι
|
πλήρεες, |
ἀποπέμπειν
ἐς
τὴν
ἂν
αὐτοὶ |
[7, 202] |
καὶ
Τεγεητέων
καὶ
Μαντινέων
χίλιοι,
|
ἡμίσεες |
ἑκατέρων,
ἐξ
Ὀρχομενοῦ
τε
τῆς |
[7, 40] |
ἀναμίξ,
οὐ
διακεκριμένοι·
τῇ
δὲ
|
ὑπερημίσεες |
ἦσαν,
ἐνθαῦτα
διελέλειπτο,
καὶ
οὐ |
[7, 139] |
τῇ
γέ
μοι
φαίνεται
εἶναι
|
ἀληθὲς |
οὐκ
ἐπισχήσω.
(εἰ
Ἀθηναῖοι
καταρρωδήσαντες |
[7, 139] |
Ἑλλάδος
οὐκ
ἂν
ἁμαρτάνοι
τὸ
|
ἀληθές. |
οὗτοι
γὰρ
ἐπὶ
ὁκότερα
τῶν |
[7, 123] |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
στεινὸν
χωρίον
|
πόλιες |
Ἴχναι
τε
καὶ
Πέλλα.
~ὁ |
[7, 23] |
Δῖον
Ὀλόφυξος
Ἀκρόθῳον
Θύσσος
Κλεωναί.
|
~πόλιες |
μὲν
αὗται
αἳ
τὸν
Ἄθων |
[7, 234] |
πολλὸν
πάντων
τῶν
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
πόλιες |
πολλαί·
τὸ
δὲ
θέλεις
ἐκμαθεῖν, |
[7, 235] |
τε
ἰσθμὸς
οὗτος
καὶ
αἱ
|
πόλιες |
προσχωρήσουσι”
~λέγει
μετὰ
τοῦτον
Ἀχαιμένης, |
[7, 96] |
τε
ἔθνεϊ
ἑκάστῳ
ὅσαι
περ
|
πόλιες |
τοσοῦτοι
καὶ
ἡγεμόνες
ἦσαν,
εἵποντο |
[7, 95] |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
καὶ
οἱ
|
δυωδεκαπόλιες |
Ἴωνες
οἱ
ἀπ᾽
Ἀθηνέων.
Αἰολέες |
[7, 158] |
ὑμῖν
μεγάλαι
ὠφελίαι
τε
καὶ
|
ἐπαυρέσιες |
γεγόνασι,
οὔτε
ἐμεῦ
εἵνεκα
ἤλθετε |
[7, 16] |
πεπλανῆσθαι
αὗται
μάλιστα
ἐώθασι
αἱ
|
ὄψιες |
τῶν
ὀνειράτων,
τά
τις
ἡμέρης |
[7, 60] |
ἀριθμόν,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
τὸ
|
ἀτρεκές· |
οὐ
γὰρ
λέγεται
πρὸς
οὐδαμῶν |
[7, 75] |
ἐς
Μαραθῶνα
ἐσέβαλε
ἅμα
Δάτι.
|
~Θρήικες |
δὲ
ἐπὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι |
[7, 115] |
τὸν
στρατὸν
ἤλασε,
οὔτε
συγχέουσι
|
Θρήικες |
οὔτ᾽
ἐπισπείρουσι
σέβονταί
τε
μεγάλως |
[7, 185] |
δισμύριοι
γίνονται.
(πεζοῦ
δὲ
τὸν
|
Θρήικες |
παρείχοντο
καὶ
Παίονες
καὶ
Ἐορδοὶ |
[7, 91] |
Αἰθιοπίης,
ὡς
αὐτοὶ
Κύπριοι
λέγουσι.
|
~Κίλικες |
δὲ
ἑκατὸν
παρείχοντο
νέας.
οὗτοι |
[7, 96] |
δὲ
ἄριστα
πλεούσας
παρείχοντο
νέας
|
Φοίνικες |
καὶ
Φοινίκων
Σιδώνιοι.
τούτοισι
πᾶσι |
[7, 167] |
Ἀμίλκᾳ
τρόπῳ
εἴτε
τοιούτῳ
ὡς
|
Φοίνικες |
λέγουσι,
εἴτε
ἑτέρῳ
ὡς
Καρχηδόνιοι |
[7, 89] |
χίλιαι,
παρείχοντο
δὲ
αὐτὰς
οἵδε,
|
Φοίνικες |
μὲν
σὺν
Σύροισι
τοῖσι
ἐν |
[7, 44] |
δὲ
ἐγένετό
τε
καὶ
ἐνίκων
|
Φοίνικες |
Σιδώνιοι,
ἥσθη
τε
τῇ
ἁμίλλῃ |
[7, 23] |
σφι
τοιοῦτο
ἀποβήσεσθαι.
(οἱ
δὲ
|
Φοίνικες |
σοφίην
ἔν
τε
τοῖσι
ἄλλοισι |
[7, 34] |
τοῖσι
προσέκειτο,
τὴν
μὲν
λευκολίνου
|
Φοίνικες, |
τὴν
δ᾽
ἑτέρην
τὴν
βυβλίνην |
[7, 89] |
καὶ
ἀκόντια.
(οὗτοι
δὲ
οἱ
|
Φοίνικες |
τὸ
παλαιὸν
οἴκεον,
ὡς
αὐτοὶ |
[7, 131] |
ἐς
Περραιβούς.
οἱ
δὲ
δὴ
|
κήρυκες |
οἱ
ἀποπεμφθέντες
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα |
[7, 30] |
παραμειβόμενος
καὶ
λίμνην
ἐκ
τῆς
|
ἅλες |
γίνονται,
ἀπίκετο
ἐς
Κολοσσὰς
πόλιν |
[7, 37] |
καὶ
μαθόντι
τοῦτο
τῷ
Ξέρξῃ
|
ἐπιμελὲς |
ἐγένετο,
καὶ
εἴρετο
τοὺς
Μάγους |
[7, 140] |
πῦρ
τε
καὶ
ὀξὺς
Ἄρης,
|
Συριηγενὲς |
ἅρμα
διώκων.
(πολλὰ
δὲ
κἆλλ᾽ |
[7, 235] |
καταδουλωθείσης
δὲ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
ἀσθενὲς |
ἤδη
τὸ
Λακωνικὸν
μοῦνον
λείπεται. |
[7, 237] |
τρῶμα
ἀκεῦνται”
~ἀμείβεται
Ξέρξης
τοῖσιδε.
|
Ἀχαίμενες, |
εὖ
τε
μοι
δοκέεις
λέγειν |
[7, 23] |
κατὰ
ἔθνεα·
κατὰ
Σάνην
πόλιν
|
σχοινοτενὲς |
ποιησάμενοι,
ἐπείτε
ἐγίνετο
βαθέα
ἡ |
[7, 185] |
καὶ
Μακεδόνες
καὶ
Περραιβοὶ
καὶ
|
Ἐνιῆνες |
καὶ
Δόλοπες
καὶ
Μάγνητες
καὶ |
[7, 132] |
ταῦτα
ἐγένοντο
οἵδε,
Θεσσαλοὶ
Δόλοπες
|
Ἐνιῆνες |
Περραιβοὶ
Λοκροὶ
Μάγνητες
Μηλιέες
Ἀχαιοὶ |
[7, 172] |
Θεσσαλῶν
οἱ
ἄγγελοι
ἔλεγον
Ἄνδρες
|
Ἕλληνες, |
δεῖ
φυλάσσεσθαι
τὴν
ἐσβολὴν
τὴν |
[7, 9] |
πειρᾶν.
τρόπῳ
τοίνυν
οὐ
χρηστῷ
|
Ἕλληνες |
διαχρεώμενοι,
ἐμέο
ἐλάσαντος
μέχρι
Μακεδονίης |
[7, 201] |
τῇ
Τρηχινίῃ,
οἱ
δὲ
δὴ
|
Ἕλληνες |
ἐν
τῇ
διόδῳ.
καλέεται
δὲ |
[7, 225] |
δὲ
τούτους
ἥκειν
ἐπύθοντο
οἱ
|
Ἕλληνες, |
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ἑτεροιοῦτο
τὸ
νεῖκος· |
[7, 195] |
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον
ἥλω.
τούτους
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐξιστορήσαντες
τὰ
ἐβούλοντο
πυθέσθαι
ἀπὸ |
[7, 147] |
τὰ
ἑωυτοῦ
πρήγματα
προεπύθοντο
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐόντα
λόγου
μέζω,
οὔτ᾽
ἄν |
[7, 132] |
τῷ
Πέρσῃ
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
|
Ἕλληνες |
ἐόντες
μὴ
ἀναγκασθέντες,
καταστάντων
σφι |
[7, 207] |
ποιήσειν·
οἱ
δὲ
ἐν
Θερμοπύλῃσι
|
Ἕλληνες, |
ἐπειδὴ
πέλας
ἐγένετο
τῆς
ἐσβολῆς |
[7, 175] |
ἄνδρες
ἐόντες
χρησιμώτατοι.
~οἱ
δὲ
|
Ἕλληνες |
ἐπείτε
ἀπίκατο
ἐς
τὸν
Ἰσθμόν, |
[7, 203] |
χίλιοι.
αὐτοὶ
γὰρ
σφέας
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐπεκαλέσαντο,
λέγοντες
δι᾽
ἀγγέλων
ὡς |
[7, 164] |
οὐκ
ἠθέλησε,
ἀλλ᾽
ἐπεὶ
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐπεκράτησαν
τῇ
ναυμαχίῃ
καὶ
Ξέρξης |
[7, 173] |
ἡ
Ξέρξεω.
καταβάντες
δὲ
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐπὶ
τὰς
νέας
ὀπίσω
ἐπορεύοντο |
[7, 93] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
κατά
περ
|
Ἕλληνες |
ἐσταλμένοι,
εἶχον
δὲ
καὶ
δρέπανα |
[7, 132] |
καὶ
Πλαταιέων.
(ἐπὶ
τούτοισι
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἔταμον
ὅρκιον
οἱ
τῷ
βαρβάρῳ |
[7, 94] |
ἑκατὸν
νέας
παρείχοντο
ἐσκευασμένοι
ὡς
|
Ἕλληνες. |
Ἴωνες
δὲ
ὅσον
μὲν
χρόνον |
[7, 185] |
μέν
νυν
οἱ
ἀπὸ
Θρηίκης
|
Ἕλληνες |
καὶ
οἱ
ἐκ
τῶν
νήσων |
[7, 101] |
ἐγὼ
δοκέω,
οὐδ᾽
εἰ
πάντες
|
Ἕλληνες |
καὶ
οἱ
λοιποὶ
οἱ
πρὸς |
[7, 211] |
βραχυτέροισι
χρεώμενοι
ἤ
περ
οἱ
|
Ἕλληνες, |
καὶ
οὐκ
ἔχοντες
πλήθεϊ
χρήσασθαι. |
[7, 219] |
διαφαινούσης
ἡμέρης.
(ἐνθαῦτα
ἐβουλεύοντο
οἱ
|
Ἕλληνες, |
καί
σφεων
ἐσχίζοντο
αἱ
γνῶμαι· |
[7, 95] |
νέας
παρείχοντο,
ἐσκευασμένοι
τε
ὡς
|
Ἕλληνες |
καὶ
τὸ
πάλαι
καλεόμενοι
Πελασγοί, |
[7, 95] |
ἑπτακαίδεκα
παρείχοντο
νέας,
ὡπλισμένοι
ὡς
|
Ἕλληνες, |
καὶ
τοῦτο
Πελασγικὸν
ἔθνος;
ὕστερον |
[7, 212] |
χεῖρας
ἀνταείρασθαι
συνέβαλλον.
(οἱ
δὲ
|
Ἕλληνες |
κατὰ
τάξις
τε
καὶ
κατὰ |
[7, 178] |
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον.
~οἱ
μὲν
δὴ
|
Ἕλληνες |
κατὰ
τάχος
ἐβοήθεον
διαταχθέντες,
Δελφοὶ |
[7, 94] |
Ξοῦθον
ἀπικέσθαι
ἐς
Πελοπόννησον,
ὡς
|
Ἕλληνες |
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Πελασγοὶ
Αἰγιαλέες,
ἐπὶ |
[7, 158] |
πολλὸς
ἐνέκειτο
λέγων
τοιάδε.
ἄνδρες
|
Ἕλληνες, |
λόγον
ἔχοντες
πλεονέκτην
ἐτολμήσατε
ἐμὲ |
[7, 194] |
γὰρ
σφέας
εἶδον
προσπλέοντας
οἱ
|
Ἕλληνες, |
μαθόντες
αὐτῶν
τὴν
γινομένην
ἁμαρτάδα, |
[7, 183] |
ἐκομίσθησαν
ἐς
Ἀθήνας.
~ταῦτα
οἱ
|
Ἕλληνες |
οἱ
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ
στρατοπεδευόμενοι
πυνθάνονται |
[7, 176] |
ταύτης
δὲ
ἐπισιτιεῖσθαι
ἐλογίζοντο
οἱ
|
Ἕλληνες. |
~οἱ
μέν
νυν
χῶροι
οὗτοι |
[7, 163] |
ὁ
Γέλων,
ἢν
δὲ
οἱ
|
Ἕλληνες, |
ὀπίσω
ἀπάγειν.
~ὁ
δὲ
Κάδυος |
[7, 138] |
δὲ
ταῦτα
πρὸ
πολλοῦ
οἱ
|
Ἕλληνες |
οὐκ
ἐν
ὁμοίῳ
πάντες
ἐποιεῦντο. |
[7, 95] |
νέας,
ἐσκευασμένοι
δὲ
ἦσαν
ὡς
|
Ἕλληνες. |
οὗτοι
δὲ
Ἰώνων
καὶ
Δωριέων |
[7, 234] |
~οἱ
μὲν
δὴ
περὶ
Θερμοπύλας
|
Ἕλληνες |
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
Ξέρξης
δὲ
καλέσας |
[7, 102] |
μάχην
καὶ
ἢν
οἱ
ἄλλοι
|
Ἕλληνες |
πάντες
τὰ
σὰ
φρονέωσι.
(ἀριθμοῦ |
[7, 148] |
καὶ
μαθόντες
ὡς
σφέας
οἱ
|
Ἕλληνες |
πειρήσονται
παραλαμβάνοντες
ἐπὶ
τὸν
Πέρσην, |
[7, 173] |
ἔλεγον
οἱ
Θεσσαλοί.
οἱ
δὲ
|
Ἕλληνες |
πρὸς
ταῦτα
ἐβουλεύσαντο
ἐς
Θεσσαλίην |
[7, 90] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατά
περ
|
Ἕλληνες. |
τούτων
δὲ
τοσάδε
ἔθνεα
εἰσί, |
[7, 225] |
ὃ
τοῦτόν
τε
ἀρετῇ
οἱ
|
Ἕλληνες |
ὑπεξείρυσαν
καὶ
ἐτρέψαντο
τοὺς
ἐναντίους |
[7, 101] |
ὦν
μοι
τόδε
φράσον,
εἰ
|
Ἕλληνες |
ὑπομενέουσι
χεῖρας
ἐμοὶ
ἀνταειρόμενοι.
οὐ |
[7, 236] |
δὴ
καὶ
τρόποισι
τοιούτοισι
χρεώμενοι
|
Ἕλληνες |
χαίρουσι·
τοῦ
τε
εὐτυχέειν
φθονέουσι |
[7, 9] |
ἐς
μάχην.
(καίτοι
γε
ἐώθασι
|
Ἕλληνες, |
ὡς
πυνθάνομαι,
ἀβουλότατα
πολέμους
ἵστασθαι |
[7, 223] |
προσήισαν,
καὶ
οἱ
ἀμφὶ
Λεωνίδην
|
Ἕλληνες, |
ὡς
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ
ἔξοδον |
[7, 61] |
δὲ
πάλαι
ὑπὸ
μὲν
Ἑλλήνων
|
Κηφῆνες, |
ὑπὸ
μέντοι
σφέων
αὐτῶν
καὶ |
[7, 234] |
νῦν
δέ
μοι
εἰπέ,
κόσοι
|
τινὲς |
εἰσὶ
οἱ
λοιποὶ
Λακεδαιμόνιοι,
καὶ |
[7, 151] |
καὶ
τόνδε
τὸν
λόγον
λέγουσι
|
τινὲς |
Ἑλλήνων
πολλοῖσι
ἔτεσι
ὕστερον
γενόμενον |
[7, 102] |
δὲ
πέρι,
μή
πύθῃ
ὅσοι
|
τινὲς |
ἐόντες
ταῦτα
ποιέειν
οἷοί
τε |
[7, 85] |
σιδήρεα
ἐξεληλαμένα
ποιήματα.
~εἰσὶ
δὲ
|
τινὲς |
νομάδες
ἄνθρωποι
Σαγάρτιοι
καλεόμενοι,
ἔθνος |
[7, 93] |
δρέπανα
καὶ
ἐγχειρίδια.
οὗτοι
δὲ
|
οἵτινες |
πρότερον
ἐκαλέοντο,
ἐν
τοῖσι
πρώτοισι |
[7, 72] |
δὲ
παρείχοντο
Μασσάγην
τὸν
Ὀαρίζου.
|
~Παφλαγόνες |
δὲ
ἐστρατεύοντο
ἐπὶ
μὲν
τῇσι |
[7, 185] |
καὶ
Βρύγοι
καὶ
Πίερες
καὶ
|
Μακεδόνες |
καὶ
Περραιβοὶ
καὶ
Ἐνιῆνες
καὶ |
[7, 73] |
παραλλάσσοντες.
οἱ
δὲ
Φρύγες,
ὡς
|
Μακεδόνες |
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Βρίγες
χρόνον
ὅσον |
[7, 185] |
δὲ
τὸν
Θρήικες
παρείχοντο
καὶ
|
Παίονες |
καὶ
Ἐορδοὶ
καὶ
Βοττιαῖοι
καὶ |
[7, 74] |
εἶχον
ὅπλα.
οἱ
δὲ
Λυδοὶ
|
Μηίονες |
ἐκαλεῦντο
τὸ
πάλαι,
ἐπὶ
δὲ |
[7, 77] |
ἐστὶ
χρηστήριον.
~Καβηλέες
δὲ
οἱ
|
Μηίονες, |
Λασόνιοι
δὲ
καλεύμενοι,
τὴν
αὐτὴν |
[7, 104] |
μὲν
ἕνα
μαχόμενοι
οὐδαμῶν
εἰσι
|
κακίονες |
ἀνδρῶν,
ἁλέες
δὲ
ἄριστοι
ἀνδρῶν |
[7, 110] |
χώρης
ὁδὸν
ἐποιέετο
τοσάδε,
Παῖτοι
|
Κίκονες |
Βίστονες
Σαπαῖοι
Δερσαῖοι
Ἠδωνοὶ
Σάτραι. |
[7, 96] |
ἔθνεος
ἑκάστου
ἐπάξιοι
ἦσαν
οἱ
|
ἡγεμόνες, |
ἔν
τε
ἔθνεϊ
ἑκάστῳ
ὅσαι |
[7, 96] |
ὅσαι
περ
πόλιες
τοσοῦτοι
καὶ
|
ἡγεμόνες |
ἦσαν,
εἵποντο
δὲ
ὡς
οὐ |
[7, 96] |
τεταγμένοισι
αὐτῶν
ἐπῆσαν
ἑκάστοισι
ἐπιχώριοι
|
ἡγεμόνες, |
τῶν
ἐγώ,
οὐ
γὰρ
ἀναγκαίῃ |
[7, 223] |
τῶν
βαρβάρων·
ὄπισθε
γὰρ
οἱ
|
ἡγεμόνες |
τῶν
τελέων
ἔχοντες
μάστιγας
ἐρράπιζον |
[7, 197] |
τῆς
Ἀχαιίης
ἀπικομένῳ
Ξέρξῃ
οἱ
|
κατηγεμόνες |
τῆς
ὁδοῦ
βουλόμενοι
τὸ
πᾶν |
[7, 103] |
καὶ
παρὰ
τὴν
ἑωυτῶν
φύσιν
|
ἀμείνονες, |
καὶ
ἴοιεν
ἀναγκαζόμενοι
μάστιγι
ἐς |
[7, 103] |
ἴοιεν
ἀναγκαζόμενοι
μάστιγι
ἐς
πλεῦνας
|
ἐλάσσονες |
ἐόντες·
ἀνειμένοι
δὲ
ἐς
τὸ |
[7, 83] |
οὐδαμὰ
οὔτε
πλεῦνες
μυρίων
οὔτε
|
ἐλάσσονες. |
(κόσμον
δὲ
πλεῖστον
παρείχοντο
διὰ |
[7, 102] |
οὗτοι
μαχήσονταί
τοι,
ἤν
τε
|
ἐλάσσονες |
τούτων
ἤν
τε
καὶ
πλεῦνες” |
[7, 36] |
ἄχαρις
τιμή,
τὰς
δὲ
ἄλλοι
|
ἀρχιτέκτονες |
ἐζεύγνυσαν.
ἐζεύγνυσαν
δὲ
ὧδε,
πεντηκοντέρους |
[7, 110] |
ὁδὸν
ἐποιέετο
τοσάδε,
Παῖτοι
Κίκονες
|
Βίστονες |
Σαπαῖοι
Δερσαῖοι
Ἠδωνοὶ
Σάτραι.
τούτων |
[7, 228] |
ἢ
τὸ
τοῦ
μάντιος
ἐπίγραμμα,
|
Ἀμφικτύονες |
εἰσὶ
σφέας
οἱ
ἐπικοσμήσαντες·
τὸ |
[7, 135] |
βασιλέος”
(πρὸς
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
τάδε.
|
Ὕδαρνες, |
οὐκ
ἐξ
ἴσου
γίνεται
ἡ |
[7, 223] |
καὶ
διεφθείροντο,
πολλῷ
δ᾽
ἔτι
|
πλεῦνες |
κατεπατέοντο
ζωοὶ
ὑπ᾽
ἀλλήλων·
ἦν |
[7, 83] |
ἀραίρητο,
καὶ
ἐγίνοντο
οὐδαμὰ
οὔτε
|
πλεῦνες |
μυρίων
οὔτε
ἐλάσσονες.
(κόσμον
δὲ |
[7, 103] |
στρατῷ
τοσῷδε
ἀντιστῆναι;
ἐπεί
τοι
|
πλεῦνες |
περὶ
ἕνα
ἕκαστον
γινόμεθα
ἢ |
[7, 102] |
ἐλάσσονες
τούτων
ἤν
τε
καὶ
|
πλεῦνες” |
~ταῦτα
ἀκούσας
Ξέρξης
γελάσας
ἔφη |
[7, 61] |
δὲ
ἀσπίδων
γέρρα·
ὑπὸ
δὲ
|
φαρετρεῶνες |
ἐκρέμαντο·
αἰχμὰς
δὲ
βραχέας
εἶχον, |
[7, 139] |
ἐγίνετο·
(εἰ
καὶ
πολλοὶ
τειχέων
|
κιθῶνες |
ἦσαν
ἐληλαμένοι
διὰ
τοῦ
Ἰσθμοῦ |
[7, 94] |
τοῖσι
πρώτοισι
τῶν
λόγων
εἴρηται.
|
~Ἴωνες |
δὲ
ἑκατὸν
νέας
παρείχοντο
ἐσκευασμένοι |
[7, 94] |
νέας
παρείχοντο
ἐσκευασμένοι
ὡς
Ἕλληνες.
|
Ἴωνες |
δὲ
ὅσον
μὲν
χρόνον
ἐν |
[7, 94] |
ἐπὶ
δὲ
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου
|
Ἴωνες. |
~νησιῶται
δὲ
ἑπτακαίδεκα
παρείχοντο
νέας, |
[7, 95] |
αὐτὸν
λόγον
καὶ
οἱ
δυωδεκαπόλιες
|
Ἴωνες |
οἱ
ἀπ᾽
Ἀθηνέων.
Αἰολέες
δὲ |
[7, 9] |
οἳ
ἐν
τῇ
ἡμετέρῃ
κατοικημένοι
|
Ἴωνές |
τε
καὶ
Αἰολέες
καὶ
Δωριέες |
[7, 78] |
ἐπῆσαν
μεγάλαι.
Τιβαρηνοὶ
δὲ
καὶ
|
Μάκρωνες |
καὶ
Μοσσύνοικοι
κατά
περ
Μόσχοι |
[7, 126] |
χωρία
καὶ
λέοντες
πολλοὶ
καὶ
|
βόες |
ἄγριοι,
τῶν
τὰ
κέρεα
ὑπερμεγάθεα |
[7, 69] |
παλίντονα
εἶχον
πρὸς
δεξιά,
μακρά.
|
Αἰθίοπες |
δὲ
παρδαλέας
τε
καὶ
λεοντέας |
[7, 70] |
οἱ
δὲ
ἀπὸ
ἡλίου
ἀνατολέων
|
Αἰθίοπες |
(διξοὶ
γὰρ
δὴ
ἐστρατεύοντο)
προσετετάχατο |
[7, 70] |
οἱ
μὲν
γὰρ
ἀπὸ
ἡλίου
|
Αἰθίοπες |
ἰθύτριχες
εἰσί,
οἱ
δ᾽
ἐκ |
[7, 70] |
δὲ
οἱ
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
Αἰθίοπες |
τὰ
μὲν
πλέω
κατά
περ |
[7, 132] |
δόντων
ταῦτα
ἐγένοντο
οἵδε,
Θεσσαλοὶ
|
Δόλοπες |
Ἐνιῆνες
Περραιβοὶ
Λοκροὶ
Μάγνητες
Μηλιέες |
[7, 185] |
καὶ
Περραιβοὶ
καὶ
Ἐνιῆνες
καὶ
|
Δόλοπες |
καὶ
Μάγνητες
καὶ
Ἀχαιοὶ
καὶ |
[7, 93] |
ὅπλα
καὶ
γεγονότες
ἀπὸ
Πελοποννήσου.
|
Κᾶρες |
δὲ
ἑβδομήκοντα
παρείχοντο
νέας,
τὰ |
[7, 79] |
Σηστὸν
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
ἐπετρόπευε.
|
~Μᾶρες |
δὲ
ἐπὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι |
[7, 184] |
πρότερον
εἰρέθη,
τρισχίλια.
ἤδη
ὦν
|
ἄνδρες |
ἂν
εἶεν
ἐν
αὐτοῖσι
τέσσερες |
[7, 150] |
(ἐλθόντα
δὲ
τοῦτον
λέγεται
εἰπεῖν
|
ἄνδρες |
Ἀργεῖοι,
βασιλεὺς
Ξέρξης
τάδε
ὑμῖν |
[7, 153] |
τὴν
ὑπὲρ
Γέλης
οἰκημένην
ἔφυγον
|
ἄνδρες |
Γελῴων
στάσι
ἑσσωθέντες·
(τούτους
ὦν |
[7, 31] |
παρὰ
Καλλάτηβον
πόλιν,
ἐν
τῇ
|
ἄνδρες |
δημιοεργοὶ
μέλι
ἐκ
μυρίκης
τε |
[7, 210] |
μὲν
ἄνθρωποι
εἶεν,
ὀλίγοι
δὲ
|
ἄνδρες. |
ἐγίνετο
δὲ
ἡ
συμβολὴ
δι᾽ |
[7, 135] |
βασιλέι,
δεδόξωσθε
γὰρ
πρὸς
αὐτοῦ
|
ἄνδρες |
εἶναι
ἀγαθοί,
ἕκαστος
ἂν
ὑμέων |
[7, 130] |
λέγεται
εἰπεῖν
πρὸς
ταῦτα
σοφοὶ
|
ἄνδρες |
εἰσὶ
Θεσσαλοί.
(ταῦτ᾽
ἄρα
πρὸ |
[7, 172] |
τῶν
Θεσσαλῶν
οἱ
ἄγγελοι
ἔλεγον
|
Ἄνδρες |
Ἕλληνες,
δεῖ
φυλάσσεσθαι
τὴν
ἐσβολὴν |
[7, 158] |
δὲ
πολλὸς
ἐνέκειτο
λέγων
τοιάδε.
|
ἄνδρες |
Ἕλληνες,
λόγον
ἔχοντες
πλεονέκτην
ἐτολμήσατε |
[7, 174] |
ἐν
τοῖσι
πρήγμασι
ἐφαίνοντο
βασιλέι
|
ἄνδρες |
ἐόντες
χρησιμώτατοι.
~οἱ
δὲ
Ἕλληνες |
[7, 135] |
ἱστία,
ξεινίζων
δὲ
εἴρετο
τάδε.
|
(ἄνδρες |
Λακεδαιμόνιοι,
τί
δὴ
φεύγετε
βασιλέι |
[7, 10] |
καὶ
κατ᾽
ἀμφότερα·
οἱ
γὰρ
|
ἄνδρες |
λέγονται
εἶναι
ἄλκιμοι,
πάρεστι
δὲ |
[7, 209] |
(ἄκουσον
δὲ
καὶ
νῦν·
οἱ
|
ἄνδρες |
οὗτοι
ἀπίκαται
μαχησόμενοι
ἡμῖν
περὶ |
[7, 184] |
καὶ
Μήδων
καὶ
Σακέων
τριήκοντα
|
ἄνδρες. |
οὗτος
ἄλλος
ὅμιλος
γίνεται
τρισμύριοι |
[7, 22] |
Μεγαβάζου
καὶ
Ἀρταχαίης
ὁ
Ἀρταίου
|
ἄνδρες |
Πέρσαι
ἐπέστασαν
τοῦ
ἔργου.
ὁ |
[7, 8] |
δὲ
συνελέχθησαν,
ἔλεξεν
Ξέρξης
τάδε.
|
(ἄνδρες |
Πέρσαι,
οὔτ᾽
αὐτὸς
κατηγήσομαι
νόμον |
[7, 13] |
πρότερον
συνέλεξε,
ἔλεξέ
σφι
τάδε.
|
(ἄνδρες |
Πέρσαι,
συγγνώμην
μοι
ἔχετε
ὅτι |
[7, 134] |
Ἀνηρίστου
καὶ
Βοῦλις
ὁ
Νικόλεω,
|
ἄνδρες |
Σπαρτιῆται
φύσι
τε
γεγονότες
εὖ |
[7, 185] |
μέν
νυν
τουτέων
τῶν
νεῶν
|
ἄνδρες |
τετρακισχίλιοι
καὶ
δισμύριοι
γίνονται.
(πεζοῦ |
[7, 185] |
Χαλκιδικὸν
γένος
καὶ
Βρύγοι
καὶ
|
Πίερες |
καὶ
Μακεδόνες
καὶ
Περραιβοὶ
καὶ |
[7, 112] |
ἀργύρεα
ἔνι
μέταλλα,
τὰ
νέμονται
|
Πίερές |
τε
καὶ
Ὀδόμαντοι
καὶ
μάλιστα |
[7, 185] |
μυριάδες
διηκόσιαι
καὶ
ἑξήκοντα
καὶ
|
τέσσερες, |
ἔπεισι
δὲ
ταύτῃσι
ἑκατοντάδες
ἑκκαίδεκα |
[7, 184] |
ἄνδρες
ἂν
εἶεν
ἐν
αὐτοῖσι
|
τέσσερες |
μυριάδες
καὶ
εἴκοσι.
(τοῦτο
μὲν |
[7, 2] |
ἐξ
Ἀτόσσης
τῆς
Κύρου
ἕτεροι
|
τέσσερες. |
τῶν
μὲν
δὴ
προτέρων
ἐπρέσβευε |
[7, 140] |
οὔτε
πόδες
νέατοι
οὔτ᾽
ὦν
|
χέρες, |
οὔτε
τι
μέσσης
λείπεται,
ἀλλ᾽ |
[7, 42] |
νύκτα
ἀναμείναντι
βρονταί
τε
καὶ
|
πρηστῆρες |
ἐπεσπίπτουσι
καί
τινα
αὐτοῦ
ταύτῃ |
[7, 79] |
ὁ
Τεάσπιος.
Ἀλαρόδιοι
δὲ
καὶ
|
Σάσπειρες |
κατά
περ
Κόλχοι
ὡπλισμένοι
ἐστρατεύοντο. |
[7, 228] |
τριηκοσίαις
ἐμάχοντο
ἐκ
Πελοποννάσου
χιλιάδες
|
τέτορες. |
(ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῖσι
πᾶσι |
[7, 143] |
εἴ
πέρ
γε
ἔμελλον
οἱ
|
οἰκήτορες |
ἀμφ᾽
αὐτῇ
τελευτήσειν·
(ἀλλὰ
γὰρ |
[7, 220] |
ὧδε.
(ὑμῖν
δ᾽
ὦ
Σπάρτης
|
οἰκήτορες |
εὐρυχόροιο,
ἢ
μέγα
ἄστυ
ἐρικυδὲς |
[7, 81] |
δὲ
καὶ
ἐθνέων
ἦσαν
ἄλλοι
|
σημάντορες. |
~ἦσαν
μὲν
δὴ
οὗτοι
οἵ |
[7, 185] |
καὶ
Ἐνιῆνες
καὶ
Δόλοπες
καὶ
|
Μάγνητες |
καὶ
Ἀχαιοὶ
καὶ
ὅσοι
τῆς |
[7, 132] |
Θεσσαλοὶ
Δόλοπες
Ἐνιῆνες
Περραιβοὶ
Λοκροὶ
|
Μάγνητες |
Μηλιέες
Ἀχαιοὶ
οἱ
Φθιῶται
καὶ |
[7, 169] |
μὲν
οὕτω
διεκρούσαντο
τοὺς
Ἕλληνας.
|
Κρῆτες |
δέ,
ἐπείτε
σφέας
παρελάμβανον
οἱ |
[7, 169] |
ἀνδρὸς
βαρβάρου
γυναῖκα”
ταῦτα
οἱ
|
Κρῆτες |
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν,
ἔσχοντο
τῆς |
[7, 217] |
ἔχουσαν
οἱ
Πέρσαι,
τὸν
Ἀσωπὸν
|
διαβάντες, |
ἐπορεύοντο
πᾶσαν
τὴν
νύκτα,
ἐν |
[7, 20] |
πρὸ
τῶν
Τρωικῶν
γενόμενον,
οἳ
|
διαβάντες |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
κατὰ
Βόσπορον |
[7, 75] |
καὶ
ἐγχειρίδια
μικρά.
(οὗτοι
δὲ
|
διαβάντες |
μὲν
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἐκλήθησαν |
[7, 26] |
ἐλθόντας
οἶδα.
(οἳ
δὲ
ἐπείτε
|
διαβάντες |
τὸν
Ἅλυν
ποταμὸν
ὡμίλησαν
τῇ |
[7, 152] |
ἐς
Ἄργος
καὶ
Ἀργείων
ἄγγελοι
|
ἀναβάντες |
ἐς
Σοῦσα
ἐπειρώτων
Ἀρτοξέρξεα
περὶ |
[7, 173] |
ἐσέβαλε
ἡ
στρατιὴ
ἡ
Ξέρξεω.
|
καταβάντες |
δὲ
οἱ
Ἕλληνες
ἐπὶ
τὰς |
[7, 73] |
Εὐρωπήιοι
ἐόντες
σύνοικοι
ἦσαν
Μακεδόσι,
|
μεταβάντες |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἅμα |
[7, 89] |
τῇ
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
ἐνθεῦτεν
δὲ
|
ὑπερβάντες |
τῆς
Συρίης
οἰκέουσι
τὸ
παρὰ |
[7, 192] |
Ποσειδέωνι
σωτῆρι
εὐξάμενοι
καὶ
σπονδὰς
|
προχέαντες |
τὴν
ταχίστην
ὀπίσω
ἠπείγοντο
ἐπὶ |
[7, 219] |
δὲ
καὶ
αὐτόμολοι
ἦσαν
οἱ
|
ἐξαγγείλαντες |
τῶν
Περσέων
τὴν
περίοδον.
οὗτοι |
[7, 178] |
σφι
δεινῶς
καταρρωδέουσι
τὸν
βάρβαρον
|
ἐξαγγείλαντες |
χάριν
ἀθάνατον
κατέθεντο.
μετὰ
δὲ |
[7, 139] |
ἢ
καὶ
μὴ
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
|
μείναντες |
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ξέρξῃ,
κατὰ |
[7, 139] |
ἔπεισε
ἐκλιπεῖν
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀλλὰ
|
καταμείναντες |
ἀνέσχοντο
τὸν
ἐπιόντα
ἐπὶ
τὴν |
[7, 222] |
τοὺς
μετ᾽
αὐτοῦ
ἀπαλλάξεσθαι,
ἀλλὰ
|
καταμείναντες |
συναπέθανον.
ἐστρατήγεε
δὲ
αὐτῶν
Δημόφιλος |
[7, 154] |
ἐρρύσαντο
δὲ
οὗτοι
ἐπὶ
τοῖσιδε
|
καταλλάξαντες, |
ἐπ᾽
ᾧ
τε
Ἱπποκράτεϊ
Καμάριναν |
[7, 36] |
καὶ
τὴν
ὕλην
γῆν
ἐπεφόρησαν,
|
κατανάξαντες |
δὲ
καὶ
τὴν
γῆν
φραγμὸν |
[7, 60] |
ἕνα
χῶρον
μυριάδα
ἀνθρώπων,
καὶ
|
συννάξαντες |
ταύτην
ὡς
μάλιστα
εἶχον
περιέγραψαν |
[7, 215] |
Φωκέας,
τότε
ὅτε
οἱ
Φωκέες
|
φράξαντες |
τείχεϊ
τὴν
ἐσβολὴν
ἦσαν
ἐν |
[7, 36] |
τὰ
ὅπλα,
οὐκέτι
χωρὶς
ἑκάτερα
|
τάξαντες, |
ἀλλὰ
δύο
μὲν
λευκολίνου
δασάμενοι |
[7, 81] |
οἵ
περ
εἰρέαται,
καὶ
οἱ
|
διατάξαντες |
καὶ
ἐξαριθμήσαντες
οὗτοι
ἦσαν
καὶ |
[7, 197] |
τοῦ
γένεος
τούτου
πρεσβύτατος,
τούτῳ
|
ἐπιτάξαντες |
ἔργεσθαι
τοῦ
ληίτου
αὐτοὶ
φυλακὰς |
[7, 81] |
καὶ
χιλιάρχας
τε
καὶ
μυριάρχας
|
ἀποδέξαντες, |
ἑκατοντάρχας
δὲ
καὶ
δεκάρχας
οἱ |
[7, 225] |
ἐλθόντες
ἵζοντο
ἐπὶ
τὸν
κολωνὸν
|
πάντες |
ἁλέες
οἱ
ἄλλοι
πλὴν
Θηβαίων. |
[7, 152] |
(ἐπίσταμαι
δὲ
τοσοῦτο
ὅτι
εἰ
|
πάντες |
ἄνθρωποι
τὰ
οἰκήια
κακὰ
ἐς |
[7, 86] |
πεζῷ·
ἤλαυνον
δὲ
καὶ
οὗτοι
|
πάντες |
ἅρματα.
ὣς
δ᾽
αὕτως
Κάσπιοι |
[7, 234] |
ἀνδρῶν
ὀκτακισχιλίων
μάλιστα,
καὶ
οὗτοι
|
πάντες |
εἰσὶ
ὅμοιοι
τοῖσι
ἐνθάδε
μαχεσαμένοισι· |
[7, 101] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
οὐδ᾽
εἰ
|
πάντες |
Ἕλληνες
καὶ
οἱ
λοιποὶ
οἱ |
[7, 119] |
ἄλευρά
τε
καὶ
ἄλφιτα
ἐποίευν
|
πάντες |
ἐπὶ
μῆνας
συχνούς·
τοῦτο
δὲ |
[7, 138] |
οἱ
Ἕλληνες
οὐκ
ἐν
ὁμοίῳ
|
πάντες |
ἐποιεῦντο.
(οἱ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[7, 57] |
ποιέειν
ταῦτα”
~ὡς
δὲ
διέβησαν
|
πάντες, |
ἐς
ὁδὸν
ὁρμημένοισι
τέρας
σφι |
[7, 129] |
ἐς
θάλασσαν,
προσυμμίσγοντες
τὸ
ὕδωρ
|
πάντες |
ἐς
τὠυτό·
(ἐπεὰν
δὲ
συμμιχθέωσι |
[7, 86] |
ἐν
τῷ
πεζῷ,
ἤλαυνον
δὲ
|
πάντες |
καμήλους
ταχυτῆτα
οὐ
λειπομένας
ἵππων. |
[7, 55] |
μὲν
οἱ
μύριοι
Πέρσαι,
ἐστεφανωμένοι
|
πάντες, |
μετὰ
δὲ
τούτους
ὁ
σύμμικτος |
[7, 100] |
τὰς
πρῴρας
ἐς
γῆν
τρέψαντες
|
πάντες |
μετωπηδόν,
καὶ
ἐξοπλίσαντες
τοὺς
ἐπιβάτας |
[7, 106] |
τοῦ
Ἑλλησπόντου
πανταχῇ.
(οὗτοι
ὦν
|
πάντες |
οἵ
τε
ἐκ
Θρηίκης
καὶ |
[7, 103] |
καὶ
πεντακισμύριοι,
ἐόντες
γε
ἐλεύθεροι
|
πάντες |
ὁμοίως
καὶ
μὴ
ὑπ᾽
ἑνὸς |
[7, 110] |
ἐμεῦ,
πλὴν
Σατρέων,
οἱ
ἄλλοι
|
πάντες |
πεζῇ
ἀναγκαζόμενοι
εἵποντο.
~σάτραι
δὲ |
[7, 102] |
καὶ
ἢν
οἱ
ἄλλοι
Ἕλληνες
|
πάντες |
τὰ
σὰ
φρονέωσι.
(ἀριθμοῦ
δὲ |
[7, 8] |
Ἀρταφρένης
ἐστρατήγεον,
τὰ
ἐπίστασθέ
κου
|
πάντες. |
(τούτων
μὲν
τοίνυν
εἵνεκα
ἀνάρτημαι |
[7, 145] |
καὶ
εἰ
συγκύψαντες
τὠυτὸ
πρήσσοιεν
|
πάντες, |
ὡς
δεινῶν
ἐπιόντων
ὁμοίως
πᾶσι |
[7, 234] |
τοιοῦτοι
τὰ
πολέμια
εἴτε
καὶ
|
ἅπαντες” |
(ὃ
δ᾽
εἶπε
ὦ
βασιλεῦ, |
[7, 214] |
καὶ
Κορυδαλλὸς
Ἀντικυρεὺς
εἰσὶ
οἱ
|
εἴπαντες |
πρὸς
βασιλέα
τούτους
τοὺς
λόγους |
[7, 53] |
εἷς
τε
ἕκαστος
καὶ
οἱ
|
σύμπαντες |
προθυμίην
ἔχωμεν·
ξυνὸν
γὰρ
πᾶσι |
[7, 197] |
τῶν
μελλόντων
θύσεσθαι
δείσαντες
οἴχοντο
|
ἀποδράντες |
ἐς
ἄλλην
χώρην,
χρόνου
δὲ |
[7, 139] |
ἐμήδισε,
αὐτοὶ
οὗτοι
ἦσαν
οἱ
|
ἐπεγείραντες |
καὶ
βασιλέα
μετά
γε
θεοὺς |
[7, 119] |
τῇ
ὑστεραίῃ
τήν
τε
σκηνὴν
|
ἀνασπάσαντες |
καὶ
τὰ
ἔπιπλα
πάντα
λαβόντες |
[7, 188] |
οἳ
δ᾽
ἔφθησαν
τὸν
χειμῶνα
|
ἀνασπάσαντες |
τὰς
νέας,
καὶ
αὐτοί
τε |
[7, 193] |
ἄνεμος
καὶ
τὸ
κῦμα
ἔστρωτο,
|
κατασπάσαντες |
τὰς
νέας
ἔπλεον
παρὰ
τὴν |
[7, 206] |
γάρ
σφι
ἦν
ἐμποδών,
ἔμελλον
|
ὁρτάσαντες |
καὶ
φυλακὰς
λιπόντες
ἐν
τῇ |
[7, 147] |
πολεμίους
μέγα
ἐσίναντο,
ἄνδρας
τρεῖς
|
ἀπολέσαντες· |
νοστησάντων
δὲ
τούτων
ἐς
τὴν |
[7, 183] |
ἐκ
Σκιάθου·
πυθόμενοι
δὲ
καὶ
|
καταρρωδήσαντες |
ἀπὸ
τοῦ
Ἀρτεμισίου
μετορμίζοντο
ἐς |
[7, 139] |
ἀληθὲς
οὐκ
ἐπισχήσω.
(εἰ
Ἀθηναῖοι
|
καταρρωδήσαντες |
τὸν
ἐπιόντα
κίνδυνον
ἐξέλιπον
τὴν |
[7, 60] |
ἐς
τὸν
ὀμφαλόν·
(ταύτην
δὲ
|
ποιήσαντες |
ἄλλους
ἐσεβίβαζον
ἐς
τὸ
περιοικοδομημένον, |
[7, 36] |
δὲ
ἐπεξῆς
ἐνθαῦτα
αὖτις
ἐπεζεύγνυον·
|
(ποιήσαντες |
δὲ
ταῦτα
ὕλην
ἐπεφόρησαν,
κόσμῳ |
[7, 36] |
πόρος,
κορμοὺς
ξύλων
καταπρίσαντες
καὶ
|
ποιήσαντες |
ἴσους
τῆς
σχεδίης
τῷ
εὔρεϊ |
[7, 36] |
τοῦ
Πόντου
ἔξω.
(ταῦτα
δὲ
|
ποιήσαντες |
κατέτεινον
ἐκ
γῆς
στρεβλοῦντες
ὄνοισι |
[7, 10] |
ἢν
τῇσι
νηυσὶ
ἐμβάλωσι
καὶ
|
νικήσαντες |
ναυμαχίῃ
πλέωσι
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον |
[7, 60] |
πάντας
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
ἐξηρίθμησαν.
|
ἀριθμήσαντες |
δὲ
κατὰ
ἔθνεα
διέτασσον.
~οἱ |
[7, 81] |
εἰρέαται,
καὶ
οἱ
διατάξαντες
καὶ
|
ἐξαριθμήσαντες |
οὗτοι
ἦσαν
καὶ
χιλιάρχας
τε |
[7, 228] |
ἐπίγραμμα,
Ἀμφικτύονες
εἰσὶ
σφέας
οἱ
|
ἐπικοσμήσαντες· |
τὸ
δὲ
τοῦ
μάντιος
Μεγιστίεω |
[7, 145] |
Ἑλλάδι
καὶ
ἐς
Κρήτην
ἄλλους,
|
φρονήσαντες |
εἴ
κως
ἕν
τε
γένοιτο |
[7, 195] |
Ἀρτεμίσιον
ἥλω.
τούτους
οἱ
Ἕλληνες
|
ἐξιστορήσαντες |
τὰ
ἐβούλοντο
πυθέσθαι
ἀπὸ
τῆς |
[7, 176] |
(ἔδειμαν
δὲ
Φωκέες
τὸ
τεῖχος
|
δείσαντες, |
ἐπεὶ
Θεσσαλοὶ
ἦλθον
ἐκ
Θεσπρωτῶν |
[7, 9] |
ὑπάρξαντας
ἀδικίης
οὐ
τιμωρησόμεθα·
(τί
|
δείσαντες; |
κοίην
πλήθεος
συστροφήν;
κοίην
δὲ |
[7, 191] |
διαφθειρομένων
οὐκ
ἐπῆν
ἀριθμός.
ὥστε
|
δείσαντες |
οἱ
στρατηγοὶ
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ |
[7, 197] |
ἤδη
τούτων
τῶν
μελλόντων
θύσεσθαι
|
δείσαντες |
οἴχοντο
ἀποδράντες
ἐς
ἄλλην
χώρην, |
[7, 100] |
γῆν
τρέψαντες
πάντες
μετωπηδόν,
καὶ
|
ἐξοπλίσαντες |
τοὺς
ἐπιβάτας
ὡς
ἐς
πόλεμον. |
[7, 183] |
βάρβαροι
ἐπειδὴ
στήλην
λίθου
ἐπέθηκαν
|
κομίσαντες |
ἐπὶ
τὸ
ἕρμα,
ὁρμηθέντες
αὐτοὶ |
[7, 192] |
ὀπίσω
ἠπείγοντο
ἐπὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον,
|
ἐλπίσαντες |
ὀλίγας
τινάς
σφι
ἀντιξόους
ἔσεσθαι |
[7, 212] |
ἀέθλεον.
ἅτε
γὰρ
ὀλίγων
ἐόντων,
|
ἐλπίσαντες |
σφέας
κατατετρωματίσθαι
τε
καὶ
οὐκ |
[7, 36] |
ἐγεφυρώθη
ὁ
πόρος,
κορμοὺς
ξύλων
|
καταπρίσαντες |
καὶ
ποιήσαντες
ἴσους
τῆς
σχεδίης |
[7, 114] |
Μάγοι
ἐκαλλιερέοντο
σφάζοντες
ἵππους
λευκούς.
|
~φαρμακεύσαντες |
δὲ
ταῦτα
ἐς
τὸν
ποταμὸν |
[7, 59] |
αἰγιαλὸν
κατασχόντες
τὰς
νέας
ἀνέψυχον
|
ἀνελκύσαντες. |
ὁ
δὲ
ἐν
τῷ
Δορίσκῳ |
[7, 141] |
κακοῖς
δ᾽
ἐπικίδνατε
θυμόν.
~ταῦτα
|
ἀκούσαντες |
οἱ
τῶν
Ἀθηναίων
θεοπρόποι
συμφορῇ |
[7, 19] |
ἐγένετο,
τὴν
οἱ
μάγοι
ἔκριναν
|
ἀκούσαντες |
φέρειν
τε
ἐπὶ
πᾶσαν
γῆν |
[7, 208] |
ἔσω
τεταγμένους
τοῦ
τείχεος,
τὸ
|
ἀνορθώσαντες |
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
οὐκ
οἷά |
[7, 225] |
καὶ
τὸ
ἔρυμα
τοῦ
τείχεος
|
συγχώσαντες, |
οἳ
δὲ
περιελθόντες
πάντοθεν
περισταδόν. |
[7, 170] |
δὴ
Ταραντῖνοι
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ
|
ἐξανιστάντες |
προσέπταισαν
μεγάλως,
ὥστε
φόνος
Ἑλληνικὸς |
[7, 60] |
μάλιστα
εἶχον
περιέγραψαν
ἔξωθεν
κύκλον·
|
περιγράψαντες |
δὲ
καὶ
ἀπέντες
τοὺς
μυρίους |
[7, 40] |
λόγχας
κάτω
ἐς
τὴν
γῆν
|
τρέψαντες· |
μετὰ
δὲ
ἱροὶ
Νησαῖοι
καλεόμενοι |
[7, 100] |
ἀνεκώχευον,
τὰς
πρῴρας
ἐς
γῆν
|
τρέψαντες |
πάντες
μετωπηδόν,
καὶ
ἐξοπλίσαντες
τοὺς |
[7, 193] |
νέας
ἔπλεον
παρὰ
τὴν
ἤπειρον,
|
κάμψαντες |
δὲ
τὴν
ἄκρην
τῆς
Μαγνησίης |
[7, 140] |
ἐπιόντα
ἐπὶ
τὴν
χώρην
δέξασθαι.
|
~πέμψαντες |
γὰρ
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐς
Δελφοὺς |
[7, 169] |
τούτοισι
ταχθέντες
Ἑλλήνων,
ἐποίησαν
τοιόνδε·
|
πέμψαντες |
κοινῇ
θεοπρόπους
ἐς
Δελφοὺς
τὸν |
[7, 152] |
συνενείκαιεν
ἀλλάξασθαι
βουλόμενοι
τοῖσι
πλησίοισι,
|
ἐγκύψαντες |
ἂν
ἐς
τὰ
τῶν
πέλας |
[7, 145] |
γένοιτο
τὸ
Ἑλληνικὸν
καὶ
εἰ
|
συγκύψαντες |
τὠυτὸ
πρήσσοιεν
πάντες,
ὡς
δεινῶν |
[7, 173] |
τῶν
Ἑλλήνων
κατὰ
μυρίους
ὁπλίτας
|
συλλεγέντες, |
καί
σφι
προσῆν
ἡ
Θεσσαλῶν |
[7, 36] |
κατύπερθε
τῶν
ὅπλων
τοῦ
τόνου,
|
θέντες |
δὲ
ἐπεξῆς
ἐνθαῦτα
αὖτις
ἐπεζεύγνυον· |
[7, 36] |
ταῦτα
ὕλην
ἐπεφόρησαν,
κόσμῳ
δὲ
|
θέντες |
καὶ
τὴν
ὕλην
γῆν
ἐπεφόρησαν, |
[7, 183] |
ἐπέθηκαν
κομίσαντες
ἐπὶ
τὸ
ἕρμα,
|
ὁρμηθέντες |
αὐτοὶ
ἐκ
Θέρμης,
ὥς
σφι |
[7, 43] |
πρῶτος
ποταμῶν,
ἐπείτε
ἐκ
Σαρδίων
|
ὁρμηθέντες |
ἐπεχείρησαν
τῇ
ὁδῷ,
ἐπέλιπε
τὸ |
[7, 219] |
δὲ
ἀντέτεινον.
μετὰ
δὲ
τοῦτο
|
διακριθέντες |
οἳ
μὲν
ἀπαλλάσσοντο
καὶ
διασκεδασθέντες |
[7, 36] |
ἀνακωχεύῃ
τὸν
τόνον
τῶν
ὅπλων·
|
(συνθέντες |
δὲ
ἀγκύρας
κατῆκαν
περιμήκεας,
τὰς |
[7, 36] |
δὲ
ὧδε,
πεντηκοντέρους
καὶ
τριήρεας
|
συνθέντες, |
ὑπὸ
μὲν
τὴν
πρὸς
τοῦ |
[7, 139] |
ἐληλαμένοι
διὰ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
Πελοποννησίοισι,
|
προδοθέντες |
ἂν
Λακεδαιμόνιοι
ὑπὸ
τῶν
συμμάχων |
[7, 137] |
Λακεδαιμονίων
ἄγγελοι
ἐς
τὴν
Ἀσίην,
|
προδοθέντες |
δὲ
ὑπὸ
Σιτάλκεω
τοῦ
Τήρεω |
[7, 9] |
ἔγωγε
ψευσθείην
γνώμῃ
καὶ
ἐκεῖνοι
|
ἐπαερθέντες |
ἀβουλίῃ
ἔλθοιεν
ἡμῖν
ἐς
μάχην, |
[7, 18] |
μηδέν”
(τούτων
δὲ
λεχθέντων,
ἐνθαῦτα
|
ἐπαερθέντες |
τῇ
ὄψι,
ὡς
ἡμέρη
ἐγένετο |
[7, 219] |
διακριθέντες
οἳ
μὲν
ἀπαλλάσσοντο
καὶ
|
διασκεδασθέντες |
κατὰ
πόλις
ἕκαστοι
ἐτράποντο,
οἳ |
[7, 132] |
σφέας
αὐτοὺς
Ἕλληνες
ἐόντες
μὴ
|
ἀναγκασθέντες, |
καταστάντων
σφι
εὖ
τῶν
πρηγμάτων, |
[7, 119] |
ἔχεσκον
πόνον,
οἳ
δὲ
ὅκως
|
πλησθέντες |
νύκτα
αὐτοῦ
ἀγάγοιεν,
τῇ
ὑστεραίῃ |
[7, 177] |
ἐπιτήδεοι·
πάντα
γὰρ
προσκεψάμενοι
καὶ
|
ἐπιλογισθέντες |
ὅτι
οὔτε
πλήθεϊ
ἕξουσι
χρᾶσθαι |
[7, 146] |
βασιλέος
στρατιήν,
ὡς
ἐπάιστοι
ἐγένοντο,
|
βασανισθέντες |
ὑπὸ
τῶν
στρατηγῶν
τοῦ
πεζοῦ |
[7, 233] |
Ἑλλήνων
ἐπειγομένων
ἐπὶ
τὸν
κολωνόν,
|
ἀποσχισθέντες |
τούτων
χεῖράς
τε
προέτεινον
καὶ |
[7, 177] |
τὸν
Πέρσην
ἐόντα
ἐν
Πιερίῃ,
|
διαλυθέντες |
ἐκ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
ἐστρατεύοντο
αὐτῶν |
[7, 137] |
ἐκ
τῆς
μήνιος·
(οἳ
γὰρ
|
πεμφθέντες |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἄγγελοι
ἐς
τὴν |
[7, 148] |
κατάσκοποι
οὕτω
θεησάμενοί
τε
καὶ
|
ἀποπεμφθέντες |
ἐνόστησαν
ἐς
τὴν
Εὐρώπην,
οἱ |
[7, 131] |
οἱ
δὲ
δὴ
κήρυκες
οἱ
|
ἀποπεμφθέντες |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐπὶ
γῆς |
[7, 168] |
ἐπλήρωσαν
νέας
ἑξήκοντα,
μόγις
δὲ
|
ἀναχθέντες |
προσέμιξαν
τῇ
Πελοποννήσῳ,
καὶ
περὶ |
[7, 194] |
μαθόντες
αὐτῶν
τὴν
γινομένην
ἁμαρτάδα,
|
ἐπαναχθέντες |
εὐπετέως
σφέας
εἷλον.
~ἐν
τουτέων |
[7, 137] |
Βισάνθην
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
καὶ
|
ἀπαχθέντες |
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
ἀπέθανον
ὑπὸ |
[7, 169] |
σφέας
παρελάμβανον
οἱ
ἐπὶ
τούτοισι
|
ταχθέντες |
Ἑλλήνων,
ἐποίησαν
τοιόνδε·
πέμψαντες
κοινῇ |
[7, 178] |
δὴ
Ἕλληνες
κατὰ
τάχος
ἐβοήθεον
|
διαταχθέντες, |
Δελφοὶ
δ᾽
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[7, 110] |
δὲ
αὐτῶν
τὴν
μεσόγαιαν
οἰκέοντες
|
καταλεχθέντες |
τε
ὑπ᾽
ἐμεῦ,
πλὴν
Σατρέων, |
[7, 1] |
δὲ
ἔτεϊ
Αἰγύπτιοι
ὑπὸ
Καμβύσεω
|
δουλωθέντες |
ἀπέστησαν
ἀπὸ
Περσέων.
ἐνθαῦτα
δὴ |
[7, 174] |
ἤδη
ἐν
Ἀβύδῳ.
Θεσσαλοὶ
δὲ
|
ἐρημωθέντες |
συμμάχων
οὕτω
δὴ
ἐμήδισαν
προθύμως |
[7, 139] |
ναυτικοῦ
στρατοῦ
τοῦ
βαρβάρου,
ἐμουνώθησαν,
|
μουνωθέντες |
δὲ
ἂν
καὶ
ἀποδεξάμενοι
ἔργα |
[7, 153] |
οἰκημένην
ἔφυγον
ἄνδρες
Γελῴων
στάσι
|
ἑσσωθέντες· |
(τούτους
ὦν
ὁ
Τηλίνης
κατήγαγε |
[7, 162] |
οὐκ
ἕξειν.
ἐπεὶ
τοίνυν
οὐδὲν
|
ὑπιέντες |
ἔχειν
τὸ
πᾶν
ἐθέλετε,
οὐκ |
[7, 60] |
ἔξωθεν
κύκλον·
περιγράψαντες
δὲ
καὶ
|
ἀπέντες |
τοὺς
μυρίους
αἱμασιὴν
περιέβαλον
κατὰ |
[7, 183] |
πάσῃσι
τῇσι
νηυσί,
ἕνδεκα
ἡμέρας
|
παρέντες |
μετὰ
τὴν
βασιλέος
ἐξέλασιν
ἐκ |
[7, 119] |
ἀνασπάσαντες
καὶ
τὰ
ἔπιπλα
πάντα
|
λαβόντες |
οὕτω
ἀπελαύνεσκον,
λείποντες
οὐδὲν
ἀλλὰ |
[7, 33] |
στρατηγοῦ
Ἀθηναῖοι
Ἀρταΰκτην
ἄνδρα
Πέρσην
|
λαβόντες |
Σηστοῦ
ὕπαρχον
ζῶντα
πρὸς
σανίδα |
[7, 147] |
σοὺς
πολεμίους,
ὦ
δέσποτα,
σῖτον
|
ἄγοντες” |
ὁ
δὲ
ὑπολαβὼν
ἔφη
οὐκῶν |
[7, 180] |
τῶν
ἐπιβατέων
αὐτῆς
τὸν
καλλιστεύοντα
|
ἀγαγόντες |
ἐπὶ
τῆς
πρῴρης
τῆς
νεὸς |
[7, 100] |
(τὰς
δὲ
νέας
οἱ
ναύαρχοι
|
ἀναγαγόντες |
ὅσον
τε
τέσσερα
πλέθρα
ἀπὸ |
[7, 88] |
κατ᾽
ἀρχὰς
ἐποίησαν
ὡς
ἐκέλευε·
|
ἀπαγαγόντες |
οἱ
οἰκέται
ἐς
τὸν
χῶρον |
[7, 203] |
γὰρ
σφέας
οἱ
Ἕλληνες
ἐπεκαλέσαντο,
|
λέγοντες |
δι᾽
ἀγγέλων
ὡς
αὐτοὶ
μὲν |
[7, 37] |
ὁ
θεὸς
ἔκλειψιν
τῶν
πολίων,
|
λέγοντες |
ἥλιον
εἶναι
Ἑλλήνων
προδέκτορα,
σελήνην |
[7, 168] |
οὐδέ
τι
ἀποθύμιον
ποιῆσαι”
τοιαῦτα
|
λέγοντες |
ἤλπιζον
πλέον
τι
τῶν
ἄλλων |
[7, 129] |
οὗ
ῥέει
ὁ
Πηνειός,
οἰκότα
|
λέγοντες· |
ὅστις
γὰρ
νομίζει
Ποσειδέωνα
τὴν |
[7, 233] |
τοῦ
γεγονότος
βασιλέι.
(ὥστε
ταῦτα
|
λέγοντες |
περιεγίνοντο·
εἶχον
γὰρ
καὶ
Θεσσαλοὺς |
[7, 233] |
καὶ
ἤισαν
ἆσσον
τῶν
βαρβάρων,
|
λέγοντες |
τὸν
ἀληθέστατον
τῶν
λόγων,
ὡς |
[7, 168] |
οἵ
περ
ἐς
Σικελίην
ἀπίκοντο,
|
λέγοντες |
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους
τοὺς
καὶ |
[7, 223] |
τὰ
στεινόπορα
ἐμάχοντο.
(τότε
δὲ
|
συμμίσγοντες |
ἔξω
τῶν
στεινῶν
ἔπιπτον
πλήθεϊ |
[7, 127] |
ἐς
τὠυτὸ
ῥέεθρον
τὸ
ὕδωρ
|
συμμίσγοντες. |
(ἐστρατοπεδεύοντο
μὲν
δὴ
ἐν
τούτοισι |
[7, 129] |
στεινοῦ
ἔκροον
ἔχουσι
ἐς
θάλασσαν,
|
προσυμμίσγοντες |
τὸ
ὕδωρ
πάντες
ἐς
τὠυτό· |
[7, 218] |
πολλοῖσί
τε
καὶ
πυκνοῖσι,
οἴχοντο
|
φεύγοντες |
ἐπὶ
τοῦ
ὄρεος
τὸν
κόρυμβον, |
[7, 138] |
ἐποιεῦντο.
(οἱ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
|
δόντες |
γῆν
καὶ
ὕδωρ
τῷ
Πέρσῃ |
[7, 138] |
τοῦ
βαρβάρου·
οἱ
δὲ
οὐ
|
δόντες |
ἐν
δείματι
μεγάλῳ
κατέστασαν,
ἅτε |
[7, 191] |
δὲ
ἔντομά
τε
ποιεῦντες
καὶ
|
καταείδοντες |
γόησι
οἱ
Μάγοι
τῷ
ἀνέμῳ, |
[7, 179] |
τε
καὶ
Αἰγιναίη
καὶ
Ἀττική.
|
προϊδόντες |
δὲ
οὗτοι
τὰς
νέας
τῶν |
[7, 161] |
πλεῖστον
εἴημεν
ἐκτημένοι,
εἰ
Συρηκοσίοισι
|
ἐόντες |
Ἀθηναῖοι
συγχωρήσομεν
τῆς
ἡγεμονίης,
ἀρχαιότατον |
[7, 103] |
ἀναγκαζόμενοι
μάστιγι
ἐς
πλεῦνας
ἐλάσσονες
|
ἐόντες· |
ἀνειμένοι
δὲ
ἐς
τὸ
ἐλεύθερον |
[7, 41] |
οἱ
δὲ
εἰνακισχίλιοι
ἐντὸς
τούτων
|
ἐόντες |
ἀργυρέας
ῥοιὰς
εἶχον·
εἶχον
δὲ |
[7, 101] |
εἰσὶ
ἐμὲ
ἐπιόντα
ὑπομεῖναι,
μὴ
|
ἐόντες |
ἄρθμιοι.
(θέλω
μέντοι
καὶ
τὸ |
[7, 103] |
καὶ
μύριοι
ἢ
καὶ
πεντακισμύριοι,
|
ἐόντες |
γε
ἐλεύθεροι
πάντες
ὁμοίως
καὶ |
[7, 2] |
Ἀρτοβαζάνης,
τῶν
δὲ
ἐπιγενομένων
Ξέρξης.
|
ἐόντες |
δὲ
μητρὸς
οὐ
τῆς
αὐτῆς |
[7, 111] |
διατελεῦσι
τὸ
μέχρι
ἐμεῦ
αἰεὶ
|
ἐόντες |
ἐλεύθεροι
μοῦνοι
Θρηίκων·
οἰκέουσί
τε |
[7, 233] |
τέως
μὲν
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐόντες |
ἐμάχοντο
ὑπ᾽
ἀναγκαίης
ἐχόμενοι
πρὸς |
[7, 130] |
Ἀλεύεω
παῖδας,
ὅτι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
|
ἐόντες |
Θεσσαλοὶ
ἔδοσαν
ἑωυτοὺς
βασιλέι,
δοκέων |
[7, 92] |
παρείχοντο
νέας
πεντήκοντα
θωρηκοφόροι
τε
|
ἐόντες |
καὶ
κνημιδοφόροι,
εἶχον
δὲ
τόξα |
[7, 103] |
λεγόμενος·
εἰ
δὲ
τοιοῦτοί
τε
|
ἐόντες |
καὶ
μεγάθεα
τοσοῦτοι,
ὅσοι
σύ |
[7, 132] |
Πέρσῃ
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ἕλληνες
|
ἐόντες |
μὴ
ἀναγκασθέντες,
καταστάντων
σφι
εὖ |
[7, 161] |
μὲν
ἔθνος
παρεχόμενοι,
μοῦνοι
δὲ
|
ἐόντες |
οὐ
μετανάσται
Ἑλλήνων·
τῶν
καὶ |
[7, 104] |
ἄριστοι
ἀνδρῶν
ἁπάντων.
ἐλεύθεροι
γὰρ
|
ἐόντες |
οὐ
πάντα
ἐλεύθεροι
εἰσί·
ἔπεστι |
[7, 205] |
τριηκοσίους
καὶ
τοῖσι
ἐτύγχανον
παῖδες
|
ἐόντες· |
παραλαβὼν
δὲ
ἀπίκετο
καὶ
Θηβαίων |
[7, 38] |
ὦ
δέσποτα,
τυγχάνουσί
μοι
παῖδες
|
ἐόντες |
πέντε,
καί
σφεας
καταλαμβάνει
πάντας |
[7, 73] |
ἐκαλέοντο
Βρίγες
χρόνον
ὅσον
Εὐρωπήιοι
|
ἐόντες |
σύνοικοι
ἦσαν
Μακεδόσι,
μεταβάντες
δὲ |
[7, 102] |
πέρι,
μή
πύθῃ
ὅσοι
τινὲς
|
ἐόντες |
ταῦτα
ποιέειν
οἷοί
τε
εἰσί· |
[7, 209] |
δεύτερα
ἐπειρώτα
ὅντινα
τρόπον
τοσοῦτοι
|
ἐόντες |
τῇ
ἑωυτοῦ
στρατιῇ
μαχήσονται.
ὁ |
[7, 153] |
ἱροφάνται
τῶν
χθονίων
θεῶν
διετέλεον
|
ἐόντες, |
Τηλίνεω
ἑνός
τευ
τῶν
προγόνων |
[7, 73] |
δὲ
κατά
περ
Φρύγες
ἐσεσάχατο,
|
ἐόντες |
Φρυγῶν
ἄποικοι.
τούτων
συναμφοτέρων
ἦρχε |
[7, 174] |
τοῖσι
πρήγμασι
ἐφαίνοντο
βασιλέι
ἄνδρες
|
ἐόντες |
χρησιμώτατοι.
~οἱ
δὲ
Ἕλληνες
ἐπείτε |
[7, 207] |
ἐγένετο
τῆς
ἐσβολῆς
ὁ
Πέρσης,
|
καταρρωδέοντες |
ἐβουλεύοντο
περὶ
ἀπαλλαγῆς.
τοῖσι
μέν |
[7, 8] |
(ὑμεῖς
δ᾽
ἄν
μοι
τάδε
|
ποιέοντες |
χαρίζοισθε·
ἐπεὰν
ὑμῖν
σημήνω
τὸν |
[7, 10] |
τῇ
δύο
μὲν
εἰσὶ
οἱ
|
ἀδικέοντες, |
εἷς
δὲ
ὁ
ἀδικεόμενος.
ὁ |
[7, 101] |
οἱ
λοιποὶ
οἱ
πρὸς
ἑσπέρης
|
οἰκέοντες |
ἄνθρωποι
συλλεχθείησαν,
οὐκ
ἀξιόμαχοι
εἰσὶ |
[7, 75] |
ἐκαλέοντο,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι,
Στρυμόνιοι,
|
οἰκέοντες |
ἐπὶ
Στρυμόνι·
ἐξαναστῆναι
δὲ
φασὶ |
[7, 110] |
οἱ
δὲ
αὐτῶν
τὴν
μεσόγαιαν
|
οἰκέοντες |
καταλεχθέντες
τε
ὑπ᾽
ἐμεῦ,
πλὴν |
[7, 168] |
ἀελπτέοντες
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
ὑπερβαλέεσθαι,
|
δοκέοντες |
δὲ
τὸν
Πέρσην
κατακρατήσαντα
πολλὸν |
[7, 206] |
τούτοισι
τοῖσι
πρήγμασι
συμπεσοῦσα·
οὔκων
|
δοκέοντες |
κατὰ
τάχος
οὕτω
διακριθήσεσθαι
τὸν |
[7, 168] |
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀνεκώχευον
τὰς
νέας,
|
καραδοκέοντες |
καὶ
οὗτοι
τὸν
πόλεμον
τῇ |
[7, 125] |
Ἀξίῳ
ποταμῷ.
~πορευομένῳ
δὲ
ταύτῃ
|
λέοντές |
οἱ
ἐπεθήκαντο
τῇσι
σιτοφόροισι
καμήλοισι. |
[7, 126] |
κατὰ
ταῦτα
τὰ
χωρία
καὶ
|
λέοντες |
πολλοὶ
καὶ
βόες
ἄγριοι,
τῶν |
[7, 125] |
σιτοφόροισι
καμήλοισι.
καταφοιτέοντες
γὰρ
οἱ
|
λέοντες |
τὰς
νύκτας
καὶ
λείποντες
τὰ |
[7, 158] |
ἐμὲ
σύμμαχον
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
|
παρακαλέοντες |
ἐλθεῖν·
(αὐτοὶ
δὲ
ἐμεῦ
πρότερον |
[7, 209] |
παρασκευάζοιντο
ὡς
ἀπολεόμενοί
τε
καὶ
|
ἀπολέοντες |
κατὰ
δύναμιν·
ἀλλ᾽
αὐτῷ
γελοῖα |
[7, 194] |
σφετέρας
εἶναι
οἱ
βάρβαροι
καὶ
|
πλέοντες |
ἐσέπεσον
ἐς
τοὺς
πολεμίους·
τῶν |
[7, 183] |
μάλιστα
Πάμμων
Σκύριος.
πανημερὸν
δὲ
|
πλέοντες |
οἱ
βάρβαροι
ἐξανύουσι
τῆς
Μαγνησίης |
[7, 205] |
τὴν
Ἑλλήνων
συμμαχίην.
οἳ
δὲ
|
ἀλλοφρονέοντες |
ἔπεμπον.
~τούτους
μὲν
τοὺς
ἀμφὶ |
[7, 168] |
ἐπεὶ
δὲ
ἔδει
βοηθέειν,
ἄλλα
|
νοέοντες |
ἐπλήρωσαν
νέας
ἑξήκοντα,
μόγις
δὲ |
[7, 217] |
τε
τὴν
σφετέρην
χώρην
καὶ
|
φρουρέοντες |
τὴν
ἀτραπόν.
ἡ
μὲν
γὰρ |
[7, 223] |
τοὺς
βαρβάρους,
παραχρεώμενοί
τε
καὶ
|
ἀτέοντες. |
~δόρατα
μέν
νυν
τοῖσι
πλέοσι |
[7, 125] |
οἱ
ἐπεθήκαντο
τῇσι
σιτοφόροισι
καμήλοισι.
|
καταφοιτέοντες |
γὰρ
οἱ
λέοντες
τὰς
νύκτας |
[7, 50] |
τοῦτο
προελθόντα·
νῦν
δὲ
κινδύνους
|
ἀναρριπτέοντες |
ἐς
τοῦτο
σφέα
προηγάγοντο.
μεγάλα |
[7, 168] |
οὗτοι
τὸν
πόλεμον
τῇ
πεσέεται,
|
ἀελπτέοντες |
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
ὑπερβαλέεσθαι,
δοκέοντες |
[7, 130] |
(ταῦτ᾽
ἄρα
πρὸ
πολλοῦ
ἐφυλάξαντο
|
γνωσιμαχέοντες |
καὶ
τἆλλα
καὶ
ὅτι
χώρην |
[7, 189] |
σφίσι
τὸν
Βορέην
γαμβρὸν
εἶναι,
|
ναυλοχέοντες |
τῆς
Εὐβοίης
ἐν
Χαλκίδι
ὡς |
[7, 117] |
Ἀκάνθιοι
ἐκ
θεοπροπίου
ὡς
ἥρωι,
|
ἐπονομάζοντες |
τὸ
οὔνομα.
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ |
[7, 168] |
ὑπίσχοντο
πέμψειν
τε
καὶ
ἀμυνέειν,
|
φράζοντες |
ὡς
οὔ
σφι
περιοπτέη
ἐστὶ |
[7, 113] |
ἐς
τὸν
οἱ
Μάγοι
ἐκαλλιερέοντο
|
σφάζοντες |
ἵππους
λευκούς.
~φαρμακεύσαντες
δὲ
ταῦτα |
[7, 54] |
τε
παντοῖα
ἐπὶ
τῶν
γεφυρέων
|
καταγίζοντες |
καὶ
μυρσίνῃσι
στορνύντες
τὴν
ὁδόν. |
[7, 147] |
δῆτα
ἀδικέουσι
οὗτοι
ἡμῖν
σιτία
|
παρακομίζοντες; |
~οἱ
μέν
νυν
κατάσκοποι
οὕτω |
[7, 193] |
τούτου
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε
|
νομίζοντες. |
οἱ
δὲ
βάρβαροι,
ὡς
ἐπαύσατό |
[7, 118] |
ὑποδεκόμενοι
Ἑλλήνων
τὴν
στρατιὴν
καὶ
|
δειπνίζοντες |
Ξέρξην
ἐς
πᾶν
κακοῦ
ἀπίκατο, |
[7, 194] |
σφέας
εἶδον
προσπλέοντας
οἱ
Ἕλληνες,
|
μαθόντες |
αὐτῶν
τὴν
γινομένην
ἁμαρτάδα,
ἐπαναχθέντες |
[7, 148] |
τὴν
Ἑλλάδα,
πυθόμενοι
δέ,
καὶ
|
μαθόντες |
ὡς
σφέας
οἱ
Ἕλληνες
πειρήσονται |
[7, 146] |
ἀπικόμενοί
τε
ἐς
Ξάρδις
καὶ
|
καταμαθόντες |
τὴν
βασιλέος
στρατιήν,
ὡς
ἐπάιστοι |
[7, 50] |
οὐδαμόθι
οὔτε
ἄλλο
ἄχαρι
οὐδὲν
|
παθόντες. |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
αὐτοὶ
πολλὴν |
[7, 8] |
ποιεῦντες.
(πρῶτα
μὲν
ἐς
Σάρδις
|
ἐλθόντες, |
ἅμα
Ἀρισταγόρῃ
τῷ
Μιλησίῳ
δούλῳ |
[7, 157] |
Ἑλλήνων
ἀπίκατο
ἐς
τὰς
Συρηκούσας,
|
ἐλθόντες |
αὐτῷ
ἐς
λόγους
ἔλεγον
τάδε. |
[7, 225] |
ὀπίσω,
καὶ
παραμειψάμενοι
τὸ
τεῖχος
|
ἐλθόντες |
ἵζοντο
ἐπὶ
τὸν
κολωνὸν
πάντες |
[7, 193] |
~οἳ
μὲν
δὴ
τὸ
δεύτερον
|
ἐλθόντες |
περὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἐναυλόχεον,
Ποσειδέωνος |
[7, 225] |
τοῦ
τείχεος
συγχώσαντες,
οἳ
δὲ
|
περιελθόντες |
πάντοθεν
περισταδόν.
~Λακεδαιμονίων
δὲ
καὶ |
[7, 189] |
τότε
ἐκεῖνα
κατεργάσασθαι,
καὶ
ἱρὸν
|
ἀπελθόντες |
Βορέω
ἱδρύσαντο
παρὰ
ποταμὸν
Ἰλισσόν. |
[7, 142] |
ἐς
τὰς
Ἀθήνας.
ὡς
δὲ
|
ἀπελθόντες |
οἱ
θεοπρόποι
ἀπήγγελλον
ἐς
τὸν |
[7, 140] |
νομιζόμενα,
ὡς
ἐς
τὸ
μέγαρον
|
ἐσελθόντες |
ἵζοντο,
χρᾷ
ἡ
Πυθίη,
τῇ |
[7, 197] |
χώρην,
χρόνου
δὲ
προϊόντος
ὀπίσω
|
κατελθόντες |
ἢν
ἁλίσκωνται
ἐστέλλοντο
ἐς
τὸ |
[7, 69] |
τὸ
μὲν
ἥμισυ
ἐξηλείφοντο
γύψῳ
|
ἰόντες |
ἐς
μάχην,
τὸ
δὲ
ἄλλο |
[7, 210] |
καὶ
οὐκ
ἀπηλαύνοντο,
καίπερ
μεγάλως
|
προσπταίοντες. |
δῆλον
δ᾽
ἐποίευν
παντί
τεῳ |
[7, 223] |
δὲ
ἀνὰ
τὰς
προτέρας
ἡμέρας
|
ὑπεξιόντες |
ἐς
τὰ
στεινόπορα
ἐμάχοντο.
(τότε |
[7, 222] |
σύμμαχοι
οἱ
ἀποπεμπόμενοι
οἴχοντό
τε
|
ἀπιόντες |
καὶ
ἐπείθοντο
Λεωνίδῃ,
Θεσπιέες
δὲ |
[7, 9] |
χωρίον
καὶ
λειότατον,
ἐς
τοῦτο
|
κατιόντες |
μάχονται,
ὥστε
σὺν
κακῷ
μεγάλῳ |
[7, 222] |
ὁμήρων
λόγῳ
ποιεύμενος·
Θεσπιέες
δὲ
|
ἑκόντες |
μάλιστα,
οἳ
οὐκ
ἔφασαν
ἀπολιπόντες |
[7, 222] |
Λακεδαιμονίοισι.
τούτων
δὲ
Θηβαῖοι
μὲν
|
ἀέκοντες |
ἔμενον
καὶ
οὐ
βουλόμενοι·
κατεῖχε |
[7, 134] |
τε
γεγονότες
εὖ
καὶ
χρήμασι
|
ἀνήκοντες |
ἐς
τὰ
πρῶτα,
ἐθελονταὶ
ὑπέδυσαν |
[7, 119] |
συχνούς·
τοῦτο
δὲ
κτήνεα
ἐσίτευον
|
ἐξευρίσκοντες |
τιμῆς
τὰ
κάλλιστα,
ἔτρεφόν
τε |
[7, 20] |
τὸν
Σκυθικόν,
ὅτε
Σκύθαι
Κιμμερίους
|
διώκοντες |
ἐς
τὴν
Μηδικὴν
χώρην
ἐσβαλόντες |
[7, 175] |
δὲ
ἀτραπόν,
δι᾽
ἣλωσαν
οἱ
|
ἁλόντες |
Ἑλλήνων
ἐν
Θερμοπύλῃσι,
οὐδὲ
ᾔδεσαν |
[7, 74] |
τοῦ
Ἄτους
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην,
|
μεταβαλόντες |
τὸ
οὔνομα.
Μυσοὶ
δὲ
ἐπὶ |
[7, 133] |
βάραθρον
οἳ
δ᾽
ἐς
φρέαρ
|
ἐμβαλόντες |
ἐκέλευον
γῆν
τε
καὶ
ὕδωρ |
[7, 20] |
διώκοντες
ἐς
τὴν
Μηδικὴν
χώρην
|
ἐσβαλόντες |
σχεδὸν
πάντα
τὰ
ἄνω
τῆς |
[7, 54] |
δὲ
ὑστεραίῃ
ἀνέμενον
τὸν
ἥλιον
|
ἐθέλοντες |
ἰδέσθαι
ἀνίσχοντα,
θυμιήματά
τε
παντοῖα |
[7, 225] |
καὶ
στόμασι
κατέχωσαν
οἱ
βάρβαροι
|
βάλλοντες, |
οἳ
μὲν
ἐξ
ἐναντίης
ἐπισπόμενοι |
[7, 211] |
καὶ
κατὰ
τέλεα
καὶ
παντοίως
|
προσβάλλοντες, |
ἀπήλαυνον
ὀπίσω.
~ἐν
ταύτῃσι
τῇσι |
[7, 162] |
τὴν
ταχίστην
ὀπίσω
ἀπαλλασσόμενοι
καὶ
|
ἀγγέλλοντες |
τῇ
Ἑλλάδι
ὅτι
ἐκ
τοῦ |
[7, 219] |
ἐσήμηναν,
τρίτοι
δὲ
οἱ
ἡμεροσκόποι
|
καταδραμόντες |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἤδη
διαφαινούσης |
[7, 192] |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
τῶν
Εὐβοϊκῶν
|
καταδραμόντες |
δευτέρῃ
ἡμέρῃ
ἀπ᾽
ἧς
ὁ |
[7, 148] |
ὡς
σφέας
οἱ
Ἕλληνες
πειρήσονται
|
παραλαμβάνοντες |
ἐπὶ
τὸν
Πέρσην,
πέμψαι
θεοπρόπους |
[7, 202] |
~ἦσαν
δὲ
οἵδε
Ἑλλήνων
οἱ
|
ὑπομένοντες |
τὸν
Πέρσην
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[7, 218] |
σφέας
οἱ
Φωκέες
ὧδε
ἀναβεβηκότας·
|
ἀναβαίνοντες |
γὰρ
ἐλάνθανον
οἱ
Πέρσαι
τὸ |
[7, 173] |
ὑπὸ
τοῦ
στρατοῦ
τοῦ
ἐπιόντος,
|
σημαίνοντες |
τὸ
πλῆθός
τε
τῆς
στρατιῆς |
[7, 103] |
τρόπον
τὸν
ἡμέτερον
γενοίατ᾽
ἄν,
|
δειμαίνοντες |
τοῦτον,
καὶ
παρὰ
τὴν
ἑωυτῶν |
[7, 223] |
ἄνδρα,
αἰεὶ
ἐς
τὸ
πρόσω
|
ἐποτρύνοντες. |
πολλοὶ
μὲν
δὴ
ἐσέπιπτον
αὐτῶν |
[7, 220] |
τὴν
τάξιν
ἐς
τὴν
ἦλθον
|
φυλάξοντες |
ἀρχήν.
(ταύτῃ
καὶ
μᾶλλον
τὴν |
[7, 183] |
τοῦ
Ἀρτεμισίου
μετορμίζοντο
ἐς
Χαλκίδα,
|
φυλάξοντες |
μὲν
τὸν
Εὔριπον,
λείποντες
δὲ |
[7, 212] |
δὲ
ἐς
τὸ
ὄρος
ἐτάχθησαν
|
φυλάξοντες |
τὴν
ἀτραπόν.
ὡς
δὲ
οὐδὲν |
[7, 153] |
ἀπίκατο
ἄγγελοι
ἀπὸ
τῶν
συμμάχων
|
συμμίξοντες |
Γέλωνι
καὶ
δὴ
καὶ
ἀπὸ |
[7, 181] |
ἐπεδείκνυσαν
ἐκπαγλεόμενοι
πάσῃ
τῇ
στρατιῇ
|
περιέποντες |
εὖ.
τοὺς
δὲ
ἄλλους
τοὺς |
[7, 135] |
τε
καὶ
τὰ
ἐμὰ
πρήγματα
|
ἀποβλέποντες. |
οὕτω
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
εἰ |
[7, 147] |
πλοῖα,
ἕτοιμοι
ἦσαν
αἱρέειν
αὐτά,
|
ἐσβλέποντες |
ἐς
τὸν
βασιλέα
ὁκότε
παραγγελέει. |
[7, 55] |
καὶ
οἱ
τὰς
λόγχας
κάτω
|
τρέποντες· |
ἐστεφάνωντο
δὲ
καὶ
οὗτοι.
(μετὰ |
[7, 41] |
καὶ
οἱ
ἐς
τὴν
γῆν
|
τρέποντες |
τὰς
λόγχας,
καὶ
μῆλα
οἱ |
[7, 183] |
Χαλκίδα,
φυλάξοντες
μὲν
τὸν
Εὔριπον,
|
λείποντες |
δὲ
ἡμεροσκόπους
περὶ
τὰ
ὑψηλὰ |
[7, 119] |
ἔπιπλα
πάντα
λαβόντες
οὕτω
ἀπελαύνεσκον,
|
λείποντες |
οὐδὲν
ἀλλὰ
φερόμενοι.
~ἔνθα
δὴ |
[7, 125] |
οἱ
λέοντες
τὰς
νύκτας
καὶ
|
λείποντες |
τὰ
σφέτερα
ἤθεα
ἄλλου
μὲν |
[7, 206] |
ἐμποδών,
ἔμελλον
ὁρτάσαντες
καὶ
φυλακὰς
|
λιπόντες |
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ
κατὰ
τάχος |
[7, 139] |
τὴν
σφετέρην,
ἢ
καὶ
μὴ
|
ἐκλιπόντες |
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς |
[7, 222] |
ἑκόντες
μάλιστα,
οἳ
οὐκ
ἔφασαν
|
ἀπολιπόντες |
Λεωνίδην
καὶ
τοὺς
μετ᾽
αὐτοῦ |
[7, 131] |
οἳ
μὲν
κεινοί,
οἳ
δὲ
|
φέροντες |
γῆν
τε
καὶ
ὕδωρ.
~τῶν |
[7, 141] |
ἱκετηρίας
τάσδε
τάς
τοι
ἥκομεν
|
φέροντες, |
ἢ
οὔ
τοι
ἄπιμεν
ἐκ |
[7, 182] |
ἐπώκειλαν
τὴν
νέα
οἱ
Ἀθηναῖοι,
|
ἀποθορόντες |
κατὰ
Θεσσαλίην
πορευόμενοι
ἐκομίσθησαν
ἐς |
[7, 114] |
κατὰ
τὰς
γεφύρας,
τὸν
Στρυμόνα
|
εὑρόντες |
ἐζευγμένον.
Ἐννέα
δὲ
ὁδοὺς
πυνθανόμενοι |
[7, 215] |
ἐξεῦρον
μὲν
οἱ
ἐπιχώριοι
Μηλιέες,
|
ἐξευρόντες |
δὲ
Θεσσαλοῖσι
κατηγήσαντο
ἐπὶ
Φωκέας, |
[7, 9] |
ἐπεὰν
γὰρ
ἀλλήλοισι
πόλεμον
προείπωσι,
|
ἐξευρόντες |
τὸ
κάλλιστον
χωρίον
καὶ
λειότατον, |
[7, 158] |
γεγόνασι,
οὔτε
ἐμεῦ
εἵνεκα
ἤλθετε
|
βοηθήσοντες |
οὔτε
τὸν
Δωριέος
φόνον
ἐκπρηξόμενοι, |
[7, 176] |
ἐπεὶ
Θεσσαλοὶ
ἦλθον
ἐκ
Θεσπρωτῶν
|
οἰκήσοντες |
γῆν
τὴν
Αἰολίδα
τήν
νῦν |
[7, 70] |
δὴ
ἐστρατεύοντο)
προσετετάχατο
τοῖσι
Ἰνδοῖσι,
|
διαλλάσσοντες |
εἶδος
μὲν
οὐδὲν
τοῖσι
ἑτέροισι, |
[7, 73] |
τῆς
Παφλαγονικῆς
σκευὴν
εἶχον,
ὀλίγον
|
παραλλάσσοντες. |
οἱ
δὲ
Φρύγες,
ὡς
Μακεδόνες |
[7, 175] |
ἐπύθοντο
Τρηχινίων.
ταύτην
ὦν
ἐβουλεύσαντο
|
φυλάσσοντες |
τὴν
ἐσβολὴν
μὴ
παριέναι
ἐς |
[7, 181] |
ἕλκεα
καὶ
σινδόνος
βυσσίνης
τελαμῶσι
|
κατειλίσσοντες· |
(καί
μιν,
ὡς
ὀπίσω
ἀπίκοντο |
[7, 111] |
δὲ
τῶν
Σατρέων
εἰσὶ
οἱ
|
προφητεύοντες |
τοῦ
ἱροῦ,
πρόμαντις
δὲ
ἡ |
[7, 191] |
τῇ
Θέτι
καὶ
τῇσι
Νηρηίσι
|
θύοντες, |
ἔπαυσαν
τετάρτῃ
ἡμέρῃ,
ἢ
ἄλλως |
[7, 23] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐν
ἐκείνῳ.
|
ἀπολαχόντες |
γὰρ
μόριον
ὅσον
αὐτοῖσι
ἐπέβαλλε, |
[7, 71] |
δὲ
σκευὴν
μὲν
σκυτίνην
ἤισαν
|
ἔχοντες, |
ἀκοντίοισι
δὲ
ἐπικαύτοισι
χρεώμενοι,
ἄρχοντα |
[7, 72] |
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
κράνεα
πεπλεγμένα
|
ἔχοντες, |
ἀσπίδας
δὲ
μικρὰς
αἰχμάς
τε |
[7, 168] |
ἡμέας
ἐς
τὸν
πόλεμον
τοῦτον,
|
ἔχοντες |
δύναμιν
οὐκ
ἐλαχίστην
οὐδὲ
νέας |
[7, 83] |
χρυσόν
τε
πολλὸν
καὶ
ἄφθονον
|
ἔχοντες |
ἐνέπρεπον,
ἁρμαμάξας
τε
ἅμα
ἤγοντο, |
[7, 75] |
ἐπὶ
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
ἀλωπεκέας
|
ἔχοντες |
ἐστρατεύοντο,
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα |
[7, 64] |
τῇσι
κεφαλῇσι
ἀγχότατα
τῶν
Μηδικῶν
|
ἔχοντες |
ἐστρατεύοντο,
τόξα
δὲ
καλάμινα
ἐπιχώρια |
[7, 67] |
ἐνδεδυκότες
καὶ
τόξα
ἐπιχώρια
καλάμινα
|
ἔχοντες |
καὶ
ἀκινάκας
ἐστρατεύοντο.
οὗτοι
μὲν |
[7, 96] |
στρατηγοί
γε
οἱ
τὸ
πᾶν
|
ἔχοντες |
κράτος
καὶ
ἄρχοντες
τῶν
ἐθνέων |
[7, 223] |
γὰρ
οἱ
ἡγεμόνες
τῶν
τελέων
|
ἔχοντες |
μάστιγας
ἐρράπιζον
πάντα
ἄνδρα,
αἰεὶ |
[7, 41] |
χίλιοι,
κατὰ
νόμον
τὰς
λόγχας
|
ἔχοντες, |
μετὰ
δὲ
ἵππος
ἄλλη
χιλίη |
[7, 6] |
τούτοισι
ἔτι
πλέον
προσωρέγοντό
οἱ·
|
(ἔχοντες |
Ὀνομάκριτον
ἄνδρα
Ἀθηναῖον,
χρησμολόγον
τε |
[7, 217] |
τὴν
νύκτα,
ἐν
δεξιῇ
μὲν
|
ἔχοντες |
ὄρεα
τὰ
Οἰταίων,
ἐν
ἀριστερῇ |
[7, 72] |
τε
καὶ
Σύριοι
τὴν
αὐτὴν
|
ἔχοντες |
Παφλαγόσι
ἐστρατεύοντο.
οἱ
δὲ
Σύριοι |
[7, 67] |
δὲ
εἵματα
μὲν
βεβαμμένα
ἐνέπρεπον
|
ἔχοντες, |
πέδιλα
δὲ
ἐς
γόνυ
ἀνατείνοντα |
[7, 158] |
λέγων
τοιάδε.
ἄνδρες
Ἕλληνες,
λόγον
|
ἔχοντες |
πλεονέκτην
ἐτολμήσατε
ἐμὲ
σύμμαχον
ἐπὶ |
[7, 211] |
περ
οἱ
Ἕλληνες,
καὶ
οὐκ
|
ἔχοντες |
πλήθεϊ
χρήσασθαι.
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἐμάχοντο |
[7, 47] |
παυσώμεθα,
μηδὲ
κακῶν
μεμνώμεθα
χρηστὰ
|
ἔχοντες |
πρήγματα
ἐν
χερσί,
φράσον
δέ |
[7, 93] |
τῆς
Ἀσίης
τριήκοντα
παρείχοντο
νέας,
|
ἔχοντές |
τε
Ἑλληνικὰ
ὅπλα
καὶ
γεγονότες |
[7, 66] |
καὶ
Δαδίκαι
τὴν
αὐτὴν
σκευὴν
|
ἔχοντες |
τὴν
καὶ
Βάκτριοι
ἐστρατεύοντο.
(τούτων |
[7, 82] |
μὲν
δὴ
οὗτοι
οἵ
περεἰρέαται
|
ἄρχοντες, |
ἐστρατήγεον
δὲ
τούτων
τε
καὶ |
[7, 78] |
ἐσκευασμένοι
ἐστρατεύοντο.
τούτους
δὲ
συνέτασσον
|
ἄρχοντες |
οἵδε,
Μόσχους
μὲν
καὶ
Τιβαρηνοὺς |
[7, 96] |
τὸ
πᾶν
ἔχοντες
κράτος
καὶ
|
ἄρχοντες |
τῶν
ἐθνέων
ἑκάστων,
ὅσοι
αὐτῶν |
[7, 168] |
οὐκ
ἐλαχίστην
οὐδὲ
νέας
ἐλαχίστας
|
παρασχόντες |
ἂν
ἀλλὰ
πλείστας
μετά
γε |
[7, 59] |
Κικόνων.
(ἐς
τοῦτον
τὸν
αἰγιαλὸν
|
κατασχόντες |
τὰς
νέας
ἀνέψυχον
ἀνελκύσαντες.
ὁ |
[7, 50] |
Εὐρώπην
νοστήσομεν
ὀπίσω,
οὔτε
λιμῷ
|
ἐντυχόντες |
οὐδαμόθι
οὔτε
ἄλλο
ἄχαρι
οὐδὲν |
[7, 23] |
μὲν
ἄνω
στόμα
τῆς
διώρυχος
|
ποιεῦντες |
διπλήσιον
ἢ
ὅσον
ἔδεε
αὐτὴν |
[7, 191] |
τρεῖς.
τέλος
δὲ
ἔντομά
τε
|
ποιεῦντες |
καὶ
καταείδοντες
γόησι
οἱ
Μάγοι |
[7, 8] |
πατέρα
τὸν
ἐμὸν
ὑπῆρξαν
ἄδικα
|
ποιεῦντες. |
(πρῶτα
μὲν
ἐς
Σάρδις
ἐλθόντες, |
[7, 54] |
τῶν
γεφυρέων
καταγίζοντες
καὶ
μυρσίνῃσι
|
στορνύντες |
τὴν
ὁδόν.
(ὡς
δ᾽
ἐπανέτελλε |
[7, 36] |
δὲ
ποιήσαντες
κατέτεινον
ἐκ
γῆς
|
στρεβλοῦντες |
ὄνοισι
ξυλίνοισι
τὰ
ὅπλα,
οὐκέτι |
[7, 229] |
Λεωνίδεω
καὶ
κατεκέατο
ἐν
Ἀλπηνοῖσι
|
ὀφθαλμιῶντες |
ἐς
τὸ
ἔσχατον,
ἢ
εἴ |
[7, 9] |
ὥστε
σὺν
κακῷ
μεγάλῳ
οἱ
|
νικῶντες |
ἀπαλλάσσονται·
περὶ
δὲ
τῶν
ἑσσουμένων |
[7, 139] |
ἂν
ἔπαθον,
ἢ
πρὸ
τοῦ
|
ὁρῶντες |
ἂν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας |
[7, 206] |
πρώτους
ἀπέπεμψαν
Σπαρτιῆται,
ἵνα
τούτους
|
ὁρῶντες |
οἱ
ἄλλοι
σύμμαχοι
στρατεύωνται
μηδὲ |
[7, 211] |
φεύγεσκον
δῆθεν,
οἱ
δὲ
βάρβαροι
|
ὁρῶντες |
φεύγοντας
βοῇ
τε
καὶ
πατάγῳ |
[7, 6] |
βασιλέες.
τοῦτο
δὲ
Πεισιστρατιδέων
οἱ
|
ἀναβεβηκότες |
ἐς
Σοῦσα,
τῶν
τε
αὐτῶν |
[7, 178] |
ὑπὲρ
ἑωυτῶν
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
|
καταρρωδηκότες, |
καί
σφι
ἐχρήσθη
ἀνέμοισι
εὔχεσθαι· |
[7, 14] |
~Πέρσαι
μὲν
ὡς
ἤκουσαν
ταῦτα,
|
κεχαρηκότες |
προσεκύνεον.
νυκτὸς
δὲ
γενομένης
αὖτις |
[7, 65] |
Κύρου.
~Ἰνδοὶ
δὲ
εἵματα
μὲν
|
ἐνδεδυκότες |
ἀπὸ
ξύλων
πεποιημένα,
τόξα
δὲ |
[7, 89] |
ἀγχοτάτω
πεποιημένας
τρόπον
τὸν
Ἑλληνικόν,
|
ἐνδεδυκότες |
δὲ
θώρηκας
λινέους,
ἀσπίδας
δὲ |
[7, 91] |
ὠμοβοέης
πεποιημένα,
καὶ
κιθῶνας
εἰρινέους
|
ἐνδεδυκότες· |
δύο
δὲ
ἀκόντια
ἕκαστος
καὶ |
[7, 67] |
Ἀρταβάνου.
~Κάσπιοι
δὲ
σισύρνας
τε
|
ἐνδεδυκότες |
καὶ
τόξα
ἐπιχώρια
καλάμινα
ἔχοντες |
[7, 93] |
ἔχοντές
τε
Ἑλληνικὰ
ὅπλα
καὶ
|
γεγονότες |
ἀπὸ
Πελοποννήσου.
Κᾶρες
δὲ
ἑβδομήκοντα |
[7, 224] |
ἐκ
τῆς
Ἀρτάνεω
θυγατρὸς
Φραταγούνης
|
γεγονότες |
Δαρείῳ.
ὁ
δὲ
Ἀρτάνης
Δαρείου |
[7, 92] |
δὲ
Τερμίλαι
ἐκαλέοντο
ἐκ
Κρήτης
|
γεγονότες, |
ἐπὶ
δὲ
Λύκου
τοῦ
Πανδίονος |
[7, 134] |
Νικόλεω,
ἄνδρες
Σπαρτιῆται
φύσι
τε
|
γεγονότες |
εὖ
καὶ
χρήμασι
ἀνήκοντες
ἐς |
[7, 2] |
Δαρείῳ
καὶ
πρότερον
ἢ
βασιλεῦσαι
|
γεγονότες |
τρεῖς
παῖδες
ἐκ
τῆς
προτέρης |
[7, 3] |
οὕτω
νομίζεσθαι,
ἢν
οἳ
μὲν
|
προγεγονότες |
ἔωσι
πρὶν
ἢ
τὸν
πατέρα |
[7, 23] |
ἡ
διῶρυξ,
οἳ
μὲν
κατώτατα
|
ἑστεῶτες |
ὤρυσσον,
ἕτεροι
δὲ
παρεδίδοσαν
τὸν |
[7, 119] |
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
πόλισι
οἱ
|
ἐπεστεῶτες |
ἀπεδείκνυσαν
τὸν
λόγον.
τὸ
γὰρ |
[7, 86] |
τῷ
πεζῷ,
καὶ
Κάσπιοι
ὁμοίως.
|
(Λίβυες |
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
κατά
περ |
[7, 71] |
ἀντ᾽
ἀσπίδων
ἐποιεῦντο
γεράνων
δοράς.
|
~Λίβυες |
δὲ
σκευὴν
μὲν
σκυτίνην
ἤισαν |
[7, 72] |
ἐπιχώρια
ἐς
μέσην
κνήμην
ἀνατείνοντα.
|
Λίγυες |
δὲ
καὶ
Ματιηνοὶ
καὶ
Μαριανδυνοί |
[7, 67] |
τόξα
ἐπιχώρια
εἶχον
καὶ
ἐγχειρίδια.
|
Πάκτυες |
δὲ
ἄρχοντα
παρείχοντο
Ἀρταΰντην
τὸν |
[7, 67] |
δὲ
ἦρχε
Φερενδάτης
ὁ
Μεγαβάζου.
|
(Πάκτυες |
δὲ
σισυρνοφόροι
τε
ἦσαν
καὶ |
[7, 68] |
Παρικάνιοι
ἐσκευασμένοι
ἦσαν
κατά
περ
|
Πάκτυες. |
τούτων
δὲ
ἦρχον
οἵδε,
Οὐτίων |
[7, 47] |
ἐνυπνίου
μὴ
ἐναργὴς
οὕτω
ἐφάνη,
|
εἶχες |
ἂν
τὴν
ἀρχαίην
γνώμην,
οὐκ |
[7, 70] |
μὲν
γὰρ
ἀπὸ
ἡλίου
Αἰθίοπες
|
ἰθύτριχες |
εἰσί,
οἱ
δ᾽
ἐκ
τῆς |
[7, 121] |
δὲ
τρίτη
τῶν
μοιρέων,
μετ᾽
|
ἧς |
ἐπορεύετο
αὐτὸς
Ξέρξης,
ἤιε
μὲν |
[7, 121] |
τῷ
Θερμαίῳ
κόλπῳ
οἰκημένῃ,
ἀπ᾽
|
ἧς |
καὶ
ὁ
κόλπος
οὗτος
τὴν |
[7, 178] |
Θυίης
τὸ
τέμενος
ἐστί,
ἐπ᾽
|
ἧς |
καὶ
ὁ
χῶρος
οὗτος
τὴν |
[7, 192] |
Εὐβοϊκῶν
καταδραμόντες
δευτέρῃ
ἡμέρῃ
ἀπ᾽
|
ἧς |
ὁ
χειμὼν
ὁ
πρῶτος
ἐγένετο, |
[7, 150] |
ἡμεῖς
γεγόναμεν
παῖδα
Περσέος
τοῦ
|
Δανάης, |
γεγονότα
ἐκ
τῆς
Κηφέος
θυγατρὸς |
[7, 61] |
Ἀρταῖοι.
(ἐπεὶ
δὲ
Περσεὺς
ὁ
|
Δανάης |
τε
καὶ
Διὸς
ἀπίκετο
παρὰ |
[7, 42] |
πόλιν·
ἀπὸ
δὲ
ταύτης
διὰ
|
Θήβης |
πεδίου
ἐπορεύετο,
Ἀδραμύττειόν
τε
πόλιν |
[7, 107] |
ἔσχατον.
(ὡς
δ᾽
οὐδὲν
ἔτι
|
φορβῆς |
ἐνῆν
ἐν
τῷ
τείχεϊ,
συννήσας |
[7, 131] |
ἀποπεμφθέντες
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐπὶ
|
γῆς |
αἴτησιν
ἀπίκατο
οἳ
μὲν
κεινοί, |
[7, 133] |
Σπάρτην
οὐκ
ἀπέπεμψε
Ξέρξης
ἐπὶ
|
γῆς |
αἴτησιν
κήρυκας
τῶνδε
εἵνεκα·
πρότερον |
[7, 32] |
οὔτε
ἐς
Λακεδαίμονα
ἀπέπεμπε
ἐπὶ
|
γῆς |
αἴτησιν,
τῇ
δὲ
ἄλλῃ
πάντῃ. |
[7, 10] |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Σκύθας,
ἄνδρας
οὐδαμόθι
|
γῆς |
ἄστυ
νέμοντας.
ὁ
δὲ
ἐλπίζων |
[7, 135] |
ἀγαθοί,
ἕκαστος
ἂν
ὑμέων
ἄρχοι
|
γῆς |
Ἑλλάδος
δόντος
βασιλέος”
(πρὸς
ταῦτα |
[7, 30] |
τῇ
Λύκος
ποταμὸς
ἐς
χάσμα
|
γῆς |
ἐσβάλλων
ἀφανίζεται,
ἔπειτα
διὰ
σταδίων |
[7, 9] |
διαχρεώμενοι,
ἐμέο
ἐλάσαντος
μέχρι
Μακεδονίης
|
γῆς, |
οὐκ
ἦλθον
ἐς
τούτου
λόγον |
[7, 36] |
(ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
κατέτεινον
ἐκ
|
γῆς |
στρεβλοῦντες
ὄνοισι
ξυλίνοισι
τὰ
ὅπλα, |
[7, 175] |
τὸν
δὲ
ναυτικὸν
στρατὸν
πλέειν
|
γῆς |
τῆς
Ἱστιαιώτιδος
ἐπὶ
Ἀρτεμίσιον.
ταῦτα |
[7, 168] |
καὶ
περὶ
Πύλον
καὶ
Ταίναρον
|
γῆς |
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀνεκώχευον
τὰς
νέας, |
[7, 166] |
ζῶντα
οὔτε
ἀποθανόντα
φανῆναι
οὐδαμοῦ
|
γῆς· |
τὸ
πᾶν
γὰρ
ἐπεξελθεῖν
διζήμενον |
[7, 207] |
ὁ
Πέρσης,
καταρρωδέοντες
ἐβουλεύοντο
περὶ
|
ἀπαλλαγῆς. |
τοῖσι
μέν
νυν
ἄλλοισι
Πελοποννησίοισι |
[7, 123] |
Ἀφύτιος
καὶ
Νέης
πόλιος
καὶ
|
Αἰγῆς |
καὶ
Θεράμβω
καὶ
Σκιώνης
καὶ |
[7, 107] |
καὶ
ἄξιος
αἴνου
μεγάλου
ἐγένετο
|
Βόγης· |
ὃς
ἐπειδὴ
ἐπολιορκέετο
ὑπὸ
Ἀθηναίων |
[7, 113] |
τῆς
ἔτι
ζωὸς
ἐὼν
ἦρχε
|
Βόγης |
τοῦ
περ
ὀλίγῳ
πρότερον
τούτων |
[7, 47] |
ἡ
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
μὴ
|
ἐναργὴς |
οὕτω
ἐφάνη,
εἶχες
ἂν
τὴν |
[7, 233] |
~οἱ
δὲ
Θηβαῖοι,
τῶν
ὁ
|
Λεοντιάδης |
ἐστρατήγεε,
τέως
μὲν
μετὰ
τῶν |
[7, 205] |
ἀριθμὸν
λογισάμενος
εἶπον,
τῶν
ἐστρατήγεε
|
Λεοντιάδης |
ὁ
Εὐρυμάχου.
(τοῦδε
δὲ
εἵνεκα |
[7, 213] |
Ἀθηνάδεω
ἀνδρὸς
Τρηχινίου.
(ὁ
δὲ
|
Ἀθηνάδης |
οὗτος
ἀπέκτεινε
μὲν
Ἐπιάλτεα
δι᾽ |
[7, 150] |
γεγονότα
ἐκ
τῆς
Κηφέος
θυγατρὸς
|
Ἀνδρομέδης. |
οὕτω
ἂν
ὦν
εἴημεν
ὑμέτεροι |
[7, 208] |
τε
καὶ
Λεωνίδης
ἐὼν
γένος
|
Ἡρακλείδης. |
(ὡς
δὲ
προσήλασε
ὁ
ἱππεὺς |
[7, 221] |
μέλλοντά
σφι
ἐκβαίνειν,
φανερός
ἐστι
|
Λεωνίδης |
ἀποπέμπων,
ἵνα
μὴ
συναπόληταί
σφι. |
[7, 207] |
τὸν
Ἰσθμὸν
ἔχειν
ἐν
φυλακῇ·
|
Λεωνίδης |
δέ,
Φωκέων
καὶ
Λοκρῶν
περισπερχεόντων |
[7, 222] |
οὐ
βουλόμενοι·
κατεῖχε
γὰρ
σφέας
|
Λεωνίδης |
ἐν
ὁμήρων
λόγῳ
ποιεύμενος·
Θεσπιέες |
[7, 208] |
ὡς
εἴησαν
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ
|
Λεωνίδης |
ἐὼν
γένος
Ἡρακλείδης.
(ὡς
δὲ |
[7, 220] |
καὶ
ὡς
αὐτός
σφεας
ἀπέπεμψε
|
Λεωνίδης, |
μὴ
ἀπόλωνται
κηδόμενος·
αὐτῷ
δὲ |
[7, 205] |
δὲ
εἵνεκα
τούτους
σπουδὴν
ἐποιήσατο
|
Λεωνίδης |
μούνους
Ἑλλήνωι
παραλαβεῖν,
ὅτι
σφέων |
[7, 204] |
τοῦ
στρατεύματος
ἡγεόμενος
Λακεδαιμόνιος
ἦν
|
Λεωνίδης |
ὁ
Ἀναξανδρίδεω
τοῦ
Λέοντος
τοῦ |
[7, 224] |
ξίφεσι
διεργάζοντο
τοὺς
Πέρσας.
καὶ
|
Λεωνίδης |
τε
ἐν
τούτῳ
τῷ
πόνῳ |
[7, 228] |
τὸ
δὲ
τοῦ
μάντιος
Μεγιστίεω
|
Σιμωνίδης |
ὁ
Λεωπρέπεος
ἐστὶ
κατὰ
ξεινίην |
[7, 181] |
~ἡ
δὲ
Αἰγιναίη,
τῆς
ἐτριηράρχεε
|
Ἀσωνίδης, |
καὶ
τινά
σφι
θόρυβον
παρέσχε, |
[7, 159] |
ἦ
κε
μέγ᾽
οἰμώξειε
ὁ
|
Πελοπίδης |
Ἀγαμέμνων
πυθόμενος
Σπαρτιήτας
τὴν
ἡγεμονίην |
[7, 123] |
καὶ
Θεράμβω
καὶ
Σκιώνης
καὶ
|
Μένδης |
καὶ
Σάνης·
αὗται
γὰρ
εἰσὶ |
[7, 109] |
σταδίων
μάλιστά
κῃ
τὴν
περίοδον,
|
ἰχθυώδης |
τε
καὶ
κάρτα
ἁλμυρή·
ταύτην |
[7, 15] |
κατὰ
τάχος
ἔσεαι”
~Ξέρξης
μὲν
|
περιδεὴς |
γενόμενος
τῇ
ὄψι
ἀνά
τε |
[7, 235] |
λείπεται.
(ἢν
δὲ
ταῦτα
μὴ
|
ποιέῃς, |
τάδε
τοι
προσδόκα
ἔσεσθαι.
ἔστι |
[7, 57] |
τὰ
μὲν
ἔρσενος
τὰ
δὲ
|
θηλέης· |
κατύπερθε
δὲ
ἦν
τὰ
τοῦ |
[7, 144] |
ὀρχηδὸν
ἕκαστος
δέκα
δραχμάς·
τότε
|
Θεμιστοκλέης |
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
τῆς
διαιρέσιος
ταύτης |
[7, 173] |
οὐ
τοῦ
βασιληίου,
Ἀθηναίων
δὲ
|
Θεμιστοκλέης |
ὁ
Νεοκλέος.
ἔμειναν
δὲ
ὀλίγας |
[7, 143] |
παριών,
τῷ
οὔνομα
μὲν
ἦν
|
Θεμιστοκλέης, |
παῖς
δὲ
Νεοκλέος
ἐκαλέετο.
οὗτος |
[7, 123] |
ἐκ
Ποτιδαίης
καὶ
Ἀφύτιος
καὶ
|
Νέης |
πόλιος
καὶ
Αἰγῆς
καὶ
Θεράμβω |
[7, 91] |
λαισήια
δὲ
εἶχον
ἀντ᾽
ἀσπίδων
|
ὠμοβοέης |
πεποιημένα,
καὶ
κιθῶνας
εἰρινέους
ἐνδεδυκότες· |
[7, 61] |
σῶμα
κιθῶνας
χειριδωτοὺς
ποικίλους,
λεπίδος
|
σιδηρέης |
ὄψιν
ἰχθυοειδέος,
περὶ
δὲ
τὰ |
[7, 189] |
χρηστηρίου
τὸν
γαμβρὸν
ἐπίκουρον
καλέσασθαι.
|
Βορέης |
δὲ
κατὰ
τὸν
Ἑλλήνων
λόγον |
[7, 189] |
διὰ
ταῦτα
τοῖσι
βαρβάροισι
ὁρμέουσι
|
Βορέης |
ἐπέπεσε,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν·
οἱ |
[7, 54] |
ἐπανέτελλε
ὁ
ἥλιος,
σπένδων
ἐκ
|
χρυσέης |
φιάλης
Ξέρξης
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
[7, 14] |
ἴσθι·
ἤν
περ
μὴ
αὐτίκα
|
στρατηλατέῃς, |
τάδε
τοι
ἐξ
αὐτῶν
ἀνασχήσει· |
[7, 5] |
Ξέρξῃ
μὲν
ἀνεψιὸς
Δαρείου
δὲ
|
ἀδελφεῆς |
παῖς,
τοιούτου
λόγου
εἴχετο,
λέγων |
[7, 153] |
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς
ψυχῆς
τε
|
ἀγαθῆς |
καὶ
ῥώμης
ἀνδρηίης·
ὁ
δὲ |
[7, 184] |
τούτου
τοῦ
χώρου
καὶ
Θερμοπυλέων
|
ἀπαθής |
τε
κακῶν
ἦν
ὁ
στρατός, |
[7, 69] |
τόξα
δὲ
εἶχον
ἐκ
φοίνικος
|
σπάθης |
πεποιημένα,
μακρά,
τετραπηχέων
οὐκ
ἐλάσσω, |
[7, 135] |
εἶναι
ἐξεπίστεαι,
ἐλευθερίης
δὲ
οὔκω
|
ἐπειρήθης, |
οὔτ᾽
εἰ
ἔστι
γλυκὺ
οὔτ᾽ |
[7, 224] |
δύο
παῖδες
Ἀβροκόμης
τε
καὶ
|
Ὑπεράνθης, |
ἐκ
τῆς
Ἀρτάνεω
θυγατρὸς
Φραταγούνης |
[7, 159] |
τούτου
μὲν
τοῦ
λόγου
μηκέτι
|
μνησθῇς, |
ὅκως
τὴν
ἡγεμονίην
τοι
παραδώσομεν, |
[7, 197] |
ἀπικόμενος
οὗτος
ὁ
Κυτίσσωρος
ἐξ
|
Αἴης |
τῆς
Κολχίδος
ἐρρύσατο,
ποιήσας
δὲ |
[7, 140] |
τί
κάθησθε;
λιπὼν
φεῦγ᾽
ἔσχατα
|
γαίης |
δώματα
καὶ
πόλιος
τροχοειδέος
ἄκρα |
[7, 123] |
τε
καὶ
στρατιὴν
παρελάμβανε
ἐκ
|
Ποτιδαίης |
καὶ
Ἀφύτιος
καὶ
Νέης
πόλιος |
[7, 233] |
πρώτοισι
ἔδοσαν
βασιλέι,
ὑπὸ
δὲ
|
ἀναγκαίης |
ἐχόμενοι
ἐς
Θερμοπύλας
ἀπικοίατο
καὶ |
[7, 233] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐόντες
ἐμάχοντο
ὑπ᾽
|
ἀναγκαίης |
ἐχόμενοι
πρὸς
τὴν
βασιλέος
στρατιήν· |
[7, 139] |
συμμάχων
οὐκ
ἑκόντων
ἀλλ᾽
ὑπ᾽
|
ἀναγκαίης, |
κατὰ
πόλις
ἁλισκομένων
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 99] |
ἀνδρηίης
ἐστρατεύετο,
οὐδεμιῆς
οἱ
ἐούσης
|
ἀναγκαίης. |
(οὔνομα
μὲν
δὴ
ἦν
αὐτῇ |
[7, 172] |
τοῖσι
Ἕλλησι.
~Θεσσαλοὶ
δὲ
ὑπὸ
|
ἀναγκαίης |
τὸ
πρῶτον
ἐμήδισαν,
ὡς
διέδεξαν, |
[7, 19] |
ἥδε·
ἐδόκεε
ὁ
Ξέρξης
ἐστεφανῶσθαι
|
ἐλαίης |
θαλλῷ,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἐλαίης |
[7, 19] |
ἐλαίης
θαλλῷ,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
|
ἐλαίης |
τοὺς
κλάδους
γῆν
πᾶσαν
ἐπισχεῖν, |
[7, 188] |
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ
|
Κασθαναίης |
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος |
[7, 183] |
καὶ
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ
|
Κασθαναίης |
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος |
[7, 22] |
(Βουβάρης
δὲ
ὁ
Μεγαβάζου
καὶ
|
Ἀρταχαίης |
ὁ
Ἀρταίου
ἄνδρες
Πέρσαι
ἐπέστασαν |
[7, 208] |
ἡσυχίην·
οὔτε
γάρ
τις
ἐδίωκε
|
ἀλογίης |
τε
ἐνεκύρησε
πολλῆς·
ἀπελθών
τε |
[7, 237] |
συμβουλεύσειε
τὰ
ἄριστα.
οὕτω
ὦν
|
κακολογίης |
τῆς
ἐς
Δημάρητον,
ἐόντος
ἐμοὶ |
[7, 30] |
ἀπίκετο
ἐς
Κολοσσὰς
πόλιν
μεγάλην
|
Φρυγίης· |
ἐν
τῇ
Λύκος
ποταμὸς
ἐς |
[7, 31] |
οὔρους.
~ὡς
δὲ
ἐκ
τῆς
|
Φρυγίης |
ἐσέβαλε
ἐς
τὴν
Λυδίην,
σχιζομένης |
[7, 202] |
ἑκατέρων,
ἐξ
Ὀρχομενοῦ
τε
τῆς
|
Ἀρκαδίης |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν,
καὶ
ἐκ |
[7, 90] |
καὶ
Ἀθηνέων,
οἳ
δὲ
ἀπ᾽
|
Ἀρκαδίης, |
οἳ
δὲ
ἀπὸ
Κύθνου,
οἳ |
[7, 202] |
ἑκατόν,
καὶ
ἐκ
τῆς
λοιπῆς
|
Ἀρκαδίης |
χίλιοι·
τοσοῦτοι
μὲν
Ἀρκάδων,
ἀπὸ |
[7, 36] |
καταπρίσαντες
καὶ
ποιήσαντες
ἴσους
τῆς
|
σχεδίης |
τῷ
εὔρεϊ
κόσμῳ
ἐτίθεσαν
κατύπερθε |
[7, 42] |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἐκ
τῆς
|
Λυδίης |
ὁ
στρατὸς
ἐπί
τε
ποταμὸν |
[7, 62] |
πρὸς
πάντων
Ἄριοι,
ἀπικομένης
δὲ
|
Μηδείης |
τῆς
Κολχίδος
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς |
[7, 16] |
γὰρ
δὴ
ἐς
τοσοῦτό
γε
|
εὐηθείης |
ἀνήκει
τοῦτο,
ὅ
τι
δή |
[7, 123] |
ἐς
τόδε
καλέεται.
(ἀπὸ
δὲ
|
Αἰνείης, |
ἐς
τὴν
ἐτελεύτων
καταλέγων
τὰς |
[7, 109] |
κατὰ
ταύτας
λίμνας
ὀνομαστὰς
τάσδε,
|
Μαρωνείης |
μὲν
μεταξὺ
καὶ
Στρύμης
κειμένην |
[7, 205] |
ἀπελήλατο
τῆς
φροντίδος
περὶ
τῆς
|
βασιληίης. |
ἀποθανόντος
δὲ
Κλεομένεος
ἄπαιδος
ἔρσενος |
[7, 3] |
τοῦ
ἐπιγενομένου
τὴν
ἔκδεξιν
τῆς
|
βασιληίης |
γίνεσθαι.
(χρησαμένου
δὲ
Ξέρξεω
τῇ |
[7, 3] |
ἐστερημένος
τε
τῆς
ἐν
Σπάρτῃ
|
βασιληίης |
καὶ
φυγὴν
ἐπιβαλὼν
ἑωυτῷ
ἐκ |
[7, 184] |
ἐξαναχθὲν
εἴρηται,
ἄνευ
τε
τῆς
|
θεραπηίης |
τῆς
ἑπομένης
καὶ
τῶν
σιταγωγῶν |
[7, 47] |
λέγων
Ἀρτάβανε,
βιοτῆς
μέν
νυν
|
ἀνθρωπηίης |
πέρι,
ἐούσης
τοιαύτης
οἵην
περ |
[7, 99] |
νεηνίεω
ὑπὸ
λήματός
τε
καὶ
|
ἀνδρηίης |
ἐστρατεύετο,
οὐδεμιῆς
οἱ
ἐούσης
ἀναγκαίης. |
[7, 153] |
ψυχῆς
τε
ἀγαθῆς
καὶ
ῥώμης
|
ἀνδρηίης· |
ὁ
δὲ
λέγεται
πρὸς
τῆς |
[7, 38] |
μοι
παίδων
ἕνα
παράλυσον
τῆς
|
στρατηίης |
τὸν
πρεσβύτατον,
ἵνα
αὐτοῦ
τε |
[7, 134] |
Λακεδαιμονίων
πρὸ
τῆς
Σπάρτης
ἀποθνήσκειν,
|
Σπερθίης |
τε
ὁ
Ἀνηρίστου
καὶ
Βοῦλις |
[7, 220] |
ἐξηλείφετο.
(ἐκέχρηστο
γὰρ
ὑπὸ
τῆς
|
Πυθίης |
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
χρεωμένοισι
περὶ
τοῦ |
[7, 142] |
τὰ
τελευταῖα
ῥηθέντα
ὑπὸ
τῆς
|
Πυθίης, |
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς
δὲ |
[7, 198] |
ἐν
τῷ
κόλπῳ
ἰόντι
ἀπὸ
|
Ἀχαιίης |
Ἀντικύρη,
παρ᾽
ἣν
Σπερχειὸς
ποταμὸς |
[7, 197] |
φλαύρως.
~ἐς
Ἄλον
δὲ
τῆς
|
Ἀχαιίης |
ἀπικομένῳ
Ξέρξῃ
οἱ
κατηγεμόνες
τῆς |
[7, 173] |
δι᾽
Εὐρίπου·
ἀπικόμενος
δὲ
τῆς
|
Ἀχαιίης |
ἐς
Ἄλον,
ἀποβὰς
ἐπορεύετο
ἐς |
[7, 196] |
πεζὸς
πορευθεὶς
διὰ
Θεσσαλίης
καὶ
|
Ἀχαιίης |
ἐσβεβληκὼς
ἦν
καὶ
δὴ
τριταῖος |
[7, 9] |
δούλους
ἔχομεν,
Ἕλληνας
δὲ
ὑπάρξαντας
|
ἀδικίης |
οὐ
τιμωρησόμεθα·
(τί
δείσαντες;
κοίην |
[7, 38] |
ὦ
βασιλεῦ,
ἐμὲ
ἐς
τόδε
|
ἡλικίης |
ἥκοντα
οἰκτείρας
τῶν
μοι
παίδων |
[7, 134] |
δὲ
καὶ
συμφορῇ
χρεωμένων
Λακεδαιμονίων,
|
ἁλίης |
τε
πολλάκις
συλλεγομένης
καὶ
κήρυγμα |
[7, 6] |
οἱ
δὲ
Ἀλευάδαι
οὗτοι
ἦσαν
|
Θεσσαλίης |
βασιλέες.
τοῦτο
δὲ
Πεισιστρατιδέων
οἱ |
[7, 196] |
τε
ἑωυτοῦ
ἀποπειρώμενος
καὶ
τῆς
|
Θεσσαλίης |
ἵππου,
πυθόμενος
ὡς
ἀρίστη
εἴη |
[7, 196] |
καὶ
ὁ
πεζὸς
πορευθεὶς
διὰ
|
Θεσσαλίης |
καὶ
Ἀχαιίης
ἐσβεβληκὼς
ἦν
καὶ |
[7, 6] |
Ξέρξην.
(τοῦτο
μὲν
ἀπὸ
τῆς
|
Θεσσαλίης |
παρὰ
τῶν
Ἀλευαδέων
ἀπιγμένοι
ἄγγελοι |
[7, 108] |
πρότερόν
μοι
δεδήλωται,
ἡ
μέχρι
|
Θεσσαλίης |
πᾶσα
καὶ
ἦν
ὑπὸ
βασιλέα |
[7, 157] |
οὐκ
ἐλαχίστη
μέτα
ἄρχοντί
γε
|
Σικελίης, |
βοήθεέ
τε
τοῖσι
ἐλευθεροῦσι
τὴν |
[7, 168] |
μέγιστον
Καρχηδόνι.
~τὰ
μὲν
ἀπὸ
|
Σικελίης |
τοσαῦτα.
Κερκυραῖοι
δὲ
τάδε
ὑποκρινάμενοι |
[7, 163] |
Πελοπόννησον
ἄρχεσθαι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐὼν
|
Σικελίης |
τύραννος,
ταύτην
μὲν
τὴν
ὁδὸν |
[7, 153] |
ὁ
δὲ
λέγεται
πρὸς
τῆς
|
Σικελίης |
τῶν
οἰκητόρων
τὰ
ὑπεναντία
τούτων |
[7, 156] |
Συρηκούσας
ἀπέδοτο
ἐπ᾽
ἐξαγωγῇ
ἐκ
|
Σικελίης. |
(τὠυτὸ
δὲ
τοῦτο
καὶ
Εὐβοέας |
[7, 152] |
ἐς
Σοῦσα
ἐπειρώτων
Ἀρτοξέρξεα
περὶ
|
φιλίης, |
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
εἰπεῖν,
οὐδέ |
[7, 15] |
σὲ
μάταια
ἔπεα
χρηστῆς
εἵνεκα
|
συμβουλίης· |
(μετὰ
μέντοι
οὐ
πολλὸν
χρόνον |
[7, 21] |
ἕτεραι
πρὸς
ταύτῃσι
προσγενόμεναι
στρατηλασίαι
|
μιῆς |
τῆσδε
οὐκ
ἄξιαι.
τί
γὰρ |
[7, 10] |
ἐς
κίνδυνον
μηδένα
τοιοῦτον
ἀπικέσθαι
|
μηδεμιῆς |
ἀνάγκης
ἐούσης,
ἀλλὰ
ἐμοὶ
πείθευ. |
[7, 99] |
λήματός
τε
καὶ
ἀνδρηίης
ἐστρατεύετο,
|
οὐδεμιῆς |
οἱ
ἐούσης
ἀναγκαίης.
(οὔνομα
μὲν |
[7, 188] |
ὄρθρῳ
ἐξ
αἰθρίης
τε
καὶ
|
νηνεμίης |
τῆς
θαλάσσης
ζεσάσης
ἐπέπεσέ
σφι |
[7, 158] |
οὕτω
δὴ
Γέλωνος
μνῆστις
γέγονε.
|
(ἀτιμίης |
δὲ
πρὸς
ὑμέων
κυρήσας
οὐκ |
[7, 126] |
ποταμὸς
Νέστος
καὶ
ὁ
δι᾽
|
Ἀκαρνανίης |
ῥέων
Ἀχελῷος·
οὔτε
γὰρ
τὸ |
[7, 127] |
ἀπὸ
Θέρμης
πόλιος
καὶ
τῆς
|
Μυγδονίης |
μέχρι
Λυδίεώ
τε
ποταμοῦ
καὶ |
[7, 124] |
ἐκ
Κρηστωναίων
ἀρξάμενος
ῥέει
διὰ
|
Μυγδονίης |
χώρης
καὶ
ἐξιεῖ
παρὰ
τὸ |
[7, 9] |
Ἕλληνες
διαχρεώμενοι,
ἐμέο
ἐλάσαντος
μέχρι
|
Μακεδονίης |
γῆς,
οὐκ
ἦλθον
ἐς
τούτου |
[7, 9] |
σοῦ
κελευσθείς,
καί
μοι
μέχρι
|
Μακεδονίης |
ἐλάσαντι
καὶ
ὀλίγον
ἀπολιπόντι
ἐς |
[7, 173] |
τὴν
ἐσβολὴν
ἥ
περ
ἀπὸ
|
Μακεδονίης |
τῆς
κάτω
ἐς
Θεσσαλίην
φέρει |
[7, 58] |
γὰρ
πρὸς
ἑσπέρην
ἔπλεε,
ἐπὶ
|
Σαρπηδονίης |
ἄκρης
ποιεύμενος
τὴν
ἄπιξιν,
ἐς |
[7, 161] |
Συρηκοσίοισι
ἐόντες
Ἀθηναῖοι
συγχωρήσομεν
τῆς
|
ἡγεμονίης, |
ἀρχαιότατον
μὲν
ἔθνος
παρεχόμενοι,
μοῦνοι |
[7, 149] |
ἐς
τοὺς
πλεῦνας,
περὶ
δὲ
|
ἡγεμονίης |
αὐτοῖσι
ἐντετάλθαι
ὑποκρίνασθαι,
καὶ
δὴ |
[7, 149] |
ἐκ
Σπάρτης
οὐδέτερον
παῦσαι
τῆς
|
ἡγεμονίης, |
μετὰ
δὲ
δύο
τῶν
σφετέρων |
[7, 160] |
δὲ
ὑμεῖς
οὕτω
περιέχεσθε
τῆς
|
ἡγεμονίης, |
οἰκὸς
καὶ
ἐμὲ
μᾶλλον
ὑμέων |
[7, 88] |
Φαρνούχης
μὲν
οὕτω
παρελύθη
τῆς
|
ἡγεμονίης. |
~τῶν
δὲ
τριηρέων
ἀριθμὸς
μὲν |
[7, 2] |
στάσις
ἐγένετο
μεγάλη
περὶ
τῆς
|
ἡγεμονίης, |
ὡς
δεῖ
μιν
ἀποδέξαντα
βασιλέα |
[7, 39] |
οὐ
λάμψεαι,
ἐλάσσω
δὲ
τῆς
|
ἀξίης. |
σὲ
μὲν
γὰρ
καὶ
τοὺς |
[7, 112] |
τείχεα
τὴν
ὁδὸν
ἐποιέετο,
ἐκ
|
δεξιῆς |
χειρὸς
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
ἀπέργων, |
[7, 49] |
ἑκαστέρω,
τὸ
πρόσω
αἰεὶ
κλεπτόμενος·
|
εὐπρηξίης |
δὲ
οὐκ
ἔστι
ἀνθρώποισι
οὐδεμία |
[7, 189] |
Βορέην
γαμβρὸν
εἶναι,
ναυλοχέοντες
τῆς
|
Εὐβοίης |
ἐν
Χαλκίδι
ὡς
ἔμαθον
αὐξόμενον |
[7, 176] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
στεινοῦ
τῆς
|
Εὐβοίης |
ἤδη
τὸ
Ἀρτεμίσιον
δέκεται
αἰγιαλός, |
[7, 183] |
ἡμεροσκόπους
περὶ
τὰ
ὑψηλὰ
τῆς
|
Εὐβοίης. |
(τῶν
δὲ
δέκα
νεῶν
τῶν |
[7, 91] |
Πάμφυλοι
οὗτοι
εἰσὶ
τῶν
ἐκ
|
Τροίης |
ἀποσκεδασθέντων
ἅμα
Ἀμφιλόχῳ
καὶ
Κάλχαντι. |
[7, 171] |
τούτων
δέ
σφι
ἀπονοστήσασι
ἐκ
|
Τροίης |
λιμόν
τε
καὶ
λοιμὸν
γενέσθαι |
[7, 90] |
ἀπὸ
Φοινίκης,
οἳ
δὲ
ἀπὸ
|
Αἰθιοπίης, |
ὡς
αὐτοὶ
Κύπριοι
λέγουσι.
~Κίλικες |
[7, 31] |
τῆς
μὲν
ἐς
ἀριστερὴν
ἐπὶ
|
Καρίης |
φερούσης
τῆς
δὲ
ἐς
δεξιὴν |
[7, 20] |
τε
Πηνειοῦ
ποταμοῦ
τὸ
πρὸς
|
μεσαμβρίης |
ἤλασαν.
~αὗται
αἱ
πᾶσαι
οὐδ᾽ |
[7, 153] |
οἰκητόρων
τὰ
ὑπεναντία
τούτων
πεφυκέναι
|
θηλυδρίης |
τε
καὶ
μαλακώτερος
ἀνὴρ.
~οὗτος |
[7, 135] |
μὲν
γὰρ
δοῦλος
εἶναι
ἐξεπίστεαι,
|
ἐλευθερίης |
δὲ
οὔκω
ἐπειρήθης,
οὔτ᾽
εἰ |
[7, 188] |
οὕτω,
ἅμα
δὲ
ὄρθρῳ
ἐξ
|
αἰθρίης |
τε
καὶ
νηνεμίης
τῆς
θαλάσσης |
[7, 37] |
ἀφανὴς
ἦν
οὔτ᾽
ἐπινεφέλων
ἐόντων
|
αἰθρίης |
τε
τὰ
μάλιστα,
ἀντὶ
ἡμέρης |
[7, 96] |
οὐ
γὰρ
ἀναγκαίῃ
ἐξέργομαι
ἐς
|
ἱστορίης |
λόγον,
οὐ
παραμέμνημαι.
(οὔτε
γὰρ |
[7, 170] |
εἶναι
νησιώτας
ἠπειρώτας.
(ἀπὸ
δὲ
|
Ὑρίης |
πόλιος
τὰς
ἄλλας
οἰκίσαι,
τὰς |
[7, 89] |
θαλάσσῃ,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὑπερβάντες
τῆς
|
Συρίης |
οἰκέουσι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν·
τῆς |
[7, 89] |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν·
τῆς
δὲ
|
Συρίης |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
καὶ
τὸ |
[7, 169] |
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν,
ἔσχοντο
τῆς
|
τιμωρίης. |
~λέγεται
γὰρ
Μίνων
κατὰ
ζήτησιν |
[7, 70] |
(οὗτοι
δὲ
οἱ
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
Αἰθίοπες
τὰ
μὲν
πλέω
κατά |
[7, 23] |
σφι
πολλὸς
ἐφοίτα
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
ἀληλεσμένος.
~ὡς
μὲν
ἐμὲ
συμβαλλόμενον |
[7, 185] |
ἐκείνῃσι
προστεθεῖσαι
τῇσι
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης, |
γίνονται
αἱ
πᾶσαι
ἀνδρῶν
αἱ |
[7, 21] |
γὰρ
οὐκ
ἤγαγε
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
ἔθνος
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
Ξέρξης; |
[7, 184] |
τῶν
νεῶν
τῶν
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης, |
ἐουσέων
ἑπτὰ
καὶ
διηκοσιέων
καὶ |
[7, 33] |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐζεύγνυσαν
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην.
ἔστι
δὲ |
[7, 174] |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
καὶ
ἐόντος
ἤδη
ἐν
Ἀβύδῳ. |
[7, 9] |
καὶ
πλῆθος
τὸ
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
καὶ
νέας
τὰς
ἁπάσας;
ὡς |
[7, 20] |
σχεδὸν
πάντα
τὰ
ἄνω
τῆς
|
Ἀσίης |
καταστρεψάμενοι
ἐνέμοντο,
τῶν
εἵνεκεν
ὕστερον |
[7, 184] |
μὲν
δὴ
τό
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
ναυτικὸν
ἦν,
σύμπαν
ἐὸν
πεντήκοντα |
[7, 25] |
τε
καὶ
πορθμηίοισι
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
πανταχόθεν.
τὸν
δὲ
ὦν
πλεῖστον |
[7, 184] |
μὲν
τὸ
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
|
Ἀσίης |
στράτευμα
ἐξαναχθὲν
εἴρηται,
ἄνευ
τε |
[7, 157] |
τὸν
ἠῷον
στρατὸν
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης, |
στρατηλατήσειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
πρόσχημα |
[7, 93] |
~Δωριέες
δὲ
οἱ
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
τριήκοντα
παρείχοντο
νέας,
ἔχοντές
τε |
[7, 106] |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ὕστερον
ταύτης
τῆς
|
στρατηλασίης |
ἐξαιρέθησαν·
τὸν
δὲ
ἐν
Δορίσκῳ |
[7, 172] |
τε
ἐστὲ
προσφέρειν·
οὐδαμὰ
γὰρ
|
ἀδυνασίης |
ἀνάγκη
κρέσσων
ἔφυ.
ἡμεῖς
δὲ |
[7, 160] |
ὑμέων
περιέχεσθαι,
στρατιῆς
τε
ἐόντα
|
πολλαπλησίης |
ἡγεμόνα
καὶ
νεῶν
πολλὸν
πλεύνων. |
[7, 176] |
νήσου
τε
Σκιάθου
καὶ
ἠπείρου
|
Μαγνησίης· |
ἐκ
δὲ
τοῦ
στεινοῦ
τῆς |
[7, 193] |
ἐν
τῷ
κόλπῳ
τούτῳ
τῆς
|
Μαγνησίης, |
ἔνθα
λέγεται
τὸν
Ἡρακλέα
καταλειφθῆναι |
[7, 193] |
κάμψαντες
δὲ
τὴν
ἄκρην
τῆς
|
Μαγνησίης |
ἰθέαν
ἔπλεον
ἐς
τὸν
κόλπον |
[7, 183] |
μεταξὺ
ἐὸν
Σκιάθου
τε
καὶ
|
Μαγνησίης, |
καλεόμενον
δὲ
Μύρμηκα.
ἐνθαῦτα
οἱ |
[7, 183] |
πλέοντες
οἱ
βάρβαροι
ἐξανύουσι
τῆς
|
Μαγνησίης |
χώρης
ἐπὶ
Σηπιάδα
τε
καὶ |
[7, 188] |
ὁρμηθεὶς
ἔπλεε
καὶ
κατέσχε
τῆς
|
Μαγνησίης |
χώρης
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν |
[7, 99] |
παραμέμνημαι
ταξιάρχων
ὡς
οὐκ
ἀναγκαζόμενος,
|
Ἀρτεμισίης |
δὲ
τῆς
μάλιστα
θῶμα
ποιεῦμαι |
[7, 5] |
στρατεύεσθαι,
ἐπὶ
δὲ
Αἴγυπτον
ἐποιέετο
|
στρατιῆς |
ἄγερσιν.
παρεὼν
δὲ
καὶ
δυνάμενος |
[7, 10] |
τε
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
τῆς
|
στρατιῆς |
ἀποβαλὼν
ἀπῆλθε.
(σὺ
δὲ
ὦ |
[7, 195] |
ἐβούλοντο
πυθέσθαι
ἀπὸ
τῆς
Ξέρξεω
|
στρατιῆς, |
ἀποπέμπουσι
δεδεμένους
ἐς
τὸν
Κορινθίων |
[7, 97] |
μὲν
Ἰάδος
τε
καὶ
Καρικῆς
|
στρατιῆς |
Ἀριαβίγνης
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς |
[7, 59] |
Δορίσκῳ
τοῦτον
τὸν
χρόνον
τῆς
|
στρατιῆς |
ἀριθμὸν
ἐποιέετο.
~ὅσον
μέν
νυν |
[7, 22] |
ὤρυσσον
ὑπὸ
μαστίγων
παντοδαποὶ
τῆς
|
στρατιῆς, |
διάδοχοι
δ᾽
ἐφοίτεον·
ὤρυσσον
δὲ |
[7, 97] |
ἀμφοτέρων
ἀδελφεός,
τῆς
δὲ
ἄλλης
|
στρατιῆς |
ἐστρατήγεον
οἱ
δύο.
τριηκόντεροι
δὲ |
[7, 173] |
σημαίνοντες
τὸ
πλῆθός
τε
τῆς
|
στρατιῆς |
καὶ
τὰς
νέας.
ὡς
δὲ |
[7, 99] |
νέας
παρεχομένη.
(καὶ
συναπάσης
τῆς
|
στρατιῆς, |
μετά
γε
τὰς
Σιδωνίων,
νέας |
[7, 235] |
τὸ
ἄριστον·
εἰ
τῆς
ναυτικῆς
|
στρατιῆς |
νέας
τριηκοσίας
ἀποστείλειας
ἐπὶ
τὴν |
[7, 161] |
ἀπέπεμψε
ἡμέας
πρὸς
σέ,
ἀλλὰ
|
στρατιῆς. |
σὺ
δὲ
ὅκως
μὲν
στρατιὴν |
[7, 160] |
καὶ
ἐμὲ
μᾶλλον
ὑμέων
περιέχεσθαι,
|
στρατιῆς |
τε
ἐόντα
πολλαπλησίης
ἡγεμόνα
καὶ |
[7, 162] |
δοκιμώτατον,
τῆς
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
|
στρατιῆς |
τὴν
ἑωυτοῦ
στρατιήν·
στερισκομένην
ὦν |
[7, 103] |
κείνων
ἕκαστος
δέκα
ἀνδρῶν
τῆς
|
στρατιῆς |
τῆς
ἐμῆς
ἀντάξιος
ἐστί,
σὲ |
[7, 211] |
Ἕλλησι,
οὐδὲν
πλέον
ἐφέροντο
τῆς
|
στρατιῆς |
τῆς
Μηδικῆς
ἀλλὰ
τὰ
αὐτά, |
[7, 131] |
ὄρος
τὸ
Μακεδονικὸν
ἔκειρε
τῆς
|
στρατιῆς |
τριτημορίς,
ἵνα
ταύτῃ
διεξίῃ
ἅπασα |
[7, 136] |
ἀνταποκτείνας
ἐκείνους
ἀπολύσειν
Λακεδαιμονίους
τῆς
|
αἰτίης. |
~οὕτω
ἡ
Ταλθυβίου
μῆνις
καὶ |
[7, 225] |
βάρβαροι
βάλλοντες,
οἳ
μὲν
ἐξ
|
ἐναντίης |
ἐπισπόμενοι
καὶ
τὸ
ἔρυμα
τοῦ |
[7, 219] |
Ἑλλήνων
πρῶτον
μὲν
ὁ
μάντις
|
Μεγιστίης |
ἐσιδὼν
ἐς
τὰ
ἱρὰ
ἔφρασε |
[7, 178] |
τῇ
περ
τῆς
Κηφισοῦ
θυγατρὸς
|
Θυίης |
τὸ
τέμενος
ἐστί,
ἐπ᾽
ἧς |
[7, 102] |
δὲ
ἔπακτος
ἐστί,
ἀπό
τε
|
σοφίης |
κατεργασμένη
καὶ
νόμου
ἰσχυροῦ·
τῇ |
[7, 162] |
ὦν
τὴν
Ἑλλάδα
τῆς
ἑωυτοῦ
|
συμμαχίης |
εἴκαζε
ὡς
εἰ
τὸ
ἔαρ |
[7, 148] |
κατὰ
τὸ
ἥμισυ
πάσης
τῆς
|
συμμαχίης. |
καίτοι
κατά
γε
τὸ
δίκαιον |
[7, 168] |
καὶ
οὐδεμιῇ
κακότητι
λειφθῆναι
τῆς
|
ναυμαχίης. |
~οὗτοι
μὲν
οὕτω
διεκρούσαντο
τοὺς |
[7, 37] |
στόματα
τῆς
διώρυχος,
οἳ
τῆς
|
ῥηχίης |
εἵνεκεν
ἐποιήθησαν,
ἵνα
μὴ
πίμπληται |
[7, 167] |
ἐξ
ἠοῦς
ἀρξάμενοι
μέχρι
δείλης
|
ὀψίης |
(ἐπὶ
τοσοῦτο
γὰρ
λέγεται
ἑλκύσαι |
[7, 75] |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ
ἦρχε
|
Βασσάκης |
ὁ
Ἀρταβάνου.
~ἀσπίδας
δὲ
ὠμοβοΐνας |
[7, 10] |
κίνδυνον
μηδένα
τοιοῦτον
ἀπικέσθαι
μηδεμιῆς
|
ἀνάγκης |
ἐούσης,
ἀλλὰ
ἐμοὶ
πείθευ.
νῦν |
[7, 226] |
λέγεται
ἀνὴρ
ἄριστος
γενέσθαι
Σπαρτιήτης
|
Διηνέκης· |
τὸν
τόδε
φασὶ
εἰπεῖν
τὸ |
[7, 3] |
μοι,
καὶ
ἄνευ
ταύτης
τῆς
|
ὑποθήκης |
βασιλεῦσαι
ἂν
Ξέρξης·
ἡ
γὰρ |
[7, 211] |
πλέον
ἐφέροντο
τῆς
στρατιῆς
τῆς
|
Μηδικῆς |
ἀλλὰ
τὰ
αὐτά,
ἅτε
ἐν |
[7, 40] |
τοῦδε·
ἔστι
πεδίον
μέγα
τῆς
|
Μηδικῆς |
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Νήσαιον·
τοὺς |
[7, 25] |
ἐς
Λευκὴν
ἀκτὴν
καλεομένην
τῆς
|
Θρηίκης |
ἀγίνεον,
οἳ
δὲ
ἐς
Τυρόδιζαν |
[7, 59] |
~ὁ
δὲ
Δορίσκος
ἐστὶ
τῆς
|
Θρηίκης |
αἰγιαλός
τε
καὶ
πεδίον
μέγα, |
[7, 185] |
νέας
μέν
νυν
οἱ
ἀπὸ
|
Θρηίκης |
Ἕλληνες
καὶ
οἱ
ἐκ
τῶν |
[7, 105] |
ἐξήλαυνε
τὸν
στρατὸν
διὰ
τῆς
|
Θρηίκης |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα.
~κατέλιπε
δὲ |
[7, 106] |
ὦν
πάντες
οἵ
τε
ἐκ
|
Θρηίκης |
καὶ
τοῦ
Ἑλλησπόντου,
πλὴν
τοῦ |
[7, 185] |
καὶ
Ἀχαιοὶ
καὶ
ὅσοι
τῆς
|
Θρηίκης |
τὴν
παραλίην
νέμονται,
τούτων
τῶν |
[7, 90] |
ἀπὸ
Κύθνου,
οἳ
δὲ
ἀπὸ
|
Φοινίκης, |
οἳ
δὲ
ἀπὸ
Αἰθιοπίης,
ὡς |
[7, 73] |
Ἀρτυστώνης.
~φρύγες
δὲ
ἀγχοτάτω
τῆς
|
Παφλαγονικῆς |
σκευὴν
εἶχον,
ὀλίγον
παραλλάσσοντες.
οἱ |
[7, 124] |
ἀπικέσθαι·
ἐπορεύετο
δὲ
διὰ
τῆς
|
Παιονικῆς |
καὶ
Κρηστωνικῆς
ἐπὶ
ποταμὸν
Χείδωρον, |
[7, 124] |
δὲ
διὰ
τῆς
Παιονικῆς
καὶ
|
Κρηστωνικῆς |
ἐπὶ
ποταμὸν
Χείδωρον,
ὃς
ἐκ |
[7, 97] |
τῆς
μὲν
Ἰάδος
τε
καὶ
|
Καρικῆς |
στρατιῆς
Ἀριαβίγνης
ὁ
Δαρείου
τε |
[7, 31] |
τῇ
ἄνδρες
δημιοεργοὶ
μέλι
ἐκ
|
μυρίκης |
τε
καὶ
πυροῦ
ποιεῦσι,
ταύτην |
[7, 85] |
μεταξὺ
ἔχουσι
πεποιημένην
τῆς
τε
|
Περσικῆς |
καὶ
τῆς
Πακτυϊκῆς·
οἳ
παρείχοντο |
[7, 161] |
δὲ
ἁπάσης
ἀπελαυνόμενος
δέεαι
τῆς
|
ναυτικῆς |
ἄρχειν,
οὕτω
ἔχει
τοι·
οὐδ᾽ |
[7, 235] |
φράζειν
τὸ
ἄριστον·
εἰ
τῆς
|
ναυτικῆς |
στρατιῆς
νέας
τριηκοσίας
ἀποστείλειας
ἐπὶ |
[7, 85] |
τῆς
τε
Περσικῆς
καὶ
τῆς
|
Πακτυϊκῆς· |
οἳ
παρείχοντο
μὲν
ἵππον
ὀκτακισχιλίην, |
[7, 194] |
ἐόντα
τῶν
βασιληίων
δικαστέων.
ὁ
|
Σανδώκης |
ἐπὶ
χρήμασι
ἄδικον
δίκην
ἐδίκασε. |
[7, 194] |
ἀπὸ
Κύμης
τῆς
Αἰολίδος
ὕπαρχος
|
Σανδώκης |
ὁ
Θαμασίου
τὸν
δὴ
πρότερον |
[7, 236] |
ἀξιόμαχοί
τοι
γίνονται
οἱ
ἀντίπαλοι·
|
ἁλὴς |
δὲ
ἐὼν
ὁ
ναυτικὸς
στρατὸς |
[7, 157] |
ἐλευθεροῦσι
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
συνελευθέρου.
|
ἁλὴς |
μὲν
γὰρ
γενομένη
πᾶσα
ἡ |
[7, 167] |
ἐθύετο
καὶ
ἐκαλλιερέετο
ἐπὶ
πυρῆς
|
μεγάλης |
σώματα
ὅλα
καταγίζων,
ἰδὼν
δὲ |
[7, 54] |
ὁ
ἥλιος,
σπένδων
ἐκ
χρυσέης
|
φιάλης |
Ξέρξης
ἐς
τὴν
θάλασσαν
εὔχετο |
[7, 154] |
τὸν
βίον,
ὃς
ἐτυράννευσε
μὲν
|
Γέλης |
ἑπτὰ
ἔτεα,
ἀπέθανε
δὲ
ὑπὸ |
[7, 156] |
δὲ
ἐπείτε
παρέλαβε
τὰς
Συρηκούσας,
|
Γέλης |
μὲν
ἐπικρατέων
λόγον
ἐλάσσω
ἐποιέετο, |
[7, 153] |
ἐς
Μακτώριον
πόλιν
τὴν
ὑπὲρ
|
Γέλης |
οἰκημένην
ἔφυγον
ἄνδρες
Γελῴων
στάσι |
[7, 153] |
ἐπὶ
Τριοπίῳ
κειμένης·
ὃς
κτιζομένης
|
Γέλης |
ὑπὸ
Λινδίων
τε
τῶν
ἐκ |
[7, 176] |
ἔμπροσθε
κατὰ
Φοίνικα
ποταμὸν
ἀγχοῦ
|
Ἀνθήλης |
πόλιος
ἄλλη
ἁμαξιτὸς
μούνη.
(τῶν |
[7, 220] |
μὲν
οὐχί,
ἀφ᾽
Ἡρακλέους
δὲ
|
γενέθλης |
πενθήσει
βασιλῆ
φθίμενον
Λακεδαίμονος
οὖρος. |
[7, 167] |
ἐμάχοντο
ἐξ
ἠοῦς
ἀρξάμενοι
μέχρι
|
δείλης |
ὀψίης
(ἐπὶ
τοσοῦτο
γὰρ
λέγεται |
[7, 176] |
τὸ
στεινότατον
τῆς
χώρης
τῆς
|
ἄλλης, |
ἀλλ᾽
ἔμπροσθέ
τε
Θερμοπυλέων
καὶ |
[7, 163] |
τὴν
ὁδὸν
ἠμέλησε,
ὁ
δὲ
|
ἄλλης |
εἴχετο.
(ἐπείτε
γὰρ
τάχιστα
ἐπύθετο |
[7, 235] |
δεινοὶ
ἔσονταί
τοι
μὴ
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος
ἁλισκομένης
ὑπὸ
τοῦ
πεζοῦ |
[7, 235] |
βοηθέωσι
ταύτῃ.
καταδουλωθείσης
δὲ
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος
ἀσθενὲς
ἤδη
τὸ
Λακωνικὸν |
[7, 172] |
τι
προκατημένους
τοσοῦτο
πρὸ
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος
μούνους
πρὸ
ὑμέων
δεῖ |
[7, 97] |
ἀπ᾽
ἀμφοτέρων
ἀδελφεός,
τῆς
δὲ
|
ἄλλης |
στρατιῆς
ἐστρατήγεον
οἱ
δύο.
τριηκόντεροι |
[7, 5] |
ποιεέσκετο
τήνδε,
ὡς
ἡ
Εὐρώπη
|
περικαλλὴς |
εἴη
χώρη,
καὶ
δένδρεα
παντοῖα |
[7, 58] |
ἐν
δεξιῇ
μὲν
ἔχων
τὸν
|
Ἕλλης |
τάφον
τῆς
Ἀθάμαντος,
ἐν
ἀριστερῇ |
[7, 208] |
τις
ἐδίωκε
ἀλογίης
τε
ἐνεκύρησε
|
πολλῆς· |
ἀπελθών
τε
ἔλεγε
πρὸς
Ξέρξην |
[7, 207] |
Ἕλληνες,
ἐπειδὴ
πέλας
ἐγένετο
τῆς
|
ἐσβολῆς |
ὁ
Πέρσης,
καταρρωδέοντες
ἐβουλεύοντο
περὶ |
[7, 149] |
πρὸς
τὰ
ῥηθέντα
ἐκ
τῆς
|
βουλῆς |
ἀμείψασθαι
τοῖσιδε·
περὶ
μὲν
σπονδέων |
[7, 69] |
τῶν
ὑπὲρ
Αἰγύπτου
οἰκημένων
ἦρχε
|
Ἀρσάμης |
ὁ
Δαρείου
καὶ
Ἀρτυστώνης
τῆς |
[7, 70] |
Αἰγύπτου
Αἰθιόπων
καὶ
Ἀραβίων
ἦρχε
|
Ἀρσάμης, |
οἱ
δὲ
ἀπὸ
ἡλίου
ἀνατολέων |
[7, 103] |
δέκα
ἀνδρῶν
τῆς
στρατιῆς
τῆς
|
ἐμῆς |
ἀντάξιος
ἐστί,
σὲ
δέ
γε |
[7, 119] |
τοῦτο
δὲ
κτήνεα
ἐσίτευον
ἐξευρίσκοντες
|
τιμῆς |
τὰ
κάλλιστα,
ἔτρεφόν
τε
ὄρνιθας |
[7, 224] |
δὴ
καὶ
Δαρείου
δύο
παῖδες
|
Ἀβροκόμης |
τε
καὶ
Ὑπεράνθης,
ἐκ
τῆς |
[7, 128] |
~Ξέρξης
δὲ
ὁρέων
ἐκ
τῆς
|
Θέρμης |
ὄρεα
τὰ
Θεσσαλικά,
τόν
τε |
[7, 127] |
θάλασσαν
χώρην
τοσήνδε,
ἀρξάμενος
ἀπὸ
|
Θέρμης |
πόλιος
καὶ
τῆς
Μυγδονίης
μέχρι |
[7, 179] |
ναυτικὸς
Ξέρξεω
στρατὸς
ὁρμώμενος
ἐκ
|
Θέρμης |
πόλιος
παρέβαλε
νηυσὶ
τῇσι
ἄριστα |
[7, 183] |
μετὰ
τὴν
βασιλέος
ἐξέλασιν
ἐκ
|
Θέρμης. |
(τὸ
δὲ
ἕρμα
σφι
κατηγήσατο |
[7, 183] |
τὸ
ἕρμα,
ὁρμηθέντες
αὐτοὶ
ἐκ
|
Θέρμης, |
ὥς
σφι
τὸ
ἐμποδὼν
ἐγεγόνεε |
[7, 194] |
πολεμίους·
τῶν
ἐστρατήγεε
ὁ
ἀπὸ
|
Κύμης |
τῆς
Αἰολίδος
ὕπαρχος
Σανδώκης
ὁ |
[7, 109] |
τάσδε,
Μαρωνείης
μὲν
μεταξὺ
καὶ
|
Στρύμης |
κειμένην
Ἰσμαρίδα,
κατὰ
δὲ
Δίκαιαν |
[7, 82] |
Μαρδόνιός
τε
ὁ
Γοβρύεω
καὶ
|
Τριτανταίχμης |
ὁ
Ἀρταβάνου
τοῦ
γνώμην
θεμένου |
[7, 121] |
τριτημορὶς
τὴν
μεσόγαιαν,
τῆς
ἐστρατήγεον
|
Τριτανταίχμης |
τε
καὶ
Γέργις·
ἡ
δὲ |
[7, 73] |
Φρυγῶν
ἄποικοι.
τούτων
συναμφοτέρων
ἦρχε
|
Ἀρτόχμης |
Δαρείου
ἔχων
θυγατέρα.
~Λυδοὶ
δὲ |
[7, 13] |
ἀκούσαντι
μέντοι
μοι
τῆς
Ἀρταβάνου
|
γνώμης |
παραυτίκα
μὲν
ἡ
νεότης
ἐπέζεσε, |
[7, 153] |
πρὸς
ψυχῆς
τε
ἀγαθῆς
καὶ
|
ῥώμης |
ἀνδρηίης·
ὁ
δὲ
λέγεται
πρὸς |
[7, 223] |
τῶν
περιιόντων
τὸ
ὄρος,
ἀπεδείκνυντο
|
ῥώμης |
ὅσον
εἶχον
μέγιστον
ἐς
τοὺς |
[7, 66] |
Ἀρτάβαζος
ὁ
Φαρνάκεος,
Σόγδων
δὲ
|
Ἀζάνης |
ὁ
Ἀρταίου,
Γανδαρίων
δὲ
καὶ |
[7, 3] |
καὶ
ἔχοντι
τὸ
Περσέων
κράτος,
|
Ἀρτοβαζάνης |
δὲ
ἔτι
ἰδιώτῃ
ἐόντι
Δαρείῳ· |
[7, 2] |
τῆς
αὐτῆς
ἐστασίαζον,
(ὁ
μὲν
|
Ἀρτοβαζάνης |
κατότι
πρεσβύτατός
τε
εἴη
παντὸς |
[7, 2] |
τῶν
μὲν
δὴ
προτέρων
ἐπρέσβευε
|
Ἀρτοβαζάνης, |
τῶν
δὲ
ἐπιγενομένων
Ξέρξης.
ἐόντες |
[7, 42] |
Μυσίην,
ἀπὸ
δὲ
Καΐκου
ὁρμώμενος,
|
Κάνης |
ὄρος
ἔχων
ἐν
ἀριστερῇ,
διὰ |
[7, 123] |
καὶ
Σκιώνης
καὶ
Μένδης
καὶ
|
Σάνης· |
αὗται
γὰρ
εἰσὶ
αἱ
τὴν |
[7, 22] |
Ἑλλὰς
οἴκηται,
αἳ
δὲ
ἐκτὸς
|
Σάνης, |
ἔσω
δὲ
τοῦ
Ἄθω
οἰκημέναι, |
[7, 224] |
Φραταγούνης
γεγονότες
Δαρείῳ.
ὁ
δὲ
|
Ἀρτάνης |
Δαρείου
μὲν
τοῦ
βασιλέος
ἦν |
[7, 37] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
ἕδρην
|
ἀφανὴς |
ἦν
οὔτ᾽
ἐπινεφέλων
ἐόντων
αἰθρίης |
[7, 97] |
Ἰάδος
τε
καὶ
Καρικῆς
στρατιῆς
|
Ἀριαβίγνης |
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς
καὶ |
[7, 97] |
μοι.
~τοῦ
δὲ
ναυτικοῦ
ἐστρατήγεον
|
Ἀριαβίγνης |
τε
ὁ
Δαρείου
καὶ
Πρηξάσπης |
[7, 142] |
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
ἤ
που
|
σκιδναμένης |
Δημήτερος
ἢ
συνιούσης.
(κατὰ
ταῦτα |
[7, 141] |
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
ἤ
που
|
σκιδναμένης |
Δημήτερος
ἢ
συνιούσης.
~ταῦτα
σφι |
[7, 68] |
οἵδε,
Οὐτίων
μὲν
καὶ
Μύκων
|
Ἀρσαμένης |
ὁ
Δαρείου,
Παρικανίων
δὲ
Σιρομίτρης |
[7, 99] |
θῶμα
ποιεῦμαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
στρατευσαμένης |
γυναικός·
ἥτις
ἀποθανόντος
τοῦ
ἀνδρὸς |
[7, 236] |
πόλιες
προσχωρήσουσι”
~λέγει
μετὰ
τοῦτον
|
Ἀχαιμένης, |
ἀδελφεός
τε
ἐὼν
Ξέρξεω
καὶ |
[7, 97] |
Γοβρύεω
θυγατρός·
Αἰγυπτίων
δὲ
ἐστρατήγεε
|
Ἀχαιμένης |
Ξέρξεω
ἐὼν
ἀπ᾽
ἀμφοτέρων
ἀδελφεός, |
[7, 97] |
καὶ
Μεγάβαζος
ὁ
Μεγαβάτεω
καὶ
|
Ἀχαιμένης |
ὁ
Δαρείου,
τῆς
μὲν
Ἰάδος |
[7, 153] |
νήσου
Τήλου
τῆς
ἐπὶ
Τριοπίῳ
|
κειμένης· |
ὃς
κτιζομένης
Γέλης
ὑπὸ
Λινδίων |
[7, 134] |
χρεωμένων
Λακεδαιμονίων,
ἁλίης
τε
πολλάκις
|
συλλεγομένης |
καὶ
κήρυγμα
τοιόνδε
ποιευμένων,
εἴ |
[7, 82] |
μὴ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Ἑλλάδα
καὶ
|
Σμερδομένης |
ὁ
Ὀτάνεω,
Δαρείου
ἀμφότεροι
οὗτοι |
[7, 153] |
τῆς
ἐπὶ
Τριοπίῳ
κειμένης·
ὃς
|
κτιζομένης |
Γέλης
ὑπὸ
Λινδίων
τε
τῶν |
[7, 31] |
Φρυγίης
ἐσέβαλε
ἐς
τὴν
Λυδίην,
|
σχιζομένης |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
τῆς
μὲν |
[7, 62] |
δὲ
πάλαι
πρὸς
πάντων
Ἄριοι,
|
ἀπικομένης |
δὲ
Μηδείης
τῆς
Κολχίδος
ἐξ |
[7, 235] |
τοι
μὴ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
ἁλισκομένης |
ὑπὸ
τοῦ
πεζοῦ
βοηθέωσι
ταύτῃ. |
[7, 14] |
ταῦτα,
κεχαρηκότες
προσεκύνεον.
νυκτὸς
δὲ
|
γενομένης |
αὖτις
τὠυτὸ
ὄνειρον
τῷ
Ξέρξῃ |
[7, 1] |
τῆς
μάχης
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
|
γενομένης |
παρὰ
βασιλέα
Δαρεῖον
τὸν
Ὑστάσπεος, |
[7, 184] |
ἄνευ
τε
τῆς
θεραπηίης
τῆς
|
ἑπομένης |
καὶ
τῶν
σιταγωγῶν
πλοίων
καὶ |
[7, 155] |
ὁ
Γέλων
καταγαγὼν
τούτους
ἐκ
|
Κασμένης |
πόλιος
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἔσχε |
[7, 237] |
εὖ
πρήσσοντι
φθονέει
καὶ
ἔστι
|
δυσμενὴς |
τῇ
σιγῇ,
οὐδ᾽
ἂν
συμβουλευομένου |
[7, 8] |
ἀποβάντας,
ὅτε
Δᾶτίς
τε
καὶ
|
Ἀρταφρένης |
ἐστρατήγεον,
τὰ
ἐπίστασθέ
κου
πάντες. |
[7, 74] |
Λυδῶν
δὲ
καὶ
Μυσῶν
ἦρχε
|
Ἀρταφρένης |
ὁ
Ἀρταφρένεος
ὃς
ἐς
Μαραθῶνα |
[7, 123] |
ἄκρην,
τὸ
δὴ
πάρης
τῆς
|
Παλλήνης |
ἀνέχει
μάλιστα,
ἐνθεῦτεν
νέας
τε |
[7, 49] |
τοι
γίνεται
πολεμιωτέρη
ὅσῳ
ἂν
|
προβαίνῃς |
ἑκαστέρω,
τὸ
πρόσω
αἰεὶ
κλεπτόμενος· |
[7, 54] |
πρότερον
ἢ
ἐπὶ
τέρμασι
τοῖσι
|
ἐκείνης |
γένηται.
εὐξάμενος
δὲ
ἐσέβαλε
τὴν |
[7, 191] |
ἅπασα
ἡ
ἀκτὴ
ἡ
Σηπιὰς
|
ἐκείνης |
τε
καὶ
τῶν
ἀλλέων
Νηρηίδων. |
[7, 153] |
στάσι
ἑσσωθέντες·
(τούτους
ὦν
ὁ
|
Τηλίνης |
κατήγαγε
ἐς
Γέλην,
ἔχων
οὐδεμίαν |
[7, 156] |
τὰς
Συρηκούσας
ἀγαγὼν
πολιήτας
ἐποίησε,
|
Καμαρίνης |
δὲ
τὸ
ἄστυ
κατέσκαψε,
τοῦτο |
[7, 181] |
ἰώμενοι
τὰ
ἕλκεα
καὶ
σινδόνος
|
βυσσίνης |
τελαμῶσι
κατειλίσσοντες·
(καί
μιν,
ὡς |
[7, 65] |
περ
Βάκτριοι.
Ἀρίων
δὲ
ἦρχε
|
Σισάμνης |
ὁ
Ὑδάρνεος.
~Πάρθοι
δὲ
καὶ |
[7, 135] |
ἀπικνέονται
παρὰ
Ὑδάρνεα·
ὁ
δὲ
|
Ὑδάρνης |
ἦν
μὲν
γένος
Πέρσης,
στρατηγὸς |
[7, 218] |
φανήσεσθαι
ἀντίξοον
ἐνεκύρησαν
στρατῷ.
ἐνθαῦτα
|
Ὑδάρνης |
καταρρωδήσας
μὴ
οἱ
Φωκέες
ἔωσι |
[7, 83] |
Περσέων
τῶν
ἀπολελεγμένων
ἐστρατήγεε
μὲν
|
Ὑδάρνης |
ὁ
Ὑδάρνεος,
ἐκαλέοντο
δὲ
ἀθάνατοι |
[7, 215] |
ἔπεμπε
Ὑδάρνεα
καὶ
τῶν
ἐστρατήγεε
|
Ὑδάρνης· |
ὁρμέατο
δὲ
περὶ
λύχνων
ἁφὰς |
[7, 211] |
ἀθανάτους
ἐκάλεε
βασιλεύς,
τῶν
ἦρχε
|
Ὑδάρνης, |
ὡς
δὴ
οὗτοί
γε
εὐπετέως |
[7, 224] |
Ὑπεράνθης,
ἐκ
τῆς
Ἀρτάνεω
θυγατρὸς
|
Φραταγούνης |
γεγονότες
Δαρείῳ.
ὁ
δὲ
Ἀρτάνης |
[7, 224] |
πάντα
τὸν
ἑωυτοῦ
ἐπέδωκε,
ὡς
|
μούνης |
οἱ
ἐούσης
ταύτης
τέκνου.
~Ξέρξεώ |
[7, 164] |
δεινοῦ
ἐπιόντος
οὐδενὸς
ἀλλὰ
ὑπὸ
|
δικαιοσύνης |
ἐς
μέσον
Κῴοισι
καταθεὶς
τὴν |
[7, 9] |
ἀβουλότατα
πολέμους
ἵστασθαι
ὑπό
τε
|
ἀγνωμοσύνης |
καὶ
σκαιότητος.
ἐπεὰν
γὰρ
ἀλλήλοισι |
[7, 24] |
~ὡς
μὲν
ἐμὲ
συμβαλλόμενον
εὑρίσκειν,
|
μεγαλοφροσύνης |
εἵνεκεν
αὐτὸ
Ξέρξης
ὀρύσσειν
ἐκέλευε, |
[7, 136] |
δὲ
αὐτοῖσι
ταῦτα
Ξέρξης
ὑπὸ
|
μεγαλοφροσύνης |
οὐκ
ἔφη
ὅμοιος
ἔσεσθαι
Λακεδαιμονίοισι· |
[7, 61] |
δεξιὸν
μηρὸν
παραιωρεύμενα
ἐκ
τῆς
|
ζώνης. |
(καὶ
ἄρχοντα
παρείχοντο
Ὀτάνεα
τὸν |
[7, 123] |
καὶ
Αἰγῆς
καὶ
Θεράμβω
καὶ
|
Σκιώνης |
καὶ
Μένδης
καὶ
Σάνης·
αὗται |
[7, 22] |
Ἀκανθίων
ἐπὶ
θάλασσαν
τὴν
ἀντίον
|
Τορώνης. |
(ἐν
δὲ
τῷ
ἰσθμῷ
τούτῳ, |
[7, 69] |
ἦρχε
Ἀρσάμης
ὁ
Δαρείου
καὶ
|
Ἀρτυστώνης |
τῆς
Κύρου
θυγατρός,
τὴν
μάλιστα |
[7, 72] |
Γοβρύης
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
|
Ἀρτυστώνης. |
~φρύγες
δὲ
ἀγχοτάτω
τῆς
Παφλαγονικῆς |
[7, 49] |
τὸ
πλῆθος·
ἢν
δὲ
πλεῦνας
|
συλλέξῃς, |
τὰ
δύο
τοι
τὰ
λέγω |
[7, 36] |
ὅπλων
τοῦ
τόνου,
θέντες
δὲ
|
ἐπεξῆς |
ἐνθαῦτα
αὖτις
ἐπεζεύγνυον·
(ποιήσαντες
δὲ |
[7, 203] |
ὡς
ἐόντα
θνητόν,
ἀπὸ
τῆς
|
δόξης |
πεσεῖν
ἄν.
οἳ
δὲ
ταῦτα |
[7, 57] |
ἐλᾶν
στρατιὴν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
Ξέρξης |
ἀγαυρότατα
καὶ
μεγαλοπρεπέστατα,
ὀπίσω
δὲ |
[7, 12] |
λέγεται
ὑπὸ
Περσέων·
ἐδόκεε
ὁ
|
Ξέρξης |
ἄνδρα
οἱ
ἐπιστάντα
μέγαν
τε |
[7, 130] |
ἔδοσαν
ἑωυτοὺς
βασιλέι,
δοκέων
ὁ
|
Ξέρξης |
ἀπὸ
παντός
σφεας
τοῦ
ἔθνεος |
[7, 118] |
τὸ
οὔνομα.
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
|
Ξέρξης |
ἀπολομένου
Ἀρταχαίεω
ἐποιέετο
συμφορήν.
οἱ |
[7, 13] |
μὲν
ταῦτα
εἰπόντα
ἐδόκεε
ὁ
|
Ξέρξης |
ἀποπτάσθαι,
ἡμέρης
δὲ
ἐπιλαμψάσης
ὀνείρου |
[7, 52] |
τέλος
καταφαίνεσθαι”
~ἀμείβεται
πρὸς
ταῦτα
|
Ξέρξης |
Ἀρτάβανε,
τῶν
ἀπεφήναο
γνωμέων
σφάλλεαι |
[7, 28] |
δὲ
τῶν
ἐπέων
τὸ
τελευταῖον
|
Ξέρξης |
αὐτὸς
δεύτερα
εἴρετο
Πύθιον
ὁκόσα |
[7, 103] |
τε
καὶ
πλεῦνες”
~ταῦτα
ἀκούσας
|
Ξέρξης |
γελάσας
ἔφη
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο |
[7, 121] |
ὁδὸν
ἐποιέετο·
τρεῖς
μοίρας
ὁ
|
Ξέρξης |
δασάμενος
πάντα
τὸν
πεζὸν
στρατόν, |
[7, 47] |
φθονερὸς
ἐν
αὐτῷ
εὑρίσκεται
ἐών”
|
~Ξέρξης |
δὲ
ἀμείβετο
λέγων
Ἀρτάβανε,
βιοτῆς |
[7, 121] |
πιεζόμενοι
ὅμως
τὸ
ἐπιτασσόμενον
ἐπετέλεον.
|
Ξέρξης |
δὲ
ἐκ
τῆς
Ἀκάνθου,
ἐντειλάμενος |
[7, 108] |
καὶ
ἐς
τόδε
ὑπὸ
Περσέων.
|
~Ξέρξης |
δὲ
ἐκ
τοῦ
Δορίσκου
ἐπορεύετο |
[7, 56] |
καὶ
ὕστατον
διαβῆναι
βασιλέα
πάντων.
|
~Ξέρξης |
δὲ
ἐπεὶ
διέβη
ἐς
τὴν |
[7, 223] |
ἐστρατήγεε
δὲ
αὐτῶν
Δημόφιλος
Διαδρόμεω.
|
~Ξέρξης |
δὲ
ἐπεὶ
ἡλίου
ἀνατείλαντος
σπονδὰς |
[7, 215] |
τὴν
ἀτραπόν,
τοῦτον
αἴτιον
γράφω.
|
~Ξέρξης |
δέ,
ἐπεὶ
ἤρεσε
τὰ
ὑπέσχετο |
[7, 100] |
τοσόνδε
ὁ
ναυτικὸς
στρατὸς
εἴρηται.
|
~Ξέρξης |
δέ,
ἐπεὶ
ἠριθμήθη
τε
καὶ |
[7, 105] |
~ὃ
μὲν
δὴ
ταῦτα
ἀμείψατο,
|
Ξέρξης |
δὲ
ἐς
γέλωτά
τε
ἔτρεψε |
[7, 29] |
βίος”
~ὃ
μὲν
ταῦτα
ἔλεγε,
|
Ξέρξης |
δὲ
ἡσθεὶς
τοῖσι
εἰρημένοισι
εἶπε |
[7, 11] |
βασιλέα”
~Ἀρτάβανος
μὲν
ταῦτα
ἔλεξε,
|
Ξέρξης |
δὲ
θυμωθεὶς
ἀμείβεται
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε, |
[7, 196] |
Σανδώκεα
στρατηγέειν,
ἀπίκοντο
ἐς
Ἀφέτας.
|
Ξέρξης |
δὲ
καὶ
ὁ
πεζὸς
πορευθεὶς |
[7, 124] |
πόλιας
τούτων
περιμένων
Βασιλέα
ἐστρατοπεδεύετο,
|
Ξέρξης |
δὲ
καὶ
ὁ
πεζὸς
στρατὸς |
[7, 234] |
περὶ
Θερμοπύλας
Ἕλληνες
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
|
Ξέρξης |
δὲ
καλέσας
Δημάρητον
εἰρώτα
ἀρξάμενος |
[7, 8] |
Ἰνάρως
ὁ
Ψαμμητίχου
ἀνὴρ
Λίβυς.
|
~Ξέρξης |
δὲ
μετὰ
Αἰγύπτου
ἅλωσιν
ὡς |
[7, 128] |
τῇ
στρατιῇ
πινόμενος
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
|
~Ξέρξης |
δὲ
ὁρέων
ἐκ
τῆς
Θέρμης |
[7, 38] |
ὑπουργῆσαι,
ἐμοὶ
δὲ
μέγα
γενόμενον”
|
(Ξέρξης |
δὲ
πᾶν
μᾶλλον
δοκέων
μιν |
[7, 48] |
τὰ
μέγιστα
πάντων
ἐόντα
πολεμιώτατα”
|
~Ξέρξης |
δὲ
πρὸς
ταῦτα
ἀμείβετο
τοῖσιδε. |
[7, 197] |
ἑωυτοῦ
μῆνιν
τοῦ
θεοῦ
ἐνέβαλε.
|
(Ξέρξης |
δὲ
ταῦτα
ἀκούσας
ὡς
κατὰ |
[7, 2] |
τὸν
πρεσβύτατον
τὴν
ἀρχὴν
ἔχειν,
|
Ξέρξης |
δὲ
ὡς
Ἀτόσσης
τε
παῖς |
[7, 146] |
(καὶ
τοῖσι
μὲν
κατεκέκριτο
θάνατος,
|
Ξέρξης |
δὲ
ὡς
ἐπύθετο
ταῦτα,
μεμφθεὶς |
[7, 35] |
καὶ
διέλυσε.
~ὡς
δ᾽
ἐπύθετο
|
Ξέρξης, |
δεινὰ
ποιεύμενος
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐκέλευσε |
[7, 234] |
ἀγαθοὶ
δέ”
(εἶπε
πρὸς
ταῦτα
|
Ξέρξης |
Δημάρητε,
τέῳ
τρόπῳ
ἀπονητότατα
τῶν |
[7, 35] |
ἄδικον
παθόν.
καὶ
βασιλεὺς
μὲν
|
Ξέρξης |
διαβήσεταί
σε,
ἤν
τε
σύ |
[7, 238] |
τοῦ
λοιποῦ
κελεύω”
~ταῦτα
εἴπας
|
Ξέρξης |
διεξήιε
διὰ
τῶν
νεκρῶν,
καὶ |
[7, 106] |
τοιόνδε
Μασκάμην
γενόμενον,
τῷ
μούνῳ
|
Ξέρξης |
δῶρα
πέμπεσκε
ὡς
ἀριστεύοντι
πάντων |
[7, 147] |
ἐὼν
γὰρ
ἐν
Ἀβύδῳ
ὁ
|
Ξέρξης |
εἶδε
πλοῖα
ἐκ
τοῦ
Πόντου |
[7, 147] |
βασιλέα
ὁκότε
παραγγελέει.
(ὁ
δὲ
|
Ξέρξης |
εἴρετο
αὐτοὺς
ὅκῃ
πλέοιεν·
οἳ |
[7, 209] |
στρατοπέδῳ·
(ἀπικόμενον
δέ
μιν
εἰρώτα
|
Ξέρξης |
ἕκαστα
τούτων,
ἐθέλων
μαθεῖν
τὸ |
[7, 57] |
τέρας
σφι
ἐφάνη
μέγα,
τὸ
|
Ξέρξης |
ἐν
οὐδενὶ
λόγῳ
ἐποιήσατο
καίπερ |
[7, 107] |
ἐξαιρεθέντων
ὑπὸ
Ἑλλήνων
οὐδένα
βασιλεὺς
|
Ξέρξης |
ἐνόμισε
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθὸν
εἰ |
[7, 2] |
ἐπρέσβευε
Ἀρτοβαζάνης,
τῶν
δὲ
ἐπιγενομένων
|
Ξέρξης. |
ἐόντες
δὲ
μητρὸς
οὐ
τῆς |
[7, 40] |
ἐπιβαίνει.
τούτου
δὲ
ὄπισθε
αὐτὸς
|
Ξέρξης |
ἐπ᾽
ἅρματος
ἵππων
Νησαίων·
παραβεβήκεε |
[7, 150] |
λεγόμενος
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα,
ὡς
|
Ξέρξης |
ἔπεμψε
κήρυκα
ἐς
Ἄργος
πρότερον |
[7, 133] |
Ἀθήνας
καὶ
Σπάρτην
οὐκ
ἀπέπεμψε
|
Ξέρξης |
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν
κήρυκας
τῶνδε |
[7, 5] |
τὸν
ἐκείνου
Ξέρξην.
ὁ
τοίνυν
|
Ξέρξης |
ἐπὶ
μὲν
τὴν
Ἑλλάδα
οὐδαμῶς |
[7, 54] |
ἥλιος,
σπένδων
ἐκ
χρυσέης
φιάλης
|
Ξέρξης |
ἐς
τὴν
θάλασσαν
εὔχετο
πρὸς |
[7, 43] |
δὴ
τὸν
ποταμὸν
ὡς
ἀπίκετο
|
Ξέρξης, |
ἐς
τὸ
Πριάμου
πέργαμον
ἀνέβη |
[7, 19] |
ὄψις
ἦν
ἥδε·
ἐδόκεε
ὁ
|
Ξέρξης |
ἐστεφανῶσθαι
ἐλαίης
θαλλῷ,
ἀπὸ
δὲ |
[7, 201] |
Ἀμφικτύονος
ἱρόν.
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
|
Ξέρξης |
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς
Μηλίδος
ἐν
τῇ |
[7, 45] |
πεδία
ἐπίπλεα
ἀνθρώπων,
ἐνθαῦτα
ὁ
|
Ξέρξης |
ἑωυτὸν
ἐμακάρισε,
μετὰ
δὲ
τοῦτο |
[7, 3] |
ταύτης
τῆς
ὑποθήκης
βασιλεῦσαι
ἂν
|
Ξέρξης· |
ἡ
γὰρ
Ἄτοσσα
εἶχε
τὸ |
[7, 119] |
ἐς
τὴν
αὐτὸς
σταθμὸν
ποιεέσκετο
|
Ξέρξης, |
ἡ
δὲ
ἄλλη
στρατιὴ
ἔσκε |
[7, 121] |
μοιρέων,
μετ᾽
ἧς
ἐπορεύετο
αὐτὸς
|
Ξέρξης, |
ἤιε
μὲν
τὸ
μέσον
αὐτῶν, |
[7, 44] |
ἐγένετο
ἐν
Ἀβύδῳ
μέσῃ,
ἠθέλησε
|
Ξέρξης |
ἰδέσθαι
πάντα
τὸν
στρατόν·
καὶ |
[7, 127] |
ἐς
τὴν
Θέρμην
ἀπίκετο
ὁ
|
Ξέρξης, |
ἵδρυσε
αὐτοῦ
τὴν
στρατιήν.
ἐπέσχε |
[7, 39] |
ὀπίσω”
~κάρτα
τε
ἐθυμώθη
ὁ
|
Ξέρξης |
καὶ
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
ὦ
κακὲ |
[7, 55] |
ἱρόν,
ἐπὶ
δὲ
αὐτός
τε
|
Ξέρξης |
καὶ
οἱ
αἰχμοφόροι
καὶ
οἱ |
[7, 105] |
τούτῳ
δὲ
ἐς
λόγους
ἐλθὼν
|
Ξέρξης, |
καὶ
ὕπαρχον
ἐν
τῷ
Δορίσκῳ |
[7, 208] |
ἀλέξασθαι.
~ταῦτα
βουλευομένων
σφέων,
ἔπεμπε
|
Ξέρξης |
κατάσκοπον
ἱππέα
ἰδέσθαι
ὁκόσοι
εἰσὶ |
[7, 21] |
Ἀσίης
ἔθνος
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
Ξέρξης; |
κοῖον
δὲ
πινόμενόν
μιν
ὕδωρ |
[7, 15] |
ταπεινὸς
ὀπίσω
κατὰ
τάχος
ἔσεαι”
|
~Ξέρξης |
μὲν
περιδεὴς
γενόμενος
τῇ
ὄψι |
[7, 16] |
ἐν
κοίτῃ
τῇ
ἐμῇ
κατυπνώσειας”
|
~Ξέρξης |
μὲν
ταῦτά
οἱ
ἔλεγε·
Ἀρτάβανος |
[7, 41] |
~ἐξήλασε
μὲν
οὕτω
ἐκ
Σαρδίων
|
Ξέρξης, |
μετεκβαίνεσκε
δέ,
ὅκως
μιν
λόγος |
[7, 100] |
κατελκυσθεισέων
ἐς
θάλασσαν,
ἐνθαῦτα
ὁ
|
Ξέρξης |
μετεκβὰς
ἐκ
τοῦ
ἅρματος
ἐς |
[7, 186] |
καὶ
δεκάδας
δύο
ἀνδρῶν
ἤγαγε
|
Ξέρξης |
ὁ
Δαρείου
μέχρι
Σηπιάδος
καὶ |
[7, 164] |
Ἕλληνες
ἐπεκράτησαν
τῇ
ναυμαχίῃ
καὶ
|
Ξέρξης |
οἰχώκεε
ἀπελαύνων,
καὶ
δὴ
καὶ |
[7, 24] |
συμβαλλόμενον
εὑρίσκειν,
μεγαλοφροσύνης
εἵνεκεν
αὐτὸ
|
Ξέρξης |
ὀρύσσειν
ἐκέλευε,
ἐθέλων
τε
δύναμιν |
[7, 120] |
σφι
μεγάλην
χάριν,
ὅτι
βασιλεὺς
|
Ξέρξης |
οὐ
δὶς
ἑκάστης
ἡμέρης
ἐνόμισε |
[7, 209] |
περ
ὀπώπεε
πάντα.
~ἀκούων
δὲ
|
Ξέρξης |
οὐκ
εἶχε
συμβαλέσθαι
τὸ
ἐόν, |
[7, 238] |
οὐκ
ἥκιστα
γέγονε,
ὅτι
βασιλεὺς
|
Ξέρξης |
πάντων
δὴ
μάλιστα
ἀνδρῶν
ἐθυμώθη |
[7, 37] |
δὲ
σφέων.
ταῦτα
πυθόμενος
ὁ
|
Ξέρξης |
περιχαρὴς
ἐὼν
ἐποιέετο
τὴν
ἔλασιν. |
[7, 53] |
ἀποστείλας
ἐς
Σοῦσα
δεύτερα
μετεπέμψατο
|
Ξέρξης |
Περσέων
τοὺς
δοκιμωτάτους·
ἐπεὶ
δέ |
[7, 27] |
(ἐπαγγελλομένου
δὲ
χρήματα
Πυθίου,
εἴρετο
|
Ξέρξης |
Περσέων
τοὺς
παρεόντας
τίς
τε |
[7, 236] |
λόγῳ
καὶ
δείσας
μὴ
ἀναγνωσθῇ
|
Ξέρξης |
ποιέειν
ταῦτα,
ὦ
βασιλεῦ,
ὁρῶ |
[7, 109] |
μὲν
οὐδεμίαν
ἐοῦσαν
ὀνομαστὴν
παραμείψατο
|
Ξέρξης, |
ποταμὸν
δὲ
Νέστον
ῥέοντα
ἐς |
[7, 7] |
γνώμας
ἀποδεικνύμενοι.
~ὡς
δὲ
ἀνεγνώσθη
|
Ξέρξης |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἐνθαῦτα |
[7, 8] |
θέλει.
ὡς
δὲ
συνελέχθησαν,
ἔλεξεν
|
Ξέρξης |
τάδε.
(ἄνδρες
Πέρσαι,
οὔτ᾽
αὐτὸς |
[7, 15] |
καλέοντα·
ἀπικομένῳ
δέ
οἱ
ἔλεγε
|
Ξέρξης |
τάδε.
Ἀρτάβανε,
ἐγὼ
τὸ
παραυτίκα |
[7, 150] |
λέγεται
εἰπεῖν
ἄνδρες
Ἀργεῖοι,
βασιλεὺς
|
Ξέρξης |
τάδε
ὑμῖν
λέγει.
ἡμεῖς
νομίζομεν |
[7, 152] |
Ἄργεος
φιλιωτέρην.
~εἰ
μέν
νυν
|
Ξέρξης |
τε
ἀπέπεμψε
ταῦτα
λέγοντα
κήρυκα |
[7, 18] |
ὄψι,
ὡς
ἡμέρη
ἐγένετο
τάχιστα,
|
Ξέρξης |
τε
ὑπερετίθετο
ταῦτα
Πέρσῃσι,
καὶ |
[7, 112] |
οὐδὲν
ποικιλώτερον.
~παραμειψάμενος
δὲ
ὁ
|
Ξέρξης |
τὴν
εἰρημένην,
δεύτερα
τούτων
παραμείβετο |
[7, 128] |
ἐπεὶ
δὲ
ἀπίκετο
καὶ
ἐθεήσατο
|
Ξέρξης |
τὴν
ἐκβολὴν
τοῦ
Πηνειοῦ,
ἐν |
[7, 31] |
πυροῦ
ποιεῦσι,
ταύτην
ἰὼν
ὁ
|
Ξέρξης |
τὴν
ὁδὸν
εὗρε
πλατάνιστον,
τὴν |
[7, 116] |
Ἄκανθον
ἀπίκετο,
ξεινίην
τε
ὁ
|
Ξέρξης |
τοῖσι
Ἀκανθίοισι
προεῖπε
καὶ
ἐδωρήσατο |
[7, 50] |
τῷ
ἔργῳ
θρασὺς
εἴη”
~ἀμείβεται
|
Ξέρξης |
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
οἰκότως
μὲν
σύ |
[7, 237] |
τὸ
παρεὸν
τρῶμα
ἀκεῦνται”
~ἀμείβεται
|
Ξέρξης |
τοῖσιδε.
Ἀχαίμενες,
εὖ
τε
μοι |
[7, 115] |
δὲ
ὁδὸν
ταύτην,
τῇ
βασιλεὺς
|
Ξέρξης |
τὸν
στρατὸν
ἤλασε,
οὔτε
συγχέουσι |
[7, 19] |
τὰ
προκείμενα
δῶρα
λαβεῖν,
καὶ
|
Ξέρξης |
τοῦ
στρατοῦ
οὕτω
ἐπάγερσιν
ποιέεται, |
[7, 133] |
(τούτων
μὲν
εἵνεκα
οὐκ
ἔπεμψε
|
Ξέρξης |
τοὺς
αἰτήσοντας·
ὅ
τι
δὲ |
[7, 136] |
τίσοντας”
λέγουσι
δὲ
αὐτοῖσι
ταῦτα
|
Ξέρξης |
ὑπὸ
μεγαλοφροσύνης
οὐκ
ἔφη
ὅμοιος |
[7, 106] |
πᾶν
ἔτος·
ὣς
δὲ
καὶ
|
Ἀρτοξέρξης |
ὁ
Ξέρξεω
τοῖσι
Μασκαμείοισι
ἐκγόνοισι. |
[7, 46] |
μὲν
θάνατος
μοχθηρῆς
ἐούσης
τῆς
|
ζόης |
καταφυγὴ
αἱρετωτάτη
τῷ
ἀνθρώπῳ
γέγονε, |
[7, 202] |
καὶ
ἑκατόν,
καὶ
ἐκ
τῆς
|
λοιπῆς |
Ἀρκαδίης
χίλιοι·
τοσοῦτοι
μὲν
Ἀρκάδων, |
[7, 97] |
Ἀριαβίγνης
τε
ὁ
Δαρείου
καὶ
|
Πρηξάσπης |
ὁ
Ἀσπαθίνεω
καὶ
Μεγάβαζος
ὁ |
[7, 63] |
μεταξὺ
Χαλδαῖοι.
Ἦρχε
δὲ
σφέων
|
Ὀτάσπης |
ὁ
Ἀρταχαίεω.
~Βάκτριοι
δὲ
περὶ |
[7, 64] |
Βακτρίων
δὲ
καὶ
Σακέων
ἦρχε
|
Ὑστάσπης |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀτόσσης |
[7, 152] |
σφίσι
εἶναι
πρὸ
τῆς
παρεούσης
|
λύπης. |
~τὰ
μὲν
περὶ
Ἀργείων
εἴρηται· |
[7, 185] |
~τὸ
δὲ
δὴ
ἐκ
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἀγόμενον
στράτευμα
ἔτι
προσλογιστέα
τούτῳ |
[7, 8] |
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἵνα
Ἀθηναίους |
[7, 10] |
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
καὶ
δὴ |
[7, 126] |
Νέστου
οὐδαμόθι
πάσης
τῆς
ἔμπροσθε
|
Εὐρώπης |
ἴδοι
τις
ἂν
λέοντα,
οὔτε |
[7, 8] |
θήσω,
διὰ
πάσης
διεξελθὼν
τῆς
|
Εὐρώπης. |
(πυνθάνομαι
γὰρ
ὧδε
ἔχειν,
οὔτε |
[7, 140] |
ἐρείπει
πῦρ
τε
καὶ
ὀξὺς
|
Ἄρης, |
Συριηγενὲς
ἅρμα
διώκων.
(πολλὰ
δὲ |
[7, 22] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἄθων
κατοικημένοι.
|
(Βουβάρης |
δὲ
ὁ
Μεγαβάζου
καὶ
Ἀρταχαίης |
[7, 123] |
ἐπὶ
Καναστραίην
ἄκρην,
τὸ
δὴ
|
πάρης |
τῆς
Παλλήνης
ἀνέχει
μάλιστα,
ἐνθεῦτεν |
[7, 215] |
ὑπέσχετο
ὁ
Ἐπιάλτης
κατεργάσασθαι,
αὐτίκα
|
περιχαρὴς |
γενόμενος
ἔπεμπε
Ὑδάρνεα
καὶ
τῶν |
[7, 37] |
σφέων.
ταῦτα
πυθόμενος
ὁ
Ξέρξης
|
περιχαρὴς |
ἐὼν
ἐποιέετο
τὴν
ἔλασιν.
~ὡς |
[7, 112] |
τείχεα
τὰ
Πιέρων,
τῶν
ἐνὶ
|
Φάγρης |
ἐστὶ
οὔνομα
καὶ
ἑτέρῳ
Πέργαμος. |
[7, 98] |
Ἱστιαῖός
τε
ὁ
Τύμνεω
καὶ
|
Πίγρης |
ὁ
Ὑσσελδώμου,
καὶ
Δαμασίθυμος
ὁ |
[7, 77] |
πεποιημένας
κυνέας.
τούτων
πάντων
ἦρχε
|
Βάδρης |
ὁ
Ὑστάνεος.
~μόσχοι
δὲ
περὶ |
[7, 13] |
εἰπόντα
ἐδόκεε
ὁ
Ξέρξης
ἀποπτάσθαι,
|
ἡμέρης |
δὲ
ἐπιλαμψάσης
ὀνείρου
μὲν
τούτου |
[7, 12] |
τοι
πάρα·
ἀλλ᾽
ὥσπερ
τῆς
|
ἡμέρης |
ἐβουλεύσαο
ποιέειν,
ταύτην
ἴθι
τῶν |
[7, 187] |
εἰ
χοίνικα
πυρῶν
ἕκαστος
τῆς
|
ἡμέρης |
ἐλάμβανε
καὶ
μηδὲν
πλέον,
ἕνδεκα |
[7, 166] |
λέγουσι,
ὡς
συνέβη
τῆς
αὐτῆς
|
ἡμέρης |
ἔν
τε
τῇ
Σικελίῃ
Γέλωνα |
[7, 219] |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἤδη
διαφαινούσης
|
ἡμέρης. |
(ἐνθαῦτα
ἐβουλεύοντο
οἱ
Ἕλληνες,
καί |
[7, 120] |
βασιλεὺς
Ξέρξης
οὐ
δὶς
ἑκάστης
|
ἡμέρης |
ἐνόμισε
σῖτον
αἱρέεσθαι·
(παρέχειν
γὰρ |
[7, 210] |
ἐγίνετο
δὲ
ἡ
συμβολὴ
δι᾽
|
ἡμέρης. |
~ἐπείτε
δὲ
οἱ
Μῆδοι
τρηχέως |
[7, 37] |
αἰθρίης
τε
τὰ
μάλιστα,
ἀντὶ
|
ἡμέρης |
τε
νὺξ
ἐγένετο.
ἰδόντι
δὲ |
[7, 16] |
ὄψιες
τῶν
ὀνειράτων,
τά
τις
|
ἡμέρης |
φροντίζει.
ἡμεῖς
δὲ
τὰς
πρὸ |
[7, 165] |
Τήριλλος
ὁ
Κρινίππου
τύραννος
ἐὼν
|
Ἱμέρης |
ἐπῆγε
ὑπ᾽
αὐτὸν
τὸν
χρόνον |
[7, 165] |
Αἰνησιδήμου
Ἀκραγαντίνων
μουνάρχου
ἐξελασθεὶς
ἐξ
|
Ἱμέρης |
Τήριλλος
ὁ
Κρινίππου
τύραννος
ἐὼν |
[7, 101] |
καὶ
οἱ
λοιποὶ
οἱ
πρὸς
|
ἑσπέρης |
οἰκέοντες
ἄνθρωποι
συλλεχθείησαν,
οὐκ
ἀξιόμαχοι |
[7, 176] |
δὲ
Θερμοπυλέων
τὸ
μὲν
πρὸς
|
ἑσπέρης |
ὄρος
ἄβατόν
τε
καὶ
ἀπόκρημνον, |
[7, 108] |
τείχεα,
τῶν
ἐσχάτη
πεπόλισται
πρὸς
|
ἑσπέρης |
πόλις
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
Μεσαμβρίη. |
[7, 36] |
ἐκπνεόντων,
τῆς
δὲ
ἑτέρης
πρὸς
|
ἑσπέρης |
τε
καὶ
τοῦ
Αἰγαίου
ζεφύρου |
[7, 126] |
τις
ἂν
λέοντα,
οὔτε
πρὸς
|
ἑσπέρης |
τοῦ
Ἀχελῴου
ἐν
τῇ
ἐπιλοίπῳ |
[7, 36] |
τῶν
ἔσωθεν
ἐκπνεόντων,
τῆς
δὲ
|
ἑτέρης |
πρὸς
ἑσπέρης
τε
καὶ
τοῦ |
[7, 36] |
μὲν
πρὸς
τοῦ
Πόντου
τῆς
|
ἑτέρης |
τῶν
ἀνέμων
εἵνεκεν
τῶν
ἔσωθεν |
[7, 2] |
γεγονότες
τρεῖς
παῖδες
ἐκ
τῆς
|
προτέρης |
γυναικός,
Γοβρύεω
θυγατρός,
καὶ
βασιλεύσαντι |
[7, 115] |
κόλπον
τὸν
ἐπὶ
Ποσιδηίου
ἐξ
|
ἀριστερῆς |
χειρὸς
ἔχων
ἤιε
διὰ
Συλέος |
[7, 46] |
βίον.
(οὕτω
ὁ
μὲν
θάνατος
|
μοχθηρῆς |
ἐούσης
τῆς
ζόης
καταφυγὴ
αἱρετωτάτη |
[7, 88] |
τὸ
ἱππικόν.
~Ἵππαρχοι
δὲ
ἦσαν
|
Ἁρμαμίθρης |
τε
καὶ
Τίθαιος
Δάτιος
παῖδες. |
[7, 80] |
νησιωτικὰ
ἔθνεα
τὰ
ἐκ
τῆς
|
Ἐρυθρῆς |
θαλάσσης
ἑπόμενα,
νήσων
δὲ
ἐν |
[7, 11] |
τὸ
γὰρ
μέσον
οὐδὲν
τῆς
|
ἔχθρης |
ἐστί.
(καλὸν
ὦν
προπεπονθότας
ἡμέας |
[7, 9] |
αὐτόματον
γὰρ
οὐδέν,
ἀλλ᾽
ἀπὸ
|
πείρης |
πάντα
ἀνθρώποισι
φιλέει
γίνεσθαι”
~Μαρδόνιος |
[7, 123] |
ὁ
Ξέρξεω
συντάμνων
ἀπ᾽
Ἀμπέλου
|
ἄκρης |
ἐπὶ
Καναστραίην
ἄκρην,
τὸ
δὴ |
[7, 58] |
πρὸς
ἑσπέρην
ἔπλεε,
ἐπὶ
Σαρπηδονίης
|
ἄκρης |
ποιεύμενος
τὴν
ἄπιξιν,
ἐς
τὴν |
[7, 223] |
σπονδὰς
ἐποιήσατο,
ἐπισχὼν
χρόνον
ἐς
|
ἀγορῆς |
κου
μάλιστα
πληθώρην
πρόσοδον
ἐποιέετο· |
[7, 26] |
Καταρρήκτης,
ὃς
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
|
ἀγορῆς |
τῆς
Κελαινέων
ἀνατέλλων
ἐς
τὸν |
[7, 68] |
Ἀρσαμένης
ὁ
Δαρείου,
Παρικανίων
δὲ
|
Σιρομίτρης |
ὁ
Οἰοβάζου.
~Ἀράβιοι
δὲ
ζειρὰς |
[7, 167] |
στρατοπέδῳ
ἐθύετο
καὶ
ἐκαλλιερέετο
ἐπὶ
|
πυρῆς |
μεγάλης
σώματα
ὅλα
καταγίζων,
ἰδὼν |
[7, 180] |
τὸν
καλλιστεύοντα
ἀγαγόντες
ἐπὶ
τῆς
|
πρῴρης |
τῆς
νεὸς
ἔσφαξαν,
διαδέξιον
ποιεύμενοι |
[7, 149] |
ἡλίου
ἀπαλλάσσεσθαι
ἐκ
τῆς
Ἀργείων
|
χώρης, |
εἰ
δὲ
μή,
περιέψεσθαι
ὡς |
[7, 183] |
οἱ
βάρβαροι
ἐξανύουσι
τῆς
Μαγνησίης
|
χώρης |
ἐπὶ
Σηπιάδα
τε
καὶ
τὸν |
[7, 188] |
ἔπλεε
καὶ
κατέσχε
τῆς
Μαγνησίης
|
χώρης |
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ |
[7, 124] |
Κρηστωναίων
ἀρξάμενος
ῥέει
διὰ
Μυγδονίης
|
χώρης |
καὶ
ἐξιεῖ
παρὰ
τὸ
ἕλος |
[7, 110] |
δὲ
Θρηίκων
δι᾽
ὧν
τῆς
|
χώρης |
ὁδὸν
ἐποιέετο
τοσάδε,
Παῖτοι
Κίκονες |
[7, 197] |
παιδὸς
ἀπόγονοι,
διότι
καθαρμὸν
τῆς
|
χώρης |
ποιευμένων
Ἀχαιῶν
ἐκ
θεοπροπίου
Ἀθάμαντα |
[7, 199] |
καὶ
εὐρύτατον
ἐστὶ
πάσης
τῆς
|
χώρης |
ταύτης
ἐκ
τῶν
ὀρέων
ἐς |
[7, 176] |
γε
ἐστὶ
τὸ
στεινότατον
τῆς
|
χώρης |
τῆς
ἄλλης,
ἀλλ᾽
ἔμπροσθέ
τε |
[7, 8] |
ἅμα
ὑμῖν
χώρην
θήσω,
διὰ
|
πάσης |
διεξελθὼν
τῆς
Εὐρώπης.
(πυνθάνομαι
γὰρ |
[7, 168] |
τὸν
Πέρσην
κατακρατήσαντα
πολλὸν
ἄρξειν
|
πάσης |
τῆς
Ἑλλάδος.
(ἐποίευν
ὦν
ἐπίτηδες, |
[7, 126] |
τὴν
ἠῶ
τοῦ
Νέστου
οὐδαμόθι
|
πάσης |
τῆς
ἔμπροσθε
Εὐρώπης
ἴδοι
τις |
[7, 154] |
πολλὸν
χρόνον
δι᾽
ἀρετὴν
ἀπεδέχθη
|
πάσης |
τῆς
ἵππου
εἶναι
ἵππαρχος·
πολιορκέοντος |
[7, 148] |
καὶ
ἡγεόμενοι
κατὰ
τὸ
ἥμισυ
|
πάσης |
τῆς
συμμαχίης.
καίτοι
κατά
γε |
[7, 199] |
ταύτῃ
δὲ
καὶ
εὐρύτατον
ἐστὶ
|
πάσης |
τῆς
χώρης
ταύτης
ἐκ
τῶν |
[7, 161] |
ὑπὲρ
ἀμφοτέρων
ἀπολογεύμενος·
ἐπείτε
δὲ
|
ἁπάσης |
ἀπελαυνόμενος
δέεαι
τῆς
ναυτικῆς
ἄρχειν, |
[7, 99] |
Καλυδνίων,
πέντε
νέας
παρεχομένη.
(καὶ
|
συναπάσης |
τῆς
στρατιῆς,
μετά
γε
τὰς |
[7, 188] |
τε
καὶ
νηνεμίης
τῆς
θαλάσσης
|
ζεσάσης |
ἐπέπεσέ
σφι
χειμών
τε
μέγας |
[7, 13] |
ὁ
Ξέρξης
ἀποπτάσθαι,
ἡμέρης
δὲ
|
ἐπιλαμψάσης |
ὀνείρου
μὲν
τούτου
λόγον
οὐδένα |
[7, 58] |
ἀριστερῇ
δὲ
Καρδίην
πόλιν,
διὰ
|
μέσης |
δὲ
πορευόμενος
πόλιος
τῇ
οὔνομα |
[7, 10] |
δέ
σφι
καὶ
σύ,
ἢν
|
ἀπονοστήσῃς. |
(εἰ
δὲ
ταῦτα
μὲν
ὑποδύνειν |
[7, 50] |
λέξας.
τοῦτο
μέν
νυν
ἐπ᾽
|
ἴσης |
ἔχει·
εἰδέναι
δὲ
ἄνθρωπον
ἐόντα |
[7, 235] |
ὑπὸ
τοῦ
πεζοῦ
βοηθέωσι
ταύτῃ.
|
καταδουλωθείσης |
δὲ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἀσθενὲς |
[7, 171] |
τοῖσι
προβάτοισι,
ἔστε
τὸ
δεύτερον
|
ἐρημωθείσης |
Κρήτης
μετὰ
τῶν
ὑπολοίπων
τρίτους |
[7, 157] |
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
(μὴ
γὰρ
|
ἐλπίσῃς, |
ἢν
ἡμέας
καταστρέψηται
ὁ
Πέρσης |
[7, 157] |
Ἑλλάδα
πάντως
κου
πυνθάνεαι,
ὅτι
|
Πέρσης |
ἀνὴρ
μέλλει,
ζεύξας
τὸν
Ἑλλήσποντον |
[7, 207] |
πέλας
ἐγένετο
τῆς
ἐσβολῆς
ὁ
|
Πέρσης, |
καταρρωδέοντες
ἐβουλεύοντο
περὶ
ἀπαλλαγῆς.
τοῖσι |
[7, 157] |
ἐλπίσῃς,
ἢν
ἡμέας
καταστρέψηται
ὁ
|
Πέρσης |
μάχῃ
κρατήσας,
ὡς
οὐκὶ
ἥξει |
[7, 22] |
Ἄθω
οἰκημέναι,
τὰς
τότε
ὁ
|
Πέρσης |
νησιώτιδας
ἀντὶ
ἠπειρωτίδων
ὅρμητο
ποιέειν· |
[7, 135] |
δὲ
Ὑδάρνης
ἦν
μὲν
γένος
|
Πέρσης, |
στρατηγὸς
δὲ
τῶν
παραθαλασσίων
ἀνθρώπων |
[7, 6] |
ἐπικείμεναι
νῆσοι
ἀφανιζοίατο
κατὰ
τῆς
|
θαλάσσης. |
(διὸ
ἐξήλασέ
μιν
ὁ
Ἵππαρχος, |
[7, 198] |
ἐς
τὴν
Μηλίδα
παρὰ
κόλπον
|
θαλάσσης, |
ἐν
τῷ
ἄμπωτίς
τε
καὶ |
[7, 80] |
ἔθνεα
τὰ
ἐκ
τῆς
Ἐρυθρῆς
|
θαλάσσης |
ἑπόμενα,
νήσων
δὲ
ἐν
τῇσι |
[7, 49] |
καὶ
θάλασσα.
(οὔτε
γὰρ
τῆς
|
θαλάσσης |
ἐστὶ
λιμὴν
τοσοῦτος
οὐδαμόθι,
ὡς |
[7, 188] |
αἰθρίης
τε
καὶ
νηνεμίης
τῆς
|
θαλάσσης |
ζεσάσης
ἐπέπεσέ
σφι
χειμών
τε |
[7, 235] |
ἔφη
εἶναι
Σπαρτιήτῃσι
κατὰ
τῆς
|
θαλάσσης |
καταδεδυκέναι
μᾶλλον
ἢ
ὑπερέχειν,
αἰεί |
[7, 139] |
ἂν
ἦν,
βασιλέος
ἐπικρατέοντος
τῆς
|
θαλάσσης. |
(νῦν
δὲ
Ἀθηναίους
ἄν
τις |
[7, 115] |
νηυσὶ
στρατευομένους,
τοὺς
δ᾽
ὑπὲρ
|
θαλάσσης |
πεζῇ
ἑπομένους.
(τὴν
δὲ
ὁδὸν |
[7, 22] |
καὶ
κολωνοὶ
οὐ
μεγάλοι
ἐκ
|
θαλάσσης |
τῆς
Ἀκανθίων
ἐπὶ
θάλασσαν
τὴν |
[7, 140] |
οὔτ᾽
ὦν
χέρες,
οὔτε
τι
|
μέσσης |
λείπεται,
ἀλλ᾽
ἄζηλα
πέλει·
κατὰ |
[7, 173] |
τε
ὄρεος
ἐόντα
καὶ
τῆς
|
Ὄσσης. |
(ἐνθαῦτα
ἐστρατοπεδεύοντο
τῶν
Ἑλλήνων
κατὰ |
[7, 82] |
Μασίστης
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
|
Ἀτόσσης |
παῖς
καὶ
Γέργις
ὁ
Ἀριάζου |
[7, 2] |
ἀρχὴν
ἔχειν,
Ξέρξης
δὲ
ὡς
|
Ἀτόσσης |
τε
παῖς
εἴη
τῆς
Κύρου |
[7, 2] |
Γοβρύεω
θυγατρός,
καὶ
βασιλεύσαντι
ἐξ
|
Ἀτόσσης |
τῆς
Κύρου
ἕτεροι
τέσσερες.
τῶν |
[7, 64] |
Ὑστάσπης
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
|
Ἀτόσσης |
τῆς
Κύρου.
~Ἰνδοὶ
δὲ
εἵματα |
[7, 8] |
μέν
νυν
Κῦρός
τε
καὶ
|
Καμβύσης |
πατήρ
τε
ἐμὸς
Δαρεῖος
κατεργάσαντο |
[7, 16] |
αὐξανούσης,
τῆς
δὲ
καταπαυούσης
καὶ
|
λεγούσης |
ὡς
κακὸν
εἴη
διδάσκειν
τὴν |
[7, 10] |
μηδένα
τοιοῦτον
ἀπικέσθαι
μηδεμιῆς
ἀνάγκης
|
ἐούσης, |
ἀλλὰ
ἐμοὶ
πείθευ.
νῦν
μὲν |
[7, 99] |
καὶ
ἀνδρηίης
ἐστρατεύετο,
οὐδεμιῆς
οἱ
|
ἐούσης |
ἀναγκαίης.
(οὔνομα
μὲν
δὴ
ἦν |
[7, 224] |
ἑωυτοῦ
ἐπέδωκε,
ὡς
μούνης
οἱ
|
ἐούσης |
ταύτης
τέκνου.
~Ξέρξεώ
τε
δὴ |
[7, 46] |
(οὕτω
ὁ
μὲν
θάνατος
μοχθηρῆς
|
ἐούσης |
τῆς
ζόης
καταφυγὴ
αἱρετωτάτη
τῷ |
[7, 47] |
βιοτῆς
μέν
νυν
ἀνθρωπηίης
πέρι,
|
ἐούσης |
τοιαύτης
οἵην
περ
σὺ
διαιρέαι |
[7, 152] |
βουλόμενοι
σφίσι
εἶναι
πρὸ
τῆς
|
παρεούσης |
λύπης.
~τὰ
μὲν
περὶ
Ἀργείων |
[7, 142] |
ἤ
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
ἢ
|
συνιούσης. |
(κατὰ
ταῦτα
τὰ
ἔπεα
συνεχέοντο |
[7, 141] |
ἤ
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
ἢ
|
συνιούσης. |
~ταῦτα
σφι
ἠπιώτερα
γὰρ
τῶν |
[7, 16] |
προκειμενέων
Πέρσῃσι,
τῆς
μὲν
ὕβριν
|
αὐξανούσης, |
τῆς
δὲ
καταπαυούσης
καὶ
λεγούσης |
[7, 219] |
καταδραμόντες
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἤδη
|
διαφαινούσης |
ἡμέρης.
(ἐνθαῦτα
ἐβουλεύοντο
οἱ
Ἕλληνες, |
[7, 31] |
μὲν
ἐς
ἀριστερὴν
ἐπὶ
Καρίης
|
φερούσης |
τῆς
δὲ
ἐς
δεξιὴν
ἐς |
[7, 16] |
μὲν
ὕβριν
αὐξανούσης,
τῆς
δὲ
|
καταπαυούσης |
καὶ
λεγούσης
ὡς
κακὸν
εἴη |
[7, 26] |
ἐὸν
Καταρρήκτης,
ὃς
ἐξ
αὐτῆς
|
τῆς |
ἀγορῆς
τῆς
Κελαινέων
ἀνατέλλων
ἐς |
[7, 58] |
μὲν
ἔχων
τὸν
Ἕλλης
τάφον
|
τῆς |
Ἀθάμαντος,
ἐν
ἀριστερῇ
δὲ
Καρδίην |
[7, 194] |
τῶν
ἐστρατήγεε
ὁ
ἀπὸ
Κύμης
|
τῆς |
Αἰολίδος
ὕπαρχος
Σανδώκης
ὁ
Θαμασίου |
[7, 136] |
οὐδὲ
ἀνταποκτείνας
ἐκείνους
ἀπολύσειν
Λακεδαιμονίους
|
τῆς |
αἰτίης.
~οὕτω
ἡ
Ταλθυβίου
μῆνις |
[7, 22] |
κολωνοὶ
οὐ
μεγάλοι
ἐκ
θαλάσσης
|
τῆς |
Ἀκανθίων
ἐπὶ
θάλασσαν
τὴν
ἀντίον |
[7, 121] |
ἐπιτασσόμενον
ἐπετέλεον.
Ξέρξης
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
Ἀκάνθου,
ἐντειλάμενος
τοῖσι
στρατηγοῖσι
τοῦ |
[7, 124] |
ὁ
πεζὸς
στρατὸς
ἐπορεύετο
ἐκ
|
τῆς |
Ἀκάνθου
τὴν
μεσόγαιαν
τάμνων
τῆς |
[7, 30] |
πόλιν
παραμειβόμενος
καὶ
λίμνην
ἐκ
|
τῆς |
ἅλες
γίνονται,
ἀπίκετο
ἐς
Κολοσσὰς |
[7, 176] |
ἐστὶ
τὸ
στεινότατον
τῆς
χώρης
|
τῆς |
ἄλλης,
ἀλλ᾽
ἔμπροσθέ
τε
Θερμοπυλέων |
[7, 235] |
οὐδὲν
δεινοὶ
ἔσονταί
τοι
μὴ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἁλισκομένης
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 235] |
πεζοῦ
βοηθέωσι
ταύτῃ.
καταδουλωθείσης
δὲ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἀσθενὲς
ἤδη
τὸ |
[7, 172] |
γάρ
τι
προκατημένους
τοσοῦτο
πρὸ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
μούνους
πρὸ
ὑμέων |
[7, 39] |
ἀξίην
οὐ
λάμψεαι,
ἐλάσσω
δὲ
|
τῆς |
ἀξίης.
σὲ
μὲν
γὰρ
καὶ |
[7, 149] |
πρὸ
δύντος
ἡλίου
ἀπαλλάσσεσθαι
ἐκ
|
τῆς |
Ἀργείων
χώρης,
εἰ
δὲ
μή, |
[7, 193] |
τε
καὶ
τῶν
συνεταίρων
ἐκ
|
τῆς |
Ἀργοῦς
ἐπ᾽
ὕδωρ
πεμφθέντα,
εὖτ᾽ |
[7, 202] |
ἡμίσεες
ἑκατέρων,
ἐξ
Ὀρχομενοῦ
τε
|
τῆς |
Ἀρκαδίης
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν,
καὶ |
[7, 13] |
μευ
ἀπέχονται.
ἀκούσαντι
μέντοι
μοι
|
τῆς |
Ἀρταβάνου
γνώμης
παραυτίκα
μὲν
ἡ |
[7, 224] |
Ἀβροκόμης
τε
καὶ
Ὑπεράνθης,
ἐκ
|
τῆς |
Ἀρτάνεω
θυγατρὸς
Φραταγούνης
γεγονότες
Δαρείῳ. |
[7, 150] |
δὴ
ἐπισταμένους
ὅτι
οὐ
μεταδώσουσι
|
τῆς |
ἀρχῆς
Λακεδαιμόνιοι
μεταιτέειν,
ἵνα
ἐπὶ |
[7, 70] |
ἀνθρώπων.
(οὗτοι
δὲ
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
Αἰθίοπες
τὰ
μὲν
πλέω |
[7, 23] |
δέ
σφι
πολλὸς
ἐφοίτα
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
ἀληλεσμένος.
~ὡς
μὲν
ἐμὲ |
[7, 185] |
μυριάδες
ἐκείνῃσι
προστεθεῖσαι
τῇσι
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης,
γίνονται
αἱ
πᾶσαι
ἀνδρῶν |
[7, 21] |
τί
γὰρ
οὐκ
ἤγαγε
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
ἔθνος
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα |
[7, 184] |
ἐκ
τῶν
νεῶν
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης,
ἐουσέων
ἑπτὰ
καὶ
διηκοσιέων |
[7, 33] |
τούτῳ
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐζεύγνυσαν
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
ἐς
τὴν
Εὐρώπην.
ἔστι |
[7, 174] |
διαβαίνειν
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
καὶ
ἐόντος
ἤδη
ἐν |
[7, 9] |
ἄγοντι
καὶ
πλῆθος
τὸ
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
καὶ
νέας
τὰς
ἁπάσας; |
[7, 20] |
ἐσβαλόντες
σχεδὸν
πάντα
τὰ
ἄνω
|
τῆς |
Ἀσίης
καταστρεψάμενοι
ἐνέμοντο,
τῶν
εἵνεκεν |
[7, 184] |
(τοῦτο
μὲν
δὴ
τό
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
ναυτικὸν
ἦν,
σύμπαν
ἐὸν |
[7, 25] |
ὁλκάσι
τε
καὶ
πορθμηίοισι
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
πανταχόθεν.
τὸν
δὲ
ὦν |
[7, 184] |
τοῦτο
μὲν
τὸ
ἐξ
αὐτῆς
|
τῆς |
Ἀσίης
στράτευμα
ἐξαναχθὲν
εἴρηται,
ἄνευ |
[7, 157] |
πάντα
τὸν
ἠῷον
στρατὸν
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης,
στρατηλατήσειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 93] |
ἐπωνυμίην.
~Δωριέες
δὲ
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
τριήκοντα
παρείχοντο
νέας,
ἔχοντές |
[7, 2] |
Ξέρξης.
ἐόντες
δὲ
μητρὸς
οὐ
|
τῆς |
αὐτῆς
ἐστασίαζον,
(ὁ
μὲν
Ἀρτοβαζάνης |
[7, 166] |
καὶ
τάδε
λέγουσι,
ὡς
συνέβη
|
τῆς |
αὐτῆς
ἡμέρης
ἔν
τε
τῇ |
[7, 197] |
μὴ
φλαύρως.
~ἐς
Ἄλον
δὲ
|
τῆς |
Ἀχαιίης
ἀπικομένῳ
Ξέρξῃ
οἱ
κατηγεμόνες |
[7, 173] |
ἔπλεε
δι᾽
Εὐρίπου·
ἀπικόμενος
δὲ
|
τῆς |
Ἀχαιίης
ἐς
Ἄλον,
ἀποβὰς
ἐπορεύετο |
[7, 205] |
Δωριέος,
ἀπελήλατο
τῆς
φροντίδος
περὶ
|
τῆς |
βασιληίης.
ἀποθανόντος
δὲ
Κλεομένεος
ἄπαιδος |
[7, 3] |
ἐπιγένηται,
τοῦ
ἐπιγενομένου
τὴν
ἔκδεξιν
|
τῆς |
βασιληίης
γίνεσθαι.
(χρησαμένου
δὲ
Ξέρξεω |
[7, 149] |
Σπάρτης
πρὸς
τὰ
ῥηθέντα
ἐκ
|
τῆς |
βουλῆς
ἀμείψασθαι
τοῖσιδε·
περὶ
μὲν |
[7, 97] |
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς
καὶ
|
τῆς |
Γοβρύεω
θυγατρός·
Αἰγυπτίων
δὲ
ἐστρατήγεε |
[7, 97] |
Ξέρξεω
ἐὼν
ἀπ᾽
ἀμφοτέρων
ἀδελφεός,
|
τῆς |
δὲ
ἄλλης
στρατιῆς
ἐστρατήγεον
οἱ |
[7, 31] |
ἐς
ἀριστερὴν
ἐπὶ
Καρίης
φερούσης
|
τῆς |
δὲ
ἐς
δεξιὴν
ἐς
Σάρδις, |
[7, 36] |
ἀνέμων
εἵνεκεν
τῶν
ἔσωθεν
ἐκπνεόντων,
|
τῆς |
δὲ
ἑτέρης
πρὸς
ἑσπέρης
τε |
[7, 16] |
Πέρσῃσι,
τῆς
μὲν
ὕβριν
αὐξανούσης,
|
τῆς |
δὲ
καταπαυούσης
καὶ
λεγούσης
ὡς |
[7, 89] |
Συρίης
οἰκέουσι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν·
|
τῆς |
δὲ
Συρίης
τοῦτο
τὸ
χωρίον |
[7, 162] |
ἐνιαυτῷ
ἐστὶ
τὸ
ἔαρ
δοκιμώτατον,
|
τῆς |
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
στρατιῆς
τὴν |
[7, 144] |
δραχμάς·
τότε
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
|
τῆς |
διαιρέσιος
ταύτης
παυσαμένους
νέας
τούτων |
[7, 199] |
πρὸς
μεσαμβρίην
Τρηχῖνος,
διὰ
δὲ
|
τῆς |
διασφάγος
Ἀσωπὸς
ποταμὸς
ῥέει
παρὰ |
[7, 216] |
τοῦ
Ἀσωποῦ
ποταμοῦ
τοῦ
διὰ
|
τῆς |
διασφάγος
ῥέοντος,
οὔνομα
δὲ
τῷ |
[7, 117] |
ὑπὸ
νούσου
ἀποθανεῖν
τὸν
ἐπεστεῶτα
|
τῆς |
διώρυχος
Ἀρταχαίην,
δόκιμον
ἐόντα
παρὰ |
[7, 37] |
τε
χυτοὶ
περὶ
τὰ
στόματα
|
τῆς |
διώρυχος,
οἳ
τῆς
ῥηχίης
εἵνεκεν |
[7, 23] |
ὤρυσσον
τὸ
μὲν
ἄνω
στόμα
|
τῆς |
διώρυχος
ποιεῦντες
διπλήσιον
ἢ
ὅσον |
[7, 203] |
ἐπελαύνοντα,
ὡς
ἐόντα
θνητόν,
ἀπὸ
|
τῆς |
δόξης
πεσεῖν
ἄν.
οἳ
δὲ |
[7, 19] |
ἐστεφανῶσθαι
ἐλαίης
θαλλῷ,
ἀπὸ
δὲ
|
τῆς |
ἐλαίης
τοὺς
κλάδους
γῆν
πᾶσαν |
[7, 106] |
κατέστασαν
γὰρ
ἔτι
πρότερον
ταύτης
|
τῆς |
ἐλάσιος
ὕπαρχοι
ἐν
τῇ
Θρηίκῃ |
[7, 172] |
τῷ
Ἰσθμῷ
ἦσαν
ἁλισμένοι
πρόβουλοι
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἀραιρημένοι
ἀπὸ
τῶν
πολίων |
[7, 168] |
Πέρσην
κατακρατήσαντα
πολλὸν
ἄρξειν
πάσης
|
τῆς |
Ἑλλάδος.
(ἐποίευν
ὦν
ἐπίτηδες,
ἵνα |
[7, 157] |
θέλωσι
τιμωρέειν,
τὸ
δὲ
ὑγιαῖνον
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ᾖ
ὀλίγον,
τοῦτο
δὲ |
[7, 178] |
τῷ
θεῷ
ὑπὲρ
ἑωυτῶν
καὶ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
καταρρωδηκότες,
καί
σφι
ἐχρήσθη |
[7, 161] |
μὲν
στρατιὴν
πέμψεις
μὴ
ἡγεύμενος
|
τῆς |
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις,
ὡς
δὲ |
[7, 139] |
ἄν
τις
λέγων
σωτῆρας
γενέσθαι
|
τῆς |
Ἑλλάδος
οὐκ
ἂν
ἁμαρτάνοι
τὸ |
[7, 157] |
ἥκεις
μεγάλως
καὶ
μοῖρά
τοι
|
τῆς |
Ἑλλάδος
οὐκ
ἐλαχίστη
μέτα
ἄρχοντί |
[7, 176] |
ὀρθώσασι
ἔδοξε
ταύτῃ
ἀπαμύνειν
ἀπὸ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
τὸν
βάρβαρον.
κώμη
δὲ |
[7, 6] |
ἐπιθυμητὴς
ἐὼν
καὶ
θέλων
αὐτὸς
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ὕπαρχος
εἶναι.
χρόνῳ
δὲ |
[7, 103] |
ἕκαστος
δέκα
ἀνδρῶν
τῆς
στρατιῆς
|
τῆς |
ἐμῆς
ἀντάξιος
ἐστί,
σὲ
δέ |
[7, 126] |
ἠῶ
τοῦ
Νέστου
οὐδαμόθι
πάσης
|
τῆς |
ἔμπροσθε
Εὐρώπης
ἴδοι
τις
ἂν |
[7, 33] |
Εὐρώπην.
ἔστι
δὲ
τῆς
Χερσονήσου
|
τῆς |
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
Σηστοῦ
τε
πόλιος |
[7, 1] |
ἀγγελίη
ἀπίκετο
περὶ
τῆς
μάχης
|
τῆς |
ἐν
Μαραθῶνι
γενομένης
παρὰ
βασιλέα |
[7, 3] |
ἀναβεβηκὼς
ἐς
Σοῦσα,
ἐστερημένος
τε
|
τῆς |
ἐν
Σπάρτῃ
βασιληίης
καὶ
φυγὴν |
[7, 153] |
Γέλῃ,
ἦν
ἐκ
νήσου
Τήλου
|
τῆς |
ἐπὶ
Τριοπίῳ
κειμένης·
ὃς
κτιζομένης |
[7, 184] |
εἴρηται,
ἄνευ
τε
τῆς
θεραπηίης
|
τῆς |
ἑπομένης
καὶ
τῶν
σιταγωγῶν
πλοίων |
[7, 80] |
δὲ
νησιωτικὰ
ἔθνεα
τὰ
ἐκ
|
τῆς |
Ἐρυθρῆς
θαλάσσης
ἑπόμενα,
νήσων
δὲ |
[7, 237] |
τὰ
ἄριστα.
οὕτω
ὦν
κακολογίης
|
τῆς |
ἐς
Δημάρητον,
ἐόντος
ἐμοὶ
ξείνου |
[7, 175] |
φυλάξαι·
στεινοτέρη
γὰρ
ἐφαίνετο
ἐοῦσα
|
τῆς |
ἐς
Θεσσαλίην
καὶ
ἅμα
ἀγχοτέρη |
[7, 207] |
Θερμοπύλῃσι
Ἕλληνες,
ἐπειδὴ
πέλας
ἐγένετο
|
τῆς |
ἐσβολῆς
ὁ
Πέρσης,
καταρρωδέοντες
ἐβουλεύοντο |
[7, 209] |
οὗτοι
ἀπίκαται
μαχησόμενοι
ἡμῖν
περὶ
|
τῆς |
ἐσόδου,
καὶ
ταῦτα
παρασκευάζονται.
νόμος |
[7, 211] |
οὐδὲν
ἐδυνέατο
παραλαβεῖν
οἱ
Πέρσαι
|
τῆς |
ἐσόδου
πειρώμενοι
καὶ
κατὰ
τέλεα |
[7, 121] |
τοῦ
στρατοῦ
τριτημορὶς
τὴν
μεσόγαιαν,
|
τῆς |
ἐστρατήγεον
Τριτανταίχμης
τε
καὶ
Γέργις· |
[7, 36] |
τὰς
μὲν
πρὸς
τοῦ
Πόντου
|
τῆς |
ἑτέρης
τῶν
ἀνέμων
εἵνεκεν
τῶν |
[7, 113] |
τε
Στρυμόνα
καὶ
πόλιν
Ἠιόνα,
|
τῆς |
ἔτι
ζωὸς
ἐὼν
ἦρχε
Βόγης |
[7, 181] |
οὐνόματος
ἐπαύροιτο.
~ἡ
δὲ
Αἰγιναίη,
|
τῆς |
ἐτριηράρχεε
Ἀσωνίδης,
καὶ
τινά
σφι |
[7, 182] |
οὕτω
ἐχειρώθησαν·
ἡ
δὲ
τρίτη,
|
τῆς |
ἐτριηράρχεε
Φόρμος
ἀνὴρ
Ἀθηναῖοις,
φεύγουσα |
[7, 189] |
τὸν
Βορέην
γαμβρὸν
εἶναι,
ναυλοχέοντες
|
τῆς |
Εὐβοίης
ἐν
Χαλκίδι
ὡς
ἔμαθον |
[7, 176] |
Μαγνησίης·
ἐκ
δὲ
τοῦ
στεινοῦ
|
τῆς |
Εὐβοίης
ἤδη
τὸ
Ἀρτεμίσιον
δέκεται |
[7, 183] |
δὲ
ἡμεροσκόπους
περὶ
τὰ
ὑψηλὰ
|
τῆς |
Εὐβοίης.
(τῶν
δὲ
δέκα
νεῶν |
[7, 185] |
τούτοισι.
~τὸ
δὲ
δὴ
ἐκ
|
τῆς |
Εὐρώπης
ἀγόμενον
στράτευμα
ἔτι
προσλογιστέα |
[7, 8] |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ
|
τῆς |
Εὐρώπης
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἵνα |
[7, 10] |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ
|
τῆς |
Εὐρώπης
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
καὶ |
[7, 8] |
χώρην
θήσω,
διὰ
πάσης
διεξελθὼν
|
τῆς |
Εὐρώπης.
(πυνθάνομαι
γὰρ
ὧδε
ἔχειν, |
[7, 11] |
γένηται·
τὸ
γὰρ
μέσον
οὐδὲν
|
τῆς |
ἔχθρης
ἐστί.
(καλὸν
ὦν
προπεπονθότας |
[7, 123] |
τὴν
Μυγδονίην
τε
καὶ
Βοττιαιίδα,
|
τῆς |
ἔχουσι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
στεινὸν |
[7, 162] |
στρατιήν·
στερισκομένην
ὦν
τὴν
Ἑλλάδα
|
τῆς |
ἑωυτοῦ
συμμαχίης
εἴκαζε
ὡς
εἰ |
[7, 175] |
ἐς
Θεσσαλίην
καὶ
ἅμα
ἀγχοτέρη
|
τῆς |
ἑωυτῶν·
(τὴν
δὲ
ἀτραπόν,
δι᾽ |
[7, 46] |
ὁ
μὲν
θάνατος
μοχθηρῆς
ἐούσης
|
τῆς |
ζόης
καταφυγὴ
αἱρετωτάτη
τῷ
ἀνθρώπῳ |
[7, 61] |
τὸν
δεξιὸν
μηρὸν
παραιωρεύμενα
ἐκ
|
τῆς |
ζώνης.
(καὶ
ἄρχοντα
παρείχοντο
Ὀτάνεα |
[7, 161] |
εἰ
Συρηκοσίοισι
ἐόντες
Ἀθηναῖοι
συγχωρήσομεν
|
τῆς |
ἡγεμονίης,
ἀρχαιότατον
μὲν
ἔθνος
παρεχόμενοι, |
[7, 149] |
τῶν
ἐκ
Σπάρτης
οὐδέτερον
παῦσαι
|
τῆς |
ἡγεμονίης,
μετὰ
δὲ
δύο
τῶν |
[7, 160] |
(ὅκου
δὲ
ὑμεῖς
οὕτω
περιέχεσθε
|
τῆς |
ἡγεμονίης,
οἰκὸς
καὶ
ἐμὲ
μᾶλλον |
[7, 88] |
σκέλεα.
Φαρνούχης
μὲν
οὕτω
παρελύθη
|
τῆς |
ἡγεμονίης.
~τῶν
δὲ
τριηρέων
ἀριθμὸς |
[7, 2] |
αὐτοῦ
στάσις
ἐγένετο
μεγάλη
περὶ
|
τῆς |
ἡγεμονίης,
ὡς
δεῖ
μιν
ἀποδέξαντα |
[7, 44] |
ἐνθαῦτα
ὡς
ἵζετο,
κατορῶν
ἐπὶ
|
τῆς |
ἠιόνος
ἐθηεῖτο
καὶ
τὸν
πεζὸν |
[7, 12] |
συγγνωσόμενός
τοι
πάρα·
ἀλλ᾽
ὥσπερ
|
τῆς |
ἡμέρης
ἐβουλεύσαο
ποιέειν,
ταύτην
ἴθι |
[7, 187] |
συμβαλλόμενος,
εἰ
χοίνικα
πυρῶν
ἕκαστος
|
τῆς |
ἡμέρης
ἐλάμβανε
καὶ
μηδὲν
πλέον, |
[7, 19] |
ἐπάγερσιν
ποιέεται,
χῶρον
πάντα
ἐρευνῶν
|
τῆς |
ἠπείρου.
~ἀπὸ
γὰρ
Αἰγύπτου
ἁλώσιος |
[7, 201] |
μεσαμβρίην
φερόντων
τὸ
ἐπὶ
ταύτης
|
τῆς |
ἠπείρου.
~ἦσαν
δὲ
οἵδε
Ἑλλήνων |
[7, 180] |
ὅρμησαν.
~τὴν
μὲν
δὴ
Τροιζηνίην,
|
τῆς |
ἦρχε
Πρηξῖνος,
αὐτίκα
αἱρέουσι
ἐπισπόμενοι |
[7, 6] |
Λήμνῳ
ἐπικείμεναι
νῆσοι
ἀφανιζοίατο
κατὰ
|
τῆς |
θαλάσσης.
(διὸ
ἐξήλασέ
μιν
ὁ |
[7, 49] |
τε
καὶ
θάλασσα.
(οὔτε
γὰρ
|
τῆς |
θαλάσσης
ἐστὶ
λιμὴν
τοσοῦτος
οὐδαμόθι, |
[7, 188] |
ἐξ
αἰθρίης
τε
καὶ
νηνεμίης
|
τῆς |
θαλάσσης
ζεσάσης
ἐπέπεσέ
σφι
χειμών |
[7, 235] |
ἂν
ἔφη
εἶναι
Σπαρτιήτῃσι
κατὰ
|
τῆς |
θαλάσσης
καταδεδυκέναι
μᾶλλον
ἢ
ὑπερέχειν, |
[7, 139] |
ἥτις
ἂν
ἦν,
βασιλέος
ἐπικρατέοντος
|
τῆς |
θαλάσσης.
(νῦν
δὲ
Ἀθηναίους
ἄν |
[7, 184] |
στράτευμα
ἐξαναχθὲν
εἴρηται,
ἄνευ
τε
|
τῆς |
θεραπηίης
τῆς
ἑπομένης
καὶ
τῶν |
[7, 128] |
ἐπέλιπε.
~Ξέρξης
δὲ
ὁρέων
ἐκ
|
τῆς |
Θέρμης
ὄρεα
τὰ
Θεσσαλικά,
τόν |
[7, 196] |
τῶν
τε
ἑωυτοῦ
ἀποπειρώμενος
καὶ
|
τῆς |
Θεσσαλίης
ἵππου,
πυθόμενος
ὡς
ἀρίστη |
[7, 6] |
πείθεσθαι
Ξέρξην.
(τοῦτο
μὲν
ἀπὸ
|
τῆς |
Θεσσαλίης
παρὰ
τῶν
Ἀλευαδέων
ἀπιγμένοι |
[7, 25] |
πλεῖστον
ἐς
Λευκὴν
ἀκτὴν
καλεομένην
|
τῆς |
Θρηίκης
ἀγίνεον,
οἳ
δὲ
ἐς |
[7, 59] |
Δορίσκον.
~ὁ
δὲ
Δορίσκος
ἐστὶ
|
τῆς |
Θρηίκης
αἰγιαλός
τε
καὶ
πεδίον |
[7, 105] |
καταπαύσας,
ἐξήλαυνε
τὸν
στρατὸν
διὰ
|
τῆς |
Θρηίκης
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα.
~κατέλιπε |
[7, 185] |
Μάγνητες
καὶ
Ἀχαιοὶ
καὶ
ὅσοι
|
τῆς |
Θρηίκης
τὴν
παραλίην
νέμονται,
τούτων |
[7, 87] |
ἔθνεα
μοῦνα
ἱππεύει.
ἀριθμὸς
δὲ
|
τῆς |
ἵππου
ἐγένετο
ὀκτὼ
μυριάδες,
πάρεξ |
[7, 154] |
χρόνον
δι᾽
ἀρετὴν
ἀπεδέχθη
πάσης
|
τῆς |
ἵππου
εἶναι
ἵππαρχος·
πολιορκέοντος
γὰρ |
[7, 100] |
ἐσχάτων
ἐς
ἔσχατα
ἀπίκετο
καὶ
|
τῆς |
ἵππου
καὶ
τοῦ
πεζοῦ.
(ὡς |
[7, 175] |
δὲ
ναυτικὸν
στρατὸν
πλέειν
γῆς
|
τῆς |
Ἱστιαιώτιδος
ἐπὶ
Ἀρτεμίσιον.
ταῦτα
γὰρ |
[7, 173] |
ἐσβολὴν
ἥ
περ
ἀπὸ
Μακεδονίης
|
τῆς |
κάτω
ἐς
Θεσσαλίην
φέρει
παρὰ |
[7, 26] |
ὃς
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
ἀγορῆς
|
τῆς |
Κελαινέων
ἀνατέλλων
ἐς
τὸν
Μαίανδρον |
[7, 150] |
Περσέος
τοῦ
Δανάης,
γεγονότα
ἐκ
|
τῆς |
Κηφέος
θυγατρὸς
Ἀνδρομέδης.
οὕτω
ἂν |
[7, 178] |
ἀπέδεξαν
ἐν
Θυίῃ,
τῇ
περ
|
τῆς |
Κηφισοῦ
θυγατρὸς
Θυίης
τὸ
τέμενος |
[7, 15] |
ὄψι
ἀνά
τε
ἔδραμε
ἐκ
|
τῆς |
κοίτης
καὶ
πέμπει
ἄγγελον
ἐπὶ |
[7, 62] |
πάντων
Ἄριοι,
ἀπικομένης
δὲ
Μηδείης
|
τῆς |
Κολχίδος
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς
τοὺς |
[7, 197] |
οὗτος
ὁ
Κυτίσσωρος
ἐξ
Αἴης
|
τῆς |
Κολχίδος
ἐρρύσατο,
ποιήσας
δὲ
τοῦτο |
[7, 2] |
θυγατρός,
καὶ
βασιλεύσαντι
ἐξ
Ἀτόσσης
|
τῆς |
Κύρου
ἕτεροι
τέσσερες.
τῶν
μὲν |
[7, 2] |
ὡς
Ἀτόσσης
τε
παῖς
εἴη
|
τῆς |
Κύρου
θυγατρὸς
καὶ
ὅτι
Κῦρος |
[7, 69] |
Ἀρσάμης
ὁ
Δαρείου
καὶ
Ἀρτυστώνης
|
τῆς |
Κύρου
θυγατρός,
τὴν
μάλιστα
στέρξας |
[7, 64] |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀτόσσης
|
τῆς |
Κύρου.
~Ἰνδοὶ
δὲ
εἵματα
μὲν |
[7, 168] |
περὶ
Πύλον
καὶ
Ταίναρον
γῆς
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
ἀνεκώχευον
τὰς
νέας,
καραδοκέοντες |
[7, 70] |
ἰθύτριχες
εἰσί,
οἱ
δ᾽
ἐκ
|
τῆς |
Λιβύης
οὐλότατον
τρίχωμα
ἔχουσι
πάντων |
[7, 202] |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν,
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
λοιπῆς
Ἀρκαδίης
χίλιοι·
τοσοῦτοι
μὲν |
[7, 42] |
~ἐποιέετο
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἐκ
|
τῆς |
Λυδίης
ὁ
στρατὸς
ἐπί
τε |
[7, 193] |
χῶρος
ἐν
τῷ
κόλπῳ
τούτῳ
|
τῆς |
Μαγνησίης,
ἔνθα
λέγεται
τὸν
Ἡρακλέα |
[7, 193] |
ἤπειρον,
κάμψαντες
δὲ
τὴν
ἄκρην
|
τῆς |
Μαγνησίης
ἰθέαν
ἔπλεον
ἐς
τὸν |
[7, 183] |
δὲ
πλέοντες
οἱ
βάρβαροι
ἐξανύουσι
|
τῆς |
Μαγνησίης
χώρης
ἐπὶ
Σηπιάδα
τε |
[7, 188] |
ἐπείτε
ὁρμηθεὶς
ἔπλεε
καὶ
κατέσχε
|
τῆς |
Μαγνησίης
χώρης
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν |
[7, 99] |
ὡς
οὐκ
ἀναγκαζόμενος,
Ἀρτεμισίης
δὲ
|
τῆς |
μάλιστα
θῶμα
ποιεῦμαι
ἐπὶ
τὴν |
[7, 212] |
ὀπίσω.
~ἐν
ταύτῃσι
τῇσι
προσόδοισι
|
τῆς |
μάχης
λέγεται
βασιλέα
θηεύμενον
τρὶς |
[7, 1] |
~Ἐπεὶ
δὲ
ἀγγελίη
ἀπίκετο
περὶ
|
τῆς |
μάχης
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
γενομένης |
[7, 229] |
μὲν
αὐτῶν
ἀπολομένου,
τοῦ
δὲ
|
τῆς |
μὲν
αὐτῆς
ἐχομένου
προφάσιος
οὐκ |
[7, 31] |
Λυδίην,
σχιζομένης
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
|
τῆς |
μὲν
ἐς
ἀριστερὴν
ἐπὶ
Καρίης |
[7, 97] |
Μεγαβάτεω
καὶ
Ἀχαιμένης
ὁ
Δαρείου,
|
τῆς |
μὲν
Ἰάδος
τε
καὶ
Καρικῆς |
[7, 16] |
ὅσον
γνωμέων
δύο
προκειμενέων
Πέρσῃσι,
|
τῆς |
μὲν
ὕβριν
αὐξανούσης,
τῆς
δὲ |
[7, 211] |
οὐδὲν
πλέον
ἐφέροντο
τῆς
στρατιῆς
|
τῆς |
Μηδικῆς
ἀλλὰ
τὰ
αὐτά,
ἅτε |
[7, 40] |
ἐπὶ
τοῦδε·
ἔστι
πεδίον
μέγα
|
τῆς |
Μηδικῆς
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Νήσαιον· |
[7, 201] |
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
Ξέρξης
ἐστρατοπεδεύετο
|
τῆς |
Μηλίδος
ἐν
τῇ
Τρηχινίῃ,
οἱ |
[7, 137] |
θεῖον
ἐγένετο
τὸ
πρῆγμα
ἐκ
|
τῆς |
μήνιος·
(οἳ
γὰρ
πεμφθέντες
ὑπὸ |
[7, 127] |
ἀρξάμενος
ἀπὸ
Θέρμης
πόλιος
καὶ
|
τῆς |
Μυγδονίης
μέχρι
Λυδίεώ
τε
ποταμοῦ |
[7, 168] |
Σαλαμῖνα,
καὶ
οὐδεμιῇ
κακότητι
λειφθῆναι
|
τῆς |
ναυμαχίης.
~οὗτοι
μὲν
οὕτω
διεκρούσαντο |
[7, 161] |
ἐπείτε
δὲ
ἁπάσης
ἀπελαυνόμενος
δέεαι
|
τῆς |
ναυτικῆς
ἄρχειν,
οὕτω
ἔχει
τοι· |
[7, 235] |
ἐστι
φράζειν
τὸ
ἄριστον·
εἰ
|
τῆς |
ναυτικῆς
στρατιῆς
νέας
τριηκοσίας
ἀποστείλειας |
[7, 180] |
καλλιστεύοντα
ἀγαγόντες
ἐπὶ
τῆς
πρῴρης
|
τῆς |
νεὸς
ἔσφαξαν,
διαδέξιον
ποιεύμενοι
τὸν |
[7, 101] |
ταύτας
διεξέπλωσε
καὶ
ἐξέβη
ἐκ
|
τῆς |
νεός,
μετεπέμψατο
Δημάρητον
τὸν
Ἀρίστωνος |
[7, 235] |
φοβεόμενος
ἀνδρῶν
στόλον.
(ἐκ
ταύτης
|
τῆς |
νήσου
ὁρμώμενοι
φοβεόντων
τοὺς
Λακεδαιμονίους. |
[7, 8] |
τε
ἡμῖν
προσγινόμενον
χώρην
τε
|
τῆς |
νῦν
ἐκτήμεθα
οὐκ
ἐλάσσονα
οὐδὲ |
[7, 61] |
παρείχοντο
Ὀτάνεα
τὸν
Ἀμήστριος
πατέρα
|
τῆς |
Ξέρξεω
γυναικός,
ἐκαλέοντο
δὲ
πάλαι |
[7, 195] |
ἐξιστορήσαντες
τὰ
ἐβούλοντο
πυθέσθαι
ἀπὸ
|
τῆς |
Ξέρξεω
στρατιῆς,
ἀποπέμπουσι
δεδεμένους
ἐς |
[7, 176] |
βάρβαρον.
κώμη
δὲ
ἐστὶ
ἀγχοτάτω
|
τῆς |
ὁδοῦ
Ἀλπηνοὶ
οὔνομα·
ἐκ
ταύτης |
[7, 225] |
ἔς
τε
γὰρ
τὸ
στεινὸν
|
τῆς |
ὁδοῦ
ἀνεχώρεον
ὀπίσω,
καὶ
παραμειψάμενοι |
[7, 197] |
Ἀχαιίης
ἀπικομένῳ
Ξέρξῃ
οἱ
κατηγεμόνες
|
τῆς |
ὁδοῦ
βουλόμενοι
τὸ
πᾶν
ἐξηγέεσθαι |
[7, 124] |
τῆς
Ἀκάνθου
τὴν
μεσόγαιαν
τάμνων
|
τῆς |
ὁδοῦ,
βουλόμενος
ἐς
τὴν
Θέρμην |
[7, 128] |
ἐνέσχετο,
καλέσας
δὲ
τοὺς
κατηγεμόνας
|
τῆς |
ὁδοῦ
εἴρετο
εἰ
τὸν
ποταμὸν |
[7, 176] |
τὸ
δὲ
πρὸς
τὴν
ἠῶ
|
τῆς |
ὁδοῦ
θάλασσα
ὑποδέκεται
καὶ
τενάγεα. |
[7, 31] |
ἐσέβαλε
ἐς
τὴν
Λυδίην,
σχιζομένης
|
τῆς |
ὁδοῦ
καὶ
τῆς
μὲν
ἐς |
[7, 39] |
διαθεῖναι
τὸ
μὲν
ἐπὶ
δεξιὰ
|
τῆς |
ὁδοῦ
τὸ
δ᾽
ἐπ᾽
ἀριστερά, |
[7, 173] |
Ὀλύμπου
τε
ὄρεος
ἐόντα
καὶ
|
τῆς |
Ὄσσης.
(ἐνθαῦτα
ἐστρατοπεδεύοντο
τῶν
Ἑλλήνων |
[7, 124] |
Θέρμην
ἀπικέσθαι·
ἐπορεύετο
δὲ
διὰ
|
τῆς |
Παιονικῆς
καὶ
Κρηστωνικῆς
ἐπὶ
ποταμὸν |
[7, 85] |
πεποιημένην
τῆς
τε
Περσικῆς
καὶ
|
τῆς |
Πακτυϊκῆς·
οἳ
παρείχοντο
μὲν
ἵππον |
[7, 123] |
Καναστραίην
ἄκρην,
τὸ
δὴ
πάρης
|
τῆς |
Παλλήνης
ἀνέχει
μάλιστα,
ἐνθεῦτεν
νέας |
[7, 152] |
δὴ
βουλόμενοι
σφίσι
εἶναι
πρὸ
|
τῆς |
παρεούσης
λύπης.
~τὰ
μὲν
περὶ |
[7, 141] |
χρῆσον
ἡμῖν
ἄμεινόν
τι
περὶ
|
τῆς |
πατρίδος,
αἰδεσθεὶς
τὰς
ἱκετηρίας
τάσδε |
[7, 73] |
καὶ
Ἀρτυστώνης.
~φρύγες
δὲ
ἀγχοτάτω
|
τῆς |
Παφλαγονικῆς
σκευὴν
εἶχον,
ὀλίγον
παραλλάσσοντες. |
[7, 235] |
τάδε
τοι
προσδόκα
ἔσεσθαι.
ἔστι
|
τῆς |
Πελοποννήσου
ἰσθμὸς
στεινός·
ἐν
τούτῳ |
[7, 2] |
βασιλεῦσαι
γεγονότες
τρεῖς
παῖδες
ἐκ
|
τῆς |
προτέρης
γυναικός,
Γοβρύεω
θυγατρός,
καὶ |
[7, 180] |
αὐτῆς
τὸν
καλλιστεύοντα
ἀγαγόντες
ἐπὶ
|
τῆς |
πρῴρης
τῆς
νεὸς
ἔσφαξαν,
διαδέξιον |
[7, 220] |
οὐκ
ἐξηλείφετο.
(ἐκέχρηστο
γὰρ
ὑπὸ
|
τῆς |
Πυθίης
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
χρεωμένοισι
περὶ |
[7, 142] |
δύο
τὰ
τελευταῖα
ῥηθέντα
ὑπὸ
|
τῆς |
Πυθίης,
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς |
[7, 37] |
τὰ
στόματα
τῆς
διώρυχος,
οἳ
|
τῆς |
ῥηχίης
εἵνεκεν
ἐποιήθησαν,
ἵνα
μὴ |
[7, 153] |
ἀνδρηίης·
ὁ
δὲ
λέγεται
πρὸς
|
τῆς |
Σικελίης
τῶν
οἰκητόρων
τὰ
ὑπεναντία |
[7, 78] |
Δαρείου
τε
παῖς
καὶ
Πάρμυος
|
τῆς |
Σμέρδιος
τοῦ
Κύρου,
Μάκρωνας
δὲ |
[7, 134] |
εἴ
τις
βούλοιτο
Λακεδαιμονίων
πρὸ
|
τῆς |
Σπάρτης
ἀποθνήσκειν,
Σπερθίης
τε
ὁ |
[7, 149] |
(τῶν
δὲ
ἀγγέλων
τοὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
Σπάρτης
πρὸς
τὰ
ῥηθέντα
ἐκ |
[7, 38] |
τῶν
μοι
παίδων
ἕνα
παράλυσον
|
τῆς |
στρατηίης
τὸν
πρεσβύτατον,
ἵνα
αὐτοῦ |
[7, 106] |
Δορίσκῳ,
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ὕστερον
ταύτης
|
τῆς |
στρατηλασίης
ἐξαιρέθησαν·
τὸν
δὲ
ἐν |
[7, 10] |
στρατευσάμενός
τε
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
|
τῆς |
στρατιῆς
ἀποβαλὼν
ἀπῆλθε.
(σὺ
δὲ |
[7, 59] |
τῷ
Δορίσκῳ
τοῦτον
τὸν
χρόνον
|
τῆς |
στρατιῆς
ἀριθμὸν
ἐποιέετο.
~ὅσον
μέν |
[7, 22] |
ὁρμώμενοι
ὤρυσσον
ὑπὸ
μαστίγων
παντοδαποὶ
|
τῆς |
στρατιῆς,
διάδοχοι
δ᾽
ἐφοίτεον·
ὤρυσσον |
[7, 173] |
ἐπιόντος,
σημαίνοντες
τὸ
πλῆθός
τε
|
τῆς |
στρατιῆς
καὶ
τὰς
νέας.
ὡς |
[7, 99] |
πέντε
νέας
παρεχομένη.
(καὶ
συναπάσης
|
τῆς |
στρατιῆς,
μετά
γε
τὰς
Σιδωνίων, |
[7, 103] |
γὰρ
κείνων
ἕκαστος
δέκα
ἀνδρῶν
|
τῆς |
στρατιῆς
τῆς
ἐμῆς
ἀντάξιος
ἐστί, |
[7, 211] |
τοῖσι
Ἕλλησι,
οὐδὲν
πλέον
ἐφέροντο
|
τῆς |
στρατιῆς
τῆς
Μηδικῆς
ἀλλὰ
τὰ |
[7, 131] |
δὴ
ὄρος
τὸ
Μακεδονικὸν
ἔκειρε
|
τῆς |
στρατιῆς
τριτημορίς,
ἵνα
ταύτῃ
διεξίῃ |
[7, 148] |
ἡγεόμενοι
κατὰ
τὸ
ἥμισυ
πάσης
|
τῆς |
συμμαχίης.
καίτοι
κατά
γε
τὸ |
[7, 89] |
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὑπερβάντες
|
τῆς |
Συρίης
οἰκέουσι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν· |
[7, 36] |
ξύλων
καταπρίσαντες
καὶ
ποιήσαντες
ἴσους
|
τῆς |
σχεδίης
τῷ
εὔρεϊ
κόσμῳ
ἐτίθεσαν |
[7, 85] |
σκευὴν
δὲ
μεταξὺ
ἔχουσι
πεποιημένην
|
τῆς |
τε
Περσικῆς
καὶ
τῆς
Πακτυϊκῆς· |
[7, 169] |
Κρῆτες
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν,
ἔσχοντο
|
τῆς |
τιμωρίης.
~λέγεται
γὰρ
Μίνων
κατὰ |
[7, 10] |
ἧσσον
εὖ,
ἕσσωται
δὲ
ὑπὸ
|
τῆς |
τύχης
τὸ
βούλευμα·
ὁ
δὲ |
[7, 3] |
δέ
μοι,
καὶ
ἄνευ
ταύτης
|
τῆς |
ὑποθήκης
βασιλεῦσαι
ἂν
Ξέρξης·
ἡ |
[7, 205] |
Κλεομένεός
τε
καὶ
Δωριέος,
ἀπελήλατο
|
τῆς |
φροντίδος
περὶ
τῆς
βασιληίης.
ἀποθανόντος |
[7, 31] |
τοὺς
οὔρους.
~ὡς
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
Φρυγίης
ἐσέβαλε
ἐς
τὴν
Λυδίην, |
[7, 58] |
ἀνατολὰς
ἐποιέετο
τὴν
ὁδὸν
διὰ
|
τῆς |
Χερσονήσου,
ἐν
δεξιῇ
μὲν
ἔχων |
[7, 22] |
τὸν
Ἄθων.
ἐν
γὰρ
Ἐλαιοῦντι
|
τῆς |
Χερσονήσου
ὅρμεον
τριήρεες·
ἐνθεῦτεν
δὲ |
[7, 33] |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην.
ἔστι
δὲ
|
τῆς |
Χερσονήσου
τῆς
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
Σηστοῦ |
[7, 110] |
ἔθνεα
δὲ
Θρηίκων
δι᾽
ὧν
|
τῆς |
χώρης
ὁδὸν
ἐποιέετο
τοσάδε,
Παῖτοι |
[7, 197] |
Φρίξου
παιδὸς
ἀπόγονοι,
διότι
καθαρμὸν
|
τῆς |
χώρης
ποιευμένων
Ἀχαιῶν
ἐκ
θεοπροπίου |
[7, 199] |
δὲ
καὶ
εὐρύτατον
ἐστὶ
πάσης
|
τῆς |
χώρης
ταύτης
ἐκ
τῶν
ὀρέων |
[7, 176] |
τοῦτό
γε
ἐστὶ
τὸ
στεινότατον
|
τῆς |
χώρης
τῆς
ἄλλης,
ἀλλ᾽
ἔμπροσθέ |
[7, 79] |
Μαρῶν
δὲ
καὶ
Κόλχων
ἦρχε
|
Φαρανδάτης |
ὁ
Τεάσπιος.
Ἀλαρόδιοι
δὲ
καὶ |
[7, 67] |
αἰχμὰς
Μηδικάς.
Σαραγγέων
δὲ
ἦρχε
|
Φερενδάτης |
ὁ
Μεγαβάζου.
(Πάκτυες
δὲ
σισυρνοφόροι |
[7, 154] |
Γελῴου,
ἐνθαῦτα
ἀναλαμβάνει
τὴν
μουναρχίην
|
Ἱπποκράτης |
Κλεάνδρου
ἐὼν
ἀδελφεός.
ἔχοντος
δὲ |
[7, 101] |
ἀπικνεομένων,
πόλιος
οὔτ᾽
ἐλαχίστης
οὔτ᾽
|
ἀσθενεστάτης. |
(νῦν
ὦν
μοι
τόδε
φράσον, |
[7, 170] |
ἐπῆν
ἀριθμός.
(ὁ
δὲ
Μίκυθος
|
οἰκέτης |
ἐὼν
Ἀναξίλεω
ἐπίτροπος
Ρηγίου
καταλέλειπτο, |
[7, 237] |
εἶναι
ὑποθέοιτο,
εἰ
μὴ
πρόσω
|
ἀρετῆς |
ἀνήκοι·
σπάνιοι
δὲ
εἰσὶ
οἱ |
[7, 237] |
οὐδ᾽
ἂν
συμβουλευομένου
τοῦ
ἀστοῦ
|
πολιήτης |
ἀνὴρ
τὰ
ἄριστά
οἱ
δοκέοντα |
[7, 237] |
σταθμώμενος
καὶ
τῷ
ἐόντι,
ὅτι
|
πολιήτης |
μὲν
πολιήτῃ
εὖ
πρήσσοντι
φθονέει |
[7, 226] |
ὅμως
λέγεται
ἀνὴρ
ἄριστος
γενέσθαι
|
Σπαρτιήτης |
Διηνέκης·
τὸν
τόδε
φασὶ
εἰπεῖν |
[7, 6] |
~ταῦτα
ἔλεγε
οἷα
νεωτέρων
ἔργων
|
ἐπιθυμητὴς |
ἐὼν
καὶ
θέλων
αὐτὸς
τῆς |
[7, 214] |
μὴ
Μηλιεὺς
ταύτην
τὴν
ἀτραπὸν
|
Ὀνήτης, |
εἰ
τῇ
χώρῃ
πολλὰ
ὡμιληκὼς |
[7, 214] |
δὲ
ἕτερος
λεγόμενος
λόγος,
ὡς
|
Ὀνήτης |
τε
ὁ
Φαναγόρεω
ἀνὴρ
Καρύστιος |
[7, 92] |
Λύκιοι
δὲ
Τερμίλαι
ἐκαλέοντο
ἐκ
|
Κρήτης |
γεγονότες,
ἐπὶ
δὲ
Λύκου
τοῦ |
[7, 171] |
προβάτοισι,
ἔστε
τὸ
δεύτερον
ἐρημωθείσης
|
Κρήτης |
μετὰ
τῶν
ὑπολοίπων
τρίτους
αὐτὴν |
[7, 15] |
ἀνά
τε
ἔδραμε
ἐκ
τῆς
|
κοίτης |
καὶ
πέμπει
ἄγγελον
ἐπὶ
Ἀρτάβανον |
[7, 188] |
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος
|
ἀκτῆς, |
αἱ
μὲν
δὴ
πρῶται
τῶν |
[7, 183] |
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος
|
ἀκτῆς. |
~μέχρι
μέν
νυν
τούτου
τοῦ |
[7, 26] |
Μαιάνδρου,
τῷ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν
|
Καταρρήκτης, |
ὃς
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
ἀγορῆς |
[7, 78] |
Κύρου,
Μάκρωνας
δὲ
καὶ
Μοσσυνοίκους
|
Ἀρταΰκτης |
ὁ
Χεράσμιος,
ὃς
Σηστὸν
τὴν |
[7, 214] |
χώρῃ
πολλὰ
ὡμιληκὼς
εἴη·
ἀλλ᾽
|
Ἐπιάλτης |
γὰρ
ἐστὶ
ὁ
περιηγησάμενος
τὸ |
[7, 215] |
ἐπεὶ
ἤρεσε
τὰ
ὑπέσχετο
ὁ
|
Ἐπιάλτης |
κατεργάσασθαι,
αὐτίκα
περιχαρὴς
γενόμενος
ἔπεμπε |
[7, 214] |
μέντοι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
οὐδὲν
ἧσσον.
|
~Ἐπιάλτης |
μὲν
οὕτω
ὕστερον
τούτων
ἀπέθανε, |
[7, 213] |
τι
χρήσηται
τῷ
παρεόντι
πρήγματι,
|
Ἐπιάλτης |
ὁ
Εὐρυδήμου
ἀνὴρ
Μηλιεὺς
ἦλθέ |
[7, 160] |
ἐπείτε
ὑμῖν
ὁ
λόγος
οὕτω
|
προσάντης |
κατίσταται,
ἡμεῖς
τι
ὑπείξομεν
τοῦ |
[7, 80] |
τούτων
δὲ
τῶν
νησιωτέων
ἦρχε
|
Μαρδόντης |
ὁ
Βαγαίου,
ὃς
ἐν
Μυκάλῃ |
[7, 13] |
Ἀρταβάνου
γνώμης
παραυτίκα
μὲν
ἡ
|
νεότης |
ἐπέζεσε,
ὥστε
ἀεικέστερα
ἀπορρῖψαι
ἔπεα |
[7, 47] |
~Ξέρξης
δὲ
ἀμείβετο
λέγων
Ἀρτάβανε,
|
βιοτῆς |
μέν
νυν
ἀνθρωπηίης
πέρι,
ἐούσης |
[7, 104] |
ἐλεύθεροι
εἰσί·
ἔπεστι
γάρ
σφι
|
δεσπότης |
νόμος,
τὸν
ὑποδειμαίνουσι
πολλῷ
ἔτι |
[7, 35] |
καὶ
ἀτάσθαλα·
ὦ
πικρὸν
ὕδωρ,
|
δεσπότης |
τοι
δίκην
ἐπιτιθεῖ
τήνδε,
ὅτι |
[7, 134] |
τις
βούλοιτο
Λακεδαιμονίων
πρὸ
τῆς
|
Σπάρτης |
ἀποθνήσκειν,
Σπερθίης
τε
ὁ
Ἀνηρίστου |
[7, 169] |
ὑμεῖς
δὲ
ἐκείνοισι
τὴν
ἐκ
|
Σπάρτης |
ἁρπασθεῖσαν
ὑπ᾽
ἀνδρὸς
βαρβάρου
γυναῖκα” |
[7, 220] |
κλέος
μέγα
ἐλείπετο,
καὶ
ἡ
|
Σπάρτης |
εὐδαιμονίη
οὐκ
ἐξηλείφετο.
(ἐκέχρηστο
γὰρ |
[7, 228] |
ἐπερχομένας
σάφα
εἰδώς
οὐκ
ἔτλη
|
Σπάρτης |
ἡγεμόνα
προλιπεῖν.
(ἐπιγράμμασι
μέν
νυν |
[7, 220] |
λέγοντα
ὧδε.
(ὑμῖν
δ᾽
ὦ
|
Σπάρτης |
οἰκήτορες
εὐρυχόροιο,
ἢ
μέγα
ἄστυ |
[7, 149] |
οὔκων
δυνατὸν
εἶναι
τῶν
ἐκ
|
Σπάρτης |
οὐδέτερον
παῦσαι
τῆς
ἡγεμονίης,
μετὰ |
[7, 134] |
τοῖσι
αἱ
κηρυκηίαι
αἱ
ἐκ
|
Σπάρτης |
πᾶσαι
γέρας
δέδονται.
(μετὰ
δὲ |
[7, 149] |
δὲ
ἀγγέλων
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
|
Σπάρτης |
πρὸς
τὰ
ῥηθέντα
ἐκ
τῆς |
[7, 120] |
ὅτι
βασιλεὺς
Ξέρξης
οὐ
δὶς
|
ἑκάστης |
ἡμέρης
ἐνόμισε
σῖτον
αἱρέεσθαι·
(παρέχειν |
[7, 47] |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἢ
|
μετέστης |
ἄν
φέρε
τοῦτό
μοι
ἀτρεκέως |
[7, 15] |
εἴπας
ἐς
σὲ
μάταια
ἔπεα
|
χρηστῆς |
εἵνεκα
συμβουλίης·
(μετὰ
μέντοι
οὐ |
[7, 121] |
δὴ
ἐστρατήγεον
Μαρδόνιός
τε
καὶ
|
Μασίστης, |
ἑτέρη
δὲ
τεταγμένη
ἤιε
τοῦ |
[7, 82] |
Ξέρξῃ
δὲ
ἐγίνοντο
ἀνεψιοί,
καὶ
|
Μασίστης |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀτόσσης |
[7, 101] |
ἐς
λόγους
ἀπικνεομένων,
πόλιος
οὔτ᾽
|
ἐλαχίστης |
οὔτ᾽
ἀσθενεστάτης.
(νῦν
ὦν
μοι |
[7, 161] |
οὐ
προφαίνεις,
ὡς
δὲ
στρατηγήσεις
|
αὐτῆς |
γλίχεαι.
(ὅσον
μέν
νυν
παντὸς |
[7, 2] |
ἐόντες
δὲ
μητρὸς
οὐ
τῆς
|
αὐτῆς |
ἐστασίαζον,
(ὁ
μὲν
Ἀρτοβαζάνης
κατότι |
[7, 229] |
ἀπολομένου,
τοῦ
δὲ
τῆς
μὲν
|
αὐτῆς |
ἐχομένου
προφάσιος
οὐκ
ἐθελήσαντος
δὲ |
[7, 161] |
ὁ
Λάκων
ἐπιῇ
τοι
ἄρχειν
|
αὐτῆς, |
ἡμεῖς
ἐπήσομεν·
ἡμετέρη
γὰρ
ἐστὶ |
[7, 166] |
τάδε
λέγουσι,
ὡς
συνέβη
τῆς
|
αὐτῆς |
ἡμέρης
ἔν
τε
τῇ
Σικελίῃ |
[7, 135] |
ἂν
δόρασι
συμβουλεύοις
ἡμῖν
περὶ
|
αὐτῆς |
μάχεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
πελέκεσι”
~ταῦτα |
[7, 135] |
οὔτ᾽
εἰ
μή.
εἰ
γὰρ
|
αὐτῆς |
πειρήσαιο,
οὐκ
ἂν
δόρασι
συμβουλεύοις |
[7, 26] |
ποταμὸν
ὡμίλησαν
τῇ
Φρυγίῃ,
δι᾽
|
αὐτῆς |
πορευόμενοι
ἀπίκοντο
ἐς
Κελαινάς,
ἵνα |
[7, 129] |
ὑπερμήκεσι
ὄρεσι.
τὰ
μὲν
γὰρ
|
αὐτῆς |
πρὸς
τὴν
ἠῶ
ἔχοντα
τό |
[7, 26] |
τυγχάνει
ἐὸν
Καταρρήκτης,
ὃς
ἐξ
|
αὐτῆς |
τῆς
ἀγορῆς
τῆς
Κελαινέων
ἀνατέλλων |
[7, 184] |
δεκάς.
τοῦτο
μὲν
τὸ
ἐξ
|
αὐτῆς |
τῆς
Ἀσίης
στράτευμα
ἐξαναχθὲν
εἴρηται, |
[7, 235] |
ὑπερέχειν,
αἰεί
τι
προσδοκῶν
ἀπ᾽
|
αὐτῆς |
τοιοῦτο
ἔσεσθαι
οἷόν
τοι
ἐγὼ |
[7, 180] |
βάρβαροι,
καὶ
ἔπειτα
τῶν
ἐπιβατέων
|
αὐτῆς |
τὸν
καλλιστεύοντα
ἀγαγόντες
ἐπὶ
τῆς |
[7, 47] |
μέν
νυν
ἀνθρωπηίης
πέρι,
ἐούσης
|
τοιαύτης |
οἵην
περ
σὺ
διαιρέαι
εἶναι, |
[7, 176] |
τῆς
ὁδοῦ
Ἀλπηνοὶ
οὔνομα·
ἐκ
|
ταύτης |
δὲ
ἐπισιτιεῖσθαι
ἐλογίζοντο
οἱ
Ἕλληνες. |
[7, 42] |
ἐς
Καρήνην
πόλιν·
ἀπὸ
δὲ
|
ταύτης |
διὰ
Θήβης
πεδίου
ἐπορεύετο,
Ἀδραμύττειόν |
[7, 199] |
εὐρύτατον
ἐστὶ
πάσης
τῆς
χώρης
|
ταύτης |
ἐκ
τῶν
ὀρέων
ἐς
θάλασσαν, |
[7, 144] |
~ἑτέρη
τε
Θεμιστοκλέι
γνώμη
ἔμπροσθε
|
ταύτης |
ἐς
καιρὸν
ἠρίστευσε,
ὅτε
Ἀθηναίοισι |
[7, 123] |
ἐτελεύτων
καταλέγων
τὰς
πόλις,
ἀπὸ
|
ταύτης |
ἤδη
ἐς
αὐτόν
τε
τὸν |
[7, 108] |
οὔνομα
ἐστὶ
Μεσαμβρίη.
ἔχεται
δὲ
|
ταύτης |
Θασίων
πόλις
Στρύμη,
διὰ
δὲ |
[7, 115] |
αὕτη
δὲ
καὶ
ἡ
κατύπερθε
|
ταύτης |
καλέεται
Βισαλτίη.
(ἐνθεῦτεν
δὲ
κόλπον |
[7, 121] |
θάλασσαν
ἰέναι
ὁμοῦ
τῷ
ναυτικῷ·
|
(ταύτης |
μὲν
δὴ
ἐστρατήγεον
Μαρδόνιός
τε |
[7, 144] |
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
τῆς
διαιρέσιος
|
ταύτης |
παυσαμένους
νέας
τούτων
τῶν
χρημάτων |
[7, 224] |
ἐπέδωκε,
ὡς
μούνης
οἱ
ἐούσης
|
ταύτης |
τέκνου.
~Ξέρξεώ
τε
δὴ
δύο |
[7, 106] |
ἐκγόνοισι.
κατέστασαν
γὰρ
ἔτι
πρότερον
|
ταύτης |
τῆς
ἐλάσιος
ὕπαρχοι
ἐν
τῇ |
[7, 201] |
καὶ
μεσαμβρίην
φερόντων
τὸ
ἐπὶ
|
ταύτης |
τῆς
ἠπείρου.
~ἦσαν
δὲ
οἵδε |
[7, 235] |
ὁμοίως
φοβεόμενος
ἀνδρῶν
στόλον.
(ἐκ
|
ταύτης |
τῆς
νήσου
ὁρμώμενοι
φοβεόντων
τοὺς |
[7, 106] |
ἐν
Δορίσκῳ,
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ὕστερον
|
ταύτης |
τῆς
στρατηλασίης
ἐξαιρέθησαν·
τὸν
δὲ |
[7, 3] |
δοκέειν
δέ
μοι,
καὶ
ἄνευ
|
ταύτης |
τῆς
ὑποθήκης
βασιλεῦσαι
ἂν
Ξέρξης· |
[7, 36] |
ἑκατέρην,
τέσσερα
δὲ
τῶν
βυβλίνων.
|
παχύτης |
μὲν
ἦν
ἡ
αὐτὴ
καὶ |
[7, 114] |
παῖδας
ἐόντων
ἐπιφανέων
ἀνδρῶν
ὑπὲρ
|
ἑωυτῆς |
τῷ
ὑπὸ
γῆν
λεγομένῳ
εἶναι |
[7, 16] |
ἐμπίπτοντα
οὐ
περιορᾶν
φύσι
τῇ
|
ἑωυτῆς |
χρᾶσθαι.
(ἐμὲ
δὲ
ἀκούσαντα
πρὸς |
[7, 188] |
τε
μέγας
καὶ
πολλὸς
ἄνεμος
|
ἀπηλιώτης, |
τὸν
δὴ
Ἑλλησποντίην
καλέουσι
οἱ |
[7, 70] |
εἰσί,
οἱ
δ᾽
ἐκ
τῆς
|
Λιβύης |
οὐλότατον
τρίχωμα
ἔχουσι
πάντων
ἀνθρώπων. |
[7, 72] |
δὲ
καὶ
Λιγύων
καὶ
Συρίων
|
Γοβρύης |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀρτυστώνης. |
[7, 16] |
ἐπειδὴ
τέτραψαι
ἐπὶ
τὴν
ἀμείνω,
|
φῄς |
τοι
μετιέντι
τὸν
ἐπ᾽
Ἕλληνας |
[7, 10] |
σοὶ
δίκαιον
ἐστὶ
φράζειν.
(ζεύξας
|
φῂς |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐλᾶν
στρατὸν
διὰ |
[7, 103] |
μαχήσεσθαι.
ἄγε
εἰπέ
μοι·
σὺ
|
φῂς |
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
βασιλεὺς
αὐτὸς |
[7, 62] |
μιτρηφόροι
ἦσαν.
Κισσίων
δὲ
ἦρχε
|
Ἀνάφης |
ὁ
Ὀτάνεω.
Ὑρκάνιοι
δὲ
κατά |
[7, 40] |
οἱ
ἡνίοχος
τῷ
οὔνομα
ἦν
|
Πατιράμφης, |
Ὀτάνεω
ἀνδρὸς
Πέρσεω
παῖς.
~ἐξήλασε |
[7, 104] |
φεύγειν
οὐδὲν
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἐκ
|
μάχης, |
ἀλλὰ
μένοντας
ἐν
τῇ
τάξι |
[7, 212] |
~ἐν
ταύτῃσι
τῇσι
προσόδοισι
τῆς
|
μάχης |
λέγεται
βασιλέα
θηεύμενον
τρὶς
ἀναδραμεῖν |
[7, 1] |
δὲ
ἀγγελίη
ἀπίκετο
περὶ
τῆς
|
μάχης |
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
γενομένης
παρὰ |
[7, 69] |
δορκάδος
ἐπῆν
ὀξὺ
πεποιημένον
τρόπον
|
λόγχης· |
εἶχον
δὲ
καὶ
ῥόπαλα
τυλωτά. |
[7, 203] |
οὐδὲ
ἔσεσθαι
τῷ
κακὸν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
γινομένῳ
οὐ
συνεμίχθη,
τοῖσι
δὲ |
[7, 150] |
ἐπισταμένους
ὅτι
οὐ
μεταδώσουσι
τῆς
|
ἀρχῆς |
Λακεδαιμόνιοι
μεταιτέειν,
ἵνα
ἐπὶ
προφάσιος |
[7, 88] |
ὁ
δὲ
τρίτος
σφι
συνίππαρχος
|
Φαρνούχης |
κατελέλειπτο
ἐν
Σάρδισι
νοσέων.
ὡς |
[7, 88] |
τοῖσι
γούνασι
ἀπέταμον
τὰ
σκέλεα.
|
Φαρνούχης |
μὲν
οὕτω
παρελύθη
τῆς
ἡγεμονίης. |
[7, 10] |
εὖ,
ἕσσωται
δὲ
ὑπὸ
τῆς
|
τύχης |
τὸ
βούλευμα·
ὁ
δὲ
βουλευσάμενος |
[7, 153] |
ἀνδρὸς
νενόμικα
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς
|
ψυχῆς |
τε
ἀγαθῆς
καὶ
ῥώμης
ἀνδρηίης· |
[7, 228] |
λέγοντα
τάδε.
μυριάσιν
ποτὲ
τῇδε
|
τριηκοσίαις |
ἐμάχοντο
ἐκ
Πελοποννάσου
χιλιάδες
τέτορες. |
[7, 143] |
τῷ
οὔνομα
μὲν
ἦν
Θεμιστοκλέης,
|
παῖς |
δὲ
Νεοκλέος
ἐκαλέετο.
οὗτος
ὡνὴρ |
[7, 2] |
Ξέρξης
δὲ
ὡς
Ἀτόσσης
τε
|
παῖς |
εἴη
τῆς
Κύρου
θυγατρὸς
καὶ |
[7, 40] |
ἦν
Πατιράμφης,
Ὀτάνεω
ἀνδρὸς
Πέρσεω
|
παῖς. |
~ἐξήλασε
μὲν
οὕτω
ἐκ
Σαρδίων |
[7, 82] |
ὁ
Δαρείου
τε
καὶ
Ἀτόσσης
|
παῖς |
καὶ
Γέργις
ὁ
Ἀριάζου
καὶ |
[7, 205] |
οὗτος
γὰρ
ἦν
νεώτατος
Ἀναξανδρίδεω
|
παῖς |
καὶ
δὴ
καὶ
εἶχε
Κλεομένεος |
[7, 78] |
Τιβαρηνοὺς
Ἀριόμαρδος
ὁ
Δαρείου
τε
|
παῖς |
καὶ
Πάρμυος
τῆς
Σμέρδιος
τοῦ |
[7, 97] |
στρατιῆς
Ἀριαβίγνης
ὁ
Δαρείου
τε
|
παῖς |
καὶ
τῆς
Γοβρύεω
θυγατρός·
Αἰγυπτίων |
[7, 224] |
ἀδελφεός,
Ὑστάσπεος
δὲ
τοῦ
Ἀρσάμεος
|
παῖς· |
ὃς
καὶ
ἐκδιδοὺς
τὴν
θυγατέρα |
[7, 5] |
μὲν
ἀνεψιὸς
Δαρείου
δὲ
ἀδελφεῆς
|
παῖς, |
τοιούτου
λόγου
εἴχετο,
λέγων
(δέσποτα, |
[7, 61] |
τὴν
θυγατέρα
Ἀνδρομέδην,
γίνεται
αὐτῷ
|
παῖς |
τῷ
οὔνομα
ἔθετο
Πέρσην,
τοῦτον |
[7, 61] |
δὲ
αὐτοῦ
καταλείπει·
ἐτύγχανε
γὰρ
|
ἄπαις |
ἐὼν
ὁ
Κηφεὺς
ἔρσενος
γόνου. |
[7, 168] |
ἄλλα
νοέοντες
ἐπλήρωσαν
νέας
ἑξήκοντα,
|
μόγις |
δὲ
ἀναχθέντες
προσέμιξαν
τῇ
Πελοποννήσῳ, |
[7, 121] |
τῆς
ἐστρατήγεον
Τριτανταίχμης
τε
καὶ
|
Γέργις· |
ἡ
δὲ
τρίτη
τῶν
μοιρέων, |
[7, 82] |
τε
καὶ
Ἀτόσσης
παῖς
καὶ
|
Γέργις |
ὁ
Ἀριάζου
καὶ
Μεγάβυζος
ὁ |
[7, 120] |
χάριν,
ὅτι
βασιλεὺς
Ξέρξης
οὐ
|
δὶς |
ἑκάστης
ἡμέρης
ἐνόμισε
σῖτον
αἱρέεσθαι· |
[7, 114] |
τὴν
Ξέρξεω
γυναῖκα
πυνθάνομαι
γηράσασαν
|
δὶς |
ἑπτὰ
Περσέων
παῖδας
ἐόντων
ἐπιφανέων |
[7, 146] |
οἳ
δὲ
ἀπικόμενοί
τε
ἐς
|
Ξάρδις |
καὶ
καταμαθόντες
τὴν
βασιλέος
στρατιήν, |
[7, 26] |
συλλελεγμένος
ἅμα
Ξέρξῃ
ἐπορεύετο
ἐς
|
Σάρδις, |
ἐκ
ἐκ
Κριτάλλων
ὁρμηθεὶς
τῶν |
[7, 8] |
ἄδικα
ποιεῦντες.
(πρῶτα
μὲν
ἐς
|
Σάρδις |
ἐλθόντες,
ἅμα
Ἀρισταγόρῃ
τῷ
Μιλησίῳ |
[7, 1] |
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
διὰ
τὴν
ἐς
|
Σάρδις |
ἐσβολήν,
καὶ
δὴ
καὶ
τότε |
[7, 32] |
τὸ
ἄστυ.
~ἀπικόμενος
δὲ
ἐς
|
Σάρδις |
πρῶτα
μὲν
ἀπέπεμπε
κήρυκας
ἐς |
[7, 11] |
τοῖσι
ὑπαργμένοισι
ἐξ
ἐκείνων,
οἳ
|
Σάρδις |
τε
ἐνέπρησαν
καὶ
ἤλασαν
ἐς |
[7, 31] |
τῆς
δὲ
ἐς
δεξιὴν
ἐς
|
Σάρδις, |
τῇ
καὶ
πορευομένῳ
διαβῆναι
τὸν |
[7, 234] |
εἰρώτα
ἀρξάμενος
ἐνθένδε.
Δημάρητε,
ἀνὴρ
|
εἶς |
ἀγαθός.
τεκμαίρομαι
δὲ
τῇ
ἀληθείῃ· |
[7, 101] |
ἐστὶ
εἰρέσθαι
τὰ
θέλω.
σὺ
|
εἶς |
Ἕλλην
τε,
καὶ
ὡς
ἐγὼ |
[7, 17] |
εἶπε·
(ἆρα
σὺ
δὴ
κεῖνος
|
εἶς |
ὁ
ἀποσπεύδων
Ξέρξην
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[7, 11] |
θυμωθεὶς
ἀμείβεται
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
πατρὸς
|
εἶς |
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφεός·
τοῦτό
σε |
[7, 9] |
ἔλεγε
ὦ
δέσποτα,
οὐ
μοῦνον
|
εἶς |
τῶν
γενομένων
Περσέων
ἄριστος
ἀλλὰ |
[7, 10] |
δύο
μὲν
εἰσὶ
οἱ
ἀδικέοντες,
|
εἷς |
δὲ
ὁ
ἀδικεόμενος.
ὁ
μὲν |
[7, 53] |
τε
καὶ
πολλοῦ
ἄξια,
ἀλλ᾽
|
εἷς |
τε
ἕκαστος
καὶ
οἱ
σύμπαντες |
[7, 10] |
(καὶ
ἢν
μὲν
τῇ
σὺ
|
λέγεις |
ἀναβαίνῃ
βασιλέι
τὰ
πρήγματα,
κτεινέσθων |
[7, 48] |
τοῖσιδε.
δαιμόνιε
ἀνδρῶν,
κοῖα
ταῦτα
|
λέγεις |
εἶναι
δύο
μοι
πολεμιώτατα;
κότερά |
[7, 103] |
μούνοισι
τοῦτο
ἐστὶ
τὸ
σὺ
|
λέγεις, |
ἔστι
γε
μὲν
οὐ
πολλὸν |
[7, 101] |
τὸ
ἀπὸ
σεῦ,
ὁκοῖόν
τι
|
λέγεις |
περὶ
αὐτῶν,
πυθέσθαι”
ὃ
μὲν |
[7, 139] |
εἰ
τοίνυν
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
|
μηδεὶς |
ἠντιοῦτο
Ξέρξῃ,
κατά
γε
ἂν |
[7, 187] |
οὐδ᾽
ἂν
τούτων
ὑπὸ
πλήθεος
|
οὐδεὶς |
ἂν
εἴποι
ἀριθμόν.
ὥστε
οὐδέν |
[7, 187] |
σιτοποιῶν
καὶ
παλλακέων
καὶ
εὐνούχων
|
οὐδεὶς |
ἂν
εἴποι
ἀτρεκέα
ἀριθμόν·
οὐδ᾽ |
[7, 35] |
σοὶ
δὲ
κατὰ
δίκην
ἄρα
|
οὐδεὶς |
ἀνθρώπων
θύει
ὡς
ἐόντι
καὶ |
[7, 187] |
κάλλεός
τε
εἵνεκα
καὶ
μεγάθεος
|
οὐδεὶς |
αὐτῶν
ἀξιονικότερος
ἦν
αὐτοῦ
Ξέρξεω |
[7, 40] |
πεζῇ
ἡνίοχος
ἐχόμενος
τῶν
χαλινῶν·
|
οὐδεὶς |
γὰρ
δὴ
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν |
[7, 231] |
τοιάδε
ἠτίμωτο·
οὔτε
οἱ
πῦρ
|
οὐδεὶς |
ἔναυε
Σπαρτιητέων
οὔτε
διελέγετο.
ὄνειδος |
[7, 46] |
εἰ
τούτων
γε
ἐόντων
τοσούτων
|
οὐδεὶς |
ἐς
ἑκατοστὸν
ἔτος
περιέσται”
ὁ |
[7, 9] |
ἀπολιπόντι
ἐς
αὐτὰς
Ἀθήνας
ἀπικέσθαι
|
οὐδεὶς |
ἠντιώθη
ἐς
μάχην.
(καίτοι
γε |
[7, 46] |
(ἐν
γὰρ
οὕτω
βραχέι
βίῳ
|
οὐδεὶς |
οὕτω
ἄνθρωπος
ἐὼν
εὐδαίμων
πέφυκε |
[7, 223] |
ὑπ᾽
ἀλλήλων·
ἦν
δὲ
λόγος
|
οὐδεὶς |
τοῦ
ἀπολλυμένου.
(ἅτε
γὰρ
ἐπιστάμενοι |
[7, 12] |
Πέρσας
στρατόν;
οὔτε
ὦν
μεταβουλευόμενος
|
ποιέεις |
εὖ
οὔτε
ὁ
συγγνωσόμενός
τοι |
[7, 237] |
τοῖσιδε.
Ἀχαίμενες,
εὖ
τε
μοι
|
δοκέεις |
λέγειν
καὶ
ποιήσω
ταῦτα.
Δημάρητος |
[7, 10] |
στρατεύεσθαι·
αὐτοῦ
δὲ
τούτου
εἵνεκα
|
δοκέεις |
μοι
πᾶσαν
προθυμίην
ἐκτείνειν.
μή |
[7, 38] |
ἅμα
σεωυτῷ,
καὶ
πρήξας
τὰ
|
νοέεις |
νοστήσειας
ὀπίσω”
~κάρτα
τε
ἐθυμώθη |
[7, 103] |
τῶν
σὺ
ἐὼν
ἄπειρος
πολλὰ
|
φλυηρέεις” |
~πρὸς
ταῦτα
Δημάρητος
λέγει
ὦ |
[7, 103] |
πᾶν
ἐστι
τοιοῦτον
οἷον
σὺ
|
διαιρέεις, |
σέ
γε
τὸν
κείνων
βασιλέα |
[7, 157] |
φύλαξαι·
βοηθέων
γὰρ
ἡμῖν
σεωυτῷ
|
τιμωρέεις. |
τῷ
δὲ
εὖ
βουλευθέντι
πρήγματι |
[7, 164] |
ὑπὸ
δικαιοσύνης
ἐς
μέσον
Κῴοισι
|
καταθεὶς |
τὴν
ἀρχὴν
οἴχετο
ἐς
Σικελίην, |
[7, 83] |
ἐξέλιπε
τὸν
ἀριθμὸν
ἢ
θανάτῳ
|
βιηθεὶς |
ἢ
νούσῳ,
ἄλλος
ἀνὴρ
ἀραίρητο, |
[7, 10] |
λόγου
τάδε
ἐν
αὐτοῖσι
ἀδικέεται,
|
διαβληθείς |
τε
ὑπὸ
τοῦ
ἑτέρου
καὶ |
[7, 188] |
δὲ
δὴ
ναυτικὸς
στρατὸς
ἐπείτε
|
ὁρμηθεὶς |
ἔπλεε
καὶ
κατέσχε
τῆς
Μαγνησίης |
[7, 26] |
ἐς
Σάρδις,
ἐκ
ἐκ
Κριτάλλων
|
ὁρμηθεὶς |
τῶν
ἐν
Καππαδοκίῃ·
ἐνθαῦτα
γὰρ |
[7, 8] |
κατηγήσομαι
νόμον
τόνδε
ἐν
ὑμῖν
|
τιθείς, |
παραδεξάμενός
τε
αὐτῷ
χρήσομαι.
ὡς |
[7, 54] |
διακρῖναι
οὔτε
εἰ
τῷ
ἡλίῳ
|
ἀνατιθεὶς |
κατῆκε
ἐς
τὸ
πέλαγος,
οὔτε |
[7, 38] |
τὸ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
φάσμα
|
ἐπαερθείς |
τε
τοῖσι
δωρήμασι,
ἐλθὼν
παρὰ |
[7, 104] |
θέλω
τὸ
λοιπόν·
νῦν
τε
|
ἀναγκασθεὶς |
ἔλεξα.
γένοιτο
μέντοι
κατὰ
νόον |
[7, 197] |
θύεταί
τε
ἐξηγέοντο
στέμμασι
πᾶς
|
πυκασθεὶς |
καὶ
ὡς
σὺν
πομπῇ
ἐξαχθείς. |
[7, 165] |
Θήρωνος
τοῦ
Αἰνησιδήμου
Ἀκραγαντίνων
μουνάρχου
|
ἐξελασθεὶς |
ἐξ
Ἱμέρης
Τήριλλος
ὁ
Κρινίππου |
[7, 46] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
οὗτος
ὡνὴρ
|
φρασθεὶς |
Ξέρξην
δακρύσαντα
εἴρετο
τάδε.
ὦ |
[7, 141] |
ἄμεινόν
τι
περὶ
τῆς
πατρίδος,
|
αἰδεσθεὶς |
τὰς
ἱκετηρίας
τάσδε
τάς
τοι |
[7, 29] |
μὲν
ταῦτα
ἔλεγε,
Ξέρξης
δὲ
|
ἡσθεὶς |
τοῖσι
εἰρημένοισι
εἶπε
ξεῖνε
Λυδέ, |
[7, 10] |
τε
ὑπὸ
τοῦ
ἑτέρου
καὶ
|
νομισθεὶς |
πρὸς
τοῦ
ἑτέρου
κακὸς
εἶναι. |
[7, 9] |
τούτους
ὑπὸ
πατρὸς
τοῦ
σοῦ
|
κελευσθείς, |
καί
μοι
μέχρι
Μακεδονίης
ἐλάσαντι |
[7, 196] |
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ
πεζὸς
|
πορευθεὶς |
διὰ
Θεσσαλίης
καὶ
Ἀχαιίης
ἐσβεβληκὼς |
[7, 146] |
Ξέρξης
δὲ
ὡς
ἐπύθετο
ταῦτα,
|
μεμφθεὶς |
τῶν
στρατηγῶν
τὴν
γνώμην
πέμπει |
[7, 197] |
πυκασθεὶς
καὶ
ὡς
σὺν
πομπῇ
|
ἐξαχθείς. |
(ταῦτα
δὲ
πάσχουσι
οἱ
Κυτισσώρου |
[7, 11] |
μὲν
ταῦτα
ἔλεξε,
Ξέρξης
δὲ
|
θυμωθεὶς |
ἀμείβεται
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
πατρὸς
εἶς |
[7, 210] |
αὐτοὺς
Μήδους
τε
καὶ
Κισσίους
|
θυμωθείς, |
ἐντειλάμενος
σφέας
ζωγρήσαντας
ἄγειν
ἐς |
[7, 157] |
(σὺ
δὲ
δυνάμιός
τε
γὰρ
|
ἥκεις |
μεγάλως
καὶ
μοῖρά
τοι
τῆς |
[7, 10] |
ὁδόν,
γνόντα
ἐπ᾽
οἵους
ἄνδρας
|
ἀναγινώσκεις |
στρατεύεσθαι
βασιλέα”
~Ἀρτάβανος
μὲν
ταῦτα |
[7, 234] |
καὶ
πόλιες
πολλαί·
τὸ
δὲ
|
θέλεις |
ἐκμαθεῖν,
εἰδήσεις.
ἔστι
ἐν
τῇ |
[7, 56] |
Ξέρξην
θέμενος
ἀνάστατον
τὴν
Ἑλλάδα
|
θέλεις |
ποιῆσαι,
ἄγων
πάντας
ἀνθρώπους;
καὶ |
[7, 10] |
σὺ
ἐπιλεξάμενός
τε
ἄνδρας
τοὺς
|
ἐθέλεις |
καὶ
λαβὼν
στρατιὴν
ὁκόσην
τινὰ |
[7, 50] |
μὴ
τὸ
βέβαιον
ἀποδέξεις,
σφάλλεσθαι
|
ὀφείλεις |
ἐν
αὐτοῖσι
ὁμοίως
καὶ
ὁ |
[7, 10] |
ἀπῆλθε.
(σὺ
δὲ
ὦ
βασιλεῦ
|
μέλλεις |
ἐπ᾽
ἄνδρας
στρατεύεσθαι
πολλὸν
ἀμείνονας |
[7, 142] |
τῆς
Πυθίης,
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
|
ἀπολεῖς |
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
ἤ |
[7, 141] |
κἀντίος
ἔσσῃ.
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
|
ἀπολεῖς |
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
ἤ |
[7, 150] |
νομίζομεν
Πέρσην
εἶναι
ἀπ᾽
οὗ
|
ἡμεῖς |
γεγόναμεν
παῖδα
Περσέος
τοῦ
Δανάης, |
[7, 236] |
αὐτοὶ
ἑωυτῶν
πέρι
φροντίζειν
εἰσί,
|
ἡμεῖς |
δὲ
ἡμέων
ὡσαύτως.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ |
[7, 172] |
γὰρ
ἀδυνασίης
ἀνάγκη
κρέσσων
ἔφυ.
|
ἡμεῖς |
δὲ
πειρησόμεθα
αὐτοί
τινα
σωτηρίην |
[7, 16] |
ὀνειράτων,
τά
τις
ἡμέρης
φροντίζει.
|
ἡμεῖς |
δὲ
τὰς
πρὸ
τοῦ
ἡμέρας |
[7, 147] |
δὲ
ὑπολαβὼν
ἔφη
οὐκῶν
καὶ
|
ἡμεῖς |
ἐκεῖ
πλέομεν
ἔνθα
περ
οὗτοι, |
[7, 161] |
Λάκων
ἐπιῇ
τοι
ἄρχειν
αὐτῆς,
|
ἡμεῖς |
ἐπήσομεν·
ἡμετέρη
γὰρ
ἐστὶ
αὕτη |
[7, 11] |
Ἀθηναίους,
εὖ
ἐπιστάμενος
ὅτι
εἰ
|
ἡμεῖς |
ἡσυχίην
ἄξομεν,
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐκεῖνοι, |
[7, 111] |
κω
ἀνθρώπων
ὑπήκοοι
ἐγένοντο,
ὅσον
|
ἡμεῖς |
ἴδμεν,
ἀλλὰ
διατελεῦσι
τὸ
μέχρι |
[7, 170] |
οὗτος
δὴ
ἐγένετο
πάντων
τῶν
|
ἡμεῖς |
ἴδμεν,
αὐτῶν
τε
Ταραντίνων
καὶ |
[7, 27] |
ἐστι
πρῶτος
ἀνθρώπων
πλούτῳ
τῶν
|
ἡμεῖς |
ἴδμεν
μετὰ
σέ”
~θωμάσας
δὲ |
[7, 20] |
μεγάλῃ
πλήθεος.
(στόλων
γὰρ
τῶν
|
ἡμεῖς |
ἴδμεν
πολλῷ
δὴ
μέγιστος
οὗτος |
[7, 172] |
Ἑλλὰς
ἐν
σκέπῃ
τοῦ
πολέμου.
|
ἡμεῖς |
μέν
νυν
ἕτοιμοι
εἰμὲν
συμφυλάσσειν, |
[7, 150] |
βασιλεὺς
Ξέρξης
τάδε
ὑμῖν
λέγει.
|
ἡμεῖς |
νομίζομεν
Πέρσην
εἶναι
ἀπ᾽
οὗ |
[7, 168] |
Πέρσην
λέγειν
τοιάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
|
ἡμεῖς, |
παραλαμβανόντων
τῶν
Ἑλλήνων
ἡμέας
ἐς |
[7, 160] |
ὁ
λόγος
οὕτω
προσάντης
κατίσταται,
|
ἡμεῖς |
τι
ὑπείξομεν
τοῦ
ἀρχαίου
λόγου· |
[7, 50] |
πρήγματα
μεγάλοισι
κινδύνοισι
ἐθέλει
καταιρέεσθαι.
|
(ἡμεῖς |
τοίνυν
ὁμοιεύμενοι
ἐκείνοισι
ὥρην
τε |
[7, 8] |
δούλιον
ζυγὸν
οἵ
τε
ἀναίτιοι.
|
(ὑμεῖς |
δ᾽
ἄν
μοι
τάδε
ποιέοντες |
[7, 169] |
τὸν
ἐν
Καμικῷ
θάνατον
γενόμενον,
|
ὑμεῖς |
δὲ
ἐκείνοισι
τὴν
ἐκ
Σπάρτης |
[7, 135] |
πρήγματα
ἀποβλέποντες.
οὕτω
δὲ
καὶ
|
ὑμεῖς |
εἰ
δοίητε
ὑμέας
αὐτοὺς
βασιλέι, |
[7, 160] |
λόγου·
εἰ
τοῦ
μὲν
πεζοῦ
|
ὑμεῖς |
ἡγέοισθε,
τοῦ
δὲ
ναυτικοῦ
ἐγώ. |
[7, 162] |
~ἀμείβετο
Γέλων
τοῖσιδε.
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
|
ὑμεῖς |
οἴκατε
τοὺς
μὲν
ἄρχοντας
ἔχειν, |
[7, 160] |
τῇ
ἀμοιβῇ
γενέσθαι.
(ὅκου
δὲ
|
ὑμεῖς |
οὕτω
περιέχεσθε
τῆς
ἡγεμονίης,
οἰκὸς |
[7, 161] |
μὴ
ἡγεύμενος
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ
|
προφαίνεις, |
ὡς
δὲ
στρατηγήσεις
αὐτῆς
γλίχεαι. |
[7, 10] |
ἐθελήσεις,
σὺ
δὲ
πάντως
στράτευμα
|
ἀνάξεις |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀκούσεσθαι
τινὰ |
[7, 50] |
τὸ
λεγόμενον
μὴ
τὸ
βέβαιον
|
ἀποδέξεις, |
σφάλλεσθαι
ὀφείλεις
ἐν
αὐτοῖσι
ὁμοίως |
[7, 10] |
φλαύρως
ἀκούειν.
Ἕλληνας
γὰρ
διαβάλλων
|
ἐπαείρεις |
αὐτὸν
βασιλέα
στρατεύεσθαι·
αὐτοῦ
δὲ |
[7, 147] |
τοὺς
πολεμίους
μέγα
ἐσίναντο,
ἄνδρας
|
τρεῖς |
ἀπολέσαντες·
νοστησάντων
δὲ
τούτων
ἐς |
[7, 179] |
Σκιάθου,
ἔνθα
ἦσαν
προφυλάσσουσαι
νέες
|
τρεῖς |
Ἑλληνίδες,
Τροιζηνίη
τε
καὶ
Αἰγιναίη |
[7, 183] |
δὲ
δέκα
νεῶν
τῶν
βαρβάρων
|
τρεῖς |
ἐπήλασαν
περὶ
τὸ
ἕρμα
τὸ |
[7, 186] |
εἴκοσι
καὶ
ὀκτὼ
καὶ
χιλιάδας
|
τρεῖς |
καὶ
ἑκατοντάδας
δύο
καὶ
δεκάδας |
[7, 121] |
ἐκ
Δορίσκου
τὴν
ὁδὸν
ἐποιέετο·
|
τρεῖς |
μοίρας
ὁ
Ξέρξης
δασάμενος
πάντα |
[7, 146] |
πέμπουσι
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἄνδρας
|
τρεῖς. |
οἳ
δὲ
ἀπικόμενοί
τε
ἐς |
[7, 2] |
καὶ
πρότερον
ἢ
βασιλεῦσαι
γεγονότες
|
τρεῖς |
παῖδες
ἐκ
τῆς
προτέρης
γυναικός, |
[7, 191] |
περιεβάλοντο·
(ἡμέρας
γὰρ
δὴ
ἐχείμαζε
|
τρεῖς. |
τέλος
δὲ
ἔντομά
τε
ποιεῦντες |
[7, 9] |
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
κατοικημένους
οὐκ
|
ἐάσεις |
καταγελάσαι
ἡμῖν
ἐόντας
ἀναξίους.
(καὶ |
[7, 236] |
ναυτικῷ
ὁμοῦ
πορευόμενος·
εἰ
δὲ
|
διασπάσεις, |
οὔτε
σὺ
ἔσεαι
ἐκείνοισι
χρήσιμος |
[7, 161] |
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις,
ὡς
δὲ
|
στρατηγήσεις |
αὐτῆς
γλίχεαι.
(ὅσον
μέν
νυν |
[7, 234] |
πολλαί·
τὸ
δὲ
θέλεις
ἐκμαθεῖν,
|
εἰδήσεις. |
ἔστι
ἐν
τῇ
Λακεδαίμονι
Σπάρτη |
[7, 103] |
βασιλεὺς
αὐτὸς
γενέσθαι·
σὺ
ὦν
|
ἐθελήσεις |
αὐτίκα
μάλα
πρὸς
ἄνδρας
δέκα |
[7, 10] |
δὲ
ταῦτα
μὲν
ὑποδύνειν
οὐκ
|
ἐθελήσεις, |
σὺ
δὲ
πάντως
στράτευμα
ἀνάξεις |
[7, 160] |
ἐν
τῷ
λόγῳ
οὔ
με
|
πείσεις |
ἀσχήμονα
ἐν
τῇ
ἀμοιβῇ
γενέσθαι. |
[7, 102] |
βασιλεῦ,
ἐπειδὴ
ἀληθείῃ
διαχρήσασθαι
πάντως
|
κελεύεις |
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
μὴ
ψευδόμενός |
[7, 135] |
τείνουσα.
τοῦ
μὲν
γὰρ
πεπειρημένος
|
συμβουλεύεις, |
τοῦ
δὲ
ἄπειρος
ἐών·
τὸ |
[7, 46] |
ὀλίγῳ
πρότερον·
μακαρίσας
γὰρ
σεωυτὸν
|
δακρύεις” |
(ὁ
δὲ
εἶπε
ἐσῆλθε
γάρ |
[7, 168] |
Ἑλλὰς
ἀπολλυμένη·
ἢν
γὰρ
σφαλῇ,
|
σφεῖς |
γε
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
δουλεύσουσι |
[7, 234] |
ἐπικρατήσομεν;
ἴθι
ἐξηγέο·
σὺ
γὰρ
|
ἔχεις |
αὐτῶν
τὰς
διεξόδους
τῶν
βουλευμάτων |
[7, 5] |
πρήσσοις
τά
περ
ἐν
χερσὶ
|
ἔχεις· |
ἡμερώσας
δὲ
Αἴγυπτον
τὴν
ἐξυβρίσασαν |
[7, 161] |
σὺ
δὲ
ὅκως
μὲν
στρατιὴν
|
πέμψεις |
μὴ
ἡγεύμενος
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ |
[7, 236] |
ἄλλας
ἐκ
τοῦ
στρατοπέδου
τριηκοσίας
|
ἀποπέμψεις |
περιπλέειν
Πελοπόννησον,
ἀξιόμαχοί
τοι
γίνονται |
[7, 46] |
τῶν
ἄλλων,
τῷ
οὐ
παραστήσεται
|
πολλάκις |
καὶ
οὐκὶ
ἅπαξ
τεθνάναι
βούλεσθαι |
[7, 134] |
συμφορῇ
χρεωμένων
Λακεδαιμονίων,
ἁλίης
τε
|
πολλάκις |
συλλεγομένης
καὶ
κήρυγμα
τοιόνδε
ποιευμένων, |
[7, 225] |
ὑπεξείρυσαν
καὶ
ἐτρέψαντο
τοὺς
ἐναντίους
|
τετράκις. |
τοῦτο
δὲ
συνεστήκεε
μέχρι
οὗ |
[7, 113] |
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
καλέεται
|
Φυλλίς, |
κατατείνουσα
τὰ
μὲν
πρὸς
ἑσπέρην |
[7, 139] |
ἑκόντων
ἀλλ᾽
ὑπ᾽
ἀναγκαίης,
κατὰ
|
πόλις |
ἁλισκομένων
ὑπὸ
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ |
[7, 234] |
ἔστι
ἐν
τῇ
Λακεδαίμονι
Σπάρτη
|
πόλις |
ἀνδρῶν
ὀκτακισχιλίων
μάλιστα,
καὶ
οὗτοι |
[7, 123] |
ἐς
τὴν
ἐτελεύτων
καταλέγων
τὰς
|
πόλις, |
ἀπὸ
ταύτης
ἤδη
ἐς
αὐτόν |
[7, 199] |
ὃς
καλέεται
Μέλας.
~Τρηχὶς
δὲ
|
πόλις |
ἀπὸ
τοῦ
Μέλανος
τούτου
ποταμοῦ |
[7, 133] |
σφέων
ἡ
χώρη
καὶ
ἡ
|
πόλις |
ἐδηιώθη.
ἀλλὰ
τοῦτο
οὐ
διὰ |
[7, 122] |
ἄκρην
παραμείβετο
Ἑλληνίδας
γε
τάσδε
|
πόλις, |
ἐκ
τῶν
νέας
τε
καὶ |
[7, 219] |
μὲν
ἀπαλλάσσοντο
καὶ
διασκεδασθέντες
κατὰ
|
πόλις |
ἕκαστοι
ἐτράποντο,
οἳ
δὲ
αὐτῶν |
[7, 22] |
τὸν
τελευτᾷ
ὁ
Ἄθως,
Σάνη
|
πόλις |
Ἑλλὰς
οἴκηται,
αἳ
δὲ
ἐκτὸς |
[7, 198] |
πέτραι
καλεόμεναι.
(πρώτη
μέν
νυν
|
πόλις |
ἐστὶ
ἐν
τῷ
κόλπῳ
ἰόντι |
[7, 1] |
μὲν
ἐπηγγέλλετο
πέμπων
ἀγγέλους
κατὰ
|
πόλις |
ἑτοιμάζειν
στρατιήν,
πολλῷ
πλέω
ἐπιτάσσων |
[7, 59] |
τῷ
Σάλη
τε
Σαμοθρηικίη
πεπόλισται
|
πόλις |
καὶ
Ζώνη,
τελευτᾷ
δὲ
αὐτοῦ |
[7, 122] |
κόλπον
ἐν
τῷ
Ἄσσα
τε
|
πόλις |
καὶ
Πίλωρος
καὶ
Σίγγος
καὶ |
[7, 109] |
τὰς
χώρας
ἰὼν
τὰς
ἠπειρώτιδας
|
πόλις |
παρήιε,
τῶν
ἐν
μιῇ
λίμνη |
[7, 108] |
Μεσαμβρίη.
ἔχεται
δὲ
ταύτης
Θασίων
|
πόλις |
Στρύμη,
διὰ
δὲ
σφέων
τοῦ |
[7, 108] |
τῶν
ἐσχάτη
πεπόλισται
πρὸς
ἑσπέρης
|
πόλις |
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
Μεσαμβρίη.
ἔχεται |
[7, 142] |
ἀκρόπολιν
χρῆσαι
περιέσεσθαι.
ἡ
γὰρ
|
ἀκρόπολις |
τὸ
πάλαι
τῶν
Ἀθηναίων
ῥηχῷ |
[7, 134] |
Σπερθίης
τε
ὁ
Ἀνηρίστου
καὶ
|
Βοῦλις |
ὁ
Νικόλεω,
ἄνδρες
Σπαρτιῆται
φύσι |
[7, 195] |
σφέας
εἷλον.
~ἐν
τουτέων
μιῇ
|
Ἀρίδωλις |
πλέων
ἥλω,
τύραννος
Ἀλαβάνδων
τῶν |
[7, 143] |
χρησθῆναι,
ἀλλὰ
ὧδε
ὦ
σχετλίη
|
Σαλαμίς” |
ἀντὶ
τοῦ
ὦ
θείη
Σαλαμίς” |
[7, 141] |
ποτε
κἀντίος
ἔσσῃ.
ὦ
θείη
|
Σαλαμίς, |
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν |
[7, 142] |
ὑπὸ
τῆς
Πυθίης,
ὦ
θείη
|
Σαλαμίς, |
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν |
[7, 143] |
Σαλαμίς”
ἀντὶ
τοῦ
ὦ
θείη
|
Σαλαμίς” |
εἴ
πέρ
γε
ἔμελλον
οἱ |
[7, 137] |
τῆς
αἰτίης.
~οὕτω
ἡ
Ταλθυβίου
|
μῆνις |
καὶ
ταῦτα
ποιησάντων
Σπαρτιητέων
ἐπαύσατο |
[7, 134] |
γενέσθαι.
~τοῖσι
δὲ
ὦν
Λακεδαιμονίοισι
|
μῆνις |
κατέσκηψε
Ταλθυβίου
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
κήρυκος. |
[7, 137] |
κατέσκηψε
ἐς
ἀγγέλους
ἡ
Ταλθυβίου
|
μῆνις |
οὐδὲ
ἐπαύσατο
πρὶν
ἢ
ἐξῆλθε, |
[7, 212] |
συνέβαλλον.
(οἱ
δὲ
Ἕλληνες
κατὰ
|
τάξις |
τε
καὶ
κατὰ
ἔθνεα
κεκοσμημένοι |
[7, 15] |
ὧδ᾽
ἂν
γινόμενα
ταῦτα,
εἰ
|
λάβοις |
τὴν
ἐμὴν
σκευὴν
πᾶσαν
καὶ |
[7, 141] |
Δί᾽
Ὀλύμπιον
ἐξιλάσασθαι
λισσομένη
πολλοῖσι
|
λόγοις |
καὶ
μήτιδι
πυκνῇ.
σοὶ
δὲ |
[7, 159] |
Λακεδαιμονίων·
εἰ
δ᾽
ἄρα
μὴ
|
δικαιοῖς |
ἄρχεσθαι,
σὺ
δὲ
μηδὲ
βοήθεε” |
[7, 182] |
τρίτη,
τῆς
ἐτριηράρχεε
Φόρμος
ἀνὴρ
|
Ἀθηναῖοις, |
φεύγουσα
ἐξοκέλλει
ἐς
τὰς
ἐκβολὰς |
[7, 228] |
Σπαρτιήτῃσι
ἰδίῃ.
ὦ
ξεῖν᾽
ἀγγέλλειν
|
Λακεδαιμονίοις |
ὅτι
τῇδε
κείμεθα
τοῖς
κείνων |
[7, 140] |
ἀνάγκας.
ἀλλ᾽
ἴτον
ἐξ
ἀδύτοιο,
|
κακοῖς |
δ᾽
ἐπικίδνατε
θυμόν.
~ταῦτα
ἀκούσαντες |
[7, 5] |
εἰ
τὸ
μὲν
νῦν
ταῦτα
|
πρήσσοις |
τά
περ
ἐν
χερσὶ
ἔχεις· |
[7, 228] |
ἀγγέλλειν
Λακεδαιμονίοις
ὅτι
τῇδε
κείμεθα
|
τοῖς |
κείνων
ῥήμασι
πειθόμενοι.
(Λακεδαιμονίοισι
μὲν |
[7, 140] |
ἑστήκασι,
δείματι
παλλόμενοι,
κατὰ
δ᾽
|
ἀκροτάτοις |
ὀρόφοισι
αἷμα
μέλαν
κέχυται,
προϊδὸν |
[7, 135] |
αὐτῆς
πειρήσαιο,
οὐκ
ἂν
δόρασι
|
συμβουλεύοις |
ἡμῖν
περὶ
αὐτῆς
μάχεσθαι,
ἀλλὰ |
[7, 64] |
ἐγχειρίδια,
πρὸς
δὲ
καὶ
ἀξίνας
|
σαγάρις |
εἶχον.
τούτους
δὲ
ἐόντας
Σκύθας |
[7, 190] |
ἦν
γάρ
τις
καὶ
τοῦτον
|
ἄχαρις |
συμφορὴ
λυπεῦσα
παιδοφόνος.
~σιταγωγῶν
δὲ |
[7, 36] |
ἐποίεον,
τοῖσι
προσέκειτο
αὕτη
ἡ
|
ἄχαρις |
τιμή,
τὰς
δὲ
ἄλλοι
ἀρχιτέκτονες |
[7, 131] |
τὸ
Μακεδονικὸν
ἔκειρε
τῆς
στρατιῆς
|
τριτημορίς, |
ἵνα
ταύτῃ
διεξίῃ
ἅπασα
ἡ |
[7, 121] |
δὲ
τεταγμένη
ἤιε
τοῦ
στρατοῦ
|
τριτημορὶς |
τὴν
μεσόγαιαν,
τῆς
ἐστρατήγεον
Τριτανταίχμης |
[7, 212] |
τῆς
μάχης
λέγεται
βασιλέα
θηεύμενον
|
τρὶς |
ἀναδραμεῖν
ἐκ
τοῦ
θρόνου
δείσαντα |
[7, 83] |
τοιαύτην
εἶχον
ἥ
περ
εἴρηται,
|
χωρὶς |
δὲ
χρυσόν
τε
πολλὸν
καὶ |
[7, 184] |
δὲ
ἐπὶ
τουτέων
τῶν
νεῶν,
|
χωρὶς |
ἑκάστων
τῶν
ἐπιχωρίων
ἐπιβατέων,
Περσέων |
[7, 36] |
ὄνοισι
ξυλίνοισι
τὰ
ὅπλα,
οὐκέτι
|
χωρὶς |
ἑκάτερα
τάξαντες,
ἀλλὰ
δύο
μὲν |
[7, 83] |
εὖ
ἐσκευασμένην·
σῖτα
δέ
σφι,
|
χωρὶς |
τῶν
ἄλλων
στρατιωτέων,
κάμηλοί
τε |
[7, 83] |
ἦσαν
στρατηγοὶ
τοῦ
σύμπαντος
πεζοῦ
|
χωρὶς |
τῶν
μυρίων·
τῶν
δὲ
μυρίων |
[7, 223] |
περ
ἡ
περίοδός
τε
καὶ
|
ἀνάβασις. |
(οἵ
τε
δὴ
βάρβαροι
οἱ |
[7, 223] |
ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
ὄρεος
ἡ
|
κατάβασις |
συντομωτέρη
τε
ἐστὶ
καὶ
βραχύτερος |
[7, 2] |
καὶ
Ἀθήνας,
τῶν
παίδων
αὐτοῦ
|
στάσις |
ἐγένετο
μεγάλη
περὶ
τῆς
ἡγεμονίης, |
[7, 129] |
ὡς
ἐμοὶ
φαίνεται
εἶναι,
ἡ
|
διάστασις |
τῶν
ὀρέων.
~οἱ
δὲ
κατηγεόμενοι, |
[7, 98] |
Ἀράδιος
Μέρβαλος
Ἀγβάλου,
καὶ
Κίλιξ
|
Συέννεσις |
Ὠρομέδοντος,
καὶ
Λύκιος
Κυβερνίσκος
Σίκα, |
[7, 130] |
ποταμῷ
τούτῳ
οὐκ
ἔστι
ἄλλη
|
ἐξήλυσις |
ἐς
θάλασσαν
κατήκουσα,
ἀλλ᾽
ἥδε |
[7, 143] |
ναυμαχίην
παρασκευασαμένους.
~ἦν
δὲ
τῶν
|
τις |
Ἀθηναίων
ἀνὴρ
ἐς
πρώτους
νεωστὶ |
[7, 10] |
εἶναι,
ἀλλ᾽
ἀνὰ
χρόνον
ἐξεύροι
|
τις |
ἄν.
(σοὶ
μὲν
δὴ
ταῦτα |
[7, 126] |
πάσης
τῆς
ἔμπροσθε
Εὐρώπης
ἴδοι
|
τις |
ἂν
λέοντα,
οὔτε
πρὸς
ἑσπέρης |
[7, 83] |
Πέρσαι
οὗτοι
ἐπὶ
τοῦδε·
εἴ
|
τις |
αὐτῶν
ἐξέλιπε
τὸν
ἀριθμὸν
ἢ |
[7, 134] |
καὶ
κήρυγμα
τοιόνδε
ποιευμένων,
εἴ
|
τις |
βούλοιτο
Λακεδαιμονίων
πρὸ
τῆς
Σπάρτης |
[7, 18] |
πάντων
ἀνθρώπων.
ἐπεὶ
δὲ
δαιμονίη
|
τις |
γίνεται
ὁρμή,
καὶ
Ἕλληνας,
ὡς |
[7, 208] |
ὀπίσω
κατ᾽
ἡσυχίην·
οὔτε
γάρ
|
τις |
ἐδίωκε
ἀλογίης
τε
ἐνεκύρησε
πολλῆς· |
[7, 16] |
αἱ
ὄψιες
τῶν
ὀνειράτων,
τά
|
τις |
ἡμέρης
φροντίζει.
ἡμεῖς
δὲ
τὰς |
[7, 53] |
τῶν
ἢν
κρατήσωμεν,
οὐ
μή
|
τις |
ἡμῖν
ἄλλος
στρατὸς
ἀντιστῇ
κοτε |
[7, 190] |
μέγα
πλούσιος
ἐγένετο·
ἦν
γάρ
|
τις |
καὶ
τοῦτον
ἄχαρις
συμφορὴ
λυπεῦσα |
[7, 8] |
ἔθνεα,
ἐπισταμένοισι
εὖ
οὐκ
ἄν
|
τις |
λέγοι.
(ἐγὼ
δὲ
ἐπείτε
παρέλαβον |
[7, 139] |
θαλάσσης.
(νῦν
δὲ
Ἀθηναίους
ἄν
|
τις |
λέγων
σωτῆρας
γενέσθαι
τῆς
Ἑλλάδος |
[7, 104] |
δὲ
ἀναγκαίη
εἴη
ἢ
μέγας
|
τις |
ὁ
ἐποτρύνων
ἀγών,
μαχοίμην
ἂν |
[7, 27] |
εἴρετο
Ξέρξης
Περσέων
τοὺς
παρεόντας
|
τίς |
τε
ἐὼν
ἀνδρῶν
Πύθιος
καὶ |
[7, 48] |
ἡμέτερα
πρήγματα,
στρατοῦ
ἂν
ἄλλου
|
τις |
τὴν
ταχίστην
ἄγερσιν
ποιέοιτο”
~ὃ |
[7, 102] |
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
μὴ
ψευδόμενός
|
τις |
ὕστερον
ὑπὸ
σεῦ
ἁλώσεται,
τῇ |
[7, 5] |
ἔχῃ
πρὸς
ἀνθρώπων
ἀγαθός,
καί
|
τις |
ὕστερον
φυλάσσηται
ἐπὶ
γῆν
τὴν |
[7, 18] |
καὶ
Ἕλληνας,
ὡς
οἶκε,
καταλαμβάνει
|
τις |
φθορὴ
θεήλατος,
ἐγὼ
μὲν
καὶ |
[7, 9] |
μάχεσθαι.
(σοὶ
δὲ
δὴ
μέλλει
|
τίς |
ὦ
βασιλεῦ
ἀντιώσεσθαι
πόλεμον
προφέρων, |
[7, 8] |
ἐς
τὴν
σφετέρην
ἀποβάντας,
ὅτε
|
Δᾶτίς |
τε
καὶ
Ἀρταφρένης
ἐστρατήγεον,
τὰ |
[7, 3] |
τὴν
διαφορήν,
ἐλθών,
ὡς
ἡ
|
φάτις |
μιν
ἔχει,
Ξέρξῃ
συνεβούλευε
λέγειν |
[7, 189] |
κῆδος
τοῦτο
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ὡς
|
φάτις |
ὅρμηται,
συμβαλλόμενοι
σφίσι
τὸν
Βορέην |
[7, 139] |
Ἰσθμοῦ
ἐληλαμένων
οὐ
δύναμαι
πυθέσθαι
|
ἥτις |
ἂν
ἦν,
βασιλέος
ἐπικρατέοντος
τῆς |
[7, 99] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
στρατευσαμένης
γυναικός·
|
ἥτις |
ἀποθανόντος
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτή
τε |
[7, 219] |
Θερμοπύλῃσι
Ἑλλήνων
πρῶτον
μὲν
ὁ
|
μάντις |
Μεγιστίης
ἐσιδὼν
ἐς
τὰ
ἱρὰ |
[7, 111] |
εἰσὶ
οἱ
προφητεύοντες
τοῦ
ἱροῦ,
|
πρόμαντις |
δὲ
ἡ
χρέωσα
κατά
περ |
[7, 141] |
τελευτήσωμεν”
ταῦτα
δὲ
λέγουσι
ἡ
|
πρόμαντις |
χρᾷ
δεύτερα
τάδε.
(οὐ
δύναται |
[7, 158] |
ἐς
ὑμέας,
οὕτω
δὴ
Γέλωνος
|
μνῆστις |
γέγονε.
(ἀτιμίης
δὲ
πρὸς
ὑμέων |
[7, 129] |
ῥέει
ὁ
Πηνειός,
οἰκότα
λέγοντες·
|
ὅστις |
γὰρ
νομίζει
Ποσειδέωνα
τὴν
γῆν |
[7, 49] |
ὦ
βασιλεῦ,
οὔτε
στρατὸν
τοῦτον,
|
ὅστις |
γε
σύνεσιν
ἔχει,
μέμφοιτ᾽
ἂν |
[7, 49] |
τοσοῦτος
οὐδαμόθι,
ὡς
ἐγὼ
εἰκάζω,
|
ὅστις |
ἐγειρομένου
χειμῶνος
δεξάμενός
σευ
τοῦτο |
[7, 29] |
προθεῖναι
στρατῷ
τῷ
ἐμῷ,
οὐδὲ
|
ὅστις |
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἐμὴν
καταστὰς |
[7, 29] |
οὐδενὶ
ἀνδρὶ
συνέμιξα
ἐς
τόδε
|
ὅστις |
ἠθέλησε
ξείνια
προθεῖναι
στρατῷ
τῷ |
[7, 196] |
ἐν
Ἀχαιίῃ
ποταμῶν
ῥεόντων
οὐδὲ
|
ὅστις |
μέγιστος
αὐτῶν
ἐστι
Ἠπιδανός,
οὐδὲ |
[7, 10] |
μὲν
τὸν
σύλλογον
τόνδε
διάλυσον·
|
αὖτις |
δέ,
ὅταν
τοι
δοκέῃ,
προσκεψάμενος |
[7, 102] |
λόγους
δουλοσύνην
φέροντας
τῇ
Ἑλλάδι,
|
αὖτις |
δὲ
ὡς
ἀντιώσονταί
τοι
ἐς |
[7, 141] |
συνεβούλευέ
σφι
ἱκετηρίην
λαβοῦσι
δεύτερα
|
αὖτις |
ἐλθόντας
χρᾶσθαι
τῷ
χρηστηρίῳ
ὡς |
[7, 36] |
τόνου,
θέντες
δὲ
ἐπεξῆς
ἐνθαῦτα
|
αὖτις |
ἐπεζεύγνυον·
(ποιήσαντες
δὲ
ταῦτα
ὕλην |
[7, 141] |
μήτιδι
πυκνῇ.
σοὶ
δὲ
τόδ᾽
|
αὖτις |
ἔπος
ἐρέω
ἀδάμαντι
πελάσσας.
τῶν |
[7, 176] |
ὑπὸ
χρόνου
ἔκειτο·
τοῖσι
δὲ
|
αὖτις |
ὀρθώσασι
ἔδοξε
ταύτῃ
ἀπαμύνειν
ἀπὸ |
[7, 12] |
τὴν
Ἑλλάδα.
δεδογμένων
δέ
οἱ
|
αὖτις |
τούτων
κατύπνωσε,
καὶ
δή
κου |
[7, 14] |
κεχαρηκότες
προσεκύνεον.
νυκτὸς
δὲ
γενομένης
|
αὖτις |
τὠυτὸ
ὄνειρον
τῷ
Ξέρξῃ
κατυπνωμένῳ |
[7, 198] |
παρὰ
κόλπον
θαλάσσης,
ἐν
τῷ
|
ἄμπωτίς |
τε
καὶ
ῥηχίη
ἀνὰ
πᾶσαν |
[7, 199] |
ποταμός
ἐστι
ὃς
καλέεται
Μέλας.
|
~Τρηχὶς |
δὲ
πόλις
ἀπὸ
τοῦ
Μέλανος |
[7, 199] |
ὀρέων
ἐς
θάλασσαν,
κατ᾽
ἃ
|
Τρηχὶς |
πεπόλισται·
δισχίλιά
τε
γὰρ
καὶ |
[7, 168] |
(πρὸς
δὲ
τοὺς
Ἕλληνάς
σφι
|
σκῆψις |
ἐπεποίητο,
τῇ
περ
δὴ
καὶ |
[7, 19] |
Ξέρξῃ
στρατηλατέειν
μετὰ
ταῦτα
τρίτη
|
ὄψις |
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
ἐγένετο,
τὴν |
[7, 19] |
οἱ
πάντας
ἀνθρώπους.
ἡ
δὲ
|
ὄψις |
ἦν
ἥδε·
ἐδόκεε
ὁ
Ξέρξης |
[7, 47] |
δὲ
ἀμείβετο
λέγων
ὦ
βασιλεῦ,
|
ὄψις |
μὲν
ἡ
ἐπιφανεῖσα
τοῦ
ὀνείρου |
[7, 47] |
μοι
τόδε·
εἴ
τοι
ἡ
|
ὄψις |
τοῦ
ἐνυπνίου
μὴ
ἐναργὴς
οὕτω |
[7, 170] |
Ἀναξίλεω
ἐπίτροπος
Ρηγίου
καταλέλειπτο,
οὗτος
|
ὅς |
περ
ἐκπεσὼν
ἐκ
Ρηγίου
καὶ |
[7, 135] |
ἀνθρώπων
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ·
|
ὅς |
σφεας
ξείνια
προθέμενος
ἱστία,
ξεινίζων |
[7, 27] |
εἶπαν
ὦ
βασιλεῦ,
οὗτος
ἐστὶ
|
ὅς |
τοι
τὸν
πατέρα
Δαρεῖον
ἐδωρήσατο |
[7, 18] |
αὐτοῦ
μέλλειν
τοὺς
ὀφθαλμούς.
καὶ
|
ὃς |
ἀμβώσας
μέγα
ἀναθρώσκει,
καὶ
παριζόμενος |
[7, 8] |
πάντα
τινὰ
ὑμέων
χρήσει
παρεῖναι.
|
ὃς |
ἂν
δὲ
ἔχων
ἥκῃ
παρεσκευασμένον |
[7, 197] |
τοῖσι
ἐκείνου
ἀπογόνοισι
ἀέθλους
τοιούσδε·
|
(ὃς |
ἂν
ᾖ
τοῦ
γένεος
τούτου |
[7, 137] |
καὶ
ἐς
Ἀνήριστον
τὸν
Σπερθίεω,
|
ὃς |
εἷλε
Ἁλιέας
τοὺς
ἐκ
Τίρυνθος |
[7, 221] |
γέγονε,
ὅτι
καὶ
τὸν
μάντιν
|
ὃς |
εἵπετο
τῇ
στρατιῇ
ταύτῃ,
Μεγιστίην |
[7, 124] |
καὶ
Κρηστωνικῆς
ἐπὶ
ποταμὸν
Χείδωρον,
|
ὃς |
ἐκ
Κρηστωναίων
ἀρξάμενος
ῥέει
διὰ |
[7, 200] |
μέγας
πρὸς
μεσαμβρίην
τοῦ
Ἀσωποῦ,
|
ὃς |
ἐκ
τῶν
ὀρέων
τούτων
ῥέων |
[7, 80] |
νησιωτέων
ἦρχε
Μαρδόντης
ὁ
Βαγαίου,
|
ὃς |
ἐν
Μυκάλῃ
στρατηγέων
δευτέρῳ
ἔτεϊ |
[7, 26] |
τῷ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν
Καταρρήκτης,
|
ὃς |
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
ἀγορῆς
τῆς |
[7, 107] |
ἄξιος
αἴνου
μεγάλου
ἐγένετο
Βόγης·
|
ὃς |
ἐπειδὴ
ἐπολιορκέετο
ὑπὸ
Ἀθηναίων
καὶ |
[7, 181] |
ἀρίστου
γενομένου
ταύτην
τὴν
ἡμέρην·
|
ὃς |
ἐπειδὴ
ἡ
νηῦς
ἡλίσκετο
ἐς |
[7, 164] |
αὐτὸς
ἄλλην
συνῄδεε
ἐοῦσαν,
ἔπεμπε·
|
ὃς |
ἐπὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
δικαίοισι
τοῖσι |
[7, 74] |
Μυσῶν
ἦρχε
Ἀρταφρένης
ὁ
Ἀρταφρένεος
|
ὃς |
ἐς
Μαραθῶνα
ἐσέβαλε
ἅμα
Δάτι. |
[7, 154] |
τοῦ
Παντάρεος
τελευτήσαντος
τὸν
βίον,
|
ὃς |
ἐτυράννευσε
μὲν
Γέλης
ἑπτὰ
ἔτεα, |
[7, 195] |
Πάφιος
στρατηγὸς
Πενθύλος
ὁ
Δημονόου,
|
ὃς |
ἦγε
μὲν
δυώδεκα
νέας
ἐκ |
[7, 154] |
ἄλλων
καὶ
Αἰνησιδήμου
τοῦ
Παταίκου
|
ὃς |
ἦν
δορυφόρος
Ἱπποκράτεος.
(μετὰ
δὲ |
[7, 5] |
μέγιστον
Περσέων
Μαρδόνιος
ὁ
Γοβρύεω,
|
ὃς |
ἦν
Ξέρξῃ
μὲν
ἀνεψιὸς
Δαρείου |
[7, 52] |
σφάλλεαι
κατὰ
ταύτην
δὴ
μάλιστα,
|
ὃς |
Ἴωνας
φοβέαι
μὴ
μεταβάλωσι,
τῶν |
[7, 224] |
Ὑστάσπεος
δὲ
τοῦ
Ἀρσάμεος
παῖς·
|
ὃς |
καὶ
ἐκδιδοὺς
τὴν
θυγατέρα
Δαρείῳ |
[7, 33] |
ὕπαρχον
ζῶντα
πρὸς
σανίδα
διεπασσάλευσαν,
|
ὃς |
καὶ
ἐς
τοῦ
Πρωτεσίλεω
τὸ |
[7, 27] |
τῇ
χρυσέῃ
καὶ
τῇ
ἀμπέλῳ·
|
ὃς |
καὶ
νῦν
ἐστι
πρῶτος
ἀνθρώπων |
[7, 198] |
εἴκοσι
σταδίων
ἄλλος
ποταμός
ἐστι
|
ὃς |
καλέεται
Μέλας.
~Τρηχὶς
δὲ
πόλις |
[7, 153] |
Τήλου
τῆς
ἐπὶ
Τριοπίῳ
κειμένης·
|
ὃς |
κτιζομένης
Γέλης
ὑπὸ
Λινδίων
τε |
[7, 74] |
ἦρχε
Ἀρταφρένης
ὁ
Ἀρταφρένεος
ὃς
|
ἐς |
Μαραθῶνα
ἐσέβαλε
ἅμα
Δάτι.
~Θρήικες |
[7, 213] |
Μηλιεὺς
ἦλθέ
οἱ
ἐς
λόγους·
|
ὃς |
μέγα
τι
παρὰ
βασιλέος
δοκέων |
[7, 26] |
ἅμα
αὐτῷ
Ξέρξῃ
πορεύεσθαι
στρατόν.
|
(ὃς |
μέν
νυν
τῶν
ὑπάρχων
στρατὸν |
[7, 123] |
Χαλέστρην
ἐπὶ
τὸν
Ἄξιον
ποταμόν,
|
ὃς |
οὐρίζει
χώρην
τὴν
Μυγδονίην
τε |
[7, 190] |
ἡ
ναυηγίη
αὕτη
ἐγένετο
χρηστή·
|
ὃς |
πολλὰ
μὲν
χρύσεα
ποτήρια
ὑστέρῳ |
[7, 18] |
ὑπερετίθετο
ταῦτα
Πέρσῃσι,
καὶ
Ἀρτάβανος,
|
ὃς |
πρότερον
ἀποσπεύδων
μοῦνος
ἐφαίνετο,
τότε |
[7, 43] |
τοῦ
στρατοῦ
ἐπὶ
ποταμὸν
Σκάμανδρον,
|
ὃς |
πρῶτος
ποταμῶν,
ἐπείτε
ἐκ
Σαρδίων |
[7, 165] |
τὴν
Ἀναξίλεω
τοῦ
Κρητίνεω
προθυμίην,
|
ὃς |
Ρηγίου
ἐὼν
τύραννος
τὰ
ἑωυτοῦ |
[7, 78] |
καὶ
Μοσσυνοίκους
Ἀρταΰκτης
ὁ
Χεράσμιος,
|
ὃς |
Σηστὸν
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
ἐπετρόπευε. |
[7, 120] |
Ἀβδηρίτεω
ἔπος
εὖ
εἰρημένον
ἐγένετο,
|
ὃς |
συνεβούλευσε
Ἀβδηρίτῃσι
πανδημεί,
αὐτοὺς
καὶ |
[7, 9] |
ἄριστος
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἐσομένων,
|
ὃς |
τά
τε
ἄλλα
λέγων
ἐπίκεο |
[7, 46] |
δέ
μιν
Ἀρτάβανος
ὁ
πάτρως,
|
ὃς |
τὸ
πρῶτον
γνώμην
ἀπεδέξατο
ἐλευθέρως |
[7, 205] |
δὴ
καὶ
εἶχε
Κλεομένεος
θυγατέρα.
|
(ὃς |
τότε
ἤιε
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπιλεξάμενος |
[7, 228] |
Σπερχειὸν
ποταμὸν
κτεῖναν
ἀμειψάμενοι,
μάντιος,
|
ὃς |
τότε
κῆρας
ἐπερχομένας
σάφα
εἰδώς |
[7, 108] |
τοῦ
μέσου
Λίσος
ποταμὸς
διαρρέει,
|
ὃς |
τότε
οὐκ
ἀντέσχε
τὸ
ὕδωρ |
[7, 236] |
ὁρῶ
σε
ἀνδρὸς
ἐνδεκόμενον
λόγους
|
ὃς |
φθονέει
τοι
εὖ
πρήσσοντι
ἢ |
[7, 39] |
τῶν
ἀνθρώπων
οἰκέει
ὁ
θυμός,
|
ὃς |
χρηστὰ
μὲν
ἀκούσας
τέρψιος
ἐμπιπλεῖ |
[7, 227] |
εὐδοκίμεε
μάλιστα
τῷ
οὔνομα
ἦν
|
Διθύραμβος |
Ἁρματίδεω.
~θαφθεῖσι
δέ
σφι
αὐτοῦ |
[7, 43] |
ἐχέαντο.
ταῦτα
δὲ
ποιησαμένοισι
νυκτὸς
|
φόβος |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ἐνέπεσε.
ἅμα |
[7, 129] |
δὲ
ποιέειν
τὴν
Θεσσαλίην
πᾶσαν
|
πέλαγος. |
(αὐτοὶ
μέν
νυν
Θεσσαλοί
φασι |
[7, 193] |
γὰρ
ἔμελλον
ὑδρευσάμενοι
ἐς
τὸ
|
πέλαγος |
ἀφήσειν.
ἐπὶ
τούτου
δὲ
τῷ |
[7, 54] |
ἡλίῳ
ἀνατιθεὶς
κατῆκε
ἐς
τὸ
|
πέλαγος, |
οὔτε
εἰ
μετεμέλησέ
οἱ
τὸν |
[7, 35] |
πληγὰς
καὶ
κατεῖναι
ἐς
τὸ
|
πέλαγος |
πεδέων
ζεῦγος.
ἤδη
δὲ
ἤκουσα |
[7, 199] |
μεσαμβρίην
Τρηχῖνος,
διὰ
δὲ
τῆς
|
διασφάγος |
Ἀσωπὸς
ποταμὸς
ῥέει
παρὰ
τὴν |
[7, 216] |
Ἀσωποῦ
ποταμοῦ
τοῦ
διὰ
τῆς
|
διασφάγος |
ῥέοντος,
οὔνομα
δὲ
τῷ
ὄρεϊ |
[7, 122] |
τε
πόλις
καὶ
Πίλωρος
καὶ
|
Σίγγος |
καὶ
Σάρτη
οἴκηνται,
ἐνθεῦτεν,
ὡς |
[7, 135] |
Ὑδάρνης
ἦν
μὲν
γένος
Πέρσης,
|
στρατηγὸς |
δὲ
τῶν
παραθαλασσίων
ἀνθρώπων
τῶν |
[7, 238] |
ὅτι
βασιλεύς
τε
ἦν
καὶ
|
στρατηγὸς |
Λακεδαιμονίων,
ἐκέλευσε
ἀποταμόντας
τὴν
κεφαλὴν |
[7, 236] |
Ξέρξεω
καὶ
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ
|
στρατηγός, |
παρατυχών
τε
τῷ
λόγῳ
καὶ |
[7, 195] |
ἐν
ἑτέρῃ
δὲ
ὁ
Πάφιος
|
στρατηγὸς |
Πενθύλος
ὁ
Δημονόου,
ὃς
ἦγε |
[7, 158] |
τοιῷδε
τάδε
ὑπίσχομαι,
ἐπ᾽
ᾧ
|
στρατηγός |
τε
καὶ
ἡγεμὼν
τῶν
Ἑλλήνων |
[7, 92] |
ἀπτέρους
καὶ
ἀκόντια,
ἐπὶ
δὲ
|
αἰγὸς |
δέρμα
περὶ
τοὺς
ὤμους
αἰωρεύμενον, |
[7, 41] |
Ξέρξης,
μετεκβαίνεσκε
δέ,
ὅκως
μιν
|
λόγος |
αἱρέοι,
ἐκ
τοῦ
ἅρματος
ἐς |
[7, 95] |
πάλαι
καλεόμενοι
Πελασγοί,
ὡς
Ἑλλήνων
|
λόγος. |
(Ἑλλησπόντιοι
δὲ
πλὴν
Ἀβυδηνῶν
(Ἀβυδηνοῖσι |
[7, 198] |
τὸν
βοηθέοντα
τῷ
Ἡρακλέι
καιομένῳ
|
λόγος |
ἐστὶ
ἀναφανῆναι.
ἀπὸ
δὲ
τούτου |
[7, 129] |
θάλασσαν
ἐξαγαγεῖν.
~τὴν
δὲ
Θεσσαλίην
|
λόγος |
ἐστὶ
τὸ
παλαιὸν
εἶναι
λίμνην, |
[7, 26] |
ἀσκὸς
ἀνακρέμαται,
τὸν
ὑπὸ
Φρυγῶν
|
λόγος |
ἔχει
ὑπὸ
Ἀπόλλωνος
ἐκδαρέντα
ἀνακρεμασθῆναι. |
[7, 5] |
στρατεύεσθαι”
(οὗτος
μέν
οἱ
ὁ
|
λόγος |
ἦν
τιμωρός·
τοῦδε
δὲ
τοῦ |
[7, 150] |
πέρι
λέγουσι·
ἔστι
δὲ
ἄλλος
|
λόγος |
λεγόμενος
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα,
ὡς |
[7, 167] |
δὲ
ὑπ᾽
αὐτῶν
Καρχηδονίων
ὅδε
|
λόγος |
λεγόμενος,
οἰκότι
χρεωμένων,
ὡς
οἱ |
[7, 103] |
οὕτω
μὲν
ὀρθοῖτ᾽
ἂν
ὁ
|
λόγος |
ὁ
παρὰ
σέο
λεγόμενος·
εἰ |
[7, 223] |
ζωοὶ
ὑπ᾽
ἀλλήλων·
ἦν
δὲ
|
λόγος |
οὐδεὶς
τοῦ
ἀπολλυμένου.
(ἅτε
γὰρ |
[7, 103] |
ὅρα
μὴ
μάτην
κόμπος
ὁ
|
λόγος |
οὗτος
εἰρημένος
ᾖ.
(ἐπεὶ
φέρε |
[7, 160] |
πλεύνων.
ἀλλ᾽
ἐπείτε
ὑμῖν
ὁ
|
λόγος |
οὕτω
προσάντης
κατίσταται,
ἡμεῖς
τι |
[7, 5] |
στρατηλάτεε
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας,
ἵνα
|
λόγος |
τέ
σε
ἔχῃ
πρὸς
ἀνθρώπων |
[7, 189] |
χειμῶνος
χρῆμα
ἀφόρητον.
~λέγεται
δὲ
|
λόγος |
ὡς
Ἀθηναῖοι
τὸν
Βορέην
ἐκ |
[7, 214] |
ἀπέθανε,
ἔστι
δὲ
ἕτερος
λεγόμενος
|
λόγος, |
ὡς
Ὀνήτης
τε
ὁ
Φαναγόρεω |
[7, 148] |
τῶν
κατασκόπων
δεύτερα
ἔπεμπον
ἐς
|
Ἄργος |
ἀγγέλους.
(Ἀργεῖοι
δὲ
λέγουσι
τὰ |
[7, 148] |
τοὺς
ἀγγέλους
ἐς
δὴ
τὸ
|
Ἄργος, |
ἐπελθεῖν
ἐπὶ
τὸ
βουλευτήριον
καὶ |
[7, 152] |
ἀπέπεμψε
ταῦτα
λέγοντα
κήρυκα
ἐς
|
Ἄργος |
καὶ
Ἀργείων
ἄγγελοι
ἀναβάντες
ἐς |
[7, 150] |
ὡς
Ξέρξης
ἔπεμψε
κήρυκα
ἐς
|
Ἄργος |
πρότερον
ἤ
περ
ὁρμῆσαι
στρατεύεσθαι |
[7, 98] |
Λύκιος
Κυβερνίσκος
Σίκα,
καὶ
Κύπριοι
|
Γόργος |
τε
ὁ
Χέρσιος
καὶ
Τιμῶναξ |
[7, 35] |
κατεῖναι
ἐς
τὸ
πέλαγος
πεδέων
|
ζεῦγος. |
ἤδη
δὲ
ἤκουσα
ὡς
καὶ |
[7, 8] |
πλησιοχώρους
καταστρεψόμεθα,
οἳ
Πέλοπος
τοῦ
|
Φρυγὸς |
νέμονται
χώρην,
γῆν
τὴν
Περσίδα |
[7, 97] |
Ἀχαιμένης
ὁ
Δαρείου,
τῆς
μὲν
|
Ἰάδος |
τε
καὶ
Καρικῆς
στρατιῆς
Ἀριαβίγνης |
[7, 188] |
Κασθαναίης
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
|
Σηπιάδος |
ἀκτῆς,
αἱ
μὲν
δὴ
πρῶται |
[7, 183] |
Κασθαναίης
τε
πόλιος
ἐόντα
καὶ
|
Σηπιάδος |
ἀκτῆς.
~μέχρι
μέν
νυν
τούτου |
[7, 186] |
ἤγαγε
Ξέρξης
ὁ
Δαρείου
μέχρι
|
Σηπιάδος |
καὶ
Θερμοπυλέων.
~οὗτος
μὲν
δὴ |
[7, 69] |
αἰχμὰς
εἶχον,
ἐπὶ
δὲ
κέρας
|
δορκάδος |
ἐπῆν
ὀξὺ
πεποιημένον
τρόπον
λόγχης· |
[7, 235] |
ἔσονταί
τοι
μὴ
τῆς
ἄλλης
|
Ἑλλάδος |
ἁλισκομένης
ὑπὸ
τοῦ
πεζοῦ
βοηθέωσι |
[7, 172] |
Ἰσθμῷ
ἦσαν
ἁλισμένοι
πρόβουλοι
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀραιρημένοι
ἀπὸ
τῶν
πολίων
τῶν |
[7, 235] |
ταύτῃ.
καταδουλωθείσης
δὲ
τῆς
ἄλλης
|
Ἑλλάδος |
ἀσθενὲς
ἤδη
τὸ
Λακωνικὸν
μοῦνον |
[7, 135] |
ἕκαστος
ἂν
ὑμέων
ἄρχοι
γῆς
|
Ἑλλάδος |
δόντος
βασιλέος”
(πρὸς
ταῦτα
ὑπεκρίναντο |
[7, 168] |
κατακρατήσαντα
πολλὸν
ἄρξειν
πάσης
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
(ἐποίευν
ὦν
ἐπίτηδες,
ἵνα
ἔχωσι |
[7, 157] |
τιμωρέειν,
τὸ
δὲ
ὑγιαῖνον
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ᾖ
ὀλίγον,
τοῦτο
δὲ
ἤδη |
[7, 178] |
θεῷ
ὑπὲρ
ἑωυτῶν
καὶ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
καταρρωδηκότες,
καί
σφι
ἐχρήσθη
ἀνέμοισι |
[7, 172] |
προκατημένους
τοσοῦτο
πρὸ
τῆς
ἄλλης
|
Ἑλλάδος |
μούνους
πρὸ
ὑμέων
δεῖ
ἀπολέσθαι. |
[7, 161] |
στρατιὴν
πέμψεις
μὴ
ἡγεύμενος
τῆς
|
Ἑλλάδος |
οὐ
προφαίνεις,
ὡς
δὲ
στρατηγήσεις |
[7, 139] |
τις
λέγων
σωτῆρας
γενέσθαι
τῆς
|
Ἑλλάδος |
οὐκ
ἂν
ἁμαρτάνοι
τὸ
ἀληθές. |
[7, 157] |
μεγάλως
καὶ
μοῖρά
τοι
τῆς
|
Ἑλλάδος |
οὐκ
ἐλαχίστη
μέτα
ἄρχοντί
γε |
[7, 176] |
ἔδοξε
ταύτῃ
ἀπαμύνειν
ἀπὸ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
τὸν
βάρβαρον.
κώμη
δὲ
ἐστὶ |
[7, 6] |
ἐὼν
καὶ
θέλων
αὐτὸς
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ὕπαρχος
εἶναι.
χρόνῳ
δὲ
κατεργάσατό |
[7, 189] |
τὴν
Ἐρεχθέος.
(κατὰ
δὴ
τὸ
|
κῆδος |
τοῦτο
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ὡς
φάτις |
[7, 197] |
πάσχουσι
οἱ
Κυτισσώρου
τοῦ
Φρίξου
|
παιδὸς |
ἀπόγονοι,
διότι
καθαρμὸν
τῆς
χώρης |
[7, 39] |
καὶ
φίλους,
μνήσασθαι
περὶ
σέο
|
παιδός, |
ἐὼν
ἐμὸς
δοῦλος,
τὸν
χρῆν |
[7, 99] |
τε
ἔχουσα
τὴν
τυραννίδα
καὶ
|
παιδὸς |
ὑπάρχοντος
νεηνίεω
ὑπὸ
λήματός
τε |
[7, 205] |
τῆς
βασιληίης.
ἀποθανόντος
δὲ
Κλεομένεος
|
ἄπαιδος |
ἔρσενος
γόνου,
Δωριέος
τε
οὐκέτι |
[7, 70] |
ἐστρατεύοντο)
προσετετάχατο
τοῖσι
Ἰνδοῖσι,
διαλλάσσοντες
|
εἶδος |
μὲν
οὐδὲν
τοῖσι
ἑτέροισι,
φωνὴν |
[7, 231] |
οὐδεὶς
ἔναυε
Σπαρτιητέων
οὔτε
διελέγετο.
|
ὄνειδος |
δὲ
εἶχε
ὁ
τρέσας
Ἀριστόδημος |
[7, 161] |
καὶ
διακοσμῆσαι
στρατόν.
οὕτω
οὐκ
|
ὄνειδος |
οὐδὲν
ἡμῖν
ἐστι
λέγειν
ταῦτα” |
[7, 231] |
ἐς
Λακεδαίμονα
ὁ
Ἀριστόδημος
εἶχε
|
ὄνειδός |
τε
καὶ
ἀτιμίην·
πάσχων
δὲ |
[7, 201] |
μὲν
δὴ
Ξέρξης
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς
|
Μηλίδος |
ἐν
τῇ
Τρηχινίῃ,
οἱ
δὲ |
[7, 194] |
ἐστρατήγεε
ὁ
ἀπὸ
Κύμης
τῆς
|
Αἰολίδος |
ὕπαρχος
Σανδώκης
ὁ
Θαμασίου
τὸν |
[7, 176] |
Ἀρτεμίσιον
δέκεται
αἰγιαλός,
ἐν
δὲ
|
Ἀρτέμιδος |
ἱρόν.
(ἡ
δὲ
αὖ
διὰ |
[7, 200] |
ἐν
τῷ
Δήμητρός
τε
ἱρὸν
|
Ἀμφικτυονίδος |
ἵδρυται
καὶ
ἕδραι
εἰσὶ
Ἀμφικτύοσι |
[7, 61] |
τὸ
σῶμα
κιθῶνας
χειριδωτοὺς
ποικίλους,
|
λεπίδος |
σιδηρέης
ὄψιν
ἰχθυοειδέος,
περὶ
δὲ |
[7, 141] |
ἡμῖν
ἄμεινόν
τι
περὶ
τῆς
|
πατρίδος, |
αἰδεσθεὶς
τὰς
ἱκετηρίας
τάσδε
τάς |
[7, 205] |
τε
καὶ
Δωριέος,
ἀπελήλατο
τῆς
|
φροντίδος |
περὶ
τῆς
βασιληίης.
ἀποθανόντος
δὲ |
[7, 175] |
ναυτικὸν
στρατὸν
πλέειν
γῆς
τῆς
|
Ἱστιαιώτιδος |
ἐπὶ
Ἀρτεμίσιον.
ταῦτα
γὰρ
ἀγχοῦ |
[7, 62] |
Ἄριοι,
ἀπικομένης
δὲ
Μηδείης
τῆς
|
Κολχίδος |
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς
τοὺς
Ἀρίους |
[7, 197] |
ὁ
Κυτίσσωρος
ἐξ
Αἴης
τῆς
|
Κολχίδος |
ἐρρύσατο,
ποιήσας
δὲ
τοῦτο
τοῖσι |
[7, 129] |
Ὄλυμπος,
τὰ
δὲ
πρὸς
ἑσπέρην
|
Πίνδος, |
τὰ
δὲ
πρὸς
μεσαμβρίην
τε |
[7, 223] |
χῶρος
πολλὸν
ἤ
περ
ἡ
|
περίοδός |
τε
καὶ
ἀνάβασις.
(οἵ
τε |
[7, 130] |
εἰρομένου
Ξέρξεω
εἰ
ἔστι
ἄλλη
|
ἔξοδος |
ἐς
θάλασσαν
τῷ
Πηνειῷ,
ἐξεπιστάμενοι |
[7, 221] |
λεγόμενον
εἶναι
τὰ
ἀνέκαθεν
ἀπὸ
|
Μελάμποδος, |
τοῦτον
εἴπαντα
ἐκ
τῶν
ἱρῶν |
[7, 176] |
(ἡ
δὲ
αὖ
διὰ
Τρηχῖνος
|
ἔσοδος |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐστὶ
τῇ |
[7, 78] |
οἵδε,
Μόσχους
μὲν
καὶ
Τιβαρηνοὺς
|
Ἀριόμαρδος |
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς
καὶ |
[7, 51] |
(ἀδικώτατοι
μέν
νυν
γινόμενοι
οὐδὲν
|
κέρδος |
μέγα
ἡμῖν
προσβάλλουσι,
δικαιότατοι
δὲ |
[7, 10] |
ἄριστα.
(τὸ
γὰρ
εὖ
βουλεύεσθαι
|
κέρδος |
μέγιστον
εὑρίσκω
ἐόν·
εἰ
γὰρ |
[7, 235] |
ἀνὴρ
παρ᾽
ἡμῖν
σοφώτατος
γενόμενος
|
κέρδος |
μέζον
ἂν
ἔφη
εἶναι
Σπαρτιήτῃσι |
[7, 8] |
φροντίζων
δὲ
εὑρίσκω
ἅμα
μὲν
|
κῦδος |
τε
ἡμῖν
προσγινόμενον
χώρην
τε |
[7, 27] |
ὑποκατήμενος
Πύθιος
ὁ
Ἄτους
ἀνὴρ
|
Λυδὸς |
ἐξείνισε
τὴν
βασιλέος
στρατιὴν
πᾶσαν |
[7, 38] |
ἐξήλαυνε
τὴν
στρατιήν,
Πύθιος
ὁ
|
Λυδὸς |
καταρρωδήσας
τὸ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ |
[7, 176] |
μὲν
τὸ
Ἀρτεμίσιον·
ἐκ
τοῦ
|
πελάγεος |
τοῦ
Θρηικίου
ἐξ
εὐρέος
συνάγεται |
[7, 151] |
φάναι,
καὶ
οὐδεμίαν
νομίζειν
πόλιν
|
Ἄργεος |
φιλιωτέρην.
~εἰ
μέν
νυν
Ξέρξης |
[7, 118] |
στρατιὴν
καὶ
δειπνίσασι
Ἀντίπατρος
ὁ
|
Ὀργέος |
ἀραιρημένος,
τῶν
ἀστῶν
ἀνὴρ
δόκιμος |
[7, 59] |
τῷ
Ξέρξῃ
ὁ
χῶρος
εἶναι
|
ἐπιτήδεος |
ἐνδιατάξαι
τε
καὶ
ἐξαριθμῆσαι
τὸν |
[7, 61] |
χειριδωτοὺς
ποικίλους,
λεπίδος
σιδηρέης
ὄψιν
|
ἰχθυοειδέος, |
περὶ
δὲ
τὰ
σκέλεα
ἀναξυρίδας, |
[7, 140] |
ἔσχατα
γαίης
δώματα
καὶ
πόλιος
|
τροχοειδέος |
ἄκρα
κάρηνα.
οὔτε
γὰρ
ἡ |
[7, 10] |
γὰρ
ἐᾷ
φρονέειν
μέγα
ὁ
|
θεὸς |
ἄλλον
ἢ
ἑωυτόν.
(ἐπειχθῆναι
μέν |
[7, 46] |
τῷ
ἀνθρώπῳ
γέγονε,
ὁ
δὲ
|
θεὸς |
γλυκὺν
γεύσας
τὸν
αἰῶνα
φθονερὸς |
[7, 37] |
ἔφραζον
ὡς
Ἕλλησι
προδεικνύει
ὁ
|
θεὸς |
ἔκλειψιν
τῶν
πολίων,
λέγοντες
ἥλιον |
[7, 15] |
καὶ
διαπειλῆσαν
οἴχεται.
(εἰ
ὦν
|
θεός |
ἐστι
ὁ
ἐπιπέμπων
καί
οἱ |
[7, 10] |
ὑπερέχοντα
ζῷα
ὡς
κεραυνοῖ
ὁ
|
θεὸς |
οὐδὲ
ἐᾷ
φαντάζεσθαι,
τὰ
δὲ |
[7, 10] |
τὰ
βέλεα·
φιλέει
γὰρ
ὁ
|
θεὸς |
τὰ
ὑπερέχοντα
πάντα
κολούειν.
οὕτω |
[7, 8] |
Μήδων,
Κύρου
κατελόντος
Ἀστυάγεα·
ἀλλὰ
|
θεός |
τε
οὕτω
ἄγει
καὶ
αὐτοῖσι |
[7, 10] |
κατὰ
τοιόνδε·
ἐπεάν
σφι
ὁ
|
θεὸς |
φθονήσας
φόβον
ἐμβάλῃ
ἢ
βροντήν, |
[7, 187] |
μυριάδων,
κάλλεός
τε
εἵνεκα
καὶ
|
μεγάθεος |
οὐδεὶς
αὐτῶν
ἀξιονικότερος
ἦν
αὐτοῦ |
[7, 187] |
ἑπομένων,
οὐδ᾽
ἂν
τούτων
ὑπὸ
|
πλήθεος |
οὐδεὶς
ἂν
εἴποι
ἀριθμόν.
ὥστε |
[7, 20] |
ἔτεϊ
ἀνομένῳ
ἐστρατηλάτεε
χειρὶ
μεγάλῃ
|
πλήθεος. |
(στόλων
γὰρ
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν |
[7, 9] |
οὐ
τιμωρησόμεθα·
(τί
δείσαντες;
κοίην
|
πλήθεος |
συστροφήν;
κοίην
δὲ
χρημάτων
δύναμιν; |
[7, 226] |
τοξεύματα,
τὸν
ἥλιον
ὑπὸ
τοῦ
|
πλήθεος |
τῶν
ὀιστῶν
ἀποκρύπτουσι·
τοσοῦτο
πλῆθος |
[7, 189] |
ἔχει
γυναῖκα
Ἀττικήν,
Ὠρειθυίην
τὴν
|
Ἐρεχθέος. |
(κατὰ
δὴ
τὸ
κῆδος
τοῦτο |
[7, 205] |
πρεσβυτέρων
ἀδελφεῶν,
Κλεομένεός
τε
καὶ
|
Δωριέος, |
ἀπελήλατο
τῆς
φροντίδος
περὶ
τῆς |
[7, 205] |
δὲ
Κλεομένεος
ἄπαιδος
ἔρσενος
γόνου,
|
Δωριέος |
τε
οὐκέτι
ἐόντος
ἀλλὰ
τελευτήσαντος |
[7, 158] |
νεῖκος
συνῆπτο,
ἐπισκήπτοντός
τε
τὸν
|
Δωριέος |
τοῦ
Ἀναξανδρίδεω
πρὸς
Ἐγεσταίων
φόνον |
[7, 158] |
εἵνεκα
ἤλθετε
βοηθήσοντες
οὔτε
τὸν
|
Δωριέος |
φόνον
ἐκπρηξόμενοι,
τό
τε
κατ᾽ |
[7, 66] |
μὲν
καὶ
Χορασμίων
Ἀρτάβαζος
ὁ
|
Φαρνάκεος, |
Σόγδων
δὲ
Ἀζάνης
ὁ
Ἀρταίου, |
[7, 191] |
τοῦ
χώρου
τούτου
ἁρπασθείη
ὑπὸ
|
Πηλέος, |
εἴη
τε
ἅπασα
ἡ
ἀκτὴ |
[7, 239] |
ξύλῳ
τοῦ
δελτίου
ἔγραψε
τὴν
|
βασιλέος |
γνώμην,
ποιήσας
δὲ
ταῦτα
ὀπίσω |
[7, 213] |
λόγους·
ὃς
μέγα
τι
παρὰ
|
βασιλέος |
δοκέων
οἴσεσθαι
ἔφρασέ
τε
τὴν |
[7, 26] |
ἐσταλμένον
ἀγαγὼν
τὰ
προκείμενα
παρὰ
|
βασιλέος |
ἔλαβε
δῶρα,
οὐκ
ἔχω
φράσαι· |
[7, 44] |
ἐποίησαν
δὲ
Ἀβυδηνοὶ
ἐντειλαμένου
πρότερον
|
βασιλέος, |
ἐνθαῦτα
ὡς
ἵζετο,
κατορῶν
ἐπὶ |
[7, 183] |
ἕνδεκα
ἡμέρας
παρέντες
μετὰ
τὴν
|
βασιλέος |
ἐξέλασιν
ἐκ
Θέρμης.
(τὸ
δὲ |
[7, 139] |
δύναμαι
πυθέσθαι
ἥτις
ἂν
ἦν,
|
βασιλέος |
ἐπικρατέοντος
τῆς
θαλάσσης.
(νῦν
δὲ |
[7, 224] |
δὲ
Ἀρτάνης
Δαρείου
μὲν
τοῦ
|
βασιλέος |
ἦν
ἀδελφεός,
Ὑστάσπεος
δὲ
τοῦ |
[7, 137] |
ὑπὸ
Σιτάλκεω
τοῦ
Τήρεω
Θρηίκων
|
βασιλέος |
καὶ
Νυμφοδώρου
τοῦ
Πύθεω
ἀνδρὸς |
[7, 95] |
Ἀβυδηνῶν
(Ἀβυδηνοῖσι
γὰρ
προσετέτακτο
ἐκ
|
βασιλέος |
κατὰ
χώρην
μένουσι
φύλακας
εἶναι |
[7, 6] |
ὅκως
ἀπίκοιτο
ἐς
ὄψιν
τὴν
|
βασιλέος, |
λεγόντων
τῶν
Πεισιστρατιδέων
περὶ
αὐτοῦ |
[7, 213] |
προτεραίῃ
ἐνώρων,
ἀπήλαυνον.
~ἀπορέοντος
δὲ
|
βασιλέος |
ὅ
τι
χρήσηται
τῷ
παρεόντι |
[7, 138] |
λόγον.
~ἡ
δὲ
στρατηλασίη
ἡ
|
βασιλέος |
οὔνομα
μὲν
εἶχε
ὡς
ἐπ᾽ |
[7, 10] |
ἀνδρί
γε
ἑνὶ
πάντα
τὰ
|
βασιλέος |
πρήγματα
γεγενῆσθαι.
(σὺ
ὦν
μὴ |
[7, 145] |
πέμπειν
ἐς
τὴν
Ἀσίην
τῶν
|
βασιλέος |
πρηγμάτων,
ἐς
Ἄρος
τε
ἀγγέλους |
[7, 135] |
ὑμέων
ἄρχοι
γῆς
Ἑλλάδος
δόντος
|
βασιλέος” |
(πρὸς
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
τάδε.
Ὕδαρνες, |
[7, 137] |
πολλοῖσι
ἔτεσι
ὕστερον
ἐγένετο
τοῦ
|
βασιλέος |
στόλου,
ἐπάνειμι
δὲ
ἐπὶ
τὸν |
[7, 27] |
Ἄτους
ἀνὴρ
Λυδὸς
ἐξείνισε
τὴν
|
βασιλέος |
στρατιὴν
πᾶσαν
ξεινίοισι
μεγίστοισι
καὶ |
[7, 233] |
ὑπ᾽
ἀναγκαίης
ἐχόμενοι
πρὸς
τὴν
|
βασιλέος |
στρατιήν·
ὡς
δὲ
εἶδον
κατυπέρτερα |
[7, 146] |
ἐς
Ξάρδις
καὶ
καταμαθόντες
τὴν
|
βασιλέος |
στρατιήν,
ὡς
ἐπάιστοι
ἐγένοντο,
βασανισθέντες |
[7, 174] |
ἐγένετο
ἡ
ἐς
Θεσσαλίην
στρατηίη,
|
βασιλέος |
τε
μέλλοντος
διαβαίνειν
ἐς
τὴν |
[7, 146] |
καὶ
ἦγον
ἐς
ὄψιν
τὴν
|
βασιλέος, |
τὸ
ἐνθεῦτεν
πυθόμενος
ἐπ᾽
οἷσι |
[7, 220] |
δὴ
ἐπιλεγόμενον
Λεωνίδην,
καὶ
βουλόμενον
|
κλέος |
καταθέσθαι
μούνων
Σπαρτιητέων,
ἀποπέμψαι
τοὺς |
[7, 220] |
καλῶς
ἔχειν·
μένοντι
δὲ
αὐτοῦ
|
κλέος |
μέγα
ἐλείπετο,
καὶ
ἡ
Σπάρτης |
[7, 176] |
οἱ
ἐπιχώριοι,
καὶ
βωμὸς
ἵδρυται
|
Ἡρακλέος |
ἐπ᾽
αὐτοῖσι.
ἐδέδμητο
δὲ
τεῖχος |
[7, 204] |
τοῦ
Κλεοδαίου
τοῦ
Ὕλλου
τοῦ
|
Ἡρακλέος, |
κτησάμενος
τὴν
βασιληίην
ἐν
Σπάρτῃ |
[7, 143] |
μὲν
ἦν
Θεμιστοκλέης,
παῖς
δὲ
|
Νεοκλέος |
ἐκαλέετο.
οὗτος
ὡνὴρ
οὐκ
ἔφη |
[7, 173] |
βασιληίου,
Ἀθηναίων
δὲ
Θεμιστοκλέης
ὁ
|
Νεοκλέος. |
ἔμειναν
δὲ
ὀλίγας
ἡμέρας
ἐνθαῦτα· |
[7, 143] |
ἐόντος
τοῦ
ξυλίνου
τείχεος.
(ταύτῃ
|
Θεμιστοκλέος |
ἀποφαινομένου
Ἀθηναῖοι
ταῦτα
σφίσι
ἔγνωσαν |
[7, 31] |
τὴν
ὁδὸν
εὗρε
πλατάνιστον,
τὴν
|
κάλλεος |
εἵνεκα
δωρησάμενος
κόσμῳ
χρυσέῳ
καὶ |
[7, 187] |
ἀνδρῶν
δὲ
ἐουσέων
τοσουτέων
μυριάδων,
|
κάλλεός |
τε
εἵνεκα
καὶ
μεγάθεος
οὐδεὶς |
[7, 47] |
καὶ
ἐς
τόδε
δείματος
εἰμὶ
|
ὑπόπλεος |
οὐδ᾽
ἐντὸς
ἐμεωυτοῦ,
ἄλλα
τε |
[7, 115] |
ἀριστερῆς
χειρὸς
ἔχων
ἤιε
διὰ
|
Συλέος |
πεδίου
καλεομένου,
Στάγειρον
πόλιν
Ἑλλάδα |
[7, 224] |
ἦν
ἀδελφεός,
Ὑστάσπεος
δὲ
τοῦ
|
Ἀρσάμεος |
παῖς·
ὃς
καὶ
ἐκδιδοὺς
τὴν |
[7, 11] |
ἐκ
Δαρείου
τοῦ
Ὑστάσπεος
τοῦ
|
Ἀρσάμεος |
τοῦ
Ἀριαράμνεω
τοῦ
Τεΐσπεος
τοῦ |
[7, 180] |
ἀγαγόντες
ἐπὶ
τῆς
πρῴρης
τῆς
|
νεὸς |
ἔσφαξαν,
διαδέξιον
ποιεύμενοι
τὸν
εἷλον |
[7, 101] |
διεξέπλωσε
καὶ
ἐξέβη
ἐκ
τῆς
|
νεός, |
μετεπέμψατο
Δημάρητον
τὸν
Ἀρίστωνος
συστρατευόμενον |
[7, 77] |
τούτων
πάντων
ἦρχε
Βάδρης
ὁ
|
Ὑστάνεος. |
~μόσχοι
δὲ
περὶ
μὲν
τῇσι |
[7, 205] |
εἴτε
καὶ
ἀπερέουσι
ἐκ
τοῦ
|
ἐμφανέος |
τὴν
Ἑλλήνων
συμμαχίην.
οἳ
δὲ |
[7, 173] |
Καρήνου
ἐκ
τῶν
πολεμάρχων
ἀραιρημένος,
|
γένεος |
μέντοι
ἐὼν
οὐ
τοῦ
βασιληίου, |
[7, 197] |
τοιούσδε·
(ὃς
ἂν
ᾖ
τοῦ
|
γένεος |
τούτου
πρεσβύτατος,
τούτῳ
ἐπιτάξαντες
ἔργεσθαι |
[7, 204] |
τοῦ
Ἐχεστράτου
τοῦ
Ἤγιος
τοῦ
|
Εὐρυσθένεος |
τοῦ
Ἀριστοδήμου
τοῦ
Ἀριστομάχου
τοῦ |
[7, 204] |
τοῦ
Εὐρυκράτεος
τοῦ
Πολυδώρου
τοῦ
|
Ἀλκαμένεος |
τοῦ
Τηλέκλου
τοῦ
Ἀρχέλεω
τοῦ |
[7, 11] |
τοῦ
Καμβύσεω
τοῦ
Τεΐσπεος
τοῦ
|
Ἀχαιμένεος |
γεγονώς,
μὴ
τιμωρησάμενος
Ἀθηναίους,
εὖ |
[7, 205] |
περὶ
τῆς
βασιληίης.
ἀποθανόντος
δὲ
|
Κλεομένεος |
ἄπαιδος
ἔρσενος
γόνου,
Δωριέος
τε |
[7, 205] |
παῖς
καὶ
δὴ
καὶ
εἶχε
|
Κλεομένεος |
θυγατέρα.
(ὃς
τότε
ἤιε
ἐς |
[7, 239] |
δή
σφι,
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
|
Κλεομένεος |
μὲν
θυγάτηρ
Λεωνίδεω
δὲ
γυνὴ |
[7, 205] |
γάρ
οἱ
ἐόντων
πρεσβυτέρων
ἀδελφεῶν,
|
Κλεομένεός |
τε
καὶ
Δωριέος,
ἀπελήλατο
τῆς |
[7, 148] |
τεθνάναι
ἑξακισχιλίους
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
Κλεομένεος |
τοῦ
Ἀναξανδρίδεω·
τῶν
δὴ
εἵνεκα |
[7, 145] |
ἄλλους
πέμπειν
παρὰ
Γέλωνα
τὸν
|
Δεινομένεος |
ἔς
τε
Κέρκυραν
κελεύσοντας
βοηθέειν |
[7, 74] |
καὶ
Μυσῶν
ἦρχε
Ἀρταφρένης
ὁ
|
Ἀρταφρένεος |
ὃς
ἐς
Μαραθῶνα
ἐσέβαλε
ἅμα |
[7, 96] |
λόγον,
οὐ
παραμέμνημαι.
(οὔτε
γὰρ
|
ἔθνεος |
ἑκάστου
ἐπάξιοι
ἦσαν
οἱ
ἡγεμόνες, |
[7, 130] |
Ξέρξης
ἀπὸ
παντός
σφεας
τοῦ
|
ἔθνεος |
ἐπαγγέλλεσθαι
φιλίην.
εἴπας
δὲ
ταῦτα |
[7, 6] |
αὐτοφώρῳ
ἁλοὺς
ὑπὸ
Λάσου
τοῦ
|
Ἑρμιονέος |
ἐμποιέων
ἐς
τὰ
Μουσαίου
χρησμόν, |
[7, 83] |
ἀπολελεγμένων
ἐστρατήγεε
μὲν
Ὑδάρνης
ὁ
|
Ὑδάρνεος, |
ἐκαλέοντο
δὲ
ἀθάνατοι
οἱ
Πέρσαι |
[7, 65] |
Ἀρίων
δὲ
ἦρχε
Σισάμνης
ὁ
|
Ὑδάρνεος. |
~Πάρθοι
δὲ
καὶ
Χοράσμιοι
καὶ |
[7, 42] |
ἔχων
ἐν
ἀριστερῇ,
διὰ
τοῦ
|
Ἀταρνέος |
ἐς
Καρήνην
πόλιν·
ἀπὸ
δὲ |
[7, 228] |
τοῦ
μάντιος
Μεγιστίεω
Σιμωνίδης
ὁ
|
Λεωπρέπεος |
ἐστὶ
κατὰ
ξεινίην
ὁ
ἐπιγράψας. |
[7, 129] |
καὶ
Ἀπιδανοῦ
καὶ
Ὀνοχώνου
καὶ
|
Ἐνιπέος |
καὶ
Παμίσου,
οἳ
μέν
νυν |
[7, 224] |
μὲν
τοῦ
βασιλέος
ἦν
ἀδελφεός,
|
Ὑστάσπεος |
δὲ
τοῦ
Ἀρσάμεος
παῖς·
ὃς |
[7, 1] |
γενομένης
παρὰ
βασιλέα
Δαρεῖον
τὸν
|
Ὑστάσπεος, |
καὶ
πρὶν
μεγάλως
κεχαραγμένον
τοῖσι |
[7, 10] |
ἀντίην
τῇ
προκειμένῃ,
Ἀρτάβανος
ὁ
|
Ὑστάσπεος, |
πάτρως
ἐὼν
Ξέρξῃ,
τῷ
δὴ |
[7, 11] |
γὰρ
εἴην
ἐκ
Δαρείου
τοῦ
|
Ὑστάσπεος |
τοῦ
Ἀρσάμεος
τοῦ
Ἀριαράμνεω
τοῦ |
[7, 11] |
τοῦ
Κύρου
τοῦ
Καμβύσεω
τοῦ
|
Τεΐσπεος |
τοῦ
Ἀχαιμένεος
γεγονώς,
μὴ
τιμωρησάμενος |
[7, 11] |
τοῦ
Ἀρσάμεος
τοῦ
Ἀριαράμνεω
τοῦ
|
Τεΐσπεος |
τοῦ
Κύρου
τοῦ
Καμβύσεω
τοῦ |
[7, 76] |
κατειλίχατο.
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἀνδράσι
|
Ἄρεος |
ἐστὶ
χρηστήριον.
~Καβηλέες
δὲ
οἱ |
[7, 154] |
τὸ
γέρας·
Κλεάνδρου
δὲ
τοῦ
|
Παντάρεος |
τελευτήσαντος
τὸν
βίον,
ὃς
ἐτυράννευσε |
[7, 217] |
εἴρηται·
τὴν
δὲ
διὰ
τοῦ
|
ὄρεος |
ἀτραπὸν
ἐθελονταὶ
Φωκέες
ὑποδεξάμενοι
Λεωνίδῃ |
[7, 173] |
Πηνειόν,
μεταξὺ
δὲ
Ὀλύμπου
τε
|
ὄρεος |
ἐόντα
καὶ
τῆς
Ὄσσης.
(ἐνθαῦτα |
[7, 199] |
ῥέει
παρὰ
τὴν
ὑπωρείαν
τοῦ
|
ὄρεος. |
~ἔστι
δὲ
ἄλλος
Φοῖνιξ
ποταμὸς |
[7, 217] |
ὄρεος.
(κατὰ
δὲ
τοῦτο
τοῦ
|
ὄρεος |
ἐφύλασσον,
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι |
[7, 223] |
Ἐπιάλτεω
οὕτω·
ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
|
ὄρεος |
ἡ
κατάβασις
συντομωτέρη
τε
ἐστὶ |
[7, 74] |
Λυδῶν
ἄποικοι,
ἀπ᾽
Ὀλύμπου
δὲ
|
ὄρεος |
καλέονται
Ὀλυμπιηνοί.
Λυδῶν
δὲ
καὶ |
[7, 217] |
οἳ
ἐγένοντο
ἐπ᾽
ἀκρωτηρίῳ
τοῦ
|
ὄρεος. |
(κατὰ
δὲ
τοῦτο
τοῦ
ὄρεος |
[7, 216] |
Ἀνόπαια
αὕτη
κατὰ
ῥάχιν
τοῦ
|
ὄρεος, |
λήγει
δὲ
κατά
τε
Ἀλπηνὸν |
[7, 199] |
τοῦ
πεδίου
ἐστί.
τοῦ
δὲ
|
ὄρεος |
τὸ
περικληίει
τὴν
γῆν
τὴν |
[7, 218] |
πυκνοῖσι,
οἴχοντο
φεύγοντες
ἐπὶ
τοῦ
|
ὄρεος |
τὸν
κόρυμβον,
ἐπιστάμενοι
ὡς
ἐπὶ |
[7, 213] |
τὴν
ἀτραπὸν
τὴν
διὰ
τοῦ
|
ὄρεος |
φέρουσαν
ἐς
Θερμοπύλας,
καὶ
διέφθειρε |
[7, 176] |
τοῦ
πελάγεος
τοῦ
Θρηικίου
ἐξ
|
εὐρέος |
συνάγεται
ἐς
στεινὸν
ἐόντα
τὸν |
[7, 9] |
ἐγὼ
δοκέω,
οὐκ
ἐς
τοῦτο
|
θράσεος |
ἀνήκει
τὰ
Ἑλλήνων
πρήγματα·
εἰ |
[7, 150] |
ἀπ᾽
οὗ
ἡμεῖς
γεγόναμεν
παῖδα
|
Περσέος |
τοῦ
Δανάης,
γεγονότα
ἐκ
τῆς |
[7, 154] |
ἵππου
εἶναι
ἵππαρχος·
πολιορκέοντος
γὰρ
|
Ἱπποκράτεος |
Καλλιπολίτας
τε
καὶ
Ναξίους
καὶ |
[7, 154] |
τοῦ
Παταίκου
ὃς
ἦν
δορυφόρος
|
Ἱπποκράτεος. |
(μετὰ
δὲ
οὐ
πολλὸν
χρόνον |
[7, 155] |
Γελῴων,
ἦρχε
αὐτὸς
ἀποστερήσας
τοὺς
|
Ἱπποκράτεος |
παῖδας.
(μετὰ
δὲ
τοῦτο
τὸ |
[7, 155] |
Γέλων
τῷ
λόγῳ
τιμωρέων
τοῖσι
|
Ἱπποκράτεος |
παισὶ
Εὐκλείδῃ
τε
καὶ
Κλεάνδρῳ, |
[7, 154] |
Συρηκουσέων
οὐδεμία
διέφυγε
δουλοσύνην
πρὸς
|
Ἱπποκράτεος· |
(Συρηκοσίους
δὲ
Κορίνθιοί
τε
καὶ |
[7, 154] |
Κλεάνδρου
ἐὼν
ἀδελφεός.
ἔχοντος
δὲ
|
Ἱπποκράτεος |
τὴν
τυραννίδα,
ὁ
Γέλων
ἐὼν |
[7, 204] |
τοῦ
Εὐρυκρατίδεω
τοῦ
Ἀναξάνδρου
τοῦ
|
Εὐρυκράτεος |
τοῦ
Πολυδώρου
τοῦ
Ἀλκαμένεος
τοῦ |
[7, 50] |
ὁμοιεύμενοι
ἐκείνοισι
ὥρην
τε
τοῦ
|
ἔτεος |
καλλίστην
πορευόμεθα,
καὶ
καταστρεψάμενοι
πᾶσαν |
[7, 107] |
χρυσὸν
ἅπαντα
τὸν
ἐκ
τοῦ
|
ἄστεος |
καὶ
τὸν
ἄργυρον
ἔσπειρε
ἀπὸ |
[7, 182] |
τοῦ
Πηνειοῦ,
καὶ
τοῦ
μὲν
|
σκάφεος |
ἐκράτησαν
οἱ
βάρβαροι,
τῶν
δὲ |
[7, 150] |
τοῦ
Δανάης,
γεγονότα
ἐκ
τῆς
|
Κηφέος |
θυγατρὸς
Ἀνδρομέδης.
οὕτω
ἂν
ὦν |
[7, 227] |
ἀριστεῦσαι
λέγονται
Λακεδαιμόνιοι
δύο
ἀδελφεοί,
|
Ἀλφεός |
τε
καὶ
Μάρων
Ὀρσιφάντου
παῖδες. |
[7, 154] |
τὴν
μουναρχίην
Ἱπποκράτης
Κλεάνδρου
ἐὼν
|
ἀδελφεός. |
ἔχοντος
δὲ
Ἱπποκράτεος
τὴν
τυραννίδα, |
[7, 236] |
προσχωρήσουσι”
~λέγει
μετὰ
τοῦτον
Ἀχαιμένης,
|
ἀδελφεός |
τε
ἐὼν
Ξέρξεω
καὶ
τοῦ |
[7, 97] |
Ἀχαιμένης
Ξέρξεω
ἐὼν
ἀπ᾽
ἀμφοτέρων
|
ἀδελφεός, |
τῆς
δὲ
ἄλλης
στρατιῆς
ἐστρατήγεον |
[7, 11] |
Ἀρτάβανε,
πατρὸς
εἶς
τοῦ
ἐμοῦ
|
ἀδελφεός· |
τοῦτό
σε
ῥύσεται
μηδένα
ἄξιον |
[7, 224] |
Δαρείου
μὲν
τοῦ
βασιλέος
ἦν
|
ἀδελφεός, |
Ὑστάσπεος
δὲ
τοῦ
Ἀρσάμεος
παῖς· |
[7, 107] |
τὸν
ἄργυρον
ἔσπειρε
ἀπὸ
τοῦ
|
τείχεος |
ἐς
τὸν
Στρυμόνα,
ποιήσας
δὲ |
[7, 223] |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἔρυμα
τοῦ
|
τείχεος |
ἐφυλάσσετο,
οἳ
δὲ
ἀνὰ
τὰς |
[7, 225] |
ἐπισπόμενοι
καὶ
τὸ
ἔρυμα
τοῦ
|
τείχεος |
συγχώσαντες,
οἳ
δὲ
περιελθόντες
πάντοθεν |
[7, 208] |
ἔξω
ἐμάνθανε,
τοῖσι
πρὸ
τοῦ
|
τείχεος |
τὰ
ὅπλα
ἔκειτο·
ἔτυχον
δὲ |
[7, 143] |
ὡς
τούτου
ἐόντος
τοῦ
ξυλίνου
|
τείχεος. |
(ταύτῃ
Θεμιστοκλέος
ἀποφαινομένου
Ἀθηναῖοι
ταῦτα |
[7, 208] |
τοὺς
γὰρ
ἔσω
τεταγμένους
τοῦ
|
τείχεος, |
τὸ
ἀνορθώσαντες
εἶχον
ἐν
φυλακῇ, |
[7, 97] |
καὶ
Πρηξάσπης
ὁ
Ἀσπαθίνεω
καὶ
|
Μεγάβαζος |
ὁ
Μεγαβάτεω
καὶ
Ἀχαιμένης
ὁ |
[7, 66] |
οἵδε.
Πάρθων
μὲν
καὶ
Χορασμίων
|
Ἀρτάβαζος |
ὁ
Φαρνάκεος,
Σόγδων
δὲ
Ἀζάνης |
[7, 26] |
πόνον
ἐργάζοντο,
ἐν
τούτῳ
ὁ
|
πεζὸς |
ἅπας
συλλελεγμένος
ἅμα
Ξέρξῃ
ἐπορεύετο |
[7, 84] |
τὴν
αὐτὴν
ἐσκευασμένοι
καὶ
ὁ
|
πεζὸς |
αὐτῶν·
πλὴν
ἐπὶ
τῇσι
κεφαλῇσι |
[7, 41] |
λοιπῶν
Περσέων
ἀπολελεγμένοι
μύριοι.
οὗτος
|
πεζὸς |
ἦν·
(καὶ
τούτων
χίλιοι
μὲν |
[7, 48] |
μοι
πολεμιώτατα;
κότερά
τοι
ὁ
|
πεζὸς |
μεμπτὸς
κατὰ
πλῆθος
ἐστὶ
καὶ |
[7, 196] |
Ἀφέτας.
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ
|
πεζὸς |
πορευθεὶς
διὰ
Θεσσαλίης
καὶ
Ἀχαιίης |
[7, 124] |
ἐστρατοπεδεύετο,
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ
|
πεζὸς |
στρατὸς
ἐπορεύετο
ἐκ
τῆς
Ἀκάνθου |
[7, 57] |
ἐπορεύετο,
σὺν
δέ
οἱ
ὁ
|
πεζὸς |
στρατός.
~ὁ
δὲ
ναυτικὸς
ἔξω |
[7, 55] |
τὴν
πρὸς
τοῦ
Πόντου
ὁ
|
πεζός |
τε
καὶ
ἡ
ἵππος
ἅπασα, |
[7, 236] |
τῷ
πεζῷ
ἀρήξει
καὶ
ὁ
|
πεζὸς |
τῷ
ναυτικῷ
ὁμοῦ
πορευόμενος·
εἰ |
[7, 82] |
καὶ
Γέργις
ὁ
Ἀριάζου
καὶ
|
Μεγάβυζος |
ὁ
Ζωπύρου.
~οὗτοι
ἦσαν
στρατηγοὶ |
[7, 5] |
τέ
σε
ἔχῃ
πρὸς
ἀνθρώπων
|
ἀγαθός, |
καί
τις
ὕστερον
φυλάσσηται
ἐπὶ |
[7, 234] |
ἀρξάμενος
ἐνθένδε.
Δημάρητε,
ἀνὴρ
εἶς
|
ἀγαθός. |
τεκμαίρομαι
δὲ
τῇ
ἀληθείῃ·
ὅσα |
[7, 10] |
κοτὲ
ἡμέας
ὀλίγου
ἐδέησε
καταλαβεῖν
|
πάθος, |
ὅτε
πατὴρ
σὸς
ζεύξας
Βόσπορον |
[7, 104] |
αἰεί,
οὐκ
ἐῶν
φεύγειν
οὐδὲν
|
πλῆθος |
ἀνθρώπων
ἐκ
μάχης,
ἀλλὰ
μένοντας |
[7, 226] |
πλήθεος
τῶν
ὀιστῶν
ἀποκρύπτουσι·
τοσοῦτο
|
πλῆθος |
αὐτῶν
εἶναι.
(τὸν
δὲ
οὐκ |
[7, 89] |
καὶ
τύχους
μεγάλους.
τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
αὐτῶν
θωρηκοφόροι
ἦσαν,
μαχαίρας
δὲ |
[7, 190] |
ἄνδρας
τε
ἀναριθμήτους
χρημάτων
τε
|
πλῆθος |
ἄφθονον.
ὥστε
Ἀμεινοκλέι
τῷ
Κρητίνεω |
[7, 236] |
τά
τε
ποιήσουσι
ὅσοι
τε
|
πλῆθος |
εἰσί.
ἱκανοὶ
γὰρ
ἐκεῖνοί
γε |
[7, 208] |
δὴ
θεώμενος
ἐθώμαζε
καὶ
τὸ
|
πλῆθος |
ἐμάνθανε.
μαθὼν
δὲ
πάντα
ἀτρεκέως |
[7, 60] |
~ὅσον
μέν
νυν
ἕκαστοι
παρεῖχον
|
πλῆθος |
ἐς
ἀριθμόν,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν |
[7, 48] |
τοι
ὁ
πεζὸς
μεμπτὸς
κατὰ
|
πλῆθος |
ἐστὶ
καὶ
τὸ
Ἑλληνικὸν
στράτευμα |
[7, 60] |
τοῦ
στρατοῦ
τοῦ
πεζοῦ
τὸ
|
πλῆθος |
ἐφάνη
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
μυριάδες. |
[7, 49] |
ἂν
οὔτε
τῶν
νεῶν
τὸ
|
πλῆθος· |
ἢν
δὲ
πλεῦνας
συλλέξῃς,
τὰ |
[7, 184] |
κακῶν
ἦν
ὁ
στρατός,
καὶ
|
πλῆθος |
ἦν
τηνικαῦτα
ἔτι,
ὡς
ἐγὼ |
[7, 234] |
(ὃ
δ᾽
εἶπε
ὦ
βασιλεῦ,
|
πλῆθος |
μὲν
πολλὸν
πάντων
τῶν
Λακεδαιμονίων |
[7, 184] |
καὶ
τοὺς
τὰ
ἅρματα
Λίβυας,
|
πλῆθος |
ποιήσας
δισμυρίους
ἄνδρας.
(καὶ
δὴ |
[7, 184] |
τῶν
νεῶν
καὶ
τοῦ
πεζοῦ
|
πλῆθος |
συντιθέμενον
γίνεται
διηκόσιαί
τε
μυριάδες |
[7, 173] |
στρατοῦ
τοῦ
ἐπιόντος,
σημαίνοντες
τὸ
|
πλῆθός |
τε
τῆς
στρατιῆς
καὶ
τὰς |
[7, 9] |
ἀντιώσεσθαι
πόλεμον
προφέρων,
ἄγοντι
καὶ
|
πλῆθος |
τὸ
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
καὶ |
[7, 226] |
ἐν
ἀλογίῃ
ποιεύμενον
τὸ
Μήδων
|
πλῆθος, |
ὡς
πάντα
σφι
ἀγαθὰ
ὁ |
[7, 69] |
μικρούς·
ἀντὶ
δὲ
σιδήρου
ἐπῆν
|
λίθος |
ὀξὺς
πεποιημένος,
τῷ
καὶ
τὰς |
[7, 137] |
ὃς
εἷλε
Ἁλιέας
τοὺς
ἐκ
|
Τίρυνθος |
ὁλκάδι
καταπλώσας
πλήρεϊ
ἀνδρῶν,
δῆλον |
[7, 88] |
προϊδὼν
ἐφοβήθη
τε
καὶ
στὰς
|
ὀρθὸς |
ἀπεσείσατο
τὸν
Φαρνούχεα,
πεσὼν
δὲ |
[7, 170] |
οὐκ
ἐπῆν
ἀριθμός.
(ὁ
δὲ
|
Μίκυθος |
οἰκέτης
ἐὼν
Ἀναξίλεω
ἐπίτροπος
Ρηγίου |
[7, 88] |
δὲ
ἦσαν
Ἁρμαμίθρης
τε
καὶ
|
Τίθαιος |
Δάτιος
παῖδες.
ὁ
δὲ
τρίτος |
[7, 10] |
τοῦ
Ἴστρου.
(καὶ
τότε
γε
|
Ἱστιαῖος |
ὁ
Μιλήτου
τύραννος
εἰ
ἐπέσπετο |
[7, 98] |
Τιμῶναξ
ὁ
Τιμαγόρεω,
καὶ
Καρῶν
|
Ἱστιαῖός |
τε
ὁ
Τύμνεω
καὶ
Πίγρης |
[7, 196] |
Ἀχαιίης
ἐσβεβληκὼς
ἦν
καὶ
δὴ
|
τριταῖος |
ἐς
Μηλιέας,
ἐν
Θεσσαλίῃ
μὲν |
[7, 46] |
βραχὺς
εἴη
ὁ
πᾶς
ἀνθρώπινος
|
βίος, |
εἰ
τούτων
γε
ἐόντων
τοσούτων |
[7, 28] |
τε
καὶ
γεωπέδων
ἀρκέων
ἐστὶ
|
βίος” |
~ὃ
μὲν
ταῦτα
ἔλεγε,
Ξέρξης |
[7, 204] |
τοῦ
Λεωβώτεω
τοῦ
Ἐχεστράτου
τοῦ
|
Ἤγιος |
τοῦ
Εὐρυσθένεος
τοῦ
Ἀριστοδήμου
τοῦ |
[7, 8] |
γῆν
τὴν
Περσίδα
ἀποδέξομεν
τῷ
|
Διὸς |
αἰθέρι
ὁμουρέουσαν.
(οὐ
γὰρ
δὴ |
[7, 61] |
Περσεὺς
ὁ
Δανάης
τε
καὶ
|
Διὸς |
ἀπίκετο
παρὰ
Κηφέα
τὸν
Βήλου |
[7, 40] |
τούτων
τῶν
δέκα
ἵππων
ἅρμα
|
Διὸς |
ἱρὸν
ἐπετέτακτο,
τὸ
ἵπποι
μὲν |
[7, 56] |
εἰδόμενος
Πέρσῃ
καὶ
οὔνομα
ἀντὶ
|
Διὸς |
Ξέρξην
θέμενος
ἀνάστατον
τὴν
Ἑλλάδα |
[7, 197] |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
τοῦ
Λαφυστίου
|
Διός, |
ὡς
Ἀθάμας
ὁ
Αἰόλου
ἐμηχανήσατο |
[7, 98] |
καὶ
Τύριος
Ματτὴν
Σιρώμου,
καὶ
|
Ἀράδιος |
Μέρβαλος
Ἀγβάλου,
καὶ
Κίλιξ
Συέννεσις |
[7, 78] |
τε
παῖς
καὶ
Πάρμυος
τῆς
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου,
Μάκρωνας
δὲ
καὶ |
[7, 128] |
εἶναι
δι᾽
οὗ
ῥέει
ὁ
|
Πηνειός, |
ἀκούων
τε
ταύτῃ
εἶναι
ὁδὸν |
[7, 129] |
αὐλῶνα
δι᾽
οὗ
ῥέει
ὁ
|
Πηνειός, |
οἰκότα
λέγοντες·
ὅστις
γὰρ
νομίζει |
[7, 129] |
συμμιχθέωσι
τάχιστα,
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ὁ
|
Πηνειὸς |
τῷ
οὐνόματι
κατακρατέων
ἀνωνύμους
τοὺς |
[7, 69] |
τὴν
μάλιστα
στέρξας
τῶν
γυναικῶν
|
Δαρεῖος |
εἰκὼ
χρυσέην
σφυρήλατον
ἐποιήσατο.
~τῶν |
[7, 194] |
τὸν
δὴ
πρότερον
τούτων
βασιλεὺς
|
Δαρεῖος |
ἐπ᾽
αἰτίῃ
τοιῇδε
λαβὼν
ἀνεσταύρωσε |
[7, 20] |
καταστρεψάμενοι
ἐνέμοντο,
τῶν
εἵνεκεν
ὕστερον
|
Δαρεῖος |
ἐτιμωρέετο,
μήτε
κατὰ
τὰ
λεγόμενα |
[7, 194] |
(ἀνακρεμασθέντος
ὦν
αὐτοῦ,
λογιζόμενος
ὁ
|
Δαρεῖος |
εὗρέ
οἱ
πλέω
ἀγαθὰ
τῶν |
[7, 194] |
βασιλήιον·
εὑρὼν
δὲ
τοῦτο
ὁ
|
Δαρεῖος, |
καὶ
γνοὺς
ὡς
ταχύτερα
αὐτὸς |
[7, 8] |
καὶ
Καμβύσης
πατήρ
τε
ἐμὸς
|
Δαρεῖος |
κατεργάσαντο
καὶ
προσεκτήσαντο
ἔθνεα,
ἐπισταμένοισι |
[7, 4] |
~ἀποδέξας
δὲ
βασιλέα
Πέρσῃσι
Ξέρξεα
|
Δαρεῖος |
ὁρμᾶτο
στρατεύεσθαι.
ἀλλὰ
γὰρ
μετὰ |
[7, 106] |
πάντων
ὅσους
αὐτὸς
κατέστησε
ἢ
|
Δαρεῖος |
ὑπάρχους,
πέμπεσκε
δὲ
ἀνὰ
πᾶν |
[7, 3] |
τῇ
Δημαρήτου
ὑποθήκῃ,
γνοὺς
ὁ
|
Δαρεῖος |
ὡς
λέγοι
δίκαια
βασιλέα
μιν |
[7, 198] |
ἀπὸ
Ἀχαιίης
Ἀντικύρη,
παρ᾽
ἣν
|
Σπερχειὸς |
ποταμὸς
ῥέων
ἐξ
Ἐνιήνων
ἐς |
[7, 137] |
αὐτῶν
καὶ
Ἀριστέας
ὁ
Ἀδειμάντου
|
Κορίνθιος |
ἀνήρ.
ταῦτα
μέν
νυν
πολλοῖσι |
[7, 27] |
παρεόντας
τίς
τε
ἐὼν
ἀνδρῶν
|
Πύθιος |
καὶ
κόσα
χρήματα
ἐκτημένος
ἐπαγγέλλοιτο |
[7, 27] |
~ἐν
ταύτῃ
τῇ
πόλι
ὑποκατήμενος
|
Πύθιος |
ὁ
Ἄτους
ἀνὴρ
Λυδὸς
ἐξείνισε |
[7, 38] |
~ὡς
δ᾽
ἐξήλαυνε
τὴν
στρατιήν,
|
Πύθιος |
ὁ
Λυδὸς
καταρρωδήσας
τὸ
ἐκ |
[7, 98] |
καὶ
Κίλιξ
Συέννεσις
Ὠρομέδοντος,
καὶ
|
Λύκιος |
Κυβερνίσκος
Σίκα,
καὶ
Κύπριοι
Γόργος |
[7, 37] |
Ἄβυδον·
(ὁρμημένῳ
δέ
οἱ
ὁ
|
ἥλιος |
ἐκλιπὼν
τὴν
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ |
[7, 8] |
δὴ
χώρην
γε
οὐδεμίαν
κατόψεται
|
ἥλιος |
ὅμουρον
ἐοῦσαν
τῇ
ἡμετέρῃ,
ἀλλὰ |
[7, 54] |
ὁδόν.
(ὡς
δ᾽
ἐπανέτελλε
ὁ
|
ἥλιος, |
σπένδων
ἐκ
χρυσέης
φιάλης
Ξέρξης |
[7, 176] |
κατὰ
Φοίνικα
ποταμὸν
ἀγχοῦ
Ἀνθήλης
|
πόλιος |
ἄλλη
ἁμαξιτὸς
μούνη.
(τῶν
δὲ |
[7, 188] |
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ
Κασθαναίης
τε
|
πόλιος |
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος
ἀκτῆς,
αἱ |
[7, 183] |
αἰγιαλὸν
τὸν
μεταξὺ
Κασθαναίης
τε
|
πόλιος |
ἐόντα
καὶ
Σηπιάδος
ἀκτῆς.
~μέχρι |
[7, 155] |
Γέλων
καταγαγὼν
τούτους
ἐκ
Κασμένης
|
πόλιος |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἔσχε
καὶ |
[7, 123] |
Ποτιδαίης
καὶ
Ἀφύτιος
καὶ
Νέης
|
πόλιος |
καὶ
Αἰγῆς
καὶ
Θεράμβω
καὶ |
[7, 127] |
χώρην
τοσήνδε,
ἀρξάμενος
ἀπὸ
Θέρμης
|
πόλιος |
καὶ
τῆς
Μυγδονίης
μέχρι
Λυδίεώ |
[7, 33] |
τῆς
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
Σηστοῦ
τε
|
πόλιος |
μεταξὺ
καὶ
Μαδύτου,
ἀκτὴ
παχέα |
[7, 101] |
τῶν
ἐμοὶ
ἐς
λόγους
ἀπικνεομένων,
|
πόλιος |
οὔτ᾽
ἐλαχίστης
οὔτ᾽
ἀσθενεστάτης.
(νῦν |
[7, 179] |
Ξέρξεω
στρατὸς
ὁρμώμενος
ἐκ
Θέρμης
|
πόλιος |
παρέβαλε
νηυσὶ
τῇσι
ἄριστα
πλεούσῃσι |
[7, 170] |
νησιώτας
ἠπειρώτας.
(ἀπὸ
δὲ
Ὑρίης
|
πόλιος |
τὰς
ἄλλας
οἰκίσαι,
τὰς
δὴ |
[7, 58] |
πόλιν,
διὰ
μέσης
δὲ
πορευόμενος
|
πόλιος |
τῇ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν
Ἀγορή. |
[7, 140] |
φεῦγ᾽
ἔσχατα
γαίης
δώματα
καὶ
|
πόλιος |
τροχοειδέος
ἄκρα
κάρηνα.
οὔτε
γὰρ |
[7, 137] |
μῆνιν,
ἐς
Νικόλαν
τε
τὸν
|
Βούλιος |
καὶ
ἐς
Ἀνήριστον
τὸν
Σπερθίεω, |
[7, 137] |
ἐς
Σπάρτην
Σπερθίεώ
τε
καὶ
|
Βούλιος. |
χρόνῳ
δὲ
μετέπειτα
πολλῷ
ἐπηγέρθη |
[7, 99] |
αὐτῇ
Ἀρτεμισίη,
θυγάτηρ
δὲ
ἦν
|
Λυγδάμιος, |
γένος
δὲ
ἐξ
Ἁλικαρνησσοῦ
τὰ |
[7, 50] |
τὰ
Περσέων
πρήγματα
ἐς
ὃ
|
δυνάμιος |
προκεχώρηκε.
εἰ
τοίνυν
ἐκεῖνοι
οἱ |
[7, 157] |
ὑπ᾽
ἑωυτῷ
ποιήσασθαι.
(σὺ
δὲ
|
δυνάμιός |
τε
γὰρ
ἥκεις
μεγάλως
καὶ |
[7, 78] |
δὲ
καὶ
Μοσσυνοίκους
Ἀρταΰκτης
ὁ
|
Χεράσμιος, |
ὃς
Σηστὸν
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ |
[7, 137] |
ἐγένετο
τὸ
πρῆγμα
ἐκ
τῆς
|
μήνιος· |
(οἳ
γὰρ
πεμφθέντες
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων |
[7, 226] |
ὡς
πάντα
σφι
ἀγαθὰ
ὁ
|
Τρηχίνιος |
ξεῖνος
ἀγγέλλοι,
εἰ
ἀποκρυπτόντων
τῶν |
[7, 9] |
εἴπας
ἐπαύετο.
~μετ᾽
αὐτὸν
δὲ
|
Μαρδόνιος |
ἔλεγε
ὦ
δέσποτα,
οὐ
μοῦνον |
[7, 10] |
πείρης
πάντα
ἀνθρώποισι
φιλέει
γίνεσθαι”
|
~Μαρδόνιος |
μὲν
τοσαῦτα
ἐπιλεήνας
τὴν
Ξέρξεω |
[7, 5] |
δυνάμενος
παρ᾽
αὐτῷ
μέγιστον
Περσέων
|
Μαρδόνιος |
ὁ
Γοβρύεω,
ὃς
ἦν
Ξέρξῃ |
[7, 121] |
ναυτικῷ·
(ταύτης
μὲν
δὴ
ἐστρατήγεον
|
Μαρδόνιός |
τε
καὶ
Μασίστης,
ἑτέρη
δὲ |
[7, 82] |
τοῦ
σύμπαντος
στρατουῥ
τοῦ
πεζοῦ
|
Μαρδόνιός |
τε
ὁ
Γοβρύεω
καὶ
Τριτανταίχμης |
[7, 204] |
καὶ
παντὸς
τοῦ
στρατεύματος
ἡγεόμενος
|
Λακεδαιμόνιος |
ἦν
Λεωνίδης
ὁ
Ἀναξανδρίδεω
τοῦ |
[7, 98] |
τοὺς
στρατηγοὺς
οἵδε
ἦσαν
ὀνομαστότατοι,
|
Σιδώνιος |
Τετράμνηστος
Ἀνύσου,
καὶ
Τύριος
Ματτὴν |
[7, 107] |
παῖδας
ἐτίμα
μάλιστα,
ἐπεὶ
καὶ
|
ἄξιος |
αἴνου
μεγάλου
ἐγένετο
Βόγης·
ὃς |
[7, 104] |
οἳ
Ἑλλήνων
ἕκαστος
φησὶ
τριῶν
|
ἄξιος |
εἶναι.
(ὣς
δὲ
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[7, 103] |
ἀνδρῶν
τῆς
στρατιῆς
τῆς
ἐμῆς
|
ἀντάξιος |
ἐστί,
σὲ
δέ
γε
δίζημαι |
[7, 104] |
δὲ
οὔτε
δέκα
ἀνδράσι
ὑπίσχομαι
|
οἷός |
τε
εἶναι
μάχεσθαι
οὔτε
δυοῖσι, |
[7, 136] |
Ξέρξης
ὑπὸ
μεγαλοφροσύνης
οὐκ
ἔφη
|
ὅμοιος |
ἔσεσθαι
Λακεδαιμονίοισι·
κείνους
μὲν
γὰρ |
[7, 161] |
Ἑλλήνων·
τῶν
καὶ
Ὅμηρος
ὁ
|
ἐποποιὸς |
ἄνδρα
ἄριστον
ἔφησε
ἐς
Ἴλιον |
[7, 79] |
καὶ
Κόλχων
ἦρχε
Φαρανδάτης
ὁ
|
Τεάσπιος. |
Ἀλαρόδιοι
δὲ
καὶ
Σάσπειρες
κατά |
[7, 119] |
ἡ
δὲ
ἄλλη
στρατιὴ
ἔσκε
|
ὑπαίθριος. |
(ὡς
δὲ
δείπνου
ἐγίνετο
ὥρη, |
[7, 61] |
(καὶ
ἄρχοντα
παρείχοντο
Ὀτάνεα
τὸν
|
Ἀμήστριος |
πατέρα
τῆς
Ξέρξεω
γυναικός,
ἐκαλέοντο |
[7, 183] |
ἐὸν
ἐν
πόρῳ
μάλιστα
Πάμμων
|
Σκύριος. |
πανημερὸν
δὲ
πλέοντες
οἱ
βάρβαροι |
[7, 98] |
ὀνομαστότατοι,
Σιδώνιος
Τετράμνηστος
Ἀνύσου,
καὶ
|
Τύριος |
Ματτὴν
Σιρώμου,
καὶ
Ἀράδιος
Μέρβαλος |
[7, 106] |
γὰρ
ἔτι
πρότερον
ταύτης
τῆς
|
ἐλάσιος |
ὕπαρχοι
ἐν
τῇ
Θρηίκῃ
καὶ |
[7, 150] |
ἀρχῆς
Λακεδαιμόνιοι
μεταιτέειν,
ἵνα
ἐπὶ
|
προφάσιος |
ἡσυχίην
ἄγωσι.
~συμπεσεῖν
δὲ
τούτοισι |
[7, 229] |
δὲ
τῆς
μὲν
αὐτῆς
ἐχομένου
|
προφάσιος |
οὐκ
ἐθελήσαντος
δὲ
ἀποθνήσκειν,
ἀναγκαίως |
[7, 144] |
τότε
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
τῆς
|
διαιρέσιος |
ταύτης
παυσαμένους
νέας
τούτων
τῶν |
[7, 98] |
καὶ
Κύπριοι
Γόργος
τε
ὁ
|
Χέρσιος |
καὶ
Τιμῶναξ
ὁ
Τιμαγόρεω,
καὶ |
[7, 190] |
τἆλλα
οὐκ
εὐτυχέων
εὑρήμασι
μέγα
|
πλούσιος |
ἐγένετο·
ἦν
γάρ
τις
καὶ |
[7, 20] |
τῆς
ἠπείρου.
~ἀπὸ
γὰρ
Αἰγύπτου
|
ἁλώσιος |
ἐπὶ
μὲν
τέσσερα
ἔτεα
πλήρεα |
[7, 88] |
ἦσαν
Ἁρμαμίθρης
τε
καὶ
Τίθαιος
|
Δάτιος |
παῖδες.
ὁ
δὲ
τρίτος
σφι |
[7, 141] |
νῶτον
ἐπιστρέψας·
ἔτι
τοι
ποτε
|
κἀντίος |
ἔσσῃ.
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς |
[7, 228] |
στήλῃσι,
ἔξω
ἢ
τὸ
τοῦ
|
μάντιος |
ἐπίγραμμα,
Ἀμφικτύονες
εἰσὶ
σφέας
οἱ |
[7, 228] |
οἱ
ἐπικοσμήσαντες·
τὸ
δὲ
τοῦ
|
μάντιος |
Μεγιστίεω
Σιμωνίδης
ὁ
Λεωπρέπεος
ἐστὶ |
[7, 228] |
Μῆδοι
Σπερχειὸν
ποταμὸν
κτεῖναν
ἀμειψάμενοι,
|
μάντιος, |
ὃς
τότε
κῆρας
ἐπερχομένας
σάφα |
[7, 79] |
Κόλχοι
ὡπλισμένοι
ἐστρατεύοντο.
τούτων
δὲ
|
Μασίστιος |
ὁ
Σιρομίτρεω
ἦρχε.
~τὰ
δὲ |
[7, 214] |
Ὀνήτης
τε
ὁ
Φαναγόρεω
ἀνὴρ
|
Καρύστιος |
καὶ
Κορυδαλλὸς
Ἀντικυρεὺς
εἰσὶ
οἱ |
[7, 123] |
στρατιὴν
παρελάμβανε
ἐκ
Ποτιδαίης
καὶ
|
Ἀφύτιος |
καὶ
Νέης
πόλιος
καὶ
Αἰγῆς |
[7, 195] |
Καρίῃ,
ἐν
ἑτέρῃ
δὲ
ὁ
|
Πάφιος |
στρατηγὸς
Πενθύλος
ὁ
Δημονόου,
ὃς |
[7, 66] |
Ἀρταίου,
Γανδαρίων
δὲ
καὶ
Δαδικέων
|
Ἀρτύφιος |
ὁ
Ἀρταβάνου.
~Κάσπιοι
δὲ
σισύρνας |
[7, 5] |
Γοβρύεω,
ὃς
ἦν
Ξέρξῃ
μὲν
|
ἀνεψιὸς |
Δαρείου
δὲ
ἀδελφεῆς
παῖς,
τοιούτου |
[7, 39] |
θυμός,
ὃς
χρηστὰ
μὲν
ἀκούσας
|
τέρψιος |
ἐμπιπλεῖ
τὸ
σῶμα,
ὑπεναντία
δὲ |
[7, 10] |
καὶ
νομισθεὶς
πρὸς
τοῦ
ἑτέρου
|
κακὸς |
εἶναι.
(ἀλλ᾽
εἰ
δὴ
δεῖ |
[7, 2] |
τρεῖς
παῖδες
ἐκ
τῆς
προτέρης
|
γυναικός, |
Γοβρύεω
θυγατρός,
καὶ
βασιλεύσαντι
ἐξ |
[7, 61] |
τὸν
Ἀμήστριος
πατέρα
τῆς
Ξέρξεω
|
γυναικός, |
ἐκαλέοντο
δὲ
πάλαι
ὑπὸ
μὲν |
[7, 99] |
ποιεῦμαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
στρατευσαμένης
|
γυναικός· |
ἥτις
ἀποθανόντος
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτή |
[7, 225] |
Ἕλληνες,
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ἑτεροιοῦτο
τὸ
|
νεῖκος· |
ἔς
τε
γὰρ
τὸ
στεινὸν |
[7, 158] |
συνεπάψασθαι,
ὅτε
μοι
πρὸς
Καρχηδονίους
|
νεῖκος |
συνῆπτο,
ἐπισκήπτοντός
τε
τὸν
Δωριέος |
[7, 91] |
παλαιὸν
Ὑπαχαιοὶ
ἐκαλέοντο,
ἐπὶ
δὲ
|
Κίλικος |
τοῦ
Ἀγήνορος
ἀνδρὸς
Φοίνικος
ἔσχον |
[7, 170] |
ἐξανιστάντες
προσέπταισαν
μεγάλως,
ὥστε
φόνος
|
Ἑλληνικὸς |
μέγιστος
οὗτος
δὴ
ἐγένετο
πάντων |
[7, 91] |
δὲ
Κίλικος
τοῦ
Ἀγήνορος
ἀνδρὸς
|
Φοίνικος |
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην.
Πάμφυλοι
δὲ |
[7, 200] |
Θερμοπύλας.
(ἐν
δὲ
τῷ
μεταξὺ
|
Φοίνικος |
ποταμοῦ
καὶ
Θερμοπυλέων
κώμη
τε |
[7, 200] |
μούνη
δέδμηται.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
Φοίνικος |
ποταμοῦ
πεντεκαίδεκα
στάδια
ἐστὶ
ἐς |
[7, 69] |
ἐναμμένοι,
τόξα
δὲ
εἶχον
ἐκ
|
φοίνικος |
σπάθης
πεποιημένα,
μακρά,
τετραπηχέων
οὐκ |
[7, 3] |
ἰδιώτῃ
ἐόντι
Δαρείῳ·
(οὔκων
οὔτε
|
οἰκὸς |
εἴη
οὔτε
δίκαιον
ἄλλον
τινὰ |
[7, 239] |
μὲν
ἐγὼ
δοκέω
καὶ
τὸ
|
οἰκὸς |
ἐμοὶ
συμμάχεται,
οὐκ
ἦν
εὔνοος |
[7, 150] |
ὑμέτεροι
ἀπόγονοι.
οὔτε
ὦν
ἡμέας
|
οἰκὸς |
ἐπὶ
τοὺς
ἡμετέρους
προγόνους
στρατεύεσθαι, |
[7, 5] |
λόγου
εἴχετο,
λέγων
(δέσποτα,
οὐκ
|
οἰκός |
ἐστι
Ἀθηναίους
ἐργασαμένους
πολλὰ
δὴ |
[7, 104] |
μοι
καὶ
οἶκον
ἔδωκε.
οὔκων
|
οἰκός |
ἐστι
ἄνδρα
τὸν
σώφρονα
εὐνοίην |
[7, 218] |
ψόφου
δὲ
γινομένου
πολλοῦ,
ὡς
|
οἰκὸς |
ἦν
φύλλων
ὑποκεχυμένων
ὑπὸ
τοῖσι |
[7, 160] |
ὑμεῖς
οὕτω
περιέχεσθε
τῆς
ἡγεμονίης,
|
οἰκὸς |
καὶ
ἐμὲ
μᾶλλον
ὑμέων
περιέχεσθαι, |
[7, 58] |
ὁ
πεζὸς
στρατός.
~ὁ
δὲ
|
ναυτικὸς |
ἔξω
τὸν
Ἑλλήσποντον
πλέων
παρὰ |
[7, 179] |
τοὺς
ἀνέμους
ἱλάσκονται.
ὁ
δὲ
|
ναυτικὸς |
Ξέρξεω
στρατὸς
ὁρμώμενος
ἐκ
Θέρμης |
[7, 196] |
Κορινθίων
ἰσθμόν.
~ὁ
μὲν
δὴ
|
ναυτικὸς |
ὁ
τῶν
βαρβάρων
στρατός,
πάρεξ |
[7, 124] |
καὶ
Πέλλα.
~ὁ
μὲν
δὴ
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
αὐτοῦ
περὶ
Ἄξιον
ποταμὸν |
[7, 236] |
ἀντίπαλοι·
ἁλὴς
δὲ
ἐὼν
ὁ
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
δυσμεταχείριστός
τε
αὐτοῖσι
γίνεται, |
[7, 99] |
Ἐπιδαυρίους.
ἐς
μὲν
τοσόνδε
ὁ
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
εἴρηται.
~Ξέρξης
δέ,
ἐπεὶ |
[7, 188] |
τὸ
κράτος.
~ὁ
δὲ
δὴ
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
ἐπείτε
ὁρμηθεὶς
ἔπλεε
καὶ |
[7, 123] |
αὕτη
Σιθωνίη
καλέεται,
ὁ
δὲ
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
ὁ
Ξέρξεω
συντάμνων
ἀπ᾽ |
[7, 122] |
καὶ
Μεγάβυζον.
~ὁ
μέν
νυν
|
ναυτικὸς |
στρατὸς
ὡς
ἀπείθη
ὑπὸ
Ξέρξεω |
[7, 236] |
τοι
ἔσονται,
καὶ
πᾶς
ὁ
|
ναυτικὸς |
τῷ
πεζῷ
ἀρήξει
καὶ
ὁ |
[7, 191] |
σφι
κεκακωμένοισι
ἐπιθέωνται
οἱ
Θεσσαλοί,
|
ἕρκος |
ὑψηλὸν
ἐκ
τῶν
ναυηγίων
περιεβάλοντο· |
[7, 26] |
καὶ
ὁ
τοῦ
Σιληνοῦ
Μαρσύεω
|
ἀσκὸς |
ἀνακρέμαται,
τὸν
ὑπὸ
Φρυγῶν
λόγος |
[7, 98] |
Κίλιξ
Συέννεσις
Ὠρομέδοντος,
καὶ
Λύκιος
|
Κυβερνίσκος |
Σίκα,
καὶ
Κύπριοι
Γόργος
τε |
[7, 59] |
ἀπίκετο
ἐς
Δορίσκον.
~ὁ
δὲ
|
Δορίσκος |
ἐστὶ
τῆς
Θρηίκης
αἰγιαλός
τε |
[7, 59] |
ἐδέδμητο
βασιλήιον
τοῦτο
τὸ
δὴ
|
Δορίσκος |
κέκληται,
καὶ
Περσέων
φρουρὴ
ἐν |
[7, 30] |
πόλιν
μεγάλην
Φρυγίης·
ἐν
τῇ
|
Λύκος |
ποταμὸς
ἐς
χάσμα
γῆς
ἐσβάλλων |
[7, 134] |
μῆνις
κατέσκηψε
Ταλθυβίου
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
|
κήρυκος. |
ἐν
γὰρ
Σπάρτῃ
ἐστὶ
Ταλθυβίου |
[7, 98] |
Τύριος
Ματτὴν
Σιρώμου,
καὶ
Ἀράδιος
|
Μέρβαλος |
Ἀγβάλου,
καὶ
Κίλιξ
Συέννεσις
Ὠρομέδοντος, |
[7, 176] |
Εὐβοίης
ἤδη
τὸ
Ἀρτεμίσιον
δέκεται
|
αἰγιαλός, |
ἐν
δὲ
Ἀρτέμιδος
ἱρόν.
(ἡ |
[7, 115] |
ἐνθαῦτα
πρὸς
ἡλίου
δυσμέων
ἐστὶ
|
αἰγιαλὸς |
ἐν
τῷ
οἰκημένην
Ἄργιλον
πόλιν |
[7, 59] |
δὲ
Δορίσκος
ἐστὶ
τῆς
Θρηίκης
|
αἰγιαλός |
τε
καὶ
πεδίον
μέγα,
διὰ |
[7, 124] |
χώρης
καὶ
ἐξιεῖ
παρὰ
τὸ
|
ἕλος |
τὸ
ἐπ᾽
Ἀξίῳ
ποταμῷ.
~πορευομένῳ |
[7, 161] |
προετείνετο,
φθάσας
δὲ
ὁ
Ἀθηναίων
|
ἄγγελος |
τὸν
Λακεδαιμονίων
ἀμείβετό
μιν
τοῖσιδε. |
[7, 191] |
(ἡμέρας
γὰρ
δὴ
ἐχείμαζε
τρεῖς.
|
τέλος |
δὲ
ἔντομά
τε
ποιεῦντες
καὶ |
[7, 170] |
τὴν
κατ᾽
ἐμὲ
Ἀκραγαντῖνοι
ἐνέμοντο·
|
(τέλος |
δὲ
οὐ
δυναμένους
οὔτε
ἑλεῖν |
[7, 51] |
τὸ
μὴ
ἅμα
ἀρχῇ
πᾶν
|
τέλος |
καταφαίνεσθαι”
~ἀμείβεται
πρὸς
ταῦτα
Ξέρξης |
[7, 16] |
ἐς
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ἵζεσθαι,
|
τέλος |
ὡς
ἠναγκάζετο
εἴπας
τάδε
ἐποίεε |
[7, 184] |
Σακέων
τριήκοντα
ἄνδρες.
οὗτος
ἄλλος
|
ὅμιλος |
γίνεται
τρισμύριοι
καὶ
ἑξακισχίλιοι
καὶ |
[7, 41] |
σταδίους,
καὶ
ἔπειτα
ὁ
λοιπὸς
|
ὅμιλος |
ἤιε
ἀναμίξ.
~ἐποιέετο
δὲ
τὴν |
[7, 222] |
καταμείναντες
συναπέθανον.
ἐστρατήγεε
δὲ
αὐτῶν
|
Δημόφιλος |
Διαδρόμεω.
~Ξέρξης
δὲ
ἐπεὶ
ἡλίου |
[7, 83] |
ἢ
θανάτῳ
βιηθεὶς
ἢ
νούσῳ,
|
ἄλλος |
ἀνὴρ
ἀραίρητο,
καὶ
ἐγίνοντο
οὐδαμὰ |
[7, 150] |
τούτων
πέρι
λέγουσι·
ἔστι
δὲ
|
ἄλλος |
λόγος
λεγόμενος
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 184] |
καὶ
Σακέων
τριήκοντα
ἄνδρες.
οὗτος
|
ἄλλος |
ὅμιλος
γίνεται
τρισμύριοι
καὶ
ἑξακισχίλιοι |
[7, 198] |
τούτου
δι᾽
ἄλλων
εἴκοσι
σταδίων
|
ἄλλος |
ποταμός
ἐστι
ὃς
καλέεται
Μέλας. |
[7, 198] |
τούτου
διὰ
εἴκοσί
κου
σταδίων
|
ἄλλος |
ποταμὸς
τῷ
οὔνομα
κεῖται
Δύρας, |
[7, 53] |
κρατήσωμεν,
οὐ
μή
τις
ἡμῖν
|
ἄλλος |
στρατὸς
ἀντιστῇ
κοτε
ἀνθρώπων.
νῦν |
[7, 55] |
χίλιοι,
ἐπὶ
δὲ
τούτοισι
ὁ
|
ἄλλος |
στρατός.
καὶ
αἱ
νέες
ἅμα |
[7, 200] |
ὑπωρείαν
τοῦ
ὄρεος.
~ἔστι
δὲ
|
ἄλλος |
Φοῖνιξ
ποταμὸς
οὐ
μέγας
πρὸς |
[7, 214] |
ὁ
Φαναγόρεω
ἀνὴρ
Καρύστιος
καὶ
|
Κορυδαλλὸς |
Ἀντικυρεὺς
εἰσὶ
οἱ
εἴπαντες
πρὸς |
[7, 165] |
ξεινίην
τε
τὴν
ἑωυτοῦ
ὁ
|
Τήριλλος |
ἀναγνώσας
καὶ
μάλιστα
διὰ
τὴν |
[7, 165] |
Ἀκραγαντίνων
μουνάρχου
ἐξελασθεὶς
ἐξ
Ἱμέρης
|
Τήριλλος |
ὁ
Κρινίππου
τύραννος
ἐὼν
Ἱμέρης |
[7, 188] |
σφι
χειμών
τε
μέγας
καὶ
|
πολλὸς |
ἄνεμος
ἀπηλιώτης,
τὸν
δὴ
Ἑλλησποντίην |
[7, 14] |
ἀνασχήσει·
ὡς
καὶ
μέγας
καὶ
|
πολλὸς |
ἐγένεο
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ,
οὕτω |
[7, 158] |
μὲν
ταῦτα
ἔλεγον,
Γέλων
δὲ
|
πολλὸς |
ἐνέκειτο
λέγων
τοιάδε.
ἄνδρες
Ἕλληνες, |
[7, 225] |
τε
καὶ
Λακεδαιμονίων
ὠθισμὸς
ἐγίνετο
|
πολλός, |
ἐς
ὃ
τοῦτόν
τε
ἀρετῇ |
[7, 23] |
καὶ
πρητήριον·
σῖτος
δέ
σφι
|
πολλὸς |
ἐφοίτα
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
ἀληλεσμένος. |
[7, 10] |
κολούειν.
οὕτω
δὲ
καὶ
στρατὸς
|
πολλὸς |
ὑπὸ
ὀλίγου
διαφθείρεται
κατὰ
τοιόνδε· |
[7, 195] |
ἑτέρῃ
δὲ
ὁ
Πάφιος
στρατηγὸς
|
Πενθύλος |
ὁ
Δημονόου,
ὃς
ἦγε
μὲν |
[7, 135] |
ἄπειρος
ἐών·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
δοῦλος |
εἶναι
ἐξεπίστεαι,
ἐλευθερίης
δὲ
οὔκω |
[7, 11] |
Φρύξ,
ἐὼν
πατέρων
τῶν
ἐμῶν
|
δοῦλος, |
κατεστρέψατο
οὕτω
ὡς
καὶ
ἐς |
[7, 39] |
περὶ
σέο
παιδός,
ἐὼν
ἐμὸς
|
δοῦλος, |
τὸν
χρῆν
πανοικίῃ
αὐτῇ
τῇ |
[7, 112] |
Φάγρης
ἐστὶ
οὔνομα
καὶ
ἑτέρῳ
|
Πέργαμος. |
ταύτῃ
μὲν
δὴ
παρ᾽
αὐτὰ |
[7, 108] |
δὲ
σφέων
τοῦ
μέσου
Λίσος
|
ποταμὸς |
διαρρέει,
ὃς
τότε
οὐκ
ἀντέσχε |
[7, 30] |
μεγάλην
Φρυγίης·
ἐν
τῇ
Λύκος
|
ποταμὸς |
ἐς
χάσμα
γῆς
ἐσβάλλων
ἀφανίζεται, |
[7, 198] |
δι᾽
ἄλλων
εἴκοσι
σταδίων
ἄλλος
|
ποταμός |
ἐστι
ὃς
καλέεται
Μέλας.
~Τρηχὶς |
[7, 59] |
μέγα,
διὰ
δὲ
αὐτοῦ
ῥέει
|
ποταμὸς |
μέγας
Ἕβρος·
ἐν
τῷ
τεῖχός |
[7, 126] |
ὅ
τε
δι᾽
Ἀβδήρων
ῥέων
|
ποταμὸς |
Νέστος
καὶ
ὁ
δι᾽
Ἀκαρνανίης |
[7, 200] |
ὄρεος.
~ἔστι
δὲ
ἄλλος
Φοῖνιξ
|
ποταμὸς |
οὐ
μέγας
πρὸς
μεσαμβρίην
τοῦ |
[7, 199] |
διὰ
δὲ
τῆς
διασφάγος
Ἀσωπὸς
|
ποταμὸς |
ῥέει
παρὰ
τὴν
ὑπωρείαν
τοῦ |
[7, 198] |
Ἀχαιίης
Ἀντικύρη,
παρ᾽
ἣν
Σπερχειὸς
|
ποταμὸς |
ῥέων
ἐξ
Ἐνιήνων
ἐς
θάλασσαν |
[7, 198] |
διὰ
εἴκοσί
κου
σταδίων
ἄλλος
|
ποταμὸς |
τῷ
οὔνομα
κεῖται
Δύρας,
τὸν |
[7, 8] |
τε
καὶ
Καμβύσης
πατήρ
τε
|
ἐμὸς |
Δαρεῖος
κατεργάσαντο
καὶ
προσεκτήσαντο
ἔθνεα, |
[7, 39] |
μνήσασθαι
περὶ
σέο
παιδός,
ἐὼν
|
ἐμὸς |
δοῦλος,
τὸν
χρῆν
πανοικίῃ
αὐτῇ |
[7, 158] |
νῦν
δὲ
ἐπειδὴ
περιελήλυθε
ὁ
|
πόλεμος |
καὶ
ἀπῖκται
ἐς
ὑμέας,
οὕτω |
[7, 144] |
Αἰγινήτας
λέγων.
(οὗτος
γὰρ
ὁ
|
πόλεμος |
συστὰς
ἔσωσε
ἐς
τὸ
τότε |
[7, 188] |
χειμών
τε
μέγας
καὶ
πολλὸς
|
ἄνεμος |
ἀπηλιώτης,
τὸν
δὴ
Ἑλλησποντίην
καλέουσι |
[7, 193] |
βάρβαροι,
ὡς
ἐπαύσατό
τε
ὁ
|
ἄνεμος |
καὶ
τὸ
κῦμα
ἔστρωτο,
κατασπάσαντες |
[7, 155] |
ἔσχε
καὶ
ταύτας·
ὁ
γὰρ
|
δῆμος |
ὁ
τῶν
Συρηκοσίων
ἐπιόντι
Γέλωνι |
[7, 231] |
~ἀπονοστήσας
δὲ
ἐς
Λακεδαίμονα
ὁ
|
Ἀριστόδημος |
εἶχε
ὄνειδός
τε
καὶ
ἀτιμίην· |
[7, 231] |
ὄνειδος
δὲ
εἶχε
ὁ
τρέσας
|
Ἀριστόδημος |
καλεόμενος.
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἐν |
[7, 187] |
τοῦ
συνάπαντος
τοῦ
Ξέρξεω
στρατεύματος
|
ἀριθμός, |
γυναικῶν
δὲ
σιτοποιῶν
καὶ
παλλακέων |
[7, 87] |
~ταῦτα
τὰ
ἔθνεα
μοῦνα
ἱππεύει.
|
ἀριθμὸς |
δὲ
τῆς
ἵππου
ἐγένετο
ὀκτὼ |
[7, 89] |
τῆς
ἡγεμονίης.
~τῶν
δὲ
τριηρέων
|
ἀριθμὸς |
μὲν
ἐγένετο
ἑπτὰ
καὶ
διηκόσιαι |
[7, 170] |
αὐτῶν
δὲ
Ταραντίνων
οὐκ
ἐπῆν
|
ἀριθμός. |
(ὁ
δὲ
Μίκυθος
οἰκέτης
ἐὼν |
[7, 191] |
ἄλλων
πλοίων
διαφθειρομένων
οὐκ
ἐπῆν
|
ἀριθμός. |
ὥστε
δείσαντες
οἱ
στρατηγοὶ
τοῦ |
[7, 235] |
δὲ
ποιήσαντι
ἀμαχητὶ
ὅ
τε
|
ἰσθμὸς |
οὗτος
καὶ
αἱ
πόλιες
προσχωρήσουσι” |
[7, 235] |
προσδόκα
ἔσεσθαι.
ἔστι
τῆς
Πελοποννήσου
|
ἰσθμὸς |
στεινός·
ἐν
τούτῳ
τῷ
χώρῳ |
[7, 22] |
ὄρος,
χερσονησοειδές
τε
ἐστὶ
καὶ
|
ἰσθμὸς |
ὡς
δυώδεκα
σταδίων·
πεδίον
δὲ |
[7, 118] |
Ὀργέος
ἀραιρημένος,
τῶν
ἀστῶν
ἀνὴρ
|
δόκιμος |
ὅμοια
τῷ
μάλιστα,
ἀπέδεξε
ἐς |
[7, 141] |
ὁ
Ἀνδροβούλου,
τῶν
Δελφῶν
ἀνὴρ
|
δόκιμος |
ὅμοια
τῷ
μάλιστα,
συνεβούλευέ
σφι |
[7, 158] |
κυρήσας
οὐκ
ὁμοιώσομαι
ὑμῖν,
ἀλλ᾽
|
ἕτοιμος |
εἰμὶ
βοηθέειν
παρεχόμενος
διηκοσίας
τε |
[7, 236] |
διασπάσεις,
οὔτε
σὺ
ἔσεαι
ἐκείνοισι
|
χρήσιμος |
οὔτε
ἐκεῖνοι
σοί.
(τὰ
σεωτοῦ |
[7, 209] |
τῆς
ἐσόδου,
καὶ
ταῦτα
παρασκευάζονται.
|
νόμος |
γάρ
σφι
ἔχων
οὕτω
ἐστί· |
[7, 104] |
εἰσί·
ἔπεστι
γάρ
σφι
δεσπότης
|
νόμος, |
τὸν
ὑποδειμαίνουσι
πολλῷ
ἔτι
μᾶλλον |
[7, 182] |
ἡ
δὲ
τρίτη,
τῆς
ἐτριηράρχεε
|
Φόρμος |
ἀνὴρ
Ἀθηναῖοις,
φεύγουσα
ἐξοκέλλει
ἐς |
[7, 225] |
Λεωνίδεω
Περσέων
τε
καὶ
Λακεδαιμονίων
|
ὠθισμὸς |
ἐγίνετο
πολλός,
ἐς
ὃ
τοῦτόν |
[7, 39] |
ὠσὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἰκέει
ὁ
|
θυμός, |
ὃς
χρηστὰ
μὲν
ἀκούσας
τέρψιος |
[7, 98] |
καὶ
Πίγρης
ὁ
Ὑσσελδώμου,
καὶ
|
Δαμασίθυμος |
ὁ
Κανδαύλεω.
~τῶν
μέν
νυν |
[7, 5] |
ἐπὶ
μὲν
τὴν
Ἑλλάδα
οὐδαμῶς
|
πρόθυμος |
ἦν
κατ᾽
ἀρχὰς
στρατεύεσθαι,
ἐπὶ |
[7, 176] |
Χύτρους
καλέουσι
οἱ
ἐπιχώριοι,
καὶ
|
βωμὸς |
ἵδρυται
Ἡρακλέος
ἐπ᾽
αὐτοῖσι.
ἐδέδμητο |
[7, 16] |
~Ξέρξης
μὲν
ταῦτά
οἱ
ἔλεγε·
|
Ἀρτάβανος |
δὲ
οὐ
πρώτῳ
κελεύσματι
πειθόμενος, |
[7, 17] |
παρεούσῃ
γνώμῃ
χρήσομαι”
~τοσαῦτα
εἴπας
|
Ἀρτάβανος, |
ἐλπίζων
Ξέρξην
ἀποδέξειν
λέγοντα
οὐδέν, |
[7, 11] |
οἵους
ἄνδρας
ἀναγινώσκεις
στρατεύεσθαι
βασιλέα”
|
~Ἀρτάβανος |
μὲν
ταῦτα
ἔλεξε,
Ξέρξης
δὲ |
[7, 51] |
οὐ
νομάδας
στρατευόμεθα
ἄνδρας”
~λέγει
|
Ἀρτάβανος |
μετὰ
ταῦτα
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπείτε |
[7, 46] |
τοῦτο
ἐδάκρυσε.
~μαθὼν
δέ
μιν
|
Ἀρτάβανος |
ὁ
πάτρως,
ὃς
τὸ
πρῶτον |
[7, 10] |
γνώμην
ἀποδείκνυσθαι
ἀντίην
τῇ
προκειμένῃ,
|
Ἀρτάβανος |
ὁ
Ὑστάσπεος,
πάτρως
ἐὼν
Ξέρξῃ, |
[7, 18] |
τε
ὑπερετίθετο
ταῦτα
Πέρσῃσι,
καὶ
|
Ἀρτάβανος, |
ὃς
πρότερον
ἀποσπεύδων
μοῦνος
ἐφαίνετο, |
[7, 18] |
ἐκείνῳ
δεδήλωται”
~ταῦτά
τε
ἐδόκεε
|
Ἀρτάβανος |
τὸ
ὄνειρον
ἀπειλέειν
καὶ
θερμοῖσι |
[7, 196] |
οὐδὲ
ὅστις
μέγιστος
αὐτῶν
ἐστι
|
Ἠπιδανός, |
οὐδὲ
οὗτος
ἀντέσχε
εἰ
μὴ |
[7, 161] |
ἄγειν,
ἐπισταμένοισι
ὡς
ὁ
Λάκων
|
ἱκανός |
τοι
ἔμελλε
ἔσεσθαι
καὶ
ὑπὲρ |
[7, 199] |
~Τρηχὶς
δὲ
πόλις
ἀπὸ
τοῦ
|
Μέλανος |
τούτου
ποταμοῦ
πέντε
στάδια
ἀπέχει. |
[7, 103] |
πέντε
χιλιάδων.
(ὑπὸ
μὲν
γὰρ
|
ἑνὸς |
ἀρχόμενοι
κατὰ
τρόπον
τὸν
ἡμέτερον |
[7, 103] |
πάντες
ὁμοίως
καὶ
μὴ
ὑπ᾽
|
ἑνὸς |
ἀρχόμενοι,
στρατῷ
τοσῷδε
ἀντιστῆναι;
ἐπεί |
[7, 129] |
περικληιόντων
τὴν
Θεσσαλίην
ὀνομαζόμενοι
δι᾽
|
ἑνὸς |
αὐλῶνος
καὶ
τούτου
στεινοῦ
ἔκροον |
[7, 153] |
χθονίων
θεῶν
διετέλεον
ἐόντες,
Τηλίνεω
|
ἑνός |
τευ
τῶν
προγόνων
κτησαμένου
τρόπῳ |
[7, 39] |
ῥύεται
τὰ
ξείνια·
τοῦ
δὲ
|
ἑνός, |
τοῦ
περιέχεαι
μάλιστα,
τῇ
ψυχῇ |
[7, 117] |
δόκιμον
ἐόντα
παρὰ
Ξέρξῃ
καὶ
|
γένος |
Ἀχαιμενίδην,
μεγάθεΐ
τε
μέγιστον
ἐόντα |
[7, 99] |
Ἀρτεμισίη,
θυγάτηρ
δὲ
ἦν
Λυγδάμιος,
|
γένος |
δὲ
ἐξ
Ἁλικαρνησσοῦ
τὰ
πρὸς |
[7, 208] |
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ
Λεωνίδης
ἐὼν
|
γένος |
Ἡρακλείδης.
(ὡς
δὲ
προσήλασε
ὁ |
[7, 185] |
καὶ
Βοττιαῖοι
καὶ
τὸ
Χαλκιδικὸν
|
γένος |
καὶ
Βρύγοι
καὶ
Πίερες
καὶ |
[7, 135] |
ὁ
δὲ
Ὑδάρνης
ἦν
μὲν
|
γένος |
Πέρσης,
στρατηγὸς
δὲ
τῶν
παραθαλασσίων |
[7, 14] |
οὐδενὶ
ποιησάμενος
λόγῳ
ὡς
παρ᾽
|
οὐδενὸς |
ἀκούσας;
εὖ
νυν
τόδ᾽
ἴσθι· |
[7, 164] |
τε
εἶναι
καὶ
δεινοῦ
ἐπιόντος
|
οὐδενὸς |
ἀλλὰ
ὑπὸ
δικαιοσύνης
ἐς
μέσον |
[7, 125] |
τὰ
σφέτερα
ἤθεα
ἄλλου
μὲν
|
οὐδενὸς |
ἅπτοντο
οὔτε
ὑποζυγίου
οὔτε
ἀνθρώπου, |
[7, 49] |
πληθώρη.
(καὶ
δή
τοι,
ὡς
|
οὐδενὸς |
ἐναντιευμένου,
λέγω
τὴν
χώρην
πλεῦνα |
[7, 111] |
πεζῇ
ἀναγκαζόμενοι
εἵποντο.
~σάτραι
δὲ
|
οὐδενός |
κω
ἀνθρώπων
ὑπήκοοι
ἐγένοντο,
ὅσον |
[7, 220] |
λεόντων
ἀντιβίην·
Ζηνὸς
γὰρ
ἔχει
|
μένος· |
οὐδέ
ἑ
φημί
σχήσεσθαι,
πρὶν |
[7, 220] |
οὐ
γὰρ
τὸν
ταύρων
σχήσει
|
μένος |
οὐδὲ
λεόντων
ἀντιβίην·
Ζηνὸς
γὰρ |
[7, 146] |
γνώμην
πέμπει
τῶν
τινας
δορυφόρων,
|
ἐντειλάμενος, |
ἢν
καταλάβωσι
τοὺς
κατασκόπους
ζῶντας, |
[7, 210] |
Μήδους
τε
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς,
|
ἐντειλάμενος |
σφέας
ζωγρήσαντας
ἄγειν
ἐς
ὄψιν |
[7, 121] |
Ξέρξης
δὲ
ἐκ
τῆς
Ἀκάνθου,
|
ἐντειλάμενος |
τοῖσι
στρατηγοῖσι
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ |
[7, 5] |
στρατιῆς
ἄγερσιν.
παρεὼν
δὲ
καὶ
|
δυνάμενος |
παρ᾽
αὐτῷ
μέγιστον
Περσέων
Μαρδόνιος |
[7, 49] |
ἐγὼ
εἰκάζω,
ὅστις
ἐγειρομένου
χειμῶνος
|
δεξάμενός |
σευ
τοῦτο
τὸ
ναυτικὸν
φερέγγυος |
[7, 164] |
δὲ
Κάδυος
οὗτος
πρότερον
τούτων
|
παραδεξάμενος |
παρὰ
πατρὸς
τυραννίδα
Κῴων
εὖ |
[7, 8] |
νόμον
τόνδε
ἐν
ὑμῖν
τιθείς,
|
παραδεξάμενός |
τε
αὐτῷ
χρήσομαι.
ὡς
γὰρ |
[7, 160] |
ἐπανάγειν
τὸν
θυμόν·
σὺ
μέντοι
|
ἀποδεξάμενος |
ὑβρίσματα
ἐν
τῷ
λόγῳ
οὔ |
[7, 104] |
φυγάδα
πεποιήκασι,
πατὴρ
δὲ
σὸς
|
ὑποδεξάμενος |
βίον
τέ
μοι
καὶ
οἶκον |
[7, 205] |
(ὃς
τότε
ἤιε
ἐς
Θερμοπύλας
|
ἐπιλεξάμενος |
ἄνδρας
τε
τοὺς
κατεστεῶτας
τριηκοσίους |
[7, 10] |
τὰ
τέκνα,
στρατηλάτεε
αὐτὸς
σὺ
|
ἐπιλεξάμενός |
τε
ἄνδρας
τοὺς
ἐθέλεις
καὶ |
[7, 127] |
τὴν
παρὰ
θάλασσαν
χώρην
τοσήνδε,
|
ἀρξάμενος |
ἀπὸ
Θέρμης
πόλιος
καὶ
τῆς |
[7, 234] |
Ξέρξης
δὲ
καλέσας
Δημάρητον
εἰρώτα
|
ἀρξάμενος |
ἐνθένδε.
Δημάρητε,
ἀνὴρ
εἶς
ἀγαθός. |
[7, 124] |
ποταμὸν
Χείδωρον,
ὃς
ἐκ
Κρηστωναίων
|
ἀρξάμενος |
ῥέει
διὰ
Μυγδονίης
χώρης
καὶ |
[7, 54] |
ἐπὶ
τέρμασι
τοῖσι
ἐκείνης
γένηται.
|
εὐξάμενος |
δὲ
ἐσέβαλε
τὴν
φιάλην
ἐς |
[7, 14] |
δὴ
φαίνεαι
ἐν
Πέρσῃσί
τε
|
ἀπειπάμενος |
τὴν
στρατηλασίην
καὶ
τὰ
ἐμὰ |
[7, 121] |
ἐποιέετο·
τρεῖς
μοίρας
ὁ
Ξέρξης
|
δασάμενος |
πάντα
τὸν
πεζὸν
στρατόν,
μίαν |
[7, 214] |
ἀλλ᾽
Ἐπιάλτης
γὰρ
ἐστὶ
ὁ
|
περιηγησάμενος |
τὸ
ὄρος
κατὰ
τὴν
ἀτραπόν, |
[7, 130] |
φιλίην.
εἴπας
δὲ
ταῦτα
καὶ
|
θεησάμενος |
ἀπέπλεε
ἐς
τὴν
Θέρμην.
~ὁ |
[7, 43] |
πέργαμον
ἀνέβη
ἵμερον
ἔχων
θεήσασθαι·
|
(θεησάμενος |
δὲ
καὶ
πυθόμενος
ἐκείνων
ἕκαστα |
[7, 163] |
δεινὸν
δὲ
καὶ
οὐκ
ἀνασχετὸν
|
ποιησάμενος |
ἐλθὼν
ἐς
Πελοπόννησον
ἄρχεσθαι
ὑπὸ |
[7, 196] |
Μηλιέας,
ἐν
Θεσσαλίῃ
μὲν
ἅμιλλαν
|
ποιησάμενος |
ἵππων
τῶν
τε
ἑωυτοῦ
ἀποπειρώμενος |
[7, 14] |
τὰ
ἐμὰ
ἔπεα
ἐν
οὐδενὶ
|
ποιησάμενος |
λόγῳ
ὡς
παρ᾽
οὐδενὸς
ἀκούσας; |
[7, 57] |
ἔρσενος.
τῶν
ἀμφοτέρων
λόγον
οὐδένα
|
ποιησάμενος |
τὸ
πρόσω
ἐπορεύετο,
σὺν
δέ |
[7, 31] |
εὗρε
πλατάνιστον,
τὴν
κάλλεος
εἵνεκα
|
δωρησάμενος |
κόσμῳ
χρυσέῳ
καὶ
μελεδωνῷ
ἀθανάτῳ |
[7, 11] |
Τεΐσπεος
τοῦ
Ἀχαιμένεος
γεγονώς,
μὴ
|
τιμωρησάμενος |
Ἀθηναίους,
εὖ
ἐπιστάμενος
ὅτι
εἰ |
[7, 204] |
Κλεοδαίου
τοῦ
Ὕλλου
τοῦ
Ἡρακλέος,
|
κτησάμενος |
τὴν
βασιληίην
ἐν
Σπάρτῃ
ἐξ |
[7, 2] |
καὶ
ὅτι
Κῦρος
εἴη
ὁ
|
κτησάμενος |
τοῖσι
Πέρσῃσι
τὴν
ἐλευθερίην.
~Δαρείου |
[7, 205] |
Θηβαίων
τοὺς
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
|
λογισάμενος |
εἶπον,
τῶν
ἐστρατήγεε
Λεοντιάδης
ὁ |
[7, 10] |
τύχης
τὸ
βούλευμα·
ὁ
δὲ
|
βουλευσάμενος |
αἰσχρῶς,
εἴ
οἱ
ἡ
τύχη |
[7, 10] |
καταστρέψεσθαι
ἐμοί
τε
οὐκ
ἐπείθετο,
|
στρατευσάμενός |
τε
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
τῆς |
[7, 11] |
γεγονώς,
μὴ
τιμωρησάμενος
Ἀθηναίους,
εὖ
|
ἐπιστάμενος |
ὅτι
εἰ
ἡμεῖς
ἡσυχίην
ἄξομεν, |
[7, 18] |
δὲ
καὶ
Δαρείῳ
ἐπὶ
Σκύθας.
|
(ἐπιστάμενος |
ταῦτα
γνώμην
εἶχον
ἀτρεμίζοντά
σε |
[7, 28] |
εἰδέναι
τὴν
ἐμεωυτοῦ
οὐσίην,
ἀλλ᾽
|
ἐπιστάμενός |
τοι
ἀτρεκέως
καταλέξω.
(ἐπείτε
γὰρ |
[7, 18] |
τὰ
πάντα
τῇ
ἡλικίῃ
εἴκειν,
|
ἐπιστάμενος |
ὡς
κακὸν
εἴη
τὸ
πολλῶν |
[7, 10] |
αὖτις
δέ,
ὅταν
τοι
δοκέῃ,
|
προσκεψάμενος |
ἐπὶ
σεωυτοῦ
προαγόρευε
τά
τοι |
[7, 7] |
τοὺς
ἀπεστεῶτας.
τούτους
μέν
νυν
|
καταστρεψάμενος |
καὶ
Αἴγυπτον
πᾶσαν
πολλὸν
δουλοτέρην |
[7, 112] |
ἐν
Δελφοῖσι,
καὶ
οὐδὲν
ποικιλώτερον.
|
~παραμειψάμενος |
δὲ
ὁ
Ξέρξης
τὴν
εἰρημένην, |
[7, 148] |
θεοῖσιν,
εἴσω
τὸν
προβόλαιον
ἔχων
|
πεφυλαγμένος |
ἧσο
καὶ
κεφαλὴν
πεφύλαξο·
κάρη |
[7, 121] |
(μέχρι
μὲν
γὰρ
Ἀκάνθου
ὧδε
|
τεταγμένος |
ὁ
στρατὸς
ἐκ
Δορίσκου
τὴν |
[7, 26] |
ἐν
τούτῳ
ὁ
πεζὸς
ἅπας
|
συλλελεγμένος |
ἅμα
Ξέρξῃ
ἐπορεύετο
ἐς
Σάρδις, |
[7, 56] |
καὶ
οὔνομα
ἀντὶ
Διὸς
Ξέρξην
|
θέμενος |
ἀνάστατον
τὴν
Ἑλλάδα
θέλεις
ποιῆσαι, |
[7, 3] |
ἐν
Σπάρτῃ
ἔφη
ὁ
Δημάρητος
|
ὑποτιθέμενος |
οὕτω
νομίζεσθαι,
ἢν
οἳ
μὲν |
[7, 135] |
τῇ
Ἀσίῃ·
ὅς
σφεας
ξείνια
|
προθέμενος |
ἱστία,
ξεινίζων
δὲ
εἴρετο
τάδε. |
[7, 122] |
τῶν
πολίων
στρατιὴν
παρέλαβε,
ἔπλεε
|
ἀπιέμενος |
ἐς
τὸν
Θερμαῖον
κόλπον,
κάμπτων |
[7, 197] |
τὴν
οἰκίην
ὁμοίως
καὶ
τὸ
|
τέμενος |
ἐσέβετο.
~ταῦτα
μὲν
τὰ
ἐν |
[7, 178] |
τῆς
Κηφισοῦ
θυγατρὸς
Θυίης
τὸ
|
τέμενος |
ἐστί,
ἐπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ |
[7, 69] |
δὲ
σιδήρου
ἐπῆν
λίθος
ὀξὺς
|
πεποιημένος, |
τῷ
καὶ
τὰς
σφρηγῖδας
γλύφουσι· |
[7, 18] |
Μασσαγέτας
Κύρου
στόλον
ὡς
ἔπρηξε,
|
μεμνημένος |
δὲ
καὶ
τὸν
ἐπ᾽
Αἰθίοπας |
[7, 18] |
κακὸν
εἴη
τὸ
πολλῶν
ἐπιθυμέειν,
|
μεμνημένος |
μὲν
τὸν
ἐπὶ
Μασσαγέτας
Κύρου |
[7, 3] |
ὁ
Ἀρίστωνος
ἀναβεβηκὼς
ἐς
Σοῦσα,
|
ἐστερημένος |
τε
τῆς
ἐν
Σπάρτῃ
βασιληίης |
[7, 173] |
ὁ
Καρήνου
ἐκ
τῶν
πολεμάρχων
|
ἀραιρημένος, |
γένεος
μέντοι
ἐὼν
οὐ
τοῦ |
[7, 118] |
καὶ
δειπνίσασι
Ἀντίπατρος
ὁ
Ὀργέος
|
ἀραιρημένος, |
τῶν
ἀστῶν
ἀνὴρ
δόκιμος
ὅμοια |
[7, 103] |
μάτην
κόμπος
ὁ
λόγος
οὗτος
|
εἰρημένος |
ᾖ.
(ἐπεὶ
φέρε
ἴδω
παντὶ |
[7, 135] |
ἡμέας
τείνουσα.
τοῦ
μὲν
γὰρ
|
πεπειρημένος |
συμβουλεύεις,
τοῦ
δὲ
ἄπειρος
ἐών· |
[7, 27] |
ἀνακρεμασθῆναι.
~ἐν
ταύτῃ
τῇ
πόλι
|
ὑποκατήμενος |
Πύθιος
ὁ
Ἄτους
ἀνὴρ
Λυδὸς |
[7, 27] |
ἀνδρῶν
Πύθιος
καὶ
κόσα
χρήματα
|
ἐκτημένος |
ἐπαγγέλλοιτο
ταῦτα.
οἳ
δὲ
εἶπαν |
[7, 115] |
πεδίου
καλεομένου,
Στάγειρον
πόλιν
Ἑλλάδα
|
παραμειβόμενος, |
καὶ
ἀπίκετο
ἐς
Ἄκανθον,
ἅμα |
[7, 30] |
Ἄναυα
δὲ
καλεομένην
Φρυγῶν
πόλιν
|
παραμειβόμενος |
καὶ
λίμνην
ἐκ
τῆς
ἅλες |
[7, 42] |
πόλιν
καὶ
Ἄντανδρον
τὴν
Πελασγίδα
|
παραμειβόμενος. |
(τὴν
Ἴδην
δὲ
λαβὼν
ἐς |
[7, 115] |
καὶ
ἀπίκετο
ἐς
Ἄκανθον,
ἅμα
|
ἀγόμενος |
τούτων
ἕκαστον
τῶν
ἐθνέων
καὶ |
[7, 150] |
λέγουσι·
ἔστι
δὲ
ἄλλος
λόγος
|
λεγόμενος |
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα,
ὡς
Ξέρξης |
[7, 103] |
ὁ
λόγος
ὁ
παρὰ
σέο
|
λεγόμενος· |
εἰ
δὲ
τοιοῦτοί
τε
ἐόντες |
[7, 214] |
τούτων
ἀπέθανε,
ἔστι
δὲ
ἕτερος
|
λεγόμενος |
λόγος,
ὡς
Ὀνήτης
τε
ὁ |
[7, 167] |
ὑπ᾽
αὐτῶν
Καρχηδονίων
ὅδε
λόγος
|
λεγόμενος, |
οἰκότι
χρεωμένων,
ὡς
οἱ
μὲν |
[7, 47] |
ἐντὸς
ἐμεωυτοῦ,
ἄλλα
τε
πολλὰ
|
ἐπιλεγόμενος |
καὶ
δὴ
καὶ
ὁρῶν
τοι |
[7, 49] |
εἰ
βουλευόμενος
μὲν
ἀρρωδέοι,
πᾶν
|
ἐπιλεγόμενος |
πείσεσθαι
χρῆμα,
ἐν
δὲ
τῷ |
[7, 6] |
οὐδέν,
ὁ
δὲ
τὰ
εὐτυχέστατα
|
ἐκλεγόμενος |
ἔλεγε
τόν
τε
Ἑλλήσποντον
ὡς |
[7, 17] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ὡς
δὴ
|
κηδόμενος |
αὐτοῦ
ἀλλ᾽
οὔτε
ἐς
τὸ |
[7, 220] |
σφεας
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
μὴ
ἀπόλωνται
|
κηδόμενος· |
αὐτῷ
δὲ
καὶ
Σπαρτιητέων
τοῖσι |
[7, 56] |
ὦ
Ζεῦ,
τί
δὴ
ἀνδρὶ
|
εἰδόμενος |
Πέρσῃ
καὶ
οὔνομα
ἀντὶ
Διὸς |
[7, 102] |
κελεύεις
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
μὴ
|
ψευδόμενός |
τις
ὕστερον
ὑπὸ
σεῦ
ἁλώσεται, |
[7, 235] |
στόλον
προειδώς,
ἀλλὰ
πάντα
ὁμοίως
|
φοβεόμενος |
ἀνδρῶν
στόλον.
(ἐκ
ταύτης
τῆς |
[7, 204] |
μάλιστα
καὶ
παντὸς
τοῦ
στρατεύματος
|
ἡγεόμενος |
Λακεδαιμόνιος
ἦν
Λεωνίδης
ὁ
Ἀναξανδρίδεω |
[7, 6] |
ἀνδρὸς
Πέρσεω,
τήν
τε
ἔλασιν
|
ἐξηγεόμενος. |
(οὗτός
τε
δὴ
χρησμῳδέων
προσεφέρετο |
[7, 18] |
ὄψιν
οἱ
τοῦ
ἐνυπνίου
διεξῆλθε
|
ἀπηγεόμενος, |
δεύτερά
οἱ
λέγει
τάδε.
(ἐγὼ |
[7, 10] |
οἱ
ἀδικέοντες,
εἷς
δὲ
ὁ
|
ἀδικεόμενος. |
ὁ
μὲν
γὰρ
διαβάλλων
ἀδικέει |
[7, 231] |
δὲ
εἶχε
ὁ
τρέσας
Ἀριστόδημος
|
καλεόμενος. |
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἐν
τῇ |
[7, 33] |
Πρωτεσίλεω
τὸ
ἱρὸν
ἐς
Ἐλαιοῦντα
|
ἀγινεόμενος |
γυναῖκας
ἀθέμιστα
ἔρδεσκε.
~ἐς
ταύτην |
[7, 99] |
οὐ
παραμέμνημαι
ταξιάρχων
ὡς
οὐκ
|
ἀναγκαζόμενος, |
Ἀρτεμισίης
δὲ
τῆς
μάλιστα
θῶμα |
[7, 204] |
κατὰ
πόλιας
ἑκάστων,
ὁ
δὲ
|
θωμαζόμενος |
μάλιστα
καὶ
παντὸς
τοῦ
στρατεύματος |
[7, 28] |
πόλεμον
χρήματα
ἐξεμάνθανον,
καὶ
εὗρον
|
λογιζόμενος |
ἀργυρίου
μὲν
δύο
χιλιάδας
ἐούσας |
[7, 8] |
δὲ
ἐν
αὐτοῖσι
τοσάδε
ἀνευρίσκω
|
λογιζόμενος· |
εἰ
τούτους
τε
καὶ
τοὺς |
[7, 194] |
δίκην
ἐδίκασε.
(ἀνακρεμασθέντος
ὦν
αὐτοῦ,
|
λογιζόμενος |
ὁ
Δαρεῖος
εὗρέ
οἱ
πλέω |
[7, 18] |
ὃς
ἀμβώσας
μέγα
ἀναθρώσκει,
καὶ
|
παριζόμενος |
Ξέρξῃ,
ὡς
τὴν
ὄψιν
οἱ |
[7, 16] |
Ἀρτάβανος
δὲ
οὐ
πρώτῳ
κελεύσματι
|
πειθόμενος, |
οἷα
οὐκ
ἀξιεύμενος
ἐς
τὸν |
[7, 10] |
παρεόντι
κατηγορέων,
ὁ
δὲ
ἀδικέει
|
ἀναπειθόμενος |
πρὶν
ἢ
ἀτρεκέως
ἐκμάθῃ·
ὁ |
[7, 218] |
Ἐπιάλτην
ὁποδαπὸς
εἴη
ὁ
στρατός,
|
πυθόμενος |
δὲ
ἀτρεκέως
διέτασσε
τοὺς
Πέρσας |
[7, 43] |
ἔχων
θεήσασθαι·
(θεησάμενος
δὲ
καὶ
|
πυθόμενος |
ἐκείνων
ἕκαστα
τῇ
Ἀθηναίῃ
τῇ |
[7, 146] |
ὄψιν
τὴν
βασιλέος,
τὸ
ἐνθεῦτεν
|
πυθόμενος |
ἐπ᾽
οἷσι
ἦλθον,
ἐκέλευε
σφέας |
[7, 37] |
προδέκτορα,
σελήνην
δὲ
σφέων.
ταῦτα
|
πυθόμενος |
ὁ
Ξέρξης
περιχαρὴς
ἐὼν
ἐποιέετο |
[7, 159] |
μέγ᾽
οἰμώξειε
ὁ
Πελοπίδης
Ἀγαμέμνων
|
πυθόμενος |
Σπαρτιήτας
τὴν
ἡγεμονίην
ἀπαραιρῆσθαι
ὑπὸ |
[7, 239] |
ἐν
Σούσοισι
ὁ
Δημάρητος
καὶ
|
πυθόμενος |
ταῦτα
ἠθέλησε
Λακεδαιμονίοισι
ἐξαγγεῖλαι.
(ἄλλως |
[7, 3] |
ἑωυτῷ
ἐκ
Λακεδαίμονος.
(οὗτος
ὡνὴρ
|
πυθόμενος |
τῶν
Δαρείου
παίδων
τὴν
διαφορήν, |
[7, 196] |
ἀποπειρώμενος
καὶ
τῆς
Θεσσαλίης
ἵππου,
|
πυθόμενος |
ὡς
ἀρίστη
εἴη
τῶν
ἐν |
[7, 25] |
ὑποζύγια
ἐλαυνόμενα
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα·
|
(ἀναπυθόμενος |
δὲ
τοὺς
χώρους
καταβάλλειν
ἐκέλευε |
[7, 32] |
ἐς
τῶν
Λυδῶν
τὸ
ἄστυ.
|
~ἀπικόμενος |
δὲ
ἐς
Σάρδις
πρῶτα
μὲν |
[7, 173] |
ὁ
στρατός,
ἔπλεε
δι᾽
Εὐρίπου·
|
ἀπικόμενος |
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης
ἐς
Ἄλον, |
[7, 197] |
Αἰόλου
καὶ
μελλόντων
μιν
θύειν
|
ἀπικόμενος |
οὗτος
ὁ
Κυτίσσωρος
ἐξ
Αἴης |
[7, 187] |
μοι
μυριάσι
τοσαύτῃσι.
(εὑρίσκω
γὰρ
|
συμβαλλόμενος, |
εἰ
χοίνικα
πυρῶν
ἕκαστος
τῆς |
[7, 184] |
ἦν
τηνικαῦτα
ἔτι,
ὡς
ἐγὼ
|
συμβαλλόμενος |
εὑρίσκω,
τῶν
μὲν
ἐκ
τῶν |
[7, 124] |
τὴν
μεσόγαιαν
τάμνων
τῆς
ὁδοῦ,
|
βουλόμενος |
ἐς
τὴν
Θέρμην
ἀπικέσθαι·
ἐπορεύετο |
[7, 27] |
αὐτὸν
Ξέρξην,
χρήματά
τε
ἐπαγγέλλετο
|
βουλόμενος |
ἐς
τὸν
πόλεμον
παρέχειν.
(ἐπαγγελλομένου |
[7, 36] |
ἐς
τὸν
Πόντον
ἔχῃ
ὁ
|
βουλόμενος |
πλέειν
πλοίοισι
λεπτοῖσι
καὶ
ἐκ |
[7, 15] |
οὔκων
δυνατός
τοι
εἰμὶ
ταῦτα
|
βουλόμενος |
ποιέειν·
τετραμμένῳ
γὰρ
δὴ
καὶ |
[7, 28] |
ἐπὶ
θάλασσαν
καταβαίνοντα
τὴν
Ἑλληνίδα,
|
βουλόμενός |
τοι
δοῦναι
ἐς
τὸν
πόλεμον |
[7, 32] |
πάγχυ
ἐδόκεε
τότε
δείσαντας
δώσειν·
|
βουλόμενος |
ὦν
αὐτὸ
τοῦτο
ἐκμαθεῖν
ἀκριβέως |
[7, 128] |
μέσου
τε
αὐτῶν
αὐλῶνα
στεινὸν
|
πυνθανόμενος |
εἶναι
δι᾽
οὗ
ῥέει
ὁ |
[7, 224] |
τούτῳ
τῷ
πόνῳ
πίπτει
ἀνὴρ
|
γενόμενος |
ἄριστος
καὶ
ἕτεροι
μετ᾽
αὐτοῦ |
[7, 215] |
ὁ
Ἐπιάλτης
κατεργάσασθαι,
αὐτίκα
περιχαρὴς
|
γενόμενος |
ἔπεμπε
Ὑδάρνεα
καὶ
τῶν
ἐστρατήγεε |
[7, 235] |
Χίλων
ἀνὴρ
παρ᾽
ἡμῖν
σοφώτατος
|
γενόμενος |
κέρδος
μέζον
ἂν
ἔφη
εἶναι |
[7, 234] |
διεξόδους
τῶν
βουλευμάτων
οἷα
βασιλεὺς
|
γενόμενος” |
~ὃ
δ᾽
ἀμείβετο
ὦ
βασιλεῦ, |
[7, 15] |
τάχος
ἔσεαι”
~Ξέρξης
μὲν
περιδεὴς
|
γενόμενος |
τῇ
ὄψι
ἀνά
τε
ἔδραμε |
[7, 34] |
καὶ
δὴ
ἐζευγμένου
τοῦ
πόρου
|
ἐπιγενόμενος |
χειμὼν
μέγας
συνέκοψέ
τε
ἐκεῖνα |
[7, 30] |
σταδίων
ὡς
πέντε
μάλιστά
κῃ
|
ἀναφαινόμενος |
ἐκδιδοῖ
καὶ
οὗτος
ἐς
τὸν |
[7, 127] |
μοῦνος
οὐκ
ἀντέχρησε
τῇ
στρατιῇ
|
πινόμενος |
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
~Ξέρξης
δὲ
ὁρέων |
[7, 43] |
στρατιῇ
τε
καὶ
τοῖσι
κτήνεσι
|
πινόμενος· |
ἐπὶ
τοῦτον
δὴ
τὸν
ποταμὸν |
[7, 196] |
ἀπέχρησε
τῇ
στρατιῇ
τὸ
ῥέεθρον
|
πινόμενος· |
τῶν
δὲ
ἐν
Ἀχαιίῃ
ποταμῶν |
[7, 161] |
ἀμφοτέρων
ἀπολογεύμενος·
ἐπείτε
δὲ
ἁπάσης
|
ἀπελαυνόμενος |
δέεαι
τῆς
ναυτικῆς
ἄρχειν,
οὕτω |
[7, 17] |
δὲ
τὴν
Ξέρξεω
ἐσθῆτα
καὶ
|
ἱξόμενος |
ἐς
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ὡς |
[7, 159] |
βούλεαι
βοηθέειν
τῇ
Ἑλλάδι,
ἴσθι
|
ἀρξόμενος |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων·
εἰ
δ᾽
ἄρα |
[7, 221] |
μὴ
συναπόληταί
σφι.
ὁ
δὲ
|
ἀποπεμπόμενος |
αὐτὸς
μὲν
οὐκ
ἀπέλιπε,
τὸν |
[7, 12] |
μεταβουλευόμενος
ποιέεις
εὖ
οὔτε
ὁ
|
συγγνωσόμενός |
τοι
πάρα·
ἀλλ᾽
ὥσπερ
τῆς |
[7, 49] |
προβαίνῃς
ἑκαστέρω,
τὸ
πρόσω
αἰεὶ
|
κλεπτόμενος· |
εὐπρηξίης
δὲ
οὐκ
ἔστι
ἀνθρώποισι |
[7, 127] |
ἐπέσχε
δὲ
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ
|
στρατοπεδευόμενος |
τὴν
παρὰ
θάλασσαν
χώρην
τοσήνδε, |
[7, 49] |
οὕτω
ἂν
εἴη
ἄριστος,
εἰ
|
βουλευόμενος |
μὲν
ἀρρωδέοι,
πᾶν
ἐπιλεγόμενος
πείσεσθαι |
[7, 12] |
ἁλίζειν
Πέρσας
στρατόν;
οὔτε
ὦν
|
μεταβουλευόμενος |
ποιέεις
εὖ
οὔτε
ὁ
συγγνωσόμενός |
[7, 236] |
ὁ
πεζὸς
τῷ
ναυτικῷ
ὁμοῦ
|
πορευόμενος· |
εἰ
δὲ
διασπάσεις,
οὔτε
σὺ |
[7, 108] |
καὶ
ὕστερον
Μαρδονίου.
(παραμείβετο
δὲ
|
πορευόμενος |
ἐκ
Δορίσκου
πρῶτα
μὲν
τὰ |
[7, 58] |
Καρδίην
πόλιν,
διὰ
μέσης
δὲ
|
πορευόμενος |
πόλιος
τῇ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν |
[7, 18] |
τὸν
ἐπ᾽
Αἰθίοπας
τὸν
Καμβύσεω,
|
συστρατευόμενος |
δὲ
καὶ
Δαρείῳ
ἐπὶ
Σκύθας. |
[7, 100] |
ὁμοίως
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ
|
ἀπογραφόμενος. |
(τὰς
δὲ
νέας
οἱ
ναύαρχοι |
[7, 181] |
νηῦς
ἡλίσκετο
ἐς
τοῦτο
ἀντεῖχε
|
μαχόμενος |
ἐς
ὃ
κατεκρεουργήθη
ἅπας.
(ὡς |
[7, 40] |
τῶν
ἵππων
εἵπετο
πεζῇ
ἡνίοχος
|
ἐχόμενος |
τῶν
χαλινῶν·
οὐδεὶς
γὰρ
δὴ |
[7, 158] |
ὑμῖν,
ἀλλ᾽
ἕτοιμος
εἰμὶ
βοηθέειν
|
παρεχόμενος |
διηκοσίας
τε
τριήρεας
καὶ
δισμυρίους |
[7, 194] |
ὡς
ταχύτερα
αὐτὸς
ἢ
σοφώτερα
|
ἐργασμένος |
εἴη,
ἔλυσε.
(βασιλέα
μὲν
δὴ |
[7, 37] |
ἐνθαῦτα
χειμερίσας
ἅμα
τῶ
ἔαρι
|
παρεσκευασμένος |
ὁ
στρατὸς
ἐκ
τῶν
Σαρδίων |
[7, 23] |
πολλὸς
ἐφοίτα
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
ἀληλεσμένος. |
~ὡς
μὲν
ἐμὲ
συμβαλλόμενον
εὑρίσκειν, |
[7, 161] |
ὅκως
μὲν
στρατιὴν
πέμψεις
μὴ
|
ἡγεύμενος |
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις,
ὡς |
[7, 161] |
ἔμελλε
ἔσεσθαι
καὶ
ὑπὲρ
ἀμφοτέρων
|
ἀπολογεύμενος· |
ἐπείτε
δὲ
ἁπάσης
ἀπελαυνόμενος
δέεαι |
[7, 44] |
τὸν
πεζὸν
καὶ
τὰς
νέας,
|
θηεύμενος |
δὲ
ἱμέρθη
τῶν
νεῶν
ἅμιλλαν |
[7, 16] |
πρώτῳ
κελεύσματι
πειθόμενος,
οἷα
οὐκ
|
ἀξιεύμενος |
ἐς
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ἵζεσθαι, |
[7, 222] |
σφέας
Λεωνίδης
ἐν
ὁμήρων
λόγῳ
|
ποιεύμενος· |
Θεσπιέες
δὲ
ἑκόντες
μάλιστα,
οἳ |
[7, 58] |
ἑσπέρην
ἔπλεε,
ἐπὶ
Σαρπηδονίης
ἄκρης
|
ποιεύμενος |
τὴν
ἄπιξιν,
ἐς
τὴν
αὐτῷ |
[7, 35] |
~ὡς
δ᾽
ἐπύθετο
Ξέρξης,
δεινὰ
|
ποιεύμενος |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐκέλευσε
τριηκοσίας
ἐπικέσθαι |
[7, 157] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
πρόσχημα
μὲν
|
ποιεύμενος |
ὡς
ἐπ᾽
Ἀθήνας
ἐλαύνει,
ἐν |
[7, 208] |
τὰς
κόμας
κτενιζομένους.
ταῦτα
δὴ
|
θεώμενος |
ἐθώμαζε
καὶ
τὸ
πλῆθος
ἐμάνθανε. |
[7, 104] |
βασιλεῦ,
ἀρχῆθεν
ἠπιστάμην
ὅτι
ἀληθείῃ
|
χρεώμενος |
οὐ
φίλα
τοι
ἐρέω·
σὺ |
[7, 6] |
ἐξήλασέ
μιν
ὁ
Ἵππαρχος,
πρότερον
|
χρεώμενος |
τὰ
μάλιστα.
τότε
δὲ
συναναβὰς |
[7, 237] |
τε
λεγομένοισι
πρότερον
ἐκ
τούτου
|
σταθμώμενος |
καὶ
τῷ
ἐόντι,
ὅτι
πολιήτης |
[7, 179] |
ὁ
δὲ
ναυτικὸς
Ξέρξεω
στρατὸς
|
ὁρμώμενος |
ἐκ
Θέρμης
πόλιος
παρέβαλε
νηυσὶ |
[7, 30] |
(ἐκ
δὲ
Κολοσσέων
ὁ
στρατὸς
|
ὁρμώμενος |
ἐπὶ
τοὺς
οὔρους
τῶν
Φρυγῶν |
[7, 42] |
τὴν
Μυσίην,
ἀπὸ
δὲ
Καΐκου
|
ὁρμώμενος, |
Κάνης
ὄρος
ἔχων
ἐν
ἀριστερῇ, |
[7, 196] |
ποιησάμενος
ἵππων
τῶν
τε
ἑωυτοῦ
|
ἀποπειρώμενος |
καὶ
τῆς
Θεσσαλίης
ἵππου,
πυθόμενος |
[7, 205] |
βασιληίης.
ἀποθανόντος
δὲ
Κλεομένεος
ἄπαιδος
|
ἔρσενος |
γόνου,
Δωριέος
τε
οὐκέτι
ἐόντος |
[7, 61] |
γὰρ
ἄπαις
ἐὼν
ὁ
Κηφεὺς
|
ἔρσενος |
γόνου.
ἐπὶ
τούτου
δὴ
τὴν |
[7, 57] |
διξὰ
ἔχουσαν
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
|
ἔρσενος |
τὰ
δὲ
θηλέης·
κατύπερθε
δὲ |
[7, 57] |
κατύπερθε
δὲ
ἦν
τὰ
τοῦ
|
ἔρσενος. |
τῶν
ἀμφοτέρων
λόγον
οὐδένα
ποιησάμενος |
[7, 223] |
ἐπεξήισαν
ἐς
τὸ
εὐρύτερον
τοῦ
|
αὐχένος. |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἔρυμα
τοῦ |
[7, 220] |
σχήσει
μένος
οὐδὲ
λεόντων
ἀντιβίην·
|
Ζηνὸς |
γὰρ
ἔχει
μένος·
οὐδέ
ἑ |
[7, 209] |
Σπάρτῃ
καταστρέψεαι,
ἔστι
οὐδὲν
ἄλλο
|
ἔθνος |
ἀνθρώπων
τὸ
σὲ
βασιλεῦ
ὑπομενέει |
[7, 99] |
κατέλεξα
πολίων
ἡγεμονεύειν
αὐτήν,
τὸ
|
ἔθνος |
ἀποφαίνω
πᾶν
ἐὸν
Δωρικόν,
Ἁλικαρνησσέας |
[7, 100] |
καὶ
διεξελαύνων
ἐπὶ
ἅρματος
παρὰ
|
ἔθνος |
ἓν
ἕκαστον
ἐπυνθάνετο.
καὶ
ἀπέγραφον |
[7, 21] |
οὐκ
ἤγαγε
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
ἔθνος |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
Ξέρξης;
κοῖον |
[7, 85] |
τινὲς
νομάδες
ἄνθρωποι
Σαγάρτιοι
καλεόμενοι,
|
ἔθνος |
μὲν
Περσικὸν
καὶ
φωνῇ,
σκευὴν |
[7, 8] |
τινὰ
πόλιν
ἀνδρῶν
οὐδεμίαν
οὔτε
|
ἔθνος |
οὐδὲν
ἀνθρώπων
ὑπολείπεσθαι,
τὸ
ἡμῖν |
[7, 161] |
συγχωρήσομεν
τῆς
ἡγεμονίης,
ἀρχαιότατον
μὲν
|
ἔθνος |
παρεχόμενοι,
μοῦνοι
δὲ
ἐόντες
οὐ |
[7, 50] |
ἄν
κου
ἐπιβέωμεν
γῆν
καὶ
|
ἔθνος, |
τούτων
τὸν
σῖτον
ἕξομεν·
ἐπ᾽ |
[7, 95] |
ὡς
Ἕλληνες,
καὶ
τοῦτο
Πελασγικὸν
|
ἔθνος; |
ὕστερον
δὲ
Ἰωνικὸν
ἐκλήθη
κατὰ |
[7, 198] |
τὸν
κόλπον
τοῦτον
ἐστὶ
χῶρος
|
πεδινός, |
τῇ
μὲν
εὐρὺς
τῇ
δὲ |
[7, 17] |
Ἀρταβάνου
εἶπε·
(ἆρα
σὺ
δὴ
|
κεῖνος |
εἶς
ὁ
ἀποσπεύδων
Ξέρξην
στρατεύεσθαι |
[7, 104] |
σέ.
(ποιεῦσι
γῶν
τὰ
ἂν
|
ἐκεῖνος |
ἀνώγῃ·
ἀνώγει
δὲ
τὠυτὸ
αἰεί, |
[7, 164] |
οἰχώκεε
ἀπελαύνων,
καὶ
δὴ
καὶ
|
ἐκεῖνος |
ἀπίκετο
ἐς
τὴν
Σικελίην
ἀπὸ |
[7, 226] |
πάντα
σφι
ἀγαθὰ
ὁ
Τρηχίνιος
|
ξεῖνος |
ἀγγέλλοι,
εἰ
ἀποκρυπτόντων
τῶν
Μήδων |
[7, 237] |
σπάνιοι
δὲ
εἰσὶ
οἱ
τοιοῦτοι·
|
(ξεῖνος |
δὲ
ξείνῳ
εὖ
πρήσσοντι
ἐστὶ |
[7, 14] |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ,
οὕτω
καὶ
|
ταπεινὸς |
ὀπίσω
κατὰ
τάχος
ἔσεαι”
~Ξέρξης |
[7, 235] |
ἔσεσθαι.
ἔστι
τῆς
Πελοποννήσου
ἰσθμὸς
|
στεινός· |
ἐν
τούτῳ
τῷ
χώρῳ
πάντων |
[7, 198] |
εὐρὺς
τῇ
δὲ
καὶ
κάρτα
|
στεινός· |
περὶ
δὲ
τὸν
χῶρον
ὄρεα |
[7, 225] |
τῇ
ἐσόδῳ,
ὅκου
νῦν
ὁ
|
λίθινος |
λέων
ἕστηκε
ἐπὶ
Λεωνίδῃ.
(ἐν |
[7, 90] |
ἔθνεα
εἰσί,
οἳ
μὲν
ἀπὸ
|
Σαλαμῖνος |
καὶ
Ἀθηνέων,
οἳ
δὲ
ἀπ᾽ |
[7, 180] |
μὲν
δὴ
Τροιζηνίην,
τῆς
ἦρχε
|
Πρηξῖνος, |
αὐτίκα
αἱρέουσι
ἐπισπόμενοι
οἱ
βάρβαροι, |
[7, 46] |
ὡς
βραχὺς
εἴη
ὁ
πᾶς
|
ἀνθρώπινος |
βίος,
εἰ
τούτων
γε
ἐόντων |
[7, 16] |
Ἕλληνας
στόλον
ἐπιφοιτᾶν
ὄνειρον
θεοῦ
|
τινος |
πομπῇ,
οὐκ
ἐῶντά
σε
καταλύειν |
[7, 199] |
Τρηχινίην
ἐστὶ
διασφὰξ
πρὸς
μεσαμβρίην
|
Τρηχῖνος, |
διὰ
δὲ
τῆς
διασφάγος
Ἀσωπὸς |
[7, 176] |
ἱρόν.
(ἡ
δὲ
αὖ
διὰ
|
Τρηχῖνος |
ἔσοδος
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐστὶ |
[7, 201] |
βορέην
ἄνεμον
ἐχόντων
πάντων
μέχρι
|
Τρηχῖνος, |
οἳ
δὲ
τῶν
πρὸς
νότον |
[7, 195] |
τουτέων
μιῇ
Ἀρίδωλις
πλέων
ἥλω,
|
τύραννος |
Ἀλαβάνδων
τῶν
ἐν
Καρίῃ,
ἐν |
[7, 157] |
συνοίκημα
ἀχαριτώτατον.
~τοιούτῳ
μὲν
τρόπῳ
|
τύραννος |
ἐγεγόνεε
μέγας
ὁ
Γέλων·
τότε |
[7, 10] |
τότε
γε
Ἱστιαῖος
ὁ
Μιλήτου
|
τύραννος |
εἰ
ἐπέσπετο
τῶν
ἄλλων
τυράννων |
[7, 165] |
ἐξ
Ἱμέρης
Τήριλλος
ὁ
Κρινίππου
|
τύραννος |
ἐὼν
Ἱμέρης
ἐπῆγε
ὑπ᾽
αὐτὸν |
[7, 165] |
Κρητίνεω
προθυμίην,
ὃς
Ρηγίου
ἐὼν
|
τύραννος |
τὰ
ἑωυτοῦ
τέκνα
δοὺς
ὁμήρους |
[7, 163] |
ἄρχεσθαι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐὼν
Σικελίης
|
τύραννος, |
ταύτην
μὲν
τὴν
ὁδὸν
ἠμέλησε, |
[7, 3] |
σφέων
βασιλεῦσαι,
ὁ
δὲ
βασιλεύοντι
|
ὀψίγονος |
ἐπιγένηται,
τοῦ
ἐπιγενομένου
τὴν
ἔκδεξιν |
[7, 154] |
Γέλων
ἐὼν
Τηλίνεω
τοῦ
ἱροφάντεω
|
ἀπόγονος, |
πολλῶν
μετ᾽
ἄλλων
καὶ
Αἰνησιδήμου |
[7, 153] |
Σύαγρος.
τοῦ
δὲ
Γέλωνος
τούτου
|
πρόγονος, |
οἰκήτωρ
ὁ
ἐν
Γέλῃ,
ἦν |
[7, 173] |
παρὰ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Ἀμύντεω
ἀνδρὸς
|
Μακεδόνος |
συνεβούλευόν
σφι
ἀπαλλάσσεσθαι
μηδὲ
μένοντας |
[7, 181] |
τε
ἰώμενοι
τὰ
ἕλκεα
καὶ
|
σινδόνος |
βυσσίνης
τελαμῶσι
κατειλίσσοντες·
(καί
μιν, |
[7, 92] |
γεγονότες,
ἐπὶ
δὲ
Λύκου
τοῦ
|
Πανδίονος |
ἀνδρὸς
Ἀθηναίου
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην. |
[7, 44] |
ὡς
ἵζετο,
κατορῶν
ἐπὶ
τῆς
|
ἠιόνος |
ἐθηεῖτο
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ |
[7, 107] |
μὴ
Βόγην
μοῦνον
τὸν
ἐξ
|
Ἠιόνος, |
τοῦτον
δὲ
αἰνέων
οὐκ
ἐπαύετο, |
[7, 57] |
αὐτῷ
τέρας
ἐόντι
ἐν
Σάρδισι·
|
(ἡμίονος |
γὰρ
ἔτεκε
ἡμίονον
διξὰ
ἔχουσαν |
[7, 161] |
τοῖσιδε.
ὦ
βασιλεῦ
Συρηκοσίων,
οὐκ
|
ἡγεμόνος |
δεομένη
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπέπεμψε
ἡμέας |
[7, 220] |
δὲ
γενέθλης
πενθήσει
βασιλῆ
φθίμενον
|
Λακεδαίμονος |
οὖρος.
οὐ
γὰρ
τὸν
ταύρων |
[7, 3] |
καὶ
φυγὴν
ἐπιβαλὼν
ἑωυτῷ
ἐκ
|
Λακεδαίμονος. |
(οὗτος
ὡνὴρ
πυθόμενος
τῶν
Δαρείου |
[7, 127] |
μέχρι
Λυδίεώ
τε
ποταμοῦ
καὶ
|
Ἁλιάκμονος, |
οἳ
οὐρίζουσι
γῆν
τὴν
Βοττιαιίδα |
[7, 115] |
κατορύσσουσαν.
~ὡς
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
|
Στρυμόνος |
ἐπορεύετο
ὁ
στρατός,
ἐνθαῦτα
πρὸς |
[7, 134] |
Λακεδαιμονίοισι
μῆνις
κατέσκηψε
Ταλθυβίου
τοῦ
|
Ἀγαμέμνονος |
κήρυκος.
ἐν
γὰρ
Σπάρτῃ
ἐστὶ |
[7, 33] |
οὐ
πολλῷ,
ἐπὶ
Ξανθίππου
τοῦ
|
Ἀρίφρονος |
στρατηγοῦ
Ἀθηναῖοι
Ἀρταΰκτην
ἄνδρα
Πέρσην |
[7, 193] |
λέγεται
τὸν
Ἡρακλέα
καταλειφθῆναι
ὑπὸ
|
Ἰήσονος |
τε
καὶ
τῶν
συνεταίρων
ἐκ |
[7, 26] |
Μαιάνδρου
ποταμοῦ
καὶ
ἑτέρου
οὐκ
|
ἐλάσσονος |
ἢ
Μαιάνδρου,
τῷ
οὔνομα
τυγχάνει |
[7, 200] |
εἰσὶ
Ἀμφικτύοσι
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ
|
Ἀμφικτύονος |
ἱρόν.
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
Ξέρξης |
[7, 170] |
πολλῷ
ἐξανιστάντες
προσέπταισαν
μεγάλως,
ὥστε
|
φόνος |
Ἑλληνικὸς
μέγιστος
οὗτος
δὴ
ἐγένετο |
[7, 190] |
καὶ
τοῦτον
ἄχαρις
συμφορὴ
λυπεῦσα
|
παιδοφόνος. |
~σιταγωγῶν
δὲ
ὁλκάδων
καὶ
τῶν |
[7, 18] |
καὶ
Ἀρτάβανος,
ὃς
πρότερον
ἀποσπεύδων
|
μοῦνος |
ἐφαίνετο,
τότε
ἐπισπεύδων
φανερὸς
ἦν. |
[7, 127] |
ποταμῶν
ἐκ
Κρηστωναίων
ῥέων
Χείδωρος
|
μοῦνος |
οὐκ
ἀντέχρησε
τῇ
στρατιῇ
πινόμενος |
[7, 196] |
νυν
ἐν
Θεσσαλίῃ
ποταμῶν
Ὀνόχωνος
|
μοῦνος |
οὐκ
ἀπέχρησε
τῇ
στρατιῇ
τὸ |
[7, 10] |
ἐὼν
Ξέρξῃ,
τῷ
δὴ
καὶ
|
πίσυνος |
ἐὼν
ἔλεγε
τάδε.
(ὦ
βασιλεῦ, |
[7, 153] |
ἔχω
εἰπεῖν·
τούτοισι
δ᾽
ὦν
|
πίσυνος |
ἐὼν
κατήγαγε,
ἐπ᾽
ᾧ
τε |
[7, 123] |
ἐστὶ
τάδε,
Λίπαξος
Κώμβρεια
Αἷσα
|
Γίγωνος |
Κάμψα
Σμίλα
Αἴνεια·
ἡ
δε |
[7, 38] |
ἐμεῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἦ
|
μελεδωνός· |
τοὺς
δὲ
τέσσερας
ἄγευ
ἅμα |
[7, 193] |
ἐλθόντες
περὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἐναυλόχεον,
|
Ποσειδέωνος |
σωτῆρος
ἐπωνυμίην
ἀπὸ
τούτου
ἔτι |
[7, 94] |
ἐκαλέοντο
Πελασγοὶ
Αἰγιαλέες,
ἐπὶ
δὲ
|
Ἴωνος |
τοῦ
Ξούθου
Ἴωνες.
~νησιῶται
δὲ |
[7, 158] |
ἀπῖκται
ἐς
ὑμέας,
οὕτω
δὴ
|
Γέλωνος |
μνῆστις
γέγονε.
(ἀτιμίης
δὲ
πρὸς |
[7, 145] |
ὁμοίως
πᾶσι
Ἕλλησι.
τὰ
δὲ
|
Γέλωνος |
πρήγματα
μεγάλα
ἐλέγετο
εἶναι,
οὐδαμῶν |
[7, 159] |
Σπαρτιήτας
τὴν
ἡγεμονίην
ἀπαραιρῆσθαι
ὑπὸ
|
Γέλωνός |
τε
καὶ
Συρηκοσίων.
ἀλλὰ
τούτου |
[7, 153] |
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
Σύαγρος.
τοῦ
δὲ
|
Γέλωνος |
τούτου
πρόγονος,
οἰκήτωρ
ὁ
ἐν |
[7, 26] |
ὑπὸ
Φρυγῶν
λόγος
ἔχει
ὑπὸ
|
Ἀπόλλωνος |
ἐκδαρέντα
ἀνακρεμασθῆναι.
~ἐν
ταύτῃ
τῇ |
[7, 225] |
ἄλλοι
πλὴν
Θηβαίων.
ὁ
δὲ
|
κολωνὸς |
ἐστὶ
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ,
ὅκου |
[7, 130] |
τὴν
χώρην,
χώματι
ἐκ
τοῦ
|
αὐλῶνος |
ἐκβιβάσαντα
καὶ
παρατρέψαντα
δι᾽
ὧν |
[7, 129] |
λέγεται,
οὐκ
ἐόντος
κω
τοῦ
|
αὐλῶνος |
καὶ
διεκρόου
τούτου,
τοὺς
ποταμοὺς |
[7, 129] |
τὴν
Θεσσαλίην
ὀνομαζόμενοι
δι᾽
ἑνὸς
|
αὐλῶνος |
καὶ
τούτου
στεινοῦ
ἔκροον
ἔχουσι |
[7, 62] |
ἐσεσάχατο,
ἡγεμόνα
παρεχόμενοι
Μεγάπανον
τὸν
|
Βαβυλῶνος |
ὕστερον
τούτων
ἐπιτροπεύσαντα.
~Ἀσσύριοι
δὲ |
[7, 49] |
ὡς
ἐγὼ
εἰκάζω,
ὅστις
ἐγειρομένου
|
χειμῶνος |
δεξάμενός
σευ
τοῦτο
τὸ
ναυτικὸν |
[7, 188] |
Κασθαναίην
ἐξεβράσσοντο·
ἦν
τε
τοῦ
|
χειμῶνος |
χρῆμα
ἀφόρητον.
~λέγεται
δὲ
λόγος |
[7, 107] |
ἐπειδὴ
ἐπολιορκέετο
ὑπὸ
Ἀθηναίων
καὶ
|
Κίμωνος |
τοῦ
Μιλτιάδεω,
παρεὸν
αὐτῷ
ὑπόσπονδον |
[7, 165] |
καὶ
στρατηγὸν
αὐτῶν
Ἀμίλκαν
τὸν
|
Ἄννωνος, |
Καρχηδονίων
ἐόντα
βασιλέα,
κατὰ
ξεινίην |
[7, 165] |
τοῖσι
Ἕλλησι,
εἰ
μὴ
ὑπὸ
|
Θήρωνος |
τοῦ
Αἰνησιδήμου
Ἀκραγαντίνων
μουνάρχου
ἐξελασθεὶς |
[7, 141] |
οὖρος
ἐντὸς
ἔχει
κευθμών
τε
|
Κιθαιρῶνος |
ζαθέοιο,
τεῖχος
Τριτογενεῖ
ξύλινον
διδοῖ |
[7, 3] |
τὠυτὸ
τούτοισι
καὶ
Δημάρητος
ὁ
|
Ἀρίστωνος |
ἀναβεβηκὼς
ἐς
Σοῦσα,
ἐστερημένος
τε |
[7, 209] |
ἐφαίνοντο
ποιέειν,
μετεπέμψατο
Δημάρητον
τὸν
|
Ἀρίστωνος |
ἐόντα
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ·
(ἀπικόμενον |
[7, 101] |
τῆς
νεός,
μετεπέμψατο
Δημάρητον
τὸν
|
Ἀρίστωνος |
συστρατευόμενον
αὐτῷ
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 239] |
τρόπῳ
θωμασίῳ.
(Δημάρητος
γὰρ
ὁ
|
Ἀρίστωνος |
φυγὼν
ἐς
Μήδους,
ὡς
μὲν |
[7, 196] |
μέν
νυν
ἐν
Θεσσαλίῃ
ποταμῶν
|
Ὀνόχωνος |
μοῦνος
οὐκ
ἀπέχρησε
τῇ
στρατιῇ |
[7, 123] |
κόλπῳ,
τῇσι
οὐνόματα
ἐστὶ
τάδε,
|
Λίπαξος |
Κώμβρεια
Αἷσα
Γίγωνος
Κάμψα
Σμίλα |
[7, 22] |
ποιέειν·
εἰσὶ
δὲ
αἵδε,
Δῖον
|
Ὀλόφυξος |
Ἀκρόθῳον
Θύσσος
Κλεωναί.
~πόλιες
μὲν |
[7, 76] |
ὦτά
τε
καὶ
κέρεα
προσῆν
|
βοὸς |
χάλκεα,
ἐπῆσαν
δὲ
καὶ
λόφοι· |
[7, 123] |
ἐγίνετο
τῷ
ναυτικῷ
στρατῷ
ὁ
|
πλόος |
καὶ
γῆν
τὴν
Μυγδονίην,
πλέων |
[7, 162] |
αὐτῇ
ἐξαραίρηται”
(οὗτος
δὲ
ὁ
|
νόος |
τοῦ
ῥήματος
τὸ
ἐθέλει
λέγειν· |
[7, 181] |
πεσὼν
οὐκ
ἀπέθανε
ἀλλ᾽
ἦν
|
ἔμπνοος, |
οἱ
Πέρσαι,
οἵ
περ
ἐπεβάτευον |
[7, 173] |
γὰρ
ἐδόκεον
συμβουλεύειν
καί
σφι
|
εὔνοος |
ἐφαίνετο
ἐὼν
ὁ
Μακεδών,
ἐπείθοντο. |
[7, 239] |
οἰκὸς
ἐμοὶ
συμμάχεται,
οὐκ
ἦν
|
εὔνοος |
Λακεδαιμονίοισι,
πάρεστι
δὲ
εἰκάζειν
εἴτε |
[7, 218] |
Φωκέες
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι,
εἴρετο
Ἐπιάλτην
|
ὁποδαπὸς |
εἴη
ὁ
στρατός,
πυθόμενος
δὲ |
[7, 216] |
Μηλιεῦσι.
~ἔχει
δὲ
ὧδε
ἡ
|
ἀτραπὸς |
αὕτη·
ἄρχεται
μὲν
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 103] |
γελάσας
ἔφη
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο
|
ἔπος, |
ἄνδρας
χιλίους
στρατιῇ
τοσῇδε
μαχήσεσθαι. |
[7, 143] |
εἰ
ἐς
Ἀθηναίους
εἶχε
τὸ
|
ἔπος |
εἰρημένον
ἐόντως,
οὐκ
ἂν
οὕτω |
[7, 141] |
πυκνῇ.
σοὶ
δὲ
τόδ᾽
αὖτις
|
ἔπος |
ἐρέω
ἀδάμαντι
πελάσσας.
τῶν
ἄλλων |
[7, 120] |
~ἔνθα
δὴ
Μεγακρέοντος
ἀνδρὸς
Ἀβδηρίτεω
|
ἔπος |
εὖ
εἰρημένον
ἐγένετο,
ὃς
συνεβούλευσε |
[7, 152] |
ὀφείλω,
καί
μοι
τοῦτο
τὸ
|
ἔπος |
ἐχέτω
ἐς
πάντα
λόγον·
ἐπεὶ |
[7, 226] |
τὸν
τόδε
φασὶ
εἰπεῖν
τὸ
|
ἔπος |
πρὶν
ἢ
συμμῖξαι
σφέας
τοῖσι |
[7, 51] |
ὦν
βάλευ
καὶ
τὸ
παλαιὸν
|
ἔπος |
ὡς
εὖ
εἴρηται,
τὸ
μὴ |
[7, 41] |
δύο
σταδίους,
καὶ
ἔπειτα
ὁ
|
λοιπὸς |
ὅμιλος
ἤιε
ἀναμίξ.
~ἐποιέετο
δὲ |
[7, 58] |
διαβάς,
ἐπ᾽
οὗ
καὶ
ὁ
|
κόλπος |
οὗτος
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
ἤιε |
[7, 121] |
οἰκημένῃ,
ἀπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ
|
κόλπος |
οὗτος
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει·
ταύτῃ |
[7, 103] |
αὐχέετε
τοσοῦτον,
ὅρα
μὴ
μάτην
|
κόμπος |
ὁ
λόγος
οὗτος
εἰρημένος
ᾖ. |
[7, 129] |
τὰ
δὲ
πρὸς
βορέω
ἀνέμου
|
Ὄλυμπος, |
τὰ
δὲ
πρὸς
ἑσπέρην
Πίνδος, |
[7, 8] |
τοὺς
τούτοισι
πλησιοχώρους
καταστρεψόμεθα,
οἳ
|
Πέλοπος |
τοῦ
Φρυγὸς
νέμονται
χώρην,
γῆν |
[7, 141] |
τῶν
ἄλλων
γὰρ
ἁλισκομένων
ὅσα
|
Κέκροπος |
οὖρος
ἐντὸς
ἔχει
κευθμών
τε |
[7, 170] |
δὲ
Μίκυθος
οἰκέτης
ἐὼν
Ἀναξίλεω
|
ἐπίτροπος |
Ρηγίου
καταλέλειπτο,
οὗτος
ὅς
περ |
[7, 41] |
τὰς
λόγχας
ἔχοντες,
μετὰ
δὲ
|
ἵππος |
ἄλλη
χιλίη
ἐκ
Περσέων
ἀπολελεγμένη, |
[7, 55] |
ὁ
πεζός
τε
καὶ
ἡ
|
ἵππος |
ἅπασα,
κατὰ
δὲ
τὴν
πρὸς |
[7, 57] |
λόγῳ
ἐποιήσατο
καίπερ
εὐσύμβλητον
ἐόν·
|
ἵππος |
γὰρ
ἔτεκε
λαγόν.
εὐσύμβλητον
ὦν |
[7, 173] |
καί
σφι
προσῆν
ἡ
Θεσσαλῶν
|
ἵππος· |
ἐστρατήγεε
δὲ
Λακεδαιμονίων
μὲν
Εὐαίνετος |
[7, 88] |
ἵππου
ὑπέδραμε
κύων,
καὶ
ὁ
|
ἵππος |
οὐ
προϊδὼν
ἐφοβήθη
τε
καὶ |
[7, 41] |
Ξέρξῃ.
τοῖσι
δὲ
μυρίοισι
ἐπετέτακτο
|
ἵππος |
Περσέων
μυρίη.
μετὰ
δὲ
τὴν |
[7, 21] |
ἐς
πεζὸν
ἐτετάχατο,
τοῖσι
δὲ
|
ἵππος |
προσετέτακτο,
τοῖσι
δὲ
ἱππαγωγὰ
πλοῖα |
[7, 46] |
οὕτω
βραχέι
βίῳ
οὐδεὶς
οὕτω
|
ἄνθρωπος |
ἐὼν
εὐδαίμων
πέφυκε
οὔτε
τούτων |
[7, 18] |
(ἐγὼ
μέν,
ὦ
βασιλεῦ,
οἶα
|
ἄνθρωπος |
ἰδὼν
ἤδη
πολλά
τε
καὶ |
[7, 200] |
παρ᾽
ἣν
δὴ
παραρρέων
ὁ
|
Ἀσωπὸς |
ἐς
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ,
καὶ
χῶρος |
[7, 199] |
Τρηχῖνος,
διὰ
δὲ
τῆς
διασφάγος
|
Ἀσωπὸς |
ποταμὸς
ῥέει
παρὰ
τὴν
ὑπωρείαν |
[7, 145] |
Ἀσίην
τῶν
βασιλέος
πρηγμάτων,
ἐς
|
Ἄρος |
τε
ἀγγέλους
ὁμαιχμίην
συνθησομένους
πρὸς |
[7, 163] |
πεσέεται,
καὶ
ἢν
μὲν
ὁ
|
βάρβαρος |
νικᾷ,
τά
τε
χρήματα
αὐτῷ |
[7, 59] |
δὲ
αὐτοῦ
ῥέει
ποταμὸς
μέγας
|
Ἕβρος· |
ἐν
τῷ
τεῖχός
τε
ἐδέδμητο |
[7, 159] |
~ταῦτα
ἀκούσας
οὔτε
ἠνέσχετο
ὁ
|
Σύαγρος |
εἶπέ
τε
τάδε.
ἦ
κε |
[7, 153] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
|
Σύαγρος. |
τοῦ
δὲ
Γέλωνος
τούτου
πρόγονος, |
[7, 120] |
ἀλλὰ
φερόμενοι.
~ἔνθα
δὴ
Μεγακρέοντος
|
ἀνδρὸς |
Ἀβδηρίτεω
ἔπος
εὖ
εἰρημένον
ἐγένετο, |
[7, 137] |
βασιλέος
καὶ
Νυμφοδώρου
τοῦ
Πύθεω
|
ἀνδρὸς |
Ἀβδηρίτεω,
ἥλωσαν
κατὰ
Βισάνθην
τὴν |
[7, 92] |
ἐπὶ
δὲ
Λύκου
τοῦ
Πανδίονος
|
ἀνδρὸς |
Ἀθηναίου
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην.
~Δωριέες |
[7, 181] |
παρέσχε,
Πυθέω
τοῦ
Ἰσχενόου
ἐπιβατεύοντος,
|
ἀνδρὸς |
ἀρίστου
γενομένου
ταύτην
τὴν
ἡμέρην· |
[7, 99] |
στρατευσαμένης
γυναικός·
ἥτις
ἀποθανόντος
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
αὐτή
τε
ἔχουσα
τὴν
τυραννίδα |
[7, 169] |
τὴν
ἐκ
Σπάρτης
ἁρπασθεῖσαν
ὑπ᾽
|
ἀνδρὸς |
βαρβάρου
γυναῖκα”
ταῦτα
οἱ
Κρῆτες |
[7, 154] |
ἔτεα,
ἀπέθανε
δὲ
ὑπὸ
Σαβύλλου
|
ἀνδρὸς |
Γελῴου,
ἐνθαῦτα
ἀναλαμβάνει
τὴν
μουναρχίην |
[7, 236] |
ταῦτα,
ὦ
βασιλεῦ,
ὁρῶ
σε
|
ἀνδρὸς |
ἐνδεκόμενον
λόγους
ὃς
φθονέει
τοι |
[7, 173] |
ἄγγελοι
παρὰ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Ἀμύντεω
|
ἀνδρὸς |
Μακεδόνος
συνεβούλευόν
σφι
ἀπαλλάσσεσθαι
μηδὲ |
[7, 153] |
ἔργα
οὐ
πρὸς
τοῦ
ἅπαντος
|
ἀνδρὸς |
νενόμικα
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς
ψυχῆς |
[7, 40] |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Πατιράμφης,
Ὀτάνεω
|
ἀνδρὸς |
Πέρσεω
παῖς.
~ἐξήλασε
μὲν
οὕτω |
[7, 6] |
ὡς
ζευχθῆναι
χρεὸν
εἴη
ὑπ᾽
|
ἀνδρὸς |
Πέρσεω,
τήν
τε
ἔλασιν
ἐξηγεόμενος. |
[7, 213] |
ἐς
Ἀντικύρην,
ἀπέθανε
ὑπὸ
Ἀθηνάδεω
|
ἀνδρὸς |
Τρηχινίου.
(ὁ
δὲ
Ἀθηνάδης
οὗτος |
[7, 91] |
ἐπὶ
δὲ
Κίλικος
τοῦ
Ἀγήνορος
|
ἀνδρὸς |
Φοίνικος
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην.
Πάμφυλοι |
[7, 221] |
ἱρῶν
τὰ
μέλλοντά
σφι
ἐκβαίνειν,
|
φανερός |
ἐστι
Λεωνίδης
ἀποπέμπων,
ἵνα
μὴ |
[7, 18] |
ἀποσπεύδων
μοῦνος
ἐφαίνετο,
τότε
ἐπισπεύδων
|
φανερὸς |
ἦν.
~ὁρμημένῳ
δὲ
Ξέρξῃ
στρατηλατέειν |
[7, 46] |
θεὸς
γλυκὺν
γεύσας
τὸν
αἰῶνα
|
φθονερὸς |
ἐν
αὐτῷ
εὑρίσκεται
ἐών”
~Ξέρξης |
[7, 214] |
ὕστερον
τούτων
ἀπέθανε,
ἔστι
δὲ
|
ἕτερος |
λεγόμενος
λόγος,
ὡς
Ὀνήτης
τε |
[7, 142] |
τέκνα
γυναικῶν
ἤ
που
σκιδναμένης
|
Δημήτερος |
ἢ
συνιούσης.
(κατὰ
ταῦτα
τὰ |
[7, 141] |
τέκνα
γυναικῶν
ἤ
που
σκιδναμένης
|
Δημήτερος |
ἢ
συνιούσης.
~ταῦτα
σφι
ἠπιώτερα |
[7, 187] |
εἵνεκα
καὶ
μεγάθεος
οὐδεὶς
αὐτῶν
|
ἀξιονικότερος |
ἦν
αὐτοῦ
Ξέρξεω
ἔχειν
τοῦτο |
[7, 205] |
ἀνέβαινε
ἡ
βασιληίη,
καὶ
διότι
|
πρότερος |
ἐγεγόνεε
Κλεομβρότου·
οὗτος
γὰρ
ἦν |
[7, 16] |
ἐγὼ
διδάξω,
ἔτεσι
σεῦ
πολλοῖσι
|
πρεσβύτερος |
ἐών·
πεπλανῆσθαι
αὗται
μάλιστα
ἐώθασι |
[7, 223] |
κατάβασις
συντομωτέρη
τε
ἐστὶ
καὶ
|
βραχύτερος |
ὁ
χῶρος
πολλὸν
ἤ
περ |
[7, 153] |
τούτων
πεφυκέναι
θηλυδρίης
τε
καὶ
|
μαλακώτερος |
ἀνὴρ.
~οὗτος
μέν
νυν
ἐκτήσατο |
[7, 65] |
καὶ
ὀιστοὺς
καλαμίνους·
ἐπὶ
δὲ
|
σίδηρος |
ἦν.
ἐσταλμένοι
μὲν
δὴ
ἦσαν |
[7, 161] |
οὐ
μετανάσται
Ἑλλήνων·
τῶν
καὶ
|
Ὅμηρος |
ὁ
ἐποποιὸς
ἄνδρα
ἄριστον
ἔφησε |
[7, 193] |
περὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἐναυλόχεον,
Ποσειδέωνος
|
σωτῆρος |
ἐπωνυμίην
ἀπὸ
τούτου
ἔτι
καὶ |
[7, 135] |
γὰρ
πεπειρημένος
συμβουλεύεις,
τοῦ
δὲ
|
ἄπειρος |
ἐών·
τὸ
μὲν
γὰρ
δοῦλος |
[7, 103] |
ὁμοῦ
μάχεσθαι·
τῶν
σὺ
ἐὼν
|
ἄπειρος |
πολλὰ
φλυηρέεις”
~πρὸς
ταῦτα
Δημάρητος |
[7, 110] |
τε
καὶ
Ἑλληνίδας
ἐξ
εὐωνύμου
|
χειρὸς |
ἀπέργων
παρεξήιε·
ἔθνεα
δὲ
Θρηίκων |
[7, 115] |
τὸν
ἐπὶ
Ποσιδηίου
ἐξ
ἀριστερῆς
|
χειρὸς |
ἔχων
ἤιε
διὰ
Συλέος
πεδίου |
[7, 112] |
τὴν
ὁδὸν
ἐποιέετο,
ἐκ
δεξιῆς
|
χειρὸς |
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
ἀπέργων,
ἐὸν |
[7, 176] |
Θερμοπυλέων
τὸ
μὲν
πρὸς
ἑσπέρης
|
ὄρος |
ἄβατόν
τε
καὶ
ἀπόκρημνον,
ὑψηλόν, |
[7, 223] |
θάνατον
ἐκ
τῶν
περιιόντων
τὸ
|
ὄρος, |
ἀπεδείκνυντο
ῥώμης
ὅσον
εἶχον
μέγιστον |
[7, 112] |
ἐκ
δεξιῆς
χειρὸς
τὸ
Πάγγαιον
|
ὄρος |
ἀπέργων,
ἐὸν
μέγα
τε
καὶ |
[7, 212] |
Φωκέων·
οὗτοι
δὲ
ἐς
τὸ
|
ὄρος |
ἐτάχθησαν
φυλάξοντες
τὴν
ἀτραπόν.
ὡς |
[7, 42] |
ἀπὸ
δὲ
Καΐκου
ὁρμώμενος,
Κάνης
|
ὄρος |
ἔχων
ἐν
ἀριστερῇ,
διὰ
τοῦ |
[7, 129] |
ἠῶ
ἔχοντα
τό
τε
Πήλιον
|
ὄρος |
καὶ
ἡ
Ὄσσα
ἀποκληίει
συμμίσγοντα |
[7, 113] |
αὕτη
ἡ
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
|
ὄρος |
καλέεται
Φυλλίς,
κατατείνουσα
τὰ
μὲν |
[7, 218] |
ἐποιεῦντο,
οἳ
δὲ
κατέβαινον
τὸ
|
ὄρος |
κατὰ
τάχος.
~τοῖσι
δὲ
ἐν |
[7, 214] |
γὰρ
ἐστὶ
ὁ
περιηγησάμενος
τὸ
|
ὄρος |
κατὰ
τὴν
ἀτραπόν,
τοῦτον
αἴτιον |
[7, 22] |
ἔργου.
ὁ
γὰρ
Ἄθως
ἐστὶ
|
ὄρος |
μέγα
τε
καὶ
ὀνομαστόν,
ἐς |
[7, 115] |
καὶ
τῶν
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
|
ὄρος |
οἰκεόντων,
ὁμοίως
καὶ
τῶν
πρότερον |
[7, 218] |
γὰρ
ἐλάνθανον
οἱ
Πέρσαι
τὸ
|
ὄρος |
πᾶν
ἐὸν
δρυῶν
ἐπίπλεον.
ἦν |
[7, 131] |
ἡμέρας
συχνάς·
τὸ
γὰρ
δὴ
|
ὄρος |
τὸ
Μακεδονικὸν
ἔκειρε
τῆς
στρατιῆς |
[7, 214] |
τοὺς
λόγους
καὶ
περιηγησάμενοι
τὸ
|
ὄρος |
τοῖσι
Πέρσῃσι,
οὐδαμῶς
ἔμοιγε
πιστός. |
[7, 22] |
τελευτᾷ
ἐς
τὴν
ἤπειρον
τὸ
|
ὄρος, |
χερσονησοειδές
τε
ἐστὶ
καὶ
ἰσθμὸς |
[7, 91] |
ἐκαλέοντο,
ἐπὶ
δὲ
Κίλικος
τοῦ
|
Ἀγήνορος |
ἀνδρὸς
Φοίνικος
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην. |
[7, 36] |
εἷλκε.
(ἐπειδὴ
δὲ
ἐγεφυρώθη
ὁ
|
πόρος, |
κορμοὺς
ξύλων
καταπρίσαντες
καὶ
ποιήσαντες |
[7, 108] |
πᾶσα
καὶ
ἦν
ὑπὸ
βασιλέα
|
δασμοφόρος, |
Μεγαβάζου
τε
καταστρεψαμένου
καὶ
ὕστερον |
[7, 154] |
Αἰνησιδήμου
τοῦ
Παταίκου
ὃς
ἦν
|
δορυφόρος |
Ἱπποκράτεος.
(μετὰ
δὲ
οὐ
πολλὸν |
[7, 144] |
διηκοσίας
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τὸν
|
πρὸς |
Αἰγινήτας
λέγων.
(οὗτος
γὰρ
ὁ |
[7, 9] |
εἰ
δὲ
πάντως
ἔδεε
πολεμέειν
|
πρὸς |
ἀλλήλους,
ἐξευρίσκειν
χρῆν
τῇ
ἑκάτεροι |
[7, 103] |
σὺ
ὦν
ἐθελήσεις
αὐτίκα
μάλα
|
πρὸς |
ἄνδρας
δέκα
μάχεσθαι;
καίτοι
εἰ |
[7, 5] |
ἵνα
λόγος
τέ
σε
ἔχῃ
|
πρὸς |
ἀνθρώπων
ἀγαθός,
καί
τις
ὕστερον |
[7, 135] |
ὑμέας
αὐτοὺς
βασιλέι,
δεδόξωσθε
γὰρ
|
πρὸς |
αὐτοῦ
ἄνδρες
εἶναι
ἀγαθοί,
ἕκαστος |
[7, 151] |
Ξέρξην
φιλίην
συνεκεράσαντο,
ἢ
νομιζοίατο
|
πρὸς |
αὐτοῦ
εἶναι
πολέμιοι·
βασιλέα
δὲ |
[7, 226] |
τὸν
ἥλιον
ὑπὸ
σκιῇ
ἔσοιτο
|
πρὸς |
αὐτοὺς
ἡ
μάχη
καὶ
οὐκ |
[7, 137] |
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων
τῶν
ἀναβάντων
|
πρὸς |
βασιλέα
διὰ
τὴν
μῆνιν,
ἐς |
[7, 214] |
Κορυδαλλὸς
Ἀντικυρεὺς
εἰσὶ
οἱ
εἴπαντες
|
πρὸς |
βασιλέα
τούτους
τοὺς
λόγους
καὶ |
[7, 209] |
ὑπομενέει
χεῖρας
ἀνταειρόμενον·
νῦν
γὰρ
|
πρὸς |
βασιληίην
τε
καὶ
καλλίστην
πόλιν |
[7, 201] |
ἐπεκράτεε
δὲ
ὃ
μὲν
τῶν
|
πρὸς |
βορέην
ἄνεμον
ἐχόντων
πάντων
μέχρι |
[7, 129] |
τὰς
ὑπωρείας
ἀλλήλοισι,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
βορέω
ἀνέμου
Ὄλυμπος,
τὰ
δὲ |
[7, 113] |
Σάτραι.
~ὑπεροικέοντας
δὲ
τὸ
Πάγγαιον
|
πρὸς |
βορέω
ἀνέμου
Παίονας
Δόβηράς
τε |
[7, 168] |
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους
τοὺς
καὶ
|
πρὸς |
Γέλωνα
ἔλεγον.
οἳ
δὲ
παραυτίκα |
[7, 188] |
δὴ
πρῶται
τῶν
νεῶν
ὅρμεον
|
πρὸς |
γῇ,
ἄλλαι
δ᾽
ἐπ᾽
ἐκείνῃσι |
[7, 69] |
τῷ
καὶ
τὰς
σφρηγῖδας
γλύφουσι·
|
πρὸς |
δὲ
αἰχμὰς
εἶχον,
ἐπὶ
δὲ |
[7, 72] |
μικρὰς
αἰχμάς
τε
οὐ
μεγάλας,
|
πρὸς |
δὲ
ἀκόντια
καὶ
ἐγχειρίδια,
περὶ |
[7, 75] |
καὶ
τὰς
κνήμας
πέδιλα
νεβρῶν,
|
πρὸς |
δὲ
ἀκόντιά
τε
καὶ
πέλτας |
[7, 10] |
πρήγματα,
κτεινέσθων
οἱ
ἐμοὶ
παῖδες,
|
πρὸς |
δὲ
αὐτοῖσι
καὶ
ἐγώ·
ἢν |
[7, 61] |
δὲ
μεγάλα,
ὀιστοὺς
δὲ
καλαμίνους,
|
πρὸς |
δὲ
ἐγχειρίδια
παρὰ
τὸν
δεξιὸν |
[7, 64] |
τόξα
δὲ
ἐπιχώρια
καὶ
ἐγχειρίδια,
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
ἀξίνας
σαγάρις
εἶχον. |
[7, 166] |
ἀποπέμπειν
ἐς
Δελφοὺς
τὰ
χρήματα.
|
~πρὸς |
δὲ
καὶ
τάδε
λέγουσι,
ὡς |
[7, 79] |
ὠμοβοΐνας
μικρὰς
αἰχμάς
τε
βραχέας,
|
πρὸς |
δὲ
μαχαίρας
εἶχον.
Μαρῶν
δὲ |
[7, 63] |
ἐγχειρίδια
παραπλήσια
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
εἶχον,
|
πρὸς |
δὲ
ῥόπαλα
ξύλων
τετυλωμένα
σιδήρῳ, |
[7, 76] |
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι
κράνεα
χάλκεα·
|
πρὸς |
δὲ
τοῖσι
κράνεσι
ὦτά
τε |
[7, 168] |
καὶ
ἐγένετο,
ὡς
ἐμοὶ
δοκέει.
|
(πρὸς |
δὲ
τοὺς
Ἕλληνάς
σφι
σκῆψις |
[7, 69] |
ἦσαν,
τόξα
δέ
παλίντονα
εἶχον
|
πρὸς |
δεξιά,
μακρά.
Αἰθίοπες
δὲ
παρδαλέας |
[7, 184] |
γίνεται
τρισμύριοι
καὶ
ἑξακισχίλιοι
καὶ
|
πρὸς |
διηκόσιοί
τε
καὶ
δέκα.
(προσθήσω |
[7, 158] |
τε
τὸν
Δωριέος
τοῦ
Ἀναξανδρίδεω
|
πρὸς |
Ἐγεσταίων
φόνον
ἐκπρήξασθαι,
ὑποτείνοντός
τε |
[7, 184] |
ἔπεισι
ἐπὶ
ταύτῃσι
ἑπτὰ
καὶ
|
πρὸς |
ἑκατοντάδες
ἓξ
καὶ
δεκάς.
τοῦ |
[7, 35] |
τήνδε,
ὅτι
μιν
ἠδίκησας
οὐδὲν
|
πρὸς |
ἐκείνου
ἄδικον
παθόν.
καὶ
βασιλεὺς |
[7, 58] |
οὗτος
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
ἤιε
|
πρὸς |
ἑσπέρην,
Αἶνόν
τε
πόλιν
Αἰολίδα |
[7, 113] |
καλέεται
Φυλλίς,
κατατείνουσα
τὰ
μὲν
|
πρὸς |
ἑσπέρην
ἐπὶ
ποταμὸν
Ἀγγίτην
ἐκδιδόντα |
[7, 58] |
τοῦ
πεζοῦ.
(ὃ
μὲν
γὰρ
|
πρὸς |
ἑσπέρην
ἔπλεε,
ἐπὶ
Σαρπηδονίης
ἄκρης |
[7, 113] |
τε
καὶ
Παιόπλας
παρεξιὼν
ἤιε
|
πρὸς |
ἑσπέρην,
ἐς
ὃ
ἀπίκετο
ἐπὶ |
[7, 129] |
βορέω
ἀνέμου
Ὄλυμπος,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
ἑσπέρην
Πίνδος,
τὰ
δὲ
πρὸς |
[7, 101] |
Ἕλληνες
καὶ
οἱ
λοιποὶ
οἱ
|
πρὸς |
ἑσπέρης
οἰκέοντες
ἄνθρωποι
συλλεχθείησαν,
οὐκ |
[7, 176] |
(τῶν
δὲ
Θερμοπυλέων
τὸ
μὲν
|
πρὸς |
ἑσπέρης
ὄρος
ἄβατόν
τε
καὶ |
[7, 108] |
Σαμοθρηίκια
τείχεα,
τῶν
ἐσχάτη
πεπόλισται
|
πρὸς |
ἑσπέρης
πόλις
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ |
[7, 36] |
ἔσωθεν
ἐκπνεόντων,
τῆς
δὲ
ἑτέρης
|
πρὸς |
ἑσπέρης
τε
καὶ
τοῦ
Αἰγαίου |
[7, 126] |
ἴδοι
τις
ἂν
λέοντα,
οὔτε
|
πρὸς |
ἑσπέρης
τοῦ
Ἀχελῴου
ἐν
τῇ |
[7, 115] |
Στρυμόνος
ἐπορεύετο
ὁ
στρατός,
ἐνθαῦτα
|
πρὸς |
ἡλίου
δυσμέων
ἐστὶ
αἰγιαλὸς
ἐν |
[7, 58] |
ὁ
δὲ
κατ᾽
ἤπειρον
στρατὸς
|
πρὸς |
ἠῶ
τε
καὶ
ἡλίου
ἀνατολὰς |
[7, 188] |
μεταρσίας
ἔλαβε,
τὰς
μὲν
ἐξέφερε
|
πρὸς |
Ἴπνους
καλεομένους
τοὺς
ἐν
Πηλίῳ, |
[7, 154] |
πλὴν
Συρηκουσέων
οὐδεμία
διέφυγε
δουλοσύνην
|
πρὸς |
Ἱπποκράτεος·
(Συρηκοσίους
δὲ
Κορίνθιοί
τε |
[7, 158] |
βαρβαρικοῦ
στρατοῦ
συνεπάψασθαι,
ὅτε
μοι
|
πρὸς |
Καρχηδονίους
νεῖκος
συνῆπτο,
ἐπισκήπτοντός
τε |
[7, 129] |
πρὸς
ἑσπέρην
Πίνδος,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
μεσαμβρίην
τε
καὶ
ἄνεμον
νότον |
[7, 113] |
ἐς
τὸν
Στρυμόνα,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
μεσαμβρίην
τείνουσα
ἐς
αὐτὸν
τὸν |
[7, 200] |
ἄλλος
Φοῖνιξ
ποταμὸς
οὐ
μέγας
|
πρὸς |
μεσαμβρίην
τοῦ
Ἀσωποῦ,
ὃς
ἐκ |
[7, 199] |
γῆν
τὴν
Τρηχινίην
ἐστὶ
διασφὰξ
|
πρὸς |
μεσαμβρίην
Τρηχῖνος,
διὰ
δὲ
τῆς |
[7, 20] |
μέχρι
τε
Πηνειοῦ
ποταμοῦ
τὸ
|
πρὸς |
μεσαμβρίης
ἤλασαν.
~αὗται
αἱ
πᾶσαι |
[7, 201] |
μέχρι
Τρηχῖνος,
οἳ
δὲ
τῶν
|
πρὸς |
νότον
καὶ
μεσαμβρίην
φερόντων
τὸ |
[7, 139] |
Ἕλληνας
μηδίζοντας
ὁμολογίῃ
ἂν
ἐχρήσαντο
|
πρὸς |
Ξέρξην.
καὶ
οὕτω
ἂν
ἐπ᾽ |
[7, 208] |
ἐνεκύρησε
πολλῆς·
ἀπελθών
τε
ἔλεγε
|
πρὸς |
Ξέρξην
τά
περ
ὀπώπεε
πάντα. |
[7, 151] |
σφι
ἔτι
ἐμμένει
ἐθέλουσι
τὴν
|
πρὸς |
Ξέρξην
φιλίην
συνεκεράσαντο,
ἢ
νομιζοίατο |
[7, 60] |
τὸ
ἀτρεκές·
οὐ
γὰρ
λέγεται
|
πρὸς |
οὐδαμῶν
ἀνθρώπων·
σύμπαντος
δὲ
τοῦ |
[7, 50] |
μηδὲν
παθεῖν.
(εἰ
δὲ
ἐρίξων
|
πρὸς |
πᾶν
τὸ
λεγόμενον
μὴ
τὸ |
[7, 18] |
εἶχον
ἀτρεμίζοντά
σε
μακαριστὸν
εἶναι
|
πρὸς |
πάντων
ἀνθρώπων.
ἐπεὶ
δὲ
δαιμονίη |
[7, 2] |
γόνου
καὶ
ὅτι
νομιζόμενον
εἴη
|
πρὸς |
πάντων
ἀνθρώπων
τὸν
πρεσβύτατον
τὴν |
[7, 62] |
ἄνδρα
Ἀχαιμενίδην,
ἐκαλέοντο
δὲ
πάλαι
|
πρὸς |
πάντων
Ἄριοι,
ἀπικομένης
δὲ
Μηδείης |
[7, 166] |
τὸν
δὲ
Ἀμίλκαν
Καρχηδόνιον
ἐόντα
|
πρὸς |
πατρός,
μητρόθεν
δὲ
Συρηκόσιον,
βασιλεύσαντά |
[7, 99] |
γένος
δὲ
ἐξ
Ἁλικαρνησσοῦ
τὰ
|
πρὸς |
πατρός,
τὰ
μητρόθεν
δὲ
Κρῆσσα. |
[7, 155] |
τῷ
ἀδελφεῷ
Κλεάνδρῳ
κατέλαβε
ἀποθανεῖν
|
πρὸς |
πόλι
Ὕβλῃ
στρατευσάμενον
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 33] |
Πέρσην
λαβόντες
Σηστοῦ
ὕπαρχον
ζῶντα
|
πρὸς |
σανίδα
διεπασσάλευσαν,
ὃς
καὶ
ἐς |
[7, 161] |
δεομένη
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπέπεμψε
ἡμέας
|
πρὸς |
σέ,
ἀλλὰ
στρατιῆς.
σὺ
δὲ |
[7, 101] |
ἔφη
βασιλεῦ,
κότερα
ἀληθείῃ
χρήσωμαι
|
πρὸς |
σὲ
ἢ
ἡδονῇ;
ὁ
δέ |
[7, 16] |
ἑωυτῆς
χρᾶσθαι.
(ἐμὲ
δὲ
ἀκούσαντα
|
πρὸς |
σεῦ
κακῶς
οὐ
τοσοῦτο
ἔδακε |
[7, 154] |
Ζαγκλαίους
τε
καὶ
Λεοντίνους
καὶ
|
πρὸς |
Συρηκοσίους
τε
καὶ
τῶν
βαρβάρων |
[7, 148] |
λέγειν
τὰ
ἐντεταλμένα.
(τοὺς
δὲ
|
πρὸς |
τὰ
λεγόμενα
ὑποκρίνασθαι
ὡς
ἕτοιμοι |
[7, 175] |
ἀπίκατο
ἐς
τὸν
Ἰσθμόν,
ἐβουλεύοντο
|
πρὸς |
τὰ
λεχθέντα
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
τῇ |
[7, 153] |
μοι
ὦν
καὶ
τοῦτο
γέγονε
|
πρὸς |
τὰ
πυνθάνομαι,
κατεργάσασθαι
Τηλίνην
ἔργον |
[7, 149] |
ἀγγέλων
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
Σπάρτης
|
πρὸς |
τὰ
ῥηθέντα
ἐκ
τῆς
βουλῆς |
[7, 48] |
πάντων
ἐόντα
πολεμιώτατα”
~Ξέρξης
δὲ
|
πρὸς |
ταῦτα
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
δαιμόνιε
ἀνδρῶν, |
[7, 163] |
Γέλωνι
χρηματισάμενοι
ἀπέπλεον·
Γέλων
δὲ
|
πρὸς |
ταῦτα
δείσας
μὲν
περὶ
τοῖσι |
[7, 104] |
σὺ
ἐὼν
ἄπειρος
πολλὰ
φλυηρέεις”
|
~πρὸς |
ταῦτα
Δημάρητος
λέγει
ὦ
βασιλεῦ, |
[7, 173] |
οἱ
Θεσσαλοί.
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
|
πρὸς |
ταῦτα
ἐβουλεύσαντο
ἐς
Θεσσαλίην
πέμπειν |
[7, 52] |
ἀρχῇ
πᾶν
τέλος
καταφαίνεσθαι”
~ἀμείβεται
|
πρὸς |
ταῦτα
Ξέρξης
Ἀρτάβανε,
τῶν
ἀπεφήναο |
[7, 234] |
οὐκ
ὅμοιοι,
ἀγαθοὶ
δέ”
(εἶπε
|
πρὸς |
ταῦτα
Ξέρξης
Δημάρητε,
τέῳ
τρόπῳ |
[7, 160] |
ἄρχεσθαι,
σὺ
δὲ
μηδὲ
βοήθεε”
|
~πρὸς |
ταῦτα
ὁ
Γέλων,
ἐπειδὴ
ὥρα |
[7, 130] |
Θεσσαλίη”
Ξέρξην
δὲ
λέγεται
εἰπεῖν
|
πρὸς |
ταῦτα
σοφοὶ
ἄνδρες
εἰσὶ
Θεσσαλοί. |
[7, 135] |
ἄρχοι
γῆς
Ἑλλάδος
δόντος
βασιλέος”
|
(πρὸς |
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
τάδε.
Ὕδαρνες,
οὐκ |
[7, 21] |
αἱ
πᾶσαι
οὐδ᾽
εἰ
ἕτεραι
|
πρὸς |
ταύτῃσι
προσγενόμεναι
στρατηλασίαι
μιῆς
τῆσδε |
[7, 191] |
γόησι
οἱ
Μάγοι
τῷ
ἀνέμῳ,
|
πρός |
τε
τούτοισι
καὶ
τῇ
Θέτι |
[7, 226] |
συμμῖξαι
σφέας
τοῖσι
Μήδοισι,
πυθόμενον
|
πρός |
τευ
τῶν
Τρηχινίων
ὡς
ἐπεὰν |
[7, 233] |
ἐόντες
ἐμάχοντο
ὑπ᾽
ἀναγκαίης
ἐχόμενοι
|
πρὸς |
τὴν
βασιλέος
στρατιήν·
ὡς
δὲ |
[7, 129] |
ὄρεσι.
τὰ
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
|
πρὸς |
τὴν
ἠῶ
ἔχοντα
τό
τε |
[7, 176] |
ἐς
τὴν
Οἴτην·
τὸ
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
ἠῶ
τῆς
ὁδοῦ
θάλασσα |
[7, 126] |
ῥέων
Ἀχελῷος·
οὔτε
γὰρ
τὸ
|
πρὸς |
τὴν
ἠῶ
τοῦ
Νέστου
οὐδαμόθι |
[7, 153] |
ῥώμης
ἀνδρηίης·
ὁ
δὲ
λέγεται
|
πρὸς |
τῆς
Σικελίης
τῶν
οἰκητόρων
τὰ |
[7, 145] |
ἀλλήλους
ἐόντας
πολέμους·
ἦσαν
δὲ
|
πρὸς |
τινὰς
καὶ
ἄλλους
ἐγκεκρημένοι,
ὁ |
[7, 55] |
ἵππος
ἅπασα,
κατὰ
δὲ
τὴν
|
πρὸς |
τὸ
Αἰγαῖον
τὰ
ὑποζύγια
καὶ |
[7, 103] |
γε
τὸν
κείνων
βασιλέα
πρέπει
|
πρὸς |
τὸ
διπλήσιον
ἀντιτάσσεσθαι
κατὰ
νόμους |
[7, 208] |
(ὡς
δὲ
προσήλασε
ὁ
ἱππεὺς
|
πρὸς |
τὸ
στρατόπεδον,
ἐθηεῖτό
τε
καὶ |
[7, 3] |
μιν
ἔχει,
Ξέρξῃ
συνεβούλευε
λέγειν
|
πρὸς |
τοῖσι
ἔλεγε
ἔπεσι,
ὡς
αὐτὸς |
[7, 129] |
τούτου,
τοὺς
ποταμοὺς
τούτους,
καὶ
|
πρὸς |
τοῖσι
ποταμοῖσι
τούτοισι
τὴν
Βοιβηίδα |
[7, 158] |
καὶ
ἡγεμὼν
τῶν
Ἑλλήνων
ἔσομαι
|
πρὸς |
τὸν
βάρβαρον.
ἐπ᾽
ἄλλῳ
δὲ |
[7, 157] |
οἱ
τούτων
σύμμαχοι
παραλαμψομένους
σε
|
πρὸς |
τὸν
βάρβαρον·
τὸν
γὰρ
ἐπιόντα |
[7, 54] |
Ξέρξης
ἐς
τὴν
θάλασσαν
εὔχετο
|
πρὸς |
τὸν
ἥλιον
μηδεμίαν
οἱ
συντυχίην |
[7, 145] |
Ἄρος
τε
ἀγγέλους
ὁμαιχμίην
συνθησομένους
|
πρὸς |
τὸν
Πέρσην,
καὶ
ἐς
Σικελίην |
[7, 168] |
(ἐποίευν
ὦν
ἐπίτηδες,
ἵνα
ἔχωσι
|
πρὸς |
τὸν
Πέρσην
λέγειν
τοιάδε.
ὦ |
[7, 149] |
τῷ
γεγονότι
κακῷ
ἄλλο
πταῖσμα
|
πρὸς |
τὸν
Πέρσην,
μὴ
τὸ
λοιπὸν |
[7, 153] |
τὰ
τοιαῦτα
γὰρ
ἔργα
οὐ
|
πρὸς |
τοῦ
ἅπαντος
ἀνδρὸς
νενόμικα
γίνεσθαι, |
[7, 138] |
θάρσος
ὡς
οὐδὲν
πεισόμενοι
ἄχαρι
|
πρὸς |
τοῦ
βαρβάρου·
οἱ
δὲ
οὐ |
[7, 10] |
ὑπὸ
τοῦ
ἑτέρου
καὶ
νομισθεὶς
|
πρὸς |
τοῦ
ἑτέρου
κακὸς
εἶναι.
(ἀλλ᾽ |
[7, 36] |
τριήρεας
συνθέντες,
ὑπὸ
μὲν
τὴν
|
πρὸς |
τοῦ
Εὐξείνου
πόντου
ἑξήκοντά
τε |
[7, 55] |
τὴν
ἑτέρην
τῶν
γεφυρέων
τὴν
|
πρὸς |
τοῦ
Πόντου
ὁ
πεζός
τε |
[7, 36] |
ἀγκύρας
κατῆκαν
περιμήκεας,
τὰς
μὲν
|
πρὸς |
τοῦ
Πόντου
τῆς
ἑτέρης
τῶν |
[7, 149] |
τοῦ
χρηστηρίου
μὴ
ποιέεσθαι
τὴν
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας
συμμαχίην·
σπουδὴν
δὲ |
[7, 152] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἐπειδή
σφι
|
πρὸς |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
κακῶς
ἡ
αἰχμὴ |
[7, 114] |
τὸν
ποταμὸν
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
|
πρὸς |
τούτοισι
ἐν
Ἐννέα
ὁδοῖσι
τῇσι |
[7, 203] |
τε
ἑπτακόσιοι
καὶ
Θηβαίων
τετρακόσιοι.
|
~πρὸς |
τούτοισι
ἐπίκλητοι
ἐγένοντο
Λοκροί
τε |
[7, 6] |
οἱ
Ἀλευάδαι,
καὶ
δή
τι
|
πρὸς |
τούτοισι
ἔτι
πλέον
προσωρέγοντό
οἱ· |
[7, 197] |
θύσεσθαι
μέλλῃ·
ὥς
τ᾽
ἔτι
|
πρὸς |
τούτοισι
πολλοὶ
ἤδη
τούτων
τῶν |
[7, 135] |
ἀνδρῶν
θώματος
ἀξίη
καὶ
τάδε
|
πρὸς |
τούτοισι
τὰ
ἔπεα.
πορευόμενοι
γὰρ |
[7, 187] |
τελεομένας
ἐπ᾽
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ
καὶ
|
πρὸς |
τριηκοσίους
τε
ἄλλους
μεδίμνους
καὶ |
[7, 149] |
ἐπιλέγεσθαι,
ἢν
ἄρα
σφέας
καταλάβῃ
|
πρὸς |
τῷ
γεγονότι
κακῷ
ἄλλο
πταῖσμα |
[7, 209] |
τούτων,
ἐθέλων
μαθεῖν
τὸ
ποιεύμενον
|
πρὸς |
τῶν
Λακεδαιμονίων.
ὁ
δὲ
εἶπε |
[7, 216] |
πόλιν,
πρώτην
ἐοῦσαν
τῶν
Λοκρίδων
|
πρὸς |
τῶν
Μηλιέων,
καὶ
κατὰ
Μελαμπύγου |
[7, 239] |
τὸ
δελτίον
μηδὲν
πρῆγμα
παρέχοι
|
πρὸς |
τῶν
ὁδοφυλάκων.
(ἐπεὶ
δὲ
καὶ |
[7, 139] |
ἐξέργομαι
γνώμην
ἀποδέξασθαι
ἐπίφθονον
μὲν
|
πρὸς |
τῶν
πλεόνων
ἀνθρώπων,
ὅμως
δὲ |
[7, 158] |
Γέλωνος
μνῆστις
γέγονε.
(ἀτιμίης
δὲ
|
πρὸς |
ὑμέων
κυρήσας
οὐκ
ὁμοιώσομαι
ὑμῖν, |
[7, 184] |
τέσσερας
καὶ
εἴκοσι
μυριάδας
καὶ
|
πρὸς |
χιλιάδα
τε
καὶ
τετρακοσίους,
ὡς |
[7, 184] |
καὶ
τριήκοντα
καὶ
μία,
καὶ
|
πρὸς |
χιλιάδες
ἑπτὰ
καὶ
ἑκατοντάδες
ἓξ |
[7, 153] |
ἅπαντος
ἀνδρὸς
νενόμικα
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
ψυχῆς
τε
ἀγαθῆς
καὶ
ῥώμης |
[7, 97] |
τε
παῖς
καὶ
τῆς
Γοβρύεω
|
θυγατρός· |
Αἰγυπτίων
δὲ
ἐστρατήγεε
Ἀχαιμένης
Ξέρξεω |
[7, 150] |
Δανάης,
γεγονότα
ἐκ
τῆς
Κηφέος
|
θυγατρὸς |
Ἀνδρομέδης.
οὕτω
ἂν
ὦν
εἴημεν |
[7, 178] |
Θυίῃ,
τῇ
περ
τῆς
Κηφισοῦ
|
θυγατρὸς |
Θυίης
τὸ
τέμενος
ἐστί,
ἐπ᾽ |
[7, 2] |
ἐκ
τῆς
προτέρης
γυναικός,
Γοβρύεω
|
θυγατρός, |
καὶ
βασιλεύσαντι
ἐξ
Ἀτόσσης
τῆς |
[7, 2] |
τε
παῖς
εἴη
τῆς
Κύρου
|
θυγατρὸς |
καὶ
ὅτι
Κῦρος
εἴη
ὁ |
[7, 69] |
Δαρείου
καὶ
Ἀρτυστώνης
τῆς
Κύρου
|
θυγατρός, |
τὴν
μάλιστα
στέρξας
τῶν
γυναικῶν |
[7, 224] |
καὶ
Ὑπεράνθης,
ἐκ
τῆς
Ἀρτάνεω
|
θυγατρὸς |
Φραταγούνης
γεγονότες
Δαρείῳ.
ὁ
δὲ |
[7, 11] |
δὲ
θυμωθεὶς
ἀμείβεται
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
|
πατρὸς |
εἶς
τοῦ
ἐμοῦ
ἀδελφεός·
τοῦτό |
[7, 166] |
δὲ
Ἀμίλκαν
Καρχηδόνιον
ἐόντα
πρὸς
|
πατρός, |
μητρόθεν
δὲ
Συρηκόσιον,
βασιλεύσαντά
τε |
[7, 99] |
δὲ
ἐξ
Ἁλικαρνησσοῦ
τὰ
πρὸς
|
πατρός, |
τὰ
μητρόθεν
δὲ
Κρῆσσα.
ἡγεμόνευε |
[7, 9] |
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
τούτους
ὑπὸ
|
πατρὸς |
τοῦ
σοῦ
κελευσθείς,
καί
μοι |
[7, 164] |
οὗτος
πρότερον
τούτων
παραδεξάμενος
παρὰ
|
πατρὸς |
τυραννίδα
Κῴων
εὖ
βεβηκυῖαν,
ἑκών |
[7, 118] |
τὴν
Ξέρξεω
στρατιὴν
καὶ
δειπνίσασι
|
Ἀντίπατρος |
ὁ
Ὀργέος
ἀραιρημένος,
τῶν
ἀστῶν |
[7, 2] |
δὲ
ἐπιγενομένων
Ξέρξης.
ἐόντες
δὲ
|
μητρὸς |
οὐ
τῆς
αὐτῆς
ἐστασίαζον,
(ὁ |
[7, 200] |
περὶ
αὐτὴν
εὐρύς,
ἐν
τῷ
|
Δήμητρός |
τε
ἱρὸν
Ἀμφικτυονίδος
ἵδρυται
καὶ |
[7, 24] |
ὀρύσσειν
ἐκέλευε
διώρυχα
τῇ
θαλάσσῃ
|
εὖρος |
ὡς
δύο
τριήρεας
πλέειν
ὁμοῦ |
[7, 2] |
τῆς
Κύρου
θυγατρὸς
καὶ
ὅτι
|
Κῦρος |
εἴη
ὁ
κτησάμενος
τοῖσι
Πέρσῃσι |
[7, 51] |
πολλῶν
πρηγμάτων
πλεῦνα
λόγον
ἐκτεῖναι.
|
Κῦρος |
ὁ
Καμβύσεω
Ἰωνίην
πᾶσαν
πλὴν |
[7, 8] |
τὸ
ἄμεινον.
τὰ
μέν
νυν
|
Κῦρός |
τε
καὶ
Καμβύσης
πατήρ
τε |
[7, 126] |
ἐστὶ
τὰ
ἐς
Ἕλληνας
φοιτέοντα.
|
οὖρος |
δὲ
τοῖσι
λέουσι
ἐστὶ
ὅ |
[7, 141] |
ἄλλων
γὰρ
ἁλισκομένων
ὅσα
Κέκροπος
|
οὖρος |
ἐντὸς
ἔχει
κευθμών
τε
Κιθαιρῶνος |
[7, 220] |
γενέθλης
πενθήσει
βασιλῆ
φθίμενον
Λακεδαίμονος
|
οὖρος. |
οὐ
γὰρ
τὸν
ταύρων
σχήσει |
[7, 43] |
Δάρδανον,
ἥ
περ
δὴ
Ἀβύδῳ
|
ὅμουρος |
ἐστί,
ἐν
δεξιῇ
δὲ
Γέργιθας |
[7, 109] |
δὲ
πόλι
ταύτῃ
οὔνομα
ἐστὶ
|
Πίστυρος. |
~ταύτας
μὲν
δὴ
τὰς
πόλιας |
[7, 127] |
τούτων
ποταμῶν
ἐκ
Κρηστωναίων
ῥέων
|
Χείδωρος |
μοῦνος
οὐκ
ἀντέχρησε
τῇ
στρατιῇ |
[7, 122] |
τῷ
Ἄσσα
τε
πόλις
καὶ
|
Πίλωρος |
καὶ
Σίγγος
καὶ
Σάρτη
οἴκηνται, |
[7, 5] |
μέν
οἱ
ὁ
λόγος
ἦν
|
τιμωρός· |
τοῦδε
δὲ
τοῦ
λόγου
παρενθήκην |
[7, 197] |
μιν
θύειν
ἀπικόμενος
οὗτος
ὁ
|
Κυτίσσωρος |
ἐξ
Αἴης
τῆς
Κολχίδος
ἐρρύσατο, |
[7, 59] |
(ἔδοξε
ὦν
τῷ
Ξέρξῃ
ὁ
|
χῶρος |
εἶναι
ἐπιτήδεος
ἐνδιατάξαι
τε
καὶ |
[7, 193] |
ἐπὶ
Παγασέων
φέροντα.
(ἔστι
δὲ
|
χῶρος |
ἐν
τῷ
κόλπῳ
τούτῳ
τῆς |
[7, 178] |
ἐστί,
ἐπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ
|
χῶρος |
οὗτος
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
καὶ |
[7, 59] |
Σέρρειον
ἄκρη
ὀνομαστή.
ὁ
δὲ
|
χῶρος |
οὗτος
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Κικόνων. |
[7, 201] |
τῇ
διόδῳ.
καλέεται
δὲ
ὁ
|
χῶρος |
οὗτος
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πλεόνων |
[7, 176] |
ἔσοδον,
ὡς
ἂν
χαραδρωθείη
ὁ
|
χῶρος, |
πᾶν
μηχανώμενοι
ὅκως
μή
σφι |
[7, 198] |
δὲ
τὸν
κόλπον
τοῦτον
ἐστὶ
|
χῶρος |
πεδινός,
τῇ
μὲν
εὐρὺς
τῇ |
[7, 200] |
Ἀσωπὸς
ἐς
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ,
καὶ
|
χῶρος |
περὶ
αὐτὴν
εὐρύς,
ἐν
τῷ |
[7, 223] |
τε
ἐστὶ
καὶ
βραχύτερος
ὁ
|
χῶρος |
πολλὸν
ἤ
περ
ἡ
περίοδός |
[7, 10] |
ἐδέησε
καταλαβεῖν
πάθος,
ὅτε
πατὴρ
|
σὸς |
ζεύξας
Βόσπορον
τὸν
Θρηίκιον,
γεφυρώσας |
[7, 104] |
καὶ
φυγάδα
πεποιήκασι,
πατὴρ
δὲ
|
σὸς |
ὑποδεξάμενος
βίον
τέ
μοι
καὶ |
[7, 235] |
χώρην.
(ἔστι
δὲ
ἐπ᾽
αὐτῇ
|
νῆσος |
ἐπικειμένη
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
Κύθηρα, |
[7, 108] |
διὰ
δὲ
σφέων
τοῦ
μέσου
|
Λίσος |
ποταμὸς
διαρρέει,
ὃς
τότε
οὐκ |
[7, 197] |
ταῦτα
ἀκούσας
ὡς
κατὰ
τὸ
|
ἄλσος |
ἐγίνετο,
αὐτός
τε
ἔργετο
αὐτοῦ |
[7, 138] |
καὶ
ὕδωρ
τῷ
Πέρσῃ
εἶχον
|
θάρσος |
ὡς
οὐδὲν
πεισόμενοι
ἄχαρι
πρὸς |
[7, 22] |
δὲ
αἵδε,
Δῖον
Ὀλόφυξος
Ἀκρόθῳον
|
Θύσσος |
Κλεωναί.
~πόλιες
μὲν
αὗται
αἳ |
[7, 88] |
καὶ
ἐς
φθίσιν
περιῆλθε
ἡ
|
νοῦσος. |
(τὸν
δὲ
ἵππον
αὐτίκα
κατ᾽ |
[7, 18] |
ὡς
οἶκε,
καταλαμβάνει
τις
φθορὴ
|
θεήλατος, |
ἐγὼ
μὲν
καὶ
αὐτὸς
τρέπομαι |
[7, 151] |
Σούσοισι
τοῖσι
Μεμνονίοισι
ἐόντας
ἑτέρου
|
πρήγματος |
εἵνεκα
ἀγγέλους
Ἀθηναίων
Καλλίην
τε |
[7, 37] |
μὴ
πίμπληται
τὰ
στόματα
τοῦ
|
ὀρύγματος, |
καὶ
αὐτὴ
ἡ
διῶρυξ
παντελέως |
[7, 23] |
Φοινίκων
καταρρηγνύμενοι
οἱ
κρημνοὶ
τοῦ
|
ὀρύγματος |
πόνον
διπλήσιον
παρεῖχον·
ἅτε
γὰρ |
[7, 99] |
καὶ
παιδὸς
ὑπάρχοντος
νεηνίεω
ὑπὸ
|
λήματός |
τε
καὶ
ἀνδρηίης
ἐστρατεύετο,
οὐδεμιῆς |
[7, 162] |
(οὗτος
δὲ
ὁ
νόος
τοῦ
|
ῥήματος |
τὸ
ἐθέλει
λέγειν·
δῆλα
γὰρ |
[7, 47] |
δ᾽
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε
|
δείματος |
εἰμὶ
ὑπόπλεος
οὐδ᾽
ἐντὸς
ἐμεωυτοῦ, |
[7, 180] |
δ᾽
ἄν
τι
καὶ
τοῦ
|
οὐνόματος |
ἐπαύροιτο.
~ἡ
δὲ
Αἰγιναίη,
τῆς |
[7, 23] |
ἅτε
γὰρ
τοῦ
τε
ἄνω
|
στόματος |
καὶ
τοῦ
κάτω
τὰ
αὐτὰ |
[7, 41] |
μιν
λόγος
αἱρέοι,
ἐκ
τοῦ
|
ἅρματος |
ἐς
ἁρμάμαξαν.
αὐτοῦ
δὲ
ὄπισθε |
[7, 100] |
ὁ
Ξέρξης
μετεκβὰς
ἐκ
τοῦ
|
ἅρματος |
ἐς
νέα
Σιδωνίην
ἵζετο
ὑπὸ |
[7, 40] |
δὲ
ὄπισθε
αὐτὸς
Ξέρξης
ἐπ᾽
|
ἅρματος |
ἵππων
Νησαίων·
παραβεβήκεε
δέ
οἱ |
[7, 100] |
ἐποίεε
ταῦτα,
καὶ
διεξελαύνων
ἐπὶ
|
ἅρματος |
παρὰ
ἔθνος
ἓν
ἕκαστον
ἐπυνθάνετο. |
[7, 187] |
δὴ
τοῦ
συνάπαντος
τοῦ
Ξέρξεω
|
στρατεύματος |
ἀριθμός,
γυναικῶν
δὲ
σιτοποιῶν
καὶ |
[7, 204] |
θωμαζόμενος
μάλιστα
καὶ
παντὸς
τοῦ
|
στρατεύματος |
ἡγεόμενος
Λακεδαιμόνιος
ἦν
Λεωνίδης
ὁ |
[7, 135] |
ἡ
τόλμα
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
|
θώματος |
ἀξίη
καὶ
τάδε
πρὸς
τούτοισι |
[7, 233] |
ἀπικοίατο
καὶ
ἀναίτιοι
εἶεν
τοῦ
|
τρώματος |
τοῦ
γεγονότος
βασιλέι.
(ὥστε
ταῦτα |
[7, 69] |
καὶ
ῥόπαλα
τυλωτά.
τοῦ
δὲ
|
σώματος |
τὸ
μὲν
ἥμισυ
ἐξηλείφοντο
γύψῳ |
[7, 46] |
τὸν
βίον.
(οὕτω
ὁ
μὲν
|
θάνατος |
μοχθηρῆς
ἐούσης
τῆς
ζόης
καταφυγὴ |
[7, 146] |
ἀπολεόμενοι.
(καὶ
τοῖσι
μὲν
κατεκέκριτο
|
θάνατος, |
Ξέρξης
δὲ
ὡς
ἐπύθετο
ταῦτα, |
[7, 15] |
ἐόντα
τὰ
σὺ
ὑπεθήκαο.
οὔκων
|
δυνατός |
τοι
εἰμὶ
ταῦτα
βουλόμενος
ποιέειν· |
[7, 3] |
γὰρ
Ἄτοσσα
εἶχε
τὸ
πᾶν
|
κράτος. |
~ἀποδέξας
δὲ
βασιλέα
Πέρσῃσι
Ξέρξεα |
[7, 3] |
βασιλεύοντι
καὶ
ἔχοντι
τὸ
Περσέων
|
κράτος, |
Ἀρτοβαζάνης
δὲ
ἔτι
ἰδιώτῃ
ἐόντι |
[7, 96] |
γε
οἱ
τὸ
πᾶν
ἔχοντες
|
κράτος |
καὶ
ἄρχοντες
τῶν
ἐθνέων
ἑκάστων, |
[7, 187] |
αὐτοῦ
Ξέρξεω
ἔχειν
τοῦτο
τὸ
|
κράτος. |
~ὁ
δὲ
δὴ
ναυτικὸς
στρατὸς |
[7, 53] |
οὐ
μή
τις
ἡμῖν
ἄλλος
|
στρατὸς |
ἀντιστῇ
κοτε
ἀνθρώπων.
νῦν
δὲ |
[7, 56] |
μαστίγων
διαβαίνοντα·
διέβη
δὲ
ὁ
|
στρατὸς |
αὐτοῦ
ἐν
ἑπτὰ
ἡμέρῃσι
καὶ |
[7, 124] |
Πέλλα.
~ὁ
μὲν
δὴ
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
αὐτοῦ
περὶ
Ἄξιον
ποταμὸν
καὶ |
[7, 127] |
τὴν
στρατιήν.
ἐπέσχε
δὲ
ὁ
|
στρατὸς |
αὐτοῦ
στρατοπεδευόμενος
τὴν
παρὰ
θάλασσαν |
[7, 236] |
ἁλὴς
δὲ
ἐὼν
ὁ
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
δυσμεταχείριστός
τε
αὐτοῖσι
γίνεται,
καὶ |
[7, 99] |
ἐς
μὲν
τοσόνδε
ὁ
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
εἴρηται.
~Ξέρξης
δέ,
ἐπεὶ
ἠριθμήθη |
[7, 121] |
γὰρ
Ἀκάνθου
ὧδε
τεταγμένος
ὁ
|
στρατὸς |
ἐκ
Δορίσκου
τὴν
ὁδὸν
ἐποιέετο· |
[7, 37] |
ἅμα
τῶ
ἔαρι
παρεσκευασμένος
ὁ
|
στρατὸς |
ἐκ
τῶν
Σαρδίων
ὁρμᾶτο
ἐλῶν |
[7, 115] |
ἀπὸ
τοῦ
Στρυμόνος
ἐπορεύετο
ὁ
|
στρατός, |
ἐνθαῦτα
πρὸς
ἡλίου
δυσμέων
ἐστὶ |
[7, 100] |
ἠριθμήθη
τε
καὶ
διετάχθη
ὁ
|
στρατός, |
ἐπεθύμησε
αὐτός
σφεας
διεξελάσας
θεήσασθαι· |
[7, 188] |
κράτος.
~ὁ
δὲ
δὴ
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
ἐπείτε
ὁρμηθεὶς
ἔπλεε
καὶ
κατέσχε |
[7, 42] |
ὁδὸν
ἐκ
τῆς
Λυδίης
ὁ
|
στρατὸς |
ἐπί
τε
ποταμὸν
Κάικον
καὶ |
[7, 173] |
ἐσβολήν.
ὡς
δὲ
συνελέχθη
ὁ
|
στρατός, |
ἔπλεε
δι᾽
Εὐρίπου·
ἀπικόμενος
δὲ |
[7, 124] |
Ξέρξης
δὲ
καὶ
ὁ
πεζὸς
|
στρατὸς |
ἐπορεύετο
ἐκ
τῆς
Ἀκάνθου
τὴν |
[7, 40] |
τοῦτο,
μετὰ
ταῦτα
διεξήιε
ὁ
|
στρατός. |
ἡγέοντο
δὲ
πρῶτοι
μὲν
οἱ |
[7, 55] |
ἐπὶ
δὲ
τούτοισι
ὁ
ἄλλος
|
στρατός. |
καὶ
αἱ
νέες
ἅμα
ἀνήγοντο |
[7, 184] |
ἀπαθής
τε
κακῶν
ἦν
ὁ
|
στρατός, |
καὶ
πλῆθος
ἦν
τηνικαῦτα
ἔτι, |
[7, 57] |
σὺν
δέ
οἱ
ὁ
πεζὸς
|
στρατός. |
~ὁ
δὲ
ναυτικὸς
ἔξω
τὸν |
[7, 123] |
Σιθωνίη
καλέεται,
ὁ
δὲ
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
ὁ
Ξέρξεω
συντάμνων
ἀπ᾽
Ἀμπέλου |
[7, 179] |
ἱλάσκονται.
ὁ
δὲ
ναυτικὸς
Ξέρξεω
|
στρατὸς |
ὁρμώμενος
ἐκ
Θέρμης
πόλιος
παρέβαλε |
[7, 30] |
Μαίανδρον.
(ἐκ
δὲ
Κολοσσέων
ὁ
|
στρατὸς |
ὁρμώμενος
ἐπὶ
τοὺς
οὔρους
τῶν |
[7, 40] |
ὑποζύγια,
μετὰ
δὲ
τούτους
σύμμικτος
|
στρατὸς |
παντοίων
ἐθνέων
ἀναμίξ,
οὐ
διακεκριμένοι· |
[7, 55] |
μετὰ
δὲ
τούτους
ὁ
σύμμικτος
|
στρατὸς |
παντοίων
ἐθνέων.
ταύτην
μὲν
τὴν |
[7, 196] |
δὴ
ναυτικὸς
ὁ
τῶν
βαρβάρων
|
στρατός, |
πάρεξ
τῶν
πεντεκαίδεκα
νεῶν
τῶν |
[7, 10] |
πάντα
κολούειν.
οὕτω
δὲ
καὶ
|
στρατὸς |
πολλὸς
ὑπὸ
ὀλίγου
διαφθείρεται
κατὰ |
[7, 58] |
περιμένειν·
ὁ
δὲ
κατ᾽
ἤπειρον
|
στρατὸς |
πρὸς
ἠῶ
τε
καὶ
ἡλίου |
[7, 218] |
εἴρετο
Ἐπιάλτην
ὁποδαπὸς
εἴη
ὁ
|
στρατός, |
πυθόμενος
δὲ
ἀτρεκέως
διέτασσε
τοὺς |
[7, 122] |
Μεγάβυζον.
~ὁ
μέν
νυν
ναυτικὸς
|
στρατὸς |
ὡς
ἀπείθη
ὑπὸ
Ξέρξεω
καὶ |
[7, 154] |
τοῖσι
πολέμοισι
ἐὼν
ὁ
Γέλων
|
λαμπρότατος. |
τῶν
δὲ
εἶπον
πολίων
τουτέων |
[7, 2] |
ἐστασίαζον,
(ὁ
μὲν
Ἀρτοβαζάνης
κατότι
|
πρεσβύτατός |
τε
εἴη
παντὸς
τοῦ
γόνου |
[7, 197] |
ἂν
ᾖ
τοῦ
γένεος
τούτου
|
πρεσβύτατος, |
τούτῳ
ἐπιτάξαντες
ἔργεσθαι
τοῦ
ληίτου |
[7, 205] |
ἐγεγόνεε
Κλεομβρότου·
οὗτος
γὰρ
ἦν
|
νεώτατος |
Ἀναξανδρίδεω
παῖς
καὶ
δὴ
καὶ |
[7, 235] |
τὴν
Χίλων
ἀνὴρ
παρ᾽
ἡμῖν
|
σοφώτατος |
γενόμενος
κέρδος
μέζον
ἂν
ἔφη |
[7, 46] |
ἐόντων
τοσούτων
οὐδεὶς
ἐς
ἑκατοστὸν
|
ἔτος |
περιέσται”
ὁ
δὲ
ἀμείβετο
λέγων |
[7, 106] |
ὑπάρχους,
πέμπεσκε
δὲ
ἀνὰ
πᾶν
|
ἔτος· |
ὣς
δὲ
καὶ
Ἀρτοξέρξης
ὁ |
[7, 173] |
ἵππος·
ἐστρατήγεε
δὲ
Λακεδαιμονίων
μὲν
|
Εὐαίνετος |
ὁ
Καρήνου
ἐκ
τῶν
πολεμάρχων |
[7, 239] |
εἶπον·
ἐπύθοντο
δὲ
τρόπῳ
θωμασίῳ.
|
(Δημάρητος |
γὰρ
ὁ
Ἀρίστωνος
φυγὼν
ἐς |
[7, 237] |
δοκέεις
λέγειν
καὶ
ποιήσω
ταῦτα.
|
Δημάρητος |
δὲ
λέγει
μὲν
τὰ
ἄριστα |
[7, 102] |
ἦν.
~ὡς
δὲ
ταῦτα
ἤκουσε
|
Δημάρητος, |
ἔλεγε
τάδε.
βασιλεῦ,
ἐπειδὴ
ἀληθείῃ |
[7, 239] |
Ἑλλάδα,
ἐὼν
ἐν
Σούσοισι
ὁ
|
Δημάρητος |
καὶ
πυθόμενος
ταῦτα
ἠθέλησε
Λακεδαιμονίοισι |
[7, 104] |
ἄπειρος
πολλὰ
φλυηρέεις”
~πρὸς
ταῦτα
|
Δημάρητος |
λέγει
ὦ
βασιλεῦ,
ἀρχῆθεν
ἠπιστάμην |
[7, 3] |
ἐτύγχανε
κατὰ
τὠυτὸ
τούτοισι
καὶ
|
Δημάρητος |
ὁ
Ἀρίστωνος
ἀναβεβηκὼς
ἐς
Σοῦσα, |
[7, 3] |
καὶ
ἐν
Σπάρτῃ
ἔφη
ὁ
|
Δημάρητος |
ὑποτιθέμενος
οὕτω
νομίζεσθαι,
ἢν
οἳ |
[7, 9] |
ἵστασθαι
ὑπό
τε
ἀγνωμοσύνης
καὶ
|
σκαιότητος. |
ἐπεὰν
γὰρ
ἀλλήλοισι
πόλεμον
προείπωσι, |
[7, 140] |
ὀρόφοισι
αἷμα
μέλαν
κέχυται,
προϊδὸν
|
κακότητος |
ἀνάγκας.
ἀλλ᾽
ἴτον
ἐξ
ἀδύτοιο, |
[7, 200] |
τὸν
Φοίνικα
ποταμὸν
στεινότατον
ἐστί·
|
ἁμαξιτὸς |
γὰρ
μούνη
δέδμηται.
ἀπὸ
δὲ |
[7, 176] |
τε
Ἀλπηνοὺς
ὄπισθε
ἐόντας
ἐοῦσα
|
ἁμαξιτὸς |
μούνη,
καὶ
ἔμπροσθε
κατὰ
Φοίνικα |
[7, 176] |
ποταμὸν
ἀγχοῦ
Ἀνθήλης
πόλιος
ἄλλη
|
ἁμαξιτὸς |
μούνη.
(τῶν
δὲ
Θερμοπυλέων
τὸ |
[7, 6] |
ὑπὸ
Ἱππάρχου
τοῦ
Πεισιστράτου
ὁ
|
Ὀνομάκριτος |
ἐξ
Ἀθηνέων,
ἐπ᾽
αὐτοφώρῳ
ἁλοὺς |
[7, 88] |
Τίθαιος
Δάτιος
παῖδες.
ὁ
δὲ
|
τρίτος |
σφι
συνίππαρχος
Φαρνούχης
κατελέλειπτο
ἐν |
[7, 23] |
ἀγορή
τε
ἐγίνετο
καὶ
πρητήριον·
|
σῖτος |
δέ
σφι
πολλὸς
ἐφοίτα
ἐκ |
[7, 102] |
κοτε
σύντροφος
ἐστί,
ἀρετὴ
δὲ
|
ἔπακτος |
ἐστί,
ἀπό
τε
σοφίης
κατεργασμένη |
[7, 22] |
πόλις
Ἑλλὰς
οἴκηται,
αἳ
δὲ
|
ἐκτὸς |
Σάνης,
ἔσω
δὲ
τοῦ
Ἄθω |
[7, 40] |
τὰ
ὑποζύγια,
μετὰ
δὲ
τούτους
|
σύμμικτος |
στρατὸς
παντοίων
ἐθνέων
ἀναμίξ,
οὐ |
[7, 55] |
πάντες,
μετὰ
δὲ
τούτους
ὁ
|
σύμμικτος |
στρατὸς
παντοίων
ἐθνέων.
ταύτην
μὲν |
[7, 14] |
ὡς
ἤκουσαν
ταῦτα,
κεχαρηκότες
προσεκύνεον.
|
νυκτὸς |
δὲ
γενομένης
αὖτις
τὠυτὸ
ὄνειρον |
[7, 219] |
τὴν
περίοδον.
οὗτοι
μὲν
ἔτι
|
νυκτὸς |
ἐσήμηναν,
τρίτοι
δὲ
οἱ
ἡμεροσκόποι |
[7, 43] |
ἥρωσι
ἐχέαντο.
ταῦτα
δὲ
ποιησαμένοισι
|
νυκτὸς |
φόβος
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ἐνέπεσε. |
[7, 29] |
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἐμὴν
καταστὰς
|
αὐτεπάγγελτος |
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἐμοὶ
ἠθέλησε |
[7, 223] |
Διαδρόμεω.
~Ξέρξης
δὲ
ἐπεὶ
ἡλίου
|
ἀνατείλαντος |
σπονδὰς
ἐποιήσατο,
ἐπισχὼν
χρόνον
ἐς |
[7, 197] |
στρατιῇ
πάσῃ
παρήγγειλε,
τῶν
τε
|
Ἀθάμαντος |
ἀπογόνων
τὴν
οἰκίην
ὁμοίως
καὶ |
[7, 58] |
ἔχων
τὸν
Ἕλλης
τάφον
τῆς
|
Ἀθάμαντος, |
ἐν
ἀριστερῇ
δὲ
Καρδίην
πόλιν, |
[7, 170] |
δὲ
χρόνον
Κρῆτας,
θεοῦ
σφι
|
ἐποτρύναντος, |
πάντας
πλὴν
Πολιχνιτέων
τε
καὶ |
[7, 130] |
βασιλέι,
δοκέων
ὁ
Ξέρξης
ἀπὸ
|
παντός |
σφεας
τοῦ
ἔθνεος
ἐπαγγέλλεσθαι
φιλίην. |
[7, 2] |
Ἀρτοβαζάνης
κατότι
πρεσβύτατός
τε
εἴη
|
παντὸς |
τοῦ
γόνου
καὶ
ὅτι
νομιζόμενον |
[7, 161] |
αὐτῆς
γλίχεαι.
(ὅσον
μέν
νυν
|
παντὸς |
τοῦ
Ἑλλήνων
στρατοῦ
ἐδέεο
ἡγέεσθαι, |
[7, 204] |
ὁ
δὲ
θωμαζόμενος
μάλιστα
καὶ
|
παντὸς |
τοῦ
στρατεύματος
ἡγεόμενος
Λακεδαιμόνιος
ἦν |
[7, 153] |
γὰρ
ἔργα
οὐ
πρὸς
τοῦ
|
ἅπαντος |
ἀνδρὸς
νενόμικα
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς |
[7, 187] |
Θερμοπυλέων.
~οὗτος
μὲν
δὴ
τοῦ
|
συνάπαντος |
τοῦ
Ξέρξεω
στρατεύματος
ἀριθμός,
γυναικῶν |
[7, 60] |
γὰρ
λέγεται
πρὸς
οὐδαμῶν
ἀνθρώπων·
|
σύμπαντος |
δὲ
τοῦ
στρατοῦ
τοῦ
πεζοῦ |
[7, 83] |
Ζωπύρου.
~οὗτοι
ἦσαν
στρατηγοὶ
τοῦ
|
σύμπαντος |
πεζοῦ
χωρὶς
τῶν
μυρίων·
τῶν |
[7, 82] |
δὲ
τούτων
τε
καὶ
τοῦ
|
σύμπαντος |
στρατουῥ
τοῦ
πεζοῦ
Μαρδόνιός
τε |
[7, 9] |
οὐ
χρηστῷ
Ἕλληνες
διαχρεώμενοι,
ἐμέο
|
ἐλάσαντος |
μέχρι
Μακεδονίης
γῆς,
οὐκ
ἦλθον |
[7, 229] |
μὲν
αὐτῆς
ἐχομένου
προφάσιος
οὐκ
|
ἐθελήσαντος |
δὲ
ἀποθνήσκειν,
ἀναγκαίως
σφι
ἔχειν |
[7, 205] |
Δωριέος
τε
οὐκέτι
ἐόντος
ἀλλὰ
|
τελευτήσαντος |
καὶ
τούτου
ἐν
Σικελίῃ,
οὕτω |
[7, 154] |
γέρας·
Κλεάνδρου
δὲ
τοῦ
Παντάρεος
|
τελευτήσαντος |
τὸν
βίον,
ὃς
ἐτυράννευσε
μὲν |
[7, 59] |
ἀπικομένας
ἐς
Δορίσκον
οἱ
ναύαρχοι
|
κελεύσαντος |
Ξέρξεω
ἐς
τὸν
αἰγιαλὸν
τὸν |
[7, 233] |
προσιόντας,
τοὺς
δὲ
πλεῦνας
αὐτῶν
|
κελεύσαντος |
Ξέρξεω
ἔστιζον
στίγματα
βασιλήια,
ἀρξάμενοι |
[7, 133] |
κήρυκας
τῶνδε
εἵνεκα·
πρότερον
Δαρείου
|
πέμψαντος |
ἐπ᾽
αὐτὸ
τοῦτο,
οἳ
μὲν |
[7, 109] |
τὸ
ὕδωρ,
Τραῦός
τε
καὶ
|
Κόμψαντος. |
κατὰ
δὲ
Ἄβδηρα
λίμνην
μὲν |
[7, 47] |
τόδε
δείματος
εἰμὶ
ὑπόπλεος
οὐδ᾽
|
ἐντὸς |
ἐμεωυτοῦ,
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐπιλεγόμενος |
[7, 141] |
γὰρ
ἁλισκομένων
ὅσα
Κέκροπος
οὖρος
|
ἐντὸς |
ἔχει
κευθμών
τε
Κιθαιρῶνος
ζαθέοιο, |
[7, 41] |
τοὺς
ἄλλους,
οἱ
δὲ
εἰνακισχίλιοι
|
ἐντὸς |
τούτων
ἐόντες
ἀργυρέας
ῥοιὰς
εἶχον· |
[7, 100] |
ὡς
ἐς
πόλεμον.
ὃ
δ᾽
|
ἐντὸς |
τῶν
πρωρέων
πλέων
ἐθηεῖτο
καὶ |
[7, 158] |
ἐλθεῖν·
(αὐτοὶ
δὲ
ἐμεῦ
πρότερον
|
δεηθέντος |
βαρβαρικοῦ
στρατοῦ
συνεπάψασθαι,
ὅτε
μοι |
[7, 194] |
ἐπὶ
χρήμασι
ἄδικον
δίκην
ἐδίκασε.
|
(ἀνακρεμασθέντος |
ὦν
αὐτοῦ,
λογιζόμενος
ὁ
Δαρεῖος |
[7, 39] |
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
|
ἄγοντος |
παῖδας
ἐμοὺς
καὶ
ἀδελφεοὺς
καὶ |
[7, 135] |
ἂν
ὑμέων
ἄρχοι
γῆς
Ἑλλάδος
|
δόντος |
βασιλέος”
(πρὸς
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
τάδε. |
[7, 98] |
Μέρβαλος
Ἀγβάλου,
καὶ
Κίλιξ
Συέννεσις
|
Ὠρομέδοντος, |
καὶ
Λύκιος
Κυβερνίσκος
Σίκα,
καὶ |
[7, 18] |
δὲ
οὕτω
ὅκως
τοῦ
θεοῦ
|
παραδιδόντος |
τῶν
σῶν
ἐνδεήσει
μηδέν”
(τούτων |
[7, 205] |
ἔρσενος
γόνου,
Δωριέος
τε
οὐκέτι
|
ἐόντος |
ἀλλὰ
τελευτήσαντος
καὶ
τούτου
ἐν |
[7, 186] |
δεκάς.
~τοῦ
μαχίμου
δὲ
τούτου
|
ἐόντος |
ἀριθμὸν
τοσούτου,
τὴν
θεραπηίην
τὴν |
[7, 237] |
ὦν
κακολογίης
τῆς
ἐς
Δημάρητον,
|
ἐόντος |
ἐμοὶ
ξείνου
πέρι,
ἔχεσθαι
τινὰ |
[7, 174] |
Εὐρώπην
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
καὶ
|
ἐόντος |
ἤδη
ἐν
Ἀβύδῳ.
Θεσσαλοὶ
δὲ |
[7, 129] |
τὸ
δὲ
παλαιὸν
λέγεται,
οὐκ
|
ἐόντος |
κω
τοῦ
αὐλῶνος
καὶ
διεκρόου |
[7, 117] |
ὄρυγμα
ἀκούων.
~ἐν
Ἀκάνθῳ
δὲ
|
ἐόντος |
Ξέρξεω
συνήνεικε
ὑπὸ
νούσου
ἀποθανεῖν |
[7, 235] |
Λακεδαιμονίους.
παροίκου
δὲ
πολέμου
σφι
|
ἐόντος |
οἰκηίου,
οὐδὲν
δεινοὶ
ἔσονταί
τοι |
[7, 188] |
ἀγκυρέων·
ἅτε
γὰρ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
|
ἐόντος |
οὐ
μεγάλου,
πρόκροσσαι
ὁρμέοντο
ἐς |
[7, 143] |
ὡς
ναυμαχήσοντας
συνεβούλευε,
ὡς
τούτου
|
ἐόντος |
τοῦ
ξυλίνου
τείχεος.
(ταύτῃ
Θεμιστοκλέος |
[7, 154] |
πάσης
τῆς
ἵππου
εἶναι
ἵππαρχος·
|
πολιορκέοντος |
γὰρ
Ἱπποκράτεος
Καλλιπολίτας
τε
καὶ |
[7, 204] |
ἦν
Λεωνίδης
ὁ
Ἀναξανδρίδεω
τοῦ
|
Λέοντος |
τοῦ
Εὐρυκρατίδεω
τοῦ
Ἀναξάνδρου
τοῦ |
[7, 216] |
ποταμοῦ
τοῦ
διὰ
τῆς
διασφάγος
|
ῥέοντος, |
οὔνομα
δὲ
τῷ
ὄρεϊ
τούτῳ |
[7, 16] |
τι
δίζησθαι
αἰεὶ
ἔχειν
τοῦ
|
παρεόντος, |
τοιουτέων
προκειμενέων
γνωμέων
ὅτι
τὴν |
[7, 120] |
οὐδὲν
ἀλλὰ
φερόμενοι.
~ἔνθα
δὴ
|
Μεγακρέοντος |
ἀνδρὸς
Ἀβδηρίτεω
ἔπος
εὖ
εἰρημένον |
[7, 213] |
ἢ
τῇ
προτεραίῃ
ἐνώρων,
ἀπήλαυνον.
|
~ἀπορέοντος |
δὲ
βασιλέος
ὅ
τι
χρήσηται |
[7, 139] |
πυθέσθαι
ἥτις
ἂν
ἦν,
βασιλέος
|
ἐπικρατέοντος |
τῆς
θαλάσσης.
(νῦν
δὲ
Ἀθηναίους |
[7, 189] |
τὸν
Βορέην
ἐκ
θεοπροπίου
ἐπεκαλέσαντο,
|
ἐλθόντος |
σφι
ἄλλου
χρηστηρίου
τὸν
γαμβρὸν |
[7, 197] |
ἐς
ἄλλην
χώρην,
χρόνου
δὲ
|
προϊόντος |
ὀπίσω
κατελθόντες
ἢν
ἁλίσκωνται
ἐστέλλοντο |
[7, 164] |
ἑκών
τε
εἶναι
καὶ
δεινοῦ
|
ἐπιόντος |
οὐδενὸς
ἀλλὰ
ὑπὸ
δικαιοσύνης
ἐς |
[7, 173] |
καταπατηθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
στρατοῦ
τοῦ
|
ἐπιόντος, |
σημαίνοντες
τὸ
πλῆθός
τε
τῆς |
[7, 8] |
ἡγεμονίην
τήνδε
παρὰ
Μήδων,
Κύρου
|
κατελόντος |
Ἀστυάγεα·
ἀλλὰ
θεός
τε
οὕτω |
[7, 174] |
ἐς
Θεσσαλίην
στρατηίη,
βασιλέος
τε
|
μέλλοντος |
διαβαίνειν
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
ἐκ |
[7, 5] |
ἀπεστεῶτας
Αἰγυπτίους
οὔτε
Ἀθηναίους
τιμωρήσασθαι.
|
~ἀποθανόντος |
δὲ
Δαρείου
ἡ
βασιληίη
ἀνεχώρησε |
[7, 205] |
τῆς
φροντίδος
περὶ
τῆς
βασιληίης.
|
ἀποθανόντος |
δὲ
Κλεομένεος
ἄπαιδος
ἔρσενος
γόνου, |
[7, 99] |
τὴν
Ἑλλάδα
στρατευσαμένης
γυναικός·
ἥτις
|
ἀποθανόντος |
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτή
τε
ἔχουσα |
[7, 23] |
ἔδεε
αὐτὴν
τὴν
διώρυχα
γενέσθαι,
|
προβαίνοντος |
δὲ
τοῦ
ἔργου
συνῆγον
αἰεί· |
[7, 158] |
Ἀναξανδρίδεω
πρὸς
Ἐγεσταίων
φόνον
ἐκπρήξασθαι,
|
ὑποτείνοντός |
τε
τὰ
ἐμπόρια
συνελευθεροῦν
ἀπ᾽ |
[7, 158] |
μοι
πρὸς
Καρχηδονίους
νεῖκος
συνῆπτο,
|
ἐπισκήπτοντός |
τε
τὸν
Δωριέος
τοῦ
Ἀναξανδρίδεω |
[7, 106] |
τὰ
δῶρα
πέμπεται
παρὰ
τοῦ
|
βασιλεύοντος |
αἰεὶ
ἐν
Πέρσῃσι.
~τῶν
δὲ |
[7, 149] |
λέγουσι
τὴν
βουλὴν
ὑποκρίνασθαι,
καίπερ
|
ἀπαγορεύοντός |
σφι
τοῦ
χρηστηρίου
μὴ
ποιέεσθαι |
[7, 181] |
θόρυβον
παρέσχε,
Πυθέω
τοῦ
Ἰσχενόου
|
ἐπιβατεύοντος, |
ἀνδρὸς
ἀρίστου
γενομένου
ταύτην
τὴν |
[7, 154] |
μουναρχίην
Ἱπποκράτης
Κλεάνδρου
ἐὼν
ἀδελφεός.
|
ἔχοντος |
δὲ
Ἱπποκράτεος
τὴν
τυραννίδα,
ὁ |
[7, 99] |
ἔχουσα
τὴν
τυραννίδα
καὶ
παιδὸς
|
ὑπάρχοντος |
νεηνίεω
ὑπὸ
λήματός
τε
καὶ |
[7, 149] |
προειπεῖν
τε
τοῖσι
ἀγγέλοισι
πρὸ
|
δύντος |
ἡλίου
ἀπαλλάσσεσθαι
ἐκ
τῆς
Ἀργείων |
[7, 202] |
δὲ
Κορίνθου
τετρακόσιοι
καὶ
ἀπὸ
|
Φλειοῦντος |
διηκόσιοι
καὶ
Μυκηναίων
ὀγδώκοντα.
οὗτοι |
[7, 56] |
χρόνον.
(ἐνθαῦτα
λέγεται,
Ξέρξεω
ἤδη
|
διαβεβηκότος |
τὸν
Ἑλλήσποντον,
ἄνδρα
εἰπεῖν
Ἑλλησπόντιον |
[7, 233] |
ἀναίτιοι
εἶεν
τοῦ
τρώματος
τοῦ
|
γεγονότος |
βασιλέι.
(ὥστε
ταῦτα
λέγοντες
περιεγίνοντο· |
[7, 48] |
πολεμιώτατα;
κότερά
τοι
ὁ
πεζὸς
|
μεμπτὸς |
κατὰ
πλῆθος
ἐστὶ
καὶ
τὸ |
[7, 135] |
πρὸς
αὐτοῦ
ἄνδρες
εἶναι
ἀγαθοί,
|
ἕκαστος |
ἂν
ὑμέων
ἄρχοι
γῆς
Ἑλλάδος |
[7, 103] |
τοὺς
ὑμετέρους.
(εἰ
γὰρ
κείνων
|
ἕκαστος |
δέκα
ἀνδρῶν
τῆς
στρατιῆς
τῆς |
[7, 144] |
ἀπὸ
Λαυρείου,
ἔμελλον
λάξεσθαι
ὀρχηδὸν
|
ἕκαστος |
δέκα
δραχμάς·
τότε
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε |
[7, 76] |
σμικράς,
καὶ
προβόλους
δύο
λυκιοεργέας
|
ἕκαστος |
εἶχε,
ἐπὶ
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι |
[7, 91] |
εἰρινέους
ἐνδεδυκότες·
δύο
δὲ
ἀκόντια
|
ἕκαστος |
καὶ
ξίφος
εἶχον,
ἀγχοτάτω
τῇσι |
[7, 53] |
πολλοῦ
ἄξια,
ἀλλ᾽
εἷς
τε
|
ἕκαστος |
καὶ
οἱ
σύμπαντες
προθυμίην
ἔχωμεν· |
[7, 19] |
ἐπὶ
τοῖσι
εἰρημένοισι,
θέλων
αὐτὸς
|
ἕκαστος |
τὰ
προκείμενα
δῶρα
λαβεῖν,
καὶ |
[7, 187] |
γὰρ
συμβαλλόμενος,
εἰ
χοίνικα
πυρῶν
|
ἕκαστος |
τῆς
ἡμέρης
ἐλάμβανε
καὶ
μηδὲν |
[7, 104] |
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
οἳ
Ἑλλήνων
|
ἕκαστος |
φησὶ
τριῶν
ἄξιος
εἶναι.
(ὣς |
[7, 126] |
τε
δι᾽
Ἀβδήρων
ῥέων
ποταμὸς
|
Νέστος |
καὶ
ὁ
δι᾽
Ἀκαρνανίης
ῥέων |
[7, 98] |
στρατηγοὺς
οἵδε
ἦσαν
ὀνομαστότατοι,
Σιδώνιος
|
Τετράμνηστος |
Ἀνύσου,
καὶ
Τύριος
Ματτὴν
Σιρώμου, |
[7, 145] |
ἄλλους
ἐγκεκρημένοι,
ὁ
δὲ
ὦν
|
μέγιστος |
Ἀθηναίοισί
τε
καὶ
Αἰγινήτῃσι.
(μετὰ |
[7, 196] |
Ἀχαιίῃ
ποταμῶν
ῥεόντων
οὐδὲ
ὅστις
|
μέγιστος |
αὐτῶν
ἐστι
Ἠπιδανός,
οὐδὲ
οὗτος |
[7, 209] |
ἀσκέειν
ἀντία
σεῦ
βασιλεῦ
ἀγὼν
|
μέγιστος |
ἐστί.
(ἄκουσον
δὲ
καὶ
νῦν· |
[7, 170] |
προσέπταισαν
μεγάλως,
ὥστε
φόνος
Ἑλληνικὸς
|
μέγιστος |
οὗτος
δὴ
ἐγένετο
πάντων
τῶν |
[7, 20] |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
πολλῷ
δὴ
|
μέγιστος |
οὗτος
ἐγένετο,
ὥστε
μήτε
τὸν |
[7, 220] |
(ταύτῃ
καὶ
μᾶλλον
τὴν
γνώμην
|
πλεῖστος |
εἰμί,
Λεωνίδην,
ἐπείτε
ᾔσθετο
τοὺς |
[7, 214] |
ὄρος
τοῖσι
Πέρσῃσι,
οὐδαμῶς
ἔμοιγε
|
πιστός. |
(τοῦτο
μὲν
γὰρ
τῷδε
χρὴ |
[7, 9] |
μοῦνον
εἶς
τῶν
γενομένων
Περσέων
|
ἄριστος |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἐσομένων,
ὃς |
[7, 226] |
τοιούτων
γενομένων
ὅμως
λέγεται
ἀνὴρ
|
ἄριστος |
γενέσθαι
Σπαρτιήτης
Διηνέκης·
τὸν
τόδε |
[7, 49] |
ἀνὴρ
δὲ
οὕτω
ἂν
εἴη
|
ἄριστος, |
εἰ
βουλευόμενος
μὲν
ἀρρωδέοι,
πᾶν |
[7, 224] |
τῷ
πόνῳ
πίπτει
ἀνὴρ
γενόμενος
|
ἄριστος |
καὶ
ἕτεροι
μετ᾽
αὐτοῦ
ὀνομαστοὶ |
[7, 236] |
δὲ
ἐὼν
ὁ
ναυτικὸς
στρατὸς
|
δυσμεταχείριστός |
τε
αὐτοῖσι
γίνεται,
καὶ
ἀρχὴν |
[7, 164] |
ἀπικόμενον
διὰ
δικαιοσύνην,
τήν
οἱ
|
αὐτὸς |
ἄλλην
συνῄδεε
ἐοῦσαν,
ἔπεμπε·
ὃς |
[7, 155] |
ἐπεκράτησε
μάχῃ
τῶν
Γελῴων,
ἦρχε
|
αὐτὸς |
ἀποστερήσας
τοὺς
Ἱπποκράτεος
παῖδας.
(μετὰ |
[7, 103] |
φῂς
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
βασιλεὺς
|
αὐτὸς |
γενέσθαι·
σὺ
ὦν
ἐθελήσεις
αὐτίκα |
[7, 136] |
πάντων
ἀνθρώπων
νόμιμα
ἀποκτείναντας
κήρυκας,
|
αὐτὸς |
δὲ
τὰ
ἐκείνοισι
ἐπιπλήσσει
ταῦτα |
[7, 28] |
τῶν
ἐπέων
τὸ
τελευταῖον
Ξέρξης
|
αὐτὸς |
δεύτερα
εἴρετο
Πύθιον
ὁκόσα
οἱ |
[7, 191] |
τετάρτῃ
ἡμέρῃ,
ἢ
ἄλλως
κως
|
αὐτὸς |
ἐθέλων
ἐκόπασε.
τῇ
δὲ
Θέτι |
[7, 19] |
πᾶσαν
ἐπὶ
τοῖσι
εἰρημένοισι,
θέλων
|
αὐτὸς |
ἕκαστος
τὰ
προκείμενα
δῶρα
λαβεῖν, |
[7, 29] |
(ἔκτησό
τε
αὐτὸς
τά
περ
|
αὐτὸς |
ἐκτήσαο,
ἐπίστασό
τε
εἶναι
αἰεὶ |
[7, 153] |
ὅθεν
δὲ
αὐτὰ
ἔλαβε
ἢ
|
αὐτὸς |
ἐκτήσατο,
τοῦτο
δὲ
οὐκ
ἔχω |
[7, 158] |
ἄλλῳ
δὲ
λόγῳ
οὔτ᾽
ἂν
|
αὐτὸς |
ἔλθοιμι
οὔτ᾽
ἂν
ἄλλους
πέμψαιμι” |
[7, 10] |
τούτους
στρατεύεσθαι,
φέρε,
βασιλεὺς
μὲν
|
αὐτὸς |
ἐν
ἤθεσι
τοῖσι
Περσέων
μενέτω, |
[7, 8] |
γνώμας
τε
πύθηται
σφέων
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐν
πᾶσι
εἴπῃ
τὰ
θέλει. |
[7, 194] |
Δαρεῖος,
καὶ
γνοὺς
ὡς
ταχύτερα
|
αὐτὸς |
ἢ
σοφώτερα
ἐργασμένος
εἴη,
ἔλυσε. |
[7, 9] |
Δωριέες
καλέονται.
(ἐπειρήθην
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἤδη
ἐπελαύνων
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας |
[7, 16] |
γε
συνεχέως,
φαίην
ἂν
καὶ
|
αὐτὸς |
θεῖον
εἶναι.
(εἰ
δέ
τοι |
[7, 106] |
πέμπεσκε
ὡς
ἀριστεύοντι
πάντων
ὅσους
|
αὐτὸς |
κατέστησε
ἢ
Δαρεῖος
ὑπάρχους,
πέμπεσκε |
[7, 8] |
Ξέρξης
τάδε.
(ἄνδρες
Πέρσαι,
οὔτ᾽
|
αὐτὸς |
κατηγήσομαι
νόμον
τόνδε
ἐν
ὑμῖν |
[7, 104] |
τὰ
νῦν
τάδε
ἐστοργὼς
ἐκείνους,
|
αὐτὸς |
μάλιστα
ἐξεπίστεαι,
οἵ
με
τιμήν |
[7, 3] |
πρὸς
τοῖσι
ἔλεγε
ἔπεσι,
ὡς
|
αὐτὸς |
μὲν
γένοιτο
Δαρείῳ
ἤδη
βασιλεύοντι |
[7, 221] |
συναπόληταί
σφι.
ὁ
δὲ
ἀποπεμπόμενος
|
αὐτὸς |
μὲν
οὐκ
ἀπέλιπε,
τὸν
δὲ |
[7, 40] |
ἀνθρώπων
ἐπιβαίνει.
τούτου
δὲ
ὄπισθε
|
αὐτὸς |
Ξέρξης
ἐπ᾽
ἅρματος
ἵππων
Νησαίων· |
[7, 121] |
τῶν
μοιρέων,
μετ᾽
ἧς
ἐπορεύετο
|
αὐτὸς |
Ξέρξης,
ἤιε
μὲν
τὸ
μέσον |
[7, 119] |
ἔσκε
πεπηγυῖα
ἑτοίμη
ἐς
τὴν
|
αὐτὸς |
σταθμὸν
ποιεέσκετο
Ξέρξης,
ἡ
δὲ |
[7, 10] |
ἀμφοτέρων
παραβαλλομένων
τὰ
τέκνα,
στρατηλάτεε
|
αὐτὸς |
σὺ
ἐπιλεξάμενός
τε
ἄνδρας
τοὺς |
[7, 220] |
παρεσκευάδατο.
~λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς
|
αὐτός |
σφεας
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
μὴ
ἀπόλωνται |
[7, 100] |
καὶ
διετάχθη
ὁ
στρατός,
ἐπεθύμησε
|
αὐτός |
σφεας
διεξελάσας
θεήσασθαι·
μετὰ
δὲ |
[7, 29] |
ὑπ᾽
ἐμέο
πεπληρωμένη.
(ἔκτησό
τε
|
αὐτὸς |
τά
περ
αὐτὸς
ἐκτήσαο,
ἐπίστασό |
[7, 10] |
(ἐγὼ
δὲ
οὐδεμιῇ
σοφίῃ
οἰκηίῃ
|
αὐτὸς |
ταῦτα
συμβάλλομαι,
ἀλλ᾽
οἷον
κοτὲ |
[7, 197] |
ὡς
κατὰ
τὸ
ἄλσος
ἐγίνετο,
|
αὐτός |
τε
ἔργετο
αὐτοῦ
καὶ
τῇ |
[7, 55] |
ἅρμα
τὸ
ἱρόν,
ἐπὶ
δὲ
|
αὐτός |
τε
Ξέρξης
καὶ
οἱ
αἰχμοφόροι |
[7, 6] |
ἔργων
ἐπιθυμητὴς
ἐὼν
καὶ
θέλων
|
αὐτὸς |
τῆς
Ἑλλάδος
ὕπαρχος
εἶναι.
χρόνῳ |
[7, 18] |
φθορὴ
θεήλατος,
ἐγὼ
μὲν
καὶ
|
αὐτὸς |
τρέπομαι
καὶ
τὴν
γνώμην
μετατίθεμαι, |
[7, 184] |
Μήδων
καὶ
Σακέων
τριήκοντα
ἄνδρες.
|
οὗτος |
ἄλλος
ὅμιλος
γίνεται
τρισμύριοι
καὶ |
[7, 196] |
μέγιστος
αὐτῶν
ἐστι
Ἠπιδανός,
οὐδὲ
|
οὗτος |
ἀντέσχε
εἰ
μὴ
φλαύρως.
~ἐς |
[7, 213] |
ἀνδρὸς
Τρηχινίου.
(ὁ
δὲ
Ἀθηνάδης
|
οὗτος |
ἀπέκτεινε
μὲν
Ἐπιάλτεα
δι᾽
ἄλλην |
[7, 205] |
καὶ
διότι
πρότερος
ἐγεγόνεε
Κλεομβρότου·
|
οὗτος |
γὰρ
ἦν
νεώτατος
Ἀναξανδρίδεω
παῖς |
[7, 144] |
πόλεμον,
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας
λέγων.
|
(οὗτος |
γὰρ
ὁ
πόλεμος
συστὰς
ἔσωσε |
[7, 162] |
ἐνιαυτοῦ
τὸ
ἔαρ
αὐτῇ
ἐξαραίρηται”
|
(οὗτος |
δὲ
ὁ
νόος
τοῦ
ῥήματος |
[7, 170] |
μεγάλως,
ὥστε
φόνος
Ἑλληνικὸς
μέγιστος
|
οὗτος |
δὴ
ἐγένετο
πάντων
τῶν
ἡμεῖς |
[7, 107] |
ἐς
τὸ
πῦρ.
οὕτω
μὲν
|
οὗτος |
δικαίως
αἰνέεται
ἔτι
καὶ
ἐς |
[7, 20] |
ἡμεῖς
ἴδμεν
πολλῷ
δὴ
μέγιστος
|
οὗτος |
ἐγένετο,
ὥστε
μήτε
τὸν
Δαρείου |
[7, 103] |
μὴ
μάτην
κόμπος
ὁ
λόγος
|
οὗτος |
εἰρημένος
ᾖ.
(ἐπεὶ
φέρε
ἴδω |
[7, 30] |
μάλιστά
κῃ
ἀναφαινόμενος
ἐκδιδοῖ
καὶ
|
οὗτος |
ἐς
τὸν
Μαίανδρον.
(ἐκ
δὲ |
[7, 27] |
οἳ
δὲ
εἶπαν
ὦ
βασιλεῦ,
|
οὗτος |
ἐστὶ
ὅς
τοι
τὸν
πατέρα |
[7, 235] |
ποιήσαντι
ἀμαχητὶ
ὅ
τε
ἰσθμὸς
|
οὗτος |
καὶ
αἱ
πόλιες
προσχωρήσουσι”
~λέγει |
[7, 187] |
Δαρείου
μέχρι
Σηπιάδος
καὶ
Θερμοπυλέων.
|
~οὗτος |
μὲν
δὴ
τοῦ
συνάπαντος
τοῦ |
[7, 154] |
θηλυδρίης
τε
καὶ
μαλακώτερος
ἀνὴρ.
|
~οὗτος |
μέν
νυν
ἐκτήσατο
τοῦτο
τὸ |
[7, 5] |
ἐπὶ
γῆν
τὴν
σὴν
στρατεύεσθαι”
|
(οὗτος |
μέν
οἱ
ὁ
λόγος
ἦν |
[7, 197] |
καὶ
μελλόντων
μιν
θύειν
ἀπικόμενος
|
οὗτος |
ὁ
Κυτίσσωρος
ἐξ
Αἴης
τῆς |
[7, 170] |
ἐὼν
Ἀναξίλεω
ἐπίτροπος
Ρηγίου
καταλέλειπτο,
|
οὗτος |
ὅς
περ
ἐκπεσὼν
ἐκ
Ρηγίου |
[7, 41] |
τῶν
λοιπῶν
Περσέων
ἀπολελεγμένοι
μύριοι.
|
οὗτος |
πεζὸς
ἦν·
(καὶ
τούτων
χίλιοι |
[7, 164] |
ὀπίσω
ἀπάγειν.
~ὁ
δὲ
Κάδυος
|
οὗτος |
πρότερον
τούτων
παραδεξάμενος
παρὰ
πατρὸς |
[7, 6] |
Πέρσεω,
τήν
τε
ἔλασιν
ἐξηγεόμενος.
|
(οὗτός |
τε
δὴ
χρησμῳδέων
προσεφέρετο
καὶ |
[7, 58] |
ἐπ᾽
οὗ
καὶ
ὁ
κόλπος
|
οὗτος |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
ἤιε
πρὸς |
[7, 178] |
ἐπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ
χῶρος
|
οὗτος |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει,
καὶ
θυσίῃσι |
[7, 121] |
ἀπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ
κόλπος
|
οὗτος |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει·
ταύτῃ
γὰρ |
[7, 59] |
ἄκρη
ὀνομαστή.
ὁ
δὲ
χῶρος
|
οὗτος |
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Κικόνων.
(ἐς |
[7, 201] |
διόδῳ.
καλέεται
δὲ
ὁ
χῶρος
|
οὗτος |
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πλεόνων
Ἑλλήνων |
[7, 143] |
Θεμιστοκλέης,
παῖς
δὲ
Νεοκλέος
ἐκαλέετο.
|
οὗτος |
ὡνὴρ
οὐκ
ἔφη
πᾶν
ὀρθῶς |
[7, 3] |
φυγὴν
ἐπιβαλὼν
ἑωυτῷ
ἐκ
Λακεδαίμονος.
|
(οὗτος |
ὡνὴρ
πυθόμενος
τῶν
Δαρείου
παίδων |
[7, 46] |
Ξέρξῃ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
οὗτος |
ὡνὴρ
φρασθεὶς
Ξέρξην
δακρύσαντα
εἴρετο |
[7, 29] |
ἐκτήσαο,
ἐπίστασό
τε
εἶναι
αἰεὶ
|
τοιοῦτος· |
οὐ
γάρ
τοι
ταῦτα
ποιεῦντι |
[7, 49] |
γὰρ
τῆς
θαλάσσης
ἐστὶ
λιμὴν
|
τοσοῦτος |
οὐδαμόθι,
ὡς
ἐγὼ
εἰκάζω,
ὅστις |
[7, 72] |
(Παφλαγόνων
μέν
νυν
καὶ
Ματιηνῶν
|
Δῶτος |
ὁ
Μεγασίδρου
ἦρχε,
Μαριανδυνῶν
δὲ |
[7, 27] |
ἀμπέλῳ·
ὃς
καὶ
νῦν
ἐστι
|
πρῶτος |
ἀνθρώπων
πλούτῳ
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν |
[7, 192] |
ἀπ᾽
ἧς
ὁ
χειμὼν
ὁ
|
πρῶτος |
ἐγένετο,
ἐσήμαινον
πάντα
τὰ
γενόμενα |
[7, 43] |
στρατοῦ
ἐπὶ
ποταμὸν
Σκάμανδρον,
ὃς
|
πρῶτος |
ποταμῶν,
ἐπείτε
ἐκ
Σαρδίων
ὁρμηθέντες |
[7, 109] |
ποταμοὶ
δύο
ἐσιεῖσι
τὸ
ὕδωρ,
|
Τραῦός |
τε
καὶ
Κόμψαντος.
κατὰ
δὲ |
[7, 49] |
δεξάμενός
σευ
τοῦτο
τὸ
ναυτικὸν
|
φερέγγυος |
ἔσται
διασῶσαι
τὰς
νέας.
καίτοι |
[7, 164] |
Ἕλληνες,
ὀπίσω
ἀπάγειν.
~ὁ
δὲ
|
Κάδυος |
οὗτος
πρότερον
τούτων
παραδεξάμενος
παρὰ |
[7, 78] |
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς
καὶ
|
Πάρμυος |
τῆς
Σμέρδιος
τοῦ
Κύρου,
Μάκρωνας |
[7, 91] |
δύο
δὲ
ἀκόντια
ἕκαστος
καὶ
|
ξίφος |
εἶχον,
ἀγχοτάτω
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
μαχαίρῃσι |
[7, 54] |
καὶ
χρύσεον
κρητῆρα
καὶ
Περσικὸν
|
ξίφος, |
τὸν
ἀκινάκην
καλέουσι.
(ταῦτα
οὐκ |
[7, 102] |
Ἑλλάδι
πενίη
μὲν
αἰεί
κοτε
|
σύντροφος |
ἐστί,
ἀρετὴ
δὲ
ἔπακτος
ἐστί, |
[7, 206] |
λιπόντες
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ
κατὰ
|
τάχος |
βοηθέειν
πανδημεί.
(ὣς
δὲ
καὶ |
[7, 178] |
~οἱ
μὲν
δὴ
Ἕλληνες
κατὰ
|
τάχος |
ἐβοήθεον
διαταχθέντες,
Δελφοὶ
δ᾽
ἐν |
[7, 14] |
οὕτω
καὶ
ταπεινὸς
ὀπίσω
κατὰ
|
τάχος |
ἔσεαι”
~Ξέρξης
μὲν
περιδεὴς
γενόμενος |
[7, 206] |
πρήγμασι
συμπεσοῦσα·
οὔκων
δοκέοντες
κατὰ
|
τάχος |
οὕτω
διακριθήσεσθαι
τὸν
ἐν
Θερμοπύλῃσι |
[7, 218] |
δὲ
κατέβαινον
τὸ
ὄρος
κατὰ
|
τάχος. |
~τοῖσι
δὲ
ἐν
Θερμοπύλῃσι
Ἑλλήνων |
[7, 176] |
ἐπῆσαν.
(ἔδειμαν
δὲ
Φωκέες
τὸ
|
τεῖχος |
δείσαντες,
ἐπεὶ
Θεσσαλοὶ
ἦλθον
ἐκ |
[7, 142] |
φαμένων
τὰς
νέας
τὸ
ξύλινον
|
τεῖχος |
εἶναι·
οἱ
γὰρ
χρησμολόγοι
ταύτῃ |
[7, 142] |
φραγμὸν
συνεβάλλοντο
τοῦτο
τὸ
ξύλινον
|
τεῖχος |
εἶναι,
οἳ
δ᾽
αὖ
ἔλεγον |
[7, 225] |
ἀνεχώρεον
ὀπίσω,
καὶ
παραμειψάμενοι
τὸ
|
τεῖχος |
ἐλθόντες
ἵζοντο
ἐπὶ
τὸν
κολωνὸν |
[7, 142] |
νέας
λέγοντας
εἶναι
τὸ
ξύλινον
|
τεῖχος |
ἔσφαλλε
τὰ
δύο
τὰ
τελευταῖα |
[7, 176] |
Ἡρακλέος
ἐπ᾽
αὐτοῖσι.
ἐδέδμητο
δὲ
|
τεῖχος |
κατὰ
ταύτας
τὰς
ἐσβολάς,
καὶ |
[7, 59] |
ποταμὸς
μέγας
Ἕβρος·
ἐν
τῷ
|
τεῖχός |
τε
ἐδέδμητο
βασιλήιον
τοῦτο
τὸ |
[7, 176] |
τὴν
χώρην.
(τὸ
μέν
νυν
|
τεῖχος |
τὸ
ἀρχαῖον
ἐκ
παλαιοῦ
τε |
[7, 141] |
ἔχει
κευθμών
τε
Κιθαιρῶνος
ζαθέοιο,
|
τεῖχος |
Τριτογενεῖ
ξύλινον
διδοῖ
εὐρύοπα
Ζεύς |
[7, 40] |
αὖ
τῶν
ἵππων
εἵπετο
πεζῇ
|
ἡνίοχος |
ἐχόμενος
τῶν
χαλινῶν·
οὐδεὶς
γὰρ |
[7, 40] |
ἵππων
Νησαίων·
παραβεβήκεε
δέ
οἱ
|
ἡνίοχος |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Πατιράμφης,
Ὀτάνεω |
[7, 154] |
ἀπεδέχθη
πάσης
τῆς
ἵππου
εἶναι
|
ἵππαρχος· |
πολιορκέοντος
γὰρ
Ἱπποκράτεος
Καλλιπολίτας
τε |
[7, 6] |
θαλάσσης.
(διὸ
ἐξήλασέ
μιν
ὁ
|
Ἵππαρχος, |
πρότερον
χρεώμενος
τὰ
μάλιστα.
τότε |
[7, 88] |
παῖδες.
ὁ
δὲ
τρίτος
σφι
|
συνίππαρχος |
Φαρνούχης
κατελέλειπτο
ἐν
Σάρδισι
νοσέων. |
[7, 6] |
καὶ
θέλων
αὐτὸς
τῆς
Ἑλλάδος
|
ὕπαρχος |
εἶναι.
χρόνῳ
δὲ
κατεργάσατό
τε |
[7, 194] |
ὁ
ἀπὸ
Κύμης
τῆς
Αἰολίδος
|
ὕπαρχος |
Σανδώκης
ὁ
Θαμασίου
τὸν
δὴ |
[7, 117] |
νούσου
ἀποθανεῖν
τὸν
ἐπεστεῶτα
τῆς
|
διώρυχος |
Ἀρταχαίην,
δόκιμον
ἐόντα
παρὰ
Ξέρξῃ |
[7, 37] |
χυτοὶ
περὶ
τὰ
στόματα
τῆς
|
διώρυχος, |
οἳ
τῆς
ῥηχίης
εἵνεκεν
ἐποιήθησαν, |
[7, 23] |
τὸ
μὲν
ἄνω
στόμα
τῆς
|
διώρυχος |
ποιεῦντες
διπλήσιον
ἢ
ὅσον
ἔδεε |
[7, 141] |
ἰόντα
πολλὸν
ἀπ᾽
ἠπείρου
στρατὸν
|
ἥσυχος, |
ἀλλ᾽
ὑποχωρεῖν
νῶτον
ἐπιστρέψας·
ἔτι |
[7, 60] |
αἱμασιὴν
περιέβαλον
κατὰ
τὸν
κύκλον,
|
ὕψος |
ἀνήκουσαν
ἀνδρὶ
ἐς
τὸν
ὀμφαλόν· |
[7, 113] |
καὶ
πόλιν
Ἠιόνα,
τῆς
ἔτι
|
ζωὸς |
ἐὼν
ἦρχε
Βόγης
τοῦ
περ |
[7, 126] |
καὶ
ὁ
δι᾽
Ἀκαρνανίης
ῥέων
|
Ἀχελῷος· |
οὔτε
γὰρ
τὸ
πρὸς
τὴν |
[7, 7] |
ἐφόνευσε
Ἰνάρως
ὁ
Ψαμμητίχου
ἀνὴρ
|
Λίβυς. |
~Ξέρξης
δὲ
μετὰ
Αἰγύπτου
ἅλωσιν |
[7, 17] |
λέγοντα
οὐδέν,
ἐποίεε
τὸ
κελευόμενον.
|
ἐνδὺς |
δὲ
τὴν
Ξέρξεω
ἐσθῆτα
καὶ |
[7, 15] |
τὴν
ἐμὴν
σκευὴν
πᾶσαν
καὶ
|
ἐνδὺς |
μετὰ
τοῦτο
ἵζοιο
ἐς
τὸν |
[7, 141] |
τεῖχος
Τριτογενεῖ
ξύλινον
διδοῖ
εὐρύοπα
|
Ζεύς |
μοῦνον
ἀπόρθητον
τελέθειν,
τὸ
σὲ |
[7, 213] |
πρήγματι,
Ἐπιάλτης
ὁ
Εὐρυδήμου
ἀνὴρ
|
Μηλιεὺς |
ἦλθέ
οἱ
ἐς
λόγους·
ὃς |
[7, 214] |
γὰρ
ἂν
καὶ
ἐὼν
μὴ
|
Μηλιεὺς |
ταύτην
τὴν
ἀτραπὸν
Ὀνήτης,
εἰ |
[7, 80] |
τῇσι
τοὺς
ἀνασπάστους
καλεομένους
κατοικίζει
|
βασιλεύς, |
ἀγχοτάτω
τῶν
Μηδικῶν
εἶχον
ἐσθῆτά |
[7, 135] |
γενέσθαι;
ὁρᾶτε
γὰρ
ὡς
ἐπίσταται
|
βασιλεὺς |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
τιμᾶν,
ἐς
ἐμέ |
[7, 103] |
σὺ
φῂς
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
|
βασιλεὺς |
αὐτὸς
γενέσθαι·
σὺ
ὦν
ἐθελήσεις |
[7, 234] |
τὰς
διεξόδους
τῶν
βουλευμάτων
οἷα
|
βασιλεὺς |
γενόμενος”
~ὃ
δ᾽
ἀμείβετο
ὦ |
[7, 194] |
Θαμασίου
τὸν
δὴ
πρότερον
τούτων
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
ἐπ᾽
αἰτίῃ
τοιῇδε
λαβὼν |
[7, 10] |
τοὺς
ἄνδρας
τούτους
στρατεύεσθαι,
φέρε,
|
βασιλεὺς |
μὲν
αὐτὸς
ἐν
ἤθεσι
τοῖσι |
[7, 118] |
ὡς
ἥρωι,
ἐπονομάζοντες
τὸ
οὔνομα.
|
~βασιλεὺς |
μὲν
δὴ
Ξέρξης
ἀπολομένου
Ἀρταχαίεω |
[7, 201] |
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ
Ἀμφικτύονος
ἱρόν.
|
~βασιλεὺς |
μὲν
δὴ
Ξέρξης
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς |
[7, 35] |
πρὸς
ἐκείνου
ἄδικον
παθόν.
καὶ
|
βασιλεὺς |
μὲν
Ξέρξης
διαβήσεταί
σε,
ἤν |
[7, 107] |
δὲ
ἐξαιρεθέντων
ὑπὸ
Ἑλλήνων
οὐδένα
|
βασιλεὺς |
Ξέρξης
ἐνόμισε
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθὸν |
[7, 120] |
ἔχειν
σφι
μεγάλην
χάριν,
ὅτι
|
βασιλεὺς |
Ξέρξης
οὐ
δὶς
ἑκάστης
ἡμέρης |
[7, 238] |
τῷδε
οὐκ
ἥκιστα
γέγονε,
ὅτι
|
βασιλεὺς |
Ξέρξης
πάντων
δὴ
μάλιστα
ἀνδρῶν |
[7, 150] |
τοῦτον
λέγεται
εἰπεῖν
ἄνδρες
Ἀργεῖοι,
|
βασιλεὺς |
Ξέρξης
τάδε
ὑμῖν
λέγει.
ἡμεῖς |
[7, 115] |
(τὴν
δὲ
ὁδὸν
ταύτην,
τῇ
|
βασιλεὺς |
Ξέρξης
τὸν
στρατὸν
ἤλασε,
οὔτε |
[7, 239] |
πρότερον
ἐξέλιπε.
ἐπύθοντο
Λακεδαιμόνιοι
ὅτι
|
βασιλεὺς |
στέλλοιτο
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
πρῶτοι, |
[7, 238] |
νεκρῶν,
καὶ
Λεωνίδεω,
ἀκηκοὼς
ὅτι
|
βασιλεύς |
τε
ἦν
καὶ
στρατηγὸς
Λακεδαιμονίων, |
[7, 211] |
ἐκδεξάμενοι
ἐπήισαν,
τοὺς
ἀθανάτους
ἐκάλεε
|
βασιλεύς, |
τῶν
ἦρχε
Ὑδάρνης,
ὡς
δὴ |
[7, 208] |
Ἡρακλείδης.
(ὡς
δὲ
προσήλασε
ὁ
|
ἱππεὺς |
πρὸς
τὸ
στρατόπεδον,
ἐθηεῖτό
τε |
[7, 214] |
Φαναγόρεω
ἀνὴρ
Καρύστιος
καὶ
Κορυδαλλὸς
|
Ἀντικυρεὺς |
εἰσὶ
οἱ
εἴπαντες
πρὸς
βασιλέα |
[7, 61] |
τῶν
περιοίκων
Ἀρταῖοι.
(ἐπεὶ
δὲ
|
Περσεὺς |
ὁ
Δανάης
τε
καὶ
Διὸς |
[7, 61] |
ἐτύγχανε
γὰρ
ἄπαις
ἐὼν
ὁ
|
Κηφεὺς |
ἔρσενος
γόνου.
ἐπὶ
τούτου
δὴ |
[7, 181] |
τὴν
ἡμέρην·
ὃς
ἐπειδὴ
ἡ
|
νηῦς |
ἡλίσκετο
ἐς
τοῦτο
ἀντεῖχε
μαχόμενος |
[7, 140] |
μιν
ἐρείπει
πῦρ
τε
καὶ
|
ὀξὺς |
Ἄρης,
Συριηγενὲς
ἅρμα
διώκων.
(πολλὰ |
[7, 69] |
ἀντὶ
δὲ
σιδήρου
ἐπῆν
λίθος
|
ὀξὺς |
πεποιημένος,
τῷ
καὶ
τὰς
σφρηγῖδας |
[7, 43] |
τῇ
Ἀθηναίῃ
τῇ
Ἰλιάδι
ἔθυσε
|
βοῦς |
χιλίας,
χοὰς
δὲ
οἱ
Μάγοι |
[7, 131] |
διεξίῃ
ἅπασα
ἡ
στρατιὴ
ἐς
|
Περραιβούς. |
οἱ
δὲ
δὴ
κήρυκες
οἱ |
[7, 128] |
Μακεδόνων
τῶν
κατύπερθε
οἰκημένων
ἔστε
|
Περραιβοὺς |
παρὰ
Γόννον
πόλιν·
ταύτῃ
γὰρ |
[7, 37] |
ἐπιμελὲς
ἐγένετο,
καὶ
εἴρετο
τοὺς
|
Μάγους |
τὸ
θέλει
προφαίνειν
τὸ
φάσμα. |
[7, 121] |
ἤιε
μὲν
τὸ
μέσον
αὐτῶν,
|
στρατηγοὺς |
δὲ
παρείχετο
Σμερδομένεά
τε
καὶ |
[7, 98] |
δὲ
ἐπιπλεόντων
μετά
γε
τοὺς
|
στρατηγοὺς |
οἵδε
ἦσαν
ὀνομαστότατοι,
Σιδώνιος
Τετράμνηστος |
[7, 102] |
οὐ
περὶ
πάντων
τούσδε
τοὺς
|
λόγους |
ἀλλὰ
περὶ
Λακεδαιμονίων
μούνων,
πρῶτα |
[7, 101] |
ἄλλων
Ἑλλήνων
τῶν
ἐμοὶ
ἐς
|
λόγους |
ἀπικνεομένων,
πόλιος
οὔτ᾽
ἐλαχίστης
οὔτ᾽ |
[7, 103] |
παρ᾽
ἐμὲ
φοιτῶσι
Ἑλλήνων
ἐς
|
λόγους |
αὐχέετε
τοσοῦτον,
ὅρα
μὴ
μάτην |
[7, 102] |
ἔστι
ὅκως
κοτὲ
σοὺς
δέξονται
|
λόγους |
δουλοσύνην
φέροντας
τῇ
Ἑλλάδι,
αὖτις |
[7, 157] |
τὰς
Συρηκούσας,
ἐλθόντες
αὐτῷ
ἐς
|
λόγους |
ἔλεγον
τάδε.
ἔπεμψαν
ἡμέας
Λακεδαιμόνιοι |
[7, 105] |
αὐτὸν
ἀπεπέμψατο.
τούτῳ
δὲ
ἐς
|
λόγους |
ἐλθὼν
Ξέρξης,
καὶ
ὕπαρχον
ἐν |
[7, 214] |
εἴπαντες
πρὸς
βασιλέα
τούτους
τοὺς
|
λόγους |
καὶ
περιηγησάμενοι
τὸ
ὄρος
τοῖσι |
[7, 163] |
ἔχοντα
χρήματα
πολλὰ
καὶ
φιλίους
|
λόγους, |
καραδοκήσοντα
τὴν
μάχην
τῇ
πεσέεται, |
[7, 6] |
τῶν
Πεισιστρατιδέων
περὶ
αὐτοῦ
σεμνοὺς
|
λόγους, |
κατέλεγε
τῶν
χρησμῶν·
εἰ
μέν |
[7, 10] |
παῖ
Γοβρύεω
Μαρδόνιε,
παῦσαι
λέγων
|
λόγους |
ματαίους
περὶ
Ἑλλήνων
οὐκ
ἐόντων |
[7, 213] |
ἀνὴρ
Μηλιεὺς
ἦλθέ
οἱ
ἐς
|
λόγους· |
ὃς
μέγα
τι
παρὰ
βασιλέος |
[7, 236] |
βασιλεῦ,
ὁρῶ
σε
ἀνδρὸς
ἐνδεκόμενον
|
λόγους |
ὃς
φθονέει
τοι
εὖ
πρήσσοντι |
[7, 160] |
Γέλων,
ἐπειδὴ
ὥρα
ἀπεστραμμένους
τοὺς
|
λόγους |
τοῦ
Συάγρου,
τὸν
τελευταῖόν
σφι |
[7, 168] |
Σικελίην
ἀπίκοντο,
λέγοντες
τοὺς
αὐτοὺς
|
λόγους |
τοὺς
καὶ
πρὸς
Γέλωνα
ἔλεγον. |
[7, 143] |
οὐκ
ἔφη
πᾶν
ὀρθῶς
τοὺς
|
χρησμολόγους |
συμβάλλεσθαι,
λέγων
τοιάδε·
εἰ
ἐς |
[7, 193] |
καὶ
τῶν
συνεταίρων
ἐκ
τῆς
|
Ἀργοῦς |
ἐπ᾽
ὕδωρ
πεμφθέντα,
εὖτ᾽
ἐπὶ |
[7, 165] |
ἐὼν
τύραννος
τὰ
ἑωυτοῦ
τέκνα
|
δοὺς |
ὁμήρους
Ἀμίλκᾳ
ἐπῆγε
ἐπὶ
τὴν |
[7, 29] |
τῶν
στατήρων
ἀποπλήσω
παρ᾽
ἐμεωυτοῦ
|
δοὺς |
τὰς
ἑπτὰ
χιλιάδας,
ἵνα
μή |
[7, 19] |
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἐλαίης
τοὺς
|
κλάδους |
γῆν
πᾶσαν
ἐπισχεῖν,
μετὰ
δὲ |
[7, 134] |
Σπαρτιῆται
τούτους
ὡς
ἀποθανευμένους
ἐς
|
Μήδους |
ἀπέπεμψαν.
~αὕτη
τε
ἡ
τόλμα |
[7, 210] |
διαχρεώμενοι
μένειν,
πέμπει
ἐπ᾽
αὐτοὺς
|
Μήδους |
τε
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος |
[7, 239] |
γὰρ
ὁ
Ἀρίστωνος
φυγὼν
ἐς
|
Μήδους, |
ὡς
μὲν
ἐγὼ
δοκέω
καὶ |
[7, 12] |
Ἀρταβάνου
γνώμη·
νυκτὶ
δὲ
βουλὴν
|
διδοὺς |
πάγχυ
εὕρισκέ
οἱ
οὐ
πρῆγμα |
[7, 224] |
τοῦ
Ἀρσάμεος
παῖς·
ὃς
καὶ
|
ἐκδιδοὺς |
τὴν
θυγατέρα
Δαρείῳ
τὸν
οἶκον |
[7, 9] |
πρῆγμα,
εἰ
Σάκας
μὲν
καὶ
|
Ἰνδοὺς |
καὶ
Αἰθίοπάς
τε
καὶ
Ἀσσυρίους |
[7, 114] |
Στρυμόνα
εὑρόντες
ἐζευγμένον.
Ἐννέα
δὲ
|
ὁδοὺς |
πυνθανόμενοι
τὸν
χῶρον
τοῦτον
καλέεσθαι, |
[7, 234] |
σὺ
γὰρ
ἔχεις
αὐτῶν
τὰς
|
διεξόδους |
τῶν
βουλευμάτων
οἷα
βασιλεὺς
γενόμενος” |
[7, 139] |
ἐπεγείραντες
καὶ
βασιλέα
μετά
γε
|
θεοὺς |
ἀνωσάμενοι.
(οὐδὲ
σφέας
χρηστήρια
φοβερὰ |
[7, 220] |
ἢ
τὸ
μὲν
οὐχί,
ἀφ᾽
|
Ἡρακλέους |
δὲ
γενέθλης
πενθήσει
βασιλῆ
φθίμενον |
[7, 89] |
τὸν
Ἑλληνικόν,
ἐνδεδυκότες
δὲ
θώρηκας
|
λινέους, |
ἀσπίδας
δὲ
ἴτυς
οὐκ
ἐχούσας |
[7, 63] |
ῥόπαλα
ξύλων
τετυλωμένα
σιδήρῳ,
καὶ
|
λινέους |
θώρηκας.
οὗτοι
δὲ
ὑπὸ
μὲν |
[7, 91] |
ἀσπίδων
ὠμοβοέης
πεποιημένα,
καὶ
κιθῶνας
|
εἰρινέους |
ἐνδεδυκότες·
δύο
δὲ
ἀκόντια
ἕκαστος |
[7, 39] |
καὶ
ἄγοντος
παῖδας
ἐμοὺς
καὶ
|
ἀδελφεοὺς |
καὶ
οἰκηίους
καὶ
φίλους,
μνήσασθαι |
[7, 167] |
ἐν
τῇ
Σικελίῃ
ἐμάχοντο
ἐξ
|
ἠοῦς |
ἀρξάμενοι
μέχρι
δείλης
ὀψίης
(ἐπὶ |
[7, 140] |
σὸν
οἶον,
πολλοὺς
δ᾽
ἀθανάτων
|
νηοὺς |
μαλερῷ
πυρὶ
δώσει,
οἵ
που |
[7, 53] |
χρηίζων
συνέλεξα,
ἄνδρας
τε
γενέσθαι
|
ἀγαθοὺς |
καὶ
μὴ
καταισχύνειν
τὰ
πρόσθε |
[7, 238] |
ἐγὼ
οἶδα
ἀνθρώπων
Πέρσαι
ἄνδρας
|
ἀγαθοὺς |
τὰ
πολέμια.
οἳ
μὲν
δὴ |
[7, 10] |
ἐπείθετο,
στρατευσάμενός
τε
πολλοὺς
καὶ
|
ἀγαθοὺς |
τῆς
στρατιῆς
ἀποβαλὼν
ἀπῆλθε.
(σὺ |
[7, 135] |
γὰρ
ὡς
ἐπίσταται
βασιλεὺς
ἄνδρας
|
ἀγαθοὺς |
τιμᾶν,
ἐς
ἐμέ
τε
καὶ |
[7, 53] |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἐπ᾽
ἄνδρας
στρατευόμεθα
|
ἀγαθούς, |
τῶν
ἢν
κρατήσωμεν,
οὐ
μή |
[7, 154] |
Καλλιπολίτας
τε
καὶ
Ναξίους
καὶ
|
Ζαγκλαίους |
τε
καὶ
Λεοντίνους
καὶ
πρὸς |
[7, 144] |
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀναγκάσας
θαλασσίους
γενέσθαι
|
Ἀθηναίους. |
αἳ
δὲ
ἐς
τὸ
μὲν |
[7, 139] |
ἐπικρατέοντος
τῆς
θαλάσσης.
(νῦν
δὲ
|
Ἀθηναίους |
ἄν
τις
λέγων
σωτῆρας
γενέσθαι |
[7, 143] |
συμβάλλεσθαι,
λέγων
τοιάδε·
εἰ
ἐς
|
Ἀθηναίους |
εἶχε
τὸ
ἔπος
εἰρημένον
ἐόντως, |
[7, 5] |
λέγων
(δέσποτα,
οὐκ
οἰκός
ἐστι
|
Ἀθηναίους |
ἐργασαμένους
πολλὰ
δὴ
κακὰ
Πέρσας |
[7, 11] |
τοῦ
Ἀχαιμένεος
γεγονώς,
μὴ
τιμωρησάμενος
|
Ἀθηναίους, |
εὖ
ἐπιστάμενος
ὅτι
εἰ
ἡμεῖς |
[7, 168] |
ἂν
ἀλλὰ
πλείστας
μετά
γε
|
Ἀθηναίους, |
οὐκ
ἠθελήσαμέν
τοι
ἐναντιοῦσθαι
οὐδέ |
[7, 143] |
τὸ
ὀρθόν,
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐς
|
Ἀθηναίους· |
παρασκευάζεσθαι
ὦν
αὐτοὺς
ὡς
ναυμαχήσοντας |
[7, 144] |
δέκα
δραχμάς·
τότε
Θεμιστοκλέης
ἀνέγνωσε
|
Ἀθηναίους |
τῆς
διαιρέσιος
ταύτης
παυσαμένους
νέας |
[7, 4] |
οὔτε
τοὺς
ἀπεστεῶτας
Αἰγυπτίους
οὔτε
|
Ἀθηναίους |
τιμωρήσασθαι.
~ἀποθανόντος
δὲ
Δαρείου
ἡ |
[7, 8] |
Εὐρώπης
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἵνα
|
Ἀθηναίους |
τιμωρήσωμαι
ὅσα
δὴ
πεποιήκασι
Πέρσας |
[7, 156] |
καὶ
ἔβλαστον.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
|
Καμαριναίους |
ἅπαντας
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἀγαγὼν |
[7, 119] |
ἔτρεφόν
τε
ὄρνιθας
χερσαίους
καὶ
|
λιμναίους |
ἔν
τε
οἰκήμασι
καὶ
λάκκοισι, |
[7, 119] |
τὰ
κάλλιστα,
ἔτρεφόν
τε
ὄρνιθας
|
χερσαίους |
καὶ
λιμναίους
ἔν
τε
οἰκήμασι |
[7, 10] |
Γοβρύεω
Μαρδόνιε,
παῦσαι
λέγων
λόγους
|
ματαίους |
περὶ
Ἑλλήνων
οὐκ
ἐόντων
ἀξίων |
[7, 184] |
τούτοισι
τὰς
καμήλους
τοὺς
ἐλαύνοντας
|
Ἀραβίους |
καὶ
τοὺς
τὰ
ἅρματα
Λίβυας, |
[7, 64] |
εἶχον.
τούτους
δὲ
ἐόντας
Σκύθας
|
Ἀμυργίους |
Σάκας
ἐκάλεον·
οἱ
γὰρ
Πέρσαι |
[7, 41] |
τὴν
ἵππον
διέλειπε
καὶ
δύο
|
σταδίους, |
καὶ
ἔπειτα
ὁ
λοιπὸς
ὅμιλος |
[7, 151] |
καὶ
τοὺς
μετὰ
τούτου
ἀναβάντας,
|
Ἀργείους |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
χρόνον |
[7, 150] |
μέζονας
ὑμέων
ἄξω”
(ταῦτα
ἀκούσαντας
|
Ἀργείους |
λέγεται
πρῆγμα
ποιήσασθαι,
καὶ
παραχρῆμα |
[7, 39] |
παῖδας
ἐμοὺς
καὶ
ἀδελφεοὺς
καὶ
|
οἰκηίους |
καὶ
φίλους,
μνήσασθαι
περὶ
σέο |
[7, 163] |
Δελφούς,
ἔχοντα
χρήματα
πολλὰ
καὶ
|
φιλίους |
λόγους,
καραδοκήσοντα
τὴν
μάχην
τῇ |
[7, 103] |
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο
ἔπος,
ἄνδρας
|
χιλίους |
στρατιῇ
τοσῇδε
μαχήσεσθαι.
ἄγε
εἰπέ |
[7, 158] |
τοξότας
καὶ
δισχιλίους
σφενδονήτας
καὶ
|
δισχιλίους |
ἱπποδρόμους
ψιλούς·
σῖτόν
τε
ἁπάσῃ |
[7, 158] |
ἵππον
καὶ
δισχιλίους
τοξότας
καὶ
|
δισχιλίους |
σφενδονήτας
καὶ
δισχιλίους
ἱπποδρόμους
ψιλούς· |
[7, 158] |
ὁπλίτας
καὶ
δισχιλίην
ἵππον
καὶ
|
δισχιλίους |
τοξότας
καὶ
δισχιλίους
σφενδονήτας
καὶ |
[7, 148] |
γενέσθαι·
νεωστὶ
γὰρ
σφέων
τεθνάναι
|
ἑξακισχιλίους |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
καὶ
Κλεομένεος
τοῦ |
[7, 149] |
εἰ
δὲ
μή,
περιέψεσθαι
ὡς
|
πολεμίους. |
~αὐτοὶ
μὲν
Ἀργεῖοι
τοσαῦτα
τούτων |
[7, 147] |
μέζω,
οὔτ᾽
ἄν
τι
τοὺς
|
πολεμίους |
μέγα
ἐσίναντο,
ἄνδρας
τρεῖς
ἀπολέσαντες· |
[7, 143] |
τελευτήσειν·
(ἀλλὰ
γὰρ
ἐς
τοὺς
|
πολεμίους |
τῷ
θεῷ
εἰρῆσθαι
τὸ
χρηστήριον |
[7, 194] |
καὶ
πλέοντες
ἐσέπεσον
ἐς
τοὺς
|
πολεμίους· |
τῶν
ἐστρατήγεε
ὁ
ἀπὸ
Κύμης |
[7, 147] |
δὲ
εἶπαν
ἐς
τοὺς
σοὺς
|
πολεμίους, |
ὦ
δέσποτα,
σῖτον
ἄγοντες”
ὁ |
[7, 99] |
πᾶν
ἐὸν
Δωρικόν,
Ἁλικαρνησσέας
μὲν
|
Τροιζηνίους, |
τοὺς
δὲ
ἄλλους
Ἐπιδαυρίους.
ἐς |
[7, 158] |
στρατοῦ
συνεπάψασθαι,
ὅτε
μοι
πρὸς
|
Καρχηδονίους |
νεῖκος
συνῆπτο,
ἐπισκήπτοντός
τε
τὸν |
[7, 213] |
ὑπομείναντας
Ἑλλήνων.
(ὕστερον
δὲ
δείσας
|
Λακεδαιμονίους |
ἔφυγε
ἐς
Θεσσαλίην,
καί
οἱ |
[7, 152] |
Ἑλλάδα,
ἐπειδή
σφι
πρὸς
τοὺς
|
Λακεδαιμονίους |
κακῶς
ἡ
αἰχμὴ
ἑστήκεε,
πᾶν |
[7, 235] |
τῆς
νήσου
ὁρμώμενοι
φοβεόντων
τοὺς
|
Λακεδαιμονίους. |
παροίκου
δὲ
πολέμου
σφι
ἐόντος |
[7, 136] |
ποιήσειν,
οὐδὲ
ἀνταποκτείνας
ἐκείνους
ἀπολύσειν
|
Λακεδαιμονίους |
τῆς
αἰτίης.
~οὕτω
ἡ
Ταλθυβίου |
[7, 154] |
γὰρ
Ἱπποκράτεος
Καλλιπολίτας
τε
καὶ
|
Ναξίους |
καὶ
Ζαγκλαίους
τε
καὶ
Λεοντίνους |
[7, 9] |
οὐκ
ἐάσεις
καταγελάσαι
ἡμῖν
ἐόντας
|
ἀναξίους. |
(καὶ
γὰρ
δεινὸν
ἂν
εἴη |
[7, 10] |
πρότερον
κατ᾽
ὁδόν,
γνόντα
ἐπ᾽
|
οἵους |
ἄνδρας
ἀναγινώσκεις
στρατεύεσθαι
βασιλέα”
~Ἀρτάβανος |
[7, 212] |
σφέας
κατατετρωματίσθαι
τε
καὶ
οὐκ
|
οἵους |
τε
ἔσεσθαι
ἔτι
χεῖρας
ἀνταείρασθαι |
[7, 170] |
ἀντὶ
μὲν
Κρητῶν
γενέσθαι
Ἰήπυγας
|
Μεσσαπίους, |
ἀντὶ
δὲ
εἶναι
νησιώτας
ἠπειρώτας. |
[7, 62] |
Κολχίδος
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς
τοὺς
|
Ἀρίους |
τούτους
μετέβαλον
καὶ
οὗτοι
τὸ |
[7, 20] |
μήτε
τὸν
Σκυθικόν,
ὅτε
Σκύθαι
|
Κιμμερίους |
διώκοντες
ἐς
τὴν
Μηδικὴν
χώρην |
[7, 99] |
μὲν
Τροιζηνίους,
τοὺς
δὲ
ἄλλους
|
Ἐπιδαυρίους. |
ἐς
μὲν
τοσόνδε
ὁ
ναυτικὸς |
[7, 60] |
περιγράψαντες
δὲ
καὶ
ἀπέντες
τοὺς
|
μυρίους |
αἱμασιὴν
περιέβαλον
κατὰ
τὸν
κύκλον, |
[7, 173] |
(ἐνθαῦτα
ἐστρατοπεδεύοντο
τῶν
Ἑλλήνων
κατὰ
|
μυρίους |
ὁπλίτας
συλλεγέντες,
καί
σφι
προσῆν |
[7, 184] |
τὰ
ἅρματα
Λίβυας,
πλῆθος
ποιήσας
|
δισμυρίους |
ἄνδρας.
(καὶ
δὴ
τό
τε |
[7, 158] |
παρεχόμενος
διηκοσίας
τε
τριήρεας
καὶ
|
δισμυρίους |
ὁπλίτας
καὶ
δισχιλίην
ἵππον
καὶ |
[7, 9] |
Ἰνδοὺς
καὶ
Αἰθίοπάς
τε
καὶ
|
Ἀσσυρίους |
ἄλλα
τε
ἔθνεα
πολλὰ
καὶ |
[7, 184] |
καὶ
πρὸς
χιλιάδα
τε
καὶ
|
τετρακοσίους, |
ὡς
ἀνὰ
διηκοσίους
ἄνδρας
λογιζομένοισι |
[7, 184] |
τε
καὶ
τετρακοσίους,
ὡς
ἀνὰ
|
διηκοσίους |
ἄνδρας
λογιζομένοισι
ἐν
ἑκάστῃ
νηί. |
[7, 205] |
ἐπιλεξάμενος
ἄνδρας
τε
τοὺς
κατεστεῶτας
|
τριηκοσίους |
καὶ
τοῖσι
ἐτύγχανον
παῖδες
ἐόντες· |
[7, 187] |
ἐπ᾽
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ
καὶ
πρὸς
|
τριηκοσίους |
τε
ἄλλους
μεδίμνους
καὶ
τεσσεράκοντα· |
[7, 154] |
οὐδεμία
διέφυγε
δουλοσύνην
πρὸς
Ἱπποκράτεος·
|
(Συρηκοσίους |
δὲ
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Κερκυραῖοι |
[7, 154] |
ἐπ᾽
ᾧ
τε
Ἱπποκράτεϊ
Καμάριναν
|
Συρηκοσίους |
παραδοῦναι.
Συρηκοσίων
δὲ
ἦν
Καμάρινα |
[7, 154] |
τε
καὶ
Λεοντίνους
καὶ
πρὸς
|
Συρηκοσίους |
τε
καὶ
τῶν
βαρβάρων
συχνούς, |
[7, 144] |
τὸ
τότε
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀναγκάσας
|
θαλασσίους |
γενέσθαι
Ἀθηναίους.
αἳ
δὲ
ἐς |
[7, 210] |
ἐπ᾽
αὐτοὺς
Μήδους
τε
καὶ
|
Κισσίους |
θυμωθείς,
ἐντειλάμενος
σφέας
ζωγρήσαντας
ἄγειν |
[7, 225] |
Ἕλληνες
ὑπεξείρυσαν
καὶ
ἐτρέψαντο
τοὺς
|
ἐναντίους |
τετράκις.
τοῦτο
δὲ
συνεστήκεε
μέχρι |
[7, 4] |
οἱ
ἐξεγένετο
οὔτε
τοὺς
ἀπεστεῶτας
|
Αἰγυπτίους |
οὔτε
Ἀθηναίους
τιμωρήσασθαι.
~ἀποθανόντος
δὲ |
[7, 78] |
τοῦ
Κύρου,
Μάκρωνας
δὲ
καὶ
|
Μοσσυνοίκους |
Ἀρταΰκτης
ὁ
Χεράσμιος,
ὃς
Σηστὸν |
[7, 102] |
Ἕλληνας
τοὺς
περὶ
ἐκείνους
τοὺς
|
Δωρικοὺς |
χώρους
οἰκημένους,
ἔρχομαι
δὲ
λέξων |
[7, 113] |
οἱ
Μάγοι
ἐκαλλιερέοντο
σφάζοντες
ἵππους
|
λευκούς. |
~φαρμακεύσαντες
δὲ
ταῦτα
ἐς
τὸν |
[7, 6] |
Ὀνομάκριτος
ἐξ
Ἀθηνέων,
ἐπ᾽
αὐτοφώρῳ
|
ἁλοὺς |
ὑπὸ
Λάσου
τοῦ
Ἑρμιονέος
ἐμποιέων |
[7, 178] |
καί
σφι
ἐχρήσθη
ἀνέμοισι
εὔχεσθαι·
|
μεγάλους |
γὰρ
τούτους
ἔσεσθαι
τῇ
Ἑλλάδι |
[7, 89] |
δόρατά
τε
ναύμαχα
καὶ
τύχους
|
μεγάλους. |
τὸ
δὲ
πλῆθος
αὐτῶν
θωρηκοφόροι |
[7, 40] |
τοὺς
ὦν
δὴ
ἵππους
τοὺς
|
μεγάλους |
φέρει
τὸ
πεδίον
τοῦτο.
(ὄπισθε |
[7, 173] |
καὶ
ἄλλην
ἐοῦσαν
ἐσβολὴν
ἐς
|
Θεσσαλοὺς |
κατὰ
τὴν
ἄνω
Μακεδονίην
διὰ |
[7, 233] |
λέγοντες
περιεγίνοντο·
εἶχον
γὰρ
καὶ
|
Θεσσαλοὺς |
τούτων
τῶν
λόγων
μάρτυρας·
οὐ |
[7, 151] |
Μεμνονίοισι
ἐόντας
ἑτέρου
πρήγματος
εἵνεκα
|
ἀγγέλους |
Ἀθηναίων
Καλλίην
τε
τὸν
Ἱππονίκου |
[7, 148] |
κατασκόπων
δεύτερα
ἔπεμπον
ἐς
Ἄργος
|
ἀγγέλους. |
(Ἀργεῖοι
δὲ
λέγουσι
τὰ
κατ᾽ |
[7, 151] |
πέμψαντας
καὶ
τούτους
ἐς
Σοῦσα
|
ἀγγέλους |
εἰρωτᾶν
Ἀρτοξέρξεα
τὸν
Ξέρξεω
εἴ |
[7, 172] |
Εὐρώπην,
πέμπουσι
ἐς
τὸν
Ἰσθμὸν
|
ἀγγέλους· |
ἐν
δὲ
τῷ
Ἰσθμῷ
ἦσαν |
[7, 148] |
μετὰ
δὲ
ὡς
ἐλθεῖν
τοὺς
|
ἀγγέλους |
ἐς
δὴ
τὸ
Ἄργος,
ἐπελθεῖν |
[7, 207] |
τε
μένειν
ἐψηφίζετο
πέμπειν
τε
|
ἀγγέλους |
ἐς
τὰς
πόλιας
κελεύοντάς
σφι |
[7, 137] |
(ὅτι
μὲν
γὰρ
κατέσκηψε
ἐς
|
ἀγγέλους |
ἡ
Ταλθυβίου
μῆνις
οὐδὲ
ἐπαύσατο |
[7, 1] |
(καὶ
αὐτίκα
μὲν
ἐπηγγέλλετο
πέμπων
|
ἀγγέλους |
κατὰ
πόλις
ἑτοιμάζειν
στρατιήν,
πολλῷ |
[7, 145] |
βασιλέος
πρηγμάτων,
ἐς
Ἄρος
τε
|
ἀγγέλους |
ὁμαιχμίην
συνθησομένους
πρὸς
τὸν
Πέρσην, |
[7, 155] |
πόλι
Ὕβλῃ
στρατευσάμενον
ἐπὶ
τοὺς
|
Σικελούς, |
οὕτω
δὴ
ὁ
Γέλων
τῷ |
[7, 9] |
δὲ
πάντως
ἔδεε
πολεμέειν
πρὸς
|
ἀλλήλους, |
ἐξευρίσκειν
χρῆν
τῇ
ἑκάτεροι
εἰσὶ |
[7, 145] |
τε
ἔχθρας
καὶ
τοὺς
κατ᾽
|
ἀλλήλους |
ἐόντας
πολέμους·
ἦσαν
δὲ
πρὸς |
[7, 125] |
οὔτε
ἀνθρώπου,
οἳ
δὲ
τὰς
|
καμήλους |
ἐκεράιζον
μούνας.
θωμάζω
δὲ
τὸ |
[7, 86] |
τῷ
πεζῷ,
ἤλαυνον
δὲ
πάντες
|
καμήλους |
ταχυτῆτα
οὐ
λειπομένας
ἵππων.
~ταῦτα |
[7, 184] |
προσθήσω
δ᾽
ἔτι
τούτοισι
τὰς
|
καμήλους |
τοὺς
ἐλαύνοντας
Ἀραβίους
καὶ
τοὺς |
[7, 87] |
τῶν
ἵππων
οὔτι
ἀνεχομένων
τὰς
|
καμήλους, |
ὕστεροι
ἐτετάχατο,
ἵνα
μὴ
φοβέοιτο |
[7, 197] |
Ἀχαιοὶ
προτιθεῖσι
τοῖσι
ἐκείνου
ἀπογόνοισι
|
ἀέθλους |
τοιούσδε·
(ὃς
ἂν
ᾖ
τοῦ |
[7, 61] |
δὲ
τὸ
σῶμα
κιθῶνας
χειριδωτοὺς
|
ποικίλους, |
λεπίδος
σιδηρέης
ὄψιν
ἰχθυοειδέος,
περὶ |
[7, 61] |
τῇσι
κεφαλῇσι
εἶχον
τιάρας
καλεομένους
|
πίλους |
ἀπαγέας,
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα |
[7, 92] |
αἰωρεύμενον,
περὶ
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι
|
πίλους |
πτεροῖσι
περιεστεφανωμένους·
ἐγχειρίδια
δὲ
καὶ |
[7, 39] |
καὶ
ἀδελφεοὺς
καὶ
οἰκηίους
καὶ
|
φίλους, |
μνήσασθαι
περὶ
σέο
παιδός,
ἐὼν |
[7, 158] |
δισχιλίους
σφενδονήτας
καὶ
δισχιλίους
ἱπποδρόμους
|
ψιλούς· |
σῖτόν
τε
ἁπάσῃ
τῇ
Ἑλλήνων |
[7, 145] |
ἦσαν
δὲ
πρὸς
τινὰς
καὶ
|
ἄλλους |
ἐγκεκρημένοι,
ὁ
δὲ
ὦν
μέγιστος |
[7, 129] |
τῷ
οὐνόματι
κατακρατέων
ἀνωνύμους
τοὺς
|
ἄλλους |
εἶναι
ποιέει.
τὸ
δὲ
παλαιὸν |
[7, 139] |
τοῦ
ὁρῶντες
ἂν
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
Ἕλληνας
μηδίζοντας
ὁμολογίῃ
ἂν
ἐχρήσαντο |
[7, 99] |
Ἁλικαρνησσέας
μὲν
Τροιζηνίους,
τοὺς
δὲ
|
ἄλλους |
Ἐπιδαυρίους.
ἐς
μὲν
τοσόνδε
ὁ |
[7, 60] |
τὸν
ὀμφαλόν·
(ταύτην
δὲ
ποιήσαντες
|
ἄλλους |
ἐσεβίβαζον
ἐς
τὸ
περιοικοδομημένον,
μέχρι |
[7, 187] |
ἑκάστῃ
καὶ
πρὸς
τριηκοσίους
τε
|
ἄλλους |
μεδίμνους
καὶ
τεσσεράκοντα·
γυναιξὶ
δὲ |
[7, 41] |
χρυσέας
καὶ
πέριξ
συνεκλήιον
τοὺς
|
ἄλλους, |
οἱ
δὲ
εἰνακισχίλιοι
ἐντὸς
τούτων |
[7, 145] |
τὸν
Πέρσην,
καὶ
ἐς
Σικελίην
|
ἄλλους |
πέμπειν
παρὰ
Γέλωνα
τὸν
Δεινομένεος |
[7, 158] |
ἂν
αὐτὸς
ἔλθοιμι
οὔτ᾽
ἂν
|
ἄλλους |
πέμψαιμι”
~ταῦτα
ἀκούσας
οὔτε
ἠνέσχετο |
[7, 50] |
ἢ
μὴ
χρεώμενοι
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
|
ἄλλους |
συμβούλους
εἶχον
τοιούτους,
οὐκ
ἄν |
[7, 171] |
ἐρημωθεῖσαν,
ὡς
λέγουσι
Πραίσιοι,
ἐσοικίζεσθαι
|
ἄλλους |
τε
ἀνθρώπους
καὶ
μάλιστα
Ἕλληνας, |
[7, 181] |
στρατιῇ
περιέποντες
εὖ.
τοὺς
δὲ
|
ἄλλους |
τοὺς
ἔλαβον
ἐν
τῇ
νηὶ |
[7, 145] |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
ἐς
Κρήτην
|
ἄλλους, |
φρονήσαντες
εἴ
κως
ἕν
τε |
[7, 170] |
οἰκήσας
ἀνέθηκε
ἐν
Ὀλυμπίῃ
τοὺς
|
πολλοὺς |
ἀνδριάντας.
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν
κατὰ |
[7, 140] |
πυργώματα
κοὐ
τὸ
σὸν
οἶον,
|
πολλοὺς |
δ᾽
ἀθανάτων
νηοὺς
μαλερῷ
πυρὶ |
[7, 10] |
τε
οὐκ
ἐπείθετο,
στρατευσάμενός
τε
|
πολλοὺς |
καὶ
ἀγαθοὺς
τῆς
στρατιῆς
ἀποβαλὼν |
[7, 76] |
δὲ
ὠμοβοΐνας
εἶχον
σμικράς,
καὶ
|
προβόλους |
δύο
λυκιοεργέας
ἕκαστος
εἶχε,
ἐπὶ |
[7, 50] |
μὴ
χρεώμενοι
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
ἄλλους
|
συμβούλους |
εἶχον
τοιούτους,
οὐκ
ἄν
κοτε |
[7, 9] |
ἀλλὰ
δύναμιν
προσκτᾶσθαι
βουλόμενοι,
καταστρεψάμενοι
|
δούλους |
ἔχομεν,
Ἕλληνας
δὲ
ὑπάρξαντας
ἀδικίης |
[7, 117] |
πέντε
πηχέων
βασιληίων
ἀπέλειπε
τέσσερας
|
δακτύλους) |
φωνέοντά
τε
μέγιστον
ἀνθρώπων,
ὥστε |
[7, 150] |
γὰρ
ἐμοὶ
γένηται
κατὰ
νόον,
|
οὐδαμοὺς |
μέζονας
ὑμέων
ἄξω”
(ταῦτα
ἀκούσαντας |
[7, 129] |
αὐλῶνος
καὶ
διεκρόου
τούτου,
τοὺς
|
ποταμοὺς |
τούτους,
καὶ
πρὸς
τοῖσι
ποταμοῖσι |
[7, 39] |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
ἄγοντος
παῖδας
|
ἐμοὺς |
καὶ
ἀδελφεοὺς
καὶ
οἰκηίους
καὶ |
[7, 145] |
καὶ
τοὺς
κατ᾽
ἀλλήλους
ἐόντας
|
πολέμους· |
ἦσαν
δὲ
πρὸς
τινὰς
καὶ |
[7, 9] |
ἐώθασι
Ἕλληνες,
ὡς
πυνθάνομαι,
ἀβουλότατα
|
πολέμους |
ἵστασθαι
ὑπό
τε
ἀγνωμοσύνης
καὶ |
[7, 179] |
χρηστήριον
ἔτι
καὶ
νῦν
τοὺς
|
ἀνέμους |
ἱλάσκονται.
ὁ
δὲ
ναυτικὸς
Ξέρξεω |
[7, 160] |
ἀρέσκεσθαι
ἢ
ἀπιέναι
συμμάχων
τοιῶνδε
|
ἐρήμους” |
~Γέλων
μὲν
δὴ
ταῦτα
προετείνετο, |
[7, 18] |
σιδηρίοισι
ἐκκαίειν
αὐτοῦ
μέλλειν
τοὺς
|
ὀφθαλμούς. |
καὶ
ὃς
ἀμβώσας
μέγα
ἀναθρώσκει, |
[7, 103] |
πρὸς
τὸ
διπλήσιον
ἀντιτάσσεσθαι
κατὰ
|
νόμους |
τοὺς
ὑμετέρους.
(εἰ
γὰρ
κείνων |
[7, 158] |
καὶ
δισχιλίους
σφενδονήτας
καὶ
δισχιλίους
|
ἱπποδρόμους |
ψιλούς·
σῖτόν
τε
ἁπάσῃ
τῇ |
[7, 206] |
ἐν
Θερμοπύλῃσι
πόλεμον
ἔπεμπον
τοὺς
|
προδρόμους. |
~οὗτοι
μὲν
δὴ
οὕτω
διενένωντο |
[7, 36] |
(ἐπειδὴ
δὲ
ἐγεφυρώθη
ὁ
πόρος,
|
κορμοὺς |
ξύλων
καταπρίσαντες
καὶ
ποιήσαντες
ἴσους |
[7, 116] |
ἐπαίνεέ
τε,
ὁρέων
καὶ
αὐτοὺς
|
προθύμους |
ἐόντας
ἐς
τὸν
πόλεμον
καὶ |
[7, 220] |
ἐπείτε
ᾔσθετο
τοὺς
συμμάχους
ἐόντας
|
ἀπροθύμους |
καὶ
οὐκ
ἐθέλοντας
συνδιακινδυνεύειν,
κελεῦσαι |
[7, 129] |
ὁ
Πηνειὸς
τῷ
οὐνόματι
κατακρατέων
|
ἀνωνύμους |
τοὺς
ἄλλους
εἶναι
ποιέει.
τὸ |
[7, 92] |
δὲ
αἰγὸς
δέρμα
περὶ
τοὺς
|
ὤμους |
αἰωρεύμενον,
περὶ
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι |
[7, 3] |
δὲ
Ξέρξεω
τῇ
Δημαρήτου
ὑποθήκῃ,
|
γνοὺς |
ὁ
Δαρεῖος
ὡς
λέγοι
δίκαια |
[7, 194] |
δὲ
τοῦτο
ὁ
Δαρεῖος,
καὶ
|
γνοὺς |
ὡς
ταχύτερα
αὐτὸς
ἢ
σοφώτερα |
[7, 13] |
πρεσβύτερον
ἢ
χρεόν·
νῦν
μέντοι
|
συγγνοὺς |
χρήσομαι
τῇ
ἐκείνου
γνώμῃ.
(ὡς |
[7, 114] |
ἐν
αὐτῷ
παῖδάς
τε
καὶ
|
παρθένους |
ἀνδρῶν
τῶν
ἐπιχωρίων
ζώοντας
κατώρυσσον. |
[7, 170] |
Ἀκραγαντῖνοι
ἐνέμοντο·
(τέλος
δὲ
οὐ
|
δυναμένους |
οὔτε
ἑλεῖν
οὔτε
παραμένειν
λιμῷ |
[7, 156] |
προσεχώρησαν,
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
παχέας,
|
ἀειραμένους |
τε
πόλεμον
αὐτῷ
καὶ
προσδοκῶντας |
[7, 5] |
(δέσποτα,
οὐκ
οἰκός
ἐστι
Ἀθηναίους
|
ἐργασαμένους |
πολλὰ
δὴ
κακὰ
Πέρσας
μὴ |
[7, 142] |
Σαλαμῖνα
δεῖ
σφεας
ἑσσωθῆναι
ναυμαχίην
|
παρασκευασαμένους. |
~ἦν
δὲ
τῶν
τις
Ἀθηναίων |
[7, 144] |
ἀνέγνωσε
Ἀθηναίους
τῆς
διαιρέσιος
ταύτης
|
παυσαμένους |
νέας
τούτων
τῶν
χρημάτων
ποιήσασθαι |
[7, 150] |
παραλαμβάνειν
τοὺς
Ἕλληνας,
οὕτω
δὴ
|
ἐπισταμένους |
ὅτι
οὐ
μεταδώσουσι
τῆς
ἀρχῆς |
[7, 208] |
τὸ
στρατόπεδον·
τοὺς
γὰρ
ἔσω
|
τεταγμένους |
τοῦ
τείχεος,
τὸ
ἀνορθώσαντες
εἶχον |
[7, 195] |
ἀπὸ
τῆς
Ξέρξεω
στρατιῆς,
ἀποπέμπουσι
|
δεδεμένους |
ἐς
τὸν
Κορινθίων
ἰσθμόν.
~ὁ |
[7, 115] |
τοὺς
μὲν
παρὰ
θάλασσαν
ἔχων
|
οἰκημένους |
ἐκ
νηυσὶ
στρατευομένους,
τοὺς
δ᾽ |
[7, 102] |
περὶ
ἐκείνους
τοὺς
Δωρικοὺς
χώρους
|
οἰκημένους, |
ἔρχομαι
δὲ
λέξων
οὐ
περὶ |
[7, 9] |
Ἴωνας
τοὺς
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
|
κατοικημένους |
οὐκ
ἐάσεις
καταγελάσαι
ἡμῖν
ἐόντας |
[7, 172] |
τῷ
Πέρσῃ·
οὐ
γάρ
τι
|
προκατημένους |
τοσοῦτο
πρὸ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος |
[7, 160] |
ταῦτα
ὁ
Γέλων,
ἐπειδὴ
ὥρα
|
ἀπεστραμμένους |
τοὺς
λόγους
τοῦ
Συάγρου,
τὸν |
[7, 80] |
δὲ
ἐν
τῇσι
τοὺς
ἀνασπάστους
|
καλεομένους |
κατοικίζει
βασιλεύς,
ἀγχοτάτω
τῶν
Μηδικῶν |
[7, 61] |
μὲν
τῇσι
κεφαλῇσι
εἶχον
τιάρας
|
καλεομένους |
πίλους
ἀπαγέας,
περὶ
δὲ
τὸ |
[7, 188] |
τὰς
μὲν
ἐξέφερε
πρὸς
Ἴπνους
|
καλεομένους |
τοὺς
ἐν
Πηλίῳ,
τὰς
δὲ |
[7, 155] |
τοῦτο
τὸ
εὕρημα
τοὺς
γαμόρους
|
καλεομένους |
τῶν
Συρηκοσίων
ἐκπεσόντας
ὑπό
τε |
[7, 120] |
ἱρὰ
ἵζεσθαι
ἱκέτας
τῶν
θεῶν
|
παραιτεομένους |
καὶ
τὸ
λοιπόν
σφι
ἀπαμύνειν |
[7, 208] |
τεταγμένοι.
(τοὺς
μὲν
δὴ
ὥρα
|
γυμναζομένους |
τῶν
ἀνδρῶν,
τοὺς
δὲ
τὰς |
[7, 208] |
ἀνδρῶν,
τοὺς
δὲ
τὰς
κόμας
|
κτενιζομένους. |
ταῦτα
δὴ
θεώμενος
ἐθώμαζε
καὶ |
[7, 144] |
τῇσι
νηυσὶ
πανδημεί,
τῷ
θεῷ
|
πειθομένους, |
ἅμα
Ἑλλήνων
τοῖσι
βουλομένοισι.
~τὰ |
[7, 170] |
πλὴν
Πολιχνιτέων
τε
καὶ
Πραισίων
|
ἀπικομένους |
στόλῳ
μεγάλῳ
ἐς
Σικανίην
πολιορκέειν |
[7, 206] |
οὗτοι
μηδίσωσι,
ἢν
αὐτοὺς
πυνθάνωνται
|
ὑπερβαλλομένους· |
μετὰ
δέ,
Κάρνεια
γάρ
σφι |
[7, 150] |
ποιήσασθαι,
καὶ
παραχρῆμα
μὲν
οὐδὲν
|
ἐπαγγελλομένους |
μεταιτέειν,
ἐπεὶ
δὲ
σφέας
παραλαμβάνειν |
[7, 171] |
δὴ
Πυθίη
ὑπομνήσασα
ταῦτα
ἔσχε
|
βουλομένους |
τιμωρέειν
τοῖσι
Ἕλλησι.
~Θεσσαλοὶ
δὲ |
[7, 108] |
τὴν
Ἑλλάδα,
τοὺς
δὲ
αἰεὶ
|
γινομένους |
ἐμποδὼν
συστρατεύεσθαι
ἠνάγκαζε·
ἐδεδούλωτο
γάρ, |
[7, 225] |
(ἐν
τούτῳ
σφέας
τῷ
χώρῳ
|
ἀλεξομένους |
μαχαίρῃσι,
τοῖσι
αὐτῶν
ἐτύγχανον
ἔτι |
[7, 162] |
μὲν
ἄρχοντας
ἔχειν,
τοὺς
δὲ
|
ἀρξομένους |
οὐκ
ἕξειν.
ἐπεὶ
τοίνυν
οὐδὲν |
[7, 115] |
τοὺς
δ᾽
ὑπὲρ
θαλάσσης
πεζῇ
|
ἑπομένους. |
(τὴν
δὲ
ὁδὸν
ταύτην,
τῇ |
[7, 145] |
ἐς
Ἄρος
τε
ἀγγέλους
ὁμαιχμίην
|
συνθησομένους |
πρὸς
τὸν
Πέρσην,
καὶ
ἐς |
[7, 148] |
θεοπρόπους
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
|
ἐπειρησομένους |
ὥς
σφι
μέλλει
ἄριστον
ποιέουσι |
[7, 218] |
παρῆσαν.
(ὡς
δὲ
εἶδον
ἄνδρας
|
ἐνδυομένους |
ὅπλα,
ἐν
θώματι
ἐγένοντο·
ἐλπόμενοι |
[7, 115] |
θάλασσαν
ἔχων
οἰκημένους
ἐκ
νηυσὶ
|
στρατευομένους, |
τοὺς
δ᾽
ὑπὲρ
θαλάσσης
πεζῇ |
[7, 229] |
κελεῦσαι
τὸν
εἵλωτα
ἐς
τοὺς
|
μαχομένους, |
ὅκως
δὲ
αὐτὸν
ἤγαγε,
τὸν |
[7, 125] |
ἦν
τῶν
ἄλλων
τὸ
ἀναγκάζον
|
ἀπεχομένους |
τοὺς
λέοντας
τῇσι
καμήλοισι
ἐπιτίθεσθαι, |
[7, 220] |
διενειχθέντας
οὕτω
ἀκόσμως
οἴχεσθαι
τοὺς
|
οἰχομένους. |
~μαρτύριον
δέ
μοι
καὶ
τόδε |
[7, 157] |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
οἱ
τούτων
σύμμαχοι
|
παραλαμψομένους |
σε
πρὸς
τὸν
βάρβαρον·
τὸν |
[7, 134] |
ἀπολομένων.
(οὕτω
Σπαρτιῆται
τούτους
ὡς
|
ἀποθανευμένους |
ἐς
Μήδους
ἀπέπεμψαν.
~αὕτη
τε |
[7, 51] |
ἢν
ἕπωνται,
δεῖ
ἀδικωτάτους
γίνεσθαι
|
καταδουλουμένους |
τὴν
μητρόπολιν,
ἢ
δικαιοτάτους
συνελευθεροῦντας. |
[7, 9] |
χρῆν
ἐόντας
ὁμογλώσσους
κήρυξί
τε
|
διαχρεωμένους |
καὶ
ἀγγέλοισι
καταλαμβάνειν
τὰς
διαφορὰς |
[7, 92] |
δὲ
τῇσι
κεφαλῇσι
πίλους
πτεροῖσι
|
περιεστεφανωμένους· |
ἐγχειρίδια
δὲ
καὶ
δρέπανα
εἶχον. |
[7, 176] |
Θερμοπυλέων
καὶ
ὄπισθε,
κατὰ
τε
|
Ἀλπηνοὺς |
ὄπισθε
ἐόντας
ἐοῦσα
ἁμαξιτὸς
μούνη, |
[7, 78] |
ἄρχοντες
οἵδε,
Μόσχους
μὲν
καὶ
|
Τιβαρηνοὺς |
Ἀριόμαρδος
ὁ
Δαρείου
τε
παῖς |
[7, 171] |
ἀνδριάντας.
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν
κατὰ
|
Ρηγίνους |
τε
καὶ
Ταραντίνους
τοῦ
λόγου |
[7, 136] |
οὐκ
ἔφη
ὅμοιος
ἔσεσθαι
Λακεδαιμονίοισι·
|
κείνους |
μὲν
γὰρ
συγχέαι
τὰ
πάντων |
[7, 136] |
ταῦτα
οὐ
ποιήσειν,
οὐδὲ
ἀνταποκτείνας
|
ἐκείνους |
ἀπολύσειν
Λακεδαιμονίους
τῆς
αἰτίης.
~οὕτω |
[7, 104] |
τυγχάνω
τὰ
νῦν
τάδε
ἐστοργὼς
|
ἐκείνους, |
αὐτὸς
μάλιστα
ἐξεπίστεαι,
οἵ
με |
[7, 102] |
νυν
πάντας
Ἕλληνας
τοὺς
περὶ
|
ἐκείνους |
τοὺς
Δωρικοὺς
χώρους
οἰκημένους,
ἔρχομαι |
[7, 92] |
δὲ
τόξα
κρανέινα
καὶ
ὀιστοὺς
|
καλαμίνους |
ἀπτέρους
καὶ
ἀκόντια,
ἐπὶ
δὲ |
[7, 65] |
δὲ
καλάμινα
εἶχον
καὶ
ὀιστοὺς
|
καλαμίνους· |
ἐπὶ
δὲ
σίδηρος
ἦν.
ἐσταλμένοι |
[7, 69] |
τετραπηχέων
οὐκ
ἐλάσσω,
ἐπὶ
δὲ
|
καλαμίνους |
ὀιστοὺς
μικρούς·
ἀντὶ
δὲ
σιδήρου |
[7, 61] |
τόξα
δὲ
μεγάλα,
ὀιστοὺς
δὲ
|
καλαμίνους, |
πρὸς
δὲ
ἐγχειρίδια
παρὰ
τὸν |
[7, 171] |
μὲν
κατὰ
Ρηγίνους
τε
καὶ
|
Ταραντίνους |
τοῦ
λόγου
μοι
παρενθήκη
γέγονε· |
[7, 154] |
Ναξίους
καὶ
Ζαγκλαίους
τε
καὶ
|
Λεοντίνους |
καὶ
πρὸς
Συρηκοσίους
τε
καὶ |
[7, 6] |
λεγόντων
τῶν
Πεισιστρατιδέων
περὶ
αὐτοῦ
|
σεμνοὺς |
λόγους,
κατέλεγε
τῶν
χρησμῶν·
εἰ |
[7, 187] |
καὶ
πρὸς
τριηκοσίους
τε
ἄλλους
|
μεδίμνους |
καὶ
τεσσεράκοντα·
γυναιξὶ
δὲ
καὶ |
[7, 150] |
ἡμέας
οἰκὸς
ἐπὶ
τοὺς
ἡμετέρους
|
προγόνους |
στρατεύεσθαι,
οὔτε
ὑμέας
ἄλλοισι
τιμωρέοντας |
[7, 188] |
ἔλαβε,
τὰς
μὲν
ἐξέφερε
πρὸς
|
Ἴπνους |
καλεομένους
τοὺς
ἐν
Πηλίῳ,
τὰς |
[7, 50] |
ἐς
τοῦτο
προελθόντα·
νῦν
δὲ
|
κινδύνους |
ἀναρριπτέοντες
ἐς
τοῦτο
σφέα
προηγάγοντο. |
[7, 205] |
εἵνεκα
τούτους
σπουδὴν
ἐποιήσατο
Λεωνίδης
|
μούνους |
Ἑλλήνωι
παραλαβεῖν,
ὅτι
σφέων
μεγάλως |
[7, 172] |
τοσοῦτο
πρὸ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
μούνους |
πρὸ
ὑμέων
δεῖ
ἀπολέσθαι.
(βοηθέειν |
[7, 154] |
Συρηκοσίους
τε
καὶ
τῶν
βαρβάρων
|
συχνούς, |
ἀνὴρ
ἐφαίνετο
ἐν
τούτοισι
τοῖσι |
[7, 119] |
ἄλφιτα
ἐποίευν
πάντες
ἐπὶ
μῆνας
|
συχνούς· |
τοῦτο
δὲ
κτήνεα
ἐσίτευον
ἐξευρίσκοντες |
[7, 150] |
οὔτε
ὑμέας
ἄλλοισι
τιμωρέοντας
ἡμῖν
|
ἀντιξόους |
γίνεσθαι,
ἀλλὰ
παρ᾽
ὑμῖν
αὐτοῖσι |
[7, 192] |
Ἀρτεμίσιον,
ἐλπίσαντες
ὀλίγας
τινάς
σφι
|
ἀντιξόους |
ἔσεσθαι
νέας.
~οἳ
μὲν
δὴ |
[7, 146] |
δορυφόρων,
ἐντειλάμενος,
ἢν
καταλάβωσι
τοὺς
|
κατασκόπους |
ζῶντας,
ἄγειν
παρ᾽
ἑωυτόν.
(ὡς |
[7, 145] |
στρατῷ
εἶναι
ἐν
Σάρδισι,
ἐβουλεύσαντο
|
κατασκόπους |
πέμπειν
ἐς
τὴν
Ἀσίην
τῶν |
[7, 146] |
καταλυσάμενοι
τὰς
ἔχθρας
πρῶτα
μὲν
|
κατασκόπους |
πέμπουσι
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἄνδρας |
[7, 183] |
μὲν
τὸν
Εὔριπον,
λείποντες
δὲ
|
ἡμεροσκόπους |
περὶ
τὰ
ὑψηλὰ
τῆς
Εὐβοίης. |
[7, 148] |
παραλαμβάνοντες
ἐπὶ
τὸν
Πέρσην,
πέμψαι
|
θεοπρόπους |
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
ἐπειρησομένους |
[7, 169] |
Ἑλλήνων,
ἐποίησαν
τοιόνδε·
πέμψαντες
κοινῇ
|
θεοπρόπους |
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
ἐπειρώτων |
[7, 140] |
γὰρ
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐς
Δελφοὺς
|
θεοπρόπους |
χρηστηριάζεσθαι
ἦσαν
ἕτοιμοι·
καί
σφι |
[7, 1] |
παρέχειν,
καὶ
νέας
τε
καὶ
|
ἵππους |
καὶ
σῖτον
καὶ
πλοῖα.
τούτων |
[7, 113] |
τὸν
οἱ
Μάγοι
ἐκαλλιερέοντο
σφάζοντες
|
ἵππους |
λευκούς.
~φαρμακεύσαντες
δὲ
ταῦτα
ἐς |
[7, 40] |
ἐστὶ
Νήσαιον·
τοὺς
ὦν
δὴ
|
ἵππους |
τοὺς
μεγάλους
φέρει
τὸ
πεδίον |
[7, 19] |
γῆν
δουλεύσειν
τέ
οἱ
πάντας
|
ἀνθρώπους. |
ἡ
δὲ
ὄψις
ἦν
ἥδε· |
[7, 56] |
Ἑλλάδα
θέλεις
ποιῆσαι,
ἄγων
πάντας
|
ἀνθρώπους; |
καὶ
γὰρ
ἄνευ
τούτων
ἐξῆν |
[7, 171] |
λέγουσι
Πραίσιοι,
ἐσοικίζεσθαι
ἄλλους
τε
|
ἀνθρώπους |
καὶ
μάλιστα
Ἕλληνας,
τρίτῃ
δὲ |
[7, 16] |
θεῖα.
ἐνύπνια
γὰρ
τὰ
ἐς
|
ἀνθρώπους |
πεπλανημένα
τοιαῦτα
ἐστὶ
οἷά
σε |
[7, 223] |
ὅσον
εἶχον
μέγιστον
ἐς
τοὺς
|
βαρβάρους, |
παραχρεώμενοί
τε
καὶ
ἀτέοντες.
~δόρατα |
[7, 175] |
ἐστὶ
ὥστε
πυνθάνεσθαι
τὰ
κατὰ
|
ἑκατέρους |
ἐόντα,
οἵ
τε
χῶροι
οὕτω |
[7, 150] |
ὦν
ἡμέας
οἰκὸς
ἐπὶ
τοὺς
|
ἡμετέρους |
προγόνους
στρατεύεσθαι,
οὔτε
ὑμέας
ἄλλοισι |
[7, 103] |
διπλήσιον
ἀντιτάσσεσθαι
κατὰ
νόμους
τοὺς
|
ὑμετέρους. |
(εἰ
γὰρ
κείνων
ἕκαστος
δέκα |
[7, 36] |
ἀρχιτέκτονες
ἐζεύγνυσαν.
ἐζεύγνυσαν
δὲ
ὧδε,
|
πεντηκοντέρους |
καὶ
τριήρεας
συνθέντες,
ὑπὸ
μὲν |
[7, 156] |
διακρίνας.
ἐποίεε
δὲ
ταῦτα
τούτους
|
ἀμφοτέρους |
νομίσας
δῆμον
εἶναι
συνοίκημα
ἀχαριτώτατον. |
[7, 1] |
καὶ
μᾶλλον
ὅρμητο
καὶ
ἐπ᾽
|
ἀμφοτέρους |
στρατεύεσθαι.
~στελλομένου
δὲ
Δαρείου
ἐπ᾽ |
[7, 92] |
τόξα
κρανέινα
καὶ
ὀιστοὺς
καλαμίνους
|
ἀπτέρους |
καὶ
ἀκόντια,
ἐπὶ
δὲ
αἰγὸς |
[7, 165] |
τύραννος
τὰ
ἑωυτοῦ
τέκνα
δοὺς
|
ὁμήρους |
Ἀμίλκᾳ
ἐπῆγε
ἐπὶ
τὴν
Σικελίην |
[7, 69] |
ἐλάσσω,
ἐπὶ
δὲ
καλαμίνους
ὀιστοὺς
|
μικρούς· |
ἀντὶ
δὲ
σιδήρου
ἐπῆν
λίθος |
[7, 43] |
ἐστί,
ἐν
δεξιῇ
δὲ
Γέργιθας
|
Τευκρούς. |
~ἐπεὶ
δ᾽
ἐγένετο
ἐν
Ἀβύδῳ |
[7, 155] |
δὲ
τοῦτο
τὸ
εὕρημα
τοὺς
|
γαμόρους |
καλεομένους
τῶν
Συρηκοσίων
ἐκπεσόντας
ὑπό |
[7, 146] |
οἷσι
ἦλθον,
ἐκέλευε
σφέας
τοὺς
|
δορυφόρους |
περιάγοντας
ἐπιδείκνυσθαι
πάντα
τε
τὸν |
[7, 176] |
ἐσόδῳ
ταύτῃ
θερμὰ
λουτρά,
τὰ
|
Χύτρους |
καλέουσι
οἱ
ἐπιχώριοι,
καὶ
βωμὸς |
[7, 190] |
ἐκβρασσόμενα
ἀνείλετο
πολλὰ
δὲ
ἀργύρεα,
|
θησαυρούς |
τε
τῶν
Περσέων
εὗρε,
ἄλλα |
[7, 30] |
ὁ
στρατὸς
ὁρμώμενος
ἐπὶ
τοὺς
|
οὔρους |
τῶν
Φρυγῶν
καὶ
Λυδῶν
ἀπίκετο |
[7, 30] |
Κροίσου,
καταμηνύει
διὰ
γραμμάτων
τοὺς
|
οὔρους. |
~ὡς
δὲ
ἐκ
τῆς
Φρυγίης |
[7, 171] |
οὐ
φλαυροτάτους
φαίνεσθαι
ἐόντας
Κρῆτας
|
τιμωροὺς |
Μενέλεῳ.
(ἀπὸ
τούτων
δέ
σφι |
[7, 25] |
τὴν
Ἑλλάδα·
(ἀναπυθόμενος
δὲ
τοὺς
|
χώρους |
καταβάλλειν
ἐκέλευε
ἵνα
ἐπιτηδεότατον
εἴη, |
[7, 102] |
τοὺς
περὶ
ἐκείνους
τοὺς
Δωρικοὺς
|
χώρους |
οἰκημένους,
ἔρχομαι
δὲ
λέξων
οὐ |
[7, 8] |
τούτους
τε
καὶ
τοὺς
τούτοισι
|
πλησιοχώρους |
καταστρεψόμεθα,
οἳ
Πέλοπος
τοῦ
Φρυγὸς |
[7, 102] |
ὅτι
οὐκ
ἔστι
ὅκως
κοτὲ
|
σοὺς |
δέξονται
λόγους
δουλοσύνην
φέροντας
τῇ |
[7, 147] |
οἳ
δὲ
εἶπαν
ἐς
τοὺς
|
σοὺς |
πολεμίους,
ὦ
δέσποτα,
σῖτον
ἄγοντες” |
[7, 186] |
πλεῦνας.
(καὶ
δή
σφεας
ποιέω
|
ἴσους |
ἐκείνοισι
εἶναι
καὶ
οὔτε
πλεῦνας |
[7, 36] |
κορμοὺς
ξύλων
καταπρίσαντες
καὶ
ποιήσαντες
|
ἴσους |
τῆς
σχεδίης
τῷ
εὔρεϊ
κόσμῳ |
[7, 106] |
δῶρα
πέμπεσκε
ὡς
ἀριστεύοντι
πάντων
|
ὅσους |
αὐτὸς
κατέστησε
ἢ
Δαρεῖος
ὑπάρχους, |
[7, 9] |
δὴ
γίνονται·
(τοὺς
χρῆν
ἐόντας
|
ὁμογλώσσους |
κήρυξί
τε
διαχρεωμένους
καὶ
ἀγγέλοισι |
[7, 148] |
πρότερον·
μετὰ
δὲ
ὡς
ἐλθεῖν
|
τοὺς |
ἀγγέλους
ἐς
δὴ
τὸ
Ἄργος, |
[7, 211] |
οἱ
δὲ
Πέρσαι
ἐκδεξάμενοι
ἐπήισαν,
|
τοὺς |
ἀθανάτους
ἐκάλεε
βασιλεύς,
τῶν
ἦρχε |
[7, 133] |
αὐτὸ
τοῦτο,
οἳ
μὲν
αὐτῶν
|
τοὺς |
αἰτέοντας
ἐς
τὸ
βάραθρον
οἳ |
[7, 133] |
μὲν
εἵνεκα
οὐκ
ἔπεμψε
Ξέρξης
|
τοὺς |
αἰτήσοντας·
ὅ
τι
δὲ
τοῖσι |
[7, 130] |
(ταῦτα
δὲ
ἔχοντα
ἔλεγε
ἐς
|
τοὺς |
Ἀλεύεω
παῖδας,
ὅτι
πρῶτοι
Ἑλλήνων |
[7, 104] |
ἐπεὶ
ἠνάγκασας
λέγειν
τῶν
λόγων
|
τοὺς |
ἀληθεστάτους,
ἔλεγον
τὰ
κατήκοντα
Σπαρτιήτῃσι. |
[7, 129] |
Πηνειὸς
τῷ
οὐνόματι
κατακρατέων
ἀνωνύμους
|
τοὺς |
ἄλλους
εἶναι
ποιέει.
τὸ
δὲ |
[7, 139] |
πρὸ
τοῦ
ὁρῶντες
ἂν
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
Ἕλληνας
μηδίζοντας
ὁμολογίῃ
ἂν |
[7, 41] |
εἶχον
χρυσέας
καὶ
πέριξ
συνεκλήιον
|
τοὺς |
ἄλλους,
οἱ
δὲ
εἰνακισχίλιοι
ἐντὸς |
[7, 206] |
δὲ
ἀλλοφρονέοντες
ἔπεμπον.
~τούτους
μὲν
|
τοὺς |
ἀμφὶ
Λεωνίδην
πρώτους
ἀπέπεμψαν
Σπαρτιῆται, |
[7, 80] |
ἑπόμενα,
νήσων
δὲ
ἐν
τῇσι
|
τοὺς |
ἀνασπάστους
καλεομένους
κατοικίζει
βασιλεύς,
ἀγχοτάτω |
[7, 51] |
δασμοφόρον
εἶναι
Πέρσῃσι.
(τούτους
ὦν
|
τοὺς |
ἄνδρας
συμβουλεύω
τοι
μηδεμιῇ
μηχανῇ |
[7, 8] |
ἐμὸν
Δαρεῖον
ἰθύοντα
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἄνδρας
τούτους.
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν |
[7, 10] |
δὴ
δεῖ
γε
πάντως
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἄνδρας
τούτους
στρατεύεσθαι,
φέρε,
βασιλεὺς |
[7, 9] |
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
ἐπελαύνων
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἄνδρας
τούτους
ὑπὸ
πατρὸς
τοῦ |
[7, 179] |
τὸ
χρηστήριον
ἔτι
καὶ
νῦν
|
τοὺς |
ἀνέμους
ἱλάσκονται.
ὁ
δὲ
ναυτικὸς |
[7, 23] |
ἐκδεκόμενοι
ἑτέροισι,
ἕως
ἀπίκοντο
ἐς
|
τοὺς |
ἀνωτάτω·
οὗτοι
δὲ
ἐξεφόρεόν
τε |
[7, 4] |
ἀποθανεῖν,
οὐδέ
οἱ
ἐξεγένετο
οὔτε
|
τοὺς |
ἀπεστεῶτας
Αἰγυπτίους
οὔτε
Ἀθηναίους
τιμωρήσασθαι. |
[7, 7] |
Δαρείου
πρῶτα
στρατηίην
ποιέεται
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἀπεστεῶτας.
τούτους
μέν
νυν
καταστρεψάμενος |
[7, 149] |
Λακεδαιμονίων
ὑπήκοοι.
(τῶν
δὲ
ἀγγέλων
|
τοὺς |
ἀπὸ
τῆς
Σπάρτης
πρὸς
τὰ |
[7, 62] |
τῆς
Κολχίδος
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς
|
τοὺς |
Ἀρίους
τούτους
μετέβαλον
καὶ
οὗτοι |
[7, 168] |
περ
ἐς
Σικελίην
ἀπίκοντο,
λέγοντες
|
τοὺς |
αὐτοὺς
λόγους
τοὺς
καὶ
πρὸς |
[7, 223] |
ῥώμης
ὅσον
εἶχον
μέγιστον
ἐς
|
τοὺς |
βαρβάρους,
παραχρεώμενοί
τε
καὶ
ἀτέοντες. |
[7, 155] |
(μετὰ
δὲ
τοῦτο
τὸ
εὕρημα
|
τοὺς |
γαμόρους
καλεομένους
τῶν
Συρηκοσίων
ἐκπεσόντας |
[7, 208] |
πᾶν
μὲν
οὒ
τὸ
στρατόπεδον·
|
τοὺς |
γὰρ
ἔσω
τεταγμένους
τοῦ
τείχεος, |
[7, 11] |
μάθω,
ἐλάσας
ἐπ᾽
ἄνδρας
τούτους,
|
τούς |
γε
καὶ
Πέλοψ
ὁ
Φρύξ, |
[7, 115] |
ἔχων
οἰκημένους
ἐκ
νηυσὶ
στρατευομένους,
|
τοὺς |
δ᾽
ὑπὲρ
θαλάσσης
πεζῇ
ἑπομένους. |
[7, 108] |
Δορίσκου
ἐπορεύετο
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
τοὺς |
δὲ
αἰεὶ
γινομένους
ἐμποδὼν
συστρατεύεσθαι |
[7, 99] |
ἐὸν
Δωρικόν,
Ἁλικαρνησσέας
μὲν
Τροιζηνίους,
|
τοὺς |
δὲ
ἄλλους
Ἐπιδαυρίους.
ἐς
μὲν |
[7, 181] |
πάσῃ
τῇ
στρατιῇ
περιέποντες
εὖ.
|
τοὺς |
δὲ
ἄλλους
τοὺς
ἔλαβον
ἐν |
[7, 162] |
οἴκατε
τοὺς
μὲν
ἄρχοντας
ἔχειν,
|
τοὺς |
δὲ
ἀρξομένους
οὐκ
ἕξειν.
ἐπεὶ |
[7, 233] |
μὲν
τινὰς
καὶ
ἀπέκτειναν
προσιόντας,
|
τοὺς |
δὲ
πλεῦνας
αὐτῶν
κελεύσαντος
Ξέρξεω |
[7, 148] |
βουλευτήριον
καὶ
λέγειν
τὰ
ἐντεταλμένα.
|
(τοὺς |
δὲ
πρὸς
τὰ
λεγόμενα
ὑποκρίνασθαι |
[7, 208] |
δὴ
ὥρα
γυμναζομένους
τῶν
ἀνδρῶν,
|
τοὺς |
δὲ
τὰς
κόμας
κτενιζομένους.
ταῦτα |
[7, 38] |
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἦ
μελεδωνός·
|
τοὺς |
δὲ
τέσσερας
ἄγευ
ἅμα
σεωυτῷ, |
[7, 53] |
Σοῦσα
δεύτερα
μετεπέμψατο
Ξέρξης
Περσέων
|
τοὺς |
δοκιμωτάτους·
ἐπεὶ
δέ
οἱ
παρῆσαν, |
[7, 146] |
ἐπ᾽
οἷσι
ἦλθον,
ἐκέλευε
σφέας
|
τοὺς |
δορυφόρους
περιάγοντας
ἐπιδείκνυσθαι
πάντα
τε |
[7, 102] |
πάντας
Ἕλληνας
τοὺς
περὶ
ἐκείνους
|
τοὺς |
Δωρικοὺς
χώρους
οἰκημένους,
ἔρχομαι
δὲ |
[7, 10] |
αὐτὸς
σὺ
ἐπιλεξάμενός
τε
ἄνδρας
|
τοὺς |
ἐθέλεις
καὶ
λαβὼν
στρατιὴν
ὁκόσην |
[7, 137] |
τὸν
Σπερθίεω,
ὃς
εἷλε
Ἁλιέας
|
τοὺς |
ἐκ
Τίρυνθος
ὁλκάδι
καταπλώσας
πλήρεϊ |
[7, 184] |
τούτῳ
καὶ
τῷ
προτέρῳ
ἀριθμῷ
|
τοὺς |
ἐκ
τῶν
πεντηκοντέρων,
ποιήσας,
ὅ |
[7, 181] |
περιέποντες
εὖ.
τοὺς
δὲ
ἄλλους
|
τοὺς |
ἔλαβον
ἐν
τῇ
νηὶ
ταύτῃ |
[7, 184] |
δ᾽
ἔτι
τούτοισι
τὰς
καμήλους
|
τοὺς |
ἐλαύνοντας
Ἀραβίους
καὶ
τοὺς
τὰ |
[7, 194] |
ἀπολέσθαι
περιῆν,
τότε
δὲ
ἐς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
καταπλώσας
ἔμελλε
οὐ
τὸ |
[7, 169] |
ναυμαχίης.
~οὗτοι
μὲν
οὕτω
διεκρούσαντο
|
τοὺς |
Ἕλληνας.
Κρῆτες
δέ,
ἐπείτε
σφέας |
[7, 210] |
(ὡς
δ᾽
ἐσέπεσον
φερόμενοι
ἐς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
οἱ
Μῆδοι,
ἔπιπτον
πολλοί, |
[7, 150] |
μεταιτέειν,
ἐπεὶ
δὲ
σφέας
παραλαμβάνειν
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
οὕτω
δὴ
ἐπισταμένους
ὅτι |
[7, 149] |
χρηστηρίου
μὴ
ποιέεσθαι
τὴν
πρὸς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
συμμαχίην·
σπουδὴν
δὲ
ἔχειν |
[7, 168] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκέει.
(πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
Ἕλληνάς
σφι
σκῆψις
ἐπεποίητο,
τῇ |
[7, 147] |
τὴν
Ἑλλάδα
δοκέειν
ἔφη
ἀκούσαντας
|
τοὺς |
Ἕλληνας
τὰ
ἑωυτοῦ
πρήγματα
πρὸ |
[7, 166] |
τὸν
Καρχηδόνιον
καὶ
ἐν
Σαλαμῖνι
|
τοὺς |
Ἕλληνας
τὸν
Πέρσην.
τὸν
δὲ |
[7, 168] |
πόλεμον
τῇ
πεσέεται,
ἀελπτέοντες
μὲν
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὑπερβαλέεσθαι,
δοκέοντες
δὲ
τὸν |
[7, 188] |
μὲν
ἐξέφερε
πρὸς
Ἴπνους
καλεομένους
|
τοὺς |
ἐν
Πηλίῳ,
τὰς
δὲ
ἐς |
[7, 156] |
(τὠυτὸ
δὲ
τοῦτο
καὶ
Εὐβοέας
|
τοὺς |
ἐν
Σικελίῃ
ἐποίησε
διακρίνας.
ἐποίεε |
[7, 156] |
τοῖσι
Καμαριναίοισι
ἐποίησε·
Μεγαρέας
τε
|
τοὺς |
ἐν
Σικελίῃ,
ὡς
πολιορκεόμενοι
ἐς |
[7, 9] |
ἄριστα
καὶ
ἀληθέστατα,
καὶ
Ἴωνας
|
τοὺς |
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
κατοικημένους
οὐκ |
[7, 186] |
θεραπηίην
τὴν
ἑπομένην
τούτοισι
καὶ
|
τοὺς |
ἐν
τοῖσι
σιταγωγοῖσι
ἀκάτοισι
ἐόντας |
[7, 225] |
οἱ
Ἕλληνες
ὑπεξείρυσαν
καὶ
ἐτρέψαντο
|
τοὺς |
ἐναντίους
τετράκις.
τοῦτο
δὲ
συνεστήκεε |
[7, 208] |
τε
ἦν
κατιδέσθαι·
ὁ
δὲ
|
τοὺς |
ἔξω
ἐμάνθανε,
τοῖσι
πρὸ
τοῦ |
[7, 100] |
τρέψαντες
πάντες
μετωπηδόν,
καὶ
ἐξοπλίσαντες
|
τοὺς |
ἐπιβάτας
ὡς
ἐς
πόλεμον.
ὃ |
[7, 205] |
παραλαβὼν
δὲ
ἀπίκετο
καὶ
Θηβαίων
|
τοὺς |
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
λογισάμενος
εἶπον, |
[7, 208] |
εἴη
ταύτῃ
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ
|
τοὺς |
ἡγεμόνας
ὡς
εἴησαν
Λακεδαιμόνιοί
τε |
[7, 150] |
οὔτε
ὦν
ἡμέας
οἰκὸς
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἡμετέρους
προγόνους
στρατεύεσθαι,
οὔτε
ὑμέας |
[7, 155] |
τῶν
Γελῴων,
ἦρχε
αὐτὸς
ἀποστερήσας
|
τοὺς |
Ἱπποκράτεος
παῖδας.
(μετὰ
δὲ
τοῦτο |
[7, 168] |
ἀπίκοντο,
λέγοντες
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους
|
τοὺς |
καὶ
πρὸς
Γέλωνα
ἔλεγον.
οἳ |
[7, 13] |
ἐποιέετο,
ὁ
δὲ
Περσέων
συναλίσας
|
τοὺς |
καὶ
πρότερον
συνέλεξε,
ἔλεξέ
σφι |
[7, 145] |
καταλλάσσεσθαι
τάς
τε
ἔχθρας
καὶ
|
τοὺς |
κατ᾽
ἀλλήλους
ἐόντας
πολέμους·
ἦσαν |
[7, 146] |
τινας
δορυφόρων,
ἐντειλάμενος,
ἢν
καταλάβωσι
|
τοὺς |
κατασκόπους
ζῶντας,
ἄγειν
παρ᾽
ἑωυτόν. |
[7, 205] |
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπιλεξάμενος
ἄνδρας
τε
|
τοὺς |
κατεστεῶτας
τριηκοσίους
καὶ
τοῖσι
ἐτύγχανον |
[7, 128] |
θώματι
μεγάλῳ
ἐνέσχετο,
καλέσας
δὲ
|
τοὺς |
κατηγεμόνας
τῆς
ὁδοῦ
εἴρετο
εἰ |
[7, 133] |
δὲ
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
ταῦτα
ποιήσασι
|
τοὺς |
κήρυκας
συνήνεικε
ἀνεθέλητον
γενέσθαι,
οὐκ |
[7, 19] |
θαλλῷ,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
ἐλαίης
|
τοὺς |
κλάδους
γῆν
πᾶσαν
ἐπισχεῖν,
μετὰ |
[7, 152] |
τὴν
Ἑλλάδα,
ἐπειδή
σφι
πρὸς
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους
κακῶς
ἡ
αἰχμὴ
ἑστήκεε, |
[7, 235] |
ταύτης
τῆς
νήσου
ὁρμώμενοι
φοβεόντων
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους.
παροίκου
δὲ
πολέμου
σφι |
[7, 125] |
τῶν
ἄλλων
τὸ
ἀναγκάζον
ἀπεχομένους
|
τοὺς |
λέοντας
τῇσι
καμήλοισι
ἐπιτίθεσθαι,
τὸ |
[7, 102] |
λέξων
οὐ
περὶ
πάντων
τούσδε
|
τοὺς |
λόγους
ἀλλὰ
περὶ
Λακεδαιμονίων
μούνων, |
[7, 214] |
οἱ
εἴπαντες
πρὸς
βασιλέα
τούτους
|
τοὺς |
λόγους
καὶ
περιηγησάμενοι
τὸ
ὄρος |
[7, 160] |
ὁ
Γέλων,
ἐπειδὴ
ὥρα
ἀπεστραμμένους
|
τοὺς |
λόγους
τοῦ
Συάγρου,
τὸν
τελευταῖόν |
[7, 37] |
Ξέρξῃ
ἐπιμελὲς
ἐγένετο,
καὶ
εἴρετο
|
τοὺς |
Μάγους
τὸ
θέλει
προφαίνειν
τὸ |
[7, 229] |
ἑωυτὸν
κελεῦσαι
τὸν
εἵλωτα
ἐς
|
τοὺς |
μαχομένους,
ὅκως
δὲ
αὐτὸν
ἤγαγε, |
[7, 40] |
Νήσαιον·
τοὺς
ὦν
δὴ
ἵππους
|
τοὺς |
μεγάλους
φέρει
τὸ
πεδίον
τοῦτο. |
[7, 162] |
τοῖσιδε.
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
ὑμεῖς
οἴκατε
|
τοὺς |
μὲν
ἄρχοντας
ἔχειν,
τοὺς
δὲ |
[7, 156] |
ὡς
πολιορκεόμενοι
ἐς
ὁμολογίην
προσεχώρησαν,
|
τοὺς |
μὲν
αὐτῶν
παχέας,
ἀειραμένους
τε |
[7, 208] |
τὸν
χρόνον
Λακεδαιμόνιοι
ἔξω
τεταγμένοι.
|
(τοὺς |
μὲν
δὴ
ὥρα
γυμναζομένους
τῶν |
[7, 115] |
ὁμοίως
καὶ
τῶν
πρότερον
κατέλεξα,
|
τοὺς |
μὲν
παρὰ
θάλασσαν
ἔχων
οἰκημένους |
[7, 233] |
αὐτοὺς
ἔλαβον
οἱ
βάρβαροι
ἐλθόντας,
|
τοὺς |
μὲν
τινὰς
καὶ
ἀπέκτειναν
προσιόντας, |
[7, 222] |
οὐκ
ἔφασαν
ἀπολιπόντες
Λεωνίδην
καὶ
|
τοὺς |
μετ᾽
αὐτοῦ
ἀπαλλάξεσθαι,
ἀλλὰ
καταμείναντες |
[7, 151] |
Καλλίην
τε
τὸν
Ἱππονίκου
καὶ
|
τοὺς |
μετὰ
τούτου
ἀναβάντας,
Ἀργείους
δὲ |
[7, 60] |
κύκλον·
περιγράψαντες
δὲ
καὶ
ἀπέντες
|
τοὺς |
μυρίους
αἱμασιὴν
περιέβαλον
κατὰ
τὸν |
[7, 10] |
νέμοντας.
ὁ
δὲ
ἐλπίζων
Σκύθας
|
τοὺς |
νομάδας
καταστρέψεσθαι
ἐμοί
τε
οὐκ |
[7, 107] |
γυναῖκα
καὶ
τὰς
παλλακὰς
καὶ
|
τοὺς |
οἰκέτας
καὶ
ἔπειτα
ἐσέβαλε
ἐς |
[7, 220] |
γνώμῃ
διενειχθέντας
οὕτω
ἀκόσμως
οἴχεσθαι
|
τοὺς |
οἰχομένους.
~μαρτύριον
δέ
μοι
καὶ |
[7, 30] |
Κολοσσέων
ὁ
στρατὸς
ὁρμώμενος
ἐπὶ
|
τοὺς |
οὔρους
τῶν
Φρυγῶν
καὶ
Λυδῶν |
[7, 30] |
ὑπὸ
Κροίσου,
καταμηνύει
διὰ
γραμμάτων
|
τοὺς |
οὔρους.
~ὡς
δὲ
ἐκ
τῆς |
[7, 18] |
θερμοῖσι
σιδηρίοισι
ἐκκαίειν
αὐτοῦ
μέλλειν
|
τοὺς |
ὀφθαλμούς.
καὶ
ὃς
ἀμβώσας
μέγα |
[7, 137] |
ἔφερε·
τὸ
δὲ
συμπεσεῖν
ἐς
|
τοὺς |
παῖδας
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων
τῶν |
[7, 27] |
χρήματα
Πυθίου,
εἴρετο
Ξέρξης
Περσέων
|
τοὺς |
παρεόντας
τίς
τε
ἐὼν
ἀνδρῶν |
[7, 51] |
τοι
μηδεμιῇ
μηχανῇ
ἄγειν
ἐπὶ
|
τοὺς |
πατέρας·
καὶ
γὰρ
ἄνευ
τούτων |
[7, 102] |
(αἰνέω
μέν
νυν
πάντας
Ἕλληνας
|
τοὺς |
περὶ
ἐκείνους
τοὺς
Δωρικοὺς
χώρους |
[7, 107] |
δὲ
αἰνέων
οὐκ
ἐπαύετο,
καὶ
|
τοὺς |
περιεόντας
αὐτοῦ
ἐν
Πέρσῃσι
παῖδας |
[7, 224] |
οἳ
δὲ
τοῖσι
ξίφεσι
διεργάζοντο
|
τοὺς |
Πέρσας.
καὶ
Λεωνίδης
τε
ἐν |
[7, 86] |
ἡ
μάχη,
καὶ
ἐπετετάχατο
ἐς
|
τοὺς |
Πέρσας·
Μῆδοι
δὲ
τήν
περ |
[7, 218] |
στρατός,
πυθόμενος
δὲ
ἀτρεκέως
διέτασσε
|
τοὺς |
Πέρσας
ὡς
ἐς
μάχην.
(οἱ |
[7, 149] |
περὶ
μὲν
σπονδέων
ἀνοίσειν
ἐς
|
τοὺς |
πλεῦνας,
περὶ
δὲ
ἡγεμονίης
αὐτοῖσι |
[7, 72] |
ἀκόντια
καὶ
ἐγχειρίδια,
περὶ
δὲ
|
τοὺς |
πόδας
πέδιλα
ἐπιχώρια
ἐς
μέσην |
[7, 75] |
ζειρὰς
περιβεβλημένοι
ποικίλας,
περὶ
δὲ
|
τοὺς |
πόδας
τε
καὶ
τὰς
κνήμας |
[7, 88] |
ἀνεθέλητον·
ἐλαύνοντι
γάρ
οἱ
ὑπὸ
|
τοὺς |
πόδας
τοῦ
ἵππου
ὑπέδραμε
κύων, |
[7, 147] |
λόγου
μέζω,
οὔτ᾽
ἄν
τι
|
τοὺς |
πολεμίους
μέγα
ἐσίναντο,
ἄνδρας
τρεῖς |
[7, 143] |
αὐτῇ
τελευτήσειν·
(ἀλλὰ
γὰρ
ἐς
|
τοὺς |
πολεμίους
τῷ
θεῷ
εἰρῆσθαι
τὸ |
[7, 194] |
βάρβαροι
καὶ
πλέοντες
ἐσέπεσον
ἐς
|
τοὺς |
πολεμίους·
τῶν
ἐστρατήγεε
ὁ
ἀπὸ |
[7, 170] |
Ἀρκάδων
οἰκήσας
ἀνέθηκε
ἐν
Ὀλυμπίῃ
|
τοὺς |
πολλοὺς
ἀνδριάντας.
~ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[7, 129] |
τοῦ
αὐλῶνος
καὶ
διεκρόου
τούτου,
|
τοὺς |
ποταμοὺς
τούτους,
καὶ
πρὸς
τοῖσι |
[7, 206] |
τὸν
ἐν
Θερμοπύλῃσι
πόλεμον
ἔπεμπον
|
τοὺς |
προδρόμους.
~οὗτοι
μὲν
δὴ
οὕτω |
[7, 155] |
πρὸς
πόλι
Ὕβλῃ
στρατευσάμενον
ἐπὶ
|
τοὺς |
Σικελούς,
οὕτω
δὴ
ὁ
Γέλων |
[7, 64] |
ἐκάλεον·
οἱ
γὰρ
Πέρσαι
πάντας
|
τοὺς |
Σκύθας
καλέουσι
Σάκας.
Βακτρίων
δὲ |
[7, 147] |
πλέοιεν·
οἳ
δὲ
εἶπαν
ἐς
|
τοὺς |
σοὺς
πολεμίους,
ὦ
δέσποτα,
σῖτον |
[7, 98] |
~τῶν
δὲ
ἐπιπλεόντων
μετά
γε
|
τοὺς |
στρατηγοὺς
οἵδε
ἦσαν
ὀνομαστότατοι,
Σιδώνιος |
[7, 220] |
πλεῖστος
εἰμί,
Λεωνίδην,
ἐπείτε
ᾔσθετο
|
τοὺς |
συμμάχους
ἐόντας
ἀπροθύμους
καὶ
οὐκ |
[7, 220] |
κλέος
καταθέσθαι
μούνων
Σπαρτιητέων,
ἀποπέμψαι
|
τοὺς |
συμμάχους
μᾶλλον
ἢ
γνώμῃ
διενειχθέντας |
[7, 184] |
καμήλους
τοὺς
ἐλαύνοντας
Ἀραβίους
καὶ
|
τοὺς |
τὰ
ἅρματα
Λίβυας,
πλῆθος
ποιήσας |
[7, 213] |
φέρουσαν
ἐς
Θερμοπύλας,
καὶ
διέφθειρε
|
τοὺς |
ταύτῃ
ὑπομείναντας
Ἑλλήνων.
(ὕστερον
δὲ |
[7, 20] |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
κατὰ
Βόσπορον
|
τούς |
τε
Θρήικας
κατεστρέψαντο
πάντας
καὶ |
[7, 39] |
ἀξίης.
σὲ
μὲν
γὰρ
καὶ
|
τοὺς |
τέσσερας
τῶν
παίδων
ῥύεται
τὰ |
[7, 8] |
λογιζόμενος·
εἰ
τούτους
τε
καὶ
|
τοὺς |
τούτοισι
πλησιοχώρους
καταστρεψόμεθα,
οἳ
Πέλοπος |
[7, 103] |
τὸ
διπλήσιον
ἀντιτάσσεσθαι
κατὰ
νόμους
|
τοὺς |
ὑμετέρους.
(εἰ
γὰρ
κείνων
ἕκαστος |
[7, 9] |
ἀρχήν·
ἐξώλεες
γὰρ
δὴ
γίνονται·
|
(τοὺς |
χρῆν
ἐόντας
ὁμογλώσσους
κήρυξί
τε |
[7, 143] |
ὡνὴρ
οὐκ
ἔφη
πᾶν
ὀρθῶς
|
τοὺς |
χρησμολόγους
συμβάλλεσθαι,
λέγων
τοιάδε·
εἰ |
[7, 25] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα·
(ἀναπυθόμενος
δὲ
|
τοὺς |
χώρους
καταβάλλειν
ἐκέλευε
ἵνα
ἐπιτηδεότατον |
[7, 92] |
ἐπὶ
δὲ
αἰγὸς
δέρμα
περὶ
|
τοὺς |
ὤμους
αἰωρεύμενον,
περὶ
δὲ
τῇσι |
[7, 40] |
Μηδικῆς
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Νήσαιον·
|
τοὺς |
ὦν
δὴ
ἵππους
τοὺς
μεγάλους |
[7, 142] |
παραρτέεσθαι
ἐκέλευον
τὰ
ἄλλα
ἀπέντας.
|
τοὺς |
ὦν
δὴ
τὰς
νέας
λέγοντας |
[7, 27] |
τῇ
πόλι
ὑποκατήμενος
Πύθιος
ὁ
|
Ἄτους |
ἀνὴρ
Λυδὸς
ἐξείνισε
τὴν
βασιλέος |
[7, 74] |
πάλαι,
ἐπὶ
δὲ
Λυδοῦ
τοῦ
|
Ἄτους |
ἔσχον
τὴν
ἐπωνυμίην,
μεταβαλόντες
τὸ |
[7, 211] |
δὲ
Πέρσαι
ἐκδεξάμενοι
ἐπήισαν,
τοὺς
|
ἀθανάτους |
ἐκάλεε
βασιλεύς,
τῶν
ἦρχε
Ὑδάρνης, |
[7, 51] |
γίνεσθαι
καταδουλουμένους
τὴν
μητρόπολιν,
ἢ
|
δικαιοτάτους |
συνελευθεροῦντας.
(ἀδικώτατοι
μέν
νυν
γινόμενοι |
[7, 171] |
τὰ
Τρωικά,
ἐν
τοῖσι
οὐ
|
φλαυροτάτους |
φαίνεσθαι
ἐόντας
Κρῆτας
τιμωροὺς
Μενέλεῳ. |
[7, 104] |
ἠνάγκασας
λέγειν
τῶν
λόγων
τοὺς
|
ἀληθεστάτους, |
ἔλεγον
τὰ
κατήκοντα
Σπαρτιήτῃσι.
(καίτοι |
[7, 51] |
γὰρ
σφέας,
ἢν
ἕπωνται,
δεῖ
|
ἀδικωτάτους |
γίνεσθαι
καταδουλουμένους
τὴν
μητρόπολιν,
ἢ |
[7, 53] |
δεύτερα
μετεπέμψατο
Ξέρξης
Περσέων
τοὺς
|
δοκιμωτάτους· |
ἐπεὶ
δέ
οἱ
παρῆσαν,
ἔλεγέ |
[7, 211] |
βαρβάροισι,
μεταστρεφόμενοι
δὲ
κατέβαλλον
πλήθεϊ
|
ἀναριθμήτους |
τῶν
Περσέων·
ἔπιπτον
δὲ
καὶ |
[7, 190] |
τετρακοσιέων
οὐκ
ἐλάσσονας,
ἄνδρας
τε
|
ἀναριθμήτους |
χρημάτων
τε
πλῆθος
ἄφθονον.
ὥστε |
[7, 171] |
ἐρημωθείσης
Κρήτης
μετὰ
τῶν
ὑπολοίπων
|
τρίτους |
αὐτὴν
νῦν
νέμεσθαι
Κρῆτας.
ἡ |
[7, 80] |
νήσων
δὲ
ἐν
τῇσι
τοὺς
|
ἀνασπάστους |
καλεομένους
κατοικίζει
βασιλεύς,
ἀγχοτάτω
τῶν |
[7, 61] |
βραχέας
εἶχον,
τόξα
δὲ
μεγάλα,
|
ὀιστοὺς |
δὲ
καλαμίνους,
πρὸς
δὲ
ἐγχειρίδια |
[7, 92] |
εἶχον
δὲ
τόξα
κρανέινα
καὶ
|
ὀιστοὺς |
καλαμίνους
ἀπτέρους
καὶ
ἀκόντια,
ἐπὶ |
[7, 65] |
τόξα
δὲ
καλάμινα
εἶχον
καὶ
|
ὀιστοὺς |
καλαμίνους·
ἐπὶ
δὲ
σίδηρος
ἦν. |
[7, 69] |
οὐκ
ἐλάσσω,
ἐπὶ
δὲ
καλαμίνους
|
ὀιστοὺς |
μικρούς·
ἀντὶ
δὲ
σιδήρου
ἐπῆν |
[7, 209] |
ἐν
Ἕλλησι
προσφέρεαι
καὶ
ἄνδρας
|
ἀρίστους” |
(κάρτα
τε
δὴ
Ξέρξῃ
ἄπιστα |
[7, 135] |
καὶ
ὑμεῖς
εἰ
δοίητε
ὑμέας
|
αὐτοὺς |
βασιλέι,
δεδόξωσθε
γὰρ
πρὸς
αὐτοῦ |
[7, 233] |
γε
πάντα
εὐτύχησαν·
ὡς
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἔλαβον
οἱ
βάρβαροι
ἐλθόντας,
τοὺς |
[7, 132] |
ὅσοι
τῷ
Πέρσῃ
ἔδοσαν
σφέας
|
αὐτοὺς |
Ἕλληνες
ἐόντες
μὴ
ἀναγκασθέντες,
καταστάντων |
[7, 226] |
ἥλιον
ὑπὸ
σκιῇ
ἔσοιτο
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἡ
μάχη
καὶ
οὐκ
ἐν |
[7, 120] |
ἐγένετο,
ὃς
συνεβούλευσε
Ἀβδηρίτῃσι
πανδημεί,
|
αὐτοὺς |
καὶ
γυναῖκας,
ἐλθόντας
ἐς
τὰ |
[7, 146] |
ἑωυτόν.
(ὡς
δὲ
ἔτι
περιεόντας
|
αὐτοὺς |
κατέλαβον
καὶ
ἦγον
ἐς
ὄψιν |
[7, 168] |
ἐς
Σικελίην
ἀπίκοντο,
λέγοντες
τοὺς
|
αὐτοὺς |
λόγους
τοὺς
καὶ
πρὸς
Γέλωνα |
[7, 210] |
ἀβουλίῃ
διαχρεώμενοι
μένειν,
πέμπει
ἐπ᾽
|
αὐτοὺς |
Μήδους
τε
καὶ
Κισσίους
θυμωθείς, |
[7, 139] |
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
σφέας
|
αὐτοὺς |
Ξέρξῃ,
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
οὐδαμοὶ |
[7, 147] |
παραγγελέει.
(ὁ
δὲ
Ξέρξης
εἴρετο
|
αὐτοὺς |
ὅκῃ
πλέοιεν·
οἳ
δὲ
εἶπαν |
[7, 116] |
Μηδικῇ
ἐπαίνεέ
τε,
ὁρέων
καὶ
|
αὐτοὺς |
προθύμους
ἐόντας
ἐς
τὸν
πόλεμον |
[7, 206] |
μηδὲ
καὶ
οὗτοι
μηδίσωσι,
ἢν
|
αὐτοὺς |
πυνθάνωνται
ὑπερβαλλομένους·
μετὰ
δέ,
Κάρνεια |
[7, 8] |
μὲν
τοίνυν
εἵνεκα
ἀνάρτημαι
ἐπ᾽
|
αὐτοὺς |
στρατεύεσθαι,
ἀγαθὰ
δὲ
ἐν
αὐτοῖσι |
[7, 147] |
καὶ
οὕτω
οὐδὲ
δεήσειν
ἐπ᾽
|
αὐτοὺς |
στρατηλατέοντας
πρήγματα
ἔχειν.
(οἶκε
δὲ |
[7, 141] |
μεγίστῃ
ἐχρέωντο.
προβάλλουσι
δὲ
σφέας
|
αὐτοὺς |
ὑπὸ
τοῦ
κακοῦ
τοῦ
κεχρησμένου, |
[7, 143] |
οὐκ
ἐς
Ἀθηναίους·
παρασκευάζεσθαι
ὦν
|
αὐτοὺς |
ὡς
ναυμαχήσοντας
συνεβούλευε,
ὡς
τούτου |
[7, 50] |
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
ἄλλους
συμβούλους
εἶχον
|
τοιούτους, |
οὐκ
ἄν
κοτε
εἶδες
αὐτὰ |
[7, 114] |
πυνθανόμενοι
τὸν
χῶρον
τοῦτον
καλέεσθαι,
|
τοσούτους |
ἐν
αὐτῷ
παῖδάς
τε
καὶ |
[7, 8] |
ἰθύοντα
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
|
τούτους. |
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
τετελεύτηκε
καὶ |
[7, 156] |
ἐποίησε
διακρίνας.
ἐποίεε
δὲ
ταῦτα
|
τούτους |
ἀμφοτέρους
νομίσας
δῆμον
εἶναι
συνοίκημα |
[7, 209] |
κεφαλὰς
κοσμέονται.
(ἐπίστασο
δέ,
εἰ
|
τούτους |
γε
καὶ
τὸ
ὑπομένον
ἐν |
[7, 64] |
δὲ
καὶ
ἀξίνας
σαγάρις
εἶχον.
|
τούτους |
δὲ
ἐόντας
Σκύθας
Ἀμυργίους
Σάκας |
[7, 78] |
κατά
περ
Μόσχοι
ἐσκευασμένοι
ἐστρατεύοντο.
|
τούτους |
δὲ
συνέτασσον
ἄρχοντες
οἵδε,
Μόσχους |
[7, 132] |
καταστάντων
σφι
εὖ
τῶν
πρηγμάτων,
|
τούτους |
δεκατεῦσαι
τῷ
ἐν
Δελφοῖσι
θεῷ. |
[7, 155] |
δὲ
Κυλλυρίων,
ὁ
Γέλων
καταγαγὼν
|
τούτους |
ἐκ
Κασμένης
πόλιος
ἐς
τὰς |
[7, 151] |
αὐτὸν
τοῦτον
χρόνον
πέμψαντας
καὶ
|
τούτους |
ἐς
Σοῦσα
ἀγγέλους
εἰρωτᾶν
Ἀρτοξέρξεα |
[7, 156] |
κακὸν
οὐδὲν
πείσεσθαι,
ἀγαγὼν
καὶ
|
τούτους |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἀπέδοτο
ἐπ᾽ |
[7, 178] |
ἐχρήσθη
ἀνέμοισι
εὔχεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
|
τούτους |
ἔσεσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
συμμάχους.
(Δελφοὶ |
[7, 225] |
σὺν
Ἐπιάλτῃ
παρεγένοντο.
(ὡς
δὲ
|
τούτους |
ἥκειν
ἐπύθοντο
οἱ
Ἕλληνες,
ἐνθεῦτεν |
[7, 129] |
καὶ
διεκρόου
τούτου,
τοὺς
ποταμοὺς
|
τούτους, |
καὶ
πρὸς
τοῖσι
ποταμοῖσι
τούτοισι |
[7, 7] |
στρατηίην
ποιέεται
ἐπὶ
τοὺς
ἀπεστεῶτας.
|
τούτους |
μέν
νυν
καταστρεψάμενος
καὶ
Αἴγυπτον |
[7, 206] |
συμμαχίην.
οἳ
δὲ
ἀλλοφρονέοντες
ἔπεμπον.
|
~τούτους |
μὲν
τοὺς
ἀμφὶ
Λεωνίδην
πρώτους |
[7, 62] |
ἐξ
Ἀθηνέων
ἐς
τοὺς
Ἀρίους
|
τούτους |
μετέβαλον
καὶ
οὗτοι
τὸ
οὔνομα. |
[7, 55] |
Πέρσαι,
ἐστεφανωμένοι
πάντες,
μετὰ
δὲ
|
τούτους |
ὁ
σύμμικτος
στρατὸς
παντοίων
ἐθνέων. |
[7, 195] |
περιγενομένῃ
καταπλέων
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον
ἥλω.
|
τούτους |
οἱ
Ἕλληνες
ἐξιστορήσαντες
τὰ
ἐβούλοντο |
[7, 9] |
ἔχομεν
δὲ
αὐτῶν
παῖδας
καταστρεψάμενοι,
|
τούτους |
οἳ
ἐν
τῇ
ἡμετέρῃ
κατοικημένοι |
[7, 206] |
Λεωνίδην
πρώτους
ἀπέπεμψαν
Σπαρτιῆται,
ἵνα
|
τούτους |
ὁρῶντες
οἱ
ἄλλοι
σύμμαχοι
στρατεύωνται |
[7, 32] |
πρότερον
οὐκ
ἔδοσαν
Δαρείῳ
πέμψαντι,
|
τούτους |
πάγχυ
ἐδόκεε
τότε
δείσαντας
δώσειν· |
[7, 168] |
ἀγγέλοισι
τοιάδε
ἐποίησαν·
καὶ
γὰρ
|
τούτους |
παρελάμβανον
οἱ
αὐτοὶ
οἵ
περ |
[7, 205] |
ὁ
Εὐρυμάχου.
(τοῦδε
δὲ
εἵνεκα
|
τούτους |
σπουδὴν
ἐποιήσατο
Λεωνίδης
μούνους
Ἑλλήνωι |
[7, 10] |
γε
πάντως
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
|
τούτους |
στρατεύεσθαι,
φέρε,
βασιλεὺς
μὲν
αὐτὸς |
[7, 40] |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια,
μετὰ
δὲ
|
τούτους |
σύμμικτος
στρατὸς
παντοίων
ἐθνέων
ἀναμίξ, |
[7, 8] |
αὐτοῖσι
τοσάδε
ἀνευρίσκω
λογιζόμενος·
εἰ
|
τούτους |
τε
καὶ
τοὺς
τούτοισι
πλησιοχώρους |
[7, 11] |
τοῦτο
μάθω,
ἐλάσας
ἐπ᾽
ἄνδρας
|
τούτους, |
τούς
γε
καὶ
Πέλοψ
ὁ |
[7, 214] |
εἰσὶ
οἱ
εἴπαντες
πρὸς
βασιλέα
|
τούτους |
τοὺς
λόγους
καὶ
περιηγησάμενοι
τὸ |
[7, 172] |
τὴν
Ἑλλάδα.
(ἀπικόμενοι
δὲ
ἐπὶ
|
τούτους |
τῶν
Θεσσαλῶν
οἱ
ἄγγελοι
ἔλεγον |
[7, 186] |
τοῖσι
ἅμα
πλέουσι
τῇ
στρατιῇ,
|
τούτους |
τῶν
μαχίμων
ἀνδρῶν
οὐ
δοκέω |
[7, 9] |
ἤδη
ἐπελαύνων
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
|
τούτους |
ὑπὸ
πατρὸς
τοῦ
σοῦ
κελευσθείς, |
[7, 153] |
ἔφυγον
ἄνδρες
Γελῴων
στάσι
ἑσσωθέντες·
|
(τούτους |
ὦν
ὁ
Τηλίνης
κατήγαγε
ἐς |
[7, 51] |
Ἀθηναίων
κατεστρέψατο
δασμοφόρον
εἶναι
Πέρσῃσι.
|
(τούτους |
ὦν
τοὺς
ἄνδρας
συμβουλεύω
τοι |
[7, 134] |
ἐν
Σπάρτῃ
ἀπολομένων.
(οὕτω
Σπαρτιῆται
|
τούτους |
ὡς
ἀποθανευμένους
ἐς
Μήδους
ἀπέπεμψαν. |
[7, 130] |
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐόντες
Θεσσαλοὶ
ἔδοσαν
|
ἑωυτοὺς |
βασιλέι,
δοκέων
ὁ
Ξέρξης
ἀπὸ |
[7, 148] |
(Ἀργεῖοι
δὲ
λέγουσι
τὰ
κατ᾽
|
ἑωυτοὺς |
γενέσθαι
ὧδε.
πυθέσθαι
γὰρ
αὐτίκα |
[7, 61] |
περὶ
δὲ
τὸ
σῶμα
κιθῶνας
|
χειριδωτοὺς |
ποικίλους,
λεπίδος
σιδηρέης
ὄψιν
ἰχθυοειδέος, |
[7, 206] |
~τούτους
μὲν
τοὺς
ἀμφὶ
Λεωνίδην
|
πρώτους |
ἀπέπεμψαν
Σπαρτιῆται,
ἵνα
τούτους
ὁρῶντες |
[7, 143] |
τῶν
τις
Ἀθηναίων
ἀνὴρ
ἐς
|
πρώτους |
νεωστὶ
παριών,
τῷ
οὔνομα
μὲν |
[7, 239] |
ἐς
τὸ
χρηστήριον
τὸ
ἐς
|
Δελφοὺς |
ἀπέπεμψαν,
ἔνθα
δή
σφι
ἐχρήσθη |
[7, 163] |
τὸν
Σκύθεω
ἄνδρα
Κῷον
ἐς
|
Δελφούς, |
ἔχοντα
χρήματα
πολλὰ
καὶ
φιλίους |
[7, 140] |
~πέμψαντες
γὰρ
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐς
|
Δελφοὺς |
θεοπρόπους
χρηστηριάζεσθαι
ἦσαν
ἕτοιμοι·
καί |
[7, 165] |
Γέλωνα
τοῖσι
Ἕλλησι
ἀποπέμπειν
ἐς
|
Δελφοὺς |
τὰ
χρήματα.
~πρὸς
δὲ
καὶ |
[7, 148] |
τὸν
Πέρσην,
πέμψαι
θεοπρόπους
ἐς
|
Δελφοὺς |
τὸν
θεὸν
ἐπειρησομένους
ὥς
σφι |
[7, 169] |
τοιόνδε·
πέμψαντες
κοινῇ
θεοπρόπους
ἐς
|
Δελφοὺς |
τὸν
θεὸν
ἐπειρώτων
εἴ
σφι |
[7, 178] |
γὰρ
τούτους
ἔσεσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
|
συμμάχους. |
(Δελφοὶ
δὲ
δεξάμενοι
τὸ
μαντήιον |
[7, 220] |
εἰμί,
Λεωνίδην,
ἐπείτε
ᾔσθετο
τοὺς
|
συμμάχους |
ἐόντας
ἀπροθύμους
καὶ
οὐκ
ἐθέλοντας |
[7, 220] |
καταθέσθαι
μούνων
Σπαρτιητέων,
ἀποπέμψαι
τοὺς
|
συμμάχους |
μᾶλλον
ἢ
γνώμῃ
διενειχθέντας
οὕτω |
[7, 85] |
βάλλουσι
τὰς
σειρὰς
ἐπ᾽
ἄκρῳ
|
βρόχους |
ἐχούσας·
ὅτευ
δ᾽
ἂν
τύχῃ, |
[7, 106] |
ὅσους
αὐτὸς
κατέστησε
ἢ
Δαρεῖος
|
ὑπάρχους, |
πέμπεσκε
δὲ
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος· |
[7, 78] |
τούτους
δὲ
συνέτασσον
ἄρχοντες
οἵδε,
|
Μόσχους |
μὲν
καὶ
Τιβαρηνοὺς
Ἀριόμαρδος
ὁ |
[7, 89] |
καὶ
δόρατά
τε
ναύμαχα
καὶ
|
τύχους |
μεγάλους.
τὸ
δὲ
πλῆθος
αὐτῶν |
[7, 129] |
τε
καὶ
ἄνεμον
νότον
ἡ
|
Ὄθρυς· |
τὸ
μέσον
δὲ
τούτων
τῶν |
[7, 200] |
ἐκδιδοῖ,
καὶ
χῶρος
περὶ
αὐτὴν
|
εὐρύς, |
ἐν
τῷ
Δήμητρός
τε
ἱρὸν |
[7, 198] |
ἐστὶ
χῶρος
πεδινός,
τῇ
μὲν
|
εὐρὺς |
τῇ
δὲ
καὶ
κάρτα
στεινός· |
[7, 49] |
χρῆμα,
ἐν
δὲ
τῷ
ἔργῳ
|
θρασὺς |
εἴη”
~ἀμείβεται
Ξέρξης
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε, |
[7, 89] |
χηλευτά,
ἀσπίδας
δὲ
κοίλας,
τὰς
|
ἴτυς |
μεγάλας
ἐχούσας,
καὶ
δόρατά
τε |
[7, 89] |
δὲ
θώρηκας
λινέους,
ἀσπίδας
δὲ
|
ἴτυς |
οὐκ
ἐχούσας
εἶχον
καὶ
ἀκόντια. |
[7, 52] |
γνῶμα
μέγιστον,
τῶν
σύ
τε
|
μάρτυς |
γίνεαι
καὶ
οἱ
συστρατευσάμενοι
Δαρείῳ |
[7, 46] |
γάρ
με
λογισάμενον
κατοικτεῖραι
ὡς
|
βραχὺς |
εἴη
ὁ
πᾶς
ἀνθρώπινος
βίος, |
[7, 36] |
τὰ
λίνεα,
τοῦ
τάλαντον
ὁ
|
πῆχυς |
εἷλκε.
(ἐπειδὴ
δὲ
ἐγεφυρώθη
ὁ |
[7, 197] |
τὸ
ἱρὸν
τοῦ
Λαφυστίου
Διός,
|
ὡς |
Ἀθάμας
ὁ
Αἰόλου
ἐμηχανήσατο
Φρίξῳ |
[7, 189] |
χρῆμα
ἀφόρητον.
~λέγεται
δὲ
λόγος
|
ὡς |
Ἀθηναῖοι
τὸν
Βορέην
ἐκ
θεοπροπίου |
[7, 6] |
ἐμποιέων
ἐς
τὰ
Μουσαίου
χρησμόν,
|
ὡς |
αἱ
ἐπὶ
Λήμνῳ
ἐπικείμεναι
νῆσοι |
[7, 208] |
δὲ
ἔτι
ἐὼν
ἐν
Θεσσαλίῃ
|
ὡς |
ἁλισμένη
εἴη
ταύτῃ
στρατιὴ
ὀλίγη, |
[7, 142] |
γὰρ
χρησμολόγοι
ταύτῃ
ταῦτα
ἐλάμβανον,
|
ὡς |
ἀμφὶ
Σαλαμῖνα
δεῖ
σφεας
ἑσσωθῆναι |
[7, 176] |
τότε
ἐπῆκαν
ἐπὶ
τὴν
ἔσοδον,
|
ὡς |
ἂν
χαραδρωθείη
ὁ
χῶρος,
πᾶν |
[7, 184] |
πρὸς
χιλιάδα
τε
καὶ
τετρακοσίους,
|
ὡς |
ἀνὰ
διηκοσίους
ἄνδρας
λογιζομένοισι
ἐν |
[7, 181] |
ἐν
τῇ
νηὶ
ταύτῃ
περιεῖπον
|
ὡς |
ἀνδράποδα.
~αἱ
μὲν
δὴ
δύο |
[7, 209] |
εἶπε
ὦ
βασιλεῦ,
ἐμοὶ
χρᾶσθαι
|
ὡς |
ἀνδρὶ
ψεύστῃ,
ἢν
μὴ
ταῦτά |
[7, 224] |
αὐτοῦ
ὀνομαστοὶ
Σπαρτιητέων,
τῶν
ἐγὼ
|
ὡς |
ἀνδρῶν
ἀξίων
γενομένων
ἐπυθόμην
τὰ |
[7, 136] |
μὲν
Ὑδάρνεα
ἀμείψαντο.
ἐνθεῦτεν
δὲ
|
ὡς |
ἀνέβησαν
ἐς
Σοῦσα
καὶ
βασιλέι |
[7, 102] |
φέροντας
τῇ
Ἑλλάδι,
αὖτις
δὲ
|
ὡς |
ἀντιώσονταί
τοι
ἐς
μάχην
καὶ |
[7, 122] |
~ὁ
μέν
νυν
ναυτικὸς
στρατὸς
|
ὡς |
ἀπείθη
ὑπὸ
Ξέρξεω
καὶ
διεξέπλωσε |
[7, 169] |
βαρβάρου
γυναῖκα”
ταῦτα
οἱ
Κρῆτες
|
ὡς |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν,
ἔσχοντο
τῆς
τιμωρίης. |
[7, 43] |
ἐπὶ
τοῦτον
δὴ
τὸν
ποταμὸν
|
ὡς |
ἀπίκετο
Ξέρξης,
ἐς
τὸ
Πριάμου |
[7, 134] |
Σπάρτῃ
ἀπολομένων.
(οὕτω
Σπαρτιῆται
τούτους
|
ὡς |
ἀποθανευμένους
ἐς
Μήδους
ἀπέπεμψαν.
~αὕτη |
[7, 146] |
στρατηγῶν
τοῦ
πεζοῦ
στρατοῦ
ἀπήγοντο
|
ὡς |
ἀπολεόμενοι.
(καὶ
τοῖσι
μὲν
κατεκέκριτο |
[7, 218] |
σφέας
ὁρμήθησαν
ἀρχήν,
καὶ
παρεσκευάδατο
|
ὡς |
ἀπολεόμενοι.
οὗτοι
μὲν
δὴ
ταῦτα |
[7, 209] |
συμβαλέσθαι
τὸ
ἐόν,
ὅτι
παρασκευάζοιντο
|
ὡς |
ἀπολεόμενοί
τε
καὶ
ἀπολέοντες
κατὰ |
[7, 152] |
λόγον·
ἐπεὶ
καὶ
ταῦτα
λέγεται,
|
ὡς |
ἄρα
Ἀργεῖοι
ἦσαν
οἱ
ἐπικαλεσάμενοι |
[7, 106] |
τῷ
μούνῳ
Ξέρξης
δῶρα
πέμπεσκε
|
ὡς |
ἀριστεύοντι
πάντων
ὅσους
αὐτὸς
κατέστησε |
[7, 196] |
καὶ
τῆς
Θεσσαλίης
ἵππου,
πυθόμενος
|
ὡς |
ἀρίστη
εἴη
τῶν
ἐν
Ἕλλησι· |
[7, 2] |
τὴν
ἀρχὴν
ἔχειν,
Ξέρξης
δὲ
|
ὡς |
Ἀτόσσης
τε
παῖς
εἴη
τῆς |
[7, 90] |
Φοινίκης,
οἳ
δὲ
ἀπὸ
Αἰθιοπίης,
|
ὡς |
αὐτοὶ
Κύπριοι
λέγουσι.
~Κίλικες
δὲ |
[7, 89] |
οἱ
Φοίνικες
τὸ
παλαιὸν
οἴκεον,
|
ὡς |
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἐπὶ
τῇ
Ἐρυθρῇ |
[7, 75] |
Βιθυνοί,
τὸ
δὲ
πρότερον
ἐκαλέοντο,
|
ὡς |
αὐτοὶ
λέγουσι,
Στρυμόνιοι,
οἰκέοντες
ἐπὶ |
[7, 203] |
Ἕλληνες
ἐπεκαλέσαντο,
λέγοντες
δι᾽
ἀγγέλων
|
ὡς |
αὐτοὶ
μὲν
ἥκοιεν
πρόδρομοι
τῶν |
[7, 3] |
λέγειν
πρὸς
τοῖσι
ἔλεγε
ἔπεσι,
|
ὡς |
αὐτὸς
μὲν
γένοιτο
Δαρείῳ
ἤδη |
[7, 220] |
αὐτοῦ
παρεσκευάδατο.
~λέγεται
δὲ
καὶ
|
ὡς |
αὐτός
σφεας
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
μὴ |
[7, 47] |
μὲν
ἡ
ἐπιφανεῖσα
τοῦ
ὀνείρου
|
ὡς |
βουλόμεθα
ἀμφότεροι
τελευτήσειε,
ἐγὼ
δ᾽ |
[7, 46] |
ἐσῆλθε
γάρ
με
λογισάμενον
κατοικτεῖραι
|
ὡς |
βραχὺς
εἴη
ὁ
πᾶς
ἀνθρώπινος |
[7, 233] |
μέντοι
τά
γε
πάντα
εὐτύχησαν·
|
ὡς |
γὰρ
αὐτοὺς
ἔλαβον
οἱ
βάρβαροι |
[7, 182] |
βάρβαροι,
τῶν
δὲ
ἀνδρῶν
οὔ·
|
ὡς |
γὰρ
δὴ
τάχιστα
ἐπώκειλαν
τὴν |
[7, 53] |
προαγορεύω
ἀντέχεσθαι
τοῦ
πολέμου
ἐντεταμένως·
|
ὡς |
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἐπ᾽
ἄνδρας |
[7, 8] |
τιθείς,
παραδεξάμενός
τε
αὐτῷ
χρήσομαι.
|
ὡς |
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι
τῶν
πρεσβυτέρων, |
[7, 88] |
Φαρνούχης
κατελέλειπτο
ἐν
Σάρδισι
νοσέων.
|
ὡς |
γὰρ
ὁρμῶντο
ἐκ
Σαρδίων,
ἐπὶ |
[7, 194] |
οὐ
τὸ
δεύτερον
διαφυγὼν
ἔσεσθαι·
|
ὡς |
γὰρ
σφέας
εἶδον
προσπλέοντας
οἱ |
[7, 38] |
περιχαρὴς
ἐὼν
ἐποιέετο
τὴν
ἔλασιν.
|
~ὡς |
δ᾽
ἐξήλαυνε
τὴν
στρατιήν,
Πύθιος |
[7, 54] |
καὶ
μυρσίνῃσι
στορνύντες
τὴν
ὁδόν.
|
(ὡς |
δ᾽
ἐπανέτελλε
ὁ
ἥλιος,
σπένδων |
[7, 35] |
τε
ἐκεῖνα
πάντα
καὶ
διέλυσε.
|
~ὡς |
δ᾽
ἐπύθετο
Ξέρξης,
δεινὰ
ποιεύμενος |
[7, 210] |
ἄγειν
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἑωυτοῦ.
|
(ὡς |
δ᾽
ἐσέπεσον
φερόμενοι
ἐς
τοὺς |
[7, 107] |
ἀλλὰ
διεκαρτέρεε
ἐς
τὸ
ἔσχατον.
|
(ὡς |
δ᾽
οὐδὲν
ἔτι
φορβῆς
ἐνῆν |
[7, 7] |
καὶ
οἱ
Ἀλευάδαι
γνώμας
ἀποδεικνύμενοι.
|
~ὡς |
δὲ
ἀνεγνώσθη
Ξέρξης
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[7, 142] |
συγγραψάμενοι
ἀπαλλάσσοντο
ἐς
τὰς
Ἀθήνας.
|
ὡς |
δὲ
ἀπελθόντες
οἱ
θεοπρόποι
ἀπήγγελλον |
[7, 136] |
προσκυνέειν
οὔτε
κατὰ
ταῦτα
ἥκειν.
|
ὡς |
δὲ
ἀπεμαχέσαντο
τοῦτο,
δεύτερά
σφι |
[7, 115] |
λεγομένῳ
εἶναι
θεῷ
ἀντιχαρίζεσθαι
κατορύσσουσαν.
|
~ὡς |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
Στρυμόνος
ἐπορεύετο |
[7, 116] |
τε
μεγάλως
τὸ
μέχρι
ἐμεῦ.
|
~ὡς |
δὲ
ἄρα
ἐς
τὴν
Ἄκανθον |
[7, 119] |
δὲ
ἄλλη
στρατιὴ
ἔσκε
ὑπαίθριος.
|
(ὡς |
δὲ
δείπνου
ἐγίνετο
ὥρη,
οἱ |
[7, 57] |
τούτων
ἐξῆν
τοι
ποιέειν
ταῦτα”
|
~ὡς |
δὲ
διέβησαν
πάντες,
ἐς
ὁδὸν |
[7, 218] |
καὶ
αὐτίκα
οἱ
βάρβαροι
παρῆσαν.
|
(ὡς |
δὲ
εἶδον
ἄνδρας
ἐνδυομένους
ὅπλα, |
[7, 233] |
ἐχόμενοι
πρὸς
τὴν
βασιλέος
στρατιήν·
|
ὡς |
δὲ
εἶδον
κατυπέρτερα
τῶν
Περσέων |
[7, 31] |
καταμηνύει
διὰ
γραμμάτων
τοὺς
οὔρους.
|
~ὡς |
δὲ
ἐκ
τῆς
Φρυγίης
ἐσέβαλε |
[7, 128] |
ταύτῃ
γὰρ
ἀσφαλέστατον
ἐπυνθάνετο
εἶναι.
|
(ὡς |
δὲ
ἐπεθύμησε,
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα· |
[7, 177] |
τὸν
ἐπιόντα
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα.
|
ὡς |
δὲ
ἐπύθοντο
τὸν
Πέρσην
ἐόντα |
[7, 127] |
μεταξὺ
τούτων
τῶν
ποταμῶν
γίνονται.
|
~ὡς |
δὲ
ἐς
τὴν
Θέρμην
ἀπίκετο |
[7, 146] |
κατασκόπους
ζῶντας,
ἄγειν
παρ᾽
ἑωυτόν.
|
(ὡς |
δὲ
ἔτι
περιεόντας
αὐτοὺς
κατέλαβον |
[7, 155] |
δὲ
ἦν
Καμάρινα
τὸ
ἀρχαῖον.
|
~ὡς |
δὲ
καὶ
Ἱπποκράτεα
τυραννεύσαντα
ἴσα |
[7, 211] |
δὴ
οὗτοί
γε
εὐπετέως
κατεργασόμενοι.
|
(ὡς |
δὲ
καὶ
οὗτοι
συνέμισγον
τοῖσι |
[7, 101] |
πλέων
ἐθηεῖτο
καὶ
τοῦ
αἰγιαλοῦ.
|
~ὡς |
δὲ
καὶ
ταύτας
διεξέπλωσε
καὶ |
[7, 170] |
παραμένειν
λιμῷ
συνεστεῶτας,
ἀπολιπόντας
οἴχεσθαι.
|
ὡς |
δὲ
κατὰ
Ἰηπυγίην
γενέσθαι
πλέοντας, |
[7, 212] |
ὄρος
ἐτάχθησαν
φυλάξοντες
τὴν
ἀτραπόν.
|
ὡς |
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκον
ἀλλοιότερον
οἱ |
[7, 173] |
τῆς
στρατιῆς
καὶ
τὰς
νέας.
|
ὡς |
δὲ
οὗτοί
σφι
ταῦτα
συνεβούλευον, |
[7, 181] |
μαχόμενος
ἐς
ὃ
κατεκρεουργήθη
ἅπας.
|
(ὡς |
δὲ
πεσὼν
οὐκ
ἀπέθανε
ἀλλ᾽ |
[7, 208] |
καὶ
Λεωνίδης
ἐὼν
γένος
Ἡρακλείδης.
|
(ὡς |
δὲ
προσήλασε
ὁ
ἱππεὺς
πρὸς |
[7, 161] |
ἡγεύμενος
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις,
|
ὡς |
δὲ
στρατηγήσεις
αὐτῆς
γλίχεαι.
(ὅσον |
[7, 173] |
πεζὸν
στρατὸν
φυλάξοντα
τὴν
ἐσβολήν.
|
ὡς |
δὲ
συνελέχθη
ὁ
στρατός,
ἔπλεε |
[7, 8] |
ἐν
πᾶσι
εἴπῃ
τὰ
θέλει.
|
ὡς |
δὲ
συνελέχθησαν,
ἔλεξεν
Ξέρξης
τάδε. |
[7, 37] |
θάλασσαν
ὑπερορῶντα
καὶ
οἱ
ἵπποι.
|
~ὡς |
δὲ
τά
τε
τῶν
γεφυρέων |
[7, 102] |
ἀηδέστερον
ἔσεσθαι
ἢ
πρότερον
ἦν.
|
~ὡς |
δὲ
ταῦτα
ἤκουσε
Δημάρητος,
ἔλεγε |
[7, 55] |
ἀντὶ
τούτων
τὴν
θάλασσαν
ἐδωρέετο.
|
~ὡς |
δὲ
ταῦτά
οἱ
ἐπεποίητο,
διέβαινον |
[7, 100] |
τῆς
ἵππου
καὶ
τοῦ
πεζοῦ.
|
(ὡς |
δὲ
ταῦτά
οἱ
ἐπεποίητο,
τῶν |
[7, 146] |
Ἑλληνικῶν
τῶν
οὐ
πολλὸν
μέζω.
|
~ὡς |
δὲ
ταῦτα
σφι
ἔδοξε,
καταλυσάμενοι |
[7, 39] |
περιέχεαι
μάλιστα,
τῇ
ψυχῇ
ζημιώσεαι”
|
(ὡς |
δὲ
ταῦτα
ὑπεκρίνατο,
αὐτίκα
ἐκέλευε |
[7, 225] |
οὗ
οἱ
σὺν
Ἐπιάλτῃ
παρεγένοντο.
|
(ὡς |
δὲ
τούτους
ἥκειν
ἐπύθοντο
οἱ |
[7, 45] |
τῇ
ἁμίλλῃ
καὶ
τῇ
στρατιῇ.
|
~ὡς |
δὲ
ὥρα
πάντα
μὲν
τὸν |
[7, 2] |
ἐγένετο
μεγάλη
περὶ
τῆς
ἡγεμονίης,
|
ὡς |
δεῖ
μιν
ἀποδέξαντα
βασιλέα
κατὰ |
[7, 145] |
εἰ
συγκύψαντες
τὠυτὸ
πρήσσοιεν
πάντες,
|
ὡς |
δεινῶν
ἐπιόντων
ὁμοίως
πᾶσι
Ἕλλησι. |
[7, 17] |
Ξέρξην
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
ὡς |
δὴ
κηδόμενος
αὐτοῦ
ἀλλ᾽
οὔτε |
[7, 211] |
ἐκάλεε
βασιλεύς,
τῶν
ἦρχε
Ὑδάρνης,
|
ὡς |
δὴ
οὗτοί
γε
εὐπετέως
κατεργασόμενοι. |
[7, 172] |
ὑπὸ
ἀναγκαίης
τὸ
πρῶτον
ἐμήδισαν,
|
ὡς |
διέδεξαν,
ὅτι
οὔ
σφι
ἥνδανε |
[7, 24] |
ἐκέλευε
διώρυχα
τῇ
θαλάσσῃ
εὖρος
|
ὡς |
δύο
τριήρεας
πλέειν
ὁμοῦ
ἐλαστρεομένας. |
[7, 22] |
χερσονησοειδές
τε
ἐστὶ
καὶ
ἰσθμὸς
|
ὡς |
δυώδεκα
σταδίων·
πεδίον
δὲ
τοῦτο |
[7, 218] |
ἐς
μάχην.
(οἱ
δὲ
Φωκέες
|
ὡς |
ἐβάλλοντο
τοῖσι
τοξεύμασι
πολλοῖσί
τε |
[7, 101] |
χεῖρας
ἐμοὶ
ἀνταειρόμενοι.
οὐ
γάρ,
|
ὡς |
ἐγὼ
δοκέω,
οὐδ᾽
εἰ
πάντες |
[7, 49] |
θαλάσσης
ἐστὶ
λιμὴν
τοσοῦτος
οὐδαμόθι,
|
ὡς |
ἐγὼ
εἰκάζω,
ὅστις
ἐγειρομένου
χειμῶνος |
[7, 239] |
Λακεδαιμόνιοι,
πρίν
γε
δή
σφι,
|
ὡς |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Κλεομένεος
μὲν
θυγάτηρ |
[7, 101] |
σὺ
εἶς
Ἕλλην
τε,
καὶ
|
ὡς |
ἐγὼ
πυνθάνομαι
σεῦ
τε
καὶ |
[7, 184] |
καὶ
πλῆθος
ἦν
τηνικαῦτα
ἔτι,
|
ὡς |
ἐγὼ
συμβαλλόμενος
εὑρίσκω,
τῶν
μὲν |
[7, 104] |
ἔλεγον
τὰ
κατήκοντα
Σπαρτιήτῃσι.
(καίτοι
|
ὡς |
ἐγὼ
τυγχάνω
τὰ
νῦν
τάδε |
[7, 147] |
τὸν
λόγον
τόνδε
ταῦτα
ἐνετέλλετο,
|
ὡς |
εἰ
μὲν
ἀπώλοντο
οἱ
κατάσκοποι, |
[7, 172] |
χρὴ
καὶ
ὑμέας
στρατιὴν
πολλήν,
|
ὡς, |
εἰ
μὴ
πέμψετε,
ἐπίστασθε
ἡμέας |
[7, 162] |
Ἑλλάδα
τῆς
ἑωυτοῦ
συμμαχίης
εἴκαζε
|
ὡς |
εἰ
τὸ
ἔαρ
ἐκ
τοῦ |
[7, 208] |
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
|
ὡς |
εἴησαν
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ
Λεωνίδης |
[7, 9] |
ἡμῖν
ἐς
μάχην,
μάθοιεν
ἂν
|
ὡς |
εἰμὲν
ἀνθρώπων
ἄριστοι
τὰ
πολέμια. |
[7, 197] |
σὺν
Ἰνοῖ
βουλεύσας,
μετέπειτα
δὲ
|
ὡς |
ἐκ
θεοπροπίου
Ἀχαιοὶ
προτιθεῖσι
τοῖσι |
[7, 191] |
παρὰ
τῶν
Ἰώνων
τὸν
λόγον.
|
ὡς |
ἐκ
τοῦ
χώρου
τούτου
ἁρπασθείη |
[7, 88] |
ἵππον
αὐτίκα
κατ᾽
ἀρχὰς
ἐποίησαν
|
ὡς |
ἐκέλευε·
ἀπαγαγόντες
οἱ
οἰκέται
ἐς |
[7, 148] |
Πυθίην
χρῆσαι
πρότερον·
μετὰ
δὲ
|
ὡς |
ἐλθεῖν
τοὺς
ἀγγέλους
ἐς
δὴ |
[7, 94] |
δὲ
ἑκατὸν
νέας
παρείχοντο
ἐσκευασμένοι
|
ὡς |
Ἕλληνες.
Ἴωνες
δὲ
ὅσον
μὲν |
[7, 95] |
ἑξήκοντα
νέας
παρείχοντο,
ἐσκευασμένοι
τε
|
ὡς |
Ἕλληνες
καὶ
τὸ
πάλαι
καλεόμενοι |
[7, 95] |
δὲ
ἑπτακαίδεκα
παρείχοντο
νέας,
ὡπλισμένοι
|
ὡς |
Ἕλληνες,
καὶ
τοῦτο
Πελασγικὸν
ἔθνος; |
[7, 94] |
καὶ
Ξοῦθον
ἀπικέσθαι
ἐς
Πελοπόννησον,
|
ὡς |
Ἕλληνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Πελασγοὶ
Αἰγιαλέες, |
[7, 95] |
ἑκατὸν
νέας,
ἐσκευασμένοι
δὲ
ἦσαν
|
ὡς |
Ἕλληνες.
οὗτοι
δὲ
Ἰώνων
καὶ |
[7, 95] |
καὶ
τὸ
πάλαι
καλεόμενοι
Πελασγοί,
|
ὡς |
Ἑλλήνων
λόγος.
(Ἑλλησπόντιοι
δὲ
πλὴν |
[7, 37] |
τὸ
φάσμα.
(οἱ
δὲ
ἔφραζον
|
ὡς |
Ἕλλησι
προδεικνύει
ὁ
θεὸς
ἔκλειψιν |
[7, 33] |
ἔπεμπε.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
παρεσκευάζετο
|
ὡς |
ἐλῶν
ἐς
Ἄβυδον.
οἳ
δὲ |
[7, 189] |
ναυλοχέοντες
τῆς
Εὐβοίης
ἐν
Χαλκίδι
|
ὡς |
ἔμαθον
αὐξόμενον
τὸν
χειμῶνα
ἢ |
[7, 8] |
~Ξέρξης
δὲ
μετὰ
Αἰγύπτου
ἅλωσιν
|
ὡς |
ἔμελλε
ἐς
χεῖρας
ἄξεσθαι
τὸ |
[7, 168] |
τά
περ
ἂν
καὶ
ἐγένετο,
|
ὡς |
ἐμοὶ
δοκέει.
(πρὸς
δὲ
τοὺς |
[7, 129] |
ποιῆσαι·
ἔστι
γὰρ
σεισμοῦ
ἔργον,
|
ὡς |
ἐμοὶ
φαίνεται
εἶναι,
ἡ
διάστασις |
[7, 39] |
συνέπεσθαι
εὖ
νυν
τόδ᾽
ἐξεπίστασο,
|
ὡς |
ἐν
τοῖσι
ὠσὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[7, 162] |
τὸ
ἐθέλει
λέγειν·
δῆλα
γὰρ
|
ὡς |
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ
ἐστὶ
τὸ |
[7, 203] |
ὀφείλειν
ὦν
καὶ
τὸν
ἐπελαύνοντα,
|
ὡς |
ἐόντα
θνητόν,
ἀπὸ
τῆς
δόξης |
[7, 35] |
δίκην
ἄρα
οὐδεὶς
ἀνθρώπων
θύει
|
ὡς |
ἐόντι
καὶ
θολερῷ
καὶ
ἁλμυρῷ |
[7, 207] |
τὰς
πόλιας
κελεύοντάς
σφι
ἐπιβοηθέειν,
|
ὡς |
ἐόντων
αὐτῶν
ὀλίγων
στρατὸν
τὸν |
[7, 157] |
τὴν
Ἑλλάδα,
πρόσχημα
μὲν
ποιεύμενος
|
ὡς |
ἐπ᾽
Ἀθήνας
ἐλαύνει,
ἐν
νόῳ |
[7, 138] |
ἡ
βασιλέος
οὔνομα
μὲν
εἶχε
|
ὡς |
ἐπ᾽
Ἀθήνας
ἐλαύνει,
κατίετο
δὲ |
[7, 146] |
καὶ
καταμαθόντες
τὴν
βασιλέος
στρατιήν,
|
ὡς |
ἐπάιστοι
ἐγένοντο,
βασανισθέντες
ὑπὸ
τῶν |
[7, 193] |
τόδε
νομίζοντες.
οἱ
δὲ
βάρβαροι,
|
ὡς |
ἐπαύσατό
τε
ὁ
ἄνεμος
καὶ |
[7, 226] |
πυθόμενον
πρός
τευ
τῶν
Τρηχινίων
|
ὡς |
ἐπεὰν
οἱ
βάρβαροι
ἀπίωσι
τὰ |
[7, 155] |
κατηκόων
ἔτι
εἶναι,
τῷ
ἔργῳ,
|
ὡς |
ἐπεκράτησε
μάχῃ
τῶν
Γελῴων,
ἦρχε |
[7, 218] |
τοῦ
ὄρεος
τὸν
κόρυμβον,
ἐπιστάμενοι
|
ὡς |
ἐπὶ
σφέας
ὁρμήθησαν
ἀρχήν,
καὶ |
[7, 1] |
ἔτεα,
καταλεγομένων
τε
τῶν
ἀρίστων
|
ὡς |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
στρατευομένων
καὶ |
[7, 135] |
βασιλέι
φίλοι
γενέσθαι;
ὁρᾶτε
γὰρ
|
ὡς |
ἐπίσταται
βασιλεὺς
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
τιμᾶν, |
[7, 18] |
τὸν
ἐπὶ
Μασσαγέτας
Κύρου
στόλον
|
ὡς |
ἔπρηξε,
μεμνημένος
δὲ
καὶ
τὸν |
[7, 146] |
μὲν
κατεκέκριτο
θάνατος,
Ξέρξης
δὲ
|
ὡς |
ἐπύθετο
ταῦτα,
μεμφθεὶς
τῶν
στρατηγῶν |
[7, 173] |
μοι,
ἀρρωδίη
ἦν
τὸ
πεῖθον,
|
ὡς |
ἐπύθοντο
καὶ
ἄλλην
ἐοῦσαν
ἐσβολὴν |
[7, 147] |
οἱ
μὲν
δὴ
πάρεδροι
αὐτοῦ
|
ὡς |
ἐπύθοντο
πολέμια
εἶναι
τὰ
πλοῖα, |
[7, 192] |
περὶ
τὴν
ναυηγίην.
(οἳ
δὲ
|
ὡς |
ἐπύθοντο,
Ποσειδέωνι
σωτῆρι
εὐξάμενοι
καὶ |
[7, 119] |
περὶ
πολλοῦ
ποιευμένων·
(τοῦτο
μέν,
|
ὡς |
ἐπύθοντο
τάχιστα
τῶν
κηρύκων
τῶν |
[7, 218] |
δὲ
ἀτρεκέως
διέτασσε
τοὺς
Πέρσας
|
ὡς |
ἐς
μάχην.
(οἱ
δὲ
Φωκέες |
[7, 10] |
οὐδέν
μιν
κνίζει·
ὁρᾷς
δὲ
|
ὡς |
ἐς
οἰκήματα
τὰ
μέγιστα
αἰεὶ |
[7, 100] |
μετωπηδόν,
καὶ
ἐξοπλίσαντες
τοὺς
ἐπιβάτας
|
ὡς |
ἐς
πόλεμον.
ὃ
δ᾽
ἐντὸς |
[7, 140] |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα,
|
ὡς |
ἐς
τὸ
μέγαρον
ἐσελθόντες
ἵζοντο, |
[7, 166] |
ἡ
συμβολή
τε
ἐγίνετο
καὶ
|
ὡς |
ἑσσοῦτο
τῇ
μάχῃ,
ἀφανισθῆναι
πυνθάνομαι· |
[7, 148] |
δὲ
πρὸς
τὰ
λεγόμενα
ὑποκρίνασθαι
|
ὡς |
ἕτοιμοι
εἰσὶ
Ἀργεῖοι
ποιέειν
ταῦτα, |
[7, 167] |
δὲ
τροπὴν
τῶν
ἑωυτοῦ
γινομένην,
|
ὡς |
ἔτυχε
ἐπισπένδων
τοῖσι
ἱροῖσι,
ὦσε |
[7, 51] |
βάλευ
καὶ
τὸ
παλαιὸν
ἔπος
|
ὡς |
εὖ
εἴρηται,
τὸ
μὴ
ἅμα |
[7, 6] |
ἐκλεγόμενος
ἔλεγε
τόν
τε
Ἑλλήσποντον
|
ὡς |
ζευχθῆναι
χρεὸν
εἴη
ὑπ᾽
ἀνδρὸς |
[7, 5] |
τοῦ
λόγου
παρενθήκην
ποιεέσκετο
τήνδε,
|
ὡς |
ἡ
Εὐρώπη
περικαλλὴς
εἴη
χώρη, |
[7, 166] |
βασιλεύσαντά
τε
κατ᾽
ἀνδραγαθίην
Καρχηδονίων,
|
ὡς |
ἡ
συμβολή
τε
ἐγίνετο
καὶ |
[7, 3] |
Δαρείου
παίδων
τὴν
διαφορήν,
ἐλθών,
|
ὡς |
ἡ
φάτις
μιν
ἔχει,
Ξέρξῃ |
[7, 14] |
Ἑλλάδα,
ἥσυχοι
ἔστε”
~Πέρσαι
μὲν
|
ὡς |
ἤκουσαν
ταῦτα,
κεχαρηκότες
προσεκύνεον.
νυκτὸς |
[7, 18] |
λεχθέντων,
ἐνθαῦτα
ἐπαερθέντες
τῇ
ὄψι,
|
ὡς |
ἡμέρη
ἐγένετο
τάχιστα,
Ξέρξης
τε |
[7, 16] |
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ἵζεσθαι,
τέλος
|
ὡς |
ἠναγκάζετο
εἴπας
τάδε
ἐποίεε
τὸ |
[7, 117] |
Ἀρταχαίῃ
θύουσι
Ἀκάνθιοι
ἐκ
θεοπροπίου
|
ὡς |
ἥρωι,
ἐπονομάζοντες
τὸ
οὔνομα.
~βασιλεὺς |
[7, 232] |
νοστήσαντα
δὲ
τοῦτον
ἐς
Σπάρτην,
|
ὡς |
ἠτίμωτο,
ἀπάγξασθαι.
~οἱ
δὲ
Θηβαῖοι, |
[7, 197] |
ἁλίσκωνται
ἐστέλλοντο
ἐς
τὸ
πρυτανήιον·
|
ὡς |
θύεταί
τε
ἐξηγέοντο
στέμμασι
πᾶς |
[7, 44] |
Ἀβυδηνοὶ
ἐντειλαμένου
πρότερον
βασιλέος,
ἐνθαῦτα
|
ὡς |
ἵζετο,
κατορῶν
ἐπὶ
τῆς
ἠιόνος |
[7, 141] |
αὖτις
ἐλθόντας
χρᾶσθαι
τῷ
χρηστηρίῳ
|
ὡς |
ἱκέτας.
(πειθομένοισι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι |
[7, 122] |
Σίγγος
καὶ
Σάρτη
οἴκηνται,
ἐνθεῦτεν,
|
ὡς |
καὶ
ἐκ
τουτέων
τῶν
πολίων |
[7, 11] |
τῶν
ἐμῶν
δοῦλος,
κατεστρέψατο
οὕτω
|
ὡς |
καὶ
ἐς
τόδε
αὐτοί
τε |
[7, 14] |
τάδε
τοι
ἐξ
αὐτῶν
ἀνασχήσει·
|
ὡς |
καὶ
μέγας
καὶ
πολλὸς
ἐγένεο |
[7, 233] |
λέγοντες
τὸν
ἀληθέστατον
τῶν
λόγων,
|
ὡς |
καὶ
μηδίζουσι
καὶ
γῆν
τε |
[7, 184] |
συνελέχθη
δὲ
ταῦτα
τὰ
πλοῖα,
|
ὡς |
καὶ
πρότερον
εἰρέθη,
τρισχίλια.
ἤδη |
[7, 108] |
ἐμποδὼν
συστρατεύεσθαι
ἠνάγκαζε·
ἐδεδούλωτο
γάρ,
|
ὡς |
καὶ
πρότερόν
μοι
δεδήλωται,
ἡ |
[7, 217] |
δὲ
τοῦτο
τοῦ
ὄρεος
ἐφύλασσον,
|
ὡς |
καὶ
πρότερόν
μοι
εἴρηται,
Φωκέων |
[7, 189] |
διαφθεῖραι
τῶν
βαρβάρων
τὰς
νέας,
|
ὡς |
καὶ
πρότερον
περὶ
Ἄθων.
(εἰ |
[7, 16] |
φανήτω
γὰρ
δὴ
καὶ
ἐμοὶ
|
ὡς |
καὶ
σοὶ
διακελευόμενον.
φανῆναι
δὲ |
[7, 35] |
πεδέων
ζεῦγος.
ἤδη
δὲ
ἤκουσα
|
ὡς |
καὶ
στιγέας
ἅμα
τούτοισι
ἀπέπεμψε |
[7, 16] |
τῆς
δὲ
καταπαυούσης
καὶ
λεγούσης
|
ὡς |
κακὸν
εἴη
διδάσκειν
τὴν
ψυχὴν |
[7, 18] |
πάντα
τῇ
ἡλικίῃ
εἴκειν,
ἐπιστάμενος
|
ὡς |
κακὸν
εἴη
τὸ
πολλῶν
ἐπιθυμέειν, |
[7, 40] |
Νησαῖοι
καλεόμενοι
ἵπποι
δέκα
κεκοσμημένοι
|
ὡς |
κάλλιστα.
(Νησαῖοι
δὲ
καλέονται
ἵπποι |
[7, 167] |
ὡς
Φοίνικες
λέγουσι,
εἴτε
ἑτέρῳ
|
ὡς |
Καρχηδόνιοι
καὶ
Συρηκόσιοι,
τοῦτο
μέν |
[7, 197] |
ἐνέβαλε.
(Ξέρξης
δὲ
ταῦτα
ἀκούσας
|
ὡς |
κατὰ
τὸ
ἄλσος
ἐγίνετο,
αὐτός |
[7, 10] |
βεβούλευται.
(ὁρᾷς
τὰ
ὑπερέχοντα
ζῷα
|
ὡς |
κεραυνοῖ
ὁ
θεὸς
οὐδὲ
ἐᾷ |
[7, 12] |
τῇ
νυκτὶ
εἶδε
ὄψιν
τοιήνδε,
|
ὡς |
λέγεται
ὑπὸ
Περσέων·
ἐδόκεε
ὁ |
[7, 3] |
Δημαρήτου
ὑποθήκῃ,
γνοὺς
ὁ
Δαρεῖος
|
ὡς |
λέγοι
δίκαια
βασιλέα
μιν
ἀπέδεξε. |
[7, 137] |
τὸν
Πελοποννησίων
καὶ
Ἀθηναίων
πόλεμον,
|
ὡς |
λέγουσι
Λακεδαιμόνιοι.
τοῦτο
μοι
ἐν |
[7, 171] |
ἐς
δὲ
τὴν
Κρήτην
ἐρημωθεῖσαν,
|
ὡς |
λέγουσι
Πραίσιοι,
ἐσοικίζεσθαι
ἄλλους
τε |
[7, 73] |
ὀλίγον
παραλλάσσοντες.
οἱ
δὲ
Φρύγες,
|
ὡς |
Μακεδόνες
λέγουσι,
ἐκαλέοντο
Βρίγες
χρόνον |
[7, 60] |
μυριάδα
ἀνθρώπων,
καὶ
συννάξαντες
ταύτην
|
ὡς |
μάλιστα
εἶχον
περιέγραψαν
ἔξωθεν
κύκλον· |
[7, 218] |
ἀτρεκέως
διέτασσε
τοὺς
Πέρσας
ὡς
|
ἐς |
μάχην.
(οἱ
δὲ
Φωκέες
ὡς |
[7, 229] |
ἢ
ἀποσωθῆναι
ὁμοῦ
ἐς
Σπάρτην,
|
ὡς |
μεμετιμένοι
γε
ἦσαν
ἐκ
τοῦ |
[7, 239] |
ὁ
Ἀρίστωνος
φυγὼν
ἐς
Μήδους,
|
ὡς |
μὲν
ἐγὼ
δοκέω
καὶ
τὸ |
[7, 9] |
Ἀσίης
καὶ
νέας
τὰς
ἁπάσας;
|
ὡς |
μὲν
ἐγὼ
δοκέω,
οὐκ
ἐς |
[7, 24] |
ἐφοίτα
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
ἀληλεσμένος.
|
~ὡς |
μὲν
ἐμὲ
συμβαλλόμενον
εὑρίσκειν,
μεγαλοφροσύνης |
[7, 17] |
ἱξόμενος
ἐς
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
|
ὡς |
μετὰ
ταῦτα
κοῖτον
ἐποιέετο,
ἦλθέ |
[7, 224] |
οἶκον
πάντα
τὸν
ἑωυτοῦ
ἐπέδωκε,
|
ὡς |
μούνης
οἱ
ἐούσης
ταύτης
τέκνου. |
[7, 143] |
ἐς
Ἀθηναίους·
παρασκευάζεσθαι
ὦν
αὐτοὺς
|
ὡς |
ναυμαχήσοντας
συνεβούλευε,
ὡς
τούτου
ἐόντος |
[7, 150] |
λόγος
λεγόμενος
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
ὡς |
Ξέρξης
ἔπεμψε
κήρυκα
ἐς
Ἄργος |
[7, 161] |
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
ἡσυχίην
ἄγειν,
ἐπισταμένοισι
|
ὡς |
ὁ
Λάκων
ἱκανός
τοι
ἔμελλε |
[7, 157] |
μέγας
ὁ
Γέλων·
τότε
δ᾽
|
ὡς |
οἱ
ἄγγελοι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπίκατο |
[7, 167] |
ὅδε
λόγος
λεγόμενος,
οἰκότι
χρεωμένων,
|
ὡς |
οἱ
μὲν
βάρβαροι
τοῖσι
Ἕλλησι |
[7, 18] |
τις
γίνεται
ὁρμή,
καὶ
Ἕλληνας,
|
ὡς |
οἶκε,
καταλαμβάνει
τις
φθορὴ
θεήλατος, |
[7, 10] |
μιν
κνίζει·
ὁρᾷς
δὲ
ὡς
|
ἐς |
οἰκήματα
τὰ
μέγιστα
αἰεὶ
καὶ |
[7, 218] |
νηνεμίη,
ψόφου
δὲ
γινομένου
πολλοῦ,
|
ὡς |
οἰκὸς
ἦν
φύλλων
ὑποκεχυμένων
ὑπὸ |
[7, 165] |
τῶν
ἐν
τῇ
Σικελίῃ
οἰκημένων,
|
ὡς |
ὅμως
καὶ
μέλλων
ἄρχεσθαι
ὑπὸ |
[7, 214] |
ἔστι
δὲ
ἕτερος
λεγόμενος
λόγος,
|
ὡς |
Ὀνήτης
τε
ὁ
Φαναγόρεω
ἀνὴρ |
[7, 181] |
βυσσίνης
τελαμῶσι
κατειλίσσοντες·
(καί
μιν,
|
ὡς |
ὀπίσω
ἀπίκοντο
ἐς
τὸ
ἑωυτῶν |
[7, 96] |
καὶ
ἡγεμόνες
ἦσαν,
εἵποντο
δὲ
|
ὡς |
οὐ
στρατηγοὶ
ἀλλ᾽
ὥσπερ
οἱ |
[7, 168] |
πέμψειν
τε
καὶ
ἀμυνέειν,
φράζοντες
|
ὡς |
οὔ
σφι
περιοπτέη
ἐστὶ
ἡ |
[7, 138] |
ὕδωρ
τῷ
Πέρσῃ
εἶχον
θάρσος
|
ὡς |
οὐδὲν
πεισόμενοι
ἄχαρι
πρὸς
τοῦ |
[7, 49] |
οὐδεμία
πληθώρη.
(καὶ
δή
τοι,
|
ὡς |
οὐδενὸς
ἐναντιευμένου,
λέγω
τὴν
χώρην |
[7, 99] |
νυν
ἄλλων
οὐ
παραμέμνημαι
ταξιάρχων
|
ὡς |
οὐκ
ἀναγκαζόμενος,
Ἀρτεμισίης
δὲ
τῆς |
[7, 210] |
αἰεί
σφεας
ἀποδρήσεσθαι·
πέμπτῃ
δέ,
|
ὡς |
οὐκ
ἀπαλλάσσοντο
ἀλλά
οἱ
ἐφαίνοντο |
[7, 157] |
καταστρέψηται
ὁ
Πέρσης
μάχῃ
κρατήσας,
|
ὡς |
οὐκὶ
ἥξει
παρὰ
σέ
γε, |
[7, 226] |
ἀλογίῃ
ποιεύμενον
τὸ
Μήδων
πλῆθος,
|
ὡς |
πάντα
σφι
ἀγαθὰ
ὁ
Τρηχίνιος |
[7, 14] |
ἔπεα
ἐν
οὐδενὶ
ποιησάμενος
λόγῳ
|
ὡς |
παρ᾽
οὐδενὸς
ἀκούσας;
εὖ
νυν |
[7, 30] |
ἐσβάλλων
ἀφανίζεται,
ἔπειτα
διὰ
σταδίων
|
ὡς |
πέντε
μάλιστά
κῃ
ἀναφαινόμενος
ἐκδιδοῖ |
[7, 149] |
χώρης,
εἰ
δὲ
μή,
περιέψεσθαι
|
ὡς |
πολεμίους.
~αὐτοὶ
μὲν
Ἀργεῖοι
τοσαῦτα |
[7, 100] |
καὶ
ἐξοπλίσαντες
τοὺς
ἐπιβάτας
ὡς
|
ἐς |
πόλεμον.
ὃ
δ᾽
ἐντὸς
τῶν |
[7, 156] |
Μεγαρέας
τε
τοὺς
ἐν
Σικελίῃ,
|
ὡς |
πολιορκεόμενοι
ἐς
ὁμολογίην
προσεχώρησαν,
τοὺς |
[7, 46] |
δακρύσαντα
εἴρετο
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
|
ὡς |
πολλὸν
ἀλλήλων
κεχωρισμένα
ἐργάσαο
νῦν |
[7, 22] |
καὶ
νέας.
~καὶ
τοῦτο
μέν,
|
ὡς |
προσπταισάντων
τῶν
πρώτων
περιπλεόντων
περὶ |
[7, 9] |
μάχην.
(καίτοι
γε
ἐώθασι
Ἕλληνες,
|
ὡς |
πυνθάνομαι,
ἀβουλότατα
πολέμους
ἵστασθαι
ὑπό |
[7, 197] |
ἐξηγέοντο
στέμμασι
πᾶς
πυκασθεὶς
καὶ
|
ὡς |
σὺν
πομπῇ
ἐξαχθείς.
(ταῦτα
δὲ |
[7, 166] |
~πρὸς
δὲ
καὶ
τάδε
λέγουσι,
|
ὡς |
συνέβη
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρης
ἔν |
[7, 148] |
Ἑλλάδα,
πυθόμενοι
δέ,
καὶ
μαθόντες
|
ὡς |
σφέας
οἱ
Ἕλληνες
πειρήσονται
παραλαμβάνοντες |
[7, 194] |
τοῦτο
ὁ
Δαρεῖος,
καὶ
γνοὺς
|
ὡς |
ταχύτερα
αὐτὸς
ἢ
σοφώτερα
ἐργασμένος |
[7, 223] |
καὶ
οἱ
ἀμφὶ
Λεωνίδην
Ἕλληνες,
|
ὡς |
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ
ἔξοδον
ποιεύμενοι, |
[7, 18] |
μέγα
ἀναθρώσκει,
καὶ
παριζόμενος
Ξέρξῃ,
|
ὡς |
τὴν
ὄψιν
οἱ
τοῦ
ἐνυπνίου |
[7, 50] |
οὐδαμῶς.
τοῖσι
τοίνυν
βουλομένοισι
ποιέειν
|
ὡς |
τὸ
ἐπίπαν
φιλέει
γίνεσθαι
τὰ |
[7, 157] |
δὲ
εὖ
βουλευθέντι
πρήγματι
τελευτὴ
|
ὡς |
τὸ
ἐπίπαν
χρηστὴ
ἐθέλει
ἐπιγίνεσθαι” |
[7, 140] |
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα,
ὡς
|
ἐς |
τὸ
μέγαρον
ἐσελθόντες
ἵζοντο,
χρᾷ |
[7, 143] |
ὦν
αὐτοὺς
ὡς
ναυμαχήσοντας
συνεβούλευε,
|
ὡς |
τούτου
ἐόντος
τοῦ
ξυλίνου
τείχεος. |
[7, 189] |
τὸ
κῆδος
τοῦτο
οἱ
Ἀθηναῖοι,
|
ὡς |
φάτις
ὅρμηται,
συμβαλλόμενοι
σφίσι
τὸν |
[7, 167] |
δὲ
Ἀμίλκᾳ
τρόπῳ
εἴτε
τοιούτῳ
|
ὡς |
Φοίνικες
λέγουσι,
εἴτε
ἑτέρῳ
ὡς |
[7, 13] |
συγγνοὺς
χρήσομαι
τῇ
ἐκείνου
γνώμῃ.
|
(ὡς |
ὦν
μεταδεδογμένον
μοι
μὴ
στρατεύεσθαι |
[7, 148] |
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν
ἐπειρησομένους
|
ὥς |
σφι
μέλλει
ἄριστον
ποιέουσι
γενέσθαι· |
[7, 183] |
ἕρμα,
ὁρμηθέντες
αὐτοὶ
ἐκ
Θέρμης,
|
ὥς |
σφι
τὸ
ἐμποδὼν
ἐγεγόνεε
καθαρόν, |
[7, 197] |
ἔξεισι
πρὶν
ἢ
θύσεσθαι
μέλλῃ·
|
ὥς |
τ᾽
ἔτι
πρὸς
τούτοισι
πολλοὶ |
[7, 86] |
δὲ
καὶ
οὗτοι
πάντες
ἅρματα.
|
ὣς |
δ᾽
αὕτως
Κάσπιοι
καὶ
Παρικάνιοι |
[7, 106] |
πέμπεσκε
δὲ
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος·
|
ὣς |
δὲ
καὶ
Ἀρτοξέρξης
ὁ
Ξέρξεω |
[7, 104] |
ἕκαστος
φησὶ
τριῶν
ἄξιος
εἶναι.
|
(ὣς |
δὲ
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
κατὰ
μὲν |
[7, 206] |
Σπάρτῃ
κατὰ
τάχος
βοηθέειν
πανδημεί.
|
(ὣς |
δὲ
καὶ
οἱ
λοιποὶ
τῶν |
[7, 119] |
δεῖπνον
τετρακόσια
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελεσμένα.
|
~ὣς |
δὲ
παραπλησίως
καὶ
ἐν
τῇσι |
[7, 104] |
ἐγὼ
τυγχάνω
τὰ
νῦν
τάδε
|
ἐστοργὼς |
ἐκείνους,
αὐτὸς
μάλιστα
ἐξεπίστεαι,
οἵ |
[7, 228] |
ὃς
τότε
κῆρας
ἐπερχομένας
σάφα
|
εἰδώς |
οὐκ
ἔτλη
Σπάρτης
ἡγεμόνα
προλιπεῖν. |
[7, 235] |
ἐξηγέομαι,
οὔτι
τὸν
σὸν
στόλον
|
προειδώς, |
ἀλλὰ
πάντα
ὁμοίως
φοβεόμενος
ἀνδρῶν |
[7, 23] |
οἳ
δ᾽
αὖ
ἐκδεκόμενοι
ἑτέροισι,
|
ἕως |
ἀπίκοντο
ἐς
τοὺς
ἀνωτάτω·
οὗτοι |
[7, 100] |
ἐπυνθάνετο.
καὶ
ἀπέγραφον
οἱ
γραμματισταί,
|
ἕως |
ἐξ
ἐσχάτων
ἐς
ἔσχατα
ἀπίκετο |
[7, 32] |
βουλόμενος
ὦν
αὐτὸ
τοῦτο
ἐκμαθεῖν
|
ἀκριβέως |
ἔπεμπε.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
παρεσκευάζετο |
[7, 208] |
πλῆθος
ἐμάνθανε.
μαθὼν
δὲ
πάντα
|
ἀτρεκέως |
ἀπήλαυνε
ὀπίσω
κατ᾽
ἡσυχίην·
οὔτε |
[7, 54] |
ἀκινάκην
καλέουσι.
(ταῦτα
οὐκ
ἔχω
|
ἀτρεκέως |
διακρῖναι
οὔτε
εἰ
τῷ
ἡλίῳ |
[7, 218] |
εἴη
ὁ
στρατός,
πυθόμενος
δὲ
|
ἀτρεκέως |
διέτασσε
τοὺς
Πέρσας
ὡς
ἐς |
[7, 47] |
μετέστης
ἄν
φέρε
τοῦτό
μοι
|
ἀτρεκέως |
εἰπέ”
(ὁ
δὲ
ἀμείβετο
λέγων |
[7, 152] |
Ἀρτοξέρξεα
περὶ
φιλίης,
οὐκ
ἔχω
|
ἀτρεκέως |
εἰπεῖν,
οὐδέ
τινα
γνώμην
περὶ |
[7, 130] |
ἐς
θάλασσαν
τῷ
Πηνειῷ,
ἐξεπιστάμενοι
|
ἀτρεκέως |
εἶπον
βασιλεῦ,
ποταμῷ
τούτῳ
οὐκ |
[7, 10] |
δὲ
ἀδικέει
ἀναπειθόμενος
πρὶν
ἢ
|
ἀτρεκέως |
ἐκμάθῃ·
ὁ
δὲ
δὴ
ἀπεὼν |
[7, 28] |
ἐμεωυτοῦ
οὐσίην,
ἀλλ᾽
ἐπιστάμενός
τοι
|
ἀτρεκέως |
καταλέξω.
(ἐπείτε
γὰρ
τάχιστά
σε |
[7, 37] |
ὀρύγματος,
καὶ
αὐτὴ
ἡ
διῶρυξ
|
παντελέως |
πεποιημένη
ἀγγέλλετο,
ἐνθαῦτα
χειμερίσας
ἅμα |
[7, 165] |
πενθερῷ·
Τηρίλλου
γὰρ
εἶχε
θυγατέρα
|
Ἀναξίλεως, |
τῇ
οὔνομα
ἦν
Κυδίππη.
οὕτω |
[7, 220] |
Σπαρτιητέων
τοῖσι
παρεοῦσι
οὐκ
ἔχειν
|
εὐπρεπέως |
ἐκλιπεῖν
τὴν
τάξιν
ἐς
τὴν |
[7, 233] |
Θηβαῖοι,
τῶν
ὁ
Λεοντιάδης
ἐστρατήγεε,
|
τέως |
μὲν
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐόντες |
[7, 211] |
Ὑδάρνης,
ὡς
δὴ
οὗτοί
γε
|
εὐπετέως |
κατεργασόμενοι.
(ὡς
δὲ
καὶ
οὗτοι |
[7, 194] |
αὐτῶν
τὴν
γινομένην
ἁμαρτάδα,
ἐπαναχθέντες
|
εὐπετέως |
σφέας
εἷλον.
~ἐν
τουτέων
μιῇ |
[7, 16] |
εἰ
γὰρ
δὴ
ἐπιφοιτήσει
γε
|
συνεχέως, |
φαίην
ἂν
καὶ
αὐτὸς
θεῖον |
[7, 211] |
ἡμέρης.
~ἐπείτε
δὲ
οἱ
Μῆδοι
|
τρηχέως |
περιείποντο,
ἐνθαῦτα
οὗτοι
μὲν
ὑπεξήισαν, |
[7, 217] |
ἐν
ἀριστερῇ
δὲ
τὰ
Τρηχινίων.
|
ἠώς |
τε
δὴ
διέφαινε
καὶ
οἳ |
[7, 22] |
ἐπέστασαν
τοῦ
ἔργου.
ὁ
γὰρ
|
Ἄθως |
ἐστὶ
ὄρος
μέγα
τε
καὶ |
[7, 22] |
τούτῳ,
ἐς
τὸν
τελευτᾷ
ὁ
|
Ἄθως, |
Σάνη
πόλις
Ἑλλὰς
οἴκηται,
αἳ |
[7, 143] |
οὗτος
ὡνὴρ
οὐκ
ἔφη
πᾶν
|
ὀρθῶς |
τοὺς
χρησμολόγους
συμβάλλεσθαι,
λέγων
τοιάδε· |
[7, 51] |
σὺ
δέ
μευ
συμβουλίην
ἔνδεξαι·
|
ἀναγκαίως |
γὰρ
ἔχει
περὶ
πολλῶν
πρηγμάτων |
[7, 229] |
προφάσιος
οὐκ
ἐθελήσαντος
δὲ
ἀποθνήσκειν,
|
ἀναγκαίως |
σφι
ἔχειν
μηνῖσαι
μεγάλως
Ἀριστοδήμῳ. |
[7, 107] |
τὸ
πῦρ.
οὕτω
μὲν
οὗτος
|
δικαίως |
αἰνέεται
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε |
[7, 139] |
καὶ
ἀποδεξάμενοι
ἔργα
μεγάλα
ἀπέθανον
|
γενναίως. |
(ἢ
ταῦτα
ἂν
ἔπαθον,
ἢ |
[7, 211] |
πλήθεϊ
χρήσασθαι.
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἐμάχοντο
|
ἀξίως |
λόγου,
ἄλλα
τε
ἀποδεικνύμενοι
ἐν |
[7, 10] |
ἢ
βροντήν,
δι᾽
ὦν
ἐφθάρησαν
|
ἀναξίως |
ἑωυτῶν.
οὐ
γὰρ
ἐᾷ
φρονέειν |
[7, 50] |
μήτε
πάντα
φοβέο
μήτε
πᾶν
|
ὁμοίως |
ἐπιλέγεο.
εἰ
γὰρ
δὴ
βούλοιο |
[7, 50] |
αἰεὶ
ἐπεσφερομένῳ
πρήγματι
τὸ
πᾶν
|
ὁμοίως |
ἐπιλέγεσθαι,
ποιήσειας
ἂν
οὐδαμὰ
οὐδέν· |
[7, 15] |
καὶ
σοὶ
τὠυτὸ
τοῦτο
ὄνειρον,
|
ὁμοίως |
καὶ
ἐμοὶ
ἐντελλόμενον.
εὑρίσκω
δὲ |
[7, 86] |
αὕτως
Κάσπιοι
καὶ
Παρικάνιοι
ἐσεσάχατο
|
ὁμοίως |
καὶ
ἐν
τῷ
πεζῷ.
Ἀράβιοι |
[7, 103] |
πεντακισμύριοι,
ἐόντες
γε
ἐλεύθεροι
πάντες
|
ὁμοίως |
καὶ
μὴ
ὑπ᾽
ἑνὸς
ἀρχόμενοι, |
[7, 50] |
ἀποδέξεις,
σφάλλεσθαι
ὀφείλεις
ἐν
αὐτοῖσι
|
ὁμοίως |
καὶ
ὁ
ὑπεναντία
τούτοισι
λέξας. |
[7, 197] |
τε
Ἀθάμαντος
ἀπογόνων
τὴν
οἰκίην
|
ὁμοίως |
καὶ
τὸ
τέμενος
ἐσέβετο.
~ταῦτα |
[7, 100] |
τῶν
νεῶν,
ἐπειρωτῶν
τε
ἑκάστας
|
ὁμοίως |
καὶ
τὸν
πεζὸν
καὶ
ἀπογραφόμενος. |
[7, 115] |
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
οἰκεόντων,
|
ὁμοίως |
καὶ
τῶν
πρότερον
κατέλεξα,
τοὺς |
[7, 86] |
ἐν
τῷ
πεζῷ,
καὶ
Κάσπιοι
|
ὁμοίως. |
(Λίβυες
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
κατά |
[7, 145] |
πρήσσοιεν
πάντες,
ὡς
δεινῶν
ἐπιόντων
|
ὁμοίως |
πᾶσι
Ἕλλησι.
τὰ
δὲ
Γέλωνος |
[7, 235] |
σὸν
στόλον
προειδώς,
ἀλλὰ
πάντα
|
ὁμοίως |
φοβεόμενος
ἀνδρῶν
στόλον.
(ἐκ
ταύτης |
[7, 211] |
πειρώμενοι
καὶ
κατὰ
τέλεα
καὶ
|
παντοίως |
προσβάλλοντες,
ἀπήλαυνον
ὀπίσω.
~ἐν
ταύτῃσι |
[7, 105] |
οὐκ
ἐποιήσατο
ὀργὴν
οὐδεμίαν,
ἀλλ᾽
|
ἠπίως |
αὐτὸν
ἀπεπέμψατο.
τούτῳ
δὲ
ἐς |
[7, 143] |
οὐκ
ἂν
οὕτω
μιν
δοκέειν
|
ἠπίως |
χρησθῆναι,
ἀλλὰ
ὧδε
ὦ
σχετλίη |
[7, 152] |
ἐς
τὰ
τῶν
πέλας
κακὰ
|
ἀσπασίως |
ἕκαστοι
αὐτῶν
ἀποφεροίατο
ὀπίσω
τὰ |
[7, 119] |
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελεσμένα.
~ὣς
δὲ
|
παραπλησίως |
καὶ
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
πόλισι |
[7, 103] |
φέρε
ἴδω
παντὶ
τῷ
οἰκότι·
|
κῶς |
ἂν
δυναίατο
χίλιοι
ἢ
καὶ |
[7, 191] |
ἔπαυσαν
τετάρτῃ
ἡμέρῃ,
ἢ
ἄλλως
|
κως |
αὐτὸς
ἐθέλων
ἐκόπασε.
τῇ
δὲ |
[7, 145] |
ἐς
Κρήτην
ἄλλους,
φρονήσαντες
εἴ
|
κως |
ἕν
τε
γένοιτο
τὸ
Ἑλληνικὸν |
[7, 194] |
τε
ὕσταται
πολλὸν
ἐξαναχθεῖσαι
καί
|
κως |
κατεῖδον
τὰς
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ
τῶν |
[7, 50] |
ἔχει·
εἰδέναι
δὲ
ἄνθρωπον
ἐόντα
|
κῶς |
χρὴ
τὸ
βέβαιον;
δοκέω
μὲν |
[7, 10] |
εὕρηκε,
ἧσσον
δὲ
οὐδέν
οἱ
|
κακῶς |
βεβούλευται.
(ὁρᾷς
τὰ
ὑπερέχοντα
ζῷα |
[7, 152] |
ἐπειδή
σφι
πρὸς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
|
κακῶς |
ἡ
αἰχμὴ
ἑστήκεε,
πᾶν
δὴ |
[7, 16] |
(ἐμὲ
δὲ
ἀκούσαντα
πρὸς
σεῦ
|
κακῶς |
οὐ
τοσοῦτο
ἔδακε
λύπη
ὅσον |
[7, 3] |
τούτοισι
καὶ
Δημάρητος
ὁ
Ἀρίστωνος
|
ἀναβεβηκὼς |
ἐς
Σοῦσα,
ἐστερημένος
τε
τῆς |
[7, 196] |
πορευθεὶς
διὰ
Θεσσαλίης
καὶ
Ἀχαιίης
|
ἐσβεβληκὼς |
ἦν
καὶ
δὴ
τριταῖος
ἐς |
[7, 214] |
Ὀνήτης,
εἰ
τῇ
χώρῃ
πολλὰ
|
ὡμιληκὼς |
εἴη·
ἀλλ᾽
Ἐπιάλτης
γὰρ
ἐστὶ |
[7, 6] |
τὰ
μάλιστα.
τότε
δὲ
συναναβὰς
|
ὅκως |
ἀπίκοιτο
ἐς
ὄψιν
τὴν
βασιλέος, |
[7, 119] |
τὰ
ἐς
φορβὴν
μοῦνα
τασσόμενα.
|
ὅκως |
δὲ
ἀπίκοιτο
ἡ
στρατιή,
σκηνὴ |
[7, 229] |
τὸν
εἵλωτα
ἐς
τοὺς
μαχομένους,
|
ὅκως |
δὲ
αὐτὸν
ἤγαγε,
τὸν
μὲν |
[7, 211] |
οὐκ
ἐπισταμένοισι
μάχεσθαι
ἐξεπιστάμενοι,
καὶ
|
ὅκως |
ἐντρέψειαν
τὰ
νῶτα,
ἁλέες
φεύγεσκον |
[7, 197] |
ἢν
δὲ
ἐσέλθῃ,
οὐκ
ἔστι
|
ὅκως |
ἔξεισι
πρὶν
ἢ
θύσεσθαι
μέλλῃ· |
[7, 102] |
πρῶτα
μὲν
ὅτι
οὐκ
ἔστι
|
ὅκως |
κοτὲ
σοὺς
δέξονται
λόγους
δουλοσύνην |
[7, 161] |
σέ,
ἀλλὰ
στρατιῆς.
σὺ
δὲ
|
ὅκως |
μὲν
στρατιὴν
πέμψεις
μὴ
ἡγεύμενος |
[7, 8] |
παρέλαβον
τὸν
θρόνον
τοῦτον,
ἐφρόντιζον
|
ὅκως |
μὴ
λείψομαι
τῶν
πρότερον
γενομένων |
[7, 176] |
χαραδρωθείη
ὁ
χῶρος,
πᾶν
μηχανώμενοι
|
ὅκως |
μή
σφι
ἐσβάλοιεν
οἱ
Θεσσαλοὶ |
[7, 41] |
ἐκ
Σαρδίων
Ξέρξης,
μετεκβαίνεσκε
δέ,
|
ὅκως |
μιν
λόγος
αἱρέοι,
ἐκ
τοῦ |
[7, 237] |
γὰρ
δὴ
κεῖνό
γε
ἐνδέξομαι
|
ὅκως |
οὐκ
εὐνοέει
τοῖσι
ἐμοῖσι
πρήγμασι, |
[7, 119] |
δεκόμενοι
ἔχεσκον
πόνον,
οἳ
δὲ
|
ὅκως |
πλησθέντες
νύκτα
αὐτοῦ
ἀγάγοιεν,
τῇ |
[7, 187] |
ποταμῶν
ἔστι
ὧν,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
ὅκως |
τὰ
σιτία
ἀντέχρησε
θῶμά
μοι |
[7, 159] |
μὲν
τοῦ
λόγου
μηκέτι
μνησθῇς,
|
ὅκως |
τὴν
ἡγεμονίην
τοι
παραδώσομεν,
ἀλλ᾽ |
[7, 128] |
ἐς
τήν
περ
ἐσέβαινε
αἰεὶ
|
ὅκως |
τι
ἐθέλοι
τοιοῦτο
ποιῆσαι,
ἀνέδεξε |
[7, 18] |
τὴν
παρασκευήν,
ποίεε
δὲ
οὕτω
|
ὅκως |
τοῦ
θεοῦ
παραδιδόντος
τῶν
σῶν |
[7, 229] |
ἀποθνήσκειν,
ἀναγκαίως
σφι
ἔχειν
μηνῖσαι
|
μεγάλως |
Ἀριστοδήμῳ.
~οἳ
μέν
νυν
οὕτω |
[7, 190] |
ἀνδρὶ
Μάγνητι
γηοχέοντι
περὶ
Σηπιάδα
|
μεγάλως |
ἡ
ναυηγίη
αὕτη
ἐγένετο
χρηστή· |
[7, 157] |
δὲ
δυνάμιός
τε
γὰρ
ἥκεις
|
μεγάλως |
καὶ
μοῖρά
τοι
τῆς
Ἑλλάδος |
[7, 205] |
μούνους
Ἑλλήνωι
παραλαβεῖν,
ὅτι
σφέων
|
μεγάλως |
κατηγόρητο
μηδίζειν·
παρεκάλεε
ὦν
ἐς |
[7, 1] |
Δαρεῖον
τὸν
Ὑστάσπεος,
καὶ
πρὶν
|
μεγάλως |
κεχαραγμένον
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
διὰ
τὴν |
[7, 210] |
ἐπεσήισαν,
καὶ
οὐκ
ἀπηλαύνοντο,
καίπερ
|
μεγάλως |
προσπταίοντες.
δῆλον
δ᾽
ἐποίευν
παντί |
[7, 29] |
σεῦ.
σὺ
δὲ
καὶ
ἐξείνισας
|
μεγάλως |
στρατὸν
τὸν
ἐμὸν
καὶ
χρήματα |
[7, 51] |
δὲ
γινόμενοι
οἷοί
τε
δηλήσασθαι
|
μεγάλως |
τὴν
σὴν
στρατιὴν
γίνονται.
ἐς |
[7, 115] |
Θρήικες
οὔτ᾽
ἐπισπείρουσι
σέβονταί
τε
|
μεγάλως |
τὸ
μέχρι
ἐμεῦ.
~ὡς
δὲ |
[7, 170] |
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ
ἐξανιστάντες
προσέπταισαν
|
μεγάλως, |
ὥστε
φόνος
Ἑλληνικὸς
μέγιστος
οὗτος |
[7, 220] |
ἀπαλλάσσεσθαι,
αὐτῷ
δὲ
ἀπιέναι
οὐ
|
καλῶς |
ἔχειν·
μένοντι
δὲ
αὐτοῦ
κλέος |
[7, 16] |
ἐμῇ,
εἴ
πέρ
γε
καὶ
|
ἄλλως |
ἐθέλει
φανῆναι.
(οὐ
γὰρ
δὴ |
[7, 191] |
θύοντες,
ἔπαυσαν
τετάρτῃ
ἡμέρῃ,
ἢ
|
ἄλλως |
κως
αὐτὸς
ἐθέλων
ἐκόπασε.
τῇ |
[7, 239] |
πυθόμενος
ταῦτα
ἠθέλησε
Λακεδαιμονίοισι
ἐξαγγεῖλαι.
|
(ἄλλως |
μὲν
δὴ
οὐκ
εἶχε
σημῆναι· |
[7, 214] |
περιηγησάμενοι
τὸ
ὄρος
τοῖσι
Πέρσῃσι,
|
οὐδαμῶς |
ἔμοιγε
πιστός.
(τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[7, 5] |
Ξέρξης
ἐπὶ
μὲν
τὴν
Ἑλλάδα
|
οὐδαμῶς |
πρόθυμος
ἦν
κατ᾽
ἀρχὰς
στρατεύεσθαι, |
[7, 15] |
μετεγνωκότι
ἐπιφοιτέον
ὄνειρον
φαντάζεταί
μοι
|
οὐδαμῶς |
συνεπαινέον
ποιέειν
με
ταῦτα·
νῦν |
[7, 50] |
χρὴ
τὸ
βέβαιον;
δοκέω
μὲν
|
οὐδαμῶς. |
τοῖσι
τοίνυν
βουλομένοισι
ποιέειν
ὡς |
[7, 139] |
μὲν
πρὸς
τῶν
πλεόνων
ἀνθρώπων,
|
ὅμως |
δὲ
τῇ
γέ
μοι
φαίνεται |
[7, 165] |
ἐν
τῇ
Σικελίῃ
οἰκημένων,
ὡς
|
ὅμως |
καὶ
μέλλων
ἄρχεσθαι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων |
[7, 226] |
δὲ
καὶ
Θεσπιέων
τοιούτων
γενομένων
|
ὅμως |
λέγεται
ἀνὴρ
ἄριστος
γενέσθαι
Σπαρτιήτης |
[7, 148] |
γίνεσθαι
τὴν
ἡγεμονίην
ἑωυτῶν·
ἀλλ᾽
|
ὅμως |
σφίσι
ἀποχρᾶν
κατὰ
τὸ
ἥμισυ |
[7, 121] |
διατριβῆναι.
~οἳ
μὲν
δὴ
πιεζόμενοι
|
ὅμως |
τὸ
ἐπιτασσόμενον
ἐπετέλεον.
Ξέρξης
δὲ |
[7, 220] |
μᾶλλον
ἢ
γνώμῃ
διενειχθέντας
οὕτω
|
ἀκόσμως |
οἴχεσθαι
τοὺς
οἰχομένους.
~μαρτύριον
δέ |
[7, 235] |
εἰ
μὲν
δὴ
συμβουλεύεαί
μοι
|
προθύμως, |
δίκαιόν
με
σοί
ἐστι
φράζειν |
[7, 138] |
ἀντάπτεσθαι
τοῦ
πολέμου,
μηδιζόντων
δὲ
|
προθύμως. |
~ἐνθαῦτα
ἀναγκαίῃ
ἐξέργομαι
γνώμην
ἀποδέξασθαι |
[7, 174] |
ἐρημωθέντες
συμμάχων
οὕτω
δὴ
ἐμήδισαν
|
προθύμως |
οὐδ᾽
ἔτι
ἐνδοιαστῶς,
ὥστε
ἐν |
[7, 8] |
χρόνον
ἐς
τὸν
ἥκειν
δεῖ,
|
προθύμως |
πάντα
τινὰ
ὑμέων
χρήσει
παρεῖναι. |
[7, 53] |
εἵνεκα
προαγορεύω
ἀντέχεσθαι
τοῦ
πολέμου
|
ἐντεταμένως· |
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἐπ᾽ |
[7, 178] |
τὰ
χρησθέντα
αὐτοῖσι,
καί
σφι
|
δεινῶς |
καταρρωδέουσι
τὸν
βάρβαρον
ἐξαγγείλαντες
χάριν |
[7, 169] |
ὑμῖν
ἐκ
τῶν
Μενελάου
τιμωρημάτων
|
Μίνως |
ἔπεμψε
μηνίων
δακρύματα,
ὅτι
οἳ |
[7, 11] |
Καμβύσεω
τοῦ
Τεΐσπεος
τοῦ
Ἀχαιμένεος
|
γεγονώς, |
μὴ
τιμωρησάμενος
Ἀθηναίους,
εὖ
ἐπιστάμενος |
[7, 238] |
διὰ
τῶν
νεκρῶν,
καὶ
Λεωνίδεω,
|
ἀκηκοὼς |
ὅτι
βασιλεύς
τε
ἦν
καὶ |
[7, 103] |
δὲ
ἔγωγε
καὶ
ἀνισωθέντας
πλήθεϊ
|
χαλεπῶς |
ἂν
Ἕλληνας
Πέρσῃσι
μούνοισι
μάχεσθαι. |
[7, 7] |
ἐπιτροπεύοντα
Αἰγύπτου
χρόνῳ
μετέπειτα
ἐφόνευσε
|
Ἰνάρως |
ὁ
Ψαμμητίχου
ἀνὴρ
Λίβυς.
~Ξέρξης |
[7, 46] |
ὃς
τὸ
πρῶτον
γνώμην
ἀπεδέξατο
|
ἐλευθέρως |
οὐ
συμβουλεύων
Ξέρξῃ
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[7, 10] |
τῇ
προκειμένῃ,
Ἀρτάβανος
ὁ
Ὑστάσπεος,
|
πάτρως |
ἐὼν
Ξέρξῃ,
τῷ
δὴ
καὶ |
[7, 46] |
~μαθὼν
δέ
μιν
Ἀρτάβανος
ὁ
|
πάτρως, |
ὃς
τὸ
πρῶτον
γνώμην
ἀπεδέξατο |
[7, 10] |
περὶ
Ἑλλήνων
οὐκ
ἐόντων
ἀξίων
|
φλαύρως |
ἀκούειν.
Ἕλληνας
γὰρ
διαβάλλων
ἐπαείρεις |
[7, 196] |
οὐδὲ
οὗτος
ἀντέσχε
εἰ
μὴ
|
φλαύρως. |
~ἐς
Ἄλον
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης |
[7, 10] |
τὸ
βούλευμα·
ὁ
δὲ
βουλευσάμενος
|
αἰσχρῶς, |
εἴ
οἱ
ἡ
τύχη
ἐπίσποιτο, |
[7, 11] |
τὴν
Ἀσίην.
(οὔκων
ἐξαναχωρέειν
οὐδετέροισι
|
δυνατῶς |
ἔχει,
ἀλλὰ
ποιέειν
ἢ
παθεῖν |
[7, 9] |
μᾶλλον
ἢ
μάχῃσι·
εἰ
δὲ
|
πάντως |
ἔδεε
πολεμέειν
πρὸς
ἀλλήλους,
ἐξευρίσκειν |
[7, 15] |
ἐστι
ὁ
ἐπιπέμπων
καί
οἱ
|
πάντως |
ἐν
ἡδονῇ
ἐστι
γενέσθαι
στρατηλασίην |
[7, 10] |
(ἀλλ᾽
εἰ
δὴ
δεῖ
γε
|
πάντως |
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
τούτους
στρατεύεσθαι, |
[7, 102] |
τάδε.
βασιλεῦ,
ἐπειδὴ
ἀληθείῃ
διαχρήσασθαι
|
πάντως |
κελεύεις
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
μὴ |
[7, 157] |
γὰρ
ἐπιόντα
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
πάντως |
κου
πυνθάνεαι,
ὅτι
Πέρσης
ἀνὴρ |
[7, 214] |
ἀλλ᾽
ἐπὶ
Ἐπιάλτῃ
τῷ
Τρηχινίῳ,
|
πάντως |
κου
τὸ
ἀτρεκέστατον
πυθόμενοι·
τοῦτο |
[7, 10] |
ὑποδύνειν
οὐκ
ἐθελήσεις,
σὺ
δὲ
|
πάντως |
στράτευμα
ἀνάξεις
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 143] |
Ἀθηναίους
εἶχε
τὸ
ἔπος
εἰρημένον
|
ἐόντως, |
οὐκ
ἂν
οὕτω
μιν
δοκέειν |
[7, 50] |
εἴη”
~ἀμείβεται
Ξέρξης
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
|
οἰκότως |
μὲν
σύ
γε
τούτων
ἕκαστα |
[7, 174] |
δὴ
ἐμήδισαν
προθύμως
οὐδ᾽
ἔτι
|
ἐνδοιαστῶς, |
ὥστε
ἐν
τοῖσι
πρήγμασι
ἐφαίνοντο |
[7, 86] |
οὗτοι
πάντες
ἅρματα.
ὣς
δ᾽
|
αὕτως |
Κάσπιοι
καὶ
Παρικάνιοι
ἐσεσάχατο
ὁμοίως |
[7, 86] |
πεζῷ
εἶχον
σκευήν,
καὶ
Κίσσιοι
|
ὡσαύτως. |
Ἰνδοὶ
δὲ
σκευῇ
μὲν
ἐσεσάχατο |
[7, 86] |
ὄνοι
ἄγριοι.
Βάκτριοι
δὲ
ἐσκευάδατο
|
ὡσαύτως |
καὶ
ἐν
τῷ
πεζῷ,
καὶ |
[7, 236] |
φροντίζειν
εἰσί,
ἡμεῖς
δὲ
ἡμέων
|
ὡσαύτως. |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἢν
ἴωσι
ἀντία |