Livre, chapitre |
[7, 12] |
δὴ
βουλεύεαι,
ὦ
Πέρσα,
στράτευμα
|
μὴ |
ἄγειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
προείπας |
[7, 51] |
ἔπος
ὡς
εὖ
εἴρηται,
τὸ
|
μὴ |
ἅμα
ἀρχῇ
πᾶν
τέλος
καταφαίνεσθαι” |
[7, 132] |
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ἕλληνες
ἐόντες
|
μὴ |
ἀναγκασθέντες,
καταστάντων
σφι
εὖ
τῶν |
[7, 236] |
τε
τῷ
λόγῳ
καὶ
δείσας
|
μὴ |
ἀναγνωσθῇ
Ξέρξης
ποιέειν
ταῦτα,
ὦ |
[7, 194] |
μὲν
δὴ
Δαρεῖον
οὕτω
διαφυγὼν
|
μὴ |
ἀπολέσθαι
περιῆν,
τότε
δὲ
ἐς |
[7, 220] |
ὡς
αὐτός
σφεας
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
|
μὴ |
ἀπόλωνται
κηδόμενος·
αὐτῷ
δὲ
καὶ |
[7, 10] |
γε
ἐν
τῇ
Λακεδαιμονίων,
εἰ
|
μὴ |
ἄρα
καὶ
πρότερον
κατ᾽
ὁδόν, |
[7, 14] |
νυν
τόδ᾽
ἴσθι·
ἤν
περ
|
μὴ |
αὐτίκα
στρατηλατέῃς,
τάδε
τοι
ἐξ |
[7, 161] |
ἡμετέρη
γὰρ
ἐστὶ
αὕτη
γε,
|
μὴ |
αὐτῶν
βουλομένων
Λακεδαιμονίων.
τούτοισι
μὲν |
[7, 107] |
ἐνόμισε
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθὸν
εἰ
|
μὴ |
Βόγην
μοῦνον
τὸν
ἐξ
Ἠιόνος, |
[7, 10] |
βασιλέος
πρήγματα
γεγενῆσθαι.
(σὺ
ὦν
|
μὴ |
βούλευ
ἐς
κίνδυνον
μηδένα
τοιοῦτον |
[7, 11] |
ὅσα
περ
εἶπα
ἐπιτελέα
ποιήσω.
|
(μὴ |
γὰρ
εἴην
ἐκ
Δαρείου
τοῦ |
[7, 157] |
μὴ
πέσῃ
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
|
(μὴ |
γὰρ
ἐλπίσῃς,
ἢν
ἡμέας
καταστρέψηται |
[7, 149] |
ἀνδρωθέωσι
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἔτεσι·
|
μὴ |
δὲ
σπονδέων
ἐουσέων
ἐπιλέγεσθαι,
ἢν |
[7, 107] |
ἐς
τὴν
Ἀσίην,
οὐκ
ἠθέλησε,
|
μὴ |
δειλίῃ
δόξειε
περιεῖναι
βασιλέι,
ἀλλὰ |
[7, 159] |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων·
εἰ
δ᾽
ἄρα
|
μὴ |
δικαιοῖς
ἄρχεσθαι,
σὺ
δὲ
μηδὲ |
[7, 229] |
τὸ
ἔσχατον,
ἢ
εἴ
γε
|
μὴ |
ἐβούλοντο
νοστῆσαι,
ἀποθανεῖν
ἅμα
τοῖσι |
[7, 28] |
σε
ἀποκρύψω
οὔτε
σκήψομαι
τὸ
|
μὴ |
εἰδέναι
τὴν
ἐμεωυτοῦ
οὐσίην,
ἀλλ᾽ |
[7, 139] |
ἐξέλιπον
τὴν
σφετέρην,
ἢ
καὶ
|
μὴ |
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
σφέας |
[7, 139] |
Ἑλληνικὸν
πᾶν
τὸ
λοιπόν,
ὅσον
|
μὴ |
ἐμήδισε,
αὐτοὶ
οὗτοι
ἦσαν
οἱ |
[7, 47] |
τοι
ἡ
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
|
μὴ |
ἐναργὴς
οὕτω
ἐφάνη,
εἶχες
ἂν |
[7, 101] |
ἀξιόμαχοι
εἰσὶ
ἐμὲ
ἐπιόντα
ὑπομεῖναι,
|
μὴ |
ἐόντες
ἄρθμιοι.
(θέλω
μέντοι
καὶ |
[7, 236] |
γνώμην
ἔχω
τὰ
τῶν
ἀντιπολέμων
|
μὴ |
ἐπιλέγεσθαι
πρήγματα,
τῇ
τε
στήσονται |
[7, 161] |
δὲ
ὅκως
μὲν
στρατιὴν
πέμψεις
|
μὴ |
ἡγεύμενος
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις, |
[7, 157] |
μὲν
ἡμέων
καταπροδιδῶσι
οἳ
δὲ
|
μὴ |
θέλωσι
τιμωρέειν,
τὸ
δὲ
ὑγιαῖνον |
[7, 8] |
ταῦτα
ἐστὶ
οὕτω·
ἵνα
δὲ
|
μὴ |
ἰδιοβουλεύειν
ὑμῖν
δοκέω,
τίθημι
τὸ |
[7, 53] |
ἄνδρας
τε
γενέσθαι
ἀγαθοὺς
καὶ
|
μὴ |
καταισχύνειν
τὰ
πρόσθε
ἐργασμένα
Πέρσῃσι, |
[7, 239] |
εἶχε
σημῆναι·
ἐπικίνδυνον
γὰρ
ἦν
|
μὴ |
λαμφθείη·
ὁ
δὲ
μηχανᾶται
τοιάδε· |
[7, 8] |
τὸν
θρόνον
τοῦτον,
ἐφρόντιζον
ὅκως
|
μὴ |
λείψομαι
τῶν
πρότερον
γενομένων
ἐν |
[7, 10] |
ἐὼν
ἔλεγε
τάδε.
(ὦ
βασιλεῦ,
|
μὴ |
λεχθεισέων
μὲν
γνωμέων
ἀντιέων
ἀλλήλῃσι |
[7, 25] |
σιτία
τῇ
στρατιῇ
καταβάλλειν,
ἵνα
|
μὴ |
λιμήνειε
ἡ
στρατιὴ
μηδὲ
τὰ |
[7, 103] |
ἐς
λόγους
αὐχέετε
τοσοῦτον,
ὅρα
|
μὴ |
μάτην
κόμπος
ὁ
λόγος
οὗτος |
[7, 52] |
δὴ
μάλιστα,
ὃς
Ἴωνας
φοβέαι
|
μὴ |
μεταβάλωσι,
τῶν
ἔχομεν
γνῶμα
μέγιστον, |
[7, 214] |
μὲν
γὰρ
ἂν
καὶ
ἐὼν
|
μὴ |
Μηλιεὺς
ταύτην
τὴν
ἀτραπὸν
Ὀνήτης, |
[7, 218] |
ἐνεκύρησαν
στρατῷ.
ἐνθαῦτα
Ὑδάρνης
καταρρωδήσας
|
μὴ |
οἱ
Φωκέες
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι,
εἴρετο |
[7, 5] |
ἐργασαμένους
πολλὰ
δὴ
κακὰ
Πέρσας
|
μὴ |
οὐ
δοῦναι
δίκην
τῶν
ἐποίησαν. |
[7, 163] |
δείσας
μὲν
περὶ
τοῖσι
Ἕλλησι
|
μὴ |
οὐ
δύνωνται
τὸν
βάρβαρον
ὑπερβαλέσθαι, |
[7, 10] |
τῷ
ἐπισχεῖν
ἔνεστι
ἀγαθά,
εἰ
|
μὴ |
παραυτίκα
δοκέοντα
εἶναι,
ἀλλ᾽
ἀνὰ |
[7, 175] |
ὦν
ἐβουλεύσαντο
φυλάσσοντες
τὴν
ἐσβολὴν
|
μὴ |
παριέναι
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
τὸν |
[7, 172] |
ὑμέας
στρατιὴν
πολλήν,
ὡς,
εἰ
|
μὴ |
πέμψετε,
ἐπίστασθε
ἡμέας
ὁμολογήσειν
τῷ |
[7, 157] |
τοῦτο
δὲ
ἤδη
δεινὸν
γίνεται
|
μὴ |
πέσῃ
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
(μὴ |
[7, 37] |
τῆς
ῥηχίης
εἵνεκεν
ἐποιήθησαν,
ἵνα
|
μὴ |
πίμπληται
τὰ
στόματα
τοῦ
ὀρύγματος, |
[7, 149] |
καίπερ
ἀπαγορεύοντός
σφι
τοῦ
χρηστηρίου
|
μὴ |
ποιέεσθαι
τὴν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας |
[7, 235] |
μοῦνον
λείπεται.
(ἢν
δὲ
ταῦτα
|
μὴ |
ποιέῃς,
τάδε
τοι
προσδόκα
ἔσεσθαι. |
[7, 237] |
οἱ
δοκέοντα
εἶναι
ὑποθέοιτο,
εἰ
|
μὴ |
πρόσω
ἀρετῆς
ἀνήκοι·
σπάνιοι
δὲ |
[7, 82] |
ὁ
Ἀρταβάνου
τοῦ
γνώμην
θεμένου
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Ἑλλάδα
καὶ
Σμερδομένης |
[7, 10] |
ἀδελφεῷ
δὲ
ἐμῷ
Δαρείῳ
ἠγόρευον
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Σκύθας,
ἄνδρας
οὐδαμόθι |
[7, 13] |
γνώμῃ.
(ὡς
ὦν
μεταδεδογμένον
μοι
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἥσυχοι |
[7, 221] |
φανερός
ἐστι
Λεωνίδης
ἀποπέμπων,
ἵνα
|
μὴ |
συναπόληταί
σφι.
ὁ
δὲ
ἀποπεμπόμενος |
[7, 209] |
χρᾶσθαι
ὡς
ἀνδρὶ
ψεύστῃ,
ἢν
|
μὴ |
ταῦτά
τοι
ταύτῃ
ἐκβῇ
τῇ |
[7, 235] |
οἰκηίου,
οὐδὲν
δεινοὶ
ἔσονταί
τοι
|
μὴ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἁλισκομένης
ὑπὸ |
[7, 11] |
τοῦ
Τεΐσπεος
τοῦ
Ἀχαιμένεος
γεγονώς,
|
μὴ |
τιμωρησάμενος
Ἀθηναίους,
εὖ
ἐπιστάμενος
ὅτι |
[7, 50] |
ἐρίξων
πρὸς
πᾶν
τὸ
λεγόμενον
|
μὴ |
τὸ
βέβαιον
ἀποδέξεις,
σφάλλεσθαι
ὀφείλεις |
[7, 149] |
ἄλλο
πταῖσμα
πρὸς
τὸν
Πέρσην,
|
μὴ |
τὸ
λοιπὸν
ἔωσι
Λακεδαιμονίων
ὑπήκοοι. |
[7, 103] |
γε
ἐλεύθεροι
πάντες
ὁμοίως
καὶ
|
μὴ |
ὑπ᾽
ἑνὸς
ἀρχόμενοι,
στρατῷ
τοσῷδε |
[7, 165] |
ἐβοήθησε
ἂν
τοῖσι
Ἕλλησι,
εἰ
|
μὴ |
ὑπὸ
Θήρωνος
τοῦ
Αἰνησιδήμου
Ἀκραγαντίνων |
[7, 120] |
ὅμοια
τῷ
δείπνῳ
παρασκευάζειν,
ἢ
|
μὴ |
ὑπομένειν
Ξέρξην
ἐπιόντα
ἢ
καταμείναντας |
[7, 196] |
Ἠπιδανός,
οὐδὲ
οὗτος
ἀντέσχε
εἰ
|
μὴ |
φλαύρως.
~ἐς
Ἄλον
δὲ
τῆς |
[7, 36] |
παρείρυσαν
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν,
ἵνα
|
μὴ |
φοβέηται
τὰ
ὑποζύγια
τὴν
θάλασσαν |
[7, 87] |
τὰς
καμήλους,
ὕστεροι
ἐτετάχατο,
ἵνα
|
μὴ |
φοβέοιτο
τὸ
ἱππικόν.
~Ἵππαρχοι
δὲ |
[7, 50] |
ἐχρέωντο
ὁμοίῃσι
καὶ
σύ,
ἢ
|
μὴ |
χρεώμενοι
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
ἄλλους
συμβούλους |
[7, 102] |
πάντως
κελεύεις
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
|
μὴ |
ψευδόμενός
τις
ὕστερον
ὑπὸ
σεῦ |