Livre, chapitre |
[7, 10] |
ἢ
ἀτρεκέως
ἐκμάθῃ·
ὁ
δὲ
|
δὴ |
ἀπεὼν
τοῦ
λόγου
τάδε
ἐν |
[7, 185] |
ὅσοι
ἐνέπλεον
τούτοισι.
~τὸ
δὲ
|
δὴ |
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης
ἀγόμενον
στράτευμα |
[7, 201] |
ἐν
τῇ
Τρηχινίῃ,
οἱ
δὲ
|
δὴ |
Ἕλληνες
ἐν
τῇ
διόδῳ.
καλέεται |
[7, 224] |
πολλοὶ
καὶ
ὀνομαστοί,
ἐν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
Δαρείου
δύο
παῖδες
Ἀβροκόμης |
[7, 131] |
στρατιὴ
ἐς
Περραιβούς.
οἱ
δὲ
|
δὴ |
κήρυκες
οἱ
ἀποπεμφθέντες
ἐς
τὴν |
[7, 9] |
λόγον
ὥστε
μάχεσθαι.
(σοὶ
δὲ
|
δὴ |
μέλλει
τίς
ὦ
βασιλεῦ
ἀντιώσεσθαι |
[7, 188] |
τοῦτο
τὸ
κράτος.
~ὁ
δὲ
|
δὴ |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἐπείτε
ὁρμηθεὶς
ἔπλεε |
[7, 10] |
κυνῶν
τε
καὶ
ὀρνίθων
διαφορεύμενον
|
ἤ |
κου
ἐν
γῇ
τῇ
Ἀθηναίων |
[7, 175] |
Θερμοπύλῃσι,
οὐδὲ
ᾔδεσαν
ἐοῦσαν
πρότερον
|
ἤ |
περ
ἀπικόμενοι
ἐς
Θερμοπύλας
ἐπύθοντο |
[7, 223] |
καὶ
βραχύτερος
ὁ
χῶρος
πολλὸν
|
ἤ |
περ
ἡ
περίοδός
τε
καὶ |
[7, 211] |
μαχόμενοι
καὶ
δόρασι
βραχυτέροισι
χρεώμενοι
|
ἤ |
περ
οἱ
Ἕλληνες,
καὶ
οὐκ |
[7, 150] |
ἔπεμψε
κήρυκα
ἐς
Ἄργος
πρότερον
|
ἤ |
περ
ὁρμῆσαι
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν |
[7, 142] |
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
|
ἤ |
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
ἢ
συνιούσης. |
[7, 141] |
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα
γυναικῶν
|
ἤ |
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
ἢ
συνιούσης. |
[7, 149] |
μᾶλλον
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
ἄρχεσθαι
|
ἤ |
τι
ὑπεῖξαι
Λακεδαιμονίοισι,
προειπεῖν
τε |
[7, 191] |
Νηρηίσι
θύοντες,
ἔπαυσαν
τετάρτῃ
ἡμέρῃ,
|
ἢ |
ἄλλως
κως
αὐτὸς
ἐθέλων
ἐκόπασε. |
[7, 160] |
τούτοισι
ὑμέας
χρεόν
ἐστι
ἀρέσκεσθαι
|
ἢ |
ἀπιέναι
συμμάχων
τοιῶνδε
ἐρήμους”
~Γέλων |
[7, 104] |
μένοντας
ἐν
τῇ
τάξι
ἐπικρατέειν
|
ἢ |
ἀπόλλυσθαι.
σοὶ
δὲ
εἰ
φαίνομαι |
[7, 229] |
αὐτοῖσι
ἀμφοτέροισι
κοινῷ
λόγῳ
χρησαμένοισι
|
ἢ |
ἀποσωθῆναι
ὁμοῦ
ἐς
Σπάρτην,
ὡς |
[7, 10] |
ὁ
δὲ
ἀδικέει
ἀναπειθόμενος
πρὶν
|
ἢ |
ἀτρεκέως
ἐκμάθῃ·
ὁ
δὲ
δὴ |
[7, 153] |
θεῶν·
ὅθεν
δὲ
αὐτὰ
ἔλαβε
|
ἢ |
αὐτὸς
ἐκτήσατο,
τοῦτο
δὲ
οὐκ |
[7, 2] |
(ἦσαν
γὰρ
Δαρείῳ
καὶ
πρότερον
|
ἢ |
βασιλεῦσαι
γεγονότες
τρεῖς
παῖδες
ἐκ |
[7, 10] |
ὁ
θεὸς
φθονήσας
φόβον
ἐμβάλῃ
|
ἢ |
βροντήν,
δι᾽
ὦν
ἐφθάρησαν
ἀναξίως |
[7, 51] |
εἰμὲν
τῶν
ἐχθρῶν
κατυπέρτεροι
γίνεσθαι.
|
ἢ |
γὰρ
σφέας,
ἢν
ἕπωνται,
δεῖ |
[7, 220] |
Σπαρτιητέων,
ἀποπέμψαι
τοὺς
συμμάχους
μᾶλλον
|
ἢ |
γνώμῃ
διενειχθέντας
οὕτω
ἀκόσμως
οἴχεσθαι |
[7, 94] |
νῦν
καλεομένην
Ἀχαιίην,
καὶ
πρὶν
|
ἢ |
Δαναόν
τε
καὶ
Ξοῦθον
ἀπικέσθαι |
[7, 106] |
ἀριστεύοντι
πάντων
ὅσους
αὐτὸς
κατέστησε
|
ἢ |
Δαρεῖος
ὑπάρχους,
πέμπεσκε
δὲ
ἀνὰ |
[7, 51] |
ἀδικωτάτους
γίνεσθαι
καταδουλουμένους
τὴν
μητρόπολιν,
|
ἢ |
δικαιοτάτους
συνελευθεροῦντας.
(ἀδικώτατοι
μέν
νυν |
[7, 168] |
σφαλῇ,
σφεῖς
γε
οὐδὲν
ἄλλο
|
ἢ |
δουλεύσουσι
τῇ
πρώτῃ
τῶν
ἡμερέων· |
[7, 229] |
Ἀλπηνοῖσι
ὀφθαλμιῶντες
ἐς
τὸ
ἔσχατον,
|
ἢ |
εἴ
γε
μὴ
ἐβούλοντο
νοστῆσαι, |
[7, 11] |
ἢ
τάδε
πάντα
ὑπὸ
Ἕλλησι
|
ἢ |
ἐκεῖνα
πάντα
ὑπὸ
Πέρσῃσι
γένηται· |
[7, 184] |
ὅ
τι
πλέον
ἦν
αὐτῶν
|
ἢ |
ἔλασσον,
ἀν᾽
ὀγδώκοντα
ἄνδρας
ἐνεῖναι. |
[7, 8] |
Περσέων
οὐ
πρότερον
παύσομαι
πρὶν
|
ἢ |
ἕλω
τε
καὶ
πυρώσω
τὰς |
[7, 137] |
Ταλθυβίου
μῆνις
οὐδὲ
ἐπαύσατο
πρὶν
|
ἢ |
ἐξῆλθε,
τὸ
δίκαιον
οὕτω
ἔφερε· |
[7, 7] |
Αἴγυπτον
πᾶσαν
πολλὸν
δουλοτέρην
ποιήσας
|
ἢ |
ἐπὶ
Δαρείου
ἦν,
ἐπιτράπει
Ἀχαιμένεϊ |
[7, 54] |
παύσει
καταστρέψασθαι
τὴν
Εὐρώπην
πρότερον
|
ἢ |
ἐπὶ
τέρμασι
τοῖσι
ἐκείνης
γένηται. |
[7, 10] |
φρονέειν
μέγα
ὁ
θεὸς
ἄλλον
|
ἢ |
ἑωυτόν.
(ἐπειχθῆναι
μέν
νυν
πᾶν |
[7, 46] |
οὐκὶ
ἅπαξ
τεθνάναι
βούλεσθαι
μᾶλλον
|
ἢ |
ζώειν.
αἵ
τε
γὰρ
συμφοραὶ |
[7, 101] |
κότερα
ἀληθείῃ
χρήσωμαι
πρὸς
σὲ
|
ἢ |
ἡδονῇ;
ὁ
δέ
μιν
ἀληθείῃ |
[7, 83] |
τις
αὐτῶν
ἐξέλιπε
τὸν
ἀριθμὸν
|
ἢ |
θανάτῳ
βιηθεὶς
ἢ
νούσῳ,
ἄλλος |
[7, 197] |
οὐκ
ἔστι
ὅκως
ἔξεισι
πρὶν
|
ἢ |
θύσεσθαι
μέλλῃ·
ὥς
τ᾽
ἔτι |
[7, 10] |
ἢ
καὶ
κατὰ
θάλασσαν
ἑσσωθῆναι,
|
ἢ |
καὶ
κατ᾽
ἀμφότερα·
οἱ
γὰρ |
[7, 10] |
συνήνεικέ
σε
ἤτοι
κατὰ
γῆν
|
ἢ |
καὶ
κατὰ
θάλασσαν
ἑσσωθῆναι,
ἢ |
[7, 139] |
ἐπιόντα
κίνδυνον
ἐξέλιπον
τὴν
σφετέρην,
|
ἢ |
καὶ
μὴ
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
μείναντες |
[7, 103] |
οἰκότι·
κῶς
ἂν
δυναίατο
χίλιοι
|
ἢ |
καὶ
μύριοι
ἢ
καὶ
πεντακισμύριοι, |
[7, 229] |
Ἀριστόδημον
ἀλγήσαντα
ἀπονοστῆσαι
ἐς
Σπάρτην
|
ἢ |
καὶ
ὁμοῦ
σφεων
ἀμφοτέρων
τὴν |
[7, 103] |
δυναίατο
χίλιοι
ἢ
καὶ
μύριοι
|
ἢ |
καὶ
πεντακισμύριοι,
ἐόντες
γε
ἐλεύθεροι |
[7, 189] |
ὡς
ἔμαθον
αὐξόμενον
τὸν
χειμῶνα
|
ἢ |
καὶ
πρὸ
τούτου,
ἐθύοντό
τε |
[7, 236] |
ὃς
φθονέει
τοι
εὖ
πρήσσοντι
|
ἢ |
καὶ
προδιδοῖ
πρήγματα
τὰ
σά. |
[7, 48] |
τὸ
ἡμέτερον
λείψεσθαι
τοῦ
ἐκείνων,
|
ἢ |
καὶ
συναμφότερα
ταῦτα;
εἰ
γάρ |
[7, 223] |
ἔξοδον
ποιεύμενοι,
ἤδη
πολλῶ
μᾶλλον
|
ἢ |
κατ᾽
ἀρχὰς
ἐπεξήισαν
ἐς
τὸ |
[7, 120] |
ἢ
μὴ
ὑπομένειν
Ξέρξην
ἐπιόντα
|
ἢ |
καταμείναντας
κάκιστα
πάντων
ἀνθρώπων
διατριβῆναι. |
[7, 220] |
τούτου
αὐτίκα
κατ᾽
ἀρχὰς
ἐγειρομένου,
|
ἢ |
Λακεδαίμονα
ἀνάστατον
γενέσθαι
ὑπὸ
τῶν |
[7, 26] |
ποταμοῦ
καὶ
ἑτέρου
οὐκ
ἐλάσσονος
|
ἢ |
Μαιάνδρου,
τῷ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν |
[7, 9] |
τὰς
διαφορὰς
καὶ
παντὶ
μᾶλλον
|
ἢ |
μάχῃσι·
εἰ
δὲ
πάντως
ἔδεε |
[7, 220] |
δ᾽
ὦ
Σπάρτης
οἰκήτορες
εὐρυχόροιο,
|
ἢ |
μέγα
ἄστυ
ἐρικυδὲς
ὑπ᾽
ἀνδράσι |
[7, 104] |
μουνομαχέοιμι.
εἰ
δὲ
ἀναγκαίη
εἴη
|
ἢ |
μέγας
τις
ὁ
ἐποτρύνων
ἀγών, |
[7, 47] |
με
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
ἢ |
μετέστης
ἄν
φέρε
τοῦτό
μοι |
[7, 120] |
προείρητο
ὅμοια
τῷ
δείπνῳ
παρασκευάζειν,
|
ἢ |
μὴ
ὑπομένειν
Ξέρξην
ἐπιόντα
ἢ |
[7, 50] |
γνώμῃσι
ἐχρέωντο
ὁμοίῃσι
καὶ
σύ,
|
ἢ |
μὴ
χρεώμενοι
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
ἄλλους |
[7, 229] |
λιποψυχέοντα
λειφθῆναι.
(εἰ
μέν
νυν
|
ἢ |
μοῦνον
Ἀριστόδημον
ἀλγήσαντα
ἀπονοστῆσαι
ἐς |
[7, 151] |
τὴν
πρὸς
Ξέρξην
φιλίην
συνεκεράσαντο,
|
ἢ |
νομιζοίατο
πρὸς
αὐτοῦ
εἶναι
πολέμιοι· |
[7, 83] |
τὸν
ἀριθμὸν
ἢ
θανάτῳ
βιηθεὶς
|
ἢ |
νούσῳ,
ἄλλος
ἀνὴρ
ἀραίρητο,
καὶ |
[7, 129] |
νῦν
ῥέειν
τε
οὐδὲν
ἧσσον
|
ἢ |
νῦν,
ῥέοντας
δὲ
ποιέειν
τὴν |
[7, 104] |
τὸν
ὑποδειμαίνουσι
πολλῷ
ἔτι
μᾶλλον
|
ἢ |
οἱ
σοὶ
σέ.
(ποιεῦσι
γῶν |
[7, 23] |
στόμα
τῆς
διώρυχος
ποιεῦντες
διπλήσιον
|
ἢ |
ὅσον
ἔδεε
αὐτὴν
τὴν
διώρυχα |
[7, 16] |
ἐν
κοίτῃ
τῇ
σῇ
ἀναπαυομένῳ
|
ἢ |
οὐ
καὶ
ἐν
τῇ
ἐμῇ, |
[7, 16] |
μοι
ὀφείλει
ἔχοντι
τὴν
ἐσθῆτα
|
ἢ |
οὐ
καὶ
τὴν
ἐμήν,
οὐδέ |
[7, 141] |
τάσδε
τάς
τοι
ἥκομεν
φέροντες,
|
ἢ |
οὔ
τοι
ἄπιμεν
ἐκ
τοῦ |
[7, 11] |
οὐδετέροισι
δυνατῶς
ἔχει,
ἀλλὰ
ποιέειν
|
ἢ |
παθεῖν
πρόκειται
ἀγών,
ἵνα
ἢ |
[7, 50] |
ἥμισυ
τῶν
δεινῶν
πάσχειν
μᾶλλον
|
ἢ |
πᾶν
χρῆμα
προδειμαίνοντα
μηδαμὰ
μηδὲν |
[7, 139] |
γενναίως.
(ἢ
ταῦτα
ἂν
ἔπαθον,
|
ἢ |
πρὸ
τοῦ
ὁρῶντες
ἂν
καὶ |
[7, 101] |
φὰς
οὐδέν
οἱ
ἀηδέστερον
ἔσεσθαι
|
ἢ |
πρότερον
ἦν.
~ὡς
δὲ
ταῦτα |
[7, 1] |
στρατιήν,
πολλῷ
πλέω
ἐπιτάσσων
ἑκάστοισι
|
ἢ |
πρότερον
παρέχειν,
καὶ
νέας
τε |
[7, 10] |
κου
ἐν
γῇ
τῇ
Ἀθηναίων
|
ἢ |
σέ
γε
ἐν
τῇ
Λακεδαιμονίων, |
[7, 10] |
ἐπ᾽
ἄνδρας
στρατεύεσθαι
πολλὸν
ἀμείνονας
|
ἢ |
Σκύθας,
οἳ
κατὰ
θάλασσάν
τε |
[7, 194] |
καὶ
γνοὺς
ὡς
ταχύτερα
αὐτὸς
|
ἢ |
σοφώτερα
ἐργασμένος
εἴη,
ἔλυσε.
(βασιλέα |
[7, 226] |
φασὶ
εἰπεῖν
τὸ
ἔπος
πρὶν
|
ἢ |
συμμῖξαι
σφέας
τοῖσι
Μήδοισι,
πυθόμενον |
[7, 142] |
γυναικῶν
ἤ
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
|
ἢ |
συνιούσης.
(κατὰ
ταῦτα
τὰ
ἔπεα |
[7, 141] |
γυναικῶν
ἤ
που
σκιδναμένης
Δημήτερος
|
ἢ |
συνιούσης.
~ταῦτα
σφι
ἠπιώτερα
γὰρ |
[7, 143] |
σφίσι
ἔγνωσαν
αἱρετώτερα
εἶναι
μᾶλλον
|
ἢ |
τὰ
τῶν
χρησμολόγων,
οἳ
οὐκ |
[7, 11] |
ἢ
παθεῖν
πρόκειται
ἀγών,
ἵνα
|
ἢ |
τάδε
πάντα
ὑπὸ
Ἕλλησι
ἢ |
[7, 139] |
ἀποδεξάμενοι
ἔργα
μεγάλα
ἀπέθανον
γενναίως.
|
(ἢ |
ταῦτα
ἂν
ἔπαθον,
ἢ
πρὸ |
[7, 212] |
οὐδὲν
εὕρισκον
ἀλλοιότερον
οἱ
Πέρσαι
|
ἢ |
τῇ
προτεραίῃ
ἐνώρων,
ἀπήλαυνον.
~ἀπορέοντος |
[7, 220] |
ἀνάστατον
γενέσθαι
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
|
ἢ |
τὴν
βασιλέα
σφέων
ἀπολέσθαι.
ταῦτα |
[7, 152] |
περὶ
αὐτῶν
ἀποφαίνομαι
ἄλλην
γε
|
ἢ |
τήν
περ
αὐτοὶ
Ἀργεῖοι
λέγουσι· |
[7, 38] |
πᾶν
μᾶλλον
δοκέων
μιν
χρηίσειν
|
ἢ |
τὸ
ἐδεήθη,
ἔφη
τε
ὑπουργήσειν |
[7, 220] |
ἐρικυδὲς
ὑπ᾽
ἀνδράσι
Περσεΐδῃσι
πέρθεται,
|
ἢ |
τὸ
μὲν
οὐχί,
ἀφ᾽
Ἡρακλέους |
[7, 48] |
φαίνεται
πολλαπλήσιον
ἔσεσθαι
τοῦ
ἡμετέρου,
|
ἢ |
τὸ
ναυτικὸν
τὸ
ἡμέτερον
λείψεσθαι |
[7, 228] |
μέν
νυν
καὶ
στήλῃσι,
ἔξω
|
ἢ |
τὸ
τοῦ
μάντιος
ἐπίγραμμα,
Ἀμφικτύονες |
[7, 3] |
οἳ
μὲν
προγεγονότες
ἔωσι
πρὶν
|
ἢ |
τὸν
πατέρα
σφέων
βασιλεῦσαι,
ὁ |
[7, 160] |
τοῦ
πεζοῦ
ἐγὼ
θέλω.
καὶ
|
ἢ |
τούτοισι
ὑμέας
χρεόν
ἐστι
ἀρέσκεσθαι |
[7, 235] |
κατὰ
τῆς
θαλάσσης
καταδεδυκέναι
μᾶλλον
|
ἢ |
ὑπερέχειν,
αἰεί
τι
προσδοκῶν
ἀπ᾽ |
[7, 228] |
ἔπεσον,
καὶ
τοῖσι
πρότερον
τελευτήσασι
|
ἢ |
ὑπὸ
Λεωνίδεω
ἀποπεμφθέντας
οἴχεσθαι,
ἐπιγέγραπται |
[7, 103] |
πλεῦνες
περὶ
ἕνα
ἕκαστον
γινόμεθα
|
ἢ |
χίλιοι,
ἐόντων
ἐκείνων
πέντε
χιλιάδων. |
[7, 13] |
ἀπορρῖψαι
ἔπεα
ἐς
ἄνδρα
πρεσβύτερον
|
ἢ |
χρεόν·
νῦν
μέντοι
συγγνοὺς
χρήσομαι |
[7, 172] |
Θεσσαλίη
τε
καὶ
ἡ
σύμπασα
|
ᾖ |
Ἑλλὰς
ἐν
σκέπῃ
τοῦ
πολέμου. |
[7, 103] |
κόμπος
ὁ
λόγος
οὗτος
εἰρημένος
|
ᾖ. |
(ἐπεὶ
φέρε
ἴδω
παντὶ
τῷ |
[7, 159] |
ὁ
Σύαγρος
εἶπέ
τε
τάδε.
|
ἦ |
κε
μέγ᾽
οἰμώξειε
ὁ
Πελοπίδης |
[7, 38] |
τε
ἐμεῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων
|
ἦ |
μελεδωνός·
τοὺς
δὲ
τέσσερας
ἄγευ |
[7, 157] |
τὸ
δὲ
ὑγιαῖνον
τῆς
Ἑλλάδος
|
ᾖ |
ὀλίγον,
τοῦτο
δὲ
ἤδη
δεινὸν |
[7, 29] |
τετρακόσιαι
μυριάδες
ἑπτὰ
χιλιάδων,
ἀλλὰ
|
ᾖ |
τοι
ἀπαρτιλογίη
ὑπ᾽
ἐμέο
πεπληρωμένη. |
[7, 197] |
ἀπογόνοισι
ἀέθλους
τοιούσδε·
(ὃς
ἂν
|
ᾖ |
τοῦ
γένεος
τούτου
πρεσβύτατος,
τούτῳ |
[7, 152] |
σφι
πρὸς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
κακῶς
|
ἡ |
αἰχμὴ
ἑστήκεε,
πᾶν
δὴ
βουλόμενοι |
[7, 191] |
ὑπὸ
Πηλέος,
εἴη
τε
ἅπασα
|
ἡ |
ἀκτὴ
ἡ
Σηπιὰς
ἐκείνης
τε |
[7, 216] |
τὠυτὸ
κεῖται,
Ἀνόπαια·
τείνει
δὲ
|
ἡ |
Ἀνόπαια
αὕτη
κατὰ
ῥάχιν
τοῦ |
[7, 12] |
τε
ἐγίνετο
καὶ
Ξέρξην
ἔκνιζε
|
ἡ |
Ἀρταβάνου
γνώμη·
νυκτὶ
δὲ
βουλὴν |
[7, 1] |
καὶ
πλοῖα.
τούτων
δὲ
περιαγγελλομένων
|
ἡ |
Ἀσίη
ἐδονέετο
ἐπὶ
τρία
ἔτεα, |
[7, 216] |
χρηστὴ
Μηλιεῦσι.
~ἔχει
δὲ
ὧδε
|
ἡ |
ἀτραπὸς
αὕτη·
ἄρχεται
μὲν
ἀπὸ |
[7, 36] |
τῶν
βυβλίνων.
παχύτης
μὲν
ἦν
|
ἡ |
αὐτὴ
καὶ
καλλονή,
κατὰ
λόγον |
[7, 36] |
ταῦτα
ἐποίεον,
τοῖσι
προσέκειτο
αὕτη
|
ἡ |
ἄχαρις
τιμή,
τὰς
δὲ
ἄλλοι |
[7, 138] |
πρότερον
λόγον.
~ἡ
δὲ
στρατηλασίη
|
ἡ |
βασιλέος
οὔνομα
μὲν
εἶχε
ὡς |
[7, 5] |
Ἀθηναίους
τιμωρήσασθαι.
~ἀποθανόντος
δὲ
Δαρείου
|
ἡ |
βασιληίη
ἀνεχώρησε
ἐς
τὸν
παῖδα |
[7, 205] |
οὕτω
δὴ
ἐς
Λεωνίδην
ἀνέβαινε
|
ἡ |
βασιληίη,
καὶ
διότι
πρότερος
ἐγεγόνεε |
[7, 142] |
θεὸν
τὴν
ἀκρόπολιν
χρῆσαι
περιέσεσθαι.
|
ἡ |
γὰρ
ἀκρόπολις
τὸ
πάλαι
τῶν |
[7, 3] |
τῆς
ὑποθήκης
βασιλεῦσαι
ἂν
Ξέρξης·
|
ἡ |
γὰρ
Ἄτοσσα
εἶχε
τὸ
πᾶν |
[7, 11] |
τόδε
αὐτοί
τε
ὥνθρωποι
καὶ
|
ἡ |
γῆ
αὐτῶν
ἐπώνυμοι
τοῦ
καταστρεψαμένου |
[7, 147] |
ἔχειν.
(οἶκε
δὲ
αὐτοῦ
αὕτη
|
ἡ |
γνώμη
τῇ
γε
ἄλλῃ.
ἐὼν |
[7, 181] |
τι
καὶ
τοῦ
οὐνόματος
ἐπαύροιτο.
|
~ἡ |
δὲ
Αἰγιναίη,
τῆς
ἐτριηράρχεε
Ἀσωνίδης, |
[7, 119] |
τὴν
αὐτὸς
σταθμὸν
ποιεέσκετο
Ξέρξης,
|
ἡ |
δὲ
ἄλλη
στρατιὴ
ἔσκε
ὑπαίθριος. |
[7, 176] |
αἰγιαλός,
ἐν
δὲ
Ἀρτέμιδος
ἱρόν.
|
(ἡ |
δὲ
αὖ
διὰ
Τρηχῖνος
ἔσοδος |
[7, 113] |
ὀλίγῳ
πρότερον
τούτων
λόγον
ἐποιεύμην.
|
(ἡ |
δὲ
γῆ
αὕτη
ἡ
περὶ |
[7, 85] |
(ταύτῃσι
πίσυνοι
ἔρχονται
ἐς
πόλεμον.
|
ἡ |
δὲ
μάχη
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν |
[7, 19] |
δουλεύσειν
τέ
οἱ
πάντας
ἀνθρώπους.
|
ἡ |
δὲ
ὄψις
ἦν
ἥδε·
ἐδόκεε |
[7, 169] |
ἄμεινον
τιμωρέουσι
γίνεται
τῇ
Ἑλλάδι.
|
(ἡ |
δὲ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο
ὦ
νήπιοι, |
[7, 138] |
δὲ
ἐπὶ
τὸν
πρότερον
λόγον.
|
~ἡ |
δὲ
στρατηλασίη
ἡ
βασιλέος
οὔνομα |
[7, 123] |
Αἷσα
Γίγωνος
Κάμψα
Σμίλα
Αἴνεια·
|
ἡ |
δε
τουτέων
χώρη
Κροσσαίη
ἔτι |
[7, 182] |
δύο
τῶν
νεῶν
οὕτω
ἐχειρώθησαν·
|
ἡ |
δὲ
τρίτη,
τῆς
ἐτριηράρχεε
Φόρμος |
[7, 121] |
ἐστρατήγεον
Τριτανταίχμης
τε
καὶ
Γέργις·
|
ἡ |
δὲ
τρίτη
τῶν
μοιρέων,
μετ᾽ |
[7, 108] |
τῷ
Ξέρξεω
στρατῷ
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
|
(ἡ |
δὲ
χώρη
αὕτη
πάλαι
μὲν |
[7, 129] |
ἔργον,
ὡς
ἐμοὶ
φαίνεται
εἶναι,
|
ἡ |
διάστασις
τῶν
ὀρέων.
~οἱ
δὲ |
[7, 23] |
σχοινοτενὲς
ποιησάμενοι,
ἐπείτε
ἐγίνετο
βαθέα
|
ἡ |
διῶρυξ,
οἳ
μὲν
κατώτατα
ἑστεῶτες |
[7, 37] |
στόματα
τοῦ
ὀρύγματος,
καὶ
αὐτὴ
|
ἡ |
διῶρυξ
παντελέως
πεποιημένη
ἀγγέλλετο,
ἐνθαῦτα |
[7, 161] |
βασιλεῦ
Συρηκοσίων,
οὐκ
ἡγεμόνος
δεομένη
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἀπέπεμψε
ἡμέας
πρὸς
σέ, |
[7, 168] |
ὡς
οὔ
σφι
περιοπτέη
ἐστὶ
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἀπολλυμένη·
ἢν
γὰρ
σφαλῇ, |
[7, 139] |
καὶ
οὕτω
ἂν
ἐπ᾽
ἀμφότερα
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἐγίνετο
ὑπὸ
Πέρσῃσι.
τὴν |
[7, 157] |
δεινὸν
γίνεται
μὴ
πέσῃ
πᾶσα
|
ἡ |
Ἑλλάς.
(μὴ
γὰρ
ἐλπίσῃς,
ἢν |
[7, 102] |
καὶ
νόμου
ἰσχυροῦ·
τῇ
διαχρεωμένη
|
ἡ |
Ἑλλὰς
τήν
τε
πενίην
ἀπαμύνεται |
[7, 157] |
ἁλὴς
μὲν
γὰρ
γενομένη
πᾶσα
|
ἡ |
Ἑλλὰς
χεὶρ
μεγάλη
συνάγεται,
καὶ |
[7, 47] |
λέγων
ὦ
βασιλεῦ,
ὄψις
μὲν
|
ἡ |
ἐπιφανεῖσα
τοῦ
ὀνείρου
ὡς
βουλόμεθα |
[7, 135] |
ἐξ
ἴσου
γίνεται
ἡ
συμβουλίη
|
ἡ |
ἐς
ἡμέας
τείνουσα.
τοῦ
μὲν |
[7, 174] |
ἐς
τὸν
Ἰσθμόν.
~αὕτη
ἐγένετο
|
ἡ |
ἐς
Θεσσαλίην
στρατηίη,
βασιλέος
τε |
[7, 5] |
λόγου
παρενθήκην
ποιεέσκετο
τήνδε,
ὡς
|
ἡ |
Εὐρώπη
περικαλλὴς
εἴη
χώρη,
καὶ |
[7, 203] |
συμμάχων
προσδόκιμοι
πᾶσαν
εἶεν
ἡμέρην,
|
ἡ |
θάλασσά
τέ
σφι
εἴη
ἐν |
[7, 55] |
τὸ
Αἰγαῖον
τὰ
ὑποζύγια
καὶ
|
ἡ |
θεραπηίη.
(ἡγέοντο
δὲ
πρῶτα
μὲν |
[7, 129] |
δὲ
τούτων
τῶν
λεχθέντων
ὀρέων
|
ἡ |
Θεσσαλίη
ἐστὶ
ἐοῦσα
κοίλη.
(ὥστε |
[7, 173] |
ὁπλίτας
συλλεγέντες,
καί
σφι
προσῆν
|
ἡ |
Θεσσαλῶν
ἵππος·
ἐστρατήγεε
δὲ
Λακεδαιμονίων |
[7, 55] |
Πόντου
ὁ
πεζός
τε
καὶ
|
ἡ |
ἵππος
ἅπασα,
κατὰ
δὲ
τὴν |
[7, 223] |
οὕτω·
ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
ὄρεος
|
ἡ |
κατάβασις
συντομωτέρη
τε
ἐστὶ
καὶ |
[7, 115] |
Ἑλλάδα
παρεξήιε·
αὕτη
δὲ
καὶ
|
ἡ |
κατύπερθε
ταύτης
καλέεται
Βισαλτίη.
(ἐνθεῦτεν |
[7, 140] |
τροχοειδέος
ἄκρα
κάρηνα.
οὔτε
γὰρ
|
ἡ |
κεφαλὴ
μένει
ἔμπεδον
οὔτε
τὸ |
[7, 70] |
λοφιῇ·
καὶ
ἀντὶ
μὲν
λόφου
|
ἡ |
λοφιὴ
κατέχρα,
τὰ
δὲ
ὦτα |
[7, 86] |
ἐμπαλασσόμενοι
διαφθείρονται.
~τούτων
μὲν
αὕτη
|
ἡ |
μάχη,
καὶ
ἐπετετάχατο
ἐς
τοὺς |
[7, 226] |
ὑπὸ
σκιῇ
ἔσοιτο
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἡ |
μάχη
καὶ
οὐκ
ἐν
ἡλίῳ. |
[7, 217] |
χώρην
καὶ
φρουρέοντες
τὴν
ἀτραπόν.
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
κάτω
ἐσβολὴ
ἐφυλάσσετο |
[7, 171] |
τρίτους
αὐτὴν
νῦν
νέμεσθαι
Κρῆτας.
|
ἡ |
μὲν
δὴ
Πυθίη
ὑπομνήσασα
ταῦτα |
[7, 123] |
Τορώνην
Γαληψὸν
Σερμύλην
Μηκύβερναν
Ὄλυνθον.
|
~ἡ |
μέν
νυν
χώρη
αὕτη
Σιθωνίη |
[7, 108] |
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι
δεδήλωται,
|
ἡ |
μέχρι
Θεσσαλίης
πᾶσα
καὶ
ἦν |
[7, 190] |
Μάγνητι
γηοχέοντι
περὶ
Σηπιάδα
μεγάλως
|
ἡ |
ναυηγίη
αὕτη
ἐγένετο
χρηστή·
ὃς |
[7, 13] |
τῆς
Ἀρταβάνου
γνώμης
παραυτίκα
μὲν
|
ἡ |
νεότης
ἐπέζεσε,
ὥστε
ἀεικέστερα
ἀπορρῖψαι |
[7, 181] |
ταύτην
τὴν
ἡμέρην·
ὃς
ἐπειδὴ
|
ἡ |
νηῦς
ἡλίσκετο
ἐς
τοῦτο
ἀντεῖχε |
[7, 175] |
πόλεμον
καὶ
ἐν
οἵοισι
χώροισι.
|
ἡ |
νικῶσα
δὲ
γνώμη
ἐγίνετο
τὴν |
[7, 88] |
ἤμεε
καὶ
ἐς
φθίσιν
περιῆλθε
|
ἡ |
νοῦσος.
(τὸν
δὲ
ἵππον
αὐτίκα |
[7, 173] |
δὴ
καὶ
ἐσέβαλε
ἡ
στρατιὴ
|
ἡ |
Ξέρξεω.
καταβάντες
δὲ
οἱ
Ἕλληνες |
[7, 129] |
μεσαμβρίην
τε
καὶ
ἄνεμον
νότον
|
ἡ |
Ὄθρυς·
τὸ
μέσον
δὲ
τούτων |
[7, 129] |
τό
τε
Πήλιον
ὄρος
καὶ
|
ἡ |
Ὄσσα
ἀποκληίει
συμμίσγοντα
τὰς
ὑπωρείας |
[7, 47] |
δέ
μοι
τόδε·
εἴ
τοι
|
ἡ |
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
μὴ
ἐναργὴς |
[7, 52] |
ἐπὶ
Σκύθας,
ὅτι
ἐπὶ
τούτοισι
|
ἡ |
πᾶσα
Περσικὴ
στρατιὴ
ἐγένετο
διαφθεῖραι |
[7, 113] |
ἐποιεύμην.
(ἡ
δὲ
γῆ
αὕτη
|
ἡ |
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
καλέεται |
[7, 223] |
ὁ
χῶρος
πολλὸν
ἤ
περ
|
ἡ |
περίοδός
τε
καὶ
ἀνάβασις.
(οἵ |
[7, 133] |
ὅτι
σφέων
ἡ
χώρη
καὶ
|
ἡ |
πόλις
ἐδηιώθη.
ἀλλὰ
τοῦτο
οὐ |
[7, 141] |
καὶ
τελευτήσωμεν”
ταῦτα
δὲ
λέγουσι
|
ἡ |
πρόμαντις
χρᾷ
δεύτερα
τάδε.
(οὐ |
[7, 140] |
τὸ
μέγαρον
ἐσελθόντες
ἵζοντο,
χρᾷ
|
ἡ |
Πυθίη,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Ἀριστονίκη, |
[7, 191] |
εἴη
τε
ἅπασα
ἡ
ἀκτὴ
|
ἡ |
Σηπιὰς
ἐκείνης
τε
καὶ
τῶν |
[7, 62] |
ἐσταλμένοι
ἐστρατεύοντο·
Μηδικὴ
γὰρ
αὕτη
|
ἡ |
σκευή
ἐστι
καὶ
οὐ
Περσική. |
[7, 220] |
αὐτοῦ
κλέος
μέγα
ἐλείπετο,
καὶ
|
ἡ |
Σπάρτης
εὐδαιμονίη
οὐκ
ἐξηλείφετο.
(ἐκέχρηστο |
[7, 131] |
τριτημορίς,
ἵνα
ταύτῃ
διεξίῃ
ἅπασα
|
ἡ |
στρατιὴ
ἐς
Περραιβούς.
οἱ
δὲ |
[7, 173] |
τῇ
περ
δὴ
καὶ
ἐσέβαλε
|
ἡ |
στρατιὴ
ἡ
Ξέρξεω.
καταβάντες
δὲ |
[7, 25] |
στρατιῇ
καταβάλλειν,
ἵνα
μὴ
λιμήνειε
|
ἡ |
στρατιὴ
μηδὲ
τὰ
ὑποζύγια
ἐλαυνόμενα |
[7, 119] |
μοῦνα
τασσόμενα.
ὅκως
δὲ
ἀπίκοιτο
|
ἡ |
στρατιή,
σκηνὴ
μὲν
ἔσκε
πεπηγυῖα |
[7, 117] |
καὶ
θάψαι·
ἐτυμβοχόεε
δὲ
πᾶσα
|
ἡ |
στρατιή.
(τούτῳ
δὲ
τῷ
Ἀρταχαίῃ |
[7, 210] |
ὀλίγοι
δὲ
ἄνδρες.
ἐγίνετο
δὲ
|
ἡ |
συμβολὴ
δι᾽
ἡμέρης.
~ἐπείτε
δὲ |
[7, 166] |
τε
κατ᾽
ἀνδραγαθίην
Καρχηδονίων,
ὡς
|
ἡ |
συμβολή
τε
ἐγίνετο
καὶ
ὡς |
[7, 135] |
Ὕδαρνες,
οὐκ
ἐξ
ἴσου
γίνεται
|
ἡ |
συμβουλίη
ἡ
ἐς
ἡμέας
τείνουσα. |
[7, 172] |
Ὀλυμπικήν,
ἵνα
Θεσσαλίη
τε
καὶ
|
ἡ |
σύμπασα
ᾖ
Ἑλλὰς
ἐν
σκέπῃ |
[7, 137] |
ἀπολύσειν
Λακεδαιμονίους
τῆς
αἰτίης.
~οὕτω
|
ἡ |
Ταλθυβίου
μῆνις
καὶ
ταῦτα
ποιησάντων |
[7, 137] |
μὲν
γὰρ
κατέσκηψε
ἐς
ἀγγέλους
|
ἡ |
Ταλθυβίου
μῆνις
οὐδὲ
ἐπαύσατο
πρὶν |
[7, 135] |
ἐς
Μήδους
ἀπέπεμψαν.
~αὕτη
τε
|
ἡ |
τόλμα
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
θώματος |
[7, 10] |
δὲ
βουλευσάμενος
αἰσχρῶς,
εἴ
οἱ
|
ἡ |
τύχη
ἐπίσποιτο,
εὕρημα
εὕρηκε,
ἧσσον |
[7, 3] |
παίδων
τὴν
διαφορήν,
ἐλθών,
ὡς
|
ἡ |
φάτις
μιν
ἔχει,
Ξέρξῃ
συνεβούλευε |
[7, 10] |
λῦσαι
τὸν
πόρον,
τοῖσι
ἐπετέτραπτο
|
ἡ |
φυλακὴ
τῶν
γεφυρέων
τοῦ
Ἴστρου. |
[7, 111] |
προφητεύοντες
τοῦ
ἱροῦ,
πρόμαντις
δὲ
|
ἡ |
χρέωσα
κατά
περ
ἐν
Δελφοῖσι, |
[7, 133] |
εἶπαί
τι,
πλὴν
ὅτι
σφέων
|
ἡ |
χώρη
καὶ
ἡ
πόλις
ἐδηιώθη. |
[7, 54] |
μηδεμίαν
οἱ
συντυχίην
τοιαύτην
γενέσθαι,
|
ἥ |
μιν
παύσει
καταστρέψασθαι
τὴν
Εὐρώπην |
[7, 173] |
τὰ
Τέμπεα
ἐς
τὴν
ἐσβολὴν
|
ἥ |
περ
ἀπὸ
Μακεδονίης
τῆς
κάτω |
[7, 43] |
πόλιν
καὶ
Ὀφρύνειον
καὶ
Δάρδανον,
|
ἥ |
περ
δὴ
Ἀβύδῳ
ὅμουρος
ἐστί, |
[7, 83] |
ἦσαν·
σκευὴν
μὲν
τοιαύτην
εἶχον
|
ἥ |
περ
εἴρηται,
χωρὶς
δὲ
χρυσόν |
[7, 149] |
ἐουσέων
ἐπιλέγεσθαι,
ἢν
ἄρα
σφέας
|
καταλάβῃ |
πρὸς
τῷ
γεγονότι
κακῷ
ἄλλο |
[7, 56] |
τὸν
στρατὸν
ὑπὸ
μαστίγων
διαβαίνοντα·
|
διέβη |
δὲ
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ
ἐν |
[7, 10] |
Θρηίκιον,
γεφυρώσας
δὲ
ποταμὸν
Ἴστρον
|
διέβη |
ἐπὶ
Σκύθας.
τότε
παντοῖοι
ἐγένοντο |
[7, 56] |
βασιλέα
πάντων.
~Ξέρξης
δὲ
ἐπεὶ
|
διέβη |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην,
ἐθηεῖτο
τὸν |
[7, 43] |
Ξέρξης,
ἐς
τὸ
Πριάμου
πέργαμον
|
ἀνέβη |
ἵμερον
ἔχων
θεήσασθαι·
(θεησάμενος
δὲ |
[7, 166] |
δὲ
καὶ
τάδε
λέγουσι,
ὡς
|
συνέβη |
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρης
ἔν
τε |
[7, 101] |
δὲ
καὶ
ταύτας
διεξέπλωσε
καὶ
|
ἐξέβη |
ἐκ
τῆς
νεός,
μετεπέμψατο
Δημάρητον |
[7, 234] |
ἀληθείῃ·
ὅσα
γὰρ
εἶπας,
ἅπαντα
|
ἀπέβη |
οὕτω.
νῦν
δέ
μοι
εἰπέ, |
[7, 160] |
με
πείσεις
ἀσχήμονα
ἐν
τῇ
|
ἀμοιβῇ |
γενέσθαι.
(ὅκου
δὲ
ὑμεῖς
οὕτω |
[7, 209] |
ἢν
μὴ
ταῦτά
τοι
ταύτῃ
|
ἐκβῇ |
τῇ
ἐγὼ
λέγω”
~ταῦτα
λέγων |
[7, 188] |
πρῶται
τῶν
νεῶν
ὅρμεον
πρὸς
|
γῇ, |
ἄλλαι
δ᾽
ἐπ᾽
ἐκείνῃσι
ἐπ᾽ |
[7, 113] |
τούτων
λόγον
ἐποιεύμην.
(ἡ
δὲ
|
γῆ |
αὕτη
ἡ
περὶ
τὸ
Πάγγαιον |
[7, 11] |
αὐτοί
τε
ὥνθρωποι
καὶ
ἡ
|
γῆ |
αὐτῶν
ἐπώνυμοι
τοῦ
καταστρεψαμένου
καλέονται” |
[7, 49] |
εἰρημένου
τὸ
ἕτερον
ἔρχομαι
ἐρέων.
|
(γῆ |
δὲ
πολεμίη
τῇδέ
τοι
κατίσταται· |
[7, 49] |
τὰ
δὲ
δύο
ταῦτα
ἐστὶ
|
γῆ |
τε
καὶ
θάλασσα.
(οὔτε
γὰρ |
[7, 10] |
ὀρνίθων
διαφορεύμενον
ἤ
κου
ἐν
|
γῇ |
τῇ
Ἀθηναίων
ἢ
σέ
γε |
[7, 208] |
ὡς
ἁλισμένη
εἴη
ταύτῃ
στρατιὴ
|
ὀλίγη, |
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
ὡς
εἴησαν |
[7, 237] |
φθονέει
καὶ
ἔστι
δυσμενὴς
τῇ
|
σιγῇ, |
οὐδ᾽
ἂν
συμβουλευομένου
τοῦ
ἀστοῦ |
[7, 46] |
θάνατος
μοχθηρῆς
ἐούσης
τῆς
ζόης
|
καταφυγὴ |
αἱρετωτάτη
τῷ
ἀνθρώπῳ
γέγονε,
ὁ |
[7, 156] |
ἐς
τὰς
Συρηκούσας
ἀπέδοτο
ἐπ᾽
|
ἐξαγωγῇ |
ἐκ
Σικελίης.
(τὠυτὸ
δὲ
τοῦτο |
[7, 104] |
(ποιεῦσι
γῶν
τὰ
ἂν
ἐκεῖνος
|
ἀνώγῃ· |
ἀνώγει
δὲ
τὠυτὸ
αἰεί,
οὐκ |
[7, 43] |
Ὀφρύνειον
καὶ
Δάρδανον,
ἥ
περ
|
δὴ |
Ἀβύδῳ
ὅμουρος
ἐστί,
ἐν
δεξιῇ |
[7, 38] |
ἐδεήθη,
ἔφη
τε
ὑπουργήσειν
καὶ
|
δὴ |
ἀγορεύειν
ἐκέλευε
ὅτευ
δέοιτο.
ὁ |
[7, 196] |
εἴη
τῶν
ἐν
Ἕλλησι·
ἔνθα
|
δὴ |
αἱ
Ἑλληνίδες
ἵπποι
ἐλείποντο
πολλόν. |
[7, 144] |
τῇ
Ἑλλάδι
ἐγένοντο.
αὗταί
τε
|
δὴ |
αἱ
νέες
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
προποιηθεῖσαι |
[7, 56] |
εἰπεῖν
Ἑλλησπόντιον
ὦ
Ζεῦ,
τί
|
δὴ |
ἀνδρὶ
εἰδόμενος
Πέρσῃ
καὶ
οὔνομα |
[7, 223] |
τε
καὶ
ἀνάβασις.
(οἵ
τε
|
δὴ |
βάρβαροι
οἱ
ἀμφὶ
Ξέρξην
προσήισαν, |
[7, 10] |
ἔπειτα
λύσωσι
τὴν
γέφυραν,
τοῦτο
|
δὴ |
βασιλεῦ
γίνεται
δεινόν.
(ἐγὼ
δὲ |
[7, 12] |
τε
καὶ
εὐειδέα
εἰπεῖν
(μετὰ
|
δὴ |
βουλεύεαι,
ὦ
Πέρσα,
στράτευμα
μὴ |
[7, 50] |
πᾶν
ὁμοίως
ἐπιλέγεο.
εἰ
γὰρ
|
δὴ |
βούλοιο
ἐπὶ
τῷ
αἰεὶ
ἐπεσφερομένῳ |
[7, 152] |
κακῶς
ἡ
αἰχμὴ
ἑστήκεε,
πᾶν
|
δὴ |
βουλόμενοι
σφίσι
εἶναι
πρὸ
τῆς |
[7, 158] |
καὶ
ἀπῖκται
ἐς
ὑμέας,
οὕτω
|
δὴ |
Γέλωνος
μνῆστις
γέγονε.
(ἀτιμίης
δὲ |
[7, 9] |
οὐδὲ
λέγω
ἀρχήν·
ἐξώλεες
γὰρ
|
δὴ |
γίνονται·
(τοὺς
χρῆν
ἐόντας
ὁμογλώσσους |
[7, 194] |
ἐργασμένος
εἴη,
ἔλυσε.
(βασιλέα
μὲν
|
δὴ |
Δαρεῖον
οὕτω
διαφυγὼν
μὴ
ἀπολέσθαι |
[7, 10] |
ἑτέρου
κακὸς
εἶναι.
(ἀλλ᾽
εἰ
|
δὴ |
δεῖ
γε
πάντως
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 217] |
δὲ
τὰ
Τρηχινίων.
ἠώς
τε
|
δὴ |
διέφαινε
καὶ
οἳ
ἐγένοντο
ἐπ᾽ |
[7, 59] |
τε
ἐδέδμητο
βασιλήιον
τοῦτο
τὸ
|
δὴ |
Δορίσκος
κέκληται,
καὶ
Περσέων
φρουρὴ |
[7, 225] |
ἐούσης
ταύτης
τέκνου.
~Ξέρξεώ
τε
|
δὴ |
δύο
ἀδελφεοὶ
ἐνθαῦτα
πίπτουσι
μαχόμενοι, |
[7, 182] |
περιεῖπον
ὡς
ἀνδράποδα.
~αἱ
μὲν
|
δὴ |
δύο
τῶν
νεῶν
οὕτω
ἐχειρώθησαν· |
[7, 170] |
ὥστε
φόνος
Ἑλληνικὸς
μέγιστος
οὗτος
|
δὴ |
ἐγένετο
πάντων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν, |
[7, 23] |
ἔργου
συνῆγον
αἰεί·
κάτω
τε
|
δὴ |
ἐγίνετο
καὶ
ἐξισοῦτο
τοῖσι
ἄλλοισι |
[7, 34] |
Ἀβύδου
ἐς
τὴν
ἀπαντίον.
καὶ
|
δὴ |
ἐζευγμένου
τοῦ
πόρου
ἐπιγενόμενος
χειμὼν |
[7, 148] |
καὶ
Κλεομένεος
τοῦ
Ἀναξανδρίδεω·
τῶν
|
δὴ |
εἵνεκα
πέμπειν.
(τὴν
δὲ
Πυθίην |
[7, 178] |
θάλασσαν
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον.
~οἱ
μὲν
|
δὴ |
Ἕλληνες
κατὰ
τάχος
ἐβοήθεον
διαταχθέντες, |
[7, 188] |
καὶ
πολλὸς
ἄνεμος
ἀπηλιώτης,
τὸν
|
δὴ |
Ἑλλησποντίην
καλέουσι
οἱ
περὶ
ταῦτα |
[7, 174] |
Θεσσαλοὶ
δὲ
ἐρημωθέντες
συμμάχων
οὕτω
|
δὴ |
ἐμήδισαν
προθύμως
οὐδ᾽
ἔτι
ἐνδοιαστῶς, |
[7, 127] |
τὸ
ὕδωρ
συμμίσγοντες.
(ἐστρατοπεδεύοντο
μὲν
|
δὴ |
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
χωρίοισι
οἱ |
[7, 49] |
παρ᾽
ἣν
δὴ
κομίζεαι.
(οὔκων
|
δὴ |
ἐόντων
τοι
λιμένων
ὑποδεξίων,
μάθε |
[7, 40] |
ἐχόμενος
τῶν
χαλινῶν·
οὐδεὶς
γὰρ
|
δὴ |
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν
θρόνον
ἀνθρώπων |
[7, 220] |
διὰ
πάντα
δάσηται.
ταῦτά
τε
|
δὴ |
ἐπιλεγόμενον
Λεωνίδην,
καὶ
βουλόμενον
κλέος |
[7, 150] |
σφέας
παραλαμβάνειν
τοὺς
Ἕλληνας,
οὕτω
|
δὴ |
ἐπισταμένους
ὅτι
οὐ
μεταδώσουσι
τῆς |
[7, 16] |
ἤδη
μαθητέον
ἔσται.
εἰ
γὰρ
|
δὴ |
ἐπιφοιτήσει
γε
συνεχέως,
φαίην
ἂν |
[7, 205] |
καὶ
τούτου
ἐν
Σικελίῃ,
οὕτω
|
δὴ |
ἐς
Λεωνίδην
ἀνέβαινε
ἡ
βασιληίη, |
[7, 239] |
τὴν
Ἑλλάδα
πρῶτοι,
καὶ
οὕτω
|
δὴ |
ἐς
τὸ
χρηστήριον
τὸ
ἐς |
[7, 16] |
ἄλλως
ἐθέλει
φανῆναι.
(οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ἐς
τοσοῦτό
γε
εὐηθείης
ἀνήκει |
[7, 223] |
τὸ
πρόσω
ἐποτρύνοντες.
πολλοὶ
μὲν
|
δὴ |
ἐσέπιπτον
αὐτῶν
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
[7, 70] |
ἡλίου
ἀνατολέων
Αἰθίοπες
(διξοὶ
γὰρ
|
δὴ |
ἐστρατεύοντο)
προσετετάχατο
τοῖσι
Ἰνδοῖσι,
διαλλάσσοντες |
[7, 121] |
ὁμοῦ
τῷ
ναυτικῷ·
(ταύτης
μὲν
|
δὴ |
ἐστρατήγεον
Μαρδόνιός
τε
καὶ
Μασίστης, |
[7, 191] |
τῶν
ναυηγίων
περιεβάλοντο·
(ἡμέρας
γὰρ
|
δὴ |
ἐχείμαζε
τρεῖς.
τέλος
δὲ
ἔντομά |
[7, 99] |
οἱ
ἐούσης
ἀναγκαίης.
(οὔνομα
μὲν
|
δὴ |
ἦν
αὐτῇ
Ἀρτεμισίη,
θυγάτηρ
δὲ |
[7, 65] |
δὲ
σίδηρος
ἦν.
ἐσταλμένοι
μὲν
|
δὴ |
ἦσαν
οὕτω
Ἰνδοί,
προσετετάχατο
δὲ |
[7, 35] |
καὶ
ἁλμυρῷ
ποταμῷ“
(τήν
τε
|
δὴ |
θάλασσαν
ἐνετέλλετο
τούτοισι
ζημιοῦν
καὶ |
[7, 208] |
δὲ
τὰς
κόμας
κτενιζομένους.
ταῦτα
|
δὴ |
θεώμενος
ἐθώμαζε
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[7, 40] |
συνέμισγον
οὗτοι
βασιλέι.
(προηγεῦντο
μὲν
|
δὴ |
ἱππόται
χίλιοι,
ἐκ
Περσέων
πάντων |
[7, 40] |
οὔνομα
ἐστὶ
Νήσαιον·
τοὺς
ὦν
|
δὴ |
ἵππους
τοὺς
μεγάλους
φέρει
τὸ |
[7, 153] |
τῶν
συμμάχων
συμμίξοντες
Γέλωνι
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
Σύαγρος.
τοῦ |
[7, 205] |
ἦν
νεώτατος
Ἀναξανδρίδεω
παῖς
καὶ
|
δὴ |
καὶ
εἶχε
Κλεομένεος
θυγατέρα.
(ὃς |
[7, 164] |
καὶ
Ξέρξης
οἰχώκεε
ἀπελαύνων,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐκεῖνος
ἀπίκετο
ἐς
τὴν |
[7, 16] |
αὐτὸ
συλλαβὼν
εἴρηκας·
φανήτω
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
ἐμοὶ
ὡς
καὶ
σοὶ |
[7, 23] |
τοῖσι
ἄλλοισι
ἔργοισι
ἀποδείκνυνται
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐν
ἐκείνῳ.
ἀπολαχόντες
γὰρ |
[7, 173] |
κατὰ
Γόννον
πόλιν,
τῇ
περ
|
δὴ |
καὶ
ἐσέβαλε
ἡ
στρατιὴ
ἡ |
[7, 168] |
σφι
σκῆψις
ἐπεποίητο,
τῇ
περ
|
δὴ |
καὶ
ἐχρήσαντο.
αἰτιωμένων
γὰρ
τῶν |
[7, 1] |
δουλωθέντες
ἀπέστησαν
ἀπὸ
Περσέων.
ἐνθαῦτα
|
δὴ |
καὶ
μᾶλλον
ὅρμητο
καὶ
ἐπ᾽ |
[7, 15] |
ταῦτα
βουλόμενος
ποιέειν·
τετραμμένῳ
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
μετεγνωκότι
ἐπιφοιτέον
ὄνειρον
φαντάζεταί |
[7, 47] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐπιλεγόμενος
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ὁρῶν
τοι
δύο
τὰ |
[7, 10] |
Ὑστάσπεος,
πάτρως
ἐὼν
Ξέρξῃ,
τῷ
|
δὴ |
καὶ
πίσυνος
ἐὼν
ἔλεγε
τάδε. |
[7, 10] |
Εὐρώπης
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
καὶ
|
δὴ |
καὶ
συνήνεικέ
σε
ἤτοι
κατὰ |
[7, 1] |
τὴν
ἐς
Σάρδις
ἐσβολήν,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τότε
πολλῷ
τε
δεινότερα |
[7, 236] |
πρήγματα
τὰ
σά.
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
τρόποισι
τοιούτοισι
χρεώμενοι
Ἕλληνες |
[7, 5] |
οἰκός
ἐστι
Ἀθηναίους
ἐργασαμένους
πολλὰ
|
δὴ |
κακὰ
Πέρσας
μὴ
οὐ
δοῦναι |
[7, 179] |
θυσίῃσι
σφέας
μετήισαν.
~Δελφοὶ
μὲν
|
δὴ |
κατὰ
τὸ
χρηστήριον
ἔτι
καὶ |
[7, 142] |
Ἀθηναίων
ῥηχῷ
ἐπέφρακτο.
(οἳ
μὲν
|
δὴ |
κατὰ
τὸν
φραγμὸν
συνεβάλλοντο
τοῦτο |
[7, 167] |
ἑωυτὸν
ἐς
τὸ
πῦρ·
οὕτω
|
δὴ |
κατακαυθέντα
ἀφανισθῆναι.
(ἀφανισθέντι
δὲ
Ἀμίλκᾳ |
[7, 215] |
τοῦ
πολέμου·
ἔκ
τε
τόσου
|
δὴ |
κατεδέδεκτο
ἐοῦσα
οὐδὲν
χρηστὴ
Μηλιεῦσι. |
[7, 237] |
ἑσσοῦται
ὑπὸ
σεῦ.
(οὐ
γὰρ
|
δὴ |
κεῖνό
γε
ἐνδέξομαι
ὅκως
οὐκ |
[7, 17] |
τοῦ
Ἀρταβάνου
εἶπε·
(ἆρα
σὺ
|
δὴ |
κεῖνος
εἶς
ὁ
ἀποσπεύδων
Ξέρξην |
[7, 17] |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ὡς
|
δὴ |
κηδόμενος
αὐτοῦ
ἀλλ᾽
οὔτε
ἐς |
[7, 49] |
πᾶσαν
τὴν
ἤπειρον
παρ᾽
ἣν
|
δὴ |
κομίζεαι.
(οὔκων
δὴ
ἐόντων
τοι |
[7, 16] |
εὐηθείης
ἀνήκει
τοῦτο,
ὅ
τι
|
δή |
κοτε
ἐστί,
τὸ
ἐπιφαινόμενόν
τοι |
[7, 12] |
οἱ
αὖτις
τούτων
κατύπνωσε,
καὶ
|
δή |
κου
ἐν
τῇ
νυκτὶ
εἶδε |
[7, 149] |
ἡγεμονίης
αὐτοῖσι
ἐντετάλθαι
ὑποκρίνασθαι,
καὶ
|
δὴ |
λέγειν,
σφίσι
μὲν
εἶναι
δύο |
[7, 238] |
γέγονε,
ὅτι
βασιλεὺς
Ξέρξης
πάντων
|
δὴ |
μάλιστα
ἀνδρῶν
ἐθυμώθη
ζῶντι
Λεωνίδῃ· |
[7, 52] |
ἀπεφήναο
γνωμέων
σφάλλεαι
κατὰ
ταύτην
|
δὴ |
μάλιστα,
ὃς
Ἴωνας
φοβέαι
μὴ |
[7, 120] |
λείποντες
οὐδὲν
ἀλλὰ
φερόμενοι.
~ἔνθα
|
δὴ |
Μεγακρέοντος
ἀνδρὸς
Ἀβδηρίτεω
ἔπος
εὖ |
[7, 20] |
γὰρ
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
πολλῷ
|
δὴ |
μέγιστος
οὗτος
ἐγένετο,
ὥστε
μήτε |
[7, 196] |
τὸν
Κορινθίων
ἰσθμόν.
~ὁ
μὲν
|
δὴ |
ναυτικὸς
ὁ
τῶν
βαρβάρων
στρατός, |
[7, 124] |
τε
καὶ
Πέλλα.
~ὁ
μὲν
|
δὴ |
ναυτικὸς
στρατὸς
αὐτοῦ
περὶ
Ἄξιον |
[7, 59] |
καὶ
ἐποίεε
ταῦτα.
τὰς
μὲν
|
δὴ |
νέας
τὰς
πάσας
ἀπικομένας
ἐς |
[7, 218] |
ἐὸν
δρυῶν
ἐπίπλεον.
ἦν
μὲν
|
δὴ |
νηνεμίη,
ψόφου
δὲ
γινομένου
πολλοῦ, |
[7, 209] |
καὶ
ἄνδρας
ἀρίστους”
(κάρτα
τε
|
δὴ |
Ξέρξῃ
ἄπιστα
ἐφαίνετο
τὰ
λεγόμενα |
[7, 118] |
ἐπονομάζοντες
τὸ
οὔνομα.
~βασιλεὺς
μὲν
|
δὴ |
Ξέρξης
ἀπολομένου
Ἀρταχαίεω
ἐποιέετο
συμφορήν. |
[7, 201] |
τοῦ
Ἀμφικτύονος
ἱρόν.
~βασιλεὺς
μὲν
|
δὴ |
Ξέρξης
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς
Μηλίδος
ἐν |
[7, 164] |
Μεσσήνην
μεταβαλοῦσαν
τὸ
οὔνομα.
(τοῦτον
|
δὴ |
ὁ
Γέλων
τὸν
Κάδμον
καὶ |
[7, 155] |
στρατευσάμενον
ἐπὶ
τοὺς
Σικελούς,
οὕτω
|
δὴ |
ὁ
Γέλων
τῷ
λόγῳ
τιμωρέων |
[7, 149] |
Ἀργεῖον
εἶναι
κωλύειν
οὐδέν.
(οὕτω
|
δὴ |
οἱ
Ἀργεῖοι
φασὶ
οὐκ
ἀνασχέσθαι |
[7, 106] |
ἐξελεῖν
πολλῶν
πειρησαμένων.
διὰ
τοῦτο
|
δή |
οἱ
τὰ
δῶρα
πέμπεται
παρὰ |
[7, 132] |
ἐν
Δελφοῖσι
θεῷ.
τὸ
μὲν
|
δὴ |
ὅρκιον
ὧδε
εἶχε
τοῖσι
Ἕλλησι. |
[7, 131] |
διέτριβε
ἡμέρας
συχνάς·
τὸ
γὰρ
|
δὴ |
ὄρος
τὸ
Μακεδονικὸν
ἔκειρε
τῆς |
[7, 239] |
ἠθέλησε
Λακεδαιμονίοισι
ἐξαγγεῖλαι.
(ἄλλως
μὲν
|
δὴ |
οὐκ
εἶχε
σημῆναι·
ἐπικίνδυνον
γὰρ |
[7, 165] |
τῇ
οὔνομα
ἦν
Κυδίππη.
οὕτω
|
δὴ |
οὐκ
οἷόν
τε
γενόμενον
βοηθέειν |
[7, 211] |
βασιλεύς,
τῶν
ἦρχε
Ὑδάρνης,
ὡς
|
δὴ |
οὗτοί
γε
εὐπετέως
κατεργασόμενοι.
(ὡς |
[7, 82] |
ἦσαν
ἄλλοι
σημάντορες.
~ἦσαν
μὲν
|
δὴ |
οὗτοι
οἵ
περεἰρέαται
ἄρχοντες,
ἐστρατήγεον |
[7, 207] |
ἔπεμπον
τοὺς
προδρόμους.
~οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
οὕτω
διενένωντο
ποιήσειν·
οἱ
δὲ |
[7, 239] |
ἄλλοισι
Ἕλλησι
ἐπέστειλαν.
ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
οὕτω
λέγεται
γενέσθαι.
|
[7, 112] |
καὶ
ἑτέρῳ
Πέργαμος.
ταύτῃ
μὲν
|
δὴ |
παρ᾽
αὐτὰ
τὰ
τείχεα
τὴν |
[7, 200] |
οὔνομα
Ἀνθήλη
κεῖται,
παρ᾽
ἣν
|
δὴ |
παραρρέων
ὁ
Ἀσωπὸς
ἐς
θάλασσαν |
[7, 147] |
καὶ
Πελοπόννησον
κομιζόμενα.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
πάρεδροι
αὐτοῦ
ὡς
ἐπύθοντο
πολέμια |
[7, 109] |
Μαρώνειαν
Δίκαιαν
Ἄβδηρα.
ταύτας
τε
|
δὴ |
παρεξήιε
καὶ
κατὰ
ταύτας
λίμνας |
[7, 210] |
ἔπειθε
τὸν
Ξέρξην
τέσσερας
μὲν
|
δὴ |
παρεξῆκε
ἡμέρας,
ἐλπίζων
αἰεί
σφεας |
[7, 123] |
ἄκρης
ἐπὶ
Καναστραίην
ἄκρην,
τὸ
|
δὴ |
πάρης
τῆς
Παλλήνης
ἀνέχει
μάλιστα, |
[7, 176] |
Αἰολίδα
τήν
νῦν
ἐκτέαται.
ἅτε
|
δὴ |
πειρωμένων
τῶν
Θεσσαλῶν
καταστρέφεσθαι
σφέας, |
[7, 8] |
Ἑλλάδα,
ἵνα
Ἀθηναίους
τιμωρήσωμαι
ὅσα
|
δὴ |
πεποιήκασι
Πέρσας
τε
καὶ
πατέρα |
[7, 234] |
ἄστυ
τὸ
Πλαταιέων.
~οἱ
μὲν
|
δὴ |
περὶ
Θερμοπύλας
Ἕλληνες
οὕτω
ἠγωνίσαντο, |
[7, 131] |
ἐς
τὴν
Θέρμην.
~ὁ
μὲν
|
δὴ |
περὶ
Πιερίην
διέτριβε
ἡμέρας
συχνάς· |
[7, 224] |
καὶ
ἁπάντων
τῶν
τριηκοσίων.
(καὶ
|
δὴ |
Περσέων
πίπτουσι
ἐνθαῦτα
ἄλλοι
τε |
[7, 121] |
πάντων
ἀνθρώπων
διατριβῆναι.
~οἳ
μὲν
|
δὴ |
πιεζόμενοι
ὅμως
τὸ
ἐπιτασσόμενον
ἐπετέλεον. |
[7, 194] |
ὕπαρχος
Σανδώκης
ὁ
Θαμασίου
τὸν
|
δὴ |
πρότερον
τούτων
βασιλεὺς
Δαρεῖος
ἐπ᾽ |
[7, 2] |
Κύρου
ἕτεροι
τέσσερες.
τῶν
μὲν
|
δὴ |
προτέρων
ἐπρέσβευε
Ἀρτοβαζάνης,
τῶν
δὲ |
[7, 188] |
καὶ
Σηπιάδος
ἀκτῆς,
αἱ
μὲν
|
δὴ |
πρῶται
τῶν
νεῶν
ὅρμεον
πρὸς |
[7, 171] |
νῦν
νέμεσθαι
Κρῆτας.
ἡ
μὲν
|
δὴ |
Πυθίη
ὑπομνήσασα
ταῦτα
ἔσχε
βουλομένους |
[7, 235] |
ἀμείβετο
ὦ
βασιλεῦ,
εἰ
μὲν
|
δὴ |
συμβουλεύεαί
μοι
προθύμως,
δίκαιόν
με |
[7, 186] |
εἶναι
ἐλάσσονας
ἀλλὰ
πλεῦνας.
(καὶ
|
δή |
σφεας
ποιέω
ἴσους
ἐκείνοισι
εἶναι |
[7, 239] |
τὸ
ἐς
Δελφοὺς
ἀπέπεμψαν,
ἔνθα
|
δή |
σφι
ἐχρήσθη
τὰ
ὀλίγῳ
πρότερον |
[7, 149] |
καίπερ
τὸ
χρηστήριον
φοβεόμενοι,
ἵνα
|
δή |
σφι
οἱ
παῖδες
ἀνδρωθέωσι
ἐν |
[7, 239] |
συμβαλέσθαι
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
πρίν
γε
|
δή |
σφι,
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Κλεομένεος |
[7, 170] |
πόλιος
τὰς
ἄλλας
οἰκίσαι,
τὰς
|
δὴ |
Ταραντῖνοι
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ
ἐξανιστάντες |
[7, 142] |
τὰ
ἄλλα
ἀπέντας.
τοὺς
ὦν
|
δὴ |
τὰς
νέας
λέγοντας
εἶναι
τὸ |
[7, 110] |
οὔνομα
ἐστὶ
Πίστυρος.
~ταύτας
μὲν
|
δὴ |
τὰς
πόλιας
τὰς
παραθαλασσίας
τε |
[7, 194] |
τῶν
Ἑλλήνων
νέας.
ἔδοξάν
τε
|
δὴ |
τὰς
σφετέρας
εἶναι
οἱ
βάρβαροι |
[7, 105] |
νόον
τοι,
βασιλεῦ”
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ἀμείψατο,
Ξέρξης
δὲ
ἐς |
[7, 238] |
ἀγαθοὺς
τὰ
πολέμια.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ἐποίευν,
τοῖσι
ἐπετέτακτο
ποιέειν. |
[7, 218] |
παρεσκευάδατο
ὡς
ἀπολεόμενοι.
οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ἐφρόνεον,
οἱ
δὲ
ἀμφὶ |
[7, 161] |
συμμάχων
τοιῶνδε
ἐρήμους”
~Γέλων
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
προετείνετο,
φθάσας
δὲ
ὁ |
[7, 10] |
ἐξεύροι
τις
ἄν.
(σοὶ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ὦ
βασιλεῦ
συμβουλεύω·
σὺ |
[7, 182] |
δὲ
ἀνδρῶν
οὔ·
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
τάχιστα
ἐπώκειλαν
τὴν
νέα
οἱ |
[7, 192] |
τῶν
ἀλλέων
Νηρηίδων.
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
τετάρτῃ
ἡμέρῃ
ἐπέπαυτο·
τοῖσι
δὲ |
[7, 217] |
τὸ
στεινότατον
ἐστί.
~κατὰ
ταύτην
|
δὴ |
τὴν
ἀτραπὸν
καὶ
οὕτω
ἔχουσαν |
[7, 61] |
Κηφεὺς
ἔρσενος
γόνου.
ἐπὶ
τούτου
|
δὴ |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔσχον.
~Μῆδοι
δὲ |
[7, 6] |
τῶν
καὶ
οἱ
Ἀλευάδαι,
καὶ
|
δή |
τι
πρὸς
τούτοισι
ἔτι
πλέον |
[7, 148] |
ὡς
ἐλθεῖν
τοὺς
ἀγγέλους
ἐς
|
δὴ |
τὸ
Ἄργος,
ἐπελθεῖν
ἐπὶ
τὸ |
[7, 193] |
ἀντιξόους
ἔσεσθαι
νέας.
~οἳ
μὲν
|
δὴ |
τὸ
δεύτερον
ἐλθόντες
περὶ
τὸ |
[7, 184] |
μυριάδες
καὶ
εἴκοσι.
(τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
τό
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
ναυτικὸν |
[7, 189] |
Ἀττικήν,
Ὠρειθυίην
τὴν
Ἐρεχθέος.
(κατὰ
|
δὴ |
τὸ
κῆδος
τοῦτο
οἱ
Ἀθηναῖοι, |
[7, 184] |
πλῆθος
ποιήσας
δισμυρίους
ἄνδρας.
(καὶ
|
δὴ |
τό
τε
ἐκ
τῶν
νεῶν |
[7, 49] |
ἔστι
ἀνθρώποισι
οὐδεμία
πληθώρη.
(καὶ
|
δή |
τοι,
ὡς
οὐδενὸς
ἐναντιευμένου,
λέγω |
[7, 228] |
Πελοποννάσου
χιλιάδες
τέτορες.
(ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
τοῖσι
πᾶσι
ἐπιγέγραπται,
τοῖσι
δὲ |
[7, 43] |
τοῖσι
κτήνεσι
πινόμενος·
ἐπὶ
τοῦτον
|
δὴ |
τὸν
ποταμὸν
ὡς
ἀπίκετο
Ξέρξης, |
[7, 187] |
Σηπιάδος
καὶ
Θερμοπυλέων.
~οὗτος
μὲν
|
δὴ |
τοῦ
συνάπαντος
τοῦ
Ξέρξεω
στρατεύματος |
[7, 228] |
κείνων
ῥήμασι
πειθόμενοι.
(Λακεδαιμονίοισι
μὲν
|
δὴ |
τοῦτο,
τῷ
δὲ
μάντι
τόδε. |
[7, 196] |
καὶ
Ἀχαιίης
ἐσβεβληκὼς
ἦν
καὶ
|
δὴ |
τριταῖος
ἐς
Μηλιέας,
ἐν
Θεσσαλίῃ |
[7, 180] |
ἐς
φυγὴν
ὅρμησαν.
~τὴν
μὲν
|
δὴ |
Τροιζηνίην,
τῆς
ἦρχε
Πρηξῖνος,
αὐτίκα |
[7, 49] |
οὐκὶ
ὥνθρωποι
τῶν
συμφορέων.
καὶ
|
δὴ |
τῶν
δύο
τοι
τοῦ
ἑτέρου |
[7, 163] |
ἐνιαυτοῦ
ἐξαραιρημένον
εἴη.
~οἱ
μὲν
|
δὴ |
τῶν
Ἑλλήνων
ἄγγελοι
τοιαῦτα
τῷ |
[7, 233] |
Περσέων
γινόμενα
τὰ
πρήγματα,
οὕτω
|
δή, |
τῶν
σὺν
Λεωνίδῃ
Ἑλλήνων
ἐπειγομένων |
[7, 70] |
χρυσέην
σφυρήλατον
ἐποιήσατο.
~τῶν
μὲν
|
δὴ |
ὑπὲρ
Αἰγύπτου
Αἰθιόπων
καὶ
Ἀραβίων |
[7, 14] |
ἐπιστάν
ὦ
παῖ
Δαρείου,
καὶ
|
δὴ |
φαίνεαι
ἐν
Πέρσῃσί
τε
ἀπειπάμενος |
[7, 135] |
εἴρετο
τάδε.
(ἄνδρες
Λακεδαιμόνιοι,
τί
|
δὴ |
φεύγετε
βασιλέι
φίλοι
γενέσθαι;
ὁρᾶτε |
[7, 6] |
τε
ἔλασιν
ἐξηγεόμενος.
(οὗτός
τε
|
δὴ |
χρησμῳδέων
προσεφέρετο
καὶ
οἵ
τε |
[7, 145] |
Ἑλλήνων
τοῖσι
βουλομένοισι.
~τὰ
μὲν
|
δὴ |
χρηστήρια
ταῦτα
τοῖσι
Ἀθηναίοισι
ἐγεγόνεε. |
[7, 8] |
Διὸς
αἰθέρι
ὁμουρέουσαν.
(οὐ
γὰρ
|
δὴ |
χώρην
γε
οὐδεμίαν
κατόψεται
ἥλιος |
[7, 208] |
Λακεδαιμόνιοι
ἔξω
τεταγμένοι.
(τοὺς
μὲν
|
δὴ |
ὥρα
γυμναζομένους
τῶν
ἀνδρῶν,
τοὺς |
[7, 3] |
ὡς
αὐτὸς
μὲν
γένοιτο
Δαρείῳ
|
ἤδη |
βασιλεύοντι
καὶ
ἔχοντι
τὸ
Περσέων |
[7, 11] |
(καλὸν
ὦν
προπεπονθότας
ἡμέας
τιμωρέειν
|
ἤδη |
γίνεται,
ἵνα
καὶ
τὸ
δεινὸν |
[7, 55] |
ἅμα
ἀνήγοντο
ἐς
τὴν
ἀπεναντίον.
|
ἤδη |
δὲ
ἤκουσα
καὶ
ὕστατον
διαβῆναι |
[7, 35] |
ἐς
τὸ
πέλαγος
πεδέων
ζεῦγος.
|
ἤδη |
δὲ
ἤκουσα
ὡς
καὶ
στιγέας |
[7, 16] |
οἶά
τε
αὐτὸ
παρατρέψαι,
ἀλλ᾽
|
ἤδη |
δεῖ
ἐμὲ
ἐν
κοίτῃ
σῇ |
[7, 157] |
Ἑλλάδος
ᾖ
ὀλίγον,
τοῦτο
δὲ
|
ἤδη |
δεινὸν
γίνεται
μὴ
πέσῃ
πᾶσα |
[7, 56] |
οὐδένα
χρόνον.
(ἐνθαῦτα
λέγεται,
Ξέρξεω
|
ἤδη |
διαβεβηκότος
τὸν
Ἑλλήσποντον,
ἄνδρα
εἰπεῖν |
[7, 219] |
ἡμεροσκόποι
καταδραμόντες
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
|
ἤδη |
διαφαινούσης
ἡμέρης.
(ἐνθαῦτα
ἐβουλεύοντο
οἱ |
[7, 174] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
καὶ
ἐόντος
|
ἤδη |
ἐν
Ἀβύδῳ.
Θεσσαλοὶ
δὲ
ἐρημωθέντες |
[7, 9] |
καλέονται.
(ἐπειρήθην
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
ἤδη |
ἐπελαύνων
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
τούτους |
[7, 123] |
καταλέγων
τὰς
πόλις,
ἀπὸ
ταύτης
|
ἤδη |
ἐς
αὐτόν
τε
τὸν
Θερμαῖον |
[7, 225] |
ἥκειν
ἐπύθοντο
οἱ
Ἕλληνες,
ἐνθεῦτεν
|
ἤδη |
ἑτεροιοῦτο
τὸ
νεῖκος·
ἔς
τε |
[7, 224] |
νυν
τοῖσι
πλέοσι
αὐτῶν
τηνικαῦτα
|
ἤδη |
ἐτύγχανε
κατεηγότα,
οἳ
δὲ
τοῖσι |
[7, 16] |
τὴν
σήν,
οὐδὲ
ἐπιφοιτήσει,
τοῦτο
|
ἤδη |
μαθητέον
ἔσται.
εἰ
γὰρ
δὴ |
[7, 129] |
(ἐπεὰν
δὲ
συμμιχθέωσι
τάχιστα,
ἐνθεῦτεν
|
ἤδη |
ὁ
Πηνειὸς
τῷ
οὐνόματι
κατακρατέων |
[7, 18] |
ὦ
βασιλεῦ,
οἶα
ἄνθρωπος
ἰδὼν
|
ἤδη |
πολλά
τε
καὶ
μεγάλα
πεσόντα |
[7, 223] |
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ
ἔξοδον
ποιεύμενοι,
|
ἤδη |
πολλῶ
μᾶλλον
ἢ
κατ᾽
ἀρχὰς |
[7, 176] |
δὲ
τοῦ
στεινοῦ
τῆς
Εὐβοίης
|
ἤδη |
τὸ
Ἀρτεμίσιον
δέκεται
αἰγιαλός,
ἐν |
[7, 235] |
δὲ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἀσθενὲς
|
ἤδη |
τὸ
Λακωνικὸν
μοῦνον
λείπεται.
(ἢν |
[7, 197] |
τ᾽
ἔτι
πρὸς
τούτοισι
πολλοὶ
|
ἤδη |
τούτων
τῶν
μελλόντων
θύσεσθαι
δείσαντες |
[7, 176] |
ἐδέδμητο
καὶ
τὸ
πλέον
αὐτοῦ
|
ἤδη |
ὑπὸ
χρόνου
ἔκειτο·
τοῖσι
δὲ |
[7, 184] |
ὡς
καὶ
πρότερον
εἰρέθη,
τρισχίλια.
|
ἤδη |
ὦν
ἄνδρες
ἂν
εἶεν
ἐν |
[7, 42] |
πρῶτα
μέν
οἱ
ὑπὸ
τῇ
|
Ἴδῃ |
νύκτα
ἀναμείναντι
βρονταί
τε
καὶ |
[7, 155] |
λόγῳ
τιμωρέων
τοῖσι
Ἱπποκράτεος
παισὶ
|
Εὐκλείδῃ |
τε
καὶ
Κλεάνδρῳ,
οὐ
βουλομένων |
[7, 102] |
ἤκουσε
Δημάρητος,
ἔλεγε
τάδε.
βασιλεῦ,
|
ἐπειδὴ |
ἀληθείῃ
διαχρήσασθαι
πάντως
κελεύεις
ταῦτα |
[7, 36] |
τοῦ
τάλαντον
ὁ
πῆχυς
εἷλκε.
|
(ἐπειδὴ |
δὲ
ἐγεφυρώθη
ὁ
πόρος,
κορμοὺς |
[7, 107] |
αἴνου
μεγάλου
ἐγένετο
Βόγης·
ὃς
|
ἐπειδὴ |
ἐπολιορκέετο
ὑπὸ
Ἀθηναίων
καὶ
Κίμωνος |
[7, 181] |
γενομένου
ταύτην
τὴν
ἡμέρην·
ὃς
|
ἐπειδὴ |
ἡ
νηῦς
ἡλίσκετο
ἐς
τοῦτο |
[7, 207] |
οἱ
δὲ
ἐν
Θερμοπύλῃσι
Ἕλληνες,
|
ἐπειδὴ |
πέλας
ἐγένετο
τῆς
ἐσβολῆς
ὁ |
[7, 158] |
τὸ
ἄμεινον
κατέστη.
νῦν
δὲ
|
ἐπειδὴ |
περιελήλυθε
ὁ
πόλεμος
καὶ
ἀπῖκται |
[7, 183] |
δὲ
Μύρμηκα.
ἐνθαῦτα
οἱ
βάρβαροι
|
ἐπειδὴ |
στήλην
λίθου
ἐπέθηκαν
κομίσαντες
ἐπὶ |
[7, 152] |
τὸν
Πέρσην
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
ἐπειδή |
σφι
πρὸς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
κακῶς |
[7, 16] |
καὶ
Πέρσῃσι
ἀναιρέο.
(νῦν
ὦν,
|
ἐπειδὴ |
τέτραψαι
ἐπὶ
τὴν
ἀμείνω,
φῄς |
[7, 160] |
βοήθεε”
~πρὸς
ταῦτα
ὁ
Γέλων,
|
ἐπειδὴ |
ὥρα
ἀπεστραμμένους
τοὺς
λόγους
τοῦ |
[7, 233] |
πρήγματα,
οὕτω
δή,
τῶν
σὺν
|
Λεωνίδῃ |
Ἑλλήνων
ἐπειγομένων
ἐπὶ
τὸν
κολωνόν, |
[7, 225] |
ὁ
λίθινος
λέων
ἕστηκε
ἐπὶ
|
Λεωνίδῃ. |
(ἐν
τούτῳ
σφέας
τῷ
χώρῳ |
[7, 217] |
ὄρεος
ἀτραπὸν
ἐθελονταὶ
Φωκέες
ὑποδεξάμενοι
|
Λεωνίδῃ |
ἐφύλασσον.
~ἔμαθον
δὲ
σφέας
οἱ |
[7, 222] |
οἴχοντό
τε
ἀπιόντες
καὶ
ἐπείθοντο
|
Λεωνίδῃ, |
Θεσπιέες
δὲ
καὶ
Θηβαῖοι
κατέμειναν |
[7, 219] |
ἐτράποντο,
οἳ
δὲ
αὐτῶν
ἅμα
|
Λεωνίδῃ |
μένειν
αὐτοῦ
παρεσκευάδατο.
~λέγεται
δὲ |
[7, 238] |
δὴ
μάλιστα
ἀνδρῶν
ἐθυμώθη
ζῶντι
|
Λεωνίδῃ· |
οὐ
γὰρ
ἄν
κοτε
ἐς |
[7, 10] |
διάλυσον·
αὖτις
δέ,
ὅταν
τοι
|
δοκέῃ, |
προσκεψάμενος
ἐπὶ
σεωυτοῦ
προαγόρευε
τά |
[7, 171] |
καὶ
μάλιστα
Ἕλληνας,
τρίτῃ
δὲ
|
γενεῇ |
μετὰ
Μίνων
τελευτήσαντα
γενέσθαι
τὰ |
[7, 100] |
νέα
Σιδωνίην
ἵζετο
ὑπὸ
σκηνῇ
|
χρυσέῃ |
καὶ
παρέπλεε
παρὰ
τὰς
πρῴρας |
[7, 27] |
Δαρεῖον
ἐδωρήσατο
τῇ
πλατανίστῳ
τῇ
|
χρυσέῃ |
καὶ
τῇ
ἀμπέλῳ·
ὃς
καὶ |
[7, 168] |
ἀμυνέειν,
φράζοντες
ὡς
οὔ
σφι
|
περιοπτέη |
ἐστὶ
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπολλυμένη·
ἢν |
[7, 177] |
αὐτῶν
οἳ
μὲν
ἐς
Θερμοπύλας
|
πεζῇ, |
ἄλλοι
δὲ
κατὰ
θάλασσαν
ἐπ᾽ |
[7, 110] |
πλὴν
Σατρέων,
οἱ
ἄλλοι
πάντες
|
πεζῇ |
ἀναγκαζόμενοι
εἵποντο.
~σάτραι
δὲ
οὐδενός |
[7, 115] |
στρατευομένους,
τοὺς
δ᾽
ὑπὲρ
θαλάσσης
|
πεζῇ |
ἑπομένους.
(τὴν
δὲ
ὁδὸν
ταύτην, |
[7, 40] |
δὲ
αὖ
τῶν
ἵππων
εἵπετο
|
πεζῇ |
ἡνίοχος
ἐχόμενος
τῶν
χαλινῶν·
οὐδεὶς |
[7, 10] |
ἀδικέει
ἀναπειθόμενος
πρὶν
ἢ
ἀτρεκέως
|
ἐκμάθῃ· |
ὁ
δὲ
δὴ
ἀπεὼν
τοῦ |
[7, 184] |
τὰ
πλοῖα,
ὡς
καὶ
πρότερον
|
εἰρέθη, |
τρισχίλια.
ἤδη
ὦν
ἄνδρες
ἂν |
[7, 88] |
καὶ
ὁ
ἵππος
οὐ
προϊδὼν
|
ἐφοβήθη |
τε
καὶ
στὰς
ὀρθὸς
ἀπεσείσατο |
[7, 181] |
τοῦτο
ἀντεῖχε
μαχόμενος
ἐς
ὃ
|
κατεκρεουργήθη |
ἅπας.
(ὡς
δὲ
πεσὼν
οὐκ |
[7, 38] |
δοκέων
μιν
χρηίσειν
ἢ
τὸ
|
ἐδεήθη, |
ἔφη
τε
ὑπουργήσειν
καὶ
δὴ |
[7, 95] |
Πελασγικὸν
ἔθνος;
ὕστερον
δὲ
Ἰωνικὸν
|
ἐκλήθη |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
καὶ |
[7, 100] |
στρατὸς
εἴρηται.
~Ξέρξης
δέ,
ἐπεὶ
|
ἠριθμήθη |
τε
καὶ
διετάχθη
ὁ
στρατός, |
[7, 213] |
ἐν
τοῖσι
ὄπισθε
λόγοισι
σημανέω,
|
ἐτιμήθη |
μέντοι
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
οὐδὲν
ἧσσον. |
[7, 122] |
μέν
νυν
ναυτικὸς
στρατὸς
ὡς
|
ἀπείθη |
ὑπὸ
Ξέρξεω
καὶ
διεξέπλωσε
τὴν |
[7, 197] |
πρυτανήιον
οἱ
Ἀχαιοί.
ἢν
δὲ
|
ἐσέλθῃ, |
οὐκ
ἔστι
ὅκως
ἔξεισι
πρὶν |
[7, 137] |
Βούλιος.
χρόνῳ
δὲ
μετέπειτα
πολλῷ
|
ἐπηγέρθη |
κατὰ
τὸν
Πελοποννησίων
καὶ
Ἀθηναίων |
[7, 44] |
καὶ
τὰς
νέας,
θηεύμενος
δὲ
|
ἱμέρθη |
τῶν
νεῶν
ἅμιλλαν
γινομένην
ἰδέσθαι. |
[7, 6] |
Μουσαίου,
ἀναβεβήκεσαν,
τὴν
ἔχθρην
προκαταλυσάμενοι.
|
ἐξηλάσθη |
γὰρ
ὑπὸ
Ἱππάρχου
τοῦ
Πεισιστράτου |
[7, 44] |
τε
καὶ
ἐνίκων
Φοίνικες
Σιδώνιοι,
|
ἥσθη |
τε
τῇ
ἁμίλλῃ
καὶ
τῇ |
[7, 178] |
τῆς
Ἑλλάδος
καταρρωδηκότες,
καί
σφι
|
ἐχρήσθη |
ἀνέμοισι
εὔχεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
τούτους |
[7, 239] |
Δελφοὺς
ἀπέπεμψαν,
ἔνθα
δή
σφι
|
ἐχρήσθη |
τὰ
ὀλίγῳ
πρότερον
εἶπον·
ἐπύθοντο |
[7, 236] |
τῷ
λόγῳ
καὶ
δείσας
μὴ
|
ἀναγνωσθῇ |
Ξέρξης
ποιέειν
ταῦτα,
ὦ
βασιλεῦ, |
[7, 7] |
Ἀλευάδαι
γνώμας
ἀποδεικνύμενοι.
~ὡς
δὲ
|
ἀνεγνώσθη |
Ξέρξης
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 88] |
τὰ
σκέλεα.
Φαρνούχης
μὲν
οὕτω
|
παρελύθη |
τῆς
ἡγεμονίης.
~τῶν
δὲ
τριηρέων |
[7, 102] |
φρονέωσι.
(ἀριθμοῦ
δὲ
πέρι,
μή
|
πύθῃ |
ὅσοι
τινὲς
ἐόντες
ταῦτα
ποιέειν |
[7, 153] |
ἐκ
Ρόδου
καὶ
Ἀντιφήμου
οὐκ
|
ἐλείφθη. |
(ἀνὰ
χρόνον
δὲ
αὐτοῦ
οἱ |
[7, 100] |
δέ,
ἐπεὶ
ἠριθμήθη
τε
καὶ
|
διετάχθη |
ὁ
στρατός,
ἐπεθύμησε
αὐτός
σφεας |
[7, 154] |
οὐ
πολλὸν
χρόνον
δι᾽
ἀρετὴν
|
ἀπεδέχθη |
πάσης
τῆς
ἵππου
εἶναι
ἵππαρχος· |
[7, 184] |
ἔλασσον,
ἀν᾽
ὀγδώκοντα
ἄνδρας
ἐνεῖναι.
|
συνελέχθη |
δὲ
ταῦτα
τὰ
πλοῖα,
ὡς |
[7, 173] |
φυλάξοντα
τὴν
ἐσβολήν.
ὡς
δὲ
|
συνελέχθη |
ὁ
στρατός,
ἔπλεε
δι᾽
Εὐρίπου· |
[7, 203] |
κακὸν
ἐξ
ἀρχῆς
γινομένῳ
οὐ
|
συνεμίχθη, |
τοῖσι
δὲ
μεγίστοισι
αὐτῶν
μέγιστα. |
[7, 213] |
ἐς
τὴν
Πυλαίην
συλλεγομένων
ἀργύριον
|
ἐπεκηρύχθη. |
χρόνῳ
δὲ
ὕστερον,
κατῆλθε
γὰρ |
[7, 133] |
ἡ
χώρη
καὶ
ἡ
πόλις
|
ἐδηιώθη. |
ἀλλὰ
τοῦτο
οὐ
διὰ
ταύτην |
[7, 10] |
ἄλλων
τυράννων
τῇ
γνώμῃ
μηδὲ
|
ἠναντιώθη, |
διέργαστο
ἂν
τὰ
Περσέων
πρήγματα. |
[7, 9] |
ἐς
αὐτὰς
Ἀθήνας
ἀπικέσθαι
οὐδεὶς
|
ἠντιώθη |
ἐς
μάχην.
(καίτοι
γε
ἐώθασι |
[7, 238] |
Ξέρξης
πάντων
δὴ
μάλιστα
ἀνδρῶν
|
ἐθυμώθη |
ζῶντι
Λεωνίδῃ·
οὐ
γὰρ
ἄν |
[7, 39] |
νοέεις
νοστήσειας
ὀπίσω”
~κάρτα
τε
|
ἐθυμώθη |
ὁ
Ξέρξης
καὶ
ἀμείβετο
τοῖσιδε. |
[7, 36] |
ὁ
πῆχυς
εἷλκε.
(ἐπειδὴ
δὲ
|
ἐγεφυρώθη |
ὁ
πόρος,
κορμοὺς
ξύλων
καταπρίσαντες |
[7, 104] |
οὐδ᾽
ἂν
μουνομαχέοιμι.
εἰ
δὲ
|
ἀναγκαίη |
εἴη
ἢ
μέγας
τις
ὁ |
[7, 139] |
πολέμου,
μηδιζόντων
δὲ
προθύμως.
~ἐνθαῦτα
|
ἀναγκαίῃ |
ἐξέργομαι
γνώμην
ἀποδέξασθαι
ἐπίφθονον
μὲν |
[7, 96] |
ἡγεμόνες,
τῶν
ἐγώ,
οὐ
γὰρ
|
ἀναγκαίῃ |
ἐξέργομαι
ἐς
ἱστορίης
λόγον,
οὐ |
[7, 43] |
καὶ
πυθόμενος
ἐκείνων
ἕκαστα
τῇ
|
Ἀθηναίῃ |
τῇ
Ἰλιάδι
ἔθυσε
βοῦς
χιλίας, |
[7, 179] |
τρεῖς
Ἑλληνίδες,
Τροιζηνίη
τε
καὶ
|
Αἰγιναίη |
καὶ
Ἀττική.
προϊδόντες
δὲ
οὗτοι |
[7, 181] |
τοῦ
οὐνόματος
ἐπαύροιτο.
~ἡ
δὲ
|
Αἰγιναίη, |
τῆς
ἐτριηράρχεε
Ἀσωνίδης,
καὶ
τινά |
[7, 212] |
ἀλλοιότερον
οἱ
Πέρσαι
ἢ
τῇ
|
προτεραίῃ |
ἐνώρων,
ἀπήλαυνον.
~ἀπορέοντος
δὲ
βασιλέος |
[7, 54] |
ἐς
τὴν
διάβασιν·
τῇ
δὲ
|
ὑστεραίῃ |
ἀνέμενον
τὸν
ἥλιον
ἐθέλοντες
ἰδέσθαι |
[7, 212] |
μὲν
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
τῇ
δ᾽
|
ὑστεραίῃ |
οἱ
βάρβαροι
οὐδὲν
ἄμεινον
ἀέθλεον. |
[7, 55] |
τὴν
ἡμέρην
οὗτοι,
τῇ
δὲ
|
ὑστεραίῃ |
πρῶτοι
μὲν
οἵ
τε
ἱππόται |
[7, 119] |
πλησθέντες
νύκτα
αὐτοῦ
ἀγάγοιεν,
τῇ
|
ὑστεραίῃ |
τήν
τε
σκηνὴν
ἀνασπάσαντες
καὶ |
[7, 123] |
Αἴνεια·
ἡ
δε
τουτέων
χώρη
|
Κροσσαίη |
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε
καλέεται. |
[7, 129] |
ἔργα
εἶναι,
κἂν
ἐκεῖνο
ἰδὼν
|
φαίη |
Ποσειδέωνα
ποιῆσαι·
ἔστι
γὰρ
σεισμοῦ |
[7, 117] |
ἡ
στρατιή.
(τούτῳ
δὲ
τῷ
|
Ἀρταχαίῃ |
θύουσι
Ἀκάνθιοι
ἐκ
θεοπροπίου
ὡς |
[7, 190] |
γηοχέοντι
περὶ
Σηπιάδα
μεγάλως
ἡ
|
ναυηγίη |
αὕτη
ἐγένετο
χρηστή·
ὃς
πολλὰ |
[7, 226] |
οὐκ
ἐκπλαγέντα
τούτοισι
εἰπεῖν
ἐν
|
ἀλογίῃ |
ποιεύμενον
τὸ
Μήδων
πλῆθος,
ὡς |
[7, 29] |
ἑπτὰ
χιλιάδων,
ἀλλὰ
ᾖ
τοι
|
ἀπαρτιλογίη |
ὑπ᾽
ἐμέο
πεπληρωμένη.
(ἔκτησό
τε |
[7, 139] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
μηδίζοντας
|
ὁμολογίῃ |
ἂν
ἐχρήσαντο
πρὸς
Ξέρξην.
καὶ |
[7, 26] |
τὸν
Ἅλυν
ποταμὸν
ὡμίλησαν
τῇ
|
Φρυγίῃ, |
δι᾽
αὐτῆς
πορευόμενοι
ἀπίκοντο
ἐς |
[7, 228] |
πᾶσι
ἐπιγέγραπται,
τοῖσι
δὲ
Σπαρτιήτῃσι
|
ἰδίῃ. |
ὦ
ξεῖν᾽
ἀγγέλλειν
Λακεδαιμονίοις
ὅτι |
[7, 173] |
Μακεδών,
ἐπείθοντο.
(δοκέειν
δὲ
μοι,
|
ἀρρωδίη |
ἦν
τὸ
πεῖθον,
ὡς
ἐπύθοντο |
[7, 214] |
εἰ
τῇ
χώρῃ
πολλὰ
ὡμιληκὼς
|
εἴη· |
ἀλλ᾽
Ἐπιάλτης
γὰρ
ἐστὶ
ὁ |
[7, 25] |
χώρους
καταβάλλειν
ἐκέλευε
ἵνα
ἐπιτηδεότατον
|
εἴη, |
ἄλλα
ἄλλῃ
ἀγινέοντας
ὁλκάσι
τε |
[7, 49] |
ἐν
δὲ
τῷ
ἔργῳ
θρασὺς
|
εἴη” |
~ἀμείβεται
Ξέρξης
τοῖσιδε.
Ἀρτάβανε,
οἰκότως |
[7, 49] |
τέξεσθαι.
ἀνὴρ
δὲ
οὕτω
ἂν
|
εἴη |
ἄριστος,
εἰ
βουλευόμενος
μὲν
ἀρρωδέοι, |
[7, 203] |
ναυτικὸν
στρατὸν
ταχθέντων,
καί
σφι
|
εἴη |
δεινὸν
οὐδέν·
(οὐ
γὰρ
θεὸν |
[7, 16] |
καταπαυούσης
καὶ
λεγούσης
ὡς
κακὸν
|
εἴη |
διδάσκειν
τὴν
ψυχὴν
πλέον
τι |
[7, 194] |
ταχύτερα
αὐτὸς
ἢ
σοφώτερα
ἐργασμένος
|
εἴη, |
ἔλυσε.
(βασιλέα
μὲν
δὴ
Δαρεῖον |
[7, 203] |
ἡμέρην,
ἡ
θάλασσά
τέ
σφι
|
εἴη |
ἐν
φυλακῇ
ὑπ᾽
Ἀθηναίων
τε |
[7, 168] |
πρώτῃ
τῶν
ἡμερέων·
ἀλλὰ
τιμωρητέον
|
εἴη |
ἐς
τὸ
δυνατώτατον.
(ὑπεκρίναντο
μὲν |
[7, 104] |
ἂν
μουνομαχέοιμι.
εἰ
δὲ
ἀναγκαίη
|
εἴη |
ἢ
μέγας
τις
ὁ
ἐποτρύνων |
[7, 2] |
Κύρου
θυγατρὸς
καὶ
ὅτι
Κῦρος
|
εἴη |
ὁ
κτησάμενος
τοῖσι
Πέρσῃσι
τὴν |
[7, 46] |
με
λογισάμενον
κατοικτεῖραι
ὡς
βραχὺς
|
εἴη |
ὁ
πᾶς
ἀνθρώπινος
βίος,
εἰ |
[7, 218] |
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι,
εἴρετο
Ἐπιάλτην
ὁποδαπὸς
|
εἴη |
ὁ
στρατός,
πυθόμενος
δὲ
ἀτρεκέως |
[7, 162] |
ἔαρ
ἐκ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
ἐξαραιρημένον
|
εἴη. |
~οἱ
μὲν
δὴ
τῶν
Ἑλλήνων |
[7, 3] |
ἐόντι
Δαρείῳ·
(οὔκων
οὔτε
οἰκὸς
|
εἴη |
οὔτε
δίκαιον
ἄλλον
τινὰ
τὸ |
[7, 2] |
μὲν
Ἀρτοβαζάνης
κατότι
πρεσβύτατός
τε
|
εἴη |
παντὸς
τοῦ
γόνου
καὶ
ὅτι |
[7, 9] |
ἀναξίους.
(καὶ
γὰρ
δεινὸν
ἂν
|
εἴη |
πρῆγμα,
εἰ
Σάκας
μὲν
καὶ |
[7, 2] |
τοῦ
γόνου
καὶ
ὅτι
νομιζόμενον
|
εἴη |
πρὸς
πάντων
ἀνθρώπων
τὸν
πρεσβύτατον |
[7, 208] |
ἐὼν
ἐν
Θεσσαλίῃ
ὡς
ἁλισμένη
|
εἴη |
ταύτῃ
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ
τοὺς |
[7, 191] |
χώρου
τούτου
ἁρπασθείη
ὑπὸ
Πηλέος,
|
εἴη |
τε
ἅπασα
ἡ
ἀκτὴ
ἡ |
[7, 2] |
δὲ
ὡς
Ἀτόσσης
τε
παῖς
|
εἴη |
τῆς
Κύρου
θυγατρὸς
καὶ
ὅτι |
[7, 18] |
ἡλικίῃ
εἴκειν,
ἐπιστάμενος
ὡς
κακὸν
|
εἴη |
τὸ
πολλῶν
ἐπιθυμέειν,
μεμνημένος
μὲν |
[7, 196] |
Θεσσαλίης
ἵππου,
πυθόμενος
ὡς
ἀρίστη
|
εἴη |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι·
ἔνθα
δὴ |
[7, 6] |
τε
Ἑλλήσποντον
ὡς
ζευχθῆναι
χρεὸν
|
εἴη |
ὑπ᾽
ἀνδρὸς
Πέρσεω,
τήν
τε |
[7, 28] |
δεύτερα
εἴρετο
Πύθιον
ὁκόσα
οἱ
|
εἴη |
χρήματα.
ὁ
δὲ
εἶπε
ὦ |
[7, 5] |
τήνδε,
ὡς
ἡ
Εὐρώπη
περικαλλὴς
|
εἴη |
χώρη,
καὶ
δένδρεα
παντοῖα
φέρει |
[7, 210] |
οὐκ
ἀπαλλάσσοντο
ἀλλά
οἱ
ἐφαίνοντο
|
ἀναιδείῃ |
τε
καὶ
ἀβουλίῃ
διαχρεώμενοι
μένειν, |
[7, 214] |
Ἐπιάλτην
ταύτην
τὴν
αἰτίην
οἴδαμεν.
|
(εἰδείη |
μὲν
γὰρ
ἂν
καὶ
ἐὼν |
[7, 142] |
ῥηθέντα
ὑπὸ
τῆς
Πυθίης,
ὦ
|
θείη |
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα |
[7, 141] |
τοι
ποτε
κἀντίος
ἔσσῃ.
ὦ
|
θείη |
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς
δὲ
σὺ
τέκνα |
[7, 143] |
σχετλίη
Σαλαμίς”
ἀντὶ
τοῦ
ὦ
|
θείη |
Σαλαμίς”
εἴ
πέρ
γε
ἔμελλον |
[7, 102] |
Δημάρητος,
ἔλεγε
τάδε.
βασιλεῦ,
ἐπειδὴ
|
ἀληθείῃ |
διαχρήσασθαι
πάντως
κελεύεις
ταῦτα
λέγοντα |
[7, 234] |
εἶς
ἀγαθός.
τεκμαίρομαι
δὲ
τῇ
|
ἀληθείῃ· |
ὅσα
γὰρ
εἶπας,
ἅπαντα
ἀπέβη |
[7, 104] |
ὦ
βασιλεῦ,
ἀρχῆθεν
ἠπιστάμην
ὅτι
|
ἀληθείῃ |
χρεώμενος
οὐ
φίλα
τοι
ἐρέω· |
[7, 101] |
ἢ
ἡδονῇ;
ὁ
δέ
μιν
|
ἀληθείῃ |
χρήσασθαι
ἐκέλευε,
φὰς
οὐδέν
οἱ |
[7, 101] |
δὲ
ὑπολαβὼν
ἔφη
βασιλεῦ,
κότερα
|
ἀληθείῃ |
χρήσωμαι
πρὸς
σὲ
ἢ
ἡδονῇ; |
[7, 191] |
ὡς
ἐκ
τοῦ
χώρου
τούτου
|
ἁρπασθείη |
ὑπὸ
Πηλέος,
εἴη
τε
ἅπασα |
[7, 239] |
σημῆναι·
ἐπικίνδυνον
γὰρ
ἦν
μὴ
|
λαμφθείη· |
ὁ
δὲ
μηχανᾶται
τοιάδε·
δελτίον |
[7, 176] |
ἐπὶ
τὴν
ἔσοδον,
ὡς
ἂν
|
χαραδρωθείη |
ὁ
χῶρος,
πᾶν
μηχανώμενοι
ὅκως |
[7, 10] |
δεινόν.
(ἐγὼ
δὲ
οὐδεμιῇ
σοφίῃ
|
οἰκηίῃ |
αὐτὸς
ταῦτα
συμβάλλομαι,
ἀλλ᾽
οἷον |
[7, 5] |
τιμωρήσασθαι.
~ἀποθανόντος
δὲ
Δαρείου
ἡ
|
βασιληίη |
ἀνεχώρησε
ἐς
τὸν
παῖδα
τὸν |
[7, 205] |
δὴ
ἐς
Λεωνίδην
ἀνέβαινε
ἡ
|
βασιληίη, |
καὶ
διότι
πρότερος
ἐγεγόνεε
Κλεομβρότου· |
[7, 55] |
Αἰγαῖον
τὰ
ὑποζύγια
καὶ
ἡ
|
θεραπηίη. |
(ἡγέοντο
δὲ
πρῶτα
μὲν
οἱ |
[7, 174] |
~αὕτη
ἐγένετο
ἡ
ἐς
Θεσσαλίην
|
στρατηίη, |
βασιλέος
τε
μέλλοντος
διαβαίνειν
ἐς |
[7, 140] |
μέγαρον
ἐσελθόντες
ἵζοντο,
χρᾷ
ἡ
|
Πυθίη, |
τῇ
οὔνομα
ἦν
Ἀριστονίκη,
τάδε. |
[7, 169] |
γίνεται
τῇ
Ἑλλάδι.
(ἡ
δὲ
|
Πυθίη |
ὑπεκρίνατο
ὦ
νήπιοι,
ἐπιμέμφεσθε
ὅσα |
[7, 171] |
νέμεσθαι
Κρῆτας.
ἡ
μὲν
δὴ
|
Πυθίη |
ὑπομνήσασα
ταῦτα
ἔσχε
βουλομένους
τιμωρέειν |
[7, 198] |
ἐν
Θεσσαλίῃ
καὶ
τὰ
ἐν
|
Ἀχαιίῃ· |
ἀπὸ
δὲ
τούτων
τῶν
χώρων |
[7, 196] |
ῥέεθρον
πινόμενος·
τῶν
δὲ
ἐν
|
Ἀχαιίῃ |
ποταμῶν
ῥεόντων
οὐδὲ
ὅστις
μέγιστος |
[7, 59] |
ἐκόμισαν,
ἐν
τῷ
Σάλη
τε
|
Σαμοθρηικίη |
πεπόλισται
πόλις
καὶ
Ζώνη,
τελευτᾷ |
[7, 18] |
ἔων
σε
τὰ
πάντα
τῇ
|
ἡλικίῃ |
εἴκειν,
ἐπιστάμενος
ὡς
κακὸν
εἴη |
[7, 39] |
ἐὼν
ἐμὸς
δοῦλος,
τὸν
χρῆν
|
πανοικίῃ |
αὐτῇ
τῇ
γυναικὶ
συνέπεσθαι
εὖ |
[7, 26] |
ἐκ
Κριτάλλων
ὁρμηθεὶς
τῶν
ἐν
|
Καππαδοκίῃ· |
ἐνθαῦτα
γὰρ
εἴρητο
συλλέγεσθαι
πάντα |
[7, 226] |
τῶν
Μήδων
τὸν
ἥλιον
ὑπὸ
|
σκιῇ |
ἔσοιτο
πρὸς
αὐτοὺς
ἡ
μάχη |
[7, 129] |
τούτων
τῶν
λεχθέντων
ὀρέων
ἡ
|
Θεσσαλίη |
ἐστὶ
ἐοῦσα
κοίλη.
(ὥστε
ὦν |
[7, 198] |
ἐσέβετο.
~ταῦτα
μὲν
τὰ
ἐν
|
Θεσσαλίῃ |
καὶ
τὰ
ἐν
Ἀχαιίῃ·
ἀπὸ |
[7, 196] |
δὴ
τριταῖος
ἐς
Μηλιέας,
ἐν
|
Θεσσαλίῃ |
μὲν
ἅμιλλαν
ποιησάμενος
ἵππων
τῶν |
[7, 130] |
αὐτή·
ὄρεσι
γὰρ
περιεστεφάνωται
πᾶσα
|
Θεσσαλίη” |
Ξέρξην
δὲ
λέγεται
εἰπεῖν
πρὸς |
[7, 196] |
πολλόν.
τῶν
μέν
νυν
ἐν
|
Θεσσαλίῃ |
ποταμῶν
Ὀνόχωνος
μοῦνος
οὐκ
ἀπέχρησε |
[7, 172] |
τὴν
ἐσβολὴν
τὴν
Ὀλυμπικήν,
ἵνα
|
Θεσσαλίη |
τε
καὶ
ἡ
σύμπασα
ᾖ |
[7, 208] |
ἀκηκόεε
δὲ
ἔτι
ἐὼν
ἐν
|
Θεσσαλίῃ |
ὡς
ἁλισμένη
εἴη
ταύτῃ
στρατιὴ |
[7, 1] |
ἑβδόμη
ἐπιγραφομένη
Πολύμνια
~Ἐπεὶ
δὲ
|
ἀγγελίη |
ἀπίκετο
περὶ
τῆς
μάχης
τῆς |
[7, 166] |
αὐτῆς
ἡμέρης
ἔν
τε
τῇ
|
Σικελίῃ |
Γέλωνα
καὶ
Θήρωνα
νικᾶν
Ἀμίλκαν |
[7, 167] |
βάρβαροι
τοῖσι
Ἕλλησι
ἐν
τῇ
|
Σικελίῃ |
ἐμάχοντο
ἐξ
ἠοῦς
ἀρξάμενοι
μέχρι |
[7, 156] |
τοῦτο
καὶ
Εὐβοέας
τοὺς
ἐν
|
Σικελίῃ |
ἐποίησε
διακρίνας.
ἐποίεε
δὲ
ταῦτα |
[7, 165] |
τάδε
ὑπὸ
τῶν
ἐν
τῇ
|
Σικελίῃ |
οἰκημένων,
ὡς
ὅμως
καὶ
μέλλων |
[7, 205] |
ἀλλὰ
τελευτήσαντος
καὶ
τούτου
ἐν
|
Σικελίῃ, |
οὕτω
δὴ
ἐς
Λεωνίδην
ἀνέβαινε |
[7, 156] |
ἐποίησε·
Μεγαρέας
τε
τοὺς
ἐν
|
Σικελίῃ, |
ὡς
πολιορκεόμενοι
ἐς
ὁμολογίην
προσεχώρησαν, |
[7, 107] |
τὴν
Ἀσίην,
οὐκ
ἠθέλησε,
μὴ
|
δειλίῃ |
δόξειε
περιεῖναι
βασιλέι,
ἀλλὰ
διεκαρτέρεε |
[7, 41] |
ἔχοντες,
μετὰ
δὲ
ἵππος
ἄλλη
|
χιλίη |
ἐκ
Περσέων
ἀπολελεγμένη,
μετὰ
δὲ |
[7, 143] |
ἠπίως
χρησθῆναι,
ἀλλὰ
ὧδε
ὦ
|
σχετλίη |
Σαλαμίς”
ἀντὶ
τοῦ
ὦ
θείη |
[7, 210] |
οἱ
ἐφαίνοντο
ἀναιδείῃ
τε
καὶ
|
ἀβουλίῃ |
διαχρεώμενοι
μένειν,
πέμπει
ἐπ᾽
αὐτοὺς |
[7, 9] |
ψευσθείην
γνώμῃ
καὶ
ἐκεῖνοι
ἐπαερθέντες
|
ἀβουλίῃ |
ἔλθοιεν
ἡμῖν
ἐς
μάχην,
μάθοιεν |
[7, 135] |
οὐκ
ἐξ
ἴσου
γίνεται
ἡ
|
συμβουλίη |
ἡ
ἐς
ἡμέας
τείνουσα.
τοῦ |
[7, 195] |
εὐπετέως
σφέας
εἷλον.
~ἐν
τουτέων
|
μιῇ |
Ἀρίδωλις
πλέων
ἥλω,
τύραννος
Ἀλαβάνδων |
[7, 109] |
ἠπειρώτιδας
πόλις
παρήιε,
τῶν
ἐν
|
μιῇ |
λίμνη
ἐοῦσα
τυγχάνει
ὡσεὶ
τριήκοντα |
[7, 195] |
χειμῶνι
τῷ
γενομένῳ
κατὰ
Σηπιάδα,
|
μιῇ |
τῇ
περιγενομένῃ
καταπλέων
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον |
[7, 51] |
ὦν
τοὺς
ἄνδρας
συμβουλεύω
τοι
|
μηδεμιῇ |
μηχανῇ
ἄγειν
ἐπὶ
τοὺς
πατέρας· |
[7, 168] |
οὐκ
ἀπικέσθαι
ἐς
Σαλαμῖνα,
καὶ
|
οὐδεμιῇ |
κακότητι
λειφθῆναι
τῆς
ναυμαχίης.
~οὗτοι |
[7, 10] |
βασιλεῦ
γίνεται
δεινόν.
(ἐγὼ
δὲ
|
οὐδεμιῇ |
σοφίῃ
οἰκηίῃ
αὐτὸς
ταῦτα
συμβάλλομαι, |
[7, 49] |
ἕτερον
ἔρχομαι
ἐρέων.
(γῆ
δὲ
|
πολεμίη |
τῇδέ
τοι
κατίσταται·
εἰ
θέλει |
[7, 218] |
δρυῶν
ἐπίπλεον.
ἦν
μὲν
δὴ
|
νηνεμίη, |
ψόφου
δὲ
γινομένου
πολλοῦ,
ὡς |
[7, 102] |
ὑπὸ
σεῦ
ἁλώσεται,
τῇ
Ἑλλάδι
|
πενίη |
μὲν
αἰεί
κοτε
σύντροφος
ἐστί, |
[7, 179] |
ἦσαν
προφυλάσσουσαι
νέες
τρεῖς
Ἑλληνίδες,
|
Τροιζηνίη |
τε
καὶ
Αἰγιναίη
καὶ
Ἀττική. |
[7, 201] |
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς
Μηλίδος
ἐν
τῇ
|
Τρηχινίῃ, |
οἱ
δὲ
δὴ
Ἕλληνες
ἐν |
[7, 18] |
πρὸς
πάντων
ἀνθρώπων.
ἐπεὶ
δὲ
|
δαιμονίη |
τις
γίνεται
ὁρμή,
καὶ
Ἕλληνας, |
[7, 220] |
μέγα
ἐλείπετο,
καὶ
ἡ
Σπάρτης
|
εὐδαιμονίη |
οὐκ
ἐξηλείφετο.
(ἐκέχρηστο
γὰρ
ὑπὸ |
[7, 123] |
~ἡ
μέν
νυν
χώρη
αὕτη
|
Σιθωνίη |
καλέεται,
ὁ
δὲ
ναυτικὸς
στρατὸς |
[7, 5] |
ἄκρη,
βασιλέι
τε
μούνῳ
θνητῶν
|
ἀξίη |
ἐκτῆσθαι.
~ταῦτα
ἔλεγε
οἷα
νεωτέρων |
[7, 135] |
τόλμα
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
θώματος
|
ἀξίη |
καὶ
τάδε
πρὸς
τούτοισι
τὰ |
[7, 43] |
δὴ
Ἀβύδῳ
ὅμουρος
ἐστί,
ἐν
|
δεξιῇ |
δὲ
Γέργιθας
Τευκρούς.
~ἐπεὶ
δ᾽ |
[7, 217] |
ἐπορεύοντο
πᾶσαν
τὴν
νύκτα,
ἐν
|
δεξιῇ |
μὲν
ἔχοντες
ὄρεα
τὰ
Οἰταίων, |
[7, 58] |
ὁδὸν
διὰ
τῆς
Χερσονήσου,
ἐν
|
δεξιῇ |
μὲν
ἔχων
τὸν
Ἕλλης
τάφον |
[7, 131] |
τῆς
στρατιῆς
τριτημορίς,
ἵνα
ταύτῃ
|
διεξίῃ |
ἅπασα
ἡ
στρατιὴ
ἐς
Περραιβούς. |
[7, 239] |
Λακεδαιμονίοισι,
πάρεστι
δὲ
εἰκάζειν
εἴτε
|
εὐνοίῃ |
ταῦτα
ἐποίησε
εἴτε
καὶ
καταχαίρων. |
[7, 161] |
τοι·
οὐδ᾽
ἢν
ὁ
Λάκων
|
ἐπιῇ |
τοι
ἄρχειν
αὐτῆς,
ἡμεῖς
ἐπήσομεν· |
[7, 170] |
τὴν
Ἀρκάδων
οἰκήσας
ἀνέθηκε
ἐν
|
Ὀλυμπίῃ |
τοὺς
πολλοὺς
ἀνδριάντας.
~ἀλλὰ
τὰ |
[7, 195] |
ἥλω,
τύραννος
Ἀλαβάνδων
τῶν
ἐν
|
Καρίῃ, |
ἐν
ἑτέρῃ
δὲ
ὁ
Πάφιος |
[7, 108] |
ἑσπέρης
πόλις
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
|
Μεσαμβρίη. |
ἔχεται
δὲ
ταύτης
Θασίων
πόλις |
[7, 177] |
ἐπύθοντο
τὸν
Πέρσην
ἐόντα
ἐν
|
Πιερίῃ, |
διαλυθέντες
ἐκ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
ἐστρατεύοντο |
[7, 41] |
δὲ
μυρίοισι
ἐπετέτακτο
ἵππος
Περσέων
|
μυρίη. |
μετὰ
δὲ
τὴν
ἵππον
διέλειπε |
[7, 1] |
πλοῖα.
τούτων
δὲ
περιαγγελλομένων
ἡ
|
Ἀσίη |
ἐδονέετο
ἐπὶ
τρία
ἔτεα,
καταλεγομένων |
[7, 75] |
Θρηίκων
δὲ
τῶν
ἐν
τῇ
|
Ἀσίῃ |
ἦρχε
Βασσάκης
ὁ
Ἀρταβάνου.
~ἀσπίδας |
[7, 135] |
παραθαλασσίων
ἀνθρώπων
τῶν
ἐν
τῇ
|
Ἀσίῃ· |
ὅς
σφεας
ξείνια
προθέμενος
ἱστία, |
[7, 138] |
τὸν
πρότερον
λόγον.
~ἡ
δὲ
|
στρατηλασίη |
ἡ
βασιλέος
οὔνομα
μὲν
εἶχε |
[7, 99] |
(οὔνομα
μὲν
δὴ
ἦν
αὐτῇ
|
Ἀρτεμισίη, |
θυγάτηρ
δὲ
ἦν
Λυγδάμιος,
γένος |
[7, 52] |
ἐπὶ
τούτοισι
ἡ
πᾶσα
Περσικὴ
|
στρατιὴ |
ἐγένετο
διαφθεῖραι
καὶ
περιποιῆσαι,
οἳ |
[7, 131] |
ἵνα
ταύτῃ
διεξίῃ
ἅπασα
ἡ
|
στρατιὴ |
ἐς
Περραιβούς.
οἱ
δὲ
δὴ |
[7, 119] |
ποιεέσκετο
Ξέρξης,
ἡ
δὲ
ἄλλη
|
στρατιὴ |
ἔσκε
ὑπαίθριος.
(ὡς
δὲ
δείπνου |
[7, 158] |
σῖτόν
τε
ἁπάσῃ
τῇ
Ἑλλήνων
|
στρατιῇ, |
ἔστ᾽
ἂν
διαπολεμήσωμεν,
ὑποδέκομαι
παρέξειν. |
[7, 173] |
περ
δὴ
καὶ
ἐσέβαλε
ἡ
|
στρατιὴ |
ἡ
Ξέρξεω.
καταβάντες
δὲ
οἱ |
[7, 25] |
καὶ
Αἰγυπτίοισι,
καὶ
σιτία
τῇ
|
στρατιῇ |
καταβάλλειν,
ἵνα
μὴ
λιμήνειε
ἡ |
[7, 209] |
τρόπον
τοσοῦτοι
ἐόντες
τῇ
ἑωυτοῦ
|
στρατιῇ |
μαχήσονται.
ὁ
δὲ
εἶπε
ὦ |
[7, 25] |
καταβάλλειν,
ἵνα
μὴ
λιμήνειε
ἡ
|
στρατιὴ |
μηδὲ
τὰ
ὑποζύγια
ἐλαυνόμενα
ἐπὶ |
[7, 208] |
Θεσσαλίῃ
ὡς
ἁλισμένη
εἴη
ταύτῃ
|
στρατιὴ |
ὀλίγη,
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
ὡς |
[7, 197] |
τε
ἔργετο
αὐτοῦ
καὶ
τῇ
|
στρατιῇ |
πάσῃ
παρήγγειλε,
τῶν
τε
Ἀθάμαντος |
[7, 20] |
τε
καὶ
τὰ
πρόσφορα
τῇ
|
στρατιῇ, |
πέμπτῳ
δὲ
ἔτεϊ
ἀνομένῳ
ἐστρατηλάτεε |
[7, 181] |
στρατόπεδον,
ἐπεδείκνυσαν
ἐκπαγλεόμενοι
πάσῃ
τῇ
|
στρατιῇ |
περιέποντες
εὖ.
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[7, 127] |
Χείδωρος
μοῦνος
οὐκ
ἀντέχρησε
τῇ
|
στρατιῇ |
πινόμενος
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
~Ξέρξης
δὲ |
[7, 119] |
τασσόμενα.
ὅκως
δὲ
ἀπίκοιτο
ἡ
|
στρατιή, |
σκηνὴ
μὲν
ἔσκε
πεπηγυῖα
ἑτοίμη |
[7, 119] |
ἐκείνου
ἐπεποίητο,
τῇ
δὲ
ἄλλῃ
|
στρατιῇ |
τὰ
ἐς
φορβὴν
μοῦνα
τασσόμενα. |
[7, 221] |
τὸν
μάντιν
ὃς
εἵπετο
τῇ
|
στρατιῇ |
ταύτῃ,
Μεγιστίην
τὸν
Ἀκαρνῆνα,
λεγόμενον |
[7, 43] |
τὸ
ῥέεθρον
οὐδ᾽
ἀπέχρησε
τῇ
|
στρατιῇ |
τε
καὶ
τοῖσι
κτήνεσι
πινόμενος· |
[7, 58] |
ποταμόν,
οὐκ
ἀντισχόντα
τότε
τῇ
|
στρατιῇ |
τὸ
ῥέεθρον
ἀλλ᾽
ἐπιλιπόντα,
τοῦτον |
[7, 196] |
Ὀνόχωνος
μοῦνος
οὐκ
ἀπέχρησε
τῇ
|
στρατιῇ |
τὸ
ῥέεθρον
πινόμενος·
τῶν
δὲ |
[7, 103] |
οἷον
ἐφθέγξαο
ἔπος,
ἄνδρας
χιλίους
|
στρατιῇ |
τοσῇδε
μαχήσεσθαι.
ἄγε
εἰπέ
μοι· |
[7, 212] |
τοῦ
θρόνου
δείσαντα
περὶ
τῇ
|
στρατιῇ. |
τότε
μὲν
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
τῇ |
[7, 186] |
πλοίοισι
τοῖσι
ἅμα
πλέουσι
τῇ
|
στρατιῇ, |
τούτους
τῶν
μαχίμων
ἀνδρῶν
οὐ |
[7, 117] |
θάψαι·
ἐτυμβοχόεε
δὲ
πᾶσα
ἡ
|
στρατιή. |
(τούτῳ
δὲ
τῷ
Ἀρταχαίῃ
θύουσι |
[7, 44] |
τε
τῇ
ἁμίλλῃ
καὶ
τῇ
|
στρατιῇ. |
~ὡς
δὲ
ὥρα
πάντα
μὲν |
[7, 203] |
ἐγένοντο
Λοκροί
τε
οἱ
Ὀπούντιοι
|
πανστρατιῇ |
καὶ
Φωκέων
χίλιοι.
αὐτοὶ
γὰρ |
[7, 194] |
πρότερον
τούτων
βασιλεὺς
Δαρεῖος
ἐπ᾽
|
αἰτίῃ |
τοιῇδε
λαβὼν
ἀνεσταύρωσε
ἐόντα
τῶν |
[7, 115] |
καὶ
ἡ
κατύπερθε
ταύτης
καλέεται
|
Βισαλτίη. |
(ἐνθεῦτεν
δὲ
κόλπον
τὸν
ἐπὶ |
[7, 178] |
ἀνέμοισι
βωμόν
τε
ἀπέδεξαν
ἐν
|
Θυίῃ, |
τῇ
περ
τῆς
Κηφισοῦ
θυγατρὸς |
[7, 70] |
τοῖσι
ὠσὶ
ἐκδεδαρμένα
καὶ
τῇ
|
λοφιῇ· |
καὶ
ἀντὶ
μὲν
λόφου
ἡ |
[7, 70] |
καὶ
ἀντὶ
μὲν
λόφου
ἡ
|
λοφιὴ |
κατέχρα,
τὰ
δὲ
ὦτα
τῶν |
[7, 10] |
γίνεται
δεινόν.
(ἐγὼ
δὲ
οὐδεμιῇ
|
σοφίῃ |
οἰκηίῃ
αὐτὸς
ταῦτα
συμβάλλομαι,
ἀλλ᾽ |
[7, 164] |
ἐπεὶ
οἱ
Ἕλληνες
ἐπεκράτησαν
τῇ
|
ναυμαχίῃ |
καὶ
Ξέρξης
οἰχώκεε
ἀπελαύνων,
καὶ |
[7, 10] |
τῇσι
νηυσὶ
ἐμβάλωσι
καὶ
νικήσαντες
|
ναυμαχίῃ |
πλέωσι
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον
καὶ |
[7, 198] |
ἐν
τῷ
ἄμπωτίς
τε
καὶ
|
ῥηχίη |
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην
γίνεται.
περὶ |
[7, 30] |
διὰ
σταδίων
ὡς
πέντε
μάλιστά
|
κῃ |
ἀναφαινόμενος
ἐκδιδοῖ
καὶ
οὗτος
ἐς |
[7, 109] |
τυγχάνει
ὡσεὶ
τριήκοντα
σταδίων
μάλιστά
|
κῃ |
τὴν
περίοδον,
ἰχθυώδης
τε
καὶ |
[7, 207] |
Πελοπόννησον
τὸν
Ἰσθμὸν
ἔχειν
ἐν
|
φυλακῇ· |
Λεωνίδης
δέ,
Φωκέων
καὶ
Λοκρῶν |
[7, 208] |
τείχεος,
τὸ
ἀνορθώσαντες
εἶχον
ἐν
|
φυλακῇ, |
οὐκ
οἷά
τε
ἦν
κατιδέσθαι· |
[7, 10] |
τὸν
πόρον,
τοῖσι
ἐπετέτραπτο
ἡ
|
φυλακὴ |
τῶν
γεφυρέων
τοῦ
Ἴστρου.
(καὶ |
[7, 203] |
θάλασσά
τέ
σφι
εἴη
ἐν
|
φυλακῇ |
ὑπ᾽
Ἀθηναίων
τε
φρουρεομένη
καὶ |
[7, 31] |
διαβῆναι
τὸν
Μαίανδρον
ποταμὸν
πᾶσα
|
ἀνάγκη |
γίνεται
καὶ
ἰέναι
παρὰ
Καλλάτηβον |
[7, 172] |
ἐστὲ
προσφέρειν·
οὐδαμὰ
γὰρ
ἀδυνασίης
|
ἀνάγκη |
κρέσσων
ἔφυ.
ἡμεῖς
δὲ
πειρησόμεθα |
[7, 8] |
παρεῖναι.
ὃς
ἂν
δὲ
ἔχων
|
ἥκῃ |
παρεσκευασμένον
στρατὸν
κάλλιστα,
δώσω
οἱ |
[7, 171] |
καὶ
Ταραντίνους
τοῦ
λόγου
μοι
|
παρενθήκη |
γέγονε·
ἐς
δὲ
τὴν
Κρήτην |
[7, 3] |
(χρησαμένου
δὲ
Ξέρξεω
τῇ
Δημαρήτου
|
ὑποθήκῃ, |
γνοὺς
ὁ
Δαρεῖος
ὡς
λέγοι |
[7, 108] |
χώρη
αὕτη
πάλαι
μὲν
ἐκαλέετο
|
Γαλλαϊκή, |
νῦν
δὲ
Βριαντική·
ἔστι
μέντοι |
[7, 62] |
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
ἐσταλμένοι
ἐστρατεύοντο·
|
Μηδικὴ |
γὰρ
αὕτη
ἡ
σκευή
ἐστι |
[7, 116] |
προεῖπε
καὶ
ἐδωρήσατο
σφέας
ἐσθῆτι
|
Μηδικῇ |
ἐπαίνεέ
τε,
ὁρέων
καὶ
αὐτοὺς |
[7, 106] |
τῆς
ἐλάσιος
ὕπαρχοι
ἐν
τῇ
|
Θρηίκῃ |
καὶ
τοῦ
Ἑλλησπόντου
πανταχῇ.
(οὗτοι |
[7, 185] |
τῶν
νήσων
τῶν
ἐπικειμενέων
τῇ
|
Θρηίκῃ |
παρείχοντο
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν·
ἐκ |
[7, 140] |
ἡ
Πυθίη,
τῇ
οὔνομα
ἦν
|
Ἀριστονίκη, |
τάδε.
(ὦ
μέλεοι,
τί
κάθησθε; |
[7, 62] |
ἡ
σκευή
ἐστι
καὶ
οὐ
|
Περσική. |
οἱ
δὲ
Μῆδοι
ἄρχοντα
μὲν |
[7, 52] |
ὅτι
ἐπὶ
τούτοισι
ἡ
πᾶσα
|
Περσικὴ |
στρατιὴ
ἐγένετο
διαφθεῖραι
καὶ
περιποιῆσαι, |
[7, 108] |
μὲν
ἐκαλέετο
Γαλλαϊκή,
νῦν
δὲ
|
Βριαντική· |
ἔστι
μέντοι
τῷ
δικαιοτάτῳ
τῶν |
[7, 179] |
Τροιζηνίη
τε
καὶ
Αἰγιναίη
καὶ
|
Ἀττική. |
προϊδόντες
δὲ
οὗτοι
τὰς
νέας |
[7, 147] |
(ὁ
δὲ
Ξέρξης
εἴρετο
αὐτοὺς
|
ὅκῃ |
πλέοιεν·
οἳ
δὲ
εἶπαν
ἐς |
[7, 10] |
σφι
ὁ
θεὸς
φθονήσας
φόβον
|
ἐμβάλῃ |
ἢ
βροντήν,
δι᾽
ὦν
ἐφθάρησαν |
[7, 2] |
τῶν
παίδων
αὐτοῦ
στάσις
ἐγένετο
|
μεγάλη |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίης,
ὡς
δεῖ |
[7, 20] |
δὲ
ἔτεϊ
ἀνομένῳ
ἐστρατηλάτεε
χειρὶ
|
μεγάλῃ |
πλήθεος.
(στόλων
γὰρ
τῶν
ἡμεῖς |
[7, 157] |
γενομένη
πᾶσα
ἡ
Ἑλλὰς
χεὶρ
|
μεγάλη |
συνάγεται,
καὶ
ἀξιόμαχοι
γινόμεθα
τοῖσι |
[7, 80] |
Μαρδόντης
ὁ
Βαγαίου,
ὃς
ἐν
|
Μυκάλῃ |
στρατηγέων
δευτέρῳ
ἔτεϊ
τούτων
ἐτελεύτησε |
[7, 59] |
προσεχέα
Δορίσκῳ
ἐκόμισαν,
ἐν
τῷ
|
Σάλη |
τε
Σαμοθρηικίη
πεπόλισται
πόλις
καὶ |
[7, 19] |
μετὰ
δὲ
ἀφανισθῆναι
περὶ
τῇ
|
κεφαλῇ |
κείμενον
τὸν
στέφανον.
(κρινάντων
δὲ |
[7, 140] |
ἄκρα
κάρηνα.
οὔτε
γὰρ
ἡ
|
κεφαλὴ |
μένει
ἔμπεδον
οὔτε
τὸ
σῶμα, |
[7, 168] |
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπολλυμένη·
ἢν
γὰρ
|
σφαλῇ, |
σφεῖς
γε
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ |
[7, 155] |
Κλεάνδρῳ
κατέλαβε
ἀποθανεῖν
πρὸς
πόλι
|
Ὕβλῃ |
στρατευσάμενον
ἐπὶ
τοὺς
Σικελούς,
οὕτω |
[7, 153] |
τούτου
πρόγονος,
οἰκήτωρ
ὁ
ἐν
|
Γέλῃ, |
ἦν
ἐκ
νήσου
Τήλου
τῆς |
[7, 200] |
κώμη
τε
ἐστὶ
τῇ
οὔνομα
|
Ἀνθήλη |
κεῖται,
παρ᾽
ἣν
δὴ
παραρρέων |
[7, 30] |
ἀπίκετο
ἐς
Κύδραρα
πόλιν,
ἔνθα
|
στήλη |
καταπεπηγυῖα,
σταθεῖσα
δὲ
ὑπὸ
Κροίσου, |
[7, 129] |
ὀρέων
ἡ
Θεσσαλίη
ἐστὶ
ἐοῦσα
|
κοίλη. |
(ὥστε
ὦν
ποταμῶν
ἐς
αὐτὴν |
[7, 220] |
ἀφ᾽
Ἡρακλέους
δὲ
γενέθλης
πενθήσει
|
βασιλῆ |
φθίμενον
Λακεδαίμονος
οὖρος.
οὐ
γὰρ |
[7, 25] |
ἐκέλευε
ἵνα
ἐπιτηδεότατον
εἴη,
ἄλλα
|
ἄλλῃ |
ἀγινέοντας
ὁλκάσι
τε
καὶ
πορθμηίοισι |
[7, 176] |
Φοίνικα
ποταμὸν
ἀγχοῦ
Ἀνθήλης
πόλιος
|
ἄλλη |
ἁμαξιτὸς
μούνη.
(τῶν
δὲ
Θερμοπυλέων |
[7, 130] |
βασιλεῦ,
ποταμῷ
τούτῳ
οὐκ
ἔστι
|
ἄλλη |
ἐξήλυσις
ἐς
θάλασσαν
κατήκουσα,
ἀλλ᾽ |
[7, 130] |
κατηγεόμενοι,
εἰρομένου
Ξέρξεω
εἰ
ἔστι
|
ἄλλη |
ἔξοδος
ἐς
θάλασσαν
τῷ
Πηνειῷ, |
[7, 147] |
αὕτη
ἡ
γνώμη
τῇ
γε
|
ἄλλῃ. |
ἐὼν
γὰρ
ἐν
Ἀβύδῳ
ὁ |
[7, 32] |
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν,
τῇ
δὲ
|
ἄλλῃ |
πάντῃ.
τῶνδε
δὲ
εἵνεκα
τὸ |
[7, 119] |
σταθμὸν
ποιεέσκετο
Ξέρξης,
ἡ
δὲ
|
ἄλλη |
στρατιὴ
ἔσκε
ὑπαίθριος.
(ὡς
δὲ |
[7, 119] |
μετ᾽
ἐκείνου
ἐπεποίητο,
τῇ
δὲ
|
ἄλλῃ |
στρατιῇ
τὰ
ἐς
φορβὴν
μοῦνα |
[7, 41] |
λόγχας
ἔχοντες,
μετὰ
δὲ
ἵππος
|
ἄλλη |
χιλίη
ἐκ
Περσέων
ἀπολελεγμένη,
μετὰ |
[7, 197] |
ὅκως
ἔξεισι
πρὶν
ἢ
θύσεσθαι
|
μέλλῃ· |
ὥς
τ᾽
ἔτι
πρὸς
τούτοισι |
[7, 44] |
Φοίνικες
Σιδώνιοι,
ἥσθη
τε
τῇ
|
ἁμίλλῃ |
καὶ
τῇ
στρατιῇ.
~ὡς
δὲ |
[7, 10] |
ἐκτείνειν.
μή
νυν
οὕτω
γένηται.
|
(διαβολὴ |
γὰρ
ἐστὶ
δεινότατον·
ἐν
τῇ |
[7, 210] |
δὲ
ἄνδρες.
ἐγίνετο
δὲ
ἡ
|
συμβολὴ |
δι᾽
ἡμέρης.
~ἐπείτε
δὲ
οἱ |
[7, 166] |
κατ᾽
ἀνδραγαθίην
Καρχηδονίων,
ὡς
ἡ
|
συμβολή |
τε
ἐγίνετο
καὶ
ὡς
ἑσσοῦτο |
[7, 217] |
ἀτραπόν.
ἡ
μὲν
γὰρ
κάτω
|
ἐσβολὴ |
ἐφυλάσσετο
ὑπὸ
τῶν
εἴρηται·
τὴν |
[7, 173] |
ἀπαλλάσσεσθαι
μηδὲ
μένοντας
ἐν
τῇ
|
ἐσβολῇ |
καταπατηθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
στρατοῦ
τοῦ |
[7, 228] |
κῆρας
ἐπερχομένας
σάφα
εἰδώς
οὐκ
|
ἔτλη |
Σπάρτης
ἡγεμόνα
προλιπεῖν.
(ἐπιγράμμασι
μέν |
[7, 35] |
σε,
ἤν
τε
σύ
γε
|
βούλῃ |
ἤν
τε
μή·
σοὶ
δὲ |
[7, 12] |
δὴ
βουλεύεαι,
ὦ
Πέρσα,
στράτευμα
|
μὴ |
ἄγειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
προείπας |
[7, 51] |
ἔπος
ὡς
εὖ
εἴρηται,
τὸ
|
μὴ |
ἅμα
ἀρχῇ
πᾶν
τέλος
καταφαίνεσθαι” |
[7, 132] |
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ἕλληνες
ἐόντες
|
μὴ |
ἀναγκασθέντες,
καταστάντων
σφι
εὖ
τῶν |
[7, 236] |
τε
τῷ
λόγῳ
καὶ
δείσας
|
μὴ |
ἀναγνωσθῇ
Ξέρξης
ποιέειν
ταῦτα,
ὦ |
[7, 194] |
μὲν
δὴ
Δαρεῖον
οὕτω
διαφυγὼν
|
μὴ |
ἀπολέσθαι
περιῆν,
τότε
δὲ
ἐς |
[7, 220] |
ὡς
αὐτός
σφεας
ἀπέπεμψε
Λεωνίδης,
|
μὴ |
ἀπόλωνται
κηδόμενος·
αὐτῷ
δὲ
καὶ |
[7, 10] |
γε
ἐν
τῇ
Λακεδαιμονίων,
εἰ
|
μὴ |
ἄρα
καὶ
πρότερον
κατ᾽
ὁδόν, |
[7, 14] |
νυν
τόδ᾽
ἴσθι·
ἤν
περ
|
μὴ |
αὐτίκα
στρατηλατέῃς,
τάδε
τοι
ἐξ |
[7, 161] |
ἡμετέρη
γὰρ
ἐστὶ
αὕτη
γε,
|
μὴ |
αὐτῶν
βουλομένων
Λακεδαιμονίων.
τούτοισι
μὲν |
[7, 107] |
ἐνόμισε
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθὸν
εἰ
|
μὴ |
Βόγην
μοῦνον
τὸν
ἐξ
Ἠιόνος, |
[7, 10] |
βασιλέος
πρήγματα
γεγενῆσθαι.
(σὺ
ὦν
|
μὴ |
βούλευ
ἐς
κίνδυνον
μηδένα
τοιοῦτον |
[7, 11] |
ὅσα
περ
εἶπα
ἐπιτελέα
ποιήσω.
|
(μὴ |
γὰρ
εἴην
ἐκ
Δαρείου
τοῦ |
[7, 157] |
μὴ
πέσῃ
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
|
(μὴ |
γὰρ
ἐλπίσῃς,
ἢν
ἡμέας
καταστρέψηται |
[7, 149] |
ἀνδρωθέωσι
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἔτεσι·
|
μὴ |
δὲ
σπονδέων
ἐουσέων
ἐπιλέγεσθαι,
ἢν |
[7, 107] |
ἐς
τὴν
Ἀσίην,
οὐκ
ἠθέλησε,
|
μὴ |
δειλίῃ
δόξειε
περιεῖναι
βασιλέι,
ἀλλὰ |
[7, 159] |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων·
εἰ
δ᾽
ἄρα
|
μὴ |
δικαιοῖς
ἄρχεσθαι,
σὺ
δὲ
μηδὲ |
[7, 229] |
τὸ
ἔσχατον,
ἢ
εἴ
γε
|
μὴ |
ἐβούλοντο
νοστῆσαι,
ἀποθανεῖν
ἅμα
τοῖσι |
[7, 135] |
εἰ
ἔστι
γλυκὺ
οὔτ᾽
εἰ
|
μή. |
εἰ
γὰρ
αὐτῆς
πειρήσαιο,
οὐκ |
[7, 28] |
σε
ἀποκρύψω
οὔτε
σκήψομαι
τὸ
|
μὴ |
εἰδέναι
τὴν
ἐμεωυτοῦ
οὐσίην,
ἀλλ᾽ |
[7, 139] |
ἐξέλιπον
τὴν
σφετέρην,
ἢ
καὶ
|
μὴ |
ἐκλιπόντες
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
σφέας |
[7, 139] |
Ἑλληνικὸν
πᾶν
τὸ
λοιπόν,
ὅσον
|
μὴ |
ἐμήδισε,
αὐτοὶ
οὗτοι
ἦσαν
οἱ |
[7, 47] |
τοι
ἡ
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
|
μὴ |
ἐναργὴς
οὕτω
ἐφάνη,
εἶχες
ἂν |
[7, 101] |
ἀξιόμαχοι
εἰσὶ
ἐμὲ
ἐπιόντα
ὑπομεῖναι,
|
μὴ |
ἐόντες
ἄρθμιοι.
(θέλω
μέντοι
καὶ |
[7, 236] |
γνώμην
ἔχω
τὰ
τῶν
ἀντιπολέμων
|
μὴ |
ἐπιλέγεσθαι
πρήγματα,
τῇ
τε
στήσονται |
[7, 16] |
μετὰ
χεῖρας.
(εἰ
δὲ
ἄρα
|
μή |
ἐστι
τοῦτο
τοιοῦτο
οἷον
ἐγὼ |
[7, 161] |
δὲ
ὅκως
μὲν
στρατιὴν
πέμψεις
|
μὴ |
ἡγεύμενος
τῆς
Ἑλλάδος
οὐ
προφαίνεις, |
[7, 157] |
μὲν
ἡμέων
καταπροδιδῶσι
οἳ
δὲ
|
μὴ |
θέλωσι
τιμωρέειν,
τὸ
δὲ
ὑγιαῖνον |
[7, 8] |
ταῦτα
ἐστὶ
οὕτω·
ἵνα
δὲ
|
μὴ |
ἰδιοβουλεύειν
ὑμῖν
δοκέω,
τίθημι
τὸ |
[7, 53] |
ἄνδρας
τε
γενέσθαι
ἀγαθοὺς
καὶ
|
μὴ |
καταισχύνειν
τὰ
πρόσθε
ἐργασμένα
Πέρσῃσι, |
[7, 239] |
εἶχε
σημῆναι·
ἐπικίνδυνον
γὰρ
ἦν
|
μὴ |
λαμφθείη·
ὁ
δὲ
μηχανᾶται
τοιάδε· |
[7, 8] |
τὸν
θρόνον
τοῦτον,
ἐφρόντιζον
ὅκως
|
μὴ |
λείψομαι
τῶν
πρότερον
γενομένων
ἐν |
[7, 10] |
ἐὼν
ἔλεγε
τάδε.
(ὦ
βασιλεῦ,
|
μὴ |
λεχθεισέων
μὲν
γνωμέων
ἀντιέων
ἀλλήλῃσι |
[7, 25] |
σιτία
τῇ
στρατιῇ
καταβάλλειν,
ἵνα
|
μὴ |
λιμήνειε
ἡ
στρατιὴ
μηδὲ
τὰ |
[7, 103] |
ἐς
λόγους
αὐχέετε
τοσοῦτον,
ὅρα
|
μὴ |
μάτην
κόμπος
ὁ
λόγος
οὗτος |
[7, 52] |
δὴ
μάλιστα,
ὃς
Ἴωνας
φοβέαι
|
μὴ |
μεταβάλωσι,
τῶν
ἔχομεν
γνῶμα
μέγιστον, |
[7, 214] |
μὲν
γὰρ
ἂν
καὶ
ἐὼν
|
μὴ |
Μηλιεὺς
ταύτην
τὴν
ἀτραπὸν
Ὀνήτης, |
[7, 10] |
δοκέεις
μοι
πᾶσαν
προθυμίην
ἐκτείνειν.
|
μή |
νυν
οὕτω
γένηται.
(διαβολὴ
γὰρ |
[7, 218] |
ἐνεκύρησαν
στρατῷ.
ἐνθαῦτα
Ὑδάρνης
καταρρωδήσας
|
μὴ |
οἱ
Φωκέες
ἔωσι
Λακεδαιμόνιοι,
εἴρετο |
[7, 5] |
ἐργασαμένους
πολλὰ
δὴ
κακὰ
Πέρσας
|
μὴ |
οὐ
δοῦναι
δίκην
τῶν
ἐποίησαν. |
[7, 163] |
δείσας
μὲν
περὶ
τοῖσι
Ἕλλησι
|
μὴ |
οὐ
δύνωνται
τὸν
βάρβαρον
ὑπερβαλέσθαι, |
[7, 10] |
τῷ
ἐπισχεῖν
ἔνεστι
ἀγαθά,
εἰ
|
μὴ |
παραυτίκα
δοκέοντα
εἶναι,
ἀλλ᾽
ἀνὰ |
[7, 175] |
ὦν
ἐβουλεύσαντο
φυλάσσοντες
τὴν
ἐσβολὴν
|
μὴ |
παριέναι
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
τὸν |
[7, 172] |
ὑμέας
στρατιὴν
πολλήν,
ὡς,
εἰ
|
μὴ |
πέμψετε,
ἐπίστασθε
ἡμέας
ὁμολογήσειν
τῷ |
[7, 149] |
τῆς
Ἀργείων
χώρης,
εἰ
δὲ
|
μή, |
περιέψεσθαι
ὡς
πολεμίους.
~αὐτοὶ
μὲν |
[7, 157] |
τοῦτο
δὲ
ἤδη
δεινὸν
γίνεται
|
μὴ |
πέσῃ
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
(μὴ |
[7, 37] |
τῆς
ῥηχίης
εἵνεκεν
ἐποιήθησαν,
ἵνα
|
μὴ |
πίμπληται
τὰ
στόματα
τοῦ
ὀρύγματος, |
[7, 149] |
καίπερ
ἀπαγορεύοντός
σφι
τοῦ
χρηστηρίου
|
μὴ |
ποιέεσθαι
τὴν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας |
[7, 235] |
μοῦνον
λείπεται.
(ἢν
δὲ
ταῦτα
|
μὴ |
ποιέῃς,
τάδε
τοι
προσδόκα
ἔσεσθαι. |
[7, 237] |
οἱ
δοκέοντα
εἶναι
ὑποθέοιτο,
εἰ
|
μὴ |
πρόσω
ἀρετῆς
ἀνήκοι·
σπάνιοι
δὲ |
[7, 102] |
σὰ
φρονέωσι.
(ἀριθμοῦ
δὲ
πέρι,
|
μή |
πύθῃ
ὅσοι
τινὲς
ἐόντες
ταῦτα |
[7, 35] |
σύ
γε
βούλῃ
ἤν
τε
|
μή· |
σοὶ
δὲ
κατὰ
δίκην
ἄρα |
[7, 82] |
ὁ
Ἀρταβάνου
τοῦ
γνώμην
θεμένου
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Ἑλλάδα
καὶ
Σμερδομένης |
[7, 10] |
ἀδελφεῷ
δὲ
ἐμῷ
Δαρείῳ
ἠγόρευον
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Σκύθας,
ἄνδρας
οὐδαμόθι |
[7, 13] |
γνώμῃ.
(ὡς
ὦν
μεταδεδογμένον
μοι
|
μὴ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
ἥσυχοι |
[7, 221] |
φανερός
ἐστι
Λεωνίδης
ἀποπέμπων,
ἵνα
|
μὴ |
συναπόληταί
σφι.
ὁ
δὲ
ἀποπεμπόμενος |
[7, 176] |
ὁ
χῶρος,
πᾶν
μηχανώμενοι
ὅκως
|
μή |
σφι
ἐσβάλοιεν
οἱ
Θεσσαλοὶ
ἐπὶ |
[7, 191] |
οἱ
στρατηγοὶ
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ
|
μή |
σφι
κεκακωμένοισι
ἐπιθέωνται
οἱ
Θεσσαλοί, |
[7, 209] |
χρᾶσθαι
ὡς
ἀνδρὶ
ψεύστῃ,
ἢν
|
μὴ |
ταῦτά
τοι
ταύτῃ
ἐκβῇ
τῇ |
[7, 235] |
οἰκηίου,
οὐδὲν
δεινοὶ
ἔσονταί
τοι
|
μὴ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἁλισκομένης
ὑπὸ |
[7, 11] |
τοῦ
Τεΐσπεος
τοῦ
Ἀχαιμένεος
γεγονώς,
|
μὴ |
τιμωρησάμενος
Ἀθηναίους,
εὖ
ἐπιστάμενος
ὅτι |
[7, 53] |
ἀγαθούς,
τῶν
ἢν
κρατήσωμεν,
οὐ
|
μή |
τις
ἡμῖν
ἄλλος
στρατὸς
ἀντιστῇ |
[7, 50] |
ἐρίξων
πρὸς
πᾶν
τὸ
λεγόμενον
|
μὴ |
τὸ
βέβαιον
ἀποδέξεις,
σφάλλεσθαι
ὀφείλεις |
[7, 149] |
ἄλλο
πταῖσμα
πρὸς
τὸν
Πέρσην,
|
μὴ |
τὸ
λοιπὸν
ἔωσι
Λακεδαιμονίων
ὑπήκοοι. |
[7, 29] |
δοὺς
τὰς
ἑπτὰ
χιλιάδας,
ἵνα
|
μή |
τοι
ἐπιδεέες
ἔωσι
αἱ
τετρακόσιαι |
[7, 103] |
γε
ἐλεύθεροι
πάντες
ὁμοίως
καὶ
|
μὴ |
ὑπ᾽
ἑνὸς
ἀρχόμενοι,
στρατῷ
τοσῷδε |
[7, 165] |
ἐβοήθησε
ἂν
τοῖσι
Ἕλλησι,
εἰ
|
μὴ |
ὑπὸ
Θήρωνος
τοῦ
Αἰνησιδήμου
Ἀκραγαντίνων |
[7, 120] |
ὅμοια
τῷ
δείπνῳ
παρασκευάζειν,
ἢ
|
μὴ |
ὑπομένειν
Ξέρξην
ἐπιόντα
ἢ
καταμείναντας |
[7, 196] |
Ἠπιδανός,
οὐδὲ
οὗτος
ἀντέσχε
εἰ
|
μὴ |
φλαύρως.
~ἐς
Ἄλον
δὲ
τῆς |
[7, 36] |
παρείρυσαν
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν,
ἵνα
|
μὴ |
φοβέηται
τὰ
ὑποζύγια
τὴν
θάλασσαν |
[7, 87] |
τὰς
καμήλους,
ὕστεροι
ἐτετάχατο,
ἵνα
|
μὴ |
φοβέοιτο
τὸ
ἱππικόν.
~Ἵππαρχοι
δὲ |
[7, 50] |
ἐχρέωντο
ὁμοίῃσι
καὶ
σύ,
ἢ
|
μὴ |
χρεώμενοι
γνώμῃσι
τοιαύτῃσι
ἄλλους
συμβούλους |
[7, 102] |
πάντως
κελεύεις
ταῦτα
λέγοντα
τὰ
|
μὴ |
ψευδόμενός
τις
ὕστερον
ὑπὸ
σεῦ |
[7, 16] |
ἢ
οὐ
καὶ
ἐν
τῇ
|
ἐμῇ, |
εἴ
πέρ
γε
καὶ
ἄλλως |
[7, 15] |
καὶ
ἔπειτα
ἐν
κοίτῃ
τῇ
|
ἐμῇ |
κατυπνώσειας”
~Ξέρξης
μὲν
ταῦτά
οἱ |
[7, 119] |
στρατιή,
σκηνὴ
μὲν
ἔσκε
πεπηγυῖα
|
ἑτοίμη |
ἐς
τὴν
αὐτὸς
σταθμὸν
ποιεέσκετο |
[7, 36] |
τοῖσι
προσέκειτο
αὕτη
ἡ
ἄχαρις
|
τιμή, |
τὰς
δὲ
ἄλλοι
ἀρχιτέκτονες
ἐζεύγνυσαν. |
[7, 8] |
λείψομαι
τῶν
πρότερον
γενομένων
ἐν
|
τιμῇ |
τῇδε
μηδὲ
ἐλάσσω
προσκτήσομαι
δύναμιν |
[7, 0] |
~Ἡροδότου
Μοῦσαι
Ἱστοριῶν
|
ἑβδόμη |
ἐπιγραφομένη
Πολύμνια
~Ἐπεὶ
δὲ
ἀγγελίη |
[7, 121] |
τοῦ
ναυτικοῦ
στρατοῦ
ὑπομένειν
ἐν
|
Θέρμῃ, |
ἀπῆκε
ἀπ᾽
ἑωυτοῦ
πορεύεσθαι
τὰς |
[7, 121] |
ἀπ᾽
ἑωυτοῦ
πορεύεσθαι
τὰς
νέας,
|
Θέρμῃ |
δὲ
τῇ
ἐν
τῷ
Θερμαίῳ |
[7, 18] |
ἐπεὶ
δὲ
δαιμονίη
τις
γίνεται
|
ὁρμή, |
καὶ
Ἕλληνας,
ὡς
οἶκε,
καταλαμβάνει |
[7, 108] |
ἔχεται
δὲ
ταύτης
Θασίων
πόλις
|
Στρύμη, |
διὰ
δὲ
σφέων
τοῦ
μέσου |
[7, 152] |
πρὸς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
κακῶς
ἡ
|
αἰχμὴ |
ἑστήκεε,
πᾶν
δὴ
βουλόμενοι
σφίσι |
[7, 176] |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν
βάρβαρον.
|
κώμη |
δὲ
ἐστὶ
ἀγχοτάτω
τῆς
ὁδοῦ |
[7, 200] |
μεταξὺ
Φοίνικος
ποταμοῦ
καὶ
Θερμοπυλέων
|
κώμη |
τε
ἐστὶ
τῇ
οὔνομα
Ἀνθήλη |
[7, 229] |
ποιέειν
οὐκ
ἐθελῆσαι
ὁμοφρονέειν,
ἀλλὰ
|
γνώμῃ |
διενειχθέντας
Εὔρυτον
μέν,
πυθόμενον
τῶν |
[7, 220] |
ἀποπέμψαι
τοὺς
συμμάχους
μᾶλλον
ἢ
|
γνώμῃ |
διενειχθέντας
οὕτω
ἀκόσμως
οἴχεσθαι
τοὺς |
[7, 175] |
οἵοισι
χώροισι.
ἡ
νικῶσα
δὲ
|
γνώμη |
ἐγίνετο
τὴν
ἐν
Θερμοπύλῃσι
ἐσβολὴν |
[7, 144] |
τινὰ
οἰκίζειν.
~ἑτέρη
τε
Θεμιστοκλέι
|
γνώμη |
ἔμπροσθε
ταύτης
ἐς
καιρὸν
ἠρίστευσε, |
[7, 9] |
εἰ
δὲ
ἄρα
ἔγωγε
ψευσθείην
|
γνώμῃ |
καὶ
ἐκεῖνοι
ἐπαερθέντες
ἀβουλίῃ
ἔλθοιεν |
[7, 237] |
τὰ
ἄριστα
ἔλπεται
εἶναι
ἐμοί,
|
γνώμῃ |
μέντοι
ἑσσοῦται
ὑπὸ
σεῦ.
(οὐ |
[7, 10] |
ἐπέσπετο
τῶν
ἄλλων
τυράννων
τῇ
|
γνώμῃ |
μηδὲ
ἠναντιώθη,
διέργαστο
ἂν
τὰ |
[7, 12] |
καὶ
Ξέρξην
ἔκνιζε
ἡ
Ἀρταβάνου
|
γνώμη· |
νυκτὶ
δὲ
βουλὴν
διδοὺς
πάγχυ |
[7, 207] |
Φωκέων
καὶ
Λοκρῶν
περισπερχεόντων
τῇ
|
γνώμῃ |
ταύτῃ,
αὐτοῦ
τε
μένειν
ἐψηφίζετο |
[7, 147] |
(οἶκε
δὲ
αὐτοῦ
αὕτη
ἡ
|
γνώμη |
τῇ
γε
ἄλλῃ.
ἐὼν
γὰρ |
[7, 16] |
μέχρι
δὲ
τούτου
τῇ
παρεούσῃ
|
γνώμῃ |
χρήσομαι”
~τοσαῦτα
εἴπας
Ἀρτάβανος,
ἐλπίζων |
[7, 13] |
μέντοι
συγγνοὺς
χρήσομαι
τῇ
ἐκείνου
|
γνώμῃ. |
(ὡς
ὦν
μεταδεδογμένον
μοι
μὴ |
[7, 22] |
ἐς
τὸν
τελευτᾷ
ὁ
Ἄθως,
|
Σάνη |
πόλις
Ἑλλὰς
οἴκηται,
αἳ
δὲ |
[7, 60] |
στρατοῦ
τοῦ
πεζοῦ
τὸ
πλῆθος
|
ἐφάνη |
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
μυριάδες.
(Ἐξηρίθμησαν |
[7, 47] |
τοῦ
ἐνυπνίου
μὴ
ἐναργὴς
οὕτω
|
ἐφάνη, |
εἶχες
ἂν
τὴν
ἀρχαίην
γνώμην, |
[7, 57] |
ἐς
ὁδὸν
ὁρμημένοισι
τέρας
σφι
|
ἐφάνη |
μέγα,
τὸ
Ξέρξης
ἐν
οὐδενὶ |
[7, 97] |
μακρὰ
συνελθόντα
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
|
ἐφάνη |
τρισχίλια.
~τῶν
δὲ
ἐπιπλεόντων
μετά |
[7, 51] |
τοὺς
ἄνδρας
συμβουλεύω
τοι
μηδεμιῇ
|
μηχανῇ |
ἄγειν
ἐπὶ
τοὺς
πατέρας·
καὶ |
[7, 121] |
τε
καὶ
Μασίστης,
ἑτέρη
δὲ
|
τεταγμένη |
ἤιε
τοῦ
στρατοῦ
τριτημορὶς
τὴν |
[7, 41] |
ἵππος
ἄλλη
χιλίη
ἐκ
Περσέων
|
ἀπολελεγμένη, |
μετὰ
δὲ
τὴν
ἵππον
ἐκ |
[7, 37] |
καὶ
αὐτὴ
ἡ
διῶρυξ
παντελέως
|
πεποιημένη |
ἀγγέλλετο,
ἐνθαῦτα
χειμερίσας
ἅμα
τῶ |
[7, 121] |
τῇ
ἐν
τῷ
Θερμαίῳ
κόλπῳ
|
οἰκημένῃ, |
ἀπ᾽
ἧς
καὶ
ὁ
κόλπος |
[7, 10] |
αἱρεόμενον
ἑλέσθαι,
ἀλλὰ
δεῖ
τῇ
|
εἰρημένῃ |
χρᾶσθαι,
λεχθεισέων
δὲ
ἔστι,
ὥσπερ |
[7, 235] |
(ἔστι
δὲ
ἐπ᾽
αὐτῇ
νῆσος
|
ἐπικειμένη |
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
Κύθηρα,
τὴν |
[7, 10] |
τολμώντων
γνώμην
ἀποδείκνυσθαι
ἀντίην
τῇ
|
προκειμένῃ, |
Ἀρτάβανος
ὁ
Ὑστάσπεος,
πάτρως
ἐὼν |
[7, 161] |
ὦ
βασιλεῦ
Συρηκοσίων,
οὐκ
ἡγεμόνος
|
δεομένη |
ἡ
Ἑλλὰς
ἀπέπεμψε
ἡμέας
πρὸς |
[7, 203] |
ἐν
φυλακῇ
ὑπ᾽
Ἀθηναίων
τε
|
φρουρεομένη |
καὶ
Αἰγινητέων
καὶ
τῶν
ἐς |
[7, 157] |
καὶ
συνελευθέρου.
ἁλὴς
μὲν
γὰρ
|
γενομένη |
πᾶσα
ἡ
Ἑλλὰς
χεὶρ
μεγάλη |
[7, 195] |
γενομένῳ
κατὰ
Σηπιάδα,
μιῇ
τῇ
|
περιγενομένῃ |
καταπλέων
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον
ἥλω.
τούτους |
[7, 141] |
δύναται
Παλλὰς
Δί᾽
Ὀλύμπιον
ἐξιλάσασθαι
|
λισσομένη |
πολλοῖσι
λόγοις
καὶ
μήτιδι
πυκνῇ. |
[7, 0] |
~Ἡροδότου
Μοῦσαι
Ἱστοριῶν
ἑβδόμη
|
ἐπιγραφομένη |
Πολύμνια
~Ἐπεὶ
δὲ
ἀγγελίη
ἀπίκετο |
[7, 99] |
τε
καὶ
Καλυδνίων,
πέντε
νέας
|
παρεχομένη. |
(καὶ
συναπάσης
τῆς
στρατιῆς,
μετά |
[7, 102] |
ἔπακτος
ἐστί,
ἀπό
τε
σοφίης
|
κατεργασμένη |
καὶ
νόμου
ἰσχυροῦ·
τῇ
διαχρεωμένη |
[7, 208] |
ἔτι
ἐὼν
ἐν
Θεσσαλίῃ
ὡς
|
ἁλισμένη |
εἴη
ταύτῃ
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ |
[7, 168] |
σφι
περιοπτέη
ἐστὶ
ἡ
Ἑλλὰς
|
ἀπολλυμένη· |
ἢν
γὰρ
σφαλῇ,
σφεῖς
γε |
[7, 102] |
κατεργασμένη
καὶ
νόμου
ἰσχυροῦ·
τῇ
|
διαχρεωμένη |
ἡ
Ἑλλὰς
τήν
τε
πενίην |
[7, 29] |
ᾖ
τοι
ἀπαρτιλογίη
ὑπ᾽
ἐμέο
|
πεπληρωμένη. |
(ἔκτησό
τε
αὐτὸς
τά
περ |
[7, 119] |
ὅκως
δὲ
ἀπίκοιτο
ἡ
στρατιή,
|
σκηνὴ |
μὲν
ἔσκε
πεπηγυῖα
ἑτοίμη
ἐς |
[7, 100] |
ἐς
νέα
Σιδωνίην
ἵζετο
ὑπὸ
|
σκηνῇ |
χρυσέῃ
καὶ
παρέπλεε
παρὰ
τὰς |
[7, 123] |
ἐκ
τῶν
προσεχέων
πολίων
τῇ
|
Παλλήνῃ, |
ὁμουρεουσέων
δὲ
τῷ
Θερμαίῳ
κόλπῳ, |
[7, 10] |
ἢν
μὲν
τῇ
σὺ
λέγεις
|
ἀναβαίνῃ |
βασιλέι
τὰ
πρήγματα,
κτεινέσθων
οἱ |
[7, 169] |
ταχθέντες
Ἑλλήνων,
ἐποίησαν
τοιόνδε·
πέμψαντες
|
κοινῇ |
θεοπρόπους
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν |
[7, 89] |
καὶ
τὸ
μέχρι
Αἰγύπτου
πᾶν
|
Παλαιστίνη |
καλέεται.
Αἰγύπτιοι
δὲ
νέας
παρείχοντο |
[7, 89] |
σὺν
Σύροισι
τοῖσι
ἐν
τῇ
|
Παλαιστίνῃ |
τριηκοσίας,
ὧδε
ἐσκευασμένοι·
περὶ
μὲν |
[7, 141] |
λισσομένη
πολλοῖσι
λόγοις
καὶ
μήτιδι
|
πυκνῇ. |
σοὶ
δὲ
τόδ᾽
αὖτις
ἔπος |
[7, 109] |
πόλις
παρήιε,
τῶν
ἐν
μιῇ
|
λίμνη |
ἐοῦσα
τυγχάνει
ὡσεὶ
τριήκοντα
σταδίων |
[7, 15] |
ἐπιπέμπων
καί
οἱ
πάντως
ἐν
|
ἡδονῇ |
ἐστι
γενέσθαι
στρατηλασίην
ἐπὶ
Ἑλλάδα, |
[7, 101] |
ἀληθείῃ
χρήσωμαι
πρὸς
σὲ
ἢ
|
ἡδονῇ; |
ὁ
δέ
μιν
ἀληθείῃ
χρήσασθαι |
[7, 160] |
ναυτικοῦ
ἐγώ.
εἰ
δὲ
ὑμῖν
|
ἡδονὴ |
τοῦ
κατὰ
θάλασσαν
ἡγεμονεύειν,
τοῦ |
[7, 36] |
μὲν
ἦν
ἡ
αὐτὴ
καὶ
|
καλλονή, |
κατὰ
λόγον
δὲ
ἐμβριθέστερα
ἦν |
[7, 12] |
ἐπὶ
τοσοῦτο
ἐλέγετο.
μετὰ
δὲ
|
εὐφρόνη |
τε
ἐγίνετο
καὶ
Ξέρξην
ἔκνιζε |
[7, 239] |
Κλεομένεος
μὲν
θυγάτηρ
Λεωνίδεω
δὲ
|
γυνὴ |
Γοργὼ
ὑπέθετο
ἐπιφρασθεῖσα
αὐτή,
τὸν |
[7, 200] |
ποταμὸν
στεινότατον
ἐστί·
ἁμαξιτὸς
γὰρ
|
μούνη |
δέδμηται.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Φοίνικος |
[7, 176] |
Ἀλπηνοὺς
ὄπισθε
ἐόντας
ἐοῦσα
ἁμαξιτὸς
|
μούνη, |
καὶ
ἔμπροσθε
κατὰ
Φοίνικα
ποταμὸν |
[7, 176] |
ἀγχοῦ
Ἀνθήλης
πόλιος
ἄλλη
ἁμαξιτὸς
|
μούνη. |
(τῶν
δὲ
Θερμοπυλέων
τὸ
μὲν |
[7, 59] |
τε
Σαμοθρηικίη
πεπόλισται
πόλις
καὶ
|
Ζώνη, |
τελευτᾷ
δὲ
αὐτοῦ
Σέρρειον
ἄκρη |
[7, 85] |
καλεόμενοι,
ἔθνος
μὲν
Περσικὸν
καὶ
|
φωνῇ, |
σκευὴν
δὲ
μεταξὺ
ἔχουσι
πεποιημένην |
[7, 209] |
ἄνδρας
ἀρίστους”
(κάρτα
τε
δὴ
|
Ξέρξῃ |
ἄπιστα
ἐφαίνετο
τὰ
λεγόμενα
εἶναι, |
[7, 82] |
Δαρείου
ἀμφότεροι
οὗτοι
ἀδελφεῶν
παῖδες,
|
Ξέρξῃ |
δὲ
ἐγίνοντο
ἀνεψιοί,
καὶ
Μασίστης |
[7, 239] |
εἴτε
καὶ
καταχαίρων.
ἐπείτε
γὰρ
|
Ξέρξῃ |
ἔδοξε
στρατηλατέειν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[7, 37] |
δὲ
καὶ
μαθόντι
τοῦτο
τῷ
|
Ξέρξῃ |
ἐπιμελὲς
ἐγένετο,
καὶ
εἴρετο
τοὺς |
[7, 26] |
ὁ
πεζὸς
ἅπας
συλλελεγμένος
ἅμα
|
Ξέρξῃ |
ἐπορεύετο
ἐς
Σάρδις,
ἐκ
ἐκ |
[7, 117] |
διώρυχος
Ἀρταχαίην,
δόκιμον
ἐόντα
παρὰ
|
Ξέρξῃ |
καὶ
γένος
Ἀχαιμενίδην,
μεγάθεΐ
τε |
[7, 139] |
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
μηδεὶς
ἠντιοῦτο
|
Ξέρξῃ, |
κατά
γε
ἂν
τὴν
ἤπειρον |
[7, 139] |
ἀλλὰ
μείναντες
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
|
Ξέρξῃ, |
κατὰ
τὴν
θάλασσαν
οὐδαμοὶ
ἂν |
[7, 14] |
γενομένης
αὖτις
τὠυτὸ
ὄνειρον
τῷ
|
Ξέρξῃ |
κατυπνωμένῳ
ἔλεγε
ἐπιστάν
ὦ
παῖ |
[7, 5] |
Μαρδόνιος
ὁ
Γοβρύεω,
ὃς
ἦν
|
Ξέρξῃ |
μὲν
ἀνεψιὸς
Δαρείου
δὲ
ἀδελφεῆς |
[7, 59] |
Σκύθας
ἐστρατεύετο.
(ἔδοξε
ὦν
τῷ
|
Ξέρξῃ |
ὁ
χῶρος
εἶναι
ἐπιτήδεος
ἐνδιατάξαι |
[7, 197] |
Ἄλον
δὲ
τῆς
Ἀχαιίης
ἀπικομένῳ
|
Ξέρξῃ |
οἱ
κατηγεμόνες
τῆς
ὁδοῦ
βουλόμενοι |
[7, 26] |
κατ᾽
ἤπειρον
μέλλοντα
ἅμα
αὐτῷ
|
Ξέρξῃ |
πορεύεσθαι
στρατόν.
(ὃς
μέν
νυν |
[7, 46] |
γνώμην
ἀπεδέξατο
ἐλευθέρως
οὐ
συμβουλεύων
|
Ξέρξῃ |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
οὗτος |
[7, 19] |
ἐπισπεύδων
φανερὸς
ἦν.
~ὁρμημένῳ
δὲ
|
Ξέρξῃ |
στρατηλατέειν
μετὰ
ταῦτα
τρίτη
ὄψις |
[7, 3] |
ὡς
ἡ
φάτις
μιν
ἔχει,
|
Ξέρξῃ |
συνεβούλευε
λέγειν
πρὸς
τοῖσι
ἔλεγε |
[7, 41] |
καὶ
μῆλα
οἱ
ἄγχιστα
ἑπόμενοι
|
Ξέρξῃ. |
τοῖσι
δὲ
μυρίοισι
ἐπετέτακτο
ἵππος |
[7, 10] |
Ἀρτάβανος
ὁ
Ὑστάσπεος,
πάτρως
ἐὼν
|
Ξέρξῃ, |
τῷ
δὴ
καὶ
πίσυνος
ἐὼν |
[7, 134] |
πρῶτα,
ἐθελονταὶ
ὑπέδυσαν
ποινὴν
τῖσαι
|
Ξέρξῃ |
τῶν
Δαρείου
κηρύκων
τῶν
ἐν |
[7, 18] |
ἀμβώσας
μέγα
ἀναθρώσκει,
καὶ
παριζόμενος
|
Ξέρξῃ, |
ὡς
τὴν
ὄψιν
οἱ
τοῦ |
[7, 211] |
οἱ
δὲ
βάρβαροι
ὁρῶντες
φεύγοντας
|
βοῇ |
τε
καὶ
πατάγῳ
ἐπήισαν,
οἳ |
[7, 215] |
τείχεϊ
τὴν
ἐσβολὴν
ἦσαν
ἐν
|
σκέπῃ |
τοῦ
πολέμου·
ἔκ
τε
τόσου |
[7, 172] |
ἡ
σύμπασα
ᾖ
Ἑλλὰς
ἐν
|
σκέπῃ |
τοῦ
πολέμου.
ἡμεῖς
μέν
νυν |
[7, 8] |
σφέων
καὶ
αὐτὸς
ἐν
πᾶσι
|
εἴπῃ |
τὰ
θέλει.
ὡς
δὲ
συνελέχθησαν, |
[7, 197] |
πᾶς
πυκασθεὶς
καὶ
ὡς
σὺν
|
πομπῇ |
ἐξαχθείς.
(ταῦτα
δὲ
πάσχουσι
οἱ |
[7, 16] |
στόλον
ἐπιφοιτᾶν
ὄνειρον
θεοῦ
τινος
|
πομπῇ, |
οὐκ
ἐῶντά
σε
καταλύειν
τὸν |
[7, 165] |
θυγατέρα
Ἀναξίλεως,
τῇ
οὔνομα
ἦν
|
Κυδίππη. |
οὕτω
δὴ
οὐκ
οἷόν
τε |
[7, 16] |
σεῦ
κακῶς
οὐ
τοσοῦτο
ἔδακε
|
λύπη |
ὅσον
γνωμέων
δύο
προκειμενέων
Πέρσῃσι, |
[7, 9] |
καὶ
Ἴωνας
τοὺς
ἐν
τῇ
|
Εὐρώπῃ |
κατοικημένους
οὐκ
ἐάσεις
καταγελάσαι
ἡμῖν |
[7, 5] |
παρενθήκην
ποιεέσκετο
τήνδε,
ὡς
ἡ
|
Εὐρώπη |
περικαλλὴς
εἴη
χώρη,
καὶ
δένδρεα |
[7, 148] |
πεφυλαγμένος
ἧσο
καὶ
κεφαλὴν
πεφύλαξο·
|
κάρη |
δὲ
τὸ
σῶμα
σαώσει.
ταῦτα |
[7, 44] |
ἐπὶ
κολωνοῦ
ἐπίτηδες
αὐτῷ
ταύτῃ
|
προεξέδρη |
λίθου
λευκοῦ,
ἐποίησαν
δὲ
Ἀβυδηνοὶ |
[7, 192] |
ἄκρων
τῶν
Εὐβοϊκῶν
καταδραμόντες
δευτέρῃ
|
ἡμέρῃ |
ἀπ᾽
ἧς
ὁ
χειμὼν
ὁ |
[7, 31] |
μελεδωνῷ
ἀθανάτῳ
ἀνδρὶ
ἐπιτρέψας
δευτέρῃ
|
ἡμέρῃ |
ἀπίκετο
ἐς
τῶν
Λυδῶν
τὸ |
[7, 43] |
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ἐνέπεσε.
ἅμα
|
ἡμέρῃ |
δὲ
ἐπορεύετο
ἐνθεῦτεν,
ἐν
ἀριστερῇ |
[7, 18] |
ἐνθαῦτα
ἐπαερθέντες
τῇ
ὄψι,
ὡς
|
ἡμέρη |
ἐγένετο
τάχιστα,
Ξέρξης
τε
ὑπερετίθετο |
[7, 187] |
ἕνδεκα
μυριάδας
μεδίμνων
τελεομένας
ἐπ᾽
|
ἡμέρῃ |
ἑκάστῃ
καὶ
πρὸς
τριηκοσίους
τε |
[7, 192] |
Νηρηίδων.
~ὃ
μὲν
δὴ
τετάρτῃ
|
ἡμέρῃ |
ἐπέπαυτο·
τοῖσι
δὲ
Ἕλλησι
οἱ |
[7, 191] |
τῇσι
Νηρηίσι
θύοντες,
ἔπαυσαν
τετάρτῃ
|
ἡμέρῃ, |
ἢ
ἄλλως
κως
αὐτὸς
ἐθέλων |
[7, 195] |
Ἀλαβάνδων
τῶν
ἐν
Καρίῃ,
ἐν
|
ἑτέρῃ |
δὲ
ὁ
Πάφιος
στρατηγὸς
Πενθύλος |
[7, 121] |
ἐστρατήγεον
Μαρδόνιός
τε
καὶ
Μασίστης,
|
ἑτέρη |
δὲ
τεταγμένη
ἤιε
τοῦ
στρατοῦ |
[7, 128] |
εἰ
τὸν
ποταμὸν
ἐστὶ
παρατρέψαντα
|
ἑτέρῃ |
ἐς
θάλασσαν
ἐξαγαγεῖν.
~τὴν
δὲ |
[7, 144] |
τὴν
Ἀττικὴν
ἄλλην
τινὰ
οἰκίζειν.
|
~ἑτέρη |
τε
Θεμιστοκλέι
γνώμη
ἔμπροσθε
ταύτης |
[7, 8] |
κατόψεται
ἥλιος
ὅμουρον
ἐοῦσαν
τῇ
|
ἡμετέρῃ, |
ἀλλὰ
σφέας
πάσας
ἐγὼ
ἅμα |
[7, 161] |
τοι
ἄρχειν
αὐτῆς,
ἡμεῖς
ἐπήσομεν·
|
ἡμετέρη |
γὰρ
ἐστὶ
αὕτη
γε,
μὴ |
[7, 52] |
(πάρεξ
δὲ
τούτου,
ἐν
τῇ
|
ἡμετέρῃ |
καταλιπόντας
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
καὶ |
[7, 9] |
καταστρεψάμενοι,
τούτους
οἳ
ἐν
τῇ
|
ἡμετέρῃ |
κατοικημένοι
Ἴωνές
τε
καὶ
Αἰολέες |
[7, 175] |
τὴν
ἐν
Θερμοπύλῃσι
ἐσβολὴν
φυλάξαι·
|
στεινοτέρη |
γὰρ
ἐφαίνετο
ἐοῦσα
τῆς
ἐς |
[7, 10] |
χώρην
μοῦνοι
Ἀθηναῖοι
διέφθειραν.
(οὔκων
|
ἀμφοτέρῃ |
σφι
ἐχώρησε.
ἀλλ᾽
ἢν
τῇσι |
[7, 175] |
τῆς
ἐς
Θεσσαλίην
καὶ
ἅμα
|
ἀγχοτέρη |
τῆς
ἑωυτῶν·
(τὴν
δὲ
ἀτραπόν, |
[7, 58] |
Ἕλλης
τάφον
τῆς
Ἀθάμαντος,
ἐν
|
ἀριστερῇ |
δὲ
Καρδίην
πόλιν,
διὰ
μέσης |
[7, 217] |
ἔχοντες
ὄρεα
τὰ
Οἰταίων,
ἐν
|
ἀριστερῇ |
δὲ
τὰ
Τρηχινίων.
ἠώς
τε |
[7, 42] |
ὁρμώμενος,
Κάνης
ὄρος
ἔχων
ἐν
|
ἀριστερῇ, |
διὰ
τοῦ
Ἀταρνέος
ἐς
Καρήνην |
[7, 43] |
ἡμέρῃ
δὲ
ἐπορεύετο
ἐνθεῦτεν,
ἐν
|
ἀριστερῇ |
μὲν
ἀπέργων
Ροίτιον
πόλιν
καὶ |
[7, 192] |
τῶν
ἄκρων
τῶν
Εὐβοϊκῶν
καταδραμόντες
|
δευτέρῃ |
ἡμέρῃ
ἀπ᾽
ἧς
ὁ
χειμὼν |
[7, 31] |
καὶ
μελεδωνῷ
ἀθανάτῳ
ἀνδρὶ
ἐπιτρέψας
|
δευτέρῃ |
ἡμέρῃ
ἀπίκετο
ἐς
τῶν
Λυδῶν |
[7, 49] |
ἀντίξοον
καταστῆναι,
τοσούτῳ
τοι
γίνεται
|
πολεμιωτέρη |
ὅσῳ
ἂν
προβαίνῃς
ἑκαστέρω,
τὸ |
[7, 223] |
γὰρ
τοῦ
ὄρεος
ἡ
κατάβασις
|
συντομωτέρη |
τε
ἐστὶ
καὶ
βραχύτερος
ὁ |
[7, 65] |
οὕτω
Ἰνδοί,
προσετετάχατο
δὲ
συστρατευόμενοι
|
Φαρναζάθρῃ |
τῷ
Ἀρταβάτεω.
ἄριοι
δὲ
τόξοισι |
[7, 89] |
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἐπὶ
τῇ
|
Ἐρυθρῇ |
θαλάσσῃ,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὑπερβάντες
τῆς |
[7, 5] |
φέρει
τὰ
ἥμερα,
ἀρετήν
τε
|
ἄκρη, |
βασιλέι
τε
μούνῳ
θνητῶν
ἀξίη |
[7, 59] |
Ζώνη,
τελευτᾷ
δὲ
αὐτοῦ
Σέρρειον
|
ἄκρη |
ὀνομαστή.
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτος |
[7, 58] |
πόλιος
τῇ
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν
|
Ἀγορή. |
(ἐνθεῦτεν
δὲ
κάμπτων
τὸν
κόλπον |
[7, 23] |
(ἐνθαῦτα
λειμών
ἐστι,
ἵνα
σφι
|
ἀγορή |
τε
ἐγίνετο
καὶ
πρητήριον·
σῖτος |
[7, 8] |
μὲν
ἐς
Σάρδις
ἐλθόντες,
ἅμα
|
Ἀρισταγόρῃ |
τῷ
Μιλησίῳ
δούλῳ
δὲ
ἡμετέρῳ |
[7, 18] |
Ἕλληνας,
ὡς
οἶκε,
καταλαμβάνει
τις
|
φθορὴ |
θεήλατος,
ἐγὼ
μὲν
καὶ
αὐτὸς |
[7, 190] |
γάρ
τις
καὶ
τοῦτον
ἄχαρις
|
συμφορὴ |
λυπεῦσα
παιδοφόνος.
~σιταγωγῶν
δὲ
ὁλκάδων |
[7, 141] |
ἀκούσαντες
οἱ
τῶν
Ἀθηναίων
θεοπρόποι
|
συμφορῇ |
τῇ
μεγίστῃ
ἐχρέωντο.
προβάλλουσι
δὲ |
[7, 134] |
ἦν
σφι.
ἀχθομένων
δὲ
καὶ
|
συμφορῇ |
χρεωμένων
Λακεδαιμονίων,
ἁλίης
τε
πολλάκις |
[7, 198] |
τῷ
κόλπῳ
ἰόντι
ἀπὸ
Ἀχαιίης
|
Ἀντικύρη, |
παρ᾽
ἣν
Σπερχειὸς
ποταμὸς
ῥέων |
[7, 109] |
περίοδον,
ἰχθυώδης
τε
καὶ
κάρτα
|
ἁλμυρή· |
ταύτην
τὰ
ὑποζύγια
μοῦνα
ἀρδόμενα |
[7, 59] |
δὴ
Δορίσκος
κέκληται,
καὶ
Περσέων
|
φρουρὴ |
ἐν
αὐτῷ
κατεστήκεε
ὑπὸ
Δαρείου |
[7, 172] |
ἕτοιμοι
εἰμὲν
συμφυλάσσειν,
πέμπειν
δὲ
|
χρὴ |
καὶ
ὑμέας
στρατιὴν
πολλήν,
ὡς, |
[7, 52] |
γυναῖκας
καὶ
χρήματα
οὐδ᾽
ἐπιλέγεσθαι
|
χρὴ |
νεώτερόν
τι
ποιήσειν.
οὕτω
μηδὲ |
[7, 214] |
πιστός.
(τοῦτο
μὲν
γὰρ
τῷδε
|
χρὴ |
σταθμώσασθαι,
ὅτι
οἱ
τῶν
Ἑλλήνων |
[7, 11] |
στρατεύσονται
ἐπὶ
τὴν
ἡμετέρην,
εἰ
|
χρὴ |
σταθμώσασθαι
τοῖσι
ὑπαργμένοισι
ἐξ
ἐκείνων, |
[7, 50] |
εἰδέναι
δὲ
ἄνθρωπον
ἐόντα
κῶς
|
χρὴ |
τὸ
βέβαιον;
δοκέω
μὲν
οὐδαμῶς. |
[7, 119] |
ὑπαίθριος.
(ὡς
δὲ
δείπνου
ἐγίνετο
|
ὥρη, |
οἱ
μὲν
δεκόμενοι
ἔχεσκον
πόνον, |
[7, 49] |
δὲ
οὐκ
ἔστι
ἀνθρώποισι
οὐδεμία
|
πληθώρη. |
(καὶ
δή
τοι,
ὡς
οὐδενὸς |
[7, 108] |
στρατῷ
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
(ἡ
δὲ
|
χώρη |
αὕτη
πάλαι
μὲν
ἐκαλέετο
Γαλλαϊκή, |
[7, 123] |
Μηκύβερναν
Ὄλυνθον.
~ἡ
μέν
νυν
|
χώρη |
αὕτη
Σιθωνίη
καλέεται,
ὁ
δὲ |
[7, 5] |
ὡς
ἡ
Εὐρώπη
περικαλλὴς
εἴη
|
χώρη, |
καὶ
δένδρεα
παντοῖα
φέρει
τὰ |
[7, 133] |
τι,
πλὴν
ὅτι
σφέων
ἡ
|
χώρη |
καὶ
ἡ
πόλις
ἐδηιώθη.
ἀλλὰ |
[7, 73] |
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἅμα
τῇ
|
χώρῃ |
καὶ
τὸ
οὔνομα
μετέβαλον
ἐς |
[7, 123] |
Σμίλα
Αἴνεια·
ἡ
δε
τουτέων
|
χώρη |
Κροσσαίη
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε |
[7, 214] |
τὴν
ἀτραπὸν
Ὀνήτης,
εἰ
τῇ
|
χώρῃ |
πολλὰ
ὡμιληκὼς
εἴη·
ἀλλ᾽
Ἐπιάλτης |
[7, 16] |
τι
μᾶλλον
ἐν
κοίτῃ
τῇ
|
σῇ |
ἀναπαυομένῳ
ἢ
οὐ
καὶ
ἐν |
[7, 16] |
ἐμὲ
ὁρῶν
σὲ
εἶναι,
τῇ
|
σῇ |
ἐσθῆτι
τεκμαιρόμενον.
εἰ
δὲ
ἐμὲ |
[7, 16] |
ἤδη
δεῖ
ἐμὲ
ἐν
κοίτῃ
|
σῇ |
κατυπνῶσαι,
φέρε,
τούτων
ἐξ
ἐμεῦ |
[7, 197] |
ἔργετο
αὐτοῦ
καὶ
τῇ
στρατιῇ
|
πάσῃ |
παρήγγειλε,
τῶν
τε
Ἀθάμαντος
ἀπογόνων |
[7, 181] |
τὸ
ἑωυτῶν
στρατόπεδον,
ἐπεδείκνυσαν
ἐκπαγλεόμενοι
|
πάσῃ |
τῇ
στρατιῇ
περιέποντες
εὖ.
τοὺς |
[7, 158] |
δισχιλίους
ἱπποδρόμους
ψιλούς·
σῖτόν
τε
|
ἁπάσῃ |
τῇ
Ἑλλήνων
στρατιῇ,
ἔστ᾽
ἂν |
[7, 44] |
~ἐπεὶ
δ᾽
ἐγένετο
ἐν
Ἀβύδῳ
|
μέσῃ, |
ἠθέλησε
Ξέρξης
ἰδέσθαι
πάντα
τὸν |
[7, 157] |
δὲ
ἤδη
δεινὸν
γίνεται
μὴ
|
πέσῃ |
πᾶσα
ἡ
Ἑλλάς.
(μὴ
γὰρ |
[7, 132] |
ὅρκιον
ὧδε
εἶχε,
ὅσοι
τῷ
|
Πέρσῃ |
ἔδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ἕλληνες
ἐόντες |
[7, 138] |
δόντες
γῆν
καὶ
ὕδωρ
τῷ
|
Πέρσῃ |
εἶχον
θάρσος
ὡς
οὐδὲν
πεισόμενοι |
[7, 56] |
Ζεῦ,
τί
δὴ
ἀνδρὶ
εἰδόμενος
|
Πέρσῃ |
καὶ
οὔνομα
ἀντὶ
Διὸς
Ξέρξην |
[7, 148] |
δὲ
συνωμόται
Ἑλλήνων
ἐπὶ
τῷ
|
Πέρσῃ |
μετὰ
τὴν
ἀπόπεμψιν
τῶν
κατασκόπων |
[7, 172] |
πέμψετε,
ἐπίστασθε
ἡμέας
ὁμολογήσειν
τῷ
|
Πέρσῃ· |
οὐ
γάρ
τι
προκατημένους
τοσοῦτο |
[7, 89] |
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἐπὶ
τῇ
Ἐρυθρῇ
|
θαλάσσῃ, |
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὑπερβάντες
τῆς
Συρίης |
[7, 24] |
διειρύσαι,
ὀρύσσειν
ἐκέλευε
διώρυχα
τῇ
|
θαλάσσῃ |
εὖρος
ὡς
δύο
τριήρεας
πλέειν |
[7, 141] |
ἐπιστρέψας·
ἔτι
τοι
ποτε
κἀντίος
|
ἔσσῃ. |
ὦ
θείη
Σαλαμίς,
ἀπολεῖς
δὲ |
[7, 16] |
ἐμοί.
μέχρι
δὲ
τούτου
τῇ
|
παρεούσῃ |
γνώμῃ
χρήσομαι”
~τοσαῦτα
εἴπας
Ἀρτάβανος, |
[7, 43] |
δὲ
καὶ
πυθόμενος
ἐκείνων
ἕκαστα
|
τῇ |
Ἀθηναίῃ
τῇ
Ἰλιάδι
ἔθυσε
βοῦς |
[7, 10] |
διαφορεύμενον
ἤ
κου
ἐν
γῇ
|
τῇ |
Ἀθηναίων
ἢ
σέ
γε
ἐν |
[7, 234] |
ἀνὴρ
εἶς
ἀγαθός.
τεκμαίρομαι
δὲ
|
τῇ |
ἀληθείῃ·
ὅσα
γὰρ
εἶπας,
ἅπαντα |
[7, 44] |
ἐνίκων
Φοίνικες
Σιδώνιοι,
ἥσθη
τε
|
τῇ |
ἁμίλλῃ
καὶ
τῇ
στρατιῇ.
~ὡς |
[7, 160] |
οὔ
με
πείσεις
ἀσχήμονα
ἐν
|
τῇ |
ἀμοιβῇ
γενέσθαι.
(ὅκου
δὲ
ὑμεῖς |
[7, 27] |
τῇ
πλατανίστῳ
τῇ
χρυσέῃ
καὶ
|
τῇ |
ἀμπέλῳ·
ὃς
καὶ
νῦν
ἐστι |
[7, 31] |
ἰέναι
παρὰ
Καλλάτηβον
πόλιν,
ἐν
|
τῇ |
ἄνδρες
δημιοεργοὶ
μέλι
ἐκ
μυρίκης |
[7, 75] |
Μυσῶν.
Θρηίκων
δὲ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
Ἀσίῃ
ἦρχε
Βασσάκης
ὁ
Ἀρταβάνου. |
[7, 135] |
τῶν
παραθαλασσίων
ἀνθρώπων
τῶν
ἐν
|
τῇ |
Ἀσίῃ·
ὅς
σφεας
ξείνια
προθέμενος |
[7, 216] |
δὲ
τῷ
ὄρεϊ
τούτῳ
καὶ
|
τῇ |
ἀτραπῷ
τὠυτὸ
κεῖται,
Ἀνόπαια·
τείνει |
[7, 86] |
Ἰνδοὶ
δὲ
σκευῇ
μὲν
ἐσεσάχατο
|
τῇ |
αὐτῇ
καὶ
ἐν
τῷ
πεζῷ, |
[7, 115] |
ἑπομένους.
(τὴν
δὲ
ὁδὸν
ταύτην,
|
τῇ |
βασιλεὺς
Ξέρξης
τὸν
στρατὸν
ἤλασε, |
[7, 147] |
δὲ
αὐτοῦ
αὕτη
ἡ
γνώμη
|
τῇ |
γε
ἄλλῃ.
ἐὼν
γὰρ
ἐν |
[7, 139] |
τῶν
πλεόνων
ἀνθρώπων,
ὅμως
δὲ
|
τῇ |
γέ
μοι
φαίνεται
εἶναι
ἀληθὲς |
[7, 10] |
εἰ
ἐπέσπετο
τῶν
ἄλλων
τυράννων
|
τῇ |
γνώμῃ
μηδὲ
ἠναντιώθη,
διέργαστο
ἂν |
[7, 207] |
δέ,
Φωκέων
καὶ
Λοκρῶν
περισπερχεόντων
|
τῇ |
γνώμῃ
ταύτῃ,
αὐτοῦ
τε
μένειν |
[7, 39] |
δοῦλος,
τὸν
χρῆν
πανοικίῃ
αὐτῇ
|
τῇ |
γυναικὶ
συνέπεσθαι
εὖ
νυν
τόδ᾽ |
[7, 212] |
στρατιῇ.
τότε
μὲν
οὕτω
ἠγωνίσαντο,
|
τῇ |
δ᾽
ὑστεραίῃ
οἱ
βάρβαροι
οὐδὲν |
[7, 32] |
Λακεδαίμονα
ἀπέπεμπε
ἐπὶ
γῆς
αἴτησιν,
|
τῇ |
δὲ
ἄλλῃ
πάντῃ.
τῶνδε
δὲ |
[7, 119] |
τοῖσι
ὁμοσίτοισι
μετ᾽
ἐκείνου
ἐπεποίητο,
|
τῇ |
δὲ
ἄλλῃ
στρατιῇ
τὰ
ἐς |
[7, 191] |
ἄλλως
κως
αὐτὸς
ἐθέλων
ἐκόπασε.
|
τῇ |
δὲ
Θέτι
ἔθυον
πυθόμενοι
παρὰ |
[7, 198] |
χῶρος
πεδινός,
τῇ
μὲν
εὐρὺς
|
τῇ |
δὲ
καὶ
κάρτα
στεινός·
περὶ |
[7, 109] |
τὰ
ὑποζύγια
μοῦνα
ἀρδόμενα
ἀνεξήρηνε.
|
τῇ |
δὲ
πόλι
ταύτῃ
οὔνομα
ἐστὶ |
[7, 22] |
θάλασσαν
κατῆκον,
οἰκημένον
ὑπὸ
ἀνθρώπων.
|
τῇ |
δὲ
τελευτᾷ
ἐς
τὴν
ἤπειρον |
[7, 40] |
παντοίων
ἐθνέων
ἀναμίξ,
οὐ
διακεκριμένοι·
|
τῇ |
δὲ
ὑπερημίσεες
ἦσαν,
ἐνθαῦτα
διελέλειπτο, |
[7, 54] |
ἡμέρην
παρεσκευάζοντο
ἐς
τὴν
διάβασιν·
|
τῇ |
δὲ
ὑστεραίῃ
ἀνέμενον
τὸν
ἥλιον |
[7, 55] |
ταύτην
μὲν
τὴν
ἡμέρην
οὗτοι,
|
τῇ |
δὲ
ὑστεραίῃ
πρῶτοι
μὲν
οἵ |
[7, 3] |
βασιληίης
γίνεσθαι.
(χρησαμένου
δὲ
Ξέρξεω
|
τῇ |
Δημαρήτου
ὑποθήκῃ,
γνοὺς
ὁ
Δαρεῖος |
[7, 102] |
σοφίης
κατεργασμένη
καὶ
νόμου
ἰσχυροῦ·
|
τῇ |
διαχρεωμένη
ἡ
Ἑλλὰς
τήν
τε |
[7, 201] |
οἱ
δὲ
δὴ
Ἕλληνες
ἐν
|
τῇ |
διόδῳ.
καλέεται
δὲ
ὁ
χῶρος |
[7, 10] |
(διαβολὴ
γὰρ
ἐστὶ
δεινότατον·
ἐν
|
τῇ |
δύο
μὲν
εἰσὶ
οἱ
ἀδικέοντες, |
[7, 209] |
μὴ
ταῦτά
τοι
ταύτῃ
ἐκβῇ
|
τῇ |
ἐγὼ
λέγω”
~ταῦτα
λέγων
οὐκ |
[7, 10] |
αὐτοῖσι
καὶ
ἐγώ·
ἢν
δὲ
|
τῇ |
ἐγὼ
προλέγω,
οἱ
σοὶ
ταῦτα |
[7, 10] |
ἀμείνω
αἱρεόμενον
ἑλέσθαι,
ἀλλὰ
δεῖ
|
τῇ |
εἰρημένῃ
χρᾶσθαι,
λεχθεισέων
δὲ
ἔστι, |
[7, 9] |
πολεμέειν
πρὸς
ἀλλήλους,
ἐξευρίσκειν
χρῆν
|
τῇ |
ἑκάτεροι
εἰσὶ
δυσχειρωτότατοι
καὶ
ταύτῃ |
[7, 13] |
χρεόν·
νῦν
μέντοι
συγγνοὺς
χρήσομαι
|
τῇ |
ἐκείνου
γνώμῃ.
(ὡς
ὦν
μεταδεδογμένον |
[7, 138] |
ἅτε
οὔτε
νεῶν
ἐουσέων
ἐν
|
τῇ |
Ἑλλάδι
ἀριθμὸν
ἀξιομάχων
δέκεσθαι
τὸν |
[7, 102] |
σοὺς
δέξονται
λόγους
δουλοσύνην
φέροντας
|
τῇ |
Ἑλλάδι,
αὖτις
δὲ
ὡς
ἀντιώσονταί |
[7, 144] |
ἐχρήσθησαν,
ἐς
δέον
δὲ
οὕτω
|
τῇ |
Ἑλλάδι
ἐγένοντο.
αὗταί
τε
δὴ |
[7, 169] |
εἴ
σφι
ἄμεινον
τιμωρέουσι
γίνεται
|
τῇ |
Ἑλλάδι.
(ἡ
δὲ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο |
[7, 159] |
ἀλλ᾽
εἰ
μὲν
βούλεαι
βοηθέειν
|
τῇ |
Ἑλλάδι,
ἴσθι
ἀρξόμενος
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων· |
[7, 145] |
ἔς
τε
Κέρκυραν
κελεύσοντας
βοηθέειν
|
τῇ |
Ἑλλάδι
καὶ
ἐς
Κρήτην
ἄλλους, |
[7, 162] |
ταχίστην
ὀπίσω
ἀπαλλασσόμενοι
καὶ
ἀγγέλλοντες
|
τῇ |
Ἑλλάδι
ὅτι
ἐκ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ |
[7, 102] |
τις
ὕστερον
ὑπὸ
σεῦ
ἁλώσεται,
|
τῇ |
Ἑλλάδι
πενίη
μὲν
αἰεί
κοτε |
[7, 178] |
εὔχεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
τούτους
ἔσεσθαι
|
τῇ |
Ἑλλάδι
συμμάχους.
(Δελφοὶ
δὲ
δεξάμενοι |
[7, 158] |
ἱπποδρόμους
ψιλούς·
σῖτόν
τε
ἁπάσῃ
|
τῇ |
Ἑλλήνων
στρατιῇ,
ἔστ᾽
ἂν
διαπολεμήσωμεν, |
[7, 16] |
ἀναπαυομένῳ
ἢ
οὐ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
ἐμῇ,
εἴ
πέρ
γε
καὶ |
[7, 15] |
θρόνον,
καὶ
ἔπειτα
ἐν
κοίτῃ
|
τῇ |
ἐμῇ
κατυπνώσειας”
~Ξέρξης
μὲν
ταῦτά |
[7, 231] |
καλεόμενος.
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἐν
|
τῇ |
ἐν
Πλαταιῇσι
μάχῃ
ἀνέλαβε
πᾶσαν |
[7, 121] |
πορεύεσθαι
τὰς
νέας,
Θέρμῃ
δὲ
|
τῇ |
ἐν
τῷ
Θερμαίῳ
κόλπῳ
οἰκημένῃ, |
[7, 126] |
πρὸς
ἑσπέρης
τοῦ
Ἀχελῴου
ἐν
|
τῇ |
ἐπιλοίπῳ
ἠπείρῳ,
ἀλλ᾽
ἐν
τῇ |
[7, 89] |
οἴκεον,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἐπὶ
|
τῇ |
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὑπερβάντες |
[7, 173] |
σφι
ἀπαλλάσσεσθαι
μηδὲ
μένοντας
ἐν
|
τῇ |
ἐσβολῇ
καταπατηθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
στρατοῦ |
[7, 225] |
ὁ
δὲ
κολωνὸς
ἐστὶ
ἐν
|
τῇ |
ἐσόδῳ,
ὅκου
νῦν
ὁ
λίθινος |
[7, 176] |
καὶ
τενάγεα.
ἔστι
δὲ
ἐν
|
τῇ |
ἐσόδῳ
ταύτῃ
θερμὰ
λουτρά,
τὰ |
[7, 9] |
ἀληθέστατα,
καὶ
Ἴωνας
τοὺς
ἐν
|
τῇ |
Εὐρώπῃ
κατοικημένους
οὐκ
ἐάσεις
καταγελάσαι |
[7, 16] |
ἀνέμων
ἐμπίπτοντα
οὐ
περιορᾶν
φύσι
|
τῇ |
ἑωυτῆς
χρᾶσθαι.
(ἐμὲ
δὲ
ἀκούσαντα |
[7, 209] |
ἐπειρώτα
ὅντινα
τρόπον
τοσοῦτοι
ἐόντες
|
τῇ |
ἑωυτοῦ
στρατιῇ
μαχήσονται.
ὁ
δὲ |
[7, 35] |
τούτοισι
ζημιοῦν
καὶ
τῶν
ἐπεστεώτων
|
τῇ |
ζεύξι
τοῦ
Ἑλλησπόντου
ἀποταμεῖν
τὰς |
[7, 18] |
οὐκ
ἔων
σε
τὰ
πάντα
|
τῇ |
ἡλικίῃ
εἴκειν,
ἐπιστάμενος
ὡς
κακὸν |
[7, 8] |
οὐδεμίαν
κατόψεται
ἥλιος
ὅμουρον
ἐοῦσαν
|
τῇ |
ἡμετέρῃ,
ἀλλὰ
σφέας
πάσας
ἐγὼ |
[7, 52] |
οὐδέν.
(πάρεξ
δὲ
τούτου,
ἐν
|
τῇ |
ἡμετέρῃ
καταλιπόντας
τέκνα
καὶ
γυναῖκας |
[7, 9] |
παῖδας
καταστρεψάμενοι,
τούτους
οἳ
ἐν
|
τῇ |
ἡμετέρῃ
κατοικημένοι
Ἴωνές
τε
καὶ |
[7, 118] |
ὅκου
Θασίοισι
ὑπὲρ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
ἠπείρῳ
πολίων
τῶν
σφετερέων
δεξαμένοισι |
[7, 24] |
νέας
διειρύσαι,
ὀρύσσειν
ἐκέλευε
διώρυχα
|
τῇ |
θαλάσσῃ
εὖρος
ὡς
δύο
τριήρεας |
[7, 191] |
ἀνέμῳ,
πρός
τε
τούτοισι
καὶ
|
τῇ |
Θέτι
καὶ
τῇσι
Νηρηίσι
θύοντες, |
[7, 106] |
ταύτης
τῆς
ἐλάσιος
ὕπαρχοι
ἐν
|
τῇ |
Θρηίκῃ
καὶ
τοῦ
Ἑλλησπόντου
πανταχῇ. |
[7, 185] |
ἐκ
τῶν
νήσων
τῶν
ἐπικειμενέων
|
τῇ |
Θρηίκῃ
παρείχοντο
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν· |
[7, 42] |
καὶ
πρῶτα
μέν
οἱ
ὑπὸ
|
τῇ |
Ἴδῃ
νύκτα
ἀναμείναντι
βρονταί
τε |
[7, 43] |
πυθόμενος
ἐκείνων
ἕκαστα
τῇ
Ἀθηναίῃ
|
τῇ |
Ἰλιάδι
ἔθυσε
βοῦς
χιλίας,
χοὰς |
[7, 26] |
ἐς
τὸν
Μαίανδρον
ἐκδιδοῖ·
ἐν
|
τῇ |
καὶ
ὁ
τοῦ
Σιληνοῦ
Μαρσύεω |
[7, 31] |
δὲ
ἐς
δεξιὴν
ἐς
Σάρδις,
|
τῇ |
καὶ
πορευομένῳ
διαβῆναι
τὸν
Μαίανδρον |
[7, 216] |
λίθον
καὶ
κατὰ
Κερκώπων
ἕδρας,
|
τῇ |
καὶ
τὸ
στεινότατον
ἐστί.
~κατὰ |
[7, 19] |
ἐπισχεῖν,
μετὰ
δὲ
ἀφανισθῆναι
περὶ
|
τῇ |
κεφαλῇ
κείμενον
τὸν
στέφανον.
(κρινάντων |
[7, 234] |
θέλεις
ἐκμαθεῖν,
εἰδήσεις.
ἔστι
ἐν
|
τῇ |
Λακεδαίμονι
Σπάρτη
πόλις
ἀνδρῶν
ὀκτακισχιλίων |
[7, 10] |
Ἀθηναίων
ἢ
σέ
γε
ἐν
|
τῇ |
Λακεδαιμονίων,
εἰ
μὴ
ἄρα
καὶ |
[7, 70] |
τε
τοῖσι
ὠσὶ
ἐκδεδαρμένα
καὶ
|
τῇ |
λοφιῇ·
καὶ
ἀντὶ
μὲν
λόφου |
[7, 30] |
Κολοσσὰς
πόλιν
μεγάλην
Φρυγίης·
ἐν
|
τῇ |
Λύκος
ποταμὸς
ἐς
χάσμα
γῆς |
[7, 166] |
τε
ἐγίνετο
καὶ
ὡς
ἑσσοῦτο
|
τῇ |
μάχῃ,
ἀφανισθῆναι
πυνθάνομαι·
οὔτε
γὰρ |
[7, 80] |
δευτέρῳ
ἔτεϊ
τούτων
ἐτελεύτησε
ἐν
|
τῇ |
μάχῃ.
~ταῦτα
ἦν
τὰ
κατ᾽ |
[7, 141] |
οἱ
τῶν
Ἀθηναίων
θεοπρόποι
συμφορῇ
|
τῇ |
μεγίστῃ
ἐχρέωντο.
προβάλλουσι
δὲ
σφέας |
[7, 198] |
κόλπον
τοῦτον
ἐστὶ
χῶρος
πεδινός,
|
τῇ |
μὲν
εὐρὺς
τῇ
δὲ
καὶ |
[7, 126] |
τῇ
ἐπιλοίπῳ
ἠπείρῳ,
ἀλλ᾽
ἐν
|
τῇ |
μεταξὺ
τούτων
τῶν
ποταμῶν
γίνονται. |
[7, 239] |
~ἄνειμι
δὲ
ἐκεῖσε
τοῦ
λόγου
|
τῇ |
μοι
τὸ
πρότερον
ἐξέλιπε.
ἐπύθοντο |
[7, 164] |
ἀλλ᾽
ἐπεὶ
οἱ
Ἕλληνες
ἐπεκράτησαν
|
τῇ |
ναυμαχίῃ
καὶ
Ξέρξης
οἰχώκεε
ἀπελαύνων, |
[7, 181] |
δὲ
ἄλλους
τοὺς
ἔλαβον
ἐν
|
τῇ |
νηὶ
ταύτῃ
περιεῖπον
ὡς
ἀνδράποδα. |
[7, 12] |
κατύπνωσε,
καὶ
δή
κου
ἐν
|
τῇ |
νυκτὶ
εἶδε
ὄψιν
τοιήνδε,
ὡς |
[7, 43] |
ἐπείτε
ἐκ
Σαρδίων
ὁρμηθέντες
ἐπεχείρησαν
|
τῇ |
ὁδῷ,
ἐπέλιπε
τὸ
ῥέεθρον
οὐδ᾽ |
[7, 230] |
οὐκ
ἐθελῆσαι,
ἀλλ᾽
ὑπομείναντα
ἐν
|
τῇ |
ὁδῷ
περιγενέσθαι,
τὸν
δὲ
συνάγγελον |
[7, 200] |
καὶ
Θερμοπυλέων
κώμη
τε
ἐστὶ
|
τῇ |
οὔνομα
Ἀνθήλη
κεῖται,
παρ᾽
ἣν |
[7, 235] |
δὲ
ἐπ᾽
αὐτῇ
νῆσος
ἐπικειμένη
|
τῇ |
οὔνομα
ἐστὶ
Κύθηρα,
τὴν
Χίλων |
[7, 108] |
ἐσχάτη
πεπόλισται
πρὸς
ἑσπέρης
πόλις
|
τῇ |
οὔνομα
ἐστὶ
Μεσαμβρίη.
ἔχεται
δὲ |
[7, 140] |
ἐσελθόντες
ἵζοντο,
χρᾷ
ἡ
Πυθίη,
|
τῇ |
οὔνομα
ἦν
Ἀριστονίκη,
τάδε.
(ὦ |
[7, 165] |
Τηρίλλου
γὰρ
εἶχε
θυγατέρα
Ἀναξίλεως,
|
τῇ |
οὔνομα
ἦν
Κυδίππη.
οὕτω
δὴ |
[7, 58] |
διὰ
μέσης
δὲ
πορευόμενος
πόλιος
|
τῇ |
οὔνομα
τυγχάνει
ἐὸν
Ἀγορή.
(ἐνθεῦτεν |
[7, 15] |
ἔσεαι”
~Ξέρξης
μὲν
περιδεὴς
γενόμενος
|
τῇ |
ὄψι
ἀνά
τε
ἔδραμε
ἐκ |
[7, 18] |
(τούτων
δὲ
λεχθέντων,
ἐνθαῦτα
ἐπαερθέντες
|
τῇ |
ὄψι,
ὡς
ἡμέρη
ἐγένετο
τάχιστα, |
[7, 89] |
μὲν
σὺν
Σύροισι
τοῖσι
ἐν
|
τῇ |
Παλαιστίνῃ
τριηκοσίας,
ὧδε
ἐσκευασμένοι·
περὶ |
[7, 123] |
καὶ
ἐκ
τῶν
προσεχέων
πολίων
|
τῇ |
Παλλήνῃ,
ὁμουρεουσέων
δὲ
τῷ
Θερμαίῳ |
[7, 16] |
καὶ
ἐμοί.
μέχρι
δὲ
τούτου
|
τῇ |
παρεούσῃ
γνώμῃ
χρήσομαι”
~τοσαῦτα
εἴπας |
[7, 168] |
ἑξήκοντα,
μόγις
δὲ
ἀναχθέντες
προσέμιξαν
|
τῇ |
Πελοποννήσῳ,
καὶ
περὶ
Πύλον
καὶ |
[7, 173] |
διὰ
Περραιβῶν
κατὰ
Γόννον
πόλιν,
|
τῇ |
περ
δὴ
καὶ
ἐσέβαλε
ἡ |
[7, 168] |
τοὺς
Ἕλληνάς
σφι
σκῆψις
ἐπεποίητο,
|
τῇ |
περ
δὴ
καὶ
ἐχρήσαντο.
αἰτιωμένων |
[7, 228] |
~θαφθεῖσι
δέ
σφι
αὐτοῦ
ταύτῃ
|
τῇ |
περ
ἔπεσον,
καὶ
τοῖσι
πρότερον |
[7, 178] |
βωμόν
τε
ἀπέδεξαν
ἐν
Θυίῃ,
|
τῇ |
περ
τῆς
Κηφισοῦ
θυγατρὸς
Θυίης |
[7, 209] |
δὲ
γέλωτά
με
ἔθευ
λέγοντα
|
τῇ |
περ
ὥρων
ἐκβησόμενα
πρήγματα
ταῦτα· |
[7, 195] |
τῷ
γενομένῳ
κατὰ
Σηπιάδα,
μιῇ
|
τῇ |
περιγενομένῃ
καταπλέων
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον
ἥλω. |
[7, 168] |
καραδοκέοντες
καὶ
οὗτοι
τὸν
πόλεμον
|
τῇ |
πεσέεται,
ἀελπτέοντες
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας |
[7, 163] |
φιλίους
λόγους,
καραδοκήσοντα
τὴν
μάχην
|
τῇ |
πεσέεται,
καὶ
ἢν
μὲν
ὁ |
[7, 27] |
τοι
τὸν
πατέρα
Δαρεῖον
ἐδωρήσατο
|
τῇ |
πλατανίστῳ
τῇ
χρυσέῃ
καὶ
τῇ |
[7, 27] |
Ἀπόλλωνος
ἐκδαρέντα
ἀνακρεμασθῆναι.
~ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
πόλι
ὑποκατήμενος
Πύθιος
ὁ
Ἄτους |
[7, 10] |
οὐ
τολμώντων
γνώμην
ἀποδείκνυσθαι
ἀντίην
|
τῇ |
προκειμένῃ,
Ἀρτάβανος
ὁ
Ὑστάσπεος,
πάτρως |
[7, 212] |
εὕρισκον
ἀλλοιότερον
οἱ
Πέρσαι
ἢ
|
τῇ |
προτεραίῃ
ἐνώρων,
ἀπήλαυνον.
~ἀπορέοντος
δὲ |
[7, 168] |
γε
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
δουλεύσουσι
|
τῇ |
πρώτῃ
τῶν
ἡμερέων·
ἀλλὰ
τιμωρητέον |
[7, 16] |
οὐδέ
τι
μᾶλλον
ἐν
κοίτῃ
|
τῇ |
σῇ
ἀναπαυομένῳ
ἢ
οὐ
καὶ |
[7, 16] |
δόξει
ἐμὲ
ὁρῶν
σὲ
εἶναι,
|
τῇ |
σῇ
ἐσθῆτι
τεκμαιρόμενον.
εἰ
δὲ |
[7, 237] |
πρήσσοντι
φθονέει
καὶ
ἔστι
δυσμενὴς
|
τῇ |
σιγῇ,
οὐδ᾽
ἂν
συμβουλευομένου
τοῦ |
[7, 166] |
τῆς
αὐτῆς
ἡμέρης
ἔν
τε
|
τῇ |
Σικελίῃ
Γέλωνα
καὶ
Θήρωνα
νικᾶν |
[7, 167] |
μὲν
βάρβαροι
τοῖσι
Ἕλλησι
ἐν
|
τῇ |
Σικελίῃ
ἐμάχοντο
ἐξ
ἠοῦς
ἀρξάμενοι |
[7, 165] |
καὶ
τάδε
ὑπὸ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
Σικελίῃ
οἰκημένων,
ὡς
ὅμως
καὶ |
[7, 206] |
ὁρτάσαντες
καὶ
φυλακὰς
λιπόντες
ἐν
|
τῇ |
Σπάρτῃ
κατὰ
τάχος
βοηθέειν
πανδημεί. |
[7, 176] |
ἔσοδος
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐστὶ
|
τῇ |
στεινοτάτη
ἡμίπλεθρον.
οὐ
μέντοι
κατὰ |
[7, 25] |
τε
καὶ
Αἰγυπτίοισι,
καὶ
σιτία
|
τῇ |
στρατιῇ
καταβάλλειν,
ἵνα
μὴ
λιμήνειε |
[7, 197] |
αὐτός
τε
ἔργετο
αὐτοῦ
καὶ
|
τῇ |
στρατιῇ
πάσῃ
παρήγγειλε,
τῶν
τε |
[7, 20] |
στρατιήν
τε
καὶ
τὰ
πρόσφορα
|
τῇ |
στρατιῇ,
πέμπτῳ
δὲ
ἔτεϊ
ἀνομένῳ |
[7, 181] |
ἑωυτῶν
στρατόπεδον,
ἐπεδείκνυσαν
ἐκπαγλεόμενοι
πάσῃ
|
τῇ |
στρατιῇ
περιέποντες
εὖ.
τοὺς
δὲ |
[7, 127] |
ῥέων
Χείδωρος
μοῦνος
οὐκ
ἀντέχρησε
|
τῇ |
στρατιῇ
πινόμενος
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
~Ξέρξης |
[7, 221] |
καὶ
τὸν
μάντιν
ὃς
εἵπετο
|
τῇ |
στρατιῇ
ταύτῃ,
Μεγιστίην
τὸν
Ἀκαρνῆνα, |
[7, 43] |
ἐπέλιπε
τὸ
ῥέεθρον
οὐδ᾽
ἀπέχρησε
|
τῇ |
στρατιῇ
τε
καὶ
τοῖσι
κτήνεσι |
[7, 58] |
Μέλανα
ποταμόν,
οὐκ
ἀντισχόντα
τότε
|
τῇ |
στρατιῇ
τὸ
ῥέεθρον
ἀλλ᾽
ἐπιλιπόντα, |
[7, 196] |
ποταμῶν
Ὀνόχωνος
μοῦνος
οὐκ
ἀπέχρησε
|
τῇ |
στρατιῇ
τὸ
ῥέεθρον
πινόμενος·
τῶν |
[7, 212] |
ἐκ
τοῦ
θρόνου
δείσαντα
περὶ
|
τῇ |
στρατιῇ.
τότε
μὲν
οὕτω
ἠγωνίσαντο, |
[7, 186] |
ἄλλοισι
πλοίοισι
τοῖσι
ἅμα
πλέουσι
|
τῇ |
στρατιῇ,
τούτους
τῶν
μαχίμων
ἀνδρῶν |
[7, 44] |
ἥσθη
τε
τῇ
ἁμίλλῃ
καὶ
|
τῇ |
στρατιῇ.
~ὡς
δὲ
ὥρα
πάντα |
[7, 10] |
τινὰ
βούλεαι.
(καὶ
ἢν
μὲν
|
τῇ |
σὺ
λέγεις
ἀναβαίνῃ
βασιλέι
τὰ |
[7, 104] |
ἐκ
μάχης,
ἀλλὰ
μένοντας
ἐν
|
τῇ |
τάξι
ἐπικρατέειν
ἢ
ἀπόλλυσθαι.
σοὶ |
[7, 175] |
πρὸς
τὰ
λεχθέντα
ἐξ
Ἀλεξάνδρου
|
τῇ |
τε
στήσονται
τὸν
πόλεμον
καὶ |
[7, 236] |
τῶν
ἀντιπολέμων
μὴ
ἐπιλέγεσθαι
πρήγματα,
|
τῇ |
τε
στήσονται
τὸν
πόλεμον
τά |
[7, 201] |
Ξέρξης
ἐστρατοπεδεύετο
τῆς
Μηλίδος
ἐν
|
τῇ |
Τρηχινίῃ,
οἱ
δὲ
δὴ
Ἕλληνες |
[7, 119] |
ὅκως
πλησθέντες
νύκτα
αὐτοῦ
ἀγάγοιεν,
|
τῇ |
ὑστεραίῃ
τήν
τε
σκηνὴν
ἀνασπάσαντες |
[7, 26] |
διαβάντες
τὸν
Ἅλυν
ποταμὸν
ὡμίλησαν
|
τῇ |
Φρυγίῃ,
δι᾽
αὐτῆς
πορευόμενοι
ἀπίκοντο |
[7, 27] |
πατέρα
Δαρεῖον
ἐδωρήσατο
τῇ
πλατανίστῳ
|
τῇ |
χρυσέῃ
καὶ
τῇ
ἀμπέλῳ·
ὃς |
[7, 73] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἅμα
|
τῇ |
χώρῃ
καὶ
τὸ
οὔνομα
μετέβαλον |
[7, 214] |
ταύτην
τὴν
ἀτραπὸν
Ὀνήτης,
εἰ
|
τῇ |
χώρῃ
πολλὰ
ὡμιληκὼς
εἴη·
ἀλλ᾽ |
[7, 39] |
δὲ
ἑνός,
τοῦ
περιέχεαι
μάλιστα,
|
τῇ |
ψυχῇ
ζημιώσεαι”
(ὡς
δὲ
ταῦτα |
[7, 209] |
οὕτω
ἐστί·
ἐπεὰν
μέλλωσι
κινδυνεύειν
|
τῇ |
ψυχῇ,
τότε
τὰς
κεφαλὰς
κοσμέονται. |
[7, 176] |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἐστὶ
τῇ
|
στεινοτάτη |
ἡμίπλεθρον.
οὐ
μέντοι
κατὰ
τοῦτό |
[7, 46] |
μοχθηρῆς
ἐούσης
τῆς
ζόης
καταφυγὴ
|
αἱρετωτάτη |
τῷ
ἀνθρώπῳ
γέγονε,
ὁ
δὲ |
[7, 108] |
μὲν
τὰ
Σαμοθρηίκια
τείχεα,
τῶν
|
ἐσχάτη |
πεπόλισται
πρὸς
ἑσπέρης
πόλις
τῇ |
[7, 102] |
μὲν
αἰεί
κοτε
σύντροφος
ἐστί,
|
ἀρετὴ |
δὲ
ἔπακτος
ἐστί,
ἀπό
τε |
[7, 225] |
πολλός,
ἐς
ὃ
τοῦτόν
τε
|
ἀρετῇ |
οἱ
Ἕλληνες
ὑπεξείρυσαν
καὶ
ἐτρέψαντο |
[7, 237] |
τῷ
ἐόντι,
ὅτι
πολιήτης
μὲν
|
πολιήτῃ |
εὖ
πρήσσοντι
φθονέει
καὶ
ἔστι |
[7, 214] |
Ἑλλήνων
Πυλαγόροι
ἐπεκήρυξαν
οὐκ
ἐπὶ
|
Ὀνήτῃ |
τε
καὶ
Κορυδαλλῷ
ἀργύριον
ἀλλ᾽ |
[7, 16] |
ἀλλ᾽
ἤδη
δεῖ
ἐμὲ
ἐν
|
κοίτῃ |
σῇ
κατυπνῶσαι,
φέρε,
τούτων
ἐξ |
[7, 15] |
ἐμὸν
θρόνον,
καὶ
ἔπειτα
ἐν
|
κοίτῃ |
τῇ
ἐμῇ
κατυπνώσειας”
~Ξέρξης
μὲν |
[7, 16] |
ἐμήν,
οὐδέ
τι
μᾶλλον
ἐν
|
κοίτῃ |
τῇ
σῇ
ἀναπαυομένῳ
ἢ
οὐ |
[7, 171] |
τε
ἀνθρώπους
καὶ
μάλιστα
Ἕλληνας,
|
τρίτῃ |
δὲ
γενεῇ
μετὰ
Μίνων
τελευτήσαντα |
[7, 19] |
δὲ
Ξέρξῃ
στρατηλατέειν
μετὰ
ταῦτα
|
τρίτη |
ὄψις
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
ἐγένετο, |
[7, 182] |
νεῶν
οὕτω
ἐχειρώθησαν·
ἡ
δὲ
|
τρίτη, |
τῆς
ἐτριηράρχεε
Φόρμος
ἀνὴρ
Ἀθηναῖοις, |
[7, 121] |
τε
καὶ
Γέργις·
ἡ
δὲ
|
τρίτη |
τῶν
μοιρέων,
μετ᾽
ἧς
ἐπορεύετο |
[7, 191] |
Πηλέος,
εἴη
τε
ἅπασα
ἡ
|
ἀκτὴ |
ἡ
Σηπιὰς
ἐκείνης
τε
καὶ |
[7, 33] |
τε
πόλιος
μεταξὺ
καὶ
Μαδύτου,
|
ἀκτὴ |
παχέα
ἐς
θάλασσαν
κατήκουσα
Ἀβύδῳ |
[7, 225] |
συνεστήκεε
μέχρι
οὗ
οἱ
σὺν
|
Ἐπιάλτῃ |
παρεγένοντο.
(ὡς
δὲ
τούτους
ἥκειν |
[7, 214] |
καὶ
Κορυδαλλῷ
ἀργύριον
ἀλλ᾽
ἐπὶ
|
Ἐπιάλτῃ |
τῷ
Τρηχινίῳ,
πάντως
κου
τὸ |
[7, 32] |
γῆς
αἴτησιν,
τῇ
δὲ
ἄλλῃ
|
πάντῃ. |
τῶνδε
δὲ
εἵνεκα
τὸ
δεύτερον |
[7, 210] |
ἡμέρας,
ἐλπίζων
αἰεί
σφεας
ἀποδρήσεσθαι·
|
πέμπτῃ |
δέ,
ὡς
οὐκ
ἀπαλλάσσοντο
ἀλλά |
[7, 136] |
ἡμέας
Λακεδαιμόνιοι
ἀντὶ
τῶν
ἐν
|
Σπάρτῃ |
ἀπολομένων
κηρύκων
ποινὴν
ἐκείνων
τίσοντας” |
[7, 134] |
τῶν
Δαρείου
κηρύκων
τῶν
ἐν
|
Σπάρτῃ |
ἀπολομένων.
(οὕτω
Σπαρτιῆται
τούτους
ὡς |
[7, 3] |
Σοῦσα,
ἐστερημένος
τε
τῆς
ἐν
|
Σπάρτῃ |
βασιληίης
καὶ
φυγὴν
ἐπιβαλὼν
ἑωυτῷ |
[7, 204] |
Ἡρακλέος,
κτησάμενος
τὴν
βασιληίην
ἐν
|
Σπάρτῃ |
ἐξ
ἀπροσδοκήτου.
~διξῶν
γάρ
οἱ |
[7, 134] |
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
κήρυκος.
ἐν
γὰρ
|
Σπάρτῃ |
ἐστὶ
Ταλθυβίου
ἱρόν,
εἰσὶ
δὲ |
[7, 3] |
ἑωυτοῦ·
ἐπεί
γε
καὶ
ἐν
|
Σπάρτῃ |
ἔφη
ὁ
Δημάρητος
ὑποτιθέμενος
οὕτω |
[7, 206] |
καὶ
φυλακὰς
λιπόντες
ἐν
τῇ
|
Σπάρτῃ |
κατὰ
τάχος
βοηθέειν
πανδημεί.
(ὣς |
[7, 209] |
γε
καὶ
τὸ
ὑπομένον
ἐν
|
Σπάρτῃ |
καταστρέψεαι,
ἔστι
οὐδὲν
ἄλλο
ἔθνος |
[7, 234] |
εἰδήσεις.
ἔστι
ἐν
τῇ
Λακεδαίμονι
|
Σπάρτη |
πόλις
ἀνδρῶν
ὀκτακισχιλίων
μάλιστα,
καὶ |
[7, 122] |
καὶ
Πίλωρος
καὶ
Σίγγος
καὶ
|
Σάρτη |
οἴκηνται,
ἐνθεῦτεν,
ὡς
καὶ
ἐκ |
[7, 192] |
ἀλλέων
Νηρηίδων.
~ὃ
μὲν
δὴ
|
τετάρτῃ |
ἡμέρῃ
ἐπέπαυτο·
τοῖσι
δὲ
Ἕλλησι |
[7, 191] |
καὶ
τῇσι
Νηρηίσι
θύοντες,
ἔπαυσαν
|
τετάρτῃ |
ἡμέρῃ,
ἢ
ἄλλως
κως
αὐτὸς |
[7, 187] |
μυριάδας
μεδίμνων
τελεομένας
ἐπ᾽
ἡμέρῃ
|
ἑκάστῃ |
καὶ
πρὸς
τριηκοσίους
τε
ἄλλους |
[7, 184] |
ἀνὰ
διηκοσίους
ἄνδρας
λογιζομένοισι
ἐν
|
ἑκάστῃ |
νηί.
(ἐπεβάτευον
δὲ
ἐπὶ
τουτέων |
[7, 59] |
τελευτᾷ
δὲ
αὐτοῦ
Σέρρειον
ἄκρη
|
ὀνομαστή. |
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτος
τὸ |
[7, 158] |
ἡμῖν
καὶ
ἐπὶ
τὸ
ἄμεινον
|
κατέστη. |
νῦν
δὲ
ἐπειδὴ
περιελήλυθε
ὁ |
[7, 157] |
πρήγματι
τελευτὴ
ὡς
τὸ
ἐπίπαν
|
χρηστὴ |
ἐθέλει
ἐπιγίνεσθαι”
~οἳ
μὲν
ταῦτα |
[7, 215] |
τόσου
δὴ
κατεδέδεκτο
ἐοῦσα
οὐδὲν
|
χρηστὴ |
Μηλιεῦσι.
~ἔχει
δὲ
ὧδε
ἡ |
[7, 190] |
μεγάλως
ἡ
ναυηγίη
αὕτη
ἐγένετο
|
χρηστή· |
ὃς
πολλὰ
μὲν
χρύσεα
ποτήρια |
[7, 141] |
τῶν
Ἀθηναίων
θεοπρόποι
συμφορῇ
τῇ
|
μεγίστῃ |
ἐχρέωντο.
προβάλλουσι
δὲ
σφέας
αὐτοὺς |
[7, 196] |
τῆς
Θεσσαλίης
ἵππου,
πυθόμενος
ὡς
|
ἀρίστη |
εἴη
τῶν
ἐν
Ἕλλησι·
ἔνθα |
[7, 53] |
μή
τις
ἡμῖν
ἄλλος
στρατὸς
|
ἀντιστῇ |
κοτε
ἀνθρώπων.
νῦν
δὲ
διαβαίνωμεν |
[7, 157] |
μοῖρά
τοι
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ
|
ἐλαχίστη |
μέτα
ἄρχοντί
γε
Σικελίης,
βοήθεέ |
[7, 209] |
βασιλεῦ,
ἐμοὶ
χρᾶσθαι
ὡς
ἀνδρὶ
|
ψεύστῃ, |
ἢν
μὴ
ταῦτά
τοι
ταύτῃ |
[7, 99] |
ἀναγκαίης.
(οὔνομα
μὲν
δὴ
ἦν
|
αὐτῇ |
Ἀρτεμισίη,
θυγάτηρ
δὲ
ἦν
Λυγδάμιος, |
[7, 162] |
ἐκ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
τὸ
ἔαρ
|
αὐτῇ |
ἐξαραίρηται”
(οὗτος
δὲ
ὁ
νόος |
[7, 37] |
τὰ
στόματα
τοῦ
ὀρύγματος,
καὶ
|
αὐτὴ |
ἡ
διῶρυξ
παντελέως
πεποιημένη
ἀγγέλλετο, |
[7, 86] |
δὲ
σκευῇ
μὲν
ἐσεσάχατο
τῇ
|
αὐτῇ |
καὶ
ἐν
τῷ
πεζῷ,
ἤλαυνον |
[7, 36] |
βυβλίνων.
παχύτης
μὲν
ἦν
ἡ
|
αὐτὴ |
καὶ
καλλονή,
κατὰ
λόγον
δὲ |
[7, 235] |
Λάκαιναν
χώρην.
(ἔστι
δὲ
ἐπ᾽
|
αὐτῇ |
νῆσος
ἐπικειμένη
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ |
[7, 130] |
ἐς
θάλασσαν
κατήκουσα,
ἀλλ᾽
ἥδε
|
αὐτή· |
ὄρεσι
γὰρ
περιεστεφάνωται
πᾶσα
Θεσσαλίη” |
[7, 99] |
γυναικός·
ἥτις
ἀποθανόντος
τοῦ
ἀνδρὸς
|
αὐτή |
τε
ἔχουσα
τὴν
τυραννίδα
καὶ |
[7, 167] |
τῇσι
πόλισι
τῶν
ἀποικίδων,
ἐν
|
αὐτῇ |
τε
μέγιστον
Καρχηδόνι.
~τὰ
μὲν |
[7, 143] |
γε
ἔμελλον
οἱ
οἰκήτορες
ἀμφ᾽
|
αὐτῇ |
τελευτήσειν·
(ἀλλὰ
γὰρ
ἐς
τοὺς |
[7, 39] |
ἐμὸς
δοῦλος,
τὸν
χρῆν
πανοικίῃ
|
αὐτῇ |
τῇ
γυναικὶ
συνέπεσθαι
εὖ
νυν |
[7, 239] |
δὲ
γυνὴ
Γοργὼ
ὑπέθετο
ἐπιφρασθεῖσα
|
αὐτή, |
τὸν
κηρὸν
κνᾶν
κελεύουσα,
καὶ |
[7, 216] |
~ἔχει
δὲ
ὧδε
ἡ
ἀτραπὸς
|
αὕτη· |
ἄρχεται
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
Ἀσωποῦ |
[7, 161] |
ἡμεῖς
ἐπήσομεν·
ἡμετέρη
γὰρ
ἐστὶ
|
αὕτη |
γε,
μὴ
αὐτῶν
βουλομένων
Λακεδαιμονίων. |
[7, 115] |
οἰκημένην
Ἄργιλον
πόλιν
Ἑλλάδα
παρεξήιε·
|
αὕτη |
δὲ
καὶ
ἡ
κατύπερθε
ταύτης |
[7, 174] |
ὀπίσω
ἐπορεύοντο
ἐς
τὸν
Ἰσθμόν.
|
~αὕτη |
ἐγένετο
ἡ
ἐς
Θεσσαλίην
στρατηίη, |
[7, 190] |
περὶ
Σηπιάδα
μεγάλως
ἡ
ναυηγίη
|
αὕτη |
ἐγένετο
χρηστή·
ὃς
πολλὰ
μὲν |
[7, 36] |
μὲν
ταῦτα
ἐποίεον,
τοῖσι
προσέκειτο
|
αὕτη |
ἡ
ἄχαρις
τιμή,
τὰς
δὲ |
[7, 147] |
πρήγματα
ἔχειν.
(οἶκε
δὲ
αὐτοῦ
|
αὕτη |
ἡ
γνώμη
τῇ
γε
ἄλλῃ. |
[7, 86] |
ἕρκεσι
ἐμπαλασσόμενοι
διαφθείρονται.
~τούτων
μὲν
|
αὕτη |
ἡ
μάχη,
καὶ
ἐπετετάχατο
ἐς |
[7, 113] |
λόγον
ἐποιεύμην.
(ἡ
δὲ
γῆ
|
αὕτη |
ἡ
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος |
[7, 62] |
ταύτην
ἐσταλμένοι
ἐστρατεύοντο·
Μηδικὴ
γὰρ
|
αὕτη |
ἡ
σκευή
ἐστι
καὶ
οὐ |
[7, 216] |
Ἀνόπαια·
τείνει
δὲ
ἡ
Ἀνόπαια
|
αὕτη |
κατὰ
ῥάχιν
τοῦ
ὄρεος,
λήγει |
[7, 108] |
τῷ
δικαιοτάτῳ
τῶν
λόγων
καί
|
αὕτη |
Κικόνων.
~διαβὰς
δὲ
τοῦ
Λίσου |
[7, 108] |
ἀλλ᾽
ἐπέλιπε.
(ἡ
δὲ
χώρη
|
αὕτη |
πάλαι
μὲν
ἐκαλέετο
Γαλλαϊκή,
νῦν |
[7, 123] |
Ὄλυνθον.
~ἡ
μέν
νυν
χώρη
|
αὕτη |
Σιθωνίη
καλέεται,
ὁ
δὲ
ναυτικὸς |
[7, 135] |
ὡς
ἀποθανευμένους
ἐς
Μήδους
ἀπέπεμψαν.
|
~αὕτη |
τε
ἡ
τόλμα
τούτων
τῶν |
[7, 176] |
τοῖσι
δὲ
αὖτις
ὀρθώσασι
ἔδοξε
|
ταύτῃ |
ἀπαμύνειν
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν |
[7, 207] |
καὶ
Λοκρῶν
περισπερχεόντων
τῇ
γνώμῃ
|
ταύτῃ, |
αὐτοῦ
τε
μένειν
ἐψηφίζετο
πέμπειν |
[7, 128] |
ἔστε
Περραιβοὺς
παρὰ
Γόννον
πόλιν·
|
ταύτῃ |
γὰρ
ἀσφαλέστατον
ἐπυνθάνετο
εἶναι.
(ὡς |
[7, 121] |
κόλπος
οὗτος
τὴν
ἐπωνυμίην
ἔχει·
|
ταύτῃ |
γὰρ
ἐπυνθάνετο
συντομώτατον
εἶναι.
(μέχρι |
[7, 199] |
τούτου
ποταμοῦ
πέντε
στάδια
ἀπέχει.
|
ταύτῃ |
δὲ
καὶ
εὐρύτατον
ἐστὶ
πάσης |
[7, 39] |
τὸ
δ᾽
ἐπ᾽
ἀριστερά,
καὶ
|
ταύτῃ |
διεξιέναι
τὸν
στρατόν.
~ποιησάντων
δὲ |
[7, 131] |
ἔκειρε
τῆς
στρατιῆς
τριτημορίς,
ἵνα
|
ταύτῃ |
διεξίῃ
ἅπασα
ἡ
στρατιὴ
ἐς |
[7, 128] |
ῥέει
ὁ
Πηνειός,
ἀκούων
τε
|
ταύτῃ |
εἶναι
ὁδὸν
ἐς
Θεσσαλίην
φέρουσαν, |
[7, 209] |
ψεύστῃ,
ἢν
μὴ
ταῦτά
τοι
|
ταύτῃ |
ἐκβῇ
τῇ
ἐγὼ
λέγω”
~ταῦτα |
[7, 143] |
τούτου
ἐόντος
τοῦ
ξυλίνου
τείχεος.
|
(ταύτῃ |
Θεμιστοκλέος
ἀποφαινομένου
Ἀθηναῖοι
ταῦτα
σφίσι |
[7, 176] |
ἔστι
δὲ
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ
|
ταύτῃ |
θερμὰ
λουτρά,
τὰ
Χύτρους
καλέουσι |
[7, 220] |
ἐς
τὴν
ἦλθον
φυλάξοντες
ἀρχήν.
|
(ταύτῃ |
καὶ
μᾶλλον
τὴν
γνώμην
πλεῖστος |
[7, 235] |
ἁλισκομένης
ὑπὸ
τοῦ
πεζοῦ
βοηθέωσι
|
ταύτῃ. |
καταδουλωθείσης
δὲ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος |
[7, 125] |
ἐπ᾽
Ἀξίῳ
ποταμῷ.
~πορευομένῳ
δὲ
|
ταύτῃ |
λέοντές
οἱ
ἐπεθήκαντο
τῇσι
σιτοφόροισι |
[7, 221] |
μάντιν
ὃς
εἵπετο
τῇ
στρατιῇ
|
ταύτῃ, |
Μεγιστίην
τὸν
Ἀκαρνῆνα,
λεγόμενον
εἶναι |
[7, 112] |
ἐστὶ
οὔνομα
καὶ
ἑτέρῳ
Πέργαμος.
|
ταύτῃ |
μὲν
δὴ
παρ᾽
αὐτὰ
τὰ |
[7, 109] |
ἀρδόμενα
ἀνεξήρηνε.
τῇ
δὲ
πόλι
|
ταύτῃ |
οὔνομα
ἐστὶ
Πίστυρος.
~ταύτας
μὲν |
[7, 9] |
τῇ
ἑκάτεροι
εἰσὶ
δυσχειρωτότατοι
καὶ
|
ταύτῃ |
πειρᾶν.
τρόπῳ
τοίνυν
οὐ
χρηστῷ |
[7, 181] |
τοὺς
ἔλαβον
ἐν
τῇ
νηὶ
|
ταύτῃ |
περιεῖπον
ὡς
ἀνδράποδα.
~αἱ
μὲν |
[7, 44] |
γὰρ
ἐπὶ
κολωνοῦ
ἐπίτηδες
αὐτῷ
|
ταύτῃ |
προεξέδρη
λίθου
λευκοῦ,
ἐποίησαν
δὲ |
[7, 208] |
ἐν
Θεσσαλίῃ
ὡς
ἁλισμένη
εἴη
|
ταύτῃ |
στρατιὴ
ὀλίγη,
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας |
[7, 42] |
πρηστῆρες
ἐπεσπίπτουσι
καί
τινα
αὐτοῦ
|
ταύτῃ |
συχνὸν
ὅμιλον
διέφθειραν.
~ἀπικομένου
δὲ |
[7, 177] |
χρᾶσθαι
οἱ
βάρβαροι
οὔτε
ἵππῳ,
|
ταύτῃ |
σφι
ἔδοξε
δέκεσθαι
τὸν
ἐπιόντα |
[7, 142] |
τεῖχος
εἶναι·
οἱ
γὰρ
χρησμολόγοι
|
ταύτῃ |
ταῦτα
ἐλάμβανον,
ὡς
ἀμφὶ
Σαλαμῖνα |
[7, 228] |
Ἁρματίδεω.
~θαφθεῖσι
δέ
σφι
αὐτοῦ
|
ταύτῃ |
τῇ
περ
ἔπεσον,
καὶ
τοῖσι |
[7, 27] |
ὑπὸ
Ἀπόλλωνος
ἐκδαρέντα
ἀνακρεμασθῆναι.
~ἐν
|
ταύτῃ |
τῇ
πόλι
ὑποκατήμενος
Πύθιος
ὁ |
[7, 213] |
ἐς
Θερμοπύλας,
καὶ
διέφθειρε
τοὺς
|
ταύτῃ |
ὑπομείναντας
Ἑλλήνων.
(ὕστερον
δὲ
δείσας |
[7, 48] |
συναμφότερα
ταῦτα;
εἰ
γάρ
τοι
|
ταύτῃ |
φαίνεται
ἐνδεέστερα
εἶναι
τὰ
ἡμέτερα |
[7, 157] |
τῷ
δὲ
εὖ
βουλευθέντι
πρήγματι
|
τελευτὴ |
ὡς
τὸ
ἐπίπαν
χρηστὴ
ἐθέλει |
[7, 3] |
Περσέων
κράτος,
Ἀρτοβαζάνης
δὲ
ἔτι
|
ἰδιώτῃ |
ἐόντι
Δαρείῳ·
(οὔκων
οὔτε
οἰκὸς |
[7, 198] |
Μηλίδα
γῆν,
Τρηχίνιαι
πέτραι
καλεόμεναι.
|
(πρώτη |
μέν
νυν
πόλις
ἐστὶ
ἐν |
[7, 168] |
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
δουλεύσουσι
τῇ
|
πρώτῃ |
τῶν
ἡμερέων·
ἀλλὰ
τιμωρητέον
εἴη |
[7, 62] |
ἐστρατεύοντο·
Μηδικὴ
γὰρ
αὕτη
ἡ
|
σκευή |
ἐστι
καὶ
οὐ
Περσική.
οἱ |
[7, 86] |
καὶ
Κίσσιοι
ὡσαύτως.
Ἰνδοὶ
δὲ
|
σκευῇ |
μὲν
ἐσεσάχατο
τῇ
αὐτῇ
καὶ |
[7, 36] |
δὲ
Ἑλλησπόντου
κατὰ
ῥόον,
ἵνα
|
ἀνακωχεύῃ |
τὸν
τόνον
τῶν
ὅπλων·
(συνθέντες |
[7, 147] |
τούτων
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
δοκέειν
|
ἔφη |
ἀκούσαντας
τοὺς
Ἕλληνας
τὰ
ἑωυτοῦ |
[7, 101] |
ταῦτα
εἰρώτα,
ὁ
δὲ
ὑπολαβὼν
|
ἔφη |
βασιλεῦ,
κότερα
ἀληθείῃ
χρήσωμαι
πρὸς |
[7, 103] |
πλεῦνες”
~ταῦτα
ἀκούσας
Ξέρξης
γελάσας
|
ἔφη |
Δημάρητε,
οἷον
ἐφθέγξαο
ἔπος,
ἄνδρας |
[7, 235] |
σοφώτατος
γενόμενος
κέρδος
μέζον
ἂν
|
ἔφη |
εἶναι
Σπαρτιήτῃσι
κατὰ
τῆς
θαλάσσης |
[7, 3] |
ἐπεί
γε
καὶ
ἐν
Σπάρτῃ
|
ἔφη |
ὁ
Δημάρητος
ὑποτιθέμενος
οὕτω
νομίζεσθαι, |
[7, 136] |
ταῦτα
Ξέρξης
ὑπὸ
μεγαλοφροσύνης
οὐκ
|
ἔφη |
ὅμοιος
ἔσεσθαι
Λακεδαιμονίοισι·
κείνους
μὲν |
[7, 147] |
σῖτον
ἄγοντες”
ὁ
δὲ
ὑπολαβὼν
|
ἔφη |
οὐκῶν
καὶ
ἡμεῖς
ἐκεῖ
πλέομεν |
[7, 143] |
Νεοκλέος
ἐκαλέετο.
οὗτος
ὡνὴρ
οὐκ
|
ἔφη |
πᾶν
ὀρθῶς
τοὺς
χρησμολόγους
συμβάλλεσθαι, |
[7, 38] |
μιν
χρηίσειν
ἢ
τὸ
ἐδεήθη,
|
ἔφη |
τε
ὑπουργήσειν
καὶ
δὴ
ἀγορεύειν |
[7, 231] |
μὲν
ἐν
τῇ
ἐν
Πλαταιῇσι
|
μάχῃ |
ἀνέλαβε
πᾶσαν
τὴν
ἐπενειχθεῖσαν
αἰτίην· |
[7, 166] |
ἐγίνετο
καὶ
ὡς
ἑσσοῦτο
τῇ
|
μάχῃ, |
ἀφανισθῆναι
πυνθάνομαι·
οὔτε
γὰρ
ζῶντα |
[7, 154] |
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Κερκυραῖοι
ἐρρύσαντο
|
μάχῃ |
ἐσσωθέντας
ἐπὶ
ποταμῷ
Ἐλώρῳ,
ἐρρύσαντο |
[7, 86] |
διαφθείρονται.
~τούτων
μὲν
αὕτη
ἡ
|
μάχη, |
καὶ
ἐπετετάχατο
ἐς
τοὺς
Πέρσας· |
[7, 226] |
σκιῇ
ἔσοιτο
πρὸς
αὐτοὺς
ἡ
|
μάχη |
καὶ
οὐκ
ἐν
ἡλίῳ.
~ταῦτα |
[7, 157] |
ἢν
ἡμέας
καταστρέψηται
ὁ
Πέρσης
|
μάχῃ |
κρατήσας,
ὡς
οὐκὶ
ἥξει
παρὰ |
[7, 80] |
ἔτεϊ
τούτων
ἐτελεύτησε
ἐν
τῇ
|
μάχῃ. |
~ταῦτα
ἦν
τὰ
κατ᾽
ἤπειρον |
[7, 85] |
ἔρχονται
ἐς
πόλεμον.
ἡ
δὲ
|
μάχη |
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
ἥδε·
ἐπεὰν |
[7, 155] |
εἶναι,
τῷ
ἔργῳ,
ὡς
ἐπεκράτησε
|
μάχῃ |
τῶν
Γελῴων,
ἦρχε
αὐτὸς
ἀποστερήσας |
[7, 106] |
τῇ
Θρηίκῃ
καὶ
τοῦ
Ἑλλησπόντου
|
πανταχῇ. |
(οὗτοι
ὦν
πάντες
οἵ
τε |
[7, 36] |
ἵνα
καὶ
ἐς
τὸν
Πόντον
|
ἔχῃ |
ὁ
βουλόμενος
πλέειν
πλοίοισι
λεπτοῖσι |
[7, 5] |
Ἀθήνας,
ἵνα
λόγος
τέ
σε
|
ἔχῃ |
πρὸς
ἀνθρώπων
ἀγαθός,
καί
τις |
[7, 51] |
εὖ
εἴρηται,
τὸ
μὴ
ἅμα
|
ἀρχῇ |
πᾶν
τέλος
καταφαίνεσθαι”
~ἀμείβεται
πρὸς |
[7, 10] |
βουλευσάμενος
αἰσχρῶς,
εἴ
οἱ
ἡ
|
τύχη |
ἐπίσποιτο,
εὕρημα
εὕρηκε,
ἧσσον
δὲ |
[7, 85] |
βρόχους
ἐχούσας·
ὅτευ
δ᾽
ἂν
|
τύχῃ, |
ἤν
τε
ἵππου
ἤν
τε |
[7, 39] |
ἑνός,
τοῦ
περιέχεαι
μάλιστα,
τῇ
|
ψυχῇ |
ζημιώσεαι”
(ὡς
δὲ
ταῦτα
ὑπεκρίνατο, |
[7, 209] |
ἐστί·
ἐπεὰν
μέλλωσι
κινδυνεύειν
τῇ
|
ψυχῇ, |
τότε
τὰς
κεφαλὰς
κοσμέονται.
(ἐπίστασο |