HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  340 formes différentes pour 1189 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[7, 10]   ἀτρεκέως ἐκμάθῃ· δὲ  δὴ   ἀπεὼν τοῦ λόγου τάδε ἐν
[7, 185]   ὅσοι ἐνέπλεον τούτοισι. ~τὸ δὲ  δὴ   ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀγόμενον στράτευμα
[7, 201]   ἐν τῇ Τρηχινίῃ, οἱ δὲ  δὴ   Ἕλληνες ἐν τῇ διόδῳ. καλέεται
[7, 224]   πολλοὶ καὶ ὀνομαστοί, ἐν δὲ  δὴ   καὶ Δαρείου δύο παῖδες Ἀβροκόμης
[7, 131]   στρατιὴ ἐς Περραιβούς. οἱ δὲ  δὴ   κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν
[7, 9]   λόγον ὥστε μάχεσθαι. (σοὶ δὲ  δὴ   μέλλει τίς βασιλεῦ ἀντιώσεσθαι
[7, 188]   τοῦτο τὸ κράτος. ~ὁ δὲ  δὴ   ναυτικὸς στρατὸς ἐπείτε ὁρμηθεὶς ἔπλεε
[7, 10]   κυνῶν τε καὶ ὀρνίθων διαφορεύμενον     κου ἐν γῇ τῇ Ἀθηναίων
[7, 175]   Θερμοπύλῃσι, οὐδὲ ᾔδεσαν ἐοῦσαν πρότερον     περ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπύλας ἐπύθοντο
[7, 223]   καὶ βραχύτερος χῶρος πολλὸν     περ περίοδός τε καὶ
[7, 211]   μαχόμενοι καὶ δόρασι βραχυτέροισι χρεώμενοι     περ οἱ Ἕλληνες, καὶ οὐκ
[7, 150]   ἔπεμψε κήρυκα ἐς Ἄργος πρότερον     περ ὁρμῆσαι στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν
[7, 142]   ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν     που σκιδναμένης Δημήτερος συνιούσης.
[7, 141]   ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν     που σκιδναμένης Δημήτερος συνιούσης.
[7, 149]   μᾶλλον ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἄρχεσθαι     τι ὑπεῖξαι Λακεδαιμονίοισι, προειπεῖν τε
[7, 191]   Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν τετάρτῃ ἡμέρῃ,     ἄλλως κως αὐτὸς ἐθέλων ἐκόπασε.
[7, 160]   τούτοισι ὑμέας χρεόν ἐστι ἀρέσκεσθαι     ἀπιέναι συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους” ~Γέλων
[7, 104]   μένοντας ἐν τῇ τάξι ἐπικρατέειν     ἀπόλλυσθαι. σοὶ δὲ εἰ φαίνομαι
[7, 229]   αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι     ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς Σπάρτην, ὡς
[7, 10]   δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος πρὶν     ἀτρεκέως ἐκμάθῃ· δὲ δὴ
[7, 153]   θεῶν· ὅθεν δὲ αὐτὰ ἔλαβε     αὐτὸς ἐκτήσατο, τοῦτο δὲ οὐκ
[7, 2]   (ἦσαν γὰρ Δαρείῳ καὶ πρότερον     βασιλεῦσαι γεγονότες τρεῖς παῖδες ἐκ
[7, 10]   θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ     βροντήν, δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως
[7, 51]   εἰμὲν τῶν ἐχθρῶν κατυπέρτεροι γίνεσθαι.     γὰρ σφέας, ἢν ἕπωνται, δεῖ
[7, 220]   Σπαρτιητέων, ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους μᾶλλον     γνώμῃ διενειχθέντας οὕτω ἀκόσμως οἴχεσθαι
[7, 94]   νῦν καλεομένην Ἀχαιίην, καὶ πρὶν     Δαναόν τε καὶ Ξοῦθον ἀπικέσθαι
[7, 106]   ἀριστεύοντι πάντων ὅσους αὐτὸς κατέστησε     Δαρεῖος ὑπάρχους, πέμπεσκε δὲ ἀνὰ
[7, 51]   ἀδικωτάτους γίνεσθαι καταδουλουμένους τὴν μητρόπολιν,     δικαιοτάτους συνελευθεροῦντας. (ἀδικώτατοι μέν νυν
[7, 168]   σφαλῇ, σφεῖς γε οὐδὲν ἄλλο     δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων·
[7, 229]   Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον,     εἴ γε μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι,
[7, 11]   τάδε πάντα ὑπὸ Ἕλλησι     ἐκεῖνα πάντα ὑπὸ Πέρσῃσι γένηται·
[7, 184]   τι πλέον ἦν αὐτῶν     ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας ἐνεῖναι.
[7, 8]   Περσέων οὐ πρότερον παύσομαι πρὶν     ἕλω τε καὶ πυρώσω τὰς
[7, 137]   Ταλθυβίου μῆνις οὐδὲ ἐπαύσατο πρὶν     ἐξῆλθε, τὸ δίκαιον οὕτω ἔφερε·
[7, 7]   Αἴγυπτον πᾶσαν πολλὸν δουλοτέρην ποιήσας     ἐπὶ Δαρείου ἦν, ἐπιτράπει Ἀχαιμένεϊ
[7, 54]   παύσει καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην πρότερον     ἐπὶ τέρμασι τοῖσι ἐκείνης γένηται.
[7, 10]   φρονέειν μέγα θεὸς ἄλλον     ἑωυτόν. (ἐπειχθῆναι μέν νυν πᾶν
[7, 46]   οὐκὶ ἅπαξ τεθνάναι βούλεσθαι μᾶλλον     ζώειν. αἵ τε γὰρ συμφοραὶ
[7, 101]   κότερα ἀληθείῃ χρήσωμαι πρὸς σὲ     ἡδονῇ; δέ μιν ἀληθείῃ
[7, 83]   τις αὐτῶν ἐξέλιπε τὸν ἀριθμὸν     θανάτῳ βιηθεὶς νούσῳ, ἄλλος
[7, 197]   οὐκ ἔστι ὅκως ἔξεισι πρὶν     θύσεσθαι μέλλῃ· ὥς τ᾽ ἔτι
[7, 10]   καὶ κατὰ θάλασσαν ἑσσωθῆναι,     καὶ κατ᾽ ἀμφότερα· οἱ γὰρ
[7, 10]   συνήνεικέ σε ἤτοι κατὰ γῆν     καὶ κατὰ θάλασσαν ἑσσωθῆναι,
[7, 139]   ἐπιόντα κίνδυνον ἐξέλιπον τὴν σφετέρην,     καὶ μὴ ἐκλιπόντες ἀλλὰ μείναντες
[7, 103]   οἰκότι· κῶς ἂν δυναίατο χίλιοι     καὶ μύριοι καὶ πεντακισμύριοι,
[7, 229]   Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς Σπάρτην     καὶ ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων τὴν
[7, 103]   δυναίατο χίλιοι καὶ μύριοι     καὶ πεντακισμύριοι, ἐόντες γε ἐλεύθεροι
[7, 189]   ὡς ἔμαθον αὐξόμενον τὸν χειμῶνα     καὶ πρὸ τούτου, ἐθύοντό τε
[7, 236]   ὃς φθονέει τοι εὖ πρήσσοντι     καὶ προδιδοῖ πρήγματα τὰ σά.
[7, 48]   τὸ ἡμέτερον λείψεσθαι τοῦ ἐκείνων,     καὶ συναμφότερα ταῦτα; εἰ γάρ
[7, 223]   ἔξοδον ποιεύμενοι, ἤδη πολλῶ μᾶλλον     κατ᾽ ἀρχὰς ἐπεξήισαν ἐς τὸ
[7, 120]   μὴ ὑπομένειν Ξέρξην ἐπιόντα     καταμείναντας κάκιστα πάντων ἀνθρώπων διατριβῆναι.
[7, 220]   τούτου αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς ἐγειρομένου,     Λακεδαίμονα ἀνάστατον γενέσθαι ὑπὸ τῶν
[7, 26]   ποταμοῦ καὶ ἑτέρου οὐκ ἐλάσσονος     Μαιάνδρου, τῷ οὔνομα τυγχάνει ἐὸν
[7, 9]   τὰς διαφορὰς καὶ παντὶ μᾶλλον     μάχῃσι· εἰ δὲ πάντως ἔδεε
[7, 220]   δ᾽ Σπάρτης οἰκήτορες εὐρυχόροιο,     μέγα ἄστυ ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι
[7, 104]   μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ ἀναγκαίη εἴη     μέγας τις ἐποτρύνων ἀγών,
[7, 47]   με στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,     μετέστης ἄν φέρε τοῦτό μοι
[7, 120]   προείρητο ὅμοια τῷ δείπνῳ παρασκευάζειν,     μὴ ὑπομένειν Ξέρξην ἐπιόντα
[7, 50]   γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι καὶ σύ,     μὴ χρεώμενοι γνώμῃσι τοιαύτῃσι ἄλλους
[7, 229]   λιποψυχέοντα λειφθῆναι. (εἰ μέν νυν     μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς
[7, 151]   τὴν πρὸς Ξέρξην φιλίην συνεκεράσαντο,     νομιζοίατο πρὸς αὐτοῦ εἶναι πολέμιοι·
[7, 83]   τὸν ἀριθμὸν θανάτῳ βιηθεὶς     νούσῳ, ἄλλος ἀνὴρ ἀραίρητο, καὶ
[7, 129]   νῦν ῥέειν τε οὐδὲν ἧσσον     νῦν, ῥέοντας δὲ ποιέειν τὴν
[7, 104]   τὸν ὑποδειμαίνουσι πολλῷ ἔτι μᾶλλον     οἱ σοὶ σέ. (ποιεῦσι γῶν
[7, 23]   στόμα τῆς διώρυχος ποιεῦντες διπλήσιον     ὅσον ἔδεε αὐτὴν τὴν διώρυχα
[7, 16]   ἐν κοίτῃ τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ     οὐ καὶ ἐν τῇ ἐμῇ,
[7, 16]   μοι ὀφείλει ἔχοντι τὴν ἐσθῆτα     οὐ καὶ τὴν ἐμήν, οὐδέ
[7, 141]   τάσδε τάς τοι ἥκομεν φέροντες,     οὔ τοι ἄπιμεν ἐκ τοῦ
[7, 11]   οὐδετέροισι δυνατῶς ἔχει, ἀλλὰ ποιέειν     παθεῖν πρόκειται ἀγών, ἵνα
[7, 50]   ἥμισυ τῶν δεινῶν πάσχειν μᾶλλον     πᾶν χρῆμα προδειμαίνοντα μηδαμὰ μηδὲν
[7, 139]   γενναίως. (ἢ ταῦτα ἂν ἔπαθον,     πρὸ τοῦ ὁρῶντες ἂν καὶ
[7, 101]   φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι     πρότερον ἦν. ~ὡς δὲ ταῦτα
[7, 1]   στρατιήν, πολλῷ πλέω ἐπιτάσσων ἑκάστοισι     πρότερον παρέχειν, καὶ νέας τε
[7, 10]   κου ἐν γῇ τῇ Ἀθηναίων     σέ γε ἐν τῇ Λακεδαιμονίων,
[7, 10]   ἐπ᾽ ἄνδρας στρατεύεσθαι πολλὸν ἀμείνονας     Σκύθας, οἳ κατὰ θάλασσάν τε
[7, 194]   καὶ γνοὺς ὡς ταχύτερα αὐτὸς     σοφώτερα ἐργασμένος εἴη, ἔλυσε. (βασιλέα
[7, 226]   φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν     συμμῖξαι σφέας τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον
[7, 142]   γυναικῶν που σκιδναμένης Δημήτερος     συνιούσης. (κατὰ ταῦτα τὰ ἔπεα
[7, 141]   γυναικῶν που σκιδναμένης Δημήτερος     συνιούσης. ~ταῦτα σφι ἠπιώτερα γὰρ
[7, 143]   σφίσι ἔγνωσαν αἱρετώτερα εἶναι μᾶλλον     τὰ τῶν χρησμολόγων, οἳ οὐκ
[7, 11]   παθεῖν πρόκειται ἀγών, ἵνα     τάδε πάντα ὑπὸ Ἕλλησι
[7, 139]   ἀποδεξάμενοι ἔργα μεγάλα ἀπέθανον γενναίως.  (ἢ   ταῦτα ἂν ἔπαθον, πρὸ
[7, 212]   οὐδὲν εὕρισκον ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι     τῇ προτεραίῃ ἐνώρων, ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος
[7, 220]   ἀνάστατον γενέσθαι ὑπὸ τῶν βαρβάρων     τὴν βασιλέα σφέων ἀπολέσθαι. ταῦτα
[7, 152]   περὶ αὐτῶν ἀποφαίνομαι ἄλλην γε     τήν περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι λέγουσι·
[7, 38]   πᾶν μᾶλλον δοκέων μιν χρηίσειν     τὸ ἐδεήθη, ἔφη τε ὑπουργήσειν
[7, 220]   ἐρικυδὲς ὑπ᾽ ἀνδράσι Περσεΐδῃσι πέρθεται,     τὸ μὲν οὐχί, ἀφ᾽ Ἡρακλέους
[7, 48]   φαίνεται πολλαπλήσιον ἔσεσθαι τοῦ ἡμετέρου,     τὸ ναυτικὸν τὸ ἡμέτερον λείψεσθαι
[7, 228]   μέν νυν καὶ στήλῃσι, ἔξω     τὸ τοῦ μάντιος ἐπίγραμμα, Ἀμφικτύονες
[7, 3]   οἳ μὲν προγεγονότες ἔωσι πρὶν     τὸν πατέρα σφέων βασιλεῦσαι,
[7, 160]   τοῦ πεζοῦ ἐγὼ θέλω. καὶ     τούτοισι ὑμέας χρεόν ἐστι ἀρέσκεσθαι
[7, 235]   κατὰ τῆς θαλάσσης καταδεδυκέναι μᾶλλον     ὑπερέχειν, αἰεί τι προσδοκῶν ἀπ᾽
[7, 228]   ἔπεσον, καὶ τοῖσι πρότερον τελευτήσασι     ὑπὸ Λεωνίδεω ἀποπεμφθέντας οἴχεσθαι, ἐπιγέγραπται
[7, 103]   πλεῦνες περὶ ἕνα ἕκαστον γινόμεθα     χίλιοι, ἐόντων ἐκείνων πέντε χιλιάδων.
[7, 13]   ἀπορρῖψαι ἔπεα ἐς ἄνδρα πρεσβύτερον     χρεόν· νῦν μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι
[7, 172]   Θεσσαλίη τε καὶ σύμπασα     Ἑλλὰς ἐν σκέπῃ τοῦ πολέμου.
[7, 103]   κόμπος λόγος οὗτος εἰρημένος  ᾖ.   (ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ τῷ
[7, 159]   Σύαγρος εἶπέ τε τάδε.     κε μέγ᾽ οἰμώξειε Πελοπίδης
[7, 38]   τε ἐμεῦ καὶ τῶν χρημάτων     μελεδωνός· τοὺς δὲ τέσσερας ἄγευ
[7, 157]   τὸ δὲ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος     ὀλίγον, τοῦτο δὲ ἤδη δεινὸν
[7, 29]   τετρακόσιαι μυριάδες ἑπτὰ χιλιάδων, ἀλλὰ     τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽ ἐμέο πεπληρωμένη.
[7, 197]   ἀπογόνοισι ἀέθλους τοιούσδε· (ὃς ἂν     τοῦ γένεος τούτου πρεσβύτατος, τούτῳ
[7, 152]   σφι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς     αἰχμὴ ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι
[7, 191]   ὑπὸ Πηλέος, εἴη τε ἅπασα     ἀκτὴ Σηπιὰς ἐκείνης τε
[7, 216]   τὠυτὸ κεῖται, Ἀνόπαια· τείνει δὲ     Ἀνόπαια αὕτη κατὰ ῥάχιν τοῦ
[7, 12]   τε ἐγίνετο καὶ Ξέρξην ἔκνιζε     Ἀρταβάνου γνώμη· νυκτὶ δὲ βουλὴν
[7, 1]   καὶ πλοῖα. τούτων δὲ περιαγγελλομένων     Ἀσίη ἐδονέετο ἐπὶ τρία ἔτεα,
[7, 216]   χρηστὴ Μηλιεῦσι. ~ἔχει δὲ ὧδε     ἀτραπὸς αὕτη· ἄρχεται μὲν ἀπὸ
[7, 36]   τῶν βυβλίνων. παχύτης μὲν ἦν     αὐτὴ καὶ καλλονή, κατὰ λόγον
[7, 36]   ταῦτα ἐποίεον, τοῖσι προσέκειτο αὕτη     ἄχαρις τιμή, τὰς δὲ ἄλλοι
[7, 138]   πρότερον λόγον. ~ἡ δὲ στρατηλασίη     βασιλέος οὔνομα μὲν εἶχε ὡς
[7, 5]   Ἀθηναίους τιμωρήσασθαι. ~ἀποθανόντος δὲ Δαρείου     βασιληίη ἀνεχώρησε ἐς τὸν παῖδα
[7, 205]   οὕτω δὴ ἐς Λεωνίδην ἀνέβαινε     βασιληίη, καὶ διότι πρότερος ἐγεγόνεε
[7, 142]   θεὸν τὴν ἀκρόπολιν χρῆσαι περιέσεσθαι.     γὰρ ἀκρόπολις τὸ πάλαι τῶν
[7, 3]   τῆς ὑποθήκης βασιλεῦσαι ἂν Ξέρξης·     γὰρ Ἄτοσσα εἶχε τὸ πᾶν
[7, 11]   τόδε αὐτοί τε ὥνθρωποι καὶ     γῆ αὐτῶν ἐπώνυμοι τοῦ καταστρεψαμένου
[7, 147]   ἔχειν. (οἶκε δὲ αὐτοῦ αὕτη     γνώμη τῇ γε ἄλλῃ. ἐὼν
[7, 181]   τι καὶ τοῦ οὐνόματος ἐπαύροιτο.  ~ἡ   δὲ Αἰγιναίη, τῆς ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης,
[7, 119]   τὴν αὐτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο Ξέρξης,     δὲ ἄλλη στρατιὴ ἔσκε ὑπαίθριος.
[7, 176]   αἰγιαλός, ἐν δὲ Ἀρτέμιδος ἱρόν.  (ἡ   δὲ αὖ διὰ Τρηχῖνος ἔσοδος
[7, 113]   ὀλίγῳ πρότερον τούτων λόγον ἐποιεύμην.  (ἡ   δὲ γῆ αὕτη περὶ
[7, 85]   (ταύτῃσι πίσυνοι ἔρχονται ἐς πόλεμον.     δὲ μάχη τούτων τῶν ἀνδρῶν
[7, 19]   δουλεύσειν τέ οἱ πάντας ἀνθρώπους.     δὲ ὄψις ἦν ἥδε· ἐδόκεε
[7, 169]   ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται τῇ Ἑλλάδι.  (ἡ   δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο νήπιοι,
[7, 138]   δὲ ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον.  ~ἡ   δὲ στρατηλασίη βασιλέος οὔνομα
[7, 123]   Αἷσα Γίγωνος Κάμψα Σμίλα Αἴνεια·     δε τουτέων χώρη Κροσσαίη ἔτι
[7, 182]   δύο τῶν νεῶν οὕτω ἐχειρώθησαν·     δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος
[7, 121]   ἐστρατήγεον Τριτανταίχμης τε καὶ Γέργις·     δὲ τρίτη τῶν μοιρέων, μετ᾽
[7, 108]   τῷ Ξέρξεω στρατῷ ἀλλ᾽ ἐπέλιπε.  (ἡ   δὲ χώρη αὕτη πάλαι μὲν
[7, 129]   ἔργον, ὡς ἐμοὶ φαίνεται εἶναι,     διάστασις τῶν ὀρέων. ~οἱ δὲ
[7, 23]   σχοινοτενὲς ποιησάμενοι, ἐπείτε ἐγίνετο βαθέα     διῶρυξ, οἳ μὲν κατώτατα ἑστεῶτες
[7, 37]   στόματα τοῦ ὀρύγματος, καὶ αὐτὴ     διῶρυξ παντελέως πεποιημένη ἀγγέλλετο, ἐνθαῦτα
[7, 161]   βασιλεῦ Συρηκοσίων, οὐκ ἡγεμόνος δεομένη     Ἑλλὰς ἀπέπεμψε ἡμέας πρὸς σέ,
[7, 168]   ὡς οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ     Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ σφαλῇ,
[7, 139]   καὶ οὕτω ἂν ἐπ᾽ ἀμφότερα     Ἑλλὰς ἐγίνετο ὑπὸ Πέρσῃσι. τὴν
[7, 157]   δεινὸν γίνεται μὴ πέσῃ πᾶσα     Ἑλλάς. (μὴ γὰρ ἐλπίσῃς, ἢν
[7, 102]   καὶ νόμου ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη     Ἑλλὰς τήν τε πενίην ἀπαμύνεται
[7, 157]   ἁλὴς μὲν γὰρ γενομένη πᾶσα     Ἑλλὰς χεὶρ μεγάλη συνάγεται, καὶ
[7, 47]   λέγων βασιλεῦ, ὄψις μὲν     ἐπιφανεῖσα τοῦ ὀνείρου ὡς βουλόμεθα
[7, 135]   ἐξ ἴσου γίνεται συμβουλίη     ἐς ἡμέας τείνουσα. τοῦ μὲν
[7, 174]   ἐς τὸν Ἰσθμόν. ~αὕτη ἐγένετο     ἐς Θεσσαλίην στρατηίη, βασιλέος τε
[7, 5]   λόγου παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε, ὡς     Εὐρώπη περικαλλὴς εἴη χώρη, καὶ
[7, 203]   συμμάχων προσδόκιμοι πᾶσαν εἶεν ἡμέρην,     θάλασσά τέ σφι εἴη ἐν
[7, 55]   τὸ Αἰγαῖον τὰ ὑποζύγια καὶ     θεραπηίη. (ἡγέοντο δὲ πρῶτα μὲν
[7, 129]   δὲ τούτων τῶν λεχθέντων ὀρέων     Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε
[7, 173]   ὁπλίτας συλλεγέντες, καί σφι προσῆν     Θεσσαλῶν ἵππος· ἐστρατήγεε δὲ Λακεδαιμονίων
[7, 55]   Πόντου πεζός τε καὶ     ἵππος ἅπασα, κατὰ δὲ τὴν
[7, 223]   οὕτω· ἀπὸ γὰρ τοῦ ὄρεος     κατάβασις συντομωτέρη τε ἐστὶ καὶ
[7, 115]   Ἑλλάδα παρεξήιε· αὕτη δὲ καὶ     κατύπερθε ταύτης καλέεται Βισαλτίη. (ἐνθεῦτεν
[7, 140]   τροχοειδέος ἄκρα κάρηνα. οὔτε γὰρ     κεφαλὴ μένει ἔμπεδον οὔτε τὸ
[7, 70]   λοφιῇ· καὶ ἀντὶ μὲν λόφου     λοφιὴ κατέχρα, τὰ δὲ ὦτα
[7, 86]   ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη     μάχη, καὶ ἐπετετάχατο ἐς τοὺς
[7, 226]   ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς     μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ.
[7, 217]   χώρην καὶ φρουρέοντες τὴν ἀτραπόν.     μὲν γὰρ κάτω ἐσβολὴ ἐφυλάσσετο
[7, 171]   τρίτους αὐτὴν νῦν νέμεσθαι Κρῆτας.     μὲν δὴ Πυθίη ὑπομνήσασα ταῦτα
[7, 123]   Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον.  ~ἡ   μέν νυν χώρη αὕτη Σιθωνίη
[7, 108]   ὡς καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται,     μέχρι Θεσσαλίης πᾶσα καὶ ἦν
[7, 190]   Μάγνητι γηοχέοντι περὶ Σηπιάδα μεγάλως     ναυηγίη αὕτη ἐγένετο χρηστή· ὃς
[7, 13]   τῆς Ἀρταβάνου γνώμης παραυτίκα μὲν     νεότης ἐπέζεσε, ὥστε ἀεικέστερα ἀπορρῖψαι
[7, 181]   ταύτην τὴν ἡμέρην· ὃς ἐπειδὴ     νηῦς ἡλίσκετο ἐς τοῦτο ἀντεῖχε
[7, 175]   πόλεμον καὶ ἐν οἵοισι χώροισι.     νικῶσα δὲ γνώμη ἐγίνετο τὴν
[7, 88]   ἤμεε καὶ ἐς φθίσιν περιῆλθε     νοῦσος. (τὸν δὲ ἵππον αὐτίκα
[7, 173]   δὴ καὶ ἐσέβαλε στρατιὴ     Ξέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ Ἕλληνες
[7, 129]   μεσαμβρίην τε καὶ ἄνεμον νότον     Ὄθρυς· τὸ μέσον δὲ τούτων
[7, 129]   τό τε Πήλιον ὄρος καὶ     Ὄσσα ἀποκληίει συμμίσγοντα τὰς ὑπωρείας
[7, 47]   δέ μοι τόδε· εἴ τοι     ὄψις τοῦ ἐνυπνίου μὴ ἐναργὴς
[7, 52]   ἐπὶ Σκύθας, ὅτι ἐπὶ τούτοισι     πᾶσα Περσικὴ στρατιὴ ἐγένετο διαφθεῖραι
[7, 113]   ἐποιεύμην. (ἡ δὲ γῆ αὕτη     περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος καλέεται
[7, 223]   χῶρος πολλὸν περ     περίοδός τε καὶ ἀνάβασις. (οἵ
[7, 133]   ὅτι σφέων χώρη καὶ     πόλις ἐδηιώθη. ἀλλὰ τοῦτο οὐ
[7, 141]   καὶ τελευτήσωμεν” ταῦτα δὲ λέγουσι     πρόμαντις χρᾷ δεύτερα τάδε. (οὐ
[7, 140]   τὸ μέγαρον ἐσελθόντες ἵζοντο, χρᾷ     Πυθίη, τῇ οὔνομα ἦν Ἀριστονίκη,
[7, 191]   εἴη τε ἅπασα ἀκτὴ     Σηπιὰς ἐκείνης τε καὶ τῶν
[7, 62]   ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη     σκευή ἐστι καὶ οὐ Περσική.
[7, 220]   αὐτοῦ κλέος μέγα ἐλείπετο, καὶ     Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο. (ἐκέχρηστο
[7, 131]   τριτημορίς, ἵνα ταύτῃ διεξίῃ ἅπασα     στρατιὴ ἐς Περραιβούς. οἱ δὲ
[7, 173]   τῇ περ δὴ καὶ ἐσέβαλε     στρατιὴ Ξέρξεω. καταβάντες δὲ
[7, 25]   στρατιῇ καταβάλλειν, ἵνα μὴ λιμήνειε     στρατιὴ μηδὲ τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα
[7, 119]   μοῦνα τασσόμενα. ὅκως δὲ ἀπίκοιτο     στρατιή, σκηνὴ μὲν ἔσκε πεπηγυῖα
[7, 117]   καὶ θάψαι· ἐτυμβοχόεε δὲ πᾶσα     στρατιή. (τούτῳ δὲ τῷ Ἀρταχαίῃ
[7, 210]   ὀλίγοι δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ     συμβολὴ δι᾽ ἡμέρης. ~ἐπείτε δὲ
[7, 166]   τε κατ᾽ ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων, ὡς     συμβολή τε ἐγίνετο καὶ ὡς
[7, 135]   Ὕδαρνες, οὐκ ἐξ ἴσου γίνεται     συμβουλίη ἐς ἡμέας τείνουσα.
[7, 172]   Ὀλυμπικήν, ἵνα Θεσσαλίη τε καὶ     σύμπασα Ἑλλὰς ἐν σκέπῃ
[7, 137]   ἀπολύσειν Λακεδαιμονίους τῆς αἰτίης. ~οὕτω     Ταλθυβίου μῆνις καὶ ταῦτα ποιησάντων
[7, 137]   μὲν γὰρ κατέσκηψε ἐς ἀγγέλους     Ταλθυβίου μῆνις οὐδὲ ἐπαύσατο πρὶν
[7, 135]   ἐς Μήδους ἀπέπεμψαν. ~αὕτη τε     τόλμα τούτων τῶν ἀνδρῶν θώματος
[7, 10]   δὲ βουλευσάμενος αἰσχρῶς, εἴ οἱ     τύχη ἐπίσποιτο, εὕρημα εὕρηκε, ἧσσον
[7, 3]   παίδων τὴν διαφορήν, ἐλθών, ὡς     φάτις μιν ἔχει, Ξέρξῃ συνεβούλευε
[7, 10]   λῦσαι τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο     φυλακὴ τῶν γεφυρέων τοῦ Ἴστρου.
[7, 111]   προφητεύοντες τοῦ ἱροῦ, πρόμαντις δὲ     χρέωσα κατά περ ἐν Δελφοῖσι,
[7, 133]   εἶπαί τι, πλὴν ὅτι σφέων     χώρη καὶ πόλις ἐδηιώθη.
[7, 54]   μηδεμίαν οἱ συντυχίην τοιαύτην γενέσθαι,     μιν παύσει καταστρέψασθαι τὴν Εὐρώπην
[7, 173]   τὰ Τέμπεα ἐς τὴν ἐσβολὴν     περ ἀπὸ Μακεδονίης τῆς κάτω
[7, 43]   πόλιν καὶ Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον,     περ δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος ἐστί,
[7, 83]   ἦσαν· σκευὴν μὲν τοιαύτην εἶχον     περ εἴρηται, χωρὶς δὲ χρυσόν
[7, 149]   ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι, ἢν ἄρα σφέας  καταλάβῃ   πρὸς τῷ γεγονότι κακῷ ἄλλο
[7, 56]   τὸν στρατὸν ὑπὸ μαστίγων διαβαίνοντα·  διέβη   δὲ στρατὸς αὐτοῦ ἐν
[7, 10]   Θρηίκιον, γεφυρώσας δὲ ποταμὸν Ἴστρον  διέβη   ἐπὶ Σκύθας. τότε παντοῖοι ἐγένοντο
[7, 56]   βασιλέα πάντων. ~Ξέρξης δὲ ἐπεὶ  διέβη   ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐθηεῖτο τὸν
[7, 43]   Ξέρξης, ἐς τὸ Πριάμου πέργαμον  ἀνέβη   ἵμερον ἔχων θεήσασθαι· (θεησάμενος δὲ
[7, 166]   δὲ καὶ τάδε λέγουσι, ὡς  συνέβη   τῆς αὐτῆς ἡμέρης ἔν τε
[7, 101]   δὲ καὶ ταύτας διεξέπλωσε καὶ  ἐξέβη   ἐκ τῆς νεός, μετεπέμψατο Δημάρητον
[7, 234]   ἀληθείῃ· ὅσα γὰρ εἶπας, ἅπαντα  ἀπέβη   οὕτω. νῦν δέ μοι εἰπέ,
[7, 160]   με πείσεις ἀσχήμονα ἐν τῇ  ἀμοιβῇ   γενέσθαι. (ὅκου δὲ ὑμεῖς οὕτω
[7, 209]   ἢν μὴ ταῦτά τοι ταύτῃ  ἐκβῇ   τῇ ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα λέγων
[7, 188]   πρῶται τῶν νεῶν ὅρμεον πρὸς  γῇ,   ἄλλαι δ᾽ ἐπ᾽ ἐκείνῃσι ἐπ᾽
[7, 113]   τούτων λόγον ἐποιεύμην. (ἡ δὲ  γῆ   αὕτη περὶ τὸ Πάγγαιον
[7, 11]   αὐτοί τε ὥνθρωποι καὶ  γῆ   αὐτῶν ἐπώνυμοι τοῦ καταστρεψαμένου καλέονται”
[7, 49]   εἰρημένου τὸ ἕτερον ἔρχομαι ἐρέων.  (γῆ   δὲ πολεμίη τῇδέ τοι κατίσταται·
[7, 49]   τὰ δὲ δύο ταῦτα ἐστὶ  γῆ   τε καὶ θάλασσα. (οὔτε γὰρ
[7, 10]   ὀρνίθων διαφορεύμενον κου ἐν  γῇ   τῇ Ἀθηναίων σέ γε
[7, 208]   ὡς ἁλισμένη εἴη ταύτῃ στρατιὴ  ὀλίγη,   καὶ τοὺς ἡγεμόνας ὡς εἴησαν
[7, 237]   φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴς τῇ  σιγῇ,   οὐδ᾽ ἂν συμβουλευομένου τοῦ ἀστοῦ
[7, 46]   θάνατος μοχθηρῆς ἐούσης τῆς ζόης  καταφυγὴ   αἱρετωτάτη τῷ ἀνθρώπῳ γέγονε,
[7, 156]   ἐς τὰς Συρηκούσας ἀπέδοτο ἐπ᾽  ἐξαγωγῇ   ἐκ Σικελίης. (τὠυτὸ δὲ τοῦτο
[7, 104]   (ποιεῦσι γῶν τὰ ἂν ἐκεῖνος  ἀνώγῃ·   ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ
[7, 43]   Ὀφρύνειον καὶ Δάρδανον, περ  δὴ   Ἀβύδῳ ὅμουρος ἐστί, ἐν δεξιῇ
[7, 38]   ἐδεήθη, ἔφη τε ὑπουργήσειν καὶ  δὴ   ἀγορεύειν ἐκέλευε ὅτευ δέοιτο.
[7, 196]   εἴη τῶν ἐν Ἕλλησι· ἔνθα  δὴ   αἱ Ἑλληνίδες ἵπποι ἐλείποντο πολλόν.
[7, 144]   τῇ Ἑλλάδι ἐγένοντο. αὗταί τε  δὴ   αἱ νέες τοῖσι Ἀθηναίοισι προποιηθεῖσαι
[7, 56]   εἰπεῖν Ἑλλησπόντιον Ζεῦ, τί  δὴ   ἀνδρὶ εἰδόμενος Πέρσῃ καὶ οὔνομα
[7, 223]   τε καὶ ἀνάβασις. (οἵ τε  δὴ   βάρβαροι οἱ ἀμφὶ Ξέρξην προσήισαν,
[7, 10]   ἔπειτα λύσωσι τὴν γέφυραν, τοῦτο  δὴ   βασιλεῦ γίνεται δεινόν. (ἐγὼ δὲ
[7, 12]   τε καὶ εὐειδέα εἰπεῖν (μετὰ  δὴ   βουλεύεαι, Πέρσα, στράτευμα μὴ
[7, 50]   πᾶν ὁμοίως ἐπιλέγεο. εἰ γὰρ  δὴ   βούλοιο ἐπὶ τῷ αἰεὶ ἐπεσφερομένῳ
[7, 152]   κακῶς αἰχμὴ ἑστήκεε, πᾶν  δὴ   βουλόμενοι σφίσι εἶναι πρὸ τῆς
[7, 158]   καὶ ἀπῖκται ἐς ὑμέας, οὕτω  δὴ   Γέλωνος μνῆστις γέγονε. (ἀτιμίης δὲ
[7, 9]   οὐδὲ λέγω ἀρχήν· ἐξώλεες γὰρ  δὴ   γίνονται· (τοὺς χρῆν ἐόντας ὁμογλώσσους
[7, 194]   ἐργασμένος εἴη, ἔλυσε. (βασιλέα μὲν  δὴ   Δαρεῖον οὕτω διαφυγὼν μὴ ἀπολέσθαι
[7, 10]   ἑτέρου κακὸς εἶναι. (ἀλλ᾽ εἰ  δὴ   δεῖ γε πάντως ἐπὶ τοὺς
[7, 217]   δὲ τὰ Τρηχινίων. ἠώς τε  δὴ   διέφαινε καὶ οἳ ἐγένοντο ἐπ᾽
[7, 59]   τε ἐδέδμητο βασιλήιον τοῦτο τὸ  δὴ   Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων φρουρὴ
[7, 225]   ἐούσης ταύτης τέκνου. ~Ξέρξεώ τε  δὴ   δύο ἀδελφεοὶ ἐνθαῦτα πίπτουσι μαχόμενοι,
[7, 182]   περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα. ~αἱ μὲν  δὴ   δύο τῶν νεῶν οὕτω ἐχειρώθησαν·
[7, 170]   ὥστε φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος  δὴ   ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν,
[7, 23]   ἔργου συνῆγον αἰεί· κάτω τε  δὴ   ἐγίνετο καὶ ἐξισοῦτο τοῖσι ἄλλοισι
[7, 34]   Ἀβύδου ἐς τὴν ἀπαντίον. καὶ  δὴ   ἐζευγμένου τοῦ πόρου ἐπιγενόμενος χειμὼν
[7, 148]   καὶ Κλεομένεος τοῦ Ἀναξανδρίδεω· τῶν  δὴ   εἵνεκα πέμπειν. (τὴν δὲ Πυθίην
[7, 178]   θάλασσαν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον. ~οἱ μὲν  δὴ   Ἕλληνες κατὰ τάχος ἐβοήθεον διαταχθέντες,
[7, 188]   καὶ πολλὸς ἄνεμος ἀπηλιώτης, τὸν  δὴ   Ἑλλησποντίην καλέουσι οἱ περὶ ταῦτα
[7, 174]   Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων οὕτω  δὴ   ἐμήδισαν προθύμως οὐδ᾽ ἔτι ἐνδοιαστῶς,
[7, 127]   τὸ ὕδωρ συμμίσγοντες. (ἐστρατοπεδεύοντο μὲν  δὴ   ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισι οἱ
[7, 49]   παρ᾽ ἣν δὴ κομίζεαι. (οὔκων  δὴ   ἐόντων τοι λιμένων ὑποδεξίων, μάθε
[7, 40]   ἐχόμενος τῶν χαλινῶν· οὐδεὶς γὰρ  δὴ   ἐπὶ τοῦτον τὸν θρόνον ἀνθρώπων
[7, 220]   διὰ πάντα δάσηται. ταῦτά τε  δὴ   ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην, καὶ βουλόμενον κλέος
[7, 150]   σφέας παραλαμβάνειν τοὺς Ἕλληνας, οὕτω  δὴ   ἐπισταμένους ὅτι οὐ μεταδώσουσι τῆς
[7, 16]   ἤδη μαθητέον ἔσται. εἰ γὰρ  δὴ   ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως, φαίην ἂν
[7, 205]   καὶ τούτου ἐν Σικελίῃ, οὕτω  δὴ   ἐς Λεωνίδην ἀνέβαινε βασιληίη,
[7, 239]   τὴν Ἑλλάδα πρῶτοι, καὶ οὕτω  δὴ   ἐς τὸ χρηστήριον τὸ ἐς
[7, 16]   ἄλλως ἐθέλει φανῆναι. (οὐ γὰρ  δὴ   ἐς τοσοῦτό γε εὐηθείης ἀνήκει
[7, 223]   τὸ πρόσω ἐποτρύνοντες. πολλοὶ μὲν  δὴ   ἐσέπιπτον αὐτῶν ἐς τὴν θάλασσαν
[7, 70]   ἡλίου ἀνατολέων Αἰθίοπες (διξοὶ γὰρ  δὴ   ἐστρατεύοντο) προσετετάχατο τοῖσι Ἰνδοῖσι, διαλλάσσοντες
[7, 121]   ὁμοῦ τῷ ναυτικῷ· (ταύτης μὲν  δὴ   ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης,
[7, 191]   τῶν ναυηγίων περιεβάλοντο· (ἡμέρας γὰρ  δὴ   ἐχείμαζε τρεῖς. τέλος δὲ ἔντομά
[7, 99]   οἱ ἐούσης ἀναγκαίης. (οὔνομα μὲν  δὴ   ἦν αὐτῇ Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ δὲ
[7, 65]   δὲ σίδηρος ἦν. ἐσταλμένοι μὲν  δὴ   ἦσαν οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ
[7, 35]   καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ“ (τήν τε  δὴ   θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν καὶ
[7, 208]   δὲ τὰς κόμας κτενιζομένους. ταῦτα  δὴ   θεώμενος ἐθώμαζε καὶ τὸ πλῆθος
[7, 40]   συνέμισγον οὗτοι βασιλέι. (προηγεῦντο μὲν  δὴ   ἱππόται χίλιοι, ἐκ Περσέων πάντων
[7, 40]   οὔνομα ἐστὶ Νήσαιον· τοὺς ὦν  δὴ   ἵππους τοὺς μεγάλους φέρει τὸ
[7, 153]   τῶν συμμάχων συμμίξοντες Γέλωνι καὶ  δὴ   καὶ ἀπὸ Λακεδαιμονίων Σύαγρος. τοῦ
[7, 205]   ἦν νεώτατος Ἀναξανδρίδεω παῖς καὶ  δὴ   καὶ εἶχε Κλεομένεος θυγατέρα. (ὃς
[7, 164]   καὶ Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ  δὴ   καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς τὴν
[7, 16]   αὐτὸ συλλαβὼν εἴρηκας· φανήτω γὰρ  δὴ   καὶ ἐμοὶ ὡς καὶ σοὶ
[7, 23]   τοῖσι ἄλλοισι ἔργοισι ἀποδείκνυνται καὶ  δὴ   καὶ ἐν ἐκείνῳ. ἀπολαχόντες γὰρ
[7, 173]   κατὰ Γόννον πόλιν, τῇ περ  δὴ   καὶ ἐσέβαλε στρατιὴ
[7, 168]   σφι σκῆψις ἐπεποίητο, τῇ περ  δὴ   καὶ ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων γὰρ τῶν
[7, 1]   δουλωθέντες ἀπέστησαν ἀπὸ Περσέων. ἐνθαῦτα  δὴ   καὶ μᾶλλον ὅρμητο καὶ ἐπ᾽
[7, 15]   ταῦτα βουλόμενος ποιέειν· τετραμμένῳ γὰρ  δὴ   καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτέον ὄνειρον φαντάζεταί
[7, 47]   ἄλλα τε πολλὰ ἐπιλεγόμενος καὶ  δὴ   καὶ ὁρῶν τοι δύο τὰ
[7, 10]   Ὑστάσπεος, πάτρως ἐὼν Ξέρξῃ, τῷ  δὴ   καὶ πίσυνος ἐὼν ἔλεγε τάδε.
[7, 10]   Εὐρώπης ἐς τὴν Ἑλλάδα. καὶ  δὴ   καὶ συνήνεικέ σε ἤτοι κατὰ
[7, 1]   τὴν ἐς Σάρδις ἐσβολήν, καὶ  δὴ   καὶ τότε πολλῷ τε δεινότερα
[7, 236]   πρήγματα τὰ σά. καὶ γὰρ  δὴ   καὶ τρόποισι τοιούτοισι χρεώμενοι Ἕλληνες
[7, 5]   οἰκός ἐστι Ἀθηναίους ἐργασαμένους πολλὰ  δὴ   κακὰ Πέρσας μὴ οὐ δοῦναι
[7, 179]   θυσίῃσι σφέας μετήισαν. ~Δελφοὶ μὲν  δὴ   κατὰ τὸ χρηστήριον ἔτι καὶ
[7, 142]   Ἀθηναίων ῥηχῷ ἐπέφρακτο. (οἳ μὲν  δὴ   κατὰ τὸν φραγμὸν συνεβάλλοντο τοῦτο
[7, 167]   ἑωυτὸν ἐς τὸ πῦρ· οὕτω  δὴ   κατακαυθέντα ἀφανισθῆναι. (ἀφανισθέντι δὲ Ἀμίλκᾳ
[7, 215]   τοῦ πολέμου· ἔκ τε τόσου  δὴ   κατεδέδεκτο ἐοῦσα οὐδὲν χρηστὴ Μηλιεῦσι.
[7, 237]   ἑσσοῦται ὑπὸ σεῦ. (οὐ γὰρ  δὴ   κεῖνό γε ἐνδέξομαι ὅκως οὐκ
[7, 17]   τοῦ Ἀρταβάνου εἶπε· (ἆρα σὺ  δὴ   κεῖνος εἶς ἀποσπεύδων Ξέρξην
[7, 17]   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ὡς  δὴ   κηδόμενος αὐτοῦ ἀλλ᾽ οὔτε ἐς
[7, 49]   πᾶσαν τὴν ἤπειρον παρ᾽ ἣν  δὴ   κομίζεαι. (οὔκων δὴ ἐόντων τοι
[7, 16]   εὐηθείης ἀνήκει τοῦτο, τι  δή   κοτε ἐστί, τὸ ἐπιφαινόμενόν τοι
[7, 12]   οἱ αὖτις τούτων κατύπνωσε, καὶ  δή   κου ἐν τῇ νυκτὶ εἶδε
[7, 149]   ἡγεμονίης αὐτοῖσι ἐντετάλθαι ὑποκρίνασθαι, καὶ  δὴ   λέγειν, σφίσι μὲν εἶναι δύο
[7, 238]   γέγονε, ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης πάντων  δὴ   μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη ζῶντι Λεωνίδῃ·
[7, 52]   ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην  δὴ   μάλιστα, ὃς Ἴωνας φοβέαι μὴ
[7, 120]   λείποντες οὐδὲν ἀλλὰ φερόμενοι. ~ἔνθα  δὴ   Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος εὖ
[7, 20]   γὰρ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν πολλῷ  δὴ   μέγιστος οὗτος ἐγένετο, ὥστε μήτε
[7, 196]   τὸν Κορινθίων ἰσθμόν. ~ὁ μὲν  δὴ   ναυτικὸς τῶν βαρβάρων στρατός,
[7, 124]   τε καὶ Πέλλα. ~ὁ μὲν  δὴ   ναυτικὸς στρατὸς αὐτοῦ περὶ Ἄξιον
[7, 59]   καὶ ἐποίεε ταῦτα. τὰς μὲν  δὴ   νέας τὰς πάσας ἀπικομένας ἐς
[7, 218]   ἐὸν δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν μὲν  δὴ   νηνεμίη, ψόφου δὲ γινομένου πολλοῦ,
[7, 209]   καὶ ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα τε  δὴ   Ξέρξῃ ἄπιστα ἐφαίνετο τὰ λεγόμενα
[7, 118]   ἐπονομάζοντες τὸ οὔνομα. ~βασιλεὺς μὲν  δὴ   Ξέρξης ἀπολομένου Ἀρταχαίεω ἐποιέετο συμφορήν.
[7, 201]   τοῦ Ἀμφικτύονος ἱρόν. ~βασιλεὺς μὲν  δὴ   Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος ἐν
[7, 164]   Μεσσήνην μεταβαλοῦσαν τὸ οὔνομα. (τοῦτον  δὴ   Γέλων τὸν Κάδμον καὶ
[7, 155]   στρατευσάμενον ἐπὶ τοὺς Σικελούς, οὕτω  δὴ   Γέλων τῷ λόγῳ τιμωρέων
[7, 149]   Ἀργεῖον εἶναι κωλύειν οὐδέν. (οὕτω  δὴ   οἱ Ἀργεῖοι φασὶ οὐκ ἀνασχέσθαι
[7, 106]   ἐξελεῖν πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τοῦτο  δή   οἱ τὰ δῶρα πέμπεται παρὰ
[7, 132]   ἐν Δελφοῖσι θεῷ. τὸ μὲν  δὴ   ὅρκιον ὧδε εἶχε τοῖσι Ἕλλησι.
[7, 131]   διέτριβε ἡμέρας συχνάς· τὸ γὰρ  δὴ   ὄρος τὸ Μακεδονικὸν ἔκειρε τῆς
[7, 239]   ἠθέλησε Λακεδαιμονίοισι ἐξαγγεῖλαι. (ἄλλως μὲν  δὴ   οὐκ εἶχε σημῆναι· ἐπικίνδυνον γὰρ
[7, 165]   τῇ οὔνομα ἦν Κυδίππη. οὕτω  δὴ   οὐκ οἷόν τε γενόμενον βοηθέειν
[7, 211]   βασιλεύς, τῶν ἦρχε Ὑδάρνης, ὡς  δὴ   οὗτοί γε εὐπετέως κατεργασόμενοι. (ὡς
[7, 82]   ἦσαν ἄλλοι σημάντορες. ~ἦσαν μὲν  δὴ   οὗτοι οἵ περεἰρέαται ἄρχοντες, ἐστρατήγεον
[7, 207]   ἔπεμπον τοὺς προδρόμους. ~οὗτοι μὲν  δὴ   οὕτω διενένωντο ποιήσειν· οἱ δὲ
[7, 239]   ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν. ταῦτα μὲν  δὴ   οὕτω λέγεται γενέσθαι.
[7, 112]   καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος. ταύτῃ μὲν  δὴ   παρ᾽ αὐτὰ τὰ τείχεα τὴν
[7, 200]   οὔνομα Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽ ἣν  δὴ   παραρρέων Ἀσωπὸς ἐς θάλασσαν
[7, 147]   καὶ Πελοπόννησον κομιζόμενα. οἱ μὲν  δὴ   πάρεδροι αὐτοῦ ὡς ἐπύθοντο πολέμια
[7, 109]   Μαρώνειαν Δίκαιαν Ἄβδηρα. ταύτας τε  δὴ   παρεξήιε καὶ κατὰ ταύτας λίμνας
[7, 210]   ἔπειθε τὸν Ξέρξην τέσσερας μὲν  δὴ   παρεξῆκε ἡμέρας, ἐλπίζων αἰεί σφεας
[7, 123]   ἄκρης ἐπὶ Καναστραίην ἄκρην, τὸ  δὴ   πάρης τῆς Παλλήνης ἀνέχει μάλιστα,
[7, 176]   Αἰολίδα τήν νῦν ἐκτέαται. ἅτε  δὴ   πειρωμένων τῶν Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαι σφέας,
[7, 8]   Ἑλλάδα, ἵνα Ἀθηναίους τιμωρήσωμαι ὅσα  δὴ   πεποιήκασι Πέρσας τε καὶ πατέρα
[7, 234]   ἄστυ τὸ Πλαταιέων. ~οἱ μὲν  δὴ   περὶ Θερμοπύλας Ἕλληνες οὕτω ἠγωνίσαντο,
[7, 131]   ἐς τὴν Θέρμην. ~ὁ μὲν  δὴ   περὶ Πιερίην διέτριβε ἡμέρας συχνάς·
[7, 224]   καὶ ἁπάντων τῶν τριηκοσίων. (καὶ  δὴ   Περσέων πίπτουσι ἐνθαῦτα ἄλλοι τε
[7, 121]   πάντων ἀνθρώπων διατριβῆναι. ~οἳ μὲν  δὴ   πιεζόμενοι ὅμως τὸ ἐπιτασσόμενον ἐπετέλεον.
[7, 194]   ὕπαρχος Σανδώκης Θαμασίου τὸν  δὴ   πρότερον τούτων βασιλεὺς Δαρεῖος ἐπ᾽
[7, 2]   Κύρου ἕτεροι τέσσερες. τῶν μὲν  δὴ   προτέρων ἐπρέσβευε Ἀρτοβαζάνης, τῶν δὲ
[7, 188]   καὶ Σηπιάδος ἀκτῆς, αἱ μὲν  δὴ   πρῶται τῶν νεῶν ὅρμεον πρὸς
[7, 171]   νῦν νέμεσθαι Κρῆτας. μὲν  δὴ   Πυθίη ὑπομνήσασα ταῦτα ἔσχε βουλομένους
[7, 235]   ἀμείβετο βασιλεῦ, εἰ μὲν  δὴ   συμβουλεύεαί μοι προθύμως, δίκαιόν με
[7, 186]   εἶναι ἐλάσσονας ἀλλὰ πλεῦνας. (καὶ  δή   σφεας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι
[7, 239]   τὸ ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα  δή   σφι ἐχρήσθη τὰ ὀλίγῳ πρότερον
[7, 149]   καίπερ τὸ χρηστήριον φοβεόμενοι, ἵνα  δή   σφι οἱ παῖδες ἀνδρωθέωσι ἐν
[7, 239]   συμβαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε  δή   σφι, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, Κλεομένεος
[7, 170]   πόλιος τὰς ἄλλας οἰκίσαι, τὰς  δὴ   Ταραντῖνοι χρόνῳ ὕστερον πολλῷ ἐξανιστάντες
[7, 142]   τὰ ἄλλα ἀπέντας. τοὺς ὦν  δὴ   τὰς νέας λέγοντας εἶναι τὸ
[7, 110]   οὔνομα ἐστὶ Πίστυρος. ~ταύτας μὲν  δὴ   τὰς πόλιας τὰς παραθαλασσίας τε
[7, 194]   τῶν Ἑλλήνων νέας. ἔδοξάν τε  δὴ   τὰς σφετέρας εἶναι οἱ βάρβαροι
[7, 105]   νόον τοι, βασιλεῦ” ~ὃ μὲν  δὴ   ταῦτα ἀμείψατο, Ξέρξης δὲ ἐς
[7, 238]   ἀγαθοὺς τὰ πολέμια. οἳ μὲν  δὴ   ταῦτα ἐποίευν, τοῖσι ἐπετέτακτο ποιέειν.
[7, 218]   παρεσκευάδατο ὡς ἀπολεόμενοι. οὗτοι μὲν  δὴ   ταῦτα ἐφρόνεον, οἱ δὲ ἀμφὶ
[7, 161]   συμμάχων τοιῶνδε ἐρήμους” ~Γέλων μὲν  δὴ   ταῦτα προετείνετο, φθάσας δὲ
[7, 10]   ἐξεύροι τις ἄν. (σοὶ μὲν  δὴ   ταῦτα βασιλεῦ συμβουλεύω· σὺ
[7, 182]   δὲ ἀνδρῶν οὔ· ὡς γὰρ  δὴ   τάχιστα ἐπώκειλαν τὴν νέα οἱ
[7, 192]   τῶν ἀλλέων Νηρηίδων. ~ὃ μὲν  δὴ   τετάρτῃ ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ
[7, 217]   τὸ στεινότατον ἐστί. ~κατὰ ταύτην  δὴ   τὴν ἀτραπὸν καὶ οὕτω ἔχουσαν
[7, 61]   Κηφεὺς ἔρσενος γόνου. ἐπὶ τούτου  δὴ   τὴν ἐπωνυμίην ἔσχον. ~Μῆδοι δὲ
[7, 6]   τῶν καὶ οἱ Ἀλευάδαι, καὶ  δή   τι πρὸς τούτοισι ἔτι πλέον
[7, 148]   ὡς ἐλθεῖν τοὺς ἀγγέλους ἐς  δὴ   τὸ Ἄργος, ἐπελθεῖν ἐπὶ τὸ
[7, 193]   ἀντιξόους ἔσεσθαι νέας. ~οἳ μὲν  δὴ   τὸ δεύτερον ἐλθόντες περὶ τὸ
[7, 184]   μυριάδες καὶ εἴκοσι. (τοῦτο μὲν  δὴ   τό ἐκ τῆς Ἀσίης ναυτικὸν
[7, 189]   Ἀττικήν, Ὠρειθυίην τὴν Ἐρεχθέος. (κατὰ  δὴ   τὸ κῆδος τοῦτο οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 184]   πλῆθος ποιήσας δισμυρίους ἄνδρας. (καὶ  δὴ   τό τε ἐκ τῶν νεῶν
[7, 49]   ἔστι ἀνθρώποισι οὐδεμία πληθώρη. (καὶ  δή   τοι, ὡς οὐδενὸς ἐναντιευμένου, λέγω
[7, 228]   Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες. (ταῦτα μὲν  δὴ   τοῖσι πᾶσι ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ
[7, 43]   τοῖσι κτήνεσι πινόμενος· ἐπὶ τοῦτον  δὴ   τὸν ποταμὸν ὡς ἀπίκετο Ξέρξης,
[7, 187]   Σηπιάδος καὶ Θερμοπυλέων. ~οὗτος μὲν  δὴ   τοῦ συνάπαντος τοῦ Ξέρξεω στρατεύματος
[7, 228]   κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. (Λακεδαιμονίοισι μὲν  δὴ   τοῦτο, τῷ δὲ μάντι τόδε.
[7, 196]   καὶ Ἀχαιίης ἐσβεβληκὼς ἦν καὶ  δὴ   τριταῖος ἐς Μηλιέας, ἐν Θεσσαλίῃ
[7, 180]   ἐς φυγὴν ὅρμησαν. ~τὴν μὲν  δὴ   Τροιζηνίην, τῆς ἦρχε Πρηξῖνος, αὐτίκα
[7, 49]   οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν συμφορέων. καὶ  δὴ   τῶν δύο τοι τοῦ ἑτέρου
[7, 163]   ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον εἴη. ~οἱ μὲν  δὴ   τῶν Ἑλλήνων ἄγγελοι τοιαῦτα τῷ
[7, 233]   Περσέων γινόμενα τὰ πρήγματα, οὕτω  δή,   τῶν σὺν Λεωνίδῃ Ἑλλήνων ἐπειγομένων
[7, 70]   χρυσέην σφυρήλατον ἐποιήσατο. ~τῶν μὲν  δὴ   ὑπὲρ Αἰγύπτου Αἰθιόπων καὶ Ἀραβίων
[7, 14]   ἐπιστάν παῖ Δαρείου, καὶ  δὴ   φαίνεαι ἐν Πέρσῃσί τε ἀπειπάμενος
[7, 135]   εἴρετο τάδε. (ἄνδρες Λακεδαιμόνιοι, τί  δὴ   φεύγετε βασιλέι φίλοι γενέσθαι; ὁρᾶτε
[7, 6]   τε ἔλασιν ἐξηγεόμενος. (οὗτός τε  δὴ   χρησμῳδέων προσεφέρετο καὶ οἵ τε
[7, 145]   Ἑλλήνων τοῖσι βουλομένοισι. ~τὰ μὲν  δὴ   χρηστήρια ταῦτα τοῖσι Ἀθηναίοισι ἐγεγόνεε.
[7, 8]   Διὸς αἰθέρι ὁμουρέουσαν. (οὐ γὰρ  δὴ   χώρην γε οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος
[7, 208]   Λακεδαιμόνιοι ἔξω τεταγμένοι. (τοὺς μὲν  δὴ   ὥρα γυμναζομένους τῶν ἀνδρῶν, τοὺς
[7, 3]   ὡς αὐτὸς μὲν γένοιτο Δαρείῳ  ἤδη   βασιλεύοντι καὶ ἔχοντι τὸ Περσέων
[7, 11]   (καλὸν ὦν προπεπονθότας ἡμέας τιμωρέειν  ἤδη   γίνεται, ἵνα καὶ τὸ δεινὸν
[7, 55]   ἅμα ἀνήγοντο ἐς τὴν ἀπεναντίον.  ἤδη   δὲ ἤκουσα καὶ ὕστατον διαβῆναι
[7, 35]   ἐς τὸ πέλαγος πεδέων ζεῦγος.  ἤδη   δὲ ἤκουσα ὡς καὶ στιγέας
[7, 16]   οἶά τε αὐτὸ παρατρέψαι, ἀλλ᾽  ἤδη   δεῖ ἐμὲ ἐν κοίτῃ σῇ
[7, 157]   Ἑλλάδος ὀλίγον, τοῦτο δὲ  ἤδη   δεινὸν γίνεται μὴ πέσῃ πᾶσα
[7, 56]   οὐδένα χρόνον. (ἐνθαῦτα λέγεται, Ξέρξεω  ἤδη   διαβεβηκότος τὸν Ἑλλήσποντον, ἄνδρα εἰπεῖν
[7, 219]   ἡμεροσκόποι καταδραμόντες ἀπὸ τῶν ἄκρων  ἤδη   διαφαινούσης ἡμέρης. (ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο οἱ
[7, 174]   ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ ἐόντος  ἤδη   ἐν Ἀβύδῳ. Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες
[7, 9]   καλέονται. (ἐπειρήθην δὲ καὶ αὐτὸς  ἤδη   ἐπελαύνων ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τούτους
[7, 123]   καταλέγων τὰς πόλις, ἀπὸ ταύτης  ἤδη   ἐς αὐτόν τε τὸν Θερμαῖον
[7, 225]   ἥκειν ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες, ἐνθεῦτεν  ἤδη   ἑτεροιοῦτο τὸ νεῖκος· ἔς τε
[7, 224]   νυν τοῖσι πλέοσι αὐτῶν τηνικαῦτα  ἤδη   ἐτύγχανε κατεηγότα, οἳ δὲ τοῖσι
[7, 16]   τὴν σήν, οὐδὲ ἐπιφοιτήσει, τοῦτο  ἤδη   μαθητέον ἔσται. εἰ γὰρ δὴ
[7, 129]   (ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα, ἐνθεῦτεν  ἤδη   Πηνειὸς τῷ οὐνόματι κατακρατέων
[7, 18]   βασιλεῦ, οἶα ἄνθρωπος ἰδὼν  ἤδη   πολλά τε καὶ μεγάλα πεσόντα
[7, 223]   τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔξοδον ποιεύμενοι,  ἤδη   πολλῶ μᾶλλον κατ᾽ ἀρχὰς
[7, 176]   δὲ τοῦ στεινοῦ τῆς Εὐβοίης  ἤδη   τὸ Ἀρτεμίσιον δέκεται αἰγιαλός, ἐν
[7, 235]   δὲ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἀσθενὲς  ἤδη   τὸ Λακωνικὸν μοῦνον λείπεται. (ἢν
[7, 197]   τ᾽ ἔτι πρὸς τούτοισι πολλοὶ  ἤδη   τούτων τῶν μελλόντων θύσεσθαι δείσαντες
[7, 176]   ἐδέδμητο καὶ τὸ πλέον αὐτοῦ  ἤδη   ὑπὸ χρόνου ἔκειτο· τοῖσι δὲ
[7, 184]   ὡς καὶ πρότερον εἰρέθη, τρισχίλια.  ἤδη   ὦν ἄνδρες ἂν εἶεν ἐν
[7, 42]   πρῶτα μέν οἱ ὑπὸ τῇ  Ἴδῃ   νύκτα ἀναμείναντι βρονταί τε καὶ
[7, 155]   λόγῳ τιμωρέων τοῖσι Ἱπποκράτεος παισὶ  Εὐκλείδῃ   τε καὶ Κλεάνδρῳ, οὐ βουλομένων
[7, 102]   ἤκουσε Δημάρητος, ἔλεγε τάδε. βασιλεῦ,  ἐπειδὴ   ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα
[7, 36]   τοῦ τάλαντον πῆχυς εἷλκε.  (ἐπειδὴ   δὲ ἐγεφυρώθη πόρος, κορμοὺς
[7, 107]   αἴνου μεγάλου ἐγένετο Βόγης· ὃς  ἐπειδὴ   ἐπολιορκέετο ὑπὸ Ἀθηναίων καὶ Κίμωνος
[7, 181]   γενομένου ταύτην τὴν ἡμέρην· ὃς  ἐπειδὴ   νηῦς ἡλίσκετο ἐς τοῦτο
[7, 207]   οἱ δὲ ἐν Θερμοπύλῃσι Ἕλληνες,  ἐπειδὴ   πέλας ἐγένετο τῆς ἐσβολῆς
[7, 158]   τὸ ἄμεινον κατέστη. νῦν δὲ  ἐπειδὴ   περιελήλυθε πόλεμος καὶ ἀπῖκται
[7, 183]   δὲ Μύρμηκα. ἐνθαῦτα οἱ βάρβαροι  ἐπειδὴ   στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες ἐπὶ
[7, 152]   τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,  ἐπειδή   σφι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς
[7, 16]   καὶ Πέρσῃσι ἀναιρέο. (νῦν ὦν,  ἐπειδὴ   τέτραψαι ἐπὶ τὴν ἀμείνω, φῄς
[7, 160]   βοήθεε” ~πρὸς ταῦτα Γέλων,  ἐπειδὴ   ὥρα ἀπεστραμμένους τοὺς λόγους τοῦ
[7, 233]   πρήγματα, οὕτω δή, τῶν σὺν  Λεωνίδῃ   Ἑλλήνων ἐπειγομένων ἐπὶ τὸν κολωνόν,
[7, 225]   λίθινος λέων ἕστηκε ἐπὶ  Λεωνίδῃ.   (ἐν τούτῳ σφέας τῷ χώρῳ
[7, 217]   ὄρεος ἀτραπὸν ἐθελονταὶ Φωκέες ὑποδεξάμενοι  Λεωνίδῃ   ἐφύλασσον. ~ἔμαθον δὲ σφέας οἱ
[7, 222]   οἴχοντό τε ἀπιόντες καὶ ἐπείθοντο  Λεωνίδῃ,   Θεσπιέες δὲ καὶ Θηβαῖοι κατέμειναν
[7, 219]   ἐτράποντο, οἳ δὲ αὐτῶν ἅμα  Λεωνίδῃ   μένειν αὐτοῦ παρεσκευάδατο. ~λέγεται δὲ
[7, 238]   δὴ μάλιστα ἀνδρῶν ἐθυμώθη ζῶντι  Λεωνίδῃ·   οὐ γὰρ ἄν κοτε ἐς
[7, 10]   διάλυσον· αὖτις δέ, ὅταν τοι  δοκέῃ,   προσκεψάμενος ἐπὶ σεωυτοῦ προαγόρευε τά
[7, 171]   καὶ μάλιστα Ἕλληνας, τρίτῃ δὲ  γενεῇ   μετὰ Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ
[7, 100]   νέα Σιδωνίην ἵζετο ὑπὸ σκηνῇ  χρυσέῃ   καὶ παρέπλεε παρὰ τὰς πρῴρας
[7, 27]   Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ τῇ  χρυσέῃ   καὶ τῇ ἀμπέλῳ· ὃς καὶ
[7, 168]   ἀμυνέειν, φράζοντες ὡς οὔ σφι  περιοπτέη   ἐστὶ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν
[7, 177]   αὐτῶν οἳ μὲν ἐς Θερμοπύλας  πεζῇ,   ἄλλοι δὲ κατὰ θάλασσαν ἐπ᾽
[7, 110]   πλὴν Σατρέων, οἱ ἄλλοι πάντες  πεζῇ   ἀναγκαζόμενοι εἵποντο. ~σάτραι δὲ οὐδενός
[7, 115]   στρατευομένους, τοὺς δ᾽ ὑπὲρ θαλάσσης  πεζῇ   ἑπομένους. (τὴν δὲ ὁδὸν ταύτην,
[7, 40]   δὲ αὖ τῶν ἵππων εἵπετο  πεζῇ   ἡνίοχος ἐχόμενος τῶν χαλινῶν· οὐδεὶς
[7, 10]   ἀδικέει ἀναπειθόμενος πρὶν ἀτρεκέως  ἐκμάθῃ·   δὲ δὴ ἀπεὼν τοῦ
[7, 184]   τὰ πλοῖα, ὡς καὶ πρότερον  εἰρέθη,   τρισχίλια. ἤδη ὦν ἄνδρες ἂν
[7, 88]   καὶ ἵππος οὐ προϊδὼν  ἐφοβήθη   τε καὶ στὰς ὀρθὸς ἀπεσείσατο
[7, 181]   τοῦτο ἀντεῖχε μαχόμενος ἐς  κατεκρεουργήθη   ἅπας. (ὡς δὲ πεσὼν οὐκ
[7, 38]   δοκέων μιν χρηίσειν τὸ  ἐδεήθη,   ἔφη τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ
[7, 95]   Πελασγικὸν ἔθνος; ὕστερον δὲ Ἰωνικὸν  ἐκλήθη   κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ
[7, 100]   στρατὸς εἴρηται. ~Ξέρξης δέ, ἐπεὶ  ἠριθμήθη   τε καὶ διετάχθη στρατός,
[7, 213]   ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι σημανέω,  ἐτιμήθη   μέντοι ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲν ἧσσον.
[7, 122]   μέν νυν ναυτικὸς στρατὸς ὡς  ἀπείθη   ὑπὸ Ξέρξεω καὶ διεξέπλωσε τὴν
[7, 197]   πρυτανήιον οἱ Ἀχαιοί. ἢν δὲ  ἐσέλθῃ,   οὐκ ἔστι ὅκως ἔξεισι πρὶν
[7, 137]   Βούλιος. χρόνῳ δὲ μετέπειτα πολλῷ  ἐπηγέρθη   κατὰ τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων
[7, 44]   καὶ τὰς νέας, θηεύμενος δὲ  ἱμέρθη   τῶν νεῶν ἅμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι.
[7, 6]   Μουσαίου, ἀναβεβήκεσαν, τὴν ἔχθρην προκαταλυσάμενοι.  ἐξηλάσθη   γὰρ ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου
[7, 44]   τε καὶ ἐνίκων Φοίνικες Σιδώνιοι,  ἥσθη   τε τῇ ἁμίλλῃ καὶ τῇ
[7, 178]   τῆς Ἑλλάδος καταρρωδηκότες, καί σφι  ἐχρήσθη   ἀνέμοισι εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους
[7, 239]   Δελφοὺς ἀπέπεμψαν, ἔνθα δή σφι  ἐχρήσθη   τὰ ὀλίγῳ πρότερον εἶπον· ἐπύθοντο
[7, 236]   τῷ λόγῳ καὶ δείσας μὴ  ἀναγνωσθῇ   Ξέρξης ποιέειν ταῦτα, βασιλεῦ,
[7, 7]   Ἀλευάδαι γνώμας ἀποδεικνύμενοι. ~ὡς δὲ  ἀνεγνώσθη   Ξέρξης στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 88]   τὰ σκέλεα. Φαρνούχης μὲν οὕτω  παρελύθη   τῆς ἡγεμονίης. ~τῶν δὲ τριηρέων
[7, 102]   φρονέωσι. (ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή  πύθῃ   ὅσοι τινὲς ἐόντες ταῦτα ποιέειν
[7, 153]   ἐκ Ρόδου καὶ Ἀντιφήμου οὐκ  ἐλείφθη.   (ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτοῦ οἱ
[7, 100]   δέ, ἐπεὶ ἠριθμήθη τε καὶ  διετάχθη   στρατός, ἐπεθύμησε αὐτός σφεας
[7, 154]   οὐ πολλὸν χρόνον δι᾽ ἀρετὴν  ἀπεδέχθη   πάσης τῆς ἵππου εἶναι ἵππαρχος·
[7, 184]   ἔλασσον, ἀν᾽ ὀγδώκοντα ἄνδρας ἐνεῖναι.  συνελέχθη   δὲ ταῦτα τὰ πλοῖα, ὡς
[7, 173]   φυλάξοντα τὴν ἐσβολήν. ὡς δὲ  συνελέχθη   στρατός, ἔπλεε δι᾽ Εὐρίπου·
[7, 203]   κακὸν ἐξ ἀρχῆς γινομένῳ οὐ  συνεμίχθη,   τοῖσι δὲ μεγίστοισι αὐτῶν μέγιστα.
[7, 213]   ἐς τὴν Πυλαίην συλλεγομένων ἀργύριον  ἐπεκηρύχθη.   χρόνῳ δὲ ὕστερον, κατῆλθε γὰρ
[7, 133]   χώρη καὶ πόλις  ἐδηιώθη.   ἀλλὰ τοῦτο οὐ διὰ ταύτην
[7, 10]   ἄλλων τυράννων τῇ γνώμῃ μηδὲ  ἠναντιώθη,   διέργαστο ἂν τὰ Περσέων πρήγματα.
[7, 9]   ἐς αὐτὰς Ἀθήνας ἀπικέσθαι οὐδεὶς  ἠντιώθη   ἐς μάχην. (καίτοι γε ἐώθασι
[7, 238]   Ξέρξης πάντων δὴ μάλιστα ἀνδρῶν  ἐθυμώθη   ζῶντι Λεωνίδῃ· οὐ γὰρ ἄν
[7, 39]   νοέεις νοστήσειας ὀπίσω” ~κάρτα τε  ἐθυμώθη   Ξέρξης καὶ ἀμείβετο τοῖσιδε.
[7, 36]   πῆχυς εἷλκε. (ἐπειδὴ δὲ  ἐγεφυρώθη   πόρος, κορμοὺς ξύλων καταπρίσαντες
[7, 104]   οὐδ᾽ ἂν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ  ἀναγκαίη   εἴη μέγας τις
[7, 139]   πολέμου, μηδιζόντων δὲ προθύμως. ~ἐνθαῦτα  ἀναγκαίῃ   ἐξέργομαι γνώμην ἀποδέξασθαι ἐπίφθονον μὲν
[7, 96]   ἡγεμόνες, τῶν ἐγώ, οὐ γὰρ  ἀναγκαίῃ   ἐξέργομαι ἐς ἱστορίης λόγον, οὐ
[7, 43]   καὶ πυθόμενος ἐκείνων ἕκαστα τῇ  Ἀθηναίῃ   τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς χιλίας,
[7, 179]   τρεῖς Ἑλληνίδες, Τροιζηνίη τε καὶ  Αἰγιναίη   καὶ Ἀττική. προϊδόντες δὲ οὗτοι
[7, 181]   τοῦ οὐνόματος ἐπαύροιτο. ~ἡ δὲ  Αἰγιναίη,   τῆς ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης, καὶ τινά
[7, 212]   ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι τῇ  προτεραίῃ   ἐνώρων, ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος δὲ βασιλέος
[7, 54]   ἐς τὴν διάβασιν· τῇ δὲ  ὑστεραίῃ   ἀνέμενον τὸν ἥλιον ἐθέλοντες ἰδέσθαι
[7, 212]   μὲν οὕτω ἠγωνίσαντο, τῇ δ᾽  ὑστεραίῃ   οἱ βάρβαροι οὐδὲν ἄμεινον ἀέθλεον.
[7, 55]   τὴν ἡμέρην οὗτοι, τῇ δὲ  ὑστεραίῃ   πρῶτοι μὲν οἵ τε ἱππόται
[7, 119]   πλησθέντες νύκτα αὐτοῦ ἀγάγοιεν, τῇ  ὑστεραίῃ   τήν τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες καὶ
[7, 123]   Αἴνεια· δε τουτέων χώρη  Κροσσαίη   ἔτι καὶ ἐς τόδε καλέεται.
[7, 129]   ἔργα εἶναι, κἂν ἐκεῖνο ἰδὼν  φαίη   Ποσειδέωνα ποιῆσαι· ἔστι γὰρ σεισμοῦ
[7, 117]   στρατιή. (τούτῳ δὲ τῷ  Ἀρταχαίῃ   θύουσι Ἀκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου ὡς
[7, 190]   γηοχέοντι περὶ Σηπιάδα μεγάλως  ναυηγίη   αὕτη ἐγένετο χρηστή· ὃς πολλὰ
[7, 226]   οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν ἐν  ἀλογίῃ   ποιεύμενον τὸ Μήδων πλῆθος, ὡς
[7, 29]   ἑπτὰ χιλιάδων, ἀλλὰ τοι  ἀπαρτιλογίη   ὑπ᾽ ἐμέο πεπληρωμένη. (ἔκτησό τε
[7, 139]   καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας μηδίζοντας  ὁμολογίῃ   ἂν ἐχρήσαντο πρὸς Ξέρξην. καὶ
[7, 26]   τὸν Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν τῇ  Φρυγίῃ,   δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐς
[7, 228]   πᾶσι ἐπιγέγραπται, τοῖσι δὲ Σπαρτιήτῃσι  ἰδίῃ.   ξεῖν᾽ ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι
[7, 173]   Μακεδών, ἐπείθοντο. (δοκέειν δὲ μοι,  ἀρρωδίη   ἦν τὸ πεῖθον, ὡς ἐπύθοντο
[7, 214]   εἰ τῇ χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς  εἴη·   ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης γὰρ ἐστὶ
[7, 25]   χώρους καταβάλλειν ἐκέλευε ἵνα ἐπιτηδεότατον  εἴη,   ἄλλα ἄλλῃ ἀγινέοντας ὁλκάσι τε
[7, 49]   ἐν δὲ τῷ ἔργῳ θρασὺς  εἴη”   ~ἀμείβεται Ξέρξης τοῖσιδε. Ἀρτάβανε, οἰκότως
[7, 49]   τέξεσθαι. ἀνὴρ δὲ οὕτω ἂν  εἴη   ἄριστος, εἰ βουλευόμενος μὲν ἀρρωδέοι,
[7, 203]   ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντων, καί σφι  εἴη   δεινὸν οὐδέν· (οὐ γὰρ θεὸν
[7, 16]   καταπαυούσης καὶ λεγούσης ὡς κακὸν  εἴη   διδάσκειν τὴν ψυχὴν πλέον τι
[7, 194]   ταχύτερα αὐτὸς σοφώτερα ἐργασμένος  εἴη,   ἔλυσε. (βασιλέα μὲν δὴ Δαρεῖον
[7, 203]   ἡμέρην, θάλασσά τέ σφι  εἴη   ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε
[7, 168]   πρώτῃ τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον  εἴη   ἐς τὸ δυνατώτατον. (ὑπεκρίναντο μὲν
[7, 104]   ἂν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ ἀναγκαίη  εἴη   μέγας τις ἐποτρύνων
[7, 2]   Κύρου θυγατρὸς καὶ ὅτι Κῦρος  εἴη   κτησάμενος τοῖσι Πέρσῃσι τὴν
[7, 46]   με λογισάμενον κατοικτεῖραι ὡς βραχὺς  εἴη   πᾶς ἀνθρώπινος βίος, εἰ
[7, 218]   ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο Ἐπιάλτην ὁποδαπὸς  εἴη   στρατός, πυθόμενος δὲ ἀτρεκέως
[7, 162]   ἔαρ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐξαραιρημένον  εἴη.   ~οἱ μὲν δὴ τῶν Ἑλλήνων
[7, 3]   ἐόντι Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε οἰκὸς  εἴη   οὔτε δίκαιον ἄλλον τινὰ τὸ
[7, 2]   μὲν Ἀρτοβαζάνης κατότι πρεσβύτατός τε  εἴη   παντὸς τοῦ γόνου καὶ ὅτι
[7, 9]   ἀναξίους. (καὶ γὰρ δεινὸν ἂν  εἴη   πρῆγμα, εἰ Σάκας μὲν καὶ
[7, 2]   τοῦ γόνου καὶ ὅτι νομιζόμενον  εἴη   πρὸς πάντων ἀνθρώπων τὸν πρεσβύτατον
[7, 208]   ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη  εἴη   ταύτῃ στρατιὴ ὀλίγη, καὶ τοὺς
[7, 191]   χώρου τούτου ἁρπασθείη ὑπὸ Πηλέος,  εἴη   τε ἅπασα ἀκτὴ
[7, 2]   δὲ ὡς Ἀτόσσης τε παῖς  εἴη   τῆς Κύρου θυγατρὸς καὶ ὅτι
[7, 18]   ἡλικίῃ εἴκειν, ἐπιστάμενος ὡς κακὸν  εἴη   τὸ πολλῶν ἐπιθυμέειν, μεμνημένος μὲν
[7, 196]   Θεσσαλίης ἵππου, πυθόμενος ὡς ἀρίστη  εἴη   τῶν ἐν Ἕλλησι· ἔνθα δὴ
[7, 6]   τε Ἑλλήσποντον ὡς ζευχθῆναι χρεὸν  εἴη   ὑπ᾽ ἀνδρὸς Πέρσεω, τήν τε
[7, 28]   δεύτερα εἴρετο Πύθιον ὁκόσα οἱ  εἴη   χρήματα. δὲ εἶπε
[7, 5]   τήνδε, ὡς Εὐρώπη περικαλλὴς  εἴη   χώρη, καὶ δένδρεα παντοῖα φέρει
[7, 210]   οὐκ ἀπαλλάσσοντο ἀλλά οἱ ἐφαίνοντο  ἀναιδείῃ   τε καὶ ἀβουλίῃ διαχρεώμενοι μένειν,
[7, 214]   Ἐπιάλτην ταύτην τὴν αἰτίην οἴδαμεν.  (εἰδείη   μὲν γὰρ ἂν καὶ ἐὼν
[7, 142]   ῥηθέντα ὑπὸ τῆς Πυθίης,  θείη   Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα
[7, 141]   τοι ποτε κἀντίος ἔσσῃ.  θείη   Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα
[7, 143]   σχετλίη Σαλαμίς” ἀντὶ τοῦ  θείη   Σαλαμίς” εἴ πέρ γε ἔμελλον
[7, 102]   Δημάρητος, ἔλεγε τάδε. βασιλεῦ, ἐπειδὴ  ἀληθείῃ   διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα
[7, 234]   εἶς ἀγαθός. τεκμαίρομαι δὲ τῇ  ἀληθείῃ·   ὅσα γὰρ εἶπας, ἅπαντα ἀπέβη
[7, 104]   βασιλεῦ, ἀρχῆθεν ἠπιστάμην ὅτι  ἀληθείῃ   χρεώμενος οὐ φίλα τοι ἐρέω·
[7, 101]   ἡδονῇ; δέ μιν  ἀληθείῃ   χρήσασθαι ἐκέλευε, φὰς οὐδέν οἱ
[7, 101]   δὲ ὑπολαβὼν ἔφη βασιλεῦ, κότερα  ἀληθείῃ   χρήσωμαι πρὸς σὲ ἡδονῇ;
[7, 191]   ὡς ἐκ τοῦ χώρου τούτου  ἁρπασθείη   ὑπὸ Πηλέος, εἴη τε ἅπασα
[7, 239]   σημῆναι· ἐπικίνδυνον γὰρ ἦν μὴ  λαμφθείη·   δὲ μηχανᾶται τοιάδε· δελτίον
[7, 176]   ἐπὶ τὴν ἔσοδον, ὡς ἂν  χαραδρωθείη   χῶρος, πᾶν μηχανώμενοι ὅκως
[7, 10]   δεινόν. (ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ σοφίῃ  οἰκηίῃ   αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι, ἀλλ᾽ οἷον
[7, 5]   τιμωρήσασθαι. ~ἀποθανόντος δὲ Δαρείου  βασιληίη   ἀνεχώρησε ἐς τὸν παῖδα τὸν
[7, 205]   δὴ ἐς Λεωνίδην ἀνέβαινε  βασιληίη,   καὶ διότι πρότερος ἐγεγόνεε Κλεομβρότου·
[7, 55]   Αἰγαῖον τὰ ὑποζύγια καὶ  θεραπηίη.   (ἡγέοντο δὲ πρῶτα μὲν οἱ
[7, 174]   ~αὕτη ἐγένετο ἐς Θεσσαλίην  στρατηίη,   βασιλέος τε μέλλοντος διαβαίνειν ἐς
[7, 140]   μέγαρον ἐσελθόντες ἵζοντο, χρᾷ  Πυθίη,   τῇ οὔνομα ἦν Ἀριστονίκη, τάδε.
[7, 169]   γίνεται τῇ Ἑλλάδι. (ἡ δὲ  Πυθίη   ὑπεκρίνατο νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα
[7, 171]   νέμεσθαι Κρῆτας. μὲν δὴ  Πυθίη   ὑπομνήσασα ταῦτα ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν
[7, 198]   ἐν Θεσσαλίῃ καὶ τὰ ἐν  Ἀχαιίῃ·   ἀπὸ δὲ τούτων τῶν χώρων
[7, 196]   ῥέεθρον πινόμενος· τῶν δὲ ἐν  Ἀχαιίῃ   ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστις μέγιστος
[7, 59]   ἐκόμισαν, ἐν τῷ Σάλη τε  Σαμοθρηικίη   πεπόλισται πόλις καὶ Ζώνη, τελευτᾷ
[7, 18]   ἔων σε τὰ πάντα τῇ  ἡλικίῃ   εἴκειν, ἐπιστάμενος ὡς κακὸν εἴη
[7, 39]   ἐὼν ἐμὸς δοῦλος, τὸν χρῆν  πανοικίῃ   αὐτῇ τῇ γυναικὶ συνέπεσθαι εὖ
[7, 26]   ἐκ Κριτάλλων ὁρμηθεὶς τῶν ἐν  Καππαδοκίῃ·   ἐνθαῦτα γὰρ εἴρητο συλλέγεσθαι πάντα
[7, 226]   τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ  σκιῇ   ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς μάχη
[7, 129]   τούτων τῶν λεχθέντων ὀρέων  Θεσσαλίη   ἐστὶ ἐοῦσα κοίλη. (ὥστε ὦν
[7, 198]   ἐσέβετο. ~ταῦτα μὲν τὰ ἐν  Θεσσαλίῃ   καὶ τὰ ἐν Ἀχαιίῃ· ἀπὸ
[7, 196]   δὴ τριταῖος ἐς Μηλιέας, ἐν  Θεσσαλίῃ   μὲν ἅμιλλαν ποιησάμενος ἵππων τῶν
[7, 130]   αὐτή· ὄρεσι γὰρ περιεστεφάνωται πᾶσα  Θεσσαλίη”   Ξέρξην δὲ λέγεται εἰπεῖν πρὸς
[7, 196]   πολλόν. τῶν μέν νυν ἐν  Θεσσαλίῃ   ποταμῶν Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ ἀπέχρησε
[7, 172]   τὴν ἐσβολὴν τὴν Ὀλυμπικήν, ἵνα  Θεσσαλίη   τε καὶ σύμπασα
[7, 208]   ἀκηκόεε δὲ ἔτι ἐὼν ἐν  Θεσσαλίῃ   ὡς ἁλισμένη εἴη ταύτῃ στρατιὴ
[7, 1]   ἑβδόμη ἐπιγραφομένη Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ  ἀγγελίη   ἀπίκετο περὶ τῆς μάχης τῆς
[7, 166]   αὐτῆς ἡμέρης ἔν τε τῇ  Σικελίῃ   Γέλωνα καὶ Θήρωνα νικᾶν Ἀμίλκαν
[7, 167]   βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι ἐν τῇ  Σικελίῃ   ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς ἀρξάμενοι μέχρι
[7, 156]   τοῦτο καὶ Εὐβοέας τοὺς ἐν  Σικελίῃ   ἐποίησε διακρίνας. ἐποίεε δὲ ταῦτα
[7, 165]   τάδε ὑπὸ τῶν ἐν τῇ  Σικελίῃ   οἰκημένων, ὡς ὅμως καὶ μέλλων
[7, 205]   ἀλλὰ τελευτήσαντος καὶ τούτου ἐν  Σικελίῃ,   οὕτω δὴ ἐς Λεωνίδην ἀνέβαινε
[7, 156]   ἐποίησε· Μεγαρέας τε τοὺς ἐν  Σικελίῃ,   ὡς πολιορκεόμενοι ἐς ὁμολογίην προσεχώρησαν,
[7, 107]   τὴν Ἀσίην, οὐκ ἠθέλησε, μὴ  δειλίῃ   δόξειε περιεῖναι βασιλέι, ἀλλὰ διεκαρτέρεε
[7, 41]   ἔχοντες, μετὰ δὲ ἵππος ἄλλη  χιλίη   ἐκ Περσέων ἀπολελεγμένη, μετὰ δὲ
[7, 143]   ἠπίως χρησθῆναι, ἀλλὰ ὧδε  σχετλίη   Σαλαμίς” ἀντὶ τοῦ θείη
[7, 210]   οἱ ἐφαίνοντο ἀναιδείῃ τε καὶ  ἀβουλίῃ   διαχρεώμενοι μένειν, πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς
[7, 9]   ψευσθείην γνώμῃ καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες  ἀβουλίῃ   ἔλθοιεν ἡμῖν ἐς μάχην, μάθοιεν
[7, 135]   οὐκ ἐξ ἴσου γίνεται  συμβουλίη   ἐς ἡμέας τείνουσα. τοῦ
[7, 195]   εὐπετέως σφέας εἷλον. ~ἐν τουτέων  μιῇ   Ἀρίδωλις πλέων ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων
[7, 109]   ἠπειρώτιδας πόλις παρήιε, τῶν ἐν  μιῇ   λίμνη ἐοῦσα τυγχάνει ὡσεὶ τριήκοντα
[7, 195]   χειμῶνι τῷ γενομένῳ κατὰ Σηπιάδα,  μιῇ   τῇ περιγενομένῃ καταπλέων ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον
[7, 51]   ὦν τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω τοι  μηδεμιῇ   μηχανῇ ἄγειν ἐπὶ τοὺς πατέρας·
[7, 168]   οὐκ ἀπικέσθαι ἐς Σαλαμῖνα, καὶ  οὐδεμιῇ   κακότητι λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης. ~οὗτοι
[7, 10]   βασιλεῦ γίνεται δεινόν. (ἐγὼ δὲ  οὐδεμιῇ   σοφίῃ οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι,
[7, 49]   ἕτερον ἔρχομαι ἐρέων. (γῆ δὲ  πολεμίη   τῇδέ τοι κατίσταται· εἰ θέλει
[7, 218]   δρυῶν ἐπίπλεον. ἦν μὲν δὴ  νηνεμίη,   ψόφου δὲ γινομένου πολλοῦ, ὡς
[7, 102]   ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται, τῇ Ἑλλάδι  πενίη   μὲν αἰεί κοτε σύντροφος ἐστί,
[7, 179]   ἦσαν προφυλάσσουσαι νέες τρεῖς Ἑλληνίδες,  Τροιζηνίη   τε καὶ Αἰγιναίη καὶ Ἀττική.
[7, 201]   ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος ἐν τῇ  Τρηχινίῃ,   οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες ἐν
[7, 18]   πρὸς πάντων ἀνθρώπων. ἐπεὶ δὲ  δαιμονίη   τις γίνεται ὁρμή, καὶ Ἕλληνας,
[7, 220]   μέγα ἐλείπετο, καὶ Σπάρτης  εὐδαιμονίη   οὐκ ἐξηλείφετο. (ἐκέχρηστο γὰρ ὑπὸ
[7, 123]   ~ἡ μέν νυν χώρη αὕτη  Σιθωνίη   καλέεται, δὲ ναυτικὸς στρατὸς
[7, 5]   ἄκρη, βασιλέι τε μούνῳ θνητῶν  ἀξίη   ἐκτῆσθαι. ~ταῦτα ἔλεγε οἷα νεωτέρων
[7, 135]   τόλμα τούτων τῶν ἀνδρῶν θώματος  ἀξίη   καὶ τάδε πρὸς τούτοισι τὰ
[7, 43]   δὴ Ἀβύδῳ ὅμουρος ἐστί, ἐν  δεξιῇ   δὲ Γέργιθας Τευκρούς. ~ἐπεὶ δ᾽
[7, 217]   ἐπορεύοντο πᾶσαν τὴν νύκτα, ἐν  δεξιῇ   μὲν ἔχοντες ὄρεα τὰ Οἰταίων,
[7, 58]   ὁδὸν διὰ τῆς Χερσονήσου, ἐν  δεξιῇ   μὲν ἔχων τὸν Ἕλλης τάφον
[7, 131]   τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα ταύτῃ  διεξίῃ   ἅπασα στρατιὴ ἐς Περραιβούς.
[7, 239]   Λακεδαιμονίοισι, πάρεστι δὲ εἰκάζειν εἴτε  εὐνοίῃ   ταῦτα ἐποίησε εἴτε καὶ καταχαίρων.
[7, 161]   τοι· οὐδ᾽ ἢν Λάκων  ἐπιῇ   τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν·
[7, 170]   τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε ἐν  Ὀλυμπίῃ   τοὺς πολλοὺς ἀνδριάντας. ~ἀλλὰ τὰ
[7, 195]   ἥλω, τύραννος Ἀλαβάνδων τῶν ἐν  Καρίῃ,   ἐν ἑτέρῃ δὲ Πάφιος
[7, 108]   ἑσπέρης πόλις τῇ οὔνομα ἐστὶ  Μεσαμβρίη.   ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων πόλις
[7, 177]   ἐπύθοντο τὸν Πέρσην ἐόντα ἐν  Πιερίῃ,   διαλυθέντες ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐστρατεύοντο
[7, 41]   δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο ἵππος Περσέων  μυρίη.   μετὰ δὲ τὴν ἵππον διέλειπε
[7, 1]   πλοῖα. τούτων δὲ περιαγγελλομένων  Ἀσίη   ἐδονέετο ἐπὶ τρία ἔτεα, καταλεγομένων
[7, 75]   Θρηίκων δὲ τῶν ἐν τῇ  Ἀσίῃ   ἦρχε Βασσάκης Ἀρταβάνου. ~ἀσπίδας
[7, 135]   παραθαλασσίων ἀνθρώπων τῶν ἐν τῇ  Ἀσίῃ·   ὅς σφεας ξείνια προθέμενος ἱστία,
[7, 138]   τὸν πρότερον λόγον. ~ἡ δὲ  στρατηλασίη   βασιλέος οὔνομα μὲν εἶχε
[7, 99]   (οὔνομα μὲν δὴ ἦν αὐτῇ  Ἀρτεμισίη,   θυγάτηρ δὲ ἦν Λυγδάμιος, γένος
[7, 52]   ἐπὶ τούτοισι πᾶσα Περσικὴ  στρατιὴ   ἐγένετο διαφθεῖραι καὶ περιποιῆσαι, οἳ
[7, 131]   ἵνα ταύτῃ διεξίῃ ἅπασα  στρατιὴ   ἐς Περραιβούς. οἱ δὲ δὴ
[7, 119]   ποιεέσκετο Ξέρξης, δὲ ἄλλη  στρατιὴ   ἔσκε ὑπαίθριος. (ὡς δὲ δείπνου
[7, 158]   σῖτόν τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλήνων  στρατιῇ,   ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν, ὑποδέκομαι παρέξειν.
[7, 173]   περ δὴ καὶ ἐσέβαλε  στρατιὴ   Ξέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ
[7, 25]   καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία τῇ  στρατιῇ   καταβάλλειν, ἵνα μὴ λιμήνειε
[7, 209]   τρόπον τοσοῦτοι ἐόντες τῇ ἑωυτοῦ  στρατιῇ   μαχήσονται. δὲ εἶπε
[7, 25]   καταβάλλειν, ἵνα μὴ λιμήνειε  στρατιὴ   μηδὲ τὰ ὑποζύγια ἐλαυνόμενα ἐπὶ
[7, 208]   Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη ταύτῃ  στρατιὴ   ὀλίγη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας ὡς
[7, 197]   τε ἔργετο αὐτοῦ καὶ τῇ  στρατιῇ   πάσῃ παρήγγειλε, τῶν τε Ἀθάμαντος
[7, 20]   τε καὶ τὰ πρόσφορα τῇ  στρατιῇ,   πέμπτῳ δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε
[7, 181]   στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ τῇ  στρατιῇ   περιέποντες εὖ. τοὺς δὲ ἄλλους
[7, 127]   Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε τῇ  στρατιῇ   πινόμενος ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. ~Ξέρξης δὲ
[7, 119]   τασσόμενα. ὅκως δὲ ἀπίκοιτο  στρατιή,   σκηνὴ μὲν ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη
[7, 119]   ἐκείνου ἐπεποίητο, τῇ δὲ ἄλλῃ  στρατιῇ   τὰ ἐς φορβὴν μοῦνα τασσόμενα.
[7, 221]   τὸν μάντιν ὃς εἵπετο τῇ  στρατιῇ   ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον
[7, 43]   τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ  στρατιῇ   τε καὶ τοῖσι κτήνεσι πινόμενος·
[7, 58]   ποταμόν, οὐκ ἀντισχόντα τότε τῇ  στρατιῇ   τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα, τοῦτον
[7, 196]   Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ ἀπέχρησε τῇ  στρατιῇ   τὸ ῥέεθρον πινόμενος· τῶν δὲ
[7, 103]   οἷον ἐφθέγξαο ἔπος, ἄνδρας χιλίους  στρατιῇ   τοσῇδε μαχήσεσθαι. ἄγε εἰπέ μοι·
[7, 212]   τοῦ θρόνου δείσαντα περὶ τῇ  στρατιῇ.   τότε μὲν οὕτω ἠγωνίσαντο, τῇ
[7, 186]   πλοίοισι τοῖσι ἅμα πλέουσι τῇ  στρατιῇ,   τούτους τῶν μαχίμων ἀνδρῶν οὐ
[7, 117]   θάψαι· ἐτυμβοχόεε δὲ πᾶσα  στρατιή.   (τούτῳ δὲ τῷ Ἀρταχαίῃ θύουσι
[7, 44]   τε τῇ ἁμίλλῃ καὶ τῇ  στρατιῇ.   ~ὡς δὲ ὥρα πάντα μὲν
[7, 203]   ἐγένοντο Λοκροί τε οἱ Ὀπούντιοι  πανστρατιῇ   καὶ Φωκέων χίλιοι. αὐτοὶ γὰρ
[7, 194]   πρότερον τούτων βασιλεὺς Δαρεῖος ἐπ᾽  αἰτίῃ   τοιῇδε λαβὼν ἀνεσταύρωσε ἐόντα τῶν
[7, 115]   καὶ κατύπερθε ταύτης καλέεται  Βισαλτίη.   (ἐνθεῦτεν δὲ κόλπον τὸν ἐπὶ
[7, 178]   ἀνέμοισι βωμόν τε ἀπέδεξαν ἐν  Θυίῃ,   τῇ περ τῆς Κηφισοῦ θυγατρὸς
[7, 70]   τοῖσι ὠσὶ ἐκδεδαρμένα καὶ τῇ  λοφιῇ·   καὶ ἀντὶ μὲν λόφου
[7, 70]   καὶ ἀντὶ μὲν λόφου  λοφιὴ   κατέχρα, τὰ δὲ ὦτα τῶν
[7, 10]   γίνεται δεινόν. (ἐγὼ δὲ οὐδεμιῇ  σοφίῃ   οἰκηίῃ αὐτὸς ταῦτα συμβάλλομαι, ἀλλ᾽
[7, 164]   ἐπεὶ οἱ Ἕλληνες ἐπεκράτησαν τῇ  ναυμαχίῃ   καὶ Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων, καὶ
[7, 10]   τῇσι νηυσὶ ἐμβάλωσι καὶ νικήσαντες  ναυμαχίῃ   πλέωσι ἐς τὸν Ἑλλήσποντον καὶ
[7, 198]   ἐν τῷ ἄμπωτίς τε καὶ  ῥηχίη   ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. περὶ
[7, 30]   διὰ σταδίων ὡς πέντε μάλιστά  κῃ   ἀναφαινόμενος ἐκδιδοῖ καὶ οὗτος ἐς
[7, 109]   τυγχάνει ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά  κῃ   τὴν περίοδον, ἰχθυώδης τε καὶ
[7, 207]   Πελοπόννησον τὸν Ἰσθμὸν ἔχειν ἐν  φυλακῇ·   Λεωνίδης δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν
[7, 208]   τείχεος, τὸ ἀνορθώσαντες εἶχον ἐν  φυλακῇ,   οὐκ οἷά τε ἦν κατιδέσθαι·
[7, 10]   τὸν πόρον, τοῖσι ἐπετέτραπτο  φυλακὴ   τῶν γεφυρέων τοῦ Ἴστρου. (καὶ
[7, 203]   θάλασσά τέ σφι εἴη ἐν  φυλακῇ   ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε φρουρεομένη καὶ
[7, 31]   διαβῆναι τὸν Μαίανδρον ποταμὸν πᾶσα  ἀνάγκη   γίνεται καὶ ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον
[7, 172]   ἐστὲ προσφέρειν· οὐδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης  ἀνάγκη   κρέσσων ἔφυ. ἡμεῖς δὲ πειρησόμεθα
[7, 8]   παρεῖναι. ὃς ἂν δὲ ἔχων  ἥκῃ   παρεσκευασμένον στρατὸν κάλλιστα, δώσω οἱ
[7, 171]   καὶ Ταραντίνους τοῦ λόγου μοι  παρενθήκη   γέγονε· ἐς δὲ τὴν Κρήτην
[7, 3]   (χρησαμένου δὲ Ξέρξεω τῇ Δημαρήτου  ὑποθήκῃ,   γνοὺς Δαρεῖος ὡς λέγοι
[7, 108]   χώρη αὕτη πάλαι μὲν ἐκαλέετο  Γαλλαϊκή,   νῦν δὲ Βριαντική· ἔστι μέντοι
[7, 62]   τὴν αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο·  Μηδικὴ   γὰρ αὕτη σκευή ἐστι
[7, 116]   προεῖπε καὶ ἐδωρήσατο σφέας ἐσθῆτι  Μηδικῇ   ἐπαίνεέ τε, ὁρέων καὶ αὐτοὺς
[7, 106]   τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι ἐν τῇ  Θρηίκῃ   καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ. (οὗτοι
[7, 185]   τῶν νήσων τῶν ἐπικειμενέων τῇ  Θρηίκῃ   παρείχοντο εἴκοσι καὶ ἑκατόν· ἐκ
[7, 140]   Πυθίη, τῇ οὔνομα ἦν  Ἀριστονίκη,   τάδε. (ὦ μέλεοι, τί κάθησθε;
[7, 62]   σκευή ἐστι καὶ οὐ  Περσική.   οἱ δὲ Μῆδοι ἄρχοντα μὲν
[7, 52]   ὅτι ἐπὶ τούτοισι πᾶσα  Περσικὴ   στρατιὴ ἐγένετο διαφθεῖραι καὶ περιποιῆσαι,
[7, 108]   μὲν ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν δὲ  Βριαντική·   ἔστι μέντοι τῷ δικαιοτάτῳ τῶν
[7, 179]   Τροιζηνίη τε καὶ Αἰγιναίη καὶ  Ἀττική.   προϊδόντες δὲ οὗτοι τὰς νέας
[7, 147]   (ὁ δὲ Ξέρξης εἴρετο αὐτοὺς  ὅκῃ   πλέοιεν· οἳ δὲ εἶπαν ἐς
[7, 10]   σφι θεὸς φθονήσας φόβον  ἐμβάλῃ   βροντήν, δι᾽ ὦν ἐφθάρησαν
[7, 2]   τῶν παίδων αὐτοῦ στάσις ἐγένετο  μεγάλη   περὶ τῆς ἡγεμονίης, ὡς δεῖ
[7, 20]   δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε χειρὶ  μεγάλῃ   πλήθεος. (στόλων γὰρ τῶν ἡμεῖς
[7, 157]   γενομένη πᾶσα Ἑλλὰς χεὶρ  μεγάλη   συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι
[7, 80]   Μαρδόντης Βαγαίου, ὃς ἐν  Μυκάλῃ   στρατηγέων δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε
[7, 59]   προσεχέα Δορίσκῳ ἐκόμισαν, ἐν τῷ  Σάλη   τε Σαμοθρηικίη πεπόλισται πόλις καὶ
[7, 19]   μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι περὶ τῇ  κεφαλῇ   κείμενον τὸν στέφανον. (κρινάντων δὲ
[7, 140]   ἄκρα κάρηνα. οὔτε γὰρ  κεφαλὴ   μένει ἔμπεδον οὔτε τὸ σῶμα,
[7, 168]   Ἑλλὰς ἀπολλυμένη· ἢν γὰρ  σφαλῇ,   σφεῖς γε οὐδὲν ἄλλο
[7, 155]   Κλεάνδρῳ κατέλαβε ἀποθανεῖν πρὸς πόλι  Ὕβλῃ   στρατευσάμενον ἐπὶ τοὺς Σικελούς, οὕτω
[7, 153]   τούτου πρόγονος, οἰκήτωρ ἐν  Γέλῃ,   ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆς
[7, 200]   κώμη τε ἐστὶ τῇ οὔνομα  Ἀνθήλη   κεῖται, παρ᾽ ἣν δὴ παραρρέων
[7, 30]   ἀπίκετο ἐς Κύδραρα πόλιν, ἔνθα  στήλη   καταπεπηγυῖα, σταθεῖσα δὲ ὑπὸ Κροίσου,
[7, 129]   ὀρέων Θεσσαλίη ἐστὶ ἐοῦσα  κοίλη.   (ὥστε ὦν ποταμῶν ἐς αὐτὴν
[7, 220]   ἀφ᾽ Ἡρακλέους δὲ γενέθλης πενθήσει  βασιλῆ   φθίμενον Λακεδαίμονος οὖρος. οὐ γὰρ
[7, 25]   ἐκέλευε ἵνα ἐπιτηδεότατον εἴη, ἄλλα  ἄλλῃ   ἀγινέοντας ὁλκάσι τε καὶ πορθμηίοισι
[7, 176]   Φοίνικα ποταμὸν ἀγχοῦ Ἀνθήλης πόλιος  ἄλλη   ἁμαξιτὸς μούνη. (τῶν δὲ Θερμοπυλέων
[7, 130]   βασιλεῦ, ποταμῷ τούτῳ οὐκ ἔστι  ἄλλη   ἐξήλυσις ἐς θάλασσαν κατήκουσα, ἀλλ᾽
[7, 130]   κατηγεόμενοι, εἰρομένου Ξέρξεω εἰ ἔστι  ἄλλη   ἔξοδος ἐς θάλασσαν τῷ Πηνειῷ,
[7, 147]   αὕτη γνώμη τῇ γε  ἄλλῃ.   ἐὼν γὰρ ἐν Ἀβύδῳ
[7, 32]   ἐπὶ γῆς αἴτησιν, τῇ δὲ  ἄλλῃ   πάντῃ. τῶνδε δὲ εἵνεκα τὸ
[7, 119]   σταθμὸν ποιεέσκετο Ξέρξης, δὲ  ἄλλη   στρατιὴ ἔσκε ὑπαίθριος. (ὡς δὲ
[7, 119]   μετ᾽ ἐκείνου ἐπεποίητο, τῇ δὲ  ἄλλῃ   στρατιῇ τὰ ἐς φορβὴν μοῦνα
[7, 41]   λόγχας ἔχοντες, μετὰ δὲ ἵππος  ἄλλη   χιλίη ἐκ Περσέων ἀπολελεγμένη, μετὰ
[7, 197]   ὅκως ἔξεισι πρὶν θύσεσθαι  μέλλῃ·   ὥς τ᾽ ἔτι πρὸς τούτοισι
[7, 44]   Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε τῇ  ἁμίλλῃ   καὶ τῇ στρατιῇ. ~ὡς δὲ
[7, 10]   ἐκτείνειν. μή νυν οὕτω γένηται.  (διαβολὴ   γὰρ ἐστὶ δεινότατον· ἐν τῇ
[7, 210]   δὲ ἄνδρες. ἐγίνετο δὲ  συμβολὴ   δι᾽ ἡμέρης. ~ἐπείτε δὲ οἱ
[7, 166]   κατ᾽ ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων, ὡς  συμβολή   τε ἐγίνετο καὶ ὡς ἑσσοῦτο
[7, 217]   ἀτραπόν. μὲν γὰρ κάτω  ἐσβολὴ   ἐφυλάσσετο ὑπὸ τῶν εἴρηται· τὴν
[7, 173]   ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας ἐν τῇ  ἐσβολῇ   καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ στρατοῦ τοῦ
[7, 228]   κῆρας ἐπερχομένας σάφα εἰδώς οὐκ  ἔτλη   Σπάρτης ἡγεμόνα προλιπεῖν. (ἐπιγράμμασι μέν
[7, 35]   σε, ἤν τε σύ γε  βούλῃ   ἤν τε μή· σοὶ δὲ
[7, 12]   δὴ βουλεύεαι, Πέρσα, στράτευμα  μὴ   ἄγειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προείπας
[7, 51]   ἔπος ὡς εὖ εἴρηται, τὸ  μὴ   ἅμα ἀρχῇ πᾶν τέλος καταφαίνεσθαι”
[7, 132]   ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες  μὴ   ἀναγκασθέντες, καταστάντων σφι εὖ τῶν
[7, 236]   τε τῷ λόγῳ καὶ δείσας  μὴ   ἀναγνωσθῇ Ξέρξης ποιέειν ταῦτα,
[7, 194]   μὲν δὴ Δαρεῖον οὕτω διαφυγὼν  μὴ   ἀπολέσθαι περιῆν, τότε δὲ ἐς
[7, 220]   ὡς αὐτός σφεας ἀπέπεμψε Λεωνίδης,  μὴ   ἀπόλωνται κηδόμενος· αὐτῷ δὲ καὶ
[7, 10]   γε ἐν τῇ Λακεδαιμονίων, εἰ  μὴ   ἄρα καὶ πρότερον κατ᾽ ὁδόν,
[7, 14]   νυν τόδ᾽ ἴσθι· ἤν περ  μὴ   αὐτίκα στρατηλατέῃς, τάδε τοι ἐξ
[7, 161]   ἡμετέρη γὰρ ἐστὶ αὕτη γε,  μὴ   αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων. τούτοισι μὲν
[7, 107]   ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν εἰ  μὴ   Βόγην μοῦνον τὸν ἐξ Ἠιόνος,
[7, 10]   βασιλέος πρήγματα γεγενῆσθαι. (σὺ ὦν  μὴ   βούλευ ἐς κίνδυνον μηδένα τοιοῦτον
[7, 11]   ὅσα περ εἶπα ἐπιτελέα ποιήσω.  (μὴ   γὰρ εἴην ἐκ Δαρείου τοῦ
[7, 157]   μὴ πέσῃ πᾶσα Ἑλλάς.  (μὴ   γὰρ ἐλπίσῃς, ἢν ἡμέας καταστρέψηται
[7, 149]   ἀνδρωθέωσι ἐν τούτοισι τοῖσι ἔτεσι·  μὴ   δὲ σπονδέων ἐουσέων ἐπιλέγεσθαι, ἢν
[7, 107]   ἐς τὴν Ἀσίην, οὐκ ἠθέλησε,  μὴ   δειλίῃ δόξειε περιεῖναι βασιλέι, ἀλλὰ
[7, 159]   ὑπὸ Λακεδαιμονίων· εἰ δ᾽ ἄρα  μὴ   δικαιοῖς ἄρχεσθαι, σὺ δὲ μηδὲ
[7, 229]   τὸ ἔσχατον, εἴ γε  μὴ   ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι
[7, 135]   εἰ ἔστι γλυκὺ οὔτ᾽ εἰ  μή.   εἰ γὰρ αὐτῆς πειρήσαιο, οὐκ
[7, 28]   σε ἀποκρύψω οὔτε σκήψομαι τὸ  μὴ   εἰδέναι τὴν ἐμεωυτοῦ οὐσίην, ἀλλ᾽
[7, 139]   ἐξέλιπον τὴν σφετέρην, καὶ  μὴ   ἐκλιπόντες ἀλλὰ μείναντες ἔδοσαν σφέας
[7, 139]   Ἑλληνικὸν πᾶν τὸ λοιπόν, ὅσον  μὴ   ἐμήδισε, αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν οἱ
[7, 47]   τοι ὄψις τοῦ ἐνυπνίου  μὴ   ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη, εἶχες ἂν
[7, 101]   ἀξιόμαχοι εἰσὶ ἐμὲ ἐπιόντα ὑπομεῖναι,  μὴ   ἐόντες ἄρθμιοι. (θέλω μέντοι καὶ
[7, 236]   γνώμην ἔχω τὰ τῶν ἀντιπολέμων  μὴ   ἐπιλέγεσθαι πρήγματα, τῇ τε στήσονται
[7, 16]   μετὰ χεῖρας. (εἰ δὲ ἄρα  μή   ἐστι τοῦτο τοιοῦτο οἷον ἐγὼ
[7, 161]   δὲ ὅκως μὲν στρατιὴν πέμψεις  μὴ   ἡγεύμενος τῆς Ἑλλάδος οὐ προφαίνεις,
[7, 157]   μὲν ἡμέων καταπροδιδῶσι οἳ δὲ  μὴ   θέλωσι τιμωρέειν, τὸ δὲ ὑγιαῖνον
[7, 8]   ταῦτα ἐστὶ οὕτω· ἵνα δὲ  μὴ   ἰδιοβουλεύειν ὑμῖν δοκέω, τίθημι τὸ
[7, 53]   ἄνδρας τε γενέσθαι ἀγαθοὺς καὶ  μὴ   καταισχύνειν τὰ πρόσθε ἐργασμένα Πέρσῃσι,
[7, 239]   εἶχε σημῆναι· ἐπικίνδυνον γὰρ ἦν  μὴ   λαμφθείη· δὲ μηχανᾶται τοιάδε·
[7, 8]   τὸν θρόνον τοῦτον, ἐφρόντιζον ὅκως  μὴ   λείψομαι τῶν πρότερον γενομένων ἐν
[7, 10]   ἐὼν ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ,  μὴ   λεχθεισέων μὲν γνωμέων ἀντιέων ἀλλήλῃσι
[7, 25]   σιτία τῇ στρατιῇ καταβάλλειν, ἵνα  μὴ   λιμήνειε στρατιὴ μηδὲ τὰ
[7, 103]   ἐς λόγους αὐχέετε τοσοῦτον, ὅρα  μὴ   μάτην κόμπος λόγος οὗτος
[7, 52]   δὴ μάλιστα, ὃς Ἴωνας φοβέαι  μὴ   μεταβάλωσι, τῶν ἔχομεν γνῶμα μέγιστον,
[7, 214]   μὲν γὰρ ἂν καὶ ἐὼν  μὴ   Μηλιεὺς ταύτην τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης,
[7, 10]   δοκέεις μοι πᾶσαν προθυμίην ἐκτείνειν.  μή   νυν οὕτω γένηται. (διαβολὴ γὰρ
[7, 218]   ἐνεκύρησαν στρατῷ. ἐνθαῦτα Ὑδάρνης καταρρωδήσας  μὴ   οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι, εἴρετο
[7, 5]   ἐργασαμένους πολλὰ δὴ κακὰ Πέρσας  μὴ   οὐ δοῦναι δίκην τῶν ἐποίησαν.
[7, 163]   δείσας μὲν περὶ τοῖσι Ἕλλησι  μὴ   οὐ δύνωνται τὸν βάρβαρον ὑπερβαλέσθαι,
[7, 10]   τῷ ἐπισχεῖν ἔνεστι ἀγαθά, εἰ  μὴ   παραυτίκα δοκέοντα εἶναι, ἀλλ᾽ ἀνὰ
[7, 175]   ὦν ἐβουλεύσαντο φυλάσσοντες τὴν ἐσβολὴν  μὴ   παριέναι ἐς τὴν Ἑλλάδα τὸν
[7, 172]   ὑμέας στρατιὴν πολλήν, ὡς, εἰ  μὴ   πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας ὁμολογήσειν τῷ
[7, 149]   τῆς Ἀργείων χώρης, εἰ δὲ  μή,   περιέψεσθαι ὡς πολεμίους. ~αὐτοὶ μὲν
[7, 157]   τοῦτο δὲ ἤδη δεινὸν γίνεται  μὴ   πέσῃ πᾶσα Ἑλλάς. (μὴ
[7, 37]   τῆς ῥηχίης εἵνεκεν ἐποιήθησαν, ἵνα  μὴ   πίμπληται τὰ στόματα τοῦ ὀρύγματος,
[7, 149]   καίπερ ἀπαγορεύοντός σφι τοῦ χρηστηρίου  μὴ   ποιέεσθαι τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας
[7, 235]   μοῦνον λείπεται. (ἢν δὲ ταῦτα  μὴ   ποιέῃς, τάδε τοι προσδόκα ἔσεσθαι.
[7, 237]   οἱ δοκέοντα εἶναι ὑποθέοιτο, εἰ  μὴ   πρόσω ἀρετῆς ἀνήκοι· σπάνιοι δὲ
[7, 102]   σὰ φρονέωσι. (ἀριθμοῦ δὲ πέρι,  μή   πύθῃ ὅσοι τινὲς ἐόντες ταῦτα
[7, 35]   σύ γε βούλῃ ἤν τε  μή·   σοὶ δὲ κατὰ δίκην ἄρα
[7, 82]   Ἀρταβάνου τοῦ γνώμην θεμένου  μὴ   στρατεύεσθαι ἐπὶ Ἑλλάδα καὶ Σμερδομένης
[7, 10]   ἀδελφεῷ δὲ ἐμῷ Δαρείῳ ἠγόρευον  μὴ   στρατεύεσθαι ἐπὶ Σκύθας, ἄνδρας οὐδαμόθι
[7, 13]   γνώμῃ. (ὡς ὦν μεταδεδογμένον μοι  μὴ   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἥσυχοι
[7, 221]   φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων, ἵνα  μὴ   συναπόληταί σφι. δὲ ἀποπεμπόμενος
[7, 176]   χῶρος, πᾶν μηχανώμενοι ὅκως  μή   σφι ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ
[7, 191]   οἱ στρατηγοὶ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ  μή   σφι κεκακωμένοισι ἐπιθέωνται οἱ Θεσσαλοί,
[7, 209]   χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ, ἢν  μὴ   ταῦτά τοι ταύτῃ ἐκβῇ τῇ
[7, 235]   οἰκηίου, οὐδὲν δεινοὶ ἔσονταί τοι  μὴ   τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἁλισκομένης ὑπὸ
[7, 11]   τοῦ Τεΐσπεος τοῦ Ἀχαιμένεος γεγονώς,  μὴ   τιμωρησάμενος Ἀθηναίους, εὖ ἐπιστάμενος ὅτι
[7, 53]   ἀγαθούς, τῶν ἢν κρατήσωμεν, οὐ  μή   τις ἡμῖν ἄλλος στρατὸς ἀντιστῇ
[7, 50]   ἐρίξων πρὸς πᾶν τὸ λεγόμενον  μὴ   τὸ βέβαιον ἀποδέξεις, σφάλλεσθαι ὀφείλεις
[7, 149]   ἄλλο πταῖσμα πρὸς τὸν Πέρσην,  μὴ   τὸ λοιπὸν ἔωσι Λακεδαιμονίων ὑπήκοοι.
[7, 29]   δοὺς τὰς ἑπτὰ χιλιάδας, ἵνα  μή   τοι ἐπιδεέες ἔωσι αἱ τετρακόσιαι
[7, 103]   γε ἐλεύθεροι πάντες ὁμοίως καὶ  μὴ   ὑπ᾽ ἑνὸς ἀρχόμενοι, στρατῷ τοσῷδε
[7, 165]   ἐβοήθησε ἂν τοῖσι Ἕλλησι, εἰ  μὴ   ὑπὸ Θήρωνος τοῦ Αἰνησιδήμου Ἀκραγαντίνων
[7, 120]   ὅμοια τῷ δείπνῳ παρασκευάζειν,  μὴ   ὑπομένειν Ξέρξην ἐπιόντα καταμείναντας
[7, 196]   Ἠπιδανός, οὐδὲ οὗτος ἀντέσχε εἰ  μὴ   φλαύρως. ~ἐς Ἄλον δὲ τῆς
[7, 36]   παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, ἵνα  μὴ   φοβέηται τὰ ὑποζύγια τὴν θάλασσαν
[7, 87]   τὰς καμήλους, ὕστεροι ἐτετάχατο, ἵνα  μὴ   φοβέοιτο τὸ ἱππικόν. ~Ἵππαρχοι δὲ
[7, 50]   ἐχρέωντο ὁμοίῃσι καὶ σύ,  μὴ   χρεώμενοι γνώμῃσι τοιαύτῃσι ἄλλους συμβούλους
[7, 102]   πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ  μὴ   ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σεῦ
[7, 16]   οὐ καὶ ἐν τῇ  ἐμῇ,   εἴ πέρ γε καὶ ἄλλως
[7, 15]   καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ τῇ  ἐμῇ   κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν ταῦτά οἱ
[7, 119]   στρατιή, σκηνὴ μὲν ἔσκε πεπηγυῖα  ἑτοίμη   ἐς τὴν αὐτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο
[7, 36]   τοῖσι προσέκειτο αὕτη ἄχαρις  τιμή,   τὰς δὲ ἄλλοι ἀρχιτέκτονες ἐζεύγνυσαν.
[7, 8]   λείψομαι τῶν πρότερον γενομένων ἐν  τιμῇ   τῇδε μηδὲ ἐλάσσω προσκτήσομαι δύναμιν
[7, 0]   ~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν  ἑβδόμη   ἐπιγραφομένη Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ ἀγγελίη
[7, 121]   τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ ὑπομένειν ἐν  Θέρμῃ,   ἀπῆκε ἀπ᾽ ἑωυτοῦ πορεύεσθαι τὰς
[7, 121]   ἀπ᾽ ἑωυτοῦ πορεύεσθαι τὰς νέας,  Θέρμῃ   δὲ τῇ ἐν τῷ Θερμαίῳ
[7, 18]   ἐπεὶ δὲ δαιμονίη τις γίνεται  ὁρμή,   καὶ Ἕλληνας, ὡς οἶκε, καταλαμβάνει
[7, 108]   ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων πόλις  Στρύμη,   διὰ δὲ σφέων τοῦ μέσου
[7, 152]   πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους κακῶς  αἰχμὴ   ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι
[7, 176]   ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον.  κώμη   δὲ ἐστὶ ἀγχοτάτω τῆς ὁδοῦ
[7, 200]   μεταξὺ Φοίνικος ποταμοῦ καὶ Θερμοπυλέων  κώμη   τε ἐστὶ τῇ οὔνομα Ἀνθήλη
[7, 229]   ποιέειν οὐκ ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ  γνώμῃ   διενειχθέντας Εὔρυτον μέν, πυθόμενον τῶν
[7, 220]   ἀποπέμψαι τοὺς συμμάχους μᾶλλον  γνώμῃ   διενειχθέντας οὕτω ἀκόσμως οἴχεσθαι τοὺς
[7, 175]   οἵοισι χώροισι. νικῶσα δὲ  γνώμη   ἐγίνετο τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν
[7, 144]   τινὰ οἰκίζειν. ~ἑτέρη τε Θεμιστοκλέι  γνώμη   ἔμπροσθε ταύτης ἐς καιρὸν ἠρίστευσε,
[7, 9]   εἰ δὲ ἄρα ἔγωγε ψευσθείην  γνώμῃ   καὶ ἐκεῖνοι ἐπαερθέντες ἀβουλίῃ ἔλθοιεν
[7, 237]   τὰ ἄριστα ἔλπεται εἶναι ἐμοί,  γνώμῃ   μέντοι ἑσσοῦται ὑπὸ σεῦ. (οὐ
[7, 10]   ἐπέσπετο τῶν ἄλλων τυράννων τῇ  γνώμῃ   μηδὲ ἠναντιώθη, διέργαστο ἂν τὰ
[7, 12]   καὶ Ξέρξην ἔκνιζε Ἀρταβάνου  γνώμη·   νυκτὶ δὲ βουλὴν διδοὺς πάγχυ
[7, 207]   Φωκέων καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ  γνώμῃ   ταύτῃ, αὐτοῦ τε μένειν ἐψηφίζετο
[7, 147]   (οἶκε δὲ αὐτοῦ αὕτη  γνώμη   τῇ γε ἄλλῃ. ἐὼν γὰρ
[7, 16]   μέχρι δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ  γνώμῃ   χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος, ἐλπίζων
[7, 13]   μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου  γνώμῃ.   (ὡς ὦν μεταδεδογμένον μοι μὴ
[7, 22]   ἐς τὸν τελευτᾷ Ἄθως,  Σάνη   πόλις Ἑλλὰς οἴκηται, αἳ δὲ
[7, 60]   στρατοῦ τοῦ πεζοῦ τὸ πλῆθος  ἐφάνη   ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν μυριάδες. (Ἐξηρίθμησαν
[7, 47]   τοῦ ἐνυπνίου μὴ ἐναργὴς οὕτω  ἐφάνη,   εἶχες ἂν τὴν ἀρχαίην γνώμην,
[7, 57]   ἐς ὁδὸν ὁρμημένοισι τέρας σφι  ἐφάνη   μέγα, τὸ Ξέρξης ἐν οὐδενὶ
[7, 97]   μακρὰ συνελθόντα ἐς τὸν ἀριθμὸν  ἐφάνη   τρισχίλια. ~τῶν δὲ ἐπιπλεόντων μετά
[7, 51]   τοὺς ἄνδρας συμβουλεύω τοι μηδεμιῇ  μηχανῇ   ἄγειν ἐπὶ τοὺς πατέρας· καὶ
[7, 121]   τε καὶ Μασίστης, ἑτέρη δὲ  τεταγμένη   ἤιε τοῦ στρατοῦ τριτημορὶς τὴν
[7, 41]   ἵππος ἄλλη χιλίη ἐκ Περσέων  ἀπολελεγμένη,   μετὰ δὲ τὴν ἵππον ἐκ
[7, 37]   καὶ αὐτὴ διῶρυξ παντελέως  πεποιημένη   ἀγγέλλετο, ἐνθαῦτα χειμερίσας ἅμα τῶ
[7, 121]   τῇ ἐν τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ  οἰκημένῃ,   ἀπ᾽ ἧς καὶ κόλπος
[7, 10]   αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ τῇ  εἰρημένῃ   χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ ἔστι, ὥσπερ
[7, 235]   (ἔστι δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος  ἐπικειμένη   τῇ οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα, τὴν
[7, 10]   τολμώντων γνώμην ἀποδείκνυσθαι ἀντίην τῇ  προκειμένῃ,   Ἀρτάβανος Ὑστάσπεος, πάτρως ἐὼν
[7, 161]   βασιλεῦ Συρηκοσίων, οὐκ ἡγεμόνος  δεομένη   Ἑλλὰς ἀπέπεμψε ἡμέας πρὸς
[7, 203]   ἐν φυλακῇ ὑπ᾽ Ἀθηναίων τε  φρουρεομένη   καὶ Αἰγινητέων καὶ τῶν ἐς
[7, 157]   καὶ συνελευθέρου. ἁλὴς μὲν γὰρ  γενομένη   πᾶσα Ἑλλὰς χεὶρ μεγάλη
[7, 195]   γενομένῳ κατὰ Σηπιάδα, μιῇ τῇ  περιγενομένῃ   καταπλέων ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἥλω. τούτους
[7, 141]   δύναται Παλλὰς Δί᾽ Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι  λισσομένη   πολλοῖσι λόγοις καὶ μήτιδι πυκνῇ.
[7, 0]   ~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν ἑβδόμη  ἐπιγραφομένη   Πολύμνια ~Ἐπεὶ δὲ ἀγγελίη ἀπίκετο
[7, 99]   τε καὶ Καλυδνίων, πέντε νέας  παρεχομένη.   (καὶ συναπάσης τῆς στρατιῆς, μετά
[7, 102]   ἔπακτος ἐστί, ἀπό τε σοφίης  κατεργασμένη   καὶ νόμου ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη
[7, 208]   ἔτι ἐὼν ἐν Θεσσαλίῃ ὡς  ἁλισμένη   εἴη ταύτῃ στρατιὴ ὀλίγη, καὶ
[7, 168]   σφι περιοπτέη ἐστὶ Ἑλλὰς  ἀπολλυμένη·   ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖς γε
[7, 102]   κατεργασμένη καὶ νόμου ἰσχυροῦ· τῇ  διαχρεωμένη   Ἑλλὰς τήν τε πενίην
[7, 29]   τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ᾽ ἐμέο  πεπληρωμένη.   (ἔκτησό τε αὐτὸς τά περ
[7, 119]   ὅκως δὲ ἀπίκοιτο στρατιή,  σκηνὴ   μὲν ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη ἐς
[7, 100]   ἐς νέα Σιδωνίην ἵζετο ὑπὸ  σκηνῇ   χρυσέῃ καὶ παρέπλεε παρὰ τὰς
[7, 123]   ἐκ τῶν προσεχέων πολίων τῇ  Παλλήνῃ,   ὁμουρεουσέων δὲ τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ,
[7, 10]   ἢν μὲν τῇ σὺ λέγεις  ἀναβαίνῃ   βασιλέι τὰ πρήγματα, κτεινέσθων οἱ
[7, 169]   ταχθέντες Ἑλλήνων, ἐποίησαν τοιόνδε· πέμψαντες  κοινῇ   θεοπρόπους ἐς Δελφοὺς τὸν θεὸν
[7, 89]   καὶ τὸ μέχρι Αἰγύπτου πᾶν  Παλαιστίνη   καλέεται. Αἰγύπτιοι δὲ νέας παρείχοντο
[7, 89]   σὺν Σύροισι τοῖσι ἐν τῇ  Παλαιστίνῃ   τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ μὲν
[7, 141]   λισσομένη πολλοῖσι λόγοις καὶ μήτιδι  πυκνῇ.   σοὶ δὲ τόδ᾽ αὖτις ἔπος
[7, 109]   πόλις παρήιε, τῶν ἐν μιῇ  λίμνη   ἐοῦσα τυγχάνει ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων
[7, 15]   ἐπιπέμπων καί οἱ πάντως ἐν  ἡδονῇ   ἐστι γενέσθαι στρατηλασίην ἐπὶ Ἑλλάδα,
[7, 101]   ἀληθείῃ χρήσωμαι πρὸς σὲ  ἡδονῇ;   δέ μιν ἀληθείῃ χρήσασθαι
[7, 160]   ναυτικοῦ ἐγώ. εἰ δὲ ὑμῖν  ἡδονὴ   τοῦ κατὰ θάλασσαν ἡγεμονεύειν, τοῦ
[7, 36]   μὲν ἦν αὐτὴ καὶ  καλλονή,   κατὰ λόγον δὲ ἐμβριθέστερα ἦν
[7, 12]   ἐπὶ τοσοῦτο ἐλέγετο. μετὰ δὲ  εὐφρόνη   τε ἐγίνετο καὶ Ξέρξην ἔκνιζε
[7, 239]   Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ Λεωνίδεω δὲ  γυνὴ   Γοργὼ ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα αὐτή, τὸν
[7, 200]   ποταμὸν στεινότατον ἐστί· ἁμαξιτὸς γὰρ  μούνη   δέδμηται. ἀπὸ δὲ τοῦ Φοίνικος
[7, 176]   Ἀλπηνοὺς ὄπισθε ἐόντας ἐοῦσα ἁμαξιτὸς  μούνη,   καὶ ἔμπροσθε κατὰ Φοίνικα ποταμὸν
[7, 176]   ἀγχοῦ Ἀνθήλης πόλιος ἄλλη ἁμαξιτὸς  μούνη.   (τῶν δὲ Θερμοπυλέων τὸ μὲν
[7, 59]   τε Σαμοθρηικίη πεπόλισται πόλις καὶ  Ζώνη,   τελευτᾷ δὲ αὐτοῦ Σέρρειον ἄκρη
[7, 85]   καλεόμενοι, ἔθνος μὲν Περσικὸν καὶ  φωνῇ,   σκευὴν δὲ μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην
[7, 209]   ἄνδρας ἀρίστους” (κάρτα τε δὴ  Ξέρξῃ   ἄπιστα ἐφαίνετο τὰ λεγόμενα εἶναι,
[7, 82]   Δαρείου ἀμφότεροι οὗτοι ἀδελφεῶν παῖδες,  Ξέρξῃ   δὲ ἐγίνοντο ἀνεψιοί, καὶ Μασίστης
[7, 239]   εἴτε καὶ καταχαίρων. ἐπείτε γὰρ  Ξέρξῃ   ἔδοξε στρατηλατέειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα,
[7, 37]   δὲ καὶ μαθόντι τοῦτο τῷ  Ξέρξῃ   ἐπιμελὲς ἐγένετο, καὶ εἴρετο τοὺς
[7, 26]   πεζὸς ἅπας συλλελεγμένος ἅμα  Ξέρξῃ   ἐπορεύετο ἐς Σάρδις, ἐκ ἐκ
[7, 117]   διώρυχος Ἀρταχαίην, δόκιμον ἐόντα παρὰ  Ξέρξῃ   καὶ γένος Ἀχαιμενίδην, μεγάθεΐ τε
[7, 139]   κατὰ τὴν θάλασσαν μηδεὶς ἠντιοῦτο  Ξέρξῃ,   κατά γε ἂν τὴν ἤπειρον
[7, 139]   ἀλλὰ μείναντες ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς  Ξέρξῃ,   κατὰ τὴν θάλασσαν οὐδαμοὶ ἂν
[7, 14]   γενομένης αὖτις τὠυτὸ ὄνειρον τῷ  Ξέρξῃ   κατυπνωμένῳ ἔλεγε ἐπιστάν παῖ
[7, 5]   Μαρδόνιος Γοβρύεω, ὃς ἦν  Ξέρξῃ   μὲν ἀνεψιὸς Δαρείου δὲ ἀδελφεῆς
[7, 59]   Σκύθας ἐστρατεύετο. (ἔδοξε ὦν τῷ  Ξέρξῃ   χῶρος εἶναι ἐπιτήδεος ἐνδιατάξαι
[7, 197]   Ἄλον δὲ τῆς Ἀχαιίης ἀπικομένῳ  Ξέρξῃ   οἱ κατηγεμόνες τῆς ὁδοῦ βουλόμενοι
[7, 26]   κατ᾽ ἤπειρον μέλλοντα ἅμα αὐτῷ  Ξέρξῃ   πορεύεσθαι στρατόν. (ὃς μέν νυν
[7, 46]   γνώμην ἀπεδέξατο ἐλευθέρως οὐ συμβουλεύων  Ξέρξῃ   στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, οὗτος
[7, 19]   ἐπισπεύδων φανερὸς ἦν. ~ὁρμημένῳ δὲ  Ξέρξῃ   στρατηλατέειν μετὰ ταῦτα τρίτη ὄψις
[7, 3]   ὡς φάτις μιν ἔχει,  Ξέρξῃ   συνεβούλευε λέγειν πρὸς τοῖσι ἔλεγε
[7, 41]   καὶ μῆλα οἱ ἄγχιστα ἑπόμενοι  Ξέρξῃ.   τοῖσι δὲ μυρίοισι ἐπετέτακτο ἵππος
[7, 10]   Ἀρτάβανος Ὑστάσπεος, πάτρως ἐὼν  Ξέρξῃ,   τῷ δὴ καὶ πίσυνος ἐὼν
[7, 134]   πρῶτα, ἐθελονταὶ ὑπέδυσαν ποινὴν τῖσαι  Ξέρξῃ   τῶν Δαρείου κηρύκων τῶν ἐν
[7, 18]   ἀμβώσας μέγα ἀναθρώσκει, καὶ παριζόμενος  Ξέρξῃ,   ὡς τὴν ὄψιν οἱ τοῦ
[7, 211]   οἱ δὲ βάρβαροι ὁρῶντες φεύγοντας  βοῇ   τε καὶ πατάγῳ ἐπήισαν, οἳ
[7, 215]   τείχεϊ τὴν ἐσβολὴν ἦσαν ἐν  σκέπῃ   τοῦ πολέμου· ἔκ τε τόσου
[7, 172]   σύμπασα Ἑλλὰς ἐν  σκέπῃ   τοῦ πολέμου. ἡμεῖς μέν νυν
[7, 8]   σφέων καὶ αὐτὸς ἐν πᾶσι  εἴπῃ   τὰ θέλει. ὡς δὲ συνελέχθησαν,
[7, 197]   πᾶς πυκασθεὶς καὶ ὡς σὺν  πομπῇ   ἐξαχθείς. (ταῦτα δὲ πάσχουσι οἱ
[7, 16]   στόλον ἐπιφοιτᾶν ὄνειρον θεοῦ τινος  πομπῇ,   οὐκ ἐῶντά σε καταλύειν τὸν
[7, 165]   θυγατέρα Ἀναξίλεως, τῇ οὔνομα ἦν  Κυδίππη.   οὕτω δὴ οὐκ οἷόν τε
[7, 16]   σεῦ κακῶς οὐ τοσοῦτο ἔδακε  λύπη   ὅσον γνωμέων δύο προκειμενέων Πέρσῃσι,
[7, 9]   καὶ Ἴωνας τοὺς ἐν τῇ  Εὐρώπῃ   κατοικημένους οὐκ ἐάσεις καταγελάσαι ἡμῖν
[7, 5]   παρενθήκην ποιεέσκετο τήνδε, ὡς  Εὐρώπη   περικαλλὴς εἴη χώρη, καὶ δένδρεα
[7, 148]   πεφυλαγμένος ἧσο καὶ κεφαλὴν πεφύλαξο·  κάρη   δὲ τὸ σῶμα σαώσει. ταῦτα
[7, 44]   ἐπὶ κολωνοῦ ἐπίτηδες αὐτῷ ταύτῃ  προεξέδρη   λίθου λευκοῦ, ἐποίησαν δὲ Ἀβυδηνοὶ
[7, 192]   ἄκρων τῶν Εὐβοϊκῶν καταδραμόντες δευτέρῃ  ἡμέρῃ   ἀπ᾽ ἧς χειμὼν
[7, 31]   μελεδωνῷ ἀθανάτῳ ἀνδρὶ ἐπιτρέψας δευτέρῃ  ἡμέρῃ   ἀπίκετο ἐς τῶν Λυδῶν τὸ
[7, 43]   ἐς τὸ στρατόπεδον ἐνέπεσε. ἅμα  ἡμέρῃ   δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν, ἐν ἀριστερῇ
[7, 18]   ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες τῇ ὄψι, ὡς  ἡμέρη   ἐγένετο τάχιστα, Ξέρξης τε ὑπερετίθετο
[7, 187]   ἕνδεκα μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽  ἡμέρῃ   ἑκάστῃ καὶ πρὸς τριηκοσίους τε
[7, 192]   Νηρηίδων. ~ὃ μὲν δὴ τετάρτῃ  ἡμέρῃ   ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ Ἕλλησι οἱ
[7, 191]   τῇσι Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν τετάρτῃ  ἡμέρῃ,   ἄλλως κως αὐτὸς ἐθέλων
[7, 195]   Ἀλαβάνδων τῶν ἐν Καρίῃ, ἐν  ἑτέρῃ   δὲ Πάφιος στρατηγὸς Πενθύλος
[7, 121]   ἐστρατήγεον Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης,  ἑτέρη   δὲ τεταγμένη ἤιε τοῦ στρατοῦ
[7, 128]   εἰ τὸν ποταμὸν ἐστὶ παρατρέψαντα  ἑτέρῃ   ἐς θάλασσαν ἐξαγαγεῖν. ~τὴν δὲ
[7, 144]   τὴν Ἀττικὴν ἄλλην τινὰ οἰκίζειν.  ~ἑτέρη   τε Θεμιστοκλέι γνώμη ἔμπροσθε ταύτης
[7, 8]   κατόψεται ἥλιος ὅμουρον ἐοῦσαν τῇ  ἡμετέρῃ,   ἀλλὰ σφέας πάσας ἐγὼ ἅμα
[7, 161]   τοι ἄρχειν αὐτῆς, ἡμεῖς ἐπήσομεν·  ἡμετέρη   γὰρ ἐστὶ αὕτη γε, μὴ
[7, 52]   (πάρεξ δὲ τούτου, ἐν τῇ  ἡμετέρῃ   καταλιπόντας τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ
[7, 9]   καταστρεψάμενοι, τούτους οἳ ἐν τῇ  ἡμετέρῃ   κατοικημένοι Ἴωνές τε καὶ Αἰολέες
[7, 175]   τὴν ἐν Θερμοπύλῃσι ἐσβολὴν φυλάξαι·  στεινοτέρη   γὰρ ἐφαίνετο ἐοῦσα τῆς ἐς
[7, 10]   χώρην μοῦνοι Ἀθηναῖοι διέφθειραν. (οὔκων  ἀμφοτέρῃ   σφι ἐχώρησε. ἀλλ᾽ ἢν τῇσι
[7, 175]   τῆς ἐς Θεσσαλίην καὶ ἅμα  ἀγχοτέρη   τῆς ἑωυτῶν· (τὴν δὲ ἀτραπόν,
[7, 58]   Ἕλλης τάφον τῆς Ἀθάμαντος, ἐν  ἀριστερῇ   δὲ Καρδίην πόλιν, διὰ μέσης
[7, 217]   ἔχοντες ὄρεα τὰ Οἰταίων, ἐν  ἀριστερῇ   δὲ τὰ Τρηχινίων. ἠώς τε
[7, 42]   ὁρμώμενος, Κάνης ὄρος ἔχων ἐν  ἀριστερῇ,   διὰ τοῦ Ἀταρνέος ἐς Καρήνην
[7, 43]   ἡμέρῃ δὲ ἐπορεύετο ἐνθεῦτεν, ἐν  ἀριστερῇ   μὲν ἀπέργων Ροίτιον πόλιν καὶ
[7, 192]   τῶν ἄκρων τῶν Εὐβοϊκῶν καταδραμόντες  δευτέρῃ   ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς χειμὼν
[7, 31]   καὶ μελεδωνῷ ἀθανάτῳ ἀνδρὶ ἐπιτρέψας  δευτέρῃ   ἡμέρῃ ἀπίκετο ἐς τῶν Λυδῶν
[7, 49]   ἀντίξοον καταστῆναι, τοσούτῳ τοι γίνεται  πολεμιωτέρη   ὅσῳ ἂν προβαίνῃς ἑκαστέρω, τὸ
[7, 223]   γὰρ τοῦ ὄρεος κατάβασις  συντομωτέρη   τε ἐστὶ καὶ βραχύτερος
[7, 65]   οὕτω Ἰνδοί, προσετετάχατο δὲ συστρατευόμενοι  Φαρναζάθρῃ   τῷ Ἀρταβάτεω. ἄριοι δὲ τόξοισι
[7, 89]   ὡς αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ τῇ  Ἐρυθρῇ   θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν δὲ ὑπερβάντες τῆς
[7, 5]   φέρει τὰ ἥμερα, ἀρετήν τε  ἄκρη,   βασιλέι τε μούνῳ θνητῶν ἀξίη
[7, 59]   Ζώνη, τελευτᾷ δὲ αὐτοῦ Σέρρειον  ἄκρη   ὀνομαστή. δὲ χῶρος οὗτος
[7, 58]   πόλιος τῇ οὔνομα τυγχάνει ἐὸν  Ἀγορή.   (ἐνθεῦτεν δὲ κάμπτων τὸν κόλπον
[7, 23]   (ἐνθαῦτα λειμών ἐστι, ἵνα σφι  ἀγορή   τε ἐγίνετο καὶ πρητήριον· σῖτος
[7, 8]   μὲν ἐς Σάρδις ἐλθόντες, ἅμα  Ἀρισταγόρῃ   τῷ Μιλησίῳ δούλῳ δὲ ἡμετέρῳ
[7, 18]   Ἕλληνας, ὡς οἶκε, καταλαμβάνει τις  φθορὴ   θεήλατος, ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸς
[7, 190]   γάρ τις καὶ τοῦτον ἄχαρις  συμφορὴ   λυπεῦσα παιδοφόνος. ~σιταγωγῶν δὲ ὁλκάδων
[7, 141]   ἀκούσαντες οἱ τῶν Ἀθηναίων θεοπρόποι  συμφορῇ   τῇ μεγίστῃ ἐχρέωντο. προβάλλουσι δὲ
[7, 134]   ἦν σφι. ἀχθομένων δὲ καὶ  συμφορῇ   χρεωμένων Λακεδαιμονίων, ἁλίης τε πολλάκις
[7, 198]   τῷ κόλπῳ ἰόντι ἀπὸ Ἀχαιίης  Ἀντικύρη,   παρ᾽ ἣν Σπερχειὸς ποταμὸς ῥέων
[7, 109]   περίοδον, ἰχθυώδης τε καὶ κάρτα  ἁλμυρή·   ταύτην τὰ ὑποζύγια μοῦνα ἀρδόμενα
[7, 59]   δὴ Δορίσκος κέκληται, καὶ Περσέων  φρουρὴ   ἐν αὐτῷ κατεστήκεε ὑπὸ Δαρείου
[7, 172]   ἕτοιμοι εἰμὲν συμφυλάσσειν, πέμπειν δὲ  χρὴ   καὶ ὑμέας στρατιὴν πολλήν, ὡς,
[7, 52]   γυναῖκας καὶ χρήματα οὐδ᾽ ἐπιλέγεσθαι  χρὴ   νεώτερόν τι ποιήσειν. οὕτω μηδὲ
[7, 214]   πιστός. (τοῦτο μὲν γὰρ τῷδε  χρὴ   σταθμώσασθαι, ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων
[7, 11]   στρατεύσονται ἐπὶ τὴν ἡμετέρην, εἰ  χρὴ   σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι ἐξ ἐκείνων,
[7, 50]   εἰδέναι δὲ ἄνθρωπον ἐόντα κῶς  χρὴ   τὸ βέβαιον; δοκέω μὲν οὐδαμῶς.
[7, 119]   ὑπαίθριος. (ὡς δὲ δείπνου ἐγίνετο  ὥρη,   οἱ μὲν δεκόμενοι ἔχεσκον πόνον,
[7, 49]   δὲ οὐκ ἔστι ἀνθρώποισι οὐδεμία  πληθώρη.   (καὶ δή τοι, ὡς οὐδενὸς
[7, 108]   στρατῷ ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. (ἡ δὲ  χώρη   αὕτη πάλαι μὲν ἐκαλέετο Γαλλαϊκή,
[7, 123]   Μηκύβερναν Ὄλυνθον. ~ἡ μέν νυν  χώρη   αὕτη Σιθωνίη καλέεται, δὲ
[7, 5]   ὡς Εὐρώπη περικαλλὴς εἴη  χώρη,   καὶ δένδρεα παντοῖα φέρει τὰ
[7, 133]   τι, πλὴν ὅτι σφέων  χώρη   καὶ πόλις ἐδηιώθη. ἀλλὰ
[7, 73]   ἐς τὴν Ἀσίην ἅμα τῇ  χώρῃ   καὶ τὸ οὔνομα μετέβαλον ἐς
[7, 123]   Σμίλα Αἴνεια· δε τουτέων  χώρη   Κροσσαίη ἔτι καὶ ἐς τόδε
[7, 214]   τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης, εἰ τῇ  χώρῃ   πολλὰ ὡμιληκὼς εἴη· ἀλλ᾽ Ἐπιάλτης
[7, 16]   τι μᾶλλον ἐν κοίτῃ τῇ  σῇ   ἀναπαυομένῳ οὐ καὶ ἐν
[7, 16]   ἐμὲ ὁρῶν σὲ εἶναι, τῇ  σῇ   ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ ἐμὲ
[7, 16]   ἤδη δεῖ ἐμὲ ἐν κοίτῃ  σῇ   κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ ἐμεῦ
[7, 197]   ἔργετο αὐτοῦ καὶ τῇ στρατιῇ  πάσῃ   παρήγγειλε, τῶν τε Ἀθάμαντος ἀπογόνων
[7, 181]   τὸ ἑωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι  πάσῃ   τῇ στρατιῇ περιέποντες εὖ. τοὺς
[7, 158]   δισχιλίους ἱπποδρόμους ψιλούς· σῖτόν τε  ἁπάσῃ   τῇ Ἑλλήνων στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν
[7, 44]   ~ἐπεὶ δ᾽ ἐγένετο ἐν Ἀβύδῳ  μέσῃ,   ἠθέλησε Ξέρξης ἰδέσθαι πάντα τὸν
[7, 157]   δὲ ἤδη δεινὸν γίνεται μὴ  πέσῃ   πᾶσα Ἑλλάς. (μὴ γὰρ
[7, 132]   ὅρκιον ὧδε εἶχε, ὅσοι τῷ  Πέρσῃ   ἔδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἕλληνες ἐόντες
[7, 138]   δόντες γῆν καὶ ὕδωρ τῷ  Πέρσῃ   εἶχον θάρσος ὡς οὐδὲν πεισόμενοι
[7, 56]   Ζεῦ, τί δὴ ἀνδρὶ εἰδόμενος  Πέρσῃ   καὶ οὔνομα ἀντὶ Διὸς Ξέρξην
[7, 148]   δὲ συνωμόται Ἑλλήνων ἐπὶ τῷ  Πέρσῃ   μετὰ τὴν ἀπόπεμψιν τῶν κατασκόπων
[7, 172]   πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας ὁμολογήσειν τῷ  Πέρσῃ·   οὐ γάρ τι προκατημένους τοσοῦτο
[7, 89]   αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ  θαλάσσῃ,   ἐνθεῦτεν δὲ ὑπερβάντες τῆς Συρίης
[7, 24]   διειρύσαι, ὀρύσσειν ἐκέλευε διώρυχα τῇ  θαλάσσῃ   εὖρος ὡς δύο τριήρεας πλέειν
[7, 141]   ἐπιστρέψας· ἔτι τοι ποτε κἀντίος  ἔσσῃ.   θείη Σαλαμίς, ἀπολεῖς δὲ
[7, 16]   ἐμοί. μέχρι δὲ τούτου τῇ  παρεούσῃ   γνώμῃ χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος,
[7, 43]   δὲ καὶ πυθόμενος ἐκείνων ἕκαστα  τῇ   Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς
[7, 10]   διαφορεύμενον κου ἐν γῇ  τῇ   Ἀθηναίων σέ γε ἐν
[7, 234]   ἀνὴρ εἶς ἀγαθός. τεκμαίρομαι δὲ  τῇ   ἀληθείῃ· ὅσα γὰρ εἶπας, ἅπαντα
[7, 44]   ἐνίκων Φοίνικες Σιδώνιοι, ἥσθη τε  τῇ   ἁμίλλῃ καὶ τῇ στρατιῇ. ~ὡς
[7, 160]   οὔ με πείσεις ἀσχήμονα ἐν  τῇ   ἀμοιβῇ γενέσθαι. (ὅκου δὲ ὑμεῖς
[7, 27]   τῇ πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ καὶ  τῇ   ἀμπέλῳ· ὃς καὶ νῦν ἐστι
[7, 31]   ἰέναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν, ἐν  τῇ   ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι ἐκ μυρίκης
[7, 75]   Μυσῶν. Θρηίκων δὲ τῶν ἐν  τῇ   Ἀσίῃ ἦρχε Βασσάκης Ἀρταβάνου.
[7, 135]   τῶν παραθαλασσίων ἀνθρώπων τῶν ἐν  τῇ   Ἀσίῃ· ὅς σφεας ξείνια προθέμενος
[7, 216]   δὲ τῷ ὄρεϊ τούτῳ καὶ  τῇ   ἀτραπῷ τὠυτὸ κεῖται, Ἀνόπαια· τείνει
[7, 86]   Ἰνδοὶ δὲ σκευῇ μὲν ἐσεσάχατο  τῇ   αὐτῇ καὶ ἐν τῷ πεζῷ,
[7, 115]   ἑπομένους. (τὴν δὲ ὁδὸν ταύτην,  τῇ   βασιλεὺς Ξέρξης τὸν στρατὸν ἤλασε,
[7, 147]   δὲ αὐτοῦ αὕτη γνώμη  τῇ   γε ἄλλῃ. ἐὼν γὰρ ἐν
[7, 139]   τῶν πλεόνων ἀνθρώπων, ὅμως δὲ  τῇ   γέ μοι φαίνεται εἶναι ἀληθὲς
[7, 10]   εἰ ἐπέσπετο τῶν ἄλλων τυράννων  τῇ   γνώμῃ μηδὲ ἠναντιώθη, διέργαστο ἂν
[7, 207]   δέ, Φωκέων καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων  τῇ   γνώμῃ ταύτῃ, αὐτοῦ τε μένειν
[7, 39]   δοῦλος, τὸν χρῆν πανοικίῃ αὐτῇ  τῇ   γυναικὶ συνέπεσθαι εὖ νυν τόδ᾽
[7, 212]   στρατιῇ. τότε μὲν οὕτω ἠγωνίσαντο,  τῇ   δ᾽ ὑστεραίῃ οἱ βάρβαροι οὐδὲν
[7, 32]   Λακεδαίμονα ἀπέπεμπε ἐπὶ γῆς αἴτησιν,  τῇ   δὲ ἄλλῃ πάντῃ. τῶνδε δὲ
[7, 119]   τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ᾽ ἐκείνου ἐπεποίητο,  τῇ   δὲ ἄλλῃ στρατιῇ τὰ ἐς
[7, 191]   ἄλλως κως αὐτὸς ἐθέλων ἐκόπασε.  τῇ   δὲ Θέτι ἔθυον πυθόμενοι παρὰ
[7, 198]   χῶρος πεδινός, τῇ μὲν εὐρὺς  τῇ   δὲ καὶ κάρτα στεινός· περὶ
[7, 109]   τὰ ὑποζύγια μοῦνα ἀρδόμενα ἀνεξήρηνε.  τῇ   δὲ πόλι ταύτῃ οὔνομα ἐστὶ
[7, 22]   θάλασσαν κατῆκον, οἰκημένον ὑπὸ ἀνθρώπων.  τῇ   δὲ τελευτᾷ ἐς τὴν ἤπειρον
[7, 40]   παντοίων ἐθνέων ἀναμίξ, οὐ διακεκριμένοι·  τῇ   δὲ ὑπερημίσεες ἦσαν, ἐνθαῦτα διελέλειπτο,
[7, 54]   ἡμέρην παρεσκευάζοντο ἐς τὴν διάβασιν·  τῇ   δὲ ὑστεραίῃ ἀνέμενον τὸν ἥλιον
[7, 55]   ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην οὗτοι,  τῇ   δὲ ὑστεραίῃ πρῶτοι μὲν οἵ
[7, 3]   βασιληίης γίνεσθαι. (χρησαμένου δὲ Ξέρξεω  τῇ   Δημαρήτου ὑποθήκῃ, γνοὺς Δαρεῖος
[7, 102]   σοφίης κατεργασμένη καὶ νόμου ἰσχυροῦ·  τῇ   διαχρεωμένη Ἑλλὰς τήν τε
[7, 201]   οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες ἐν  τῇ   διόδῳ. καλέεται δὲ χῶρος
[7, 10]   (διαβολὴ γὰρ ἐστὶ δεινότατον· ἐν  τῇ   δύο μὲν εἰσὶ οἱ ἀδικέοντες,
[7, 209]   μὴ ταῦτά τοι ταύτῃ ἐκβῇ  τῇ   ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα λέγων οὐκ
[7, 10]   αὐτοῖσι καὶ ἐγώ· ἢν δὲ  τῇ   ἐγὼ προλέγω, οἱ σοὶ ταῦτα
[7, 10]   ἀμείνω αἱρεόμενον ἑλέσθαι, ἀλλὰ δεῖ  τῇ   εἰρημένῃ χρᾶσθαι, λεχθεισέων δὲ ἔστι,
[7, 9]   πολεμέειν πρὸς ἀλλήλους, ἐξευρίσκειν χρῆν  τῇ   ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ ταύτῃ
[7, 13]   χρεόν· νῦν μέντοι συγγνοὺς χρήσομαι  τῇ   ἐκείνου γνώμῃ. (ὡς ὦν μεταδεδογμένον
[7, 138]   ἅτε οὔτε νεῶν ἐουσέων ἐν  τῇ   Ἑλλάδι ἀριθμὸν ἀξιομάχων δέκεσθαι τὸν
[7, 102]   σοὺς δέξονται λόγους δουλοσύνην φέροντας  τῇ   Ἑλλάδι, αὖτις δὲ ὡς ἀντιώσονταί
[7, 144]   ἐχρήσθησαν, ἐς δέον δὲ οὕτω  τῇ   Ἑλλάδι ἐγένοντο. αὗταί τε δὴ
[7, 169]   εἴ σφι ἄμεινον τιμωρέουσι γίνεται  τῇ   Ἑλλάδι. (ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο
[7, 159]   ἀλλ᾽ εἰ μὲν βούλεαι βοηθέειν  τῇ   Ἑλλάδι, ἴσθι ἀρξόμενος ὑπὸ Λακεδαιμονίων·
[7, 145]   ἔς τε Κέρκυραν κελεύσοντας βοηθέειν  τῇ   Ἑλλάδι καὶ ἐς Κρήτην ἄλλους,
[7, 162]   ταχίστην ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες  τῇ   Ἑλλάδι ὅτι ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ
[7, 102]   τις ὕστερον ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται,  τῇ   Ἑλλάδι πενίη μὲν αἰεί κοτε
[7, 178]   εὔχεσθαι· μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι  τῇ   Ἑλλάδι συμμάχους. (Δελφοὶ δὲ δεξάμενοι
[7, 158]   ἱπποδρόμους ψιλούς· σῖτόν τε ἁπάσῃ  τῇ   Ἑλλήνων στρατιῇ, ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν,
[7, 16]   ἀναπαυομένῳ οὐ καὶ ἐν  τῇ   ἐμῇ, εἴ πέρ γε καὶ
[7, 15]   θρόνον, καὶ ἔπειτα ἐν κοίτῃ  τῇ   ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν ταῦτά
[7, 231]   καλεόμενος. ἀλλ᾽ μὲν ἐν  τῇ   ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν
[7, 121]   πορεύεσθαι τὰς νέας, Θέρμῃ δὲ  τῇ   ἐν τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ οἰκημένῃ,
[7, 126]   πρὸς ἑσπέρης τοῦ Ἀχελῴου ἐν  τῇ   ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν τῇ
[7, 89]   οἴκεον, ὡς αὐτοὶ λέγουσι, ἐπὶ  τῇ   Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, ἐνθεῦτεν δὲ ὑπερβάντες
[7, 173]   σφι ἀπαλλάσσεσθαι μηδὲ μένοντας ἐν  τῇ   ἐσβολῇ καταπατηθῆναι ὑπὸ τοῦ στρατοῦ
[7, 225]   δὲ κολωνὸς ἐστὶ ἐν  τῇ   ἐσόδῳ, ὅκου νῦν λίθινος
[7, 176]   καὶ τενάγεα. ἔστι δὲ ἐν  τῇ   ἐσόδῳ ταύτῃ θερμὰ λουτρά, τὰ
[7, 9]   ἀληθέστατα, καὶ Ἴωνας τοὺς ἐν  τῇ   Εὐρώπῃ κατοικημένους οὐκ ἐάσεις καταγελάσαι
[7, 16]   ἀνέμων ἐμπίπτοντα οὐ περιορᾶν φύσι  τῇ   ἑωυτῆς χρᾶσθαι. (ἐμὲ δὲ ἀκούσαντα
[7, 209]   ἐπειρώτα ὅντινα τρόπον τοσοῦτοι ἐόντες  τῇ   ἑωυτοῦ στρατιῇ μαχήσονται. δὲ
[7, 35]   τούτοισι ζημιοῦν καὶ τῶν ἐπεστεώτων  τῇ   ζεύξι τοῦ Ἑλλησπόντου ἀποταμεῖν τὰς
[7, 18]   οὐκ ἔων σε τὰ πάντα  τῇ   ἡλικίῃ εἴκειν, ἐπιστάμενος ὡς κακὸν
[7, 8]   οὐδεμίαν κατόψεται ἥλιος ὅμουρον ἐοῦσαν  τῇ   ἡμετέρῃ, ἀλλὰ σφέας πάσας ἐγὼ
[7, 52]   οὐδέν. (πάρεξ δὲ τούτου, ἐν  τῇ   ἡμετέρῃ καταλιπόντας τέκνα καὶ γυναῖκας
[7, 9]   παῖδας καταστρεψάμενοι, τούτους οἳ ἐν  τῇ   ἡμετέρῃ κατοικημένοι Ἴωνές τε καὶ
[7, 118]   ὅκου Θασίοισι ὑπὲρ τῶν ἐν  τῇ   ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετερέων δεξαμένοισι
[7, 24]   νέας διειρύσαι, ὀρύσσειν ἐκέλευε διώρυχα  τῇ   θαλάσσῃ εὖρος ὡς δύο τριήρεας
[7, 191]   ἀνέμῳ, πρός τε τούτοισι καὶ  τῇ   Θέτι καὶ τῇσι Νηρηίσι θύοντες,
[7, 106]   ταύτης τῆς ἐλάσιος ὕπαρχοι ἐν  τῇ   Θρηίκῃ καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου πανταχῇ.
[7, 185]   ἐκ τῶν νήσων τῶν ἐπικειμενέων  τῇ   Θρηίκῃ παρείχοντο εἴκοσι καὶ ἑκατόν·
[7, 42]   καὶ πρῶτα μέν οἱ ὑπὸ  τῇ   Ἴδῃ νύκτα ἀναμείναντι βρονταί τε
[7, 43]   πυθόμενος ἐκείνων ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ  τῇ   Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς χιλίας, χοὰς
[7, 26]   ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ· ἐν  τῇ   καὶ τοῦ Σιληνοῦ Μαρσύεω
[7, 31]   δὲ ἐς δεξιὴν ἐς Σάρδις,  τῇ   καὶ πορευομένῳ διαβῆναι τὸν Μαίανδρον
[7, 216]   λίθον καὶ κατὰ Κερκώπων ἕδρας,  τῇ   καὶ τὸ στεινότατον ἐστί. ~κατὰ
[7, 19]   ἐπισχεῖν, μετὰ δὲ ἀφανισθῆναι περὶ  τῇ   κεφαλῇ κείμενον τὸν στέφανον. (κρινάντων
[7, 234]   θέλεις ἐκμαθεῖν, εἰδήσεις. ἔστι ἐν  τῇ   Λακεδαίμονι Σπάρτη πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων
[7, 10]   Ἀθηναίων σέ γε ἐν  τῇ   Λακεδαιμονίων, εἰ μὴ ἄρα καὶ
[7, 70]   τε τοῖσι ὠσὶ ἐκδεδαρμένα καὶ  τῇ   λοφιῇ· καὶ ἀντὶ μὲν λόφου
[7, 30]   Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγίης· ἐν  τῇ   Λύκος ποταμὸς ἐς χάσμα γῆς
[7, 166]   τε ἐγίνετο καὶ ὡς ἑσσοῦτο  τῇ   μάχῃ, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι· οὔτε γὰρ
[7, 80]   δευτέρῳ ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε ἐν  τῇ   μάχῃ. ~ταῦτα ἦν τὰ κατ᾽
[7, 141]   οἱ τῶν Ἀθηναίων θεοπρόποι συμφορῇ  τῇ   μεγίστῃ ἐχρέωντο. προβάλλουσι δὲ σφέας
[7, 198]   κόλπον τοῦτον ἐστὶ χῶρος πεδινός,  τῇ   μὲν εὐρὺς τῇ δὲ καὶ
[7, 126]   τῇ ἐπιλοίπῳ ἠπείρῳ, ἀλλ᾽ ἐν  τῇ   μεταξὺ τούτων τῶν ποταμῶν γίνονται.
[7, 239]   ~ἄνειμι δὲ ἐκεῖσε τοῦ λόγου  τῇ   μοι τὸ πρότερον ἐξέλιπε. ἐπύθοντο
[7, 164]   ἀλλ᾽ ἐπεὶ οἱ Ἕλληνες ἐπεκράτησαν  τῇ   ναυμαχίῃ καὶ Ξέρξης οἰχώκεε ἀπελαύνων,
[7, 181]   δὲ ἄλλους τοὺς ἔλαβον ἐν  τῇ   νηὶ ταύτῃ περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα.
[7, 12]   κατύπνωσε, καὶ δή κου ἐν  τῇ   νυκτὶ εἶδε ὄψιν τοιήνδε, ὡς
[7, 43]   ἐπείτε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν  τῇ   ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽
[7, 230]   οὐκ ἐθελῆσαι, ἀλλ᾽ ὑπομείναντα ἐν  τῇ   ὁδῷ περιγενέσθαι, τὸν δὲ συνάγγελον
[7, 200]   καὶ Θερμοπυλέων κώμη τε ἐστὶ  τῇ   οὔνομα Ἀνθήλη κεῖται, παρ᾽ ἣν
[7, 235]   δὲ ἐπ᾽ αὐτῇ νῆσος ἐπικειμένη  τῇ   οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα, τὴν Χίλων
[7, 108]   ἐσχάτη πεπόλισται πρὸς ἑσπέρης πόλις  τῇ   οὔνομα ἐστὶ Μεσαμβρίη. ἔχεται δὲ
[7, 140]   ἐσελθόντες ἵζοντο, χρᾷ Πυθίη,  τῇ   οὔνομα ἦν Ἀριστονίκη, τάδε. (ὦ
[7, 165]   Τηρίλλου γὰρ εἶχε θυγατέρα Ἀναξίλεως,  τῇ   οὔνομα ἦν Κυδίππη. οὕτω δὴ
[7, 58]   διὰ μέσης δὲ πορευόμενος πόλιος  τῇ   οὔνομα τυγχάνει ἐὸν Ἀγορή. (ἐνθεῦτεν
[7, 15]   ἔσεαι” ~Ξέρξης μὲν περιδεὴς γενόμενος  τῇ   ὄψι ἀνά τε ἔδραμε ἐκ
[7, 18]   (τούτων δὲ λεχθέντων, ἐνθαῦτα ἐπαερθέντες  τῇ   ὄψι, ὡς ἡμέρη ἐγένετο τάχιστα,
[7, 89]   μὲν σὺν Σύροισι τοῖσι ἐν  τῇ   Παλαιστίνῃ τριηκοσίας, ὧδε ἐσκευασμένοι· περὶ
[7, 123]   καὶ ἐκ τῶν προσεχέων πολίων  τῇ   Παλλήνῃ, ὁμουρεουσέων δὲ τῷ Θερμαίῳ
[7, 16]   καὶ ἐμοί. μέχρι δὲ τούτου  τῇ   παρεούσῃ γνώμῃ χρήσομαι” ~τοσαῦτα εἴπας
[7, 168]   ἑξήκοντα, μόγις δὲ ἀναχθέντες προσέμιξαν  τῇ   Πελοποννήσῳ, καὶ περὶ Πύλον καὶ
[7, 173]   διὰ Περραιβῶν κατὰ Γόννον πόλιν,  τῇ   περ δὴ καὶ ἐσέβαλε
[7, 168]   τοὺς Ἕλληνάς σφι σκῆψις ἐπεποίητο,  τῇ   περ δὴ καὶ ἐχρήσαντο. αἰτιωμένων
[7, 228]   ~θαφθεῖσι δέ σφι αὐτοῦ ταύτῃ  τῇ   περ ἔπεσον, καὶ τοῖσι πρότερον
[7, 178]   βωμόν τε ἀπέδεξαν ἐν Θυίῃ,  τῇ   περ τῆς Κηφισοῦ θυγατρὸς Θυίης
[7, 209]   δὲ γέλωτά με ἔθευ λέγοντα  τῇ   περ ὥρων ἐκβησόμενα πρήγματα ταῦτα·
[7, 195]   τῷ γενομένῳ κατὰ Σηπιάδα, μιῇ  τῇ   περιγενομένῃ καταπλέων ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἥλω.
[7, 168]   καραδοκέοντες καὶ οὗτοι τὸν πόλεμον  τῇ   πεσέεται, ἀελπτέοντες μὲν τοὺς Ἕλληνας
[7, 163]   φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα τὴν μάχην  τῇ   πεσέεται, καὶ ἢν μὲν
[7, 27]   τοι τὸν πατέρα Δαρεῖον ἐδωρήσατο  τῇ   πλατανίστῳ τῇ χρυσέῃ καὶ τῇ
[7, 27]   Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν ταύτῃ  τῇ   πόλι ὑποκατήμενος Πύθιος Ἄτους
[7, 10]   οὐ τολμώντων γνώμην ἀποδείκνυσθαι ἀντίην  τῇ   προκειμένῃ, Ἀρτάβανος Ὑστάσπεος, πάτρως
[7, 212]   εὕρισκον ἀλλοιότερον οἱ Πέρσαι  τῇ   προτεραίῃ ἐνώρων, ἀπήλαυνον. ~ἀπορέοντος δὲ
[7, 168]   γε οὐδὲν ἄλλο δουλεύσουσι  τῇ   πρώτῃ τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον
[7, 16]   οὐδέ τι μᾶλλον ἐν κοίτῃ  τῇ   σῇ ἀναπαυομένῳ οὐ καὶ
[7, 16]   δόξει ἐμὲ ὁρῶν σὲ εἶναι,  τῇ   σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον. εἰ δὲ
[7, 237]   πρήσσοντι φθονέει καὶ ἔστι δυσμενὴς  τῇ   σιγῇ, οὐδ᾽ ἂν συμβουλευομένου τοῦ
[7, 166]   τῆς αὐτῆς ἡμέρης ἔν τε  τῇ   Σικελίῃ Γέλωνα καὶ Θήρωνα νικᾶν
[7, 167]   μὲν βάρβαροι τοῖσι Ἕλλησι ἐν  τῇ   Σικελίῃ ἐμάχοντο ἐξ ἠοῦς ἀρξάμενοι
[7, 165]   καὶ τάδε ὑπὸ τῶν ἐν  τῇ   Σικελίῃ οἰκημένων, ὡς ὅμως καὶ
[7, 206]   ὁρτάσαντες καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν  τῇ   Σπάρτῃ κατὰ τάχος βοηθέειν πανδημεί.
[7, 176]   ἔσοδος ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐστὶ  τῇ   στεινοτάτη ἡμίπλεθρον. οὐ μέντοι κατὰ
[7, 25]   τε καὶ Αἰγυπτίοισι, καὶ σιτία  τῇ   στρατιῇ καταβάλλειν, ἵνα μὴ λιμήνειε
[7, 197]   αὐτός τε ἔργετο αὐτοῦ καὶ  τῇ   στρατιῇ πάσῃ παρήγγειλε, τῶν τε
[7, 20]   στρατιήν τε καὶ τὰ πρόσφορα  τῇ   στρατιῇ, πέμπτῳ δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ
[7, 181]   ἑωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάσῃ  τῇ   στρατιῇ περιέποντες εὖ. τοὺς δὲ
[7, 127]   ῥέων Χείδωρος μοῦνος οὐκ ἀντέχρησε  τῇ   στρατιῇ πινόμενος ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. ~Ξέρξης
[7, 221]   καὶ τὸν μάντιν ὃς εἵπετο  τῇ   στρατιῇ ταύτῃ, Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα,
[7, 43]   ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽ ἀπέχρησε  τῇ   στρατιῇ τε καὶ τοῖσι κτήνεσι
[7, 58]   Μέλανα ποταμόν, οὐκ ἀντισχόντα τότε  τῇ   στρατιῇ τὸ ῥέεθρον ἀλλ᾽ ἐπιλιπόντα,
[7, 196]   ποταμῶν Ὀνόχωνος μοῦνος οὐκ ἀπέχρησε  τῇ   στρατιῇ τὸ ῥέεθρον πινόμενος· τῶν
[7, 212]   ἐκ τοῦ θρόνου δείσαντα περὶ  τῇ   στρατιῇ. τότε μὲν οὕτω ἠγωνίσαντο,
[7, 186]   ἄλλοισι πλοίοισι τοῖσι ἅμα πλέουσι  τῇ   στρατιῇ, τούτους τῶν μαχίμων ἀνδρῶν
[7, 44]   ἥσθη τε τῇ ἁμίλλῃ καὶ  τῇ   στρατιῇ. ~ὡς δὲ ὥρα πάντα
[7, 10]   τινὰ βούλεαι. (καὶ ἢν μὲν  τῇ   σὺ λέγεις ἀναβαίνῃ βασιλέι τὰ
[7, 104]   ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν  τῇ   τάξι ἐπικρατέειν ἀπόλλυσθαι. σοὶ
[7, 175]   πρὸς τὰ λεχθέντα ἐξ Ἀλεξάνδρου  τῇ   τε στήσονται τὸν πόλεμον καὶ
[7, 236]   τῶν ἀντιπολέμων μὴ ἐπιλέγεσθαι πρήγματα,  τῇ   τε στήσονται τὸν πόλεμον τά
[7, 201]   Ξέρξης ἐστρατοπεδεύετο τῆς Μηλίδος ἐν  τῇ   Τρηχινίῃ, οἱ δὲ δὴ Ἕλληνες
[7, 119]   ὅκως πλησθέντες νύκτα αὐτοῦ ἀγάγοιεν,  τῇ   ὑστεραίῃ τήν τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες
[7, 26]   διαβάντες τὸν Ἅλυν ποταμὸν ὡμίλησαν  τῇ   Φρυγίῃ, δι᾽ αὐτῆς πορευόμενοι ἀπίκοντο
[7, 27]   πατέρα Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῇ πλατανίστῳ  τῇ   χρυσέῃ καὶ τῇ ἀμπέλῳ· ὃς
[7, 73]   δὲ ἐς τὴν Ἀσίην ἅμα  τῇ   χώρῃ καὶ τὸ οὔνομα μετέβαλον
[7, 214]   ταύτην τὴν ἀτραπὸν Ὀνήτης, εἰ  τῇ   χώρῃ πολλὰ ὡμιληκὼς εἴη· ἀλλ᾽
[7, 39]   δὲ ἑνός, τοῦ περιέχεαι μάλιστα,  τῇ   ψυχῇ ζημιώσεαι” (ὡς δὲ ταῦτα
[7, 209]   οὕτω ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν  τῇ   ψυχῇ, τότε τὰς κεφαλὰς κοσμέονται.
[7, 176]   ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐστὶ τῇ  στεινοτάτη   ἡμίπλεθρον. οὐ μέντοι κατὰ τοῦτό
[7, 46]   μοχθηρῆς ἐούσης τῆς ζόης καταφυγὴ  αἱρετωτάτη   τῷ ἀνθρώπῳ γέγονε, δὲ
[7, 108]   μὲν τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα, τῶν  ἐσχάτη   πεπόλισται πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ
[7, 102]   μὲν αἰεί κοτε σύντροφος ἐστί,  ἀρετὴ   δὲ ἔπακτος ἐστί, ἀπό τε
[7, 225]   πολλός, ἐς τοῦτόν τε  ἀρετῇ   οἱ Ἕλληνες ὑπεξείρυσαν καὶ ἐτρέψαντο
[7, 237]   τῷ ἐόντι, ὅτι πολιήτης μὲν  πολιήτῃ   εὖ πρήσσοντι φθονέει καὶ ἔστι
[7, 214]   Ἑλλήνων Πυλαγόροι ἐπεκήρυξαν οὐκ ἐπὶ  Ὀνήτῃ   τε καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽
[7, 16]   ἀλλ᾽ ἤδη δεῖ ἐμὲ ἐν  κοίτῃ   σῇ κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων ἐξ
[7, 15]   ἐμὸν θρόνον, καὶ ἔπειτα ἐν  κοίτῃ   τῇ ἐμῇ κατυπνώσειας” ~Ξέρξης μὲν
[7, 16]   ἐμήν, οὐδέ τι μᾶλλον ἐν  κοίτῃ   τῇ σῇ ἀναπαυομένῳ οὐ
[7, 171]   τε ἀνθρώπους καὶ μάλιστα Ἕλληνας,  τρίτῃ   δὲ γενεῇ μετὰ Μίνων τελευτήσαντα
[7, 19]   δὲ Ξέρξῃ στρατηλατέειν μετὰ ταῦτα  τρίτη   ὄψις ἐν τῷ ὕπνῳ ἐγένετο,
[7, 182]   νεῶν οὕτω ἐχειρώθησαν· δὲ  τρίτη,   τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνὴρ Ἀθηναῖοις,
[7, 121]   τε καὶ Γέργις· δὲ  τρίτη   τῶν μοιρέων, μετ᾽ ἧς ἐπορεύετο
[7, 191]   Πηλέος, εἴη τε ἅπασα  ἀκτὴ   Σηπιὰς ἐκείνης τε καὶ
[7, 33]   τε πόλιος μεταξὺ καὶ Μαδύτου,  ἀκτὴ   παχέα ἐς θάλασσαν κατήκουσα Ἀβύδῳ
[7, 225]   συνεστήκεε μέχρι οὗ οἱ σὺν  Ἐπιάλτῃ   παρεγένοντο. (ὡς δὲ τούτους ἥκειν
[7, 214]   καὶ Κορυδαλλῷ ἀργύριον ἀλλ᾽ ἐπὶ  Ἐπιάλτῃ   τῷ Τρηχινίῳ, πάντως κου τὸ
[7, 32]   γῆς αἴτησιν, τῇ δὲ ἄλλῃ  πάντῃ.   τῶνδε δὲ εἵνεκα τὸ δεύτερον
[7, 210]   ἡμέρας, ἐλπίζων αἰεί σφεας ἀποδρήσεσθαι·  πέμπτῃ   δέ, ὡς οὐκ ἀπαλλάσσοντο ἀλλά
[7, 136]   ἡμέας Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τῶν ἐν  Σπάρτῃ   ἀπολομένων κηρύκων ποινὴν ἐκείνων τίσοντας”
[7, 134]   τῶν Δαρείου κηρύκων τῶν ἐν  Σπάρτῃ   ἀπολομένων. (οὕτω Σπαρτιῆται τούτους ὡς
[7, 3]   Σοῦσα, ἐστερημένος τε τῆς ἐν  Σπάρτῃ   βασιληίης καὶ φυγὴν ἐπιβαλὼν ἑωυτῷ
[7, 204]   Ἡρακλέος, κτησάμενος τὴν βασιληίην ἐν  Σπάρτῃ   ἐξ ἀπροσδοκήτου. ~διξῶν γάρ οἱ
[7, 134]   τοῦ Ἀγαμέμνονος κήρυκος. ἐν γὰρ  Σπάρτῃ   ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν, εἰσὶ δὲ
[7, 3]   ἑωυτοῦ· ἐπεί γε καὶ ἐν  Σπάρτῃ   ἔφη Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω
[7, 206]   καὶ φυλακὰς λιπόντες ἐν τῇ  Σπάρτῃ   κατὰ τάχος βοηθέειν πανδημεί. (ὣς
[7, 209]   γε καὶ τὸ ὑπομένον ἐν  Σπάρτῃ   καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο ἔθνος
[7, 234]   εἰδήσεις. ἔστι ἐν τῇ Λακεδαίμονι  Σπάρτη   πόλις ἀνδρῶν ὀκτακισχιλίων μάλιστα, καὶ
[7, 122]   καὶ Πίλωρος καὶ Σίγγος καὶ  Σάρτη   οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ ἐκ
[7, 192]   ἀλλέων Νηρηίδων. ~ὃ μὲν δὴ  τετάρτῃ   ἡμέρῃ ἐπέπαυτο· τοῖσι δὲ Ἕλλησι
[7, 191]   καὶ τῇσι Νηρηίσι θύοντες, ἔπαυσαν  τετάρτῃ   ἡμέρῃ, ἄλλως κως αὐτὸς
[7, 187]   μυριάδας μεδίμνων τελεομένας ἐπ᾽ ἡμέρῃ  ἑκάστῃ   καὶ πρὸς τριηκοσίους τε ἄλλους
[7, 184]   ἀνὰ διηκοσίους ἄνδρας λογιζομένοισι ἐν  ἑκάστῃ   νηί. (ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ τουτέων
[7, 59]   τελευτᾷ δὲ αὐτοῦ Σέρρειον ἄκρη  ὀνομαστή.   δὲ χῶρος οὗτος τὸ
[7, 158]   ἡμῖν καὶ ἐπὶ τὸ ἄμεινον  κατέστη.   νῦν δὲ ἐπειδὴ περιελήλυθε
[7, 157]   πρήγματι τελευτὴ ὡς τὸ ἐπίπαν  χρηστὴ   ἐθέλει ἐπιγίνεσθαι” ~οἳ μὲν ταῦτα
[7, 215]   τόσου δὴ κατεδέδεκτο ἐοῦσα οὐδὲν  χρηστὴ   Μηλιεῦσι. ~ἔχει δὲ ὧδε
[7, 190]   μεγάλως ναυηγίη αὕτη ἐγένετο  χρηστή·   ὃς πολλὰ μὲν χρύσεα ποτήρια
[7, 141]   τῶν Ἀθηναίων θεοπρόποι συμφορῇ τῇ  μεγίστῃ   ἐχρέωντο. προβάλλουσι δὲ σφέας αὐτοὺς
[7, 196]   τῆς Θεσσαλίης ἵππου, πυθόμενος ὡς  ἀρίστη   εἴη τῶν ἐν Ἕλλησι· ἔνθα
[7, 53]   μή τις ἡμῖν ἄλλος στρατὸς  ἀντιστῇ   κοτε ἀνθρώπων. νῦν δὲ διαβαίνωμεν
[7, 157]   μοῖρά τοι τῆς Ἑλλάδος οὐκ  ἐλαχίστη   μέτα ἄρχοντί γε Σικελίης, βοήθεέ
[7, 209]   βασιλεῦ, ἐμοὶ χρᾶσθαι ὡς ἀνδρὶ  ψεύστῃ,   ἢν μὴ ταῦτά τοι ταύτῃ
[7, 99]   ἀναγκαίης. (οὔνομα μὲν δὴ ἦν  αὐτῇ   Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ δὲ ἦν Λυγδάμιος,
[7, 162]   ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ ἔαρ  αὐτῇ   ἐξαραίρηται” (οὗτος δὲ νόος
[7, 37]   τὰ στόματα τοῦ ὀρύγματος, καὶ  αὐτὴ   διῶρυξ παντελέως πεποιημένη ἀγγέλλετο,
[7, 86]   δὲ σκευῇ μὲν ἐσεσάχατο τῇ  αὐτῇ   καὶ ἐν τῷ πεζῷ, ἤλαυνον
[7, 36]   βυβλίνων. παχύτης μὲν ἦν  αὐτὴ   καὶ καλλονή, κατὰ λόγον δὲ
[7, 235]   Λάκαιναν χώρην. (ἔστι δὲ ἐπ᾽  αὐτῇ   νῆσος ἐπικειμένη τῇ οὔνομα ἐστὶ
[7, 130]   ἐς θάλασσαν κατήκουσα, ἀλλ᾽ ἥδε  αὐτή·   ὄρεσι γὰρ περιεστεφάνωται πᾶσα Θεσσαλίη”
[7, 99]   γυναικός· ἥτις ἀποθανόντος τοῦ ἀνδρὸς  αὐτή   τε ἔχουσα τὴν τυραννίδα καὶ
[7, 167]   τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων, ἐν  αὐτῇ   τε μέγιστον Καρχηδόνι. ~τὰ μὲν
[7, 143]   γε ἔμελλον οἱ οἰκήτορες ἀμφ᾽  αὐτῇ   τελευτήσειν· (ἀλλὰ γὰρ ἐς τοὺς
[7, 39]   ἐμὸς δοῦλος, τὸν χρῆν πανοικίῃ  αὐτῇ   τῇ γυναικὶ συνέπεσθαι εὖ νυν
[7, 239]   δὲ γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα  αὐτή,   τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα, καὶ
[7, 216]   ~ἔχει δὲ ὧδε ἀτραπὸς  αὕτη·   ἄρχεται μὲν ἀπὸ τοῦ Ἀσωποῦ
[7, 161]   ἡμεῖς ἐπήσομεν· ἡμετέρη γὰρ ἐστὶ  αὕτη   γε, μὴ αὐτῶν βουλομένων Λακεδαιμονίων.
[7, 115]   οἰκημένην Ἄργιλον πόλιν Ἑλλάδα παρεξήιε·  αὕτη   δὲ καὶ κατύπερθε ταύτης
[7, 174]   ὀπίσω ἐπορεύοντο ἐς τὸν Ἰσθμόν.  ~αὕτη   ἐγένετο ἐς Θεσσαλίην στρατηίη,
[7, 190]   περὶ Σηπιάδα μεγάλως ναυηγίη  αὕτη   ἐγένετο χρηστή· ὃς πολλὰ μὲν
[7, 36]   μὲν ταῦτα ἐποίεον, τοῖσι προσέκειτο  αὕτη   ἄχαρις τιμή, τὰς δὲ
[7, 147]   πρήγματα ἔχειν. (οἶκε δὲ αὐτοῦ  αὕτη   γνώμη τῇ γε ἄλλῃ.
[7, 86]   ἕρκεσι ἐμπαλασσόμενοι διαφθείρονται. ~τούτων μὲν  αὕτη   μάχη, καὶ ἐπετετάχατο ἐς
[7, 113]   λόγον ἐποιεύμην. (ἡ δὲ γῆ  αὕτη   περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος
[7, 62]   ταύτην ἐσταλμένοι ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ  αὕτη   σκευή ἐστι καὶ οὐ
[7, 216]   Ἀνόπαια· τείνει δὲ Ἀνόπαια  αὕτη   κατὰ ῥάχιν τοῦ ὄρεος, λήγει
[7, 108]   τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων καί  αὕτη   Κικόνων. ~διαβὰς δὲ τοῦ Λίσου
[7, 108]   ἀλλ᾽ ἐπέλιπε. (ἡ δὲ χώρη  αὕτη   πάλαι μὲν ἐκαλέετο Γαλλαϊκή, νῦν
[7, 123]   Ὄλυνθον. ~ἡ μέν νυν χώρη  αὕτη   Σιθωνίη καλέεται, δὲ ναυτικὸς
[7, 135]   ὡς ἀποθανευμένους ἐς Μήδους ἀπέπεμψαν.  ~αὕτη   τε τόλμα τούτων τῶν
[7, 176]   τοῖσι δὲ αὖτις ὀρθώσασι ἔδοξε  ταύτῃ   ἀπαμύνειν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος τὸν
[7, 207]   καὶ Λοκρῶν περισπερχεόντων τῇ γνώμῃ  ταύτῃ,   αὐτοῦ τε μένειν ἐψηφίζετο πέμπειν
[7, 128]   ἔστε Περραιβοὺς παρὰ Γόννον πόλιν·  ταύτῃ   γὰρ ἀσφαλέστατον ἐπυνθάνετο εἶναι. (ὡς
[7, 121]   κόλπος οὗτος τὴν ἐπωνυμίην ἔχει·  ταύτῃ   γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι. (μέχρι
[7, 199]   τούτου ποταμοῦ πέντε στάδια ἀπέχει.  ταύτῃ   δὲ καὶ εὐρύτατον ἐστὶ πάσης
[7, 39]   τὸ δ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερά, καὶ  ταύτῃ   διεξιέναι τὸν στρατόν. ~ποιησάντων δὲ
[7, 131]   ἔκειρε τῆς στρατιῆς τριτημορίς, ἵνα  ταύτῃ   διεξίῃ ἅπασα στρατιὴ ἐς
[7, 128]   ῥέει Πηνειός, ἀκούων τε  ταύτῃ   εἶναι ὁδὸν ἐς Θεσσαλίην φέρουσαν,
[7, 209]   ψεύστῃ, ἢν μὴ ταῦτά τοι  ταύτῃ   ἐκβῇ τῇ ἐγὼ λέγω” ~ταῦτα
[7, 143]   τούτου ἐόντος τοῦ ξυλίνου τείχεος.  (ταύτῃ   Θεμιστοκλέος ἀποφαινομένου Ἀθηναῖοι ταῦτα σφίσι
[7, 176]   ἔστι δὲ ἐν τῇ ἐσόδῳ  ταύτῃ   θερμὰ λουτρά, τὰ Χύτρους καλέουσι
[7, 220]   ἐς τὴν ἦλθον φυλάξοντες ἀρχήν.  (ταύτῃ   καὶ μᾶλλον τὴν γνώμην πλεῖστος
[7, 235]   ἁλισκομένης ὑπὸ τοῦ πεζοῦ βοηθέωσι  ταύτῃ.   καταδουλωθείσης δὲ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος
[7, 125]   ἐπ᾽ Ἀξίῳ ποταμῷ. ~πορευομένῳ δὲ  ταύτῃ   λέοντές οἱ ἐπεθήκαντο τῇσι σιτοφόροισι
[7, 221]   μάντιν ὃς εἵπετο τῇ στρατιῇ  ταύτῃ,   Μεγιστίην τὸν Ἀκαρνῆνα, λεγόμενον εἶναι
[7, 112]   ἐστὶ οὔνομα καὶ ἑτέρῳ Πέργαμος.  ταύτῃ   μὲν δὴ παρ᾽ αὐτὰ τὰ
[7, 109]   ἀρδόμενα ἀνεξήρηνε. τῇ δὲ πόλι  ταύτῃ   οὔνομα ἐστὶ Πίστυρος. ~ταύτας μὲν
[7, 9]   τῇ ἑκάτεροι εἰσὶ δυσχειρωτότατοι καὶ  ταύτῃ   πειρᾶν. τρόπῳ τοίνυν οὐ χρηστῷ
[7, 181]   τοὺς ἔλαβον ἐν τῇ νηὶ  ταύτῃ   περιεῖπον ὡς ἀνδράποδα. ~αἱ μὲν
[7, 44]   γὰρ ἐπὶ κολωνοῦ ἐπίτηδες αὐτῷ  ταύτῃ   προεξέδρη λίθου λευκοῦ, ἐποίησαν δὲ
[7, 208]   ἐν Θεσσαλίῃ ὡς ἁλισμένη εἴη  ταύτῃ   στρατιὴ ὀλίγη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[7, 42]   πρηστῆρες ἐπεσπίπτουσι καί τινα αὐτοῦ  ταύτῃ   συχνὸν ὅμιλον διέφθειραν. ~ἀπικομένου δὲ
[7, 177]   χρᾶσθαι οἱ βάρβαροι οὔτε ἵππῳ,  ταύτῃ   σφι ἔδοξε δέκεσθαι τὸν ἐπιόντα
[7, 142]   τεῖχος εἶναι· οἱ γὰρ χρησμολόγοι  ταύτῃ   ταῦτα ἐλάμβανον, ὡς ἀμφὶ Σαλαμῖνα
[7, 228]   Ἁρματίδεω. ~θαφθεῖσι δέ σφι αὐτοῦ  ταύτῃ   τῇ περ ἔπεσον, καὶ τοῖσι
[7, 27]   ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθῆναι. ~ἐν  ταύτῃ   τῇ πόλι ὑποκατήμενος Πύθιος
[7, 213]   ἐς Θερμοπύλας, καὶ διέφθειρε τοὺς  ταύτῃ   ὑπομείναντας Ἑλλήνων. (ὕστερον δὲ δείσας
[7, 48]   συναμφότερα ταῦτα; εἰ γάρ τοι  ταύτῃ   φαίνεται ἐνδεέστερα εἶναι τὰ ἡμέτερα
[7, 157]   τῷ δὲ εὖ βουλευθέντι πρήγματι  τελευτὴ   ὡς τὸ ἐπίπαν χρηστὴ ἐθέλει
[7, 3]   Περσέων κράτος, Ἀρτοβαζάνης δὲ ἔτι  ἰδιώτῃ   ἐόντι Δαρείῳ· (οὔκων οὔτε οἰκὸς
[7, 198]   Μηλίδα γῆν, Τρηχίνιαι πέτραι καλεόμεναι.  (πρώτη   μέν νυν πόλις ἐστὶ ἐν
[7, 168]   οὐδὲν ἄλλο δουλεύσουσι τῇ  πρώτῃ   τῶν ἡμερέων· ἀλλὰ τιμωρητέον εἴη
[7, 62]   ἐστρατεύοντο· Μηδικὴ γὰρ αὕτη  σκευή   ἐστι καὶ οὐ Περσική. οἱ
[7, 86]   καὶ Κίσσιοι ὡσαύτως. Ἰνδοὶ δὲ  σκευῇ   μὲν ἐσεσάχατο τῇ αὐτῇ καὶ
[7, 36]   δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ ῥόον, ἵνα  ἀνακωχεύῃ   τὸν τόνον τῶν ὅπλων· (συνθέντες
[7, 147]   τούτων ἐς τὴν Ἑλλάδα δοκέειν  ἔφη   ἀκούσαντας τοὺς Ἕλληνας τὰ ἑωυτοῦ
[7, 101]   ταῦτα εἰρώτα, δὲ ὑπολαβὼν  ἔφη   βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ χρήσωμαι πρὸς
[7, 103]   πλεῦνες” ~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης γελάσας  ἔφη   Δημάρητε, οἷον ἐφθέγξαο ἔπος, ἄνδρας
[7, 235]   σοφώτατος γενόμενος κέρδος μέζον ἂν  ἔφη   εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆς θαλάσσης
[7, 3]   ἐπεί γε καὶ ἐν Σπάρτῃ  ἔφη   Δημάρητος ὑποτιθέμενος οὕτω νομίζεσθαι,
[7, 136]   ταῦτα Ξέρξης ὑπὸ μεγαλοφροσύνης οὐκ  ἔφη   ὅμοιος ἔσεσθαι Λακεδαιμονίοισι· κείνους μὲν
[7, 147]   σῖτον ἄγοντες” δὲ ὑπολαβὼν  ἔφη   οὐκῶν καὶ ἡμεῖς ἐκεῖ πλέομεν
[7, 143]   Νεοκλέος ἐκαλέετο. οὗτος ὡνὴρ οὐκ  ἔφη   πᾶν ὀρθῶς τοὺς χρησμολόγους συμβάλλεσθαι,
[7, 38]   μιν χρηίσειν τὸ ἐδεήθη,  ἔφη   τε ὑπουργήσειν καὶ δὴ ἀγορεύειν
[7, 231]   μὲν ἐν τῇ ἐν Πλαταιῇσι  μάχῃ   ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενειχθεῖσαν αἰτίην·
[7, 166]   ἐγίνετο καὶ ὡς ἑσσοῦτο τῇ  μάχῃ,   ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι· οὔτε γὰρ ζῶντα
[7, 154]   Κορίνθιοί τε καὶ Κερκυραῖοι ἐρρύσαντο  μάχῃ   ἐσσωθέντας ἐπὶ ποταμῷ Ἐλώρῳ, ἐρρύσαντο
[7, 86]   διαφθείρονται. ~τούτων μὲν αὕτη  μάχη,   καὶ ἐπετετάχατο ἐς τοὺς Πέρσας·
[7, 226]   σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς  μάχη   καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ. ~ταῦτα
[7, 157]   ἢν ἡμέας καταστρέψηται Πέρσης  μάχῃ   κρατήσας, ὡς οὐκὶ ἥξει παρὰ
[7, 80]   ἔτεϊ τούτων ἐτελεύτησε ἐν τῇ  μάχῃ.   ~ταῦτα ἦν τὰ κατ᾽ ἤπειρον
[7, 85]   ἔρχονται ἐς πόλεμον. δὲ  μάχη   τούτων τῶν ἀνδρῶν ἥδε· ἐπεὰν
[7, 155]   εἶναι, τῷ ἔργῳ, ὡς ἐπεκράτησε  μάχῃ   τῶν Γελῴων, ἦρχε αὐτὸς ἀποστερήσας
[7, 106]   τῇ Θρηίκῃ καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου  πανταχῇ.   (οὗτοι ὦν πάντες οἵ τε
[7, 36]   ἵνα καὶ ἐς τὸν Πόντον  ἔχῃ   βουλόμενος πλέειν πλοίοισι λεπτοῖσι
[7, 5]   Ἀθήνας, ἵνα λόγος τέ σε  ἔχῃ   πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός, καί τις
[7, 51]   εὖ εἴρηται, τὸ μὴ ἅμα  ἀρχῇ   πᾶν τέλος καταφαίνεσθαι” ~ἀμείβεται πρὸς
[7, 10]   βουλευσάμενος αἰσχρῶς, εἴ οἱ  τύχη   ἐπίσποιτο, εὕρημα εὕρηκε, ἧσσον δὲ
[7, 85]   βρόχους ἐχούσας· ὅτευ δ᾽ ἂν  τύχῃ,   ἤν τε ἵππου ἤν τε
[7, 39]   ἑνός, τοῦ περιέχεαι μάλιστα, τῇ  ψυχῇ   ζημιώσεαι” (ὡς δὲ ταῦτα ὑπεκρίνατο,
[7, 209]   ἐστί· ἐπεὰν μέλλωσι κινδυνεύειν τῇ  ψυχῇ,   τότε τὰς κεφαλὰς κοσμέονται. (ἐπίστασο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/01/2006