HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Sur Isis et Osiris

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  1524 formes différentes pour 3183 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[54, 0]   φθορᾶς καὶ μεταβολῆς κρεῖττόν ἐστιν·  ἃς   δ´ ἀπ´ αὐτοῦ τὸ αἰσθητὸν
[12, 0]   ταῖς ἑξήκοντα καὶ τριακοσίαις ἐπαγαγεῖν,  ἃς   νῦν ἐπαγομένας Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ
[8, 0]   Βοκχόρεως πατὴρ στρατεύων ἐπ´  Ἄραβας   τῆς ἀποσκευῆς βραδυνούσης ἡδέως τῷ
[35, 0]   ἄρνα τῷ Πυλαόχῳ· τὰς δὲ  σάλπιγγας   ἐν θύρσοις ἀποκρύπτουσιν, ὡς Σωκράτης
[9, 0]   αὐτοὶ πρὸ τῶν ἱερῶν τὰς  σφίγγας   ἐπιεικῶς ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν
[12, 0]   διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ βοῆς, ὅτι  μέγας   βασιλεὺς εὐεργέτης Ὄσιρις γέγονε, καὶ
[26, 0]   ἀποφράδας καὶ τῶν ἑορτῶν, ὅσαι  πληγάς   τινας κοπετοὺς νηστείας
[6, 0]   τὸ μεθύειν ἔκφρονας ποιεῖν καὶ  παραπλῆγας,   ἅτε δὴ τῶν προγόνων τοῦ
[26, 0]   οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´ ἐς  αὐγὰς   ἠελίου ἀκάμαντος, δ´ αἰθέρος
[42, 0]   φαίνεται πρῶτον ἐκφυγοῦσα τὰς  αὐγὰς   καὶ παρελθοῦσα τὸν ἥλιον, ἀτελὲς
[69, 0]   δ´ μὴν οὗτος περὶ  Πλειάδας   σπόριμος, ὃν Ἀθὺρ Αἰγύπτιοι, Πυανεψιῶνα
[23, 0]   μεγάλας μὲν τῷ ἀθέῳ Λέοντι  κλισιάδας   ἀνοίγοντας {καὶ} ἐξανθρωπίζοντι τὰ θεῖα,
[26, 0]   Ξενοκράτης καὶ τῶν ἡμερῶν τὰς  ἀποφράδας   καὶ τῶν ἑορτῶν, ὅσαι πληγάς
[31, 0]   ἡμέρας γενέσθαι καὶ σωθέντα γεννῆσαι  παῖδας   Ἱεροσόλυμον καὶ Ἰουδαῖον, αὐτόθεν εἰσὶ
[15, 0]   προσδιαλέγεσθαι, τῆς δὲ βασιλίδος τὰς  θεραπαινίδας   ἀσπάζεσθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι τήν τε
[15, 0]   ἰδούσης δὲ τῆς βασιλίδος τὰς  θεραπαινίδας   ἵμερον ἐμπεσεῖν τῆς ξένης τῶν
[35, 0]   βακχείας οὐδὲν ἀποδεῖ· καὶ γὰρ  νεβρίδας   περικαθάπτονται καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ
[26, 0]   διώκει, πόντος δ´ ἐς χθονὸς  οὖδας   ἀπέπτυσε, γαῖα δ´ ἐς αὐγὰς
[53, 0]   λόγου τρεπομένη μορφὰς δέχεσθαι καὶ  ἰδέας.   ἔχει δὲ σύμφυτον ἔρωτα τοῦ
[26, 0]   Ὁμήρου τοὺς μὲν ἀγαθοὺς διαφόρως  θεοειδέας‘   ἑκάστοτε καλοῦντος καὶ ἀντι– θέους‘
[77, 0]   πρόχειρα ὄντα πολλὰς ἀναπτύξεις καὶ  θέας   αὑτῶν ἄλλοτ´ ἄλλως ἀμειβομένων δίδωσιν·
[30, 0]   εἶναι· τὴν δὲ τοῦ τετραγώνου  Ῥέας   καὶ Ἀφροδίτης καὶ Δήμητρος καὶ
[54, 0]   τῶν θεῶν ἐν γαστρὶ τῆς  Ῥέας   ὄντων ἐξ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος
[12, 0]   σφόδρα καὶ περιττῶν ἀφαιρεθέντων. τῆς  Ῥέας   φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ συγγενομένης
[20, 0]   καὶ ἀπροσπέλαστον εἶναι καὶ μηδ´  ὄρνιθας   ἐπ´ αὐτὴν καταίρειν μηδ´ ἰχθῦς
[46, 0]   τῶν ζῴων ὥσπερ κύνας καὶ  ὄρνιθας   καὶ χερσαίους ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ,
[48, 0]   προσήκοντας ὅρους· εἰ δὲ μή,  Κλῶθάς   μιν Δίκης ἐπικούρους ἐξευρήσειν‘ Ἐμπεδοκλῆς
[20, 0]   μηδίθης φυτῷ περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης  ἐλαίας   μέγεθος. ~Εὔδοξος δὲ πολλῶν τάφων
[69, 0]   καθήμεναι, καὶ Βοιωτοὶ τὰ τῆς  Ἀχαίας   μέγαρα κινοῦσιν ἐπαχθῆ τὴν ἑορτὴν
[41, 0]   τὰ δ´ ἡλίου πληγαῖς ὑπὸ  βίας   καὶ ῥώμης περαινομέναις. οἱ δὲ
[9, 0]   ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς  θεολογίας   αὐτῶν ἐχούσης. τὸ δ´ ἐν
[23, 0]   ἀντίγραφα συνθεὶς ἀπίστου καὶ ἀνυπάρκτου  μυθολογίας   πᾶσαν ἀθεότητα κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης,
[41, 0]   τοῖς φυσικοῖς καὶ τῶν ἀπ´  ἀστρολογίας   μαθηματικῶν ἔνια μιγνύντες Τυφῶνα μὲν
[3, 0]   θεῶν πάσης καθαρεύοντα δεισιδαιμονίας καὶ  περιεργίας   ἐν τῇ ψυχῇ φέροντες ὥσπερ
[71, 0]   μόνον οὐδὲ χλευασμοῦ καταπεπλήκασι τὰς  ἱερουργίας,   ἀλλὰ τοῦτο τῆς ἀβελτερίας ἐλάχιστόν
[35, 0]   οἱ ἱερεῖς, ὅταν παρακομίζωσιν ἐπὶ  σχεδίας   τὸ σῶμα, βακχείας οὐδὲν ἀποδεῖ·
[13, 0]   θαυμασάντων ὑποσχέσθαι τὸν Τυφῶνα μετὰ  παιδιᾶς,   ὃς ἂν ἐγκατακλιθεὶς ἐξισωθῇ, διδόναι
[75, 0]   δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τὸν δράκοντα  Φειδίας   παρέθηκε, τῷ δὲ τῆς Ἀφροδίτης
[78, 0]   ἱερεῖς ἀφοσιούμενοι καὶ παρακαλυπτόμενοι μετ´  εὐλαβείας   ὑποδηλοῦσιν, ὡς θεὸς οὗτος
[24, 0]   εἶτα κενότητα καὶ ἀλαζονείαν μετ´  ἀσεβείας   καὶ παρανομίας προσοφλόντες ὠκύμοροι καπνοῖο
[27, 0]   καὶ μιμήματα τῶν τότε παθημάτων  εὐσεβείας   ὁμοῦ δίδαγμα καὶ παραμύθιον ἀνδράσι
[28, 0]   καὶ μόλις, οὐκ ἄνευ μέντοι  θείας   προνοίας, ἤγαγον ἐκκλέψαντες. ἐπεὶ δὲ
[48, 0]   γενέσει καταρώμενον ἐκ μάχης καὶ  ἀντιπαθείας   τὴν γένεσιν ἐχόντων, ἥλιον δὲ
[36, 0]   ἔστιν ἀποδεῖξαι τῆς περὶ φύσιν  ἀληθείας   ἁπτόμενον. Δία μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι
[3, 0]   φιλοσοφῶν περὶ τῆς ἐν αὐτοῖς  ἀληθείας.   ~ἐπεὶ τούς γε πολλοὺς καὶ
[9, 0]   καὶ λόγοις ἀμυδρὰς ἐμφάσεις τῆς  ἀληθείας   καὶ διαφάσεις ἔχουσιν, ὥσπερ ἀμέλει
[2, 0]   θειότητος ὄρεξίς ἐστιν τῆς  ἀληθείας   μάλιστα δὲ τῆς περὶ θεῶν
[77, 0]   ἀληθῶς τῆς περὶ αὐτὸ καθαρᾶς  ἀληθείας   οἷον ἐν τελετῇ τέλος ἔχειν
[1, 0]   μεῖζον, οὐ χαρίσασθαι θεῷ σεμνότερον  ἀληθείας.   τἄλλα μὲν γὰρ ἀνθρώποις
[47, 0]   πρῶτον εὐνοίας, τὸν δὲ δεύτερον  ἀληθείας,   τὸν δὲ τρίτον εὐνομίας, τῶν
[19, 0]   ὡς λέων μὲν ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ  βοηθείας,   ἵππος δὲ φεύγοντα διασπάσαι καὶ
[22, 0]   ταύτας ἔχουσιν ἀπὸ τῶν ἱστορουμένων  βοηθείας.   ἱστοροῦσι γὰρ Αἰγύπτιοι τὸν μὲν
[19, 0]   δὲ Τυφῶνος δίκην τῷ Ὥρῳ  νοθείας   λαχόντος βοηθήσαντος {δὲ} τοῦ Ἑρμοῦ
[54, 0]   διὸ καὶ δίκην φεύγειν λέγεται  νοθείας   ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς οὐκ ὢν
[52, 0]   σελήνη καὶ ἥλιος ἐπὶ μιᾶς  εὐθείας   γεγόνασιν, ὡς οὐ μόνον τὴν
[64, 0]   οὔτε Δήμητρι τῆς τῶν ἐρωτικῶν  ἐπιμελείας   μέτεστιν ἀλλ´ Ἴσιδι τόν τε
[74, 0]   δῆλον ὅτι χρείας ἕνεκα καὶ  ὠφελείας   ἐτίμησαν, ὡς Λήμνιοι κορύδους τὰ
[6, 0]   ὀλίγῳ δέ. πολλὰς δ´ ἀοίνους  ἁγνείας   ἔχουσιν, ἐν αἷς φιλοσοφοῦντες καὶ
[2, 0]   μάθησιν ἔχουσα καὶ τὴν ζήτησιν,  ἁγνείας   τε πάσης καὶ νεωκορίας ἔργον
[39, 0]   τὸν Νεῖλον εἰς ἑαυτὸν ὑπ´  ἀσθενείας   συσταλέντα καὶ ῥυέντα κοῖλον καὶ
[27, 0]   δεινὰ μὲν ὑπὸ φθόνου καὶ  δυσμενείας   εἰργάσατο καὶ πάντα πράγματα ταράξας
[27, 0]   μὲν ἔργα σοφίας πολλὰ δ´  ἀνδρείας   ἀμνηστίαν ὑπολαβοῦσαν καὶ σιωπήν, ἀλλὰ
[2, 0]   δὲ καὶ στερρὰς ἐν ἱεροῖς  λατρείας   ἐθιζούσης ὑπομένειν, ὧν τέλος ἐστὶν
[74, 0]   πρόβατον καὶ ἰχνεύμονα δῆλον ὅτι  χρείας   ἕνεκα καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν, ὡς
[70, 0]   καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντες ὑπὸ  χρείας   καὶ σεμνύνοντες. οἱ δ´ ὕστερον
[74, 0]   καὶ χρωμένην κινήσεσιν ἀνοργάνοις μετ´  εὐπετείας   καὶ ὑγρότητος ἀστραπῇ προσείκασαν. ~οὐ
[26, 0]   πληγάς τινας κοπετοὺς  νηστείας   δυσφημίας αἰσχρολογίαν ἔχουσιν,
[35, 0]   παρακομίζωσιν ἐπὶ σχεδίας τὸ σῶμα,  βακχείας   οὐδὲν ἀποδεῖ· καὶ γὰρ νεβρίδας
[68, 0]   στόματι τὸν δάκτυλον ἔχει προσκείμενον  ἐχεμυθίας   καὶ σιωπῆς σύμβολον, ἐν δὲ
[50, 0]   οὐκ ἀνίεται ταραττόμενος ὑπὸ τῆς  κακίας   καὶ ταράττων. διὸ καὶ θύοντες
[25, 0]   καὶ δαίμοσιν ἀρετῆς διαφοραὶ καὶ  κακίας.   τὰ γὰρ Γιγαντικὰ καὶ Τιτανικὰ
[38, 0]   Τυφῶνι τῆς περὶ τὸν γάμον  ἀδικίας.   ὅθεν μὲν Ἶσις ἔτεκε
[37, 0]   Ἀρίστων τοίνυν γεγραφὼς Ἀθηναίων  ἀποικίας   ἐπιστολῇ τινι Ἀλεξάρχου περιέπεσεν, ἐν
[61, 0]   ἄμφω δ´ ἑνὸς θεοῦ καὶ  μιᾶς   δυνάμεως ἡγούμενος. ~Ἔοικε δὲ τούτοις
[52, 0]   ὅτε σελήνη καὶ ἥλιος ἐπὶ  μιᾶς   εὐθείας γεγόνασιν, ὡς οὐ μόνον
[67, 0]   λόγου τοῦ ταῦτα κοσμοῦντος καὶ  μιᾶς   προνοίας ἐπιτροπευούσης καὶ δυνάμεων ὑπουργῶν
[45, 0]   φερούσης οὐ δυεῖν πίθων εἷς  ταμίας   ὥσπερ νάματα τὰ πράγματα καπηλικῶς
[17, 0]   τὸ ῥεῖθρον. ~Ὅπου δὲ πρῶτον  ἐρημίας   ἔτυχεν, αὐτὴν καθ´ ἑαυτὴν γενομένην
[26, 0]   κοπετοὺς νηστείας  δυσφημίας   αἰσχρολογίαν ἔχουσιν, οὔτε θεῶν
[24, 0]   καὶ ἀλαζονείαν μετ´ ἀσεβείας καὶ  παρανομίας   προσοφλόντες ὠκύμοροι καπνοῖο δίκην ἀρθέντες
[47, 0]   δεύτερον ἀληθείας, τὸν δὲ τρίτον  εὐνομίας,   τῶν δὲ λοιπῶν τὸν μὲν
[24, 0]   ψυχὴν μεθ´ ὕβρεως‘ ἐδέξαντο θεῶν  ἐπωνυμίας   καὶ ναῶν ἱδρύσεις, βραχὺν ἤνθησεν
[42, 0]   αἷς φθίνει μετὰ πανσέληνον ἄχρι  νουμηνίας   τὸ ἄστρον. ἡμέραν δέ, ἐν
[3, 0]   λόγον περὶ θεῶν πάσης καθαρεύοντα  δεισιδαιμονίας   καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ
[8, 0]   ἄλογον οὐδὲ μυθῶδες οὐδ´ ὑπὸ  δεισιδαιμονίας,   ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσιν, ἐγκατεστοιχειοῦτο ταῖς
[32, 0]   μῦθον. ~Ταῦτα μὲν οὖν τοιαύτας  ὑπονοίας   δίδωσιν· ἀπ´ ἄλλης δ´ ἀρχῆς
[27, 0]   ἁγιωτάταις ἀναμίξασα τελεταῖς εἰκόνας καὶ  ὑπονοίας   καὶ μιμήματα τῶν τότε παθημάτων
[67, 0]   τοῦ ταῦτα κοσμοῦντος καὶ μιᾶς  προνοίας   ἐπιτροπευούσης καὶ δυνάμεων ὑπουργῶν ἐπὶ
[3, 0]   τὸν μὲν ἕτερον σοφίας καὶ  προνοίας,   Ἑρμῆν δὲ γραμματικῆς καὶ μουσικῆς
[28, 0]   μόλις, οὐκ ἄνευ μέντοι θείας  προνοίας,   ἤγαγον ἐκκλέψαντες. ἐπεὶ δὲ κομισθεὶς
[79, 0]   καὶ ἀνθέων καὶ λειμώνων εὐώδεις  ἀποπνοίας   οὐκ ἔλαττον ἔχειν τοῦ πρὸς
[47, 0]   θεοὺς ἐποίησε, τὸν μὲν πρῶτον  εὐνοίας,   τὸν δὲ δεύτερον ἀληθείας, τὸν
[39, 0]   Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰς νοτίους ἐξ  Αἰθιοπίας·   ὅταν γὰρ αὗται τῶν ἐτησίων
[13, 0]   καὶ συνεργὸν ἔχοντα βασίλισσαν ἐξ  Αἰθιοπίας   παροῦσαν, ἣν ὀνομάζουσιν Ἀσώ· τοῦ
[20, 0]   οὖν, εἰ ταῦτα περὶ τῆς  μακαρίας   καὶ ἀφθάρτου φύσεως, καθ´ ἣν
[79, 0]   σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν. αὖθις δὲ  μεσημβρίας   αἰσθανόμενοι σφόδρα πολλὴν καὶ βαρεῖαν
[71, 0]   τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ τοῦτο τῆς  ἀβελτερίας   ἐλάχιστόν ἐστι κακόν· δόξα δ´
[52, 0]   δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ Φαωφὶ  βακτηρίας   ἡλίου γενέθλιον ἄγουσι μετὰ φθινοπωρινὴν
[40, 0]   χρόνῳ τοῦ Τυφῶνος ἐπεκράτησε, τουτέστιν  εὐκαιρίας   ὀμβρίων γενομένης Νεῖλος ἐξώσας
[28, 0]   φύσιν μετέβαλε, ταύτης τυχόντι τῆς  προσηγορίας.   διὸ πᾶσι κοινὸς Σάραπίς
[2, 0]   ζήτησιν, ἁγνείας τε πάσης καὶ  νεωκορίας   ἔργον ὁσιώτερον, οὐχ ἥκιστα δὲ
[20, 0]   καὶ ἀποτείνουσιν, ἀλλ´ ἔχει τινὰς  ἀπορίας   καὶ παθῶν διηγήσεις, γινώσκεις αὐτή.
[68, 0]   καλῶς οἱ νόμοι περὶ τὰς  θυσίας   καὶ τὰς ἑορτὰς ἔταξαν ἑτέρως
[37, 0]   περὶ τὰς ἑορτὰς καὶ τὰς  θυσίας   οἰκειότητες ἐναργεστέραν τῶν μαρτύρων τὴν
[78, 0]   ἄχραντος καὶ ἀμίαντος καὶ καθαρὸς  οὐσίας   ἁπάσης φθορὰν δεχομένης καὶ θάνατον,
[53, 0]   τῶν γενέσεων. εἰκὼν γάρ ἐστιν  οὐσίας   ἐν ὕλῃ γένεσις καὶ
[51, 0]   τῆς τἀγαθοῦ δυνάμεως {ὡς} ὁρατὸν  οὐσίας   νοητῆς ἡγούμενοι. διὸ καὶ καταφρονεῖν
[38, 0]   καὶ μιγνύμενος· ἐκ δὲ τῆς  συνουσίας   ταύτης γεννῶσι τὸν Ὧρον. ἔστι
[70, 0]   πάθη τῶν καρπῶν καὶ τὰς  παρουσίας   τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀποκρύψεις θεῶν
[79, 0]   τοῦτο μαρτυρίαν τῷ λόγῳ τῆς  αἰτίας   δίδωσιν. ~τὸ δὲ κῦφι μῖγμα
[5, 0]   ἁγνείαις ἀφαιρεῖν, ἄλλας τε πλείονας  αἰτίας   ἔχοντας καὶ τὸ ποτικωτέρους καὶ
[32, 0]   ἰχθὺν ἀπὸ ταύτης προβάλλονται τῆς  αἰτίας   καὶ τὸ μισεῖν ἰχθύι γράφουσιν.
[75, 0]   ~οὐ μὴν οὐδ´ κροκόδειλος  αἰτίας   πιθανῆς ἀμοιροῦσαν ἔσχηκε τιμήν, ἀλλὰ
[8, 0]   μὲν ἠθικὰς ἔχοντα καὶ χρειώδεις  αἰτίας,   τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα κομψότητος
[30, 0]   καὶ Ἀφροδίτης καὶ Δήμητρος καὶ  Ἑστίας   καὶ Ἥρας· τὴν δὲ τοῦ
[73, 0]   ἐπὶ μεγίστοις· καὶ γὰρ ἐν  Εἰλειθυίας   πόλει ζῶντας ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν, ὡς
[10, 0]   εὐλάβεια τῆς περὶ τὰ θεῖα  σοφίας   Αἰγυπτίων τοσαύτη {ἦν} μαρτυροῦσι δὲ
[3, 0]   θυγατέρα, {ὧν} τὸν μὲν ἕτερον  σοφίας   καὶ προνοίας, Ἑρμῆν δὲ γραμματικῆς
[27, 0]   αὑτῆς καὶ πολλὰ μὲν ἔργα  σοφίας   πολλὰ δ´ ἀνδρείας ἀμνηστίαν ὑπολαβοῦσαν
[41, 0]   γὰρ ἔργοις ἔοικε καὶ {περὶ}  σοφίας   τὰ τῆς σελήνης, τὰ δ´
[47, 0]   τῶν δὲ λοιπῶν τὸν μὲν  σοφίας,   τὸν δὲ πλούτου, τὸν δὲ
[9, 0]   τῶν ἱερέων καὶ μετεῖχε τῆς  φιλοσοφίας   ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ μύθοις καὶ
[77, 0]   ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος τῆς  φιλοσοφίας   καλοῦσιν, καθ´ ὅσον οἱ τὰ
[68, 0]   μάλιστα πρὸς ταῦτα λόγον ἐκ  φιλοσοφίας   μυσταγωγὸν ἀναλαβόντας ὁσίως διανοεῖσθαι τῶν
[77, 0]   οἷον ἐν τελετῇ τέλος ἔχειν  φιλοσοφίας   νομίζουσι. ~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ
[78, 0]   ὀνείρατος ἀμαυροῦ θιγεῖν νοήσει διὰ  φιλοσοφίας·   ὅταν δ´ ἀπολυθεῖσαι μεταστῶσιν εἰς
[24, 0]   εἰ δέ τινες ἐξαρθέντες ὑπὸ  μεγαλαυχίας‘   ὥς φησιν Πλάτων ἅμα
[73, 0]   ὑπὸ σκότῳ μετὰ σιωπῆς καὶ  ἡσυχίας   ἀπειλοῦσι καὶ δεδίττονται τὸ πρῶτον,
[7, 0]   τὸν ἰχθὺν Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε  Φαίακας   τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους
[26, 0]   θ´ Ἡσίοδος ἁγνοὺς δαίμονας‘ καὶ  φύλακας   ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει, πλουτοδότας καὶ τοῦτο
[35, 0]   Αἰγύπτιοί τε γὰρ Ὀσίριδος πολλαχοῦ  θήκας,   ὥσπερ εἴρηται, δεικνύουσι, καὶ Δελφοὶ
[26, 0]   ἀγαθῶν φέροντας. Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ  δίκας   φησὶ διδόναι τοὺς δαίμονας ὧν
[8, 0]   ταῖς ἱερουργίαις, ἀλλὰ τὰ μὲν  ἠθικὰς   ἔχοντα καὶ χρειώδεις αἰτίας, τὰ
[14, 0]   πτοήσεις ἔτι νῦν διὰ τοῦτο  πανικὰς   προσαγορεύεσθαι· τὴν δ´ Ἶσιν αἰσθομένην
[8, 0]   ἐξανθεῖ τὰ σώματα λέπραν καὶ  ψωρικὰς   τραχύτητας. τὸν δὲ λόγον, ὃν
[80, 0]   ἀλλὰ τὰ πλεῖστα τῶν συλλαμβανομένων  ἀρωματικὰς   ἔχοντα δυνάμεις γλυκὺ πνεῦμα καὶ
[43, 0]   πάλιν εἰς τὸν ἀέρα προϊεμένην  γεννητικὰς   ἀρχὰς καὶ κατασπείρουσαν· οὐ γὰρ
[29, 0]   Ἄπιδος σορὸν οὕτως ὀνομάζεσθαι, καὶ  χαλκᾶς   τινας ἐν Μέμφει πύλας λήθης
[66, 0]   ἡγουμένων κυβερνήτην καὶ νήματα καὶ  κρόκας   ὑφάντην καὶ σπονδεῖον μελίκρατον
[5, 0]   ἁλισκόμενα μὴ καθαροὺς λογίζεσθαι τοὺς  ἅλας   εὔηθές ἐστι. λέγονται δὲ καὶ
[5, 0]   ποιοῦντα περίττωσιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἅλας   τῶν σιτίων ἐν ταῖς ἁγνείαις
[26, 0]   εἶναι φύσεις ἐν τῷ περιέχοντι  μεγάλας   μὲν καὶ ἰσχυράς, δυστρόπους δὲ
[23, 0]   γενέσεως ἐνδεδυκυῖαν ἐξιστάναι καὶ ἀναλύειν,  μεγάλας   μὲν τῷ ἀθέῳ Λέοντι κλισιάδας
[4, 0]   ἀπέχεσθαι λέγουσι, ξύρεσθαι δὲ τὰς  κεφαλὰς   διὰ τὸ πένθος, φορεῖν δὲ
[33, 0]   καὶ τοῦ Ἄπιδος πατέρα νομίζουσι)  μέλας   ἐστὶ καὶ δευτέρας ἔχει τιμὰς
[73, 0]   νόσους ὀλεθρίους συμφορὰς  ἄλλας   παραλόγους καὶ ἀλλοκότους, ἔνια τῶν
[5, 0]   σιτίων ἐν ταῖς ἁγνείαις ἀφαιρεῖν,  ἄλλας   τε πλείονας αἰτίας ἔχοντας καὶ
[77, 0]   τὰ αἰσθητὰ καὶ πρόχειρα ὄντα  πολλὰς   ἀναπτύξεις καὶ θέας αὑτῶν ἄλλοτ´
[6, 0]   ἄλλοι χρῶνται μὲν ὀλίγῳ δέ.  πολλὰς   δ´ ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν
[19, 0]   τὴν μὲν οὖν μάχην ἐπὶ  πολλὰς   ἡμέρας γενέσθαι καὶ κρατῆσαι τὸν
[45, 0]   ἀνώμαλος καὶ ποικίλος γέγονε καὶ  μεταβολὰς   πάσας δεχόμενος. εἰ γὰρ οὐδὲν
[66, 0]   ἀρότους καὶ πάθη γῆς καὶ  μεταβολὰς   ὡρῶν διαγράφοντες τὰ θεῖα καὶ
[52, 0]   ἡλίῳ, ῥητίνην μὲν ὑπὸ τὰς  ἀνατολάς,   σμύρναν δὲ μεσουρανοῦντι, τὸ δὲ
[74, 0]   αὐτὸς ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ τὰς  ἀνατολὰς   φερόμενος· ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω
[29, 0]   καὶ χαλκᾶς τινας ἐν Μέμφει  πύλας   λήθης καὶ κωκυτοῦ προσαγορευομένας, ὅταν
[72, 0]   νομίζουσιν· οἱ δ´ Ὀξυρυγχῖται καθ´  ἡμᾶς   τῶν Κυνοπολιτῶν τὸν ὀξύρυγχον ἰχθὺν
[29, 0]   σκληρὸν ψοφούσας· διὸ παντὸς ἠχοῦντος  ἡμᾶς   χαλκώματος ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον δ´ οἱ
[29, 0]   τὸν Ἆπιν, ἐξηγούμενοι καὶ διδάσκοντες  ἡμᾶς,   ὡς ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν
[17, 0]   εἰς τὴν θάλασσαν, ἔχειν δὲ  τιμὰς   διὰ τὴν θεόν· ὃν γὰρ
[27, 0]   δαιμόνων οὐκ ἀπὸ τρόπου μεμιγμένας  τιμὰς   ἔχουσι, πανταχοῦ μὲν ἐν δὲ
[71, 0]   μαθόντες μηδ´ ἐθισθέντες ἀγάλματα καὶ  τιμὰς   θεῶν ἀλλὰ θεοὺς καλεῖν, εἶτα
[18, 0]   διδοῦσαν ὅπως παρὰ πλείοσιν ἔχῃ  τιμὰς   καί, ἂν Τυφὼν ἐπικρατήσῃ
[33, 0]   μέλας ἐστὶ καὶ δευτέρας ἔχει  τιμὰς   μετὰ τὸν Ἆπιν. ἔτι τὴν
[44, 0]   μὲν τὰς μεγίστας ἐν Αἰγύπτῳ  τιμὰς   κύων ἔσχεν· ἐπεὶ δὲ
[73, 0]   ὁμολογουμένων καὶ κοινὰς ἐχόντων τὰς  τιμάς,   οἷόν ἐστιν ἶβις καὶ ἱέραξ
[72, 0]   ταῖς μάχαις ἐπιφαίνεσθαι θηρίων χρυσᾶς  προτομὰς   καὶ ἀργυρᾶς περιτιθεμένους· ἄλλοι δὲ
[52, 0]   τὸ δὲ καλούμενον κῦφι περὶ  δυσμάς·   ὧν ἕκαστον ὃν ἔχει λόγον,
[27, 0]   τοὺς ἀγῶνας, οὓς ἀνέτλη, καὶ  πλάνας   αὑτῆς καὶ πολλὰ μὲν ἔργα
[11, 0]   Αἰγύπτιοι περὶ τῶν θεῶν ἀκούσῃς,  πλάνας   καὶ διαμελισμοὺς καὶ πολλὰ τοιαῦτα
[27, 0]   καὶ δαιμόνων οὐκ ἀπὸ τρόπου  μεμιγμένας   τιμὰς ἔχουσι, πανταχοῦ μὲν ἐν
[48, 0]   σκοτεινόν, ὡς ταύτας ἀρχὰς γενέσεως  ὑποκειμένας·   Ἀναξαγόρας δὲ νοῦν καὶ ἄπειρον,
[8, 0]   ἐν τῷ ἱερῷ {κεῖσθαι} κατάρας  ἐγγεγραμμένας   ἔχουσαν κατὰ Μείνιος τοῦ βασιλέως,
[12, 0]   καὶ τριακοσίαις ἐπαγαγεῖν, ἃς νῦν  ἐπαγομένας   Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ τῶν θεῶν
[75, 0]   ὡς τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς  δεομένας,   ταῖς δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν καὶ
[21, 0]   καὶ σχίσιν λίνου καὶ χοὰς  χεομένας   διὰ τὸ πολλὰ τῶν μυστικῶν
[71, 0]   συνεφελκόμενοι καὶ παραδεχόμενοι δόξας πονηρὰς  ἑπομένας   τοῖς ὀνόμασιν. Τοῦτο δ´ οὐχ
[29, 0]   Μέμφει πύλας λήθης καὶ κωκυτοῦ  προσαγορευομένας,   ὅταν θάπτωσι τὸν Ἆπιν, ἀνοίγεσθαι
[74, 0]   κανθάρων γένος οὐκ ἔχειν θήλειαν,  ἄρρενας   δὲ πάντας ἀφιέναι τὸν γόνον
[32, 0]   τῷ προπύλῳ τοῦ ἱεροῦ τῆς  Ἀθηνᾶς   ἦν γεγλυμμένον βρέφος, γέρων καὶ
[71, 0]   περιστερὰν καὶ τὸν δράκοντα τῆς  Ἀθηνᾶς   καὶ τὸν κόρακα τοῦ Ἀπόλλωνος
[9, 0]   τὸ δ´ ἐν Σάι τῆς  Ἀθηνᾶς,   {ὃ} ἣν καὶ Ἶσιν νομίζουσιν,
[62, 0]   γὰρ Ἶσιν πολλάκις τῷ τῆς  Ἀθηνᾶς   ὀνόματι καλοῦσι φράζοντι τοιοῦτον λόγον
[75, 0]   ἀκούειν προσήκει. τῷ δὲ τῆς  Ἀθηνᾶς   τὸν δράκοντα Φειδίας παρέθηκε, τῷ
[67, 0]   παρ´ ἑτέροις οὐδὲ βαρβάρους καὶ  Ἕλληνας   οὐδὲ νοτίους καὶ βορείους· ἀλλ´
[33, 0]   ὑγρότης ἐνοῦσα παρέχει τὰς τρίχας  μελαίνας,   δὲ πολίωσις οἷον ὠχρίασις
[66, 0]   μελίκρατον πτισάνην ἰατρόν· ἀλλὰ  δεινὰς   καὶ ἀθέους ἐμποιοῦσι δόξας, ἀναισθήτοις
[32, 0]   ποταμίῳ δ´ ἀναίδειαν· λέγεται γὰρ  ἀποκτείνας   τὸν πατέρα τῇ μητρὶ βίᾳ
[4, 0]   τρίχας οἱ ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ  λινᾶς   ἐσθῆτας φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´
[73, 0]   ζητούμενον ἐπὶ τῶν ὁμολογουμένων καὶ  κοινὰς   ἐχόντων τὰς τιμάς, οἷόν ἐστιν
[52, 0]   ἀπὸ τροπῶν χειμερινῶν ἐπὶ τροπὰς  θερινὰς   πάροδον ἑβδόμῳ μηνὶ συμπεραίνει. λέγεται
[65, 0]   δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ τροπὰς  χειμερινὰς   ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖς
[52, 0]   δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰς  χειμερινὰς   ἑπτάκις περὶ τὸν ναὸν τοῦ
[20, 0]   ὑφαίνουσι καὶ ἀποτείνουσιν, ἀλλ´ ἔχει  τινὰς   ἀπορίας καὶ παθῶν διηγήσεις, γινώσκεις
[74, 0]   καὶ γαλῆν καὶ κάνθαρον, εἰκόνας  τινὰς   ἐν αὐτοῖς ἀμαυρὰς ὥσπερ ἐν
[29, 0]   σορὸν οὕτως ὀνομάζεσθαι, καὶ χαλκᾶς  τινας   ἐν Μέμφει πύλας λήθης καὶ
[26, 0]   καὶ τῶν ἑορτῶν, ὅσαι πληγάς  τινας   κοπετοὺς νηστείας
[24, 0]   Μάσνην καλοῦσι· Κῦρος δὲ Πέρσας  Μακεδόνας   δ´ Ἀλέξανδρος ὀλίγου δεῖν ἐπὶ
[5, 0]   ταῖς ἁγνείαις ἀφαιρεῖν, ἄλλας τε  πλείονας   αἰτίας ἔχοντας καὶ τὸ ποτικωτέρους
[54, 0]   αὐτοῦ τὸ αἰσθητὸν καὶ σωματικὸν  εἰκόνας   ἐκμάττεται καὶ λόγους καὶ εἴδη
[51, 0]   δὲ φλογοειδεῖ στέλλουσιν αὐτοῦ τὰς  εἰκόνας,   ἥλιον σῶμα τῆς τἀγαθοῦ δυνάμεως
[27, 0]   ἀλλὰ ταῖς ἁγιωτάταις ἀναμίξασα τελεταῖς  εἰκόνας   καὶ ὑπονοίας καὶ μιμήματα τῶν
[74, 0]   δὲ καὶ γαλῆν καὶ κάνθαρον,  εἰκόνας   τινὰς ἐν αὐτοῖς ἀμαυρὰς ὥσπερ
[26, 0]   ἀγαθοὺς θ´ Ἡσίοδος ἁγνοὺς  δαίμονας‘   καὶ φύλακας ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει, πλουτοδότας
[26, 0]   καὶ δίκας φησὶ διδόναι τοὺς  δαίμονας   ὧν ἂν ἐξαμάρτωσι καὶ πλημμελήσωσιν
[47, 0]   Ἅιδην· καὶ τοὺς μὲν ἀνθρώπους  εὐδαίμονας   ἔσεσθαι μήτε τροφῆς δεομένους μήτε
[20, 0]   ἔχουσαν, ἔν τ´ Ἀβύδῳ τοὺς  εὐδαίμονας   τῶν Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα
[6, 0]   γενέσθαι· διὸ καὶ τὸ μεθύειν  ἔκφρονας   ποιεῖν καὶ παραπλῆγας, ἅτε δὴ
[46, 0]   εἶναι, καὶ τῶν ζῴων ὥσπερ  κύνας   καὶ ὄρνιθας καὶ χερσαίους ἐχίνους
[27, 0]   περιεῖδε τοὺς ἄθλους καὶ τοὺς  ἀγῶνας,   οὓς ἀνέτλη, καὶ πλάνας αὑτῆς
[75, 0]   καὶ τὴν Ἀμφιτρίτην καὶ τοὺς  Τρίτωνας   οὕτως ὠνόμασαν. Οἱ δὲ Πυθαγόρειοι
[27, 0]   δυσμενείας εἰργάσατο καὶ πάντα πράγματα  ταράξας   ἐνέπλησε κακῶν γῆν ὁμοῦ τι
[10, 0]   τὸ συμβολικὸν αὐτῶν καὶ μυστηριῶδες  ἀναμίξας   αἰνίγμασι τὰ δόγματα· τῶν γὰρ
[66, 0]   ἀλλὰ δεινὰς καὶ ἀθέους ἐμποιοῦσι  δόξας,   ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ φθειρομέναις
[58, 0]   οὐ δεῖ πρὸς ἐνίων φιλοσόφων  δόξας   ἀποφερομένους ἄψυχόν τι σῶμα καὶ
[69, 0]   μήτε φύρειν τὰς περὶ θεῶν  δόξας   καὶ συνταράττειν ὑποψίαις ἀτόποις; καὶ
[20, 0]   τοῖς οὕτω παρανόμους καὶ βαρβάρους  δόξας   περὶ θεῶν ἔχουσιν· ὅτι δ´
[71, 0]   διεφθάρη, λανθάνουσι συνεφελκόμενοι καὶ παραδεχόμενοι  δόξας   πονηρὰς ἑπομένας τοῖς ὀνόμασιν. Τοῦτο
[39, 0]   συνεργὸς αὐτοῦ βασιλὶς Αἰθιόπων αἰνίττεται  πνοὰς   νοτίους ἐξ Αἰθιοπίας· ὅταν γὰρ
[53, 0]   ἐκείνῳ καὶ κατασπείρειν εἰς ἑαυτὴν  ἀπορροὰς   καὶ ὁμοιότητας, αἷς χαίρει καὶ
[21, 0]   ξύλου καὶ σχίσιν λίνου καὶ  χοὰς   χεομένας διὰ τὸ πολλὰ τῶν
[45, 0]   τε κόσμος, εἰ καὶ μὴ  πᾶς,   ἀλλ´ περίγειος οὗτος καὶ
[52, 0]   τὴν ἀπὸ τροπῶν χειμερινῶν ἐπὶ  τροπὰς   θερινὰς πάροδον ἑβδόμῳ μηνὶ συμπεραίνει.
[65, 0]   τίκτεσθαι δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ  τροπὰς   χειμερινὰς ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν
[52, 0]   ἔτι δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ  τροπὰς   χειμερινὰς ἑπτάκις περὶ τὸν ναὸν
[26, 0]   καὶ ἰσχυράς, δυστρόπους δὲ καὶ  σκυθρωπάς,   αἳ χαίρουσι τοῖς τοιούτοις καὶ
[77, 0]   θιγόντες ἀληθῶς τῆς περὶ αὐτὸ  καθαρᾶς   ἀληθείας οἷον ἐν τελετῇ τέλος
[39, 0]   εἰκόνα καὶ γῆς νομίζουσιν) ἐπὶ  τέσσαρας   ἡμέρας ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ἐπὶ
[47, 0]   τὸν σείριον. ἄλλους δὲ ποιήσας  τέσσαρας   καὶ εἴκοσι θεοὺς εἰς ᾠὸν
[8, 0]   Θήβαις ἐν τῷ ἱερῷ {κεῖσθαι}  κατάρας   ἐγγεγραμμένας ἔχουσαν κατὰ Μείνιος τοῦ
[10, 0]   ἀγήρω δι´ ἀιδιότητα καρδίᾳ θυμὸν  ἐσχάρας   ὑποκειμένης. ἐν δὲ Θήβαις εἰκόνες
[35, 0]   οἴνου Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης  ὑγρᾶς   φύσεως Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον καὶ
[34, 0]   Διόνυσον ὕην‘ ὡς κύριον τῆς  ὑγρᾶς   φύσεως οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ
[10, 0]   ἔοικε, θαυμασθεὶς καὶ θαυμάσας τοὺς  ἄνδρας   ἀπεμιμήσατο τὸ συμβολικὸν αὐτῶν καὶ
[13, 0]   ἐπανελθόντι δὲ δόλον μηχανᾶσθαι συνωμότας  ἄνδρας   ἑβδομήκοντα καὶ δύο πεποιημένον καὶ
[10, 0]   καὶ τὸ τὴν μονάδα τοὺς  ἄνδρας   ὀνομάζειν Ἀπόλλωνα καὶ τὴν δυάδα
[9, 0]   τὰ πολλὰ μύθοις καὶ λόγοις  ἀμυδρὰς   ἐμφάσεις τῆς ἀληθείας καὶ διαφάσεις
[26, 0]   ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει, πλουτοδότας καὶ τοῦτο  γέρας   βασιλήιον ἔχοντας‘ τε Πλάτων
[40, 0]   Φάρον, ἣν Ὅμηρος ᾔδει δρόμον  ἡμέρας   ἀπέχουσαν Αἰγύπτου, νῦν μέρος οὖσαν
[39, 0]   καὶ γῆς νομίζουσιν) ἐπὶ τέσσαρας  ἡμέρας   ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ἐπὶ δέκα
[19, 0]   μὲν οὖν μάχην ἐπὶ πολλὰς  ἡμέρας   γενέσθαι καὶ κρατῆσαι τὸν Ὧρον·
[31, 0]   τῷ Τυφῶνι τὴν φυγὴν ἑπτὰ  ἡμέρας   γενέσθαι καὶ σωθέντα γεννῆσαι παῖδας
[79, 0]   δεῖ καὶ περὶ τῶν θυμιωμένων  ἡμέρας   ἑκάστης εἰπεῖν, ὥσπερ ὑπεσχόμην, ἐκεῖνο
[52, 0]   Γενεθλίοις Ὥρου γέγραπται. καὶ μὴν  ἡμέρας   ἑκάστης τριχῶς ἐπιθυμιῶσι τῷ ἡλίῳ,
[42, 0]   Ὀσίριδος διασπασμὸν αἰνίττονται πρὸς τὰς  ἡμέρας,   ἐν αἷς φθίνει μετὰ πανσέληνον
[65, 0]   ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς δὲ λοχείους  ἡμέρας   ἑορτάζειν μετὰ τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν.
[44, 0]   τῇ ὄψει νυκτός τε καὶ  ἡμέρας   ὁμοίως. καὶ τοιαύτην ἔχειν δοκεῖ
[12, 0]   ἑκάστου τὸ ἑβδομηκοστὸν ἐκ πάντων  ἡμέρας   πέντε συνελεῖν καὶ ταῖς ἑξήκοντα
[80, 0]   ἡλίου τὴν γένεσιν ἔχοντα δι´  ἡμέρας,   ταῦτα δ´ ὡς μικτὰ καὶ
[80, 0]   τρέφεσθαι πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ τῆς  ἡμέρας   φῶς ἓν μέν ἐστι καὶ
[75, 0]   τῆς χώρας ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου  πέρας   ἐπίσταται τῆς αὐξήσεως γινόμενον. ἐν
[24, 0]   δ´ Ἀλέξανδρος ὀλίγου δεῖν ἐπὶ  πέρας   τῆς γῆς κρατοῦντας προήγαγον· ἀλλ´
[57, 0]   Τάρταρον καὶ Ἔρωτα ποιῶν οὐχ  ἑτέρας   λαμβάνειν ἀρχάς, ἀλλὰ ταύτας· εἴ
[33, 0]   πατέρα νομίζουσι) μέλας ἐστὶ καὶ  δευτέρας   ἔχει τιμὰς μετὰ τὸν Ἆπιν.
[30, 0]   καὶ Δήμητρος καὶ Ἑστίας καὶ  Ἥρας·   τὴν δὲ τοῦ δωδεκαγώνου Διός·
[71, 0]   λανθάνουσι συνεφελκόμενοι καὶ παραδεχόμενοι δόξας  πονηρὰς   ἑπομένας τοῖς ὀνόμασιν. Τοῦτο δ´
[63, 0]   περιέχεται μὲν ὑπὸ τῆς σεληνιακῆς  σφαίρας,   κινεῖται δ´ ἐν αὐτῇ πάντα
[19, 0]   ἀλλ´ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ τὰς  χεῖρας   ἀποσπάσαι τῆς κεφαλῆς τὸ βασίλειον·
[40, 0]   μὲν ἐκράτει πάλαι τῆς Ὀσίριδος  μοίρας·   θάλασσα γὰρ ἦν Αἴγυπτος.
[73, 0]   τῆς τοῦ κακοῦ δαίμονος γέγονε  μοίρας,   κἀκεῖνον ἐκμειλισσόμενοι καὶ παρηγοροῦντες περιέπουσι
[25, 0]   νομίζοντες, οὓς καὶ Πλάτων καὶ  Πυθαγόρας   καὶ Ξενοκράτης καὶ Χρύσιππος ἑπόμενοι
[10, 0]   σοφώτατοι, Σόλων Θαλῆς Πλάτων Εὔδοξος  Πυθαγόρας,   ὡς δ´ ἔνιοί φασι, καὶ
[48, 0]   ὡς ταύτας ἀρχὰς γενέσεως ὑποκειμένας·  Ἀναξαγόρας   δὲ νοῦν καὶ ἄπειρον, Ἀριστοτέλης
[5, 0]   τὴν ὄρεξιν. τὸ γάρ, ὡς  Ἀρισταγόρας   ἔλεγε, διὰ τὸ πηγνυμένοις πολλὰ
[43, 0]   οὗτος περίγειος κόσμος οὔτε  φθορᾶς   ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε γενέσεως. ~Ἔνιοι
[32, 0]   μὲν γὰρ βρέφος γενέσεως σύμβολον,  φθορᾶς   δ´ γέρων· ἱέρακι δὲ
[54, 0]   ὂν καὶ νοητὸν καὶ ἀγαθὸν  φθορᾶς   καὶ μεταβολῆς κρεῖττόν ἐστιν· ἃς
[76, 0]   χαλκοῖς καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν,  φθορὰς   μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις,
[70, 0]   καὶ ἀποκρύψεις θεῶν γενέσεις καὶ  φθορὰς   οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ
[63, 0]   καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι τῆς  φθορᾶς   συνδεούσης καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει
[63, 0]   τὰ ὄντα καὶ μηδέποτε παύεσθαι  φορᾶς,   ἀλλ´ οἷον ἐξεγείρεσθαι καὶ κλονεῖσθαι
[62, 0]   ἀπ´ ἐμαυτῆς, ὅπερ ἐστὶν αὐτοκινήτου  φορᾶς   δηλωτικόν· δὲ Τυφών, ὥσπερ
[72, 0]   ἀίδιον αὐτοῖς ἐγκατασπεῖραι δείξαντα δεισιδαιμονίαν  διαφορᾶς   ἀπαύστου πρόφασιν. τῶν γὰρ θηρίων,
[61, 0]   μὲν ἐπὶ τῆς τοῦ ἡλίου  περιφορᾶς   τεταγμένην δύναμιν Ὧρον, Ἕλληνες δ´
[73, 0]   ὑπερβαλλόντως νόσους ὀλεθρίους  συμφορὰς   ἄλλας παραλόγους καὶ ἀλλοκότους, ἔνια
[2, 0]   καὶ φιλήδονον, ἀθρύπτους δὲ καὶ  στερρὰς   ἐν ἱεροῖς λατρείας ἐθιζούσης ὑπομένειν,
[74, 0]   κάνθαρον, εἰκόνας τινὰς ἐν αὐτοῖς  ἀμαυρὰς   ὥσπερ ἐν σταγόσιν ἡλίου τῆς
[72, 0]   ἐπιφαίνεσθαι θηρίων χρυσᾶς προτομὰς καὶ  ἀργυρᾶς   περιτιθεμένους· ἄλλοι δὲ {τῶνδε} τῶν
[56, 0]   τὰ δὲ τέτταρα τετράγωνος ἀπὸ  πλευρᾶς   ἀρτίου τῆς δυάδος· τὰ δὲ
[12, 0]   ἀλλ´ ἀναρρήξαντα πληγῇ διὰ τῆς  πλευρᾶς   ἐξαλέσθαι. τετάρτῃ δὲ τὴν Ἶσιν
[7, 0]   Αἰγυπτίων ἑκάστου πρὸ τῆς αὐλείου  θύρας   ὀπτὸν ἰχθὺν κατεσθίοντος οἱ ἱερεῖς
[80, 0]   ἧττον τὰ κρούματα τῆς  λύρας,   οἷς ἐχρῶντο πρὸ τῶν ὕπνων
[26, 0]   τῷ περιέχοντι μεγάλας μὲν καὶ  ἰσχυράς,   δυστρόπους δὲ καὶ σκυθρωπάς, αἳ
[75, 0]   οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν, εἰ  γλίσχρας   ὁμοιότητας οὕτως ἠγάπησαν Αἰγύπτιοι. καὶ
[35, 0]   Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος  ὀπώρας·   διὸ καὶ τοῖς τὸν Ὄσιριν
[54, 0]   καὶ ταραχῶδες ἐνταῦθα τῆς ἄνω  χώρας   ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον πρὸς τὸν
[75, 0]   δ´ ἂν θήλεια τῆς  χώρας   ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται
[75, 0]   τρίαινα σύμβολόν ἐστι τῆς τρίτης  χώρας,   ἣν θάλαττα κατέχει μετὰ τὸν
[15, 0]   περιέφυ καὶ ἀπέκρυψεν ἐντὸς ἑαυτῆς.  θαυμάσας   δ´ βασιλεὺς τοῦ φυτοῦ
[10, 0]   οὗτος, ὡς ἔοικε, θαυμασθεὶς καὶ  θαυμάσας   τοὺς ἄνδρας ἀπεμιμήσατο τὸ συμβολικὸν
[38, 0]   λέγουσιν. ὅταν δ´ ὑπερβαλὼν καὶ  πλεονάσας   Νεῖλος ἐπέκεινα πλησιάσῃ τοῖς
[45, 0]   καὶ ποικίλος γέγονε καὶ μεταβολὰς  πάσας   δεχόμενος. εἰ γὰρ οὐδὲν ἀναιτίως
[53, 0]   πολλῶν μυριώνυμος κέκληται διὰ τὸ  πάσας   ὑπὸ τοῦ λόγου τρεπομένη μορφὰς
[47, 0]   ἐγκατέστησε τὸν σείριον. ἄλλους δὲ  ποιήσας   τέσσαρας καὶ εἴκοσι θεοὺς εἰς
[47, 0]   μὲν Ὡρομάζης τρὶς ἑαυτὸν  αὐξήσας   ἀπέστη τοῦ ἡλίου τοσοῦτον, ὅσον
[39, 0]   Τυφὼν ἐπιφλέγει, καὶ τότε  κρατήσας   παντάπασι τὸν Νεῖλον εἰς ἑαυτὸν
[42, 0]   ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε τὰς περιμέτρους  ἴσας   ἔχειν τοῖς περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν
[24, 0]   ἔνιοι Μάσνην καλοῦσι· Κῦρος δὲ  Πέρσας   Μακεδόνας δ´ Ἀλέξανδρος ὀλίγου δεῖν
[23, 0]   ἀλλὰ μόνος Εὐήμερος, ὡς ἔοικε,  πλεύσας   εἰς τοὺς μηδαμόθι γῆς γεγονότας
[79, 0]   ἠρέμα τῇ θερμότητι καὶ λειότητι  διαχεούσας.   εἰ δὲ καὶ τὴν σμύρναν
[38, 0]   καὶ διάβροχος γῆ μάλιστα τὰς  σβεννυούσας   καὶ χαλώσας τὴν ξηρότητα καὶ
[29, 0]   Ἆπιν, ἀνοίγεσθαι βαρὺ καὶ σκληρὸν  ψοφούσας·   διὸ παντὸς ἠχοῦντος ἡμᾶς χαλκώματος
[72, 0]   ἐν ταῖς μάχαις ἐπιφαίνεσθαι θηρίων  χρυσᾶς   προτομὰς καὶ ἀργυρᾶς περιτιθεμένους· ἄλλοι
[38, 0]   γῆ μάλιστα τὰς σβεννυούσας καὶ  χαλώσας   τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν
[40, 0]   εὐκαιρίας ὀμβρίων γενομένης Νεῖλος  ἐξώσας   τὴν θάλασσαν ἀνέφηνε τὸ πεδίον
[43, 0]   ἔχειν τινὰ λόγον τοῦ Νείλου  τὰς   ἀναβάσεις. μὲν γὰρ μεγίστη
[51, 0]   ἀορίστου δυνάμεως ἀρχὴ πλημμελήσασα κατασβέσῃ  τὰς   ἀναθυμιάσεις. ~Ἐν δὲ τοῖς ἱεροῖς
[36, 0]   τῆς ξηρότητος αὔξει καὶ ῥώννυσι  τὰς   ἀναθυμιάσεις, ὑφ´ ὧν τὸ πνεῦμα
[52, 0]   τῷ ἡλίῳ, ῥητίνην μὲν ὑπὸ  τὰς   ἀνατολάς, σμύρναν δὲ μεσουρανοῦντι, τὸ
[74, 0]   περιστρέφειν αὐτὸς ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ  τὰς   ἀνατολὰς φερόμενος· ἀσπίδα δ´ ὡς
[26, 0]   δὲ Ξενοκράτης καὶ τῶν ἡμερῶν  τὰς   ἀποφράδας καὶ τῶν ἑορτῶν, ὅσαι
[64, 0]   τούτους ὑπάρχειν, τὸν μὲν διδόντα  τὰς   ἀρχάς, τὴν δ´ ὑποδεχομένην καὶ
[42, 0]   ἐν φαίνεται πρῶτον ἐκφυγοῦσα  τὰς   αὐγὰς καὶ παρελθοῦσα τὸν ἥλιον,
[65, 0]   φακῶν αὐτῷ φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι)  τὰς   δὲ λοχείους ἡμέρας ἑορτάζειν μετὰ
[35, 0]   τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ Πυλαόχῳ·  τὰς   δὲ σάλπιγγας ἐν θύρσοις ἀποκρύπτουσιν,
[4, 0]   λειαινομένους πᾶν ὁμαλῶς τὸ σῶμα,  τὰς   δὲ τῶν θρεμμάτων ἀμπέχεσθαι καὶ
[21, 0]   αὐτοῖς κεῖσθαι καμόντα καὶ θεραπεύεσθαι,  τὰς   δὲ ψυχὰς ἐν οὐρανῷ λάμπειν
[51, 0]   ἀμπεχόνῃ δὲ φλογοειδεῖ στέλλουσιν αὐτοῦ  τὰς   εἰκόνας, ἥλιον σῶμα τῆς τἀγαθοῦ
[76, 0]   οὐδ´ ἀτιμάζειν, ἔτι μᾶλλον, οἶμαι,  τὰς   ἐν αἰσθανομέναις καὶ ψυχὴν ἐχούσαις
[68, 0]   νόμοι περὶ τὰς θυσίας καὶ  τὰς   ἑορτὰς ἔταξαν ἑτέρως ὑπολαμβάνοντες ἐξαμάρτωμεν.
[37, 0]   συνοικεῖν· αἱ γὰρ εἰρημέναι περὶ  τὰς   ἑορτὰς καὶ τὰς θυσίας οἰκειότητες
[42, 0]   τοῦ Ὀσίριδος διασπασμὸν αἰνίττονται πρὸς  τὰς   ἡμέρας, ἐν αἷς φθίνει μετὰ
[15, 0]   μηδενὶ προσδιαλέγεσθαι, τῆς δὲ βασιλίδος  τὰς   θεραπαινίδας ἀσπάζεσθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι τήν
[15, 0]   ἑαυτῆς. ἰδούσης δὲ τῆς βασιλίδος  τὰς   θεραπαινίδας ἵμερον ἐμπεσεῖν τῆς ξένης
[68, 0]   καλῶς οἱ νόμοι περὶ  τὰς   θυσίας καὶ τὰς ἑορτὰς ἔταξαν
[37, 0]   εἰρημέναι περὶ τὰς ἑορτὰς καὶ  τὰς   θυσίας οἰκειότητες ἐναργεστέραν τῶν μαρτύρων
[71, 0]   γέλωτος μόνον οὐδὲ χλευασμοῦ καταπεπλήκασι  τὰς   ἱερουργίας, ἀλλὰ τοῦτο τῆς ἀβελτερίας
[4, 0]   πρόβατον ἀπέχεσθαι λέγουσι, ξύρεσθαι δὲ  τὰς   κεφαλὰς διὰ τὸ πένθος, φορεῖν
[52, 0]   μιμήματα, τοῖς δὲ μελανοστόλοις ἐμφαίνεσθαι  τὰς   κρύψεις καὶ τοὺς περισκιασμοὺς ἐν
[44, 0]   ἀπόρρητόν τι, καὶ πάλαι μὲν  τὰς   μεγίστας ἐν Αἰγύπτῳ τιμὰς
[14, 0]   λόγον ἐμβαλόντων περὶ τοῦ γεγονότος  τὰς   μὲν αἰφνιδίους τῶν ὄχλων ταραχὰς
[4, 0]   καὶ βλαστάνουσι. γελοῖον οὖν ἦν  τὰς   μὲν αὑτῶν τρίχας ἐν ταῖς
[75, 0]   ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην, ὡς  τὰς   μὲν παρθένους φυλακῆς δεομένας, ταῖς
[75, 0]   δέ φασιν ἐν ὑγρῷ διαιτωμένου  τὰς   ὄψεις ὑμένα λεῖον καὶ διαφανῆ
[70, 0]   τὰ πάθη τῶν καρπῶν καὶ  τὰς   παρουσίας τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀποκρύψεις
[69, 0]   νενομισμένα καλῶς ἔχει μήτε φύρειν  τὰς   περὶ θεῶν δόξας καὶ συνταράττειν
[42, 0]   οἷς μόνοις ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε  τὰς   περιμέτρους ἴσας ἔχειν τοῖς περιεχομένοις
[40, 0]   τῶν ἐν βάθει λαμβανόντων διὰ  τὰς   προσχώσεις ἀπορρέουσαν· τὴν δὲ Φάρον,
[38, 0]   ὑδατώδης καὶ διάβροχος γῆ μάλιστα  τὰς   σβεννυούσας καὶ χαλώσας τὴν ξηρότητα
[9, 0]   παραδηλοῦσιν αὐτοὶ πρὸ τῶν ἱερῶν  τὰς   σφίγγας ἐπιεικῶς ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη
[35, 0]   ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ  τὰς   ταφάς. Αἰγύπτιοί τε γὰρ Ὀσίριδος
[21, 0]   δὲ Τυφῶνος ἄρκτον. εἰς δὲ  τὰς   ταφὰς τῶν τιμωμένων ζῴων τοὺς
[73, 0]   τῶν ὁμολογουμένων καὶ κοινὰς ἐχόντων  τὰς   τιμάς, οἷόν ἐστιν ἶβις καὶ
[45, 0]   οὔτε γὰρ ἐν ἀψύχοις σώμασι  τὰς   τοῦ παντὸς ἀρχὰς θετέον, ὡς
[33, 0]   τῶν νέων ὑγρότης ἐνοῦσα παρέχει  τὰς   τρίχας μελαίνας, δὲ πολίωσις
[4, 0]   καὶ σμικρότατον λέληθεν, ἐφ´ ὅτῳ  τὰς   τρίχας οἱ ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ
[19, 0]   ἐνεγκεῖν, ἀλλ´ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ  τὰς   χεῖρας ἀποσπάσαι τῆς κεφαλῆς τὸ
[29, 0]   ὑποχθόνιον τόπον, εἰς ὃν οἴονται  τὰς   ψυχὰς ἀπέρχεσθαι μετὰ τὴν τελευτήν,
[6, 0]   τὸ ἱερόν, ὡς οὐ προσῆκον  ὑπηρέτας   πίνειν τοῦ κυρίου καὶ βασιλέως
[4, 0]   οἱ ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ λινᾶς  ἐσθῆτας   φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´ ὅλως
[45, 0]   θεολόγων καὶ νομοθετῶν εἴς τε  ποιητὰς   καὶ φιλοσόφους δόξα, τὴν ἀρχὴν
[32, 0]   τραπέζης ἅλα μὴ προτίθεσθαι· καὶ  κυβερνήτας   οὐ προσαγορεύουσιν, ὅτι χρῶνται θαλάττῃ
[76, 0]   καὶ πάθος καὶ ἦθος φύσεσιν  ἰδιότητας   {κατὰ τὸ ἦθος} ἀγαπητέον {οὖν}
[53, 0]   κατασπείρειν εἰς ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ  ὁμοιότητας,   αἷς χαίρει καὶ γέγηθε κυισκομένη
[54, 0]   καὶ λόγους καὶ εἴδη καὶ  ὁμοιότητας   ἀναλαμβάνει, καθάπερ ἐν κηρῷ σφραγῖδες
[75, 0]   δεῖ δὲ θαυμάζειν, εἰ γλίσχρας  ὁμοιότητας   οὕτως ἠγάπησαν Αἰγύπτιοι. καὶ γὰρ
[8, 0]   τὰ σώματα λέπραν καὶ ψωρικὰς  τραχύτητας.   τὸν δὲ λόγον, ὃν θύοντες
[17, 0]   τοῖς παροῦσι καὶ ἀπολαύειν, ὡς  πάντας   αὐτίκα μάλα τοιούτους ἐσομένους, ἄχαριν
[74, 0]   οὐκ ἔχειν θήλειαν, ἄρρενας δὲ  πάντας   ἀφιέναι τὸν γόνον εἰς τὴν
[23, 0]   τῆς οἰκουμένης, τοὺς νομιζομένους θεοὺς  πάντας   ὁμαλῶς διαγράφων εἰς ὀνόματα στρατηγῶν
[74, 0]   τῆς γῆς ἀναδιδούσης ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν  ἅπαντας   (διὸ καὶ νόμον ἔθεντο φεύγειν
[72, 0]   ζῷα τοὺς θεοὺς τὸν Τυφῶνα  δείσαντας   μεταβαλεῖν, οἷον ἀποκρύπτοντας ἑαυτοὺς σώμασιν
[56, 0]   λέγουσι. ποιεῖ δὲ τετράγωνον  πεντὰς   ἀφ´ ἑαυτῆς, ὅσον τῶν γραμμάτων
[72, 0]   πρὸς μεταβολὴν καὶ νεωτερισμὸν ὀξυρρόπους  ὄντας,   ἄμαχον δὲ καὶ δυσκάθεκτον ὑπὸ
[23, 0]   τοὺς μηδαμόθι γῆς γεγονότας μηδ´  ὄντας   Παγχώους καὶ Τριφύλλους ἐντετύχηκε. ~καίτοι
[68, 0]   ταῦτα λόγον ἐκ φιλοσοφίας μυσταγωγὸν  ἀναλαβόντας   ὁσίως διανοεῖσθαι τῶν λεγομένων καὶ
[13, 0]   πῶμα καὶ τὰ μὲν γόμφοις  καταλαβόντας   ἔξωθεν, τῶν δὲ θερμὸν μόλιβδον
[5, 0]   τὸ ποτικωτέρους καὶ βρωτικωτέρους ποιεῖν  ἐπιθήγοντας   τὴν ὄρεξιν. τὸ γάρ, ὡς
[23, 0]   μὲν τῷ ἀθέῳ Λέοντι κλισιάδας  ἀνοίγοντας   {καὶ} ἐξανθρωπίζοντι τὰ θεῖα, λαμπρὰν
[23, 0]   Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου φενακισμοῖς παρρησίαν  διδόντας,   ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα συνθεὶς ἀπίστου
[75, 0]   ἐδίδαξε πρώτη κενώματος ἰατρικοῦ χρείαν  κατιδόντας   αὐτὴν κλυζομένην καὶ καθαιρομένην ὑφ´
[18, 0]   ἀδικεῖσθαι τοὺς ἐν παπυρίνοις σκάφεσι  πλέοντας   ὑπὸ τῶν κροκοδείλων φοβουμένων
[21, 0]   κατοικοῦντας, ὡς θνητὸν θεὸν οὐδένα  νομίζοντας,   ἀλλ´ ὃν καλοῦσιν αὐτοὶ Κνήφ,
[48, 0]   ἥλιον δὲ μὴ ὑπερβήσεσθαι τοὺς  προσήκοντας   ὅρους· εἰ δὲ μή, Κλῶθάς
[74, 0]   Λήμνιοι κορύδους τὰ τῶν ἀτταλάβων  εὑρίσκοντας   ᾠὰ καὶ κόπτοντας, Θεσσαλοὶ δὲ
[13, 0]   Ὄσιριν κατακλιθῆναι· τοὺς δὲ συνωμότας  ἐπιδραμόντας   ἐπιρράξαι τὸ πῶμα καὶ τὰ
[58, 0]   ἑκάστου {τὸ} κατὰ τὴν ὁμοιότητα  λαμβάνοντας.   ὅταν οὖν ὕλην λέγωμεν, οὐ
[71, 0]   τοῖς φιλοσόφοις τὸ τοὺς μὴ  μανθάνοντας   ὀρθῶς ἀκούειν ὀνομάτων κακῶς χρῆσθαι
[3, 0]   καὶ τὸ κοσμεῖσθαι τούτοις τοὺς  ἀποθανόντας   Ἰσιακοὺς σύμβολόν ἐστι τοῦτον τὸν
[20, 0]   ἑνὶ δὲ καιρῷ τοὺς ἱερεῖς  διαβαίνοντας   ἐναγίζειν καὶ καταστέφειν τὸ σῆμα
[39, 0]   καὶ κωλύσωσι τοὺς τὸν Νεῖλον  αὔξοντας   ὄμβρους καταρραγῆναι, κατέχων Τυφὼν
[23, 0]   τοὺς θεοὺς τούτους ὁσιότητος, οὐδὲν  ἀπολείποντας   ἐξ οὐρανοῦ μεταφέρειν ἐπὶ γῆν
[70, 0]   δένδρων ἑώρων ἀφανιζομένους παντάπασιν καὶ  ἀπολείποντας,   τοὺς δὲ καὶ αὐτοὶ κατέσπειρον
[26, 0]   μὲν ἐκεῖ καὶ δεήσεις ἀνθρώπων  ἀναπέμποντας,   ἐκεῖθεν δὲ μαντεῖα δεῦρο καὶ
[26, 0]   μαντεῖα δεῦρο καὶ δόσεις ἀγαθῶν  φέροντας.   Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας φησὶ
[25, 0]   πολὺ τῇ δυνάμει τὴν φύσιν  ὑπερφέροντας   ἡμῶν, τὸ δὲ θεῖον οὐκ
[74, 0]   τῶν ἀτταλάβων εὑρίσκοντας ᾠὰ καὶ  κόπτοντας,   Θεσσαλοὶ δὲ πελαργούς, ὅτι πολλοὺς
[72, 0]   τὸν Τυφῶνα δείσαντας μεταβαλεῖν, οἷον  ἀποκρύπτοντας   ἑαυτοὺς σώμασιν ἴβεων καὶ κυνῶν
[60, 0]   ἰέναι κακίαν ἀπορίαν δειλίαν ἀνίαν  προσαγορεύοντας.   ~ὁ δ´ Ὄσιρις ἐκ τοῦ
[72, 0]   ἐν τῷ συμφρονεῖν καὶ κοινοπραγεῖν  ἔχοντας,   ἀίδιον αὐτοῖς ἐγκατασπεῖραι δείξαντα δεισιδαιμονίαν
[1, 0]   Κλέα, δεῖ τἀγαθὰ τοὺς νοῦν  ἔχοντας   αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν θεῶν, μάλιστα
[25, 0]   θεῖον οὐκ ἀμιγὲς οὐδ´ ἄκρατον  ἔχοντας,   ἀλλὰ καὶ ψυχῆς φύσει καὶ
[3, 0]   εἶναι μετ´ αὐτῶν, καὶ τοῦτον  ἔχοντας   ἄλλο δὲ μηδὲν ἐκεῖ βαδίζειν.
[5, 0]   ἀφαιρεῖν, ἄλλας τε πλείονας αἰτίας  ἔχοντας   καὶ τὸ ποτικωτέρους καὶ βρωτικωτέρους
[26, 0]   πλουτοδότας καὶ τοῦτο γέρας βασιλήιον  ἔχοντας‘   τε Πλάτων ἑρμηνευτικὸν τὸ
[26, 0]   θέους‘ καί θεῶν ἄπο μήδε´  ἔχοντας‘   τῷ δ´ ἀπὸ τῶν δαιμόνων
[67, 0]   αὐτοῖς καὶ δωρουμένους ἡμῖν καὶ  παρέχοντας   ἀέναα καὶ διαρκῆ θεοὺς ἐνομίσαμεν,
[56, 0]   τούτῳ τὴν τοῦ παντὸς φύσιν  ὁμοιοῦντας,   ὡς καὶ Πλάτων ἐν τῇ
[47, 0]   μήτε τροφῆς δεομένους μήτε σκιὰν  ποιοῦντας,   τὸν δὲ ταῦτα μηχανησάμενον θεὸν
[69, 0]   καλοῦσι. τοὺς δὲ πρὸς ἑσπέραν  οἰκοῦντας   ἱστορεῖ Θεόπομπος ἡγεῖσθαι καὶ καλεῖν
[21, 0]   δὲ μὴ διδόναι τοὺς Θηβαΐδα  κατοικοῦντας,   ὡς θνητὸν θεὸν οὐδένα νομίζοντας,
[60, 0]   {δηλοῦν{ τος} τοὺς παλαιούς ἰσίαν‘  καλοῦντας·   οὕτω καὶ τὴν νόησιν καὶ
[70, 0]   νομίζειν, ἀλλ´ ὅτι γελοῖον ἅμα  θρηνοῦντας   εὔχεσθαι τοὺς καρποὺς πάλιν ἀναφαίνειν
[78, 0]   ἀληθές ἐστι, διαταράττει τοὺς πολλοὺς  ὑπονοοῦντας   ἐν γῇ καὶ ὑπὸ γῆν
[24, 0]   δεῖν ἐπὶ πέρας τῆς γῆς  κρατοῦντας   προήγαγον· ἀλλ´ ὄνομα καὶ μνήμην
[73, 0]   καὶ γὰρ ἐν Εἰλειθυίας πόλει  ζῶντας   ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν, ὡς Μανεθὼς ἱστόρηκε,
[76, 0]   ἦθος} ἀγαπητέον {οὖν} οὐ ταῦτα  τιμῶντας,   ἀλλὰ διὰ τούτων τὸ θεῖον
[12, 0]   Νέφθυν, Ἶσιν δὲ καὶ Ὄσιριν  ἐρῶντας   ἀλλήλων καὶ πρὶν γενέσθαι
[26, 0]   δαίμονας‘ καὶ φύλακας ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει,  πλουτοδότας   καὶ τοῦτο γέρας βασιλήιον ἔχοντας‘
[13, 0]   ἔχουσαν, ἐπανελθόντι δὲ δόλον μηχανᾶσθαι  συνωμότας   ἄνδρας ἑβδομήκοντα καὶ δύο πεποιημένον
[13, 0]   τὸν Ὄσιριν κατακλιθῆναι· τοὺς δὲ  συνωμότας   ἐπιδραμόντας ἐπιρράξαι τὸ πῶμα καὶ
[22, 0]   τὸν Ὄσιριν, ὡς τῇ φύσει  γεγονότας   ἀνθρώπους. ἔτι δὲ καὶ στρατηγὸν
[23, 0]   πλεύσας εἰς τοὺς μηδαμόθι γῆς  γεγονότας   μηδ´ ὄντας Παγχώους καὶ Τριφύλλους
[68, 0]   περὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς  ἑορτὰς   ἔταξαν ἑτέρως ὑπολαμβάνοντες ἐξαμάρτωμεν. ὅτι
[37, 0]   αἱ γὰρ εἰρημέναι περὶ τὰς  ἑορτὰς   καὶ τὰς θυσίας οἰκειότητες ἐναργεστέραν
[44, 0]   τι, καὶ πάλαι μὲν τὰς  μεγίστας   ἐν Αἰγύπτῳ τιμὰς κύων
[61, 0]   ἀνακαλουμένην διαβάλλουσιν ὡς βαρβαρίζουσαν οἱ  γλώττας   τὰ τοιαῦτα προσαγορεύοντες. ἐν δὲ
[35, 0]   βοείῳ τὸν θεὸν ἐλθεῖν‘ πρὸς  αὐτάς.   Ἀργείοις δὲ βουγενὴς Διόνυσος ἐπίκλην
[54, 0]   διαμένουσιν ἀλλὰ καταλαμβάνει τὸ ἄτακτον  αὐτὰς   καὶ ταραχῶδες ἐνταῦθα τῆς ἄνω
[32, 0]   τὸν μῦθον. ~Ταῦτα μὲν οὖν  τοιαύτας   ὑπονοίας δίδωσιν· ἀπ´ ἄλλης δ´
[48, 0]   τὸ ἀριστερὸν τὸ σκοτεινόν, ὡς  ταύτας   ἀρχὰς γενέσεως ὑποκειμένας· Ἀναξαγόρας δὲ
[57, 0]   οὐχ ἑτέρας λαμβάνειν ἀρχάς, ἀλλὰ  ταύτας·   εἴ γε δὴ τῶν ὀνομάτων
[22, 0]   θεῶν ἐπ´ ἀνθρώπους μεταφέρουσι καὶ  ταύτας   ἔχουσιν ἀπὸ τῶν ἱστορουμένων βοηθείας.
[7, 0]   ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους  νησιώτας   ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς
[35, 0]   δὲ καὶ τὰ περὶ τὰς  ταφάς.   Αἰγύπτιοί τε γὰρ Ὀσίριδος πολλαχοῦ
[73, 0]   πολλοὺς λανθάνουσι, πλὴν ὅταν Ἄπιδος  ταφὰς   ἔχωσι καὶ τῶν ἄλλων ἀναδεικνύντες
[18, 0]   διὰ τὸ προστυγχάνουσαν ἑκάστῳ μέρει  ταφὰς   ποιεῖν. οἱ δ´ οὔ φασιν,
[21, 0]   Τυφῶνος ἄρκτον. εἰς δὲ τὰς  ταφὰς   τῶν τιμωμένων ζῴων τοὺς μὲν
[53, 0]   πάσας ὑπὸ τοῦ λόγου τρεπομένη  μορφὰς   δέχεσθαι καὶ ἰδέας. ἔχει δὲ
[14, 0]   τὰς μὲν αἰφνιδίους τῶν ὄχλων  ταραχὰς   καὶ πτοήσεις ἔτι νῦν διὰ
[4, 0]   οὖν ἦν τὰς μὲν αὑτῶν  τρίχας   ἐν ταῖς ἁγνείαις ἀποτίθεσθαι ξυρωμένους
[33, 0]   νέων ὑγρότης ἐνοῦσα παρέχει τὰς  τρίχας   μελαίνας, δὲ πολίωσις οἷον
[4, 0]   σμικρότατον λέληθεν, ἐφ´ ὅτῳ τὰς  τρίχας   οἱ ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ λινᾶς
[57, 0]   Ἔρωτα ποιῶν οὐχ ἑτέρας λαμβάνειν  ἀρχάς,   ἀλλὰ ταύτας· εἴ γε δὴ
[20, 0]   ἀράχναι γεννῶντες ἀφ´ ἑαυτῶν {ἀπ}  ἀρχὰς   ἀνυποθέτους ὑφαίνουσι καὶ ἀποτείνουσιν, ἀλλ´
[48, 0]   ἀριστερὸν τὸ σκοτεινόν, ὡς ταύτας  ἀρχὰς   γενέσεως ὑποκειμένας· Ἀναξαγόρας δὲ νοῦν
[45, 0]   ἀψύχοις σώμασι τὰς τοῦ παντὸς  ἀρχὰς   θετέον, ὡς Δημόκριτος καὶ Ἐπίκουρος,
[43, 0]   εἰς τὸν ἀέρα προϊεμένην γεννητικὰς  ἀρχὰς   καὶ κατασπείρουσαν· οὐ γὰρ ἀεὶ
[64, 0]   ὑπάρχειν, τὸν μὲν διδόντα τὰς  ἀρχάς,   τὴν δ´ ὑποδεχομένην καὶ διανέμουσαν.
[65, 0]   (διὸ καὶ φακῶν αὐτῷ φυομένων  ἀπαρχὰς   ἐπιφέρουσι) τὰς δὲ λοχείους ἡμέρας
[26, 0]   ἐν μέσῳ θεῶν καὶ ἀνθρώπων,  εὐχὰς   μὲν ἐκεῖ καὶ δεήσεις ἀνθρώπων
[29, 0]   τόπον, εἰς ὃν οἴονται τὰς  ψυχὰς   ἀπέρχεσθαι μετὰ τὴν τελευτήν, Ἀμένθην
[21, 0]   καμόντα καὶ θεραπεύεσθαι, τὰς δὲ  ψυχὰς   ἐν οὐρανῷ λάμπειν ἄστρα καὶ
[26, 0]   χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´  ἐς   αὐγὰς ἠελίου ἀκάμαντος, δ´
[74, 0]   δοκεῖ τὸν οὐρανὸν ἥλιος  ἐς   τοὐναντίον περιστρέφειν αὐτὸς ἀπὸ δυσμῶν
[26, 0]   μένος πόντονδε διώκει, πόντος δ´  ἐς   χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´
[79, 0]   νοσώδεσι θεραπεύειν τὸ καθαρὸν καὶ  ἀβλαβὲς   πάντῃ καὶ ἀμίαντον. ἐπεὶ τοίνυν
[25, 0]   ἡμῶν, τὸ δὲ θεῖον οὐκ  ἀμιγὲς   οὐδ´ ἄκρατον ἔχοντας, ἀλλὰ καὶ
[77, 0]   ἄκρατον γὰρ ἀρχὴ καὶ  ἀμιγὲς   τὸ πρῶτον καὶ νοητόν. ὅθεν
[24, 0]   μεγάλαι δὲ Σεσώστριος ἐν Αἰγύπτῳ·  Φρύγες   δὲ μέχρι νῦν τὰ λαμπρὰ
[69, 0]   Κρόνου καὶ Ἀφροδίτης γεννᾶσθαι πάντα.  Φρύγες   δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι χειμῶνος
[35, 0]   ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος, ὅταν αἱ  Θυιάδες   ἐγείρωσι τὸν Λικνίτην. ὅτι δ´
[26, 0]   νύ σε Πρίαμος Πριάμοιό τε  παῖδες   τόσσα κακὰ ῥέζουσιν, τ´
[54, 0]   ὁμοιότητας ἀναλαμβάνει, καθάπερ ἐν κηρῷ  σφραγῖδες   οὐκ ἀεὶ διαμένουσιν ἀλλὰ καταλαμβάνει
[78, 0]   δ´ ἀπολυθεῖσαι μεταστῶσιν εἰς τὸ  ἀειδὲς   καὶ ἀόρατον καὶ ἀπαθὲς καὶ
[39, 0]   καὶ θυμιάματα τῶν πολυτελῶν ἀναπλάττουσι  μηνοειδὲς   ἀγαλμάτιον καὶ τοῦτο στολίζουσι καὶ
[77, 0]   ποικιλμόν, ἀλλ´ ἓν ἁπλοῦν τὸ  φωτοειδές·   ἄκρατον γὰρ ἀρχὴ καὶ
[36, 0]   τούτου δὲ τοῦ λόγου τὸ  μυθῶδες   ἔστιν ἀποδεῖξαι τῆς περὶ φύσιν
[8, 0]   νοσῶδες. ~Οὐδὲν γὰρ ἄλογον οὐδὲ  μυθῶδες   οὐδ´ ὑπὸ δεισιδαιμονίας, ὥσπερ ἔνιοι
[74, 0]   καλοῦσι. ~Λείπεται δὲ δὴ τὸ  χρειῶδες   καὶ τὸ συμβολικόν, ὧν ἔνια
[10, 0]   ἀπεμιμήσατο τὸ συμβολικὸν αὐτῶν καὶ  μυστηριῶδες   ἀναμίξας αἰνίγμασι τὰ δόγματα· τῶν
[33, 0]   δὲ πᾶν τὸ αὐχμηρὸν καὶ  πυρῶδες   καὶ ξηραντικὸν ὅλως καὶ πολέμιον
[36, 0]   πολέμιον τὸ αὐχμηρὸν καὶ  πυρῶδες·   τοῦτο δ´ ἥλιος μὲν οὐκ
[75, 0]   πέπωκεν· οὐ πίνει γὰρ  νοσῶδες   πεφαρμαγμένον οὐδὲ πρόσεισι. τῇ
[49, 0]   δὲ σωματικοῦ τὸ ἐπίκηρον καὶ  νοσῶδες   καὶ ταρακτικὸν ἀωρίαις καὶ δυσκρασίαις
[33, 0]   καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ ζῴοις  νοσῶδες.   δ´ ἐν Ἡλίου πόλει
[7, 0]   ἀλλ´ οἷον περίττωμα διεφθορὸς καὶ  νοσῶδες.   ~Οὐδὲν γὰρ ἄλογον οὐδὲ μυθῶδες
[79, 0]   ἐν τῷ περιέχοντι θολερὸν καὶ  ἰλυῶδες.   καὶ γὰρ οἱ ἰατροὶ πρὸς
[54, 0]   καταλαμβάνει τὸ ἄτακτον αὐτὰς καὶ  ταραχῶδες   ἐνταῦθα τῆς ἄνω χώρας ἀπεληλαμένον
[78, 0]   τὸ ἀειδὲς καὶ ἀόρατον καὶ  ἀπαθὲς   καὶ ἁγνόν, οὗτος αὐταῖς ἡγεμών
[80, 0]   τῶν ὕπνων οἱ Πυθαγόρειοι, τὸ  ἐμπαθὲς   καὶ ἄλογον τῆς ψυχῆς ἐξεπᾴδοντες
[76, 0]   ἐναργεστέρων ἐσόπτρων καὶ φύσει γεγονότων.  ἀληθὲς   δὲ καὶ τοῦτ´ ἔστιν, ὡς
[78, 0]   Ἅιδου καὶ Πλούτωνος, ἀγνοούμενον ὅπως  ἀληθές   ἐστι, διαταράττει τοὺς πολλοὺς ὑπονοοῦντας
[5, 0]   μὴ καθαροὺς λογίζεσθαι τοὺς ἅλας  εὔηθές   ἐστι. λέγονται δὲ καὶ τὸν
[48, 0]   τὸ καμπύλον τὸ ἄρτιον τὸ  ἑτερόμηκες   τὸ ἄνισον τὸ ἀριστερὸν τὸ
[69, 0]   καὶ γὰρ Ἀθήνησι νηστεύουσιν αἱ  γυναῖκες   ἐν Θεσμοφορίοις χαμαὶ καθήμεναι, καὶ
[35, 0]   τῶν Ἑλλήνων· αἱ δ´ Ἠλείων  γυναῖκες   καὶ παρακαλοῦσιν εὐχόμεναι ποδὶ βοείῳ
[42, 0]   αὐγὰς καὶ παρελθοῦσα τὸν ἥλιον,  ἀτελὲς   ἀγαθόν‘ προσαγορεύουσιν· γὰρ Ὄσιρις
[44, 0]   ἐστι τὸ ὑπὸ γῆν καὶ  ἀφανές,   Ἶσις δὲ τὸ ὑπὲρ τὴν
[59, 0]   δὲ γόνιμος καὶ σωτήριος  ἀσθενὲς   σπέρμα καὶ ἀμαυρὸν εἰς ταῦτα
[10, 0]   ἔστι κάνθαρος θῆλυς, ἀλλὰ πάντες  ἄρσενες.   τίκτουσι δὲ τὸν γόνον ἀφιέντες
[15, 0]   οἱ δὲ Νεμανοῦν, ὅπερ ἂν  Ἕλληνες   Ἀθηναΐδα προσείποιεν. ~τρέφειν δὲ τὴν
[22, 0]   καὶ τὸ πλοῖον, καλοῦσιν  Ἕλληνες   Ἀργώ, τῆς Ὀσίριδος νεὼς εἴδωλον
[61, 0]   ἡλίου περιφορᾶς τεταγμένην δύναμιν Ὧρον,  Ἕλληνες   δ´ Ἀπόλλωνα καλοῦσι· τὴν δ´
[75, 0]   ἠγάπησαν Αἰγύπτιοι. καὶ γὰρ καὶ  Ἕλληνες   ἔν τε γραπτοῖς ἔν τε
[35, 0]   ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς φύσεως  Ἕλληνες   ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν, ἀρκεῖ
[32, 0]   δ´ εἰσὶν οἱ λέγοντες, ὥσπερ  Ἕλληνες   Κρόνον ἀλληγοροῦσι τὸν χρόνον, Ἥραν
[71, 0]   περὶ τὰ τιμώμενα τῶν ζῴων.  Ἕλληνες   μὲν γὰρ ἔν γε τούτοις
[56, 0]   τοῦ ἐκ τούτων, ὃν κόσμον  Ἕλληνες   ὀνομάζουσιν. μὲν οὖν Πλάτων
[37, 0]   ~Ἔτι τε τὸν κιττὸν {ὃν}  Ἕλληνές   τε καθιεροῦσι Διονύσῳ καὶ παρ´
[34, 0]   πάντα καὶ συνεκτρέφουσαν. καὶ γὰρ  Ἕλληνες   τὴν τοῦ σπέρματος πρόεσιν ἀπουσίαν
[33, 0]   ἔαρ θαλερὸν καὶ γόνιμον καὶ  προσηνές,   τὸ δὲ φθινόπωρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ
[25, 0]   παρ´ Ἕλλησιν ᾀδόμενα καὶ Κρόνου  τινὲς   ἄθεσμοι πράξεις καὶ Πύθωνος ἀντιτάξεις
[17, 0]   τὰ συμπόσια Μανερῶτα, τοῦτον εἶναι.  τινὲς   δὲ τὸν μὲν παῖδα καλεῖσθαι
[24, 0]   βασιλέων ἀγαθῶν ἔχουσιν. εἰ δέ  τινες   ἐξαρθέντες ὑπὸ μεγαλαυχίας‘ ὥς φησιν
[29, 0]   παρὰ τὸ σαίρειν, καλλύνειν  τινὲς   καὶ κοσμεῖν λέγουσιν. ἄτοπα γὰρ
[49, 0]   καὶ πάλιν ὑπεκπήδησιν. Βέβωνα δὲ  τινὲς   μὲν ἕνα τῶν τοῦ Τυφῶνος
[44, 0]   τῶν ἑτέρων ζῴων. Εἰσὶ δέ  τινες   οἱ τὸ σκίασμα τῆς γῆς,
[17, 0]   τοῦ περὶ Ὀσίριδος πάθους,  τινες   ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους παρακαλοῦντες αὑτοὺς
[69, 0]   δ´ ἀνεγέρσεις βακχεύοντες αὐτῷ τελοῦσι·  Παφλαγόνες   δὲ καταδεῖσθαι καὶ καθείργνυσθαι χειμῶνος,
[10, 0]   ἐσχάρας ὑποκειμένης. ἐν δὲ Θήβαις  εἰκόνες   ἦσαν ἀνακείμεναι δικαστῶν ἄχειρες,
[36, 0]   καὶ δεσμοὶ μὲν τρὶς τόσσοι  ἀπείρονες‘   εἰ μὴ νὴ Δία κυρίως
[14, 0]   τοὺς θεοὺς φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ  κύνες   τοὺς ἀνθρώπους. ~Ἐκ δὲ τούτου
[36, 0]   καὶ τρὶς λέγειν, ὡς τό  τρισμάκαρες‘   καὶ δεσμοὶ μὲν τρὶς τόσσοι
[79, 0]   πρότερον, ὡς ἀεὶ μὲν οἱ  ἄνδρες   ἐν σπουδῇ μεγίστῃ τίθενται τὰ
[36, 0]   δ´ Ἶσις οὐχ εὗρεν, ἀλλ´  ἐμφερὲς   ἄγαλμα θεμένη καὶ κατασκευάσασα τιμᾶν
[30, 0]   τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ φθεγγομέναις  ἐμφερές.   καὶ ὅλως τὸν ὄνον οὐ
[10, 0]   Θήβαις εἰκόνες ἦσαν ἀνακείμεναι δικαστῶν  ἄχειρες,   δὲ τοῦ ἀρχιδικαστοῦ καταμύουσα
[37, 0]   τὰς ἑορτὰς καὶ τὰς θυσίας  οἰκειότητες   ἐναργεστέραν τῶν μαρτύρων τὴν πίστιν
[50, 0]   θηρεύσαντες ὅσους ἂν δύνωνται καὶ  κτείναντες   ἀπαντικρὺ τοῦ ἱεροῦ προβάλλουσι καὶ
[46, 0]   ἀνακαλοῦνται καὶ τὸν σκότον, εἶτα  μίξαντες   αἵματι λύκου σφαγέντος εἰς τόπον
[39, 0]   κάρπιμον φυρῶσι τῷ ὕδατι καὶ  συμμίξαντες   ἀρώματα καὶ θυμιάματα τῶν πολυτελῶν
[8, 0]   Ὀσίριδος ἔκειτο, καὶ διέρριψεν, οὐ  πάντες   ἀποδέχονται, παράκουσμα τῶν νεωτέρων ὥσπερ
[10, 0]   γὰρ ἔστι κάνθαρος θῆλυς, ἀλλὰ  πάντες   ἄρσενες. τίκτουσι δὲ τὸν γόνον
[26, 0]   ἐξ ἄλλου δέχεται, στυγέουσι δὲ  πάντες‘   ἄχρι οὗ κολασθέντες οὕτω καὶ
[7, 0]   τῶν ἱερέων. ~Ἰχθύων δὲ θαλαττίων  πάντες   μὲν οὐ πάντων ἀλλ´ ἐνίων
[45, 0]   οὐκ ὀρθῶς ἕκαστος, ὁμοῦ δὲ  πάντες   ὀρθῶς λέγουσιν· οὐ γὰρ αὐχμὸν
[66, 0]   αὐτὴν θεοὺς ἔχουσι καὶ γιγνώσκουσιν  ἅπαντες,   ἐνίους μὲν οὐ πάλαι τοῖς
[47, 0]   Ἀρειμανίου γενόμενοι καὶ αὐτοὶ τοσοῦτοι  διατρήσαντες   τὸ ᾠὸν γαν, ὅθεν ἀναμέμικται
[50, 0]   πάντως ἕκαστον· ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ  θηρεύσαντες   ὅσους ἂν δύνωνται καὶ κτείναντες
[72, 0]   ἰχθὺν ἐσθιόντων κύνα συλλαβόντες καὶ  θύσαντες   ὡς ἱερεῖον κατέφαγον, ἐκ δὲ
[79, 0]   οἷον ἀχλυώδη γινομένην καὶ βαρεῖαν,  ἀναστάντες   εὐθὺς ἐπιθυμιῶσι ῥητίνην θεραπεύοντες καὶ
[72, 0]   ἱερεῖον κατέφαγον, ἐκ δὲ τούτου  καταστάντες   εἰς πόλεμον ἀλλήλους τε διέθηκαν
[9, 0]   τῶν ἱερῶν τὰς σφίγγας ἐπιεικῶς  ἱστάντες,   ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς θεολογίας
[28, 0]   ἄνευ μέντοι θείας προνοίας, ἤγαγον  ἐκκλέψαντες.   ἐπεὶ δὲ κομισθεὶς ὤφθη, συμβαλόντες
[31, 0]   κεφαλῇ τοῦ ἱερείου καταρασάμενοι καὶ  ἀποκόψαντες   εἰς τὸν ποταμὸν ἐρρίπτουν πάλαι,
[43, 0]   Ὀσίριδος δύναμιν ἐν τῇ σελήνῃ  τιθέντες   τὴν Ἶσιν αὐτῷ γένεσιν οὖσαν
[24, 0]   παρανομίας προσοφλόντες ὠκύμοροι καπνοῖο δίκην  ἀρθέντες   ἀπέπταν‘ καὶ νῦν ὥσπερ ἀγώγιμοι
[26, 0]   ἄχρι οὗ κολασθέντες οὕτω καὶ  καθαρθέντες   αὖθις τὴν κατὰ φύσιν χώραν
[24, 0]   ἀγαθῶν ἔχουσιν. εἰ δέ τινες  ἐξαρθέντες   ὑπὸ μεγαλαυχίας‘ ὥς φησιν
[26, 0]   στυγέουσι δὲ πάντες‘ ἄχρι οὗ  κολασθέντες   οὕτω καὶ καθαρθέντες αὖθις τὴν
[24, 0]   τῶν ἱερῶν καὶ τῶν βωμῶν  ἀποσπασθέντες   οὐδὲν ἀλλ´ τὰ μνήματα
[71, 0]   καὶ λίθινα μὴ μαθόντες μηδ´  ἐθισθέντες   ἀγάλματα καὶ τιμὰς θεῶν ἀλλὰ
[10, 0]   ἄρσενες. τίκτουσι δὲ τὸν γόνον  ἀφιέντες   εἰς ὄνθον, ὃν σφαιροποιοῦσιν, οὐ
[67, 0]   ὁδηγοῦντες οὐκ ἀκινδύνως· ἔνιοι γὰρ  ἀποσφαλέντες   παντάπασιν εἰς δεισιδαιμονίαν ὤλισθον, οἱ
[74, 0]   πολλοὺς ὄφεις τῆς γῆς ἀναδιδούσης  ἐπιφανέντες   ἐξώλεσαν ἅπαντας (διὸ καὶ νόμον
[6, 0]   γραμμάτων, ὡς Ἑκαταῖος ἱστόρηκεν, ἱερεῖς  ὄντες·   ἤρξαντο δὲ πίνειν ἀπὸ Ψαμμητίχου,
[39, 0]   ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ποτίμου  λαβόντες   ὕδατος ἐγχέουσι, καὶ γίνεται κραυγὴ
[77, 0]   καὶ νοητόν. ὅθεν ἅπαξ ταύτην  ἀναλαβόντες   ἀποτίθενται καὶ φυλάττουσιν ἀόρατον καὶ
[28, 0]   τὸν Ὄσιριν οἱ τῶν ἱερῶν  μεταλαβόντες   ἴσασιν. ~Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν
[72, 0]   τὸν ὀξύρυγχον ἰχθὺν ἐσθιόντων κύνα  συλλαβόντες   καὶ θύσαντες ὡς ἱερεῖον κατέφαγον,
[36, 0]   τὴν δὲ τῶν Παμυλίων ἑορτὴν  ἄγοντες,   ὥσπερ εἴρηται, φαλλικὴν οὖσαν ἄγαλμα
[73, 0]   ἔνια τῶν τιμωμένων οἱ ἱερεῖς  ἀπάγοντες   ὑπὸ σκότῳ μετὰ σιωπῆς καὶ
[9, 0]   Διὸς εἶναι τὸν Ἀμοῦν (ὃ  παράγοντες   ἡμεῖς Ἄμμωνα λέγομεν) Μανεθὼς μὲν
[66, 0]   ἕλη μηδὲ λωτοὺς μὴ θεοποιίαν  λέγοντες   ἀποστερῶσι μεγάλων θεῶν τοὺς ἄλλους
[52, 0]   καὶ ὀνομάζεσθαι Σείριον ὑφ´ Ἑλλήνων  λέγοντες,   εἰ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις
[31, 0]   ὡς Δείνων ἱστόρηκεν. οἱ δὲ  λέγοντες   ἐκ τῆς μάχης ἐπ´ ὄνου
[65, 0]   τοὺς θεοὺς τούτοις συνοικειοῦντες καὶ  λέγοντες   θάπτεσθαι μὲν τὸν Ὄσιριν, ὅτε
[68, 0]   θεῶν αὐτῶν τὰ δυσφημότατα καὶ  λέγοντες   καὶ διανοούμενοι. ~Πῶς οὖν χρηστέον
[32, 0]   πρῶτον. οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ  λέγοντες,   ὥσπερ Ἕλληνες Κρόνον ἀλληγοροῦσι τὸν
[68, 0]   Ἑρμῇ μέλι καὶ σῦκον ἐσθίουσιν  ἐπιλέγοντες   γλυκὺ ἀλήθεια‘ τὸ δὲ
[77, 0]   ἁπλοῦν καὶ ἄυλον ἐξάλλονται καὶ  θιγόντες   ἀληθῶς τῆς περὶ αὐτὸ καθαρᾶς
[67, 0]   εἰς δεισιδαιμονίαν ὤλισθον, οἱ δὲ  φεύγοντες   ὥσπερ ἕλος τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον
[80, 0]   ἐμπαθὲς καὶ ἄλογον τῆς ψυχῆς  ἐξεπᾴδοντες   οὕτω καὶ θεραπεύοντες. τὰ γὰρ
[76, 0]   ἀσωμάτοις πράγμασιν αἴνιγμα τοῦ θείου  κατιδόντες   ἠξίουν ἀμελεῖν οὐδὲν οὐδ´ ἀτιμάζειν,
[74, 0]   ἡλίου τῆς τῶν θεῶν δυνάμεως  κατιδόντες.   τὴν μὲν γὰρ γαλῆν ἔτι
[11, 0]   σκληρότητα καὶ κακίαν ὀργάνῳ φονικῷ  παρεικάζοντες.   οὕτω δὴ τὰ περὶ θεῶν
[43, 0]   ἔμβασιν Ὀσίριδος εἰς τὴν σελήνην  ὀνομάζοντες,   ἔαρος ἀρχὴν οὖσαν. οὕτω τὴν
[69, 0]   κινοῦσιν ἐπαχθῆ τὴν ἑορτὴν ἐκείνην  ὀνομάζοντες,   ὡς διὰ τὴν τῆς Κόρης
[68, 0]   ἐπὶ δέκα τοῦ πρώτου μηνὸς  ἑορτάζοντες   τῷ Ἑρμῇ μέλι καὶ σῦκον
[10, 0]   μᾶλλον ὕλην γενέσεως χώραν  παρασκευάζοντες.   ~Ὅταν οὖν μυθολογοῦσιν Αἰγύπτιοι
[30, 0]   μὲν ἀνθρώπων τοὺς πυρροὺς {καὶ}  προπηλακίζοντες,   ὄνον δὲ κατακρημνίζοντες, ὡς Κοπτῖται,
[8, 0]   τῶν νεωτέρων ὥσπερ ἄλλα πολλὰ  νομίζοντες.   Ἀλλὰ τρυφήν γε καὶ πολυτέλειαν
[70, 0]   οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ  νομίζοντες   ἀτόπων καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων
[3, 0]   δὲ γραμματικῆς καὶ μουσικῆς εὑρετὴν  νομίζοντες.   διὸ καὶ τῶν ἐν Ἑρμοῦ
[31, 0]   δὲ πυρρόχρουν γεγονέναι τὸν Τυφῶνα  νομίζοντες   καὶ τῶν βοῶν τοὺς πυρροὺς
[12, 0]   τὴν τρίτην τῶν ἐπαγομένων ἀποφράδα  νομίζοντες   οἱ βασιλεῖς οὐκ ἐχρημάτιζον οὐδ´
[61, 0]   τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα  νομίζοντες.   οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν τῶν
[33, 0]   γεγονέναι τῷ σώματι καὶ πάρωχρον  νομίζοντες   οὐ πάνυ προθύμως ἐντυγχάνουσιν οὐδ´
[25, 0]   ἀνθρώπων, ἀλλὰ δαιμόνων μεγάλων εἶναι  νομίζοντες,   οὓς καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας
[33, 0]   αἰτίαν γενέσεως καὶ σπέρματος οὐσίαν  νομίζοντες,   Τυφῶνα δὲ πᾶν τὸ αὐχμηρὸν
[30, 0]   πυρροὺς {καὶ} προπηλακίζοντες, ὄνον δὲ  κατακρημνίζοντες,   ὡς Κοπτῖται, διὰ τὸ πυρρὸν
[79, 0]   σύμφυτον τῷ σώματι πνεῦμα μεμαρασμένον  ἀναρριπίζοντες   ἐχούσης τι τῆς ὀσμῆς σφοδρὸν
[71, 0]   τὰ γραπτὰ καὶ λίθινα μὴ  μαθόντες   μηδ´ ἐθισθέντες ἀγάλματα καὶ τιμὰς
[8, 0]   ὗν ἐν πανσελήνῳ καὶ {κατ}  ἐσθίοντες   ἐπιλέγουσιν, ὡς Τυφὼν ὗν
[1, 0]   ἐπιστήμης ὅσον ἐφικτόν ἐστιν ἀνθρώποις  μετιόντες   εὐχόμεθα τυγχάνειν παρ´ αὐτῶν ἐκείνων·
[65, 0]   προχείρων καὶ συνήθων τὸ πιθανὸν  ἕλκοντες.   ~Καὶ δεινὸν οὐδέν, ἂν πρῶτον
[31, 0]   αὐτόθεν εἰσὶ κατάδηλοι τὰ Ἰουδαϊκὰ  παρέλκοντες   εἰς τὸν μῦθον. ~Ταῦτα μὲν
[29, 0]   καὶ τὸν Ἆπιν, ἐξηγούμενοι καὶ  διδάσκοντες   ἡμᾶς, ὡς ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ
[6, 0]   αἷς φιλοσοφοῦντες καὶ μανθάνοντες καὶ  διδάσκοντες   τὰ θεῖα διατελοῦσιν. οἱ δὲ
[55, 0]   Τυφῶνος τὰ νεῦρα χορδαῖς χρήσασθαι,  διδάσκοντες   ὡς τὸ πᾶν λόγος
[29, 0]   τοῦ παντὸς ἅμα κίνησιν εἰρῆσθαι  φάσκοντες.   οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱερέων
[27, 0]   ἀγαθῶν δι´ ἀρετὴν εἰς θεοὺς  μεταβαλόντες,   ὡς ὕστερον Ἡρακλῆς καὶ Διόνυσος,
[28, 0]   ἐκκλέψαντες. ἐπεὶ δὲ κομισθεὶς ὤφθη,  συμβαλόντες   οἱ περὶ Τιμόθεον τὸν ἐξηγητὴν
[39, 0]   βοῦν διάχρυσον ἱματίῳ μέλανι βυσσίνῳ  περιβάλλοντες   ἐπὶ πένθει τῆς θεοῦ δεικνύουσι
[35, 0]   αὐτὸν ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ ὕδατος  ἐμβάλλοντες   εἰς τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ
[19, 0]   νῦν διὰ τοῦτο σχοινίον τι  προβάλλοντες   εἰς μέσον κατακόπτουσι. τὴν μὲν
[70, 0]   ταῖς χερσὶ τὴν γῆν καὶ  περιστέλλοντες   αὖθις, ἐπ´ ἀδήλῳ τῷ πάλιν
[3, 0]   φέροντες ὥσπερ ἐν κίστῃ καὶ  περιστέλλοντες,   τὰ μὲν μέλανα καὶ σκιώδη
[24, 0]   ἀλαζονείαν μετ´ ἀσεβείας καὶ παρανομίας  προσοφλόντες   ὠκύμοροι καπνοῖο δίκην ἀρθέντες ἀπέπταν‘
[64, 0]   ἄτακτον ὑπερβολαῖς ἐνδείαις Τυφῶνι  προσνέμοντες,   τὸ δὲ κεκοσμημένον καὶ ἀγαθὸν
[66, 0]   μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι τούτοις  καταλαμβάνοντες   μηδ´ ἕλη μηδὲ λωτοὺς μὴ
[57, 0]   δὲ Τυφῶνι τὸ τοῦ Ταρτάρου  μεταλαμβάνοντές   πως ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ Χάος
[68, 0]   καὶ τὰς ἑορτὰς ἔταξαν ἑτέρως  ὑπολαμβάνοντες   ἐξαμάρτωμεν. ὅτι γὰρ ἐπὶ τὸν
[6, 0]   ἔχουσιν, ἐν αἷς φιλοσοφοῦντες καὶ  μανθάνοντες   καὶ διδάσκοντες τὰ θεῖα διατελοῦσιν.
[11, 0]   κυρίως δήπου τὴν οὐσίαν αὐτοῦ  σημαίνοντες,   ἀλλὰ τοῦ τρόπου τὴν σκληρότητα
[31, 0]   διὸ καὶ τῶν Περσικῶν βασιλέων  ἐχθραίνοντες   μάλιστα τὸν Ὦχον ὡς ἐναγῆ
[52, 0]   γενέθλιον ἄγουσι μετὰ φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν,  ἐμφαίνοντες   οἷον ὑπερείσματος δεῖσθαι καὶ ῥώσεως
[39, 0]   καὶ τοῦτο στολίζουσι καὶ κοσμοῦσιν  ἐμφαίνοντες   ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος
[52, 0]   Ἶσιν οὐχ ἑτέραν τῆς σελήνης  ἀποφαίνοντες·   ὅθεν καὶ τῶν ἀγαλμάτων αὐτῆς
[42, 0]   ἐν ταῖς λεγομέναις Ὀσίριδος ταφαῖς  τέμνοντες   κατασκευάζουσι λάρνακα μηνοειδῆ διὰ τὸ
[72, 0]   τροφὴν ἑτέρων ἕτερα προσίεσθαι πεφυκότων  ἀμύνοντες   ἀεὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστοι καὶ
[70, 0]   ἐφείδοντο, τιμῶντες ὑπὸ χρείας καὶ  σεμνύνοντες.   οἱ δ´ ὕστερον ἀπαιδεύτως δεχόμενοι
[71, 0]   θεραπεύοντες αὐτὰ τὰ ζῷα καὶ  περιέποντες   ὡς θεοὺς οὐ γέλωτος μόνον
[72, 0]   οἰκείοις ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων  φέροντες   ἐλάνθανον ταῖς τῶν θηρίων ἔχθραις
[3, 0]   καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ  φέροντες   ὥσπερ ἐν κίστῃ καὶ περιστέλλοντες,
[68, 0]   τῷ Μεσορὴ μηνὶ τῶν χεδρόπων  ἐπιφέροντες   λέγουσιν γλῶσσα τύχη, γλῶσσα δαίμων.
[66, 0]   φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν  ἐπιφέροντες.   ταῦτα μὲν γὰρ αὐτὰ νοῆσαι
[79, 0]   εὐθὺς ἐπιθυμιῶσι ῥητίνην θεραπεύοντες καὶ  καθαίροντες   τὸν ἀέρα τῇ διακρίσει καὶ
[67, 0]   ἔλαθον αὖθις ὥσπερ εἰς κρημνὸν  ἐμπεσόντες   τὴν ἀθεότητα. ~Διὸ δεῖ μάλιστα
[35, 0]   ἐῶμεν, δ´ ἐμφανῶς δρῶσι  θάπτοντες   τὸν Ἆπιν οἱ ἱερεῖς, ὅταν
[46, 0]   καὶ σκυθρωπά. πόαν γάρ τινα  κόπτοντες   ὄμωμι καλουμένην ἐν ὅλμῳ τὸν
[8, 0]   καὶ δυσχεραίνουσι καὶ τὸ κρόμμυον  παραφυλάττοντες,   ὅτι τῆς σελήνης φθινούσης μόνον
[68, 0]   πομπαῖς καὶ ταῖς ἑορταῖς εὐφημίαν  προκηρύττοντες,   εἶτα περὶ τῶν θεῶν αὐτῶν
[71, 0]   ἔσῃ‘ Αἰγυπτίων δ´ οἱ πολλοὶ  θεραπεύοντες   αὐτὰ τὰ ζῷα καὶ περιέποντες
[79, 0]   βαρεῖαν, ἀναστάντες εὐθὺς ἐπιθυμιῶσι ῥητίνην  θεραπεύοντες   καὶ καθαίροντες τὸν ἀέρα τῇ
[80, 0]   τῆς ψυχῆς ἐξεπᾴδοντες οὕτω καὶ  θεραπεύοντες.   τὰ γὰρ ὀσφραντὰ πολλάκις μὲν
[6, 0]   οἱ μὲν ἐν Ἡλίου πόλει  θεραπεύοντες   τὸν θεὸν οὐκ εἰσφέρουσι τὸ
[61, 0]   βαρβαρίζουσαν οἱ γλώττας τὰ τοιαῦτα  προσαγορεύοντες.   ἐν δὲ ταῖς Ἑρμοῦ λεγομέναις
[70, 0]   θεῶν γενέσεις καὶ φθορὰς οὐ  προσαγορεύοντες   μόνον ἀλλὰ καὶ νομίζοντες ἀτόπων
[69, 0]   μὲν κατευνασμούς, τοτὲ δ´ ἀνεγέρσεις  βακχεύοντες   αὐτῷ τελοῦσι· Παφλαγόνες δὲ καταδεῖσθαι
[8, 0]   τραχύτητας. τὸν δὲ λόγον, ὃν  θύοντες   ἅπαξ ὗν ἐν πανσελήνῳ καὶ
[50, 0]   κακίας καὶ ταράττων. διὸ καὶ  θύοντες   ἑβδόμῃ τοῦ Τυβὶ μηνός, ἣν
[66, 0]   ὡρῶν διαγράφοντες τὰ θεῖα καὶ  διαλύοντες,   ὥσπερ οἱ Διόνυσον τὸν οἶνον,
[65, 0]   τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν. ταῦτα γὰρ  ἀκούοντες   ἀγαπῶσι καὶ πιστεύουσιν, αὐτόθεν ἐκ
[66, 0]   πάθη γῆς καὶ μεταβολὰς ὡρῶν  διαγράφοντες   τὰ θεῖα καὶ διαλύοντες, ὥσπερ
[70, 0]   ὕστερον ἀπαιδεύτως δεχόμενοι καὶ ἀμαθῶς  ἀναστρέφοντες   ἐπὶ τοὺς θεοὺς τὰ πάθη
[70, 0]   παραλόγου τὴν ἀτοπίαν ἐν ὀφθαλμοῖς  ἔχοντες.   μὲν οὖν Ξενοφάνης
[7, 0]   θυρῶν τοὺς ἰχθῦς δύο λόγους  ἔχοντες,   ὧν τὸν μὲν ἱερὸν καὶ
[41, 0]   τῶν ἀπ´ ἀστρολογίας μαθηματικῶν ἔνια  μιγνύντες   Τυφῶνα μὲν οἴονται τὸν ἡλιακὸν
[50, 0]   τῷ μὲν ἵππῳ τὸν Τυφῶνα  δεικνύντες,   τῷ δ´ ἱέρακι δύναμιν καὶ
[73, 0]   ταφὰς ἔχωσι καὶ τῶν ἄλλων  ἀναδεικνύντες   ἔνια πάντων παρόντων συνεμβάλλωσιν οἰόμενοι
[67, 0]   ἐπὶ τὰ θεῖα τὴν νόησιν  ὁδηγοῦντες   οὐκ ἀκινδύνως· ἔνιοι γὰρ ἀποσφαλέντες
[74, 0]   σφαιροποιουμένην ὕλην, ἣν κυλινδοῦσιν ἀντιβάδην  ὠθοῦντες,   ὥσπερ δοκεῖ τὸν οὐρανὸν
[65, 0]   τὰ περὶ τοὺς θεοὺς τούτοις  συνοικειοῦντες   καὶ λέγοντες θάπτεσθαι μὲν τὸν
[28, 0]   ὑπάγουσι τὴν δόξαν. οἱ γὰρ  ἀξιοῦντες   Ἅιδην λέγεσθαι τὸ σῶμα τῆς
[30, 0]   πρὸς ἐκεῖνον ὁμοιότητα καὶ πόπανα  ποιοῦντες   ἐν θυσίαις τοῦ τε Παϋνὶ
[79, 0]   πάθη βοηθεῖν δοκοῦσι φλόγα πολλὴν  ποιοῦντες   ὡς λεπτύνουσαν τὸν ἀέρα· λεπτύνει
[73, 0]   κατεπίμπρασαν, ὡς Μανεθὼς ἱστόρηκε, Τυφωνείους  καλοῦντες   καὶ τὴν τέφραν αὐτῶν λικμῶντες
[44, 0]   σελήνην ὀλισθάνουσαν ἐκλείπειν νομίζουσι, Τυφῶνα  καλοῦντες·   ~ὅθεν οὐκ ἀπέοικεν εἰπεῖν, ὡς
[17, 0]   τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους  παρακαλοῦντες   αὑτοὺς χρῆσθαι τοῖς παροῦσι καὶ
[9, 0]   καὶ κεκρυμμένον ὄντα προσκαλούμενοι καὶ  παρακαλοῦντες   ἐμφανῆ γενέσθαι καὶ δῆλον αὐτοῖς
[63, 0]   τοῖς σείστροις ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι  δηλοῦντες,   ὅτι τῆς φθορᾶς συνδεούσης καὶ
[3, 0]   καὶ λαμπρὰ τῆς περὶ θεῶν  ὑποδηλοῦντες   οἰήσεως, οἷα καὶ περὶ τὴν
[73, 0]   γέγονε μοίρας, κἀκεῖνον ἐκμειλισσόμενοι καὶ  παρηγοροῦντες   περιέπουσι ταῦτα καὶ θεραπεύουσιν· ἂν
[6, 0]   ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς  φιλοσοφοῦντες   καὶ μανθάνοντες καὶ διδάσκοντες τὰ
[75, 0]   τοσούτους ζῶσιν ἐνιαυτοὺς οἱ μακρότατον  ζῶντες,   τῶν μέτρων πρῶτόν ἐστι
[66, 0]   δύναμιν ἐξ ἀρχῆς ἐπιστάμενοι καὶ  τιμῶντες·   δεύτερον, μεῖζόν ἐστιν, ὅπως
[64, 0]   καὶ λόγον Ὀσίριδος σεβόμενοι καὶ  τιμῶντες   οὐκ ἂν ἁμαρτάνοιμεν. ἀλλὰ καὶ
[70, 0]   καὶ ποιήματα καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο,  τιμῶντες   ὑπὸ χρείας καὶ σεμνύνοντες. οἱ
[73, 0]   καλοῦντες καὶ τὴν τέφραν αὐτῶν  λικμῶντες   ἠφάνιζον καὶ διέσπειρον. ἀλλὰ τοῦτο
[71, 0]   θεῶν ἀλλὰ θεοὺς καλεῖν, εἶτα  τολμῶντες   λέγειν, ὅτι τὴν Ἀθηνᾶν Λαχάρης
[20, 0]   καὶ λογογράφοι καθάπερ οἱ ἀράχναι  γεννῶντες   ἀφ´ ἑαυτῶν {ἀπ} ἀρχὰς ἀνυποθέτους
[66, 0]   τοῖς παρ´ Αἰγυπτίων ὀνόμασι καλεῖν  μεμαθηκότες,   ἑκάστου δὲ τὴν δύναμιν ἐξ
[4, 0]   περιττωμάτων ἔρια καὶ λάχναι καὶ  τρίχες   καὶ ὄνυχες ἀναφύονται καὶ βλαστάνουσι.
[26, 0]   τόσσα κακὰ ῥέζουσιν, τ´  ἀσπερχὲς   μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐυκτίμενον πτολίεθρον;
[4, 0]   καὶ λάχναι καὶ τρίχες καὶ  ὄνυχες   ἀναφύονται καὶ βλαστάνουσι. γελοῖον οὖν
[38, 0]   καὶ νομίζουσιν οὐ πᾶσαν, ἀλλ´  ἧς   Νεῖλος ἐπιβαίνει σπερμαίνων καὶ
[80, 0]   καὶ χρηστὴν μεθίησιν ἀναθυμίασιν, ὑφ´  ἧς   τ´ ἀὴρ τρεπόμενος καὶ
[24, 0]   κεραυνὸν ἐνεχείρισεν· αὐτὸς δὲ λόγχην,  ἧς   τὴν δόξαν οὐδὲ εἷς ἀφαιρήσεται
[38, 0]   λέγουσιν, αἰνίττονται τὸ παντελῶς τῆς  γῆς   ἄγονον καὶ ἄκαρπον ὑπὸ στερρότητος.
[74, 0]   πελαργούς, ὅτι πολλοὺς ὄφεις τῆς  γῆς   ἀναδιδούσης ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν ἅπαντας (διὸ
[39, 0]   ἐπὶ πᾶσι δ´ τῆς  γῆς   ἀπογύμνωσις ἅμα τῇ τῶν φυτῶν
[47, 0]   τοσοῦτον, ὅσον ἥλιος τῆς  γῆς   ἀφέστηκε, καὶ τὸν οὐρανὸν ἄστροις
[78, 0]   ἔστι μὲν αὐτὸς ἀπωτάτω τῆς  γῆς   ἄχραντος καὶ ἀμίαντος καὶ καθαρὸς
[23, 0]   ἔοικε, πλεύσας εἰς τοὺς μηδαμόθι  γῆς   γεγονότας μηδ´ ὄντας Παγχώους καὶ
[44, 0]   τινες οἱ τὸ σκίασμα τῆς  γῆς,   εἰς τὴν σελήνην ὀλισθάνουσαν
[79, 0]   πολλὴν καὶ βαρεῖαν ἀναθυμίασιν ἀπὸ  γῆς   ἕλκοντα βίᾳ τὸν ἥλιον καὶ
[47, 0]   παντάπασι καὶ ἀφανισθῆναι, τῆς δὲ  γῆς   ἐπιπέδου καὶ ὁμαλῆς γενομένης ἕνα
[55, 0]   ἰᾶται διαφυγούσῃ τὴν σκιὰν τῆς  γῆς   εὐθὺς ἀντιλάμπων. ~ἡ δὲ κρείττων
[20, 0]   δὲ κρυπτὰ καὶ σκότια κατὰ  γῆς   ἐχόντων στολιστήρια θηκαίοις ἐοικότα καὶ
[40, 0]   γὰρ εἴασεν κυρία τῆς  γῆς   θεὸς ἀναιρεθῆναι παντάπασι τὴν ἀντικειμένην
[4, 0]   φύεται μὲν ἐξ ἀθανάτου τῆς  γῆς   καὶ καρπὸν ἐδώδιμον ἀναδίδωσι, λιτὴν
[66, 0]   σπόρους καὶ ἀρότους καὶ πάθη  γῆς   καὶ μεταβολὰς ὡρῶν διαγράφοντες τὰ
[40, 0]   καὶ Κόρην τὸ διὰ τῆς  γῆς   καὶ τῶν καρπῶν διῆκον, Ποσειδῶνα
[63, 0]   τῶν τεττάρων στοιχείων, πυρὸς καὶ  γῆς   καὶ ὕδατος καὶ ἀέρος. τῇ
[24, 0]   ὀλίγου δεῖν ἐπὶ πέρας τῆς  γῆς   κρατοῦντας προήγαγον· ἀλλ´ ὄνομα καὶ
[39, 0]   (βοῦν γὰρ Ἴσιδος εἰκόνα καὶ  γῆς   νομίζουσιν) ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἀπὸ
[39, 0]   στολίζουσι καὶ κοσμοῦσιν ἐμφαίνοντες ὅτι  γῆς   οὐσίαν καὶ ὕδατος τοὺς θεοὺς
[41, 0]   καὶ τὸ πολὺ μέρος τῆς  γῆς   παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ ποιεῖν ἀοίκητον
[38, 0]   τιθηνεῖται. Νέφθυν δὲ καλοῦσι τῆς  γῆς   τὰ ἔσχατα καὶ παρόρια καὶ
[57, 0]   τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ τῆς  Γῆς,   τῷ δ´ Ὀσίριδι τὸ τοῦ
[44, 0]   εἰς τὴν σκιὰν ἐμπίπτουσα τῆς  γῆς,   ὥσπερ φασὶ τὸν Ὄσιριν εἰς
[31, 0]   ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ τῆς  σφαγῆς   ξίφος ἐγκείμενον. ἀπολαύειν δὲ καὶ
[16, 0]   γενομένην αἰτήσασθαι τὴν κίονα τῆς  στέγης·   ὑφελοῦσαν δὲ ῥᾷστα περικόψαι τὴν
[54, 0]   πατήρ, λόγος αὐτὸς καθ´ ἑαυτὸν  ἀμιγὴς   καὶ ἀπαθής, ἀλλὰ νενοθευμένος τῇ
[17, 0]   αἰσθομένην μεταστραφῆναι καὶ δεινὸν ὑπ´  ὀργῆς   ἐμβλέψαι· τὸ δὲ παιδίον οὐκ
[28, 0]   τὰ Ἡρακλείτου τοῦ φυσικοῦ λέγοντος  Ἅιδης   καὶ Διόνυσος ωὑτὸς ὅτεῳ μαίνονται
[27, 0]   Εὐβοεὺς καὶ Ποντικὸς  Ἡρακλείδης   τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ Πλούτωνος
[71, 0]   τὸν κύνα τῆς Ἀρτέμιδος, ὡς  Εὐριπίδης·   Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου κύων ἔσῃ‘
[13, 0]   τοὺς πλείστους καὶ λόγῳ μετ´  ᾠδῆς   πάσης καὶ μουσικῆς θελγομένους προσαγόμενον·
[73, 0]   ὅτι πᾶσα φύσις ἄλογος καὶ  θηριώδης   τῆς τοῦ κακοῦ δαίμονος γέγονε
[38, 0]   Λητοῦς τραφῆναι λέγουσιν· γὰρ  ὑδατώδης   καὶ διάβροχος γῆ μάλιστα τὰς
[75, 0]   φωνῆς γὰρ θεῖος λόγος  ἀπροσδεής   ἐστι καί δι´ ἀψόφου βαίνων
[47, 0]   καὶ ταῦτ´ ἐστίν. μὲν  Ὡρομάζης   ἐκ τοῦ καθαρωτάτου φάους
[47, 0]   τὸν ἀριθμόν. εἶθ´ μὲν  Ὡρομάζης   τρὶς ἑαυτὸν αὐξήσας ἀπέστη τοῦ
[32, 0]   ἀπαγορευομένων ἕν ἐστιν αὐτοῖς ἐπὶ  τραπέζης   ἅλα μὴ προτίθεσθαι· καὶ κυβερνήτας
[35, 0]   λέγων δενδρέων δὲ νομὸν Διόνυσος  πολυγαθὴς   αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας· διὸ
[54, 0]   αὐτὸς καθ´ ἑαυτὸν ἀμιγὴς καὶ  ἀπαθής,   ἀλλὰ νενοθευμένος τῇ ὕλῃ διὰ
[57, 0]   καὶ Ὧρος οὐκ ἀίδιος οὐδ´  ἀπαθὴς   οὐδ´ ἄφθαρτος, ἀλλ´ ἀειγενὴς ὢν
[80, 0]   σύντονα τῶν μεθημερινῶν φροντίδων ἄνευ  μέθης   οἷον ἅμματα χαλᾷ καὶ διαλύει·
[29, 0]   χαλκᾶς τινας ἐν Μέμφει πύλας  λήθης   καὶ κωκυτοῦ προσαγορευομένας, ὅταν θάπτωσι
[4, 0]   αἰθερίῳ χαροπότητι προσεοικυῖαν. δ´  ἀληθὴς   αἰτία μία πάντων ἐστί· καθαροῦ
[73, 0]   δὲ τὰ πλεῖστα προσνέμουσι. κἂν  ἀληθὴς   λόγος οὗτος, σημαίνειν ἡγοῦμαι
[68, 0]   περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν, ἐξερμηνεύεται φωνὴ  ἀληθής.   τὸν δ´ Ἁρποκράτην οὔτε θεὸν
[20, 0]   ἐναγίζειν καὶ καταστέφειν τὸ σῆμα  μηδίθης   φυτῷ περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης ἐλαίας
[66, 0]   φλόγα· Φερσεφόνην δέ φησί που  Κλεάνθης   τὸ διὰ τῶν καρπῶν φερόμενον
[63, 0]   κόσμου περιέχεται μὲν ὑπὸ τῆς  σεληνιακῆς   σφαίρας, κινεῖται δ´ ἐν αὐτῇ
[75, 0]   χελώνην, ὡς τὰς μὲν παρθένους  φυλακῆς   δεομένας, ταῖς δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν
[48, 0]   εἰ δὲ μή, Κλῶθάς μιν  Δίκης   ἐπικούρους ἐξευρήσειν‘ Ἐμπεδοκλῆς δὲ τὴν
[50, 0]   ἣν καλοῦσιν ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ  Φοινίκης,   ἐπιπλάττουσι τοῖς ποπάνοις ἵππον ποτάμιον
[8, 0]   τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα κομψότητος  ἱστορικῆς   φυσικῆς ἐστιν, οἷον τὸ
[3, 0]   προνοίας, Ἑρμῆν δὲ γραμματικῆς καὶ  μουσικῆς   εὑρετὴν νομίζοντες. διὸ καὶ τῶν
[13, 0]   λόγῳ μετ´ ᾠδῆς πάσης καὶ  μουσικῆς   θελγομένους προσαγόμενον· ὅθεν Ἕλλησι δόξαι
[8, 0]   οὐκ ἄμοιρα κομψότητος ἱστορικῆς  φυσικῆς   ἐστιν, οἷον τὸ περὶ κρομμύου.
[3, 0]   σοφίας καὶ προνοίας, Ἑρμῆν δὲ  γραμματικῆς   καὶ μουσικῆς εὑρετὴν νομίζοντες. διὸ
[79, 0]   οἷα κυπαρίττου καὶ ἀρκεύθου καὶ  πεύκης.   Ἄκρωνα γοῦν τὸν ἰατρὸν ἐν
[10, 0]   τῶν Ἑλλήνων οἱ σοφώτατοι, Σόλων  Θαλῆς   Πλάτων Εὔδοξος Πυθαγόρας, ὡς δ´
[47, 0]   τῆς δὲ γῆς ἐπιπέδου καὶ  ὁμαλῆς   γενομένης ἕνα βίον καὶ μίαν
[19, 0]   μητρὶ τὰς χεῖρας ἀποσπάσαι τῆς  κεφαλῆς   τὸ βασίλειον· Ἑρμῆν δὲ περιθεῖναι
[48, 0]   Ἀναξαγόρας δὲ νοῦν καὶ ἄπειρον,  Ἀριστοτέλης   δὲ τὸ μὲν εἶδος τὸ
[79, 0]   νοσοῦσιν· ὤνησε γὰρ οὐκ ὀλίγους.  Ἀριστοτέλης   δέ φησι καὶ μύρων καὶ
[77, 0]   παρέσχε. διὸ καὶ Πλάτων καὶ  Ἀριστοτέλης   ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος τῆς
[60, 0]   ὥσπερ καὶ Πλάτων ὑπονοεῖ καὶ  Ἀριστοτέλης.   κινεῖται δὲ τῆς φύσεως τὸ
[27, 0]   εἰς θεοὺς μεταβαλόντες, ὡς ὕστερον  Ἡρακλῆς   καὶ Διόνυσος, ἅμα καὶ θεῶν
[26, 0]   δεῦρο καὶ δόσεις ἀγαθῶν φέροντας.  Ἐμπεδοκλῆς   δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι
[48, 0]   Κλῶθάς μιν Δίκης ἐπικούρους ἐξευρήσειν‘  Ἐμπεδοκλῆς   δὲ τὴν μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχήν
[32, 0]   οὖν τοιαύτας ὑπονοίας δίδωσιν· ἀπ´  ἄλλης   δ´ ἀρχῆς τῶν φιλοσοφώτερόν τι
[54, 0]   νοητὸν καὶ ἀγαθὸν φθορᾶς καὶ  μεταβολῆς   κρεῖττόν ἐστιν· ἃς δ´ ἀπ´
[33, 0]   τὴν θάλασσαν, ἀλλ´ Ὄσιριν μὲν  ἁπλῆς   ἅπασαν τὴν ὑγροποιὸν ἀρχὴν καὶ
[59, 0]   τὰ γὰρ ἔσχατα μέρη τῆς  ὕλης,   Νέφθυν καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν,
[45, 0]   καὶ Ἐπίκουρος, οὔτ´ ἀποίου δημιουργὸν  ὕλης   ἕνα λόγον καὶ μίαν πρόνοιαν,
[56, 0]   ἐστι, τοῦ νοητοῦ καὶ τῆς  ὕλης   καὶ τοῦ ἐκ τούτων, ὃν
[80, 0]   ἥλιον Πίνδαρος ὁρᾶσθαί φησιν  ἐρήμης   δι´ αἰθέρος‘ δὲ νυκτερινὸς
[60, 0]   τὴν θεὸν ταύτην ἀπὸ τῆς  ἐπιστήμης   ἅμα καὶ τῆς κινήσεως Ἶσιν
[58, 0]   διάνοιαν τοῦ ἀνθρώπου ὡς ὕλην  ἐπιστήμης   καὶ ἀρετῆς τῷ λόγῳ κοσμεῖν
[60, 0]   καλοῦσι παρὰ τὸ ἵεσθαι μετ´  ἐπιστήμης   καὶ φέρεσθαι, κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον
[1, 0]   μάλιστα δὲ τῆς περὶ αὐτῶν  ἐπιστήμης   ὅσον ἐφικτόν ἐστιν ἀνθρώποις μετιόντες
[15, 0]   ταῦτά τε πνεύματί φασι δαιμονίῳ  φήμης   πυθομένην τὴν Ἶσιν εἰς Βύβλον
[39, 0]   ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἀπὸ τῆς  ἑβδόμης   ἐπὶ δέκα ἑξῆς· καὶ γὰρ
[79, 0]   μεμαρασμένον ἀναρριπίζοντες ἐχούσης τι τῆς  ὀσμῆς   σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν. αὖθις δὲ
[41, 0]   ἡλίου πληγαῖς ὑπὸ βίας καὶ  ῥώμης   περαινομέναις. οἱ δὲ Στωικοὶ τὸν
[75, 0]   μὴν οὐδ´ κροκόδειλος αἰτίας  πιθανῆς   ἀμοιροῦσαν ἔσχηκε τιμήν, ἀλλὰ μίμημα
[28, 0]   τοῖς φίλοις τὴν ὄψιν εὑρέθη  πολυπλανὴς   ἄνθρωπος ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ
[55, 0]   ὅθεν ἐκείνη μὲν ἀσθενὴς καὶ  ἀδρανὴς   ἐνταῦθα, φυρομένη καὶ προσπλεκομένη τοῖς
[7, 0]   Τυφῶνος ὁσίως φιλοσοφουμένοις, δ´  ἐμφανὴς   καὶ πρόχειρος οὐκ ἀναγκαῖον οὐδ´
[70, 0]   ὀφθαλμοῖς ἔχοντες. μὲν οὖν  Ξενοφάνης   Κολοφώνιος ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους,
[57, 0]   οὐδ´ ἀπαθὴς οὐδ´ ἄφθαρτος, ἀλλ´  ἀειγενὴς   ὢν μηχανᾶται ταῖς τῶν παθῶν
[35, 0]   ἐλθεῖν‘ πρὸς αὐτάς. Ἀργείοις δὲ  βουγενὴς   Διόνυσος ἐπίκλην ἐστίν· ἀνακαλοῦνται δ´
[55, 0]   ἀνεπήρωσε δύναμιν. ὅθεν ἐκείνη μὲν  ἀσθενὴς   καὶ ἀδρανὴς ἐνταῦθα, φυρομένη καὶ
[49, 0]   καὶ πρὸς χρὴ φερομένοις  ἐνισταμένης   τῆς τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως. ~διὸ
[18, 0]   πορευθείσης τὸ δ´ ἀγγεῖον ἐκποδὼν  ἀποθεμένης   Τυφῶνα κυνηγετοῦντα νύκτωρ πρὸς τὴν
[10, 0]   δι´ ἀιδιότητα καρδίᾳ θυμὸν ἐσχάρας  ὑποκειμένης.   ἐν δὲ Θήβαις εἰκόνες ἦσαν
[9, 0]   ἱερέων καὶ μετεῖχε τῆς φιλοσοφίας  ἐπικεκρυμμένης   τὰ πολλὰ μύθοις καὶ λόγοις
[47, 0]   δὲ γῆς ἐπιπέδου καὶ ὁμαλῆς  γενομένης   ἕνα βίον καὶ μίαν πολιτείαν
[40, 0]   Τυφῶνος ἐπεκράτησε, τουτέστιν εὐκαιρίας ὀμβρίων  γενομένης   Νεῖλος ἐξώσας τὴν θάλασσαν
[61, 0]   τὸ κύειν. διὸ καὶ παρατροπῆς  γενομένης   τοῦ ὀνόματος Ἑλληνιστὶ κύων κέκληται
[12, 0]   Ῥέας φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ  συγγενομένης   αἰσθόμενον ἐπαράσασθαι τὸν Ἥλιον αὐτῇ
[39, 0]   ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ´ χώρα,  μηκυνομένης   δὲ τῆς νυκτὸς αὔξεται τὸ
[78, 0]   καὶ καθαρὸς οὐσίας ἁπάσης φθορὰν  δεχομένης   καὶ θάνατον, ἀνθρώπων δὲ ψυχαῖς
[57, 0]   ἀπόρου καὶ δι´ ἔνδειαν ἀεὶ  γλιχομένης   ἑτέρου καὶ περὶ ἕτερον λιπαρούσης
[80, 0]   μικτὰ καὶ παντοδαπὰ ταῖς ποιότησιν  ἀρχομένης   νυκτὸς ἐπιθυμιῶσι.
[45, 0]   τὰ δεξιὰ καὶ κατ´ εὐθεῖαν  ὑφηγουμένης,   τῆς δ´ ἔμπαλιν ἀναστρεφούσης καὶ
[23, 0]   μυθολογίας πᾶσαν ἀθεότητα κατασκεδάννυσι τῆς  οἰκουμένης,   τοὺς νομιζομένους θεοὺς πάντας ὁμαλῶς
[33, 0]   καὶ τοῖς νοτίοις μέρεσι τῆς  οἰκουμένης,   ὥσπερ καρδία τοῖς εὐωνύμοις
[15, 0]   τὰς θεραπαινίδας ἵμερον ἐμπεσεῖν τῆς  ξένης   τῶν τε τριχῶν τοῦ τε
[55, 0]   ὕδατα καὶ πνεύματα καὶ μέχρι  σελήνης   ἀνατρέχει καὶ ἀναχαιτίζει συγχέουσα καὶ
[52, 0]   δ´ Ἶσιν οὐχ ἑτέραν τῆς  σελήνης   ἀποφαίνοντες· ὅθεν καὶ τῶν ἀγαλμάτων
[41, 0]   καὶ κατακρατεῖν πολλαχοῦ καὶ τῆς  σελήνης.   διὸ τὸν Τυφῶνα Σὴθ {ἀεὶ}
[43, 0]   δὲ πρὸς τὰ φῶτα τῆς  σελήνης   ἔχειν τινὰ λόγον τοῦ Νείλου
[43, 0]   φῶς ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ τῆς  σελήνης   καὶ καθάψηται βοὸς ὀργώσης. διὸ
[42, 0]   τοσαῦτα γὰρ ἔστι φῶτα τῆς  σελήνης   καὶ τοσαύταις ἡμέραις τὸν αὑτῆς
[49, 0]   καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ ἀφανισμοῖς  σελήνης   οἷον ἐκδρομαὶ καὶ ἀφηνιασμοὶ {καὶ}
[55, 0]   τὴν κατὰ μῆνα μείωσιν τῆς  σελήνης,   πήρωσιν δὲ τὴν ἔκλειψιν, ἣν
[43, 0]   ὀργώσης. διὸ καὶ τοῖς τῆς  σελήνης   σχήμασιν ἔοικε πολλὰ τοῦ Ἄπιδος
[41, 0]   καὶ {περὶ} σοφίας τὰ τῆς  σελήνης,   τὰ δ´ ἡλίου πληγαῖς ὑπὸ
[8, 0]   μάλιστα γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ τῆς  σελήνης   φθινούσης, καὶ τῶν τὸ γάλα
[8, 0]   τὸ κρόμμυον παραφυλάττοντες, ὅτι τῆς  σελήνης   φθινούσης μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο καὶ
[63, 0]   πάντα τίκτειν, ὅσα καὶ τῆς  σελήνης   φῶτ´ ἔστιν. τοῦτο μὲν οὖν
[48, 0]   γεγονέναι μυθολογούντων, ὧν μὲν  ἀπηνὴς   καὶ φιλόνεικος, δὲ μειλίχιος
[15, 0]   Βύβλον ἀφικέσθαι καὶ καθίσασαν ἐπὶ  κρήνης   ταπεινὴν καὶ δεδακρυμένην ἄλλῳ μὲν
[54, 0]   ὡς οὐκ ὢν καθαρὸς οὐδ´  εἰλικρινὴς   οἷος πατήρ, λόγος αὐτὸς
[80, 0]   οἴνου καὶ σταφίδος καὶ κυπέρου  ῥητίνης   τε καὶ σμύρνης καὶ ἀσπαλάθου
[80, 0]   καὶ κυπέρου ῥητίνης τε καὶ  σμύρνης   καὶ ἀσπαλάθου καὶ σεσέλεως, ἔτι
[62, 0]   αὐτῷ μὴ δυνάμενος βαδίζειν ὑπ´  αἰσχύνης   ἐν ἐρημίᾳ διέτριβεν· δ´
[75, 0]   γεγονέναι μόνος μὲν ἄγλωσσος ὤν·  φωνῆς   γὰρ θεῖος λόγος ἀπροσδεής
[9, 0]   κρύψιν ὑπὸ ταύτης δηλοῦσθαι τῆς  φωνῆς,   Ἑκαταῖος δ´ Ἀβδηρίτης φησὶ
[39, 0]   ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ἐπὶ δέκα  ἑξῆς·   καὶ γὰρ τὰ πενθούμενα τέσσαρα,
[32, 0]   γέρων καὶ μετὰ τοῦτον ἱέραξ,  ἐφεξῆς   δ´ ἰχθύς, ἐπὶ πᾶσι δ´
[29, 0]   τὰ λοιπὰ τῆς ἐν χερσὶ  δόξης   προσδιέλθωμεν. ~Ὁ μὲν γὰρ Ὄσιρις
[12, 0]   φωνὴν ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ  βοῆς,   ὅτι μέγας βασιλεὺς εὐεργέτης Ὄσιρις
[80, 0]   καὶ τὸ σῶμα διὰ τῆς  πνοῆς   κινούμενον λείως καὶ προσηνῶς ὕπνου
[61, 0]   τὸ κύειν. διὸ καὶ  παρατροπῆς   γενομένης τοῦ ὀνόματος Ἑλληνιστὶ κύων
[73, 0]   ἱερεῖς ἀπάγοντες ὑπὸ σκότῳ μετὰ  σιωπῆς   καὶ ἡσυχίας ἀπειλοῦσι καὶ δεδίττονται
[68, 0]   δάκτυλον ἔχει προσκείμενον ἐχεμυθίας καὶ  σιωπῆς   σύμβολον, ἐν δὲ τῷ Μεσορὴ
[71, 0]   τολμῶντες λέγειν, ὅτι τὴν Ἀθηνᾶν  Λαχάρης   ἐξέδυσε, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα χρυσοῦς
[56, 0]   τοῦ πλήρους καὶ τοῦ αἰτίου·  πλήρης   γάρ ἐστιν ὕλη τοῦ
[69, 0]   ὀνομάζοντες, ὡς διὰ τὴν τῆς  Κόρης   κάθοδον ἐν ἄχει τῆς Δήμητρος
[46, 0]   δ´ ἕτερον δαίμονα καλοῦσιν, ὥσπερ  Ζωροάστρης   μάγος, ὃν πεντακισχιλίοις ἔτεσι
[45, 0]   παλίντονος‘ γάρ ἁρμονίη κόσμου, ὅκωσπερ  λύρης   καὶ τόξου‘ καθ´ Ἡράκλειτον (καὶ
[20, 0]   σῆμα μηδίθης φυτῷ περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι  πάσης   ἐλαίας μέγεθος. ~Εὔδοξος δὲ πολλῶν
[58, 0]   καὶ χρυσὸν ἀγάλματος, οὐκ ὄντα  πάσης   ἔρημα ποιότητος· αὐτήν τε τὴν
[3, 0]   τὸν ἱερὸν λόγον περὶ θεῶν  πάσης   καθαρεύοντα δεισιδαιμονίας καὶ περιεργίας ἐν
[13, 0]   πλείστους καὶ λόγῳ μετ´ ᾠδῆς  πάσης   καὶ μουσικῆς θελγομένους προσαγόμενον· ὅθεν
[2, 0]   καὶ τὴν ζήτησιν, ἁγνείας τε  πάσης   καὶ νεωκορίας ἔργον ὁσιώτερον, οὐχ
[35, 0]   τοῦ οἴνου Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ  πάσης   ὑγρᾶς φύσεως Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον
[76, 0]   δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις, αἰσθήσεως δὲ  πάσης   φύσει καὶ συνέσεως ἐστέρηται. Περὶ
[53, 0]   τῆς φύσεως θῆλυ καὶ δεκτικὸν  ἁπάσης   γενέσεως, καθὸ τιθήνη καὶ πανδεχὴς
[78, 0]   καὶ ἀμίαντος καὶ καθαρὸς οὐσίας  ἁπάσης   φθορὰν δεχομένης καὶ θάνατον, ἀνθρώπων
[63, 0]   ὅτι τῆς φθορᾶς συνδεούσης καὶ  ἱστάσης   αὖθις ἀναλύει τὴν φύσιν καὶ
[18, 0]   υἱὸν Ὧρον ἐν Βούτῳ τρεφόμενον  πορευθείσης   τὸ δ´ ἀγγεῖον ἐκποδὼν ἀποθεμένης
[40, 0]   ποταμῷ καὶ τρέφοντι τὴν ἤπειρον  ἀνασταλείσης.   Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅμοια τοῖς
[15, 0]   τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ τῆς  θαλάσσης   ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν ἐρείκῃ τινὶ μαλθακῶς
[40, 0]   ὡς ἂν ὑπόλειμμα τῆς πάλαι  θαλάσσης   ἕωλον ἐνταυθοῖ συνερρυηκός. δ´
[32, 0]   δὲ τοῖς βορείοις ὑπὸ τῆς  θαλάσσης   καταναλισκόμενος εἰκότως λέγεται τὴν μὲν
[69, 0]   κάθοδον ἐν ἄχει τῆς Δήμητρος  οὔσης.   ἔστι δ´ μὴν οὗτος
[15, 0]   θαυμαστὴν εὐωδίαν ἐπιπνέουσαν ἀφ´ ἑαυτῆς.  ἰδούσης   δὲ τῆς βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας
[74, 0]   ὅτι πολλοὺς ὄφεις τῆς γῆς  ἀναδιδούσης   ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν ἅπαντας (διὸ καὶ
[63, 0]   ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι τῆς φθορᾶς  συνδεούσης   καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει τὴν
[2, 0]   καὶ στερρὰς ἐν ἱεροῖς λατρείας  ἐθιζούσης   ὑπομένειν, ὧν τέλος ἐστὶν
[52, 0]   τὸ ὕδωρ χειμῶνος τῆς θεοῦ  ποθούσης·   τοσαυτάκις δὲ περιίασιν, ὅτι τὴν
[11, 0]   μυθολογοῦσιν Αἰγύπτιοι περὶ τῶν θεῶν  ἀκούσῃς,   πλάνας καὶ διαμελισμοὺς καὶ πολλὰ
[40, 0]   νομίζουσι. ~Τῆς δ´ Ἴσιδος πάλιν  ἀναλαμβανούσης   τὸν Ὄσιριν καὶ αὐξανούσης τὸν
[40, 0]   πάλιν ἀναλαμβανούσης τὸν Ὄσιριν καὶ  αὐξανούσης   τὸν Ὧρον ἀναθυμιάσεσι καὶ ὁμίχλαις
[8, 0]   γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ τῆς σελήνης  φθινούσης,   καὶ τῶν τὸ γάλα πινόντων
[8, 0]   κρόμμυον παραφυλάττοντες, ὅτι τῆς σελήνης  φθινούσης   μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο καὶ τεθηλέναι
[28, 0]   τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς οἷον  παραφρονούσης   καὶ μεθυούσης ἐν αὐτῷ, γλίσχρως
[8, 0]   στρατεύων ἐπ´ Ἄραβας τῆς ἀποσκευῆς  βραδυνούσης   ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ χρησάμενος
[57, 0]   γλιχομένης ἑτέρου καὶ περὶ ἕτερον  λιπαρούσης   γεγενημένον. γὰρ Πόρος οὐχ
[45, 0]   εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς φύσεως  φερούσης   οὐ δυεῖν πίθων εἷς ταμίας
[67, 0]   ταῦτα κοσμοῦντος καὶ μιᾶς προνοίας  ἐπιτροπευούσης   καὶ δυνάμεων ὑπουργῶν ἐπὶ πάντα
[28, 0]   τῆς ψυχῆς οἷον παραφρονούσης καὶ  μεθυούσης   ἐν αὐτῷ, γλίσχρως ἀλληγοροῦσι. βέλτιον
[2, 0]   βρωμάτων πολλῶν καὶ ἀφροδισίων ἀποχαῖς  κολουούσης   τὸ ἀκόλαστον καὶ φιλήδονον, ἀθρύπτους
[45, 0]   εὐθεῖαν ὑφηγουμένης, τῆς δ´ ἔμπαλιν  ἀναστρεφούσης   καὶ ἀνακλώσης τε βίος
[31, 0]   ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ, γλυφὴν μὲν  ἐχούσης   ἄνθρωπον εἰς γόνυ καθεικότα ταῖς
[79, 0]   τῷ σώματι πνεῦμα μεμαρασμένον ἀναρριπίζοντες  ἐχούσης   τι τῆς ὀσμῆς σφοδρὸν καὶ
[9, 0]   αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς θεολογίας αὐτῶν  ἐχούσης.   τὸ δ´ ἐν Σάι τῆς
[43, 0]   τῆς σελήνης καὶ καθάψηται βοὸς  ὀργώσης.   διὸ καὶ τοῖς τῆς σελήνης
[45, 0]   τῆς δ´ ἔμπαλιν ἀναστρεφούσης καὶ  ἀνακλώσης   τε βίος μικτὸς
[44, 0]   οὐδὲ τὸν Τυφῶνα Ἶσις.  γεννώσης   τῆς Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν Ἶσις
[71, 0]   καταπεπλήκασι τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ τοῦτο  τῆς   ἀβελτερίας ἐλάχιστόν ἐστι κακόν· δόξα
[32, 0]   ἐν τῷ προπύλῳ τοῦ ἱεροῦ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἦν γεγλυμμένον βρέφος, γέρων
[71, 0]   τὴν περιστερὰν καὶ τὸν δράκοντα  τῆς   Ἀθηνᾶς καὶ τὸν κόρακα τοῦ
[9, 0]   ἐχούσης. τὸ δ´ ἐν Σάι  τῆς   Ἀθηνᾶς, {ὃ} ἣν καὶ Ἶσιν
[62, 0]   μὲν γὰρ Ἶσιν πολλάκις τῷ  τῆς   Ἀθηνᾶς ὀνόματι καλοῦσι φράζοντι τοιοῦτον
[75, 0]   οὐδενὸς ἀκούειν προσήκει. τῷ δὲ  τῆς   Ἀθηνᾶς τὸν δράκοντα Φειδίας παρέθηκε,
[79, 0]   καὶ τοῦτο μαρτυρίαν τῷ λόγῳ  τῆς   αἰτίας δίδωσιν. ~τὸ δὲ κῦφι
[32, 0]   τὸν ἰχθὺν ἀπὸ ταύτης προβάλλονται  τῆς   αἰτίας καὶ τὸ μισεῖν ἰχθύι
[1, 0]   πρεσβυτέραν οὖσαν. οἶμαι δὲ καὶ  τῆς   αἰωνίου ζωῆς, ἣν θεὸς
[9, 0]   μύθοις καὶ λόγοις ἀμυδρὰς ἐμφάσεις  τῆς   ἀληθείας καὶ διαφάσεις ἔχουσιν, ὥσπερ
[2, 0]   ~διὸ θειότητος ὄρεξίς ἐστιν  τῆς   ἀληθείας μάλιστα δὲ τῆς περὶ
[48, 0]   ἀνακειμένην ἀμφοῖν ἐκείναις, ἐφιεμένην δὲ  τῆς   ἀμείνονος ἀεὶ καὶ ποθοῦσαν καὶ
[54, 0]   ἄτακτον αὐτὰς καὶ ταραχῶδες ἐνταῦθα  τῆς   ἄνω χώρας ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον
[8, 0]   τοῦ βασιλέως, ὃς πρῶτος Αἰγυπτίους  τῆς   ἀπλούτου καὶ ἀχρημάτου καὶ λιτῆς
[8, 0]   Βοκχόρεως πατὴρ στρατεύων ἐπ´ Ἄραβας  τῆς   ἀποσκευῆς βραδυνούσης ἡδέως τῷ προστυχόντι
[71, 0]   τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τὸν κύνα  τῆς   Ἀρτέμιδος, ὡς Εὐριπίδης· Ἑκάτης ἄγαλμα
[51, 0]   πνευμάτων καὶ ὑδάτων, ὅταν  τῆς   ἀτάκτου καὶ ἀορίστου δυνάμεως ἀρχὴ
[7, 0]   τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων ἑκάστου πρὸ  τῆς   αὐλείου θύρας ὀπτὸν ἰχθὺν κατεσθίοντος
[75, 0]   ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται  τῆς   αὐξήσεως γινόμενον. ἐν ὑγρῷ γὰρ
[75, 0]   δράκοντα Φειδίας παρέθηκε, τῷ δὲ  τῆς   Ἀφροδίτης ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην,
[69, 0]   χαμαὶ καθήμεναι, καὶ Βοιωτοὶ τὰ  τῆς   Ἀχαίας μέγαρα κινοῦσιν ἐπαχθῆ τὴν
[15, 0]   ἐπιπνέουσαν ἀφ´ ἑαυτῆς. ἰδούσης δὲ  τῆς   βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας ἵμερον ἐμπεσεῖν
[49, 0]   οὐ μὴν ἰσοσθενῶν, δυνάμεων, ἀλλὰ  τῆς   βελτίονος τὸ κράτος ἐστίν· ἀπολέσθαι
[43, 0]   Τυφώνειον, πολλάκις δὲ κρατουμένην ὑπὸ  τῆς   γενέσεως καὶ συνδεομένην αὖθις ἀναλύεσθαι
[38, 0]   θεοῦ λέγουσιν, αἰνίττονται τὸ παντελῶς  τῆς   γῆς ἄγονον καὶ ἄκαρπον ὑπὸ
[74, 0]   δὲ πελαργούς, ὅτι πολλοὺς ὄφεις  τῆς   γῆς ἀναδιδούσης ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν ἅπαντας
[39, 0]   νυκτός, ἐπὶ πᾶσι δ´  τῆς   γῆς ἀπογύμνωσις ἅμα τῇ τῶν
[47, 0]   ἡλίου τοσοῦτον, ὅσον ἥλιος  τῆς   γῆς ἀφέστηκε, καὶ τὸν οὐρανὸν
[78, 0]   δ´ ἔστι μὲν αὐτὸς ἀπωτάτω  τῆς   γῆς ἄχραντος καὶ ἀμίαντος καὶ
[44, 0]   δέ τινες οἱ τὸ σκίασμα  τῆς   γῆς, εἰς τὴν σελήνην
[55, 0]   ἥλιος ἰᾶται διαφυγούσῃ τὴν σκιὰν  τῆς   γῆς εὐθὺς ἀντιλάμπων. ~ἡ δὲ
[40, 0]   οὐ γὰρ εἴασεν κυρία  τῆς   γῆς θεὸς ἀναιρεθῆναι παντάπασι τὴν
[4, 0]   λίνον φύεται μὲν ἐξ ἀθανάτου  τῆς   γῆς καὶ καρπὸν ἐδώδιμον ἀναδίδωσι,
[40, 0]   δὲ καὶ Κόρην τὸ διὰ  τῆς   γῆς καὶ τῶν καρπῶν διῆκον,
[24, 0]   Ἀλέξανδρος ὀλίγου δεῖν ἐπὶ πέρας  τῆς   γῆς κρατοῦντας προήγαγον· ἀλλ´ ὄνομα
[41, 0]   τεθηλότα καὶ τὸ πολὺ μέρος  τῆς   γῆς παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ ποιεῖν
[38, 0]   ἀναθυμιάσεις τιθηνεῖται. Νέφθυν δὲ καλοῦσι  τῆς   γῆς τὰ ἔσχατα καὶ παρόρια
[57, 0]   ὀνομάτων τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ  τῆς   Γῆς, τῷ δ´ Ὀσίριδι τὸ
[44, 0]   αὐτὴν εἰς τὴν σκιὰν ἐμπίπτουσα  τῆς   γῆς, ὥσπερ φασὶ τὸν Ὄσιριν
[58, 0]   ἔνιοι δὲ καὶ τὸ σπέρμα  τῆς   γυναικὸς οὐ δύναμιν οὐδ´ ἀρχήν,
[45, 0]   δεξιὰ καὶ κατ´ εὐθεῖαν ὑφηγουμένης,  τῆς   δ´ ἔμπαλιν ἀναστρεφούσης καὶ ἀνακλώσης
[40, 0]   ὕδατος τοὺς θεοὺς τούτους νομίζουσι.  ~Τῆς   δ´ Ἴσιδος πάλιν ἀναλαμβανούσης τὸν
[18, 0]   τοιούτους ἐσομένους, ἄχαριν ἐπίκωμον ἐπεισάγουσι.  ~Τῆς   δ´ Ἴσιδος πρὸς τὸν υἱὸν
[15, 0]   δεδακρυμένην ἄλλῳ μὲν μηδενὶ προσδιαλέγεσθαι,  τῆς   δὲ βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας ἀσπάζεσθαι
[47, 0]   ἀνάγκη φθαρῆναι παντάπασι καὶ ἀφανισθῆναι,  τῆς   δὲ γῆς ἐπιπέδου καὶ ὁμαλῆς
[69, 0]   τῆς Κόρης κάθοδον ἐν ἄχει  τῆς   Δήμητρος οὔσης. ἔστι δ´
[56, 0]   τέτταρα τετράγωνος ἀπὸ πλευρᾶς ἀρτίου  τῆς   δυάδος· τὰ δὲ πέντε πῆ
[39, 0]   νομίζουσιν) ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἀπὸ  τῆς   ἑβδόμης ἐπὶ δέκα ἑξῆς· καὶ
[20, 0]   τρέφεσθαι τὸν Ἆπιν εἴδωλον ὄντα  τῆς   ἐκείνου ψυχῆς, ὅπου καὶ τὸ
[29, 0]   δὲ καὶ τοῦτο τῶν ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος ἀπελθόντων πάλαι καὶ μετακομισθέντων
[61, 0]   ἄλλα μυρία τοῖς μεθισταμένοις ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος συνεκπεσόντα μέχρι νῦν παραμένει
[3, 0]   λόγῳ ζητῶν καὶ φιλοσοφῶν περὶ  τῆς   ἐν αὐτοῖς ἀληθείας. ~ἐπεὶ τούς
[29, 0]   ἐπισκεψόμεθα· νῦν δὲ τὰ λοιπὰ  τῆς   ἐν χερσὶ δόξης προσδιέλθωμεν. ~Ὁ
[60, 0]   οὕτω τὴν θεὸν ταύτην ἀπὸ  τῆς   ἐπιστήμης ἅμα καὶ τῆς κινήσεως
[34, 0]   εἰκότως ἀπὸ τῆς φύσεως καὶ  τῆς   εὑρέσεως. ~Ὅτι μὲν οὖν
[80, 0]   ὑγρότησι τρέφεσθαι πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ  τῆς   ἡμέρας φῶς ἓν μέν ἐστι
[15, 0]   πρὸς τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ  τῆς   θαλάσσης ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν ἐρείκῃ τινὶ
[32, 0]   ἐν δὲ τοῖς βορείοις ὑπὸ  τῆς   θαλάσσης καταναλισκόμενος εἰκότως λέγεται τὴν
[38, 0]   ἔσχατα καὶ παρόρια καὶ ψαύοντα  τῆς   θαλάττης· διὸ καὶ Τελευτὴν ἐπονομάζουσι
[32, 0]   θαλάττῃ καὶ τὸν βίον ἀπὸ  τῆς   θαλάττης ἔχουσιν· οὐχ ἥκιστα δὲ
[40, 0]   διῆκον, Ποσειδῶνα δὲ τὸ διὰ  τῆς   θαλάττης. ~οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς
[9, 0]   ἐπιεικῶς ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν  τῆς   θεολογίας αὐτῶν ἐχούσης. τὸ δ´
[39, 0]   μέλανι βυσσίνῳ περιβάλλοντες ἐπὶ πένθει  τῆς   θεοῦ δεικνύουσι (βοῦν γὰρ Ἴσιδος
[38, 0]   μὴ περὶ γυναικὸς ἀλλὰ περὶ  τῆς   θεοῦ λέγουσιν, αἰνίττονται τὸ παντελῶς
[2, 0]   καὶ ὁσίως εἰς τὰ ἱερὰ  τῆς   θεοῦ παρέλθωμεν. ~Ἔτι πολλοὶ μὲν
[52, 0]   περιδρομή, τὸ ὕδωρ χειμῶνος  τῆς   θεοῦ ποθούσης· τοσαυτάκις δὲ περιίασιν,
[17, 0]   ἀπ´ αὐτοῦ γενέσθαι κτισθεῖσαν ὑπὸ  τῆς   θεοῦ· τὸν δ´ ᾀδόμενον Μανερῶτα
[12, 0]   μήτ´ ἐνιαυτῷ τεκεῖν· ἐρῶντα δὲ  τῆς   θεοῦ τὸν Ἑρμῆν συνελθεῖν, εἶτα
[61, 0]   κέκληται τὸ ἄστρον, ὅπερ ἴδιον  τῆς   Ἴσιδος νομίζουσιν. ἥκιστα μὲν οὖν
[8, 0]   τὸν ποταμὸν καὶ ἀπολέσθαι τὸν  τῆς   Ἴσιδος τρόφιμον Δίκτυν ου κρομμύων
[68, 0]   γλυκὺ ἀλήθεια‘ τὸ δὲ  τῆς   Ἴσιδος φυλακτήριον, περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν
[50, 0]   πολλάκις οὐκ ἀνίεται ταραττόμενος ὑπὸ  τῆς   κακίας καὶ ταράττων. διὸ καὶ
[19, 0]   τῇ μητρὶ τὰς χεῖρας ἀποσπάσαι  τῆς   κεφαλῆς τὸ βασίλειον· Ἑρμῆν δὲ
[63, 0]   τὴν φύσιν καὶ ἀνίστησι διὰ  τῆς   κινήσεως γένεσις. τοῦ δὲ
[60, 0]   ἀπὸ τῆς ἐπιστήμης ἅμα καὶ  τῆς   κινήσεως Ἶσιν μὲν ἡμεῖς, Ἶσιν
[69, 0]   ἐκείνην ὀνομάζοντες, ὡς διὰ τὴν  τῆς   Κόρης κάθοδον ἐν ἄχει τῆς
[14, 0]   καὶ παιδαρίοις συντυχοῦσαν ἐρωτᾶν περὶ  τῆς   λάρνακος· τὰ δὲ τυχεῖν ἑωρακότα
[15, 0]   ~Ἐκ δὲ τούτου πυθέσθαι περὶ  τῆς   λάρνακος, ὡς πρὸς τὴν Βύβλου
[79, 0]   ἐξερμηνευθὲν δὲ τοῦτο μάλιστα φράζει  τῆς   ληρήσεως ἐκσκορπισμόν, ἔστιν ἣν καὶ
[80, 0]   οὐδὲν ἧττον τὰ κρούματα  τῆς   λύρας, οἷς ἐχρῶντο πρὸ τῶν
[20, 0]   μὲν οὖν, εἰ ταῦτα περὶ  τῆς   μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως, καθ´
[31, 0]   ἱστόρηκεν. οἱ δὲ λέγοντες ἐκ  τῆς   μάχης ἐπ´ ὄνου τῷ Τυφῶνι
[45, 0]   ἀρχῶν καὶ δυεῖν ἀντιπάλων δυνάμεων,  τῆς   μὲν ἐπὶ τὰ δεξιὰ καὶ
[40, 0]   αὐτὴν ἀναδραμοῦσαν οὐδὲ προσαναβᾶσαν, ἀλλὰ  τῆς   μεταξὺ θαλάττης ἀναπλάττοντι τῷ ποταμῷ
[75, 0]   πλήθους ἀποφάσει καὶ δι´ ἁπλότητα  τῆς   μονάδος· ἔριν δὲ τὴν δυάδα
[44, 0]   τὸν Τυφῶνα Ἶσις. γεννώσης  τῆς   Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν Ἶσις ὑποβάλλεται·
[39, 0]   δ´ χώρα, μηκυνομένης δὲ  τῆς   νυκτὸς αὔξεται τὸ σκότος,
[39, 0]   τὸ τὴν ἡμέραν ἐλάττονα γίνεσθαι  τῆς   νυκτός, ἐπὶ πᾶσι δ´
[15, 0]   βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας ἵμερον ἐμπεσεῖν  τῆς   ξένης τῶν τε τριχῶν τοῦ
[36, 0]   δ´ ὑγρότης σβεννύουσα τὴν ὑπερβολὴν  τῆς   ξηρότητος αὔξει καὶ ῥώννυσι τὰς
[23, 0]   ἀνυπάρκτου μυθολογίας πᾶσαν ἀθεότητα κατασκεδάννυσι  τῆς   οἰκουμένης, τοὺς νομιζομένους θεοὺς πάντας
[33, 0]   ὑγρὰ καὶ τοῖς νοτίοις μέρεσι  τῆς   οἰκουμένης, ὥσπερ καρδία τοῖς
[31, 0]   καὶ τὸν ὄνον, ὥσπερ εἴρηται,  τῆς   ὁμοιότητος διὰ τὴν ἀμαθίαν καὶ
[40, 0]   ὡς Τυφὼν μὲν ἐκράτει πάλαι  τῆς   Ὀσίριδος μοίρας· θάλασσα γὰρ ἦν
[22, 0]   πλοῖον, καλοῦσιν Ἕλληνες Ἀργώ,  τῆς   Ὀσίριδος νεὼς εἴδωλον ἐπὶ τιμῇ
[29, 0]   ὡς ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν  τῆς   Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν Ἆπιν. ἐγὼ
[79, 0]   πνεῦμα μεμαρασμένον ἀναρριπίζοντες ἐχούσης τι  τῆς   ὀσμῆς σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν. αὖθις
[20, 0]   τῇ πρὸς τὸ νέφος ἀναχωρήσει  τῆς   ὄψεως, οὕτως μῦθος ἐνταῦθα
[40, 0]   πικρὸν ἔχουσιν, ὡς ἂν ὑπόλειμμα  τῆς   πάλαι θαλάσσης ἕωλον ἐνταυθοῖ συνερρυηκός.
[77, 0]   ἄυλον ἐξάλλονται καὶ θιγόντες ἀληθῶς  τῆς   περὶ αὐτὸ καθαρᾶς ἀληθείας οἷον
[1, 0]   παρὰ τῶν θεῶν, μάλιστα δὲ  τῆς   περὶ αὐτῶν ἐπιστήμης ὅσον ἐφικτόν
[2, 0]   τῆς ἀληθείας μάλιστα δὲ  τῆς   περὶ θεῶν ἔφεσις, ὥσπερ ἀνάληψιν
[3, 0]   τὰ δὲ φανερὰ καὶ λαμπρὰ  τῆς   περὶ θεῶν ὑποδηλοῦντες οἰήσεως, οἷα
[10, 0]   λέγουσιν. ~Ἡ μὲν οὖν εὐλάβεια  τῆς   περὶ τὰ θεῖα σοφίας Αἰγυπτίων
[38, 0]   καὶ ὑπολειφθέντος αἴσθησιν γενέσθαι Τυφῶνι  τῆς   περὶ τὸν γάμον ἀδικίας. ὅθεν
[36, 0]   λόγου τὸ μυθῶδες ἔστιν ἀποδεῖξαι  τῆς   περὶ φύσιν ἀληθείας ἁπτόμενον. Δία
[6, 0]   οὖν Εὔδοξος ἐν τῇ δευτέρᾳ  τῆς   περιόδου λέγεσθαί φησιν οὕτως ὑπὸ
[12, 0]   χώραν, ἀλλ´ ἀναρρήξαντα πληγῇ διὰ  τῆς   πλευρᾶς ἐξαλέσθαι. τετάρτῃ δὲ τὴν
[80, 0]   τρεπόμενος καὶ τὸ σῶμα διὰ  τῆς   πνοῆς κινούμενον λείως καὶ προσηνῶς
[23, 0]   ἔθνεσι‘ καὶ γένεσι κατόχοις ὑπὸ  τῆς   πρὸς τοὺς θεοὺς τούτους ὁσιότητος,
[28, 0]   τὴν φύσιν μετέβαλε, ταύτης τυχόντι  τῆς   προσηγορίας. διὸ πᾶσι κοινὸς
[54, 0]   ἔτι τῶν θεῶν ἐν γαστρὶ  τῆς   Ῥέας ὄντων ἐξ Ἴσιδος καὶ
[12, 0]   ἀχρήστων σφόδρα καὶ περιττῶν ἀφαιρεθέντων.  τῆς   Ῥέας φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ
[52, 0]   τὴν δ´ Ἶσιν οὐχ ἑτέραν  τῆς   σελήνης ἀποφαίνοντες· ὅθεν καὶ τῶν
[41, 0]   ἀοίκητον καὶ κατακρατεῖν πολλαχοῦ καὶ  τῆς   σελήνης. διὸ τὸν Τυφῶνα Σὴθ
[43, 0]   ~Οἴονται δὲ πρὸς τὰ φῶτα  τῆς   σελήνης ἔχειν τινὰ λόγον τοῦ
[43, 0]   ὅταν φῶς ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ  τῆς   σελήνης καὶ καθάψηται βοὸς ὀργώσης.
[42, 0]   εἴκοσι· τοσαῦτα γὰρ ἔστι φῶτα  τῆς   σελήνης καὶ τοσαύταις ἡμέραις τὸν
[55, 0]   αἰνιττόμενοι τὴν κατὰ μῆνα μείωσιν  τῆς   σελήνης, πήρωσιν δὲ τὴν ἔκλειψιν,
[43, 0]   βοὸς ὀργώσης. διὸ καὶ τοῖς  τῆς   σελήνης σχήμασιν ἔοικε πολλὰ τοῦ
[41, 0]   ἔοικε καὶ {περὶ} σοφίας τὰ  τῆς   σελήνης, τὰ δ´ ἡλίου πληγαῖς
[8, 0]   ὡς μάλιστα γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ  τῆς   σελήνης φθινούσης, καὶ τῶν τὸ
[8, 0]   καὶ τὸ κρόμμυον παραφυλάττοντες, ὅτι  τῆς   σελήνης φθινούσης μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο
[63, 0]   τὰ πάντα τίκτειν, ὅσα καὶ  τῆς   σελήνης φῶτ´ ἔστιν. τοῦτο μὲν
[63, 0]   τοῦ κόσμου περιέχεται μὲν ὑπὸ  τῆς   σεληνιακῆς σφαίρας, κινεῖται δ´ ἐν
[16, 0]   φανερὰν γενομένην αἰτήσασθαι τὴν κίονα  τῆς   στέγης· ὑφελοῦσαν δὲ ῥᾷστα περικόψαι
[38, 0]   σπερμαίνων καὶ μιγνύμενος· ἐκ δὲ  τῆς   συνουσίας ταύτης γεννῶσι τὸν Ὧρον.
[31, 0]   χερσὶν ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ  τῆς   σφαγῆς ξίφος ἐγκείμενον. ἀπολαύειν δὲ
[31, 0]   σφραγισταὶ λεγόμενοι τῶν ἱερέων κατεσημαίνοντο,  τῆς   σφραγῖδος, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ, γλυφὴν
[51, 0]   αὐτοῦ τὰς εἰκόνας, ἥλιον σῶμα  τῆς   τἀγαθοῦ δυνάμεως {ὡς} ὁρατὸν οὐσίας
[57, 0]   ὃν Σωκράτης ἐν Συμποσίῳ περὶ  τῆς   τοῦ Ἔρωτος γενέσεως διῆλθε, τὴν
[61, 0]   ὀνομάτων, ὅτι τὴν μὲν ἐπὶ  τῆς   τοῦ ἡλίου περιφορᾶς τεταγμένην δύναμιν
[73, 0]   πᾶσα φύσις ἄλογος καὶ θηριώδης  τῆς   τοῦ κακοῦ δαίμονος γέγονε μοίρας,
[74, 0]   τῷ δὲ στόματι τίκτουσαν εἴκασμα  τῆς   τοῦ λόγου γενέσεως εἶναι· τὸ
[49, 0]   πρὸς χρὴ φερομένοις ἐνισταμένης  τῆς   τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως. ~διὸ καὶ
[75, 0]   τοῦ Ποσειδῶνος τρίαινα σύμβολόν ἐστι  τῆς   τρίτης χώρας, ἣν θάλαττα κατέχει
[80, 0]   ὕπνον ἐγγίνεσθαι λέγουσιν, ὅταν  τῆς   τροφῆς ἀναθυμίασις οἷον ἕρπουσα λείως
[64, 0]   καὶ διαποροῦντα, πῶς οὔτε Δήμητρι  τῆς   τῶν ἐρωτικῶν ἐπιμελείας μέτεστιν ἀλλ´
[74, 0]   ἀμαυρὰς ὥσπερ ἐν σταγόσιν ἡλίου  τῆς   τῶν θεῶν δυνάμεως κατιδόντες. τὴν
[34, 0]   τὸν Διόνυσον ὕην‘ ὡς κύριον  τῆς   ὑγρᾶς φύσεως οὐχ ἕτερον ὄντα
[59, 0]   συγγενέσθαι· τὰ γὰρ ἔσχατα μέρη  τῆς   ὕλης, Νέφθυν καὶ Τελευτὴν
[56, 0]   τριῶν ἐστι, τοῦ νοητοῦ καὶ  τῆς   ὕλης καὶ τοῦ ἐκ τούτων,
[63, 0]   ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι  τῆς   φθορᾶς συνδεούσης καὶ ἱστάσης αὖθις
[9, 0]   ἐγίνετο τῶν ἱερέων καὶ μετεῖχε  τῆς   φιλοσοφίας ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ μύθοις
[77, 0]   Ἀριστοτέλης ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος  τῆς   φιλοσοφίας καλοῦσιν, καθ´ ὅσον οἱ
[53, 0]   γὰρ Ἶσίς ἐστι μὲν τὸ  τῆς   φύσεως θῆλυ καὶ δεκτικὸν ἁπάσης
[34, 0]   διατελεῖ τὸν θεόν, εἰκότως ἀπὸ  τῆς   φύσεως καὶ τῆς εὑρέσεως. ~Ὅτι
[60, 0]   ὑπονοεῖ καὶ Ἀριστοτέλης. κινεῖται δὲ  τῆς   φύσεως τὸ μὲν γόνιμον καὶ
[45, 0]   ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα  τῆς   φύσεως φερούσης οὐ δυεῖν πίθων
[9, 0]   τὴν κρύψιν ὑπὸ ταύτης δηλοῦσθαι  τῆς   φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´ Ἀβδηρίτης
[75, 0]   ὅπου δ´ ἂν θήλεια  τῆς   χώρας ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας
[77, 0]   ἁπλοῦ νόησις ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα  τῆς   ψυχῆς ἅπαξ ποτὲ θιγεῖν καὶ
[80, 0]   Πυθαγόρειοι, τὸ ἐμπαθὲς καὶ ἄλογον  τῆς   ψυχῆς ἐξεπᾴδοντες οὕτω καὶ θεραπεύοντες.
[28, 0]   ἀξιοῦντες Ἅιδην λέγεσθαι τὸ σῶμα  τῆς   ψυχῆς οἷον παραφρονούσης καὶ μεθυούσης
[49, 0]   καὶ εἰκὼν ἐμφαινομένη· Τυφὼν δὲ  τῆς   ψυχῆς τὸ παθητικὸν καὶ τιτανικὸν
[71, 0]   κύνα τῆς Ἀρτέμιδος, ὡς Εὐριπίδης·  Ἑκάτης   ἄγαλμα φωσφόρου κύων ἔσῃ‘ Αἰγυπτίων
[26, 0]   τούτων δαίμοσιν ἀποδίδωσιν· δὲ  Ξενοκράτης   καὶ τῶν ἡμερῶν τὰς ἀποφράδας
[25, 0]   καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας καὶ  Ξενοκράτης   καὶ Χρύσιππος ἑπόμενοι τοῖς πάλαι
[57, 0]   ἁμωσγέπως τὰ πράγματα μῦθον, ὃν  Σωκράτης   ἐν Συμποσίῳ περὶ τῆς τοῦ
[35, 0]   σάλπιγγας ἐν θύρσοις ἀποκρύπτουσιν, ὡς  Σωκράτης   ἐν τοῖς περὶ ὁσίων εἴρηκεν.
[12, 0]   μετὰ βοῆς, ὅτι μέγας βασιλεὺς  εὐεργέτης   Ὄσιρις γέγονε, καὶ διὰ τοῦτο
[25, 0]   ὡς ἐν ἀνθρώποις καὶ δαίμοσιν  ἀρετῆς   διαφοραὶ καὶ κακίας. τὰ γὰρ
[58, 0]   ἀνθρώπου ὡς ὕλην ἐπιστήμης καὶ  ἀρετῆς   τῷ λόγῳ κοσμεῖν καὶ ῥυθμίζειν
[66, 0]   καρπῶν φερόμενον καὶ φονευόμενον πνεῦμα,  ποιητὴς   δέ τις ἐπὶ τῶν θεριζόντων
[51, 0]   τἀγαθοῦ δυνάμεως {ὡς} ὁρατὸν οὐσίας  νοητῆς   ἡγούμενοι. διὸ καὶ καταφρονεῖν ἄξιόν
[8, 0]   καὶ ἀχρημάτου καὶ λιτῆς ἀπήλλαξε  διαίτης.   λέγεται δὲ καὶ Τέχνακτις
[69, 0]   Περσεφόνην· ἐκ δὲ Κρόνου καὶ  Ἀφροδίτης   γεννᾶσθαι πάντα. Φρύγες δὲ τὸν
[75, 0]   Φειδίας παρέθηκε, τῷ δὲ τῆς  Ἀφροδίτης   ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην, ὡς
[71, 0]   λέγουσιν ὀρθῶς καὶ νομίζουσιν ἱερὸν  Ἀφροδίτης   ζῷον εἶναι τὴν περιστερὰν καὶ
[48, 0]   ἀποτρόπαιον Ἅιδου ποιουμένων, ἐκ δ´  Ἀφροδίτης   καὶ Ἄρεος Ἁρμονίαν γεγονέναι μυθολογούντων,
[30, 0]   δὲ τοῦ τετραγώνου Ῥέας καὶ  Ἀφροδίτης   καὶ Δήμητρος καὶ Ἑστίας καὶ
[8, 0]   τῆς ἀπλούτου καὶ ἀχρημάτου καὶ  λιτῆς   ἀπήλλαξε διαίτης. λέγεται δὲ καὶ
[9, 0]   τῆς φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´  Ἀβδηρίτης   φησὶ τούτῳ καὶ πρὸς ἀλλήλους
[75, 0]   Ποσειδῶνος τρίαινα σύμβολόν ἐστι τῆς  τρίτης   χώρας, ἣν θάλαττα κατέχει μετὰ
[79, 0]   σμύρναν ἐπιθυμιῶσι· διαλύει γὰρ  θερμότης   καὶ σκίδνησι τὸ συνιστάμενον ἐν
[33, 0]   μελαίνει μιγνύμενον, καὶ τῶν νέων  ὑγρότης   ἐνοῦσα παρέχει τὰς τρίχας μελαίνας,
[36, 0]   ἔχει τινὰ συγγένειαν· δ´  ὑγρότης   σβεννύουσα τὴν ὑπερβολὴν τῆς ξηρότητος
[79, 0]   καὶ περὶ τῶν θυμιωμένων ἡμέρας  ἑκάστης   εἰπεῖν, ὥσπερ ὑπεσχόμην, ἐκεῖνο διανοηθείη
[43, 0]   καὶ μέτρα τῶν ἐμμήνων περιόδων  ἑκάστης   ἔστιν· δὲ περὶ Μένδητα
[52, 0]   Ὥρου γέγραπται. καὶ μὴν ἡμέρας  ἑκάστης   τριχῶς ἐπιθυμιῶσι τῷ ἡλίῳ, ῥητίνην
[24, 0]   εὖ δὲ καὶ Λύσιππος  πλάστης   Ἀπελλῆν ἐμέμψατο τὸν ζωγράφον, ὅτι
[40, 0]   οὐδὲ προσαναβᾶσαν, ἀλλὰ τῆς μεταξὺ  θαλάττης   ἀναπλάττοντι τῷ ποταμῷ καὶ τρέφοντι
[41, 0]   Στωικοὶ τὸν μὲν ἥλιον ἐκ  θαλάττης   ἀνάπτεσθαι καὶ τρέφεσθαί φασι, τῇ
[38, 0]   καὶ παρόρια καὶ ψαύοντα τῆς  θαλάττης·   διὸ καὶ Τελευτὴν ἐπονομάζουσι τὴν
[32, 0]   καὶ τὸν βίον ἀπὸ τῆς  θαλάττης   ἔχουσιν· οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ
[40, 0]   Ποσειδῶνα δὲ τὸ διὰ τῆς  θαλάττης.   ~οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς φυσικοῖς
[14, 0]   καὶ γενέσθαι φύλακα καὶ ὀπαδὸν  αὐτῆς   Ἄνουβιν προσαγορευθέντα καὶ λεγόμενον τοὺς
[68, 0]   ὅτι καρδίᾳ μὲν καρπὸς  αὐτῆς,   γλώττῃ δὲ τὸ φύλλον ἔοικεν.
[2, 0]   ζητεῖν παρ´ αὐτῇ καὶ μετ´  αὐτῆς   ὄντα καὶ συνόντα} τοῦ δ´
[40, 0]   ἀπέχουσαν Αἰγύπτου, νῦν μέρος οὖσαν  αὐτῆς,   οὐκ αὐτὴν ἀναδραμοῦσαν οὐδὲ προσαναβᾶσαν,
[77, 0]   (περὶ γὰρ ὕλην δύναμις  αὐτῆς   πάντα γινομένην καὶ δεχομένην, φῶς
[52, 0]   ἀποφαίνοντες· ὅθεν καὶ τῶν ἀγαλμάτων  αὐτῆς   τὰ μὲν κερασφόρα τοῦ μηνοειδοῦς
[32, 0]   τὸ μὴ καθαρὸν μηδὲ σύμφυλον  αὐτῆς.   Ταῦτα μὲν οὖν ἔξωθεν εἰρήσθω
[76, 0]   βλέπουσα καὶ κινήσεως ἀρχὴν ἐξ  αὑτῆς   ἔχουσα καὶ γνῶσιν οἰκείων καὶ
[27, 0]   ἀγῶνας, οὓς ἀνέτλη, καὶ πλάνας  αὑτῆς   καὶ πολλὰ μὲν ἔργα σοφίας
[42, 0]   σελήνης καὶ τοσαύταις ἡμέραις τὸν  αὑτῆς   κύκλον ἐξελίσσει. τὸ δὲ ξύλον
[36, 0]   καὶ γένεσις οὖσα πάντων ἐξ  αὑτῆς   τὰ πρῶτα τρία σώματα, γῆν
[36, 0]   τῷ γονίμῳ πολλαπλασιάζει τὸ ἐξ  αὑτῆς.   τὸ δὲ πολλάκις εἰώθαμεν καὶ
[48, 0]   οὐδ´ ἄλογον οὐδ´ ἀκίνητον ἐξ  αὑτῆς,   ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσιν, ἀλλ´ ἀνακειμένην
[53, 0]   βέλτιον καὶ παρέχουσα γεννᾶν ἐξ  ἑαυτῆς   ἐκείνῳ καὶ κατασπείρειν εἰς ἑαυτὴν
[16, 0]   ἐκθανεῖν· τὸν δὲ πρεσβύτερον μεθ´  ἑαυτῆς   ἔχουσαν καὶ τὴν σορὸν εἰς
[15, 0]   καὶ περιέφυ καὶ ἀπέκρυψεν ἐντὸς  ἑαυτῆς.   θαυμάσας δ´ βασιλεὺς τοῦ
[15, 0]   χρωτὶ θαυμαστὴν εὐωδίαν ἐπιπνέουσαν ἀφ´  ἑαυτῆς.   ἰδούσης δὲ τῆς βασιλίδος τὰς
[75, 0]   αὐτὴν κλυζομένην καὶ καθαιρομένην ὑφ´  ἑαυτῆς,   οἱ δὲ νομιμώτατοι τῶν ἱερέων
[59, 0]   τὰ γινόμενα καὶ ἀνίησιν ἐξ  ἑαυτῆς.   οἱ μὲν γὰρ ἐν οὐρανῷ
[56, 0]   δὲ τετράγωνον πεντὰς ἀφ´  ἑαυτῆς,   ὅσον τῶν γραμμάτων παρ´ Αἰγυπτίοις
[62, 0]   φράζοντι τοιοῦτον λόγον ἦλθον ἀπ´  ἐμαυτῆς,   ὅπερ ἐστὶν αὐτοκινήτου φορᾶς δηλωτικόν·
[38, 0]   μιγνύμενος· ἐκ δὲ τῆς συνουσίας  ταύτης   γεννῶσι τὸν Ὧρον. ἔστι δ´
[9, 0]   οἴεται καὶ τὴν κρύψιν ὑπὸ  ταύτης   δηλοῦσθαι τῆς φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´
[32, 0]   δὲ καὶ τὸν ἰχθὺν ἀπὸ  ταύτης   προβάλλονται τῆς αἰτίας καὶ τὸ
[28, 0]   Σάραπιν, ὅτε τὴν φύσιν μετέβαλε,  ταύτης   τυχόντι τῆς προσηγορίας. διὸ πᾶσι
[9, 0]   Ἄμμωνα λέγομεν) Μανεθὼς μὲν  Σεβεννύτης   τὸ κεκρυμμένον οἴεται καὶ τὴν
[23, 0]   πίστιν ὀλίγου δεῖν ἅπασιν ἐκ  πρώτης   γενέσεως ἐνδεδυκυῖαν ἐξιστάναι καὶ ἀναλύειν,
[8, 0]   πατὴρ στρατεύων ἐπ´ Ἄραβας τῆς  ἀποσκευῆς   βραδυνούσης ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ
[37, 0]   ὑπ´ Αἰγυπτίων οὐκ Ὄσιρις ἀλλ´  Ἀρσαφὴς   {ἐν τῷ ἄλφα γράμματι} λέγεσθαι
[80, 0]   ἐγγίνεσθαι λέγουσιν, ὅταν τῆς  τροφῆς   ἀναθυμίασις οἷον ἕρπουσα λείως περὶ
[47, 0]   μὲν ἀνθρώπους εὐδαίμονας ἔσεσθαι μήτε  τροφῆς   δεομένους μήτε σκιὰν ποιοῦντας, τὸν
[4, 0]   ἅπτεσθαι μὴ καθαρῷ· περίσσωμα δὲ  τροφῆς   καὶ σκύβαλον οὐδὲν ἁγνὸν οὐδὲ
[10, 0]   εἰς ὄνθον, ὃν σφαιροποιοῦσιν, οὐ  τροφῆς   μᾶλλον ὕλην γενέσεως χώραν
[31, 0]   οἱ δὲ λέγοντες ἐκ τῆς  μάχης   ἐπ´ ὄνου τῷ Τυφῶνι τὴν
[48, 0]   τῇ πάντων γενέσει καταρώμενον ἐκ  μάχης   καὶ ἀντιπαθείας τὴν γένεσιν ἐχόντων,
[53, 0]   ἁπάσης γενέσεως, καθὸ τιθήνη καὶ  πανδεχὴς   ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος (ὑπὸ δὲ
[66, 0]   ἑκάστου δὲ τὴν δύναμιν ἐξ  ἀρχῆς   ἐπιστάμενοι καὶ τιμῶντες· δεύτερον,
[32, 0]   ὑπονοίας δίδωσιν· ἀπ´ ἄλλης δ´  ἀρχῆς   τῶν φιλοσοφώτερόν τι λέγειν δοκούντων
[77, 0]   νόησις ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα τῆς  ψυχῆς   ἅπαξ ποτὲ θιγεῖν καὶ προσιδεῖν
[80, 0]   τὸ ἐμπαθὲς καὶ ἄλογον τῆς  ψυχῆς   ἐξεπᾴδοντες οὕτω καὶ θεραπεύοντες. τὰ
[28, 0]   Ἅιδην λέγεσθαι τὸ σῶμα τῆς  ψυχῆς   οἷον παραφρονούσης καὶ μεθυούσης ἐν
[20, 0]   Ἆπιν εἴδωλον ὄντα τῆς ἐκείνου  ψυχῆς,   ὅπου καὶ τὸ σῶμα κεῖσθαι·
[49, 0]   εἰκὼν ἐμφαινομένη· Τυφὼν δὲ τῆς  ψυχῆς   τὸ παθητικὸν καὶ τιτανικὸν καὶ
[29, 0]   εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆς Ὀσίριδος  ψυχῆς   τὸν Ἆπιν. ἐγὼ δ´, εἰ
[25, 0]   οὐδ´ ἄκρατον ἔχοντας, ἀλλὰ καὶ  ψυχῆς   φύσει καὶ σώματος αἰσθήσει {ἐν}
[1, 0]   οἶμαι δὲ καὶ τῆς αἰωνίου  ζωῆς,   ἣν θεὸς εἴληχεν, εὔδαιμον
[30, 0]   καὶ ψυχορραγοῦσαν καὶ σφαδᾴζουσαν, ἔστιν  αἷς   παρηγοροῦσι θυσίαις καὶ πραΰνουσιν, ἔστι
[42, 0]   αἰνίττονται πρὸς τὰς ἡμέρας, ἐν  αἷς   φθίνει μετὰ πανσέληνον ἄχρι νουμηνίας
[6, 0]   δ´ ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν  αἷς   φιλοσοφοῦντες καὶ μανθάνοντες καὶ διδάσκοντες
[53, 0]   εἰς ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ ὁμοιότητας,  αἷς   χαίρει καὶ γέγηθε κυισκομένη καὶ
[10, 0]   θυμὸν ἐσχάρας ὑποκειμένης. ἐν δὲ  Θήβαις   εἰκόνες ἦσαν ἀνακείμεναι δικαστῶν ἄχειρες,
[8, 0]   ὥστε καὶ στήλην ἔστησαν ἐν  Θήβαις   ἐν τῷ ἱερῷ {κεῖσθαι} κατάρας
[12, 0]   δὲ Παμύλην τινὰ λέγουσιν ἐν  Θήβαις   ὑδρευόμενον ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ
[41, 0]   τῆς σελήνης, τὰ δ´ ἡλίου  πληγαῖς   ὑπὸ βίας καὶ ῥώμης περαινομέναις.
[55, 0]   ἐξελόντα τοῦ Τυφῶνος τὰ νεῦρα  χορδαῖς   χρήσασθαι, διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν
[8, 0]   ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσιν, ἐγκατεστοιχειοῦτο ταῖς  ἱερουργίαις,   ἀλλὰ τὰ μὲν ἠθικὰς ἔχοντα
[79, 0]   ὑγίειαν ἐπιτηδεύματα, μάλιστα δὲ ταῖς  ἱερουργίαις   καὶ ταῖς ἁγνείαις καὶ διαίταις
[4, 0]   ἑορτάζειν, οὐκ ἐν αὐταῖς ταῖς  ἱερουργίαις   χρῆσθαι καθάρσει καὶ ἀφαιρέσει τῶν
[64, 0]   ἄμετρον καὶ ἄτακτον ὑπερβολαῖς  ἐνδείαις   Τυφῶνι προσνέμοντες, τὸ δὲ κεκοσμημένον
[4, 0]   μὲν αὑτῶν τρίχας ἐν ταῖς  ἁγνείαις   ἀποτίθεσθαι ξυρωμένους καὶ λειαινομένους πᾶν
[5, 0]   ἅλας τῶν σιτίων ἐν ταῖς  ἁγνείαις   ἀφαιρεῖν, ἄλλας τε πλείονας αἰτίας
[79, 0]   δὲ ταῖς ἱερουργίαις καὶ ταῖς  ἁγνείαις   καὶ διαίταις οὐχ ἧττον ἔνεστι
[80, 0]   ὥσπερ ὅσα πνεύμασι ψυχροῖς καὶ  σκιαῖς   καὶ δρόσοις καὶ ὑγρότησι τρέφεσθαι
[75, 0]   ἀριθμοὺς καὶ σχήματα θεῶν ἐκόσμησαν  προσηγορίαις.   τὸ μὲν γὰρ ἰσόπλευρον τρίγωνον
[49, 0]   ἐπίκηρον καὶ νοσῶδες καὶ ταρακτικὸν  ἀωρίαις   καὶ δυσκρασίαις καὶ κρύψεσιν ἡλίου
[49, 0]   νοσῶδες καὶ ταρακτικὸν ἀωρίαις καὶ  δυσκρασίαις   καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ ἀφανισμοῖς
[35, 0]   διασπασμοῖς καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ  παλιγγενεσίαις·   ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ
[12, 0]   συνελεῖν καὶ ταῖς ἑξήκοντα καὶ  τριακοσίαις   ἐπαγαγεῖν, ἃς νῦν ἐπαγομένας Αἰγύπτιοι
[69, 0]   σκυθρωπαῖς καὶ ἀγελάστοις καὶ πενθίμοις  θυσίαις,   εἰ μήτε παραλείπειν τὰ νενομισμένα
[45, 0]   ἔν τε τελεταῖς ἔν τε  θυσίαις   καὶ βαρβάροις καὶ Ἕλλησι πολλαχοῦ
[30, 0]   καὶ σφαδᾴζουσαν, ἔστιν αἷς παρηγοροῦσι  θυσίαις   καὶ πραΰνουσιν, ἔστι δ´ ὅτε
[30, 0]   ὁμοιότητα καὶ πόπανα ποιοῦντες ἐν  θυσίαις   τοῦ τε Παϋνὶ καὶ τοῦ
[69, 0]   περὶ θεῶν δόξας καὶ συνταράττειν  ὑποψίαις   ἀτόποις; καὶ παρ´ Ἕλλησιν ὅμοια
[77, 0]   ἀόρατον καὶ ἄψαυστον, ταῖς δ´  Ἰσιακαῖς   χρῶνται πολλάκις. ἐν χρήσει γὰρ
[52, 0]   Ὀσίριδος ἀνακαλοῦνται τὸν ἐν ταῖς  ἀγκάλαις   κρυπτόμενον τοῦ Ἡλίου καὶ τῇ
[20, 0]   τάφον Ὀσίριδος. τὴν δὲ πρὸς  Φιλαῖς   νιστιτάνην ἄλλως μὲν ἄβατον ἅπασι
[19, 0]   κριθῆναι· τὸν δὲ Τυφῶνα δυσὶν  ἄλλαις   μάχαις καταπολεμηθῆναι. τὴν δ´ Ἶσιν
[57, 0]   ὢν μηχανᾶται ταῖς τῶν παθῶν  μεταβολαῖς   καὶ περιόδοις ἀεὶ νέος καὶ
[25, 0]   καὶ ὅσα ταύταις ἐπιγενόμενα ταῖς  μεταβολαῖς   πάθη τοὺς μὲν μᾶλλον τοὺς
[65, 0]   ἐπιχειρήσομεν, εἴτε ταῖς καθ´ ὥραν  μεταβολαῖς   τοῦ περιέχοντος εἴτε ταῖς καρπῶν
[64, 0]   ἐν τούτοις ἄμετρον καὶ ἄτακτον  ὑπερβολαῖς   ἐνδείαις Τυφῶνι προσνέμοντες, τὸ
[40, 0]   αὐξανούσης τὸν Ὧρον ἀναθυμιάσεσι καὶ  ὁμίχλαις   καὶ νέφεσι ῥωννύμενον ἐκρατήθη μέν,
[45, 0]   ἐν λόγοις μόνον οὐδ´ ἐν  φήμαις,   ἀλλ´ ἔν τε τελεταῖς ἔν
[26, 0]   αἰσχρολογίαν ἔχουσιν, οὔτε θεῶν  τιμαῖς   οὔτε δαιμόνων οἴεται προσήκειν χρηστῶν,
[31, 0]   γόνυ καθεικότα ταῖς χερσὶν ὀπίσω  περιηγμέναις,   ἔχοντα κατὰ τῆς σφαγῆς ξίφος
[78, 0]   ἐστι καὶ βασιλεὺς θεὸς  ἐξηρτημέναις   ὡς ἂν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ
[75, 0]   καθέτοις ἀπὸ τῶν τριῶν γωνιῶν  ἀγομέναις   διαιρεῖται· τὸ δ´ ἓν Ἀπόλλωνα
[30, 0]   χρῶνται τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ  φθεγγομέναις   ἐμφερές. καὶ ὅλως τὸν ὄνον
[61, 0]   προσαγορεύοντες. ἐν δὲ ταῖς Ἑρμοῦ  λεγομέναις   βίβλοις ἱστοροῦσι γεγράφθαι περὶ τῶν
[42, 0]   τὸ δὲ ξύλον ἐν ταῖς  λεγομέναις   Ὀσίριδος ταφαῖς τέμνοντες κατασκευάζουσι λάρνακα
[76, 0]   ἔτι μᾶλλον, οἶμαι, τὰς ἐν  αἰσθανομέναις   καὶ ψυχὴν ἐχούσαις καὶ πάθος
[41, 0]   πληγαῖς ὑπὸ βίας καὶ ῥώμης  περαινομέναις.   οἱ δὲ Στωικοὶ τὸν μὲν
[66, 0]   δόξας, ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ  φθειρομέναις   ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ
[78, 0]   μὲν ὑπὸ σωμάτων καὶ παθῶν  περιεχομέναις   οὐκ ἔστι μετουσία τοῦ θεοῦ
[78, 0]   ὡς ἂν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ  θεωμέναις   ἀπλήστως καὶ ποθούσαις τὸ μὴ
[79, 0]   Ἄκρωνα γοῦν τὸν ἰατρὸν ἐν  Ἀθήναις   ὑπὸ τὸν μέγαν λοιμὸν εὐδοκιμῆσαι
[26, 0]   ἀκάμαντος, δ´ αἰθέρος ἔμβαλε  δίναις·   ἄλλος δ´ ἐξ ἄλλου δέχεται,
[48, 0]   ἔνιοι νομίζουσιν, ἀλλ´ ἀνακειμένην ἀμφοῖν  ἐκείναις,   ἐφιεμένην δὲ τῆς ἀμείνονος ἀεὶ
[41, 0]   καὶ ὑγροποιὸν ἔχουσαν εὐμενῆ καὶ  γοναῖς   ζῴων καὶ φυτῶν εἶναι βλαστήσεσι·
[35, 0]   περικαθάπτονται καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ  βοαῖς   χρῶνται καὶ κινήσεσιν ὥσπερ οἱ
[76, 0]   εἰς ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν  χρόαις   γὰρ οὐδ´ ἐν σχήμασιν οὐδ´
[68, 0]   πολλοὶ γελοῖα δρῶσιν ἐν ταῖς  πομπαῖς   καὶ ταῖς ἑορταῖς εὐφημίαν προκηρύττοντες,
[69, 0]   ~Πῶς οὖν χρηστέον ἐστὶ ταῖς  σκυθρωπαῖς   καὶ ἀγελάστοις καὶ πενθίμοις θυσίαις,
[73, 0]   ἕνα καιρὸν ἐν ταῖς κυνάσιν  ἡμέραις·   αἱ δὲ τῶν τιμωμένων ζῴων
[75, 0]   ἑξήκοντα δὲ τίκτουσι καὶ τοσαύταις  ἡμέραις   ἐκλέπουσι καὶ τοσούτους ζῶσιν ἐνιαυτοὺς
[42, 0]   φῶτα τῆς σελήνης καὶ τοσαύταις  ἡμέραις   τὸν αὑτῆς κύκλον ἐξελίσσει. τὸ
[72, 0]   φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν θηρίων  ἔχθραις   συνεφελκόμενοι καὶ συνεκπολεμούμενοι πρὸς ἀλλήλους.
[65, 0]   εἴτε ταῖς καρπῶν γενέσεσι καὶ  σποραῖς   καὶ ἀρότοις χαίρουσι τὰ περὶ
[49, 0]   τεταγμένον καὶ καθεστηκὸς καὶ ὑγιαῖνον  ὥραις   καὶ κράσεσι καὶ περιόδοις Ὀσίριδος
[78, 0]   αὐτοῦ καὶ θεωμέναις ἀπλήστως καὶ  ποθούσαις   τὸ μὴ φατὸν μηδὲ ῥητὸν
[76, 0]   τὰς ἐν αἰσθανομέναις καὶ ψυχὴν  ἐχούσαις   καὶ πάθος καὶ ἦθος φύσεσιν
[56, 0]   πέντε τὴν ὑποτείνουσαν ἴσον ταῖς  περιεχούσαις   δυναμένην. εἰκαστέον οὖν τὴν μὲν
[27, 0]   ἀμνηστίαν ὑπολαβοῦσαν καὶ σιωπήν, ἀλλὰ  ταῖς   ἁγιωτάταις ἀναμίξασα τελεταῖς εἰκόνας καὶ
[52, 0]   τοῦ Ὀσίριδος ἀνακαλοῦνται τὸν ἐν  ταῖς   ἀγκάλαις κρυπτόμενον τοῦ Ἡλίου καὶ
[4, 0]   τὰς μὲν αὑτῶν τρίχας ἐν  ταῖς   ἁγνείαις ἀποτίθεσθαι ξυρωμένους καὶ λειαινομένους
[5, 0]   τοὺς ἅλας τῶν σιτίων ἐν  ταῖς   ἁγνείαις ἀφαιρεῖν, ἄλλας τε πλείονας
[79, 0]   μάλιστα δὲ ταῖς ἱερουργίαις καὶ  ταῖς   ἁγνείαις καὶ διαίταις οὐχ ἧττον
[35, 0]   τοῖς λεγομένοις Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ  ταῖς   ἀναβιώσεσι καὶ παλιγγενεσίαις· ὁμοίως δὲ
[77, 0]   δ´ αἱ μὲν Ἴσιδος ποικίλαι  ταῖς   βαφαῖς (περὶ γὰρ ὕλην
[59, 0]   πολλάκις αὖθις ἐκλάμπει καὶ ἀναφαίνεται  ταῖς   γενέσεσι. διὸ τὸν Τυφῶνα τῇ
[77, 0]   καὶ φυλάττουσιν ἀόρατον καὶ ἄψαυστον,  ταῖς   δ´ Ἰσιακαῖς χρῶνται πολλάκις. ἐν
[75, 0]   τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς δεομένας,  ταῖς   δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν καὶ σιωπὴν
[38, 0]   σκότιον τὸν Ἄνουβιν. ἐν μέντοι  ταῖς   διαδοχαῖς τῶν βασιλέων ἀναγράφουσι τὴν
[12, 0]   πάντων ἡμέρας πέντε συνελεῖν καὶ  ταῖς   ἑξήκοντα καὶ τριακοσίαις ἐπαγαγεῖν, ἃς
[68, 0]   δρῶσιν ἐν ταῖς πομπαῖς καὶ  ταῖς   ἑορταῖς εὐφημίαν προκηρύττοντες, εἶτα περὶ
[61, 0]   τὰ τοιαῦτα προσαγορεύοντες. ἐν δὲ  ταῖς   Ἑρμοῦ λεγομέναις βίβλοις ἱστοροῦσι γεγράφθαι
[8, 0]   δεισιδαιμονίας, ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσιν, ἐγκατεστοιχειοῦτο  ταῖς   ἱερουργίαις, ἀλλὰ τὰ μὲν ἠθικὰς
[79, 0]   πρὸς ὑγίειαν ἐπιτηδεύματα, μάλιστα δὲ  ταῖς   ἱερουργίαις καὶ ταῖς ἁγνείαις καὶ
[4, 0]   γενομένους ἑορτάζειν, οὐκ ἐν αὐταῖς  ταῖς   ἱερουργίαις χρῆσθαι καθάρσει καὶ ἀφαιρέσει
[65, 0]   πολλοῖς καὶ φορτικοῖς ἐπιχειρήσομεν, εἴτε  ταῖς   καθ´ ὥραν μεταβολαῖς τοῦ περιέχοντος
[65, 0]   ὥραν μεταβολαῖς τοῦ περιέχοντος εἴτε  ταῖς   καρπῶν γενέσεσι καὶ σποραῖς καὶ
[73, 0]   καὶ καθ´ ἕνα καιρὸν ἐν  ταῖς   κυνάσιν ἡμέραις· αἱ δὲ τῶν
[42, 0]   ἐξελίσσει. τὸ δὲ ξύλον ἐν  ταῖς   λεγομέναις Ὀσίριδος ταφαῖς τέμνοντες κατασκευάζουσι
[72, 0]   ἐκπλήξεως ἕνεκα τῶν πολεμίων ἐν  ταῖς   μάχαις ἐπιφαίνεσθαι θηρίων χρυσᾶς προτομὰς
[63, 0]   λεπτύνεσθαι δὲ καὶ μαραυγεῖν ἐν  ταῖς   μειώσεσι τοῦ ἄστρου. τῷ δ´
[25, 0]   πόνον καὶ ὅσα ταύταις ἐπιγενόμενα  ταῖς   μεταβολαῖς πάθη τοὺς μὲν μᾶλλον
[56, 0]   καὶ πέντε τὴν ὑποτείνουσαν ἴσον  ταῖς   περιεχούσαις δυναμένην. εἰκαστέον οὖν τὴν
[80, 0]   δ´ ὡς μικτὰ καὶ παντοδαπὰ  ταῖς   ποιότησιν ἀρχομένης νυκτὸς ἐπιθυμιῶσι.
[68, 0]   δὲ πολλοὶ γελοῖα δρῶσιν ἐν  ταῖς   πομπαῖς καὶ ταῖς ἑορταῖς εὐφημίαν
[40, 0]   ἀνέφηνε τὸ πεδίον καὶ ἀνεπλήρωσε  ταῖς   προσχώσεσιν. δὴ μαρτυροῦσαν ἔχει
[69, 0]   διανοούμενοι. ~Πῶς οὖν χρηστέον ἐστὶ  ταῖς   σκυθρωπαῖς καὶ ἀγελάστοις καὶ πενθίμοις
[14, 0]   οἴεσθαι τοὺς Αἰγυπτίους καὶ μάλιστα  ταῖς   τούτων ὀττεύεσθαι κληδόσι παιζόντων ἐν
[44, 0]   δὲ πάλιν ἀποκρύπτει καὶ ἀφανίζει  ταῖς   τριακάσιν, οὐ μὴν {ἀναιρεῖ{ ται}
[72, 0]   καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον  ταῖς   τῶν θηρίων ἔχθραις συνεφελκόμενοι καὶ
[57, 0]   ἄφθαρτος, ἀλλ´ ἀειγενὴς ὢν μηχανᾶται  ταῖς   τῶν παθῶν μεταβολαῖς καὶ περιόδοις
[70, 0]   ἔτι γλίσχρως καὶ ἀπόρως, διαμώμενοι  ταῖς   χερσὶ τὴν γῆν καὶ περιστέλλοντες
[31, 0]   ἐχούσης ἄνθρωπον εἰς γόνυ καθεικότα  ταῖς   χερσὶν ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ
[5, 0]   ἑαυτούς, ἀλλ´ εὐσταλῆ καὶ κοῦφα  ταῖς   ψυχαῖς περικεῖσθαι τὰ σώματα καὶ
[72, 0]   τερατείαν καὶ μυθολογίαν, καὶ τὸ  ταῖς   ψυχαῖς τῶν θανόντων ὅσαι διαμένουσιν
[27, 0]   ὑπολαβοῦσαν καὶ σιωπήν, ἀλλὰ ταῖς  ἁγιωτάταις   ἀναμίξασα τελεταῖς εἰκόνας καὶ ὑπονοίας
[25, 0]   τε μυστικοῖς ἱεροῖς περικαλυπτόμενα καὶ  τελεταῖς   ἄρρητα διασῴζεται καὶ ἀθέατα πρὸς
[27, 0]   σιωπήν, ἀλλὰ ταῖς ἁγιωτάταις ἀναμίξασα  τελεταῖς   εἰκόνας καὶ ὑπονοίας καὶ μιμήματα
[45, 0]   ἐν φήμαις, ἀλλ´ ἔν τε  τελεταῖς   ἔν τε θυσίαις καὶ βαρβάροις
[75, 0]   παρθένους φυλακῆς δεομένας, ταῖς δὲ  γαμεταῖς   οἰκουρίαν καὶ σιωπὴν πρέπουσαν.
[79, 0]   ἱερουργίαις καὶ ταῖς ἁγνείαις καὶ  διαίταις   οὐχ ἧττον ἔνεστι {τουτὶ} τοῦ
[1, 0]   χρυσῷ μακάριον τὸ θεῖον οὐδὲ  βρονταῖς   καὶ κεραυνοῖς ἰσχυρόν, ἀλλ´ ἐπιστήμῃ
[68, 0]   ἐν ταῖς πομπαῖς καὶ ταῖς  ἑορταῖς   εὐφημίαν προκηρύττοντες, εἶτα περὶ τῶν
[30, 0]   ἐκταπεινοῦσι καὶ καθυβρίζουσιν ἔν τισιν  ἑορταῖς,   τῶν μὲν ἀνθρώπων τοὺς πυρροὺς
[78, 0]   καὶ ἀπαθὲς καὶ ἁγνόν, οὗτος  αὐταῖς   ἡγεμών ἐστι καὶ βασιλεὺς
[4, 0]   τοιούτων γενομένους ἑορτάζειν, οὐκ ἐν  αὐταῖς   ταῖς ἱερουργίαις χρῆσθαι καθάρσει καὶ
[75, 0]   φυλάσσειν. ἑξήκοντα δὲ τίκτουσι καὶ  τοσαύταις   ἡμέραις ἐκλέπουσι καὶ τοσούτους ζῶσιν
[42, 0]   ἔστι φῶτα τῆς σελήνης καὶ  τοσαύταις   ἡμέραις τὸν αὑτῆς κύκλον ἐξελίσσει.
[25, 0]   δεχομένῃ καὶ πόνον καὶ ὅσα  ταύταις   ἐπιγενόμενα ταῖς μεταβολαῖς πάθη τοὺς
[77, 0]   αἱ μὲν Ἴσιδος ποικίλαι ταῖς  βαφαῖς   (περὶ γὰρ ὕλην δύναμις
[42, 0]   ξύλον ἐν ταῖς λεγομέναις Ὀσίριδος  ταφαῖς   τέμνοντες κατασκευάζουσι λάρνακα μηνοειδῆ διὰ
[72, 0]   ἕνεκα τῶν πολεμίων ἐν ταῖς  μάχαις   ἐπιφαίνεσθαι θηρίων χρυσᾶς προτομὰς καὶ
[19, 0]   τὸν δὲ Τυφῶνα δυσὶν ἄλλαις  μάχαις   καταπολεμηθῆναι. τὴν δ´ Ἶσιν ἐξ
[38, 0]   τὸν Ἄνουβιν. ἐν μέντοι ταῖς  διαδοχαῖς   τῶν βασιλέων ἀναγράφουσι τὴν Νέφθυν
[2, 0]   καὶ βρωμάτων πολλῶν καὶ ἀφροδισίων  ἀποχαῖς   κολουούσης τὸ ἀκόλαστον καὶ φιλήδονον,
[22, 0]   δόξαν θεότητος ἐπιγραψαμένων εἶτα χρησαμένων  τύχαις   ἔργα καὶ πάθη δεινὰ καὶ
[31, 0]   εἶναι θεοῖς, ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅσα  ψυχαῖς   ἀνοσίων ἀνθρώπων καὶ ἀδίκων εἰς
[78, 0]   δεχομένης καὶ θάνατον, ἀνθρώπων δὲ  ψυχαῖς   ἐνταυθοῖ μὲν ὑπὸ σωμάτων καὶ
[5, 0]   ἀλλ´ εὐσταλῆ καὶ κοῦφα ταῖς  ψυχαῖς   περικεῖσθαι τὰ σώματα καὶ μὴ
[72, 0]   καὶ μυθολογίαν, καὶ τὸ ταῖς  ψυχαῖς   τῶν θανόντων ὅσαι διαμένουσιν εἰς
[79, 0]   καλῶς ἔχειν οὔτε σώμασιν οὔτε  ψυχαῖς   ὑπούλοις καὶ νοσώδεσι θεραπεύειν τὸ
[75, 0]   κυνὸς εἴρηται πρόσθεν· δ´  ἶβις   ἀποκτείνουσα μὲν τὰ θανατηφόρα τῶν
[73, 0]   ἐχόντων τὰς τιμάς, οἷόν ἐστιν  ἶβις   καὶ ἱέραξ καὶ κυνοκέφαλος, αὐτὸς
[75, 0]   καθάρσιον ὕδωρ ἁγνιζόμενοι λαμβάνουσιν ὅθεν  ἶβις   πέπωκεν· οὐ πίνει γὰρ
[44, 0]   ἐνίοις δὲ δοκεῖ Κρόνος  Ἄνουβις   εἶναι· διὸ πάντα τίκτων ἐξ
[61, 0]   καὶ τῶν ἄνω φερομένων λόγος  Ἄνουβις   ἔστιν ὅτε καὶ Ἑρμάνουβις ὀνομάζεται,
[44, 0]   ὁρίζων κύκλος ἐπίκοινος ὢν ἀμφοῖν  Ἄνουβις   κέκληται καὶ κυνὶ τὸ εἶδος
[44, 0]   παρ´ Αἰγυπτίοις τὴν δύναμιν  Ἄνουβις,   οἵαν Ἑκάτη παρ´ Ἕλλησι,
[61, 0]   λόγος Ἄνουβις ἔστιν ὅτε καὶ  Ἑρμάνουβις   ὀνομάζεται, τὸ μὲν ὡς τοῖς
[14, 0]   Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ χαλεπῶς καὶ  μόγις   κυνῶν ἐπαγόντων τὴν Ἶσιν ἐκτραφῆναι
[71, 0]   τοῖς δὲ δριμυτέροις καὶ θρασυτέροις  εἰς   ἀθέους ἐμπίπτουσα καὶ θηριώδεις λογισμούς.
[10, 0]   δ´ ἔνιοί φασι, καὶ Λυκοῦργος  εἰς   Αἴγυπτον ἀφικόμενοι καὶ συγγενόμενοι τοῖς
[29, 0]   μὴ καταφρονεῖν γράφοντος, ὅτι πρῶτος  εἰς   Αἴγυπτον ἐξ Ἰνδῶν Διόνυσος ἤγαγε
[71, 0]   τοὺς μὲν ἀσθενεῖς καὶ ἀκάκους  εἰς   ἄκρατον ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν, τοῖς
[28, 0]   κελεύοντα κομίσαι τὴν ταχίστην αὐτὸν  εἰς   Ἀλεξάνδρειαν. ἀγνοοῦντι δ´ αὐτῷ καὶ
[28, 0]   ἐκεῖθεν οὕτως ὀνομαζόμενος ἧκεν, ἀλλ´  εἰς   Ἀλεξάνδρειαν κομισθεὶς τὸ παρ´ Αἰγυπτίοις
[42, 0]   διαιρεῖ, κατὰ τὸν ἐπόγδοον λόγον  εἰς   ἄνισα διαστήματα τεμνόμενος. ἐτῶν δ´
[15, 0]   δαιμονίῳ φήμης πυθομένην τὴν Ἶσιν  εἰς   Βύβλον ἀφικέσθαι καὶ καθίσασαν ἐπὶ
[62, 0]   τῷ ἀοράτῳ καὶ ἀφανεῖ βεβηκὼς  εἰς   γένεσιν ὑπὸ κινήσεως προῆλθεν. ~Ἐμφαίνει
[31, 0]   Κάστωρ, γλυφὴν μὲν ἐχούσης ἄνθρωπον  εἰς   γόνυ καθεικότα ταῖς χερσὶν ὀπίσω
[21, 0]   Ὥρου, τὴν δὲ Τυφῶνος ἄρκτον.  εἰς   δὲ τὰς ταφὰς τῶν τιμωμένων
[67, 0]   ἀκινδύνως· ἔνιοι γὰρ ἀποσφαλέντες παντάπασιν  εἰς   δεισιδαιμονίαν ὤλισθον, οἱ δὲ φεύγοντες
[42, 0]   μηνοειδῆ γινομένην ἀποκρύπτεσθαι. τὸν δ´  εἰς   δεκατέσσαρα μέρη τοῦ Ὀσίριδος διασπασμὸν
[62, 0]   καὶ τυφώνειον, εἶτ´ αὖθις ἀνασχεθεῖσα  εἰς   ἑαυτὴν ἀνέστρεψε καὶ κατέδυσεν εἰς
[53, 0]   ἐξ ἑαυτῆς ἐκείνῳ καὶ κατασπείρειν  εἰς   ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ ὁμοιότητας, αἷς
[39, 0]   τότε κρατήσας παντάπασι τὸν Νεῖλον  εἰς   ἑαυτὸν ὑπ´ ἀσθενείας συσταλέντα καὶ
[80, 0]   φώτων καὶ δυνάμεων οἷον σπερμάτων  εἰς   ἓν ἀπὸ παντὸς ἄστρου καταρρεόντων.
[7, 0]   τοσούτῳ καὶ ἐν θαλάττῃ πρὶν  εἰς   ἐσχάτην ἐλθεῖν ἀπορίαν. ὅλως δὲ
[31, 0]   ψυχαῖς ἀνοσίων ἀνθρώπων καὶ ἀδίκων  εἰς   ἕτερα μεταμορφουμένων σώματα συνείληχε. διὸ
[32, 0]   γῇ, Τυφῶνα δὲ τὴν θάλασσαν,  εἰς   ἣν Νεῖλος ἐμπίπτων ἀφανίζεται
[27, 0]   ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν δι´ ἀρετὴν  εἰς   θεοὺς μεταβαλόντες, ὡς ὕστερον Ἡρακλῆς
[30, 0]   Ἶσις ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν  εἰς   θεοὺς μετήλλαξαν· τὴν δὲ τοῦ
[67, 0]   τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον αὖθις ὥσπερ  εἰς   κρημνὸν ἐμπεσόντες τὴν ἀθεότητα. ~Διὸ
[19, 0]   ἐρέσθαι, τί χρησιμώτατον οἴεται ζῷον  εἰς   μάχην ἐξιοῦσι· τοῦ δ´ Ὥρου
[72, 0]   ἐν τῇ μεγάλῃ στρατιᾷ φασιν  εἰς   μέρη πολλὰ διανείμαντα τὴν δύναμιν
[19, 0]   διὰ τοῦτο σχοινίον τι προβάλλοντες  εἰς   μέσον κατακόπτουσι. τὴν μὲν οὖν
[39, 0]   ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον,  εἰς   ποτίμου λαβόντες ὕδατος ἐγχέουσι,
[44, 0]   οἱ τὸ σκίασμα τῆς γῆς,  εἰς   τὴν σελήνην ὀλισθάνουσαν ἐκλείπειν
[29, 0]   ἔχει καὶ τὸν ὑποχθόνιον τόπον,  εἰς   ὃν οἴονται τὰς ψυχὰς ἀπέρχεσθαι
[10, 0]   τίκτουσι δὲ τὸν γόνον ἀφιέντες  εἰς   ὄνθον, ὃν σφαιροποιοῦσιν, οὐ τροφῆς
[23, 0]   νομιζομένους θεοὺς πάντας ὁμαλῶς διαγράφων  εἰς   ὀνόματα στρατηγῶν καὶ ναυάρχων καὶ
[16, 0]   ἑαυτῆς ἔχουσαν καὶ τὴν σορὸν  εἰς   πλοῖον ἐνθεμένην ἀναχθῆναι. τοῦ δὲ
[66, 0]   προσέξουσι καὶ φοβήσονται, μὴ λάθωσιν  εἰς   πνεύματα καὶ ῥεύματα καὶ σπόρους
[72, 0]   κατέφαγον, ἐκ δὲ τούτου καταστάντες  εἰς   πόλεμον ἀλλήλους τε διέθηκαν κακῶς
[20, 0]   ναῶν διαθέσεις πῆ μὲν ἀνειμένων  εἰς   πτερὰ καὶ δρόμους ὑπαιθρίους καὶ
[32, 0]   ἀέρα, γένεσιν δὲ Ἡφαίστου τὴν  εἰς   πῦρ ἀέρος μεταβολήν, οὕτω παρ´
[2, 0]   ἂν μετὰ λόγου καὶ ὁσίως  εἰς   τὰ ἱερὰ τῆς θεοῦ παρέλθωμεν.
[59, 0]   σωτήριος ἀσθενὲς σπέρμα καὶ ἀμαυρὸν  εἰς   ταῦτα διαδίδωσιν ἀπολλύμενον ὑπὸ τοῦ
[72, 0]   ψυχαῖς τῶν θανόντων ὅσαι διαμένουσιν  εἰς   ταῦτα μόνα γίνεσθαι τὴν παλιγγενεσίαν
[73, 0]   κολαζόμενοι διετέθησαν. ~πολλῶν δὲ λεγόντων  εἰς   ταῦτα τὰ ζῷα τὴν Τυφῶνος
[72, 0]   ἀνάρμοστόν ἐστι· ~τὸ μὲν γὰρ  εἰς   ταῦτα τὰ ζῷα τοὺς θεοὺς
[28, 0]   ωὑτὸς ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν‘  εἰς   ταύτην ὑπάγουσι τὴν δόξαν. οἱ
[76, 0]   τις χρυσὸν ὁμοῦ καὶ σμάραγδον  εἰς   ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν χρόαις
[28, 0]   ἀλληγοροῦσι. βέλτιον δὲ τὸν Ὄσιριν  εἰς   ταὐτὸ συνάγειν τῷ Διονύσῳ τῷ
[75, 0]   πρώτων, τεσσάρων δὲ τῶν περισσῶν  εἰς   ταὐτὸ συντιθεμένων ἀποτελούμενος. ~εἴπερ οὖν
[29, 0]   οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱερέων  εἰς   ταὐτό φασι τὸν Ὄσιριν συμπεπλέχθαι
[18, 0]   καὶ τὸ σῶμα γνωρίσαντα διελεῖν  εἰς   τεσσαρεσκαίδεκα μέρη καὶ διαρρῖψαι, τὴν
[35, 0]   ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ ὕδατος ἐμβάλλοντες  εἰς   τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ Πυλαόχῳ·
[62, 0]   εἰς ἑαυτὴν ἀνέστρεψε καὶ κατέδυσεν  εἰς   τὴν ἀπορίαν. ἔτι φησὶ περὶ
[17, 0]   ἀλλ´ ὡς εἴρηται τρόπον ἐκπεσεῖν  εἰς   τὴν θάλασσαν, ἔχειν δὲ τιμὰς
[14, 0]   ἀγγεῖον οἱ φίλοι τοῦ Τυφῶνος  εἰς   τὴν θάλασσαν ἔωσαν. ἐκ τούτου
[39, 0]   ῥυέντα κοῖλον καὶ ταπεινὸν ἐξέωσεν  εἰς   τὴν θάλασσαν. γὰρ λεγομένη
[13, 0]   μεθεῖναι διὰ τοῦ Τανιτικοῦ στόματος  εἰς   τὴν θάλασσαν, διὰ τοῦτο
[43, 0]   μηνὸς ἑορτὴν ἄγουσιν ἔμβασιν Ὀσίριδος  εἰς   τὴν σελήνην ὀνομάζοντες, ἔαρος ἀρχὴν
[44, 0]   ἡλίου στάσιν ἔχοντος πρὸς αὐτὴν  εἰς   τὴν σκιὰν ἐμπίπτουσα τῆς γῆς,
[44, 0]   γῆς, ὥσπερ φασὶ τὸν Ὄσιριν  εἰς   τὴν σορόν. αὐτὴ δὲ πάλιν
[39, 0]   θάλασσαν. γὰρ λεγομένη κάθειρξις  εἰς   τὴν σορὸν Ὀσίριδος οὐδὲν ἔοικεν
[74, 0]   δὲ πάντας ἀφιέναι τὸν γόνον  εἰς   τὴν σφαιροποιουμένην ὕλην, ἣν κυλινδοῦσιν
[78, 0]   φιλοσοφίας· ὅταν δ´ ἀπολυθεῖσαι μεταστῶσιν  εἰς   τὸ ἀειδὲς καὶ ἀόρατον καὶ
[79, 0]   σῶμα καὶ συνάγει τὴν ψυχὴν  εἰς   τὸ δύσθυμον καὶ πεφροντικὸς οἷον
[61, 0]   δὲ θαυμάζειν τῶν ὀνομάτων τὴν  εἰς   τὸ Ἑλληνικὸν ἀνάπλασιν· καὶ γὰρ
[6, 0]   θεὸν οὐκ εἰσφέρουσι τὸ παράπαν  εἰς   τὸ ἱερόν, ὡς οὐ προσῆκον
[16, 0]   Ἶσιν ἀντὶ μαστοῦ τὸν δάκτυλον  εἰς   τὸ στόμα τοῦ παιδίου διδοῦσαν,
[13, 0]   καλὴν καὶ κεκοσμημένην περιττῶς εἰσενεγκεῖν  εἰς   τὸ συμπόσιον. ἡσθέντων δὲ τῇ
[68, 0]   πρὸς εὐδαιμονίαν. διὸ τῷ μὲν  εἰς   τὸ χρηστήριον ἐνταῦθα κατιόντι παρεγγυῶμεν
[43, 0]   καὶ κυισκομένην, αὐτὴν δὲ πάλιν  εἰς   τὸν ἀέρα προϊεμένην γεννητικὰς ἀρχὰς
[31, 0]   εἰσὶ κατάδηλοι τὰ Ἰουδαϊκὰ παρέλκοντες  εἰς   τὸν μῦθον. ~Ταῦτα μὲν οὖν
[31, 0]   τοῦ ἱερείου καταρασάμενοι καὶ ἀποκόψαντες  εἰς   τὸν ποταμὸν ἐρρίπτουν πάλαι, νῦν
[36, 0]   Τυφὼν τὸ αἰδοῖον ἔρριψεν  εἰς   τὸν ποταμόν, δ´ Ἶσις
[8, 0]   περὶ κρομμύου. τὸ γὰρ ἐμπεσεῖν  εἰς   τὸν ποταμὸν καὶ ἀπολέσθαι τὸν
[18, 0]   εὑρεῖν τὸ αἰδοῖον· εὐθὺς γὰρ  εἰς   τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι καὶ γεύσασθαι
[46, 0]   εἶτα μίξαντες αἵματι λύκου σφαγέντος  εἰς   τόπον ἀνήλιον ἐκφέρουσι καὶ ῥίπτουσι.
[23, 0]   μόνος Εὐήμερος, ὡς ἔοικε, πλεύσας  εἰς   τοὺς μηδαμόθι γῆς γεγονότας μηδ´
[12, 0]   συνεκπεσεῖν, ὡς πάντων κύριος  εἰς   φῶς πρόεισιν. ἔνιοι δὲ Παμύλην
[47, 0]   ποιήσας τέσσαρας καὶ εἴκοσι θεοὺς  εἰς   ᾠὸν ἔθηκεν. οἱ δ´ ἀπὸ
[80, 0]   ἴσην ἀγαπᾶσθαι προσηκόντως, ἐλάχιστα ῥητέον  εἴς   γε τοῦτο συνεργεῖν, ἀλλὰ τὰ
[45, 0]   κάτεισιν ἐκ θεολόγων καὶ νομοθετῶν  εἴς   τε ποιητὰς καὶ φιλοσόφους δόξα,
[24, 0]   λόγχην, ἧς τὴν δόξαν οὐδὲ  εἷς   ἀφαιρήσεται χρόνος ἀληθινὴν καὶ ἰδίαν
[45, 0]   τῷ αὐτομάτῳ τὸ πᾶν, οὔθ´  εἷς   ἐστιν κρατῶν καὶ κατευθύνων
[45, 0]   φύσεως φερούσης οὐ δυεῖν πίθων  εἷς   ταμίας ὥσπερ νάματα τὰ πράγματα
[13, 0]   δὲ πάντων καθ´ ἕκαστον, ὡς  οὐδεὶς   ἐνήρμοττεν, ἐμβάντα τὸν Ὄσιριν κατακλιθῆναι·
[23, 0]   χρυσοῖς ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε βάρβαρος  οὐδεὶς   οὔθ´ Ἕλλην, ἀλλὰ μόνος Εὐήμερος,
[9, 0]   ἐσόμενον καὶ τὸν ἐμὸν πέπλον  οὐδείς   πω θνητὸς ἀπεκάλυψεν. ἔτι δὲ
[8, 0]   τὰ μὲν ἠθικὰς ἔχοντα καὶ  χρειώδεις   αἰτίας, τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα
[71, 0]   θρασυτέροις εἰς ἀθέους ἐμπίπτουσα καὶ  θηριώδεις   λογισμούς. καὶ περὶ τούτων
[79, 0]   μύρων καὶ ἀνθέων καὶ λειμώνων  εὐώδεις   ἀποπνοίας οὐκ ἔλαττον ἔχειν τοῦ
[8, 0]   τῷ προστυχόντι σιτίῳ χρησάμενος εἶτα  κοιμηθεὶς   βαθὺν ὕπνον ἐπὶ στιβάδος ἀσπάσασθαι
[13, 0]   Τυφῶνα μετὰ παιδιᾶς, ὃς ἂν  ἐγκατακλιθεὶς   ἐξισωθῇ, διδόναι δῶρον αὐτῷ τὴν
[23, 0]   παρρησίαν διδόντας, ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα  συνθεὶς   ἀπίστου καὶ ἀνυπάρκτου μυθολογίας πᾶσαν
[10, 0]   μάλιστα δ´ οὗτος, ὡς ἔοικε,  θαυμασθεὶς   καὶ θαυμάσας τοὺς ἄνδρας ἀπεμιμήσατο
[28, 0]   ὀνομαζόμενος ἧκεν, ἀλλ´ εἰς Ἀλεξάνδρειαν  κομισθεὶς   τὸ παρ´ Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ
[28, 0]   προνοίας, ἤγαγον ἐκκλέψαντες. ἐπεὶ δὲ  κομισθεὶς   ὤφθη, συμβαλόντες οἱ περὶ Τιμόθεον
[20, 0]   τινὰς ἀπορίας καὶ παθῶν διηγήσεις,  γινώσκεις   αὐτή. καὶ καθάπερ οἱ μαθηματικοὶ
[9, 0]   στηλιτεῦσαι τὴν κατάραν. ~Οἱ δὲ  βασιλεῖς   ἀπεδείκνυντο μὲν ἐκ τῶν ἱερέων
[72, 0]   τίμιον· οἱ δὲ τοὺς ὕστερον  βασιλεῖς   ἐκπλήξεως ἕνεκα τῶν πολεμίων ἐν
[6, 0]   τὰ θεῖα διατελοῦσιν. οἱ δὲ  βασιλεῖς   καὶ μετρητὸν ἔπινον ἐκ τῶν
[12, 0]   τῶν ἐπαγομένων ἀποφράδα νομίζοντες οἱ  βασιλεῖς   οὐκ ἐχρημάτιζον οὐδ´ ἐθεράπευον αὑτοὺς
[80, 0]   πλεῖστα τῶν συλλαμβανομένων ἀρωματικὰς ἔχοντα  δυνάμεις   γλυκὺ πνεῦμα καὶ χρηστὴν μεθίησιν
[68, 0]   ἀριστερᾷ δέχεσθαι τῶν ἀκροωμένων, οὕτως  ἡμεῖς   καλῶς οἱ νόμοι περὶ
[9, 0]   εἶναι τὸν Ἀμοῦν (ὃ παράγοντες  ἡμεῖς   Ἄμμωνα λέγομεν) Μανεθὼς μὲν
[52, 0]   ἥλιον οὐδ´ ἀκούειν ἄξιον. ἀλλ´  ἡμεῖς   αὖθις τὸν οἰκεῖον λόγον ἀναλάβωμεν.
[60, 0]   καὶ τῆς κινήσεως Ἶσιν μὲν  ἡμεῖς,   Ἶσιν δ´ Αἰγύπτιοι καλοῦσιν. οὕτω
[70, 0]   καὶ πενθοῦσιν ἔπραττον. εἶθ´ ὥσπερ  ἡμεῖς   τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνος ὠνεῖσθαί
[71, 0]   δ´ ἐμφύεται δεινὴ τοὺς μὲν  ἀσθενεῖς   καὶ ἀκάκους εἰς ἄκρατον ὑπερείπουσα
[26, 0]   κακὰ ῥέζουσιν, τ´ ἀσπερχὲς  μενεαίνεις   Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐυκτίμενον πτολίεθρον; ὡς
[20, 0]   πρὸς σέ· καὶ γὰρ αὐτὴ  δυσκολαίνεις   τοῖς οὕτω παρανόμους καὶ βαρβάρους
[24, 0]   ἐντετύχηκε. ~καίτοι μεγάλαι μὲν ὑμνοῦνται  πράξεις   ἐν Ἀσσυρίοις Σεμιράμιος, μεγάλαι δὲ
[25, 0]   ᾀδόμενα καὶ Κρόνου τινὲς ἄθεσμοι  πράξεις   καὶ Πύθωνος ἀντιτάξεις πρὸς Ἀπόλλωνα
[72, 0]   διανείμαντα τὴν δύναμιν (λόχους καὶ  τάξεις   Ἑλληνικῶς καλοῦσιν) ἐπίσημα δοῦναι {καὶ}
[25, 0]   τινὲς ἄθεσμοι πράξεις καὶ Πύθωνος  ἀντιτάξεις   πρὸς Ἀπόλλωνα φυγαί τε Διονύσου
[77, 0]   αἰσθητὰ καὶ πρόχειρα ὄντα πολλὰς  ἀναπτύξεις   καὶ θέας αὑτῶν ἄλλοτ´ ἄλλως
[39, 0]   καὶ κρατεῖται δύναμις, οἱ δ´  ἱερεῖς   ἄλλα τε δρῶσι σκυθρωπὰ καὶ
[73, 0]   ἀλλοκότους, ἔνια τῶν τιμωμένων οἱ  ἱερεῖς   ἀπάγοντες ὑπὸ σκότῳ μετὰ σιωπῆς
[7, 0]   φράζειν αὐτάγγελος ὁρώμενος. οἱ δ´  ἱερεῖς   ἀπέχονται πάντων· πρώτου δὲ μηνὸς
[4, 0]   ἐφ´ ὅτῳ τὰς τρίχας οἱ  ἱερεῖς   ἀποτίθενται καὶ λινᾶς ἐσθῆτας φοροῦσιν·
[78, 0]   ~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ νῦν  ἱερεῖς   ἀφοσιούμενοι καὶ παρακαλυπτόμενοι μετ´ εὐλαβείας
[8, 0]   ἐπιδρασσόμενον ἐσχάτως ἀπίθανον· οἱ δ´  ἱερεῖς   ἀφοσιοῦνται καὶ δυσχεραίνουσι καὶ τὸ
[32, 0]   διὸ τήν τε θάλασσαν οἱ  ἱερεῖς   ἀφοσιοῦνται καὶ τὸν ἅλα Τυφῶνος
[20, 0]   προσπελάζειν, ἑνὶ δὲ καιρῷ τοὺς  ἱερεῖς   διαβαίνοντας ἐναγίζειν καὶ καταστέφειν τὸ
[39, 0]   κίστην οἱ στολισταὶ καὶ οἱ  ἱερεῖς   ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον,
[21, 0]   οὐ μόνον δὲ τούτων οἱ  ἱερεῖς   λέγουσιν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων
[6, 0]   ἱερῶν γραμμάτων, ὡς Ἑκαταῖος ἱστόρηκεν,  ἱερεῖς   ὄντες· ἤρξαντο δὲ πίνειν ἀπὸ
[35, 0]   δρῶσι θάπτοντες τὸν Ἆπιν οἱ  ἱερεῖς,   ὅταν παρακομίζωσιν ἐπὶ σχεδίας τὸ
[7, 0]   θύρας ὀπτὸν ἰχθὺν κατεσθίοντος οἱ  ἱερεῖς   οὐ γεύονται μὲν κατακαίουσι δὲ
[5, 0]   ὧν ἕτερος λόγος. ~οἱ δ´  ἱερεῖς   οὕτω δυσχεραίνουσι τὴν τῶν περιττωμάτων
[48, 0]   δὲ κακοποιούς, μέσους δὲ τοὺς  τρεῖς   ἀποφαίνουσι καὶ κοινούς. τὰ δ´
[43, 0]   τινὰ λόγον τοῦ Νείλου τὰς  ἀναβάσεις.   μὲν γὰρ μεγίστη περὶ
[51, 0]   δυνάμεως ἀρχὴ πλημμελήσασα κατασβέσῃ τὰς  ἀναθυμιάσεις.   ~Ἐν δὲ τοῖς ἱεροῖς ὕμνοις
[38, 0]   τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν  ἀναθυμιάσεις   τιθηνεῖται. Νέφθυν δὲ καλοῦσι τῆς
[36, 0]   ξηρότητος αὔξει καὶ ῥώννυσι τὰς  ἀναθυμιάσεις,   ὑφ´ ὧν τὸ πνεῦμα τρέφεται
[9, 0]   ἀμυδρὰς ἐμφάσεις τῆς ἀληθείας καὶ  διαφάσεις   ἔχουσιν, ὥσπερ ἀμέλει καὶ παραδηλοῦσιν
[9, 0]   πολλὰ μύθοις καὶ λόγοις ἀμυδρὰς  ἐμφάσεις   τῆς ἀληθείας καὶ διαφάσεις ἔχουσιν,
[20, 0]   ἐμφαινόμενον αἵ τε τῶν ναῶν  διαθέσεις   πῆ μὲν ἀνειμένων εἰς πτερὰ
[70, 0]   τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀποκρύψεις θεῶν  γενέσεις   καὶ φθορὰς οὐ προσαγορεύοντες μόνον
[20, 0]   ἔχει τινὰς ἀπορίας καὶ παθῶν  διηγήσεις,   γινώσκεις αὐτή. καὶ καθάπερ οἱ
[26, 0]   ἀνθρώπων, εὐχὰς μὲν ἐκεῖ καὶ  δεήσεις   ἀνθρώπων ἀναπέμποντας, ἐκεῖθεν δὲ μαντεῖα
[63, 0]   εἰσι τῶν στοιχείων μεταβολαὶ καὶ  κινήσεις)   τῷ δ´ αἰλούρῳ τὴν σελήνην
[14, 0]   αἰφνιδίους τῶν ὄχλων ταραχὰς καὶ  πτοήσεις   ἔτι νῦν διὰ τοῦτο πανικὰς
[3, 0]   οὔτ´ Ἰσιακοὺς αἱ λινοστολίαι καὶ  ξυρήσεις·   ἀλλ´ Ἰσιακός ἐστιν ὡς ἀληθῶς
[26, 0]   ἐκεῖθεν δὲ μαντεῖα δεῦρο καὶ  δόσεις   ἀγαθῶν φέροντας. Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ
[69, 0]   τοτὲ μὲν κατευνασμούς, τοτὲ δ´  ἀνεγέρσεις   βακχεύοντες αὐτῷ τελοῦσι· Παφλαγόνες δὲ
[73, 0]   αἱ δὲ τῶν τιμωμένων ζῴων  καθιερεύσεις   ἀπόρρητοι καὶ χρόνοις ἀτάκτοις πρὸς
[24, 0]   ἐδέξαντο θεῶν ἐπωνυμίας καὶ ναῶν  ἱδρύσεις,   βραχὺν ἤνθησεν δόξα χρόνον,
[26, 0]   οἴεται προσήκειν χρηστῶν, ἀλλ´ εἶναι  φύσεις   ἐν τῷ περιέχοντι μεγάλας μὲν
[76, 0]   φθορὰς μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ  ἐπιχρώσεις,   αἰσθήσεως δὲ πάσης φύσει καὶ
[40, 0]   ἐν βάθει λαμβανόντων διὰ τὰς  προσχώσεις   ἀπορρέουσαν· τὴν δὲ Φάρον, ἣν
[2, 0]   θεῷ ταύτῃ κεχαρισμένον, ἣν σὺ  θεραπεύεις   ἐξαιρέτως σοφὴν καὶ φιλόσοφον οὖσαν,
[74, 0]   Θεσσαλοὶ δὲ πελαργούς, ὅτι πολλοὺς  ὄφεις   τῆς γῆς ἀναδιδούσης ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν
[75, 0]   φασιν ἐν ὑγρῷ διαιτωμένου τὰς  ὄψεις   ὑμένα λεῖον καὶ διαφανῆ παρακαλύπτειν
[52, 0]   τοῖς δὲ μελανοστόλοις ἐμφαίνεσθαι τὰς  κρύψεις   καὶ τοὺς περισκιασμοὺς ἐν οἷς
[70, 0]   τὰς παρουσίας τῶν ἀναγκαίων καὶ  ἀποκρύψεις   θεῶν γενέσεις καὶ φθορὰς οὐ
[7, 0]   τὸν μὲν ἱερὸν καὶ περιττὸν  αὖθις   ἀναλήψομαι συνᾴδοντα τοῖς περὶ Ὀσίριδος
[63, 0]   τῆς φθορᾶς συνδεούσης καὶ ἱστάσης  αὖθις   ἀναλύει τὴν φύσιν καὶ ἀνίστησι
[43, 0]   ὑπὸ τῆς γενέσεως καὶ συνδεομένην  αὖθις   ἀναλύεσθαι καὶ διαμάχεσθαι πρὸς τὸν
[62, 0]   σκληρὰν ἐκείνην καὶ τυφώνειον, εἶτ´  αὖθις   ἀνασχεθεῖσα εἰς ἑαυτὴν ἀνέστρεψε καὶ
[65, 0]   τῇ γῇ σπειρόμενος καρπός,  αὖθις   δ´ ἀναβιοῦσθαι καὶ ἀναφαίνεσθαι, ὅτε
[79, 0]   τῆς ὀσμῆς σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν.  αὖθις   δὲ μεσημβρίας αἰσθανόμενοι σφόδρα πολλὴν
[55, 0]   ἐν ἀέρι καὶ πνευμάτων ἀτόπων,  αὖθις   δὲ πρηστήρων καὶ κεραυνῶν δημιουργός
[59, 0]   φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα {καὶ} πολλάκις  αὖθις   ἐκλάμπει καὶ ἀναφαίνεται ταῖς γενέσεσι.
[70, 0]   χερσὶ τὴν γῆν καὶ περιστέλλοντες  αὖθις,   ἐπ´ ἀδήλῳ τῷ πάλιν ἐκφανεῖσθαι
[26, 0]   οὗ κολασθέντες οὕτω καὶ καθαρθέντες  αὖθις   τὴν κατὰ φύσιν χώραν καὶ
[52, 0]   οὐδ´ ἀκούειν ἄξιον. ἀλλ´ ἡμεῖς  αὖθις   τὸν οἰκεῖον λόγον ἀναλάβωμεν. ~Ἡ
[67, 0]   ὥσπερ ἕλος τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον  αὖθις   ὥσπερ εἰς κρημνὸν ἐμπεσόντες τὴν
[49, 0]   καὶ καταβιαζόμενον, φράζει δὲ τὴν  πολλάκις   ἀναστροφὴν καὶ πάλιν ὑπεκπήδησιν. Βέβωνα
[59, 0]   καὶ φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα {καὶ}  πολλάκις   αὖθις ἐκλάμπει καὶ ἀναφαίνεται ταῖς
[62, 0]   πρὸς τὴν λίθον ὅμοιός ἐστι,  πολλάκις   δ´ ἀποστρέφεται καὶ ἀποκρούεται πρὸς
[43, 0]   τὴν φθορὰν ἐπικρατεῖν τὴν Τυφώνειον,  πολλάκις   δὲ κρατουμένην ὑπὸ τῆς γενέσεως
[80, 0]   μὲν τὴν αἴσθησιν ἀπολείπουσαν ἀνακαλεῖται,  πολλάκις   δὲ πάλιν ἀμβλύνει καὶ κατηρεμίζει
[54, 0]   καὶ ἄφθαρτον, τὸ δὲ σῶμα  πολλάκις   διασπᾶν καὶ ἀφανίζειν τὸν Τυφῶνα,
[36, 0]   τὸ ἐξ αὑτῆς. τὸ δὲ  πολλάκις   εἰώθαμεν καὶ τρὶς λέγειν, ὡς
[77, 0]   ἄψαυστον, ταῖς δ´ Ἰσιακαῖς χρῶνται  πολλάκις.   ἐν χρήσει γὰρ τὰ αἰσθητὰ
[48, 0]   ἀγαθουργὸν ἀρχήν Φιλότητα‘ καὶ Φιλίαν‘  πολλάκις,   ἔτι δ´ Ἁρμονίαν‘ καλεῖ θεμερῶπιν‘
[51, 0]   καὶ ἱέρακι τὸν θεὸν τοῦτον  πολλάκις·   εὐτονίᾳ γὰρ ὄψεως ὑπερβάλλει καὶ
[62, 0]   (καλοῦσιν· ὥσπερ γὰρ σίδηρος  πολλάκις   μὲν ἑλκομένῳ καὶ ἑπομένῳ πρὸς
[80, 0]   καὶ θεραπεύοντες. τὰ γὰρ ὀσφραντὰ  πολλάκις   μὲν τὴν αἴσθησιν ἀπολείπουσαν ἀνακαλεῖται,
[50, 0]   ἣν βίᾳ κτώμενος Τυφὼν  πολλάκις   οὐκ ἀνίεται ταραττόμενος ὑπὸ τῆς
[55, 0]   καὶ ἀναχαιτίζει συγχέουσα καὶ μελαίνουσα  πολλάκις   τὸ λαμπρόν, ὡς Αἰγύπτιοι νομίζουσι
[62, 0]   Αἰγύπτια. τὴν μὲν γὰρ Ἶσιν  πολλάκις   τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ὀνόματι καλοῦσι
[80, 0]   καὶ μόνος ἔχων τῶν ἴσων  ἰσάκις   ἀριθμῶν τῷ χωρίῳ τὴν περίμετρον
[52, 0]   τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰς χειμερινὰς  ἑπτάκις   περὶ τὸν ναὸν τοῦ Ἡλίου
[52, 0]   ὕδωρ χειμῶνος τῆς θεοῦ ποθούσης·  τοσαυτάκις   δὲ περιίασιν, ὅτι τὴν ἀπὸ
[39, 0]   αὔξουσαν, δὲ συνεργὸς αὐτοῦ  βασιλὶς   Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰς νοτίους ἐξ
[28, 0]   Διονύσιον, οἳ χρόνῳ πολλῷ καὶ  μόλις,   οὐκ ἄνευ μέντοι θείας προνοίας,
[77, 0]   βαφαῖς (περὶ γὰρ ὕλην  δύναμις   αὐτῆς πάντα γινομένην καὶ δεχομένην,
[59, 0]   καλοῦσιν, φθαρτικὴ μάλιστα κατέχει  δύναμις·   δὲ γόνιμος καὶ σωτήριος
[39, 0]   Τυφῶνος ἐπιβουλὴ καὶ τυραννὶς αὐχμοῦ  δύναμις   ἦν ἐπικρατήσαντος καὶ διαφορήσαντος τήν
[39, 0]   τοῦ φωτὸς μαραίνεται καὶ κρατεῖται  δύναμις,   οἱ δ´ ἱερεῖς ἄλλα τε
[39, 0]   ~Ἡ δὲ Τυφῶνος ἐπιβουλὴ καὶ  τυραννὶς   αὐχμοῦ δύναμις ἦν ἐπικρατήσαντος καὶ
[51, 0]   λαμπρὸν οὐδὲν οὐδὲ σωτήριον οὐδὲ  τάξις   οὐδὲ γένεσις οὐδὲ κίνησις μέτρον
[2, 0]   εἶναι τὴν ἀθανασίαν. ~διὸ θειότητος  ὄρεξίς   ἐστιν τῆς ἀληθείας μάλιστα
[75, 0]   πρὸς τὰ λευκὰ ποικιλία καὶ  μῖξις   ἐμφαίνει σελήνην ἀμφίκυρτον. οὐ δεῖ
[39, 0]   τὴν θάλασσαν. γὰρ λεγομένη  κάθειρξις   εἰς τὴν σορὸν Ὀσίριδος οὐδὲν
[69, 0]   τὸν αὐτὸν ὁμοῦ τι χρόνον,  οἷς   Αἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν τοῖς Ἰσείοις.
[52, 0]   κρύψεις καὶ τοὺς περισκιασμοὺς ἐν  οἷς   διώκει ποθοῦσα τὸν ἥλιον. διὸ
[80, 0]   τὰ κρούματα τῆς λύρας,  οἷς   ἐχρῶντο πρὸ τῶν ὕπνων οἱ
[29, 0]   προσέχειν τοῖς Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν  οἷς   λέγεται χαροπῶς τοὺς μὲν τοῦ
[42, 0]   τετραγώνου καὶ τοῦ ὀκτωκαίδεκα ἑτερομήκους,  οἷς   μόνοις ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε τὰς
[66, 0]   μεγάλων θεῶν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,  οἷς   Νεῖλος μὲν οὐκ ἔστιν οὐδὲ
[23, 0]   δὲ Πάγχοντι γράμμασι χρυσοῖς ἀναγεγραμμένων,  οἷς   οὔτε βάρβαρος οὐδεὶς οὔθ´ Ἕλλην,
[51, 0]   προσήκει· καὶ ξηρότητα καὶ αὐχμόν,  οἷς   φθείρει πολλὰ τῶν ζῴων καὶ
[9, 0]   ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ μύθοις καὶ  λόγοις   ἀμυδρὰς ἐμφάσεις τῆς ἀληθείας καὶ
[45, 0]   ἰσχυρὰν καὶ δυσεξάλειπτον, οὐκ ἐν  λόγοις   μόνον οὐδ´ ἐν φήμαις, ἀλλ´
[58, 0]   δὲ τοῖς μύθοις οὐχ ὡς  λόγοις   πάμπαν οὖσιν, ἀλλὰ τὸ πρόσφορον
[25, 0]   καὶ Χρύσιππος ἑπόμενοι τοῖς πάλαι  θεολόγοις   ἐρρωμενεστέρους μὲν ἀνθρώπων γεγονέναι λέγουσι
[41, 0]   σελήνῃ τὸν Ἑρμῆν· λόγου γὰρ  ἔργοις   ἔοικε καὶ {περὶ} σοφίας τὰ
[57, 0]   ταῖς τῶν παθῶν μεταβολαῖς καὶ  περιόδοις   ἀεὶ νέος καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος
[49, 0]   ὑγιαῖνον ὥραις καὶ κράσεσι καὶ  περιόδοις   Ὀσίριδος ἀπορροὴ καὶ εἰκὼν ἐμφαινομένη·
[6, 0]   οἶνον οὐδ´ ἔσπενδον ὡς φίλιον  θεοῖς   ἀλλ´ ὡς αἷμα τῶν πολεμησάντων
[31, 0]   θύσιμον γὰρ οὐ φίλον εἶναι  θεοῖς,   ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅσα ψυχαῖς ἀνοσίων
[6, 0]   αἷμα τῶν πολεμησάντων ποτὲ τοῖς  θεοῖς,   ἐξ ὧν οἴονται πεσόντων καὶ
[71, 0]   δὲ τοῖς αἰτίοις καὶ δοτῆρσι  θεοῖς   ἑτέρους πάλιν νέους ποιεῖν καὶ
[60, 0]   τοὔνομα βαρβαρικόν, ἀλλ´ ὥσπερ τοῖς  θεοῖς   πᾶσιν ἀπὸ δυεῖν ῥημάτων τοῦ
[78, 0]   οὖν οὕτως ἔχει τὸν μάλιστα  θεοῖς   πρέποντα λόγον· ~εἰ δὲ δεῖ
[26, 0]   ὅθεν μὲν Πλάτων Ὀλυμπίοις  θεοῖς   τὰ δεξιὰ καὶ περιττά, τὰ
[47, 0]   ὅθεν ἀναμέμικται τὰ κακὰ τοῖς  ἀγαθοῖς.   ἔπεισι δὲ χρόνος εἱμαρμένος, ἐν
[45, 0]   πολλὰ καὶ μεμιγμένα κακοῖς καὶ  ἀγαθοῖς   μᾶλλον δὲ μηδὲν ὡς ἁπλῶς
[9, 0]   τῆς φιλοσοφίας ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ  μύθοις   καὶ λόγοις ἀμυδρὰς ἐμφάσεις τῆς
[58, 0]   φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ τοῖς  μύθοις   οὐχ ὡς λόγοις πάμπαν οὖσιν,
[20, 0]   σκότια κατὰ γῆς ἐχόντων στολιστήρια  θηκαίοις   ἐοικότα καὶ σηκοῖς, οὐχ ἥκιστα
[61, 0]   ἱερὰ τὰ δ´ ὅσια τοῖς  παλαιοῖς   ἔθος ἦν προσαγορεύειν. δ´
[20, 0]   οὐκ ἔοικε ταῦτα κομιδῇ μυθεύμασιν  ἀραιοῖς   καὶ διακένοις πλάσμασιν, οἷα ποιηταὶ
[29, 0]   ~Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν τοῖς  Φρυγίοις   γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται χαροπῶς
[35, 0]   τὸν θεὸν ἐλθεῖν‘ πρὸς αὐτάς.  Ἀργείοις   δὲ βουγενὴς Διόνυσος ἐπίκλην ἐστίν·
[72, 0]   προσίεσθαι πεφυκότων ἀμύνοντες ἀεὶ τοῖς  οἰκείοις   ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων φέροντες
[32, 0]   Νεῖλος, ἐν δὲ τοῖς  βορείοις   ὑπὸ τῆς θαλάσσης καταναλισκόμενος εἰκότως
[69, 0]   οἷς Αἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν τοῖς  Ἰσείοις.   καὶ γὰρ Ἀθήνησι νηστεύουσιν αἱ
[38, 0]   τὸν λέοντα τιμῶσι καὶ χάσμασι  λεοντείοις   τὰ τῶν ἱερῶν θυρώματα κοσμοῦσιν,
[52, 0]   Ἴσιδος, ὡς ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις  Γενεθλίοις   Ὥρου γέγραπται. καὶ μὴν ἡμέρας
[46, 0]   ὥσπερ Ζωροάστρης μάγος, ὃν  πεντακισχιλίοις   ἔτεσι τῶν Τρωικῶν γεγονέναι πρεσβύτερον
[44, 0]   χθόνιος ὢν ὁμοῦ καὶ Ὀλύμπιος.  ἐνίοις   δὲ δοκεῖ Κρόνος Ἄνουβις
[45, 0]   κατευθύνων ὥσπερ οἴαξιν τισι  πειθηνίοις   χαλινοῖς λόγος, ἀλλὰ πολλὰ καὶ
[32, 0]   τὴν δὲ φθορὰν ἐν τοῖς  δεξιοῖς.   διὸ τήν τε θάλασσαν οἱ
[32, 0]   γινόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖς  δεξιοῖς   φθειρόμενον. Αἰγύπτιοι γὰρ οἴονται τὰ
[34, 0]   καὶ Σελήνην οὐχ ἅρμασιν ἀλλὰ  πλοίοις   ὀχήμασι χρωμένους περιπολεῖν φασιν αἰνιττόμενοι
[26, 0]   προαίρεσιν. ὅθεν μὲν Πλάτων  Ὀλυμπίοις   θεοῖς τὰ δεξιὰ καὶ περιττά,
[14, 0]   οὐδένα παρελθεῖν ἀπροσαύδητον, ἀλλὰ καὶ  παιδαρίοις   συντυχοῦσαν ἐρωτᾶν περὶ τῆς λάρνακος·
[12, 0]   τῶν Παμυλίων ἑορτὴν αὐτῷ τελεῖσθαι  Φαλληφορίοις   ἐοικυῖαν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τὸν
[69, 0]   Ἀθήνησι νηστεύουσιν αἱ γυναῖκες ἐν  Θεσμοφορίοις   χαμαὶ καθήμεναι, καὶ Βοιωτοὶ τὰ
[48, 0]   δι´ αἰνιγμῶν οὐδὲ συμβολικῶς, ἀλλὰ  κυρίοις   ὀνόμασιν οὐ μιᾷ ψυχῇ φησι
[24, 0]   μεγάλαι μὲν ὑμνοῦνται πράξεις ἐν  Ἀσσυρίοις   Σεμιράμιος, μεγάλαι δὲ Σεσώστριος ἐν
[42, 0]   ἔχειν τοῖς περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν  χωρίοις,   μέσος τῶν ἑπτακαίδεκα παρεμπίπτων
[71, 0]   τοὺς καρπούς, εὔχονται δὲ τοῖς  αἰτίοις   καὶ δοτῆρσι θεοῖς ἑτέρους πάλιν
[33, 0]   ἐστι καὶ ὑγρὰ καὶ τοῖς  νοτίοις   μέρεσι τῆς οἰκουμένης, ὥσπερ
[29, 0]   θεὸν ὠνομάσθαι φησί· καὶ παρ´  Αἰγυπτίοις   ἄλλα τε πολλὰ τῶν ὀνομάτων
[61, 0]   μᾶλλον ὑφείμην ἂν τοῦ Σαράπιδος  Αἰγυπτίοις   τοῦ Ὀσίριδος, ἐκεῖνο μὲν
[52, 0]   Ἑλλήνων λέγοντες, εἰ καὶ παρ´  Αἰγυπτίοις   πρόθεσις τοῦ ἄρθρου τοὔνομα
[37, 0]   τε καθιεροῦσι Διονύσῳ καὶ παρ´  Αἰγυπτίοις   λέγεται χενόσιρις‘ ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ
[32, 0]   πῦρ ἀέρος μεταβολήν, οὕτω παρ´  Αἰγυπτίοις   Νεῖλον εἶναι τὸν Ὄσιριν Ἴσιδι
[9, 0]   τῶν πολλῶν νομιζόντων ἴδιον παρ´  Αἰγυπτίοις   ὄνομα τοῦ Διὸς εἶναι τὸν
[28, 0]   εἰς Ἀλεξάνδρειαν κομισθεὶς τὸ παρ´  Αἰγυπτίοις   ὄνομα τοῦ Πλούτωνος ἐκτήσατο τὸν
[79, 0]   δὲ καὶ τὴν σμύρναν παρ´  Αἰγυπτίοις   σὰλ καλοῦσιν, ἐξερμηνευθὲν δὲ τοῦτο
[44, 0]   καὶ τοιαύτην ἔχειν δοκεῖ παρ´  Αἰγυπτίοις   τὴν δύναμιν Ἄνουβις, οἵαν
[56, 0]   ἑαυτῆς, ὅσον τῶν γραμμάτων παρ´  Αἰγυπτίοις   τὸ πλῆθός ἐστι, καὶ ὅσων
[5, 0]   νομίζουσιν (οὐδὲν γὰρ οὕτως τίμιον  Αἰγυπτίοις   ὡς Νεῖλος) ἀλλὰ πιαίνειν
[19, 0]   ἠλιτόμηνον καὶ ἀσθενῆ τοῖς κάτωθεν  γυίοις   τὸν Ἁρποκράτην. ~Ταῦτα σχεδόν ἐστι
[35, 0]   Δελφοῖς τῶν Θυιάδων, τοῖς δ´  Ὀσιριακοῖς   καθωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ πατρὸς καὶ
[45, 0]   λόγος, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα  κακοῖς   καὶ ἀγαθοῖς μᾶλλον δὲ μηδὲν
[20, 0]   ἐχόντων στολιστήρια θηκαίοις ἐοικότα καὶ  σηκοῖς,   οὐχ ἥκιστα δ´ τῶν
[55, 0]   καὶ προσπλεκομένη τοῖς παθητικοῖς καὶ  μεταβολικοῖς   μέρεσι, σεισμῶν μὲν ἐν γῇ
[41, 0]   θαλάττης. ~οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς  φυσικοῖς   καὶ τῶν ἀπ´ ἀστρολογίας μαθηματικῶν
[59, 0]   μένουσι, τὰ δ´ ἐν τοῖς  παθητικοῖς   διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ
[55, 0]   ἐνταῦθα, φυρομένη καὶ προσπλεκομένη τοῖς  παθητικοῖς   καὶ μεταβολικοῖς μέρεσι, σεισμῶν μὲν
[65, 0]   δὲ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ  φορτικοῖς   ἐπιχειρήσομεν, εἴτε ταῖς καθ´ ὥραν
[25, 0]   ἀνέδην μυθολογουμένων ἀκούειν· ὅσα τε  μυστικοῖς   ἱεροῖς περικαλυπτόμενα καὶ τελεταῖς ἄρρητα
[76, 0]   τούτοις εἰκάζεται τὸ θεῖον  χαλκοῖς   καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν, φθορὰς
[47, 0]   τὸν δὲ τῶν ἐπὶ τοῖς  καλοῖς   ἡδέων δημιουργόν· δὲ τούτοις
[61, 0]   ἐν δὲ ταῖς Ἑρμοῦ λεγομέναις  βίβλοις   ἱστοροῦσι γεγράφθαι περὶ τῶν ἱερῶν
[47, 0]   ἐκ τοῦ ζόφου γεγονὼς πολεμοῦσιν  ἀλλήλοις·   καὶ μὲν ἓξ θεοὺς
[72, 0]   καὶ σέβεσθαι, δυσμενῶς καὶ πολεμικῶς  ἀλλήλοις   προσφερομένων καὶ τροφὴν ἑτέρων ἕτερα
[28, 0]   ποῦ καθίδρυται, καὶ διηγουμένῳ τοῖς  φίλοις   τὴν ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς ἄνθρωπος
[72, 0]   τῶν γὰρ θηρίων, προσέταξεν  ἄλλοις   ἄλλα τιμᾶν καὶ σέβεσθαι, δυσμενῶς
[40, 0]   διὸ πολλὰ μὲν ἐν τοῖς  μετάλλοις   καὶ τοῖς ὄρεσιν εὑρίσκεται μέχρι
[23, 0]   πολλῷ χρόνῳ‘ (κατὰ Σιμωνίδην) μόνον,  πολλοῖς   δ´ ἀνθρώπων ἔθνεσι‘ καὶ γένεσι
[65, 0]   διανέμουσαν. ~Οὕτω δὲ καὶ τοῖς  πολλοῖς   καὶ φορτικοῖς ἐπιχειρήσομεν, εἴτε ταῖς
[75, 0]   τε πλαστοῖς εἰκάσμασι θεῶν ἐχρήσαντο  πολλοῖς   τοιούτοις, οἷον ἐν Κρήτῃ Διὸς
[67, 0]   γεγόνασι τιμαὶ καὶ προσηγορίαι, καὶ  συμβόλοις   χρῶνται καθιερωμένοις οἱ μὲν ἀμυδροῖς
[52, 0]   μηνοειδοῦς γεγονέναι μιμήματα, τοῖς δὲ  μελανοστόλοις   ἐμφαίνεσθαι τὰς κρύψεις καὶ τοὺς
[3, 0]   ἀληθῶς καὶ δικαίως ἱεραφόροις καὶ  ἱεροστόλοις   προσαγορευομένοις· οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ
[79, 0]   ἔχειν οὔτε σώμασιν οὔτε ψυχαῖς  ὑπούλοις   καὶ νοσώδεσι θεραπεύειν τὸ καθαρὸν
[69, 0]   ταῖς σκυθρωπαῖς καὶ ἀγελάστοις καὶ  πενθίμοις   θυσίαις, εἰ μήτε παραλείπειν τὰ
[55, 0]   δημιουργός ἐστι· φαρμάττει δὲ καὶ  λοιμοῖς   ὕδατα καὶ πνεύματα καὶ μέχρι
[10, 0]   καὶ ἀνέντευκτον οὖσαν. τοῖς δὲ  μαχίμοις   κάνθαρος ἦν γλυφὴ σφραγῖδος· οὐ
[70, 0]   τοῦ παραλόγου τὴν ἀτοπίαν ἐν  ὀφθαλμοῖς   ἔχοντες. μὲν οὖν Ξενοφάνης
[48, 0]   δὲ θάτερον· ἐν δὲ τοῖς  Νόμοις   ἤδη πρεσβύτερος ὢν οὐ δι´
[35, 0]   κάτοχοι τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον  ὀργιασμοῖς.   διὸ καὶ ταυρόμορφα Διονύσου ποιοῦσιν
[35, 0]   καὶ Νυκτέλια τοῖς λεγομένοις Ὀσίριδος  διασπασμοῖς   καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ παλιγγενεσίαις·
[23, 0]   δὲ τοῖς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου  φενακισμοῖς   παρρησίαν διδόντας, ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα
[49, 0]   δυσκρασίαις καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ  ἀφανισμοῖς   σελήνης οἷον ἐκδρομαὶ καὶ ἀφηνιασμοὶ
[33, 0]   οἰκουμένης, ὥσπερ καρδία τοῖς  εὐωνύμοις   τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα ἐγκέκλεισται καὶ
[74, 0]   ὡς ἀγήρω καὶ χρωμένην κινήσεσιν  ἀνοργάνοις   μετ´ εὐπετείας καὶ ὑγρότητος ἀστραπῇ
[50, 0]   Ἴσιδος ἐκ Φοινίκης, ἐπιπλάττουσι τοῖς  ποπάνοις   ἵππον ποτάμιον δεδεμένον. ἐν δ´
[20, 0]   ταῦτα κομιδῇ μυθεύμασιν ἀραιοῖς καὶ  διακένοις   πλάσμασιν, οἷα ποιηταὶ καὶ λογογράφοι
[61, 0]   καὶ γὰρ ἄλλα μυρία τοῖς  μεθισταμένοις   ἐκ τῆς Ἑλλάδος συνεκπεσόντα μέχρι
[35, 0]   διὸ καὶ τοῖς τὸν Ὄσιριν  σεβομένοις   ἀπαγορεύεται δένδρον ἥμερον ἀπολλύναι καὶ
[44, 0]   ἔσχεν. ἔστι δ´ οὖν τοῖς  σεβομένοις   τὸν Ἄνουβιν ἀπόρρητόν τι, καὶ
[30, 0]   τῇ τοῦ Ἡλίου θυσίᾳ τοῖς  σεβομένοις   τὸν θεὸν παρεγγυῶσι μὴ φορεῖν
[35, 0]   τὰ Τιτανικὰ καὶ Νυκτέλια τοῖς  λεγομένοις   Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι
[29, 0]   Αἰδοῦς υἱὸν τοῖς παρ´ αὐτῷ  γενομένοις   καὶ προσηνῆ θεὸν ὠνομάσθαι φησί·
[49, 0]   βαδίζουσι καὶ πρὸς χρὴ  φερομένοις   ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως.
[3, 0]   καὶ δικαίως ἱεραφόροις καὶ ἱεροστόλοις  προσαγορευομένοις·   οὗτοι δ´ εἰσὶν οἱ τὸν
[75, 0]   ἐστι τοῖς περὶ τὰ οὐράνια  πραγματευομένοις.   ἀλλὰ μὴν τῶν δι´ ἀμφότερα
[10, 0]   καὶ δρωμένοις νὴ Δία καὶ  γραφομένοις.   τὸν γὰρ βασιλέα καὶ κύριον
[52, 0]   Ἴσιδος, ὡς ἐν τοῖς  ἐπιγραφομένοις   Γενεθλίοις Ὥρου γέγραπται. καὶ μὴν
[27, 0]   ἀνδράσι καὶ γυναιξὶν ὑπὸ συμφορῶν  ἐχομένοις   ὁμοίων καθωσίωσεν. αὐτὴ δὲ καὶ
[42, 0]   τὰς περιμέτρους ἴσας ἔχειν τοῖς  περιεχομένοις   ὑπ´ αὐτῶν χωρίοις, μέσος
[7, 0]   Νείλῳ συνεπιφαίνεσθαι καὶ τὴν αὔξησιν  ἀσμένοις   φράζειν αὐτάγγελος ὁρώμενος. οἱ δ´
[5, 0]   ὡς Ἀρισταγόρας ἔλεγε, διὰ τὸ  πηγνυμένοις   πολλὰ τῶν μικρῶν ζῴων ἐναποθνήσκειν
[40, 0]   ὅμοια τοῖς ὑπὸ τῶν Στωικῶν  θεολογουμένοις   ἐστί· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τὸ
[2, 0]   καὶ συντίθησι καὶ παραδίδωσι τοῖς  τελουμένοις   διὰ θειώσεως σώφρονι μὲν ἐνδελεχῶς
[7, 0]   περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυφῶνος ὁσίως  φιλοσοφουμένοις,   δ´ ἐμφανὴς καὶ πρόχειρος
[10, 0]   ἐοικέναι τοῖς ἐπὶ τῶν ἱερῶν  ἱδρυμένοις   καὶ δρωμένοις νὴ Δία καὶ
[10, 0]   ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἱδρυμένοις καὶ  δρωμένοις   νὴ Δία καὶ γραφομένοις. τὸν
[67, 0]   καὶ προσηγορίαι, καὶ συμβόλοις χρῶνται  καθιερωμένοις   οἱ μὲν ἀμυδροῖς οἱ δὲ
[31, 0]   ἐρρίπτουν πάλαι, νῦν δὲ τοῖς  ξένοις   ἀποδίδονται· τὸν δὲ μέλλοντα θύεσθαι
[76, 0]   τὸ θεῖον χαλκοῖς καὶ  λιθίνοις   δημιουργήμασιν, φθορὰς μὲν ὁμοίως
[45, 0]   ὥσπερ οἴαξιν τισι πειθηνίοις  χαλινοῖς   λόγος, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα
[18, 0]   ὅθεν οὐκ ἀδικεῖσθαι τοὺς ἐν  παπυρίνοις   σκάφεσι πλέοντας ὑπὸ τῶν κροκοδείλων
[52, 0]   ἀναθυμιάσεις. ~Ἐν δὲ τοῖς ἱεροῖς  ὕμνοις   τοῦ Ὀσίριδος ἀνακαλοῦνται τὸν ἐν
[42, 0]   καὶ τοῦ ὀκτωκαίδεκα ἑτερομήκους, οἷς  μόνοις   ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε τὰς περιμέτρους
[73, 0]   τιμωμένων ζῴων καθιερεύσεις ἀπόρρητοι καὶ  χρόνοις   ἀτάκτοις πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι
[1, 0]   τὸ θεῖον οὐδὲ βρονταῖς καὶ  κεραυνοῖς   ἰσχυρόν, ἀλλ´ ἐπιστήμῃ καὶ φρονήσει,
[69, 0]   θεῶν δόξας καὶ συνταράττειν ὑποψίαις  ἀτόποις;   καὶ παρ´ Ἕλλησιν ὅμοια πολλὰ
[25, 0]   ἐπιταράττει· γίνονται γὰρ ὡς ἐν  ἀνθρώποις   καὶ δαίμοσιν ἀρετῆς διαφοραὶ καὶ
[17, 0]   οὐδενὸς εἶναι, διάλεκτον δὲ πίνουσιν  ἀνθρώποις   καὶ θαλειάζουσι πρέπουσαν αἴσιμα τὰ
[78, 0]   τὸ μὴ φατὸν μηδὲ ῥητὸν  ἀνθρώποις   κάλλος· οὗ τὴν Ἶσιν
[68, 0]   ἀλλὰ τοῦ περὶ θεῶν ἐν  ἀνθρώποις   λόγου νεαροῦ καὶ ἀτελοῦς καὶ
[1, 0]   αὐτῶν ἐπιστήμης ὅσον ἐφικτόν ἐστιν  ἀνθρώποις   μετιόντες εὐχόμεθα τυγχάνειν παρ´ αὐτῶν
[67, 0]   γὰρ ἄνουν οὐδ´ ἄψυχον οὐδ´  ἀνθρώποις   θεὸς ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων
[1, 0]   σεμνότερον ἀληθείας. τἄλλα μὲν γὰρ  ἀνθρώποις   θεὸς ὧν δέονται δίδωσιν,
[33, 0]   ὁμιλοῦσι τοῖς τοιούτοις τὴν ὄψιν  ἀνθρώποις.   τὸν δ´ Ὄσιριν αὖ πάλιν
[63, 0]   Νέφθυος πρόσωπον, αἰνιττόμενοι τοῖς μὲν  προσώποις   γένεσιν καὶ τελευτήν (αὗται γάρ
[45, 0]   τελεταῖς ἔν τε θυσίαις καὶ  βαρβάροις   καὶ Ἕλλησι πολλαχοῦ περιφερομένη, ὡς
[12, 0]   τετάρτῃ δὲ τὴν Ἶσιν ἐν  πανύγροις   γενέσθαι, τῇ δὲ πέμπτῃ Νέφθυν,
[67, 0]   συμβόλοις χρῶνται καθιερωμένοις οἱ μὲν  ἀμυδροῖς   οἱ δὲ τρανοτέροις, ἐπὶ τὰ
[35, 0]   Θυιάδων, τοῖς δ´ Ὀσιριακοῖς καθωσιωμένην  ἱεροῖς   ἀπὸ πατρὸς καὶ μητρός; εἰ
[14, 0]   τούτων ὀττεύεσθαι κληδόσι παιζόντων ἐν  ἱεροῖς   καὶ φθεγγομένων τι ἂν
[2, 0]   ἀθρύπτους δὲ καὶ στερρὰς ἐν  ἱεροῖς   λατρείας ἐθιζούσης ὑπομένειν, ὧν τέλος
[25, 0]   μυθολογουμένων ἀκούειν· ὅσα τε μυστικοῖς  ἱεροῖς   περικαλυπτόμενα καὶ τελεταῖς ἄρρητα διασῴζεται
[52, 0]   τὰς ἀναθυμιάσεις. ~Ἐν δὲ τοῖς  ἱεροῖς   ὕμνοις τοῦ Ὀσίριδος ἀνακαλοῦνται τὸν
[43, 0]   Ἄπιδος περιμελαινομένου τὰ λαμπρὰ τοῖς  σκιεροῖς.   ἔτι δὲ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ
[67, 0]   ἐπὶ πάντα τεταγμένων ἕτεραι παρ´  ἑτέροις   κατὰ νόμους γεγόνασι τιμαὶ καὶ
[67, 0]   θεοὺς ἐνομίσαμεν, οὐχ ἑτέρους παρ´  ἑτέροις   οὐδὲ βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐδὲ
[61, 0]   νῦν παραμένει καὶ ξενιτεύει παρ´  ἑτέροις,   ὧν ἔνια τὴν ποιητικὴν ἀνακαλουμένην
[67, 0]   οἱ μὲν ἀμυδροῖς οἱ δὲ  τρανοτέροις,   ἐπὶ τὰ θεῖα τὴν νόησιν
[32, 0]   θρηνεῖ δὲ τὸν ἐν τοῖς  ἀριστεροῖς   γινόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖς
[32, 0]   τὴν μὲν γένεσιν ἐν τοῖς  ἀριστεροῖς   ἔχειν, τὴν δὲ φθορὰν ἐν
[71, 0]   ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν, τοῖς δὲ  δριμυτέροις   καὶ θρασυτέροις εἰς ἀθέους ἐμπίπτουσα
[71, 0]   δεισιδαιμονίαν, τοῖς δὲ δριμυτέροις καὶ  θρασυτέροις   εἰς ἀθέους ἐμπίπτουσα καὶ θηριώδεις
[3, 0]   θεῖα τοῖς ἀληθῶς καὶ δικαίως  ἱεραφόροις   καὶ ἱεροστόλοις προσαγορευομένοις· οὗτοι δ´
[47, 0]   γῆς ἀφέστηκε, καὶ τὸν οὐρανὸν  ἄστροις   ἐκόσμησεν· ἕνα δ´ ἀστέρα πρὸ
[59, 0]   μὲν γὰρ ἐν οὐρανῷ καὶ  ἄστροις   λόγοι καὶ εἴδη καὶ ἀπορροαὶ
[49, 0]   καὶ ὕδασι καὶ οὐρανῷ καὶ  ἄστροις   τὸ τεταγμένον καὶ καθεστηκὸς καὶ
[63, 0]   τὸν γὰρ Τυφῶνά φασι τοῖς  σείστροις   ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι
[80, 0]   χαίρει μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι  ψυχροῖς   καὶ σκιαῖς καὶ δρόσοις καὶ
[80, 0]   πνεύμασι ψυχροῖς καὶ σκιαῖς καὶ  δρόσοις   καὶ ὑγρότησι τρέφεσθαι πέφυκεν· ἐπεὶ
[35, 0]   Πυλαόχῳ· τὰς δὲ σάλπιγγας ἐν  θύρσοις   ἀποκρύπτουσιν, ὡς Σωκράτης ἐν τοῖς
[23, 0]   γεγονότων ἐν δὲ Πάγχοντι γράμμασι  χρυσοῖς   ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε βάρβαρος οὐδεὶς
[47, 0]   γαν, ὅθεν ἀναμέμικται τὰ κακὰ  τοῖς   ἀγαθοῖς. ἔπεισι δὲ χρόνος εἱμαρμένος,
[71, 0]   μὲν τοὺς καρπούς, εὔχονται δὲ  τοῖς   αἰτίοις καὶ δοτῆρσι θεοῖς ἑτέρους
[3, 0]   εἴρηται, καὶ δεικνύουσαν τὰ θεῖα  τοῖς   ἀληθῶς καὶ δικαίως ἱεραφόροις καὶ
[60, 0]   θέουσι θέσθαι· καθάπερ αὖ πάλιν  τοῖς   ἀντιφωνοῦσιν ὀνόμασι λοιδορεῖσθαι τὸ κακόν,
[61, 0]   Ἑρμάνουβις ὀνομάζεται, τὸ μὲν ὡς  τοῖς   ἄνω τὸ δ´ ὡς τοῖς
[32, 0]   γενόμενος, θρηνεῖ δὲ τὸν ἐν  τοῖς   ἀριστεροῖς γινόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ
[32, 0]   λέγεται τὴν μὲν γένεσιν ἐν  τοῖς   ἀριστεροῖς ἔχειν, τὴν δὲ φθορὰν
[16, 0]   περικαλύψασαν καὶ μύρον καταχεαμένην ἐγχειρίσαι  τοῖς   βασιλεῦσι καὶ νῦν ἔτι σέβεσθαι
[32, 0]   νοτίων Νεῖλος, ἐν δὲ  τοῖς   βορείοις ὑπὸ τῆς θαλάσσης καταναλισκόμενος
[35, 0]   οὖσαν ἐν Δελφοῖς τῶν Θυιάδων,  τοῖς   δ´ Ὀσιριακοῖς καθωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ
[8, 0]   ἑορτάζουσι, τοῖς μὲν ὅτι διψῆν  τοῖς   δ´ ὅτι δακρύειν ποιεῖ τοὺς
[71, 0]   εἰς ἄκρατον ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν,  τοῖς   δὲ δριμυτέροις καὶ θρασυτέροις εἰς
[10, 0]   τὴν δικαιοσύνην καὶ ἀνέντευκτον οὖσαν.  τοῖς   δὲ μαχίμοις κάνθαρος ἦν γλυφὴ
[52, 0]   κερασφόρα τοῦ μηνοειδοῦς γεγονέναι μιμήματα,  τοῖς   δὲ μελανοστόλοις ἐμφαίνεσθαι τὰς κρύψεις
[32, 0]   ἔχειν, τὴν δὲ φθορὰν ἐν  τοῖς   δεξιοῖς. διὸ τήν τε θάλασσαν
[32, 0]   ἀριστεροῖς γινόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ  τοῖς   δεξιοῖς φθειρόμενον. Αἰγύπτιοι γὰρ οἴονται
[38, 0]   καὶ κρᾶσις ἀέρος, ὃν ἐν  τοῖς   ἕλεσι τοῖς περὶ Βοῦτον ὑπὸ
[10, 0]   δὲ τὸν πρῶτον κύβον ἐοικέναι  τοῖς   ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἱδρυμένοις καὶ
[52, 0]   Ὧρος Ἴσιδος, ὡς ἐν  τοῖς   ἐπιγραφομένοις Γενεθλίοις Ὥρου γέγραπται. καὶ
[38, 0]   πλεονάσας Νεῖλος ἐπέκεινα πλησιάσῃ  τοῖς   ἐσχατεύουσι, τοῦτο μῖξιν Ὀσίριδος πρὸς
[23, 0]   ἐξανθρωπίζοντι τὰ θεῖα, λαμπρὰν δὲ  τοῖς   Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου φενακισμοῖς παρρησίαν
[60, 0]   τἀγαθὸν ὅλως καὶ ἀρετὴν ἐπὶ  τοῖς   εὐροοῦσι καὶ θέουσι θέσθαι· καθάπερ
[33, 0]   τῆς οἰκουμένης, ὥσπερ καρδία  τοῖς   εὐωνύμοις τοῦ ἀνθρώπου, μάλιστα ἐγκέκλεισται
[6, 0]   ὡς αἷμα τῶν πολεμησάντων ποτὲ  τοῖς   θεοῖς, ἐξ ὧν οἴονται πεσόντων
[60, 0]   ἐστι τοὔνομα βαρβαρικόν, ἀλλ´ ὥσπερ  τοῖς   θεοῖς πᾶσιν ἀπὸ δυεῖν ῥημάτων
[10, 0]   εἰς Αἴγυπτον ἀφικόμενοι καὶ συγγενόμενοι  τοῖς   ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν Χονούφεώς
[52, 0]   κατασβέσῃ τὰς ἀναθυμιάσεις. ~Ἐν δὲ  τοῖς   ἱεροῖς ὕμνοις τοῦ Ὀσίριδος ἀνακαλοῦνται
[69, 0]   χρόνον, οἷς Αἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν  τοῖς   Ἰσείοις. καὶ γὰρ Ἀθήνησι νηστεύουσιν
[47, 0]   πλούτου, τὸν δὲ τῶν ἐπὶ  τοῖς   καλοῖς ἡδέων δημιουργόν· δὲ
[61, 0]   τοῖς ἄνω τὸ δ´ ὡς  τοῖς   κάτω προσήκων. διὸ καὶ θύουσιν
[19, 0]   συγγενομένου τεκεῖν ἠλιτόμηνον καὶ ἀσθενῆ  τοῖς   κάτωθεν γυίοις τὸν Ἁρποκράτην. ~Ταῦτα
[58, 0]   περὶ ἐκεῖνον λιπαροῦσαν καὶ ἀναπιμπλαμένην  τοῖς   κυριωτάτοις μέρεσι καὶ καθαρωτάτοις· ~ὅπου
[35, 0]   καὶ τὰ Τιτανικὰ καὶ Νυκτέλια  τοῖς   λεγομένοις Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ ταῖς
[33, 0]   Ἆπιν. ἔτι τὴν Αἴγυπτον ἐν  τοῖς   μάλιστα μελάγγειον οὖσαν, ὥσπερ τὸ
[61, 0]   ἀνάπλασιν· καὶ γὰρ ἄλλα μυρία  τοῖς   μεθισταμένοις ἐκ τῆς Ἑλλάδος συνεκπεσόντα
[8, 0]   πρόσφορον οὔθ´ ἁγνεύουσιν οὔθ´ ἑορτάζουσι,  τοῖς   μὲν ὅτι διψῆν τοῖς δ´
[63, 0]   πῆ δὲ Νέφθυος πρόσωπον, αἰνιττόμενοι  τοῖς   μὲν προσώποις γένεσιν καὶ τελευτήν
[40, 0]   Αἴγυπτος. διὸ πολλὰ μὲν ἐν  τοῖς   μετάλλοις καὶ τοῖς ὄρεσιν εὑρίσκεται
[58, 0]   μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ  τοῖς   μύθοις οὐχ ὡς λόγοις πάμπαν
[80, 0]   ὅπως ἔτυχεν, ἀλλὰ γραμμάτων ἱερῶν  τοῖς   μυρεψοῖς, ὅταν ταῦτα μιγνύωσιν, ἀναγιγνωσκομένων.
[48, 0]   τὴν δὲ θάτερον· ἐν δὲ  τοῖς   Νόμοις ἤδη πρεσβύτερος ὢν οὐ
[79, 0]   εὐδοκιμῆσαι λέγουσι πῦρ κελεύοντα παρακαίειν  τοῖς   νοσοῦσιν· ὤνησε γὰρ οὐκ ὀλίγους.
[33, 0]   γάρ ἐστι καὶ ὑγρὰ καὶ  τοῖς   νοτίοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης, ὥσπερ
[31, 0]   ποταμὸν ἐρρίπτουν πάλαι, νῦν δὲ  τοῖς   ξένοις ἀποδίδονται· τὸν δὲ μέλλοντα
[72, 0]   ἕτερα προσίεσθαι πεφυκότων ἀμύνοντες ἀεὶ  τοῖς   οἰκείοις ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων
[63, 0]   ἴσως μυθωδέστερον· αἱ δ´ ἐν  τοῖς   ὄμμασιν αὐτοῦ κόραι πληροῦσθαι μὲν
[10, 0]   δὲ τοῦ ἀρχιδικαστοῦ καταμύουσα  τοῖς   ὄμμασιν, ὡς ἄδωρον ἅμα τὴν
[66, 0]   τε Νεῖλος ἄρδει μόνην χώραν  τοῖς   ὀνόμασι τούτοις καταλαμβάνοντες μηδ´ ἕλη
[71, 0]   καὶ παραδεχόμενοι δόξας πονηρὰς ἑπομένας  τοῖς   ὀνόμασιν. Τοῦτο δ´ οὐχ ἥκιστα
[40, 0]   μὲν ἐν τοῖς μετάλλοις καὶ  τοῖς   ὄρεσιν εὑρίσκεται μέχρι νῦν κογχύλια
[20, 0]   σέ· καὶ γὰρ αὐτὴ δυσκολαίνεις  τοῖς   οὕτω παρανόμους καὶ βαρβάρους δόξας
[59, 0]   θεοῦ μένουσι, τὰ δ´ ἐν  τοῖς   παθητικοῖς διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ
[55, 0]   ἀδρανὴς ἐνταῦθα, φυρομένη καὶ προσπλεκομένη  τοῖς   παθητικοῖς καὶ μεταβολικοῖς μέρεσι, σεισμῶν
[25, 0]   καὶ Ξενοκράτης καὶ Χρύσιππος ἑπόμενοι  τοῖς   πάλαι θεολόγοις ἐρρωμενεστέρους μὲν ἀνθρώπων
[61, 0]   μὲν ἱερὰ τὰ δ´ ὅσια  τοῖς   παλαιοῖς ἔθος ἦν προσαγορεύειν.
[66, 0]   ἅπαντες, ἐνίους μὲν οὐ πάλαι  τοῖς   παρ´ Αἰγυπτίων ὀνόμασι καλεῖν μεμαθηκότες,
[29, 0]   τὸν Ἅιδην ὡς Αἰδοῦς υἱὸν  τοῖς   παρ´ αὐτῷ γενομένοις καὶ προσηνῆ
[33, 0]   οἷον ὠχρίασις ὑπὸ ξηρότητος ἐπιγίνεται  τοῖς   παρακμάζουσι. καὶ τὸ μὲν ἔαρ
[17, 0]   ἀλλ´ οἰνωμένους παρακαλοῦντες αὑτοὺς χρῆσθαι  τοῖς   παροῦσι καὶ ἀπολαύειν, ὡς πάντας
[38, 0]   ἀέρος, ὃν ἐν τοῖς ἕλεσι  τοῖς   περὶ Βοῦτον ὑπὸ Λητοῦς τραφῆναι
[7, 0]   καὶ περιττὸν αὖθις ἀναλήψομαι συνᾴδοντα  τοῖς   περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυφῶνος ὁσίως
[35, 0]   θύρσοις ἀποκρύπτουσιν, ὡς Σωκράτης ἐν  τοῖς   περὶ ὁσίων εἴρηκεν. ὁμολογεῖ δὲ
[75, 0]   τῶν μέτρων πρῶτόν ἐστι  τοῖς   περὶ τὰ οὐράνια πραγματευομένοις. ἀλλὰ
[35, 0]   καὶ κινήσεσιν ὥσπερ οἱ κάτοχοι  τοῖς   περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμοῖς. διὸ
[42, 0]   συμβέβηκε τὰς περιμέτρους ἴσας ἔχειν  τοῖς   περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν χωρίοις, μέσος
[36, 0]   ὑγρότητα καὶ δι´ ὑγρότητος ἐνεκράθη  τοῖς   πεφυκόσι μετέχειν γενέσεως. ἄλλος δὲ
[46, 0]   φύσιν ἔχειν. ~Καὶ δοκεῖ τοῦτο  τοῖς   πλείστοις καὶ σοφωτάτοις· νομίζουσι γὰρ
[65, 0]   καὶ διανέμουσαν. ~Οὕτω δὲ καὶ  τοῖς   πολλοῖς καὶ φορτικοῖς ἐπιχειρήσομεν, εἴτε
[50, 0]   ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ Φοινίκης, ἐπιπλάττουσι  τοῖς   ποπάνοις ἵππον ποτάμιον δεδεμένον. ἐν
[49, 0]   τοὔνομα κάθεξιν κώλυσιν, ὡς  τοῖς   πράγμασιν ὁδῷ βαδίζουσι καὶ πρὸς
[71, 0]   ἀκούειν ὀνομάτων κακῶς χρῆσθαι καὶ  τοῖς   πράγμασιν· ὥσπερ Ἑλλήνων οἱ τὰ
[65, 0]   χειμερινὰς ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν  τοῖς   προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι (διὸ καὶ
[44, 0]   ἐπίκλησιν ἔσχεν. ἔστι δ´ οὖν  τοῖς   σεβομένοις τὸν Ἄνουβιν ἀπόρρητόν τι,
[30, 0]   δὲ τῇ τοῦ Ἡλίου θυσίᾳ  τοῖς   σεβομένοις τὸν θεὸν παρεγγυῶσι μὴ
[63, 0]   μαραινόμενα. τὸν γὰρ Τυφῶνά φασι  τοῖς   σείστροις ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες,
[43, 0]   τοῦ Ἄπιδος περιμελαινομένου τὰ λαμπρὰ  τοῖς   σκιεροῖς. ἔτι δὲ τῇ νουμηνίᾳ
[2, 0]   συνάγει καὶ συντίθησι καὶ παραδίδωσι  τοῖς   τελουμένοις διὰ θειώσεως σώφρονι μὲν
[43, 0]   καθάψηται βοὸς ὀργώσης. διὸ καὶ  τοῖς   τῆς σελήνης σχήμασιν ἔοικε πολλὰ
[26, 0]   δὲ καὶ σκυθρωπάς, αἳ χαίρουσι  τοῖς   τοιούτοις καὶ τυγχάνουσαι πρὸς οὐθὲν
[33, 0]   προθύμως ἐντυγχάνουσιν οὐδ´ ἡδέως ὁμιλοῦσι  τοῖς   τοιούτοις τὴν ὄψιν ἀνθρώποις. τὸν
[35, 0]   ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας· διὸ καὶ  τοῖς   τὸν Ὄσιριν σεβομένοις ἀπαγορεύεται δένδρον
[70, 0]   Μενάνδρου ποιήμαθ´ διατιθέμενον, οὕτως ἐκεῖνοι  τοῖς   τῶν θεῶν ὀνόμασι τὰ τῶν
[27, 0]   ἔχουσι, πανταχοῦ μὲν ἐν δὲ  τοῖς   {ὑπὲρ γῆν καὶ} ὑπὸ γῆν
[40, 0]   ἀνασταλείσης. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅμοια  τοῖς   ὑπὸ τῶν Στωικῶν θεολογουμένοις ἐστί·
[28, 0]   ἀποροῦντι, ποῦ καθίδρυται, καὶ διηγουμένῳ  τοῖς   φίλοις τὴν ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς
[71, 0]   ἀπολλυμένων. ὅθεν ἄριστα λέγεται παρὰ  τοῖς   φιλοσόφοις τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας
[29, 0]   ἴσασιν. ~Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν  τοῖς   Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται
[41, 0]   τῆς θαλάττης. ~οἱ δὲ τοῖσδε  τοῖς   φυσικοῖς καὶ τῶν ἀπ´ ἀστρολογίας
[76, 0]   φιλοσόφων οὐδ´ ἐν ἀψύχοις καὶ  ἀσωμάτοις   πράγμασιν αἴνιγμα τοῦ θείου κατιδόντες
[12, 0]   δ´ μῦθος οὗτος ἐν  βραχυτάτοις   ὡς ἔνεστι μάλιστα τῶν ἀχρήστων
[58, 0]   ἐκεῖνον λιπαροῦσαν καὶ ἀναπιμπλαμένην τοῖς  κυριωτάτοις   μέρεσι καὶ καθαρωτάτοις· ~ὅπου δ´
[58, 0]   ἀναπιμπλαμένην τοῖς κυριωτάτοις μέρεσι καὶ  καθαρωτάτοις·   ~ὅπου δ´ Τυφὼν παρεμπίπτει
[46, 0]   δοκεῖ τοῦτο τοῖς πλείστοις καὶ  σοφωτάτοις·   νομίζουσι γὰρ οἱ μὲν θεοὺς
[75, 0]   κορυφαγενῆ καὶ τριτογένειαν, ὅτι τρισὶ  καθέτοις   ἀπὸ τῶν τριῶν γωνιῶν ἀγομέναις
[66, 0]   δεινὰς καὶ ἀθέους ἐμποιοῦσι δόξας,  ἀναισθήτοις   καὶ ἀψύχοις καὶ φθειρομέναις ἀναγκαίως
[73, 0]   ζῴων καθιερεύσεις ἀπόρρητοι καὶ χρόνοις  ἀτάκτοις   πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι τοὺς
[65, 0]   καρπῶν γενέσεσι καὶ σποραῖς καὶ  ἀρότοις   χαίρουσι τὰ περὶ τοὺς θεοὺς
[75, 0]   γὰρ καὶ Ἕλληνες ἔν τε  γραπτοῖς   ἔν τε πλαστοῖς εἰκάσμασι θεῶν
[69, 0]   χρηστέον ἐστὶ ταῖς σκυθρωπαῖς καὶ  ἀγελάστοις   καὶ πενθίμοις θυσίαις, εἰ μήτε
[75, 0]   ἔν τε γραπτοῖς ἔν τε  πλαστοῖς   εἰκάσμασι θεῶν ἐχρήσαντο πολλοῖς τοιούτοις,
[73, 0]   καθαρμὸν ἄλλως μέγαν ἐπὶ  μεγίστοις·   καὶ γὰρ ἐν Εἰλειθυίας πόλει
[46, 0]   ἔχειν. ~Καὶ δοκεῖ τοῦτο τοῖς  πλείστοις   καὶ σοφωτάτοις· νομίζουσι γὰρ οἱ
[3, 0]   καὶ φιλοσοφῶν περὶ τῆς ἐν  αὐτοῖς   ἀληθείας. ~ἐπεὶ τούς γε πολλοὺς
[74, 0]   καὶ κάνθαρον, εἰκόνας τινὰς ἐν  αὐτοῖς   ἀμαυρὰς ὥσπερ ἐν σταγόσιν ἡλίου
[9, 0]   παρακαλοῦντες ἐμφανῆ γενέσθαι καὶ δῆλον  αὐτοῖς   Ἀμοῦν λέγουσιν. ~Ἡ μὲν οὖν
[72, 0]   συμφρονεῖν καὶ κοινοπραγεῖν ἔχοντας, ἀίδιον  αὐτοῖς   ἐγκατασπεῖραι δείξαντα δεισιδαιμονίαν διαφορᾶς ἀπαύστου
[17, 0]   ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸ δεικνύμενον  αὐτοῖς   εἴδωλον ἀνθρώπου τεθνηκότος ἐν κιβωτίῳ
[32, 0]   καὶ τῶν ἀπαγορευομένων ἕν ἐστιν  αὐτοῖς   ἐπὶ τραπέζης ἅλα μὴ προτίθεσθαι·
[67, 0]   ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς χρωμένους  αὐτοῖς   καὶ δωρουμένους ἡμῖν καὶ παρέχοντας
[13, 0]   τε δείξαντα καὶ νόμους θέμενον  αὐτοῖς   καὶ θεοὺς διδάξαντα τιμᾶν· ὕστερον
[21, 0]   ἄφθαρτοι, τὰ μὲν σώματα παρ´  αὐτοῖς   κεῖσθαι καμόντα καὶ θεραπεύεσθαι, τὰς
[11, 0]   αὐτοῖς μήτε θύσειν μήτε ποιήσειν  {αὐτοῖς}   κεχαρισμένον, οὐδὲν ἔλαττον ἀποφεύξῃ κακὸν
[11, 0]   περὶ θεῶν μηδὲν οἰομένη μᾶλλον  αὐτοῖς   μήτε θύσειν μήτε ποιήσειν {αὐτοῖς}
[24, 0]   ἄνδρα καὶ δυνατὸν γενέσθαι παρ´  αὐτοῖς,   ὃν ἔνιοι Μάσνην καλοῦσι· Κῦρος
[35, 0]   τὰ τοῦ Διονύσου λείψανα παρ´  αὐτοῖς   παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι νομίζουσι,
[70, 0]   καρποὺς πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν  ἑαυτοῖς,   ὅπως πάλιν ἀναλίσκωνται καὶ θρηνῶνται·
[26, 0]   καὶ σκυθρωπάς, αἳ χαίρουσι τοῖς  τοιούτοις   καὶ τυγχάνουσαι πρὸς οὐθὲν ἄλλο
[75, 0]   πλαστοῖς εἰκάσμασι θεῶν ἐχρήσαντο πολλοῖς  τοιούτοις,   οἷον ἐν Κρήτῃ Διὸς ἦν
[33, 0]   ἐντυγχάνουσιν οὐδ´ ἡδέως ὁμιλοῦσι τοῖς  τοιούτοις   τὴν ὄψιν ἀνθρώποις. τὸν δ´
[64, 0]   ἀλλ´ ἁπλῶς ὅσον ἐστὶν ἐν  τούτοις   ἄμετρον καὶ ἄτακτον ὑπερβολαῖς
[80, 0]   θρύου καὶ λαπάθου, πρὸς δὲ  τούτοις   ἀρκευθίδων ἀμφοῖν (ὧν τὴν μὲν
[76, 0]   Ἡράκλειτον. ὅθεν οὐ χεῖρον ἐν  τούτοις   εἰκάζεται τὸ θεῖον χαλκοῖς
[62, 0]   μιᾶς δυνάμεως ἡγούμενος. ~Ἔοικε δὲ  τούτοις   καὶ τὰ Αἰγύπτια. τὴν μὲν
[66, 0]   ἄρδει μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι  τούτοις   καταλαμβάνοντες μηδ´ ἕλη μηδὲ λωτοὺς
[71, 0]   Ἕλληνες μὲν γὰρ ἔν γε  τούτοις   λέγουσιν ὀρθῶς καὶ νομίζουσιν ἱερὸν
[52, 0]   φησι βραβεύειν τὰ ἐρωτικά. καὶ  τούτοις   μὲν ἁμωσγέπως τοῦ πιθανοῦ μέτεστι,
[21, 0]   τὸ πολλὰ τῶν μυστικῶν ἀναμεμῖχθαι  τούτοις.   οὐ μόνον δὲ τούτων οἱ
[52, 0]   ἀφηγήσομαι. τὸν δ´ ἥλιον πᾶσι  τούτοις   προστρέπεσθαι καὶ θεραπεύειν οἴονται. καὶ
[48, 0]   γενέθλιος. σκόπει δὲ τοὺς φιλοσόφους  τούτοις   συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν γὰρ ἄντικρυς
[65, 0]   χαίρουσι τὰ περὶ τοὺς θεοὺς  τούτοις   συνοικειοῦντες καὶ λέγοντες θάπτεσθαι μὲν
[3, 0]   ἀποφαίνεται. διὸ καὶ τὸ κοσμεῖσθαι  τούτοις   τοὺς ἀποθανόντας Ἰσιακοὺς σύμβολόν ἐστι
[47, 0]   καλοῖς ἡδέων δημιουργόν· δὲ  τούτοις   ὥσπερ ἀντιτέχνους ἴσους τὸν ἀριθμόν.
[59, 0]   διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ  φυτοῖς   καὶ ζῴοις, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα
[33, 0]   δὲ φθινόπωρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ  φυτοῖς   πολέμιον καὶ ζῴοις νοσῶδες.
[35, 0]   ἐστιν, ἀρχηίδα μὲν οὖσαν ἐν  Δελφοῖς   τῶν Θυιάδων, τοῖς δ´ Ὀσιριακοῖς
[13, 0]   τὸ πῶμα καὶ τὰ μὲν  γόμφοις   καταλαβόντας ἔξωθεν, τῶν δὲ θερμὸν
[71, 0]   ὅθεν ἄριστα λέγεται παρὰ τοῖς  φιλοσόφοις   τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας ὀρθῶς
[23, 0]   δ´ ἀνθρώπων ἔθνεσι‘ καὶ γένεσι  κατόχοις   ὑπὸ τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς
[76, 0]   δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων οὐδ´ ἐν  ἀψύχοις   καὶ ἀσωμάτοις πράγμασιν αἴνιγμα τοῦ
[66, 0]   ἀθέους ἐμποιοῦσι δόξας, ἀναισθήτοις καὶ  ἀψύχοις   καὶ φθειρομέναις ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων
[45, 0]   ἔστιν εἰπεῖν. οὔτε γὰρ ἐν  ἀψύχοις   σώμασι τὰς τοῦ παντὸς ἀρχὰς
[80, 0]   ἔτυχεν, ἀλλὰ γραμμάτων ἱερῶν τοῖς  μυρεψοῖς,   ὅταν ταῦτα μιγνύωσιν, ἀναγιγνωσκομένων. τὸν
[59, 0]   καὶ θαλάττῃ καὶ φυτοῖς καὶ  ζῴοις,   διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα
[33, 0]   ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ  ζῴοις   νοσῶδες. δ´ ἐν Ἡλίου
[73, 0]   κολούειν τὸ ἡδόμενον. γὰρ  Ἆπις   δοκεῖ μετ´ ὀλίγων ἄλλων ἱερὸς
[29, 0]   βοῦς, ὧν ἦν τῷ μὲν  Ἆπις   ὄνομα τῷ δ´ Ὄσιρις· Σάραπις
[73, 0]   ἱέραξ καὶ κυνοκέφαλος, αὐτὸς  Ἆπις   οὕτω δὴ γὰρ τὸν ἐν
[56, 0]   ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη χρόνον  Ἆπις.   τὸν μὲν οὖν Ὧρον εἰώθασι
[29, 0]   Ἆπις ὄνομα τῷ δ´ Ὄσιρις·  Σάραπις   δ´ ὄνομα τοῦ τὸ πᾶν
[28, 0]   προσηγορίας. διὸ πᾶσι κοινὸς  Σάραπίς   ἐστιν, ὡς δὴ τὸν Ὄσιριν
[36, 0]   δὲ λόγος ἐστὶν Αἰγυπτίων, ὡς  Ἄποπις   Ἡλίου ὢν ἀδελφὸς ἐπολέμει τῷ
[19, 0]   παλλακὴ τοῦ Τυφῶνος ἀφίκετο  Θούηρις·   ὄφις δέ τις ἐπιδιώκων αὐτὴν
[42, 0]   ἀτελὲς ἀγαθόν‘ προσαγορεύουσιν· γὰρ  Ὄσιρις   ἀγαθοποιός, καὶ τοὔνομα πολλὰ φράζειν,
[37, 0]   Διόνυσος ὑπ´ Αἰγυπτίων οὐκ  Ὄσιρις   ἀλλ´ Ἀρσαφὴς {ἐν τῷ ἄλφα
[12, 0]   βοῆς, ὅτι μέγας βασιλεὺς εὐεργέτης  Ὄσιρις   γέγονε, καὶ διὰ τοῦτο θρέψαι
[27, 0]   ὁμοίων καθωσίωσεν. αὐτὴ δὲ καὶ  Ὄσιρις   ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν δι´ ἀρετὴν
[61, 0]   δειλίαν ἀνίαν προσαγορεύοντας. ~ὁ δ´  Ὄσιρις   ἐκ τοῦ ὁσίου καὶ ἱεροῦ
[49, 0]   ἀρίστων πάντων ἡγεμὼν καὶ κύριος  Ὄσιρίς   ἐστιν, ἐν δὲ γῇ καὶ
[30, 0]   δόξης προσδιέλθωμεν. ~Ὁ μὲν γὰρ  Ὄσιρις   καὶ Ἶσις ἐκ δαιμόνων
[29, 0]   μὲν Ἆπις ὄνομα τῷ δ´  Ὄσιρις·   Σάραπις δ´ ὄνομα τοῦ τὸ
[37, 0]   Διονύσῳ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις λέγεται  χενόσιρις‘   ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς
[47, 0]   ἀριθμόν. εἶθ´ μὲν Ὡρομάζης  τρὶς   ἑαυτὸν αὐξήσας ἀπέστη τοῦ ἡλίου
[36, 0]   τὸ δὲ πολλάκις εἰώθαμεν καὶ  τρὶς   λέγειν, ὡς τό τρισμάκαρες‘ καὶ
[36, 0]   τό τρισμάκαρες‘ καὶ δεσμοὶ μὲν  τρὶς   τόσσοι ἀπείρονες‘ εἰ μὴ νὴ
[45, 0]   κατ´ Εὐριπίδην οὐκ ἂν γένοιτο  χωρὶς   ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ´ ἔστι
[80, 0]   λέγουσιν, ὅταν τῆς τροφῆς  ἀναθυμίασις   οἷον ἕρπουσα λείως περὶ τὰ
[33, 0]   μελαίνας, δὲ πολίωσις οἷον  ὠχρίασις   ὑπὸ ξηρότητος ἐπιγίνεται τοῖς παρακμάζουσι.
[38, 0]   τρέφουσα τοῦ περιέχοντος ὥρα καὶ  κρᾶσις   ἀέρος, ὃν ἐν τοῖς ἕλεσι
[45, 0]   καὶ κακά, ἀλλ´ ἔστι τις  σύγκρασις   ὥστ´ ἔχειν καλῶς. διὸ καὶ
[49, 0]   τοῦδε τοῦ κόσμου γένεσις καὶ  σύστασις   ἐξ ἐναντίων, οὐ μὴν ἰσοσθενῶν,
[20, 0]   μῦθος ἐνταῦθα λόγου τινὸς  ἔμφασίς   ἐστιν ἀνακλῶντος ἐπ´ ἄλλα τὴν
[52, 0]   εἰ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις  πρόθεσις   τοῦ ἄρθρου τοὔνομα πεποίηκεν ἀμφιγνοεῖσθαι,
[54, 0]   ἐξ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος λεγομένη  γένεσις   Ἀπόλλωνος αἰνίττεται τὸ πρὶν ἐκφανῆ
[53, 0]   ἐστιν οὐσίας ἐν ὕλῃ  γένεσις   καὶ μίμημα τοῦ ὄντος τὸ
[49, 0]   γὰρ τοῦδε τοῦ κόσμου  γένεσις   καὶ σύστασις ἐξ ἐναντίων, οὐ
[51, 0]   οὐδὲ σωτήριον οὐδὲ τάξις οὐδὲ  γένεσις   οὐδὲ κίνησις μέτρον ἔχουσα καὶ
[36, 0]   γὰρ ὑγρὰ φύσις ἀρχὴ καὶ  γένεσις   οὖσα πάντων ἐξ αὑτῆς τὰ
[63, 0]   ἀνίστησι διὰ τῆς κινήσεως  γένεσις.   τοῦ δὲ σείστρου περιφεροῦς ἄνωθεν
[2, 0]   μάλιστα δὲ τῆς περὶ θεῶν  ἔφεσις,   ὥσπερ ἀνάληψιν ἱερῶν τὴν μάθησιν
[62, 0]   καὶ λόγον ἔχουσα τοῦ κόσμου  κίνησις   ἐπιστρέφει τότε καὶ προσάγεται καὶ
[51, 0]   οὐδὲ τάξις οὐδὲ γένεσις οὐδὲ  κίνησις   μέτρον ἔχουσα καὶ λόγον, ἀλλὰ
[77, 0]   νοητοῦ καὶ εἰλικρινοῦς καὶ ἁπλοῦ  νόησις   ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα τῆς ψυχῆς
[52, 0]   τοῦ Ἡλίου περιφέρουσι, καὶ καλεῖται  ζήτησις   Ὀσίριδος περιδρομή, τὸ ὕδωρ
[36, 0]   μεθερμηνεύεται τὸ θρύον ποτισμὸς καὶ  κύησις   πάντων καὶ δοκεῖ γεννητικῷ μορίῳ
[44, 0]   ὥσπερ οὐδὲ τὸν Τυφῶνα  Ἶσις.   γεννώσης τῆς Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν
[44, 0]   τὸ ὑπὸ γῆν καὶ ἀφανές,  Ἶσις   δὲ τὸ ὑπὲρ τὴν γῆν
[62, 0]   ἐν ἐρημίᾳ διέτριβεν· δ´  Ἶσις   διατεμοῦσα καὶ διαστήσασα τὰ μέρη
[54, 0]   πρὸς τὸν Ὧρον, ὃν  Ἶσις   εἰκόνα τοῦ νοητοῦ κόσμον αἰσθητὸν
[30, 0]   μὲν γὰρ Ὄσιρις καὶ  Ἶσις   ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν εἰς θεοὺς
[2, 0]   ἐπιστήμην προσήκουσαν. Ἑλληνικὸν γὰρ  Ἶσίς   ἐστι καὶ Τυφὼν πολέμιος
[53, 0]   οἰκεῖον λόγον ἀναλάβωμεν. ~Ἡ γὰρ  Ἶσίς   ἐστι μὲν τὸ τῆς φύσεως
[56, 0]   ὁρατὸν κόσμος. δ´  Ἶσις   ἔστιν ὅτε καὶ Μοὺθ καὶ
[38, 0]   γάμον ἀδικίας. ὅθεν μὲν  Ἶσις   ἔτεκε γνησίως τὸν Ὧρον,
[36, 0]   εἰς τὸν ποταμόν, δ´  Ἶσις   οὐχ εὗρεν, ἀλλ´ ἐμφερὲς ἄγαλμα
[44, 0]   γεννώσης τῆς Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν  Ἶσις   ὑποβάλλεται· Νέφθυς γάρ ἐστι τὸ
[59, 0]   τοῦ Τυφῶνος, πλὴν ὅσον  Ἶσις   ὑπολαμβάνουσα σῴζει καὶ τρέφει καὶ
[73, 0]   ἂν μῦθος, ὅτι πᾶσα  φύσις   ἄλογος καὶ θηριώδης τῆς τοῦ
[36, 0]   τῶν παλαιῶν· γὰρ ὑγρὰ  φύσις   ἀρχὴ καὶ γένεσις οὖσα πάντων
[45, 0]   σκότος, ἀλλὰ πᾶν ὅσον  φύσις   βλαβερὸν καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον
[56, 0]   ~ἡ δὲ κρείττων καὶ θειοτέρα  φύσις   ἐκ τριῶν ἐστι, τοῦ νοητοῦ
[76, 0]   καὶ γνῶσιν οἰκείων καὶ ἀλλοτρίων  φύσις   κάλλους τ´ ἔσπακεν ἀπορροὴν καὶ
[54, 0]   ὅτι πρὸς τὸ νοητὸν  φύσις   μετασχηματιζομένη τὸν κόσμον ἀποδίδωσιν.
[33, 0]   τὰς τρίχας μελαίνας, δὲ  πολίωσις   οἷον ὠχρίασις ὑπὸ ξηρότητος ἐπιγίνεται
[2, 0]   πρώτου καὶ κυρίου καὶ νοητοῦ  {γνῶσις{   ὃν θεὸς παρακαλεῖ ζητεῖν
[39, 0]   πᾶσι δ´ τῆς γῆς  ἀπογύμνωσις   ἅμα τῇ τῶν φυτῶν ψιλότητι
[79, 0]   εἰπεῖν, ὥσπερ ὑπεσχόμην, ἐκεῖνο διανοηθείη  τις   ἂν πρότερον, ὡς ἀεὶ μὲν
[40, 0]   τὸ εἰκός, οὐδ´ ἐκεῖνον ἄν  τις   ἀπορρίψειε τὸν λόγον, ὡς Τυφὼν
[56, 0]   ὀνομάζειν εἴωθεν. Αἰγυπτίους δ´ ἄν  τις   εἰκάσειε τῶν τριγώνων τὸ κάλλιστον
[66, 0]   καὶ φονευόμενον πνεῦμα, ποιητὴς δέ  τις   ἐπὶ τῶν θεριζόντων τῆμος ὅτ´
[19, 0]   Τυφῶνος ἀφίκετο Θούηρις· ὄφις δέ  τις   ἐπιδιώκων αὐτὴν ὑπὸ τῶν περὶ
[45, 0]   ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ´ ἔστι  τις   σύγκρασις ὥστ´ ἔχειν καλῶς. διὸ
[76, 0]   εἶναι μηδ´ ἂν τὸν σύμπαντά  τις   χρυσὸν ὁμοῦ καὶ σμάραγδον εἰς
[8, 0]   ἀπήλλαξε διαίτης. λέγεται δὲ καὶ  Τέχνακτις   Βοκχόρεως πατὴρ στρατεύων ἐπ´
[74, 0]   (διὸ καὶ νόμον ἔθεντο φεύγειν  ὅστις   ἂν ἀποκτείνῃ πελαργόν) ἀσπίδα δὲ
[66, 0]   οὐκ ἔστιν οὐδὲ Βοῦτος οὐδὲ  Μέμφις,   Ἶσιν δὲ καὶ τοὺς περὶ
[19, 0]   παλλακὴ τοῦ Τυφῶνος ἀφίκετο Θούηρις·  ὄφις   δέ τις ἐπιδιώκων αὐτὴν ὑπὸ
[63, 0]   σείστρου περιφεροῦς ἄνωθεν ὄντος  ἁψὶς   περιέχει τὰ σειόμενα τέτταρα. καὶ
[10, 0]   διερμηνεύουσι πολυόφθαλμον, ὡς τοῦ μὲν  ος   τὸ πολύ, τοῦ δ´ ιρι
[13, 0]   ὑποσχέσθαι τὸν Τυφῶνα μετὰ παιδιᾶς,  ὃς   ἂν ἐγκατακλιθεὶς ἐξισωθῇ, διδόναι δῶρον
[23, 0]   τοῦ Μεσσηνίου φενακισμοῖς παρρησίαν διδόντας,  ὃς   αὐτὸς ἀντίγραφα συνθεὶς ἀπίστου καὶ
[8, 0]   ἔχουσαν κατὰ Μείνιος τοῦ βασιλέως,  ὃς   πρῶτος Αἰγυπτίους τῆς ἀπλούτου καὶ
[57, 0]   μεταλαμβάνοντές πως ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ  Χάος   δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον
[57, 0]   Ἡσίοδος τὰ πρῶτα πάντων  Χάος   καὶ Γῆν καὶ Τάρταρον καὶ
[17, 0]   δὲ παιδίον οὐκ ἀνασχέσθαι τὸ  τάρβος,   ἀλλ´ ἀποθανεῖν. οἱ δέ φασιν
[40, 0]   κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦν ὀπίσω τὸ  πέλαγος   καὶ τὴν θάλασσαν {τὸ} ὕψος
[46, 0]   δαίμονα καλοῦσιν, ὥσπερ Ζωροάστρης  μάγος,   ὃν πεντακισχιλίοις ἔτεσι τῶν Τρωικῶν
[35, 0]   νομὸν Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν  φέγγος   ὀπώρας· διὸ καὶ τοῖς τὸν
[51, 0]   μένει τὸ πτερὸν ὥσπερ ἔστη  πεπηγός.   πανταχοῦ δὲ καὶ ἀνθρωπόμορφον Ὀσίριδος
[45, 0]   οἴαξιν τισι πειθηνίοις χαλινοῖς  λόγος,   ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα κακοῖς
[61, 0]   οὐράνια καὶ τῶν ἄνω φερομένων  λόγος   Ἄνουβις ἔστιν ὅτε καὶ Ἑρμάνουβις
[75, 0]   ὤν· φωνῆς γὰρ θεῖος  λόγος   ἀπροσδεής ἐστι καί δι´ ἀψόφου
[54, 0]   οὐδ´ εἰλικρινὴς οἷος πατήρ,  λόγος   αὐτὸς καθ´ ἑαυτὸν ἀμιγὴς καὶ
[55, 0]   διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν  λόγος   διαρμοσάμενος σύμφωνον ἐξ ἀσυμφώνων μερῶν
[62, 0]   τοῦ θεοῦ νοῦς καὶ  λόγος   ἐν τῷ ἀοράτῳ καὶ ἀφανεῖ
[78, 0]   τὴν Ἶσιν παλαιὸς ἀποφαίνει  λόγος   ἐρῶσαν ἀεὶ καὶ διώκουσαν καὶ
[36, 0]   πεφυκόσι μετέχειν γενέσεως. ἄλλος δὲ  λόγος   ἐστὶν Αἰγυπτίων, ὡς Ἄποπις Ἡλίου
[49, 0]   οὖν τῇ ψυχῇ νοῦς καὶ  λόγος   τῶν ἀρίστων πάντων ἡγεμὼν
[4, 0]   ὡς λέγουσι· περὶ ὧν ἕτερος  λόγος.   ~οἱ δ´ ἱερεῖς οὕτω δυσχεραίνουσι
[73, 0]   πλεῖστα προσνέμουσι. κἂν ἀληθὴς  λόγος   οὗτος, σημαίνειν ἡγοῦμαι τὸ ζητούμενον
[36, 0]   γὰρ προστιθέμενος τῷ μύθῳ  λόγος,   ὡς τοῦ Ὀσίριδος Τυφὼν
[73, 0]   μῦθος, ὅτι πᾶσα φύσις  ἄλογος   καὶ θηριώδης τῆς τοῦ κακοῦ
[39, 0]   Νεῖλον καὶ αὔξουσαν, δὲ  συνεργὸς   αὐτοῦ βασιλὶς Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰς
[55, 0]   αὖθις δὲ πρηστήρων καὶ κεραυνῶν  δημιουργός   ἐστι· φαρμάττει δὲ καὶ λοιμοῖς
[10, 0]   ὡς δ´ ἔνιοί φασι, καὶ  Λυκοῦργος   εἰς Αἴγυπτον ἀφικόμενοι καὶ συγγενόμενοι
[8, 0]   εἶτα κοιμηθεὶς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ  στιβάδος   ἀσπάσασθαι τὴν εὐτέλειαν, ἐκ δὲ
[56, 0]   δὲ τῇ μητρὶ προσέοικεν ἐκ  τριάδος   συγκείμενα καὶ δυάδος. καὶ τὰ
[29, 0]   καὶ τοῦτο τῶν ἐκ τῆς  Ἑλλάδος   ἀπελθόντων πάλαι καὶ μετακομισθέντων ὀνομάτων
[61, 0]   μυρία τοῖς μεθισταμένοις ἐκ τῆς  Ἑλλάδος   συνεκπεσόντα μέχρι νῦν παραμένει καὶ
[75, 0]   ἀποφάσει καὶ δι´ ἁπλότητα τῆς  μονάδος·   ἔριν δὲ τὴν δυάδα καὶ
[56, 0]   προσέοικεν ἐκ τριάδος συγκείμενα καὶ  δυάδος.   καὶ τὰ πάντα τῶν πέντε
[56, 0]   τετράγωνος ἀπὸ πλευρᾶς ἀρτίου τῆς  δυάδος·   τὰ δὲ πέντε πῆ μὲν
[9, 0]   {ὃ} ἣν καὶ Ἶσιν νομίζουσιν,  ἕδος   ἐπιγραφὴν εἶχε τοιαύτην ἐγώ εἰμι
[10, 0]   δὲ μαχίμοις κάνθαρος ἦν γλυφὴ  σφραγῖδος·   οὐ γὰρ ἔστι κάνθαρος θῆλυς,
[31, 0]   λεγόμενοι τῶν ἱερέων κατεσημαίνοντο, τῆς  σφραγῖδος,   ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ, γλυφὴν μὲν
[44, 0]   Ἄνουβις κέκληται καὶ κυνὶ τὸ  εἶδος   ἀπεικάζεται· καὶ γὰρ κύων
[48, 0]   ἄπειρον, Ἀριστοτέλης δὲ τὸ μὲν  εἶδος   τὸ δὲ στέρησιν, Πλάτων δὲ
[15, 0]   μὲν μηδενὶ προσδιαλέγεσθαι, τῆς δὲ  βασιλίδος   τὰς θεραπαινίδας ἀσπάζεσθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι
[15, 0]   ἀφ´ ἑαυτῆς. ἰδούσης δὲ τῆς  βασιλίδος   τὰς θεραπαινίδας ἵμερον ἐμπεσεῖν τῆς
[71, 0]   Ἀπόλλωνος καὶ τὸν κύνα τῆς  Ἀρτέμιδος,   ὡς Εὐριπίδης· Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου
[33, 0]   ἱερόν, ἔνιοι δὲ καὶ τοῦ  Ἄπιδος   πατέρα νομίζουσι) μέλας ἐστὶ καὶ
[43, 0]   σελήνης σχήμασιν ἔοικε πολλὰ τοῦ  Ἄπιδος   περιμελαινομένου τὰ λαμπρὰ τοῖς σκιεροῖς.
[29, 0]   θεὸν τὸν Σάραπιν, ἀλλὰ τὴν  Ἄπιδος   σορὸν οὕτως ὀνομάζεσθαι, καὶ χαλκᾶς
[73, 0]   τοὺς πολλοὺς λανθάνουσι, πλὴν ὅταν  Ἄπιδος   ταφὰς ἔχωσι καὶ τῶν ἄλλων
[61, 0]   ἀλλὰ μᾶλλον ὑφείμην ἂν τοῦ  Σαράπιδος   Αἰγυπτίοις τοῦ Ὀσίριδος, ἐκεῖνο
[28, 0]   ὡς ἑτέρου θεῶν οὐδενὸς ἀλλὰ  Σαράπιδός   ἐστιν· οὐ γὰρ ἐκεῖθεν οὕτως
[29, 0]   μὲν Αἰγύπτιόν ἐστι τοὔνομα τοῦ  Σαράπιδος,   εὐφροσύνην αὐτὸ δηλοῦν οἴομαι καὶ
[0, 0]   ~ΠΕΡΙ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ  ΟΣΙΡΙΔΟΣ.   ~Πάντα μέν, Κλέα, δεῖ
[51, 0]   πεπηγός. πανταχοῦ δὲ καὶ ἀνθρωπόμορφον  Ὀσίριδος   ἄγαλμα δεικνύουσιν ἐξορθιάζον τῷ αἰδοίῳ
[27, 0]   δίκην ἔδωκεν· δὲ τιμωρὸς  Ὀσίριδος   ἀδελφὴ καὶ γυνὴ τὴν Τυφῶνος
[59, 0]   λείψαν´ ἄττα καὶ σπαράγματα τοῦ  Ὀσίριδος   ἀναζητεῖν καὶ στολίζειν ὑποδεχομένην τὰ
[52, 0]   δὲ τοῖς ἱεροῖς ὕμνοις τοῦ  Ὀσίριδος   ἀνακαλοῦνται τὸν ἐν ταῖς ἀγκάλαις
[49, 0]   ὥραις καὶ κράσεσι καὶ περιόδοις  Ὀσίριδος   ἀπορροὴ καὶ εἰκὼν ἐμφαινομένη· Τυφὼν
[36, 0]   Νεῖλον, ἀλλὰ πᾶν ὑγρὸν ἁπλῶς  Ὀσίριδος   ἀπορροὴν καλοῦσι, καὶ τῶν ἱερῶν
[38, 0]   συνερχομένοιο λέοντι. ὡς δὲ Νεῖλον  Ὀσίριδος   ἀπορροήν, οὕτως Ἴσιδος σῶμα γῆν
[37, 0]   τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι, φυτὸν  Ὀσίριδος.   Ἀρίστων τοίνυν γεγραφὼς Ἀθηναίων
[42, 0]   ἀναθυμίασιν. ~Ἑβδόμῃ ἐπὶ δέκα τὴν  Ὀσίριδος   γενέσθαι τελευτὴν Αἰγύπτιοι μυθολογοῦσιν, ἐν
[33, 0]   τρεφόμενος βοῦς, ὃν Μνεῦιν καλοῦσιν  (Ὀσίριδος   δ´ ἱερόν, ἔνιοι δὲ καὶ
[35, 0]   Τιτανικὰ καὶ Νυκτέλια τοῖς λεγομένοις  Ὀσίριδος   διασπασμοῖς καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ
[42, 0]   δ´ εἰς δεκατέσσαρα μέρη τοῦ  Ὀσίριδος   διασπασμὸν αἰνίττονται πρὸς τὰς ἡμέρας,
[43, 0]   ἔαρος ἀρχὴν οὖσαν. οὕτω τὴν  Ὀσίριδος   δύναμιν ἐν τῇ σελήνῃ τιθέντες
[43, 0]   Φαμενὼθ μηνὸς ἑορτὴν ἄγουσιν ἔμβασιν  Ὀσίριδος   εἰς τὴν σελήνην ὀνομάζοντες, ἔαρος
[39, 0]   τῶν παρόντων ὡς εὑρημένου τοῦ  Ὀσίριδος·   εἶτα γῆν κάρπιμον φυρῶσι τῷ
[61, 0]   τοῦ Σαράπιδος Αἰγυπτίοις τοῦ  Ὀσίριδος,   ἐκεῖνο μὲν {οὖν} ξενικόν, τοῦτο
[73, 0]   ὀλίγων ἄλλων ἱερὸς εἶναι τοῦ  Ὀσίριδος·   ἐκείνῳ δὲ τὰ πλεῖστα προσνέμουσι.
[8, 0]   ἐν τὸ σῶμα τοῦ  Ὀσίριδος   ἔκειτο, καὶ διέρριψεν, οὐ πάντες
[13, 0]   ἣν ὀνομάζουσιν Ἀσώ· τοῦ δ´  Ὀσίριδος   ἐκμετρησάμενον λάθρα τὸ σῶμα καὶ
[43, 0]   τὸν δ´ Ἆπιν εἰκόνα μὲν  Ὀσίριδος   ἔμψυχον εἶναι, γίνεσθαι δέ, ὅταν
[18, 0]   τούτου δὲ καὶ πολλοὺς τάφους  Ὀσίριδος   ἐν Αἰγύπτῳ λέγεσθαι διὰ τὸ
[20, 0]   φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι τοῦ σώματος  Ὀσίριδος.   ἐν δὲ Μέμφει τρέφεσθαι τὸν
[13, 0]   ἔτος καὶ εἰκοστὸν ἐκεῖνο βασιλεύοντος  Ὀσίριδος.   ἔνιοι δὲ βεβιωκέναι φασὶν αὐτόν,
[21, 0]   αὐτὸ γὰρ φράζειν τοὔνομα ταφὴν  Ὀσίριδος.   ἐῶ δὲ τομὴν ξύλου καὶ
[52, 0]   Ἡλίου περιφέρουσι, καὶ καλεῖται ζήτησις  Ὀσίριδος   περιδρομή, τὸ ὕδωρ χειμῶνος
[34, 0]   φύσεως οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ  Ὀσίριδος·   καὶ γὰρ τὸν Ὄσιριν Ἑλλάνικος
[7, 0]   αὖθις ἀναλήψομαι συνᾴδοντα τοῖς περὶ  Ὀσίριδος   καὶ Τυφῶνος ὁσίως φιλοσοφουμένοις,
[54, 0]   Ῥέας ὄντων ἐξ Ἴσιδος καὶ  Ὀσίριδος   λεγομένη γένεσις Ἀπόλλωνος αἰνίττεται τὸ
[19, 0]   καταπολεμηθῆναι. τὴν δ´ Ἶσιν ἐξ  Ὀσίριδος   μετὰ τὴν τελευτὴν συγγενομένου τεκεῖν
[40, 0]   Τυφὼν μὲν ἐκράτει πάλαι τῆς  Ὀσίριδος   μοίρας· θάλασσα γὰρ ἦν
[22, 0]   καλοῦσιν Ἕλληνες Ἀργώ, τῆς  Ὀσίριδος   νεὼς εἴδωλον ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον
[38, 0]   ~Τῶν τ´ ἄστρων τὸν σείριον  Ὀσίριδος   νομίζουσιν ὑδραγωγὸν ὄντα καὶ τὸν
[36, 0]   τῷ μύθῳ λόγος, ὡς τοῦ  Ὀσίριδος   Τυφὼν τὸ αἰδοῖον ἔρριψεν
[39, 0]   λεγομένη κάθειρξις εἰς τὴν σορὸν  Ὀσίριδος   οὐδὲν ἔοικεν ἀλλ´ κρύψιν
[77, 0]   θάνατον, ἀρχὴν τελευτήν) δ´  Ὀσίριδος   οὐκ ἔχει σκιὰν οὐδὲ ποικιλμόν,
[21, 0]   γὰρ πατρίδα ταύτην γεγονέναι τοῦ  Ὀσίριδος·   οὐκέτι μέντοι λόγου δεῖσθαι τὴν
[17, 0]   οὐκ ἔστιν ὑπόμνημα τοῦ περὶ  Ὀσίριδος   πάθους, τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´
[35, 0]   τὰς ταφάς. Αἰγύπτιοί τε γὰρ  Ὀσίριδος   πολλαχοῦ θήκας, ὥσπερ εἴρηται, δεικνύουσι,
[38, 0]   πλησιάσῃ τοῖς ἐσχατεύουσι, τοῦτο μῖξιν  Ὀσίριδος   πρὸς Νέφθυν καλοῦσιν ὑπὸ τῶν
[64, 0]   δὲ καὶ μίμημα καὶ λόγον  Ὀσίριδος   σεβόμενοι καὶ τιμῶντες οὐκ ἂν
[42, 0]   δὲ ξύλον ἐν ταῖς λεγομέναις  Ὀσίριδος   ταφαῖς τέμνοντες κατασκευάζουσι λάρνακα μηνοειδῆ
[20, 0]   ἑρμηνεύουσιν, οἱ δ´ ἰδίως τάφον  Ὀσίριδος.   τὴν δὲ πρὸς Φιλαῖς νιστιτάνην
[18, 0]   μόνον δὲ τῶν μερῶν τοῦ  Ὀσίριδος   τὴν Ἶσιν οὐχ εὑρεῖν τὸ
[54, 0]   οὐκ ἀπὸ τρόπου μυθολογοῦσι τὴν  Ὀσίριδος   ψυχὴν ἀίδιον εἶναι καὶ ἄφθαρτον,
[29, 0]   ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆς  Ὀσίριδος   ψυχῆς τὸν Ἆπιν. ἐγὼ δ´,
[0, 0]   ~ΠΕΡΙ  ΙΣΙΔΟΣ   ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ. ~Πάντα μέν,
[20, 0]   τὸν Ὥρου διαμελισμὸν καὶ τὸν  Ἴσιδος   ἀποκεφαλισμόν. ὅτι μὲν οὖν, εἰ
[39, 0]   τῆς θεοῦ δεικνύουσι (βοῦν γὰρ  Ἴσιδος   εἰκόνα καὶ γῆς νομίζουσιν) ἐπὶ
[50, 0]   Τυβὶ μηνός, ἣν καλοῦσιν ἄφιξιν  Ἴσιδος   ἐκ Φοινίκης, ἐπιπλάττουσι τοῖς ποπάνοις
[22, 0]   τὸν μὲν Ὥρου τὸν δ´  Ἴσιδος   ἱερὸν {Αἰγύπτιοι} νομίζουσιν. ~ὀκνῶ δέ,
[54, 0]   γαστρὶ τῆς Ῥέας ὄντων ἐξ  Ἴσιδος   καὶ Ὀσίριδος λεγομένη γένεσις Ἀπόλλωνος
[64, 0]   καὶ ἀγαθὸν καὶ ὠφέλιμον ὡς  Ἴσιδος   μὲν ἔργον εἰκόνα δὲ καὶ
[61, 0]   τὸ ἄστρον, ὅπερ ἴδιον τῆς  Ἴσιδος   νομίζουσιν. ἥκιστα μὲν οὖν δεῖ
[40, 0]   θεοὺς τούτους νομίζουσι. ~Τῆς δ´  Ἴσιδος   πάλιν ἀναλαμβανούσης τὸν Ὄσιριν καὶ
[63, 0]   ὑπὸ τὰ σειόμενα πῆ μὲν  Ἴσιδος   πῆ δὲ Νέφθυος πρόσωπον, αἰνιττόμενοι
[77, 0]   λεγομένων· ~στολαὶ δ´ αἱ μὲν  Ἴσιδος   ποικίλαι ταῖς βαφαῖς (περὶ γὰρ
[18, 0]   ἄχαριν ἐπίκωμον ἐπεισάγουσι. ~Τῆς δ´  Ἴσιδος   πρὸς τὸν υἱὸν Ὧρον ἐν
[38, 0]   δὲ Νεῖλον Ὀσίριδος ἀπορροήν, οὕτως  Ἴσιδος   σῶμα γῆν λέγουσι καὶ νομίζουσιν
[16, 0]   τὸ ξύλον ἐν ἱερῷ κείμενον  Ἴσιδος.   τῇ δὲ σορῷ περιπεσεῖν καὶ
[8, 0]   ποταμὸν καὶ ἀπολέσθαι τὸν τῆς  Ἴσιδος   τρόφιμον Δίκτυν ου κρομμύων ἐπιδρασσόμενον
[37, 0]   Διὸς ἱστορεῖται {δὲ} καὶ  Ἴσιδος   υἱὸς ὢν Διόνυσος ὑπ´
[21, 0]   καὶ καλεῖσθαι κύνα μὲν τὴν  Ἴσιδος   ὑφ´ Ἑλλήνων, ὑπ´ Αἰγυπτίων δὲ
[68, 0]   ἀλήθεια‘ τὸ δὲ τῆς  Ἴσιδος   φυλακτήριον, περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν,
[52, 0]   ἱσταμένου πάντων πρῶτος Ὧρος  Ἴσιδος,   ὡς ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις Γενεθλίοις
[80, 0]   ἐστί, μέλιτος καὶ οἴνου καὶ  σταφίδος   καὶ κυπέρου ῥητίνης τε καὶ
[26, 0]   πάλιν καὶ ἀγαθοὺς θ´  Ἡσίοδος   ἁγνοὺς δαίμονας‘ καὶ φύλακας ἀνθρώπων‘
[57, 0]   δ´ ἂν ἴσως καὶ  Ἡσίοδος   τὰ πρῶτα πάντων Χάος καὶ
[45, 0]   χρηστόν, ὅπου μηδενὸς  θεὸς   αἴτιος, ἐγγενέσθαι. παλίντονος‘ γάρ ἁρμονίη
[32, 0]   συμβολικῶς γινόμενοι καὶ ἀπογινόμενοι,  θεὸς   ἀναίδειαν μισεῖ‘ τὸ μὲν γὰρ
[40, 0]   εἴασεν κυρία τῆς γῆς  θεὸς   ἀναιρεθῆναι παντάπασι τὴν ἀντικειμένην τῇ
[36, 0]   τριπλάσιόν ἐστιν· ἀρχὴ γὰρ  θεός,   ἀρχὴ δὲ πᾶσα τῷ γονίμῳ
[1, 0]   τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἣν  θεὸς   εἴληχεν, εὔδαιμον εἶναι τὸ τῇ
[78, 0]   ἡγεμών ἐστι καὶ βασιλεὺς  θεὸς   ἐξηρτημέναις ὡς ἂν ἀπ´ αὐτοῦ
[78, 0]   μετ´ εὐλαβείας ὑποδηλοῦσιν, ὡς  θεὸς   οὗτος ἄρχει καὶ βασιλεύει τῶν
[2, 0]   καὶ νοητοῦ {γνῶσις{ ὃν  θεὸς   παρακαλεῖ ζητεῖν παρ´ αὐτῇ καὶ
[2, 0]   τὸν ἱερὸν λόγον, ὃν  θεὸς   συνάγει καὶ συντίθησι καὶ παραδίδωσι
[67, 0]   οὐδ´ ἄψυχον οὐδ´ ἀνθρώποις  θεὸς   ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς
[1, 0]   τἄλλα μὲν γὰρ ἀνθρώποις  θεὸς   ὧν δέονται δίδωσιν, νοῦ δὲ
[57, 0]   παθῶν μεταβολαῖς καὶ περιόδοις ἀεὶ  νέος   καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον
[48, 0]   ποιουμένων, ἐκ δ´ Ἀφροδίτης καὶ  Ἄρεος   Ἁρμονίαν γεγονέναι μυθολογούντων, ὧν
[30, 0]   φύσιν Ἅιδου καὶ Διονύσου καὶ  Ἄρεος   εἶναι· τὴν δὲ τοῦ τετραγώνου
[14, 0]   τόπον Πανῶν καὶ Σατύρων τὸ  πάθος   αἰσθομένων καὶ λόγον ἐμβαλόντων περὶ
[76, 0]   αἰσθανομέναις καὶ ψυχὴν ἐχούσαις καὶ  πάθος   καὶ ἦθος φύσεσιν ἰδιότητας {κατὰ
[61, 0]   τὰ δ´ ὅσια τοῖς παλαιοῖς  ἔθος   ἦν προσαγορεύειν. δ´ ἀναφαίνων
[20, 0]   φυτῷ περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης ἐλαίας  μέγεθος.   ~Εὔδοξος δὲ πολλῶν τάφων ἐν
[15, 0]   βασιλεὺς τοῦ φυτοῦ τὸ  μέγεθος   καὶ περιτεμὼν τὸν περιέχοντα τὴν
[13, 0]   σῶμα καὶ κατασκευάσαντα πρὸς τὸ  μέγεθος   λάρνακα καλὴν καὶ κεκοσμημένην περιττῶς
[76, 0]   ἦθος φύσεσιν ἰδιότητας {κατὰ τὸ  ἦθος}   ἀγαπητέον {οὖν} οὐ ταῦτα τιμῶντας,
[76, 0]   ψυχὴν ἐχούσαις καὶ πάθος καὶ  ἦθος   φύσεσιν ἰδιότητας {κατὰ τὸ ἦθος}
[56, 0]   τῶν γραμμάτων παρ´ Αἰγυπτίοις τὸ  πλῆθός   ἐστι, καὶ ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη
[4, 0]   δὲ τὰς κεφαλὰς διὰ τὸ  πένθος,   φορεῖν δὲ τὰ λινᾶ διὰ
[38, 0]   τὸ μελίλωτόν ἐστιν, οὗ φησι  μῦθος   ἀπορρυέντος καὶ ὑπολειφθέντος αἴσθησιν γενέσθαι
[20, 0]   ἀναχωρήσει τῆς ὄψεως, οὕτως  μῦθος   ἐνταῦθα λόγου τινὸς ἔμφασίς ἐστιν
[62, 0]   δὲ καὶ διὰ τούτων  μῦθος,   ὅτι καθ´ ἑαυτὸν τοῦ
[73, 0]   ψυχὴν αἰνίττεσθαι δόξειεν ἂν  μῦθος,   ὅτι πᾶσα φύσις ἄλογος καὶ
[12, 0]   ἀθεότητος δεισιδαιμονίαν. ~Λεγέσθω δ´  μῦθος   οὗτος ἐν βραχυτάτοις ὡς ἔνεστι
[59, 0]   τῇ Νέφθυι συνοικεῖν φησιν  μῦθος,   τὸν δ´ Ὄσιριν κρύφα συγγενέσθαι·
[78, 0]   κάλλος· οὗ τὴν Ἶσιν  παλαιὸς   ἀποφαίνει λόγος ἐρῶσαν ἀεὶ καὶ
[45, 0]   ὥστ´ ἔχειν καλῶς. διὸ καὶ  παμπάλαιος   αὕτη κάτεισιν ἐκ θεολόγων καὶ
[28, 0]   ἐν Κανώβῳ Πλούτωνος ἡγούμενος εἶναι.  ~Πτολεμαῖος   δ´ Σωτὴρ ὄναρ εἶδε
[37, 0]   ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καὶ  Ἑρμαῖος   ἐν τῇ πρώτῃ περὶ τῶν
[42, 0]   θεοῦ τὸν Ὄμφιν εὐεργέτην  Ἑρμαῖός   φησι δηλοῦν ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ
[9, 0]   ὑπὸ ταύτης δηλοῦσθαι τῆς φωνῆς,  Ἑκαταῖος   δ´ Ἀβδηρίτης φησὶ τούτῳ
[6, 0]   ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ὡς  Ἑκαταῖος   ἱστόρηκεν, ἱερεῖς ὄντες· ἤρξαντο δὲ
[45, 0]   ἀναστρεφούσης καὶ ἀνακλώσης τε  βίος   μικτὸς τε κόσμος, εἰ
[28, 0]   ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς ἄνθρωπος ὄνομα  Σωσίβιος,   ἐν Σινώπῃ φάμενος ἑωρακέναι τοιοῦτον
[9, 0]   ἴδιον παρ´ Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ  Διὸς   εἶναι τὸν Ἀμοῦν (ὃ παράγοντες
[1, 0]   ᾔδει‘ σεμνοτέραν ἀπέφηνε τὴν τοῦ  Διὸς   ἡγεμονίαν ἐπιστήμῃ καὶ σοφίᾳ πρεσβυτέραν
[75, 0]   πολλοῖς τοιούτοις, οἷον ἐν Κρήτῃ  Διὸς   ἦν ἄγαλμα μὴ ἔχον ὦτα·
[37, 0]   τινι Ἀλεξάρχου περιέπεσεν, ἐν  Διὸς   ἱστορεῖται {δὲ} καὶ Ἴσιδος υἱὸς
[62, 0]   ἀπορίαν. ἔτι φησὶ περὶ τοῦ  Διὸς   Εὔδοξος μυθολογεῖν Αἰγυπτίους, ὡς
[48, 0]   που δῆλα, τὴν μὲν ἀγαθὴν  Διὸς   Ὀλυμπίου μερίδα, τὴν δ´ ἀποτρόπαιον
[30, 0]   Ἥρας· τὴν δὲ τοῦ δωδεκαγώνου  Διός·   τὴν δὲ τοῦ ἑκκαιπεντηκονταγωνίου Τυφῶνος,
[12, 0]   ὑδρευόμενον ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ  Διὸς   φωνὴν ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ
[57, 0]   τούτων κόσμος καὶ Ὧρος οὐκ  ἀίδιος   οὐδ´ ἀπαθὴς οὐδ´ ἄφθαρτος, ἀλλ´
[43, 0]   Ὧρον. ἔστι δ´ οὗτος  περίγειος   κόσμος οὔτε φθορᾶς ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν
[45, 0]   καὶ μὴ πᾶς, ἀλλ´  περίγειος   οὗτος καὶ μετὰ σελήνην ἀνώμαλος
[75, 0]   ἄγλωσσος ὤν· φωνῆς γὰρ  θεῖος   λόγος ἀπροσδεής ἐστι καί δι´
[55, 0]   οὗτος αὐτός ἐστιν ὡρισμένος καὶ  τέλειος,   οὐκ ἀνῃρηκὼς τὸν Τυφῶνα παντάπασιν,
[56, 0]   τρία πρῶτος περισσός ἐστι καὶ  τέλειος·   τὰ δὲ τέτταρα τετράγωνος ἀπὸ
[13, 0]   ἐν τὸν σκορπίον  ἥλιος   διέξεισιν, ὄγδοον ἔτος καὶ εἰκοστὸν
[52, 0]   Ὥρου γενέθλιον, ὅτε σελήνη καὶ  ἥλιος   ἐπὶ μιᾶς εὐθείας γεγόνασιν, ὡς
[74, 0]   ὥσπερ δοκεῖ τὸν οὐρανὸν  ἥλιος   ἐς τοὐναντίον περιστρέφειν αὐτὸς ἀπὸ
[55, 0]   δὲ τὴν ἔκλειψιν, ἣν  ἥλιος   ἰᾶται διαφυγούσῃ τὴν σκιὰν τῆς
[67, 0]   νοτίους καὶ βορείους· ἀλλ´ ὥσπερ  ἥλιος   καὶ σελήνη καὶ οὐρανὸς καὶ
[36, 0]   αὐχμηρὸν καὶ πυρῶδες· τοῦτο δ´  ἥλιος   μὲν οὐκ ἔστι, πρὸς δ´
[47, 0]   τοῦ ἡλίου τοσοῦτον, ὅσον  ἥλιος   τῆς γῆς ἀφέστηκε, καὶ τὸν
[48, 0]   φιλόνεικος, δὲ μειλίχιος καὶ  γενέθλιος.   σκόπει δὲ τοὺς φιλοσόφους τούτοις
[71, 0]   ἀπέκειρεν, δὲ Ζεὺς  Καπετώλιος   περὶ τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἐνεπρήσθη
[24, 0]   μὲν ὑμνοῦνται πράξεις ἐν Ἀσσυρίοις  Σεμιράμιος,   μεγάλαι δὲ Σεσώστριος ἐν Αἰγύπτῳ·
[32, 0]   ἰχθύς, ἐπὶ πᾶσι δ´ ἵππος  ποτάμιος.   ἐδήλου δὲ συμβολικῶς γινόμενοι
[2, 0]   Ἶσίς ἐστι καὶ Τυφὼν  πολέμιος   ὢν τῇ θεῷ καὶ δι´
[47, 0]   τοῦ καθαρωτάτου φάους δ´  Ἀρειμάνιος   ἐκ τοῦ ζόφου γεγονὼς πολεμοῦσιν
[8, 0]   {κεῖσθαι} κατάρας ἐγγεγραμμένας ἔχουσαν κατὰ  Μείνιος   τοῦ βασιλέως, ὃς πρῶτος Αἰγυπτίους
[44, 0]   οἵαν Ἑκάτη παρ´ Ἕλλησι,  χθόνιος   ὢν ὁμοῦ καὶ Ὀλύμπιος. ἐνίοις
[70, 0]   μὲν οὖν Ξενοφάνης  Κολοφώνιος   ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους, εἰ θεοὺς
[28, 0]   οὐκ ἐπιστάμενος οὐδ´ ἑωρακὼς πρότερον  οἷος   ἦν τὴν μορφήν, κελεύοντα κομίσαι
[54, 0]   οὐκ ὢν καθαρὸς οὐδ´ εἰλικρινὴς  οἷος   πατήρ, λόγος αὐτὸς καθ´
[62, 0]   καὶ ἑπομένῳ πρὸς τὴν λίθον  ὅμοιός   ἐστι, πολλάκις δ´ ἀποστρέφεται καὶ
[42, 0]   ἀγαθόν‘ προσαγορεύουσιν· γὰρ Ὄσιρις  ἀγαθοποιός,   καὶ τοὔνομα πολλὰ φράζειν, οὐχ
[44, 0]   Ἕλλησι, χθόνιος ὢν ὁμοῦ καὶ  Ὀλύμπιος.   ἐνίοις δὲ δοκεῖ Κρόνος
[59, 0]   δύναμις· δὲ γόνιμος καὶ  σωτήριος   ἀσθενὲς σπέρμα καὶ ἀμαυρὸν εἰς
[62, 0]   ἀποκρούεται πρὸς τοὐναντίον, οὕτως  σωτήριος   καὶ ἀγαθὴ καὶ λόγον ἔχουσα
[24, 0]   ἐν Ἀσσυρίοις Σεμιράμιος, μεγάλαι δὲ  Σεσώστριος   ἐν Αἰγύπτῳ· Φρύγες δὲ μέχρι
[12, 0]   τεχθέντι συνεκπεσεῖν, ὡς πάντων  κύριος   εἰς φῶς πρόεισιν. ἔνιοι δὲ
[49, 0]   τῶν ἀρίστων πάντων ἡγεμὼν καὶ  κύριος   Ὄσιρίς ἐστιν, ἐν δὲ γῇ
[71, 0]   δ´ Ἀπόλλωνα χρυσοῦς βοστρύχους ἔχοντα  Διονύσιος   ἀπέκειρεν, δὲ Ζεὺς
[45, 0]   χρηστόν, ὅπου μηδενὸς θεὸς  αἴτιος,   ἐγγενέσθαι. παλίντονος‘ γάρ ἁρμονίη κόσμου,
[37, 0]   Διὸς ἱστορεῖται {δὲ} καὶ Ἴσιδος  υἱὸς   ὢν Διόνυσος ὑπ´ Αἰγυπτίων
[48, 0]   ἀπηνὴς καὶ φιλόνεικος, δὲ  μειλίχιος   καὶ γενέθλιος. σκόπει δὲ τοὺς
[3, 0]   αἱ λινοστολίαι καὶ ξυρήσεις· ἀλλ´  Ἰσιακός   ἐστιν ὡς ἀληθῶς τὰ
[14, 0]   παιδαρίοις συντυχοῦσαν ἐρωτᾶν περὶ τῆς  λάρνακος·   τὰ δὲ τυχεῖν ἑωρακότα καὶ
[15, 0]   δὲ τούτου πυθέσθαι περὶ τῆς  λάρνακος,   ὡς πρὸς τὴν Βύβλου χώραν
[49, 0]   καὶ ἄστροις τὸ τεταγμένον καὶ  καθεστηκὸς   καὶ ὑγιαῖνον ὥραις καὶ κράσεσι
[40, 0]   τῆς πάλαι θαλάσσης ἕωλον ἐνταυθοῖ  συνερρυηκός.   δ´ Ὧρος χρόνῳ τοῦ
[38, 0]   εἰ δὲ τοῦτο μὴ περὶ  γυναικὸς   ἀλλὰ περὶ τῆς θεοῦ λέγουσιν,
[58, 0]   δὲ καὶ τὸ σπέρμα τῆς  γυναικὸς   οὐ δύναμιν οὐδ´ ἀρχήν, ὕλην
[40, 0]   ταῦτα μὴ λέγεται παρὰ τὸ  εἰκός,   οὐδ´ ἐκεῖνον ἄν τις ἀπορρίψειε
[48, 0]   καλεῖ θεμερῶπιν‘ τὴν δὲ χείρονα  Νεῖκος   οὐλόμενον‘ καὶ Δῆριν αἱματόεσσαν‘ καὶ
[48, 0]   ὧν μὲν ἀπηνὴς καὶ  φιλόνεικος,   δὲ μειλίχιος καὶ γενέθλιος.
[34, 0]   Ὀσίριδος· καὶ γὰρ τὸν Ὄσιριν  Ἑλλάνικος   Ὕσιριν ἔοικεν ἀκηκοέναι ὑπὸ τῶν
[10, 0]   ἐσθίειν ἐπὶ δίφρου‘ μηδ´ ἐπὶ  χοίνικος   καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα φυτεύειν‘ μηδὲ
[27, 0]   εἴρηκεν Εὐβοεὺς καὶ  Ποντικὸς   Ἡρακλείδης τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ
[79, 0]   ψυχὴν εἰς τὸ δύσθυμον καὶ  πεφροντικὸς   οἷον ἀχλυώδη γινομένην καὶ βαρεῖαν,
[75, 0]   ἓξ καὶ τριάκοντα, μέγιστος ἦν  ὅρκος,   ὡς τεθρύληται, καὶ κόσμος ὠνόμασται,
[72, 0]   Λυκοπολῖται πρόβατον ἐσθίουσιν, ἐπεὶ καὶ  λύκος,   ὃν θεὸν νομίζουσιν· οἱ δ´
[45, 0]   περίγειος οὗτος καὶ μετὰ σελήνην  ἀνώμαλος   καὶ ποικίλος γέγονε καὶ μεταβολὰς
[73, 0]   ἐστιν ἶβις καὶ ἱέραξ καὶ  κυνοκέφαλος,   αὐτὸς Ἆπις οὕτω δὴ
[67, 0]   ὤλισθον, οἱ δὲ φεύγοντες ὥσπερ  ἕλος   τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον αὖθις ὥσπερ
[7, 0]   καὶ τὴν αὔξησιν ἀσμένοις φράζειν  αὐτάγγελος   ὁρώμενος. οἱ δ´ ἱερεῖς ἀπέχονται
[47, 0]   τὰ τοῦ ἑτέρου τὸν ἕτερον,  τέλος   δ´ ἀπολείπεσθαι τὸν Ἅιδην· καὶ
[11, 0]   καὶ φοβερώτατον Ὦχον ἀποκτείναντα πολλούς,  τέλος   δὲ καὶ τὸν Ἆπιν ἀποσφάξαντα
[2, 0]   ἱεροῖς λατρείας ἐθιζούσης ὑπομένειν, ὧν  τέλος   ἐστὶν τοῦ πρώτου καὶ
[78, 0]   ὅπου τὰ σώματα κρύπτεται τῶν  τέλος   ἔχειν δοκούντων. δ´ ἔστι
[77, 0]   καθαρᾶς ἀληθείας οἷον ἐν τελετῇ  τέλος   ἔχειν φιλοσοφίας νομίζουσι. ~Καὶ τοῦθ´
[51, 0]   δὲ κλίνει τοῦτο πάλιν·  δῆλός   ἐστι σεσωσμένος καὶ διαπεφευγὼς τὸν
[42, 0]   ἐν μάλιστα γίνεται μειουμένη  κατάδηλος   πανσέληνος. διὸ καὶ τὴν
[75, 0]   προσείκασαν. ~οὐ μὴν οὐδ´  κροκόδειλος   αἰτίας πιθανῆς ἀμοιροῦσαν ἔσχηκε τιμήν,
[50, 0]   Τυφὼν τὸν Ὧρον ἀπέδρα  κροκόδειλος   γενόμενος, πάντα καὶ ζῷα καὶ
[5, 0]   οὕτως τίμιον Αἰγυπτίοις ὡς  Νεῖλος)   ἀλλὰ πιαίνειν δοκεῖ καὶ μάλιστα
[39, 0]   πενθούμενα τέσσαρα, πρῶτον μὲν  Νεῖλος   ἀπολείπων καὶ ὑπονοστῶν, δεύτερον δὲ
[66, 0]   ἰδίους μηδὲ Νεῖλον ἥν τε  Νεῖλος   ἄρδει μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι
[32, 0]   τὴν θάλασσαν, εἰς ἣν  Νεῖλος   ἐμπίπτων ἀφανίζεται καὶ διασπᾶται, πλὴν
[32, 0]   οὖν ἐκ τῶν νοτίων  Νεῖλος,   ἐν δὲ τοῖς βορείοις ὑπὸ
[40, 0]   τουτέστιν εὐκαιρίας ὀμβρίων γενομένης  Νεῖλος   ἐξώσας τὴν θάλασσαν ἀνέφηνε τὸ
[38, 0]   δ´ ὑπερβαλὼν καὶ πλεονάσας  Νεῖλος   ἐπέκεινα πλησιάσῃ τοῖς ἐσχατεύουσι, τοῦτο
[38, 0]   οὐ πᾶσαν, ἀλλ´ ἧς  Νεῖλος   ἐπιβαίνει σπερμαίνων καὶ μιγνύμενος· ἐκ
[38, 0]   ἱερῶν θυρώματα κοσμοῦσιν, ὅτι πλημμυρεῖ  Νεῖλος   ἠελίου τὰ πρῶτα συνερχομένοιο λέοντι.
[66, 0]   θεῶν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, οἷς  Νεῖλος   μὲν οὐκ ἔστιν οὐδὲ Βοῦτος
[39, 0]   ἐτησίων ἀπολειπόντων παντάπασιν μὲν  Νεῖλος   ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ´ χώρα,
[45, 0]   καὶ μετὰ σελήνην ἀνώμαλος καὶ  ποικίλος   γέγονε καὶ μεταβολὰς πάσας δεχόμενος.
[44, 0]   τούτων ὑποψαύων καὶ καλούμενος ὁρίζων  κύκλος   ἐπίκοινος ὢν ἀμφοῖν Ἄνουβις κέκληται
[26, 0]   δ´ αἰθέρος ἔμβαλε δίναις·  ἄλλος   δ´ ἐξ ἄλλου δέχεται, στυγέουσι
[36, 0]   ἐνεκράθη τοῖς πεφυκόσι μετέχειν γενέσεως.  ἄλλος   δὲ λόγος ἐστὶν Αἰγυπτίων, ὡς
[78, 0]   μὴ φατὸν μηδὲ ῥητὸν ἀνθρώποις  κάλλος·   οὗ τὴν Ἶσιν παλαιὸς
[26, 0]   καί δαιμονίη, τί νύ σε  Πρίαμος   Πριάμοιό τε παῖδες τόσσα κακὰ
[66, 0]   δέ τις ἐπὶ τῶν θεριζόντων  τῆμος   ὅτ´ αἰζηοὶ Δημήτερα κωλοτομεῦσιν· οὐδὲν
[59, 0]   μάλιστα κατέχει δύναμις· δὲ  γόνιμος   καὶ σωτήριος ἀσθενὲς σπέρμα καὶ
[32, 0]   μέρος ἀναλαμβάνουσα καὶ δεχομένη γίγνεται  γόνιμος   ὑπ´ αὐτοῦ. καὶ θρῆνός ἐστιν
[69, 0]   μὴν οὗτος περὶ Πλειάδας  σπόριμος,   ὃν Ἀθὺρ Αἰγύπτιοι, Πυανεψιῶνα δ´
[36, 0]   γράφουσι, καὶ μεθερμηνεύεται τὸ θρύον  ποτισμὸς   καὶ κύησις πάντων καὶ δοκεῖ
[55, 0]   Ὧρον καλοῦσιν· οὐ γὰρ ἦν  κόσμος,   ἀλλ´ εἴδωλόν τι καὶ κόσμου
[45, 0]   τε βίος μικτὸς τε  κόσμος,   εἰ καὶ μὴ πᾶς, ἀλλ´
[56, 0]   αἰσθητὸν γὰρ καὶ ὁρατὸν  κόσμος.   δ´ Ἶσις ἔστιν ὅτε
[57, 0]   δὲ γενόμενος ἐκ τούτων  κόσμος   καὶ Ὧρος οὐκ ἀίδιος οὐδ´
[43, 0]   ἔστι δ´ οὗτος περίγειος  κόσμος   οὔτε φθορᾶς ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε
[75, 0]   ἦν ὅρκος, ὡς τεθρύληται, καὶ  κόσμος   ὠνόμασται, τεσσάρων μὲν ἀρτίων τῶν
[53, 0]   Πλάτωνος (ὑπὸ δὲ τῶν πολλῶν  μυριώνυμος   κέκληται διὰ τὸ πάσας ὑπὸ
[73, 0]   δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ καὶ χαλεπὸς  αὐχμὸς   ἐπάγων ὑπερβαλλόντως νόσους ὀλεθρίους
[19, 0]   Ἑρμῆν δὲ περιθεῖναι βούκρανον αὐτῇ  κράνος.   τοῦ δὲ Τυφῶνος δίκην τῷ
[67, 0]   ὥσπερ ἥλιος καὶ σελήνη καὶ  οὐρανὸς   καὶ γῆ καὶ θάλασσα κοινὰ
[61, 0]   τοῦτο δ´ Ἑλληνικόν, ἄμφω δ´  ἑνὸς   θεοῦ καὶ μιᾶς δυνάμεως ἡγούμενος.
[67, 0]   δ´ ἄλλως ὑπ´ ἄλλων, οὕτως  ἑνὸς   λόγου τοῦ ταῦτα κοσμοῦντος καὶ
[1, 0]   ἀναφθεγξάμενος μὰν ἀμφοτέροισιν ὁμὸν  γένος   ἠδ´ ἴα πάτρη, ἀλλὰ Ζεὺς
[26, 0]   Πλάτων ἑρμηνευτικὸν τὸ τοιοῦτον ὀνομάζει  γένος   καὶ διακονικὸν ἐν μέσῳ θεῶν
[74, 0]   γενέσεως εἶναι· τὸ δὲ κανθάρων  γένος   οὐκ ἔχειν θήλειαν, ἄρρενας δὲ
[45, 0]   ὅπου πάντων, χρηστόν, ὅπου  μηδενὸς   θεὸς αἴτιος, ἐγγενέσθαι. παλίντονος‘
[75, 0]   γὰρ ἄρχοντι καὶ κυρίῳ πάντων  οὐδενὸς   ἀκούειν προσήκει. τῷ δὲ τῆς
[28, 0]   τὸν Πτολεμαῖον, ὡς ἑτέρου θεῶν  οὐδενὸς   ἀλλὰ Σαράπιδός ἐστιν· οὐ γὰρ
[17, 0]   ἔνιοι δέ φασιν ὄνομα μὲν  οὐδενὸς   εἶναι, διάλεκτον δὲ πίνουσιν ἀνθρώποις
[26, 0]   πλημμελήσωσιν αἰθέριον μὲν γάρ σφε  μένος   πόντονδε διώκει, πόντος δ´ ἐς
[62, 0]   τῶν σκελῶν συμπεφυκότων αὐτῷ μὴ  δυνάμενος   βαδίζειν ὑπ´ αἰσχύνης ἐν ἐρημίᾳ
[1, 0]   Ὅμηρος ὧν εἴρηκε περὶ θεῶν  ἀναφθεγξάμενος   μὰν ἀμφοτέροισιν ὁμὸν γένος
[8, 0]   βραδυνούσης ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ  χρησάμενος   εἶτα κοιμηθεὶς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ
[55, 0]   ὡς τὸ πᾶν λόγος  διαρμοσάμενος   σύμφωνον ἐξ ἀσυμφώνων μερῶν ἐποίησε
[28, 0]   Σινώπῃ τοῦ Πλούτωνος κολοσσόν, οὐκ  ἐπιστάμενος   οὐδ´ ἑωρακὼς πρότερον οἷος ἦν
[28, 0]   ἄνθρωπος ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ  φάμενος   ἑωρακέναι τοιοῦτον κολοσσόν, οἷον
[9, 0]   ἔχοντος. δ´ ἐκ μαχίμων  ἀποδεδειγμένος   εὐθὺς ἐγίνετο τῶν ἱερέων καὶ
[36, 0]   συγκαταστρεψάμενον αὐτῷ τὸν πολέμιον παῖδα  θέμενος   Διόνυσον προσηγόρευσε. καὶ τούτου δὲ
[36, 0]   πῦρ, ἐποίησε. καὶ γὰρ  προστιθέμενος   τῷ μύθῳ λόγος, ὡς τοῦ
[55, 0]   τὸ δραστήριον καὶ ἰσχυρὸν αὐτοῦ  παρῃρημένος.   ὅθεν ἐν Κοπτῷ τὸ ἄγαλμα
[1, 0]   δὲ καὶ φρονήσεως μεταδίδωσιν, οἰκεῖα  κεκτημένος   ταῦτα καὶ χρώμενος. οὐ γὰρ
[48, 0]   Πλάτων δὲ πολλαχοῦ μὲν οἷον  ἐπηλυγαζόμενος   καὶ παρακαλυπτόμενος τῶν ἐναντίων ἀρχῶν
[28, 0]   ἐστιν· οὐ γὰρ ἐκεῖθεν οὕτως  ὀνομαζόμενος   ἧκεν, ἀλλ´ εἰς Ἀλεξάνδρειαν κομισθεὶς
[51, 0]   γῆν ὑπερπετόμενος ἐπιβάλλειν· ὅταν δὲ  πιόμενος   ἐπὶ τὸν ποταμὸν καταίρῃ, τὸ
[32, 0]   τοῖς βορείοις ὑπὸ τῆς θαλάσσης  καταναλισκόμενος   εἰκότως λέγεται τὴν μὲν γένεσιν
[57, 0]   ἀεὶ καὶ μεταλαμβάνουσαν. δὲ  γενόμενος   ἐκ τούτων κόσμος καὶ Ὧρος
[32, 0]   ἐστιν ἱερὸς ἐπ´ αὐτοῦ {Κρόνου}  γενόμενος,   θρηνεῖ δὲ τὸν ἐν τοῖς
[50, 0]   Τυφὼν τὸν Ὧρον ἀπέδρα κροκόδειλος  γενόμενος,   πάντα καὶ ζῷα καὶ φυτὰ
[42, 0]   ἐπόγδοον λόγον εἰς ἄνισα διαστήματα  τεμνόμενος.   ἐτῶν δ´ ἀριθμὸν οἱ μὲν
[80, 0]   ὑφ´ ἧς τ´ ἀὴρ  τρεπόμενος   καὶ τὸ σῶμα διὰ τῆς
[74, 0]   ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ τὰς ἀνατολὰς  φερόμενος·   ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω καὶ
[32, 0]   τὰ δὲ πρὸς νότον ἀριστερά·  φερόμενος   οὖν ἐκ τῶν νοτίων
[29, 0]   αὐτὸ δηλοῦν οἴομαι καὶ χαρμοσύνην,  τεκμαιρόμενος   ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι τὰ
[65, 0]   Ὄσιριν, ὅτε κρύπτεται τῇ γῇ  σπειρόμενος   καρπός, αὖθις δ´ ἀναβιοῦσθαι
[57, 0]   περιόδοις ἀεὶ νέος καὶ μηδέποτε  φθαρησόμενος   διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ τοῖς μύθοις
[51, 0]   καὶ νεκρῶν ἀτάφων ὄμμασι γῆν  ὑπερπετόμενος   ἐπιβάλλειν· ὅταν δὲ πιόμενος ἐπὶ
[59, 0]   Τυφὼν παρεμπίπτει τῶν ἐσχάτων  ἁπτόμενος,   ἐνταῦθα δοκοῦσαν ἐπισκυθρωπάζειν καὶ πενθεῖν
[48, 0]   πολλαχοῦ μὲν οἷον ἐπηλυγαζόμενος καὶ  παρακαλυπτόμενος   τῶν ἐναντίων ἀρχῶν τὴν μὲν
[43, 0]   περίγειος κόσμος οὔτε φθορᾶς  ἀπαλλαττόμενος   παντάπασιν οὔτε γενέσεως. ~Ἔνιοι δὲ
[50, 0]   Τυφὼν πολλάκις οὐκ ἀνίεται  ταραττόμενος   ὑπὸ τῆς κακίας καὶ ταράττων.
[33, 0]   δ´ ἐν Ἡλίου πόλει  τρεφόμενος   βοῦς, ὃν Μνεῦιν καλοῦσιν (Ὀσίριδος
[50, 0]   ἐφ´ οὗ βέβηκεν ἱέραξ ὄφει  μαχόμενος,   τῷ μὲν ἵππῳ τὸν Τυφῶνα
[45, 0]   ποικίλος γέγονε καὶ μεταβολὰς πάσας  δεχόμενος.   εἰ γὰρ οὐδὲν ἀναιτίως πέφυκε
[47, 0]   τοῖς ἀγαθοῖς. ἔπεισι δὲ χρόνος  εἱμαρμένος,   ἐν τὸν Ἀρειμάνιον λοιμὸν
[55, 0]   δ´ Ὧρος οὗτος αὐτός ἐστιν  ὡρισμένος   καὶ τέλειος, οὐκ ἀνῃρηκὼς τὸν
[51, 0]   τοῦτο πάλιν· δῆλός ἐστι  σεσωσμένος   καὶ διαπεφευγὼς τὸν κροκόδειλον· ἂν
[54, 0]   ἑαυτὸν ἀμιγὴς καὶ ἀπαθής, ἀλλὰ  νενοθευμένος   τῇ ὕλῃ διὰ τὸ σωματικόν.
[38, 0]   Νεῖλος ἐπιβαίνει σπερμαίνων καὶ  μιγνύμενος·   ἐκ δὲ τῆς συνουσίας ταύτης
[27, 0]   τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ Πλούτωνος  ἡγούμενος   εἶναι. ~Πτολεμαῖος δ´ Σωτὴρ
[61, 0]   ἑνὸς θεοῦ καὶ μιᾶς δυνάμεως  ἡγούμενος.   ~Ἔοικε δὲ τούτοις καὶ τὰ
[44, 0]   δὲ τούτων ὑποψαύων καὶ  καλούμενος   ὁρίζων κύκλος ἐπίκοινος ὢν ἀμφοῖν
[75, 0]   τῶν περισσῶν εἰς ταὐτὸ συντιθεμένων  ἀποτελούμενος.   ~εἴπερ οὖν οἱ δοκιμώτατοι τῶν
[7, 0]   τὴν αὔξησιν ἀσμένοις φράζειν αὐτάγγελος  ὁρώμενος.   οἱ δ´ ἱερεῖς ἀπέχονται πάντων·
[1, 0]   μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ  χρώμενος.   οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ
[50, 0]   δύναμιν καὶ ἀρχήν, ἣν βίᾳ  κτώμενος   Τυφὼν πολλάκις οὐκ ἀνίεται
[2, 0]   καὶ δι´ ἄγνοιαν καὶ ἀπάτην  τετυφωμένος   καὶ διασπῶν καὶ ἀφανίζων τὸν
[42, 0]   μάλιστα γίνεται μειουμένη κατάδηλος  πανσέληνος.   διὸ καὶ τὴν ἡμέραν ταύτην
[44, 0]   ἐκλείπει μὲν γὰρ σελήνη  πανσέληνος   ἐναντίαν τοῦ ἡλίου στάσιν ἔχοντος
[39, 0]   ὕδατος καὶ ἀφανισμὸν αἰνίττεσθαι· διὸ  μηνὸς   Ἀθὺρ ἀφανισθῆναι τὸν Ὄσιριν λέγουσιν,
[13, 0]   πραχθῆναι λέγουσιν ἑβδόμῃ ἐπὶ δέκα  μηνὸς   Ἀθύρ, ἐν τὸν σκορπίον
[7, 0]   ἱερεῖς ἀπέχονται πάντων· πρώτου δὲ  μηνὸς   ἐνάτῃ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων ἑκάστου
[68, 0]   ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα τοῦ πρώτου  μηνὸς   ἑορτάζοντες τῷ Ἑρμῇ μέλι καὶ
[52, 0]   καὶ τῇ τριακάδι τοῦ Ἐπιφὶ  μηνὸς   ἑορτάζουσιν ὀφθαλμῶν Ὥρου γενέθλιον, ὅτε
[43, 0]   δὲ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ Φαμενὼθ  μηνὸς   ἑορτὴν ἄγουσιν ἔμβασιν Ὀσίριδος εἰς
[30, 0]   τε Παϋνὶ καὶ τοῦ Φαωφὶ  μηνὸς   ἐπιπλάττουσι παράσημον ὄνον δεδεμένον. ἐν
[50, 0]   καὶ θύοντες ἑβδόμῃ τοῦ Τυβὶ  μηνός,   ἣν καλοῦσιν ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ
[52, 0]   καὶ θῦσαι τῷ ἡλίῳ τετράδι  μηνὸς   ἱσταμένου πάντων πρῶτος Ὧρος
[65, 0]   ὅτι κύει περιάψασθαι φυλακτήριον ἕκτῃ  μηνὸς   ἱσταμένου Φαωφί, τίκτεσθαι δὲ τὸν
[32, 0]   γίγνεται γόνιμος ὑπ´ αὐτοῦ. καὶ  θρῆνός   ἐστιν ἱερὸς ἐπ´ αὐτοῦ {Κρόνου}
[31, 0]   ἐναγῆ καὶ μιαρόν, ὄνον ἐπωνόμασαν.  κἀκεῖνος   εἰπών μέντοι ὄνος οὗτος
[14, 0]   ἰδοῦσαν τὸν μελιλώτινον στέφανον, ὃν  ἐκεῖνος   παρὰ τῇ Νέφθυι κατέλιπε, τὸ
[61, 0]   καὶ ἱεροῦ τοὔνομα μεμιγμένον ἔσχηκε·  κοινὸς   γάρ ἐστι τῶν ἐν οὐρανῷ
[28, 0]   τυχόντι τῆς προσηγορίας. διὸ πᾶσι  κοινὸς   Σάραπίς ἐστιν, ὡς δὴ
[44, 0]   ὑποψαύων καὶ καλούμενος ὁρίζων κύκλος  ἐπίκοινος   ὢν ἀμφοῖν Ἄνουβις κέκληται καὶ
[80, 0]   ἐρήμης δι´ αἰθέρος‘ δὲ  νυκτερινὸς   ἀὴρ κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν
[20, 0]   οὕτως μῦθος ἐνταῦθα λόγου  τινὸς   ἔμφασίς ἐστιν ἀνακλῶντος ἐπ´ ἄλλα
[24, 0]   ὅθεν Ἀντίγονος γέρων Ἑρμοδότου  τινὸς   ἐν ποιήμασιν αὐτὸν Ἡλίου παῖδα
[31, 0]   ἐπωνόμασαν. κἀκεῖνος εἰπών μέντοι  ὄνος   οὗτος ὑμῶν κατευωχήσεται τὸν βοῦν‘
[9, 0]   τοιαύτην ἐγώ εἰμι πᾶν τὸ  γεγονὸς   καὶ ὂν καὶ ἐσόμενον καὶ
[11, 0]   καὶ μηδὲν οἴεσθαι τούτων λέγεσθαι  γεγονὸς   οὕτω καὶ πεπραγμένον· οὐ γὰρ
[24, 0]   καὶ τοὺς τάφους ἔχουσιν. ὅθεν  Ἀντίγονος   γέρων Ἑρμοδότου τινὸς ἐν
[26, 0]   πόντονδε διώκει, πόντος δ´ ἐς  χθονὸς   οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´ ἐς
[49, 0]   μὴν ἰσοσθενῶν, δυνάμεων, ἀλλὰ τῆς  βελτίονος   τὸ κράτος ἐστίν· ἀπολέσθαι δὲ
[23, 0]   βάρβαρος οὐδεὶς οὔθ´ Ἕλλην, ἀλλὰ  μόνος   Εὐήμερος, ὡς ἔοικε, πλεύσας εἰς
[80, 0]   δοκεῖ τετράγωνος ἀπὸ τετραγώνου καὶ  μόνος   ἔχων τῶν ἴσων ἰσάκις ἀριθμῶν
[75, 0]   ἀλλὰ μίμημα θεοῦ λέγεται γεγονέναι  μόνος   μὲν ἄγλωσσος ὤν· φωνῆς γὰρ
[44, 0]   ἐγεύσατο τοῦ σώματος ἀλλ´  μόνος   κύων, ἀπώλεσε τὸ πρῶτος
[73, 0]   καὶ θηριώδης τῆς τοῦ κακοῦ  δαίμονος   γέγονε μοίρας, κἀκεῖνον ἐκμειλισσόμενοι καὶ
[46, 0]   θεοῦ, τὰ δὲ τοῦ κακοῦ  δαίμονος   εἶναι, καὶ τῶν ζῴων ὥσπερ
[73, 0]   δή τινα κολασμὸν ὄντα τοῦ  δαίμονος   τοῦτον καθαρμὸν ἄλλως μέγαν
[48, 0]   ἀμφοῖν ἐκείναις, ἐφιεμένην δὲ τῆς  ἀμείνονος   ἀεὶ καὶ ποθοῦσαν καὶ διώκουσαν,
[44, 0]   καὶ Ὀλύμπιος. ἐνίοις δὲ δοκεῖ  Κρόνος   Ἄνουβις εἶναι· διὸ πάντα
[24, 0]   τὴν δόξαν οὐδὲ εἷς ἀφαιρήσεται  χρόνος   ἀληθινὴν καὶ ἰδίαν οὖσαν. ~Βέλτιον
[47, 0]   κακὰ τοῖς ἀγαθοῖς. ἔπεισι δὲ  χρόνος   εἱμαρμένος, ἐν τὸν Ἀρειμάνιον
[45, 0]   μηδενὸς θεὸς αἴτιος, ἐγγενέσθαι.  παλίντονος‘   γάρ ἁρμονίη κόσμου, ὅκωσπερ λύρης
[15, 0]   προσέμιξεν· δ´ ἐρείκη κάλλιστον  ἔρνος   ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ μέγιστον ἀναδραμοῦσα
[75, 0]   ἀμφότερα τιμωμένων περὶ μὲν τοῦ  κυνὸς   εἴρηται πρόσθεν· δ´ ἶβις
[44, 0]   κύων ἐν ἑαυτῷ τὴν τοῦ  κυνὸς   ἐπίκλησιν ἔσχεν. ἔστι δ´ οὖν
[22, 0]   φέρεσθαι τοῦ Ὠρίωνος καὶ τοῦ  Κυνός,   ὧν τὸν μὲν Ὥρου τὸν
[56, 0]   καὶ τέλειος· τὰ δὲ τέτταρα  τετράγωνος   ἀπὸ πλευρᾶς ἀρτίου τῆς δυάδος·
[80, 0]   ἀριθμόν, εἰ καὶ πάνυ δοκεῖ  τετράγωνος   ἀπὸ τετραγώνου καὶ μόνος ἔχων
[75, 0]   σιωπὴν πρέπουσαν. δὲ τοῦ  Ποσειδῶνος   τρίαινα σύμβολόν ἐστι τῆς τρίτης
[25, 0]   Κρόνου τινὲς ἄθεσμοι πράξεις καὶ  Πύθωνος   ἀντιτάξεις πρὸς Ἀπόλλωνα φυγαί τε
[22, 0]   κατηστερισμένον οὐ μακρὰν φέρεσθαι τοῦ  Ὠρίωνος   καὶ τοῦ Κυνός, ὧν τὸν
[54, 0]   Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος λεγομένη γένεσις  Ἀπόλλωνος   αἰνίττεται τὸ πρὶν ἐκφανῆ γενέσθαι
[71, 0]   Ἀθηνᾶς καὶ τὸν κόρακα τοῦ  Ἀπόλλωνος   καὶ τὸν κύνα τῆς Ἀρτέμιδος,
[35, 0]   ἀπόρρητον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ  Ἀπόλλωνος,   ὅταν αἱ Θυιάδες ἐγείρωσι τὸν
[50, 0]   ἵππον ποτάμιον δεδεμένον. ἐν δ´  Ἀπόλλωνος   πόλει νενομισμένον ἐστὶ κροκοδείλου φαγεῖν
[69, 0]   Παφλαγόνες δὲ καταδεῖσθαι καὶ καθείργνυσθαι  χειμῶνος,   ἦρος δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι
[69, 0]   Φρύγες δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι  χειμῶνος   καθεύδειν θέρους δ´ ἐγρηγορέναι τοτὲ
[52, 0]   Ὀσίριδος περιδρομή, τὸ ὕδωρ  χειμῶνος   τῆς θεοῦ ποθούσης· τοσαυτάκις δὲ
[57, 0]   ὑποτίθεσθαι. προσκαλεῖται δὲ καὶ τὸν  Πλάτωνος   ἁμωσγέπως τὰ πράγματα μῦθον, ὃν
[53, 0]   τιθήνη καὶ πανδεχὴς ὑπὸ τοῦ  Πλάτωνος   (ὑπὸ δὲ τῶν πολλῶν μυριώνυμος
[70, 0]   ὥσπερ ἡμεῖς τὸν ὠνούμενον βιβλία  Πλάτωνος   ὠνεῖσθαί φαμεν Πλάτωνα καὶ Μένανδρον
[78, 0]   καλουμένου παρ´ Ἕλλησιν Ἅιδου καὶ  Πλούτωνος,   ἀγνοούμενον ὅπως ἀληθές ἐστι, διαταράττει
[28, 0]   τὸ παρ´ Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ  Πλούτωνος   ἐκτήσατο τὸν Σάραπιν. καὶ μέντοι
[27, 0]   Ἡρακλείδης τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ  Πλούτωνος   ἡγούμενος εἶναι. ~Πτολεμαῖος δ´
[28, 0]   εἶδε τὸν ἐν Σινώπῃ τοῦ  Πλούτωνος   κολοσσόν, οὐκ ἐπιστάμενος οὐδ´ ἑωρακὼς
[28, 0]   ἐξηγητὴν καὶ Μανέθωνα τὸν Σεβεννύτην  Πλούτωνος   ὂν ἄγαλμα τῷ Κερβέρῳ τεκμαιρόμενοι
[50, 0]   προδεδηλώκαμεν· ἐν Ἑρμοῦ πόλει δὲ  Τυφῶνος   ἄγαλμα δεικνύουσιν ἵππον ποτάμιον, ἐφ´
[55, 0]   λέγουσιν ἐν τῇ ἑτέρᾳ χειρὶ  Τυφῶνος   αἰδοῖα κατέχειν καὶ τὸν Ἑρμῆν
[73, 0]   πάντων παρόντων συνεμβάλλωσιν οἰόμενοι τοῦ  Τυφῶνος   ἀντιλυπεῖν καὶ κολούειν τὸ ἡδόμενον.
[21, 0]   δὲ τὴν Ὥρου, τὴν δὲ  Τυφῶνος   ἄρκτον. εἰς δὲ τὰς ταφὰς
[73, 0]   εἰς ταῦτα τὰ ζῷα τὴν  Τυφῶνος   αὐτοῦ διῃρῆσθαι ψυχὴν αἰνίττεσθαι δόξειεν
[19, 0]   Ὧρον καὶ παλλακὴ τοῦ  Τυφῶνος   ἀφίκετο Θούηρις· ὄφις δέ τις
[32, 0]   ἱερεῖς ἀφοσιοῦνται καὶ τὸν ἅλα  Τυφῶνος   ἀφρὸν καλοῦσι, καὶ τῶν ἀπαγορευομένων
[62, 0]   τὴν σιδηρῖτιν λίθον ὀστέον Ὥρου,  Τυφῶνος   δὲ τὸν σίδηρον, ὡς ἱστορεῖ
[19, 0]   βούκρανον αὐτῇ κράνος. τοῦ δὲ  Τυφῶνος   δίκην τῷ Ὥρῳ νοθείας λαχόντος
[49, 0]   χρὴ φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ  Τυφῶνος   δυνάμεως. ~διὸ καὶ τῶν μὲν
[14, 0]   τὸ ἀγγεῖον οἱ φίλοι τοῦ  Τυφῶνος   εἰς τὴν θάλασσαν ἔωσαν. ἐκ
[40, 0]   δ´ Ὧρος χρόνῳ τοῦ  Τυφῶνος   ἐπεκράτησε, τουτέστιν εὐκαιρίας ὀμβρίων γενομένης
[39, 0]   ἄκαρπον ὑπὸ στερρότητος. ~Ἡ δὲ  Τυφῶνος   ἐπιβουλὴ καὶ τυραννὶς αὐχμοῦ δύναμις
[50, 0]   πάθη τὰ φαῦλα καὶ βλαβερὰ  Τυφῶνος   ἔργα καὶ μέρη καὶ κινήματα
[45, 0]   καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον τοῦ  Τυφῶνος   ἔστιν εἰπεῖν. οὔτε γὰρ ἐν
[49, 0]   τινὲς μὲν ἕνα τῶν τοῦ  Τυφῶνος   ἑταίρων γεγονέναι λέγουσιν, Μανεθὼς δ´
[14, 0]   εὐθὺς τεκοῦσαν διὰ φόβον τοῦ  Τυφῶνος)   εὑρεθὲν δὲ χαλεπῶς καὶ μόγις
[30, 0]   θεοὺς μετήλλαξαν· τὴν δὲ τοῦ  Τυφῶνος   ἠμαυρωμένην καὶ συντετρυμμένην δύναμιν, ἔτι
[49, 0]   οἷον ἐκδρομαὶ καὶ ἀφηνιασμοὶ {καὶ}  Τυφῶνος·   καὶ τοὔνομα κατηγορεῖ τὸ Σήθ,
[7, 0]   συνᾴδοντα τοῖς περὶ Ὀσίριδος καὶ  Τυφῶνος   ὁσίως φιλοσοφουμένοις, δ´ ἐμφανὴς
[59, 0]   ταῦτα διαδίδωσιν ἀπολλύμενον ὑπὸ τοῦ  Τυφῶνος,   πλὴν ὅσον Ἶσις ὑπολαμβάνουσα
[27, 0]   Ὀσίριδος ἀδελφὴ καὶ γυνὴ τὴν  Τυφῶνος   σβέσασα καὶ καταπαύσασα μανίαν καὶ
[55, 0]   τὸν Ἑρμῆν μυθολογοῦσιν ἐξελόντα τοῦ  Τυφῶνος   τὰ νεῦρα χορδαῖς χρήσασθαι, διδάσκοντες
[27, 0]   τοιούτων ἀδελφὰ λέγεσθαί φασι περὶ  Τυφῶνος,   ὡς δεινὰ μὲν ὑπὸ φθόνου
[30, 0]   Διός· τὴν δὲ τοῦ ἑκκαιπεντηκονταγωνίου  Τυφῶνος,   ὡς Εὔδοξος ἱστόρηκεν. ~Αἰγύπτιοι δὲ
[54, 0]   δίκην φεύγειν λέγεται νοθείας ὑπὸ  Τυφῶνος,   ὡς οὐκ ὢν καθαρὸς οὐδ´
[21, 0]   περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης ἐλαίας μέγεθος.  ~Εὔδοξος   δὲ πολλῶν τάφων ἐν Αἰγύπτῳ
[6, 0]   αἵματος ἐμπιπλαμένους. ταῦτα μὲν οὖν  Εὔδοξος   ἐν τῇ δευτέρᾳ τῆς περιόδου
[30, 0]   δὲ τοῦ ἑκκαιπεντηκονταγωνίου Τυφῶνος, ὡς  Εὔδοξος   ἱστόρηκεν. ~Αἰγύπτιοι δὲ πυρρόχρουν γεγονέναι
[62, 0]   φησὶ περὶ τοῦ Διὸς  Εὔδοξος   μυθολογεῖν Αἰγυπτίους, ὡς τῶν σκελῶν
[10, 0]   οἱ σοφώτατοι, Σόλων Θαλῆς Πλάτων  Εὔδοξος   Πυθαγόρας, ὡς δ´ ἔνιοί φασι,
[52, 0]   σελήνην ἐπικαλοῦνται, καὶ τὴν Ἶσιν  Εὔδοξός   φησι βραβεύειν τὰ ἐρωτικά. καὶ
[43, 0]   ἀπὸ τῆς σελήνης καὶ καθάψηται  βοὸς   ὀργώσης. διὸ καὶ τοῖς τῆς
[73, 0]   ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ καὶ  χαλεπὸς   αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως νόσους
[47, 0]   μακαρίων καὶ ὁμογλώσσων ἁπάντων γενέσθαι.  Θεόπομπος   δέ φησι κατὰ τοὺς μάγους
[69, 0]   δὲ πρὸς ἑσπέραν οἰκοῦντας ἱστορεῖ  Θεόπομπος   ἡγεῖσθαι καὶ καλεῖν τὸν μὲν
[19, 0]   λέων μὲν ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ βοηθείας,  ἵππος   δὲ φεύγοντα διασπάσαι καὶ καταναλῶσαι
[32, 0]   δ´ ἰχθύς, ἐπὶ πᾶσι δ´  ἵππος   ποτάμιος. ἐδήλου δὲ συμβολικῶς
[24, 0]   λασανοφόρος σύνοιδεν‘ εὖ δὲ καὶ  Λύσιππος   πλάστης Ἀπελλῆν ἐμέμψατο τὸν
[25, 0]   καὶ Πυθαγόρας καὶ Ξενοκράτης καὶ  Χρύσιππος   ἑπόμενοι τοῖς πάλαι θεολόγοις ἐρρωμενεστέρους
[65, 0]   κρύπτεται τῇ γῇ σπειρόμενος  καρπός,   αὖθις δ´ ἀναβιοῦσθαι καὶ ἀναφαίνεσθαι,
[68, 0]   περσέαν, ὅτι καρδίᾳ μὲν  καρπὸς   αὐτῆς, γλώττῃ δὲ τὸ φύλλον
[68, 0]   φύλλον ἔοικεν. οὐδὲν γὰρ ὧν  ἄνθρωπος   ἔχειν πέφυκε θειότερον λόγου καὶ
[28, 0]   φίλοις τὴν ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς  ἄνθρωπος   ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ φάμενος
[23, 0]   γράμμασι χρυσοῖς ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε  βάρβαρος   οὐδεὶς οὔθ´ Ἕλλην, ἀλλὰ μόνος
[35, 0]   ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν, ἀρκεῖ  Πίνδαρος   μάρτυς εἶναι λέγων δενδρέων δὲ
[80, 0]   ἁπλοῦν καὶ τὸν ἥλιον  Πίνδαρος   ὁρᾶσθαί φησιν ἐρήμης δι´ αἰθέρος‘
[43, 0]   Ὀσίριδος εἰς τὴν σελήνην ὀνομάζοντες,  ἔαρος   ἀρχὴν οὖσαν. οὕτω τὴν Ὀσίριδος
[54, 0]   ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς οὐκ ὢν  καθαρὸς   οὐδ´ εἰλικρινὴς οἷος πατήρ,
[78, 0]   γῆς ἄχραντος καὶ ἀμίαντος καὶ  καθαρὸς   οὐσίας ἁπάσης φθορὰν δεχομένης καὶ
[10, 0]   ἀνέντευκτον οὖσαν. τοῖς δὲ μαχίμοις  κάνθαρος   ἦν γλυφὴ σφραγῖδος· οὐ γὰρ
[10, 0]   γλυφὴ σφραγῖδος· οὐ γὰρ ἔστι  κάνθαρος   θῆλυς, ἀλλὰ πάντες ἄρσενες. τίκτουσι
[24, 0]   Κῦρος δὲ Πέρσας Μακεδόνας δ´  Ἀλέξανδρος   ὀλίγου δεῖν ἐπὶ πέρας τῆς
[32, 0]   δὲ Ἡφαίστου τὴν εἰς πῦρ  ἀέρος   μεταβολήν, οὕτω παρ´ Αἰγυπτίοις Νεῖλον
[38, 0]   τοῦ περιέχοντος ὥρα καὶ κρᾶσις  ἀέρος,   ὃν ἐν τοῖς ἕλεσι τοῖς
[63, 0]   καὶ γῆς καὶ ὕδατος καὶ  ἀέρος.   τῇ δ´ ἁψῖδι τοῦ σείστρου
[69, 0]   μὲν χειμῶνα Κρόνον, τὸ δὲ  θέρος   Ἀφροδίτην, τὸ δ´ ἔαρ Περσεφόνην·
[26, 0]   αὐγὰς ἠελίου ἀκάμαντος, δ´  αἰθέρος   ἔμβαλε δίναις· ἄλλος δ´ ἐξ
[80, 0]   Πίνδαρος ὁρᾶσθαί φησιν ἐρήμης δι´  αἰθέρος‘   δὲ νυκτερινὸς ἀὴρ κρᾶμα
[73, 0]   Ἆπις δοκεῖ μετ´ ὀλίγων ἄλλων  ἱερὸς   εἶναι τοῦ Ὀσίριδος· ἐκείνῳ δὲ
[32, 0]   ὑπ´ αὐτοῦ. καὶ θρῆνός ἐστιν  ἱερὸς   ἐπ´ αὐτοῦ {Κρόνου} γενόμενος, θρηνεῖ
[32, 0]   διασπᾶται, πλὴν ὅσον γῆ  μέρος   ἀναλαμβάνουσα καὶ δεχομένη γίγνεται γόνιμος
[7, 0]   ἔκφυλον ἡγοῦνται καὶ παρωρισμένην οὐδὲ  μέρος   οὐδὲ στοιχεῖον ἀλλ´ οἷον περίττωμα
[40, 0]   δρόμον ἡμέρας ἀπέχουσαν Αἰγύπτου, νῦν  μέρος   οὖσαν αὐτῆς, οὐκ αὐτὴν ἀναδραμοῦσαν
[41, 0]   καὶ τεθηλότα καὶ τὸ πολὺ  μέρος   τῆς γῆς παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ
[77, 0]   καὶ Ἀριστοτέλης ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ  μέρος   τῆς φιλοσοφίας καλοῦσιν, καθ´ ὅσον
[47, 0]   φησι κατὰ τοὺς μάγους ἀνὰ  μέρος   τρισχίλια ἔτη τὸν μὲν κρατεῖν
[23, 0]   οὐδεὶς οὔθ´ Ἕλλην, ἀλλὰ μόνος  Εὐήμερος,   ὡς ἔοικε, πλεύσας εἰς τοὺς
[57, 0]   γεγενημένον. γὰρ Πόρος οὐχ  ἕτερός   ἐστι τοῦ πρώτως ἐρατοῦ καὶ
[4, 0]   φθειροποιόν, ὡς λέγουσι· περὶ ὧν  ἕτερος   λόγος. ~οἱ δ´ ἱερεῖς οὕτω
[78, 0]   καὶ βασιλεύει τῶν τεθνηκότων οὐχ  ἕτερος   ὢν τοῦ καλουμένου παρ´ Ἕλλησιν
[1, 0]   ἠδ´ ἴα πάτρη, ἀλλὰ Ζεὺς  πρότερος   γεγόνει καὶ πλείονα ᾔδει‘ σεμνοτέραν
[48, 0]   ἐν δὲ τοῖς Νόμοις ἤδη  πρεσβύτερος   ὢν οὐ δι´ αἰνιγμῶν οὐδὲ
[69, 0]   δὲ καταδεῖσθαι καὶ καθείργνυσθαι χειμῶνος,  ἦρος   δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι φάσκουσι·
[62, 0]   Μανεθώς (καλοῦσιν· ὥσπερ γὰρ  σίδηρος   πολλάκις μὲν ἑλκομένῳ καὶ ἑπομένῳ
[40, 0]   ἀπορρέουσαν· τὴν δὲ Φάρον, ἣν  Ὅμηρος   ᾔδει δρόμον ἡμέρας ἀπέχουσαν Αἰγύπτου,
[51, 0]   τὸ δὲ τὴν δύναμιν, ὡς  Ὅμηρος   τὸν ἄρχοντα καὶ βασιλεύοντα πάντων
[1, 0]   φρονήσει, καὶ τοῦτο κάλλιστα πάντων  Ὅμηρος   ὧν εἴρηκε περὶ θεῶν ἀναφθεγξάμενος
[70, 0]   ἀναλύεσθαι φάσκουσι· ~καὶ δίδωσιν  καιρὸς   ὑπόνοιαν ἐπὶ τῶν καρπῶν τῇ
[7, 0]   φιλοσοφουμένοις, δ´ ἐμφανὴς καὶ  πρόχειρος   οὐκ ἀναγκαῖον οὐδ´ ἀπερίεργον ὄψον
[7, 0]   οὐδὲ στοιχεῖον ἀλλ´ οἷον περίττωμα  διεφθορὸς   καὶ νοσῶδες. ~Οὐδὲν γὰρ ἄλογον
[57, 0]   ἕτερον λιπαρούσης γεγενημένον. γὰρ  Πόρος   οὐχ ἕτερός ἐστι τοῦ πρώτως
[24, 0]   οὐ τοιαῦτά μοι‘ εἶπεν  λασανοφόρος   σύνοιδεν‘ εὖ δὲ καὶ Λύσιππος
[75, 0]   τῇ δὲ τῶν ποδῶν διαστάσει  πρὸς   ἀλλήλους καὶ τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον
[72, 0]   θηρίων ἔχθραις συνεφελκόμενοι καὶ συνεκπολεμούμενοι  πρὸς   ἀλλήλους. μόνοι γὰρ ἔτι νῦν
[9, 0]   Ἀβδηρίτης φησὶ τούτῳ καὶ  πρὸς   ἀλλήλους τῷ ῥήματι χρῆσθαι τοὺς
[25, 0]   ἄθεσμοι πράξεις καὶ Πύθωνος ἀντιτάξεις  πρὸς   Ἀπόλλωνα φυγαί τε Διονύσου καὶ
[35, 0]   ποδὶ βοείῳ τὸν θεὸν ἐλθεῖν‘  πρὸς   αὐτάς. Ἀργείοις δὲ βουγενὴς Διόνυσος
[44, 0]   ἐναντίαν τοῦ ἡλίου στάσιν ἔχοντος  πρὸς   αὐτὴν εἰς τὴν σκιὰν ἐμπίπτουσα
[32, 0]   κόσμου πρόσωπον εἶναι, τὰ δὲ  πρὸς   βορρᾶν δεξιά, τὰ δὲ πρὸς
[36, 0]   δ´ ἥλιος μὲν οὐκ ἔστι,  πρὸς   δ´ ἥλιον ἔχει τινὰ συγγένειαν·
[80, 0]   ἀσφάλτου καὶ θρύου καὶ λαπάθου,  πρὸς   δὲ τούτοις ἀρκευθίδων ἀμφοῖν (ὧν
[30, 0]   ἡγοῦνται ζῷον εἶναι διὰ τὴν  πρὸς   ἐκεῖνον ὁμοιότητα καὶ πόπανα ποιοῦντες
[58, 0]   οὖν ὕλην λέγωμεν, οὐ δεῖ  πρὸς   ἐνίων φιλοσόφων δόξας ἀποφερομένους ἄψυχόν
[69, 0]   δὲ Δαμάτριον καλοῦσι. τοὺς δὲ  πρὸς   ἑσπέραν οἰκοῦντας ἱστορεῖ Θεόπομπος ἡγεῖσθαι
[68, 0]   θεῶν οὐδὲ μείζονα ῥοπὴν ἔχει  πρὸς   εὐδαιμονίαν. διὸ τῷ μὲν εἰς
[79, 0]   ἀποπνοίας οὐκ ἔλαττον ἔχειν τοῦ  πρὸς   ἡδονὴν τὸ πρὸς ὑγίειαν, ψυχρὸν
[72, 0]   τῇ μὲν φύσει κούφους καὶ  πρὸς   μεταβολὴν καὶ νεωτερισμὸν ὀξυρρόπους ὄντας,
[38, 0]   τοῖς ἐσχατεύουσι, τοῦτο μῖξιν Ὀσίριδος  πρὸς   Νέφθυν καλοῦσιν ὑπὸ τῶν ἀναβλαστανόντων
[32, 0]   πρὸς βορρᾶν δεξιά, τὰ δὲ  πρὸς   νότον ἀριστερά· φερόμενος οὖν ἐκ
[49, 0]   τοῖς πράγμασιν ὁδῷ βαδίζουσι καὶ  πρὸς   χρὴ φερομένοις ἐνισταμένης τῆς
[56, 0]   δυναμένην. εἰκαστέον οὖν τὴν μὲν  πρὸς   ὀρθίαν ἄρρενι, τὴν δὲ βάσιν
[56, 0]   ἐκεῖνο τὸ τρίγωνον τριῶν τὴν  πρὸς   ὀρθίαν καὶ τεττάρων τὴν βάσιν
[26, 0]   χαίρουσι τοῖς τοιούτοις καὶ τυγχάνουσαι  πρὸς   οὐθὲν ἄλλο χεῖρον τρέπονται. τοὺς
[4, 0]   σκέποντι μὴ βαρύνουσαν, εὐάρμοστον δὲ  πρὸς   πᾶσαν ὥραν, ἥκιστα δὲ φθειροποιόν,
[20, 0]   κατ´ Αἰσχύλον, οὐδὲν δεῖ λέγειν  πρὸς   σέ· καὶ γὰρ αὐτὴ δυσκολαίνεις
[52, 0]   ποθοῦσα τὸν ἥλιον. διὸ καὶ  πρὸς   τὰ ἐρωτικὰ τὴν σελήνην ἐπικαλοῦνται,
[75, 0]   δ´ τῶν μελάνων πτερῶν  πρὸς   τὰ λευκὰ ποικιλία καὶ μῖξις
[79, 0]   ἰλυῶδες. καὶ γὰρ οἱ ἰατροὶ  πρὸς   τὰ λοιμικὰ πάθη βοηθεῖν δοκοῦσι
[73, 0]   καθιερεύσεις ἀπόρρητοι καὶ χρόνοις ἀτάκτοις  πρὸς   τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι τοὺς πολλοὺς
[43, 0]   φησι δηλοῦν ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ  πρὸς   τὰ φῶτα τῆς σελήνης ἔχειν
[42, 0]   μέρη τοῦ Ὀσίριδος διασπασμὸν αἰνίττονται  πρὸς   τὰς ἡμέρας, ἐν αἷς φθίνει
[68, 0]   τὴν ἀθεότητα. ~Διὸ δεῖ μάλιστα  πρὸς   ταῦτα λόγον ἐκ φιλοσοφίας μυσταγωγὸν
[39, 0]   τῶν ἐτησίων ἐπικρατήσωσι τὰ νέφη  πρὸς   τὴν Αἰθιοπίαν ἐλαυνόντων καὶ κωλύσωσι
[49, 0]   τῇ ψυχῇ τοῦ παντὸς καὶ  πρὸς   τὴν βελτίονα ἀεὶ δυσμαχοῦσαν. ἐν
[15, 0]   πυθέσθαι περὶ τῆς λάρνακος, ὡς  πρὸς   τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ τῆς
[43, 0]   καὶ Ξόιν βραχυτάτη πήχεων ἓξ  πρὸς   τὴν διχότομον· δὲ μέση
[80, 0]   ἐστιν ἔργον ἡλίου καὶ σμύρνα  πρὸς   τὴν εἵλην τῶν φυτῶν ἐκδακρυόντων,
[62, 0]   πολλάκις μὲν ἑλκομένῳ καὶ ἑπομένῳ  πρὸς   τὴν λίθον ὅμοιός ἐστι, πολλάκις
[8, 0]   ὡς Τυφὼν ὗν διώκων  πρὸς   τὴν πανσέληνον εὗρε τὴν ξυλίνην
[43, 0]   ὅταν δικαία, δεκατεσσάρων πήχεων  πρὸς   τὴν πανσέληνον. τὸν δ´ Ἆπιν
[18, 0]   ἐκποδὼν ἀποθεμένης Τυφῶνα κυνηγετοῦντα νύκτωρ  πρὸς   τὴν σελήνην ἐντυχεῖν αὐτῷ καὶ
[12, 0]   Ἑρμῆν συνελθεῖν, εἶτα παίξαντα πέττια  πρὸς   τὴν Σελήνην καὶ ἀφελόντα τῶν
[53, 0]   καὶ ὕλη, ῥέπουσα δ´ ἀεὶ  πρὸς   τὸ βέλτιον καὶ παρέχουσα γεννᾶν
[60, 0]   καὶ σωτήριον ἐπ´ αὐτὸν καὶ  πρὸς   τὸ εἶναι, τὸ δ´ ἀναιρετικὸν
[13, 0]   λάθρα τὸ σῶμα καὶ κατασκευάσαντα  πρὸς   τὸ μέγεθος λάρνακα καλὴν καὶ
[60, 0]   καὶ φθαρτικὸν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ  πρὸς   τὸ μὴ εἶναι. διὸ τὸ
[70, 0]   δῶρα θεῶν ἀναγκαῖα καὶ μεγάλα  πρὸς   τὸ μὴ ζῆν ἀγρίως καὶ
[20, 0]   τοῦ ἡλίου λέγουσι ποικιλλομένην τῇ  πρὸς   τὸ νέφος ἀναχωρήσει τῆς ὄψεως,
[54, 0]   λόγου, μαρτυροῦντος καὶ δεικνύοντος, ὅτι  πρὸς   τὸ νοητὸν φύσις μετασχηματιζομένη
[77, 0]   παντοδαπὰ ταῦτα παραμειψάμενοι τῷ λόγῳ  πρὸς   τὸ πρῶτον ἐκεῖνο καὶ ἁπλοῦν
[18, 0]   ἐπίκωμον ἐπεισάγουσι. ~Τῆς δ´ Ἴσιδος  πρὸς   τὸν υἱὸν Ὧρον ἐν Βούτῳ
[43, 0]   συνδεομένην αὖθις ἀναλύεσθαι καὶ διαμάχεσθαι  πρὸς   τὸν Ὧρον. ἔστι δ´ οὗτος
[19, 0]   δ´ ὅτι πολλῶν μετατιθεμένων ἀεὶ  πρὸς   τὸν Ὧρον καὶ παλλακὴ
[54, 0]   ἄνω χώρας ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον  πρὸς   τὸν Ὧρον, ὃν Ἶσις
[62, 0]   πολλάκις δ´ ἀποστρέφεται καὶ ἀποκρούεται  πρὸς   τοὐναντίον, οὕτως σωτήριος καὶ
[23, 0]   καὶ γένεσι κατόχοις ὑπὸ τῆς  πρὸς   τοὺς θεοὺς τούτους ὁσιότητος, οὐδὲν
[25, 0]   τελεταῖς ἄρρητα διασῴζεται καὶ ἀθέατα  πρὸς   τοὺς πολλούς, ὅμοιον ἔχει λόγον.
[79, 0]   ἐν σπουδῇ μεγίστῃ τίθενται τὰ  πρὸς   ὑγίειαν ἐπιτηδεύματα, μάλιστα δὲ ταῖς
[79, 0]   ἔχειν τοῦ πρὸς ἡδονὴν τὸ  πρὸς   ὑγίειαν, ψυχρὸν ὄντα φύσει καὶ
[20, 0]   ἰδίως τάφον Ὀσίριδος. τὴν δὲ  πρὸς   Φιλαῖς νιστιτάνην ἄλλως μὲν ἄβατον
[35, 0]   δ´ Ὀσιριακοῖς καθωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ  πατρὸς   καὶ μητρός; εἰ δὲ τῶν
[57, 0]   ὄντα καὶ παντοδαπόν, ἅτε δὴ  πατρὸς   μὲν ἀγαθοῦ καὶ σοφοῦ καὶ
[57, 0]   καὶ σοφοῦ καὶ πᾶσιν αὐτάρκους,  μητρὸς   δ´ ἀμηχάνου καὶ ἀπόρου καὶ
[35, 0]   καθωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ πατρὸς καὶ  μητρός;   εἰ δὲ τῶν ἄλλων ἕνεκα
[30, 0]   τετραγώνου Ῥέας καὶ Ἀφροδίτης καὶ  Δήμητρος   καὶ Ἑστίας καὶ Ἥρας· τὴν
[25, 0]   φυγαί τε Διονύσου καὶ πλάναι  Δήμητρος   οὐδὲν ἀπολείπουσι τῶν Ὀσιριακῶν καὶ
[69, 0]   Κόρης κάθοδον ἐν ἄχει τῆς  Δήμητρος   οὔσης. ἔστι δ´ μὴν
[12, 0]   καὶ πρὶν γενέσθαι κατὰ  γαστρὸς   ὑπὸ σκότῳ συνεῖναι. ἔνιοι δέ
[24, 0]   αὐτοῖς, ὃν ἔνιοι Μάσνην καλοῦσι·  Κῦρος   δὲ Πέρσας Μακεδόνας δ´ Ἀλέξανδρος
[45, 0]   ἀρχὰς θετέον, ὡς Δημόκριτος καὶ  Ἐπίκουρος,   οὔτ´ ἀποίου δημιουργὸν ὕλης ἕνα
[63, 0]   μεταβάλλεται διὰ τῶν τεττάρων στοιχείων,  πυρὸς   καὶ γῆς καὶ ὕδατος καὶ
[38, 0]   γεννῶσι τὸν Ὧρον. ἔστι δ´  Ὧρος   πάντα σῴζουσα καὶ τρέφουσα
[52, 0]   τετράδι μηνὸς ἱσταμένου πάντων πρῶτος  Ὧρος   Ἴσιδος, ὡς ἐν τοῖς
[57, 0]   γενόμενος ἐκ τούτων κόσμος καὶ  Ὧρος   οὐκ ἀίδιος οὐδ´ ἀπαθὴς οὐδ´
[55, 0]   κόσμου φάντασμα μέλλοντος· δ´  Ὧρος   οὗτος αὐτός ἐστιν ὡρισμένος καὶ
[40, 0]   ἕωλον ἐνταυθοῖ συνερρυηκός. δ´  Ὧρος   χρόνῳ τοῦ Τυφῶνος ἐπεκράτησε, τουτέστιν
[68, 0]   δρωμένων ἕκαστον, ἵνα μή, καθάπερ  Θεόδωρος   εἶπε τοὺς λόγους αὐτοῦ τῇ
[27, 0]   εἶτα δίκην ἔδωκεν· δὲ  τιμωρὸς   Ὀσίριδος ἀδελφὴ καὶ γυνὴ τὴν
[42, 0]   τοῖς περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν χωρίοις,  μέσος   τῶν ἑπτακαίδεκα παρεμπίπτων ἀντιφράττει
[26, 0]   δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι  ἶσος,   καί δαιμονίη, τί νύ σε
[32, 0]   τὸν θεὸν φράζουσιν, ἰχθύι δὲ  μῖσος,   ὥσπερ εἴρηται, διὰ τὴν θάλατταν,
[56, 0]   τὰ μὲν γὰρ τρία πρῶτος  περισσός   ἐστι καὶ τέλειος· τὰ δὲ
[75, 0]   θεοῦ λέγεται γεγονέναι μόνος μὲν  ἄγλωσσος   ὤν· φωνῆς γὰρ θεῖος
[27, 0]   μεταβαλόντες, ὡς ὕστερον Ἡρακλῆς καὶ  Διόνυσος,   ἅμα καὶ θεῶν καὶ δαιμόνων
[35, 0]   πρὸς αὐτάς. Ἀργείοις δὲ βουγενὴς  Διόνυσος   ἐπίκλην ἐστίν· ἀνακαλοῦνται δ´ αὐτὸν
[29, 0]   πρῶτος εἰς Αἴγυπτον ἐξ Ἰνδῶν  Διόνυσος   ἤγαγε δύο βοῦς, ὧν ἦν
[35, 0]   εἶναι λέγων δενδρέων δὲ νομὸν  Διόνυσος   πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας·
[37, 0]   καὶ Ἴσιδος υἱὸς ὢν  Διόνυσος   ὑπ´ Αἰγυπτίων οὐκ Ὄσιρις ἀλλ´
[28, 0]   τοῦ φυσικοῦ λέγοντος Ἅιδης καὶ  Διόνυσος   ωὑτὸς ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν‘
[60, 0]   Πλάτων φησὶ τὴν οὐσίαν {δηλοῦν{  τος}   τοὺς παλαιούς ἰσίαν‘ καλοῦντας· οὕτω
[39, 0]   κιβώτιον, εἰς ποτίμου λαβόντες  ὕδατος   ἐγχέουσι, καὶ γίνεται κραυγὴ τῶν
[35, 0]   δ´ αὐτὸν ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ  ὕδατος   ἐμβάλλοντες εἰς τὴν ἄβυσσον ἄρνα
[35, 0]   δένδρον ἥμερον ἀπολλύναι καὶ πηγὴν  ὕδατος   ἐμφράττειν. ~Οὐ μόνον δὲ τὸν
[63, 0]   στοιχείων, πυρὸς καὶ γῆς καὶ  ὕδατος   καὶ ἀέρος. τῇ δ´ ἁψῖδι
[39, 0]   οὐδὲν ἔοικεν ἀλλ´ κρύψιν  ὕδατος   καὶ ἀφανισμὸν αἰνίττεσθαι· διὸ μηνὸς
[34, 0]   καὶ τὸν υἱὸν ἀπὸ τοῦ  ὕδατος   καὶ τοῦ ὗσαι, καὶ τὸν
[39, 0]   ἐμφαίνοντες ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ  ὕδατος   τοὺς θεοὺς τούτους νομίζουσι. ~Τῆς
[5, 0]   δὲ καὶ τὸν Ἆπιν ἐκ  φρέατος   ἰδίου ποτίζειν, τοῦ δὲ Νείλου
[6, 0]   ἅτε δὴ τῶν προγόνων τοῦ  αἵματος   ἐμπιπλαμένους. ταῦτα μὲν οὖν Εὔδοξος
[58, 0]   ὕλην μύρου καλοῦμεν καὶ χρυσὸν  ἀγάλματος,   οὐκ ὄντα πάσης ἔρημα ποιότητος·
[61, 0]   διὸ καὶ παρατροπῆς γενομένης τοῦ  ὀνόματος   Ἑλληνιστὶ κύων κέκληται τὸ ἄστρον,
[37, 0]   λέγεσθαι δηλοῦντος τὸ ἀνδρεῖον τοῦ  ὀνόματος.   ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καὶ
[29, 0]   τελευτήν, Ἀμένθην καλοῦσι σημαίνοντος τοῦ  ὀνόματος   τὸν λαμβάνοντα καὶ διδόντα. εἰ
[37, 0]   λέγεται χενόσιρις‘ ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ  ὀνόματος,   ὥς φασι, φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων
[13, 0]   καὶ μεθεῖναι διὰ τοῦ Τανιτικοῦ  στόματος   εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ
[33, 0]   καὶ δύναμιν, αἰτίαν γενέσεως καὶ  σπέρματος   οὐσίαν νομίζοντες, Τυφῶνα δὲ πᾶν
[34, 0]   καὶ γὰρ Ἕλληνες τὴν τοῦ  σπέρματος   πρόεσιν ἀπουσίαν καλοῦσι καὶ συνουσίαν
[52, 0]   μετὰ φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν, ἐμφαίνοντες οἷον  ὑπερείσματος   δεῖσθαι καὶ ῥώσεως τῷ τε
[61, 0]   καλοῦσι· τὴν δ´ ἐπὶ τοῦ  πνεύματος   οἱ μὲν Ὄσιριν, οἱ δὲ
[29, 0]   ψοφούσας· διὸ παντὸς ἠχοῦντος ἡμᾶς  χαλκώματος   ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον δ´ οἱ παρὰ
[75, 0]   θανατηφόρα τῶν ἑρπετῶν ἐδίδαξε πρώτη  κενώματος   ἰατρικοῦ χρείαν κατιδόντας αὐτὴν κλυζομένην
[25, 0]   ἀλλὰ καὶ ψυχῆς φύσει καὶ  σώματος   αἰσθήσει {ἐν} συνειληχὸς ἡδονὴν δεχομένῃ
[44, 0]   οὐδὲν προσῆλθεν οὐδ´ ἐγεύσατο τοῦ  σώματος   ἀλλ´ μόνος κύων,
[62, 0]   διαστήσασα τὰ μέρη ταῦτα τοῦ  σώματος   ἀρτίποδα τὴν πορείαν παρέσχεν. αἰνίττεται
[16, 0]   δὲ περικαίειν τὰ θνητὰ τοῦ  σώματος·   αὐτὴν δὲ γενομένην χελιδόνα τῇ
[20, 0]   θάπτεσθαι φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι τοῦ  σώματος   Ὀσίριδος. ἐν δὲ Μέμφει τρέφεσθαι
[20, 0]   δόξα, πολλαχοῦ κεῖσθαι λεγομένου τοῦ  σώματος·   τήν τε γὰρ Διοχίτην ὀνομάζεσθαι
[78, 0]   μετουσία τοῦ θεοῦ πλὴν ὅσον  ὀνείρατος   ἀμαυροῦ θιγεῖν νοήσει διὰ φιλοσοφίας·
[51, 0]   ἔοικε τῷ μὲν ὑπάτῳ τὸ  κράτος   αὐτοῦ, τῷ δὲ μήστωρι τὴν
[42, 0]   πολλὰ φράζειν, οὐχ ἥκιστα δὲ  κράτος   ἐνεργοῦν καὶ ἀγαθοποιὸν {ὃ} λέγουσι.
[49, 0]   δυνάμεων, ἀλλὰ τῆς βελτίονος τὸ  κράτος   ἐστίν· ἀπολέσθαι δὲ τὴν φαύλην
[13, 0]   σκορπίον ἥλιος διέξεισιν, ὄγδοον  ἔτος   καὶ εἰκοστὸν ἐκεῖνο βασιλεύοντος Ὀσίριδος.
[9, 0]   τὸν ἐμὸν πέπλον οὐδείς πω  θνητὸς   ἀπεκάλυψεν. ἔτι δὲ τῶν πολλῶν
[22, 0]   δύναμιν ἀξίωμα δόξαν  θεότητος   ἐπιγραψαμένων εἶτα χρησαμένων τύχαις ἔργα
[11, 0]   κεχαρισμένον, οὐδὲν ἔλαττον ἀποφεύξῃ κακὸν  ἀθεότητος   δεισιδαιμονίαν. ~Λεγέσθω δ´ μῦθος
[2, 0]   χρόνον εἶναι τὴν ἀθανασίαν. ~διὸ  θειότητος   ὄρεξίς ἐστιν τῆς ἀληθείας
[80, 0]   τῷ σώματι τῶν ἀναλωμάτων ὑπὸ  λειότητος·   ὥσπερ ἔνιοι τῶν ἰατρῶν τὸν
[31, 0]   τὸν ὄνον, ὥσπερ εἴρηται, τῆς  ὁμοιότητος   διὰ τὴν ἀμαθίαν καὶ τὴν
[58, 0]   ἀγάλματος, οὐκ ὄντα πάσης ἔρημα  ποιότητος·   αὐτήν τε τὴν ψυχὴν καὶ
[23, 0]   τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς τούτους  ὁσιότητος,   οὐδὲν ἀπολείποντας ἐξ οὐρανοῦ μεταφέρειν
[74, 0]   κινήσεσιν ἀνοργάνοις μετ´ εὐπετείας καὶ  ὑγρότητος   ἀστραπῇ προσείκασαν. ~οὐ μὴν οὐδ´
[33, 0]   καὶ προσηνές, τὸ δὲ φθινόπωρον  ὑγρότητος   ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ
[36, 0]   ὕλην τὴν ὑγρότητα καὶ δι´  ὑγρότητος   ἐνεκράθη τοῖς πεφυκόσι μετέχειν γενέσεως.
[36, 0]   ὑγρότης σβεννύουσα τὴν ὑπερβολὴν τῆς  ξηρότητος   αὔξει καὶ ῥώννυσι τὰς ἀναθυμιάσεις,
[33, 0]   δὲ πολίωσις οἷον ὠχρίασις ὑπὸ  ξηρότητος   ἐπιγίνεται τοῖς παρακμάζουσι. καὶ τὸ
[38, 0]   γῆς ἄγονον καὶ ἄκαρπον ὑπὸ  στερρότητος.   ~Ἡ δὲ Τυφῶνος ἐπιβουλὴ καὶ
[8, 0]   αἰτίας, τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα  κομψότητος   ἱστορικῆς φυσικῆς ἐστιν, οἷον
[48, 0]   δὲ τοὺς φιλοσόφους τούτοις συμφερομένους.  Ἡράκλειτος   μὲν γὰρ ἄντικρυς πόλεμον‘ ὀνομάζει
[80, 0]   μὲν ἑκκαίδεκα μερῶν συντιθεμένων ἐστί,  μέλιτος   καὶ οἴνου καὶ σταφίδος καὶ
[45, 0]   τοῦ παντὸς ἀρχὰς θετέον, ὡς  Δημόκριτος   καὶ Ἐπίκουρος, οὔτ´ ἀποίου δημιουργὸν
[10, 0]   φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ  Σόγχιτος   Σαΐτου, Πυθαγόραν δ´ Οἰνούφεως Ἡλιοπολίτου.
[45, 0]   καὶ ἀνακλώσης τε βίος  μικτὸς   τε κόσμος, εἰ καὶ
[39, 0]   χώρα, μηκυνομένης δὲ τῆς  νυκτὸς   αὔξεται τὸ σκότος, δὲ
[12, 0]   ἐχρημάτιζον οὐδ´ ἐθεράπευον αὑτοὺς μέχρι  νυκτός.   γήμασθαι δὲ τῷ Τυφῶνι τὴν
[39, 0]   τῇ δ´ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα  νυκτὸς   ἐπὶ θάλασσαν κατίασι, καὶ τὴν
[39, 0]   τὴν ἡμέραν ἐλάττονα γίνεσθαι τῆς  νυκτός,   ἐπὶ πᾶσι δ´ τῆς
[80, 0]   καὶ παντοδαπὰ ταῖς ποιότησιν ἀρχομένης  νυκτὸς   ἐπιθυμιῶσι.
[44, 0]   κύων χρῆται τῇ ὄψει  νυκτός   τε καὶ ἡμέρας ὁμοίως. καὶ
[78, 0]   ἀπωτάτω τῆς γῆς ἄχραντος καὶ  ἀμίαντος   καὶ καθαρὸς οὐσίας ἁπάσης φθορὰν
[26, 0]   γαῖα δ´ ἐς αὐγὰς ἠελίου  ἀκάμαντος,   δ´ αἰθέρος ἔμβαλε δίναις·
[29, 0]   καὶ τὸ σοῦσθαι τὴν τοῦ  παντὸς   ἅμα κίνησιν εἰρῆσθαι φάσκοντες. οἱ
[45, 0]   ἐν ἀψύχοις σώμασι τὰς τοῦ  παντὸς   ἀρχὰς θετέον, ὡς Δημόκριτος καὶ
[80, 0]   οἷον σπερμάτων εἰς ἓν ἀπὸ  παντὸς   ἄστρου καταρρεόντων. εἰκότως οὖν ἐκεῖνα
[29, 0]   βαρὺ καὶ σκληρὸν ψοφούσας· διὸ  παντὸς   ἠχοῦντος ἡμᾶς χαλκώματος ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον
[49, 0]   πολλὴν δὲ τῇ ψυχῇ τοῦ  παντὸς   καὶ πρὸς τὴν βελτίονα ἀεὶ
[2, 0]   ὡς τοὔνομά γε φράζειν ἔοικε  παντὸς   μᾶλλον αὐτῇ τὸ εἰδέναι καὶ
[57, 0]   χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ  παντὸς   ὑποτίθεσθαι. προσκαλεῖται δὲ καὶ τὸν
[56, 0]   τιμᾶν μάλιστα τούτῳ τὴν τοῦ  παντὸς   φύσιν ὁμοιοῦντας, ὡς καὶ Πλάτων
[78, 0]   μὲν αὐτὸς ἀπωτάτω τῆς γῆς  ἄχραντος   καὶ ἀμίαντος καὶ καθαρὸς οὐσίας
[19, 0]   δίκην τῷ Ὥρῳ νοθείας λαχόντος  βοηθήσαντος   {δὲ} τοῦ Ἑρμοῦ {καὶ} τὸν
[39, 0]   αὐχμοῦ δύναμις ἦν ἐπικρατήσαντος καὶ  διαφορήσαντος   τήν τε γεννῶσαν ὑγρότητα τὸν
[39, 0]   καὶ τυραννὶς αὐχμοῦ δύναμις ἦν  ἐπικρατήσαντος   καὶ διαφορήσαντος τήν τε γεννῶσαν
[19, 0]   τί κάλλιστον ἡγεῖται· τοῦ δὲ  φήσαντος   τὸ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν
[12, 0]   διὰ τοῦτο θρέψαι τὸν Ὄσιριν  ἐγχειρίσαντος   αὐτῷ τοῦ Κρόνου καὶ τὴν
[16, 0]   δὲ Φαίδρου ποταμοῦ πνεῦμα τραχύτερον  ἐκθρέψαντος   ὑπὸ τὴν ἕω θυμωθεῖσαν ἀναξηρᾶναι
[44, 0]   Καμβύσου τὸν Ἆπιν ἀνελόντος καὶ  ῥίψαντος   οὐδὲν προσῆλθεν οὐδ´ ἐγεύσατο τοῦ
[15, 0]   περιέπτυξε καὶ περιέφυ καὶ ἀπέκρυψεν  ἐντὸς   ἑαυτῆς. θαυμάσας δ´ βασιλεὺς
[39, 0]   καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκφέρουσι χρυσοῦν  ἐντὸς   ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ποτίμου
[80, 0]   χρίματι· πινόμενον γὰρ δοκεῖ τὰ  ἐντὸς   καθαίρειν, χρῖμα μαλακτικόν. ἄνευ δὲ
[46, 0]   σκότον, εἶτα μίξαντες αἵματι λύκου  σφαγέντος   εἰς τόπον ἀνήλιον ἐκφέρουσι καὶ
[1, 0]   γινώσκειν τὰ ὄντα καὶ φρονεῖν  ἀφαιρεθέντος   οὐ βίον ἀλλὰ χρόνον εἶναι
[40, 0]   κόσμον εἶναι τέλειον ἐκλιπόντος καὶ  ἀφανισθέντος   τοῦ πυρώδους. εἰ δὲ ταῦτα
[38, 0]   οὗ φησι μῦθος ἀπορρυέντος καὶ  ὑπολειφθέντος   αἴσθησιν γενέσθαι Τυφῶνι τῆς περὶ
[38, 0]   μελίλωτόν ἐστιν, οὗ φησι μῦθος  ἀπορρυέντος   καὶ ὑπολειφθέντος αἴσθησιν γενέσθαι Τυφῶνι
[63, 0]   τοῦ δὲ σείστρου περιφεροῦς ἄνωθεν  ὄντος   ἁψὶς περιέχει τὰ σειόμενα
[2, 0]   καὶ γνῶσιν καὶ εἴδησιν τοῦ  ὄντος·   ὀνομάζεται γὰρ Ἰσεῖον ὡς εἰσομένων
[53, 0]   ὕλῃ γένεσις καὶ μίμημα τοῦ  ὄντος   τὸ γινόμενον. ~ὅθεν οὐκ ἀπὸ
[75, 0]   ἀδικεῖσθαι κατ´ ἔλλειψιν καὶ ὑπερβολὴν  ὄντος   τὸ ἰσότητι δίκαιον ἐν μέσῳ
[28, 0]   μέντοι τὰ Ἡρακλείτου τοῦ φυσικοῦ  λέγοντος   Ἅιδης καὶ Διόνυσος ωὑτὸς ὅτεῳ
[60, 0]   ῥημάτων τοῦ θεατοῦ καὶ τοῦ  θέοντος   ἔστιν ὄνομα κοινόν, οὕτω τὴν
[15, 0]   τριχῶν τοῦ τε χρωτὸς ἀμβροσίαν  πνέοντος·   οὕτω δὲ μεταπεμφθεῖσαν καὶ γενομένην
[10, 0]   ιρι τὸν ὀφθαλμὸν Αἰγυπτίᾳ γλώττῃ  φράζοντος·   τὸν δ´ οὐρανὸν ὡς ἀγήρω
[11, 0]   τὸ φίλον καὶ τὸ ἐχθρὸν  ὁρίζοντος,   φησιν Πλάτων, τῷ
[17, 0]   δακρύειν. τοῦ δὲ παιδίου σιωπῇ  προσελθόντος   ἐκ τῶν ὄπισθεν καὶ καταμανθάνοντος
[7, 0]   τῆς αὐλείου θύρας ὀπτὸν ἰχθὺν  κατεσθίοντος   οἱ ἱερεῖς οὐ γεύονται μὲν
[44, 0]   ἐπεὶ δὲ Καμβύσου τὸν Ἆπιν  ἀνελόντος   καὶ ῥίψαντος οὐδὲν προσῆλθεν οὐδ´
[55, 0]   εἴδωλόν τι καὶ κόσμου φάντασμα  μέλλοντος·   δ´ Ὧρος οὗτος αὐτός
[17, 0]   προσελθόντος ἐκ τῶν ὄπισθεν καὶ  καταμανθάνοντος   αἰσθομένην μεταστραφῆναι καὶ δεινὸν ὑπ´
[29, 0]   μετὰ τὴν τελευτήν, Ἀμένθην καλοῦσι  σημαίνοντος   τοῦ ὀνόματος τὸν λαμβάνοντα καὶ
[37, 0]   παρ´ Αἰγυπτίοις λέγεται χενόσιρις‘ ὀνομάζεσθαι  σημαίνοντος   τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι, φυτὸν
[68, 0]   τοὺς λόγους αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ  προτείνοντος   ἐνίους τῇ ἀριστερᾷ δέχεσθαι τῶν
[52, 0]   φῶς ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ  φθίνοντος   τοῦ Φαωφὶ βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον
[26, 0]   γάρ σφε μένος πόντονδε διώκει,  πόντος   δ´ ἐς χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε,
[13, 0]   τὸν αὐτὸν εἶναι. Τυφῶνα δ´  ἀπόντος   μὲν οὐθὲν νεωτερίζειν διὰ τὸ
[19, 0]   ἐξιοῦσι· τοῦ δ´ Ὥρου ἵππον‘  εἰπόντος   ἐπιθαυμάσαι καὶ διαπορῆσαι, πῶς οὐ
[40, 0]   γὰρ ἦν κόσμον εἶναι τέλειον  ἐκλιπόντος   καὶ ἀφανισθέντος τοῦ πυρώδους. εἰ
[7, 0]   ἄγκιστρον οὐ καθαρόν ἐστιν ὀξυρύγχου  περιπεσόντος   αὐτῷ· Συηνῖται δὲ φάγρου· δοκεῖ
[13, 0]   ὄγδοον ἔτος καὶ εἰκοστὸν ἐκεῖνο  βασιλεύοντος   Ὀσίριδος. ἔνιοι δὲ βεβιωκέναι φασὶν
[24, 0]   αὐτὸν Ἡλίου παῖδα καὶ θεὸν  ἀναγορεύοντος   οὐ τοιαῦτά μοι‘ εἶπεν
[54, 0]   τουτέστι τοῦ λόγου, μαρτυροῦντος καὶ  δεικνύοντος,   ὅτι πρὸς τὸ νοητὸν
[29, 0]   Τυφών, οὐδὲ Φυλάρχου μὴ καταφρονεῖν  γράφοντος,   ὅτι πρῶτος εἰς Αἴγυπτον ἐξ
[19, 0]   Τυφῶνος δίκην τῷ Ὥρῳ νοθείας  λαχόντος   βοηθήσαντος {δὲ} τοῦ Ἑρμοῦ {καὶ}
[9, 0]   σοφίαν γένους ἀξίωμα καὶ τιμὴν  ἔχοντος.   δ´ ἐκ μαχίμων ἀποδεδειγμένος
[44, 0]   πανσέληνος ἐναντίαν τοῦ ἡλίου στάσιν  ἔχοντος   πρὸς αὐτὴν εἰς τὴν σκιὰν
[65, 0]   ταῖς καθ´ ὥραν μεταβολαῖς τοῦ  περιέχοντος   εἴτε ταῖς καρπῶν γενέσεσι καὶ
[38, 0]   πάντα σῴζουσα καὶ τρέφουσα τοῦ  περιέχοντος   ὥρα καὶ κρᾶσις ἀέρος, ὃν
[48, 0]   θεολογίαν μάλιστα ταύτῃ τῇ φιλοσοφίᾳ  συνοικειοῦντος.   ~Μεμιγμένη γὰρ τοῦδε τοῦ
[26, 0]   μὲν ἀγαθοὺς διαφόρως θεοειδέας‘ ἑκάστοτε  καλοῦντος   καὶ ἀντι– θέους‘ καί θεῶν
[37, 0]   {ἐν τῷ ἄλφα γράμματι} λέγεσθαι  δηλοῦντος   τὸ ἀνδρεῖον τοῦ ὀνόματος. ἐμφαίνει
[29, 0]   δ´ ὄνομα τοῦ τὸ πᾶν  κοσμοῦντός   ἐστι παρὰ τὸ σαίρειν,
[76, 0]   τὴν ψυχὴν δεῖ τοῦ πάντα  κοσμοῦντος   θεοῦ νομίζειν καὶ ὅλως ἀξιοῦν
[67, 0]   οὕτως ἑνὸς λόγου τοῦ ταῦτα  κοσμοῦντος   καὶ μιᾶς προνοίας ἐπιτροπευούσης καὶ
[76, 0]   ἀπορροὴν καὶ μοῖραν ἐκ τοῦ  φρονοῦντος,   ὅτῳ κυβερνᾶται τὸ {τε} σύμπαν‘
[54, 0]   τοῦ Ἑρμοῦ, τουτέστι τοῦ λόγου,  μαρτυροῦντος   καὶ δεικνύοντος, ὅτι πρὸς τὸ
[29, 0]   καὶ σκληρὸν ψοφούσας· διὸ παντὸς  ἠχοῦντος   ἡμᾶς χαλκώματος ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον δ´
[20, 0]   ἐνταῦθα λόγου τινὸς ἔμφασίς ἐστιν  ἀνακλῶντος   ἐπ´ ἄλλα τὴν διάνοιαν, ὡς
[6, 0]   πίνειν τοῦ κυρίου καὶ βασιλέως  ἐφορῶντος·   οἱ δ´ ἄλλοι χρῶνται μὲν
[17, 0]   τὸ δεικνύμενον αὐτοῖς εἴδωλον ἀνθρώπου  τεθνηκότος   ἐν κιβωτίῳ περιφερόμενον οὐκ ἔστιν
[45, 0]   οὐδ´ ἄνεμον οὐδὲ θάλατταν οὐδὲ  σκότος,   ἀλλὰ πᾶν ὅσον φύσις
[39, 0]   δὲ τῆς νυκτὸς αὔξεται τὸ  σκότος,   δὲ τοῦ φωτὸς μαραίνεται
[77, 0]   πάντα γινομένην καὶ δεχομένην, φῶς  σκότος,   ἡμέραν νύκτα, πῦρ ὕδωρ, ζωὴν
[14, 0]   καὶ λόγον ἐμβαλόντων περὶ τοῦ  γεγονότος   τὰς μὲν αἰφνιδίους τῶν ὄχλων
[40, 0]   μοίρας· θάλασσα γὰρ ἦν  Αἴγυπτος.   διὸ πολλὰ μὲν ἐν τοῖς
[57, 0]   οὐκ ἀίδιος οὐδ´ ἀπαθὴς οὐδ´  ἄφθαρτος,   ἀλλ´ ἀειγενὴς ὢν μηχανᾶται ταῖς
[45, 0]   ὡς ἰδίᾳ μὲν οὐκ ὀρθῶς  ἕκαστος,   ὁμοῦ δὲ πάντες ὀρθῶς λέγουσιν·
[75, 0]   τετρακτύς, τὰ ἓξ καὶ τριάκοντα,  μέγιστος   ἦν ὅρκος, ὡς τεθρύληται, καὶ
[23, 0]   Μεσσηνίου φενακισμοῖς παρρησίαν διδόντας, ὃς  αὐτὸς   ἀντίγραφα συνθεὶς ἀπίστου καὶ ἀνυπάρκτου
[74, 0]   ἥλιος ἐς τοὐναντίον περιστρέφειν  αὐτὸς   ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ τὰς ἀνατολὰς
[78, 0]   δοκούντων. δ´ ἔστι μὲν  αὐτὸς   ἀπωτάτω τῆς γῆς ἄχραντος καὶ
[24, 0]   Ἀλεξάνδρου γράφων εἰκόνα κεραυνὸν ἐνεχείρισεν·  αὐτὸς   δὲ λόγχην, ἧς τὴν δόξαν
[35, 0]   εὑρέσεως. ~Ὅτι μὲν οὖν  αὐτός   ἐστι Διονύσῳ, τίνα μᾶλλον
[55, 0]   μέλλοντος· δ´ Ὧρος οὗτος  αὐτός   ἐστιν ὡρισμένος καὶ τέλειος, οὐκ
[54, 0]   εἰλικρινὴς οἷος πατήρ, λόγος  αὐτὸς   καθ´ ἑαυτὸν ἀμιγὴς καὶ ἀπαθής,
[73, 0]   ἶβις καὶ ἱέραξ καὶ κυνοκέφαλος,  αὐτὸς   Ἆπις οὕτω δὴ γὰρ
[78, 0]   εὐλαβείας ὑποδηλοῦσιν, ὡς θεὸς  οὗτος   ἄρχει καὶ βασιλεύει τῶν τεθνηκότων
[78, 0]   ἀόρατον καὶ ἀπαθὲς καὶ ἁγνόν,  οὗτος   αὐταῖς ἡγεμών ἐστι καὶ βασιλεὺς
[55, 0]   φάντασμα μέλλοντος· δ´ Ὧρος  οὗτος   αὐτός ἐστιν ὡρισμένος καὶ τέλειος,
[12, 0]   δεισιδαιμονίαν. ~Λεγέσθω δ´ μῦθος  οὗτος   ἐν βραχυτάτοις ὡς ἔνεστι μάλιστα
[60, 0]   καὶ συνίστησι· ~καθόλου δ´ ἀμείνων  οὗτός   ἐστιν, ὥσπερ καὶ Πλάτων ὑπονοεῖ
[45, 0]   μὴ πᾶς, ἀλλ´ περίγειος  οὗτος   καὶ μετὰ σελήνην ἀνώμαλος καὶ
[43, 0]   πρὸς τὸν Ὧρον. ἔστι δ´  οὗτος   περίγειος κόσμος οὔτε φθορᾶς
[46, 0]   τῶν Τρωικῶν γεγονέναι πρεσβύτερον ἱστοροῦσιν.  οὗτος   οὖν ἐκάλει τὸν μὲν Ὡρομάζην,
[69, 0]   οὔσης. ἔστι δ´ μὴν  οὗτος   περὶ Πλειάδας σπόριμος, ὃν Ἀθὺρ
[73, 0]   προσνέμουσι. κἂν ἀληθὴς λόγος  οὗτος,   σημαίνειν ἡγοῦμαι τὸ ζητούμενον ἐπὶ
[31, 0]   κἀκεῖνος εἰπών μέντοι ὄνος  οὗτος   ὑμῶν κατευωχήσεται τὸν βοῦν‘ ἔθυσε
[10, 0]   δ´ Οἰνούφεως Ἡλιοπολίτου. μάλιστα δ´  οὗτος,   ὡς ἔοικε, θαυμασθεὶς καὶ θαυμάσας
[66, 0]   Νεῖλος μὲν οὐκ ἔστιν οὐδὲ  Βοῦτος   οὐδὲ Μέμφις, Ἶσιν δὲ καὶ
[28, 0]   φυσικοῦ λέγοντος Ἅιδης καὶ Διόνυσος  ωὑτὸς   ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν‘ εἰς
[71, 0]   καὶ περιέποντες ὡς θεοὺς οὐ  γέλωτος   μόνον οὐδὲ χλευασμοῦ καταπεπλήκασι τὰς
[57, 0]   ἐν Συμποσίῳ περὶ τῆς τοῦ  Ἔρωτος   γενέσεως διῆλθε, τὴν Πενίαν λέγων
[57, 0]   τῷ δ´ Ὀσίριδι τὸ τοῦ  Ἔρωτος,   τῷ δὲ Τυφῶνι τὸ τοῦ
[8, 0]   κατὰ Μείνιος τοῦ βασιλέως, ὃς  πρῶτος   Αἰγυπτίους τῆς ἀπλούτου καὶ ἀχρημάτου
[44, 0]   μόνος κύων, ἀπώλεσε τὸ  πρῶτος   εἶναι καὶ μάλιστα τιμᾶσθαι τῶν
[29, 0]   Φυλάρχου μὴ καταφρονεῖν γράφοντος, ὅτι  πρῶτος   εἰς Αἴγυπτον ἐξ Ἰνδῶν Διόνυσος
[56, 0]   ἀποτέλεσμα. τὰ μὲν γὰρ τρία  πρῶτος   περισσός ἐστι καὶ τέλειος· τὰ
[52, 0]   ἡλίῳ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου πάντων  πρῶτος   Ὧρος Ἴσιδος, ὡς ἐν
[15, 0]   τῶν τε τριχῶν τοῦ τε  χρωτὸς   ἀμβροσίαν πνέοντος· οὕτω δὲ μεταπεμφθεῖσαν
[39, 0]   τὸ σκότος, δὲ τοῦ  φωτὸς   μαραίνεται καὶ κρατεῖται δύναμις, οἱ
[63, 0]   πῆ μὲν Ἴσιδος πῆ δὲ  Νέφθυος   πρόσωπον, αἰνιττόμενοι τοῖς μὲν προσώποις
[44, 0]   Τυφῶνα Ἶσις. γεννώσης τῆς  Νέφθυος   τὸν Ἄνουβιν Ἶσις ὑποβάλλεται· Νέφθυς
[20, 0]   λέγουσι ποικιλλομένην τῇ πρὸς τὸ  νέφος   ἀναχωρήσει τῆς ὄψεως, οὕτως
[11, 0]   τὸν Ἥλιον ἐκ λωτοῦ νομίζουσι  βρέφος   ἀνίσχειν νεογιλόν, ἀλλ´ οὕτως ἀνατολὴν
[16, 0]   ἐγκραγοῦσαν, ὡς εἶδε περικαιόμενον τὸ  βρέφος,   ἀφελέσθαι τὴν ἀθανασίαν αὐτοῦ. τὴν
[32, 0]   ἀναίδειαν μισεῖ‘ τὸ μὲν γὰρ  βρέφος   γενέσεως σύμβολον, φθορᾶς δ´
[32, 0]   ἱεροῦ τῆς Ἀθηνᾶς ἦν γεγλυμμένον  βρέφος,   γέρων καὶ μετὰ τοῦτον ἱέραξ,
[31, 0]   περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ τῆς σφαγῆς  ξίφος   ἐγκείμενον. ἀπολαύειν δὲ καὶ τὸν
[36, 0]   Αἰγυπτίων, ὡς Ἄποπις Ἡλίου ὢν  ἀδελφὸς   ἐπολέμει τῷ Διί, τὸν δ´
[27, 0]   καὶ Ἶσιν τὴν Περσέφασσαν, ὡς  Ἀρχέμαχος   εἴρηκεν Εὐβοεὺς καὶ
[75, 0]   διαστάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ τὸ  ῥύγχος   ἰσόπλευρον ποιεῖ τρίγωνον, ἔτι δ´
[25, 0]   φύσει καὶ σώματος αἰσθήσει {ἐν}  συνειληχὸς   ἡδονὴν δεχομένῃ καὶ πόνον καὶ
[38, 0]   λέγουσιν· γὰρ ὑδατώδης καὶ  διάβροχος   γῆ μάλιστα τὰς σβεννυούσας καὶ
[40, 0]   πέλαγος καὶ τὴν θάλασσαν {τὸ}  ὕψος   τῶν ἐν βάθει λαμβανόντων διὰ
[71, 0]   ἔχοντα Διονύσιος ἀπέκειρεν, δὲ  Ζεὺς   Καπετώλιος περὶ τὸν ἐμφύλιον
[1, 0]   γένος ἠδ´ ἴα πάτρη, ἀλλὰ  Ζεὺς   πρότερος γεγόνει καὶ πλείονα ᾔδει‘
[36, 0]   Διί, τὸν δ´ Ὄσιριν  Ζεὺς   συμμαχήσαντα καὶ συγκαταστρεψάμενον αὐτῷ τὸν
[12, 0]   ἀνειπεῖν μετὰ βοῆς, ὅτι μέγας  βασιλεὺς   εὐεργέτης Ὄσιρις γέγονε, καὶ διὰ
[28, 0]   ἑωρακέναι τοιοῦτον κολοσσόν, οἷον  βασιλεὺς   ἰδεῖν ἔδοξεν. ἔπεμψεν οὖν Σωτέλη
[78, 0]   οὗτος αὐταῖς ἡγεμών ἐστι καὶ  βασιλεὺς   θεὸς ἐξηρτημέναις ὡς ἂν
[15, 0]   ἐντὸς ἑαυτῆς. θαυμάσας δ´  βασιλεὺς   τοῦ φυτοῦ τὸ μέγεθος καὶ
[27, 0]   Περσέφασσαν, ὡς Ἀρχέμαχος εἴρηκεν  Εὐβοεὺς   καὶ Ποντικὸς Ἡρακλείδης τὸ
[55, 0]   διαφυγούσῃ τὴν σκιὰν τῆς γῆς  εὐθὺς   ἀντιλάμπων. ~ἡ δὲ κρείττων καὶ
[13, 0]   ~Βασιλεύοντα δ´ Ὄσιριν Αἰγυπτίους μὲν  εὐθὺς   ἀπόρου βίου καὶ θηριώδους ἀπαλλάξαι
[18, 0]   Ἶσιν οὐχ εὑρεῖν τὸ αἰδοῖον·  εὐθὺς   γὰρ εἰς τὸν ποταμὸν ῥιφῆναι
[9, 0]   δ´ ἐκ μαχίμων ἀποδεδειγμένος  εὐθὺς   ἐγίνετο τῶν ἱερέων καὶ μετεῖχε
[79, 0]   ἀχλυώδη γινομένην καὶ βαρεῖαν, ἀναστάντες  εὐθὺς   ἐπιθυμιῶσι ῥητίνην θεραπεύοντες καὶ καθαίροντες
[14, 0]   τὸ παιδίον ζητεῖν (ἐκθεῖναι γὰρ  εὐθὺς   τεκοῦσαν διὰ φόβον τοῦ Τυφῶνος)
[44, 0]   Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν Ἶσις ὑποβάλλεται·  Νέφθυς   γάρ ἐστι τὸ ὑπὸ γῆν
[38, 0]   γνησίως τὸν Ὧρον, δὲ  Νέφθυς   σκότιον τὸν Ἄνουβιν. ἐν μέντοι
[7, 0]   δὲ πρὸ τῶν θυρῶν τοὺς  ἰχθῦς   δύο λόγους ἔχοντες, ὧν τὸν
[32, 0]   μετὰ τοῦτον ἱέραξ, ἐφεξῆς δ´  ἰχθύς,   ἐπὶ πᾶσι δ´ ἵππος ποτάμιος.
[20, 0]   ὄρνιθας ἐπ´ αὐτὴν καταίρειν μηδ´  ἰχθῦς   προσπελάζειν, ἑνὶ δὲ καιρῷ τοὺς
[10, 0]   σφραγῖδος· οὐ γὰρ ἔστι κάνθαρος  θῆλυς,   ἀλλὰ πάντες ἄρσενες. τίκτουσι δὲ
[73, 0]   ταῦτα καὶ θεραπεύουσιν· ἂν δὲ  πολὺς   ἐμπίπτῃ καὶ χαλεπὸς αὐχμὸς ἐπάγων
[46, 0]   τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ} φαύλου  μῦς   ἐνύδρους εἶναι· διὸ καὶ τὸν
[74, 0]   νομίζουσι καὶ λέγουσι κατὰ τὸ  οὖς   ὀχευομένην τῷ δὲ στόματι τίκτουσαν
[27, 0]   τοὺς ἄθλους καὶ τοὺς ἀγῶνας,  οὓς   ἀνέτλη, καὶ πλάνας αὑτῆς καὶ
[48, 0]   τρόπον· ~Χαλδαῖοι δὲ τῶν πλανήτων,  οὓς   θεοὺς γενεθλίους καλοῦσι, δύο μὲν
[25, 0]   ἀλλὰ δαιμόνων μεγάλων εἶναι νομίζοντες,  οὓς   καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας καὶ
[18, 0]   φάγρον καὶ τὸν ὀξύρυγχον, {ὡς}  οὓς   μάλιστα τῶν ἰχθύων ἀφοσιοῦσθαι· τὴν
[70, 0]   τῇ ἀποκρύψει γενέσθαι τὸν σκυθρωπασμόν,  οὓς   οἱ παλαιοὶ θεοὺς μὲν οὐκ
[47, 0]   μὲν Ὡρομάζης ἐκ τοῦ καθαρωτάτου  φάους   δ´ Ἀρειμάνιος ἐκ τοῦ
[33, 0]   δ´ ἐν Ἡλίου πόλει τρεφόμενος  βοῦς,   ὃν Μνεῦιν καλοῦσιν (Ὀσίριδος δ´
[29, 0]   ἐξ Ἰνδῶν Διόνυσος ἤγαγε δύο  βοῦς,   ὧν ἦν τῷ μὲν Ἆπις
[47, 0]   Θεόπομπος δέ φησι κατὰ τοὺς  μάγους   ἀνὰ μέρος τρισχίλια ἔτη τὸν
[79, 0]   τοῖς νοσοῦσιν· ὤνησε γὰρ οὐκ  ὀλίγους.   Ἀριστοτέλης δέ φησι καὶ μύρων
[68, 0]   μή, καθάπερ Θεόδωρος εἶπε τοὺς  λόγους   αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ προτείνοντος ἐνίους
[7, 0]   τῶν θυρῶν τοὺς ἰχθῦς δύο  λόγους   ἔχοντες, ὧν τὸν μὲν ἱερὸν
[54, 0]   καὶ σωματικὸν εἰκόνας ἐκμάττεται καὶ  λόγους   καὶ εἴδη καὶ ὁμοιότητας ἀναλαμβάνει,
[61, 0]   οὐρανῷ καὶ τῶν ἐν Ἅιδου  λόγους,   ὧν τὰ μὲν ἱερὰ τὰ
[73, 0]   νόσους ὀλεθρίους συμφορὰς ἄλλας  παραλόγους   καὶ ἀλλοκότους, ἔνια τῶν τιμωμένων
[74, 0]   ᾠὰ καὶ κόπτοντας, Θεσσαλοὶ δὲ  πελαργούς,   ὅτι πολλοὺς ὄφεις τῆς γῆς
[48, 0]   θεοὺς γενεθλίους καλοῦσι, δύο μὲν  ἀγαθουργούς,   δύο δὲ κακοποιούς, μέσους δὲ
[29, 0]   γὰρ Πλάτων τὸν Ἅιδην ὡς  Αἰδοῦς   υἱὸν τοῖς παρ´ αὐτῷ γενομένοις
[52, 0]   αὐτῆς τὰ μὲν κερασφόρα τοῦ  μηνοειδοῦς   γεγονέναι μιμήματα, τοῖς δὲ μελανοστόλοις
[74, 0]   καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν, ὡς Λήμνιοι  κορύδους   τὰ τῶν ἀτταλάβων εὑρίσκοντας ᾠὰ
[13, 0]   μὲν εὐθὺς ἀπόρου βίου καὶ  θηριώδους   ἀπαλλάξαι καρπούς τε δείξαντα καὶ
[40, 0]   τέλειον ἐκλιπόντος καὶ ἀφανισθέντος τοῦ  πυρώδους.   εἰ δὲ ταῦτα μὴ λέγεται
[48, 0]   ~Χαλδαῖοι δὲ τῶν πλανήτων, οὓς  θεοὺς   γενεθλίους καλοῦσι, δύο μὲν ἀγαθουργούς,
[13, 0]   καὶ νόμους θέμενον αὐτοῖς καὶ  θεοὺς   διδάξαντα τιμᾶν· ὕστερον δὲ γῆν
[46, 0]   σοφωτάτοις· νομίζουσι γὰρ οἱ μὲν  θεοὺς   εἶναι δύο καθάπερ ἀντιτέχνους, τὸν
[47, 0]   δὲ ποιήσας τέσσαρας καὶ εἴκοσι  θεοὺς   εἰς ᾠὸν ἔθηκεν. οἱ δ´
[67, 0]   καὶ παρέχοντας ἀέναα καὶ διαρκῆ  θεοὺς   ἐνομίσαμεν, οὐχ ἑτέρους παρ´ ἑτέροις
[47, 0]   ἀλλήλοις· καὶ μὲν ἓξ  θεοὺς   ἐποίησε, τὸν μὲν πρῶτον εὐνοίας,
[66, 0]   δὲ καὶ τοὺς περὶ αὐτὴν  θεοὺς   ἔχουσι καὶ γιγνώσκουσιν ἅπαντες, ἐνίους
[26, 0]   θεοειδέας‘ ἑκάστοτε καλοῦντος καὶ ἀντι–  θέους‘   καί θεῶν ἄπο μήδε´ ἔχοντας‘
[71, 0]   ἀγάλματα καὶ τιμὰς θεῶν ἀλλὰ  θεοὺς   καλεῖν, εἶτα τολμῶντες λέγειν, ὅτι
[70, 0]   τὸν σκυθρωπασμόν, οὓς οἱ παλαιοὶ  θεοὺς   μὲν οὐκ ἐνόμιζον, ἀλλὰ δῶρα
[27, 0]   δαιμόνων ἀγαθῶν δι´ ἀρετὴν εἰς  θεοὺς   μεταβαλόντες, ὡς ὕστερον Ἡρακλῆς καὶ
[30, 0]   Ἶσις ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν εἰς  θεοὺς   μετήλλαξαν· τὴν δὲ τοῦ Τυφῶνος
[70, 0]   μὴ θρηνεῖν, εἰ δὲ θρηνοῦσι,  θεοὺς   μὴ νομίζειν, ἀλλ´ ὅτι γελοῖον
[70, 0]   Κολοφώνιος ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους, εἰ  θεοὺς   νομίζουσι, μὴ θρηνεῖν, εἰ δὲ
[71, 0]   τὰ ζῷα καὶ περιέποντες ὡς  θεοὺς   οὐ γέλωτος μόνον οὐδὲ χλευασμοῦ
[66, 0]   ταῦτα μὲν γὰρ αὐτὰ νοῆσαι  θεοὺς   οὐκ ἔστιν, ~οὐ γὰρ ἄνουν
[23, 0]   κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης, τοὺς νομιζομένους  θεοὺς   πάντας ὁμαλῶς διαγράφων εἰς ὀνόματα
[70, 0]   καὶ ἀμαθῶς ἀναστρέφοντες ἐπὶ τοὺς  θεοὺς   τὰ πάθη τῶν καρπῶν καὶ
[72, 0]   εἰς ταῦτα τὰ ζῷα τοὺς  θεοὺς   τὸν Τυφῶνα δείσαντας μεταβαλεῖν, οἷον
[65, 0]   ἀρότοις χαίρουσι τὰ περὶ τοὺς  θεοὺς   τούτοις συνοικειοῦντες καὶ λέγοντες θάπτεσθαι
[39, 0]   γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος τοὺς  θεοὺς   τούτους νομίζουσι. ~Τῆς δ´ Ἴσιδος
[23, 0]   κατόχοις ὑπὸ τῆς πρὸς τοὺς  θεοὺς   τούτους ὁσιότητος, οὐδὲν ἀπολείποντας ἐξ
[3, 0]   δεικνύμενα καὶ δρώμενα περὶ τοὺς  θεοὺς   τούτους, ὅταν νόμῳ παραλάβῃ, λόγῳ
[64, 0]   ἑνὶ γὰρ λόγῳ κοινῷ τοὺς  θεοὺς   τούτους περὶ πᾶσαν ἀγαθοῦ μοῖραν
[14, 0]   Ἄνουβιν προσαγορευθέντα καὶ λεγόμενον τοὺς  θεοὺς   φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες τοὺς
[66, 0]   ἂν πρῶτον μὲν ἡμῖν τοὺς  θεοὺς   φυλάττωσι κοινοὺς καὶ μὴ ποιῶσιν
[71, 0]   δὲ δριμυτέροις καὶ θρασυτέροις εἰς  ἀθέους   ἐμπίπτουσα καὶ θηριώδεις λογισμούς.
[66, 0]   πτισάνην ἰατρόν· ἀλλὰ δεινὰς καὶ  ἀθέους   ἐμποιοῦσι δόξας, ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις
[29, 0]   λέγεται χαροπῶς τοὺς μὲν τοῦ  Ἡρακλέους   γενέσθαι θυγάτηρ, ἰσαιακοῦ δὲ τοῦ
[29, 0]   γενέσθαι θυγάτηρ, ἰσαιακοῦ δὲ τοῦ  Ἡρακλέους   Τυφών, οὐδὲ Φυλάρχου μὴ
[71, 0]   καὶ δοτῆρσι θεοῖς ἑτέρους πάλιν  νέους   ποιεῖν καὶ ἀναφύειν ἀντὶ τῶν
[26, 0]   δὲ καὶ Ὁμήρου τοὺς μὲν  ἀγαθοὺς   διαφόρως θεοειδέας‘ ἑκάστοτε καλοῦντος καὶ
[26, 0]   τοὺς δὲ χρηστοὺς πάλιν καὶ  ἀγαθοὺς   θ´ Ἡσίοδος ἁγνοὺς δαίμονας‘
[17, 0]   ἔστιν ὑπόμνημα τοῦ περὶ Ὀσίριδος  πάθους,   τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους
[75, 0]   διαιρεῖται· τὸ δ´ ἓν Ἀπόλλωνα  πλήθους   ἀποφάσει καὶ δι´ ἁπλότητα τῆς
[72, 0]   ἄμαχον δὲ καὶ δυσκάθεκτον ὑπὸ  πλήθους   δύναμιν ἐν τῷ συμφρονεῖν καὶ
[60, 0]   τὴν οὐσίαν {δηλοῦν{ τος} τοὺς  παλαιούς   ἰσίαν‘ καλοῦντας· οὕτω καὶ τὴν
[8, 0]   καὶ ἡδυπάθειαν οὕτω προβάλλεσθαι τοὺς  παλαιοὺς   λέγουσιν, ὥστε καὶ στήλην ἔστησαν
[46, 0]   ὥσπερ κύνας καὶ ὄρνιθας καὶ  χερσαίους   ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ}
[7, 0]   Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε Φαίακας τοὺς  ἁβροβίους   μήτε τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους νησιώτας
[66, 0]   κοινοὺς καὶ μὴ ποιῶσιν Αἰγυπτίων  ἰδίους   μηδὲ Νεῖλον ἥν τε Νεῖλος
[14, 0]   περὶ τοῦ γεγονότος τὰς μὲν  αἰφνιδίους   τῶν ὄχλων ταραχὰς καὶ πτοήσεις
[26, 0]   σχεδὸν ἐλθέ· τίη δειδίσσεαι οὕτως  Ἀργείους;   καὶ πάλιν ἀλλ´ ὅτε δὴ
[73, 0]   ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν, ὡς Μανεθὼς ἱστόρηκε,  Τυφωνείους   καλοῦντες καὶ τὴν τέφραν αὐτῶν
[67, 0]   καὶ Ἕλληνας οὐδὲ νοτίους καὶ  βορείους·   ἀλλ´ ὥσπερ ἥλιος καὶ σελήνη
[65, 0]   φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς δὲ  λοχείους   ἡμέρας ἑορτάζειν μετὰ τὴν ἐαρινὴν
[16, 0]   βασιλεῦσι καὶ νῦν ἔτι σέβεσθαι  Βυβλίους   τὸ ξύλον ἐν ἱερῷ κείμενον
[12, 0]   Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ τῶν θεῶν  γενεθλίους   ἄγουσι. τῇ μὲν πρώτῃ τὸν
[48, 0]   δὲ τῶν πλανήτων, οὓς θεοὺς  γενεθλίους   καλοῦσι, δύο μὲν ἀγαθουργούς, δύο
[66, 0]   θεοὺς ἔχουσι καὶ γιγνώσκουσιν ἅπαντες,  ἐνίους   μὲν οὐ πάλαι τοῖς παρ´
[68, 0]   λόγους αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ προτείνοντος  ἐνίους   τῇ ἀριστερᾷ δέχεσθαι τῶν ἀκροωμένων,
[48, 0]   δύο μὲν ἀγαθουργούς, δύο δὲ  κακοποιούς,   μέσους δὲ τοὺς τρεῖς ἀποφαίνουσι
[73, 0]   αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως νόσους  ὀλεθρίους   συμφορὰς ἄλλας παραλόγους καὶ
[20, 0]   ἀνειμένων εἰς πτερὰ καὶ δρόμους  ὑπαιθρίους   καὶ καθαρούς, πῆ δὲ κρυπτὰ
[7, 0]   Φαίακας τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς  Ἰθακησίους   ἀνθρώπους νησιώτας ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι
[39, 0]   αὐτοῦ βασιλὶς Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰς  νοτίους   ἐξ Αἰθιοπίας· ὅταν γὰρ αὗται
[67, 0]   οὐδὲ βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐδὲ  νοτίους   καὶ βορείους· ἀλλ´ ὥσπερ ἥλιος
[56, 0]   ἔγγονον καὶ γένεσιν ὀνομάζειν εἴωθεν.  Αἰγυπτίους   δ´ ἄν τις εἰκάσειε τῶν
[70, 0]   Ξενοφάνης Κολοφώνιος ἠξίωσε τοὺς  Αἰγυπτίους,   εἰ θεοὺς νομίζουσι, μὴ θρηνεῖν,
[18, 0]   καὶ νῦν ἑορτάζειν τοὺς  Αἰγυπτίους.   ~Ἔπειτα τῷ Ὥρῳ τὸν Ὄσιριν
[14, 0]   μαντικὴν δύναμιν ἔχειν οἴεσθαι τοὺς  Αἰγυπτίους   καὶ μάλιστα ταῖς τούτων ὀττεύεσθαι
[72, 0]   καὶ πανούργων βασιλέων ἱστοροῦσι τοὺς  Αἰγυπτίους   καταμαθόντα τῇ μὲν φύσει κούφους
[13, 0]   ὑφ´ Ἑλλήνων. ~Βασιλεύοντα δ´ Ὄσιριν  Αἰγυπτίους   μὲν εὐθὺς ἀπόρου βίου καὶ
[9, 0]   ἀλλήλους τῷ ῥήματι χρῆσθαι τοὺς  Αἰγυπτίους,   ὅταν τινὰ προσκαλῶνται· προσκλητικὴν γὰρ
[13, 0]   ἔτι νῦν καὶ κατάπτυστον νομίζειν  Αἰγυπτίους.   ταῦτα δὲ πραχθῆναι λέγουσιν ἑβδόμῃ
[8, 0]   Μείνιος τοῦ βασιλέως, ὃς πρῶτος  Αἰγυπτίους   τῆς ἀπλούτου καὶ ἀχρημάτου καὶ
[62, 0]   τοῦ Διὸς Εὔδοξος μυθολογεῖν  Αἰγυπτίους,   ὡς τῶν σκελῶν συμπεφυκότων αὐτῷ
[17, 0]   Μανερῶτι φραζόμενον ἀναφωνεῖν ἑκάστοτε τοὺς  Αἰγυπτίους.   ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸ δεικνύμενον
[3, 0]   Κλέα, καὶ τριβωνοφορίαι ποιοῦσιν οὔτ´  Ἰσιακοὺς   αἱ λινοστολίαι καὶ ξυρήσεις· ἀλλ´
[3, 0]   τὸ κοσμεῖσθαι τούτοις τοὺς ἀποθανόντας  Ἰσιακοὺς   σύμβολόν ἐστι τοῦτον τὸν λόγον
[71, 0]   δεινὴ τοὺς μὲν ἀσθενεῖς καὶ  ἀκάκους   εἰς ἄκρατον ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν,
[42, 0]   ἑξκαίδεκα τετραγώνου καὶ τοῦ ὀκτωκαίδεκα  ἑτερομήκους,   οἷς μόνοις ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε
[57, 0]   ἀγαθοῦ καὶ σοφοῦ καὶ πᾶσιν  αὐτάρκους,   μητρὸς δ´ ἀμηχάνου καὶ ἀπόρου
[57, 0]   καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου καὶ  αὐτάρκους·   Πενίαν δὲ τὴν ὕλην προσεῖπεν
[66, 0]   οὗτοι διαφέρουσι τῶν ἱστία καὶ  κάλους   καὶ ἄγκυραν ἡγουμένων κυβερνήτην καὶ
[6, 0]   πεσόντων καὶ τῇ γῇ συμμιγέντων  ἀμπέλους   γενέσθαι· διὸ καὶ τὸ μεθύειν
[68, 0]   ἐν ἀνθρώποις λόγου νεαροῦ καὶ  ἀτελοῦς   καὶ ἀδιαρθρώτου προστάτην καὶ σωφρονιστήν·
[75, 0]   δὲ τῶν ποδῶν διαστάσει πρὸς  ἀλλήλους   καὶ τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον ποιεῖ
[72, 0]   ἔχθραις συνεφελκόμενοι καὶ συνεκπολεμούμενοι πρὸς  ἀλλήλους.   μόνοι γὰρ ἔτι νῦν Αἰγυπτίων
[72, 0]   δὲ τούτου καταστάντες εἰς πόλεμον  ἀλλήλους   τε διέθηκαν κακῶς καὶ ὕστερον
[9, 0]   Ἀβδηρίτης φησὶ τούτῳ καὶ πρὸς  ἀλλήλους   τῷ ῥήματι χρῆσθαι τοὺς Αἰγυπτίους,
[27, 0]   καὶ λύσσαν οὐ περιεῖδε τοὺς  ἄθλους   καὶ τοὺς ἀγῶνας, οὓς ἀνέτλη,
[66, 0]   λέγοντες ἀποστερῶσι μεγάλων θεῶν τοὺς  ἄλλους   ἀνθρώπους, οἷς Νεῖλος μὲν οὐκ
[47, 0]   καὶ προόπτην ἐγκατέστησε τὸν σείριον.  ἄλλους   δὲ ποιήσας τέσσαρας καὶ εἴκοσι
[21, 0]   τῶν τιμωμένων ζῴων τοὺς μὲν  ἄλλους   συντεταγμένα τελεῖν, μόνους δὲ μὴ
[76, 0]   γνῶσιν οἰκείων καὶ ἀλλοτρίων φύσις  κάλλους   τ´ ἔσπακεν ἀπορροὴν καὶ μοῖραν
[4, 0]   αὐτοῖς ἀληθείας. ~ἐπεὶ τούς γε  πολλοὺς   καὶ τὸ κοινότατον τοῦτο καὶ
[73, 0]   πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι τοὺς  πολλοὺς   λανθάνουσι, πλὴν ὅταν Ἄπιδος ταφὰς
[25, 0]   διασῴζεται καὶ ἀθέατα πρὸς τοὺς  πολλούς,   ὅμοιον ἔχει λόγον. ~ἀκούομεν δὲ
[74, 0]   κόπτοντας, Θεσσαλοὶ δὲ πελαργούς, ὅτι  πολλοὺς   ὄφεις τῆς γῆς ἀναδιδούσης ἐπιφανέντες
[18, 0]   θεόν. ἐκ τούτου δὲ καὶ  πολλοὺς   τάφους Ὀσίριδος ἐν Αἰγύπτῳ λέγεσθαι
[11, 0]   βασιλέα καὶ φοβερώτατον Ὦχον ἀποκτείναντα  πολλούς,   τέλος δὲ καὶ τὸν Ἆπιν
[78, 0]   ὅπως ἀληθές ἐστι, διαταράττει τοὺς  πολλοὺς   ὑπονοοῦντας ἐν γῇ καὶ ὑπὸ
[23, 0]   γεγονότας μηδ´ ὄντας Παγχώους καὶ  Τριφύλλους   ἐντετύχηκε. ~καίτοι μεγάλαι μὲν ὑμνοῦνται
[75, 0]   ὠνόμασαν. Οἱ δὲ Πυθαγόρειοι καὶ  ἀριθμοὺς   καὶ σχήματα θεῶν ἐκόσμησαν προσηγορίαις.
[67, 0]   τεταγμένων ἕτεραι παρ´ ἑτέροις κατὰ  νόμους   γεγόνασι τιμαὶ καὶ προσηγορίαι, καὶ
[13, 0]   ἀπαλλάξαι καρπούς τε δείξαντα καὶ  νόμους   θέμενον αὐτοῖς καὶ θεοὺς διδάξαντα
[20, 0]   γὰρ αὐτὴ δυσκολαίνεις τοῖς οὕτω  παρανόμους   καὶ βαρβάρους δόξας περὶ θεῶν
[20, 0]   μὲν ἀνειμένων εἰς πτερὰ καὶ  δρόμους   ὑπαιθρίους καὶ καθαρούς, πῆ δὲ
[52, 0]   ἐμφαίνεσθαι τὰς κρύψεις καὶ τοὺς  περισκιασμοὺς   ἐν οἷς διώκει ποθοῦσα τὸν
[69, 0]   θέρους δ´ ἐγρηγορέναι τοτὲ μὲν  κατευνασμούς,   τοτὲ δ´ ἀνεγέρσεις βακχεύοντες αὐτῷ
[71, 0]   εἰς ἀθέους ἐμπίπτουσα καὶ θηριώδεις  λογισμούς.   καὶ περὶ τούτων τὰ
[11, 0]   τῶν θεῶν ἀκούσῃς, πλάνας καὶ  διαμελισμοὺς   καὶ πολλὰ τοιαῦτα παθήματα, δεῖ
[62, 0]   καθ´ ἑαυτὸν τοῦ θεοῦ  νοῦς   καὶ λόγος ἐν τῷ ἀοράτῳ
[49, 0]   ἐν μὲν οὖν τῇ ψυχῇ  νοῦς   καὶ λόγος τῶν ἀρίστων
[26, 0]   καὶ ἀγαθοὺς θ´ Ἡσίοδος  ἁγνοὺς   δαίμονας‘ καὶ φύλακας ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει,
[9, 0]   ἀνδρείαν τοῦ δὲ διὰ σοφίαν  γένους   ἀξίωμα καὶ τιμὴν ἔχοντος.
[75, 0]   τὴν χελώνην, ὡς τὰς μὲν  παρθένους   φυλακῆς δεομένας, ταῖς δὲ γαμεταῖς
[13, 0]   ἔξωθεν, τῶν δὲ θερμὸν μόλιβδον  καταχεαμένους   ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐξενεγκεῖν καὶ
[6, 0]   δὴ τῶν προγόνων τοῦ αἵματος  ἐμπιπλαμένους.   ταῦτα μὲν οὖν Εὔδοξος ἐν
[72, 0]   θηρίων χρυσᾶς προτομὰς καὶ ἀργυρᾶς  περιτιθεμένους·   ἄλλοι δὲ {τῶνδε} τῶν δεινῶν
[4, 0]   μὲν ἐρίων ὥσπερ τῶν κρεῶν  σεβομένους   τὸ πρόβατον ἀπέχεσθαι λέγουσι, ξύρεσθαι
[13, 0]   μετ´ ᾠδῆς πάσης καὶ μουσικῆς  θελγομένους   προσαγόμενον· ὅθεν Ἕλλησι δόξαι Διονύσῳ
[47, 0]   ἀνθρώπους εὐδαίμονας ἔσεσθαι μήτε τροφῆς  δεομένους   μήτε σκιὰν ποιοῦντας, τὸν δὲ
[23, 0]   ἀθεότητα κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης, τοὺς  νομιζομένους   θεοὺς πάντας ὁμαλῶς διαγράφων εἰς
[70, 0]   τοὺς μὲν ἀπὸ δένδρων ἑώρων  ἀφανιζομένους   παντάπασιν καὶ ἀπολείποντας, τοὺς δὲ
[4, 0]   ὅτι δεῖ καθαροὺς τῶν τοιούτων  γενομένους   ἑορτάζειν, οὐκ ἐν αὐταῖς ταῖς
[4, 0]   ταῖς ἁγνείαις ἀποτίθεσθαι ξυρωμένους καὶ  λειαινομένους   πᾶν ὁμαλῶς τὸ σῶμα, τὰς
[48, 0]   σκόπει δὲ τοὺς φιλοσόφους τούτοις  συμφερομένους.   Ἡράκλειτος μὲν γὰρ ἄντικρυς πόλεμον‘
[58, 0]   δεῖ πρὸς ἐνίων φιλοσόφων δόξας  ἀποφερομένους   ἄψυχόν τι σῶμα καὶ ἄποιον
[8, 0]   δ´ ὅτι δακρύειν ποιεῖ τοὺς  προσφερομένους.   ὁμοίως δὲ καὶ τὴν ὗν
[17, 0]   ὡς πάντας αὐτίκα μάλα τοιούτους  ἐσομένους,   ἄχαριν ἐπίκωμον ἐπεισάγουσι. ~Τῆς δ´
[58, 0]   τροφὴν γενέσεως εἶναι δοξάζουσιν· ὧν  ἐχομένους   χρὴ καὶ τὴν θεὸν ταύτην
[20, 0]   Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα θάπτεσθαι  φιλοτιμουμένους   ὁμοτάφους εἶναι τοῦ σώματος Ὀσίριδος.
[67, 0]   δὲ τοὺς χρωμένους αὐτοῖς καὶ  δωρουμένους   ἡμῖν καὶ παρέχοντας ἀέναα καὶ
[17, 0]   πάθους, τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´  οἰνωμένους   παρακαλοῦντες αὑτοὺς χρῆσθαι τοῖς παροῦσι
[4, 0]   τρίχας ἐν ταῖς ἁγνείαις ἀποτίθεσθαι  ξυρωμένους   καὶ λειαινομένους πᾶν ὁμαλῶς τὸ
[67, 0]   ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς  χρωμένους   αὐτοῖς καὶ δωρουμένους ἡμῖν καὶ
[34, 0]   οὐχ ἅρμασιν ἀλλὰ πλοίοις ὀχήμασι  χρωμένους   περιπολεῖν φασιν αἰνιττόμενοι τὴν ἀφ´
[7, 0]   τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους νησιώτας ἰχθύσι  χρωμένους   ποιοῦντι μήτε τοὺς Ὀδυσσέως ἑταίρους
[6, 0]   μὲν ὀλίγῳ δέ. πολλὰς δ´  ἀοίνους   ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς φιλοσοφοῦντες
[66, 0]   μὲν ἡμῖν τοὺς θεοὺς φυλάττωσι  κοινοὺς   καὶ μὴ ποιῶσιν Αἰγυπτίων ἰδίους
[48, 0]   δὲ τοὺς τρεῖς ἀποφαίνουσι καὶ  κοινούς.   τὰ δ´ Ἑλλήνων πᾶσί που
[77, 0]   δὲ τοῦ νοητοῦ καὶ  εἰλικρινοῦς   καὶ ἁπλοῦ νόησις ὥσπερ ἀστραπὴ
[46, 0]   κύνας καὶ ὄρνιθας καὶ χερσαίους  ἐχίνους   τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ} φαύλου
[21, 0]   τοὺς μὲν ἄλλους συντεταγμένα τελεῖν,  μόνους   δὲ μὴ διδόναι τοὺς Θηβαΐδα
[47, 0]   δημιουργόν· δὲ τούτοις ὥσπερ  ἀντιτέχνους   ἴσους τὸν ἀριθμόν. εἶθ´
[46, 0]   μὲν θεοὺς εἶναι δύο καθάπερ  ἀντιτέχνους,   τὸν μὲν ἀγαθῶν, τὸν δὲ
[72, 0]   καὶ πρὸς μεταβολὴν καὶ νεωτερισμὸν  ὀξυρρόπους   ὄντας, ἄμαχον δὲ καὶ δυσκάθεκτον
[26, 0]   περιέχοντι μεγάλας μὲν καὶ ἰσχυράς,  δυστρόπους   δὲ καὶ σκυθρωπάς, αἳ χαίρουσι
[71, 0]   τοιοῦτον, ἀλλὰ θρηνοῦσι μὲν τοὺς  καρπούς,   εὔχονται δὲ τοῖς αἰτίοις καὶ
[70, 0]   γελοῖον ἅμα θρηνοῦντας εὔχεσθαι τοὺς  καρποὺς   πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν ἑαυτοῖς,
[13, 0]   ἀπόρου βίου καὶ θηριώδους ἀπαλλάξαι  καρπούς   τε δείξαντα καὶ νόμους θέμενον
[14, 0]   φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες τοὺς  ἀνθρώπους.   ~Ἐκ δὲ τούτου πυθέσθαι περὶ
[22, 0]   Ὄσιριν, ὡς τῇ φύσει γεγονότας  ἀνθρώπους.   ἔτι δὲ καὶ στρατηγὸν ὀνομάζουσιν
[47, 0]   τὸν Ἅιδην· καὶ τοὺς μὲν  ἀνθρώπους   εὐδαίμονας ἔσεσθαι μήτε τροφῆς δεομένους
[73, 0]   γὰρ ἐν Εἰλειθυίας πόλει ζῶντας  ἀνθρώπους   κατεπίμπρασαν, ὡς Μανεθὼς ἱστόρηκε, Τυφωνείους
[22, 0]   φαύλως ἀπὸ τῶν θεῶν ἐπ´  ἀνθρώπους   μεταφέρουσι καὶ ταύτας ἔχουσιν ἀπὸ
[7, 0]   τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους  ἀνθρώπους   νησιώτας ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε
[66, 0]   ἀποστερῶσι μεγάλων θεῶν τοὺς ἄλλους  ἀνθρώπους,   οἷς Νεῖλος μὲν οὐκ ἔστιν
[20, 0]   δυσκολαίνεις τοῖς οὕτω παρανόμους καὶ  βαρβάρους   δόξας περὶ θεῶν ἔχουσιν· ὅτι
[67, 0]   οὐχ ἑτέρους παρ´ ἑτέροις οὐδὲ  βαρβάρους   καὶ Ἕλληνας οὐδὲ νοτίους καὶ
[5, 0]   μικρῶν ζῴων ἐναποθνήσκειν ἁλισκόμενα μὴ  καθαροὺς   λογίζεσθαι τοὺς ἅλας εὔηθές ἐστι.
[20, 0]   πτερὰ καὶ δρόμους ὑπαιθρίους καὶ  καθαρούς,   πῆ δὲ κρυπτὰ καὶ σκότια
[4, 0]   αἴθωνι σιδήρῳ‘ διδάσκειν ὅτι δεῖ  καθαροὺς   τῶν τοιούτων γενομένους ἑορτάζειν, οὐκ
[39, 0]   κωλύσωσι τοὺς τὸν Νεῖλον αὔξοντας  ὄμβρους   καταρραγῆναι, κατέχων Τυφὼν ἐπιφλέγει,
[46, 0]   ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ} φαύλου μῦς  ἐνύδρους   εἶναι· διὸ καὶ τὸν κτείναντα
[69, 0]   τὸν θεὸν οἰόμενοι χειμῶνος καθεύδειν  θέρους   δ´ ἐγρηγορέναι τοτὲ μὲν κατευνασμούς,
[71, 0]   τοῖς αἰτίοις καὶ δοτῆρσι θεοῖς  ἑτέρους   πάλιν νέους ποιεῖν καὶ ἀναφύειν
[67, 0]   καὶ διαρκῆ θεοὺς ἐνομίσαμεν, οὐχ  ἑτέρους   παρ´ ἑτέροις οὐδὲ βαρβάρους καὶ
[25, 0]   Χρύσιππος ἑπόμενοι τοῖς πάλαι θεολόγοις  ἐρρωμενεστέρους   μὲν ἀνθρώπων γεγονέναι λέγουσι καὶ
[5, 0]   πλείονας αἰτίας ἔχοντας καὶ τὸ  ποτικωτέρους   καὶ βρωτικωτέρους ποιεῖν ἐπιθήγοντας τὴν
[5, 0]   ἔχοντας καὶ τὸ ποτικωτέρους καὶ  βρωτικωτέρους   ποιεῖν ἐπιθήγοντας τὴν ὄρεξιν. τὸ
[63, 0]   γένεσις. τοῦ δὲ σείστρου  περιφεροῦς   ἄνωθεν ὄντος ἁψὶς περιέχει
[56, 0]   σύνθετόν ἐστιν ἔκ τε τοῦ  πλήρους   καὶ τοῦ αἰτίου· πλήρης γάρ
[7, 0]   χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς Ὀδυσσέως  ἑταίρους   ἐν πλῷ τοσούτῳ καὶ ἐν
[48, 0]   δὲ μὴ ὑπερβήσεσθαι τοὺς προσήκοντας  ὅρους·   εἰ δὲ μή, Κλῶθάς μιν
[66, 0]   εἰς πνεύματα καὶ ῥεύματα καὶ  σπόρους   καὶ ἀρότους καὶ πάθη γῆς
[31, 0]   νομίζοντες καὶ τῶν βοῶν τοὺς  πυρροὺς   καθιερεύουσιν, οὕτως ἀκριβῆ ποιούμενοι τὴν
[30, 0]   ἑορταῖς, τῶν μὲν ἀνθρώπων τοὺς  πυρροὺς   {καὶ} προπηλακίζοντες, ὄνον δὲ κατακρημνίζοντες,
[42, 0]   μόνοις ἀριθμῶν ἐπιπέδων συμβέβηκε τὰς  περιμέτρους   ἴσας ἔχειν τοῖς περιεχομένοις ὑπ´
[48, 0]   δὲ μή, Κλῶθάς μιν Δίκης  ἐπικούρους   ἐξευρήσειν‘ Ἐμπεδοκλῆς δὲ τὴν μὲν
[48, 0]   μὲν ἀγαθουργούς, δύο δὲ κακοποιούς,  μέσους   δὲ τοὺς τρεῖς ἀποφαίνουσι καὶ
[47, 0]   δὲ τούτοις ὥσπερ ἀντιτέχνους  ἴσους   τὸν ἀριθμόν. εἶθ´ μὲν
[50, 0]   ἕκαστον· ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ θηρεύσαντες  ὅσους   ἂν δύνωνται καὶ κτείναντες ἀπαντικρὺ
[73, 0]   χαλεπὸς αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως  νόσους   ὀλεθρίους συμφορὰς ἄλλας παραλόγους
[35, 0]   καὶ γὰρ νεβρίδας περικαθάπτονται καὶ  θύρσους   φοροῦσι καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ
[71, 0]   Λαχάρης ἐξέδυσε, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα  χρυσοῦς   βοστρύχους ἔχοντα Διονύσιος ἀπέκειρεν,
[7, 0]   ἰχθὺν Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε Φαίακας  τοὺς   ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους
[27, 0]   οὐ περιεῖδε τοὺς ἄθλους καὶ  τοὺς   ἀγῶνας, οὓς ἀνέτλη, καὶ πλάνας
[27, 0]   μανίαν καὶ λύσσαν οὐ περιεῖδε  τοὺς   ἄθλους καὶ τοὺς ἀγῶνας, οὓς
[70, 0]   οὖν Ξενοφάνης Κολοφώνιος ἠξίωσε  τοὺς   Αἰγυπτίους, εἰ θεοὺς νομίζουσι, μὴ
[18, 0]   φαλλόν, καὶ νῦν ἑορτάζειν  τοὺς   Αἰγυπτίους. ~Ἔπειτα τῷ Ὥρῳ τὸν
[14, 0]   παιδάρια μαντικὴν δύναμιν ἔχειν οἴεσθαι  τοὺς   Αἰγυπτίους καὶ μάλιστα ταῖς τούτων
[72, 0]   τινα καὶ πανούργων βασιλέων ἱστοροῦσι  τοὺς   Αἰγυπτίους καταμαθόντα τῇ μὲν φύσει
[9, 0]   πρὸς ἀλλήλους τῷ ῥήματι χρῆσθαι  τοὺς   Αἰγυπτίους, ὅταν τινὰ προσκαλῶνται· προσκλητικὴν
[17, 0]   τῷ Μανερῶτι φραζόμενον ἀναφωνεῖν ἑκάστοτε  τοὺς   Αἰγυπτίους. ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸ
[5, 0]   ἐναποθνήσκειν ἁλισκόμενα μὴ καθαροὺς λογίζεσθαι  τοὺς   ἅλας εὔηθές ἐστι. λέγονται δὲ
[5, 0]   πολλὴν ποιοῦντα περίττωσιν, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἅλας τῶν σιτίων ἐν ταῖς
[66, 0]   θεοποιίαν λέγοντες ἀποστερῶσι μεγάλων θεῶν  τοὺς   ἄλλους ἀνθρώπους, οἷς Νεῖλος μὲν
[10, 0]   ὡς ἔοικε, θαυμασθεὶς καὶ θαυμάσας  τοὺς   ἄνδρας ἀπεμιμήσατο τὸ συμβολικὸν αὐτῶν
[10, 0]   ἔγωγε καὶ τὸ τὴν μονάδα  τοὺς   ἄνδρας ὀνομάζειν Ἀπόλλωνα καὶ τὴν
[14, 0]   θεοὺς φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες  τοὺς   ἀνθρώπους. ~Ἐκ δὲ τούτου πυθέσθαι
[32, 0]   τῶν φιλοσοφώτερόν τι λέγειν δοκούντων  τοὺς   ἁπλουστάτους σκεψώμεθα πρῶτον. οὗτοι δ´
[3, 0]   διὸ καὶ τὸ κοσμεῖσθαι τούτοις  τοὺς   ἀποθανόντας Ἰσιακοὺς σύμβολόν ἐστι τοῦτον
[4, 0]   τῆς ἐν αὐτοῖς ἀληθείας. ~ἐπεὶ  τούς   γε πολλοὺς καὶ τὸ κοινότατον
[25, 0]   μεταβολαῖς πάθη τοὺς μὲν μᾶλλον  τοὺς   δ´ ἧττον ἐπιταράττει· γίνονται γὰρ
[26, 0]   δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι  τοὺς   δαίμονας ὧν ἂν ἐξαμάρτωσι καὶ
[70, 0]   ἑώρων ἀφανιζομένους παντάπασιν καὶ ἀπολείποντας,  τοὺς   δὲ καὶ αὐτοὶ κατέσπειρον ἔτι
[69, 0]   Ἀθηναῖοι, Βοιωτοὶ δὲ Δαμάτριον καλοῦσι.  τοὺς   δὲ πρὸς ἑσπέραν οἰκοῦντας ἱστορεῖ
[13, 0]   ἐνήρμοττεν, ἐμβάντα τὸν Ὄσιριν κατακλιθῆναι·  τοὺς   δὲ συνωμότας ἐπιδραμόντας ἐπιρράξαι τὸ
[26, 0]   πρὸς οὐθὲν ἄλλο χεῖρον τρέπονται.  τοὺς   δὲ χρηστοὺς πάλιν καὶ ἀγαθοὺς
[18, 0]   ἕλη διεκπλέουσαν· ὅθεν οὐκ ἀδικεῖσθαι  τοὺς   ἐν παπυρίνοις σκάφεσι πλέοντας ὑπὸ
[20, 0]   ἀληθινὸν ἔχουσαν, ἔν τ´ Ἀβύδῳ  τοὺς   εὐδαίμονας τῶν Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς
[70, 0]   δεχόμενοι καὶ ἀμαθῶς ἀναστρέφοντες ἐπὶ  τοὺς   θεοὺς τὰ πάθη τῶν καρπῶν
[72, 0]   γὰρ εἰς ταῦτα τὰ ζῷα  τοὺς   θεοὺς τὸν Τυφῶνα δείσαντας μεταβαλεῖν,
[65, 0]   καὶ ἀρότοις χαίρουσι τὰ περὶ  τοὺς   θεοὺς τούτοις συνοικειοῦντες καὶ λέγοντες
[39, 0]   ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος  τοὺς   θεοὺς τούτους νομίζουσι. ~Τῆς δ´
[23, 0]   γένεσι κατόχοις ὑπὸ τῆς πρὸς  τοὺς   θεοὺς τούτους ὁσιότητος, οὐδὲν ἀπολείποντας
[3, 0]   τὰ δεικνύμενα καὶ δρώμενα περὶ  τοὺς   θεοὺς τούτους, ὅταν νόμῳ παραλάβῃ,
[64, 0]   δυνάμενον. ἑνὶ γὰρ λόγῳ κοινῷ  τοὺς   θεοὺς τούτους περὶ πᾶσαν ἀγαθοῦ
[14, 0]   αὐτῆς Ἄνουβιν προσαγορευθέντα καὶ λεγόμενον  τοὺς   θεοὺς φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες
[66, 0]   οὐδέν, ἂν πρῶτον μὲν ἡμῖν  τοὺς   θεοὺς φυλάττωσι κοινοὺς καὶ μὴ
[21, 0]   τελεῖν, μόνους δὲ μὴ διδόναι  τοὺς   Θηβαΐδα κατοικοῦντας, ὡς θνητὸν θεὸν
[20, 0]   ἰχθῦς προσπελάζειν, ἑνὶ δὲ καιρῷ  τοὺς   ἱερεῖς διαβαίνοντας ἐναγίζειν καὶ καταστέφειν
[7, 0]   μήτε Φαίακας τοὺς ἁβροβίους μήτε  τοὺς   Ἰθακησίους ἀνθρώπους νησιώτας ἰχθύσι χρωμένους
[7, 0]   κατακαίουσι δὲ πρὸ τῶν θυρῶν  τοὺς   ἰχθῦς δύο λόγους ἔχοντες, ὧν
[71, 0]   ἔστι τοιοῦτον, ἀλλὰ θρηνοῦσι μὲν  τοὺς   καρπούς, εὔχονται δὲ τοῖς αἰτίοις
[70, 0]   ὅτι γελοῖον ἅμα θρηνοῦντας εὔχεσθαι  τοὺς   καρποὺς πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν
[68, 0]   ἵνα μή, καθάπερ Θεόδωρος εἶπε  τοὺς   λόγους αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ προτείνοντος
[47, 0]   γενέσθαι. Θεόπομπος δέ φησι κατὰ  τοὺς   μάγους ἀνὰ μέρος τρισχίλια ἔτη
[26, 0]   λόγον. ~ἀκούομεν δὲ καὶ Ὁμήρου  τοὺς   μὲν ἀγαθοὺς διαφόρως θεοειδέας‘ ἑκάστοτε
[21, 0]   τὰς ταφὰς τῶν τιμωμένων ζῴων  τοὺς   μὲν ἄλλους συντεταγμένα τελεῖν, μόνους
[47, 0]   δ´ ἀπολείπεσθαι τὸν Ἅιδην· καὶ  τοὺς   μὲν ἀνθρώπους εὐδαίμονας ἔσεσθαι μήτε
[70, 0]   θηριωδῶς· καθ´ ἣν δ´ ὥραν  τοὺς   μὲν ἀπὸ δένδρων ἑώρων ἀφανιζομένους
[71, 0]   κακόν· δόξα δ´ ἐμφύεται δεινὴ  τοὺς   μὲν ἀσθενεῖς καὶ ἀκάκους εἰς
[25, 0]   ταύταις ἐπιγενόμενα ταῖς μεταβολαῖς πάθη  τοὺς   μὲν μᾶλλον τοὺς δ´ ἧττον
[29, 0]   γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται χαροπῶς  τοὺς   μὲν τοῦ Ἡρακλέους γενέσθαι θυγάτηρ,
[71, 0]   λέγεται παρὰ τοῖς φιλοσόφοις τὸ  τοὺς   μὴ μανθάνοντας ὀρθῶς ἀκούειν ὀνομάτων
[23, 0]   Εὐήμερος, ὡς ἔοικε, πλεύσας εἰς  τοὺς   μηδαμόθι γῆς γεγονότας μηδ´ ὄντας
[23, 0]   πᾶσαν ἀθεότητα κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης,  τοὺς   νομιζομένους θεοὺς πάντας ὁμαλῶς διαγράφων
[1, 0]   μέν, Κλέα, δεῖ τἀγαθὰ  τοὺς   νοῦν ἔχοντας αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν
[7, 0]   νησιώτας ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε  τοὺς   Ὀδυσσέως ἑταίρους ἐν πλῷ τοσούτῳ
[60, 0]   φησὶ τὴν οὐσίαν {δηλοῦν{ τος}  τοὺς   παλαιούς ἰσίαν‘ καλοῦντας· οὕτω καὶ
[8, 0]   πολυτέλειαν καὶ ἡδυπάθειαν οὕτω προβάλλεσθαι  τοὺς   παλαιοὺς λέγουσιν, ὥστε καὶ στήλην
[66, 0]   οὐδὲ Μέμφις, Ἶσιν δὲ καὶ  τοὺς   περὶ αὐτὴν θεοὺς ἔχουσι καὶ
[52, 0]   μελανοστόλοις ἐμφαίνεσθαι τὰς κρύψεις καὶ  τοὺς   περισκιασμοὺς ἐν οἷς διώκει ποθοῦσα
[13, 0]   μὲν ὅπλων δεηθέντα, πειθοῖ δὲ  τοὺς   πλείστους καὶ λόγῳ μετ´ ᾠδῆς
[73, 0]   ἀτάκτοις πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι  τοὺς   πολλοὺς λανθάνουσι, πλὴν ὅταν Ἄπιδος
[25, 0]   ἄρρητα διασῴζεται καὶ ἀθέατα πρὸς  τοὺς   πολλούς, ὅμοιον ἔχει λόγον. ~ἀκούομεν
[78, 0]   ἀγνοούμενον ὅπως ἀληθές ἐστι, διαταράττει  τοὺς   πολλοὺς ὑπονοοῦντας ἐν γῇ καὶ
[48, 0]   ἐχόντων, ἥλιον δὲ μὴ ὑπερβήσεσθαι  τοὺς   προσήκοντας ὅρους· εἰ δὲ μή,
[8, 0]   τοῖς δ´ ὅτι δακρύειν ποιεῖ  τοὺς   προσφερομένους. ὁμοίως δὲ καὶ τὴν
[31, 0]   Τυφῶνα νομίζοντες καὶ τῶν βοῶν  τοὺς   πυρροὺς καθιερεύουσιν, οὕτως ἀκριβῆ ποιούμενοι
[30, 0]   τισιν ἑορταῖς, τῶν μὲν ἀνθρώπων  τοὺς   πυρροὺς {καὶ} προπηλακίζοντες, ὄνον δὲ
[24, 0]   ἀλλ´ τὰ μνήματα καὶ  τοὺς   τάφους ἔχουσιν. ὅθεν Ἀντίγονος
[39, 0]   τὴν Αἰθιοπίαν ἐλαυνόντων καὶ κωλύσωσι  τοὺς   τὸν Νεῖλον αὔξοντας ὄμβρους καταρραγῆναι,
[48, 0]   δύο δὲ κακοποιούς, μέσους δὲ  τοὺς   τρεῖς ἀποφαίνουσι καὶ κοινούς. τὰ
[75, 0]   διὸ καὶ τὴν Ἀμφιτρίτην καὶ  τοὺς   Τρίτωνας οὕτως ὠνόμασαν. Οἱ δὲ
[72, 0]   γενέσθαι καὶ τίμιον· οἱ δὲ  τοὺς   ὕστερον βασιλεῖς ἐκπλήξεως ἕνεκα τῶν
[48, 0]   μειλίχιος καὶ γενέθλιος. σκόπει δὲ  τοὺς   φιλοσόφους τούτοις συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν
[67, 0]   θεὸς ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων δὲ  τοὺς   χρωμένους αὐτοῖς καὶ δωρουμένους ἡμῖν
[20, 0]   τοὺς εὐδαίμονας τῶν Αἰγυπτίων καὶ  δυνατοὺς   μάλιστα θάπτεσθαι φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι
[32, 0]   φιλοσοφώτερόν τι λέγειν δοκούντων τοὺς  ἁπλουστάτους   σκεψώμεθα πρῶτον. οὗτοι δ´ εἰσὶν
[20, 0]   γεννῶντες ἀφ´ ἑαυτῶν {ἀπ} ἀρχὰς  ἀνυποθέτους   ὑφαίνουσι καὶ ἀποτείνουσιν, ἀλλ´ ἔχει
[26, 0]   ἑορτῶν, ὅσαι πληγάς τινας  κοπετοὺς   νηστείας δυσφημίας
[38, 0]   ἕλεσι τοῖς περὶ Βοῦτον ὑπὸ  Λητοῦς   τραφῆναι λέγουσιν· γὰρ ὑδατώδης
[73, 0]   συμφορὰς ἄλλας παραλόγους καὶ  ἀλλοκότους,   ἔνια τῶν τιμωμένων οἱ ἱερεῖς
[66, 0]   καὶ ῥεύματα καὶ σπόρους καὶ  ἀρότους   καὶ πάθη γῆς καὶ μεταβολὰς
[2, 0]   κολουούσης τὸ ἀκόλαστον καὶ φιλήδονον,  ἀθρύπτους   δὲ καὶ στερρὰς ἐν ἱεροῖς
[26, 0]   ἄλλο χεῖρον τρέπονται. τοὺς δὲ  χρηστοὺς   πάλιν καὶ ἀγαθοὺς θ´
[46, 0]   εἶναι· διὸ καὶ τὸν κτείναντα  πλείστους   εὐδαιμονίζουσιν. ~οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκεῖνοι
[13, 0]   ὅπλων δεηθέντα, πειθοῖ δὲ τοὺς  πλείστους   καὶ λόγῳ μετ´ ᾠδῆς πάσης
[70, 0]   καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων δοξῶν  αὑτοὺς   ἐνέπλησαν, καίτοι τοῦ παραλόγου τὴν
[12, 0]   βασιλεῖς οὐκ ἐχρημάτιζον οὐδ´ ἐθεράπευον  αὑτοὺς   μέχρι νυκτός. γήμασθαι δὲ τῷ
[17, 0]   τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους παρακαλοῦντες  αὑτοὺς   χρῆσθαι τοῖς παροῦσι καὶ ἀπολαύειν,
[5, 0]   τὸν Ἆπιν οὕτως ἔχειν οὐδ´  ἑαυτούς,   ἀλλ´ εὐσταλῆ καὶ κοῦφα ταῖς
[72, 0]   Τυφῶνα δείσαντας μεταβαλεῖν, οἷον ἀποκρύπτοντας  ἑαυτοὺς   σώμασιν ἴβεων καὶ κυνῶν καὶ
[75, 0]   ἡμέραις ἐκλέπουσι καὶ τοσούτους ζῶσιν  ἐνιαυτοὺς   οἱ μακρότατον ζῶντες, τῶν
[17, 0]   ἀπολαύειν, ὡς πάντας αὐτίκα μάλα  τοιούτους   ἐσομένους, ἄχαριν ἐπίκωμον ἐπεισάγουσι. ~Τῆς
[75, 0]   καὶ τοσαύταις ἡμέραις ἐκλέπουσι καὶ  τοσούτους   ζῶσιν ἐνιαυτοὺς οἱ μακρότατον ζῶντες,
[39, 0]   οὐσίαν καὶ ὕδατος τοὺς θεοὺς  τούτους   νομίζουσι. ~Τῆς δ´ Ἴσιδος πάλιν
[23, 0]   ὑπὸ τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς  τούτους   ὁσιότητος, οὐδὲν ἀπολείποντας ἐξ οὐρανοῦ
[3, 0]   καὶ δρώμενα περὶ τοὺς θεοὺς  τούτους,   ὅταν νόμῳ παραλάβῃ, λόγῳ ζητῶν
[64, 0]   γὰρ λόγῳ κοινῷ τοὺς θεοὺς  τούτους   περὶ πᾶσαν ἀγαθοῦ μοῖραν ἡγούμεθα
[64, 0]   φύσει καλὸν καὶ ἀγαθὸν διὰ  τούτους   ὑπάρχειν, τὸν μὲν διδόντα τὰς
[66, 0]   τούτοις καταλαμβάνοντες μηδ´ ἕλη μηδὲ  λωτοὺς   μὴ θεοποιίαν λέγοντες ἀποστερῶσι μεγάλων
[24, 0]   τὰ μνήματα καὶ τοὺς  τάφους   ἔχουσιν. ὅθεν Ἀντίγονος γέρων
[18, 0]   ἐκ τούτου δὲ καὶ πολλοὺς  τάφους   Ὀσίριδος ἐν Αἰγύπτῳ λέγεσθαι διὰ
[20, 0]   καὶ δυνατοὺς μάλιστα θάπτεσθαι φιλοτιμουμένους  ὁμοτάφους   εἶναι τοῦ σώματος Ὀσίριδος. ἐν
[45, 0]   νομοθετῶν εἴς τε ποιητὰς καὶ  φιλοσόφους   δόξα, τὴν ἀρχὴν ἀδέσποτον ἔχουσα,
[3, 0]   μηδὲν ἐκεῖ βαδίζειν. οὔτε γὰρ  φιλοσόφους   πωγωνοτροφίαι, Κλέα, καὶ τριβωνοφορίαι
[48, 0]   καὶ γενέθλιος. σκόπει δὲ τοὺς  φιλοσόφους   τούτοις συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν γὰρ
[72, 0]   Αἰγυπτίους καταμαθόντα τῇ μὲν φύσει  κούφους   καὶ πρὸς μεταβολὴν καὶ νεωτερισμὸν
[72, 0]   μέρη πολλὰ διανείμαντα τὴν δύναμιν  (λόχους   καὶ τάξεις Ἑλληνικῶς καλοῦσιν) ἐπίσημα
[71, 0]   ἐξέδυσε, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα χρυσοῦς  βοστρύχους   ἔχοντα Διονύσιος ἀπέκειρεν, δὲ
[23, 0]   μηδαμόθι γῆς γεγονότας μηδ´ ὄντας  Παγχώους   καὶ Τριφύλλους ἐντετύχηκε. ~καίτοι μεγάλαι
[52, 0]   εἰσὶ γὰρ οἱ τὸν Ὄσιριν  ἄντικρυς   ἥλιον εἶναι καὶ ὀνομάζεσθαι Σείριον
[48, 0]   τούτοις συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν γὰρ  ἄντικρυς   πόλεμον‘ ὀνομάζει πατέρα καὶ βασιλέα
[75, 0]   μέσῳ γέγονεν· δὲ καλουμένη  τετρακτύς,   τὰ ἓξ καὶ τριάκοντα, μέγιστος
[35, 0]   κύριον καὶ ἀρχηγόν, ἀρκεῖ Πίνδαρος  μάρτυς   εἶναι λέγων δενδρέων δὲ νομὸν
[10, 0]   γλώττῃ φράζοντος· τὸν δ´ οὐρανὸν  ὡς   ἀγήρω δι´ ἀιδιότητα καρδίᾳ θυμὸν
[74, 0]   τὰς ἀνατολὰς φερόμενος· ἀσπίδα δ´  ὡς   ἀγήρω καὶ χρωμένην κινήσεσιν ἀνοργάνοις
[10, 0]   τοῦ ἀρχιδικαστοῦ καταμύουσα τοῖς ὄμμασιν,  ὡς   ἄδωρον ἅμα τὴν δικαιοσύνην καὶ
[79, 0]   ἐκεῖνο διανοηθείη τις ἂν πρότερον,  ὡς   ἀεὶ μὲν οἱ ἄνδρες ἐν
[55, 0]   καὶ μελαίνουσα πολλάκις τὸ λαμπρόν,  ὡς   Αἰγύπτιοι νομίζουσι καὶ λέγουσιν, ὅτι
[29, 0]   καὶ γὰρ Πλάτων τὸν Ἅιδην  ὡς   Αἰδοῦς υἱὸν τοῖς παρ´ αὐτῷ
[6, 0]   ἔσπενδον ὡς φίλιον θεοῖς ἀλλ´  ὡς   αἷμα τῶν πολεμησάντων ποτὲ τοῖς
[9, 0]   ἱερῶν τὰς σφίγγας ἐπιεικῶς ἱστάντες,  ὡς   αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς θεολογίας αὐτῶν
[3, 0]   καὶ ξυρήσεις· ἀλλ´ Ἰσιακός ἐστιν  ὡς   ἀληθῶς τὰ δεικνύμενα καὶ
[78, 0]   γῆν τὸν ἱερὸν καὶ ὅσιον  ὡς   ἀληθῶς Ὄσιριν οἰκεῖν, ὅπου τὰ
[20, 0]   ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον,  ὡς   ἀληθῶς πραχθέντα καὶ συμπεσόντα δοξάζουσι
[78, 0]   καὶ βασιλεὺς θεὸς ἐξηρτημέναις  ὡς   ἂν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ θεωμέναις
[40, 0]   ἁλμυρὸν ὕδωρ καὶ πικρὸν ἔχουσιν,  ὡς   ἂν ὑπόλειμμα τῆς πάλαι θαλάσσης
[80, 0]   καταρρεόντων. εἰκότως οὖν ἐκεῖνα μὲν  ὡς   ἁπλᾶ καὶ ἀφ´ ἡλίου τὴν
[45, 0]   καὶ ἀγαθοῖς μᾶλλον δὲ μηδὲν  ὡς   ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς
[36, 0]   ἄλλος δὲ λόγος ἐστὶν Αἰγυπτίων,  ὡς   Ἄποπις Ἡλίου ὢν ἀδελφὸς ἐπολέμει
[56, 0]   ὡς ὑποδοχήν, τὸν δ´ Ὧρον  ὡς   ἀποτέλεσμα. τὰ μὲν γὰρ τρία
[5, 0]   ἐπιθήγοντας τὴν ὄρεξιν. τὸ γάρ,  ὡς   Ἀρισταγόρας ἔλεγε, διὰ τὸ πηγνυμένοις
[27, 0]   φασι καὶ Ἶσιν τὴν Περσέφασσαν,  ὡς   Ἀρχέμαχος εἴρηκεν Εὐβοεὺς καὶ
[56, 0]   ἐγγόνῳ· καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν  ὡς   ἀρχήν, τὴν δ´ Ἶσιν ὡς
[9, 0]   τῷ παντὶ τὸν αὐτὸν νομίζουσιν,  ὡς   ἀφανῆ καὶ κεκρυμμένον ὄντα προσκαλούμενοι
[61, 0]   ἔνια τὴν ποιητικὴν ἀνακαλουμένην διαβάλλουσιν  ὡς   βαρβαρίζουσαν οἱ γλώττας τὰ τοιαῦτα
[10, 0]   Σόλων Θαλῆς Πλάτων Εὔδοξος Πυθαγόρας,  ὡς   δ´ ἔνιοί φασι, καὶ Λυκοῦργος
[38, 0]   ἠελίου τὰ πρῶτα συνερχομένοιο λέοντι.  ὡς   δὲ Νεῖλον Ὀσίριδος ἀπορροήν, οὕτως
[27, 0]   ἀδελφὰ λέγεσθαί φασι περὶ Τυφῶνος,  ὡς   δεινὰ μὲν ὑπὸ φθόνου καὶ
[31, 0]   τὸν βοῦν‘ ἔθυσε τὸν Ἆπιν,  ὡς   Δείνων ἱστόρηκεν. οἱ δὲ λέγοντες
[23, 0]   στρατηγῶν καὶ ναυάρχων καὶ βασιλέων  ὡς   δὴ πάλαι γεγονότων ἐν δὲ
[73, 0]   δ´ ἐπιμένῃ, καθιερεύουσι καὶ σφάττουσιν,  ὡς   δή τινα κολασμὸν ὄντα τοῦ
[28, 0]   πᾶσι κοινὸς Σάραπίς ἐστιν,  ὡς   δὴ τὸν Ὄσιριν οἱ τῶν
[45, 0]   τὰς τοῦ παντὸς ἀρχὰς θετέον,  ὡς   Δημόκριτος καὶ Ἐπίκουρος, οὔτ´ ἀποίου
[69, 0]   ἐπαχθῆ τὴν ἑορτὴν ἐκείνην ὀνομάζοντες,  ὡς   διὰ τὴν τῆς Κόρης κάθοδον
[14, 0]   ἀδελφῇ {ἐρῶντα} συγγεγονέναι δι´ ἄγνοιαν  ὡς   ἑαυτῇ τὸν Ὄσιριν καὶ τεκμήριον
[16, 0]   τὴν βασίλισσαν παραφυλάξασαν καὶ ἐγκραγοῦσαν,  ὡς   εἶδε περικαιόμενον τὸ βρέφος, ἀφελέσθαι
[17, 0]   δέ φασιν οὐχ οὕτως, ἀλλ´  ὡς   εἴρηται τρόπον ἐκπεσεῖν εἰς τὴν
[2, 0]   τοῦ ὄντος· ὀνομάζεται γὰρ Ἰσεῖον  ὡς   εἰσομένων τὸ ὄν, ἂν μετὰ
[6, 0]   ἔπινον ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων,  ὡς   Ἑκαταῖος ἱστόρηκεν, ἱερεῖς ὄντες· ἤρξαντο
[29, 0]   Ἆπιν, ἐξηγούμενοι καὶ διδάσκοντες ἡμᾶς,  ὡς   ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆς
[25, 0]   δ´ ἧττον ἐπιταράττει· γίνονται γὰρ  ὡς   ἐν ἀνθρώποις καὶ δαίμοσιν ἀρετῆς
[52, 0]   πάντων πρῶτος Ὧρος Ἴσιδος,  ὡς   ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις Γενεθλίοις Ὥρου
[31, 0]   βασιλέων ἐχθραίνοντες μάλιστα τὸν Ὦχον  ὡς   ἐναγῆ καὶ μιαρόν, ὄνον ἐπωνόμασαν.
[76, 0]   ἀλλὰ διὰ τούτων τὸ θεῖον  ὡς   ἐναργεστέρων ἐσόπτρων καὶ φύσει γεγονότων.
[12, 0]   μῦθος οὗτος ἐν βραχυτάτοις  ὡς   ἔνεστι μάλιστα τῶν ἀχρήστων σφόδρα
[5, 0]   τὸ ὕδωρ διὰ τὸν κροκόδειλον,  ὡς   ἔνιοι νομίζουσιν (οὐδὲν γὰρ οὕτως
[10, 0]   Οἰνούφεως Ἡλιοπολίτου. μάλιστα δ´ οὗτος,  ὡς   ἔοικε, θαυμασθεὶς καὶ θαυμάσας τοὺς
[23, 0]   οὔθ´ Ἕλλην, ἀλλὰ μόνος Εὐήμερος,  ὡς   ἔοικε, πλεύσας εἰς τοὺς μηδαμόθι
[28, 0]   τῷ δράκοντι πείθουσι τὸν Πτολεμαῖον,  ὡς   ἑτέρου θεῶν οὐδενὸς ἀλλὰ Σαράπιδός
[30, 0]   τὴν δὲ τοῦ ἑκκαιπεντηκονταγωνίου Τυφῶνος,  ὡς   Εὔδοξος ἱστόρηκεν. ~Αἰγύπτιοι δὲ πυρρόχρουν
[39, 0]   καὶ γίνεται κραυγὴ τῶν παρόντων  ὡς   εὑρημένου τοῦ Ὀσίριδος· εἶτα γῆν
[71, 0]   καὶ τὸν κύνα τῆς Ἀρτέμιδος,  ὡς   Εὐριπίδης· Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου κύων
[32, 0]   τὸ ὑπὸ τῶν Πυθαγορικῶν λεγόμενον,  ὡς   θάλαττα Κρόνου δάκρυόν ἐστιν,
[71, 0]   αὐτὰ τὰ ζῷα καὶ περιέποντες  ὡς   θεοὺς οὐ γέλωτος μόνον οὐδὲ
[21, 0]   μὴ διδόναι τοὺς Θηβαΐδα κατοικοῦντας,  ὡς   θνητὸν θεὸν οὐδένα νομίζοντας, ἀλλ´
[45, 0]   καλοῦντες· ~ὅθεν οὐκ ἀπέοικεν εἰπεῖν,  ὡς   ἰδίᾳ μὲν οὐκ ὀρθῶς ἕκαστος,
[72, 0]   ἐσθιόντων κύνα συλλαβόντες καὶ θύσαντες  ὡς   ἱερεῖον κατέφαγον, ἐκ δὲ τούτου
[19, 0]   ἀκούσαντ´ οὖν ἡσθῆναι τὸν Ὄσιριν,  ὡς   ἱκανῶς παρασκευασαμένου τοῦ Ὥρου. λέγεται
[64, 0]   κεκοσμημένον καὶ ἀγαθὸν καὶ ὠφέλιμον  ὡς   Ἴσιδος μὲν ἔργον εἰκόνα δὲ
[31, 0]   τῶν ἱερέων κατεσημαίνοντο, τῆς σφραγῖδος,  ὡς   ἱστορεῖ Κάστωρ, γλυφὴν μὲν ἐχούσης
[62, 0]   Ὥρου, Τυφῶνος δὲ τὸν σίδηρον,  ὡς   ἱστορεῖ Μανεθώς (καλοῦσιν· ὥσπερ γὰρ
[56, 0]   τὴν τοῦ παντὸς φύσιν ὁμοιοῦντας,  ὡς   καὶ Πλάτων ἐν τῇ πολιτείᾳ
[56, 0]   δὲ δευτέρῳ οἶκον Ὥρου κόσμιον,  ὡς   καὶ Πλάτων χώραν γενέσεως καὶ
[30, 0]   {καὶ} προπηλακίζοντες, ὄνον δὲ κατακρημνίζοντες,  ὡς   Κοπτῖται, διὰ τὸ πυρρὸν γεγονέναι
[34, 0]   ὗσαι, καὶ τὸν Διόνυσον ὕην‘  ὡς   κύριον τῆς ὑγρᾶς φύσεως οὐχ
[4, 0]   πᾶσαν ὥραν, ἥκιστα δὲ φθειροποιόν,  ὡς   λέγουσι· περὶ ὧν ἕτερος λόγος.
[79, 0]   βοηθεῖν δοκοῦσι φλόγα πολλὴν ποιοῦντες  ὡς   λεπτύνουσαν τὸν ἀέρα· λεπτύνει δὲ
[19, 0]   ἵππον· εἰπεῖν οὖν τὸν Ὧρον,  ὡς   λέων μὲν ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ βοηθείας,
[74, 0]   χρείας ἕνεκα καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν,  ὡς   Λήμνιοι κορύδους τὰ τῶν ἀτταλάβων
[58, 0]   ~Χρηστέον δὲ τοῖς μύθοις οὐχ  ὡς   λόγοις πάμπαν οὖσιν, ἀλλὰ τὸ
[8, 0]   τὴν ὗν ἀνίερον ζῷον ἡγοῦνται·  ὡς   μάλιστα γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ τῆς
[73, 0]   Εἰλειθυίας πόλει ζῶντας ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν,  ὡς   Μανεθὼς ἱστόρηκε, Τυφωνείους καλοῦντες καὶ
[80, 0]   ἔχοντα δι´ ἡμέρας, ταῦτα δ´  ὡς   μικτὰ καὶ παντοδαπὰ ταῖς ποιότησιν
[20, 0]   γὰρ Διοχίτην ὀνομάζεσθαι πολίχνην λέγουσιν,  ὡς   μόνην τὸν ἀληθινὸν ἔχουσαν, ἔν
[60, 0]   τὴν νόησιν καὶ τὴν φρόνησιν,  ὡς   νοῦ φορὰν καὶ κίνησιν οὖσαν
[78, 0]   καὶ παρακαλυπτόμενοι μετ´ εὐλαβείας ὑποδηλοῦσιν,  ὡς   θεὸς οὗτος ἄρχει καὶ
[5, 0]   (οὐδὲν γὰρ οὕτως τίμιον Αἰγυπτίοις  ὡς   Νεῖλος) ἀλλὰ πιαίνειν δοκεῖ
[12, 0]   καὶ φωνὴν αὐτῷ τεχθέντι συνεκπεσεῖν,  ὡς   πάντων κύριος εἰς φῶς
[50, 0]   τοῦ ἱεροῦ προβάλλουσι καὶ λέγουσιν  ὡς   Τυφὼν τὸν Ὧρον ἀπέδρα
[8, 0]   πανσελήνῳ καὶ {κατ} ἐσθίοντες ἐπιλέγουσιν,  ὡς   Τυφὼν ὗν διώκων πρὸς
[45, 0]   ἕνα λόγον καὶ μίαν πρόνοιαν,  ὡς   οἱ Στωικοί, περιγινομένην ἁπάντων καὶ
[51, 0]   ἐμφαίνειν, τὸ δὲ τὴν δύναμιν,  ὡς   Ὅμηρος τὸν ἄρχοντα καὶ βασιλεύοντα
[30, 0]   σάλπιγξιν οὐ χρῶνται τὸ παράπαν  ὡς   ὄνῳ φθεγγομέναις ἐμφερές. καὶ ὅλως
[51, 0]   ἥλιον σῶμα τῆς τἀγαθοῦ δυνάμεως  {ὡς}   ὁρατὸν οὐσίας νοητῆς ἡγούμενοι. διὸ
[76, 0]   ἀληθὲς δὲ καὶ τοῦτ´ ἔστιν,  ὡς   ὄργανον τὴν ψυχὴν δεῖ τοῦ
[52, 0]   ἥλιος ἐπὶ μιᾶς εὐθείας γεγόνασιν,  ὡς   οὐ μόνον τὴν σελήνην ἀλλὰ
[6, 0]   τὸ παράπαν εἰς τὸ ἱερόν,  ὡς   οὐ προσῆκον ὑπηρέτας πίνειν τοῦ
[13, 0]   πειρωμένων δὲ πάντων καθ´ ἕκαστον,  ὡς   οὐδεὶς ἐνήρμοττεν, ἐμβάντα τὸν Ὄσιριν
[1, 0]   εὐχόμεθα τυγχάνειν παρ´ αὐτῶν ἐκείνων·  ὡς   οὐθὲν ἀνθρώπῳ λαβεῖν μεῖζον, οὐ
[54, 0]   φεύγειν λέγεται νοθείας ὑπὸ Τυφῶνος,  ὡς   οὐκ ὢν καθαρὸς οὐδ´ εἰλικρινὴς
[18, 0]   τὸν φάγρον καὶ τὸν ὀξύρυγχον,  {ὡς}   οὓς μάλιστα τῶν ἰχθύων ἀφοσιοῦσθαι·
[45, 0]   βαρβάροις καὶ Ἕλλησι πολλαχοῦ περιφερομένη,  ὡς   οὔτ´ ἄνουν καὶ ἄλογον καὶ
[17, 0]   χρῆσθαι τοῖς παροῦσι καὶ ἀπολαύειν,  ὡς   πάντας αὐτίκα μάλα τοιούτους ἐσομένους,
[15, 0]   τούτου πυθέσθαι περὶ τῆς λάρνακος,  ὡς   πρὸς τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ
[35, 0]   δὲ σάλπιγγας ἐν θύρσοις ἀποκρύπτουσιν,  ὡς   Σωκράτης ἐν τοῖς περὶ ὁσίων
[48, 0]   ἀεὶ καὶ ποθοῦσαν καὶ διώκουσαν,  ὡς   τὰ ἐπιόντα δηλώσει τοῦ λόγου
[75, 0]   Ἀφροδίτης ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην,  ὡς   τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς δεομένας,
[48, 0]   ἄνισον τὸ ἀριστερὸν τὸ σκοτεινόν,  ὡς   ταύτας ἀρχὰς γενέσεως ὑποκειμένας· Ἀναξαγόρας
[75, 0]   καὶ τριάκοντα, μέγιστος ἦν ὅρκος,  ὡς   τεθρύληται, καὶ κόσμος ὠνόμασται, τεσσάρων
[22, 0]   Ὧρον καὶ μελάγχρουν τὸν Ὄσιριν,  ὡς   τῇ φύσει γεγονότας ἀνθρώπους. ἔτι
[34, 0]   εἶναι, τὴν δὲ Τηθὺν Ἶσιν  ὡς   τιθηνουμένην πάντα καὶ συνεκτρέφουσαν. καὶ
[55, 0]   τὰ νεῦρα χορδαῖς χρήσασθαι, διδάσκοντες  ὡς   τὸ πᾶν λόγος διαρμοσάμενος
[18, 0]   ποιουμένην διδόναι καθ´ ἑκάστην πόλιν  ὡς   τὸ σῶμα διδοῦσαν ὅπως παρὰ
[36, 0]   πολλάκις εἰώθαμεν καὶ τρὶς λέγειν,  ὡς   τό τρισμάκαρες‘ καὶ δεσμοὶ μὲν
[61, 0]   καὶ Ἑρμάνουβις ὀνομάζεται, τὸ μὲν  ὡς   τοῖς ἄνω τὸ δ´ ὡς
[61, 0]   ὡς τοῖς ἄνω τὸ δ´  ὡς   τοῖς κάτω προσήκων. διὸ καὶ
[49, 0]   δὲ τοὔνομα κάθεξιν κώλυσιν,  ὡς   τοῖς πράγμασιν ὁδῷ βαδίζουσι καὶ
[10, 0]   δὲ καὶ τοὔνομα διερμηνεύουσι πολυόφθαλμον,  ὡς   τοῦ μὲν ος τὸ πολύ,
[36, 0]   προστιθέμενος τῷ μύθῳ λόγος,  ὡς   τοῦ Ὀσίριδος Τυφὼν τὸ
[2, 0]   ἐξαιρέτως σοφὴν καὶ φιλόσοφον οὖσαν,  ὡς   τοὔνομά γε φράζειν ἔοικε παντὸς
[40, 0]   ἄν τις ἀπορρίψειε τὸν λόγον,  ὡς   Τυφὼν μὲν ἐκράτει πάλαι τῆς
[26, 0]   μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐυκτίμενον πτολίεθρον;  ὡς   τῶν δαιμόνων μικτὴν καὶ ἀνώμαλον
[62, 0]   Διὸς Εὔδοξος μυθολογεῖν Αἰγυπτίους,  ὡς   τῶν σκελῶν συμπεφυκότων αὐτῷ μὴ
[58, 0]   καὶ τὴν διάνοιαν τοῦ ἀνθρώπου  ὡς   ὕλην ἐπιστήμης καὶ ἀρετῆς τῷ
[20, 0]   ἀνακλῶντος ἐπ´ ἄλλα τὴν διάνοιαν,  ὡς   ὑποδηλοῦσιν αἵ τε θυσίαι τὸ
[56, 0]   ὡς ἀρχήν, τὴν δ´ Ἶσιν  ὡς   ὑποδοχήν, τὸν δ´ Ὧρον ὡς
[27, 0]   δι´ ἀρετὴν εἰς θεοὺς μεταβαλόντες,  ὡς   ὕστερον Ἡρακλῆς καὶ Διόνυσος, ἅμα
[6, 0]   οὐκ ἔπινον οἶνον οὐδ´ ἔσπενδον  ὡς   φίλιον θεοῖς ἀλλ´ ὡς αἷμα
[37, 0]   χενόσιρις‘ ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος,  ὥς   φασι, φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν
[24, 0]   δέ τινες ἐξαρθέντες ὑπὸ μεγαλαυχίας‘  ὥς   φησιν Πλάτων ἅμα νεότητι
[75, 0]   πόρρω δὲ φοβούμεναι τίκτειν, οὕτως  ἀκριβῶς   προαισθάνονται τὸ μέλλον, ὥστε τῷ
[51, 0]   δῆλός ἐστι σεσωσμένος καὶ  διαπεφευγὼς   τὸν κροκόδειλον· ἂν γὰρ ἁρπασθῇ,
[70, 0]   τὸ μὴ ζῆν ἀγρίως καὶ  θηριωδῶς·   καθ´ ἣν δ´ ὥραν τοὺς
[33, 0]   οὐ πάνυ προθύμως ἐντυγχάνουσιν οὐδ´  ἡδέως   ὁμιλοῦσι τοῖς τοιούτοις τὴν ὄψιν
[8, 0]   ἐπ´ Ἄραβας τῆς ἀποσκευῆς βραδυνούσης  ἡδέως   τῷ προστυχόντι σιτίῳ χρησάμενος εἶτα
[3, 0]   πολλοὶ μὲν Ἑρμοῦ, πολλοὶ δὲ  Προμηθέως   ἱστορήκασιν αὐτὴν θυγατέρα, {ὧν} τὸν
[37, 0]   καὶ Ἀντικλείδην λέγοντα τὴν Ἶσιν  Προμηθέως   οὖσαν θυγατέρα Διονύσῳ συνοικεῖν· αἱ
[80, 0]   καὶ σμύρνης καὶ ἀσπαλάθου καὶ  σεσέλεως,   ἔτι δὲ σχίνου τε καὶ
[6, 0]   ὑπηρέτας πίνειν τοῦ κυρίου καὶ  βασιλέως   ἐφορῶντος· οἱ δ´ ἄλλοι χρῶνται
[8, 0]   ἐγγεγραμμένας ἔχουσαν κατὰ Μείνιος τοῦ  βασιλέως,   ὃς πρῶτος Αἰγυπτίους τῆς ἀπλούτου
[16, 0]   τηλικοῦτον, ὥστε τῶν παίδων τοῦ  βασιλέως   τὸν νεώτερον ἐκθανεῖν· τὸν δὲ
[51, 0]   τῆς ἀτάκτου καὶ ἀορίστου  δυνάμεως   ἀρχὴ πλημμελήσασα κατασβέσῃ τὰς ἀναθυμιάσεις.
[49, 0]   φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος  δυνάμεως.   ~διὸ καὶ τῶν μὲν ἡμέρων
[61, 0]   δ´ ἑνὸς θεοῦ καὶ μιᾶς  δυνάμεως   ἡγούμενος. ~Ἔοικε δὲ τούτοις καὶ
[74, 0]   σταγόσιν ἡλίου τῆς τῶν θεῶν  δυνάμεως   κατιδόντες. τὴν μὲν γὰρ γαλῆν
[51, 0]   εἰκόνας, ἥλιον σῶμα τῆς τἀγαθοῦ  δυνάμεως   {ὡς} ὁρατὸν οὐσίας νοητῆς ἡγούμενοι.
[22, 0]   καλοῦσιν Ἕλληνες Ἀργώ, τῆς Ὀσίριδος  νεὼς   εἴδωλον ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον οὐ
[72, 0]   οἱ δὲ τοὺς ὕστερον βασιλεῖς  ἐκπλήξεως   ἕνεκα τῶν πολεμίων ἐν ταῖς
[24, 0]   ἀνοίᾳ φλεγόμενοι τὴν ψυχὴν μεθ´  ὕβρεως‘   ἐδέξαντο θεῶν ἐπωνυμίας καὶ ναῶν
[8, 0]   λέγεται δὲ καὶ Τέχνακτις  Βοκχόρεως   πατὴρ στρατεύων ἐπ´ Ἄραβας τῆς
[36, 0]   ὑγρότητος ἐνεκράθη τοῖς πεφυκόσι μετέχειν  γενέσεως.   ἄλλος δὲ λόγος ἐστὶν Αἰγυπτίων,
[57, 0]   Συμποσίῳ περὶ τῆς τοῦ Ἔρωτος  γενέσεως   διῆλθε, τὴν Πενίαν λέγων τέκνων
[58, 0]   ἀρχήν, ὕλην δὲ καὶ τροφὴν  γενέσεως   εἶναι δοξάζουσιν· ὧν ἐχομένους χρὴ
[74, 0]   τίκτουσαν εἴκασμα τῆς τοῦ λόγου  γενέσεως   εἶναι· τὸ δὲ κανθάρων γένος
[23, 0]   ὀλίγου δεῖν ἅπασιν ἐκ πρώτης  γενέσεως   ἐνδεδυκυῖαν ἐξιστάναι καὶ ἀναλύειν, μεγάλας
[43, 0]   οὔτε φθορᾶς ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε  γενέσεως.   ~Ἔνιοι δὲ καὶ τῶν ἐκλειπτικῶν
[53, 0]   φύσεως θῆλυ καὶ δεκτικὸν ἁπάσης  γενέσεως,   καθὸ τιθήνη καὶ πανδεχὴς ὑπὸ
[56, 0]   κόσμιον, ὡς καὶ Πλάτων χώραν  γενέσεως   καὶ δεξαμενήν, τὸ δὲ τρίτον
[33, 0]   ὑγροποιὸν ἀρχὴν καὶ δύναμιν, αἰτίαν  γενέσεως   καὶ σπέρματος οὐσίαν νομίζοντες, Τυφῶνα
[43, 0]   πολλάκις δὲ κρατουμένην ὑπὸ τῆς  γενέσεως   καὶ συνδεομένην αὖθις ἀναλύεσθαι καὶ
[78, 0]   πάντων καλῶν καὶ ἀγαθῶν, ὅσα  γενέσεως   μετέσχηκε. Ταῦτα μὲν οὖν οὕτως
[32, 0]   μισεῖ‘ τὸ μὲν γὰρ βρέφος  γενέσεως   σύμβολον, φθορᾶς δ´ γέρων·
[56, 0]   τιθήνην ἕδραν τε καὶ χώραν  γενέσεως,   τὸ δ´ ἐξ ἀμφοῖν ἔγγονον
[48, 0]   τὸ σκοτεινόν, ὡς ταύτας ἀρχὰς  γενέσεως   ὑποκειμένας· Ἀναξαγόρας δὲ νοῦν καὶ
[10, 0]   οὐ τροφῆς μᾶλλον ὕλην  γενέσεως   χώραν παρασκευάζοντες. ~Ὅταν οὖν
[76, 0]   αἰσθήσεως δὲ πάσης φύσει καὶ  συνέσεως   ἐστέρηται. Περὶ μὲν οὖν τῶν
[34, 0]   ἀπὸ τῆς φύσεως καὶ τῆς  εὑρέσεως.   ~Ὅτι μὲν οὖν αὐτός
[76, 0]   μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις,  αἰσθήσεως   δὲ πάσης φύσει καὶ συνέσεως
[3, 0]   λαμπρὰ τῆς περὶ θεῶν ὑποδηλοῦντες  οἰήσεως,   οἷα καὶ περὶ τὴν ἐσθῆτα
[76, 0]   δὲ ζῶσα καὶ βλέπουσα καὶ  κινήσεως   ἀρχὴν ἐξ αὑτῆς ἔχουσα καὶ
[63, 0]   φύσιν καὶ ἀνίστησι διὰ τῆς  κινήσεως   γένεσις. τοῦ δὲ σείστρου
[60, 0]   τῆς ἐπιστήμης ἅμα καὶ τῆς  κινήσεως   Ἶσιν μὲν ἡμεῖς, Ἶσιν δ´
[62, 0]   ἀφανεῖ βεβηκὼς εἰς γένεσιν ὑπὸ  κινήσεως   προῆλθεν. ~Ἐμφαίνει καὶ τὸ σεῖστρον,
[1, 0]   δέονται δίδωσιν, νοῦ δὲ καὶ  φρονήσεως   μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ
[75, 0]   τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται τῆς  αὐξήσεως   γινόμενον. ἐν ὑγρῷ γὰρ οὐ
[79, 0]   δὲ τοῦτο μάλιστα φράζει τῆς  ληρήσεως   ἐκσκορπισμόν, ἔστιν ἣν καὶ τοῦτο
[51, 0]   εὐτονίᾳ γὰρ ὄψεως ὑπερβάλλει καὶ  πτήσεως   ὀξύτητι καὶ διοικεῖν αὑτὸν ἐλαχίστῃ
[65, 0]   δ´ ἀναβιοῦσθαι καὶ ἀναφαίνεσθαι, ὅτε  βλαστήσεως   ἀρχή· διὸ καὶ λέγεσθαι τὴν
[7, 0]   ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς  Ὀδυσσέως   ἑταίρους ἐν πλῷ τοσούτῳ καὶ
[35, 0]   Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς  φύσεως   Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν,
[53, 0]   Ἶσίς ἐστι μὲν τὸ τῆς  φύσεως   θῆλυ καὶ δεκτικὸν ἁπάσης γενέσεως,
[20, 0]   περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου  φύσεως,   καθ´ ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ
[34, 0]   τὸν θεόν, εἰκότως ἀπὸ τῆς  φύσεως   καὶ τῆς εὑρέσεως. ~Ὅτι μὲν
[34, 0]   ὕην‘ ὡς κύριον τῆς ὑγρᾶς  φύσεως   οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ Ὀσίριδος·
[60, 0]   καὶ Ἀριστοτέλης. κινεῖται δὲ τῆς  φύσεως   τὸ μὲν γόνιμον καὶ σωτήριον
[45, 0]   ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς  φύσεως   φερούσης οὐ δυεῖν πίθων εἷς
[2, 0]   καὶ παραδίδωσι τοῖς τελουμένοις διὰ  θειώσεως   σώφρονι μὲν ἐνδελεχῶς διαίτῃ καὶ
[52, 0]   ἐμφαίνοντες οἷον ὑπερείσματος δεῖσθαι καὶ  ῥώσεως   τῷ τε θερμῷ γιγνόμενον ἐνδεᾶ
[10, 0]   δὲ Σόγχιτος Σαΐτου, Πυθαγόραν δ´  Οἰνούφεως   Ἡλιοπολίτου. μάλιστα δ´ οὗτος, ὡς
[10, 0]   τοῖς ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν  Χονούφεώς   φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ
[20, 0]   πρὸς τὸ νέφος ἀναχωρήσει τῆς  ὄψεως,   οὕτως μῦθος ἐνταῦθα λόγου
[51, 0]   θεὸν τοῦτον πολλάκις· εὐτονίᾳ γὰρ  ὄψεως   ὑπερβάλλει καὶ πτήσεως ὀξύτητι καὶ
[70, 0]   δ´ ὕστερον ἀπαιδεύτως δεχόμενοι καὶ  ἀμαθῶς   ἀναστρέφοντες ἐπὶ τοὺς θεοὺς τὰ
[49, 0]   τοῦ Τυφῶνος ἑταίρων γεγονέναι λέγουσιν,  Μανεθὼς   δ´ αὐτὸν τὸν Τυφῶνα καὶ
[73, 0]   πόλει ζῶντας ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν, ὡς  Μανεθὼς   ἱστόρηκε, Τυφωνείους καλοῦντες καὶ τὴν
[62, 0]   δὲ τὸν σίδηρον, ὡς ἱστορεῖ  Μανεθώς   (καλοῦσιν· ὥσπερ γὰρ σίδηρος
[9, 0]   (ὃ παράγοντες ἡμεῖς Ἄμμωνα λέγομεν)  Μανεθὼς   μὲν Σεβεννύτης τὸ κεκρυμμένον
[3, 0]   καὶ δεικνύουσαν τὰ θεῖα τοῖς  ἀληθῶς   καὶ δικαίως ἱεραφόροις καὶ ἱεροστόλοις
[3, 0]   ξυρήσεις· ἀλλ´ Ἰσιακός ἐστιν ὡς  ἀληθῶς   τὰ δεικνύμενα καὶ δρώμενα
[78, 0]   τὸν ἱερὸν καὶ ὅσιον ὡς  ἀληθῶς   Ὄσιριν οἰκεῖν, ὅπου τὰ σώματα
[20, 0]   μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον, ὡς  ἀληθῶς   πραχθέντα καὶ συμπεσόντα δοξάζουσι καὶ
[77, 0]   καὶ ἄυλον ἐξάλλονται καὶ θιγόντες  ἀληθῶς   τῆς περὶ αὐτὸ καθαρᾶς ἀληθείας
[71, 0]   φιλοσόφοις τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας  ὀρθῶς   ἀκούειν ὀνομάτων κακῶς χρῆσθαι καὶ
[45, 0]   εἰπεῖν, ὡς ἰδίᾳ μὲν οὐκ  ὀρθῶς   ἕκαστος, ὁμοῦ δὲ πάντες ὀρθῶς
[64, 0]   οὔτ´ οὐρανὸν Ὄσιριν Ἶσιν  ὀρθῶς   ἔχει νομίζειν οὐδὲ πῦρ Τυφῶνα
[71, 0]   γὰρ ἔν γε τούτοις λέγουσιν  ὀρθῶς   καὶ νομίζουσιν ἱερὸν Ἀφροδίτης ζῷον
[45, 0]   ὀρθῶς ἕκαστος, ὁμοῦ δὲ πάντες  ὀρθῶς   λέγουσιν· οὐ γὰρ αὐχμὸν μόνον
[66, 0]   ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ φθειρομέναις  ἀναγκαίως   ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ χρωμένων
[3, 0]   τὰ θεῖα τοῖς ἀληθῶς καὶ  δικαίως   ἱεραφόροις καὶ ἱεροστόλοις προσαγορευομένοις· οὗτοι
[58, 0]   νόμιμον καὶ δίκαιον ἐρᾶν, ἂν  δικαίως   συνῇ, καὶ γυναῖκα χρηστὴν ἔχουσαν
[20, 0]   ὅρμον ἀγαθῶν ἑρμηνεύουσιν, οἱ δ´  ἰδίως   τάφον Ὀσίριδος. τὴν δὲ πρὸς
[80, 0]   σῶμα διὰ τῆς πνοῆς κινούμενον  λείως   καὶ προσηνῶς ὕπνου τε κρᾶσιν
[80, 0]   τῆς τροφῆς ἀναθυμίασις οἷον ἕρπουσα  λείως   περὶ τὰ σπλάγχνα καὶ ψηλαφῶσα
[72, 0]   ταῦτα μόνα γίνεσθαι τὴν παλιγγενεσίαν  ὁμοίως   ἄπιστον. τῶν δὲ βουλομένων πολιτικήν
[35, 0]   καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ παλιγγενεσίαις·  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰ περὶ τὰς
[8, 0]   ὅτι δακρύειν ποιεῖ τοὺς προσφερομένους.  ὁμοίως   δὲ καὶ τὴν ὗν ἀνίερον
[76, 0]   λιθίνοις δημιουργήμασιν, φθορὰς μὲν  ὁμοίως   δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις, αἰσθήσεως δὲ
[44, 0]   ὄψει νυκτός τε καὶ ἡμέρας  ὁμοίως.   καὶ τοιαύτην ἔχειν δοκεῖ παρ´
[70, 0]   μεγάλα πρὸς τὸ μὴ ζῆν  ἀγρίως   καὶ θηριωδῶς· καθ´ ἣν δ´
[19, 0]   μεθεῖναι· τὸν δ´ Ὧρον οὐ  μετρίως   ἐνεγκεῖν, ἀλλ´ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ
[11, 0]   τῷ καταλόγῳ τῶν βασιλέων, οὐ  κυρίως   δήπου τὴν οὐσίαν αὐτοῦ σημαίνοντες,
[36, 0]   ἀπείρονες‘ εἰ μὴ νὴ Δία  κυρίως   ἐμφαίνεται τὸ τριπλάσιον ὑπὸ τῶν
[11, 0]   πεπραγμένον· οὐ γὰρ τὸν κύνα  κυρίως   Ἑρμῆν λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ ζῴου
[38, 0]   ὅθεν μὲν Ἶσις ἔτεκε  γνησίως   τὸν Ὧρον, δὲ Νέφθυς
[68, 0]   λόγον ἐκ φιλοσοφίας μυσταγωγὸν ἀναλαβόντας  ὁσίως   διανοεῖσθαι τῶν λεγομένων καὶ δρωμένων
[2, 0]   ὄν, ἂν μετὰ λόγου καὶ  ὁσίως   εἰς τὰ ἱερὰ τῆς θεοῦ
[11, 0]   παρὰ τῶν ἐξηγουμένων τὸν μῦθον  ὁσίως   καὶ φιλοσόφως καὶ δρῶσα μὲν
[7, 0]   τοῖς περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυφῶνος  ὁσίως   φιλοσοφουμένοις, δ´ ἐμφανὴς καὶ
[45, 0]   πάσας δεχόμενος. εἰ γὰρ οὐδὲν  ἀναιτίως   πέφυκε γίνεσθαι, αἰτίαν δὲ κακοῦ
[15, 0]   θαλάσσης ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν ἐρείκῃ τινὶ  μαλθακῶς   κλύδων προσέμιξεν· δ´
[72, 0]   εἰς πόλεμον ἀλλήλους τε διέθηκαν  κακῶς   καὶ ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων κολαζόμενοι
[19, 0]   τὸ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν  κακῶς   παθοῦσι‘ δεύτερον ἐρέσθαι, τί χρησιμώτατον
[71, 0]   μὴ μανθάνοντας ὀρθῶς ἀκούειν ὀνομάτων  κακῶς   χρῆσθαι καὶ τοῖς πράγμασιν· ὥσπερ
[28, 0]   Πλούτωνος κολοσσόν, οὐκ ἐπιστάμενος οὐδ´  ἑωρακὼς   πρότερον οἷος ἦν τὴν μορφήν,
[62, 0]   ἐν τῷ ἀοράτῳ καὶ ἀφανεῖ  βεβηκὼς   εἰς γένεσιν ὑπὸ κινήσεως προῆλθεν.
[55, 0]   ἐστιν ὡρισμένος καὶ τέλειος, οὐκ  ἀνῃρηκὼς   τὸν Τυφῶνα παντάπασιν, ἀλλὰ τὸ
[9, 0]   πρὸ τῶν ἱερῶν τὰς σφίγγας  ἐπιεικῶς   ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς
[45, 0]   ταμίας ὥσπερ νάματα τὰ πράγματα  καπηλικῶς   διανέμων ἀνακεράννυσιν ἡμῖν, ἀλλ´ ἀπὸ
[48, 0]   ὢν οὐ δι´ αἰνιγμῶν οὐδὲ  συμβολικῶς,   ἀλλὰ κυρίοις ὀνόμασιν οὐ μιᾷ
[32, 0]   δ´ ἵππος ποτάμιος. ἐδήλου δὲ  συμβολικῶς   γινόμενοι καὶ ἀπογινόμενοι, θεὸς
[72, 0]   τιμᾶν καὶ σέβεσθαι, δυσμενῶς καὶ  πολεμικῶς   ἀλλήλοις προσφερομένων καὶ τροφὴν ἑτέρων
[72, 0]   τὴν δύναμιν (λόχους καὶ τάξεις  Ἑλληνικῶς   καλοῦσιν) ἐπίσημα δοῦναι {καὶ} ζῳόμορφα
[45, 0]   ἔστι τις σύγκρασις ὥστ´ ἔχειν  καλῶς.   διὸ καὶ παμπάλαιος αὕτη κάτεισιν
[69, 0]   εἰ μήτε παραλείπειν τὰ νενομισμένα  καλῶς   ἔχει μήτε φύρειν τὰς περὶ
[79, 0]   τὸ ὑγιεινόν. οὐ γὰρ ᾤοντο  καλῶς   ἔχειν οὔτε σώμασιν οὔτε ψυχαῖς
[47, 0]   θεὸν ἠρεμεῖν καὶ ἀναπαύεσθαι χρόνον  {καλῶς}   μὲν οὐ πολύν {τῷ θεῷ}
[68, 0]   τῶν ἀκροωμένων, οὕτως ἡμεῖς  καλῶς   οἱ νόμοι περὶ τὰς θυσίας
[23, 0]   οἰκουμένης, τοὺς νομιζομένους θεοὺς πάντας  ὁμαλῶς   διαγράφων εἰς ὀνόματα στρατηγῶν καὶ
[4, 0]   ἀποτίθεσθαι ξυρωμένους καὶ λειαινομένους πᾶν  ὁμαλῶς   τὸ σῶμα, τὰς δὲ τῶν
[38, 0]   τῆς θεοῦ λέγουσιν, αἰνίττονται τὸ  παντελῶς   τῆς γῆς ἄγονον καὶ ἄκαρπον
[77, 0]   ἀναπτύξεις καὶ θέας αὑτῶν ἄλλοτ´  ἄλλως   ἀμειβομένων δίδωσιν· δὲ τοῦ
[73, 0]   τοῦ δαίμονος τοῦτον καθαρμὸν  ἄλλως   μέγαν ἐπὶ μεγίστοις· καὶ γὰρ
[20, 0]   τὴν δὲ πρὸς Φιλαῖς νιστιτάνην  ἄλλως   μὲν ἄβατον ἅπασι καὶ ἀπροσπέλαστον
[67, 0]   θάλασσα κοινὰ πᾶσιν, ὀνομάζεται δ´  ἄλλως   ὑπ´ ἄλλων, οὕτως ἑνὸς λόγου
[76, 0]   πάντα κοσμοῦντος θεοῦ νομίζειν καὶ  ὅλως   ἀξιοῦν γε μηδὲν ἄψυχον ἐμψύχου
[7, 0]   πρὶν εἰς ἐσχάτην ἐλθεῖν ἀπορίαν.  ὅλως   δὲ καὶ τὴν θάλατταν ἔκφυλον
[60, 0]   καὶ τὸ συνιέναι καὶ τἀγαθὸν  ὅλως   καὶ ἀρετὴν ἐπὶ τοῖς εὐροοῦσι
[33, 0]   αὐχμηρὸν καὶ πυρῶδες καὶ ξηραντικὸν  ὅλως   καὶ πολέμιον τῇ ὑγρότητι· διὸ
[42, 0]   ἀντίφραξιν οἱ Πυθαγόρειοι καλοῦσι, καὶ  ὅλως   τὸν ἀριθμὸν τοῦτον ἀφοσιοῦνται· τοῦ
[30, 0]   ὡς ὄνῳ φθεγγομέναις ἐμφερές. καὶ  ὅλως   τὸν ὄνον οὐ καθαρὸν ἀλλὰ
[4, 0]   ἐσθῆτας φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´  ὅλως   φροντίζουσιν εἰδέναι περὶ τούτων, οἱ
[45, 0]   ἀγαθοῖς μᾶλλον δὲ μηδὲν ὡς  ἁπλῶς   εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς φύσεως
[36, 0]   τὸν Νεῖλον, ἀλλὰ πᾶν ὑγρὸν  ἁπλῶς   Ὀσίριδος ἀπορροὴν καλοῦσι, καὶ τῶν
[64, 0]   οὐδ´ αὐχμὸν οὐδὲ θάλατταν, ἀλλ´  ἁπλῶς   ὅσον ἐστὶν ἐν τούτοις ἄμετρον
[22, 0]   χρῶνται καὶ τὸ δύσφημον οὐ  φαύλως   ἀπὸ τῶν θεῶν ἐπ´ ἀνθρώπους
[58, 0]   χρηστὴν ἔχουσαν ἄνδρα καὶ συνοῦσαν  ὅμως   ποθεῖν λέγομεν, οὕτως ἀεὶ γλιχομένην
[33, 0]   καὶ πάρωχρον νομίζοντες οὐ πάνυ  προθύμως   ἐντυγχάνουσιν οὐδ´ ἡδέως ὁμιλοῦσι τοῖς
[19, 0]   οὖν ἡσθῆναι τὸν Ὄσιριν, ὡς  ἱκανῶς   παρασκευασαμένου τοῦ Ὥρου. λέγεται δ´
[35, 0]   κατὰ χώραν ἐῶμεν, δ´  ἐμφανῶς   δρῶσι θάπτοντες τὸν Ἆπιν οἱ
[72, 0]   ἄλλοις ἄλλα τιμᾶν καὶ σέβεσθαι,  δυσμενῶς   καὶ πολεμικῶς ἀλλήλοις προσφερομένων καὶ
[80, 0]   τῆς πνοῆς κινούμενον λείως καὶ  προσηνῶς   ὕπνου τε κρᾶσιν ἐπαγωγὸν ἴσχει
[26, 0]   ἀπὸ τῶν δαιμόνων προσρήματι χρωμένου  κοινῶς   ἐπί τε χρηστῶν καὶ φαύλων
[47, 0]   δ´ Ἀρειμάνιος ἐκ τοῦ ζόφου  γεγονὼς   πολεμοῦσιν ἀλλήλοις· καὶ μὲν
[67, 0]   θεῖα τὴν νόησιν ὁδηγοῦντες οὐκ  ἀκινδύνως·   ἔνιοι γὰρ ἀποσφαλέντες παντάπασιν εἰς
[57, 0]   Τυφῶνι τὸ τοῦ Ταρτάρου μεταλαμβάνοντές  πως   ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ Χάος δοκεῖ
[19, 0]   ἵππον‘ εἰπόντος ἐπιθαυμάσαι καὶ διαπορῆσαι,  πῶς   οὐ λέοντα μᾶλλον ἀλλ´ ἵππον·
[69, 0]   δυσφημότατα καὶ λέγοντες καὶ διανοούμενοι.  ~Πῶς   οὖν χρηστέον ἐστὶ ταῖς σκυθρωπαῖς
[64, 0]   Εὔδοξον ἀπιστοῦντα παύσομεν καὶ διαποροῦντα,  πῶς   οὔτε Δήμητρι τῆς τῶν ἐρωτικῶν
[57, 0]   προσκαλεῖται δὲ καὶ τὸν Πλάτωνος  ἁμωσγέπως   τὰ πράγματα μῦθον, ὃν Σωκράτης
[52, 0]   τὰ ἐρωτικά. καὶ τούτοις μὲν  ἁμωσγέπως   τοῦ πιθανοῦ μέτεστι, τῶν δὲ
[72, 0]   ἀεὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστοι καὶ  χαλεπῶς   ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν
[14, 0]   φόβον τοῦ Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ  χαλεπῶς   καὶ μόγις κυνῶν ἐπαγόντων τὴν
[78, 0]   Ἕλλησιν Ἅιδου καὶ Πλούτωνος, ἀγνοούμενον  ὅπως   ἀληθές ἐστι, διαταράττει τοὺς πολλοὺς
[80, 0]   καὶ καλάμου. συντίθενται δ´ οὐχ  ὅπως   ἔτυχεν, ἀλλὰ γραμμάτων ἱερῶν τοῖς
[70, 0]   πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν ἑαυτοῖς,  ὅπως   πάλιν ἀναλίσκωνται καὶ θρηνῶνται· ~τὸ
[18, 0]   πόλιν ὡς τὸ σῶμα διδοῦσαν  ὅπως   παρὰ πλείοσιν ἔχῃ τιμὰς καί,
[66, 0]   τιμῶντες· δεύτερον, μεῖζόν ἐστιν,  ὅπως   σφόδρα προσέξουσι καὶ φοβήσονται, μὴ
[29, 0]   Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται  χαροπῶς   τοὺς μὲν τοῦ Ἡρακλέους γενέσθαι
[73, 0]   διέσπειρον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐδρᾶτο  φανερῶς   καὶ καθ´ ἕνα καιρὸν ἐν
[68, 0]   θυσίας καὶ τὰς ἑορτὰς ἔταξαν  ἑτέρως   ὑπολαμβάνοντες ἐξαμάρτωμεν. ὅτι γὰρ ἐπὶ
[70, 0]   αὐτοὶ κατέσπειρον ἔτι γλίσχρως καὶ  ἀπόρως,   διαμώμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν
[26, 0]   καὶ Ὁμήρου τοὺς μὲν ἀγαθοὺς  διαφόρως   θεοειδέας‘ ἑκάστοτε καλοῦντος καὶ ἀντι–
[28, 0]   παραφρονούσης καὶ μεθυούσης ἐν αὐτῷ,  γλίσχρως   ἀλληγοροῦσι. βέλτιον δὲ τὸν Ὄσιριν
[70, 0]   δὲ καὶ αὐτοὶ κατέσπειρον ἔτι  γλίσχρως   καὶ ἀπόρως, διαμώμενοι ταῖς χερσὶ
[48, 0]   κινεῖσθαι τὸν κόσμον, ἀλλὰ πλείοσιν  ἴσως   δυεῖν δὲ πάντως οὐκ ἐλάττοσιν·
[57, 0]   κεκοσμημένῳ σύνεστιν. ~Δόξειε δ´ ἂν  ἴσως   καὶ Ἡσίοδος τὰ πρῶτα
[63, 0]   φῶτ´ ἔστιν. τοῦτο μὲν οὖν  ἴσως   μυθωδέστερον· αἱ δ´ ἐν τοῖς
[13, 0]   εὖ μάλα φυλάττεσθαι καὶ προσέχειν  ἐγκρατῶς   ἔχουσαν, ἐπανελθόντι δὲ δόλον μηχανᾶσθαι
[8, 0]   τρόφιμον Δίκτυν ου κρομμύων ἐπιδρασσόμενον  ἐσχάτως   ἀπίθανον· οἱ δ´ ἱερεῖς ἀφοσιοῦνται
[2, 0]   ταύτῃ κεχαρισμένον, ἣν σὺ θεραπεύεις  ἐξαιρέτως   σοφὴν καὶ φιλόσοφον οὖσαν, ὡς
[50, 0]   πόλει νενομισμένον ἐστὶ κροκοδείλου φαγεῖν  πάντως   ἕκαστον· ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ θηρεύσαντες
[48, 0]   ἀλλὰ πλείοσιν ἴσως δυεῖν δὲ  πάντως   οὐκ ἐλάττοσιν· ὧν τὴν μὲν
[80, 0]   χωρίῳ τὴν περίμετρον ἴσην ἀγαπᾶσθαι  προσηκόντως,   ἐλάχιστα ῥητέον εἴς γε τοῦτο
[73, 0]   ἐμπίπτῃ καὶ χαλεπὸς αὐχμὸς ἐπάγων  ὑπερβαλλόντως   νόσους ὀλεθρίους συμφορὰς
[34, 0]   γὰρ ὀνομάζων διατελεῖ τὸν θεόν,  εἰκότως   ἀπὸ τῆς φύσεως καὶ τῆς
[32, 0]   βορείοις ὑπὸ τῆς θαλάσσης καταναλισκόμενος  εἰκότως   λέγεται τὴν μὲν γένεσιν ἐν
[80, 0]   ἓν ἀπὸ παντὸς ἄστρου καταρρεόντων.  εἰκότως   οὖν ἐκεῖνα μὲν ὡς ἁπλᾶ
[78, 0]   ἂν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ θεωμέναις  ἀπλήστως   καὶ ποθούσαις τὸ μὴ φατὸν
[13, 0]   μέγεθος λάρνακα καλὴν καὶ κεκοσμημένην  περιττῶς   εἰσενεγκεῖν εἰς τὸ συμπόσιον. ἡσθέντων
[70, 0]   καὶ σεμνύνοντες. οἱ δ´ ὕστερον  ἀπαιδεύτως   δεχόμενοι καὶ ἀμαθῶς ἀναστρέφοντες ἐπὶ
[58, 0]   καὶ συνοῦσαν ὅμως ποθεῖν λέγομεν,  οὕτως   ἀεὶ γλιχομένην ἐκείνου καὶ περὶ
[31, 0]   τῶν βοῶν τοὺς πυρροὺς καθιερεύουσιν,  οὕτως   ἀκριβῆ ποιούμενοι τὴν παρατήρησιν, ὥστε,
[75, 0]   δυνάμεναι, πόρρω δὲ φοβούμεναι τίκτειν,  οὕτως   ἀκριβῶς προαισθάνονται τὸ μέλλον, ὥστε
[17, 0]   ἀποθανεῖν. οἱ δέ φασιν οὐχ  οὕτως,   ἀλλ´ ὡς εἴρηται τρόπον ἐκπεσεῖν
[11, 0]   νομίζουσι βρέφος ἀνίσχειν νεογιλόν, ἀλλ´  οὕτως   ἀνατολὴν ἡλίου γράφουσι, τὴν ἐξ
[26, 0]   δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ· τίη δειδίσσεαι  οὕτως   Ἀργείους; καὶ πάλιν ἀλλ´ ὅτε
[63, 0]   καὶ πέντε, καὶ καθ´ ἓν  οὕτως   ἄχρι τῶν ἑπτὰ προστίθησιν, ὥστ´
[70, 0]   τὸν τὰ Μενάνδρου ποιήμαθ´ διατιθέμενον,  οὕτως   ἐκεῖνοι τοῖς τῶν θεῶν ὀνόμασι
[11, 0]   μάχαιραν‘ καὶ καλοῦσι μέχρι νῦν  οὕτως   ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν βασιλέων,
[67, 0]   ὀνομάζεται δ´ ἄλλως ὑπ´ ἄλλων,  οὕτως   ἑνὸς λόγου τοῦ ταῦτα κοσμοῦντος
[78, 0]   γενέσεως μετέσχηκε. Ταῦτα μὲν οὖν  οὕτως   ἔχει τὸν μάλιστα θεοῖς πρέποντα
[5, 0]   οὐ βούλονται δὲ τὸν Ἆπιν  οὕτως   ἔχειν οὐδ´ ἑαυτούς, ἀλλ´ εὐσταλῆ
[62, 0]   ἀποστρέφεται καὶ ἀποκρούεται πρὸς τοὐναντίον,  οὕτως   σωτήριος καὶ ἀγαθὴ καὶ
[75, 0]   δὲ θαυμάζειν, εἰ γλίσχρας ὁμοιότητας  οὕτως   ἠγάπησαν Αἰγύπτιοι. καὶ γὰρ καὶ
[68, 0]   τῇ ἀριστερᾷ δέχεσθαι τῶν ἀκροωμένων,  οὕτως   ἡμεῖς καλῶς οἱ νόμοι
[38, 0]   ὡς δὲ Νεῖλον Ὀσίριδος ἀπορροήν,  οὕτως   Ἴσιδος σῶμα γῆν λέγουσι καὶ
[20, 0]   τὸ νέφος ἀναχωρήσει τῆς ὄψεως,  οὕτως   μῦθος ἐνταῦθα λόγου τινὸς
[29, 0]   Σάραπιν, ἀλλὰ τὴν Ἄπιδος σορὸν  οὕτως   ὀνομάζεσθαι, καὶ χαλκᾶς τινας ἐν
[28, 0]   Σαράπιδός ἐστιν· οὐ γὰρ ἐκεῖθεν  οὕτως   ὀνομαζόμενος ἧκεν, ἀλλ´ εἰς Ἀλεξάνδρειαν
[5, 0]   ὡς ἔνιοι νομίζουσιν (οὐδὲν γὰρ  οὕτως   τίμιον Αἰγυπτίοις ὡς Νεῖλος)
[6, 0]   δευτέρᾳ τῆς περιόδου λέγεσθαί φησιν  οὕτως   ὑπὸ τῶν ἱερέων. ~Ἰχθύων δὲ
[75, 0]   τὴν Ἀμφιτρίτην καὶ τοὺς Τρίτωνας  οὕτως   ὠνόμασαν. Οἱ δὲ Πυθαγόρειοι καὶ
[57, 0]   Πόρος οὐχ ἕτερός ἐστι τοῦ  πρώτως   ἐρατοῦ καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου
[80, 0]   πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ τῆς ἡμέρας  φῶς   ἓν μέν ἐστι καὶ ἁπλοῦν
[43, 0]   ἔμψυχον εἶναι, γίνεσθαι δέ, ὅταν  φῶς   ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ τῆς σελήνης
[52, 0]   ἥλιον ὄμμα τοῦ Ὥρου καὶ  φῶς   ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος
[41, 0]   μὲν γὰρ σελήνην γόνιμον τὸ  φῶς   καὶ ὑγροποιὸν ἔχουσαν εὐμενῆ καὶ
[12, 0]   ὡς πάντων κύριος εἰς  φῶς   πρόεισιν. ἔνιοι δὲ Παμύλην τινὰ
[77, 0]   αὐτῆς πάντα γινομένην καὶ δεχομένην,  φῶς   σκότος, ἡμέραν νύκτα, πῦρ ὕδωρ,
[37, 0]   φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν  γεγραφὼς   Ἀθηναίων ἀποικίας ἐπιστολῇ τινι Ἀλεξάρχου
[2, 0]   τοῦ δ´ ἱεροῦ τοὔνομα καὶ  σαφῶς   ἐπαγγέλλεται καὶ γνῶσιν καὶ εἴδησιν
[11, 0]   ἐξηγουμένων τὸν μῦθον ὁσίως καὶ  φιλοσόφως   καὶ δρῶσα μὲν ἀεὶ καὶ
[2, 0]   τελουμένοις διὰ θειώσεως σώφρονι μὲν  ἐνδελεχῶς   διαίτῃ καὶ βρωμάτων πολλῶν καὶ
[52, 0]   γέγραπται. καὶ μὴν ἡμέρας ἑκάστης  τριχῶς   ἐπιθυμιῶσι τῷ ἡλίῳ, ῥητίνην μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/01/2006