Page
[216]	οὐχ ἥκιστα θεὸν συνοπαδὸν γιγνόμενον	ὕβρεις	τε καὶ εὐνομίας τῶν ἀνθρώπων
[229]	(Ξένος) Οὐκοῦν καὶ περὶ μὲν	ὕβριν	καὶ ἀδικίαν καὶ δειλίαν ἡ
[232]	φάντασμα τοῦτο ὡς οὐκ ἔσθ'	ὑγιές,	ἀλλὰ δῆλον ὡς ὁ πάσχων
[233]	αὐτὸς ἀνεπιστήμων ὢν δύναιτ' ἂν	ὑγιές	τι λέγων ἀντειπεῖν; (Θεαίτητος) Οὐδαμῶς.
[267]	δὴ σκοπώμεθα ὥσπερ σίδηρον, εἴτε	ὑγιὴς	εἴτε διπλόην ἔτ' ἔχων τινά
[242]	παρέχεται· δύο δὲ ἕτερος εἰπών,	ὑγρὸν	καὶ ξηρὸν ἢ θερμὸν καὶ
[239]	φήσομεν τά τε ἐν τοῖς	ὕδασι	καὶ κατόπτροις εἴδωλα, ἔτι καὶ
[240]	αὐτῷ, ~προσποιούμενος οὔτε κάτοπτρα (οὔτε	ὕδατα	γιγνώσκειν οὔτε τὸ παράπαν ὄψιν,
[266]	τὰ πεφυκότ' ἐστίν, πῦρ καὶ	ὕδωρ	καὶ τὰ τούτων ἀδελφά, θεοῦ
[229]	τι πάτριον, ᾧ πρὸς τοὺς	ὑεῖς	μάλιστ' ἐχρῶντό τε καὶ ἔτι
[263]	ὡς ἔστιν περὶ σοῦ. (Θεαίτητος)	Υί	μήν; (Ξένος) Ὁ δὲ δὴ
[248]	ὦ πάντων ἄριστοι, τί τοῦθ'	ὑμᾶς	ἐπ' ἀμφοῖν λέγειν φῶμεν; ἆρ'
[243]	ἀλλὰ μὴ δύο ἔτι καθ'	ὑμᾶς	τιθῶμεν; οὐ γάρ που τοῖν
[244]	(Ξένος) Ἐπειδὴ τοίνυν ἡμεῖς ἠπορήκαμεν,	ὑμεῖς	αὐτὰ ἡμῖν ἐμφανίζετε ἱκανῶς, τί
[232]	ἡγῇ τοῦτο; τάχα γὰρ ἂν	ὑμεῖς	μὲν ὀξύτερον οἱ νέοι πρὸς
[244]	ὂν φθέγγησθε. Δῆλον γὰρ ὡς	ὑμεῖς	μὲν ταῦτα πάλαι γιγνώσκετε, ἡμεῖς
[217]	ἔχει τὸ νῦν πρῶτον συγγενόμενον	ὑμῖν	μὴ κατὰ σμικρὸν ἔπος πρὸς
[243]	τί τὸ εἶναι τοῦτο ὑπολάβωμεν	ὑμῶν;	πότερον τρίτον παρὰ τὰ δύο
[244]	μανθάνειν μὲν τὰ λεγόμενα παρ'	ὑμῶν,	τὸ δὲ (τούτου γίγνηται πᾶν
[250]	θερμὸν καὶ ψυχρόν. (Θεαίτητος) Ποῖα;	Ὑόμνησόν	με. (Ξένος) Πάνυ μὲν οὖν·
[265]	τέχνῃ, τὰ δ' ἐκ τούτων	ὑπ'	ἀνθρώπων συνιστάμενα ἀνθρωπίνῃ, καὶ κατὰ
[246]	ἐκείνων σώματα καὶ τὴν λεγομένην	ὑπ'	αὐτῶν ἀλήθειαν (κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες
[220]	οἶμαι πρὸς πυρὸς φῶς γιγνόμενον	ὑπ'	αὐτῶν τῶν περὶ τὴν θήραν
[243]	φασι τὸ πᾶν καὶ φίλον	ὑπ'	(ἀφροδίτης, τοτὲ δὲ πολλὰ καὶ
[245]	ὅλον διὰ τὸ πεπονθέναι τὸ	ὑπ'	ἐκείνου πάθος, ᾖ δὲ αὐτὸ
[250]	ἐν τῇ ψυχῇ τιθείς, ὡς	ὑπ'	ἐκείνου τήν τε στάσιν καὶ
[217]	ἂν βουληθῇς ἐκλέξασθαι, πάντες γὰρ	ὑπακούσονταί	σοι πρᾴως· συμβούλῳ μὴν ἐμοὶ
[261]	οὖν δὴ περὶ τῶν ὀνομάτων	ὑπακουστέον;	(Ξένος) Εἴτε πάντα ἀλλήλοις συναρμόττει
[245]	τοῦ ὅλου, ταὐτά τε (ταῦτα	ὑπάρχει	τῷ ὄντι, καὶ πρὸς τῷ
[243]	Κατὰ πόδα γε, ὦ Θεαίτητε,	ὑπέλαβες.	Λέγω γὰρ δὴ ταύτῃ δεῖν
[251]	προαιρεῖσθαι φήσομεν; (Θεαίτητος) Ἐγὼ μὲν	ὑπὲρ	αὐτῶν οὐδὲν ἔχω πρὸς ταῦτα
[246]	γενοῖν κατὰ μέρος λάβωμεν λόγον	ὑπὲρ	ἧς τίθενται τῆς οὐσίας. (Θεαίτητος)
[243]	Ὅτι λίαν τῶν πολλῶν ἡμῶν	ὑπεριδόντες	ὠλιγώρησαν· οὐδὲν γὰρ φροντίσαντες εἴτ'
[232]	ἔπος εἰπεῖν διελέγετο μὴ τοῦτο	ὑπισχνουμένοις.	(Ξένος) Τά γε μὴν περὶ
[234]	ποικιλώτατον. (Ξένος) Οὐκοῦν τόν γ'	ὑπισχνούμενον	δυνατὸν εἶναι μιᾷ τέχνῃ πάντα
[232]	συμπάντων τῶν πολιτικῶν, ἆρ' οὐχ	ὑπισχνοῦνται	ποιεῖν ἀμφισβητητικούς; (Θεαίτητος) Οὐδεὶς γὰρ
[266]	(Ξένος) Τά τε ἐν τοῖς	ὕπνοις	καὶ ὅσα μεθ' ἡμέραν φαντάσματα
[228]	τῆς πρὸς ἄλληλα ἢ τοὐναντίον	ὑπὸ	ἀμετρίας αὐτὰ πάσχειν; (Θεαίτητος) Δῆλον
[228]	αὐτὰ πάσχειν; (Θεαίτητος) Δῆλον ὡς	ὑπὸ	ἀμετρίας. (Ξένος) Ἀλλὰ μὴν ψυχήν
[227]	τῶν ζῴων, ὅσα ἐντὸς σωμάτων	ὑπὸ	γυμναστικῆς (ἰατρικῆς τε ὀρθῶς διακρινόμενα
[253]	διαισθάνεται, καὶ πολλὰς ἑτέρας ἀλλήλων	ὑπὸ	μιᾶς ἔξωθεν περιεχομένας, καὶ μίαν
[251]	ἐσπουδακόσιν, ἐνίοτε πρεσβυτέροις ἀνθρώποις, καὶ	ὑπὸ	πενίας τῆς περὶ φρόνησιν κτήσεως
[228]	καὶ ἀποτυγχάνῃ, πότερον αὐτὰ φήσομεν	ὑπὸ	συμμετρίας τῆς πρὸς ἄλληλα ἢ
[248]	κατὰ τὸν λόγον τοῦτον γιγνωσκομένην	ὑπὸ	τῆς γνώσεως, καθ' ὅσον γιγνώσκεται,
[240]	δοξάζειν τὴν ψυχὴν ἡμῶν φήσομεν	ὑπὸ	τῆς ἐκείνου τέχνης, ἢ τί
[235]	συλλαβεῖν αὐτὸν κατὰ τὰ ἐπεσταλμένα	(ὑπὸ	τοῦ βασιλικοῦ λόγου, κἀκείνῳ παραδόντας
[236]	ἤ σε οἷον ῥύμη τις	ὑπὸ	τοῦ λόγου συνειθισμένον συνεπεσπάσατο πρὸς
[247]	εἰς τὸ παθεῖν καὶ σμικρότατον	ὑπὸ	τοῦ φαυλοτάτου, κἂν εἰ μόνον
[225]	ὁ λόγος, ἀτὰρ ἐπωνυμίας οὔθ'	ὑπὸ	τῶν ἔμπροσθεν ἔτυχεν οὔτε νῦν
[234]	τὰ ἐν τοῖς λόγοις φαντάσματα	ὑπὸ	τῶν ἐν ταῖς πράξεσιν ἔργων
[228]	γένη, τὸ μὲν πονηρία καλούμενον	ὑπὸ	τῶν πολλῶν, νόσος αὐτῆς σαφέστατα
[235]	συνακολουθεῖν αὐτῷ διαιροῦντας ἀεὶ τὴν	ὑποδεχομένην	αὐτὸν μοῖραν, ἕωσπερ ἂν ληφθῇ.
[251]	αὐτὸν λόγον οὕτως ἓν ἕκαστον	ὑποθέμενοι	πάλιν αὐτὸ πολλὰ καὶ πολλοῖς
[238]	ἐμοὶ σκοπεῖν. ἐγὼ μὲν (γὰρ	ὑποθέμενος	οὔτε ἑνὸς οὔτε τῶν πολλῶν
[244]	ὅτι τῷ ταύτην τὴν ὑπόθεσιν	ὑποθεμένῳ	πρὸς τὸ νῦν ἐρωτηθὲν καὶ
[237]	(Ξένος) Τετόλμηκεν ὁ λόγος οὗτος	ὑποθέσθαι	τὸ μὴ ὂν εἶναι· ψεῦδος
[244]	Θεαίτητε, ὅτι τῷ ταύτην τὴν	ὑπόθεσιν	ὑποθεμένῳ πρὸς τὸ νῦν ἐρωτηθὲν
[241]	(Ξένος) Μή με οἷον πατραλοίαν	ὑπολάβῃς	γίγνεσθαί τινα. (Θεαίτητος) Τί δή;
[261]	τοῦτ' εἶπας; (Ξένος) Ὅπερ ᾠήθην	ὑπολαβόντα	σε προσομολογεῖν. ἔστι γὰρ ἡμῖν
[243]	εἶναι; τί τὸ εἶναι τοῦτο	ὑπολάβωμεν	ὑμῶν; πότερον τρίτον παρὰ τὰ
[265]	μὴν βλέπων εἰς σὲ καὶ	ὑπολαμβάνων	οἴεσθαί σε κατά γε θεὸν
[232]	Φαίνεται γοῦν δὴ σχεδὸν οὐδὲν	ὑπολιπεῖν.	(Ξένος) Σὺ δὴ πρὸς θεῶν,
[266]	τῆς μερίδος αὐτοποιητικόν, τὼ δ'	ὑπολοίπω	σχεδὸν μάλιστ' ἂν λεγοίσθην εἰδωλοποιικώ·
[235]	μὲν ἡμᾶς εὐθὺς ὁ σοφιστὴς	ὑπομείνῃ,	συλλαβεῖν αὐτὸν κατὰ τὰ ἐπεσταλμένα
[243]	ἄλλοθί πῃ διακρίσεις καὶ συγκρίσεις	ὑποτιθείς,	τούτων, ὦ Θεαίτητε, ἑκάστοτε σύ
[246]	τοῦτο μὴ ἐγχωρεῖ, λόγῳ ποιῶμεν,	ὑποτιθέμενοι	νομιμώτερον αὐτοὺς ἢ νῦν ἐθέλοντας
[245]	Δηλοῖ σχεδὸν καὶ τὰ νῦν	ὑποφαίνοντα·	συνάπτεται γὰρ ἕτερον ἐξ ἄλλου,
[252]	πολέμιον καὶ ἐναντιωσόμενον ἔχοντες, ἐντὸς	ὑποφθεγγόμενον	ὥσπερ τὸν ἄτοπον Εὐρυκλέα περιφέροντες
[240]	λέγε οὖν καὶ ἀμύνου μηδὲν	ὑποχωρῶν	τὸν ἄνδρα. (Θεαίτητος) Τί δῆτα,
[268]	τοῖς λόγοις κυλίνδησιν ἔχει πολλὴν	ὑποψίαν	καὶ φόβον ὡς ἀγνοεῖ ταῦτα
[265]	γίγνηται τοῖς μὴ πρότερον οὖσιν	ὕστερον	γίγνεσθαι. (Θεαίτητος) Μεμνήμεθα. (Ξένος) Ζῷα
[265]	τινὸς ἢ θεοῦ δημιουργοῦντος φήσομεν	ὕστερον	γίγνεσθαι πρότερον οὐκ ὄντα; ἢ
[263]	Κομιδῇ μὲν οὖν. (Ξένος) Ὃν	ὕστερον	δὴ λόγον εἴρηκα περὶ σοῦ,
[219]	ἂν μὴ πρότερόν τις ὂν	ὕστερον	εἰς οὐσίαν ἄγῃ, τὸν μὲν
[248]	Καλῶς· ἴσως γὰρ ἂν εἰς	ὕστερον	ἡμῖν τε καὶ τούτοις (ἕτερον
[242]	Ἰάδες δὲ καὶ Σικελαί τινες	ὕστερον	Μοῦσαι συνενόησαν ὅτι συμπλέκειν (ἀσφαλέστατον
[257]	ἅττ' ἂν κέηται τὰ ἐπιφθεγγόμενα	ὕστερον	τῆς ἀποφάσεως ὀνόματα. (Θεαίτητος) Παντάπασι
[236]	μὲν πόῤῥωθεν, τὰ δ' ἐγγύθεν	ὑφ'	ἡμῶν ὁρᾶσθαι. (Θεαίτητος) Πάνυ μὲν
[225]	αὖ νῦν τέταρτον τὸν μεταδιωκόμενον	ὑφ'	ἡμῶν σοφιστήν; ~(Ξένος) Οὐδὲν ἀλλ'
[225]	τῶν ἔμπροσθεν ἔτυχεν οὔτε νῦν	ὑφ'	ἡμῶν τυχεῖν ἄξιον. (Θεαίτητος) Ἀληθῆ·
[227]	τέμνειν. (Θεαίτητος) Καθ' ὁποῖ' ἂν	ὑφηγῇ	πειράσομαί σοι συντέμνειν. (Ξένος) Πονηρίαν
[216]	πλαστῶς ἀλλ' ὄντως φιλόσοφοι, καθορῶντες	ὑψόθεν	τὸν τῶν κάτω βίον, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008