Page |
[243] |
δῆλον
ὅτι
τὸ
ὂν
φῂς
|
πρῶτον |
δεῖν
διερευνήσασθαι
τί
ποθ'
οἱ |
[265] |
μὲν
οὖν.
(Ξένος)
Ποιητικῆς
δὴ
|
πρῶτον |
δύ'
ἔστω
μέρη.
(Θεαίτητος)
Ποίω; |
[231] |
πέφανται.
Δοκῶ
μὲν
γάρ,
τὸ
|
πρῶτον |
ηὑρέθη
νέων
καὶ
πλουσίων
ἔμμισθος |
[262] |
φῂς
τοῦτον
ἐλάχιστόν
τε
καὶ
|
πρῶτον; |
(Θεαίτητος)
Ἔγωγε.
(Ξένος)
Δηλοῖ
γὰρ |
[237] |
μέτρια
βασανισθείς.
τοῦτο
οὖν
αὐτὸ
|
πρῶτον |
θεασώμεθα,
εἰ
μή
τί
σοι |
[235] |
(Θεαίτητος)
Σὺ
δ'
ἀλλ'
εἰπὲ
|
πρῶτον |
καὶ
δίελε
ἡμῖν
τίνε
τὼ |
[261] |
Καλῶς
εἶπες.
(Ξένος)
Λόγον
δὴ
|
πρῶτον |
καὶ
δόξαν,
καθάπερ
ἐῤῥήθη
νυνδή, |
[260] |
κοινωνίας.
Διὰ
ταῦτ'
οὖν
λόγον
|
πρῶτον |
καὶ
δόξαν
καὶ
φαντασίαν
διερευνητέον |
[263] |
(Ξένος)
Ὧδ'
εἴσῃ
ῥᾷον,
ἂν
|
πρῶτον |
λάβῃς
αὐτὰ
τί
ποτ'
ἔστιν |
[263] |
δὴ
λόγον
εἴρηκα
περὶ
σοῦ,
|
πρῶτον |
μέν,
ἐξ
ὧν
ὡρισάμεθα
τί |
[254] |
προελόμενοι
τῶν
μεγίστων
λεγομένων
ἄττα,
|
πρῶτον |
μὲν
ποῖα
ἕκαστά
ἐστιν,
ἔπειτα |
[242] |
δοκοῦντα
νῦν
ἐναργῶς
ἔχειν
ἐπισκέψασθαι
|
πρῶτον |
(μή
πῃ
τεταραγμένοι
μὲν
ὦμεν |
[251] |
γε
αὐτοὺς
λέγειν,
εἰ
βούλει,
|
πρῶτον |
μηδενὶ
μηδὲν
μηδεμίαν
δύναμιν
ἔχειν |
[221] |
ἐκεῖνό
γ'
ἦν
τὸ
ζήτημα
|
πρῶτον, |
πότερον
ἰδιώτην
ἤ
τινα
τέχνην |
[217] |
τίς
μ'
ἔχει
τὸ
νῦν
|
πρῶτον |
συγγενόμενον
ὑμῖν
μὴ
κατὰ
σμικρὸν |
[244] |
νῦν
δ'
ἠπορήκαμεν.
Διδάσκετε
οὖν
|
πρῶτον |
τοῦτ'
αὐτὸ
ἡμᾶς,
ἵνα
μὴ |
[232] |
ἀργίαν
πάσχωμεν,
ἀλλ'
ἀναλάβωμεν
ἓν>
|
πρῶτον |
τῶν
περὶ
τὸν
σοφιστὴν
εἰρημένων. |
[218] |
μετ'
ἐμοῦ
σοι
συσκεπτέον
ἀρχομένῳ
|
πρῶτον, |
ὡς
ἐμοὶ
φαίνεται,
νῦν
ἀπὸ |