Page |
[223] |
Ναί.
(Ξένος)
Τὸ
δέ
γε
|
ἐξ |
ἄλλης
εἰς
ἄλλην
πόλιν
διαλλάττον |
[245] |
νῦν
ὑποφαίνοντα·
συνάπτεται
γὰρ
ἕτερον
|
ἐξ |
ἄλλου,
μείζω
καὶ
χαλεπωτέραν
φέρον |
[254] |
τριῶν
ἄλλω,
συμμειγνυμένω
μὴν
ἐκείνοις
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ἀεί,
καὶ
περὶ
πέντε |
[259] |
τοῦ
ὄντος
ὂν
ἔστι
σαφέστατα
|
(ἐξ |
ἀνάγκης
εἶναι
μὴ
ὄν·
τὸ |
[255] |
ὅτιπερ
ἂν
ἕτερον
ᾖ,
συμβέβηκεν
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ἑτέρου
τοῦτο
ὅπερ
ἐστὶν |
[228] |
γε.
(Ξένος)
Συγγενῆ
γε
μὴν
|
ἐξ |
ἀνάγκης
σύμπαντα
γέγονεν.
(Θεαίτητος)
Πῶς |
[256] |
Σαφέστατά
γε.
(Ξένος)
Ἔστιν
ἄρα
|
ἐξ |
ἀνάγκης
τὸ
μὴ
ὂν
ἐπί |
[246] |
αὐτοὺς
ἀμφισβητοῦντες
μάλα
εὐλαβῶς
ἄνωθεν
|
ἐξ |
ἀοράτου
ποθὲν
ἀμύνονται,
νοητὰ
ἄττα |
[232] |
ἀντιλογικούς.
Ἡ
δὲ
σκέψις
ἡμῖν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἔστω
τῇδέ
(πῃ.
Φέρε, |
[216] |
ξένον
ἄγομεν,
τὸ
μὲν
γένος
|
ἐξ |
Ἐλέας,
ἑταῖρον
δὲ
τῶν
ἀμφὶ |
[252] |
διαιροῦσιν,
εἴτε
εἰς
ἓν
καὶ
|
ἐξ |
ἑνὸς
ἄπειρα
εἴτε
εἰς
πέρας |
[227] |
κατανοεῖν
πειρωμένη
τιμᾷ
πρὸς
τοῦτο
|
ἐξ |
ἴσου
πάσας,
καὶ
θάτερα
τῶν |
[250] |
ἐνταῦθα
κείσθω
διηπορημένον·
ἐπειδὴ
δὲ
|
ἐξ |
ἴσου
τό
τε
ὂν
καὶ |
[262] |
Κομιδῇ
μὲν
οὖν.
(Ξένος)
Οὐκοῦν
|
ἐξ |
ὀνομάτων
μὲν
μόνων
συνεχῶς
λεγομένων |
[246] |
(Ξένος)
Οἱ
μὲν
εἰς
γῆν
|
ἐξ |
οὐρανοῦ
καὶ
τοῦ
ἀοράτου
πάντα |
[218] |
τὸν
προσδιαλεγόμενον
εἶναι
δέχομαι
παντάπασιν
|
ἐξ |
ὧν
αὐτός
τε
πρότερον
διείλεγμαι |
[266] |
που
καὶ
τἆλλα
ζῷα
καὶ
|
ἐξ |
ὧν
τὰ
πεφυκότ'
ἐστίν,
πῦρ |
[263] |
εἴρηκα
περὶ
σοῦ,
πρῶτον
μέν,
|
ἐξ |
ὧν
ὡρισάμεθα
τί
ποτ'
ἔστι |