Page
[249]	μὲν καὶ ζωὴν καὶ ψυχὴν	ἔχειν>	ἀκίνητον μέντοι τὸ παράπαν ἔμψυχον
[249]	ἐν ψυχῇ γε φήσομεν αὐτὸ	ἔχειν	αὐτά; (Θεαίτητος) Καὶ τίν' ἂν
[233]	γὰρ οἶμαι πρὸς ταῦτα ἐπιστημόνως	ἔχειν	αὐτοὶ πρὸς ἅπερ ἀντιλέγουσιν. (Θεαίτητος)
[229]	τὴν διδασκαλικὴν δύο ἀναγκάζει μόρια	ἔχειν,	ἓν ἐφ' ἑνὶ (γένει) τῶν
[245]	μεμερισμένον πάθος μὲν τοῦ ἑνὸς	ἔχειν	ἐπὶ τοῖς μέρεσι πᾶσιν οὐδὲν
[252]	ἂν πάντα ἀλλήλοις ἐῶμεν δύναμιν	ἔχειν	ἐπικοινωνίας; (Θεαίτητος) Τοῦτο μὲν οἷός
[242]	(Ξένος) Τὰ δοκοῦντα νῦν ἐναργῶς	ἔχειν	ἐπισκέψασθαι πρῶτον (μή πῃ τεταραγμένοι
[242]	τὸ μὲν ἀεὶ ταῦτα οὕτως	ἔχειν	ἐχάλασαν, ~ἐν μέρει δὲ τοτὲ
[249]	συγχωροῖμεν. (Ξένος) Ἀλλὰ νοῦν μὲν	ἔχειν,	ζωὴν δὲ μὴ φῶμεν; (Θεαίτητος)
[244]	δὲ ἔχον πᾶσα ἀνάγκη μέρη	ἔχειν·	ἢ πῶς; (Θεαίτητος) Οὕτως. ~(Ξένος)
[251]	πρῶτον μηδενὶ μηδὲν μηδεμίαν δύναμιν	ἔχειν	κοινωνίας εἰς μηδέν. Οὐκοῦν κίνησίς
[245]	(Θεαίτητος) Παντάπασιν ἔοικε ταῦθ' οὕτως	ἔχειν.	(Ξένος) Καὶ μὴν οὐδ' ὁποσονοῦν
[254]	εἰκὸς οὐχ ἧττον ἐκείνων οὕτως	ἔχειν.	(Ξένος) Οὐκοῦν περὶ μὲν τούτου
[239]	σοι μύειν ἢ παντάπασιν οὐκ	ἔχειν	ὄμματα. (Θεαίτητος) Πῶς; (Ξένος) Τὴν
[219]	καὶ λόγον οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡμῖν	ἔχειν	πρὸς ὃ βουλόμεθα. (Θεαίτητος) Καλῶς
[239]	Τοιγαροῦν εἴ τινα φήσομεν αὐτὸν	ἔχειν	φανταστικὴν (τέχνην, ῥᾳδίως ἐκ ταύτης
[248]	ἣν ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως	ἔχειν	φατέ, γένεσιν δὲ ἄλλοτε ἄλλως.
[253]	πρὸς ἄλληλα κατὰ ταὐτὰ μείξεως	ἔχειν	ὡμολογήκαμεν, ἆρ' οὐ μετ' ἐπιστήμης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008