Page |
[255] |
τῶν
ὄντων
τὰ
μὲν
αὐτὰ
|
καθ' |
αὑτά,
τὰ
δὲ
πρὸς
ἄλλα |
[238] |
διανοηθῆναι
τὸ
μὴ
ὂν
αὐτὸ
|
καθ' |
αὑτό,
ἀλλ'
ἔστιν
ἀδιανόητόν
τε |
[264] |
(Ξένος)
Τί
δ'
ὅταν
μὴ
|
καθ' |
αὑτὸ
ἀλλὰ
δι'
αἰσθήσεως
παρῇ |
[252] |
τῷ
τῶν
ἄλλων”
καὶ
τῷ
|
καθ' |
αὑτὸ”
καὶ
μυρίοις
ἑτέροις,
ὧν |
[217] |
ἄλλον·
εἰ
δὲ
μή,
τὸ
|
καθ' |
αὑτόν.
(Σωκράτης)
Ἔξεστι
τοίνυν
τῶν |
[235] |
τὴν
τῶν
οὕτω
δυναμένων
μετιέναι
|
καθ' |
ἕκαστά
τε
καὶ
ἐπὶ
πάντα |
[228] |
τινα
θέμενα
πειρώμενα
τούτου
τυγχάνειν
|
καθ' |
ἑκάστην
ὁρμὴν
παράφορα
αὐτοῦ
γίγνηται |
[259] |
τοῖς
λεγομένοις
οἷόν
τ'
εἶναι
|
καθ' |
ἕκαστον
ἐλέγχοντα
ἐπακολουθεῖν,
ὅταν
τέ |
[217] |
εἰπεῖν
ὅτι
γε
τρί'
ἡγοῦντο·
|
καθ' |
ἕκαστον
μὴν
διορίσασθαι
σαφῶς
τί |
[259] |
οὐκ
ἔστι,
καὶ
τἆλλα
δὴ
|
καθ' |
ἕκαστον
οὕτω
καὶ
σύμπαντα
πολλαχῇ |
[255] |
δὴ
λέγωμεν
ἐπὶ
τῶν
πέντε
|
καθ' |
ἓν
ἀναλαμβάνοντες.
(Θεαίτητος)
Πῶς;
(Ξένος) |
[251] |
ἀποκρίνασθαι.
(Ξένος)
Τί
οὖν
οὐ
|
καθ' |
ἓν
ἀποκρινόμενος
ἐφ'
ἑκάστου
τὰ |
[217] |
τρία
καὶ
τὰ
γένη
διαιρούμενοι
|
καθ' |
ἓν
ὄνομα
(γένος)
ἑκάστῳ
προσῆπτον; |
[251] |
(Θεαίτητος)
Καλῶς.
(Ξένος)
Λέγωμεν
δὴ
|
καθ' |
ὅντινά
ποτε
τρόπον
πολλοῖς
ὀνόμασι |
[227] |
οὖν.
(Ξένος)
Καὶ
ψυχῆς
ἄρα,
|
καθ' |
ὅσον
ἂν
εὑρίσκωμεν
κακίας
ἀφαίρεσίν |
[248] |
τοῦτον
γιγνωσκομένην
ὑπὸ
τῆς
γνώσεως,
|
καθ' |
ὅσον
γιγνώσκεται,
κατὰ
τοσοῦτον
κινεῖσθαι |
[254] |
ἐνδεεῖς
μηδὲν
γιγνώμεθα
περὶ
αὐτῶν,
|
καθ' |
ὅσον
ὁ
τρόπος
ἐνδέχεται
τῆς |
[243] |
πᾶν
ἀλλὰ
μὴ
δύο
ἔτι
|
καθ' |
ὑμᾶς
τιθῶμεν;
οὐ
γάρ
που |