| Page |
|---|
| [253] |
πάντων
κεχώρηκεν,
ὥστε
ἄνευ
τινὸς
|
αὐτῶν |
ἀδύνατον
ἁρμόττειν
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [246] |
σώματα
καὶ
τὴν
λεγομένην
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἀλήθειαν
(κατὰ
σμικρὰ
διαθραύοντες
ἐν |
| [261] |
λάβωμεν,
ἵνα
ἐναργέστερον
ἀπολογισώμεθα
πότερον
|
αὐτῶν |
ἅπτεται
τὸ
μὴ
ὂν
ἢ |
| [242] |
ὄντα,
πολεμεῖ
δὲ
ἀλλήλοις
(ἐνίοτε
|
αὐτῶν |
ἄττα
πῃ,
τοτὲ
δὲ
καὶ |
| [246] |
σοι,
καὶ
τὸ
λεχθὲν
παρ'
|
αὐτῶν |
ἀφερμήνευε.
(Θεαίτητος)
Ταῦτ'
ἔσται.
(Ξένος) |
| [217] |
καὶ
τὸ
ποῖόν
τι
περὶ
|
αὐτῶν |
διαπορηθεὶς
ἐρέσθαι
διενοήθης;
(Σωκράτης)
Τόδε· |
| [241] |
μάλα.
(Ξένος)
Μικρὸν
μέρος
τοίνυν
|
αὐτῶν |
διεληλύθαμεν,
οὐσῶν
(ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
| [246] |
ὧδέ
μοι
δεῖν
δοκεῖ
περὶ
|
αὐτῶν |
δρᾶν.
(Θεαίτητος)
Πῶς;
(Ξένος)
Μάλιστα |
| [233] |
τὸ
νῦν
εἰρημένον
ὀρθότατα
περὶ
|
αὐτῶν |
εἰρῆσθαι.
(Ξένος)
Λάβωμεν
τοίνυν
σαφέστερόν |
| [234] |
καὶ
τοίνυν
καὶ
ταχὺ
ποιήσας
|
αὐτῶν |
ἕκαστα
πάνυ
σμικροῦ
νομίσματος
ἀποδίδοται. |
| [247] |
δικαιοσύνης
ἕξει
καὶ
παρουσίᾳ
τοιαύτην
|
αὐτῶν |
ἑκάστην
γίγνεσθαι,
καὶ
τῶν
ἐναντίων |
| [243] |
(εἴτε
ἀπολειπόμεθα,
περαίνουσι
τὸ
σφέτερον
|
αὐτῶν |
ἕκαστοι.
(Θεαίτητος)
Πῶς
λέγεις;
(Ξένος) |
| [254] |
(Θεαίτητος)
Τί
μήν;
(Ξένος)
Οὐκοῦν
|
αὐτῶν |
ἕκαστον
τοῖν
μὲν
δυοῖν
ἕτερόν |
| [265] |
εἰδώλων
μέντοι,
φαμέν,
ἀλλ'
οὐκ
|
αὐτῶν |
ἑκάστων·
ἦ
γάρ;
(Θεαίτητος)
Παντάπασι |
| [264] |
λόγῳ
συγγενῶν
ὄντων
ψευδῆ
(τε)
|
αὐτῶν |
ἔνια
καὶ
ἐνίοτε
εἶναι.
(Θεαίτητος) |
| [268] |
συχνήν.
~Ὁ
μὲν
γὰρ
εὐήθης
|
(αὐτῶν |
ἐστιν,
οἰόμενος
εἰδέναι
ταῦτα
ἃ |
| [248] |
λεκτέον
ἡμῖν
ὅτι
δεόμεθα
παρ'
|
αὐτῶν |
(ἔτι
πυθέσθαι
σαφέστερον
εἰ
προσομολογοῦσι |
| [241] |
εἰκόνων
εἴτε
μιμημάτων
εἴτε
φαντασμάτων
|
αὐτῶν, |
ἢ
καὶ
περὶ
τεχνῶν
τῶν |
| [247] |
καὶ
ἁπτὸν
εἶναί
φασί
τι
|
αὐτῶν |
ἢ
πάντα
ἀόρατα;
(Θεαίτητος)
Σχεδὸν |
| [250] |
νῦν
ἐλπὶς
ἤδη
καθάπερ
ἂν
|
αὐτῶν |
θάτερον
εἴτε
ἀμυδρότερον
εἴτε
σαφέστερον |
| [254] |
γε
ἐνδεεῖς
μηδὲν
γιγνώμεθα
περὶ
|
αὐτῶν, |
καθ'
ὅσον
ὁ
τρόπος
ἐνδέχεται |
| [225] |
γε
ἔντεχνον,
καὶ
περὶ
δικαίων
|
αὐτῶν |
καὶ
ἀδίκων
καὶ
περὶ
τῶν |
| [267] |
Πόθεν
οὖν
ὄνομα
ἑκατέρῳ
τις
|
αὐτῶν |
λήψεται
πρέπον;
ἢ
δῆλον
δὴ |
| [262] |
(οὐχ
ἁρμόττει,
τὰ
δὲ
ἁρμόττοντα
|
αὐτῶν |
λόγον
ἀπηργάσατο.
(Θεαίτητος)
Παντάπασι
μὲν |
| [233] |
χρήματα
διδοὺς
ἤθελεν
ἂν
τούτων
|
αὐτῶν |
μαθητὴς
γίγνεσθαι.
(Θεαίτητος)
Σχολῇ
μεντἄν. |
| [263] |
δὲ
ἀληθῆ.
(Ξένος)
Λέγει
δὲ
|
αὐτῶν |
ὁ
μὲν
ἀληθὴς
τὰ
ὄντα |
| [266] |
κατὰ
δὲ
θάτερον
τὸ
μὲν
|
αὐτῶν |
ὄν,
τὸ
δὲ
ὁμοιωμάτων
τινῶν |
| [259] |
ἁπάντων
ὂν
οὐκ
ἔστιν
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
οὐδὲ
σύμπαντα
τὰ
ἄλλα
πλὴν |
| [251] |
φήσομεν;
(Θεαίτητος)
Ἐγὼ
μὲν
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
οὐδὲν
ἔχω
πρὸς
ταῦτα
ἀποκρίνασθαι. |
| [252] |
(Ξένος)
Τί
δέ;
Ἔσται
πότερον
|
αὐτῶν |
οὐσίας
μὴ
προσκοινωνοῦν;
(Θεαίτητος)
Οὐκ |
| [243] |
ποιεῖσθαι
τὴν
μέθοδον
ἡμᾶς,
οἷον
|
αὐτῶν |
παρόντων
ἀναπυνθανομένους
ὧδε·
φέρε,
ὁπόσοι |
| [225] |
τοίνυν
ἣν
ἑκάτερον
δεῖ
καλεῖν
|
αὐτῶν |
πειραθῶμεν
εἰπεῖν.
(Θεαίτητος)
Οὐκοῦν
χρή. |
| [226] |
ἦ
γάρ;
(Θεαίτητος)
Τὸ
ποῖον
|
αὐτῶν |
πέρι
βουληθεὶς
δηλῶσαι
παραδείγματα
προθεὶς |
| [230] |
αὐτὰς
αὑταῖς
ἅμα
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
πρὸς
τὰ
αὐτὰ
κατὰ
ταὐτὰ |
| [250] |
κίνησιν
περιεχομένην,
συλλαβὼν
καὶ
ἀπιδὼν
|
αὐτῶν |
πρὸς
τὴν
τῆς
οὐσίας
κοινωνίαν, |
| [254] |
οὐ
περὶ
τριῶν
ὡς
ὄντων
|
αὐτῶν |
σκεπτέον,
~ἢ
τό
τε
ταὐτὸν |
| [247] |
ἂν
ἓν
ἐπαισχυνθεῖεν
οἵ
γε
|
αὐτῶν |
σπαρτοί
τε
καὶ
αὐτόχθονες,
ἀλλὰ |
| [232] |
(Θεαίτητος)
Λέγεται
γοῦν
δὴ
περὶ
|
αὐτῶν |
ταῦτα.
(Ξένος)
Τί
δ'
ὅσα |
| [248] |
γιγνόμενον.
Τάχ'
οὖν,
ὦ
Θεαίτητε,
|
αὐτῶν |
τὴν
πρὸς
ταῦτα
ἀπόκρισιν
σὺ |
| [261] |
~ἵνα
φανέντων
καὶ
τὴν
κοινωνίαν
|
αὐτῶν |
τῷ
(μὴ
ὄντι
κατίδωμεν,
κατιδόντες |
| [220] |
πρὸς
πυρὸς
φῶς
γιγνόμενον
ὑπ'
|
αὐτῶν |
τῶν
περὶ
τὴν
θήραν
πυρευτικὴν |
| [255] |
Καὶ
διὰ
πάντων
γε
αὐτὴν
|
αὐτῶν |
φήσομεν
εἶναι
διεληλυθυῖαν·
ἓν
ἕκαστον |
| [243] |
Πῶς
λέγεις;
(Ξένος)
Ὅταν
τις
|
αὐτῶν |
φθέγξηται
λέγων
ὡς
ἔστιν
ἢ |
