Alphabétiquement     [«   »]
Οὔκ 1
οὐκέτ 1
οὐκέτι 1
Οὐκοῦν 37
οὐκοῦν 1
Οὔκουν 5
οὖν 123
Fréquences     [«    »]
35 ἄρα
36 εἰ
36 ὄντα
37 Οὐκοῦν
38 δή
38 δύο
38 ὄν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Sophiste (dialogue complet)

Οὐκοῦν


Page
[226]   οὐ τῇ ἑτέρᾳ ληπτόν; (Θεαίτητος)  Οὐκοῦν   ἀμφοῖν χρή. (Ξένος) Χρὴ γὰρ
[222]   γὰρ οὖν εἶδος ἑκάτερον. (Ξένος)  Οὐκοῦν   αὖ τῆς ἰδιοθηρευτικῆς τὸ μὲν
[254]   ταῦτα. (Θεαίτητος) Τί μήν; (Ξένος)  Οὐκοῦν   αὐτῶν ἕκαστον τοῖν μὲν δυοῖν
[257]   αὖ. (Θεαίτητος) Σχεδὸν οὕτως. (Ξένος)  Οὐκοῦν   δὴ καὶ ταῦτα οὐ δυσχεραντέον,
[256]   (Θεαίτητος) Ἀδεέστατα μὲν οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   δὴ σαφῶς κίνησις ὄντως
[263]   ἀλλήλων. (Θεαίτητος) Δίδου μόνον. (Ξένος)  Οὐκοῦν   διάνοια μὲν καὶ λόγος ταὐτόν·
[228]   ἀγνοίας πάθος αἶσχος θετέον. (Ξένος)  Οὐκοῦν   ἔν γε σώματι περὶ δύο
[262]   (Θεαίτητος) Κομιδῇ μὲν οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   ἐξ ὀνομάτων μὲν μόνων συνεχῶς
[264]   πλὴν φαντασίαν; (Θεαίτητος) Οὐδέν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   ἐπείπερ λόγος ἀληθὴς ἦν καὶ
[237]   (Θεαίτητος) Πῶς γὰρ ἄν; (Ξένος)  Οὐκοῦν   ἐπείπερ οὐκ ἐπὶ τὸ ὄν,
[266]   (Θεαίτητος) Ἦν γὰρ οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   ἐφάνη τε καὶ διὰ ταῦτα
[262]   ἀπεργάζεται. (Θεαίτητος) Πῶς γάρ; (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ πάλιν ὅταν λέγηται λέων”
[229]   νόσον ἰατρική. (Θεαίτητος) Φαίνεσθον. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ περὶ μὲν ὕβριν καὶ
[262]   τινὸς ἀδύνατον. (Θεαίτητος) Οὕτως. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ ποιόν τινα αὐτὸν εἶναι
[257]   (Θεαίτητος) Πάνυ μὲν οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ τὰ τῆς θατέρου φύσεως
[266]   (Θεαίτητος) Πάνυ μὲν οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ δύο
[258]   εἶναι λεκτέον; (Θεαίτητος) Ὁμοίως. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ τὸ μὴ δίκαιον τῷ
[257]   μὴ ὄν. (Θεαίτητος) Ἔοικεν. ~(Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ τὸ ὂν αὐτὸ τῶν
[224]   παρασχεῖν. (Θεαίτητος) Ἀληθέστατα λέγεις. (Ξένος)  Οὐκοῦν   καὶ τὸν μαθήματα συνωνούμενον πόλιν
[256]   (Θεαίτητος) Πάνυ μὲν οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   κἂν εἴ πῃ μετελάμβανεν αὐτὴ
[251]   δύναμιν ἔχειν κοινωνίας εἰς μηδέν.  Οὐκοῦν   κίνησίς τε καὶ στάσις οὐδαμῇ
[248]   τὴν δύναμιν ἁρμόττειν φασίν. (Θεαίτητος)  Οὐκοῦν   λέγουσί τι; (Ξένος) Πρὸς
[253]   εἶναι; (Θεαίτητος) Ναί, φήσομεν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   γε τοῦτο δυνατὸς δρᾶν
[236]   φάντασμα; (Θεαίτητος) Τί μήν; (Ξένος)  Οὐκοῦν   πάμπολυ καὶ κατὰ τὴν ζωγραφίαν
[254]   ἧττον ἐκείνων οὕτως ἔχειν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   περὶ μὲν τούτου καὶ τάχα
[246]   εἰπεῖν ὅτι ποτ' ἔστιν. (Θεαίτητος)  Οὐκοῦν   πορεύεσθαι χρὴ καὶ ἐπὶ τούτους.
[268]   τὸν παντάπασιν ὄντως σοφιστήν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   συνδήσομεν αὐτοῦ, καθάπερ ἔμπροσθεν, τοὔνομα
[267]   γνώσεως θήσομεν; (Θεαίτητος) Οὐδεμίαν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τό γε ἄρτι λεχθὲν εἰδότων
[239]   Συνέπομαι. πῶς γὰρ οὔ; ~(Ξένος)  Οὐκοῦν   τό γε εἶναι προσάπτειν πειρώμενος
[226]   (Θεαίτητος) Λέγεται γὰρ οὖν. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τό γε καθαρτικὸν εἶδος αὖ
[260]   ὄντα διεσπαρμένον. (Θεαίτητος) Οὕτως. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τὸ μετὰ τοῦτο σκεπτέον εἰ
[234]   συλλαβὼν καὶ σχεδὸν ποικιλώτατον. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τόν γ' ὑπισχνούμενον δυνατὸν εἶναι
[268]   ἑκατέρου γένος ὧν εἴρηκας. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τὸν μὲν ἁπλοῦν μιμητήν τινα,
[265]   μεθόδου πεφυκόσιν. (Θεαίτητος) Ὀρθῶς. (Ξένος)  Οὐκοῦν   τότε μὲν ἠρχόμεθα ποιητικὴν καὶ
[225]   καλεῖν αὐτῶν πειραθῶμεν εἰπεῖν. (Θεαίτητος)  Οὐκοῦν   χρή. (Ξένος) Δοκῶ μὴν τό
[229]   ἔχον διαίρεσιν ἀξίαν ἐπωνυμίας. (Θεαίτητος)  Οὐκοῦν   χρὴ σκοπεῖν. (Ξένος) Δοκεῖ τοίνυν
[258]   (Θεαίτητος) Πῶς γὰρ οὔ; (Ξένος)  Οὐκοῦν,   ὡς ἔοικεν, τῆς θατέρου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2008