| Page |
|---|
| [230] |
ἂν
ἐλέγχων
τις
τὸν
ἐλεγχόμενον
|
εἰς |
αἰσχύνην
καταστήσας,
τὰς
τοῖς
μαθήμασιν |
| [223] |
Τὸ
δέ
γε
ἐξ
ἄλλης
|
εἰς |
ἄλλην
πόλιν
διαλλάττον
ὠνῇ
καὶ |
| [247] |
τοῦ
φαυλοτάτου,
κἂν
εἰ
μόνον
|
εἰς |
ἅπαξ,
πᾶν
τοῦτο
ὄντως
εἶναι· |
| [238] |
λεχθεῖσιν
ὅτι
καὶ
τὸν
ἐλέγχοντα
|
εἰς |
ἀπορίαν
καθίστησι
τὸ
μὴ
ὂν |
| [236] |
νῦν
μάλα
εὖ
καὶ
κομψῶς
|
εἰς |
ἄπορον
εἶδος
διερευνήσασθαι
καταπέφευγεν.
(Θεαίτητος) |
| [239] |
λέγωμεν
ὡς
παντὸς
μᾶλλον
πανούργως
|
εἰς |
ἄπορον
ὁ
σοφιστὴς
τόπον
καταδέδυκεν. |
| [235] |
τὴν
εἰδωλοποιικὴν
τέχνην,
καὶ
καταβάντας
|
εἰς |
αὐτήν,
ἐὰν
μὲν
ἡμᾶς
εὐθὺς |
| [261] |
ἀποδείξωμεν,
ἀποδείξαντες
δὲ
τὸν
σοφιστὴν
|
εἰς |
αὐτὸ
ἐνδήσωμεν,
εἴπερ
ἔνοχός
ἐστιν, |
| [246] |
(Θεαίτητος)
Πῶς;
(Ξένος)
Οἱ
μὲν
|
εἰς |
γῆν
ἐξ
οὐρανοῦ
καὶ
τοῦ |
| [244] |
πᾶν
λεγόντων
ἆρ'
οὐ
πευστέον
|
εἰς |
δύναμιν
τί
ποτε
λέγουσι
τὸ |
| [252] |
πάντα,
τοτὲ
δὲ
διαιροῦσιν,
εἴτε
|
εἰς |
ἓν
καὶ
ἐξ
ἑνὸς
ἄπειρα |
| [267] |
καὶ
παρέντες
(ἑτέρῳ
συναγαγεῖν
τε
|
εἰς |
ἓν
καὶ
πρέπουσαν
ἐπωνυμίαν
ἀποδοῦναί |
| [234] |
Οὐδαμῶς·
πάμπολυ
γὰρ
εἴρηκας
εἶδος
|
εἰς |
ἓν
πάντα
συλλαβὼν
καὶ
σχεδὸν |
| [266] |
περὶ
τὰ
λαμπρὰ
καὶ
λεῖα
|
εἰς |
ἓν
συνελθὸν
τῆς
ἔμπροσθεν
εἰωθυίας |
| [251] |
μηδὲν
μηδεμίαν
δύναμιν
ἔχειν
κοινωνίας
|
εἰς |
μηδέν.
Οὐκοῦν
κίνησίς
τε
καὶ |
| [247] |
ὅσα
ἔχει
σῶμα
συμφυὲς
γεγονός,
|
εἰς |
ὃ
βλέποντες
ἀμφότερα
εἶναι
λέγουσι, |
| [232] |
οὐ
δύναται
κατιδεῖν
ἐκεῖνο
αὐτῆς
|
εἰς |
ὃ
πάντα
τὰ
μαθήματα
ταῦτα |
| [264] |
τὸν
σοφιστὴν
εἴπομεν
ὡς
ἀποροῖμεν
|
εἰς |
ὁποτέραν
θήσομεν.
(Θεαίτητος)
Ἦν
ταῦτα. |
| [219] |
μὴ
πρότερόν
τις
ὂν
ὕστερον
|
εἰς |
οὐσίαν
ἄγῃ,
τὸν
μὲν
ἄγοντα |
| [252] |
καὶ
ἐξ
ἑνὸς
ἄπειρα
εἴτε
|
εἰς |
πέρας
ἔχοντα
στοιχεῖα
διαιρούμενοι
καὶ |
| [224] |
συνάπασαν
λέγωμεν,
ἐκ
πόλεως
ἑκάστοτε
|
εἰς |
πόλιν
ἔνθεν
μὲν
ὠνηθεῖσαν,
ἑτέρωσε |
| [265] |
ἀμφότερα
μεταδοξάζω·
νῦν
μὴν
βλέπων
|
εἰς |
σὲ
καὶ
ὑπολαμβάνων
οἴεσθαί
σε |
| [246] |
ἡμερώτεροι
γάρ·
παρὰ
δὲ
τῶν
|
εἰς |
σῶμα
πάντα
ἑλκόντων
(βίᾳ
χαλεπώτερον, |
| [264] |
Κατανοῶ.
(Ξένος)
Μὴ
τοίνυν
μηδ'
|
εἰς |
τὰ
λοιπὰ
ἀθυμῶμεν.
Ἐπειδὴ
(γὰρ |
| [251] |
ἡμῖν
λόγοις
τιθῶμεν;
ἢ
πάντα
|
εἰς |
ταὐτὸν
συναγάγωμεν
ὡς
δυνατὰ
ἐπικοινωνεῖν |
| [230] |
καὶ
συνάγοντες
δὴ
τοῖς
λόγοις
|
εἰς |
ταὐτὸν
τιθέασι
παρ'
ἀλλήλας,
τιθέντες |
| [254] |
Πῶς;
(Ξένος)
Ὁ
μὲν
ἀποδιδράσκων
|
εἰς |
τὴν
τοῦ
μὴ
ὄντος
σκοτεινότητα, |
| [253] |
ταύτην;
ἢ
πρὸς
Διὸς
ἐλάθομεν
|
εἰς |
τὴν
τῶν
ἐλευθέρων
ἐμπεσόντες
ἐπιστήμην, |
| [237] |
μὴ
ὄν,
τί
δοκοῦμεν
ἂν
|
εἰς |
τί
καὶ
ἐπὶ
ποῖον
αὐτόν |
| [220] |
τῆς
πληκτικῆς
τὸ
μὲν
ἄνωθεν
|
εἰς |
τὸ
κάτω
γιγνόμενον
διὰ
τὸ |
| [247] |
ποιεῖν
ἕτερον
ὁτιοῦν
πεφυκὸς
εἴτ'
|
εἰς |
τὸ
παθεῖν
καὶ
σμικρότατον
ὑπὸ |
| [247] |
ὁποιανοῦν
(τινα)
κεκτημένον
δύναμιν
(εἴτ'
|
εἰς |
τὸ
ποιεῖν
ἕτερον
ὁτιοῦν
πεφυκὸς |
| [261] |
τὸν
καὶ
σμικρόν
τι
δυνάμενον
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
ἀεὶ
προϊέναι.
Τί |
| [258] |
ἢ
κεῖνος
ἀπεῖπε
σκοπεῖν,
ἡμεῖς
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
ἔτι
ζητήσαντες
ἀπεδείξαμεν |
| [265] |
μέν
γέ
σε
ἡγούμεθα
τῶν
|
εἰς |
τὸν
ἔπειτ'
ἂν>
χρόνον
ἄλλως |
| [221] |
τοῦ
θηρευθέντος
ἑκάστοτε,
καὶ
κάτωθεν
|
εἰς |
τοὐναντίον
ἄνω
ῥάβδοις
καὶ
καλάμοις |
| [239] |
χρείας
τῶν
λόγων
ἀντιλαμβανόμενος
ἡμῶν
|
εἰς |
τοὐναντίον
ἀποστρέψει
τοὺς
λόγους,
ὅταν |
| [261] |
ἐκείνοις
ἀνύτων
ἢ
καὶ
πάλιν
|
εἰς |
τοὔπισθεν
ἀπωσθείς;
σχολῇ
που,
τὸ |
| [219] |
νυνδὴ
ἃ>
διήλθομεν
ἅπαντα
εἶχεν
|
εἰς |
τοῦτο
τὴν
αὑτῶν
δύναμιν.
(Θεαίτητος) |
| [248] |
~(Ξένος)
Καλῶς·
ἴσως
γὰρ
ἂν
|
εἰς |
ὕστερον
ἡμῖν
τε
καὶ
τούτοις |
