| Page |
|---|
| [230] |
ἑαυτοῖς
μὲν
χαλεπαίνουσι,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἡμεροῦνται,
(καὶ
τούτῳ
δὴ |
| [251] |
καὶ
πρὸς
τούτους
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ἄλλους,
ὅσοις
ἔμπροσθεν
διειλέγμεθα,
τὰ |
| [268] |
ὡς
ἀγνοεῖ
ταῦτα
ἃ
πρὸς
|
τοὺς |
ἄλλους
ὡς
εἰδὼς
ἐσχημάτισται.
(Θεαίτητος) |
| [234] |
τῇ
γραφικῇ
τέχνῃ
δυνατὸς
ἔσται
|
τοὺς |
ἀνοήτους
τῶν
νέων
παίδων,
πόῤῥωθεν |
| [246] |
(Θεαίτητος)
ὀρθότατα.
(Ξένος)
Κέλευε
δὴ
|
τοὺς |
βελτίους
γεγονότας
ἀποκρίνασθαί
σοι,
καὶ |
| [248] |
ἡμῖν
τὸ
νυνδὴ
ῥηθὲν
πρὸς
|
τοὺς |
γηγενεῖς
οὐσίας
πέρι.
(Θεαίτητος)
Τὸ |
| [245] |
διεληλύθαμεν,
ὅμως
δὲ
ἱκανῶς
ἐχέτω·
|
τοὺς |
δὲ
ἄλλως
λέγοντας
αὖ
θεατέον, |
| [257] |
ταῦτα
μὴ
συγχωρεῖ,
πείσας
ἡμῶν
|
τοὺς |
ἔμπροσθεν
λόγους
οὕτω
πειθέτω
τὰ |
| [248] |
(Θεαίτητος)
Μένει.
(Ξένος)
Πρὸς
δὴ
|
τοὺς |
ἑτέρους
ἴωμεν,
τοὺς
τῶν
εἰδῶν |
| [250] |
ἐπερωτηθεῖμεν
ἅπερ
αὐτοὶ
τότε
ἠρωτῶμεν
|
τοὺς |
λέγοντας
εἶναι
τὸ
πᾶν
θερμὸν |
| [234] |
(Ξένος)
Τί
δὲ
δή;
περὶ
|
τοὺς |
λόγους
ἆρ'
οὐ
προσδοκῶμεν
εἶναί |
| [259] |
θάτερα
τοτὲ
δ'
ἐπὶ
θάτερα
|
τοὺς |
λόγους
ἕλκων,
οὐκ
ἄξια
πολλῆς |
| [239] |
ἀντιλαμβανόμενος
ἡμῶν
εἰς
τοὐναντίον
ἀποστρέψει
|
τοὺς |
λόγους,
ὅταν
εἰδωλοποιὸν
αὐτὸν
καλῶμεν, |
| [234] |
αὖ
δυνατὸν
ὂν>
(αὖ)
τυγχάνει
|
τοὺς |
νέους
καὶ
ἔτι
πόῤῥω
τῶν |
| [251] |
ἅπαντας
ἡμῖν
ὁ
λόγος
ᾖ
|
τοὺς |
(πώποτε
περὶ
οὐσίας
καὶ
ὁτιοῦν |
| [218] |
ἐμὲ
αἰτιᾶσθαι
τούτων,
ἀλλὰ
τούσδε
|
τοὺς |
σοὺς
ἑταίρους.
(Θεαίτητος)
Ἀλλ'
οἶμαι |
| [253] |
ἆρ'
οὐχ
οὕτως;
ὁ
μὲν
|
τοὺς |
συγκεραννυμένους
τε
καὶ
μὴ
τέχνην |
| [248] |
Πρὸς
δὴ
τοὺς
ἑτέρους
ἴωμεν,
|
τοὺς |
τῶν
εἰδῶν
φίλους·
σὺ
δ' |
| [253] |
γραμματικῆς.
(Ξένος)
Τί
δέ;
Περὶ
|
τοὺς |
τῶν
ὀξέων
καὶ
βαρέων
φθόγγους |
| [229] |
ἀρχαιοπρεπές
τι
πάτριον,
ᾧ
πρὸς
|
τοὺς |
ὑεῖς
μάλιστ'
ἐχρῶντό
τε
καὶ |
| [216] |
θεῖος
μήν·
πάντας
(γὰρ
ἐγὼ
|
τοὺς |
φιλοσόφους
τοιούτους
προσαγορεύω.
(Σωκράτης)
Καὶ |
