Page |
[266] |
γίγνεται,
δύο
μὲν
τὰ
πρὸς
|
ἡμῶν, |
ἀνθρώπεια,
δύο
δ'
αὖ
τὰ |
[264] |
Ἦν
ταῦτα.
(Ξένος)
Καὶ
τοῦθ'
|
ἡμῶν |
ἀπορουμένων
ἔτι
μείζων
κατεχύθη
σκοτοδινία, |
[247] |
τι
τοιοῦτον
πεπόνθασι,
σκόπει,
προτεινομένων
|
ἡμῶν, |
ἆρ'
ἐθέλοιεν
ἂν
δέχεσθαι
καὶ |
[239] |
τῆς
χρείας
τῶν
λόγων
ἀντιλαμβανόμενος
|
ἡμῶν |
εἰς
τοὐναντίον
ἀποστρέψει
τοὺς
λόγους, |
[263] |
ψευδῆ
τε
καὶ
ἀληθῆ
πάνθ'
|
ἡμῶν |
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
ἐγγίγνεται;
(Θεαίτητος) |
[229] |
δὲ
ἐνθάδε
γε
παιδείαν
δι'
|
ἡμῶν |
κεκλῆσθαι.
(Ξένος)
Καὶ
γὰρ
σχεδόν, |
[265] |
ὅτι
καὶ
(ἄνευ
τῶν
παρ'
|
ἡμῶν |
λόγων
αὐτὴ
πρόσεισιν
ἐφ'
ἅπερ |
[236] |
πόῤῥωθεν,
τὰ
δ'
ἐγγύθεν
ὑφ'
|
ἡμῶν |
ὁρᾶσθαι.
(Θεαίτητος)
Πάνυ
μὲν
οὖν. |
[248] |
ἆρ'
οὐ
τὸ
νυνδὴ
παρ'
|
ἡμῶν |
ῥηθέν;
(Θεαίτητος)
Τὸ
ποῖον;
(Ξένος) |
[225] |
νῦν
τέταρτον
τὸν
μεταδιωκόμενον
ὑφ'
|
ἡμῶν |
σοφιστήν;
~(Ξένος)
Οὐδὲν
ἀλλ'
ἢ |
[217] |
(Σωκράτης)
Μὴ
τοίνυν,
ὦ
ξένε,
|
ἡμῶν |
τήν
γε
πρώτην
αἰτησάντων
χάριν |
[257] |
τις
ταῦτα
μὴ
συγχωρεῖ,
πείσας
|
ἡμῶν |
τοὺς
ἔμπροσθεν
λόγους
οὕτω
πειθέτω |
[225] |
ἔμπροσθεν
ἔτυχεν
οὔτε
νῦν
ὑφ'
|
ἡμῶν |
τυχεῖν
ἄξιον.
(Θεαίτητος)
Ἀληθῆ·
κατὰ |
[243] |
(Ξένος)
Ὅτι
λίαν
τῶν
πολλῶν
|
ἡμῶν |
ὑπεριδόντες
ὠλιγώρησαν·
οὐδὲν
γὰρ
φροντίσαντες |
[240] |
πότερον
ψευδῆ
δοξάζειν
τὴν
ψυχὴν
|
ἡμῶν |
φήσομεν
ὑπὸ
τῆς
ἐκείνου
τέχνης, |
[233] |
ἐστὶ
δυνατόν.
(Θεαίτητος)
Μακάριον
μεντἂν
|
ἡμῶν, |
ὦ
ξένε,
ἦν
τὸ
γένος. |