Page
[241]	οὕτως ἔχει. (Ξένος) Τί οὖν;	Οὕτως	ἀποστησόμεθα νῦν μαλθακισθέντες; (Θεαίτητος) Οὔκουν
[244]	μέρη ἔχειν· ἢ πῶς; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	~(Ξένος) Ἀλλὰ μὴν τό γε
[263]	Ἔπειτα δέ γε τινός. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Εἰ δὲ μὴ ἔστιν
[237]	ἕν γέ τι λέγειν; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Ἑνὸς γὰρ δὴ τό
[245]	ὂν ἔσται τὸ ὄν. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Καὶ ἑνός γε αὖ
[253]	δὲ μὴ συνιεὶς ἄμουσος; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Καὶ κατὰ τῶν ἄλλων
[244]	ἄλλου δὲ οὐδενὸς ὄν. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Καὶ τὸ ἕν γε,
[218]	τι πολλῆς τινος ἐπάξιον; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	~(Ξένος) Μέθοδον μὴν αὐτὸν ἐλπίζω
[260]	τε καὶ λόγοις γιγνόμενον. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Ὄντος δέ γε ψεύδους
[257]	εἶναι τὸ μὴ καλόν; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Ὄντος δὴ πρὸς ὂν
[255]	στάσεως. ἢ πῶς λέγομεν; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Οὐ στάσις ἄρ' ἐστίν.
[255]	πρὸς ἕτερον· ἦ γάρ; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Οὐκ ἄν, εἴ γε
[262]	μὴ δὲ τινὸς ἀδύνατον. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Οὐκοῦν καὶ ποιόν τινα
[260]	πάντα τὰ ὄντα διεσπαρμένον. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Οὐκοῦν τὸ μετὰ τοῦτο
[240]	ἀληθινὸν ὄντως ὂν λέγων; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Τί δέ; Τὸ μὴ
[254]	αὐτὸ δ' ἑαυτῷ ταὐτόν. (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Τί ποτ' αὖ νῦν
[266]	ἀπειργασμένα ἕκαστα· ἢ πῶς; (Θεαίτητος)	Οὕτως.	(Ξένος) Τούτων δέ γε ἑκάστων
[240]	οὖσι δοξάζουσα, ἢ πῶς; (Θεαίτητος)	Οὕτως·	τἀναντία. (Ξένος) Λέγεις ἄρα τὰ
[217]	πῶς, ὦ ξένε, λέγωμεν; (Ξένος)	Οὕτως,	ὦ Θεόδωρε. Φθόνος μὲν γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008