| Page |
|---|
| [245] |
(Ξένος)
Ἀμερὲς
δήπου
δεῖ
παντελῶς
|
τό |
γε
ἀληθῶς
ἓν
κατὰ
τὸν |
| [267] |
θήσομεν;
(Θεαίτητος)
Οὐδεμίαν.
(Ξένος)
Οὐκοῦν
|
τό |
γε
ἄρτι
λεχθὲν
εἰδότων
ἦν |
| [225] |
Οὐκοῦν
χρή.
(Ξένος)
Δοκῶ
μὴν
|
τό |
γε
δι'
ἡδονὴν
τῆς
περὶ |
| [253] |
μὲν
οὖν.
(Ξένος)
Ἀλλὰ
μὴν
|
τό |
γε
διαλεκτικὸν
οὐκ
ἄλλῳ
δώσεις, |
| [247] |
ταῦτα
σύμφασιν.
(Ξένος)
Ἀλλὰ
μὴν
|
τό |
γε
δυνατόν
τῳ
παραγίγνεσθαι
καὶ |
| [231] |
ὁπόταν
ἱκανῶς
φυλάττωσιν.
(Θεαίτητος)
Οὔκουν
|
τό |
γε
εἰκός.
(Ξένος)
Ἔστω
δὴ |
| [239] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Ξένος)
Οὐκοῦν
|
τό |
γε
εἶναι
προσάπτειν
πειρώμενος
ἐναντία |
| [252] |
φασιν
ἀεί·
πάντες
γὰρ
οὗτοι
|
τό |
γε
εἶναι
προσάπτουσιν,
οἱ
μὲν |
| [223] |
τὴν
ψυχὴν
ἴσως
ἀγνοοῦμεν,
ἐπεὶ
|
τό |
γε
ἕτερόν
που
συνίεμεν.
(Θεαίτητος) |
| [226] |
Λέγεται
γὰρ
οὖν.
(Ξένος)
Οὐκοῦν
|
τό |
γε
καθαρτικὸν
εἶδος
αὖ
διπλοῦν |
| [245] |
(Θεαίτητος)
Οὕτως.
~(Ξένος)
Ἀλλὰ
μὴν
|
τό |
γε
μεμερισμένον
πάθος
μὲν
τοῦ |
| [221] |
ὡς
παντὸς
δεῖ
τοιοῦτος
εἶναι
|
τό |
γε
ὄνομα
τοῦτο
ἔχων.
(Ξένος) |
| [259] |
οὖν.
(Ξένος)
Καὶ
γάρ,
ὠγαθέ,
|
τό |
γε
πᾶν
ἀπὸ
παντὸς
ἐπιχειρεῖν |
| [224] |
γὰρ
οὔ;
(Ξένος)
Τεχνοπωλικὸν
μὴν
|
τό |
γε
περὶ
τἆλλα
ἂν
ἁρμόττοι· |
| [237] |
Οὕτως.
(Ξένος)
Ἑνὸς
γὰρ
δὴ
|
τό |
γε
τὶ”
φήσεις
σημεῖον
εἶναι, |
| [219] |
τὸ
θνητὸν
πᾶν
σῶμα
θεραπεία,
|
τό |
τε
αὖ
περὶ
τὸ
σύνθετον |
| [241] |
ἀμυνομένοις
ἔσται
βασανίζειν,
καὶ
βιάζεσθαι
|
τό |
τε
μὴ
ὂν
ὡς
ἔστι |
| [254] |
τῶν
γενῶν
ἃ
νυνδὴ
διῇμεν
|
τό |
τε
ὂν
αὐτὸ
καὶ
στάσις |
| [259] |
τε
ἀλλήλοις
τὰ
γένη
καὶ
|
τό |
τε
ὂν
καὶ
θάτερον
διὰ |
| [254] |
ἀλλήλων
πῶς
ἔχει
δυνάμεως,
ἵνα
|
τό |
τε
ὂν
καὶ
μὴ
ὂν |
| [250] |
διηπορημένον·
ἐπειδὴ
δὲ
ἐξ
ἴσου
|
τό |
τε
ὂν
καὶ
τὸ
μὴ |
| [254] |
ποτ'
αὖ
νῦν
οὕτως
εἰρήκαμεν
|
τό |
τε
ταὐτὸν
καὶ
θάτερον;
πότερα |
| [255] |
ὡς
ὄντων
αὐτῶν
σκεπτέον,
~ἢ
|
τό |
τε
ταὐτὸν
(τοῦτο
καὶ
θάτερον |
| [219] |
ὅλον
καὶ
τὸ
τῆς
γνωρίσεως
|
τό |
τε
χρηματιστικὸν
καὶ
ἀγωνιστικὸν
καὶ |
| [261] |
ὠγαθέ,
τοῦτο
ὃ
λέγεις
διαπεπέρανται,
|
τό |
τοι
μέγιστον
ἡμῖν
τεῖχος
ᾑρημένον |
