Page
[246]	(Θεαίτητος) Ἦ δεινοὺς εἴρηκας ἄνδρας·	ἤδη	γὰρ καὶ ἐγὼ τούτων συχνοῖς
[263]	δόξα καὶ φαντασία, μῶν οὐκ	ἤδη	δῆλον ὅτι ταῦτά γε ψευδῆ
[231]	Λεγέσθω μέν· ἀπορῶ δὲ ἔγωγε	ἤδη	διὰ τὸ πολλὰ (πεφάνθαι, τί
[229]	καὶ τοῦτο σκεπτέον, ἆρ' ἄτομον	ἤδη	ἐστὶ πᾶν ἤ τινα ἔχον
[250]	ὂν ἀπορίας μετειλήφατον, νῦν ἐλπὶς	ἤδη	καθάπερ ἂν αὐτῶν θάτερον εἴτε
[260]	οὔσης εἰδώλων τε καὶ εἰκόνων	ἤδη	καὶ φαντασίας πάντα ἀνάγκη μεστὰ
[259]	οὔτε χαλεπὸν εὑρεῖν, ἐκεῖνο δ'	ἤδη	καὶ χαλεπὸν ἅμα καὶ καλόν.
[258]	οὐσίας ἐλλειπόμενον, καὶ δεῖ θαῤῥοῦντα	ἤδη	λέγειν ὅτι τὸ μὴ ὂν
[268]	αὐτοῦ τι λήψεται, καὶ σχεδὸν	ἤδη	μεμάθηκα ὅτι τοῦτον δεῖ προσειπεῖν
[262]	(Θεαίτητος) Ἔγωγε. (Ξένος) Δηλοῖ γὰρ	ἤδη	που τότε περὶ τῶν ὄντων
[261]	ἂν εἴη, τὰ δ' ἄλλα	ἤδη	ῥᾴω καὶ σμικρότερα. (Θεαίτητος) Καλῶς
[235]	ἄν, ὦ ξένε; ἀλλὰ σχεδὸν	ἤδη	σαφὲς ἐκ τῶν εἰρημένων, ὅτι
[231]	τοι κἀκεῖνον ἡγεῖσθαι χρὴ νῦν	ἤδη	σφόδρα ἀπορεῖν ὅπῃ ποτὲ ἔτι
[218]	εἶναι, Θεαίτητε· πρὸς δὲ σὲ	ἤδη	τὸ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε,
[235]	Ἄγε δή, νῦν ἡμέτερον ἔργον	ἤδη	τὸν θῆρα μηκέτ' (ἀνεῖναι· σχεδὸν
[235]	σοφιστοῦ τόδε μοι λέγε· πότερον	ἤδη	τοῦτο (σαφές, ὅτι τῶν γοήτων
[249]	Τί οὖν; Ἆρ' οὐκ ἐπιεικῶς	ἤδη	φαινόμεθα περιειληφέναι τῷ λόγῳ τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2008