Livre, Chap. |
[6, 4] |
Μουνοπάλης
νικῶ
δὶς
Ὀλύμπια
Πύθιά
|
τ' |
ἄνδρας,
Τρὶς
Νεμέᾳ,
τετράκις
δ' |
[6, 2] |
ού
τε
Σικελιώ
της,
ού
|
τ' |
εκ
Ναυπά
κτου,
δηλό
ς |
[6, 19] |
ἀνάθημα
τόν
τε
θησαυρὸν
καὶ
|
τὰ |
ἀγάλματα
εἶναι
τὰ
ἐν
αὐτῷ, |
[6, 24] |
Ἡλίῳ
πεποίηται
καὶ
Σελήνῃ
λίθου
|
τὰ |
ἀγάλματα·
καὶ
τῆς
μὲν
κέρατα |
[6, 4] |
τε
ἕνεκα
καὶ
τῆς
ἐς
|
τὰ |
ἀγάλματα
τοῦ
Φειδίου
σοφίας·
ἐπεὶ |
[6, 20] |
ὑπὸ
τῶν
ἵππων,
ὅτε
Ἄκαστος
|
τὰ |
ἆθλα
ἔθηκεν
ἐπὶ
τῷ
πατρί. |
[6, 1] |
τω
λό
γω
τω
ες
|
τὰ |
αναθή
ματα,
τὸ
μετὰ
τουτο |
[6, 23] |
Ἀρτέμιδος
Φιλομείρακος.
(Ἐν
δὲ
Ἤλιδι
|
τὰ |
ἄξια
μνήμης
γυμνάσιόν
ἐστιν
ἀρχαῖον, |
[6, 17] |
τοῦ
ῥήτορος.
(Ταῦτα
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ἀξιολογώτατα
ἀνδρὶ
ποιουμένῳ
τὴν
ἔφοδον |
[6, 18] |
ἔχθρας.
Ἄγαλμα
Σωτάδους
τοῦ
Κρητός.
|
Τὰ |
ἀρχαιότατα
ἀθλητῶν
ἀγάλματα.
(Ἔστι
δὲ |
[6, 15] |
δὲ
οἱ
Παλεῖς
ἐκαλοῦντο
Δουλιχιεῖς
|
τὰ |
ἀρχαιότερα.
Ἀνάκειται
δὲ
καὶ
Ἀρχίδαμος |
[6, 19] |
Καρπίαν
Ἰβήρων
πόλιν
καλεῖσθαι
νομίζουσι
|
τὰ |
ἀρχαιότερα
Ταρτησσόν.
(Ἐν
Ὀλυμπίᾳ
δὲ |
[6, 6] |
ταῖς
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδι,
οὐ
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
ἐς
τὴν
ἐπιοῦσαν
Ὀλυμπιάδα |
[6, 10] |
ὁ
ἀνδριὰς
ἀσπίδα
τε
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
ἔχων
τοῖς
ἐφ'
ἡμῶν, |
[6, 16] |
τοῦ
μὴ
ἀγωνιστὴς
γενέσθαι,
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
Ἠλείοις
τοῖς
ἄλλοις
εἴργετο. |
[6, 20] |
Ταράξιππον.
(Ἕλληνες
δὲ
οὐ
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
νομίζουσιν
ἐς
τὸν
Ταράξιππον, |
[6, 19] |
δὲ
οὗτοι
ἦσαν,
οὐ
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
παρίστατο
ἅπασιν
εἰκάζειν.
(Ἐμὲ |
[6, 6] |
Λοκρίδος
ἄχρι
τοῦ
Καικίνου
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
τοῖς
ἄλλοις
τέττιξιν
ᾄδουσι· |
[6, 11] |
θεσμοὺς
γράψας
φονικοὺς,
ὑπερώρισε
καὶ
|
τὰ |
ἄψυχα,
εἴγε
ἐμπεσόν
τι
ἐξ |
[6, 18] |
Φιλίππου,
τέχνῃ
περιῆλθε
τοιᾷδε.
(Λαμψακηνῶν
|
τὰ |
βασιλέως
τοῦ
Περσῶν
φρονησάντων,
ἢ |
[6, 10] |
εἰκόνα
ἀνέθηκεν
ὁ
Κλεοσθένης
οὗτος.
|
Τὰ |
γὰρ
Μιλτιάδου
τοῦ
Ἀθηναίου
καὶ |
[6, 26] |
διπλάσιον
ἢ
κανθάρων
ὁ
μέγιστος,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
εἴκασται
τοῖς
ἀράχναις, |
[6, 3] |
πείθεσθαι
δὲ
πᾶσιν
οὐκέτι
ἀνάγκη.
|
Τὰ |
δὲ
ἄλλα,
ὁποῖα
τὰ
συμβάντα |
[6, 18] |
Λίβυος,
εἴη
παῖς
ὁ
Κρατισθένης.
|
Τὰ |
δὲ
ἀναθήματα
αὐτῷ
τὰ
ἐς |
[6, 19] |
τῆς
μάχης
ἐποίησαν
οἱ
Μεγαρεῖς.
|
Τὰ |
δὲ
ἀναθήματα
ἐκ
παλαιοῦ
σφᾶς |
[6, 12] |
Συρακουσίων
μετὰ
τὸν
ἀδελφὸν
Γέλωνα.
|
Τὰ |
δὲ
ἀναθήματα
οὐχ
Ἱέρων
ἀπέστειλεν, |
[6, 21] |
χώρας,
τὰ
μὲν
παρόντα
Ἠλείοις,
|
τὰ |
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
οἱ
αὐτοὶ |
[6, 19] |
οἱ
ἐν
τῇ
Λοκρίδι
ἠπείρῳ.
|
Τὰ |
δὲ
ἐπὶ
τῇ
ἀσπίδι
γράμματα |
[6, 25] |
ἔργον,
Ἀφροδίτην
δὲ
Πάνδημον
ὀνομάζουσι.
|
Τὰ |
δὲ
ἐπὶ
τῇ
χελώνῃ
τε |
[6, 6] |
δὴ
ἐμαχέσατο
πρὸς
τὸν
Ἥρωα.
|
Τὰ |
δὲ
ἐς
αὐτὸν
εἶχεν
οὕτως. |
[6, 6] |
δὴ
ἐς
τούτους
εἶχεν
οὕτω.
|
Τὰ |
δὲ
ἐς
Εὔθυμον
τὸν
πύκτην, |
[6, 8] |
Ἀζᾶνος
Μύρων
τὴν
εἰκόνα
ἐποίησε.
|
Τὰ |
δὲ
ἐς
Πρόμαχον
τὸν
Δρύωνος |
[6, 9] |
παῖδας
πάλῃ
Σπαρτιάτης
Κρατῖνος
ἐποίησε.
|
Τὰ |
δὲ
ἐς
τὸ
ἅρμα
τὸ |
[6, 7] |
καὶ
σὺν
τῷ
δικαίῳ
δρᾶσαι.
|
(Τὰ |
δὲ
ἐς
τοῦ
Δωριέως
τὴν |
[6, 26] |
ἐστιν
ἐφ'
ἡμῶν
ὁ
Λάρισος·
|
τὰ |
δὲ
ἔτι
ἀρχαιότερα
ἄκρα
σφίσι |
[6, 2] |
εικό
να
ενταυθα
έ
στησε.
|
Τὰ |
δε
Ἠλεί
ων
ες
τοὺ |
[6, 18] |
ἐς
ἔδαφος
τὴν
πόλιν
πᾶσαν,
|
τὰ |
δὲ
ἱερὰ
τῶν
θεῶν
σφισιν |
[6, 5] |
βάθρῳ
τοῦ
ἀνδριάντος
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
δηλούμενά
ἐστιν
ὑπὸ |
[6, 2] |
ν
Ἰώ
νων
ά
ριστοι,
|
τά |
δε
μὲ
ν
λέ
γει |
[6, 15] |
Ἑρμοκράτης
ὁ
τοῦ
Κλειτομάχου
πατήρ.
|
Τὰ |
δὲ
οἱ
ἐς
δόξαν
ἦν |
[6, 10] |
παρὰ
τὸ
ζυγόν,
κατὰ
μὲν
|
τὰ |
δεξιὰ
Κνακίας,
ἐν
δὲ
τῇ |
[6, 11] |
προεδήλωσεν
ὁ
λόγος
ἤδη
μοι
|
τὰ |
δοκιμώτατα
ἐξ
αὐτῶν,
Εὔθυμόν
τε |
[6, 2] |
εν
ουδενὶ
του
τυρά
ννου
|
τὰ |
δωρα
ηγού
μενος,
ανειπεν
αυτὸ |
[6, 26] |
καὶ
ξένοι
κατώμνυντο
ἔχειν
κατὰ
|
τὰ |
εἰρημένα·
ἐπεὶ
αὐτός
γε
οὐκ |
[6, 24] |
ἐπὶ
τοιῷδε
εἰκάζοι
τις
ἂν
|
τὰ |
εἰρημένα·
ῥόδον
μὲν
καὶ
μυρσίνην |
[6, 20] |
ὕσπληγος.
Βωμὸς
δὲ
ὠμῆς
πλίνθου,
|
τὰ |
ἐκτὸς
κεκονιαμένος,
ἐπὶ
ἑκάστης
Ὀλυμπιάδος |
[6, 19] |
θησαυρὸν
καὶ
τὰ
ἀγάλματα
εἶναι
|
τὰ |
ἐν
αὐτῷ,
λέγει
τὸ
ἐπίγραμμα. |
[6, 23] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΓ'
Γυμνάσιον
Ἤλιδος
καὶ
|
τὰ |
ἐν
αὐτῷ
μνμημνς
ἄξια.
Βουλευτήριον |
[6, 18] |
Ἀναξιμένους
οἶδα
εἰκόνα
ἀνευρών,
ὃς
|
τὰ |
ἐν
Ἕλλησιν
ἀρχαῖα,
καὶ
ὅσα |
[6, 24] |
Κορυκαική.
Εἰκὼν
καὶ
μνῆμα
Πύρρωνος.
|
Τὰ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
ἐπιφανέστατα.
Σιληνοῦ |
[6, 7] |
μὲν
τότε
ἐκ
Ῥόδου
περὶ
|
τὰ |
ἐντὸς
Πελοποννήσου
χωρία·
συλληφθέντα
δὲ |
[6, 19] |
Καὶ
ἀσπίς
ἐστιν
ἐπίχαλκος
γραφῇ
|
τὰ |
ἐντὸς
πεποικιλμένη,
καὶ
κράνος
τε |
[6, 24] |
τοὺς
κίονας,
τῇ
δὲ
ἐς
|
τὰ |
ἐπέκεινα
τῆς
ἀγορᾶς
ἔχουσα·
κατὰ |
[6, 18] |
αὐτοσχεδίως
Ἀναξιμένους
πρότερός
ἐστιν
εὑρηκώς.
|
Τὰ |
ἔπη
δὲ
τὰ
ἐς
Ἀλέξανδρον |
[6, 21] |
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
Οἰνομάου,
κατὰ
|
τὰ |
ἔπη
τὰς
μεγάλας
Ἠοίας,
Ἀλκάθους |
[6, 19] |
δὲ
Αὐτονόμου
τῷ
παιδί,
φησι
|
τὰ |
ἐπὶ
τοῦ
πόλου
γράμματα.
Αἱ |
[6, 15] |
εἰκὼν
ἀρχαία
τοῦ
Εὐτελίδα,
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
γράμματα
ἀμυδρὰ |
[6, 22] |
ὅτι
οἱ
τοῦ
Πέλοπος
ἀκόλουθοι
|
τὰ |
ἐπινίκια
ἤγαγον
παρὰ
τῇ
θεῷ |
[6, 24] |
ἐν
τῷ
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
|
τὰ |
ἐπιφανέστατα
ναός
ἐστι
καὶ
ἄγαλμα |
[6, 5] |
Δαρεῖος
(ἐπυνθάνετο
γὰρ
τοῦ
Πουλυδάμαντος
|
τὰ |
ἔργα)
πέμπων
ἀγγέλους
ὑπισχνούμενος
δῶρα, |
[6, 22] |
τῆς
ἐν
τῇ
Ἠλείᾳ
δῆλα
|
τὰ |
ἐρείπια
κατὰ
τὴν
ἐξ
Ὀλυμπίας |
[6, 2] |
καὶ
ό
τι
Σά
μιοι
|
τὰ |
ες
αθλητὰ
ς
καὶ
επὶ |
[6, 18] |
ἐστιν
εὑρηκώς.
Τὰ
ἔπη
δὲ
|
τὰ |
ἐς
Ἀλέξανδρον
οὔ
μοι
πιστά |
[6, 9] |
καὶ
τοῖς
πρότερον
ἢ
ἐγὼ
|
τὰ |
ἐς
αὐτὸ
εἰρηκόσιν,
οἳ
Γέλωνος |
[6, 9] |
τε
Κανάχου,
καὶ
οὐ
πολὺ
|
τὰ |
ἐς
δόξαν
ἐλασσούμενος.
Ἐφ'
ὅτῳ |
[6, 13] |
Ἀθηναίου
Μύρωνος.
(Ἐοικότα
δὲ
Χιόνιδι
|
τὰ |
ἐς
δόξαν
καὶ
ἀνὴρ
Λύκιος |
[6, 6] |
ἐς
τὰς
νίκας
αὐτῷ
καὶ
|
τὰ |
ἐς
δόξαν
ὑπάρχοντα
τὴν
ἄλλην. |
[6, 24] |
Χάρισιν
ἱερὸν,
καὶ
ξόανα
ἐπίχρυσα
|
τὰ |
ἐς
ἐσθῆτα,
πρόσωπα
δὲ
καὶ |
[6, 20] |
τάφον
ἀνδρὸς
αὐτόχθονος
καὶ
ἀγαθοῦ
|
τὰ |
ἐς
ἱππικήν
(καὶ
ὄνομα
Ὠλένιον |
[6, 18] |
Κρατισθένης.
Τὰ
δὲ
ἀναθήματα
αὐτῷ
|
τὰ |
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἐστὶ
τοῦ
Ῥηγίνου |
[6, 4] |
εἴπερ
τις
καὶ
ἄλλος
ἀγαθὸς
|
τὰ |
ἐς
πλαστικήν.
Διδαχθῆναι
δὲ
παρὰ |
[6, 6] |
οὔ
με
εἰκὸς
ὑπερβαίνειν
ἦν
|
τὰ |
ἐς
τὰς
νίκας
αὐτῷ
καὶ |
[6, 12] |
ταῖς
μὲν
ἐπειλημμέναις
δόξης
οὐδὲ
|
τὰ |
ἐς
τοὺς
οἰκιστάς
ἐστιν
ἄγνωστα· |
[6, 17] |
ἐν
Θεσσαλίᾳ
τυραννήσας,
Πολυκράτους,
οὐ
|
τὰ |
ἔσχατα
ἐνεγκαμένου
διδασκαλείου
τοῦ
Ἀθήνῃσι, |
[6, 26] |
ταὐτὰ
ἔχει
τοῖς
ἀράχναις.
Ταῦτα
|
τὰ |
ζῷα
τρέφουσιν
οἱ
Σῆρες
οἴκους |
[6, 22] |
τὴν
Πύλον
ᾤκισε
μὲν
κατὰ
|
τὰ |
ἤδη
λελεγμένα
μοι
Μεγαρεὺς
ἀνὴρ |
[6, 20] |
δὲ
ὄρος
τὸ
Κρόνιον
κατὰ
|
τὰ |
ἤδη
λελεγμένα
μοι
παρὰ
τὴν |
[6, 13] |
μὴν
τῷ
γε
ἐπιγράμματι
καὶ
|
τὰ |
Ἠλείων
ἐς
τοὺς
Ὀλυμπιονίκας
ὁμολογεῖ |
[6, 17] |
ἔφοδον
ἐν
τῇ
Ἄλτει
κατὰ
|
τὰ |
ἡμῖν
εἰρημένα.
Εἰ
δὲ
ἀπὸ |
[6, 5] |
ἐς
τὸ
τόλμημα
φιλοτιμίᾳ
πρὸς
|
τὰ |
Ἡρακλέους
ἔργα,
ὅτι
καὶ
Ἡρακλέα |
[6, 12] |
ἄρτι
ἐς
τὸν
πόλεμον,
ἑλέσθαι
|
τὰ |
Καρχηδονίων
ἤρεσε.
Μετὰ
δὲ
οὐ |
[6, 7] |
Ῥοδίου
καί
τῶν
ἀπ'
ἐκείνου.
|
Τὰ |
κατά
Δωριέα
τὸν
Διαγόρου.
Ἀθλητῶν |
[6, 9] |
ἀνδριάντες.
Γέλωνος
τοῦ
Γελώου
ἅρμα.
|
Τὰ |
κατὰ
Κλεομήδην.
(Θεογνήτῳ
δὲ
Αἰγινήτῃ |
[6, 8] |
μεταβληθεὶς
ἐξ
ἀνδρὸς
εἰς
λύκον.
|
Τὰ |
κατὰ
τὴν
Τιμάνθους
τελευτήν.
Τά |
[6, 8] |
Τὰ
κατὰ
τὴν
Τιμάνθους
τελευτήν.
|
Τά |
κατά
Τιμασίθειον.
(Σωκράτους
δὲ
Πελληνέως |
[6, 20] |
δὲ
ἐν
αὐταῖς
οἰκήματα.
Ταῦτα
|
τὰ |
κληρωτὰ
τὰ
οἰκήματα
διαλαγχάνουσιν
οἱ |
[6, 7] |
ἁπάντων
ἀνὴρ
εἷς
φρονήσας
οὗτος
|
τὰ |
Λακεδαιμονίων
φαίνεται,
ὥστε
καὶ
ἐναυμάχησεν |
[6, 19] |
Ἐνδυμίων·
πλὴν
δὲ
ἐσθῆτός
ἐστι
|
τὰ |
λοιπὰ
καὶ
τῷ
Ἐνδυμίωνι
ἐλέφαντος. |
[6, 23] |
(Ἐκ
δὲ
τοῦ
γυμνασίου
πρὸς
|
τὰ |
λουτρὰ
ἐρχομένῳ,
δι'
ἀγυιᾶς
τε |
[6, 6] |
ἐστι
Πυθαγόρου,
καὶ
θέας
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
ἄξιος.
(Ἐπανήκων
δὲ
ἐς |
[6, 18] |
τὰ
πάντα
ἤπιον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰ |
μάλιστα
θυμῷ
χρώμενον,
Ἀλέξανδρον
τὸν |
[6, 7] |
τούτοις.
Γνάθωνα
δὲ
καὶ
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα,
ὅτε
ἐνίκησεν,
εἶναι
νέον, |
[6, 6] |
καὶ
τὸ
εἶδος
ἅπαν
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
φοβερός,
λύκου
δὲ
ἀμπίσχετο |
[6, 18] |
αὐτοὺς
τῇ
ὀργῇ,
κακῶν
ἠπείλει
|
τὰ |
μέγιστα
ἐργάσασθαι.
Οἱ
δὲ
ἅτε |
[6, 6] |
τῷ
γυμνασίῳ
τῷ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
|
(Τὰ |
μὲν
δὴ
ἐς
τούτους
εἶχεν |
[6, 5] |
Ἔργων
δὲ
τῶν
κατειλεγμένων
οἱ
|
τὰ |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
τοῦ |
[6, 21] |
δὲ
πρὸς
Ἀρκάδας
τῆς
χώρας,
|
τὰ |
μὲν
παρόντα
Ἠλείοις,
τὰ
δὲ |
[6, 6] |
ἐσελθὼν
θεάσασθαι.
Ὡς
δὲ
εἶδε,
|
τὰ |
μὲν
πρῶτα
ἐς
οἶκτον,
δεύτερα |
[6, 13] |
δύο
ὁ
στεφανούμενος
ἀναιρήσεται
νίκας.
|
Τὰ |
μέντοι
ἐπιφανέστατα
ἐς
δρόμον
Λεωνίδᾳ |
[6, 10] |
αὐτὸς
ἐπὶ
τοῖς
ἅρμασιν
Εὐαγόρας·
|
τὰ |
Μιλτιάδου
δέ,
ὁποῖα
ἐς
Ὀλυμπίαν |
[6, 3] |
τῷ
Ὕσμωνι
κατασκῆψαι
ῥεῦμα
ἐς
|
τὰ |
νεῦρα,
καὶ
αὐτὸν
ἐπὶ
τούτῳ |
[6, 9] |
τὴν
κιβωτὸν
πειρώμενοι.
Τέλος
δὲ
|
τὰ |
ξύλα
τῆς
κιβωτοῦ
καταρρήξαντες,
ὡς |
[6, 13] |
νήσου.
Τὸν
δὲ
καιρὸν,
ἐπὶ
|
τὰ |
οἰκεῖα
τὸν
δῆμον
(Παρὰ
δὲ |
[6, 20] |
αὐταῖς
οἰκήματα.
Ταῦτα
τὰ
κληρωτὰ
|
τὰ |
οἰκήματα
διαλαγχάνουσιν
οἱ
ἐσιόντες
ἐς |
[6, 20] |
καθεζομένη
τοῦ
βωμοῦ
θεᾶται
γυνὴ
|
τὰ |
Ὀλύμπια,
ἱέρεια
Δήμητρος
Χαμύνης,
τιμὴν |
[6, 22] |
προσχώρων
ἀθροίσαντες,
ἐποίησαν
ἀντὶ
Ἠλείων
|
τὰ |
Ὀλύμπια.
(Ταύτας
τὰς
ὀλυμπιάδας
καὶ |
[6, 6] |
ἔπειτα
φιλοτιμίαν,
τῶν
νικησάντων
Ὀλυμπίασι
|
τὰ |
ὀνόματα
ἀναγράψας
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ |
[6, 8] |
δὲ
Ἑλλανοδίκης,
ἔγραψε
καὶ
οὗτος
|
τὰ |
ὀνόματα
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τῶν
νενικηκότων. |
[6, 10] |
(Ἐπιγέγραπται
δὲ
καὶ
τῶν
ἵππων
|
τὰ |
ὀνόματα,
Φοῖνιξ
καὶ
Κόραξ·
ἑκατέρωθεν |
[6, 20] |
μαντείας
κομίσαι
φασὶ
τῆς
Ἱπποδαμείας
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
(Ἔστι
δὲ |
[6, 21] |
Κυδωνίας
ναός.
Οὗτος
μὲν
οὐ
|
τὰ |
πάντα
ἐστὶ
σῶς,
βωμὸς
δὲ |
[6, 18] |
ἐς
μνήμην.
Βασιλέα
γὰρ
οὐ
|
τὰ |
πάντα
ἤπιον,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ |
[6, 22] |
ὑπῆρχεν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐς
Λετριναίους)
|
τὰ |
παρὰ
σφίσιν
Ἀρτέμιδι
ἐς
τιμὴν |
[6, 6] |
ἔθος
ἐποιεῖτο
τῷ
δαίμονι)
πυνθάνεται
|
τὰ |
παρόντα
σφίσι,
καὶ
ἐσελθεῖν
τε |
[6, 22] |
ἐστιν
ἐν
αὐτῷ
χαλκῆ:
ὀστᾶ
|
τὰ |
Πέλοπος
ἐν
τῇ
κιβωτῷ
φυλάσσουσι. |
[6, 14] |
ἀθλητῶν.
Ἀνδριὰς
Μίλωνος
τοῦ
Κροτωνιάτου.
|
Τά |
περὶ
τῆς
ἰσχύος
τε
καὶ |
[6, 14] |
τις
ξένων
ἢ
καὶ
ἄλλως
|
τὰ |
πολεμικὰ
ἀγαθὸς
ὁ
Πύθης
ἔοικε. |
[6, 24] |
οἱ
κίονες.
Ἐν
ταύτῃ
διημερεύουσι
|
τὰ |
πολλὰ
οἱ
Ἑλλανοδίκαι·
(ποιοῦνται
δὲ |
[6, 12] |
ἐστί.
Καί
μοι
τοῦ
λόγου
|
τὰ |
πρότερα
οὔτε
τῶν
ἐς
Ἄρατον, |
[6, 20] |
ἐπὶ
τῷ
βωμῷ
χαλκοῦς
κεῖται,
|
τὰ |
πτερὰ
ἐπὶ
μήκιστον
ἐκτείνων.
Ἀνακινεῖ |
[6, 12] |
πολὺ
δυνάμει
τε
εἶναι
νομίζων
|
τὰ |
Ῥωμαίων
ἐχυρώτερα
καὶ
βεβαιότερα
ἅμα |
[6, 2] |
ειργά
σατο
καὶ
τω
παιδὶ
|
τὰ |
ς
εικό
νας
Δαί
δαλος |
[6, 1] |
κατειλεγμέ
νων
ειργά
σατο
Αλυπος
|
τὰ |
ς
εικό
νας
Σικυώ
νιος, |
[6, 5] |
τῷ
Ξέρξου,
τὰς
ἀγούσας
καμήλους
|
τὰ |
σιτία
ἐλυμήναντο.
(Οὗτοι
πολλάκις
οἱ |
[6, 3] |
ἀνάγκη.
Τὰ
δὲ
ἄλλα,
ὁποῖα
|
τὰ |
συμβάντα
ἦν
ἐς
τὸν
Οἰβώταν, |
[6, 9] |
Δελφοὺς
ἐρησομένους,
ὁποῖα
ἐς
Κλεομήδην
|
τὰ |
συμβάντα
ἦν.
(Τούτοις
χρῆσαι
τὴν |
[6, 26] |
βάθρου.
(Ἡ
δὲ
Ἠλεία
χώρα
|
τά |
τε
ἄλλα
ἐστὶν
ἐς
καρποὺς |
[6, 20] |
ἀπὸ
τοῦ
φόβου
λαμβάνει
ταραχή,
|
τά |
τε
δὴ
ἅρματα
καταγνύουσιν
ὡς |
[6, 26] |
ἐπιβάλλουσιν.
Ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
τά |
τε
(σημεῖα
ἐπιγνῶναι
πάρεστί
σφισι, |
[6, 14] |
ἄγουσιν,
ἐς
τοσοῦτο
ἄρα
αὐτῷ
|
τὰ |
τῆς
ῥώμης
ἐπηύξητο,
ὡς
κρατῆσαι |
[6, 2] |
ν
δημον
έ
χει
νενικηκό
|
τα. |
(Του
δὲ
Λί
χα
πλησί |
[6, 3] |
ὡσαύτως
οἱ
πάντες
ἄνθρωποι
θεραπεύουσι
|
τὰ |
ὑπερέχοντα
τῇ
ἰσχύι.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ' |
[6, 3] |
Μήδοις.
Ἐμοὶ
μὲν
οὖν
λέγειν
|
τὰ |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
λεγόμενα
ἀνάγκη,
πείθεσθαι |
[6, 6] |
τὴν
καλλίστην.
(Τοῖς
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
προστεταγμένα
ὑπουργοῦσι |
[6, 5] |
ἀπέδοτο
καὶ
παῖδας,
μισθὸν
εἶναι
|
τὰ |
χρήματα
τοῖς
ξένοις.
(Αὕτη
Σκοτουσσαίοις |
[6, 11] |
λέγοντες
ὡς
καὶ
ποιήσασιν
αὐτοῖς
|
τὰ |
χρησθέντα
διαμένοι
τὸ
ἐκ
τῶν |
[6, 16] |
Ἠλείοις
τοῖς
ἄλλοις
εἴργετο.
Καὶ
|
τάδε |
ἄλλα
φησὶ
τὸ
ἐς
αὐτὸν |
[6, 5] |
γεγόνασιν
ἐπιφανεῖς
νῖκαι·
Πουλυδάμαντι
δὲ
|
τάδε |
ἀλλοῖα
παρὰ
τοὺς
ἐπὶ
τῷ |
[6, 21] |
αὐτοὶ
Πισαίοις
καθεστήκεσαν
ἔχοντες
κατὰ
|
τάδε. |
Διαβάντων
δὲ
ποταμὸν
Ἐρύμανθον
κατὰ |
[6, 3] |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
καὶ
|
τάδε |
ἐπιλέγει,
τῆς
ἵππου
τε
Ἠλείοις |
[6, 10] |
δὴ
οὕτως·
Εὐτελίδας
καὶ
Χρυσόθεμις
|
τάδε |
ἔργα
τέλεσσαν
Ἀργεῖοι,
τέχναν
εἰδότες |
[6, 16] |
Ἐπὶ
δὲ
τῷ
Πυττάλῳ
καὶ
|
τάδε |
ἔτι
λέγουσιν,
ὡς
γενομένης
πρὸς |
[6, 3] |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
Εὐπολέμῳ
καὶ
|
τάδε· |
ὡς
ἐφεστήκοιεν
τρεῖς
ἐπὶ
τοῦ |
[6, 2] |
σαντα
ανέ
δησεν
αυτὸ
ς
|
ταινί |
α·
καὶ
επὶ
τού
τω |
[6, 1] |
τὸ
δὲ
αιτει
τὴ
ν
|
ταινί |
αν.
Ἐνί
κησε
δὲ
ο |
[6, 1] |
έ
χει
οι
τη
δεξια
|
ταινί |
αν.
(Παρὰ
δὲ
αυτω
παιδί |
[6, 4] |
(Ὁ
δὲ
παῖς
ὁ
ἀναδούμενος
|
ταινίᾳ |
τὴν
κεφαλὴν,
ἐπεισήχθω
μοι
καὶ |
[6, 14] |
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ
καὶ
εἰ
|
ταινίαν |
περιθεῖτο
ἢ
στέφανον·
κατέχων
δὲ |
[6, 20] |
μιᾶς
Ἱπποδαμείας
ἐστὶν
εἰκὼν
χαλκῆ,
|
ταινίαν |
τε
ἔχουσα
καὶ
ἀναδεῖν
τὸν |
[6, 20] |
συμμαχήσοντα
Ἠλείοις.
Οἱ
δὲ
ἐν
|
ταῖς |
ἀρχαῖς
(πιστὰ
γὰρ
τὴν
ἄνθρωπον |
[6, 20] |
ἅπαξ
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον
ἔστι
|
ταῖς |
γυναιξὶν
ἔσοδος,
αἳ
θύουσι
τῇ |
[6, 24] |
δὲ
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
καὶ
|
ταῖς |
γυναιξὶν
οἴκημα
ταῖς
ἑκκαίδεκα
καλουμέναις, |
[6, 18] |
τοὺς
Ἑλλήνων,
ἦ
μὴν
αὐτοῦ
|
ταῖς |
δεήσεσιν
ὁπόσα
ἐστὶν
ἐναντία
ἐργάσασθαι. |
[6, 17] |
ἐν
δὲ
Ἰσθμῷ
μία
ἐπὶ
|
ταῖς |
δέκα.
(Πτολεμαῖον
δὲ
τὸν
Πτολεμαίου |
[6, 23] |
ἐς
Ἠλείους
Ὀλυμπιὰς
ἑβδόμη
πρὸς
|
ταῖς |
δέκα
τε
καὶ
διακοσίαις.
(Ἐν |
[6, 14] |
Ἀριστοφῶντα
ἀνάκειται)
ὀγδόῃ
μὲν
πρὸς
|
ταῖς |
ἑβδομήκοντα
Ὀλυμπιάδι
κομιδῇ
τε
ἔδοξεν |
[6, 6] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκην
τετάρτῃ
πρὸς
|
ταῖς |
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδι,
οὐ
κατὰ
τὰ |
[6, 6] |
χρήματα.
Ἕκτῃ
δὲ
ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
|
ταῖς |
ἑβδομήκοντα,
τὸ
μὲν
τῷ
θεῷ |
[6, 12] |
δευτέρῳ
τῆς
(ἕκτης)
ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
|
ταῖς |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν,
ἣν
Κυρηναῖος |
[6, 1] |
τει
δευτέ
ρα
πρὸ
ς
|
ταις |
εκατό
ν.
(Ἀπὸ
τού
του |
[6, 5] |
ἄρχοντος,
δευτέρᾳ
δὲ
Ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
|
ταῖς |
ἑκατόν,
ἣν
Δάμων
Θούριος
ἐνίκα |
[6, 4] |
Τὴν
τετάρτην
δὲ
Ὀλυμπιάδα
ἐπὶ
|
ταῖς |
ἑκατόν
(πρώτην
γὰρ
δὴ
ἐνίκησεν |
[6, 24] |
ἀγορᾷ
καὶ
ταῖς
γυναιξὶν
οἴκημα
|
ταῖς |
ἑκκαίδεκα
καλουμέναις,
ἔνθα
τὸν
πέπλον |
[6, 18] |
Ῥηξιβίου
παγκρατιαστὰς
καταγωνισαμένου
μιᾷ
πρὸς
|
ταῖς |
ἑξήκοντα
ὀλυμπιάδι.
Αὗται
κεῖνται
μὲν |
[6, 10] |
νῖκαι·
Δαμαρέτῳ
μὲν
πέμπτῃ
ἐπὶ
|
ταῖς |
ἑξήκοντα
ὀλυμπιάδι,
ὅτε
ἐνομίσθη
πρῶτον |
[6, 26] |
ὅσοις
ἂν
κατὰ
γνώμην
ᾖ,
|
ταῖς |
θύραις
τοῦ
οἰκήματος
ἐπιβάλλουσιν.
Ἐς |
[6, 21] |
τῶν
ἄλλων,
ὀνόματα
δὲ
αὐτοῦ
|
ταῖς |
ἵπποις
Παρθενίαν
τε
εἶναι
καὶ |
[6, 12] |
Πόλεων
γὰρ
τῶν
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
|
ταῖς |
μὲν
ἐπειλημμέναις
δόξης
οὐδὲ
τὰ |
[6, 6] |
δὲ
καὶ
ἐς
Τεμέσαν
ὁμοῦ
|
ταῖς |
ναυσί·
μεθυσθέντα
οὖν
ἐνταῦθα
ἕνα |
[6, 19] |
τὸ
ἀρχαῖον.
Ὁ
δὲ
ὅρμος
|
ταῖς |
ναυσὶ
χειροποίητος
καὶ
Ἀδριανοῦ
βασιλέως |
[6, 14] |
δύο
ἐγένοντο
πεντάθλου,
καὶ
ἴσαι
|
ταῖς |
νίκαις
αἱ
εἰκόνες.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΕ' |
[6, 3] |
καί
οἱ
καὶ
ἀνδριάντες
ἴσοι
|
ταῖς |
νίκαις
εἰσὶν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Παιδὶ |
[6, 7] |
ἀναγορευθῆναι
τὸν
μὲν
ἐνάτῃ
πρὸς
|
ταῖς |
ὀγδοήκοντα
ὀλυμπιάδι,
τὸν
δὲ
τῇ |
[6, 1] |
νος
τε
αυτης,
καὶ
επὶ
|
ταις |
Ὀλυμπικαις
νί
καις,
πρό
τερον |
[6, 18] |
πυγμῇ
τὴν
ἐνάτην
ὀλυμπιάδα
ἐπὶ
|
ταῖς |
πεντήκοντα·
καὶ
Ὀπουντίου
Ῥηξιβίου
παγκρατιαστὰς |
[6, 23] |
ἐπὶ
δὲ
ἱμάντων
τῶν
μαλακωτέρων
|
ταῖς |
πληγαῖς.
Ἀνάκειται
δὲ
καὶ
τῶν |
[6, 15] |
(Παγκρατίου
μὲν
οὖν
μιᾷ
πρὸς
|
ταῖς> |
τεσσαράκοντα
καὶ
ἑκατὸν
Ὀλυμπιάσιν
ἔφθανεν |
[6, 22] |
Ὀλυμπιάδων
γράφουσιν.
Ὀγδόῃ
δὲ
ἐπὶ
|
ταῖς |
τεσσαράκοντα
Ὀλυμπιάδι
Δαμοφῶν
ὁ
Πανταλέοντος |
[6, 13] |
ἔσχεν.
Ὅτι
δὲ
ἐν
δύο
|
ταῖς |
ὑστέραις
ἐς
χάριν
τὴν
Ἱέρωνος |
[6, 25] |
ποδῶν
ἐπιπλέκων
τῷ
ἑτέρῳ,
καὶ
|
ταῖς |
χερσὶν
ἀμφοτέραις
ἐπὶ
δόρατι
ἠρεισμένος· |
[6, 15] |
ἄνευ
μεγάλων
πόνων
καὶ
ἰσχυρᾶς
|
ταλαιπωρίας |
ἐγένοντο
αἱ
νῖκαι.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΣΤΙΓΜΑ' |
[6, 19] |
τὸν
σταθμόν,
ὅτι
πεντακόσια
εἴη
|
τάλαντα, |
ἐς
δὲ
τοὺς
ἀναθέντας,
Μύρωνα |
[6, 6] |
ἱερὰν
ἐς
τὸν
θεὸν
ζημίαν,
|
τάλαντον |
δὲ
βλάβης
τῆς
ἐς
Εὔθυμον, |
[6, 6] |
ἐπιβάλλουσιν
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
τῷ
Θεαγένει
|
τάλαντον |
μὲν
ἱερὰν
ἐς
τὸν
θεὸν |
[6, 7] |
ἀθληταῖς
σιτία
τυρὸν
ἐκ
τῶν
|
ταλάρων |
εἶναι.
Τούτου
μὲν
δὴ
Πυθαγόρας |
[6, 6] |
δεῖμα
ἀπὸ
τοῦ
δαίμονος
ἐς
|
τἄλλα |
ἦν
οὐδέν.
Εὔθυμος
δὲ
(ἀφίκετο |
[6, 8] |
δὴ
οὕτως·
Υἱὸς
Δινύτα
Δάμαρχος
|
τάνδ' |
ἀνέθηκεν
Εἰκόν'
ἀπ'
Ἀρκαδίας
Παρράσιος |
[6, 20] |
ὕσπληγες
αἱ
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
|
τάξει· |
διὰ
πάντων
τε
κατὰ
τὸν |
[6, 13] |
οἳ
δ'
ἂν
ἐν
ἑκάστῃ
|
τάξει |
κρατήσωσιν,
ὑπὲρ
αὐτῶν
αὖθις
θέουσι |
[6, 20] |
τοὺς
εἰληχότας
ἑστάναι
τὴν
δευτέραν
|
τάξιν, |
καὶ
τηνικαῦτα
χαλῶσιν
αἱ
ὕσπληγες |
[6, 14] |
ἴσμεν.
Ἄνοχος
δὲ
ὁ
Ἀδαμάτα
|
Ταραντῖνος, |
σταδίου
λαβὼν
καὶ
διαύλου
νίκην, |
[6, 10] |
Ἴκκος
δὲ
ὁ
Νικολαί̈
δα
|
Ταραντῖνος |
τόν
τε
Ὀλυμπικὸν
στέφανον
ἔσχεν |
[6, 3] |
Πύρρου
δὲ
τοῦ
Αἰακίδου
καὶ
|
Ταραντίνων |
ἐς
τὸν
πρὸς
Ῥωμαίους
πόλεμον |
[6, 20] |
ὁ
καλούμενος
Ταράξιππος.
Ἕτεροι
ἑτέρωθι
|
Ταράξιπποι. |
Ἱππδαμείας
εἰκών.
(Τὸ
δὲ
ὄρος |
[6, 20] |
τὰ
αὐτὰ
νομίζουσιν
ἐς
τὸν
|
Ταράξιππον, |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
εἶναι
τάφον |
[6, 20] |
γενέσθαι
σφίσιν
ἵλεων
εὔχονται
τὸν
|
Ταράξιππον. |
(Ἕλληνες
δὲ
οὐ
κατὰ
τὰ |
[6, 20] |
τι
ἐνταῦθα,
ἔνθα
καλοῦσι
τὸν
|
Ταράξιππον· |
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
κατορωρυγμένου
ταραχθῆναι |
[6, 20] |
φόνῳ
μήνιμα
ἰώμενος
καὶ
ἐπονομάσαι
|
Ταράξιππον, |
ὅτι
τῷ
Οἰνομάῳ
διὰ
τοῦ |
[6, 20] |
(Ἔστι
δὲ
καὶ
ἐν
Ἰσθμῷ
|
Ταράξιππος |
Γλαῦκος
ὁ
Σισύφου.
Γενέσθαι
δὲ |
[6, 20] |
Ἄφεσιν
μηχανησάμενος.
Βωμὸς
ὁ
καλούμενος
|
Ταράξιππος. |
Ἕτεροι
ἑτέρωθι
Ταράξιπποι.
Ἱππδαμείας
εἰκών. |
[6, 20] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
Ταράξιππος |
πολὺ
δή
τι
ὑπερηρκώς
ἐστιν |
[6, 20] |
τὸ
τῶν
ἵππων
δεῖμα
ὁ
|
Ταράξιππος. |
Σχῆμα
μὲν
βωμοῦ
περιφεροῦς
ἐστι· |
[6, 20] |
ταραχθῆναι
μὲν
τῷ
Οἰνομάῳ
τότε,
|
ταράσσεσθαι |
δὲ
καὶ
ὕστερον
τοῖς
πᾶσι |
[6, 20] |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
φόβου
λαμβάνει
|
ταραχή, |
τά
τε
δὴ
ἅρματα
καταγνύουσιν |
[6, 20] |
παιδίον
ἐνταῦθα
ἤδη
δράκων
ἦν·
|
ταραχθεῖσι |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
θεάματι
τοῖς |
[6, 20] |
Ταράξιππον·
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
κατορωρυγμένου
|
ταραχθῆναι |
μὲν
τῷ
Οἰνομάῳ
τότε,
ταράσσεσθαι |
[6, 19] |
Ἄλτει
θησαυροί.
Σινυνωνίων
θησαυρός.
Περὶ
|
Ταρτησοῦ |
ποταμοῦ
καὶ
πόλεως.
Θησαυρὸς
Καρχηδονίων. |
[6, 19] |
τῷ
Ἠλείων
ἐστίν,
οὐκ
οἶδα.
|
(Ταρτήσσιον |
δὲ
εἶναι
ποταμὸν
ἐν
χώρᾳ |
[6, 19] |
ἑώρων
εἰργασμένους·
εἰ
δὲ
καὶ
|
Ταρτήσσιος |
χαλκὸς
λόγῳ
τῷ
Ἠλείων
ἐστίν, |
[6, 19] |
πόλιν
καλεῖσθαι
νομίζουσι
τὰ
ἀρχαιότερα
|
Ταρτησσόν. |
(Ἐν
Ὀλυμπίᾳ
δὲ
ἐπιγράμματα
ἐπὶ |
[6, 5] |
στρατῷ
ποτε
ἐπιθέμενοι
τῷ
Ξέρξου,
|
τὰς |
ἀγούσας
καμήλους
τὰ
σιτία
ἐλυμήναντο. |
[6, 12] |
ἐς
τοὺς
οἰκιστάς
ἐστιν
ἄγνωστα·
|
τὰς |
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
τε
ὑπὸ |
[6, 8] |
πυγμῇ
καὶ
οὗτος
ἀναγορευθεὶς
παίδων.
|
Τὰς |
δέ
σφισιν
εἰκόνας,
τὴν
μὲν |
[6, 10] |
παλαίσαντος
τὸν
ποιήσαντα
οὐκ
ἴσμεν·
|
τὰς |
δὲ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
καὶ |
[6, 16] |
πάλης
τε
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
|
τὰς |
δύο
Πυθικὰς
ἀνῃρημένος
νίκας.
Κλεάρετός |
[6, 9] |
ἐστι
τῆς
νίκης
τρίτη
πρὸς
|
τὰς |
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδας.
(Γέλων
δὲ
ὁ |
[6, 17] |
Φιλίνου
τοῦ
Ἡγεπόλιδος
Κῴου
ἀνέθεσαν
|
τὰς |
εἰκόνας
αἱ
πόλεις,
Κλαζομένιοι
μὲν, |
[6, 12] |
Συρακούσιος.
(Μετὰ
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος
|
τὰς |
εἰκόνας
Ἀρεὺς
ὁ
Ἀκροτάτου
Λακεδαιμονίων |
[6, 7] |
ἐπὶ
τῶν
Ῥοδίων
ἀθλητῶν
ἀφίξῃ
|
τὰς |
εἰκόνας,
Διαγόραν
καὶ
τὸ
ἐκείνου |
[6, 14] |
τὸ
ἆσθμα,
καὶ
ἐμπιπλὰς
αἵματος
|
τὰς |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
φλέβας,
διερρήγνυεν |
[6, 19] |
παρὰ
τὰς
Ἑσπερίδας
ἀνάκειται
νῦν
|
τὰς |
ἐν
τῷ
Ἡραίῳ.
(Τοῦ
θησαυροῦ |
[6, 26] |
Οἱ
μίτοι
δέ,
ἀφ'
ὧν
|
τὰς |
ἐσθῆτας
ποιοῦσιν
οἱ
Σῆρες,
ἀπὸ |
[6, 19] |
τῷ
Ἡρακλεῖ
σύμμαχος·
αὕτη
παρὰ
|
τὰς |
Ἑσπερίδας
ἀνάκειται
νῦν
τὰς
ἐν |
[6, 14] |
ἐνίκησε.
Πυθόκριτος
δὲ
ὁ
Σικυώνιος
|
τὰς |
ἐφεξῆς
τούτων
πυθιάδας
ἕξ,
μόνος |
[6, 21] |
ἐρείπια
οἰκοδομημάτων,
ἔνθα
τῷ
Οἰνομάῳ
|
τὰς |
ἵππους
αὐλίζεσθαι
λέγουσιν.
Ὅροι
δὲ |
[6, 20] |
δὲ
καὶ
ὕστερον
τοῖς
πᾶσι
|
τὰς |
ἵππους.
Ἠξίου
δὲ
οὗτος
Αἰγύπτιος, |
[6, 21] |
Ἐρίφαν
(Οἰνόμαον
δὲ
ἐπικατασφάξαι
μὲν
|
τὰς |
ἵππους
τῷ
Μάρμακι,
μεταδοῦναι
μέντοι |
[6, 24] |
ἀγορὰ
τοῖς
Ἠλείοις
οὐ
κατὰ
|
τὰς |
Ἰώνων,
καὶ
ὅσαι
πρὸς
Ἰωνίᾳ |
[6, 21] |
τοῦ
Οἰνομάου,
κατὰ
τὰ
ἔπη
|
τὰς |
μεγάλας
Ἠοίας,
Ἀλκάθους
ὁ
Πορθάονος, |
[6, 6] |
εἰκὸς
ὑπερβαίνειν
ἦν
τὰ
ἐς
|
τὰς |
νίκας
αὐτῷ
καὶ
τὰ
ἐς |
[6, 13] |
στήλη
λέγουσα
τοῦ
Λακεδαιμονίου
Χιόνιδος
|
τὰς |
νίκας.
Εὐηθείας
μὲν
δὴ
μετέχουσι |
[6, 22] |
ἀλγημάτων
παντοίων
ἰάματα.
Καλεῖσθαι
δὲ
|
τὰς |
νύμφας
ἀπὸ
Ἴωνος
λέγουσι
τοῦ |
[6, 7] |
Νεμείων
δὲ
ἀποδέουσαι
μιᾶς
ἐς
|
τὰς |
ὀκτώ·
λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς |
[6, 22] |
ἀντὶ
Ἠλείων
τὰ
Ὀλύμπια.
(Ταύτας
|
τὰς |
ὀλυμπιάδας
καὶ
ἐπ'
αὐταῖς
τὴν |
[6, 20] |
ἐς
τὰς
τοῦ
τείχους
οἰκοδομίας
|
τὰς |
πέτρας.
Ὁ
δὲ
πιθανώτατος
(ἐμοὶ |
[6, 18] |
ὄνομα
τῷ
βιβλίῳ,
διέπεμπεν
ἐς
|
τὰς |
πόλεις.
Καὶ
αὐτός
τε
συγγεγραφὼς |
[6, 26] |
εἰσιν
οἱ
Σῆρες,
καὶ
ὅσοι
|
τὰς |
προσεχεῖς
αὐτῇ
νέμονται
νήσους,
Ἄβασαν |
[6, 20] |
τῷ
Ὀρφεῖ,
καὶ
Ἀμφίονι
ἐς
|
τὰς |
τοῦ
τείχους
οἰκοδομίας
τὰς
πέτρας. |
[6, 19] |
πρόσωπον
καὶ
ἄκρους
πόδας
καὶ
|
τὰς |
χεῖρας
ἐλέφαντος
εἰργασμένος.
(Ἐν
δὲ |
[6, 14] |
ὑπὸ
φρονήματος
ὁ
Μίλων
καθίησι
|
τὰς |
χεῖρας
ἐς
τὸ
ξύλον.
Ὀλισθάνουσί |
[6, 5] |
καταμεῖναι
τῷ
Πουλυδάμαντι,
καὶ
ἀνέσχε
|
τὰς |
χεῖρας
ὡς
ἐπιπίπτοντι
ἀνθέξων
τῷ |
[6, 5] |
τοῦ
ἑτέρου
τῶν
ὄπισθεν
ποδῶν,
|
τὰς |
χηλὰς
κατεῖχεν
ἄκρας,
καὶ
πηδῶντα |
[6, 5] |
ἀπέφυγεν
ἀφεὶς
ταύτῃ
τῷ
Πουλυδάμαντι
|
τὰς |
χηλάς.
Λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς |
[6, 13] |
τοῦ
λόγου.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ'
Στήλη
|
τὰς |
Χιόνιδος
τοῦ
Λακεδαιμονίου
νίκας
μηνύουσα. |
[6, 2] |
διετέ
θησαν
πά
ντων
φιλοτιμό
|
τατα |
Ἑλλή
νων
πρὸ
ς
ί |
[6, 5] |
βοῶν,
τὸν
μέγιστον
καὶ
ἀγριώτατον
|
ταῦρον |
λαβὼν
τοῦ
ἑτέρου
τῶν
ὄπισθεν |
[6, 5] |
ἀνίει,
πρίν
γε
δὴ
ὁ
|
ταῦρος |
ὀψέ
ποτε
καὶ
ἐς
ἅπαν |
[6, 9] |
τὴν
πάλην,
καὶ
ὡς
ἐοικὸς
|
Ταυροσθένει |
φάσμα
ἐπ'
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας |
[6, 9] |
ἐξ
Ἄργους.
Λέγεται
δὲ,
ὡς
|
Ταυροσθένην |
καταπαλαίσειεν
ὁ
Χείμων
τὸν
Αἰγινήτην, |
[6, 9] |
Χείμων
τὸν
Αἰγινήτην,
καὶ
ὡς
|
Ταυροσθένης |
τῇ
Ὀλυμπιάδι
τῇ
ἐφεξῆς
καταβάλοι |
[6, 1] |
νασι
δέ
σφισιν
ου
κατὰ
|
ταυτὰ |
αι
νικαι,
αλλὰ
τω
μὲ |
[6, 25] |
χειρῶν
τε
ἄκρων
καὶ
ποδῶν·
|
ταῦτα |
δέ
οἵ
ἐστι
λίθου
λευκοῦ. |
[6, 18] |
θεῶν
σφισιν
ἐμπρῆσαι.
Ὁ
μὲν
|
ταῦτα |
ἔλεγεν,
Ἀλέξανδρος
δὲ
οὔτε
πρὸς |
[6, 26] |
τοῦ
ἱεροῦ.
Εἰ
πιστεύειν
χρὴ
|
ταῦτα |
Ἕλλησιν,
ἀποδέχοιτο
ἄν
τις
τῷ |
[6, 26] |
εὑρίσκουσιν
οἴνου
πεπλησμένους
τοὺς
λέβητας.
|
Ταῦτα |
Ἠλείων
τε
οἱ
δοκιμώτατοι
ἄνδρες, |
[6, 19] |
τὸν
δράκοντα·
κέδρου
μὲν
καὶ
|
ταῦτα, |
Θεοκλέους
δὲ
ἔργα
τοῦ
Ἡγύλου· |
[6, 10] |
καὶ
κνημῖδας
ἐπὶ
τοῖς
ποσί.
|
Ταῦτα |
μὲν
δὴ
ἀνὰ
χρόνον
ὑπό |
[6, 6] |
Λύκβαντα
ἐπὶ
τῇ
γραφῇ
γράμματα.
|
Ταῦτα |
μὲν
δὴ
ἐς
τοσοῦτο
εἰρήσθω. |
[6, 4] |
Σπάρτῃ
δῆλός
ἐστιν
ἁμαρτὼν
τάφου.
|
(Ταῦτα |
μὲν
δὴ
καὶ
ἐν
τοῖς |
[6, 26] |
δὲ
ἀναμεμιγμένους
Ἰνδοῖς
φασὶν
εἶναι.
|
(Ταῦτα |
μὲν
δὴ
οὕτω
λέγεται.
Ἀνδρὶ |
[6, 13] |
ἡ
νίκη
τῶν
Φειδώλα
παίδων.
|
(Ταῦτα |
μὲν
δὴ
οὕτως
ἔχοντα
ἴστω |
[6, 17] |
Ἑρμησιάνακτος.
Ἐπεράστου.
Γοργίου
τοῦ
ῥήτορος.
|
(Ταῦτα |
μὲν
δὴ
τὰ
ἀξιολογώτατα
ἀνδρὶ |
[6, 3] |
Ἐφέσῳ
παρὰ
τῇ
Ἐφεσίᾳ
θεῷ.
|
Ταῦτα |
μέν
ἐστιν
ἔχοντα
οὕτω
τὸν |
[6, 26] |
κατὰ
ταὐτὰ
ἔχει
τοῖς
ἀράχναις.
|
Ταῦτα |
τὰ
ζῷα
τρέφουσιν
οἱ
Σῆρες |
[6, 20] |
ᾠκοδόμηται
δὲ
ἐν
αὐταῖς
οἰκήματα.
|
Ταῦτα |
τὰ
κληρωτὰ
τὰ
οἰκήματα
διαλαγχάνουσιν |
[6, 8] |
παγκρατιαστὴν
Πελληνέα
προσέσται
μοι
καὶ
|
ταῦτα |
τῷ
ἐς
Ἀχαιοὺς
λόγῳ.
(Προμάχου |
[6, 14] |
(Περιέδει
τῷ
μετώπῳ
χορδὴν
κατὰ
|
ταὐτὰ |
δὴ
καὶ
εἰ
ταινίαν
περιθεῖτο |
[6, 9] |
ἅρμα
τὸ
Γέλωνος
οὐ
κατὰ
|
ταὐτὰ |
δοξάζειν
ἐμοί
τε
παρίστατο
καὶ |
[6, 15] |
οὗτος
καὶ
Συρακουσῶν
εἴη
κατὰ
|
ταὐτὰ |
ἐκείνῳ
τύραννος.
(Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ |
[6, 26] |
καὶ
πόδας
ἀριθμὸν
ὀκτὼ
κατὰ
|
ταὐτὰ |
ἔχει
τοῖς
ἀράχναις.
Ταῦτα
τὰ |
[6, 23] |
ὃν
Ἠλεῖοι
καὶ
Ἀθηναῖοι
κατὰ
|
ταὐτὰ |
Ἠλείοις
Ἀντέρωτα
ὀνομάζουσι,
Δήμητρός
τε |
[6, 3] |
δῆλα
ὡς
καὶ
οὗτος
κατὰ
|
ταὐτὰ |
Ἠλείοις
τοῖς
ἄλλοις
εἴργετο.
(Λέγεται |
[6, 20] |
ἡ
ἀπ'
αὐτῆς
αὐγὴ
κατὰ
|
ταὐτὰ |
καὶ
εἰ
πῦρ,
ἐνεποίει
φόβον |
[6, 21] |
τῷ
Μάρμακι,
μεταδοῦναι
μέντοι
καὶ
|
ταύταις |
ταφῆναι)
καὶ
ὄνομα
Παρθενίας
τῷ |
[6, 20] |
χαλῶσιν
ὕσπληγες,
καὶ
οἱ
κατὰ
|
ταύτας |
ἑστηκότες
ἐκθέουσιν
ἵπποι
πρῶτοι·
θέοντές |
[6, 22] |
ἐποίησαν
ἀντὶ
Ἠλείων
τὰ
Ὀλύμπια.
|
(Ταύτας |
τὰς
ὀλυμπιάδας
καὶ
ἐπ'
αὐταῖς |
[6, 18] |
καὶ
ἦν,
ἀνερρήθη·
τῇ
ἐπὶ
|
ταύτῃ |
δὲ
λαβὼν
χρήματα
παρὰ
τοῦ |
[6, 24] |
μοίρας
τρεῖς
οἱ
κίονες.
Ἐν
|
ταύτῃ |
διημερεύουσι
τὰ
πολλὰ
οἱ
Ἑλλανοδίκαι· |
[6, 22] |
ἐπινίκια
ἤγαγον
παρὰ
τῇ
θεῷ
|
ταύτῃ |
καὶ
ὠρχήσαντο
ἐπιχώριον
τοῖς
περὶ |
[6, 21] |
Λευκυανίτου
πεποίηται,
καὶ
ποταμὸς
παρέξεισι
|
ταύτῃ |
Λευκυανίας·
ἐκδίδωσι
μὲν
οὖν
καὶ |
[6, 11] |
τὴν
δὲ
ὀλυμπιάδα
τὴν
ἐπὶ
|
ταύτῃ |
παγκρατιάζων
ὁ
Θεαγένης
ἐκράτει.
(Γεγόνασι |
[6, 7] |
τὴν
εἰκόνα,
τὴν
δὲ
ἐφεξῆς
|
ταύτῃ, |
πένταθλον
Ἠλεῖον
Πυθοκλέα,
Πολύκλειτός
ἐστιν |
[6, 26] |
δὲ
τὸ
ἄγαλμα,
ὃν
οἱ
|
ταύτῃ |
περισσῶς
σέβουσιν,
ὀρθόν
ἐστιν
αἰδοῖον |
[6, 4] |
τῇ
Ἴδῃ,
πρῶτος
Αἰολέων
τῶν
|
ταύτῃ, |
στάδιον
Ὀλυμπίασιν
ἐνίκησεν
ἐν
παισίν. |
[6, 7] |
ὀλυμπιάδι,
τὸν
δὲ
τῇ
ἐφεξῆς
|
ταύτῃ |
συνέβη
τὸν
Θέαντον·
καί
σφισιν |
[6, 21] |
γῆς
ἔσῃ
τῆς
Πισαίας.
(Ἐν
|
ταύτῃ |
τῇ
χώρᾳ
λόφος
ἐστὶν
ἀνήκων |
[6, 24] |
οὐ
κίονες,
ἀλλὰ
τοῖχος
ὁ
|
ταύτῃ |
τὸν
ὄροφον
ἀνέχων
ἐστίν·
ἀνάκεινται |
[6, 24] |
τοῦ
Ἀχιλλέως
τὸν
τάφον·
καὶ
|
ταύτῃ |
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
ἰέναι
καθέστηκεν
ἐς |
[6, 5] |
ἅπαν
ἀφικόμενος
βίας,
ἀπέφυγεν
ἀφεὶς
|
ταύτῃ |
τῷ
Πουλυδάμαντι
τὰς
χηλάς.
Λέγεται |
[6, 20] |
Ὀλύμπια,
ἱέρεια
Δήμητρος
Χαμύνης,
τιμὴν
|
ταύτην |
ἄλλοτε
(ἄλλη(
ν)
λαμβάνουσα
παρὰ |
[6, 13] |
καὶ
ἀναθεῖναί
οἱ
τὴν
ἵππον
|
ταύτην |
ἐφιᾶσιν.
(Ἐγένετο
δὲ
καὶ
τοῦ |
[6, 22] |
καὶ
ἔπος
ἐς
τὴν
Πύλον
|
ταύτην |
ἔχειν
τῶν
Ὁμήρου,
Γένος
δ' |
[6, 23] |
τὴν
πόλιν
κατὰ
τὴν
ἀγυιὰν
|
ταύτην |
καὶ
ἐπακούσαντες
ὁπόσα
ἐβούλοντο,
ἐπανίασιν |
[6, 19] |
Κορινθίων
ἀναθεῖναι
τὸν
θησαυρὸν
λέγουσα.
|
Ταύτην |
Μεγαρεῦσιν
ἡγοῦμαι
τὴν
νίκην
Ἀθήνῃσιν |
[6, 24] |
τὸ
μεταξὺ
αὐτῶν
ἀγυιὰ
μία·
|
ταύτην |
ὀνομάζουσι
Κορκυραϊ
κὴν
οἱ
Ἠλεῖοι. |
[6, 4] |
γὰρ
δὴ
ἐνίκησεν
ὁ
Σώστρατος
|
ταύτην) |
οὐκ
ἀναγράφουσιν
οἱ
Ἠλεῖοι,
διότι |
[6, 21] |
Ἡρακλέους
τὴν
δίκην
ἔσχε.
(Κατὰ
|
ταύτην |
τὴν
ἐπώνυμον
τοῦ
λῃστοῦ
δειράδα, |
[6, 22] |
ἐς
Ἦλιν
ἀπὸ
τῆς
Πύλου.
|
Ταύτην |
τὴν
Πύλον
ᾤκισε
μὲν
κατὰ |
[6, 24] |
χαλεπῶς,
ἅτε
αὐτοσχεδίως
οἰκοδομούμενοι.
Κατὰ
|
ταύτην |
τὴν
στοὰν
ἰόντι
ἐς
τὴν |
[6, 13] |
καὶ
ἑξηκοστῇ,
καὶ
οὐ
πέρα
|
ταύτης |
ἐστὶν
ἐν
τοῖς
Ἠλείων
γράμμασιν |
[6, 5] |
Δάμων
Θούριος
ἐνίκα
τὸ
δεύτερον,
|
ταύτης |
ἔτει
δευτέρῳ
τῆς
Ὀλυμπιάδος.
Καὶ |
[6, 8] |
κρατήσειε
καὶ
ἅρματι
ἐπὶ
Ὀλυμπιάδος
|
ταύτης, |
ἣ
λόγῳ
τῷ
Ἠλείων
ἐστὶ |
[6, 19] |
τῇ
Θρᾳκίᾳ
πρῶτος
τῆς
οἰκίας
|
ταύτης· |
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ
τῷ
κέρατί |
[6, 9] |
(Τῇ
δὲ
Ὀλυμπιάδι
τῇ
πρὸ
|
ταύτης |
Κλεομήδην
φασὶν
Ἀστυπαλαιέα,
ὡς
Ἴκκῳ |
[6, 22] |
γὰρ
δὴ
διὰ
τῆς
χώρας
|
ταύτης |
ὁ
Ἀλφειός,
ἐς
δὲ
ἄλλην |
[6, 19] |
αὐτῆς
παρήκει
τὸ
Κρόνιον.
Ἐπὶ
|
ταύτης |
τῆς
κρηπῖδός
εἰσιν
οἱ
θησαυροί, |
[6, 22] |
εἶναι
τὴν
Ἐλάφιον,
καὶ
ὑπὸ
|
ταύτης |
τραφῆναι
τὴν
Ἄρτεμίν
φασι.
Λετρίνων |
[6, 21] |
Μάρμακι,
μεταδοῦναι
μέντοι
καὶ
ταύταις
|
ταφῆναι) |
καὶ
ὄνομα
Παρθενίας
τῷ
ποταμῷ |
[6, 10] |
πεφυκώς.
Ἀποθανόντα
δὲ
οἱ
Καρύστιοι
|
ταφῆναί |
φασιν
αὐτὸν
ἐν
νήσῳ
καλουμένῃ |
[6, 24] |
τις
ἂν
μάλιστα
ἐπὶ
τοῖς
|
τάφοις |
αὐτῶν.
Ἐν
γὰρ
τῇ
Ἑβραίων |
[6, 20] |
Ταράξιππον,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
εἶναι
|
τάφον |
ἀνδρὸς
αὐτόχθονος
καὶ
ἀγαθοῦ
τὰ |
[6, 24] |
δὲ
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀχιλλέως
τὸν
|
τάφον· |
καὶ
ταύτῃ
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
ἰέναι |
[6, 21] |
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
τῷ
ποταμῷ
|
τάφος |
ἵππων
τῶν
Μάρμακος·
Ἱπποδαμείας
δὲ |
[6, 21] |
ὑψηλόν,
τῶν
μνηστήρων
τῶν
Ἱπποδαμείας
|
τάφος. |
Οἰνόμαον
μὲν
οὖν
ἐγγὺς
ἀλλήλων |
[6, 21] |
δυσμάς.
(Διαβάντων
δὲ
τὸν
Κλάδεον
|
τάφος |
τε
Οἰνομάου,
γῆς
χῶμα
περιῳκοδομημένον |
[6, 22] |
ὅσον
τε
στάδιον
ἀπὸ
τοῦ
|
τάφου |
σημεῖά
ἐστιν
ἱεροῦ
Κορδάκας
ἐπίκλησιν |
[6, 4] |
ἐν
Σπάρτῃ
δῆλός
ἐστιν
ἁμαρτὼν
|
τάφου. |
(Ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ
ἐν |
[6, 9] |
οὐχ
οἷά
τε
ἦν
συμβαλέσθαι·
|
τάχα |
δ'
ἂν
Αἰγινήταις
τισὶν
ἐπιχώριος |
[6, 20] |
ἡ
θεραπεύουσα
τὸν
Σωσίπολιν
νόμῳ
|
τε |
ἁγιστεύει
τῷ
Ἠλείων,
καὶ
αὐτὴ |
[6, 22] |
ἐς
Λετρίνους
ἐλθεῖν,
ὑπὸ
αὐτῆς
|
τε |
ἀγομένην
τῆς
Ἀρτέμιδος
καὶ
νυμφῶν, |
[6, 18] |
ἀνετέθησαν
ἐς
Ὀλυμπίαν
εἰκόνας,
Πραξιδάμαντός
|
τε |
Αἰγινήτου
νικήσαντος
πυγμῇ
τὴν
ἐνάτην |
[6, 2] |
νί
κην
των
ά
λλων
|
τε |
Ἀκαρνά
νων
καὶ
των
εξ |
[6, 25] |
ἐπίχρυσον,
πλὴν
προσώπου
καὶ
χειρῶν
|
τε |
ἄκρων
καὶ
ποδῶν·
ταῦτα
δέ |
[6, 26] |
(Ἡ
δὲ
Ἠλεία
χώρα
τά
|
τε |
ἄλλα
ἐστὶν
ἐς
καρποὺς
καὶ |
[6, 6] |
κατενεχθῆναί
φασιν
ὑπὸ
ἀνέμων
ἔς
|
τε |
ἄλλας
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ
καὶ |
[6, 7] |
ἐκείνου
γένος.
Οἱ
δὲ
συνεχεῖς
|
τε |
ἀλλήλοις
καὶ
ἐν
κόσμῳ
τοιῷδε |
[6, 5] |
οὗτος.
Ἐς
σπήλαιον
γὰρ
οἵ
|
τε |
ἄλλοι
τῶν
συμποτῶν
καὶ
ὁ |
[6, 4] |
πορθμῷ
Μεσσήνης·
στεφανωθῆναι
δὲ
ὑπό
|
τε |
Ἀμφικτυόνων
καὶ
δὶς
ὑπὸ
Ἠλείων, |
[6, 15] |
Χαρῖνος
δὲ
Ἠλεῖος
ἐπὶ
διαύλου
|
τε |
ἀνάκειται
καὶ
ὅπλου
νίκῃ.
Παρὰ |
[6, 11] |
ἐννέα,
καὶ
Ἰσθμίων
δέκα
παγκρατίου
|
τε |
ἀναμὶξ
καὶ
πυγμῆς.
Ἐν
Φθίᾳ |
[6, 7] |
γε
πυκτεύων
ὁ
Ἀλκαίνετος
ἔν
|
τε |
ἀνδράσι
καὶ
πρότερον
ἔτι
ἐπεκράτησεν |
[6, 14] |
ἐξ
αὐτῶν·
Πυθοῖ
δὲ
ἔν
|
τε |
ἀνδράσιν
ἓξ,
καὶ
μία
ἐνταῦθα |
[6, 24] |
Πύρρωνος
τοῦ
Πιστοκράτους
εἰκών,
σοφιστοῦ
|
τε |
ἀνδρὸς
καὶ
ἐς
βέβαιον
ὁμολογίαν |
[6, 6] |
Ὀλυμπιάδι
ἐθέλων
τῇ
αὐτῇ
πυγμῆς
|
τε |
ἀνελέσθαι
καὶ
παγκρατίου
νίκας,
ὑπερεβάλετο |
[6, 16] |
κρατήσαντα,
καὶ
Νελαί̈
δαν
σταδίου
|
τε |
ἀνελόμενον
καὶ
ὅπλου
στέφανον,
Ἠλείους |
[6, 21] |
ἀθλητῶν
εἰσιν
αἱ
οἰκήσεις,
ἐπί
|
τε |
ἄνεμον
τετραμμέναι
Λίβα
καὶ
ἡλίου |
[6, 15] |
τὸν
Θάσιον
Θεαγένην
ἐπὶ
παγκρατίῳ
|
τε |
ἀνηγορεύθη
καὶ
πυγμῇ.
(Παγκρατίου
μὲν |
[6, 5] |
καὶ
ἐκκλησία
τηνικαῦτα
οὖσα)
τούτους
|
τε |
ἅπαντας
κατηκόντισε,
πελτασταῖς
ἐν
κύκλῳ |
[6, 24] |
δὲ
πεποίηται
τῷ
ἀρχαιοτέρῳ,
στοαῖς
|
τε |
ἀπὸ
ἀλλήλων
διεστώσαις,
καὶ
ἀγυιαῖς |
[6, 20] |
Αὐγέαν
καὶ
Ἠλείους
στρατείας
αὐτόν
|
τε |
ἀποθανεῖν
καὶ
τὸν
ἵππον
ἐφ' |
[6, 6] |
Ἥρω
σφᾶς
ἐκέλευσεν
ἱλάσκεσθαι
τέμενός
|
τε |
ἀποτεμομένους
οἰκοδομήσασθαι
νεὼν,
διδόναι
δὲ |
[6, 17] |
πεντάθλου
γέγονε
νίκη.
καὶ
Ἡραία
|
τε |
Ἀρκάδων
ἐστὶν
αὐτῷ
πατρὶς,
καὶ |
[6, 9] |
ὁμώνυμος.
Γλαυκίας
δὲ
Αἰγινήτης
τό
|
τε |
ἅρμα
καὶ
αὐτῷ
τῷ
Γέλωνι |
[6, 15] |
(Μετὰ
δὲ
τὸν
Εὐτελίδαν
Ἀρεύς
|
τε |
αὖθις
ὁ
Λακεδαιμονίων
βασιλεὺς,
καὶ |
[6, 1] |
σκαν,
ες
τὸ
γέ
νος
|
τε |
αυτης,
καὶ
επὶ
ταις
Ὀλυμπικαις |
[6, 6] |
τὴν
πυγμήν·
καὶ
ἐπ'
ἐκείνης
|
τε |
αὐτῆς
καὶ
ἐπὶ
τῆς
μετ' |
[6, 20] |
κατὰ
τοῦτο
τοὺς
ἵππους
φόβος
|
τε |
αὐτίκα
ἰσχυρὸς
ἀπ'
οὐδεμιᾶς
προφάσεως |
[6, 11] |
ἀγάλματα
ἱδρυμένα
Θεαγένους,
καὶ
νοσήματά
|
τε |
αὐτὸν
ἰώμενον,
καὶ
ἔχοντα
παρὰ |
[6, 3] |
ἱερὸν
ἀνετίθεσαν
τῆς
Ἀρτέμιδος
Λύσανδρόν
|
τε |
αὐτὸν
καὶ
Ἐτεόνικον,
καὶ
Φάρακα, |
[6, 23] |
Ἠλείοις,
καὶ
ἐπιδείξεις
ἐνταῦθα
λόγων
|
τε |
αὐτοσχεδίων
καὶ
συγγραμμάτων
ποιοῦνται
παντοίων· |
[6, 18] |
πατρίδος,
ἀποστέλλουσιν
Ἀναξιμένην
ἱκετεύειν,
Ἀλεξάνδρῳ
|
τε |
αὐτῷ
καὶ
ἔτι
Φιλίππῳ
πρότερον |
[6, 12] |
καὶ
ἔτι
πρότερον
τὸν
ὁμώνυμόν
|
τε |
αὐτῷ
καὶ
τοῦ
πατρὸς
πατέρα, |
[6, 20] |
ἠρίον
ποιήσειε
Πέλοψ
καὶ
θύσειέ
|
τε |
αὐτῷ
τὸ
ἐπὶ
τῷ
φόνῳ |
[6, 20] |
δεινόν·
καὶ
αὐτοῖς
ἐπᾴδουσι
θηρία
|
τε |
ἀφικνεῖσθαι
τῷ
Ὀρφεῖ,
καὶ
Ἀμφίονι |
[6, 15] |
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
φησιν·
εἰρήνην
|
τε |
γὰρ
Ἀχαιοῖς
ποιῆσαι
καὶ
Ἠλείοις |
[6, 6] |
ὅντινα
ἐξέβαλεν
ὁ
Εὔθυμος,
χρόαν
|
τε |
δεινῶς
μέλας
καὶ
τὸ
εἶδος |
[6, 20] |
τοῦ
φόβου
λαμβάνει
ταραχή,
τά
|
τε |
δὴ
ἅρματα
καταγνύουσιν
ὡς
ἐπίπαν |
[6, 8] |
ἑκάστης
τείνοντα
τῆς
ἡμέρας·
ἀποδημῆσαί
|
τε |
δὴ
αὐτὸν
καὶ
ἐπὶ
τῷ |
[6, 20] |
ἑστηκότες
ἐκθέουσιν
ἵπποι
πρῶτοι·
θέοντές
|
τε |
δὴ
γίνονται
κατὰ
τοὺς
εἰληχότας |
[6, 15] |
πυκτεύσαντα
αὐτὸν
λαβεῖν
τραύματα.
Λέγει
|
τε |
δὴ
εἰκότα,
καὶ
οὕτως
ἐσκληθέντος |
[6, 13] |
ἐς
πλέον
τὸν
δρόμον,
φθάνει
|
τε |
δὴ
ἐπὶ
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
ἀφικομένη |
[6, 11] |
συγγενέσθαι
φάσμα
ἐοικὸς
Τιμοσθένει.
Ἔνατόν
|
τε |
δὴ
ἔτος
εἶναι
τῷ
παιδὶ, |
[6, 16] |
οὐ
πόρρω
τῆς
εἰκόνος
Ἑλλάς
|
τε |
δὴ
καὶ
Ἦλις
παρὰ
τὴν |
[6, 14] |
καὶ
Μήδων
Πλαταιᾶσι
μαντευσάμενον.
Οὗτός
|
τε |
δὴ
ὁ
Ἱερώνυμος
ἀνάκειται,
καὶ |
[6, 20] |
πρὸ
τοῦ
στρατεύματος
γυμνόν.
(Ἐπῄεσάν
|
τε |
δὴ
οἱ
Ἀρκάδες,
καὶ
τὸ |
[6, 14] |
χεῖρας
ἐς
τὸ
ξύλον.
Ὀλισθάνουσί
|
τε |
δὴ
οἱ
σφῆνες,
καὶ
ἐχόμενος |
[6, 6] |
τὴν
ἔφοδον
τοῦ
δαίμονος·
(ἐνίκα
|
τε |
δὴ
τῇ
μάχῃ
καὶ
ἐξηλαύνετο |
[6, 11] |
γὰρ
τῷ
ἀγάλματι
αὐτόν)
ἀνασπάσαι
|
τε |
δὴ
τὸ
ἄγαλμα,
καὶ
ἐπὶ |
[6, 21] |
ἐκ
Φολόης
τοῦ
ὄρους.
Διαβήσῃ
|
τε |
δὴ
τὸ
ἀπὸ
τούτου
τὸν |
[6, 2] |
παρ'
αυτω
κειται
διατετμημέ
νος
|
τε |
δί
χα,
καὶ
φαί
νων |
[6, 7] |
τοῦ
Ἀλκαινέτου
τοῖς
υἱοῖς,
Γνάθων
|
τε |
Διπαιεὺς
τῆς
Μαιναλέων
χώρας
καὶ |
[6, 4] |
πεντάκις
ἐνίκησε
πυκτεύων,
καὶ
Πυθοῖ
|
τε |
δὶς
καὶ
δὶς
ἐν
Ὀλυμπίᾳ. |
[6, 14] |
Σῶμις.
Αἰσχίνῃ
δὲ
Ἠλείῳ
νῖκαί
|
τε |
δύο
ἐγένοντο
πεντάθλου,
καὶ
ἴσαι |
[6, 16] |
εἰκόνα.
(Λακεδαιμονίῳ
δὲ
Δεινοσθένει
σταδίου
|
τε |
ἐγένετο
ἐν
ἀνδράσιν
Ὀλυμπικὴ
νίκη· |
[6, 14] |
πρὸς
ταῖς
ἑβδομήκοντα
Ὀλυμπιάδι
κομιδῇ
|
τε |
ἔδοξεν
εἶναι
νέος,
καὶ
οὐκ |
[6, 2] |
εικό
νι,
ως
γέ
νος
|
τε |
εί
η
Μιλή
σιος,
και |
[6, 8] |
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
προπεπυσμένος,
τήν
|
τε |
εἰκόνα
ἐπεποίητο
πρότερον,
καὶ
ἐπὶ |
[6, 10] |
δὲ
ὁμοῦ
τοῖς
ἵπποις
αὑτοῦ
|
τε |
εἰκόνα
καὶ
τὸν
ἡνίοχον.
(Ἐπιγέγραπται |
[6, 15] |
πενταθλήσοντες
ἐσεκλήθησαν.
Ἒστι
δὲ
ἥ
|
τε |
εἰκὼν
ἀρχαία
τοῦ
Εὐτελίδα,
καὶ |
[6, 16] |
Αἰγαίῳ,
Ψωφιδίων
ἀνάθημα
Ἀρκάδων·
Ἀσάμωνός
|
τε |
εἰκὼν
ἐν
ἀνδράσι
πυγμῇ
νενικηκότος· |
[6, 20] |
(διπλοῦς
γὰρ
δὴ
πεποίηται)
τῆς
|
τε |
Εἰλειθυίας
βωμὸς,
καὶ
ἔσοδος
ἐς |
[6, 15] |
Ἠλείου
Κάπρου
τοῦ
Πυθαγόρου,
πάλης
|
τε |
εἰληφότος
καὶ
παγκρατίου
στέφανον
ἐπὶ |
[6, 21] |
δὲ
αὐτοῦ
ταῖς
ἵπποις
Παρθενίαν
|
τε |
εἶναι
καὶ
Ἐρίφαν
(Οἰνόμαον
δὲ |
[6, 21] |
Ἀκρίαν
τεκμαίροιτο
ἄν
τις
Λακεδαιμόνιόν
|
τε |
εἶναι
καὶ
οἰκιστὴν
Ἀκριῶν.
Ἐπὶ |
[6, 10] |
πάππου
φησὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
Εὐτελίδα
|
τε |
εἶναι
καὶ
Χρυσοθέμιδος
Ἀργείων.
Οὐ |
[6, 12] |
Μετὰ
δὲ
οὐ
πολὺ
δυνάμει
|
τε |
εἶναι
νομίζων
τὰ
Ῥωμαίων
ἐχυρώτερα |
[6, 20] |
δὲ
ἀτυχήσαντα
ἐν
ἱπποδρόμῳ,
βάσκανόν
|
τε |
εἶναι
τοῖς
ἱππεύουσι
καὶ
οὐκ |
[6, 7] |
τὸ
παγκράτιον·
(οὗτοι
μὲν
ἀδελφοί
|
τέ |
εἰσι
καὶ
Διαγόρου
παῖδες.
Ἐπὶ |
[6, 26] |
δὴ
τοῦ
Αἰθιόπων
γένους
αὐτοί
|
τέ |
εἰσιν
οἱ
Σῆρες,
καὶ
ὅσοι |
[6, 16] |
Ἠλεῖος,
κρατήσας
ἄνδρας
πυγμῇ·
Λεωνίδας
|
τε |
ἐκ
Νάξου
τῆς
ἐν
τῷ |
[6, 6] |
τοῦ
Πουλυδάμαντος
τὸν
ἀνδριάντα,
δύο
|
τε |
ἐκ
τῆς
Ἀρκάδων,
καὶ
Ἀττικὸς |
[6, 24] |
μοῖραν
τῆς
λείας
λέγουσι,
λαβεῖν
|
τε |
ἐκ
τῆς
Κορκυραίων
πολλαπλάσια,
καὶ |
[6, 2] |
Στρά
του
πρωτος
Ξενά
ρκης
|
τε |
εκαλειτο
Φιλανδρί
δου.
Λακεδαιμό
νιοι |
[6, 22] |
οἰκιστής.
Ἐπ'
ἐμοῦ
δὲ
οἰκήματά
|
τε |
ἐλείπετο
ὀλίγα,
καὶ
Ἀλφειαίας
Ἀρτέμιδος |
[6, 20] |
ἔσοδον·
διὰ
δὲ
αὐτῆς
τούς
|
τε |
Ἑλλανοδίκας
ἐσιέναι
ἐς
τὸ
στάδιον |
[6, 11] |
(Πολλαχοῦ
δὲ
καὶ
ἑτέρωθι
ἔν
|
τε |
Ἕλλησιν
οἶδα
καὶ
παρὰ
βαρβάροις |
[6, 5] |
δευτέρῳ
τῆς
Ὀλυμπιάδος.
Καὶ
ὀλίγον
|
τε |
ἔμενε
τὸ
διαφυγὸν
τῶν
Σκοτουσσαίων, |
[6, 13] |
ὁμοῦ
καὶ
ἥκιστον·
καὶ
δολίχου
|
τε |
ἐν
ἡμέρᾳ
τῇ
αὐτῇ
καὶ |
[6, 12] |
ἐπιχώριον
τοῖς
Λίβυσι,
καὶ
αὐτόν
|
τε |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
καὶ
ἔτι
πρότερον |
[6, 9] |
δοκεῖν)
τῶν
δοκιμωτάτων
Ναυκύδους,
ἥ
|
τε |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
ἡ
ἐς |
[6, 3] |
παίδων
παρελθεῖν,
Στομίῳ
δὲ
πεντάθλου
|
τε |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
Νεμείων
τρεῖς |
[6, 16] |
ἀθλητὴς
Παιάνιος
ὁ
Δαματρίου,
πάλης
|
τε |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
τὰς
δύο |
[6, 16] |
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
δηλοῖ,
Νεμείων
|
τε |
ἐν
παισὶν
ἐπὶ
τῷ
ἱππίῳ. |
[6, 16] |
ἤρθη
τὸ
ὄνομα
ἀνθρώπους,
ἄλλων
|
τε |
ἕνεκα
καὶ
διὰ
τὴν
Δημητρίου |
[6, 4] |
οὗτος
ἐς
τὸν
λόγον,
Φειδίου
|
τε |
ἕνεκα
καὶ
τῆς
ἐς
τὰ |
[6, 8] |
εἰσιν
ἀθλητῶν
Ἀρκάδων
εἰκόνες·
Εὐθυμένης
|
τε |
ἐξ
αὐτῆς
Μαινάλου,
νίκας
τὴν |
[6, 14] |
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
τούς
|
τε |
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἀνταγωνιστὰς,
καὶ
ἐπὶ |
[6, 22] |
Ἄρτεμίν
φασι.
Λετρίνων
δὲ
ὅσον
|
τε |
ἕξ
ἀπωτέρω
σταδίοις,
ἐστὶν
ἀέναος |
[6, 6] |
τὰ
παρόντα
σφίσι,
καὶ
ἐσελθεῖν
|
τε |
ἐπεθύμησεν
ἐς
τὸν
ναὸν,
καὶ |
[6, 4] |
Ὀλυμπίαν
ἀπέστειλαν,
ὅτι
ἐν
βαρβάρῳ
|
τε |
ἐπέλαβεν
αὐτὸν
τὸ
χρεὼν,
καὶ |
[6, 6] |
ἐς
τὸν
Εὔθυμον,
ὡς
γήρως
|
τε |
ἐπὶ
μακρότατον
ἀφίκοιτο,
καὶ
ὡς |
[6, 18] |
Κρατισθένους
χαλκοῦν
ἅρμα·
καὶ
Νίκη
|
τε |
ἐπιβέβηκε
τοῦ
ἅρματος,
καὶ
αὐτὸς |
[6, 25] |
ὄνομα
τοῦ
Σατράπου
διδαχθέντες·
Κορύβαντός
|
τε |
ἐπίκλησις
ὁ
Σατράπης
ἐστί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[6, 20] |
ἐπέκειντο
οἱ
Ἠλεῖοι,
καὶ
νίκην
|
τε |
ἐπιφανεστάτην
ἀνείλοντο,
καὶ
ὄνομα
τῷ |
[6, 6] |
καταδὺς
ἐς
θάλασσαν·
καὶ
γάμος
|
τε |
ἐπιφανὴς
Εὐθύμῳ,
καὶ
ἀνθρώποις
τοῖς |
[6, 21] |
τοῦ
ποταμοῦ
πόλεως
Ἁρπίνης
ἄλλα
|
τε |
ἐρείπια
καὶ
μάλιστα
οἱ
βωμοί. |
[6, 15] |
ἐχρήσατο
ἐς
τοὺς
πύκτας
θυμῷ
|
τε |
ἐρρωμένῳ
καὶ
ἀκμῆτι
τῷ
σώματι. |
[6, 17] |
ἀνασώσασθαι
μελέτην
λόγων
πρῶτος
ἠμελημένην
|
τε |
ἐς
ἅπαν,
καὶ
ἐς
λήθην |
[6, 7] |
Δωριέα
παρὰ
σφᾶς
ἀναχθῆναι,
θυμῷ
|
τε |
ἐς
αὐτὸν
καὶ
ἀπειλαῖς
ἐχρῶντο· |
[6, 17] |
ἔγραψεν
ἀμφισβήτησιν·
(ἀλλά
γε
ἐκείνου
|
τε |
ἐς
πλέον
τιμῆς
ἀφίκετο
ὁ |
[6, 15] |
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
τούς
|
τε |
(ἐς)
τὴν
πυγμὴν
καὶ
τοὺς |
[6, 5] |
ἐν
σπονδαῖς,
καὶ
Σκοτουσσαίων
τούς
|
τε |
ἐς
τὸ
θέατρον
συνειλεγμένους
(ἔτυχε |
[6, 7] |
τὸν
ἀνδριάντα
τοῦ
Εὐθύμου,
Πύθαρχός
|
τε |
ἕστηκε
Μαντινεὺς
σταδιοδρόμος,
καὶ
πύκτης |
[6, 22] |
δὲ
ἐν
τῇ
πηγῇ
καμάτων
|
τέ |
ἐστι
καὶ
ἀλγημάτων
παντοίων
ἰάματα. |
[6, 6] |
Ὁ
δέ
οἱ
ἀνδριὰς
τέχνη
|
τέ |
ἐστι
Πυθαγόρου,
καὶ
θέας
ἐς |
[6, 12] |
Ἀράτου
ἀνδριάντες.
(Πλησίον
δὲ
ἅρμα
|
τέ |
ἐστι
χαλκοῦν,
καὶ
ἀνὴρ
ἀναβεβηκὼς |
[6, 16] |
Ὀλυνθίου
Σθένιδος.
(Ἐφεξῆς
δὲ
Πτολεμαῖός
|
τέ |
ἐστιν
ἀναβεβηκὼς
ἵππον,
καὶ
παρ' |
[6, 16] |
δύο
Πυθικὰς
ἀνῃρημένος
νίκας.
Κλεάρετός
|
τέ |
ἐστιν
Ἠλεῖος
πεντάθλου
λαβὼν
στέφανον· |
[6, 3] |
χαλκοῦν
καὶ
Τιμόθεον
ἐν
Σάμῳ
|
τε |
ἔστιν
ἰδεῖν
παρὰ
τῇ
Ἥρᾳ, |
[6, 20] |
τῷ
Ἠλείων,
καὶ
αὐτὴ
λύτρα
|
τε |
ἐσφέρει
τῷ
θεῷ,
καὶ
μάζας |
[6, 11] |
Τοὺς
δὲ
σύμπαντας
στεφάνους
τετρακοσίους
|
τε |
ἔσχε
καὶ
χιλίους.
(Ὡς
δὲ |
[6, 13] |
τρισὶν
Ὀλυμπιάσιν
ἀνείλετο
ὀκτάκις,
ἐπίκλησίν
|
τε |
ἔσχεν
Ἵππος
ὑπὸ
Ἑλλήνων.
Ποιήσαιο |
[6, 25] |
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια,
τόν
|
τε |
ἕτερον
τῶν
ποδῶν
ἐπιπλέκων
τῷ |
[6, 8] |
Ὡς
δὲ
ἐπανήκων
οὐχ
οἷός
|
τε |
ἔτι
τεῖναι
τὸ
τόξον
ἐγίνετο, |
[6, 25] |
Ἠλεῖοι
δ'
οὖν
ὡς
σφίσι
|
τε |
εὔνῳ
καὶ
ἀπεχθανομένῳ
πρὸς
τὸν |
[6, 20] |
Ἱπποδαμείας
ἐστὶν
εἰκὼν
χαλκῆ,
ταινίαν
|
τε |
ἔχουσα
καὶ
ἀναδεῖν
τὸν
Πέλοπα |
[6, 23] |
τὰ
λουτρὰ
ἐρχομένῳ,
δι'
ἀγυιᾶς
|
τε |
ἡ
ὁδὸς
Σιωπῆς,
καὶ
παρὰ |
[6, 3] |
καὶ
τάδε
ἐπιλέγει,
τῆς
ἵππου
|
τε |
Ἠλείοις
αὐτὸν
ἡγούμενον
ἀναστῆσαι
τρόπαια, |
[6, 22] |
δὲ
ἐφειλκύσαντο
αὐθαίρετον,
συμφορὰν
ἀπεχθανόμενοί
|
τε |
Ἠλείοις
καὶ
σπουδὴν
ποιούμενοι,
τιθέναι |
[6, 17] |
οὐκ
ἐπιφανέσιν
ἄγαν
ἀναθήμασιν
Ἀλεξίνικόν
|
τε |
Ἠλεῖον,
τέχνην
τοῦ
Σικυωνίου
Κανθάρου, |
[6, 2] |
ν
εικό
να
Τιμοσθέ
νης
|
τε |
Ἠλειος
έ
στηκε
σταδί
ου |
[6, 12] |
καὶ
τὸν
Μοσχίωνος
Ἱππόμαχον,
γένος
|
τε |
Ἠλείους
καὶ
πυγμῇ
κρατήσαντας
ἐν |
[6, 22] |
ὡς
πεντήκοντα
Ὀλυμπίας
σταδίους
κώμη
|
τε |
Ἠλείων
Ἡράκλεια
καὶ
πρὸς
αὐτῇ |
[6, 10] |
μὲν
δὴ
ἀνὰ
χρόνον
ὑπό
|
τε |
Ἠλείων
καὶ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
τῶν |
[6, 21] |
τε
καὶ
πατρίδας
οὐχ
οἷά
|
τε |
ἦν
πυθέσθαι
μοι·
τὸν
δὲ |
[6, 9] |
καρπόν,
ἐμοὶ
μὲν
οὐχ
οἷά
|
τε |
ἦν
συμβαλέσθαι·
τάχα
δ'
ἂν |
[6, 20] |
δὲ
ἤδη
καθέστηκεν
ἐπίδειξις
ἐπιστήμης
|
τε |
ἡνιόχων
καὶ
ἵππων
ὠκύτητος.
(Τὸ |
[6, 7] |
οἱ
τῶν
θυγατέρων
παῖδες
πύξ
|
τε |
ἤσκησαν,
καὶ
ἔσχον
Ὀλυμπικὰς
νίκας· |
[6, 19] |
σταδίῳ·
Γελῴων
δὲ
ἀνάθημα
τόν
|
τε |
θησαυρὸν
καὶ
τὰ
ἀγάλματα
εἶναι |
[6, 1] |
κρηπὶ
ς,
καὶ
ά
ρμα
|
τε |
ί
ππων,
καὶ
ανὴ
ρ |
[6, 24] |
ῥόδον
μὲν
καὶ
μυρσίνην
Ἀφροδίτης
|
τε |
ἱερὰ
εἶναι
καὶ
οἰκεῖα
τῷ |
[6, 13] |
κέλητι
ἵππῳ
νίκη,
καὶ
ὅ
|
τε |
ἵππος
ἐπὶ
στήλῃ
πεποιημένος,
καὶ |
[6, 4] |
δὲ
παρὰ
τὸν
Εὐάνθην
ἀνήρ
|
τε |
ἱπποτρόφος
καὶ
τὸ
ἅρμα,
ἀναβεβηκυῖα |
[6, 14] |
οἱ
τὴν
ἅμιλλαν
πρὸς
ἀγενείους
|
τε |
καὶ
ἄνδρας,
τὴν
μὲν
ἐκ |
[6, 3] |
δὴ
ἐκ
τῶν
πόνων
ὑγιής
|
τε |
καὶ
ἄνοσος
ἀνὴρ
εἴη·
τῷ |
[6, 11] |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου,
καὶ
Σέλευκός
|
τε |
καὶ
Ἀντίγονος·
τοῖς
μὲν
δὴ |
[6, 25] |
ἐρεᾶν
αὐτῷ
καὶ
ἀπὸ
λίνου
|
τε |
καὶ
βύσσου
περιβάλλουσι.
(Τοῦτο
τὸ |
[6, 23] |
Ὀλυμπιὰς
ἑβδόμη
πρὸς
ταῖς
δέκα
|
τε |
καὶ
διακοσίαις.
(Ἐν
τούτῳ
τῷ |
[6, 13] |
τρεῖς
δὲ
ἐφεξῆς
Ὀλυμπίασι
σταδίου
|
τε |
καὶ
διαύλου
νίκας
ἔσχεν.
Ὅτι |
[6, 1] |
αναθημά
των
δὲ
ά
λλων
|
τε |
καὶ
εικό
νων
συγγραφή
Ουδὲ |
[6, 22] |
καὶ
ἐπ'
αὐταῖς
τὴν
τετάρτην
|
τε |
καὶ
ἑκατοστήν,
τεθεῖσαν
δὲ
ὑπὸ |
[6, 15] |
Πυθοῖ
νίκας
καὶ
ἐν
Νεμέᾳ
|
τε |
καὶ
ἐν
Ἰσθμῷ
λαβόντα,
οὗτοι |
[6, 19] |
Πύρρος
καὶ
οἱ
παῖδες
Λακράτης
|
τε |
καὶ
Ἕρμων
ἐποίησαν.
(κοδόμησαν
δὲ |
[6, 5] |
δῶρα,
ἀνέπεισεν
αὐτὸν
ἐς
Σοῦσά
|
τε |
καὶ
ἐς
ὄψιν
ἀφικέσθαι
τὴν |
[6, 25] |
Τὰ
δὲ
ἐπὶ
τῇ
χελώνῃ
|
τε |
καὶ
ἐς
τὸν
τράγον
παρίημι |
[6, 26] |
οἱ
Σῆρες
οἴκους
κατασκευασάμενοι
χειμῶνός
|
τε |
καὶ
θέρους
ὥρᾳ
ἐπιτηδείους.
Τὸ |
[6, 22] |
Καλλιφάεια,
καὶ
Συνάλλαξις,
καὶ
Πηγαία
|
τε |
καὶ
Ἴασις,
ἐν
κοινῷ
δέ |
[6, 1] |
μνή
μην,
καὶ
ανδρων
αθλητων
|
τε |
καὶ
ιδιωτων
ομοί
ως.
Των |
[6, 26] |
καὶ
τοῦ
Μηνίου
τὸ
θέατρόν
|
τε |
καὶ
ἱερόν
ἐστι
Διονύσου;
τέχνη |
[6, 16] |
δύο;
ἐκλειφθέντα
δὲ
ἐκ
Νεμείων
|
τε |
καὶ
Ἰσθμίων
αὐτὸν,
βασιλεὺς
Ἀδριανὸς |
[6, 14] |
ἀνηγορεύθη
δὲ
καὶ
ὕστερον
Νεμέᾳ
|
τε |
καὶ
Ἰσθμῷ.
Γεγονότα
δὲ
εἰκοσαετῆ |
[6, 19] |
τὰ
ἐντὸς
πεποικιλμένη,
καὶ
κράνος
|
τε |
καὶ
κνημῖδες
ὁμοῦ
τῇ
ἀσπίδι. |
[6, 21] |
ἔτι
δὲ
Πελάγοντα
καὶ
Αἰόλιόν
|
τε |
καὶ
Κρόνιον.
Οἱ
δὲ
καὶ |
[6, 21] |
δὲ
Ἀλκάθουν
Εὐρύαλος
καὶ
Εὐρύμαχός
|
τε |
καὶ
Κρόταλος.
Τούτων
μὲν
οὖν |
[6, 19] |
θησαυρός,
Ποθαίου
τέχνη,
καὶ
Ἀντιφίλου
|
τε |
καὶ
Μεγακλέους.
Ἀναθήματα
δὲ
ἐν |
[6, 2] |
ν
ερί
φων
καὶ
αρνων
|
τε |
καὶ
μό
σχων
εκ
παλαιου |
[6, 25] |
δὴ
Ἠλείοις
καὶ
Ἅιδου
περίβολός
|
τε |
καὶ
ναός)
ἀνοίγνυται
μὲν
ἅπαξ |
[6, 25] |
δὲ
ἱερὸς
τοῦ
Ἅιδου
περίβολός
|
τε |
καὶ
ναός
(ἔστι
γὰρ
δὴ |
[6, 1] |
γει,
καὶ
Πυθοι
καὶ
Ισθμοι
|
τε |
καὶ
Νεμέ
α.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Β' |
[6, 4] |
ἄλλας
Πυθοῖ
καὶ
ἐν
Ἰσθμῷ
|
τε |
καὶ
Νεμείων
ἀνῃρημένος,
οὐχ
Ἱμεραῖος |
[6, 2] |
καὶ
Λυκινος,
Ἀρκεσί
λαό
ς
|
τε |
καὶ
ο
παις
του
Ἀρκεσιλά |
[6, 7] |
ἀνέλοιτο
ἀκονιτί.
Ἀνηγορεύοντο
δὲ
οὗτός
|
τε |
καὶ
ὁ
Πεισίροδος
Θούριοι,
διωχθέντες |
[6, 21] |
ὑπόμνημα
ἐς
τοὺς
ἔπειτα
ὅσων
|
τε |
καὶ
οἵων
τὸν
Οἰνόμαον
κρατήσαντα |
[6, 22] |
ἀπελθεῖν
οἴκαδε
ἀπράκτους
ἔπεισε
δεήσεσί
|
τε |
καὶ
ὅρκοις.
(Πύρρου
δὲ
τοῦ |
[6, 18] |
δὲ
ἅτε
θέοντες
περὶ
γυναικῶν
|
τε |
καὶ
παίδων
καὶ
αὐτῆς
πατρίδος, |
[6, 24] |
εἶναι
θεῶν·
ἀστράγαλον
δὲ
μειρακίων
|
τε |
καὶ
παρθένων,
οἷς
ἄχαρι
οὐδέν |
[6, 21] |
Κρόταλος.
Τούτων
μὲν
οὖν
γονέας
|
τε |
καὶ
πατρίδας
οὐχ
οἷά
τε |
[6, 21] |
τῷ
δρόμῳ
τὸ
χρεὼν
Ἀριστόμαχόν
|
τε |
καὶ
Πρίαντα,
ἔτι
δὲ
Πελάγοντα |
[6, 15] |
καὶ
αὖθις
ἐν
ἀνδράσι
πάλῃ
|
τε |
καὶ
πυγμῇ
στεφανωθέντα
ἐπὶ
ἡμέρας |
[6, 12] |
ἄνδρας
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
καὶ
Νεμέᾳ
|
τε |
καὶ
Πυθοῖ
καὶ
ἐν
Ἰσθμῷ, |
[6, 7] |
ἄχαρι
ἐργάζονται,
παρόν
σφισι
πολλά
|
τε |
καὶ
σὺν
τῷ
δικαίῳ
δρᾶσαι. |
[6, 6] |
Λύκα
πηγή,
πρὸς
δὲ
Ἡρῷόν
|
τε |
καὶ
Τεμέσα
ἦν
ἡ
πόλις, |
[6, 23] |
ταὐτὰ
Ἠλείοις
Ἀντέρωτα
ὀνομάζουσι,
Δήμητρός
|
τε |
καὶ
τῆς
παιδός.
Ἀχιλλεῖ
δὲ |
[6, 14] |
Κροτωνιάτου.
Τά
περὶ
τῆς
ἰσχύος
|
τε |
καὶ
τῆς
τελεθτῆς
αὐτοῦ.
Ἀνδριὰς |
[6, 4] |
ἀναθέντας
εὕρισκον.
Ἀρχιδάμου
δὲ
ἄλλων
|
τε |
καὶ
τῆς
τελευτῆς
(ἐμοὶ
δοκεῖν) |
[6, 4] |
στρατεύσασθαι,
ἢ
ἰδίᾳ
κατ'
ἀρετήν
|
τε |
καὶ
τόλμαν
Ἀχαιῶν
μόνος
Ἀντιπάτρου |
[6, 21] |
ἡμῶν.
Λέγουσι
δὲ,
ὡς
ὁδοιπόρους
|
τε |
καὶ
τοὺς
προσοικοῦντας
ὁ
Σαῦρος |
[6, 1] |
ς
τε
κειται,
Πύ
ρρου
|
τε, |
καὶ
Τρωί
λος
Αλκί
νου. |
[6, 21] |
Οἰνομάου
φονευθῆναι,
καὶ
Λυκοῦργον,
Λάσιόν
|
τε |
καὶ
Χαλκώδοντα,
καὶ
Τρικόλωνον·
ἀπόγονον |
[6, 4] |
Κορίνθιον,
φοιτῆσαι
δὲ
ὡς
Συάδραν
|
τε |
καὶ
Χάρταν
Σπαρτιάτας.
(Ὁ
δὲ |
[6, 14] |
δίσκῳ
γέλωτα
ἐποιεῖτο
τοὺς
ἐμπίπτοντάς
|
τε |
καὶ
ὠθοῦντας
ἀπὸ
τοῦ
δίσκου. |
[6, 9] |
ἐκείνῳ
δὲ
Ἀριστοκλῆς
Σικυώνιος,
ἀδελφός
|
τε |
Κανάχου,
καὶ
οὐ
πολὺ
τὰ |
[6, 10] |
ἐφεξῆς·
πεποίηται
ὁ
ἀνδριὰς
ἀσπίδα
|
τε |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἔχων
τοῖς |
[6, 20] |
τῇ
δευτέρᾳ
τάξει·
διὰ
πάντων
|
τε |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
συμβαίνει |
[6, 6] |
τῆς
γῆς
ὁ
Ἥρως,
ἀφανίζεταί
|
τε |
καταδὺς
ἐς
θάλασσαν·
καὶ
γάμος |
[6, 14] |
ἀλλὰ
γὰρ
οὐκ
ἐγένετο
οἷός
|
τε |
καταπαλαῖσαι
Τιμασίθεον
πολίτην
τε
ὄντα |
[6, 1] |
Κλεογέ
νους,
Δεινό
λοχό
ς
|
τε |
κειται,
Πύ
ρρου
τε,
καὶ |
[6, 9] |
μετὰ
τούτου
τὴν
εἰκόνα
Ξενοκλῆς
|
τε |
Μαινάλιος
ἕστηκε
παλαιστὰς
καταβαλὼν
παῖδας· |
[6, 19] |
αὐτῇ,
Λουπίας
φασὶ
κειμένην
Βρεντεσίου
|
τε |
μεταξὺ
καὶ
Ὑδροῦντος
μεταβεβληκέναι
τὸ |
[6, 22] |
τῇ
Ἐλαφιαίᾳ
καθεστηκότα
ἐς
Λετρίνους
|
τε |
μετήγαγον,
καὶ
τῇ
Ἀρτέμιδι
ἐνόμισαν |
[6, 21] |
Σαύρου
καλουμένην
δειράδα,
τοῦ
Σαύρου
|
τε |
μνῆμα
καὶ
ἱερόν
ἐστιν
Ἡρακλέους, |
[6, 14] |
τοῦτο
ἐν
τῇ
Κροτωνιάτιδι
πολύ
|
τε |
νέμεται
καὶ
ἄφθονον.
(Μίλωνι
μὲν |
[6, 2] |
εγέ
νοντο
εν
Νεμέ
α
|
τε |
νικαι
και
Ἰσθμοι.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Γ' |
[6, 16] |
μάλιστα
ἅλωσιν.
Τίμωνι
δὲ
ἀγώνων
|
τε |
νῖκαι
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
ὑπάρχουσιν |
[6, 8] |
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
ἀνηγορεύθη
|
τε |
νικήσας
καὶ
ἀνέθηκε
τὴν
εἰκόνα. |
[6, 18] |
πρότερον
γεγονότα
ἐν
γνώσει.
Προσῄει
|
τε |
ὁ
Ἀναξιμένης,
καὶ
τὸν
Ἀλέξανδρον, |
[6, 26] |
πεπλησμένους
τοὺς
λέβητας.
Ταῦτα
Ἠλείων
|
τε |
οἱ
δοκιμώτατοι
ἄνδρες,
σὺν
αὐτοῖς |
[6, 12] |
ἅρμα,
Καλάμιδος
δὲ
οἱ
ἵπποι
|
τε |
οἱ
ἑκατέρωθεν,
καὶ
ἐπ'
αὐτῶν |
[6, 26] |
τύχοιεν
ἐπιδημοῦντες·
σφραγῖδας
δὲ
αὐτοί
|
τε |
οἱ
ἱερεῖς,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[6, 21] |
(Διαβάντων
δὲ
τὸν
Κλάδεον
τάφος
|
τε |
Οἰνομάου,
γῆς
χῶμα
περιῳκοδομημένον
λίθοις |
[6, 26] |
μέν
γε
τῆς
πόλεως,
ὅσον
|
τε |
ὀκτὼ
στάδια,
ἔνθα
τὴν
ἑορτὴν |
[6, 8] |
πάλης
ἐν
παισὶν
ὑπῆρξεν
ἔν
|
τε |
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
Νεμείων
νίκη.
Γενόμενος |
[6, 3] |
τῷ
ἀνδρὶ
ἀθλήσαντι
πένταθλον,
ἥ
|
τε |
Ὀλυμπικὴ
νίκη
καὶ
Νεμείων
γέγονεν |
[6, 10] |
ὁ
Νικολαί̈
δα
Ταραντῖνος
τόν
|
τε |
Ὀλυμπικὸν
στέφανον
ἔσχεν
ἐπὶ
πεντάθλῳ, |
[6, 6] |
δαίμονα
οὐδένα
ἀνιέναι
καιρὸν
ἀποκτείνοντά
|
τε |
ὁμοίως
τοὺς
ἐν
τῇ
Τεμέσῃ |
[6, 1] |
αλλὰ
τω
μὲ
ν
ελλανοδικειν
|
τε |
ομου
καὶ
ί
ππων
υπηρξεν |
[6, 15] |
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
παλαῖσαί
|
τε |
ὁμοῦ
καὶ
παγκρατιάσαι
προθυμούμενον.
(Γεγονυίας |
[6, 9] |
δοκεῖ)
ὁ
Γέλων
οὗτος,
πατρός
|
τε |
ὁμωνύμου
τῷ
τυράννῳ
καὶ
αὐτὸς |
[6, 14] |
οἷός
τε
καταπαλαῖσαι
Τιμασίθεον
πολίτην
|
τε |
ὄντα
αὐτῷ,
καὶ
ἡλικίᾳ
νέον, |
[6, 19] |
κειμένην.
Τὸν
δὲ
ποταμὸν
μέγιστόν
|
τε |
ὄντα
τῶν
ἐν
Ἰβηρίᾳ
καὶ |
[6, 22] |
ἱεροῦ
δὲ
οὐ
πόρρω
οἴκημά
|
τε |
οὐ
μέγα
καὶ
κιβωτός
ἐστιν |
[6, 14] |
(Ὕλλου
δὲ
τῆς
εἰκόνος
ἵππος
|
τε |
οὐ
μέγας
ἔχεται
χαλκοῦς,
ὃν |
[6, 3] |
(Μετὰ
δὲ
τὸν
Χαιρέαν
Μεσσήνιός
|
τε |
παῖς
Σόφιος,
καὶ
ἀνὴρ
Ἠλεῖος |
[6, 6] |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
Νεμείων
ἔν
|
τε |
παισὶ
καὶ
ἀγενείων
ἑτέρα
νίκη. |
[6, 17] |
δὲ
Γοργίαν
λόγων
ἕνεκα
ἔν
|
τε |
πανηγύρει
τῇ
Ὀλυμπικῇ
φασι,
καὶ |
[6, 9] |
οὐ
κατὰ
ταὐτὰ
δοξάζειν
ἐμοί
|
τε |
παρίστατο
καὶ
τοῖς
πρότερον
ἢ |
[6, 6] |
ἀρχαίας.
Νεανίσκος
Σύβαρις
καὶ
Κάλαβρός
|
τε |
ποταμὸς
καὶ
Λύκα
πηγή,
πρὸς |
[6, 26] |
ἑκατὸν
ἀφέστηκε,
κεῖται
δὲ
τετραμμένη
|
τε |
πρὸς
Σικελίαν,
καὶ
ὅρμον
παρεχομένη |
[6, 15] |
προτέραν
ἀνῃρημένον,
καὶ
Πύθια
παίδων
|
τε |
πυγμῇ,
καὶ
αὖθις
ἐν
ἀνδράσι |
[6, 4] |
τοῦ
Λυσάνδρου
τῆς
εἰκόνος
Ἐφέσιός
|
τε |
πύκτης,
τοὺς
ἐλθόντας
κρατήσας
τῶν |
[6, 3] |
ἀρετᾶς.
Δῆλοι
οὖν
εἰσιν
οἵ
|
τε |
Σάμιοι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Ἴωνες, |
[6, 26] |
Ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
τά
|
τε |
(σημεῖα
ἐπιγνῶναι
πάρεστί
σφισι,
καὶ |
[6, 2] |
ουδεὶ
ς
Μεσσή
νιος,
ού
|
τε |
Σικελιώ
της,
ού
τ'
εκ |
[6, 22] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΒ'
(Προελθόντι
δὲ
ὅσον
|
τε |
στάδιον
ἀπὸ
τοῦ
τάφου
σημεῖά |
[6, 18] |
ἐς
τὰς
πόλεις.
Καὶ
αὐτός
|
τε |
συγγεγραφὼς
ἦν,
καὶ
τὸ
ἔχθος |
[6, 6] |
ἔρωτα
αὐτῆς.
Καὶ
ἡ
παῖς
|
τε |
συνοικήσειν
κατώμνυτο
αὐτῷ
σώσαντι
αὐτὴν |
[6, 1] |
Τρωί
λω
δε)
τελεί
α
|
τε |
συνωρί
δι,
καὶ
πώ
λων |
[6, 13] |
Ἐπὶ
γὰρ
τέσσαρας
ὀλυμπιάδας,
ἀκμάζων
|
τε |
τῇ
ὠκύτητι
ἀντήρκεσε,
καὶ
γεγόνασιν |
[6, 24] |
τοῦ
γυμνασίου
φέρει
μὲν
ἔς
|
τε |
τὴν
ἀγορὰν
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[6, 13] |
ἧσσον
θέουσα
ἐν
κόσμῳ
περί
|
τε |
τὴν
νύσσαν
ἐπέστρεφε,
καὶ
ἐπεὶ |
[6, 17] |
παρ'
Ἀθηναίους.
Καί
τοι
ἄλλα
|
τε |
Τισίας
ἐς
λόγους
ἐσηνέγκατο,
καὶ |
[6, 8] |
ἐν
πολέμοις
ἐστὶν
ἔργα
τῇ
|
τε |
τόλμῃ
λαμπρὰ,
καὶ
οὐκ
ἀποδέοντα |
[6, 16] |
ἀναθέντες.
(Τυδεὺς
δὲ
Ἠλεῖος
Ἀντίγονόν
|
τε |
τὸν
Δημητρίου
πατέρα
καὶ
Σέλευκον |
[6, 23] |
αἱ
γυναῖκες
αἱ
Ἠλεῖαι
ἄλλα
|
τε |
τοῦ
Ἀχιλλέως
δρῶσιν
ἐς
τιμὴν, |
[6, 10] |
ἔτι.
(Δαμαρέτῳ
δὲ
Ἡραιεῖ,
υἱῷ
|
τε |
τοῦ
Δαμαρέτου
καὶ
υἱωνοῖς,
δύο |
[6, 23] |
αἱ
τιμαί·
χρόνος
δὲ
στεφάνου
|
τε |
τοῦ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
εὐεργεσίας |
[6, 23] |
ἕτερον,
ἃ
ἐπὶ
ζημίᾳ
Σωσάνδρου
|
τε |
τοῦ
Σμυρναίου
καὶ
Ἠλείου
Πολύκτορος |
[6, 7] |
δὲ
ἄλλας
Πυθοῖ,
καὶ
Ἰσθμίων
|
τε |
τρεῖς,
καὶ
ἐν
Νεμέᾳ
πέντε. |
[6, 19] |
Ἀχελῷος
καὶ
Ἡρακλῆς
ἐστιν,
Ἄρης
|
τε |
τῷ
Ἀχελῴῳ
βοηθῶν.
Εἱστήκει
δὲ |
[6, 12] |
τὸ
ἅρμα
ἀνήρ
ἐστιν
ὁμώνυμός
|
τε |
τῷ
Δεινομένους,
καὶ
ἐν
Συρακούσαις |
[6, 15] |
ὀλίγῳ
τι
πρότερον,
ὡς
ὁμώνυμός
|
τε |
τῷ
Δεινομένους
ὁ
Ἱέρων
οὗτος |
[6, 13] |
τις.
Ἠλείοις
δὲ
ἀνδράσιν
Ἀγαθίνῳ
|
τε |
τῷ
Θρασυβούλου
καὶ
Τηλεμάχῳ,
Τηλεμάχῳ |
[6, 3] |
πρὸς
Ῥωμαίους
πόλεμον
καταστάντων,
ἄλλαι
|
τε |
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ
πόλεων
ἐγένοντο |
[6, 5] |
τὸ
ὑπὸ
Ὁμήρου
προθεσπισθὲν
ἄλλους
|
τε |
τῶν
φρονησάντων
ἐπὶ
ἰσχύι,
καὶ |
[6, 21] |
(Προϊ
όντι
δὲ
ἐντεῦθεν
τό
|
τε |
ὕδωρ
τῆς
Παρθενίας
ἐστὶ
καὶ |
[6, 2] |
εν
Δελφοις
καὶ
εν
Ἄργει
|
τε |
υπηρξε
καὶ
εν
Κορί
νθω |
[6, 12] |
ἄγνωστα·
τὰς
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
|
τε |
ὑπὸ
ἀσθενείας
ἀφανεστέρας,
καὶ
δι' |
[6, 7] |
καὶ
ἀναχθέντα
ἐς
Σπάρτην,
ἀδικεῖν
|
τε |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
καταγνωσθῆναι,
καὶ
ἐπιβληθῆναί |
[6, 26] |
καὶ
ἐμφορηθὲν
τοῦ
καλάμου,
ῥήγνυταί
|
τε |
ὑπὸ
πλησμονῆς,
καὶ
ἀποθανόντος
οὕτω |
[6, 7] |
πανηγύρεως
τὸν
πατέρα
ἔφερον,
βαλλόμενόν
|
τε |
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
ἄνθεσι
καὶ |
[6, 1] |
Κυνί
σκας
εικώ
ν,
Ἀπελλου
|
τέ |
χνη.
Γέ
γραπται
δὲ
καὶ |
[6, 19] |
οἱ
πρὸς
τῇ
Ἀττικῇ
θησαυρόν
|
τε |
ᾠκοδομήσαντο,
καὶ
ἀναθήματα
ἀνέθεσαν
ἐς |
[6, 4] |
ἀνὴρ
πεποίηται
Λεοντίσκος,
ἐκ
Σικελίας
|
τε |
ὢν
γένος,
καὶ
ἀπὸ
τῆς |
[6, 7] |
ἐν
μὲν
ἀνδράσιν
Εὐκλῆς,
Καλλιάνακτός
|
τε |
ὢν
καὶ
Καλλιπατείρας
τῆς
Διαγόρου, |
[6, 17] |
Ἑρμησιάναξ
Ἀγονέου,
καὶ
Εἰκάσιος
Λυκίνου
|
τε |
ὢν
καὶ
τῆς
Ἑρμησιάνακτος
θυγατρὸς, |
[6, 11] |
τὰ
δοκιμώτατα
ἐξ
αὐτῶν,
Εὔθυμόν
|
τε |
ὡς
κατεμαχέσατο
τὸν
πύκτην,
καὶ |
[6, 22] |
τὴν
τετάρτην
τε
καὶ
ἑκατοστήν,
|
τεθεῖσαν |
δὲ
ὑπὸ
Ἀρκάδων,
ἀνολυμπιάδας
οἱ |
[6, 14] |
μὲν
γὰρ
τὸν
ἀγῶνα
τὸν
|
τεθέντα |
ὑπὸ
Ἀμφικτυόνων
οὐκ
ὄντα
πω |
[6, 23] |
Σιωπῇ
ὄνομα
ἐπὶ
λόγῳ
τοιῷδε
|
τεθῆναι |
λέγουσιν.
Ἄνδρες
τοῦ
Ὀξύλου
στρατεύματος |
[6, 19] |
ἀκροθίνιον
τῷ
Διὶ
ὑπὸ
Μυόνων
|
τεθῆναι. |
Οἵτινες
δὲ
οὗτοι
ἦσαν,
οὐ |
[6, 9] |
ὡς
οὔτε
ζῶντα
Κλεομήδην
οὔτε
|
τεθνεῶτα |
εὕρισκον,
ἀποστέλλουσιν
ἄνδρας
ἐς
Δελφοὺς |
[6, 1] |
κλησιν
λαβὼ
ν
Πολύ
χαλκος,
|
τεθρί |
ππω
μὲ
ν
καὶ
ουτος |
[6, 17] |
δὲ
αὖθις
ἐξ
Ἤλιδος,
Ἀρχίδαμος
|
τεθρίππῳ |
νενικηκὼς
καὶ
Ἐπέραστός
ἐστιν
ὁ |
[6, 1] |
ρματι·
ὀλυμπιά
δι
δὲ
εκρά
|
τει |
δευτέ
ρα
πρὸ
ς
ταις |
[6, 8] |
ἐπανήκων
οὐχ
οἷός
τε
ἔτι
|
τεῖναι |
τὸ
τόξον
ἐγίνετο,
πῦρ
ἀνακαύσας |
[6, 8] |
ἰσχύος,
τόξον
μέγα
ἐπὶ
ἑκάστης
|
τείνοντα |
τῆς
ἡμέρας·
ἀποδημῆσαί
τε
δὴ |
[6, 19] |
ἄγαλμ'
ἀνέθηκαν
Ὀλυμπίῳ
ἐκ
Χερονήσου
|
Τεῖχος |
ἑλόντες
Ἀράτου,
ἐπῆρχε
δὲ
Μιλτιάδης |
[6, 19] |
ὅτι
μὴ
θέατρον
καὶ
περίβολοι
|
τείχους |
ἄλλο
ἐλείπετο
οὐδὲν
Μεταποντίου.
(Μεγαρεῖς |
[6, 22] |
Πέλοπος
ἐν
τῇ
κιβωτῷ
φυλάσσουσι.
|
Τείχους |
δὲ
ἢ
ἄλλου
κατασκευάσματος
ἐλείπετο |
[6, 20] |
καὶ
Ἀμφίονι
ἐς
τὰς
τοῦ
|
τείχους |
οἰκοδομίας
τὰς
πέτρας.
Ὁ
δὲ |
[6, 23] |
ὁδόν,
ἐπειδὰν
πλησίον
γίνωνται
τοῦ
|
τείχους, |
φθέγγεσθαι
μὲν
μηδὲν
ἔτι
αὐτοί, |
[6, 21] |
δὲ
ἀποθανόντα
ἐπ'
αὐτοῖς
Ἀκρίαν
|
τεκμαίροιτο |
ἄν
τις
Λακεδαιμόνιόν
τε
εἶναι |
[6, 4] |
Λυσίππου
τοῦ
ποιήσαντος
τὴν
εἰκόνα
|
τεκμαιρόμενον |
τῇ
ἡλικίᾳ
συμβαλέσθαι
δεῖ
με |
[6, 18] |
χάριν,
ἐξανδραποδίσασθαι
μὲν
γυναῖκας
καὶ
|
τέκνα |
Λαμψακηνῶν,
καταβαλεῖν
δὲ
καὶ
ἐς |
[6, 20] |
ἐπὶ
τῷ
μαστῷ,
λέγειν
ὡς
|
τέκοι |
μὲν
αὐτὴ
τὸν
παῖδα,
διδοίη |
[6, 14] |
τῆς
ἰσχύος
τε
καὶ
τῆς
|
τελεθτῆς |
αὐτοῦ.
Ἀνδριὰς
Πύρρου
τοῦ
βασιλέως. |
[6, 1] |
κας,
τω
Τρωί
λω
δε)
|
τελεί |
α
τε
συνωρί
δι,
καὶ |
[6, 2] |
τὸ
ν
δρό
μον
των
|
τελεί |
ων
τοὺ
ς
πώ
λους |
[6, 16] |
ὁ
Γλαύκων
οὗτος
ἐπὶ
ἅρματος
|
τελείου |
δρόμῳ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΖ'
Οἱ
ἑτέρωθεν |
[6, 10] |
Εὐτελίδας
καὶ
Χρυσόθεμις
τάδε
ἔργα
|
τέλεσσαν |
Ἀργεῖοι,
τέχναν
εἰδότες
ἐκ
προτέρων. |
[6, 14] |
στέφανον·
καὶ
πλησίον
τοῦ
ἵππου
|
Τελέστας |
ἐστὶ
Μεσσήνιος,
κρατήσας
πυγμῇ
παῖδας· |
[6, 14] |
Σιλανίωνος
δὲ
ἔργον
ἐστὶν
ὁ
|
Τελέστας. |
(Μίλωνα
δὲ
τὸν
Διοτίμου
πεποίηκε |
[6, 19] |
Διποίνου
καὶ
Σκύλλιδος
μαθητὴς
ἐποίησε.
|
(Τελευταῖος |
δὲ
τῶν
θησαυρῶν
πρὸς
αὐτῷ |
[6, 8] |
εὐτυχίᾳ,
πλήν
γε
δὴ
τοῦ
|
τελευταίου· |
τοῦτο
δὲ
αὐτῷ
θάνατον
τὸ |
[6, 5] |
Τούτῳ
μὲν
ἐνταῦθα
ἐγένετο
ἡ
|
τελευτή. |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
στιγμα.
Ἕτεροι
ἀνδριάντες
ἀθλητῶν. |
[6, 17] |
φησὶν
ἐπὶ
τοῦ
ἐπιγράμματος
τῇ
|
τελευτῇ, |
Τῶν
δ'
ἱερογλώσσων
Κλυτιδᾶν
γένος |
[6, 4] |
βίου
συνέπεσεν
ἐν
πολέμῳ
τὴν
|
τελευτὴν |
γενέσθαι.
Μαρτυρεῖ
δέ
μοι
καὶ |
[6, 7] |
δὲ
ἐς
τοῦ
Δωριέως
τὴν
|
τελευτήν, |
ἐστιν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ
τῇ |
[6, 20] |
Σισύφου.
Γενέσθαι
δὲ
αὐτῷ
τὴν
|
τελευτὴν |
λέγουσιν
ὑπὸ
τῶν
ἵππων,
ὅτε |
[6, 12] |
τὴν
Ἀγαθοκλέους
τοῦ
πρότερον
τυραννήσαντος
|
τελευτὴν |
Συρακουσίοις
αὖθις
ἀναπεφύκει
τύραννος
ὁ |
[6, 8] |
λύκον.
Τὰ
κατὰ
τὴν
Τιμάνθους
|
τελευτήν. |
Τά
κατά
Τιμασίθειον.
(Σωκράτους
δὲ |
[6, 12] |
οἱ
βίου
συνέβη
γενέσθαι
τὴν
|
τελευτὴν |
ὑπὸ
Δεινομένους,
γένος
μὲν
Συρακουσίου, |
[6, 4] |
δὲ
ἄλλων
τε
καὶ
τῆς
|
τελευτῆς |
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
ἕνεκα
ἀνδριάντα
ἐς |
[6, 10] |
Ἡραιέα,
καὶ
Ἐπικράδιον
Μαντινέα,
καὶ
|
Τέλλωνα |
Θάσιον,
καὶ
Ἠλεῖον
Ἀγιάδαν,
ἐν |
[6, 10] |
ἀνδριὰς
Κλέωνος
τέχνη·
τὸν
δὲ
|
Τέλλωνα |
ὅστις
εἰργάσατο,
οὐ
μνημονεύουσιν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[6, 9] |
ἔκαμνον
ἀνοίγειν
τὴν
κιβωτὸν
πειρώμενοι.
|
Τέλος |
δὲ
τὰ
ξύλα
τῆς
κιβωτοῦ |
[6, 14] |
ἄφθονον.
(Μίλωνι
μὲν
δὴ
τοιόνδε
|
τέλος |
ἐπηκολούθησε.
Πύρρον
δὲ
τὸν
Αἰακίδου |
[6, 8] |
ἔργον.
Τῷ
δὲ
Τιμάνθει
τὸ
|
τέλος |
τοῦ
βίου
συμβῆναί
φασιν
ἐπὶ |
[6, 12] |
εἰσιν
οἱ
ἐς
τὸ
Ἀργολικὸν
|
τελοῦντες. |
Τοῦ
Ἀγησάρχου
δέ
ἐστιν
ἡ |
[6, 3] |
τῶν
ἐπιγραμμάτων
ἐστὶν·
Ἐν
πολυθαήτῳ
|
τεμένει |
Διὸς
ὑψιμέδοντος
Ἕστηκ'
ἀνθέντων
δημοσίᾳ |
[6, 25] |
Τῆς
δὲ
περιέχεται
μὲν
τὸ
|
τέμενος |
θριγκῷ,
κρηπὶς
δὲ
ἐντὸς
τοῦ |
[6, 25] |
ναός,
τὸ
δὲ
ἐν
ὑπαίθρῳ
|
τέμενος |
οὐ
πολὺ
ἀφεστηκὸς
ἀπὸ
τοῦ |
[6, 6] |
δὲ
Ἥρω
σφᾶς
ἐκέλευσεν
ἱλάσκεσθαι
|
τέμενός |
τε
ἀποτεμομένους
οἰκοδομήσασθαι
νεὼν,
διδόναι |
[6, 25] |
θριγκῷ,
κρηπὶς
δὲ
ἐντὸς
τοῦ
|
τεμένους |
πεποίηται,
καὶ
ἐπὶ
τῇ
κρηπῖδι |
[6, 6] |
πρὸς
δὲ
Ἡρῷόν
τε
καὶ
|
Τεμέσα |
ἦν
ἡ
πόλις,
ἐν
δέ |
[6, 6] |
ἀπέλθοι
τρόπον.
Οἰκεῖσθαι
δὲ
τὴν
|
Τεμέσαν |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἀνδρὸς
ἤκουσα |
[6, 6] |
δὲ
(ἀφίκετο
γὰρ
ἐς
τὴν
|
Τεμέσαν, |
καί
πως
τηνικαῦτα
τὸ
ἔθος |
[6, 6] |
παράπαν
ἐξ
Ἰταλίας
ὡρμημένους
φεύγειν
|
Τεμέσαν, |
μὲν
ἐκλιπεῖν
οὐκ
εἴα,
τὸν |
[6, 6] |
πόλεων,
ἀφικέσθαι
δὲ
καὶ
ἐς
|
Τεμέσαν |
ὁμοῦ
ταῖς
ναυσί·
μεθυσθέντα
οὖν |
[6, 6] |
τε
ὁμοίως
τοὺς
ἐν
τῇ
|
Τεμέσῃ |
καὶ
ἐπεξερχόμενον
ἐπὶ
πᾶσαν
ἡλικίαν· |
[6, 6] |
ἔτος
αὐτῷ
γυναῖκα
τῶν
ἐν
|
Τεμέσῃ |
παρθένων
τὴν
καλλίστην.
(Τοῖς
μὲν |
[6, 6] |
ἔνδοξος.
Ἡ
πρὸς
τὸν
ἐν
|
Τεμὲσσῃ |
ἥρῳα
Εὐθύμου
μάχη.
(Ἐν
δὲ |
[6, 17] |
τῶν
ἀνηκόντων
ἐς
μνήμην.
Δημοκράτης
|
Τενέδιος, |
καὶ
Ἠλεῖος
Κριάννιος·
οὗτος
μὲν |
[6, 1] |
ταις
Ὀλυμπικαις
νί
καις,
πρό
|
τερον |
έ
τι
εδή
λωσα
εν |
[6, 1] |
ς
του
Ἀναξά
νδρου
πρό
|
τερον |
έ
τι
στεφανωθηναι
τὸ
ν |
[6, 1] |
απά
ντων
εισὶ
ν
εστηκό
|
τες |
ανδριά
ντες,
αλλὰ
καὶ
αποδειξά |
[6, 26] |
(Τρέφουσι
δὲ
αὐτὰ
ἐπὶ
μὲν
|
τέσσαρα |
ἔτη
παρέχοντες
τροφήν
σφισιν
ἔλυμον· |
[6, 21] |
διορίζων,
ὄνομα
δέ
οἱ
Διάγων.
|
Τεσσαράκοντα |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
Σαύρου
δειράδος |
[6, 15] |
μὲν
οὖν
μιᾷ
πρὸς
ταῖς>
|
τεσσαράκοντα |
καὶ
ἑκατὸν
Ὀλυμπιάσιν
ἔφθανεν
ἀνῃρημένος |
[6, 22] |
γράφουσιν.
Ὀγδόῃ
δὲ
ἐπὶ
ταῖς
|
τεσσαράκοντα |
Ὀλυμπιάδι
Δαμοφῶν
ὁ
Πανταλέοντος
ὑπόνοιαν |
[6, 3] |
νίκας,
τρεῖς
δὲ
ἀνείλετο
Ἰσθμίων,
|
τέσσαρας |
δὲ
ἐν
Νεμέᾳ,
καὶ
Ὀλυμπικὰς |
[6, 13] |
Λεωνίδᾳ
Ῥοδίῳ
ἐστίν.
Ἐπὶ
γὰρ
|
τέσσαρας |
ὀλυμπιάδας,
ἀκμάζων
τε
τῇ
ὠκύτητι |
[6, 13] |
δὴ
ἐπὶ
τῆς
δευτέρας
Καὶ
|
τέσσαρας, |
ὡς
ἕκαστοι
συνταχθῶσιν
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 4] |
μία
δὲ
ἐγένετο
ἐν
Δελφοῖς,
|
τέσσαρες |
δὲ
ἐν
Ἰσθμῷ,
καὶ
Νεμείων |
[6, 17] |
δρόμου
γεγόνασιν
αὐτῷ
νῖκαι
πέντε,
|
τέσσαρες |
δὲ
Πυθοῖ,
καὶ
ἴσαι
Νεμείων, |
[6, 15] |
ἀνθρώπων
ἄχρι
ἐμοῦ
τῷ
Γόργῳ
|
τέσσαρες |
μὲν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
γεγόνασιν
ἐπὶ |
[6, 20] |
ἐν
τῷ
βωμῷ
μηχάνημα
ὁ
|
τεταγμένος |
ἐπὶ
τῷ
δρόμῳ·
ἀνακινηθέντος
δὲ, |
[6, 22] |
ἀγῶνα
ἔθεσαν
ὁμοῦ
τῷ
Φείδωνι.
|
Τετάρτῃ |
δὲ
ὀλυμπιάδι
καὶ
τριακοστῇ
στρατὸν |
[6, 4] |
μὴ
ἀναγραφεῖσα
ὑπὸ
Ἠλείων
ὀλυμπιὰς
|
τετάρτη |
καὶ
ἑκαστοτή.
Χίλωνος
ἄγαλμα
τοῦ |
[6, 15] |
ἄνδρα
Τιμόπτολιν
Λάμπιδος
Παλεῖς,
ἡ
|
τετάρτη |
Κεφαλλήνων
μοῖρα.
Οὗτοι
δὲ
οἱ |
[6, 6] |
οἱ
πυγμῆς
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκην
|
τετάρτῃ |
πρὸς
ταῖς
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδι,
οὐ |
[6, 4] |
τρεῖς
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Τὴν
|
τετάρτην |
δὲ
Ὀλυμπιάδα
ἐπὶ
ταῖς
ἑκατόν |
[6, 22] |
ὀλυμπιάδας
καὶ
ἐπ'
αὐταῖς
τὴν
|
τετάρτην |
τε
καὶ
ἑκατοστήν,
τεθεῖσαν
δὲ |
[6, 19] |
τρίτος
τῶν
θησαυρῶν
καὶ
ὁ
|
τέταρτος |
ἀνάθημά
ἐστιν
Ἐπιδαμνίων.
Ἒχει
μὲν |
[6, 23] |
ὃς
ἔχεται
μὲν
τοῦ
μείζονος,
|
τετράγωνον |
δὲ
ὀνομάζουσιν
ἐπὶ
τῷ
σχήματι· |
[6, 13] |
ὁ
Κλεοκρίτου
μάλιστα
αἰτίαν
ἐχέτω.
|
Τετράκις |
γὰρ
δὴ
ἐν
ἀνδράσι
κατεμαχέσατο |
[6, 4] |
Πύθιά
τ'
ἄνδρας,
Τρὶς
Νεμέᾳ,
|
τετράκις |
δ'
Ἰσθμῷ
ἐν
ἀγχιάλῳ,
Χίλων, |
[6, 20] |
πλευρὰ
τῆς
ἀφέσεως
πλέον
ἢ
|
τετρακοσίους |
πόδας
παρέχεται
τοῦ
μήκους,
ᾠκοδόμηται |
[6, 11] |
νίκην.
Τοὺς
δὲ
σύμπαντας
στεφάνους
|
τετρακοσίους |
τε
ἔσχε
καὶ
χιλίους.
(Ὡς |
[6, 21] |
αἱ
οἰκήσεις,
ἐπί
τε
ἄνεμον
|
τετραμμέναι |
Λίβα
καὶ
ἡλίου
δυσμάς.
(Διαβάντων |
[6, 26] |
καὶ
ἑκατὸν
ἀφέστηκε,
κεῖται
δὲ
|
τετραμμένη |
τε
πρὸς
Σικελίαν,
καὶ
ὅρμον |
[6, 20] |
ἡ
ἄφεσις
κατὰ
πρῷραν
νεώς·
|
τέτραπται |
δὲ
αὐτῆς
τὸ
ἔμβολον
ἐς |
[6, 5] |
ἐπὶ
Θεσσαλοὺς
καὶ
τὸν
ποταμὸν
|
τέτραπται |
τὸν
Πηνειόν.
Ἐνταῦθα
ὁ
Πουλυδάμας |
[6, 6] |
Ῥηγίνην
ὁρίζων
τὸ
ἐς
τοὺς
|
τέττιγας |
παρέχεται
θαῦμα.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
[6, 6] |
ἔτι
οἱ
ἐν
τῇ
Ῥηγίνῃ
|
τέττιγες |
ἀφιᾶσι
τὴν
φωνήν.
(Τούτου
μὲν |
[6, 6] |
παρέχεται
θαῦμα.
Οἱ
μὲν
γὰρ
|
τέττιγες |
οἱ
ἐντὸς
τῆς
Λοκρίδος
ἄχρι |
[6, 6] |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
τοῖς
ἄλλοις
|
τέττιξιν |
ᾄδουσι·
διαβάντων
δὲ
τὸν
Καικίνην |
[6, 4] |
καὶ
ἐς
Ἱμέραν
ἀφικόμενος
πολιτείας
|
τετύχε· |
ᾧ
καὶ
πολλὰ
εὕρετο
ἄλλα |
[6, 1] |
έ
ργοις,
ό
μως
ου
|
τετυχή |
κασιν
εικό
νων.
(Τού
τους |
[6, 20] |
τὴν
ἱππάφεσιν
Ὀλυμπίᾳ
εὕρατο
πρῶτος,
|
Τεῦξέ |
με
Κλεοίτας
υἱὸς
Ἀριστοκλέους.
Κλεοίτα |
[6, 10] |
Χρυσόθεμις
τάδε
ἔργα
τέλεσσαν
Ἀργεῖοι,
|
τέχναν |
εἰδότες
ἐκ
προτέρων.
Ἴκκος
δὲ |
[6, 3] |
δὲ
εἰκών
ἐστι
τοῦ
Ἀριστοδήμου
|
τέχνη, |
Δαιδάλου
τοῦ
Σικυωνίου
μαθητοῦ,
καὶ |
[6, 4] |
δὶς
καὶ
δὶς
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
|
Τέχνη |
δὲ
Ἀθηναίου
Σιλανίωνος
ὁ
ἀνδριάς |
[6, 13] |
Δούριος
Σάμιος,
κρατήσας
πυγμῇ
παῖδας·
|
τέχνη |
δὲ
ἡ
εἰκών
ἐστι
μὲν |
[6, 18] |
Ὀλυμπίαν
ἐστὶ
τοῦ
Ῥηγίνου
Πυθαγόρου
|
τέχνη. |
(Ἐνταῦθα
καὶ
Ἀναξιμένους
οἶδα
εἰκόνα |
[6, 19] |
ἐστὶν
ὁ
Καρχηδονίων
θησαυρός,
Ποθαίου
|
τέχνη, |
καὶ
Ἀντιφίλου
τε
καὶ
Μεγακλέους. |
[6, 15] |
κρατήσας
πυγμῇ
παῖδας,
Θεομνήστου
Σαρδιανοῦ
|
τέχνη. |
(Κλειτομάχου
δὲ
Θηβαίου
τὴν
μὲν |
[6, 3] |
τῶν
ἐφ'
ἑαυτοῦ,
καὶ
σὺν
|
τέχνῃ |
μάλιστα
ἐπάλαισε.
Καταπαλαίσαντι
δὲ
αὐτῷ |
[6, 18] |
θυμῷ
χρώμενον,
Ἀλέξανδρον
τὸν
Φιλίππου,
|
τέχνῃ |
περιῆλθε
τοιᾷδε.
(Λαμψακηνῶν
τὰ
βασιλέως |
[6, 6] |
Εὔθυμος.
Ὁ
δέ
οἱ
ἀνδριὰς
|
τέχνη |
τέ
ἐστι
Πυθαγόρου,
καὶ
θέας |
[6, 26] |
τε
καὶ
ἱερόν
ἐστι
Διονύσου;
|
τέχνη |
τὸ
ἄγαλμα
Πραξιτέλους.
Θεῶν
δὲ |
[6, 10] |
δέ
ἐστιν
ὁ
ἀνδριὰς
Κλέωνος
|
τέχνη· |
τὸν
δὲ
Τέλλωνα
ὅστις
εἰργάσατο, |
[6, 11] |
Θεαγένους
ἐστὶν
ἐν
τῇ
Ἄλτει,
|
τέχνη |
τοῦ
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
~Ἱέρων
Δεινομένους, |
[6, 9] |
Γέλωνος
τὸ
ἅρμα
ἀνάκειται
Φίλων,
|
τέχνη |
τοῦ
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
Τούτῳ
τῷ |
[6, 14] |
καὶ
διαύλου
νίκην,
ἐστὶν
Ἀγελάδα
|
τέχνη |
τοῦ
Ἀργείου.
(Παῖδα
δὲ
ἐφ' |
[6, 12] |
Ἀγησάρχου
δέ
ἐστιν
ἡ
εἰκὼν
|
τέχνη |
τῶν
Πολυκλέους
παίδων.
Τούτων
μὲν |
[6, 25] |
ἐλέφαντος
δέ
ἐστι
καὶ
χρυσοῦ,
|
τέχνη |
Φειδίου,
τῷ
δὲ
ἑτέρῳ
ποδὶ |
[6, 17] |
ἄγαν
ἀναθήμασιν
Ἀλεξίνικόν
τε
Ἠλεῖον,
|
τέχνην |
τοῦ
Σικυωνίου
Κανθάρου,
πάλης
ἐν |
[6, 20] |
Οἰνομάῳ
διὰ
τοῦ
Μυρτίλου
τῆς
|
τέχνης |
ἐταράχθησαν
αἱ
ἵπποι·
τοῖς
δέ |
[6, 7] |
ὡς
καὶ
κρέας
ἐσθίειν
ἐπινοήσειε·
|
τέως |
δὲ
τοῖς
ἀθληταῖς
σιτία
τυρὸν |
[6, 20] |
δρόμον.
Καθ'
ό,
τι
δὲ
|
τῇ |
Ἀγνάπτου
στοᾷ
προσεχής
ἐστιν
ἡ |
[6, 20] |
ἑκατέρωθεν
αἱ
πρὸς
τῇ
στοᾷ
|
τῇ |
Ἀγνάπτου
χαλῶσιν
ὕσπληγες,
καὶ
οἱ |
[6, 24] |
καὶ
μνῆμα
Πύρρωνος.
Τὰ
ἐν
|
τῇ |
ἀγορᾷ
ἐπιφανέστατα.
Σιληνοῦ
ναός.
Τῶν |
[6, 24] |
Περγαμηνοῖς
ἐστιν.
(Ἠλείων
δὲ
ἐν
|
τῇ |
ἀγορᾷ
καὶ
ἄλλο
τοιόνδε
εἶδον, |
[6, 24] |
μνῆμα
εἴη.
(Πεποίηται
δὲ
ἐν
|
τῇ |
ἀγορᾷ
καὶ
ταῖς
γυναιξὶν
οἴκημα |
[6, 24] |
ἀγυιαῖς
δι'
αὐτῶν.
Ὄνομα
δὲ
|
τῇ |
ἀγορᾷ
τὸ
ἐφ'
ἡμῶν
ἐστιν |
[6, 11] |
ὅτου
δὴ
θεῶν
ἀνακείμενον
ἐν
|
τῇ |
ἀγορᾷ
χαλκοῦν
(χαίρειν
γὰρ
τῷ |
[6, 23] |
ἐπίκλησις,
ἅτε
τοῦ
γυμνασίου
γείτονι·
|
τῇ |
ἀγυιᾷ
δὲ
Σιωπῇ
ὄνομα
ἐπὶ |
[6, 21] |
δὲ
καὶ
Πέλοπα
οἱ
Ἠλεῖοι
|
τῇ |
Ἀθηνᾷ
θῦσαι
τῇ
Κυδωνίᾳ
πρὶν |
[6, 6] |
χώραν
τὴν
πρὸς
τῷ
Ζεφυρίῳ
|
τῇ |
ἄκρᾳ
νέμονται,
πατρὸς
δὲ
ἐκαλεῖτο |
[6, 19] |
Λοκρῶν
φησι
τῶν
πρὸς
Ζεφυρίῳ
|
τῇ |
ἄκρᾳ,
Πατροκλέα
δὲ
εἶναι
Κατίλλου |
[6, 8] |
(ἐγένετο
γὰρ
τῶν
ἐγκαταληφθέντων
ἐν
|
τῇ |
ἀκροπόλει)
θάνατον
ζημίαν
εὕρετο
τοῦ |
[6, 19] |
ἐστιν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΘ'
Οἱ
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει
θησαυροί.
Σινυνωνίων
θησαυρός.
Περὶ |
[6, 17] |
ἀνδρὶ
ποιουμένῳ
τὴν
ἔφοδον
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει
κατὰ
τὰ
ἡμῖν
εἰρημένα. |
[6, 7] |
δὲ
ὁ
Πεισίροδος
καὶ
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει
παρὰ
τῆς
μητρὸς
τὸν |
[6, 2] |
χον
τιμά
ς.
(Ἐν
δὲ
|
τη |
Ἄλτει
παρὰ
τὸ
ν
του |
[6, 16] |
Ὀλυμπικὴ
νίκη·
καὶ
στήλην
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει
παρὰ
τὸν
ἀνδριάντα
ἀνέθηκεν |
[6, 19] |
δὲ
λίθου
πωρίνου
κρηπὶς
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει,
πρὸς
ἄρκτον
τοῦ
Ἡραίου, |
[6, 11] |
ἀνδριὰς
τοῦ
Θεαγένους
ἐστὶν
ἐν
|
τῇ |
Ἄλτει,
τέχνη
τοῦ
Αἰγινήτου
Γλαυκίου. |
[6, 2] |
Λακωνικη
νί
κη
τὸ
εν
|
τη |
Ἄλτει
τρό
παιον
εποί
ησεν |
[6, 22] |
μετήγαγον,
καὶ
τῇ
Ἀρτέμιδι
ἐνόμισαν
|
τῇ |
Ἀλφειαίᾳ
δρᾶν·
καὶ
οὕτω
τὴν |
[6, 18] |
ἀντιμηχανήσασθαί
τι
εὑρίσκων,
καὶ
ἐνεχόμενος
|
τῇ |
ἀνάγκῃ
τοῦ
ὅρκου,
συγγνώμην
ἔνεμεν |
[6, 25] |
καὶ
Πυλίοις
τὸν
δην
συμμαχήσοντα
|
τῇ |
ἀπεχθείᾳ
τοῦ
Ἡρακλέους,
ἔχοντα
ἐν |
[6, 20] |
τῷ
πατρί.
Ἐν
Νεμέᾳ
δὲ
|
τῇ |
Ἀργείων
ἥρως
μὲν
ἦν
οὐδεὶς, |
[6, 20] |
φασιν
ἐς
Μιδέαν
τὴν
ἐν
|
τῇ |
Ἀργολίδι
ἀποχωρῆσαι,
ἅτε
τοῦ
Πέλοπος |
[6, 10] |
τὰ
δεξιὰ
Κνακίας,
ἐν
δὲ
|
τῇ |
ἀριστερᾷ
Σάμος·
καὶ
ἐλεγεῖον
τόδε |
[6, 22] |
Ἀλφειός,
οὐ
μὴν
οὐδὲ
ἐν
|
τῇ |
Ἀρκάδων
Πύλον
ποτὲ
ὀνομασθεῖσαν
ἴσμεν |
[6, 22] |
ἐς
Λετρίνους
τε
μετήγαγον,
καὶ
|
τῇ |
Ἀρτέμιδι
ἐνόμισαν
τῇ
Ἀλφειαίᾳ
δρᾶν· |
[6, 19] |
Λοκρίδι
ἠπείρῳ.
Τὰ
δὲ
ἐπὶ
|
τῇ |
ἀσπίδι
γράμματα
παρῆκται
μὲν
ἐπὶ |
[6, 19] |
κράνος
τε
καὶ
κνημῖδες
ὁμοῦ
|
τῇ |
ἀσπίδι.
Ἐπίγραμμα
δὲ
ἐπὶ
τοῖς |
[6, 19] |
Οἱ
Μυᾶνες
οὖν
οἱ
ἐπὶ
|
τῇ |
ἀσπίδι
κατά
γε
ἡμετέραν
γνώμην |
[6, 7] |
τελευτήν,
ἐστιν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ
|
τῇ |
Ἀτθίδι
Ἀνδροτίωνι
εἰρημένα·
εἶναι
μὲν |
[6, 19] |
Σελινουντίων.
Μεταποντίνων.
Μεγαρέων
τῶν
πρὸς
|
τῇ |
Ἀττικῇ.
Γελώων.
(Ἔστι
δὲ
λίθου |
[6, 19] |
Μεταποντίου.
(Μεγαρεῖς
δὲ
οἱ
πρὸς
|
τῇ |
Ἀττικῇ
θησαυρόν
τε
ᾠκοδομήσαντο,
καὶ |
[6, 13] |
καὶ
δολίχου
τε
ἐν
ἡμέρᾳ
|
τῇ |
αὐτῇ
καὶ
παραυτίκα
σταδίου
λαβὼν |
[6, 6] |
γὰρ
ὁ
Θάσιος
Ὀλυμπιάδι
ἐθέλων
|
τῇ |
αὐτῇ
πυγμῆς
τε
ἀνελέσθαι
καὶ |
[6, 26] |
ἕτερον
γίνονται
τοιόνδε.
Ἔστιν
ἐν
|
τῇ |
γῇ
ζωύφιόν
σφισιν,
ὃν
σῆρα |
[6, 17] |
ἀπόγονος
τρίτος
Δηικράτους
συνοικήσαντος
ἀδελφῇ
|
τῇ |
Γοργίου.
(Οὗτος
ὁ
Γοργίας
πατρὸς |
[6, 6] |
δὲ
καὶ
ὄνομα
Λύκβαντα
ἐπὶ
|
τῇ |
γραφῇ
γράμματα.
Ταῦτα
μὲν
δὴ |
[6, 14] |
νομισθεὶς
παλαίειν,
ἀπηλάθη
τοῦ
ἀγῶνος·
|
τῇ |
δὲ
ἑξῆς
(κατεδέχθη
γὰρ
τηνικαῦτα |
[6, 24] |
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
τοὺς
κίονας,
|
τῇ |
δὲ
ἐς
τὰ
ἐπέκεινα
τῆς |
[6, 16] |
τὸν
ἐπιτροπεύσαντα
Φιλίππου
τοῦ
Δημητρίου,
|
τῇ |
δὲ
ἑτέρᾳ
τῶν
χειρῶν
τὸν |
[6, 9] |
τῷ
Γέλωνι
ἐποίησε
τὴν
εἰκόνα.
|
(Τῇ |
δὲ
Ὀλυμπιάδι
τῇ
πρὸ
ταύτης |
[6, 17] |
τὸν
βωμὸν
τὸν
μέγαν
ἀφικέσθαι
|
τῇ |
δεξιᾷ
θελήσειας,
τοσάδε
ἔστι
σοι |
[6, 1] |
τη
χειρὶ
έ
χει
οι
|
τη |
δεξια
ταινί
αν.
(Παρὰ
δὲ |
[6, 20] |
χαλῶσιν
αἱ
ὕσπληγες
αἱ
ἐν
|
τῇ |
δευτέρᾳ
τάξει·
διὰ
πάντων
τε |
[6, 21] |
ἀπὸ
τοῦ
Χαμύνου
τῆς
οὐσίας
|
τῇ |
Δήμητρι
οἰκοδομηθῆναι
τὸ
ἱερόν.
(Ἀγάλματα |
[6, 11] |
καταποντοῦσι
τὴν
εἰκόνα,
ἐπακολουθήσαντες
γνώμῃ
|
τῇ |
Δράκοντος,
ὃς
Ἀθηναίοις
θεσμοὺς
γράψας |
[6, 3] |
μετὰ
Ἑλλήνων;
πέμπτῃ
γὰρ
ἐπὶ
|
τῇ |
ἑβδομηκοστῇ
Ὀλυμπιάδι
τὸ
πταῖσμα
ἐγένετο |
[6, 24] |
τοῖς
τάφοις
αὐτῶν.
Ἐν
γὰρ
|
τῇ |
Ἑβραίων
χώρᾳ
Σιληνοῦ
μνῆμα,
καὶ |
[6, 2] |
ξειμι.
Του
Θρασυβού
λου
δὲ
|
τη |
εικό
νι
γαλεώ
της
πρὸ |
[6, 2] |
Μιλή
σιον,
καὶ
ανέ
γραψε
|
τη |
εικό
νι,
ως
γέ
νος |
[6, 11] |
δὲ
τοῦ
ἀποθανόντος
οἱ
παῖδες
|
τῇ |
εἰκόνι
ἐπεξῄεσαν
φόνου.
Καὶ
οἱ |
[6, 3] |
Σικυῶνα
αὐτοὶ,
φιλίᾳ
Θηβαίων,
ὁμοῦ
|
τῇ |
ἐκ
Βοιωτίας
δυνάμει.
Φαίνοιτο
ἂν |
[6, 22] |
παρὰ
σφίσιν
Ἀρτέμιδι
ἐς
τιμὴν
|
τῇ |
Ἐλαφιαίᾳ
καθεστηκότα
ἐς
Λετρίνους
τε |
[6, 13] |
τῇ
Λακινίᾳ
κειμένην.
Ἀνάκειται
δὲ
|
τῇ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
στήλη
λέγουσα |
[6, 18] |
καθάπερ
γε
καὶ
ἦν,
ἀνερρήθη·
|
τῇ |
ἐπὶ
ταύτῃ
δὲ
λαβὼν
χρήματα |
[6, 16] |
ἡγεμόνα
ἐν
Ναυπάκτῳ
φιλίᾳ
γενέσθαι
|
τῇ |
ἐς
Αἰτωλούς.
(Τίμωνος
δὲ
οὐ |
[6, 21] |
σφισιν
ἐπὶ
μέγα
ἐξῆρε
τιμῇ
|
τῇ |
ἐς
αὐτοὺς
καὶ
Ἱπποδαμείας
χάριτι· |
[6, 3] |
συμβάντα
ἦν
ἐς
τὸν
Οἰβώταν,
|
τῇ |
ἐς
Ἀχαιοὺς
προσέσται
μοι
συγγραφῇ. |
[6, 6] |
τῆς
ἐς
Εὔθυμον,
ὅτι
ἐπηρείᾳ
|
τῇ |
ἐς
ἐκεῖνον
ἐδόκει
σφίσιν
ἐπανελέσθαι |
[6, 25] |
ἀστέρων,
τῇ
χειρὶ
δὲ
ἔχει
|
τῇ |
ἑτέρᾳ
τὸ
κέρας
τῆς
Ἀμαλθείας. |
[6, 5] |
ἐπέσχε
τοῦ
πρόσω.
Λαβόμενος
γὰρ
|
τῇ |
ἑτέρᾳ
τῶν
χειρῶν
ὄπισθε
τοῦ |
[6, 8] |
τόλμῃ
λαμπρὰ,
καὶ
οὐκ
ἀποδέοντα
|
τῇ |
εὐτυχίᾳ,
πλήν
γε
δὴ
τοῦ |
[6, 9] |
καὶ
ὡς
Ταυροσθένης
τῇ
Ὀλυμπιάδι
|
τῇ |
ἐφεξῆς
καταβάλοι
τοὺς
ἐσελθόντας
ἐς |
[6, 10] |
τοῦ
ὁπλίτου
δρόμος,
καὶ
ὡσαύτως
|
τῇ |
ἐφεξῆς·
πεποίηται
ὁ
ἀνδριὰς
ἀσπίδα |
[6, 7] |
ταῖς
ὀγδοήκοντα
ὀλυμπιάδι,
τὸν
δὲ
|
τῇ |
ἐφεξῆς
ταύτῃ
συνέβη
τὸν
Θέαντον· |
[6, 3] |
καὶ
ὡσαύτως
ἐν
Ἐφέσῳ
παρὰ
|
τῇ |
Ἐφεσίᾳ
θεῷ.
Ταῦτα
μέν
ἐστιν |
[6, 22] |
γενέσθαι·
(Πύλου
δὲ
τῆς
ἐν
|
τῇ |
Ἠλείᾳ
δῆλα
τὰ
ἐρείπια
κατὰ |
[6, 20] |
δὲ
καὶ
τὴν
Ὠλενίαν
ἐν
|
τῇ |
Ἠλείᾳ
πέτραν
φασὶν
ὀνομασθῆναι)
οἱ |
[6, 26] |
τράπεζαν
λέγουσιν.
(Ἐν
ἀκροπόλει
δὲ
|
τῇ |
Ἠλείων
ἐστὶν
ἱερὸν
Ἀθηνᾶς·
ἐλέφαντος |
[6, 25] |
ἄγοντι
ἐπὶ
Πύλον
τὴν
ἐν
|
τῇ |
Ἤλιδι,
παρεῖναί
οἱ
καὶ
Ἀθηνᾶν |
[6, 4] |
τοῦ
ποιήσαντος
τὴν
εἰκόνα
τεκμαιρόμενον
|
τῇ |
ἡλικίᾳ
συμβαλέσθαι
δεῖ
με
τὸν |
[6, 3] |
Σάμῳ
τε
ἔστιν
ἰδεῖν
παρὰ
|
τῇ |
Ἥρᾳ,
καὶ
ὡσαύτως
ἐν
Ἐφέσῳ |
[6, 24] |
καλουμέναις,
ἔνθα
τὸν
πέπλον
ὑφαίνουσι
|
τῇ |
Ἥρᾳ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΕ'
Ναὸς
ἀνείμενος |
[6, 13] |
καὶ
τὴν
εἰκόνα
καθεῖλον
παρὰ
|
τῇ |
Ἥρᾳ
τῇ
Λακινίᾳ
κειμένην.
Ἀνάκειται |
[6, 3] |
καὶ
εἰκὼν
Ἀλκιβιάδου
χαλκῆ
παρὰ
|
τῇ |
Ἥρᾳ
τῇ
Σαμίων
ἐστὶν
ἀνάθημα. |
[6, 20] |
αὐτὸ
ἔσοδος
οὐκ
ἔστι
πλὴν
|
τῇ |
θεραπευούσῃ
τὸν
θεὸν,
ἐπὶ
τὴν |
[6, 14] |
δὲ
τὸν
Αἰακίδου
βασιλεύσαντα
ἐν
|
τῇ |
Θεσπρωτίδι
Ἠπείρῳ,
καὶ
ἔργα
πολλὰ |
[6, 11] |
καὶ
πυγμῆς.
Ἐν
Φθίᾳ
δὲ
|
τῇ |
Θεσσαλῶν,
πυγμῆς
μὲν
ἢ
παγκρατίου |
[6, 20] |
Εἰλείθυιαν
ἐπονομάζοντες
Ὀλυμπίαν,
ἱερασομένην
αἱροῦνται
|
τῇ |
θεῷ
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον.
Ἡ |
[6, 22] |
ναῷ.
(Γενέσθαι
δὲ
τὴν
ἐπίκλησιν
|
τῇ |
θεῷ
λέγουσιν
ἐπὶ
λόγῳ
τοιῷδε. |
[6, 22] |
ἀκόλουθοι
τὰ
ἐπινίκια
ἤγαγον
παρὰ
|
τῇ |
θεῷ
ταύτῃ
καὶ
ὠρχήσαντο
ἐπιχώριον |
[6, 21] |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι·
ἱδρύσασθαι
δὲ
|
τῇ |
θεῷ
τὸ
ἱερὸν
Κλύμενόν
φασιν |
[6, 22] |
ἐπὶ
τῶν
ἐλάφων
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
|
τῇ |
θήρᾳ·
αὐτοὶ
δὲ
γυναικὸς
ἐπιχωρίας |
[6, 19] |
ὃς
ἀρχὴν
ἔσχεν
ἐν
Χερρονήσῳ
|
τῇ |
Θρᾳκίᾳ
πρῶτος
τῆς
οἰκίας
ταύτης· |
[6, 8] |
τὸ
εἶδος
ἐς
λύκον
ἐπὶ
|
τῇ |
θυσίᾳ
τοῦ
Λυκαίου
Διός,
καὶ |
[6, 19] |
δὲ
εἶναι
ποταμὸν
ἐν
χώρᾳ
|
τῇ |
Ἰβήρων
λέγουσι,
στόμασιν
ἐς
θάλασσαν |
[6, 4] |
τῇ
Τρῳάδι,
κειμένης
δὲ
ὑπὸ
|
τῇ |
Ἴδῃ,
πρῶτος
Αἰολέων
τῶν
ταύτῃ, |
[6, 3] |
ἀλλὰ
ἐκ
Μεσσήνης
τῆς
ὑπὸ
|
τῇ |
Ἰθώμῃ·
(Λύσανδρον
δὲ
τὸν
Ἀριστοκρίτου |
[6, 20] |
ταῖς
γυναιξὶν
ἔσοδος,
αἳ
θύουσι
|
τῇ |
Ἱπποδαμείᾳ,
καὶ
ἄλλα
ἐς
τιμὴν |
[6, 3] |
πάντες
ἄνθρωποι
θεραπεύουσι
τὰ
ὑπερέχοντα
|
τῇ |
ἰσχύι.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ'
Ἀθλητῶν
ἀνδριάντες. |
[6, 2] |
δύ
ο
γεγονὼ
ς
έ
|
τη |
καὶ
δέ
κα
ενί
κησεν |
[6, 10] |
ἐφ'
ἡμῶν,
καὶ
κράνος
ἐπὶ
|
τῇ |
κεφαλῇ,
καὶ
κνημῖδας
ἐπὶ
τοῖς |
[6, 14] |
καὶ
ἐμπιπλὰς
αἵματος
τὰς
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
φλέβας,
διερρήγνυεν
ὑπὸ
ἰσχύος |
[6, 22] |
χαλκῆ:
ὀστᾶ
τὰ
Πέλοπος
ἐν
|
τῇ |
κιβωτῷ
φυλάσσουσι.
Τείχους
δὲ
ἢ |
[6, 20] |
θησαυρούς.
Ἐπὶ
δὲ
τοῦ
ὄρους
|
τῇ |
κορυφῇ
θύουσιν
οἱ
Βασίλαι
καλούμενοι |
[6, 25] |
τοῦ
τεμένους
πεποίηται,
καὶ
ἐπὶ
|
τῇ |
κρηπῖδι
ἄγαλμα
Ἀφροδίτης
χαλκοῦν,
ἐπὶ |
[6, 21] |
καὶ
τρόπαιον
κατὰ
Ἀρκάδων
ἐπὶ
|
τῇ |
κρηπῖδι
εἱστήκει.
Ἔστι
δὲ
καὶ |
[6, 14] |
αὐτόν:
ἐπιτυχεῖν
γὰρ
αὐτὸν
ἐν
|
τῇ |
Κροτωνιάτιδι
αὐαινομένῳ
ξύλῳ·
σφῆνες
δὲ |
[6, 14] |
πως
τὸ
θηρίον
τοῦτο
ἐν
|
τῇ |
Κροτωνιάτιδι
πολύ
τε
νέμεται
καὶ |
[6, 21] |
οἱ
Ἠλεῖοι
τῇ
Ἀθηνᾷ
θῦσαι
|
τῇ |
Κυδωνίᾳ
πρὶν
ἢ
ἐς
τὸν |
[6, 1] |
νιοι
καὶ
εφεξης
ανακεί
μενοι
|
τη |
Κυνί
σκα·
ί
ππων
νικαι |
[6, 13] |
εἰκόνα
καθεῖλον
παρὰ
τῇ
Ἥρᾳ
|
τῇ |
Λακινίᾳ
κειμένην.
Ἀνάκειται
δὲ
τῇ |
[6, 2] |
νιος,
ὸ
ς
καὶ
επὶ
|
τη |
Λακωνικη
νί
κη
τὸ
εν |
[6, 19] |
οἱ
αὐτοὶ
Μυονεῖς
οἱ
ἐν
|
τῇ |
Λοκρίδι
ἠπείρῳ.
Τὰ
δὲ
ἐπὶ |
[6, 15] |
ἐς
τὸ
παγκράτιον
ἐσελθόντας
ἐκράτει
|
τῇ |
μάχῃ.
Αἱ
δὲ
Πυθοῖ
νῖκαι |
[6, 20] |
δὲ
τῶν
Ἀρκάδων
ἀποθανοῦσιν
ἐν
|
τῇ |
μάχῃ
ἐστὶ
τὸ
μνῆμα
ἐπὶ |
[6, 6] |
τοῦ
δαίμονος·
(ἐνίκα
τε
δὴ
|
τῇ |
μάχῃ
καὶ
ἐξηλαύνετο
γὰρ
ἐκ |
[6, 15] |
Σέλευκον
στρατιᾷ
καὶ
ἁλόντα
ἐν
|
τῇ |
μάχῃ,
καὶ
τοῦ
Δημητρίου
τὸν |
[6, 9] |
Ἐπιδαυρίῳ,
τὸν
Ἴκκον
ἀποκτείνειεν
ἐν
|
τῇ |
μάχῃ·
καταγνωσθεὶς
δὲ
ὑπὸ
τῶν |
[6, 6] |
ἐδυνήθη
τὸν
κότινον,
ἅτε
προκατεργασθεὶς
|
τῇ |
μάχῃ
πρὸς
τὸν
Εὔθυμον.
(Ἐπὶ |
[6, 16] |
καὶ
Ἦλις
παρὰ
τὴν
Ἑλλάδα,
|
τῇ |
μὲν
Ἀντίγονον
τὸν
ἐπιτροπεύσαντα
Φιλίππου |
[6, 23] |
ἱερὸν
τῆς
Φιλομείρακός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος.
|
Τῇ |
μὲν
δὴ
θεῷ
γέγονεν
ἡ |
[6, 4] |
δυόδεκα,
Ὀλυμπίασι
δὲ
καὶ
Πυθοῖ,
|
τῇ |
μὲν
δύο,
τρεῖς
δὲ
ἐν |
[6, 24] |
τῆς
στοᾶς
Δώριος,
καὶ
διπλῆ,
|
τῇ |
μὲν
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
τοὺς |
[6, 19] |
Ἑσπερίσι
τὴν
μηλέαν,
καὶ
περιελελιγμένον
|
τῇ |
μηλέᾳ
τὸν
δράκοντα·
κέδρου
μὲν |
[6, 11] |
Τιμοσθένην
Θασίῳ,
τοῦ
Θεαγένους
δὲ
|
τῇ |
μητρὶ
Ἡρακλέους
συγγενέσθαι
φάσμα
ἐοικὸς |
[6, 1] |
εστιν
εικώ
ν.
(Ἐς
δὲ
|
τὴ |
ν
Ἀρχιδά
μου
Κυνί
σκαν, |
[6, 2] |
Σπά
ρτης
ιπποτρό
φων
μετὰ
|
τὴ |
ν
εικό
να
ανά
κεινται |
[6, 2] |
(Παρὰ
δὲ
του
Θρασυβού
λου
|
τὴ |
ν
εικό
να
Τιμοσθέ
νης |
[6, 2] |
νιοι
δὲ
ά
ρα
μετὰ
|
τὴ |
ν
επιστρατεί
αν
του
Μή |
[6, 1] |
δὲ
καὶ
επιγρά
μματα
ες
|
τὴ |
ν
Κυνί
σκαν
έ
χοντα. |
[6, 2] |
ντος
δὲ
του
πολέ
μου,
|
τὴ |
ν
μὲ
ν
εικό
να |
[6, 1] |
κατέ
χει,
τὸ
δὲ
αιτει
|
τὴ |
ν
ταινί
αν.
Ἐνί
κησε |
[6, 3] |
τῶν
πραγμάτων,
καὶ
Κόνωνος
κεκρατηκότος
|
τῇ |
ναυμαχίᾳ
περὶ
Κνίδον
καὶ
ὄρος |
[6, 20] |
ἀναδεῖν
τὸν
Πέλοπα
μέλλουσα
ἐπὶ
|
τῇ |
νίκῃ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΑ'
(Τὸ
δὲ |
[6, 13] |
δρόμου.
Ἠλεῖοι
δὲ
ἀνηγόρευσαν
ἐπὶ
|
τῇ |
νίκῃ
τὸν
Φειδώλαν,
καὶ
ἀναθεῖναί |
[6, 10] |
ὀλίγον·
ὄνομα
δὲ
τῇ
πόλει
|
τῇ |
νῦν
Δυρράχιον
ἀπὸ
τοῦ
οἰκιστοῦ. |
[6, 12] |
Πύρρον
τὸν
Αἰακίδου
καὶ
ὁμοῦ
|
τῇ |
ξενίᾳ
καὶ
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο,
Γέλωνι |
[6, 22] |
ἀντὶ
Ἠλείων.
Οἵγε
ὀλυμπιάδι
μὲν
|
τῇ |
ὀγδόῃ
τὸν
Ἀργεῖον
ἐπηγάγοντο
Φείδωνα |
[6, 9] |
τὸν
Αἰγινήτην,
καὶ
ὡς
Ταυροσθένης
|
τῇ |
Ὀλυμπιάδι
τῇ
ἐφεξῆς
καταβάλοι
τοὺς |
[6, 17] |
λόγων
ἕνεκα
ἔν
τε
πανηγύρει
|
τῇ |
Ὀλυμπικῇ
φασι,
καὶ
ἀφικόμενον
κατὰ |
[6, 18] |
Ἀλέξανδρος
ἅτε
ὑπερζέων
ἐς
αὐτοὺς
|
τῇ |
ὀργῇ,
κακῶν
ἠπείλει
τὰ
μέγιστα |
[6, 15] |
ἤδη
τῷ
Κάπρῳ
νίκης
ἐπὶ
|
τῇ |
πάλῃ,
ἀνεδίδασκεν
ὁ
Κλειτόμαχος
τοὺς |
[6, 22] |
ἐπίκλησις
Ἰωνίδες.
Λουομένοις
δὲ
ἐν
|
τῇ |
πηγῇ
καμάτων
τέ
ἐστι
καὶ |
[6, 22] |
καὶ
νυμφῶν
ἐστιν
ἱερὸν
ἐπὶ
|
τῇ |
πηγῇ.
Ὀνόματα
δὲ
ἰδίᾳ
μὲν |
[6, 22] |
ᾠκεῖτο.
(Οἰκιστὴν
μὲν
δὴ
γενέσθαι
|
τῇ |
πόλει
Πίσον
τὸν
Περιήρους
φασὶ |
[6, 10] |
δὲ
ἀφεστηκυῖαν
ὀλίγον·
ὄνομα
δὲ
|
τῇ |
πόλει
τῇ
νῦν
Δυρράχιον
ἀπὸ |
[6, 9] |
τὴν
εἰκόνα.
(Τῇ
δὲ
Ὀλυμπιάδι
|
τῇ |
πρὸ
ταύτης
Κλεομήδην
φασὶν
Ἀστυπαλαιέα, |
[6, 25] |
ἀπεχθείᾳ
τοῦ
Ἡρακλέους,
ἔχοντα
ἐν
|
τῇ |
Πύλῳ
τιμάς.
(Ἐπάγονται
δὲ
καὶ |
[6, 6] |
Καικίνην
οὐδεμίαν
ἔτι
οἱ
ἐν
|
τῇ |
Ῥηγίνῃ
τέττιγες
ἀφιᾶσι
τὴν
φωνήν. |
[6, 14] |
ἐς
αὐτὸν
καὶ
τὸ
ἐπὶ
|
τῇ |
ῥοιᾷ
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῷ |
[6, 3] |
Ἀλκιβιάδου
χαλκῆ
παρὰ
τῇ
Ἥρᾳ
|
τῇ |
Σαμίων
ἐστὶν
ἀνάθημα.
Ὡς
δὲ |
[6, 13] |
ἔστω
γὰρ
δήπου,
ὡς
ἐν
|
τῇ |
στήλῃ,
οὐκ
εἶναί
πω
τοῦ |
[6, 13] |
οἳ
τὸν
ἑστηκότα
ἀνδριάντα
παρὰ
|
τῇ |
στήλῃ
φασὶν
εἰκόνα
εἶναι
Χιόνιδος, |
[6, 24] |
ἀγῶνα
σφᾶς
δεῖ
ποιεῖν,
διδάσκονται.
|
(Τῇ |
στοᾷ
δὲ,
ἔνθα
οἱ
Ἑλλανοδίκαι |
[6, 20] |
μὲν
δὴ
ἑκατέρωθεν
αἱ
πρὸς
|
τῇ |
στοᾷ
τῇ
Ἀγνάπτου
χαλῶσιν
ὕσπληγες, |
[6, 7] |
Δωριέως
τὴν
τελευτήν,
ἐστιν
ἐν
|
τῇ |
συγγραφῇ
τῇ
Ἀτθίδι
Ἀνδροτίωνι
εἰρημένα· |
[6, 8] |
καὶ
ἐν
πολέμοις
ἐστὶν
ἔργα
|
τῇ |
τε
τόλμῃ
λαμπρὰ,
καὶ
οὐκ |
[6, 17] |
γένους
φησὶν
ἐπὶ
τοῦ
ἐπιγράμματος
|
τῇ |
τελευτῇ,
Τῶν
δ'
ἱερογλώσσων
Κλυτιδᾶν |
[6, 6] |
ἀποκτείνοντά
τε
ὁμοίως
τοὺς
ἐν
|
τῇ |
Τεμέσῃ
καὶ
ἐπεξερχόμενον
ἐπὶ
πᾶσαν |
[6, 13] |
οὗτος
ἐκ
Κεράμου
τῆς
ἐν
|
τῇ |
τραχείᾳ
Καρίᾳ.
Ἀνέφηνε
δὲ
ἀρετὴν |
[6, 15] |
Καλλιτέλους
ἐν
Λεπρέου
τοῦ
ἐν
|
τῇ |
Τριφυλίᾳ
Πυριλάμπης
Μεσσήνιος,
Κλεινόμαχον
δὲ |
[6, 25] |
ἀρχαῖον
ἐπὶ
Σαμικῷ
τῷ
ἐν
|
τῇ |
Τριφυλίᾳ
τιμάς·
μετακομισθὲν
δὲ
ἐς |
[6, 4] |
δὲ
ἐξ
Ἀσσοῦ
τῆς
ἐν
|
τῇ |
Τρῳάδι,
κειμένης
δὲ
ὑπὸ
τῇ |
[6, 4] |
βασιλέως,
εἰκόνα
οὐδενὸς
ἔν
γε
|
τῇ |
ὑπερορίᾳ
Λακεδαιμονίους
ἀναθέντας
εὕρισκον.
Ἀρχιδάμου |
[6, 19] |
τοῖς
λόγοις
Λοκρῶν
τῶν
πρὸς
|
τῇ |
Φωκίδι
καὶ
ἄλλας
πόλεις,
ἐν |
[6, 10] |
ὕνην,
πρὸς
τὸ
ἄροτρον
καθήρμοσε
|
τῇ |
χειρὶ
ἀντὶ
σφύρας
χρώμενος.
Καί |
[6, 25] |
δὲ
χλαμύδα
ποικίλην
ὑπὸ
ἀστέρων,
|
τῇ |
χειρὶ
δὲ
ἔχει
τῇ
ἑτέρᾳ |
[6, 1] |
η
δὲ
εικὼ
ν
επὶ
|
τη |
χειρὶ
έ
χει
οι
τη |
[6, 25] |
Πάνδημον
ὀνομάζουσι.
Τὰ
δὲ
ἐπὶ
|
τῇ |
χελώνῃ
τε
καὶ
ἐς
τὸν |
[6, 21] |
ἔσῃ
τῆς
Πισαίας.
(Ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
χώρᾳ
λόφος
ἐστὶν
ἀνήκων
ἐς |
[6, 13] |
γὰρ
τέσσαρας
ὀλυμπιάδας,
ἀκμάζων
τε
|
τῇ |
ὠκύτητι
ἀντήρκεσε,
καὶ
γεγόνασιν
αὐτῷ |
[6, 13] |
τε
τῷ
Θρασυβούλου
καὶ
Τηλεμάχῳ,
|
Τηλεμάχῳ |
μὲν
ἐπὶ
ἵππων
νίκῃ
γέγονεν |
[6, 13] |
Ἀγαθίνῳ
τε
τῷ
Θρασυβούλου
καὶ
|
Τηλεμάχῳ, |
Τηλεμάχῳ
μὲν
ἐπὶ
ἵππων
νίκῃ |
[6, 12] |
δὲ
ἐκαλεῖτο
Ἱεροκλέους.
Μετὰ
δὲ
|
τὴν |
Ἀγαθοκλέους
τοῦ
πρότερον
τυραννήσαντος
τελευτὴν |
[6, 25] |
ὀδύνῃσιν
ἔδωκεν.
Εἰ
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
Ἀγαμέμνονος
καὶ
Μενελάου
στρατείαν
ἐπὶ |
[6, 24] |
δὲ
τῆς
στοᾶς
τὸ
ἐς
|
τὴν |
ἀγορὰν
ἕστηκε
Πύρρωνος
τοῦ
Πιστοκράτους |
[6, 24] |
ταύτην
τὴν
στοὰν
ἰόντι
ἐς
|
τὴν |
ἀγορὰν,
ἔστιν
ἐν
ἀριστερᾷ
παρὰ |
[6, 24] |
γυμνασίου
φέρει
μὲν
ἔς
τε
|
τὴν |
ἀγορὰν
καὶ
ἐπὶ
τὸν
Ἑλλανοδικαιῶνα |
[6, 24] |
καὶ
διπλῆ,
τῇ
μὲν
ἐς
|
τὴν |
ἀγορὰν
τοὺς
κίονας,
τῇ
δὲ |
[6, 11] |
αὖθις
κομίσαι
τὸ
ἄγαλμα
ἐς
|
τὴν |
ἀγοράν.
Ὡς
δὲ
ἤνεγκε,
μέγα |
[6, 23] |
παρελθόντες
ἐς
τὴν
πόλιν
κατὰ
|
τὴν |
ἀγυιὰν
ταύτην
καὶ
ἐπακούσαντες
ὁπόσα |
[6, 8] |
γὰρ
τῷ
Ἀθηναίῳ
τὴν
ἀκρόπολιν
|
τὴν |
Ἀθηναίων
καταλαβόντι
ἐπὶ
τυραννίδι,
μετασχὼν |
[6, 20] |
ἐς
τὸν
Πορθάονος
Ἀλκάθουν
ἀγόντων
|
τὴν |
αἰτίαν,
ὡς
ἐνταῦθα
μέρη
λάβοι |
[6, 8] |
ἤνεγκεν.
Ἰσαγόρᾳ
γὰρ
τῷ
Ἀθηναίῳ
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
τὴν
Ἀθηναίων
καταλαβόντι
ἐπὶ |
[6, 6] |
καὶ
τὰ
ἐς
δόξαν
ὑπάρχοντα
|
τὴν |
ἄλλην.
Γένος
μὲν
δὴ
ἦν |
[6, 14] |
ἐς
Ἀθηναίους
ἐδήλωσα,
τοῦτον
ἐς
|
τὴν |
Ἄλτιν
ἀνέθηκε
Θρασύβουλος
Ἠλεῖος.
Παρὰ |
[6, 14] |
αὐτὸς
αὑτοῦ
τὸν
ἀνδριάντα
ἐς
|
τὴν |
Ἄλτιν
ὁ
Μίλων.
Λέγεται
δὲ |
[6, 22] |
τῇ
Ἀλφειαίᾳ
δρᾶν·
καὶ
οὕτω
|
τὴν |
Ἀλφειαίαν
θεὸν
Ἐλαφιαίαν
ἀνὰ
χρόνον |
[6, 14] |
τῶν
ἀνδρῶν.
Γενέσθαι
δέ
οἱ
|
τὴν |
ἅμιλλαν
πρὸς
ἀγενείους
τε
καὶ |
[6, 20] |
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
(πιστὰ
γὰρ
|
τὴν |
ἄνθρωπον
ἡγοῦντο
εἰρηκέναι)
τιθέασι
τὸ |
[6, 10] |
πατέρα
βοῆσαί
φασιν·
Ὦ
παῖ
|
τὴν |
ἀπ'
ἀρότρου.
Οὕτω
γε
δὴ |
[6, 6] |
ἐν
οὐδενὶ
λόγῳ
θέμενον
αὐτοῦ
|
τὴν |
ἀπώλειαν,
ἀποπλέοντα
οἴχεσθαι·
τοῦ
καταλευσθέντος |
[6, 20] |
τοῦ
Κρονίου
κατὰ
τὸ
πρὸς
|
τὴν |
ἄρκτον
ἔστιν
ἐν
μέσῳ
τῶν |
[6, 22] |
αὐτὸν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
διακρῖναι
|
τὴν |
Ἄρτεμιν,
ἅτε
δὲ
οὐ
διαγινώσκοντα, |
[6, 22] |
(Ἐλαφιαίαν
δὲ
ἐκάλουν
οἱ
Ἠλεῖοι
|
τὴν |
Ἄρτεμιν
ἐπὶ
τῶν
ἐλάφων
(ἐμοὶ |
[6, 22] |
Ἐλάφιον,
καὶ
ὑπὸ
ταύτης
τραφῆναι
|
τὴν |
Ἄρτεμίν
φασι.
Λετρίνων
δὲ
ὅσον |
[6, 10] |
ἐξ
ἀρχῆς,
πόλιν
δὲ
οὐ
|
τὴν |
ἀρχαίαν
ἐπὶ
ἡμῶν
ἔχουσιν,
ἐκείνης |
[6, 5] |
Ἀρταξέρξου
γνήσιον,
ἔσχεν
ἀντ'
ἐκείνου
|
τὴν |
ἀρχήν,
οὗτος
ὡς
ἐβασίλευσεν
ὁ |
[6, 21] |
Πέλοπα,
ἡνίκα
τῶν
Πισαίων
ἔσχε
|
τὴν |
ἀρχήν,
φασὶν
ἐναγίζειν
αὐτοῖς
ἀνὰ |
[6, 5] |
τε
καὶ
ἐς
ὄψιν
ἀφικέσθαι
|
τὴν |
αὑτοῦ.
Ἔνθα
δὴ
κατὰ
πρόκλησιν |
[6, 20] |
Ἐνδυμιώνος
μνῆμα.
Ἄφεσις,
καὶ
ὁ
|
τὴν |
Ἄφεσιν
μηχανησάμενος.
Βωμὸς
ὁ
καλούμενος |
[6, 12] |
Τρίτειαν
πόλιν
ἄλλην
γε
ἢ
|
τὴν |
Ἀχαιῶν
εὑρεῖν.
Τηνικαῦτα
γοῦν
ἐς |
[6, 7] |
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
μεταβαλέσθαι
σφᾶς
ἐς
|
τὴν |
βασιλέως
καὶ
Ἀθηναίων
συμμαχίαν.
Δωριέα |
[6, 26] |
ἄλλα
ἐστὶν
ἐς
καρποὺς
καὶ
|
τὴν |
βύσσον
οὐχ
ἥκιστα
ἐκτρέφειν
ἀγαθή. |
[6, 26] |
δὴ
κανναβίδα
καὶ
λίνον
καὶ
|
τὴν |
βύσσον
σπείρουσιν,
ὅσοις
ἡ
γῆ |
[6, 3] |
Ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ.
Πῶς
ἂν
οὖν
|
τήν |
γε
ἐν
Πλαταιαῖς
μάχην
μεμαχημένος |
[6, 21] |
τὸ
ὄνομα
ἥγηνται,
χανεῖν
γὰρ
|
τὴν |
γῆν
ἐνταῦθα
τὸ
ἅρμα
τοῦ |
[6, 11] |
εἰκόνα,
καὶ
ἀνενεγκεῖν
αὖθις
ἐς
|
τὴν |
γῆν.
Θάσιοι
δὲ
ἀναθέντες,
ἔνθα |
[6, 22] |
Σφακτηρίας
οὐ
πέφυκεν
ἀρχὴν
διοδεύειν
|
τὴν |
γῆν
ὁ
Ἀλφειός,
οὐ
μὴν |
[6, 8] |
νίκας
τὴν
μὲν
ἀνδρῶν
πάλης,
|
τὴν |
δ'
ἔτι
πρότερον
ἐν
παισὶν |
[6, 12] |
ἀναπεφύκει
τύραννος
ὁ
Ἱέρων
οὗτος,
|
τὴν |
δὲ
ἀρχὴν
εἶχεν
ἔτει
δευτέρῳ |
[6, 10] |
δευτέρῳ
πάλης
ἐγένοντο
αἱ
νῖκαι.
|
(Τὴν |
δὲ
εἰκόνα
Θεοπόμπου
μὲν
τοῦ |
[6, 22] |
καὶ
νυμφῶν,
αἷς
παίζουσα
συνῆν·
|
τὴν |
δὲ
(ἐν
ὑπονοίᾳ
γὰρ
τοῦ |
[6, 14] |
μὲν
ἐκ
γυμναστοῦ
παρακλήσεώς
φασι,
|
τὴν |
δὲ
ἐξ
ἀνδρὸς
παγκρατιαστοῦ
λοιδορίας. |
[6, 7] |
μὲν
δὴ
Πυθαγόρας
τὴν
εἰκόνα,
|
τὴν |
δὲ
ἐφεξῆς
ταύτῃ,
πένταθλον
Ἠλεῖον |
[6, 20] |
ἄλλα
ἐς
τιμὴν
δρῶσιν
αὐτῆς.
|
Τὴν |
δὲ
Ἱπποδάμειάν
φασιν
ἐς
Μιδέαν |
[6, 11] |
ὧν
ἴσμεν
ἀκονιτὶ
λέγεται
λαβεῖν·
|
τὴν |
δὲ
ὀλυμπιάδα
τὴν
ἐπὶ
ταύτῃ |
[6, 8] |
ποιήσαντα
τὴν
εἰκόνα
οὐ
λέγουσι·
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
Ἀμέρτου,
Φράδμων
ἐποίησεν |
[6, 8] |
ἐν
παισὶ
τοῦ
Εὐθυμένους
Ἄλυπος,
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
Δαμοκρίτου
Κλέων,
Φιλίππου |
[6, 20] |
γίνονται
κατὰ
τοὺς
εἰληχότας
ἑστάναι
|
τὴν |
δευτέραν
τάξιν,
καὶ
τηνικαῦτα
χαλῶσιν |
[6, 16] |
ἄλλων
τε
ἕνεκα
καὶ
διὰ
|
τὴν |
Δημητρίου
μάλιστα
ἅλωσιν.
Τίμωνι
δὲ |
[6, 20] |
οὔσης
χώματος,
κατὰ
τὴν
διέξοδον
|
τὴν |
διὰ
τοῦ
χώματος,
τὸ
τῶν |
[6, 22] |
ἐστὶν
ἀέναος
λίμνη
τριῶν
που
|
τὴν |
διάμετρον
σταδίων
μάλιστα.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΓ' |
[6, 20] |
μείζονος
πλευρᾶς,
οὔσης
χώματος,
κατὰ
|
τὴν |
διέξοδον
τὴν
διὰ
τοῦ
χώματος, |
[6, 21] |
ἐκακούργει,
πρὶν
ἢ
παρὰ
Ἡρακλέους
|
τὴν |
δίκην
ἔσχε.
(Κατὰ
ταύτην
τὴν |
[6, 16] |
ὅρων,
εἶπεν
οὗτος
ὁ
Πύτταλος
|
τὴν |
δίκην·
ὁ
δέ
οἱ
ἀνδριὰς |
[6, 14] |
αὐτῶν
Βοιώτιος
Θήρων,
Δαμαρέτου
δὲ
|
τὴν |
εἰκόνα
Ἀθηναῖος
Σιλανίων
ἐποίησεν.
Ἀναυχίδας |
[6, 11] |
αὐτῶν,
ὁποίᾳ
μηχανῇ
τοῦ
Θεαγένους
|
τὴν |
εἰκόνα
ἀνασώσωνται,
φασὶν
ἁλιέας
ἀναχθέντας |
[6, 10] |
ἑκατέρῳ
ἀγῶνι.
Τοῦ
Γλαύκου
δὲ
|
τὴν |
εἰκόνα
ἀνέθηκε
μὲν
ὁ
παῖς |
[6, 16] |
πεποίηκε
δὲ
τῷ
μὲν
Δάιππος
|
τὴν |
εἰκόνα,
Ἀσάμωνι
δὲ
Πυριλάμπης
Μεσσήνιος. |
[6, 17] |
αὐτῷ
πατρὶς,
καὶ
Ἀκέστωρ
ὁ
|
τὴν |
εἰκόνα
εἰργασμένος·
Ἐνατίωνα
δὲ
ἧστινος |
[6, 11] |
φόνου.
Καὶ
οἱ
Θάσιοι
καταποντοῦσι
|
τὴν |
εἰκόνα,
ἐπακολουθήσαντες
γνώμῃ
τῇ
Δράκοντος, |
[6, 8] |
Φιλίππου
δὲ
τοῦ
Ἀζᾶνος
Μύρων
|
τὴν |
εἰκόνα
ἐποίησε.
Τὰ
δὲ
ἐς |
[6, 3] |
δολίχου
νίκην.
Τοῦ
μὲν
δὴ
|
τὴν |
εἰκόνα
ἐποίησεν
Ὄλυμπος,
Πυριλάμπει
δὲ |
[6, 3] |
Νικόστρατος
Ξενοκλείδου·
Παντίας
δὲ
αὐτῷ
|
τὴν |
εἰκόνα
ἐποίησεν,
ὃς
ἀπὸ
Ἀριστοκλέους |
[6, 4] |
Μαντινείας
πύκτῃ
παιδὶ
ἐποίησε
Πολύκλειτος
|
τὴν |
εἰκόνα.
Ἐργοτέλης
δὲ
ὁ
Φιλάνορος |
[6, 17] |
Γοργίαν
ἰδεῖν
ἔστιν·
ἀναθεῖναι
δὲ
|
τὴν |
εἰκόνα
ἐς
Ὀλυμπίαν
φησὶν
Εὔμολπος |
[6, 13] |
αὐτοῦ
δεσμωτήριον
εἷναι
κατέγνωσαν,
καὶ
|
τὴν |
εἰκόνα
καθεῖλον
παρὰ
τῇ
Ἥρᾳ |
[6, 11] |
ἰχθύων
θήραν,
περισχεῖν
τῷ
δικτύῳ
|
τὴν |
εἰκόνα,
καὶ
ἀνενεγκεῖν
αὖθις
ἐς |
[6, 11] |
πᾶσαν
νύκτα
ἐπὶ
τοῦ
Θεαγένους
|
τὴν |
εἰκόνα,
καὶ
ἐμαστίγου
τὸν
χαλκὸν |
[6, 13] |
Πυθαγόρας
δὲ
ὁ
Ῥηγῖνος
ἐποίησε
|
τὴν |
εἰκόνα.
Κυζικηνῷ
δὲ
Ἀγεμάχῳ
τῶν |
[6, 16] |
δὲ
Ἀργεῖος
ἐποίησε
τοῦ
Λυσίππου
|
τὴν |
εἰκόνα.
(Λακεδαιμονίῳ
δὲ
Δεινοσθένει
σταδίου |
[6, 8] |
ἀνηγορεύθη
τε
νικήσας
καὶ
ἀνέθηκε
|
τὴν |
εἰκόνα.
Λέγεται
δὲ
(καὶ)
ὡς |
[6, 7] |
ἀνελόμενος
νίκην·
τοῦ
Διαγόρου
δὲ
|
τὴν |
εἰκόνα
Μεγαρεὺς
εἰργάσατο
Καλλικλῆς
Θεοκόσμου |
[6, 9] |
κάλπης
ἀνηγορεύθη
δρόμῳ,
μετὰ
τούτου
|
τὴν |
εἰκόνα
Ξενοκλῆς
τε
Μαινάλιος
ἕστηκε |
[6, 4] |
ἄλλως
γε
οὐκ
ἴσμεν
ὅτου
|
τὴν |
εἰκόνα
ὁ
Φειδίας
ἐποίησε.
Σάτυρος |
[6, 14] |
ἀνδράσιν
ὕστερον·
τούτῳ
μὲν
δὴ
|
τὴν |
εἰκόνα
ὅστις
ὁ
εἰργασμένος
ἐστὶν, |
[6, 8] |
ἀνδρῶν,
τοῦ
μὲν
τὸν
ποιήσαντα
|
τὴν |
εἰκόνα
οὐ
λέγουσι·
τὴν
δὲ |
[6, 4] |
(Εἰ
δὲ
Λυσίππου
τοῦ
ποιήσαντος
|
τὴν |
εἰκόνα
τεκμαιρόμενον
τῇ
ἡλικίᾳ
συμβαλέσθαι |
[6, 9] |
καὶ
αὐτῷ
τῷ
Γέλωνι
ἐποίησε
|
τὴν |
εἰκόνα.
(Τῇ
δὲ
Ὀλυμπιάδι
τῇ |
[6, 7] |
εἶναι.
Τούτου
μὲν
δὴ
Πυθαγόρας
|
τὴν |
εἰκόνα,
τὴν
δὲ
ἐφεξῆς
ταύτῃ, |
[6, 9] |
ἂν
εἴη
λόγος.
(Μετὰ
δὲ
|
τὴν |
εἰκόνα
τοῦ
ἀνδρὸς,
ὃν
Ἠλεῖοί |
[6, 17] |
κοινοῦ
τοῦ
Κολοφωνίων
ὑπῆρξεν
ἀνατεθῆναι
|
τὴν |
εἰκόνα.
(Τούτων
δέ
εἰσιν
Ἠλεῖοι |
[6, 20] |
σὺν
δὲ
αὐτῷ
σέβεσθαι
καὶ
|
τὴν |
Εἰλείθυιαν
ἐνόμισαν,
ὅτι
τὸν
παῖδά |
[6, 10] |
ὑπὸ
Ἑλλήνων.
Ἐνίκα
μὲν
δὴ
|
τὴν |
ἕκτην
ὀλυμπιάδα
καὶ
ἑξηκοστὴν
ὁ |
[6, 22] |
δὲ
γυναικὸς
ἐπιχωρίας
ὄνομα
εἶναι
|
τὴν |
Ἐλάφιον,
καὶ
ὑπὸ
ταύτης
τραφῆναι |
[6, 18] |
τὸ
ἐς
Θεόπομπον
ἀνὰ
πᾶσαν
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἐπηύξητο.
(Οὐ
μὴν
οὐδὲ |
[6, 11] |
τὸ
ἔργον
ἀνὰ
πᾶσαν
ἐβεβόητο
|
τὴν |
Ἑλλάδα.
(Ὅσα
μὲν
δὴ
ἔργων |
[6, 16] |
τε
δὴ
καὶ
Ἦλις
παρὰ
|
τὴν |
Ἑλλάδα,
τῇ
μὲν
Ἀντίγονον
τὸν |
[6, 4] |
ἐναντία
ἀγωνίσασθαι
περὶ
Λάμιαν
φαίνεται
|
τὴν |
ἐν
Θεσσαλίᾳ.
(Ἐφεξῆς
δὲ
τοῦ |
[6, 16] |
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἐπὶ
ἑτέραν
στήλην
|
τὴν |
ἐν
Λακεδαίμονι
μέτρα
εἶναι
σταδίους |
[6, 20] |
δὲ
Ἱπποδάμειάν
φασιν
ἐς
Μιδέαν
|
τὴν |
ἐν
τῇ
Ἀργολίδι
ἀποχωρῆσαι,
ἅτε |
[6, 25] |
Ἡρακλεῖ
στρατιὰν
ἄγοντι
ἐπὶ
Πύλον
|
τὴν |
ἐν
τῇ
Ἤλιδι,
παρεῖναί
οἱ |
[6, 20] |
καλούμενοι
τῷ
Κρόνῳ
κατὰ
ἰσημερίαν
|
τὴν |
ἐν
τῷ
ἦρι,
Ἐλαφίῳ
μηνὶ |
[6, 18] |
Πραξιδάμαντός
τε
Αἰγινήτου
νικήσαντος
πυγμῇ
|
τὴν |
ἐνάτην
ὀλυμπιάδα
ἐπὶ
ταῖς
πεντήκοντα· |
[6, 22] |
Ἠλείᾳ
δῆλα
τὰ
ἐρείπια
κατὰ
|
τὴν |
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἐστὶν
ἐς
Ἦλιν |
[6, 26] |
ὅσον
τε
ὀκτὼ
στάδια,
ἔνθα
|
τὴν |
ἑορτὴν
ἄγουσι
θυῖον
ὀνομάζοντες·
λέβητας |
[6, 26] |
σφισιν
ἐπιφοιτᾶν
ἐς
τῶν
Θυίων
|
τὴν |
ἑορτὴν
λέγουσιν.
Ἀπέχει
μέν
γε |
[6, 26] |
ἔτος
σφίσιν
ἐς
τοῦ
Διονύσου
|
τὴν |
ἑορτὴν
ῥεῖν
οἶνον
αὐτόματον
ἐκ |
[6, 11] |
λέγεται
λαβεῖν·
τὴν
δὲ
ὀλυμπιάδα
|
τὴν |
ἐπὶ
ταύτῃ
παγκρατιάζων
ὁ
Θεαγένης |
[6, 22] |
(ἐν
ὑπονοίᾳ
γὰρ
τοῦ
Ἀλφειοῦ
|
τὴν |
ἐπιβουλὴν
ἔχειν)
ἀλείψασθαι
τὸ
πρόσωπον |
[6, 22] |
ἄγαλμα
ἐν
ναῷ.
(Γενέσθαι
δὲ
|
τὴν |
ἐπίκλησιν
τῇ
θεῷ
λέγουσιν
ἐπὶ |
[6, 6] |
οὐ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐς
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
Ὀλυμπιάδα
ἔμελλε
χωρήσειν.
Θεαγένης |
[6, 26] |
τοῦ
οἰκήματος
ἐπιβάλλουσιν.
Ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
τά
τε
(σημεῖα
ἐπιγνῶναι |
[6, 21] |
τὴν
δίκην
ἔσχε.
(Κατὰ
ταύτην
|
τὴν |
ἐπώνυμον
τοῦ
λῃστοῦ
δειράδα,
ποταμὸς |
[6, 8] |
(Εὐβώτας
δὲ
ὁ
Κυρηναῖος,
ἅτε
|
τὴν |
ἐσομένην
οἱ
δρόμου
νίκην
ἐν |
[6, 20] |
τοῦ
ἱπποδρόμου
παρήκουσαν
ἐς
πλέον
|
τὴν |
ἑτέραν
τῶν
πλευρῶν,
ἔστιν
ἐπὶ |
[6, 17] |
δὴ
τὰ
ἀξιολογώτατα
ἀνδρὶ
ποιουμένῳ
|
τὴν |
ἔφοδον
ἐν
τῇ
Ἄλτει
κατὰ |
[6, 6] |
καὶ
ὁ
Εὔθυμος
ἐνεσκευασμένος
ἔμενε
|
τὴν |
ἔφοδον
τοῦ
δαίμονος·
(ἐνίκα
τε |
[6, 20] |
(Λέγεται
δὲ
καὶ
Ἀρκάδων
ἐς
|
τὴν |
Ἠλείαν
ἐσβεβληκότων
στρατιᾷ,
καὶ
τῶν |
[6, 17] |
τῆς
Φηγέως
θυγατρὸς
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Ἦλιν
μετῴκησε,
τοῖς
ἀδελφοῖς
εἶναι |
[6, 25] |
Τριφυλίᾳ
τιμάς·
μετακομισθὲν
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Ἦλιν
τιμῆς
μὲν
καὶ
ἐς |
[6, 20] |
ἀετός,
ὡς
τοῖς
ἥκουσιν
ἐπὶ
|
τὴν |
θέαν
γενέσθαι
σύνοπτος·
ὁ
δελφὶς |
[6, 22] |
(Λετριναῖοι
μὲν
δὴ
Ἀλφειαίαν
ἐκάλουν
|
τὴν |
θεὸν
ἐπὶ
τοῦ
Ἀλφειοῦ
τῷ |
[6, 22] |
τὸν
γάμον,
ἐπιτολμᾶν
ὡς
βιασόμενον
|
τὴν |
θεόν,
καὶ
αὐτὸν
ἐς
παννυχίδα |
[6, 13] |
δύο
ταῖς
ὑστέραις
ἐς
χάριν
|
τὴν |
Ἱέρωνος
τοῦ
Δεινομένους
ἀνηγόρευσεν
αὑτὸν |
[6, 6] |
οὕτως.
Ὀδυσσέα
πλανώμενον
μετὰ
ἅλωσιν
|
τὴν |
Ἰλίου,
κατενεχθῆναί
φασιν
ὑπὸ
ἀνέμων |
[6, 20] |
ἀνδριάντι
τῷ
Ἀθήνῃσιν
ἐπιγράψαι·
Ὃς
|
τὴν |
ἱππάφεσιν
Ὀλυμπίᾳ
εὕρατο
πρῶτος,
Τεῦξέ |
[6, 13] |
τὸν
Φειδώλαν,
καὶ
ἀναθεῖναί
οἱ
|
τὴν |
ἵππον
ταύτην
ἐφιᾶσιν.
(Ἐγένετο
δὲ |
[6, 6] |
γυναῖκα
τῶν
ἐν
Τεμέσῃ
παρθένων
|
τὴν |
καλλίστην.
(Τοῖς
μὲν
δὴ
τὰ |
[6, 20] |
πέτρας
δὲ
ὑπὲρ
τῶν
ἵππων
|
τὴν |
καμπὴν
ἀνεστηκυίας
χρόαν
πυρρᾶς,
ἡ |
[6, 3] |
δὲ
ἐς
ἅπαν
ἐρημωθῆναι
καὶ
|
τὴν |
Καυλωνίαν
ἁλοῦσαν
ὑπὸ
Καμπανῶν,
οἳ |
[6, 19] |
καὶ
ἄγαλμα
πύξινον
Ἀπόλλωνος
ἐπιχρύσου
|
τὴν |
κεφαλήν·
ἀνατεθῆναι
δὲ
ὑπὸ
Λοκρῶν |
[6, 4] |
δὲ
παῖς
ὁ
ἀναδούμενος
ταινίᾳ
|
τὴν |
κεφαλὴν,
ἐπεισήχθω
μοι
καὶ
οὗτος |
[6, 20] |
τῇ
θεραπευούσῃ
τὸν
θεὸν,
ἐπὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
καὶ
τὸ
πρόσωπον
ἐφειλκυσμένῃ |
[6, 9] |
ἀνωφελὲς
οἱ
Ἀστυπαλαιεῖς
ἔκαμνον
ἀνοίγειν
|
τὴν |
κιβωτὸν
πειρώμενοι.
Τέλος
δὲ
τὰ |
[6, 20] |
τὰ
ἤδη
λελεγμένα
μοι
παρὰ
|
τὴν |
κρηπῖδα
καὶ
τοὺς
ἐπ'
αὐτῇ |
[6, 26] |
δεδήλωκεν,
ὡς
πόλισμα
οὖσαν
καὶ
|
τὴν |
Κυλλήνην
ἐπίσταται·
(Πουλυδάμας
δ'
Ὦτον |
[6, 19] |
ἐπιμνησθῆναι·
μάχαιρα
ἡ
Πέλοπος
χρυσοῦ
|
τὴν |
λαβὴν
πεποιημένη,
καὶ
εἰργασμένον
ἐλέφαντος |
[6, 6] |
ἐπιχώριοι
τοῦ
Καικίνου
φασίν,
ὃς
|
τὴν |
Λοκρίδα
καὶ
Ῥηγίνην
ὁρίζων
τὸ |
[6, 23] |
ἐσόδου
δὲ
ἑκατέρωθεν
τῆς
ἐς
|
τὴν |
Μαλκὼ
παιδὸς
ἕστηκεν
εἰκὼν
πύκτου· |
[6, 20] |
ὁ
δράκων
ἔδοξεν
ἐσδῦναι
μετὰ
|
τὴν |
μάχην,
τὸ
ἱερὸν
ἐποίησαν
ἐνταῦθα· |
[6, 8] |
τῷ
τόξῳ
τηνικαῦτα
ἐκλειφθῆναί
οἱ
|
τὴν |
μελέτην.
Ὡς
δὲ
ἐπανήκων
οὐχ |
[6, 8] |
τε
ἐξ
αὐτῆς
Μαινάλου,
νίκας
|
τὴν |
μὲν
ἀνδρῶν
πάλης,
τὴν
δ' |
[6, 20] |
Ἠλείοις
ἐπιχώριος
δαίμων
ἔχει
τιμάς.
|
Τὴν |
μὲν
δὴ
Εἰλείθυιαν
ἐπονομάζοντες
Ὀλυμπίαν, |
[6, 26] |
βύσσον
οὐχ
ἥκιστα
ἐκτρέφειν
ἀγαθή.
|
Τὴν |
μὲν
δὴ
κανναβίδα
καὶ
λίνον |
[6, 15] |
Σαρδιανοῦ
τέχνη.
(Κλειτομάχου
δὲ
Θηβαίου
|
τὴν |
μὲν
εἰκόνα
ἀνέθηκεν
Ἑρμοκράτης
ὁ |
[6, 3] |
ὢν
Εὐτυχίδου.
(Εὐπολέμου
δὲ
Ἠλείου
|
τὴν |
μὲν
εἰκόνα
Σικυώνιος
εἴργασται
Δαίδαλος· |
[6, 14] |
πρὸς
ἀγενείους
τε
καὶ
ἄνδρας,
|
τὴν |
μὲν
ἐκ
γυμναστοῦ
παρακλήσεώς
φασι, |
[6, 8] |
παίδων.
Τὰς
δέ
σφισιν
εἰκόνας,
|
τὴν |
μὲν
ἐν
παισὶ
τοῦ
Εὐθυμένους |
[6, 25] |
ἀφεστηκὸς
ἀπὸ
τοῦ
ναοῦ.
Καὶ
|
τὴν |
μὲν
ἐν
τῷ
ναῷ
καλοῦσιν |
[6, 19] |
καὶ
δένδρον
τὸ
παρὰ
Ἑσπερίσι
|
τὴν |
μηλέαν,
καὶ
περιελελιγμένον
τῇ
μηλέᾳ |
[6, 19] |
θησαυρὸν
λέγουσα.
Ταύτην
Μεγαρεῦσιν
ἡγοῦμαι
|
τὴν |
νίκην
Ἀθήνῃσιν
ἄρχοντος
γενέσθαι
Φόρβαντος, |
[6, 11] |
Τότε
μὲν
δὴ
τοῦ
παγκρατίου
|
τὴν |
νίκην
ἀνὴρ
ἐκ
Μαντινείας
Δρομεὺς |
[6, 9] |
Ἑλλανοδικῶν
ἄδικα
εἰργάσθαι,
καὶ
ἀφῃρημένος
|
τὴν |
νίκην,
ἔκφρων
ἐγένετο
ὑπὸ
τῆς |
[6, 10] |
ἐνεγκὼν
τὴν
πληγὴν,
αὐτίκα
εἶχε
|
τὴν |
νίκην.
(Στεφάνους
δὲ
λέγεται
καὶ |
[6, 9] |
ἡμέρας
ἐν
Αἰγίνῃ
φανὲν
ἀπαγγείλειε
|
τὴν |
νίκην.
(Φίλλην
δὲ
Ἠλεῖον
κρατήσαντα |
[6, 13] |
θέουσα
ἐν
κόσμῳ
περί
τε
|
τὴν |
νύσσαν
ἐπέστρεφε,
καὶ
ἐπεὶ
τῆς |
[6, 23] |
ἀποπεμφθέντες,
καὶ
ἀλλήλοις
διακελευσάμενοι
κατὰ
|
τὴν |
ὁδόν,
ἐπειδὰν
πλησίον
γίνωνται
τοῦ |
[6, 13] |
Συρακούσιον,
τούτων
ἕνεκα
οἱ
Κροτωνιᾶται
|
τὴν |
οἰκίαν
αὐτοῦ
δεσμωτήριον
εἷναι
κατέγνωσαν, |
[6, 11] |
ἀπὸ
τῶν
διδασκάλων
φασὶν
ἐς
|
τὴν |
οἰκίαν
ἐρχόμενον,
ἄγαλμα
ὅτου
δὴ |
[6, 20] |
θανάτῳ
μάλιστα
ἐς
ἐκείνην
ἔχοντος
|
τὴν |
ὀργήν·
αὐτοὶ
δὲ
ὕστερον
ἐκ |
[6, 4] |
Ἠλείων,
εἶναι
δὲ
αὐτῷ
λέγεται
|
τὴν |
πάλην,
καθὰ
δὴ
καὶ
τὸ |
[6, 9] |
ἐφεξῆς
καταβάλοι
τοὺς
ἐσελθόντας
ἐς
|
τὴν |
πάλην,
καὶ
ὡς
ἐοικὸς
Ταυροσθένει |
[6, 6] |
ἐπεθύμησεν
ἐς
τὸν
ναὸν,
καὶ
|
τὴν |
παρθένον
ἐσελθὼν
θεάσασθαι.
Ὡς
δὲ |
[6, 25] |
Ποσειδῶνα
ὄνομα
αὐτῷ
τίθενται,
μετὰ
|
τὴν |
Πατρέων
προσοίκησιν
τὸ
ὄνομα
τοῦ |
[6, 5] |
πολλάκις
οἱ
λέοντες
καὶ
ἐς
|
τὴν |
περὶ
τὸν
Ὄλυμπον
πλανῶνται
χώραν. |
[6, 21] |
Ἐρυμάνθου
μάλιστα,
οὗτός
ἐστιν
ὁ
|
τὴν |
Πισαίαν
πρὸς
Ἀρκάδας
διορίζων,
ὄνομα |
[6, 22] |
αὐτοὺς
βουλεύειν·
ἐσβαλόντας
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Πισαίαν
σὺν
ὅπλοις,
ἀπελθεῖν
οἴκαδε |
[6, 14] |
τοῦ
ὤμου
παρ'
αὐτὴν
καθίει
|
τὴν |
πλευράν,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τοῦ |
[6, 10] |
βιαιοτέραν
ἐς
τὸν
ἀνταγωνιζόμενον
ἐνεγκὼν
|
τὴν |
πληγὴν,
αὐτίκα
εἶχε
τὴν
νίκην. |
[6, 21] |
οἱ
βωμοί.
Οἰκίσαι
δὲ
Οἰνόμαον
|
τὴν |
πόλιν,
καὶ
θέσθαι
τὸ
ὄνομα |
[6, 17] |
δὲ
ἐρημωθεῖσάν
ποτε
ὑπὸ
Συρακουσίων
|
τὴν |
πόλιν
κατ'
ἐμὲ
αὖθις
συνέβαινεν |
[6, 23] |
δυνήσονται·
οὗτοι
λανθάνουσι
παρελθόντες
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
κατὰ
τὴν
ἀγυιὰν
ταύτην |
[6, 5] |
ἔτι
ἐφ'
ἡμῶν.
Ἀλέξανδρος
γὰρ
|
τὴν |
πόλιν
ὁ
Φεραίων
τυραννήσας
κατέλαβεν |
[6, 5] |
ὑπὸ
ἀσθενείας
ἐξέλιπον
καὶ
οὗτοι
|
τὴν |
πόλιν,
ὅτε
καὶ
τοῖς
πᾶσιν |
[6, 18] |
καταβαλεῖν
δὲ
καὶ
ἐς
ἔδαφος
|
τὴν |
πόλιν
πᾶσαν,
τὰ
δὲ
ἱερὰ |
[6, 20] |
δὲ
ἐντὸς
τῆς
Ἄλτεως
κατὰ
|
τὴν |
πομπικὴν
ἔσοδον
Ἱπποδάμειον
καλούμενον,
ὅσον |
[6, 19] |
θησαυρὸν,
κέδρου
ζῴδια
χρυσῷ
διηνθισμένα,
|
τὴν |
πρὸς
Ἀχελῷον
Ἡρακλέους
μάχην.
Ζεὺς |
[6, 12] |
Ῥωμαίων
δὲ
περὶ
Σικελίας
ἐς
|
τὴν |
πρὸς
Καρχηδονίους
πόλεμον
καταστάντων,
εἶχον |
[6, 6] |
ἐν
Ἰταλίᾳ
Λοκρῶν,
οἳ
χώραν
|
τὴν |
πρὸς
τῷ
Ζεφυρίῳ
τῇ
ἄκρᾳ |
[6, 15] |
κατέβαλεν
Ἠλεῖον
Παιάνιον
Ὀλυμπιάδα
πάλῃ
|
τὴν |
προτέραν
ἀνῃρημένον,
καὶ
Πύθια
παίδων |
[6, 20] |
ἐπὶ
ἑκάστης
Ὀλυμπιάδος
ποιεῖται
κατὰ
|
τὴν |
πρῷραν
μάλιστά
που
μέσην.
Αετὸς |
[6, 15] |
(Ἀρχίππῳ
δὲ
Μιτυληναίῳ
τοὺς
ἐς
|
τὴν |
πυγμὴν
ἐσελθόντας
κρατήσαντι
ἄνδρας
ἄλλο |
[6, 6] |
ἀμειβόμενος
αὐτὸν
οὐκ
ἐσῆλθεν
ἐπὶ
|
τὴν |
πυγμήν·
καὶ
ἐπ'
ἐκείνης
τε |
[6, 15] |
τῆς
αὐτῆς
τούς
τε
(ἐς)
|
τὴν |
πυγμὴν
καὶ
τοὺς
ἐς
τὸ |
[6, 11] |
παρείχοντο
ἴαμα.
Δεύτερα
οὖν
ἐπὶ
|
τὴν |
Πυθίαν
ἔρχονται,
λέγοντες
ὡς
καὶ |
[6, 9] |
τὰ
συμβάντα
ἦν.
(Τούτοις
χρῆσαι
|
τὴν |
Πυθίαν
φασίν·
Ὕστατος
ἡρώων
Κλεομήδης |
[6, 22] |
οἱ
Ἠλεῖοι
καὶ
ἔπος
ἐς
|
τὴν |
Πύλον
ταύτην
ἔχειν
τῶν
Ὁμήρου, |
[6, 22] |
Ἦλιν
ἀπὸ
τῆς
Πύλου.
Ταύτην
|
τὴν |
Πύλον
ᾤκισε
μὲν
κατὰ
τὰ |
[6, 8] |
πῦρ
ἀνακαύσας
ἀφίησι
ζῶντα
ἐς
|
τὴν |
πυρὰν
αὑτόν.
Ὁπόσα
δὲ
ἤδη |
[6, 12] |
Γέλωνι
τῷ
παιδὶ
Νηρηίδα
ἀγαγόμενος
|
τὴν |
Πύρρου.
Ῥωμαίων
δὲ
περὶ
Σικελίας |
[6, 14] |
χρεὼν
ἐπιλαμβάνει,
πρὶν
ἢ
ἐς
|
τὴν |
Ῥόδον
αὐτὸν
οἴκαδε
ἀναστρέψαι.
Τὸ |
[6, 21] |
Διαβάντων
δὲ
ποταμὸν
Ἐρύμανθον
κατὰ
|
τὴν |
Σαύρου
καλουμένην
δειράδα,
τοῦ
Σαύρου |
[6, 26] |
περιέχεσθαι
θαλάσσης;
τοιαύτην
ἑτέραν
καὶ
|
τὴν |
Σηρίαν
νῆσον
εἶναι.
Οὗτοι
μὲν |
[6, 11] |
πυγμῆς
μὲν
ἢ
παγκρατίου
παρῆκε
|
τὴν |
σπουδήν,
ἐφρόντιζε
δὲ,
ὅπως
καὶ |
[6, 13] |
καὶ
ὅσοι
Χίονιν
αὐτὸν
ἀναθεῖναι
|
τὴν |
στήλην,
ἀλλ'
οὐ
Λακεδαιμονίων
ἥγηνται |
[6, 24] |
τῆς
Κορκυραίων
πολλαπλάσια,
καὶ
οἰκοδομήσασθαι
|
τὴν |
στοὰν
ἀπὸ
τῶν
λαφύρων
τῆς |
[6, 24] |
ἅτε
αὐτοσχεδίως
οἰκοδομούμενοι.
Κατὰ
ταύτην
|
τὴν |
στοὰν
ἰόντι
ἐς
τὴν
ἀγορὰν, |
[6, 19] |
Καρχηδόνιοι
πολέμῳ·
πρὶν
δὲ
ἢ
|
τὴν |
συμφορὰν
γενέσθαι
σφίσι,
θησαυρὸν
τῷ |
[6, 24] |
οἱ
Ἠλεῖοι.
Ναυσὶ
γὰρ
ἐς
|
τὴν |
σφετέραν
Κορκυραίους
ἐλθόντας
ἐλάσαι
μοῖραν |
[6, 8] |
μαντείου
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
προπεπυσμένος,
|
τήν |
τε
εἰκόνα
ἐπεποίητο
πρότερον,
καὶ |
[6, 4] |
τοῦ
βίου
συνέπεσεν
ἐν
πολέμῳ
|
τὴν |
τελευτὴν
γενέσθαι.
Μαρτυρεῖ
δέ
μοι |
[6, 7] |
(Τὰ
δὲ
ἐς
τοῦ
Δωριέως
|
τὴν |
τελευτήν,
ἐστιν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ |
[6, 20] |
ὁ
Σισύφου.
Γενέσθαι
δὲ
αὐτῷ
|
τὴν |
τελευτὴν
λέγουσιν
ὑπὸ
τῶν
ἵππων, |
[6, 12] |
δέ
οἱ
βίου
συνέβη
γενέσθαι
|
τὴν |
τελευτὴν
ὑπὸ
Δεινομένους,
γένος
μὲν |
[6, 6] |
ἀνθρώπων
ἀπέλθοι
τρόπον.
Οἰκεῖσθαι
δὲ
|
τὴν |
Τεμέσαν
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἀνδρὸς |
[6, 6] |
Εὔθυμος
δὲ
(ἀφίκετο
γὰρ
ἐς
|
τὴν |
Τεμέσαν,
καί
πως
τηνικαῦτα
τὸ |
[6, 4] |
δύο,
τρεῖς
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
|
Τὴν |
τετάρτην
δὲ
Ὀλυμπιάδα
ἐπὶ
ταῖς |
[6, 22] |
τὰς
ὀλυμπιάδας
καὶ
ἐπ'
αὐταῖς
|
τὴν |
τετάρτην
τε
καὶ
ἑκατοστήν,
τεθεῖσαν |
[6, 8] |
ἀνδρὸς
εἰς
λύκον.
Τὰ
κατὰ
|
τὴν |
Τιμάνθους
τελευτήν.
Τά
κατά
Τιμασίθειον. |
[6, 26] |
ὑπὲρ
Συήνης
ἐς
τοῦ
ἡλίου
|
τὴν |
τράπεζαν
λέγουσιν.
(Ἐν
ἀκροπόλει
δὲ |
[6, 19] |
ᾠκοδόμησεν
ὁ
Μύρων
νικήσας
ἅρματι
|
τὴν |
τρίτην
καὶ
τριακοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
Ἐν |
[6, 13] |
λαβὼν
νίκην,
προσέθηκε
διαύλου
σφίσι
|
τὴν |
τρίτην.
(Πολίτης
μὲν
δὴ
ἐπὶ |
[6, 10] |
Ἐκπεσοῦσαν
δὲ
ἐκ
τοῦ
ἀρότρου
|
τὴν |
ὕνην,
πρὸς
τὸ
ἄροτρον
καθήρμοσε |
[6, 6] |
ἐν
τῇ
Ῥηγίνῃ
τέττιγες
ἀφιᾶσι
|
τὴν |
φωνήν.
(Τούτου
μὲν
δὴ
παῖδα |
[6, 18] |
χαρίσασθαι
μοι
τήνδε,
ὦ
βασιλεῦ,
|
τὴν |
χάριν,
ἐξανδραποδίσασθαι
μὲν
γυναῖκας
καὶ |
[6, 14] |
διερρήγνυεν
ὑπὸ
ἰσχύος
τῶν
φλεβῶν
|
τὴν |
χορδήν.
Λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς |
[6, 20] |
τίθενται,
ἀπὸ
τούτου
δὲ
καὶ
|
τὴν |
Ὠλενίαν
ἐν
τῇ
Ἠλείᾳ
πέτραν |
[6, 25] |
τιμῶσιν
δην
Ἠλεῖοι
κατὰ
αἰτίαν
|
τήνδε. |
Ἡρακλεῖ
στρατιὰν
ἄγοντι
ἐπὶ
Πύλον |
[6, 18] |
δὴ
εἶπεν
Ἀναξιμένης·
χαρίσασθαι
μοι
|
τήνδε, |
ὦ
βασιλεῦ,
τὴν
χάριν,
ἐξανδραποδίσασθαι |
[6, 19] |
οὐδὲ
ὑπὸ
Ἠλείων
ἀνεγράφοντό
πω
|
τηνικαῦτα |
αἱ
Ὀλυμπιάδες.
(Λέγονται
δὲ
καὶ |
[6, 12] |
γε
ἢ
τὴν
Ἀχαιῶν
εὑρεῖν.
|
Τηνικαῦτα |
γοῦν
ἐς
Ἀρκάδας
ἡγοῖτο
ἄν |
[6, 8] |
αὐτὸν
καὶ
ἐπὶ
τῷ
τόξῳ
|
τηνικαῦτα |
ἐκλειφθῆναί
οἱ
τὴν
μελέτην.
Ὡς |
[6, 7] |
Ἀτθίδι
Ἀνδροτίωνι
εἰρημένα·
εἶναι
μὲν
|
τηνικαῦτα |
ἐν
Καύνῳ
τὸ
βασιλέως
ναυτικὸν, |
[6, 14] |
τῇ
δὲ
ἑξῆς
(κατεδέχθη
γὰρ
|
τηνικαῦτα |
ἐς
τοὺς
παῖδας)
ἐνίκα
παλαίων. |
[6, 13] |
Κορινθίοις
δὲ
οὐκ
ἦν
πω
|
τηνικαῦτα |
οὐδὲ
Ἀργείοις
ἐς
ἅπαντας
ὑπομνήματα |
[6, 5] |
(ἔτυχε
γάρ
σφισι
καὶ
ἐκκλησία
|
τηνικαῦτα |
οὖσα)
τούτους
τε
ἅπαντας
κατηκόντισε, |
[6, 6] |
ἐς
τὴν
Τεμέσαν,
καί
πως
|
τηνικαῦτα |
τὸ
ἔθος
ἐποιεῖτο
τῷ
δαίμονι) |
[6, 2] |
Λί
χας
δὲ
ειργομέ
νων
|
τηνικαυτα |
του
αγωνος
Λακεδαιμονί
ων,
καθηκεν |
[6, 5] |
τινα
ἀγαθὸν
δαίμονα
ἡ
κορυφὴ
|
τηνικαῦτα |
τοῦ
σπηλαίου
κατερρήγνυτο,
καὶ
δῆλα |
[6, 20] |
ἑστάναι
τὴν
δευτέραν
τάξιν,
καὶ
|
τηνικαῦτα |
χαλῶσιν
αἱ
ὕσπληγες
αἱ
ἐν |
[6, 1] |
δὲ
του
Δεινολό
χου
μή
|
τηρ |
ειδεν
ό
ψιν
ονεί
ρατος |
[6, 5] |
Νέστου
ποταμοῦ
τοῦ
ῥέοντος
διὰ
|
τῆς |
Ἀβδηριτῶν,
καὶ
ἄλλα
θηρία,
ἐν |
[6, 24] |
ἀγυιὰ
δὲ
ἡ
διείργουσα
ἀπὸ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ἐστιν
αὐτόν.
Ἐν
τούτῳ |
[6, 24] |
τῇ
δὲ
ἐς
τὰ
ἐπέκεινα
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ἔχουσα·
κατὰ
μέσον
δὲ |
[6, 26] |
Ἀχαίας.
Θέατρον
δὲ
ἀρχαῖον,
μεταξὺ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
καὶ
τοῦ
Μηνίου
τὸ |
[6, 25] |
Κορύβαντος
καλουμένου
Σατράπου.
Ἔχεται
δὲ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ναὸς
ἀρχαῖος,
στοαῖς
ἐν |
[6, 24] |
καὶ
εἰσὶν
ἐν
τῷ
ὑπαίθρῳ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
οἱ
βωμοὶ
πλῆθος
οὐ |
[6, 24] |
(Ἠλείοις
δὲ
ἐν
τῷ
ὑπαίθρῳ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
τὰ
ἐπιφανέστατα
ναός
ἐστι |
[6, 11] |
τῷ
λόγῳ
τούτῳ
καταδεχθέντες,
οὐδὲν
|
τῆς |
ἀκαρπίας
παρείχοντο
ἴαμα.
Δεύτερα
οὖν |
[6, 20] |
τῶν
βωμῶν.
(Ἔστι
δὲ
ἐντὸς
|
τῆς |
Ἄλτεως
κατὰ
τὴν
πομπικὴν
ἔσοδον |
[6, 2] |
Ἠλεί
ους,
καὶ
εντὸ
ς
|
της |
Ἄλτεως
μά
χη.
Καταπαυσθέ
ντος |
[6, 17] |
δρόμῳ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΖ'
Οἱ
ἑτέρωθεν
|
τής |
Ἄλτιος
ἀνδριάντες
ἀθληθῶν.
Ἀνδριὰς
Πτολεμαίου |
[6, 25] |
ἔχει
τῇ
ἑτέρᾳ
τὸ
κέρας
|
τῆς |
Ἀμαλθείας.
(Καθ'
ὅ
τι
δὲ |
[6, 25] |
Ἔστι
δὲ
τῆς
στοᾶς
ὀπίσω
|
τῆς |
ἀπὸ
τῶν
λαφύρων
τῶν
ἐκ |
[6, 7] |
πρὸς
γυναικῶν
ἦν,
καὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
Ἀριστομένους
ἐγεγόνει
θυγατρός.
(Δωριεῖ
δὲ |
[6, 14] |
τὸ
Αἰτωλῶν
Κύλωνα,
ὃς
(ἀπὸ
|
τῆς |
Ἀριστοτίμου
τυραννίδος
ἠλευθέρωσεν
Ἠλείους.
Γόργον |
[6, 1] |
δὲ
αυτὸ
ν
εκ
Φενεου
|
της |
Αρκά
δων
Νεολαί
δας
Προξέ |
[6, 6] |
τὸν
ἀνδριάντα,
δύο
τε
ἐκ
|
τῆς |
Ἀρκάδων,
καὶ
Ἀττικὸς
ὁ
τρίτος |
[6, 3] |
παλαιστὴς
παῖς
ἐξ
Ἡραίας
ἀνάκειται
|
τῆς |
Ἀρκάδων,
Νικόστρατος
Ξενοκλείδου·
Παντίας
δὲ |
[6, 26] |
καὶ
ἀποθανόντος
οὕτω
τὸ
πολὺ
|
τῆς |
ἁρπεδόνης
εὑρίσκουσιν
ἔνδον.
Γιγνώσκεται
δὲ |
[6, 22] |
ἐλθεῖν,
ὑπὸ
αὐτῆς
τε
ἀγομένην
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
καὶ
νυμφῶν,
αἷς
παίζουσα |
[6, 3] |
δὲ
ἐς
τὸ
ἱερὸν
ἀνετίθεσαν
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
Λύσανδρόν
τε
αὐτὸν
καὶ |
[6, 22] |
λέγουσιν
ἐπὶ
λόγῳ
τοιῷδε.
Ἐρασθῆναι
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
τὸν
Ἀλφειόν,
ἐρασθέντα
δέ, |
[6, 13] |
Κυζικηνῷ
δὲ
Ἀγεμάχῳ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσιανῆς
ἠπείρου
Γενέσθαι
ἐν
Ἄργει |
[6, 8] |
ἐπεποίητο
πρότερον,
καὶ
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς
ἀνηγορεύθη
τε
νικήσας
καὶ |
[6, 16] |
Πολυπείθους
Λάκωνος,
καὶ
ἐπὶ
στήλης
|
τῆς |
αὐτῆς
Καλλιτέλης
ὁ
τοῦ
Πολυπείθους |
[6, 15] |
καὶ
πυγμῇ
στεφανωθέντα
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς.
Κάπρῳ
μὲν
δὴ
οὐκ |
[6, 15] |
καὶ
Ἠλεῖον
Κάπρον
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς
παλαῖσαί
τε
ὁμοῦ
καὶ |
[6, 15] |
καὶ
παγκρατίου
στέφανον
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς.
Πρώτῳ
δὲ
γεγόνασιν
ἀνθρώπων |
[6, 14] |
ὡς
κρατῆσαι
παγκρατιάζοντα
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς
τούς
τε
ἐξ
Ὀλυμπίας |
[6, 15] |
κατεπάλαισεν
ἄνδρας,
καὶ
ἐπὶ
ἡμέρας
|
τῆς |
αὐτῆς
τούς
τε
(ἐς)
τὴν |
[6, 18] |
Κυρηναίου.
Ἀναξιμένους
σοφιστοῦ
ἄγαλμα.
Περὶ
|
τῆς |
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πρεσβείας
ὑπὲρ |
[6, 5] |
καὶ
Πουλυδάμαντα
ἐπιλήψεσθαι,
καὶ
ὑπὸ
|
τῆς |
αὑτοῦ
ῥώμης
ἔμελλεν
ἀπολεῖσθαι
καὶ |
[6, 20] |
χαλκοῦς.
(Ἑκατέρα
μὲν
δὴ
πλευρὰ
|
τῆς |
ἀφέσεως
πλέον
ἢ
τετρακοσίους
πόδας |
[6, 3] |
Μενεφύλου,
παγκρατιαστὴς
ἀνὴρ
ἐξ
Αἰγίου
|
τῆς |
Ἀχαιῶν·
ἀνάκειται
δὲ
Πυριλάμπης
Ἐφέσιος |
[6, 3] |
Δαμόκριτος.
(Κρατῖνος
δὲ
ἐξ
Αἰγείρας
|
τῆς |
Ἀχαιῶν
τότε
ἐγένετο
κάλλιστος
τῶν |
[6, 10] |
Εἶναι
δέ
φασιν
ἐξ
Ἀνθηδόνος
|
τῆς |
Βοιωτῶν
τὸ
ἄνωθεν
αὐτὸν
γένος |
[6, 9] |
ὅτῳ
δὲ
ὁ
Θεόγνητος
πίτυος
|
τῆς |
γ'
ἡμέρου
καὶ
ῥοιᾶς
φέρει |
[6, 6] |
μάχῃ
καὶ
ἐξηλαύνετο
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
ὁ
Ἥρως,
ἀφανίζεταί
τε |
[6, 25] |
ἑτέρῳ
ποδὶ
ἐπὶ
χελώνης
βέβηκε.
|
Τῆς |
δὲ
περιέχεται
μὲν
τὸ
τέμενος |
[6, 24] |
τὴν
στοὰν
ἀπὸ
τῶν
λαφύρων
|
τῆς |
δεκάτης.
(Ἔστι
δὲ
ἡ
κατασκευὴ |
[6, 14] |
χορδήν.
Λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς
|
τῆς |
δεξιᾶς
χειρὸς
τὸ
μὲν
ἐς |
[6, 9] |
Ἀθήνῃσιν
ἄρχοντος,
δευτέρῳ
δὲ
ἔτει
|
τῆς |
δευτέρας
καὶ
ἑβδομηκοστῆς
ὀλυμπιάδος,
ἣν |
[6, 13] |
τρίτην.
(Πολίτης
μὲν
δὴ
ἐπὶ
|
τῆς |
δευτέρας
Καὶ
τέσσαρας,
ὡς
ἕκαστοι |
[6, 7] |
Καλλιάνακτός
τε
ὢν
καὶ
Καλλιπατείρας
|
τῆς |
Διαγόρου,
Πεισίροδος
δὲ
ἐν
παισίν, |
[6, 14] |
παισίν·
αἰτία
δέ
οἱ
ἐγένετο
|
τῆς |
διαμαρτίας
τὸ
ἄγαν
νέον.
(Ὡς |
[6, 24] |
ἡ
πρὸς
μεσημβρίαν
ἐργασίας
ἐστὶ
|
τῆς |
Δωρίου,
διαιροῦσι
δὲ
αὐτὴν
ἐς |
[6, 16] |
Αἰτωλούς.
(Τίμωνος
δὲ
οὐ
πόρρω
|
τῆς |
εἰκόνος
Ἑλλάς
τε
δὴ
καὶ |
[6, 4] |
Κρητός.
(Ἔχεται
δὲ
τοῦ
Λυσάνδρου
|
τῆς |
εἰκόνος
Ἐφέσιός
τε
πύκτης,
τοὺς |
[6, 14] |
πρὸς
διακοσίαις
ὀλυμπιάδι.
(Ὕλλου
δὲ
|
τῆς |
εἰκόνος
ἵππος
τε
οὐ
μέγας |
[6, 20] |
ἐπὶ
ἡλίου
δυσμάς.
Πλησίον
δὲ
|
τῆς |
Εἰλειθυίας
ἐρείπια
Ἀφροδίτης
Οὐρανίας
ἱεροῦ |
[6, 20] |
λευκόν.
Παρθένοι
δὲ
ἐν
τῷ
|
τῆς |
Εἰλειθυίας
ὑπομένουσαι
καὶ
γυναῖκες
ὕμνον |
[6, 9] |
καὶ
ἡ
ἐς
τὸ
ἱερὸν
|
τῆς |
Εἰρήνης
τὸ
ἐν
Ῥώμῃ
κομισθεῖσα |
[6, 12] |
δὲ
ἀρχὴν
εἶχεν
ἔτει
δευτέρῳ
|
τῆς |
(ἕκτης)
ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
ταῖς
εἴκοσι |
[6, 11] |
καὶ
ἄλλων.
Θεαγένους
ἀνδριάντες
πολλαχοῦ
|
τῆς |
Ἑλλάδος,
καὶ
παρὰ
Βαρβάροις.
(Ἐφεξῆς |
[6, 8] |
μοι
πιστὰ
ἦν,
πέρα
γε
|
τῆς |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκης,
ὁπόσα
ἄλλα |
[6, 13] |
δέκα.
(Χιόνιδος
δὲ
οὐ
πόρρω
|
τῆς |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
στήλης
Σκαῖος
ἕστηκεν |
[6, 22] |
ὑπὸ
Ἠλείων
γενέσθαι·
(Πύλου
δὲ
|
τῆς |
ἐν
τῇ
Ἠλείᾳ
δῆλα
τὰ |
[6, 13] |
δ'
ἦν
οὗτος
ἐκ
Κεράμου
|
τῆς |
ἐν
τῇ
τραχείᾳ
Καρίᾳ.
Ἀνέφηνε |
[6, 4] |
Ἀλεξάνδρῳ.
(Σωδάμας
δὲ
ἐξ
Ἀσσοῦ
|
τῆς |
ἐν
τῇ
Τρῳάδι,
κειμένης
δὲ |
[6, 16] |
πυγμῇ·
Λεωνίδας
τε
ἐκ
Νάξου
|
τῆς |
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ,
Ψωφιδίων
ἀνάθημα |
[6, 14] |
δρόμου
νίκας,
Μενεπτόλεμος
ἐξ
Ἀπολλωνίας
|
τῆς |
ἐν
τῷ
Ἰονίῳ,
καὶ
Κορκυραῖος |
[6, 4] |
τε
ὢν
γένος,
καὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
ἐν
τῷ
πορθμῷ
Μεσσήνης·
στεφανωθῆναι |
[6, 26] |
γε
οὐκ
ἐς
καιρὸν
ἀφικόμην
|
τῆς |
ἑορτῆς.
Λέγουσι
δὲ
καὶ
Ἄνδριοι |
[6, 20] |
τὸν
Φλιοῦντος
Δαμέωνα
μετασχόντα
Ἡρακλεῖ
|
τῆς |
ἐπὶ
Αὐγέαν
καὶ
Ἠλείους
στρατείας |
[6, 17] |
ἦν
Μοσχίωνος,
Ἀλεξάνδρῳ
τῷ
Φιλίππου
|
τῆς |
ἐπὶ
Δαρεῖον
καὶ
Πέρσας
στρατείας |
[6, 17] |
Πολυνείκους
Μιλήσιος,
καὶ
Καλλικράτης
ἀπὸ
|
τῆς |
ἐπὶ
Ληθαίῳ
Μαγνησίας,
ἐπὶ
τῷ |
[6, 26] |
δύναιτο
δ'
ἂν
καὶ
Ἀθηνᾶς
|
τῆς |
Ἐργάνης
ἱερὸς
ὁ
ὄρνις
νομίζεσθαι. |
[6, 17] |
Εἰκάσιος
Λυκίνου
τε
ὢν
καὶ
|
τῆς |
Ἑρμησιάνακτος
θυγατρὸς,
κατεπάλαισαν
μὲν
παῖδας |
[6, 26] |
νῆσος
ἐν
μυχῷ
θαλάσσης
κειμένη
|
τῆς |
Ἐρυθρᾶς.
(Ἤκουσα
δὲ
καὶ
ὡς |
[6, 6] |
θεὸν
ζημίαν,
τάλαντον
δὲ
βλάβης
|
τῆς |
ἐς
Εὔθυμον,
ὅτι
ἐπηρείᾳ
τῇ |
[6, 23] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
εὐεργεσίας
αὐτῷ
|
τῆς |
ἐς
Ἠλείους
Ὀλυμπιὰς
ἑβδόμη
πρὸς |
[6, 16] |
ἀνέθηκεν
ὁ
Δεινοσθένης·
ὁδοῦ
δὲ
|
τῆς |
ἐς
Λακεδαίμονα
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἐπὶ |
[6, 4] |
λόγον,
Φειδίου
τε
ἕνεκα
καὶ
|
τῆς |
ἐς
τὰ
ἀγάλματα
τοῦ
Φειδίου |
[6, 23] |
Ἀντέρως.
(Τῆς
ἐσόδου
δὲ
ἑκατέρωθεν
|
τῆς |
ἐς
τὴν
Μαλκὼ
παιδὸς
ἕστηκεν |
[6, 21] |
περίβολος
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ἐσόδου
|
τῆς |
ἐς
τὸ
γυμνάσιον·
καὶ
αἱ |
[6, 23] |
πειρᾶται
τὸν
φοίνικα
ὁ
Ἀντέρως.
|
(Τῆς |
ἐσόδου
δὲ
ἑκατέρωθεν
τῆς
ἐς |
[6, 21] |
ἄλλος
ἐλάσσων
περίβολος
ἐν
ἀριστερᾷ
|
τῆς |
ἐσόδου
τῆς
ἐς
τὸ
γυμνάσιον· |
[6, 18] |
τοῦ
Αἰγινήτου
κυπαρίσσου,
καὶ
ἧσσον
|
τῆς |
ἑτέρας
πεπονηκυῖά
ἐστιν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΘ' |
[6, 8] |
τόξον
μέγα
ἐπὶ
ἑκάστης
τείνοντα
|
τῆς |
ἡμέρας·
ἀποδημῆσαί
τε
δὴ
αὐτὸν |
[6, 9] |
ἐοικὸς
Ταυροσθένει
φάσμα
ἐπ'
ἐκείνης
|
τῆς |
ἡμέρας
ἐν
Αἰγίνῃ
φανὲν
ἀπαγγείλειε |
[6, 24] |
ἀνίσχειν,
συμβαλόντες
δρομέας,
μεσούσης
δὲ
|
τῆς |
ἡμέρας
ἐπὶ
τὸ
πένταθλον,
καὶ |
[6, 1] |
στιν
εν
δεξια
του
ναου
|
της |
Ηρας,
ανδρὸ
ς
εικὼ
ν |
[6, 6] |
Πολύκλειτος
δὲ
Ἀργεῖος,
οὐχ
ὁ
|
τῆς |
Ἥρας
τὸ
ἄγαλμα
ποιήσας,
μαθητὴς |
[6, 5] |
στεφάνους
ὑπάρχοντά
ἐστιν.
Ἡ
ὀρεινὴ
|
τῆς |
Θρᾴκης,
ἡ
ἔνδον
Νέστου
ποταμοῦ |
[6, 20] |
ὕστερον
ἐκ
μαντείας
κομίσαι
φασὶ
|
τῆς |
Ἱπποδαμείας
τὰ
ὀστᾶ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ. |
[6, 3] |
ἐπ'
αὐτῷ
καὶ
τάδε
ἐπιλέγει,
|
τῆς |
ἵππου
τε
Ἠλείοις
αὐτὸν
ἡγούμενον |
[6, 14] |
Μίλωνος
τοῦ
Κροτωνιάτου.
Τά
περὶ
|
τῆς |
ἰσχύος
τε
καὶ
τῆς
τελεθτῆς |
[6, 8] |
ἀποπειρᾶσθαι
δὲ
ὅμως
αὐτὸν
ἔτι
|
τῆς |
ἰσχύος,
τόξον
μέγα
ἐπὶ
ἑκάστης |
[6, 19] |
μὲν
Δώριον,
τὸν
δὲ
ἐργασίας
|
τῆς |
Ἰώνων.
Χαλκοῦ
μὲν
δὴ
αὐτοὺς |
[6, 24] |
καὶ
τῆς
μὲν
κέρατα
ἐκ
|
τῆς |
κεφαλῆς,
τοῦ
δὲ
αἱ
ἀκτῖνες |
[6, 9] |
πειρώμενοι.
Τέλος
δὲ
τὰ
ξύλα
|
τῆς |
κιβωτοῦ
καταρρήξαντες,
ὡς
οὔτε
ζῶντα |
[6, 24] |
λείας
λέγουσι,
λαβεῖν
τε
ἐκ
|
τῆς |
Κορκυραίων
πολλαπλάσια,
καὶ
οἰκοδομήσασθαι
τὴν |
[6, 19] |
παρήκει
τὸ
Κρόνιον.
Ἐπὶ
ταύτης
|
τῆς |
κρηπῖδός
εἰσιν
οἱ
θησαυροί,
καθὰ |
[6, 21] |
παραγενέσθαι
δὲ
αὐτὸν
ἀπὸ
Κυδωνίας
|
τῆς |
Κρητικῆς
καὶ
τοῦ
Ἰαρδάνου
ποταμοῦ. |
[6, 16] |
Ζώτου,
γένος
μὲν
ἐκ
Χερρονήσου
|
τῆς |
Κρητῶν,
Ἀλεξάνδρου
δὲ
ἡμεροδρόμος
τοῦ |
[6, 24] |
σφετέραν
Κορκυραίους
ἐλθόντας
ἐλάσαι
μοῖραν
|
τῆς |
λείας
λέγουσι,
λαβεῖν
τε
ἐκ |
[6, 6] |
μὲν
γὰρ
τέττιγες
οἱ
ἐντὸς
|
τῆς |
Λοκρίδος
ἄχρι
τοῦ
Καικίνου
κατὰ |
[6, 9] |
τὴν
νίκην,
ἔκφρων
ἐγένετο
ὑπὸ
|
τῆς |
λύπης·
καὶ
ἀνέστρεψε
μὲν
ἐς |
[6, 7] |
τοῖς
υἱοῖς,
Γνάθων
τε
Διπαιεὺς
|
τῆς |
Μαιναλέων
χώρας
καὶ
Λυκῖνος
ἕστηκεν |
[6, 23] |
γυμνασίου
περίβολος,
ὄνομα
μὲν
Μαλκὼ,
|
τῆς |
μαλακότητος
τοῦ
ἐδάφους
ἕνεκα,
τοῖς |
[6, 23] |
πάντα.
Ἔστι
δὲ
ἐν
γωνίᾳ
|
τῆς |
Μαλκοῦς
πρόσωπον
Ἡρακλέους
ἄχρι
ἐς |
[6, 21] |
Παρθενίας
τῷ
ποταμῷ
ἀπὸ
ἵππου
|
τῆς |
Μάρμακος.
(Ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλος |
[6, 19] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
θησαυρὸν
ἔτεσιν
ὕστερον
|
τῆς |
μάχης
ἐποίησαν
οἱ
Μεγαρεῖς.
Τὰ |
[6, 10] |
Γλαῦκος,
ἅτε
οὐκ
ἐμπείρως
ἔχων
|
τῆς |
μάχης,
ἐτιτρώσκετο
ὑπὸ
τῶν
ἀνταγωνιζομένων, |
[6, 10] |
ὄπισθεν
τοῦ
Διὸς
τοῦ
ἀπὸ
|
τῆς |
μάχης
τῆς
Πλαταιᾶσιν
ἀνατεθέντος
ὑπὸ |
[6, 20] |
ἑτέραν
τῶν
πλευρῶν,
ἔστιν
ἐπὶ
|
τῆς |
μείζονος
πλευρᾶς,
οὔσης
χώματος,
κατὰ |
[6, 24] |
Σελήνῃ
λίθου
τὰ
ἀγάλματα·
καὶ
|
τῆς |
μὲν
κέρατα
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς, |
[6, 14] |
ἐπίγραμμα
εἶναι
Ξενόμβροτον
ἐκ
Κῶ
|
τῆς |
Μεροπίδος,
ἐπὶ
ἵππου
νίκῃ
κεκηρυγμένον, |
[6, 6] |
ἐκείνης
τε
αὐτῆς
καὶ
ἐπὶ
|
τῆς |
μετ'
ἐκείνην
ὀλυμπιάδος
τὸν
ἐπὶ |
[6, 21] |
καὶ
θέσθαι
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
|
τῆς |
μητρὸς
λέγουσιν
Ἁρπίνης.
(Προελθόντι
δὲ |
[6, 17] |
Ἦλιν
μετῴκησε,
τοῖς
ἀδελφοῖς
εἶναι
|
τῆς |
μητρὸς
σύνοικος
φεύγων,
ἅτε
τοῦ |
[6, 7] |
καὶ
ἐν
τῇ
Ἄλτει
παρὰ
|
τῆς |
μητρὸς
τὸν
πατέρα
ἕστηκε.
Διαγόραν |
[6, 13] |
καὶ
ἐς
τοὺς
ἔπειτα
εἶναι
|
τῆς |
Νάξου,
Τίσανδρος
ὁ
Κλεοκρίτου
μάλιστα |
[6, 12] |
καταστάντων,
εἶχον
μὲν
οἱ
Καρχηδόνιοι
|
τῆς |
νήσου
πλέον
ἢ
ἥμισυ·
Ἱέρωνι |
[6, 23] |
Ἀλεξανδρέα
εἶναι
τῆς
ὑπὲρ
Φάρου
|
τῆς |
νήσου,
Σαραπίωνα
δὲ
ὄνομα,
ἀφικόμενον |
[6, 13] |
ὁ
Σαμίων
δῆμος
ἔφευγεν
ἐκ
|
τῆς |
νήσου.
Τὸν
δὲ
καιρὸν,
ἐπὶ |
[6, 9] |
χρόνος
τούτῳ
τῷ
Γέλωνί
ἐστι
|
τῆς |
νίκης
τρίτη
πρὸς
τὰς
ἑβδομήκοντα |
[6, 15] |
ὁ
Παντάρκης,
καί
οἱ
καὶ
|
τῆς |
νίκης
ὑπόμνημά
ἐστιν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ. |
[6, 15] |
ἐν
παισὶ
νῖκαι
δύο
ἐπὶ
|
τῆς |
ὀγδόης
καὶ
τριακοστῆς
Ὀλυμπιάδος
πάλης, |
[6, 11] |
ἐᾷ,
ἐκεῖνον
δὲ
ἐκέλευσεν
ἐκ
|
τῆς |
οἰκίας
αὖθις
κομίσαι
τὸ
ἄγαλμα |
[6, 19] |
ἐν
Χερρονήσῳ
τῇ
Θρᾳκίᾳ
πρῶτος
|
τῆς |
οἰκίας
ταύτης·
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ |
[6, 18] |
μὲν
αἱ
εἰκόνες
οὐ
πρόσω
|
τῆς |
Οἰνομάου
κίονος,
ξύλου
δέ
εἰσιν |
[6, 5] |
τὸ
δεύτερον,
ταύτης
ἔτει
δευτέρῳ
|
τῆς |
Ὀλυμπιάδος.
Καὶ
ὀλίγον
τε
ἔμενε |
[6, 3] |
χρημάτων
καταδικάσαιτο
ὁ
Λέων
ἐπὶ
|
τῆς |
Ὀλυμπικῆς
βουλῆς
ἑκατέρου
τῶν
Ἑλλανοδικῶν, |
[6, 2] |
Μεσσή
νιος,
ού
τε
Σικελιώ
|
της, |
ού
τ'
εκ
Ναυπά
κτου, |
[6, 21] |
Πανταλέοντος
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
Χαμύνου
|
τῆς |
οὐσίας
τῇ
Δήμητρι
οἰκοδομηθῆναι
τὸ |
[6, 23] |
Ἀντέρωτα
ὀνομάζουσι,
Δήμητρός
τε
καὶ
|
τῆς |
παιδός.
Ἀχιλλεῖ
δὲ
οὐ
βωμός, |
[6, 23] |
ἐστιν
αὐτῷ
μνῆμα
ἐκ
μαντείας.
|
Τῆς |
πανηγύρεως
δὲ
ἀρχομένης,
ἐν
ἡμέρᾳ |
[6, 7] |
Νικήσαντες
δὲ
οἱ
νεανίσκοι
διὰ
|
τῆς |
πανηγύρεως
τὸν
πατέρα
ἔφερον,
βαλλόμενόν |
[6, 23] |
ἕνεκα,
τοῖς
δὲ
ἐφήβοις
ἀνεῖται
|
τῆς |
πανηγύρεως
τὸν
χρόνον
πάντα.
Ἔστι |
[6, 21] |
δὲ
ἐντεῦθεν
τό
τε
ὕδωρ
|
τῆς |
Παρθενίας
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
τῷ |
[6, 21] |
Ἀλφειὸν
καὶ
ἐντὸς
γῆς
ἔσῃ
|
τῆς |
Πισαίας.
(Ἐν
ταύτῃ
τῇ
χώρᾳ |
[6, 10] |
Διὸς
τοῦ
ἀπὸ
τῆς
μάχης
|
τῆς |
Πλαταιᾶσιν
ἀνατεθέντος
ὑπὸ
Ἑλλήνων.
Ἐνίκα |
[6, 13] |
ὑπὸ
Χαλκιδέων
τῶν
ἐπὶ
Εὐρίπῳ,
|
τῆς |
πόλεως
μὲν
οὐδὲ
ἐρείπια
ἐλείπετο |
[6, 26] |
ἑορτὴν
λέγουσιν.
Ἀπέχει
μέν
γε
|
τῆς |
πόλεως,
ὅσον
τε
ὀκτὼ
στάδια, |
[6, 2] |
δὲ
τη
εικό
νι
γαλεώ
|
της |
πρὸ
ς
τὸ
ν
ωμον |
[6, 21] |
εἰσιν
ἐνταῦθα.
Τῆς
στοᾶς
δὲ
|
τῆς |
πρὸς
ἀνίσχοντα
ἥλιον
τοῦ
γυμνασίου |
[6, 18] |
πρεσβείας
ὑπὲρ
τῶν
Λαψακηνῶν,
καὶ
|
τῆς |
πρὸς
Θεόπομπον
ἔχθρας.
Ἄγαλμα
Σωτάδους |
[6, 20] |
ἔστ'
ἂν
ἐξισωθῶσιν
ἀλλήλοις
κατὰ
|
τῆς |
πρῴρας
τὸ
ἔμβολον.
Τὸ
ἀπὸ |
[6, 6] |
ἐδόκει
σφίσιν
ἐπανελέσθαι
τὸ
ἀγώνισμα
|
τῆς |
πυγμῆς·
τούτων
ἕνεκα
καταδικάζουσιν
αὐτὸν |
[6, 22] |
δὲ
στάδια
ἐς
Ἦλιν
ἀπὸ
|
τῆς |
Πύλου.
Ταύτην
τὴν
Πύλον
ᾤκισε |
[6, 7] |
διωχθέντες
ὑπὸ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
ἐκ
|
τῆς |
Ῥόδου,
καὶ
ἐς
Ἰταλίαν
παρὰ |
[6, 14] |
ἐς
τοσοῦτο
ἄρα
αὐτῷ
τὰ
|
τῆς |
ῥώμης
ἐπηύξητο,
ὡς
κρατῆσαι
παγκρατιάζοντα |
[6, 13] |
τὴν
νύσσαν
ἐπέστρεφε,
καὶ
ἐπεὶ
|
τῆς |
σάλπιγγος
ἤκουσεν,
ἐπετάχυνεν
ἐς
πλέον |
[6, 21] |
οἱ
Διάγων.
Τεσσαράκοντα
δὲ
ἀπὸ
|
τῆς |
Σαύρου
δειράδος
προελθόντι
στάδια,
ἔστιν |
[6, 23] |
ὄνομα
εἴληφεν
ἀπὸ
τῶν
κατασκόπων
|
τῆς |
σιωπῆς.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΔ'
Ἀγορὰ
Ηλείων. |
[6, 21] |
παλαῖστραι
τοῖς
ἀθληταῖς
εἰσιν
ἐνταῦθα.
|
Τῆς |
στοᾶς
δὲ
τῆς
πρὸς
ἀνίσχοντα |
[6, 24] |
δεκάτης.
(Ἔστι
δὲ
ἡ
κατασκευὴ
|
τῆς |
στοᾶς
Δώριος,
καὶ
διπλῆ,
τῇ |
[6, 24] |
ἐν
ἀριστερᾷ
παρὰ
τὸ
πέρας
|
τῆς |
στοᾶς
ὁ
Ἑλλανοδικαιών·
ἀγυιὰ
δὲ |
[6, 25] |
δὲ
ἀνεῖται
Ῥωμαίοις.
Ἔστι
δὲ
|
τῆς |
στοᾶς
ὀπίσω
τῆς
ἀπὸ
τῶν |
[6, 24] |
πρὸς
τῷ
τοίχῳ.
Κατὰ
δὲ
|
τῆς |
στοᾶς
τὸ
ἐς
τὴν
ἀγορὰν |
[6, 22] |
Πυλίων
γὰρ
τῶν
ὑπὲρ
νήσου
|
τῆς |
Σφακτηρίας
οὐ
πέφυκεν
ἀρχὴν
διοδεύειν |
[6, 20] |
ναοῦ
(διπλοῦς
γὰρ
δὴ
πεποίηται)
|
τῆς |
τε
Εἰλειθυίας
βωμὸς,
καὶ
ἔσοδος |
[6, 14] |
περὶ
τῆς
ἰσχύος
τε
καὶ
|
τῆς |
τελεθτῆς
αὐτοῦ.
Ἀνδριὰς
Πύρρου
τοῦ |
[6, 4] |
Ἀρχιδάμου
δὲ
ἄλλων
τε
καὶ
|
τῆς |
τελευτῆς
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
ἕνεκα
ἀνδριάντα |
[6, 20] |
τῷ
Οἰνομάῳ
διὰ
τοῦ
Μυρτίλου
|
τῆς |
τέχνης
ἐταράχθησαν
αἱ
ἵπποι·
τοῖς |
[6, 22] |
καὶ
Σκιλλούντιοι,
οὗτοι
μὲν
ἐκ
|
τῆς |
Τριφυλίας,
τῶν
δὲ
ἄλλων
περιοίκων |
[6, 25] |
καὶ
ὁ
Σωσίπολις
ἐν
ἀριστερᾷ
|
τῆς |
Τύχης,
ἐν
οἰκήματι
οὐ
μεγάλῳ. |
[6, 23] |
Ἠλείων
γένος
μὲν
Ἀλεξανδρέα
εἶναι
|
τῆς |
ὑπὲρ
Φάρου
τῆς
νήσου,
Σαραπίωνα |
[6, 3] |
οὐ
Σικυώνιος,
ἀλλὰ
ἐκ
Μεσσήνης
|
τῆς |
ὑπὸ
τῇ
Ἰθώμῃ·
(Λύσανδρον
δὲ |
[6, 17] |
τῷ
Ἀλκμαίωνι
ὁ
Κλυτίος
ἐκ
|
τῆς |
Φηγέως
θυγατρὸς
καὶ
ἐς
τὴν |
[6, 23] |
Σιωπῆς,
καὶ
παρὰ
τὸ
ἱερὸν
|
τῆς |
Φιλομείρακός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος.
Τῇ
μὲν |
[6, 26] |
καὶ
Ἠλείοις
ὅροι
πρὸς
Ἀχαιοὺς
|
τῆς |
χώρας
ὁ
ποταμός
ἐστιν
ἐφ' |
[6, 21] |
λέγουσιν.
Ὅροι
δὲ
πρὸς
Ἀρκάδας
|
τῆς |
χώρας,
τὰ
μὲν
παρόντα
Ἠλείοις, |
[6, 22] |
λέγοντες·
ῥεῖ
γὰρ
δὴ
διὰ
|
τῆς |
χώρας
ταύτης
ὁ
Ἀλφειός,
ἐς |
[6, 1] |
μὲ
ν
καὶ
ουτος
εκρά
|
τησεν· |
η
δὲ
εικὼ
ν
επὶ |
[6, 5] |
ἡρώων
καλουμένων,
καὶ
εἰ
δή
|
τι |
ἄλλο
ἦν
πρὸ
τῶν
ἡρώων |
[6, 24] |
δ'
ἂν
τὸ
ὄνομα
οὐδέν
|
τι |
ἀλλοῖον
ἢ
ὁ
καλούμενος
Ἀλεξίκακος |
[6, 14] |
καλοῦσι,
καὶ
τρίτα
δὴ
ὅ
|
τι |
ἄριστον
ἦν
τῶν
ἀνδρῶν.
Γενέσθαι |
[6, 2] |
τὸ
ν
Ὀλυμπικό
ν.
Ὅ́
|
τι |
γὰ
ρ
μὴ
Λεοντί
σκος |
[6, 25] |
κέρας
τῆς
Ἀμαλθείας.
(Καθ'
ὅ
|
τι |
δὲ
Ἠλείων
ἡ
πόλις
πληθύει |
[6, 20] |
ἐς
τὸν
δρόμον.
Καθ'
ό,
|
τι |
δὲ
τῇ
Ἀγνάπτου
στοᾷ
προσεχής |
[6, 1] |
νί
καις,
πρό
τερον
έ
|
τι |
εδή
λωσα
εν
τοις
λό |
[6, 20] |
τοῦ
Θηβαίου
λαβόντα
Ἀμφίονος
κατορύξαι
|
τι |
ἐνταῦθα,
ἔνθα
καλοῦσι
τὸν
Ταράξιππον· |
[6, 11] |
καὶ
τὰ
ἄψυχα,
εἴγε
ἐμπεσόν
|
τι |
ἐξ
αὐτῶν
ἀποκτείνειεν
ἄνθρωπον.
(Ἀνὰ |
[6, 18] |
οὔτε
πρὸς
τὸ
σόφισμα
ἀντιμηχανήσασθαί
|
τι |
εὑρίσκων,
καὶ
ἐνεχόμενος
τῇ
ἀνάγκῃ |
[6, 13] |
συνέπεσεν
ἀποβαλεῖν
αὐτήν,
καὶ
οὐδέν
|
τι |
ἧσσον
θέουσα
ἐν
κόσμῳ
περί |
[6, 3] |
ἑκατέρῳ
τῷ
ἀγῶνι.
Οὐ
γάρ
|
τι |
Ἰσθμίων
Λεπρεάταις
δεῖμα,
ὥσπερ
γε |
[6, 26] |
δὲ
αὐτῶν
Σηρῶν
ἄλλο
πού
|
τι, |
καὶ
οὐ
σὴρ,
ὀνομάζεται.
(Μέγεθος |
[6, 2] |
δὲ
εί
περ
ά
λλο
|
τι |
καὶ
τό
δε
εποιησά
μην. |
[6, 2] |
ί
ππου
κέ
λητος·
ο
|
Τί |
μων
δὲ
επὶ
ά
ρματι |
[6, 2] |
Δημοσθένους
ανδριά
ντα
ανά
κειται
|
Τί |
μων
καὶ
ο
παις
του |
[6, 2] |
ρματι
ανηγορεύ
θη.
Τω
δὲ
|
Τί |
μωνι
ειργά
σατο
καὶ
τω |
[6, 2] |
μων
καὶ
ο
παις
του
|
Τί |
μωνος
Αί
συπος,
παιδί
ον |
[6, 2] |
αναθέ
ντα
μὲ
ν
ό
|
τι |
ο
παιδοτρί
βης
εί
η |
[6, 1] |
με
ο
λό
γος,
ό
|
τι |
ου
κατά
λογό
ς
εστιν |
[6, 23] |
ἔτι
αὐτοί,
ἐπακροᾶσθαι
δὲ,
εἴ
|
τι |
παρὰ
τῶν
ἐντὸς
πυθέσθαι
δυνήσονται· |
[6, 15] |
Ἱέρωνος
παῖδες.
Ἐδήλωσα
δὲ
ὀλίγῳ
|
τι |
πρότερον,
ὡς
ὁμώνυμός
τε
τῷ |
[6, 2] |
η
Μύ
κων,
καὶ
ό
|
τι |
Σά
μιοι
τὰ
ες
αθλητὰ |
[6, 1] |
Ἀναξά
νδρου
πρό
τερον
έ
|
τι |
στεφανωθηναι
τὸ
ν
πατέ
ρα |
[6, 12] |
αὐτὸν,
οὔτε
πληγὴν
ἀποδεξάμενον,
οὔτε
|
τι |
τρωθέντα
τοῦ
σώματος.
(Θεόχρηστον
δὲ |
[6, 20] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
Ταράξιππος
πολὺ
δή
|
τι |
ὑπερηρκώς
ἐστιν
ἐς
ἵππων
φόβον. |
[6, 20] |
γὰρ
τὴν
ἄνθρωπον
ἡγοῦντο
εἰρηκέναι)
|
τιθέασι |
τὸ
παιδίον
πρὸ
τοῦ
στρατεύματος |
[6, 20] |
δὲ
ἐν
αὐτῷ
καθέδρα
τοῖς
|
τιθεῖσι |
τὸν
ἀγῶνα.
Ἔστι
δὲ
ἀπαντικρὺ |
[6, 22] |
τε
Ἠλείοις
καὶ
σπουδὴν
ποιούμενοι,
|
τιθέναι |
τὸν
Ὀλυμπικὸν
ἀγῶνα
ἀντὶ
Ἠλείων. |
[6, 20] |
ἱππικήν
(καὶ
ὄνομα
Ὠλένιον
αὐτῷ
|
τίθενται, |
ἀπὸ
τούτου
δὲ
καὶ
τὴν |
[6, 25] |
καὶ
οὐ
Ποσειδῶνα
ὄνομα
αὐτῷ
|
τίθενται, |
μετὰ
τὴν
Πατρέων
προσοίκησιν
τὸ |
[6, 20] |
ἀνείλοντο,
καὶ
ὄνομα
τῷ
θεῷ
|
τίθενται |
Σωσίπολιν.
Ἔνθα
δέ
σφισιν
ὁ |
[6, 2] |
των
επιχωρί
ων
έ
χον
|
τιμά |
ς.
(Ἐν
δὲ
τη
Ἄλτει |
[6, 9] |
ἡρώων
Κλεομήδης
Ἀστυπαλαιεύς,
Ὃν
θυσίαις
|
τιμᾶθ' |
ὡς
μηκέτι
θνητὸν
ἐόντα.
Κλεομήδει |
[6, 23] |
αὐτόθι
ἀντὶ
τούτου
γεγόνασιν
αἱ
|
τιμαί· |
χρόνος
δὲ
στεφάνου
τε
τοῦ |
[6, 8] |
ἀγωνοθετησάντων
Ἀρκάδων
ἕνεκα.
(Κλεωναίῳ
δὲ
|
Τιμάνθει |
παγκρατίου
λαβόντι
ἐν
ἀνδράσι
στέφανον, |
[6, 8] |
ὁ
ἀνδριὰς
ἔργον.
Τῷ
δὲ
|
Τιμάνθει |
τὸ
τέλος
τοῦ
βίου
συμβῆναί |
[6, 8] |
εἰς
λύκον.
Τὰ
κατὰ
τὴν
|
Τιμάνθους |
τελευτήν.
Τά
κατά
Τιμασίθειον.
(Σωκράτους |
[6, 25] |
Ἡρακλέους,
ἔχοντα
ἐν
τῇ
Πύλῳ
|
τιμάς. |
(Ἐπάγονται
δὲ
καὶ
Ὅμηρον
τῷ |
[6, 20] |
τῷ
ἐντὸς
ὁ
Σωσίπολις
ἔχει
|
τιμάς, |
καὶ
ἐς
αὐτὸ
ἔσοδος
οὐκ |
[6, 25] |
ἐστι
λίθου
λευκοῦ.
Ἐνταῦθα
ἔχει
|
τιμὰς |
καὶ
ὁ
Σωσίπολις
ἐν
ἀριστερᾷ |
[6, 25] |
Σαμικῷ
τῷ
ἐν
τῇ
Τριφυλίᾳ
|
τιμάς· |
μετακομισθὲν
δὲ
ἐς
τὴν
Ἦλιν |
[6, 11] |
καὶ
ἔχοντα
παρὰ
τῶν
ἐπιχωρίων
|
τιμάς. |
Ὁ
δὲ
ἀνδριὰς
τοῦ
Θεαγένους |
[6, 20] |
Σωσίπολις
Ἠλείοις
ἐπιχώριος
δαίμων
ἔχει
|
τιμάς. |
Τὴν
μὲν
δὴ
Εἰλείθυιαν
ἐπονομάζοντες |
[6, 9] |
μὲν
οὖν
Ἀστυπαλαιεῖς
ἀπὸ
τούτου
|
τιμὰς |
ὡς
ἥρωι
νέμουσι.
(Παρὰ
δὲ |
[6, 8] |
τὴν
Τιμάνθους
τελευτήν.
Τά
κατά
|
Τιμασίθειον. |
(Σωκράτους
δὲ
Πελληνέως
δρόμου
νίκην |
[6, 14] |
οὐκ
ἐγένετο
οἷός
τε
καταπαλαῖσαι
|
Τιμασίθεον |
πολίτην
τε
ὄντα
αὐτῷ,
καὶ |
[6, 8] |
λόγῳ.
(Προμάχου
δὲ
οὐ
πόρρω
|
Τιμασίθεος |
ἀνάκειται
γένος
Δελφός,
Ἀγελάδα
μὲν |
[6, 8] |
μετασχὼν
τοῦ
ἔργου
καὶ
ὁ
|
Τιμασίθεος |
(ἐγένετο
γὰρ
τῶν
ἐγκαταληφθέντων
ἐν |
[6, 18] |
ὁμοίως
ἅπαντα·
ἡ
δέ
οἱ
|
τιμὴ |
γέγονεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
τῶν |
[6, 21] |
κοινῷ
σφισιν
ἐπὶ
μέγα
ἐξῆρε
|
τιμῇ |
τῇ
ἐς
αὐτοὺς
καὶ
Ἱπποδαμείας |
[6, 20] |
τῇ
Ἱπποδαμείᾳ,
καὶ
ἄλλα
ἐς
|
τιμὴν |
δρῶσιν
αὐτῆς.
Τὴν
δὲ
Ἱπποδάμειάν |
[6, 4] |
καὶ
πολλὰ
εὕρετο
ἄλλα
ἐς
|
τιμήν. |
Ἔμελλεν
οὖν
ὡς
τὸ
εἰκὸς |
[6, 23] |
τε
τοῦ
Ἀχιλλέως
δρῶσιν
ἐς
|
τιμὴν, |
καὶ
κόπτεσθαι
νομίζουσιν
αὐτόν.
(Έστι |
[6, 20] |
τὰ
Ὀλύμπια,
ἱέρεια
Δήμητρος
Χαμύνης,
|
τιμὴν |
ταύτην
ἄλλοτε
(ἄλλη(
ν)
λαμβάνουσα |
[6, 22] |
τὰ
παρὰ
σφίσιν
Ἀρτέμιδι
ἐς
|
τιμὴν |
τῇ
Ἐλαφιαίᾳ
καθεστηκότα
ἐς
Λετρίνους |
[6, 17] |
γε
ἐκείνου
τε
ἐς
πλέον
|
τιμῆς |
ἀφίκετο
ὁ
Γοργίας
παρὰ
Ἀθηναίοις. |
[6, 25] |
μετακομισθὲν
δὲ
ἐς
τὴν
Ἦλιν
|
τιμῆς |
μὲν
καὶ
ἐς
πλέον
ἔτι |
[6, 3] |
καὶ
Κόνωνα
ἀνακείμενον
χαλκοῦν
καὶ
|
Τιμόθεον |
ἐν
Σάμῳ
τε
ἔστιν
ἰδεῖν |
[6, 15] |
(Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ
Ἠλεῖον
ἄνδρα
|
Τιμόπτολιν |
Λάμπιδος
Παλεῖς,
ἡ
τετάρτη
Κεφαλλήνων |
[6, 2] |
λου
τὴ
ν
εικό
να
|
Τιμοσθέ |
νης
τε
Ἠλειος
έ
στηκε |
[6, 11] |
μητρὶ
Ἡρακλέους
συγγενέσθαι
φάσμα
ἐοικὸς
|
Τιμοσθένει. |
Ἔνατόν
τε
δὴ
ἔτος
εἶναι |
[6, 11] |
ἀλλὰ
ἱερᾶσθαι
μὲν
Ἡρακλεῖ
τὸν
|
Τιμοσθένην |
Θασίῳ,
τοῦ
Θεαγένους
δὲ
τῇ |
[6, 11] |
ἕστηκεν
οὐ
πόρρω
Θεαγένης
ὁ
|
Τιμοσθένους |
Θάσιος.
Θάσιοι
δὲ
οὐ
Τιμοσθένους |
[6, 11] |
Τιμοσθένους
Θάσιος.
Θάσιοι
δὲ
οὐ
|
Τιμοσθένους |
παῖδα
εἶναι
Θεαγένην
φασίν,
ἀλλὰ |
[6, 16] |
διὰ
τὴν
Δημητρίου
μάλιστα
ἅλωσιν.
|
Τίμωνι |
δὲ
ἀγώνων
τε
νῖκαι
τῶν |
[6, 12] |
ἅρματι
ἀνηγορεύθη
νικῶν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
|
(Τίμωνι |
δὲ
τῷ
Αἰσύπου,
καθέντι
ἐς |
[6, 16] |
φιλίᾳ
γενέσθαι
τῇ
ἐς
Αἰτωλούς.
|
(Τίμωνος |
δὲ
οὐ
πόρρω
τῆς
εἰκόνος |
[6, 25] |
Ἀνθρώπων
δὲ
ὧν
ἴσμεν
μόνοι
|
τιμῶσιν |
δην
Ἠλεῖοι
κατὰ
αἰτίαν
τήνδε. |
[6, 5] |
θέρους.
Καί
πως
οὐ
κατά
|
τινα |
ἀγαθὸν
δαίμονα
ἡ
κορυφὴ
τηνικαῦτα |
[6, 6] |
ὡς
ἀποθανεῖν
ἐκφυγὼν,
αὖθις
ἕτερόν
|
τινα |
ἐξ
ἀνθρώπων
ἀπέλθοι
τρόπον.
Οἰκεῖσθαι |
[6, 16] |
σφίσιν
ἀνέθεσαν,
ἢ
καὶ
ἄλλην
|
τινὰ |
ἐς
αὐτοὺς
ἔχοντας
εὔνοιαν.
Μέσος |
[6, 12] |
τοῦ
Ἀρκάδων
κοινοῦ
δόγμα·
(οὐδέ
|
τινα |
ἔστιν
ἐν
Ἕλλησι
Τρίτειαν
πόλιν |
[6, 20] |
δέ
φασιν
ὕστερον
Ἀριστείδην
σοφίαν
|
τινὰ |
καὶ
αὐτὸν
ἐς
τὸ
μηχάνημα |
[6, 2] |
Ἔ́
οικεν
ουν
ιδί
αν
|
τινὰ |
ο
Θρασύ
βουλος
επὶ
σπλά |
[6, 22] |
Δαμοφῶν
ὁ
Πανταλέοντος
ὑπόνοιαν
μέν
|
τινα |
παρέσχεν
Ἠλείοις,
νεώτερα
ἐς
αὐτοὺς |
[6, 19] |
δὴ
καὶ
ἐν
Δελφοῖς
Ἑλλήνων
|
τινὲς |
ἐποίησαν
τῷ
Ἀπόλλωνι
θησαυρούς.
Ἔστι |
[6, 1] |
ή
δη
τὸ
ν
κό
|
τινον. |
Ὁπό
σοις
δὲ
ὴ
αυτοις |
[6, 26] |
Ἐσθῆτες
σηρικαὶ
ἐν
μίτων
ζςυφίου
|
τίνος |
ὑφαινόμεναι.
Σηρία
νῆσος.
Ὅροι
Ἤλιδος |
[6, 24] |
τὸ
γένος
τῶν
Σιληνῶν,
εἰκάσαι
|
τις |
ἂν
μάλιστα
ἐπὶ
τοῖς
τάφοις |
[6, 24] |
δὲ
αὐτὰς
ἐπὶ
τοιῷδε
εἰκάζοι
|
τις |
ἂν
τὰ
εἰρημένα·
ῥόδον
μὲν |
[6, 11] |
ἀπῆλθεν
ἐξ
ἀνθρώπων,
ἀνὴρ
τῶν
|
τις |
ἀπηχθημένων
ζῶντι
αὐτῷ,
παρεγίνετο
ἀνὰ |
[6, 18] |
ἐπηύξητο.
(Οὐ
μὴν
οὐδὲ
εἰπεῖν
|
τις |
αὐτοσχεδίως
Ἀναξιμένους
πρότερός
ἐστιν
εὑρηκώς. |
[6, 11] |
τῷ
πεποιημένῳ
τῶν
πολιτῶν,
ἀνήρ
|
τις |
αὐτῶν
δόκιμος
καὶ
ἡλικίᾳ
προήκων |
[6, 14] |
κάτω
γινόμενον,
οὐκ
ἀπεκίνησεν
ἄν
|
τις |
βιαζόμενος.
(Ἀποθανεῖν
δὲ
ὑπὸ
θηρίων |
[6, 15] |
τὸν
παῖδα
Ἀντίγονον,
ἀναθήματα
ἴστω
|
τις |
Βυζαντίων
ὄντας.
(Σπαρτιάτῃ
δὲ
Εὐτελίδᾳ |
[6, 9] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἰδιώτης
εἴη
ἄν
|
τις |
(ἐμοὶ
δοκεῖ)
ὁ
Γέλων
οὗτος, |
[6, 16] |
στέφανον,
Ἠλείους
σφᾶς
ὄντας
ἴστω
|
τις. |
Ἐπὶ
δὲ
τῷ
Πυττάλῳ
καὶ |
[6, 13] |
μὲν
δὴ
οὕτως
ἔχοντα
ἴστω
|
τις. |
Ἠλείοις
δὲ
ἀνδράσιν
Ἀγαθίνῳ
τε |
[6, 4] |
Πυθαγόρας
ἐποίησεν
ὁ
Ῥηγῖνος,
εἴπερ
|
τις |
καὶ
ἄλλος
ἀγαθὸς
τὰ
ἐς |
[6, 21] |
ἐπ'
αὐτοῖς
Ἀκρίαν
τεκμαίροιτο
ἄν
|
τις |
Λακεδαιμόνιόν
τε
εἶναι
καὶ
οἰκιστὴν |
[6, 14] |
δύο
εἰκόνας.
Εἶναι
δὲ
ἡγεμών
|
τις |
ξένων
ἢ
καὶ
ἄλλως
τὰ |
[6, 12] |
γοῦν
ἐς
Ἀρκάδας
ἡγοῖτο
ἄν
|
τις |
συντελέσαι
τοὺς
Τριταιεῖς,
καθὰ
καὶ |
[6, 26] |
χρὴ
ταῦτα
Ἕλλησιν,
ἀποδέχοιτο
ἄν
|
τις |
τῷ
λόγῳ
γε
τῷ
αὐτῷ |
[6, 14] |
Ἱερώνυμος
Ἄνδριος,
ὃς
τὸν
Ἠλεῖον
|
Τισαμενὸν |
πενταθλοῦντα
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κατεπάλαισε
τὸν |
[6, 13] |
τοὺς
ἔπειτα
εἶναι
τῆς
Νάξου,
|
Τίσανδρος |
ὁ
Κλεοκρίτου
μάλιστα
αἰτίαν
ἐχέτω. |
[6, 13] |
δὴ
ἐν
ἀνδράσι
κατεμαχέσατο
ὁ
|
Τίσανδρος |
πύκτας
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
τοσαῦται
δὲ |
[6, 17] |
καὶ
ἀφικόμενον
κατὰ
πρεσβείαν
ὁμοῦ
|
Τισίᾳ |
παρ'
Ἀθηναίους.
Καί
τοι
ἄλλα |
[6, 17] |
Ἀθηναίους.
Καί
τοι
ἄλλα
τε
|
Τισίας |
ἐς
λόγους
ἐσηνέγκατο,
καὶ
πιθανώτατα |
[6, 9] |
δευτέρας
καὶ
ἑβδομηκοστῆς
ὀλυμπιάδος,
ἣν
|
Τισικράτης |
ἐνίκα
Κροτωνιάτης
στάδιον.
Δῆλα
οὖν |
[6, 9] |
συμβαλέσθαι·
τάχα
δ'
ἂν
Αἰγινήταις
|
τισὶν |
ἐπιχώριος
ἐς
αὐτὰ
ἂν
εἴη |
[6, 20] |
ὡς
ἐπίπαν
καὶ
οἱ
ἡνίοχοι
|
τιτρώσκονται. |
καὶ
τοῦδε
ἡνίοχοι
ἕνεκα
θυσίας |
[6, 25] |
λόγῳ
μάρτυρα
ποιήσαντα
ἐν
Ἰλιάδι·
|
Τλῆ |
δ'
Ἀίδης
ἐν
τοῖσι
πελώριος |
[6, 2] |
του
Θηβαί
ων
δή
μου
|
τὸ |
ά
ρμα,
τὸ
ν
δὲ |
[6, 25] |
τε
καὶ
βύσσου
περιβάλλουσι.
(Τοῦτο
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐλέγετο
εἶναι
Ποσειδῶνος,
ἔχειν |
[6, 7] |
εἰργάσατο
Καλλικλῆς
Θεοκόσμου
τοῦ
ποιήσαντος
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐν
Μεγάροις
τοῦ
Διός. |
[6, 11] |
ἐκ
τῆς
οἰκίας
αὖθις
κομίσαι
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐς
τὴν
ἀγοράν.
Ὡς |
[6, 11] |
ἀγάλματι
αὐτόν)
ἀνασπάσαι
τε
δὴ
|
τὸ |
ἄγαλμα,
καὶ
ἐπὶ
τὸν
ἕτερον |
[6, 26] |
ἐστὶν
ἱερὸν
Ἀθηνᾶς·
ἐλέφαντος
δὲ
|
τὸ |
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ.
Εἶναι
μὲν |
[6, 26] |
Ἀφροδίτης
ἐστί·
τοῦ
Ἑρμοῦ
δὲ
|
τὸ |
ἄγαλμα,
ὃν
οἱ
ταύτῃ
περισσῶς |
[6, 6] |
Ἀργεῖος,
οὐχ
ὁ
τῆς
Ἥρας
|
τὸ |
ἄγαλμα
ποιήσας,
μαθητὴς
δὲ
Ναυκύδους, |
[6, 26] |
καὶ
ἱερόν
ἐστι
Διονύσου;
τέχνη
|
τὸ |
ἄγαλμα
Πραξιτέλους.
Θεῶν
δὲ
ἐν |
[6, 14] |
δέ
οἱ
ἐγένετο
τῆς
διαμαρτίας
|
τὸ |
ἄγαν
νέον.
(Ὡς
δὲ
ἀφίκετο |
[6, 19] |
τρεῖς,
οὓς
ἐς
τοῦ
πεντάθλου
|
τὸ |
ἀγώνισμα
ἐσκομίζουσι.
Καὶ
ἀσπίς
ἐστιν |
[6, 6] |
ἐς
ἐκεῖνον
ἐδόκει
σφίσιν
ἐπανελέσθαι
|
τὸ |
ἀγώνισμα
τῆς
πυγμῆς·
τούτων
ἕνεκα |
[6, 14] |
Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ
τὸ
κοινὸν
|
τὸ |
Αἰτωλῶν
Κύλωνα,
ὃς
(ἀπὸ
τῆς |
[6, 15] |
δὲ
ἀνέθηκεν
Ἠλεῖον
τὸ
ἔθνος
|
τὸ |
Αἰτωλῶν.
Χαρῖνος
δὲ
Ἠλεῖος
ἐπὶ |
[6, 18] |
λοίδορον.
Ὡς
δὲ
ἦν
ἐς
|
τὸ |
ἀκριβέστατον
αὐτῷ
μεμιμημένα,
ἐπιγράψας
τοῦ |
[6, 5] |
κύκλῳ
περισχὼν
καὶ
τοξόταις,
καὶ
|
τὸ |
ἄλλο
ὅσον
ἐν
ἡλικίᾳ
κατεφόνευσε, |
[6, 19] |
πεποιημένη,
καὶ
εἰργασμένον
ἐλέφαντος
κέρας
|
τὸ |
Ἀμαλθείας,
ἀνάθημα
Μιλτιάδου
τοῦ
Κίμωνος, |
[6, 3] |
Σαμίων.
Τοῦτο
μὲν
δὴ
τοὺς
|
τὸ |
ἀνάθημα
ἀναθέντας
μηνύει·
τὸ
δ' |
[6, 20] |
ἀνακινηθέντος
δὲ,
ὁ
μὲν
ἐς
|
τὸ |
ἄνω
πεποίηται
πηδᾶν
ὁ
ἀετός, |
[6, 14] |
αὐτῶν
ἀναστρέφων
τὸν
ἀντίχειρα
ἐς
|
τὸ |
ἄνω·
τῶν
λοιπῶν
δὲ
ἀλλήλοις |
[6, 10] |
φασιν
ἐξ
Ἀνθηδόνος
τῆς
Βοιωτῶν
|
τὸ |
ἄνωθεν
αὐτὸν
γένος
ἀπὸ
Γλαύκου |
[6, 7] |
ἔγκλημα.
Διαγόρας
μὲν
δὴ
καὶ
|
τὸ |
ἀπ'
αὐτοῦ
γένος
δόξης
ἐς |
[6, 20] |
κατὰ
τῆς
πρῴρας
τὸ
ἔμβολον.
|
Τὸ |
ἀπὸ
τούτου
δὲ
ἤδη
καθέστηκεν |
[6, 21] |
τοῦ
ὄρους.
Διαβήσῃ
τε
δὴ
|
τὸ |
ἀπὸ
τούτου
τὸν
Ἀλφειὸν
καὶ |
[6, 12] |
Ἀρκάδων
αὐτῶν
εἰσιν
οἱ
ἐς
|
τὸ |
Ἀργολικὸν
τελοῦντες.
Τοῦ
Ἀγησάρχου
δέ |
[6, 4] |
Εὐάνθην
ἀνήρ
τε
ἱπποτρόφος
καὶ
|
τὸ |
ἅρμα,
ἀναβεβηκυῖα
δὲ
ἐπὶ
τὸ |
[6, 9] |
νέμουσι.
(Παρὰ
δὲ
τοῦ
Γέλωνος
|
τὸ |
ἅρμα
ἀνάκειται
Φίλων,
τέχνη
τοῦ |
[6, 12] |
παῖδες.
(Παρὰ
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος
|
τὸ |
ἅρμα
ἀνήρ
ἐστιν
ὁμώνυμός
τε |
[6, 12] |
αὐτό,
κέλητες
δὲ
ἵπποι
παρὰ
|
τὸ |
ἅρμα,
εἷς
ἑκατέρωθεν
ἕστηκε,
καὶ |
[6, 5] |
ὡς
ἄνδρα
ἡνίοχον
ἐλαύνοντα
σπουδῇ
|
τὸ |
ἅρμα
ἐπέσχε
τοῦ
πρόσω.
Λαβόμενος |
[6, 9] |
Σικελίᾳ
τυραννήσαντός
φασιν
ἀνάθημα
εἶναι
|
τὸ |
ἅρμα.
Ἐπίγραμμα
μὲν
δή
ἐστιν |
[6, 12] |
τὸ
μὲν
Ὀνάτα
τοῦ
Αἰγινήτου
|
τὸ |
ἅρμα,
Καλάμιδος
δὲ
οἱ
ἵπποι |
[6, 4] |
τὸ
ἅρμα,
ἀναβεβηκυῖα
δὲ
ἐπὶ
|
τὸ |
ἅρμα
παῖς
παρθένος.
Ὄνομα
μὲν |
[6, 9] |
Κρατῖνος
ἐποίησε.
Τὰ
δὲ
ἐς
|
τὸ |
ἅρμα
τὸ
Γέλωνος
οὐ
κατὰ |
[6, 21] |
χανεῖν
γὰρ
τὴν
γῆν
ἐνταῦθα
|
τὸ |
ἅρμα
τοῦ
Ἅιδου
καὶ
αὖθις |
[6, 10] |
τοῦ
ἀρότρου
τὴν
ὕνην,
πρὸς
|
τὸ |
ἄροτρον
καθήρμοσε
τῇ
χειρὶ
ἀντὶ |
[6, 25] |
ἐλέγετο
εἶναι
Ποσειδῶνος,
ἔχειν
δὲ
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ἐπὶ
Σαμικῷ
τῷ
ἐν |
[6, 24] |
ὡς
ἡ
Πέτρα
δῆμος
εἴη
|
τὸ |
ἀρχαῖον.
(Ἠλείοις
δὲ
ἐν
τῷ |
[6, 19] |
δὲ
αὐτὸ
διὰ
τοῦ
ἀναθήματος
|
τὸ |
ἀρχαῖον.
(Κεῖνται
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[6, 19] |
μεταβεβληκέναι
τὸ
ὄνομα,
Σύβαριν
οὖσαν
|
τὸ |
ἀρχαῖον.
Ὁ
δὲ
ὅρμος
ταῖς |
[6, 14] |
στέφανον·
κατέχων
δὲ
ἐντὸς
χειλῶν
|
τὸ |
ἆσθμα,
καὶ
ἐμπιπλὰς
αἵματος
τὰς |
[6, 3] |
καὶ
Θηβαίων
στρατεία
γεγενῆσθαι
μετὰ
|
τὸ |
ἀτύχημα
Λακεδαιμονίων
τὸ
ἐν
Λεύκτροις. |
[6, 7] |
εἶναι
μὲν
τηνικαῦτα
ἐν
Καύνῳ
|
τὸ |
βασιλέως
ναυτικὸν,
καὶ
Κόνωνα
ἐπ' |
[6, 13] |
ὀλιγίστου
δὴ
καιροῦ
μεθηρμόσατο
ἐπὶ
|
τὸ |
βραχύτατον
ὁμοῦ
καὶ
ἥκιστον·
καὶ |
[6, 3] |
ἐγγύτατα
ἕστηκεν
ἀνὴρ
ὅστις
δή·
|
τὸ |
γὰρ
ὄνομα
οὐ
λέγουσιν
ἐπ' |
[6, 1] |
Ἀρχιδά
μου
Κυνί
σκαν,
ες
|
τὸ |
γέ
νος
τε
αυτης,
καὶ |
[6, 9] |
Τὰ
δὲ
ἐς
τὸ
ἅρμα
|
τὸ |
Γέλωνος
οὐ
κατὰ
ταὐτὰ
δοξάζειν |
[6, 24] |
αὐτῷ
δίδωσι.
Θνητὸν
δὲ
εἶναι
|
τὸ |
γένος
τῶν
Σιληνῶν,
εἰκάσαι
τις |
[6, 24] |
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
ἰέναι
καθέστηκεν
ἐς
|
τὸ |
γυμνάσιον.
Εἰσιᾶσι
δὲ,
πρὶν
μὲν |
[6, 21] |
ἀριστερᾷ
τῆς
ἐσόδου
τῆς
ἐς
|
τὸ |
γυμνάσιον·
καὶ
αἱ
παλαῖστραι
τοῖς |
[6, 3] |
τοὺς
τὸ
ἀνάθημα
ἀναθέντας
μηνύει·
|
τὸ |
δ'
ἐφεξῆς
ἐς
αὐτὸν
ἔπαινός |
[6, 1] |
ν
τροχὸ
ν
κατέ
χει,
|
τὸ |
δὲ
αιτει
τὴ
ν
ταινί |
[6, 14] |
παρ'
αὐτὴν
καθίει
τὴν
πλευράν,
|
τὸ |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
ἀγκῶνος
ἔτεινεν |
[6, 3] |
γε
καὶ
ἦν,
ὑπῆρξεν
ἀναγορευθῆναι·
|
τὸ |
δὲ
ἀπὸ
τούτου
Συρακούσιον
αὑτὸν |
[6, 26] |
δὲ
ἱερὰ
ἐν
Κυλλήνῃ
Ἀσκληπιοῦ,
|
τὸ |
δὲ
Ἀφροδίτης
ἐστί·
τοῦ
Ἑρμοῦ |
[6, 14] |
τὴν
Ῥόδον
αὐτὸν
οἴκαδε
ἀναστρέψαι.
|
Τὸ |
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τοῦ
Ῥοδίου |
[6, 25] |
τῶν
ἐκ
Κορκύρας
Ἀφροδίτης
ναός,
|
τὸ |
δὲ
ἐν
ὑπαίθρῳ
τέμενος
οὐ |
[6, 21] |
ἐν
τῷ
ὑπαίθρῳ
λίθου
πεποίηται·
|
τὸ |
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
τρόπαιον |
[6, 1] |
ά
ρματι
ανηγορεύ
θη
πρωτος·
|
τὸ |
δὲ
επί
γραμμά
φησι
τὸ |
[6, 13] |
ἡ
εἰκών
ἐστι
μὲν
Ἱππίου
|
τὸ |
δὲ
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
τὸ
ἐπ' |
[6, 3] |
Νεμείων
τρεῖς
ὑπῆρξεν
ἀνελέσθαι
νίκας.
|
Τὸ |
δὲ
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ |
[6, 3] |
μὲν
εἰκόνα
Σικυώνιος
εἴργασται
Δαίδαλος·
|
τὸ |
δὲ
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ |
[6, 2] |
περ
ά
λλο
τι
καὶ
|
τό |
δε
εποιησά
μην.
Μεσσηνί
ους |
[6, 26] |
τε
καὶ
θέρους
ὥρᾳ
ἐπιτηδείους.
|
Τὸ |
δὲ
ἔργον
τῶν
ζῴων
κλῶσμα |
[6, 21] |
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΑ'
|
(Τὸ |
δὲ
ἕτερον
τοῦ
ἱπποδρόμου
μέρος |
[6, 20] |
Ἕτεροι
ἑτέρωθι
Ταράξιπποι.
Ἱππδαμείας
εἰκών.
|
(Τὸ |
δὲ
ὄρος
τὸ
Κρόνιον
κατὰ |
[6, 26] |
νῆσον
αὐτήν·
ὥσπερ
καὶ
Αἰγύπτου
|
τὸ |
Δέλτα
ὑπὸ
τοῦ
Νείλου,
καὶ |
[6, 5] |
ἑκατόν,
ἣν
Δάμων
Θούριος
ἐνίκα
|
τὸ |
δεύτερον,
ταύτης
ἔτει
δευτέρῳ
τῆς |
[6, 13] |
στήλην,
ἀλλ'
οὐ
Λακεδαιμονίων
ἥγηνται
|
τὸ |
δημόσιον·
ἔστω
γὰρ
δήπου,
ὡς |
[6, 15] |
δὲ
δύο
μὲν
Ἱέρωνος
εἰκόνας
|
τὸ |
δημόσιον,
τρίτην
δὲ
ἀνέθεσαν
οἱ |
[6, 5] |
Ὀλυμπιάδος.
Καὶ
ὀλίγον
τε
ἔμενε
|
τὸ |
διαφυγὸν
τῶν
Σκοτουσσαίων,
καὶ
αὖθις |
[6, 3] |
ναυμαχίᾳ
περὶ
Κνίδον
καὶ
ὄρος
|
τὸ |
Δώριον
ὀνομαζόμενον,
οὕτω
μετεβάλλοντο
οἱ |
[6, 8] |
τελευταίου·
τοῦτο
δὲ
αὐτῷ
θάνατον
|
τὸ |
ἐγχείρημα
ἤνεγκεν.
Ἰσαγόρᾳ
γὰρ
τῷ |
[6, 15] |
Ὀλυμπίᾳ.
Ὀλίδαν
δὲ
ἀνέθηκεν
Ἠλεῖον
|
τὸ |
ἔθνος
τὸ
Αἰτωλῶν.
Χαρῖνος
δὲ |
[6, 6] |
τὴν
Τεμέσαν,
καί
πως
τηνικαῦτα
|
τὸ |
ἔθος
ἐποιεῖτο
τῷ
δαίμονι)
πυνθάνεται |
[6, 6] |
χρόαν
τε
δεινῶς
μέλας
καὶ
|
τὸ |
εἶδος
ἅπαν
ἐς
τὰ
μάλιστα |
[6, 8] |
εἰρημένα,
ὡς
ἐξ
ἀνθρώπου
μεταβάλοι
|
τὸ |
εἶδος
ἐς
λύκον
ἐπὶ
τῇ |
[6, 4] |
ἐς
τιμήν.
Ἔμελλεν
οὖν
ὡς
|
τὸ |
εἰκὸς
Ἱμεραῖος
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν |
[6, 11] |
ποιήσασιν
αὐτοῖς
τὰ
χρησθέντα
διαμένοι
|
τὸ |
ἐκ
τῶν
θεῶν
μήνιμα.
(Ἐνταῦθα |
[6, 7] |
ἀφίξῃ
τὰς
εἰκόνας,
Διαγόραν
καὶ
|
τὸ |
ἐκείνου
γένος.
Οἱ
δὲ
συνεχεῖς |
[6, 12] |
Πυθοῖ
καὶ
ἐν
Ἰσθμῷ,
μαρτυρεῖ
|
τὸ |
ἐλεγεῖον.
Ἀρκάδας
δὲ
τοὺς
Τριταιεῖς |
[6, 3] |
ἄλλους
Σπαρτιατῶν,
ἥκιστα
ἔς
γε
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
γνωρίμους.
(Μεταπεσόντων
δὲ
αὖθις |
[6, 20] |
πρῷραν
νεώς·
τέτραπται
δὲ
αὐτῆς
|
τὸ |
ἔμβολον
ἐς
τὸν
δρόμον.
Καθ' |
[6, 20] |
ἐπὶ
κανόνος
κατὰ
ἄκρον
μάλιστα
|
τὸ |
ἔμβολον
πεποίηται
χαλκοῦς.
(Ἑκατέρα
μὲν |
[6, 20] |
ἐξισωθῶσιν
ἀλλήλοις
κατὰ
τῆς
πρῴρας
|
τὸ |
ἔμβολον.
Τὸ
ἀπὸ
τούτου
δὲ |
[6, 2] |
επὶ
τη
Λακωνικη
νί
κη
|
τὸ |
εν
τη
Ἄλτει
τρό
παιον |
[6, 3] |
γεγενῆσθαι
μετὰ
τὸ
ἀτύχημα
Λακεδαιμονίων
|
τὸ |
ἐν
Λεύκτροις.
(Ἐφεξῆς
δὲ
ἀνάκειται |
[6, 4] |
δέ
μοι
καὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Μουνοπάλης
νικῶ
δὶς |
[6, 9] |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Εἰρήνης
|
τὸ |
ἐν
Ῥώμῃ
κομισθεῖσα
ἐξ
Ἄργους. |
[6, 20] |
μήκιστον
ἐκτείνων.
Ἀνακινεῖ
μὲν
δὴ
|
τὸ |
ἐν
τῷ
βωμῷ
μηχάνημα
ὁ |
[6, 4] |
Νεμείων
ἀνῃρημένος,
οὐχ
Ἱμεραῖος
εἶναι
|
τὸ |
ἐξ
ἀρχῆς,
καθάπερ
γε
τὸ |
[6, 7] |
καλούμενον.
Γένος
δὲ
ὁ
Διαγόρας
|
τὸ |
ἐξ
ἀρχῆς
Μεσσήνιος
πρὸς
γυναικῶν |
[6, 1] |
πποις,
ως
τὸ
επί
γραμμα
|
τὸ |
επ'
αυτω
λέ
γει,
καὶ |
[6, 1] |
τὸ
δὲ
επί
γραμμά
φησι
|
τὸ |
επ'
αυτω
του
πατρὸ
ς |
[6, 1] |
δὲ
Σιληνου
τὸ
επί
γραμμα
|
τὸ |
επ'
αυτω
φησιν
ειναι
των |
[6, 16] |
καὶ
διαύλου
Πυθοῖ,
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
δηλοῖ,
Νεμείων
τε |
[6, 3] |
ἀνελέσθαι
νίκας.
Τὸ
δὲ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
καὶ
τάδε
ἐπιλέγει, |
[6, 13] |
Γενέσθαι
ἐν
Ἄργει
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
μηνύει.
(Νάξου
δὲ |
[6, 3] |
εἴργασται
Δαίδαλος·
τὸ
δὲ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
μηνύει
σταδίου
μὲν |
[6, 13] |
Ἱππίου
τὸ
δὲ
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
νικῆσαι
Δοῦριν,
ἡνίκα |
[6, 7] |
ἐνίκησεν,
εἶναι
νέον,
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
φησί.
Καλλικλέους
δὲ |
[6, 4] |
ἀρχῆς,
καθάπερ
γε
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
φησι,
Κρὴς
δὲ |
[6, 15] |
Ἀχαιῶν
ἀνάθημα
εἶναι,
τὸ
ἐπίγραμμα
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῷ
φησιν·
εἰρήνην
τε |
[6, 2] |
δε
μὲ
ν
λέ
γει
|
τὸ |
επί
γραμμα·
ες
δὲ
αυτὸ |
[6, 1] |
ς.
(Κλεογέ
νην
δὲ
Σιληνου
|
τὸ |
επί
γραμμα
τὸ
επ'
αυτω |
[6, 1] |
ο
Πολυκλης
ί
πποις,
ως
|
τὸ |
επί
γραμμα
τὸ
επ'
αυτω |
[6, 2] |
Ἠλεί
οις.
(Ἐπί
γραμμα
δὲ
|
τὸ |
επὶ
τω
Σαμί
ω
πύ |
[6, 14] |
Λέγεται
δὲ
ἐς
αὐτὸν
καὶ
|
τὸ |
ἐπὶ
τῇ
ῥοιᾷ
καὶ
τὸ |
[6, 12] |
τὸν
πατέρα,
τὸ
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
|
τὸ |
ἐπὶ
τῷ
ἅρματι.
(Ἀγήσαρχον
δὲ |
[6, 14] |
τὸ
ἐπὶ
τῇ
ῥοιᾷ
καὶ
|
τὸ |
ἐπὶ
τῷ
δίσκῳ.
Ῥοιὰν
μὲν |
[6, 20] |
Πέλοψ
καὶ
θύσειέ
τε
αὐτῷ
|
τὸ |
ἐπὶ
τῷ
φόνῳ
μήνιμα
ἰώμενος |
[6, 12] |
τοῦ
Θεοχρήστου
λαβεῖν
τὸν
πατέρα,
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
τὸ
ἐπὶ
τῷ |
[6, 14] |
ἄνδρα
παρὰ
τὸν
ἵππον,
φησὶ
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
εἶναι
Ξενόμβροτον
ἐκ
Κῶ |
[6, 10] |
αὐτοῦ
καὶ
τοῦ
πάππου
φησὶ
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
Εὐτελίδα
τε
εἶναι
καὶ |
[6, 17] |
δὲ
ἧστινος
ἦν,
οὐ
δηλοῖ
|
τὸ |
ἐπίγραμμα·
ὅτι
δὲ
τοῦ
Ἀρκάδων |
[6, 19] |
εἶναι
τὰ
ἐν
αὐτῷ,
λέγει
|
τὸ |
ἐπίγραμμα.
Οὐ
μέντοι
ἀνακείμενά
γε |
[6, 4] |
γενέσθαι.
Μαρτυρεῖ
δέ
μοι
καὶ
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Μουνοπάλης |
[6, 16] |
γενέσθαι
δὲ
καὶ
διαύλου
Πυθοῖ,
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
δηλοῖ, |
[6, 13] |
Ἀσιανῆς
ἠπείρου
Γενέσθαι
ἐν
Ἄργει
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
μηνύει. |
[6, 4] |
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς,
καθάπερ
γε
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
φησι, |
[6, 7] |
μάλιστα,
ὅτε
ἐνίκησεν,
εἶναι
νέον,
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
φησί. |
[6, 15] |
δὲ
Ἠλεῖον
Ἀχαιῶν
ἀνάθημα
εἶναι,
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐπ'
αὐτῷ
φησιν· |
[6, 4] |
Μολπίων
ἐστὶν
ὄνομα,
στεφανωθῆναι
δὲ
|
τὸ |
ἐπίγραμμά
φησιν
αὐτὸν
ὑπὸ
Ἠλείων· |
[6, 9] |
ἐν
τῷ
ἱερῷ,
καὶ
ἐφελκυσαμένου
|
τὸ |
ἐπίθημα,
κάματον
ἐς
ἀνωφελὲς
οἱ |
[6, 12] |
(Θεόχρηστον
δὲ
Κυρηναῖον,
ἱπποτροφήσαντα
κατὰ
|
τὸ |
ἐπιχώριον
τοῖς
Λίβυσι,
καὶ
αὐτόν |
[6, 22] |
ἄλλην
Πύλον
οὐκ
ἔστιν
ἐπενεγκεῖν
|
τὸ |
ἔπος·
Πυλίων
γὰρ
τῶν
ὑπὲρ |
[6, 11] |
τοῦ
παιδὸς
ἐπὶ
ἰσχύι,
καὶ
|
τὸ |
ἔργον
ἀνὰ
πᾶσαν
ἐβεβόητο
τὴν |
[6, 16] |
εἴργετο.
Καὶ
τάδε
ἄλλα
φησὶ
|
τὸ |
ἐς
αὐτὸν
ἐπίγραμμα,
Αἰτωλοῖς
αὐτὸν |
[6, 18] |
συγγεγραφὼς
ἦν,
καὶ
τὸ
ἔχθος
|
τὸ |
ἐς
Θεόπομπον
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν |
[6, 24] |
τοίχῳ.
Κατὰ
δὲ
τῆς
στοᾶς
|
τὸ |
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἕστηκε
Πύρρωνος |
[6, 6] |
τὴν
Λοκρίδα
καὶ
Ῥηγίνην
ὁρίζων
|
τὸ |
ἐς
τοὺς
τέττιγας
παρέχεται
θαῦμα. |
[6, 23] |
Ἀνάκειται
δὲ
καὶ
τῶν
ἀγαλμάτων
|
τὸ |
ἕτερον,
ἃ
ἐπὶ
ζημίᾳ
Σωσάνδρου |
[6, 24] |
αὐτῶν.
Ὄνομα
δὲ
τῇ
ἀγορᾷ
|
τὸ |
ἐφ'
ἡμῶν
ἐστιν
Ἱππόδρομος,
καὶ |
[6, 18] |
αὐτός
τε
συγγεγραφὼς
ἦν,
καὶ
|
τὸ |
ἔχθος
τὸ
ἐς
Θεόπομπον
ἀνὰ |
[6, 10] |
Κόραξ·
ἑκατέρωθεν
δὲ
οἱ
παρὰ
|
τὸ |
ζυγόν,
κατὰ
μὲν
τὰ
δεξιὰ |
[6, 2] |
δί
χα,
καὶ
φαί
νων
|
τὸ |
ηπαρ.
(Μαντικὴ
δὲ
η
μὲ |
[6, 5] |
καὶ
Σκοτουσσαίων
τούς
τε
ἐς
|
τὸ |
θέατρον
συνειλεγμένους
(ἔτυχε
γάρ
σφισι |
[6, 26] |
τῆς
ἀγορᾶς
καὶ
τοῦ
Μηνίου
|
τὸ |
θέατρόν
τε
καὶ
ἱερόν
ἐστι |
[6, 14] |
ἐγίνετο
εὕρημα.
Μάλιστα
δέ
πως
|
τὸ |
θηρίον
τοῦτο
ἐν
τῇ
Κροτωνιάτιδι |
[6, 21] |
τῆς
οὐσίας
τῇ
Δήμητρι
οἰκοδομηθῆναι
|
τὸ |
ἱερόν.
(Ἀγάλματα
δὲ
ἀντὶ
τῶν |
[6, 3] |
τὸν
Λύσανδρον,
Ἐφέσιοι
δὲ
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
ἀνετίθεσαν
τῆς
Ἀρτέμιδος
Λύσανδρόν |
[6, 20] |
ἔδοξεν
ἐσδῦναι
μετὰ
τὴν
μάχην,
|
τὸ |
ἱερὸν
ἐποίησαν
ἐνταῦθα·
σὺν
δὲ |
[6, 21] |
ἔτι·
ἱδρύσασθαι
δὲ
τῇ
θεῷ
|
τὸ |
ἱερὸν
Κλύμενόν
φασιν
ἀπόγονον
Ἡρακλέους |
[6, 9] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
ἡ
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
τῆς
Εἰρήνης
τὸ
ἐν |
[6, 23] |
ἡ
ὁδὸς
Σιωπῆς,
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
ἱερὸν
τῆς
Φιλομείρακός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος. |
[6, 25] |
ἀπεχθανομένῳ
πρὸς
τὸν
Ἡρακλέα
ἐποιήσαντο
|
τὸ |
ἱερὸν
τῷ
θεῷ.
Ἑκάστου
δὲ |
[6, 7] |
ἐθέλειν
μοι
φαίνεται
Λακεδαιμονίους
ἐς
|
τὸ |
ἴσον
ἔτι
Ἀθηναίοις
καταστῆσαι·
ὅτι |
[6, 25] |
χειρὶ
δὲ
ἔχει
τῇ
ἑτέρᾳ
|
τὸ |
κέρας
τῆς
Ἀμαλθείας.
(Καθ'
ὅ |
[6, 14] |
τοῦ
αὐλητᾶ.
Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ
|
τὸ |
κοινὸν
τὸ
Αἰτωλῶν
Κύλωνα,
ὃς |
[6, 19] |
κατὰ
νώτου
δὲ
αὐτῆς
παρήκει
|
τὸ |
Κρόνιον.
Ἐπὶ
ταύτης
τῆς
κρηπῖδός |
[6, 20] |
Ἱππδαμείας
εἰκών.
(Τὸ
δὲ
ὄρος
|
τὸ |
Κρόνιον
κατὰ
τὰ
ἤδη
λελεγμένα |
[6, 3] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Ἴωνες,
(κατὰ
|
τὸ |
λεγόμενον
ὑπ'
αὐτῶν
Ἰώνων,
τοὺς |
[6, 3] |
ἀνὴρ
εἴη·
τῷ
δὲ
ἄρα
|
τὸ |
μάθημα
καὶ
νίκας
ἔμελλεν
ἐπιφανεῖς |
[6, 1] |
αυτω
παιδί
α
δύ
ο,
|
τὸ |
μὲ
ν
τροχὸ
ν
κατέ |
[6, 20] |
τε
ἡνιόχων
καὶ
ἵππων
ὠκύτητος.
|
(Τὸ |
μὲν
δὴ
ἐξ
ἀρχῆς
Κλεοίτας |
[6, 22] |
Λετρίνων
καὶ
ἑκατὸν
ἐπὶ
Ἦλιν.
|
Τὸ |
μὲν
δὴ
ἐξ
ἀρχῆς
πόλισμα |
[6, 4] |
πολέμῳ
φθίμενον
θάψ'
ἀρετῆς
ἕνεκεν.
|
Τὸ |
μὲν
δὴ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ
τοσοῦτο |
[6, 20] |
τὸ
στάδιον
καὶ
τοὺς
ἀγωνιστάς.
|
Τὸ |
μὲν
δὴ
στάδιον
γῆς
χῶμά |
[6, 14] |
καὶ
ὡς
τῆς
δεξιᾶς
χειρὸς
|
τὸ |
μὲν
ἐς
τὸν
ἀγκῶνα
ἐκ |
[6, 12] |
ἐστὶν
ὁ
Ἱέρωνος·
ἔργα
δὲ,
|
τὸ |
μὲν
Ὀνάτα
τοῦ
Αἰγινήτου
τὸ |
[6, 3] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
Σάμιοι·
καὶ
αὐτοῖς
|
τὸ |
μὲν
πρότερον
τῶν
ἐπιγραμμάτων
ἐστὶν· |
[6, 6] |
δὲ
ὀλυμπιάδι
ἐπὶ
ταῖς
ἑβδομήκοντα,
|
τὸ |
μὲν
τῷ
θεῷ
τοῦ
ἀργυρίου |
[6, 1] |
τω
ες
τὰ
αναθή
ματα,
|
τὸ |
μετὰ
τουτο
ή
δη
ποιή |
[6, 24] |
διημερεύουσιν,
ἔστιν
ἐγγὺς
ἄλλη
στοά,
|
τὸ |
μεταξὺ
αὐτῶν
ἀγυιὰ
μία·
ταύτην |
[6, 20] |
σοφίαν
τινὰ
καὶ
αὐτὸν
ἐς
|
τὸ |
μηχάνημα
ἐσενέγκασθαι.
(Παρεχομένου
δὲ
τοῦ |
[6, 20] |
ἀποθανοῦσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ
ἐστὶ
|
τὸ |
μνῆμα
ἐπὶ
τοῦ
λόφου
διαβάντων |
[6, 21] |
Τούτοις
μὲν
δὴ
ἐνταῦθά
ἐστι
|
τὸ |
μνῆμα,
καὶ
τὸν
Πέλοπα,
ἡνίκα |
[6, 20] |
Κτεάτου
λέγουσι
τοῦ
Ἄκτορος,
καὶ
|
τὸ |
μνῆμα
κοινὸν
Δαμέωνι
καὶ
τῷ |
[6, 1] |
καὶ
τουδε
έ
νεκα
ες
|
τὸ |
ν
αγωνα
ο
Δεινό
λοχος |
[6, 1] |
καὶ
αποδειξά
μενοι
λαμπρὰ
ες
|
τὸ |
ν
αγωνα,
οι
δὲ
καὶ |
[6, 2] |
γοντας
επέ
λιπεν
η
περὶ
|
τὸ |
ν
αγωνα
τύ
χη
τὸ |
[6, 2] |
Πελοπό
ννησον
καὶ
η
περὶ
|
τὸ |
ν
αγωνα
τύ
χη
τὸ |
[6, 2] |
τω
Σαμί
ω
πύ
κτη
|
τὸ |
ν
αναθέ
ντα
μὲ
ν |
[6, 2] |
μὲ
ν
δὴ
Πολύ
κλειτος
|
τὸ |
ν
ανδριά
ντα
ειργά
σατο· |
[6, 1] |
Τού
του
μὲ
ν
δὴ
|
τὸ |
ν
ανδριά
ντα
εποί
ησε |
[6, 1] |
δὲ
εν
Ὀλυμπί
α
παρὰ
|
τὸ |
ν
ανδριά
ντα
του
Τρωί |
[6, 2] |
ν
ανδριά
ντα
ειργά
σατο·
|
τὸ |
ν
δὲ
Δημοσθένην
Ευτυχί
δης |
[6, 2] |
γεγό
νασιν
απο
Ἰά
μου·
|
τὸ |
ν
δὲ
ειναι
παιδα
Ἀπό |
[6, 2] |
δή
μου
τὸ
ά
ρμα,
|
τὸ |
ν
δὲ
ηνί
οχον
νική |
[6, 2] |
ν
ωμον
προσέ
ρπων
εστὶ
|
τὸ |
ν
δεξιό
ν·
καὶ
κύ |
[6, 2] |
Λί
χαν,
Θηβαί
ων
δὲ
|
τὸ |
ν
δημον
έ
χει
νενικηκό |
[6, 2] |
καθηκεν
ες
των
ί
ππων
|
τὸ |
ν
δρό
μον
των
τελεί |
[6, 1] |
ος
ανεί
λοντο
ή
δη
|
τὸ |
ν
κό
τινον.
Ὁπό
σοις |
[6, 2] |
οι
Ἑλλανοδί
και.
Καὶ
διὰ
|
τὸ |
ν
Λί
χαν
τουτον
η |
[6, 2] |
ἀγῶνας.
(Παγκρατιαστου
δὲ
ανδρὸ
ς
|
τὸ |
ν
μὲ
ν
ανδριά
ντα |
[6, 2] |
τὸ
ν
αγωνα
τύ
χη
|
τὸ |
ν
Ὀλυμπιακό
ν.
Ἐνιαυτω
γὰ |
[6, 2] |
τὸ
ν
αγωνα
τύ
χη
|
τὸ |
ν
Ὀλυμπικό
ν.
Ὅ́
τι |
[6, 2] |
μασιν
αναπεί
θουσιν
αναγορευθηναί
οι
|
τὸ |
ν
παιδα
εκ
Συρακουσων.
Ἀντί |
[6, 1] |
πρό
τερον
έ
τι
στεφανωθηναι
|
τὸ |
ν
πατέ
ρα
πεντά
θλω· |
[6, 2] |
παρὰ
Διονυσί
ου
θυσί
αν,
|
τὸ |
ν
πατέ
ρα
του
Ἀντιπά |
[6, 2] |
γραμμα·
ες
δὲ
αυτὸ
ν
|
τὸ |
ν
πύ
κτην
εσή
μαινεν |
[6, 2] |
(Ἐν
δὲ
τη
Ἄλτει
παρὰ
|
τὸ |
ν
του
Δημοσθένους
ανδριά
ντα |
[6, 2] |
νι
γαλεώ
της
πρὸ
ς
|
τὸ |
ν
ωμον
προσέ
ρπων
εστὶ |
[6, 14] |
ξύλῳ·
σφῆνες
δὲ
ἐγκείμενοι
διίστασαν
|
τὸ |
ξύλον·
ὁ
δὲ
ὑπὸ
φρονήματος |
[6, 14] |
Μίλων
καθίησι
τὰς
χεῖρας
ἐς
|
τὸ |
ξύλον.
Ὀλισθάνουσί
τε
δὴ
οἱ |
[6, 26] |
πάρεστί
σφισι,
καὶ
ἐσελθόντες
ἐς
|
τὸ |
οἴκημα
εὑρίσκουσιν
οἴνου
πεπλησμένους
τοὺς |
[6, 16] |
Σελεύκου
δὲ
ἐς
ἅπαντας
ἤρθη
|
τὸ |
ὄνομα
ἀνθρώπους,
ἄλλων
τε
ἕνεκα |
[6, 21] |
Οἰνόμαον
τὴν
πόλιν,
καὶ
θέσθαι
|
τὸ |
ὄνομα
ἀπὸ
τῆς
μητρὸς
λέγουσιν |
[6, 26] |
οὖσα
Ἠλείων,
ἀπὸ
ἀνδρὸς
Ἀρκάδος
|
τὸ |
ὄνομα
εἴληφε.
Κυλλήνης
δὲ
ἐν |
[6, 23] |
τοὺς
Αἰτωλούς·
καὶ
ἡ
ἀγυιὰ
|
τὸ |
ὄνομα
εἴληφεν
ἀπὸ
τῶν
κατασκόπων |
[6, 21] |
Χαμύνῃ·
καὶ
οἱ
μὲν
ἀρχαῖον
|
τὸ |
ὄνομα
ἥγηνται,
χανεῖν
γὰρ
τὴν |
[6, 24] |
ἄστεως·
Πέτρα
μὲν
τῷ
χωρίῳ
|
τὸ |
ὄνομα,
λέγεται
δὲ,
ὡς
ἡ |
[6, 24] |
Ἀπόλλωνος
Ἀκεσίου·
σημαίνοι
δ'
ἂν
|
τὸ |
ὄνομα
οὐδέν
τι
ἀλλοῖον
ἢ |
[6, 19] |
τε
μεταξὺ
καὶ
Ὑδροῦντος
μεταβεβληκέναι
|
τὸ |
ὄνομα,
Σύβαριν
οὖσαν
τὸ
ἀρχαῖον. |
[6, 25] |
τίθενται,
μετὰ
τὴν
Πατρέων
προσοίκησιν
|
τὸ |
ὄνομα
τοῦ
Σατράπου
διδαχθέντες·
Κορύβαντός |
[6, 18] |
αὐτῷ
μεμιμημένα,
ἐπιγράψας
τοῦ
Θεοπόμπου
|
τὸ |
ὄνομα
τῷ
βιβλίῳ,
διέπεμπεν
ἐς |
[6, 15] |
τὴν
πυγμὴν
καὶ
τοὺς
ἐς
|
τὸ |
παγκράτιον
ἐσελθόντας
ἐκράτει
τῇ
μάχῃ. |
[6, 15] |
σὺν
τῷ
δικαίῳ
σφίσιν,
εἰ
|
τὸ |
παγκράτιον
ἐσκαλέσαιντο
πρὶν
ἢ
πυκτεύσαντα |
[6, 7] |
καὶ
Δαμάγητος
τοὺς
ἐσελθόντας
ἐς
|
τὸ |
παγκράτιον·
(οὗτοι
μὲν
ἀδελφοί
τέ |
[6, 4] |
τὴν
πάλην,
καθὰ
δὴ
καὶ
|
τὸ |
παγκράτιον
τῷ
Σικυωνίῳ
Σωστράτῳ·
καὶ |
[6, 20] |
τε
δὴ
οἱ
Ἀρκάδες,
καὶ
|
τὸ |
παιδίον
ἐνταῦθα
ἤδη
δράκων
ἦν· |
[6, 20] |
τὴν
ἄνθρωπον
ἡγοῦντο
εἰρηκέναι)
τιθέασι
|
τὸ |
παιδίον
πρὸ
τοῦ
στρατεύματος
γυμνόν. |
[6, 19] |
ἔχει
δὲ
Ἡρακλέα
καὶ
δένδρον
|
τὸ |
παρὰ
Ἑσπερίσι
τὴν
μηλέαν,
καὶ |
[6, 6] |
ἡλικίαν·
ἐς
ὃ
ἡ
Πυθία
|
τὸ |
παράπαν
ἐξ
Ἰταλίας
ὡρμημένους
φεύγειν |
[6, 11] |
ἀνασώσωνται,
φασὶν
ἁλιέας
ἀναχθέντας
ἐς
|
τὸ |
πέλαγος
ἐπὶ
ἰχθύων
θήραν,
περισχεῖν |
[6, 24] |
μεσούσης
δὲ
τῆς
ἡμέρας
ἐπὶ
|
τὸ |
πένταθλον,
καὶ
ὅσα
βαρέα
ἆθλα |
[6, 24] |
ἀγορὰν,
ἔστιν
ἐν
ἀριστερᾷ
παρὰ
|
τὸ |
πέρας
τῆς
στοᾶς
ὁ
Ἑλλανοδικαιών· |
[6, 12] |
ἄρτι
ἐς
Συρακούσας,
καὶ
ἐς
|
τὸ |
πλῆθος
ποιεῖσθαι
λόγους
ἀρχομένῳ,
ἐπέδραμεν |
[6, 26] |
ὑπὸ
πλησμονῆς,
καὶ
ἀποθανόντος
οὕτω
|
τὸ |
πολὺ
τῆς
ἁρπεδόνης
εὑρίσκουσιν
ἔνδον. |
[6, 20] |
τοῖς
πέρασι
τοῦ
Κρονίου
κατὰ
|
τὸ |
πρὸς
τὴν
ἄρκτον
ἔστιν
ἐν |
[6, 20] |
θεὸν,
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
καὶ
|
τὸ |
πρόσωπον
ἐφειλκυσμένῃ
ὕφος
λευκόν.
Παρθένοι |
[6, 22] |
Ἀλφειοῦ
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἔχειν)
ἀλείψασθαι
|
τὸ |
πρόσωπον
πηλῷ
καὶ
αὐτὴν
καὶ |
[6, 3] |
γὰρ
ἐπὶ
τῇ
ἑβδομηκοστῇ
Ὀλυμπιάδι
|
τὸ |
πταῖσμα
ἐγένετο
ἐν
Πλαταιαῖς
Μαρδονίῳ |
[6, 18] |
ἔλεγεν,
Ἀλέξανδρος
δὲ
οὔτε
πρὸς
|
τὸ |
σόφισμα
ἀντιμηχανήσασθαί
τι
εὑρίσκων,
καὶ |
[6, 20] |
Ἱπποδαμείας.
Κρυπτὴ
εἴσοδος
ἡ
εἰς
|
τὸ |
στάδιον.
Ἱέρεια
Δήμητρος
Χαμύνης.
Ἐνδυμιώνος |
[6, 20] |
τούς
τε
Ἑλλανοδίκας
ἐσιέναι
ἐς
|
τὸ |
στάδιον
καὶ
τοὺς
ἀγωνιστάς.
Τὸ |
[6, 9] |
αὐτὸς
ὁμώνυμος.
Γλαυκίας
δὲ
Αἰγινήτης
|
τό |
τε
ἅρμα
καὶ
αὐτῷ
τῷ |
[6, 21] |
καθίστασθαι.
(Προϊ
όντι
δὲ
ἐντεῦθεν
|
τό |
τε
ὕδωρ
τῆς
Παρθενίας
ἐστὶ |
[6, 8] |
ἀνδριὰς
ἔργον.
Τῷ
δὲ
Τιμάνθει
|
τὸ |
τέλος
τοῦ
βίου
συμβῆναί
φασιν |
[6, 25] |
βέβηκε.
Τῆς
δὲ
περιέχεται
μὲν
|
τὸ |
τέμενος
θριγκῷ,
κρηπὶς
δὲ
ἐντὸς |
[6, 5] |
ἐσκευασμένος
ὅπλῳ.
Προήχθη
δὲ
ἐς
|
τὸ |
τόλμημα
φιλοτιμίᾳ
πρὸς
τὰ
Ἡρακλέους |
[6, 8] |
οὐχ
οἷός
τε
ἔτι
τεῖναι
|
τὸ |
τόξον
ἐγίνετο,
πῦρ
ἀνακαύσας
ἀφίησι |
[6, 20] |
διέξοδον
τὴν
διὰ
τοῦ
χώματος,
|
τὸ |
τῶν
ἵππων
δεῖμα
ὁ
Ταράξιππος. |
[6, 5] |
τοῦ
ἐπιγράμματος.
(Ἕμελλε
δὲ
ἄρα
|
τὸ |
ὑπὸ
Ὁμήρου
προθεσπισθὲν
ἄλλους
τε |
[6, 10] |
Καί
πως
(ἐθεάσατο
ὁ
Δημύλος
|
τὸ |
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
ποιούμενον,
καὶ |
[6, 11] |
οἱ
πρὸς
Ἀχιλλέα
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
|
τὸ |
φιλοτίμημα,
ἐν
πατρίδι
τοῦ
ὠκίστου |
[6, 21] |
ὕστερον
ἐπέλαβεν
ἐν
τῷ
δρόμῳ
|
τὸ |
χρεὼν
Ἀριστόμαχόν
τε
καὶ
Πρίαντα, |
[6, 14] |
καὶ
Ἰσθμῷ.
Γεγονότα
δὲ
εἰκοσαετῆ
|
τὸ |
χρεὼν
ἐπιλαμβάνει,
πρὶν
ἢ
ἐς |
[6, 4] |
ἐν
βαρβάρῳ
τε
ἐπέλαβεν
αὐτὸν
|
τὸ |
χρεὼν,
καὶ
βασιλέων
μόνος
τῶν |
[6, 20] |
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
καθέζονται,
κατὰ
τοῦτο
|
(τὸ) |
χωρίον
ἐς
τῶν
ἵππων
ἀνειμένων |
[6, 10] |
τῇ
ἀριστερᾷ
Σάμος·
καὶ
ἐλεγεῖον
|
τόδε |
ἐστὶν
ἐπὶ
τῷ
ἅρματι·
Κλεοσθένης |
[6, 6] |
ἀνδρὸς
ἤκουσα
πλεύσαντος
κατὰ
ἐμπορίαν.
|
(Τόδε |
μὲν
ἤκουσα,
γραφῇ
δὲ
τοιάδε |
[6, 17] |
ὁμοῦ
Τισίᾳ
παρ'
Ἀθηναίους.
Καί
|
τοι |
ἄλλα
τε
Τισίας
ἐς
λόγους |
[6, 15] |
δὲ
οἱ
ἐς
δόξαν
ἦν
|
τοιάδε· |
ἐν
Ἰσθμῷ
παλαιστὰς
κατεπάλαισεν
ἄνδρας, |
[6, 6] |
(Τόδε
μὲν
ἤκουσα,
γραφῇ
δὲ
|
τοιάδε |
ἐπιτυχὼν
οἶδα.
Ἠν
δὲ
αὕτη |
[6, 14] |
δίσκου.
Παρείχετο
δὲ
καὶ
ἄλλα
|
τοιάδε |
ἐς
ἐπίδειξιν.
(Περιέδει
τῷ
μετώπῳ |
[6, 18] |
Ἀλέξανδρον
τὸν
Φιλίππου,
τέχνῃ
περιῆλθε
|
τοιᾷδε. |
(Λαμψακηνῶν
τὰ
βασιλέως
τοῦ
Περσῶν |
[6, 8] |
βίου
συμβῆναί
φασιν
ἐπὶ
αἰτίᾳ
|
τοιᾷδε· |
πεπαῦσθαι
μὲν
ἀθλοῦντα,
ἀποπειρᾶσθαι
δὲ |
[6, 8] |
πυρὰν
αὑτόν.
Ὁπόσα
δὲ
ἤδη
|
τοιαῦτα |
ἐγένετο
ἐν
ἀνθρώποις,
ἢ
καὶ |
[6, 26] |
οὐχ
ὑπὸ
μιᾶς
περιέχεσθαι
θαλάσσης;
|
τοιαύτην |
ἑτέραν
καὶ
τὴν
Σηρίαν
νῆσον |
[6, 24] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
καὶ
ἄλλο
|
τοιόνδε |
εἶδον,
ναοῦ
σχῆμα·
ἔστι
δὲ |
[6, 26] |
φλοιοῦ,
τρόπον
δὲ
ἕτερον
γίνονται
|
τοιόνδε. |
Ἔστιν
ἐν
τῇ
γῇ
ζωύφιόν |
[6, 6] |
τοῦ
δαίμονος.
Ἤκουσα
δὲ
καὶ
|
τοιόνδε |
ἔτι
ἐς
τὸν
Εὔθυμον,
ὡς |
[6, 15] |
πυγμὴν
ἐσελθόντας
κρατήσαντι
ἄνδρας
ἄλλο
|
τοιόνδε |
προσποιοῦσιν
οἱ
Μιτυληναῖοι
ἐς
δόξαν, |
[6, 14] |
καὶ
ἄφθονον.
(Μίλωνι
μὲν
δὴ
|
τοιόνδε |
τέλος
ἐπηκολούθησε.
Πύρρον
δὲ
τὸν |
[6, 4] |
ὡς
τὸ
εἰκὸς
Ἱμεραῖος
ἐν
|
τοῖς |
ἀγῶσιν
ἀναγορευθήσεσθαι.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
Πολυδάμνατος |
[6, 17] |
καὶ
ἐς
τὴν
Ἦλιν
μετῴκησε,
|
τοῖς |
ἀδελφοῖς
εἶναι
τῆς
μητρὸς
σύνοικος |
[6, 21] |
τὸ
γυμνάσιον·
καὶ
αἱ
παλαῖστραι
|
τοῖς |
ἀθληταῖς
εἰσιν
ἐνταῦθα.
Τῆς
στοᾶς |
[6, 7] |
κρέας
ἐσθίειν
ἐπινοήσειε·
τέως
δὲ
|
τοῖς |
ἀθληταῖς
σιτία
τυρὸν
ἐκ
τῶν |
[6, 23] |
ἐπὶ
τῷ
σχήματι·
καὶ
παλαίστραν
|
τοῖς |
ἀθλοῦσιν
ἐνταῦθα
ποιοῦνται,
καὶ
συμβάλλουσιν |
[6, 16] |
γενέσθαι,
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
Ἠλείοις
|
τοῖς |
ἄλλοις
εἴργετο.
Καὶ
τάδε
ἄλλα |
[6, 3] |
καὶ
οὗτος
κατὰ
ταὐτὰ
Ἠλείοις
|
τοῖς |
ἄλλοις
εἴργετο.
(Λέγεται
δὲ
παιδὶ |
[6, 6] |
τοῦ
Καικίνου
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
|
τοῖς |
ἄλλοις
τέττιξιν
ᾄδουσι·
διαβάντων
δὲ |
[6, 1] |
ες
δό
ξαν,
ὴ
καὶ
|
τοις |
ανδριασιν
υπηρχεν
ά
μεινον
ετέ |
[6, 26] |
μέγιστος,
τὰ
δὲ
ἄλλα
εἴκασται
|
τοῖς |
ἀράχναις,
οἳ
ὑπὸ
τοῖς
δένδρεσιν |
[6, 26] |
ἀριθμὸν
ὀκτὼ
κατὰ
ταὐτὰ
ἔχει
|
τοῖς |
ἀράχναις.
Ταῦτα
τὰ
ζῷα
τρέφουσιν |
[6, 20] |
ταραχθεῖσι
δὲ
ἐπὶ
τῷ
θεάματι
|
τοῖς |
Ἀρκάσι
καὶ
ἐνδοῦσιν
ἐς
φυγὴν, |
[6, 10] |
οὐ
μὴν
καὶ
αὐτὸς
ἐπὶ
|
τοῖς |
ἅρμασιν
Εὐαγόρας·
τὰ
Μιλτιάδου
δέ, |
[6, 1] |
Τρωί
λος
Αλκί
νου.
Τού
|
τοις |
γέ
νος
μὲ
ν
καὶ |
[6, 20] |
τῆς
τέχνης
ἐταράχθησαν
αἱ
ἵπποι·
|
τοῖς |
δέ
ἐστιν
εἰρημένον
ὡς
αὐτὸς |
[6, 23] |
τῆς
μαλακότητος
τοῦ
ἐδάφους
ἕνεκα,
|
τοῖς |
δὲ
ἐφήβοις
ἀνεῖται
τῆς
πανηγύρεως |
[6, 25] |
ἡ
ἐς
τοῦ
δου
γίνεται.
|
(Τοῖς |
δὲ
Ἠλείοις
καὶ
Τύχης
ἱερὸν: |
[6, 20] |
θεὸς
αὕτη
προήγαγεν
ἐς
ἀνθρώπους.
|
(Τοῖς |
δὲ
τῶν
Ἀρκάδων
ἀποθανοῦσιν
ἐν |
[6, 14] |
Νικασύλος
Ῥόδιος.
(Ὄγδοον
γὰρ
ἐπὶ
|
τοῖς |
δέκα
ἔτεσι
γεγονὼς,
μὴ
παλαῖσαι |
[6, 26] |
εἴκασται
τοῖς
ἀράχναις,
οἳ
ὑπὸ
|
τοῖς |
δένδρεσιν
ὑφαίνουσι·
καὶ
δὴ
καὶ |
[6, 17] |
ἔτη
Γοργίαν
πέντε
φασὶν
ἐπὶ
|
τοῖς |
ἑκατόν.
Λεοντίνων
δὲ
ἐρημωθεῖσάν
ποτε |
[6, 25] |
Ἴλιον
Ποσειδῶν
τῷ
Ὁμήρου
λόγῳ
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἐπίκουρος
ἦν,
οὐκ
ἂν |
[6, 6] |
τε
ἐπιφανὴς
Εὐθύμῳ,
καὶ
ἀνθρώποις
|
τοῖς |
ἐνταῦθα
ἐλευθερία
τοῦ
λοιποῦ
σφισιν |
[6, 2] |
δης
ουτος
καὶ
Σύ
ροις
|
τοις |
επι
Ὀρό
ντη
Τύ
χης |
[6, 19] |
τῷ
Ἡραίῳ.
Τὸν
δὲ
θησαυρὸν
|
τοῖς |
Ἐπιδαμνίοις
Πύρρος
καὶ
οἱ
παῖδες |
[6, 10] |
τε
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἔχων
|
τοῖς |
ἐφ'
ἡμῶν,
καὶ
κράνος
ἐπὶ |
[6, 20] |
πεποίηται
πηδᾶν
ὁ
ἀετός,
ὡς
|
τοῖς |
ἥκουσιν
ἐπὶ
τὴν
θέαν
γενέσθαι |
[6, 24] |
ἆθλα
ὀνομάζουσιν.
(Ἡ
δὲ
ἀγορὰ
|
τοῖς |
Ἠλείοις
οὐ
κατὰ
τὰς
Ἰώνων, |
[6, 13] |
οὐ
πέρα
ταύτης
ἐστὶν
ἐν
|
τοῖς |
Ἠλείων
γράμμασιν
ἡ
νίκη
τῶν |
[6, 11] |
ἄνθρωπον.
(Ἀνὰ
χρόνον
δέ,
ὡς
|
τοῖς |
Θασίοις
οὐδένα
ἀπεδίδου
καρπὸν
ἡ |
[6, 25] |
καὶ
ἐς
τὸν
τράγον
παρίημι
|
τοῖς |
θέλουσιν
εἰκάζειν.
(Ὁ
δὲ
ἱερὸς |
[6, 20] |
ἐν
ἱπποδρόμῳ,
βάσκανόν
τε
εἶναι
|
τοῖς |
ἱππεύουσι
καὶ
οὐκ
εὐμενῆ
δαίμονα. |
[6, 20] |
καὶ
εἰ
πῦρ,
ἐνεποίει
φόβον
|
τοῖς |
ἵπποις.
Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
ἐν |
[6, 10] |
ὁ
Κλεοσθένης·
ἀνέθηκε
δὲ
ὁμοῦ
|
τοῖς |
ἵπποις
αὑτοῦ
τε
εἰκόνα
καὶ |
[6, 21] |
Κρόνιον.
Οἱ
δὲ
καὶ
ἐπαριθμοῦσι
|
τοῖς |
κατειλεγμένοις
Ἐρύθραν
παῖδα
Λεύκωνος
τοῦ |
[6, 10] |
Ἑτέρων
ἀθλητῶν
ἀνδριάντες.
(Ἐπὶ
δὲ
|
τοῖς |
κατειλεγμένοις
ἕστηκεν
ὁ
Καρύστιος
Γλαῦκος. |
[6, 1] |
χοιτο
του
παιδὸ
ς
εν
|
τοις |
κό
λποις
εστεφανωμέ
νου·
καὶ |
[6, 12] |
Κυρηναῖον,
ἱπποτροφήσαντα
κατὰ
τὸ
ἐπιχώριον
|
τοῖς |
Λίβυσι,
καὶ
αὐτόν
τε
ἐν |
[6, 1] |
έ
τι
εδή
λωσα
εν
|
τοις |
λό
γοις,
οὶ
ες
τοὺ |
[6, 19] |
ἀνάμνησις,
ὡς
Θουκυδίδης
ποιήσειεν
ἐν
|
τοῖς |
λόγοις
Λοκρῶν
τῶν
πρὸς
τῇ |
[6, 26] |
ἄγαλμα
Πραξιτέλους.
Θεῶν
δὲ
ἐν
|
τοῖς |
μάλιστα
Διόνυσον
σέβουσιν
Ἠλεῖοι,
καὶ |
[6, 11] |
καὶ
Σέλευκός
τε
καὶ
Ἀντίγονος·
|
τοῖς |
μὲν
δὴ
ἐφ'
ἵππων,
Ἀντιγόνῳ |
[6, 6] |
ἐν
Τεμέσῃ
παρθένων
τὴν
καλλίστην.
|
(Τοῖς |
μὲν
δὴ
τὰ
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 5] |
παῖδας,
μισθὸν
εἶναι
τὰ
χρήματα
|
τοῖς |
ξένοις.
(Αὕτη
Σκοτουσσαίοις
ἡ
συμφορὰ |
[6, 19] |
τῇ
ἀσπίδι.
Ἐπίγραμμα
δὲ
ἐπὶ
|
τοῖς |
ὅπλοις,
ἀκροθίνιον
τῷ
Διὶ
ὑπὸ |
[6, 7] |
Ἑλλήνων
ἄνθεσι
καὶ
εὐδαίμονα
ἐπὶ
|
τοῖς |
παισὶ
καλούμενον.
Γένος
δὲ
ὁ |
[6, 9] |
ἀνεῖχεν.
(Ἐμπεσόντος
δὲ
τοῦ
ὀρόφου
|
τοῖς |
παισί,
καταλιθούμενος
ὑπὸ
τῶν
ἀστῶν, |
[6, 7] |
ἕστηκε.
Διαγόραν
δὲ
καὶ
ὁμοῦ
|
τοῖς |
παισὶν
Ἀκουσιλάῳ
καὶ
Δαμαγήτῳ
λέγουσιν |
[6, 13] |
(Ἐγένετο
δὲ
καὶ
τοῦ
Φειδώλα
|
τοῖς |
παισὶν
ἐπὶ
κέλητι
ἵππῳ
νίκη, |
[6, 7] |
Θεάντου
Λεπρεάτῃ
καὶ
αὐτῷ
καὶ
|
τοῖς |
παισὶν
Ὀλυμπικαὶ
νῖκαι.
Αὐτὸς
μέν |
[6, 14] |
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἀνταγωνιστὰς,
καὶ
ἐπὶ
|
τοῖς |
παισὶν,
οὓς
ἀγενείους
καλοῦσι,
καὶ |
[6, 20] |
τότε,
ταράσσεσθαι
δὲ
καὶ
ὕστερον
|
τοῖς |
πᾶσι
τὰς
ἵππους.
Ἠξίου
δὲ |
[6, 5] |
οὗτοι
τὴν
πόλιν,
ὅτε
καὶ
|
τοῖς |
πᾶσιν
Ἕλλησι
προσπταῖσαι
δεύτερα
ἐν |
[6, 1] |
κασιν
ανδριά
ντες,
ουδὲ
τού
|
τοις |
πασιν
επέ
ξειμι,
επιστά
μενος |
[6, 4] |
ἔπεσεν,
ἤτοι
ἐς
Χαιρώνειαν
Ἀχαιοῖς
|
τοῖς |
πᾶσιν
ὁμοῦ
στρατεύσασθαι,
ἢ
ἰδίᾳ |
[6, 20] |
μηνὶ
παρὰ
Ἠλείοις.
(Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
πέρασι
τοῦ
Κρονίου
κατὰ
τὸ |
[6, 22] |
θεῷ
ταύτῃ
καὶ
ὠρχήσαντο
ἐπιχώριον
|
τοῖς |
περὶ
τὸν
Σίπυλον
κόρδακα
ὄρχησιν. |
[6, 14] |
καὶ
οὗτος,
Προκλῆς
ὁ
Λυκαστίδα.
|
Τοῖς |
πλάσταις
δὲ,
οἳ
τοὺς
ἀνδριάντας |
[6, 3] |
ἡγούμενον
ἀναστῆσαι
τρόπαια,
καὶ
ἄνδρα
|
τοῖς |
πολεμίοις
στρατηγοῦντα
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 10] |
τῇ
κεφαλῇ,
καὶ
κνημῖδας
ἐπὶ
|
τοῖς |
ποσί.
Ταῦτα
μὲν
δὴ
ἀνὰ |
[6, 26] |
τῶν
ζῴων
κλῶσμα
εὑρίσκεται
λεπτὸν,
|
τοῖς |
ποσὶν
αὐτῶν
περιειλιγμένον.
(Τρέφουσι
δὲ |
[6, 9] |
δοξάζειν
ἐμοί
τε
παρίστατο
καὶ
|
τοῖς |
πρότερον
ἢ
ἐγὼ
τὰ
ἐς |
[6, 4] |
(Ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
Σπαρτιατικοῖς
λόγοις
ἐς
πλέον
ἡμῖν |
[6, 20] |
τοῦ
σταδίου
τῷ
πέρατι,
ᾗ
|
τοῖς |
σταδιαδρόμοις
ἄφεσις
πεποίηται,
Ἐνδυμίωνος
μνῆμα |
[6, 24] |
εἰκάσαι
τις
ἂν
μάλιστα
ἐπὶ
|
τοῖς |
τάφοις
αὐτῶν.
Ἐν
γὰρ
τῇ |
[6, 20] |
πεποίηται
δὲ
ἐν
αὐτῷ
καθέδρα
|
τοῖς |
τιθεῖσι
τὸν
ἀγῶνα.
Ἔστι
δὲ |
[6, 7] |
κεῖνται.
(Ἐπὶ
δὲ
τοῦ
Ἀλκαινέτου
|
τοῖς |
υἱοῖς,
Γνάθων
τε
Διπαιεὺς
τῆς |
[6, 12] |
δὴ
ποιησόμεθα
μνήμην
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ὑστέροις
τοῦ
λόγου.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ' |
[6, 26] |
Ὅμηρος
ἐποιήσατο·
ἐν
δὲ
ἔπεσι
|
τοῖς |
ὕστερον
δεδήλωκεν,
ὡς
πόλισμα
οὖσαν |
[6, 25] |
Ἰλιάδι·
Τλῆ
δ'
Ἀίδης
ἐν
|
τοῖσι |
πελώριος
ὠκὺν
ὀιστόν,
Εὖτέ
μιν |
[6, 24] |
ἔστι
δὲ
οὐχ
ὑψηλόν,
καὶ
|
τοῖχοι |
μὲν
οὐκ
εἰσί,
τὸν
ὄροφον |
[6, 24] |
δὲ
αὐτῆς
οὐ
κίονες,
ἀλλὰ
|
τοῖχος |
ὁ
ταύτῃ
τὸν
ὄροφον
ἀνέχων |
[6, 23] |
διὰ
τῶν
δρόμων
πεφύκασιν
ἐντὸς
|
τοίχου· |
ὁ
σύμπας
δὲ
οὗτος
περίβολος |
[6, 3] |
λεγόμενον
ὑπ'
αὐτῶν
Ἰώνων,
τοὺς
|
τοίχους |
τοὺς
δύο
ἐπαλείφοντες.
Ἀλκιβιάδου
μέν |
[6, 24] |
καὶ
εἰκόνες
ἑκατέρωθεν
πρὸς
τῷ
|
τοίχῳ. |
Κατὰ
δὲ
τῆς
στοᾶς
τὸ |
[6, 21] |
ἥλιον
τοῦ
γυμνασίου
προσεχεῖς
τῷ
|
τοίχῳ |
τῶν
ἀθλητῶν
εἰσιν
αἱ
οἰκήσεις, |
[6, 7] |
τε
ἀλλήλοις
καὶ
ἐν
κόσμῳ
|
τοιῷδε |
ἀνέκειντο.
Ἀκουσίλαος
μὲν
λαβὼν
πυγμῆς |
[6, 24] |
μυρσίνης.
(Ἔχειν
δὲ
αὐτὰς
ἐπὶ
|
τοιῷδε |
εἰκάζοι
τις
ἂν
τὰ
εἰρημένα· |
[6, 22] |
τῇ
θεῷ
λέγουσιν
ἐπὶ
λόγῳ
|
τοιῷδε. |
Ἐρασθῆναι
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸν
Ἀλφειόν, |
[6, 23] |
δὲ
Σιωπῇ
ὄνομα
ἐπὶ
λόγῳ
|
τοιῷδε |
τεθῆναι
λέγουσιν.
Ἄνδρες
τοῦ
Ὀξύλου |
[6, 4] |
ἰδίᾳ
κατ'
ἀρετήν
τε
καὶ
|
τόλμαν |
Ἀχαιῶν
μόνος
Ἀντιπάτρου
μοι
καὶ |
[6, 8] |
πολέμοις
ἐστὶν
ἔργα
τῇ
τε
|
τόλμῃ |
λαμπρὰ,
καὶ
οὐκ
ἀποδέοντα
τῇ |
[6, 14] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τοῦ
Ῥοδίου
παλαιστοῦ
|
τόλμημα |
Ἀρτεμίδωρος
γένος
Τραλλιανὸς
ὑπερεβάλετο
κατὰ |
[6, 5] |
ὅπλῳ.
Προήχθη
δὲ
ἐς
τὸ
|
τόλμημα |
φιλοτιμίᾳ
πρὸς
τὰ
Ἡρακλέους
ἔργα, |
[6, 14] |
δεξιᾶς
χειρὸς
τὸ
μὲν
ἐς
|
τὸν |
ἀγκῶνα
ἐκ
τοῦ
ὤμου
παρ' |
[6, 4] |
οἱ
Ἠλεῖοι,
διότι
μὴ
αὐτοὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα,
ἀλλὰ
Πισαῖοι
καὶ
Ἀρκάδες |
[6, 21] |
τῇ
Κυδωνίᾳ
πρὶν
ἢ
ἐς
|
τὸν |
ἀγῶνα
αὐτὸν
τῷ
Οἰνομάῳ
καθίστασθαι. |
[6, 22] |
ἐν
Ἕλλησι
μάλιστα
ὑβρίσαντα,
καὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα
ἔθεσαν
ὁμοῦ
τῷ
Φείδωνι. |
[6, 20] |
ἐν
αὐτῷ
καθέδρα
τοῖς
τιθεῖσι
|
τὸν |
ἀγῶνα.
Ἔστι
δὲ
ἀπαντικρὺ
τῶν |
[6, 7] |
σχῆμα
ἐπὶ
τῶν
Ὀλυμπίων
αὐτὴ
|
τὸν |
ἀγῶνα
ἤγαγεν.
(Οὗτος
δὲ
ὁ |
[6, 11] |
δὴ
ἔργων
τῶν
Θεαγένους
ἐς
|
τὸν |
ἀγῶνα
ἥκει
τὸν
Ὀλυμπικόν,
προεδήλωσεν |
[6, 24] |
ὑπὸ
τῶν
νομοφυλάκων,
ὅσα
ἐς
|
τὸν |
ἀγῶνα
σφᾶς
δεῖ
ποιεῖν,
διδάσκονται. |
[6, 14] |
τὸν
Ἀργεῖον.
(Σακάδας
μὲν
γὰρ
|
τὸν |
ἀγῶνα
τὸν
τεθέντα
ὑπὸ
Ἀμφικτυόνων |
[6, 20] |
οἰκήματα
διαλαγχάνουσιν
οἱ
ἐσιόντες
ἐς
|
τὸν |
ἀγῶνα
τῶν
ἵππων.
Πρὸ
δὲ |
[6, 22] |
δὲ
τοῦ
Πανταλέοντος
μετὰ
Δαμοφῶντα
|
τὸν |
ἀδελφὸν
βασιλεύσαντος,
Πισαῖοι
πόλεμον
ἑκούσιον |
[6, 12] |
τοῦ
Δεινομένους,
τυραννήσαντος
Συρακουσίων
μετὰ
|
τὸν |
ἀδελφὸν
Γέλωνα.
Τὰ
δὲ
ἀναθήματα |
[6, 3] |
Ταῦτα
μέν
ἐστιν
ἔχοντα
οὕτω
|
τὸν |
ἀεὶ
χρόνον,
καὶ
Ἴωσιν
ὡσαύτως |
[6, 14] |
δὲ
Αἰγινήτης
(οὗτος
γὰρ
παρὰ
|
τὸν |
Ἀθηναῖον
Ἀριστοφῶντα
ἀνάκειται)
ὀγδόῃ
μὲν |
[6, 14] |
τοιόνδε
τέλος
ἐπηκολούθησε.
Πύρρον
δὲ
|
τὸν |
Αἰακίδου
βασιλεύσαντα
ἐν
τῇ
Θεσπρωτίδι |
[6, 12] |
ὁ
Ἱέρων
ξενίαν
πρὸς
Πύρρον
|
τὸν |
Αἰακίδου
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
ξενίᾳ |
[6, 9] |
ὡς
Ταυροσθένην
καταπαλαίσειεν
ὁ
Χείμων
|
τὸν |
Αἰγινήτην,
καὶ
ὡς
Ταυροσθένης
τῇ |
[6, 12] |
ἐπὶ
τῷ
ἅρματι.
(Ἀγήσαρχον
δὲ
|
τὸν |
Αἱμοστράτου
Τριταιέα,
κρατῆσαι
μὲν
πύκτας |
[6, 18] |
Προσῄει
τε
ὁ
Ἀναξιμένης,
καὶ
|
τὸν |
Ἀλέξανδρον,
πεπυσμένον
καθ'
ἥντινα
αἰτίαν |
[6, 7] |
ἐπεκράτησεν
ἐν
παισίν·
Ἑλλάνικον
δὲ
|
τὸν |
Ἀλκαινέτου
καὶ
Θέαντον
ἐπὶ
πυγμῇ |
[6, 22] |
λόγῳ
τοιῷδε.
Ἐρασθῆναι
τῆς
Ἀρτέμιδος
|
τὸν |
Ἀλφειόν,
ἐρασθέντα
δέ,
ὡς
ἐπέγνω |
[6, 21] |
τε
δὴ
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
τὸν |
Ἀλφειὸν
καὶ
ἐντὸς
γῆς
ἔσῃ |
[6, 21] |
ποταμὸς
ἀπὸ
μεσημβρίας
κατιὼν
ἐς
|
τὸν |
Ἀλφειὸν
καταντικρὺ
τοῦ
Ἐρυμάνθου
μάλιστα, |
[6, 21] |
μὲν
οὖν
καὶ
οὗτος
ἐς
|
τὸν |
Ἀλφειόν,
κάτεισι
δὲ
ἐκ
Φολόης |
[6, 21] |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
ὑψηλοῦ
παρὰ
|
τὸν |
Ἀλφειόν.
(Τούτου
δὲ
οὐ
πόρρω |
[6, 22] |
ὅσαι
τῶν
νυμφῶν
παρῆσαν,
καὶ
|
τὸν |
Ἀλφειόν,
ὡς
ἐσῆλθεν,
οὐκ
ἔχειν |
[6, 16] |
στήλην
ἐν
τῇ
Ἄλτει
παρὰ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
ἀνέθηκεν
ὁ
Δεινοσθένης·
ὁδοῦ |
[6, 6] |
Δαίδαλος·
Καλλίᾳ
δὲ
Ἀθηναίῳ
παγκρατιαστῇ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
Μίκων
ἐποίησεν |
[6, 6] |
δὲ
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
τοῦ
Πουλυδάμαντος
|
τὸν |
ἀνδριάντα,
δύο
τε
ἐκ
τῆς |
[6, 12] |
Δάιππος·
Ἱππομάχου
δὲ
ὅστις
μὲν
|
τὸν |
ἀνδριάντα
εἰργάσατο,
οὐκ
ἴσμεν·
καταμαχέσασθαι |
[6, 3] |
Χαιρήμονος.
Γέγραπται
δὲ
καὶ
ὁ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
εἰργασμένος
Ἀστερίων
Αἰσχύλου.
(Μετὰ |
[6, 14] |
καὶ
ὡς
ἐσκομίσειεν
αὐτὸς
αὑτοῦ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
ἐς
τὴν
Ἄλτιν
ὁ |
[6, 9] |
τοῦ
μὲν
Κλέων,
Ξενοκλέους
δὲ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
Πολύκλειτός
ἐστιν
εἰργασμένος.
(Ἀριστεὺς |
[6, 7] |
Ἀθλητῶν
ἑτέρων
ἀνδριάντες.
(Μετὰ
δὲ
|
τὸν |
ἀνδριάντα
τοῦ
Εὐθύμου,
Πύθαρχός
τε |
[6, 10] |
Οὕτω
γε
δὴ
βιαιοτέραν
ἐς
|
τὸν |
ἀνταγωνιζόμενον
ἐνεγκὼν
τὴν
πληγὴν,
αὐτίκα |
[6, 14] |
δακτύλων,
τὸν
μὲν
αὐτῶν
ἀναστρέφων
|
τὸν |
ἀντίχειρα
ἐς
τὸ
ἄνω·
τῶν |
[6, 22] |
Οἵγε
ὀλυμπιάδι
μὲν
τῇ
ὀγδόῃ
|
τὸν |
Ἀργεῖον
ἐπηγάγοντο
Φείδωνα
τυράννων
τῶν |
[6, 14] |
τῷ
ἀνδρὶ
δευτέρῳ
μετὰ
Σακάδαν
|
τὸν |
Ἀργεῖον.
(Σακάδας
μὲν
γὰρ
τὸν |
[6, 19] |
Ἐν
τούτῳ
τῷ
θησαυρῷ
δίσκοι
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ἀνάκεινται
τρεῖς,
οὓς
ἐς |
[6, 3] |
ὑπὸ
τῇ
Ἰθώμῃ·
(Λύσανδρον
δὲ
|
τὸν |
Ἀριστοκρίτου
Σπαρτιάτην
ἀνέθεσαν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 12] |
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
νίκης.
Κάλλωνα
δὲ
|
τὸν |
Ἁρμοδίου,
καὶ
τὸν
Μοσχίωνος
Ἱππόμαχον, |
[6, 24] |
πρόσεστιν
ἐκ
γήρως,
τούτων
εἶναι
|
τὸν |
ἀστράγαλον
παίγνιον.
Τῶν
Χαρίτων
δὲ |
[6, 3] |
ὃς
ἐς
πέμπτον
διδάσκαλον
ἀνῄει
|
τὸν |
Ἀττικὸν
Κριτίαν.
Πτόλιχος
μὲν
γὰρ |
[6, 20] |
τάξει·
διὰ
πάντων
τε
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
λόγον
συμβαίνει
τῶν
ἵππων, |
[6, 8] |
γε
ἐμὴν
γνώμην.
(Μετὰ
δὲ
|
τὸν |
Βαύκιδά
εἰσιν
ἀθλητῶν
Ἀρκάδων
εἰκόνες· |
[6, 13] |
Ἀργείῳ
Πολυκλείτῳ
διδαχθέντος.
Παρὰ
δὲ
|
τὸν |
Βύκελον
ὁπλίτης
ἀνὴρ
ἐπίκλησιν
Λίβυς, |
[6, 17] |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
Λεωνιδαίου
πρὸς
|
τὸν |
βωμὸν
τὸν
μέγαν
ἀφικέσθαι
τῇ |
[6, 22] |
οἱ
διὰ
πειθοῦς
καὶ
δεήσεως
|
τὸν |
γάμον,
ἐπιτολμᾶν
ὡς
βιασόμενον
τὴν |
[6, 6] |
οἴχεσθαι·
τοῦ
καταλευσθέντος
δὲ
ἀνθρώπου
|
τὸν |
δαίμονα
οὐδένα
ἀνιέναι
καιρὸν
ἀποκτείνοντά |
[6, 6] |
ὁ
Ῥηγῖνος
Πυθαγόρας·
Ναρυκίδαν
δὲ
|
τὸν |
Δαμαρέτου
παλαιστὴν
ἄνδρα
ἐκ
Φιγαλίας, |
[6, 18] |
οἱ
διαφορὰ
ἐς
Θεόπομπον
ἐγεγόνει
|
τὸν |
Δαμασιστράτου,
γράφει
βιβλίον
ἐς
Ἀθηναίους, |
[6, 10] |
μὲν
αὐτῶν
Πτόλιχος
Αἰγινήτης
ἐποίησε,
|
τὸν |
δὲ
Ἀγιάδαν
Σήραμβος,
γένος
καὶ |
[6, 13] |
οἱ
Κορίνθιοι
μνημονεύουσιν,
ἔχει
Αὔρα·
|
τὸν |
δὲ
ἀναβάτην
ἔτι
ἀρχομένου
τοῦ |
[6, 3] |
τὸν
παιδοτρίβην
ὑπὸ
Ἠλείων
ἐδόθη.
|
Τὸν |
δὲ
ἀνδριάντα
ἐποίησε
Σικυώνιος
Κάνθαρος, |
[6, 9] |
στέφανον
λαβεῖν
ὑπῆρξεν
ἐν
παισί·
|
τὸν |
δὲ
ἀνδριάντα
οἱ
Πτόλιχος
ἐποίησεν |
[6, 4] |
δὲ
αὐτὸν
κλῶντα
τοὺς
δακτύλους.
|
(Τὸν |
δὲ
ἀνδριάντα
Πυθαγόρας
ἐποίησεν
ὁ |
[6, 21] |
οἷά
τε
ἦν
πυθέσθαι
μοι·
|
τὸν |
δὲ
ἀποθανόντα
ἐπ'
αὐτοῖς
Ἀκρίαν |
[6, 12] |
Ὀλυμπίᾳ,
ἐφ'
ἵππου
τὸν
ἕτερον,
|
τὸν |
δὲ
αὐτῶν
πεζόν,
ἀνέθεσαν
μὲν |
[6, 19] |
τοὺς
Κορινθίους
Μεγαρεῦσι
τοῦ
ἔργου.
|
Τὸν |
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
θησαυρὸν
ἔτεσιν |
[6, 19] |
δύο
ἐποίησε,
τὸν
μὲν
Δώριον,
|
τὸν |
δὲ
ἐργασίας
τῆς
Ἰώνων.
Χαλκοῦ |
[6, 4] |
ἐπίγραμμά
φησιν
αὐτὸν
ὑπὸ
Ἠλείων·
|
τὸν |
δὲ
ἕτερον,
ὅτῳ
μηδέν
ἐστιν |
[6, 4] |
καὶ
αὐτῷ,
μαθητῇ
δὲ
Εὐχείρου·
|
τὸν |
δὲ
Εὔχειρον
εἶναι
Κορίνθιον,
φοιτῆσαι |
[6, 6] |
Τεμέσαν,
μὲν
ἐκλιπεῖν
οὐκ
εἴα,
|
τὸν |
δὲ
Ἥρω
σφᾶς
ἐκέλευσεν
ἱλάσκεσθαι |
[6, 19] |
ἐμὲ
ἦσαν
ἐν
τῷ
Ἡραίῳ.
|
Τὸν |
δὲ
θησαυρὸν
τοῖς
Ἐπιδαμνίοις
Πύρρος |
[6, 13] |
δῆμος
ἔφευγεν
ἐκ
τῆς
νήσου.
|
Τὸν |
δὲ
καιρὸν,
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα |
[6, 15] |
οὐ
πρόσω
γεγονὼς
ἐτῶν
εἴκοσι.
|
Τὸν |
δὲ
παῖδα
σταδιοδρόμον
Ξένωνα
Καλλιτέλους |
[6, 19] |
τοῦ
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν
κειμένην.
|
Τὸν |
δὲ
ποταμὸν
μέγιστόν
τε
ὄντα |
[6, 10] |
ἐστιν
ὁ
ἀνδριὰς
Κλέωνος
τέχνη·
|
τὸν |
δὲ
Τέλλωνα
ὅστις
εἰργάσατο,
οὐ |
[6, 7] |
ἐνάτῃ
πρὸς
ταῖς
ὀγδοήκοντα
ὀλυμπιάδι,
|
τὸν |
δὲ
τῇ
ἐφεξῆς
ταύτῃ
συνέβη |
[6, 12] |
κρατήσαντες
τῶν
δορυφόρων
ἄλλοι,
διαφθείρουσι
|
τὸν |
Δεινομένην.
Τοὺς
ἀνδριάντας
δὲ
τοῦ |
[6, 16] |
(Τυδεὺς
δὲ
Ἠλεῖος
Ἀντίγονόν
τε
|
τὸν |
Δημητρίου
πατέρα
καὶ
Σέλευκον
ἀνέθηκε: |
[6, 13] |
δὲ
καιρὸν,
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα
|
τὸν |
δῆμον
(Παρὰ
δὲ
τὸν
Τύραννον |
[6, 7] |
ἐπ'
αὐτῷ
στρατηγόν,
Ῥοδίων
δὲ
|
τὸν |
δῆμον
πεισθέντα
ὑπὸ
τοῦ
Κόνωνος, |
[6, 25] |
λέγουσιν·
ἀφικέσθαι,
οὖν
καὶ
Πυλίοις
|
τὸν |
δην
συμμαχήσοντα
τῇ
ἀπεχθείᾳ
τοῦ |
[6, 7] |
ἀπ'
ἐκείνου.
Τὰ
κατά
Δωριέα
|
τὸν |
Διαγόρου.
Ἀθλητῶν
ἑτέρων
ἀνδριάντες.
(Μετὰ |
[6, 14] |
ἐστὶν
ὁ
Τελέστας.
(Μίλωνα
δὲ
|
τὸν |
Διοτίμου
πεποίηκε
μὲν
Δαμέας
ἐκ |
[6, 11] |
εἴη,
καὶ
τοὺς
ἐσελθόντας
ἐς
|
τὸν |
δόλιχον
ἐκράτησεν.
Ἦν
δέ
οἱ |
[6, 19] |
μηλέαν,
καὶ
περιελελιγμένον
τῇ
μηλέᾳ
|
τὸν |
δράκοντα·
κέδρου
μὲν
καὶ
ταῦτα, |
[6, 23] |
ἀποκλίνοντα
ἐς
δυσμὰς
τοῦ
ἡλίου
|
τὸν |
δρόμον,
αἱ
γυναῖκες
αἱ
Ἠλεῖαι |
[6, 20] |
δὲ
αὐτῆς
τὸ
ἔμβολον
ἐς
|
τὸν |
δρόμον.
Καθ'
ό,
τι
δὲ |
[6, 13] |
καὶ
οὐκ
ἀθρόους
ἀφιᾶσιν
ἐς
|
τὸν |
δρόμον·
οἳ
δ'
ἂν
ἐν |
[6, 13] |
οὐκ
εἶναί
πω
τοῦ
ὅπλου
|
τὸν |
δρόμον,
πῶς
ἂν
οὖν
ἐπίσταιτο |
[6, 13] |
σάλπιγγος
ἤκουσεν,
ἐπετάχυνεν
ἐς
πλέον
|
τὸν |
δρόμον,
φθάνει
τε
δὴ
ἐπὶ |
[6, 8] |
ἐποίησε.
Τὰ
δὲ
ἐς
Πρόμαχον
|
τὸν |
Δρύωνος
παγκρατιαστὴν
Πελληνέα
προσέσται
μοι |
[6, 19] |
Πατροκλέα
δὲ
εἶναι
Κατίλλου
Κροτωνιάτην
|
τὸν |
εἰργασμένον.
(Ἐφεξῆς
δὲ
τῷ
Σικυωνίῳ |
[6, 15] |
θηρεύοντος
παρεχόμενος
σχῆμα.
Δημήτριον
δὲ
|
τὸν |
ἐλάσαντα
ἐπὶ
Σέλευκον
στρατιᾷ
καὶ |
[6, 14] |
δὲ
ἀλλήλοις
ἐπικειμένων
κατὰ
στοῖχον,
|
τὸν |
ἐλάχιστον
οὖν
τῶν
δακτύλων
κάτω |
[6, 24] |
τε
τὴν
ἀγορὰν
καὶ
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἑλλανοδικαιῶνα
καλούμενον,
ἔστι
δὲ
ὑπὲρ |
[6, 14] |
Τισαμενὸν
πενταθλοῦντα
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κατεπάλαισε
|
τὸν |
ἐν
Ἕλλησιν
ὕστερον
τούτων
ἐναντία |
[6, 15] |
Μιτυληναῖοι
ἐς
δόξαν,
ὡς
καὶ
|
τὸν |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
Πυθοῖ
καὶ |
[6, 6] |
Εὔθμος
πύκτης
ἔνδοξος.
Ἡ
πρὸς
|
τὸν |
ἐν
Τεμὲσσῃ
ἥρῳα
Εὐθύμου
μάχη. |
[6, 6] |
ἐπὶ
τῆς
μετ'
ἐκείνην
ὀλυμπιάδος
|
τὸν |
ἐπὶ
πυγμῇ
στέφανον
ἀνείλετο
ὁ |
[6, 15] |
ἐν
Ἰσθμῷ
λαβόντα,
οὗτοι
μὲν
|
τὸν |
Ἐπιθέρσην
τοῦτον
ἀνέθεσαν.
Συρακούσιοι
δὲ |
[6, 16] |
τὴν
Ἑλλάδα,
τῇ
μὲν
Ἀντίγονον
|
τὸν |
ἐπιτροπεύσαντα
Φιλίππου
τοῦ
Δημητρίου,
τῇ |
[6, 13] |
ἐς
πλέον
ἥκουσιν
εὐηθείας,
οἳ
|
τὸν |
ἑστηκότα
ἀνδριάντα
παρὰ
τῇ
στήλῃ |
[6, 12] |
Ἱέρωνος
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
ἐφ'
ἵππου
|
τὸν |
ἕτερον,
τὸν
δὲ
αὐτῶν
πεζόν, |
[6, 11] |
δὴ
τὸ
ἄγαλμα,
καὶ
ἐπὶ
|
τὸν |
ἕτερον
τῶν
ὤμων
ἀναθέμενον
ἐνεγκεῖν |
[6, 4] |
καὶ
Ἰσθμίων.
Πεποίηται
δὲ
παρὰ
|
τὸν |
Εὐάνθην
ἀνήρ
τε
ἱπποτρόφος
καὶ |
[6, 6] |
μὲν
δὴ
παῖδα
εἶναι
λέγεται
|
τὸν |
Εὔθυμον.
Ἀνελομένῳ
δέ
οἱ
πυγμῆς |
[6, 6] |
ἅτε
προκατεργασθεὶς
τῇ
μάχῃ
πρὸς
|
τὸν |
Εὔθυμον.
(Ἐπὶ
τούτῳ
δὲ
ἐπιβάλλουσιν |
[6, 6] |
καὶ
παγκρατίου
νίκας,
ὑπερεβάλετο
πυκτεύων
|
τὸν |
Εὔθυμον.
Οὐ
μὴν
οὐδὲ
ὁ |
[6, 6] |
δὲ
καὶ
τοιόνδε
ἔτι
ἐς
|
τὸν |
Εὔθυμον,
ὡς
γήρως
τε
ἐπὶ |
[6, 14] |
τυραννίδος
ἠλευθέρωσεν
Ἠλείους.
Γόργον
δὲ
|
τὸν |
Εὐκλήτου
Μεσσήνιον
ἀνελόμενον
πεντάθλου
νίκην, |
[6, 3] |
ἑκατέρου
τῶν
Ἑλλανοδικῶν,
οἳ
νικᾶν
|
τὸν |
Εὐπόλεμον
ἔγνωσαν.
(Οἰβώτα
δὲ
τὸν |
[6, 3] |
μὲν
ἀνδρῶν
Ὀλυμπίασι
νίκην
ἀνελέσθαι
|
τὸν |
Εὐπόλεμον,
εἶναι
δὲ
καὶ
δύο |
[6, 16] |
παισὶν
ἀνελομένοις
στεφάνους.
Πλείσταινον
δὲ
|
τὸν |
Εὐρυδάμου
τοῦ
ἐναντία
Γαλατῶν
στρατηγήσαντος |
[6, 15] |
ὑπὸ
τοῦ
χρόνου.
(Μετὰ
δὲ
|
τὸν |
Εὐτελίδαν
Ἀρεύς
τε
αὖθις
ὁ |
[6, 14] |
δὲ
αὐτοῖς
Ἱερώνυμος
Ἄνδριος,
ὃς
|
τὸν |
Ἠλεῖον
Τισαμενὸν
πενταθλοῦντα
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 5] |
καὶ
τοὺς
ἵππους
πεδήσας
καὶ
|
τὸν |
ἡνίοχον
εἶχε.
(Δαρεῖος
δὲ
Ἀρταξέρξου |
[6, 10] |
ἵπποις
αὑτοῦ
τε
εἰκόνα
καὶ
|
τὸν |
ἡνίοχον.
(Ἐπιγέγραπται
δὲ
καὶ
τῶν |
[6, 25] |
τε
εὔνῳ
καὶ
ἀπεχθανομένῳ
πρὸς
|
τὸν |
Ἡρακλέα
ἐποιήσαντο
τὸ
ἱερὸν
τῷ |
[6, 6] |
Ἰταλίαν
τότε
δὴ
ἐμαχέσατο
πρὸς
|
τὸν |
Ἥρωα.
Τὰ
δὲ
ἐς
αὐτὸν |
[6, 15] |
δεύτερος
ὁ
Κλειτόμαχος
οὗτος
μετὰ
|
τὸν |
Θάσιον
Θεαγένην
ἐπὶ
παγκρατίῳ
τε |
[6, 7] |
δὲ
τῇ
ἐφεξῆς
ταύτῃ
συνέβη
|
τὸν |
Θέαντον·
καί
σφισιν
ἀνδριάντες
ἅπασιν |
[6, 20] |
οὐκ
ἔστι
πλὴν
τῇ
θεραπευούσῃ
|
τὸν |
θεὸν,
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
καὶ |
[6, 6] |
Θεαγένει
τάλαντον
μὲν
ἱερὰν
ἐς
|
τὸν |
θεὸν
ζημίαν,
τάλαντον
δὲ
βλάβης |
[6, 26] |
μάλιστα
Διόνυσον
σέβουσιν
Ἠλεῖοι,
καὶ
|
τὸν |
θεόν
σφισιν
ἐπιφοιτᾶν
ἐς
τῶν |
[6, 19] |
ᾠκοδομήσαντο,
καὶ
ἀναθήματα
ἀνέθεσαν
ἐς
|
τὸν |
θησαυρὸν,
κέδρου
ζῴδια
χρυσῷ
διηνθισμένα, |
[6, 19] |
τοὺς
Μεγαρέας
ἀπὸ
Κορινθίων
ἀναθεῖναι
|
τὸν |
θησαυρὸν
λέγουσα.
Ταύτην
Μεγαρεῦσιν
ἡγοῦμαι |
[6, 20] |
μὲν
Ἀμφίονα,
εἶναι
δὲ
καὶ
|
τὸν |
Θρᾷκα
Ὀρφέα
μαγεῦσαι
δεινόν·
καὶ |
[6, 9] |
ὡς
Ἴκκῳ
πυκτεύων
ἀνδρὶ
Ἐπιδαυρίῳ,
|
τὸν |
Ἴκκον
ἀποκτείνειεν
ἐν
τῇ
μάχῃ· |
[6, 12] |
λόγους
ἀρχομένῳ,
ἐπέδραμεν
ὡς
ἀποκτενῶν
|
τὸν |
Ἱπποκράτην·
τοῦ
δέ
οἱ
ἀντιστάντος, |
[6, 20] |
στρατείας
αὐτόν
τε
ἀποθανεῖν
καὶ
|
τὸν |
ἵππον
ἐφ'
ᾧ
ἐπωχεῖτο
ὑπὸ |
[6, 14] |
καθήμενον,
καὶ
ἑστηκότα
ἄνδρα
παρὰ
|
τὸν |
ἵππον,
φησὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
εἶναι |
[6, 6] |
ἄλλοις
τέττιξιν
ᾄδουσι·
διαβάντων
δὲ
|
τὸν |
Καικίνην
οὐδεμίαν
ἔτι
οἱ
ἐν |
[6, 23] |
τύπος
Ἔρωτα
ἔχων
ἐπειργασμένον,
καὶ
|
τὸν |
καλούμενον
Ἀντέρωτα·
ἔχει
δὲ
ὁ |
[6, 9] |
ὅσον
ἑξήκοντα
ἀριθμὸν
παῖδες
ἀνατρέπει
|
τὸν |
κίονα,
ὃς
τὸν
ὄροφον
ἀνεῖχεν. |
[6, 21] |
καὶ
ἡλίου
δυσμάς.
(Διαβάντων
δὲ
|
τὸν |
Κλάδεον
τάφος
τε
Οἰνομάου,
γῆς |
[6, 20] |
μνῆμα
ἐπὶ
τοῦ
λόφου
διαβάντων
|
τὸν |
Κλάδεον
ὡς
ἐπὶ
ἡλίου
δυσμάς. |
[6, 15] |
Ὀλυμπιὰς
ἡ
ἐφεξῆς
εἶχε
μὲν
|
τὸν |
Κλειτόμαχον
τοῦτον
παγκρατίου
καὶ
πυγμῆς |
[6, 6] |
ἐπὶ
τῷ
παγκρατίῳ
λαβεῖν
ἐδυνήθη
|
τὸν |
κότινον,
ἅτε
προκατεργασθεὶς
τῇ
μάχῃ |
[6, 13] |
Λύκιος
παρέσχετο
Ἑρμογένης
Ξάνθιος,
ὃς
|
τὸν |
κότινον
ἐν
τρισὶν
Ὀλυμπιάσιν
ἀνείλετο |
[6, 16] |
στρατεύσαντα
ἐπὶ
Σέλευκον
καὶ
Πτολεμαῖον
|
τὸν |
Λάγου
στεφανοῦσά
ἐστιν.
(Ἀριστείδῃ
δὲ |
[6, 15] |
οἱ
παῖδες,
τοῦτον
μὲν
Πτολεμαῖον
|
τὸν |
Λάγου
φασὶν
εἶναι·
παρὰ
δὲ |
[6, 10] |
τῶν
ἀνταγωνιζομένων,
καὶ
ἡνίκα
πρὸς
|
τὸν |
λειπόμενον
ἐξ
αὐτῶν
ἐπύκτευεν,
ἀπαγορεύειν |
[6, 17] |
ἐν
παισὶν
ἀνῃρημένον
νίκην,
καὶ
|
τὸν |
Λεοντῖνον
Γοργίαν
ἰδεῖν
ἔστιν·
ἀναθεῖναι |
[6, 4] |
τῷ
Σικυωνίῳ
Σωστράτῳ·
καὶ
γὰρ
|
τὸν |
Λεοντίσκον
καταβαλεῖν
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθαι |
[6, 4] |
ἐπεισήχθω
μοι
καὶ
οὗτος
ἐς
|
τὸν |
λόγον,
Φειδίου
τε
ἕνεκα
καὶ |
[6, 3] |
Ἀττικαί,
Σάμιοι
μὲν
ἐς
Ὀλυμπίαν
|
τὸν |
Λύσανδρον,
Ἐφέσιοι
δὲ
ἐς
τὸ |
[6, 17] |
τοῦ
Λεωνιδαίου
πρὸς
τὸν
βωμὸν
|
τὸν |
μέγαν
ἀφικέσθαι
τῇ
δεξιᾷ
θελήσειας, |
[6, 11] |
Πυθία·
Θεαγένην
δ'
ἄμνηστον
ἀφήκατε
|
τὸν |
μέγαν
ὑμέων.
Ἀπορούντων
δὲ
αὐτῶν, |
[6, 5] |
μνήμην.
Ἐς
ἀγέλην
ἐσελθὼν
βοῶν,
|
τὸν |
μέγιστον
καὶ
ἀγριώτατον
ταῦρον
λαβὼν |
[6, 3] |
τὸν
Εὐπόλεμον
ἔγνωσαν.
(Οἰβώτα
δὲ
|
τὸν |
μὲν
ἀνδριάντα
Ἀχαιοὶ
κατὰ
πρόσταγμα |
[6, 13] |
Κορκυραῖον,
καὶ
Ἀριστίωνα
Θεοφίλους
Ἐπιδαύριον,
|
τὸν |
μὲν
ἀνδρῶν
πυγμῆς,
Θερσίλοχον
δὲ |
[6, 14] |
ἔτεινεν
ἐς
εὐθύ,
τῶν
δακτύλων,
|
τὸν |
μὲν
αὐτῶν
ἀναστρέφων
τὸν
ἀντίχειρα |
[6, 14] |
τοῦτον
Μεσσήνιον,
κρατήσαντα
πυγμῇ
παῖδας,
|
τὸν |
μὲν
αὐτῶν
Βοιώτιος
Θήρων,
Δαμαρέτου |
[6, 12] |
καὶ
πυγμῇ
κρατήσαντας
ἐν
παισί,
|
τὸν |
μὲν
αὐτῶν
ἐποίησε
Δάιππος·
Ἱππομάχου |
[6, 10] |
πυγμῆς,
Ἐπικράδιον
μὲν
καὶ
Ἀγιάδαν,
|
τὸν |
μὲν
αὐτῶν
Πτόλιχος
Αἰγινήτης
ἐποίησε, |
[6, 15] |
δύο
νῖκαι
τῷ
Κάπρῳ
τούτῳ.
|
Τὸν |
μὲν
δὴ
ἐπὶ
τοῦ
παγκρατίου |
[6, 6] |
Ἀττικὸς
ὁ
τρίτος
ἕστηκεν
ἀθλητής.
|
Τὸν |
μὲν
δὴ
Μαντινέα
Πρωτόλαον
Διαλκοῦς, |
[6, 19] |
θησαυρῷ
καὶ
θαλάμους
δύο
ἐποίησε,
|
τὸν |
μὲν
Δώριον,
τὸν
δὲ
ἐργασίας |
[6, 7] |
Θέαντον
ἐπὶ
πυγμῇ
παίδων
ἀναγορευθῆναι
|
τὸν |
μὲν
ἐνάτῃ
πρὸς
ταῖς
ὀγδοήκοντα |
[6, 11] |
ἅτε
αὐτῷ
Θεαγένει
λυμαινόμενος.
Καὶ
|
τὸν |
μὲν
ὁ
ἀνδριὰς
ἐμπεσὼν
ὕβρεως |
[6, 14] |
δὲ
ἐπὶ
πυγμῇ
παίδων
ἀναγορευθέντα·
|
τὸν |
μὲν
Παντίας
αὐτῶν,
Ξενόμβροτον
δὲ |
[6, 9] |
δὴ
ἐγγὺς
ἀλλήλων·
ἐποίησε
δὲ
|
τὸν |
μὲν
Παντίας
Χῖος,
παρὰ
τῷ |
[6, 15] |
(Ἐρυθραῖοι
δὲ
οἱ
Ἴωνες
Ἐπιθέρσην
|
τὸν |
Μητροδώρου,
δύο
μὲν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 12] |
Κάλλωνα
δὲ
τὸν
Ἁρμοδίου,
καὶ
|
τὸν |
Μοσχίωνος
Ἱππόμαχον,
γένος
τε
Ἠλείους |
[6, 6] |
καὶ
ἐσελθεῖν
τε
ἐπεθύμησεν
ἐς
|
τὸν |
ναὸν,
καὶ
τὴν
παρθένον
ἐσελθὼν |
[6, 3] |
ὁποῖα
τὰ
συμβάντα
ἦν
ἐς
|
τὸν |
Οἰβώταν,
τῇ
ἐς
Ἀχαιοὺς
προσέσται |
[6, 21] |
ἔπειτα
ὅσων
τε
καὶ
οἵων
|
τὸν |
Οἰνόμαον
κρατήσαντα
ἐνίκησεν
αὐτός.
(Ἀπέθανον |
[6, 22] |
Ἠλείοις
καὶ
σπουδὴν
ποιούμενοι,
τιθέναι
|
τὸν |
Ὀλυμπικὸν
ἀγῶνα
ἀντὶ
Ἠλείων.
Οἵγε |
[6, 11] |
Θεαγένους
ἐς
τὸν
ἀγῶνα
ἥκει
|
τὸν |
Ὀλυμπικόν,
προεδήλωσεν
ὁ
λόγος
ἤδη |
[6, 5] |
λέοντες
καὶ
ἐς
τὴν
περὶ
|
τὸν |
Ὄλυμπον
πλανῶνται
χώραν.
Τούτου
δὲ |
[6, 12] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
καὶ
ἔτι
πρότερον
|
τὸν |
ὁμώνυμόν
τε
αὐτῷ
καὶ
τοῦ |
[6, 7] |
οἱ
θάνατον
ζημίαν.
(Εἰ
δὲ
|
τὸν |
ὄντα
εἶπεν
Ἀνδροτίων
λόγον,
ἐθέλειν |
[6, 9] |
παῖδες
ἀνατρέπει
τὸν
κίονα,
ὃς
|
τὸν |
ὄροφον
ἀνεῖχεν.
(Ἐμπεσόντος
δὲ
τοῦ |
[6, 24] |
κίονες,
ἀλλὰ
τοῖχος
ὁ
ταύτῃ
|
τὸν |
ὄροφον
ἀνέχων
ἐστίν·
ἀνάκεινται
δὲ |
[6, 24] |
καὶ
τοῖχοι
μὲν
οὐκ
εἰσί,
|
τὸν |
ὄροφον
δὲ
δρυὸς
ἀνέχουσιν
εἰργασμένοι |
[6, 15] |
τῇ
μάχῃ,
καὶ
τοῦ
Δημητρίου
|
τὸν |
παῖδα
Ἀντίγονον,
ἀναθήματα
ἴστω
τις |
[6, 20] |
λέγειν
ὡς
τέκοι
μὲν
αὐτὴ
|
τὸν |
παῖδα,
διδοίη
δὲ
ἐξ
ὀνειράτων |
[6, 11] |
ἡλικίᾳ
προήκων
ἀποκτεῖναι
μὲν
σφᾶς
|
τὸν |
παῖδα
οὐκ
ἐᾷ,
ἐκεῖνον
δὲ |
[6, 20] |
καὶ
τὴν
Εἰλείθυιαν
ἐνόμισαν,
ὅτι
|
τὸν |
παῖδά
σφισιν
ἡ
θεὸς
αὕτη |
[6, 3] |
αὐτῷ
τοὺς
παῖδας
προσαναστῆσαι
καὶ
|
τὸν |
παιδοτρίβην
ὑπὸ
Ἠλείων
ἐδόθη.
Τὸν |
[6, 10] |
τῶν
τραυμάτων
ἐνομίζετο.
Καί
οἱ
|
τὸν |
πατέρα
βοῆσαί
φασιν·
Ὦ
παῖ |
[6, 7] |
τῇ
Ἄλτει
παρὰ
τῆς
μητρὸς
|
τὸν |
πατέρα
ἕστηκε.
Διαγόραν
δὲ
καὶ |
[6, 7] |
οἱ
νεανίσκοι
διὰ
τῆς
πανηγύρεως
|
τὸν |
πατέρα
ἔφερον,
βαλλόμενόν
τε
ὑπὸ |
[6, 12] |
δὲ
Ἰσθμῷ
τοῦ
Θεοχρήστου
λαβεῖν
|
τὸν |
πατέρα,
τὸ
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
τὸ |
[6, 21] |
ἐνταῦθά
ἐστι
τὸ
μνῆμα,
καὶ
|
τὸν |
Πέλοπα,
ἡνίκα
τῶν
Πισαίων
ἔσχε |
[6, 20] |
ταινίαν
τε
ἔχουσα
καὶ
ἀναδεῖν
|
τὸν |
Πέλοπα
μέλλουσα
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ. |
[6, 24] |
οἴκημα
ταῖς
ἑκκαίδεκα
καλουμέναις,
ἔνθα
|
τὸν |
πέπλον
ὑφαίνουσι
τῇ
Ἥρᾳ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[6, 22] |
δὴ
γενέσθαι
τῇ
πόλει
Πίσον
|
τὸν |
Περιήρους
φασὶ
τοῦ
Αἰόλου.
Πισαῖοι |
[6, 5] |
Θεσσαλοὺς
καὶ
τὸν
ποταμὸν
τέτραπται
|
τὸν |
Πηνειόν.
Ἐνταῦθα
ὁ
Πουλυδάμας
λέοντα |
[6, 22] |
αὐτὴν
ποταμὸς
Λάδων
κάτεισιν
ἐς
|
τὸν |
Πηνειόν.
(Λέγουσι
δὲ
οἱ
Ἠλεῖοι |
[6, 18] |
οὔ
μοι
πιστά
ἐστιν
Ἀναξιμένην
|
τὸν |
ποιήσαντα
εἶναι.
Σωτάδης
δὲ
ἐπὶ |
[6, 10] |
εἰκόνα
Θεοπόμπου
μὲν
τοῦ
παλαίσαντος
|
τὸν |
ποιήσαντα
οὐκ
ἴσμεν·
τὰς
δὲ |
[6, 8] |
ἐλθόντας
τῶν
ἀνδρῶν,
τοῦ
μὲν
|
τὸν |
ποιήσαντα
τὴν
εἰκόνα
οὐ
λέγουσι· |
[6, 12] |
δὲ
συνιόντων
μὲν
ἄρτι
ἐς
|
τὸν |
πόλεμον,
ἑλέσθαι
τὰ
Καρχηδονίων
ἤρεσε. |
[6, 4] |
τῇ
ἡλικίᾳ
συμβαλέσθαι
δεῖ
με
|
τὸν |
πόλεμον,
ἔνθα
ὁ
Χίλων
ἔπεσεν, |
[6, 20] |
βλάπτων.
Ἤκουσα
δὲ
καὶ
ἐς
|
τὸν |
Πορθάονος
Ἀλκάθουν
ἀγόντων
τὴν
αἰτίαν, |
[6, 22] |
ποταμός·
πηγὴ
δὲ
ἐκδιδοῦσα
ἐς
|
τὸν |
ποταμὸν,
καὶ
νυμφῶν
ἐστιν
ἱερὸν |
[6, 5] |
ἡ
δὲ
ἐπὶ
Θεσσαλοὺς
καὶ
|
τὸν |
ποταμὸν
τέτραπται
τὸν
Πηνειόν.
Ἐνταῦθα |
[6, 14] |
Στόμιός
ἐστιν
ὄνομα,
τῷ
δὲ
|
τὸν |
Προκλέα
εἰργασμένῳ
Σῶμις.
Αἰσχίνῃ
δὲ |
[6, 3] |
τοῦ
Αἰακίδου
καὶ
Ταραντίνων
ἐς
|
τὸν |
πρὸς
Ῥωμαίους
πόλεμον
καταστάντων,
ἄλλαι |
[6, 17] |
ἐπὶ
ταῖς
δέκα.
(Πτολεμαῖον
δὲ
|
τὸν |
Πτολεμαίου
τοῦ
Λάγου
Ἀριστόλαος
ἀνέθηκε |
[6, 11] |
αὐτῶν,
Εὔθυμόν
τε
ὡς
κατεμαχέσατο
|
τὸν |
πύκτην,
καὶ
ὡς
ὑπὸ
Ἠλείων |
[6, 6] |
οὕτω.
Τὰ
δὲ
ἐς
Εὔθυμον
|
τὸν |
πύκτην,
οὔ
με
εἰκὸς
ὑπερβαίνειν |
[6, 14] |
ἀνέθηκε
Θρασύβουλος
Ἠλεῖος.
Παρὰ
δὲ
|
τὸν |
Πύρρον
ἀνὴρ
μικρὸς
αὐλοὺς
ἔχων |
[6, 19] |
τοὺς
ἀναθέντας,
Μύρωνα
εἶναι
καὶ
|
τὸν |
Σικυωνίων
δῆμον.
Ἐν
τούτῳ
τῷ |
[6, 22] |
καὶ
ὠρχήσαντο
ἐπιχώριον
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
Σίπυλον
κόρδακα
ὄρχησιν.
Τοῦ
ἱεροῦ |
[6, 19] |
θαλάμων,
ἐς
μὲν
τοῦ
χαλκοῦ
|
τὸν |
σταθμόν,
ὅτι
πεντακόσια
εἴη
τάλαντα, |
[6, 16] |
αὐτόν·
ἡ
δὲ
Ἦλις
Δημήτριον
|
τὸν |
στρατεύσαντα
ἐπὶ
Σέλευκον
καὶ
Πτολεμαῖον |
[6, 20] |
Ἡ
δὲ
πρεσβῦτις
ἡ
θεραπεύουσα
|
τὸν |
Σωσίπολιν
νόμῳ
τε
ἁγιστεύει
τῷ |
[6, 4] |
ἔθεσαν
ἀντ'
αὐτῶν.
(Παρὰ
δὲ
|
τὸν |
Σώστρατον
παλαιστὴς
ἀνὴρ
πεποίηται
Λεοντίσκος, |
[6, 20] |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
νομίζουσιν
ἐς
|
τὸν |
Ταράξιππον,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
εἶναι |
[6, 20] |
καὶ
γενέσθαι
σφίσιν
ἵλεων
εὔχονται
|
τὸν |
Ταράξιππον.
(Ἕλληνες
δὲ
οὐ
κατὰ |
[6, 20] |
κατορύξαι
τι
ἐνταῦθα,
ἔνθα
καλοῦσι
|
τὸν |
Ταράξιππον·
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
κατορωρυγμένου |
[6, 24] |
ἔστι
δὲ
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀχιλλέως
|
τὸν |
τάφον·
καὶ
ταύτῃ
τοὺς
Ἑλλανοδίκας |
[6, 25] |
ἐστιν,
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια,
|
τόν |
τε
ἕτερον
τῶν
ποδῶν
ἐπιπλέκων |
[6, 19] |
τῷ
σταδίῳ·
Γελῴων
δὲ
ἀνάθημα
|
τόν |
τε
θησαυρὸν
καὶ
τὰ
ἀγάλματα |
[6, 10] |
δὲ
ὁ
Νικολαί̈
δα
Ταραντῖνος
|
τόν |
τε
Ὀλυμπικὸν
στέφανον
ἔσχεν
ἐπὶ |
[6, 14] |
(Σακάδας
μὲν
γὰρ
τὸν
ἀγῶνα
|
τὸν |
τεθέντα
ὑπὸ
Ἀμφικτυόνων
οὐκ
ὄντα |
[6, 11] |
φασίν,
ἀλλὰ
ἱερᾶσθαι
μὲν
Ἡρακλεῖ
|
τὸν |
Τιμοσθένην
Θασίῳ,
τοῦ
Θεαγένους
δὲ |
[6, 25] |
τῇ
χελώνῃ
τε
καὶ
ἐς
|
τὸν |
τράγον
παρίημι
τοῖς
θέλουσιν
εἰκάζειν. |
[6, 13] |
οἰκεῖα
τὸν
δῆμον
(Παρὰ
δὲ
|
τὸν |
Τύραννον
Δίαλλος
ὁ
Πόλλιδος
ἀνάκειται, |
[6, 13] |
δὲ
ἀνηγόρευσαν
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
|
τὸν |
Φειδώλαν,
καὶ
ἀναθεῖναί
οἱ
τὴν |
[6, 16] |
τῇ
δὲ
ἑτέρᾳ
τῶν
χειρῶν
|
τὸν |
Φίλιππον
στεφανοῦσα
αὐτόν·
ἡ
δὲ |
[6, 18] |
τὰ
μάλιστα
θυμῷ
χρώμενον,
Ἀλέξανδρον
|
τὸν |
Φιλίππου,
τέχνῃ
περιῆλθε
τοιᾷδε.
(Λαμψακηνῶν |
[6, 20] |
πέτραν
φασὶν
ὀνομασθῆναι)
οἱ
δὲ
|
τὸν |
Φλιοῦντος
Δαμέωνα
μετασχόντα
Ἡρακλεῖ
τῆς |
[6, 23] |
κλάδον,
ὁ
δὲ
ἀφελέσθαι
πειρᾶται
|
τὸν |
φοίνικα
ὁ
Ἀντέρως.
(Τῆς
ἐσόδου |
[6, 17] |
τοῦ
Ἀλκμαίωνος
ἐπιστάμενος
σφᾶς
εἰργασμένους
|
τὸν |
φόνον.
(ἀνδριάντας
δὲ
ἀναμεμιγμένους
οὐκ |
[6, 3] |
εἰργασμένος
Ἀστερίων
Αἰσχύλου.
(Μετὰ
δὲ
|
τὸν |
Χαιρέαν
Μεσσήνιός
τε
παῖς
Σόφιος, |
[6, 11] |
Θεαγένους
τὴν
εἰκόνα,
καὶ
ἐμαστίγου
|
τὸν |
χαλκὸν
ἅτε
αὐτῷ
Θεαγένει
λυμαινόμενος. |
[6, 23] |
δὲ
ἐφήβοις
ἀνεῖται
τῆς
πανηγύρεως
|
τὸν |
χρόνον
πάντα.
Ἔστι
δὲ
ἐν |
[6, 8] |
οἷός
τε
ἔτι
τεῖναι
τὸ
|
τόξον |
ἐγίνετο,
πῦρ
ἀνακαύσας
ἀφίησι
ζῶντα |
[6, 8] |
ὅμως
αὐτὸν
ἔτι
τῆς
ἰσχύος,
|
τόξον |
μέγα
ἐπὶ
ἑκάστης
τείνοντα
τῆς |
[6, 5] |
πελτασταῖς
ἐν
κύκλῳ
περισχὼν
καὶ
|
τοξόταις, |
καὶ
τὸ
ἄλλο
ὅσον
ἐν |
[6, 8] |
δὴ
αὐτὸν
καὶ
ἐπὶ
τῷ
|
τόξῳ |
τηνικαῦτα
ἐκλειφθῆναί
οἱ
τὴν
μελέτην. |
[6, 18] |
τοῦ
δήμου.
Ὑπελίπετο
δὲ
Ἀναξιμένης
|
τοσάδε |
ἐς
μνήμην.
Βασιλέα
γὰρ
οὐ |
[6, 17] |
μέγαν
ἀφικέσθαι
τῇ
δεξιᾷ
θελήσειας,
|
τοσάδε |
ἔστι
σοι
τῶν
ἀνηκόντων
ἐς |
[6, 1] |
ά
μεινον
ετέ
ρων
πεποιησθαι,
|
τοσαυτα |
καὶ
αυτὸ
ς
μνησθή
σομαι. |
[6, 13] |
ὁ
Τίσανδρος
πύκτας
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
|
τοσαῦται |
δὲ
καὶ
Πυθοῖ
γεγόνασιν
αὐτῷ |
[6, 4] |
δολίχου
δύο
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκας,
|
τοσαύτας |
δὲ
ἄλλας
Πυθοῖ
καὶ
ἐν |
[6, 7] |
μὲν
ἔσχεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκας,
|
τοσαύτας |
δὲ
ἄλλας
Πυθοῖ,
καὶ
Ἰσθμίων |
[6, 2] |
αυτων
κατέ
λεξα
ή
δη,
|
τοσοί |
δε
ά
λλοι
των
εκ |
[6, 14] |
ὃν
Σμυρναῖοι
Ἰώνων
ἄγουσιν,
ἐς
|
τοσοῦτο |
ἄρα
αὐτῷ
τὰ
τῆς
ῥώμης |
[6, 7] |
ἀπ'
αὐτοῦ
γένος
δόξης
ἐς
|
τοσοῦτο |
ἀφίκοντο.
(Ἐγένοντο
δὲ
καὶ
Ἀλκαινέτῳ |
[6, 4] |
Τὸ
μὲν
δὴ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ
|
τοσοῦτο |
ἐδήλωσεν.
(Εἰ
δὲ
Λυσίππου
τοῦ |
[6, 6] |
γράμματα.
Ταῦτα
μὲν
δὴ
ἐς
|
τοσοῦτο |
εἰρήσθω.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
Ἀδριάντες
Διαγόρου |
[6, 7] |
οὕτω
μέγαν
καὶ
δόξης
ἐς
|
τοσοῦτο |
ἥκοντα
ἐθεάσαντο
ἐν
σχήματι
αἰχμαλώτου, |
[6, 8] |
γενεάν.
Τοῦτο
μὲν
δὴ
ἐς
|
τοσοῦτο |
πεποίηται.
(Εὐβώτας
δὲ
ὁ
Κυρηναῖος, |
[6, 19] |
ἐνιαύσιαι
γὰρ
οὐκ
ἦσάν
πω
|
τότε |
Ἀθηναίοις
αἱ
ἀρχαί·
οὐ
μὴν |
[6, 6] |
ἄξιος.
(Ἐπανήκων
δὲ
ἐς
Ἰταλίαν
|
τότε |
δὴ
ἐμαχέσατο
πρὸς
τὸν
Ἥρωα. |
[6, 3] |
δὲ
ἐξ
Αἰγείρας
τῆς
Ἀχαιῶν
|
τότε |
ἐγένετο
κάλλιστος
τῶν
ἐφ'
ἑαυτοῦ, |
[6, 7] |
συμμαχίαν.
Δωριέα
δὲ
ἀποδημεῖν
μὲν
|
τότε |
ἐκ
Ῥόδου
περὶ
τὰ
ἐντὸς |
[6, 25] |
ἔτος
ἕκαστον,
ἐσελθεῖν
δὲ
οὐδὲ
|
τότε |
ἐφεῖται
πέρα
γε
τοῦ
ἱερωμένου. |
[6, 11] |
Ἠλείων
ἐπεβλήθη
τῷ
Θεαγένει
ζημία.
|
Τότε |
μὲν
δὴ
τοῦ
παγκρατίου
τὴν |
[6, 15] |
ἑτέρα
πεντάθλου.
Πρῶτον
γὰρ
δὴ
|
τότε |
οἱ
παῖδες
καὶ
ὕστατον
πενταθλήσοντες |
[6, 20] |
κατορωρυγμένου
ταραχθῆναι
μὲν
τῷ
Οἰνομάῳ
|
τότε, |
ταράσσεσθαι
δὲ
καὶ
ὕστερον
τοῖς |
[6, 6] |
κοινοῦ.
Θεόπομπος
γὰρ
ὁ
πατὴρ
|
τοῦ |
Ἀγήνορος
πρόξενος
τοῦ
ἔθνους
ἦν |
[6, 12] |
οἱ
ἐς
τὸ
Ἀργολικὸν
τελοῦντες.
|
Τοῦ |
Ἀγησάρχου
δέ
ἐστιν
ἡ
εἰκὼν |
[6, 15] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΕ'
Ἀνδριάντες
ἀθλητῶν.
Ἀνδριὰς
|
τοῦ |
Ἀγησιλάου.
Δημητρίου
καὶ
τοῦ
ὑιοῦ |
[6, 14] |
τὴν
πλευράν,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἀγκῶνος
ἔτεινεν
ἐς
εὐθύ,
τῶν |
[6, 2] |
χας
δὲ
ειργομέ
νων
τηνικαυτα
|
του |
αγωνος
Λακεδαιμονί
ων,
καθηκεν
επὶ |
[6, 14] |
ἐπιτήδειός
πω
νομισθεὶς
παλαίειν,
ἀπηλάθη
|
τοῦ |
ἀγῶνος·
τῇ
δὲ
ἑξῆς
(κατεδέχθη |
[6, 6] |
τῶν
ἐπιχωρίων
ἀντὶ
τούτου
καταλευσθῆναι
|
τοῦ |
ἀδικήματος.
(Ὀδυσσέα
μὲν
δὴ
ἐν |
[6, 8] |
τῇ
ἀκροπόλει)
θάνατον
ζημίαν
εὕρετο
|
τοῦ |
ἀδικήματος
παρὰ
Ἀθηναίων.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ' |
[6, 19] |
ἀνάκειται
δὲ
καὶ
ἀσπὶς
ὑπὲρ
|
τοῦ |
ἀετοῦ,
τοὺς
Μεγαρέας
ἀπὸ
Κορινθίων |
[6, 8] |
τοῦ
Δαμοκρίτου
Κλέων,
Φιλίππου
δὲ
|
τοῦ |
Ἀζᾶνος
Μύρων
τὴν
εἰκόνα
ἐποίησε. |
[6, 21] |
τοῖς
κατειλεγμένοις
Ἐρύθραν
παῖδα
Λεύκωνος
|
τοῦ |
Ἀθάμαντος
(ἀπὸ
τούτου
Ἐρυθραὶ
πόλισμα |
[6, 2] |
ες
Ὀλυμπί
αν,
Μύ
ρωνος
|
του |
Ἀθηναί
ου
ποιή
ματα.
Τω |
[6, 10] |
Κλεοσθένης
οὗτος.
Τὰ
γὰρ
Μιλτιάδου
|
τοῦ |
Ἀθηναίου
καὶ
Εὐαγόρου
τοῦ
Λάκωνος |
[6, 8] |
παλαιστὰς
καταβαλόντι
ἄνδρας,
τῷ
μὲν
|
τοῦ |
Ἀθηναίου
Μύρωνος,
Βαύκιδι
δὲ
Ναυκύδους |
[6, 13] |
εἰκόνα
εἶναι
Χιόνιδος,
ἔργον
ὄντα
|
τοῦ |
Ἀθηναίου
Μύρωνος.
(Ἐοικότα
δὲ
Χιόνιδι |
[6, 17] |
οὐ
τὰ
ἔσχατα
ἐνεγκαμένου
διδασκαλείου
|
τοῦ |
Ἀθήνῃσι,
τούτου
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐπίπροσθεν |
[6, 3] |
αὐτῆς
Τύφων
Αἰγιεύς.
Πύρρου
δὲ
|
τοῦ |
Αἰακίδου
καὶ
Ταραντίνων
ἐς
τὸν |
[6, 11] |
ἐστὶν
ἐν
τῇ
Ἄλτει,
τέχνη
|
τοῦ |
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
~Ἱέρων
Δεινομένους,
Συρακοθσίων |
[6, 9] |
τὸ
ἅρμα
ἀνάκειται
Φίλων,
τέχνη
|
τοῦ |
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
Τούτῳ
τῷ
Φίλωνι |
[6, 18] |
Ῥηξιβίου
μὲν
συκῆς,
ἡ
δὲ
|
τοῦ |
Αἰγινήτου
κυπαρίσσου,
καὶ
ἧσσον
τῆς |
[6, 12] |
ἔργα
δὲ,
τὸ
μὲν
Ὀνάτα
|
τοῦ |
Αἰγινήτου
τὸ
ἅρμα,
Καλάμιδος
δὲ |
[6, 21] |
τὴν
γῆν
ἐνταῦθα
τὸ
ἅρμα
|
τοῦ |
Ἅιδου
καὶ
αὖθις
μύσαι·
οἱ |
[6, 25] |
θέλουσιν
εἰκάζειν.
(Ὁ
δὲ
ἱερὸς
|
τοῦ |
Ἅιδου
περίβολός
τε
καὶ
ναός |
[6, 26] |
νῆσον
εἶναι.
Οὗτοι
μὲν
δὴ
|
τοῦ |
Αἰθιόπων
γένους
αὐτοί
τέ
εἰσιν |
[6, 22] |
πόλει
Πίσον
τὸν
Περιήρους
φασὶ
|
τοῦ |
Αἰόλου.
Πισαῖοι
δὲ
ἐφειλκύσαντο
αὐθαίρετον, |
[6, 21] |
ἐκαλεῖτο
Βοιωτῶν)
καὶ
Ἠιονέα
Μάγνητος
|
τοῦ |
Αἰόλου.
Τούτοις
μὲν
δὴ
ἐνταῦθά |
[6, 2] |
ν
εικό
να
ανά
κεινται
|
του |
Ἀκαρνανος
αθλητου,
Ξενά
ρκης
καὶ |
[6, 20] |
ᾧ
ἐπωχεῖτο
ὑπὸ
Κτεάτου
λέγουσι
|
τοῦ |
Ἄκτορος,
καὶ
τὸ
μνῆμα
κοινὸν |
[6, 7] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κεῖνται.
(Ἐπὶ
δὲ
|
τοῦ |
Ἀλκαινέτου
τοῖς
υἱοῖς,
Γνάθων
τε |
[6, 17] |
τῆς
μητρὸς
σύνοικος
φεύγων,
ἅτε
|
τοῦ |
Ἀλκμαίωνος
ἐπιστάμενος
σφᾶς
εἰργασμένους
τὸν |
[6, 22] |
τὴν
δὲ
(ἐν
ὑπονοίᾳ
γὰρ
|
τοῦ |
Ἀλφειοῦ
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἔχειν)
ἀλείψασθαι |
[6, 22] |
Ἀλφειαίαν
ἐκάλουν
τὴν
θεὸν
ἐπὶ
|
τοῦ |
Ἀλφειοῦ
τῷ
ἐς
αὐτὴν
ἔρωτι· |
[6, 8] |
εἰκόνα
οὐ
λέγουσι·
τὴν
δὲ
|
τοῦ |
Ἀμέρτου,
Φράδμων
ἐποίησεν
Ἀργεῖος.
Εὐανορίδᾳ |
[6, 17] |
αἷμα
Μελαμποδιδᾶν.
Μελάμποδος
γὰρ
ἦν
|
τοῦ |
Ἀμυθάονος
Μάντιος,
τοῦ
δὲ
Ὀικλῆς, |
[6, 4] |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
οἰκιστοῦ
Φιλίππου
|
τοῦ |
Ἀμύντου.
(Κυνίσκῳ
δὲ
τῷ
ἐκ |
[6, 17] |
δὲ
Ὀικλῆς,
Κλυτίος
δὲ
Ἀλκμαίωνος
|
τοῦ |
Ἀμφιαράου
τοῦ
Ὀϊ
κλέους:
ἐγεγόνει |
[6, 23] |
ποιοῦνται
παντοίων·
καλεῖται
δὲ
Λαλίχμιον,
|
τοῦ |
ἀναθέντος
ἐπώνυμον.
Περὶ
δὲ
αὐτὸ |
[6, 19] |
βραχύ,
πέπονθε
δὲ
αὐτὸ
διὰ
|
τοῦ |
ἀναθήματος
τὸ
ἀρχαῖον.
(Κεῖνται
δὲ |
[6, 1] |
επ'
αυτω
του
πατρὸ
ς
|
του |
Ἀναξά
νδρου
πρό
τερον
έ |
[6, 5] |
τὰ
μὲν
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
|
τοῦ |
ἀνδριάντος
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
τὰ
δὲ |
[6, 14] |
Φιλότιμος
Αἰγινήτης
ἐποίησε.
Πύθου
δὲ
|
τοῦ |
Ἀνδρομάχου,
γένος
ἀνδρὸς
ἐξ
Ἀβδήρων, |
[6, 17] |
ἐνεγκαμένου
διδασκαλείου
τοῦ
Ἀθήνῃσι,
τούτου
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἐπίπροσθεν
αὐτὸν
ὁ
Ἰάσων |
[6, 9] |
λόγος.
(Μετὰ
δὲ
τὴν
εἰκόνα
|
τοῦ |
ἀνδρὸς,
ὃν
Ἠλεῖοί
φασιν
οὐ |
[6, 11] |
ὁ
ἀνδριὰς
ἐμπεσὼν
ὕβρεως
παύει·
|
τοῦ |
ἀνθρώπου
δὲ
τοῦ
ἀποθανόντος
οἱ |
[6, 4] |
Ἀκροχερσίτης
αὐτῷ.
Παραλαμβανόμενος
γὰρ
ἄκρων
|
τοῦ |
ἀνταγωνιζομένου
τῶν
χειρῶν
ἔκλα,
καὶ |
[6, 3] |
γε
τῷ
Ἠλείῳ.
Πλησίον
δὲ
|
τοῦ |
Ἀντιόχου
καὶ
Ὕσμων
οὗτος
ἕστηκε. |
[6, 2] |
αν,
τὸ
ν
πατέ
ρα
|
του |
Ἀντιπά
τρου
χρή
μασιν
αναπεί |
[6, 10] |
ἕστηκε
δὲ
ὄπισθεν
τοῦ
Διὸς
|
τοῦ |
ἀπὸ
τῆς
μάχης
τῆς
Πλαταιᾶσιν |
[6, 11] |
ὕβρεως
παύει·
τοῦ
ἀνθρώπου
δὲ
|
τοῦ |
ἀποθανόντος
οἱ
παῖδες
τῇ
εἰκόνι |
[6, 1] |
νας
Σικυώ
νιος,
Ναυκύ
δους
|
του |
Ἀργεί
ου
μαθητή
ς.
(Κλεογέ |
[6, 8] |
γένος
Δελφός,
Ἀγελάδα
μὲν
ἔργον
|
τοῦ |
Ἀργείου,
παγκρατίου
δὲ
δύο
μὲν |
[6, 14] |
διαύλου
νίκην,
ἐστὶν
Ἀγελάδα
τέχνη
|
τοῦ |
Ἀργείου.
(Παῖδα
δὲ
ἐφ'
ἵππου |
[6, 6] |
ἑβδομήκοντα,
τὸ
μὲν
τῷ
θεῷ
|
τοῦ |
ἀργυρίου
γινόμενον
ἐξέτισεν
ὁ
Θεαγένης |
[6, 9] |
αὐτός,
πάλης
δὲ
ὁ
πατὴρ
|
τοῦ |
Ἀριστέως
Χείμων.
Ἑστήκασι
μὲν
δὴ |
[6, 3] |
νῖκαι.
Ἡ
δὲ
εἰκών
ἐστι
|
τοῦ |
Ἀριστοδήμου
τέχνη,
Δαιδάλου
τοῦ
Σικυωνίου |
[6, 17] |
δηλοῖ
τὸ
ἐπίγραμμα·
ὅτι
δὲ
|
τοῦ |
Ἀρκάδων
ἦν
ἔθνους,
δηλοῖ.
Κολοφώνιοι |
[6, 12] |
πόλιν,
περιέχει
σφᾶς
γενόμενον
ὑπὸ
|
τοῦ |
Ἀρκάδων
κοινοῦ
δόγμα·
(οὐδέ
τινα |
[6, 2] |
ς
τε
καὶ
ο
παις
|
του |
Ἀρκεσιλά
ου
Λί
χας.
(Ξενά |
[6, 18] |
ἅρμα·
καὶ
Νίκη
τε
ἐπιβέβηκε
|
τοῦ |
ἅρματος,
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Κρατισθένης. |
[6, 5] |
τῇ
ἑτέρᾳ
τῶν
χειρῶν
ὄπισθε
|
τοῦ |
ἅρματος,
ὁμοῦ
καὶ
τοὺς
ἵππους |
[6, 10] |
ἀρχὰς
ἐργάζεσθαι.
Ἐκπεσοῦσαν
δὲ
ἐκ
|
τοῦ |
ἀρότρου
τὴν
ὕνην,
πρὸς
τὸ |
[6, 4] |
Ἀγησιλάου,
Λακεδαιμονίων
βασιλεύς.
Πρὸ
δὲ
|
τοῦ |
Ἀρχιδάμου
τούτου
βασιλέως,
εἰκόνα
οὐδενὸς |
[6, 14] |
ἐπ'
αὐτῇ·
Πυθοκρίτου
Καλλινίκου
μνᾶμα
|
τοῦ |
αὐλητᾶ.
Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ
τὸ |
[6, 24] |
Ἔρωτος·
ἕστηκε
δὲ
ἐπὶ
βάθρου
|
τοῦ |
αὐτοῦ.
(Ἔστι
δὲ
καὶ
Σιληνοῦ |
[6, 25] |
οὐδὲ
δην
εἴη,
δόξῃ
γε
|
τοῦ |
αὐτοῦ
ποιητοῦ,
Πυλίοις
ἀμῦναι.
Ἠλεῖοι |
[6, 19] |
γενέσθαι
Φόρβαντος,
ἄρχοντος
δὲ
διὰ
|
τοῦ |
αὑτοῦ
βίου
παντός·
ἐνιαύσιαι
γὰρ |
[6, 23] |
γυναῖκες
αἱ
Ἠλεῖαι
ἄλλα
τε
|
τοῦ |
Ἀχιλλέως
δρῶσιν
ἐς
τιμὴν,
καὶ |
[6, 24] |
Ἑλλανοδικαιῶνα
καλούμενον,
ἔστι
δὲ
ὑπὲρ
|
τοῦ |
Ἀχιλλέως
τὸν
τάφον·
καὶ
ταύτῃ |
[6, 26] |
σέβουσιν,
ὀρθόν
ἐστιν
αἰδοῖον
ἐπὶ
|
τοῦ |
βάθρου.
(Ἡ
δὲ
Ἠλεία
χώρα |
[6, 14] |
τῆς
τελεθτῆς
αὐτοῦ.
Ἀνδριὰς
Πύρρου
|
τοῦ |
βασιλέως.
Στήλν
Πυθοκρίτου
αὐλητοῦ.
(Φερίας |
[6, 8] |
Τῷ
δὲ
Τιμάνθει
τὸ
τέλος
|
τοῦ |
βίου
συμβῆναί
φασιν
ἐπὶ
αἰτίᾳ |
[6, 4] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
καί
οἱ
καὶ
|
τοῦ |
βίου
συνέπεσεν
ἐν
πολέμῳ
τὴν |
[6, 19] |
δὲ
καὶ
Συβαρῖται
θησαυρὸν,
ἐχόμενον
|
τοῦ |
Βυζαντίων.
Ὁπόσοι
δὲ
περὶ
Ἰταλίας |
[6, 20] |
λίθου
λευκοῦ·
(ἐπὶ
τούτου
καθεζομένη
|
τοῦ |
βωμοῦ
θεᾶται
γυνὴ
τὰ
Ὀλύμπια, |
[6, 22] |
τὰς
νύμφας
ἀπὸ
Ἴωνος
λέγουσι
|
τοῦ |
Γαργηττοῦ,
μετοικήσαντος
ἐνταῦθα
ἐξ
Ἀθηνῶν. |
[6, 9] |
ὡς
ἥρωι
νέμουσι.
(Παρὰ
δὲ
|
τοῦ |
Γέλωνος
τὸ
ἅρμα
ἀνάκειται
Φίλων, |
[6, 9] |
καὶ
ἄλλων
ἀθλητῶν
ἀνδριάντες.
Γέλωνος
|
τοῦ |
Γελώου
ἅρμα.
Τὰ
κατὰ
Κλεομήδην. |
[6, 10] |
Ἰσθμίων
ὀκτάκις
ἐν
ἑκατέρῳ
ἀγῶνι.
|
Τοῦ |
Γλαύκου
δὲ
τὴν
εἰκόνα
ἀνέθηκε |
[6, 23] |
θεῷ
γέγονεν
ἡ
ἐπίκλησις,
ἅτε
|
τοῦ |
γυμνασίου
γείτονι·
τῇ
ἀγυιᾷ
δὲ |
[6, 23] |
ἔργον
πολέμου
πεποιημέναι.
(Ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
γυμνασίου
πρὸς
τὰ
λουτρὰ
ἐρχομένῳ, |
[6, 21] |
δὲ
τῆς
πρὸς
ἀνίσχοντα
ἥλιον
|
τοῦ |
γυμνασίου
προσεχεῖς
τῷ
τοίχῳ
τῶν |
[6, 24] |
οἴκημα.
(Ἑτέρα
δὲ
ἔξοδος
ἐκ
|
τοῦ |
γυμνασίου
φέρει
μὲν
ἔς
τε |
[6, 6] |
Εὔθυμος
ἐνεσκευασμένος
ἔμενε
τὴν
ἔφοδον
|
τοῦ |
δαίμονος·
(ἐνίκα
τε
δὴ
τῇ |
[6, 6] |
θεοῦ
προστεταγμένα
ὑπουργοῦσι
δεῖμα
ἀπὸ
|
τοῦ |
δαίμονος
ἐς
τἄλλα
ἦν
οὐδέν. |
[6, 6] |
τοῦ
λοιποῦ
σφισιν
ἦν
ἀπὸ
|
τοῦ |
δαίμονος.
Ἤκουσα
δὲ
καὶ
τοιόνδε |
[6, 10] |
(Δαμαρέτῳ
δὲ
Ἡραιεῖ,
υἱῷ
τε
|
τοῦ |
Δαμαρέτου
καὶ
υἱωνοῖς,
δύο
ἐν |
[6, 8] |
τοῦ
Εὐθυμένους
Ἄλυπος,
τὴν
δὲ
|
τοῦ |
Δαμοκρίτου
Κλέων,
Φιλίππου
δὲ
τοῦ |
[6, 24] |
μὲν
κέρατα
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς,
|
τοῦ |
δὲ
αἱ
ἀκτῖνες
ἀνέχουσιν.
Ἔστι |
[6, 16] |
ἀγῶνα
τῶν
χειμερινῶν
ἀπέδωκεν
Ἀργείοις.
|
(Τοῦ |
δὲ
Ἀριστείδου
ἐγγύτατα
Μενάλκης
ἕστηκεν |
[6, 1] |
ταις
εκατό
ν.
(Ἀπὸ
τού
|
του |
δὲ
καὶ
νό
μος
εγέ |
[6, 17] |
δὲ
τοῦ
μὲν
Μιλήσιος
Διονυσικλῆς,
|
τοῦ |
δὲ
Κριαννίου
Μακεδὼν
Λῦσός
ἐστιν |
[6, 2] |
δημον
έ
χει
νενικηκό
τα.
|
(Του |
δὲ
Λί
χα
πλησί
ον |
[6, 12] |
ἐπέδραμεν
ὡς
ἀποκτενῶν
τὸν
Ἱπποκράτην·
|
τοῦ |
δέ
οἱ
ἀντιστάντος,
κρατήσαντες
τῶν |
[6, 12] |
ἐς
φιλίαν,
μετεβάλετο
ὡς
τούτους.
|
(Τοῦ |
δέ
οἱ
βίου
συνέβη
γενέσθαι |
[6, 17] |
γὰρ
ἦν
τοῦ
Ἀμυθάονος
Μάντιος,
|
τοῦ |
δὲ
Ὀικλῆς,
Κλυτίος
δὲ
Ἀλκμαίωνος |
[6, 1] |
ησε
Λύ
σιππος.
Ἡ
δὲ
|
του |
Δεινολό
χου
μή
τηρ
ειδεν |
[6, 13] |
ὑστέραις
ἐς
χάριν
τὴν
Ἱέρωνος
|
τοῦ |
Δεινομένους
ἀνηγόρευσεν
αὑτὸν
Συρακούσιον,
τούτων |
[6, 12] |
ἐπὶ
νίκαις
Ὀλυμπικαῖς
ἐστιν
Ἱέρωνος
|
τοῦ |
Δεινομένους,
τυραννήσαντος
Συρακουσίων
μετὰ
τὸν |
[6, 16] |
μὲν
Ἀντίγονον
τὸν
ἐπιτροπεύσαντα
Φιλίππου
|
τοῦ |
Δημητρίου,
τῇ
δὲ
ἑτέρᾳ
τῶν |
[6, 15] |
ἁλόντα
ἐν
τῇ
μάχῃ,
καὶ
|
τοῦ |
Δημητρίου
τὸν
παῖδα
Ἀντίγονον,
ἀναθήματα |
[6, 2] |
τη
Ἄλτει
παρὰ
τὸ
ν
|
του |
Δημοσθένους
ανδριά
ντα
ανά
κειται |
[6, 18] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
τῶν
Λαμψακηνῶν
|
τοῦ |
δήμου.
Ὑπελίπετο
δὲ
Ἀναξιμένης
τοσάδε |
[6, 6] |
γένος
μὲν
Ῥόδιος,
οἴκου
δὲ
|
τοῦ |
Διαγοριδῷν·
θυγατρὸς
γὰρ
Διαγόρου
παῖς |
[6, 7] |
πυγμῆς
ἐν
ἀνδράσιν
ἀνελόμενος
νίκην·
|
τοῦ |
Διαγόρου
δὲ
τὴν
εἰκόνα
Μεγαρεὺς |
[6, 26] |
Ἄνδριοι
παρὰ
ἔτος
σφίσιν
ἐς
|
τοῦ |
Διονύσου
τὴν
ἑορτὴν
ῥεῖν
οἶνον |
[6, 7] |
ποιήσαντος
τὸ
ἄγαλμα
ἐν
Μεγάροις
|
τοῦ |
Διός.
Διαγόρου
δὲ
καὶ
οἱ |
[6, 10] |
ἐστιν
Ἀγελάδα,
ἕστηκε
δὲ
ὄπισθεν
|
τοῦ |
Διὸς
τοῦ
ἀπὸ
τῆς
μάχης |
[6, 14] |
ἐμπίπτοντάς
τε
καὶ
ὠθοῦντας
ἀπὸ
|
τοῦ |
δίσκου.
Παρείχετο
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[6, 25] |
ἅπαξ
ἡ
κάθοδος
ἡ
ἐς
|
τοῦ |
δου
γίνεται.
(Τοῖς
δὲ
Ἠλείοις |
[6, 18] |
λέγεται
δὲ
καὶ,
ὡς
Μνασέου
|
τοῦ |
δρομέως,
ἐπικληθέντος
δὲ
ὑπὸ
Ἑλλήνων |
[6, 13] |
καὶ
νικῶσα
ἔγνω,
καὶ
παύεται
|
τοῦ |
δρόμου.
Ἠλεῖοι
δὲ
ἀνηγόρευσαν
ἐπὶ |
[6, 10] |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
τῶν
ἄλλων
ἀφῃρέθη
|
τοῦ |
δρόμου.
Θεοπόμπῳ
δὲ
τῷ
Δαμαρέτου |
[6, 13] |
τὸν
δὲ
ἀναβάτην
ἔτι
ἀρχομένου
|
τοῦ |
δρόμου
συνέπεσεν
ἀποβαλεῖν
αὐτήν,
καὶ |
[6, 3] |
τάδε·
ὡς
ἐφεστήκοιεν
τρεῖς
ἐπὶ
|
τοῦ |
δρόμου
τῷ
πέρατι
Ἑλλανοδίκαι,
νικᾷν |
[6, 7] |
ἐφεξῆς
τρισί.
Πρότερον
δὲ
ἔτι
|
τοῦ |
Δωριέως
ἐκράτησε
καὶ
Δαμάγητος
τοὺς |
[6, 7] |
δικαίῳ
δρᾶσαι.
(Τὰ
δὲ
ἐς
|
τοῦ |
Δωριέως
τὴν
τελευτήν,
ἐστιν
ἐν |
[6, 23] |
ὄνομα
μὲν
Μαλκὼ,
τῆς
μαλακότητος
|
τοῦ |
ἐδάφους
ἕνεκα,
τοῖς
δὲ
ἐφήβοις |
[6, 6] |
ὁ
πατὴρ
τοῦ
Ἀγήνορος
πρόξενος
|
τοῦ |
ἔθνους
ἦν
αὐτῶν.
(Νικόδαμος
δὲ |
[6, 25] |
ἐπίκουρος
ἦν,
οὐκ
ἂν
ἄπο
|
τοῦ |
εἰκότος,
οὐδὲ
δην
εἴη,
δόξῃ |
[6, 12] |
Ἀρκάδας
δὲ
τοὺς
Τριταιεῖς
εἶναι
|
τοῦ |
ἐλεγείου
λέγοντος,
οὐκ
ἀληθεύοντα
εὕρισκον. |
[6, 3] |
ἀνδριάντα
Ἀχαιοὶ
κατὰ
πρόσταγμα
ἀνέθεσαν
|
τοῦ |
ἐν
Δελφοῖς
Ἀπόλλωνος
ἐπὶ
Ὀλυμπιάδος |
[6, 10] |
ἄνωθεν
αὐτὸν
γένος
ἀπὸ
Γλαύκου
|
τοῦ |
ἐν
θαλάσσῃ
δαίμονος.
Πατρὸς
δὲ |
[6, 8] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
τοῦ
μαντείου
|
τοῦ |
ἐν
Λιβύῃ
προπεπυσμένος,
τήν
τε |
[6, 5] |
καὶ
Ἡρακλέα
ἔχει
λόγος
κρατῆσαι
|
τοῦ |
ἐν
Νεμέᾳ
λέοντος.
(Ἕτερον
δὲ |
[6, 8] |
ἂν
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἐπιγράμματος
|
τοῦ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Ἔχει
γὰρ
δὴ |
[6, 23] |
τιμαί·
χρόνος
δὲ
στεφάνου
τε
|
τοῦ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
εὐεργεσίας
αὐτῷ |
[6, 9] |
ἐς
αὐτὸ
εἰρηκόσιν,
οἳ
Γέλωνος
|
τοῦ |
ἐν
Σικελίᾳ
τυραννήσαντός
φασιν
ἀνάθημα |
[6, 15] |
σταδιοδρόμον
Ξένωνα
Καλλιτέλους
ἐν
Λεπρέου
|
τοῦ |
ἐν
τῇ
Τριφυλίᾳ
Πυριλάμπης
Μεσσήνιος, |
[6, 16] |
στεφάνους.
Πλείσταινον
δὲ
τὸν
Εὐρυδάμου
|
τοῦ |
ἐναντία
Γαλατῶν
στρατηγήσαντος
Αἰτωλοῖς
Θεσπιεῖς |
[6, 25] |
θεῷ.
Ἑκάστου
δὲ
ἅπαξ
ἀνοίγειν
|
τοῦ |
ἐνιαυτοῦ
νομίζουσιν,
ὅτι
(οἶμαι)
καὶ |
[6, 5] |
δὲ
καὶ
δηλούμενά
ἐστιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἐπιγράμματος.
(Ἕμελλε
δὲ
ἄρα
τὸ |
[6, 17] |
τοῦ
Κλυτιδῶν
γένους
φησὶν
ἐπὶ
|
τοῦ |
ἐπιγράμματος
τῇ
τελευτῇ,
Τῶν
δ' |
[6, 8] |
ἐλέγετο
γὰρ
ἂν
καὶ
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἐπιγράμματος
τοῦ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Ἔχει |
[6, 5] |
ἔμελλεν
ἀνθέξειν.
(Γενομένης
δὲ
αἰσθήσεως
|
τοῦ |
ἐπιόντος
κακοῦ
καὶ
τρεπομένων
ἐς |
[6, 8] |
Ἀθηναίων
καταλαβόντι
ἐπὶ
τυραννίδι,
μετασχὼν
|
τοῦ |
ἔργου
καὶ
ὁ
Τιμασίθεος
(ἐγένετο |
[6, 19] |
μετασχεῖν
πρὸς
τοὺς
Κορινθίους
Μεγαρεῦσι
|
τοῦ |
ἔργου.
Τὸν
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 26] |
Ἀσκληπιοῦ,
τὸ
δὲ
Ἀφροδίτης
ἐστί·
|
τοῦ |
Ἑρμοῦ
δὲ
τὸ
ἄγαλμα,
ὃν |
[6, 21] |
κατιὼν
ἐς
τὸν
Ἀλφειὸν
καταντικρὺ
|
τοῦ |
Ἐρυμάνθου
μάλιστα,
οὗτός
ἐστιν
ὁ |
[6, 16] |
καὶ
ἅρμα
ἀνδρὸς
Ἀθηναίου
Γλαύκωνος
|
τοῦ |
Ἐτεοκλέους·
ἀνηγορεύθη
δὲ
ὁ
Γλαύκων |
[6, 5] |
μέγιστον
καὶ
ἀγριώτατον
ταῦρον
λαβὼν
|
τοῦ |
ἑτέρου
τῶν
ὄπισθεν
ποδῶν,
τὰς |
[6, 2] |
α
Λακεδαιμονί
ων
καὶ
Ἄγιδος
|
του |
Ευδαμί
δου
βασιλέ
ως.
ὰ |
[6, 8] |
εἰκόνας,
τὴν
μὲν
ἐν
παισὶ
|
τοῦ |
Εὐθυμένους
Ἄλυπος,
τὴν
δὲ
τοῦ |
[6, 7] |
ἀνδριάντες.
(Μετὰ
δὲ
τὸν
ἀνδριάντα
|
τοῦ |
Εὐθύμου,
Πύθαρχός
τε
ἕστηκε
Μαντινεὺς |
[6, 15] |
δὲ
ἥ
τε
εἰκὼν
ἀρχαία
|
τοῦ |
Εὐτελίδα,
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τῷ |
[6, 18] |
ταύτῃ
δὲ
λαβὼν
χρήματα
παρὰ
|
τοῦ |
Ἐφεσίων
κοινοῦ,
Ἐφεσίοις
ἐσεποίησεν
αὑτόν· |
[6, 17] |
(Κλαζομενίου
δὲ
Ἡροδότου
καὶ
Φιλίνου
|
τοῦ |
Ἡγεπόλιδος
Κῴου
ἀνέθεσαν
τὰς
εἰκόνας |
[6, 19] |
καὶ
ταῦτα,
Θεοκλέους
δὲ
ἔργα
|
τοῦ |
Ἡγύλου·
ποιῆσαι
δὲ
Αὐτονόμου
τῷ |
[6, 24] |
μνῆμα
τῷ
Πύρρωνι
οὐ
πόρρω
|
τοῦ |
Ἠλείων
ἄστεως·
Πέτρα
μὲν
τῷ |
[6, 3] |
ἀνάκειται
μὲν
πύκτης
ἐκ
Λεπρέου
|
τοῦ |
Ἠλείων,
Λάβαξ
Εὔφρονος.
Ἀνάκειται
δὲ |
[6, 26] |
Αἰθίοπες
οἱ
ὑπὲρ
Συήνης
ἐς
|
τοῦ |
ἡλίου
τὴν
τράπεζαν
λέγουσιν.
(Ἐν |
[6, 23] |
ῥητῇ
περὶ
ἀποκλίνοντα
ἐς
δυσμὰς
|
τοῦ |
ἡλίου
τὸν
δρόμον,
αἱ
γυναῖκες |
[6, 19] |
ἐν
τῇ
Ἄλτει,
πρὸς
ἄρκτον
|
τοῦ |
Ἡραίου,
κατὰ
νώτου
δὲ
αὐτῆς |
[6, 25] |
τὸν
δην
συμμαχήσοντα
τῇ
ἀπεχθείᾳ
|
τοῦ |
Ἡρακλέους,
ἔχοντα
ἐν
τῇ
Πύλῳ |
[6, 11] |
μὲν
Ἡρακλεῖ
τὸν
Τιμοσθένην
Θασίῳ,
|
τοῦ |
Θεαγένους
δὲ
τῇ
μητρὶ
Ἡρακλέους |
[6, 11] |
ἐπιχωρίων
τιμάς.
Ὁ
δὲ
ἀνδριὰς
|
τοῦ |
Θεαγένους
ἐστὶν
ἐν
τῇ
Ἄλτει, |
[6, 11] |
Ἀπορούντων
δὲ
αὐτῶν,
ὁποίᾳ
μηχανῇ
|
τοῦ |
Θεαγένους
τὴν
εἰκόνα
ἀνασώσωνται,
φασὶν |
[6, 11] |
παρεγίνετο
ἀνὰ
πᾶσαν
νύκτα
ἐπὶ
|
τοῦ |
Θεαγένους
τὴν
εἰκόνα,
καὶ
ἐμαστίγου |
[6, 18] |
τὸ
ἀκριβέστατον
αὐτῷ
μεμιμημένα,
ἐπιγράψας
|
τοῦ |
Θεοπόμπου
τὸ
ὄνομα
τῷ
βιβλίῳ, |
[6, 6] |
(Τοῖς
μὲν
δὴ
τὰ
ὑπὸ
|
τοῦ |
θεοῦ
προστεταγμένα
ὑπουργοῦσι
δεῖμα
ἀπὸ |
[6, 12] |
ἵππων
νίκας,
ἐν
δὲ
Ἰσθμῷ
|
τοῦ |
Θεοχρήστου
λαβεῖν
τὸν
πατέρα,
τὸ |
[6, 2] |
ων,
καθηκεν
επὶ
ονό
ματι
|
του |
Θηβαί
ων
δή
μου
τὸ |
[6, 20] |
δὲ
Αἰγύπτιος
Πέλοπα
ἔφη
παρὰ
|
τοῦ |
Θηβαίου
λαβόντα
Ἀμφίονος
κατορύξαι
τι |
[6, 19] |
νῦν
τὰς
ἐν
τῷ
Ἡραίῳ.
|
(Τοῦ |
θησαυροῦ
δὲ
ἐπείργασται
τῷ
ἀετῷ |
[6, 2] |
ες
Ἀρκά
δας
επέ
ξειμι.
|
Του |
Θρασυβού
λου
δὲ
τη
εικό |
[6, 2] |
σματι
Πί
νδαρος.
(Παρὰ
δὲ
|
του |
Θρασυβού
λου
τὴ
ν
εικό |
[6, 4] |
Ἠλεῖος
Λυσιάνακτος
πατρός,
γένους
δὲ
|
τοῦ |
Ἰαμιδῶν,
ἐν
Νεμέᾳ
πεντάκις
ἐνίκησε |
[6, 21] |
ἀπὸ
Κυδωνίας
τῆς
Κρητικῆς
καὶ
|
τοῦ |
Ἰαρδάνου
ποταμοῦ.
Λέγουσι
δὲ
καὶ |
[6, 21] |
ἱερὸν
Κλύμενόν
φασιν
ἀπόγονον
Ἡρακλέους
|
τοῦ |
Ἰδαίου,
παραγενέσθαι
δὲ
αὐτὸν
ἀπὸ |
[6, 23] |
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
βωμοί,
Ἡρακλέους
|
τοῦ |
Ἰδαίου,
Παραστάτου
δὲ
ἐπίκλησιν,
καὶ |
[6, 21] |
ναός,
ἐπίκλησιν
μὲν
Δημαινέτου
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἱδρυσαμένου,
ἐρείπια
δὲ
καὶ
αὐτός: |
[6, 22] |
περὶ
τὸν
Σίπυλον
κόρδακα
ὄρχησιν.
|
Τοῦ |
ἱεροῦ
δὲ
οὐ
πόρρω
οἴκημά |
[6, 26] |
ἑορτὴν
ῥεῖν
οἶνον
αὐτόματον
ἐκ
|
τοῦ |
ἱεροῦ.
Εἰ
πιστεύειν
χρὴ
ταῦτα |
[6, 25] |
Τύχης
ἱερὸν:
ἐν
στοᾷ
δὲ
|
τοῦ |
ἱεροῦ
μεγέθει
μέγα
ἄγαλμα
ἀνάκειται |
[6, 25] |
οὐδὲ
τότε
ἐφεῖται
πέρα
γε
|
τοῦ |
ἱερωμένου.
Ἀνθρώπων
δὲ
ὧν
ἴσμεν |
[6, 12] |
τὸν
Δεινομένην.
Τοὺς
ἀνδριάντας
δὲ
|
τοῦ |
Ἱέρωνος
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
ἐφ'
ἵππου |
[6, 12] |
δὲ
αὐτῶν
πεζόν,
ἀνέθεσαν
μὲν
|
τοῦ |
Ἱέρωνος
οἱ
παῖδες,
ἐποίησε
δὲ |
[6, 15] |
δημόσιον,
τρίτην
δὲ
ἀνέθεσαν
οἱ
|
τοῦ |
Ἱέρωνος
παῖδες.
Ἐδήλωσα
δὲ
ὀλίγῳ |
[6, 12] |
Μίκων
Νικηράτου
Συρακούσιος.
(Μετὰ
δὲ
|
τοῦ |
Ἱέρωνος
τὰς
εἰκόνας
Ἀρεὺς
ὁ |
[6, 12] |
εἰσιν
οἱ
παῖδες.
(Παρὰ
δὲ
|
τοῦ |
Ἱέρωνος
τὸ
ἅρμα
ἀνήρ
ἐστιν |
[6, 16] |
τῷ
ἱππίῳ.
Δρόμου
δέ
εἰσι
|
τοῦ |
ἱππίου,
μῆκος
μὲν
δίαυλοι
δύο; |
[6, 20] |
τῶν
λόγων
Ποσειδῶνος
ἐπίκλησιν
εἶναι
|
τοῦ |
Ἱππίου
φησίν.
(Ἔστι
δὲ
καὶ |
[6, 21] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΑ'
(Τὸ
δὲ
ἕτερον
|
τοῦ |
ἱπποδρόμου
μέρος
οὐ
χῶμα
γῆς |
[6, 20] |
τὸ
μηχάνημα
ἐσενέγκασθαι.
(Παρεχομένου
δὲ
|
τοῦ |
ἱπποδρόμου
παρήκουσαν
ἐς
πλέον
τὴν |
[6, 14] |
κέλητι
ἵππῳ
στέφανον·
καὶ
πλησίον
|
τοῦ |
ἵππου
Τελέστας
ἐστὶ
Μεσσήνιος,
κρατήσας |
[6, 16] |
Ἕλλησιν
ὑπάρχουσιν
ἐπὶ
πεντάθλῳ,
πλὴν
|
τοῦ |
Ἰσθμικοῦ.
Τούτου
δὲ
τοῦ
μὴ |
[6, 6] |
οἱ
ἐντὸς
τῆς
Λοκρίδος
ἄχρι
|
τοῦ |
Καικίνου
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
τοῖς |
[6, 6] |
τούτου,
ποταμοῦ
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοι
|
τοῦ |
Καικίνου
φασίν,
ὃς
τὴν
Λοκρίδα |
[6, 26] |
πασῶν
τῷ
ζῴῳ,
καὶ
ἐμφορηθὲν
|
τοῦ |
καλάμου,
ῥήγνυταί
τε
ὑπὸ
πλησμονῆς, |
[6, 17] |
ἀνῃρημένος·
Λυσίππου
δὲ
ἔργον
ἡ
|
τοῦ |
Καλλικράτους
ἐστὶν
εἰκών.
(Ἐνατίωνι
δὲ |
[6, 15] |
ἐσκληθέντος
τοῦ
παγκρατίου,
κρατηθεὶς
ὑπὸ
|
τοῦ |
Κάπρου,
ὅμως
ἐχρήσατο
ἐς
τοὺς |
[6, 6] |
αὐτοῦ
τὴν
ἀπώλειαν,
ἀποπλέοντα
οἴχεσθαι·
|
τοῦ |
καταλευσθέντος
δὲ
ἀνθρώπου
τὸν
δαίμονα |
[6, 20] |
καλοῦσι
τὸν
Ταράξιππον·
καὶ
ὑπὸ
|
τοῦ |
κατορωρυγμένου
ταραχθῆναι
μὲν
τῷ
Οἰνομάῳ |
[6, 19] |
κέρας
τὸ
Ἀμαλθείας,
ἀνάθημα
Μιλτιάδου
|
τοῦ |
Κίμωνος,
ὃς
ἀρχὴν
ἔσχεν
ἐν |
[6, 15] |
μὲν
εἰκόνα
ἀνέθηκεν
Ἑρμοκράτης
ὁ
|
τοῦ |
Κλειτομάχου
πατήρ.
Τὰ
δὲ
οἱ |
[6, 1] |
κέ
λητι.
Πλησί
ον
δὲ
|
του |
Κλεογέ
νους,
Δεινό
λοχό
ς |
[6, 1] |
ό
σοι
τω
παραλό
γω
|
του |
κλή
ρου,
καὶ
ουχ
υπὸ |
[6, 13] |
τέσσαρας,
ὡς
ἕκαστοι
συνταχθῶσιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
κλήρου,
καὶ
οὐκ
ἀθρόους
ἀφιᾶσιν |
[6, 17] |
δὲ
καὶ
μάντις
ὁ
Ἐπέραστος
|
τοῦ |
Κλυτιδῶν
γένους
φησὶν
ἐπὶ
τοῦ |
[6, 17] |
ἀμφότεροι·
Ἑρμησιάνακτι
δὲ
καὶ
ἀπὸ
|
τοῦ |
κοινοῦ
τοῦ
Κολοφωνίων
ὑπῆρξεν
ἀνατεθῆναι |
[6, 4] |
Νεμείων
τρεῖς.
Ἐτάφη
δὲ
ὑπὸ
|
τοῦ |
κοινοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν,
καί
οἱ |
[6, 17] |
δὲ
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ
|
τοῦ |
Κολοφωνίων
ὑπῆρξεν
ἀνατεθῆναι
τὴν
εἰκόνα. |
[6, 7] |
δὲ
τὸν
δῆμον
πεισθέντα
ὑπὸ
|
τοῦ |
Κόνωνος,
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων
μεταβαλέσθαι
σφᾶς |
[6, 13] |
Νεμεὰτας.
(Ἡ
δὲ
ἵππος
ἡ
|
τοῦ |
Κορινθίου
Φειδώλα
ὄνομα
μέν,
ὡς |
[6, 4] |
Στραγειρίτου.
Ἀρχιδάμου
βασιλέως
Λακεδαιμονίων.
Ἐργοτέλους
|
τοῦ |
Κρητός.
(Ἔχεται
δὲ
τοῦ
Λυσάνδρου |
[6, 18] |
πρὸς
Θεόπομπον
ἔχθρας.
Ἄγαλμα
Σωτάδους
|
τοῦ |
Κρητός.
Τὰ
ἀρχαιότατα
ἀθλητῶν
ἀγάλματα. |
[6, 20] |
Ἠλείοις.
(Ἐν
δὲ
τοῖς
πέρασι
|
τοῦ |
Κρονίου
κατὰ
τὸ
πρὸς
τὴν |
[6, 14] |
ΙΔ'
Ἀνδριάντες
ἀθλητῶν.
Ἀνδριὰς
Μίλωνος
|
τοῦ |
Κροτωνιάτου.
Τά
περὶ
τῆς
ἰσχύος |
[6, 18] |
ἀθλητῶν
ἀγάλματα.
(Ἔστι
δὲ
καὶ
|
τοῦ |
Κυρηναίου
Κρατισθένους
χαλκοῦν
ἅρμα·
καὶ |
[6, 17] |
δέκα.
(Πτολεμαῖον
δὲ
τὸν
Πτολεμαίου
|
τοῦ |
Λάγου
Ἀριστόλαος
ἀνέθηκε
Μακεδὼν
ἀνήρ. |
[6, 15] |
Ἀντιγόνου.
Ἀρέος
βασιλέως
Λαλεδαιμονίων.
Πτολεμαίου
|
τοῦ |
Λάγου.
(Ἀρχίππῳ
δὲ
Μιτυληναίῳ
τοὺς |
[6, 17] |
ἀνδριάντες
ἀθληθῶν.
Ἀνδριὰς
Πτολεμαίου
ἐκγόνου
|
τοῦ |
Λάγου.
Ἑρμησιάνακτος.
Ἐπεράστου.
Γοργίου
τοῦ |
[6, 3] |
αὐτῷ
Πτολεμαίου
δὲ
ἀνάθημά
ἐστι
|
τοῦ |
Λάγου.
Μακεδόνα
δὲ
αὑτὸν
ὁ |
[6, 13] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ'
Στήλη
τὰς
Χιόνιδος
|
τοῦ |
Λακεδαιμονίου
νίκας
μηνύουσα.
Ἑρμογένης
ἐπίκλησιν |
[6, 13] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
στήλη
λέγουσα
|
τοῦ |
Λακεδαιμονίου
Χιόνιδος
τὰς
νίκας.
Εὐηθείας |
[6, 10] |
Μιλτιάδου
τοῦ
Ἀθηναίου
καὶ
Εὐαγόρου
|
τοῦ |
Λάκωνος
ἀναθήματα,
τοῦ
μὲν
ἅρματά |
[6, 17] |
ἡμῖν
εἰρημένα.
Εἰ
δὲ
ἀπὸ
|
τοῦ |
Λεωνιδαίου
πρὸς
τὸν
βωμὸν
τὸν |
[6, 21] |
ἔσχε.
(Κατὰ
ταύτην
τὴν
ἐπώνυμον
|
τοῦ |
λῃστοῦ
δειράδα,
ποταμὸς
ἀπὸ
μεσημβρίας |
[6, 10] |
Ὀλυμπίαν
ἀνέθηκεν,
ἑτέρωθι
δὴ
δηλώσω
|
τοῦ |
λόγου.
Ἐπιδάμνιοι
δὲ
χώραν
μὲν, |
[6, 12] |
μνήμην
καὶ
ἐν
τοῖς
ὑστέροις
|
τοῦ |
λόγου.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ'
Στήλη
τὰς |
[6, 12] |
δὲ
Ἠλείων
ἐστί.
Καί
μοι
|
τοῦ |
λόγου
τὰ
πρότερα
οὔτε
τῶν |
[6, 6] |
καὶ
ἀνθρώποις
τοῖς
ἐνταῦθα
ἐλευθερία
|
τοῦ |
λοιποῦ
σφισιν
ἦν
ἀπὸ
τοῦ |
[6, 1] |
Ηλεί
οις,
μηδὲ
ί
ππους
|
του |
λοιπου
των
ελλανοδικού
ντων
καθιέ |
[6, 20] |
μάχῃ
ἐστὶ
τὸ
μνῆμα
ἐπὶ
|
τοῦ |
λόφου
διαβάντων
τὸν
Κλάδεον
ὡς |
[6, 8] |
ἐς
λύκον
ἐπὶ
τῇ
θυσίᾳ
|
τοῦ |
Λυκαίου
Διός,
καὶ
ὡς
ὕστερον |
[6, 4] |
Ἐργοτέλους
τοῦ
Κρητός.
(Ἔχεται
δὲ
|
τοῦ |
Λυσάνδρου
τῆς
εἰκόνος
Ἐφέσιός
τε |
[6, 16] |
παίδων·
Ἀνδρέας
δὲ
Ἀργεῖος
ἐποίησε
|
τοῦ |
Λυσίππου
τὴν
εἰκόνα.
(Λακεδαιμονίῳ
δὲ |
[6, 6] |
ὁ
ζωγράφος.
Νικοδάμου
δὲ
ἔργον
|
τοῦ |
Μαιναλίου
παγκρατιαστής
ἐστιν
ἐκ
Μαινάλου, |
[6, 8] |
δρόμου
νίκην
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
|
τοῦ |
μαντείου
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
προπεπυσμένος, |
[6, 2] |
Ἀνδριάντες
Λακεδαιμονίων
ἱπποτρόφων.
Ἀνδριάς
Θρασυβούμου
|
τοῦ |
μάντεως.
Ἡ
διὰ
κυνείων
σπλάγχνων |
[6, 2] |
Ὀλυμπί
αν
εικό
να.
(Τού
|
του |
μὲ
ν
δὴ
Πολύ
κλειτος |
[6, 1] |
καθιέ
ναι
μηδέ
να.
Τού
|
του |
μὲ
ν
δὴ
τὸ
ν |
[6, 7] |
ἐπ'
αὐτῷ
φησί.
Καλλικλέους
δὲ
|
τοῦ |
Μεγαρέως
ποίημα
ὁ
ἀνδριάς
ἐστιν. |
[6, 23] |
γυμνασίου
περίβολος,
ὃς
ἔχεται
μὲν
|
τοῦ |
μείζονος,
τετράγωνον
δὲ
ὀνομάζουσιν
ἐπὶ |
[6, 10] |
καὶ
Εὐαγόρου
τοῦ
Λάκωνος
ἀναθήματα,
|
τοῦ |
μὲν
ἅρματά
ἐστιν,
οὐ
μὴν |
[6, 3] |
Πυριλάμπης
Ἐφέσιος
λαβὼν
δολίχου
νίκην.
|
Τοῦ |
μὲν
δὴ
τὴν
εἰκόνα
ἐποίησεν |
[6, 9] |
καὶ
οὗτος
ἐκ
Κλείτορος.
Καὶ
|
τοῦ |
μὲν
Κλέων,
Ξενοκλέους
δὲ
τὸν |
[6, 17] |
δὲ
ἀνδρῶν
πάλης:
ἀνδριάντας
δὲ
|
τοῦ |
μὲν
Μιλήσιος
Διονυσικλῆς,
τοῦ
δὲ |
[6, 8] |
Πυθοῖ
τοὺς
ἐλθόντας
τῶν
ἀνδρῶν,
|
τοῦ |
μὲν
τὸν
ποιήσαντα
τὴν
εἰκόνα |
[6, 2] |
ρ
ύ
στερον
του
οικισμου
|
του |
Μεσσή
νης
αγό
ντων
Ὀλύ |
[6, 16] |
πλὴν
τοῦ
Ἰσθμικοῦ.
Τούτου
δὲ
|
τοῦ |
μὴ
ἀγωνιστὴς
γενέσθαι,
κατὰ
τὰ |
[6, 2] |
μετὰ
τὴ
ν
επιστρατεί
αν
|
του |
Μή
δου
διετέ
θησαν
πά |
[6, 13] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
πᾶσαν.
Ἀπὸ
γὰρ
|
τοῦ |
μηκίστου
καὶ
διαρκεστάτου
δι'
ὀλιγίστου |
[6, 20] |
πλέον
ἢ
τετρακοσίους
πόδας
παρέχεται
|
τοῦ |
μήκους,
ᾠκοδόμηται
δὲ
ἐν
αὐταῖς |
[6, 26] |
ἀρχαῖον,
μεταξὺ
τῆς
ἀγορᾶς
καὶ
|
τοῦ |
Μηνίου
τὸ
θέατρόν
τε
καὶ |
[6, 21] |
περιῳκοδομημένον
λίθοις
ἐστὶ,
καὶ
ὑπὲρ
|
τοῦ |
μνήματος
ἐρείπια
οἰκοδομημάτων,
ἔνθα
τῷ |
[6, 20] |
Ταράξιππον,
ὅτι
τῷ
Οἰνομάῳ
διὰ
|
τοῦ |
Μυρτίλου
τῆς
τέχνης
ἐταράχθησαν
αἱ |
[6, 20] |
(Ἐν
μὲν
δὴ
τῷ
ἔμπροσθεν
|
τοῦ |
ναοῦ
(διπλοῦς
γὰρ
δὴ
πεποίηται) |
[6, 25] |
τέμενος
οὐ
πολὺ
ἀφεστηκὸς
ἀπὸ
|
τοῦ |
ναοῦ.
Καὶ
τὴν
μὲν
ἐν |
[6, 1] |
σομαι.
(Ἔ́
στιν
εν
δεξια
|
του |
ναου
της
Ηρας,
ανδρὸ
ς |
[6, 26] |
καὶ
Αἰγύπτου
τὸ
Δέλτα
ὑπὸ
|
τοῦ |
Νείλου,
καὶ
οὐχ
ὑπὸ
μιᾶς |
[6, 14] |
καὶ
ἐχόμενος
ὁ
Μίλων
ὑπὸ
|
τοῦ |
ξύλου
λύκοις
ἐγίνετο
εὕρημα.
Μάλιστα |
[6, 17] |
Κλυτίος
δὲ
Ἀλκμαίωνος
τοῦ
Ἀμφιαράου
|
τοῦ |
Ὀϊ
κλέους:
ἐγεγόνει
δὲ
τῷ |
[6, 26] |
κατὰ
γνώμην
ᾖ,
ταῖς
θύραις
|
τοῦ |
οἰκήματος
ἐπιβάλλουσιν.
Ἐς
δὲ
τὴν |
[6, 2] |
Ἐνιαυτω
γὰ
ρ
ύ
στερον
|
του |
οικισμου
του
Μεσσή
νης
αγό |
[6, 10] |
πόλει
τῇ
νῦν
Δυρράχιον
ἀπὸ
|
τοῦ |
οἰκιστοῦ.
(Λυκῖνον
δὲ
Ἡραιέα,
καὶ |
[6, 4] |
Μακεδονίᾳ
πόλεων,
καλουμένη
δὲ
ἀπὸ
|
τοῦ |
οἰκιστοῦ
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου.
(Κυνίσκῳ |
[6, 21] |
ἐνίκησεν
αὐτός.
(Ἀπέθανον
δὲ
ὑπὸ
|
τοῦ |
Οἰνομάου,
κατὰ
τὰ
ἔπη
τὰς |
[6, 21] |
τοῦτον
Μάρμακα
καὶ
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Οἰνομάου
πρὸ
τῶν
ἄλλων,
ὀνόματα |
[6, 21] |
τῷ
Ἀκρίᾳ
Κάπετόν
φασιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Οἰνομάου
φονευθῆναι,
καὶ
Λυκοῦργον,
Λάσιόν |
[6, 17] |
κρατήσαντες,
ὁ
μὲν
Σθέννιδος
ἔργον
|
τοῦ |
Ὀλυνθίου
Χοιρίλος,
Θεότιμος
δὲ
Δαιτώνδα |
[6, 23] |
λόγῳ
τοιῷδε
τεθῆναι
λέγουσιν.
Ἄνδρες
|
τοῦ |
Ὀξύλου
στρατεύματος
ἐπὶ
κατασκοπῇ
τῶν |
[6, 10] |
ὀλυμπιάδι,
ὅτε
ἐνομίσθη
πρῶτον
ὁ
|
τοῦ |
ὁπλίτου
δρόμος,
καὶ
ὡσαύτως
τῇ |
[6, 13] |
τῇ
στήλῃ,
οὐκ
εἶναί
πω
|
τοῦ |
ὅπλου
τὸν
δρόμον,
πῶς
ἂν |
[6, 18] |
εὑρίσκων,
καὶ
ἐνεχόμενος
τῇ
ἀνάγκῃ
|
τοῦ |
ὅρκου,
συγγνώμην
ἔνεμεν
οὐκ
ἐθέλων |
[6, 21] |
Ἀλφειόν,
κάτεισι
δὲ
ἐκ
Φολόης
|
τοῦ |
ὄρους.
Διαβήσῃ
τε
δὴ
τὸ |
[6, 5] |
Ὄλυμπον
πλανῶνται
χώραν.
Τούτου
δὲ
|
τοῦ |
ὄρους
ἡ
μὲν
ἐς
Μακεδονίαν |
[6, 20] |
ἐν
μέσῳ
τῶν
θησαυρῶν
καὶ
|
τοῦ |
ὄρους
ἱερὸν
Εἰλειθυίας,
ἐν
δὲ |
[6, 21] |
οὐχ
ὑψηλόν.
Ἐπὶ
τῷ
πέρατι
|
τοῦ |
ὄρους
ἱερὸν
πεποίηται
Δήμητρι
ἐπίκλησιν |
[6, 20] |
αὐτῇ
παρήκει
θησαυρούς.
Ἐπὶ
δὲ
|
τοῦ |
ὄρους
τῇ
κορυφῇ
θύουσιν
οἱ |
[6, 5] |
σπηλαίῳ,
καὶ
οὐ
βιασθησόμενος
ὑπὸ
|
τοῦ |
ὄρους.
Τούτῳ
μὲν
ἐνταῦθα
ἐγένετο |
[6, 9] |
τὸν
ὄροφον
ἀνεῖχεν.
(Ἐμπεσόντος
δὲ
|
τοῦ |
ὀρόφου
τοῖς
παισί,
καταλιθούμενος
ὑπὸ |
[6, 15] |
τούτῳ.
Τὸν
μὲν
δὴ
ἐπὶ
|
τοῦ |
παγκρατίου
καταγωνισθέντα
ὑπ'
αὐτοῦ,
δεδήλωκεν |
[6, 15] |
δὴ
εἰκότα,
καὶ
οὕτως
ἐσκληθέντος
|
τοῦ |
παγκρατίου,
κρατηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Κάπρου, |
[6, 11] |
Θεαγένει
ζημία.
Τότε
μὲν
δὴ
|
τοῦ |
παγκρατίου
τὴν
νίκην
ἀνὴρ
ἐκ |
[6, 1] |
ονεί
ρατος
ως
έ
χοιτο
|
του |
παιδὸ
ς
εν
τοις
κό |
[6, 11] |
ἤνεγκε,
μέγα
αὐτίκα
ἦν
κλέος
|
τοῦ |
παιδὸς
ἐπὶ
ἰσχύι,
καὶ
τὸ |
[6, 10] |
(ἐθεάσατο
ὁ
Δημύλος
τὸ
ὑπὸ
|
τοῦ |
παιδὸς
ποιούμενον,
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ |
[6, 10] |
(Τὴν
δὲ
εἰκόνα
Θεοπόμπου
μὲν
|
τοῦ |
παλαίσαντος
τὸν
ποιήσαντα
οὐκ
ἴσμεν· |
[6, 21] |
Ἠλείων,
ἀποθανεῖν
φασιν
αὐτὸν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Πανταλέοντος
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
Χαμύνου |
[6, 22] |
τε
καὶ
ὅρκοις.
(Πύρρου
δὲ
|
τοῦ |
Πανταλέοντος
μετὰ
Δαμοφῶντα
τὸν
ἀδελφὸν |
[6, 10] |
δὲ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
καὶ
|
τοῦ |
πάππου
φησὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
Εὐτελίδα |
[6, 4] |
τετάρτη
καὶ
ἑκαστοτή.
Χίλωνος
ἄγαλμα
|
τοῦ |
Πατρέως.
Ἀριστοτέλοθς
ἄγαλμα
του
Στραγειρίτου. |
[6, 1] |
γραμμά
φησι
τὸ
επ'
αυτω
|
του |
πατρὸ
ς
του
Ἀναξά
νδρου |
[6, 10] |
ποιήσαντα
οὐκ
ἴσμεν·
τὰς
δὲ
|
τοῦ |
πατρὸς
αὐτοῦ
καὶ
τοῦ
πάππου |
[6, 12] |
τὸν
ὁμώνυμόν
τε
αὐτῷ
καὶ
|
τοῦ |
πατρὸς
πατέρα,
τούτους
μὲν
ἐνταῦθα |
[6, 22] |
δὲ
ἐλθεῖν
ἐς
Ἦλιν
διὰ
|
τοῦ |
πεδίου
θελήσειας,
σταδίους
μὲν
εἴκοσι |
[6, 22] |
Κορδάκας
ἐπίκλησιν
Ἀρτέμιδος,
ὅτι
οἱ
|
τοῦ |
Πέλοπος
ἀκόλουθοι
τὰ
ἐπινίκια
ἤγαγον |
[6, 20] |
ἐν
τῇ
Ἀργολίδι
ἀποχωρῆσαι,
ἅτε
|
τοῦ |
Πέλοπος
ἐπὶ
τῷ
Χρυσίππου
θανάτῳ |
[6, 19] |
ἀριθμὸν
ἀνάκεινται
τρεῖς,
οὓς
ἐς
|
τοῦ |
πεντάθλου
τὸ
ἀγώνισμα
ἐσκομίζουσι.
Καὶ |
[6, 21] |
ἀρχαίων
Κόρην
καὶ
Δήμητρα
λίθου
|
τοῦ |
Πεντελῆσιν
Ἀθηναῖος
ἀνέθηκεν
Ἡρώδης.
Ἐν |
[6, 18] |
περιῆλθε
τοιᾷδε.
(Λαμψακηνῶν
τὰ
βασιλέως
|
τοῦ |
Περσῶν
φρονησάντων,
ἢ
καὶ
αἰτίαν |
[6, 24] |
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἕστηκε
Πύρρωνος
|
τοῦ |
Πιστοκράτους
εἰκών,
σοφιστοῦ
τε
ἀνδρὸς |
[6, 4] |
τοσοῦτο
ἐδήλωσεν.
(Εἰ
δὲ
Λυσίππου
|
τοῦ |
ποιήσαντος
τὴν
εἰκόνα
τεκμαιρόμενον
τῇ |
[6, 7] |
εἰκόνα
Μεγαρεὺς
εἰργάσατο
Καλλικλῆς
Θεοκόσμου
|
τοῦ |
ποιήσαντος
τὸ
ἄγαλμα
ἐν
Μεγάροις |
[6, 2] |
μά
χη.
Καταπαυσθέ
ντος
δὲ
|
του |
πολέ
μου,
τὴ
ν
μὲ |
[6, 22] |
Πισαίους
μὲν
δὴ
καὶ
ὅσοι
|
τοῦ |
πολέμου
Πισαίοις
μετέσχον,
ἐπέλαβεν
ἀναστάτους |
[6, 19] |
τῷ
παιδί,
φησι
τὰ
ἐπὶ
|
τοῦ |
πόλου
γράμματα.
Αἱ
δὲ
Ἑσπερίδες |
[6, 16] |
στήλης
τῆς
αὐτῆς
Καλλιτέλης
ὁ
|
τοῦ |
Πολυπείθους
πατήρ,
παλαιστὴς
ἀνήρ:
νῖκαι |
[6, 21] |
ποταμὸς,
καὶ
οὐ
πολὺ
ἀπὸ
|
τοῦ |
ποταμοῦ
πόλεως
Ἁρπίνης
ἄλλα
τε |
[6, 19] |
ὁμώνυμον
αὐτῷ
πόλιν,
ἐν
μέσῳ
|
τοῦ |
ποταμοῦ
τῶν
ἐκβολῶν
κειμένην.
Τὸν |
[6, 5] |
Πουλυδάμας
Νικίου.
(Σκοτοῦσσα
δὲ
ἡ
|
τοῦ |
Πουλυδάμαντας
πατρὶς
οὐκ
ᾠκεῖτο
ἔτι |
[6, 5] |
ἐβασίλευσεν
ὁ
Δαρεῖος
(ἐπυνθάνετο
γὰρ
|
τοῦ |
Πουλυδάμαντος
τὰ
ἔργα)
πέμπων
ἀγγέλους |
[6, 6] |
μάχη.
(Ἐν
δὲ
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
|
τοῦ |
Πουλυδάμαντος
τὸν
ἀνδριάντα,
δύο
τε |
[6, 5] |
ἐλαύνοντα
σπουδῇ
τὸ
ἅρμα
ἐπέσχε
|
τοῦ |
πρόσω.
Λαβόμενος
γὰρ
τῇ
ἑτέρᾳ |
[6, 12] |
Ἱεροκλέους.
Μετὰ
δὲ
τὴν
Ἀγαθοκλέους
|
τοῦ |
πρότερον
τυραννήσαντος
τελευτὴν
Συρακουσίοις
αὖθις |
[6, 2] |
καὶ
των
εξ
αυτης
Στρά
|
του |
πρωτος
Ξενά
ρκης
τε
εκαλειτο |
[6, 15] |
δύο
ἀνδρός
εἰσιν
Ἠλείου
Κάπρου
|
τοῦ |
Πυθαγόρου,
πάλης
τε
εἰληφότος
καὶ |
[6, 10] |
πυγμῇ
παῖδας.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ι.
Γλαύκου
|
τοῦ |
πύκτου
ἀνδριάς.
Ἑτέρων
ἀθλητῶν
ἀνδριάντες. |
[6, 5] |
Θρᾴκης,
ἡ
ἔνδον
Νέστου
ποταμοῦ
|
τοῦ |
ῥέοντος
διὰ
τῆς
Ἀβδηριτῶν,
καὶ |
[6, 18] |
αὐτῷ
τὰ
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἐστὶ
|
τοῦ |
Ῥηγίνου
Πυθαγόρου
τέχνη.
(Ἐνταῦθα
καὶ |
[6, 17] |
τοῦ
Λάγου.
Ἑρμησιάνακτος.
Ἐπεράστου.
Γοργίου
|
τοῦ |
ῥήτορος.
(Ταῦτα
μὲν
δὴ
τὰ |
[6, 7] |
εἰρήσθω.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
Ἀδριάντες
Διαγόρου
|
τοῦ |
Ῥοδίου
καί
τῶν
ἀπ'
ἐκείνου. |
[6, 14] |
ἀναστρέψαι.
Τὸ
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
τοῦ |
Ῥοδίου
παλαιστοῦ
τόλμημα
Ἀρτεμίδωρος
γένος |
[6, 1] |
τοις
λό
γοις,
οὶ
ες
|
τοὺ |
ς
βασιλέ
ας
τοὺ
ς |
[6, 1] |
ες
τοὺ
ς
βασιλέ
ας
|
τοὺ |
ς
Λακεδαιμονί
ων
έ
χουσι. |
[6, 2] |
Τὰ
δε
Ἠλεί
ων
ες
|
τοὺ |
ς
Ὀλυμπιονί
κας
φασί
γρά |
[6, 1] |
Δεινό
λοχος
ησκή
θη,
καὶ
|
τοὺ |
ς
παιδας
παρέ
θει
τρέ |
[6, 2] |
δρό
μον
των
τελεί
ων
|
τοὺ |
ς
πώ
λους
καὶ
ενί |
[6, 25] |
τὴν
Πατρέων
προσοίκησιν
τὸ
ὄνομα
|
τοῦ |
Σατράπου
διδαχθέντες·
Κορύβαντός
τε
ἐπίκλησις |
[6, 21] |
κατὰ
τὴν
Σαύρου
καλουμένην
δειράδα,
|
τοῦ |
Σαύρου
τε
μνῆμα
καὶ
ἱερόν |
[6, 17] |
ἀναθήμασιν
Ἀλεξίνικόν
τε
Ἠλεῖον,
τέχνην
|
τοῦ |
Σικυωνίου
Κανθάρου,
πάλης
ἐν
παισὶν |
[6, 3] |
εἰκόνα
ἐποίησεν,
ὃς
ἀπὸ
Ἀριστοκλέους
|
τοῦ |
Σικυωνίου
καταριθμουμένῳ
τοὺς
διδαχθέντας,
ἕβδομος |
[6, 3] |
ἐστι
τοῦ
Ἀριστοδήμου
τέχνη,
Δαιδάλου
|
τοῦ |
Σικυωνίου
μαθητοῦ,
καὶ
πατρὸς
Πατροκλέους. |
[6, 23] |
ἃ
ἐπὶ
ζημίᾳ
Σωσάνδρου
τε
|
τοῦ |
Σμυρναίου
καὶ
Ἠλείου
Πολύκτορος
τῷ |
[6, 5] |
ἀγαθὸν
δαίμονα
ἡ
κορυφὴ
τηνικαῦτα
|
τοῦ |
σπηλαίου
κατερρήγνυτο,
καὶ
δῆλα
ἦν |
[6, 20] |
Ἠλείων
ἐστίν.
(Ὑπερβάλλοντι
δὲ
ἐκ
|
τοῦ |
σταδίου,
καθ'
ὅτου
οἱ
Ἑλλανοδίκαι |
[6, 3] |
ἐπὶ
Ὀλυμπιάδος
ὀγδοηκοστῆς·
ἡ
δὲ
|
τοῦ |
σταδίου
νίκη
τῷ
Οἰβώτᾳ
γέγονεν |
[6, 20] |
οὐκ
εἴργουσι
θεᾶσθαι.
Πρὸς
δὲ
|
τοῦ |
σταδίου
τῷ
πέρατι,
ᾗ
τοῖς |
[6, 3] |
τοῖς
πολεμίοις
στρατηγοῦντα
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Στομίου,
μονομαχήσαντά
οἱ
κατὰ
πρόκλησιν. |
[6, 4] |
ἄγαλμα
τοῦ
Πατρέως.
Ἀριστοτέλοθς
ἄγαλμα
|
του |
Στραγειρίτου.
Ἀρχιδάμου
βασιλέως
Λακεδαιμονίων.
Ἐργοτέλους |
[6, 20] |
εἰρηκέναι)
τιθέασι
τὸ
παιδίον
πρὸ
|
τοῦ |
στρατεύματος
γυμνόν.
(Ἐπῄεσάν
τε
δὴ |
[6, 3] |
ὑπὸ
Καμπανῶν,
οἳ
Ῥωμαίοις
μεγίστη
|
τοῦ |
συμμαχικοῦ
μοῖρα
ἦσαν.
(Ἐπὶ
δὲ |
[6, 12] |
πληγὴν
ἀποδεξάμενον,
οὔτε
τι
τρωθέντα
|
τοῦ |
σώματος.
(Θεόχρηστον
δὲ
Κυρηναῖον,
ἱπποτροφήσαντα |
[6, 22] |
δὲ
ὅσον
τε
στάδιον
ἀπὸ
|
τοῦ |
τάφου
σημεῖά
ἐστιν
ἱεροῦ
Κορδάκας |
[6, 20] |
Ὀρφεῖ,
καὶ
Ἀμφίονι
ἐς
τὰς
|
τοῦ |
τείχους
οἰκοδομίας
τὰς
πέτρας.
Ὁ |
[6, 23] |
τὴν
ὁδόν,
ἐπειδὰν
πλησίον
γίνωνται
|
τοῦ |
τείχους,
φθέγγεσθαι
μὲν
μηδὲν
ἔτι |
[6, 8] |
τῇ
εὐτυχίᾳ,
πλήν
γε
δὴ
|
τοῦ |
τελευταίου·
τοῦτο
δὲ
αὐτῷ
θάνατον |
[6, 25] |
τέμενος
θριγκῷ,
κρηπὶς
δὲ
ἐντὸς
|
τοῦ |
τεμένους
πεποίηται,
καὶ
ἐπὶ
τῇ |
[6, 2] |
Τί
μων
καὶ
ο
παις
|
του |
Τί
μωνος
Αί
συπος,
παιδί |
[6, 1] |
καὶ
Τρωί
λος
Αλκί
νου.
|
Τού |
τοις
γέ
νος
μὲ
ν |
[6, 1] |
εστή
κασιν
ανδριά
ντες,
ουδὲ
|
τού |
τοις
πασιν
επέ
ξειμι,
επιστά |
[6, 1] |
ς
ταις
εκατό
ν.
(Ἀπὸ
|
τού |
του
δὲ
καὶ
νό
μος |
[6, 2] |
ες
Ὀλυμπί
αν
εικό
να.
|
(Τού |
του
μὲ
ν
δὴ
Πολύ |
[6, 1] |
ντων
καθιέ
ναι
μηδέ
να.
|
Τού |
του
μὲ
ν
δὴ
τὸ |
[6, 1] |
ου
τετυχή
κασιν
εικό
νων.
|
(Τού |
τους
εκέ
λευσεν
αφειναί
με |
[6, 2] |
Ειναι
δὲ
οι
Σικελιωται
καὶ
|
τού |
τους
των
αρχαί
ων
Ζαγκλαί |
[6, 1] |
παρὰ
τὸ
ν
ανδριά
ντα
|
του |
Τρωί
λου,
λί
θου
κρηπὶ |
[6, 2] |
Ἀντί
πατρος
δὲ
εν
ουδενὶ
|
του |
τυρά
ννου
τὰ
δωρα
ηγού |
[6, 2] |
ς
ταινί
α·
καὶ
επὶ
|
τού |
τω
μαστιγουσιν
αυτὸ
ν
οι |
[6, 1] |
νος
καὶ
αυτὸ
ς
Ἠλειος.
|
Τού |
των
των
κατειλεγμέ
νων
ειργά |
[6, 15] |
Ἀνδριὰς
τοῦ
Ἀγησιλάου.
Δημητρίου
καὶ
|
τοῦ |
ὑιοῦ
αὐτοῦ
Ἀντιγόνου.
Ἀρέος
βασιλέως |
[6, 21] |
καὶ
αὐτός:
ᾠκοδομήθη
δὲ
ἐπὶ
|
τοῦ |
ὑψηλοῦ
παρὰ
τὸν
Ἀλφειόν.
(Τούτου |
[6, 4] |
καὶ
τῆς
ἐς
τὰ
ἀγάλματα
|
τοῦ |
Φειδίου
σοφίας·
ἐπεὶ
ἄλλως
γε |
[6, 13] |
δρομεῖς.
Ἑτέρων
ἀθλητῶν
ἀνδριάντες.
Ἡ
|
τοῦ |
Φειδῶλα
ἵππος.
(Ἀστύλος
δὲ
Κροτωνιάτης |
[6, 13] |
ταύτην
ἐφιᾶσιν.
(Ἐγένετο
δὲ
καὶ
|
τοῦ |
Φειδώλα
τοῖς
παισὶν
ἐπὶ
κέλητι |
[6, 16] |
τῆς
Κρητῶν,
Ἀλεξάνδρου
δὲ
ἡμεροδρόμος
|
τοῦ |
Φιλίππου.
Μετὰ
δὲ
τοῦτον
Βριμίας |
[6, 20] |
οὐδεμιᾶς
προφάσεως
φανερᾶς
καὶ
ἀπὸ
|
τοῦ |
φόβου
λαμβάνει
ταραχή,
τά
τε |
[6, 6] |
ἀνετέθη
δὲ
ἡ
εἰκὼν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Φωκέων
κοινοῦ.
Θεόπομπος
γὰρ
ὁ |
[6, 19] |
ἐστι
τῶν
θαλάμων,
ἐς
μὲν
|
τοῦ |
χαλκοῦ
τὸν
σταθμόν,
ὅτι
πεντακόσια |
[6, 21] |
ὑπὸ
τοῦ
Πανταλέοντος
καὶ
ἀπὸ
|
τοῦ |
Χαμύνου
τῆς
οὐσίας
τῇ
Δήμητρι |
[6, 9] |
δεδιδαγμένος
Σωστράτῳ.
Αἱ
δὲ
εἰκόνες
|
τοῦ |
Χείμωνος
ἔργον
ἐστὶν
(ἐμοὶ
δοκεῖν) |
[6, 4] |
τὴν
ἐν
Θεσσαλίᾳ.
(Ἐφεξῆς
δὲ
|
τοῦ |
Χίλωνος
δύο
ἀνάκεινται·
τῷ
μὲν |
[6, 15] |
τῷ
βάθρῳ
γράμματα
ἀμυδρὰ
ὑπὸ
|
τοῦ |
χρόνου.
(Μετὰ
δὲ
τὸν
Εὐτελίδαν |
[6, 20] |
κατὰ
τὴν
διέξοδον
τὴν
διὰ
|
τοῦ |
χώματος,
τὸ
τῶν
ἵππων
δεῖμα |
[6, 22] |
ἔτι,
ἄμπελοι
δὲ
ἦσαν
διὰ
|
τοῦ |
χωρίου
πεφυτευμέναι
παντός,
ἔνθα
ἡ |
[6, 11] |
δοκεῖν)
τὸ
φιλοτίμημα,
ἐν
πατρίδι
|
τοῦ |
ὠκίστου
τῶν
καλουμένων
ἡρώων
ἀνελέσθαι |
[6, 14] |
μὲν
ἐς
τὸν
ἀγκῶνα
ἐκ
|
τοῦ |
ὤμου
παρ'
αὐτὴν
καθίει
τὴν |
[6, 1] |
κό
λποις
εστεφανωμέ
νου·
καὶ
|
τουδε |
έ
νεκα
ες
τὸ
ν |
[6, 20] |
καὶ
οἱ
ἡνίοχοι
τιτρώσκονται.
καὶ
|
τοῦδε |
ἡνίοχοι
ἕνεκα
θυσίας
θύουσι
καὶ |
[6, 20] |
ἐσιέναι
ἐς
τὸ
στάδιον
καὶ
|
τοὺς |
ἀγωνιστάς.
Τὸ
μὲν
δὴ
στάδιον |
[6, 23] |
ἐνταῦθα
ποιοῦνται,
καὶ
συμβάλλουσιν
αὐτόθι
|
τοὺς |
ἀθλητὰς
οὐ
παλαίσοντας
ἔτι,
ἐπὶ |
[6, 23] |
ἐστιν
ἀρχαῖον,
καὶ
ὅσα
ἐς
|
τοὺς |
ἀθλητὰς
πρὶν
ἢ
ἐς
Ὀλυμπίαν |
[6, 23] |
ὁπόσα
ἐβούλοντο,
ἐπανίασιν
αὖθις
ἐς
|
τοὺς |
Αἰτωλούς·
καὶ
ἡ
ἀγυιὰ
τὸ |
[6, 19] |
πεντακόσια
εἴη
τάλαντα,
ἐς
δὲ
|
τοὺς |
ἀναθέντας,
Μύρωνα
εἶναι
καὶ
τὸν |
[6, 12] |
δορυφόρων
ἄλλοι,
διαφθείρουσι
τὸν
Δεινομένην.
|
Τοὺς |
ἀνδριάντας
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος
ἐν |
[6, 14] |
Λυκαστίδα.
Τοῖς
πλάσταις
δὲ,
οἳ
|
τοὺς |
ἀνδριάντας
ἐποίησαν,
τῷ
μὲν
Στόμιός |
[6, 4] |
παλαίοντας,
νικᾷν
δὲ
αὐτὸν
κλῶντα
|
τοὺς |
δακτύλους.
(Τὸν
δὲ
ἀνδριάντα
Πυθαγόρας |
[6, 10] |
ἀνελομένους
νίκας,
Λυκῖνον
μὲν
δρόμου,
|
τοὺς |
δὲ
ἐπ'
αὐτῷ
κατειλεγμένους
πυγμῆς, |
[6, 11] |
καλουμένων
ἡρώων
ἀνελέσθαι
δρόμου
νίκην.
|
Τοὺς |
δὲ
σύμπαντας
στεφάνους
τετρακοσίους
τε |
[6, 11] |
αὐτοῖς
ἔχρησεν
ὁ
θεὸς
καταδέχεσθαι
|
τοὺς |
δεδιωγμένους.
Καὶ
οἱ
μὲν
ἐπὶ |
[6, 3] |
ἀπὸ
Ἀριστοκλέους
τοῦ
Σικυωνίου
καταριθμουμένῳ
|
τοὺς |
διδαχθέντας,
ἕβδομος
ἀπὸ
τούτου
μαθητής. |
[6, 20] |
χωρίον
ἐς
τῶν
ἵππων
ἀνειμένων
|
τοὺς |
δρόμους
καὶ
ἡ
ἄφεσίς
ἐστι |
[6, 3] |
ὑπ'
αὐτῶν
Ἰώνων,
τοὺς
τοίχους
|
τοὺς |
δύο
ἐπαλείφοντες.
Ἀλκιβιάδου
μέν
γε |
[6, 20] |
θέοντές
τε
δὴ
γίνονται
κατὰ
|
τοὺς |
εἰληχότας
ἑστάναι
τὴν
δευτέραν
τάξιν, |
[6, 1] |
τετυχή
κασιν
εικό
νων.
(Τού
|
τους |
εκέ
λευσεν
αφειναί
με
ο |
[6, 4] |
τῆς
εἰκόνος
Ἐφέσιός
τε
πύκτης,
|
τοὺς |
ἐλθόντας
κρατήσας
τῶν
παίδων,
ὄνομα |
[6, 8] |
παῖδας,
καταπαλαίσαντος
δὲ
καὶ
Πυθοῖ
|
τοὺς |
ἐλθόντας
τῶν
ἀνδρῶν,
τοῦ
μὲν |
[6, 13] |
δρόμον,
φθάνει
τε
δὴ
ἐπὶ
|
τοὺς |
Ἑλλανοδίκας
ἀφικομένη
καὶ
νικῶσα
ἔγνω, |
[6, 15] |
τῇ
πάλῃ,
ἀνεδίδασκεν
ὁ
Κλειτόμαχος
|
τοὺς |
Ἑλλανοδίκας
γενήσεσθαι
σὺν
τῷ
δικαίῳ |
[6, 24] |
Ἀχιλλέως
τὸν
τάφον·
καὶ
ταύτῃ
|
τοὺς |
Ἑλλανοδίκας
ἰέναι
καθέστηκεν
ἐς
τὸ |
[6, 18] |
ἥκοι,
κατομόσασθαί
φασιν
ἐπονομάζοντα
θεοὺς
|
τοὺς |
Ἑλλήνων,
ἦ
μὴν
αὐτοῦ
ταῖς |
[6, 14] |
ἀληλιμμένῳ
τῷ
δίσκῳ
γέλωτα
ἐποιεῖτο
|
τοὺς |
ἐμπίπτοντάς
τε
καὶ
ὠθοῦντας
ἀπὸ |
[6, 7] |
καὶ
Ἀθηναίοις
ἐς
Θράσυλλον
καὶ
|
τοὺς |
ἐν
Ἀργινούσαις
ὁμοῦ
τῷ
Θρασύλλῳ |
[6, 6] |
ἀνιέναι
καιρὸν
ἀποκτείνοντά
τε
ὁμοίως
|
τοὺς |
ἐν
τῇ
Τεμέσῃ
καὶ
ἐπεξερχόμενον |
[6, 20] |
μοι
παρὰ
τὴν
κρηπῖδα
καὶ
|
τοὺς |
ἐπ'
αὐτῇ
παρήκει
θησαυρούς.
Ἐπὶ |
[6, 13] |
ἔτι·
ὄνομα
δὲ
καὶ
ἐς
|
τοὺς |
ἔπειτα
εἶναι
τῆς
Νάξου,
Τίσανδρος |
[6, 21] |
δέ
μοι
καὶ
ὑπόμνημα
ἐς
|
τοὺς |
ἔπειτα
ὅσων
τε
καὶ
οἵων |
[6, 6] |
δρόμῳ·
ὑπέλειπε
δὲ
καὶ
ἐς
|
τοὺς |
ἔπειτα
φιλοτιμίαν,
τῶν
νικησάντων
Ὀλυμπίασι |
[6, 5] |
Πουλυδάμαντι
δὲ
τάδε
ἀλλοῖα
παρὰ
|
τοὺς |
ἐπὶ
τῷ
παγκρατίῳ
στεφάνους
ὑπάρχοντά |
[6, 15] |
τοῦ
Λάγου.
(Ἀρχίππῳ
δὲ
Μιτυληναίῳ
|
τοὺς |
ἐς
τὴν
πυγμὴν
ἐσελθόντας
κρατήσαντι |
[6, 15] |
τε
(ἐς)
τὴν
πυγμὴν
καὶ
|
τοὺς |
ἐς
τὸ
παγκράτιον
ἐσελθόντας
ἐκράτει |
[6, 9] |
τῇ
Ὀλυμπιάδι
τῇ
ἐφεξῆς
καταβάλοι
|
τοὺς |
ἐσελθόντας
ἐς
τὴν
πάλην,
καὶ |
[6, 7] |
τοῦ
Δωριέως
ἐκράτησε
καὶ
Δαμάγητος
|
τοὺς |
ἐσελθόντας
ἐς
τὸ
παγκράτιον·
(οὗτοι |
[6, 11] |
ἐμφανὴς
ἐν
Ἕλλησιν
εἴη,
καὶ
|
τοὺς |
ἐσελθόντας
ἐς
τὸν
δόλιχον
ἐκράτησεν. |
[6, 16] |
ἕστηκεν
αὐτῶν
Λύσιππος
Ἠλεῖος,
καταπαλαίσας
|
τοὺς |
ἐσελθόντας
τῶν
παίδων·
Ἀνδρέας
δὲ |
[6, 20] |
εἰρημένον
ὡς
αὐτὸς
Οἰνόμαος
ὁ
|
τοὺς |
ἱππεύοντάς
ἐστιν
ἐν
τῷ
δρόμῳ |
[6, 24] |
ἐστιν
Ἱππόδρομος,
καὶ
οἱ
ἐπιχώριοι
|
τοὺς |
ἵππους
παιδεύουσιν
ἐνταῦθα.
Τῶν
στοῶν |
[6, 5] |
ὄπισθε
τοῦ
ἅρματος,
ὁμοῦ
καὶ
|
τοὺς |
ἵππους
πεδήσας
καὶ
τὸν
ἡνίοχον |
[6, 20] |
μὲν
ἦν
οὐδεὶς,
ὅστις
ἔβλαπτε
|
τοὺς |
ἵππους,
πέτρας
δὲ
ὑπὲρ
τῶν |
[6, 20] |
ἐστι·
παραθέοντας
δὲ
κατὰ
τοῦτο
|
τοὺς |
ἵππους
φόβος
τε
αὐτίκα
ἰσχυρὸς |
[6, 23] |
δὲ
αὐτῷ
συμβάλλουσιν
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
|
τοὺς |
καθ'
ἡλικίαν,
ἢ
καὶ
αὐτῷ |
[6, 24] |
τῇ
μὲν
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
|
τοὺς |
κίονας,
τῇ
δὲ
ἐς
τὰ |
[6, 19] |
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι
μετασχεῖν
πρὸς
|
τοὺς |
Κορινθίους
Μεγαρεῦσι
τοῦ
ἔργου.
Τὸν |
[6, 26] |
τὸ
οἴκημα
εὑρίσκουσιν
οἴνου
πεπλησμένους
|
τοὺς |
λέβητας.
Ταῦτα
Ἠλείων
τε
οἱ |
[6, 19] |
καὶ
ἀσπὶς
ὑπὲρ
τοῦ
ἀετοῦ,
|
τοὺς |
Μεγαρέας
ἀπὸ
Κορινθίων
ἀναθεῖναι
τὸν |
[6, 13] |
οὐδὲ
Ἀργείοις
ἐς
ἅπαντας
ὑπομνήματα
|
τοὺς |
Νεμεὰτας.
(Ἡ
δὲ
ἵππος
ἡ |
[6, 12] |
ἐπειλημμέναις
δόξης
οὐδὲ
τὰ
ἐς
|
τοὺς |
οἰκιστάς
ἐστιν
ἄγνωστα·
τὰς
δὲ |
[6, 2] |
ἀθλητῶν
ἀνδρίαντες.
Τύχη
Μεσσηνίων
περὶ
|
τοὺς |
Ὀλυμπιακοῦς
ἀγῶνας.
(Παγκρατιαστου
δὲ
ανδρὸ |
[6, 13] |
ἐπιγράμματι
καὶ
τὰ
Ἠλείων
ἐς
|
τοὺς |
Ὀλυμπιονίκας
ὁμολογεῖ
γράμματα.
Ὀγδόῃ
γὰρ |
[6, 14] |
ἑξῆς
(κατεδέχθη
γὰρ
τηνικαῦτα
ἐς
|
τοὺς |
παῖδας)
ἐνίκα
παλαίων.
Τῷ
δὲ |
[6, 3] |
μάλιστα
ἐπάλαισε.
Καταπαλαίσαντι
δὲ
αὐτῷ
|
τοὺς |
παῖδας
προσαναστῆσαι
καὶ
τὸν
παιδοτρίβην |
[6, 4] |
Λεοντίσκον
καταβαλεῖν
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθαι
|
τοὺς |
παλαίοντας,
νικᾷν
δὲ
αὐτὸν
κλῶντα |
[6, 22] |
Δυσπόντιοι.
Τούτοις
καὶ
μάλιστα
ἐς
|
τοὺς |
Πισαίους
οἰκεῖα
ἦν,
καὶ
οἰκιστὴν |
[6, 21] |
δὲ,
ὡς
ὁδοιπόρους
τε
καὶ
|
τοὺς |
προσοικοῦντας
ὁ
Σαῦρος
ἐκακούργει,
πρὶν |
[6, 15] |
τοῦ
Κάπρου,
ὅμως
ἐχρήσατο
ἐς
|
τοὺς |
πύκτας
θυμῷ
τε
ἐρρωμένῳ
καὶ |
[6, 20] |
γυναῖκα
ἀφικομένην
παρὰ
τῶν
Ἠλείων
|
τοὺς |
στρατηγούς,
νήπιον
παῖδα
ἔχουσαν
ἐπὶ |
[6, 3] |
ἀνάκειται
Στόμιος.
Καὶ
τῷ
μὲν
|
τοὺς |
συνθέοντας
τῶν
παίδων
παρελθεῖν,
Στομίῳ |
[6, 20] |
ὀνομάζουσιν
ἔσοδον·
διὰ
δὲ
αὐτῆς
|
τούς |
τε
Ἑλλανοδίκας
ἐσιέναι
ἐς
τὸ |
[6, 14] |
παγκρατιάζοντα
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
|
τούς |
τε
ἐξ
Ὀλυμπίας
ἀνταγωνιστὰς,
καὶ |
[6, 15] |
καὶ
ἐπὶ
ἡμέρας
τῆς
αὐτῆς
|
τούς |
τε
(ἐς)
τὴν
πυγμὴν
καὶ |
[6, 5] |
κατέλαβεν
ἐν
σπονδαῖς,
καὶ
Σκοτουσσαίων
|
τούς |
τε
ἐς
τὸ
θέατρον
συνειλεγμένους |
[6, 6] |
καὶ
Ῥηγίνην
ὁρίζων
τὸ
ἐς
|
τοὺς |
τέττιγας
παρέχεται
θαῦμα.
Οἱ
μὲν |
[6, 3] |
δημοσίᾳ
Σαμίων.
Τοῦτο
μὲν
δὴ
|
τοὺς |
τὸ
ἀνάθημα
ἀναθέντας
μηνύει·
τὸ |
[6, 3] |
τὸ
λεγόμενον
ὑπ'
αὐτῶν
Ἰώνων,
|
τοὺς |
τοίχους
τοὺς
δύο
ἐπαλείφοντες.
Ἀλκιβιάδου |
[6, 12] |
μαρτυρεῖ
τὸ
ἐλεγεῖον.
Ἀρκάδας
δὲ
|
τοὺς |
Τριταιεῖς
εἶναι
τοῦ
ἐλεγείου
λέγοντος, |
[6, 12] |
Ἀρκάδας
ἡγοῖτο
ἄν
τις
συντελέσαι
|
τοὺς |
Τριταιεῖς,
καθὰ
καὶ
νῦν
ἔτι |
[6, 2] |
δὲ
οι
Σικελιωται
καὶ
τού
|
τους |
των
αρχαί
ων
Ζαγκλαί
ων, |
[6, 23] |
Μαλκοῦς
πρόσωπον
Ἡρακλέους
ἄχρι
ἐς
|
τοὺς |
ὤμους,
καὶ
ἐν
τῶν
παλαιστρῶν |
[6, 24] |
ἠρόμην,
εἶπεν
ἀληθῆ
λόγον,
Ὀξύλου
|
τοῦτο |
ἂν
μνῆμα
εἴη.
(Πεποίηται
δὲ |
[6, 25] |
πόλις
πληθύει
μάλιστα
ἀνθρώποις,
κατὰ
|
τοῦτο |
ἀνδριάς
σφισιν
ἀνδρὸς
οὐ
μείζων |
[6, 20] |
πλέθρου
χωρίον
περιεχόμενον
θριγκῷ.
Ἐς
|
τοῦτο |
ἅπαξ
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον
ἔστι |
[6, 8] |
πλήν
γε
δὴ
τοῦ
τελευταίου·
|
τοῦτο |
δὲ
αὐτῷ
θάνατον
τὸ
ἐγχείρημα |
[6, 24] |
δὲ
δρυὸς
ἀνέχουσιν
εἰργασμένοι
κίονες.
|
Τοῦτο |
εἶναι
μὲν
ὁμολογοῦσιν
οἱ
ἐπιχώριοι |
[6, 14] |
Μάλιστα
δέ
πως
τὸ
θηρίον
|
τοῦτο |
ἐν
τῇ
Κροτωνιάτιδι
πολύ
τε |
[6, 7] |
ὄνομα,
καὶ
δὴ
καὶ
ἔργον
|
τοῦτο |
ἐπὶ
δολίχῳ
παρεσχημένος,
δύο
μὲν |
[6, 25] |
ἐπὶ
τράγῳ
κάθηται
χαλκῷ·
Σκόπα
|
τοῦτο |
ἔργον,
Ἀφροδίτην
δὲ
Πάνδημον
ὀνομάζουσι. |
[6, 10] |
Κλεοσθένους
ἐστὶν
ἅρμα
ἀνδρὸς
Ἐπιδαμνίου.
|
Τοῦτο |
ἔργον
μέν
ἐστιν
Ἀγελάδα,
ἕστηκε |
[6, 20] |
προσεχής
ἐστιν
ἡ
πρῷρα,
κατὰ
|
τοῦτο |
εὐρεῖα
γίνεται.
Δελφὶς
δὲ
ἐπὶ |
[6, 8] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀρκάδων
λέγεσθαί
μοι
|
τοῦτο |
ἐφαίνετο
ἐς
αὐτόν·
ἐλέγετο
γὰρ |
[6, 1] |
τὰ
αναθή
ματα,
τὸ
μετὰ
|
τουτο |
ή
δη
ποιή
σασθαι
καὶ |
[6, 8] |
Εἰκόν'
ἀπ'
Ἀρκαδίας
Παρράσιος
γενεάν.
|
Τοῦτο |
μὲν
δὴ
ἐς
τοσοῦτο
πεποίηται. |
[6, 3] |
ὑψιμέδοντος
Ἕστηκ'
ἀνθέντων
δημοσίᾳ
Σαμίων.
|
Τοῦτο |
μὲν
δὴ
τοὺς
τὸ
ἀνάθημα |
[6, 25] |
λίνου
τε
καὶ
βύσσου
περιβάλλουσι.
|
(Τοῦτο |
τὸ
ἄγαλμα
ἐλέγετο
εἶναι
Ποσειδῶνος, |
[6, 20] |
ὅτου
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
καθέζονται,
κατὰ
|
τοῦτο |
(τὸ)
χωρίον
ἐς
τῶν
ἵππων |
[6, 20] |
περιφεροῦς
ἐστι·
παραθέοντας
δὲ
κατὰ
|
τοῦτο |
τοὺς
ἵππους
φόβος
τε
αὐτίκα |
[6, 12] |
Ὀλυμπίαν
ἵππους,
ἀνδρὶ
Ἠλείῳ,
ἔστι
|
τοῦτο |
χαλκοῦν
(ἅρμα)
ἐπ'
αὐτὸν
ἀναβέβηκε |
[6, 15] |
ἀμφοτέρων
πολεμούντων
ἑαλώκεσαν,
ἄφεσιν
καὶ
|
τούτοις |
γενέσθαι.
Καὶ
δὴ
αὐτὸς
οὗτος |
[6, 7] |
ὀλυμπίασι
πυγμῇ
παῖδας
ὑπῆρξε
καὶ
|
τούτοις. |
Γνάθωνα
δὲ
καὶ
ἐς
τὰ |
[6, 6] |
ἀνελόμενος,
Ἀνδροσθένης
Λοχαίου.
(Ἐπὶ
δὲ
|
τούτοις |
Εὐκλῆς
ἀνάκειται
Καλλιάνακτος,
γένος
μὲν |
[6, 22] |
τῶν
δὲ
ἄλλων
περιοίκων
Δυσπόντιοι.
|
Τούτοις |
καὶ
μάλιστα
ἐς
τοὺς
Πισαίους |
[6, 21] |
καὶ
Ἠιονέα
Μάγνητος
τοῦ
Αἰόλου.
|
Τούτοις |
μὲν
δὴ
ἐνταῦθά
ἐστι
τὸ |
[6, 9] |
ἐς
Κλεομήδην
τὰ
συμβάντα
ἦν.
|
(Τούτοις |
χρῆσαι
τὴν
Πυθίαν
φασίν·
Ὕστατος |
[6, 15] |
λαβόντα,
οὗτοι
μὲν
τὸν
Ἐπιθέρσην
|
τοῦτον |
ἀνέθεσαν.
Συρακούσιοι
δὲ
δύο
μὲν |
[6, 16] |
ἡμεροδρόμος
τοῦ
Φιλίππου.
Μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
Βριμίας
ἐστὶν
Ἠλεῖος,
κρατήσας
ἄνδρας |
[6, 14] |
λόγῳ
τῷ
ἐς
Ἀθηναίους
ἐδήλωσα,
|
τοῦτον |
ἐς
τὴν
Ἄλτιν
ἀνέθηκε
Θρασύβουλος |
[6, 2] |
διὰ
τὸ
ν
Λί
χαν
|
τουτον |
η
κατὰ
(Ἄγιν
βασιλέ
α |
[6, 21] |
μνηστῆρα
ἔχει
λόγος
ἀφικέσθαι
πρῶτον
|
τοῦτον |
Μάρμακα
καὶ
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 15] |
(Ὅτῳ
δὲ
παρεστήκασιν
οἱ
παῖδες,
|
τοῦτον |
μὲν
Πτολεμαῖον
τὸν
Λάγου
φασὶν |
[6, 14] |
πεντάθλου
νίκην,
καὶ
Δαμάρετον
καὶ
|
τοῦτον |
Μεσσήνιον,
κρατήσαντα
πυγμῇ
παῖδας,
τὸν |
[6, 15] |
ἐφεξῆς
εἶχε
μὲν
τὸν
Κλειτόμαχον
|
τοῦτον |
παγκρατίου
καὶ
πυγμῆς
ἀγωνιστήν·
εἶχε |
[6, 19] |
Μύρωνος
δὲ
ἀνάθημα
τυραννήσαντος
Σικυωνίων·
|
(τοῦτον |
ᾠκοδόμησεν
ὁ
Μύρων
νικήσας
ἅρματι |
[6, 4] |
βασιλεύς.
Πρὸ
δὲ
τοῦ
Ἀρχιδάμου
|
τούτου |
βασιλέως,
εἰκόνα
οὐδενὸς
ἔν
γε |
[6, 23] |
δοῦναι.
Τούτῳ
μὲν
αὐτόθι
ἀντὶ
|
τούτου |
γεγόνασιν
αἱ
τιμαί·
χρόνος
δὲ |
[6, 20] |
πρῴρας
τὸ
ἔμβολον.
Τὸ
ἀπὸ
|
τούτου |
δὲ
ἤδη
καθέστηκεν
ἐπίδειξις
ἐπιστήμης |
[6, 20] |
ὄνομα
Ὠλένιον
αὐτῷ
τίθενται,
ἀπὸ
|
τούτου |
δὲ
καὶ
τὴν
Ὠλενίαν
ἐν |
[6, 21] |
τοῦ
ὑψηλοῦ
παρὰ
τὸν
Ἀλφειόν.
|
(Τούτου |
δὲ
οὐ
πόρρω
ἱερὸν
Διονύσου |
[6, 16] |
ἐπὶ
πεντάθλῳ,
πλὴν
τοῦ
Ἰσθμικοῦ.
|
Τούτου |
δὲ
τοῦ
μὴ
ἀγωνιστὴς
γενέσθαι, |
[6, 5] |
περὶ
τὸν
Ὄλυμπον
πλανῶνται
χώραν.
|
Τούτου |
δὲ
τοῦ
ὄρους
ἡ
μὲν |
[6, 21] |
παῖδα
Λεύκωνος
τοῦ
Ἀθάμαντος
(ἀπὸ
|
τούτου |
Ἐρυθραὶ
πόλισμα
ἐκαλεῖτο
Βοιωτῶν)
καὶ |
[6, 20] |
Ἑλλανοδικῶν
βωμὸς
λίθου
λευκοῦ·
(ἐπὶ
|
τούτου |
καθεζομένη
τοῦ
βωμοῦ
θεᾶται
γυνὴ |
[6, 6] |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων
ἀντὶ
|
τούτου |
καταλευσθῆναι
τοῦ
ἀδικήματος.
(Ὀδυσσέα
μὲν |
[6, 3] |
καταριθμουμένῳ
τοὺς
διδαχθέντας,
ἕβδομος
ἀπὸ
|
τούτου |
μαθητής.
Δίκων
δὲ
ὁ
Καλλιβρότου |
[6, 6] |
ἀνδράσι
πυγμῆς
ἔσχεν
Ὀλυμπικὴν
νίκην.
|
Τούτου |
μὲν
δὴ
ἡ
εἰκὼν
Ναυκύδους |
[6, 6] |
Ῥηγίνῃ
τέττιγες
ἀφιᾶσι
τὴν
φωνήν.
|
(Τούτου |
μὲν
δὴ
παῖδα
εἶναι
λέγεται |
[6, 7] |
τυρὸν
ἐκ
τῶν
ταλάρων
εἶναι.
|
Τούτου |
μὲν
δὴ
Πυθαγόρας
τὴν
εἰκόνα, |
[6, 6] |
Ἀστυκλέους·
εἶναι
δὲ
αὐτὸν
οὐ
|
τούτου, |
ποταμοῦ
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοι
τοῦ |
[6, 3] |
ὑπῆρξεν
ἀναγορευθῆναι·
τὸ
δὲ
ἀπὸ
|
τούτου |
Συρακούσιον
αὑτὸν
ἀνηγόρευσεν
ἐπὶ
χρήμασι. |
[6, 9] |
ἐπὶ
κάλπης
ἀνηγορεύθη
δρόμῳ,
μετὰ
|
τούτου |
τὴν
εἰκόνα
Ξενοκλῆς
τε
Μαινάλιος |
[6, 9] |
Κλεομήδει
μὲν
οὖν
Ἀστυπαλαιεῖς
ἀπὸ
|
τούτου |
τιμὰς
ὡς
ἥρωι
νέμουσι.
(Παρὰ |
[6, 21] |
Διαβήσῃ
τε
δὴ
τὸ
ἀπὸ
|
τούτου |
τὸν
Ἀλφειὸν
καὶ
ἐντὸς
γῆς |
[6, 17] |
ἔσχατα
ἐνεγκαμένου
διδασκαλείου
τοῦ
Ἀθήνῃσι,
|
τούτου |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐπίπροσθεν
αὐτὸν
ὁ |
[6, 6] |
Ὀλυμπίᾳ.
(Τὰ
μὲν
δὴ
ἐς
|
τούτους |
εἶχεν
οὕτω.
Τὰ
δὲ
ἐς |
[6, 7] |
ἐπὶ
παισί.
Θεασάμενος
δὲ
καὶ
|
τούτους, |
ἐπὶ
τῶν
Ῥοδίων
ἀθλητῶν
ἀφίξῃ |
[6, 12] |
αὐτῷ
καὶ
τοῦ
πατρὸς
πατέρα,
|
τούτους |
μὲν
ἐνταῦθα
ἵππων
νίκας,
ἐν |
[6, 5] |
σφισι
καὶ
ἐκκλησία
τηνικαῦτα
οὖσα)
|
τούτους |
τε
ἅπαντας
κατηκόντισε,
πελτασταῖς
ἐν |
[6, 12] |
ἅμα
ἐς
φιλίαν,
μετεβάλετο
ὡς
|
τούτους. |
(Τοῦ
δέ
οἱ
βίου
συνέβη |
[6, 6] |
μάχῃ
πρὸς
τὸν
Εὔθυμον.
(Ἐπὶ
|
τούτῳ |
δὲ
ἐπιβάλλουσιν
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
τῷ |
[6, 14] |
ἐνίκα
παλαίων.
Τῷ
δὲ
Φερίᾳ
|
τούτῳ |
διάφορον
καὶ
οὐδαμῶς
ἐοικυῖαν
ἔσχεν |
[6, 5] |
Νεμέᾳ
λέοντος.
(Ἕτερον
δὲ
ἐπὶ
|
τούτῳ |
θαῦμα
ὑπελίπετο
ὁ
Πουλυδάμας
ἐς |
[6, 11] |
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τῷ
λόγῳ
|
τούτῳ |
καταδεχθέντες,
οὐδὲν
τῆς
ἀκαρπίας
παρείχοντο |
[6, 3] |
τὰ
νεῦρα,
καὶ
αὐτὸν
ἐπὶ
|
τούτῳ |
μελετῆσαι
πένταθλον,
ἵνα
δὴ
ἐκ |
[6, 23] |
σπανίζουσι
σίτου
σφίσι
τροφὰς
δοῦναι.
|
Τούτῳ |
μὲν
αὐτόθι
ἀντὶ
τούτου
γεγόνασιν |
[6, 14] |
στέφανον,
καὶ
ἐν
ἀνδράσιν
ὕστερον·
|
τούτῳ |
μὲν
δὴ
τὴν
εἰκόνα
ὅστις |
[6, 5] |
οὐ
βιασθησόμενος
ὑπὸ
τοῦ
ὄρους.
|
Τούτῳ |
μὲν
ἐνταῦθα
ἐγένετο
ἡ
τελευτή. |
[6, 19] |
τῷ
Σελινουντίων
ἐστὶν
οὗτος)
ἐν
|
τούτῳ |
πεποιημένος
ἐστὶν
Ἐνδυμίων·
πλὴν
δὲ |
[6, 14] |
ἔχων
ἐστὶν
ἐκτετυπωμένος
ἐπὶ
στήλῃ.
|
Τούτῳ |
Πυθικαὶ
νῖκαι
γεγόνασι
τῷ
ἀνδρὶ |
[6, 10] |
τοῦ
παιδὸς
ποιούμενον,
καὶ
ἐπὶ
|
τούτῳ |
πυκτεύσοντα
ἐς
Ὀλυμπίαν
αὐτὸν
ἀνήγαγεν. |
[6, 23] |
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀφικνεῖσθαι
νομίζουσιν,
ἐν
|
τούτῳ |
σφίσι
τῷ
γυμνασίῳ
δρᾶν
καθέστηκε. |
[6, 15] |
αἱ
δύο
νῖκαι
τῷ
Κάπρῳ
|
τούτῳ. |
Τὸν
μὲν
δὴ
ἐπὶ
τοῦ |
[6, 3] |
Ἀντιόχου
καὶ
Ὕσμων
οὗτος
ἕστηκε.
|
Τούτῳ |
τῷ
ἀνδρὶ
ἀθλήσαντι
πένταθλον,
ἥ |
[6, 9] |
ἀναθεῖναι
Γελῷον·
καὶ
ὁ
χρόνος
|
τούτῳ |
τῷ
Γέλωνί
ἐστι
τῆς
νίκης |
[6, 23] |
δέκα
τε
καὶ
διακοσίαις.
(Ἐν
|
τούτῳ |
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ
βουλευτήριόν
ἐστιν |
[6, 24] |
τῆς
ἀγορᾶς
ἐστιν
αὐτόν.
Ἐν
|
τούτῳ |
τῷ
Ἑλλανοδικαιῶνι
οἰκοῦσι
δέκα
ἐφεξῆς |
[6, 19] |
καὶ
τὸν
Σικυωνίων
δῆμον.
Ἐν
|
τούτῳ |
τῷ
θησαυρῷ
δίσκοι
τὸν
ἀριθμὸν |
[6, 20] |
ἐπὶ
ζημίαις
ἐποιήσαντο
ἀθλητῶν,
ἐπὶ
|
τούτῳ |
τῷ
πέρατί
ἐστιν,
ἣν
Κρυπτὴν |
[6, 9] |
Φίλων,
τέχνη
τοῦ
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
|
Τούτῳ |
τῷ
Φίλωνι
Σιμωνίδης
ὁ
Λεωπρέπους |
[6, 11] |
Ἑλλάδος,
καὶ
παρὰ
Βαρβάροις.
(Ἐφεξῆς
|
τούτων |
ἀναθήματά
ἐστιν
Ἠλείων,
Φίλιππος
ὁ |
[6, 17] |
Κολοφωνίων
ὑπῆρξεν
ἀνατεθῆναι
τὴν
εἰκόνα.
|
(Τούτων |
δέ
εἰσιν
Ἠλεῖοι
πλησίον
πυγμῇ |
[6, 13] |
εἰ
αὖθίς
ποτε
προσνομοθετήσουσιν
Ἠλεῖοι;
|
Τούτων |
δὲ
ἔτι
ἐς
πλέον
ἥκουσιν |
[6, 24] |
οὐδέν
πω
πρόσεστιν
ἐκ
γήρως,
|
τούτων |
εἶναι
τὸν
ἀστράγαλον
παίγνιον.
Τῶν |
[6, 14] |
κατεπάλαισε
τὸν
ἐν
Ἕλλησιν
ὕστερον
|
τούτων |
ἐναντία
Μαρδονίου
καὶ
Μήδων
Πλαταιᾶσι |
[6, 6] |
ἐπανελέσθαι
τὸ
ἀγώνισμα
τῆς
πυγμῆς·
|
τούτων |
ἕνεκα
καταδικάζουσιν
αὐτὸν
ἐκτῖσαι
καὶ |
[6, 13] |
τοῦ
Δεινομένους
ἀνηγόρευσεν
αὑτὸν
Συρακούσιον,
|
τούτων |
ἕνεκα
οἱ
Κροτωνιᾶται
τὴν
οἰκίαν |
[6, 8] |
Λυκαίου
Διός,
καὶ
ὡς
ὕστερον
|
τούτων |
ἔτει
δεκάτῳ
γένοιτο
αὖθις
ἄνθρωπος. |
[6, 14] |
πεντάθλῳ.
Πυθοκρίτῳ
μὲν
γέγονεν
ἀντὶ
|
τούτων |
ἡ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
στήλη,
καὶ |
[6, 12] |
τυραννίδα
ἔχοντος,
ὃς
καὶ
ὕστερον
|
τούτων |
Ἱπποκράτει
τῷ
ἀδελφῷ
τῷ
Ἐπικύδους |
[6, 12] |
εἰκὼν
τέχνη
τῶν
Πολυκλέους
παίδων.
|
Τούτων |
μὲν
δὴ
ποιησόμεθα
μνήμην
καὶ |
[6, 21] |
καὶ
Εὐρύμαχός
τε
καὶ
Κρόταλος.
|
Τούτων |
μὲν
οὖν
γονέας
τε
καὶ |
[6, 14] |
δὲ
ὁ
Σικυώνιος
τὰς
ἐφεξῆς
|
τούτων |
πυθιάδας
ἕξ,
μόνος
δὴ
οὗτος |
[6, 25] |
χελώνῃ
τε
καὶ
ἐς
τὸν
|
τράγον |
παρίημι
τοῖς
θέλουσιν
εἰκάζειν.
(Ὁ |
[6, 25] |
κρηπῖδι
ἄγαλμα
Ἀφροδίτης
χαλκοῦν,
ἐπὶ
|
τράγῳ |
κάθηται
χαλκῷ·
Σκόπα
τοῦτο
ἔργον, |
[6, 14] |
Ῥοδίου
παλαιστοῦ
τόλμημα
Ἀρτεμίδωρος
γένος
|
Τραλλιανὸς |
ὑπερεβάλετο
κατὰ
ἐμὴν
δόξαν.
Ἀρτεμιδώρῳ |
[6, 26] |
Συήνης
ἐς
τοῦ
ἡλίου
τὴν
|
τράπεζαν |
λέγουσιν.
(Ἐν
ἀκροπόλει
δὲ
τῇ |
[6, 15] |
πρὶν
ἢ
πυκτεύσαντα
αὐτὸν
λαβεῖν
|
τραύματα. |
Λέγει
τε
δὴ
εἰκότα,
καὶ |
[6, 10] |
ἐπύκτευεν,
ἀπαγορεύειν
ὑπὸ
πλήθους
τῶν
|
τραυμάτων |
ἐνομίζετο.
Καί
οἱ
τὸν
πατέρα |
[6, 22] |
τὴν
Ἐλάφιον,
καὶ
ὑπὸ
ταύτης
|
τραφῆναι |
τὴν
Ἄρτεμίν
φασι.
Λετρίνων
δὲ |
[6, 13] |
ἐκ
Κεράμου
τῆς
ἐν
τῇ
|
τραχείᾳ |
Καρίᾳ.
Ἀνέφηνε
δὲ
ἀρετὴν
ποδῶν |
[6, 1] |
τοὺ
ς
παιδας
παρέ
θει
|
τρέ |
χων·
Σικυωνί
ου
δὲ
Κλέ |
[6, 5] |
ἄνδρας
τῶν
καλουμένων
ἀθανάτων
ἀριθμὸν
|
τρεῖς, |
ἀθρόους
οἱ
μονομαχήσαντας
ἀπέκτεινεν.
Ἔργων |
[6, 19] |
μεγέθει
μέγας,
καὶ
θώρακες
λινοῖ
|
τρεῖς |
ἀριθμόν,
Γέλωνος
δὲ
ἀνάθημα
καὶ |
[6, 11] |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
Πυθοῖ
νῖκαι
|
τρεῖς, |
αὗται
μὲν
ἐπὶ
πυγμῇ,
Νεμείων |
[6, 3] |
πέντε
μὲν
Πυθοῖ
δρόμου
νίκας,
|
τρεῖς |
δὲ
ἀνείλετο
Ἰσθμίων,
τέσσαρας
δὲ |
[6, 8] |
δύο
μὲν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
νίκας,
|
τρεῖς |
δὲ
ἀνῃρημένος
Πυθοῖ.
Καὶ
αὐτῷ |
[6, 15] |
παγκρατίου
μέν
εἰσιν
αὐτῷ
πᾶσαι,
|
τρεῖς |
δὲ
ἀριθμόν.
Ἐν
δὲ
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 4] |
καὶ
Πυθοῖ,
τῇ
μὲν
δύο,
|
τρεῖς |
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
Τὴν
τετάρτην |
[6, 13] |
Κροτωνιάτης
Πυθαγόρου
μέν
ἐστιν
ἔργον·
|
τρεῖς |
δὲ
ἐφεξῆς
Ὀλυμπίασι
σταδίου
τε |
[6, 3] |
Εὐπολέμῳ
καὶ
τάδε·
ὡς
ἐφεστήκοιεν
|
τρεῖς |
ἐπὶ
τοῦ
δρόμου
τῷ
πέρατι |
[6, 26] |
θυῖον
ὀνομάζοντες·
λέβητας
δὲ
ἀριθμὸν
|
τρεῖς |
ἐς
οἴκημα
ἐσκομίσαντες
οἱ
ἱερεῖς |
[6, 4] |
δὲ
ἐν
Ἰσθμῷ,
καὶ
Νεμείων
|
τρεῖς. |
Ἐτάφη
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
κοινοῦ |
[6, 7] |
ἄλλας
Πυθοῖ,
καὶ
Ἰσθμίων
τε
|
τρεῖς, |
καὶ
ἐν
Νεμέᾳ
πέντε.
Λέγεται |
[6, 24] |
διαιροῦσι
δὲ
αὐτὴν
ἐς
μοίρας
|
τρεῖς |
οἱ
κίονες.
Ἐν
ταύτῃ
διημερεύουσι |
[6, 19] |
θησαυρῷ
δίσκοι
τὸν
ἀριθμὸν
ἀνάκεινται
|
τρεῖς, |
οὓς
ἐς
τοῦ
πεντάθλου
τὸ |
[6, 3] |
τε
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
Νεμείων
|
τρεῖς |
ὑπῆρξεν
ἀνελέσθαι
νίκας.
Τὸ
δὲ |
[6, 12] |
εἰργάσατο,
οὐκ
ἴσμεν·
καταμαχέσασθαι
δὲ
|
τρεῖς |
φασιν
ἀνταγωνιστὰς
αὐτὸν,
οὔτε
πληγὴν |
[6, 5] |
αἰσθήσεως
τοῦ
ἐπιόντος
κακοῦ
καὶ
|
τρεπομένων |
ἐς
φυγὴν
τῶν
λοιπῶν
παρέστη |
[6, 26] |
βύσσον
σπείρουσιν,
ὅσοις
ἡ
γῆ
|
τρέφειν |
ἐστὶν
ἐπιτήδειος.
Οἱ
μίτοι
δέ, |
[6, 26] |
λεπτὸν,
τοῖς
ποσὶν
αὐτῶν
περιειλιγμένον.
|
(Τρέφουσι |
δὲ
αὐτὰ
ἐπὶ
μὲν
τέσσαρα |
[6, 26] |
τοῖς
ἀράχναις.
Ταῦτα
τὰ
ζῷα
|
τρέφουσιν |
οἱ
Σῆρες
οἴκους
κατασκευασάμενοι
χειμῶνός |
[6, 22] |
Φείδωνι.
Τετάρτῃ
δὲ
ὀλυμπιάδι
καὶ
|
τριακοστῇ |
στρατὸν
οἱ
Πισαῖοι
καὶ
βασιλεὺς |
[6, 19] |
νικήσας
ἅρματι
τὴν
τρίτην
καὶ
|
τριακοστὴν |
Ὀλυμπιάδα.
Ἐν
δὲ
τῷ
θησαυρῷ |
[6, 15] |
δύο
ἐπὶ
τῆς
ὀγδόης
καὶ
|
τριακοστῆς |
Ὀλυμπιάδος
πάλης,
ἡ
δὲ
ἑτέρα |
[6, 3] |
δύο
ἐπαλείφοντες.
Ἀλκιβιάδου
μέν
γε
|
τριήρεσιν |
Ἀθηναίων
περὶ
Ἰωνίαν
ἰσχύοντος,
ἐθεράπευον |
[6, 19] |
ἀνάθημα
καὶ
Συρακοσίων,
Φοίνικας
ἤτοι
|
τριήρεσιν |
ἢ
καὶ
πεζῇ
μάχῃ
κρατησάντων. |
[6, 7] |
Ἀθηναίων
ναυσὶν
οἰκείαις·
ἐς
ὃ
|
τριήρων |
ἁλοὺς
Ἀττικῶν
ἀνήχθη
ζῶν
παρὰ |
[6, 21] |
Λάσιόν
τε
καὶ
Χαλκώδοντα,
καὶ
|
Τρικόλωνον· |
ἀπόγονον
δὲ
αὐτὸν
εἶναι,
καὶ |
[6, 21] |
τῷ
Λυκάονος
λέγουσιν
οἱ
Ἀρκάδες.
|
(Τρικολώνου |
δὲ
ὕστερον
ἐπέλαβεν
ἐν
τῷ |
[6, 21] |
δὲ
αὐτὸν
εἶναι,
καὶ
ὁμώνυμον
|
Τρικολώνῳ |
τῷ
Λυκάονος
λέγουσιν
οἱ
Ἀρκάδες. |
[6, 4] |
δὶς
Ὀλύμπια
Πύθιά
τ'
ἄνδρας,
|
Τρὶς |
Νεμέᾳ,
τετράκις
δ'
Ἰσθμῷ
ἐν |
[6, 7] |
νεώτατος
παγκρατίῳ
νικήσας
Ὀλυμπιάσιν
ἐφεξῆς
|
τρισί. |
Πρότερον
δὲ
ἔτι
τοῦ
Δωριέως |
[6, 13] |
Ξάνθιος,
ὃς
τὸν
κότινον
ἐν
|
τρισὶν |
Ὀλυμπιάσιν
ἀνείλετο
ὀκτάκις,
ἐπίκλησίν
τε |
[6, 14] |
παισὶν,
οὓς
ἀγενείους
καλοῦσι,
καὶ
|
τρίτα |
δὴ
ὅ
τι
ἄριστον
ἦν |
[6, 12] |
ἅρματι.
(Ἀγήσαρχον
δὲ
τὸν
Αἱμοστράτου
|
Τριταιέα, |
κρατῆσαι
μὲν
πύκτας
ἄνδρας
ἐν |
[6, 12] |
τὸ
ἐλεγεῖον.
Ἀρκάδας
δὲ
τοὺς
|
Τριταιεῖς |
εἶναι
τοῦ
ἐλεγείου
λέγοντος,
οὐκ |
[6, 12] |
ἡγοῖτο
ἄν
τις
συντελέσαι
τοὺς
|
Τριταιεῖς, |
καθὰ
καὶ
νῦν
ἔτι
Ἀρκάδων |
[6, 12] |
(οὐδέ
τινα
ἔστιν
ἐν
Ἕλλησι
|
Τρίτειαν |
πόλιν
ἄλλην
γε
ἢ
τὴν |
[6, 24] |
δὲ
ἡ
μέση,
καὶ
ἡ
|
τρίτη |
κλῶνα
οὐ
μέγαν
μυρσίνης.
(Ἔχειν |
[6, 9] |
τῷ
Γέλωνί
ἐστι
τῆς
νίκης
|
τρίτη |
πρὸς
τὰς
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδας.
(Γέλων |
[6, 15] |
μὲν
Ἱέρωνος
εἰκόνας
τὸ
δημόσιον,
|
τρίτην |
δὲ
ἀνέθεσαν
οἱ
τοῦ
Ἱέρωνος |
[6, 19] |
ὁ
Μύρων
νικήσας
ἅρματι
τὴν
|
τρίτην |
καὶ
τριακοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
Ἐν
δὲ |
[6, 13] |
νίκην,
προσέθηκε
διαύλου
σφίσι
τὴν
|
τρίτην. |
(Πολίτης
μὲν
δὴ
ἐπὶ
τῆς |
[6, 23] |
Διὶ
ἐποιήθη.
(Ἔστι
δὲ
καὶ
|
τρίτος |
γυμνασίου
περίβολος,
ὄνομα
μὲν
Μαλκὼ, |
[6, 3] |
δύο
ἐξ
αὐτῶν
δοῖεν,
ὁ
|
τρίτος |
δὲ
Ἀμβρακιώτῃ
Λέοντι,
καὶ
ὡς |
[6, 17] |
ἐς
Ὀλυμπίαν
φησὶν
Εὔμολπος
ἀπόγονος
|
τρίτος |
Δηικράτους
συνοικήσαντος
ἀδελφῇ
τῇ
Γοργίου. |
[6, 6] |
τῆς
Ἀρκάδων,
καὶ
Ἀττικὸς
ὁ
|
τρίτος |
ἕστηκεν
ἀθλητής.
Τὸν
μὲν
δὴ |
[6, 19] |
πεζῇ
μάχῃ
κρατησάντων.
(Ὁ
δὲ
|
τρίτος |
τῶν
θησαυρῶν
καὶ
ὁ
τέταρτος |
[6, 15] |
ἐν
Λεπρέου
τοῦ
ἐν
τῇ
|
Τριφυλίᾳ |
Πυριλάμπης
Μεσσήνιος,
Κλεινόμαχον
δὲ
Ἠλεῖον |
[6, 25] |
ἐπὶ
Σαμικῷ
τῷ
ἐν
τῇ
|
Τριφυλίᾳ |
τιμάς·
μετακομισθὲν
δὲ
ἐς
τὴν |
[6, 22] |
Σκιλλούντιοι,
οὗτοι
μὲν
ἐκ
τῆς
|
Τριφυλίας, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
περιοίκων
Δυσπόντιοι. |
[6, 22] |
ἀπωτέρω
σταδίοις,
ἐστὶν
ἀέναος
λίμνη
|
τριῶν |
που
τὴν
διάμετρον
σταδίων
μάλιστα. |
[6, 2] |
κη
τὸ
εν
τη
Ἄλτει
|
τρό |
παιον
εποί
ησεν
Ἠλεί
οις. |
[6, 8] |
λαβόντι
ἐν
ἀνδράσι
στέφανον,
καὶ
|
Τροιζηνίῳ |
Βαύκιδι
παλαιστὰς
καταβαλόντι
ἄνδρας,
τῷ |
[6, 3] |
τε
Ἠλείοις
αὐτὸν
ἡγούμενον
ἀναστῆσαι
|
τρόπαια, |
καὶ
ἄνδρα
τοῖς
πολεμίοις
στρατηγοῦντα |
[6, 21] |
τὸ
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
|
τρόπαιον |
κατὰ
Ἀρκάδων
ἐπὶ
τῇ
κρηπῖδι |
[6, 26] |
οἱ
Σῆρες,
ἀπὸ
οὐδενὸς
φλοιοῦ,
|
τρόπον |
δὲ
ἕτερον
γίνονται
τοιόνδε.
Ἔστιν |
[6, 6] |
ἕτερόν
τινα
ἐξ
ἀνθρώπων
ἀπέλθοι
|
τρόπον. |
Οἰκεῖσθαι
δὲ
τὴν
Τεμέσαν
καὶ |
[6, 24] |
πρὸς
Ἰωνίᾳ
πόλεις
εἰσὶν
Ἑλλήνων,
|
τρόπῳ |
δὲ
πεποίηται
τῷ
ἀρχαιοτέρῳ,
στοαῖς |
[6, 2] |
Μιλή
σιος
Αντί
πατρος
Κλεινοπά
|
τρου, |
παιδας
κατειργασμέ
νος
πύ
κτας. |
[6, 2] |
ν
πατέ
ρα
του
Ἀντιπά
|
τρου |
χρή
μασιν
αναπεί
θουσιν
αναγορευθηναί |
[6, 2] |
νων
πρὸ
ς
ί
ππων
|
τροφά |
ς.
Χωρὶ
ς
γὰ
ρ |
[6, 23] |
ἐς
Ἦλιν,
σπανίζουσι
σίτου
σφίσι
|
τροφὰς |
δοῦναι.
Τούτῳ
μὲν
αὐτόθι
ἀντὶ |
[6, 26] |
χλωρόν.
Ἡ
δέ
ἐστιν
ἡδίστη
|
τροφὴ |
πασῶν
τῷ
ζῴῳ,
καὶ
ἐμφορηθὲν |
[6, 26] |
ἐπὶ
μὲν
τέσσαρα
ἔτη
παρέχοντες
|
τροφήν |
σφισιν
ἔλυμον·
πέμπτῳ
δὲ
(οὐ |
[6, 1] |
δύ
ο,
τὸ
μὲ
ν
|
τροχὸ |
ν
κατέ
χει,
τὸ
δὲ |
[6, 4] |
ἐξ
Ἀσσοῦ
τῆς
ἐν
τῇ
|
Τρῳάδι, |
κειμένης
δὲ
ὑπὸ
τῇ
Ἴδῃ, |
[6, 12] |
οὔτε
πληγὴν
ἀποδεξάμενον,
οὔτε
τι
|
τρωθέντα |
τοῦ
σώματος.
(Θεόχρηστον
δὲ
Κυρηναῖον, |
[6, 1] |
κειται,
Πύ
ρρου
τε,
καὶ
|
Τρωί |
λος
Αλκί
νου.
Τού
τοις |
[6, 1] |
τὸ
ν
ανδριά
ντα
του
|
Τρωί |
λου,
λί
θου
κρηπὶ
ς, |
[6, 1] |
ανελέ
σθαι
νί
κας,
τω
|
Τρωί |
λω
δε)
τελεί
α
τε |
[6, 2] |
η
περὶ
τὸ
ν
αγωνα
|
τύ |
χη
τὸ
ν
Ὀλυμπιακό
ν. |
[6, 2] |
η
περὶ
τὸ
ν
αγωνα
|
τύ |
χη
τὸ
ν
Ὀλυμπικό
ν. |
[6, 2] |
ροις
τοις
επι
Ὀρό
ντη
|
Τύ |
χης
εποί
ησεν
ά
γαλμα, |
[6, 16] |
Αἰτωλοῖς
Θεσπιεῖς
εἰσιν
οἱ
ἀναθέντες.
|
(Τυδεὺς |
δὲ
Ἠλεῖος
Ἀντίγονόν
τε
τὸν |
[6, 23] |
καὶ
ἐν
τῶν
παλαιστρῶν
μιᾶς
|
τύπος |
Ἔρωτα
ἔχων
ἐπειργασμένον,
καὶ
τὸν |
[6, 2] |
πατρος
δὲ
εν
ουδενὶ
του
|
τυρά |
ννου
τὰ
δωρα
ηγού
μενος, |
[6, 19] |
Σικυωνίων
καλούμενος,
Μύρωνος
δὲ
ἀνάθημα
|
τυραννήσαντος |
Σικυωνίων·
(τοῦτον
ᾠκοδόμησεν
ὁ
Μύρων |
[6, 12] |
Ὀλυμπικαῖς
ἐστιν
Ἱέρωνος
τοῦ
Δεινομένους,
|
τυραννήσαντος |
Συρακουσίων
μετὰ
τὸν
ἀδελφὸν
Γέλωνα. |
[6, 12] |
δὲ
τὴν
Ἀγαθοκλέους
τοῦ
πρότερον
|
τυραννήσαντος |
τελευτὴν
Συρακουσίοις
αὖθις
ἀναπεφύκει
τύραννος |
[6, 9] |
οἳ
Γέλωνος
τοῦ
ἐν
Σικελίᾳ
|
τυραννήσαντός |
φασιν
ἀνάθημα
εἶναι
τὸ
ἅρμα. |
[6, 12] |
καὶ
ἐν
Συρακούσαις
καὶ
οὗτος
|
τυραννήσας· |
Ἱέρων
δὲ
ἐκαλεῖτο
Ἱεροκλέους.
Μετὰ |
[6, 5] |
γὰρ
τὴν
πόλιν
ὁ
Φεραίων
|
τυραννήσας |
κατέλαβεν
ἐν
σπονδαῖς,
καὶ
Σκοτουσσαίων |
[6, 17] |
Ἀθηναίοις.
Καὶ
Ἰάσων
ἐν
Θεσσαλίᾳ
|
τυραννήσας, |
Πολυκράτους,
οὐ
τὰ
ἔσχατα
ἐνεγκαμένου |
[6, 9] |
ὀλυμπιάδας.
(Γέλων
δὲ
ὁ
Σικελίας
|
τυραννήσας |
Συρακούσας
ἔσχεν,
Ὑβριλίδου
μὲν
Ἀθήνῃσιν |
[6, 12] |
Συρακοθσίων
τύραννος.
Ἕτερος
Ἱέρων
Ἱεροκλέους
|
τυραννήσας |
τῶν
αὐτῶν.
Ἀρέος
καὶ
Ἀράτου |
[6, 12] |
Συρακουσίου,
δυσμενέστατα
δὲ
ἀνδρὸς
ἐς
|
τυραννίδα |
ἔχοντος,
ὃς
καὶ
ὕστερον
τούτων |
[6, 8] |
ἀκρόπολιν
τὴν
Ἀθηναίων
καταλαβόντι
ἐπὶ
|
τυραννίδι, |
μετασχὼν
τοῦ
ἔργου
καὶ
ὁ |
[6, 14] |
Κύλωνα,
ὃς
(ἀπὸ
τῆς
Ἀριστοτίμου
|
τυραννίδος |
ἠλευθέρωσεν
Ἠλείους.
Γόργον
δὲ
τὸν |
[6, 13] |
τὸν
δῆμον
(Παρὰ
δὲ
τὸν
|
Τύραννον |
Δίαλλος
ὁ
Πόλλιδος
ἀνάκειται,
γένος |
[6, 15] |
Συρακουσῶν
εἴη
κατὰ
ταὐτὰ
ἐκείνῳ
|
τύραννος. |
(Ἀνέθεσαν
δὲ
καὶ
Ἠλεῖον
ἄνδρα |
[6, 12] |
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
~Ἱέρων
Δεινομένους,
Συρακοθσίων
|
τύραννος. |
Ἕτερος
Ἱέρων
Ἱεροκλέους
τυραννήσας
τῶν |
[6, 12] |
τυραννήσαντος
τελευτὴν
Συρακουσίοις
αὖθις
ἀναπεφύκει
|
τύραννος |
ὁ
Ἱέρων
οὗτος,
τὴν
δὲ |
[6, 21] |
Πισαῖον
Πανταλέοντι
ἐναντιούμενον
τῷ
Ὀμφαλίωνος
|
τυραννοῦντι |
ἐν
Πίσῃ
καὶ
ἀπόστασιν
βουλεύοντι |
[6, 9] |
οὗτος,
πατρός
τε
ὁμωνύμου
τῷ
|
τυράννῳ |
καὶ
αὐτὸς
ὁμώνυμος.
Γλαυκίας
δὲ |
[6, 22] |
ὀγδόῃ
τὸν
Ἀργεῖον
ἐπηγάγοντο
Φείδωνα
|
τυράννων |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
μάλιστα
ὑβρίσαντα, |
[6, 7] |
τέως
δὲ
τοῖς
ἀθληταῖς
σιτία
|
τυρὸν |
ἐκ
τῶν
ταλάρων
εἶναι.
Τούτου |
[6, 3] |
Ἀχαιῶν,
οἰκιστὴς
δὲ
ἐγένετο
αὐτῆς
|
Τύφων |
Αἰγιεύς.
Πύρρου
δὲ
τοῦ
Αἰακίδου |
[6, 2] |
Μάντεις
Ἰαμίδαι.
Ἄλλων
ἀθλητῶν
ἀνδρίαντες.
|
Τύχη |
Μεσσηνίων
περὶ
τοὺς
Ὀλυμπιακοῦς
ἀγῶνας. |
[6, 14] |
οὐδαμῶς
ἐοικυῖαν
ἔσχεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
τύχην |
Νικασύλος
Ῥόδιος.
(Ὄγδοον
γὰρ
ἐπὶ |
[6, 25] |
Ἀφροδίτης
πανδήμου.
Ναὸς
δοῦ.
Ἱερὸν
|
Τύχης. |
Ἄγαλμα
Κορύβαντος
καλουμένου
Σατράπου.
Ἔχεται |
[6, 25] |
ὁ
Σωσίπολις
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
|
Τύχης, |
ἐν
οἰκήματι
οὐ
μεγάλῳ.
Κατὰ |
[6, 25] |
γίνεται.
(Τοῖς
δὲ
Ἠλείοις
καὶ
|
Τύχης |
ἱερὸν:
ἐν
στοᾷ
δὲ
τοῦ |
[6, 26] |
τῶν
ἀστῶν
καὶ
ξένων,
εἰ
|
τύχοιεν |
ἐπιδημοῦντες·
σφραγῖδας
δὲ
αὐτοί
τε |
[6, 11] |
τῇ
ἀγορᾷ
χαλκοῦν
(χαίρειν
γὰρ
|
τῷ |
ἀγάλματι
αὐτόν)
ἀνασπάσαι
τε
δὴ |
[6, 3] |
Νεμέᾳ
δὶς
πεντάθλῳ
ἐν
ἑκατέρῳ
|
τῷ |
ἀγῶνι.
Οὐ
γάρ
τι
Ἰσθμίων |
[6, 13] |
δῆμος
Ἀριστοφῶντα
Λυσίνου,
παγκρατιαστὴν,
ἐν
|
τῷ |
ἀγῶνι
τῷ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κρατήσαντα |
[6, 14] |
Δῆλα
δὲ
ὅτι
καὶ
ἐν
|
τῷ |
ἀγῶνι
τῷ
Ὀλυμπίασιν
ἐπηύλησεν
ἑξάκις |
[6, 12] |
ὃς
καὶ
ὕστερον
τούτων
Ἱπποκράτει
|
τῷ |
ἀδελφῷ
τῷ
Ἐπικύδους
ἐξ
Ἐρβησσοῦ |
[6, 19] |
Ἡραίῳ.
(Τοῦ
θησαυροῦ
δὲ
ἐπείργασται
|
τῷ |
ἀετῷ
ὁ
γιγάντων
καὶ
θεῶν |
[6, 8] |
τὸ
ἐγχείρημα
ἤνεγκεν.
Ἰσαγόρᾳ
γὰρ
|
τῷ |
Ἀθηναίῳ
τὴν
ἀκρόπολιν
τὴν
Ἀθηναίων |
[6, 20] |
ὡς
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ
ἀνδριάντι
|
τῷ |
Ἀθήνῃσιν
ἐπιγράψαι·
Ὃς
τὴν
ἱππάφεσιν |
[6, 16] |
τε
ἐκ
Νάξου
τῆς
ἐν
|
τῷ |
Αἰγαίῳ,
Ψωφιδίων
ἀνάθημα
Ἀρκάδων·
Ἀσάμωνός |
[6, 12] |
νικῶν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
(Τίμωνι
δὲ
|
τῷ |
Αἰσύπου,
καθέντι
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἵππους, |
[6, 21] |
καὶ
οἰκιστὴν
Ἀκριῶν.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῷ |
Ἀκρίᾳ
Κάπετόν
φασιν
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 17] |
τοῦ
Ὀϊ
κλέους:
ἐγεγόνει
δὲ
|
τῷ |
Ἀλκμαίωνι
ὁ
Κλυτίος
ἐκ
τῆς |
[6, 23] |
περίβολος
καλεῖται
Ξυστός,
ὅτι
Ἡρακλεῖ
|
τῷ |
Ἀμφιτρύωνος
ἐς
ἄσκησιν
ἐγίνετο,
ὅσαι |
[6, 3] |
καὶ
Ὕσμων
οὗτος
ἕστηκε.
Τούτῳ
|
τῷ |
ἀνδρὶ
ἀθλήσαντι
πένταθλον,
ἥ
τε |
[6, 14] |
στήλῃ.
Τούτῳ
Πυθικαὶ
νῖκαι
γεγόνασι
|
τῷ |
ἀνδρὶ
δευτέρῳ
μετὰ
Σακάδαν
τὸν |
[6, 4] |
παῖς
παρθένος.
Ὄνομα
μὲν
Λάμπος
|
τῷ |
ἀνδρί,
πατρὶς
δὲ
ἦν
αὐτῷ |
[6, 19] |
ἐν
Δελφοῖς
Ἑλλήνων
τινὲς
ἐποίησαν
|
τῷ |
Ἀπόλλωνι
θησαυρούς.
Ἔστι
δὲ
θησαυρὸς |
[6, 13] |
ἔστιν
ἔργον
Σικυωνίου
Κανάχου
παρὰ
|
τῷ |
Ἀργείῳ
Πολυκλείτῳ
διδαχθέντος.
Παρὰ
δὲ |
[6, 12] |
τὸ
ἐπίγραμμα
δηλοῖ
τὸ
ἐπὶ
|
τῷ |
ἅρματι.
(Ἀγήσαρχον
δὲ
τὸν
Αἱμοστράτου |
[6, 10] |
καὶ
ἐλεγεῖον
τόδε
ἐστὶν
ἐπὶ
|
τῷ |
ἅρματι·
Κλεοσθένης
μ'
ἀνέθηκεν
ὁ |
[6, 24] |
εἰσὶν
Ἑλλήνων,
τρόπῳ
δὲ
πεποίηται
|
τῷ |
ἀρχαιοτέρῳ,
στοαῖς
τε
ἀπὸ
ἀλλήλων |
[6, 26] |
ἄν
τις
τῷ
λόγῳ
γε
|
τῷ |
αὐτῷ
καὶ
ὅσα
Αἰθίοπες
οἱ |
[6, 19] |
καὶ
Ἡρακλῆς
ἐστιν,
Ἄρης
τε
|
τῷ |
Ἀχελῴῳ
βοηθῶν.
Εἱστήκει
δὲ
καὶ |
[6, 15] |
τοῦ
Εὐτελίδα,
καὶ
τὰ
ἐπὶ
|
τῷ |
βάθρῳ
γράμματα
ἀμυδρὰ
ὑπὸ
τοῦ |
[6, 5] |
κατειλεγμένων
οἱ
τὰ
μὲν
ἐπὶ
|
τῷ |
βάθρῳ
τοῦ
ἀνδριάντος
ἐν
Ὀλυμπίᾳ, |
[6, 5] |
καὶ
θάνατος.
(Ὁ
δὲ
ἐπὶ
|
τῷ |
βάθρῳ
τῷ
ὑψηλῷ,
Λυσίππου
μέν |
[6, 18] |
ἐπιγράψας
τοῦ
Θεοπόμπου
τὸ
ὄνομα
|
τῷ |
βιβλίῳ,
διέπεμπεν
ἐς
τὰς
πόλεις. |
[6, 20] |
Ἀνακινεῖ
μὲν
δὴ
τὸ
ἐν
|
τῷ |
βωμῷ
μηχάνημα
ὁ
τεταγμένος
ἐπὶ |
[6, 20] |
που
μέσην.
Αετὸς
(δὲ
ἐπὶ
|
τῷ |
βωμῷ
χαλκοῦς
κεῖται,
τὰ
πτερὰ |
[6, 13] |
παίδων
ἐστεφάνωσε
δόμους.
Οὐ
μὴν
|
τῷ |
γε
ἐπιγράμματι
καὶ
τὰ
Ἠλείων |
[6, 9] |
τό
τε
ἅρμα
καὶ
αὐτῷ
|
τῷ |
Γέλωνι
ἐποίησε
τὴν
εἰκόνα.
(Τῇ |
[6, 9] |
Γελῷον·
καὶ
ὁ
χρόνος
τούτῳ
|
τῷ |
Γέλωνί
ἐστι
τῆς
νίκης
τρίτη |
[6, 15] |
Μόνῳ
δὲ
ἀνθρώπων
ἄχρι
ἐμοῦ
|
τῷ |
Γόργῳ
τέσσαρες
μὲν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 23] |
(Εἰσὶ
δὲ
καὶ
θεῶν
ἐν
|
τῷ |
γυμνασίῳ
βωμοί,
Ἡρακλέους
τοῦ
Ἰδαίου, |
[6, 23] |
ἀφικνεῖσθαι
νομίζουσιν,
ἐν
τούτῳ
σφίσι
|
τῷ |
γυμνασίῳ
δρᾶν
καθέστηκε.
Πλάτανοι
μὲν |
[6, 23] |
τε
καὶ
διακοσίαις.
(Ἐν
τούτῳ
|
τῷ |
γυμνασίῳ
καὶ
βουλευτήριόν
ἐστιν
Ἠλείοις, |
[6, 23] |
πένταθλοι
θέουσιν.
Ἔστι
δὲ
ἐν
|
τῷ |
γυμνασίῳ
καλούμενον
Πλέθριον·
ἐν
δὲ |
[6, 21] |
Πεντελῆσιν
Ἀθηναῖος
ἀνέθηκεν
Ἡρώδης.
Ἐν
|
τῷ |
γυμνασίῳ
τῷ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
πεντάθλοις |
[6, 6] |
Ὀλυμπίασι
τὰ
ὀνόματα
ἀναγράψας
ἐν
|
τῷ |
γυμνασίῳ
τῷ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
(Τὰ |
[6, 6] |
πως
τηνικαῦτα
τὸ
ἔθος
ἐποιεῖτο
|
τῷ |
δαίμονι)
πυνθάνεται
τὰ
παρόντα
σφίσι, |
[6, 10] |
ἀφῃρέθη
τοῦ
δρόμου.
Θεοπόμπῳ
δὲ
|
τῷ |
Δαμαρέτου
καὶ
αὖθις
ἐκείνου
παιδὶ |
[6, 3] |
τε
καὶ
ἄνοσος
ἀνὴρ
εἴη·
|
τῷ |
δὲ
ἄρα
τὸ
μάθημα
καὶ |
[6, 2] |
του
Ἀθηναί
ου
ποιή
ματα.
|
Τω |
δε
Ἀρκεσιλά
ω
καὶ
Λί |
[6, 25] |
ἐστι
καὶ
χρυσοῦ,
τέχνη
Φειδίου,
|
τῷ |
δὲ
ἑτέρῳ
ποδὶ
ἐπὶ
χελώνης |
[6, 2] |
επὶ
ά
ρματι
ανηγορεύ
θη.
|
Τω |
δὲ
Τί
μωνι
ειργά
σατο |
[6, 8] |
Ναυκύδους
ἐστὶν
ὁ
ἀνδριὰς
ἔργον.
|
Τῷ |
δὲ
Τιμάνθει
τὸ
τέλος
τοῦ |
[6, 14] |
τῷ
μὲν
Στόμιός
ἐστιν
ὄνομα,
|
τῷ |
δὲ
τὸν
Προκλέα
εἰργασμένῳ
Σῶμις. |
[6, 14] |
ἐς
τοὺς
παῖδας)
ἐνίκα
παλαίων.
|
Τῷ |
δὲ
Φερίᾳ
τούτῳ
διάφορον
καὶ |
[6, 12] |
ἅρμα
ἀνήρ
ἐστιν
ὁμώνυμός
τε
|
τῷ |
Δεινομένους,
καὶ
ἐν
Συρακούσαις
καὶ |
[6, 15] |
τι
πρότερον,
ὡς
ὁμώνυμός
τε
|
τῷ |
Δεινομένους
ὁ
Ἱέρων
οὗτος
καὶ |
[6, 10] |
ὁμωνύμῳ
ἐπὶ
πεντάθλῳ,
Θεοπόμπῳ
δὲ
|
τῷ |
δευτέρῳ
πάλης
ἐγένοντο
αἱ
νῖκαι. |
[6, 7] |
Ἀριστομένους
ἐγεγόνει
θυγατρός.
(Δωριεῖ
δὲ
|
τῷ |
Διαγόρου
παρὲξ
ἢ
Ὀλυμπίασιν,
Ἰσθμίων |
[6, 23] |
τοῦ
Σμυρναίου
καὶ
Ἠλείου
Πολύκτορος
|
τῷ |
Διὶ
ἐποιήθη.
(Ἔστι
δὲ
καὶ |
[6, 24] |
δὲ
πρὸς
αὐτούς
καὶ
βωμοὺς
|
τῷ |
Διί,
καὶ
εἰσὶν
ἐν
τῷ |
[6, 19] |
δὲ
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις,
ἀκροθίνιον
|
τῷ |
Διὶ
ὑπὸ
Μυόνων
τεθῆναι.
Οἵτινες |
[6, 7] |
σφισι
πολλά
τε
καὶ
σὺν
|
τῷ |
δικαίῳ
δρᾶσαι.
(Τὰ
δὲ
ἐς |
[6, 15] |
Κλειτόμαχος
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
γενήσεσθαι
σὺν
|
τῷ |
δικαίῳ
σφίσιν,
εἰ
τὸ
παγκράτιον |
[6, 11] |
πέλαγος
ἐπὶ
ἰχθύων
θήραν,
περισχεῖν
|
τῷ |
δικτύῳ
τὴν
εἰκόνα,
καὶ
ἀνενεγκεῖν |
[6, 3] |
συμμαχικοῦ
μοῖρα
ἦσαν.
(Ἐπὶ
δὲ
|
τῷ |
Δίκωνι
ἀνάκειται
μὲν
Ξενοφῶν
Μενεφύλου, |
[6, 14] |
πιέζων.
Ἱστάμενος
δὲ
ἐπὶ
ἀληλιμμένῳ
|
τῷ |
δίσκῳ
γέλωτα
ἐποιεῖτο
τοὺς
ἐμπίπτοντάς |
[6, 14] |
τῇ
ῥοιᾷ
καὶ
τὸ
ἐπὶ
|
τῷ |
δίσκῳ.
Ῥοιὰν
μὲν
δὴ
οὕτω |
[6, 20] |
βωμῷ
μηχάνημα
ὁ
τεταγμένος
ἐπὶ
|
τῷ |
δρόμῳ·
ἀνακινηθέντος
δὲ,
ὁ
μὲν |
[6, 20] |
ὁ
τοὺς
ἱππεύοντάς
ἐστιν
ἐν
|
τῷ |
δρόμῳ
βλάπτων.
Ἤκουσα
δὲ
καὶ |
[6, 21] |
(Τρικολώνου
δὲ
ὕστερον
ἐπέλαβεν
ἐν
|
τῷ |
δρόμῳ
τὸ
χρεὼν
Ἀριστόμαχόν
τε |
[6, 22] |
οὐ
διαγινώσκοντα,
ἀπελθεῖν
ἐπὶ
ἀπράκτῳ
|
τῷ |
ἐγχειρήματι.
(Λετριναῖοι
μὲν
δὴ
Ἀλφειαίαν |
[6, 4] |
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου.
(Κυνίσκῳ
δὲ
|
τῷ |
ἐκ
Μαντινείας
πύκτῃ
παιδὶ
ἐποίησε |
[6, 19] |
(Ἐν
Ὀλυμπίᾳ
δὲ
ἐπιγράμματα
ἐπὶ
|
τῷ |
ἐλάσσονί
ἐστι
τῶν
θαλάμων,
ἐς |
[6, 24] |
ἀγορᾶς
ἐστιν
αὐτόν.
Ἐν
τούτῳ
|
τῷ |
Ἑλλανοδικαιῶνι
οἰκοῦσι
δέκα
ἐφεξῆς
μῆνας |
[6, 20] |
μεμαγμένας
μέλιτι.
(Ἐν
μὲν
δὴ
|
τῷ |
ἔμπροσθεν
τοῦ
ναοῦ
(διπλοῦς
γὰρ |
[6, 19] |
τὴν
συμφορὰν
γενέσθαι
σφίσι,
θησαυρὸν
|
τῷ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
Διὶ
ἐποίησαν.
Διόνυσος |
[6, 13] |
Λυσίνου,
παγκρατιαστὴν,
ἐν
τῷ
ἀγῶνι
|
τῷ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κρατήσαντα
ἄνδρας.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[6, 21] |
ἀνέθηκεν
Ἡρώδης.
Ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
|
τῷ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
πεντάθλοις
μὲν
καθεστήκασιν |
[6, 6] |
ὀνόματα
ἀναγράψας
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
|
τῷ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
(Τὰ
μὲν
δὴ |
[6, 25] |
δὲ
τὸ
ἀρχαῖον
ἐπὶ
Σαμικῷ
|
τῷ |
ἐν
τῇ
Τριφυλίᾳ
τιμάς·
μετακομισθὲν |
[6, 19] |
ἐσθῆτός
ἐστι
τὰ
λοιπὰ
καὶ
|
τῷ |
Ἐνδυμίωνι
ἐλέφαντος.
Μεταποντίνους
δὲ
ἥτις |
[6, 20] |
αὐτό
ἐστιν
ἀνθρώποις·
ἐν
δὲ
|
τῷ |
ἐντὸς
ὁ
Σωσίπολις
ἔχει
τιμάς, |
[6, 3] |
δὲ
αὑτὸν
ὁ
Πτολεμαῖος
ἐν
|
τῷ |
ἐπιγράμματι
ἐκάλεσε
βασιλεύων
ὅμως
Αἰγύπτου. |
[6, 12] |
ὕστερον
τούτων
Ἱπποκράτει
τῷ
ἀδελφῷ
|
τῷ |
Ἐπικύδους
ἐξ
Ἐρβησσοῦ
παρεληλυθότι
ἄρτι |
[6, 23] |
ἡλικίαν,
ἢ
καὶ
αὐτῷ
διαφέροντας
|
τῷ |
ἐπιτηδεύματι:
συμβάλλουσι·
δὲ
ἐπὶ
πάλῃ. |
[6, 18] |
ἐσεποίησεν
αὑτόν·
καὶ
αὐτὸν
ἐπὶ
|
τῷ |
ἔργῳ
φυγῇ
ζημιοῦσιν
οἱ
Κρῆτες. |
[6, 2] |
ον
εν
τω
λό
γω
|
τω |
ες
Ἀρκά
δας
επέ
ξειμι. |
[6, 1] |
δέ
μοι
τω
λό
γω
|
τω |
ες
τὰ
αναθή
ματα,
τὸ |
[6, 24] |
τε
ἱερὰ
εἶναι
καὶ
οἰκεῖα
|
τῷ |
ἐς
Ἄδωνιν
λόγῳ·
Χάριτας
δὲ |
[6, 14] |
μνήμης,
ἃ
ἐν
τῷ
λόγῳ
|
τῷ |
ἐς
Ἀθηναίους
ἐδήλωσα,
τοῦτον
ἐς |
[6, 22] |
τὴν
θεὸν
ἐπὶ
τοῦ
Ἀλφειοῦ
|
τῷ |
ἐς
αὐτὴν
ἔρωτι·
οἱ
δὲ |
[6, 8] |
Πελληνέα
προσέσται
μοι
καὶ
ταῦτα
|
τῷ |
ἐς
Ἀχαιοὺς
λόγῳ.
(Προμάχου
δὲ |
[6, 25] |
τε
ἕτερον
τῶν
ποδῶν
ἐπιπλέκων
|
τῷ |
ἑτέρῳ,
καὶ
ταῖς
χερσὶν
ἀμφοτέραις |
[6, 6] |
καταδικάζουσιν
αὐτὸν
ἐκτῖσαι
καὶ
ἰδίᾳ
|
τῷ |
Εὐθύμῳ
χρήματα.
Ἕκτῃ
δὲ
ὀλυμπιάδι |
[6, 3] |
ἄλλον
Νεμείων.
Λέγεται
δὲ
ἐπὶ
|
τῷ |
Εὐπολέμῳ
καὶ
τάδε·
ὡς
ἐφεστήκοιεν |
[6, 20] |
μηχανησάμενος,
καὶ
φρονῆσαί
γε
ἐπὶ
|
τῷ |
εὑρήματι,
ὡς
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ |
[6, 6] |
Λοκρῶν,
οἳ
χώραν
τὴν
πρὸς
|
τῷ |
Ζεφυρίῳ
τῇ
ἄκρᾳ
νέμονται,
πατρὸς |
[6, 26] |
δέ
ἐστιν
ἡδίστη
τροφὴ
πασῶν
|
τῷ |
ζῴῳ,
καὶ
ἐμφορηθὲν
τοῦ
καλάμου, |
[6, 3] |
ἐστιν
Ἠλείοις,
ἐπεὶ
Ὕσμωνί
γε
|
τῷ |
Ἠλείῳ.
Πλησίον
δὲ
τοῦ
Ἀντιόχου |
[6, 8] |
ἐπὶ
Ὀλυμπιάδος
ταύτης,
ἣ
λόγῳ
|
τῷ |
Ἠλείων
ἐστὶ
κίβδηλος
τῶν
ἀγωνοθετησάντων |
[6, 19] |
δὲ
καὶ
Ταρτήσσιος
χαλκὸς
λόγῳ
|
τῷ |
Ἠλείων
ἐστίν,
οὐκ
οἶδα.
(Ταρτήσσιον |
[6, 20] |
τὸν
Σωσίπολιν
νόμῳ
τε
ἁγιστεύει
|
τῷ |
Ἠλείων,
καὶ
αὐτὴ
λύτρα
τε |
[6, 19] |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
ἐν
|
τῷ |
Ἡραίῳ.
Τὸν
δὲ
θησαυρὸν
τοῖς |
[6, 19] |
Ἑσπερίδας
ἀνάκειται
νῦν
τὰς
ἐν
|
τῷ |
Ἡραίῳ.
(Τοῦ
θησαυροῦ
δὲ
ἐπείργασται |
[6, 19] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἄγαλμα,
ἅτε
οὖσα
|
τῷ |
Ἡρακλεῖ
σύμμαχος·
αὕτη
παρὰ
τὰς |
[6, 20] |
Κρόνῳ
κατὰ
ἰσημερίαν
τὴν
ἐν
|
τῷ |
ἦρι,
Ἐλαφίῳ
μηνὶ
παρὰ
Ἠλείοις. |
[6, 11] |
καὶ
ὡς
ὑπὸ
Ἠλείων
ἐπεβλήθη
|
τῷ |
Θεαγένει
ζημία.
Τότε
μὲν
δὴ |
[6, 6] |
τούτῳ
δὲ
ἐπιβάλλουσιν
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
|
τῷ |
Θεαγένει
τάλαντον
μὲν
ἱερὰν
ἐς |
[6, 20] |
δράκων
ἦν·
ταραχθεῖσι
δὲ
ἐπὶ
|
τῷ |
θεάματι
τοῖς
Ἀρκάσι
καὶ
ἐνδοῦσιν |
[6, 7] |
ἀφίκοντο.
(Ἐγένοντο
δὲ
καὶ
Ἀλκαινέτῳ
|
τῷ |
Θεάντου
Λεπρεάτῃ
καὶ
αὐτῷ
καὶ |
[6, 12] |
ἀπέστειλεν,
ἀλλ'
ὁ
μὲν
ἀποδοὺς
|
τῷ |
θεῷ,
Δεινομένης
ἐστὶν
ὁ
Ἱέρωνος· |
[6, 25] |
τὸν
Ἡρακλέα
ἐποιήσαντο
τὸ
ἱερὸν
|
τῷ |
θεῷ.
Ἑκάστου
δὲ
ἅπαξ
ἀνοίγειν |
[6, 20] |
καὶ
αὐτὴ
λύτρα
τε
ἐσφέρει
|
τῷ |
θεῷ,
καὶ
μάζας
κατατίθησιν
αὐτῷ |
[6, 1] |
δὴ
έ
οικεν
ευχό
μενος
|
τω |
θεω.
Πολυκλης,
επί
κλησιν
λαβὼ |
[6, 20] |
τε
ἐπιφανεστάτην
ἀνείλοντο,
καὶ
ὄνομα
|
τῷ |
θεῷ
τίθενται
Σωσίπολιν.
Ἔνθα
δέ |
[6, 6] |
ἐπὶ
ταῖς
ἑβδομήκοντα,
τὸ
μὲν
|
τῷ |
θεῷ
τοῦ
ἀργυρίου
γινόμενον
ἐξέτισεν |
[6, 19] |
τὸν
Σικυωνίων
δῆμον.
Ἐν
τούτῳ
|
τῷ |
θησαυρῷ
δίσκοι
τὸν
ἀριθμὸν
ἀνάκεινται |
[6, 19] |
καὶ
τριακοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
Ἐν
δὲ
|
τῷ |
θησαυρῷ
καὶ
θαλάμους
δύο
ἐποίησε, |
[6, 13] |
Ἠλείοις
δὲ
ἀνδράσιν
Ἀγαθίνῳ
τε
|
τῷ |
Θρασυβούλου
καὶ
Τηλεμάχῳ,
Τηλεμάχῳ
μὲν |
[6, 7] |
καὶ
τοὺς
ἐν
Ἀργινούσαις
ὁμοῦ
|
τῷ |
Θρασύλλῳ
στρατηγήσαντας,
προπετείας
ἐστὶν
ἔγκλημα. |
[6, 9] |
δὲ
ἐς
κιβωτὸν
κειμένην
ἐν
|
τῷ |
ἱερῷ,
καὶ
ἐφελκυσαμένου
τὸ
ἐπίθημα, |
[6, 14] |
Μενεπτόλεμος
ἐξ
Ἀπολλωνίας
τῆς
ἐν
|
τῷ |
Ἰονίῳ,
καὶ
Κορκυραῖος
Φίλων,
ἐπὶ |
[6, 16] |
Νεμείων
τε
ἐν
παισὶν
ἐπὶ
|
τῷ |
ἱππίῳ.
Δρόμου
δέ
εἰσι
τοῦ |
[6, 20] |
τὸ
μνῆμα
κοινὸν
Δαμέωνι
καὶ
|
τῷ |
ἵππῳ
γενέσθαι.
(Λέγουσι
δὲ
καὶ |
[6, 15] |
παγκρατιάσαι
προθυμούμενον.
(Γεγονυίας
δὲ
ἤδη
|
τῷ |
Κάπρῳ
νίκης
ἐπὶ
τῇ
πάλῃ, |
[6, 15] |
γεγόνασιν
ἀνθρώπων
αἱ
δύο
νῖκαι
|
τῷ |
Κάπρῳ
τούτῳ.
Τὸν
μὲν
δὴ |
[6, 19] |
οἰκίας
ταύτης·
καὶ
ἐπίγραμμα
ἐπὶ
|
τῷ |
κέρατί
ἐστιν
ἀρχαίοις
Ἀττικοῖς
γράμμασι· |
[6, 26] |
αὐτήν.
Πεποίηται
δὲ
ἀλεκτρυὼν
ἐπὶ
|
τῷ |
κράνει,
ὅτι
οὗτοι
προχειρότατα
ἔχουσιν |
[6, 20] |
καὶ
αἱ
ἐπ'
αὐτῷ
θυσίαι
|
τῷ |
Κρόνῳ.
Ἱερόν
Εἰλειθύσιας
Ολυμπίας.
Σωσίπολις, |
[6, 20] |
κορυφῇ
θύουσιν
οἱ
Βασίλαι
καλούμενοι
|
τῷ |
Κρόνῳ
κατὰ
ἰσημερίαν
τὴν
ἐν |
[6, 6] |
ἀγενείων
ἑτέρα
νίκη.
Παραβάλλοντι
δὲ
|
τῷ |
Λαστρατίδα
πατρὶ
ὑπῆρξε
μὲν
διαύλου |
[6, 2] |
καὶ
ες
πλέ
ον
εν
|
τω |
λό
γω
τω
ες
Ἀρκά |
[6, 1] |
ἑτέρων.
(Ἕ́
πεται
δέ
μοι
|
τω |
λό
γω
τω
ες
τὰ |
[6, 26] |
ταῦτα
Ἕλλησιν,
ἀποδέχοιτο
ἄν
τις
|
τῷ |
λόγῳ
γε
τῷ
αὐτῷ
καὶ |
[6, 25] |
τιμάς.
(Ἐπάγονται
δὲ
καὶ
Ὅμηρον
|
τῷ |
λόγῳ
μάρτυρα
ποιήσαντα
ἐν
Ἰλιάδι· |
[6, 11] |
δεδιωγμένους.
Καὶ
οἱ
μὲν
ἐπὶ
|
τῷ |
λόγῳ
τούτῳ
καταδεχθέντες,
οὐδὲν
τῆς |
[6, 14] |
καὶ
ἄξια
μνήμης,
ἃ
ἐν
|
τῷ |
λόγῳ
τῷ
ἐς
Ἀθηναίους
ἐδήλωσα, |
[6, 21] |
αὐτὸν
εἶναι,
καὶ
ὁμώνυμον
Τρικολώνῳ
|
τῷ |
Λυκάονος
λέγουσιν
οἱ
Ἀρκάδες.
(Τρικολώνου |
[6, 21] |
ὁ
Πορθάονος,
δεύτερος
οὗτος
ἐπὶ
|
τῷ |
Μάρμακι·
μετὰ
δὲ
Ἀλκάθουν
Εὐρύαλος |
[6, 21] |
δὲ
ἐπικατασφάξαι
μὲν
τὰς
ἵππους
|
τῷ |
Μάρμακι,
μεταδοῦναι
μέντοι
καὶ
ταύταις |
[6, 2] |
ταινί
α·
καὶ
επὶ
τού
|
τω |
μαστιγουσιν
αυτὸ
ν
οι
Ἑλλανοδί |
[6, 20] |
στρατηγούς,
νήπιον
παῖδα
ἔχουσαν
ἐπὶ
|
τῷ |
μαστῷ,
λέγειν
ὡς
τέκοι
μὲν |
[6, 2] |
καὶ
Λί
χα
τω
παιδί
|
τω |
μὲ
ν
αυτων
γεγό
νασι |
[6, 1] |
κατὰ
ταυτὰ
αι
νικαι,
αλλὰ
|
τω |
μὲ
ν
ελλανοδικειν
τε
ομου |
[6, 16] |
Ἠλεῖοι
μὲν
ἦσαν·
πεποίηκε
δὲ
|
τῷ |
μὲν
Δάιππος
τὴν
εἰκόνα,
Ἀσάμωνι |
[6, 17] |
εἰκών.
(Ἐνατίωνι
δὲ
καὶ
Ἀλεξιβίῳ,
|
τῷ |
μὲν
ἐν
παισὶ
σταδίου,
Ἀλεξιβίῳ |
[6, 16] |
δὲ
Ἠλείῳ
καὶ
Σελεάδᾳ
Λακεδαιμονίῳ,
|
τῷ |
μὲν
ἐν
παισὶν
ἐγένοντο
πυγμῆς |
[6, 3] |
τῷ
πέρατι
Ἑλλανοδίκαι,
νικᾷν
δὲ
|
τῷ |
μὲν
Εὐπολέμῳ
δύο
ἐξ
αὐτῶν |
[6, 16] |
παλαιστὴς
ἀνήρ:
νῖκαι
δέ
σφισι
|
τῷ |
μὲν
ἵπποις,
Καλλιτέλει
δὲ
παλαίσαντί |
[6, 4] |
δὲ
τοῦ
Χίλωνος
δύο
ἀνάκεινται·
|
τῷ |
μὲν
Μολπίων
ἐστὶν
ὄνομα,
στεφανωθῆναι |
[6, 14] |
δὲ,
οἳ
τοὺς
ἀνδριάντας
ἐποίησαν,
|
τῷ |
μὲν
Στόμιός
ἐστιν
ὄνομα,
τῷ |
[6, 8] |
Τροιζηνίῳ
Βαύκιδι
παλαιστὰς
καταβαλόντι
ἄνδρας,
|
τῷ |
μὲν
τοῦ
Ἀθηναίου
Μύρωνος,
Βαύκιδι |
[6, 3] |
ἀνὴρ
Ἠλεῖος
ἀνάκειται
Στόμιος.
Καὶ
|
τῷ |
μὲν
τοὺς
συνθέοντας
τῶν
παίδων |
[6, 19] |
χεῖρας
ἐλέφαντος
εἰργασμένος.
(Ἐν
δὲ
|
τῷ |
Μεταποντίνων
θησαυρῷ
(προσεχὴς
γὰρ
τῷ |
[6, 14] |
ἄλλα
τοιάδε
ἐς
ἐπίδειξιν.
(Περιέδει
|
τῷ |
μετώπῳ
χορδὴν
κατὰ
ταὐτὰ
δὴ |
[6, 14] |
Κρότωνος
καὶ
οὗτος.
Ἐγένοντο
δὲ
|
τῷ |
Μίλωνι
ἓξ
μὲν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[6, 25] |
περίστυλος·
ὁ
δὲ
ὄροφος
κατερρύηκε
|
τῷ |
ναῷ,
καὶ
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἐλείπετο· |
[6, 25] |
ναοῦ.
Καὶ
τὴν
μὲν
ἐν
|
τῷ |
ναῷ
καλοῦσιν
Οὐρανίαν·
ἐλέφαντος
δέ |
[6, 5] |
καὶ
τῷ
στρατῷ
ποτε
ἐπιθέμενοι
|
τῷ |
Ξέρξου,
τὰς
ἀγούσας
καμήλους
τὰ |
[6, 3] |
ἡ
δὲ
τοῦ
σταδίου
νίκη
|
τῷ |
Οἰβώτᾳ
γέγονεν
Ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ.
Πῶς |
[6, 20] |
ἰώμενος
καὶ
ἐπονομάσαι
Ταράξιππον,
ὅτι
|
τῷ |
Οἰνομάῳ
διὰ
τοῦ
Μυρτίλου
τῆς |
[6, 21] |
ἢ
ἐς
τὸν
ἀγῶνα
αὐτὸν
|
τῷ |
Οἰνομάῳ
καθίστασθαι.
(Προϊ
όντι
δὲ |
[6, 21] |
τοῦ
μνήματος
ἐρείπια
οἰκοδομημάτων,
ἔνθα
|
τῷ |
Οἰνομάῳ
τὰς
ἵππους
αὐλίζεσθαι
λέγουσιν. |
[6, 20] |
ὑπὸ
τοῦ
κατορωρυγμένου
ταραχθῆναι
μὲν
|
τῷ |
Οἰνομάῳ
τότε,
ταράσσεσθαι
δὲ
καὶ |
[6, 14] |
ὅτι
καὶ
ἐν
τῷ
ἀγῶνι
|
τῷ |
Ὀλυμπίασιν
ἐπηύλησεν
ἑξάκις
τῷ
πεντάθλῳ. |
[6, 5] |
Ἐνταῦθα
ὁ
Πουλυδάμας
λέοντα
ἐν
|
τῷ |
Ὀλύμπῳ,
μέγα
καὶ
ἄλκιμον
θηρίον |
[6, 25] |
Μενελάου
στρατείαν
ἐπὶ
Ἴλιον
Ποσειδῶν
|
τῷ |
Ὁμήρου
λόγῳ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπίκουρος |
[6, 21] |
Χάμυνον
ἄνδρα
Πισαῖον
Πανταλέοντι
ἐναντιούμενον
|
τῷ |
Ὀμφαλίωνος
τυραννοῦντι
ἐν
Πίσῃ
καὶ |
[6, 17] |
τῆς
ἐπὶ
Ληθαίῳ
Μαγνησίας,
ἐπὶ
|
τῷ |
ὁπλίτῃ
δρόμῳ
στεφάνους
δύο
ἀνῃρημένος· |
[6, 20] |
αὐτοῖς
ἐπᾴδουσι
θηρία
τε
ἀφικνεῖσθαι
|
τῷ |
Ὀρφεῖ,
καὶ
Ἀμφίονι
ἐς
τὰς |
[6, 6] |
μὴν
οὐδὲ
ὁ
Θεαγένης
ἐπὶ
|
τῷ |
παγκρατίῳ
λαβεῖν
ἐδυνήθη
τὸν
κότινον, |
[6, 5] |
τάδε
ἀλλοῖα
παρὰ
τοὺς
ἐπὶ
|
τῷ |
παγκρατίῳ
στεφάνους
ὑπάρχοντά
ἐστιν.
Ἡ |
[6, 2] |
δὴ
καὶ
η
νί
κη
|
τω |
παιδὶ
ί
ππου
κέ
λητος· |
[6, 11] |
Ἔνατόν
τε
δὴ
ἔτος
εἶναι
|
τῷ |
παιδὶ,
καὶ
αὐτὸν
ἀπὸ
τῶν |
[6, 12] |
ξενίᾳ
καὶ
ἐπιγαμίαν
ἐποιήσατο,
Γέλωνι
|
τῷ |
παιδὶ
Νηρηίδα
ἀγαγόμενος
τὴν
Πύρρου. |
[6, 2] |
Τί
μωνι
ειργά
σατο
καὶ
|
τω |
παιδὶ
τὰ
ς
εικό
νας |
[6, 2] |
Ἀρκεσιλά
ω
καὶ
Λί
χα
|
τω |
παιδί
τω
μὲ
ν
αυτων |
[6, 19] |
τοῦ
Ἡγύλου·
ποιῆσαι
δὲ
Αὐτονόμου
|
τῷ |
παιδί,
φησι
τὰ
ἐπὶ
τοῦ |
[6, 10] |
ὁ
ἐρώμενος
Φειδίου.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῷ |
Παντάρκει
Κλεοσθένους
ἐστὶν
ἅρμα
ἀνδρὸς |
[6, 1] |
ξειμι,
επιστά
μενος
ό
σοι
|
τω |
παραλό
γω
του
κλή
ρου, |
[6, 9] |
τὸν
μὲν
Παντίας
Χῖος,
παρὰ
|
τῷ |
πατρὶ
δεδιδαγμένος
Σωστράτῳ.
Αἱ
δὲ |
[6, 20] |
Ἄκαστος
τὰ
ἆθλα
ἔθηκεν
ἐπὶ
|
τῷ |
πατρί.
Ἐν
Νεμέᾳ
δὲ
τῇ |
[6, 14] |
ἀγῶνι
τῷ
Ὀλυμπίασιν
ἐπηύλησεν
ἑξάκις
|
τῷ |
πεντάθλῳ.
Πυθοκρίτῳ
μὲν
γέγονεν
ἀντὶ |
[6, 11] |
δὲ
ὀργὴν
ἐς
αὐτὸν
ἐπὶ
|
τῷ |
πεποιημένῳ
τῶν
πολιτῶν,
ἀνήρ
τις |
[6, 3] |
ἐφεστήκοιεν
τρεῖς
ἐπὶ
τοῦ
δρόμου
|
τῷ |
πέρατι
Ἑλλανοδίκαι,
νικᾷν
δὲ
τῷ |
[6, 20] |
ζημίαις
ἐποιήσαντο
ἀθλητῶν,
ἐπὶ
τούτῳ
|
τῷ |
πέρατί
ἐστιν,
ἣν
Κρυπτὴν
ὀνομάζουσιν |
[6, 20] |
θεᾶσθαι.
Πρὸς
δὲ
τοῦ
σταδίου
|
τῷ |
πέρατι,
ᾗ
τοῖς
σταδιαδρόμοις
ἄφεσις |
[6, 21] |
ὄρος
δὲ
οὐχ
ὑψηλόν.
Ἐπὶ
|
τῷ |
πέρατι
τοῦ
ὄρους
ἱερὸν
πεποίηται |
[6, 20] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ.
(Ἔστι
δὲ
ἐπὶ
|
τῷ |
πέρατι
τῶν
ἀγαλμάτων,
ἃ
ἐπὶ |
[6, 5] |
Ἀρταξέρξου
παῖς
νόθος,
ὃς
ὁμοῦ
|
τῷ |
Περσῶν
δήμῳ
Σογδιανὸν
καταπαύσας
παῖδα |
[6, 3] |
παρ'
Ἀμφίονι·
ὁ
δὲ
παρὰ
|
τῷ |
Πίσωνι
Δαμόκριτος.
(Κρατῖνος
δὲ
ἐξ |
[6, 4] |
γένος,
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ἐν
|
τῷ |
πορθμῷ
Μεσσήνης·
στεφανωθῆναι
δὲ
ὑπό |
[6, 21] |
ταύταις
ταφῆναι)
καὶ
ὄνομα
Παρθενίας
|
τῷ |
ποταμῷ
ἀπὸ
ἵππου
τῆς
Μάρμακος. |
[6, 21] |
τῆς
Παρθενίας
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
|
τῷ |
ποταμῷ
τάφος
ἵππων
τῶν
Μάρμακος· |
[6, 5] |
φυγὴν
τῶν
λοιπῶν
παρέστη
καταμεῖναι
|
τῷ |
Πουλυδάμαντι,
καὶ
ἀνέσχε
τὰς
χεῖρας |
[6, 5] |
ἀφικόμενος
βίας,
ἀπέφυγεν
ἀφεὶς
ταύτῃ
|
τῷ |
Πουλυδάμαντι
τὰς
χηλάς.
Λέγεται
δὲ |
[6, 5] |
πᾶσιν
Ἕλλησι
προσπταῖσαι
δεύτερα
ἐν
|
τῷ |
πρὸς
Μακεδόνας
πολέμῳ
παρεσκεύασεν
ὁ |
[6, 24] |
καταστάντος.
Ἔστι
δὲ
καὶ
μνῆμα
|
τῷ |
Πύρρωνι
οὐ
πόρρω
τοῦ
Ἠλείων |
[6, 16] |
ὄντας
ἴστω
τις.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῷ |
Πυττάλῳ
καὶ
τάδε
ἔτι
λέγουσιν, |
[6, 2] |
(Ἐπί
γραμμα
δὲ
τὸ
επὶ
|
τω |
Σαμί
ω
πύ
κτη
τὸ |
[6, 19] |
τῷ
Μεταποντίνων
θησαυρῷ
(προσεχὴς
γὰρ
|
τῷ |
Σελινουντίων
ἐστὶν
οὗτος)
ἐν
τούτῳ |
[6, 19] |
Κροτωνιάτην
τὸν
εἰργασμένον.
(Ἐφεξῆς
δὲ
|
τῷ |
Σικυωνίῳ
ἐστὶν
ὁ
Καρχηδονίων
θησαυρός, |
[6, 4] |
καθὰ
δὴ
καὶ
τὸ
παγκράτιον
|
τῷ |
Σικυωνίῳ
Σωστράτῳ·
καὶ
γὰρ
τὸν |
[6, 24] |
καὶ
Σιληνοῦ
ναὸς
ἐνταῦθα,
ἰδίᾳ
|
τῷ |
Σιληνῷ
καὶ
οὐχ
ὁμοῦ
Διονύσῳ |
[6, 5] |
τὰς
χεῖρας
ὡς
ἐπιπίπτοντι
ἀνθέξων
|
τῷ |
σπηλαίῳ,
καὶ
οὐ
βιασθησόμενος
ὑπὸ |
[6, 19] |
πρὸς
αὐτῷ
μέν
ἐστιν
ἤδη
|
τῷ |
σταδίῳ·
Γελῴων
δὲ
ἀνάθημα
τόν |
[6, 5] |
παρέχεται
καὶ
λέοντας,
οἳ
καὶ
|
τῷ |
στρατῷ
ποτε
ἐπιθέμενοι
τῷ
Ξέρξου, |
[6, 19] |
βασιλέως
ἐστὶν
ἔργον.
(Πρὸς
δὲ
|
τῷ |
Συβαριτῶν
Λιβύων
ἐστὶ
τῶν
ἐν |
[6, 23] |
μείζονος,
τετράγωνον
δὲ
ὀνομάζουσιν
ἐπὶ
|
τῷ |
σχήματι·
καὶ
παλαίστραν
τοῖς
ἀθλοῦσιν |
[6, 15] |
θυμῷ
τε
ἐρρωμένῳ
καὶ
ἀκμῆτι
|
τῷ |
σώματι.
(Ἐρυθραῖοι
δὲ
οἱ
Ἴωνες |
[6, 20] |
νομίζουσιν
οἶνον.
Καὶ
ὅρκος
παρὰ
|
τῷ |
Σωσιπόλιδι
ἐπὶ
μεγίστοις
καθέστηκεν.
(Λέγεται |
[6, 20] |
ὕφος
λευκόν.
Παρθένοι
δὲ
ἐν
|
τῷ |
τῆς
Εἰλειθυίας
ὑπομένουσαι
καὶ
γυναῖκες |
[6, 24] |
δὲ
καὶ
εἰκόνες
ἑκατέρωθεν
πρὸς
|
τῷ |
τοίχῳ.
Κατὰ
δὲ
τῆς
στοᾶς |
[6, 21] |
ἀνίσχοντα
ἥλιον
τοῦ
γυμνασίου
προσεχεῖς
|
τῷ |
τοίχῳ
τῶν
ἀθλητῶν
εἰσιν
αἱ |
[6, 8] |
τε
δὴ
αὐτὸν
καὶ
ἐπὶ
|
τῷ |
τόξῳ
τηνικαῦτα
ἐκλειφθῆναί
οἱ
τὴν |
[6, 1] |
υπηρξεν
ανελέ
σθαι
νί
κας,
|
τω |
Τρωί
λω
δε)
τελεί
α |
[6, 9] |
Γέλων
οὗτος,
πατρός
τε
ὁμωνύμου
|
τῷ |
τυράννῳ
καὶ
αὐτὸς
ὁμώνυμος.
Γλαυκίας |
[6, 21] |
αἱ
μελέται,
κρηπὶς
δὲ
ἐν
|
τῷ |
ὑπαίθρῳ
λίθου
πεποίηται·
τὸ
δὲ |
[6, 24] |
τῷ
Διί,
καὶ
εἰσὶν
ἐν
|
τῷ |
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
οἱ
βωμοὶ |
[6, 24] |
τὸ
ἀρχαῖον.
(Ἠλείοις
δὲ
ἐν
|
τῷ |
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
τὰ
ἐπιφανέστατα |
[6, 3] |
(Λέγεται
δὲ
παιδὶ
ἔτι
ὄντι
|
τῷ |
Ὕσμωνι
κατασκῆψαι
ῥεῦμα
ἐς
τὰ |
[6, 5] |
(Ὁ
δὲ
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
|
τῷ |
ὑψηλῷ,
Λυσίππου
μέν
ἐστιν
ἔργον, |
[6, 22] |
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
ἔθεσαν
ὁμοῦ
|
τῷ |
Φείδωνι.
Τετάρτῃ
δὲ
ὀλυμπιάδι
καὶ |
[6, 17] |
ὁ
Θεότιμος
ἦν
Μοσχίωνος,
Ἀλεξάνδρῳ
|
τῷ |
Φιλίππου
τῆς
ἐπὶ
Δαρεῖον
καὶ |
[6, 9] |
τέχνη
τοῦ
Αἰγινήτου
Γλαυκίου.
Τούτῳ
|
τῷ |
Φίλωνι
Σιμωνίδης
ὁ
Λεωπρέπους
ἐλεγεῖον |
[6, 20] |
θύσειέ
τε
αὐτῷ
τὸ
ἐπὶ
|
τῷ |
φόνῳ
μήνιμα
ἰώμενος
καὶ
ἐπονομάσαι |
[6, 20] |
ἀποχωρῆσαι,
ἅτε
τοῦ
Πέλοπος
ἐπὶ
|
τῷ |
Χρυσίππου
θανάτῳ
μάλιστα
ἐς
ἐκείνην |
[6, 24] |
τοῦ
Ἠλείων
ἄστεως·
Πέτρα
μὲν
|
τῷ |
χωρίῳ
τὸ
ὄνομα,
λέγεται
δὲ, |
[6, 2] |
επὶ
παγκρατί
ω
νί
κην
|
των |
ά
λλων
τε
Ἀκαρνά
νων |
[6, 20] |
(Ἔστι
δὲ
ἐπὶ
τῷ
πέρατι
|
τῶν |
ἀγαλμάτων,
ἃ
ἐπὶ
ζημίαις
ἐποιήσαντο |
[6, 23] |
ταῖς
πληγαῖς.
Ἀνάκειται
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἀγαλμάτων
τὸ
ἕτερον,
ἃ
ἐπὶ |
[6, 8] |
λόγῳ
τῷ
Ἠλείων
ἐστὶ
κίβδηλος
|
τῶν |
ἀγωνοθετησάντων
Ἀρκάδων
ἕνεκα.
(Κλεωναίῳ
δὲ |
[6, 21] |
τοῦ
γυμνασίου
προσεχεῖς
τῷ
τοίχῳ
|
τῶν |
ἀθλητῶν
εἰσιν
αἱ
οἰκήσεις,
ἐπί |
[6, 13] |
κρατήσωσιν,
ὑπὲρ
αὐτῶν
αὖθις
θέουσι
|
τῶν |
ἄθλων·
καὶ
οὕτως
σταδίου
δύο |
[6, 23] |
Ἀμφιτρύωνος
ἐς
ἄσκησιν
ἐγίνετο,
ὅσαι
|
τῶν |
ἀκανθῶν
ἐφύοντο
ἐνταῦθα,
ἐπὶ
ἑκάστῃ |
[6, 10] |
τε
Ἠλείων
καὶ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
|
τῶν |
ἄλλων
ἀφῃρέθη
τοῦ
δρόμου.
Θεοπόμπῳ |
[6, 22] |
ἐσῆλθεν,
οὐκ
ἔχειν
αὐτὸν
ἀπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
διακρῖναι
τὴν
Ἄρτεμιν,
ἅτε |
[6, 21] |
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
τοῦ
Οἰνομάου
πρὸ
|
τῶν |
ἄλλων,
ὀνόματα
δὲ
αὐτοῦ
ταῖς |
[6, 26] |
αὐτοί
τε
οἱ
ἱερεῖς,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ὅσοις
ἂν
κατὰ
γνώμην |
[6, 9] |
Ἠλεῖοί
φασιν
οὐ
γραφῆναι
μετὰ
|
τῶν |
ἄλλων,
ὅτι
ἐπὶ
κάλπης
ἀνηγορεύθη |
[6, 14] |
δὴ
ὅ
τι
ἄριστον
ἦν
|
τῶν |
ἀνδρῶν.
Γενέσθαι
δέ
οἱ
τὴν |
[6, 8] |
δὲ
καὶ
Πυθοῖ
τοὺς
ἐλθόντας
|
τῶν |
ἀνδρῶν,
τοῦ
μὲν
τὸν
ποιήσαντα |
[6, 17] |
δεξιᾷ
θελήσειας,
τοσάδε
ἔστι
σοι
|
τῶν |
ἀνηκόντων
ἐς
μνήμην.
Δημοκράτης
Τενέδιος, |
[6, 10] |
ἔχων
τῆς
μάχης,
ἐτιτρώσκετο
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀνταγωνιζομένων,
καὶ
ἡνίκα
πρὸς
τὸν |
[6, 7] |
ὁ
Πεισίροδος
Θούριοι,
διωχθέντες
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀντιστασιωτῶν
ἐκ
τῆς
Ῥόδου,
καὶ |
[6, 7] |
Ἀδριάντες
Διαγόρου
τοῦ
Ῥοδίου
καί
|
τῶν |
ἀπ'
ἐκείνου.
Τὰ
κατά
Δωριέα |
[6, 20] |
προήγαγεν
ἐς
ἀνθρώπους.
(Τοῖς
δὲ
|
τῶν |
Ἀρκάδων
ἀποθανοῦσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ |
[6, 8] |
ἄνθρωπος.
Οὐ
μὴν
οὐδὲ
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀρκάδων
λέγεσθαί
μοι
τοῦτο
ἐφαίνετο |
[6, 20] |
ἀγῶνα
τῶν
ἵππων.
Πρὸ
δὲ
|
τῶν |
ἁρμάτων
ἢ
καὶ
ἵππων
τῶν |
[6, 2] |
οι
Σικελιωται
καὶ
τού
τους
|
των |
αρχαί
ων
Ζαγκλαί
ων,
καὶ |
[6, 21] |
τὸ
ἱερόν.
(Ἀγάλματα
δὲ
ἀντὶ
|
τῶν |
ἀρχαίων
Κόρην
καὶ
Δήμητρα
λίθου |
[6, 26] |
ἱερεῖς
κατατίθενται
κενούς,
παρόντων
καὶ
|
τῶν |
ἀστῶν
καὶ
ξένων,
εἰ
τύχοιεν |
[6, 9] |
ὀρόφου
τοῖς
παισί,
καταλιθούμενος
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀστῶν,
κατέφυγεν
ἐς
Ἀθηνᾶς
ἱερόν. |
[6, 4] |
ἀνδριάς
ἐστι.
Πλάστης
δὲ
ἄλλος
|
τῶν |
Ἀττικῶν
Πολυκλῆς,
Σταδιέως
μαθητὴς
Ἀθηναίου, |
[6, 12] |
τύραννος.
Ἕτερος
Ἱέρων
Ἱεροκλέους
τυραννήσας
|
τῶν |
αὐτῶν.
Ἀρέος
καὶ
Ἀράτου
ἀνδριάντες. |
[6, 4] |
Ἐτάφη
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
κοινοῦ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
καί
οἱ
καὶ
τοῦ |
[6, 20] |
θύουσι
δὲ
καὶ
αὐτόθι
ἐπὶ
|
τῶν |
βωμῶν.
(Ἔστι
δὲ
ἐντὸς
τῆς |
[6, 17] |
ἐπὶ
τοῦ
ἐπιγράμματος
τῇ
τελευτῇ,
|
Τῶν |
δ'
ἱερογλώσσων
Κλυτιδᾶν
γένος
εὔχομαι |
[6, 14] |
κατὰ
στοῖχον,
τὸν
ἐλάχιστον
οὖν
|
τῶν |
δακτύλων
κάτω
γινόμενον,
οὐκ
ἀπεκίνησεν |
[6, 14] |
τοῦ
ἀγκῶνος
ἔτεινεν
ἐς
εὐθύ,
|
τῶν |
δακτύλων,
τὸν
μὲν
αὐτῶν
ἀναστρέφων |
[6, 1] |
γεγό
νασιν
Ὀλυμπικαὶ
νικαι,
αναθημά
|
των |
δὲ
ά
λλων
τε
καὶ |
[6, 22] |
οὗτοι
μὲν
ἐκ
τῆς
Τριφυλίας,
|
τῶν |
δὲ
ἄλλων
περιοίκων
Δυσπόντιοι.
Τούτοις |
[6, 11] |
ἀνὴρ
πεζός
ἐστιν
ἡ
εἰκών.
|
(Τῶν |
δὲ
βασιλέων
τῶν
εἰρημένων
ἕστηκεν |
[6, 10] |
Νικήσας
ἵπποις
καλὸν
ἀγῶνα
Διός.
|
(Τῶν |
δὲ
ἱπποτροφησάντων
ἐν
Ἕλλησι,
πρῶτος |
[6, 1] |
τε
καὶ
ιδιωτων
ομοί
ως.
|
Των |
δὲ
νικησά
ντων
Ὀλυμπί
ασιν |
[6, 11] |
τῷ
παιδὶ,
καὶ
αὐτὸν
ἀπὸ
|
τῶν |
διδασκάλων
φασὶν
ἐς
τὴν
οἰκίαν |
[6, 9] |
Χείμωνος
ἔργον
ἐστὶν
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
|
τῶν |
δοκιμωτάτων
Ναυκύδους,
ἥ
τε
ἐν |
[6, 12] |
τοῦ
δέ
οἱ
ἀντιστάντος,
κρατήσαντες
|
τῶν |
δορυφόρων
ἄλλοι,
διαφθείρουσι
τὸν
Δεινομένην. |
[6, 23] |
(Χωρὶς
μὲν
δὴ
ἐς
ἅμιλλαν
|
τῶν |
δρομέων
ἐστὶν
ἀποκεκριμένος
δρόμος,
ὀνομάζεται |
[6, 23] |
καθέστηκε.
Πλάτανοι
μὲν
ὑψηλαὶ
διὰ
|
τῶν |
δρόμων
πεφύκασιν
ἐντὸς
τοίχου·
ὁ |
[6, 8] |
καὶ
ὁ
Τιμασίθεος
(ἐγένετο
γὰρ
|
τῶν |
ἐγκαταληφθέντων
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει)
θάνατον |
[6, 11] |
ἡ
εἰκών.
(Τῶν
δὲ
βασιλέων
|
τῶν |
εἰρημένων
ἕστηκεν
οὐ
πόρρω
Θεαγένης |
[6, 2] |
δη,
τοσοί
δε
ά
λλοι
|
των |
εκ
Σπά
ρτης
ιπποτρό
φων |
[6, 25] |
ὀπίσω
τῆς
ἀπὸ
τῶν
λαφύρων
|
τῶν |
ἐκ
Κορκύρας
Ἀφροδίτης
ναός,
τὸ |
[6, 13] |
τὴν
εἰκόνα.
Κυζικηνῷ
δὲ
Ἀγεμάχῳ
|
τῶν |
ἐκ
τῆς
Ἀσιανῆς
ἠπείρου
Γενέσθαι |
[6, 19] |
πόλιν,
ἐν
μέσῳ
τοῦ
ποταμοῦ
|
τῶν |
ἐκβολῶν
κειμένην.
Τὸν
δὲ
ποταμὸν |
[6, 24] |
τῇ
ἀγορᾷ
ἐπιφανέστατα.
Σιληνοῦ
ναός.
|
Τῶν |
ἑκκαίδεκα
καλουμένων
γυναικῶν
οἴκημα.
(Ἑτέρα |
[6, 22] |
οἱ
Ἠλεῖοι
τὴν
Ἄρτεμιν
ἐπὶ
|
τῶν |
ἐλάφων
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
τῇ
θήρᾳ· |
[6, 1] |
μηδὲ
ί
ππους
του
λοιπου
|
των |
ελλανοδικού
ντων
καθιέ
ναι
μηδέ |
[6, 9] |
τῇ
μάχῃ·
καταγνωσθεὶς
δὲ
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἑλλανοδικῶν
ἄδικα
εἰργάσθαι,
καὶ
ἀφῃρημένος |
[6, 20] |
τὸν
ἀγῶνα.
Ἔστι
δὲ
ἀπαντικρὺ
|
τῶν |
Ἑλλανοδικῶν
βωμὸς
λίθου
λευκοῦ·
(ἐπὶ |
[6, 3] |
ἐπὶ
τῆς
Ὀλυμπικῆς
βουλῆς
ἑκατέρου
|
τῶν |
Ἑλλανοδικῶν,
οἳ
νικᾶν
τὸν
Εὐπόλεμον |
[6, 7] |
πατέρα
ἔφερον,
βαλλόμενόν
τε
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἄνθεσι
καὶ
εὐδαίμονα
ἐπὶ |
[6, 12] |
οὐκ
ἀληθεύοντα
εὕρισκον.
Πόλεων
γὰρ
|
τῶν |
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
ταῖς
μὲν
ἐπειλημμέναις |
[6, 19] |
περὶ
Ἰταλίας
καὶ
πόλεων
ἐπολυπραγμόνησαν
|
τῶν |
ἐν
αὐτῇ,
Λουπίας
φασὶ
κειμένην |
[6, 22] |
τὸν
Ἀργεῖον
ἐπηγάγοντο
Φείδωνα
τυράννων
|
τῶν |
ἐν
Ἕλλησι
μάλιστα
ὑβρίσαντα,
καὶ |
[6, 16] |
Τίμωνι
δὲ
ἀγώνων
τε
νῖκαι
|
τῶν |
ἐν
Ἕλλησιν
ὑπάρχουσιν
ἐπὶ
πεντάθλῳ, |
[6, 23] |
τοῦ
Ὀξύλου
στρατεύματος
ἐπὶ
κατασκοπῇ
|
τῶν |
ἐν
Ἤλιδι
ἀποπεμφθέντες,
καὶ
ἀλλήλοις |
[6, 19] |
δὲ
ποταμὸν
μέγιστόν
τε
ὄντα
|
τῶν |
ἐν
Ἰβηρίᾳ
καὶ
ἄμπωτιν
παρεχόμενον |
[6, 6] |
ὑπὸ
ἀνέμων
ἔς
τε
ἄλλας
|
τῶν |
ἐν
Ἰταλίᾳ
καὶ
Σικελίᾳ
πόλεων, |
[6, 6] |
δὴ
ἦν
ὁ
Εὔθυμος
ἐκ
|
τῶν |
ἐν
Ἰταλίᾳ
Λοκρῶν,
οἳ
χώραν |
[6, 3] |
Ῥωμαίους
πόλεμον
καταστάντων,
ἄλλαι
τε
|
τῶν |
ἐν
Ἰταλίᾳ
πόλεων
ἐγένοντο
αἱ |
[6, 19] |
δὲ
τῷ
Συβαριτῶν
Λιβύων
ἐστὶ
|
τῶν |
ἐν
Κυρήνῃ
θησαυρός·
κεῖνται
δὲ |
[6, 19] |
Θησαυρὸς
Καρχηδονίων.
Ἐπιδαμνίων.
Συβαριτῶν.
Λιβύων
|
τῶν |
ἐν
Κυρήνῃ.
Σελινουντίων.
Μεταποντίνων.
Μεγαρέων |
[6, 4] |
πατρὶς
δὲ
ἦν
αὐτῷ
νεωτάτη
|
τῶν |
ἐν
Μακεδονίᾳ
πόλεων,
καλουμένη
δὲ |
[6, 4] |
τὸ
χρεὼν,
καὶ
βασιλέων
μόνος
|
τῶν |
ἐν
Σπάρτῃ
δῆλός
ἐστιν
ἁμαρτὼν |
[6, 6] |
δὲ
κατὰ
ἔτος
αὐτῷ
γυναῖκα
|
τῶν |
ἐν
Τεμέσῃ
παρθένων
τὴν
καλλίστην. |
[6, 23] |
ἐπακροᾶσθαι
δὲ,
εἴ
τι
παρὰ
|
τῶν |
ἐντὸς
πυθέσθαι
δυνήσονται·
οὗτοι
λανθάνουσι |
[6, 2] |
λλων
τε
Ἀκαρνά
νων
καὶ
|
των |
εξ
αυτης
Στρά
του
πρωτος |
[6, 2] |
Λεοντί
σκος
καὶ
Σύ
μμαχος
|
των |
επὶ
πορθμω
Μεσσηνί
ων,
ά |
[6, 13] |
ποτὲ
ἐν
Σικελίᾳ
ὑπὸ
Χαλκιδέων
|
τῶν |
ἐπὶ
Εὐρίπῳ,
τῆς
πόλεως
μὲν |
[6, 3] |
καὶ
αὐτοῖς
τὸ
μὲν
πρότερον
|
τῶν |
ἐπιγραμμάτων
ἐστὶν·
Ἐν
πολυθαήτῳ
τεμένει |
[6, 2] |
ά
γαλμα,
μεγά
λας
παρὰ
|
των |
επιχωρί
ων
έ
χον
τιμά |
[6, 1] |
τὸ
επ'
αυτω
φησιν
ειναι
|
των |
επιχωρί
ων,
εκ
δὲ
αγέ |
[6, 6] |
ναυτῶν
παρθένον
βιάσασθαι,
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
ἀντὶ
τούτου
καταλευσθῆναι
τοῦ |
[6, 23] |
ἀποκεκριμένος
δρόμος,
ὀνομάζεται
δὲ
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
ἱερός·
χωρὶς
δὲ,
ἔνθα |
[6, 11] |
αὐτὸν
ἰώμενον,
καὶ
ἔχοντα
παρὰ
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
τιμάς.
Ὁ
δὲ
ἀνδριὰς |
[6, 12] |
τοῦ
λόγου
τὰ
πρότερα
οὔτε
|
τῶν |
ἐς
Ἄρατον,
οὔτε
τῶν
ἐς |
[6, 12] |
οὔτε
τῶν
ἐς
Ἄρατον,
οὔτε
|
τῶν |
ἐς
Ἀρέα
ἀμνημόνως
ἔσχεν.
Ἄρατος |
[6, 10] |
καὶ
ὕστερον
γυμναστὴς
ἄριστος
λέγεται
|
τῶν |
ἐφ'
αὑτοῦ
γενέσθαι.
(Μετὰ
δὲ |
[6, 5] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
Πολυδάμνατος
Σκοτοθσσαίου
μεγίστου
|
τῶν |
ἐφ'
ἑαυτοῦ
ἀνδρὸς
ἄγαλμα.
Σκοτουσσαίους |
[6, 3] |
Σικυῶνα
στρατεία.
Ἀνδριὰς
Κράτινου
καλλίστου
|
τῶν |
ἐφ'
ἑαυτοῦ.
Ἕτεροι
ἀνδριάντες.
Καυλωνίας |
[6, 3] |
τῆς
Ἀχαιῶν
τότε
ἐγένετο
κάλλιστος
|
τῶν |
ἐφ'
ἑαυτοῦ,
καὶ
σὺν
τέχνῃ |
[6, 26] |
ὥρᾳ
ἐπιτηδείους.
Τὸ
δὲ
ἔργον
|
τῶν |
ζῴων
κλῶσμα
εὑρίσκεται
λεπτὸν,
τοῖς |
[6, 20] |
τὴν
Ἠλείαν
ἐσβεβληκότων
στρατιᾷ,
καὶ
|
τῶν |
Ἠλείων
σφίσιν
ἀντικαθημένων,
γυναῖκα
ἀφικομένην |
[6, 20] |
σφίσιν
ἀντικαθημένων,
γυναῖκα
ἀφικομένην
παρὰ
|
τῶν |
Ἠλείων
τοὺς
στρατηγούς,
νήπιον
παῖδα |
[6, 3] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
αἱ
δὲ
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἠπειρωτῶν
ἀνάστατοι·
κατέλαβε
δὲ
ἐς |
[6, 5] |
δή
τι
ἄλλο
ἦν
πρὸ
|
τῶν |
ἡρώων
θνητὸν
γένος·
ἀνθρώπων
δὲ |
[6, 5] |
δὲ
ἁπάντων
ἐγένετο
ἀνθρώπων,
πλὴν
|
τῶν |
ἡρώων
καλουμένων,
καὶ
εἰ
δή |
[6, 19] |
ἐπιγράμματα
ἐπὶ
τῷ
ἐλάσσονί
ἐστι
|
τῶν |
θαλάμων,
ἐς
μὲν
τοῦ
χαλκοῦ |
[6, 11] |
Ἑλλάδα.
(Ὅσα
μὲν
δὴ
ἔργων
|
τῶν |
Θεαγένους
ἐς
τὸν
ἀγῶνα
ἥκει |
[6, 11] |
τὰ
χρησθέντα
διαμένοι
τὸ
ἐκ
|
τῶν |
θεῶν
μήνιμα.
(Ἐνταῦθα
ἀπεκρίνατό
σφισιν |
[6, 18] |
πόλιν
πᾶσαν,
τὰ
δὲ
ἱερὰ
|
τῶν |
θεῶν
σφισιν
ἐμπρῆσαι.
Ὁ
μὲν |
[6, 19] |
μάχῃ
κρατησάντων.
(Ὁ
δὲ
τρίτος
|
τῶν |
θησαυρῶν
καὶ
ὁ
τέταρτος
ἀνάθημά |
[6, 20] |
τὴν
ἄρκτον
ἔστιν
ἐν
μέσῳ
|
τῶν |
θησαυρῶν
καὶ
τοῦ
ὄρους
ἱερὸν |
[6, 19] |
Σκύλλιδος
μαθητὴς
ἐποίησε.
(Τελευταῖος
δὲ
|
τῶν |
θησαυρῶν
πρὸς
αὐτῷ
μέν
ἐστιν |
[6, 4] |
ὡς
Ἀριστοτέλης
ἐστὶν
ὁ
ἐκ
|
τῶν |
Θρᾳκίων
Σταγείρων.
Καὶ
αὐτὸν
ἤτοι |
[6, 7] |
Διός.
Διαγόρου
δὲ
καὶ
οἱ
|
τῶν |
θυγατέρων
παῖδες
πύξ
τε
ἤσκησαν, |
[6, 26] |
Θέατρον
καὶ
Ἱερὸν
Διονύσου.
Ἑορτὴ
|
τῶν |
Θυίων.
Ἱερὸν
Ἀθηνᾶς.
Ἑρμοῦ
ἄγαλμα. |
[6, 26] |
τὸν
θεόν
σφισιν
ἐπιφοιτᾶν
ἐς
|
τῶν |
Θυίων
τὴν
ἑορτὴν
λέγουσιν.
Ἀπέχει |
[6, 2] |
ς
εξ
αυτων,
καθηκεν
ες
|
των |
ί
ππων
τὸ
ν
δρό |
[6, 2] |
Ἠλειος
Θρασύ
βουλος
Αινέ
ου
|
των |
Ιαμιδων,
ὸ
ς
καὶ
Μαντινευσιν |
[6, 20] |
ὁ
Ἀλκάθους
ἀποθανὼν
ὑπὸ
Οἰνομάου
|
τῶν |
Ἱπποδαμείας
γάμων
ἕνεκα·
ἅτε
δὲ |
[6, 21] |
χῶμά
ἐστιν
ὑψηλόν,
τῶν
μνηστήρων
|
τῶν |
Ἱπποδαμείας
τάφος.
Οἰνόμαον
μὲν
οὖν |
[6, 20] |
κατὰ
τοῦτο
(τὸ)
χωρίον
ἐς
|
τῶν |
ἵππων
ἀνειμένων
τοὺς
δρόμους
καὶ |
[6, 20] |
τὴν
διὰ
τοῦ
χώματος,
τὸ
|
τῶν |
ἵππων
δεῖμα
ὁ
Ταράξιππος.
Σχῆμα |
[6, 20] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
συμβαίνει
|
τῶν |
ἵππων,
ἔστ'
ἂν
ἐξισωθῶσιν
ἀλλήλοις |
[6, 12] |
εἷς
ἑκατέρωθεν
ἕστηκε,
καὶ
ἐπὶ
|
τῶν |
ἵππων
καθέζονται
παῖδες.
Ὑπομνήματα
δὲ |
[6, 20] |
αὐτῷ
τὴν
τελευτὴν
λέγουσιν
ὑπὸ
|
τῶν |
ἵππων,
ὅτε
Ἄκαστος
τὰ
ἆθλα |
[6, 20] |
δρόμους
καὶ
ἡ
ἄφεσίς
ἐστι
|
τῶν |
ἵππων.
Παρέχεται
μὲν
οὖν
σχῆμα |
[6, 20] |
οἱ
ἐσιόντες
ἐς
τὸν
ἀγῶνα
|
τῶν |
ἵππων.
Πρὸ
δὲ
τῶν
ἁρμάτων |
[6, 10] |
τὸν
ἡνίοχον.
(Ἐπιγέγραπται
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἵππων
τὰ
ὀνόματα,
Φοῖνιξ
καὶ |
[6, 20] |
τοὺς
ἵππους,
πέτρας
δὲ
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἵππων
τὴν
καμπὴν
ἀνεστηκυίας
χρόαν |
[6, 17] |
ἐς
λόγους
ἐσηνέγκατο,
καὶ
πιθανώτατα
|
τῶν |
καθ'
αὑτὸν
γυναικὶ
Συρακουσίᾳ
χρημάτων |
[6, 5] |
ἡρώων
θνητὸν
γένος·
ἀνθρώπων
δὲ
|
τῶν |
καθ'
ἡμᾶς
οὗτός
ἐστιν
ὁ |
[6, 5] |
δὴ
κατὰ
πρόκλησιν
Περσῶν
ἄνδρας
|
τῶν |
καλουμένων
ἀθανάτων
ἀριθμὸν
τρεῖς,
ἀθρόους |
[6, 11] |
φιλοτίμημα,
ἐν
πατρίδι
τοῦ
ὠκίστου
|
τῶν |
καλουμένων
ἡρώων
ἀνελέσθαι
δρόμου
νίκην. |
[6, 10] |
ὅτι
ὁ
Γλαῦκος
ἦν
ἐπιτηδειότατος
|
τῶν |
κατ'
αὐτὸν
χειρονομῆσαι
πεφυκώς.
Ἀποθανόντα |
[6, 23] |
ἀγυιὰ
τὸ
ὄνομα
εἴληφεν
ἀπὸ
|
τῶν |
κατασκόπων
τῆς
σιωπῆς.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΔ' |
[6, 1] |
αυτὸ
ς
Ἠλειος.
Τού
των
|
των |
κατειλεγμέ
νων
ειργά
σατο
Αλυπος |
[6, 5] |
οἱ
μονομαχήσαντας
ἀπέκτεινεν.
Ἔργων
δὲ
|
τῶν |
κατειλεγμένων
οἱ
τὰ
μὲν
ἐπὶ |
[6, 20] |
τῶν
ἁρμάτων
ἢ
καὶ
ἵππων
|
τῶν |
κελήτων,
διήκει
πρὸ
αὐτῶν
καλῴδιον |
[6, 18] |
τιμὴ
γέγονεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
παρὰ
|
τῶν |
Λαμψακηνῶν
τοῦ
δήμου.
Ὑπελίπετο
δὲ |
[6, 24] |
καὶ
οἰκοδομήσασθαι
τὴν
στοὰν
ἀπὸ
|
τῶν |
λαφύρων
τῆς
δεκάτης.
(Ἔστι
δὲ |
[6, 25] |
τῆς
στοᾶς
ὀπίσω
τῆς
ἀπὸ
|
τῶν |
λαφύρων
τῶν
ἐκ
Κορκύρας
Ἀφροδίτης |
[6, 18] |
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πρεσβείας
ὑπὲρ
|
τῶν |
Λαψακηνῶν,
καὶ
τῆς
πρὸς
Θεόπομπον |
[6, 20] |
Ὁ
δὲ
πιθανώτατος
(ἐμοὶ
δοκεῖν)
|
τῶν |
λόγων
Ποσειδῶνος
ἐπίκλησιν
εἶναι
τοῦ |
[6, 14] |
τὸν
ἀντίχειρα
ἐς
τὸ
ἄνω·
|
τῶν |
λοιπῶν
δὲ
ἀλλήλοις
ἐπικειμένων
κατὰ |
[6, 5] |
κακοῦ
καὶ
τρεπομένων
ἐς
φυγὴν
|
τῶν |
λοιπῶν
παρέστη
καταμεῖναι
τῷ
Πουλυδάμαντι, |
[6, 23] |
παλαίσοντας
ἔτι,
ἐπὶ
δὲ
ἱμάντων
|
τῶν |
μαλακωτέρων
ταῖς
πληγαῖς.
Ἀνάκειται
δὲ |
[6, 21] |
πρὸς
τῷ
ποταμῷ
τάφος
ἵππων
|
τῶν |
Μάρμακος·
Ἱπποδαμείας
δὲ
μνηστῆρα
ἔχει |
[6, 21] |
πολὺ,
γῆς
χῶμά
ἐστιν
ὑψηλόν,
|
τῶν |
μνηστήρων
τῶν
Ἱπποδαμείας
τάφος.
Οἰνόμαον |
[6, 6] |
ναυσί·
μεθυσθέντα
οὖν
ἐνταῦθα
ἕνα
|
τῶν |
ναυτῶν
παρθένον
βιάσασθαι,
καὶ
ὑπὸ |
[6, 8] |
οὗτος
τὰ
ὀνόματα
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
τῶν |
νενικηκότων.
(Ἐς
δὲ
πύκτην
ἄνδρα, |
[6, 6] |
καὶ
ἐς
τοὺς
ἔπειτα
φιλοτιμίαν,
|
τῶν |
νικησάντων
Ὀλυμπίασι
τὰ
ὀνόματα
ἀναγράψας |
[6, 24] |
οἱ
αἱρεθέντες
ἑλλανοδικεῖν,
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
νομοφυλάκων,
ὅσα
ἐς
τὸν
ἀγῶνα |
[6, 22] |
Ὀνόματα
δὲ
ἰδίᾳ
μὲν
ἑκάστῃ
|
τῶν |
νυμφῶν,
Καλλιφάεια,
καὶ
Συνάλλαξις,
καὶ |
[6, 22] |
πηλῷ
καὶ
αὐτὴν
καὶ
ὅσαι
|
τῶν |
νυμφῶν
παρῆσαν,
καὶ
τὸν
Ἀλφειόν, |
[6, 22] |
καλοῦντες
οὐ
σφᾶς
ἐν
καταλόγῳ
|
τῶν |
Ὀλυμπιάδων
γράφουσιν.
Ὀγδόῃ
δὲ
ἐπὶ |
[6, 7] |
ἀνδρὸς
ἐπιθεμένη
γυμναστοῦ
σχῆμα
ἐπὶ
|
τῶν |
Ὀλυμπίων
αὐτὴ
τὸν
ἀγῶνα
ἤγαγεν. |
[6, 22] |
ἐς
τὴν
Πύλον
ταύτην
ἔχειν
|
τῶν |
Ὁμήρου,
Γένος
δ'
ἦν
ἐκ |
[6, 5] |
ἀγριώτατον
ταῦρον
λαβὼν
τοῦ
ἑτέρου
|
τῶν |
ὄπισθεν
ποδῶν,
τὰς
χηλὰς
κατεῖχεν |
[6, 16] |
Λύσιππος
Ἠλεῖος,
καταπαλαίσας
τοὺς
ἐσελθόντας
|
τῶν |
παίδων·
Ἀνδρέας
δὲ
Ἀργεῖος
ἐποίησε |
[6, 4] |
τε
πύκτης,
τοὺς
ἐλθόντας
κρατήσας
|
τῶν |
παίδων,
ὄνομα
δέ
οἱ
ἦν |
[6, 3] |
Καὶ
τῷ
μὲν
τοὺς
συνθέοντας
|
τῶν |
παίδων
παρελθεῖν,
Στομίῳ
δὲ
πεντάθλου |
[6, 23] |
ἐς
τοὺς
ὤμους,
καὶ
ἐν
|
τῶν |
παλαιστρῶν
μιᾶς
τύπος
Ἔρωτα
ἔχων |
[6, 21] |
μνῆμα,
καὶ
τὸν
Πέλοπα,
ἡνίκα
|
τῶν |
Πισαίων
ἔσχε
τὴν
ἀρχήν,
φασὶν |
[6, 20] |
παρήκουσαν
ἐς
πλέον
τὴν
ἑτέραν
|
τῶν |
πλευρῶν,
ἔστιν
ἐπὶ
τῆς
μείζονος |
[6, 25] |
πω
γένεια,
τόν
τε
ἕτερον
|
τῶν |
ποδῶν
ἐπιπλέκων
τῷ
ἑτέρῳ,
καὶ |
[6, 11] |
ἐς
αὐτὸν
ἐπὶ
τῷ
πεποιημένῳ
|
τῶν |
πολιτῶν,
ἀνήρ
τις
αὐτῶν
δόκιμος |
[6, 12] |
δέ
ἐστιν
ἡ
εἰκὼν
τέχνη
|
τῶν |
Πολυκλέους
παίδων.
Τούτων
μὲν
δὴ |
[6, 3] |
μελετῆσαι
πένταθλον,
ἵνα
δὴ
ἐκ
|
τῶν |
πόνων
ὑγιής
τε
καὶ
ἄνοσος |
[6, 3] |
Ἑλληνικὸν
γνωρίμους.
(Μεταπεσόντων
δὲ
αὖθις
|
τῶν |
πραγμάτων,
καὶ
Κόνωνος
κεκρατηκότος
τῇ |
[6, 19] |
ἀνατεθῆναι
δὲ
ὑπὸ
Λοκρῶν
φησι
|
τῶν |
πρὸς
Ζεφυρίῳ
τῇ
ἄκρᾳ,
Πατροκλέα |
[6, 19] |
ἐν
Κυρήνῃ.
Σελινουντίων.
Μεταποντίνων.
Μεγαρέων
|
τῶν |
πρὸς
τῇ
Ἀττικῇ.
Γελώων.
(Ἔστι |
[6, 19] |
ποιήσειεν
ἐν
τοῖς
λόγοις
Λοκρῶν
|
τῶν |
πρὸς
τῇ
Φωκίδι
καὶ
ἄλλας |
[6, 22] |
αὐτῶν
Πανταλέων
ὁ
Ὀμφαλίωνος
παρὰ
|
τῶν |
προσχώρων
ἀθροίσαντες,
ἐποίησαν
ἀντὶ
Ἠλείων |
[6, 7] |
Θεασάμενος
δὲ
καὶ
τούτους,
ἐπὶ
|
τῶν |
Ῥοδίων
ἀθλητῶν
ἀφίξῃ
τὰς
εἰκόνας, |
[6, 24] |
Θνητὸν
δὲ
εἶναι
τὸ
γένος
|
τῶν |
Σιληνῶν,
εἰκάσαι
τις
ἂν
μάλιστα |
[6, 5] |
ὀλίγον
τε
ἔμενε
τὸ
διαφυγὸν
|
τῶν |
Σκοτουσσαίων,
καὶ
αὖθις
ὑπὸ
ἀσθενείας |
[6, 24] |
ἐπιχώριοι
τοὺς
ἵππους
παιδεύουσιν
ἐνταῦθα.
|
Τῶν |
στοῶν
δὲ
ἡ
πρὸς
μεσημβρίαν |
[6, 5] |
σπήλαιον
γὰρ
οἵ
τε
ἄλλοι
|
τῶν |
συμποτῶν
καὶ
ὁ
Πουλυδάμας
ἐσῆλθεν |
[6, 7] |
τοῖς
ἀθληταῖς
σιτία
τυρὸν
ἐκ
|
τῶν |
ταλάρων
εἶναι.
Τούτου
μὲν
δὴ |
[6, 4] |
ὑπὸ
τῇ
Ἴδῃ,
πρῶτος
Αἰολέων
|
τῶν |
ταύτῃ,
στάδιον
Ὀλυμπίασιν
ἐνίκησεν
ἐν |
[6, 2] |
ππων
τὸ
ν
δρό
μον
|
των |
τελεί
ων
τοὺ
ς
πώ |
[6, 11] |
δὲ
ἀπῆλθεν
ἐξ
ἀνθρώπων,
ἀνὴρ
|
τῶν |
τις
ἀπηχθημένων
ζῶντι
αὐτῷ,
παρεγίνετο |
[6, 10] |
αὐτῶν
ἐπύκτευεν,
ἀπαγορεύειν
ὑπὸ
πλήθους
|
τῶν |
τραυμάτων
ἐνομίζετο.
Καί
οἱ
τὸν |
[6, 1] |
καὶ
αυτὸ
ς
Ἠλειος.
Τού
|
των |
των
κατειλεγμέ
νων
ειργά
σατο |
[6, 22] |
ἐπενεγκεῖν
τὸ
ἔπος·
Πυλίων
γὰρ
|
τῶν |
ὑπὲρ
νήσου
τῆς
Σφακτηρίας
οὐ |
[6, 13] |
τοῖς
Ἠλείων
γράμμασιν
ἡ
νίκη
|
τῶν |
Φειδώλα
παίδων.
(Ταῦτα
μὲν
δὴ |
[6, 14] |
κεφαλῇ
φλέβας,
διερρήγνυεν
ὑπὸ
ἰσχύος
|
τῶν |
φλεβῶν
τὴν
χορδήν.
Λέγεται
δὲ |
[6, 5] |
ὑπὸ
Ὁμήρου
προθεσπισθὲν
ἄλλους
τε
|
τῶν |
φρονησάντων
ἐπὶ
ἰσχύι,
καὶ
Πουλυδάμαντα |
[6, 24] |
τούτων
εἶναι
τὸν
ἀστράγαλον
παίγνιον.
|
Τῶν |
Χαρίτων
δὲ
ἐν
δεξιᾷ
ἄγαλμά |
[6, 16] |
βασιλεὺς
Ἀδριανὸς
ἐς
Νεμείων
ἀγῶνα
|
τῶν |
χειμερινῶν
ἀπέδωκεν
Ἀργείοις.
(Τοῦ
δὲ |
[6, 4] |
Παραλαμβανόμενος
γὰρ
ἄκρων
τοῦ
ἀνταγωνιζομένου
|
τῶν |
χειρῶν
ἔκλα,
καὶ
οὐ
πρότερον |
[6, 5] |
πρόσω.
Λαβόμενος
γὰρ
τῇ
ἑτέρᾳ
|
τῶν |
χειρῶν
ὄπισθε
τοῦ
ἅρματος,
ὁμοῦ |
[6, 16] |
τοῦ
Δημητρίου,
τῇ
δὲ
ἑτέρᾳ
|
τῶν |
χειρῶν
τὸν
Φίλιππον
στεφανοῦσα
αὐτόν· |
[6, 11] |
ἄγαλμα,
καὶ
ἐπὶ
τὸν
ἕτερον
|
τῶν |
ὤμων
ἀναθέμενον
ἐνεγκεῖν
παρ'
αὑτόν. |