Livre, Chap.
[6, 1]	ὴ αυτοις ειχεν ες δό	ξαν,	ὴ καὶ τοις ανδριασιν υπηρχεν
[6, 1]	νικαι γεγό νασιν αυτοις. Ἀνά	ξανδρος	μὲ ν ά ρματι ανηγορεύ
[6, 13]	καὶ ἀνὴρ Λύκιος παρέσχετο Ἑρμογένης	Ξάνθιος,	ὃς τὸν κότινον ἐν τρισὶν
[6, 1]	ουδὲ τού τοις πασιν επέ	ξειμι,	επιστά μενος ό σοι τω
[6, 2]	τω ες Ἀρκά δας επέ	ξειμι.	Του Θρασυβού λου δὲ τη
[6, 2]	του Ἀρκεσιλά ου Λί χας.	(Ξενά	ργει μὲ ν δὴ καὶ
[6, 2]	ανά κεινται του Ἀκαρνανος αθλητου,	Ξενά	ρκης καὶ Λυκινος, Ἀρκεσί λαό
[6, 2]	εξ αυτης Στρά του πρωτος	Ξενά	ρκης τε εκαλειτο Φιλανδρί δου.
[6, 1]	κην· εφεξης δὲ Αρχέ δαμος	Ξενί	ου, καταβαλὼ ν καὶ ουτος
[6, 12]	τὸν Αἰακίδου καὶ ὁμοῦ τῇ	ξενίᾳ	καὶ ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο, Γέλωνι τῷ
[6, 12]	ἐνίκησεν Ἰδαῖος. (Οὗτος ὁ Ἱέρων	ξενίαν	πρὸς Πύρρον τὸν Αἰακίδου καὶ
[6, 14]	Μεροπίδος, ἐπὶ ἵππου νίκῃ κεκηρυγμένον,	Ξενόδικον	δὲ ἐπὶ πυγμῇ παίδων ἀναγορευθέντα·
[6, 26]	ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ	ξένοι	κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ εἰρημένα·
[6, 5]	μισθὸν εἶναι τὰ χρήματα τοῖς	ξένοις.	(Αὕτη Σκοτουσσαίοις ἡ συμφορὰ Φρασικλείδου
[6, 3]	Ἡραίας ἀνάκειται τῆς Ἀρκάδων, Νικόστρατος	Ξενοκλείδου·	Παντίας δὲ αὐτῷ τὴν εἰκόνα
[6, 9]	Κλείτορος. Καὶ τοῦ μὲν Κλέων,	Ξενοκλέους	δὲ τὸν ἀνδριάντα Πολύκλειτός ἐστιν
[6, 9]	δρόμῳ, μετὰ τούτου τὴν εἰκόνα	Ξενοκλῆς	τε Μαινάλιος ἕστηκε παλαιστὰς καταβαλὼν
[6, 14]	ἀναγορευθέντα· τὸν μὲν Παντίας αὐτῶν,	Ξενόμβροτον	δὲ Φιλότιμος Αἰγινήτης ἐποίησε. Πύθου
[6, 14]	ἵππον, φησὶ τὸ ἐπίγραμμα εἶναι	Ξενόμβροτον	ἐκ Κῶ τῆς Μεροπίδος, ἐπὶ
[6, 3]	δὲ τῷ Δίκωνι ἀνάκειται μὲν	Ξενοφῶν	Μενεφύλου, παγκρατιαστὴς ἀνὴρ ἐξ Αἰγίου
[6, 26]	παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν καὶ	ξένων,	εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες· σφραγῖδας δὲ
[6, 14]	εἰκόνας. Εἶναι δὲ ἡγεμών τις	ξένων	ἢ καὶ ἄλλως τὰ πολεμικὰ
[6, 15]	εἴκοσι. Τὸν δὲ παῖδα σταδιοδρόμον	Ξένωνα	Καλλιτέλους ἐν Λεπρέου τοῦ ἐν
[6, 5]	τῷ στρατῷ ποτε ἐπιθέμενοι τῷ	Ξέρξου,	τὰς ἀγούσας καμήλους τὰ σιτία
[6, 24]	δὲ καὶ Χάρισιν ἱερὸν, καὶ	ξόανα	ἐπίχρυσα τὰ ἐς ἐσθῆτα, πρόσωπα
[6, 25]	ἱεροῦ μεγέθει μέγα ἄγαλμα ἀνάκειται	ξόανον	ἐπίχρυσον, πλὴν προσώπου καὶ χειρῶν
[6, 9]	κιβωτὸν πειρώμενοι. Τέλος δὲ τὰ	ξύλα	τῆς κιβωτοῦ καταρρήξαντες, ὡς οὔτε
[6, 14]	σφῆνες δὲ ἐγκείμενοι διίστασαν τὸ	ξύλον·	ὁ δὲ ὑπὸ φρονήματος ὁ
[6, 14]	καθίησι τὰς χεῖρας ἐς τὸ	ξύλον.	Ὀλισθάνουσί τε δὴ οἱ σφῆνες,
[6, 18]	οὐ πρόσω τῆς Οἰνομάου κίονος,	ξύλου	δέ εἰσιν εἰργασμέναι, Ῥηξιβίου μὲν
[6, 14]	ἐχόμενος ὁ Μίλων ὑπὸ τοῦ	ξύλου	λύκοις ἐγίνετο εὕρημα. Μάλιστα δέ
[6, 14]	αὐτὸν ἐν τῇ Κροτωνιάτιδι αὐαινομένῳ	ξύλῳ·	σφῆνες δὲ ἐγκείμενοι διίστασαν τὸ
[6, 23]	σύμπας δὲ οὗτος περίβολος καλεῖται	Ξυστός,	ὅτι Ἡρακλεῖ τῷ Ἀμφιτρύωνος ἐς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006