Livre, Chap.
[6, 20]	γε ἔτι ἀγάλματά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Κ.	Ὄρος Κρόνιον, καὶ αἱ ἐπ'
[6, 2]	ς πώ λους καὶ ενί	κα	δι' αυτων. Ἀνέ θηκε δὲ
[6, 2]	ς έ τη καὶ δέ	κα	ενί κησεν εν Ὀλυμπί α.
[6, 2]	Ὀλύ μπια Ἠλεί ων, ενί	κα	στά διον παιδας ο Δαμί
[6, 21]	μέλλουσα ἐπὶ τῇ νίκῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΑ'	(Τὸ δὲ ἕτερον τοῦ ἱπποδρόμου
[6, 17]	λόγους ἐσηνέγκατο, καὶ πιθανώτατα τῶν	καθ'	αὑτὸν γυναικὶ Συρακουσίᾳ χρημάτων ἔγραψεν
[6, 23]	αὐτῷ συμβάλλουσιν οἱ Ἑλλανοδίκαι τοὺς	καθ'	ἡλικίαν, ἢ καὶ αὐτῷ διαφέροντας
[6, 5]	θνητὸν γένος· ἀνθρώπων δὲ τῶν	καθ'	ἡμᾶς οὗτός ἐστιν ὁ μέγιστος
[6, 18]	Ἀναξιμένης, καὶ τὸν Ἀλέξανδρον, πεπυσμένον	καθ'	ἥντινα αἰτίαν ἥκοι, κατομόσασθαί φασιν
[6, 20]	τὸ ἔμβολον ἐς τὸν δρόμον.	Καθ'	ό, τι δὲ τῇ Ἀγνάπτου
[6, 25]	ἑτέρᾳ τὸ κέρας τῆς Ἀμαλθείας.	(Καθ'	ὅ τι δὲ Ἠλείων ἡ
[6, 20]	(Ὑπερβάλλοντι δὲ ἐκ τοῦ σταδίου,	καθ'	ὅτου οἱ Ἑλλανοδίκαι καθέζονται, κατὰ
[6, 19]	τῆς κρηπῖδός εἰσιν οἱ θησαυροί,	καθὰ	δὴ καὶ ἐν Δελφοῖς Ἑλλήνων
[6, 4]	δὲ αὐτῷ λέγεται τὴν πάλην,	καθὰ	δὴ καὶ τὸ παγκράτιον τῷ
[6, 12]	ἄν τις συντελέσαι τοὺς Τριταιεῖς,	καθὰ	καὶ νῦν ἔτι Ἀρκάδων αὐτῶν
[6, 20]	ὑπομένουσαι καὶ γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι·	καθαγίζουσι	δὲ καὶ θυμιάματα παντοῖα αὐτῷ,
[6, 18]	μὲν ἐνάτῃ καὶ ἐνενηκοστῇ Κρής,	καθάπερ	γε καὶ ἦν, ἀνερρήθη· τῇ
[6, 3]	μὲν δὴ ὄντι αὐτῷ, Καυλωνιάτῃ,	καθάπερ	γε καὶ ἦν, ὑπῆρξεν ἀναγορευθῆναι·
[6, 4]	Ἱμεραῖος εἶναι τὸ ἐξ ἀρχῆς,	καθάπερ	γε τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ'
[6, 20]	ἐστι, πεποίηται δὲ ἐν αὐτῷ	καθέδρα	τοῖς τιθεῖσι τὸν ἀγῶνα. Ἔστι
[6, 20]	βωμὸς λίθου λευκοῦ· (ἐπὶ τούτου	καθεζομένη	τοῦ βωμοῦ θεᾶται γυνὴ τὰ
[6, 20]	σταδίου, καθ' ὅτου οἱ Ἑλλανοδίκαι	καθέζονται,	κατὰ τοῦτο (τὸ) χωρίον ἐς
[6, 12]	ἕστηκε, καὶ ἐπὶ τῶν ἵππων	καθέζονται	παῖδες. Ὑπομνήματα δὲ ἐπὶ νίκαις
[6, 13]	εἷναι κατέγνωσαν, καὶ τὴν εἰκόνα	καθεῖλον	παρὰ τῇ Ἥρᾳ τῇ Λακινίᾳ
[6, 12]	Ὀλυμπίᾳ. (Τίμωνι δὲ τῷ Αἰσύπου,	καθέντι	ἐς Ὀλυμπίαν ἵππους, ἀνδρὶ Ἠλείῳ,
[6, 21]	τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ πεντάθλοις μὲν	καθεστήκασιν	ἐν αὐτῷ καὶ δρομεῦσιν αἱ
[6, 23]	τούτῳ σφίσι τῷ γυμνασίῳ δρᾶν	καθέστηκε.	Πλάτανοι μὲν ὑψηλαὶ διὰ τῶν
[6, 20]	Τὸ ἀπὸ τούτου δὲ ἤδη	καθέστηκεν	ἐπίδειξις ἐπιστήμης τε ἡνιόχων καὶ
[6, 24]	καὶ ταύτῃ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἰέναι	καθέστηκεν	ἐς τὸ γυμνάσιον. Εἰσιᾶσι δὲ,
[6, 20]	παρὰ τῷ Σωσιπόλιδι ἐπὶ μεγίστοις	καθέστηκεν.	(Λέγεται δὲ καὶ Ἀρκάδων ἐς
[6, 21]	ἐξ ἀρχῆς οἱ αὐτοὶ Πισαίοις	καθεστήκεσαν	ἔχοντες κατὰ τάδε. Διαβάντων δὲ
[6, 22]	Ἀρτέμιδι ἐς τιμὴν τῇ Ἐλαφιαίᾳ	καθεστηκότα	ἐς Λετρίνους τε μετήγαγον, καὶ
[6, 2]	σχων εκ παλαιου δή λη	καθεστωσά	εστιν ανθρώ ποις. Κύ πριοι
[6, 2]	παιδί ον επὶ ί ππω	καθή	μενον. Ἔ́ στι γὰ ρ
[6, 2]	τηνικαυτα του αγωνος Λακεδαιμονί ων,	καθηκεν	επὶ ονό ματι του Θηβαί
[6, 2]	ντος ενὸ ς εξ αυτων,	καθηκεν	ες των ί ππων τὸ
[6, 14]	Ἀργείου. (Παῖδα δὲ ἐφ' ἵππου	καθήμενον,	καὶ ἑστηκότα ἄνδρα παρὰ τὸν
[6, 10]	τὴν ὕνην, πρὸς τὸ ἄροτρον	καθήρμοσε	τῇ χειρὶ ἀντὶ σφύρας χρώμενος.
[6, 25]	ἄγαλμα Ἀφροδίτης χαλκοῦν, ἐπὶ τράγῳ	κάθηται	χαλκῷ· Σκόπα τοῦτο ἔργον, Ἀφροδίτην
[6, 1]	του λοιπου των ελλανοδικού ντων	καθιέ	ναι μηδέ να. Τού του
[6, 14]	ἐκ τοῦ ὤμου παρ' αὐτὴν	καθίει	τὴν πλευράν, τὸ δὲ ἀπὸ
[6, 14]	δὲ ὑπὸ φρονήματος ὁ Μίλων	καθίησι	τὰς χεῖρας ἐς τὸ ξύλον.
[6, 21]	τὸν ἀγῶνα αὐτὸν τῷ Οἰνομάῳ	καθίστασθαι.	(Προϊ όντι δὲ ἐντεῦθεν τό
[6, 25]	(οἶμαι) καὶ ἀνθρώποις ἅπαξ ἡ	κάθοδος	ἡ ἐς τοῦ δου γίνεται.
[6, 1]	λου, λί θου κρηπὶ ς,	καὶ	ά ρμα τε ί ππων,
[6, 20]	μὲν εἶναι τάφον ἀνδρὸς αὐτόχθονος	καὶ	ἀγαθοῦ τὰ ἐς ἱππικήν (καὶ
[6, 24]	ἀγορᾶς τὰ ἐπιφανέστατα ναός ἐστι	καὶ	ἄγαλμα Ἀπόλλωνος Ἀκεσίου· σημαίνοι δ'
[6, 25]	δὲ ὄροφος κατερρύηκε τῷ ναῷ,	καὶ	ἄγαλμα οὐδὲν ἐλείπετο· βασιλεῦσι δὲ
[6, 19]	δὲ Μιλτιάδης σφίν. Κεῖται δὲ	καὶ	ἄγαλμα πύξινον Ἀπόλλωνος ἐπιχρύσου τὴν
[6, 6]	καὶ Νεμείων ἔν τε παισὶ	καὶ	ἀγενείων ἑτέρα νίκη. Παραβάλλοντι δὲ
[6, 10]	αὐτῷ κατειλεγμένους πυγμῆς, Ἐπικράδιον μὲν	καὶ	Ἀγιάδαν, τὸν μὲν αὐτῶν Πτόλιχος
[6, 2]	σατο εναντί α Λακεδαιμονί ων	καὶ	Ἄγιδος του Ευδαμί δου βασιλέ
[6, 5]	ἀγέλην ἐσελθὼν βοῶν, τὸν μέγιστον	καὶ	ἀγριώτατον ταῦρον λαβὼν τοῦ ἑτέρου
[6, 24]	στοαῖς τε ἀπὸ ἀλλήλων διεστώσαις,	καὶ	ἀγυιαῖς δι' αὐτῶν. Ὄνομα δὲ
[6, 19]	δὲ ὅρμος ταῖς ναυσὶ χειροποίητος	καὶ	Ἀδριανοῦ βασιλέως ἐστὶν ἔργον. (Πρὸς
[6, 8]	ἔτι πρότερον ἐν παισὶν εἰληφώς·	καὶ	Ἀζᾶνος ἐκ Πελλάνας Φίλιππος κρατήσας
[6, 23]	καὶ Ἔρωτος, καὶ ὃν Ἠλεῖοι	καὶ	Ἀθηναῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἠλείοις Ἀντέρωτα
[6, 7]	ἴσον ἔτι Ἀθηναίοις καταστῆσαι· ὅτι	καὶ	Ἀθηναίοις ἐς Θράσυλλον καὶ τοὺς
[6, 7]	μεταβαλέσθαι σφᾶς ἐς τὴν βασιλέως	καὶ	Ἀθηναίων συμμαχίαν. Δωριέα δὲ ἀποδημεῖν
[6, 25]	ἐν τῇ Ἤλιδι, παρεῖναί οἱ	καὶ	Ἀθηνᾶν συνεργὸν λέγουσιν· ἀφικέσθαι, οὖν
[6, 19]	τῷ Ἀχελῴῳ βοηθῶν. Εἱστήκει δὲ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα, ἅτε οὖσα τῷ
[6, 21]	δὲ αὐτῷ πόλεως Φρίξας ἐρείπια	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐστιν ἐπίκλησιν Κυδωνίας ναός.
[6, 26]	οἱ ἀλεκτρυόνες· δύναιτο δ' ἂν	καὶ	Ἀθηνᾶς τῆς Ἐργάνης ἱερὸς ὁ
[6, 20]	ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ. Ὄρος Κρόνιον,	καὶ	αἱ ἐπ' αὐτῷ θυσίαι τῷ
[6, 21]	ἐσόδου τῆς ἐς τὸ γυμνάσιον·	καὶ	αἱ παλαῖστραι τοῖς ἀθληταῖς εἰσιν
[6, 26]	ὁ ποιῶν νῆσον αὐτήν· ὥσπερ	καὶ	Αἰγύπτου τὸ Δέλτα ὑπὸ τοῦ
[6, 25]	ναός (ἔστι γὰρ δὴ Ἠλείοις	καὶ	Ἅιδου περίβολός τε καὶ ναός)
[6, 21]	καὶ Πρίαντα, ἔτι δὲ Πελάγοντα	καὶ	Αἰόλιόν τε καὶ Κρόνιον. Οἱ
[6, 18]	βασιλέως τοῦ Περσῶν φρονησάντων, ἢ	καὶ	αἰτίαν φρονῆσαι λαβόντων, ὁ Ἀλέξανδρος
[6, 17]	τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ πατρὶς,	καὶ	Ἀκέστωρ ὁ τὴν εἰκόνα εἰργασμένος·
[6, 15]	τοὺς πύκτας θυμῷ τε ἐρρωμένῳ	καὶ	ἀκμῆτι τῷ σώματι. (Ἐρυθραῖοι δὲ
[6, 19]	Διόνυσος δέ ἐστιν ἐνταῦθα πρόσωπον	καὶ	ἄκρους πόδας καὶ τὰς χεῖρας
[6, 22]	τῇ πηγῇ καμάτων τέ ἐστι	καὶ	ἀλγημάτων παντοίων ἰάματα. Καλεῖσθαι δὲ
[6, 11]	ἐστιν Ἠλείων, Φίλιππος ὁ Ἀμύντου,	καὶ	Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου, καὶ Σέλευκός
[6, 17]	Καλλικράτους ἐστὶν εἰκών. (Ἐνατίωνι δὲ	καὶ	Ἀλεξιβίῳ, τῷ μὲν ἐν παισὶ
[6, 7]	ἐς τοσοῦτο ἀφίκοντο. (Ἐγένοντο δὲ	καὶ	Ἀλκαινέτῳ τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ καὶ
[6, 9]	Μαινάλιος ἕστηκε παλαιστὰς καταβαλὼν παῖδας·	καὶ	Ἄλκετος Ἀλκίνου κρατήσας πυγμῇ παῖδας,
[6, 5]	λέοντα ἐν τῷ Ὀλύμπῳ, μέγα	καὶ	ἄλκιμον θηρίον κατειργάσατο οὐδενὶ ἐσκευασμένος
[6, 19]	ἀναθήματος τὸ ἀρχαῖον. (Κεῖνται δὲ	καὶ	ἄλλα ἐνταῦθα ἄξια ἐπιμνησθῆναι· μάχαιρα
[6, 20]	ἔσοδος, αἳ θύουσι τῇ Ἱπποδαμείᾳ,	καὶ	ἄλλα ἐς τιμὴν δρῶσιν αὐτῆς.
[6, 5]	τοῦ ῥέοντος διὰ τῆς Ἀβδηριτῶν,	καὶ	ἄλλα θηρία, ἐν δὲ αὐτοῖς
[6, 14]	ἀπὸ τοῦ δίσκου. Παρείχετο δὲ	καὶ	ἄλλα τοιάδε ἐς ἐπίδειξιν. (Περιέδει
[6, 19]	Λοκρῶν τῶν πρὸς τῇ Φωκίδι	καὶ	ἄλλας πόλεις, ἐν δὲ αὐταῖς
[6, 23]	κατασκοπῇ τῶν ἐν Ἤλιδι ἀποπεμφθέντες,	καὶ	ἀλλήλοις διακελευσάμενοι κατὰ τὴν ὁδόν,
[6, 16]	προξένους ὄντας σφίσιν ἀνέθεσαν, ἢ	καὶ	ἄλλην τινὰ ἐς αὐτοὺς ἔχοντας
[6, 24]	(Ἠλείων δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ἄλλο τοιόνδε εἶδον, ναοῦ σχῆμα·
[6, 5]	ὁ δαίμων. (Παγκρατίου μὲν δὴ	καὶ	ἄλλοις ἤδη γεγόνασιν ἐπιφανεῖς νῖκαι·
[6, 3]	δύο Πυθικοὺς αὐτῷ πεντάθλου στεφάνους,	καὶ	ἄλλον Νεμείων. Λέγεται δὲ ἐπὶ
[6, 4]	ἐποίησεν ὁ Ῥηγῖνος, εἴπερ τις	καὶ	ἄλλος ἀγαθὸς τὰ ἐς πλαστικήν.
[6, 21]	ἵππου τῆς Μάρμακος. (Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος Ἁρπινάτης καλούμενος ποταμὸς, καὶ
[6, 23]	κόπτεσθαι νομίζουσιν αὐτόν. (Έστι δὲ	καὶ	ἄλλος ἐλάσσων γυμνασίου περίβολος, ὃς
[6, 21]	τῇ κρηπῖδι εἱστήκει. Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος ἐλάσσων περίβολος ἐν ἀριστερᾷ
[6, 24]	τῇ Ἑβραίων χώρᾳ Σιληνοῦ μνῆμα,	καὶ	ἄλλου Σιληνοῦ Περγαμηνοῖς ἐστιν. (Ἠλείων
[6, 10]	τὴν νίκην. (Στεφάνους δὲ λέγεται	καὶ	ἄλλους Πύθια μὲν δὶς λαβεῖν,
[6, 3]	αὐτὸν καὶ Ἐτεόνικον, καὶ Φάρακα,	καὶ	ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα ἔς γε
[6, 9]	παρὰ Ἀθηναίων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Θεογνὴτου	καὶ	ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Γέλωνος τοῦ
[6, 11]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Βασιλέων Μακεδόνων ἀνδριάντες	καὶ	ἄλλων. Θεαγένους ἀνδριάντες πολλαχοῦ τῆς
[6, 14]	δὲ ἡγεμών τις ξένων ἢ	καὶ	ἄλλως τὰ πολεμικὰ ἀγαθὸς ὁ
[6, 15]	τὸν ἐλάσαντα ἐπὶ Σέλευκον στρατιᾷ	καὶ	ἁλόντα ἐν τῇ μάχῃ, καὶ
[6, 22]	δὲ οἰκήματά τε ἐλείπετο ὀλίγα,	καὶ	Ἀλφειαίας Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν ναῷ.
[6, 6]	ἀργυρίου γινόμενον ἐξέτισεν ὁ Θεαγένης	καὶ	ἀμειβόμενος αὐτὸν οὐκ ἐσῆλθεν ἐπὶ
[6, 19]	τε ὄντα τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ	καὶ	ἄμπωτιν παρεχόμενον Βαῖτιν ὠνόμασαν οἱ
[6, 20]	θηρία τε ἀφικνεῖσθαι τῷ Ὀρφεῖ,	καὶ	Ἀμφίονι ἐς τὰς τοῦ τείχους
[6, 20]	εἰκὼν χαλκῆ, ταινίαν τε ἔχουσα	καὶ	ἀναδεῖν τὸν Πέλοπα μέλλουσα ἐπὶ
[6, 13]	ἐπὶ τῇ νίκῃ τὸν Φειδώλαν,	καὶ	ἀναθεῖναί οἱ τὴν ἵππον ταύτην
[6, 19]	τῇ Ἀττικῇ θησαυρόν τε ᾠκοδομήσαντο,	καὶ	ἀναθήματα ἀνέθεσαν ἐς τὸν θησαυρὸν,
[6, 18]	τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη. (Ἐνταῦθα	καὶ	Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών, ὃς
[6, 16]	(Εἰσὶ δὲ εἰκόνες ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Ἀναυχίδᾳ καὶ Φερενίκῳ, γένος μὲν
[6, 7]	δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν Λακεδαιμονίων αὐτὸν,	καὶ	ἀναχθέντα ἐς Σπάρτην, ἀδικεῖν τε
[6, 18]	οὐκ ἐθέλων Λαμψακηνοῖς. (Φαίνεται δὲ	καὶ	ἄνδρα ὁ Ἀναξιμένης ἐχθρὸν οὐκ
[6, 3]	Ἠλείοις αὐτὸν ἡγούμενον ἀναστῆσαι τρόπαια,	καὶ	ἄνδρα τοῖς πολεμίοις στρατηγοῦντα ἀποθανεῖν
[6, 14]	τὴν ἅμιλλαν πρὸς ἀγενείους τε	καὶ	ἄνδρας, τὴν μὲν ἐκ γυμναστοῦ
[6, 2]	δι' αυτων. Ἀνέ θηκε δὲ	καὶ	ανδριά ντας δύ ο ες
[6, 3]	δὲ ἄλλας ἀνδρῶν· καί οἱ	καὶ	ἀνδριάντες ἴσοι ταῖς νίκαις εἰσὶν
[6, 26]	ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς. Λέγουσι δὲ	καὶ	Ἄνδριοι παρὰ ἔτος σφίσιν ἐς
[6, 1]	ί ππων αγωνιστων μνή μην,	καὶ	ανδρων αθλητων τε καὶ ιδιωτων
[6, 2]	ανειπεν αυτὸ ν Μιλή σιον,	καὶ	ανέ γραψε τη εικό νι,
[6, 8]	τῆς αὐτῆς ἀνηγορεύθη τε νικήσας	καὶ	ἀνέθηκε τὴν εἰκόνα. Λέγεται δὲ
[6, 11]	περισχεῖν τῷ δικτύῳ τὴν εἰκόνα,	καὶ	ἀνενεγκεῖν αὖθις ἐς τὴν γῆν.
[6, 9]	ἔκφρων ἐγένετο ὑπὸ τῆς λύπης·	καὶ	ἀνέστρεψε μὲν ἐς Ἀστυπάλαιαν, διδασκαλείῳ
[6, 5]	λοιπῶν παρέστη καταμεῖναι τῷ Πουλυδάμαντι,	καὶ	ἀνέσχε τὰς χεῖρας ὡς ἐπιπίπτοντι
[6, 1]	ά ρμα τε ί ππων,	καὶ	ανὴ ρ ηνί οχος, καὶ
[6, 12]	δὲ ἅρμα τέ ἐστι χαλκοῦν,	καὶ	ἀνὴρ ἀναβεβηκὼς ἐπ' αὐτό, κέλητες
[6, 3]	Χαιρέαν Μεσσήνιός τε παῖς Σόφιος,	καὶ	ἀνὴρ Ἠλεῖος ἀνάκειται Στόμιος. Καὶ
[6, 13]	δὲ Χιόνιδι τὰ ἐς δόξαν	καὶ	ἀνὴρ Λύκιος παρέσχετο Ἑρμογένης Ξάνθιος,
[6, 15]	δὲ καὶ Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου,	καὶ	ἀνὴρ ὅστις δὴ θηρεύοντος παρεχόμενος
[6, 25]	τοῦ ἐνιαυτοῦ νομίζουσιν, ὅτι (οἶμαι)	καὶ	ἀνθρώποις ἅπαξ ἡ κάθοδος ἡ
[6, 6]	καὶ γάμος τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ,	καὶ	ἀνθρώποις τοῖς ἐνταῦθα ἐλευθερία τοῦ
[6, 3]	ἐκ τῶν πόνων ὑγιής τε	καὶ	ἄνοσος ἀνὴρ εἴη· τῷ δὲ
[6, 11]	ὁ Φιλίππου, καὶ Σέλευκός τε	καὶ	Ἀντίγονος· τοῖς μὲν δὴ ἐφ'
[6, 19]	ὁ Καρχηδονίων θησαυρός, Ποθαίου τέχνη,	καὶ	Ἀντιφίλου τε καὶ Μεγακλέους. Ἀναθήματα
[6, 14]	Ἠπείρῳ, καὶ ἔργα πολλὰ ἐργασάμενον	καὶ	ἄξια μνήμης, ἃ ἐν τῷ
[6, 7]	ἀναχθῆναι, θυμῷ τε ἐς αὐτὸν	καὶ	ἀπειλαῖς ἐχρῶντο· ὡς δὲ ἐς
[6, 7]	σφίσιν ἐς αὐτὸν ἡ γνώμη,	καὶ	ἀπελθεῖν ἀφιᾶσιν, οὐδὲ ἔργον οὐδὲν
[6, 25]	οὖν ὡς σφίσι τε εὔνῳ	καὶ	ἀπεχθανομένῳ πρὸς τὸν Ἡρακλέα ἐποιήσαντο
[6, 25]	ἠρεισμένος· ἐσθῆτα δὲ ἐρεᾶν αὐτῷ	καὶ	ἀπὸ λίνου τε καὶ βύσσου
[6, 7]	ἀρχῆς Μεσσήνιος πρὸς γυναικῶν ἦν,	καὶ	ἀπὸ τῆς Ἀριστομένους ἐγεγόνει θυγατρός.
[6, 4]	ἐκ Σικελίας τε ὢν γένος,	καὶ	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πορθμῷ
[6, 17]	μὲν παῖδας ἀμφότεροι· Ἑρμησιάνακτι δὲ	καὶ	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ Κολοφωνίων
[6, 20]	ἰσχυρὸς ἀπ' οὐδεμιᾶς προφάσεως φανερᾶς	καὶ	ἀπὸ τοῦ φόβου λαμβάνει ταραχή,
[6, 21]	φασιν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Πανταλέοντος	καὶ	ἀπὸ τοῦ Χαμύνου τῆς οὐσίας
[6, 1]	εστηκό τες ανδριά ντες, αλλὰ	καὶ	αποδειξά μενοι λαμπρὰ ες τὸ
[6, 21]	λόγος ἀφικέσθαι πρῶτον τοῦτον Μάρμακα	καὶ	ἀποθανεῖν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου πρὸ
[6, 26]	καλάμου, ῥήγνυταί τε ὑπὸ πλησμονῆς,	καὶ	ἀποθανόντος οὕτω τὸ πολὺ τῆς
[6, 21]	τῷ Ὀμφαλίωνος τυραννοῦντι ἐν Πίσῃ	καὶ	ἀπόστασιν βουλεύοντι ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν
[6, 12]	Ἀρεὺς ὁ Ἀκροτάτου Λακεδαιμονίων βασιλεὺς,	καὶ	Ἄρατος ἕστηκεν ὁ Κλεινίου· καὶ
[6, 12]	Ἱεροκλέους τυραννήσας τῶν αὐτῶν. Ἀρέος	καὶ	Ἀράτου ἀνδριάντες. (Πλησίον δὲ ἅρμα
[6, 19]	τηνικαῦτα αἱ Ὀλυμπιάδες. (Λέγονται δὲ	καὶ	Ἀργεῖοι μετασχεῖν πρὸς τοὺς Κορινθίους
[6, 16]	δὲ ἄνδρας Ἠλείους, Λάμπον Ἀρνίσκου,	καὶ	Ἀριστάρχον, Ψωφίδιοι προξένους ὄντας σφίσιν
[6, 13]	ἐν παισίν. Θερσίλοχον δὲ Κορκυραῖον,	καὶ	Ἀριστίωνα Θεοφίλους Ἐπιδαύριον, τὸν μὲν
[6, 3]	ἔπαινός ἐστι Λύσανδρον· Ἀθάνατον πάτρᾳ	καὶ	Ἀριστοκρίτῳ κλέος ἔργων, Λύσανδρ' ἐκτελέσας,
[6, 4]	αὐτοὶ τὸν ἀγῶνα, ἀλλὰ Πισαῖοι	καὶ	Ἀρκάδες ἔθεσαν ἀντ' αὐτῶν. (Παρὰ
[6, 20]	ἐπὶ μεγίστοις καθέστηκεν. (Λέγεται δὲ	καὶ	Ἀρκάδων ἐς τὴν Ἠλείαν ἐσβεβληκότων
[6, 16]	ἐστιν Ἠλεῖος πεντάθλου λαβὼν στέφανον·	καὶ	ἅρμα ἀνδρὸς Ἀθηναίου Γλαύκωνος τοῦ
[6, 16]	Σελεάδᾳ δὲ ἀνδρῶν πάλης. Ἐνταῦθα	καὶ	ἅρμα οὐ μέγα ἀνάκειται Πολυπείθους
[6, 12]	Ἀρέα ἀμνημόνως ἔσχεν. Ἄρατος δὲ	καὶ	ἅρματι ἀνηγορεύθη νικῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ.
[6, 8]	Λέγεται δὲ (καὶ) ὡς κρατήσειε	καὶ	ἅρματι ἐπὶ Ὀλυμπιάδος ταύτης, ἣ
[6, 2]	η μὲ ν ερί φων	καὶ	αρνων τε καὶ μό σχων
[6, 3]	ἐκ Σικυῶνος οἱ Ἠλεῖοί φασι,	καὶ	ἄρχειν Σικυωνίων· στρατεῦσαι δὲ ἐπὶ
[6, 15]	Δουλιχιεῖς τὰ ἀρχαιότερα. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου, καὶ ἀνὴρ
[6, 19]	τοῦ πεντάθλου τὸ ἀγώνισμα ἐσκομίζουσι.	Καὶ	ἀσπίς ἐστιν ἐπίχαλκος γραφῇ τὰ
[6, 19]	καὶ θεῶν πόλεμος· ἀνάκειται δὲ	καὶ	ἀσπὶς ὑπὲρ τοῦ ἀετοῦ, τοὺς
[6, 6]	δύο τε ἐκ τῆς Ἀρκάδων,	καὶ	Ἀττικὸς ὁ τρίτος ἕστηκεν ἀθλητής.
[6, 12]	καὶ Ἄρατος ἕστηκεν ὁ Κλεινίου·	καὶ	αὖθις ἀναβεβηκώς ἐστιν Ἀρεὺς ἵππον.
[6, 10]	δρόμου. Θεοπόμπῳ δὲ τῷ Δαμαρέτου	καὶ	αὖθις ἐκείνου παιδὶ ὁμωνύμῳ ἐπὶ
[6, 15]	καὶ Πύθια παίδων τε πυγμῇ,	καὶ	αὖθις ἐν ἀνδράσι πάλῃ τε
[6, 22]	γενομένη δὲ ὑπὸ Ἡρακλέους ἀνάστατος	καὶ	αὖθις ἐπισυνοικισθεῖσα ὑπὸ Ἠλείων, ἔμελλεν
[6, 21]	ἐνταῦθα τὸ ἅρμα τοῦ Ἅιδου	καὶ	αὖθις μύσαι· οἱ δὲ Χάμυνον
[6, 5]	ἔμενε τὸ διαφυγὸν τῶν Σκοτουσσαίων,	καὶ	αὖθις ὑπὸ ἀσθενείας ἐξέλιπον καὶ
[6, 20]	νόμῳ τε ἁγιστεύει τῷ Ἠλείων,	καὶ	αὐτὴ λύτρα τε ἐσφέρει τῷ
[6, 22]	ἔχειν) ἀλείψασθαι τὸ πρόσωπον πηλῷ	καὶ	αὐτὴν καὶ ὅσαι τῶν νυμφῶν
[6, 1]	καὶ ανὴ ρ ηνί οχος,	καὶ	αυτης Κυνί σκας εικώ ν,
[6, 18]	περὶ γυναικῶν τε καὶ παίδων	καὶ	αὐτῆς πατρίδος, ἀποστέλλουσιν Ἀναξιμένην ἱκετεύειν,
[6, 1]	παλαιστὰ ς παιδας, γέ νος	καὶ	αυτὸ ς Ἠλειος. Τού των
[6, 1]	μεινον ετέ ρων πεποιησθαι, τοσαυτα	καὶ	αυτὸ ς μνησθή σομαι. (Ἔ́
[6, 20]	Οὐρανίας ἱεροῦ λείπεται, θύουσι δὲ	καὶ	αὐτόθι ἐπὶ τῶν βωμῶν. (Ἔστι
[6, 1]	τοις γέ νος μὲ ν	καὶ	αυτοις εστιν εξ Ἠλιδος· γεγό
[6, 20]	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα μαγεῦσαι δεινόν·	καὶ	αὐτοῖς ἐπᾴδουσι θηρία τε ἀφικνεῖσθαι
[6, 11]	γῆ, θεωροὺς ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς,	καὶ	αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεὸς καταδέχεσθαι
[6, 3]	Σπαρτιάτην ἀνέθεσαν ἐν Ὀλυμπίᾳ Σάμιοι·	καὶ	αὐτοῖς τὸ μὲν πρότερον τῶν
[6, 11]	δὴ ἔτος εἶναι τῷ παιδὶ,	καὶ	αὐτὸν ἀπὸ τῶν διδασκάλων φασὶν
[6, 3]	κατασκῆψαι ῥεῦμα ἐς τὰ νεῦρα,	καὶ	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ μελετῆσαι πένταθλον,
[6, 18]	Ἐφεσίων κοινοῦ, Ἐφεσίοις ἐσεποίησεν αὑτόν·	καὶ	αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔργῳ φυγῇ
[6, 22]	ἐπιτολμᾶν ὡς βιασόμενον τὴν θεόν,	καὶ	αὐτὸν ἐς παννυχίδα ἐς Λετρίνους
[6, 20]	φασιν ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ	καὶ	αὐτὸν ἐς τὸ μηχάνημα ἐσενέγκασθαι.
[6, 23]	Μαλκὼ παιδὸς ἕστηκεν εἰκὼν πύκτου·	καὶ	αὐτὸν ἔφασκεν ὁ νομοφύλαξ Ἠλείων
[6, 4]	ὁ ἐκ τῶν Θρᾳκίων Σταγείρων.	Καὶ	αὐτὸν ἤτοι μαθητὴς, ἢ καὶ
[6, 12]	κατὰ τὸ ἐπιχώριον τοῖς Λίβυσι,	καὶ	αὐτόν τε ἐν Ὀλυμπίᾳ, καὶ
[6, 10]	μὲν ἅρματά ἐστιν, οὐ μὴν	καὶ	αὐτὸς ἐπὶ τοῖς ἅρμασιν Εὐαγόρας·
[6, 18]	Νίκη τε ἐπιβέβηκε τοῦ ἅρματος,	καὶ	αὐτὸς ὁ Κρατισθένης. Δῆλα μὲν
[6, 9]	πατρός τε ὁμωνύμου τῷ τυράννῳ	καὶ	αὐτὸς ὁμώνυμος. Γλαυκίας δὲ Αἰγινήτης
[6, 18]	βιβλίῳ, διέπεμπεν ἐς τὰς πόλεις.	Καὶ	αὐτός τε συγγεγραφὼς ἦν, καὶ
[6, 21]	ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου, ἐρείπια δὲ	καὶ	αὐτός: ᾠκοδομήθη δὲ ἐπὶ τοῦ
[6, 23]	Ἑλλανοδίκαι τοὺς καθ' ἡλικίαν, ἢ	καὶ	αὐτῷ διαφέροντας τῷ ἐπιτηδεύματι: συμβάλλουσι·
[6, 8]	νίκας, τρεῖς δὲ ἀνῃρημένος Πυθοῖ.	Καὶ	αὐτῷ καὶ ἐν πολέμοις ἐστὶν
[6, 7]	καὶ Ἀλκαινέτῳ τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ	καὶ	αὐτῷ καὶ τοῖς παισὶν Ὀλυμπικαὶ
[6, 4]	Κλεάρχῳ φασὶν αὐτόν, Ῥηγίνῳ μὲν	καὶ	αὐτῷ, μαθητῇ δὲ Εὐχείρου· τὸν
[6, 9]	δὲ Αἰγινήτης τό τε ἅρμα	καὶ	αὐτῷ τῷ Γέλωνι ἐποίησε τὴν
[6, 9]	ὑπὸ τῶν Ἑλλανοδικῶν ἄδικα εἰργάσθαι,	καὶ	ἀφῃρημένος τὴν νίκην, ἔκφρων ἐγένετο
[6, 14]	τῇ Κροτωνιάτιδι πολύ τε νέμεται	καὶ	ἄφθονον. (Μίλωνι μὲν δὴ τοιόνδε
[6, 17]	τε πανηγύρει τῇ Ὀλυμπικῇ φασι,	καὶ	ἀφικόμενον κατὰ πρεσβείαν ὁμοῦ Τισίᾳ
[6, 26]	ὑφαινόμεναι. Σηρία νῆσος. Ὅροι Ἤλιδος	καὶ	Ἀχαίας. Θέατρον δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ
[6, 19]	δὲ ἐνταῦθα καὶ ἡ Δηιάνειρα	καὶ	Ἀχελῷος καὶ Ἡρακλῆς ἐστιν, Ἄρης
[6, 22]	καὶ τριακοστῇ στρατὸν οἱ Πισαῖοι	καὶ	βασιλεὺς αὐτῶν Πανταλέων ὁ Ὀμφαλίωνος
[6, 4]	τε ἐπέλαβεν αὐτὸν τὸ χρεὼν,	καὶ	βασιλέων μόνος τῶν ἐν Σπάρτῃ
[6, 12]	εἶναι νομίζων τὰ Ῥωμαίων ἐχυρώτερα	καὶ	βεβαιότερα ἅμα ἐς φιλίαν, μετεβάλετο
[6, 23]	διακοσίαις. (Ἐν τούτῳ τῷ γυμνασίῳ	καὶ	βουλευτήριόν ἐστιν Ἠλείοις, καὶ ἐπιδείξεις
[6, 25]	αὐτῷ καὶ ἀπὸ λίνου τε	καὶ	βύσσου περιβάλλουσι. (Τοῦτο τὸ ἄγαλμα
[6, 24]	Ἑλλανοδίκαι· (ποιοῦνται δὲ πρὸς αὐτούς	καὶ	βωμοὺς τῷ Διί, καὶ εἰσὶν
[6, 6]	ἀφανίζεταί τε καταδὺς ἐς θάλασσαν·	καὶ	γάμος τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ, καὶ
[6, 4]	τὸ παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ·	καὶ	γὰρ τὸν Λεοντίσκον καταβαλεῖν μὲν
[6, 13]	ἀκμάζων τε τῇ ὠκύτητι ἀντήρκεσε,	καὶ	γεγόνασιν αὐτῷ δρόμου νῖκαι δύο
[6, 20]	τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι	καὶ	γενέσθαι σφίσιν ἵλεων εὔχονται τὸν
[6, 10]	οὗτος ὁ Καρύστιος ἦν Δημύλου,	καὶ	γῆν φασιν αὐτὸν κατ' ἀρχὰς
[6, 20]	ἐν τῷ τῆς Εἰλειθυίας ὑπομένουσαι	καὶ	γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ
[6, 6]	ἡ πόλις, ἐν δέ σφισι	καὶ	δαίμων ὅντινα ἐξέβαλεν ὁ Εὔθυμος,
[6, 7]	δὲ ἔτι τοῦ Δωριέως ἐκράτησε	καὶ	Δαμάγητος τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὸ
[6, 7]	καὶ ὁμοῦ τοῖς παισὶν Ἀκουσιλάῳ	καὶ	Δαμαγήτῳ λέγουσιν ἐς Ὀλυμπίαν ἐλθεῖν.
[6, 14]	Εὐκλήτου Μεσσήνιον ἀνελόμενον πεντάθλου νίκην,	καὶ	Δαμάρετον καὶ τοῦτον Μεσσήνιον, κρατήσαντα
[6, 2]	ο γεγονὼ ς έ τη	καὶ	δέ κα ενί κησεν εν
[6, 22]	μὴ γενήσεσθαί οἱ διὰ πειθοῦς	καὶ	δεήσεως τὸν γάμον, ἐπιτολμᾶν ὡς
[6, 13]	αὐτῷ δρόμου νῖκαι δύο ἀριθμὸν	καὶ	δέκα. (Χιόνιδος δὲ οὐ πόρρω
[6, 14]	ὁ Ἀρτεμίδωρος Ὀλυμπικὴν νίκην δευτέρᾳ	καὶ	δεκάτῃ πρὸς διακοσίαις ὀλυμπιάδι. (Ὕλλου
[6, 19]	ὑπὸ Ἄτλαντος· ἔχει δὲ Ἡρακλέα	καὶ	δένδρον τὸ παρὰ Ἑσπερίσι τὴν
[6, 15]	ἑαλώκεσαν, ἄφεσιν καὶ τούτοις γενέσθαι.	Καὶ	δὴ αὐτὸς οὗτος ἀνείλετο καὶ
[6, 7]	δὲ ἐκ Στυμφήλου Δρομεὺς ὄνομα,	καὶ	δὴ καὶ ἔργον τοῦτο ἐπὶ
[6, 26]	οἳ ὑπὸ τοῖς δένδρεσιν ὑφαίνουσι·	καὶ	δὴ καὶ πόδας ἀριθμὸν ὀκτὼ
[6, 5]	κορυφὴ τηνικαῦτα τοῦ σπηλαίου κατερρήγνυτο,	καὶ	δῆλα ἦν ὡς αὐτίκα ἐμπεσεῖσθαι
[6, 5]	ἀνδριάντος ἐν Ὀλυμπίᾳ, τὰ δὲ	καὶ	δηλούμενά ἐστιν ὑπὸ τοῦ ἐπιγράμματος.
[6, 21]	δὲ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων Κόρην	καὶ	Δήμητρα λίθου τοῦ Πεντελῆσιν Ἀθηναῖος
[6, 12]	ἀρχῆς τε ὑπὸ ἀσθενείας ἀφανεστέρας,	καὶ	δι' αὐτὸ ἀνοικισθείσας ἐς Μεγάλην
[6, 16]	ὄνομα ἀνθρώπους, ἄλλων τε ἕνεκα	καὶ	διὰ τὴν Δημητρίου μάλιστα ἅλωσιν.
[6, 2]	αυτὸ ν οι Ἑλλανοδί και.	Καὶ	διὰ τὸ ν Λί χαν
[6, 7]	(οὗτοι μὲν ἀδελφοί τέ εἰσι	καὶ	Διαγόρου παῖδες. Ἐπὶ δὲ αὐτοῖς
[6, 23]	ἑβδόμη πρὸς ταῖς δέκα τε	καὶ	διακοσίαις. (Ἐν τούτῳ τῷ γυμνασίῳ
[6, 13]	πᾶσαν. Ἀπὸ γὰρ τοῦ μηκίστου	καὶ	διαρκεστάτου δι' ὀλιγίστου δὴ καιροῦ
[6, 13]	δὲ ἐφεξῆς Ὀλυμπίασι σταδίου τε	καὶ	διαύλου νίκας ἔσχεν. Ὅτι δὲ
[6, 14]	ὁ Ἀδαμάτα Ταραντῖνος, σταδίου λαβὼν	καὶ	διαύλου νίκην, ἐστὶν Ἀγελάδα τέχνη
[6, 16]	νίκην ἐν Ὀλυμπίᾳ, γενέσθαι δὲ	καὶ	διαύλου Πυθοῖ, τὸ ἐπίγραμμα τὸ
[6, 24]	ἡ κατασκευὴ τῆς στοᾶς Δώριος,	καὶ	διπλῆ, τῇ μὲν ἐς τὴν
[6, 4]	πυκτεύων, καὶ Πυθοῖ τε δὶς	καὶ	δὶς ἐν Ὀλυμπίᾳ. Τέχνη δὲ
[6, 4]	στεφανωθῆναι δὲ ὑπό τε Ἀμφικτυόνων	καὶ	δὶς ὑπὸ Ἠλείων, εἶναι δὲ
[6, 13]	τὸ βραχύτατον ὁμοῦ καὶ ἥκιστον·	καὶ	δολίχου τε ἐν ἡμέρᾳ τῇ
[6, 7]	ἐκκλησίαν συνελθόντες ἄνδρα οὕτω μέγαν	καὶ	δόξης ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ἐθεάσαντο
[6, 21]	πεντάθλοις μὲν καθεστήκασιν ἐν αὐτῷ	καὶ	δρομεῦσιν αἱ μελέται, κρηπὶς δὲ
[6, 3]	ἀνελέσθαι τὸν Εὐπόλεμον, εἶναι δὲ	καὶ	δύο Πυθικοὺς αὐτῷ πεντάθλου στεφάνους,
[6, 9]	δευτέρῳ δὲ ἔτει τῆς δευτέρας	καὶ	ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν Τισικράτης ἐνίκα
[6, 14]	ἐνταῦθα ἐν παισίν. Ἀφίκετο δὲ	καὶ	ἕβδομον παλαίσων ἐς Ὀλυμπίαν· ἀλλὰ
[6, 5]	ἀνθρώπων, πλὴν τῶν ἡρώων καλουμένων,	καὶ	εἰ δή τι ἄλλο ἦν
[6, 20]	ἀπ' αὐτῆς αὐγὴ κατὰ ταὐτὰ	καὶ	εἰ πῦρ, ἐνεποίει φόβον τοῖς
[6, 14]	μετώπῳ χορδὴν κατὰ ταὐτὰ δὴ	καὶ	εἰ ταινίαν περιθεῖτο ἢ στέφανον·
[6, 17]	δηλοῖ. Κολοφώνιοι δὲ Ἑρμησιάναξ Ἀγονέου,	καὶ	Εἰκάσιος Λυκίνου τε ὢν καὶ
[6, 1]	των δὲ ά λλων τε	καὶ	εικό νων συγγραφή Ουδὲ οπό
[6, 24]	ὄροφον ἀνέχων ἐστίν· ἀνάκεινται δὲ	καὶ	εἰκόνες ἑκατέρωθεν πρὸς τῷ τοίχῳ.
[6, 3]	ἐθεράπευον αὐτὸν Ἰώνων οἱ πολλοί·	καὶ	εἰκὼν Ἀλκιβιάδου χαλκῆ παρὰ τῇ
[6, 19]	Πέλοπος χρυσοῦ τὴν λαβὴν πεποιημένη,	καὶ	εἰργασμένον ἐλέφαντος κέρας τὸ Ἀμαλθείας,
[6, 24]	αὐτούς καὶ βωμοὺς τῷ Διί,	καὶ	εἰσὶν ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τῆς
[6, 4]	ἀναγραφεῖσα ὑπὸ Ἠλείων ὀλυμπιὰς τετάρτη	καὶ	ἑκαστοτή. Χίλωνος ἄγαλμα τοῦ Πατρέως.
[6, 26]	δὲ σταδίους μὲν εἴκοσιν Ἤλιδος	καὶ	ἑκατὸν ἀφέστηκε, κεῖται δὲ τετραμμένη
[6, 22]	ἕξεις, ὀγδοήκοντα δὲ ἐκ Λετρίνων	καὶ	ἑκατὸν ἐπὶ Ἦλιν. Τὸ μὲν
[6, 26]	Ἤλιδος, ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα στάδιοι	καὶ	ἑκατὸν ἐπὶ ποταμόν εἰσι Λάρισον,
[6, 22]	πεδίου θελήσειας, σταδίους μὲν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἐς Λετρίνους ἕξεις, ὀγδοήκοντα
[6, 12]	(ἕκτης) ὀλυμπιάδος ἐπὶ ταῖς εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, ἣν Κυρηναῖος στάδιον ἐνίκησεν
[6, 15]	οὖν μιᾷ πρὸς ταῖς> τεσσαράκοντα	καὶ	ἑκατὸν Ὀλυμπιάσιν ἔφθανεν ἀνῃρημένος νίκην.
[6, 22]	ἐπ' αὐταῖς τὴν τετάρτην τε	καὶ	ἑκατοστήν, τεθεῖσαν δὲ ὑπὸ Ἀρκάδων,
[6, 5]	θέατρον συνειλεγμένους (ἔτυχε γάρ σφισι	καὶ	ἐκκλησία τηνικαῦτα οὖσα) τούτους τε
[6, 10]	ἐν δὲ τῇ ἀριστερᾷ Σάμος·	καὶ	ἐλεγεῖον τόδε ἐστὶν ἐπὶ τῷ
[6, 11]	ἐπὶ τοῦ Θεαγένους τὴν εἰκόνα,	καὶ	ἐμαστίγου τὸν χαλκὸν ἅτε αὐτῷ
[6, 22]	εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης,	καὶ	ἐμὲ ἔπειθον λέγοντες· ῥεῖ γὰρ
[6, 14]	δὲ ἐντὸς χειλῶν τὸ ἆσθμα,	καὶ	ἐμπιπλὰς αἵματος τὰς ἐν τῇ
[6, 26]	ἡδίστη τροφὴ πασῶν τῷ ζῴῳ,	καὶ	ἐμφορηθὲν τοῦ καλάμου, ῥήγνυταί τε
[6, 2]	ν δὴ καὶ εν Δελφοις	καὶ	εν Ἄργει τε υπηρξε καὶ
[6, 2]	(Ξενά ργει μὲ ν δὴ	καὶ	εν Δελφοις καὶ εν Ἄργει
[6, 2]	καὶ εν Ἄργει τε υπηρξε	καὶ	εν Κορί νθω προσανελέ σθαι
[6, 14]	πάλης ἔσχεν ἐν παισὶ στέφανον,	καὶ	ἐν ἀνδράσιν ὕστερον· τούτῳ μὲν
[6, 19]	εἰσιν οἱ θησαυροί, καθὰ δὴ	καὶ	ἐν Δελφοῖς Ἑλλήνων τινὲς ἐποίησαν
[6, 15]	νίκας καὶ ἐν Νεμέᾳ τε	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ λαβόντα, οὗτοι μὲν
[6, 12]	καὶ Νεμέᾳ τε καὶ Πυθοῖ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ, μαρτυρεῖ τὸ ἐλεγεῖον.
[6, 20]	τοῦ Ἱππίου φησίν. (Ἔστι δὲ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ Ταράξιππος Γλαῦκος ὁ
[6, 4]	νίκας, τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ τε καὶ Νεμείων
[6, 7]	Οἱ δὲ συνεχεῖς τε ἀλλήλοις	καὶ	ἐν κόσμῳ τοιῷδε ἀνέκειντο. Ἀκουσίλαος
[6, 7]	Πυθοῖ, καὶ Ἰσθμίων τε τρεῖς,	καὶ	ἐν Νεμέᾳ πέντε. Λέγεται δὲ,
[6, 15]	πυγμῆς, δὶς δὲ Πυθοῖ νίκας	καὶ	ἐν Νεμέᾳ τε καὶ ἐν
[6, 14]	ὁ Πύθης ἔοικε. (Κεῖνται δὲ	καὶ	ἐν παισὶν εἰληφότες δρόμου νίκας,
[6, 8]	δὲ ἀνῃρημένος Πυθοῖ. Καὶ αὐτῷ	καὶ	ἐν πολέμοις ἐστὶν ἔργα τῇ
[6, 12]	ἐστιν ὁμώνυμός τε τῷ Δεινομένους,	καὶ	ἐν Συρακούσαις καὶ οὗτος τυραννήσας·
[6, 7]	ἤγαγεν. (Οὗτος δὲ ὁ Πεισίροδος	καὶ	ἐν τῇ Ἄλτει παρὰ τῆς
[6, 4]	ἁμαρτὼν τάφου. (Ταῦτα μὲν δὴ	καὶ	ἐν τοῖς Σπαρτιατικοῖς λόγοις ἐς
[6, 12]	Τούτων μὲν δὴ ποιησόμεθα μνήμην	καὶ	ἐν τοῖς ὑστέροις τοῦ λόγου.
[6, 14]	οὗτος αὐλητής. Δῆλα δὲ ὅτι	καὶ	ἐν τῷ ἀγῶνι τῷ Ὀλυμπίασιν
[6, 23]	Ἡρακλέους ἄχρι ἐς τοὺς ὤμους,	καὶ	ἐν τῶν παλαιστρῶν μιᾶς τύπος
[6, 7]	οὗτος τὰ Λακεδαιμονίων φαίνεται, ὥστε	καὶ	ἐναυμάχησεν ἐναντία Ἀθηναίων ναυσὶν οἰκείαις·
[6, 20]	ἐπὶ τῷ θεάματι τοῖς Ἀρκάσι	καὶ	ἐνδοῦσιν ἐς φυγὴν, ἐπέκειντο οἱ
[6, 18]	δολίχου νίκαις Ὀλυμπιάδι μὲν ἐνάτῃ	καὶ	ἐνενηκοστῇ Κρής, καθάπερ γε καὶ
[6, 18]	τὸ σόφισμα ἀντιμηχανήσασθαί τι εὑρίσκων,	καὶ	ἐνεχόμενος τῇ ἀνάγκῃ τοῦ ὅρκου,
[6, 2]	ων τοὺ ς πώ λους	καὶ	ενί κα δι' αυτων. Ἀνέ
[6, 14]	δὲ ἐν ἀνδράσιν, ὥσπερ γε	καὶ	ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ καὶ ὕστερον
[6, 2]	εγέ νετο επι Ἠλεί ους,	καὶ	εντὸ ς της Ἄλτεως μά
[6, 21]	τὸ ἀπὸ τούτου τὸν Ἀλφειὸν	καὶ	ἐντὸς γῆς ἔσῃ τῆς Πισαίας.
[6, 11]	γῆν. Θάσιοι δὲ ἀναθέντες, ἔνθα	καὶ	ἐξ ἀρχῆς ἔκειτο, νομίζουσιν ἅτε
[6, 10]	Ἐπιδάμνιοι δὲ χώραν μὲν, ἥνπερ	καὶ	ἐξ ἀρχῆς, πόλιν δὲ οὐ
[6, 3]	Ἠλείων, Λάβαξ Εὔφρονος. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	ἐξ αὐτῆς Ἤλιδος παλαιστὴς ἀνὴρ
[6, 16]	Λακεδαίμονι μέτρα εἶναι σταδίους ἑξήκοντα	καὶ	ἑξακοσίους (λέγουσι) Θεόδωρον δὲ λαβόντα
[6, 13]	ὁμολογεῖ γράμματα. Ὀγδόῃ γὰρ Ὀλυμπιάδι	καὶ	ἑξηκοστῇ, καὶ οὐ πέρα ταύτης
[6, 10]	μὲν δὴ τὴν ἕκτην ὀλυμπιάδα	καὶ	ἑξηκοστὴν ὁ Κλεοσθένης· ἀνέθηκε δὲ
[6, 6]	(ἐνίκα τε δὴ τῇ μάχῃ	καὶ	ἐξηλαύνετο γὰρ ἐκ τῆς γῆς
[6, 22]	τὰ Ὀλύμπια. (Ταύτας τὰς ὀλυμπιάδας	καὶ	ἐπ' αὐταῖς τὴν τετάρτην τε
[6, 12]	οἱ ἵπποι τε οἱ ἑκατέρωθεν,	καὶ	ἐπ' αὐτῶν εἰσιν οἱ παῖδες.
[6, 6]	οὐκ ἐσῆλθεν ἐπὶ τὴν πυγμήν·	καὶ	ἐπ' ἐκείνης τε αὐτῆς καὶ
[6, 14]	Ἀμφικτυόνων οὐκ ὄντα πω στεφανίτην,	καὶ	ἐπ' ἐκείνῳ στεφανίτας δύο ἐνίκησε.
[6, 23]	πόλιν κατὰ τὴν ἀγυιὰν ταύτην	καὶ	ἐπακούσαντες ὁπόσα ἐβούλοντο, ἐπανίασιν αὖθις
[6, 21]	τε καὶ Κρόνιον. Οἱ δὲ	καὶ	ἐπαριθμοῦσι τοῖς κατειλεγμένοις Ἐρύθραν παῖδα
[6, 13]	περί τε τὴν νύσσαν ἐπέστρεφε,	καὶ	ἐπεὶ τῆς σάλπιγγος ἤκουσεν, ἐπετάχυνεν
[6, 5]	χηλὰς κατεῖχεν ἄκρας, καὶ πηδῶντα	καὶ	ἐπειγόμενον οὐκ ἀνίει, πρίν γε
[6, 6]	ὁμοίως τοὺς ἐν τῇ Τεμέσῃ	καὶ	ἐπεξερχόμενον ἐπὶ πᾶσαν ἡλικίαν· ἐς
[6, 17]	ἐξ Ἤλιδος, Ἀρχίδαμος τεθρίππῳ νενικηκὼς	καὶ	Ἐπέραστός ἐστιν ὁ Θεογόνου ὅπλου
[6, 1]	τὸ ν αγωνα, οι δὲ	καὶ	επὶ ά λλοις έ ργοις,
[6, 2]	μιοι τὰ ες αθλητὰ ς	καὶ	επὶ ναυμαχί αις εισὶ ν
[6, 1]	τὸ γέ νος τε αυτης,	καὶ	επὶ ταις Ὀλυμπικαις νί καις,
[6, 2]	δαλος Σικυώ νιος, ὸ ς	καὶ	επὶ τη Λακωνικη νί κη
[6, 2]	δησεν αυτὸ ς ταινί α·	καὶ	επὶ τού τω μαστιγουσιν αυτὸ
[6, 11]	τὴν σπουδήν, ἐφρόντιζε δὲ, ὅπως	καὶ	ἐπὶ δρόμῳ ἐμφανὴς ἐν Ἕλλησιν
[6, 8]	τήν τε εἰκόνα ἐπεποίητο πρότερον,	καὶ	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς ἀνηγορεύθη
[6, 15]	ἐν Ἰσθμῷ παλαιστὰς κατεπάλαισεν ἄνδρας,	καὶ	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς τούς
[6, 18]	Δαμασιστράτου, γράφει βιβλίον ἐς Ἀθηναίους,	καὶ	ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ καὶ Θηβαίοις
[6, 16]	οὐ μέγα ἀνάκειται Πολυπείθους Λάκωνος,	καὶ	ἐπὶ στήλης τῆς αὐτῆς Καλλιτέλης
[6, 25]	δὲ ἐντὸς τοῦ τεμένους πεποίηται,	καὶ	ἐπὶ τῇ κρηπῖδι ἄγαλμα Ἀφροδίτης
[6, 6]	καὶ ἐπ' ἐκείνης τε αὐτῆς	καὶ	ἐπὶ τῆς μετ' ἐκείνην ὀλυμπιάδος
[6, 14]	τούς τε ἐξ Ὀλυμπίας ἀνταγωνιστὰς,	καὶ	ἐπὶ τοῖς παισὶν, οὓς ἀγενείους
[6, 24]	μὲν ἔς τε τὴν ἀγορὰν	καὶ	ἐπὶ τὸν Ἑλλανοδικαιῶνα καλούμενον, ἔστι
[6, 11]	ἀνασπάσαι τε δὴ τὸ ἄγαλμα,	καὶ	ἐπὶ τὸν ἕτερον τῶν ὤμων
[6, 10]	τὸ ὑπὸ τοῦ παιδὸς ποιούμενον,	καὶ	ἐπὶ τούτῳ πυκτεύσοντα ἐς Ὀλυμπίαν
[6, 8]	ἡμέρας· ἀποδημῆσαί τε δὴ αὐτὸν	καὶ	ἐπὶ τῷ τόξῳ τηνικαῦτα ἐκλειφθῆναί
[6, 12]	τὸ ἅρμα, εἷς ἑκατέρωθεν ἕστηκε,	καὶ	ἐπὶ τῶν ἵππων καθέζονται παῖδες.
[6, 7]	ἀδικεῖν τε ὑπὸ Λακεδαιμονίων καταγνωσθῆναι,	καὶ	ἐπιβληθῆναί οἱ θάνατον ζημίαν. (Εἰ
[6, 12]	Αἰακίδου καὶ ὁμοῦ τῇ ξενίᾳ	καὶ	ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο, Γέλωνι τῷ παιδὶ
[6, 1]	τέ χνη. Γέ γραπται δὲ	καὶ	επιγρά μματα ες τὴ ν
[6, 14]	τούτων ἡ ἐν Ὀλυμπίᾳ στήλη,	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτῇ· Πυθοκρίτου Καλλινίκου
[6, 20]	γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι, ὡς	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπὶ ἀνδριάντι τῷ Ἀθήνῃσιν
[6, 19]	Θρᾳκίᾳ πρῶτος τῆς οἰκίας ταύτης·	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπὶ τῷ κέρατί ἐστιν
[6, 13]	τε ἵππος ἐπὶ στήλῃ πεποιημένος,	καὶ	ἐπίγραμμά ἐστιν ἐπ' αὐτῷ; Ὠκυδρόμας
[6, 23]	γυμνασίῳ καὶ βουλευτήριόν ἐστιν Ἠλείοις,	καὶ	ἐπιδείξεις ἐνταῦθα λόγων τε αὐτοσχεδίων
[6, 10]	τοῦ οἰκιστοῦ. (Λυκῖνον δὲ Ἡραιέα,	καὶ	Ἐπικράδιον Μαντινέα, καὶ Τέλλωνα Θάσιον,
[6, 18]	Ἀναξιμένης ἐχθρὸν οὐκ ἀμαθέστατα, ἀλλὰ	καὶ	ἐπιφθονώτατα ἀμυνάμενος. Ἐπεφύκει μὲν αὐτὸς
[6, 20]	ἐπὶ τῷ φόνῳ μήνιμα ἰώμενος	καὶ	ἐπονομάσαι Ταράξιππον, ὅτι τῷ Οἰνομάῳ
[6, 22]	Πηνειόν. (Λέγουσι δὲ οἱ Ἠλεῖοι	καὶ	ἔπος ἐς τὴν Πύλον ταύτην
[6, 14]	βασιλεύσαντα ἐν τῇ Θεσπρωτίδι Ἠπείρῳ,	καὶ	ἔργα πολλὰ ἐργασάμενον καὶ ἄξια
[6, 7]	Στυμφήλου Δρομεὺς ὄνομα, καὶ δὴ	καὶ	ἔργον τοῦτο ἐπὶ δολίχῳ παρεσχημένος,
[6, 21]	ταῖς ἵπποις Παρθενίαν τε εἶναι	καὶ	Ἐρίφαν (Οἰνόμαον δὲ ἐπικατασφάξαι μὲν
[6, 19]	καὶ οἱ παῖδες Λακράτης τε	καὶ	Ἕρμων ἐποίησαν. (κοδόμησαν δὲ καὶ
[6, 23]	τοῦ Ἰδαίου, Παραστάτου δὲ ἐπίκλησιν,	καὶ	Ἔρωτος, καὶ ὃν Ἠλεῖοι καὶ
[6, 2]	δου βασιλέ ως. ὰ δὴ	καὶ	ες πλέ ον εν τω
[6, 5]	δὴ ὁ ταῦρος ὀψέ ποτε	καὶ	ἐς ἅπαν ἀφικόμενος βίας, ἀπέφυγεν
[6, 20]	ἐντὸς ὁ Σωσίπολις ἔχει τιμάς,	καὶ	ἐς αὐτὸ ἔσοδος οὐκ ἔστι
[6, 24]	Πιστοκράτους εἰκών, σοφιστοῦ τε ἀνδρὸς	καὶ	ἐς βέβαιον ὁμολογίαν ἐπὶ οὐδενὶ
[6, 18]	καὶ τέκνα Λαμψακηνῶν, καταβαλεῖν δὲ	καὶ	ἐς ἔδαφος τὴν πόλιν πᾶσαν,
[6, 6]	τρόπον. Οἰκεῖσθαι δὲ τὴν Τεμέσαν	καὶ	ἐς ἐμὲ ἀνδρὸς ἤκουσα πλεύσαντος
[6, 21]	πάντα ἐστὶ σῶς, βωμὸς δὲ	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι· ἱδρύσασθαι δὲ
[6, 19]	ὑπὸ Ἠλείων) αὗται μὲν ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἦσαν ἐν τῷ
[6, 6]	ἐς οἶκτον, δεύτερα δὲ ἀφίκετο	καὶ	ἐς ἔρωτα αὐτῆς. Καὶ ἡ
[6, 10]	αὐτὸν ἐν νήσῳ καλουμένῃ Γλαύκου	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἔτι. (Δαμαρέτῳ δὲ
[6, 4]	δὲ ὑπὸ στασιωτῶν ἐκ Κνωσσοῦ,	καὶ	ἐς Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας τετύχε·
[6, 7]	τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐκ τῆς Ῥόδου,	καὶ	ἐς Ἰταλίαν παρὰ Θουρίους ἀπελθόντες.
[6, 17]	πρῶτος ἠμελημένην τε ἐς ἅπαν,	καὶ	ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν
[6, 5]	ἀνέπεισεν αὐτὸν ἐς Σοῦσά τε	καὶ	ἐς ὄψιν ἀφικέσθαι τὴν αὑτοῦ.
[6, 25]	ἐς τὴν Ἦλιν τιμῆς μὲν	καὶ	ἐς πλέον ἔτι ἥκει· Σατράπην
[6, 7]	ὑπῆρξε καὶ τούτοις. Γνάθωνα δὲ	καὶ	ἐς τὰ μάλιστα, ὅτε ἐνίκησεν,
[6, 6]	καὶ Σικελίᾳ πόλεων, ἀφικέσθαι δὲ	καὶ	ἐς Τεμέσαν ὁμοῦ ταῖς ναυσί·
[6, 17]	Κλυτίος ἐκ τῆς Φηγέως θυγατρὸς	καὶ	ἐς τὴν Ἦλιν μετῴκησε, τοῖς
[6, 5]	ἐλυμήναντο. (Οὗτοι πολλάκις οἱ λέοντες	καὶ	ἐς τὴν περὶ τὸν Ὄλυμπον
[6, 12]	Ἐρβησσοῦ παρεληλυθότι ἄρτι ἐς Συρακούσας,	καὶ	ἐς τὸ πλῆθος ποιεῖσθαι λόγους
[6, 20]	τῷ δρόμῳ βλάπτων. Ἤκουσα δὲ	καὶ	ἐς τὸν Πορθάονος Ἀλκάθουν ἀγόντων
[6, 25]	δὲ ἐπὶ τῇ χελώνῃ τε	καὶ	ἐς τὸν τράγον παρίημι τοῖς
[6, 13]	ἐς ἡμᾶς ἔτι· ὄνομα δὲ	καὶ	ἐς τοὺς ἔπειτα εἶναι τῆς
[6, 6]	διαύλου παρελθεῖν δρόμῳ· ὑπέλειπε δὲ	καὶ	ἐς τοὺς ἔπειτα φιλοτιμίαν, τῶν
[6, 6]	δαίμονι) πυνθάνεται τὰ παρόντα σφίσι,	καὶ	ἐσελθεῖν τε ἐπεθύμησεν ἐς τὸν
[6, 26]	τε (σημεῖα ἐπιγνῶναι πάρεστί σφισι,	καὶ	ἐσελθόντες ἐς τὸ οἴκημα εὑρίσκουσιν
[6, 20]	πεποίηται) τῆς τε Εἰλειθυίας βωμὸς,	καὶ	ἔσοδος ἐς αὐτό ἐστιν ἀνθρώποις·
[6, 14]	(Παῖδα δὲ ἐφ' ἵππου καθήμενον,	καὶ	ἑστηκότα ἄνδρα παρὰ τὸν ἵππον,
[6, 7]	θυγατέρων παῖδες πύξ τε ἤσκησαν,	καὶ	ἔσχον Ὀλυμπικὰς νίκας· ἐν μὲν
[6, 3]	τῆς Ἀρτέμιδος Λύσανδρόν τε αὐτὸν	καὶ	Ἐτεόνικον, καὶ Φάρακα, καὶ ἄλλους
[6, 11]	ἅτε θεῷ θύειν. (Πολλαχοῦ δὲ	καὶ	ἑτέρωθι ἔν τε Ἕλλησιν οἶδα
[6, 12]	καὶ αὐτόν τε ἐν Ὀλυμπίᾳ,	καὶ	ἔτι πρότερον τὸν ὁμώνυμόν τε
[6, 18]	Ἀναξιμένην ἱκετεύειν, Ἀλεξάνδρῳ τε αὐτῷ	καὶ	ἔτι Φιλίππῳ πρότερον γεγονότα ἐν
[6, 10]	Τὰ γὰρ Μιλτιάδου τοῦ Ἀθηναίου	καὶ	Εὐαγόρου τοῦ Λάκωνος ἀναθήματα, τοῦ
[6, 7]	τε ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἄνθεσι	καὶ	εὐδαίμονα ἐπὶ τοῖς παισὶ καλούμενον.
[6, 23]	στεφάνου τε τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	εὐεργεσίας αὐτῷ τῆς ἐς Ἠλείους
[6, 21]	Μάρμακι· μετὰ δὲ Ἀλκάθουν Εὐρύαλος	καὶ	Εὐρύμαχός τε καὶ Κρόταλος. Τούτων
[6, 9]	κιβωτὸν κειμένην ἐν τῷ ἱερῷ,	καὶ	ἐφελκυσαμένου τὸ ἐπίθημα, κάματον ἐς
[6, 1]	χοντα. (Εισὶ δὲ Λακεδαιμό νιοι	καὶ	εφεξης ανακεί μενοι τη Κυνί
[6, 14]	Ὀλισθάνουσί τε δὴ οἱ σφῆνες,	καὶ	ἐχόμενος ὁ Μίλων ὑπὸ τοῦ
[6, 11]	καὶ νοσήματά τε αὐτὸν ἰώμενον,	καὶ	ἔχοντα παρὰ τῶν ἐπιχωρίων τιμάς.
[6, 2]	Ἔ́ στι γὰ ρ δὴ	καὶ	η νί κη τω παιδὶ
[6, 2]	Μεσσηνί οις ες Πελοπό ννησον	καὶ	η περὶ τὸ ν αγωνα
[6, 23]	ἐπανίασιν αὖθις ἐς τοὺς Αἰτωλούς·	καὶ	ἡ ἀγυιὰ τὸ ὄνομα εἴληφεν
[6, 20]	τῶν ἵππων ἀνειμένων τοὺς δρόμους	καὶ	ἡ ἄφεσίς ἐστι τῶν ἵππων.
[6, 19]	Ἡρακλέους μάχην. Ζεὺς δὲ ἐνταῦθα	καὶ	ἡ Δηιάνειρα καὶ Ἀχελῷος καὶ
[6, 9]	Ναυκύδους, ἥ τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	ἡ ἐς τὸ ἱερὸν τῆς
[6, 6]	ἀφίκετο καὶ ἐς ἔρωτα αὐτῆς.	Καὶ	ἡ παῖς τε συνοικήσειν κατώμνυτο
[6, 24]	ῥόδον, ἀστράγαλον δὲ ἡ μέση,	καὶ	ἡ τρίτη κλῶνα οὐ μέγαν
[6, 21]	τούτου Ἐρυθραὶ πόλισμα ἐκαλεῖτο Βοιωτῶν)	καὶ	Ἠιονέα Μάγνητος τοῦ Αἰόλου. Τούτοις
[6, 13]	μεθηρμόσατο ἐπὶ τὸ βραχύτατον ὁμοῦ	καὶ	ἥκιστον· καὶ δολίχου τε ἐν
[6, 15]	εἰρήνην τε γὰρ Ἀχαιοῖς ποιῆσαι	καὶ	Ἠλείοις αὐτόν, καὶ ὅσοι παρ'
[6, 26]	ἑκατὸν ἐπὶ ποταμόν εἰσι Λάρισον,	καὶ	Ἠλείοις ὅροι πρὸς Ἀχαιοὺς τῆς
[6, 10]	Ἐπικράδιον Μαντινέα, καὶ Τέλλωνα Θάσιον,	καὶ	Ἠλεῖον Ἀγιάδαν, ἐν παισὶν ἀνελομένους
[6, 15]	ταὐτὰ ἐκείνῳ τύραννος. (Ἀνέθεσαν δὲ	καὶ	Ἠλεῖον ἄνδρα Τιμόπτολιν Λάμπιδος Παλεῖς,
[6, 15]	καὶ πυγμῆς ἀγωνιστήν· εἶχε δὲ	καὶ	Ἠλεῖον Κάπρον ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 17]	ἀνηκόντων ἐς μνήμην. Δημοκράτης Τενέδιος,	καὶ	Ἠλεῖος Κριάννιος· οὗτος μὲν ὅπλου
[6, 15]	τε αὖθις ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς,	καὶ	Ἠλεῖος παρ' αὐτὸν ἀνάκειται Γόργος.
[6, 8]	δρόμου νίκην ἐν παισὶν εἰληφότος,	καὶ	Ἠλείου Ἀμέρτου καταπαλαίσαντος ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 23]	ζημίᾳ Σωσάνδρου τε τοῦ Σμυρναίου	καὶ	Ἠλείου Πολύκτορος τῷ Διὶ ἐποιήθη.
[6, 20]	μετασχόντα Ἡρακλεῖ τῆς ἐπὶ Αὐγέαν	καὶ	Ἠλείους στρατείας αὐτόν τε ἀποθανεῖν
[6, 16]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤΙΓΜΑ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἑλλάδος	καὶ	Ἤλιδος εἰκόνες. Δρόμος ὁ καλούμενος
[6, 14]	Τιμασίθεον πολίτην τε ὄντα αὐτῷ,	καὶ	ἡλικίᾳ νέον, πρὸς δὲ καὶ
[6, 11]	πολιτῶν, ἀνήρ τις αὐτῶν δόκιμος	καὶ	ἡλικίᾳ προήκων ἀποκτεῖναι μὲν σφᾶς
[6, 21]	ἐπί τε ἄνεμον τετραμμέναι Λίβα	καὶ	ἡλίου δυσμάς. (Διαβάντων δὲ τὸν
[6, 16]	τῆς εἰκόνος Ἑλλάς τε δὴ	καὶ	Ἦλις παρὰ τὴν Ἑλλάδα, τῇ
[6, 18]	καὶ ἐνενηκοστῇ Κρής, καθάπερ γε	καὶ	ἦν, ἀνερρήθη· τῇ ἐπὶ ταύτῃ
[6, 3]	ὄντι αὐτῷ, Καυλωνιάτῃ, καθάπερ γε	καὶ	ἦν, ὑπῆρξεν ἀναγορευθῆναι· τὸ δὲ
[6, 10]	μάχης, ἐτιτρώσκετο ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιζομένων,	καὶ	ἡνίκα πρὸς τὸν λειπόμενον ἐξ
[6, 17]	Ἀλεξιβίῳ δὲ πεντάθλου γέγονε νίκη.	καὶ	Ἡραία τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ
[6, 5]	πρὸς τὰ Ἡρακλέους ἔργα, ὅτι	καὶ	Ἡρακλέα ἔχει λόγος κρατῆσαι τοῦ
[6, 19]	καὶ ἡ Δηιάνειρα καὶ Ἀχελῷος	καὶ	Ἡρακλῆς ἐστιν, Ἄρης τε τῷ
[6, 18]	ἡ δὲ τοῦ Αἰγινήτου κυπαρίσσου,	καὶ	ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά ἐστιν.
[6, 19]	Ὀλυμπιάδα. Ἐν δὲ τῷ θησαυρῷ	καὶ	θαλάμους δύο ἐποίησε, τὸν μὲν
[6, 5]	γενομένη συμφορά. Πολυδάμαντος ἔργα λαμπρὰ	καὶ	θάνατος. (Ὁ δὲ ἐπὶ τῷ
[6, 7]	παισίν· Ἑλλάνικον δὲ τὸν Ἀλκαινέτου	καὶ	Θέαντον ἐπὶ πυγμῇ παίδων ἀναγορευθῆναι
[6, 6]	ἀνδριὰς τέχνη τέ ἐστι Πυθαγόρου,	καὶ	θέας ἐς τὰ μάλιστα ἄξιος.
[6, 26]	Σῆρες οἴκους κατασκευασάμενοι χειμῶνός τε	καὶ	θέρους ὥρᾳ ἐπιτηδείους. Τὸ δὲ
[6, 21]	Οἰκίσαι δὲ Οἰνόμαον τὴν πόλιν,	καὶ	θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς
[6, 23]	δὲ ἐπὶ πάλῃ. (Εἰσὶ δὲ	καὶ	θεῶν ἐν τῷ γυμνασίῳ βωμοί,
[6, 19]	ἐπείργασται τῷ ἀετῷ ὁ γιγάντων	καὶ	θεῶν πόλεμος· ἀνάκειται δὲ καὶ
[6, 18]	Ἀθηναίους, καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ	καὶ	Θηβαίοις συγγραφὴν λοίδορον. Ὡς δὲ
[6, 3]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν. Ἠλείων	καὶ	Θηβαίων ἐπὶ Σικυῶνα στρατεία. Ἀνδριὰς
[6, 3]	οὖν ἡ ἐπὶ Σικυῶνα Ἠλείων	καὶ	Θηβαίων στρατεία γεγενῆσθαι μετὰ τὸ
[6, 20]	γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ	καὶ	θυμιάματα παντοῖα αὐτῷ, ἐπισπένδειν οὐ
[6, 20]	κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε Πέλοψ	καὶ	θύσειέ τε αὐτῷ τὸ ἐπὶ
[6, 19]	ἐν αὐτῷ, Ζεὺς μεγέθει μέγας,	καὶ	θώρακες λινοῖ τρεῖς ἀριθμόν, Γέλωνος
[6, 1]	τουτο ή δη ποιή σασθαι	καὶ	ί ππων αγωνιστων μνή μην,
[6, 1]	μὲ ν ελλανοδικειν τε ομου	καὶ	ί ππων υπηρξεν ανελέ σθαι
[6, 22]	καὶ Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία τε	καὶ	Ἴασις, ἐν κοινῷ δέ σφισιν
[6, 17]	ἀφίκετο ὁ Γοργίας παρὰ Ἀθηναίοις.	Καὶ	Ἰάσων ἐν Θεσσαλίᾳ τυραννήσας, Πολυκράτους,
[6, 6]	τούτων ἕνεκα καταδικάζουσιν αὐτὸν ἐκτῖσαι	καὶ	ἰδίᾳ τῷ Εὐθύμῳ χρήματα. Ἕκτῃ
[6, 1]	μην, καὶ ανδρων αθλητων τε	καὶ	ιδιωτων ομοί ως. Των δὲ
[6, 1]	~ΚΕΓΑΛΑΙΟΝ Α' Ἀνδιάντες ἀθλητῶν νικητῶν,	καί	ἰδιωτῶν ἑτέρων. (Ἕ́ πεται δέ
[6, 26]	Σατράπης ἐστί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΣΤΙΓΜΑ' Θέατρον	καὶ	Ἱερὸν Διονύσου. Ἑορτὴ τῶν Θυίων.
[6, 26]	τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε	καὶ	ἱερόν ἐστι Διονύσου; τέχνη τὸ
[6, 21]	δειράδα, τοῦ Σαύρου τε μνῆμα	καὶ	ἱερόν ἐστιν Ἡρακλέους, ἐρείπια ἐφ'
[6, 21]	ἐξῆρε τιμῇ τῇ ἐς αὐτοὺς	καὶ	Ἱπποδαμείας χάριτι· δοκεῖν δέ μοι
[6, 20]	Πρὸ δὲ τῶν ἁρμάτων ἢ	καὶ	ἵππων τῶν κελήτων, διήκει πρὸ
[6, 20]	καθέστηκεν ἐπίδειξις ἐπιστήμης τε ἡνιόχων	καὶ	ἵππων ὠκύτητος. (Τὸ μὲν δὴ
[6, 17]	νῖκαι πέντε, τέσσαρες δὲ Πυθοῖ,	καὶ	ἴσαι Νεμείων, ἐν δὲ Ἰσθμῷ
[6, 14]	νῖκαί τε δύο ἐγένοντο πεντάθλου,	καὶ	ἴσαι ταῖς νίκαις αἱ εἰκόνες.
[6, 4]	δὲ αὐτῷ Νεμείων μὲν νῖκαι	καὶ	Ἰσθμίων ἀναμὶξ δυόδεκα, Ὀλυμπίασι δὲ
[6, 16]	ἐκλειφθέντα δὲ ἐκ Νεμείων τε	καὶ	Ἰσθμίων αὐτὸν, βασιλεὺς Ἀδριανὸς ἐς
[6, 11]	ἐπὶ πυγμῇ, Νεμείων δὲ ἐννέα,	καὶ	Ἰσθμίων δέκα παγκρατίου τε ἀναμὶξ
[6, 10]	μὲν δὶς λαβεῖν, Νεμείων δὲ	καὶ	Ἰσθμίων ὀκτάκις ἐν ἑκατέρῳ ἀγῶνι.
[6, 4]	Ὀλυμπική, Νεμείων δὲ ἐν παισὶ	καὶ	Ἰσθμίων. Πεποίηται δὲ παρὰ τὸν
[6, 7]	νίκας, τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ,	καὶ	Ἰσθμίων τε τρεῖς, καὶ ἐν
[6, 1]	αυτω λέ γει, καὶ Πυθοι	καὶ	Ισθμοι τε καὶ Νεμέ α.
[6, 2]	εν Νεμέ α τε νικαι	και	Ἰσθμοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν.
[6, 14]	δὲ καὶ ὕστερον Νεμέᾳ τε	καὶ	Ἰσθμῷ. Γεγονότα δὲ εἰκοσαετῆ τὸ
[6, 15]	Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ καὶ Νεμέᾳ	καὶ	Ἰσθμῷ λάβοι στέφανον, ἡλικίαν οὐ
[6, 15]	δὴ οὐκ ἄνευ μεγάλων πόνων	καὶ	ἰσχυρᾶς ταλαιπωρίας ἐγένοντο αἱ νῖκαι.
[6, 2]	τε εί η Μιλή σιος,	και	Ἰώ νων αναθεί η πρωτος
[6, 3]	ἔχοντα οὕτω τὸν ἀεὶ χρόνον,	καὶ	Ἴωσιν ὡσαύτως οἱ πάντες ἄνθρωποι
[6, 2]	μαστιγουσιν αυτὸ ν οι Ἑλλανοδί	και.	Καὶ διὰ τὸ ν Λί
[6, 6]	γραφῆς μίμημα ἀρχαίας. Νεανίσκος Σύβαρις	καὶ	Κάλαβρός τε ποταμὸς καὶ Λύκα
[6, 17]	ἐν παισὶ, Βούτας Πολυνείκους Μιλήσιος,	καὶ	Καλλικράτης ἀπὸ τῆς ἐπὶ Ληθαίῳ
[6, 7]	ἀνδράσιν Εὐκλῆς, Καλλιάνακτός τε ὢν	καὶ	Καλλιπατείρας τῆς Διαγόρου, Πεισίροδος δὲ
[6, 3]	ἀνδριάντες. Καυλωνίας οἰκισμὸς ἐν Ἰταλίᾳ	καί	καταστροφή. Ἀνδριὰς Λυσάνδρου. (Δαμίσκου δὲ
[6, 15]	Καὶ δὴ αὐτὸς οὗτος ἀνείλετο	καὶ	κέλητι ἵππῳ νίκην ὁ Παντάρκης,
[6, 22]	πόρρω οἴκημά τε οὐ μέγα	καὶ	κιβωτός ἐστιν ἐν αὐτῷ χαλκῆ:
[6, 10]	καὶ κράνος ἐπὶ τῇ κεφαλῇ,	καὶ	κνημῖδας ἐπὶ τοῖς ποσί. Ταῦτα
[6, 19]	ἐντὸς πεποικιλμένη, καὶ κράνος τε	καὶ	κνημῖδες ὁμοῦ τῇ ἀσπίδι. Ἐπίγραμμα
[6, 3]	ὀνομαζόμενον, οὕτω μετεβάλλοντο οἱ Ἴωνες,	καὶ	Κόνωνα ἀνακείμενον χαλκοῦν καὶ Τιμόθεον
[6, 7]	ἐν Καύνῳ τὸ βασιλέως ναυτικὸν,	καὶ	Κόνωνα ἐπ' αὐτῷ στρατηγόν, Ῥοδίων
[6, 3]	(Μεταπεσόντων δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων,	καὶ	Κόνωνος κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ
[6, 23]	τοῦ Ἀχιλλέως δρῶσιν ἐς τιμὴν,	καὶ	κόπτεσθαι νομίζουσιν αὐτόν. (Έστι δὲ
[6, 10]	τῶν ἵππων τὰ ὀνόματα, Φοῖνιξ	καὶ	Κόραξ· ἑκατέρωθεν δὲ οἱ παρὰ
[6, 13]	καὶ Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι·	καὶ	Κορινθίοις δὲ οὐκ ἦν πω
[6, 14]	Ἀπολλωνίας τῆς ἐν τῷ Ἰονίῳ,	καὶ	Κορκυραῖος Φίλων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς
[6, 10]	αὐτὰ ἔχων τοῖς ἐφ' ἡμῶν,	καὶ	κράνος ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, καὶ
[6, 19]	ἐπίχαλκος γραφῇ τὰ ἐντὸς πεποικιλμένη,	καὶ	κράνος τε καὶ κνημῖδες ὁμοῦ
[6, 7]	Νεμέᾳ πέντε. Λέγεται δὲ, ὡς	καὶ	κρέας ἐσθίειν ἐπινοήσειε· τέως δὲ
[6, 8]	Πελλάνας Φίλιππος κρατήσας πυγμῇ παῖδας,	καὶ	Κριτόδαμος ἐκ Κλείτορος, ἐπὶ πυγμῇ
[6, 21]	δὲ Πελάγοντα καὶ Αἰόλιόν τε	καὶ	Κρόνιον. Οἱ δὲ καὶ ἐπαριθμοῦσι
[6, 21]	Ἀλκάθουν Εὐρύαλος καὶ Εὐρύμαχός τε	καὶ	Κρόταλος. Τούτων μὲν οὖν γονέας
[6, 2]	εστὶ τὸ ν δεξιό ν·	καὶ	κύ ων ιερειον δὴ παρ'
[6, 2]	δὲ ειναι παιδα Ἀπό λλωνος	καὶ	λαβειν μαντική ν φησιν εν
[6, 6]	ἐποίησεν ἐκ Μαινάλου. Ἕστηκε δὲ	καὶ	Λαστρατίδα παιδὸς εἰκὼν Ἠλείου, πάλης
[6, 5]	θηρία, ἐν δὲ αὐτοῖς παρέχεται	καὶ	λέοντας, οἳ καὶ τῷ στρατῷ
[6, 4]	ἀνδριάντες. Σώστρατος ὁ ἐπικληθεὶς Ἀκροχερσίτης,	καὶ	Λεοντίσκος. Ἡ μὴ ἀναγραφεῖσα ὑπὸ
[6, 22]	ἀρχῆς πόλισμα ἦν οἱ Λετρῖνοι,	καὶ	Λετρεὺς ὁ Πέλοπος ἐγεγόνει σφίσιν
[6, 13]	μηνύουσα. Ἑρμογένης ἐπίκλησιν Ἵππος. Πολίτης	καὶ	Λεωνίδας ἄριστοι δρομεῖς. Ἑτέρων ἀθλητῶν
[6, 2]	ματα. Τω δε Ἀρκεσιλά ω	καὶ	Λί χα τω παιδί τω
[6, 26]	ἀγαθή. Τὴν μὲν δὴ κανναβίδα	καὶ	λίνον καὶ τὴν βύσσον σπείρουσιν,
[6, 6]	Σύβαρις καὶ Κάλαβρός τε ποταμὸς	καὶ	Λύκα πηγή, πρὸς δὲ Ἡρῷόν
[6, 2]	του Ἀκαρνανος αθλητου, Ξενά ρκης	καὶ	Λυκινος, Ἀρκεσί λαό ς τε
[6, 7]	τε Διπαιεὺς τῆς Μαιναλέων χώρας	καὶ	Λυκῖνος ἕστηκεν Ἠλεῖος: κρατῆσαι δὲ
[6, 21]	φασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι,	καὶ	Λυκοῦργον, Λάσιόν τε καὶ Χαλκώδοντα,
[6, 20]	λύτρα τε ἐσφέρει τῷ θεῷ,	καὶ	μάζας κατατίθησιν αὐτῷ μεμαγμένας μέλιτι.
[6, 4]	τόλμαν Ἀχαιῶν μόνος Ἀντιπάτρου μοι	καὶ	Μακεδόνων ἐναντία ἀγωνίσασθαι περὶ Λάμιαν
[6, 22]	δὲ ἄλλων περιοίκων Δυσπόντιοι. Τούτοις	καὶ	μάλιστα ἐς τοὺς Πισαίους οἰκεῖα
[6, 21]	πόλεως Ἁρπίνης ἄλλα τε ἐρείπια	καὶ	μάλιστα οἱ βωμοί. Οἰκίσαι δὲ
[6, 9]	νικῶ πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται	καὶ	Μαντινεὺς Ἀγαμήτωρ, κρατήσας πυγμῇ παῖδας.
[6, 2]	ου των Ιαμιδων, ὸ ς	καὶ	Μαντινευσιν εμαντεύ σατο εναντί α
[6, 17]	ὅπλου νίκην ἀνῃρημένος· (εἶναι δὲ	καὶ	μάντις ὁ Ἐπέραστος τοῦ Κλυτιδῶν
[6, 19]	Ποθαίου τέχνη, καὶ Ἀντιφίλου τε	καὶ	Μεγακλέους. Ἀναθήματα δὲ ἐν αὐτῷ,
[6, 25]	Εἰ δὲ κατὰ τὴν Ἀγαμέμνονος	καὶ	Μενελάου στρατείαν ἐπὶ Ἴλιον Ποσειδῶν
[6, 3]	πταῖσμα ἐγένετο ἐν Πλαταιαῖς Μαρδονίῳ	καὶ	Μήδοις. Ἐμοὶ μὲν οὖν λέγειν
[6, 14]	Ἕλλησιν ὕστερον τούτων ἐναντία Μαρδονίου	καὶ	Μήδων Πλαταιᾶσι μαντευσάμενον. Οὗτός τε
[6, 14]	δὲ ἔν τε ἀνδράσιν ἓξ,	καὶ	μία ἐνταῦθα ἐν παισίν. Ἀφίκετο
[6, 2]	εν παισὶ ν ειληφὼ ς,	καὶ	Μιλή σιος Αντί πατρος Κλεινοπά
[6, 24]	Ηλείων. Ἑλλανοδικαίων. Στοὰ Κορυκαική. Εἰκὼν	καὶ	μνῆμα Πύρρωνος. Τὰ ἐν τῇ
[6, 24]	οὐδενὶ λόγῳ καταστάντος. Ἔστι δὲ	καὶ	μνῆμα τῷ Πύρρωνι οὐ πόρρω
[6, 2]	ερί φων καὶ αρνων τε	καὶ	μό σχων εκ παλαιου δή
[6, 12]	Ἄρατος, Ἀρεὺς δὲ Ἠλείων ἐστί.	Καί	μοι τοῦ λόγου τὰ πρότερα
[6, 19]	πόλεις, ἐν δὲ αὐταῖς εἶναι	καὶ	Μύονας. Οἱ Μυᾶνες οὖν οἱ
[6, 24]	ἂν τὰ εἰρημένα· ῥόδον μὲν	καὶ	μυρσίνην Ἀφροδίτης τε ἱερὰ εἶναι
[6, 25]	Ἠλείοις καὶ Ἅιδου περίβολός τε	καὶ	ναός) ἀνοίγνυται μὲν ἅπαξ κατὰ
[6, 25]	ἱερὸς τοῦ Ἅιδου περίβολός τε	καὶ	ναός (ἔστι γὰρ δὴ Ἠλείοις
[6, 16]	Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας κρατήσαντα,	καὶ	Νελαί̈ δαν σταδίου τε ἀνελόμενον
[6, 1]	καὶ Πυθοι καὶ Ισθμοι τε	καὶ	Νεμέ α. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἀνδριάντες
[6, 3]	ἐκράτησεν ἅπαξ, ἐν Ἰσθμῷ δὲ	καὶ	Νεμέᾳ δὶς πεντάθλῳ ἐν ἑκατέρῳ
[6, 15]	τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ	καὶ	Νεμέᾳ καὶ Ἰσθμῷ λάβοι στέφανον,
[6, 12]	μὲν πύκτας ἄνδρας ἐν Ὀλυμπίᾳ,	καὶ	Νεμέᾳ τε καὶ Πυθοῖ καὶ
[6, 4]	Πυθοῖ καὶ ἐν Ἰσθμῷ τε	καὶ	Νεμείων ἀνῃρημένος, οὐχ Ἱμεραῖος εἶναι
[6, 3]	πένταθλον, ἥ τε Ὀλυμπικὴ νίκη	καὶ	Νεμείων γέγονεν ἡ ἑτέρα, Ἰσθμίων
[6, 6]	ἀνελομένου στέφανον· ἐγένετο δὲ αὐτῷ	καὶ	Νεμείων ἔν τε παισὶ καὶ
[6, 8]	παισὶν ὑπῆρξεν ἔν τε Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Νεμείων νίκη. Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης,
[6, 4]	Δελφοῖς, τέσσαρες δὲ ἐν Ἰσθμῷ,	καὶ	Νεμείων τρεῖς. Ἐτάφη δὲ ὑπὸ
[6, 3]	δὲ πεντάθλου τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Νεμείων τρεῖς ὑπῆρξεν ἀνελέσθαι νίκας.
[6, 3]	τῷ δὲ ἄρα τὸ μάθημα	καὶ	νίκας ἔμελλεν ἐπιφανεῖς οὕτω παρασκευάσειν.
[6, 18]	τοῦ Κυρηναίου Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα·	καὶ	Νίκη τε ἐπιβέβηκε τοῦ ἅρματος,
[6, 20]	ἐς φυγὴν, ἐπέκειντο οἱ Ἠλεῖοι,	καὶ	νίκην τε ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο, καὶ
[6, 9]	ὄνομ' εἰμὶ δὲ Γλαύκου Υυἱὸς,	καὶ	νικῶ πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται
[6, 13]	δὴ ἐπὶ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἀφικομένη	καὶ	νικῶσα ἔγνω, καὶ παύεται τοῦ
[6, 1]	ν. (Ἀπὸ τού του δὲ	καὶ	νό μος εγέ νετο Ηλεί
[6, 11]	παρὰ βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους,	καὶ	νοσήματά τε αὐτὸν ἰώμενον, καὶ
[6, 22]	αὐτῆς τε ἀγομένην τῆς Ἀρτέμιδος	καὶ	νυμφῶν, αἷς παίζουσα συνῆν· τὴν
[6, 22]	δὲ ἐκδιδοῦσα ἐς τὸν ποταμὸν,	καὶ	νυμφῶν ἐστιν ἱερὸν ἐπὶ τῇ
[6, 12]	τις συντελέσαι τοὺς Τριταιεῖς, καθὰ	καὶ	νῦν ἔτι Ἀρκάδων αὐτῶν εἰσιν
[6, 26]	δοκιμώτατοι ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ	καὶ	ξένοι κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ
[6, 26]	κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν	καὶ	ξένων, εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες· σφραγῖδας
[6, 24]	Ἔστι δὲ καὶ Χάρισιν ἱερὸν,	καὶ	ξόανα ἐπίχρυσα τὰ ἐς ἐσθῆτα,
[6, 2]	Λυκινος, Ἀρκεσί λαό ς τε	καὶ	ο παις του Ἀρκεσιλά ου
[6, 2]	ντα ανά κειται Τί μων	καὶ	ο παις του Τί μωνος
[6, 2]	βης εί η Μύ κων,	καὶ	ό τι Σά μιοι τὰ
[6, 13]	ἀνέθεσαν Ἀχαιοὶ Πελληνεῖς. Ἀνέθηκε δὲ	καὶ	ὁ Ἀθηναίων δῆμος Ἀριστοφῶντα Λυσίνου,
[6, 7]	παῖδες. Ἐπὶ δὲ αὐτοῖς κεῖται	καὶ	ὁ Διαγόρας, πυγμῆς ἐν ἀνδράσιν
[6, 6]	συνοικήσειν κατώμνυτο αὐτῷ σώσαντι αὐτὴν	καὶ	ὁ Εὔθυμος ἐνεσκευασμένος ἔμενε τὴν
[6, 16]	ἓξ ἀνῃρημένου. Ὁ δὲ Ἀσάμων	καὶ	ὁ Νίκανδρος Ἠλεῖοι μὲν ἦσαν·
[6, 7]	ἀκονιτί. Ἀνηγορεύοντο δὲ οὗτός τε	καὶ	ὁ Πεισίροδος Θούριοι, διωχθέντες ὑπὸ
[6, 3]	ἐποίησεν Ὄλυμπος, Πυριλάμπει δὲ ὁμώνυμος	καὶ	ὁ πλάστης, γένος δὲ οὐ
[6, 5]	οἵ τε ἄλλοι τῶν συμποτῶν	καὶ	ὁ Πουλυδάμας ἐσῆλθεν ὥρᾳ θέρους.
[6, 25]	λίθου λευκοῦ. Ἐνταῦθα ἔχει τιμὰς	καὶ	ὁ Σωσίπολις ἐν ἀριστερᾷ τῆς
[6, 19]	(Ὁ δὲ τρίτος τῶν θησαυρῶν	καὶ	ὁ τέταρτος ἀνάθημά ἐστιν Ἐπιδαμνίων.
[6, 20]	Δήμητρος Χαμύνης. Ἐνδυμιώνος μνῆμα. Ἄφεσις,	καὶ	ὁ τὴν Ἄφεσιν μηχανησάμενος. Βωμὸς
[6, 8]	ἐπὶ τυραννίδι, μετασχὼν τοῦ ἔργου	καὶ	ὁ Τιμασίθεος (ἐγένετο γὰρ τῶν
[6, 3]	πατρὸς εἴη Χαιρήμονος. Γέγραπται δὲ	καὶ	ὁ τὸν ἀνδριάντα εἰργασμένος Ἀστερίων
[6, 9]	αὐτῷ, Γέλωνα Δεινομένους ἀναθεῖναι Γελῷον·	καὶ	ὁ χρόνος τούτῳ τῷ Γέλωνί
[6, 13]	παισὶν ἐπὶ κέλητι ἵππῳ νίκη,	καὶ	ὅ τε ἵππος ἐπὶ στήλῃ
[6, 2]	παιδας ο Δαμί σκος ουτος,	καί	οι καὶ πενταθλή σαντι ύ
[6, 3]	οὖν εἰσιν οἵ τε Σάμιοι	καὶ	οἱ ἄλλοι Ἴωνες, (κατὰ τὸ
[6, 24]	τὸ ἐφ' ἡμῶν ἐστιν Ἱππόδρομος,	καὶ	οἱ ἐπιχώριοι τοὺς ἵππους παιδεύουσιν
[6, 20]	δὴ ἅρματα καταγνύουσιν ὡς ἐπίπαν	καὶ	οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται. καὶ τοῦδε
[6, 11]	παῖδες τῇ εἰκόνι ἐπεξῄεσαν φόνου.	Καὶ	οἱ Θάσιοι καταποντοῦσι τὴν εἰκόνα,
[6, 3]	παισί, δύο δὲ ἄλλας ἀνδρῶν·	καί	οἱ καὶ ἀνδριάντες ἴσοι ταῖς
[6, 15]	κέλητι ἵππῳ νίκην ὁ Παντάρκης,	καί	οἱ καὶ τῆς νίκης ὑπόμνημά
[6, 4]	ὑπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν,	καί	οἱ καὶ τοῦ βίου συνέπεσεν
[6, 20]	στοᾷ τῇ Ἀγνάπτου χαλῶσιν ὕσπληγες,	καὶ	οἱ κατὰ ταύτας ἑστηκότες ἐκθέουσιν
[6, 21]	ἱερὸν πεποίηται Δήμητρι ἐπίκλησιν Χαμύνῃ·	καὶ	οἱ μὲν ἀρχαῖον τὸ ὄνομα
[6, 11]	ὁ θεὸς καταδέχεσθαι τοὺς δεδιωγμένους.	Καὶ	οἱ μὲν ἐπὶ τῷ λόγῳ
[6, 19]	δὲ θησαυρὸν τοῖς Ἐπιδαμνίοις Πύρρος	καὶ	οἱ παῖδες Λακράτης τε καὶ
[6, 23]	δὲ, ἔνθα ἐπὶ μελέτῃ δρομεῖς	καὶ	οἱ πένταθλοι θέουσιν. Ἔστι δὲ
[6, 10]	ὑπὸ πλήθους τῶν τραυμάτων ἐνομίζετο.	Καί	οἱ τὸν πατέρα βοῆσαί φασιν·
[6, 7]	Μεγάροις τοῦ Διός. Διαγόρου δὲ	καὶ	οἱ τῶν θυγατέρων παῖδες πύξ
[6, 24]	μυρσίνην Ἀφροδίτης τε ἱερὰ εἶναι	καὶ	οἰκεῖα τῷ ἐς Ἄδωνιν λόγῳ·
[6, 21]	ἄν τις Λακεδαιμόνιόν τε εἶναι	καὶ	οἰκιστὴν Ἀκριῶν. Ἐπὶ δὲ τῷ
[6, 22]	ἐς τοὺς Πισαίους οἰκεῖα ἦν,	καὶ	οἰκιστὴν Δυσποντέα γενέσθαι σφίσιν Οἰνομάου
[6, 24]	τε ἐκ τῆς Κορκυραίων πολλαπλάσια,	καὶ	οἰκοδομήσασθαι τὴν στοὰν ἀπὸ τῶν
[6, 21]	ἐς τοὺς ἔπειτα ὅσων τε	καὶ	οἵων τὸν Οἰνόμαον κρατήσαντα ἐνίκησεν
[6, 5]	ταύτης ἔτει δευτέρῳ τῆς Ὀλυμπιάδος.	Καὶ	ὀλίγον τε ἔμενε τὸ διαφυγὸν
[6, 3]	Ἰσθμίων, τέσσαρας δὲ ἐν Νεμέᾳ,	καὶ	Ὀλυμπικὰς μίαν μὲν ἐν παισί,
[6, 25]	τῇ Πύλῳ τιμάς. (Ἐπάγονται δὲ	καὶ	Ὅμηρον τῷ λόγῳ μάρτυρα ποιήσαντα
[6, 12]	ξενίαν πρὸς Πύρρον τὸν Αἰακίδου	καὶ	ὁμοῦ τῇ ξενίᾳ καὶ ἐπιγαμίαν
[6, 7]	τὸν πατέρα ἕστηκε. Διαγόραν δὲ	καὶ	ὁμοῦ τοῖς παισὶν Ἀκουσιλάῳ καὶ
[6, 19]	στόμασιν ἐς θάλασσαν κατερχόμενον δυσὶ,	καὶ	ὁμώνυμον αὐτῷ πόλιν, ἐν μέσῳ
[6, 21]	Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ αὐτὸν εἶναι,	καὶ	ὁμώνυμον Τρικολώνῳ τῷ Λυκάονος λέγουσιν
[6, 23]	Παραστάτου δὲ ἐπίκλησιν, καὶ Ἔρωτος,	καὶ	ὃν Ἠλεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι κατὰ
[6, 6]	ἀμπίσχετο δέρμα ἐσθῆτα. Ἐτίθετο δὲ	καὶ	ὄνομα Λύκβαντα ἐπὶ τῇ γραφῇ
[6, 21]	μεταδοῦναι μέντοι καὶ ταύταις ταφῆναι)	καὶ	ὄνομα Παρθενίας τῷ ποταμῷ ἀπὸ
[6, 20]	καὶ νίκην τε ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο,	καὶ	ὄνομα τῷ θεῷ τίθενται Σωσίπολιν.
[6, 20]	καὶ ἀγαθοῦ τὰ ἐς ἱππικήν	(καὶ	ὄνομα Ὠλένιον αὐτῷ τίθενται, ἀπὸ
[6, 15]	γεγόνασιν ἐπὶ πεντάθλῳ, διαύλου δὲ	καὶ	ὅπλου μία ἐφ' ἑκατέρῳ νίκη.
[6, 15]	Ἠλεῖος ἐπὶ διαύλου τε ἀνάκειται	καὶ	ὅπλου νίκῃ. Παρὰ δὲ αὐτὸν
[6, 16]	Νελαί̈ δαν σταδίου τε ἀνελόμενον	καὶ	ὅπλου στέφανον, Ἠλείους σφᾶς ὄντας
[6, 18]	ἐνάτην ὀλυμπιάδα ἐπὶ ταῖς πεντήκοντα·	καὶ	Ὀπουντίου Ῥηξιβίου παγκρατιαστὰς καταγωνισαμένου μιᾷ
[6, 22]	οἴκαδε ἀπράκτους ἔπεισε δεήσεσί τε	καὶ	ὅρκοις. (Πύρρου δὲ τοῦ Πανταλέοντος
[6, 20]	αὐτῷ, ἐπισπένδειν οὐ νομίζουσιν οἶνον.	Καὶ	ὅρκος παρὰ τῷ Σωσιπόλιδι ἐπὶ
[6, 26]	δὲ τετραμμένη τε πρὸς Σικελίαν,	καὶ	ὅρμον παρεχομένη ναυσὶν ἐπιτήδειον· ἐπίνειον
[6, 3]	κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Κνίδον	καὶ	ὄρος τὸ Δώριον ὀνομαζόμενον, οὕτω
[6, 26]	τῷ λόγῳ γε τῷ αὐτῷ	καὶ	ὅσα Αἰθίοπες οἱ ὑπὲρ Συήνης
[6, 24]	τῆς ἡμέρας ἐπὶ τὸ πένταθλον,	καὶ	ὅσα βαρέα ἆθλα ὀνομάζουσιν. (Ἡ
[6, 23]	ἄξια μνήμης γυμνάσιόν ἐστιν ἀρχαῖον,	καὶ	ὅσα ἐς τοὺς ἀθλητὰς πρὶν
[6, 18]	ὃς τὰ ἐν Ἕλλησιν ἀρχαῖα,	καὶ	ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου καὶ
[6, 24]	Ἠλείοις οὐ κατὰ τὰς Ἰώνων,	καὶ	ὅσαι πρὸς Ἰωνίᾳ πόλεις εἰσὶν
[6, 22]	τὸ πρόσωπον πηλῷ καὶ αὐτὴν	καὶ	ὅσαι τῶν νυμφῶν παρῆσαν, καὶ
[6, 15]	Ἀχαιοῖς ποιῆσαι καὶ Ἠλείοις αὐτόν,	καὶ	ὅσοι παρ' ἀμφοτέρων πολεμούντων ἑαλώκεσαν,
[6, 26]	αὐτοί τέ εἰσιν οἱ Σῆρες,	καὶ	ὅσοι τὰς προσεχεῖς αὐτῇ νέμονται
[6, 22]	παῖδα ἐμνημόνευον. Πισαίους μὲν δὴ	καὶ	ὅσοι τοῦ πολέμου Πισαίοις μετέσχον,
[6, 13]	νίκας. Εὐηθείας μὲν δὴ μετέχουσι	καὶ	ὅσοι Χίονιν αὐτὸν ἀναθεῖναι τὴν
[6, 2]	ες Ὀλυμπί αν πώ λους,	καὶ	ου δοκιμασθέ ντος ενὸ ς
[6, 2]	των αρχαί ων Ζαγκλαί ων,	καὶ	ου Μεσσηνί ους φασί (Συγκατηλθε
[6, 5]	ὡς ἐπιπίπτοντι ἀνθέξων τῷ σπηλαίῳ,	καὶ	οὐ βιασθησόμενος ὑπὸ τοῦ ὄρους.
[6, 9]	Δῆλα οὖν ὡς Συρακούσιον ἤδη	καὶ	οὐ Γελῷον ἀναγορεύειν αὑτὸν ἔμελλεν.
[6, 13]	Ὀγδόῃ γὰρ Ὀλυμπιάδι καὶ ἑξηκοστῇ,	καὶ	οὐ πέρα ταύτης ἐστὶν ἐν
[6, 21]	καὶ ἄλλος Ἁρπινάτης καλούμενος ποταμὸς,	καὶ	οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[6, 9]	Ἀριστοκλῆς Σικυώνιος, ἀδελφός τε Κανάχου,	καὶ	οὐ πολὺ τὰ ἐς δόξαν
[6, 25]	πλέον ἔτι ἥκει· Σατράπην δὲ	καὶ	οὐ Ποσειδῶνα ὄνομα αὐτῷ τίθενται,
[6, 4]	τοῦ ἀνταγωνιζομένου τῶν χειρῶν ἔκλα,	καὶ	οὐ πρότερον ἀνίει, πρὶν ἢ
[6, 26]	αὐτῶν Σηρῶν ἄλλο πού τι,	καὶ	οὐ σὴρ, ὀνομάζεται. (Μέγεθος μέν
[6, 14]	Τῷ δὲ Φερίᾳ τούτῳ διάφορον	καὶ	οὐδαμῶς ἐοικυῖαν ἔσχεν ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 13]	τοῦ δρόμου συνέπεσεν ἀποβαλεῖν αὐτήν,	καὶ	οὐδέν τι ἧσσον θέουσα ἐν
[6, 13]	ἕκαστοι συνταχθῶσιν ὑπὸ τοῦ κλήρου,	καὶ	οὐκ ἀθρόους ἀφιᾶσιν ἐς τὸν
[6, 8]	ἔργα τῇ τε τόλμῃ λαμπρὰ,	καὶ	οὐκ ἀποδέοντα τῇ εὐτυχίᾳ, πλήν
[6, 14]	κομιδῇ τε ἔδοξεν εἶναι νέος,	καὶ	οὐκ ἐπιτήδειός πω νομισθεὶς παλαίειν,
[6, 23]	ἀσπίδες ἅμα κεινται, θέας ἕνεκα	καὶ	οὐκ ἐς ἔργον πολέμου πεποιημέναι.
[6, 20]	βάσκανόν τε εἶναι τοῖς ἱππεύουσι	καὶ	οὐκ εὐμενῆ δαίμονα. (Ἀνὴρ δὲ
[6, 5]	καὶ αὖθις ὑπὸ ἀσθενείας ἐξέλιπον	καὶ	οὗτοι τὴν πόλιν, ὅτε καὶ
[6, 1]	χαλκος, τεθρί ππω μὲ ν	καὶ	ουτος εκρά τησεν· η δὲ
[6, 1]	δαμος Ξενί ου, καταβαλὼ ν	καὶ	ουτος παλαιστὰ ς παιδας, γέ
[6, 10]	τὸν δὲ Ἀγιάδαν Σήραμβος, γένος	καὶ	οὗτος Αἰγινήτης· Λυκίνου δέ ἐστιν
[6, 8]	Κριτόδαμος ἐκ Κλείτορος, ἐπὶ πυγμῇ	καὶ	οὗτος ἀναγορευθεὶς παίδων. Τὰς δέ
[6, 14]	πεποίηκε μὲν Δαμέας ἐκ Κρότωνος	καὶ	οὗτος. Ἐγένοντο δὲ τῷ Μίλωνι
[6, 9]	Ἀλκίνου κρατήσας πυγμῇ παῖδας, Ἀρκὰς	καὶ	οὗτος ἐκ Κλείτορος. Καὶ τοῦ
[6, 5]	τῆς αὑτοῦ ῥώμης ἔμελλεν ἀπολεῖσθαι	καὶ	οὗτος. Ἐς σπήλαιον γὰρ οἵ
[6, 21]	ταύτῃ Λευκυανίας· ἐκδίδωσι μὲν οὖν	καὶ	οὗτος ἐς τὸν Ἀλφειόν, κάτεισι
[6, 4]	ταινίᾳ τὴν κεφαλὴν, ἐπεισήχθω μοι	καὶ	οὗτος ἐς τὸν λόγον, Φειδίου
[6, 3]	ἑτέρα, Ἰσθμίων δὲ δῆλα ὡς	καὶ	οὗτος κατὰ ταὐτὰ Ἠλείοις τοῖς
[6, 14]	παρ' αὐτὸν παλαιστὴς παῖς, Ἄνδριος	καὶ	οὗτος, Προκλῆς ὁ Λυκαστίδα. Τοῖς
[6, 8]	νίκη. Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης, ἔγραψε	καὶ	οὗτος τὰ ὀνόματα ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 12]	τῷ Δεινομένους, καὶ ἐν Συρακούσαις	καὶ	οὗτος τυραννήσας· Ἱέρων δὲ ἐκαλεῖτο
[6, 22]	Ἀρτέμιδι ἐνόμισαν τῇ Ἀλφειαίᾳ δρᾶν·	καὶ	οὕτω τὴν Ἀλφειαίαν θεὸν Ἐλαφιαίαν
[6, 15]	τραύματα. Λέγει τε δὴ εἰκότα,	καὶ	οὕτως ἐσκληθέντος τοῦ παγκρατίου, κρατηθεὶς
[6, 13]	αὐτῶν αὖθις θέουσι τῶν ἄθλων·	καὶ	οὕτως σταδίου δύο ὁ στεφανούμενος
[6, 1]	παραλό γω του κλή ρου,	καὶ	ουχ υπὸ ισχύ ος ανεί
[6, 24]	ναὸς ἐνταῦθα, ἰδίᾳ τῷ Σιληνῷ	καὶ	οὐχ ὁμοῦ Διονύσῳ πεποιημένος· Μέθη
[6, 26]	τὸ Δέλτα ὑπὸ τοῦ Νείλου,	καὶ	οὐχ ὑπὸ μιᾶς περιέχεσθαι θαλάσσης;
[6, 15]	τῆς αὐτῆς παλαῖσαί τε ὁμοῦ	καὶ	παγκρατιάσαι προθυμούμενον. (Γεγονυίας δὲ ἤδη
[6, 6]	τῇ αὐτῇ πυγμῆς τε ἀνελέσθαι	καὶ	παγκρατίου νίκας, ὑπερεβάλετο πυκτεύων τὸν
[6, 15]	τοῦ Πυθαγόρου, πάλης τε εἰληφότος	καὶ	παγκρατίου στέφανον ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 5]	ἡλικίᾳ κατεφόνευσε, γυναῖκας δὲ ἀπέδοτο	καὶ	παῖδας, μισθὸν εἶναι τὰ χρήματα
[6, 18]	ἅτε θέοντες περὶ γυναικῶν τε	καὶ	παίδων καὶ αὐτῆς πατρίδος, ἀποστέλλουσιν
[6, 23]	δὲ ὀνομάζουσιν ἐπὶ τῷ σχήματι·	καὶ	παλαίστραν τοῖς ἀθλοῦσιν ἐνταῦθα ποιοῦνται,
[6, 16]	Πτολεμαῖός τέ ἐστιν ἀναβεβηκὼς ἵππον,	καὶ	παρ' αὐτὸν Ἠλεῖος ἀθλητὴς Παιάνιος
[6, 14]	τε δὴ ὁ Ἱερώνυμος ἀνάκειται,	καὶ	παρ' αὐτὸν παλαιστὴς παῖς, Ἄνδριος
[6, 11]	ἑτέρωθι ἔν τε Ἕλλησιν οἶδα	καὶ	παρὰ βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους,
[6, 11]	Θεαγένους ἀνδριάντες πολλαχοῦ τῆς Ἑλλάδος,	καὶ	παρὰ Βαρβάροις. (Ἐφεξῆς τούτων ἀναθήματά
[6, 23]	ἀγυιᾶς τε ἡ ὁδὸς Σιωπῆς,	καὶ	παρὰ τὸ ἱερὸν τῆς Φιλομείρακός
[6, 13]	τε ἐν ἡμέρᾳ τῇ αὐτῇ	καὶ	παραυτίκα σταδίου λαβὼν νίκην, προσέθηκε
[6, 24]	θεῶν· ἀστράγαλον δὲ μειρακίων τε	καὶ	παρθένων, οἷς ἄχαρι οὐδέν πω
[6, 21]	Τούτων μὲν οὖν γονέας τε	καὶ	πατρίδας οὐχ οἷά τε ἦν
[6, 3]	τέχνη, Δαιδάλου τοῦ Σικυωνίου μαθητοῦ,	καὶ	πατρὸς Πατροκλέους. (Ἵππον δὲ Ἠλεῖον
[6, 13]	Ἑλλανοδίκας ἀφικομένη καὶ νικῶσα ἔγνω,	καὶ	παύεται τοῦ δρόμου. Ἠλεῖοι δὲ
[6, 19]	Συρακοσίων, Φοίνικας ἤτοι τριήρεσιν ἢ	καὶ	πεζῇ μάχῃ κρατησάντων. (Ὁ δὲ
[6, 21]	τοῦ Ἰαρδάνου ποταμοῦ. Λέγουσι δὲ	καὶ	Πέλοπα οἱ Ἠλεῖοι τῇ Ἀθηνᾷ
[6, 2]	Δαμί σκος ουτος, καί οι	καὶ	πενταθλή σαντι ύ στερον εγέ
[6, 26]	αν ἰόντι ἐξ Ἤλιδος, ἑπτὰ	καὶ	πεντήκοντα στάδιοι καὶ ἑκατὸν ἐπὶ
[6, 19]	ἐμοῦ δὲ ὅτι μὴ θέατρον	καὶ	περίβολοι τείχους ἄλλο ἐλείπετο οὐδὲν
[6, 19]	τὸ παρὰ Ἑσπερίσι τὴν μηλέαν,	καὶ	περιελελιγμένον τῇ μηλέᾳ τὸν δράκοντα·
[6, 17]	τῷ Φιλίππου τῆς ἐπὶ Δαρεῖον	καὶ	Πέρσας στρατείας μετασχόντος. Δύο δὲ
[6, 22]	τῶν νυμφῶν, Καλλιφάεια, καὶ Συνάλλαξις,	καὶ	Πηγαία τε καὶ Ἴασις, ἐν
[6, 5]	ποδῶν, τὰς χηλὰς κατεῖχεν ἄκρας,	καὶ	πηδῶντα καὶ ἐπειγόμενον οὐκ ἀνίει,
[6, 17]	τε Τισίας ἐς λόγους ἐσηνέγκατο,	καὶ	πιθανώτατα τῶν καθ' αὑτὸν γυναικὶ
[6, 14]	ἀνέθηκεν ἀνελόμενος κέλητι ἵππῳ στέφανον·	καὶ	πλησίον τοῦ ἵππου Τελέστας ἐστὶ
[6, 26]	τοῖς δένδρεσιν ὑφαίνουσι· καὶ δὴ	καὶ	πόδας ἀριθμὸν ὀκτὼ κατὰ ταὐτὰ
[6, 24]	ἐσθῆτα, πρόσωπα δὲ καὶ χεῖρες	καὶ	πόδες λίθου λευκοῦ· ἔχουσι δὲ
[6, 25]	προσώπου καὶ χειρῶν τε ἄκρων	καὶ	ποδῶν· ταῦτα δέ οἵ ἐστι
[6, 11]	τὴν Πυθίαν ἔρχονται, λέγοντες ὡς	καὶ	ποιήσασιν αὐτοῖς τὰ χρησθέντα διαμένοι
[6, 19]	Βυζαντίων. Ὁπόσοι δὲ περὶ Ἰταλίας	καὶ	πόλεων ἐπολυπραγμόνησαν τῶν ἐν αὐτῇ,
[6, 19]	Σινυνωνίων θησαυρός. Περὶ Ταρτησοῦ ποταμοῦ	καὶ	πόλεως. Θησαυρὸς Καρχηδονίων. Ἐπιδαμνίων. Συβαριτῶν.
[6, 13]	ὑπὸ Ἑλλήνων. Ποιήσαιο δ' ἂν	καὶ	Πολίτην ἐν μεγάλῳ θαύματι. Ὁ
[6, 4]	Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας τετύχε· ᾧ	καὶ	πολλὰ εὕρετο ἄλλα ἐς τιμήν.
[6, 21]	πόρρω ἱερὸν Διονύσου Λευκυανίτου πεποίηται,	καὶ	ποταμὸς παρέξεισι ταύτῃ Λευκυανίας· ἐκδίδωσι
[6, 5]	τε τῶν φρονησάντων ἐπὶ ἰσχύι,	καὶ	Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι, καὶ ὑπὸ τῆς
[6, 21]	δρόμῳ τὸ χρεὼν Ἀριστόμαχόν τε	καὶ	Πρίαντα, ἔτι δὲ Πελάγοντα καὶ
[6, 22]	σταδίους κώμη τε Ἠλείων Ἡράκλεια	καὶ	πρὸς αὐτῇ Κύθηρος ποταμός· πηγὴ
[6, 21]	τε ὕδωρ τῆς Παρθενίας ἐστὶ	καὶ	πρὸς τῷ ποταμῷ τάφος ἵππων
[6, 7]	ὁ Ἀλκαίνετος ἔν τε ἀνδράσι	καὶ	πρότερον ἔτι ἐπεκράτησεν ἐν παισίν·
[6, 4]	ἀνέθηκεν ἀνὴρ, ἅτε παρὰ Ἀντιπάτρῳ	καὶ	πρότερον ἰσχύσαντα παρὰ Ἀλεξάνδρῳ. (Σωδάμας
[6, 16]	Δημήτριον τὸν στρατεύσαντα ἐπὶ Σέλευκον	καὶ	Πτολεμαῖον τὸν Λάγου στεφανοῦσά ἐστιν.
[6, 12]	Μοσχίωνος Ἱππόμαχον, γένος τε Ἠλείους	καὶ	πυγμῇ κρατήσαντας ἐν παισί, τὸν
[6, 15]	Θεαγένην ἐπὶ παγκρατίῳ τε ἀνηγορεύθη	καὶ	πυγμῇ. (Παγκρατίου μὲν οὖν μιᾷ
[6, 15]	αὖθις ἐν ἀνδράσι πάλῃ τε	καὶ	πυγμῇ στεφανωθέντα ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 15]	μὲν τὸν Κλειτόμαχον τοῦτον παγκρατίου	καὶ	πυγμῆς ἀγωνιστήν· εἶχε δὲ καὶ
[6, 11]	Ἰσθμίων δέκα παγκρατίου τε ἀναμὶξ	καὶ	πυγμῆς. Ἐν Φθίᾳ δὲ τῇ
[6, 15]	Ὀλυμπιάδα πάλῃ τὴν προτέραν ἀνῃρημένον,	καὶ	Πύθια παίδων τε πυγμῇ, καὶ
[6, 13]	πύκτας ἐν Ὀλυμπίᾳ, τοσαῦται δὲ	καὶ	Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι· καὶ
[6, 3]	Ἀριστόδημος Θράσιδος· γεγόνασι δὲ αὐτῷ	καὶ	Πυθοῖ δύο νῖκαι. Ἡ δὲ
[6, 12]	ἐν Ὀλυμπίᾳ, καὶ Νεμέᾳ τε	καὶ	Πυθοῖ καὶ ἐν Ἰσθμῷ, μαρτυρεῖ
[6, 1]	τὸ επ' αυτω λέ γει,	καὶ	Πυθοι καὶ Ισθμοι τε καὶ
[6, 15]	ὡς καὶ τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Πυθοῖ καὶ Νεμέᾳ καὶ Ἰσθμῷ
[6, 11]	Θεαγένης ἐκράτει. (Γεγόνασι δὲ αὐτῷ	καὶ	Πυθοῖ νῖκαι τρεῖς, αὗται μὲν
[6, 4]	ἐν Νεμέᾳ πεντάκις ἐνίκησε πυκτεύων,	καὶ	Πυθοῖ τε δὶς καὶ δὶς
[6, 4]	Ἰσθμίων ἀναμὶξ δυόδεκα, Ὀλυμπίασι δὲ	καὶ	Πυθοῖ, τῇ μὲν δύο, τρεῖς
[6, 8]	ἐν Ὀλυμπίᾳ παῖδας, καταπαλαίσαντος δὲ	καὶ	Πυθοῖ τοὺς ἐλθόντας τῶν ἀνδρῶν,
[6, 7]	Πύθαρχός τε ἕστηκε Μαντινεὺς σταδιοδρόμος,	καὶ	πύκτης Ἠλεῖος Χαρμίδης, λαβόντες νίκας
[6, 17]	ἀνέθηκε Μακεδὼν ἀνήρ. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	πύκτης κρατήσας ἐν παισὶ, Βούτας
[6, 25]	Ἀθηνᾶν συνεργὸν λέγουσιν· ἀφικέσθαι, οὖν	καὶ	Πυλίοις τὸν δην συμμαχήσοντα τῇ
[6, 16]	δὲ λαβόντα ἐπὶ πεντάθλῳ νίκην,	καὶ	Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας κρατήσαντα,
[6, 1]	τελεί α τε συνωρί δι,	καὶ	πώ λων ά ρματι· ὀλυμπιά
[6, 10]	τῇ χειρὶ ἀντὶ σφύρας χρώμενος.	Καί	πως (ἐθεάσατο ὁ Δημύλος τὸ
[6, 5]	ὁ Πουλυδάμας ἐσῆλθεν ὥρᾳ θέρους.	Καί	πως οὐ κατά τινα ἀγαθὸν
[6, 6]	(ἀφίκετο γὰρ ἐς τὴν Τεμέσαν,	καί	πως τηνικαῦτα τὸ ἔθος ἐποιεῖτο
[6, 6]	Καικίνου φασίν, ὃς τὴν Λοκρίδα	καὶ	Ῥηγίνην ὁρίζων τὸ ἐς τοὺς
[6, 9]	Θεόγνητος πίτυος τῆς γ' ἡμέρου	καὶ	ῥοιᾶς φέρει καρπόν, ἐμοὶ μὲν
[6, 26]	προσεχεῖς αὐτῇ νέμονται νήσους, Ἄβασαν	καὶ	Σακαίαν· οἱ δὲ αὐτοὺς οὐκ
[6, 16]	Πυριλάμπης Μεσσήνιος. (Εὐαλκίδᾳ δὲ Ἠλείῳ	καὶ	Σελεάδᾳ Λακεδαιμονίῳ, τῷ μὲν ἐν
[6, 16]	Ἀντίγονόν τε τὸν Δημητρίου πατέρα	καὶ	Σέλευκον ἀνέθηκε: Σελεύκου δὲ ἐς
[6, 11]	Ἀμύντου, καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου,	καὶ	Σέλευκός τε καὶ Ἀντίγονος· τοῖς
[6, 24]	Ἀθηναίων. Ἑτέρωθι δὲ Ἡλίῳ πεποίηται	καὶ	Σελήνῃ λίθου τὰ ἀγάλματα· καὶ
[6, 6]	τε ἄλλας τῶν ἐν Ἰταλίᾳ	καὶ	Σικελίᾳ πόλεων, ἀφικέσθαι δὲ καὶ
[6, 4]	ὄνομα δέ οἱ ἦν Ἀθήναιος·	καὶ	Σικυώνιος Σώστρατος παγκρατιαστὴς ἀνήρ, ἐπίκλησις
[6, 24]	βάθρου τοῦ αὐτοῦ. (Ἔστι δὲ	καὶ	Σιληνοῦ ναὸς ἐνταῦθα, ἰδίᾳ τῷ
[6, 22]	δέ σφισιν ἀπὸ Ἠλείων Μακίστιοι	καὶ	Σκιλλούντιοι, οὗτοι μὲν ἐκ τῆς
[6, 5]	Φεραίων τυραννήσας κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς,	καὶ	Σκοτουσσαίων τούς τε ἐς τὸ
[6, 19]	ἅγε ὁ Λακεδαιμόνιος Δόντας Διποίνου	καὶ	Σκύλλιδος μαθητὴς ἐποίησε. (Τελευταῖος δὲ
[6, 18]	ἀμυνάμενος. Ἐπεφύκει μὲν αὐτὸς σοφιστὴς,	καὶ	σοφιστῶν λόγους μιμεῖσθαι· ὡς δέ
[6, 22]	αὐθαίρετον, συμφορὰν ἀπεχθανόμενοί τε Ἠλείοις	καὶ	σπουδὴν ποιούμενοι, τιθέναι τὸν Ὀλυμπικὸν
[6, 13]	Ἀνάκειται δὲ τῇ ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	στήλη λέγουσα τοῦ Λακεδαιμονίου Χιόνιδος
[6, 16]	ἐγένετο ἐν ἀνδράσιν Ὀλυμπικὴ νίκη·	καὶ	στήλην ἐν τῇ Ἄλτει παρὰ
[6, 4]	Καὶ αὐτὸν ἤτοι μαθητὴς, ἢ	καὶ	στρατιωτικὸς ἀνέθηκεν ἀνὴρ, ἅτε παρὰ
[6, 2]	γὰ ρ μὴ Λεοντί σκος	καὶ	Σύ μμαχος των επὶ πορθμω
[6, 2]	Ὁ δὲ Ευτυχί δης ουτος	καὶ	Σύ ροις τοις επι Ὀρό
[6, 19]	καὶ Ἕρμων ἐποίησαν. (κοδόμησαν δὲ	καὶ	Συβαρῖται θησαυρὸν, ἐχόμενον τοῦ Βυζαντίων.
[6, 23]	ἐπιδείξεις ἐνταῦθα λόγων τε αὐτοσχεδίων	καὶ	συγγραμμάτων ποιοῦνται παντοίων· καλεῖται δὲ
[6, 23]	παλαίστραν τοῖς ἀθλοῦσιν ἐνταῦθα ποιοῦνται,	καὶ	συμβάλλουσιν αὐτόθι τοὺς ἀθλητὰς οὐ
[6, 3]	ἐγένετο κάλλιστος τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ,	καὶ	σὺν τέχνῃ μάλιστα ἐπάλαισε. Καταπαλαίσαντι
[6, 7]	ἐργάζονται, παρόν σφισι πολλά τε	καὶ	σὺν τῷ δικαίῳ δρᾶσαι. (Τὰ
[6, 22]	μὲν ἑκάστῃ τῶν νυμφῶν, Καλλιφάεια,	καὶ	Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία τε καὶ
[6, 14]	καὶ ἡλικίᾳ νέον, πρὸς δὲ	καὶ	σύνεγγυς οὐκ ἐθέλοντα ἵστασθαι. (Λέγεται
[6, 19]	τρεῖς ἀριθμόν, Γέλωνος δὲ ἀνάθημα	καὶ	Συρακοσίων, Φοίνικας ἤτοι τριήρεσιν ἢ
[6, 15]	τῷ Δεινομένους ὁ Ἱέρων οὗτος	καὶ	Συρακουσῶν εἴη κατὰ ταὐτὰ ἐκείνῳ
[6, 7]	ἐφεξῆς ταύτῃ συνέβη τὸν Θέαντον·	καί	σφισιν ἀνδριάντες ἅπασιν ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 19]	δὲ ἀνάθημα τόν τε θησαυρὸν	καὶ	τὰ ἀγάλματα εἶναι τὰ ἐν
[6, 11]	Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας φονικοὺς, ὑπερώρισε	καὶ	τὰ ἄψυχα, εἴγε ἐμπεσόν τι
[6, 23]	μάλιστα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ' Γυμνάσιον Ἤλιδος	καὶ	τὰ ἐν αὐτῷ μνμημνς ἄξια.
[6, 15]	τε εἰκὼν ἀρχαία τοῦ Εὐτελίδα,	καὶ	τὰ ἐπὶ τῷ βάθρῳ γράμματα
[6, 6]	τὰ ἐς τὰς νίκας αὐτῷ	καὶ	τὰ ἐς δόξαν ὑπάρχοντα τὴν
[6, 13]	Οὐ μὴν τῷ γε ἐπιγράμματι	καὶ	τὰ Ἠλείων ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας
[6, 18]	οὐ τὰ πάντα ἤπιον, ἀλλὰ	καὶ	τὰ μάλιστα θυμῷ χρώμενον, Ἀλέξανδρον
[6, 16]	αὐτὰ Ἠλείοις τοῖς ἄλλοις εἴργετο.	Καὶ	τάδε ἄλλα φησὶ τὸ ἐς
[6, 3]	δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ	καὶ	τάδε ἐπιλέγει, τῆς ἵππου τε
[6, 16]	τις. Ἐπὶ δὲ τῷ Πυττάλῳ	καὶ	τάδε ἔτι λέγουσιν, ὡς γενομένης
[6, 3]	Λέγεται δὲ ἐπὶ τῷ Εὐπολέμῳ	καὶ	τάδε· ὡς ἐφεστήκοιεν τρεῖς ἐπὶ
[6, 24]	(Πεποίηται δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ταῖς γυναιξὶν οἴκημα ταῖς ἑκκαίδεκα
[6, 25]	τῶν ποδῶν ἐπιπλέκων τῷ ἑτέρῳ,	καὶ	ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις ἐπὶ δόρατι
[6, 3]	Αἰγιεύς. Πύρρου δὲ τοῦ Αἰακίδου	καὶ	Ταραντίνων ἐς τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[6, 19]	αὐτοὺς ἑώρων εἰργασμένους· εἰ δὲ	καὶ	Ταρτήσσιος χαλκὸς λόγῳ τῷ Ἠλείων
[6, 16]	Δαματρίου, πάλης τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	τὰς δύο Πυθικὰς ἀνῃρημένος νίκας.
[6, 19]	ἐνταῦθα πρόσωπον καὶ ἄκρους πόδας	καὶ	τὰς χεῖρας ἐλέφαντος εἰργασμένος. (Ἐν
[6, 19]	μηλέᾳ τὸν δράκοντα· κέδρου μὲν	καὶ	ταῦτα, Θεοκλέους δὲ ἔργα τοῦ
[6, 8]	Δρύωνος παγκρατιαστὴν Πελληνέα προσέσται μοι	καὶ	ταῦτα τῷ ἐς Ἀχαιοὺς λόγῳ.
[6, 21]	ἵππους τῷ Μάρμακι, μεταδοῦναι μέντοι	καὶ	ταύταις ταφῆναι) καὶ ὄνομα Παρθενίας
[6, 24]	ὑπὲρ τοῦ Ἀχιλλέως τὸν τάφον·	καὶ	ταύτῃ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἰέναι καθέστηκεν
[6, 18]	τὴν χάριν, ἐξανδραποδίσασθαι μὲν γυναῖκας	καὶ	τέκνα Λαμψακηνῶν, καταβαλεῖν δὲ καὶ
[6, 10]	δὲ Ἡραιέα, καὶ Ἐπικράδιον Μαντινέα,	καὶ	Τέλλωνα Θάσιον, καὶ Ἠλεῖον Ἀγιάδαν,
[6, 6]	πηγή, πρὸς δὲ Ἡρῷόν τε	καὶ	Τεμέσα ἦν ἡ πόλις, ἐν
[6, 13]	μὲν δὴ ἐπὶ τῆς δευτέρας	Καὶ	τέσσαρας, ὡς ἕκαστοι συνταχθῶσιν ὑπὸ
[6, 22]	καθεστηκότα ἐς Λετρίνους τε μετήγαγον,	καὶ	τῇ Ἀρτέμιδι ἐνόμισαν τῇ Ἀλφειαίᾳ
[6, 13]	ἀνδράσιν Ἀγαθίνῳ τε τῷ Θρασυβούλου	καὶ	Τηλεμάχῳ, Τηλεμάχῳ μὲν ἐπὶ ἵππων
[6, 26]	τε ἄλλα ἐστὶν ἐς καρποὺς	καὶ	τὴν βύσσον οὐχ ἥκιστα ἐκτρέφειν
[6, 26]	μὲν δὴ κανναβίδα καὶ λίνον	καὶ	τὴν βύσσον σπείρουσιν, ὅσοις ἡ
[6, 13]	οἰκίαν αὐτοῦ δεσμωτήριον εἷναι κατέγνωσαν,	καὶ	τὴν εἰκόνα καθεῖλον παρὰ τῇ
[6, 20]	ἐνταῦθα· σὺν δὲ αὐτῷ σέβεσθαι	καὶ	τὴν Εἰλείθυιαν ἐνόμισαν, ὅτι τὸν
[6, 3]	κατέλαβε δὲ ἐς ἅπαν ἐρημωθῆναι	καὶ	τὴν Καυλωνίαν ἁλοῦσαν ὑπὸ Καμπανῶν,
[6, 26]	ὕστερον δεδήλωκεν, ὡς πόλισμα οὖσαν	καὶ	τὴν Κυλλήνην ἐπίσταται· (Πουλυδάμας δ'
[6, 25]	πολὺ ἀφεστηκὸς ἀπὸ τοῦ ναοῦ.	Καὶ	τὴν μὲν ἐν τῷ ναῷ
[6, 6]	τε ἐπεθύμησεν ἐς τὸν ναὸν,	καὶ	τὴν παρθένον ἐσελθὼν θεάσασθαι. Ὡς
[6, 26]	μιᾶς περιέχεσθαι θαλάσσης; τοιαύτην ἑτέραν	καὶ	τὴν Σηρίαν νῆσον εἶναι. Οὗτοι
[6, 20]	αὐτῷ τίθενται, ἀπὸ τούτου δὲ	καὶ	τὴν Ὠλενίαν ἐν τῇ Ἠλείᾳ
[6, 20]	εἰληχότας ἑστάναι τὴν δευτέραν τάξιν,	καὶ	τηνικαῦτα χαλῶσιν αἱ ὕσπληγες αἱ
[6, 17]	καὶ Εἰκάσιος Λυκίνου τε ὢν	καὶ	τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς, κατεπάλαισαν μὲν
[6, 4]	τὸν λόγον, Φειδίου τε ἕνεκα	καὶ	τῆς ἐς τὰ ἀγάλματα τοῦ
[6, 24]	καὶ Σελήνῃ λίθου τὰ ἀγάλματα·	καὶ	τῆς μὲν κέρατα ἐκ τῆς
[6, 15]	νίκην ὁ Παντάρκης, καί οἱ	καὶ	τῆς νίκης ὑπόμνημά ἐστιν ἐν
[6, 23]	Ἠλείοις Ἀντέρωτα ὀνομάζουσι, Δήμητρός τε	καὶ	τῆς παιδός. Ἀχιλλεῖ δὲ οὐ
[6, 18]	Ἀλέξανδρον πρεσβείας ὑπὲρ τῶν Λαψακηνῶν,	καὶ	τῆς πρὸς Θεόπομπον ἔχθρας. Ἄγαλμα
[6, 14]	Τά περὶ τῆς ἰσχύος τε	καὶ	τῆς τελεθτῆς αὐτοῦ. Ἀνδριὰς Πύρρου
[6, 4]	εὕρισκον. Ἀρχιδάμου δὲ ἄλλων τε	καὶ	τῆς τελευτῆς (ἐμοὶ δοκεῖν) ἕνεκα
[6, 3]	Ἴωνες, καὶ Κόνωνα ἀνακείμενον χαλκοῦν	καὶ	Τιμόθεον ἐν Σάμῳ τε ἔστιν
[6, 5]	ἐν κύκλῳ περισχὼν καὶ τοξόταις,	καὶ	τὸ ἄλλο ὅσον ἐν ἡλικίᾳ
[6, 7]	ἐστὶν ἔγκλημα. Διαγόρας μὲν δὴ	καὶ	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος δόξης
[6, 4]	τὸν Εὐάνθην ἀνήρ τε ἱπποτρόφος	καὶ	τὸ ἅρμα, ἀναβεβηκυῖα δὲ ἐπὶ
[6, 2]	εί περ ά λλο τι	καὶ	τό δε εποιησά μην. Μεσσηνί
[6, 6]	Εὔθυμος, χρόαν τε δεινῶς μέλας	καὶ	τὸ εἶδος ἅπαν ἐς τὰ
[6, 7]	ἀθλητῶν ἀφίξῃ τὰς εἰκόνας, Διαγόραν	καὶ	τὸ ἐκείνου γένος. Οἱ δὲ
[6, 14]	Μίλων. Λέγεται δὲ ἐς αὐτὸν	καὶ	τὸ ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ καὶ
[6, 14]	καὶ τὸ ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ	καὶ	τὸ ἐπὶ τῷ δίσκῳ. Ῥοιὰν
[6, 4]	τελευτὴν γενέσθαι. Μαρτυρεῖ δέ μοι	καὶ	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ.
[6, 11]	κλέος τοῦ παιδὸς ἐπὶ ἰσχύι,	καὶ	τὸ ἔργον ἀνὰ πᾶσαν ἐβεβόητο
[6, 18]	Καὶ αὐτός τε συγγεγραφὼς ἦν,	καὶ	τὸ ἔχθος τὸ ἐς Θεόπομπον
[6, 14]	μνᾶμα τοῦ αὐλητᾶ. Ἀνέθεσαν δὲ	καὶ	τὸ κοινὸν τὸ Αἰτωλῶν Κύλωνα,
[6, 20]	ὑπὸ Κτεάτου λέγουσι τοῦ Ἄκτορος,	καὶ	τὸ μνῆμα κοινὸν Δαμέωνι καὶ
[6, 4]	λέγεται τὴν πάλην, καθὰ δὴ	καὶ	τὸ παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ·
[6, 20]	(Ἐπῄεσάν τε δὴ οἱ Ἀρκάδες,	καὶ	τὸ παιδίον ἐνταῦθα ἤδη δράκων
[6, 20]	τὸν θεὸν, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν	καὶ	τὸ πρόσωπον ἐφειλκυσμένῃ ὕφος λευκόν.
[6, 17]	πρεσβείαν ὁμοῦ Τισίᾳ παρ' Ἀθηναίους.	Καί	τοι ἄλλα τε Τισίας ἐς
[6, 6]	ἀπὸ τοῦ δαίμονος. Ἤκουσα δὲ	καὶ	τοιόνδε ἔτι ἐς τὸν Εὔθυμον,
[6, 1]	ειχεν ες δό ξαν, ὴ	καὶ	τοις ανδριασιν υπηρχεν ά μεινον
[6, 7]	τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ καὶ αὐτῷ	καὶ	τοῖς παισὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι. Αὐτὸς
[6, 5]	καὶ οὗτοι τὴν πόλιν, ὅτε	καὶ	τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι προσπταῖσαι δεύτερα
[6, 9]	ταὐτὰ δοξάζειν ἐμοί τε παρίστατο	καὶ	τοῖς πρότερον ἢ ἐγὼ τὰ
[6, 24]	σχῆμα· ἔστι δὲ οὐχ ὑψηλόν,	καὶ	τοῖχοι μὲν οὐκ εἰσί, τὸν
[6, 4]	ἢ ἰδίᾳ κατ' ἀρετήν τε	καὶ	τόλμαν Ἀχαιῶν μόνος Ἀντιπάτρου μοι
[6, 22]	τῶν ἐν Ἕλλησι μάλιστα ὑβρίσαντα,	καὶ	τὸν ἀγῶνα ἔθεσαν ὁμοῦ τῷ
[6, 18]	γνώσει. Προσῄει τε ὁ Ἀναξιμένης,	καὶ	τὸν Ἀλέξανδρον, πεπυσμένον καθ' ἥντινα
[6, 22]	καὶ ὅσαι τῶν νυμφῶν παρῆσαν,	καὶ	τὸν Ἀλφειόν, ὡς ἐσῆλθεν, οὐκ
[6, 15]	οἱ Μιτυληναῖοι ἐς δόξαν, ὡς	καὶ	τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ
[6, 5]	ὁμοῦ καὶ τοὺς ἵππους πεδήσας	καὶ	τὸν ἡνίοχον εἶχε. (Δαρεῖος δὲ
[6, 10]	τοῖς ἵπποις αὑτοῦ τε εἰκόνα	καὶ	τὸν ἡνίοχον. (Ἐπιγέγραπται δὲ καὶ
[6, 26]	τοῖς μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι,	καὶ	τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς
[6, 20]	εἶναι μὲν Ἀμφίονα, εἶναι δὲ	καὶ	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα μαγεῦσαι δεινόν·
[6, 20]	Ἠλείους στρατείας αὐτόν τε ἀποθανεῖν	καὶ	τὸν ἵππον ἐφ' ᾧ ἐπωχεῖτο
[6, 23]	μιᾶς τύπος Ἔρωτα ἔχων ἐπειργασμένον,	καὶ	τὸν καλούμενον Ἀντέρωτα· ἔχει δὲ
[6, 17]	πάλης ἐν παισὶν ἀνῃρημένον νίκην,	καὶ	τὸν Λεοντῖνον Γοργίαν ἰδεῖν ἔστιν·
[6, 11]	χαλκὸν ἅτε αὐτῷ Θεαγένει λυμαινόμενος.	Καὶ	τὸν μὲν ὁ ἀνδριὰς ἐμπεσὼν
[6, 12]	νίκης. Κάλλωνα δὲ τὸν Ἁρμοδίου,	καὶ	τὸν Μοσχίωνος Ἱππόμαχον, γένος τε
[6, 3]	δὲ αὐτῷ τοὺς παῖδας προσαναστῆσαι	καὶ	τὸν παιδοτρίβην ὑπὸ Ἠλείων ἐδόθη.
[6, 21]	δὴ ἐνταῦθά ἐστι τὸ μνῆμα,	καὶ	τὸν Πέλοπα, ἡνίκα τῶν Πισαίων
[6, 5]	πλευρά, ἡ δὲ ἐπὶ Θεσσαλοὺς	καὶ	τὸν ποταμὸν τέτραπται τὸν Πηνειόν.
[6, 19]	δὲ τοὺς ἀναθέντας, Μύρωνα εἶναι	καὶ	τὸν Σικυωνίων δῆμον. Ἐν τούτῳ
[6, 5]	κατηκόντισε, πελτασταῖς ἐν κύκλῳ περισχὼν	καὶ	τοξόταις, καὶ τὸ ἄλλο ὅσον
[6, 4]	κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν, καί οἱ	καὶ	τοῦ βίου συνέπεσεν ἐν πολέμῳ
[6, 15]	καὶ ἁλόντα ἐν τῇ μάχῃ,	καὶ	τοῦ Δημητρίου τὸν παῖδα Ἀντίγονον,
[6, 21]	αὐτὸν ἀπὸ Κυδωνίας τῆς Κρητικῆς	καὶ	τοῦ Ἰαρδάνου ποταμοῦ. Λέγουσι δὲ
[6, 18]	ἀρχαιότατα ἀθλητῶν ἀγάλματα. (Ἔστι δὲ	καὶ	τοῦ Κυρηναίου Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα·
[6, 9]	Ἀρκὰς καὶ οὗτος ἐκ Κλείτορος.	Καὶ	τοῦ μὲν Κλέων, Ξενοκλέους δὲ
[6, 26]	δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς	καὶ	τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε
[6, 20]	ἔστιν ἐν μέσῳ τῶν θησαυρῶν	καὶ	τοῦ ὄρους ἱερὸν Εἰλειθυίας, ἐν
[6, 10]	τὰς δὲ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	καὶ	τοῦ πάππου φησὶ τὸ ἐπίγραμμα
[6, 12]	πρότερον τὸν ὁμώνυμόν τε αὐτῷ	καὶ	τοῦ πατρὸς πατέρα, τούτους μὲν
[6, 1]	ο Δεινό λοχος ησκή θη,	καὶ	τοὺ ς παιδας παρέ θει
[6, 2]	κην. Ειναι δὲ οι Σικελιωται	καὶ	τού τους των αρχαί ων
[6, 15]	ἀθλητῶν. Ἀνδριὰς τοῦ Ἀγησιλάου. Δημητρίου	καὶ	τοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ Ἀντιγόνου. Ἀρέος
[6, 13]	ἵππον ταύτην ἐφιᾶσιν. (Ἐγένετο δὲ	καὶ	τοῦ Φειδώλα τοῖς παισὶν ἐπὶ
[6, 1]	τοις κό λποις εστεφανωμέ νου·	καὶ	τουδε έ νεκα ες τὸ
[6, 20]	ἐπίπαν καὶ οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται.	καὶ	τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι
[6, 20]	Ἑλλανοδίκας ἐσιέναι ἐς τὸ στάδιον	καὶ	τοὺς ἀγωνιστάς. Τὸ μὲν δὴ
[6, 7]	ὅτι καὶ Ἀθηναίοις ἐς Θράσυλλον	καὶ	τοὺς ἐν Ἀργινούσαις ὁμοῦ τῷ
[6, 20]	λελεγμένα μοι παρὰ τὴν κρηπῖδα	καὶ	τοὺς ἐπ' αὐτῇ παρήκει θησαυρούς.
[6, 15]	τούς τε (ἐς) τὴν πυγμὴν	καὶ	τοὺς ἐς τὸ παγκράτιον ἐσελθόντας
[6, 11]	δρόμῳ ἐμφανὴς ἐν Ἕλλησιν εἴη,	καὶ	τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὸν δόλιχον
[6, 5]	χειρῶν ὄπισθε τοῦ ἅρματος, ὁμοῦ	καὶ	τοὺς ἵππους πεδήσας καὶ τὸν
[6, 21]	Λέγουσι δὲ, ὡς ὁδοιπόρους τε	καὶ	τοὺς προσοικοῦντας ὁ Σαῦρος ἐκακούργει,
[6, 15]	παρ' ἀμφοτέρων πολεμούντων ἑαλώκεσαν, ἄφεσιν	καὶ	τούτοις γενέσθαι. Καὶ δὴ αὐτὸς
[6, 7]	δὲ ὀλυμπίασι πυγμῇ παῖδας ὑπῆρξε	καὶ	τούτοις. Γνάθωνα δὲ καὶ ἐς
[6, 14]	ἀνελόμενον πεντάθλου νίκην, καὶ Δαμάρετον	καὶ	τοῦτον Μεσσήνιον, κρατήσαντα πυγμῇ παῖδας,
[6, 7]	νίκας ἐπὶ παισί. Θεασάμενος δὲ	καὶ	τούτους, ἐπὶ τῶν Ῥοδίων ἀθλητῶν
[6, 5]	δὲ αἰσθήσεως τοῦ ἐπιόντος κακοῦ	καὶ	τρεπομένων ἐς φυγὴν τῶν λοιπῶν
[6, 22]	τῷ Φείδωνι. Τετάρτῃ δὲ ὀλυμπιάδι	καὶ	τριακοστῇ στρατὸν οἱ Πισαῖοι καὶ
[6, 19]	Μύρων νικήσας ἅρματι τὴν τρίτην	καὶ	τριακοστὴν Ὀλυμπιάδα. Ἐν δὲ τῷ
[6, 15]	νῖκαι δύο ἐπὶ τῆς ὀγδόης	καὶ	τριακοστῆς Ὀλυμπιάδος πάλης, ἡ δὲ
[6, 21]	Λυκοῦργον, Λάσιόν τε καὶ Χαλκώδοντα,	καὶ	Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ αὐτὸν εἶναι,
[6, 14]	τοῖς παισὶν, οὓς ἀγενείους καλοῦσι,	καὶ	τρίτα δὴ ὅ τι ἄριστον
[6, 23]	τῷ Διὶ ἐποιήθη. (Ἔστι δὲ	καὶ	τρίτος γυμνασίου περίβολος, ὄνομα μὲν
[6, 8]	παγκρατίου λαβόντι ἐν ἀνδράσι στέφανον,	καὶ	Τροιζηνίῳ Βαύκιδι παλαιστὰς καταβαλόντι ἄνδρας,
[6, 21]	πεποίηται· τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς	καὶ	τρόπαιον κατὰ Ἀρκάδων ἐπὶ τῇ
[6, 1]	τε κειται, Πύ ρρου τε,	καὶ	Τρωί λος Αλκί νου. Τού
[6, 25]	δου γίνεται. (Τοῖς δὲ Ἠλείοις	καὶ	Τύχης ἱερὸν: ἐν στοᾷ δὲ
[6, 19]	δὲ ἐσθῆτός ἐστι τὰ λοιπὰ	καὶ	τῷ Ἐνδυμίωνι ἐλέφαντος. Μεταποντίνους δὲ
[6, 20]	καὶ τὸ μνῆμα κοινὸν Δαμέωνι	καὶ	τῷ ἵππῳ γενέσθαι. (Λέγουσι δὲ
[6, 3]	καὶ ἀνὴρ Ἠλεῖος ἀνάκειται Στόμιος.	Καὶ	τῷ μὲν τοὺς συνθέοντας τῶν
[6, 2]	δὲ Τί μωνι ειργά σατο	καὶ	τω παιδὶ τὰ ς εικό
[6, 5]	αὐτοῖς παρέχεται καὶ λέοντας, οἳ	καὶ	τῷ στρατῷ ποτε ἐπιθέμενοι τῷ
[6, 23]	μαλακωτέρων ταῖς πληγαῖς. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	τῶν ἀγαλμάτων τὸ ἕτερον, ἃ
[6, 26]	δὲ αὐτοί τε οἱ ἱερεῖς,	καὶ	τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ
[6, 7]	Ζ' Ἀδριάντες Διαγόρου τοῦ Ῥοδίου	καί	τῶν ἀπ' ἐκείνου. Τὰ κατά
[6, 26]	οἱ ἱερεῖς κατατίθενται κενούς, παρόντων	καὶ	τῶν ἀστῶν καὶ ξένων, εἰ
[6, 2]	ά λλων τε Ἀκαρνά νων	καὶ	των εξ αυτης Στρά του
[6, 20]	ἐς τὴν Ἠλείαν ἐσβεβληκότων στρατιᾷ,	καὶ	τῶν Ἠλείων σφίσιν ἀντικαθημένων, γυναῖκα
[6, 10]	καὶ τὸν ἡνίοχον. (Ἐπιγέγραπται δὲ	καὶ	τῶν ἵππων τὰ ὀνόματα, Φοῖνιξ
[6, 19]	φασὶ κειμένην Βρεντεσίου τε μεταξὺ	καὶ	Ὑδροῦντος μεταβεβληκέναι τὸ ὄνομα, Σύβαριν
[6, 10]	Ἡραιεῖ, υἱῷ τε τοῦ Δαμαρέτου	καὶ	υἱωνοῖς, δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν
[6, 21]	γῆς χῶμα περιῳκοδομημένον λίθοις ἐστὶ,	καὶ	ὑπὲρ τοῦ μνήματος ἐρείπια οἰκοδομημάτων,
[6, 10]	ἀνὰ χρόνον ὑπό τε Ἠλείων	καὶ	ὑπὸ Ἑλλήνων τῶν ἄλλων ἀφῃρέθη
[6, 22]	ἐπιχωρίας ὄνομα εἶναι τὴν Ἐλάφιον,	καὶ	ὑπὸ ταύτης τραφῆναι τὴν Ἄρτεμίν
[6, 5]	ἐπὶ ἰσχύι, καὶ Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι,	καὶ	ὑπὸ τῆς αὑτοῦ ῥώμης ἔμελλεν
[6, 8]	ἐς αὐτόν· ἐλέγετο γὰρ ἂν	καὶ	ὑπὸ τοῦ ἐπιγράμματος τοῦ ἐν
[6, 20]	ἐνταῦθα, ἔνθα καλοῦσι τὸν Ταράξιππον·	καὶ	ὑπὸ τοῦ κατορωρυγμένου ταραχθῆναι μὲν
[6, 6]	ἕνα τῶν ναυτῶν παρθένον βιάσασθαι,	καὶ	ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ τούτου
[6, 24]	ἐφεξῆς μῆνας οἱ αἱρεθέντες ἑλλανοδικεῖν,	καὶ	ὑπὸ τῶν νομοφυλάκων, ὅσα ἐς
[6, 21]	Ἱπποδαμείας χάριτι· δοκεῖν δέ μοι	καὶ	ὑπόμνημα ἐς τοὺς ἔπειτα ὅσων
[6, 2]	ποις. Κύ πριοι δὲ ως	καὶ	υσὶ ν επεξευρό ντες έ
[6, 3]	Ἠλείῳ. Πλησίον δὲ τοῦ Ἀντιόχου	καὶ	Ὕσμων οὗτος ἕστηκε. Τούτῳ τῷ
[6, 15]	γὰρ δὴ τότε οἱ παῖδες	καὶ	ὕστατον πενταθλήσοντες ἐσεκλήθησαν. Ἒστι δὲ
[6, 18]	καὶ ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου	καὶ	ὕστερον Ἀλέξανδρος εἰργάσατο, συνέγραψεν ὁμοίως
[6, 10]	Ὀλυμπικὸν στέφανον ἔσχεν ἐπὶ πεντάθλῳ,	καὶ	ὕστερον γυμναστὴς ἄριστος λέγεται τῶν
[6, 14]	γε καὶ ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ	καὶ	ὕστερον Νεμέᾳ τε καὶ Ἰσθμῷ.
[6, 8]	τοιαῦτα ἐγένετο ἐν ἀνθρώποις, ἢ	καὶ	ὕστερόν ποτε ἔσται, μανία μᾶλλον
[6, 20]	τῷ Οἰνομάῳ τότε, ταράσσεσθαι δὲ	καὶ	ὕστερον τοῖς πᾶσι τὰς ἵππους.
[6, 12]	ἀνδρὸς ἐς τυραννίδα ἔχοντος, ὃς	καὶ	ὕστερον τούτων Ἱπποκράτει τῷ ἀδελφῷ
[6, 2]	διατετμημέ νος τε δί χα,	καὶ	φαί νων τὸ ηπαρ. (Μαντικὴ
[6, 7]	κατῆλθεν ὁ Δωριεὺς ἐς Ῥόδον·	καὶ	φανερώτατα δὴ ἁπάντων ἀνὴρ εἷς
[6, 3]	Λύσανδρόν τε αὐτὸν καὶ Ἐτεόνικον,	καὶ	Φάρακα, καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα
[6, 16]	εἰκόνες ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Ἀναυχίδᾳ	καὶ	Φερενίκῳ, γένος μὲν Ἠλείοις, πάλης
[6, 17]	ὁ ἐργασάμενος. (Κλαζομενίου δὲ Ἡροδότου	καὶ	Φιλίνου τοῦ Ἡγεπόλιδος Κῴου ἀνέθεσαν
[6, 16]	Ἠλεῖος, ἀναγορευθεὶς Ὀλυμπίασιν ἐπὶ πεντάθλῳ,	καὶ	Φιλωνίδης Ζώτου, γένος μὲν ἐκ
[6, 20]	ἀρχῆς Κλεοίτας ἐστὶν ἄφεσιν μηχανησάμενος,	καὶ	φρονῆσαί γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι,
[6, 16]	αὐτὸν ἐπιστρατείας μετασχεῖν ἐπὶ Θεσσαλοὺς,	καὶ	φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ φιλίᾳ
[6, 21]	φονευθῆναι, καὶ Λυκοῦργον, Λάσιόν τε	καὶ	Χαλκώδοντα, καὶ Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ
[6, 24]	αἱ ἀκτῖνες ἀνέχουσιν. Ἔστι δὲ	καὶ	Χάρισιν ἱερὸν, καὶ ξόανα ἐπίχρυσα
[6, 4]	φοιτῆσαι δὲ ὡς Συάδραν τε	καὶ	Χάρταν Σπαρτιάτας. (Ὁ δὲ παῖς
[6, 24]	τὰ ἐς ἐσθῆτα, πρόσωπα δὲ	καὶ	χεῖρες καὶ πόδες λίθου λευκοῦ·
[6, 25]	ἀνάκειται ξόανον ἐπίχρυσον, πλὴν προσώπου	καὶ	χειρῶν τε ἄκρων καὶ ποδῶν·
[6, 11]	σύμπαντας στεφάνους τετρακοσίους τε ἔσχε	καὶ	χιλίους. (Ὡς δὲ ἀπῆλθεν ἐξ
[6, 5]	δῆλα ἦν ὡς αὐτίκα ἐμπεσεῖσθαι	καὶ	χρόνον οὐκ ἐπὶ πολὺν ἔμελλεν
[6, 10]	τὸ ἐπίγραμμα Εὐτελίδα τε εἶναι	καὶ	Χρυσοθέμιδος Ἀργείων. Οὐ μὴν παρ'
[6, 10]	ἔχει γὰρ δὴ οὕτως· Εὐτελίδας	καὶ	Χρυσόθεμις τάδε ἔργα τέλεσσαν Ἀργεῖοι,
[6, 26]	Ἀθηνᾶς· ἐλέφαντος δὲ τὸ ἄγαλμα	καὶ	χρυσοῦ. Εἶναι μὲν δὴ Φειδίου
[6, 25]	καλοῦσιν Οὐρανίαν· ἐλέφαντος δέ ἐστι	καὶ	χρυσοῦ, τέχνη Φειδίου, τῷ δὲ
[6, 14]	γέλωτα ἐποιεῖτο τοὺς ἐμπίπτοντάς τε	καὶ	ὠθοῦντας ἀπὸ τοῦ δίσκου. Παρείχετο
[6, 22]	ἤγαγον παρὰ τῇ θεῷ ταύτῃ	καὶ	ὠρχήσαντο ἐπιχώριον τοῖς περὶ τὸν
[6, 5]	Πουλυδάμαντι τὰς χηλάς. Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς ἄνδρα ἡνίοχον ἐλαύνοντα σπουδῇ
[6, 6]	γήρως τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο,	καὶ	ὡς ἀποθανεῖν ἐκφυγὼν, αὖθις ἕτερόν
[6, 9]	τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην,	καὶ	ὡς ἐοικὸς Ταυροσθένει φάσμα ἐπ'
[6, 14]	οὐκ ἐθέλοντα ἵστασθαι. (Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς ἐσκομίσειεν αὐτὸς αὑτοῦ τὸν
[6, 8]	ἀνέθηκε τὴν εἰκόνα. Λέγεται δὲ	(καὶ)	ὡς κρατήσειε καὶ ἅρματι ἐπὶ
[6, 18]	γέγονεν αὐτῷ νίκη· λέγεται δὲ	καὶ,	ὡς Μνασέου τοῦ δρομέως, ἐπικληθέντος
[6, 20]	τῷ ἵππῳ γενέσθαι. (Λέγουσι δὲ	καὶ	ὡς Μυρτίλῳ κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον
[6, 26]	κειμένη τῆς Ἐρυθρᾶς. (Ἤκουσα δὲ	καὶ	ὡς οὐχ ἡ Ἐρυθρά, ποταμὸς
[6, 3]	ἐστιν, ὡς νικήσειεν ἡλικίαν νέος,	καὶ	ὡς πατρὸς εἴη Χαιρήμονος. Γέγραπται
[6, 7]	ἐς τὰς ὀκτώ· λέγεται δὲ	καὶ	ὡς Πύθια ἀνέλοιτο ἀκονιτί. Ἀνηγορεύοντο
[6, 9]	καταπαλαίσειεν ὁ Χείμων τὸν Αἰγινήτην,	καὶ	ὡς Ταυροσθένης τῇ Ὀλυμπιάδι τῇ
[6, 14]	φλεβῶν τὴν χορδήν. Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς τῆς δεξιᾶς χειρὸς τὸ
[6, 11]	τε ὡς κατεμαχέσατο τὸν πύκτην,	καὶ	ὡς ὑπὸ Ἠλείων ἐπεβλήθη τῷ
[6, 8]	τῇ θυσίᾳ τοῦ Λυκαίου Διός,	καὶ	ὡς ὕστερον τούτων ἔτει δεκάτῳ
[6, 3]	ὁ τρίτος δὲ Ἀμβρακιώτῃ Λέοντι,	καὶ	ὡς χρημάτων καταδικάσαιτο ὁ Λέων
[6, 3]	ἔστιν ἰδεῖν παρὰ τῇ Ἥρᾳ,	καὶ	ὡσαύτως ἐν Ἐφέσῳ παρὰ τῇ
[6, 10]	πρῶτον ὁ τοῦ ὁπλίτου δρόμος,	καὶ	ὡσαύτως τῇ ἐφεξῆς· πεποίηται ὁ
[6, 6]	τέττιξιν ᾄδουσι· διαβάντων δὲ τὸν	Καικίνην	οὐδεμίαν ἔτι οἱ ἐν τῇ
[6, 6]	ἐντὸς τῆς Λοκρίδος ἄχρι τοῦ	Καικίνου	κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις
[6, 6]	ποταμοῦ δὲ οἱ ἐπιχώριοι τοῦ	Καικίνου	φασίν, ὃς τὴν Λοκρίδα καὶ
[6, 6]	ἀνθρώπου τὸν δαίμονα οὐδένα ἀνιέναι	καιρὸν	ἀποκτείνοντά τε ὁμοίως τοὺς ἐν
[6, 26]	ἐπεὶ αὐτός γε οὐκ ἐς	καιρὸν	ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς. Λέγουσι δὲ
[6, 13]	ἐκ τῆς νήσου. Τὸν δὲ	καιρὸν,	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα τὸν δῆμον
[6, 14]	νέον. (Ὡς δὲ ἀφίκετο ἀγῶνος	καιρὸς,	ὃν Σμυρναῖοι Ἰώνων ἄγουσιν, ἐς
[6, 13]	καὶ διαρκεστάτου δι' ὀλιγίστου δὴ	καιροῦ	μεθηρμόσατο ἐπὶ τὸ βραχύτατον ὁμοῦ
[6, 1]	καὶ επὶ ταις Ὀλυμπικαις νί	καις,	πρό τερον έ τι εδή
[6, 5]	(Γενομένης δὲ αἰσθήσεως τοῦ ἐπιόντος	κακοῦ	καὶ τρεπομένων ἐς φυγὴν τῶν
[6, 18]	ὑπερζέων ἐς αὐτοὺς τῇ ὀργῇ,	κακῶν	ἠπείλει τὰ μέγιστα ἐργάσασθαι. Οἱ
[6, 6]	μίμημα ἀρχαίας. Νεανίσκος Σύβαρις καὶ	Κάλαβρός	τε ποταμὸς καὶ Λύκα πηγή,
[6, 12]	Ὀνάτα τοῦ Αἰγινήτου τὸ ἅρμα,	Καλάμιδος	δὲ οἱ ἵπποι τε οἱ
[6, 26]	(οὐ γὰρ πρόσω βιωσόμενα ἴσασι)	κάλαμον	διδόασιν ἐσθίειν χλωρόν. Ἡ δέ
[6, 26]	τῷ ζῴῳ, καὶ ἐμφορηθὲν τοῦ	καλάμου,	ῥήγνυταί τε ὑπὸ πλησμονῆς, καὶ
[6, 3]	Ἀμφίων· Πίσων δὲ ἀνὴρ ἐκ	Καλαυρείας	ἐδιδάχθη παρ' Ἀμφίονι· ὁ δὲ
[6, 22]	ἐστι καὶ ἀλγημάτων παντοίων ἰάματα.	Καλεῖσθαι	δὲ τὰς νύμφας ἀπὸ Ἴωνος
[6, 19]	δ' οἳ Καρπίαν Ἰβήρων πόλιν	καλεῖσθαι	νομίζουσι τὰ ἀρχαιότερα Ταρτησσόν. (Ἐν
[6, 23]	αὐτοσχεδίων καὶ συγγραμμάτων ποιοῦνται παντοίων·	καλεῖται	δὲ Λαλίχμιον, τοῦ ἀναθέντος ἐπώνυμον.
[6, 23]	ὁ σύμπας δὲ οὗτος περίβολος	καλεῖται	Ξυστός, ὅτι Ἡρακλεῖ τῷ Ἀμφιτρύωνος
[6, 6]	ἄνδρα ἐκ Φιγαλίας, Σικυώνιος Δαίδαλος·	Καλλίᾳ	δὲ Ἀθηναίῳ παγκρατιαστῇ τὸν ἀνδριάντα
[6, 6]	(Ἐπὶ δὲ τούτοις Εὐκλῆς ἀνάκειται	Καλλιάνακτος,	γένος μὲν Ῥόδιος, οἴκου δὲ
[6, 7]	νίκας· ἐν μὲν ἀνδράσιν Εὐκλῆς,	Καλλιάνακτός	τε ὢν καὶ Καλλιπατείρας τῆς
[6, 3]	τούτου μαθητής. Δίκων δὲ ὁ	Καλλιβρότου	πέντε μὲν Πυθοῖ δρόμου νίκας,
[6, 7]	ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ φησί.	Καλλικλέους	δὲ τοῦ Μεγαρέως ποίημα ὁ
[6, 7]	δὲ τὴν εἰκόνα Μεγαρεὺς εἰργάσατο	Καλλικλῆς	Θεοκόσμου τοῦ ποιήσαντος τὸ ἄγαλμα
[6, 17]	παισὶ, Βούτας Πολυνείκους Μιλήσιος, καὶ	Καλλικράτης	ἀπὸ τῆς ἐπὶ Ληθαίῳ Μαγνησίας,
[6, 17]	Λυσίππου δὲ ἔργον ἡ τοῦ	Καλλικράτους	ἐστὶν εἰκών. (Ἐνατίωνι δὲ καὶ
[6, 14]	καὶ ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτῇ· Πυθοκρίτου	Καλλινίκου	μνᾶμα τοῦ αὐλητᾶ. Ἀνέθεσαν δὲ
[6, 7]	Εὐκλῆς, Καλλιάνακτός τε ὢν καὶ	Καλλιπατείρας	τῆς Διαγόρου, Πεισίροδος δὲ ἐν
[6, 6]	τῶν ἐν Τεμέσῃ παρθένων τὴν	καλλίστην.	(Τοῖς μὲν δὴ τὰ ὑπὸ
[6, 3]	Αἰγείρας τῆς Ἀχαιῶν τότε ἐγένετο	κάλλιστος	τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ, καὶ σὺν
[6, 3]	ἐπὶ Σικυῶνα στρατεία. Ἀνδριὰς Κράτινου	καλλίστου	τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ. Ἕτεροι ἀνδριάντες.
[6, 16]	δέ σφισι τῷ μὲν ἵπποις,	Καλλιτέλει	δὲ παλαίσαντί εἰσιν. (Ἰδιώτας δὲ
[6, 16]	καὶ ἐπὶ στήλης τῆς αὐτῆς	Καλλιτέλης	ὁ τοῦ Πολυπείθους πατήρ, παλαιστὴς
[6, 15]	Τὸν δὲ παῖδα σταδιοδρόμον Ξένωνα	Καλλιτέλους	ἐν Λεπρέου τοῦ ἐν τῇ
[6, 22]	ἰδίᾳ μὲν ἑκάστῃ τῶν νυμφῶν,	Καλλιφάεια,	καὶ Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία τε
[6, 12]	ἀναβέβηκε παρθένος (ἐμοὶ δοκεῖν) νίκης.	Κάλλωνα	δὲ τὸν Ἁρμοδίου, καὶ τὸν
[6, 10]	Πόντιος ἐξ Ἐπιδάμνου, Νικήσας ἵπποις	καλὸν	ἀγῶνα Διός. (Τῶν δὲ ἱπποτροφησάντων
[6, 2]	σασθαι. Οι δ' Ἰαμί δαι	καλού	μενοι μά ντεις, γεγό νασιν
[6, 24]	ταῖς γυναιξὶν οἴκημα ταῖς ἑκκαίδεκα	καλουμέναις,	ἔνθα τὸν πέπλον ὑφαίνουσι τῇ
[6, 10]	ταφῆναί φασιν αὐτὸν ἐν νήσῳ	καλουμένῃ	Γλαύκου καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι.
[6, 4]	νεωτάτη τῶν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεων,	καλουμένη	δὲ ἀπὸ τοῦ οἰκιστοῦ Φιλίππου
[6, 21]	ποταμὸν Ἐρύμανθον κατὰ τὴν Σαύρου	καλουμένην	δειράδα, τοῦ Σαύρου τε μνῆμα
[6, 20]	τῇ κορυφῇ θύουσιν οἱ Βασίλαι	καλούμενοι	τῷ Κρόνῳ κατὰ ἰσημερίαν τὴν
[6, 23]	μνμημνς ἄξια. Βουλευτήριον Ἠλείων, Λαλίχμιον	καλούμενον.	Ἀγυιὰ ὀνομαζομένη. Ἱερὸν Ἀρτέμιδος Φιλομείρακος.
[6, 23]	Ἔρωτα ἔχων ἐπειργασμένον, καὶ τὸν	καλούμενον	Ἀντέρωτα· ἔχει δὲ ὁ μὲν
[6, 7]	καὶ εὐδαίμονα ἐπὶ τοῖς παισὶ	καλούμενον.	Γένος δὲ ὁ Διαγόρας τὸ
[6, 24]	ἀγορὰν καὶ ἐπὶ τὸν Ἑλλανοδικαιῶνα	καλούμενον,	ἔστι δὲ ὑπὲρ τοῦ Ἀχιλλέως
[6, 20]	κατὰ τὴν πομπικὴν ἔσοδον Ἱπποδάμειον	καλούμενον,	ὅσον πλέθρου χωρίον περιεχόμενον θριγκῷ.
[6, 23]	Ἔστι δὲ ἐν τῷ γυμνασίῳ	καλούμενον	Πλέθριον· ἐν δὲ αὐτῷ συμβάλλουσιν
[6, 24]	οὐδέν τι ἀλλοῖον ἢ ὁ	καλούμενος	Ἀλεξίκακος ὑπὸ Ἀθηναίων. Ἑτέρωθι δὲ
[6, 16]	καὶ Ἤλιδος εἰκόνες. Δρόμος ὁ	καλούμενος	ἵππιος. Πολυπείθους ἅρμα. Ἠλείων ἰδιωτῶν
[6, 19]	δὲ θησαυρὸς ἐν Ὀλυμπίᾳ Σικυωνίων	καλούμενος,	Μύρωνος δὲ ἀνάθημα τυραννήσαντος Σικυωνίων·
[6, 21]	(Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος Ἁρπινάτης	καλούμενος	ποταμὸς, καὶ οὐ πολὺ ἀπὸ
[6, 20]	τὴν Ἄφεσιν μηχανησάμενος. Βωμὸς ὁ	καλούμενος	Ταράξιππος. Ἕτεροι ἑτέρωθι Ταράξιπποι. Ἱππδαμείας
[6, 25]	δοῦ. Ἱερὸν Τύχης. Ἄγαλμα Κορύβαντος	καλουμένου	Σατράπου. Ἔχεται δὲ τῆς ἀγορᾶς
[6, 5]	κατὰ πρόκλησιν Περσῶν ἄνδρας τῶν	καλουμένων	ἀθανάτων ἀριθμὸν τρεῖς, ἀθρόους οἱ
[6, 24]	ἐπιφανέστατα. Σιληνοῦ ναός. Τῶν ἑκκαίδεκα	καλουμένων	γυναικῶν οἴκημα. (Ἑτέρα δὲ ἔξοδος
[6, 11]	ἐν πατρίδι τοῦ ὠκίστου τῶν	καλουμένων	ἡρώων ἀνελέσθαι δρόμου νίκην. Τοὺς
[6, 5]	ἐγένετο ἀνθρώπων, πλὴν τῶν ἡρώων	καλουμένων,	καὶ εἰ δή τι ἄλλο
[6, 22]	ὑπὸ Ἀρκάδων, ἀνολυμπιάδας οἱ Ἠλεῖοι	καλοῦντες	οὐ σφᾶς ἐν καταλόγῳ τῶν
[6, 14]	ἐπὶ τοῖς παισὶν, οὓς ἀγενείους	καλοῦσι,	καὶ τρίτα δὴ ὅ τι
[6, 20]	Ἀμφίονος κατορύξαι τι ἐνταῦθα, ἔνθα	καλοῦσι	τὸν Ταράξιππον· καὶ ὑπὸ τοῦ
[6, 26]	γῇ ζωύφιόν σφισιν, ὃν σῆρα	καλοῦσιν	Ἕλληνες, ὑπὸ δὲ αὐτῶν Σηρῶν
[6, 25]	τὴν μὲν ἐν τῷ ναῷ	καλοῦσιν	Οὐρανίαν· ἐλέφαντος δέ ἐστι καὶ
[6, 9]	μετὰ τῶν ἄλλων, ὅτι ἐπὶ	κάλπης	ἀνηγορεύθη δρόμῳ, μετὰ τούτου τὴν
[6, 20]	τῶν κελήτων, διήκει πρὸ αὐτῶν	καλῴδιον	ἀντὶ ὕσπληγος. Βωμὸς δὲ ὠμῆς
[6, 9]	ἱερῷ, καὶ ἐφελκυσαμένου τὸ ἐπίθημα,	κάματον	ἐς ἀνωφελὲς οἱ Ἀστυπαλαιεῖς ἔκαμνον
[6, 22]	Λουομένοις δὲ ἐν τῇ πηγῇ	καμάτων	τέ ἐστι καὶ ἀλγημάτων παντοίων
[6, 5]	ἐπιθέμενοι τῷ Ξέρξου, τὰς ἀγούσας	καμήλους	τὰ σιτία ἐλυμήναντο. (Οὗτοι πολλάκις
[6, 3]	καὶ τὴν Καυλωνίαν ἁλοῦσαν ὑπὸ	Καμπανῶν,	οἳ Ῥωμαίοις μεγίστη τοῦ συμμαχικοῦ
[6, 20]	δὲ ὑπὲρ τῶν ἵππων τὴν	καμπὴν	ἀνεστηκυίας χρόαν πυρρᾶς, ἡ ἀπ'
[6, 9]	δὲ Ἀριστοκλῆς Σικυώνιος, ἀδελφός τε	Κανάχου,	καὶ οὐ πολὺ τὰ ἐς
[6, 13]	ἐν παισίν, ἔστιν ἔργον Σικυωνίου	Κανάχου	παρὰ τῷ Ἀργείῳ Πολυκλείτῳ διδαχθέντος.
[6, 3]	Τὸν δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος	Κάνθαρος,	Ἀλέξιδος μὲν πατρός, διδασκάλου δὲ
[6, 17]	τε Ἠλεῖον, τέχνην τοῦ Σικυωνίου	Κανθάρου,	πάλης ἐν παισὶν ἀνῃρημένον νίκην,
[6, 26]	μέν ἐστιν αὐτοῦ διπλάσιον ἢ	κανθάρων	ὁ μέγιστος, τὰ δὲ ἄλλα
[6, 26]	ἐκτρέφειν ἀγαθή. Τὴν μὲν δὴ	κανναβίδα	καὶ λίνον καὶ τὴν βύσσον
[6, 20]	εὐρεῖα γίνεται. Δελφὶς δὲ ἐπὶ	κανόνος	κατὰ ἄκρον μάλιστα τὸ ἔμβολον
[6, 21]	Ἀκριῶν. Ἐπὶ δὲ τῷ Ἀκρίᾳ	Κάπετόν	φασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι,
[6, 15]	ἀγωνιστήν· εἶχε δὲ καὶ Ἠλεῖον	Κάπρον	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς παλαῖσαί
[6, 15]	τοῦ παγκρατίου, κρατηθεὶς ὑπὸ τοῦ	Κάπρου,	ὅμως ἐχρήσατο ἐς τοὺς πύκτας
[6, 15]	ἀνδριάντες δύο ἀνδρός εἰσιν Ἠλείου	Κάπρου	τοῦ Πυθαγόρου, πάλης τε εἰληφότος
[6, 15]	στεφανωθέντα ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς.	Κάπρῳ	μὲν δὴ οὐκ ἄνευ μεγάλων
[6, 15]	προθυμούμενον. (Γεγονυίας δὲ ἤδη τῷ	Κάπρῳ	νίκης ἐπὶ τῇ πάλῃ, ἀνεδίδασκεν
[6, 15]	ἀνθρώπων αἱ δύο νῖκαι τῷ	Κάπρῳ	τούτῳ. Τὸν μὲν δὴ ἐπὶ
[6, 13]	Κεράμου τῆς ἐν τῇ τραχείᾳ	Καρίᾳ.	Ἀνέφηνε δὲ ἀρετὴν ποδῶν ἐν
[6, 19]	οἱ ὕστερον. Εἰσὶ δ' οἳ	Καρπίαν	Ἰβήρων πόλιν καλεῖσθαι νομίζουσι τὰ
[6, 26]	Θυίων. Ἱερὸν Ἀθηνᾶς. Ἑρμοῦ ἄγαλμα.	Καρποὶ	χώρας Ἠλείας. Βύσσος. Ἐσθῆτες σηρικαὶ
[6, 9]	γ' ἡμέρου καὶ ῥοιᾶς φέρει	καρπόν,	ἐμοὶ μὲν οὐχ οἷά τε
[6, 11]	ὡς τοῖς Θασίοις οὐδένα ἀπεδίδου	καρπὸν	ἡ γῆ, θεωροὺς ἀποστέλλουσιν ἐς
[6, 26]	τά τε ἄλλα ἐστὶν ἐς	καρποὺς	καὶ τὴν βύσσον οὐχ ἥκιστα
[6, 10]	χειρονομῆσαι πεφυκώς. Ἀποθανόντα δὲ οἱ	Καρύστιοι	ταφῆναί φασιν αὐτὸν ἐν νήσῳ
[6, 10]	δὲ τοῖς κατειλεγμένοις ἕστηκεν ὁ	Καρύστιος	Γλαῦκος. Εἶναι δέ φασιν ἐξ
[6, 10]	δαίμονος. Πατρὸς δὲ οὗτος ὁ	Καρύστιος	ἦν Δημύλου, καὶ γῆν φασιν
[6, 19]	Σικελιώτας δὲ Σελινουντίους ἀνέστησαν μὲν	Καρχηδόνιοι	πολέμῳ· πρὶν δὲ ἢ τὴν
[6, 12]	πόλεμον καταστάντων, εἶχον μὲν οἱ	Καρχηδόνιοι	τῆς νήσου πλέον ἢ ἥμισυ·
[6, 12]	περὶ Σικελίας ἐς τὴν πρὸς	Καρχηδονίους	πόλεμον καταστάντων, εἶχον μὲν οἱ
[6, 19]	Ταρτησοῦ ποταμοῦ καὶ πόλεως. Θησαυρὸς	Καρχηδονίων.	Ἐπιδαμνίων. Συβαριτῶν. Λιβύων τῶν ἐν
[6, 12]	ἐς τὸν πόλεμον, ἑλέσθαι τὰ	Καρχηδονίων	ἤρεσε. Μετὰ δὲ οὐ πολὺ
[6, 19]	δὲ τῷ Σικυωνίῳ ἐστὶν ὁ	Καρχηδονίων	θησαυρός, Ποθαίου τέχνη, καὶ Ἀντιφίλου
[6, 2]	Κορί νθω προσανελέ σθαι νί	κας.	Λυκινος δὲ αγαγὼ ν ες
[6, 1]	ππων υπηρξεν ανελέ σθαι νί	κας,	τω Τρωί λω δε) τελεί
[6, 2]	ων ες τοὺ ς Ὀλυμπιονί	κας	φασί γρά μματα ου Λί
[6, 1]	συγγραφή Ουδὲ οπό σων εστή	κασιν	ανδριά ντες, ουδὲ τού τοις
[6, 1]	ργοις, ό μως ου τετυχή	κασιν	εικό νων. (Τού τους εκέ
[6, 4]	πᾶσιν ὁμοῦ στρατεύσασθαι, ἢ ἰδίᾳ	κατ'	ἀρετήν τε καὶ τόλμαν Ἀχαιῶν
[6, 10]	Δημύλου, καὶ γῆν φασιν αὐτὸν	κατ'	ἀρχὰς ἐργάζεσθαι. Ἐκπεσοῦσαν δὲ ἐκ
[6, 10]	ὁ Γλαῦκος ἦν ἐπιτηδειότατος τῶν	κατ'	αὐτὸν χειρονομῆσαι πεφυκώς. Ἀποθανόντα δὲ
[6, 17]	ποτε ὑπὸ Συρακουσίων τὴν πόλιν	κατ'	ἐμὲ αὖθις συνέβαινεν οἰκεῖσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[6, 2]	ν Λί χαν τουτον η	κατὰ	(Ἄγιν βασιλέ α επιστρατεί α
[6, 25]	ἴσμεν μόνοι τιμῶσιν δην Ἠλεῖοι	κατὰ	αἰτίαν τήνδε. Ἡρακλεῖ στρατιὰν ἄγοντι
[6, 20]	γίνεται. Δελφὶς δὲ ἐπὶ κανόνος	κατὰ	ἄκρον μάλιστα τὸ ἔμβολον πεποίηται
[6, 21]	δὲ ἐξ ἀρχῆς καὶ τρόπαιον	κατὰ	Ἀρκάδων ἐπὶ τῇ κρηπῖδι εἱστήκει.
[6, 8]	μᾶλλον ἢ ἀνδρία νομίζοιτο ἂν	κατά	γε ἐμὴν γνώμην. (Μετὰ δὲ
[6, 19]	οὖν οἱ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι	κατά	γε ἡμετέραν γνώμην ἄνθρωποι μέν
[6, 26]	καὶ τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν	κατὰ	γνώμην ᾖ, ταῖς θύραις τοῦ
[6, 25]	Τύχης, ἐν οἰκήματι οὐ μεγάλῳ.	Κατὰ	δὲ ὄψιν ὀνείρατος γραφῇ μεμιμημένος
[6, 24]	εἰκόνες ἑκατέρωθεν πρὸς τῷ τοίχῳ.	Κατὰ	δὲ τῆς στοᾶς τὸ ἐς
[6, 7]	καί τῶν ἀπ' ἐκείνου. Τὰ	κατά	Δωριέα τὸν Διαγόρου. Ἀθλητῶν ἑτέρων
[6, 14]	τόλμημα Ἀρτεμίδωρος γένος Τραλλιανὸς ὑπερεβάλετο	κατὰ	ἐμὴν δόξαν. Ἀρτεμιδώρῳ γὰρ ἁμαρτεῖν
[6, 6]	ἐς ἐμὲ ἀνδρὸς ἤκουσα πλεύσαντος	κατὰ	ἐμπορίαν. (Τόδε μὲν ἤκουσα, γραφῇ
[6, 6]	ἀποτεμομένους οἰκοδομήσασθαι νεὼν, διδόναι δὲ	κατὰ	ἔτος αὐτῷ γυναῖκα τῶν ἐν
[6, 25]	καὶ ναός) ἀνοίγνυται μὲν ἅπαξ	κατὰ	ἔτος ἕκαστον, ἐσελθεῖν δὲ οὐδὲ
[6, 20]	περιεχόμενον θριγκῷ. Ἐς τοῦτο ἅπαξ	κατὰ	ἔτος ἕκαστον ἔστι ταῖς γυναιξὶν
[6, 20]	Ὀλυμπίαν, ἱερασομένην αἱροῦνται τῇ θεῷ	κατὰ	ἔτος ἕκαστον. Ἡ δὲ πρεσβῦτις
[6, 20]	οἱ Βασίλαι καλούμενοι τῷ Κρόνῳ	κατὰ	ἰσημερίαν τὴν ἐν τῷ ἦρι,
[6, 9]	Γέλωνος τοῦ Γελώου ἅρμα. Τὰ	κατὰ	Κλεομήδην. (Θεογνήτῳ δὲ Αἰγινήτῃ πάλης
[6, 1]	λό γος, ό τι ου	κατά	λογό ς εστιν αθλητων, οπό
[6, 10]	δὲ οἱ παρὰ τὸ ζυγόν,	κατὰ	μὲν τὰ δεξιὰ Κνακίας, ἐν
[6, 24]	τὰ ἐπέκεινα τῆς ἀγορᾶς ἔχουσα·	κατὰ	μέσον δὲ αὐτῆς οὐ κίονες,
[6, 19]	Ἄλτει, πρὸς ἄρκτον τοῦ Ἡραίου,	κατὰ	νώτου δὲ αὐτῆς παρήκει τὸ
[6, 17]	τῇ Ὀλυμπικῇ φασι, καὶ ἀφικόμενον	κατὰ	πρεσβείαν ὁμοῦ Τισίᾳ παρ' Ἀθηναίους.
[6, 3]	ὑπὸ τοῦ Στομίου, μονομαχήσαντά οἱ	κατὰ	πρόκλησιν. (Εἶναι δὲ αὐτὸν ἐκ
[6, 5]	ἀφικέσθαι τὴν αὑτοῦ. Ἔνθα δὴ	κατὰ	πρόκλησιν Περσῶν ἄνδρας τῶν καλουμένων
[6, 3]	δὲ τὸν μὲν ἀνδριάντα Ἀχαιοὶ	κατὰ	πρόσταγμα ἀνέθεσαν τοῦ ἐν Δελφοῖς
[6, 20]	μὲν οὖν σχῆμα ἡ ἄφεσις	κατὰ	πρῷραν νεώς· τέτραπται δὲ αὐτῆς
[6, 14]	τῶν λοιπῶν δὲ ἀλλήλοις ἐπικειμένων	κατὰ	στοῖχον, τὸν ἐλάχιστον οὖν τῶν
[6, 6]	πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα ὀλυμπιάδι, οὐ	κατὰ	τὰ αὐτὰ ἐς τὴν ἐπιοῦσαν
[6, 10]	πεποίηται ὁ ἀνδριὰς ἀσπίδα τε	κατὰ	τὰ αὐτὰ ἔχων τοῖς ἐφ'
[6, 16]	δὲ τοῦ μὴ ἀγωνιστὴς γενέσθαι,	κατὰ	τὰ αὐτὰ Ἠλείοις τοῖς ἄλλοις
[6, 20]	τὸν Ταράξιππον. (Ἕλληνες δὲ οὐ	κατὰ	τὰ αὐτὰ νομίζουσιν ἐς τὸν
[6, 19]	Οἵτινες δὲ οὗτοι ἦσαν, οὐ	κατὰ	τὰ αὐτὰ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν.
[6, 6]	τῆς Λοκρίδος ἄχρι τοῦ Καικίνου	κατὰ	τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις τέττιξιν
[6, 26]	δὲ καὶ ξένοι κατώμνυντο ἔχειν	κατὰ	τὰ εἰρημένα· ἐπεὶ αὐτός γε
[6, 21]	(Ἀπέθανον δὲ ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου,	κατὰ	τὰ ἔπη τὰς μεγάλας Ἠοίας,
[6, 22]	Ταύτην τὴν Πύλον ᾤκισε μὲν	κατὰ	τὰ ἤδη λελεγμένα μοι Μεγαρεὺς
[6, 20]	(Τὸ δὲ ὄρος τὸ Κρόνιον	κατὰ	τὰ ἤδη λελεγμένα μοι παρὰ
[6, 17]	τὴν ἔφοδον ἐν τῇ Ἄλτει	κατὰ	τὰ ἡμῖν εἰρημένα. Εἰ δὲ
[6, 21]	οἱ αὐτοὶ Πισαίοις καθεστήκεσαν ἔχοντες	κατὰ	τάδε. Διαβάντων δὲ ποταμὸν Ἐρύμανθον
[6, 24]	δὲ ἀγορὰ τοῖς Ἠλείοις οὐ	κατὰ	τὰς Ἰώνων, καὶ ὅσαι πρὸς
[6, 1]	γεγό νασι δέ σφισιν ου	κατὰ	ταυτὰ αι νικαι, αλλὰ τω
[6, 14]	ἐπίδειξιν. (Περιέδει τῷ μετώπῳ χορδὴν	κατὰ	ταὐτὰ δὴ καὶ εἰ ταινίαν
[6, 9]	τὸ ἅρμα τὸ Γέλωνος οὐ	κατὰ	ταὐτὰ δοξάζειν ἐμοί τε παρίστατο
[6, 15]	Ἱέρων οὗτος καὶ Συρακουσῶν εἴη	κατὰ	ταὐτὰ ἐκείνῳ τύραννος. (Ἀνέθεσαν δὲ
[6, 26]	δὴ καὶ πόδας ἀριθμὸν ὀκτὼ	κατὰ	ταὐτὰ ἔχει τοῖς ἀράχναις. Ταῦτα
[6, 23]	καὶ ὃν Ἠλεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι	κατὰ	ταὐτὰ Ἠλείοις Ἀντέρωτα ὀνομάζουσι, Δήμητρός
[6, 3]	δὲ δῆλα ὡς καὶ οὗτος	κατὰ	ταὐτὰ Ἠλείοις τοῖς ἄλλοις εἴργετο.
[6, 20]	πυρρᾶς, ἡ ἀπ' αὐτῆς αὐγὴ	κατὰ	ταὐτὰ καὶ εἰ πῦρ, ἐνεποίει
[6, 20]	Ἀγνάπτου χαλῶσιν ὕσπληγες, καὶ οἱ	κατὰ	ταύτας ἑστηκότες ἐκθέουσιν ἵπποι πρῶτοι·
[6, 21]	παρὰ Ἡρακλέους τὴν δίκην ἔσχε.	(Κατὰ	ταύτην τὴν ἐπώνυμον τοῦ λῃστοῦ
[6, 24]	οὐ χαλεπῶς, ἅτε αὐτοσχεδίως οἰκοδομούμενοι.	Κατὰ	ταύτην τὴν στοὰν ἰόντι ἐς
[6, 25]	βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν. Εἰ δὲ	κατὰ	τὴν Ἀγαμέμνονος καὶ Μενελάου στρατείαν
[6, 23]	λανθάνουσι παρελθόντες ἐς τὴν πόλιν	κατὰ	τὴν ἀγυιὰν ταύτην καὶ ἐπακούσαντες
[6, 20]	τῆς μείζονος πλευρᾶς, οὔσης χώματος,	κατὰ	τὴν διέξοδον τὴν διὰ τοῦ
[6, 22]	τῇ Ἠλείᾳ δῆλα τὰ ἐρείπια	κατὰ	τὴν ἐξ Ὀλυμπίας ἐστὶν ἐς
[6, 23]	Ἤλιδι ἀποπεμφθέντες, καὶ ἀλλήλοις διακελευσάμενοι	κατὰ	τὴν ὁδόν, ἐπειδὰν πλησίον γίνωνται
[6, 20]	(Ἔστι δὲ ἐντὸς τῆς Ἄλτεως	κατὰ	τὴν πομπικὴν ἔσοδον Ἱπποδάμειον καλούμενον,
[6, 20]	κεκονιαμένος, ἐπὶ ἑκάστης Ὀλυμπιάδος ποιεῖται	κατὰ	τὴν πρῷραν μάλιστά που μέσην.
[6, 21]	τάδε. Διαβάντων δὲ ποταμὸν Ἐρύμανθον	κατὰ	τὴν Σαύρου καλουμένην δειράδα, τοῦ
[6, 8]	ἐξ ἀνδρὸς εἰς λύκον. Τὰ	κατὰ	τὴν Τιμάνθους τελευτήν. Τά κατά
[6, 20]	ἵππων, ἔστ' ἂν ἐξισωθῶσιν ἀλλήλοις	κατὰ	τῆς πρῴρας τὸ ἔμβολον. Τὸ
[6, 8]	κατὰ τὴν Τιμάνθους τελευτήν. Τά	κατά	Τιμασίθειον. (Σωκράτους δὲ Πελληνέως δρόμου
[6, 5]	ὥρᾳ θέρους. Καί πως οὐ	κατά	τινα ἀγαθὸν δαίμονα ἡ κορυφὴ
[6, 12]	σώματος. (Θεόχρηστον δὲ Κυρηναῖον, ἱπποτροφήσαντα	κατὰ	τὸ ἐπιχώριον τοῖς Λίβυσι, καὶ
[6, 3]	Σάμιοι καὶ οἱ ἄλλοι Ἴωνες,	(κατὰ	τὸ λεγόμενον ὑπ' αὐτῶν Ἰώνων,
[6, 20]	δὲ τοῖς πέρασι τοῦ Κρονίου	κατὰ	τὸ πρὸς τὴν ἄρκτον ἔστιν
[6, 20]	δευτέρᾳ τάξει· διὰ πάντων τε	κατὰ	τὸν αὐτὸν λόγον συμβαίνει τῶν
[6, 20]	πρῶτοι· θέοντές τε δὴ γίνονται	κατὰ	τοὺς εἰληχότας ἑστάναι τὴν δευτέραν
[6, 25]	ἡ πόλις πληθύει μάλιστα ἀνθρώποις,	κατὰ	τοῦτο ἀνδριάς σφισιν ἀνδρὸς οὐ
[6, 20]	στοᾷ προσεχής ἐστιν ἡ πρῷρα,	κατὰ	τοῦτο εὐρεῖα γίνεται. Δελφὶς δὲ
[6, 20]	καθ' ὅτου οἱ Ἑλλανοδίκαι καθέζονται,	κατὰ	τοῦτο (τὸ) χωρίον ἐς τῶν
[6, 20]	βωμοῦ περιφεροῦς ἐστι· παραθέοντας δὲ	κατὰ	τοῦτο τοὺς ἵππους φόβος τε
[6, 18]	μὲν γυναῖκας καὶ τέκνα Λαμψακηνῶν,	καταβαλεῖν	δὲ καὶ ἐς ἔδαφος τὴν
[6, 4]	Σωστράτῳ· καὶ γὰρ τὸν Λεοντίσκον	καταβαλεῖν	μὲν οὐκ ἐπίστασθαι τοὺς παλαίοντας,
[6, 9]	Ταυροσθένης τῇ Ὀλυμπιάδι τῇ ἐφεξῆς	καταβάλοι	τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην,
[6, 8]	στέφανον, καὶ Τροιζηνίῳ Βαύκιδι παλαιστὰς	καταβαλόντι	ἄνδρας, τῷ μὲν τοῦ Ἀθηναίου
[6, 1]	δὲ Αρχέ δαμος Ξενί ου,	καταβαλὼ	ν καὶ ουτος παλαιστὰ ς
[6, 9]	Ξενοκλῆς τε Μαινάλιος ἕστηκε παλαιστὰς	καταβαλὼν	παῖδας· καὶ Ἄλκετος Ἀλκίνου κρατήσας
[6, 20]	ταραχή, τά τε δὴ ἅρματα	καταγνύουσιν	ὡς ἐπίπαν καὶ οἱ ἡνίοχοι
[6, 9]	Ἴκκον ἀποκτείνειεν ἐν τῇ μάχῃ·	καταγνωσθεὶς	δὲ ὑπὸ τῶν Ἑλλανοδικῶν ἄδικα
[6, 7]	Σπάρτην, ἀδικεῖν τε ὑπὸ Λακεδαιμονίων	καταγνωσθῆναι,	καὶ ἐπιβληθῆναί οἱ θάνατον ζημίαν.
[6, 18]	πεντήκοντα· καὶ Ὀπουντίου Ῥηξιβίου παγκρατιαστὰς	καταγωνισαμένου	μιᾷ πρὸς ταῖς ἑξήκοντα ὀλυμπιάδι.
[6, 15]	μὲν δὴ ἐπὶ τοῦ παγκρατίου	καταγωνισθέντα	ὑπ' αὐτοῦ, δεδήλωκεν ὁ λόγος
[6, 11]	καὶ αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεὸς	καταδέχεσθαι	τοὺς δεδιωγμένους. Καὶ οἱ μὲν
[6, 11]	μὲν ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ	καταδεχθέντες,	οὐδὲν τῆς ἀκαρπίας παρείχοντο ἴαμα.
[6, 6]	ἀγώνισμα τῆς πυγμῆς· τούτων ἕνεκα	καταδικάζουσιν	αὐτὸν ἐκτῖσαι καὶ ἰδίᾳ τῷ
[6, 3]	Ἀμβρακιώτῃ Λέοντι, καὶ ὡς χρημάτων	καταδικάσαιτο	ὁ Λέων ἐπὶ τῆς Ὀλυμπικῆς
[6, 6]	γῆς ὁ Ἥρως, ἀφανίζεταί τε	καταδὺς	ἐς θάλασσαν· καὶ γάμος τε
[6, 8]	Ἀθηναίῳ τὴν ἀκρόπολιν τὴν Ἀθηναίων	καταλαβόντι	ἐπὶ τυραννίδι, μετασχὼν τοῦ ἔργου
[6, 6]	τὴν ἀπώλειαν, ἀποπλέοντα οἴχεσθαι· τοῦ	καταλευσθέντος	δὲ ἀνθρώπου τὸν δαίμονα οὐδένα
[6, 6]	ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ τούτου	καταλευσθῆναι	τοῦ ἀδικήματος. (Ὀδυσσέα μὲν δὴ
[6, 9]	δὲ τοῦ ὀρόφου τοῖς παισί,	καταλιθούμενος	ὑπὸ τῶν ἀστῶν, κατέφυγεν ἐς
[6, 26]	Κυλλήνης δὲ ἐν μὲν Ἠλείων	καταλόγῳ	λόγον οὐδένα Ὅμηρος ἐποιήσατο· ἐν
[6, 22]	Ἠλεῖοι καλοῦντες οὐ σφᾶς ἐν	καταλόγῳ	τῶν Ὀλυμπιάδων γράφουσιν. Ὀγδόῃ δὲ
[6, 24]	οἱ βωμοὶ πλῆθος οὐ πολλοί·	καταλύονται	γὰρ οὐ χαλεπῶς, ἅτε αὐτοσχεδίως
[6, 12]	τὸν ἀνδριάντα εἰργάσατο, οὐκ ἴσμεν·	καταμαχέσασθαι	δὲ τρεῖς φασιν ἀνταγωνιστὰς αὐτὸν,
[6, 5]	ἐς φυγὴν τῶν λοιπῶν παρέστη	καταμεῖναι	τῷ Πουλυδάμαντι, καὶ ἀνέσχε τὰς
[6, 21]	μεσημβρίας κατιὼν ἐς τὸν Ἀλφειὸν	καταντικρὺ	τοῦ Ἐρυμάνθου μάλιστα, οὗτός ἐστιν
[6, 14]	γὰρ οὐκ ἐγένετο οἷός τε	καταπαλαῖσαι	Τιμασίθεον πολίτην τε ὄντα αὐτῷ,
[6, 3]	καὶ σὺν τέχνῃ μάλιστα ἐπάλαισε.	Καταπαλαίσαντι	δὲ αὐτῷ τοὺς παῖδας προσαναστῆσαι
[6, 8]	Ἀμέρτου καταπαλαίσαντος ἐν Ὀλυμπίᾳ παῖδας,	καταπαλαίσαντος	δὲ καὶ Πυθοῖ τοὺς ἐλθόντας
[6, 8]	παισὶν εἰληφότος, καὶ Ἠλείου Ἀμέρτου	καταπαλαίσαντος	ἐν Ὀλυμπίᾳ παῖδας, καταπαλαίσαντος δὲ
[6, 10]	αὑτοῦ γενέσθαι. (Μετὰ δὲ Ἴκκον	καταπαλαίσας	παῖδας Παντάρκης ἕστηκεν Ἠλεῖος ὁ
[6, 16]	δὲ ἕστηκεν αὐτῶν Λύσιππος Ἠλεῖος,	καταπαλαίσας	τοὺς ἐσελθόντας τῶν παίδων· Ἀνδρέας
[6, 9]	Ἄργους. Λέγεται δὲ, ὡς Ταυροσθένην	καταπαλαίσειεν	ὁ Χείμων τὸν Αἰγινήτην, καὶ
[6, 5]	ὁμοῦ τῷ Περσῶν δήμῳ Σογδιανὸν	καταπαύσας	παῖδα Ἀρταξέρξου γνήσιον, ἔσχεν ἀντ'
[6, 2]	ς της Ἄλτεως μά χη.	Καταπαυσθέ	ντος δὲ του πολέ μου,
[6, 11]	ἐπεξῄεσαν φόνου. Καὶ οἱ Θάσιοι	καταποντοῦσι	τὴν εἰκόνα, ἐπακολουθήσαντες γνώμῃ τῇ
[6, 3]	ὃς ἀπὸ Ἀριστοκλέους τοῦ Σικυωνίου	καταριθμουμένῳ	τοὺς διδαχθέντας, ἕβδομος ἀπὸ τούτου
[6, 9]	δὲ τὰ ξύλα τῆς κιβωτοῦ	καταρρήξαντες,	ὡς οὔτε ζῶντα Κλεομήδην οὔτε
[6, 26]	ζῷα τρέφουσιν οἱ Σῆρες οἴκους	κατασκευασάμενοι	χειμῶνός τε καὶ θέρους ὥρᾳ
[6, 22]	φυλάσσουσι. Τείχους δὲ ἢ ἄλλου	κατασκευάσματος	ἐλείπετο οὐδὲν ἔτι, ἄμπελοι δὲ
[6, 24]	τῆς δεκάτης. (Ἔστι δὲ ἡ	κατασκευὴ	τῆς στοᾶς Δώριος, καὶ διπλῆ,
[6, 3]	παιδὶ ἔτι ὄντι τῷ Ὕσμωνι	κατασκῆψαι	ῥεῦμα ἐς τὰ νεῦρα, καὶ
[6, 23]	Ἄνδρες τοῦ Ὀξύλου στρατεύματος ἐπὶ	κατασκοπῇ	τῶν ἐν Ἤλιδι ἀποπεμφθέντες, καὶ
[6, 23]	τὸ ὄνομα εἴληφεν ἀπὸ τῶν	κατασκόπων	τῆς σιωπῆς. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ' Ἀγορὰ
[6, 24]	βέβαιον ὁμολογίαν ἐπὶ οὐδενὶ λόγῳ	καταστάντος.	Ἔστι δὲ καὶ μνῆμα τῷ
[6, 3]	ἐς τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον	καταστάντων,	ἄλλαι τε τῶν ἐν Ἰταλίᾳ
[6, 12]	ἐς τὴν πρὸς Καρχηδονίους πόλεμον	καταστάντων,	εἶχον μὲν οἱ Καρχηδόνιοι τῆς
[6, 2]	γχνων μαντικὴ ν κυνεί ων	καταστή	σασθαι. Οι δ' Ἰαμί δαι
[6, 7]	ἐς τὸ ἴσον ἔτι Ἀθηναίοις	καταστῆσαι·	ὅτι καὶ Ἀθηναίοις ἐς Θράσυλλον
[6, 3]	Καυλωνίας οἰκισμὸς ἐν Ἰταλίᾳ καί	καταστροφή.	Ἀνδριὰς Λυσάνδρου. (Δαμίσκου δὲ ἐγγύτατα
[6, 26]	ἐς οἴκημα ἐσκομίσαντες οἱ ἱερεῖς	κατατίθενται	κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν
[6, 20]	ἐσφέρει τῷ θεῷ, καὶ μάζας	κατατίθησιν	αὐτῷ μεμαγμένας μέλιτι. (Ἐν μὲν
[6, 2]	ρ ὴ ό σους αυτων	κατέ	λεξα ή δη, τοσοί δε
[6, 1]	τὸ μὲ ν τροχὸ ν	κατέ	χει, τὸ δὲ αιτει τὴ
[6, 15]	λόγος δὴ μοι· παλαίων δὲ	κατέβαλεν	Ἠλεῖον Παιάνιον Ὀλυμπιάδα πάλῃ τὴν
[6, 13]	τὴν οἰκίαν αὐτοῦ δεσμωτήριον εἷναι	κατέγνωσαν,	καὶ τὴν εἰκόνα καθεῖλον παρὰ
[6, 14]	τοῦ ἀγῶνος· τῇ δὲ ἑξῆς	(κατεδέχθη	γὰρ τηνικαῦτα ἐς τοὺς παῖδας)
[6, 1]	ς Ἠλειος. Τού των των	κατειλεγμέ	νων ειργά σατο Αλυπος τὰ
[6, 21]	Οἱ δὲ καὶ ἐπαριθμοῦσι τοῖς	κατειλεγμένοις	Ἐρύθραν παῖδα Λεύκωνος τοῦ Ἀθάμαντος
[6, 10]	ἀθλητῶν ἀνδριάντες. (Ἐπὶ δὲ τοῖς	κατειλεγμένοις	ἕστηκεν ὁ Καρύστιος Γλαῦκος. Εἶναι
[6, 10]	δρόμου, τοὺς δὲ ἐπ' αὐτῷ	κατειλεγμένους	πυγμῆς, Ἐπικράδιον μὲν καὶ Ἀγιάδαν,
[6, 5]	μονομαχήσαντας ἀπέκτεινεν. Ἔργων δὲ τῶν	κατειλεγμένων	οἱ τὰ μὲν ἐπὶ τῷ
[6, 5]	Ὀλύμπῳ, μέγα καὶ ἄλκιμον θηρίον	κατειργάσατο	οὐδενὶ ἐσκευασμένος ὅπλῳ. Προήχθη δὲ
[6, 2]	Αντί πατρος Κλεινοπά τρου, παιδας	κατειργασμέ	νος πύ κτας. Συρακοσί ων
[6, 21]	καὶ οὗτος ἐς τὸν Ἀλφειόν,	κάτεισι	δὲ ἐκ Φολόης τοῦ ὄρους.
[6, 22]	Παρὰ δὲ αὐτὴν ποταμὸς Λάδων	κάτεισιν	ἐς τὸν Πηνειόν. (Λέγουσι δὲ
[6, 5]	τῶν ὄπισθεν ποδῶν, τὰς χηλὰς	κατεῖχεν	ἄκρας, καὶ πηδῶντα καὶ ἐπειγόμενον
[6, 14]	δίσκῳ. Ῥοιὰν μὲν δὴ οὕτω	κατεῖχεν,	ὡς μήτε ἄλλῳ παρεῖναι βιαζομένῳ,
[6, 3]	δὲ ὑπὸ τῶν Ἠπειρωτῶν ἀνάστατοι·	κατέλαβε	δὲ ἐς ἅπαν ἐρημωθῆναι καὶ
[6, 5]	τὴν πόλιν ὁ Φεραίων τυραννήσας	κατέλαβεν	ἐν σπονδαῖς, καὶ Σκοτουσσαίων τούς
[6, 13]	Τετράκις γὰρ δὴ ἐν ἀνδράσι	κατεμαχέσατο	ὁ Τίσανδρος πύκτας ἐν Ὀλυμπίᾳ,
[6, 11]	ἐξ αὐτῶν, Εὔθυμόν τε ὡς	κατεμαχέσατο	τὸν πύκτην, καὶ ὡς ὑπὸ
[6, 6]	πλανώμενον μετὰ ἅλωσιν τὴν Ἰλίου,	κατενεχθῆναί	φασιν ὑπὸ ἀνέμων ἔς τε
[6, 17]	ὢν καὶ τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς,	κατεπάλαισαν	μὲν παῖδας ἀμφότεροι· Ἑρμησιάνακτι δὲ
[6, 14]	Ἠλεῖον Τισαμενὸν πενταθλοῦντα ἐν Ὀλυμπίᾳ	κατεπάλαισε	τὸν ἐν Ἕλλησιν ὕστερον τούτων
[6, 15]	ἦν τοιάδε· ἐν Ἰσθμῷ παλαιστὰς	κατεπάλαισεν	ἄνδρας, καὶ ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 5]	ἡ κορυφὴ τηνικαῦτα τοῦ σπηλαίου	κατερρήγνυτο,	καὶ δῆλα ἦν ὡς αὐτίκα
[6, 25]	κύκλῳ περίστυλος· ὁ δὲ ὄροφος	κατερρύηκε	τῷ ναῷ, καὶ ἄγαλμα οὐδὲν
[6, 19]	Ἰβήρων λέγουσι, στόμασιν ἐς θάλασσαν	κατερχόμενον	δυσὶ, καὶ ὁμώνυμον αὐτῷ πόλιν,
[6, 5]	τὸ ἄλλο ὅσον ἐν ἡλικίᾳ	κατεφόνευσε,	γυναῖκας δὲ ἀπέδοτο καὶ παῖδας,
[6, 9]	παισί, καταλιθούμενος ὑπὸ τῶν ἀστῶν,	κατέφυγεν	ἐς Ἀθηνᾶς ἱερόν. Ἐσβάντος δὲ
[6, 14]	εἰ ταινίαν περιθεῖτο ἢ στέφανον·	κατέχων	δὲ ἐντὸς χειλῶν τὸ ἆσθμα,
[6, 5]	τηνικαῦτα οὖσα) τούτους τε ἅπαντας	κατηκόντισε,	πελτασταῖς ἐν κύκλῳ περισχὼν καὶ
[6, 7]	Θουρίους ἀπελθόντες. Χρόνῳ δὲ ὕστερον	κατῆλθεν	ὁ Δωριεὺς ἐς Ῥόδον· καὶ
[6, 19]	τῇ ἄκρᾳ, Πατροκλέα δὲ εἶναι	Κατίλλου	Κροτωνιάτην τὸν εἰργασμένον. (Ἐφεξῆς δὲ
[6, 21]	λῃστοῦ δειράδα, ποταμὸς ἀπὸ μεσημβρίας	κατιὼν	ἐς τὸν Ἀλφειὸν καταντικρὺ τοῦ
[6, 18]	πεπυσμένον καθ' ἥντινα αἰτίαν ἥκοι,	κατομόσασθαί	φασιν ἐπονομάζοντα θεοὺς τοὺς Ἑλλήνων,
[6, 20]	παρὰ τοῦ Θηβαίου λαβόντα Ἀμφίονος	κατορύξαι	τι ἐνταῦθα, ἔνθα καλοῦσι τὸν
[6, 20]	τὸν Ταράξιππον· καὶ ὑπὸ τοῦ	κατορωρυγμένου	ταραχθῆναι μὲν τῷ Οἰνομάῳ τότε,
[6, 14]	τὸν ἐλάχιστον οὖν τῶν δακτύλων	κάτω	γινόμενον, οὐκ ἀπεκίνησεν ἄν τις
[6, 26]	σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ ξένοι	κατώμνυντο	ἔχειν κατὰ τὰ εἰρημένα· ἐπεὶ
[6, 6]	Καὶ ἡ παῖς τε συνοικήσειν	κατώμνυτο	αὐτῷ σώσαντι αὐτὴν καὶ ὁ
[6, 3]	Συρακούσιον αὑτὸν ἀνηγόρευσεν ἐπὶ χρήμασι.	(Καυλωνία	δὲ ἀπῳκίσθη μὲν ἐς Ἰταλίαν
[6, 3]	ἐς ἅπαν ἐρημωθῆναι καὶ τὴν	Καυλωνίαν	ἁλοῦσαν ὑπὸ Καμπανῶν, οἳ Ῥωμαίοις
[6, 3]	τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ. Ἕτεροι ἀνδριάντες.	Καυλωνίας	οἰκισμὸς ἐν Ἰταλίᾳ καί καταστροφή.
[6, 3]	Παιδὶ μὲν δὴ ὄντι αὐτῷ,	Καυλωνιάτῃ,	καθάπερ γε καὶ ἦν, ὑπῆρξεν
[6, 7]	εἰρημένα· εἶναι μὲν τηνικαῦτα ἐν	Καύνῳ	τὸ βασιλέως ναυτικὸν, καὶ Κόνωνα
[6, 22]	αὐτοῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΒ'	(Προελθόντι δὲ ὅσον τε στάδιον
[6, 23]	τὴν διάμετρον σταδίων μάλιστα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΓ'	Γυμνάσιον Ἤλιδος καὶ τὰ ἐν
[6, 24]	τῶν κατασκόπων τῆς σιωπῆς. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΔ'	Ἀγορὰ Ηλείων. Ἑλλανοδικαίων. Στοὰ Κορυκαική.
[6, 1]	οικεί ας ί ππω κρατησαι	κέ	λητι. Πλησί ον δὲ του
[6, 2]	κη τω παιδὶ ί ππου	κέ	λητος· ο Τί μων δὲ
[6, 25]	πέπλον ὑφαίνουσι τῇ Ἥρᾳ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΕ'	Ναὸς ἀνείμενος βασιλεῦσι Ὁωμαίων. Ἄγαλμα
[6, 1]	~ΗΛΙΑΚΩΝ.	~ΚΕΓΑΛΑΙΟΝ	Α' Ἀνδιάντες ἀθλητῶν νικητῶν, καί
[6, 19]	ἀναθήματα ἀνέθεσαν ἐς τὸν θησαυρὸν,	κέδρου	ζῴδια χρυσῷ διηνθισμένα, τὴν πρὸς
[6, 19]	περιελελιγμένον τῇ μηλέᾳ τὸν δράκοντα·	κέδρου	μὲν καὶ ταῦτα, Θεοκλέους δὲ
[6, 26]	Σηρία νῆσος ἐν μυχῷ θαλάσσης	κειμένη	τῆς Ἐρυθρᾶς. (Ἤκουσα δὲ καὶ
[6, 13]	παρὰ τῇ Ἥρᾳ τῇ Λακινίᾳ	κειμένην.	Ἀνάκειται δὲ τῇ ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 19]	τῶν ἐν αὐτῇ, Λουπίας φασὶ	κειμένην	Βρεντεσίου τε μεταξὺ καὶ Ὑδροῦντος
[6, 9]	ἱερόν. Ἐσβάντος δὲ ἐς κιβωτὸν	κειμένην	ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ ἐφελκυσαμένου
[6, 19]	μέσῳ τοῦ ποταμοῦ τῶν ἐκβολῶν	κειμένην.	Τὸν δὲ ποταμὸν μέγιστόν τε
[6, 4]	Ἀσσοῦ τῆς ἐν τῇ Τρῳάδι,	κειμένης	δὲ ὑπὸ τῇ Ἴδῃ, πρῶτος
[6, 19]	ἐστὶ τῶν ἐν Κυρήνῃ θησαυρός·	κεῖνται	δὲ βασιλεῖς ἐν αὐτῷ Ῥωμαίων.
[6, 19]	διὰ τοῦ ἀναθήματος τὸ ἀρχαῖον.	(Κεῖνται	δὲ καὶ ἄλλα ἐνταῦθα ἄξια
[6, 14]	πολεμικὰ ἀγαθὸς ὁ Πύθης ἔοικε.	(Κεῖνται	δὲ καὶ ἐν παισὶν εἰληφότες
[6, 7]	σφισιν ἀνδριάντες ἅπασιν ἐν Ὀλυμπίᾳ	κεῖνται.	(Ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀλκαινέτου τοῖς
[6, 23]	Περὶ δὲ αὐτὸ ἀσπίδες ἅμα	κεινται,	θέας ἕνεκα καὶ οὐκ ἐς
[6, 18]	πρὸς ταῖς ἑξήκοντα ὀλυμπιάδι. Αὗται	κεῖνται	μὲν αἱ εἰκόνες οὐ πρόσω
[6, 2]	τὴ ν εικό να ανά	κεινται	του Ἀκαρνανος αθλητου, Ξενά ρκης
[6, 19]	Ἀράτου, ἐπῆρχε δὲ Μιλτιάδης σφίν.	Κεῖται	δὲ καὶ ἄγαλμα πύξινον Ἀπόλλωνος
[6, 26]	εἴκοσιν Ἤλιδος καὶ ἑκατὸν ἀφέστηκε,	κεῖται	δὲ τετραμμένη τε πρὸς Σικελίαν,
[6, 2]	ων ιερειον δὴ παρ' αυτω	κειται	διατετμημέ νος τε δί χα,
[6, 7]	Διαγόρου παῖδες. Ἐπὶ δὲ αὐτοῖς	κεῖται	καὶ ὁ Διαγόρας, πυγμῆς ἐν
[6, 1]	νους, Δεινό λοχό ς τε	κειται,	Πύ ρρου τε, καὶ Τρωί
[6, 20]	(δὲ ἐπὶ τῷ βωμῷ χαλκοῦς	κεῖται,	τὰ πτερὰ ἐπὶ μήκιστον ἐκτείνων.
[6, 2]	του Δημοσθένους ανδριά ντα ανά	κειται	Τί μων καὶ ο παις
[6, 14]	τῆς Μεροπίδος, ἐπὶ ἵππου νίκῃ	κεκηρυγμένον,	Ξενόδικον δὲ ἐπὶ πυγμῇ παίδων
[6, 20]	δὲ ὠμῆς πλίνθου, τὰ ἐκτὸς	κεκονιαμένος,	ἐπὶ ἑκάστης Ὀλυμπιάδος ποιεῖται κατὰ
[6, 3]	αὖθις τῶν πραγμάτων, καὶ Κόνωνος	κεκρατηκότος	τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Κνίδον καὶ
[6, 12]	καὶ ἀνὴρ ἀναβεβηκὼς ἐπ' αὐτό,	κέλητες	δὲ ἵπποι παρὰ τὸ ἅρμα,
[6, 13]	τοῦ Φειδώλα τοῖς παισὶν ἐπὶ	κέλητι	ἵππῳ νίκη, καὶ ὅ τε
[6, 15]	δὴ αὐτὸς οὗτος ἀνείλετο καὶ	κέλητι	ἵππῳ νίκην ὁ Παντάρκης, καί
[6, 14]	ὃν Κρόκων Ἐρετριεὺς ἀνέθηκεν ἀνελόμενος	κέλητι	ἵππῳ στέφανον· καὶ πλησίον τοῦ
[6, 20]	ἁρμάτων ἢ καὶ ἵππων τῶν	κελήτων,	διήκει πρὸ αὐτῶν καλῴδιον ἀντὶ
[6, 23]	παιδός. Ἀχιλλεῖ δὲ οὐ βωμός,	κενὸν	δέ ἐστιν αὐτῷ μνῆμα ἐκ
[6, 20]	(Λέγουσι δὲ καὶ ὡς Μυρτίλῳ	κενὸν	ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε Πέλοψ καὶ
[6, 26]	οἴκημα ἐσκομίσαντες οἱ ἱερεῖς κατατίθενται	κενούς,	παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν καὶ
[6, 13]	Πολίτης δ' ἦν οὗτος ἐκ	Κεράμου	τῆς ἐν τῇ τραχείᾳ Καρίᾳ.
[6, 25]	δὲ ἔχει τῇ ἑτέρᾳ τὸ	κέρας	τῆς Ἀμαλθείας. (Καθ' ὅ τι
[6, 19]	λαβὴν πεποιημένη, καὶ εἰργασμένον ἐλέφαντος	κέρας	τὸ Ἀμαλθείας, ἀνάθημα Μιλτιάδου τοῦ
[6, 24]	τὰ ἀγάλματα· καὶ τῆς μὲν	κέρατα	ἐκ τῆς κεφαλῆς, τοῦ δὲ
[6, 19]	ταύτης· καὶ ἐπίγραμμα ἐπὶ τῷ	κέρατί	ἐστιν ἀρχαίοις Ἀττικοῖς γράμμασι· Ζηνί
[6, 2]	Ισθμοι τε καὶ Νεμέ α.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Β' Ἀνδριάντες Λακεδαιμονίων ἱπποτρόφων. Ἀνδριάς
[6, 3]	α τε νικαι και Ἰσθμοι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ' Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν. Ἠλείων καὶ
[6, 4]	θεραπεύουσι τὰ ὑπερέχοντα τῇ ἰσχύι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Δ' Ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Σώστρατος ὁ
[6, 5]	Ἱμεραῖος ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀναγορευθήσεσθαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ε' Πολυδάμνατος Σκοτοθσσαίου μεγίστου τῶν
[6, 7]	μὲν δὴ ἐς τοσοῦτο εἰρήσθω.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ζ' Ἀδριάντες Διαγόρου τοῦ Ῥοδίου
[6, 8]	Ἠλεῖον Πυθοκλέα, Πολύκλειτός ἐστιν εἰργασμένος.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Η' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Δάμαρχος μεταβληθεὶς
[6, 9]	εὕρετο τοῦ ἀδικήματος παρὰ Ἀθηναίων.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Θ' Θεογνὴτου καὶ ἄλλων ἀθλητῶν
[6, 10]	Μαντινεὺς Ἀγαμήτωρ, κρατήσας πυγμῇ παῖδας.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ι. Γλαύκου τοῦ πύκτου ἀνδριάς.
[6, 11]	Τέλλωνα ὅστις εἰργάσατο, οὐ μνημονεύουσιν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΑ' Βασιλέων Μακεδόνων ἀνδριάντες καὶ
[6, 13]	ἐν τοῖς ὑστέροις τοῦ λόγου.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΓ' Στήλη τὰς Χιόνιδος τοῦ
[6, 14]	τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ κρατήσαντα ἄνδρας.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΔ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἀνδριὰς Μίλωνος
[6, 15]	ἴσαι ταῖς νίκαις αἱ εἰκόνες.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΕ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἀνδριὰς τοῦ
[6, 17]	οὗτος ἐπὶ ἅρματος τελείου δρόμῳ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΖ' Οἱ ἑτέρωθεν τής Ἄλτιος
[6, 18]	κατ' ἐμὲ αὖθις συνέβαινεν οἰκεῖσθαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΗ' Ἅρμα Κρατισθένους Κυρηναίου. Ἀναξιμένους
[6, 19]	ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά ἐστιν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΙΘ' Οἱ ἐν τῇ Ἄλτει
[6, 20]	ἀνακείμενά γε ἔτι ἀγάλματά ἐστιν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Κ. Ὄρος Κρόνιον, καὶ αἱ
[6, 21]	Πέλοπα μέλλουσα ἐπὶ τῇ νίκῃ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΑ' (Τὸ δὲ ἕτερον τοῦ
[6, 22]	ἐναγίζειν αὐτοῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΒ' (Προελθόντι δὲ ὅσον τε
[6, 23]	που τὴν διάμετρον σταδίων μάλιστα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΓ' Γυμνάσιον Ἤλιδος καὶ τὰ
[6, 24]	ἀπὸ τῶν κατασκόπων τῆς σιωπῆς.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΔ' Ἀγορὰ Ηλείων. Ἑλλανοδικαίων. Στοὰ
[6, 25]	τὸν πέπλον ὑφαίνουσι τῇ Ἥρᾳ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΕ' Ναὸς ἀνείμενος βασιλεῦσι Ὁωμαίων.
[6, 26]	τε ἐπίκλησις ὁ Σατράπης ἐστί.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΣΤΙΓΜΑ' Θέατρον καὶ Ἱερὸν Διονύσου.
[6, 16]	ἰσχυρᾶς ταλαιπωρίας ἐγένοντο αἱ νῖκαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΣΤΙΓΜΑ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἑλλάδος καὶ
[6, 6]	μὲν ἐνταῦθα ἐγένετο ἡ τελευτή.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	στιγμα. Ἕτεροι ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Εὔθμος
[6, 10]	ἡμῶν, καὶ κράνος ἐπὶ τῇ	κεφαλῇ,	καὶ κνημῖδας ἐπὶ τοῖς ποσί.
[6, 14]	ἐμπιπλὰς αἵματος τὰς ἐν τῇ	κεφαλῇ	φλέβας, διερρήγνυεν ὑπὸ ἰσχύος τῶν
[6, 19]	ἄγαλμα πύξινον Ἀπόλλωνος ἐπιχρύσου τὴν	κεφαλήν·	ἀνατεθῆναι δὲ ὑπὸ Λοκρῶν φησι
[6, 4]	παῖς ὁ ἀναδούμενος ταινίᾳ τὴν	κεφαλὴν,	ἐπεισήχθω μοι καὶ οὗτος ἐς
[6, 20]	θεραπευούσῃ τὸν θεὸν, ἐπὶ τὴν	κεφαλὴν	καὶ τὸ πρόσωπον ἐφειλκυσμένῃ ὕφος
[6, 24]	τῆς μὲν κέρατα ἐκ τῆς	κεφαλῆς,	τοῦ δὲ αἱ ἀκτῖνες ἀνέχουσιν.
[6, 15]	Τιμόπτολιν Λάμπιδος Παλεῖς, ἡ τετάρτη	Κεφαλλήνων	μοῖρα. Οὗτοι δὲ οἱ Παλεῖς
[6, 2]	καὶ επὶ τη Λακωνικη νί	κη	τὸ εν τη Ἄλτει τρό
[6, 2]	ρ δὴ καὶ η νί	κη	τω παιδὶ ί ππου κέ
[6, 2]	Ὀλυμπί ασιν ανηρημέ νος νί	κην.	Ειναι δὲ οι Σικελιωται καὶ
[6, 2]	έ στηκε σταδί ου νί	κην	εν παισὶ ν ειληφὼ ς,
[6, 1]	παισὶ ν ανηρημέ νος νί	κην·	εφεξης δὲ Αρχέ δαμος Ξενί
[6, 24]	ἀγυιὰ μία· ταύτην ὀνομάζουσι Κορκυραϊ	κὴν	οἱ Ἠλεῖοι. Ναυσὶ γὰρ ἐς
[6, 2]	λετο επὶ παγκρατί ω νί	κην	των ά λλων τε Ἀκαρνά
[6, 1]	τὴ ν ταινί αν. Ἐνί	κησε	δὲ ο Πολυκλης ί πποις,
[6, 2]	τη καὶ δέ κα ενί	κησεν	εν Ὀλυμπί α. Θαυμα δὲ
[6, 8]	ἣ λόγῳ τῷ Ἠλείων ἐστὶ	κίβδηλος	τῶν ἀγωνοθετησάντων Ἀρκάδων ἕνεκα. (Κλεωναίῳ
[6, 9]	Ἀθηνᾶς ἱερόν. Ἐσβάντος δὲ ἐς	κιβωτὸν	κειμένην ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ
[6, 9]	οἱ Ἀστυπαλαιεῖς ἔκαμνον ἀνοίγειν τὴν	κιβωτὸν	πειρώμενοι. Τέλος δὲ τὰ ξύλα
[6, 22]	οἴκημά τε οὐ μέγα καὶ	κιβωτός	ἐστιν ἐν αὐτῷ χαλκῆ: ὀστᾶ
[6, 9]	Τέλος δὲ τὰ ξύλα τῆς	κιβωτοῦ	καταρρήξαντες, ὡς οὔτε ζῶντα Κλεομήδην
[6, 22]	ὀστᾶ τὰ Πέλοπος ἐν τῇ	κιβωτῷ	φυλάσσουσι. Τείχους δὲ ἢ ἄλλου
[6, 19]	τὸ Ἀμαλθείας, ἀνάθημα Μιλτιάδου τοῦ	Κίμωνος,	ὃς ἀρχὴν ἔσχεν ἐν Χερρονήσῳ
[6, 9]	ἑξήκοντα ἀριθμὸν παῖδες ἀνατρέπει τὸν	κίονα,	ὃς τὸν ὄροφον ἀνεῖχεν. (Ἐμπεσόντος
[6, 24]	μὲν ἐς τὴν ἀγορὰν τοὺς	κίονας,	τῇ δὲ ἐς τὰ ἐπέκεινα
[6, 24]	κατὰ μέσον δὲ αὐτῆς οὐ	κίονες,	ἀλλὰ τοῖχος ὁ ταύτῃ τὸν
[6, 24]	αὐτὴν ἐς μοίρας τρεῖς οἱ	κίονες.	Ἐν ταύτῃ διημερεύουσι τὰ πολλὰ
[6, 24]	ὄροφον δὲ δρυὸς ἀνέχουσιν εἰργασμένοι	κίονες.	Τοῦτο εἶναι μὲν ὁμολογοῦσιν οἱ
[6, 18]	εἰκόνες οὐ πρόσω τῆς Οἰνομάου	κίονος,	ξύλου δέ εἰσιν εἰργασμέναι, Ῥηξιβίου
[6, 21]	ἡλίου δυσμάς. (Διαβάντων δὲ τὸν	Κλάδεον	τάφος τε Οἰνομάου, γῆς χῶμα
[6, 20]	ἐπὶ τοῦ λόφου διαβάντων τὸν	Κλάδεον	ὡς ἐπὶ ἡλίου δυσμάς. Πλησίον
[6, 23]	ὁ μὲν φοίνικος ὁ Ἔρως	κλάδον,	ὁ δὲ ἀφελέσθαι πειρᾶται τὸν
[6, 17]	ἀνέθεσαν τὰς εἰκόνας αἱ πόλεις,	Κλαζομένιοι	μὲν, ὅτι ἐν Ὀλυμπίᾳ Κλαζομενίων
[6, 17]	Μακεδὼν Λῦσός ἐστιν ὁ ἐργασάμενος.	(Κλαζομενίου	δὲ Ἡροδότου καὶ Φιλίνου τοῦ
[6, 17]	Κλαζομένιοι μὲν, ὅτι ἐν Ὀλυμπίᾳ	Κλαζομενίων	πρῶτος ἀνηγορεύθη νικῶν Ἡρόδοτος· ἡ
[6, 1]	τρέ χων· Σικυωνί ου δὲ	Κλέ	ωνό ς εστιν εικώ ν.
[6, 16]	τὰς δύο Πυθικὰς ἀνῃρημένος νίκας.	Κλεάρετός	τέ ἐστιν Ἠλεῖος πεντάθλου λαβὼν
[6, 4]	ἐς πλαστικήν. Διδαχθῆναι δὲ παρὰ	Κλεάρχῳ	φασὶν αὐτόν, Ῥηγίνῳ μὲν καὶ
[6, 12]	βασιλεὺς, καὶ Ἄρατος ἕστηκεν ὁ	Κλεινίου·	καὶ αὖθις ἀναβεβηκώς ἐστιν Ἀρεὺς
[6, 15]	ἐν τῇ Τριφυλίᾳ Πυριλάμπης Μεσσήνιος,	Κλεινόμαχον	δὲ Ἠλεῖον ὅστις ὁ ποιήσας
[6, 15]	οὐκ ἴσμεν; ἀνηγορεύθη δὲ ὁ	Κλεινόμαχος	ἐπὶ νίκῃ πεντάθλου. (Παντάρκην δὲ
[6, 2]	καὶ Μιλή σιος Αντί πατρος	Κλεινοπά	τρου, παιδας κατειργασμέ νος πύ
[6, 15]	ἡ ἐφεξῆς εἶχε μὲν τὸν	Κλειτόμαχον	τοῦτον παγκρατίου καὶ πυγμῆς ἀγωνιστήν·
[6, 15]	Ἐν δὲ Ὀλυμπίᾳ δεύτερος ὁ	Κλειτόμαχος	οὗτος μετὰ τὸν Θάσιον Θεαγένην
[6, 15]	ἐπὶ τῇ πάλῃ, ἀνεδίδασκεν ὁ	Κλειτόμαχος	τοὺς Ἑλλανοδίκας γενήσεσθαι σὺν τῷ
[6, 15]	πυγμῇ παῖδας, Θεομνήστου Σαρδιανοῦ τέχνη.	(Κλειτομάχου	δὲ Θηβαίου τὴν μὲν εἰκόνα
[6, 15]	εἰκόνα ἀνέθηκεν Ἑρμοκράτης ὁ τοῦ	Κλειτομάχου	πατήρ. Τὰ δὲ οἱ ἐς
[6, 8]	πυγμῇ παῖδας, καὶ Κριτόδαμος ἐκ	Κλείτορος,	ἐπὶ πυγμῇ καὶ οὗτος ἀναγορευθεὶς
[6, 9]	παῖδας, Ἀρκὰς καὶ οὗτος ἐκ	Κλείτορος.	Καὶ τοῦ μὲν Κλέων, Ξενοκλέους
[6, 2]	του μὲ ν δὴ Πολύ	κλειτος	τὸ ν ανδριά ντα ειργά
[6, 1]	του Ἀργεί ου μαθητή ς.	(Κλεογέ	νην δὲ Σιληνου τὸ επί
[6, 1]	λητι. Πλησί ον δὲ του	Κλεογέ	νους, Δεινό λοχό ς τε
[6, 20]	Τεῦξέ με Κλεοίτας υἱὸς Ἀριστοκλέους.	Κλεοίτα	δέ φασιν ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν
[6, 20]	(Τὸ μὲν δὴ ἐξ ἀρχῆς	Κλεοίτας	ἐστὶν ἄφεσιν μηχανησάμενος, καὶ φρονῆσαί
[6, 20]	Ὀλυμπίᾳ εὕρατο πρῶτος, Τεῦξέ με	Κλεοίτας	υἱὸς Ἀριστοκλέους. Κλεοίτα δέ φασιν
[6, 13]	εἶναι τῆς Νάξου, Τίσανδρος ὁ	Κλεοκρίτου	μάλιστα αἰτίαν ἐχέτω. Τετράκις γὰρ
[6, 9]	τιμᾶθ' ὡς μηκέτι θνητὸν ἐόντα.	Κλεομήδει	μὲν οὖν Ἀστυπαλαιεῖς ἀπὸ τούτου
[6, 9]	τοῦ Γελώου ἅρμα. Τὰ κατὰ	Κλεομήδην.	(Θεογνήτῳ δὲ Αἰγινήτῃ πάλης μὲν
[6, 9]	κιβωτοῦ καταρρήξαντες, ὡς οὔτε ζῶντα	Κλεομήδην	οὔτε τεθνεῶτα εὕρισκον, ἀποστέλλουσιν ἄνδρας
[6, 9]	ἐς Δελφοὺς ἐρησομένους, ὁποῖα ἐς	Κλεομήδην	τὰ συμβάντα ἦν. (Τούτοις χρῆσαι
[6, 9]	δὲ Ὀλυμπιάδι τῇ πρὸ ταύτης	Κλεομήδην	φασὶν Ἀστυπαλαιέα, ὡς Ἴκκῳ πυκτεύων
[6, 9]	τὴν Πυθίαν φασίν· Ὕστατος ἡρώων	Κλεομήδης	Ἀστυπαλαιεύς, Ὃν θυσίαις τιμᾶθ' ὡς
[6, 3]	Λύσανδρον· Ἀθάνατον πάτρᾳ καὶ Ἀριστοκρίτῳ	κλέος	ἔργων, Λύσανδρ' ἐκτελέσας, δόξαν ἔχεις
[6, 11]	δὲ ἤνεγκε, μέγα αὐτίκα ἦν	κλέος	τοῦ παιδὸς ἐπὶ ἰσχύι, καὶ
[6, 10]	ἕκτην ὀλυμπιάδα καὶ ἑξηκοστὴν ὁ	Κλεοσθένης·	ἀνέθηκε δὲ ὁμοῦ τοῖς ἵπποις
[6, 10]	τόδε ἐστὶν ἐπὶ τῷ ἅρματι·	Κλεοσθένης	μ' ἀνέθηκεν ὁ Πόντιος ἐξ
[6, 10]	ἐς Ὀλυμπίαν εἰκόνα ἀνέθηκεν ὁ	Κλεοσθένης	οὗτος. Τὰ γὰρ Μιλτιάδου τοῦ
[6, 10]	Φειδίου. Ἐπὶ δὲ τῷ Παντάρκει	Κλεοσθένους	ἐστὶν ἅρμα ἀνδρὸς Ἐπιδαμνίου. Τοῦτο
[6, 17]	Ἀλκμαίωνος τοῦ Ἀμφιαράου τοῦ Ὀϊ	κλέους:	ἐγεγόνει δὲ τῷ Ἀλκμαίωνι ὁ
[6, 9]	ἐκ Κλείτορος. Καὶ τοῦ μὲν	Κλέων,	Ξενοκλέους δὲ τὸν ἀνδριάντα Πολύκλειτός
[6, 8]	Ἄλυπος, τὴν δὲ τοῦ Δαμοκρίτου	Κλέων,	Φιλίππου δὲ τοῦ Ἀζᾶνος Μύρων
[6, 8]	κίβδηλος τῶν ἀγωνοθετησάντων Ἀρκάδων ἕνεκα.	(Κλεωναίῳ	δὲ Τιμάνθει παγκρατίου λαβόντι ἐν
[6, 3]	παρασκευάσειν. Ὁ δὲ ἀνδριὰς αὐτῷ	Κλέωνος	μέν ἐστιν ἔργον, ἔχει δὲ
[6, 10]	Λυκίνου δέ ἐστιν ὁ ἀνδριὰς	Κλέωνος	τέχνη· τὸν δὲ Τέλλωνα ὅστις
[6, 1]	σοι τω παραλό γω του	κλή	ρου, καὶ ουχ υπὸ ισχύ
[6, 13]	ὡς ἕκαστοι συνταχθῶσιν ὑπὸ τοῦ	κλήρου,	καὶ οὐκ ἀθρόους ἀφιᾶσιν ἐς
[6, 20]	ἐν αὐταῖς οἰκήματα. Ταῦτα τὰ	κληρωτὰ	τὰ οἰκήματα διαλαγχάνουσιν οἱ ἐσιόντες
[6, 1]	μενος τω θεω. Πολυκλης, επί	κλησιν	λαβὼ ν Πολύ χαλκος, τεθρί
[6, 22]	μοι Μεγαρεὺς ἀνὴρ Πύλων ὁ	Κλήσωνος·	γενομένη δὲ ὑπὸ Ἡρακλέους ἀνάστατος
[6, 21]	δὲ τῇ θεῷ τὸ ἱερὸν	Κλύμενόν	φασιν ἀπόγονον Ἡρακλέους τοῦ Ἰδαίου,
[6, 17]	τῇ τελευτῇ, Τῶν δ' ἱερογλώσσων	Κλυτιδᾶν	γένος εὔχομαι εἶναι Μάντις, ἀπ'
[6, 17]	καὶ μάντις ὁ Ἐπέραστος τοῦ	Κλυτιδῶν	γένους φησὶν ἐπὶ τοῦ ἐπιγράμματος
[6, 17]	Ἀμυθάονος Μάντιος, τοῦ δὲ Ὀικλῆς,	Κλυτίος	δὲ Ἀλκμαίωνος τοῦ Ἀμφιαράου τοῦ
[6, 17]	ἐγεγόνει δὲ τῷ Ἀλκμαίωνι ὁ	Κλυτίος	ἐκ τῆς Φηγέως θυγατρὸς καὶ
[6, 24]	ἡ μέση, καὶ ἡ τρίτη	κλῶνα	οὐ μέγαν μυρσίνης. (Ἔχειν δὲ
[6, 4]	τοὺς παλαίοντας, νικᾷν δὲ αὐτὸν	κλῶντα	τοὺς δακτύλους. (Τὸν δὲ ἀνδριάντα
[6, 26]	Τὸ δὲ ἔργον τῶν ζῴων	κλῶσμα	εὑρίσκεται λεπτὸν, τοῖς ποσὶν αὐτῶν
[6, 10]	ζυγόν, κατὰ μὲν τὰ δεξιὰ	Κνακίας,	ἐν δὲ τῇ ἀριστερᾷ Σάμος·
[6, 10]	κράνος ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, καὶ	κνημῖδας	ἐπὶ τοῖς ποσί. Ταῦτα μὲν
[6, 19]	πεποικιλμένη, καὶ κράνος τε καὶ	κνημῖδες	ὁμοῦ τῇ ἀσπίδι. Ἐπίγραμμα δὲ
[6, 3]	Κόνωνος κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ	Κνίδον	καὶ ὄρος τὸ Δώριον ὀνομαζόμενον,
[6, 4]	φησι, Κρὴς δὲ εἶναι λέγεται	Κνώσσιος·	ἐκπεσὼν δὲ ὑπὸ στασιωτῶν ἐκ
[6, 4]	ἐκπεσὼν δὲ ὑπὸ στασιωτῶν ἐκ	Κνωσσοῦ,	καὶ ἐς Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας
[6, 1]	του παιδὸ ς εν τοις	κό	λποις εστεφανωμέ νου· καὶ τουδε
[6, 1]	λοντο ή δη τὸ ν	κό	τινον. Ὁπό σοις δὲ ὴ
[6, 19]	Λακράτης τε καὶ Ἕρμων ἐποίησαν.	(κοδόμησαν	δὲ καὶ Συβαρῖται θησαυρὸν, ἐχόμενον
[6, 20]	τοῦ Ἄκτορος, καὶ τὸ μνῆμα	κοινὸν	Δαμέωνι καὶ τῷ ἵππῳ γενέσθαι.
[6, 14]	αὐλητᾶ. Ἀνέθεσαν δὲ καὶ τὸ	κοινὸν	τὸ Αἰτωλῶν Κύλωνα, ὃς (ἀπὸ
[6, 12]	σφᾶς γενόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀρκάδων	κοινοῦ	δόγμα· (οὐδέ τινα ἔστιν ἐν
[6, 18]	λαβὼν χρήματα παρὰ τοῦ Ἐφεσίων	κοινοῦ,	Ἐφεσίοις ἐσεποίησεν αὑτόν· καὶ αὐτὸν
[6, 6]	ἡ εἰκὼν ὑπὸ τοῦ Φωκέων	κοινοῦ.	Θεόπομπος γὰρ ὁ πατὴρ τοῦ
[6, 17]	Ἑρμησιάνακτι δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ	κοινοῦ	τοῦ Κολοφωνίων ὑπῆρξεν ἀνατεθῆναι τὴν
[6, 4]	τρεῖς. Ἐτάφη δὲ ὑπὸ τοῦ	κοινοῦ	τῶν Ἀχαιῶν, καί οἱ καὶ
[6, 22]	Πηγαία τε καὶ Ἴασις, ἐν	κοινῷ	δέ σφισιν ἐπίκλησις Ἰωνίδες. Λουομένοις
[6, 21]	Πέλοψ δὲ ὕστερον μνῆμα ἐν	κοινῷ	σφισιν ἐπὶ μέγα ἐξῆρε τιμῇ
[6, 17]	τοῦ Ἀρκάδων ἦν ἔθνους, δηλοῖ.	Κολοφώνιοι	δὲ Ἑρμησιάναξ Ἀγονέου, καὶ Εἰκάσιος
[6, 17]	καὶ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ	Κολοφωνίων	ὑπῆρξεν ἀνατεθῆναι τὴν εἰκόνα. (Τούτων
[6, 14]	μὲν πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα Ὀλυμπιάδι	κομιδῇ	τε ἔδοξεν εἶναι νέος, καὶ
[6, 11]	ἐκέλευσεν ἐκ τῆς οἰκίας αὖθις	κομίσαι	τὸ ἄγαλμα ἐς τὴν ἀγοράν.
[6, 20]	αὐτοὶ δὲ ὕστερον ἐκ μαντείας	κομίσαι	φασὶ τῆς Ἱπποδαμείας τὰ ὀστᾶ
[6, 9]	τῆς Εἰρήνης τὸ ἐν Ῥώμῃ	κομισθεῖσα	ἐξ Ἄργους. Λέγεται δὲ, ὡς
[6, 3]	οὕτω μετεβάλλοντο οἱ Ἴωνες, καὶ	Κόνωνα	ἀνακείμενον χαλκοῦν καὶ Τιμόθεον ἐν
[6, 7]	Καύνῳ τὸ βασιλέως ναυτικὸν, καὶ	Κόνωνα	ἐπ' αὐτῷ στρατηγόν, Ῥοδίων δὲ
[6, 7]	τὸν δῆμον πεισθέντα ὑπὸ τοῦ	Κόνωνος,	ἀπὸ Λακεδαιμονίων μεταβαλέσθαι σφᾶς ἐς
[6, 3]	δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων, καὶ	Κόνωνος	κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Κνίδον
[6, 23]	Ἀχιλλέως δρῶσιν ἐς τιμὴν, καὶ	κόπτεσθαι	νομίζουσιν αὐτόν. (Έστι δὲ καὶ
[6, 10]	ἵππων τὰ ὀνόματα, Φοῖνιξ καὶ	Κόραξ·	ἑκατέρωθεν δὲ οἱ παρὰ τὸ
[6, 22]	ἐπιχώριον τοῖς περὶ τὸν Σίπυλον	κόρδακα	ὄρχησιν. Τοῦ ἱεροῦ δὲ οὐ
[6, 22]	τοῦ τάφου σημεῖά ἐστιν ἱεροῦ	Κορδάκας	ἐπίκλησιν Ἀρτέμιδος, ὅτι οἱ τοῦ
[6, 21]	(Ἀγάλματα δὲ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων	Κόρην	καὶ Δήμητρα λίθου τοῦ Πεντελῆσιν
[6, 2]	Ἄργει τε υπηρξε καὶ εν	Κορί	νθω προσανελέ σθαι νί κας.
[6, 13]	Φειδώλα ὄνομα μέν, ὡς οἱ	Κορίνθιοι	μνημονεύουσιν, ἔχει Αὔρα· τὸν δὲ
[6, 13]	Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι· καὶ	Κορινθίοις	δὲ οὐκ ἦν πω τηνικαῦτα
[6, 4]	Εὐχείρου· τὸν δὲ Εὔχειρον εἶναι	Κορίνθιον,	φοιτῆσαι δὲ ὡς Συάδραν τε
[6, 13]	(Ἡ δὲ ἵππος ἡ τοῦ	Κορινθίου	Φειδώλα ὄνομα μέν, ὡς οἱ
[6, 19]	καὶ Ἀργεῖοι μετασχεῖν πρὸς τοὺς	Κορινθίους	Μεγαρεῦσι τοῦ ἔργου. Τὸν δὲ
[6, 19]	τοῦ ἀετοῦ, τοὺς Μεγαρέας ἀπὸ	Κορινθίων	ἀναθεῖναι τὸν θησαυρὸν λέγουσα. Ταύτην
[6, 12]	ἵππον. Ἀνάθημα δὲ ὁ μὲν	Κορινθίων	ὁ Ἄρατος, Ἀρεὺς δὲ Ἠλείων
[6, 9]	ἐλεγεῖον δεξιώτατον ἐποίησε. Πατρὶς μὲν	Κόρκυρα,	Φίλων δ' ὄνομ' εἰμὶ δὲ
[6, 24]	αὐτῶν ἀγυιὰ μία· ταύτην ὀνομάζουσι	Κορκυραϊ	κὴν οἱ Ἠλεῖοι. Ναυσὶ γὰρ
[6, 13]	στέφανον ἐν παισίν. Θερσίλοχον δὲ	Κορκυραῖον,	καὶ Ἀριστίωνα Θεοφίλους Ἐπιδαύριον, τὸν
[6, 3]	Πτόλιχος μὲν γὰρ ἔμαθεν ὁ	Κορκυραῖος	παρ' αὐτῷ Κριτίᾳ· Πτολίχου δὲ
[6, 14]	τῆς ἐν τῷ Ἰονίῳ, καὶ	Κορκυραῖος	Φίλων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Ἱερώνυμος
[6, 24]	Ναυσὶ γὰρ ἐς τὴν σφετέραν	Κορκυραίους	ἐλθόντας ἐλάσαι μοῖραν τῆς λείας
[6, 24]	λέγουσι, λαβεῖν τε ἐκ τῆς	Κορκυραίων	πολλαπλάσια, καὶ οἰκοδομήσασθαι τὴν στοὰν
[6, 25]	ἀπὸ τῶν λαφύρων τῶν ἐκ	Κορκύρας	Ἀφροδίτης ναός, τὸ δὲ ἐν
[6, 25]	Ναὸς δοῦ. Ἱερὸν Τύχης. Ἄγαλμα	Κορύβαντος	καλουμένου Σατράπου. Ἔχεται δὲ τῆς
[6, 25]	τὸ ὄνομα τοῦ Σατράπου διδαχθέντες·	Κορύβαντός	τε ἐπίκλησις ὁ Σατράπης ἐστί.
[6, 24]	ΚΔ' Ἀγορὰ Ηλείων. Ἑλλανοδικαίων. Στοὰ	Κορυκαική.	Εἰκὼν καὶ μνῆμα Πύρρωνος. Τὰ
[6, 20]	Ἐπὶ δὲ τοῦ ὄρους τῇ	κορυφῇ	θύουσιν οἱ Βασίλαι καλούμενοι τῷ
[6, 5]	κατά τινα ἀγαθὸν δαίμονα ἡ	κορυφὴ	τηνικαῦτα τοῦ σπηλαίου κατερρήγνυτο, καὶ
[6, 13]	οὐδέν τι ἧσσον θέουσα ἐν	κόσμῳ	περί τε τὴν νύσσαν ἐπέστρεφε,
[6, 7]	συνεχεῖς τε ἀλλήλοις καὶ ἐν	κόσμῳ	τοιῷδε ἀνέκειντο. Ἀκουσίλαος μὲν λαβὼν
[6, 6]	τῷ παγκρατίῳ λαβεῖν ἐδυνήθη τὸν	κότινον,	ἅτε προκατεργασθεὶς τῇ μάχῃ πρὸς
[6, 13]	παρέσχετο Ἑρμογένης Ξάνθιος, ὃς τὸν	κότινον	ἐν τρισὶν Ὀλυμπιάσιν ἀνείλετο ὀκτάκις,
[6, 26]	Πεποίηται δὲ ἀλεκτρυὼν ἐπὶ τῷ	κράνει,	ὅτι οὗτοι προχειρότατα ἔχουσιν ἐς
[6, 10]	ἔχων τοῖς ἐφ' ἡμῶν, καὶ	κράνος	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, καὶ κνημῖδας
[6, 19]	γραφῇ τὰ ἐντὸς πεποικιλμένη, καὶ	κράνος	τε καὶ κνημῖδες ὁμοῦ τῇ
[6, 15]	καὶ οὕτως ἐσκληθέντος τοῦ παγκρατίου,	κρατηθεὶς	ὑπὸ τοῦ Κάπρου, ὅμως ἐχρήσατο
[6, 7]	χώρας καὶ Λυκῖνος ἕστηκεν Ἠλεῖος:	κρατῆσαι	δὲ ὀλυμπίασι πυγμῇ παῖδας ὑπῆρξε
[6, 1]	ν οικεί ας ί ππω	κρατησαι	κέ λητι. Πλησί ον δὲ
[6, 12]	(Ἀγήσαρχον δὲ τὸν Αἱμοστράτου Τριταιέα,	κρατῆσαι	μὲν πύκτας ἄνδρας ἐν Ὀλυμπίᾳ,
[6, 14]	τὰ τῆς ῥώμης ἐπηύξητο, ὡς	κρατῆσαι	παγκρατιάζοντα ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς
[6, 5]	ὅτι καὶ Ἡρακλέα ἔχει λόγος	κρατῆσαι	τοῦ ἐν Νεμέᾳ λέοντος. (Ἕτερον
[6, 13]	τῷ ἀγῶνι τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ	κρατήσαντα	ἄνδρας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν.
[6, 21]	τε καὶ οἵων τὸν Οἰνόμαον	κρατήσαντα	ἐνίκησεν αὐτός. (Ἀπέθανον δὲ ὑπὸ
[6, 3]	(Ἵππον δὲ Ἠλεῖον πυγμῇ παῖδας	κρατήσαντα	ἐποίησε Δαμόκριτος Σικυώνιος, ὃς ἐς
[6, 16]	καὶ Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας	κρατήσαντα,	καὶ Νελαί̈ δαν σταδίου τε
[6, 6]	Μαντινέα Πρωτόλαον Διαλκοῦς, πυγμῇ παῖδας	κρατήσαντα,	ὁ Ῥηγῖνος Πυθαγόρας· Ναρυκίδαν δὲ
[6, 9]	τὴν νίκην. (Φίλλην δὲ Ἠλεῖον	κρατήσαντα	παῖδας πάλῃ Σπαρτιάτης Κρατῖνος ἐποίησε.
[6, 14]	καὶ Δαμάρετον καὶ τοῦτον Μεσσήνιον,	κρατήσαντα	πυγμῇ παῖδας, τὸν μὲν αὐτῶν
[6, 12]	γένος τε Ἠλείους καὶ πυγμῇ	κρατήσαντας	ἐν παισί, τὸν μὲν αὐτῶν
[6, 17]	εἰσιν Ἠλεῖοι πλησίον πυγμῇ παῖδας	κρατήσαντες,	ὁ μὲν Σθέννιδος ἔργον τοῦ
[6, 12]	Ἱπποκράτην· τοῦ δέ οἱ ἀντιστάντος,	κρατήσαντες	τῶν δορυφόρων ἄλλοι, διαφθείρουσι τὸν
[6, 15]	τοὺς ἐς τὴν πυγμὴν ἐσελθόντας	κρατήσαντι	ἄνδρας ἄλλο τοιόνδε προσποιοῦσιν οἱ
[6, 19]	τριήρεσιν ἢ καὶ πεζῇ μάχῃ	κρατησάντων.	(Ὁ δὲ τρίτος τῶν θησαυρῶν
[6, 16]	δὲ τοῦτον Βριμίας ἐστὶν Ἠλεῖος,	κρατήσας	ἄνδρας πυγμῇ· Λεωνίδας τε ἐκ
[6, 17]	ἀνήρ. Ἀνάκειται δὲ καὶ πύκτης	κρατήσας	ἐν παισὶ, Βούτας Πολυνείκους Μιλήσιος,
[6, 9]	καταβαλὼν παῖδας· καὶ Ἄλκετος Ἀλκίνου	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας, Ἀρκὰς καὶ οὗτος
[6, 15]	Παρὰ δὲ αὐτὸν Ἀγέλης Χῖος	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας, Θεομνήστου Σαρδιανοῦ τέχνη.
[6, 8]	καὶ Ἀζᾶνος ἐκ Πελλάνας Φίλιππος	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας, καὶ Κριτόδαμος ἐκ
[6, 9]	Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται καὶ Μαντινεὺς Ἀγαμήτωρ,	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι. Γλαύκου
[6, 14]	τοῦ ἵππου Τελέστας ἐστὶ Μεσσήνιος,	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας· Σιλανίωνος δὲ ἔργον
[6, 13]	Σκαῖος ἕστηκεν ὁ Δούριος Σάμιος,	κρατήσας	πυγμῇ παῖδας· τέχνη δὲ ἡ
[6, 4]	Ἐφέσιός τε πύκτης, τοὺς ἐλθόντας	κρατήσας	τῶν παίδων, ὄνομα δέ οἱ
[6, 8]	εἰκόνα. Λέγεται δὲ (καὶ) ὡς	κρατήσειε	καὶ ἅρματι ἐπὶ Ὀλυμπιάδος ταύτης,
[6, 13]	δ' ἂν ἐν ἑκάστῃ τάξει	κρατήσωσιν,	ὑπὲρ αὐτῶν αὖθις θέουσι τῶν
[6, 3]	δὲ παρὰ τῷ Πίσωνι Δαμόκριτος.	(Κρατῖνος	δὲ ἐξ Αἰγείρας τῆς Ἀχαιῶν
[6, 9]	Ἠλεῖον κρατήσαντα παῖδας πάλῃ Σπαρτιάτης	Κρατῖνος	ἐποίησε. Τὰ δὲ ἐς τὸ
[6, 3]	Θηβαίων ἐπὶ Σικυῶνα στρατεία. Ἀνδριὰς	Κράτινου	καλλίστου τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ. Ἕτεροι
[6, 18]	τοῦ ἅρματος, καὶ αὐτὸς ὁ	Κρατισθένης.	Δῆλα μὲν δὴ ὅτι ἵππων
[6, 18]	Ἑλλήνων Λίβυος, εἴη παῖς ὁ	Κρατισθένης.	Τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ
[6, 18]	συνέβαινεν οἰκεῖσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' Ἅρμα	Κρατισθένους	Κυρηναίου. Ἀναξιμένους σοφιστοῦ ἄγαλμα. Περὶ
[6, 18]	(Ἔστι δὲ καὶ τοῦ Κυρηναίου	Κρατισθένους	χαλκοῦν ἅρμα· καὶ Νίκη τε
[6, 7]	πέντε. Λέγεται δὲ, ὡς καὶ	κρέας	ἐσθίειν ἐπινοήσειε· τέως δὲ τοῖς
[6, 1]	του Τρωί λου, λί θου	κρηπὶ	ς, καὶ ά ρμα τε
[6, 20]	ἤδη λελεγμένα μοι παρὰ τὴν	κρηπῖδα	καὶ τοὺς ἐπ' αὐτῇ παρήκει
[6, 25]	τεμένους πεποίηται, καὶ ἐπὶ τῇ	κρηπῖδι	ἄγαλμα Ἀφροδίτης χαλκοῦν, ἐπὶ τράγῳ
[6, 21]	τρόπαιον κατὰ Ἀρκάδων ἐπὶ τῇ	κρηπῖδι	εἱστήκει. Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος
[6, 19]	τὸ Κρόνιον. Ἐπὶ ταύτης τῆς	κρηπῖδός	εἰσιν οἱ θησαυροί, καθὰ δὴ
[6, 21]	αὐτῷ καὶ δρομεῦσιν αἱ μελέται,	κρηπὶς	δὲ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ λίθου
[6, 25]	περιέχεται μὲν τὸ τέμενος θριγκῷ,	κρηπὶς	δὲ ἐντὸς τοῦ τεμένους πεποίηται,
[6, 19]	Γελώων. (Ἔστι δὲ λίθου πωρίνου	κρηπὶς	ἐν τῇ Ἄλτει, πρὸς ἄρκτον
[6, 4]	ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ φησι,	Κρὴς	δὲ εἶναι λέγεται Κνώσσιος· ἐκπεσὼν
[6, 18]	Ὀλυμπιάδι μὲν ἐνάτῃ καὶ ἐνενηκοστῇ	Κρής,	καθάπερ γε καὶ ἦν, ἀνερρήθη·
[6, 18]	τῷ ἔργῳ φυγῇ ζημιοῦσιν οἱ	Κρῆτες.	(Πρῶται δὲ ἀθλητῶν ἀνετέθησαν ἐς
[6, 21]	δὲ αὐτὸν ἀπὸ Κυδωνίας τῆς	Κρητικῆς	καὶ τοῦ Ἰαρδάνου ποταμοῦ. Λέγουσι
[6, 4]	Ἀρχιδάμου βασιλέως Λακεδαιμονίων. Ἐργοτέλους τοῦ	Κρητός.	(Ἔχεται δὲ τοῦ Λυσάνδρου τῆς
[6, 18]	Θεόπομπον ἔχθρας. Ἄγαλμα Σωτάδους τοῦ	Κρητός.	Τὰ ἀρχαιότατα ἀθλητῶν ἀγάλματα. (Ἔστι
[6, 16]	γένος μὲν ἐκ Χερρονήσου τῆς	Κρητῶν,	Ἀλεξάνδρου δὲ ἡμεροδρόμος τοῦ Φιλίππου.
[6, 17]	μνήμην. Δημοκράτης Τενέδιος, καὶ Ἠλεῖος	Κριάννιος·	οὗτος μὲν ὅπλου λαβὼν νίκην,
[6, 17]	μὲν Μιλήσιος Διονυσικλῆς, τοῦ δὲ	Κριαννίου	Μακεδὼν Λῦσός ἐστιν ὁ ἐργασάμενος.
[6, 3]	ἔμαθεν ὁ Κορκυραῖος παρ' αὐτῷ	Κριτίᾳ·	Πτολίχου δὲ ἦν μαθητὴς Ἀμφίων·
[6, 3]	πέμπτον διδάσκαλον ἀνῄει τὸν Ἀττικὸν	Κριτίαν.	Πτόλιχος μὲν γὰρ ἔμαθεν ὁ
[6, 8]	Φίλιππος κρατήσας πυγμῇ παῖδας, καὶ	Κριτόδαμος	ἐκ Κλείτορος, ἐπὶ πυγμῇ καὶ
[6, 14]	οὐ μέγας ἔχεται χαλκοῦς, ὃν	Κρόκων	Ἐρετριεὺς ἀνέθηκεν ἀνελόμενος κέλητι ἵππῳ
[6, 19]	νώτου δὲ αὐτῆς παρήκει τὸ	Κρόνιον.	Ἐπὶ ταύτης τῆς κρηπῖδός εἰσιν
[6, 20]	ἀγάλματά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ. Ὄρος	Κρόνιον,	καὶ αἱ ἐπ' αὐτῷ θυσίαι
[6, 20]	εἰκών. (Τὸ δὲ ὄρος τὸ	Κρόνιον	κατὰ τὰ ἤδη λελεγμένα μοι
[6, 21]	Πελάγοντα καὶ Αἰόλιόν τε καὶ	Κρόνιον.	Οἱ δὲ καὶ ἐπαριθμοῦσι τοῖς
[6, 20]	(Ἐν δὲ τοῖς πέρασι τοῦ	Κρονίου	κατὰ τὸ πρὸς τὴν ἄρκτον
[6, 20]	αἱ ἐπ' αὐτῷ θυσίαι τῷ	Κρόνῳ.	Ἱερόν Εἰλειθύσιας Ολυμπίας. Σωσίπολις, θεὸς
[6, 20]	θύουσιν οἱ Βασίλαι καλούμενοι τῷ	Κρόνῳ	κατὰ ἰσημερίαν τὴν ἐν τῷ
[6, 21]	Εὐρύαλος καὶ Εὐρύμαχός τε καὶ	Κρόταλος.	Τούτων μὲν οὖν γονέας τε
[6, 13]	αὑτὸν Συρακούσιον, τούτων ἕνεκα οἱ	Κροτωνιᾶται	τὴν οἰκίαν αὐτοῦ δεσμωτήριον εἷναι
[6, 19]	ἄκρᾳ, Πατροκλέα δὲ εἶναι Κατίλλου	Κροτωνιάτην	τὸν εἰργασμένον. (Ἐφεξῆς δὲ τῷ
[6, 13]	τοῦ Φειδῶλα ἵππος. (Ἀστύλος δὲ	Κροτωνιάτης	Πυθαγόρου μέν ἐστιν ἔργον· τρεῖς
[6, 9]	ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν Τισικράτης ἐνίκα	Κροτωνιάτης	στάδιον. Δῆλα οὖν ὡς Συρακούσιον
[6, 14]	ἐπιτυχεῖν γὰρ αὐτὸν ἐν τῇ	Κροτωνιάτιδι	αὐαινομένῳ ξύλῳ· σφῆνες δὲ ἐγκείμενοι
[6, 14]	τὸ θηρίον τοῦτο ἐν τῇ	Κροτωνιάτιδι	πολύ τε νέμεται καὶ ἄφθονον.
[6, 14]	Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἀνδριὰς Μίλωνος τοῦ	Κροτωνιάτου.	Τά περὶ τῆς ἰσχύος τε
[6, 14]	Διοτίμου πεποίηκε μὲν Δαμέας ἐκ	Κρότωνος	καὶ οὗτος. Ἐγένοντο δὲ τῷ
[6, 21]	Οἰνόμαον μὲν οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων	κρύπτειν	γῇ φασιν οὐκ ἐπιφανῶς αὐτούς·
[6, 20]	θεὸς ἐπιχώριος Ἡλείοις. Ἱερὸν Ἱπποδαμείας.	Κρυπτὴ	εἴσοδος ἡ εἰς τὸ στάδιον.
[6, 20]	τούτῳ τῷ πέρατί ἐστιν, ἣν	Κρυπτὴν	ὀνομάζουσιν ἔσοδον· διὰ δὲ αὐτῆς
[6, 26]	ἐπίκλησις ὁ Σατράπης ἐστί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	ΚΣΤΙΓΜΑ'	Θέατρον καὶ Ἱερὸν Διονύσου. Ἑορτὴ
[6, 2]	τρου, παιδας κατειργασμέ νος πύ	κτας.	Συρακοσί ων δὲ ά νδρες,
[6, 20]	ἵππον ἐφ' ᾧ ἐπωχεῖτο ὑπὸ	Κτεάτου	λέγουσι τοῦ Ἄκτορος, καὶ τὸ
[6, 2]	επὶ τω Σαμί ω πύ	κτη	τὸ ν αναθέ ντα μὲ
[6, 2]	αυτὸ ν τὸ ν πύ	κτην	εσή μαινεν ουδέ ν. (Παρὰ
[6, 2]	της, ού τ' εκ Ναυπά	κτου,	δηλό ς εστιν Ὀλυμπί ασιν
[6, 2]	λη καθεστωσά εστιν ανθρώ ποις.	Κύ	πριοι δὲ ως καὶ υσὶ
[6, 2]	τὸ ν δεξιό ν· καὶ	κύ	ων ιερειον δὴ παρ' αυτω
[6, 21]	Ἠλεῖοι τῇ Ἀθηνᾷ θῦσαι τῇ	Κυδωνίᾳ	πρὶν ἢ ἐς τὸν ἀγῶνα
[6, 21]	ἐρείπια καὶ Ἀθηνᾶς ἐστιν ἐπίκλησιν	Κυδωνίας	ναός. Οὗτος μὲν οὐ τὰ
[6, 21]	Ἰδαίου, παραγενέσθαι δὲ αὐτὸν ἀπὸ	Κυδωνίας	τῆς Κρητικῆς καὶ τοῦ Ἰαρδάνου
[6, 4]	πλέον ἡμῖν δεδήλωται. Εὐάνθει δὲ	Κυζικηνῷ	γεγόνασι πυγμῆς νῖκαι, μία μὲν
[6, 13]	ὁ Ῥηγῖνος ἐποίησε τὴν εἰκόνα.	Κυζικηνῷ	δὲ Ἀγεμάχῳ τῶν ἐκ τῆς
[6, 22]	Ἠλείων Ἡράκλεια καὶ πρὸς αὐτῇ	Κύθηρος	ποταμός· πηγὴ δὲ ἐκδιδοῦσα ἐς
[6, 25]	ἀγορᾶς ναὸς ἀρχαῖος, στοαῖς ἐν	κύκλῳ	περίστυλος· ὁ δὲ ὄροφος κατερρύηκε
[6, 5]	τε ἅπαντας κατηκόντισε, πελτασταῖς ἐν	κύκλῳ	περισχὼν καὶ τοξόταις, καὶ τὸ
[6, 26]	Ἐπειῶν. Θεῶν δὲ ἱερὰ ἐν	Κυλλήνῃ	Ἀσκληπιοῦ, τὸ δὲ Ἀφροδίτης ἐστί·
[6, 26]	Ἐργάνης ἱερὸς ὁ ὄρνις νομίζεσθαι.	(Κυλλήνη	δὲ σταδίους μὲν εἴκοσιν Ἤλιδος
[6, 26]	ὡς πόλισμα οὖσαν καὶ τὴν	Κυλλήνην	ἐπίσταται· (Πουλυδάμας δ' Ὦτον Κυλλήνιον
[6, 26]	ἀνδρὸς Ἀρκάδος τὸ ὄνομα εἴληφε.	Κυλλήνης	δὲ ἐν μὲν Ἠλείων καταλόγῳ
[6, 26]	Κυλλήνην ἐπίσταται· (Πουλυδάμας δ' Ὦτον	Κυλλήνιον	ἐξενάριξεν, Φυλείδεω ἕταρον, μεγαθύμων ἀρχὸν
[6, 14]	καὶ τὸ κοινὸν τὸ Αἰτωλῶν	Κύλωνα,	ὃς (ἀπὸ τῆς Ἀριστοτίμου τυραννίδος
[6, 2]	επὶ σπλά γχνων μαντικὴ ν	κυνεί	ων καταστή σασθαι. Οι δ'
[6, 2]	Θρασυβούμου τοῦ μάντεως. Ἡ διὰ	κυνείων	σπλάγχνων μαντική. Μάντεις Ἰαμίδαι. Ἄλλων
[6, 1]	καὶ εφεξης ανακεί μενοι τη	Κυνί	σκα· ί ππων νικαι γεγό
[6, 1]	επιγρά μματα ες τὴ ν	Κυνί	σκαν έ χοντα. (Εισὶ δὲ
[6, 1]	δὲ τὴ ν Ἀρχιδά μου	Κυνί	σκαν, ες τὸ γέ νος
[6, 1]	ρ ηνί οχος, καὶ αυτης	Κυνί	σκας εικώ ν, Ἀπελλου τέ
[6, 4]	τοῦ οἰκιστοῦ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου.	(Κυνίσκῳ	δὲ τῷ ἐκ Μαντινείας πύκτῃ
[6, 18]	συκῆς, ἡ δὲ τοῦ Αἰγινήτου	κυπαρίσσου,	καὶ ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά
[6, 12]	τρωθέντα τοῦ σώματος. (Θεόχρηστον δὲ	Κυρηναῖον,	ἱπποτροφήσαντα κατὰ τὸ ἐπιχώριον τοῖς
[6, 8]	τοσοῦτο πεποίηται. (Εὐβώτας δὲ ὁ	Κυρηναῖος,	ἅτε τὴν ἐσομένην οἱ δρόμου
[6, 13]	ὁπλίτης ἀνὴρ ἐπίκλησιν Λίβυς, Μνασέας	Κυρηναῖος	ἕστηκε· Πυθαγόρας δὲ ὁ Ῥηγῖνος
[6, 12]	ταῖς εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ἣν	Κυρηναῖος	στάδιον ἐνίκησεν Ἰδαῖος. (Οὗτος ὁ
[6, 18]	οἰκεῖσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' Ἅρμα Κρατισθένους	Κυρηναίου.	Ἀναξιμένους σοφιστοῦ ἄγαλμα. Περὶ τῆς
[6, 18]	ἀγάλματα. (Ἔστι δὲ καὶ τοῦ	Κυρηναίου	Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα· καὶ Νίκη
[6, 19]	Συβαριτῶν Λιβύων ἐστὶ τῶν ἐν	Κυρήνῃ	θησαυρός· κεῖνται δὲ βασιλεῖς ἐν
[6, 19]	Ἐπιδαμνίων. Συβαριτῶν. Λιβύων τῶν ἐν	Κυρήνῃ.	Σελινουντίων. Μεταποντίνων. Μεγαρέων τῶν πρὸς
[6, 2]	ντες έ στι μαντεύ εσθαι.	Κυσὶ	δὲ ουδέ νες επί γε
[6, 14]	τὸ ἐπίγραμμα εἶναι Ξενόμβροτον ἐκ	Κῶ	τῆς Μεροπίδος, ἐπὶ ἵππου νίκῃ
[6, 22]	δὲ ὡς πεντήκοντα Ὀλυμπίας σταδίους	κώμη	τε Ἠλείων Ἡράκλεια καὶ πρὸς
[6, 2]	παιδοτρί βης εί η Μύ	κων,	καὶ ό τι Σά μιοι
[6, 17]	ἐν παισί, Φιλῖνον δὲ οἱ	Κῷοι	δόξης ἕνεκα ἀνέθεσαν. Ἐν μέν
[6, 17]	Ἡροδότου καὶ Φιλίνου τοῦ Ἡγεπόλιδος	Κῴου	ἀνέθεσαν τὰς εἰκόνας αἱ πόλεις,