Livre, Chap.
[6, 3]	τε νικαι και Ἰσθμοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ'	Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν. Ἠλείων καὶ Θηβαίων
[6, 9]	δὲ ὁ Θεόγνητος πίτυος τῆς	γ'	ἡμέρου καὶ ῥοιᾶς φέρει καρπόν,
[6, 2]	ππω καθή μενον. Ἔ́ στι	γὰ	ρ δὴ καὶ η νί
[6, 2]	δε εποιησά μην. Μεσσηνί ους	γὰ	ρ εκ Πελοποννή σου φεύ
[6, 2]	ππων τροφά ς. Χωρὶ ς	γὰ	ρ ὴ ό σους αυτων
[6, 2]	ν Ὀλυμπικό ν. Ὅ́ τι	γὰ	ρ μὴ Λεοντί σκος καὶ
[6, 2]	τὸ ν Ὀλυμπιακό ν. Ἐνιαυτω	γὰ	ρ ύ στερον του οικισμου
[6, 22]	ὅστ' εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ	γαίης,	καὶ ἐμὲ ἔπειθον λέγοντες· ῥεῖ
[6, 16]	δὲ τὸν Εὐρυδάμου τοῦ ἐναντία	Γαλατῶν	στρατηγήσαντος Αἰτωλοῖς Θεσπιεῖς εἰσιν οἱ
[6, 2]	λου δὲ τη εικό νι	γαλεώ	της πρὸ ς τὸ ν
[6, 2]	Τύ χης εποί ησεν ά	γαλμα,	μεγά λας παρὰ των επιχωρί
[6, 22]	διὰ πειθοῦς καὶ δεήσεως τὸν	γάμον,	ἐπιτολμᾶν ὡς βιασόμενον τὴν θεόν,
[6, 6]	τε καταδὺς ἐς θάλασσαν· καὶ	γάμος	τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ, καὶ ἀνθρώποις
[6, 20]	ἀποθανὼν ὑπὸ Οἰνομάου τῶν Ἱπποδαμείας	γάμων	ἕνεκα· ἅτε δὲ ἀτυχήσαντα ἐν
[6, 4]	δὲ ἦν Ἀκροχερσίτης αὐτῷ. Παραλαμβανόμενος	γὰρ	ἄκρων τοῦ ἀνταγωνιζομένου τῶν χειρῶν
[6, 14]	ὑπερεβάλετο κατὰ ἐμὴν δόξαν. Ἀρτεμιδώρῳ	γὰρ	ἁμαρτεῖν μὲν Ὀλυμπίων συνέβη παγκρατιάζοντι
[6, 8]	τοῦτο ἐφαίνετο ἐς αὐτόν· ἐλέγετο	γὰρ	ἂν καὶ ὑπὸ τοῦ ἐπιγράμματος
[6, 14]	ὑπὸ θηρίων φασὶν αὐτόν: ἐπιτυχεῖν	γὰρ	αὐτὸν ἐν τῇ Κροτωνιάτιδι αὐαινομένῳ
[6, 15]	ἐπ' αὐτῷ φησιν· εἰρήνην τε	γὰρ	Ἀχαιοῖς ποιῆσαι καὶ Ἠλείοις αὐτόν,
[6, 22]	καὶ ἐμὲ ἔπειθον λέγοντες· ῥεῖ	γὰρ	δὴ διὰ τῆς χώρας ταύτης
[6, 13]	Κλεοκρίτου μάλιστα αἰτίαν ἐχέτω. Τετράκις	γὰρ	δὴ ἐν ἀνδράσι κατεμαχέσατο ὁ
[6, 4]	Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ταῖς ἑκατόν (πρώτην	γὰρ	δὴ ἐνίκησεν ὁ Σώστρατος ταύτην)
[6, 25]	περίβολός τε καὶ ναός (ἔστι	γὰρ	δὴ Ἠλείοις καὶ Ἅιδου περίβολός
[6, 10]	ὅτῳ γε ἐδιδάχθησαν, δεδήλωκεν· ἔχει	γὰρ	δὴ οὕτως· Εὐτελίδας καὶ Χρυσόθεμις
[6, 8]	ἐπιγράμματος τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ. Ἔχει	γὰρ	δὴ οὕτως· Υἱὸς Δινύτα Δάμαρχος
[6, 20]	τῷ ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ (διπλοῦς	γὰρ	δὴ πεποίηται) τῆς τε Εἰλειθυίας
[6, 15]	ἡ δὲ ἑτέρα πεντάθλου. Πρῶτον	γὰρ	δὴ τότε οἱ παῖδες καὶ
[6, 13]	Λακεδαιμονίων ἥγηνται τὸ δημόσιον· ἔστω	γὰρ	δήπου, ὡς ἐν τῇ στήλῃ,
[6, 6]	οἴκου δὲ τοῦ Διαγοριδῷν· θυγατρὸς	γὰρ	Διαγόρου παῖς ἦν· ἐν δὲ
[6, 6]	δὴ τῇ μάχῃ καὶ ἐξηλαύνετο	γὰρ	ἐκ τῆς γῆς ὁ Ἥρως,
[6, 3]	τὸν Ἀττικὸν Κριτίαν. Πτόλιχος μὲν	γὰρ	ἔμαθεν ὁ Κορκυραῖος παρ' αὐτῷ
[6, 3]	Οἰβώτας εἴη μετὰ Ἑλλήνων; πέμπτῃ	γὰρ	ἐπὶ τῇ ἑβδομηκοστῇ Ὀλυμπιάδι τὸ
[6, 14]	Ὀλυμπίᾳ τύχην Νικασύλος Ῥόδιος. (Ὄγδοον	γὰρ	ἐπὶ τοῖς δέκα ἔτεσι γεγονὼς,
[6, 24]	Κορκυραϊ κὴν οἱ Ἠλεῖοι. Ναυσὶ	γὰρ	ἐς τὴν σφετέραν Κορκυραίους ἐλθόντας
[6, 6]	ἦν οὐδέν. Εὔθυμος δὲ (ἀφίκετο	γὰρ	ἐς τὴν Τεμέσαν, καί πως
[6, 17]	ἀπ' ἰσοθέων αἷμα Μελαμποδιδᾶν. Μελάμποδος	γὰρ	ἦν τοῦ Ἀμυθάονος Μάντιος, τοῦ
[6, 9]	Γελῷον ἀναγορεύειν αὑτὸν ἔμελλεν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἰδιώτης εἴη ἄν τις (ἐμοὶ
[6, 10]	ἀνέθηκεν ὁ Κλεοσθένης οὗτος. Τὰ	γὰρ	Μιλτιάδου τοῦ Ἀθηναίου καὶ Εὐαγόρου
[6, 20]	ἐνεποίει φόβον τοῖς ἵπποις. Ἀλλὰ	γὰρ	ὁ ἐν Ὀλυμπίᾳ Ταράξιππος πολὺ
[6, 6]	ἐπιοῦσαν Ὀλυμπιάδα ἔμελλε χωρήσειν. Θεαγένης	γὰρ	ὁ Θάσιος Ὀλυμπιάδι ἐθέλων τῇ
[6, 6]	ὑπὸ τοῦ Φωκέων κοινοῦ. Θεόπομπος	γὰρ	ὁ πατὴρ τοῦ Ἀγήνορος πρόξενος
[6, 5]	ἀπολεῖσθαι καὶ οὗτος. Ἐς σπήλαιον	γὰρ	οἵ τε ἄλλοι τῶν συμποτῶν
[6, 13]	τοὺς Ὀλυμπιονίκας ὁμολογεῖ γράμματα. Ὀγδόῃ	γὰρ	Ὀλυμπιάδι καὶ ἑξηκοστῇ, καὶ οὐ
[6, 3]	ἕστηκεν ἀνὴρ ὅστις δή· τὸ	γὰρ	ὄνομα οὐ λέγουσιν ἐπ' αὐτῷ
[6, 18]	Ἀναξιμένης τοσάδε ἐς μνήμην. Βασιλέα	γὰρ	οὐ τὰ πάντα ἤπιον, ἀλλὰ
[6, 24]	βωμοὶ πλῆθος οὐ πολλοί· καταλύονται	γὰρ	οὐ χαλεπῶς, ἅτε αὐτοσχεδίως οἰκοδομούμενοι.
[6, 14]	ἕβδομον παλαίσων ἐς Ὀλυμπίαν· ἀλλὰ	γὰρ	οὐκ ἐγένετο οἷός τε καταπαλαῖσαι
[6, 19]	τοῦ αὑτοῦ βίου παντός· ἐνιαύσιαι	γὰρ	οὐκ ἦσάν πω τότε Ἀθηναίοις
[6, 14]	αὐλητοῦ. (Φερίας δὲ Αἰγινήτης (οὗτος	γὰρ	παρὰ τὸν Ἀθηναῖον Ἀριστοφῶντα ἀνάκειται)
[6, 26]	σφισιν ἔλυμον· πέμπτῳ δὲ (οὐ	γὰρ	πρόσω βιωσόμενα ἴσασι) κάλαμον διδόασιν
[6, 5]	ἐς τὸ θέατρον συνειλεγμένους (ἔτυχε	γάρ	σφισι καὶ ἐκκλησία τηνικαῦτα οὖσα)
[6, 22]	ἔρωτι· οἱ δὲ Ἠλεῖοι (φιλία	γάρ	σφισιν ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς ἐς
[6, 13]	δρόμον Λεωνίδᾳ Ῥοδίῳ ἐστίν. Ἐπὶ	γὰρ	τέσσαρας ὀλυμπιάδας, ἀκμάζων τε τῇ
[6, 6]	τέττιγας παρέχεται θαῦμα. Οἱ μὲν	γὰρ	τέττιγες οἱ ἐντὸς τῆς Λοκρίδος
[6, 24]	ἐπὶ τοῖς τάφοις αὐτῶν. Ἐν	γὰρ	τῇ Ἑβραίων χώρᾳ Σιληνοῦ μνῆμα,
[6, 5]	ἅρμα ἐπέσχε τοῦ πρόσω. Λαβόμενος	γὰρ	τῇ ἑτέρᾳ τῶν χειρῶν ὄπισθε
[6, 20]	δὲ ἐν ταῖς ἀρχαῖς (πιστὰ	γὰρ	τὴν ἄνθρωπον ἡγοῦντο εἰρηκέναι) τιθέασι
[6, 21]	ἀρχαῖον τὸ ὄνομα ἥγηνται, χανεῖν	γὰρ	τὴν γῆν ἐνταῦθα τὸ ἅρμα
[6, 5]	ᾠκεῖτο ἔτι ἐφ' ἡμῶν. Ἀλέξανδρος	γὰρ	τὴν πόλιν ὁ Φεραίων τυραννήσας
[6, 14]	ἀγῶνος· τῇ δὲ ἑξῆς (κατεδέχθη	γὰρ	τηνικαῦτα ἐς τοὺς παῖδας) ἐνίκα
[6, 3]	ἐν ἑκατέρῳ τῷ ἀγῶνι. Οὐ	γάρ	τι Ἰσθμίων Λεπρεάταις δεῖμα, ὥσπερ
[6, 14]	Σακάδαν τὸν Ἀργεῖον. (Σακάδας μὲν	γὰρ	τὸν ἀγῶνα τὸν τεθέντα ὑπὸ
[6, 4]	παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ· καὶ	γὰρ	τὸν Λεοντίσκον καταβαλεῖν μὲν οὐκ
[6, 22]	συνῆν· τὴν δὲ (ἐν ὑπονοίᾳ	γὰρ	τοῦ Ἀλφειοῦ τὴν ἐπιβουλὴν ἔχειν)
[6, 13]	ποδῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ πᾶσαν. Ἀπὸ	γὰρ	τοῦ μηκίστου καὶ διαρκεστάτου δι'
[6, 5]	ὡς ἐβασίλευσεν ὁ Δαρεῖος (ἐπυνθάνετο	γὰρ	τοῦ Πουλυδάμαντος τὰ ἔργα) πέμπων
[6, 11]	ἐν τῇ ἀγορᾷ χαλκοῦν (χαίρειν	γὰρ	τῷ ἀγάλματι αὐτόν) ἀνασπάσαι τε
[6, 8]	θάνατον τὸ ἐγχείρημα ἤνεγκεν. Ἰσαγόρᾳ	γὰρ	τῷ Ἀθηναίῳ τὴν ἀκρόπολιν τὴν
[6, 19]	δὲ τῷ Μεταποντίνων θησαυρῷ (προσεχὴς	γὰρ	τῷ Σελινουντίων ἐστὶν οὗτος) ἐν
[6, 8]	ἔργου καὶ ὁ Τιμασίθεος (ἐγένετο	γὰρ	τῶν ἐγκαταληφθέντων ἐν τῇ ἀκροπόλει)
[6, 12]	λέγοντος, οὐκ ἀληθεύοντα εὕρισκον. Πόλεων	γὰρ	τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ ταῖς μὲν
[6, 22]	ἔστιν ἐπενεγκεῖν τὸ ἔπος· Πυλίων	γὰρ	τῶν ὑπὲρ νήσου τῆς Σφακτηρίας
[6, 19]	γράμματα. Αἱ δὲ Ἑσπερίδες (μετεκινήθησαν	γὰρ	ὑπὸ Ἠλείων) αὗται μὲν ἔτι
[6, 22]	νύμφας ἀπὸ Ἴωνος λέγουσι τοῦ	Γαργηττοῦ,	μετοικήσαντος ἐνταῦθα ἐξ Ἀθηνῶν. (Εἰ
[6, 3]	τι Ἰσθμίων Λεπρεάταις δεῖμα, ὥσπερ	γε	αὐτοῖς ἐστιν Ἠλείοις, ἐπεὶ Ὕσμωνί
[6, 1]	εικώ ν, Ἀπελλου τέ χνη.	Γέ	γραπται δὲ καὶ επιγρά μματα
[6, 10]	παῖ τὴν ἀπ' ἀρότρου. Οὕτω	γε	δὴ βιαιοτέραν ἐς τὸν ἀνταγωνιζόμενον
[6, 5]	καὶ ἐπειγόμενον οὐκ ἀνίει, πρίν	γε	δὴ ὁ ταῦρος ὀψέ ποτε
[6, 8]	οὐκ ἀποδέοντα τῇ εὐτυχίᾳ, πλήν	γε	δὴ τοῦ τελευταίου· τοῦτο δὲ
[6, 10]	Ἀργείων. Οὐ μὴν παρ' ὅτῳ	γε	ἐδιδάχθησαν, δεδήλωκεν· ἔχει γὰρ δὴ
[6, 17]	Συρακουσίᾳ χρημάτων ἔγραψεν ἀμφισβήτησιν· (ἀλλά	γε	ἐκείνου τε ἐς πλέον τιμῆς
[6, 8]	ἢ ἀνδρία νομίζοιτο ἂν κατά	γε	ἐμὴν γνώμην. (Μετὰ δὲ τὸν
[6, 3]	ἕκτῃ. Πῶς ἂν οὖν τήν	γε	ἐν Πλαταιαῖς μάχην μεμαχημένος ὁ
[6, 20]	ἐστὶν ἄφεσιν μηχανησάμενος, καὶ φρονῆσαί	γε	ἐπὶ τῷ εὑρήματι, ὡς καὶ
[6, 13]	ἐστεφάνωσε δόμους. Οὐ μὴν τῷ	γε	ἐπιγράμματι καὶ τὰ Ἠλείων ἐς
[6, 19]	τὸ ἐπίγραμμα. Οὐ μέντοι ἀνακείμενά	γε	ἔτι ἀγάλματά ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ.
[6, 12]	ἐν Ἕλλησι Τρίτειαν πόλιν ἄλλην	γε	ἢ τὴν Ἀχαιῶν εὑρεῖν. Τηνικαῦτα
[6, 19]	οἱ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι κατά	γε	ἡμετέραν γνώμην ἄνθρωποι μέν εἰσιν
[6, 14]	ἀνηγορεύθη δὲ ἐν ἀνδράσιν, ὥσπερ	γε	καὶ ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ καὶ
[6, 18]	ἐνάτῃ καὶ ἐνενηκοστῇ Κρής, καθάπερ	γε	καὶ ἦν, ἀνερρήθη· τῇ ἐπὶ
[6, 3]	δὴ ὄντι αὐτῷ, Καυλωνιάτῃ, καθάπερ	γε	καὶ ἦν, ὑπῆρξεν ἀναγορευθῆναι· τὸ
[6, 2]	Κυσὶ δὲ ουδέ νες επί	γε	μαντικης νομί ζουσιν ουδὲ ν
[6, 1]	ανδρὸ ς εικὼ ν παλαιστου,	γέ	νος δὲ ην Ηλειος, Σύ
[6, 1]	καὶ ουτος παλαιστὰ ς παιδας,	γέ	νος καὶ αυτὸ ς Ἠλειος.
[6, 1]	λος Αλκί νου. Τού τοις	γέ	νος μὲ ν καὶ αυτοις
[6, 1]	μου Κυνί σκαν, ες τὸ	γέ	νος τε αυτης, καὶ επὶ
[6, 2]	γραψε τη εικό νι, ως	γέ	νος τε εί η Μιλή
[6, 17]	δόξης ἕνεκα ἀνέθεσαν. Ἐν μέν	γε	Ὀλυμπίᾳ δρόμου γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι
[6, 2]	πορθμω Μεσσηνί ων, ά λλος	γε	ουδεὶ ς Μεσσή νιος, ού
[6, 26]	κατὰ τὰ εἰρημένα· ἐπεὶ αὐτός	γε	οὐκ ἐς καιρὸν ἀφικόμην τῆς
[6, 4]	τοῦ Φειδίου σοφίας· ἐπεὶ ἄλλως	γε	οὐκ ἴσμεν ὅτου τὴν εἰκόνα
[6, 7]	παισὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι. Αὐτὸς μέν	γε	πυκτεύων ὁ Ἀλκαίνετος ἔν τε
[6, 4]	τούτου βασιλέως, εἰκόνα οὐδενὸς ἔν	γε	τῇ ὑπερορίᾳ Λακεδαιμονίους ἀναθέντας εὕρισκον.
[6, 8]	οὔ μοι πιστὰ ἦν, πέρα	γε	τῆς ἐν Ὀλυμπίᾳ νίκης, ὁπόσα
[6, 26]	τὴν ἑορτὴν λέγουσιν. Ἀπέχει μέν	γε	τῆς πόλεως, ὅσον τε ὀκτὼ
[6, 3]	καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα ἔς	γε	τὸ Ἑλληνικὸν γνωρίμους. (Μεταπεσόντων δὲ
[6, 4]	εἶναι τὸ ἐξ ἀρχῆς, καθάπερ	γε	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ
[6, 25]	εἰκότος, οὐδὲ δην εἴη, δόξῃ	γε	τοῦ αὐτοῦ ποιητοῦ, Πυλίοις ἀμῦναι.
[6, 25]	δὲ οὐδὲ τότε ἐφεῖται πέρα	γε	τοῦ ἱερωμένου. Ἀνθρώπων δὲ ὧν
[6, 3]	τοὺς δύο ἐπαλείφοντες. Ἀλκιβιάδου μέν	γε	τριήρεσιν Ἀθηναίων περὶ Ἰωνίαν ἰσχύοντος,
[6, 26]	ἀποδέχοιτο ἄν τις τῷ λόγῳ	γε	τῷ αὐτῷ καὶ ὅσα Αἰθίοπες
[6, 3]	αὐτοῖς ἐστιν Ἠλείοις, ἐπεὶ Ὕσμωνί	γε	τῷ Ἠλείῳ. Πλησίον δὲ τοῦ
[6, 3]	Σικυῶνα Ἠλείων καὶ Θηβαίων στρατεία	γεγενῆσθαι	μετὰ τὸ ἀτύχημα Λακεδαιμονίων τὸ
[6, 1]	καὶ αυτοις εστιν εξ Ἠλιδος·	γεγό	νασι δέ σφισιν ου κατὰ
[6, 2]	παιδί τω μὲ ν αυτων	γεγό	νασι δύ ο Ὀλυμπικαὶ νικαι·
[6, 2]	δαι καλού μενοι μά ντεις,	γεγό	νασιν απο Ἰά μου· τὸ
[6, 1]	Κυνί σκα· ί ππων νικαι	γεγό	νασιν αυτοις. Ἀνά ξανδρος μὲ
[6, 1]	ς εστιν αθλητων, οπό σοις	γεγό	νασιν Ὀλυμπικαὶ νικαι, αναθημά των
[6, 3]	Ἤλιδος παλαιστὴς ἀνὴρ Ἀριστόδημος Θράσιδος·	γεγόνασι	δὲ αὐτῷ καὶ Πυθοῖ δύο
[6, 11]	ταύτῃ παγκρατιάζων ὁ Θεαγένης ἐκράτει.	(Γεγόνασι	δὲ αὐτῷ καὶ Πυθοῖ νῖκαι
[6, 4]	ἀνίει, πρὶν ἢ αἴσθοιτο ἀπαγορεύσαντος.	(Γεγόνασι	δὲ αὐτῷ Νεμείων μὲν νῖκαι
[6, 4]	ἡμῖν δεδήλωται. Εὐάνθει δὲ Κυζικηνῷ	γεγόνασι	πυγμῆς νῖκαι, μία μὲν ἐν
[6, 14]	ἐπὶ στήλῃ. Τούτῳ Πυθικαὶ νῖκαι	γεγόνασι	τῷ ἀνδρὶ δευτέρῳ μετὰ Σακάδαν
[6, 23]	Τούτῳ μὲν αὐτόθι ἀντὶ τούτου	γεγόνασιν	αἱ τιμαί· χρόνος δὲ στεφάνου
[6, 15]	ἡμέρας τῆς αὐτῆς. Πρώτῳ δὲ	γεγόνασιν	ἀνθρώπων αἱ δύο νῖκαι τῷ
[6, 13]	τε τῇ ὠκύτητι ἀντήρκεσε, καὶ	γεγόνασιν	αὐτῷ δρόμου νῖκαι δύο ἀριθμὸν
[6, 13]	Ὀλυμπίᾳ, τοσαῦται δὲ καὶ Πυθοῖ	γεγόνασιν	αὐτῷ νῖκαι· καὶ Κορινθίοις δὲ
[6, 17]	Ἐν μέν γε Ὀλυμπίᾳ δρόμου	γεγόνασιν	αὐτῷ νῖκαι πέντε, τέσσαρες δὲ
[6, 10]	καὶ υἱωνοῖς, δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ	γεγόνασιν	ἑκάστῳ νῖκαι· Δαμαρέτῳ μὲν πέμπτῃ
[6, 15]	Βυζαντίων ὄντας. (Σπαρτιάτῃ δὲ Εὐτελίδᾳ	γεγόνασιν	ἐν παισὶ νῖκαι δύο ἐπὶ
[6, 15]	Γόργῳ τέσσαρες μὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ	γεγόνασιν	ἐπὶ πεντάθλῳ, διαύλου δὲ καὶ
[6, 5]	μὲν δὴ καὶ ἄλλοις ἤδη	γεγόνασιν	ἐπιφανεῖς νῖκαι· Πουλυδάμαντι δὲ τάδε
[6, 7]	παρὲξ ἢ Ὀλυμπίασιν, Ἰσθμίων μὲν	γεγόνασιν	ὀκτὼ νῖκαι, Νεμείων δὲ ἀποδέουσαι
[6, 17]	παισὶ σταδίου, Ἀλεξιβίῳ δὲ πεντάθλου	γέγονε	νίκη. καὶ Ἡραία τε Ἀρκάδων
[6, 14]	ἑξάκις τῷ πεντάθλῳ. Πυθοκρίτῳ μὲν	γέγονεν	ἀντὶ τούτων ἡ ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 18]	Δῆλα μὲν δὴ ὅτι ἵππων	γέγονεν	αὐτῷ νίκη· λέγεται δὲ καὶ,
[6, 18]	ἅπαντα· ἡ δέ οἱ τιμὴ	γέγονεν	ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τῶν Λαμψακηνῶν
[6, 17]	ἡ δέ οἱ νίκη σταδίου	γέγονεν	ἐν παισί, Φιλῖνον δὲ οἱ
[6, 13]	Τηλεμάχῳ μὲν ἐπὶ ἵππων νίκῃ	γέγονεν	ἡ εἰκών· Ἀγαθῖνον δὲ ἀνέθεσαν
[6, 23]	Ἀρτέμιδος. Τῇ μὲν δὴ θεῷ	γέγονεν	ἡ ἐπίκλησις, ἅτε τοῦ γυμνασίου
[6, 3]	τε Ὀλυμπικὴ νίκη καὶ Νεμείων	γέγονεν	ἡ ἑτέρα, Ἰσθμίων δὲ δῆλα
[6, 3]	τοῦ σταδίου νίκη τῷ Οἰβώτᾳ	γέγονεν	Ὀλυμπιάδι ἕκτῃ. Πῶς ἂν οὖν
[6, 14]	ὕστερον Νεμέᾳ τε καὶ Ἰσθμῷ.	Γεγονότα	δὲ εἰκοσαετῆ τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει,
[6, 18]	αὐτῷ καὶ ἔτι Φιλίππῳ πρότερον	γεγονότα	ἐν γνώσει. Προσῄει τε ὁ
[6, 15]	τε ὁμοῦ καὶ παγκρατιάσαι προθυμούμενον.	(Γεγονυίας	δὲ ἤδη τῷ Κάπρῳ νίκης
[6, 2]	σκος, ὸ ς δύ ο	γεγονὼ	ς έ τη καὶ δέ
[6, 15]	λάβοι στέφανον, ἡλικίαν οὐ πρόσω	γεγονὼς	ἐτῶν εἴκοσι. Τὸν δὲ παῖδα
[6, 14]	γὰρ ἐπὶ τοῖς δέκα ἔτεσι	γεγονὼς,	μὴ παλαῖσαι μὲν ἐν παισὶν
[6, 3]	καὶ ὡς πατρὸς εἴη Χαιρήμονος.	Γέγραπται	δὲ καὶ ὁ τὸν ἀνδριάντα
[6, 1]	γραμμα τὸ επ' αυτω λέ	γει,	καὶ Πυθοι καὶ Ισθμοι τε
[6, 2]	τά δε μὲ ν λέ	γει	τὸ επί γραμμα· ες δὲ
[6, 23]	ἡ ἐπίκλησις, ἅτε τοῦ γυμνασίου	γείτονι·	τῇ ἀγυιᾷ δὲ Σιωπῇ ὄνομα
[6, 9]	τρίτη πρὸς τὰς ἑβδομήκοντα ὀλυμπιάδας.	(Γέλων	δὲ ὁ Σικελίας τυραννήσας Συρακούσας
[6, 9]	ἄν τις (ἐμοὶ δοκεῖ) ὁ	Γέλων	οὗτος, πατρός τε ὁμωνύμου τῷ
[6, 9]	Ἐπίγραμμα μὲν δή ἐστιν αὐτῷ,	Γέλωνα	Δεινομένους ἀναθεῖναι Γελῷον· καὶ ὁ
[6, 12]	τυραννήσαντος Συρακουσίων μετὰ τὸν ἀδελφὸν	Γέλωνα.	Τὰ δὲ ἀναθήματα οὐχ Ἱέρων
[6, 9]	τε ἅρμα καὶ αὐτῷ τῷ	Γέλωνι	ἐποίησε τὴν εἰκόνα. (Τῇ δὲ
[6, 9]	καὶ ὁ χρόνος τούτῳ τῷ	Γέλωνί	ἐστι τῆς νίκης τρίτη πρὸς
[6, 12]	τῇ ξενίᾳ καὶ ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο,	Γέλωνι	τῷ παιδὶ Νηρηίδα ἀγαγόμενος τὴν
[6, 19]	καὶ θώρακες λινοῖ τρεῖς ἀριθμόν,	Γέλωνος	δὲ ἀνάθημα καὶ Συρακοσίων, Φοίνικας
[6, 9]	δὲ ἐς τὸ ἅρμα τὸ	Γέλωνος	οὐ κατὰ ταὐτὰ δοξάζειν ἐμοί
[6, 9]	ἥρωι νέμουσι. (Παρὰ δὲ τοῦ	Γέλωνος	τὸ ἅρμα ἀνάκειται Φίλων, τέχνη
[6, 9]	Θεογνὴτου καὶ ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες.	Γέλωνος	τοῦ Γελώου ἅρμα. Τὰ κατὰ
[6, 9]	τὰ ἐς αὐτὸ εἰρηκόσιν, οἳ	Γέλωνος	τοῦ ἐν Σικελίᾳ τυραννήσαντός φασιν
[6, 9]	ὡς Συρακούσιον ἤδη καὶ οὐ	Γελῷον	ἀναγορεύειν αὑτὸν ἔμελλεν. Ἀλλὰ γὰρ
[6, 9]	ἐστιν αὐτῷ, Γέλωνα Δεινομένους ἀναθεῖναι	Γελῷον·	καὶ ὁ χρόνος τούτῳ τῷ
[6, 9]	ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Γέλωνος τοῦ	Γελώου	ἅρμα. Τὰ κατὰ Κλεομήδην. (Θεογνήτῳ
[6, 14]	δὲ ἐπὶ ἀληλιμμένῳ τῷ δίσκῳ	γέλωτα	ἐποιεῖτο τοὺς ἐμπίπτοντάς τε καὶ
[6, 19]	μέν ἐστιν ἤδη τῷ σταδίῳ·	Γελῴων	δὲ ἀνάθημα τόν τε θησαυρὸν
[6, 19]	Μεγαρέων τῶν πρὸς τῇ Ἀττικῇ.	Γελώων.	(Ἔστι δὲ λίθου πωρίνου κρηπὶς
[6, 8]	ἀνέθηκεν Εἰκόν' ἀπ' Ἀρκαδίας Παρράσιος	γενεάν.	Τοῦτο μὲν δὴ ἐς τοσοῦτο
[6, 25]	χαλκοῦς ἐστιν, οὐκ ἔχων πω	γένεια,	τόν τε ἕτερον τῶν ποδῶν
[6, 20]	Ἰσθμῷ Ταράξιππος Γλαῦκος ὁ Σισύφου.	Γενέσθαι	δὲ αὐτῷ τὴν τελευτὴν λέγουσιν
[6, 16]	μὲν ὅπλου νίκην ἐν Ὀλυμπίᾳ,	γενέσθαι	δὲ καὶ διαύλου Πυθοῖ, τὸ
[6, 14]	τι ἄριστον ἦν τῶν ἀνδρῶν.	Γενέσθαι	δέ οἱ τὴν ἅμιλλαν πρὸς
[6, 22]	Ἀλφειαίας Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν ναῷ.	(Γενέσθαι	δὲ τὴν ἐπίκλησιν τῇ θεῷ
[6, 13]	τῶν ἐκ τῆς Ἀσιανῆς ἠπείρου	Γενέσθαι	ἐν Ἄργει τὸ ἐπίγραμμα τὸ
[6, 15]	πολεμούντων ἑαλώκεσαν, ἄφεσιν καὶ τούτοις	γενέσθαι.	Καὶ δὴ αὐτὸς οὗτος ἀνείλετο
[6, 16]	Τούτου δὲ τοῦ μὴ ἀγωνιστὴς	γενέσθαι,	κατὰ τὰ αὐτὰ Ἠλείοις τοῖς
[6, 20]	κοινὸν Δαμέωνι καὶ τῷ ἵππῳ	γενέσθαι.	(Λέγουσι δὲ καὶ ὡς Μυρτίλῳ
[6, 4]	συνέπεσεν ἐν πολέμῳ τὴν τελευτὴν	γενέσθαι.	Μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ τὸ
[6, 16]	στεφανοῦσά ἐστιν. (Ἀριστείδῃ δὲ Ἠλείῳ	γενέσθαι	μὲν ὅπλου νίκην ἐν Ὀλυμπίᾳ,
[6, 10]	ἄριστος λέγεται τῶν ἐφ' αὑτοῦ	γενέσθαι.	(Μετὰ δὲ Ἴκκον καταπαλαίσας παῖδας
[6, 22]	μετέσχον, ἐπέλαβεν ἀναστάτους ὑπὸ Ἠλείων	γενέσθαι·	(Πύλου δὲ τῆς ἐν τῇ
[6, 20]	τοῖς ἥκουσιν ἐπὶ τὴν θέαν	γενέσθαι	σύνοπτος· ὁ δελφὶς δὲ ἐς
[6, 19]	πρὶν δὲ ἢ τὴν συμφορὰν	γενέσθαι	σφίσι, θησαυρὸν τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 20]	ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι καὶ	γενέσθαι	σφίσιν ἵλεων εὔχονται τὸν Ταράξιππον.
[6, 22]	οἰκεῖα ἦν, καὶ οἰκιστὴν Δυσποντέα	γενέσθαι	σφίσιν Οἰνομάου παῖδα ἐμνημόνευον. Πισαίους
[6, 16]	φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ φιλίᾳ	γενέσθαι	τῇ ἐς Αἰτωλούς. (Τίμωνος δὲ
[6, 22]	Πίσα ᾠκεῖτο. (Οἰκιστὴν μὲν δὴ	γενέσθαι	τῇ πόλει Πίσον τὸν Περιήρους
[6, 12]	(Τοῦ δέ οἱ βίου συνέβη	γενέσθαι	τὴν τελευτὴν ὑπὸ Δεινομένους, γένος
[6, 19]	ἡγοῦμαι τὴν νίκην Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος	γενέσθαι	Φόρβαντος, ἄρχοντος δὲ διὰ τοῦ
[6, 22]	ἐρασθέντα δέ, ὡς ἐπέγνω μὴ	γενήσεσθαί	οἱ διὰ πειθοῦς καὶ δεήσεως
[6, 15]	ἀνεδίδασκεν ὁ Κλειτόμαχος τοὺς Ἑλλανοδίκας	γενήσεσθαι	σὺν τῷ δικαίῳ σφίσιν, εἰ
[6, 8]	ὡς ὕστερον τούτων ἔτει δεκάτῳ	γένοιτο	αὖθις ἄνθρωπος. Οὐ μὴν οὐδὲ
[6, 22]	Μεγαρεὺς ἀνὴρ Πύλων ὁ Κλήσωνος·	γενομένη	δὲ ὑπὸ Ἡρακλέους ἀνάστατος καὶ
[6, 5]	ἑαυτοῦ ἀνδρὸς ἄγαλμα. Σκοτουσσαίους ἡ	γενομένη	συμφορά. Πολυδάμαντος ἔργα λαμπρὰ καὶ
[6, 5]	οὐκ ἐπὶ πολὺν ἔμελλεν ἀνθέξειν.	(Γενομένης	δὲ αἰσθήσεως τοῦ ἐπιόντος κακοῦ
[6, 16]	καὶ τάδε ἔτι λέγουσιν, ὡς	γενομένης	πρὸς Ἀρκάδας Ἠλείοις ἀμφισβητήσεως περὶ
[6, 12]	ἐς Μεγάλην πόλιν, περιέχει σφᾶς	γενόμενον	ὑπὸ τοῦ Ἀρκάδων κοινοῦ δόγμα·
[6, 8]	τε Ὀλυμπίᾳ καὶ Νεμείων νίκη.	Γενόμενος	δὲ Ἑλλανοδίκης, ἔγραψε καὶ οὗτος
[6, 14]	ἐποίησε. Πύθου δὲ τοῦ Ἀνδρομάχου,	γένος	ἀνδρὸς ἐξ Ἀβδήρων, ἐποίησε μὲν
[6, 5]	ἦν πρὸ τῶν ἡρώων θνητὸν	γένος·	ἀνθρώπων δὲ τῶν καθ' ἡμᾶς
[6, 10]	τῆς Βοιωτῶν τὸ ἄνωθεν αὐτὸν	γένος	ἀπὸ Γλαύκου τοῦ ἐν θαλάσσῃ
[6, 22]	Πύλον ταύτην ἔχειν τῶν Ὁμήρου,	Γένος	δ' ἦν ἐκ ποταμοῖο Ἀλφειοῦ,
[6, 3]	δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε μὲν Νικόδαμος·	γένος	δὲ ὁ Ἀντίοχος ἦν ἐκ
[6, 7]	εὐδαίμονα ἐπὶ τοῖς παισὶ καλούμενον.	Γένος	δὲ ὁ Διαγόρας τὸ ἐξ
[6, 3]	δὲ ὁμώνυμος καὶ ὁ πλάστης,	γένος	δὲ οὐ Σικυώνιος, ἀλλὰ ἐκ
[6, 8]	δὲ οὐ πόρρω Τιμασίθεος ἀνάκειται	γένος	Δελφός, Ἀγελάδα μὲν ἔργον τοῦ
[6, 7]	δὴ καὶ τὸ ἀπ' αὐτοῦ	γένος	δόξης ἐς τοσοῦτο ἀφίκοντο. (Ἐγένοντο
[6, 17]	τελευτῇ, Τῶν δ' ἱερογλώσσων Κλυτιδᾶν	γένος	εὔχομαι εἶναι Μάντις, ἀπ' ἰσοθέων
[6, 4]	Λεοντίσκος, ἐκ Σικελίας τε ὢν	γένος,	καὶ ἀπὸ τῆς ἐν τῷ
[6, 10]	ἐποίησε, τὸν δὲ Ἀγιάδαν Σήραμβος,	γένος	καὶ οὗτος Αἰγινήτης· Λυκίνου δέ
[6, 23]	αὐτὸν ἔφασκεν ὁ νομοφύλαξ Ἠλείων	γένος	μὲν Ἀλεξανδρέα εἶναι τῆς ὑπὲρ
[6, 8]	νενικηκότων. (Ἐς δὲ πύκτην ἄνδρα,	γένος	μὲν Ἀρκάδα ἐκ Παρρασίων, Δάμαρχον
[6, 6]	ἐς δόξαν ὑπάρχοντα τὴν ἄλλην.	Γένος	μὲν δὴ ἦν ὁ Εὔθυμος
[6, 16]	ἐπὶ πεντάθλῳ, καὶ Φιλωνίδης Ζώτου,	γένος	μὲν ἐκ Χερρονήσου τῆς Κρητῶν,
[6, 16]	Ὀλυμπίᾳ καὶ Ἀναυχίδᾳ καὶ Φερενίκῳ,	γένος	μὲν Ἠλείοις, πάλης δὲ ἐν
[6, 6]	δὲ τούτοις Εὐκλῆς ἀνάκειται Καλλιάνακτος,	γένος	μὲν Ῥόδιος, οἴκου δὲ τοῦ
[6, 13]	Τύραννον Δίαλλος ὁ Πόλλιδος ἀνάκειται,	γένος	μὲν Σμυρναῖος, Ἰώνων δὲ πρῶτος
[6, 12]	γενέσθαι τὴν τελευτὴν ὑπὸ Δεινομένους,	γένος	μὲν Συρακουσίου, δυσμενέστατα δὲ ἀνδρὸς
[6, 7]	εἰκόνας, Διαγόραν καὶ τὸ ἐκείνου	γένος.	Οἱ δὲ συνεχεῖς τε ἀλλήλοις
[6, 12]	Ἁρμοδίου, καὶ τὸν Μοσχίωνος Ἱππόμαχον,	γένος	τε Ἠλείους καὶ πυγμῇ κρατήσαντας
[6, 14]	τοῦ Ῥοδίου παλαιστοῦ τόλμημα Ἀρτεμίδωρος	γένος	Τραλλιανὸς ὑπερεβάλετο κατὰ ἐμὴν δόξαν.
[6, 24]	δίδωσι. Θνητὸν δὲ εἶναι τὸ	γένος	τῶν Σιληνῶν, εἰκάσαι τις ἂν
[6, 26]	Οὗτοι μὲν δὴ τοῦ Αἰθιόπων	γένους	αὐτοί τέ εἰσιν οἱ Σῆρες,
[6, 4]	Σάτυρος δὲ Ἠλεῖος Λυσιάνακτος πατρός,	γένους	δὲ τοῦ Ἰαμιδῶν, ἐν Νεμέᾳ
[6, 17]	μάντις ὁ Ἐπέραστος τοῦ Κλυτιδῶν	γένους	φησὶν ἐπὶ τοῦ ἐπιγράμματος τῇ
[6, 24]	οὐ μνημονεύουσιν· εἰ δὲ ὁ	γέρων,	ὅντινα ἠρόμην, εἶπεν ἀληθῆ λόγον,
[6, 26]	γίνονται τοιόνδε. Ἔστιν ἐν τῇ	γῇ	ζωύφιόν σφισιν, ὃν σῆρα καλοῦσιν
[6, 11]	Θασίοις οὐδένα ἀπεδίδου καρπὸν ἡ	γῆ,	θεωροὺς ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς, καὶ
[6, 26]	τὴν βύσσον σπείρουσιν, ὅσοις ἡ	γῆ	τρέφειν ἐστὶν ἐπιτήδειος. Οἱ μίτοι
[6, 21]	μὲν οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων κρύπτειν	γῇ	φασιν οὐκ ἐπιφανῶς αὐτούς· Πέλοψ
[6, 21]	ὄνομα ἥγηνται, χανεῖν γὰρ τὴν	γῆν	ἐνταῦθα τὸ ἅρμα τοῦ Ἅιδου
[6, 11]	καὶ ἀνενεγκεῖν αὖθις ἐς τὴν	γῆν.	Θάσιοι δὲ ἀναθέντες, ἔνθα καὶ
[6, 22]	οὐ πέφυκεν ἀρχὴν διοδεύειν τὴν	γῆν	ὁ Ἀλφειός, οὐ μὴν οὐδὲ
[6, 10]	ὁ Καρύστιος ἦν Δημύλου, καὶ	γῆν	φασιν αὐτὸν κατ' ἀρχὰς ἐργάζεσθαι.
[6, 6]	ἔτι ἐς τὸν Εὔθυμον, ὡς	γήρως	τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο, καὶ
[6, 24]	ἄχαρι οὐδέν πω πρόσεστιν ἐκ	γήρως,	τούτων εἶναι τὸν ἀστράγαλον παίγνιον.
[6, 21]	τούτου τὸν Ἀλφειὸν καὶ ἐντὸς	γῆς	ἔσῃ τῆς Πισαίας. (Ἐν ταύτῃ
[6, 21]	τοῦ ἱπποδρόμου μέρος οὐ χῶμα	γῆς	ἐστιν, ὄρος δὲ οὐχ ὑψηλόν.
[6, 20]	αἰτίαν, ὡς ἐνταῦθα μέρη λάβοι	γῆς	ὁ Ἀλκάθους ἀποθανὼν ὑπὸ Οἰνομάου
[6, 6]	καὶ ἐξηλαύνετο γὰρ ἐκ τῆς	γῆς	ὁ Ἥρως, ἀφανίζεταί τε καταδὺς
[6, 16]	πρὸς Ἀρκάδας Ἠλείοις ἀμφισβητήσεως περὶ	γῆς	ὅρων, εἶπεν οὗτος ὁ Πύτταλος
[6, 20]	ἀγωνιστάς. Τὸ μὲν δὴ στάδιον	γῆς	χῶμά ἐστι, πεποίηται δὲ ἐν
[6, 21]	Ἁρπίνης. (Προελθόντι δὲ οὐ πολὺ,	γῆς	χῶμά ἐστιν ὑψηλόν, τῶν μνηστήρων
[6, 21]	τὸν Κλάδεον τάφος τε Οἰνομάου,	γῆς	χῶμα περιῳκοδομημένον λίθοις ἐστὶ, καὶ
[6, 19]	δὲ ἐπείργασται τῷ ἀετῷ ὁ	γιγάντων	καὶ θεῶν πόλεμος· ἀνάκειται δὲ
[6, 26]	πολὺ τῆς ἁρπεδόνης εὑρίσκουσιν ἔνδον.	Γιγνώσκεται	δὲ ἡ Σηρία νῆσος ἐν
[6, 20]	ἡ πρῷρα, κατὰ τοῦτο εὐρεῖα	γίνεται.	Δελφὶς δὲ ἐπὶ κανόνος κατὰ
[6, 25]	κάθοδος ἡ ἐς τοῦ δου	γίνεται.	(Τοῖς δὲ Ἠλείοις καὶ Τύχης
[6, 6]	μὲν τῷ θεῷ τοῦ ἀργυρίου	γινόμενον	ἐξέτισεν ὁ Θεαγένης καὶ ἀμειβόμενος
[6, 14]	ἐλάχιστον οὖν τῶν δακτύλων κάτω	γινόμενον,	οὐκ ἀπεκίνησεν ἄν τις βιαζόμενος.
[6, 20]	ἵπποι πρῶτοι· θέοντές τε δὴ	γίνονται	κατὰ τοὺς εἰληχότας ἑστάναι τὴν
[6, 26]	οὐδενὸς φλοιοῦ, τρόπον δὲ ἕτερον	γίνονται	τοιόνδε. Ἔστιν ἐν τῇ γῇ
[6, 23]	κατὰ τὴν ὁδόν, ἐπειδὰν πλησίον	γίνωνται	τοῦ τείχους, φθέγγεσθαι μὲν μηδὲν
[6, 10]	ἀνέθηκε μὲν ὁ παῖς αὐτοῦ,	Γλαυκίας	δὲ Αἰγινήτης ἐποίησε· σκιαμαχοῦντος δὲ
[6, 9]	τῷ τυράννῳ καὶ αὐτὸς ὁμώνυμος.	Γλαυκίας	δὲ Αἰγινήτης τό τε ἅρμα
[6, 11]	τῇ Ἄλτει, τέχνη τοῦ Αἰγινήτου	Γλαυκίου.	~Ἱέρων Δεινομένους, Συρακοθσίων τύραννος. Ἕτερος
[6, 9]	ἀνάκειται Φίλων, τέχνη τοῦ Αἰγινήτου	Γλαυκίου.	Τούτῳ τῷ Φίλωνι Σιμωνίδης ὁ
[6, 10]	αὐτὸν ἀνήγαγεν. Ἔνθα δὴ ὁ	Γλαῦκος,	ἅτε οὐκ ἐμπείρως ἔχων τῆς
[6, 10]	τοῖς κατειλεγμένοις ἕστηκεν ὁ Καρύστιος	Γλαῦκος.	Εἶναι δέ φασιν ἐξ Ἀνθηδόνος
[6, 10]	ἀνδριὰς παρέχεται σχῆμα, ὅτι ὁ	Γλαῦκος	ἦν ἐπιτηδειότατος τῶν κατ' αὐτὸν
[6, 20]	δὲ καὶ ἐν Ἰσθμῷ Ταράξιππος	Γλαῦκος	ὁ Σισύφου. Γενέσθαι δὲ αὐτῷ
[6, 10]	ὀκτάκις ἐν ἑκατέρῳ ἀγῶνι. Τοῦ	Γλαύκου	δὲ τὴν εἰκόνα ἀνέθηκε μὲν
[6, 10]	φασιν αὐτὸν ἐν νήσῳ καλουμένῃ	Γλαύκου	καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι. (Δαμαρέτῳ
[6, 10]	τὸ ἄνωθεν αὐτὸν γένος ἀπὸ	Γλαύκου	τοῦ ἐν θαλάσσῃ δαίμονος. Πατρὸς
[6, 10]	κρατήσας πυγμῇ παῖδας. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι.	Γλαύκου	τοῦ πύκτου ἀνδριάς. Ἑτέρων ἀθλητῶν
[6, 9]	Φίλων δ' ὄνομ' εἰμὶ δὲ	Γλαύκου	Υυἱὸς, καὶ νικῶ πὺξ δύ'
[6, 16]	τοῦ Ἐτεοκλέους· ἀνηγορεύθη δὲ ὁ	Γλαύκων	οὗτος ἐπὶ ἅρματος τελείου δρόμῳ.
[6, 16]	στέφανον· καὶ ἅρμα ἀνδρὸς Ἀθηναίου	Γλαύκωνος	τοῦ Ἐτεοκλέους· ἀνηγορεύθη δὲ ὁ
[6, 7]	δὲ τοῦ Ἀλκαινέτου τοῖς υἱοῖς,	Γνάθων	τε Διπαιεὺς τῆς Μαιναλέων χώρας
[6, 7]	πυγμῇ παῖδας ὑπῆρξε καὶ τούτοις.	Γνάθωνα	δὲ καὶ ἐς τὰ μάλιστα,
[6, 5]	δήμῳ Σογδιανὸν καταπαύσας παῖδα Ἀρταξέρξου	γνήσιον,	ἔσχεν ἀντ' ἐκείνου τὴν ἀρχήν,
[6, 7]	μεταπίπτει σφίσιν ἐς αὐτὸν ἡ	γνώμη,	καὶ ἀπελθεῖν ἀφιᾶσιν, οὐδὲ ἔργον
[6, 11]	Θάσιοι καταποντοῦσι τὴν εἰκόνα, ἐπακολουθήσαντες	γνώμῃ	τῇ Δράκοντος, ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς
[6, 19]	τῇ ἀσπίδι κατά γε ἡμετέραν	γνώμην	ἄνθρωποι μέν εἰσιν οἱ αὐτοὶ
[6, 26]	τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ	γνώμην	ᾖ, ταῖς θύραις τοῦ οἰκήματος
[6, 8]	νομίζοιτο ἂν κατά γε ἐμὴν	γνώμην.	(Μετὰ δὲ τὸν Βαύκιδά εἰσιν
[6, 3]	ἥκιστα ἔς γε τὸ Ἑλληνικὸν	γνωρίμους.	(Μεταπεσόντων δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων,
[6, 18]	ἔτι Φιλίππῳ πρότερον γεγονότα ἐν	γνώσει.	Προσῄει τε ὁ Ἀναξιμένης, καὶ
[6, 1]	εδή λωσα εν τοις λό	γοις,	οὶ ες τοὺ ς βασιλέ
[6, 21]	καὶ Κρόταλος. Τούτων μὲν οὖν	γονέας	τε καὶ πατρίδας οὐχ οἷά
[6, 2]	ρ εκ Πελοποννή σου φεύ	γοντας	επέ λιπεν η περὶ τὸ
[6, 2]	ων δὲ ά νδρες, ά	γοντες	ες Ὀλυμπί αν παρὰ Διονυσί
[6, 17]	ἀνῃρημένον νίκην, καὶ τὸν Λεοντῖνον	Γοργίαν	ἰδεῖν ἔστιν· ἀναθεῖναι δὲ τὴν
[6, 17]	δεῖν ἥκουσαν ἀνθρώποις. Εὐδοκιμῆσαι δὲ	Γοργίαν	λόγων ἕνεκα ἔν τε πανηγύρει
[6, 17]	Ἰάσων ἐποιήσατο. Βιῶναι δὲ ἔτη	Γοργίαν	πέντε φασὶν ἐπὶ τοῖς ἑκατόν.
[6, 17]	ἐς πλέον τιμῆς ἀφίκετο ὁ	Γοργίας	παρὰ Ἀθηναίοις. Καὶ Ἰάσων ἐν
[6, 17]	ἀδελφῇ τῇ Γοργίου. (Οὗτος ὁ	Γοργίας	πατρὸς μὲν ἦν Χαρμαντίδου, λέγεται
[6, 17]	τρίτος Δηικράτους συνοικήσαντος ἀδελφῇ τῇ	Γοργίου.	(Οὗτος ὁ Γοργίας πατρὸς μὲν
[6, 17]	ἐκγόνου τοῦ Λάγου. Ἑρμησιάνακτος. Ἐπεράστου.	Γοργίου	τοῦ ῥήτορος. (Ταῦτα μὲν δὴ
[6, 14]	τῆς Ἀριστοτίμου τυραννίδος ἠλευθέρωσεν Ἠλείους.	Γόργον	δὲ τὸν Εὐκλήτου Μεσσήνιον ἀνελόμενον
[6, 15]	καὶ Ἠλεῖος παρ' αὐτὸν ἀνάκειται	Γόργος.	Μόνῳ δὲ ἀνθρώπων ἄχρι ἐμοῦ
[6, 15]	δὲ ἀνθρώπων ἄχρι ἐμοῦ τῷ	Γόργῳ	τέσσαρες μὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν
[6, 1]	λευσεν αφειναί με ο λό	γος,	ό τι ου κατά λογό
[6, 12]	ἢ τὴν Ἀχαιῶν εὑρεῖν. Τηνικαῦτα	γοῦν	ἐς Ἀρκάδας ἡγοῖτο ἄν τις
[6, 2]	τοὺ ς Ὀλυμπιονί κας φασί	γρά	μματα ου Λί χαν, Θηβαί
[6, 2]	εποί ησεν Ἠλεί οις. (Ἐπί	γραμμα	δὲ τὸ επὶ τω Σαμί
[6, 2]	ν λέ γει τὸ επί	γραμμα·	ες δὲ αυτὸ ν τὸ
[6, 1]	ί πποις, ως τὸ επί	γραμμα	τὸ επ' αυτω λέ γει,
[6, 1]	νην δὲ Σιληνου τὸ επί	γραμμα	τὸ επ' αυτω φησιν ειναι
[6, 1]	θη πρωτος· τὸ δὲ επί	γραμμά	φησι τὸ επ' αυτω του
[6, 19]	τῷ κέρατί ἐστιν ἀρχαίοις Ἀττικοῖς	γράμμασι·	Ζηνί μ' ἄγαλμ' ἀνέθηκαν Ὀλυμπίῳ
[6, 13]	ταύτης ἐστὶν ἐν τοῖς Ἠλείων	γράμμασιν	ἡ νίκη τῶν Φειδώλα παίδων.
[6, 19]	φησι τὰ ἐπὶ τοῦ πόλου	γράμματα.	Αἱ δὲ Ἑσπερίδες (μετεκινήθησαν γὰρ
[6, 15]	καὶ τὰ ἐπὶ τῷ βάθρῳ	γράμματα	ἀμυδρὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου. (Μετὰ
[6, 13]	Ἠλείων ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας ὁμολογεῖ	γράμματα.	Ὀγδόῃ γὰρ Ὀλυμπιάδι καὶ ἑξηκοστῇ,
[6, 19]	Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι	γράμματα	παρῆκται μὲν ἐπὶ βραχύ, πέπονθε
[6, 6]	ὄνομα Λύκβαντα ἐπὶ τῇ γραφῇ	γράμματα.	Ταῦτα μὲν δὴ ἐς τοσοῦτο
[6, 1]	ν, Ἀπελλου τέ χνη. Γέ	γραπται	δὲ καὶ επιγρά μματα ες
[6, 18]	ἐς Θεόπομπον ἐγεγόνει τὸν Δαμασιστράτου,	γράφει	βιβλίον ἐς Ἀθηναίους, καὶ ἐπὶ
[6, 6]	καὶ ὄνομα Λύκβαντα ἐπὶ τῇ	γραφῇ	γράμματα. Ταῦτα μὲν δὴ ἐς
[6, 6]	κατὰ ἐμπορίαν. (Τόδε μὲν ἤκουσα,	γραφῇ	δὲ τοιάδε ἐπιτυχὼν οἶδα. Ἠν
[6, 25]	μεγάλῳ. Κατὰ δὲ ὄψιν ὀνείρατος	γραφῇ	μεμιμημένος ἐστὶν ὁ θεός, παῖς
[6, 19]	ἐσκομίζουσι. Καὶ ἀσπίς ἐστιν ἐπίχαλκος	γραφῇ	τὰ ἐντὸς πεποικιλμένη, καὶ κράνος
[6, 9]	ἀνδρὸς, ὃν Ἠλεῖοί φασιν οὐ	γραφῆναι	μετὰ τῶν ἄλλων, ὅτι ἐπὶ
[6, 6]	ἐπιτυχὼν οἶδα. Ἠν δὲ αὕτη	γραφῆς	μίμημα ἀρχαίας. Νεανίσκος Σύβαρις καὶ
[6, 22]	σφᾶς ἐν καταλόγῳ τῶν Ὀλυμπιάδων	γράφουσιν.	Ὀγδόῃ δὲ ἐπὶ ταῖς τεσσαράκοντα
[6, 11]	τῇ Δράκοντος, ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς	γράψας	φονικοὺς, ὑπερώρισε καὶ τὰ ἄψυχα,
[6, 2]	ν Μιλή σιον, καὶ ανέ	γραψε	τη εικό νι, ως γέ
[6, 24]	Ἑλλανοδίκας ἰέναι καθέστηκεν ἐς τὸ	γυμνάσιον.	Εἰσιᾶσι δὲ, πρὶν μὲν ἥλιον
[6, 23]	δὲ Ἤλιδι τὰ ἄξια μνήμης	γυμνάσιόν	ἐστιν ἀρχαῖον, καὶ ὅσα ἐς
[6, 23]	διάμετρον σταδίων μάλιστα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ'	Γυμνάσιον	Ἤλιδος καὶ τὰ ἐν αὐτῷ
[6, 21]	τῆς ἐσόδου τῆς ἐς τὸ	γυμνάσιον·	καὶ αἱ παλαῖστραι τοῖς ἀθληταῖς
[6, 23]	γέγονεν ἡ ἐπίκλησις, ἅτε τοῦ	γυμνασίου	γείτονι· τῇ ἀγυιᾷ δὲ Σιωπῇ
[6, 23]	ἐποιήθη. (Ἔστι δὲ καὶ τρίτος	γυμνασίου	περίβολος, ὄνομα μὲν Μαλκὼ, τῆς
[6, 23]	(Έστι δὲ καὶ ἄλλος ἐλάσσων	γυμνασίου	περίβολος, ὃς ἔχεται μὲν τοῦ
[6, 23]	πολέμου πεποιημέναι. (Ἐκ δὲ τοῦ	γυμνασίου	πρὸς τὰ λουτρὰ ἐρχομένῳ, δι'
[6, 21]	τῆς πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον τοῦ	γυμνασίου	προσεχεῖς τῷ τοίχῳ τῶν ἀθλητῶν
[6, 24]	(Ἑτέρα δὲ ἔξοδος ἐκ τοῦ	γυμνασίου	φέρει μὲν ἔς τε τὴν
[6, 23]	δὲ καὶ θεῶν ἐν τῷ	γυμνασίῳ	βωμοί, Ἡρακλέους τοῦ Ἰδαίου, Παραστάτου
[6, 23]	νομίζουσιν, ἐν τούτῳ σφίσι τῷ	γυμνασίῳ	δρᾶν καθέστηκε. Πλάτανοι μὲν ὑψηλαὶ
[6, 23]	καὶ διακοσίαις. (Ἐν τούτῳ τῷ	γυμνασίῳ	καὶ βουλευτήριόν ἐστιν Ἠλείοις, καὶ
[6, 23]	θέουσιν. Ἔστι δὲ ἐν τῷ	γυμνασίῳ	καλούμενον Πλέθριον· ἐν δὲ αὐτῷ
[6, 21]	Ἀθηναῖος ἀνέθηκεν Ἡρώδης. Ἐν τῷ	γυμνασίῳ	τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ πεντάθλοις μὲν
[6, 6]	τὰ ὀνόματα ἀναγράψας ἐν τῷ	γυμνασίῳ	τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ. (Τὰ μὲν
[6, 10]	ἔσχεν ἐπὶ πεντάθλῳ, καὶ ὕστερον	γυμναστὴς	ἄριστος λέγεται τῶν ἐφ' αὑτοῦ
[6, 14]	καὶ ἄνδρας, τὴν μὲν ἐκ	γυμναστοῦ	παρακλήσεώς φασι, τὴν δὲ ἐξ
[6, 7]	ὃν ἡ μήτηρ ἀνδρὸς ἐπιθεμένη	γυμναστοῦ	σχῆμα ἐπὶ τῶν Ὀλυμπίων αὐτὴ
[6, 20]	τὸ παιδίον πρὸ τοῦ στρατεύματος	γυμνόν.	(Ἐπῄεσάν τε δὴ οἱ Ἀρκάδες,
[6, 20]	καὶ τῶν Ἠλείων σφίσιν ἀντικαθημένων,	γυναῖκα	ἀφικομένην παρὰ τῶν Ἠλείων τοὺς
[6, 6]	διδόναι δὲ κατὰ ἔτος αὐτῷ	γυναῖκα	τῶν ἐν Τεμέσῃ παρθένων τὴν
[6, 5]	ἄλλο ὅσον ἐν ἡλικίᾳ κατεφόνευσε,	γυναῖκας	δὲ ἀπέδοτο καὶ παῖδας, μισθὸν
[6, 18]	βασιλεῦ, τὴν χάριν, ἐξανδραποδίσασθαι μὲν	γυναῖκας	καὶ τέκνα Λαμψακηνῶν, καταβαλεῖν δὲ
[6, 23]	τοῦ ἡλίου τὸν δρόμον, αἱ	γυναῖκες	αἱ Ἠλεῖαι ἄλλα τε τοῦ
[6, 20]	τῷ τῆς Εἰλειθυίας ὑπομένουσαι καὶ	γυναῖκες	ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ καὶ
[6, 17]	καὶ πιθανώτατα τῶν καθ' αὑτὸν	γυναικὶ	Συρακουσίᾳ χρημάτων ἔγραψεν ἀμφισβήτησιν· (ἀλλά
[6, 22]	δοκεῖν) τῇ θήρᾳ· αὐτοὶ δὲ	γυναικὸς	ἐπιχωρίας ὄνομα εἶναι τὴν Ἐλάφιον,
[6, 7]	τὸ ἐξ ἀρχῆς Μεσσήνιος πρὸς	γυναικῶν	ἦν, καὶ ἀπὸ τῆς Ἀριστομένους
[6, 24]	Σιληνοῦ ναός. Τῶν ἑκκαίδεκα καλουμένων	γυναικῶν	οἴκημα. (Ἑτέρα δὲ ἔξοδος ἐκ
[6, 18]	Οἱ δὲ ἅτε θέοντες περὶ	γυναικῶν	τε καὶ παίδων καὶ αὐτῆς
[6, 20]	κατὰ ἔτος ἕκαστον ἔστι ταῖς	γυναιξὶν	ἔσοδος, αἳ θύουσι τῇ Ἱπποδαμείᾳ,
[6, 24]	ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ ταῖς	γυναιξὶν	οἴκημα ταῖς ἑκκαίδεκα καλουμέναις, ἔνθα
[6, 20]	τούτου καθεζομένη τοῦ βωμοῦ θεᾶται	γυνὴ	τὰ Ὀλύμπια, ἱέρεια Δήμητρος Χαμύνης,
[6, 2]	ο Θρασύ βουλος επὶ σπλά	γχνων	μαντικὴ ν κυνεί ων καταστή
[6, 1]	μενος ό σοι τω παραλό	γω	του κλή ρου, καὶ ουχ
[6, 2]	πλέ ον εν τω λό	γω	τω ες Ἀρκά δας επέ
[6, 1]	πεται δέ μοι τω λό	γω	τω ες τὰ αναθή ματα,
[6, 23]	χρόνον πάντα. Ἔστι δὲ ἐν	γωνίᾳ	τῆς Μαλκοῦς πρόσωπον Ἡρακλέους ἄχρι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006