Livre, Chap. |
[6, 5] |
ἐπιπίπτοντι
ἀνθέξων
τῷ
σπηλαίῳ,
καὶ
|
οὐ |
βιασθησόμενος
ὑπὸ
τοῦ
ὄρους.
Τούτῳ |
[6, 23] |
καὶ
τῆς
παιδός.
Ἀχιλλεῖ
δὲ
|
οὐ |
βωμός,
κενὸν
δέ
ἐστιν
αὐτῷ |
[6, 26] |
τροφήν
σφισιν
ἔλυμον·
πέμπτῳ
δὲ
|
(οὐ |
γὰρ
πρόσω
βιωσόμενα
ἴσασι)
κάλαμον |
[6, 9] |
οὖν
ὡς
Συρακούσιον
ἤδη
καὶ
|
οὐ |
Γελῷον
ἀναγορεύειν
αὑτὸν
ἔμελλεν.
Ἀλλὰ |
[6, 9] |
τοῦ
ἀνδρὸς,
ὃν
Ἠλεῖοί
φασιν
|
οὐ |
γραφῆναι
μετὰ
τῶν
ἄλλων,
ὅτι |
[6, 17] |
εἰργασμένος·
Ἐνατίωνα
δὲ
ἧστινος
ἦν,
|
οὐ |
δηλοῖ
τὸ
ἐπίγραμμα·
ὅτι
δὲ |
[6, 22] |
διακρῖναι
τὴν
Ἄρτεμιν,
ἅτε
δὲ
|
οὐ |
διαγινώσκοντα,
ἀπελθεῖν
ἐπὶ
ἀπράκτῳ
τῷ |
[6, 6] |
τετάρτῃ
πρὸς
ταῖς
ἑβδομήκοντα
ὀλυμπιάδι,
|
οὐ |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἐς
τὴν |
[6, 20] |
εὔχονται
τὸν
Ταράξιππον.
(Ἕλληνες
δὲ
|
οὐ |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
νομίζουσιν
ἐς |
[6, 19] |
τεθῆναι.
Οἵτινες
δὲ
οὗτοι
ἦσαν,
|
οὐ |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
παρίστατο
ἅπασιν |
[6, 24] |
(Ἡ
δὲ
ἀγορὰ
τοῖς
Ἠλείοις
|
οὐ |
κατὰ
τὰς
Ἰώνων,
καὶ
ὅσαι |
[6, 9] |
ἐς
τὸ
ἅρμα
τὸ
Γέλωνος
|
οὐ |
κατὰ
ταὐτὰ
δοξάζειν
ἐμοί
τε |
[6, 5] |
ἐσῆλθεν
ὥρᾳ
θέρους.
Καί
πως
|
οὐ |
κατά
τινα
ἀγαθὸν
δαίμονα
ἡ |
[6, 24] |
ἔχουσα·
κατὰ
μέσον
δὲ
αὐτῆς
|
οὐ |
κίονες,
ἀλλὰ
τοῖχος
ὁ
ταύτῃ |
[6, 13] |
αὐτὸν
ἀναθεῖναι
τὴν
στήλην,
ἀλλ'
|
οὐ |
Λακεδαιμονίων
ἥγηνται
τὸ
δημόσιον·
ἔστω |
[6, 8] |
μὲν
τὸν
ποιήσαντα
τὴν
εἰκόνα
|
οὐ |
λέγουσι·
τὴν
δὲ
τοῦ
Ἀμέρτου, |
[6, 3] |
ὅστις
δή·
τὸ
γὰρ
ὄνομα
|
οὐ |
λέγουσιν
ἐπ'
αὐτῷ
Πτολεμαίου
δὲ |
[6, 16] |
ἀνδρῶν
πάλης.
Ἐνταῦθα
καὶ
ἅρμα
|
οὐ |
μέγα
ἀνάκειται
Πολυπείθους
Λάκωνος,
καὶ |
[6, 22] |
δὲ
οὐ
πόρρω
οἴκημά
τε
|
οὐ |
μέγα
καὶ
κιβωτός
ἐστιν
ἐν |
[6, 25] |
ἀριστερᾷ
τῆς
Τύχης,
ἐν
οἰκήματι
|
οὐ |
μεγάλῳ.
Κατὰ
δὲ
ὄψιν
ὀνείρατος |
[6, 24] |
μέση,
καὶ
ἡ
τρίτη
κλῶνα
|
οὐ |
μέγαν
μυρσίνης.
(Ἔχειν
δὲ
αὐτὰς |
[6, 14] |
δὲ
τῆς
εἰκόνος
ἵππος
τε
|
οὐ |
μέγας
ἔχεται
χαλκοῦς,
ὃν
Κρόκων |
[6, 25] |
κατὰ
τοῦτο
ἀνδριάς
σφισιν
ἀνδρὸς
|
οὐ |
μείζων
μεγάλου
χαλκοῦς
ἐστιν,
οὐκ |
[6, 10] |
ἀναθήματα,
τοῦ
μὲν
ἅρματά
ἐστιν,
|
οὐ |
μὴν
καὶ
αὐτὸς
ἐπὶ
τοῖς |
[6, 22] |
διοδεύειν
τὴν
γῆν
ὁ
Ἀλφειός,
|
οὐ |
μὴν
οὐδὲ
ἐν
τῇ
Ἀρκάδων |
[6, 19] |
πω
τότε
Ἀθηναίοις
αἱ
ἀρχαί·
|
οὐ |
μὴν
οὐδὲ
ὑπὸ
Ἠλείων
ἀνεγράφοντό |
[6, 24] |
οἱ
ἐπιχώριοι
μνῆμα,
ὅτου
δὲ,
|
οὐ |
μνημονεύουσιν·
εἰ
δὲ
ὁ
γέρων, |
[6, 10] |
τὸν
δὲ
Τέλλωνα
ὅστις
εἰργάσατο,
|
οὐ |
μνημονεύουσιν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΑ'
Βασιλέων
Μακεδόνων |
[6, 20] |
καὶ
θυμιάματα
παντοῖα
αὐτῷ,
ἐπισπένδειν
|
οὐ |
νομίζουσιν
οἶνον.
Καὶ
ὅρκος
παρὰ |
[6, 23] |
καὶ
συμβάλλουσιν
αὐτόθι
τοὺς
ἀθλητὰς
|
οὐ |
παλαίσοντας
ἔτι,
ἐπὶ
δὲ
ἱμάντων |
[6, 13] |
γὰρ
Ὀλυμπιάδι
καὶ
ἑξηκοστῇ,
καὶ
|
οὐ |
πέρα
ταύτης
ἐστὶν
ἐν
τοῖς |
[6, 22] |
τῶν
ὑπὲρ
νήσου
τῆς
Σφακτηρίας
|
οὐ |
πέφυκεν
ἀρχὴν
διοδεύειν
τὴν
γῆν |
[6, 24] |
τῆς
ἀγορᾶς
οἱ
βωμοὶ
πλῆθος
|
οὐ |
πολλοί·
καταλύονται
γὰρ
οὐ
χαλεπῶς, |
[6, 21] |
ἄλλος
Ἁρπινάτης
καλούμενος
ποταμὸς,
καὶ
|
οὐ |
πολὺ
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
πόλεως |
[6, 25] |
τὸ
δὲ
ἐν
ὑπαίθρῳ
τέμενος
|
οὐ |
πολὺ
ἀφεστηκὸς
ἀπὸ
τοῦ
ναοῦ. |
[6, 21] |
μητρὸς
λέγουσιν
Ἁρπίνης.
(Προελθόντι
δὲ
|
οὐ |
πολὺ,
γῆς
χῶμά
ἐστιν
ὑψηλόν, |
[6, 12] |
τὰ
Καρχηδονίων
ἤρεσε.
Μετὰ
δὲ
|
οὐ |
πολὺ
δυνάμει
τε
εἶναι
νομίζων |
[6, 9] |
Σικυώνιος,
ἀδελφός
τε
Κανάχου,
καὶ
|
οὐ |
πολὺ
τὰ
ἐς
δόξαν
ἐλασσούμενος. |
[6, 11] |
δὲ
βασιλέων
τῶν
εἰρημένων
ἕστηκεν
|
οὐ |
πόρρω
Θεαγένης
ὁ
Τιμοσθένους
Θάσιος. |
[6, 21] |
παρὰ
τὸν
Ἀλφειόν.
(Τούτου
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
ἱερὸν
Διονύσου
Λευκυανίτου
πεποίηται, |
[6, 22] |
κόρδακα
ὄρχησιν.
Τοῦ
ἱεροῦ
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
οἴκημά
τε
οὐ
μέγα |
[6, 16] |
τῇ
ἐς
Αἰτωλούς.
(Τίμωνος
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
τῆς
εἰκόνος
Ἑλλάς
τε |
[6, 13] |
ἀριθμὸν
καὶ
δέκα.
(Χιόνιδος
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
τῆς
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
στήλης |
[6, 8] |
ἐς
Ἀχαιοὺς
λόγῳ.
(Προμάχου
δὲ
|
οὐ |
πόρρω
Τιμασίθεος
ἀνάκειται
γένος
Δελφός, |
[6, 24] |
δὲ
καὶ
μνῆμα
τῷ
Πύρρωνι
|
οὐ |
πόρρω
τοῦ
Ἠλείων
ἄστεως·
Πέτρα |
[6, 25] |
ἔτι
ἥκει·
Σατράπην
δὲ
καὶ
|
οὐ |
Ποσειδῶνα
ὄνομα
αὐτῷ
τίθενται,
μετὰ |
[6, 15] |
καὶ
Ἰσθμῷ
λάβοι
στέφανον,
ἡλικίαν
|
οὐ |
πρόσω
γεγονὼς
ἐτῶν
εἴκοσι.
Τὸν |
[6, 18] |
Αὗται
κεῖνται
μὲν
αἱ
εἰκόνες
|
οὐ |
πρόσω
τῆς
Οἰνομάου
κίονος,
ξύλου |
[6, 4] |
ἀνταγωνιζομένου
τῶν
χειρῶν
ἔκλα,
καὶ
|
οὐ |
πρότερον
ἀνίει,
πρὶν
ἢ
αἴσθοιτο |
[6, 26] |
Σηρῶν
ἄλλο
πού
τι,
καὶ
|
οὐ |
σὴρ,
ὀνομάζεται.
(Μέγεθος
μέν
ἐστιν |
[6, 3] |
καὶ
ὁ
πλάστης,
γένος
δὲ
|
οὐ |
Σικυώνιος,
ἀλλὰ
ἐκ
Μεσσήνης
τῆς |
[6, 22] |
Ἀρκάδων,
ἀνολυμπιάδας
οἱ
Ἠλεῖοι
καλοῦντες
|
οὐ |
σφᾶς
ἐν
καταλόγῳ
τῶν
Ὀλυμπιάδων |
[6, 17] |
Ἰάσων
ἐν
Θεσσαλίᾳ
τυραννήσας,
Πολυκράτους,
|
οὐ |
τὰ
ἔσχατα
ἐνεγκαμένου
διδασκαλείου
τοῦ |
[6, 21] |
ἐπίκλησιν
Κυδωνίας
ναός.
Οὗτος
μὲν
|
οὐ |
τὰ
πάντα
ἐστὶ
σῶς,
βωμὸς |
[6, 18] |
τοσάδε
ἐς
μνήμην.
Βασιλέα
γὰρ
|
οὐ |
τὰ
πάντα
ἤπιον,
ἀλλὰ
καὶ |
[6, 10] |
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς,
πόλιν
δὲ
|
οὐ |
τὴν
ἀρχαίαν
ἐπὶ
ἡμῶν
ἔχουσιν, |
[6, 11] |
ὁ
Τιμοσθένους
Θάσιος.
Θάσιοι
δὲ
|
οὐ |
Τιμοσθένους
παῖδα
εἶναι
Θεαγένην
φασίν, |
[6, 6] |
ἐκαλεῖτο
Ἀστυκλέους·
εἶναι
δὲ
αὐτὸν
|
οὐ |
τούτου,
ποταμοῦ
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοι |
[6, 24] |
πλῆθος
οὐ
πολλοί·
καταλύονται
γὰρ
|
οὐ |
χαλεπῶς,
ἅτε
αὐτοσχεδίως
οἰκοδομούμενοι.
Κατὰ |
[6, 21] |
δὲ
ἕτερον
τοῦ
ἱπποδρόμου
μέρος
|
οὐ |
χῶμα
γῆς
ἐστιν,
ὄρος
δὲ |