Livre, Chap.
[6, 20]	μὲν εἶναι τάφον ἀνδρὸς αὐτόχθονος	καὶ	ἀγαθοῦ τὰ ἐς ἱππικήν (καὶ
[6, 24]	ἀγορᾶς τὰ ἐπιφανέστατα ναός ἐστι	καὶ	ἄγαλμα Ἀπόλλωνος Ἀκεσίου· σημαίνοι δ'
[6, 25]	δὲ ὄροφος κατερρύηκε τῷ ναῷ,	καὶ	ἄγαλμα οὐδὲν ἐλείπετο· βασιλεῦσι δὲ
[6, 19]	δὲ Μιλτιάδης σφίν. Κεῖται δὲ	καὶ	ἄγαλμα πύξινον Ἀπόλλωνος ἐπιχρύσου τὴν
[6, 6]	καὶ Νεμείων ἔν τε παισὶ	καὶ	ἀγενείων ἑτέρα νίκη. Παραβάλλοντι δὲ
[6, 10]	αὐτῷ κατειλεγμένους πυγμῆς, Ἐπικράδιον μὲν	καὶ	Ἀγιάδαν, τὸν μὲν αὐτῶν Πτόλιχος
[6, 5]	ἀγέλην ἐσελθὼν βοῶν, τὸν μέγιστον	καὶ	ἀγριώτατον ταῦρον λαβὼν τοῦ ἑτέρου
[6, 24]	στοαῖς τε ἀπὸ ἀλλήλων διεστώσαις,	καὶ	ἀγυιαῖς δι' αὐτῶν. Ὄνομα δὲ
[6, 19]	δὲ ὅρμος ταῖς ναυσὶ χειροποίητος	καὶ	Ἀδριανοῦ βασιλέως ἐστὶν ἔργον. (Πρὸς
[6, 8]	ἔτι πρότερον ἐν παισὶν εἰληφώς·	καὶ	Ἀζᾶνος ἐκ Πελλάνας Φίλιππος κρατήσας
[6, 23]	καὶ Ἔρωτος, καὶ ὃν Ἠλεῖοι	καὶ	Ἀθηναῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἠλείοις Ἀντέρωτα
[6, 7]	ἴσον ἔτι Ἀθηναίοις καταστῆσαι· ὅτι	καὶ	Ἀθηναίοις ἐς Θράσυλλον καὶ τοὺς
[6, 7]	μεταβαλέσθαι σφᾶς ἐς τὴν βασιλέως	καὶ	Ἀθηναίων συμμαχίαν. Δωριέα δὲ ἀποδημεῖν
[6, 25]	ἐν τῇ Ἤλιδι, παρεῖναί οἱ	καὶ	Ἀθηνᾶν συνεργὸν λέγουσιν· ἀφικέσθαι, οὖν
[6, 19]	τῷ Ἀχελῴῳ βοηθῶν. Εἱστήκει δὲ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα, ἅτε οὖσα τῷ
[6, 21]	δὲ αὐτῷ πόλεως Φρίξας ἐρείπια	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐστιν ἐπίκλησιν Κυδωνίας ναός.
[6, 26]	οἱ ἀλεκτρυόνες· δύναιτο δ' ἂν	καὶ	Ἀθηνᾶς τῆς Ἐργάνης ἱερὸς ὁ
[6, 20]	ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κ. Ὄρος Κρόνιον,	καὶ	αἱ ἐπ' αὐτῷ θυσίαι τῷ
[6, 21]	ἐσόδου τῆς ἐς τὸ γυμνάσιον·	καὶ	αἱ παλαῖστραι τοῖς ἀθληταῖς εἰσιν
[6, 26]	ὁ ποιῶν νῆσον αὐτήν· ὥσπερ	καὶ	Αἰγύπτου τὸ Δέλτα ὑπὸ τοῦ
[6, 25]	ναός (ἔστι γὰρ δὴ Ἠλείοις	καὶ	Ἅιδου περίβολός τε καὶ ναός)
[6, 21]	καὶ Πρίαντα, ἔτι δὲ Πελάγοντα	καὶ	Αἰόλιόν τε καὶ Κρόνιον. Οἱ
[6, 18]	βασιλέως τοῦ Περσῶν φρονησάντων, ἢ	καὶ	αἰτίαν φρονῆσαι λαβόντων, ὁ Ἀλέξανδρος
[6, 17]	τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ πατρὶς,	καὶ	Ἀκέστωρ ὁ τὴν εἰκόνα εἰργασμένος·
[6, 15]	τοὺς πύκτας θυμῷ τε ἐρρωμένῳ	καὶ	ἀκμῆτι τῷ σώματι. (Ἐρυθραῖοι δὲ
[6, 19]	Διόνυσος δέ ἐστιν ἐνταῦθα πρόσωπον	καὶ	ἄκρους πόδας καὶ τὰς χεῖρας
[6, 22]	τῇ πηγῇ καμάτων τέ ἐστι	καὶ	ἀλγημάτων παντοίων ἰάματα. Καλεῖσθαι δὲ
[6, 11]	ἐστιν Ἠλείων, Φίλιππος ὁ Ἀμύντου,	καὶ	Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου, καὶ Σέλευκός
[6, 17]	Καλλικράτους ἐστὶν εἰκών. (Ἐνατίωνι δὲ	καὶ	Ἀλεξιβίῳ, τῷ μὲν ἐν παισὶ
[6, 7]	ἐς τοσοῦτο ἀφίκοντο. (Ἐγένοντο δὲ	καὶ	Ἀλκαινέτῳ τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ καὶ
[6, 9]	Μαινάλιος ἕστηκε παλαιστὰς καταβαλὼν παῖδας·	καὶ	Ἄλκετος Ἀλκίνου κρατήσας πυγμῇ παῖδας,
[6, 5]	λέοντα ἐν τῷ Ὀλύμπῳ, μέγα	καὶ	ἄλκιμον θηρίον κατειργάσατο οὐδενὶ ἐσκευασμένος
[6, 19]	ἀναθήματος τὸ ἀρχαῖον. (Κεῖνται δὲ	καὶ	ἄλλα ἐνταῦθα ἄξια ἐπιμνησθῆναι· μάχαιρα
[6, 20]	ἔσοδος, αἳ θύουσι τῇ Ἱπποδαμείᾳ,	καὶ	ἄλλα ἐς τιμὴν δρῶσιν αὐτῆς.
[6, 5]	τοῦ ῥέοντος διὰ τῆς Ἀβδηριτῶν,	καὶ	ἄλλα θηρία, ἐν δὲ αὐτοῖς
[6, 14]	ἀπὸ τοῦ δίσκου. Παρείχετο δὲ	καὶ	ἄλλα τοιάδε ἐς ἐπίδειξιν. (Περιέδει
[6, 19]	Λοκρῶν τῶν πρὸς τῇ Φωκίδι	καὶ	ἄλλας πόλεις, ἐν δὲ αὐταῖς
[6, 23]	κατασκοπῇ τῶν ἐν Ἤλιδι ἀποπεμφθέντες,	καὶ	ἀλλήλοις διακελευσάμενοι κατὰ τὴν ὁδόν,
[6, 16]	προξένους ὄντας σφίσιν ἀνέθεσαν, ἢ	καὶ	ἄλλην τινὰ ἐς αὐτοὺς ἔχοντας
[6, 24]	(Ἠλείων δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ἄλλο τοιόνδε εἶδον, ναοῦ σχῆμα·
[6, 5]	ὁ δαίμων. (Παγκρατίου μὲν δὴ	καὶ	ἄλλοις ἤδη γεγόνασιν ἐπιφανεῖς νῖκαι·
[6, 3]	δύο Πυθικοὺς αὐτῷ πεντάθλου στεφάνους,	καὶ	ἄλλον Νεμείων. Λέγεται δὲ ἐπὶ
[6, 4]	ἐποίησεν ὁ Ῥηγῖνος, εἴπερ τις	καὶ	ἄλλος ἀγαθὸς τὰ ἐς πλαστικήν.
[6, 21]	ἵππου τῆς Μάρμακος. (Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος Ἁρπινάτης καλούμενος ποταμὸς, καὶ
[6, 23]	κόπτεσθαι νομίζουσιν αὐτόν. (Έστι δὲ	καὶ	ἄλλος ἐλάσσων γυμνασίου περίβολος, ὃς
[6, 21]	τῇ κρηπῖδι εἱστήκει. Ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλος ἐλάσσων περίβολος ἐν ἀριστερᾷ
[6, 24]	τῇ Ἑβραίων χώρᾳ Σιληνοῦ μνῆμα,	καὶ	ἄλλου Σιληνοῦ Περγαμηνοῖς ἐστιν. (Ἠλείων
[6, 10]	τὴν νίκην. (Στεφάνους δὲ λέγεται	καὶ	ἄλλους Πύθια μὲν δὶς λαβεῖν,
[6, 3]	αὐτὸν καὶ Ἐτεόνικον, καὶ Φάρακα,	καὶ	ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα ἔς γε
[6, 9]	παρὰ Ἀθηναίων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Θεογνὴτου	καὶ	ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Γέλωνος τοῦ
[6, 11]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Βασιλέων Μακεδόνων ἀνδριάντες	καὶ	ἄλλων. Θεαγένους ἀνδριάντες πολλαχοῦ τῆς
[6, 14]	δὲ ἡγεμών τις ξένων ἢ	καὶ	ἄλλως τὰ πολεμικὰ ἀγαθὸς ὁ
[6, 15]	τὸν ἐλάσαντα ἐπὶ Σέλευκον στρατιᾷ	καὶ	ἁλόντα ἐν τῇ μάχῃ, καὶ
[6, 22]	δὲ οἰκήματά τε ἐλείπετο ὀλίγα,	καὶ	Ἀλφειαίας Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν ναῷ.
[6, 6]	ἀργυρίου γινόμενον ἐξέτισεν ὁ Θεαγένης	καὶ	ἀμειβόμενος αὐτὸν οὐκ ἐσῆλθεν ἐπὶ
[6, 19]	τε ὄντα τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ	καὶ	ἄμπωτιν παρεχόμενον Βαῖτιν ὠνόμασαν οἱ
[6, 20]	θηρία τε ἀφικνεῖσθαι τῷ Ὀρφεῖ,	καὶ	Ἀμφίονι ἐς τὰς τοῦ τείχους
[6, 20]	εἰκὼν χαλκῆ, ταινίαν τε ἔχουσα	καὶ	ἀναδεῖν τὸν Πέλοπα μέλλουσα ἐπὶ
[6, 13]	ἐπὶ τῇ νίκῃ τὸν Φειδώλαν,	καὶ	ἀναθεῖναί οἱ τὴν ἵππον ταύτην
[6, 19]	τῇ Ἀττικῇ θησαυρόν τε ᾠκοδομήσαντο,	καὶ	ἀναθήματα ἀνέθεσαν ἐς τὸν θησαυρὸν,
[6, 18]	τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη. (Ἐνταῦθα	καὶ	Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών, ὃς
[6, 16]	(Εἰσὶ δὲ εἰκόνες ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Ἀναυχίδᾳ καὶ Φερενίκῳ, γένος μὲν
[6, 7]	δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν Λακεδαιμονίων αὐτὸν,	καὶ	ἀναχθέντα ἐς Σπάρτην, ἀδικεῖν τε
[6, 18]	οὐκ ἐθέλων Λαμψακηνοῖς. (Φαίνεται δὲ	καὶ	ἄνδρα ὁ Ἀναξιμένης ἐχθρὸν οὐκ
[6, 3]	Ἠλείοις αὐτὸν ἡγούμενον ἀναστῆσαι τρόπαια,	καὶ	ἄνδρα τοῖς πολεμίοις στρατηγοῦντα ἀποθανεῖν
[6, 14]	τὴν ἅμιλλαν πρὸς ἀγενείους τε	καὶ	ἄνδρας, τὴν μὲν ἐκ γυμναστοῦ
[6, 3]	δὲ ἄλλας ἀνδρῶν· καί οἱ	καὶ	ἀνδριάντες ἴσοι ταῖς νίκαις εἰσὶν
[6, 26]	ἀφικόμην τῆς ἑορτῆς. Λέγουσι δὲ	καὶ	Ἄνδριοι παρὰ ἔτος σφίσιν ἐς
[6, 8]	τῆς αὐτῆς ἀνηγορεύθη τε νικήσας	καὶ	ἀνέθηκε τὴν εἰκόνα. Λέγεται δὲ
[6, 11]	περισχεῖν τῷ δικτύῳ τὴν εἰκόνα,	καὶ	ἀνενεγκεῖν αὖθις ἐς τὴν γῆν.
[6, 9]	ἔκφρων ἐγένετο ὑπὸ τῆς λύπης·	καὶ	ἀνέστρεψε μὲν ἐς Ἀστυπάλαιαν, διδασκαλείῳ
[6, 5]	λοιπῶν παρέστη καταμεῖναι τῷ Πουλυδάμαντι,	καὶ	ἀνέσχε τὰς χεῖρας ὡς ἐπιπίπτοντι
[6, 12]	δὲ ἅρμα τέ ἐστι χαλκοῦν,	καὶ	ἀνὴρ ἀναβεβηκὼς ἐπ' αὐτό, κέλητες
[6, 3]	Χαιρέαν Μεσσήνιός τε παῖς Σόφιος,	καὶ	ἀνὴρ Ἠλεῖος ἀνάκειται Στόμιος. Καὶ
[6, 13]	δὲ Χιόνιδι τὰ ἐς δόξαν	καὶ	ἀνὴρ Λύκιος παρέσχετο Ἑρμογένης Ξάνθιος,
[6, 15]	δὲ καὶ Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου,	καὶ	ἀνὴρ ὅστις δὴ θηρεύοντος παρεχόμενος
[6, 25]	τοῦ ἐνιαυτοῦ νομίζουσιν, ὅτι (οἶμαι)	καὶ	ἀνθρώποις ἅπαξ ἡ κάθοδος ἡ
[6, 6]	καὶ γάμος τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ,	καὶ	ἀνθρώποις τοῖς ἐνταῦθα ἐλευθερία τοῦ
[6, 3]	ἐκ τῶν πόνων ὑγιής τε	καὶ	ἄνοσος ἀνὴρ εἴη· τῷ δὲ
[6, 11]	ὁ Φιλίππου, καὶ Σέλευκός τε	καὶ	Ἀντίγονος· τοῖς μὲν δὴ ἐφ'
[6, 19]	ὁ Καρχηδονίων θησαυρός, Ποθαίου τέχνη,	καὶ	Ἀντιφίλου τε καὶ Μεγακλέους. Ἀναθήματα
[6, 14]	Ἠπείρῳ, καὶ ἔργα πολλὰ ἐργασάμενον	καὶ	ἄξια μνήμης, ἃ ἐν τῷ
[6, 7]	ἀναχθῆναι, θυμῷ τε ἐς αὐτὸν	καὶ	ἀπειλαῖς ἐχρῶντο· ὡς δὲ ἐς
[6, 7]	σφίσιν ἐς αὐτὸν ἡ γνώμη,	καὶ	ἀπελθεῖν ἀφιᾶσιν, οὐδὲ ἔργον οὐδὲν
[6, 25]	οὖν ὡς σφίσι τε εὔνῳ	καὶ	ἀπεχθανομένῳ πρὸς τὸν Ἡρακλέα ἐποιήσαντο
[6, 25]	ἠρεισμένος· ἐσθῆτα δὲ ἐρεᾶν αὐτῷ	καὶ	ἀπὸ λίνου τε καὶ βύσσου
[6, 7]	ἀρχῆς Μεσσήνιος πρὸς γυναικῶν ἦν,	καὶ	ἀπὸ τῆς Ἀριστομένους ἐγεγόνει θυγατρός.
[6, 4]	ἐκ Σικελίας τε ὢν γένος,	καὶ	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πορθμῷ
[6, 17]	μὲν παῖδας ἀμφότεροι· Ἑρμησιάνακτι δὲ	καὶ	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ Κολοφωνίων
[6, 20]	ἰσχυρὸς ἀπ' οὐδεμιᾶς προφάσεως φανερᾶς	καὶ	ἀπὸ τοῦ φόβου λαμβάνει ταραχή,
[6, 21]	φασιν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Πανταλέοντος	καὶ	ἀπὸ τοῦ Χαμύνου τῆς οὐσίας
[6, 21]	λόγος ἀφικέσθαι πρῶτον τοῦτον Μάρμακα	καὶ	ἀποθανεῖν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου πρὸ
[6, 26]	καλάμου, ῥήγνυταί τε ὑπὸ πλησμονῆς,	καὶ	ἀποθανόντος οὕτω τὸ πολὺ τῆς
[6, 21]	τῷ Ὀμφαλίωνος τυραννοῦντι ἐν Πίσῃ	καὶ	ἀπόστασιν βουλεύοντι ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν
[6, 12]	Ἀρεὺς ὁ Ἀκροτάτου Λακεδαιμονίων βασιλεὺς,	καὶ	Ἄρατος ἕστηκεν ὁ Κλεινίου· καὶ
[6, 12]	Ἱεροκλέους τυραννήσας τῶν αὐτῶν. Ἀρέος	καὶ	Ἀράτου ἀνδριάντες. (Πλησίον δὲ ἅρμα
[6, 19]	τηνικαῦτα αἱ Ὀλυμπιάδες. (Λέγονται δὲ	καὶ	Ἀργεῖοι μετασχεῖν πρὸς τοὺς Κορινθίους
[6, 16]	δὲ ἄνδρας Ἠλείους, Λάμπον Ἀρνίσκου,	καὶ	Ἀριστάρχον, Ψωφίδιοι προξένους ὄντας σφίσιν
[6, 13]	ἐν παισίν. Θερσίλοχον δὲ Κορκυραῖον,	καὶ	Ἀριστίωνα Θεοφίλους Ἐπιδαύριον, τὸν μὲν
[6, 3]	ἔπαινός ἐστι Λύσανδρον· Ἀθάνατον πάτρᾳ	καὶ	Ἀριστοκρίτῳ κλέος ἔργων, Λύσανδρ' ἐκτελέσας,
[6, 4]	αὐτοὶ τὸν ἀγῶνα, ἀλλὰ Πισαῖοι	καὶ	Ἀρκάδες ἔθεσαν ἀντ' αὐτῶν. (Παρὰ
[6, 20]	ἐπὶ μεγίστοις καθέστηκεν. (Λέγεται δὲ	καὶ	Ἀρκάδων ἐς τὴν Ἠλείαν ἐσβεβληκότων
[6, 16]	ἐστιν Ἠλεῖος πεντάθλου λαβὼν στέφανον·	καὶ	ἅρμα ἀνδρὸς Ἀθηναίου Γλαύκωνος τοῦ
[6, 16]	Σελεάδᾳ δὲ ἀνδρῶν πάλης. Ἐνταῦθα	καὶ	ἅρμα οὐ μέγα ἀνάκειται Πολυπείθους
[6, 12]	Ἀρέα ἀμνημόνως ἔσχεν. Ἄρατος δὲ	καὶ	ἅρματι ἀνηγορεύθη νικῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ.
[6, 8]	Λέγεται δὲ (καὶ) ὡς κρατήσειε	καὶ	ἅρματι ἐπὶ Ὀλυμπιάδος ταύτης, ἣ
[6, 3]	ἐκ Σικυῶνος οἱ Ἠλεῖοί φασι,	καὶ	ἄρχειν Σικυωνίων· στρατεῦσαι δὲ ἐπὶ
[6, 15]	Δουλιχιεῖς τὰ ἀρχαιότερα. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου, καὶ ἀνὴρ
[6, 19]	καὶ θεῶν πόλεμος· ἀνάκειται δὲ	καὶ	ἀσπὶς ὑπὲρ τοῦ ἀετοῦ, τοὺς
[6, 6]	δύο τε ἐκ τῆς Ἀρκάδων,	καὶ	Ἀττικὸς ὁ τρίτος ἕστηκεν ἀθλητής.
[6, 12]	καὶ Ἄρατος ἕστηκεν ὁ Κλεινίου·	καὶ	αὖθις ἀναβεβηκώς ἐστιν Ἀρεὺς ἵππον.
[6, 10]	δρόμου. Θεοπόμπῳ δὲ τῷ Δαμαρέτου	καὶ	αὖθις ἐκείνου παιδὶ ὁμωνύμῳ ἐπὶ
[6, 15]	καὶ Πύθια παίδων τε πυγμῇ,	καὶ	αὖθις ἐν ἀνδράσι πάλῃ τε
[6, 22]	γενομένη δὲ ὑπὸ Ἡρακλέους ἀνάστατος	καὶ	αὖθις ἐπισυνοικισθεῖσα ὑπὸ Ἠλείων, ἔμελλεν
[6, 21]	ἐνταῦθα τὸ ἅρμα τοῦ Ἅιδου	καὶ	αὖθις μύσαι· οἱ δὲ Χάμυνον
[6, 5]	ἔμενε τὸ διαφυγὸν τῶν Σκοτουσσαίων,	καὶ	αὖθις ὑπὸ ἀσθενείας ἐξέλιπον καὶ
[6, 20]	νόμῳ τε ἁγιστεύει τῷ Ἠλείων,	καὶ	αὐτὴ λύτρα τε ἐσφέρει τῷ
[6, 22]	ἔχειν) ἀλείψασθαι τὸ πρόσωπον πηλῷ	καὶ	αὐτὴν καὶ ὅσαι τῶν νυμφῶν
[6, 18]	περὶ γυναικῶν τε καὶ παίδων	καὶ	αὐτῆς πατρίδος, ἀποστέλλουσιν Ἀναξιμένην ἱκετεύειν,
[6, 20]	Οὐρανίας ἱεροῦ λείπεται, θύουσι δὲ	καὶ	αὐτόθι ἐπὶ τῶν βωμῶν. (Ἔστι
[6, 20]	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα μαγεῦσαι δεινόν·	καὶ	αὐτοῖς ἐπᾴδουσι θηρία τε ἀφικνεῖσθαι
[6, 11]	γῆ, θεωροὺς ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς,	καὶ	αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεὸς καταδέχεσθαι
[6, 3]	Σπαρτιάτην ἀνέθεσαν ἐν Ὀλυμπίᾳ Σάμιοι·	καὶ	αὐτοῖς τὸ μὲν πρότερον τῶν
[6, 11]	δὴ ἔτος εἶναι τῷ παιδὶ,	καὶ	αὐτὸν ἀπὸ τῶν διδασκάλων φασὶν
[6, 3]	κατασκῆψαι ῥεῦμα ἐς τὰ νεῦρα,	καὶ	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ μελετῆσαι πένταθλον,
[6, 18]	Ἐφεσίων κοινοῦ, Ἐφεσίοις ἐσεποίησεν αὑτόν·	καὶ	αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔργῳ φυγῇ
[6, 22]	ἐπιτολμᾶν ὡς βιασόμενον τὴν θεόν,	καὶ	αὐτὸν ἐς παννυχίδα ἐς Λετρίνους
[6, 20]	φασιν ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ	καὶ	αὐτὸν ἐς τὸ μηχάνημα ἐσενέγκασθαι.
[6, 23]	Μαλκὼ παιδὸς ἕστηκεν εἰκὼν πύκτου·	καὶ	αὐτὸν ἔφασκεν ὁ νομοφύλαξ Ἠλείων
[6, 12]	κατὰ τὸ ἐπιχώριον τοῖς Λίβυσι,	καὶ	αὐτόν τε ἐν Ὀλυμπίᾳ, καὶ
[6, 10]	μὲν ἅρματά ἐστιν, οὐ μὴν	καὶ	αὐτὸς ἐπὶ τοῖς ἅρμασιν Εὐαγόρας·
[6, 18]	Νίκη τε ἐπιβέβηκε τοῦ ἅρματος,	καὶ	αὐτὸς ὁ Κρατισθένης. Δῆλα μὲν
[6, 9]	πατρός τε ὁμωνύμου τῷ τυράννῳ	καὶ	αὐτὸς ὁμώνυμος. Γλαυκίας δὲ Αἰγινήτης
[6, 21]	ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου, ἐρείπια δὲ	καὶ	αὐτός: ᾠκοδομήθη δὲ ἐπὶ τοῦ
[6, 23]	Ἑλλανοδίκαι τοὺς καθ' ἡλικίαν, ἢ	καὶ	αὐτῷ διαφέροντας τῷ ἐπιτηδεύματι: συμβάλλουσι·
[6, 7]	καὶ Ἀλκαινέτῳ τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ	καὶ	αὐτῷ καὶ τοῖς παισὶν Ὀλυμπικαὶ
[6, 4]	Κλεάρχῳ φασὶν αὐτόν, Ῥηγίνῳ μὲν	καὶ	αὐτῷ, μαθητῇ δὲ Εὐχείρου· τὸν
[6, 9]	δὲ Αἰγινήτης τό τε ἅρμα	καὶ	αὐτῷ τῷ Γέλωνι ἐποίησε τὴν
[6, 9]	ὑπὸ τῶν Ἑλλανοδικῶν ἄδικα εἰργάσθαι,	καὶ	ἀφῃρημένος τὴν νίκην, ἔκφρων ἐγένετο
[6, 14]	τῇ Κροτωνιάτιδι πολύ τε νέμεται	καὶ	ἄφθονον. (Μίλωνι μὲν δὴ τοιόνδε
[6, 17]	τε πανηγύρει τῇ Ὀλυμπικῇ φασι,	καὶ	ἀφικόμενον κατὰ πρεσβείαν ὁμοῦ Τισίᾳ
[6, 26]	ὑφαινόμεναι. Σηρία νῆσος. Ὅροι Ἤλιδος	καὶ	Ἀχαίας. Θέατρον δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ
[6, 19]	δὲ ἐνταῦθα καὶ ἡ Δηιάνειρα	καὶ	Ἀχελῷος καὶ Ἡρακλῆς ἐστιν, Ἄρης
[6, 22]	καὶ τριακοστῇ στρατὸν οἱ Πισαῖοι	καὶ	βασιλεὺς αὐτῶν Πανταλέων ὁ Ὀμφαλίωνος
[6, 4]	τε ἐπέλαβεν αὐτὸν τὸ χρεὼν,	καὶ	βασιλέων μόνος τῶν ἐν Σπάρτῃ
[6, 12]	εἶναι νομίζων τὰ Ῥωμαίων ἐχυρώτερα	καὶ	βεβαιότερα ἅμα ἐς φιλίαν, μετεβάλετο
[6, 23]	διακοσίαις. (Ἐν τούτῳ τῷ γυμνασίῳ	καὶ	βουλευτήριόν ἐστιν Ἠλείοις, καὶ ἐπιδείξεις
[6, 25]	αὐτῷ καὶ ἀπὸ λίνου τε	καὶ	βύσσου περιβάλλουσι. (Τοῦτο τὸ ἄγαλμα
[6, 24]	Ἑλλανοδίκαι· (ποιοῦνται δὲ πρὸς αὐτούς	καὶ	βωμοὺς τῷ Διί, καὶ εἰσὶν
[6, 6]	ἀφανίζεταί τε καταδὺς ἐς θάλασσαν·	καὶ	γάμος τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ, καὶ
[6, 4]	τὸ παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ·	καὶ	γὰρ τὸν Λεοντίσκον καταβαλεῖν μὲν
[6, 13]	ἀκμάζων τε τῇ ὠκύτητι ἀντήρκεσε,	καὶ	γεγόνασιν αὐτῷ δρόμου νῖκαι δύο
[6, 20]	τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι	καὶ	γενέσθαι σφίσιν ἵλεων εὔχονται τὸν
[6, 10]	οὗτος ὁ Καρύστιος ἦν Δημύλου,	καὶ	γῆν φασιν αὐτὸν κατ' ἀρχὰς
[6, 20]	ἐν τῷ τῆς Εἰλειθυίας ὑπομένουσαι	καὶ	γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ
[6, 6]	ἡ πόλις, ἐν δέ σφισι	καὶ	δαίμων ὅντινα ἐξέβαλεν ὁ Εὔθυμος,
[6, 7]	δὲ ἔτι τοῦ Δωριέως ἐκράτησε	καὶ	Δαμάγητος τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὸ
[6, 7]	καὶ ὁμοῦ τοῖς παισὶν Ἀκουσιλάῳ	καὶ	Δαμαγήτῳ λέγουσιν ἐς Ὀλυμπίαν ἐλθεῖν.
[6, 14]	Εὐκλήτου Μεσσήνιον ἀνελόμενον πεντάθλου νίκην,	καὶ	Δαμάρετον καὶ τοῦτον Μεσσήνιον, κρατήσαντα
[6, 22]	μὴ γενήσεσθαί οἱ διὰ πειθοῦς	καὶ	δεήσεως τὸν γάμον, ἐπιτολμᾶν ὡς
[6, 13]	αὐτῷ δρόμου νῖκαι δύο ἀριθμὸν	καὶ	δέκα. (Χιόνιδος δὲ οὐ πόρρω
[6, 14]	ὁ Ἀρτεμίδωρος Ὀλυμπικὴν νίκην δευτέρᾳ	καὶ	δεκάτῃ πρὸς διακοσίαις ὀλυμπιάδι. (Ὕλλου
[6, 19]	ὑπὸ Ἄτλαντος· ἔχει δὲ Ἡρακλέα	καὶ	δένδρον τὸ παρὰ Ἑσπερίσι τὴν
[6, 7]	δὲ ἐκ Στυμφήλου Δρομεὺς ὄνομα,	καὶ	δὴ καὶ ἔργον τοῦτο ἐπὶ
[6, 26]	οἳ ὑπὸ τοῖς δένδρεσιν ὑφαίνουσι·	καὶ	δὴ καὶ πόδας ἀριθμὸν ὀκτὼ
[6, 5]	κορυφὴ τηνικαῦτα τοῦ σπηλαίου κατερρήγνυτο,	καὶ	δῆλα ἦν ὡς αὐτίκα ἐμπεσεῖσθαι
[6, 5]	ἀνδριάντος ἐν Ὀλυμπίᾳ, τὰ δὲ	καὶ	δηλούμενά ἐστιν ὑπὸ τοῦ ἐπιγράμματος.
[6, 21]	δὲ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων Κόρην	καὶ	Δήμητρα λίθου τοῦ Πεντελῆσιν Ἀθηναῖος
[6, 12]	ἀρχῆς τε ὑπὸ ἀσθενείας ἀφανεστέρας,	καὶ	δι' αὐτὸ ἀνοικισθείσας ἐς Μεγάλην
[6, 16]	ὄνομα ἀνθρώπους, ἄλλων τε ἕνεκα	καὶ	διὰ τὴν Δημητρίου μάλιστα ἅλωσιν.
[6, 7]	(οὗτοι μὲν ἀδελφοί τέ εἰσι	καὶ	Διαγόρου παῖδες. Ἐπὶ δὲ αὐτοῖς
[6, 23]	ἑβδόμη πρὸς ταῖς δέκα τε	καὶ	διακοσίαις. (Ἐν τούτῳ τῷ γυμνασίῳ
[6, 13]	πᾶσαν. Ἀπὸ γὰρ τοῦ μηκίστου	καὶ	διαρκεστάτου δι' ὀλιγίστου δὴ καιροῦ
[6, 13]	δὲ ἐφεξῆς Ὀλυμπίασι σταδίου τε	καὶ	διαύλου νίκας ἔσχεν. Ὅτι δὲ
[6, 14]	ὁ Ἀδαμάτα Ταραντῖνος, σταδίου λαβὼν	καὶ	διαύλου νίκην, ἐστὶν Ἀγελάδα τέχνη
[6, 16]	νίκην ἐν Ὀλυμπίᾳ, γενέσθαι δὲ	καὶ	διαύλου Πυθοῖ, τὸ ἐπίγραμμα τὸ
[6, 24]	ἡ κατασκευὴ τῆς στοᾶς Δώριος,	καὶ	διπλῆ, τῇ μὲν ἐς τὴν
[6, 4]	πυκτεύων, καὶ Πυθοῖ τε δὶς	καὶ	δὶς ἐν Ὀλυμπίᾳ. Τέχνη δὲ
[6, 4]	στεφανωθῆναι δὲ ὑπό τε Ἀμφικτυόνων	καὶ	δὶς ὑπὸ Ἠλείων, εἶναι δὲ
[6, 13]	τὸ βραχύτατον ὁμοῦ καὶ ἥκιστον·	καὶ	δολίχου τε ἐν ἡμέρᾳ τῇ
[6, 7]	ἐκκλησίαν συνελθόντες ἄνδρα οὕτω μέγαν	καὶ	δόξης ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ἐθεάσαντο
[6, 21]	πεντάθλοις μὲν καθεστήκασιν ἐν αὐτῷ	καὶ	δρομεῦσιν αἱ μελέται, κρηπὶς δὲ
[6, 3]	ἀνελέσθαι τὸν Εὐπόλεμον, εἶναι δὲ	καὶ	δύο Πυθικοὺς αὐτῷ πεντάθλου στεφάνους,
[6, 9]	δευτέρῳ δὲ ἔτει τῆς δευτέρας	καὶ	ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν Τισικράτης ἐνίκα
[6, 14]	ἐνταῦθα ἐν παισίν. Ἀφίκετο δὲ	καὶ	ἕβδομον παλαίσων ἐς Ὀλυμπίαν· ἀλλὰ
[6, 5]	ἀνθρώπων, πλὴν τῶν ἡρώων καλουμένων,	καὶ	εἰ δή τι ἄλλο ἦν
[6, 20]	ἀπ' αὐτῆς αὐγὴ κατὰ ταὐτὰ	καὶ	εἰ πῦρ, ἐνεποίει φόβον τοῖς
[6, 14]	μετώπῳ χορδὴν κατὰ ταὐτὰ δὴ	καὶ	εἰ ταινίαν περιθεῖτο ἢ στέφανον·
[6, 17]	δηλοῖ. Κολοφώνιοι δὲ Ἑρμησιάναξ Ἀγονέου,	καὶ	Εἰκάσιος Λυκίνου τε ὢν καὶ
[6, 24]	ὄροφον ἀνέχων ἐστίν· ἀνάκεινται δὲ	καὶ	εἰκόνες ἑκατέρωθεν πρὸς τῷ τοίχῳ.
[6, 3]	ἐθεράπευον αὐτὸν Ἰώνων οἱ πολλοί·	καὶ	εἰκὼν Ἀλκιβιάδου χαλκῆ παρὰ τῇ
[6, 19]	Πέλοπος χρυσοῦ τὴν λαβὴν πεποιημένη,	καὶ	εἰργασμένον ἐλέφαντος κέρας τὸ Ἀμαλθείας,
[6, 24]	αὐτούς καὶ βωμοὺς τῷ Διί,	καὶ	εἰσὶν ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τῆς
[6, 4]	ἀναγραφεῖσα ὑπὸ Ἠλείων ὀλυμπιὰς τετάρτη	καὶ	ἑκαστοτή. Χίλωνος ἄγαλμα τοῦ Πατρέως.
[6, 26]	δὲ σταδίους μὲν εἴκοσιν Ἤλιδος	καὶ	ἑκατὸν ἀφέστηκε, κεῖται δὲ τετραμμένη
[6, 22]	ἕξεις, ὀγδοήκοντα δὲ ἐκ Λετρίνων	καὶ	ἑκατὸν ἐπὶ Ἦλιν. Τὸ μὲν
[6, 26]	Ἤλιδος, ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα στάδιοι	καὶ	ἑκατὸν ἐπὶ ποταμόν εἰσι Λάρισον,
[6, 22]	πεδίου θελήσειας, σταδίους μὲν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἐς Λετρίνους ἕξεις, ὀγδοήκοντα
[6, 12]	(ἕκτης) ὀλυμπιάδος ἐπὶ ταῖς εἴκοσι	καὶ	ἑκατόν, ἣν Κυρηναῖος στάδιον ἐνίκησεν
[6, 15]	οὖν μιᾷ πρὸς ταῖς> τεσσαράκοντα	καὶ	ἑκατὸν Ὀλυμπιάσιν ἔφθανεν ἀνῃρημένος νίκην.
[6, 22]	ἐπ' αὐταῖς τὴν τετάρτην τε	καὶ	ἑκατοστήν, τεθεῖσαν δὲ ὑπὸ Ἀρκάδων,
[6, 5]	θέατρον συνειλεγμένους (ἔτυχε γάρ σφισι	καὶ	ἐκκλησία τηνικαῦτα οὖσα) τούτους τε
[6, 10]	ἐν δὲ τῇ ἀριστερᾷ Σάμος·	καὶ	ἐλεγεῖον τόδε ἐστὶν ἐπὶ τῷ
[6, 11]	ἐπὶ τοῦ Θεαγένους τὴν εἰκόνα,	καὶ	ἐμαστίγου τὸν χαλκὸν ἅτε αὐτῷ
[6, 22]	εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης,	καὶ	ἐμὲ ἔπειθον λέγοντες· ῥεῖ γὰρ
[6, 14]	δὲ ἐντὸς χειλῶν τὸ ἆσθμα,	καὶ	ἐμπιπλὰς αἵματος τὰς ἐν τῇ
[6, 26]	ἡδίστη τροφὴ πασῶν τῷ ζῴῳ,	καὶ	ἐμφορηθὲν τοῦ καλάμου, ῥήγνυταί τε
[6, 14]	πάλης ἔσχεν ἐν παισὶ στέφανον,	καὶ	ἐν ἀνδράσιν ὕστερον· τούτῳ μὲν
[6, 19]	εἰσιν οἱ θησαυροί, καθὰ δὴ	καὶ	ἐν Δελφοῖς Ἑλλήνων τινὲς ἐποίησαν
[6, 15]	νίκας καὶ ἐν Νεμέᾳ τε	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ λαβόντα, οὗτοι μὲν
[6, 12]	καὶ Νεμέᾳ τε καὶ Πυθοῖ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ, μαρτυρεῖ τὸ ἐλεγεῖον.
[6, 20]	τοῦ Ἱππίου φησίν. (Ἔστι δὲ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ Ταράξιππος Γλαῦκος ὁ
[6, 4]	νίκας, τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ	καὶ	ἐν Ἰσθμῷ τε καὶ Νεμείων
[6, 7]	Οἱ δὲ συνεχεῖς τε ἀλλήλοις	καὶ	ἐν κόσμῳ τοιῷδε ἀνέκειντο. Ἀκουσίλαος
[6, 7]	Πυθοῖ, καὶ Ἰσθμίων τε τρεῖς,	καὶ	ἐν Νεμέᾳ πέντε. Λέγεται δὲ,
[6, 15]	πυγμῆς, δὶς δὲ Πυθοῖ νίκας	καὶ	ἐν Νεμέᾳ τε καὶ ἐν
[6, 14]	ὁ Πύθης ἔοικε. (Κεῖνται δὲ	καὶ	ἐν παισὶν εἰληφότες δρόμου νίκας,
[6, 8]	δὲ ἀνῃρημένος Πυθοῖ. Καὶ αὐτῷ	καὶ	ἐν πολέμοις ἐστὶν ἔργα τῇ
[6, 12]	ἐστιν ὁμώνυμός τε τῷ Δεινομένους,	καὶ	ἐν Συρακούσαις καὶ οὗτος τυραννήσας·
[6, 7]	ἤγαγεν. (Οὗτος δὲ ὁ Πεισίροδος	καὶ	ἐν τῇ Ἄλτει παρὰ τῆς
[6, 4]	ἁμαρτὼν τάφου. (Ταῦτα μὲν δὴ	καὶ	ἐν τοῖς Σπαρτιατικοῖς λόγοις ἐς
[6, 12]	Τούτων μὲν δὴ ποιησόμεθα μνήμην	καὶ	ἐν τοῖς ὑστέροις τοῦ λόγου.
[6, 14]	οὗτος αὐλητής. Δῆλα δὲ ὅτι	καὶ	ἐν τῷ ἀγῶνι τῷ Ὀλυμπίασιν
[6, 23]	Ἡρακλέους ἄχρι ἐς τοὺς ὤμους,	καὶ	ἐν τῶν παλαιστρῶν μιᾶς τύπος
[6, 7]	οὗτος τὰ Λακεδαιμονίων φαίνεται, ὥστε	καὶ	ἐναυμάχησεν ἐναντία Ἀθηναίων ναυσὶν οἰκείαις·
[6, 20]	ἐπὶ τῷ θεάματι τοῖς Ἀρκάσι	καὶ	ἐνδοῦσιν ἐς φυγὴν, ἐπέκειντο οἱ
[6, 18]	δολίχου νίκαις Ὀλυμπιάδι μὲν ἐνάτῃ	καὶ	ἐνενηκοστῇ Κρής, καθάπερ γε καὶ
[6, 18]	τὸ σόφισμα ἀντιμηχανήσασθαί τι εὑρίσκων,	καὶ	ἐνεχόμενος τῇ ἀνάγκῃ τοῦ ὅρκου,
[6, 14]	δὲ ἐν ἀνδράσιν, ὥσπερ γε	καὶ	ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ καὶ ὕστερον
[6, 21]	τὸ ἀπὸ τούτου τὸν Ἀλφειὸν	καὶ	ἐντὸς γῆς ἔσῃ τῆς Πισαίας.
[6, 11]	γῆν. Θάσιοι δὲ ἀναθέντες, ἔνθα	καὶ	ἐξ ἀρχῆς ἔκειτο, νομίζουσιν ἅτε
[6, 10]	Ἐπιδάμνιοι δὲ χώραν μὲν, ἥνπερ	καὶ	ἐξ ἀρχῆς, πόλιν δὲ οὐ
[6, 3]	Ἠλείων, Λάβαξ Εὔφρονος. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	ἐξ αὐτῆς Ἤλιδος παλαιστὴς ἀνὴρ
[6, 16]	Λακεδαίμονι μέτρα εἶναι σταδίους ἑξήκοντα	καὶ	ἑξακοσίους (λέγουσι) Θεόδωρον δὲ λαβόντα
[6, 13]	ὁμολογεῖ γράμματα. Ὀγδόῃ γὰρ Ὀλυμπιάδι	καὶ	ἑξηκοστῇ, καὶ οὐ πέρα ταύτης
[6, 10]	μὲν δὴ τὴν ἕκτην ὀλυμπιάδα	καὶ	ἑξηκοστὴν ὁ Κλεοσθένης· ἀνέθηκε δὲ
[6, 6]	(ἐνίκα τε δὴ τῇ μάχῃ	καὶ	ἐξηλαύνετο γὰρ ἐκ τῆς γῆς
[6, 22]	τὰ Ὀλύμπια. (Ταύτας τὰς ὀλυμπιάδας	καὶ	ἐπ' αὐταῖς τὴν τετάρτην τε
[6, 12]	οἱ ἵπποι τε οἱ ἑκατέρωθεν,	καὶ	ἐπ' αὐτῶν εἰσιν οἱ παῖδες.
[6, 6]	οὐκ ἐσῆλθεν ἐπὶ τὴν πυγμήν·	καὶ	ἐπ' ἐκείνης τε αὐτῆς καὶ
[6, 14]	Ἀμφικτυόνων οὐκ ὄντα πω στεφανίτην,	καὶ	ἐπ' ἐκείνῳ στεφανίτας δύο ἐνίκησε.
[6, 23]	πόλιν κατὰ τὴν ἀγυιὰν ταύτην	καὶ	ἐπακούσαντες ὁπόσα ἐβούλοντο, ἐπανίασιν αὖθις
[6, 21]	τε καὶ Κρόνιον. Οἱ δὲ	καὶ	ἐπαριθμοῦσι τοῖς κατειλεγμένοις Ἐρύθραν παῖδα
[6, 13]	περί τε τὴν νύσσαν ἐπέστρεφε,	καὶ	ἐπεὶ τῆς σάλπιγγος ἤκουσεν, ἐπετάχυνεν
[6, 5]	χηλὰς κατεῖχεν ἄκρας, καὶ πηδῶντα	καὶ	ἐπειγόμενον οὐκ ἀνίει, πρίν γε
[6, 6]	ὁμοίως τοὺς ἐν τῇ Τεμέσῃ	καὶ	ἐπεξερχόμενον ἐπὶ πᾶσαν ἡλικίαν· ἐς
[6, 17]	ἐξ Ἤλιδος, Ἀρχίδαμος τεθρίππῳ νενικηκὼς	καὶ	Ἐπέραστός ἐστιν ὁ Θεογόνου ὅπλου
[6, 11]	τὴν σπουδήν, ἐφρόντιζε δὲ, ὅπως	καὶ	ἐπὶ δρόμῳ ἐμφανὴς ἐν Ἕλλησιν
[6, 8]	τήν τε εἰκόνα ἐπεποίητο πρότερον,	καὶ	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς ἀνηγορεύθη
[6, 15]	ἐν Ἰσθμῷ παλαιστὰς κατεπάλαισεν ἄνδρας,	καὶ	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς τούς
[6, 18]	Δαμασιστράτου, γράφει βιβλίον ἐς Ἀθηναίους,	καὶ	ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ καὶ Θηβαίοις
[6, 16]	οὐ μέγα ἀνάκειται Πολυπείθους Λάκωνος,	καὶ	ἐπὶ στήλης τῆς αὐτῆς Καλλιτέλης
[6, 25]	δὲ ἐντὸς τοῦ τεμένους πεποίηται,	καὶ	ἐπὶ τῇ κρηπῖδι ἄγαλμα Ἀφροδίτης
[6, 6]	καὶ ἐπ' ἐκείνης τε αὐτῆς	καὶ	ἐπὶ τῆς μετ' ἐκείνην ὀλυμπιάδος
[6, 14]	τούς τε ἐξ Ὀλυμπίας ἀνταγωνιστὰς,	καὶ	ἐπὶ τοῖς παισὶν, οὓς ἀγενείους
[6, 24]	μὲν ἔς τε τὴν ἀγορὰν	καὶ	ἐπὶ τὸν Ἑλλανοδικαιῶνα καλούμενον, ἔστι
[6, 11]	ἀνασπάσαι τε δὴ τὸ ἄγαλμα,	καὶ	ἐπὶ τὸν ἕτερον τῶν ὤμων
[6, 10]	τὸ ὑπὸ τοῦ παιδὸς ποιούμενον,	καὶ	ἐπὶ τούτῳ πυκτεύσοντα ἐς Ὀλυμπίαν
[6, 8]	ἡμέρας· ἀποδημῆσαί τε δὴ αὐτὸν	καὶ	ἐπὶ τῷ τόξῳ τηνικαῦτα ἐκλειφθῆναί
[6, 12]	τὸ ἅρμα, εἷς ἑκατέρωθεν ἕστηκε,	καὶ	ἐπὶ τῶν ἵππων καθέζονται παῖδες.
[6, 7]	ἀδικεῖν τε ὑπὸ Λακεδαιμονίων καταγνωσθῆναι,	καὶ	ἐπιβληθῆναί οἱ θάνατον ζημίαν. (Εἰ
[6, 12]	Αἰακίδου καὶ ὁμοῦ τῇ ξενίᾳ	καὶ	ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο, Γέλωνι τῷ παιδὶ
[6, 14]	τούτων ἡ ἐν Ὀλυμπίᾳ στήλη,	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτῇ· Πυθοκρίτου Καλλινίκου
[6, 20]	γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι, ὡς	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπὶ ἀνδριάντι τῷ Ἀθήνῃσιν
[6, 19]	Θρᾳκίᾳ πρῶτος τῆς οἰκίας ταύτης·	καὶ	ἐπίγραμμα ἐπὶ τῷ κέρατί ἐστιν
[6, 13]	τε ἵππος ἐπὶ στήλῃ πεποιημένος,	καὶ	ἐπίγραμμά ἐστιν ἐπ' αὐτῷ; Ὠκυδρόμας
[6, 23]	γυμνασίῳ καὶ βουλευτήριόν ἐστιν Ἠλείοις,	καὶ	ἐπιδείξεις ἐνταῦθα λόγων τε αὐτοσχεδίων
[6, 10]	τοῦ οἰκιστοῦ. (Λυκῖνον δὲ Ἡραιέα,	καὶ	Ἐπικράδιον Μαντινέα, καὶ Τέλλωνα Θάσιον,
[6, 18]	Ἀναξιμένης ἐχθρὸν οὐκ ἀμαθέστατα, ἀλλὰ	καὶ	ἐπιφθονώτατα ἀμυνάμενος. Ἐπεφύκει μὲν αὐτὸς
[6, 20]	ἐπὶ τῷ φόνῳ μήνιμα ἰώμενος	καὶ	ἐπονομάσαι Ταράξιππον, ὅτι τῷ Οἰνομάῳ
[6, 22]	Πηνειόν. (Λέγουσι δὲ οἱ Ἠλεῖοι	καὶ	ἔπος ἐς τὴν Πύλον ταύτην
[6, 14]	βασιλεύσαντα ἐν τῇ Θεσπρωτίδι Ἠπείρῳ,	καὶ	ἔργα πολλὰ ἐργασάμενον καὶ ἄξια
[6, 7]	Στυμφήλου Δρομεὺς ὄνομα, καὶ δὴ	καὶ	ἔργον τοῦτο ἐπὶ δολίχῳ παρεσχημένος,
[6, 21]	ταῖς ἵπποις Παρθενίαν τε εἶναι	καὶ	Ἐρίφαν (Οἰνόμαον δὲ ἐπικατασφάξαι μὲν
[6, 19]	καὶ οἱ παῖδες Λακράτης τε	καὶ	Ἕρμων ἐποίησαν. (κοδόμησαν δὲ καὶ
[6, 23]	τοῦ Ἰδαίου, Παραστάτου δὲ ἐπίκλησιν,	καὶ	Ἔρωτος, καὶ ὃν Ἠλεῖοι καὶ
[6, 5]	δὴ ὁ ταῦρος ὀψέ ποτε	καὶ	ἐς ἅπαν ἀφικόμενος βίας, ἀπέφυγεν
[6, 20]	ἐντὸς ὁ Σωσίπολις ἔχει τιμάς,	καὶ	ἐς αὐτὸ ἔσοδος οὐκ ἔστι
[6, 24]	Πιστοκράτους εἰκών, σοφιστοῦ τε ἀνδρὸς	καὶ	ἐς βέβαιον ὁμολογίαν ἐπὶ οὐδενὶ
[6, 18]	καὶ τέκνα Λαμψακηνῶν, καταβαλεῖν δὲ	καὶ	ἐς ἔδαφος τὴν πόλιν πᾶσαν,
[6, 6]	τρόπον. Οἰκεῖσθαι δὲ τὴν Τεμέσαν	καὶ	ἐς ἐμὲ ἀνδρὸς ἤκουσα πλεύσαντος
[6, 21]	πάντα ἐστὶ σῶς, βωμὸς δὲ	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι· ἱδρύσασθαι δὲ
[6, 19]	ὑπὸ Ἠλείων) αὗται μὲν ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἦσαν ἐν τῷ
[6, 6]	ἐς οἶκτον, δεύτερα δὲ ἀφίκετο	καὶ	ἐς ἔρωτα αὐτῆς. Καὶ ἡ
[6, 10]	αὐτὸν ἐν νήσῳ καλουμένῃ Γλαύκου	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἔτι. (Δαμαρέτῳ δὲ
[6, 4]	δὲ ὑπὸ στασιωτῶν ἐκ Κνωσσοῦ,	καὶ	ἐς Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας τετύχε·
[6, 7]	τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐκ τῆς Ῥόδου,	καὶ	ἐς Ἰταλίαν παρὰ Θουρίους ἀπελθόντες.
[6, 17]	πρῶτος ἠμελημένην τε ἐς ἅπαν,	καὶ	ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν
[6, 5]	ἀνέπεισεν αὐτὸν ἐς Σοῦσά τε	καὶ	ἐς ὄψιν ἀφικέσθαι τὴν αὑτοῦ.
[6, 25]	ἐς τὴν Ἦλιν τιμῆς μὲν	καὶ	ἐς πλέον ἔτι ἥκει· Σατράπην
[6, 7]	ὑπῆρξε καὶ τούτοις. Γνάθωνα δὲ	καὶ	ἐς τὰ μάλιστα, ὅτε ἐνίκησεν,
[6, 6]	καὶ Σικελίᾳ πόλεων, ἀφικέσθαι δὲ	καὶ	ἐς Τεμέσαν ὁμοῦ ταῖς ναυσί·
[6, 17]	Κλυτίος ἐκ τῆς Φηγέως θυγατρὸς	καὶ	ἐς τὴν Ἦλιν μετῴκησε, τοῖς
[6, 5]	ἐλυμήναντο. (Οὗτοι πολλάκις οἱ λέοντες	καὶ	ἐς τὴν περὶ τὸν Ὄλυμπον
[6, 12]	Ἐρβησσοῦ παρεληλυθότι ἄρτι ἐς Συρακούσας,	καὶ	ἐς τὸ πλῆθος ποιεῖσθαι λόγους
[6, 20]	τῷ δρόμῳ βλάπτων. Ἤκουσα δὲ	καὶ	ἐς τὸν Πορθάονος Ἀλκάθουν ἀγόντων
[6, 25]	δὲ ἐπὶ τῇ χελώνῃ τε	καὶ	ἐς τὸν τράγον παρίημι τοῖς
[6, 13]	ἐς ἡμᾶς ἔτι· ὄνομα δὲ	καὶ	ἐς τοὺς ἔπειτα εἶναι τῆς
[6, 6]	διαύλου παρελθεῖν δρόμῳ· ὑπέλειπε δὲ	καὶ	ἐς τοὺς ἔπειτα φιλοτιμίαν, τῶν
[6, 6]	δαίμονι) πυνθάνεται τὰ παρόντα σφίσι,	καὶ	ἐσελθεῖν τε ἐπεθύμησεν ἐς τὸν
[6, 26]	τε (σημεῖα ἐπιγνῶναι πάρεστί σφισι,	καὶ	ἐσελθόντες ἐς τὸ οἴκημα εὑρίσκουσιν
[6, 20]	πεποίηται) τῆς τε Εἰλειθυίας βωμὸς,	καὶ	ἔσοδος ἐς αὐτό ἐστιν ἀνθρώποις·
[6, 14]	(Παῖδα δὲ ἐφ' ἵππου καθήμενον,	καὶ	ἑστηκότα ἄνδρα παρὰ τὸν ἵππον,
[6, 7]	θυγατέρων παῖδες πύξ τε ἤσκησαν,	καὶ	ἔσχον Ὀλυμπικὰς νίκας· ἐν μὲν
[6, 3]	τῆς Ἀρτέμιδος Λύσανδρόν τε αὐτὸν	καὶ	Ἐτεόνικον, καὶ Φάρακα, καὶ ἄλλους
[6, 11]	ἅτε θεῷ θύειν. (Πολλαχοῦ δὲ	καὶ	ἑτέρωθι ἔν τε Ἕλλησιν οἶδα
[6, 12]	καὶ αὐτόν τε ἐν Ὀλυμπίᾳ,	καὶ	ἔτι πρότερον τὸν ὁμώνυμόν τε
[6, 18]	Ἀναξιμένην ἱκετεύειν, Ἀλεξάνδρῳ τε αὐτῷ	καὶ	ἔτι Φιλίππῳ πρότερον γεγονότα ἐν
[6, 10]	Τὰ γὰρ Μιλτιάδου τοῦ Ἀθηναίου	καὶ	Εὐαγόρου τοῦ Λάκωνος ἀναθήματα, τοῦ
[6, 7]	τε ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἄνθεσι	καὶ	εὐδαίμονα ἐπὶ τοῖς παισὶ καλούμενον.
[6, 23]	στεφάνου τε τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	εὐεργεσίας αὐτῷ τῆς ἐς Ἠλείους
[6, 21]	Μάρμακι· μετὰ δὲ Ἀλκάθουν Εὐρύαλος	καὶ	Εὐρύμαχός τε καὶ Κρόταλος. Τούτων
[6, 9]	κιβωτὸν κειμένην ἐν τῷ ἱερῷ,	καὶ	ἐφελκυσαμένου τὸ ἐπίθημα, κάματον ἐς
[6, 14]	Ὀλισθάνουσί τε δὴ οἱ σφῆνες,	καὶ	ἐχόμενος ὁ Μίλων ὑπὸ τοῦ
[6, 11]	καὶ νοσήματά τε αὐτὸν ἰώμενον,	καὶ	ἔχοντα παρὰ τῶν ἐπιχωρίων τιμάς.
[6, 23]	ἐπανίασιν αὖθις ἐς τοὺς Αἰτωλούς·	καὶ	ἡ ἀγυιὰ τὸ ὄνομα εἴληφεν
[6, 20]	τῶν ἵππων ἀνειμένων τοὺς δρόμους	καὶ	ἡ ἄφεσίς ἐστι τῶν ἵππων.
[6, 19]	Ἡρακλέους μάχην. Ζεὺς δὲ ἐνταῦθα	καὶ	ἡ Δηιάνειρα καὶ Ἀχελῷος καὶ
[6, 9]	Ναυκύδους, ἥ τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	ἡ ἐς τὸ ἱερὸν τῆς
[6, 24]	ῥόδον, ἀστράγαλον δὲ ἡ μέση,	καὶ	ἡ τρίτη κλῶνα οὐ μέγαν
[6, 21]	τούτου Ἐρυθραὶ πόλισμα ἐκαλεῖτο Βοιωτῶν)	καὶ	Ἠιονέα Μάγνητος τοῦ Αἰόλου. Τούτοις
[6, 13]	μεθηρμόσατο ἐπὶ τὸ βραχύτατον ὁμοῦ	καὶ	ἥκιστον· καὶ δολίχου τε ἐν
[6, 15]	εἰρήνην τε γὰρ Ἀχαιοῖς ποιῆσαι	καὶ	Ἠλείοις αὐτόν, καὶ ὅσοι παρ'
[6, 26]	ἑκατὸν ἐπὶ ποταμόν εἰσι Λάρισον,	καὶ	Ἠλείοις ὅροι πρὸς Ἀχαιοὺς τῆς
[6, 10]	Ἐπικράδιον Μαντινέα, καὶ Τέλλωνα Θάσιον,	καὶ	Ἠλεῖον Ἀγιάδαν, ἐν παισὶν ἀνελομένους
[6, 15]	ταὐτὰ ἐκείνῳ τύραννος. (Ἀνέθεσαν δὲ	καὶ	Ἠλεῖον ἄνδρα Τιμόπτολιν Λάμπιδος Παλεῖς,
[6, 15]	καὶ πυγμῆς ἀγωνιστήν· εἶχε δὲ	καὶ	Ἠλεῖον Κάπρον ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 17]	ἀνηκόντων ἐς μνήμην. Δημοκράτης Τενέδιος,	καὶ	Ἠλεῖος Κριάννιος· οὗτος μὲν ὅπλου
[6, 15]	τε αὖθις ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς,	καὶ	Ἠλεῖος παρ' αὐτὸν ἀνάκειται Γόργος.
[6, 8]	δρόμου νίκην ἐν παισὶν εἰληφότος,	καὶ	Ἠλείου Ἀμέρτου καταπαλαίσαντος ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 23]	ζημίᾳ Σωσάνδρου τε τοῦ Σμυρναίου	καὶ	Ἠλείου Πολύκτορος τῷ Διὶ ἐποιήθη.
[6, 20]	μετασχόντα Ἡρακλεῖ τῆς ἐπὶ Αὐγέαν	καὶ	Ἠλείους στρατείας αὐτόν τε ἀποθανεῖν
[6, 16]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤΙΓΜΑ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἑλλάδος	καὶ	Ἤλιδος εἰκόνες. Δρόμος ὁ καλούμενος
[6, 14]	Τιμασίθεον πολίτην τε ὄντα αὐτῷ,	καὶ	ἡλικίᾳ νέον, πρὸς δὲ καὶ
[6, 11]	πολιτῶν, ἀνήρ τις αὐτῶν δόκιμος	καὶ	ἡλικίᾳ προήκων ἀποκτεῖναι μὲν σφᾶς
[6, 21]	ἐπί τε ἄνεμον τετραμμέναι Λίβα	καὶ	ἡλίου δυσμάς. (Διαβάντων δὲ τὸν
[6, 16]	τῆς εἰκόνος Ἑλλάς τε δὴ	καὶ	Ἦλις παρὰ τὴν Ἑλλάδα, τῇ
[6, 18]	καὶ ἐνενηκοστῇ Κρής, καθάπερ γε	καὶ	ἦν, ἀνερρήθη· τῇ ἐπὶ ταύτῃ
[6, 3]	ὄντι αὐτῷ, Καυλωνιάτῃ, καθάπερ γε	καὶ	ἦν, ὑπῆρξεν ἀναγορευθῆναι· τὸ δὲ
[6, 10]	μάχης, ἐτιτρώσκετο ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιζομένων,	καὶ	ἡνίκα πρὸς τὸν λειπόμενον ἐξ
[6, 17]	Ἀλεξιβίῳ δὲ πεντάθλου γέγονε νίκη.	καὶ	Ἡραία τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ
[6, 5]	πρὸς τὰ Ἡρακλέους ἔργα, ὅτι	καὶ	Ἡρακλέα ἔχει λόγος κρατῆσαι τοῦ
[6, 19]	καὶ ἡ Δηιάνειρα καὶ Ἀχελῷος	καὶ	Ἡρακλῆς ἐστιν, Ἄρης τε τῷ
[6, 18]	ἡ δὲ τοῦ Αἰγινήτου κυπαρίσσου,	καὶ	ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά ἐστιν.
[6, 19]	Ὀλυμπιάδα. Ἐν δὲ τῷ θησαυρῷ	καὶ	θαλάμους δύο ἐποίησε, τὸν μὲν
[6, 5]	γενομένη συμφορά. Πολυδάμαντος ἔργα λαμπρὰ	καὶ	θάνατος. (Ὁ δὲ ἐπὶ τῷ
[6, 7]	παισίν· Ἑλλάνικον δὲ τὸν Ἀλκαινέτου	καὶ	Θέαντον ἐπὶ πυγμῇ παίδων ἀναγορευθῆναι
[6, 6]	ἀνδριὰς τέχνη τέ ἐστι Πυθαγόρου,	καὶ	θέας ἐς τὰ μάλιστα ἄξιος.
[6, 26]	Σῆρες οἴκους κατασκευασάμενοι χειμῶνός τε	καὶ	θέρους ὥρᾳ ἐπιτηδείους. Τὸ δὲ
[6, 21]	Οἰκίσαι δὲ Οἰνόμαον τὴν πόλιν,	καὶ	θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς
[6, 23]	δὲ ἐπὶ πάλῃ. (Εἰσὶ δὲ	καὶ	θεῶν ἐν τῷ γυμνασίῳ βωμοί,
[6, 19]	ἐπείργασται τῷ ἀετῷ ὁ γιγάντων	καὶ	θεῶν πόλεμος· ἀνάκειται δὲ καὶ
[6, 18]	Ἀθηναίους, καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ	καὶ	Θηβαίοις συγγραφὴν λοίδορον. Ὡς δὲ
[6, 3]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν. Ἠλείων	καὶ	Θηβαίων ἐπὶ Σικυῶνα στρατεία. Ἀνδριὰς
[6, 3]	οὖν ἡ ἐπὶ Σικυῶνα Ἠλείων	καὶ	Θηβαίων στρατεία γεγενῆσθαι μετὰ τὸ
[6, 20]	γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ	καὶ	θυμιάματα παντοῖα αὐτῷ, ἐπισπένδειν οὐ
[6, 20]	κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε Πέλοψ	καὶ	θύσειέ τε αὐτῷ τὸ ἐπὶ
[6, 19]	ἐν αὐτῷ, Ζεὺς μεγέθει μέγας,	καὶ	θώρακες λινοῖ τρεῖς ἀριθμόν, Γέλωνος
[6, 22]	καὶ Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία τε	καὶ	Ἴασις, ἐν κοινῷ δέ σφισιν
[6, 6]	τούτων ἕνεκα καταδικάζουσιν αὐτὸν ἐκτῖσαι	καὶ	ἰδίᾳ τῷ Εὐθύμῳ χρήματα. Ἕκτῃ
[6, 26]	Σατράπης ἐστί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΣΤΙΓΜΑ' Θέατρον	καὶ	Ἱερὸν Διονύσου. Ἑορτὴ τῶν Θυίων.
[6, 26]	τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε	καὶ	ἱερόν ἐστι Διονύσου; τέχνη τὸ
[6, 21]	δειράδα, τοῦ Σαύρου τε μνῆμα	καὶ	ἱερόν ἐστιν Ἡρακλέους, ἐρείπια ἐφ'
[6, 21]	ἐξῆρε τιμῇ τῇ ἐς αὐτοὺς	καὶ	Ἱπποδαμείας χάριτι· δοκεῖν δέ μοι
[6, 20]	Πρὸ δὲ τῶν ἁρμάτων ἢ	καὶ	ἵππων τῶν κελήτων, διήκει πρὸ
[6, 20]	καθέστηκεν ἐπίδειξις ἐπιστήμης τε ἡνιόχων	καὶ	ἵππων ὠκύτητος. (Τὸ μὲν δὴ
[6, 17]	νῖκαι πέντε, τέσσαρες δὲ Πυθοῖ,	καὶ	ἴσαι Νεμείων, ἐν δὲ Ἰσθμῷ
[6, 14]	νῖκαί τε δύο ἐγένοντο πεντάθλου,	καὶ	ἴσαι ταῖς νίκαις αἱ εἰκόνες.
[6, 4]	δὲ αὐτῷ Νεμείων μὲν νῖκαι	καὶ	Ἰσθμίων ἀναμὶξ δυόδεκα, Ὀλυμπίασι δὲ
[6, 16]	ἐκλειφθέντα δὲ ἐκ Νεμείων τε	καὶ	Ἰσθμίων αὐτὸν, βασιλεὺς Ἀδριανὸς ἐς
[6, 11]	ἐπὶ πυγμῇ, Νεμείων δὲ ἐννέα,	καὶ	Ἰσθμίων δέκα παγκρατίου τε ἀναμὶξ
[6, 10]	μὲν δὶς λαβεῖν, Νεμείων δὲ	καὶ	Ἰσθμίων ὀκτάκις ἐν ἑκατέρῳ ἀγῶνι.
[6, 4]	Ὀλυμπική, Νεμείων δὲ ἐν παισὶ	καὶ	Ἰσθμίων. Πεποίηται δὲ παρὰ τὸν
[6, 7]	νίκας, τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ,	καὶ	Ἰσθμίων τε τρεῖς, καὶ ἐν
[6, 14]	δὲ καὶ ὕστερον Νεμέᾳ τε	καὶ	Ἰσθμῷ. Γεγονότα δὲ εἰκοσαετῆ τὸ
[6, 15]	Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ καὶ Νεμέᾳ	καὶ	Ἰσθμῷ λάβοι στέφανον, ἡλικίαν οὐ
[6, 15]	δὴ οὐκ ἄνευ μεγάλων πόνων	καὶ	ἰσχυρᾶς ταλαιπωρίας ἐγένοντο αἱ νῖκαι.
[6, 3]	ἔχοντα οὕτω τὸν ἀεὶ χρόνον,	καὶ	Ἴωσιν ὡσαύτως οἱ πάντες ἄνθρωποι
[6, 6]	γραφῆς μίμημα ἀρχαίας. Νεανίσκος Σύβαρις	καὶ	Κάλαβρός τε ποταμὸς καὶ Λύκα
[6, 17]	ἐν παισὶ, Βούτας Πολυνείκους Μιλήσιος,	καὶ	Καλλικράτης ἀπὸ τῆς ἐπὶ Ληθαίῳ
[6, 7]	ἀνδράσιν Εὐκλῆς, Καλλιάνακτός τε ὢν	καὶ	Καλλιπατείρας τῆς Διαγόρου, Πεισίροδος δὲ
[6, 15]	Καὶ δὴ αὐτὸς οὗτος ἀνείλετο	καὶ	κέλητι ἵππῳ νίκην ὁ Παντάρκης,
[6, 22]	πόρρω οἴκημά τε οὐ μέγα	καὶ	κιβωτός ἐστιν ἐν αὐτῷ χαλκῆ:
[6, 10]	καὶ κράνος ἐπὶ τῇ κεφαλῇ,	καὶ	κνημῖδας ἐπὶ τοῖς ποσί. Ταῦτα
[6, 19]	ἐντὸς πεποικιλμένη, καὶ κράνος τε	καὶ	κνημῖδες ὁμοῦ τῇ ἀσπίδι. Ἐπίγραμμα
[6, 3]	ὀνομαζόμενον, οὕτω μετεβάλλοντο οἱ Ἴωνες,	καὶ	Κόνωνα ἀνακείμενον χαλκοῦν καὶ Τιμόθεον
[6, 7]	ἐν Καύνῳ τὸ βασιλέως ναυτικὸν,	καὶ	Κόνωνα ἐπ' αὐτῷ στρατηγόν, Ῥοδίων
[6, 3]	(Μεταπεσόντων δὲ αὖθις τῶν πραγμάτων,	καὶ	Κόνωνος κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ
[6, 23]	τοῦ Ἀχιλλέως δρῶσιν ἐς τιμὴν,	καὶ	κόπτεσθαι νομίζουσιν αὐτόν. (Έστι δὲ
[6, 10]	τῶν ἵππων τὰ ὀνόματα, Φοῖνιξ	καὶ	Κόραξ· ἑκατέρωθεν δὲ οἱ παρὰ
[6, 13]	καὶ Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι·	καὶ	Κορινθίοις δὲ οὐκ ἦν πω
[6, 14]	Ἀπολλωνίας τῆς ἐν τῷ Ἰονίῳ,	καὶ	Κορκυραῖος Φίλων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς
[6, 10]	αὐτὰ ἔχων τοῖς ἐφ' ἡμῶν,	καὶ	κράνος ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, καὶ
[6, 19]	ἐπίχαλκος γραφῇ τὰ ἐντὸς πεποικιλμένη,	καὶ	κράνος τε καὶ κνημῖδες ὁμοῦ
[6, 7]	Νεμέᾳ πέντε. Λέγεται δὲ, ὡς	καὶ	κρέας ἐσθίειν ἐπινοήσειε· τέως δὲ
[6, 8]	Πελλάνας Φίλιππος κρατήσας πυγμῇ παῖδας,	καὶ	Κριτόδαμος ἐκ Κλείτορος, ἐπὶ πυγμῇ
[6, 21]	δὲ Πελάγοντα καὶ Αἰόλιόν τε	καὶ	Κρόνιον. Οἱ δὲ καὶ ἐπαριθμοῦσι
[6, 21]	Ἀλκάθουν Εὐρύαλος καὶ Εὐρύμαχός τε	καὶ	Κρόταλος. Τούτων μὲν οὖν γονέας
[6, 6]	ἐποίησεν ἐκ Μαινάλου. Ἕστηκε δὲ	καὶ	Λαστρατίδα παιδὸς εἰκὼν Ἠλείου, πάλης
[6, 5]	θηρία, ἐν δὲ αὐτοῖς παρέχεται	καὶ	λέοντας, οἳ καὶ τῷ στρατῷ
[6, 4]	ἀνδριάντες. Σώστρατος ὁ ἐπικληθεὶς Ἀκροχερσίτης,	καὶ	Λεοντίσκος. Ἡ μὴ ἀναγραφεῖσα ὑπὸ
[6, 22]	ἀρχῆς πόλισμα ἦν οἱ Λετρῖνοι,	καὶ	Λετρεὺς ὁ Πέλοπος ἐγεγόνει σφίσιν
[6, 13]	μηνύουσα. Ἑρμογένης ἐπίκλησιν Ἵππος. Πολίτης	καὶ	Λεωνίδας ἄριστοι δρομεῖς. Ἑτέρων ἀθλητῶν
[6, 26]	ἀγαθή. Τὴν μὲν δὴ κανναβίδα	καὶ	λίνον καὶ τὴν βύσσον σπείρουσιν,
[6, 6]	Σύβαρις καὶ Κάλαβρός τε ποταμὸς	καὶ	Λύκα πηγή, πρὸς δὲ Ἡρῷόν
[6, 7]	τε Διπαιεὺς τῆς Μαιναλέων χώρας	καὶ	Λυκῖνος ἕστηκεν Ἠλεῖος: κρατῆσαι δὲ
[6, 21]	φασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι,	καὶ	Λυκοῦργον, Λάσιόν τε καὶ Χαλκώδοντα,
[6, 20]	λύτρα τε ἐσφέρει τῷ θεῷ,	καὶ	μάζας κατατίθησιν αὐτῷ μεμαγμένας μέλιτι.
[6, 4]	τόλμαν Ἀχαιῶν μόνος Ἀντιπάτρου μοι	καὶ	Μακεδόνων ἐναντία ἀγωνίσασθαι περὶ Λάμιαν
[6, 22]	δὲ ἄλλων περιοίκων Δυσπόντιοι. Τούτοις	καὶ	μάλιστα ἐς τοὺς Πισαίους οἰκεῖα
[6, 21]	πόλεως Ἁρπίνης ἄλλα τε ἐρείπια	καὶ	μάλιστα οἱ βωμοί. Οἰκίσαι δὲ
[6, 9]	νικῶ πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται	καὶ	Μαντινεὺς Ἀγαμήτωρ, κρατήσας πυγμῇ παῖδας.
[6, 17]	ὅπλου νίκην ἀνῃρημένος· (εἶναι δὲ	καὶ	μάντις ὁ Ἐπέραστος τοῦ Κλυτιδῶν
[6, 19]	Ποθαίου τέχνη, καὶ Ἀντιφίλου τε	καὶ	Μεγακλέους. Ἀναθήματα δὲ ἐν αὐτῷ,
[6, 25]	Εἰ δὲ κατὰ τὴν Ἀγαμέμνονος	καὶ	Μενελάου στρατείαν ἐπὶ Ἴλιον Ποσειδῶν
[6, 3]	πταῖσμα ἐγένετο ἐν Πλαταιαῖς Μαρδονίῳ	καὶ	Μήδοις. Ἐμοὶ μὲν οὖν λέγειν
[6, 14]	Ἕλλησιν ὕστερον τούτων ἐναντία Μαρδονίου	καὶ	Μήδων Πλαταιᾶσι μαντευσάμενον. Οὗτός τε
[6, 14]	δὲ ἔν τε ἀνδράσιν ἓξ,	καὶ	μία ἐνταῦθα ἐν παισίν. Ἀφίκετο
[6, 24]	Ηλείων. Ἑλλανοδικαίων. Στοὰ Κορυκαική. Εἰκὼν	καὶ	μνῆμα Πύρρωνος. Τὰ ἐν τῇ
[6, 24]	οὐδενὶ λόγῳ καταστάντος. Ἔστι δὲ	καὶ	μνῆμα τῷ Πύρρωνι οὐ πόρρω
[6, 19]	πόλεις, ἐν δὲ αὐταῖς εἶναι	καὶ	Μύονας. Οἱ Μυᾶνες οὖν οἱ
[6, 24]	ἂν τὰ εἰρημένα· ῥόδον μὲν	καὶ	μυρσίνην Ἀφροδίτης τε ἱερὰ εἶναι
[6, 25]	Ἠλείοις καὶ Ἅιδου περίβολός τε	καὶ	ναός) ἀνοίγνυται μὲν ἅπαξ κατὰ
[6, 25]	ἱερὸς τοῦ Ἅιδου περίβολός τε	καὶ	ναός (ἔστι γὰρ δὴ Ἠλείοις
[6, 16]	Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας κρατήσαντα,	καὶ	Νελαί̈ δαν σταδίου τε ἀνελόμενον
[6, 3]	ἐκράτησεν ἅπαξ, ἐν Ἰσθμῷ δὲ	καὶ	Νεμέᾳ δὶς πεντάθλῳ ἐν ἑκατέρῳ
[6, 15]	τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ	καὶ	Νεμέᾳ καὶ Ἰσθμῷ λάβοι στέφανον,
[6, 12]	μὲν πύκτας ἄνδρας ἐν Ὀλυμπίᾳ,	καὶ	Νεμέᾳ τε καὶ Πυθοῖ καὶ
[6, 4]	Πυθοῖ καὶ ἐν Ἰσθμῷ τε	καὶ	Νεμείων ἀνῃρημένος, οὐχ Ἱμεραῖος εἶναι
[6, 3]	πένταθλον, ἥ τε Ὀλυμπικὴ νίκη	καὶ	Νεμείων γέγονεν ἡ ἑτέρα, Ἰσθμίων
[6, 6]	ἀνελομένου στέφανον· ἐγένετο δὲ αὐτῷ	καὶ	Νεμείων ἔν τε παισὶ καὶ
[6, 8]	παισὶν ὑπῆρξεν ἔν τε Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Νεμείων νίκη. Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης,
[6, 4]	Δελφοῖς, τέσσαρες δὲ ἐν Ἰσθμῷ,	καὶ	Νεμείων τρεῖς. Ἐτάφη δὲ ὑπὸ
[6, 3]	δὲ πεντάθλου τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Νεμείων τρεῖς ὑπῆρξεν ἀνελέσθαι νίκας.
[6, 3]	τῷ δὲ ἄρα τὸ μάθημα	καὶ	νίκας ἔμελλεν ἐπιφανεῖς οὕτω παρασκευάσειν.
[6, 18]	τοῦ Κυρηναίου Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα·	καὶ	Νίκη τε ἐπιβέβηκε τοῦ ἅρματος,
[6, 20]	ἐς φυγὴν, ἐπέκειντο οἱ Ἠλεῖοι,	καὶ	νίκην τε ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο, καὶ
[6, 9]	ὄνομ' εἰμὶ δὲ Γλαύκου Υυἱὸς,	καὶ	νικῶ πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται
[6, 13]	δὴ ἐπὶ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἀφικομένη	καὶ	νικῶσα ἔγνω, καὶ παύεται τοῦ
[6, 11]	παρὰ βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους,	καὶ	νοσήματά τε αὐτὸν ἰώμενον, καὶ
[6, 22]	αὐτῆς τε ἀγομένην τῆς Ἀρτέμιδος	καὶ	νυμφῶν, αἷς παίζουσα συνῆν· τὴν
[6, 22]	δὲ ἐκδιδοῦσα ἐς τὸν ποταμὸν,	καὶ	νυμφῶν ἐστιν ἱερὸν ἐπὶ τῇ
[6, 12]	τις συντελέσαι τοὺς Τριταιεῖς, καθὰ	καὶ	νῦν ἔτι Ἀρκάδων αὐτῶν εἰσιν
[6, 26]	δοκιμώτατοι ἄνδρες, σὺν αὐτοῖς δὲ	καὶ	ξένοι κατώμνυντο ἔχειν κατὰ τὰ
[6, 26]	κενούς, παρόντων καὶ τῶν ἀστῶν	καὶ	ξένων, εἰ τύχοιεν ἐπιδημοῦντες· σφραγῖδας
[6, 24]	Ἔστι δὲ καὶ Χάρισιν ἱερὸν,	καὶ	ξόανα ἐπίχρυσα τὰ ἐς ἐσθῆτα,
[6, 13]	ἀνέθεσαν Ἀχαιοὶ Πελληνεῖς. Ἀνέθηκε δὲ	καὶ	ὁ Ἀθηναίων δῆμος Ἀριστοφῶντα Λυσίνου,
[6, 7]	παῖδες. Ἐπὶ δὲ αὐτοῖς κεῖται	καὶ	ὁ Διαγόρας, πυγμῆς ἐν ἀνδράσιν
[6, 6]	συνοικήσειν κατώμνυτο αὐτῷ σώσαντι αὐτὴν	καὶ	ὁ Εὔθυμος ἐνεσκευασμένος ἔμενε τὴν
[6, 16]	ἓξ ἀνῃρημένου. Ὁ δὲ Ἀσάμων	καὶ	ὁ Νίκανδρος Ἠλεῖοι μὲν ἦσαν·
[6, 7]	ἀκονιτί. Ἀνηγορεύοντο δὲ οὗτός τε	καὶ	ὁ Πεισίροδος Θούριοι, διωχθέντες ὑπὸ
[6, 3]	ἐποίησεν Ὄλυμπος, Πυριλάμπει δὲ ὁμώνυμος	καὶ	ὁ πλάστης, γένος δὲ οὐ
[6, 5]	οἵ τε ἄλλοι τῶν συμποτῶν	καὶ	ὁ Πουλυδάμας ἐσῆλθεν ὥρᾳ θέρους.
[6, 25]	λίθου λευκοῦ. Ἐνταῦθα ἔχει τιμὰς	καὶ	ὁ Σωσίπολις ἐν ἀριστερᾷ τῆς
[6, 19]	(Ὁ δὲ τρίτος τῶν θησαυρῶν	καὶ	ὁ τέταρτος ἀνάθημά ἐστιν Ἐπιδαμνίων.
[6, 20]	Δήμητρος Χαμύνης. Ἐνδυμιώνος μνῆμα. Ἄφεσις,	καὶ	ὁ τὴν Ἄφεσιν μηχανησάμενος. Βωμὸς
[6, 8]	ἐπὶ τυραννίδι, μετασχὼν τοῦ ἔργου	καὶ	ὁ Τιμασίθεος (ἐγένετο γὰρ τῶν
[6, 3]	πατρὸς εἴη Χαιρήμονος. Γέγραπται δὲ	καὶ	ὁ τὸν ἀνδριάντα εἰργασμένος Ἀστερίων
[6, 9]	αὐτῷ, Γέλωνα Δεινομένους ἀναθεῖναι Γελῷον·	καὶ	ὁ χρόνος τούτῳ τῷ Γέλωνί
[6, 13]	παισὶν ἐπὶ κέλητι ἵππῳ νίκη,	καὶ	ὅ τε ἵππος ἐπὶ στήλῃ
[6, 3]	οὖν εἰσιν οἵ τε Σάμιοι	καὶ	οἱ ἄλλοι Ἴωνες, (κατὰ τὸ
[6, 24]	τὸ ἐφ' ἡμῶν ἐστιν Ἱππόδρομος,	καὶ	οἱ ἐπιχώριοι τοὺς ἵππους παιδεύουσιν
[6, 20]	δὴ ἅρματα καταγνύουσιν ὡς ἐπίπαν	καὶ	οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται. καὶ τοῦδε
[6, 20]	στοᾷ τῇ Ἀγνάπτου χαλῶσιν ὕσπληγες,	καὶ	οἱ κατὰ ταύτας ἑστηκότες ἐκθέουσιν
[6, 21]	ἱερὸν πεποίηται Δήμητρι ἐπίκλησιν Χαμύνῃ·	καὶ	οἱ μὲν ἀρχαῖον τὸ ὄνομα
[6, 19]	δὲ θησαυρὸν τοῖς Ἐπιδαμνίοις Πύρρος	καὶ	οἱ παῖδες Λακράτης τε καὶ
[6, 23]	δὲ, ἔνθα ἐπὶ μελέτῃ δρομεῖς	καὶ	οἱ πένταθλοι θέουσιν. Ἔστι δὲ
[6, 7]	Μεγάροις τοῦ Διός. Διαγόρου δὲ	καὶ	οἱ τῶν θυγατέρων παῖδες πύξ
[6, 24]	μυρσίνην Ἀφροδίτης τε ἱερὰ εἶναι	καὶ	οἰκεῖα τῷ ἐς Ἄδωνιν λόγῳ·
[6, 21]	ἄν τις Λακεδαιμόνιόν τε εἶναι	καὶ	οἰκιστὴν Ἀκριῶν. Ἐπὶ δὲ τῷ
[6, 22]	ἐς τοὺς Πισαίους οἰκεῖα ἦν,	καὶ	οἰκιστὴν Δυσποντέα γενέσθαι σφίσιν Οἰνομάου
[6, 24]	τε ἐκ τῆς Κορκυραίων πολλαπλάσια,	καὶ	οἰκοδομήσασθαι τὴν στοὰν ἀπὸ τῶν
[6, 21]	ἐς τοὺς ἔπειτα ὅσων τε	καὶ	οἵων τὸν Οἰνόμαον κρατήσαντα ἐνίκησεν
[6, 3]	Ἰσθμίων, τέσσαρας δὲ ἐν Νεμέᾳ,	καὶ	Ὀλυμπικὰς μίαν μὲν ἐν παισί,
[6, 25]	τῇ Πύλῳ τιμάς. (Ἐπάγονται δὲ	καὶ	Ὅμηρον τῷ λόγῳ μάρτυρα ποιήσαντα
[6, 12]	ξενίαν πρὸς Πύρρον τὸν Αἰακίδου	καὶ	ὁμοῦ τῇ ξενίᾳ καὶ ἐπιγαμίαν
[6, 7]	τὸν πατέρα ἕστηκε. Διαγόραν δὲ	καὶ	ὁμοῦ τοῖς παισὶν Ἀκουσιλάῳ καὶ
[6, 19]	στόμασιν ἐς θάλασσαν κατερχόμενον δυσὶ,	καὶ	ὁμώνυμον αὐτῷ πόλιν, ἐν μέσῳ
[6, 21]	Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ αὐτὸν εἶναι,	καὶ	ὁμώνυμον Τρικολώνῳ τῷ Λυκάονος λέγουσιν
[6, 23]	Παραστάτου δὲ ἐπίκλησιν, καὶ Ἔρωτος,	καὶ	ὃν Ἠλεῖοι καὶ Ἀθηναῖοι κατὰ
[6, 6]	ἀμπίσχετο δέρμα ἐσθῆτα. Ἐτίθετο δὲ	καὶ	ὄνομα Λύκβαντα ἐπὶ τῇ γραφῇ
[6, 21]	μεταδοῦναι μέντοι καὶ ταύταις ταφῆναι)	καὶ	ὄνομα Παρθενίας τῷ ποταμῷ ἀπὸ
[6, 20]	καὶ νίκην τε ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο,	καὶ	ὄνομα τῷ θεῷ τίθενται Σωσίπολιν.
[6, 20]	καὶ ἀγαθοῦ τὰ ἐς ἱππικήν	(καὶ	ὄνομα Ὠλένιον αὐτῷ τίθενται, ἀπὸ
[6, 15]	γεγόνασιν ἐπὶ πεντάθλῳ, διαύλου δὲ	καὶ	ὅπλου μία ἐφ' ἑκατέρῳ νίκη.
[6, 15]	Ἠλεῖος ἐπὶ διαύλου τε ἀνάκειται	καὶ	ὅπλου νίκῃ. Παρὰ δὲ αὐτὸν
[6, 16]	Νελαί̈ δαν σταδίου τε ἀνελόμενον	καὶ	ὅπλου στέφανον, Ἠλείους σφᾶς ὄντας
[6, 18]	ἐνάτην ὀλυμπιάδα ἐπὶ ταῖς πεντήκοντα·	καὶ	Ὀπουντίου Ῥηξιβίου παγκρατιαστὰς καταγωνισαμένου μιᾷ
[6, 22]	οἴκαδε ἀπράκτους ἔπεισε δεήσεσί τε	καὶ	ὅρκοις. (Πύρρου δὲ τοῦ Πανταλέοντος
[6, 26]	δὲ τετραμμένη τε πρὸς Σικελίαν,	καὶ	ὅρμον παρεχομένη ναυσὶν ἐπιτήδειον· ἐπίνειον
[6, 3]	κεκρατηκότος τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Κνίδον	καὶ	ὄρος τὸ Δώριον ὀνομαζόμενον, οὕτω
[6, 26]	τῷ λόγῳ γε τῷ αὐτῷ	καὶ	ὅσα Αἰθίοπες οἱ ὑπὲρ Συήνης
[6, 24]	τῆς ἡμέρας ἐπὶ τὸ πένταθλον,	καὶ	ὅσα βαρέα ἆθλα ὀνομάζουσιν. (Ἡ
[6, 23]	ἄξια μνήμης γυμνάσιόν ἐστιν ἀρχαῖον,	καὶ	ὅσα ἐς τοὺς ἀθλητὰς πρὶν
[6, 18]	ὃς τὰ ἐν Ἕλλησιν ἀρχαῖα,	καὶ	ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου καὶ
[6, 24]	Ἠλείοις οὐ κατὰ τὰς Ἰώνων,	καὶ	ὅσαι πρὸς Ἰωνίᾳ πόλεις εἰσὶν
[6, 22]	τὸ πρόσωπον πηλῷ καὶ αὐτὴν	καὶ	ὅσαι τῶν νυμφῶν παρῆσαν, καὶ
[6, 15]	Ἀχαιοῖς ποιῆσαι καὶ Ἠλείοις αὐτόν,	καὶ	ὅσοι παρ' ἀμφοτέρων πολεμούντων ἑαλώκεσαν,
[6, 26]	αὐτοί τέ εἰσιν οἱ Σῆρες,	καὶ	ὅσοι τὰς προσεχεῖς αὐτῇ νέμονται
[6, 22]	παῖδα ἐμνημόνευον. Πισαίους μὲν δὴ	καὶ	ὅσοι τοῦ πολέμου Πισαίοις μετέσχον,
[6, 13]	νίκας. Εὐηθείας μὲν δὴ μετέχουσι	καὶ	ὅσοι Χίονιν αὐτὸν ἀναθεῖναι τὴν
[6, 5]	ὡς ἐπιπίπτοντι ἀνθέξων τῷ σπηλαίῳ,	καὶ	οὐ βιασθησόμενος ὑπὸ τοῦ ὄρους.
[6, 9]	Δῆλα οὖν ὡς Συρακούσιον ἤδη	καὶ	οὐ Γελῷον ἀναγορεύειν αὑτὸν ἔμελλεν.
[6, 13]	Ὀγδόῃ γὰρ Ὀλυμπιάδι καὶ ἑξηκοστῇ,	καὶ	οὐ πέρα ταύτης ἐστὶν ἐν
[6, 21]	καὶ ἄλλος Ἁρπινάτης καλούμενος ποταμὸς,	καὶ	οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[6, 9]	Ἀριστοκλῆς Σικυώνιος, ἀδελφός τε Κανάχου,	καὶ	οὐ πολὺ τὰ ἐς δόξαν
[6, 25]	πλέον ἔτι ἥκει· Σατράπην δὲ	καὶ	οὐ Ποσειδῶνα ὄνομα αὐτῷ τίθενται,
[6, 4]	τοῦ ἀνταγωνιζομένου τῶν χειρῶν ἔκλα,	καὶ	οὐ πρότερον ἀνίει, πρὶν ἢ
[6, 26]	αὐτῶν Σηρῶν ἄλλο πού τι,	καὶ	οὐ σὴρ, ὀνομάζεται. (Μέγεθος μέν
[6, 14]	Τῷ δὲ Φερίᾳ τούτῳ διάφορον	καὶ	οὐδαμῶς ἐοικυῖαν ἔσχεν ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 13]	τοῦ δρόμου συνέπεσεν ἀποβαλεῖν αὐτήν,	καὶ	οὐδέν τι ἧσσον θέουσα ἐν
[6, 13]	ἕκαστοι συνταχθῶσιν ὑπὸ τοῦ κλήρου,	καὶ	οὐκ ἀθρόους ἀφιᾶσιν ἐς τὸν
[6, 8]	ἔργα τῇ τε τόλμῃ λαμπρὰ,	καὶ	οὐκ ἀποδέοντα τῇ εὐτυχίᾳ, πλήν
[6, 14]	κομιδῇ τε ἔδοξεν εἶναι νέος,	καὶ	οὐκ ἐπιτήδειός πω νομισθεὶς παλαίειν,
[6, 23]	ἀσπίδες ἅμα κεινται, θέας ἕνεκα	καὶ	οὐκ ἐς ἔργον πολέμου πεποιημέναι.
[6, 20]	βάσκανόν τε εἶναι τοῖς ἱππεύουσι	καὶ	οὐκ εὐμενῆ δαίμονα. (Ἀνὴρ δὲ
[6, 5]	καὶ αὖθις ὑπὸ ἀσθενείας ἐξέλιπον	καὶ	οὗτοι τὴν πόλιν, ὅτε καὶ
[6, 10]	τὸν δὲ Ἀγιάδαν Σήραμβος, γένος	καὶ	οὗτος Αἰγινήτης· Λυκίνου δέ ἐστιν
[6, 8]	Κριτόδαμος ἐκ Κλείτορος, ἐπὶ πυγμῇ	καὶ	οὗτος ἀναγορευθεὶς παίδων. Τὰς δέ
[6, 14]	πεποίηκε μὲν Δαμέας ἐκ Κρότωνος	καὶ	οὗτος. Ἐγένοντο δὲ τῷ Μίλωνι
[6, 9]	Ἀλκίνου κρατήσας πυγμῇ παῖδας, Ἀρκὰς	καὶ	οὗτος ἐκ Κλείτορος. Καὶ τοῦ
[6, 5]	τῆς αὑτοῦ ῥώμης ἔμελλεν ἀπολεῖσθαι	καὶ	οὗτος. Ἐς σπήλαιον γὰρ οἵ
[6, 21]	ταύτῃ Λευκυανίας· ἐκδίδωσι μὲν οὖν	καὶ	οὗτος ἐς τὸν Ἀλφειόν, κάτεισι
[6, 4]	ταινίᾳ τὴν κεφαλὴν, ἐπεισήχθω μοι	καὶ	οὗτος ἐς τὸν λόγον, Φειδίου
[6, 3]	ἑτέρα, Ἰσθμίων δὲ δῆλα ὡς	καὶ	οὗτος κατὰ ταὐτὰ Ἠλείοις τοῖς
[6, 14]	παρ' αὐτὸν παλαιστὴς παῖς, Ἄνδριος	καὶ	οὗτος, Προκλῆς ὁ Λυκαστίδα. Τοῖς
[6, 8]	νίκη. Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης, ἔγραψε	καὶ	οὗτος τὰ ὀνόματα ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 12]	τῷ Δεινομένους, καὶ ἐν Συρακούσαις	καὶ	οὗτος τυραννήσας· Ἱέρων δὲ ἐκαλεῖτο
[6, 22]	Ἀρτέμιδι ἐνόμισαν τῇ Ἀλφειαίᾳ δρᾶν·	καὶ	οὕτω τὴν Ἀλφειαίαν θεὸν Ἐλαφιαίαν
[6, 15]	τραύματα. Λέγει τε δὴ εἰκότα,	καὶ	οὕτως ἐσκληθέντος τοῦ παγκρατίου, κρατηθεὶς
[6, 13]	αὐτῶν αὖθις θέουσι τῶν ἄθλων·	καὶ	οὕτως σταδίου δύο ὁ στεφανούμενος
[6, 24]	ναὸς ἐνταῦθα, ἰδίᾳ τῷ Σιληνῷ	καὶ	οὐχ ὁμοῦ Διονύσῳ πεποιημένος· Μέθη
[6, 26]	τὸ Δέλτα ὑπὸ τοῦ Νείλου,	καὶ	οὐχ ὑπὸ μιᾶς περιέχεσθαι θαλάσσης;
[6, 15]	τῆς αὐτῆς παλαῖσαί τε ὁμοῦ	καὶ	παγκρατιάσαι προθυμούμενον. (Γεγονυίας δὲ ἤδη
[6, 6]	τῇ αὐτῇ πυγμῆς τε ἀνελέσθαι	καὶ	παγκρατίου νίκας, ὑπερεβάλετο πυκτεύων τὸν
[6, 15]	τοῦ Πυθαγόρου, πάλης τε εἰληφότος	καὶ	παγκρατίου στέφανον ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 5]	ἡλικίᾳ κατεφόνευσε, γυναῖκας δὲ ἀπέδοτο	καὶ	παῖδας, μισθὸν εἶναι τὰ χρήματα
[6, 18]	ἅτε θέοντες περὶ γυναικῶν τε	καὶ	παίδων καὶ αὐτῆς πατρίδος, ἀποστέλλουσιν
[6, 23]	δὲ ὀνομάζουσιν ἐπὶ τῷ σχήματι·	καὶ	παλαίστραν τοῖς ἀθλοῦσιν ἐνταῦθα ποιοῦνται,
[6, 16]	Πτολεμαῖός τέ ἐστιν ἀναβεβηκὼς ἵππον,	καὶ	παρ' αὐτὸν Ἠλεῖος ἀθλητὴς Παιάνιος
[6, 14]	τε δὴ ὁ Ἱερώνυμος ἀνάκειται,	καὶ	παρ' αὐτὸν παλαιστὴς παῖς, Ἄνδριος
[6, 11]	ἑτέρωθι ἔν τε Ἕλλησιν οἶδα	καὶ	παρὰ βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους,
[6, 11]	Θεαγένους ἀνδριάντες πολλαχοῦ τῆς Ἑλλάδος,	καὶ	παρὰ Βαρβάροις. (Ἐφεξῆς τούτων ἀναθήματά
[6, 23]	ἀγυιᾶς τε ἡ ὁδὸς Σιωπῆς,	καὶ	παρὰ τὸ ἱερὸν τῆς Φιλομείρακός
[6, 13]	τε ἐν ἡμέρᾳ τῇ αὐτῇ	καὶ	παραυτίκα σταδίου λαβὼν νίκην, προσέθηκε
[6, 24]	θεῶν· ἀστράγαλον δὲ μειρακίων τε	καὶ	παρθένων, οἷς ἄχαρι οὐδέν πω
[6, 21]	Τούτων μὲν οὖν γονέας τε	καὶ	πατρίδας οὐχ οἷά τε ἦν
[6, 3]	τέχνη, Δαιδάλου τοῦ Σικυωνίου μαθητοῦ,	καὶ	πατρὸς Πατροκλέους. (Ἵππον δὲ Ἠλεῖον
[6, 13]	Ἑλλανοδίκας ἀφικομένη καὶ νικῶσα ἔγνω,	καὶ	παύεται τοῦ δρόμου. Ἠλεῖοι δὲ
[6, 19]	Συρακοσίων, Φοίνικας ἤτοι τριήρεσιν ἢ	καὶ	πεζῇ μάχῃ κρατησάντων. (Ὁ δὲ
[6, 21]	τοῦ Ἰαρδάνου ποταμοῦ. Λέγουσι δὲ	καὶ	Πέλοπα οἱ Ἠλεῖοι τῇ Ἀθηνᾷ
[6, 26]	αν ἰόντι ἐξ Ἤλιδος, ἑπτὰ	καὶ	πεντήκοντα στάδιοι καὶ ἑκατὸν ἐπὶ
[6, 19]	ἐμοῦ δὲ ὅτι μὴ θέατρον	καὶ	περίβολοι τείχους ἄλλο ἐλείπετο οὐδὲν
[6, 19]	τὸ παρὰ Ἑσπερίσι τὴν μηλέαν,	καὶ	περιελελιγμένον τῇ μηλέᾳ τὸν δράκοντα·
[6, 17]	τῷ Φιλίππου τῆς ἐπὶ Δαρεῖον	καὶ	Πέρσας στρατείας μετασχόντος. Δύο δὲ
[6, 22]	τῶν νυμφῶν, Καλλιφάεια, καὶ Συνάλλαξις,	καὶ	Πηγαία τε καὶ Ἴασις, ἐν
[6, 5]	ποδῶν, τὰς χηλὰς κατεῖχεν ἄκρας,	καὶ	πηδῶντα καὶ ἐπειγόμενον οὐκ ἀνίει,
[6, 17]	τε Τισίας ἐς λόγους ἐσηνέγκατο,	καὶ	πιθανώτατα τῶν καθ' αὑτὸν γυναικὶ
[6, 14]	ἀνέθηκεν ἀνελόμενος κέλητι ἵππῳ στέφανον·	καὶ	πλησίον τοῦ ἵππου Τελέστας ἐστὶ
[6, 26]	τοῖς δένδρεσιν ὑφαίνουσι· καὶ δὴ	καὶ	πόδας ἀριθμὸν ὀκτὼ κατὰ ταὐτὰ
[6, 24]	ἐσθῆτα, πρόσωπα δὲ καὶ χεῖρες	καὶ	πόδες λίθου λευκοῦ· ἔχουσι δὲ
[6, 25]	προσώπου καὶ χειρῶν τε ἄκρων	καὶ	ποδῶν· ταῦτα δέ οἵ ἐστι
[6, 11]	τὴν Πυθίαν ἔρχονται, λέγοντες ὡς	καὶ	ποιήσασιν αὐτοῖς τὰ χρησθέντα διαμένοι
[6, 19]	Βυζαντίων. Ὁπόσοι δὲ περὶ Ἰταλίας	καὶ	πόλεων ἐπολυπραγμόνησαν τῶν ἐν αὐτῇ,
[6, 19]	Σινυνωνίων θησαυρός. Περὶ Ταρτησοῦ ποταμοῦ	καὶ	πόλεως. Θησαυρὸς Καρχηδονίων. Ἐπιδαμνίων. Συβαριτῶν.
[6, 13]	ὑπὸ Ἑλλήνων. Ποιήσαιο δ' ἂν	καὶ	Πολίτην ἐν μεγάλῳ θαύματι. Ὁ
[6, 4]	Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας τετύχε· ᾧ	καὶ	πολλὰ εὕρετο ἄλλα ἐς τιμήν.
[6, 21]	πόρρω ἱερὸν Διονύσου Λευκυανίτου πεποίηται,	καὶ	ποταμὸς παρέξεισι ταύτῃ Λευκυανίας· ἐκδίδωσι
[6, 5]	τε τῶν φρονησάντων ἐπὶ ἰσχύι,	καὶ	Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι, καὶ ὑπὸ τῆς
[6, 21]	δρόμῳ τὸ χρεὼν Ἀριστόμαχόν τε	καὶ	Πρίαντα, ἔτι δὲ Πελάγοντα καὶ
[6, 22]	σταδίους κώμη τε Ἠλείων Ἡράκλεια	καὶ	πρὸς αὐτῇ Κύθηρος ποταμός· πηγὴ
[6, 21]	τε ὕδωρ τῆς Παρθενίας ἐστὶ	καὶ	πρὸς τῷ ποταμῷ τάφος ἵππων
[6, 7]	ὁ Ἀλκαίνετος ἔν τε ἀνδράσι	καὶ	πρότερον ἔτι ἐπεκράτησεν ἐν παισίν·
[6, 4]	ἀνέθηκεν ἀνὴρ, ἅτε παρὰ Ἀντιπάτρῳ	καὶ	πρότερον ἰσχύσαντα παρὰ Ἀλεξάνδρῳ. (Σωδάμας
[6, 16]	Δημήτριον τὸν στρατεύσαντα ἐπὶ Σέλευκον	καὶ	Πτολεμαῖον τὸν Λάγου στεφανοῦσά ἐστιν.
[6, 12]	Μοσχίωνος Ἱππόμαχον, γένος τε Ἠλείους	καὶ	πυγμῇ κρατήσαντας ἐν παισί, τὸν
[6, 15]	Θεαγένην ἐπὶ παγκρατίῳ τε ἀνηγορεύθη	καὶ	πυγμῇ. (Παγκρατίου μὲν οὖν μιᾷ
[6, 15]	αὖθις ἐν ἀνδράσι πάλῃ τε	καὶ	πυγμῇ στεφανωθέντα ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 15]	μὲν τὸν Κλειτόμαχον τοῦτον παγκρατίου	καὶ	πυγμῆς ἀγωνιστήν· εἶχε δὲ καὶ
[6, 11]	Ἰσθμίων δέκα παγκρατίου τε ἀναμὶξ	καὶ	πυγμῆς. Ἐν Φθίᾳ δὲ τῇ
[6, 15]	Ὀλυμπιάδα πάλῃ τὴν προτέραν ἀνῃρημένον,	καὶ	Πύθια παίδων τε πυγμῇ, καὶ
[6, 13]	πύκτας ἐν Ὀλυμπίᾳ, τοσαῦται δὲ	καὶ	Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ νῖκαι· καὶ
[6, 3]	Ἀριστόδημος Θράσιδος· γεγόνασι δὲ αὐτῷ	καὶ	Πυθοῖ δύο νῖκαι. Ἡ δὲ
[6, 12]	ἐν Ὀλυμπίᾳ, καὶ Νεμέᾳ τε	καὶ	Πυθοῖ καὶ ἐν Ἰσθμῷ, μαρτυρεῖ
[6, 15]	ὡς καὶ τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	Πυθοῖ καὶ Νεμέᾳ καὶ Ἰσθμῷ
[6, 11]	Θεαγένης ἐκράτει. (Γεγόνασι δὲ αὐτῷ	καὶ	Πυθοῖ νῖκαι τρεῖς, αὗται μὲν
[6, 4]	ἐν Νεμέᾳ πεντάκις ἐνίκησε πυκτεύων,	καὶ	Πυθοῖ τε δὶς καὶ δὶς
[6, 4]	Ἰσθμίων ἀναμὶξ δυόδεκα, Ὀλυμπίασι δὲ	καὶ	Πυθοῖ, τῇ μὲν δύο, τρεῖς
[6, 8]	ἐν Ὀλυμπίᾳ παῖδας, καταπαλαίσαντος δὲ	καὶ	Πυθοῖ τοὺς ἐλθόντας τῶν ἀνδρῶν,
[6, 7]	Πύθαρχός τε ἕστηκε Μαντινεὺς σταδιοδρόμος,	καὶ	πύκτης Ἠλεῖος Χαρμίδης, λαβόντες νίκας
[6, 17]	ἀνέθηκε Μακεδὼν ἀνήρ. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	πύκτης κρατήσας ἐν παισὶ, Βούτας
[6, 25]	Ἀθηνᾶν συνεργὸν λέγουσιν· ἀφικέσθαι, οὖν	καὶ	Πυλίοις τὸν δην συμμαχήσοντα τῇ
[6, 16]	δὲ λαβόντα ἐπὶ πεντάθλῳ νίκην,	καὶ	Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας κρατήσαντα,
[6, 6]	Καικίνου φασίν, ὃς τὴν Λοκρίδα	καὶ	Ῥηγίνην ὁρίζων τὸ ἐς τοὺς
[6, 9]	Θεόγνητος πίτυος τῆς γ' ἡμέρου	καὶ	ῥοιᾶς φέρει καρπόν, ἐμοὶ μὲν
[6, 26]	προσεχεῖς αὐτῇ νέμονται νήσους, Ἄβασαν	καὶ	Σακαίαν· οἱ δὲ αὐτοὺς οὐκ
[6, 16]	Πυριλάμπης Μεσσήνιος. (Εὐαλκίδᾳ δὲ Ἠλείῳ	καὶ	Σελεάδᾳ Λακεδαιμονίῳ, τῷ μὲν ἐν
[6, 16]	Ἀντίγονόν τε τὸν Δημητρίου πατέρα	καὶ	Σέλευκον ἀνέθηκε: Σελεύκου δὲ ἐς
[6, 11]	Ἀμύντου, καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου,	καὶ	Σέλευκός τε καὶ Ἀντίγονος· τοῖς
[6, 24]	Ἀθηναίων. Ἑτέρωθι δὲ Ἡλίῳ πεποίηται	καὶ	Σελήνῃ λίθου τὰ ἀγάλματα· καὶ
[6, 6]	τε ἄλλας τῶν ἐν Ἰταλίᾳ	καὶ	Σικελίᾳ πόλεων, ἀφικέσθαι δὲ καὶ
[6, 4]	ὄνομα δέ οἱ ἦν Ἀθήναιος·	καὶ	Σικυώνιος Σώστρατος παγκρατιαστὴς ἀνήρ, ἐπίκλησις
[6, 24]	βάθρου τοῦ αὐτοῦ. (Ἔστι δὲ	καὶ	Σιληνοῦ ναὸς ἐνταῦθα, ἰδίᾳ τῷ
[6, 22]	δέ σφισιν ἀπὸ Ἠλείων Μακίστιοι	καὶ	Σκιλλούντιοι, οὗτοι μὲν ἐκ τῆς
[6, 5]	Φεραίων τυραννήσας κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς,	καὶ	Σκοτουσσαίων τούς τε ἐς τὸ
[6, 19]	ἅγε ὁ Λακεδαιμόνιος Δόντας Διποίνου	καὶ	Σκύλλιδος μαθητὴς ἐποίησε. (Τελευταῖος δὲ
[6, 18]	ἀμυνάμενος. Ἐπεφύκει μὲν αὐτὸς σοφιστὴς,	καὶ	σοφιστῶν λόγους μιμεῖσθαι· ὡς δέ
[6, 22]	αὐθαίρετον, συμφορὰν ἀπεχθανόμενοί τε Ἠλείοις	καὶ	σπουδὴν ποιούμενοι, τιθέναι τὸν Ὀλυμπικὸν
[6, 13]	Ἀνάκειται δὲ τῇ ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	στήλη λέγουσα τοῦ Λακεδαιμονίου Χιόνιδος
[6, 16]	ἐγένετο ἐν ἀνδράσιν Ὀλυμπικὴ νίκη·	καὶ	στήλην ἐν τῇ Ἄλτει παρὰ
[6, 4]	Καὶ αὐτὸν ἤτοι μαθητὴς, ἢ	καὶ	στρατιωτικὸς ἀνέθηκεν ἀνὴρ, ἅτε παρὰ
[6, 19]	καὶ Ἕρμων ἐποίησαν. (κοδόμησαν δὲ	καὶ	Συβαρῖται θησαυρὸν, ἐχόμενον τοῦ Βυζαντίων.
[6, 23]	ἐπιδείξεις ἐνταῦθα λόγων τε αὐτοσχεδίων	καὶ	συγγραμμάτων ποιοῦνται παντοίων· καλεῖται δὲ
[6, 23]	παλαίστραν τοῖς ἀθλοῦσιν ἐνταῦθα ποιοῦνται,	καὶ	συμβάλλουσιν αὐτόθι τοὺς ἀθλητὰς οὐ
[6, 3]	ἐγένετο κάλλιστος τῶν ἐφ' ἑαυτοῦ,	καὶ	σὺν τέχνῃ μάλιστα ἐπάλαισε. Καταπαλαίσαντι
[6, 7]	ἐργάζονται, παρόν σφισι πολλά τε	καὶ	σὺν τῷ δικαίῳ δρᾶσαι. (Τὰ
[6, 22]	μὲν ἑκάστῃ τῶν νυμφῶν, Καλλιφάεια,	καὶ	Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία τε καὶ
[6, 14]	καὶ ἡλικίᾳ νέον, πρὸς δὲ	καὶ	σύνεγγυς οὐκ ἐθέλοντα ἵστασθαι. (Λέγεται
[6, 19]	τρεῖς ἀριθμόν, Γέλωνος δὲ ἀνάθημα	καὶ	Συρακοσίων, Φοίνικας ἤτοι τριήρεσιν ἢ
[6, 15]	τῷ Δεινομένους ὁ Ἱέρων οὗτος	καὶ	Συρακουσῶν εἴη κατὰ ταὐτὰ ἐκείνῳ
[6, 19]	δὲ ἀνάθημα τόν τε θησαυρὸν	καὶ	τὰ ἀγάλματα εἶναι τὰ ἐν
[6, 11]	Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας φονικοὺς, ὑπερώρισε	καὶ	τὰ ἄψυχα, εἴγε ἐμπεσόν τι
[6, 23]	μάλιστα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ' Γυμνάσιον Ἤλιδος	καὶ	τὰ ἐν αὐτῷ μνμημνς ἄξια.
[6, 15]	τε εἰκὼν ἀρχαία τοῦ Εὐτελίδα,	καὶ	τὰ ἐπὶ τῷ βάθρῳ γράμματα
[6, 6]	τὰ ἐς τὰς νίκας αὐτῷ	καὶ	τὰ ἐς δόξαν ὑπάρχοντα τὴν
[6, 13]	Οὐ μὴν τῷ γε ἐπιγράμματι	καὶ	τὰ Ἠλείων ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας
[6, 18]	οὐ τὰ πάντα ἤπιον, ἀλλὰ	καὶ	τὰ μάλιστα θυμῷ χρώμενον, Ἀλέξανδρον
[6, 3]	δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ	καὶ	τάδε ἐπιλέγει, τῆς ἵππου τε
[6, 16]	τις. Ἐπὶ δὲ τῷ Πυττάλῳ	καὶ	τάδε ἔτι λέγουσιν, ὡς γενομένης
[6, 3]	Λέγεται δὲ ἐπὶ τῷ Εὐπολέμῳ	καὶ	τάδε· ὡς ἐφεστήκοιεν τρεῖς ἐπὶ
[6, 24]	(Πεποίηται δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ταῖς γυναιξὶν οἴκημα ταῖς ἑκκαίδεκα
[6, 25]	τῶν ποδῶν ἐπιπλέκων τῷ ἑτέρῳ,	καὶ	ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις ἐπὶ δόρατι
[6, 3]	Αἰγιεύς. Πύρρου δὲ τοῦ Αἰακίδου	καὶ	Ταραντίνων ἐς τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[6, 19]	αὐτοὺς ἑώρων εἰργασμένους· εἰ δὲ	καὶ	Ταρτήσσιος χαλκὸς λόγῳ τῷ Ἠλείων
[6, 16]	Δαματρίου, πάλης τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	τὰς δύο Πυθικὰς ἀνῃρημένος νίκας.
[6, 19]	ἐνταῦθα πρόσωπον καὶ ἄκρους πόδας	καὶ	τὰς χεῖρας ἐλέφαντος εἰργασμένος. (Ἐν
[6, 19]	μηλέᾳ τὸν δράκοντα· κέδρου μὲν	καὶ	ταῦτα, Θεοκλέους δὲ ἔργα τοῦ
[6, 8]	Δρύωνος παγκρατιαστὴν Πελληνέα προσέσται μοι	καὶ	ταῦτα τῷ ἐς Ἀχαιοὺς λόγῳ.
[6, 21]	ἵππους τῷ Μάρμακι, μεταδοῦναι μέντοι	καὶ	ταύταις ταφῆναι) καὶ ὄνομα Παρθενίας
[6, 24]	ὑπὲρ τοῦ Ἀχιλλέως τὸν τάφον·	καὶ	ταύτῃ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἰέναι καθέστηκεν
[6, 18]	τὴν χάριν, ἐξανδραποδίσασθαι μὲν γυναῖκας	καὶ	τέκνα Λαμψακηνῶν, καταβαλεῖν δὲ καὶ
[6, 10]	δὲ Ἡραιέα, καὶ Ἐπικράδιον Μαντινέα,	καὶ	Τέλλωνα Θάσιον, καὶ Ἠλεῖον Ἀγιάδαν,
[6, 6]	πηγή, πρὸς δὲ Ἡρῷόν τε	καὶ	Τεμέσα ἦν ἡ πόλις, ἐν
[6, 22]	καθεστηκότα ἐς Λετρίνους τε μετήγαγον,	καὶ	τῇ Ἀρτέμιδι ἐνόμισαν τῇ Ἀλφειαίᾳ
[6, 13]	ἀνδράσιν Ἀγαθίνῳ τε τῷ Θρασυβούλου	καὶ	Τηλεμάχῳ, Τηλεμάχῳ μὲν ἐπὶ ἵππων
[6, 26]	τε ἄλλα ἐστὶν ἐς καρποὺς	καὶ	τὴν βύσσον οὐχ ἥκιστα ἐκτρέφειν
[6, 26]	μὲν δὴ κανναβίδα καὶ λίνον	καὶ	τὴν βύσσον σπείρουσιν, ὅσοις ἡ
[6, 13]	οἰκίαν αὐτοῦ δεσμωτήριον εἷναι κατέγνωσαν,	καὶ	τὴν εἰκόνα καθεῖλον παρὰ τῇ
[6, 20]	ἐνταῦθα· σὺν δὲ αὐτῷ σέβεσθαι	καὶ	τὴν Εἰλείθυιαν ἐνόμισαν, ὅτι τὸν
[6, 3]	κατέλαβε δὲ ἐς ἅπαν ἐρημωθῆναι	καὶ	τὴν Καυλωνίαν ἁλοῦσαν ὑπὸ Καμπανῶν,
[6, 26]	ὕστερον δεδήλωκεν, ὡς πόλισμα οὖσαν	καὶ	τὴν Κυλλήνην ἐπίσταται· (Πουλυδάμας δ'
[6, 6]	τε ἐπεθύμησεν ἐς τὸν ναὸν,	καὶ	τὴν παρθένον ἐσελθὼν θεάσασθαι. Ὡς
[6, 26]	μιᾶς περιέχεσθαι θαλάσσης; τοιαύτην ἑτέραν	καὶ	τὴν Σηρίαν νῆσον εἶναι. Οὗτοι
[6, 20]	αὐτῷ τίθενται, ἀπὸ τούτου δὲ	καὶ	τὴν Ὠλενίαν ἐν τῇ Ἠλείᾳ
[6, 20]	εἰληχότας ἑστάναι τὴν δευτέραν τάξιν,	καὶ	τηνικαῦτα χαλῶσιν αἱ ὕσπληγες αἱ
[6, 17]	καὶ Εἰκάσιος Λυκίνου τε ὢν	καὶ	τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς, κατεπάλαισαν μὲν
[6, 4]	τὸν λόγον, Φειδίου τε ἕνεκα	καὶ	τῆς ἐς τὰ ἀγάλματα τοῦ
[6, 24]	καὶ Σελήνῃ λίθου τὰ ἀγάλματα·	καὶ	τῆς μὲν κέρατα ἐκ τῆς
[6, 15]	νίκην ὁ Παντάρκης, καί οἱ	καὶ	τῆς νίκης ὑπόμνημά ἐστιν ἐν
[6, 23]	Ἠλείοις Ἀντέρωτα ὀνομάζουσι, Δήμητρός τε	καὶ	τῆς παιδός. Ἀχιλλεῖ δὲ οὐ
[6, 18]	Ἀλέξανδρον πρεσβείας ὑπὲρ τῶν Λαψακηνῶν,	καὶ	τῆς πρὸς Θεόπομπον ἔχθρας. Ἄγαλμα
[6, 14]	Τά περὶ τῆς ἰσχύος τε	καὶ	τῆς τελεθτῆς αὐτοῦ. Ἀνδριὰς Πύρρου
[6, 4]	εὕρισκον. Ἀρχιδάμου δὲ ἄλλων τε	καὶ	τῆς τελευτῆς (ἐμοὶ δοκεῖν) ἕνεκα
[6, 3]	Ἴωνες, καὶ Κόνωνα ἀνακείμενον χαλκοῦν	καὶ	Τιμόθεον ἐν Σάμῳ τε ἔστιν
[6, 5]	ἐν κύκλῳ περισχὼν καὶ τοξόταις,	καὶ	τὸ ἄλλο ὅσον ἐν ἡλικίᾳ
[6, 7]	ἐστὶν ἔγκλημα. Διαγόρας μὲν δὴ	καὶ	τὸ ἀπ' αὐτοῦ γένος δόξης
[6, 4]	τὸν Εὐάνθην ἀνήρ τε ἱπποτρόφος	καὶ	τὸ ἅρμα, ἀναβεβηκυῖα δὲ ἐπὶ
[6, 6]	Εὔθυμος, χρόαν τε δεινῶς μέλας	καὶ	τὸ εἶδος ἅπαν ἐς τὰ
[6, 7]	ἀθλητῶν ἀφίξῃ τὰς εἰκόνας, Διαγόραν	καὶ	τὸ ἐκείνου γένος. Οἱ δὲ
[6, 14]	Μίλων. Λέγεται δὲ ἐς αὐτὸν	καὶ	τὸ ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ καὶ
[6, 14]	καὶ τὸ ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ	καὶ	τὸ ἐπὶ τῷ δίσκῳ. Ῥοιὰν
[6, 4]	τελευτὴν γενέσθαι. Μαρτυρεῖ δέ μοι	καὶ	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ.
[6, 11]	κλέος τοῦ παιδὸς ἐπὶ ἰσχύι,	καὶ	τὸ ἔργον ἀνὰ πᾶσαν ἐβεβόητο
[6, 18]	Καὶ αὐτός τε συγγεγραφὼς ἦν,	καὶ	τὸ ἔχθος τὸ ἐς Θεόπομπον
[6, 14]	μνᾶμα τοῦ αὐλητᾶ. Ἀνέθεσαν δὲ	καὶ	τὸ κοινὸν τὸ Αἰτωλῶν Κύλωνα,
[6, 20]	ὑπὸ Κτεάτου λέγουσι τοῦ Ἄκτορος,	καὶ	τὸ μνῆμα κοινὸν Δαμέωνι καὶ
[6, 4]	λέγεται τὴν πάλην, καθὰ δὴ	καὶ	τὸ παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ·
[6, 20]	(Ἐπῄεσάν τε δὴ οἱ Ἀρκάδες,	καὶ	τὸ παιδίον ἐνταῦθα ἤδη δράκων
[6, 20]	τὸν θεὸν, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν	καὶ	τὸ πρόσωπον ἐφειλκυσμένῃ ὕφος λευκόν.
[6, 6]	ἀπὸ τοῦ δαίμονος. Ἤκουσα δὲ	καὶ	τοιόνδε ἔτι ἐς τὸν Εὔθυμον,
[6, 7]	τῷ Θεάντου Λεπρεάτῃ καὶ αὐτῷ	καὶ	τοῖς παισὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι. Αὐτὸς
[6, 5]	καὶ οὗτοι τὴν πόλιν, ὅτε	καὶ	τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι προσπταῖσαι δεύτερα
[6, 9]	ταὐτὰ δοξάζειν ἐμοί τε παρίστατο	καὶ	τοῖς πρότερον ἢ ἐγὼ τὰ
[6, 24]	σχῆμα· ἔστι δὲ οὐχ ὑψηλόν,	καὶ	τοῖχοι μὲν οὐκ εἰσί, τὸν
[6, 4]	ἢ ἰδίᾳ κατ' ἀρετήν τε	καὶ	τόλμαν Ἀχαιῶν μόνος Ἀντιπάτρου μοι
[6, 22]	τῶν ἐν Ἕλλησι μάλιστα ὑβρίσαντα,	καὶ	τὸν ἀγῶνα ἔθεσαν ὁμοῦ τῷ
[6, 18]	γνώσει. Προσῄει τε ὁ Ἀναξιμένης,	καὶ	τὸν Ἀλέξανδρον, πεπυσμένον καθ' ἥντινα
[6, 22]	καὶ ὅσαι τῶν νυμφῶν παρῆσαν,	καὶ	τὸν Ἀλφειόν, ὡς ἐσῆλθεν, οὐκ
[6, 15]	οἱ Μιτυληναῖοι ἐς δόξαν, ὡς	καὶ	τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ
[6, 5]	ὁμοῦ καὶ τοὺς ἵππους πεδήσας	καὶ	τὸν ἡνίοχον εἶχε. (Δαρεῖος δὲ
[6, 10]	τοῖς ἵπποις αὑτοῦ τε εἰκόνα	καὶ	τὸν ἡνίοχον. (Ἐπιγέγραπται δὲ καὶ
[6, 26]	τοῖς μάλιστα Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι,	καὶ	τὸν θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς
[6, 20]	εἶναι μὲν Ἀμφίονα, εἶναι δὲ	καὶ	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα μαγεῦσαι δεινόν·
[6, 20]	Ἠλείους στρατείας αὐτόν τε ἀποθανεῖν	καὶ	τὸν ἵππον ἐφ' ᾧ ἐπωχεῖτο
[6, 23]	μιᾶς τύπος Ἔρωτα ἔχων ἐπειργασμένον,	καὶ	τὸν καλούμενον Ἀντέρωτα· ἔχει δὲ
[6, 17]	πάλης ἐν παισὶν ἀνῃρημένον νίκην,	καὶ	τὸν Λεοντῖνον Γοργίαν ἰδεῖν ἔστιν·
[6, 12]	νίκης. Κάλλωνα δὲ τὸν Ἁρμοδίου,	καὶ	τὸν Μοσχίωνος Ἱππόμαχον, γένος τε
[6, 3]	δὲ αὐτῷ τοὺς παῖδας προσαναστῆσαι	καὶ	τὸν παιδοτρίβην ὑπὸ Ἠλείων ἐδόθη.
[6, 21]	δὴ ἐνταῦθά ἐστι τὸ μνῆμα,	καὶ	τὸν Πέλοπα, ἡνίκα τῶν Πισαίων
[6, 5]	πλευρά, ἡ δὲ ἐπὶ Θεσσαλοὺς	καὶ	τὸν ποταμὸν τέτραπται τὸν Πηνειόν.
[6, 19]	δὲ τοὺς ἀναθέντας, Μύρωνα εἶναι	καὶ	τὸν Σικυωνίων δῆμον. Ἐν τούτῳ
[6, 5]	κατηκόντισε, πελτασταῖς ἐν κύκλῳ περισχὼν	καὶ	τοξόταις, καὶ τὸ ἄλλο ὅσον
[6, 4]	κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν, καί οἱ	καὶ	τοῦ βίου συνέπεσεν ἐν πολέμῳ
[6, 15]	καὶ ἁλόντα ἐν τῇ μάχῃ,	καὶ	τοῦ Δημητρίου τὸν παῖδα Ἀντίγονον,
[6, 21]	αὐτὸν ἀπὸ Κυδωνίας τῆς Κρητικῆς	καὶ	τοῦ Ἰαρδάνου ποταμοῦ. Λέγουσι δὲ
[6, 18]	ἀρχαιότατα ἀθλητῶν ἀγάλματα. (Ἔστι δὲ	καὶ	τοῦ Κυρηναίου Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα·
[6, 26]	δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς	καὶ	τοῦ Μηνίου τὸ θέατρόν τε
[6, 20]	ἔστιν ἐν μέσῳ τῶν θησαυρῶν	καὶ	τοῦ ὄρους ἱερὸν Εἰλειθυίας, ἐν
[6, 10]	τὰς δὲ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	καὶ	τοῦ πάππου φησὶ τὸ ἐπίγραμμα
[6, 12]	πρότερον τὸν ὁμώνυμόν τε αὐτῷ	καὶ	τοῦ πατρὸς πατέρα, τούτους μὲν
[6, 15]	ἀθλητῶν. Ἀνδριὰς τοῦ Ἀγησιλάου. Δημητρίου	καὶ	τοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ Ἀντιγόνου. Ἀρέος
[6, 13]	ἵππον ταύτην ἐφιᾶσιν. (Ἐγένετο δὲ	καὶ	τοῦ Φειδώλα τοῖς παισὶν ἐπὶ
[6, 20]	ἐπίπαν καὶ οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται.	καὶ	τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι
[6, 20]	Ἑλλανοδίκας ἐσιέναι ἐς τὸ στάδιον	καὶ	τοὺς ἀγωνιστάς. Τὸ μὲν δὴ
[6, 7]	ὅτι καὶ Ἀθηναίοις ἐς Θράσυλλον	καὶ	τοὺς ἐν Ἀργινούσαις ὁμοῦ τῷ
[6, 20]	λελεγμένα μοι παρὰ τὴν κρηπῖδα	καὶ	τοὺς ἐπ' αὐτῇ παρήκει θησαυρούς.
[6, 15]	τούς τε (ἐς) τὴν πυγμὴν	καὶ	τοὺς ἐς τὸ παγκράτιον ἐσελθόντας
[6, 11]	δρόμῳ ἐμφανὴς ἐν Ἕλλησιν εἴη,	καὶ	τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὸν δόλιχον
[6, 5]	χειρῶν ὄπισθε τοῦ ἅρματος, ὁμοῦ	καὶ	τοὺς ἵππους πεδήσας καὶ τὸν
[6, 21]	Λέγουσι δὲ, ὡς ὁδοιπόρους τε	καὶ	τοὺς προσοικοῦντας ὁ Σαῦρος ἐκακούργει,
[6, 15]	παρ' ἀμφοτέρων πολεμούντων ἑαλώκεσαν, ἄφεσιν	καὶ	τούτοις γενέσθαι. Καὶ δὴ αὐτὸς
[6, 7]	δὲ ὀλυμπίασι πυγμῇ παῖδας ὑπῆρξε	καὶ	τούτοις. Γνάθωνα δὲ καὶ ἐς
[6, 14]	ἀνελόμενον πεντάθλου νίκην, καὶ Δαμάρετον	καὶ	τοῦτον Μεσσήνιον, κρατήσαντα πυγμῇ παῖδας,
[6, 7]	νίκας ἐπὶ παισί. Θεασάμενος δὲ	καὶ	τούτους, ἐπὶ τῶν Ῥοδίων ἀθλητῶν
[6, 5]	δὲ αἰσθήσεως τοῦ ἐπιόντος κακοῦ	καὶ	τρεπομένων ἐς φυγὴν τῶν λοιπῶν
[6, 22]	τῷ Φείδωνι. Τετάρτῃ δὲ ὀλυμπιάδι	καὶ	τριακοστῇ στρατὸν οἱ Πισαῖοι καὶ
[6, 19]	Μύρων νικήσας ἅρματι τὴν τρίτην	καὶ	τριακοστὴν Ὀλυμπιάδα. Ἐν δὲ τῷ
[6, 15]	νῖκαι δύο ἐπὶ τῆς ὀγδόης	καὶ	τριακοστῆς Ὀλυμπιάδος πάλης, ἡ δὲ
[6, 21]	Λυκοῦργον, Λάσιόν τε καὶ Χαλκώδοντα,	καὶ	Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ αὐτὸν εἶναι,
[6, 14]	τοῖς παισὶν, οὓς ἀγενείους καλοῦσι,	καὶ	τρίτα δὴ ὅ τι ἄριστον
[6, 23]	τῷ Διὶ ἐποιήθη. (Ἔστι δὲ	καὶ	τρίτος γυμνασίου περίβολος, ὄνομα μὲν
[6, 8]	παγκρατίου λαβόντι ἐν ἀνδράσι στέφανον,	καὶ	Τροιζηνίῳ Βαύκιδι παλαιστὰς καταβαλόντι ἄνδρας,
[6, 21]	πεποίηται· τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς	καὶ	τρόπαιον κατὰ Ἀρκάδων ἐπὶ τῇ
[6, 25]	δου γίνεται. (Τοῖς δὲ Ἠλείοις	καὶ	Τύχης ἱερὸν: ἐν στοᾷ δὲ
[6, 19]	δὲ ἐσθῆτός ἐστι τὰ λοιπὰ	καὶ	τῷ Ἐνδυμίωνι ἐλέφαντος. Μεταποντίνους δὲ
[6, 20]	καὶ τὸ μνῆμα κοινὸν Δαμέωνι	καὶ	τῷ ἵππῳ γενέσθαι. (Λέγουσι δὲ
[6, 5]	αὐτοῖς παρέχεται καὶ λέοντας, οἳ	καὶ	τῷ στρατῷ ποτε ἐπιθέμενοι τῷ
[6, 23]	μαλακωτέρων ταῖς πληγαῖς. Ἀνάκειται δὲ	καὶ	τῶν ἀγαλμάτων τὸ ἕτερον, ἃ
[6, 26]	δὲ αὐτοί τε οἱ ἱερεῖς,	καὶ	τῶν ἄλλων ὅσοις ἂν κατὰ
[6, 26]	οἱ ἱερεῖς κατατίθενται κενούς, παρόντων	καὶ	τῶν ἀστῶν καὶ ξένων, εἰ
[6, 20]	ἐς τὴν Ἠλείαν ἐσβεβληκότων στρατιᾷ,	καὶ	τῶν Ἠλείων σφίσιν ἀντικαθημένων, γυναῖκα
[6, 10]	καὶ τὸν ἡνίοχον. (Ἐπιγέγραπται δὲ	καὶ	τῶν ἵππων τὰ ὀνόματα, Φοῖνιξ
[6, 19]	φασὶ κειμένην Βρεντεσίου τε μεταξὺ	καὶ	Ὑδροῦντος μεταβεβληκέναι τὸ ὄνομα, Σύβαριν
[6, 10]	Ἡραιεῖ, υἱῷ τε τοῦ Δαμαρέτου	καὶ	υἱωνοῖς, δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν
[6, 21]	γῆς χῶμα περιῳκοδομημένον λίθοις ἐστὶ,	καὶ	ὑπὲρ τοῦ μνήματος ἐρείπια οἰκοδομημάτων,
[6, 10]	ἀνὰ χρόνον ὑπό τε Ἠλείων	καὶ	ὑπὸ Ἑλλήνων τῶν ἄλλων ἀφῃρέθη
[6, 22]	ἐπιχωρίας ὄνομα εἶναι τὴν Ἐλάφιον,	καὶ	ὑπὸ ταύτης τραφῆναι τὴν Ἄρτεμίν
[6, 5]	ἐπὶ ἰσχύι, καὶ Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι,	καὶ	ὑπὸ τῆς αὑτοῦ ῥώμης ἔμελλεν
[6, 8]	ἐς αὐτόν· ἐλέγετο γὰρ ἂν	καὶ	ὑπὸ τοῦ ἐπιγράμματος τοῦ ἐν
[6, 20]	ἐνταῦθα, ἔνθα καλοῦσι τὸν Ταράξιππον·	καὶ	ὑπὸ τοῦ κατορωρυγμένου ταραχθῆναι μὲν
[6, 6]	ἕνα τῶν ναυτῶν παρθένον βιάσασθαι,	καὶ	ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ τούτου
[6, 24]	ἐφεξῆς μῆνας οἱ αἱρεθέντες ἑλλανοδικεῖν,	καὶ	ὑπὸ τῶν νομοφυλάκων, ὅσα ἐς
[6, 21]	Ἱπποδαμείας χάριτι· δοκεῖν δέ μοι	καὶ	ὑπόμνημα ἐς τοὺς ἔπειτα ὅσων
[6, 3]	Ἠλείῳ. Πλησίον δὲ τοῦ Ἀντιόχου	καὶ	Ὕσμων οὗτος ἕστηκε. Τούτῳ τῷ
[6, 15]	γὰρ δὴ τότε οἱ παῖδες	καὶ	ὕστατον πενταθλήσοντες ἐσεκλήθησαν. Ἒστι δὲ
[6, 18]	καὶ ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου	καὶ	ὕστερον Ἀλέξανδρος εἰργάσατο, συνέγραψεν ὁμοίως
[6, 10]	Ὀλυμπικὸν στέφανον ἔσχεν ἐπὶ πεντάθλῳ,	καὶ	ὕστερον γυμναστὴς ἄριστος λέγεται τῶν
[6, 14]	γε καὶ ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ	καὶ	ὕστερον Νεμέᾳ τε καὶ Ἰσθμῷ.
[6, 8]	τοιαῦτα ἐγένετο ἐν ἀνθρώποις, ἢ	καὶ	ὕστερόν ποτε ἔσται, μανία μᾶλλον
[6, 20]	τῷ Οἰνομάῳ τότε, ταράσσεσθαι δὲ	καὶ	ὕστερον τοῖς πᾶσι τὰς ἵππους.
[6, 12]	ἀνδρὸς ἐς τυραννίδα ἔχοντος, ὃς	καὶ	ὕστερον τούτων Ἱπποκράτει τῷ ἀδελφῷ
[6, 7]	κατῆλθεν ὁ Δωριεὺς ἐς Ῥόδον·	καὶ	φανερώτατα δὴ ἁπάντων ἀνὴρ εἷς
[6, 3]	Λύσανδρόν τε αὐτὸν καὶ Ἐτεόνικον,	καὶ	Φάρακα, καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα
[6, 16]	εἰκόνες ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Ἀναυχίδᾳ	καὶ	Φερενίκῳ, γένος μὲν Ἠλείοις, πάλης
[6, 17]	ὁ ἐργασάμενος. (Κλαζομενίου δὲ Ἡροδότου	καὶ	Φιλίνου τοῦ Ἡγεπόλιδος Κῴου ἀνέθεσαν
[6, 16]	Ἠλεῖος, ἀναγορευθεὶς Ὀλυμπίασιν ἐπὶ πεντάθλῳ,	καὶ	Φιλωνίδης Ζώτου, γένος μὲν ἐκ
[6, 20]	ἀρχῆς Κλεοίτας ἐστὶν ἄφεσιν μηχανησάμενος,	καὶ	φρονῆσαί γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι,
[6, 16]	αὐτὸν ἐπιστρατείας μετασχεῖν ἐπὶ Θεσσαλοὺς,	καὶ	φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ φιλίᾳ
[6, 21]	φονευθῆναι, καὶ Λυκοῦργον, Λάσιόν τε	καὶ	Χαλκώδοντα, καὶ Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ
[6, 24]	αἱ ἀκτῖνες ἀνέχουσιν. Ἔστι δὲ	καὶ	Χάρισιν ἱερὸν, καὶ ξόανα ἐπίχρυσα
[6, 4]	φοιτῆσαι δὲ ὡς Συάδραν τε	καὶ	Χάρταν Σπαρτιάτας. (Ὁ δὲ παῖς
[6, 24]	τὰ ἐς ἐσθῆτα, πρόσωπα δὲ	καὶ	χεῖρες καὶ πόδες λίθου λευκοῦ·
[6, 25]	ἀνάκειται ξόανον ἐπίχρυσον, πλὴν προσώπου	καὶ	χειρῶν τε ἄκρων καὶ ποδῶν·
[6, 11]	σύμπαντας στεφάνους τετρακοσίους τε ἔσχε	καὶ	χιλίους. (Ὡς δὲ ἀπῆλθεν ἐξ
[6, 5]	δῆλα ἦν ὡς αὐτίκα ἐμπεσεῖσθαι	καὶ	χρόνον οὐκ ἐπὶ πολὺν ἔμελλεν
[6, 10]	τὸ ἐπίγραμμα Εὐτελίδα τε εἶναι	καὶ	Χρυσοθέμιδος Ἀργείων. Οὐ μὴν παρ'
[6, 10]	ἔχει γὰρ δὴ οὕτως· Εὐτελίδας	καὶ	Χρυσόθεμις τάδε ἔργα τέλεσσαν Ἀργεῖοι,
[6, 26]	Ἀθηνᾶς· ἐλέφαντος δὲ τὸ ἄγαλμα	καὶ	χρυσοῦ. Εἶναι μὲν δὴ Φειδίου
[6, 25]	καλοῦσιν Οὐρανίαν· ἐλέφαντος δέ ἐστι	καὶ	χρυσοῦ, τέχνη Φειδίου, τῷ δὲ
[6, 14]	γέλωτα ἐποιεῖτο τοὺς ἐμπίπτοντάς τε	καὶ	ὠθοῦντας ἀπὸ τοῦ δίσκου. Παρείχετο
[6, 22]	ἤγαγον παρὰ τῇ θεῷ ταύτῃ	καὶ	ὠρχήσαντο ἐπιχώριον τοῖς περὶ τὸν
[6, 5]	Πουλυδάμαντι τὰς χηλάς. Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς ἄνδρα ἡνίοχον ἐλαύνοντα σπουδῇ
[6, 6]	γήρως τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο,	καὶ	ὡς ἀποθανεῖν ἐκφυγὼν, αὖθις ἕτερόν
[6, 9]	τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην,	καὶ	ὡς ἐοικὸς Ταυροσθένει φάσμα ἐπ'
[6, 14]	οὐκ ἐθέλοντα ἵστασθαι. (Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς ἐσκομίσειεν αὐτὸς αὑτοῦ τὸν
[6, 8]	ἀνέθηκε τὴν εἰκόνα. Λέγεται δὲ	(καὶ)	ὡς κρατήσειε καὶ ἅρματι ἐπὶ
[6, 18]	γέγονεν αὐτῷ νίκη· λέγεται δὲ	καὶ,	ὡς Μνασέου τοῦ δρομέως, ἐπικληθέντος
[6, 20]	τῷ ἵππῳ γενέσθαι. (Λέγουσι δὲ	καὶ	ὡς Μυρτίλῳ κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον
[6, 26]	κειμένη τῆς Ἐρυθρᾶς. (Ἤκουσα δὲ	καὶ	ὡς οὐχ ἡ Ἐρυθρά, ποταμὸς
[6, 3]	ἐστιν, ὡς νικήσειεν ἡλικίαν νέος,	καὶ	ὡς πατρὸς εἴη Χαιρήμονος. Γέγραπται
[6, 7]	ἐς τὰς ὀκτώ· λέγεται δὲ	καὶ	ὡς Πύθια ἀνέλοιτο ἀκονιτί. Ἀνηγορεύοντο
[6, 9]	καταπαλαίσειεν ὁ Χείμων τὸν Αἰγινήτην,	καὶ	ὡς Ταυροσθένης τῇ Ὀλυμπιάδι τῇ
[6, 14]	φλεβῶν τὴν χορδήν. Λέγεται δὲ	καὶ	ὡς τῆς δεξιᾶς χειρὸς τὸ
[6, 11]	τε ὡς κατεμαχέσατο τὸν πύκτην,	καὶ	ὡς ὑπὸ Ἠλείων ἐπεβλήθη τῷ
[6, 8]	τῇ θυσίᾳ τοῦ Λυκαίου Διός,	καὶ	ὡς ὕστερον τούτων ἔτει δεκάτῳ
[6, 3]	ὁ τρίτος δὲ Ἀμβρακιώτῃ Λέοντι,	καὶ	ὡς χρημάτων καταδικάσαιτο ὁ Λέων
[6, 3]	ἔστιν ἰδεῖν παρὰ τῇ Ἥρᾳ,	καὶ	ὡσαύτως ἐν Ἐφέσῳ παρὰ τῇ
[6, 10]	πρῶτον ὁ τοῦ ὁπλίτου δρόμος,	καὶ	ὡσαύτως τῇ ἐφεξῆς· πεποίηται ὁ