Livre, Chap.
[6, 2]	νος τε δί χα, καὶ	φαί	νων τὸ ηπαρ. (Μαντικὴ δὲ
[6, 18]	συγγνώμην ἔνεμεν οὐκ ἐθέλων Λαμψακηνοῖς.	(Φαίνεται	δὲ καὶ ἄνδρα ὁ Ἀναξιμένης
[6, 7]	εἶπεν Ἀνδροτίων λόγον, ἐθέλειν μοι	φαίνεται	Λακεδαιμονίους ἐς τὸ ἴσον ἔτι
[6, 4]	Μακεδόνων ἐναντία ἀγωνίσασθαι περὶ Λάμιαν	φαίνεται	τὴν ἐν Θεσσαλίᾳ. (Ἐφεξῆς δὲ
[6, 7]	εἷς φρονήσας οὗτος τὰ Λακεδαιμονίων	φαίνεται,	ὥστε καὶ ἐναυμάχησεν ἐναντία Ἀθηναίων
[6, 3]	ὁμοῦ τῇ ἐκ Βοιωτίας δυνάμει.	Φαίνοιτο	ἂν οὖν ἡ ἐπὶ Σικυῶνα
[6, 9]	ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐν Αἰγίνῃ	φανὲν	ἀπαγγείλειε τὴν νίκην. (Φίλλην δὲ
[6, 20]	αὐτίκα ἰσχυρὸς ἀπ' οὐδεμιᾶς προφάσεως	φανερᾶς	καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου λαμβάνει
[6, 7]	ὁ Δωριεὺς ἐς Ῥόδον· καὶ	φανερώτατα	δὴ ἁπάντων ἀνὴρ εἷς φρονήσας
[6, 3]	τε αὐτὸν καὶ Ἐτεόνικον, καὶ	Φάρακα,	καὶ ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα ἔς
[6, 23]	μὲν Ἀλεξανδρέα εἶναι τῆς ὑπὲρ	Φάρου	τῆς νήσου, Σαραπίωνα δὲ ὄνομα,
[6, 2]	ες τοὺ ς Ὀλυμπιονί κας	φασί	γρά μματα ου Λί χαν,
[6, 3]	αὐτὸν ἐκ Σικυῶνος οἱ Ἠλεῖοί	φασι,	καὶ ἄρχειν Σικυωνίων· στρατεῦσαι δὲ
[6, 17]	ἔν τε πανηγύρει τῇ Ὀλυμπικῇ	φασι,	καὶ ἀφικόμενον κατὰ πρεσβείαν ὁμοῦ
[6, 19]	ἐπολυπραγμόνησαν τῶν ἐν αὐτῇ, Λουπίας	φασὶ	κειμένην Βρεντεσίου τε μεταξὺ καὶ
[6, 22]	ὑπὸ ταύτης τραφῆναι τὴν Ἄρτεμίν	φασι.	Λετρίνων δὲ ὅσον τε ἕξ
[6, 2]	ων, καὶ ου Μεσσηνί ους	φασί	(Συγκατηλθε μέ ντοι Μεσσηνί οις
[6, 14]	τὴν μὲν ἐκ γυμναστοῦ παρακλήσεώς	φασι,	τὴν δὲ ἐξ ἀνδρὸς παγκρατιαστοῦ
[6, 20]	δὲ ὕστερον ἐκ μαντείας κομίσαι	φασὶ	τῆς Ἱπποδαμείας τὰ ὀστᾶ ἐν
[6, 22]	τῇ πόλει Πίσον τὸν Περιήρους	φασὶ	τοῦ Αἰόλου. Πισαῖοι δὲ ἐφειλκύσαντο
[6, 11]	τοῦ Θεαγένους τὴν εἰκόνα ἀνασώσωνται,	φασὶν	ἁλιέας ἀναχθέντας ἐς τὸ πέλαγος
[6, 11]	οὐ Τιμοσθένους παῖδα εἶναι Θεαγένην	φασίν,	ἀλλὰ ἱερᾶσθαι μὲν Ἡρακλεῖ τὸν
[6, 9]	Γέλωνος τοῦ ἐν Σικελίᾳ τυραννήσαντός	φασιν	ἀνάθημα εἶναι τὸ ἅρμα. Ἐπίγραμμα
[6, 12]	οὐκ ἴσμεν· καταμαχέσασθαι δὲ τρεῖς	φασιν	ἀνταγωνιστὰς αὐτὸν, οὔτε πληγὴν ἀποδεξάμενον,
[6, 21]	τῇ θεῷ τὸ ἱερὸν Κλύμενόν	φασιν	ἀπόγονον Ἡρακλέους τοῦ Ἰδαίου, παραγενέσθαι
[6, 9]	Ὀλυμπιάδι τῇ πρὸ ταύτης Κλεομήδην	φασὶν	Ἀστυπαλαιέα, ὡς Ἴκκῳ πυκτεύων ἀνδρὶ
[6, 26]	χρυσοῦ. Εἶναι μὲν δὴ Φειδίου	φασὶν	αὐτήν. Πεποίηται δὲ ἀλεκτρυὼν ἐπὶ
[6, 10]	Ἀποθανόντα δὲ οἱ Καρύστιοι ταφῆναί	φασιν	αὐτὸν ἐν νήσῳ καλουμένῃ Γλαύκου
[6, 14]	βιαζόμενος. (Ἀποθανεῖν δὲ ὑπὸ θηρίων	φασὶν	αὐτόν: ἐπιτυχεῖν γὰρ αὐτὸν ἐν
[6, 10]	Καρύστιος ἦν Δημύλου, καὶ γῆν	φασιν	αὐτὸν κατ' ἀρχὰς ἐργάζεσθαι. Ἐκπεσοῦσαν
[6, 4]	πλαστικήν. Διδαχθῆναι δὲ παρὰ Κλεάρχῳ	φασὶν	αὐτόν, Ῥηγίνῳ μὲν καὶ αὐτῷ,
[6, 21]	ἀπόστασιν βουλεύοντι ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν	φασιν	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Πανταλέοντος καὶ
[6, 13]	ἑστηκότα ἀνδριάντα παρὰ τῇ στήλῃ	φασὶν	εἰκόνα εἶναι Χιόνιδος, ἔργον ὄντα
[6, 15]	τοῦτον μὲν Πτολεμαῖον τὸν Λάγου	φασὶν	εἶναι· παρὰ δὲ αὐτὸν ἀνδριάντες
[6, 26]	Αἰθίοπας, Σκύθας δὲ ἀναμεμιγμένους Ἰνδοῖς	φασὶν	εἶναι. (Ταῦτα μὲν δὴ οὕτω
[6, 21]	τῶν Πισαίων ἔσχε τὴν ἀρχήν,	φασὶν	ἐναγίζειν αὐτοῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος.
[6, 10]	ὁ Καρύστιος Γλαῦκος. Εἶναι δέ	φασιν	ἐξ Ἀνθηδόνος τῆς Βοιωτῶν τὸ
[6, 8]	τὸ τέλος τοῦ βίου συμβῆναί	φασιν	ἐπὶ αἰτίᾳ τοιᾷδε· πεπαῦσθαι μὲν
[6, 17]	Βιῶναι δὲ ἔτη Γοργίαν πέντε	φασὶν	ἐπὶ τοῖς ἑκατόν. Λεοντίνων δὲ
[6, 18]	καθ' ἥντινα αἰτίαν ἥκοι, κατομόσασθαί	φασιν	ἐπονομάζοντα θεοὺς τοὺς Ἑλλήνων, ἦ
[6, 20]	δρῶσιν αὐτῆς. Τὴν δὲ Ἱπποδάμειάν	φασιν	ἐς Μιδέαν τὴν ἐν τῇ
[6, 11]	καὶ αὐτὸν ἀπὸ τῶν διδασκάλων	φασὶν	ἐς τὴν οἰκίαν ἐρχόμενον, ἄγαλμα
[6, 20]	Ὠλενίαν ἐν τῇ Ἠλείᾳ πέτραν	φασὶν	ὀνομασθῆναι) οἱ δὲ τὸν Φλιοῦντος
[6, 6]	δὲ οἱ ἐπιχώριοι τοῦ Καικίνου	φασίν,	ὃς τὴν Λοκρίδα καὶ Ῥηγίνην
[6, 9]	εἰκόνα τοῦ ἀνδρὸς, ὃν Ἠλεῖοί	φασιν	οὐ γραφῆναι μετὰ τῶν ἄλλων,
[6, 21]	οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων κρύπτειν γῇ	φασιν	οὐκ ἐπιφανῶς αὐτούς· Πέλοψ δὲ
[6, 6]	μετὰ ἅλωσιν τὴν Ἰλίου, κατενεχθῆναί	φασιν	ὑπὸ ἀνέμων ἔς τε ἄλλας
[6, 21]	Ἐπὶ δὲ τῷ Ἀκρίᾳ Κάπετόν	φασιν	ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι, καὶ
[6, 9]	ἦν. (Τούτοις χρῆσαι τὴν Πυθίαν	φασίν·	Ὕστατος ἡρώων Κλεομήδης Ἀστυπαλαιεύς, Ὃν
[6, 20]	Κλεοίτας υἱὸς Ἀριστοκλέους. Κλεοίτα δέ	φασιν	ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ καὶ
[6, 10]	Καί οἱ τὸν πατέρα βοῆσαί	φασιν·	Ὦ παῖ τὴν ἀπ' ἀρότρου.
[6, 11]	δὲ τῇ μητρὶ Ἡρακλέους συγγενέσθαι	φάσμα	ἐοικὸς Τιμοσθένει. Ἔνατόν τε δὴ
[6, 9]	πάλην, καὶ ὡς ἐοικὸς Ταυροσθένει	φάσμα	ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐν
[6, 4]	ἴσμεν ὅτου τὴν εἰκόνα ὁ	Φειδίας	ἐποίησε. Σάτυρος δὲ Ἠλεῖος Λυσιάνακτος
[6, 10]	Παντάρκης ἕστηκεν Ἠλεῖος ὁ ἐρώμενος	Φειδίου.	Ἐπὶ δὲ τῷ Παντάρκει Κλεοσθένους
[6, 4]	τῆς ἐς τὰ ἀγάλματα τοῦ	Φειδίου	σοφίας· ἐπεὶ ἄλλως γε οὐκ
[6, 4]	καὶ οὗτος ἐς τὸν λόγον,	Φειδίου	τε ἕνεκα καὶ τῆς ἐς
[6, 25]	δέ ἐστι καὶ χρυσοῦ, τέχνη	Φειδίου,	τῷ δὲ ἑτέρῳ ποδὶ ἐπὶ
[6, 26]	καὶ χρυσοῦ. Εἶναι μὲν δὴ	Φειδίου	φασὶν αὐτήν. Πεποίηται δὲ ἀλεκτρυὼν
[6, 13]	Ἑτέρων ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Ἡ τοῦ	Φειδῶλα	ἵππος. (Ἀστύλος δὲ Κροτωνιάτης Πυθαγόρου
[6, 13]	δὲ ἵππος ἡ τοῦ Κορινθίου	Φειδώλα	ὄνομα μέν, ὡς οἱ Κορίνθιοι
[6, 13]	ἅπαξ, δύο δ' ἐνθάδε νίκαις	Φειδώλα	παίδων ἐστεφάνωσε δόμους. Οὐ μὴν
[6, 13]	Ἠλείων γράμμασιν ἡ νίκη τῶν	Φειδώλα	παίδων. (Ταῦτα μὲν δὴ οὕτως
[6, 13]	ἐφιᾶσιν. (Ἐγένετο δὲ καὶ τοῦ	Φειδώλα	τοῖς παισὶν ἐπὶ κέλητι ἵππῳ
[6, 13]	ἀνηγόρευσαν ἐπὶ τῇ νίκῃ τὸν	Φειδώλαν,	καὶ ἀναθεῖναί οἱ τὴν ἵππον
[6, 22]	τῇ ὀγδόῃ τὸν Ἀργεῖον ἐπηγάγοντο	Φείδωνα	τυράννων τῶν ἐν Ἕλλησι μάλιστα
[6, 22]	τὸν ἀγῶνα ἔθεσαν ὁμοῦ τῷ	Φείδωνι.	Τετάρτῃ δὲ ὀλυμπιάδι καὶ τριακοστῇ
[6, 1]	παρὰ δὲ αυτὸ ν εκ	Φενεου	της Αρκά δων Νεολαί δας
[6, 5]	Ἀλέξανδρος γὰρ τὴν πόλιν ὁ	Φεραίων	τυραννήσας κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς, καὶ
[6, 9]	τῆς γ' ἡμέρου καὶ ῥοιᾶς	φέρει	καρπόν, ἐμοὶ μὲν οὐχ οἷά
[6, 24]	δὲ ἔξοδος ἐκ τοῦ γυμνασίου	φέρει	μὲν ἔς τε τὴν ἀγορὰν
[6, 16]	ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Ἀναυχίδᾳ καὶ	Φερενίκῳ,	γένος μὲν Ἠλείοις, πάλης δὲ
[6, 14]	παῖδας) ἐνίκα παλαίων. Τῷ δὲ	Φερίᾳ	τούτῳ διάφορον καὶ οὐδαμῶς ἐοικυῖαν
[6, 14]	τοῦ βασιλέως. Στήλν Πυθοκρίτου αὐλητοῦ.	(Φερίας	δὲ Αἰγινήτης (οὗτος γὰρ παρὰ
[6, 2]	γὰ ρ εκ Πελοποννή σου	φεύ	γοντας επέ λιπεν η περὶ
[6, 6]	τὸ παράπαν ἐξ Ἰταλίας ὡρμημένους	φεύγειν	Τεμέσαν, μὲν ἐκλιπεῖν οὐκ εἴα,
[6, 17]	ἀδελφοῖς εἶναι τῆς μητρὸς σύνοικος	φεύγων,	ἅτε τοῦ Ἀλκμαίωνος ἐπιστάμενος σφᾶς
[6, 17]	Ἀλκμαίωνι ὁ Κλυτίος ἐκ τῆς	Φηγέως	θυγατρὸς καὶ ἐς τὴν Ἦλιν
[6, 7]	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ	φησί.	Καλλικλέους δὲ τοῦ Μεγαρέως ποίημα
[6, 4]	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ	φησι,	Κρὴς δὲ εἶναι λέγεται Κνώσσιος·
[6, 19]	ποιῆσαι δὲ Αὐτονόμου τῷ παιδί,	φησι	τὰ ἐπὶ τοῦ πόλου γράμματα.
[6, 1]	πρωτος· τὸ δὲ επί γραμμά	φησι	τὸ επ' αυτω του πατρὸ
[6, 14]	ἑστηκότα ἄνδρα παρὰ τὸν ἵππον,	φησὶ	τὸ ἐπίγραμμα εἶναι Ξενόμβροτον ἐκ
[6, 10]	πατρὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ πάππου	φησὶ	τὸ ἐπίγραμμα Εὐτελίδα τε εἶναι
[6, 16]	ἄλλοις εἴργετο. Καὶ τάδε ἄλλα	φησὶ	τὸ ἐς αὐτὸν ἐπίγραμμα, Αἰτωλοῖς
[6, 19]	κεφαλήν· ἀνατεθῆναι δὲ ὑπὸ Λοκρῶν	φησι	τῶν πρὸς Ζεφυρίῳ τῇ ἄκρᾳ,
[6, 4]	ὄνομα, στεφανωθῆναι δὲ τὸ ἐπίγραμμά	φησιν	αὐτὸν ὑπὸ Ἠλείων· τὸν δὲ
[6, 1]	επί γραμμα τὸ επ' αυτω	φησιν	ειναι των επιχωρί ων, εκ
[6, 15]	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ	φησιν·	εἰρήνην τε γὰρ Ἀχαιοῖς ποιῆσαι
[6, 2]	λλωνος καὶ λαβειν μαντική ν	φησιν	εν ά σματι Πί νδαρος.
[6, 17]	ὁ Ἐπέραστος τοῦ Κλυτιδῶν γένους	φησὶν	ἐπὶ τοῦ ἐπιγράμματος τῇ τελευτῇ,
[6, 20]	Ποσειδῶνος ἐπίκλησιν εἶναι τοῦ Ἱππίου	φησίν.	(Ἔστι δὲ καὶ ἐν Ἰσθμῷ
[6, 17]	δὲ τὴν εἰκόνα ἐς Ὀλυμπίαν	φησὶν	Εὔμολπος ἀπόγονος τρίτος Δηικράτους συνοικήσαντος
[6, 13]	δὲ πρῶτος λαβεῖν ἐν Ὀλυμπίᾳ	φησὶν	οὗτος ὁ Δίαλλος παγκρατίου στέφανον
[6, 13]	ἐπετάχυνεν ἐς πλέον τὸν δρόμον,	φθάνει	τε δὴ ἐπὶ τοὺς Ἑλλανοδίκας
[6, 23]	ἐπειδὰν πλησίον γίνωνται τοῦ τείχους,	φθέγγεσθαι	μὲν μηδὲν ἔτι αὐτοί, ἐπακροᾶσθαι
[6, 11]	τε ἀναμὶξ καὶ πυγμῆς. Ἐν	Φθίᾳ	δὲ τῇ Θεσσαλῶν, πυγμῆς μὲν
[6, 4]	ὁ λαὸς Ἀχαιῶν Ἐν πολέμῳ	φθίμενον	θάψ' ἀρετῆς ἕνεκεν. Τὸ μὲν
[6, 6]	τὸν Δαμαρέτου παλαιστὴν ἄνδρα ἐκ	Φιγαλίας,	Σικυώνιος Δαίδαλος· Καλλίᾳ δὲ Ἀθηναίῳ
[6, 2]	πρωτος Ξενά ρκης τε εκαλειτο	Φιλανδρί	δου. Λακεδαιμό νιοι δὲ ά
[6, 4]	τὴν εἰκόνα. Ἐργοτέλης δὲ ὁ	Φιλάνορος	δολίχου δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ νίκας,
[6, 22]	αὐτὴν ἔρωτι· οἱ δὲ Ἠλεῖοι	(φιλία	γάρ σφισιν ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς
[6, 16]	καὶ φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ	φιλίᾳ	γενέσθαι τῇ ἐς Αἰτωλούς. (Τίμωνος
[6, 3]	στρατεῦσαι δὲ ἐπὶ Σικυῶνα αὐτοὶ,	φιλίᾳ	Θηβαίων, ὁμοῦ τῇ ἐκ Βοιωτίας
[6, 12]	ἐχυρώτερα καὶ βεβαιότερα ἅμα ἐς	φιλίαν,	μετεβάλετο ὡς τούτους. (Τοῦ δέ
[6, 17]	νίκη σταδίου γέγονεν ἐν παισί,	Φιλῖνον	δὲ οἱ Κῷοι δόξης ἕνεκα
[6, 17]	ἐργασάμενος. (Κλαζομενίου δὲ Ἡροδότου καὶ	Φιλίνου	τοῦ Ἡγεπόλιδος Κῴου ἀνέθεσαν τὰς
[6, 16]	δὲ ἑτέρᾳ τῶν χειρῶν τὸν	Φίλιππον	στεφανοῦσα αὐτόν· ἡ δὲ Ἦλις
[6, 8]	εἰληφώς· καὶ Ἀζᾶνος ἐκ Πελλάνας	Φίλιππος	κρατήσας πυγμῇ παῖδας, καὶ Κριτόδαμος
[6, 11]	(Ἐφεξῆς τούτων ἀναθήματά ἐστιν Ἠλείων,	Φίλιππος	ὁ Ἀμύντου, καὶ Ἀλέξανδρος ὁ
[6, 18]	ἐν Ἕλλησιν ἀρχαῖα, καὶ ὅσα	Φίλιππος	ὁ Ἀμύντου καὶ ὕστερον Ἀλέξανδρος
[6, 8]	τὴν δὲ τοῦ Δαμοκρίτου Κλέων,	Φιλίππου	δὲ τοῦ Ἀζᾶνος Μύρων τὴν
[6, 11]	ὁ Ἀμύντου, καὶ Ἀλέξανδρος ὁ	Φιλίππου,	καὶ Σέλευκός τε καὶ Ἀντίγονος·
[6, 16]	Κρητῶν, Ἀλεξάνδρου δὲ ἡμεροδρόμος τοῦ	Φιλίππου.	Μετὰ δὲ τοῦτον Βριμίας ἐστὶν
[6, 18]	μάλιστα θυμῷ χρώμενον, Ἀλέξανδρον τὸν	Φιλίππου,	τέχνῃ περιῆλθε τοιᾷδε. (Λαμψακηνῶν τὰ
[6, 17]	Θεότιμος ἦν Μοσχίωνος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ	Φιλίππου	τῆς ἐπὶ Δαρεῖον καὶ Πέρσας
[6, 4]	καλουμένη δὲ ἀπὸ τοῦ οἰκιστοῦ	Φιλίππου	τοῦ Ἀμύντου. (Κυνίσκῳ δὲ τῷ
[6, 16]	τῇ μὲν Ἀντίγονον τὸν ἐπιτροπεύσαντα	Φιλίππου	τοῦ Δημητρίου, τῇ δὲ ἑτέρᾳ
[6, 18]	Ἀλεξάνδρῳ τε αὐτῷ καὶ ἔτι	Φιλίππῳ	πρότερον γεγονότα ἐν γνώσει. Προσῄει
[6, 9]	Αἰγίνῃ φανὲν ἀπαγγείλειε τὴν νίκην.	(Φίλλην	δὲ Ἠλεῖον κρατήσαντα παῖδας πάλῃ
[6, 23]	καλούμενον. Ἀγυιὰ ὀνομαζομένη. Ἱερὸν Ἀρτέμιδος	Φιλομείρακος.	(Ἐν δὲ Ἤλιδι τὰ ἄξια
[6, 23]	καὶ παρὰ τὸ ἱερὸν τῆς	Φιλομείρακός	ἐστιν Ἀρτέμιδος. Τῇ μὲν δὴ
[6, 11]	πρὸς Ἀχιλλέα (ἐμοὶ δοκεῖν) τὸ	φιλοτίμημα,	ἐν πατρίδι τοῦ ὠκίστου τῶν
[6, 5]	Προήχθη δὲ ἐς τὸ τόλμημα	φιλοτιμίᾳ	πρὸς τὰ Ἡρακλέους ἔργα, ὅτι
[6, 6]	δὲ καὶ ἐς τοὺς ἔπειτα	φιλοτιμίαν,	τῶν νικησάντων Ὀλυμπίασι τὰ ὀνόματα
[6, 2]	δου διετέ θησαν πά ντων	φιλοτιμό	τατα Ἑλλή νων πρὸ ς
[6, 14]	μὲν Παντίας αὐτῶν, Ξενόμβροτον δὲ	Φιλότιμος	Αἰγινήτης ἐποίησε. Πύθου δὲ τοῦ
[6, 14]	Σιλανίων ἐποίησεν. Ἀναυχίδας δὲ ὁ	Φίλυος	Ἠλεῖος πάλης ἔσχεν ἐν παισὶ
[6, 9]	δεξιώτατον ἐποίησε. Πατρὶς μὲν Κόρκυρα,	Φίλων	δ' ὄνομ' εἰμὶ δὲ Γλαύκου
[6, 14]	ἐν τῷ Ἰονίῳ, καὶ Κορκυραῖος	Φίλων,	ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Ἱερώνυμος Ἄνδριος,
[6, 9]	τοῦ Γέλωνος τὸ ἅρμα ἀνάκειται	Φίλων,	τέχνη τοῦ Αἰγινήτου Γλαυκίου. Τούτῳ
[6, 9]	τοῦ Αἰγινήτου Γλαυκίου. Τούτῳ τῷ	Φίλωνι	Σιμωνίδης ὁ Λεωπρέπους ἐλεγεῖον δεξιώτατον
[6, 16]	ἀναγορευθεὶς Ὀλυμπίασιν ἐπὶ πεντάθλῳ, καὶ	Φιλωνίδης	Ζώτου, γένος μὲν ἐκ Χερρονήσου
[6, 14]	αἵματος τὰς ἐν τῇ κεφαλῇ	φλέβας,	διερρήγνυεν ὑπὸ ἰσχύος τῶν φλεβῶν
[6, 14]	φλέβας, διερρήγνυεν ὑπὸ ἰσχύος τῶν	φλεβῶν	τὴν χορδήν. Λέγεται δὲ καὶ
[6, 20]	φασὶν ὀνομασθῆναι) οἱ δὲ τὸν	Φλιοῦντος	Δαμέωνα μετασχόντα Ἡρακλεῖ τῆς ἐπὶ
[6, 26]	ποιοῦσιν οἱ Σῆρες, ἀπὸ οὐδενὸς	φλοιοῦ,	τρόπον δὲ ἕτερον γίνονται τοιόνδε.
[6, 6]	εἶδος ἅπαν ἐς τὰ μάλιστα	φοβερός,	λύκου δὲ ἀμπίσχετο δέρμα ἐσθῆτα.
[6, 20]	τι ὑπερηρκώς ἐστιν ἐς ἵππων	φόβον.	Ἐπὶ δὲ νύσσης μιᾶς Ἱπποδαμείας
[6, 20]	ταὐτὰ καὶ εἰ πῦρ, ἐνεποίει	φόβον	τοῖς ἵπποις. Ἀλλὰ γὰρ ὁ
[6, 20]	δὲ κατὰ τοῦτο τοὺς ἵππους	φόβος	τε αὐτίκα ἰσχυρὸς ἀπ' οὐδεμιᾶς
[6, 20]	προφάσεως φανερᾶς καὶ ἀπὸ τοῦ	φόβου	λαμβάνει ταραχή, τά τε δὴ
[6, 23]	ὁ δὲ ἀφελέσθαι πειρᾶται τὸν	φοίνικα	ὁ Ἀντέρως. (Τῆς ἐσόδου δὲ
[6, 19]	Γέλωνος δὲ ἀνάθημα καὶ Συρακοσίων,	Φοίνικας	ἤτοι τριήρεσιν ἢ καὶ πεζῇ
[6, 23]	Ἀντέρωτα· ἔχει δὲ ὁ μὲν	φοίνικος	ὁ Ἔρως κλάδον, ὁ δὲ
[6, 10]	καὶ τῶν ἵππων τὰ ὀνόματα,	Φοῖνιξ	καὶ Κόραξ· ἑκατέρωθεν δὲ οἱ
[6, 4]	τὸν δὲ Εὔχειρον εἶναι Κορίνθιον,	φοιτῆσαι	δὲ ὡς Συάδραν τε καὶ
[6, 21]	τὸν Ἀλφειόν, κάτεισι δὲ ἐκ	Φολόης	τοῦ ὄρους. Διαβήσῃ τε δὴ
[6, 21]	Κάπετόν φασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου	φονευθῆναι,	καὶ Λυκοῦργον, Λάσιόν τε καὶ
[6, 11]	Δράκοντος, ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας	φονικοὺς,	ὑπερώρισε καὶ τὰ ἄψυχα, εἴγε
[6, 17]	Ἀλκμαίωνος ἐπιστάμενος σφᾶς εἰργασμένους τὸν	φόνον.	(ἀνδριάντας δὲ ἀναμεμιγμένους οὐκ ἐπιφανέσιν
[6, 11]	οἱ παῖδες τῇ εἰκόνι ἐπεξῄεσαν	φόνου.	Καὶ οἱ Θάσιοι καταποντοῦσι τὴν
[6, 20]	τε αὐτῷ τὸ ἐπὶ τῷ	φόνῳ	μήνιμα ἰώμενος καὶ ἐπονομάσαι Ταράξιππον,
[6, 19]	τὴν νίκην Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος γενέσθαι	Φόρβαντος,	ἄρχοντος δὲ διὰ τοῦ αὑτοῦ
[6, 8]	λέγουσι· τὴν δὲ τοῦ Ἀμέρτου,	Φράδμων	ἐποίησεν Ἀργεῖος. Εὐανορίδᾳ δὲ Ἠλείῳ
[6, 5]	ξένοις. (Αὕτη Σκοτουσσαίοις ἡ συμφορὰ	Φρασικλείδου	μὲν Ἀθήνῃσιν ἐγένετο ἄρχοντος, δευτέρᾳ
[6, 21]	ὀξύ, ἐπὶ δὲ αὐτῷ πόλεως	Φρίξας	ἐρείπια καὶ Ἀθηνᾶς ἐστιν ἐπίκλησιν
[6, 14]	τὸ ξύλον· ὁ δὲ ὑπὸ	φρονήματος	ὁ Μίλων καθίησι τὰς χεῖρας
[6, 20]	Κλεοίτας ἐστὶν ἄφεσιν μηχανησάμενος, καὶ	φρονῆσαί	γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι, ὡς
[6, 18]	Περσῶν φρονησάντων, ἢ καὶ αἰτίαν	φρονῆσαι	λαβόντων, ὁ Ἀλέξανδρος ἅτε ὑπερζέων
[6, 5]	Ὁμήρου προθεσπισθὲν ἄλλους τε τῶν	φρονησάντων	ἐπὶ ἰσχύι, καὶ Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι,
[6, 18]	(Λαμψακηνῶν τὰ βασιλέως τοῦ Περσῶν	φρονησάντων,	ἢ καὶ αἰτίαν φρονῆσαι λαβόντων,
[6, 7]	φανερώτατα δὴ ἁπάντων ἀνὴρ εἷς	φρονήσας	οὗτος τὰ Λακεδαιμονίων φαίνεται, ὥστε
[6, 16]	ἐπιστρατείας μετασχεῖν ἐπὶ Θεσσαλοὺς, καὶ	φρουρᾶς	ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ φιλίᾳ γενέσθαι
[6, 18]	καὶ αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔργῳ	φυγῇ	ζημιοῦσιν οἱ Κρῆτες. (Πρῶται δὲ
[6, 20]	τοῖς Ἀρκάσι καὶ ἐνδοῦσιν ἐς	φυγὴν,	ἐπέκειντο οἱ Ἠλεῖοι, καὶ νίκην
[6, 5]	ἐπιόντος κακοῦ καὶ τρεπομένων ἐς	φυγὴν	τῶν λοιπῶν παρέστη καταμεῖναι τῷ
[6, 22]	τὰ Πέλοπος ἐν τῇ κιβωτῷ	φυλάσσουσι.	Τείχους δὲ ἢ ἄλλου κατασκευάσματος
[6, 26]	(Πουλυδάμας δ' Ὦτον Κυλλήνιον ἐξενάριξεν,	Φυλείδεω	ἕταρον, μεγαθύμων ἀρχὸν Ἐπειῶν. Θεῶν
[6, 6]	δὲ ἡ εἰκὼν ὑπὸ τοῦ	Φωκέων	κοινοῦ. Θεόπομπος γὰρ ὁ πατὴρ
[6, 19]	λόγοις Λοκρῶν τῶν πρὸς τῇ	Φωκίδι	καὶ ἄλλας πόλεις, ἐν δὲ
[6, 2]	δὲ η μὲ ν ερί	φων	καὶ αρνων τε καὶ μό
[6, 2]	των εκ Σπά ρτης ιπποτρό	φων	μετὰ τὴ ν εικό να
[6, 6]	τῇ Ῥηγίνῃ τέττιγες ἀφιᾶσι τὴν	φωνήν.	(Τούτου μὲν δὴ παῖδα εἶναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006