Livre, Chap. |
[6, 2] |
καθή
μενον.
Ἔ́
στι
γὰ
|
ρ |
δὴ
καὶ
η
νί
κη |
[6, 2] |
εποιησά
μην.
Μεσσηνί
ους
γὰ
|
ρ |
εκ
Πελοποννή
σου
φεύ
γοντας |
[6, 2] |
τροφά
ς.
Χωρὶ
ς
γὰ
|
ρ |
ὴ
ό
σους
αυτων
κατέ |
[6, 1] |
τε
ί
ππων,
καὶ
ανὴ
|
ρ |
ηνί
οχος,
καὶ
αυτης
Κυνί |
[6, 2] |
Ὀλυμπικό
ν.
Ὅ́
τι
γὰ
|
ρ |
μὴ
Λεοντί
σκος
καὶ
Σύ |
[6, 2] |
Λύ
σιππος·
ο
δὲ
ανὴ
|
ρ |
ουτος
ανεί
λετο
επὶ
παγκρατί |
[6, 2] |
ν
Ὀλυμπιακό
ν.
Ἐνιαυτω
γὰ
|
ρ |
ύ
στερον
του
οικισμου
του |
[6, 2] |
δου.
Λακεδαιμό
νιοι
δὲ
ά
|
ρα |
μετὰ
τὴ
ν
επιστρατεί
αν |
[6, 1] |
τι
στεφανωθηναι
τὸ
ν
πατέ
|
ρα |
πεντά
θλω·
ουτος
μὲ
ν |
[6, 1] |
δι
δὲ
εκρά
τει
δευτέ
|
ρα |
πρὸ
ς
ταις
εκατό
ν. |
[6, 2] |
θυσί
αν,
τὸ
ν
πατέ
|
ρα |
του
Ἀντιπά
τρου
χρή
μασιν |
[6, 1] |
τηρ
ειδεν
ό
ψιν
ονεί
|
ρατος |
ως
έ
χοιτο
του
παιδὸ |
[6, 2] |
Ἀρκεσιλά
ου
Λί
χας.
(Ξενά
|
ργει |
μὲ
ν
δὴ
καὶ
εν |
[6, 1] |
καὶ
επὶ
ά
λλοις
έ
|
ργοις, |
ό
μως
ου
τετυχή
κασιν |
[6, 22] |
ἐκ
ποταμοῖο
Ἀλφειοῦ,
ὅστ'
εὐρὺ
|
ῥέει |
Πυλίων
διὰ
γαίης,
καὶ
ἐμὲ |
[6, 22] |
γαίης,
καὶ
ἐμὲ
ἔπειθον
λέγοντες·
|
ῥεῖ |
γὰρ
δὴ
διὰ
τῆς
χώρας |
[6, 26] |
ἐς
τοῦ
Διονύσου
τὴν
ἑορτὴν
|
ῥεῖν |
οἶνον
αὐτόματον
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ. |
[6, 5] |
ἡ
ἔνδον
Νέστου
ποταμοῦ
τοῦ
|
ῥέοντος |
διὰ
τῆς
Ἀβδηριτῶν,
καὶ
ἄλλα |
[6, 3] |
ἔτι
ὄντι
τῷ
Ὕσμωνι
κατασκῆψαι
|
ῥεῦμα |
ἐς
τὰ
νεῦρα,
καὶ
αὐτὸν |
[6, 6] |
οὐδεμίαν
ἔτι
οἱ
ἐν
τῇ
|
Ῥηγίνῃ |
τέττιγες
ἀφιᾶσι
τὴν
φωνήν.
(Τούτου |
[6, 6] |
φασίν,
ὃς
τὴν
Λοκρίδα
καὶ
|
Ῥηγίνην |
ὁρίζων
τὸ
ἐς
τοὺς
τέττιγας |
[6, 4] |
δὲ
ἀνδριάντα
Πυθαγόρας
ἐποίησεν
ὁ
|
Ῥηγῖνος, |
εἴπερ
τις
καὶ
ἄλλος
ἀγαθὸς |
[6, 13] |
Κυρηναῖος
ἕστηκε·
Πυθαγόρας
δὲ
ὁ
|
Ῥηγῖνος |
ἐποίησε
τὴν
εἰκόνα.
Κυζικηνῷ
δὲ |
[6, 6] |
Διαλκοῦς,
πυγμῇ
παῖδας
κρατήσαντα,
ὁ
|
Ῥηγῖνος |
Πυθαγόρας·
Ναρυκίδαν
δὲ
τὸν
Δαμαρέτου |
[6, 18] |
τὰ
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἐστὶ
τοῦ
|
Ῥηγίνου |
Πυθαγόρου
τέχνη.
(Ἐνταῦθα
καὶ
Ἀναξιμένους |
[6, 4] |
δὲ
παρὰ
Κλεάρχῳ
φασὶν
αὐτόν,
|
Ῥηγίνῳ |
μὲν
καὶ
αὐτῷ,
μαθητῇ
δὲ |
[6, 26] |
ζῴῳ,
καὶ
ἐμφορηθὲν
τοῦ
καλάμου,
|
ῥήγνυταί |
τε
ὑπὸ
πλησμονῆς,
καὶ
ἀποθανόντος |
[6, 18] |
κίονος,
ξύλου
δέ
εἰσιν
εἰργασμέναι,
|
Ῥηξιβίου |
μὲν
συκῆς,
ἡ
δὲ
τοῦ |
[6, 18] |
ἐπὶ
ταῖς
πεντήκοντα·
καὶ
Ὀπουντίου
|
Ῥηξιβίου |
παγκρατιαστὰς
καταγωνισαμένου
μιᾷ
πρὸς
ταῖς |
[6, 23] |
πανηγύρεως
δὲ
ἀρχομένης,
ἐν
ἡμέρᾳ
|
ῥητῇ |
περὶ
ἀποκλίνοντα
ἐς
δυσμὰς
τοῦ |
[6, 17] |
Λάγου.
Ἑρμησιάνακτος.
Ἐπεράστου.
Γοργίου
τοῦ
|
ῥήτορος. |
(Ταῦτα
μὲν
δὴ
τὰ
ἀξιολογώτατα |
[6, 2] |
εισὶ
ν
Ἰώ
νων
ά
|
ριστοι, |
τά
δε
μὲ
ν
λέ |
[6, 2] |
κεινται
του
Ἀκαρνανος
αθλητου,
Ξενά
|
ρκης |
καὶ
Λυκινος,
Ἀρκεσί
λαό
ς |
[6, 2] |
αυτης
Στρά
του
πρωτος
Ξενά
|
ρκης |
τε
εκαλειτο
Φιλανδρί
δου.
Λακεδαιμό |
[6, 1] |
θου
κρηπὶ
ς,
καὶ
ά
|
ρμα |
τε
ί
ππων,
καὶ
ανὴ |
[6, 2] |
ων
δή
μου
τὸ
ά
|
ρμα, |
τὸ
ν
δὲ
ηνί
οχον |
[6, 1] |
Ἀνά
ξανδρος
μὲ
ν
ά
|
ρματι |
ανηγορεύ
θη
πρωτος·
τὸ
δὲ |
[6, 2] |
Τί
μων
δὲ
επὶ
ά
|
ρματι |
ανηγορεύ
θη.
Τω
δὲ
Τί |
[6, 1] |
δι,
καὶ
πώ
λων
ά
|
ρματι· |
ὀλυμπιά
δι
δὲ
εκρά
τει |
[6, 14] |
ἔσχεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τύχην
Νικασύλος
|
Ῥόδιος. |
(Ὄγδοον
γὰρ
ἐπὶ
τοῖς
δέκα |
[6, 6] |
Εὐκλῆς
ἀνάκειται
Καλλιάνακτος,
γένος
μὲν
|
Ῥόδιος, |
οἴκου
δὲ
τοῦ
Διαγοριδῷν·
θυγατρὸς |
[6, 7] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
Ἀδριάντες
Διαγόρου
τοῦ
|
Ῥοδίου |
καί
τῶν
ἀπ'
ἐκείνου.
Τὰ |
[6, 14] |
Τὸ
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τοῦ
|
Ῥοδίου |
παλαιστοῦ
τόλμημα
Ἀρτεμίδωρος
γένος
Τραλλιανὸς |
[6, 13] |
μέντοι
ἐπιφανέστατα
ἐς
δρόμον
Λεωνίδᾳ
|
Ῥοδίῳ |
ἐστίν.
Ἐπὶ
γὰρ
τέσσαρας
ὀλυμπιάδας, |
[6, 7] |
δὲ
καὶ
τούτους,
ἐπὶ
τῶν
|
Ῥοδίων |
ἀθλητῶν
ἀφίξῃ
τὰς
εἰκόνας,
Διαγόραν |
[6, 7] |
καὶ
Κόνωνα
ἐπ'
αὐτῷ
στρατηγόν,
|
Ῥοδίων |
δὲ
τὸν
δῆμον
πεισθέντα
ὑπὸ |
[6, 24] |
ἔχουσι
δὲ
ἡ
μὲν
αὐτῶν
|
ῥόδον, |
ἀστράγαλον
δὲ
ἡ
μέση,
καὶ |
[6, 14] |
ἐπιλαμβάνει,
πρὶν
ἢ
ἐς
τὴν
|
Ῥόδον |
αὐτὸν
οἴκαδε
ἀναστρέψαι.
Τὸ
δὲ |
[6, 7] |
ὕστερον
κατῆλθεν
ὁ
Δωριεὺς
ἐς
|
Ῥόδον· |
καὶ
φανερώτατα
δὴ
ἁπάντων
ἀνὴρ |
[6, 24] |
εἰκάζοι
τις
ἂν
τὰ
εἰρημένα·
|
ῥόδον |
μὲν
καὶ
μυρσίνην
Ἀφροδίτης
τε |
[6, 7] |
ὑπὸ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν
ἐκ
τῆς
|
Ῥόδου, |
καὶ
ἐς
Ἰταλίαν
παρὰ
Θουρίους |
[6, 7] |
δὲ
ἀποδημεῖν
μὲν
τότε
ἐκ
|
Ῥόδου |
περὶ
τὰ
ἐντὸς
Πελοποννήσου
χωρία· |
[6, 14] |
αὐτὸν
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῇ
|
ῥοιᾷ |
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῷ
δίσκῳ. |
[6, 14] |
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῷ
δίσκῳ.
|
Ῥοιὰν |
μὲν
δὴ
οὕτω
κατεῖχεν,
ὡς |
[6, 9] |
πίτυος
τῆς
γ'
ἡμέρου
καὶ
|
ῥοιᾶς |
φέρει
καρπόν,
ἐμοὶ
μὲν
οὐχ |
[6, 2] |
Ευτυχί
δης
ουτος
καὶ
Σύ
|
ροις |
τοις
επι
Ὀρό
ντη
Τύ |
[6, 1] |
τω
παραλό
γω
του
κλή
|
ρου, |
καὶ
ουχ
υπὸ
ισχύ
ος |
[6, 2] |
ς
τὸ
ν
ωμον
προσέ
|
ρπων |
εστὶ
τὸ
ν
δεξιό
ν· |
[6, 1] |
λοχό
ς
τε
κειται,
Πύ
|
ρρου |
τε,
καὶ
Τρωί
λος
Αλκί |
[6, 2] |
ά
λλοι
των
εκ
Σπά
|
ρτης |
ιπποτρό
φων
μετὰ
τὴ
ν |
[6, 25] |
οὐδὲν
ἐλείπετο·
βασιλεῦσι
δὲ
ἀνεῖται
|
Ῥωμαίοις. |
Ἔστι
δὲ
τῆς
στοᾶς
ὀπίσω |
[6, 3] |
Καυλωνίαν
ἁλοῦσαν
ὑπὸ
Καμπανῶν,
οἳ
|
Ῥωμαίοις |
μεγίστη
τοῦ
συμμαχικοῦ
μοῖρα
ἦσαν. |
[6, 3] |
καὶ
Ταραντίνων
ἐς
τὸν
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
πόλεμον
καταστάντων,
ἄλλαι
τε
τῶν |
[6, 3] |
πόλεων
ἐγένοντο
αἱ
μὲν
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων, |
αἱ
δὲ
ὑπὸ
τῶν
Ἠπειρωτῶν |
[6, 12] |
παιδὶ
Νηρηίδα
ἀγαγόμενος
τὴν
Πύρρου.
|
Ῥωμαίων |
δὲ
περὶ
Σικελίας
ἐς
τὴν |
[6, 12] |
δυνάμει
τε
εἶναι
νομίζων
τὰ
|
Ῥωμαίων |
ἐχυρώτερα
καὶ
βεβαιότερα
ἅμα
ἐς |
[6, 19] |
κεῖνται
δὲ
βασιλεῖς
ἐν
αὐτῷ
|
Ῥωμαίων. |
Σικελιώτας
δὲ
Σελινουντίους
ἀνέστησαν
μὲν |
[6, 9] |
ἱερὸν
τῆς
Εἰρήνης
τὸ
ἐν
|
Ῥώμῃ |
κομισθεῖσα
ἐξ
Ἄργους.
Λέγεται
δὲ, |
[6, 5] |
ἐπιλήψεσθαι,
καὶ
ὑπὸ
τῆς
αὑτοῦ
|
ῥώμης |
ἔμελλεν
ἀπολεῖσθαι
καὶ
οὗτος.
Ἐς |
[6, 14] |
τοσοῦτο
ἄρα
αὐτῷ
τὰ
τῆς
|
ῥώμης |
ἐπηύξητο,
ὡς
κρατῆσαι
παγκρατιάζοντα
ἐπὶ |
[6, 1] |
ανδριασιν
υπηρχεν
ά
μεινον
ετέ
|
ρων |
πεποιησθαι,
τοσαυτα
καὶ
αυτὸ
ς |
[6, 2] |
ο
ες
Ὀλυμπί
αν,
Μύ
|
ρωνος |
του
Ἀθηναί
ου
ποιή
ματα. |