HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ω  =  39 formes différentes pour 143 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[6, 2]   ποιή ματα. Τω δε Ἀρκεσιλά  ω   καὶ Λί χα τω παιδί
[6, 2]   ουτος ανεί λετο επὶ παγκρατί  ω   νί κην των ά λλων
[6, 2]   δὲ τὸ επὶ τω Σαμί  ω   πύ κτη τὸ ν αναθέ
[6, 18]   εἶπεν Ἀναξιμένης· χαρίσασθαι μοι τήνδε,     βασιλεῦ, τὴν χάριν, ἐξανδραποδίσασθαι μὲν
[6, 10]   οἱ τὸν πατέρα βοῆσαί φασιν·     παῖ τὴν ἀπ' ἀρότρου. Οὕτω
[6, 20]   ἀποθανεῖν καὶ τὸν ἵππον ἐφ'     ἐπωχεῖτο ὑπὸ Κτεάτου λέγουσι τοῦ
[6, 4]   ἐς Ἱμέραν ἀφικόμενος πολιτείας τετύχε·     καὶ πολλὰ εὕρετο ἄλλα ἐς
[6, 14]   ἐποιεῖτο τοὺς ἐμπίπτοντάς τε καὶ  ὠθοῦντας   ἀπὸ τοῦ δίσκου. Παρείχετο δὲ
[6, 5]   τοῦ Πουλυδάμαντας πατρὶς οὐκ  ᾠκεῖτο   ἔτι ἐφ' ἡμῶν. Ἀλέξανδρος γὰρ
[6, 22]   πεφυτευμέναι παντός, ἔνθα Πίσα  ᾠκεῖτο.   (Οἰκιστὴν μὲν δὴ γενέσθαι τῇ
[6, 22]   τῆς Πύλου. Ταύτην τὴν Πύλον  ᾤκισε   μὲν κατὰ τὰ ἤδη λελεγμένα
[6, 11]   τὸ φιλοτίμημα, ἐν πατρίδι τοῦ  ὠκίστου   τῶν καλουμένων ἡρώων ἀνελέσθαι δρόμου
[6, 21]   ἱδρυσαμένου, ἐρείπια δὲ καὶ αὐτός:  ᾠκοδομήθη   δὲ ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ παρὰ
[6, 19]   πρὸς τῇ Ἀττικῇ θησαυρόν τε  ᾠκοδομήσαντο,   καὶ ἀναθήματα ἀνέθεσαν ἐς τὸν
[6, 19]   δὲ ἀνάθημα τυραννήσαντος Σικυωνίων· (τοῦτον  ᾠκοδόμησεν   Μύρων νικήσας ἅρματι τὴν
[6, 20]   τετρακοσίους πόδας παρέχεται τοῦ μήκους,  ᾠκοδόμηται   δὲ ἐν αὐταῖς οἰκήματα. Ταῦτα
[6, 13]   καὶ ἐπίγραμμά ἐστιν ἐπ' αὐτῷ;  Ὠκυδρόμας   Λύκος Ἴσθμι' ἅπαξ, δύο δ'
[6, 25]   δ' Ἀίδης ἐν τοῖσι πελώριος  ὠκὺν   ὀιστόν, Εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ
[6, 13]   τέσσαρας ὀλυμπιάδας, ἀκμάζων τε τῇ  ὠκύτητι   ἀντήρκεσε, καὶ γεγόνασιν αὐτῷ δρόμου
[6, 20]   ἐπιστήμης τε ἡνιόχων καὶ ἵππων  ὠκύτητος.   (Τὸ μὲν δὴ ἐξ ἀρχῆς
[6, 20]   ἀπὸ τούτου δὲ καὶ τὴν  Ὠλενίαν   ἐν τῇ Ἠλείᾳ πέτραν φασὶν
[6, 20]   τὰ ἐς ἱππικήν (καὶ ὄνομα  Ὠλένιον   αὐτῷ τίθενται, ἀπὸ τούτου δὲ
[6, 20]   καλῴδιον ἀντὶ ὕσπληγος. Βωμὸς δὲ  ὠμῆς   πλίνθου, τὰ ἐκτὸς κεκονιαμένος, ἐπὶ
[6, 2]   της πρὸ ς τὸ ν  ωμον   προσέ ρπων εστὶ τὸ ν
[6, 14]   ἐς τὸν ἀγκῶνα ἐκ τοῦ  ὤμου   παρ' αὐτὴν καθίει τὴν πλευράν,
[6, 23]   πρόσωπον Ἡρακλέους ἄχρι ἐς τοὺς  ὤμους,   καὶ ἐν τῶν παλαιστρῶν μιᾶς
[6, 11]   καὶ ἐπὶ τὸν ἕτερον τῶν  ὤμων   ἀναθέμενον ἐνεγκεῖν παρ' αὑτόν. (Ἐχόντων
[6, 2]   μμαχος των επὶ πορθμω Μεσσηνί  ων,   ά λλος γε ουδεὶ ς
[6, 2]   κατειργασμέ νος πύ κτας. Συρακοσί  ων   δὲ ά νδρες, ά γοντες
[6, 2]   μματα ου Λί χαν, Θηβαί  ων   δὲ τὸ ν δημον έ
[6, 2]   επὶ ονό ματι του Θηβαί  ων   δή μου τὸ ά ρμα,
[6, 2]   μεγά λας παρὰ των επιχωρί  ων   έ χον τιμά ς. (Ἐν
[6, 1]   βασιλέ ας τοὺ ς Λακεδαιμονί  ων   έ χουσι. Πεποί ηται δὲ
[6, 2]   βασιλέ α επιστρατεί α Λακεδαιμονί  ων   εγέ νετο επι Ἠλεί ους,
[6, 1]   αυτω φησιν ειναι των επιχωρί  ων,   εκ δὲ αγέ λης αυτὸ
[6, 2]   αγό ντων Ὀλύ μπια Ἠλεί  ων,   ενί κα στά διον παιδας
[6, 2]   έ στησε. Τὰ δε Ἠλεί  ων   ες τοὺ ς Ὀλυμπιονί κας
[6, 2]   καὶ τού τους των αρχαί  ων   Ζαγκλαί ων, καὶ ου Μεσσηνί
[6, 2]   ν δεξιό ν· καὶ κύ  ων   ιερειον δὴ παρ' αυτω κειται
[6, 2]   νων τηνικαυτα του αγωνος Λακεδαιμονί  ων,   καθηκεν επὶ ονό ματι του
[6, 2]   εμαντεύ σατο εναντί α Λακεδαιμονί  ων   καὶ Ἄγιδος του Ευδαμί δου
[6, 2]   τους των αρχαί ων Ζαγκλαί  ων,   καὶ ου Μεσσηνί ους φασί
[6, 2]   σπλά γχνων μαντικὴ ν κυνεί  ων   καταστή σασθαι. Οι δ' Ἰαμί
[6, 2]   ν δρό μον των τελεί  ων   τοὺ ς πώ λους καὶ
[6, 4]   πεποίηται Λεοντίσκος, ἐκ Σικελίας τε  ὢν   γένος, καὶ ἀπὸ τῆς ἐν
[6, 3]   Ἀλέξιδος μὲν πατρός, διδασκάλου δὲ  ὢν   Εὐτυχίδου. (Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν
[6, 7]   μὲν ἀνδράσιν Εὐκλῆς, Καλλιάνακτός τε  ὢν   καὶ Καλλιπατείρας τῆς Διαγόρου, Πεισίροδος
[6, 17]   Ἀγονέου, καὶ Εἰκάσιος Λυκίνου τε  ὢν   καὶ τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς, κατεπάλαισαν
[6, 11]   ἐκ Μαντινείας Δρομεὺς ὄνομα, πρῶτος  ὧν   ἴσμεν ἀκονιτὶ λέγεται λαβεῖν· τὴν
[6, 25]   γε τοῦ ἱερωμένου. Ἀνθρώπων δὲ  ὧν   ἴσμεν μόνοι τιμῶσιν δην Ἠλεῖοι
[6, 26]   ἐπιτήδειος. Οἱ μίτοι δέ, ἀφ'  ὧν   τὰς ἐσθῆτας ποιοῦσιν οἱ Σῆρες,
[6, 1]   χων· Σικυωνί ου δὲ Κλέ  ωνό   ς εστιν εικώ ν. (Ἐς
[6, 19]   Ἰβηρίᾳ καὶ ἄμπωτιν παρεχόμενον Βαῖτιν  ὠνόμασαν   οἱ ὕστερον. Εἰσὶ δ' οἳ
[6, 26]   κατασκευασάμενοι χειμῶνός τε καὶ θέρους  ὥρᾳ   ἐπιτηδείους. Τὸ δὲ ἔργον τῶν
[6, 5]   συμποτῶν καὶ Πουλυδάμας ἐσῆλθεν  ὥρᾳ   θέρους. Καί πως οὐ κατά
[6, 6]   Πυθία τὸ παράπαν ἐξ Ἰταλίας  ὡρμημένους   φεύγειν Τεμέσαν, μὲν ἐκλιπεῖν οὐκ
[6, 22]   παρὰ τῇ θεῷ ταύτῃ καὶ  ὠρχήσαντο   ἐπιχώριον τοῖς περὶ τὸν Σίπυλον
[6, 2]   Ἄγιδος του Ευδαμί δου βασιλέ  ως.   ὰ δὴ καὶ ες πλέ
[6, 2]   ανέ γραψε τη εικό νι,  ως   γέ νος τε εί η
[6, 1]   ειδεν ό ψιν ονεί ρατος  ως   έ χοιτο του παιδὸ ς
[6, 2]   ανθρώ ποις. Κύ πριοι δὲ  ως   καὶ υσὶ ν επεξευρό ντες
[6, 1]   δὲ ο Πολυκλης ί πποις,  ως   τὸ επί γραμμα τὸ επ'
[6, 1]   αθλητων τε καὶ ιδιωτων ομοί  ως.   Των δὲ νικησά ντων Ὀλυμπί
[6, 5]   τὰς χηλάς. Λέγεται δὲ καὶ  ὡς   ἄνδρα ἡνίοχον ἐλαύνοντα σπουδῇ τὸ
[6, 6]   τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο, καὶ  ὡς   ἀποθανεῖν ἐκφυγὼν, αὖθις ἕτερόν τινα
[6, 12]   πλῆθος ποιεῖσθαι λόγους ἀρχομένῳ, ἐπέδραμεν  ὡς   ἀποκτενῶν τὸν Ἱπποκράτην· τοῦ δέ
[6, 4]   ὅτῳ μηδέν ἐστιν ἐπίγραμμα, μνημονεύουσιν  ὡς   Ἀριστοτέλης ἐστὶν ἐκ τῶν
[6, 5]   σπηλαίου κατερρήγνυτο, καὶ δῆλα ἦν  ὡς   αὐτίκα ἐμπεσεῖσθαι καὶ χρόνον οὐκ
[6, 20]   ἵπποι· τοῖς δέ ἐστιν εἰρημένον  ὡς   αὐτὸς Οἰνόμαος τοὺς ἱππεύοντάς
[6, 22]   καὶ δεήσεως τὸν γάμον, ἐπιτολμᾶν  ὡς   βιασόμενον τὴν θεόν, καὶ αὐτὸν
[6, 16]   Πυττάλῳ καὶ τάδε ἔτι λέγουσιν,  ὡς   γενομένης πρὸς Ἀρκάδας Ἠλείοις ἀμφισβητήσεως
[6, 6]   τοιόνδε ἔτι ἐς τὸν Εὔθυμον,  ὡς   γήρως τε ἐπὶ μακρότατον ἀφίκοιτο,
[6, 11]   τετρακοσίους τε ἔσχε καὶ χιλίους.  (Ὡς   δὲ ἀπῆλθεν ἐξ ἀνθρώπων, ἀνὴρ
[6, 14]   τῆς διαμαρτίας τὸ ἄγαν νέον.  (Ὡς   δὲ ἀφίκετο ἀγῶνος καιρὸς, ὃν
[6, 6]   καὶ τὴν παρθένον ἐσελθὼν θεάσασθαι.  Ὡς   δὲ εἶδε, τὰ μὲν πρῶτα
[6, 3]   Ἥρᾳ τῇ Σαμίων ἐστὶν ἀνάθημα.  Ὡς   δὲ ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ἑάλωσαν
[6, 8]   τηνικαῦτα ἐκλειφθῆναί οἱ τὴν μελέτην.  Ὡς   δὲ ἐπανήκων οὐχ οἷός τε
[6, 7]   ἐς αὐτὸν καὶ ἀπειλαῖς ἐχρῶντο·  ὡς   δὲ ἐς ἐκκλησίαν συνελθόντες ἄνδρα
[6, 18]   ὁμοῦ καὶ Θηβαίοις συγγραφὴν λοίδορον.  Ὡς   δὲ ἦν ἐς τὸ ἀκριβέστατον
[6, 11]   τὸ ἄγαλμα ἐς τὴν ἀγοράν.  Ὡς   δὲ ἤνεγκε, μέγα αὐτίκα ἦν
[6, 18]   σοφιστὴς, καὶ σοφιστῶν λόγους μιμεῖσθαι·  ὡς   δέ οἱ διαφορὰ ἐς Θεόπομπον
[6, 5]   ἀντ' ἐκείνου τὴν ἀρχήν, οὗτος  ὡς   ἐβασίλευσεν Δαρεῖος (ἐπυνθάνετο γὰρ
[6, 13]   ἐπὶ τῆς δευτέρας Καὶ τέσσαρας,  ὡς   ἕκαστοι συνταχθῶσιν ὑπὸ τοῦ κλήρου,
[6, 13]   τὸ δημόσιον· ἔστω γὰρ δήπου,  ὡς   ἐν τῇ στήλῃ, οὐκ εἶναί
[6, 20]   Πορθάονος Ἀλκάθουν ἀγόντων τὴν αἰτίαν,  ὡς   ἐνταῦθα μέρη λάβοι γῆς
[6, 8]   ἄλλα ἀνδρῶν ἀλαζόνων ἐστὶν εἰρημένα,  ὡς   ἐξ ἀνθρώπου μεταβάλοι τὸ εἶδος
[6, 9]   ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην, καὶ  ὡς   ἐοικὸς Ταυροσθένει φάσμα ἐπ' ἐκείνης
[6, 22]   Ἀρτέμιδος τὸν Ἀλφειόν, ἐρασθέντα δέ,  ὡς   ἐπέγνω μὴ γενήσεσθαί οἱ διὰ
[6, 20]   τοῦ λόφου διαβάντων τὸν Κλάδεον  ὡς   ἐπὶ ἡλίου δυσμάς. Πλησίον δὲ
[6, 20]   τά τε δὴ ἅρματα καταγνύουσιν  ὡς   ἐπίπαν καὶ οἱ ἡνίοχοι τιτρώσκονται.
[6, 5]   Πουλυδάμαντι, καὶ ἀνέσχε τὰς χεῖρας  ὡς   ἐπιπίπτοντι ἀνθέξων τῷ σπηλαίῳ, καὶ
[6, 22]   νυμφῶν παρῆσαν, καὶ τὸν Ἀλφειόν,  ὡς   ἐσῆλθεν, οὐκ ἔχειν αὐτὸν ἀπὸ
[6, 14]   ἐθέλοντα ἵστασθαι. (Λέγεται δὲ καὶ  ὡς   ἐσκομίσειεν αὐτὸς αὑτοῦ τὸν ἀνδριάντα
[6, 3]   ἐπὶ τῷ Εὐπολέμῳ καὶ τάδε·  ὡς   ἐφεστήκοιεν τρεῖς ἐπὶ τοῦ δρόμου
[6, 24]   χωρίῳ τὸ ὄνομα, λέγεται δὲ,  ὡς   Πέτρα δῆμος εἴη τὸ
[6, 9]   οὖν Ἀστυπαλαιεῖς ἀπὸ τούτου τιμὰς  ὡς   ἥρωι νέμουσι. (Παρὰ δὲ τοῦ
[6, 19]   εἰκάζειν. (Ἐμὲ δὲ ἐσῆλθεν ἀνάμνησις,  ὡς   Θουκυδίδης ποιήσειεν ἐν τοῖς λόγοις
[6, 9]   πρὸ ταύτης Κλεομήδην φασὶν Ἀστυπαλαιέα,  ὡς   Ἴκκῳ πυκτεύων ἀνδρὶ Ἐπιδαυρίῳ, τὸν
[6, 20]   φρονῆσαί γε ἐπὶ τῷ εὑρήματι,  ὡς   καὶ ἐπίγραμμα ἐπὶ ἀνδριάντι τῷ
[6, 7]   ἐν Νεμέᾳ πέντε. Λέγεται δὲ,  ὡς   καὶ κρέας ἐσθίειν ἐπινοήσειε· τέως
[6, 3]   ἑτέρα, Ἰσθμίων δὲ δῆλα  ὡς   καὶ οὗτος κατὰ ταὐτὰ Ἠλείοις
[6, 11]   ἐπὶ τὴν Πυθίαν ἔρχονται, λέγοντες  ὡς   καὶ ποιήσασιν αὐτοῖς τὰ χρησθέντα
[6, 15]   προσποιοῦσιν οἱ Μιτυληναῖοι ἐς δόξαν,  ὡς   καὶ τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ
[6, 11]   δοκιμώτατα ἐξ αὐτῶν, Εὔθυμόν τε  ὡς   κατεμαχέσατο τὸν πύκτην, καὶ ὡς
[6, 14]   αὐτῷ τὰ τῆς ῥώμης ἐπηύξητο,  ὡς   κρατῆσαι παγκρατιάζοντα ἐπὶ ἡμέρας τῆς
[6, 8]   τὴν εἰκόνα. Λέγεται δὲ (καὶ)  ὡς   κρατήσειε καὶ ἅρματι ἐπὶ Ὀλυμπιάδος
[6, 9]   Κλεομήδης Ἀστυπαλαιεύς, Ὃν θυσίαις τιμᾶθ'  ὡς   μηκέτι θνητὸν ἐόντα. Κλεομήδει μὲν
[6, 14]   Ῥοιὰν μὲν δὴ οὕτω κατεῖχεν,  ὡς   μήτε ἄλλῳ παρεῖναι βιαζομένῳ, μήτε
[6, 18]   αὐτῷ νίκη· λέγεται δὲ καὶ,  ὡς   Μνασέου τοῦ δρομέως, ἐπικληθέντος δὲ
[6, 20]   ἵππῳ γενέσθαι. (Λέγουσι δὲ καὶ  ὡς   Μυρτίλῳ κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε
[6, 3]   Σικυωνίῳ πύκτῃ παιδὶ ἐπίγραμμά ἐστιν,  ὡς   νικήσειεν ἡλικίαν νέος, καὶ ὡς
[6, 21]   ἐρείπια ἐφ' ἡμῶν. Λέγουσι δὲ,  ὡς   ὁδοιπόρους τε καὶ τοὺς προσοικοῦντας
[6, 13]   τοῦ Κορινθίου Φειδώλα ὄνομα μέν,  ὡς   οἱ Κορίνθιοι μνημονεύουσιν, ἔχει Αὔρα·
[6, 15]   Ἐδήλωσα δὲ ὀλίγῳ τι πρότερον,  ὡς   ὁμώνυμός τε τῷ Δεινομένους
[6, 9]   τὰ ξύλα τῆς κιβωτοῦ καταρρήξαντες,  ὡς   οὔτε ζῶντα Κλεομήδην οὔτε τεθνεῶτα
[6, 26]   τῆς Ἐρυθρᾶς. (Ἤκουσα δὲ καὶ  ὡς   οὐχ Ἐρυθρά, ποταμὸς δὲ,
[6, 3]   ὡς νικήσειεν ἡλικίαν νέος, καὶ  ὡς   πατρὸς εἴη Χαιρήμονος. Γέγραπται δὲ
[6, 22]   ὀνομασθεῖσαν ἴσμεν πόλιν. (Ἀπέχει δὲ  ὡς   πεντήκοντα Ὀλυμπίας σταδίους κώμη τε
[6, 26]   δὲ ἔπεσι τοῖς ὕστερον δεδήλωκεν,  ὡς   πόλισμα οὖσαν καὶ τὴν Κυλλήνην
[6, 7]   τὰς ὀκτώ· λέγεται δὲ καὶ  ὡς   Πύθια ἀνέλοιτο ἀκονιτί. Ἀνηγορεύοντο δὲ
[6, 4]   Εὔχειρον εἶναι Κορίνθιον, φοιτῆσαι δὲ  ὡς   Συάδραν τε καὶ Χάρταν Σπαρτιάτας.
[6, 9]   ἐνίκα Κροτωνιάτης στάδιον. Δῆλα οὖν  ὡς   Συρακούσιον ἤδη καὶ οὐ Γελῷον
[6, 25]   Πυλίοις ἀμῦναι. Ἠλεῖοι δ' οὖν  ὡς   σφίσι τε εὔνῳ καὶ ἀπεχθανομένῳ
[6, 9]   κομισθεῖσα ἐξ Ἄργους. Λέγεται δὲ,  ὡς   Ταυροσθένην καταπαλαίσειεν Χείμων τὸν
[6, 9]   Χείμων τὸν Αἰγινήτην, καὶ  ὡς   Ταυροσθένης τῇ Ὀλυμπιάδι τῇ ἐφεξῆς
[6, 20]   ἔχουσαν ἐπὶ τῷ μαστῷ, λέγειν  ὡς   τέκοι μὲν αὐτὴ τὸν παῖδα,
[6, 14]   τὴν χορδήν. Λέγεται δὲ καὶ  ὡς   τῆς δεξιᾶς χειρὸς τὸ μὲν
[6, 4]   ἄλλα ἐς τιμήν. Ἔμελλεν οὖν  ὡς   τὸ εἰκὸς Ἱμεραῖος ἐν τοῖς
[6, 20]   ἄνω πεποίηται πηδᾶν ἀετός,  ὡς   τοῖς ἥκουσιν ἐπὶ τὴν θέαν
[6, 11]   ἀποκτείνειεν ἄνθρωπον. (Ἀνὰ χρόνον δέ,  ὡς   τοῖς Θασίοις οὐδένα ἀπεδίδου καρπὸν
[6, 12]   βεβαιότερα ἅμα ἐς φιλίαν, μετεβάλετο  ὡς   τούτους. (Τοῦ δέ οἱ βίου
[6, 11]   ὡς κατεμαχέσατο τὸν πύκτην, καὶ  ὡς   ὑπὸ Ἠλείων ἐπεβλήθη τῷ Θεαγένει
[6, 8]   θυσίᾳ τοῦ Λυκαίου Διός, καὶ  ὡς   ὕστερον τούτων ἔτει δεκάτῳ γένοιτο
[6, 3]   τρίτος δὲ Ἀμβρακιώτῃ Λέοντι, καὶ  ὡς   χρημάτων καταδικάσαιτο Λέων ἐπὶ
[6, 3]   ἰδεῖν παρὰ τῇ Ἥρᾳ, καὶ  ὡσαύτως   ἐν Ἐφέσῳ παρὰ τῇ Ἐφεσίᾳ
[6, 3]   τὸν ἀεὶ χρόνον, καὶ Ἴωσιν  ὡσαύτως   οἱ πάντες ἄνθρωποι θεραπεύουσι τὰ
[6, 10]   τοῦ ὁπλίτου δρόμος, καὶ  ὡσαύτως   τῇ ἐφεξῆς· πεποίηται ἀνδριὰς
[6, 3]   γάρ τι Ἰσθμίων Λεπρεάταις δεῖμα,  ὥσπερ   γε αὐτοῖς ἐστιν Ἠλείοις, ἐπεὶ
[6, 14]   ἀπηλάθη, ἀνηγορεύθη δὲ ἐν ἀνδράσιν,  ὥσπερ   γε καὶ ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ
[6, 26]   ἐστιν ποιῶν νῆσον αὐτήν·  ὥσπερ   καὶ Αἰγύπτου τὸ Δέλτα ὑπὸ
[6, 7]   φρονήσας οὗτος τὰ Λακεδαιμονίων φαίνεται,  ὥστε   καὶ ἐναυμάχησεν ἐναντία Ἀθηναίων ναυσὶν
[6, 26]   τὴν Κυλλήνην ἐπίσταται· (Πουλυδάμας δ'  Ὦτον   Κυλλήνιον ἐξενάριξεν, Φυλείδεω ἕταρον, μεγαθύμων
[6, 25]   πελώριος ὠκὺν ὀιστόν, Εὖτέ μιν  ωὐτὸς   ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο Ἐν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/11/2006