Livre, Chap.
[6, 2]	καί οι καὶ πενταθλή σαντι	ύ	στερον εγέ νοντο εν Νεμέ
[6, 2]	Ὀλυμπιακό ν. Ἐνιαυτω γὰ ρ	ύ	στερον του οικισμου του Μεσσή
[6, 11]	τὸν μὲν ὁ ἀνδριὰς ἐμπεσὼν	ὕβρεως	παύει· τοῦ ἀνθρώπου δὲ τοῦ
[6, 9]	ὁ Σικελίας τυραννήσας Συρακούσας ἔσχεν,	Ὑβριλίδου	μὲν Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος, δευτέρῳ δὲ
[6, 22]	τυράννων τῶν ἐν Ἕλλησι μάλιστα	ὑβρίσαντα,	καὶ τὸν ἀγῶνα ἔθεσαν ὁμοῦ
[6, 3]	ἵνα δὴ ἐκ τῶν πόνων	ὑγιής	τε καὶ ἄνοσος ἀνὴρ εἴη·
[6, 19]	κειμένην Βρεντεσίου τε μεταξὺ καὶ	Ὑδροῦντος	μεταβεβληκέναι τὸ ὄνομα, Σύβαριν οὖσαν
[6, 21]	όντι δὲ ἐντεῦθεν τό τε	ὕδωρ	τῆς Παρθενίας ἐστὶ καὶ πρὸς
[6, 7]	(Ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀλκαινέτου τοῖς	υἱοῖς,	Γνάθων τε Διπαιεὺς τῆς Μαιναλέων
[6, 20]	εὕρατο πρῶτος, Τεῦξέ με Κλεοίτας	υἱὸς	Ἀριστοκλέους. Κλεοίτα δέ φασιν ὕστερον
[6, 8]	Ὀλυμπίᾳ. Ἔχει γὰρ δὴ οὕτως·	Υἱὸς	Δινύτα Δάμαρχος τάνδ' ἀνέθηκεν Εἰκόν'
[6, 25]	ὀιστόν, Εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ	υἱὸς	Διὸς αἰγιόχοιο Ἐν Πύλῳ ἐν
[6, 15]	τοῦ Ἀγησιλάου. Δημητρίου καὶ τοῦ	ὑιοῦ	αὐτοῦ Ἀντιγόνου. Ἀρέος βασιλέως Λαλεδαιμονίων.
[6, 10]	ἡμᾶς ἔτι. (Δαμαρέτῳ δὲ Ἡραιεῖ,	υἱῷ	τε τοῦ Δαμαρέτου καὶ υἱωνοῖς,
[6, 10]	υἱῷ τε τοῦ Δαμαρέτου καὶ	υἱωνοῖς,	δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν ἑκάστῳ
[6, 14]	καὶ δεκάτῃ πρὸς διακοσίαις ὀλυμπιάδι.	(Ὕλλου	δὲ τῆς εἰκόνος ἵππος τε
[6, 11]	δ' ἄμνηστον ἀφήκατε τὸν μέγαν	ὑμέων.	Ἀπορούντων δὲ αὐτῶν, ὁποίᾳ μηχανῇ
[6, 20]	τῆς Εἰλειθυίας ὑπομένουσαι καὶ γυναῖκες	ὕμνον	ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ καὶ θυμιάματα
[6, 10]	δὲ ἐκ τοῦ ἀρότρου τὴν	ὕνην,	πρὸς τὸ ἄροτρον καθήρμοσε τῇ
[6, 15]	δὴ ἐπὶ τοῦ παγκρατίου καταγωνισθέντα	ὑπ'	αὐτοῦ, δεδήλωκεν ὁ λόγος δὴ
[6, 3]	ἄλλοι Ἴωνες, (κατὰ τὸ λεγόμενον	ὑπ'	αὐτῶν Ἰώνων, τοὺς τοίχους τοὺς
[6, 21]	μελέται, κρηπὶς δὲ ἐν τῷ	ὑπαίθρῳ	λίθου πεποίηται· τὸ δὲ ἐξ
[6, 25]	Ἀφροδίτης ναός, τὸ δὲ ἐν	ὑπαίθρῳ	τέμενος οὐ πολὺ ἀφεστηκὸς ἀπὸ
[6, 24]	Διί, καὶ εἰσὶν ἐν τῷ	ὑπαίθρῳ	τῆς ἀγορᾶς οἱ βωμοὶ πλῆθος
[6, 24]	ἀρχαῖον. (Ἠλείοις δὲ ἐν τῷ	ὑπαίθρῳ	τῆς ἀγορᾶς τὰ ἐπιφανέστατα ναός
[6, 5]	τοὺς ἐπὶ τῷ παγκρατίῳ στεφάνους	ὑπάρχοντά	ἐστιν. Ἡ ὀρεινὴ τῆς Θρᾴκης,
[6, 6]	αὐτῷ καὶ τὰ ἐς δόξαν	ὑπάρχοντα	τὴν ἄλλην. Γένος μὲν δὴ
[6, 16]	τε νῖκαι τῶν ἐν Ἕλλησιν	ὑπάρχουσιν	ἐπὶ πεντάθλῳ, πλὴν τοῦ Ἰσθμικοῦ.
[6, 6]	ὑπῆρξε μὲν διαύλου παρελθεῖν δρόμῳ·	ὑπέλειπε	δὲ καὶ ἐς τοὺς ἔπειτα
[6, 18]	παρὰ τῶν Λαμψακηνῶν τοῦ δήμου.	Ὑπελίπετο	δὲ Ἀναξιμένης τοσάδε ἐς μνήμην.
[6, 5]	(Ἕτερον δὲ ἐπὶ τούτῳ θαῦμα	ὑπελίπετο	ὁ Πουλυδάμας ἐς μνήμην. Ἐς
[6, 13]	ἂν ἐν ἑκάστῃ τάξει κρατήσωσιν,	ὑπὲρ	αὐτῶν αὖθις θέουσι τῶν ἄθλων·
[6, 22]	τὸ ἔπος· Πυλίων γὰρ τῶν	ὑπὲρ	νήσου τῆς Σφακτηρίας οὐ πέφυκεν
[6, 26]	αὐτῷ καὶ ὅσα Αἰθίοπες οἱ	ὑπὲρ	Συήνης ἐς τοῦ ἡλίου τὴν
[6, 19]	πόλεμος· ἀνάκειται δὲ καὶ ἀσπὶς	ὑπὲρ	τοῦ ἀετοῦ, τοὺς Μεγαρέας ἀπὸ
[6, 24]	τὸν Ἑλλανοδικαιῶνα καλούμενον, ἔστι δὲ	ὑπὲρ	τοῦ Ἀχιλλέως τὸν τάφον· καὶ
[6, 21]	χῶμα περιῳκοδομημένον λίθοις ἐστὶ, καὶ	ὑπὲρ	τοῦ μνήματος ἐρείπια οἰκοδομημάτων, ἔνθα
[6, 20]	ἔβλαπτε τοὺς ἵππους, πέτρας δὲ	ὑπὲρ	τῶν ἵππων τὴν καμπὴν ἀνεστηκυίας
[6, 18]	τῆς αὐτοῦ πρὸς Ἀλέξανδρον πρεσβείας	ὑπὲρ	τῶν Λαψακηνῶν, καὶ τῆς πρὸς
[6, 23]	γένος μὲν Ἀλεξανδρέα εἶναι τῆς	ὑπὲρ	Φάρου τῆς νήσου, Σαραπίωνα δὲ
[6, 6]	τὸν πύκτην, οὔ με εἰκὸς	ὑπερβαίνειν	ἦν τὰ ἐς τὰς νίκας
[6, 20]	μνῆμα ἐνταῦθα λόγῳ Ἠλείων ἐστίν.	(Ὑπερβάλλοντι	δὲ ἐκ τοῦ σταδίου, καθ'
[6, 14]	παλαιστοῦ τόλμημα Ἀρτεμίδωρος γένος Τραλλιανὸς	ὑπερεβάλετο	κατὰ ἐμὴν δόξαν. Ἀρτεμιδώρῳ γὰρ
[6, 6]	τε ἀνελέσθαι καὶ παγκρατίου νίκας,	ὑπερεβάλετο	πυκτεύων τὸν Εὔθυμον. Οὐ μὴν
[6, 3]	οἱ πάντες ἄνθρωποι θεραπεύουσι τὰ	ὑπερέχοντα	τῇ ἰσχύι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Ἀθλητῶν
[6, 18]	φρονῆσαι λαβόντων, ὁ Ἀλέξανδρος ἅτε	ὑπερζέων	ἐς αὐτοὺς τῇ ὀργῇ, κακῶν
[6, 20]	Ὀλυμπίᾳ Ταράξιππος πολὺ δή τι	ὑπερηρκώς	ἐστιν ἐς ἵππων φόβον. Ἐπὶ
[6, 4]	εἰκόνα οὐδενὸς ἔν γε τῇ	ὑπερορίᾳ	Λακεδαιμονίους ἀναθέντας εὕρισκον. Ἀρχιδάμου δὲ
[6, 11]	ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας φονικοὺς,	ὑπερώρισε	καὶ τὰ ἄψυχα, εἴγε ἐμπεσόν
[6, 2]	Δελφοις καὶ εν Ἄργει τε	υπηρξε	καὶ εν Κορί νθω προσανελέ
[6, 7]	κρατῆσαι δὲ ὀλυμπίασι πυγμῇ παῖδας	ὑπῆρξε	καὶ τούτοις. Γνάθωνα δὲ καὶ
[6, 6]	Παραβάλλοντι δὲ τῷ Λαστρατίδα πατρὶ	ὑπῆρξε	μὲν διαύλου παρελθεῖν δρόμῳ· ὑπέλειπε
[6, 1]	τε ομου καὶ ί ππων	υπηρξεν	ανελέ σθαι νί κας, τω
[6, 3]	Καυλωνιάτῃ, καθάπερ γε καὶ ἦν,	ὑπῆρξεν	ἀναγορευθῆναι· τὸ δὲ ἀπὸ τούτου
[6, 17]	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ Κολοφωνίων	ὑπῆρξεν	ἀνατεθῆναι τὴν εἰκόνα. (Τούτων δέ
[6, 3]	ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Νεμείων τρεῖς	ὑπῆρξεν	ἀνελέσθαι νίκας. Τὸ δὲ ἐπίγραμμα
[6, 9]	Αἰγινήτῃ πάλης μὲν στέφανον λαβεῖν	ὑπῆρξεν	ἐν παισί· τὸν δὲ ἀνδριάντα
[6, 8]	δὲ Ἠλείῳ πάλης ἐν παισὶν	ὑπῆρξεν	ἔν τε Ὀλυμπίᾳ καὶ Νεμείων
[6, 1]	ξαν, ὴ καὶ τοις ανδριασιν	υπηρχεν	ά μεινον ετέ ρων πεποιησθαι,
[6, 22]	δὲ Ἠλεῖοι (φιλία γάρ σφισιν	ὑπῆρχεν	ἐξ ἀρχῆς ἐς Λετριναίους) τὰ
[6, 5]	Πουλυδάμαντος τὰ ἔργα) πέμπων ἀγγέλους	ὑπισχνούμενος	δῶρα, ἀνέπεισεν αὐτὸν ἐς Σοῦσά
[6, 1]	του κλή ρου, καὶ ουχ	υπὸ	ισχύ ος ανεί λοντο ή
[6, 24]	ἀλλοῖον ἢ ὁ καλούμενος Ἀλεξίκακος	ὑπὸ	Ἀθηναίων. Ἑτέρωθι δὲ Ἡλίῳ πεποίηται
[6, 14]	γὰρ τὸν ἀγῶνα τὸν τεθέντα	ὑπὸ	Ἀμφικτυόνων οὐκ ὄντα πω στεφανίτην,
[6, 7]	ἐντὸς Πελοποννήσου χωρία· συλληφθέντα δὲ	ὑπὸ	ἀνδρῶν Λακεδαιμονίων αὐτὸν, καὶ ἀναχθέντα
[6, 6]	ἅλωσιν τὴν Ἰλίου, κατενεχθῆναί φασιν	ὑπὸ	ἀνέμων ἔς τε ἄλλας τῶν
[6, 22]	τε καὶ ἑκατοστήν, τεθεῖσαν δὲ	ὑπὸ	Ἀρκάδων, ἀνολυμπιάδας οἱ Ἠλεῖοι καλοῦντες
[6, 12]	τὰς δὲ ἐξ ἀρχῆς τε	ὑπὸ	ἀσθενείας ἀφανεστέρας, καὶ δι' αὐτὸ
[6, 5]	διαφυγὸν τῶν Σκοτουσσαίων, καὶ αὖθις	ὑπὸ	ἀσθενείας ἐξέλιπον καὶ οὗτοι τὴν
[6, 25]	ἡλικίαν, ἀμπέχεται δὲ χλαμύδα ποικίλην	ὑπὸ	ἀστέρων, τῇ χειρὶ δὲ ἔχει
[6, 19]	Ἐπιδαμνίων. Ἒχει μὲν πόλον ἀνεχόμενον	ὑπὸ	Ἄτλαντος· ἔχει δὲ Ἡρακλέα καὶ
[6, 22]	ἐς παννυχίδα ἐς Λετρίνους ἐλθεῖν,	ὑπὸ	αὐτῆς τε ἀγομένην τῆς Ἀρτέμιδος
[6, 3]	δὲ ἀπῳκίσθη μὲν ἐς Ἰταλίαν	ὑπὸ	Ἀχαιῶν, οἰκιστὴς δὲ ἐγένετο αὐτῆς
[6, 26]	σφισιν, ὃν σῆρα καλοῦσιν Ἕλληνες,	ὑπὸ	δὲ αὐτῶν Σηρῶν ἄλλο πού
[6, 12]	βίου συνέβη γενέσθαι τὴν τελευτὴν	ὑπὸ	Δεινομένους, γένος μὲν Συρακουσίου, δυσμενέστατα
[6, 10]	τῆς μάχης τῆς Πλαταιᾶσιν ἀνατεθέντος	ὑπὸ	Ἑλλήνων. Ἐνίκα μὲν δὴ τὴν
[6, 3]	Ἐμοὶ μὲν οὖν λέγειν τὰ	ὑπὸ	Ἑλλήνων λεγόμενα ἀνάγκη, πείθεσθαι δὲ
[6, 18]	Μνασέου τοῦ δρομέως, ἐπικληθέντος δὲ	ὑπὸ	Ἑλλήνων Λίβυος, εἴη παῖς ὁ
[6, 13]	ὀκτάκις, ἐπίκλησίν τε ἔσχεν Ἵππος	ὑπὸ	Ἑλλήνων. Ποιήσαιο δ' ἂν καὶ
[6, 10]	χρόνον ὑπό τε Ἠλείων καὶ	ὑπὸ	Ἑλλήνων τῶν ἄλλων ἀφῃρέθη τοῦ
[6, 19]	αἱ ἀρχαί· οὐ μὴν οὐδὲ	ὑπὸ	Ἠλείων ἀνεγράφοντό πω τηνικαῦτα αἱ
[6, 14]	μὴ παλαῖσαι μὲν ἐν παισὶν	ὑπὸ	Ἠλείων ἀπηλάθη, ἀνηγορεύθη δὲ ἐν
[6, 19]	Αἱ δὲ Ἑσπερίδες (μετεκινήθησαν γὰρ	ὑπὸ	Ἠλείων) αὗται μὲν ἔτι καὶ
[6, 22]	πολέμου Πισαίοις μετέσχον, ἐπέλαβεν ἀναστάτους	ὑπὸ	Ἠλείων γενέσθαι· (Πύλου δὲ τῆς
[6, 3]	παῖδας προσαναστῆσαι καὶ τὸν παιδοτρίβην	ὑπὸ	Ἠλείων ἐδόθη. Τὸν δὲ ἀνδριάντα
[6, 4]	ὑπό τε Ἀμφικτυόνων καὶ δὶς	ὑπὸ	Ἠλείων, εἶναι δὲ αὐτῷ λέγεται
[6, 22]	Ἡρακλέους ἀνάστατος καὶ αὖθις ἐπισυνοικισθεῖσα	ὑπὸ	Ἠλείων, ἔμελλεν ἀνὰ χρόνον οὐχ
[6, 11]	κατεμαχέσατο τὸν πύκτην, καὶ ὡς	ὑπὸ	Ἠλείων ἐπεβλήθη τῷ Θεαγένει ζημία.
[6, 4]	καὶ Λεοντίσκος. Ἡ μὴ ἀναγραφεῖσα	ὑπὸ	Ἠλείων ὀλυμπιὰς τετάρτη καὶ ἑκαστοτή.
[6, 4]	δὲ τὸ ἐπίγραμμά φησιν αὐτὸν	ὑπὸ	Ἠλείων· τὸν δὲ ἕτερον, ὅτῳ
[6, 22]	Πύλων ὁ Κλήσωνος· γενομένη δὲ	ὑπὸ	Ἡρακλέους ἀνάστατος καὶ αὖθις ἐπισυνοικισθεῖσα
[6, 14]	ἄν τις βιαζόμενος. (Ἀποθανεῖν δὲ	ὑπὸ	θηρίων φασὶν αὐτόν: ἐπιτυχεῖν γὰρ
[6, 14]	ἐν τῇ κεφαλῇ φλέβας, διερρήγνυεν	ὑπὸ	ἰσχύος τῶν φλεβῶν τὴν χορδήν.
[6, 3]	ἐρημωθῆναι καὶ τὴν Καυλωνίαν ἁλοῦσαν	ὑπὸ	Καμπανῶν, οἳ Ῥωμαίοις μεγίστη τοῦ
[6, 20]	τὸν ἵππον ἐφ' ᾧ ἐπωχεῖτο	ὑπὸ	Κτεάτου λέγουσι τοῦ Ἄκτορος, καὶ
[6, 7]	ἀναχθέντα ἐς Σπάρτην, ἀδικεῖν τε	ὑπὸ	Λακεδαιμονίων καταγνωσθῆναι, καὶ ἐπιβληθῆναί οἱ
[6, 19]	ἐπιχρύσου τὴν κεφαλήν· ἀνατεθῆναι δὲ	ὑπὸ	Λοκρῶν φησι τῶν πρὸς Ζεφυρίῳ
[6, 26]	ὑπὸ τοῦ Νείλου, καὶ οὐχ	ὑπὸ	μιᾶς περιέχεσθαι θαλάσσης; τοιαύτην ἑτέραν
[6, 19]	τοῖς ὅπλοις, ἀκροθίνιον τῷ Διὶ	ὑπὸ	Μυόνων τεθῆναι. Οἵτινες δὲ οὗτοι
[6, 20]	λάβοι γῆς ὁ Ἀλκάθους ἀποθανὼν	ὑπὸ	Οἰνομάου τῶν Ἱπποδαμείας γάμων ἕνεκα·
[6, 5]	ἐπιγράμματος. (Ἕμελλε δὲ ἄρα τὸ	ὑπὸ	Ὁμήρου προθεσπισθὲν ἄλλους τε τῶν
[6, 10]	λειπόμενον ἐξ αὐτῶν ἐπύκτευεν, ἀπαγορεύειν	ὑπὸ	πλήθους τῶν τραυμάτων ἐνομίζετο. Καί
[6, 26]	ἐμφορηθὲν τοῦ καλάμου, ῥήγνυταί τε	ὑπὸ	πλησμονῆς, καὶ ἀποθανόντος οὕτω τὸ
[6, 3]	Ἰταλίᾳ πόλεων ἐγένοντο αἱ μὲν	ὑπὸ	Ῥωμαίων, αἱ δὲ ὑπὸ τῶν
[6, 4]	εἶναι λέγεται Κνώσσιος· ἐκπεσὼν δὲ	ὑπὸ	στασιωτῶν ἐκ Κνωσσοῦ, καὶ ἐς
[6, 17]	ἑκατόν. Λεοντίνων δὲ ἐρημωθεῖσάν ποτε	ὑπὸ	Συρακουσίων τὴν πόλιν κατ' ἐμὲ
[6, 22]	ὄνομα εἶναι τὴν Ἐλάφιον, καὶ	ὑπὸ	ταύτης τραφῆναι τὴν Ἄρτεμίν φασι.
[6, 4]	τῷ πορθμῷ Μεσσήνης· στεφανωθῆναι δὲ	ὑπό	τε Ἀμφικτυόνων καὶ δὶς ὑπὸ
[6, 10]	Ταῦτα μὲν δὴ ἀνὰ χρόνον	ὑπό	τε Ἠλείων καὶ ὑπὸ Ἑλλήνων
[6, 4]	ἐν τῇ Τρῳάδι, κειμένης δὲ	ὑπὸ	τῇ Ἴδῃ, πρῶτος Αἰολέων τῶν
[6, 3]	Σικυώνιος, ἀλλὰ ἐκ Μεσσήνης τῆς	ὑπὸ	τῇ Ἰθώμῃ· (Λύσανδρον δὲ τὸν
[6, 5]	ἰσχύι, καὶ Πουλυδάμαντα ἐπιλήψεσθαι, καὶ	ὑπὸ	τῆς αὑτοῦ ῥώμης ἔμελλεν ἀπολεῖσθαι
[6, 9]	ἀφῃρημένος τὴν νίκην, ἔκφρων ἐγένετο	ὑπὸ	τῆς λύπης· καὶ ἀνέστρεψε μὲν
[6, 26]	ἄλλα εἴκασται τοῖς ἀράχναις, οἳ	ὑπὸ	τοῖς δένδρεσιν ὑφαίνουσι· καὶ δὴ
[6, 12]	Μεγάλην πόλιν, περιέχει σφᾶς γενόμενον	ὑπὸ	τοῦ Ἀρκάδων κοινοῦ δόγμα· (οὐδέ
[6, 5]	τὰ δὲ καὶ δηλούμενά ἐστιν	ὑπὸ	τοῦ ἐπιγράμματος. (Ἕμελλε δὲ ἄρα
[6, 8]	αὐτόν· ἐλέγετο γὰρ ἂν καὶ	ὑπὸ	τοῦ ἐπιγράμματος τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ.
[6, 6]	καλλίστην. (Τοῖς μὲν δὴ τὰ	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ προστεταγμένα ὑπουργοῦσι δεῖμα
[6, 15]	οὕτως ἐσκληθέντος τοῦ παγκρατίου, κρατηθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Κάπρου, ὅμως ἐχρήσατο ἐς
[6, 20]	ἔνθα καλοῦσι τὸν Ταράξιππον· καὶ	ὑπὸ	τοῦ κατορωρυγμένου ταραχθῆναι μὲν τῷ
[6, 13]	Καὶ τέσσαρας, ὡς ἕκαστοι συνταχθῶσιν	ὑπὸ	τοῦ κλήρου, καὶ οὐκ ἀθρόους
[6, 4]	καὶ Νεμείων τρεῖς. Ἐτάφη δὲ	ὑπὸ	τοῦ κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν, καί
[6, 7]	Ῥοδίων δὲ τὸν δῆμον πεισθέντα	ὑπὸ	τοῦ Κόνωνος, ἀπὸ Λακεδαιμονίων μεταβαλέσθαι
[6, 26]	ὥσπερ καὶ Αἰγύπτου τὸ Δέλτα	ὑπὸ	τοῦ Νείλου, καὶ οὐχ ὑπὸ
[6, 14]	σφῆνες, καὶ ἐχόμενος ὁ Μίλων	ὑπὸ	τοῦ ξύλου λύκοις ἐγίνετο εὕρημα.
[6, 21]	κρατήσαντα ἐνίκησεν αὐτός. (Ἀπέθανον δὲ	ὑπὸ	τοῦ Οἰνομάου, κατὰ τὰ ἔπη
[6, 21]	πρῶτον τοῦτον Μάρμακα καὶ ἀποθανεῖν	ὑπὸ	τοῦ Οἰνομάου πρὸ τῶν ἄλλων,
[6, 21]	δὲ τῷ Ἀκρίᾳ Κάπετόν φασιν	ὑπὸ	τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι, καὶ Λυκοῦργον,
[6, 5]	τῷ σπηλαίῳ, καὶ οὐ βιασθησόμενος	ὑπὸ	τοῦ ὄρους. Τούτῳ μὲν ἐνταῦθα
[6, 10]	πως (ἐθεάσατο ὁ Δημύλος τὸ	ὑπὸ	τοῦ παιδὸς ποιούμενον, καὶ ἐπὶ
[6, 21]	ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν φασιν αὐτὸν	ὑπὸ	τοῦ Πανταλέοντος καὶ ἀπὸ τοῦ
[6, 3]	ἄνδρα τοῖς πολεμίοις στρατηγοῦντα ἀποθανεῖν	ὑπὸ	τοῦ Στομίου, μονομαχήσαντά οἱ κατὰ
[6, 6]	Ἀγήνορα· ἀνετέθη δὲ ἡ εἰκὼν	ὑπὸ	τοῦ Φωκέων κοινοῦ. Θεόπομπος γὰρ
[6, 15]	ἐπὶ τῷ βάθρῳ γράμματα ἀμυδρὰ	ὑπὸ	τοῦ χρόνου. (Μετὰ δὲ τὸν
[6, 10]	ἐμπείρως ἔχων τῆς μάχης, ἐτιτρώσκετο	ὑπὸ	τῶν ἀνταγωνιζομένων, καὶ ἡνίκα πρὸς
[6, 7]	καὶ ὁ Πεισίροδος Θούριοι, διωχθέντες	ὑπὸ	τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐκ τῆς Ῥόδου,
[6, 8]	αὖθις ἄνθρωπος. Οὐ μὴν οὐδὲ	ὑπὸ	τῶν Ἀρκάδων λέγεσθαί μοι τοῦτο
[6, 9]	τοῦ ὀρόφου τοῖς παισί, καταλιθούμενος	ὑπὸ	τῶν ἀστῶν, κατέφυγεν ἐς Ἀθηνᾶς
[6, 9]	ἐν τῇ μάχῃ· καταγνωσθεὶς δὲ	ὑπὸ	τῶν Ἑλλανοδικῶν ἄδικα εἰργάσθαι, καὶ
[6, 7]	τὸν πατέρα ἔφερον, βαλλόμενόν τε	ὑπὸ	τῶν Ἑλλήνων ἄνθεσι καὶ εὐδαίμονα
[6, 6]	τῶν ναυτῶν παρθένον βιάσασθαι, καὶ	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ τούτου καταλευσθῆναι
[6, 23]	ἐστὶν ἀποκεκριμένος δρόμος, ὀνομάζεται δὲ	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων ἱερός· χωρὶς δὲ,
[6, 3]	μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων, αἱ δὲ	ὑπὸ	τῶν Ἠπειρωτῶν ἀνάστατοι· κατέλαβε δὲ
[6, 20]	δὲ αὐτῷ τὴν τελευτὴν λέγουσιν	ὑπὸ	τῶν ἵππων, ὅτε Ἄκαστος τὰ
[6, 24]	μῆνας οἱ αἱρεθέντες ἑλλανοδικεῖν, καὶ	ὑπὸ	τῶν νομοφυλάκων, ὅσα ἐς τὸν
[6, 14]	διίστασαν τὸ ξύλον· ὁ δὲ	ὑπὸ	φρονήματος ὁ Μίλων καθίησι τὰς
[6, 13]	δὲ οἰκισθείσης ποτὲ ἐν Σικελίᾳ	ὑπὸ	Χαλκιδέων τῶν ἐπὶ Εὐρίπῳ, τῆς
[6, 20]	δὲ ἐν τῷ τῆς Εἰλειθυίας	ὑπομένουσαι	καὶ γυναῖκες ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι
[6, 21]	χάριτι· δοκεῖν δέ μοι καὶ	ὑπόμνημα	ἐς τοὺς ἔπειτα ὅσων τε
[6, 15]	καί οἱ καὶ τῆς νίκης	ὑπόμνημά	ἐστιν ἐν Ὀλυμπίᾳ. Ὀλίδαν δὲ
[6, 12]	ἐπὶ τῶν ἵππων καθέζονται παῖδες.	Ὑπομνήματα	δὲ ἐπὶ νίκαις Ὀλυμπικαῖς ἐστιν
[6, 13]	τηνικαῦτα οὐδὲ Ἀργείοις ἐς ἅπαντας	ὑπομνήματα	τοὺς Νεμεὰτας. (Ἡ δὲ ἵππος
[6, 22]	παίζουσα συνῆν· τὴν δὲ (ἐν	ὑπονοίᾳ	γὰρ τοῦ Ἀλφειοῦ τὴν ἐπιβουλὴν
[6, 22]	τεσσαράκοντα Ὀλυμπιάδι Δαμοφῶν ὁ Πανταλέοντος	ὑπόνοιαν	μέν τινα παρέσχεν Ἠλείοις, νεώτερα
[6, 6]	τὰ ὑπὸ τοῦ θεοῦ προστεταγμένα	ὑπουργοῦσι	δεῖμα ἀπὸ τοῦ δαίμονος ἐς
[6, 2]	Κύ πριοι δὲ ως καὶ	υσὶ	ν επεξευρό ντες έ στι
[6, 3]	Πλησίον δὲ τοῦ Ἀντιόχου καὶ	Ὕσμων	οὗτος ἕστηκε. Τούτῳ τῷ ἀνδρὶ
[6, 3]	δὲ ἁλτῆρας ἀρχαίους. (Μετὰ δὲ	Ὕσμωνα	παλαιστὴς παῖς ἐξ Ἡραίας ἀνάκειται
[6, 3]	γε αὐτοῖς ἐστιν Ἠλείοις, ἐπεὶ	Ὕσμωνί	γε τῷ Ἠλείῳ. Πλησίον δὲ
[6, 3]	δὲ παιδὶ ἔτι ὄντι τῷ	Ὕσμωνι	κατασκῆψαι ῥεῦμα ἐς τὰ νεῦρα,
[6, 20]	τάξιν, καὶ τηνικαῦτα χαλῶσιν αἱ	ὕσπληγες	αἱ ἐν τῇ δευτέρᾳ τάξει·
[6, 20]	τῇ στοᾷ τῇ Ἀγνάπτου χαλῶσιν	ὕσπληγες,	καὶ οἱ κατὰ ταύτας ἑστηκότες
[6, 20]	διήκει πρὸ αὐτῶν καλῴδιον ἀντὶ	ὕσπληγος.	Βωμὸς δὲ ὠμῆς πλίνθου, τὰ
[6, 15]	δὴ τότε οἱ παῖδες καὶ	ὕστατον	πενταθλήσοντες ἐσεκλήθησαν. Ἒστι δὲ ἥ
[6, 9]	(Τούτοις χρῆσαι τὴν Πυθίαν φασίν·	Ὕστατος	ἡρώων Κλεομήδης Ἀστυπαλαιεύς, Ὃν θυσίαις
[6, 13]	Ὅτι δὲ ἐν δύο ταῖς	ὑστέραις	ἐς χάριν τὴν Ἱέρωνος τοῦ
[6, 12]	ποιησόμεθα μνήμην καὶ ἐν τοῖς	ὑστέροις	τοῦ λόγου. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' Στήλη
[6, 18]	ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου καὶ	ὕστερον	Ἀλέξανδρος εἰργάσατο, συνέγραψεν ὁμοίως ἅπαντα·
[6, 20]	υἱὸς Ἀριστοκλέους. Κλεοίτα δέ φασιν	ὕστερον	Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ καὶ αὐτὸν
[6, 10]	στέφανον ἔσχεν ἐπὶ πεντάθλῳ, καὶ	ὕστερον	γυμναστὴς ἄριστος λέγεται τῶν ἐφ'
[6, 26]	ἐποιήσατο· ἐν δὲ ἔπεσι τοῖς	ὕστερον	δεδήλωκεν, ὡς πόλισμα οὖσαν καὶ
[6, 19]	ἄμπωτιν παρεχόμενον Βαῖτιν ὠνόμασαν οἱ	ὕστερον.	Εἰσὶ δ' οἳ Καρπίαν Ἰβήρων
[6, 20]	ἔχοντος τὴν ὀργήν· αὐτοὶ δὲ	ὕστερον	ἐκ μαντείας κομίσαι φασὶ τῆς
[6, 21]	λέγουσιν οἱ Ἀρκάδες. (Τρικολώνου δὲ	ὕστερον	ἐπέλαβεν ἐν τῷ δρόμῳ τὸ
[6, 7]	παρὰ Θουρίους ἀπελθόντες. Χρόνῳ δὲ	ὕστερον	κατῆλθεν ὁ Δωριεὺς ἐς Ῥόδον·
[6, 21]	οὐκ ἐπιφανῶς αὐτούς· Πέλοψ δὲ	ὕστερον	μνῆμα ἐν κοινῷ σφισιν ἐπὶ
[6, 14]	καὶ ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ καὶ	ὕστερον	Νεμέᾳ τε καὶ Ἰσθμῷ. Γεγονότα
[6, 8]	ἐγένετο ἐν ἀνθρώποις, ἢ καὶ	ὕστερόν	ποτε ἔσται, μανία μᾶλλον ἢ
[6, 19]	δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ θησαυρὸν ἔτεσιν	ὕστερον	τῆς μάχης ἐποίησαν οἱ Μεγαρεῖς.
[6, 20]	Οἰνομάῳ τότε, ταράσσεσθαι δὲ καὶ	ὕστερον	τοῖς πᾶσι τὰς ἵππους. Ἠξίου
[6, 14]	παισὶ στέφανον, καὶ ἐν ἀνδράσιν	ὕστερον·	τούτῳ μὲν δὴ τὴν εἰκόνα
[6, 14]	Ὀλυμπίᾳ κατεπάλαισε τὸν ἐν Ἕλλησιν	ὕστερον	τούτων ἐναντία Μαρδονίου καὶ Μήδων
[6, 8]	τοῦ Λυκαίου Διός, καὶ ὡς	ὕστερον	τούτων ἔτει δεκάτῳ γένοιτο αὖθις
[6, 12]	ἐς τυραννίδα ἔχοντος, ὃς καὶ	ὕστερον	τούτων Ἱπποκράτει τῷ ἀδελφῷ τῷ
[6, 9]	δ' ὄνομ' εἰμὶ δὲ Γλαύκου	Υυἱὸς,	καὶ νικῶ πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας.
[6, 26]	σηρικαὶ ἐν μίτων ζςυφίου τίνος	ὑφαινόμεναι.	Σηρία νῆσος. Ὅροι Ἤλιδος καὶ
[6, 26]	ἀράχναις, οἳ ὑπὸ τοῖς δένδρεσιν	ὑφαίνουσι·	καὶ δὴ καὶ πόδας ἀριθμὸν
[6, 24]	ἑκκαίδεκα καλουμέναις, ἔνθα τὸν πέπλον	ὑφαίνουσι	τῇ Ἥρᾳ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ' Ναὸς
[6, 20]	κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπον ἐφειλκυσμένῃ	ὕφος	λευκόν. Παρθένοι δὲ ἐν τῷ
[6, 23]	γυμνασίῳ δρᾶν καθέστηκε. Πλάτανοι μὲν	ὑψηλαὶ	διὰ τῶν δρόμων πεφύκασιν ἐντὸς
[6, 21]	γῆς ἐστιν, ὄρος δὲ οὐχ	ὑψηλόν.	Ἐπὶ τῷ πέρατι τοῦ ὄρους
[6, 24]	ναοῦ σχῆμα· ἔστι δὲ οὐχ	ὑψηλόν,	καὶ τοῖχοι μὲν οὐκ εἰσί,
[6, 21]	οὐ πολὺ, γῆς χῶμά ἐστιν	ὑψηλόν,	τῶν μνηστήρων τῶν Ἱπποδαμείας τάφος.
[6, 21]	αὐτός: ᾠκοδομήθη δὲ ἐπὶ τοῦ	ὑψηλοῦ	παρὰ τὸν Ἀλφειόν. (Τούτου δὲ
[6, 5]	δὲ ἐπὶ τῷ βάθρῳ τῷ	ὑψηλῷ,	Λυσίππου μέν ἐστιν ἔργον, μέγιστος
[6, 3]	ἐστὶν· Ἐν πολυθαήτῳ τεμένει Διὸς	ὑψιμέδοντος	Ἕστηκ' ἀνθέντων δημοσίᾳ Σαμίων. Τοῦτο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006