Livre, Chap. |
[6, 4] |
καὶ
τόλμαν
Ἀχαιῶν
μόνος
Ἀντιπάτρου
|
μοι |
καὶ
Μακεδόνων
ἐναντία
ἀγωνίσασθαι
περὶ |
[6, 4] |
ἀναδούμενος
ταινίᾳ
τὴν
κεφαλὴν,
ἐπεισήχθω
|
μοι |
καὶ
οὗτος
ἐς
τὸν
λόγον, |
[6, 8] |
τὸν
Δρύωνος
παγκρατιαστὴν
Πελληνέα
προσέσται
|
μοι |
καὶ
ταῦτα
τῷ
ἐς
Ἀχαιοὺς |
[6, 4] |
τὴν
τελευτὴν
γενέσθαι.
Μαρτυρεῖ
δέ
|
μοι |
καὶ
τὸ
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐν |
[6, 21] |
καὶ
Ἱπποδαμείας
χάριτι·
δοκεῖν
δέ
|
μοι |
καὶ
ὑπόμνημα
ἐς
τοὺς
ἔπειτα |
[6, 22] |
μὲν
κατὰ
τὰ
ἤδη
λελεγμένα
|
μοι |
Μεγαρεὺς
ἀνὴρ
Πύλων
ὁ
Κλήσωνος· |
[6, 15] |
αὐτοῦ,
δεδήλωκεν
ὁ
λόγος
δὴ
|
μοι· |
παλαίων
δὲ
κατέβαλεν
Ἠλεῖον
Παιάνιον |
[6, 20] |
Κρόνιον
κατὰ
τὰ
ἤδη
λελεγμένα
|
μοι |
παρὰ
τὴν
κρηπῖδα
καὶ
τοὺς |
[6, 18] |
δὲ
τὰ
ἐς
Ἀλέξανδρον
οὔ
|
μοι |
πιστά
ἐστιν
Ἀναξιμένην
τὸν
ποιήσαντα |
[6, 8] |
Παρρασίων,
Δάμαρχον
δὲ
ὄνομα,
οὔ
|
μοι |
πιστὰ
ἦν,
πέρα
γε
τῆς |
[6, 3] |
Οἰβώταν,
τῇ
ἐς
Ἀχαιοὺς
προσέσται
|
μοι |
συγγραφῇ.
(Ἀντιόχου
δὲ
ἀνδριάντα
ἐποίησε |
[6, 11] |
Ὀλυμπικόν,
προεδήλωσεν
ὁ
λόγος
ἤδη
|
μοι |
τὰ
δοκιμώτατα
ἐξ
αὐτῶν,
Εὔθυμόν |
[6, 18] |
(Ἐνθα
δὴ
εἶπεν
Ἀναξιμένης·
χαρίσασθαι
|
μοι |
τήνδε,
ὦ
βασιλεῦ,
τὴν
χάριν, |
[6, 21] |
οὐχ
οἷά
τε
ἦν
πυθέσθαι
|
μοι· |
τὸν
δὲ
ἀποθανόντα
ἐπ'
αὐτοῖς |
[6, 12] |
Ἀρεὺς
δὲ
Ἠλείων
ἐστί.
Καί
|
μοι |
τοῦ
λόγου
τὰ
πρότερα
οὔτε |
[6, 8] |
οὐδὲ
ὑπὸ
τῶν
Ἀρκάδων
λέγεσθαί
|
μοι |
τοῦτο
ἐφαίνετο
ἐς
αὐτόν·
ἐλέγετο |
[6, 1] |
ἰδιωτῶν
ἑτέρων.
(Ἕ́
πεται
δέ
|
μοι |
τω
λό
γω
τω
ες |
[6, 7] |
ὄντα
εἶπεν
Ἀνδροτίων
λόγον,
ἐθέλειν
|
μοι |
φαίνεται
Λακεδαιμονίους
ἐς
τὸ
ἴσον |