Livre, Chap. |
[6, 13] |
συνταχθῶσιν
ὑπὸ
τοῦ
κλήρου,
καὶ
|
οὐκ |
ἀθρόους
ἀφιᾶσιν
ἐς
τὸν
δρόμον· |
[6, 26] |
καὶ
Σακαίαν·
οἱ
δὲ
αὐτοὺς
|
οὐκ |
Αἰθίοπας,
Σκύθας
δὲ
ἀναμεμιγμένους
Ἰνδοῖς |
[6, 12] |
Τριταιεῖς
εἶναι
τοῦ
ἐλεγείου
λέγοντος,
|
οὐκ |
ἀληθεύοντα
εὕρισκον.
Πόλεων
γὰρ
τῶν |
[6, 18] |
καὶ
ἄνδρα
ὁ
Ἀναξιμένης
ἐχθρὸν
|
οὐκ |
ἀμαθέστατα,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπιφθονώτατα
ἀμυνάμενος. |
[6, 25] |
λόγῳ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπίκουρος
ἦν,
|
οὐκ |
ἂν
ἄπο
τοῦ
εἰκότος,
οὐδὲ |
[6, 4] |
δὴ
ἐνίκησεν
ὁ
Σώστρατος
ταύτην)
|
οὐκ |
ἀναγράφουσιν
οἱ
Ἠλεῖοι,
διότι
μὴ |
[6, 15] |
τῆς
αὐτῆς.
Κάπρῳ
μὲν
δὴ
|
οὐκ |
ἄνευ
μεγάλων
πόνων
καὶ
ἰσχυρᾶς |
[6, 5] |
ἄκρας,
καὶ
πηδῶντα
καὶ
ἐπειγόμενον
|
οὐκ |
ἀνίει,
πρίν
γε
δὴ
ὁ |
[6, 14] |
οὖν
τῶν
δακτύλων
κάτω
γινόμενον,
|
οὐκ |
ἀπεκίνησεν
ἄν
τις
βιαζόμενος.
(Ἀποθανεῖν |
[6, 8] |
τῇ
τε
τόλμῃ
λαμπρὰ,
καὶ
|
οὐκ |
ἀποδέοντα
τῇ
εὐτυχίᾳ,
πλήν
γε |
[6, 11] |
ἀποκτεῖναι
μὲν
σφᾶς
τὸν
παῖδα
|
οὐκ |
ἐᾷ,
ἐκεῖνον
δὲ
ἐκέλευσεν
ἐκ |
[6, 14] |
παλαίσων
ἐς
Ὀλυμπίαν·
ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐκ |
ἐγένετο
οἷός
τε
καταπαλαῖσαι
Τιμασίθεον |
[6, 14] |
νέον,
πρὸς
δὲ
καὶ
σύνεγγυς
|
οὐκ |
ἐθέλοντα
ἵστασθαι.
(Λέγεται
δὲ
καὶ |
[6, 18] |
ἀνάγκῃ
τοῦ
ὅρκου,
συγγνώμην
ἔνεμεν
|
οὐκ |
ἐθέλων
Λαμψακηνοῖς.
(Φαίνεται
δὲ
καὶ |
[6, 6] |
ὡρμημένους
φεύγειν
Τεμέσαν,
μὲν
ἐκλιπεῖν
|
οὐκ |
εἴα,
τὸν
δὲ
Ἥρω
σφᾶς |
[6, 13] |
δήπου,
ὡς
ἐν
τῇ
στήλῃ,
|
οὐκ |
εἶναί
πω
τοῦ
ὅπλου
τὸν |
[6, 20] |
λαμβάνουσα
παρὰ
Ἠλείων.
Παρθένους
δὲ
|
οὐκ |
εἴργουσι
θεᾶσθαι.
Πρὸς
δὲ
τοῦ |
[6, 24] |
οὐχ
ὑψηλόν,
καὶ
τοῖχοι
μὲν
|
οὐκ |
εἰσί,
τὸν
ὄροφον
δὲ
δρυὸς |
[6, 10] |
Ἔνθα
δὴ
ὁ
Γλαῦκος,
ἅτε
|
οὐκ |
ἐμπείρως
ἔχων
τῆς
μάχης,
ἐτιτρώσκετο |
[6, 5] |
ὡς
αὐτίκα
ἐμπεσεῖσθαι
καὶ
χρόνον
|
οὐκ |
ἐπὶ
πολὺν
ἔμελλεν
ἀνθέξειν.
(Γενομένης |
[6, 4] |
γὰρ
τὸν
Λεοντίσκον
καταβαλεῖν
μὲν
|
οὐκ |
ἐπίστασθαι
τοὺς
παλαίοντας,
νικᾷν
δὲ |
[6, 14] |
τε
ἔδοξεν
εἶναι
νέος,
καὶ
|
οὐκ |
ἐπιτήδειός
πω
νομισθεὶς
παλαίειν,
ἀπηλάθη |
[6, 17] |
τὸν
φόνον.
(ἀνδριάντας
δὲ
ἀναμεμιγμένους
|
οὐκ |
ἐπιφανέσιν
ἄγαν
ἀναθήμασιν
Ἀλεξίνικόν
τε |
[6, 21] |
ἐγγὺς
ἀλλήλων
κρύπτειν
γῇ
φασιν
|
οὐκ |
ἐπιφανῶς
αὐτούς·
Πέλοψ
δὲ
ὕστερον |
[6, 23] |
ἅμα
κεινται,
θέας
ἕνεκα
καὶ
|
οὐκ |
ἐς
ἔργον
πολέμου
πεποιημέναι.
(Ἐκ |
[6, 26] |
τὰ
εἰρημένα·
ἐπεὶ
αὐτός
γε
|
οὐκ |
ἐς
καιρὸν
ἀφικόμην
τῆς
ἑορτῆς. |
[6, 6] |
ὁ
Θεαγένης
καὶ
ἀμειβόμενος
αὐτὸν
|
οὐκ |
ἐσῆλθεν
ἐπὶ
τὴν
πυγμήν·
καὶ |
[6, 20] |
τιμάς,
καὶ
ἐς
αὐτὸ
ἔσοδος
|
οὐκ |
ἔστι
πλὴν
τῇ
θεραπευούσῃ
τὸν |
[6, 22] |
Ἀλφειός,
ἐς
δὲ
ἄλλην
Πύλον
|
οὐκ |
ἔστιν
ἐπενεγκεῖν
τὸ
ἔπος·
Πυλίων |
[6, 20] |
τε
εἶναι
τοῖς
ἱππεύουσι
καὶ
|
οὐκ |
εὐμενῆ
δαίμονα.
(Ἀνὴρ
δὲ
Αἰγύπτιος |
[6, 22] |
καὶ
τὸν
Ἀλφειόν,
ὡς
ἐσῆλθεν,
|
οὐκ |
ἔχειν
αὐτὸν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[6, 25] |
οὐ
μείζων
μεγάλου
χαλκοῦς
ἐστιν,
|
οὐκ |
ἔχων
πω
γένεια,
τόν
τε |
[6, 13] |
αὐτῷ
νῖκαι·
καὶ
Κορινθίοις
δὲ
|
οὐκ |
ἦν
πω
τηνικαῦτα
οὐδὲ
Ἀργείοις |
[6, 19] |
αὑτοῦ
βίου
παντός·
ἐνιαύσιαι
γὰρ
|
οὐκ |
ἦσάν
πω
τότε
Ἀθηναίοις
αἱ |
[6, 15] |
Ἠλεῖον
ὅστις
ὁ
ποιήσας
ἐστὶν,
|
οὐκ |
ἴσμεν;
ἀνηγορεύθη
δὲ
ὁ
Κλεινόμαχος |
[6, 14] |
εἰκόνα
ὅστις
ὁ
εἰργασμένος
ἐστὶν,
|
οὐκ |
ἴσμεν.
Ἄνοχος
δὲ
ὁ
Ἀδαμάτα |
[6, 12] |
ὅστις
μὲν
τὸν
ἀνδριάντα
εἰργάσατο,
|
οὐκ |
ἴσμεν·
καταμαχέσασθαι
δὲ
τρεῖς
φασιν |
[6, 4] |
Φειδίου
σοφίας·
ἐπεὶ
ἄλλως
γε
|
οὐκ |
ἴσμεν
ὅτου
τὴν
εἰκόνα
ὁ |
[6, 10] |
μὲν
τοῦ
παλαίσαντος
τὸν
ποιήσαντα
|
οὐκ |
ἴσμεν·
τὰς
δὲ
τοῦ
πατρὸς |
[6, 19] |
ἥτις
μὲν
ἐπέλαβεν
ἀπολέσθαι
πρόφασις,
|
οὐκ |
οἶδα·
ἐπ'
ἐμοῦ
δὲ
ὅτι |
[6, 19] |
χαλκὸς
λόγῳ
τῷ
Ἠλείων
ἐστίν,
|
οὐκ |
οἶδα.
(Ταρτήσσιον
δὲ
εἶναι
ποταμὸν |
[6, 14] |
ἀγῶνα
τὸν
τεθέντα
ὑπὸ
Ἀμφικτυόνων
|
οὐκ |
ὄντα
πω
στεφανίτην,
καὶ
ἐπ' |
[6, 5] |
δὲ
ἡ
τοῦ
Πουλυδάμαντας
πατρὶς
|
οὐκ |
ᾠκεῖτο
ἔτι
ἐφ'
ἡμῶν.
Ἀλέξανδρος |