Livre, Chap.
[6, 2]	τε καὶ Νεμέ α. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Β'	Ἀνδριάντες Λακεδαιμονίων ἱπποτρόφων. Ἀνδριάς Θρασυβούμου
[6, 26]	ὀρθόν ἐστιν αἰδοῖον ἐπὶ τοῦ	βάθρου.	(Ἡ δὲ Ἠλεία χώρα τά
[6, 24]	ἐστιν Ἔρωτος· ἕστηκε δὲ ἐπὶ	βάθρου	τοῦ αὐτοῦ. (Ἔστι δὲ καὶ
[6, 15]	Εὐτελίδα, καὶ τὰ ἐπὶ τῷ	βάθρῳ	γράμματα ἀμυδρὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου.
[6, 5]	οἱ τὰ μὲν ἐπὶ τῷ	βάθρῳ	τοῦ ἀνδριάντος ἐν Ὀλυμπίᾳ, τὰ
[6, 5]	θάνατος. (Ὁ δὲ ἐπὶ τῷ	βάθρῳ	τῷ ὑψηλῷ, Λυσίππου μέν ἐστιν
[6, 19]	ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ ἄμπωτιν παρεχόμενον	Βαῖτιν	ὠνόμασαν οἱ ὕστερον. Εἰσὶ δ'
[6, 7]	τῆς πανηγύρεως τὸν πατέρα ἔφερον,	βαλλόμενόν	τε ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἄνθεσι
[6, 25]	αἰγιόχοιο Ἐν Πύλῳ ἐν νεκύεσσι	βαλὼν	ὀδύνῃσιν ἔδωκεν. Εἰ δὲ κατὰ
[6, 11]	τε Ἕλλησιν οἶδα καὶ παρὰ	βαρβάροις	ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους, καὶ νοσήματά
[6, 11]	πολλαχοῦ τῆς Ἑλλάδος, καὶ παρὰ	Βαρβάροις.	(Ἐφεξῆς τούτων ἀναθήματά ἐστιν Ἠλείων,
[6, 4]	ἐς Ὀλυμπίαν ἀπέστειλαν, ὅτι ἐν	βαρβάρῳ	τε ἐπέλαβεν αὐτὸν τὸ χρεὼν,
[6, 24]	ἐπὶ τὸ πένταθλον, καὶ ὅσα	βαρέα	ἆθλα ὀνομάζουσιν. (Ἡ δὲ ἀγορὰ
[6, 20]	ὄρους τῇ κορυφῇ θύουσιν οἱ	Βασίλαι	καλούμενοι τῷ Κρόνῳ κατὰ ἰσημερίαν
[6, 2]	χαν τουτον η κατὰ (Ἄγιν	βασιλέ	α επιστρατεί α Λακεδαιμονί ων
[6, 1]	γοις, οὶ ες τοὺ ς	βασιλέ	ας τοὺ ς Λακεδαιμονί ων
[6, 2]	καὶ Ἄγιδος του Ευδαμί δου	βασιλέ	ως. ὰ δὴ καὶ ες
[6, 18]	δὲ Ἀναξιμένης τοσάδε ἐς μνήμην.	Βασιλέα	γὰρ οὐ τὰ πάντα ἤπιον,
[6, 19]	ἐν Κυρήνῃ θησαυρός· κεῖνται δὲ	βασιλεῖς	ἐν αὐτῷ Ῥωμαίων. Σικελιώτας δὲ
[6, 18]	Ἀναξιμένης· χαρίσασθαι μοι τήνδε, ὦ	βασιλεῦ,	τὴν χάριν, ἐξανδραποδίσασθαι μὲν γυναῖκας
[6, 16]	Νεμείων τε καὶ Ἰσθμίων αὐτὸν,	βασιλεὺς	Ἀδριανὸς ἐς Νεμείων ἀγῶνα τῶν
[6, 22]	τριακοστῇ στρατὸν οἱ Πισαῖοι καὶ	βασιλεὺς	αὐτῶν Πανταλέων ὁ Ὀμφαλίωνος παρὰ
[6, 12]	εἰκόνας Ἀρεὺς ὁ Ἀκροτάτου Λακεδαιμονίων	βασιλεὺς,	καὶ Ἄρατος ἕστηκεν ὁ Κλεινίου·
[6, 15]	Ἀρεύς τε αὖθις ὁ Λακεδαιμονίων	βασιλεὺς,	καὶ Ἠλεῖος παρ' αὐτὸν ἀνάκειται
[6, 4]	Ἀρχίδαμος ἕστηκεν ὁ Ἀγησιλάου, Λακεδαιμονίων	βασιλεύς.	Πρὸ δὲ τοῦ Ἀρχιδάμου τούτου
[6, 14]	ἐπηκολούθησε. Πύρρον δὲ τὸν Αἰακίδου	βασιλεύσαντα	ἐν τῇ Θεσπρωτίδι Ἠπείρῳ, καὶ
[6, 22]	Πανταλέοντος μετὰ Δαμοφῶντα τὸν ἀδελφὸν	βασιλεύσαντος,	Πισαῖοι πόλεμον ἑκούσιον ἐπανείλοντο Ἠλείοις,
[6, 25]	ναῷ, καὶ ἄγαλμα οὐδὲν ἐλείπετο·	βασιλεῦσι	δὲ ἀνεῖται Ῥωμαίοις. Ἔστι δὲ
[6, 25]	Ἥρᾳ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ' Ναὸς ἀνείμενος	βασιλεῦσι	Ὁωμαίων. Ἄγαλμα Ἀφροδίτης Οὐρανίας. Ἀφροδίτης
[6, 3]	Πτολεμαῖος ἐν τῷ ἐπιγράμματι ἐκάλεσε	βασιλεύων	ὅμως Αἰγύπτου. Χαιρέᾳ δὲ Σικυωνίῳ
[6, 11]	εἰργάσατο, οὐ μνημονεύουσιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'	Βασιλέων	Μακεδόνων ἀνδριάντες καὶ ἄλλων. Θεαγένους
[6, 4]	ἐπέλαβεν αὐτὸν τὸ χρεὼν, καὶ	βασιλέων	μόνος τῶν ἐν Σπάρτῃ δῆλός
[6, 11]	ἐστιν ἡ εἰκών. (Τῶν δὲ	βασιλέων	τῶν εἰρημένων ἕστηκεν οὐ πόρρω
[6, 4]	Πρὸ δὲ τοῦ Ἀρχιδάμου τούτου	βασιλέως,	εἰκόνα οὐδενὸς ἔν γε τῇ
[6, 19]	ταῖς ναυσὶ χειροποίητος καὶ Ἀδριανοῦ	βασιλέως	ἐστὶν ἔργον. (Πρὸς δὲ τῷ
[6, 7]	Λακεδαιμονίων μεταβαλέσθαι σφᾶς ἐς τὴν	βασιλέως	καὶ Ἀθηναίων συμμαχίαν. Δωριέα δὲ
[6, 4]	Ἀριστοτέλοθς ἄγαλμα του Στραγειρίτου. Ἀρχιδάμου	βασιλέως	Λακεδαιμονίων. Ἐργοτέλους τοῦ Κρητός. (Ἔχεται
[6, 15]	τοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ Ἀντιγόνου. Ἀρέος	βασιλέως	Λαλεδαιμονίων. Πτολεμαίου τοῦ Λάγου. (Ἀρχίππῳ
[6, 7]	μὲν τηνικαῦτα ἐν Καύνῳ τὸ	βασιλέως	ναυτικὸν, καὶ Κόνωνα ἐπ' αὐτῷ
[6, 14]	τελεθτῆς αὐτοῦ. Ἀνδριὰς Πύρρου τοῦ	βασιλέως.	Στήλν Πυθοκρίτου αὐλητοῦ. (Φερίας δὲ
[6, 18]	τέχνῃ περιῆλθε τοιᾷδε. (Λαμψακηνῶν τὰ	βασιλέως	τοῦ Περσῶν φρονησάντων, ἢ καὶ
[6, 20]	ἅτε δὲ ἀτυχήσαντα ἐν ἱπποδρόμῳ,	βάσκανόν	τε εἶναι τοῖς ἱππεύουσι καὶ
[6, 8]	ἐμὴν γνώμην. (Μετὰ δὲ τὸν	Βαύκιδά	εἰσιν ἀθλητῶν Ἀρκάδων εἰκόνες· Εὐθυμένης
[6, 8]	τῷ μὲν τοῦ Ἀθηναίου Μύρωνος,	Βαύκιδι	δὲ Ναυκύδους ἐστὶν ὁ ἀνδριὰς
[6, 8]	ἐν ἀνδράσι στέφανον, καὶ Τροιζηνίῳ	Βαύκιδι	παλαιστὰς καταβαλόντι ἄνδρας, τῷ μὲν
[6, 24]	σοφιστοῦ τε ἀνδρὸς καὶ ἐς	βέβαιον	ὁμολογίαν ἐπὶ οὐδενὶ λόγῳ καταστάντος.
[6, 12]	νομίζων τὰ Ῥωμαίων ἐχυρώτερα καὶ	βεβαιότερα	ἅμα ἐς φιλίαν, μετεβάλετο ὡς
[6, 25]	δὲ ἑτέρῳ ποδὶ ἐπὶ χελώνης	βέβηκε.	Τῆς δὲ περιέχεται μὲν τὸ
[6, 2]	ν ό τι ο παιδοτρί	βης	εί η Μύ κων, καὶ
[6, 14]	γινόμενον, οὐκ ἀπεκίνησεν ἄν τις	βιαζόμενος.	(Ἀποθανεῖν δὲ ὑπὸ θηρίων φασὶν
[6, 14]	κατεῖχεν, ὡς μήτε ἄλλῳ παρεῖναι	βιαζομένῳ,	μήτε αὐτὸς λυμήνασθαι πιέζων. Ἱστάμενος
[6, 10]	ἀπ' ἀρότρου. Οὕτω γε δὴ	βιαιοτέραν	ἐς τὸν ἀνταγωνιζόμενον ἐνεγκὼν τὴν
[6, 5]	ποτε καὶ ἐς ἅπαν ἀφικόμενος	βίας,	ἀπέφυγεν ἀφεὶς ταύτῃ τῷ Πουλυδάμαντι
[6, 6]	ἐνταῦθα ἕνα τῶν ναυτῶν παρθένον	βιάσασθαι,	καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ
[6, 5]	ἀνθέξων τῷ σπηλαίῳ, καὶ οὐ	βιασθησόμενος	ὑπὸ τοῦ ὄρους. Τούτῳ μὲν
[6, 22]	δεήσεως τὸν γάμον, ἐπιτολμᾶν ὡς	βιασόμενον	τὴν θεόν, καὶ αὐτὸν ἐς
[6, 18]	Θεόπομπον ἐγεγόνει τὸν Δαμασιστράτου, γράφει	βιβλίον	ἐς Ἀθηναίους, καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις
[6, 18]	τοῦ Θεοπόμπου τὸ ὄνομα τῷ	βιβλίῳ,	διέπεμπεν ἐς τὰς πόλεις. Καὶ
[6, 19]	ἄρχοντος δὲ διὰ τοῦ αὑτοῦ	βίου	παντός· ἐνιαύσιαι γὰρ οὐκ ἦσάν
[6, 8]	δὲ Τιμάνθει τὸ τέλος τοῦ	βίου	συμβῆναί φασιν ἐπὶ αἰτίᾳ τοιᾷδε·
[6, 12]	ὡς τούτους. (Τοῦ δέ οἱ	βίου	συνέβη γενέσθαι τὴν τελευτὴν ὑπὸ
[6, 4]	Ἀχαιῶν, καί οἱ καὶ τοῦ	βίου	συνέπεσεν ἐν πολέμῳ τὴν τελευτὴν
[6, 17]	ἐπίπροσθεν αὐτὸν ὁ Ἰάσων ἐποιήσατο.	Βιῶναι	δὲ ἔτη Γοργίαν πέντε φασὶν
[6, 26]	πέμπτῳ δὲ (οὐ γὰρ πρόσω	βιωσόμενα	ἴσασι) κάλαμον διδόασιν ἐσθίειν χλωρόν.
[6, 6]	τὸν θεὸν ζημίαν, τάλαντον δὲ	βλάβης	τῆς ἐς Εὔθυμον, ὅτι ἐπηρείᾳ
[6, 20]	ἱππεύοντάς ἐστιν ἐν τῷ δρόμῳ	βλάπτων.	Ἤκουσα δὲ καὶ ἐς τὸν
[6, 19]	ἐστιν, Ἄρης τε τῷ Ἀχελῴῳ	βοηθῶν.	Εἱστήκει δὲ καὶ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα,
[6, 10]	ἐνομίζετο. Καί οἱ τὸν πατέρα	βοῆσαί	φασιν· Ὦ παῖ τὴν ἀπ'
[6, 3]	φιλίᾳ Θηβαίων, ὁμοῦ τῇ ἐκ	Βοιωτίας	δυνάμει. Φαίνοιτο ἂν οὖν ἡ
[6, 14]	πυγμῇ παῖδας, τὸν μὲν αὐτῶν	Βοιώτιος	Θήρων, Δαμαρέτου δὲ τὴν εἰκόνα
[6, 21]	(ἀπὸ τούτου Ἐρυθραὶ πόλισμα ἐκαλεῖτο	Βοιωτῶν)	καὶ Ἠιονέα Μάγνητος τοῦ Αἰόλου.
[6, 10]	δέ φασιν ἐξ Ἀνθηδόνος τῆς	Βοιωτῶν	τὸ ἄνωθεν αὐτὸν γένος ἀπὸ
[6, 22]	παρέσχεν Ἠλείοις, νεώτερα ἐς αὐτοὺς	βουλεύειν·	ἐσβαλόντας δὲ ἐς τὴν Πισαίαν
[6, 21]	τυραννοῦντι ἐν Πίσῃ καὶ ἀπόστασιν	βουλεύοντι	ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν φασιν αὐτὸν
[6, 23]	(Ἐν τούτῳ τῷ γυμνασίῳ καὶ	βουλευτήριόν	ἐστιν Ἠλείοις, καὶ ἐπιδείξεις ἐνταῦθα
[6, 23]	τὰ ἐν αὐτῷ μνμημνς ἄξια.	Βουλευτήριον	Ἠλείων, Λαλίχμιον καλούμενον. Ἀγυιὰ ὀνομαζομένη.
[6, 3]	ὁ Λέων ἐπὶ τῆς Ὀλυμπικῆς	βουλῆς	ἑκατέρου τῶν Ἑλλανοδικῶν, οἳ νικᾶν
[6, 2]	ντις έ στηκεν Ἠλειος Θρασύ	βουλος	Αινέ ου των Ιαμιδων, ὸ
[6, 2]	ιδί αν τινὰ ο Θρασύ	βουλος	επὶ σπλά γχνων μαντικὴ ν
[6, 17]	καὶ πύκτης κρατήσας ἐν παισὶ,	Βούτας	Πολυνείκους Μιλήσιος, καὶ Καλλικράτης ἀπὸ
[6, 5]	ἐς μνήμην. Ἐς ἀγέλην ἐσελθὼν	βοῶν,	τὸν μέγιστον καὶ ἀγριώτατον ταῦρον
[6, 19]	ἀσπίδι γράμματα παρῆκται μὲν ἐπὶ	βραχύ,	πέπονθε δὲ αὐτὸ διὰ τοῦ
[6, 13]	δὴ καιροῦ μεθηρμόσατο ἐπὶ τὸ	βραχύτατον	ὁμοῦ καὶ ἥκιστον· καὶ δολίχου
[6, 19]	ἐν αὐτῇ, Λουπίας φασὶ κειμένην	Βρεντεσίου	τε μεταξὺ καὶ Ὑδροῦντος μεταβεβληκέναι
[6, 16]	τοῦ Φιλίππου. Μετὰ δὲ τοῦτον	Βριμίας	ἐστὶν Ἠλεῖος, κρατήσας ἄνδρας πυγμῇ·
[6, 15]	παῖδα Ἀντίγονον, ἀναθήματα ἴστω τις	Βυζαντίων	ὄντας. (Σπαρτιάτῃ δὲ Εὐτελίδᾳ γεγόνασιν
[6, 19]	καὶ Συβαρῖται θησαυρὸν, ἐχόμενον τοῦ	Βυζαντίων.	Ὁπόσοι δὲ περὶ Ἰταλίας καὶ
[6, 13]	Πολυκλείτῳ διδαχθέντος. Παρὰ δὲ τὸν	Βύκελον	ὁπλίτης ἀνὴρ ἐπίκλησιν Λίβυς, Μνασέας
[6, 13]	Πολύκλειτος ἐποίησε σφᾶς ὁ Ἀργεῖος.	(Βύκελος	δέ, ὃς Σικυωνίων πρῶτος πὺξ
[6, 26]	ἐστὶν ἐς καρποὺς καὶ τὴν	βύσσον	οὐχ ἥκιστα ἐκτρέφειν ἀγαθή. Τὴν
[6, 26]	κανναβίδα καὶ λίνον καὶ τὴν	βύσσον	σπείρουσιν, ὅσοις ἡ γῆ τρέφειν
[6, 26]	Ἑρμοῦ ἄγαλμα. Καρποὶ χώρας Ἠλείας.	Βύσσος.	Ἐσθῆτες σηρικαὶ ἐν μίτων ζςυφίου
[6, 25]	καὶ ἀπὸ λίνου τε καὶ	βύσσου	περιβάλλουσι. (Τοῦτο τὸ ἄγαλμα ἐλέγετο
[6, 23]	καὶ θεῶν ἐν τῷ γυμνασίῳ	βωμοί,	Ἡρακλέους τοῦ Ἰδαίου, Παραστάτου δὲ
[6, 21]	τε ἐρείπια καὶ μάλιστα οἱ	βωμοί.	Οἰκίσαι δὲ Οἰνόμαον τὴν πόλιν,
[6, 24]	τῷ ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς οἱ	βωμοὶ	πλῆθος οὐ πολλοί· καταλύονται γὰρ
[6, 17]	ἀπὸ τοῦ Λεωνιδαίου πρὸς τὸν	βωμὸν	τὸν μέγαν ἀφικέσθαι τῇ δεξιᾷ
[6, 21]	οὐ τὰ πάντα ἐστὶ σῶς,	βωμὸς	δὲ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι·
[6, 20]	πρὸ αὐτῶν καλῴδιον ἀντὶ ὕσπληγος.	Βωμὸς	δὲ ὠμῆς πλίνθου, τὰ ἐκτὸς
[6, 20]	δὴ πεποίηται) τῆς τε Εἰλειθυίας	βωμὸς,	καὶ ἔσοδος ἐς αὐτό ἐστιν
[6, 23]	τῆς παιδός. Ἀχιλλεῖ δὲ οὐ	βωμός,	κενὸν δέ ἐστιν αὐτῷ μνῆμα
[6, 20]	Ἔστι δὲ ἀπαντικρὺ τῶν Ἑλλανοδικῶν	βωμὸς	λίθου λευκοῦ· (ἐπὶ τούτου καθεζομένη
[6, 20]	καὶ ὁ τὴν Ἄφεσιν μηχανησάμενος.	Βωμὸς	ὁ καλούμενος Ταράξιππος. Ἕτεροι ἑτέρωθι
[6, 20]	λευκοῦ· (ἐπὶ τούτου καθεζομένη τοῦ	βωμοῦ	θεᾶται γυνὴ τὰ Ὀλύμπια, ἱέρεια
[6, 20]	δεῖμα ὁ Ταράξιππος. Σχῆμα μὲν	βωμοῦ	περιφεροῦς ἐστι· παραθέοντας δὲ κατὰ
[6, 24]	(ποιοῦνται δὲ πρὸς αὐτούς καὶ	βωμοὺς	τῷ Διί, καὶ εἰσὶν ἐν
[6, 20]	μὲν δὴ τὸ ἐν τῷ	βωμῷ	μηχάνημα ὁ τεταγμένος ἐπὶ τῷ
[6, 20]	μέσην. Αετὸς (δὲ ἐπὶ τῷ	βωμῷ	χαλκοῦς κεῖται, τὰ πτερὰ ἐπὶ
[6, 20]	δὲ καὶ αὐτόθι ἐπὶ τῶν	βωμῶν.	(Ἔστι δὲ ἐντὸς τῆς Ἄλτεως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006