Livre, Chap.
[6, 1]	νασιν αυτοις. Ἀνά ξανδρος μὲ	ν	ά ρματι ανηγορεύ θη πρωτος·
[6, 1]	τουδε έ νεκα ες τὸ	ν	αγωνα ο Δεινό λοχος ησκή
[6, 1]	αποδειξά μενοι λαμπρὰ ες τὸ	ν	αγωνα, οι δὲ καὶ επὶ
[6, 2]	επέ λιπεν η περὶ τὸ	ν	αγωνα τύ χη τὸ ν
[6, 2]	ννησον καὶ η περὶ τὸ	ν	αγωνα τύ χη τὸ ν
[6, 2]	Σαμί ω πύ κτη τὸ	ν	αναθέ ντα μὲ ν ό
[6, 2]	ανδρὸ ς τὸ ν μὲ	ν	ανδριά ντα ειργά σατο Λύ
[6, 2]	ν δὴ Πολύ κλειτος τὸ	ν	ανδριά ντα ειργά σατο· τὸ
[6, 1]	του μὲ ν δὴ τὸ	ν	ανδριά ντα εποί ησε Λύ
[6, 1]	εν Ὀλυμπί α παρὰ τὸ	ν	ανδριά ντα του Τρωί λου,
[6, 1]	Προξέ νου, πυγμης εν παισὶ	ν	ανηρημέ νος νί κην· εφεξης
[6, 1]	καὶ αυτης Κυνί σκας εικώ	ν,	Ἀπελλου τέ χνη. Γέ γραπται
[6, 1]	ρα πρὸ ς ταις εκατό	ν.	(Ἀπὸ τού του δὲ καὶ
[6, 1]	εικώ ν. (Ἐς δὲ τὴ	ν	Ἀρχιδά μου Κυνί σκαν, ες
[6, 2]	χα τω παιδί τω μὲ	ν	αυτων γεγό νασι δύ ο
[6, 2]	ανδριά ντα ειργά σατο· τὸ	ν	δὲ Δημοσθένην Ευτυχί δης Σικυώ
[6, 2]	νασιν απο Ἰά μου· τὸ	ν	δὲ ειναι παιδα Ἀπό λλωνος
[6, 2]	μου τὸ ά ρμα, τὸ	ν	δὲ ηνί οχον νική σαντα
[6, 2]	ωμον προσέ ρπων εστὶ τὸ	ν	δεξιό ν· καὶ κύ ων
[6, 1]	ρα πεντά θλω· ουτος μὲ	ν	δὴ έ οικεν ευχό μενος
[6, 2]	Λί χας. (Ξενά ργει μὲ	ν	δὴ καὶ εν Δελφοις καὶ
[6, 2]	εικό να. (Τού του μὲ	ν	δὴ Πολύ κλειτος τὸ ν
[6, 1]	μηδέ να. Τού του μὲ	ν	δὴ τὸ ν ανδριά ντα
[6, 2]	χαν, Θηβαί ων δὲ τὸ	ν	δημον έ χει νενικηκό τα.
[6, 2]	ες των ί ππων τὸ	ν	δρό μον των τελεί ων
[6, 2]	ρτης ιπποτρό φων μετὰ τὴ	ν	εικό να ανά κεινται του
[6, 2]	πολέ μου, τὴ ν μὲ	ν	εικό να ενταυθα έ στησε.
[6, 2]	δὲ του Θρασυβού λου τὴ	ν	εικό να Τιμοσθέ νης τε
[6, 2]	ου νί κην εν παισὶ	ν	ειληφὼ ς, καὶ Μιλή σιος
[6, 1]	Αισχύ λου· παρὰ δὲ αυτὸ	ν	εκ Φενεου της Αρκά δων
[6, 1]	αι νικαι, αλλὰ τω μὲ	ν	ελλανοδικειν τε ομου καὶ ί
[6, 2]	τύ χη τὸ ν Ὀλυμπιακό	ν.	Ἐνιαυτω γὰ ρ ύ στερον
[6, 2]	πριοι δὲ ως καὶ υσὶ	ν	επεξευρό ντες έ στι μαντεύ
[6, 1]	εκρά τησεν· η δὲ εικὼ	ν	επὶ τη χειρὶ έ χει
[6, 2]	δὲ ά ρα μετὰ τὴ	ν	επιστρατεί αν του Μή δου
[6, 2]	ηπαρ. (Μαντικὴ δὲ η μὲ	ν	ερί φων καὶ αρνων τε
[6, 2]	νί κας. Λυκινος δὲ αγαγὼ	ν	ες Ὀλυμπί αν πώ λους,
[6, 1]	Κλέ ωνό ς εστιν εικώ	ν.	(Ἐς δὲ τὴ ν Ἀρχιδά
[6, 1]	ασιν ουχ απά ντων εισὶ	ν	εστηκό τες ανδριά ντες, αλλὰ
[6, 2]	καὶ επὶ ναυμαχί αις εισὶ	ν	Ἰώ νων ά ριστοι, τά
[6, 1]	Τού τοις γέ νος μὲ	ν	καὶ αυτοις εστιν εξ Ἠλιδος·
[6, 2]	ρπων εστὶ τὸ ν δεξιό	ν·	καὶ κύ ων ιερειον δὴ
[6, 1]	Πολύ χαλκος, τεθρί ππω μὲ	ν	καὶ ουτος εκρά τησεν· η
[6, 1]	Αρχέ δαμος Ξενί ου, καταβαλὼ	ν	καὶ ουτος παλαιστὰ ς παιδας,
[6, 1]	ο, τὸ μὲ ν τροχὸ	ν	κατέ χει, τὸ δὲ αιτει
[6, 1]	ανεί λοντο ή δη τὸ	ν	κό τινον. Ὁπό σοις δὲ
[6, 2]	βουλος επὶ σπλά γχνων μαντικὴ	ν	κυνεί ων καταστή σασθαι. Οι
[6, 1]	καὶ επιγρά μματα ες τὴ	ν	Κυνί σκαν έ χοντα. (Εισὶ
[6, 20]	Χαμύνης, τιμὴν ταύτην ἄλλοτε (ἄλλη(	ν)	λαμβάνουσα παρὰ Ἠλείων. Παρθένους δὲ
[6, 2]	ά ριστοι, τά δε μὲ	ν	λέ γει τὸ επί γραμμα·
[6, 2]	Ἑλλανοδί και. Καὶ διὰ τὸ	ν	Λί χαν τουτον η κατὰ
[6, 2]	(Παγκρατιαστου δὲ ανδρὸ ς τὸ	ν	μὲ ν ανδριά ντα ειργά
[6, 2]	δὲ του πολέ μου, τὴ	ν	μὲ ν εικό να ενταυθα
[6, 2]	δωρα ηγού μενος, ανειπεν αυτὸ	ν	Μιλή σιον, καὶ ανέ γραψε
[6, 2]	τὸ ν αναθέ ντα μὲ	ν	ό τι ο παιδοτρί βης
[6, 2]	τύ χη τὸ ν Ὀλυμπικό	ν.	Ὅ́ τι γὰ ρ μὴ
[6, 2]	επὶ τού τω μαστιγουσιν αυτὸ	ν	οι Ἑλλανοδί και. Καὶ διὰ
[6, 1]	εκ δὲ αγέ λης αυτὸ	ν	οικεί ας ί ππω κρατησαι
[6, 2]	ν αγωνα τύ χη τὸ	ν	Ὀλυμπιακό ν. Ἐνιαυτω γὰ ρ
[6, 2]	ν αγωνα τύ χη τὸ	ν	Ὀλυμπικό ν. Ὅ́ τι γὰ
[6, 2]	αναπεί θουσιν αναγορευθηναί οι τὸ	ν	παιδα εκ Συρακουσων. Ἀντί πατρος
[6, 1]	της Ηρας, ανδρὸ ς εικὼ	ν	παλαιστου, γέ νος δὲ ην
[6, 2]	πύ κτην εσή μαινεν ουδέ	ν.	(Παρὰ δὲ Μεσσή νιος Δαμί
[6, 1]	τερον έ τι στεφανωθηναι τὸ	ν	πατέ ρα πεντά θλω· ουτος
[6, 2]	Διονυσί ου θυσί αν, τὸ	ν	πατέ ρα του Ἀντιπά τρου
[6, 1]	θεω. Πολυκλης, επί κλησιν λαβὼ	ν	Πολύ χαλκος, τεθρί ππω μὲ
[6, 2]	ες δὲ αυτὸ ν τὸ	ν	πύ κτην εσή μαινεν ουδέ
[6, 1]	χει, τὸ δὲ αιτει τὴ	ν	ταινί αν. Ἐνί κησε δὲ
[6, 2]	επί γραμμα· ες δὲ αυτὸ	ν	τὸ ν πύ κτην εσή
[6, 2]	δὲ τη Ἄλτει παρὰ τὸ	ν	του Δημοσθένους ανδριά ντα ανά
[6, 1]	α δύ ο, τὸ μὲ	ν	τροχὸ ν κατέ χει, τὸ
[6, 2]	Ἀπό λλωνος καὶ λαβειν μαντική	ν	φησιν εν ά σματι Πί
[6, 2]	γε μαντικης νομί ζουσιν ουδὲ	ν	χρασθαι. Ἔ́ οικεν ουν ιδί
[6, 2]	γαλεώ της πρὸ ς τὸ	ν	ωμον προσέ ρπων εστὶ τὸ
[6, 2]	φων μετὰ τὴ ν εικό	να	ανά κεινται του Ἀκαρνανος αθλητου,
[6, 2]	τὴ ν μὲ ν εικό	να	ενταυθα έ στησε. Τὰ δε
[6, 2]	Θρασυβού λου τὴ ν εικό	να	Τιμοσθέ νης τε Ἠλειος έ
[6, 2]	πρωτος ες Ὀλυμπί αν εικό	να.	(Τού του μὲ ν δὴ
[6, 1]	ελλανοδικού ντων καθιέ ναι μηδέ	να.	Τού του μὲ ν δὴ
[6, 1]	λοιπου των ελλανοδικού ντων καθιέ	ναι	μηδέ να. Τού του μὲ
[6, 13]	ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ μηνύει.	(Νάξου	δὲ οἰκισθείσης ποτὲ ἐν Σικελίᾳ
[6, 16]	ἄνδρας πυγμῇ· Λεωνίδας τε ἐκ	Νάξου	τῆς ἐν τῷ Αἰγαίῳ, Ψωφιδίων
[6, 13]	ἐς τοὺς ἔπειτα εἶναι τῆς	Νάξου,	Τίσανδρος ὁ Κλεοκρίτου μάλιστα αἰτίαν
[6, 6]	ἐσελθεῖν τε ἐπεθύμησεν ἐς τὸν	ναὸν,	καὶ τὴν παρθένον ἐσελθὼν θεάσασθαι.
[6, 25]	ὑφαίνουσι τῇ Ἥρᾳ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ'	Ναὸς	ἀνείμενος βασιλεῦσι Ὁωμαίων. Ἄγαλμα Ἀφροδίτης
[6, 25]	καὶ Ἅιδου περίβολός τε καὶ	ναός)	ἀνοίγνυται μὲν ἅπαξ κατὰ ἔτος
[6, 25]	Σατράπου. Ἔχεται δὲ τῆς ἀγορᾶς	ναὸς	ἀρχαῖος, στοαῖς ἐν κύκλῳ περίστυλος·
[6, 25]	Ἄγαλμα Ἀφροδίτης Οὐρανίας. Ἀφροδίτης πανδήμου.	Ναὸς	δοῦ. Ἱερὸν Τύχης. Ἄγαλμα Κορύβαντος
[6, 24]	αὐτοῦ. (Ἔστι δὲ καὶ Σιληνοῦ	ναὸς	ἐνταῦθα, ἰδίᾳ τῷ Σιληνῷ καὶ
[6, 21]	δειράδος προελθόντι στάδια, ἔστιν Ἀσκληπιοῦ	ναός,	ἐπίκλησιν μὲν Δημαινέτου ἀπὸ τοῦ
[6, 24]	ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς τὰ ἐπιφανέστατα	ναός	ἐστι καὶ ἄγαλμα Ἀπόλλωνος Ἀκεσίου·
[6, 25]	τοῦ Ἅιδου περίβολός τε καὶ	ναός	(ἔστι γὰρ δὴ Ἠλείοις καὶ
[6, 21]	καὶ Ἀθηνᾶς ἐστιν ἐπίκλησιν Κυδωνίας	ναός.	Οὗτος μὲν οὐ τὰ πάντα
[6, 25]	λαφύρων τῶν ἐκ Κορκύρας Ἀφροδίτης	ναός,	τὸ δὲ ἐν ὑπαίθρῳ τέμενος
[6, 24]	ἐν τῇ ἀγορᾷ ἐπιφανέστατα. Σιληνοῦ	ναός.	Τῶν ἑκκαίδεκα καλουμένων γυναικῶν οἴκημα.
[6, 20]	μὲν δὴ τῷ ἔμπροσθεν τοῦ	ναοῦ	(διπλοῦς γὰρ δὴ πεποίηται) τῆς
[6, 25]	οὐ πολὺ ἀφεστηκὸς ἀπὸ τοῦ	ναοῦ.	Καὶ τὴν μὲν ἐν τῷ
[6, 24]	ἀγορᾷ καὶ ἄλλο τοιόνδε εἶδον,	ναοῦ	σχῆμα· ἔστι δὲ οὐχ ὑψηλόν,
[6, 1]	(Ἔ́ στιν εν δεξια του	ναου	της Ηρας, ανδρὸ ς εικὼ
[6, 6]	παῖδας κρατήσαντα, ὁ Ῥηγῖνος Πυθαγόρας·	Ναρυκίδαν	δὲ τὸν Δαμαρέτου παλαιστὴν ἄνδρα
[6, 2]	τω παιδὶ τὰ ς εικό	νας	Δαί δαλος Σικυώ νιος, ὸ
[6, 1]	σατο Αλυπος τὰ ς εικό	νας	Σικυώ νιος, Ναυκύ δους του
[6, 1]	αυτοις εστιν εξ Ἠλιδος· γεγό	νασι	δέ σφισιν ου κατὰ ταυτὰ
[6, 2]	τω μὲ ν αυτων γεγό	νασι	δύ ο Ὀλυμπικαὶ νικαι· Λί
[6, 2]	καλού μενοι μά ντεις, γεγό	νασιν	απο Ἰά μου· τὸ ν
[6, 1]	σκα· ί ππων νικαι γεγό	νασιν	αυτοις. Ἀνά ξανδρος μὲ ν
[6, 1]	εστιν αθλητων, οπό σοις γεγό	νασιν	Ὀλυμπικαὶ νικαι, αναθημά των δὲ
[6, 1]	ς εικό νας Σικυώ νιος,	Ναυκύ	δους του Ἀργεί ου μαθητή
[6, 6]	Τούτου μὲν δὴ ἡ εἰκὼν	Ναυκύδους	ἐστὶν ἔργον. Πολύκλειτος δὲ Ἀργεῖος,
[6, 8]	τοῦ Ἀθηναίου Μύρωνος, Βαύκιδι δὲ	Ναυκύδους	ἐστὶν ὁ ἀνδριὰς ἔργον. Τῷ
[6, 9]	ἐστὶν (ἐμοὶ δοκεῖν) τῶν δοκιμωτάτων	Ναυκύδους,	ἥ τε ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ
[6, 6]	τὸ ἄγαλμα ποιήσας, μαθητὴς δὲ	Ναυκύδους,	παλαιστὴν παῖδα εἰργάσατο Θηβαῖον Ἀγήνορα·
[6, 2]	ες αθλητὰ ς καὶ επὶ	ναυμαχί	αις εισὶ ν Ἰώ νων
[6, 3]	πραγμάτων, καὶ Κόνωνος κεκρατηκότος τῇ	ναυμαχίᾳ	περὶ Κνίδον καὶ ὄρος τὸ
[6, 2]	Σικελιώ της, ού τ' εκ	Ναυπά	κτου, δηλό ς εστιν Ὀλυμπί
[6, 16]	Θεσσαλοὺς, καὶ φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν	Ναυπάκτῳ	φιλίᾳ γενέσθαι τῇ ἐς Αἰτωλούς.
[6, 3]	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ἑάλωσαν αἱ	ναῦς	αἱ Ἀττικαί, Σάμιοι μὲν ἐς
[6, 24]	ὀνομάζουσι Κορκυραϊ κὴν οἱ Ἠλεῖοι.	Ναυσὶ	γὰρ ἐς τὴν σφετέραν Κορκυραίους
[6, 6]	καὶ ἐς Τεμέσαν ὁμοῦ ταῖς	ναυσί·	μεθυσθέντα οὖν ἐνταῦθα ἕνα τῶν
[6, 19]	ἀρχαῖον. Ὁ δὲ ὅρμος ταῖς	ναυσὶ	χειροποίητος καὶ Ἀδριανοῦ βασιλέως ἐστὶν
[6, 26]	πρὸς Σικελίαν, καὶ ὅρμον παρεχομένη	ναυσὶν	ἐπιτήδειον· ἐπίνειον δὲ οὖσα Ἠλείων,
[6, 7]	ὥστε καὶ ἐναυμάχησεν ἐναντία Ἀθηναίων	ναυσὶν	οἰκείαις· ἐς ὃ τριήρων ἁλοὺς
[6, 7]	τηνικαῦτα ἐν Καύνῳ τὸ βασιλέως	ναυτικὸν,	καὶ Κόνωνα ἐπ' αὐτῷ στρατηγόν,
[6, 6]	μεθυσθέντα οὖν ἐνταῦθα ἕνα τῶν	ναυτῶν	παρθένον βιάσασθαι, καὶ ὑπὸ τῶν
[6, 22]	καὶ Ἀλφειαίας Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν	ναῷ.	(Γενέσθαι δὲ τὴν ἐπίκλησιν τῇ
[6, 25]	ὁ δὲ ὄροφος κατερρύηκε τῷ	ναῷ,	καὶ ἄγαλμα οὐδὲν ἐλείπετο· βασιλεῦσι
[6, 25]	Καὶ τὴν μὲν ἐν τῷ	ναῷ	καλοῦσιν Οὐρανίαν· ἐλέφαντος δέ ἐστι
[6, 2]	φησιν εν ά σματι Πί	νδαρος.	(Παρὰ δὲ του Θρασυβού λου
[6, 2]	κτας. Συρακοσί ων δὲ ά	νδρες,	ά γοντες ες Ὀλυμπί αν
[6, 1]	του πατρὸ ς του Ἀναξά	νδρου	πρό τερον έ τι στεφανωθηναι
[6, 7]	Ὀλυμπίαν ἐλθεῖν. Νικήσαντες δὲ οἱ	νεανίσκοι	διὰ τῆς πανηγύρεως τὸν πατέρα
[6, 6]	δὲ αὕτη γραφῆς μίμημα ἀρχαίας.	Νεανίσκος	Σύβαρις καὶ Κάλαβρός τε ποταμὸς
[6, 26]	Αἰγύπτου τὸ Δέλτα ὑπὸ τοῦ	Νείλου,	καὶ οὐχ ὑπὸ μιᾶς περιέχεσθαι
[6, 1]	εστεφανωμέ νου· καὶ τουδε έ	νεκα	ες τὸ ν αγωνα ο
[6, 25]	Διὸς αἰγιόχοιο Ἐν Πύλῳ ἐν	νεκύεσσι	βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν. Εἰ δὲ
[6, 16]	Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας κρατήσαντα, καὶ	Νελαί̈	δαν σταδίου τε ἀνελόμενον καὶ
[6, 1]	Πυθοι καὶ Ισθμοι τε καὶ	Νεμέ	α. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἀνδριάντες Λακεδαιμονίων
[6, 2]	ύ στερον εγέ νοντο εν	Νεμέ	α τε νικαι και Ἰσθμοι.
[6, 20]	ἔθηκεν ἐπὶ τῷ πατρί. Ἐν	Νεμέᾳ	δὲ τῇ Ἀργείων ἥρως μὲν
[6, 3]	ἅπαξ, ἐν Ἰσθμῷ δὲ καὶ	Νεμέᾳ	δὶς πεντάθλῳ ἐν ἑκατέρῳ τῷ
[6, 15]	ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ Πυθοῖ καὶ	Νεμέᾳ	καὶ Ἰσθμῷ λάβοι στέφανον, ἡλικίαν
[6, 3]	ἀνείλετο Ἰσθμίων, τέσσαρας δὲ ἐν	Νεμέᾳ,	καὶ Ὀλυμπικὰς μίαν μὲν ἐν
[6, 5]	ἔχει λόγος κρατῆσαι τοῦ ἐν	Νεμέᾳ	λέοντος. (Ἕτερον δὲ ἐπὶ τούτῳ
[6, 4]	γένους δὲ τοῦ Ἰαμιδῶν, ἐν	Νεμέᾳ	πεντάκις ἐνίκησε πυκτεύων, καὶ Πυθοῖ
[6, 7]	Ἰσθμίων τε τρεῖς, καὶ ἐν	Νεμέᾳ	πέντε. Λέγεται δὲ, ὡς καὶ
[6, 15]	δὲ Πυθοῖ νίκας καὶ ἐν	Νεμέᾳ	τε καὶ ἐν Ἰσθμῷ λαβόντα,
[6, 14]	ἐνίκησεν· ἀνηγορεύθη δὲ καὶ ὕστερον	Νεμέᾳ	τε καὶ Ἰσθμῷ. Γεγονότα δὲ
[6, 12]	πύκτας ἄνδρας ἐν Ὀλυμπίᾳ, καὶ	Νεμέᾳ	τε καὶ Πυθοῖ καὶ ἐν
[6, 4]	Ὀλύμπια Πύθιά τ' ἄνδρας, Τρὶς	Νεμέᾳ,	τετράκις δ' Ἰσθμῷ ἐν ἀγχιάλῳ,
[6, 13]	Ἀργείοις ἐς ἅπαντας ὑπομνήματα τοὺς	Νεμεὰτας.	(Ἡ δὲ ἵππος ἡ τοῦ
[6, 16]	Ἰσθμίων αὐτὸν, βασιλεὺς Ἀδριανὸς ἐς	Νεμείων	ἀγῶνα τῶν χειμερινῶν ἀπέδωκεν Ἀργείοις.
[6, 4]	καὶ ἐν Ἰσθμῷ τε καὶ	Νεμείων	ἀνῃρημένος, οὐχ Ἱμεραῖος εἶναι τὸ
[6, 3]	ἥ τε Ὀλυμπικὴ νίκη καὶ	Νεμείων	γέγονεν ἡ ἑτέρα, Ἰσθμίων δὲ
[6, 16]	διαύλου μὲν δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ,	Νεμείων	δ' ἀναμὶξ ἐπὶ δρόμῳ νίκας
[6, 7]	Ἰσθμίων μὲν γεγόνασιν ὀκτὼ νῖκαι,	Νεμείων	δὲ ἀποδέουσαι μιᾶς ἐς τὰς
[6, 4]	μία μὲν ἐν ἀνδράσιν Ὀλυμπική,	Νεμείων	δὲ ἐν παισὶ καὶ Ἰσθμίων.
[6, 11]	τρεῖς, αὗται μὲν ἐπὶ πυγμῇ,	Νεμείων	δὲ ἐννέα, καὶ Ἰσθμίων δέκα
[6, 10]	ἄλλους Πύθια μὲν δὶς λαβεῖν,	Νεμείων	δὲ καὶ Ἰσθμίων ὀκτάκις ἐν
[6, 17]	τέσσαρες δὲ Πυθοῖ, καὶ ἴσαι	Νεμείων,	ἐν δὲ Ἰσθμῷ μία ἐπὶ
[6, 6]	στέφανον· ἐγένετο δὲ αὐτῷ καὶ	Νεμείων	ἔν τε παισὶ καὶ ἀγενείων
[6, 3]	αὐτῷ πεντάθλου στεφάνους, καὶ ἄλλον	Νεμείων.	Λέγεται δὲ ἐπὶ τῷ Εὐπολέμῳ
[6, 4]	αἴσθοιτο ἀπαγορεύσαντος. (Γεγόνασι δὲ αὐτῷ	Νεμείων	μὲν νῖκαι καὶ Ἰσθμίων ἀναμὶξ
[6, 8]	ὑπῆρξεν ἔν τε Ὀλυμπίᾳ καὶ	Νεμείων	νίκη. Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης, ἔγραψε
[6, 16]	ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ δηλοῖ,	Νεμείων	τε ἐν παισὶν ἐπὶ τῷ
[6, 16]	δίαυλοι δύο; ἐκλειφθέντα δὲ ἐκ	Νεμείων	τε καὶ Ἰσθμίων αὐτὸν, βασιλεὺς
[6, 4]	τέσσαρες δὲ ἐν Ἰσθμῷ, καὶ	Νεμείων	τρεῖς. Ἐτάφη δὲ ὑπὸ τοῦ
[6, 3]	πεντάθλου τε ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ	Νεμείων	τρεῖς ὑπῆρξεν ἀνελέσθαι νίκας. Τὸ
[6, 14]	ἐν τῇ Κροτωνιάτιδι πολύ τε	νέμεται	καὶ ἄφθονον. (Μίλωνι μὲν δὴ
[6, 26]	καὶ ὅσοι τὰς προσεχεῖς αὐτῇ	νέμονται	νήσους, Ἄβασαν καὶ Σακαίαν· οἱ
[6, 6]	πρὸς τῷ Ζεφυρίῳ τῇ ἄκρᾳ	νέμονται,	πατρὸς δὲ ἐκαλεῖτο Ἀστυκλέους· εἶναι
[6, 9]	ἀπὸ τούτου τιμὰς ὡς ἥρωι	νέμουσι.	(Παρὰ δὲ τοῦ Γέλωνος τὸ
[6, 2]	τὸ ν δημον έ χει	νενικηκό	τα. (Του δὲ Λί χα
[6, 16]	τε εἰκὼν ἐν ἀνδράσι πυγμῇ	νενικηκότος·	ἡ δὲ Νικάνδρου, διαύλου μὲν
[6, 8]	τὰ ὀνόματα ἐν Ὀλυμπίᾳ τῶν	νενικηκότων.	(Ἐς δὲ πύκτην ἄνδρα, γένος
[6, 17]	αὖθις ἐξ Ἤλιδος, Ἀρχίδαμος τεθρίππῳ	νενικηκὼς	καὶ Ἐπέραστός ἐστιν ὁ Θεογόνου
[6, 1]	εκ Φενεου της Αρκά δων	Νεολαί	δας Προξέ νου, πυγμης εν
[6, 14]	τε ὄντα αὐτῷ, καὶ ἡλικίᾳ	νέον,	πρὸς δὲ καὶ σύνεγγυς οὐκ
[6, 7]	τὰ μάλιστα, ὅτε ἐνίκησεν, εἶναι	νέον,	τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ
[6, 14]	ἐγένετο τῆς διαμαρτίας τὸ ἄγαν	νέον.	(Ὡς δὲ ἀφίκετο ἀγῶνος καιρὸς,
[6, 14]	Ὀλυμπιάδι κομιδῇ τε ἔδοξεν εἶναι	νέος,	καὶ οὐκ ἐπιτήδειός πω νομισθεὶς
[6, 3]	ἐπίγραμμά ἐστιν, ὡς νικήσειεν ἡλικίαν	νέος,	καὶ ὡς πατρὸς εἴη Χαιρήμονος.
[6, 2]	μαντεύ εσθαι. Κυσὶ δὲ ουδέ	νες	επί γε μαντικης νομί ζουσιν
[6, 5]	ὀρεινὴ τῆς Θρᾴκης, ἡ ἔνδον	Νέστου	ποταμοῦ τοῦ ῥέοντος διὰ τῆς
[6, 2]	επιστρατεί α Λακεδαιμονί ων εγέ	νετο	επι Ἠλεί ους, καὶ εντὸ
[6, 1]	δὲ καὶ νό μος εγέ	νετο	Ηλεί οις, μηδὲ ί ππους
[6, 3]	Ὕσμωνι κατασκῆψαι ῥεῦμα ἐς τὰ	νεῦρα,	καὶ αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ μελετῆσαι
[6, 6]	ἱλάσκεσθαι τέμενός τε ἀποτεμομένους οἰκοδομήσασθαι	νεὼν,	διδόναι δὲ κατὰ ἔτος αὐτῷ
[6, 20]	σχῆμα ἡ ἄφεσις κατὰ πρῷραν	νεώς·	τέτραπται δὲ αὐτῆς τὸ ἔμβολον
[6, 4]	ἀνδρί, πατρὶς δὲ ἦν αὐτῷ	νεωτάτη	τῶν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεων, καλουμένη
[6, 7]	ἀνδράσι στέφανον, Δωριεὺς δὲ ὁ	νεώτατος	παγκρατίῳ νικήσας Ὀλυμπιάσιν ἐφεξῆς τρισί.
[6, 22]	ὑπόνοιαν μέν τινα παρέσχεν Ἠλείοις,	νεώτερα	ἐς αὐτοὺς βουλεύειν· ἐσβαλόντας δὲ
[6, 1]	Ἀργεί ου μαθητή ς. (Κλεογέ	νην	δὲ Σιληνου τὸ επί γραμμα
[6, 20]	παρὰ τῶν Ἠλείων τοὺς στρατηγούς,	νήπιον	παῖδα ἔχουσαν ἐπὶ τῷ μαστῷ,
[6, 12]	ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο, Γέλωνι τῷ παιδὶ	Νηρηίδα	ἀγαγόμενος τὴν Πύρρου. Ῥωμαίων δὲ
[6, 2]	στερον του οικισμου του Μεσσή	νης	αγό ντων Ὀλύ μπια Ἠλεί
[6, 2]	τὴ ν εικό να Τιμοσθέ	νης	τε Ἠλειος έ στηκε σταδί
[6, 26]	ὀνομάζουσιν, οὗτός ἐστιν ὁ ποιῶν	νῆσον	αὐτήν· ὥσπερ καὶ Αἰγύπτου τὸ
[6, 26]	τοιαύτην ἑτέραν καὶ τὴν Σηρίαν	νῆσον	εἶναι. Οὗτοι μὲν δὴ τοῦ
[6, 26]	ἔνδον. Γιγνώσκεται δὲ ἡ Σηρία	νῆσος	ἐν μυχῷ θαλάσσης κειμένη τῆς
[6, 26]	μίτων ζςυφίου τίνος ὑφαινόμεναι. Σηρία	νῆσος.	Ὅροι Ἤλιδος καὶ Ἀχαίας. Θέατρον
[6, 12]	εἶχον μὲν οἱ Καρχηδόνιοι τῆς	νήσου	πλέον ἢ ἥμισυ· Ἱέρωνι δὲ
[6, 23]	εἶναι τῆς ὑπὲρ Φάρου τῆς	νήσου,	Σαραπίωνα δὲ ὄνομα, ἀφικόμενον δὲ
[6, 22]	ἔπος· Πυλίων γὰρ τῶν ὑπὲρ	νήσου	τῆς Σφακτηρίας οὐ πέφυκεν ἀρχὴν
[6, 13]	Σαμίων δῆμος ἔφευγεν ἐκ τῆς	νήσου.	Τὸν δὲ καιρὸν, ἐπὶ τὰ
[6, 26]	ὅσοι τὰς προσεχεῖς αὐτῇ νέμονται	νήσους,	Ἄβασαν καὶ Σακαίαν· οἱ δὲ
[6, 10]	Καρύστιοι ταφῆναί φασιν αὐτὸν ἐν	νήσῳ	καλουμένῃ Γλαύκου καὶ ἐς ἡμᾶς
[6, 2]	τε υπηρξε καὶ εν Κορί	νθω	προσανελέ σθαι νί κας. Λυκινος
[6, 2]	Θρασυβού λου δὲ τη εικό	νι	γαλεώ της πρὸ ς τὸ
[6, 1]	αυτης, καὶ επὶ ταις Ὀλυμπικαις	νί	καις, πρό τερον έ τι
[6, 2]	εν Κορί νθω προσανελέ σθαι	νί	κας. Λυκινος δὲ αγαγὼ ν
[6, 1]	ί ππων υπηρξεν ανελέ σθαι	νί	κας, τω Τρωί λω δε)
[6, 2]	ς καὶ επὶ τη Λακωνικη	νί	κη τὸ εν τη Ἄλτει
[6, 2]	γὰ ρ δὴ καὶ η	νί	κη τω παιδὶ ί ππου
[6, 2]	εστιν Ὀλυμπί ασιν ανηρημέ νος	νί	κην. Ειναι δὲ οι Σικελιωται
[6, 2]	Ἠλειος έ στηκε σταδί ου	νί	κην εν παισὶ ν ειληφὼ
[6, 1]	εν παισὶ ν ανηρημέ νος	νί	κην· εφεξης δὲ Αρχέ δαμος
[6, 2]	ανεί λετο επὶ παγκρατί ω	νί	κην των ά λλων τε
[6, 2]	καὶ ανέ γραψε τη εικό	νι,	ως γέ νος τε εί
[6, 1]	σφισιν ου κατὰ ταυτὰ αι	νικαι,	αλλὰ τω μὲ ν ελλανοδικειν
[6, 1]	οπό σοις γεγό νασιν Ὀλυμπικαὶ	νικαι,	αναθημά των δὲ ά λλων
[6, 7]	αὐτῷ καὶ τοῖς παισὶν Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι.	Αὐτὸς μέν γε πυκτεύων ὁ
[6, 1]	τη Κυνί σκα· ί ππων	νικαι	γεγό νασιν αυτοις. Ἀνά ξανδρος
[6, 14]	ἐκτετυπωμένος ἐπὶ στήλῃ. Τούτῳ Πυθικαὶ	νῖκαι	γεγόνασι τῷ ἀνδρὶ δευτέρῳ μετὰ
[6, 10]	δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν ἑκάστῳ	νῖκαι·	Δαμαρέτῳ μὲν πέμπτῃ ἐπὶ ταῖς
[6, 16]	τοῦ Πολυπείθους πατήρ, παλαιστὴς ἀνήρ:	νῖκαι	δέ σφισι τῷ μὲν ἵπποις,
[6, 13]	ἀντήρκεσε, καὶ γεγόνασιν αὐτῷ δρόμου	νῖκαι	δύο ἀριθμὸν καὶ δέκα. (Χιόνιδος
[6, 15]	δὲ Εὐτελίδᾳ γεγόνασιν ἐν παισὶ	νῖκαι	δύο ἐπὶ τῆς ὀγδόης καὶ
[6, 3]	δὲ αὐτῷ καὶ Πυθοῖ δύο	νῖκαι.	Ἡ δὲ εἰκών ἐστι τοῦ
[6, 4]	(Γεγόνασι δὲ αὐτῷ Νεμείων μὲν	νῖκαι	καὶ Ἰσθμίων ἀναμὶξ δυόδεκα, Ὀλυμπίασι
[6, 2]	νοντο εν Νεμέ α τε	νικαι	και Ἰσθμοι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἀνδρίαντες
[6, 13]	δὲ καὶ Πυθοῖ γεγόνασιν αὐτῷ	νῖκαι·	καὶ Κορινθίοις δὲ οὐκ ἦν
[6, 15]	καὶ ἰσχυρᾶς ταλαιπωρίας ἐγένοντο αἱ	νῖκαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤΙΓΜΑ' Ἀνδριάντες ἀθλητῶν. Ἑλλάδος
[6, 2]	γεγό νασι δύ ο Ὀλυμπικαὶ	νικαι·	Λί χας δὲ ειργομέ νων
[6, 14]	ἓξ μὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ πάλης	νῖκαι,	μία ἐν παισὶν ἐξ αὐτῶν·
[6, 4]	Εὐάνθει δὲ Κυζικηνῷ γεγόνασι πυγμῆς	νῖκαι,	μία μὲν ἐν ἀνδράσιν Ὀλυμπική,
[6, 7]	Ὀλυμπίασιν, Ἰσθμίων μὲν γεγόνασιν ὀκτὼ	νῖκαι,	Νεμείων δὲ ἀποδέουσαι μιᾶς ἐς
[6, 15]	τῇ μάχῃ. Αἱ δὲ Πυθοῖ	νῖκαι	παγκρατίου μέν εἰσιν αὐτῷ πᾶσαι,
[6, 4]	Ἀχαιῷ Πατρεῖ δύο μὲν Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι	πάλης ἀνδρῶν, μία δὲ ἐγένετο
[6, 17]	γε Ὀλυμπίᾳ δρόμου γεγόνασιν αὐτῷ	νῖκαι	πέντε, τέσσαρες δὲ Πυθοῖ, καὶ
[6, 5]	καὶ ἄλλοις ἤδη γεγόνασιν ἐπιφανεῖς	νῖκαι·	Πουλυδάμαντι δὲ τάδε ἀλλοῖα παρὰ
[6, 16]	μὲν ἐν παισὶν ἐγένοντο πυγμῆς	νῖκαι,	Σελεάδᾳ δὲ ἀνδρῶν πάλης. Ἐνταῦθα
[6, 14]	εἰργασμένῳ Σῶμις. Αἰσχίνῃ δὲ Ἠλείῳ	νῖκαί	τε δύο ἐγένοντο πεντάθλου, καὶ
[6, 10]	τῷ δευτέρῳ πάλης ἐγένοντο αἱ	νῖκαι.	(Τὴν δὲ εἰκόνα Θεοπόμπου μὲν
[6, 11]	(Γεγόνασι δὲ αὐτῷ καὶ Πυθοῖ	νῖκαι	τρεῖς, αὗται μὲν ἐπὶ πυγμῇ,
[6, 15]	δὲ γεγόνασιν ἀνθρώπων αἱ δύο	νῖκαι	τῷ Κάπρῳ τούτῳ. Τὸν μὲν
[6, 16]	ἅλωσιν. Τίμωνι δὲ ἀγώνων τε	νῖκαι	τῶν ἐν Ἕλλησιν ὑπάρχουσιν ἐπὶ
[6, 14]	ἐγένοντο πεντάθλου, καὶ ἴσαι ταῖς	νίκαις	αἱ εἰκόνες. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ' Ἀνδριάντες
[6, 3]	οἱ καὶ ἀνδριάντες ἴσοι ταῖς	νίκαις	εἰσὶν ἐν Ὀλυμπίᾳ. Παιδὶ μὲν
[6, 18]	εἶναι. Σωτάδης δὲ ἐπὶ δολίχου	νίκαις	Ὀλυμπιάδι μὲν ἐνάτῃ καὶ ἐνενηκοστῇ
[6, 12]	καθέζονται παῖδες. Ὑπομνήματα δὲ ἐπὶ	νίκαις	Ὀλυμπικαῖς ἐστιν Ἱέρωνος τοῦ Δεινομένους,
[6, 13]	Ἴσθμι' ἅπαξ, δύο δ' ἐνθάδε	νίκαις	Φειδώλα παίδων ἐστεφάνωσε δόμους. Οὐ
[6, 4]	μὲν οὐκ ἐπίστασθαι τοὺς παλαίοντας,	νικᾷν	δὲ αὐτὸν κλῶντα τοὺς δακτύλους.
[6, 3]	τοῦ δρόμου τῷ πέρατι Ἑλλανοδίκαι,	νικᾷν	δὲ τῷ μὲν Εὐπολέμῳ δύο
[6, 3]	βουλῆς ἑκατέρου τῶν Ἑλλανοδικῶν, οἳ	νικᾶν	τὸν Εὐπόλεμον ἔγνωσαν. (Οἰβώτα δὲ
[6, 16]	Ὁ δὲ Ἀσάμων καὶ ὁ	Νίκανδρος	Ἠλεῖοι μὲν ἦσαν· πεποίηκε δὲ
[6, 16]	ἀνδράσι πυγμῇ νενικηκότος· ἡ δὲ	Νικάνδρου,	διαύλου μὲν δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ,
[6, 6]	ὑπερβαίνειν ἦν τὰ ἐς τὰς	νίκας	αὐτῷ καὶ τὰ ἐς δόξαν
[6, 3]	δὲ ἄρα τὸ μάθημα καὶ	νίκας	ἔμελλεν ἐπιφανεῖς οὕτω παρασκευάσειν. Ὁ
[6, 6]	παγκρατιαστής ἐστιν ἐκ Μαινάλου, δύο	νίκας	ἐν ἀνδράσιν ἀνελόμενος, Ἀνδροσθένης Λοχαίου.
[6, 12]	πατέρα, τούτους μὲν ἐνταῦθα ἵππων	νίκας,	ἐν δὲ Ἰσθμῷ τοῦ Θεοχρήστου
[6, 7]	τε ἤσκησαν, καὶ ἔσχον Ὀλυμπικὰς	νίκας·	ἐν μὲν ἀνδράσιν Εὐκλῆς, Καλλιάνακτός
[6, 16]	Νεμείων δ' ἀναμὶξ ἐπὶ δρόμῳ	νίκας	ἓξ ἀνῃρημένου. Ὁ δὲ Ἀσάμων
[6, 7]	καὶ πύκτης Ἠλεῖος Χαρμίδης, λαβόντες	νίκας	ἐπὶ παισί. Θεασάμενος δὲ καὶ
[6, 13]	Ὀλυμπίασι σταδίου τε καὶ διαύλου	νίκας	ἔσχεν. Ὅτι δὲ ἐν δύο
[6, 13]	λέγουσα τοῦ Λακεδαιμονίου Χιόνιδος τὰς	νίκας.	Εὐηθείας μὲν δὴ μετέχουσι καὶ
[6, 15]	Ὀλυμπίᾳ πυγμῆς, δὶς δὲ Πυθοῖ	νίκας	καὶ ἐν Νεμέᾳ τε καὶ
[6, 16]	καὶ τὰς δύο Πυθικὰς ἀνῃρημένος	νίκας.	Κλεάρετός τέ ἐστιν Ἠλεῖος πεντάθλου
[6, 10]	Ἠλεῖον Ἀγιάδαν, ἐν παισὶν ἀνελομένους	νίκας,	Λυκῖνον μὲν δρόμου, τοὺς δὲ
[6, 14]	καὶ ἐν παισὶν εἰληφότες δρόμου	νίκας,	Μενεπτόλεμος ἐξ Ἀπολλωνίας τῆς ἐν
[6, 13]	Στήλη τὰς Χιόνιδος τοῦ Λακεδαιμονίου	νίκας	μηνύουσα. Ἑρμογένης ἐπίκλησιν Ἵππος. Πολίτης
[6, 13]	σταδίου δύο ὁ στεφανούμενος ἀναιρήσεται	νίκας.	Τὰ μέντοι ἐπιφανέστατα ἐς δρόμον
[6, 8]	Εὐθυμένης τε ἐξ αὐτῆς Μαινάλου,	νίκας	τὴν μὲν ἀνδρῶν πάλης, τὴν
[6, 3]	καὶ Νεμείων τρεῖς ὑπῆρξεν ἀνελέσθαι	νίκας.	Τὸ δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ'
[6, 7]	δύο μὲν ἔσχεν ἐν Ὀλυμπίᾳ	νίκας,	τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ, καὶ
[6, 4]	Φιλάνορος δολίχου δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ	νίκας,	τοσαύτας δὲ ἄλλας Πυθοῖ καὶ
[6, 3]	Καλλιβρότου πέντε μὲν Πυθοῖ δρόμου	νίκας,	τρεῖς δὲ ἀνείλετο Ἰσθμίων, τέσσαρας
[6, 8]	δὲ δύο μὲν ἐν Ὀλυμπίᾳ	νίκας,	τρεῖς δὲ ἀνῃρημένος Πυθοῖ. Καὶ
[6, 6]	πυγμῆς τε ἀνελέσθαι καὶ παγκρατίου	νίκας,	ὑπερεβάλετο πυκτεύων τὸν Εὔθυμον. Οὐ
[6, 14]	ἐοικυῖαν ἔσχεν ἐν Ὀλυμπίᾳ τύχην	Νικασύλος	Ῥόδιος. (Ὄγδοον γὰρ ἐπὶ τοῖς
[6, 13]	Τηλεμάχῳ, Τηλεμάχῳ μὲν ἐπὶ ἵππων	νίκῃ	γέγονεν ἡ εἰκών· Ἀγαθῖνον δὲ
[6, 8]	ἔν τε Ὀλυμπίᾳ καὶ Νεμείων	νίκη.	Γενόμενος δὲ Ἑλλανοδίκης, ἔγραψε καὶ
[6, 17]	σταδίου, Ἀλεξιβίῳ δὲ πεντάθλου γέγονε	νίκη.	καὶ Ἡραία τε Ἀρκάδων ἐστὶν
[6, 3]	ἀθλήσαντι πένταθλον, ἥ τε Ὀλυμπικὴ	νίκη	καὶ Νεμείων γέγονεν ἡ ἑτέρα,
[6, 13]	τοῖς παισὶν ἐπὶ κέλητι ἵππῳ	νίκη,	καὶ ὅ τε ἵππος ἐπὶ
[6, 16]	τε ἐγένετο ἐν ἀνδράσιν Ὀλυμπικὴ	νίκη·	καὶ στήλην ἐν τῇ Ἄλτει
[6, 14]	Κῶ τῆς Μεροπίδος, ἐπὶ ἵππου	νίκῃ	κεκηρυγμένον, Ξενόδικον δὲ ἐπὶ πυγμῇ
[6, 20]	τὸν Πέλοπα μέλλουσα ἐπὶ τῇ	νίκῃ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ' (Τὸ δὲ ἕτερον
[6, 18]	δὴ ὅτι ἵππων γέγονεν αὐτῷ	νίκη·	λέγεται δὲ καὶ, ὡς Μνασέου
[6, 15]	καὶ ὅπλου μία ἐφ' ἑκατέρῳ	νίκη.	(Ὅτῳ δὲ παρεστήκασιν οἱ παῖδες,
[6, 15]	διαύλου τε ἀνάκειται καὶ ὅπλου	νίκῃ.	Παρὰ δὲ αὐτὸν Ἀγέλης Χῖος
[6, 6]	τε παισὶ καὶ ἀγενείων ἑτέρα	νίκη.	Παραβάλλοντι δὲ τῷ Λαστρατίδα πατρὶ
[6, 15]	ἀνηγορεύθη δὲ ὁ Κλεινόμαχος ἐπὶ	νίκῃ	πεντάθλου. (Παντάρκην δὲ Ἠλεῖον Ἀχαιῶν
[6, 2]	τὸ ν δὲ ηνί οχον	νική	σαντα ανέ δησεν αυτὸ ς
[6, 17]	νικῶν Ἡρόδοτος· ἡ δέ οἱ	νίκη	σταδίου γέγονεν ἐν παισί, Φιλῖνον
[6, 18]	Κυρηναίου Κρατισθένους χαλκοῦν ἅρμα· καὶ	Νίκη	τε ἐπιβέβηκε τοῦ ἅρματος, καὶ
[6, 13]	Ἠλεῖοι δὲ ἀνηγόρευσαν ἐπὶ τῇ	νίκῃ	τὸν Φειδώλαν, καὶ ἀναθεῖναί οἱ
[6, 3]	ὀγδοηκοστῆς· ἡ δὲ τοῦ σταδίου	νίκη	τῷ Οἰβώτᾳ γέγονεν Ὀλυμπιάδι ἕκτῃ.
[6, 13]	ἐν τοῖς Ἠλείων γράμμασιν ἡ	νίκη	τῶν Φειδώλα παίδων. (Ταῦτα μὲν
[6, 19]	λέγουσα. Ταύτην Μεγαρεῦσιν ἡγοῦμαι τὴν	νίκην	Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος γενέσθαι Φόρβαντος, ἄρχοντος
[6, 3]	μηνύει σταδίου μὲν ἀνδρῶν Ὀλυμπίασι	νίκην	ἀνελέσθαι τὸν Εὐπόλεμον, εἶναι δὲ
[6, 11]	μὲν δὴ τοῦ παγκρατίου τὴν	νίκην	ἀνὴρ ἐκ Μαντινείας Δρομεὺς ὄνομα,
[6, 17]	Ἐπέραστός ἐστιν ὁ Θεογόνου ὅπλου	νίκην	ἀνῃρημένος· (εἶναι δὲ καὶ μάντις
[6, 14]	ἐν ἀνδράσιν ὁ Ἀρτεμίδωρος Ὀλυμπικὴν	νίκην	δευτέρᾳ καὶ δεκάτῃ πρὸς διακοσίαις
[6, 17]	Κριάννιος· οὗτος μὲν ὅπλου λαβὼν	νίκην,	Δημοκράτης δὲ ἀνδρῶν πάλης: ἀνδριάντας
[6, 9]	ἄδικα εἰργάσθαι, καὶ ἀφῃρημένος τὴν	νίκην,	ἔκφρων ἐγένετο ὑπὸ τῆς λύπης·
[6, 16]	δὲ Ἠλείῳ γενέσθαι μὲν ὅπλου	νίκην	ἐν Ὀλυμπίᾳ, γενέσθαι δὲ καὶ
[6, 8]	ἅτε τὴν ἐσομένην οἱ δρόμου	νίκην	ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τοῦ μαντείου
[6, 8]	Τιμασίθειον. (Σωκράτους δὲ Πελληνέως δρόμου	νίκην	ἐν παισὶν εἰληφότος, καὶ Ἠλείου
[6, 14]	Ταραντῖνος, σταδίου λαβὼν καὶ διαύλου	νίκην,	ἐστὶν Ἀγελάδα τέχνη τοῦ Ἀργείου.
[6, 9]	(Ἀριστεὺς δὲ Ἀργεῖος, δολίχου μὲν	νίκην	ἔσχεν αὐτός, πάλης δὲ ὁ
[6, 15]	καὶ ἑκατὸν Ὀλυμπιάσιν ἔφθανεν ἀνῃρημένος	νίκην.	Ἡ δὲ Ὀλυμπιὰς ἡ ἐφεξῆς
[6, 14]	τὸν Εὐκλήτου Μεσσήνιον ἀνελόμενον πεντάθλου	νίκην,	καὶ Δαμάρετον καὶ τοῦτον Μεσσήνιον,
[6, 16]	Θεόδωρον δὲ λαβόντα ἐπὶ πεντάθλῳ	νίκην,	καὶ Πύτταλον Λάμπιδος πυγμῇ παῖδας
[6, 17]	Κανθάρου, πάλης ἐν παισὶν ἀνῃρημένον	νίκην,	καὶ τὸν Λεοντῖνον Γοργίαν ἰδεῖν
[6, 15]	οὗτος ἀνείλετο καὶ κέλητι ἵππῳ	νίκην	ὁ Παντάρκης, καί οἱ καὶ
[6, 13]	αὐτῇ καὶ παραυτίκα σταδίου λαβὼν	νίκην,	προσέθηκε διαύλου σφίσι τὴν τρίτην.
[6, 10]	τὴν πληγὴν, αὐτίκα εἶχε τὴν	νίκην.	(Στεφάνους δὲ λέγεται καὶ ἄλλους
[6, 20]	φυγὴν, ἐπέκειντο οἱ Ἠλεῖοι, καὶ	νίκην	τε ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο, καὶ ὄνομα
[6, 6]	δέ οἱ πυγμῆς ἐν Ὀλυμπίᾳ	νίκην	τετάρτῃ πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα ὀλυμπιάδι,
[6, 7]	Διαγόρας, πυγμῆς ἐν ἀνδράσιν ἀνελόμενος	νίκην·	τοῦ Διαγόρου δὲ τὴν εἰκόνα
[6, 3]	δὲ Πυριλάμπης Ἐφέσιος λαβὼν δολίχου	νίκην.	Τοῦ μὲν δὴ τὴν εἰκόνα
[6, 11]	τῶν καλουμένων ἡρώων ἀνελέσθαι δρόμου	νίκην.	Τοὺς δὲ σύμπαντας στεφάνους τετρακοσίους
[6, 6]	δὲ ἀνδράσι πυγμῆς ἔσχεν Ὀλυμπικὴν	νίκην.	Τούτου μὲν δὴ ἡ εἰκὼν
[6, 9]	ἐν Αἰγίνῃ φανὲν ἀπαγγείλειε τὴν	νίκην.	(Φίλλην δὲ Ἠλεῖον κρατήσαντα παῖδας
[6, 12]	οἱ παῖδες, ἐποίησε δὲ Μίκων	Νικηράτου	Συρακούσιος. (Μετὰ δὲ τοῦ Ἱέρωνος
[6, 15]	(Γεγονυίας δὲ ἤδη τῷ Κάπρῳ	νίκης	ἐπὶ τῇ πάλῃ, ἀνεδίδασκεν ὁ
[6, 12]	αὐτὸν ἀναβέβηκε παρθένος (ἐμοὶ δοκεῖν)	νίκης.	Κάλλωνα δὲ τὸν Ἁρμοδίου, καὶ
[6, 8]	πέρα γε τῆς ἐν Ὀλυμπίᾳ	νίκης,	ὁπόσα ἄλλα ἀνδρῶν ἀλαζόνων ἐστὶν
[6, 9]	τούτῳ τῷ Γέλωνί ἐστι τῆς	νίκης	τρίτη πρὸς τὰς ἑβδομήκοντα ὀλυμπιάδας.
[6, 15]	Παντάρκης, καί οἱ καὶ τῆς	νίκης	ὑπόμνημά ἐστιν ἐν Ὀλυμπίᾳ. Ὀλίδαν
[6, 1]	ιδιωτων ομοί ως. Των δὲ	νικησά	ντων Ὀλυμπί ασιν ουχ απά
[6, 13]	ἐπίγραμμα δηλοῖ τὸ ἐπ' αὐτῷ	νικῆσαι	Δοῦριν, ἡνίκα ὁ Σαμίων δῆμος
[6, 7]	Δαμαγήτῳ λέγουσιν ἐς Ὀλυμπίαν ἐλθεῖν.	Νικήσαντες	δὲ οἱ νεανίσκοι διὰ τῆς
[6, 18]	Ὀλυμπίαν εἰκόνας, Πραξιδάμαντός τε Αἰγινήτου	νικήσαντος	πυγμῇ τὴν ἐνάτην ὀλυμπιάδα ἐπὶ
[6, 6]	ἐς τοὺς ἔπειτα φιλοτιμίαν, τῶν	νικησάντων	Ὀλυμπίασι τὰ ὀνόματα ἀναγράψας ἐν
[6, 19]	Σικυωνίων· (τοῦτον ᾠκοδόμησεν ὁ Μύρων	νικήσας	ἅρματι τὴν τρίτην καὶ τριακοστὴν
[6, 10]	ἀνέθηκεν ὁ Πόντιος ἐξ Ἐπιδάμνου,	Νικήσας	ἵπποις καλὸν ἀγῶνα Διός. (Τῶν
[6, 8]	ἡμέρας τῆς αὐτῆς ἀνηγορεύθη τε	νικήσας	καὶ ἀνέθηκε τὴν εἰκόνα. Λέγεται
[6, 7]	Δωριεὺς δὲ ὁ νεώτατος παγκρατίῳ	νικήσας	Ὀλυμπιάσιν ἐφεξῆς τρισί. Πρότερον δὲ
[6, 3]	πύκτῃ παιδὶ ἐπίγραμμά ἐστιν, ὡς	νικήσειεν	ἡλικίαν νέος, καὶ ὡς πατρὸς
[6, 1]	~ΗΛΙΑΚΩΝ. ~ΚΕΓΑΛΑΙΟΝ Α' Ἀνδιάντες ἀθλητῶν	νικητῶν,	καί ἰδιωτῶν ἑτέρων. (Ἕ́ πεται
[6, 5]	οὗτός ἐστιν ὁ μέγιστος Πουλυδάμας	Νικίου.	(Σκοτοῦσσα δὲ ἡ τοῦ Πουλυδάμαντας
[6, 3]	(Ἀντιόχου δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε μὲν	Νικόδαμος·	γένος δὲ ὁ Ἀντίοχος ἦν
[6, 6]	πρόξενος τοῦ ἔθνους ἦν αὐτῶν.	(Νικόδαμος	δὲ ὁ πλάστης ὁ ἐκ
[6, 6]	Ἀθηναῖος Μίκων ἐποίησεν ὁ ζωγράφος.	Νικοδάμου	δὲ ἔργον τοῦ Μαιναλίου παγκρατιαστής
[6, 10]	ἐκ προτέρων. Ἴκκος δὲ ὁ	Νικολαί̈	δα Ταραντῖνος τόν τε Ὀλυμπικὸν
[6, 3]	ἐξ Ἡραίας ἀνάκειται τῆς Ἀρκάδων,	Νικόστρατος	Ξενοκλείδου· Παντίας δὲ αὐτῷ τὴν
[6, 4]	ἐπίγραμμα τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ. Μουνοπάλης	νικῶ	δὶς Ὀλύμπια Πύθιά τ' ἄνδρας,
[6, 9]	εἰμὶ δὲ Γλαύκου Υυἱὸς, καὶ	νικῶ	πὺξ δύ' Ὀλυμπιάδας. Ἀνάκειται καὶ
[6, 12]	Ἄρατος δὲ καὶ ἅρματι ἀνηγορεύθη	νικῶν	ἐν Ὀλυμπίᾳ. (Τίμωνι δὲ τῷ
[6, 17]	ἐν Ὀλυμπίᾳ Κλαζομενίων πρῶτος ἀνηγορεύθη	νικῶν	Ἡρόδοτος· ἡ δέ οἱ νίκη
[6, 13]	ἐπὶ τοὺς Ἑλλανοδίκας ἀφικομένη καὶ	νικῶσα	ἔγνω, καὶ παύεται τοῦ δρόμου.
[6, 2]	τε εκαλειτο Φιλανδρί δου. Λακεδαιμό	νιοι	δὲ ά ρα μετὰ τὴ
[6, 1]	έ χοντα. (Εισὶ δὲ Λακεδαιμό	νιοι	καὶ εφεξης ανακεί μενοι τη
[6, 2]	ουδέ ν. (Παρὰ δὲ Μεσσή	νιος	Δαμί σκος, ὸ ς δύ
[6, 1]	τὰ ς εικό νας Σικυώ	νιος,	Ναυκύ δους του Ἀργεί ου
[6, 2]	εικό νας Δαί δαλος Σικυώ	νιος,	ὸ ς καὶ επὶ τη
[6, 2]	λλος γε ουδεὶ ς Μεσσή	νιος,	ού τε Σικελιώ της, ού
[6, 2]	δὲ Δημοσθένην Ευτυχί δης Σικυώ	νιος	παρὰ Λυσί ππω δεδιδαγμέ νος.
[6, 2]	ντοι Μεσσηνί οις ες Πελοπό	ννησον	καὶ η περὶ τὸ ν
[6, 2]	δὲ εν ουδενὶ του τυρά	ννου	τὰ δωρα ηγού μενος, ανειπεν
[6, 1]	(Ἀπὸ τού του δὲ καὶ	νό	μος εγέ νετο Ηλεί οις,
[6, 5]	εἶχε. (Δαρεῖος δὲ Ἀρταξέρξου παῖς	νόθος,	ὃς ὁμοῦ τῷ Περσῶν δήμῳ
[6, 2]	ουδέ νες επί γε μαντικης	νομί	ζουσιν ουδὲ ν χρασθαι. Ἔ́
[6, 26]	τῆς Ἐργάνης ἱερὸς ὁ ὄρνις	νομίζεσθαι.	(Κυλλήνη δὲ σταδίους μὲν εἴκοσιν
[6, 8]	ἔσται, μανία μᾶλλον ἢ ἀνδρία	νομίζοιτο	ἂν κατά γε ἐμὴν γνώμην.
[6, 19]	οἳ Καρπίαν Ἰβήρων πόλιν καλεῖσθαι	νομίζουσι	τὰ ἀρχαιότερα Ταρτησσόν. (Ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 11]	ἔνθα καὶ ἐξ ἀρχῆς ἔκειτο,	νομίζουσιν	ἅτε θεῷ θύειν. (Πολλαχοῦ δὲ
[6, 23]	δρῶσιν ἐς τιμὴν, καὶ κόπτεσθαι	νομίζουσιν	αὐτόν. (Έστι δὲ καὶ ἄλλος
[6, 23]	πρὶν ἢ ἐς Ὀλυμπίαν ἀφικνεῖσθαι	νομίζουσιν,	ἐν τούτῳ σφίσι τῷ γυμνασίῳ
[6, 20]	δὲ οὐ κατὰ τὰ αὐτὰ	νομίζουσιν	ἐς τὸν Ταράξιππον, ἀλλ' οἱ
[6, 20]	θυμιάματα παντοῖα αὐτῷ, ἐπισπένδειν οὐ	νομίζουσιν	οἶνον. Καὶ ὅρκος παρὰ τῷ
[6, 25]	δὲ ἅπαξ ἀνοίγειν τοῦ ἐνιαυτοῦ	νομίζουσιν,	ὅτι (οἶμαι) καὶ ἀνθρώποις ἅπαξ
[6, 12]	οὐ πολὺ δυνάμει τε εἶναι	νομίζων	τὰ Ῥωμαίων ἐχυρώτερα καὶ βεβαιότερα
[6, 14]	νέος, καὶ οὐκ ἐπιτήδειός πω	νομισθεὶς	παλαίειν, ἀπηλάθη τοῦ ἀγῶνος· τῇ
[6, 24]	αἱρεθέντες ἑλλανοδικεῖν, καὶ ὑπὸ τῶν	νομοφυλάκων,	ὅσα ἐς τὸν ἀγῶνα σφᾶς
[6, 23]	πύκτου· καὶ αὐτὸν ἔφασκεν ὁ	νομοφύλαξ	Ἠλείων γένος μὲν Ἀλεξανδρέα εἶναι
[6, 20]	πρεσβῦτις ἡ θεραπεύουσα τὸν Σωσίπολιν	νόμῳ	τε ἁγιστεύει τῷ Ἠλείων, καὶ
[6, 2]	πενταθλή σαντι ύ στερον εγέ	νοντο	εν Νεμέ α τε νικαι
[6, 1]	ς εικὼ ν παλαιστου, γέ	νος	δὲ ην Ηλειος, Σύ μμαχος
[6, 1]	ουτος παλαιστὰ ς παιδας, γέ	νος	καὶ αυτὸ ς Ἠλειος. Τού
[6, 1]	Αλκί νου. Τού τοις γέ	νος	μὲ ν καὶ αυτοις εστιν
[6, 2]	ς εστιν Ὀλυμπί ασιν ανηρημέ	νος	νί κην. Ειναι δὲ οι
[6, 1]	πυγμης εν παισὶ ν ανηρημέ	νος	νί κην· εφεξης δὲ Αρχέ
[6, 2]	νιος παρὰ Λυσί ππω δεδιδαγμέ	νος.	Ὁ δὲ Ευτυχί δης ουτος
[6, 2]	πατρος Κλεινοπά τρου, παιδας κατειργασμέ	νος	πύ κτας. Συρακοσί ων δὲ
[6, 1]	Κυνί σκαν, ες τὸ γέ	νος	τε αυτης, καὶ επὶ ταις
[6, 2]	δὴ παρ' αυτω κειται διατετμημέ	νος	τε δί χα, καὶ φαί
[6, 2]	τη εικό νι, ως γέ	νος	τε εί η Μιλή σιος,
[6, 11]	βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα Θεαγένους, καὶ	νοσήματά	τε αὐτὸν ἰώμενον, καὶ ἔχοντα
[6, 1]	εν τοις κό λποις εστεφανωμέ	νου·	καὶ τουδε έ νεκα ες
[6, 1]	Αρκά δων Νεολαί δας Προξέ	νου,	πυγμης εν παισὶ ν ανηρημέ
[6, 1]	τε, καὶ Τρωί λος Αλκί	νου.	Τού τοις γέ νος μὲ
[6, 1]	Πλησί ον δὲ του Κλεογέ	νους,	Δεινό λοχό ς τε κειται,
[6, 2]	τὸ ν του Δημοσθένους ανδριά	ντα	ανά κειται Τί μων καὶ
[6, 2]	τὸ ν μὲ ν ανδριά	ντα	ειργά σατο Λύ σιππος· ο
[6, 2]	Πολύ κλειτος τὸ ν ανδριά	ντα	ειργά σατο· τὸ ν δὲ
[6, 1]	ν δὴ τὸ ν ανδριά	ντα	εποί ησε Λύ σιππος. Ἡ
[6, 2]	πύ κτη τὸ ν αναθέ	ντα	μὲ ν ό τι ο
[6, 1]	α παρὰ τὸ ν ανδριά	ντα	του Τρωί λου, λί θου
[6, 2]	Ἀνέ θηκε δὲ καὶ ανδριά	ντας	δύ ο ες Ὀλυμπί αν,
[6, 2]	Ἰαμί δαι καλού μενοι μά	ντεις,	γεγό νασιν απο Ἰά μου·
[6, 1]	εισὶ ν εστηκό τες ανδριά	ντες,	αλλὰ καὶ αποδειξά μενοι λαμπρὰ
[6, 2]	ως καὶ υσὶ ν επεξευρό	ντες	έ στι μαντεύ εσθαι. Κυσὶ
[6, 1]	οπό σων εστή κασιν ανδριά	ντες,	ουδὲ τού τοις πασιν επέ
[6, 2]	Σύ ροις τοις επι Ὀρό	ντη	Τύ χης εποί ησεν ά
[6, 2]	Λί χα πλησί ον μά	ντις	έ στηκεν Ἠλειος Θρασύ βουλος
[6, 2]	Μεσσηνί ους φασί (Συγκατηλθε μέ	ντοι	Μεσσηνί οις ες Πελοπό ννησον
[6, 2]	της Ἄλτεως μά χη. Καταπαυσθέ	ντος	δὲ του πολέ μου, τὴ
[6, 2]	πώ λους, καὶ ου δοκιμασθέ	ντος	ενὸ ς εξ αυτων, καθηκεν
[6, 1]	ντων Ὀλυμπί ασιν ουχ απά	ντων	εισὶ ν εστηκό τες ανδριά
[6, 1]	ππους του λοιπου των ελλανοδικού	ντων	καθιέ ναι μηδέ να. Τού
[6, 2]	οικισμου του Μεσσή νης αγό	ντων	Ὀλύ μπια Ἠλεί ων, ενί
[6, 1]	ομοί ως. Των δὲ νικησά	ντων	Ὀλυμπί ασιν ουχ απά ντων
[6, 2]	Μή δου διετέ θησαν πά	ντων	φιλοτιμό τατα Ἑλλή νων πρὸ
[6, 11]	ζῶντι αὐτῷ, παρεγίνετο ἀνὰ πᾶσαν	νύκτα	ἐπὶ τοῦ Θεαγένους τὴν εἰκόνα,
[6, 22]	παντοίων ἰάματα. Καλεῖσθαι δὲ τὰς	νύμφας	ἀπὸ Ἴωνος λέγουσι τοῦ Γαργηττοῦ,
[6, 22]	τε ἀγομένην τῆς Ἀρτέμιδος καὶ	νυμφῶν,	αἷς παίζουσα συνῆν· τὴν δὲ
[6, 22]	ἐκδιδοῦσα ἐς τὸν ποταμὸν, καὶ	νυμφῶν	ἐστιν ἱερὸν ἐπὶ τῇ πηγῇ.
[6, 22]	δὲ ἰδίᾳ μὲν ἑκάστῃ τῶν	νυμφῶν,	Καλλιφάεια, καὶ Συνάλλαξις, καὶ Πηγαία
[6, 22]	καὶ αὐτὴν καὶ ὅσαι τῶν	νυμφῶν	παρῆσαν, καὶ τὸν Ἀλφειόν, ὡς
[6, 10]	ὄνομα δὲ τῇ πόλει τῇ	νῦν	Δυρράχιον ἀπὸ τοῦ οἰκιστοῦ. (Λυκῖνον
[6, 12]	συντελέσαι τοὺς Τριταιεῖς, καθὰ καὶ	νῦν	ἔτι Ἀρκάδων αὐτῶν εἰσιν οἱ
[6, 19]	αὕτη παρὰ τὰς Ἑσπερίδας ἀνάκειται	νῦν	τὰς ἐν τῷ Ἡραίῳ. (Τοῦ
[6, 13]	ἐν κόσμῳ περί τε τὴν	νύσσαν	ἐπέστρεφε, καὶ ἐπεὶ τῆς σάλπιγγος
[6, 20]	ἐς ἵππων φόβον. Ἐπὶ δὲ	νύσσης	μιᾶς Ἱπποδαμείας ἐστὶν εἰκὼν χαλκῆ,
[6, 2]	ναυμαχί αις εισὶ ν Ἰώ	νων	ά ριστοι, τά δε μὲ
[6, 2]	η Μιλή σιος, και Ἰώ	νων	αναθεί η πρωτος ες Ὀλυμπί
[6, 1]	Ἠλειος. Τού των των κατειλεγμέ	νων	ειργά σατο Αλυπος τὰ ς
[6, 2]	των ά λλων τε Ἀκαρνά	νων	καὶ των εξ αυτης Στρά
[6, 2]	πά ντων φιλοτιμό τατα Ἑλλή	νων	πρὸ ς ί ππων τροφά
[6, 1]	ά λλων τε καὶ εικό	νων	συγγραφή Ουδὲ οπό σων εστή
[6, 2]	νικαι· Λί χας δὲ ειργομέ	νων	τηνικαυτα του αγωνος Λακεδαιμονί ων,
[6, 2]	τε δί χα, καὶ φαί	νων	τὸ ηπαρ. (Μαντικὴ δὲ η
[6, 1]	μως ου τετυχή κασιν εικό	νων.	(Τού τους εκέ λευσεν αφειναί
[6, 19]	πρὸς ἄρκτον τοῦ Ἡραίου, κατὰ	νώτου	δὲ αὐτῆς παρήκει τὸ Κρόνιον.