Livre, Chap.
[6, 9]	τοῦ ἀδικήματος παρὰ Ἀθηναίων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Θ'	Θεογνὴτου καὶ ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες.
[6, 19]	Ἐν δὲ τῷ θησαυρῷ καὶ	θαλάμους	δύο ἐποίησε, τὸν μὲν Δώριον,
[6, 19]	ἐπὶ τῷ ἐλάσσονί ἐστι τῶν	θαλάμων,	ἐς μὲν τοῦ χαλκοῦ τὸν
[6, 6]	Ἥρως, ἀφανίζεταί τε καταδὺς ἐς	θάλασσαν·	καὶ γάμος τε ἐπιφανὴς Εὐθύμῳ,
[6, 19]	τῇ Ἰβήρων λέγουσι, στόμασιν ἐς	θάλασσαν	κατερχόμενον δυσὶ, καὶ ὁμώνυμον αὐτῷ
[6, 10]	γένος ἀπὸ Γλαύκου τοῦ ἐν	θαλάσσῃ	δαίμονος. Πατρὸς δὲ οὗτος ὁ
[6, 26]	ἔτι ἀρχαιότερα ἄκρα σφίσι πρὸς	θαλάσσῃ	ὅρος ἦν ὁ Ἄραξος.
[6, 26]	ἡ Σηρία νῆσος ἐν μυχῷ	θαλάσσης	κειμένη τῆς Ἐρυθρᾶς. (Ἤκουσα δὲ
[6, 26]	καὶ οὐχ ὑπὸ μιᾶς περιέχεσθαι	θαλάσσης;	τοιαύτην ἑτέραν καὶ τὴν Σηρίαν
[6, 7]	Λακεδαιμονίων καταγνωσθῆναι, καὶ ἐπιβληθῆναί οἱ	θάνατον	ζημίαν. (Εἰ δὲ τὸν ὄντα
[6, 8]	τῶν ἐγκαταληφθέντων ἐν τῇ ἀκροπόλει)	θάνατον	ζημίαν εὕρετο τοῦ ἀδικήματος παρὰ
[6, 8]	τοῦ τελευταίου· τοῦτο δὲ αὐτῷ	θάνατον	τὸ ἐγχείρημα ἤνεγκεν. Ἰσαγόρᾳ γὰρ
[6, 5]	συμφορά. Πολυδάμαντος ἔργα λαμπρὰ καὶ	θάνατος.	(Ὁ δὲ ἐπὶ τῷ βάθρῳ
[6, 20]	τοῦ Πέλοπος ἐπὶ τῷ Χρυσίππου	θανάτῳ	μάλιστα ἐς ἐκείνην ἔχοντος τὴν
[6, 11]	ἀνενεγκεῖν αὖθις ἐς τὴν γῆν.	Θάσιοι	δὲ ἀναθέντες, ἔνθα καὶ ἐξ
[6, 11]	πόρρω Θεαγένης ὁ Τιμοσθένους Θάσιος.	Θάσιοι	δὲ οὐ Τιμοσθένους παῖδα εἶναι
[6, 11]	εἰκόνι ἐπεξῄεσαν φόνου. Καὶ οἱ	Θάσιοι	καταποντοῦσι τὴν εἰκόνα, ἐπακολουθήσαντες γνώμῃ
[6, 11]	(Ἀνὰ χρόνον δέ, ὡς τοῖς	Θασίοις	οὐδένα ἀπεδίδου καρπὸν ἡ γῆ,
[6, 15]	ὁ Κλειτόμαχος οὗτος μετὰ τὸν	Θάσιον	Θεαγένην ἐπὶ παγκρατίῳ τε ἀνηγορεύθη
[6, 10]	καὶ Ἐπικράδιον Μαντινέα, καὶ Τέλλωνα	Θάσιον,	καὶ Ἠλεῖον Ἀγιάδαν, ἐν παισὶν
[6, 11]	οὐ πόρρω Θεαγένης ὁ Τιμοσθένους	Θάσιος.	Θάσιοι δὲ οὐ Τιμοσθένους παῖδα
[6, 6]	ἔμελλε χωρήσειν. Θεαγένης γὰρ ὁ	Θάσιος	Ὀλυμπιάδι ἐθέλων τῇ αὐτῇ πυγμῆς
[6, 11]	ἱερᾶσθαι μὲν Ἡρακλεῖ τὸν Τιμοσθένην	Θασίῳ,	τοῦ Θεαγένους δὲ τῇ μητρὶ
[6, 2]	ενί κησεν εν Ὀλυμπί α.	Θαυμα	δὲ εί περ ά λλο
[6, 6]	τὸ ἐς τοὺς τέττιγας παρέχεται	θαῦμα.	Οἱ μὲν γὰρ τέττιγες οἱ
[6, 5]	λέοντος. (Ἕτερον δὲ ἐπὶ τούτῳ	θαῦμα	ὑπελίπετο ὁ Πουλυδάμας ἐς μνήμην.
[6, 13]	ἂν καὶ Πολίτην ἐν μεγάλῳ	θαύματι.	Ὁ Πολίτης δ' ἦν οὗτος
[6, 4]	λαὸς Ἀχαιῶν Ἐν πολέμῳ φθίμενον	θάψ'	ἀρετῆς ἕνεκεν. Τὸ μὲν δὴ
[6, 11]	ὡς ὑπὸ Ἠλείων ἐπεβλήθη τῷ	Θεαγένει	ζημία. Τότε μὲν δὴ τοῦ
[6, 11]	ἐμαστίγου τὸν χαλκὸν ἅτε αὐτῷ	Θεαγένει	λυμαινόμενος. Καὶ τὸν μὲν ὁ
[6, 6]	δὲ ἐπιβάλλουσιν οἱ Ἑλλανοδίκαι τῷ	Θεαγένει	τάλαντον μὲν ἱερὰν ἐς τὸν
[6, 11]	(Ἐνταῦθα ἀπεκρίνατό σφισιν ἡ Πυθία·	Θεαγένην	δ' ἄμνηστον ἀφήκατε τὸν μέγαν
[6, 15]	Κλειτόμαχος οὗτος μετὰ τὸν Θάσιον	Θεαγένην	ἐπὶ παγκρατίῳ τε ἀνηγορεύθη καὶ
[6, 11]	δὲ οὐ Τιμοσθένους παῖδα εἶναι	Θεαγένην	φασίν, ἀλλὰ ἱερᾶσθαι μὲν Ἡρακλεῖ
[6, 6]	τὴν ἐπιοῦσαν Ὀλυμπιάδα ἔμελλε χωρήσειν.	Θεαγένης	γὰρ ὁ Θάσιος Ὀλυμπιάδι ἐθέλων
[6, 11]	τὴν ἐπὶ ταύτῃ παγκρατιάζων ὁ	Θεαγένης	ἐκράτει. (Γεγόνασι δὲ αὐτῷ καὶ
[6, 6]	Εὔθυμον. Οὐ μὴν οὐδὲ ὁ	Θεαγένης	ἐπὶ τῷ παγκρατίῳ λαβεῖν ἐδυνήθη
[6, 6]	τοῦ ἀργυρίου γινόμενον ἐξέτισεν ὁ	Θεαγένης	καὶ ἀμειβόμενος αὐτὸν οὐκ ἐσῆλθεν
[6, 11]	τῶν εἰρημένων ἕστηκεν οὐ πόρρω	Θεαγένης	ὁ Τιμοσθένους Θάσιος. Θάσιοι δὲ
[6, 11]	Βασιλέων Μακεδόνων ἀνδριάντες καὶ ἄλλων.	Θεαγένους	ἀνδριάντες πολλαχοῦ τῆς Ἑλλάδος, καὶ
[6, 11]	Ἡρακλεῖ τὸν Τιμοσθένην Θασίῳ, τοῦ	Θεαγένους	δὲ τῇ μητρὶ Ἡρακλέους συγγενέσθαι
[6, 11]	(Ὅσα μὲν δὴ ἔργων τῶν	Θεαγένους	ἐς τὸν ἀγῶνα ἥκει τὸν
[6, 11]	τιμάς. Ὁ δὲ ἀνδριὰς τοῦ	Θεαγένους	ἐστὶν ἐν τῇ Ἄλτει, τέχνη
[6, 11]	καὶ παρὰ βαρβάροις ἀγάλματα ἱδρυμένα	Θεαγένους,	καὶ νοσήματά τε αὐτὸν ἰώμενον,
[6, 11]	δὲ αὐτῶν, ὁποίᾳ μηχανῇ τοῦ	Θεαγένους	τὴν εἰκόνα ἀνασώσωνται, φασὶν ἁλιέας
[6, 11]	ἀνὰ πᾶσαν νύκτα ἐπὶ τοῦ	Θεαγένους	τὴν εἰκόνα, καὶ ἐμαστίγου τὸν
[6, 20]	ἦν· ταραχθεῖσι δὲ ἐπὶ τῷ	θεάματι	τοῖς Ἀρκάσι καὶ ἐνδοῦσιν ἐς
[6, 20]	ὡς τοῖς ἥκουσιν ἐπὶ τὴν	θέαν	γενέσθαι σύνοπτος· ὁ δελφὶς δὲ
[6, 7]	Ἑλλάνικον δὲ τὸν Ἀλκαινέτου καὶ	Θέαντον	ἐπὶ πυγμῇ παίδων ἀναγορευθῆναι τὸν
[6, 7]	τῇ ἐφεξῆς ταύτῃ συνέβη τὸν	Θέαντον·	καί σφισιν ἀνδριάντες ἅπασιν ἐν
[6, 7]	(Ἐγένοντο δὲ καὶ Ἀλκαινέτῳ τῷ	Θεάντου	Λεπρεάτῃ καὶ αὐτῷ καὶ τοῖς
[6, 23]	δὲ αὐτὸ ἀσπίδες ἅμα κεινται,	θέας	ἕνεκα καὶ οὐκ ἐς ἔργον
[6, 6]	τέχνη τέ ἐστι Πυθαγόρου, καὶ	θέας	ἐς τὰ μάλιστα ἄξιος. (Ἐπανήκων
[6, 7]	Χαρμίδης, λαβόντες νίκας ἐπὶ παισί.	Θεασάμενος	δὲ καὶ τούτους, ἐπὶ τῶν
[6, 6]	ναὸν, καὶ τὴν παρθένον ἐσελθὼν	θεάσασθαι.	Ὡς δὲ εἶδε, τὰ μὲν
[6, 20]	Ἠλείων. Παρθένους δὲ οὐκ εἴργουσι	θεᾶσθαι.	Πρὸς δὲ τοῦ σταδίου τῷ
[6, 20]	(ἐπὶ τούτου καθεζομένη τοῦ βωμοῦ	θεᾶται	γυνὴ τὰ Ὀλύμπια, ἱέρεια Δήμητρος
[6, 26]	νῆσος. Ὅροι Ἤλιδος καὶ Ἀχαίας.	Θέατρον	δὲ ἀρχαῖον, μεταξὺ τῆς ἀγορᾶς
[6, 26]	ὁ Σατράπης ἐστί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΣΤΙΓΜΑ'	Θέατρον	καὶ Ἱερὸν Διονύσου. Ἑορτὴ τῶν
[6, 19]	ἐπ' ἐμοῦ δὲ ὅτι μὴ	θέατρον	καὶ περίβολοι τείχους ἄλλο ἐλείπετο
[6, 5]	Σκοτουσσαίων τούς τε ἐς τὸ	θέατρον	συνειλεγμένους (ἔτυχε γάρ σφισι καὶ
[6, 26]	ἀγορᾶς καὶ τοῦ Μηνίου τὸ	θέατρόν	τε καὶ ἱερόν ἐστι Διονύσου;
[6, 1]	καὶ τοὺ ς παιδας παρέ	θει	τρέ χων· Σικυωνί ου δὲ
[6, 22]	ἐς Ἦλιν διὰ τοῦ πεδίου	θελήσειας,	σταδίους μὲν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[6, 17]	τὸν μέγαν ἀφικέσθαι τῇ δεξιᾷ	θελήσειας,	τοσάδε ἔστι σοι τῶν ἀνηκόντων
[6, 25]	ἐς τὸν τράγον παρίημι τοῖς	θέλουσιν	εἰκάζειν. (Ὁ δὲ ἱερὸς τοῦ
[6, 6]	μὲν δὴ ἐν οὐδενὶ λόγῳ	θέμενον	αὐτοῦ τὴν ἀπώλειαν, ἀποπλέοντα οἴχεσθαι·
[6, 9]	ἐλασσούμενος. Ἐφ' ὅτῳ δὲ ὁ	Θεόγνητος	πίτυος τῆς γ' ἡμέρου καὶ
[6, 9]	ἀδικήματος παρὰ Ἀθηναίων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ'	Θεογνὴτου	καὶ ἄλλων ἀθλητῶν ἀνδριάντες. Γέλωνος
[6, 9]	Γελώου ἅρμα. Τὰ κατὰ Κλεομήδην.	(Θεογνήτῳ	δὲ Αἰγινήτῃ πάλης μὲν στέφανον
[6, 17]	νενικηκὼς καὶ Ἐπέραστός ἐστιν ὁ	Θεογόνου	ὅπλου νίκην ἀνῃρημένος· (εἶναι δὲ
[6, 16]	σταδίους ἑξήκοντα καὶ ἑξακοσίους (λέγουσι)	Θεόδωρον	δὲ λαβόντα ἐπὶ πεντάθλῳ νίκην,
[6, 19]	δράκοντα· κέδρου μὲν καὶ ταῦτα,	Θεοκλέους	δὲ ἔργα τοῦ Ἡγύλου· ποιῆσαι
[6, 7]	τὴν εἰκόνα Μεγαρεὺς εἰργάσατο Καλλικλῆς	Θεοκόσμου	τοῦ ποιήσαντος τὸ ἄγαλμα ἐν
[6, 15]	Ἀγέλης Χῖος κρατήσας πυγμῇ παῖδας,	Θεομνήστου	Σαρδιανοῦ τέχνη. (Κλειτομάχου δὲ Θηβαίου
[6, 22]	δρᾶν· καὶ οὕτω τὴν Ἀλφειαίαν	θεὸν	Ἐλαφιαίαν ἀνὰ χρόνον ἐξενίκησεν ὀνομασθῆναι.
[6, 20]	ἔστι πλὴν τῇ θεραπευούσῃ τὸν	θεὸν,	ἐπὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ
[6, 22]	μὲν δὴ Ἀλφειαίαν ἐκάλουν τὴν	θεὸν	ἐπὶ τοῦ Ἀλφειοῦ τῷ ἐς
[6, 6]	τάλαντον μὲν ἱερὰν ἐς τὸν	θεὸν	ζημίαν, τάλαντον δὲ βλάβης τῆς
[6, 22]	γάμον, ἐπιτολμᾶν ὡς βιασόμενον τὴν	θεόν,	καὶ αὐτὸν ἐς παννυχίδα ἐς
[6, 26]	Διόνυσον σέβουσιν Ἠλεῖοι, καὶ τὸν	θεόν	σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς τῶν Θυίων
[6, 18]	μέγιστα ἐργάσασθαι. Οἱ δὲ ἅτε	θέοντες	περὶ γυναικῶν τε καὶ παίδων
[6, 20]	ταύτας ἑστηκότες ἐκθέουσιν ἵπποι πρῶτοι·	θέοντές	τε δὴ γίνονται κατὰ τοὺς
[6, 18]	καὶ τὸ ἔχθος τὸ ἐς	Θεόπομπον	ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ἐπηύξητο.
[6, 18]	ὡς δέ οἱ διαφορὰ ἐς	Θεόπομπον	ἐγεγόνει τὸν Δαμασιστράτου, γράφει βιβλίον
[6, 18]	τῶν Λαψακηνῶν, καὶ τῆς πρὸς	Θεόπομπον	ἔχθρας. Ἄγαλμα Σωτάδους τοῦ Κρητός.
[6, 6]	εἰκὼν ὑπὸ τοῦ Φωκέων κοινοῦ.	Θεόπομπος	γὰρ ὁ πατὴρ τοῦ Ἀγήνορος
[6, 10]	αἱ νῖκαι. (Τὴν δὲ εἰκόνα	Θεοπόμπου	μὲν τοῦ παλαίσαντος τὸν ποιήσαντα
[6, 18]	ἀκριβέστατον αὐτῷ μεμιμημένα, ἐπιγράψας τοῦ	Θεοπόμπου	τὸ ὄνομα τῷ βιβλίῳ, διέπεμπεν
[6, 10]	τῶν ἄλλων ἀφῃρέθη τοῦ δρόμου.	Θεοπόμπῳ	δὲ τῷ Δαμαρέτου καὶ αὖθις
[6, 10]	ἐκείνου παιδὶ ὁμωνύμῳ ἐπὶ πεντάθλῳ,	Θεοπόμπῳ	δὲ τῷ δευτέρῳ πάλης ἐγένοντο
[6, 20]	ὅτι τὸν παῖδά σφισιν ἡ	θεὸς	αὕτη προήγαγεν ἐς ἀνθρώπους. (Τοῖς
[6, 20]	Κρόνῳ. Ἱερόν Εἰλειθύσιας Ολυμπίας. Σωσίπολις,	θεὸς	ἐπιχώριος Ἡλείοις. Ἱερὸν Ἱπποδαμείας. Κρυπτὴ
[6, 11]	Δελφούς, καὶ αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ	θεὸς	καταδέχεσθαι τοὺς δεδιωγμένους. Καὶ οἱ
[6, 25]	ὀνείρατος γραφῇ μεμιμημένος ἐστὶν ὁ	θεός,	παῖς μὲν ἡλικίαν, ἀμπέχεται δὲ
[6, 17]	Σθέννιδος ἔργον τοῦ Ὀλυνθίου Χοιρίλος,	Θεότιμος	δὲ Δαιτώνδα Σικυωνίου· παῖς δὲ
[6, 17]	Δαιτώνδα Σικυωνίου· παῖς δὲ ὁ	Θεότιμος	ἦν Μοσχίωνος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ Φιλίππου
[6, 6]	μὲν δὴ τὰ ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	προστεταγμένα ὑπουργοῦσι δεῖμα ἀπὸ τοῦ
[6, 18]	αἰτίαν ἥκοι, κατομόσασθαί φασιν ἐπονομάζοντα	θεοὺς	τοὺς Ἑλλήνων, ἦ μὴν αὐτοῦ
[6, 13]	αὐτήν, καὶ οὐδέν τι ἧσσον	θέουσα	ἐν κόσμῳ περί τε τὴν
[6, 13]	τάξει κρατήσωσιν, ὑπὲρ αὐτῶν αὖθις	θέουσι	τῶν ἄθλων· καὶ οὕτως σταδίου
[6, 23]	μελέτῃ δρομεῖς καὶ οἱ πένταθλοι	θέουσιν.	Ἔστι δὲ ἐν τῷ γυμνασίῳ
[6, 13]	Θερσίλοχον δὲ Κορκυραῖον, καὶ Ἀριστίωνα	Θεοφίλους	Ἐπιδαύριον, τὸν μὲν ἀνδρῶν πυγμῆς,
[6, 12]	οὔτε τι τρωθέντα τοῦ σώματος.	(Θεόχρηστον	δὲ Κυρηναῖον, ἱπποτροφήσαντα κατὰ τὸ
[6, 12]	νίκας, ἐν δὲ Ἰσθμῷ τοῦ	Θεοχρήστου	λαβεῖν τὸν πατέρα, τὸ ἐπίγραμμα
[6, 20]	ἕκαστον. Ἡ δὲ πρεσβῦτις ἡ	θεραπεύουσα	τὸν Σωσίπολιν νόμῳ τε ἁγιστεύει
[6, 20]	ἔσοδος οὐκ ἔστι πλὴν τῇ	θεραπευούσῃ	τὸν θεὸν, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν
[6, 3]	Ἴωσιν ὡσαύτως οἱ πάντες ἄνθρωποι	θεραπεύουσι	τὰ ὑπερέχοντα τῇ ἰσχύι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[6, 5]	καὶ ὁ Πουλυδάμας ἐσῆλθεν ὥρᾳ	θέρους.	Καί πως οὐ κατά τινα
[6, 26]	οἴκους κατασκευασάμενοι χειμῶνός τε καὶ	θέρους	ὥρᾳ ἐπιτηδείους. Τὸ δὲ ἔργον
[6, 13]	Δίαλλος παγκρατίου στέφανον ἐν παισίν.	Θερσίλοχον	δὲ Κορκυραῖον, καὶ Ἀριστίωνα Θεοφίλους
[6, 13]	Ἐπιδαύριον, τὸν μὲν ἀνδρῶν πυγμῆς,	Θερσίλοχον	δὲ λαβόντα ἐν παισὶ στέφανον,
[6, 21]	δὲ Οἰνόμαον τὴν πόλιν, καὶ	θέσθαι	τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρὸς
[6, 11]	γνώμῃ τῇ Δράκοντος, ὃς Ἀθηναίοις	θεσμοὺς	γράψας φονικοὺς, ὑπερώρισε καὶ τὰ
[6, 16]	τοῦ ἐναντία Γαλατῶν στρατηγήσαντος Αἰτωλοῖς	Θεσπιεῖς	εἰσιν οἱ ἀναθέντες. (Τυδεὺς δὲ
[6, 14]	τὸν Αἰακίδου βασιλεύσαντα ἐν τῇ	Θεσπρωτίδι	Ἠπείρῳ, καὶ ἔργα πολλὰ ἐργασάμενον
[6, 4]	περὶ Λάμιαν φαίνεται τὴν ἐν	Θεσσαλίᾳ.	(Ἐφεξῆς δὲ τοῦ Χίλωνος δύο
[6, 17]	παρὰ Ἀθηναίοις. Καὶ Ἰάσων ἐν	Θεσσαλίᾳ	τυραννήσας, Πολυκράτους, οὐ τὰ ἔσχατα
[6, 5]	Μακεδονίαν πλευρά, ἡ δὲ ἐπὶ	Θεσσαλοὺς	καὶ τὸν ποταμὸν τέτραπται τὸν
[6, 16]	Αἰτωλοῖς αὐτὸν ἐπιστρατείας μετασχεῖν ἐπὶ	Θεσσαλοὺς,	καὶ φρουρᾶς ἡγεμόνα ἐν Ναυπάκτῳ
[6, 11]	πυγμῆς. Ἐν Φθίᾳ δὲ τῇ	Θεσσαλῶν,	πυγμῆς μὲν ἢ παγκρατίου παρῆκε
[6, 23]	ἐστιν Ἀρτέμιδος. Τῇ μὲν δὴ	θεῷ	γέγονεν ἡ ἐπίκλησις, ἅτε τοῦ
[6, 12]	ἀλλ' ὁ μὲν ἀποδοὺς τῷ	θεῷ,	Δεινομένης ἐστὶν ὁ Ἱέρωνος· ἔργα
[6, 25]	Ἡρακλέα ἐποιήσαντο τὸ ἱερὸν τῷ	θεῷ.	Ἑκάστου δὲ ἅπαξ ἀνοίγειν τοῦ
[6, 11]	ἐξ ἀρχῆς ἔκειτο, νομίζουσιν ἅτε	θεῷ	θύειν. (Πολλαχοῦ δὲ καὶ ἑτέρωθι
[6, 20]	αὐτὴ λύτρα τε ἐσφέρει τῷ	θεῷ,	καὶ μάζας κατατίθησιν αὐτῷ μεμαγμένας
[6, 20]	ἐπονομάζοντες Ὀλυμπίαν, ἱερασομένην αἱροῦνται τῇ	θεῷ	κατὰ ἔτος ἕκαστον. Ἡ δὲ
[6, 22]	(Γενέσθαι δὲ τὴν ἐπίκλησιν τῇ	θεῷ	λέγουσιν ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε. Ἐρασθῆναι
[6, 1]	έ οικεν ευχό μενος τω	θεω.	Πολυκλης, επί κλησιν λαβὼ ν
[6, 3]	ἐν Ἐφέσῳ παρὰ τῇ Ἐφεσίᾳ	θεῷ.	Ταῦτα μέν ἐστιν ἔχοντα οὕτω
[6, 22]	τὰ ἐπινίκια ἤγαγον παρὰ τῇ	θεῷ	ταύτῃ καὶ ὠρχήσαντο ἐπιχώριον τοῖς
[6, 20]	ἐπιφανεστάτην ἀνείλοντο, καὶ ὄνομα τῷ	θεῷ	τίθενται Σωσίπολιν. Ἔνθα δέ σφισιν
[6, 21]	ἐμὲ ἔτι· ἱδρύσασθαι δὲ τῇ	θεῷ	τὸ ἱερὸν Κλύμενόν φασιν ἀπόγονον
[6, 6]	ταῖς ἑβδομήκοντα, τὸ μὲν τῷ	θεῷ	τοῦ ἀργυρίου γινόμενον ἐξέτισεν ὁ
[6, 11]	οἰκίαν ἐρχόμενον, ἄγαλμα ὅτου δὴ	θεῶν	ἀνακείμενον ἐν τῇ ἀγορᾷ χαλκοῦν
[6, 24]	Χάριτας δὲ Ἀφροδίτῃ μάλιστα εἶναι	θεῶν·	ἀστράγαλον δὲ μειρακίων τε καὶ
[6, 26]	Διονύσου; τέχνη τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλους.	Θεῶν	δὲ ἐν τοῖς μάλιστα Διόνυσον
[6, 26]	Φυλείδεω ἕταρον, μεγαθύμων ἀρχὸν Ἐπειῶν.	Θεῶν	δὲ ἱερὰ ἐν Κυλλήνῃ Ἀσκληπιοῦ,
[6, 23]	ἐπὶ πάλῃ. (Εἰσὶ δὲ καὶ	θεῶν	ἐν τῷ γυμνασίῳ βωμοί, Ἡρακλέους
[6, 11]	χρησθέντα διαμένοι τὸ ἐκ τῶν	θεῶν	μήνιμα. (Ἐνταῦθα ἀπεκρίνατό σφισιν ἡ
[6, 19]	τῷ ἀετῷ ὁ γιγάντων καὶ	θεῶν	πόλεμος· ἀνάκειται δὲ καὶ ἀσπὶς
[6, 18]	πᾶσαν, τὰ δὲ ἱερὰ τῶν	θεῶν	σφισιν ἐμπρῆσαι. Ὁ μὲν ταῦτα
[6, 11]	οὐδένα ἀπεδίδου καρπὸν ἡ γῆ,	θεωροὺς	ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς, καὶ αὐτοῖς
[6, 1]	αγωνα ο Δεινό λοχος ησκή	θη,	καὶ τοὺ ς παιδας παρέ
[6, 1]	μὲ ν ά ρματι ανηγορεύ	θη	πρωτος· τὸ δὲ επί γραμμά
[6, 2]	δὲ επὶ ά ρματι ανηγορεύ	θη.	Τω δὲ Τί μωνι ειργά
[6, 2]	γρά μματα ου Λί χαν,	Θηβαί	ων δὲ τὸ ν δημον
[6, 2]	καθηκεν επὶ ονό ματι του	Θηβαί	ων δή μου τὸ ά
[6, 18]	καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις ὁμοῦ καὶ	Θηβαίοις	συγγραφὴν λοίδορον. Ὡς δὲ ἦν
[6, 6]	δὲ Ναυκύδους, παλαιστὴν παῖδα εἰργάσατο	Θηβαῖον	Ἀγήνορα· ἀνετέθη δὲ ἡ εἰκὼν
[6, 20]	Αἰγύπτιος Πέλοπα ἔφη παρὰ τοῦ	Θηβαίου	λαβόντα Ἀμφίονος κατορύξαι τι ἐνταῦθα,
[6, 15]	Θεομνήστου Σαρδιανοῦ τέχνη. (Κλειτομάχου δὲ	Θηβαίου	τὴν μὲν εἰκόνα ἀνέθηκεν Ἑρμοκράτης
[6, 3]	Γ' Ἀνδρίαντες ἀθλητῶν. Ἠλείων καὶ	Θηβαίων	ἐπὶ Σικυῶνα στρατεία. Ἀνδριὰς Κράτινου
[6, 3]	δὲ ἐπὶ Σικυῶνα αὐτοὶ, φιλίᾳ	Θηβαίων,	ὁμοῦ τῇ ἐκ Βοιωτίας δυνάμει.
[6, 3]	ἡ ἐπὶ Σικυῶνα Ἠλείων καὶ	Θηβαίων	στρατεία γεγενῆσθαι μετὰ τὸ ἀτύχημα
[6, 2]	ενί κα δι' αυτων. Ἀνέ	θηκε	δὲ καὶ ανδριά ντας δύ
[6, 22]	τῶν ἐλάφων (ἐμοὶ δοκεῖν) τῇ	θήρᾳ·	αὐτοὶ δὲ γυναικὸς ἐπιχωρίας ὄνομα
[6, 11]	ἐς τὸ πέλαγος ἐπὶ ἰχθύων	θήραν,	περισχεῖν τῷ δικτύῳ τὴν εἰκόνα,
[6, 15]	Ἀγησιλάου, καὶ ἀνὴρ ὅστις δὴ	θηρεύοντος	παρεχόμενος σχῆμα. Δημήτριον δὲ τὸν
[6, 5]	διὰ τῆς Ἀβδηριτῶν, καὶ ἄλλα	θηρία,	ἐν δὲ αὐτοῖς παρέχεται καὶ
[6, 20]	μαγεῦσαι δεινόν· καὶ αὐτοῖς ἐπᾴδουσι	θηρία	τε ἀφικνεῖσθαι τῷ Ὀρφεῖ, καὶ
[6, 5]	τῷ Ὀλύμπῳ, μέγα καὶ ἄλκιμον	θηρίον	κατειργάσατο οὐδενὶ ἐσκευασμένος ὅπλῳ. Προήχθη
[6, 14]	εὕρημα. Μάλιστα δέ πως τὸ	θηρίον	τοῦτο ἐν τῇ Κροτωνιάτιδι πολύ
[6, 14]	τις βιαζόμενος. (Ἀποθανεῖν δὲ ὑπὸ	θηρίων	φασὶν αὐτόν: ἐπιτυχεῖν γὰρ αὐτὸν
[6, 14]	παῖδας, τὸν μὲν αὐτῶν Βοιώτιος	Θήρων,	Δαμαρέτου δὲ τὴν εἰκόνα Ἀθηναῖος
[6, 2]	αν του Μή δου διετέ	θησαν	πά ντων φιλοτιμό τατα Ἑλλή
[6, 19]	ταύτης τῆς κρηπῖδός εἰσιν οἱ	θησαυροί,	καθὰ δὴ καὶ ἐν Δελφοῖς
[6, 19]	ΙΘ' Οἱ ἐν τῇ Ἄλτει	θησαυροί.	Σινυνωνίων θησαυρός. Περὶ Ταρτησοῦ ποταμοῦ
[6, 19]	ἔργου. Τὸν δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ	θησαυρὸν	ἔτεσιν ὕστερον τῆς μάχης ἐποίησαν
[6, 19]	ἐποίησαν. (κοδόμησαν δὲ καὶ Συβαρῖται	θησαυρὸν,	ἐχόμενον τοῦ Βυζαντίων. Ὁπόσοι δὲ
[6, 19]	Γελῴων δὲ ἀνάθημα τόν τε	θησαυρὸν	καὶ τὰ ἀγάλματα εἶναι τὰ
[6, 19]	καὶ ἀναθήματα ἀνέθεσαν ἐς τὸν	θησαυρὸν,	κέδρου ζῴδια χρυσῷ διηνθισμένα, τὴν
[6, 19]	Μεγαρέας ἀπὸ Κορινθίων ἀναθεῖναι τὸν	θησαυρὸν	λέγουσα. Ταύτην Μεγαρεῦσιν ἡγοῦμαι τὴν
[6, 19]	δὲ οἱ πρὸς τῇ Ἀττικῇ	θησαυρόν	τε ᾠκοδομήσαντο, καὶ ἀναθήματα ἀνέθεσαν
[6, 19]	ἐν τῷ Ἡραίῳ. Τὸν δὲ	θησαυρὸν	τοῖς Ἐπιδαμνίοις Πύρρος καὶ οἱ
[6, 19]	ἢ τὴν συμφορὰν γενέσθαι σφίσι,	θησαυρὸν	τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ Διὶ ἐποίησαν.
[6, 19]	τῷ Ἀπόλλωνι θησαυρούς. Ἔστι δὲ	θησαυρὸς	ἐν Ὀλυμπίᾳ Σικυωνίων καλούμενος, Μύρωνος
[6, 19]	Περὶ Ταρτησοῦ ποταμοῦ καὶ πόλεως.	Θησαυρὸς	Καρχηδονίων. Ἐπιδαμνίων. Συβαριτῶν. Λιβύων τῶν
[6, 19]	Λιβύων ἐστὶ τῶν ἐν Κυρήνῃ	θησαυρός·	κεῖνται δὲ βασιλεῖς ἐν αὐτῷ
[6, 19]	ἐν τῇ Ἄλτει θησαυροί. Σινυνωνίων	θησαυρός.	Περὶ Ταρτησοῦ ποταμοῦ καὶ πόλεως.
[6, 19]	τῷ Σικυωνίῳ ἐστὶν ὁ Καρχηδονίων	θησαυρός,	Ποθαίου τέχνη, καὶ Ἀντιφίλου τε
[6, 19]	τὰς ἐν τῷ Ἡραίῳ. (Τοῦ	θησαυροῦ	δὲ ἐπείργασται τῷ ἀετῷ ὁ
[6, 20]	καὶ τοὺς ἐπ' αὐτῇ παρήκει	θησαυρούς.	Ἐπὶ δὲ τοῦ ὄρους τῇ
[6, 19]	Ἑλλήνων τινὲς ἐποίησαν τῷ Ἀπόλλωνι	θησαυρούς.	Ἔστι δὲ θησαυρὸς ἐν Ὀλυμπίᾳ
[6, 19]	Σικυωνίων δῆμον. Ἐν τούτῳ τῷ	θησαυρῷ	δίσκοι τὸν ἀριθμὸν ἀνάκεινται τρεῖς,
[6, 19]	τριακοστὴν Ὀλυμπιάδα. Ἐν δὲ τῷ	θησαυρῷ	καὶ θαλάμους δύο ἐποίησε, τὸν
[6, 19]	εἰργασμένος. (Ἐν δὲ τῷ Μεταποντίνων	θησαυρῷ	(προσεχὴς γὰρ τῷ Σελινουντίων ἐστὶν
[6, 19]	κρατησάντων. (Ὁ δὲ τρίτος τῶν	θησαυρῶν	καὶ ὁ τέταρτος ἀνάθημά ἐστιν
[6, 20]	ἄρκτον ἔστιν ἐν μέσῳ τῶν	θησαυρῶν	καὶ τοῦ ὄρους ἱερὸν Εἰλειθυίας,
[6, 19]	μαθητὴς ἐποίησε. (Τελευταῖος δὲ τῶν	θησαυρῶν	πρὸς αὐτῷ μέν ἐστιν ἤδη
[6, 1]	τὸ ν πατέ ρα πεντά	θλω·	ουτος μὲ ν δὴ έ
[6, 5]	ἄλλο ἦν πρὸ τῶν ἡρώων	θνητὸν	γένος· ἀνθρώπων δὲ τῶν καθ'
[6, 24]	οἶνον ἐν ἐκπώματι αὐτῷ δίδωσι.	Θνητὸν	δὲ εἶναι τὸ γένος τῶν
[6, 9]	Ὃν θυσίαις τιμᾶθ' ὡς μηκέτι	θνητὸν	ἐόντα. Κλεομήδει μὲν οὖν Ἀστυπαλαιεῖς
[6, 1]	ντα του Τρωί λου, λί	θου	κρηπὶ ς, καὶ ά ρμα
[6, 19]	(Ἐμὲ δὲ ἐσῆλθεν ἀνάμνησις, ὡς	Θουκυδίδης	ποιήσειεν ἐν τοῖς λόγοις Λοκρῶν
[6, 7]	οὗτός τε καὶ ὁ Πεισίροδος	Θούριοι,	διωχθέντες ὑπὸ τῶν ἀντιστασιωτῶν ἐκ
[6, 5]	ἐπὶ ταῖς ἑκατόν, ἣν Δάμων	Θούριος	ἐνίκα τὸ δεύτερον, ταύτης ἔτει
[6, 7]	Ῥόδου, καὶ ἐς Ἰταλίαν παρὰ	Θουρίους	ἀπελθόντες. Χρόνῳ δὲ ὕστερον κατῆλθεν
[6, 2]	Ἀντιπά τρου χρή μασιν αναπεί	θουσιν	αναγορευθηναί οι τὸ ν παιδα
[6, 20]	Ἀμφίονα, εἶναι δὲ καὶ τὸν	Θρᾷκα	Ὀρφέα μαγεῦσαι δεινόν· καὶ αὐτοῖς
[6, 5]	ὑπάρχοντά ἐστιν. Ἡ ὀρεινὴ τῆς	Θρᾴκης,	ἡ ἔνδον Νέστου ποταμοῦ τοῦ
[6, 19]	ἀρχὴν ἔσχεν ἐν Χερρονήσῳ τῇ	Θρᾳκίᾳ	πρῶτος τῆς οἰκίας ταύτης· καὶ
[6, 4]	Ἀριστοτέλης ἐστὶν ὁ ἐκ τῶν	Θρᾳκίων	Σταγείρων. Καὶ αὐτὸν ἤτοι μαθητὴς,
[6, 3]	αὐτῆς Ἤλιδος παλαιστὴς ἀνὴρ Ἀριστόδημος	Θράσιδος·	γεγόνασι δὲ αὐτῷ καὶ Πυθοῖ
[6, 2]	μά ντις έ στηκεν Ἠλειος	Θρασύ	βουλος Αινέ ου των Ιαμιδων,
[6, 2]	ουν ιδί αν τινὰ ο	Θρασύ	βουλος επὶ σπλά γχνων μαντικὴ
[6, 2]	Ἀρκά δας επέ ξειμι. Του	Θρασυβού	λου δὲ τη εικό νι
[6, 2]	Πί νδαρος. (Παρὰ δὲ του	Θρασυβού	λου τὴ ν εικό να
[6, 14]	τοῦτον ἐς τὴν Ἄλτιν ἀνέθηκε	Θρασύβουλος	Ἠλεῖος. Παρὰ δὲ τὸν Πύρρον
[6, 13]	δὲ ἀνδράσιν Ἀγαθίνῳ τε τῷ	Θρασυβούλου	καὶ Τηλεμάχῳ, Τηλεμάχῳ μὲν ἐπὶ
[6, 2]	Β' Ἀνδριάντες Λακεδαιμονίων ἱπποτρόφων. Ἀνδριάς	Θρασυβούμου	τοῦ μάντεως. Ἡ διὰ κυνείων
[6, 7]	καταστῆσαι· ὅτι καὶ Ἀθηναίοις ἐς	Θράσυλλον	καὶ τοὺς ἐν Ἀργινούσαις ὁμοῦ
[6, 7]	τοὺς ἐν Ἀργινούσαις ὁμοῦ τῷ	Θρασύλλῳ	στρατηγήσαντας, προπετείας ἐστὶν ἔγκλημα. Διαγόρας
[6, 20]	καλούμενον, ὅσον πλέθρου χωρίον περιεχόμενον	θριγκῷ.	Ἐς τοῦτο ἅπαξ κατὰ ἔτος
[6, 25]	δὲ περιέχεται μὲν τὸ τέμενος	θριγκῷ,	κρηπὶς δὲ ἐντὸς τοῦ τεμένους
[6, 7]	Διαγόρου δὲ καὶ οἱ τῶν	θυγατέρων	παῖδες πύξ τε ἤσκησαν, καὶ
[6, 6]	Ῥόδιος, οἴκου δὲ τοῦ Διαγοριδῷν·	θυγατρὸς	γὰρ Διαγόρου παῖς ἦν· ἐν
[6, 7]	καὶ ἀπὸ τῆς Ἀριστομένους ἐγεγόνει	θυγατρός.	(Δωριεῖ δὲ τῷ Διαγόρου παρὲξ
[6, 17]	ὁ Κλυτίος ἐκ τῆς Φηγέως	θυγατρὸς	καὶ ἐς τὴν Ἦλιν μετῴκησε,
[6, 17]	τε ὢν καὶ τῆς Ἑρμησιάνακτος	θυγατρὸς,	κατεπάλαισαν μὲν παῖδας ἀμφότεροι· Ἑρμησιάνακτι
[6, 11]	ἀρχῆς ἔκειτο, νομίζουσιν ἅτε θεῷ	θύειν.	(Πολλαχοῦ δὲ καὶ ἑτέρωθι ἔν
[6, 26]	στάδια, ἔνθα τὴν ἑορτὴν ἄγουσι	θυῖον	ὀνομάζοντες· λέβητας δὲ ἀριθμὸν τρεῖς
[6, 26]	καὶ Ἱερὸν Διονύσου. Ἑορτὴ τῶν	Θυίων.	Ἱερὸν Ἀθηνᾶς. Ἑρμοῦ ἄγαλμα. Καρποὶ
[6, 26]	θεόν σφισιν ἐπιφοιτᾶν ἐς τῶν	Θυίων	τὴν ἑορτὴν λέγουσιν. Ἀπέχει μέν
[6, 20]	ὕμνον ᾄδουσι· καθαγίζουσι δὲ καὶ	θυμιάματα	παντοῖα αὐτῷ, ἐπισπένδειν οὐ νομίζουσιν
[6, 15]	ὅμως ἐχρήσατο ἐς τοὺς πύκτας	θυμῷ	τε ἐρρωμένῳ καὶ ἀκμῆτι τῷ
[6, 7]	ἢ Δωριέα παρὰ σφᾶς ἀναχθῆναι,	θυμῷ	τε ἐς αὐτὸν καὶ ἀπειλαῖς
[6, 18]	ἤπιον, ἀλλὰ καὶ τὰ μάλιστα	θυμῷ	χρώμενον, Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου, τέχνῃ
[6, 20]	ἐρείπια Ἀφροδίτης Οὐρανίας ἱεροῦ λείπεται,	θύουσι	δὲ καὶ αὐτόθι ἐπὶ τῶν
[6, 20]	καὶ τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας	θύουσι	καὶ γενέσθαι σφίσιν ἵλεων εὔχονται
[6, 20]	ἔστι ταῖς γυναιξὶν ἔσοδος, αἳ	θύουσι	τῇ Ἱπποδαμείᾳ, καὶ ἄλλα ἐς
[6, 20]	δὲ τοῦ ὄρους τῇ κορυφῇ	θύουσιν	οἱ Βασίλαι καλούμενοι τῷ Κρόνῳ
[6, 26]	ἂν κατὰ γνώμην ᾖ, ταῖς	θύραις	τοῦ οἰκήματος ἐπιβάλλουσιν. Ἐς δὲ
[6, 21]	Πέλοπα οἱ Ἠλεῖοι τῇ Ἀθηνᾷ	θῦσαι	τῇ Κυδωνίᾳ πρὶν ἢ ἐς
[6, 20]	ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε Πέλοψ καὶ	θύσειέ	τε αὐτῷ τὸ ἐπὶ τῷ
[6, 2]	Ὀλυμπί αν παρὰ Διονυσί ου	θυσί	αν, τὸ ν πατέ ρα
[6, 8]	εἶδος ἐς λύκον ἐπὶ τῇ	θυσίᾳ	τοῦ Λυκαίου Διός, καὶ ὡς
[6, 20]	Κρόνιον, καὶ αἱ ἐπ' αὐτῷ	θυσίαι	τῷ Κρόνῳ. Ἱερόν Εἰλειθύσιας Ολυμπίας.
[6, 9]	Ὕστατος ἡρώων Κλεομήδης Ἀστυπαλαιεύς, Ὃν	θυσίαις	τιμᾶθ' ὡς μηκέτι θνητὸν ἐόντα.
[6, 20]	τιτρώσκονται. καὶ τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα	θυσίας	θύουσι καὶ γενέσθαι σφίσιν ἵλεων
[6, 19]	αὐτῷ, Ζεὺς μεγέθει μέγας, καὶ	θώρακες	λινοῖ τρεῖς ἀριθμόν, Γέλωνος δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/11/2006