Alphabétiquement     [«   »]
τιτρώσκονται 1
Τλῆ 1
Τὸ 10
τὸ 187
τό 2
το 41
Τόδε 1
Fréquences     [«    »]
145 τῇ
155 τῆς
159 τῶν
187 τὸ
190 ἐπὶ
198
199 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VI

τὸ


Livre, Chap.
[6, 25]   τε καὶ βύσσου περιβάλλουσι. (Τοῦτο  τὸ   ἄγαλμα ἐλέγετο εἶναι Ποσειδῶνος, ἔχειν
[6, 7]   εἰργάσατο Καλλικλῆς Θεοκόσμου τοῦ ποιήσαντος  τὸ   ἄγαλμα ἐν Μεγάροις τοῦ Διός.
[6, 11]   ἐκ τῆς οἰκίας αὖθις κομίσαι  τὸ   ἄγαλμα ἐς τὴν ἀγοράν. Ὡς
[6, 11]   ἀγάλματι αὐτόν) ἀνασπάσαι τε δὴ  τὸ   ἄγαλμα, καὶ ἐπὶ τὸν ἕτερον
[6, 26]   ἐστὶν ἱερὸν Ἀθηνᾶς· ἐλέφαντος δὲ  τὸ   ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ. Εἶναι μὲν
[6, 26]   Ἀφροδίτης ἐστί· τοῦ Ἑρμοῦ δὲ  τὸ   ἄγαλμα, ὃν οἱ ταύτῃ περισσῶς
[6, 6]   Ἀργεῖος, οὐχ τῆς Ἥρας  τὸ   ἄγαλμα ποιήσας, μαθητὴς δὲ Ναυκύδους,
[6, 26]   καὶ ἱερόν ἐστι Διονύσου; τέχνη  τὸ   ἄγαλμα Πραξιτέλους. Θεῶν δὲ ἐν
[6, 14]   δέ οἱ ἐγένετο τῆς διαμαρτίας  τὸ   ἄγαν νέον. (Ὡς δὲ ἀφίκετο
[6, 19]   τρεῖς, οὓς ἐς τοῦ πεντάθλου  τὸ   ἀγώνισμα ἐσκομίζουσι. Καὶ ἀσπίς ἐστιν
[6, 6]   ἐς ἐκεῖνον ἐδόκει σφίσιν ἐπανελέσθαι  τὸ   ἀγώνισμα τῆς πυγμῆς· τούτων ἕνεκα
[6, 14]   Ἀνέθεσαν δὲ καὶ τὸ κοινὸν  τὸ   Αἰτωλῶν Κύλωνα, ὃς (ἀπὸ τῆς
[6, 15]   δὲ ἀνέθηκεν Ἠλεῖον τὸ ἔθνος  τὸ   Αἰτωλῶν. Χαρῖνος δὲ Ἠλεῖος ἐπὶ
[6, 18]   λοίδορον. Ὡς δὲ ἦν ἐς  τὸ   ἀκριβέστατον αὐτῷ μεμιμημένα, ἐπιγράψας τοῦ
[6, 5]   κύκλῳ περισχὼν καὶ τοξόταις, καὶ  τὸ   ἄλλο ὅσον ἐν ἡλικίᾳ κατεφόνευσε,
[6, 19]   πεποιημένη, καὶ εἰργασμένον ἐλέφαντος κέρας  τὸ   Ἀμαλθείας, ἀνάθημα Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος,
[6, 3]   Σαμίων. Τοῦτο μὲν δὴ τοὺς  τὸ   ἀνάθημα ἀναθέντας μηνύει· τὸ δ'
[6, 20]   ἀνακινηθέντος δὲ, μὲν ἐς  τὸ   ἄνω πεποίηται πηδᾶν ἀετός,
[6, 14]   αὐτῶν ἀναστρέφων τὸν ἀντίχειρα ἐς  τὸ   ἄνω· τῶν λοιπῶν δὲ ἀλλήλοις
[6, 10]   φασιν ἐξ Ἀνθηδόνος τῆς Βοιωτῶν  τὸ   ἄνωθεν αὐτὸν γένος ἀπὸ Γλαύκου
[6, 7]   ἔγκλημα. Διαγόρας μὲν δὴ καὶ  τὸ   ἀπ' αὐτοῦ γένος δόξης ἐς
[6, 21]   τοῦ ὄρους. Διαβήσῃ τε δὴ  τὸ   ἀπὸ τούτου τὸν Ἀλφειὸν καὶ
[6, 12]   Ἀρκάδων αὐτῶν εἰσιν οἱ ἐς  τὸ   Ἀργολικὸν τελοῦντες. Τοῦ Ἀγησάρχου δέ
[6, 4]   Εὐάνθην ἀνήρ τε ἱπποτρόφος καὶ  τὸ   ἅρμα, ἀναβεβηκυῖα δὲ ἐπὶ τὸ
[6, 9]   νέμουσι. (Παρὰ δὲ τοῦ Γέλωνος  τὸ   ἅρμα ἀνάκειται Φίλων, τέχνη τοῦ
[6, 12]   παῖδες. (Παρὰ δὲ τοῦ Ἱέρωνος  τὸ   ἅρμα ἀνήρ ἐστιν ὁμώνυμός τε
[6, 12]   αὐτό, κέλητες δὲ ἵπποι παρὰ  τὸ   ἅρμα, εἷς ἑκατέρωθεν ἕστηκε, καὶ
[6, 5]   ὡς ἄνδρα ἡνίοχον ἐλαύνοντα σπουδῇ  τὸ   ἅρμα ἐπέσχε τοῦ πρόσω. Λαβόμενος
[6, 9]   Σικελίᾳ τυραννήσαντός φασιν ἀνάθημα εἶναι  τὸ   ἅρμα. Ἐπίγραμμα μὲν δή ἐστιν
[6, 12]   τὸ μὲν Ὀνάτα τοῦ Αἰγινήτου  τὸ   ἅρμα, Καλάμιδος δὲ οἱ ἵπποι
[6, 4]   τὸ ἅρμα, ἀναβεβηκυῖα δὲ ἐπὶ  τὸ   ἅρμα παῖς παρθένος. Ὄνομα μὲν
[6, 9]   Κρατῖνος ἐποίησε. Τὰ δὲ ἐς  τὸ   ἅρμα τὸ Γέλωνος οὐ κατὰ
[6, 21]   χανεῖν γὰρ τὴν γῆν ἐνταῦθα  τὸ   ἅρμα τοῦ Ἅιδου καὶ αὖθις
[6, 10]   τοῦ ἀρότρου τὴν ὕνην, πρὸς  τὸ   ἄροτρον καθήρμοσε τῇ χειρὶ ἀντὶ
[6, 25]   ἐλέγετο εἶναι Ποσειδῶνος, ἔχειν δὲ  τὸ   ἀρχαῖον ἐπὶ Σαμικῷ τῷ ἐν
[6, 24]   ὡς Πέτρα δῆμος εἴη  τὸ   ἀρχαῖον. (Ἠλείοις δὲ ἐν τῷ
[6, 19]   δὲ αὐτὸ διὰ τοῦ ἀναθήματος  τὸ   ἀρχαῖον. (Κεῖνται δὲ καὶ ἄλλα
[6, 19]   μεταβεβληκέναι τὸ ὄνομα, Σύβαριν οὖσαν  τὸ   ἀρχαῖον. δὲ ὅρμος ταῖς
[6, 14]   στέφανον· κατέχων δὲ ἐντὸς χειλῶν  τὸ   ἆσθμα, καὶ ἐμπιπλὰς αἵματος τὰς
[6, 3]   καὶ Θηβαίων στρατεία γεγενῆσθαι μετὰ  τὸ   ἀτύχημα Λακεδαιμονίων τὸ ἐν Λεύκτροις.
[6, 7]   εἶναι μὲν τηνικαῦτα ἐν Καύνῳ  τὸ   βασιλέως ναυτικὸν, καὶ Κόνωνα ἐπ'
[6, 13]   ὀλιγίστου δὴ καιροῦ μεθηρμόσατο ἐπὶ  τὸ   βραχύτατον ὁμοῦ καὶ ἥκιστον· καὶ
[6, 3]   ἐγγύτατα ἕστηκεν ἀνὴρ ὅστις δή·  τὸ   γὰρ ὄνομα οὐ λέγουσιν ἐπ'
[6, 9]   Τὰ δὲ ἐς τὸ ἅρμα  τὸ   Γέλωνος οὐ κατὰ ταὐτὰ δοξάζειν
[6, 24]   αὐτῷ δίδωσι. Θνητὸν δὲ εἶναι  τὸ   γένος τῶν Σιληνῶν, εἰκάσαι τις
[6, 24]   τοὺς Ἑλλανοδίκας ἰέναι καθέστηκεν ἐς  τὸ   γυμνάσιον. Εἰσιᾶσι δὲ, πρὶν μὲν
[6, 21]   ἀριστερᾷ τῆς ἐσόδου τῆς ἐς  τὸ   γυμνάσιον· καὶ αἱ παλαῖστραι τοῖς
[6, 3]   τοὺς τὸ ἀνάθημα ἀναθέντας μηνύει·  τὸ   δ' ἐφεξῆς ἐς αὐτὸν ἔπαινός
[6, 14]   παρ' αὐτὴν καθίει τὴν πλευράν,  τὸ   δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγκῶνος ἔτεινεν
[6, 3]   γε καὶ ἦν, ὑπῆρξεν ἀναγορευθῆναι·  τὸ   δὲ ἀπὸ τούτου Συρακούσιον αὑτὸν
[6, 26]   δὲ ἱερὰ ἐν Κυλλήνῃ Ἀσκληπιοῦ,  τὸ   δὲ Ἀφροδίτης ἐστί· τοῦ Ἑρμοῦ
[6, 25]   τῶν ἐκ Κορκύρας Ἀφροδίτης ναός,  τὸ   δὲ ἐν ὑπαίθρῳ τέμενος οὐ
[6, 21]   ἐν τῷ ὑπαίθρῳ λίθου πεποίηται·  τὸ   δὲ ἐξ ἀρχῆς καὶ τρόπαιον
[6, 13]   εἰκών ἐστι μὲν Ἱππίου  τὸ   δὲ ἐπίγραμμα δηλοῖ τὸ ἐπ'
[6, 3]   μὲν εἰκόνα Σικυώνιος εἴργασται Δαίδαλος·  τὸ   δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ
[6, 26]   νῆσον αὐτήν· ὥσπερ καὶ Αἰγύπτου  τὸ   Δέλτα ὑπὸ τοῦ Νείλου, καὶ
[6, 5]   ἑκατόν, ἣν Δάμων Θούριος ἐνίκα  τὸ   δεύτερον, ταύτης ἔτει δευτέρῳ τῆς
[6, 13]   στήλην, ἀλλ' οὐ Λακεδαιμονίων ἥγηνται  τὸ   δημόσιον· ἔστω γὰρ δήπου, ὡς
[6, 15]   δὲ δύο μὲν Ἱέρωνος εἰκόνας  τὸ   δημόσιον, τρίτην δὲ ἀνέθεσαν οἱ
[6, 5]   Ὀλυμπιάδος. Καὶ ὀλίγον τε ἔμενε  τὸ   διαφυγὸν τῶν Σκοτουσσαίων, καὶ αὖθις
[6, 3]   ναυμαχίᾳ περὶ Κνίδον καὶ ὄρος  τὸ   Δώριον ὀνομαζόμενον, οὕτω μετεβάλλοντο οἱ
[6, 8]   τελευταίου· τοῦτο δὲ αὐτῷ θάνατον  τὸ   ἐγχείρημα ἤνεγκεν. Ἰσαγόρᾳ γὰρ τῷ
[6, 15]   Ὀλυμπίᾳ. Ὀλίδαν δὲ ἀνέθηκεν Ἠλεῖον  τὸ   ἔθνος τὸ Αἰτωλῶν. Χαρῖνος δὲ
[6, 6]   τὴν Τεμέσαν, καί πως τηνικαῦτα  τὸ   ἔθος ἐποιεῖτο τῷ δαίμονι) πυνθάνεται
[6, 6]   χρόαν τε δεινῶς μέλας καὶ  τὸ   εἶδος ἅπαν ἐς τὰ μάλιστα
[6, 8]   εἰρημένα, ὡς ἐξ ἀνθρώπου μεταβάλοι  τὸ   εἶδος ἐς λύκον ἐπὶ τῇ
[6, 4]   ἐς τιμήν. Ἔμελλεν οὖν ὡς  τὸ   εἰκὸς Ἱμεραῖος ἐν τοῖς ἀγῶσιν
[6, 11]   ποιήσασιν αὐτοῖς τὰ χρησθέντα διαμένοι  τὸ   ἐκ τῶν θεῶν μήνιμα. (Ἐνταῦθα
[6, 7]   ἀφίξῃ τὰς εἰκόνας, Διαγόραν καὶ  τὸ   ἐκείνου γένος. Οἱ δὲ συνεχεῖς
[6, 12]   Πυθοῖ καὶ ἐν Ἰσθμῷ, μαρτυρεῖ  τὸ   ἐλεγεῖον. Ἀρκάδας δὲ τοὺς Τριταιεῖς
[6, 3]   ἄλλους Σπαρτιατῶν, ἥκιστα ἔς γε  τὸ   Ἑλληνικὸν γνωρίμους. (Μεταπεσόντων δὲ αὖθις
[6, 20]   πρῷραν νεώς· τέτραπται δὲ αὐτῆς  τὸ   ἔμβολον ἐς τὸν δρόμον. Καθ'
[6, 20]   ἐπὶ κανόνος κατὰ ἄκρον μάλιστα  τὸ   ἔμβολον πεποίηται χαλκοῦς. (Ἑκατέρα μὲν
[6, 20]   ἐξισωθῶσιν ἀλλήλοις κατὰ τῆς πρῴρας  τὸ   ἔμβολον. Τὸ ἀπὸ τούτου δὲ
[6, 3]   γεγενῆσθαι μετὰ τὸ ἀτύχημα Λακεδαιμονίων  τὸ   ἐν Λεύκτροις. (Ἐφεξῆς δὲ ἀνάκειται
[6, 4]   δέ μοι καὶ τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐν Ὀλυμπίᾳ. Μουνοπάλης νικῶ δὶς
[6, 9]   ἐς τὸ ἱερὸν τῆς Εἰρήνης  τὸ   ἐν Ῥώμῃ κομισθεῖσα ἐξ Ἄργους.
[6, 20]   μήκιστον ἐκτείνων. Ἀνακινεῖ μὲν δὴ  τὸ   ἐν τῷ βωμῷ μηχάνημα
[6, 4]   Νεμείων ἀνῃρημένος, οὐχ Ἱμεραῖος εἶναι  τὸ   ἐξ ἀρχῆς, καθάπερ γε τὸ
[6, 7]   καλούμενον. Γένος δὲ Διαγόρας  τὸ   ἐξ ἀρχῆς Μεσσήνιος πρὸς γυναικῶν
[6, 16]   καὶ διαύλου Πυθοῖ, τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ δηλοῖ, Νεμείων τε
[6, 3]   ἀνελέσθαι νίκας. Τὸ δὲ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ καὶ τάδε ἐπιλέγει,
[6, 13]   Γενέσθαι ἐν Ἄργει τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ μηνύει. (Νάξου δὲ
[6, 3]   εἴργασται Δαίδαλος· τὸ δὲ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ μηνύει σταδίου μὲν
[6, 13]   Ἱππίου τὸ δὲ ἐπίγραμμα δηλοῖ  τὸ   ἐπ' αὐτῷ νικῆσαι Δοῦριν, ἡνίκα
[6, 7]   ἐνίκησεν, εἶναι νέον, τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ φησί. Καλλικλέους δὲ
[6, 4]   ἀρχῆς, καθάπερ γε τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ φησι, Κρὴς δὲ
[6, 15]   Ἀχαιῶν ἀνάθημα εἶναι, τὸ ἐπίγραμμα  τὸ   ἐπ' αὐτῷ φησιν· εἰρήνην τε
[6, 14]   Λέγεται δὲ ἐς αὐτὸν καὶ  τὸ   ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ καὶ τὸ
[6, 12]   τὸν πατέρα, τὸ ἐπίγραμμα δηλοῖ  τὸ   ἐπὶ τῷ ἅρματι. (Ἀγήσαρχον δὲ
[6, 14]   τὸ ἐπὶ τῇ ῥοιᾷ καὶ  τὸ   ἐπὶ τῷ δίσκῳ. Ῥοιὰν μὲν
[6, 20]   Πέλοψ καὶ θύσειέ τε αὐτῷ  τὸ   ἐπὶ τῷ φόνῳ μήνιμα ἰώμενος
[6, 12]   τοῦ Θεοχρήστου λαβεῖν τὸν πατέρα,  τὸ   ἐπίγραμμα δηλοῖ τὸ ἐπὶ τῷ
[6, 14]   ἄνδρα παρὰ τὸν ἵππον, φησὶ  τὸ   ἐπίγραμμα εἶναι Ξενόμβροτον ἐκ Κῶ
[6, 10]   αὐτοῦ καὶ τοῦ πάππου φησὶ  τὸ   ἐπίγραμμα Εὐτελίδα τε εἶναι καὶ
[6, 17]   δὲ ἧστινος ἦν, οὐ δηλοῖ  τὸ   ἐπίγραμμα· ὅτι δὲ τοῦ Ἀρκάδων
[6, 19]   εἶναι τὰ ἐν αὐτῷ, λέγει  τὸ   ἐπίγραμμα. Οὐ μέντοι ἀνακείμενά γε
[6, 4]   γενέσθαι. Μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ. Μουνοπάλης
[6, 16]   γενέσθαι δὲ καὶ διαύλου Πυθοῖ,  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ δηλοῖ,
[6, 13]   Ἀσιανῆς ἠπείρου Γενέσθαι ἐν Ἄργει  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ μηνύει.
[6, 7]   μάλιστα, ὅτε ἐνίκησεν, εἶναι νέον,  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ φησί.
[6, 4]   τὸ ἐξ ἀρχῆς, καθάπερ γε  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ φησι,
[6, 15]   δὲ Ἠλεῖον Ἀχαιῶν ἀνάθημα εἶναι,  τὸ   ἐπίγραμμα τὸ ἐπ' αὐτῷ φησιν·
[6, 4]   Μολπίων ἐστὶν ὄνομα, στεφανωθῆναι δὲ  τὸ   ἐπίγραμμά φησιν αὐτὸν ὑπὸ Ἠλείων·
[6, 9]   ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ ἐφελκυσαμένου  τὸ   ἐπίθημα, κάματον ἐς ἀνωφελὲς οἱ
[6, 12]   (Θεόχρηστον δὲ Κυρηναῖον, ἱπποτροφήσαντα κατὰ  τὸ   ἐπιχώριον τοῖς Λίβυσι, καὶ αὐτόν
[6, 22]   ἄλλην Πύλον οὐκ ἔστιν ἐπενεγκεῖν  τὸ   ἔπος· Πυλίων γὰρ τῶν ὑπὲρ
[6, 11]   τοῦ παιδὸς ἐπὶ ἰσχύι, καὶ  τὸ   ἔργον ἀνὰ πᾶσαν ἐβεβόητο τὴν
[6, 16]   εἴργετο. Καὶ τάδε ἄλλα φησὶ  τὸ   ἐς αὐτὸν ἐπίγραμμα, Αἰτωλοῖς αὐτὸν
[6, 18]   συγγεγραφὼς ἦν, καὶ τὸ ἔχθος  τὸ   ἐς Θεόπομπον ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[6, 24]   τοίχῳ. Κατὰ δὲ τῆς στοᾶς  τὸ   ἐς τὴν ἀγορὰν ἕστηκε Πύρρωνος
[6, 6]   τὴν Λοκρίδα καὶ Ῥηγίνην ὁρίζων  τὸ   ἐς τοὺς τέττιγας παρέχεται θαῦμα.
[6, 23]   Ἀνάκειται δὲ καὶ τῶν ἀγαλμάτων  τὸ   ἕτερον, ἐπὶ ζημίᾳ Σωσάνδρου
[6, 24]   αὐτῶν. Ὄνομα δὲ τῇ ἀγορᾷ  τὸ   ἐφ' ἡμῶν ἐστιν Ἱππόδρομος, καὶ
[6, 18]   αὐτός τε συγγεγραφὼς ἦν, καὶ  τὸ   ἔχθος τὸ ἐς Θεόπομπον ἀνὰ
[6, 10]   Κόραξ· ἑκατέρωθεν δὲ οἱ παρὰ  τὸ   ζυγόν, κατὰ μὲν τὰ δεξιὰ
[6, 5]   καὶ Σκοτουσσαίων τούς τε ἐς  τὸ   θέατρον συνειλεγμένους (ἔτυχε γάρ σφισι
[6, 26]   τῆς ἀγορᾶς καὶ τοῦ Μηνίου  τὸ   θέατρόν τε καὶ ἱερόν ἐστι
[6, 14]   ἐγίνετο εὕρημα. Μάλιστα δέ πως  τὸ   θηρίον τοῦτο ἐν τῇ Κροτωνιάτιδι
[6, 21]   τῆς οὐσίας τῇ Δήμητρι οἰκοδομηθῆναι  τὸ   ἱερόν. (Ἀγάλματα δὲ ἀντὶ τῶν
[6, 3]   τὸν Λύσανδρον, Ἐφέσιοι δὲ ἐς  τὸ   ἱερὸν ἀνετίθεσαν τῆς Ἀρτέμιδος Λύσανδρόν
[6, 20]   ἔδοξεν ἐσδῦναι μετὰ τὴν μάχην,  τὸ   ἱερὸν ἐποίησαν ἐνταῦθα· σὺν δὲ
[6, 21]   ἔτι· ἱδρύσασθαι δὲ τῇ θεῷ  τὸ   ἱερὸν Κλύμενόν φασιν ἀπόγονον Ἡρακλέους
[6, 9]   ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ ἐς  τὸ   ἱερὸν τῆς Εἰρήνης τὸ ἐν
[6, 23]   ὁδὸς Σιωπῆς, καὶ παρὰ  τὸ   ἱερὸν τῆς Φιλομείρακός ἐστιν Ἀρτέμιδος.
[6, 25]   ἀπεχθανομένῳ πρὸς τὸν Ἡρακλέα ἐποιήσαντο  τὸ   ἱερὸν τῷ θεῷ. Ἑκάστου δὲ
[6, 7]   ἐθέλειν μοι φαίνεται Λακεδαιμονίους ἐς  τὸ   ἴσον ἔτι Ἀθηναίοις καταστῆσαι· ὅτι
[6, 25]   χειρὶ δὲ ἔχει τῇ ἑτέρᾳ  τὸ   κέρας τῆς Ἀμαλθείας. (Καθ'
[6, 14]   τοῦ αὐλητᾶ. Ἀνέθεσαν δὲ καὶ  τὸ   κοινὸν τὸ Αἰτωλῶν Κύλωνα, ὃς
[6, 19]   κατὰ νώτου δὲ αὐτῆς παρήκει  τὸ   Κρόνιον. Ἐπὶ ταύτης τῆς κρηπῖδός
[6, 20]   Ἱππδαμείας εἰκών. (Τὸ δὲ ὄρος  τὸ   Κρόνιον κατὰ τὰ ἤδη λελεγμένα
[6, 3]   καὶ οἱ ἄλλοι Ἴωνες, (κατὰ  τὸ   λεγόμενον ὑπ' αὐτῶν Ἰώνων, τοὺς
[6, 3]   ἀνὴρ εἴη· τῷ δὲ ἄρα  τὸ   μάθημα καὶ νίκας ἔμελλεν ἐπιφανεῖς
[6, 14]   καὶ ὡς τῆς δεξιᾶς χειρὸς  τὸ   μὲν ἐς τὸν ἀγκῶνα ἐκ
[6, 12]   ἐστὶν Ἱέρωνος· ἔργα δὲ,  τὸ   μὲν Ὀνάτα τοῦ Αἰγινήτου τὸ
[6, 3]   ἐν Ὀλυμπίᾳ Σάμιοι· καὶ αὐτοῖς  τὸ   μὲν πρότερον τῶν ἐπιγραμμάτων ἐστὶν·
[6, 6]   δὲ ὀλυμπιάδι ἐπὶ ταῖς ἑβδομήκοντα,  τὸ   μὲν τῷ θεῷ τοῦ ἀργυρίου
[6, 24]   διημερεύουσιν, ἔστιν ἐγγὺς ἄλλη στοά,  τὸ   μεταξὺ αὐτῶν ἀγυιὰ μία· ταύτην
[6, 20]   σοφίαν τινὰ καὶ αὐτὸν ἐς  τὸ   μηχάνημα ἐσενέγκασθαι. (Παρεχομένου δὲ τοῦ
[6, 20]   ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ ἐστὶ  τὸ   μνῆμα ἐπὶ τοῦ λόφου διαβάντων
[6, 21]   Τούτοις μὲν δὴ ἐνταῦθά ἐστι  τὸ   μνῆμα, καὶ τὸν Πέλοπα, ἡνίκα
[6, 20]   Κτεάτου λέγουσι τοῦ Ἄκτορος, καὶ  τὸ   μνῆμα κοινὸν Δαμέωνι καὶ τῷ
[6, 14]   ξύλῳ· σφῆνες δὲ ἐγκείμενοι διίστασαν  τὸ   ξύλον· δὲ ὑπὸ φρονήματος
[6, 14]   Μίλων καθίησι τὰς χεῖρας ἐς  τὸ   ξύλον. Ὀλισθάνουσί τε δὴ οἱ
[6, 26]   πάρεστί σφισι, καὶ ἐσελθόντες ἐς  τὸ   οἴκημα εὑρίσκουσιν οἴνου πεπλησμένους τοὺς
[6, 16]   Σελεύκου δὲ ἐς ἅπαντας ἤρθη  τὸ   ὄνομα ἀνθρώπους, ἄλλων τε ἕνεκα
[6, 21]   Οἰνόμαον τὴν πόλιν, καὶ θέσθαι  τὸ   ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρὸς λέγουσιν
[6, 26]   οὖσα Ἠλείων, ἀπὸ ἀνδρὸς Ἀρκάδος  τὸ   ὄνομα εἴληφε. Κυλλήνης δὲ ἐν
[6, 23]   τοὺς Αἰτωλούς· καὶ ἀγυιὰ  τὸ   ὄνομα εἴληφεν ἀπὸ τῶν κατασκόπων
[6, 21]   Χαμύνῃ· καὶ οἱ μὲν ἀρχαῖον  τὸ   ὄνομα ἥγηνται, χανεῖν γὰρ τὴν
[6, 24]   ἄστεως· Πέτρα μὲν τῷ χωρίῳ  τὸ   ὄνομα, λέγεται δὲ, ὡς
[6, 24]   Ἀπόλλωνος Ἀκεσίου· σημαίνοι δ' ἂν  τὸ   ὄνομα οὐδέν τι ἀλλοῖον
[6, 19]   τε μεταξὺ καὶ Ὑδροῦντος μεταβεβληκέναι  τὸ   ὄνομα, Σύβαριν οὖσαν τὸ ἀρχαῖον.
[6, 25]   τίθενται, μετὰ τὴν Πατρέων προσοίκησιν  τὸ   ὄνομα τοῦ Σατράπου διδαχθέντες· Κορύβαντός
[6, 18]   αὐτῷ μεμιμημένα, ἐπιγράψας τοῦ Θεοπόμπου  τὸ   ὄνομα τῷ βιβλίῳ, διέπεμπεν ἐς
[6, 15]   τὴν πυγμὴν καὶ τοὺς ἐς  τὸ   παγκράτιον ἐσελθόντας ἐκράτει τῇ μάχῃ.
[6, 15]   σὺν τῷ δικαίῳ σφίσιν, εἰ  τὸ   παγκράτιον ἐσκαλέσαιντο πρὶν πυκτεύσαντα
[6, 7]   καὶ Δαμάγητος τοὺς ἐσελθόντας ἐς  τὸ   παγκράτιον· (οὗτοι μὲν ἀδελφοί τέ
[6, 4]   τὴν πάλην, καθὰ δὴ καὶ  τὸ   παγκράτιον τῷ Σικυωνίῳ Σωστράτῳ· καὶ
[6, 20]   τε δὴ οἱ Ἀρκάδες, καὶ  τὸ   παιδίον ἐνταῦθα ἤδη δράκων ἦν·
[6, 20]   τὴν ἄνθρωπον ἡγοῦντο εἰρηκέναι) τιθέασι  τὸ   παιδίον πρὸ τοῦ στρατεύματος γυμνόν.
[6, 19]   ἔχει δὲ Ἡρακλέα καὶ δένδρον  τὸ   παρὰ Ἑσπερίσι τὴν μηλέαν, καὶ
[6, 6]   ἡλικίαν· ἐς Πυθία  τὸ   παράπαν ἐξ Ἰταλίας ὡρμημένους φεύγειν
[6, 11]   ἀνασώσωνται, φασὶν ἁλιέας ἀναχθέντας ἐς  τὸ   πέλαγος ἐπὶ ἰχθύων θήραν, περισχεῖν
[6, 24]   μεσούσης δὲ τῆς ἡμέρας ἐπὶ  τὸ   πένταθλον, καὶ ὅσα βαρέα ἆθλα
[6, 24]   ἀγορὰν, ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ παρὰ  τὸ   πέρας τῆς στοᾶς Ἑλλανοδικαιών·
[6, 12]   ἄρτι ἐς Συρακούσας, καὶ ἐς  τὸ   πλῆθος ποιεῖσθαι λόγους ἀρχομένῳ, ἐπέδραμεν
[6, 26]   ὑπὸ πλησμονῆς, καὶ ἀποθανόντος οὕτω  τὸ   πολὺ τῆς ἁρπεδόνης εὑρίσκουσιν ἔνδον.
[6, 20]   τοῖς πέρασι τοῦ Κρονίου κατὰ  τὸ   πρὸς τὴν ἄρκτον ἔστιν ἐν
[6, 20]   θεὸν, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν καὶ  τὸ   πρόσωπον ἐφειλκυσμένῃ ὕφος λευκόν. Παρθένοι
[6, 22]   Ἀλφειοῦ τὴν ἐπιβουλὴν ἔχειν) ἀλείψασθαι  τὸ   πρόσωπον πηλῷ καὶ αὐτὴν καὶ
[6, 3]   γὰρ ἐπὶ τῇ ἑβδομηκοστῇ Ὀλυμπιάδι  τὸ   πταῖσμα ἐγένετο ἐν Πλαταιαῖς Μαρδονίῳ
[6, 18]   ἔλεγεν, Ἀλέξανδρος δὲ οὔτε πρὸς  τὸ   σόφισμα ἀντιμηχανήσασθαί τι εὑρίσκων, καὶ
[6, 20]   Ἱπποδαμείας. Κρυπτὴ εἴσοδος εἰς  τὸ   στάδιον. Ἱέρεια Δήμητρος Χαμύνης. Ἐνδυμιώνος
[6, 20]   τούς τε Ἑλλανοδίκας ἐσιέναι ἐς  τὸ   στάδιον καὶ τοὺς ἀγωνιστάς. Τὸ
[6, 8]   ἀνδριὰς ἔργον. Τῷ δὲ Τιμάνθει  τὸ   τέλος τοῦ βίου συμβῆναί φασιν
[6, 25]   βέβηκε. Τῆς δὲ περιέχεται μὲν  τὸ   τέμενος θριγκῷ, κρηπὶς δὲ ἐντὸς
[6, 5]   ἐσκευασμένος ὅπλῳ. Προήχθη δὲ ἐς  τὸ   τόλμημα φιλοτιμίᾳ πρὸς τὰ Ἡρακλέους
[6, 8]   οὐχ οἷός τε ἔτι τεῖναι  τὸ   τόξον ἐγίνετο, πῦρ ἀνακαύσας ἀφίησι
[6, 20]   διέξοδον τὴν διὰ τοῦ χώματος,  τὸ   τῶν ἵππων δεῖμα Ταράξιππος.
[6, 5]   τοῦ ἐπιγράμματος. (Ἕμελλε δὲ ἄρα  τὸ   ὑπὸ Ὁμήρου προθεσπισθὲν ἄλλους τε
[6, 10]   Καί πως (ἐθεάσατο Δημύλος  τὸ   ὑπὸ τοῦ παιδὸς ποιούμενον, καὶ
[6, 11]   οἱ πρὸς Ἀχιλλέα (ἐμοὶ δοκεῖν)  τὸ   φιλοτίμημα, ἐν πατρίδι τοῦ ὠκίστου
[6, 21]   ὕστερον ἐπέλαβεν ἐν τῷ δρόμῳ  τὸ   χρεὼν Ἀριστόμαχόν τε καὶ Πρίαντα,
[6, 14]   καὶ Ἰσθμῷ. Γεγονότα δὲ εἰκοσαετῆ  τὸ   χρεὼν ἐπιλαμβάνει, πρὶν ἐς
[6, 4]   ἐν βαρβάρῳ τε ἐπέλαβεν αὐτὸν  τὸ   χρεὼν, καὶ βασιλέων μόνος τῶν
[6, 20]   οἱ Ἑλλανοδίκαι καθέζονται, κατὰ τοῦτο  (τὸ)   χωρίον ἐς τῶν ἵππων ἀνειμένων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/11/2006