Livre, Chap. |
[53, 0] |
τοῦ
Ποσειδῶνος
καὶ
τὸ
βαλανεῖον
|
τοῦ |
Ἀγρίππου
καθιερώθη.
κ.
Ὡς
τὸ |
[53, 1] |
Ἀκτίῳ
γενομένῃ
ψηφισθεῖσαν
ἤγαγε
μετὰ
|
τοῦ |
Ἀγρίππου,
καὶ
ἐν
αὐτῇ
τὴν |
[53, 27] |
τε
θυγατρὸς
τῆς
Ἰουλίας
καὶ
|
τοῦ
|
ἀδελφιδοῦ
τοῦ
Μαρκέλλου
μὴ
δυνηθεὶς |
[53, 32] |
γὰρ
φιλικὸν
καὶ
τὸ
πιστὸν
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
οὐ
μόνον
οὐκ
ἐμίσησεν |
[53, 27] |
Παλατίῳ
ὄρει,
ἡ
πρότερον
μὲν
|
τοῦ |
Ἀντωνίου
γενομένη
ὕστερον
δὲ
τῷ |
[53, 33] |
τοῦ
Κράσσου
καὶ
ἐν
τῇ
|
τοῦ |
Ἀντωνίου
συμφορᾷ
ἁλόντα
κομίσασθαι.
κἀν |
[53, 2] |
ἄλλως
τε
καὶ
ἐν
τῇ
|
τοῦ
|
Ἀντωνίου
τοῦ
τε
Λεπίδου
συναρχίᾳ, |
[53, 18] |
σφῶν
διαδοχήν,
τὸ
δὲ
τὴν
|
τοῦ |
ἀξιώματος
λαμπρότητα.
καὶ
ἥ
γε |
[53, 15] |
γε
ἐπιτρόποις
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
τοῦ |
ἀξιώματος
ὄνομα
ἀπὸ
τοῦ
ἀριθμοῦ |
[53, 0] |
Δίωνος
Ῥωμαϊκῶν.
α.
Ὡς
ὁ
|
τοῦ |
Ἀπόλλωνος
ναὸς
ἐν
τῷ
Παλατίῳ |
[53, 27] |
ἐν
τοῖς
ἀγάλμασι,
τῷ
τε
|
τοῦ |
Ἄρεως
καὶ
τῷ
τῆς
Ἀφροδίτης, |
[53, 13] |
εἰσί,
καὶ
ὀνομάζονται
ἐπ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
ἀριθμοῦ
τούτου.
τά
τε
τῆς |
[53, 15] |
τὸ
τοῦ
ἀξιώματος
ὄνομα
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἀριθμοῦ
τῶν
διδομένων
αὐτοῖς
χρημάτων |
[53, 32] |
πλεῖστοι
ὑπατεύωσιν,
ἠθέλησε,
καὶ
ἔξω
|
τοῦ |
ἄστεως
αὐτὸ
ἐποίησεν,
ἵνα
μὴ |
[53, 30] |
τοῦτο
καὶ
χρήματα
παρά
τε
|
τοῦ |
Αὐγούστου
καὶ
παρὰ
τῆς
βουλῆς |
[53, 16] |
ἐπετέλεσεν,
οὕτω
δὴ
καὶ
τὸ
|
τοῦ |
Αὐγούστου
ὄνομα
καὶ
παρὰ
τῆς |
[53, 23] |
ζωγραφήμασιν
ἐπεκόσμησεν,
Ἰούλια
αὐτὰ
ἀπὸ
|
τοῦ |
Αὐγούστου
προσαγορεύσας.
καὶ
ὁ
μὲν |
[53, 18] |
δὴ
τοῦ
Καίσαρος
ἥ
τε
|
τοῦ |
Αὐγούστου
πρόσρησις
δύναμιν
μὲν
οὐδεμίαν |
[53, 25] |
κατειργάσατο,
οὐχ
ὅτι
καὶ
ἀμείνων
|
τοῦ |
Αὐγούστου
στρατηγὸς
ἦν,
ἀλλ´
ὅτι |
[53, 22] |
ἡδέως
ἀνήλισκεν,
εἴτε
καὶ
πρὸς
|
τοῦ |
Αὐγούστου
τις
εἰπεῖν
ἐθέλει,
ἐπεσκευάσθησαν. |
[53, 23] |
συμβιωτοῦ
ὄντος,
καὶ
ἠτιμώθη
ὑπὸ
|
τοῦ |
Αὐγούστου,
ὥστε
καὶ
ἐν
τοῖς
|
[53, 17] |
δὲ
δὴ
ἔργον
αὐτῶν
τῇ
|
τοῦ
|
αὐτοκράτορος
προσηγορίᾳ
βεβαιοῦνται.
καὶ
ἐκ |
[53, 17] |
πωμηρίου
ὦσιν,
ὀνομάζονται·
τήν
τε
|
τοῦ |
αὐτοκράτορος
πρόσρησιν
διὰ
παντὸς
οὐ |
[53, 26] |
τὸ
ὄνομα
καὶ
αὐτὸς
τὸ
|
τοῦ |
αὐτοκράτορος
τῷ
Αὐγούστῳ
ἔδωκε.
καὶ |
[53, 15] |
ξενικὰ
ἀποστέλλει,
ὥσπερ
τότε
πρὸς
|
τοῦ |
αὐτοῦ
Καίσαρος
ἐνομίσθη·
καὶ
τοὺς |
[53, 17] |
αὐτοτελοῦς
σφων
ἐξουσίας,
ἀντὶ
τῆς
|
τοῦ |
βασιλέως
τοῦ
τε
δικτάτορος
ἐπικλήσεως |
[53, 26] |
πλείους
αὐτῶν
ἐσεγεγράφατο,
καὶ
τὰ
|
τοῦ |
Βόκχου
τοῦ
τε
Βογούου
ἔδωκε· |
[53, 12] |
κάτω
τὴν
μέχρι
τοῦ
ὠκεανοῦ
|
τοῦ |
Βρεττανικοῦ
οὖσαν.
ταῦτά
τε
οὖν |
[53, 18] |
δ´
ἄλλως
τὸ
μὲν
τὴν
|
τοῦ |
γένους
σφῶν
διαδοχήν,
τὸ
δὲ |
[53, 26] |
Βόκχου
τοῦ
τε
Βογούου
ἔδωκε·
|
τοῦ |
δ´
Ἀμύντου
τελευτήσαντος
οὐ
τοῖς |
[53, 9] |
με
πάντως
που
καὶ
ὑπὸ
|
τοῦ |
δαιμονίου
καὶ
ὑφ´
ὑμῶν
κολασθήσεται. |
[53, 12] |
δήμου
καὶ
τῆς
γερουσίας
εἶναι,
|
τοῦ |
δὲ
δὴ
Καίσαρος
ἥ
τε |
[53, 17] |
τοιουτότροπον
τοὺς
αὐτοκράτοράς
σφων
ὀνομάζειν·
|
τοῦ |
δὲ
δὴ
τῆς
πολιτείας
τέλους |
[53, 22] |
τινῶν
γεγονότας,
ἐς
νόμισμα
κατέκοψε
|
τοῦ |
δὴ
καὶ
οἴκοθεν
πάνθ´
ὅσα |
[53, 22] |
ἄλλαι
ὕστερον,
εἴτ´
οὖν
πρὸς
|
τοῦ |
δημοσίου,
ἐπειδὴ
μηδεὶς
τῶν
βουλευτῶν |
[53, 15] |
γὰρ
πάλαι
ἐργολαβοῦντές
τινες
παρὰ
|
τοῦ |
δημοσίου
πάντα
σφίσι
τὰ
πρὸς |
[53, 25] |
φίλους
καὶ
ἐς
τοὺς
συμμάχους
|
τοῦ |
δήμου
ἀνεγράφη,
καὶ
προεδρία
τοῖς |
[53, 15] |
λεχθῆναι.
~περὶ
μὲν
οὖν
τὰ
|
τοῦ |
δήμου
ἔθνη
ταῦθ´
οὕτω
γίγνεται· |
[53, 16] |
παρὰ
τῆς
βουλῆς
καὶ
παρὰ
|
τοῦ |
δήμου
ἐπέθετο.
βουληθέντων
γάρ
σφων |
[53, 17] |
~οὕτω
μὲν
δὴ
τό
τε
|
τοῦ |
δήμου
καὶ
τὸ
τῆς
γερουσίας |
[53, 24] |
τῇ
ἀρχῇ
αὐτοῦ
προσήκοντα
παρὰ
|
τοῦ |
δήμου
λαβὼν
καὶ
στρατηγὸς
παρανόμως |
[53, 14] |
ἔξεστι
τοῦτο,
ἐς
μὲν
τὰ
|
τοῦ |
δήμου
τῆς
τε
βουλῆς
λεγόμενα
|
[53, 15] |
τε
ἑαυτοῦ
δὴ
καὶ
τὰ
|
τοῦ
|
δήμου,
τοὺς
μὲν
ἐκ
τῶν |
[53, 15] |
ὁ
διάδοχος
ἔλθῃ,
ἔκ
τε
|
τοῦ
|
ἔθνους
αὐτίκα
αὐτὸν
ἐξορμᾶσθαι
καὶ |
[53, 9] |
καὶ
πάνυ
ἑτοίμως
καὶ
πρὸ
|
τοῦ |
εἱμαρμένου
μοι
χρόνου
τελευτῆσαι
μᾶλλον |
[53, 17] |
ἂν
αὐτοῖς
δόξῃ.
ἔκ
τε
|
τοῦ |
ἐν
πάσαις
ταῖς
ἱερωσύναις
ἱερῶσθαι |
[53, 33] |
ἐκείνου
τοῦ
ἔτους
καὶ
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἔπειτα,
οὕτω
νοσωδῶν
γενομένων
ὥστε |
[53, 27] |
Αὔγουστον
ἐνταῦθα
ἱδρῦσαι,
τήν
τε
|
τοῦ |
ἔργου
ἐπίκλησιν
αὐτῷ
δοῦναι·
μὴ
|
[53, 28] |
μέχρι
δέκα
ἄνω
ἐτῶν
ἄνευ
|
τοῦ |
ἔργου
τούτου
τεταμιευκότες.
ἐν
μὲν |
[53, 26] |
ἐξουσία
ἐδόθη
τοῦ
τῇ
πρώτῃ
|
τοῦ |
ἔτους
ἡμέρᾳ
καὶ
τῷ
{τε} |
[53, 33] |
ὑποψία
αὕτη
καὶ
ὑπ´
ἐκείνου
|
τοῦ |
ἔτους
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἔπειτα, |
[53, 33] |
αἰτίαν
μὲν
οὖν
ἡ
Λιουία
|
τοῦ |
θανάτου
τοῦ
Μαρκέλλου
ἔσχεν,
ὅτι |
[53, 30] |
ᾠκοδομεῖτο
κατέθετο,
τῇ
τε
μνήμῃ
|
τοῦ |
θεάτρου
τοῦ
προκαταβληθέντος
μὲν
ὑπὸ
|
[53, 27] |
τοῖς
πολέμοις
ἔπραξε,
καὶ
τὸ
|
τοῦ
|
Ἰανοῦ
τεμένισμα
ἀνοιχθὲν
δι´
αὐτοὺς |
[53, 15] |
καὶ
τοῦτο
μὲν
οὐκ
ἐκ
|
τοῦ |
ἴσου
πᾶσί
σφισιν,
ἀλλ´
ὥς |
[53, 1] |
ἐπράχθη,
οὐδὲ
διέλιπε
καίτοι
νοσήσαντος
|
τοῦ |
Καίσαρος,
ἀλλὰ
καὶ
ὣς
ὁ |
[53, 11] |
κινδύνους
μεγάλους
αὖθις
ἐμβαλεῖτε.
~τοιαῦτα
|
τοῦ |
Καίσαρος
ἀναλέγοντος
ποικίλον
τι
πάθος |
[53, 18] |
αὐτῶν,
ἔχειν.
ἡ
γὰρ
δὴ
|
τοῦ |
Καίσαρος
ἥ
τε
τοῦ
Αὐγούστου |
[53, 30] |
θεάτρου
τοῦ
προκαταβληθέντος
μὲν
ὑπὸ
|
τοῦ |
Καίσαρος,
Μαρκέλλου
δὲ
ὠνομασμένου
ἐτίμησεν, |
[53, 12] |
Κύπρος
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἐν
τῇ
|
τοῦ |
Καίσαρος
μερίδι
τότε
ἐγένοντο·
ὕστερον |
[53, 15] |
φέροντα
παρεῖχον·
ἐπὶ
δὲ
δὴ
|
τοῦ |
Καίσαρος
πρῶτον
αὐτοὶ
ἐκεῖνοι
τακτόν |
[53, 9] |
δυνηθείημεν
γενέσθαι,
ἐκ
δὲ
δὴ
|
τοῦ |
καλῶς
ζῆσαι
καὶ
ἐκ
τοῦ |
[53, 9] |
τοῦ
καλῶς
ζῆσαι
καὶ
ἐκ
|
τοῦ |
καλῶς
τελευτῆσαι
καὶ
τοῦτο
τρόπον
|
[53, 25] |
καὶ
ὁ
μὲν
ἔκ
τε
|
τοῦ |
καμάτου
καὶ
ἐκ
τῶν
φροντίδων |
[53, 13] |
προνομία
προσείη,
καὶ
ἔκ
τε
|
τοῦ |
κοινοῦ
τῆς
γερουσίας
συλλόγου
πέμπεσθαι |
[53, 33] |
στρατιωτικὰ
τὰ
ἔν
τε
τῇ
|
τοῦ |
Κράσσου
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ |
[53, 23] |
Ἀρείῳ
πεδίῳ
στοαῖς
πέριξ
ὑπὸ
|
τοῦ |
Λεπίδου
πρὸς
τὰς
φυλετικὰς
ἀρχαιρεσίας |
[53, 12] |
ὥς
που
καὶ
ἡ
διέξοδος
|
τοῦ |
λόγου
δηλώσει·
ταῦτα
δὲ
οὕτω |
[53, 15] |
περὶ
τῆς
διαφορᾶς
ἄνω
μοι
|
τοῦ |
λόγου
προείρηται,
αὐτὸς
ὁ
αὐτοκράτωρ |
[53, 21] |
ἕνα
παρ´
ἑκάστων,
ἔκ
τε
|
τοῦ |
λοιποῦ
τῶν
βουλευτῶν
πλήθους
πεντεκαίδεκα |
[53, 33] |
οὖν
ἡ
Λιουία
τοῦ
θανάτου
|
τοῦ |
Μαρκέλλου
ἔσχεν,
ὅτι
τῶν
υἱέων |
[53, 26] |
ἔχουσι
θέας
τινὰς
διά
τε
|
τοῦ |
Μαρκέλλου
καὶ
διὰ
τοῦ
Τιβερίου |
[53, 27] |
τῆς
Ἰουλίας
καὶ
τοῦ
ἀδελφιδοῦ
|
τοῦ |
Μαρκέλλου
μὴ
δυνηθεὶς
ὑπὸ
τῆς |
[53, 8] |
καὶ
κινδυνεῦσαι
καὶ
ἀποθανεῖν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
μέγα
τι
καὶ
καλὸν
πεποιηκέναι |
[53, 31] |
οὕτως,
ὡς
ἔοικεν,
οὐδέπω
τῇ
|
τοῦ |
μειρακίου
γνώμῃ
ἐθάρσει,
ἀλλ´
ἤτοι |
[53, 7] |
διεπολεμήσαμεν
καλῶς
καὶ
διεθέμεθα
φιλανθρώπως,
|
τοῦ |
μὲν
ἀντιστάντος
ὡς
καὶ
πολεμίου |
[53, 2] |
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
μοναρχίαν
βεβαιώσασθαι
|
τοῦ |
μὴ
δοκεῖν
ἄκοντας
αὐτοὺς
βεβιάσθαι. |
[53, 9] |
κατασχεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
προσαπέθανον
ὑπὲρ
|
τοῦ |
μὴ
μοναρχῆσαι·
ὁ
δὲ
δὴ |
[53, 30] |
τὸν
αὐτὸν
ἐκεῖνον
ὑπ´
αὐτοῦ
|
τοῦ |
Μούσα
τρόπον
θεραπευόμενος
ἀπέθανε.
καὶ |
[53, 16] |
που
ὁ
αὐτοκράτωρ
καταλύῃ,
τὴν
|
τοῦ |
παλατίου
ἐπίκλησιν
ἡ
καταγωγὴ
αὐτοῦ |
[53, 25] |
ἄλλο
δράσων,
ᾔτησε,
κἀκ
τούτου
|
{τοῦ} |
πανταχῇ
πρὸς
τὴν
ἔσπραξιν
δῆθεν |
[53, 16] |
φήμην
ἡ
οἰκία
αὐτοῦ
ἀπὸ
|
τοῦ |
παντὸς
ὄρους
ἔλαβε·
καὶ
διὰ |
[53, 1] |
ἄλλα
κατὰ
τὸ
νομιζόμενον
ἀπὸ
|
τοῦ |
πάνυ
ἀρχαίου
ἐποίησε,
καὶ
τοὺς |
[53, 13] |
ὡς
καὶ
τῷ
πολέμῳ
ἀπὸ
|
τοῦ |
πάνυ
ἀρχαίου
προσῆκον
ἔδωκεν,
ἀντιστρατήγους |
[53, 18] |
ἀξιώματος
λαμπρότητα.
καὶ
ἥ
γε
|
τοῦ |
πατρὸς
ἐπωνυμία
τάχα
μὲν
καὶ |
[53, 9] |
κολασθήσεται.
ἅπερ
που
καὶ
ἐπὶ
|
τοῦ
|
πατρός
μου
γέγονεν·
ἐκεῖνος
μὲν |
[53, 6] |
καὶ
ὑπ´
ἐμοῦ
καὶ
ὑπὸ
|
τοῦ |
πατρός
μου
εὐηργέτησθε,
ἐφ´
οἷς |
[53, 26] |
ἄλλα
πολλὰ
παρεστήσατο.
~παυσαμένου
δὲ
|
τοῦ |
πολέμου
τούτου
ὁ
Αὔγουστος
τοὺς |
[53, 17] |
σπένδεσθαι,
τοῦ
τε
ξενικοῦ
καὶ
|
τοῦ
|
πολιτικοῦ
ἀεὶ
καὶ
πανταχοῦ
ὁμοίως |
[53, 0] |
ι.
Ὡς
ἡ
στοὰ
ἡ
|
τοῦ |
Ποσειδῶνος
καὶ
τὸ
βαλανεῖον
τοῦ |
[53, 27] |
μὲν
γὰρ
τὴν
στοὰν
τὴν
|
τοῦ |
Ποσειδῶνος
ὠνομασμένην
καὶ
ἐξῳκοδόμησεν
ἐπὶ |
[53, 12] |
μὲν
ἄνω
τὴν
μετὰ
τὰς
|
τοῦ
|
ποταμοῦ
πηγάς,
τὴν
δὲ
κάτω |
[53, 30] |
τῇ
τε
μνήμῃ
τοῦ
θεάτρου
|
τοῦ |
προκαταβληθέντος
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος, |
[53, 12] |
περὶ
Κυρήνην
καὶ
Βιθυνία
μετὰ
|
τοῦ
|
προσκειμένου
οἱ
Πόντου,
Σαρδώ
τε |
[53, 27] |
δὲ
αὐτοῦ
μηδέτερον
ἐκεῖ
μὲν
|
τοῦ |
προτέρου
Καίσαρος,
ἐν
δὲ
τῷ |
[53, 13] |
καὶ
παραχρῆμα
ἅμα
τῷ
ἔξω
|
τοῦ |
πωμηρίου
γενέσθαι
προστίθεσθαι
καὶ
διὰ |
[53, 17] |
ὁμοίως
ἄρχειν,
ὥστε
καὶ
ἐντὸς
|
τοῦ
|
πωμηρίου
καὶ
τοὺς
ἱππέας
καὶ |
[53, 32] |
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ
τῇ
εἴσω
|
τοῦ |
πωμηρίου
κατατίθεσθαι
αὐτὴν
μήτ´
αὖθις |
[53, 2] |
τὰ
Αἰγύπτια
οὐκ
ἐσεδέξατο
εἴσω
|
τοῦ |
πωμηρίου,
τῶν
δὲ
δὴ
ναῶν |
[53, 17] |
ἀνθύπατοι
ἀεί,
ὁσάκις
ἂν
ἔξω
|
τοῦ |
πωμηρίου
ὦσιν,
ὀνομάζονται·
τήν
τε |
[53, 7] |
ἐπὶ
τοὺς
Βρεττανοὺς
στρατείαν,
τὴν
|
τοῦ |
Ῥήνου
διάβασιν;
καίτοι
τοσαῦτα
καὶ |
[53, 16] |
καί
τινα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
τοῦ |
Ῥωμύλου
προενοίκησιν
φήμην
ἡ
οἰκία |
[53, 16] |
πως,
ὥσπερ
τινὰ
σεπτόν,
ἀπὸ
|
τοῦ |
σεβάζεσθαι,
προσεῖπον.
~οὕτω
μὲν
δὴ |
[53, 13] |
γὰρ
τὰ
ὀνόματα,
τό
τε
|
τοῦ |
στρατηγοῦ
καὶ
τὸ
τοῦ
ὑπάτου, |
[53, 13] |
τῇ
δημοκρατίᾳ
ἀνθησάντων,
τὸ
μὲν
|
τοῦ |
στρατηγοῦ
τοῖς
αἱρετοῖς
ὡς
καὶ |
[53, 29] |
αὐτοὺς
ἐταλαιπώρησεν,
ὥστε
τὸ
πλεῖον
|
τοῦ |
στρατοῦ
φθαρῆναι.
τὸ
δὲ
δὴ |
[53, 29] |
σκέλη
κατῄει,
πᾶν
τὸ
μεταξὺ
|
τοῦ |
σώματος
ὑπερβάν,
καὶ
ἐκεῖνα
{τε} |
[53, 27] |
Καίσαρος,
ἐν
δὲ
τῷ
προνάῳ
|
τοῦ |
τε
Αὐγούστου
καὶ
ἑαυτοῦ
ἀνδριάντας |
[53, 15] |
καὶ
ἐς
τὰ
ἕτερα,
τὰ
|
τοῦ |
τε
αὐτοκράτορος
ὀνομαζόμενα
καὶ
πολιτικὰ |
[53, 26] |
ἐσεγεγράφατο,
καὶ
τὰ
τοῦ
Βόκχου
|
τοῦ |
τε
Βογούου
ἔδωκε·
τοῦ
δ´ |
[53, 12] |
τρόπῳ
καὶ
παρὰ
τῆς
γερουσίας
|
τοῦ |
τε
δήμου
ἐβεβαιώσατο,
βουληθεὶς
δὲ |
[53, 12] |
Πόντου,
Σαρδώ
τε
καὶ
Βαιτικὴ
|
τοῦ |
τε
δήμου
καὶ
τῆς
γερουσίας |
[53, 17] |
ἐξουσίας,
ἀντὶ
τῆς
τοῦ
βασιλέως
|
τοῦ |
τε
δικτάτορος
ἐπικλήσεως
ἔχουσιν.
αὐτὰς |
[53, 2] |
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ
Ἀντωνίου
|
τοῦ |
τε
Λεπίδου
συναρχίᾳ,
καὶ
ἀνόμως |
[53, 17] |
τε
ἀναιρεῖσθαι
καὶ
εἰρήνην
σπένδεσθαι,
|
τοῦ |
τε
ξενικοῦ
καὶ
τοῦ
πολιτικοῦ |
[53, 25] |
δὲ
ἑκάτεροι
τοῦ
τε
Πυρηναίου
|
τοῦ |
{τε}
πρὸς
τῇ
Ἰβηρίᾳ
τὸ |
[53, 25] |
εἴρηταί
μοι,
οὗτοι
δὲ
ἑκάτεροι
|
τοῦ |
τε
Πυρηναίου
τοῦ
{τε}
πρὸς |
[53, 22] |
ἔτει
τὰς
ὁδοὺς
τὰς
ἔξω
|
τοῦ |
τείχους
δυσπορεύτους
ὑπ´
ἀμελείας
ὁρῶν |
[53, 15] |
σφᾶς
ποιεῖσθαι,
μήτ´
ἀργύριον
ἔξω
|
τοῦ |
τεταγμένου
ἐσπράσσειν,
εἰ
μὴ
ἤτοι |
[53, 26] |
οἱ
ᾠκοδομήθη,
καὶ
ἐξουσία
ἐδόθη
|
τοῦ |
τῇ
πρώτῃ
τοῦ
ἔτους
ἡμέρᾳ |
[53, 9] |
μόνον
οὐκ
ἐφόνευσά
τινα
ὑπὲρ
|
τοῦ |
τὴν
ἀρχὴν
κατασχεῖν,
ἀλλὰ
καὶ |
[53, 5] |
αὐτὸς
μὲν
οὐδὲν
κεκέρδαγκα
πλὴν
|
τοῦ
|
τὴν
πατρίδα
περιπεποιῆσθαι,
ὑμεῖς
δὲ |
[53, 10] |
δεῖνα
πλεονεκτῆσαί
τι,
ἀλλ´
ὑπὲρ
|
τοῦ |
τὴν
πόλιν
καὶ
σώζεσθαι
καὶ
|
[53, 17] |
ἴσχυσεν,
αὐτοῖς
τοῖς
ὀνόμασι
χωρὶς
|
τοῦ |
τῆς
δικτατορίας
προσεποιήσαντο.
ὕπατοί
τε |
[53, 13] |
ὁ
Καῖσαρ
πόρρω
σφᾶς
ἀπαγαγεῖν
|
τοῦ |
τι
μοναρχικὸν
φρονεῖν
δοκεῖν,
ἐς |
[53, 22] |
ἐφ´
ἁψίδων
ἔν
τε
τῇ
|
τοῦ |
Τιβέριδος
γεφύρᾳ
καὶ
ἐν
Ἀριμίνῳ |
[53, 26] |
τε
τοῦ
Μαρκέλλου
καὶ
διὰ
|
τοῦ |
Τιβερίου
ὡς
καὶ
ἀγορανομούντων
ἐν |
[53, 17] |
ἐξῆν,
λαμβάνουσιν·
ἐκ
δὲ
δὴ
|
τοῦ |
τιμητεύειν
τούς
τε
βίους
καὶ |
[53, 2] |
μεγαλοψυχίαν
διαδείξασθαι,
ὅπως
καὶ
ἐκ
|
τοῦ |
τοιούτου
μᾶλλον
τιμηθείη,
καὶ
παρ´ |
[53, 11] |
δορυφορήσουσιν
αὐτὸν
διπλάσιον
τὸν
μισθὸν
|
τοῦ |
τοῖς
ἄλλοις
στρατιώταις
διδομένου
ψηφισθῆναι |
[53, 0] |
Ὡς
Αὔγουστος
ἀφείθη
τῆς
ἀνάγκης
|
τοῦ |
τοῖς
νόμοις
πείθεσθαι.
μ.
Ὡς |
[53, 10] |
μήτε
φθονοῦντές
τισι,
μήθ´
ὑπὲρ
|
τοῦ |
τὸν
δεῖνα
ἢ
τὸν
δεῖνα |
[53, 13] |
τε
τοῦ
στρατηγοῦ
καὶ
τὸ
|
τοῦ |
ὑπάτου,
ἐν
τῇ
Ἰταλίᾳ
ἐτήρησε, |
[53, 18] |
καὶ
τὰ
τῶν
βασιλέων,
πλὴν
|
τοῦ |
φορτικοῦ
τῆς
προσηγορίας
αὐτῶν,
ἔχειν. |
[53, 33] |
Τιριδάτης
αὐτός,
παρὰ
δὲ
δὴ
|
τοῦ
|
Φραάτου
πρέσβεις,
ἐφ´
οἷς
ἀντενεκάλουν |
[53, 19] |
τινὰ
εὑρίσκετο.
ἐκ
δὲ
δὴ
|
τοῦ |
χρόνου
ἐκείνου
τὰ
μὲν
πλείω |
[53, 12] |
τὴν
δὲ
κάτω
τὴν
μέχρι
|
τοῦ |
ὠκεανοῦ
τοῦ
Βρεττανικοῦ
οὖσαν.
ταῦτά |