Livre, Chap.
[53, 0]	τοῦ Ποσειδῶνος καὶ τὸ βαλανεῖον	τοῦ	Ἀγρίππου καθιερώθη. κ. Ὡς τὸ
[53, 1]	Ἀκτίῳ γενομένῃ ψηφισθεῖσαν ἤγαγε μετὰ	τοῦ	Ἀγρίππου, καὶ ἐν αὐτῇ τὴν
[53, 27]	τε θυγατρὸς τῆς Ἰουλίας καὶ	τοῦ	ἀδελφιδοῦ τοῦ Μαρκέλλου μὴ δυνηθεὶς
[53, 32]	γὰρ φιλικὸν καὶ τὸ πιστὸν	τοῦ	ἀνδρὸς οὐ μόνον οὐκ ἐμίσησεν
[53, 27]	Παλατίῳ ὄρει, ἡ πρότερον μὲν	τοῦ	Ἀντωνίου γενομένη ὕστερον δὲ τῷ
[53, 33]	τοῦ Κράσσου καὶ ἐν τῇ	τοῦ	Ἀντωνίου συμφορᾷ ἁλόντα κομίσασθαι. κἀν
[53, 2]	ἄλλως τε καὶ ἐν τῇ	τοῦ	Ἀντωνίου τοῦ τε Λεπίδου συναρχίᾳ,
[53, 18]	σφῶν διαδοχήν, τὸ δὲ τὴν	τοῦ	ἀξιώματος λαμπρότητα. καὶ ἥ γε
[53, 15]	γε ἐπιτρόποις καὶ αὐτὸ τὸ	τοῦ	ἀξιώματος ὄνομα ἀπὸ τοῦ ἀριθμοῦ
[53, 0]	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς ὁ	τοῦ	Ἀπόλλωνος ναὸς ἐν τῷ Παλατίῳ
[53, 27]	ἐν τοῖς ἀγάλμασι, τῷ τε	τοῦ	Ἄρεως καὶ τῷ τῆς Ἀφροδίτης,
[53, 13]	εἰσί, καὶ ὀνομάζονται ἐπ´ αὐτοῦ	τοῦ	ἀριθμοῦ τούτου. τά τε τῆς
[53, 15]	τὸ τοῦ ἀξιώματος ὄνομα ἀπὸ	τοῦ	ἀριθμοῦ τῶν διδομένων αὐτοῖς χρημάτων
[53, 32]	πλεῖστοι ὑπατεύωσιν, ἠθέλησε, καὶ ἔξω	τοῦ	ἄστεως αὐτὸ ἐποίησεν, ἵνα μὴ
[53, 30]	τοῦτο καὶ χρήματα παρά τε	τοῦ	Αὐγούστου καὶ παρὰ τῆς βουλῆς
[53, 16]	ἐπετέλεσεν, οὕτω δὴ καὶ τὸ	τοῦ	Αὐγούστου ὄνομα καὶ παρὰ τῆς
[53, 23]	ζωγραφήμασιν ἐπεκόσμησεν, Ἰούλια αὐτὰ ἀπὸ	τοῦ	Αὐγούστου προσαγορεύσας. καὶ ὁ μὲν
[53, 18]	δὴ τοῦ Καίσαρος ἥ τε	τοῦ	Αὐγούστου πρόσρησις δύναμιν μὲν οὐδεμίαν
[53, 25]	κατειργάσατο, οὐχ ὅτι καὶ ἀμείνων	τοῦ	Αὐγούστου στρατηγὸς ἦν, ἀλλ´ ὅτι
[53, 22]	ἡδέως ἀνήλισκεν, εἴτε καὶ πρὸς	τοῦ	Αὐγούστου τις εἰπεῖν ἐθέλει, ἐπεσκευάσθησαν.
[53, 23]	συμβιωτοῦ ὄντος, καὶ ἠτιμώθη ὑπὸ	τοῦ	Αὐγούστου, ὥστε καὶ ἐν τοῖς
[53, 17]	δὲ δὴ ἔργον αὐτῶν τῇ	τοῦ	αὐτοκράτορος προσηγορίᾳ βεβαιοῦνται. καὶ ἐκ
[53, 17]	πωμηρίου ὦσιν, ὀνομάζονται· τήν τε	τοῦ	αὐτοκράτορος πρόσρησιν διὰ παντὸς οὐ
[53, 26]	τὸ ὄνομα καὶ αὐτὸς τὸ	τοῦ	αὐτοκράτορος τῷ Αὐγούστῳ ἔδωκε. καὶ
[53, 15]	ξενικὰ ἀποστέλλει, ὥσπερ τότε πρὸς	τοῦ	αὐτοῦ Καίσαρος ἐνομίσθη· καὶ τοὺς
[53, 17]	αὐτοτελοῦς σφων ἐξουσίας, ἀντὶ τῆς	τοῦ	βασιλέως τοῦ τε δικτάτορος ἐπικλήσεως
[53, 26]	πλείους αὐτῶν ἐσεγεγράφατο, καὶ τὰ	τοῦ	Βόκχου τοῦ τε Βογούου ἔδωκε·
[53, 12]	κάτω τὴν μέχρι τοῦ ὠκεανοῦ	τοῦ	Βρεττανικοῦ οὖσαν. ταῦτά τε οὖν
[53, 18]	δ´ ἄλλως τὸ μὲν τὴν	τοῦ	γένους σφῶν διαδοχήν, τὸ δὲ
[53, 26]	Βόκχου τοῦ τε Βογούου ἔδωκε·	τοῦ	δ´ Ἀμύντου τελευτήσαντος οὐ τοῖς
[53, 9]	με πάντως που καὶ ὑπὸ	τοῦ	δαιμονίου καὶ ὑφ´ ὑμῶν κολασθήσεται.
[53, 12]	δήμου καὶ τῆς γερουσίας εἶναι,	τοῦ	δὲ δὴ Καίσαρος ἥ τε
[53, 17]	τοιουτότροπον τοὺς αὐτοκράτοράς σφων ὀνομάζειν·	τοῦ	δὲ δὴ τῆς πολιτείας τέλους
[53, 22]	τινῶν γεγονότας, ἐς νόμισμα κατέκοψε	τοῦ	δὴ καὶ οἴκοθεν πάνθ´ ὅσα
[53, 22]	ἄλλαι ὕστερον, εἴτ´ οὖν πρὸς	τοῦ	δημοσίου, ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν βουλευτῶν
[53, 15]	γὰρ πάλαι ἐργολαβοῦντές τινες παρὰ	τοῦ	δημοσίου πάντα σφίσι τὰ πρὸς
[53, 25]	φίλους καὶ ἐς τοὺς συμμάχους	τοῦ	δήμου ἀνεγράφη, καὶ προεδρία τοῖς
[53, 15]	λεχθῆναι. ~περὶ μὲν οὖν τὰ	τοῦ	δήμου ἔθνη ταῦθ´ οὕτω γίγνεται·
[53, 16]	παρὰ τῆς βουλῆς καὶ παρὰ	τοῦ	δήμου ἐπέθετο. βουληθέντων γάρ σφων
[53, 17]	~οὕτω μὲν δὴ τό τε	τοῦ	δήμου καὶ τὸ τῆς γερουσίας
[53, 24]	τῇ ἀρχῇ αὐτοῦ προσήκοντα παρὰ	τοῦ	δήμου λαβὼν καὶ στρατηγὸς παρανόμως
[53, 14]	ἔξεστι τοῦτο, ἐς μὲν τὰ	τοῦ	δήμου τῆς τε βουλῆς λεγόμενα
[53, 15]	τε ἑαυτοῦ δὴ καὶ τὰ	τοῦ	δήμου, τοὺς μὲν ἐκ τῶν
[53, 15]	ὁ διάδοχος ἔλθῃ, ἔκ τε	τοῦ	ἔθνους αὐτίκα αὐτὸν ἐξορμᾶσθαι καὶ
[53, 9]	καὶ πάνυ ἑτοίμως καὶ πρὸ	τοῦ	εἱμαρμένου μοι χρόνου τελευτῆσαι μᾶλλον
[53, 17]	ἂν αὐτοῖς δόξῃ. ἔκ τε	τοῦ	ἐν πάσαις ταῖς ἱερωσύναις ἱερῶσθαι
[53, 33]	ἐκείνου τοῦ ἔτους καὶ ὑπὸ	τοῦ	ἔπειτα, οὕτω νοσωδῶν γενομένων ὥστε
[53, 27]	Αὔγουστον ἐνταῦθα ἱδρῦσαι, τήν τε	τοῦ	ἔργου ἐπίκλησιν αὐτῷ δοῦναι· μὴ
[53, 28]	μέχρι δέκα ἄνω ἐτῶν ἄνευ	τοῦ	ἔργου τούτου τεταμιευκότες. ἐν μὲν
[53, 26]	ἐξουσία ἐδόθη τοῦ τῇ πρώτῃ	τοῦ	ἔτους ἡμέρᾳ καὶ τῷ {τε}
[53, 33]	ὑποψία αὕτη καὶ ὑπ´ ἐκείνου	τοῦ	ἔτους καὶ ὑπὸ τοῦ ἔπειτα,
[53, 33]	αἰτίαν μὲν οὖν ἡ Λιουία	τοῦ	θανάτου τοῦ Μαρκέλλου ἔσχεν, ὅτι
[53, 30]	ᾠκοδομεῖτο κατέθετο, τῇ τε μνήμῃ	τοῦ	θεάτρου τοῦ προκαταβληθέντος μὲν ὑπὸ
[53, 27]	τοῖς πολέμοις ἔπραξε, καὶ τὸ	τοῦ	Ἰανοῦ τεμένισμα ἀνοιχθὲν δι´ αὐτοὺς
[53, 15]	καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἐκ	τοῦ	ἴσου πᾶσί σφισιν, ἀλλ´ ὥς
[53, 1]	ἐπράχθη, οὐδὲ διέλιπε καίτοι νοσήσαντος	τοῦ	Καίσαρος, ἀλλὰ καὶ ὣς ὁ
[53, 11]	κινδύνους μεγάλους αὖθις ἐμβαλεῖτε. ~τοιαῦτα	τοῦ	Καίσαρος ἀναλέγοντος ποικίλον τι πάθος
[53, 18]	αὐτῶν, ἔχειν. ἡ γὰρ δὴ	τοῦ	Καίσαρος ἥ τε τοῦ Αὐγούστου
[53, 30]	θεάτρου τοῦ προκαταβληθέντος μὲν ὑπὸ	τοῦ	Καίσαρος, Μαρκέλλου δὲ ὠνομασμένου ἐτίμησεν,
[53, 12]	Κύπρος καὶ Αἰγύπτιοι ἐν τῇ	τοῦ	Καίσαρος μερίδι τότε ἐγένοντο· ὕστερον
[53, 15]	φέροντα παρεῖχον· ἐπὶ δὲ δὴ	τοῦ	Καίσαρος πρῶτον αὐτοὶ ἐκεῖνοι τακτόν
[53, 9]	δυνηθείημεν γενέσθαι, ἐκ δὲ δὴ	τοῦ	καλῶς ζῆσαι καὶ ἐκ τοῦ
[53, 9]	τοῦ καλῶς ζῆσαι καὶ ἐκ	τοῦ	καλῶς τελευτῆσαι καὶ τοῦτο τρόπον
[53, 25]	καὶ ὁ μὲν ἔκ τε	τοῦ	καμάτου καὶ ἐκ τῶν φροντίδων
[53, 13]	προνομία προσείη, καὶ ἔκ τε	τοῦ	κοινοῦ τῆς γερουσίας συλλόγου πέμπεσθαι
[53, 33]	στρατιωτικὰ τὰ ἔν τε τῇ	τοῦ	Κράσσου καὶ ἐν τῇ τοῦ
[53, 23]	Ἀρείῳ πεδίῳ στοαῖς πέριξ ὑπὸ	τοῦ	Λεπίδου πρὸς τὰς φυλετικὰς ἀρχαιρεσίας
[53, 12]	ὥς που καὶ ἡ διέξοδος	τοῦ	λόγου δηλώσει· ταῦτα δὲ οὕτω
[53, 15]	περὶ τῆς διαφορᾶς ἄνω μοι	τοῦ	λόγου προείρηται, αὐτὸς ὁ αὐτοκράτωρ
[53, 21]	ἕνα παρ´ ἑκάστων, ἔκ τε	τοῦ	λοιποῦ τῶν βουλευτῶν πλήθους πεντεκαίδεκα
[53, 33]	οὖν ἡ Λιουία τοῦ θανάτου	τοῦ	Μαρκέλλου ἔσχεν, ὅτι τῶν υἱέων
[53, 26]	ἔχουσι θέας τινὰς διά τε	τοῦ	Μαρκέλλου καὶ διὰ τοῦ Τιβερίου
[53, 27]	τῆς Ἰουλίας καὶ τοῦ ἀδελφιδοῦ	τοῦ	Μαρκέλλου μὴ δυνηθεὶς ὑπὸ τῆς
[53, 8]	καὶ κινδυνεῦσαι καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ	τοῦ	μέγα τι καὶ καλὸν πεποιηκέναι
[53, 31]	οὕτως, ὡς ἔοικεν, οὐδέπω τῇ	τοῦ	μειρακίου γνώμῃ ἐθάρσει, ἀλλ´ ἤτοι
[53, 7]	διεπολεμήσαμεν καλῶς καὶ διεθέμεθα φιλανθρώπως,	τοῦ	μὲν ἀντιστάντος ὡς καὶ πολεμίου
[53, 2]	τῶν ἀνθρώπων τὴν μοναρχίαν βεβαιώσασθαι	τοῦ	μὴ δοκεῖν ἄκοντας αὐτοὺς βεβιάσθαι.
[53, 9]	κατασχεῖν, ἀλλὰ καὶ προσαπέθανον ὑπὲρ	τοῦ	μὴ μοναρχῆσαι· ὁ δὲ δὴ
[53, 30]	τὸν αὐτὸν ἐκεῖνον ὑπ´ αὐτοῦ	τοῦ	Μούσα τρόπον θεραπευόμενος ἀπέθανε. καὶ
[53, 16]	που ὁ αὐτοκράτωρ καταλύῃ, τὴν	τοῦ	παλατίου ἐπίκλησιν ἡ καταγωγὴ αὐτοῦ
[53, 25]	ἄλλο δράσων, ᾔτησε, κἀκ τούτου	{τοῦ}	πανταχῇ πρὸς τὴν ἔσπραξιν δῆθεν
[53, 16]	φήμην ἡ οἰκία αὐτοῦ ἀπὸ	τοῦ	παντὸς ὄρους ἔλαβε· καὶ διὰ
[53, 1]	ἄλλα κατὰ τὸ νομιζόμενον ἀπὸ	τοῦ	πάνυ ἀρχαίου ἐποίησε, καὶ τοὺς
[53, 13]	ὡς καὶ τῷ πολέμῳ ἀπὸ	τοῦ	πάνυ ἀρχαίου προσῆκον ἔδωκεν, ἀντιστρατήγους
[53, 18]	ἀξιώματος λαμπρότητα. καὶ ἥ γε	τοῦ	πατρὸς ἐπωνυμία τάχα μὲν καὶ
[53, 9]	κολασθήσεται. ἅπερ που καὶ ἐπὶ	τοῦ	πατρός μου γέγονεν· ἐκεῖνος μὲν
[53, 6]	καὶ ὑπ´ ἐμοῦ καὶ ὑπὸ	τοῦ	πατρός μου εὐηργέτησθε, ἐφ´ οἷς
[53, 26]	ἄλλα πολλὰ παρεστήσατο. ~παυσαμένου δὲ	τοῦ	πολέμου τούτου ὁ Αὔγουστος τοὺς
[53, 17]	σπένδεσθαι, τοῦ τε ξενικοῦ καὶ	τοῦ	πολιτικοῦ ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ὁμοίως
[53, 0]	ι. Ὡς ἡ στοὰ ἡ	τοῦ	Ποσειδῶνος καὶ τὸ βαλανεῖον τοῦ
[53, 27]	μὲν γὰρ τὴν στοὰν τὴν	τοῦ	Ποσειδῶνος ὠνομασμένην καὶ ἐξῳκοδόμησεν ἐπὶ
[53, 12]	μὲν ἄνω τὴν μετὰ τὰς	τοῦ	ποταμοῦ πηγάς, τὴν δὲ κάτω
[53, 30]	τῇ τε μνήμῃ τοῦ θεάτρου	τοῦ	προκαταβληθέντος μὲν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος,
[53, 12]	περὶ Κυρήνην καὶ Βιθυνία μετὰ	τοῦ	προσκειμένου οἱ Πόντου, Σαρδώ τε
[53, 27]	δὲ αὐτοῦ μηδέτερον ἐκεῖ μὲν	τοῦ	προτέρου Καίσαρος, ἐν δὲ τῷ
[53, 13]	καὶ παραχρῆμα ἅμα τῷ ἔξω	τοῦ	πωμηρίου γενέσθαι προστίθεσθαι καὶ διὰ
[53, 17]	ὁμοίως ἄρχειν, ὥστε καὶ ἐντὸς	τοῦ	πωμηρίου καὶ τοὺς ἱππέας καὶ
[53, 32]	ἐν τῇ ἐσόδῳ τῇ εἴσω	τοῦ	πωμηρίου κατατίθεσθαι αὐτὴν μήτ´ αὖθις
[53, 2]	τὰ Αἰγύπτια οὐκ ἐσεδέξατο εἴσω	τοῦ	πωμηρίου, τῶν δὲ δὴ ναῶν
[53, 17]	ἀνθύπατοι ἀεί, ὁσάκις ἂν ἔξω	τοῦ	πωμηρίου ὦσιν, ὀνομάζονται· τήν τε
[53, 7]	ἐπὶ τοὺς Βρεττανοὺς στρατείαν, τὴν	τοῦ	Ῥήνου διάβασιν; καίτοι τοσαῦτα καὶ
[53, 16]	καί τινα καὶ πρὸς τὴν	τοῦ	Ῥωμύλου προενοίκησιν φήμην ἡ οἰκία
[53, 16]	πως, ὥσπερ τινὰ σεπτόν, ἀπὸ	τοῦ	σεβάζεσθαι, προσεῖπον. ~οὕτω μὲν δὴ
[53, 13]	γὰρ τὰ ὀνόματα, τό τε	τοῦ	στρατηγοῦ καὶ τὸ τοῦ ὑπάτου,
[53, 13]	τῇ δημοκρατίᾳ ἀνθησάντων, τὸ μὲν	τοῦ	στρατηγοῦ τοῖς αἱρετοῖς ὡς καὶ
[53, 29]	αὐτοὺς ἐταλαιπώρησεν, ὥστε τὸ πλεῖον	τοῦ	στρατοῦ φθαρῆναι. τὸ δὲ δὴ
[53, 29]	σκέλη κατῄει, πᾶν τὸ μεταξὺ	τοῦ	σώματος ὑπερβάν, καὶ ἐκεῖνα {τε}
[53, 27]	Καίσαρος, ἐν δὲ τῷ προνάῳ	τοῦ	τε Αὐγούστου καὶ ἑαυτοῦ ἀνδριάντας
[53, 15]	καὶ ἐς τὰ ἕτερα, τὰ	τοῦ	τε αὐτοκράτορος ὀνομαζόμενα καὶ πολιτικὰ
[53, 26]	ἐσεγεγράφατο, καὶ τὰ τοῦ Βόκχου	τοῦ	τε Βογούου ἔδωκε· τοῦ δ´
[53, 12]	τρόπῳ καὶ παρὰ τῆς γερουσίας	τοῦ	τε δήμου ἐβεβαιώσατο, βουληθεὶς δὲ
[53, 12]	Πόντου, Σαρδώ τε καὶ Βαιτικὴ	τοῦ	τε δήμου καὶ τῆς γερουσίας
[53, 17]	ἐξουσίας, ἀντὶ τῆς τοῦ βασιλέως	τοῦ	τε δικτάτορος ἐπικλήσεως ἔχουσιν. αὐτὰς
[53, 2]	καὶ ἐν τῇ τοῦ Ἀντωνίου	τοῦ	τε Λεπίδου συναρχίᾳ, καὶ ἀνόμως
[53, 17]	τε ἀναιρεῖσθαι καὶ εἰρήνην σπένδεσθαι,	τοῦ	τε ξενικοῦ καὶ τοῦ πολιτικοῦ
[53, 25]	δὲ ἑκάτεροι τοῦ τε Πυρηναίου	τοῦ	{τε} πρὸς τῇ Ἰβηρίᾳ τὸ
[53, 25]	εἴρηταί μοι, οὗτοι δὲ ἑκάτεροι	τοῦ	τε Πυρηναίου τοῦ {τε} πρὸς
[53, 22]	ἔτει τὰς ὁδοὺς τὰς ἔξω	τοῦ	τείχους δυσπορεύτους ὑπ´ ἀμελείας ὁρῶν
[53, 15]	σφᾶς ποιεῖσθαι, μήτ´ ἀργύριον ἔξω	τοῦ	τεταγμένου ἐσπράσσειν, εἰ μὴ ἤτοι
[53, 26]	οἱ ᾠκοδομήθη, καὶ ἐξουσία ἐδόθη	τοῦ	τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ
[53, 9]	μόνον οὐκ ἐφόνευσά τινα ὑπὲρ	τοῦ	τὴν ἀρχὴν κατασχεῖν, ἀλλὰ καὶ
[53, 5]	αὐτὸς μὲν οὐδὲν κεκέρδαγκα πλὴν	τοῦ	τὴν πατρίδα περιπεποιῆσθαι, ὑμεῖς δὲ
[53, 10]	δεῖνα πλεονεκτῆσαί τι, ἀλλ´ ὑπὲρ	τοῦ	τὴν πόλιν καὶ σώζεσθαι καὶ
[53, 17]	ἴσχυσεν, αὐτοῖς τοῖς ὀνόμασι χωρὶς	τοῦ	τῆς δικτατορίας προσεποιήσαντο. ὕπατοί τε
[53, 13]	ὁ Καῖσαρ πόρρω σφᾶς ἀπαγαγεῖν	τοῦ	τι μοναρχικὸν φρονεῖν δοκεῖν, ἐς
[53, 22]	ἐφ´ ἁψίδων ἔν τε τῇ	τοῦ	Τιβέριδος γεφύρᾳ καὶ ἐν Ἀριμίνῳ
[53, 26]	τε τοῦ Μαρκέλλου καὶ διὰ	τοῦ	Τιβερίου ὡς καὶ ἀγορανομούντων ἐν
[53, 17]	ἐξῆν, λαμβάνουσιν· ἐκ δὲ δὴ	τοῦ	τιμητεύειν τούς τε βίους καὶ
[53, 2]	μεγαλοψυχίαν διαδείξασθαι, ὅπως καὶ ἐκ	τοῦ	τοιούτου μᾶλλον τιμηθείη, καὶ παρ´
[53, 11]	δορυφορήσουσιν αὐτὸν διπλάσιον τὸν μισθὸν	τοῦ	τοῖς ἄλλοις στρατιώταις διδομένου ψηφισθῆναι
[53, 0]	Ὡς Αὔγουστος ἀφείθη τῆς ἀνάγκης	τοῦ	τοῖς νόμοις πείθεσθαι. μ. Ὡς
[53, 10]	μήτε φθονοῦντές τισι, μήθ´ ὑπὲρ	τοῦ	τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα
[53, 13]	τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ τὸ	τοῦ	ὑπάτου, ἐν τῇ Ἰταλίᾳ ἐτήρησε,
[53, 18]	καὶ τὰ τῶν βασιλέων, πλὴν	τοῦ	φορτικοῦ τῆς προσηγορίας αὐτῶν, ἔχειν.
[53, 33]	Τιριδάτης αὐτός, παρὰ δὲ δὴ	τοῦ	Φραάτου πρέσβεις, ἐφ´ οἷς ἀντενεκάλουν
[53, 19]	τινὰ εὑρίσκετο. ἐκ δὲ δὴ	τοῦ	χρόνου ἐκείνου τὰ μὲν πλείω
[53, 12]	τὴν δὲ κάτω τὴν μέχρι	τοῦ	ὠκεανοῦ τοῦ Βρεττανικοῦ οὖσαν. ταῦτά

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/09/2006