Livre, Chap.
[53, 26]	καὶ διὰ τοῦ Τιβερίου ὡς	καὶ	ἀγορανομούντων ἐν αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις
[53, 2]	τε Λεπίδου συναρχίᾳ, καὶ ἀνόμως	καὶ	ἀδίκως ἐτετάχει, πάντα αὐτὰ δι´
[53, 16]	αὐτῶν ἀρτᾶσθαι, τότε οἱ ὡς	καὶ	ἀεὶ τούς τε πολεμίους νικῶντι
[53, 9]	χρόνου τελευτῆσαι μᾶλλον ἰδιωτεύσας, ἢ	καὶ	ἀθάνατος μοναρχήσας γενέσθαι, αἱροῦμαι. ἐμοὶ
[53, 12]	Φοινίκη καὶ Κιλικία καὶ Κύπρος	καὶ	Αἰγύπτιοι ἐν τῇ τοῦ Καίσαρος
[53, 16]	τῶν δὲ τὸ καὶ ἐσηγουμένων	καὶ	αἱρουμένων, ὁ Καῖσαρ ἐπεθύμει μὲν
[53, 3]	ἂν ἀπώκνησα αὐτὸ ἐκφῆναι, μὴ	καὶ	αἰτίαν τινὰ μοχθηρὰν ἀντὶ χάριτος
[53, 7]	τύχῃ ἀκμάσαντας ὥστε καὶ ἑκόντων	καὶ	ἀκόντων ὑμῶν αὐταρχῆσαι δυνηθῆναι, μήτε
[53, 17]	Αὔγουστον μετέστη, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	καὶ	ἀκριβὴς μοναρχία κατέστη. μοναρχία γάρ,
[53, 17]	ἀλλὰ καὶ λόγῳ ἀδικεῖσθαι δόξωσι,	καὶ	ἄκριτον τὸν ποιήσαντα αὐτὸ ὡς
[53, 25]	τῶν Ἀστύρων πόλισμα ἐκλειφθὲν εἷλε	καὶ	ἄλλα πολλὰ παρεστήσατο. ~παυσαμένου δὲ
[53, 24]	τότε Μᾶρκος Ἐγνάτιος Ῥοῦφος ἀγορανομήσας,	καὶ	ἄλλα τε πολλὰ καλῶς πράξας
[53, 29]	ὁτιοῦν ἐκφῆναί οἱ, σῖτόν τε	καὶ	ἄλλα τινὰ χαρίσασθαι τῷ στρατεύματι
[53, 31]	γαμβρὸν καὶ ὡς ἀδελφιδοῦν ἀγαπῶν,	καὶ	ἄλλας τε αὐτῷ τιμὰς διδοὺς
[53, 29]	ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐγίγνετο,	καὶ	ἄλλη τις στρατεία καινὴ ἀρχήν
[53, 15]	καὶ ἐκ τῶν τεταμιευκότων ἢ	καὶ	ἄλλην τινὰ ἀρχὴν τῶν διὰ
[53, 23]	κωλυθῆναι διαιτᾶσθαι. γενομένου δὲ τούτου	καὶ	ἄλλοι αὐτῷ συχνοὶ ἐπέθεντο καὶ
[53, 12]	ταύτῃ ἐκεῖνοι μὲν καὶ ἄοπλοι	καὶ	ἄμαχοι ὦσιν, αὐτὸς δὲ δὴ
[53, 25]	καὶ συχνὰ κατειργάσατο, οὐχ ὅτι	καὶ	ἀμείνων τοῦ Αὐγούστου στρατηγὸς ἦν,
[53, 19]	πάντα τὰ ἑξῆς, ὅσα γε	καὶ	ἀναγκαῖον ἔσται εἰπεῖν, ὥς που
[53, 31]	ἐσήνεγκε μὲν ἐς τὸ συνέδριον	καὶ	ἀναλέξασθαι ἠθέλησεν, ἐνδεικνύμενος τοῖς ἀνθρώποις
[53, 22]	εἰ τὰ μάλιστα ὁ Αὔγουστος	καὶ	ἀνδριάντας τινὰς ἑαυτοῦ ἀργυροῦς, πρός
[53, 31]	διάδοχον καταλελοιπὼς ἦν, οὐ μέντοι	καὶ	ἀνέγνω· οὐδεὶς γὰρ ἐπέτρεψεν. ἐθαύμαζον
[53, 2]	τὴν γερουσίαν ἐσῆλθεν ἕβδομον ὑπατεύων,	καὶ	ἀνέγνω τοιάδε· ~ἄπιστα μὲν εὖ
[53, 17]	ὕπατοί τε γὰρ πλειστάκις γίγνονται,	καὶ	ἀνθύπατοι ἀεί, ὁσάκις ἂν ἔξω
[53, 13]	παραζωννυμένους μήτε στρατιωτικῇ ἐσθῆτι χρωμένους,	καὶ	ἀνθυπάτους καλεῖσθαι μὴ ὅτι τοὺς
[53, 2]	Ἀντωνίου τοῦ τε Λεπίδου συναρχίᾳ,	καὶ	ἀνόμως καὶ ἀδίκως ἐτετάχει, πάντα
[53, 13]	τοὺς δὲ ἔξω πάντας ὡς	καὶ	ἀντ´ ἐκείνων ἄρχοντας προσηγόρευσε. τῇ
[53, 12]	τῇ προφάσει ταύτῃ ἐκεῖνοι μὲν	καὶ	ἄοπλοι καὶ ἄμαχοι ὦσιν, αὐτὸς
[53, 17]	πᾶν ἐς τὸν Αὔγουστον μετέστη,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἀκριβὴς μοναρχία
[53, 20]	πεδίοις Ῥώμην κατέλαβεν ὥστε πλεῖσθαι,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ οἱ μάντεις ὅτι
[53, 11]	ἠρέσκοντο, τῷ τε Καίσαρι ἔχαιρον.	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν τοῖς μὲν παθήμασι
[53, 17]	ἐς τὸ βουλευτικόν, τοὺς δὲ	καὶ	ἀπαλείφουσιν, ὅπως ἂν αὐτοῖς δόξῃ.
[53, 25]	τε τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ	καὶ	ἀπέδοτο, ἐφ´ ᾧ μηδείς σφων
[53, 22]	σφῶν ἐπιγενομένων, ἦν. καὶ αὐτῶν	καὶ	ἀπογραφὰς ἐποιήσατο καὶ τὸν βίον
[53, 17]	καὶ τοὺς τρόπους ἡμῶν ἐξετάζουσι,	καὶ	ἀπογραφὰς ποιοῦνται καὶ τοὺς μὲν
[53, 4]	ἀλλὰ ἀφίημι τὴν ἀρχὴν ἅπασαν	καὶ	ἀποδίδωμι ὑμῖν πάντα ἁπλῶς, τὰ
[53, 8]	Ῥήγουλος οἱ Δέκιοι καὶ κινδυνεῦσαι	καὶ	ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μέγα τι
[53, 12]	μὲν ἀσθενέστερα ὡς καὶ εἰρηναῖα	καὶ	ἀπόλεμα ἀπέδωκε τῇ βουλῇ, τὰ
[53, 29]	γε πρώτην ἦλθεν, οὐ μὴν	καὶ	ἀπόνως προεχώρει· ἥ τε γὰρ
[53, 6]	ἄλλην ἐπιείκειάν μου καὶ πρᾳότητα	καὶ	ἀπραγμοσύνην ὁρῶντες, καὶ προσεκλογιζόμενοι ὅτι
[53, 27]	Ῥώμῃ τότε ποιῆσαι δι´ ἐκείνου	καὶ	ἀπὼν ἑώρτασε· καὶ ἐπειδὴ ἡ
[53, 8]	ὑμῶν τοὺς μὲν πάλαι Ῥωμαίους	καὶ	ἀρετῆς καὶ εὐδοξίας ἐφεῖσθαι, νῦν
[53, 9]	ὅτι οὐ μόνον ἄρχειν ἀλλὰ	καὶ	ἄρχεσθαι ἐπίσταμαι, καὶ πάνθ´ ὅσα
[53, 8]	ἐθελοντηδὸν πειθαρχούντων, ἔπειθ´ ἑκούσιος αὐτεπάγγελτος	καὶ	ἀρχῆς τηλικαύτης ἀφίσταμαι καὶ οὐσίας
[53, 9]	ἀντεπιταχθῆναι δύναμαι. μάλιστα μὲν γὰρ	καὶ	ἀσφαλῶς ζήσειν καὶ μηδὲν ὑπὸ
[53, 7]	πᾶν περισώσαντες, ὥστ´ εἴπερ ποτὲ	καὶ	αὖθις πεπρωμένον εἴη τὴν πόλιν
[53, 2]	τὸν ἀστυνόμον αὐτὸς ἀπέδειξεν· ὃ	καὶ	αὖθις πολλάκις ἐποίησε. καὶ τὰς
[53, 1]	πάτρια ἐπήγαγε. καὶ εἰ μὲν	καὶ	αὖθις ταῦτ´ ἐποίησεν, οὐκ οἶδα·
[53, 12]	πολεμίους τινὰς προσοίκους ἔχοντα ἢ	καὶ	αὐτὰ καθ´ ἑαυτὰ μέγα τι
[53, 1]	τῶν ἀνδρῶν τῶν εὐγενῶν ἐποίησε.	καὶ	αὕτη μὲν διὰ πέντε ἀεὶ
[53, 15]	ἐτάχθη· καὶ τοῖς γε ἐπιτρόποις	καὶ	αὐτὸ τὸ τοῦ ἀξιώματος ὄνομα
[53, 9]	αἱροῦμαι. ἐμοὶ μὲν γὰρ εὔκλειαν	καὶ	αὐτὸ τοῦτο οἴσει ὅτι οὐ
[53, 4]	μοι διὰ παντὸς ὑμῶν ἄρχειν,	καὶ	αὐτοὶ ὁρᾶτε· τό τε γὰρ
[53, 28]	εἴρηταί μοι, καὶ αὐτοτελὴς ὄντως	καὶ	αὐτοκράτωρ καὶ ἑαυτοῦ καὶ τῶν
[53, 30]	δ´ Ἀγρίππᾳ τὸν δακτύλιον ἐνεχείρισε.	καὶ	αὐτὸν μηδὲν ἔτι μηδὲ τῶν
[53, 30]	τοῦ Μούσα τρόπον θεραπευόμενος ἀπέθανε.	καὶ	αὐτὸν ὁ Αὔγουστος δημοσίᾳ τε
[53, 9]	καὶ πάνθ´ ὅσα ἄλλοις ἐπέταξα,	καὶ	αὐτὸς ἀντεπιταχθῆναι δύναμαι. μάλιστα μὲν
[53, 27]	παρεκαθίσατο. Πούπλιός τε Σερουίλιος ὄνομα	καὶ	αὐτὸς ἔλαβεν, ὅτι στρατηγῶν ἄρκτους
[53, 24]	τε ἄλλοι πάντες οἱ πρῶτοι	καὶ	αὐτὸς ὅτι μάλιστα ὁ Αὔγουστος
[53, 26]	ἐσελθόντας συλλαβόντες ἔφθειραν, τὸ ὄνομα	καὶ	αὐτὸς τὸ τοῦ αὐτοκράτορος τῷ
[53, 21]	ὑπάτους ἢ τὸν ὕπατον, ὁπότε	καὶ	αὐτὸς ὑπατεύοι, κἀκ τῶν ἄλλων
[53, 28]	ἀπήλλαξαν, ἵν´, ὥσπερ εἴρηταί μοι,	καὶ	αὐτοτελὴς ὄντως καὶ αὐτοκράτωρ καὶ
[53, 24]	ἐκολάκευον, οὕτω τότε διέθηκαν ὥστε	καὶ	αὐτοχειρίᾳ ἀποθανεῖν ἀναγκάσαι, καὶ πρὸς
[53, 20]	ὁ Καῖσαρ, ὥσπερ εἶπον, ἐπωνομάσθη,	καὶ	αὐτῷ σημεῖον οὐ σμικρὸν εὐθὺς
[53, 25]	σφων ἐντὸς εἴκοσιν ἐτῶν ἐλευθερωθείη.	καὶ	αὐτῶν ἡ ἀρίστη τῆς γῆς
[53, 22]	τῇ ἁλώσει σφῶν ἐπιγενομένων, ἦν.	καὶ	αὐτῶν καὶ ἀπογραφὰς ἐποιήσατο καὶ
[53, 14]	ὑπατευκότων ἄρχοντες ἀμφοτέρωσε πέμπεσθαι ἐνομίσθησαν.	καὶ	αὐτῶν ὁ μὲν αὐτοκράτωρ ὅποι
[53, 12]	ἢ καὶ βασιλείαις τισὶν ἐπετέτραπτο·	καὶ	αὐτῶν ὅσα μετὰ τοῦτ´ ἐς
[53, 32]	Ἀγρίππαν, μὴ καὶ διατριβή τις	καὶ	ἁψιμαχία αὐτοῖς ἐν ταὐτῷ οὖσι
[53, 12]	προσκειμένου οἱ Πόντου, Σαρδώ τε	καὶ	Βαιτικὴ τοῦ τε δήμου καὶ
[53, 12]	ἀλλ´ ἢ αὐτόνομα ἀφεῖτο ἢ	καὶ	βασιλείαις τισὶν ἐπετέτραπτο· καὶ αὐτῶν
[53, 21]	πρεσβείαις καὶ κηρυκείαις καὶ δήμων	καὶ	βασιλέων ἐχρημάτιζεν, ὅ τε δῆμος
[53, 12]	καὶ οἱ Λουγδουνήσιοι Ἀκυιτανοί τε	καὶ	Βελγικοί, αὐτοί τε καὶ οἱ
[53, 7]	μάλιστα ἀγαλλόμεθα ὅτι, ὧν ἕτεροι	καὶ	βιαζόμενοί τινας ἐπιθυμοῦσι, ταῦθ´ ἡμεῖς
[53, 12]	μετὰ Λιβύης τῆς περὶ Κυρήνην	καὶ	Βιθυνία μετὰ τοῦ προσκειμένου οἱ
[53, 12]	περὶ Ταρράκωνα καὶ ἡ Λυσιτανία,	καὶ	Γαλάται πάντες, οἵ τε Ναρβωνήσιοι
[53, 23]	πολλὰ δὲ καὶ ἐπαίτια παρέπραττε·	καὶ	γὰρ καὶ εἰκόνας ἑαυτοῦ ἐν
[53, 19]	ἀλλὰ ἀνεξέλεγκτά γε ὄντα ἀπιστεῖται·	καὶ	γὰρ λέγεσθαι καὶ πράττεσθαι πάντα
[53, 19]	καὶ πρὸς τὸ σωτηριωδέστερον μετεκοσμήθη	καὶ	γάρ που καὶ παντάπασιν ἀδύνατον
[53, 10]	ἃ προσήκει ποιεῖν ὑμᾶς ἐπεξιόντα;	καὶ	γὰρ τὰ λοιπὰ ῥᾳδίως ἂν
[53, 16]	τῶν ἐθνῶν διανομῆς διελέχθη, ἔλαβε·	καὶ	γὰρ τό τε τὰς δάφνας
[53, 15]	δίδωσιν, ὅπως ἐπὶ ῥητοῖς ἐξίωσιν.	καὶ	γὰρ τοῦτο καὶ τὸ μισθοφορὰν
[53, 3]	ὑπὲρ ἑαυτὸν λεγομένοις. καὶ προσέτι	καὶ	γιγνώσκω τοῦθ´, ὅτι οἱ τὰ
[53, 23]	καὶ ἄλλοι αὐτῷ συχνοὶ ἐπέθεντο	καὶ	γραφὰς κατ´ αὐτοῦ πολλὰς ἀπήνεγκαν,
[53, 1]	πεντεκαίδεκα ἄνδρας καλουμένους· τότε δὲ	καὶ	γυμνικὸς ἀγὼν σταδίου τινὸς ἐν
[53, 19]	ἀναγκαῖον ἔσται εἰπεῖν, ὥς που	καὶ	δεδήμωται φράσω, εἴτ´ ὄντως οὕτως
[53, 21]	ἀνεπιτήδειοι μήτ´ ἐκ παρακελεύσεως ἢ	καὶ	δεκασμοῦ ἀποδεικνύωνται. ~τὸ μὲν οὖν
[53, 9]	~δι´ οὖν ταῦτα καὶ ἱκετεύω	καὶ	δέομαι πάντων ὑμῶν ὁμοίως καὶ
[53, 19]	ἤρξατο, εἰ δέ πού τινα	καὶ	δημοσιευθείη, ἀλλὰ ἀνεξέλεγκτά γε ὄντα
[53, 21]	τισι καὶ πρεσβείαις καὶ κηρυκείαις	καὶ	δήμων καὶ βασιλέων ἐχρημάτιζεν, ὅ
[53, 19]	ἐκείνου τὰ μὲν πλείω κρύφα	καὶ	δι´ ἀπορρήτων γίγνεσθαι ἤρξατο, εἰ
[53, 17]	ὅσηπερ τὰ μάλιστα ἐγένετο, προστίθενται,	καὶ	δι´ αὐτῆς καὶ ἡ ἐξαρίθμησις
[53, 21]	ἔπειτα πραχθεῖσι ποιήσω, ἵνα μὴ	καὶ	δι´ ὄχλου γένωμαι πάντα τὰ
[53, 16]	τῷ γὰρ ἔργῳ καὶ πάντων	καὶ	διὰ παντὸς αὐτὸς ὁ Καῖσαρ,
[53, 13]	ἔξω τοῦ πωμηρίου γενέσθαι προστίθεσθαι	καὶ	διὰ παντὸς μέχρις ἂν ἀνακομισθῶσιν
[53, 32]	οὐκ ἐμίσησεν ἀλλὰ καὶ ἐτίμησε.	καὶ	διὰ ταῦθ´ ἡ γερουσία δήμαρχόν
[53, 11]	λεγόμενα οἱ δὲ ἐπίστευόν σφισι,	καὶ	διὰ ταῦτα καὶ ἐθαύμαζον ὁμοίως
[53, 8]	τε ἐξ αὐτῶν ἐπιβουλὰς προορῶμαι.	καὶ	διὰ ταῦτα καὶ ἰδιωτεῦσαι μᾶλλον
[53, 25]	τε τὸ τῷ πλήθει ἐλαττοῦσθαι	καὶ	διὰ τὸ ἀκοντιστὰς τὸ πλεῖστον
[53, 26]	τινὰς διά τε τοῦ Μαρκέλλου	καὶ	διὰ τοῦ Τιβερίου ὡς καὶ
[53, 22]	ἡ μὲν εὐθὺς τότε ἐγένετο,	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ εἰκόνες αὐτῷ
[53, 16]	διαδοχῇ διὰ βίου αὐτὸν μοναρχῆσαι.	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ οἱ μετὰ
[53, 30]	καὶ ψυχρολουσίαις καὶ ψυχροποσίαις ἀνέσωσε·	καὶ	διὰ τοῦτο καὶ χρήματα παρά
[53, 16]	ἀπὸ τοῦ παντὸς ὄρους ἔλαβε·	καὶ	διὰ τοῦτο κἂν ἄλλοθί που
[53, 22]	γε καὶ ἔλεγε δαπανᾶν δοκεῖν·	καὶ	διὰ τοῦτο οὔτ´ εἴ ποτε
[53, 19]	εἰ πόρρω που συμβαίη, ἐσεφέρετο·	καὶ	διὰ τοῦτο πάντες τε αὐτὰ
[53, 24]	μεθ´ ἑτέρων τινῶν μισθωτῶν ποιησάμενος,	καὶ	διὰ τοῦτο τά τε ἀναλώματα
[53, 17]	καὶ ἕκαστα ἐνομίσθη, οὕτω τε	καὶ	διὰ τούτων τῶν ὀνομάτων εἰλήφασιν,
[53, 1]	ἱπποδρομίαν διά τε τῶν παίδων	καὶ	διὰ τῶν ἀνδρῶν τῶν εὐγενῶν
[53, 1]	αὐτός τε ταῖς ἑτέραις ἐχρήσατο,	καὶ	διάρξας τὸν ὅρκον κατὰ τὰ
[53, 32]	Συρίαν εὐθὺς τὸν Ἀγρίππαν, μὴ	καὶ	διατριβή τις καὶ ἁψιμαχία αὐτοῖς
[53, 7]	πάντων γενομένους καὶ διεπολεμήσαμεν καλῶς	καὶ	διεθέμεθα φιλανθρώπως, τοῦ μὲν ἀντιστάντος
[53, 7]	καὶ ποικιλωτάτους διὰ πάντων γενομένους	καὶ	διεπολεμήσαμεν καλῶς καὶ διεθέμεθα φιλανθρώπως,
[53, 17]	τῶν τιμητῶν καθίστανται, διάγεται δὲ	καὶ	διοικεῖται πάντα ἁπλῶς ὅπως ἂν
[53, 18]	κατὰ τὸ ἀρχαῖον, ἔλαβε δὲ	καὶ	Δομιτιανὸς διὰ βίου· οὐ μέντοι
[53, 17]	γάρ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα	καὶ	δύο καὶ τρεῖς ἅμα τὸ
[53, 22]	ἄν τις ἐς δανείσματα ἢ	καὶ	δωρεὰς τὰ τοιαῦτα καταλέγοι, ὁπότε
[53, 27]	τῷ προνάῳ τοῦ τε Αὐγούστου	καὶ	ἑαυτοῦ ἀνδριάντας ἔστησε. καὶ ἐγίγνετο
[53, 28]	καὶ αὐτοτελὴς ὄντως καὶ αὐτοκράτωρ	καὶ	ἑαυτοῦ καὶ τῶν νόμων πάντα
[53, 23]	ταύτην τε τῷ Αὐγούστῳ δοθῆναι	καὶ	ἑαυτοὺς βουθυτῆσαι ἐψηφίσατο. καὶ ὁ
[53, 30]	ἦν) χρῆσθαι τήν τε ἀτέλειαν	καὶ	ἑαυτῷ καὶ τοῖς ὁμοτέχνοις, οὐχ
[53, 20]	ὅτι καὶ προσλαβεῖν ἠθέλησεν, ὃ	καὶ	ἐγένετο· ~Αὔγουστος δὲ τά τε
[53, 27]	Αὐγούστου καὶ ἑαυτοῦ ἀνδριάντας ἔστησε.	καὶ	ἐγίγνετο γὰρ ταῦτα οὐκ ἐξ
[53, 6]	καίτοι διδόντων ὑμῶν λαβεῖν ἠθέλησε	καὶ	ἐγὼ ἔχων ἀφίημι. ~τί γὰρ
[53, 19]	τὴν ἀρχὴν ὅτι γέγονεν. ὅθενπερ	καὶ	ἐγὼ πάντα τὰ ἑξῆς, ὅσα
[53, 9]	τρόπον τινὰ κτώμεθα. ἀφ´ οὗπερ	καὶ	ἐγὼ τὸ μὲν ἤδη ἔχων
[53, 21]	τε ἐποίει καὶ ἔστιν ὅτε	καὶ	ἐδίκαζε μετ´ αὐτῶν. ἔκρινε μὲν
[53, 16]	τὰ βασίλεια παλάτιον, οὐχ ὅτι	καὶ	ἔδοξέ ποτε οὕτως αὐτὰ ὀνομάζεσθαι,
[53, 2]	τῷ δημοσίῳ ἐδέησεν, ἐδανείσατό τινα	καὶ	ἔδωκεν αὐτῷ, πρός τε τὴν
[53, 11]	ἐπίστευόν σφισι, καὶ διὰ ταῦτα	καὶ	ἐθαύμαζον ὁμοίως ἀμφότεροι, οἱ μὲν
[53, 21]	τῇ ἀρχῇ προσήκοντα προθυμότερον, ὡς	καὶ	ἐθελοντὶ δὴ παρὰ πάντων αὐτὴν
[53, 8]	δὲ ταῖς ἠπείροις καὶ πόλεις	καὶ	ἔθνη κεκτημένος, καὶ μήτ´ ἀλλοφύλου
[53, 1]	ὅρκον κατὰ τὰ πάτρια ἐπήγαγε.	καὶ	εἰ μὲν καὶ αὖθις ταῦτ´
[53, 19]	καὶ ἐς τὸν δῆμον πάντα,	καὶ	εἰ πόρρω που συμβαίη, ἐσεφέρετο·
[53, 19]	ἀνέγνων ἢ καὶ ἤκουσα ἢ	καὶ	εἶδον τεκμήρασθαι. ~Αὔγουστος μὲν δὴ
[53, 30]	δὲ ὠνομασμένου ἐτίμησεν, καὶ οἱ	καὶ	εἰκόνα χρυσῆν καὶ στέφανον χρυσοῦν
[53, 23]	καὶ ἐπαίτια παρέπραττε· καὶ γὰρ	καὶ	εἰκόνας ἑαυτοῦ ἐν ὅλῃ ὡς
[53, 32]	καὶ τότε καὶ μνημονεύοντα αὐτοῦ	καὶ	εἰκόνας ἔχοντα καὶ ἐπαίνους ποιούμενον·
[53, 22]	τότε ἐγένετο, καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	εἰκόνες αὐτῷ ἐφ´ ἁψίδων ἔν
[53, 6]	ἄλλον καὶ φρονῆσαι ἐπ´ ἀληθείας	καὶ	εἰπεῖν δύνασθαι, ἔμοιγε πιστευσάτω. πολλὰ
[53, 12]	ἀλλὰ τὰ μὲν ἀσθενέστερα ὡς	καὶ	εἰρηναῖα καὶ ἀπόλεμα ἀπέδωκε τῇ
[53, 17]	χρήματα ἀθροίζειν πολέμους τε ἀναιρεῖσθαι	καὶ	εἰρήνην σπένδεσθαι, τοῦ τε ξενικοῦ
[53, 13]	τῶν ὑπάτων τοῖς ἑτέροις ὡς	καὶ	εἰρηνικωτέροις, ἀνθυπάτους αὐτοὺς ἐπικαλέσας. αὐτὰ
[53, 8]	οἰκείου στασιάζοντος, ἀλλὰ πάντων ὑμῶν	καὶ	εἰρηνούντων καὶ ὁμονοούντων καὶ εὐθενούντων
[53, 33]	δύο καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἐπολιάρχησαν,	καὶ	εἷς γέ τις αὐτῶν οὐδ´
[53, 17]	τῇ τοῦ αὐτοκράτορος προσηγορίᾳ βεβαιοῦνται.	καὶ	ἐκ μὲν τούτων τῶν ὀνομάτων
[53, 27]	τῆς πρὸς ἐκεῖνον λιπαροῦς εὐνοίας	καὶ	ἐκ τῆς πρὸς τὸ δημόσιον
[53, 9]	δὲ δὴ τοῦ καλῶς ζῆσαι	καὶ	ἐκ τοῦ καλῶς τελευτῆσαι καὶ
[53, 2]	ἑτέραν τινὰ μεγαλοψυχίαν διαδείξασθαι, ὅπως	καὶ	ἐκ τοῦ τοιούτου μᾶλλον τιμηθείη,
[53, 24]	δὲ δὴ τῶν πολλῶν κίβδηλον	καὶ	ἐκ τούτου διηλέγχθη ὅτι ἐκεῖνόν
[53, 15]	ἐκ τῶν ἱππέων τοὺς δὲ	καὶ	ἐκ τῶν ἀπελευθέρων πέμπει, πλὴν
[53, 14]	ὑποδεεστέρων, τρεῖς δὲ οἱ ὑπατευκότες	καὶ	ἐκ τῶν ὁμοτίμων, οὓς ἂν
[53, 15]	ἐκ τῶν ἐστρατηγηκότων ἤδη δὲ	καὶ	ἐκ τῶν τεταμιευκότων ἢ καὶ
[53, 14]	τούτοις ἔκ τε τῶν ἐστρατηγηκότων	καὶ	ἐκ τῶν ὑπατευκότων ἄρχοντες ἀμφοτέρωσε
[53, 25]	μὲν ἔκ τε τοῦ καμάτου	καὶ	ἐκ τῶν φροντίδων νοσήσας ἐς
[53, 13]	πολυπαιδίας ἢ γάμου προνομία προσείη,	καὶ	ἔκ τε τοῦ κοινοῦ τῆς
[53, 17]	ἐκ τῆς δημοκρατίας, ὥς που	καὶ	ἕκαστα ἐνομίσθη, οὕτω τε καὶ
[53, 25]	φροντίδων νοσήσας ἐς Ταρράκωνα ἀνεχώρησε	καὶ	ἐκεῖ ἠρρώστει· Γάιος δὲ Ἀντίστιος
[53, 16]	τῷ Παλατίῳ ὁ Καῖσαρ ᾤκει	καὶ	ἐκεῖ τὸ στρατήγιον εἶχε, καί
[53, 18]	προσεκτήσαντο, ὑφ´ οὗπερ καὶ μόνου	καὶ	ἐκεῖνα ἂν καὶ τἆλλα αὐτοῖς
[53, 13]	καὶ θᾶττον ἡμερωθῇ, θᾶττον αὐτοῖς	καὶ	ἐκεῖνα ἀποδώσει. κἀκ τούτου πρῶτον
[53, 29]	τὸ μεταξὺ τοῦ σώματος ὑπερβάν,	καὶ	ἐκεῖνα {τε} ἐλυμαίνετο, ἴαμά τε
[53, 28]	μὴ πρότερον ἐκτεθῆναι πρὶν ἂν	καὶ	ἐκείνῃ συνδόξῃ, πάσης αὐτὸν τῆς
[53, 22]	τὴν Ἰβηρίαν ἀφίκετο, καὶ κατεστήσατο	καὶ	ἐκείνην. ~μετὰ δὲ δὴ τοῦτο
[53, 9]	ἡσυχίᾳ ἤδη ποτὲ καταβιῶναι, ἵνα	καὶ	ἐκεῖνο εἰδῆτε ὅτι οὐ μόνον
[53, 13]	τοῖς ἱππεῦσιν, οἷς τοῦθ´ ὑπάρχει,	καὶ	ἐκεῖνο συγκεχώρηται. ταῦτα μὲν οὖν
[53, 14]	οὐ καλῶς ἦρχον, τῷ αὐτοκράτορι	καὶ	ἐκεῖνοι προσετέθησαν, καὶ οὕτω καὶ
[53, 18]	ἀρχομένους ὡς καὶ παῖδας ἀγαπῷεν	καὶ	ἐκεῖνοί σφας ὡς καὶ πατέρας
[53, 22]	τοιαῦτα καταλέγοι, ὁπότε καὶ τούτοις	καὶ	ἐκείνοις καὶ ὁ δῆμος καὶ
[53, 15]	γὰρ τοῦτο καὶ τὸ μισθοφορὰν	καὶ	ἐκείνοις καὶ τοῖς ἄλλοις δίδοσθαι
[53, 7]	μήτε τῆς μοναρχίας ἐπιθυμῆσαι, ἀλλὰ	καὶ	ἐκεῖνον διδομένην αὐτὴν ἀπώσασθαι καὶ
[53, 21]	καὶ ἐπράττετό τι ὃ μὴ	καὶ	ἐκεῖνον ἤρεσκε. τοὺς γοῦν ἄρξοντας
[53, 24]	μάλιστα ὁ Αὔγουστος ὀργὴν ἔσχε,	καὶ	ἐκεῖνον μὲν ἐκδιδάξειν οὐκ ἐς
[53, 32]	ἰσχύειν ἐπέτρεψεν. ἀφ´ οὗ δὴ	καὶ	ἐκεῖνος καὶ οἱ μετ´ αὐτὸν
[53, 20]	τὸ προσεστὸς ἐξεπήδησεν (ἐδημάρχει γάρ)	καὶ	ἐκείνους τε καὶ μετὰ ταῦτα
[53, 29]	χρησάμενοι τά τε σφέτερα ἐκομίσαντο	καὶ	ἐκείνων τοὺς περιλειφθέντας ἐξήλασαν ἐκ
[53, 14]	κληροῦσθαι κελεύει. αἱρετούς τέ τινες	καὶ	ἐκεῖσε ἔπεμψαν, καὶ ἐπὶ πλείω
[53, 7]	καὶ τῇ τύχῃ ἀκμάσαντας ὥστε	καὶ	ἑκόντων καὶ ἀκόντων ὑμῶν αὐταρχῆσαι
[53, 22]	καὶ οἴκοθεν πάνθ´ ὅσα γε	καὶ	ἔλεγε δαπανᾶν δοκεῖν· καὶ διὰ
[53, 11]	οὔτ´ ἀπιστήσαντες διαβαλεῖν τε αὐτὸν	καὶ	ἐλέγξαι ἐτόλμων, οἱ μὲν ὅτι
[53, 4]	πᾶν ἤτοι δικαιωθὲν πέπαυται ἢ	καὶ	ἐλεηθὲν σεσωφρόνισται, καὶ τὸ συναράμενόν
[53, 16]	ἐξ οὗπερ καὶ σεβαστὸν αὐτὸν	καὶ	ἑλληνίζοντές πως, ὥσπερ τινὰ σεπτόν,
[53, 7]	καὶ ἐκεῖνον διδομένην αὐτὴν ἀπώσασθαι	καὶ	ἐμὲ δεδομένην ἀποδιδόναι, ὑπὲρ ἄνθρωπόν
[53, 6]	καὶ τὸ συμφέρον, συμφορώτατον ἡγοῦμαι	καὶ	ἐμοὶ τὸ μήτε πράγματα ἔχειν
[53, 10]	οὕτω πολιτεύσησθε, αὐτοί τε εὐδαιμονήσετε	καὶ	ἐμοὶ χαριεῖσθε, ὅστις ὑμᾶς στασιάζοντας
[53, 5]	ἐς τοῦτο προήγαγεν ὑμᾶς ὥστε	καὶ	ἐμοῦ, καίπερ νέου ἔτι τότε
[53, 10]	πολεμικὰς τοῖς ἀεὶ ἀρίστοις τε	καὶ	ἐμφρονεστάτοις ἐπιτρέπετε, μήτε φθονοῦντές τισι,
[53, 9]	τοῖς μὲν ὀθνείοις τοῖς δὲ	καὶ	ἐμφυλίοις, γενόμενον καὶ τηλικαῦτα πράγματα
[53, 22]	τε τῇ τοῦ Τιβέριδος γεφύρᾳ	καὶ	ἐν Ἀριμίνῳ ἐποιήθησαν· αἱ δ´
[53, 1]	ἔπραξε, καὶ τὰς ἀπογραφὰς ἐξετέλεσε,	καὶ	ἐν αὐταῖς πρόκριτος τῆς γερουσίας
[53, 1]	ψηφισθεῖσαν ἤγαγε μετὰ τοῦ Ἀγρίππου,	καὶ	ἐν αὐτῇ τὴν ἱπποδρομίαν διά
[53, 32]	ἀεί τε τῷ Βρούτῳ συσπουδάσαντα	καὶ	ἐν πᾶσι τοῖς πολέμοις συστρατεύσαντα,
[53, 15]	τοῦ ἔθνους αὐτίκα αὐτὸν ἐξορμᾶσθαι	καὶ	ἐν τῇ ἀνακομιδῇ μὴ ἐγχρονίζειν,
[53, 33]	ἔν τε τῇ τοῦ Κράσσου	καὶ	ἐν τῇ τοῦ Ἀντωνίου συμφορᾷ
[53, 2]	κἀν τοῖς πολέμοις, ἄλλως τε	καὶ	ἐν τῇ τοῦ Ἀντωνίου τοῦ
[53, 23]	ἠτιμώθη ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου, ὥστε	καὶ	ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐτοῦ κωλυθῆναι
[53, 21]	ἐστι. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο	καὶ	ἐν τοῖς ἔπειτα πραχθεῖσι ποιήσω,
[53, 25]	τά τε ὑπερδέξια ἀεὶ προκαταλαμβάνοντες	καὶ	ἐν τοῖς κοίλοις τοῖς τε
[53, 9]	ἐστι πᾶσί τινα, ἄλλως τε	καὶ	ἐν τοσούτοις πολέμοις, τοῖς μὲν
[53, 13]	ῥαβδούχοις τέ σφας ἑκατέρους ὅσοισπερ	καὶ	ἐν τῷ ἄστει νενόμισται χρῆσθαι,
[53, 27]	ἔς τε τὸ θέατρον ἐσήγαγε	καὶ	ἐν τῷ δημαρχικῷ βάθρῳ παρεκαθίσατο.
[53, 32]	κατατίθεσθαι αὐτὴν μήτ´ αὖθις ἀνανεοῦσθαι,	καὶ	ἐν τῷ ὑπηκόῳ τὸ πλεῖον
[53, 28]	Αὔγουστος μετὰ Γαΐου Νωρβανοῦ ἦρξε,	καὶ	ἔν τε τῇ νουμηνίᾳ ὅρκους
[53, 17]	ἄκριτον τὸν ποιήσαντα αὐτὸ ὡς	καὶ	ἐναγῆ ἀπολλύναι. δημαρχεῖν μὲν γάρ,
[53, 13]	αἱρετοὺς χρῆσθαι, καὶ ἐπὶ πλείω	καὶ	ἐνιαυτοῦ χρόνον, ἐφ´ ὅσον ἂν
[53, 25]	ὁμόσε τε τοῖς Ῥωμαίοις ἐχώρησαν	καὶ	ἐνικήθησαν. καὶ οὕτως ἐκεῖνός τέ
[53, 12]	ὅπλα ἔχῃ καὶ στρατιώτας τρέφῃ.	καὶ	ἐνομίσθη διὰ ταῦτα ἡ μὲν
[53, 21]	παρὰ πάντων αὐτὴν εἰληφώς, ἔπραττε,	καὶ	ἐνομοθέτει πολλά. οὐδὲν δὲ δέομαι
[53, 17]	καὶ πανταχοῦ ὁμοίως ἄρχειν, ὥστε	καὶ	ἐντὸς τοῦ πωμηρίου καὶ τοὺς
[53, 4]	μετὰ ταῦθ´ ὑμῖν προσεκτησάμην, ἵνα	καὶ	ἐξ αὐτῶν τῶν ἔργων καταμάθητε
[53, 26]	ταῖς Ἄλπεσι τροπαιοφόρος οἱ ᾠκοδομήθη,	καὶ	ἐξουσία ἐδόθη τοῦ τῇ πρώτῃ
[53, 18]	τοῦ πατρὸς ἐπωνυμία τάχα μὲν	καὶ	ἐξουσίαν τινὰ αὐτοῖς, ἥν ποτε
[53, 23]	ὁ δὲ δὴ Γάλλος Κορνήλιος	καὶ	ἐξύβρισεν ὑπὸ τῆς τιμῆς. πολλὰ
[53, 32]	ὅπως ὅτι πλεῖστοι ὑπατεύωσιν, ἠθέλησε,	καὶ	ἔξω τοῦ ἄστεως αὐτὸ ἐποίησεν,
[53, 27]	στοὰν τὴν τοῦ Ποσειδῶνος ὠνομασμένην	καὶ	ἐξῳκοδόμησεν ἐπὶ ταῖς ναυκρατίαις καὶ
[53, 22]	δὴ ταῦτα ὁ Αὔγουστος ἔπραξε,	καὶ	ἐξώρμησε μὲν ὡς καὶ ἐς
[53, 12]	Δελματίαν ἀντέλαβε. καὶ τοῦτο μὲν	καὶ	ἐπ´ ἄλλων ἐθνῶν μετὰ ταῦτ´
[53, 5]	πάντα τὰ περιεστηκότα, καὶ ἔπραξα	καὶ	ἔπαθον ἅπερ ἴστε. ἐξ ὧν
[53, 11]	μὲν ἠναγκάζοντο οἱ δὲ ἐπλάττοντο.	καὶ	ἐπαινεῖν αὐτὸν οἱ μὲν οὐκ
[53, 2]	εὐδοκιμῶν τε οὖν ἐπὶ τούτοις	καὶ	ἐπαινούμενος ἐπεθύμησε καὶ ἑτέραν τινὰ
[53, 32]	μνημονεύοντα αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ἔχοντα	καὶ	ἐπαίνους ποιούμενον· τό τε γὰρ
[53, 23]	τὸν Αὔγουστον ἀπελήρει, πολλὰ δὲ	καὶ	ἐπαίτια παρέπραττε· καὶ γὰρ καὶ
[53, 4]	καὶ τὴν πόλιν ἐκ μεγάλων	καὶ	ἐπαλλήλων κακῶν ἐξελέσθαι ἠθέλησα. ~ὄφελον
[53, 13]	χώραν ἐσέλθωσιν, ἑκάτεροι ὁμοίως ἀναλαμβάνουσι,	καὶ	ἐπειδὰν διάρξωσιν, εὐθὺς κατατίθενται. ~οὕτω
[53, 27]	δι´ ἐκείνου καὶ ἀπὼν ἑώρτασε·	καὶ	ἐπειδὴ ἡ οἰκία ἡ ἐν
[53, 25]	πρὸς τοὺς Καντάβρους ἅμα ἐπολέμησε,	καὶ	ἐπειδὴ μήτε προσεχώρουν οἱ ἅτε
[53, 33]	ἄλλα ὡς ἐλευθέροις σφίσι προσεφέρετο,	καὶ	ἐπειδὴ ὁ μὲν Τιριδάτης αὐτός,
[53, 28]	βεβαιοῦσα τὰς πράξεις αὐτοῦ ἐποιήσατο,	καὶ	ἐπειδὴ πλησιάζειν τε ἤδη τῇ
[53, 2]	ἐκ τῶν ἰδίων δῆθεν ἀνήλισκε,	καὶ	ἐπειδὴ χρημάτων τῷ δημοσίῳ ἐδέησεν,
[53, 13]	προσέταξεν) ἔπειτα δὲ τοὺς μὲν	καὶ	ἐπετησίους καὶ κληρωτοὺς εἶναι, πλὴν
[53, 24]	καίπερ ἀγνὼς ὤν, μετὰ μαρτύρων,	καὶ	ἐπήρετο εἰ γνωρίζοι ἑαυτόν, ἐπειδή
[53, 27]	αὐτοῖς ὁ Αὔγουστος ᾐτιάσατο, ἀλλὰ	καὶ	ἐπὶ πλεῖον ἐτίμησε. τούς τε
[53, 4]	ὑπ´ ἐμοῦ ἐθελῆσαι. οὐ μέντοι	καὶ	ἐπὶ πλεῖον ὑμᾶς ἐξηγήσομαι, οὐδὲ
[53, 1]	τῶν αἰχμαλώτων ἐγένετο. καὶ ταῦτα	καὶ	ἐπὶ πλείους ἡμέρας ἐπράχθη, οὐδὲ
[53, 14]	τέ τινες καὶ ἐκεῖσε ἔπεμψαν,	καὶ	ἐπὶ πλείω ἐνιαυτοῦ χρόνον ἔστιν
[53, 32]	πλειόνων δεόμενος, ἀπέδειξε· καὶ τοῦτο	καὶ	ἐπὶ πλείω ἔτη ἐγένετο. ἔμελλον
[53, 13]	τῶν ἀντιστρατήγων τοὺς αἱρετοὺς χρῆσθαι,	καὶ	ἐπὶ πλείω καὶ ἐνιαυτοῦ χρόνον,
[53, 29]	ἐσήγαγον καὶ κατεφόνευσαν. οὐ μέντοι	καὶ	ἐπὶ πολὺ ἥσθησαν· τῆς τε
[53, 12]	ἡγεμονεύεται, ἐπεὶ τό γε ἀρχαῖον	καὶ	ἐπὶ πολὺ καὶ σύνδυο καὶ
[53, 32]	αὐτὸ ἐποίησεν, ἵνα μὴ κωλυθῇ.	καὶ	ἐπί τε τούτῳ ἔπαινον ἔσχε,
[53, 28]	τινὰ ἐπί τε τῇ σωτηρίᾳ	καὶ	ἐπὶ τῇ ἀνακομιδῇ αὐτοῦ ἐγένετο.
[53, 26]	ἐπινίκια αὐτῷ καὶ ἐπὶ τούτοις	καὶ	ἐπὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς τότε
[53, 9]	ὑφ´ ὑμῶν κολασθήσεται. ἅπερ που	καὶ	ἐπὶ τοῦ πατρός μου γέγονεν·
[53, 18]	πάντων ἡμῶν δίδωσιν, οὐ μέντοι	καὶ	ἐπὶ τοῦτο ἀρχὴν ἐγένετο ἀλλ´
[53, 14]	διάρξωσιν, εὐθὺς κατατίθενται. ~οὕτω μὲν	καὶ	ἐπὶ τούτοις ἔκ τε τῶν
[53, 26]	που καὶ τὰ ἐπινίκια αὐτῷ	καὶ	ἐπὶ τούτοις καὶ ἐπὶ τοῖς
[53, 21]	αὐτὸς ἐκλεγόμενος προεβάλλετο, τοὺς δὲ	καὶ	ἐπὶ τῷ δήμῳ τῷ τε
[53, 29]	εἴ τις ἔλαιον οἴνῳ μεμιγμένον	καὶ	ἔπιε καὶ ἠλείψατο. ὅπερ που
[53, 12]	δ´ ἰσχυρότερα ὡς καὶ σφαλερὰ	καὶ	ἐπικίνδυνα καὶ ἤτοι πολεμίους τινὰς
[53, 12]	προστασίαν τῶν κοινῶν πᾶσαν ὡς	καὶ	ἐπιμελείας τινὸς δεομένων ὑπεδέξατο, οὔτε
[53, 5]	ἐμαυτὸν ἐς πάντα τὰ περιεστηκότα,	καὶ	ἔπραξα καὶ ἔπαθον ἅπερ ἴστε.
[53, 21]	πλῆθος αὖ συνελέγετο· οὐ μέντοι	καὶ	ἐπράττετό τι ὃ μὴ καὶ
[53, 10]	πόλιν ἔς τε πολέμους πολλοὺς	καὶ	ἐς κινδύνους μεγάλους αὖθις ἐμβαλεῖτε.
[53, 29]	ὁ τῆς Αἰγύπτου ἄρχων ἐπεστράτευσε.	καὶ	ἐς μὲν ὄψιν οὐδεὶς αὐτῷ
[53, 18]	ἐγένετο ἀλλ´ ἔς τε τιμὴν	καὶ	ἐς παραίνεσιν, ἵν´ αὐτοί τε
[53, 21]	νομίζεσθαι. ἐσέφερε μὲν γάρ τινα	καὶ	ἐς πᾶσαν τὴν γερουσίαν, βέλτιον
[53, 15]	ταῦθ´ οὕτω γίγνεται· πέμπονται δὲ	καὶ	ἐς τὰ ἕτερα, τὰ τοῦ
[53, 15]	πολιτικὰ τείχη μόνα τοὺς δὲ	καὶ	ἐς τὰ ξενικὰ ἀποστέλλει, ὥσπερ
[53, 7]	ἔς τε τὸ κοινὸν εὐεργετημάτων	καὶ	ἐς τὰ οἰκεῖα σεμνολογημάτων ἡμῖν
[53, 22]	ἔπραξε, καὶ ἐξώρμησε μὲν ὡς	καὶ	ἐς τὴν Βρεττανίαν στρατεύσων, ἐς
[53, 17]	ποιοῦνται καὶ τοὺς μὲν καταλέγουσι	καὶ	ἐς τὴν ἱππάδα καὶ ἐς
[53, 32]	πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησεν, οὐ μέντοι	καὶ	ἐς τὴν Συρίαν ἀφίκετο, ἀλλ´
[53, 17]	καταλέγουσι καὶ ἐς τὴν ἱππάδα	καὶ	ἐς τὸ βουλευτικόν, τοὺς δὲ
[53, 21]	ἐνομοθέτει, ἀλλ´ ἔστι μὲν ἁ	καὶ	ἐς τὸ δημόσιον προεξετίθει, ὅπως,
[53, 30]	τῇ τῶν Ῥωμαίων πανηγύρει ἐσφέρεσθαι	καὶ	ἐς τὸ μέσον τῶν ἀρχόντων
[53, 30]	τε ἔθαψεν, ἐπαινέσας ὥσπερ εἴθιστο,	καὶ	ἐς τὸ μνημεῖον ὃ ᾠκοδομεῖτο
[53, 23]	ἔς τε τὸ αὐτῷ ἐκείνῳ	καὶ	ἐς τὸ τῷ δημοσίῳ συμφέρον)
[53, 19]	γὰρ ἔς τε τὴν βουλὴν	καὶ	ἐς τὸν δῆμον πάντα, καὶ
[53, 17]	ἀπολλύναι. δημαρχεῖν μὲν γάρ, ἅτε	καὶ	ἐς τοὺς εὐπατρίδας πάντως τελοῦντες,
[53, 25]	βασιλεύων ἔς τε τοὺς φίλους	καὶ	ἐς τοὺς συμμάχους τοῦ δήμου
[53, 16]	μὲν τὸ τῶν δὲ τὸ	καὶ	ἐσηγουμένων καὶ αἱρουμένων, ὁ Καῖσαρ
[53, 21]	μείζω προσκοπεῖσθαι, τοῦτό τε ἐποίει	καὶ	ἔστιν ὅτε καὶ ἐδίκαζε μετ´
[53, 16]	πέντε, καὶ μετὰ τοῦτο δέκα	καὶ	ἕτερα αὖθις δέκα πεμπτάκις ἃ
[53, 2]	ἐπὶ τούτοις καὶ ἐπαινούμενος ἐπεθύμησε	καὶ	ἑτέραν τινὰ μεγαλοψυχίαν διαδείξασθαι, ὅπως
[53, 18]	τινος ἔχειν δοκῶσιν· ~ἤδη δὲ	καὶ	ἕτερόν τι, ὃ μηδενὶ τῶν
[53, 19]	φράσω, εἴτ´ ὄντως οὕτως εἴτε	καὶ	ἑτέρως πως ἔχει. προσέσται μέντοι
[53, 32]	ἐν πᾶσι τοῖς πολέμοις συστρατεύσαντα,	καὶ	ἔτι καὶ τότε καὶ μνημονεύοντα
[53, 32]	οὐ μόνον οὐκ ἐμίσησεν ἀλλὰ	καὶ	ἐτίμησε. καὶ διὰ ταῦθ´ ἡ
[53, 8]	μὲν πάλαι Ῥωμαίους καὶ ἀρετῆς	καὶ	εὐδοξίας ἐφεῖσθαι, νῦν δὲ ἐξίτηλον
[53, 8]	ὑμῶν καὶ εἰρηνούντων καὶ ὁμονοούντων	καὶ	εὐθενούντων καὶ τὸ μέγιστον ἐθελοντηδὸν
[53, 4]	τά τε στρατιωτικὰ ἀκμάζει μοι	καὶ	εὐνοίᾳ καὶ ῥώμῃ, καὶ χρήματα
[53, 10]	τοῦ τὴν πόλιν καὶ σώζεσθαι	καὶ	εὐπραγεῖν φιλοτιμούμενοι. καὶ τοὺς μὲν
[53, 19]	τινὰ καὶ χάριτι φιλίᾳ τε	καὶ	ἔχθρᾳ τισὶν ἐρρήθη, παρὰ γοῦν
[53, 26]	τοῦ αὐτοκράτορος τῷ Αὐγούστῳ ἔδωκε.	καὶ	ἐψηφίσθη μέν που καὶ τὰ
[53, 23]	ἀρχαιρεσίας συνῳκοδομημένα καὶ πλαξὶ λιθίναις	καὶ	ζωγραφήμασιν ἐπεκόσμησεν, Ἰούλια αὐτὰ ἀπὸ
[53, 19]	καὶ πολλοὶ συνέγραφον, κἀκ τούτου	καὶ	ἡ ἀλήθεια αὐτῶν, εἰ καὶ
[53, 26]	τὴν ὑπήκοον ἐσήγαγε, καὶ οὕτω	καὶ	ἡ Γαλατία μετὰ τῆς Λυκαονίας
[53, 23]	γραφὰς κατ´ αὐτοῦ πολλὰς ἀπήνεγκαν,	καὶ	ἡ γερουσία ἅπασα ἁλῶναί τε
[53, 12]	μετὰ ταῦτ´ ἐπράχθη, ὥς που	καὶ	ἡ διέξοδος τοῦ λόγου δηλώσει·
[53, 12]	ἡ Νουμιδία ἥ τε Ἀσία	καὶ	ἡ Ἑλλὰς μετὰ τῆς Ἠπείρου,
[53, 17]	ἐγένετο, προστίθενται, καὶ δι´ αὐτῆς	καὶ	ἡ ἐξαρίθμησις τῶν ἐτῶν τῆς
[53, 12]	Ἰβηρία, ἥ τε περὶ Ταρράκωνα	καὶ	ἡ Λυσιτανία, καὶ Γαλάται πάντες,
[53, 22]	ἐκστρατεύσειν δι´ αὐτῆς ἤμελλεν, ἐπεμελήθη.	καὶ	ἡ μὲν εὐθὺς τότε ἐγένετο,
[53, 12]	διὰ ταῦτα ἡ μὲν Ἀφρικὴ	καὶ	ἡ Νουμιδία ἥ τε Ἀσία
[53, 12]	Βρεττανικοῦ οὖσαν. ταῦτά τε οὖν	καὶ	ἡ Συρία ἡ κοίλη καλουμένη
[53, 15]	πᾶσί σφισιν, ἀλλ´ ὥς που	καὶ	ἡ χρεία ἀπῄτει, ἐτάχθη· καὶ
[53, 18]	δὲ τὴν τοῦ ἀξιώματος λαμπρότητα.	καὶ	ἥ γε τοῦ πατρὸς ἐπωνυμία
[53, 19]	ἐκ πολλῶν ὧν ἀνέγνων ἢ	καὶ	ἤκουσα ἢ καὶ εἶδον τεκμήρασθαι.
[53, 29]	ἔλαιον οἴνῳ μεμιγμένον καὶ ἔπιε	καὶ	ἠλείψατο. ὅπερ που πάνυ ὀλίγοις
[53, 5]	ποτὲ καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν,	καὶ	ἡμᾶς τοὺς ἐν τῇδε τῇ
[53, 8]	δαιμονιώτερος εὑρεθείη; ὅστις, ὦ Ζεῦ	καὶ	Ἥρακλες, στρατιώτας τοσούτους καὶ τοιούτους,
[53, 23]	τέ οἱ καὶ συμβιωτοῦ ὄντος,	καὶ	ἠτιμώθη ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου, ὥστε
[53, 12]	ὡς καὶ σφαλερὰ καὶ ἐπικίνδυνα	καὶ	ἤτοι πολεμίους τινὰς προσοίκους ἔχοντα
[53, 11]	αὐτοῦ οἱ δὲ τὴν γνώμην,	καὶ	ἤχθοντο οἱ μὲν τῇ πραγματείᾳ
[53, 14]	περὶ τοὺς βουλευτὰς τούς γε	καὶ	θανατοῦν τοὺς ἀρχομένους ἐξουσίαν ἔχοντας
[53, 13]	καὶ προσενεανιεύσατο εἰπὼν ὅτι, ἂν	καὶ	θᾶττον ἡμερωθῇ, θᾶττον αὐτοῖς καὶ
[53, 20]	σοι καθωσιώμεθα" καὶ ὁ μὲν	καὶ	θῦσαι ἐπὶ τούτῳ πάντας ἐποίει,
[53, 10]	ἐν τῷ κοινῷ μόνον ἀλλὰ	καὶ	ἰδίᾳ ἀκριβῶς παρατηρεῖσθε, ὅπως μὴ
[53, 8]	ἐπιβουλὰς προορῶμαι. καὶ διὰ ταῦτα	καὶ	ἰδιωτεῦσαι μᾶλλον εὐκλεῶς ἢ μοναρχῆσαι
[53, 9]	ἀνηρτημένα διοικοῖτο. ~δι´ οὖν ταῦτα	καὶ	ἱκετεύω καὶ δέομαι πάντων ὑμῶν
[53, 17]	ἂν ὁ ἀεὶ κρατῶν ἐθελήσῃ.	καὶ	ἵνα γε μὴ ἐκ δυναστείας
[53, 14]	οἷς ἄρξαι ἐπέτρεψαν· καί τινες	καὶ	ἱππεῦσιν ἀντὶ τῶν βουλευτῶν ἔθνη
[53, 9]	μου γέγονεν· ἐκεῖνος μὲν γὰρ	καὶ	ἰσόθεος ἀπεδείχθη καὶ τιμῶν ἀιδίων
[53, 21]	μετ´ αὐτῶν. ἔκρινε μὲν γὰρ	καὶ	καθ´ ἑαυτὴν ἡ βουλὴ πᾶσα
[53, 22]	τὴν ἀρχὴν διῴκησε, λέξω δὲ	καὶ	καθ´ ἕκαστον ὅσα ἀναγκαῖόν ἐστι
[53, 10]	ῥᾳδίως διοικεῖσθαι δυναμένων ἀμελήσητε. ~καίτοι	καὶ	καθ´ ἕκαστον τῶν μειζόνων οὐκ
[53, 19]	πρός τε τὸ πολέμιον ἀεὶ	καὶ	καθ´ ἡμέραν ὡς εἰπεῖν γίγνεταί
[53, 1]	τε ἀποθήκας τῶν βιβλίων, ἐξεποίησε	καὶ	καθιέρωσε. καὶ τὴν πανήγυριν τὴν
[53, 8]	ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μέγα τι	καὶ	καλὸν πεποιηκέναι δόξαι ἠθέλησαν, πῶς
[53, 0]	καθιερώθη. η. Ὡς Καῖσαρ Ἄστυρσι	καὶ	Καντάβροις ἐπολέμησεν. θ. Ὡς Γαλατία
[53, 17]	ἐτῶν τῆς ἀρχῆς αὐτῶν, ὡς	καὶ	κατ´ ἔτος αὐτὴν μετὰ τῶν
[53, 25]	ἐμβαλὼν ῥᾷστά τε αὐτούς, ἅτε	καὶ	κατ´ ὀλίγους προσπίπτοντάς σφισιν, ἐνίκησε,
[53, 18]	ἔχοντες κατά τε τοὺς νόμους	καὶ	κατὰ τὸ ἤδη πάτριον νομίζουσι.
[53, 20]	λοιπούς, κατά τε τὰς ὁδοὺς	καὶ	κατὰ τοὺς στενωποὺς περινοστήσας, καθιερῶσαί
[53, 19]	τε παραδυναστευόντων σφίσι βουλήματα ὑποπτεύεται.	καὶ	κατὰ τοῦτο πολλὰ μὲν οὐ
[53, 24]	ἐπειδήπερ αὔξειν ἤρχετο, μέλλοντές που	καὶ	κατὰ τούτου τὰ αὐτά, ἄν
[53, 14]	δοκιμάσῃ. ἐκαινοτομήθη μὲν γάρ τι	καὶ	κατὰ τούτους, ἀλλ´ ἐπειδὴ ταχὺ
[53, 22]	ἔς τε τὴν Ἰβηρίαν ἀφίκετο,	καὶ	κατεστήσατο καὶ ἐκείνην. ~μετὰ δὲ
[53, 29]	χωρία αὐτοὺς ἐπιτήδειά σφισιν ἐσήγαγον	καὶ	κατεφόνευσαν. οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ
[53, 21]	πρότερον, καί τισι καὶ πρεσβείαις	καὶ	κηρυκείαις καὶ δήμων καὶ βασιλέων
[53, 12]	κοίλη καλουμένη ἥ τε Φοινίκη	καὶ	Κιλικία καὶ Κύπρος καὶ Αἰγύπτιοι
[53, 6]	οὗπερ ἕνεκα πολλοὶ καὶ πολεμεῖν	καὶ	κινδυνεύειν πολλάκις αἱροῦνται, πῶς μὲν
[53, 8]	Κούρτιος ὁ Ῥήγουλος οἱ Δέκιοι	καὶ	κινδυνεῦσαι καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ
[53, 13]	δὲ τοὺς μὲν καὶ ἐπετησίους	καὶ	κληρωτοὺς εἶναι, πλὴν εἴ τῳ
[53, 3]	ὅσον οὐ πείθουσί τινας, ἀλλὰ	καὶ	κόβαλοι δοκοῦσιν εἶναι. οὐ μὴν
[53, 29]	κἀκ τούτου στρατιώτας συχνοὺς ὡς	καὶ	κομιοῦντας αὐτὰ λαβόντες ἔς τε
[53, 12]	ἥ τε Φοινίκη καὶ Κιλικία	καὶ	Κύπρος καὶ Αἰγύπτιοι ἐν τῇ
[53, 27]	ὅτι στρατηγῶν ἄρκτους τε τριακοσίας	καὶ	Λιβυκὰ ἕτερα θηρία ἴσα ἐν
[53, 27]	τε ἐν τῷ τότε χρόνῳ	καὶ	λίπα ἀσκεῖν μάλιστα ἐδόκουν, ἐπεκάλεσε.
[53, 17]	βραχύτατον μὴ ὅτι ἔργῳ ἀλλὰ	καὶ	λόγῳ ἀδικεῖσθαι δόξωσι, καὶ ἄκριτον
[53, 32]	αὐτὴν ἐπιτρέπεσθαι. ~ῥαΐσας δ´ οὖν,	καὶ	μαθὼν τὸν Μάρκελλον οὐκ ἐπιτηδείως
[53, 3]	οὐδὲ ἑτέρου λέγοντος πιστεύειν βούλεται,	καὶ	μάλισθ´ ὅτι πᾶς παντὶ τῷ
[53, 4]	γοῦν βοηθῆσον ἡμῖν ἕτοιμον ἔτι	καὶ	μᾶλλον εἶναι. τά τε στρατιωτικὰ
[53, 32]	τὴν Συρίαν ἀφίκετο, ἀλλ´ ἔτι	καὶ	μᾶλλον μετριάζων ἐκεῖσε μὲν τοὺς
[53, 23]	τῆς τιμῆς. πολλὰ μὲν γὰρ	καὶ	μάταια ἐς τὸν Αὔγουστον ἀπελήρει,
[53, 6]	δύνασθαι, ἔμοιγε πιστευσάτω. πολλὰ γὰρ	καὶ	μεγάλα καταλέξαι ἔχων ὅσα καὶ
[53, 7]	ἀλλ´ ἵνα εἰδῆτε ὅτι πολλῶν	καὶ	μεγάλων ἔς τε τὸ κοινὸν
[53, 7]	οὔθ´ ὅτι τοὺς ἐμφυλίους πολέμους	καὶ	μεγίστους καὶ ποικιλωτάτους διὰ πάντων
[53, 24]	ἐπικουρίαν μετὰ τῶν ἑαυτοῦ δούλων	καὶ	μεθ´ ἑτέρων τινῶν μισθωτῶν ποιησάμενος,
[53, 19]	πως ἢ ὡς πράττεται διαθροεῖται.	καὶ	μέντοι καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς
[53, 20]	(ἐδημάρχει γάρ) καὶ ἐκείνους τε	καὶ	μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς λοιπούς,
[53, 33]	ἐς τὴν βουλὴν αὐτοὺς ἐσήγαγε,	καὶ	μετὰ τοῦτ´ ἐπιτραπεὶς παρ´ αὐτῆς
[53, 16]	ἄλλα ἔτη πέντε, εἶτα πέντε,	καὶ	μετὰ τοῦτο δέκα καὶ ἕτερα
[53, 11]	ἀναγιγνώσκοντος αὐτοῦ διεβόων πολλὰ δὲ	καὶ	μετὰ τοῦτο, μοναρχεῖσθαί τε δεόμενοι
[53, 0]	γερουσίᾳ ὡς τῆς μοναρχίας ἀφιστάμενος	καὶ	μετὰ τοῦτο τὰ ἔθνη πρὸς
[53, 11]	οὐκ ἤθελον, ἀλλὰ πολλὰ μὲν	καὶ	μεταξὺ ἀναγιγνώσκοντος αὐτοῦ διεβόων πολλὰ
[53, 21]	σφίσι πολλὴν ἔνεμε, καί τινα	καὶ	μετέγραφε. τὸ δὲ δὴ πλεῖστον
[53, 8]	καὶ ὑπὸ πολλῶν ἅμα διαγόμενα	καὶ	μὴ ἐς ἕνα τινὰ ἀνηρτημένα
[53, 25]	ἀργύριόν τέ τι ῥητόν, ὡς	καὶ	μηδὲν δεινὸν ἄλλο δράσων, ᾔτησε,
[53, 9]	μὲν γὰρ καὶ ἀσφαλῶς ζήσειν	καὶ	μηδὲν ὑπὸ μηδενὸς μήτε ἔργῳ
[53, 10]	τοὺς κειμένους νόμους ἰσχυρῶς φυλάττετε,	καὶ	μηδένα αὐτῶν μεταβάλητε· τὰ γὰρ
[53, 17]	τινός, ἂν μὴ συνεπαινῶσι, παύειν,	καὶ	μήθ´ ὑβρίζεσθαι κἂν ἄρα τι
[53, 8]	καὶ πόλεις καὶ ἔθνη κεκτημένος,	καὶ	μήτ´ ἀλλοφύλου τινὸς ἔτι προσπολεμοῦντός
[53, 6]	ὑπήκοα, καὶ πολιτεύεσθε ὥσπερ εἰώθειτε.	~καὶ	μήτε θαυμάσητε εἰ ταῦθ´ οὕτω
[53, 32]	συστρατεύσαντα, καὶ ἔτι καὶ τότε	καὶ	μνημονεύοντα αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ἔχοντα
[53, 8]	οὐδ´ εἰ μυριάκις ἀποθανεῖν ἢ	καὶ	μοναρχῆσαί με ἔδει· τοῦτο δὲ
[53, 29]	Ῥωμαίων οὗτοι, νομίζω δ´ ὅτι	καὶ	μόνοι, τοσοῦτον ἐπὶ πολέμῳ τῆς
[53, 18]	ἄντικρυς ἐδόθη, προσεκτήσαντο, ὑφ´ οὗπερ	καὶ	μόνου καὶ ἐκεῖνα ἂν καὶ
[53, 16]	αὖθις τότε ἀνανεούμενοι· καὶ τοῦτο	καὶ	νῦν γίγνεται. ὁ δ´ οὖν
[53, 14]	ὑπατεύοντες ἡγεμονίας ἐθνῶν ἔσχον, ὃ	καὶ	νῦν ἔστιν ὅτε γίγνεται· τῇ
[53, 18]	Δομιτιανὸς διὰ βίου· οὐ μέντοι	καὶ	νῦν ἔτι τοῦτο γίγνεται· τὸ
[53, 18]	κατὰ τὸ ἤδη πάτριον νομίζουσι.	καὶ	νῦν μὲν πᾶσαι ἅμα αὐτοῖς
[53, 17]	τῶν νόμων ὡς πλήθει γενόμεναι	καὶ	νῦν πλὴν τῆς τῶν τιμητῶν
[53, 20]	τῷ Αὐγούστῳ κατηνάγκασεν· ἀφ´ οὗπερ	καὶ	νῦν προστρεπόμενοι τὸν κρατοῦντα λέγειν
[53, 13]	τήν τε στρατιωτικὴν σκευὴν φοροῦντας	καὶ	ξίφος, οἷς γε καὶ στρατιώτας
[53, 23]	τῷ Ταύρῳ τῷ Στατιλίῳ ὑπάτευσε,	καὶ	ὁ Ἀγρίππας τὰ Σέπτα ὠνομασμένα
[53, 14]	ἐκ τῶν ὁμοτίμων, οὓς ἂν	καὶ	ὁ αὐτοκράτωρ δοκιμάσῃ. ἐκαινοτομήθη μὲν
[53, 22]	καὶ ἐκείνοις καὶ ὁ δῆμος	καὶ	ὁ αὐτοκράτωρ ἐπίκοινον ἀεὶ χρῶνται;
[53, 4]	τὸ μέγιστον, οὕτω καὶ ὑμεῖς	καὶ	ὁ δῆμος διάκεισθε πρός με
[53, 22]	ὁπότε καὶ τούτοις καὶ ἐκείνοις	καὶ	ὁ δῆμος καὶ ὁ αὐτοκράτωρ
[53, 29]	προεχώρει· ἥ τε γὰρ ἐρημία	καὶ	ὁ ἥλιος τά τε ὕδατα
[53, 25]	παρεῖχον, ἐν ἀπόρῳ παντάπασιν ἐγένετο.	καὶ	ὁ μὲν ἔκ τε τοῦ
[53, 20]	λέγειν εἰώθαμεν ὅτι σοι καθωσιώμεθα"	καὶ	ὁ μὲν καὶ θῦσαι ἐπὶ
[53, 23]	αὐτὰ ἀπὸ τοῦ Αὐγούστου προσαγορεύσας.	καὶ	ὁ μὲν οὐχ ὅπως φθόνον
[53, 23]	δοθῆναι καὶ ἑαυτοὺς βουθυτῆσαι ἐψηφίσατο.	καὶ	ὁ μὲν περιαλγήσας ἐπὶ τούτοις
[53, 17]	μόνον οἱ νικήσαντές τινας ἀλλὰ	καὶ	οἱ ἄλλοι πάντες, πρὸς δήλωσιν
[53, 29]	προπαρεσκευάσαντο. κἀν τῷ πόνῳ τούτῳ	καὶ	οἱ βάρβαροί σφισι προσεπέθεντο. τέως
[53, 12]	τε καὶ Βελγικοί, αὐτοί τε	καὶ	οἱ ἔποικοί σφων· Κελτῶν γάρ
[53, 30]	Καίσαρος, Μαρκέλλου δὲ ὠνομασμένου ἐτίμησεν,	καὶ	οἱ καὶ εἰκόνα χρυσῆν καὶ
[53, 25]	οἵ τε Σάλασσοι ἐπαναστάντες αὐτῷ	καὶ	οἱ Κάνταβροι οἵ τε Ἄστυρες
[53, 12]	Γαλάται πάντες, οἵ τε Ναρβωνήσιοι	καὶ	οἱ Λουγδουνήσιοι Ἀκυιτανοί τε καὶ
[53, 32]	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ ἐκεῖνος	καὶ	οἱ μετ´ αὐτὸν αὐτοκράτορες ἐν
[53, 16]	αὐτὸν μοναρχῆσαι. καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	οἱ μετὰ ταῦτα αὐτοκράτορες, καίτοι
[53, 14]	οὓς ἂν ὁ κλῆρος ἀποδείξῃ,	καὶ	οἱ παρεδρεύοντες τοῖς τὸ κῦρος
[53, 5]	εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ, καθάπερ ποτὲ	καὶ	οἱ πατέρες ἡμῶν, καὶ ἡμᾶς
[53, 7]	καὶ τοιαῦτα ταῦτά ἐστιν ὅσα	καὶ	οἷα οὐδὲ σύμπαντες οἱ πατέρες
[53, 22]	ἐς νόμισμα κατέκοψε τοῦ δὴ	καὶ	οἴκοθεν πάνθ´ ὅσα γε καὶ
[53, 14]	ἐξουσίαν ἔχοντας ἐνομίσθη. πέμπονται γὰρ	καὶ	οἷς οὐκ ἔξεστι τοῦτο, ἐς
[53, 24]	ὥστε καὶ προγράψαι ὅτι ἄθραυστον	καὶ	ὁλόκληρον τῷ διαδόχῳ τὴν πόλιν
[53, 19]	δημοκρατουμένους αὐτοὺς σωθῆναι. οὐ μέντοι	καὶ	ὁμοίως τοῖς πρόσθεν τὰ μετὰ
[53, 5]	τὴν πόλιν, ἀλλ´ ἐν εἰρήνῃ	καὶ	ὁμονοίᾳ, καθάπερ ποτὲ καὶ οἱ
[53, 8]	ἀλλὰ πάντων ὑμῶν καὶ εἰρηνούντων	καὶ	ὁμονοούντων καὶ εὐθενούντων καὶ τὸ
[53, 24]	ὥσπερ οὐκ ἐξὸν τῷ κακῷ	καὶ	ὃν οὐκ ᾔδει πρότερον συκοφαντῆσαι.
[53, 13]	οὐκ ἐκ τῶν ὑπατευκότων εἰσί,	καὶ	ὀνομάζονται ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ ἀριθμοῦ
[53, 12]	ὦσιν, αὐτὸς δὲ δὴ μόνος	καὶ	ὅπλα ἔχῃ καὶ στρατιώτας τρέφῃ.
[53, 14]	μὲν αὐτοκράτωρ ὅποι τέ τινα	καὶ	ὁπότε ἤθελεν ἔστελλε, καὶ πολλοὶ
[53, 31]	{ἐν} παραπετάσμασι κατὰ κορυφὴν διαλαβεῖν	καὶ	ὀρχηστήν τινα ἱππέα γυναῖκά τε
[53, 32]	ἐν ταὐτῷ οὖσι συμβῇ, ἔστειλε.	καὶ	ὃς ἐκ μὲν τῆς πόλεως
[53, 25]	τοὺς Σαλάσσους Τερέντιον Οὐάρρωνα ἔπεμψε.	καὶ	ὃς πολλαχῇ ἅμα, ὅπως μὴ
[53, 4]	ὅσα μοι ὑμεῖς ἐπετρέψατε, ἀλλὰ	καὶ	ὅσα αὐτὸς μετὰ ταῦθ´ ὑμῖν
[53, 13]	πάντες ὁμοίως οἱ ἀντιστράτηγοι χρῶνται,	καὶ	ὅσοι γε οὐκ ἐκ τῶν
[53, 10]	ὅσα προστάττουσιν ὑμῖν οὗτοι ποιεῖν	καὶ	ὅσων ἀπαγορεύουσιν ἀπέχεσθαι, μὴ τῷ
[53, 32]	ἐπί τε τούτῳ ἔπαινον ἔσχε,	καὶ	ὅτι Λούκιον ἀνθ´ ἑαυτοῦ Σήστιον
[53, 20]	ὅτι τε ἐπὶ μέγα αὐξήσοι	καὶ	ὅτι πᾶσαν τὴν πόλιν ὑποχειρίαν
[53, 10]	τοιούτους ἀπέδειξα, ἂν δ´ ἀδυνατήσητε	καὶ	ὁτιοῦν αὐτῶν πρᾶξαι, ἐμὲ μὲν
[53, 29]	πέμψαντες πρὸς τὸν Αἰμίλιον, πρὶν	καὶ	ὁτιοῦν ἐκφῆναί οἱ, σῖτόν τε
[53, 7]	ἂν εἶπον αὐτὰ ἀρχήν, εἰ	καὶ	ὁτιοῦν πλεονεκτήσειν ἀπ´ αὐτῶν ἤμελλον)
[53, 18]	ἀπὸ πάσης ἀναγκαίας νομίσεώς εἰσι	καὶ	οὐδενὶ τῶν γεγραμμένων ἐνέχονται. καὶ
[53, 31]	ἐς τὰ μάλιστα αὐτὸν ὄντα,	καὶ	οὐκ ἐβούλετο παρ´ ἑαυτοῦ δὴ
[53, 5]	καὶ ὑπὲρ τὴν δύναμιν κατέπραξα·	καὶ	οὐκ ἔστιν ὅ τι τῶν
[53, 8]	γὰρ καὶ πεπόνημαι καὶ τεταλαιπώρημαι,	καὶ	οὐκέτ´ οὔτε τῇ ψυχῇ οὔτε
[53, 14]	ἰσαρίθμους τε γὰρ τοῖς ἔθνεσι,	καὶ	οὓς ἂν ἐθελήσῃ, κληροῦσθαι κελεύει.
[53, 8]	αὐτεπάγγελτος καὶ ἀρχῆς τηλικαύτης ἀφίσταμαι	καὶ	οὐσίας τοσαύτης ἀπαλλάττομαι. ὥστ´ εἴπερ
[53, 26]	ἀλλ´ ἐς τὴν ὑπήκοον ἐσήγαγε,	καὶ	οὕτω καὶ ἡ Γαλατία μετὰ
[53, 7]	τοι τοσοῦτόν τε ἰσχύσαντας ἡμᾶς	καὶ	οὕτω καὶ τῇ ἀρετῇ καὶ
[53, 14]	τῷ αὐτοκράτορι καὶ ἐκεῖνοι προσετέθησαν,	καὶ	οὕτω καὶ τούτοις αὐτὸς τρόπον
[53, 18]	καὶ οὐδενὶ τῶν γεγραμμένων ἐνέχονται.	καὶ	οὕτως ἐκ τούτων τῶν δημοκρατικῶν
[53, 25]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐχώρησαν καὶ ἐνικήθησαν.	καὶ	οὕτως ἐκεῖνός τέ τινα ἔλαβε,
[53, 8]	πονηροῖς τισιν ἀνδράσιν ἐπιτρέψαι, ἢ	καὶ	ὀχλοκρατίᾳ τινί, ἐξ ἧς οὐ
[53, 9]	σύνοιδα, πιστεύω. ἂν δέ τι	καὶ	πάθω, οἷα πολλοῖς συμβαίνει (οὐδὲ
[53, 18]	αὐτοί τε τοὺς ἀρχομένους ὡς	καὶ	παῖδας ἀγαπῷεν καὶ ἐκεῖνοί σφας
[53, 28]	πάντα τε ὅσα βούλοιτο ποιοίη	καὶ	πάνθ´ ὅσα ἀβουλοίη μὴ πράττῃ.
[53, 9]	ἄρχειν ἀλλὰ καὶ ἄρχεσθαι ἐπίσταμαι,	καὶ	πάνθ´ ὅσα ἄλλοις ἐπέταξα, καὶ
[53, 5]	καὶ ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν ἐποίησα	καὶ	πάντα εὐτυχῶς καὶ ὑπὲρ τὴν
[53, 21]	αὐτὰ μελετῶντες ἀκριβοῦσιν. οὐ μέντοι	καὶ	πάντα ἰδιογνωμονῶν ἐνομοθέτει, ἀλλ´ ἔστι
[53, 8]	οὐ μόνον οὐδὲν χρηστὸν ἀλλὰ	καὶ	πάντα τὰ δεινότατα ἀεὶ πᾶσιν
[53, 11]	μετὰ τοῦτο, μοναρχεῖσθαί τε δεόμενοι	καὶ	πάντα τὰ ἐς τοῦτο φέροντα
[53, 19]	σωτηριωδέστερον μετεκοσμήθη καὶ γάρ που	καὶ	παντάπασιν ἀδύνατον ἦν δημοκρατουμένους αὐτοὺς
[53, 3]	μηδεμίαν αἰσχύνην ψευδολογίας ὀφλήσειν, ἀλλὰ	καὶ	πάντας ἀνθρώπους εὐδοξίᾳ νικήσειν. ~ὅτι
[53, 17]	ξενικοῦ καὶ τοῦ πολιτικοῦ ἀεὶ	καὶ	πανταχοῦ ὁμοίως ἄρχειν, ὥστε καὶ
[53, 16]	εἰπεῖν διετάχθη· τῷ γὰρ ἔργῳ	καὶ	πάντων καὶ διὰ παντὸς αὐτὸς
[53, 4]	δῆμος διάκεισθε πρός με ὥστε	καὶ	πάνυ ἂν προστατεῖσθαι ὑπ´ ἐμοῦ
[53, 9]	καὶ τηλικαῦτα πράγματα ἐπιτραπέντα, ἀρέσαι)	καὶ	πάνυ ἑτοίμως καὶ πρὸ τοῦ
[53, 23]	τινὰ ἐπ´ αὐτοῖς ὠφλίσκανεν, ἀλλὰ	καὶ	πάνυ καὶ πρὸς αὐτοῦ ἐκείνου
[53, 31]	οὐδεὶς γὰρ ἐπέτρεψεν. ἐθαύμαζον μέντοι	καὶ	πάνυ πάντες αὐτοῦ ὅτι τὸν
[53, 19]	οὐ γιγνόμενα θρυλεῖται, πολλὰ δὲ	καὶ	πάνυ συμβαίνοντα ἀγνοεῖται, πάντα δὲ
[53, 2]	ἐκ τοῦ τοιούτου μᾶλλον τιμηθείη,	καὶ	παρ´ ἑκόντων δὴ τῶν ἀνθρώπων
[53, 16]	καὶ τὸ τοῦ Αὐγούστου ὄνομα	καὶ	παρὰ τῆς βουλῆς καὶ παρὰ
[53, 30]	χρήματα παρά τε τοῦ Αὐγούστου	καὶ	παρὰ τῆς βουλῆς πολλὰ καὶ
[53, 12]	οὖν ἡγεμονίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ	καὶ	παρὰ τῆς γερουσίας τοῦ τε
[53, 16]	ὄνομα καὶ παρὰ τῆς βουλῆς	καὶ	παρὰ τοῦ δήμου ἐπέθετο. βουληθέντων
[53, 19]	τε γὰρ τῇ Ῥώμῃ συχνὰ	καὶ	παρὰ τῷ ὑπηκόῳ αὐτῆς πολλά,
[53, 11]	οὗ κατηνάγκασαν δῆθεν αὐτὸν αὐταρχῆσαι.	καὶ	παραυτίκα γε τοῖς δορυφορήσουσιν αὐτὸν
[53, 13]	καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς ἐπίσημα	καὶ	παραχρῆμα ἅμα τῷ ἔξω τοῦ
[53, 28]	τὸ αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι ἐδόθη·	καὶ	παραχρῆμά γε οὗτος μὲν ταμίας
[53, 7]	ἀφίημι. ~τί γὰρ ἄν τις	καὶ	παρεξετάσειεν αὐτῷ; τὴν Γαλατίας ἅλωσιν
[53, 21]	τίς τι ἄμεινον αὐτῶν ἐπινοήσειεν,	καὶ	παρρησίαν σφίσι πολλὴν ἔνεμε, καί
[53, 8]	καὶ συμμάχους, φιλοῦντάς με ἔχων,	καὶ	πάσης μὲν τῆς ἐντὸς τῶν
[53, 18]	ἀγαπῷεν καὶ ἐκεῖνοί σφας ὡς	καὶ	πατέρας αἰδῶνται. τοσαῦταί τε καὶ
[53, 5]	τότε ὄντος, καὶ χρείαν σχεῖν	καὶ	πεῖραν λαβεῖν, μέχρι μὲν οὗ
[53, 29]	ἄρχοντα αὐτῆς καταλιπών, ἀπηλλάγη, ἐπανέστησαν,	καὶ	πέμψαντες πρὸς τὸν Αἰμίλιον, πρὶν
[53, 9]	συμπροθυμηθῆναί μοι, λογισαμένους πάνθ´ ὅσα	καὶ	πεπολέμηκα ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πεπολίτευμαι,
[53, 9]	ὅσα καὶ πεπολέμηκα ὑπὲρ ὑμῶν	καὶ	πεπολίτευμαι, κἀν τούτῳ πᾶσάν μοι
[53, 8]	πόλεως ποιῶ. αὐτός τε γὰρ	καὶ	πεπόνημαι καὶ τεταλαιπώρημαι, καὶ οὐκέτ´
[53, 14]	πρεσβευτὰς καὶ τούτους ἑλληνίζοντες ὀνομάζουσι.	καὶ	περὶ μὲν τῆς ἐπικλήσεως ταύτης
[53, 11]	δ´ ὅτι οὐκ ἐβούλοντο. ὅθενπερ	καὶ	πιστεύειν αὐτῷ πάντες οἱ μὲν
[53, 23]	πρὸς τὰς φυλετικὰς ἀρχαιρεσίας συνῳκοδομημένα	καὶ	πλαξὶ λιθίναις καὶ ζωγραφήμασιν ἐπεκόσμησεν,
[53, 16]	αὐτοῦ ἀντεποιήσατο, ἀλλὰ Αὔγουστος ὡς	καὶ	πλεῖόν τι ἢ κατὰ ἀνθρώπους
[53, 14]	τινι πάντες οἱ τοιοῦτοι, εἰ	καὶ	πλείους τῶν ἐθνῶν ἦσαν, ἐλάγχανον
[53, 7]	τοὺς ἐμφυλίους πολέμους καὶ μεγίστους	καὶ	ποικιλωτάτους διὰ πάντων γενομένους καὶ
[53, 8]	ἐν πάσαις δὲ ταῖς ἠπείροις	καὶ	πόλεις καὶ ἔθνη κεκτημένος, καὶ
[53, 6]	τὸ εὐκλεές, οὗπερ ἕνεκα πολλοὶ	καὶ	πολεμεῖν καὶ κινδυνεύειν πολλάκις αἱροῦνται,
[53, 7]	φιλανθρώπως, τοῦ μὲν ἀντιστάντος ὡς	καὶ	πολεμίου παντὸς κρατήσαντες, τὸ δ´
[53, 26]	μὲν ἀφηλικεστέρους τῶν στρατιωτῶν ἀφῆκε,	καὶ	πόλιν αὐτοῖς ἐν Λυσιτανίᾳ τὴν
[53, 25]	τῶν τε δορυφόρων τισὶν ἐδόθη,	καὶ	πόλιν τὴν Αὔγουσταν πραιτωριανῶν ὠνομασμένην
[53, 8]	Ἥρακλες, στρατιώτας τοσούτους καὶ τοιούτους,	καὶ	πολίτας καὶ συμμάχους, φιλοῦντάς με
[53, 5]	καὶ τὰ ἔθνη τὰ ὑπήκοα,	καὶ	πολιτεύεσθε ὥσπερ εἰώθειτε. ~καὶ μήτε
[53, 15]	τὰ τοῦ τε αὐτοκράτορος ὀνομαζόμενα	καὶ	πολιτικὰ στρατόπεδα πλείω ἑνὸς ἔχοντα,
[53, 14]	τινα καὶ ὁπότε ἤθελεν ἔστελλε,	καὶ	πολλοὶ καὶ στρατηγοῦντες καὶ ὑπατεύοντες
[53, 19]	τοῦτο πάντες τε αὐτὰ ἐμάνθανον	καὶ	πολλοὶ συνέγραφον, κἀκ τούτου καὶ
[53, 8]	ὑποπτεύσῃ ὅτι προέσθαι τε ὑμᾶς	καὶ	πονηροῖς τισιν ἀνδράσιν ἐπιτρέψαι, ἢ
[53, 25]	πλεῖστον εἶναι ᾖσαν, καὶ προσέτι	καὶ	πράγματα αὐτῷ πολλά, εἴ που
[53, 6]	τήν τε ἄλλην ἐπιείκειάν μου	καὶ	πρᾳότητα καὶ ἀπραγμοσύνην ὁρῶντες, καὶ
[53, 19]	ὄντα ἀπιστεῖται· καὶ γὰρ λέγεσθαι	καὶ	πράττεσθαι πάντα πρὸς τὰ τῶν
[53, 21]	ὡς καὶ πρότερον, καί τισι	καὶ	πρεσβείαις καὶ κηρυκείαις καὶ δήμων
[53, 13]	ἑτέρους ὑπό τε ἑαυτοῦ αἱρεῖσθαι	καὶ	πρεσβευτὰς αὐτοῦ ἀντιστρατήγους τε ὀνομάζεσθαι,
[53, 9]	ἐπιτραπέντα, ἀρέσαι) καὶ πάνυ ἑτοίμως	καὶ	πρὸ τοῦ εἱμαρμένου μοι χρόνου
[53, 24]	καὶ τὸν Αὔγουστον ὑπερεφρόνησεν, ὥστε	καὶ	προγράψαι ὅτι ἄθραυστον καὶ ὁλόκληρον
[53, 25]	τοὺς συμμάχους τοῦ δήμου ἀνεγράφη,	καὶ	προεδρία τοῖς βουλευταῖς ἐν πάσῃ
[53, 23]	αὐτοῖς ὠφλίσκανεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ	καὶ	πρὸς αὐτοῦ ἐκείνου καὶ πρὸς
[53, 22]	ἀργυροῦς, πρός τε τῶν φίλων	καὶ	πρὸς δήμων τινῶν γεγονότας, ἐς
[53, 16]	τὸ στρατήγιον εἶχε, καί τινα	καὶ	πρὸς τὴν τοῦ Ῥωμύλου προενοίκησιν
[53, 19]	τότε πρός τε τὸ βέλτιον	καὶ	πρὸς τὸ σωτηριωδέστερον μετεκοσμήθη καὶ
[53, 24]	ὥστε καὶ αὐτοχειρίᾳ ἀποθανεῖν ἀναγκάσαι,	καὶ	πρὸς τὸν Λάργον ἀπέκλιναν, ἐπειδήπερ
[53, 22]	τῶν βουλευτῶν ἡδέως ἀνήλισκεν, εἴτε	καὶ	πρὸς τοῦ Αὐγούστου τις εἰπεῖν
[53, 8]	φθόνον καὶ τὸ μῖσος, ἃ	καὶ	πρὸς τοὺς ἀρίστους ἄνδρας ἐγγίγνεταί
[53, 25]	Αὔγουστος πρός τε τοὺς Ἄστυρας	καὶ	πρὸς τοὺς Καντάβρους ἅμα ἐπολέμησε,
[53, 23]	πάνυ καὶ πρὸς αὐτοῦ ἐκείνου	καὶ	πρὸς τῶν ἄλλων ἁπάντων ἐτιμᾶτο
[53, 9]	τοῦ τὴν ἀρχὴν κατασχεῖν, ἀλλὰ	καὶ	προσαπέθανον ὑπὲρ τοῦ μὴ μοναρχῆσαι·
[53, 6]	καὶ πρᾳότητα καὶ ἀπραγμοσύνην ὁρῶντες,	καὶ	προσεκλογιζόμενοι ὅτι οὐδὲν πώποτε οὔθ´
[53, 13]	γὰρ χρόνῳ καταστήσειν αὐτὰ ὑπέσχετο,	καὶ	προσενεανιεύσατο εἰπὼν ὅτι, ἂν καὶ
[53, 3]	ἀπιστεῖ τοῖς ὑπὲρ ἑαυτὸν λεγομένοις.	καὶ	προσέτι καὶ γιγνώσκω τοῦθ´, ὅτι
[53, 25]	ἀκοντιστὰς τὸ πλεῖστον εἶναι ᾖσαν,	καὶ	προσέτι καὶ πράγματα αὐτῷ πολλά,
[53, 17]	ἐν πάσαις ταῖς ἱερωσύναις ἱερῶσθαι	καὶ	προσέτι καὶ τοῖς ἄλλοις τὰς
[53, 8]	οὔτε τῷ σώματι ἀντέχειν δύναμαι·	καὶ	προσέτι καὶ τὸν φθόνον καὶ
[53, 32]	μὲν ἄλλοι τὰ αὐτὰ ἅπερ	καὶ	πρόσθεν ποιήσειν, δύο δὲ ἐπὶ
[53, 20]	ὅτι τι εἶχεν, ἀλλ´ ὅτι	καὶ	προσλαβεῖν ἠθέλησεν, ὃ καὶ ἐγένετο·
[53, 29]	μὲν γὰρ ἥττους, ὁπότε γε	καὶ	προσμίξειαν αὐτοῖς, ἐγίγνοντο, καί τινα
[53, 21]	ἑαυτὴν ἡ βουλὴ πᾶσα ὡς	καὶ	πρότερον, καί τισι καὶ πρεσβείαις
[53, 16]	δ´ οὖν Καῖσαρ πολλὰ μὲν	καὶ	πρότερον, ὅτε τὰ περὶ τῆς
[53, 33]	τε ἐν τῷ ἄστει συνελήφθη,	καὶ	πῦρ χειμών τε πολλοῖς οἰκοδομήμασιν
[53, 9]	μήτ´ αὖ καταφρονήσαντες αὐτῶν ὡς	καὶ	ῥᾳδίως διοικεῖσθαι δυναμένων ἀμελήσητε. ~καίτοι
[53, 4]	στρατιωτικὰ ἀκμάζει μοι καὶ εὐνοίᾳ	καὶ	ῥώμῃ, καὶ χρήματα ἔστι καὶ
[53, 16]	ἱερώτατα αὔγουστα προσαγορεύεται. ἐξ οὗπερ	καὶ	σεβαστὸν αὐτὸν καὶ ἑλληνίζοντές πως,
[53, 12]	τὸ Δελματικὸν τό τε Μακεδονικὸν	καὶ	Σικελία, Κρήτη τε μετὰ Λιβύης
[53, 1]	τήν τε ἀδελφιδῆν αὐτῷ συνῴκισε,	καὶ	σκηνήν, ὁπότε συστρατεύοιντο, ὁμοίαν τῇ
[53, 11]	γὰρ δημοκρατικὸν ἤδη τινὲς ὡς	καὶ	στασιῶδες ἐμίσουν, καὶ τῇ μεταστάσει
[53, 30]	καὶ οἱ καὶ εἰκόνα χρυσῆν	καὶ	στέφανον χρυσοῦν δίφρον τε ἀρχικὸν
[53, 24]	προσήκοντα παρὰ τοῦ δήμου λαβὼν	καὶ	στρατηγὸς παρανόμως ἀποδειχθείς, ἐπήρθη τε
[53, 14]	ὁπότε ἤθελεν ἔστελλε, καὶ πολλοὶ	καὶ	στρατηγοῦντες καὶ ὑπατεύοντες ἡγεμονίας ἐθνῶν
[53, 32]	τε οὕτως ὁ Αὔγουστος ἐποίησε,	καὶ	στρατηγοὺς δέκα, ὡς οὐδὲν ἔτι
[53, 13]	φοροῦντας καὶ ξίφος, οἷς γε	καὶ	στρατιώτας δικαιῶσαι ἔξεστιν, ἔχοντας. ἄλλῳ
[53, 12]	δὴ μόνος καὶ ὅπλα ἔχῃ	καὶ	στρατιώτας τρέφῃ. καὶ ἐνομίσθη διὰ
[53, 13]	ἐπιτρόπῳ ξιφηφορεῖν δέδοται, ᾧ μὴ	καὶ	στρατιώτην τινὰ ἀποκτεῖναι ἐξεῖναι νενόμισται·
[53, 25]	κατ´ ὀλίγους προσπίπτοντάς σφισιν, ἐνίκησε,	καὶ	συμβῆναι καταναγκάσας ἀργύριόν τέ τι
[53, 23]	Οὐαλερίου Λάργου, ἑταίρου τέ οἱ	καὶ	συμβιωτοῦ ὄντος, καὶ ἠτιμώθη ὑπὸ
[53, 23]	τὰ εὐκλεέστατα τά τε συμφορώτατα	καὶ	συμβουλεύων οἱ καὶ συμπράττων οὐδ´
[53, 4]	καὶ ῥώμῃ, καὶ χρήματα ἔστι	καὶ	σύμμαχοι, καὶ τὸ μέγιστον, οὕτω
[53, 8]	τοσούτους καὶ τοιούτους, καὶ πολίτας	καὶ	συμμάχους, φιλοῦντάς με ἔχων, καὶ
[53, 23]	τε συμφορώτατα καὶ συμβουλεύων οἱ	καὶ	συμπράττων οὐδ´ ἐπὶ βραχὺ τῆς
[53, 9]	πάντων ὑμῶν ὁμοίως καὶ συνεπαινέσαι	καὶ	συμπροθυμηθῆναί μοι, λογισαμένους πάνθ´ ὅσα
[53, 12]	γε ἀρχαῖον καὶ ἐπὶ πολὺ	καὶ	σύνδυο καὶ σύντρια τὰ ἔθνη
[53, 9]	καὶ δέομαι πάντων ὑμῶν ὁμοίως	καὶ	συνεπαινέσαι καὶ συμπροθυμηθῆναί μοι, λογισαμένους
[53, 11]	διάνοιαν αὐτοῦ ᾔδεσαν κἀκ τούτου	καὶ	συνεσπούδαζον αὐτῷ· τῶν δ´ ἄλλων
[53, 12]	καὶ ἐπὶ πολὺ καὶ σύνδυο	καὶ	σύντρια τὰ ἔθνη ἅμα ἤρχετο.
[53, 25]	προσεπολέμησέ τε αὐτοῖς ἐν τούτῳ	καὶ	συχνὰ κατειργάσατο, οὐχ ὅτι καὶ
[53, 12]	βουλῇ, τὰ δ´ ἰσχυρότερα ὡς	καὶ	σφαλερὰ καὶ ἐπικίνδυνα καὶ ἤτοι
[53, 10]	ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ τὴν πόλιν	καὶ	σώζεσθαι καὶ εὐπραγεῖν φιλοτιμούμενοι. καὶ
[53, 5]	τὴν πατρίδα περιπεποιῆσθαι, ὑμεῖς δὲ	καὶ	σώζεσθε καὶ σωφρονεῖτε. ἐπειδὴ δὲ
[53, 5]	περιπεποιῆσθαι, ὑμεῖς δὲ καὶ σώζεσθε	καὶ	σωφρονεῖτε. ἐπειδὴ δὲ καλῶς ποιοῦσα
[53, 10]	δι´ ἀπορίαν ἐπιθυμῆσαι, συνέχετε δὲ	καὶ	σωφρονίζετε, ὥστε μηδὲν κακὸν διὰ
[53, 6]	καὶ ὑμῖν τὸ μετ´ ἐλευθερίας	καὶ	σωφρόνως καὶ φιλικῶς πολιτεύεσθαι· ἄν
[53, 2]	ἐθελῆσαι, ἀλλὰ τά τε ἄλλα	καὶ	τὰ δικαστήρια τὰ τῇ ἀγορανομίᾳ
[53, 5]	δημοκρατίαν, κομίσασθε καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰ ἔθνη τὰ ὑπήκοα, καὶ
[53, 9]	ἀποδίδωμι ὑμῖν καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰ ἔθνη τάς τε προσόδους
[53, 26]	ἔδωκε. καὶ ἐψηφίσθη μέν που	καὶ	τὰ ἐπινίκια αὐτῷ καὶ ἐπὶ
[53, 23]	ὡς εἰπεῖν τῇ Αἰγύπτῳ ἔστησε,	καὶ	τὰ ἔργα ὅσα ἐπεποιήκει ἐς
[53, 23]	(αἴτιον δὲ ὅτι τὰ φιλανθρωπότατα	καὶ	τὰ εὐκλεέστατα τά τε συμφορώτατα
[53, 16]	ἐπεκλήθη· πάντα γὰρ τὰ ἐντιμότατα	καὶ	τὰ ἱερώτατα αὔγουστα προσαγορεύεται. ἐξ
[53, 8]	εὐκλεῶς ἢ μοναρχῆσαι ἐπικινδύνως αἱροῦμαι.	καὶ	τὰ κοινὰ κοινῶς ἂν πολὺ
[53, 17]	μοναρχία κατέστη. μοναρχία γάρ, εἰ	καὶ	τὰ μάλιστα καὶ δύο καὶ
[53, 19]	καὶ ἡ ἀλήθεια αὐτῶν, εἰ	καὶ	τὰ μάλιστα καὶ φόβῳ τινὰ
[53, 21]	καθ´ ἡσυχίαν τά τε πλείω	καὶ	τὰ μείζω προσκοπεῖσθαι, τοῦτό τε
[53, 10]	δ´ ἄλλως πως πολιτευομένους κολάζετε.	καὶ	τὰ μὲν ἴδια κοινὰ τῇ
[53, 2]	τῷ κοινῷ τι ὀφειλόντων ἔκαυσε.	καὶ	τὰ μὲν ἱερὰ τὰ Αἰγύπτια
[53, 10]	δὲ δημοσίων ὡς ἀλλοτρίων ἀπέχεσθε.	καὶ	τὰ μὲν ὑπάρχονθ´ ὑμῖν ἀκριβῶς
[53, 9]	δὲ ἕξειν ἐλπίζων, ἀποδίδωμι ὑμῖν	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη
[53, 5]	ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν, κομίσασθε	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη
[53, 16]	περὶ τῆς ἐξωμοσίας τῆς μοναρχίας	καὶ	τὰ περὶ τῆς τῶν ἐθνῶν
[53, 15]	τάς τε κοινὰς προσόδους ἐκλέγοντας	καὶ	τὰ προστεταγμένα σφίσιν ἀναλίσκοντας ὀνομάζομεν)
[53, 33]	ἐπὶ τῷ τούς τε αἰχμαλώτους	καὶ	τὰ σημεῖα τὰ στρατιωτικὰ τὰ
[53, 1]	ἔτει ἕκτον ὁ Καῖσαρ ἦρξε,	καὶ	τά τε ἄλλα κατὰ τὸ
[53, 13]	ἐν τῷ ἄστει νενόμισται χρῆσθαι,	καὶ	τὰ τῆς ἀρχῆς ἐπίσημα καὶ
[53, 30]	αὐτὸν τά τε τῆς τύχης	καὶ	τὰ τῆς πεπρωμένης ἔργα προσποιούμενον
[53, 26]	κόσμον οἱ πλείους αὐτῶν ἐσεγεγράφατο,	καὶ	τὰ τοῦ Βόκχου τοῦ τε
[53, 15]	ἔθνη, τά τε ἑαυτοῦ δὴ	καὶ	τὰ τοῦ δήμου, τοὺς μὲν
[53, 22]	τε γὰρ ἐπικηρυκεύσεσθαί οἱ ἐδόκουν,	καὶ	τὰ τούτων ἀκατάστατα ἔτι, ἅτε
[53, 18]	τῆς πολιτείας ἰσχὺν περιβέβληνται ὥστε	καὶ	τὰ τῶν βασιλέων, πλὴν τοῦ
[53, 24]	ἄλλα τε πολλὰ καλῶς πράξας	καὶ	ταῖς οἰκίαις ταῖς ἐν τῷ
[53, 18]	καὶ μόνου καὶ ἐκεῖνα ἂν	καὶ	τἆλλα αὐτοῖς πράττειν ἐξῆν. λέλυνται
[53, 1]	τε ἄλλα ὥσπερ εἴθιστο ἔπραξε,	καὶ	τὰς ἀπογραφὰς ἐξετέλεσε, καὶ ἐν
[53, 2]	ὃ καὶ αὖθις πολλάκις ἐποίησε.	καὶ	τὰς ἐγγύας τὰς πρὸς τὸ
[53, 10]	τιμῶν τυγχάνητε. τάς τε ἀρχὰς	καὶ	τὰς εἰρηνικὰς καὶ τὰς πολεμικὰς
[53, 10]	τε ἀρχὰς καὶ τὰς εἰρηνικὰς	καὶ	τὰς πολεμικὰς τοῖς ἀεὶ ἀρίστοις
[53, 30]	μὲν Πίσωνι τάς τε δυνάμεις	καὶ	τὰς προσόδους τὰς κοινὰς ἐς
[53, 30]	γοῦν ὡς καὶ τελευτήσων διέθετο,	καὶ	τάς τε ἀρχὰς τούς τε
[53, 1]	τε ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ἐγένετο.	καὶ	ταῦτα καὶ ἐπὶ πλείους ἡμέρας
[53, 16]	τῶν ἐκείνου ἀπεκέκριτο, ἔργῳ δὲ	καὶ	ταῦτα πρὸς τὴν γνώμην αὐτοῦ
[53, 23]	καὶ φυγεῖν τῆς οὐσίας στερηθέντα,	καὶ	ταύτην τε τῷ Αὐγούστῳ δοθῆναι
[53, 29]	τε γὰρ χώρας αὐτῶν δῃωθείσης	καὶ	τειχῶν τινων καυθέντων, τό τε
[53, 30]	σωτηρίας σχεῖν· πάντα γοῦν ὡς	καὶ	τελευτήσων διέθετο, καὶ τάς τε
[53, 29]	στρατεία καινὴ ἀρχήν τε ἅμα	καὶ	τέλος ἔσχεν· ἐπὶ γὰρ Ἀραβίαν
[53, 8]	αὐτός τε γὰρ καὶ πεπόνημαι	καὶ	τεταλαιπώρημαι, καὶ οὐκέτ´ οὔτε τῇ
[53, 7]	τε ἰσχύσαντας ἡμᾶς καὶ οὕτω	καὶ	τῇ ἀρετῇ καὶ τῇ τύχῃ
[53, 32]	δή τινι τοῖς τε ἄλλοις	καὶ	τῇ ἐξουσίᾳ τῇ δημαρχικῇ ἐχρήσαντο·
[53, 26]	ἡμέρᾳ καὶ τῷ {τε} στεφάνῳ	καὶ	τῇ ἐσθῆτι τῇ νικητηρίᾳ ἀεὶ
[53, 4]	τε ἀμοιβῇ τῶν εὐεργεσιῶν ᾠκείωται	καὶ	τῇ κοινωνίᾳ τῶν πραγμάτων ὠχύρωται,
[53, 11]	τινὲς ὡς καὶ στασιῶδες ἐμίσουν,	καὶ	τῇ μεταστάσει τῆς πολιτείας ἠρέσκοντο,
[53, 7]	καὶ οὕτω καὶ τῇ ἀρετῇ	καὶ	τῇ τύχῃ ἀκμάσαντας ὥστε καὶ
[53, 27]	καὶ ἐξῳκοδόμησεν ἐπὶ ταῖς ναυκρατίαις	καὶ	τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν γραφῇ ἐπελάμπρυνε,
[53, 9]	τοῖς δὲ καὶ ἐμφυλίοις, γενόμενον	καὶ	τηλικαῦτα πράγματα ἐπιτραπέντα, ἀρέσαι) καὶ
[53, 6]	ἐξόν μοι καὶ ὑμῶν ἄρχειν	καὶ	τηλικαύτην ἡγεμονίαν τοσαύτης οἰκουμένης ἔχειν
[53, 3]	λάβω· νῦν δ´ ὁπότε εὐθὺς	καὶ	τήμερον ἐπακολουθήσει τὸ ἔργον αὐτῷ,
[53, 14]	τε ὑπατευκόσι τήν τε Ἀφρικὴν	καὶ	τὴν Ἀσίαν καὶ τοῖς ἐστρατηγηκόσι
[53, 12]	ὕστερον γὰρ τὴν μὲν Κύπρον	καὶ	τὴν Γαλατίαν τὴν περὶ Νάρβωνα
[53, 5]	ἀποδέδωκεν, ἀπολάβετε καὶ τὴν ἐλευθερίαν	καὶ	τὴν δημοκρατίαν, κομίσασθε καὶ τὰ
[53, 2]	λοιποὺς αὐτὸς ἀνεκτήσατο. οὐ μέντοι	καὶ	τὴν δόξαν τῆς οἰκοδομήσεώς σφων
[53, 5]	δὲ καλῶς ποιοῦσα ἡ τύχη	καὶ	τὴν εἰρήνην ἄδολον καὶ τὴν
[53, 5]	δι´ ἐμοῦ ὑμῖν ἀποδέδωκεν, ἀπολάβετε	καὶ	τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν δημοκρατίαν,
[53, 31]	ἄλλας τε αὐτῷ τιμὰς διδοὺς	καὶ	τὴν ἑορτὴν ἣν ἐκ τῆς
[53, 16]	δέκα ἀεὶ ἐτῶν ἑώρτασαν ὡς	καὶ	τὴν ἡγεμονίαν αὖθις τότε ἀνανεούμενοι·
[53, 5]	τύχη καὶ τὴν εἰρήνην ἄδολον	καὶ	τὴν ὁμόνοιαν ἀστασίαστον δι´ ἐμοῦ
[53, 1]	τῶν βιβλίων, ἐξεποίησε καὶ καθιέρωσε.	καὶ	τὴν πανήγυριν τὴν ἐπὶ τῇ
[53, 25]	πρὸς τῇ Ἰβηρίᾳ τὸ καρτερώτατον	καὶ	τὴν πεδιάδα τὴν ὑπ´ αὐτοῦ
[53, 4]	τε πατρὶ δεινῶς σφαγέντι τιμωρῆσαι	καὶ	τὴν πόλιν ἐκ μεγάλων καὶ
[53, 33]	τε γέφυραν τὴν ξυλίνην κατέσυρε	καὶ	τὴν πόλιν πλωτὴν ἐπὶ τρεῖς
[53, 28]	βουλεύειν τε ἐν τοῖς ἐστρατηγηκόσι	καὶ	τὴν ὑπατείαν δέκα θᾶττον ἔτεσιν
[53, 12]	καὶ Βαιτικὴ τοῦ τε δήμου	καὶ	τῆς γερουσίας εἶναι, τοῦ δὲ
[53, 19]	ἔχει. προσέσται μέντοι τι αὐτοῖς	καὶ	τῆς ἐμῆς δοξασίας, ἐς ὅσον
[53, 22]	τε γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν ἐγένετο,	καὶ	τί ἄν τις ἐς δανείσματα
[53, 6]	πάντας τοὺς ἄλλους καὶ φιλοίητε	καὶ	τιμῴητε, οὐδὲν ἂν ἄλλο τούτου
[53, 9]	μὲν γὰρ καὶ ἰσόθεος ἀπεδείχθη	καὶ	τιμῶν ἀιδίων ἔτυχεν, οἱ δ´
[53, 25]	οὕτως ἐκεῖνός τέ τινα ἔλαβε,	καὶ	Τίτος μετὰ ταῦτα Καρίσιος τήν
[53, 0]	ἡ στοὰ ἡ τοῦ Ποσειδῶνος	καὶ	τὸ βαλανεῖον τοῦ Ἀγρίππου καθιερώθη.
[53, 17]	μήθ´ ὑβρίζεσθαι κἂν ἄρα τι	καὶ	τὸ βραχύτατον μὴ ὅτι ἔργῳ
[53, 12]	ἡ Ἑλλὰς μετὰ τῆς Ἠπείρου,	καὶ	τὸ Δελματικὸν τό τε Μακεδονικὸν
[53, 9]	ἵνα μήτε τὸ μέγεθος ἢ	καὶ	τὸ δυσμεταχείριστον τῶν πραγμάτων φοβηθέντες
[53, 1]	ἀλλὰ καὶ ὣς ὁ Ἀγρίππας	καὶ	τὸ ἐκείνου μέρος ἀνεπλήρου. ~ὁ
[53, 6]	καὶ φιλικῶς πολιτεύεσθαι· ἄν τε	καὶ	τὸ εὐκλεές, οὗπερ ἕνεκα πολλοὶ
[53, 8]	εἰρηνούντων καὶ ὁμονοούντων καὶ εὐθενούντων	καὶ	τὸ μέγιστον ἐθελοντηδὸν πειθαρχούντων, ἔπειθ´
[53, 4]	καὶ χρήματα ἔστι καὶ σύμμαχοι,	καὶ	τὸ μέγιστον, οὕτω καὶ ὑμεῖς
[53, 15]	ῥητοῖς ἐξίωσιν. καὶ γὰρ τοῦτο	καὶ	τὸ μισθοφορὰν καὶ ἐκείνοις καὶ
[53, 8]	καὶ προσέτι καὶ τὸν φθόνον	καὶ	τὸ μῖσος, ἃ καὶ πρὸς
[53, 32]	ποιούμενον· τό τε γὰρ φιλικὸν	καὶ	τὸ πιστὸν τοῦ ἀνδρὸς οὐ
[53, 21]	τε δῆμος ἐς τὰς ἀρχαιρεσίας	καὶ	τὸ πλῆθος αὖ συνελέγετο· οὐ
[53, 24]	ποτὲ αὐτῷ τήν τε ῥῖνα	καὶ	τὸ στόμα τὸ ἑαυτοῦ τῇ
[53, 6]	ὑμέτερα ὑμᾶς διέπειν, ἄν τε	καὶ	τὸ συμφέρον, συμφορώτατον ἡγοῦμαι καὶ
[53, 4]	πέπαυται ἢ καὶ ἐλεηθὲν σεσωφρόνισται,	καὶ	τὸ συναράμενόν μοι τῇ τε
[53, 1]	τὸ {τε} ἐν τῷ Παλατίῳ	καὶ	τὸ τεμένισμα τὸ περὶ αὐτό,
[53, 19]	ὡς πράττεται διαθροεῖται. καὶ μέντοι	καὶ	τὸ τῆς ἀρχῆς μέγεθος τό
[53, 17]	δὴ τό τε τοῦ δήμου	καὶ	τὸ τῆς γερουσίας κράτος πᾶν
[53, 16]	πρὸ τῶν βασιλείων αὐτοῦ προτίθεσθαι,	καὶ	τὸ τὸν στέφανον τὸν δρύινον
[53, 16]	ἔργῳ αὐτὰ ἐπετέλεσεν, οὕτω δὴ	καὶ	τὸ τοῦ Αὐγούστου ὄνομα καὶ
[53, 27]	τε ἐν τοῖς πολέμοις ἔπραξε,	καὶ	τὸ τοῦ Ἰανοῦ τεμένισμα ἀνοιχθὲν
[53, 13]	ὀνόματα, τό τε τοῦ στρατηγοῦ	καὶ	τὸ τοῦ ὑπάτου, ἐν τῇ
[53, 30]	καὶ παρὰ τῆς βουλῆς πολλὰ	καὶ	τὸ χρυσοῖς δακτυλίοις (ἀπελεύθερος γὰρ
[53, 7]	τοῦ Ῥήνου διάβασιν; καίτοι τοσαῦτα	καὶ	τοιαῦτα ταῦτά ἐστιν ὅσα καὶ
[53, 18]	καὶ πατέρας αἰδῶνται. τοσαῦταί τε	καὶ	τοιαῦται αἱ προσηγορίαι εἰσὶν αἷς
[53, 4]	νεωτέρων ἔργων, κἂν ἄρα τι	καὶ	τοιοῦτο γένηται, τὸ γοῦν βοηθῆσον
[53, 8]	Ζεῦ καὶ Ἥρακλες, στρατιώτας τοσούτους	καὶ	τοιούτους, καὶ πολίτας καὶ συμμάχους,
[53, 15]	καὶ τὸ μισθοφορὰν καὶ ἐκείνοις	καὶ	τοῖς ἄλλοις δίδοσθαι τότε ἐνομίσθη.
[53, 21]	ἑξάμηνον παρελάμβανεν, ὥστε δι´ αὐτῶν	καὶ	τοῖς ἄλλοις πᾶσι κοινοῦσθαι τρόπον
[53, 20]	τὸν τῶν Ἰβήρων τρόπον καθωσίωσε	καὶ	τοῖς ἄλλοις συνεβούλευε τοῦτο ποιῆσαι.
[53, 17]	ταῖς ἱερωσύναις ἱερῶσθαι καὶ προσέτι	καὶ	τοῖς ἄλλοις τὰς πλείους σφῶν
[53, 17]	ἄλλα ὅσα τοῖς τε ὑπάτοις	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς αὐταρχήσασί ποτε
[53, 15]	τέ τινας καὶ τοῖς ἐπιτρόποις	καὶ	τοῖς ἀνθυπάτοις τοῖς τε ἀντιστρατήγοις
[53, 15]	καὶ ἡ χρεία ἀπῄτει, ἐτάχθη·	καὶ	τοῖς γε ἐπιτρόποις καὶ αὐτὸ
[53, 2]	γεγενημένους τοῖς τε παισὶν αὐτῶν	καὶ	τοῖς ἐκγόνοις, εἴγε τινὲς περιῆσαν,
[53, 30]	ὅτι τοῖς τότε οὖσιν ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἔπειτα ἐσομένοις, ἔλαβεν. ἀλλ´
[53, 15]	ἄρχουσιν ἐσπράσσουσιν. ἐντολάς τέ τινας	καὶ	τοῖς ἐπιτρόποις καὶ τοῖς ἀνθυπάτοις
[53, 14]	τε Ἀφρικὴν καὶ τὴν Ἀσίαν	καὶ	τοῖς ἐστρατηγηκόσι τὰ λοιπὰ πάντα
[53, 13]	γὰρ ὅτι τοῖς βουλευταῖς ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἱππεῦσιν, οἷς τοῦθ´ ὑπάρχει,
[53, 30]	τήν τε ἀτέλειαν καὶ ἑαυτῷ	καὶ	τοῖς ὁμοτέχνοις, οὐχ ὅτι τοῖς
[53, 31]	τὴν μοναρχίαν οὐκ ἐπίστευσεν, ἀλλὰ	καὶ	τὸν Ἀγρίππαν αὐτοῦ προετίμησεν. οὕτως,
[53, 31]	δῆμον τὴν ἐλευθερίαν κομίσασθαι ἢ	καὶ	τὸν Ἀγρίππαν τὴν ἡγεμονίαν παρ´
[53, 27]	ἠβουλήθη μὲν οὖν ὁ Ἀγρίππας	καὶ	τὸν Αὔγουστον ἐνταῦθα ἱδρῦσαι, τήν
[53, 24]	ἐπήρθη τε ὑπ´ αὐτῶν τούτων	καὶ	τὸν Αὔγουστον ὑπερεφρόνησεν, ὥστε καὶ
[53, 30]	Μάρκελλος νοσήσας οὐ πολλῷ ὕστερον	καὶ	τὸν αὐτὸν ἐκεῖνον ὑπ´ αὐτοῦ
[53, 22]	καὶ αὐτῶν καὶ ἀπογραφὰς ἐποιήσατο	καὶ	τὸν βίον τήν τε πολιτείαν
[53, 8]	ἂν μεγαλοψυχότερός μου, ἵνα μὴ	καὶ	τὸν πατέρα τὸν μετηλλαχότα αὖθις
[53, 8]	σώματι ἀντέχειν δύναμαι· καὶ προσέτι	καὶ	τὸν φθόνον καὶ τὸ μῖσος,
[53, 12]	αὐτῶν προσεκτήθη, τὰ δέ, εἰ	καὶ	τότε ἤδη ἐκεχείρωτο, ἄλλ´ οὔτι
[53, 32]	τοῖς πολέμοις συστρατεύσαντα, καὶ ἔτι	καὶ	τότε καὶ μνημονεύοντα αὐτοῦ καὶ
[53, 24]	ἢ τὰ παθήματα φυλάσσονται, ὥστε	καὶ	τότε Μᾶρκος Ἐγνάτιος Ῥοῦφος ἀγορανομήσας,
[53, 27]	τῆς τε θυγατρὸς τῆς Ἰουλίας	καὶ	τοῦ ἀδελφιδοῦ τοῦ Μαρκέλλου μὴ
[53, 17]	εἰρήνην σπένδεσθαι, τοῦ τε ξενικοῦ	καὶ	τοῦ πολιτικοῦ ἀεὶ καὶ πανταχοῦ
[53, 8]	τοῦτο πρᾶξαι ἐξ οὗ κἀκείνους	καὶ	τοὺς ἄλλους ἅμα πάντας ἀνθρώπους
[53, 13]	τοὺς δύο τοὺς ὑπατευκότας ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἄλλους τοὺς ἐκ τῶν
[53, 15]	τῶν ἱππέων τούς τε χιλιάρχους,	καὶ	τοὺς βουλεύσοντας καὶ τοὺς λοιπούς,
[53, 17]	τοῦ πωμηρίου καὶ τοὺς ἱππέας	καὶ	τοὺς βουλευτὰς θανατοῦν δύνασθαι, τά
[53, 15]	πρὸς τοῦ αὐτοῦ Καίσαρος ἐνομίσθη·	καὶ	τοὺς ἐπιτρόπους (οὕτω γὰρ τοὺς
[53, 17]	ὥστε καὶ ἐντὸς τοῦ πωμηρίου	καὶ	τοὺς ἱππέας καὶ τοὺς βουλευτὰς
[53, 12]	αὐτὸς δὲ τούς τε πόνους	καὶ	τοὺς κινδύνους ἔχῃ, ἔργῳ δὲ
[53, 20]	ἐκείνους τε καὶ μετὰ ταῦτα	καὶ	τοὺς λοιπούς, κατά τε τὰς
[53, 15]	τε χιλιάρχους, καὶ τοὺς βουλεύσοντας	καὶ	τοὺς λοιπούς, ὧν περὶ τῆς
[53, 17]	ἡμῶν ἐξετάζουσι, καὶ ἀπογραφὰς ποιοῦνται	καὶ	τοὺς μὲν καταλέγουσι καὶ ἐς
[53, 29]	τὴν κεφαλὴν ἐνσκῆψαν ἐξήραινεν αὐτήν,	καὶ	τοὺς μὲν πολλοὺς αὐτίκα ἀπώλλυε,
[53, 10]	δὲ μὴ προσηκόντων μηδαμῶς ἐφίεσθε.	καὶ	τοὺς μὲν συμμάχους καὶ τοὺς
[53, 10]	καὶ σώζεσθαι καὶ εὐπραγεῖν φιλοτιμούμενοι.	καὶ	τοὺς μὲν τοιούτους τιμᾶτε, τοὺς
[53, 9]	τὰ ἔθνη τάς τε προσόδους	καὶ	τοὺς νόμους, τοσοῦτον μόνον ὑπειπών,
[53, 1]	λέγω δὲ τούς τε ποντίφικας	καὶ	τοὺς οἰωνιστὰς τούς τε ἑπτὰ
[53, 1]	τοὺς οἰωνιστὰς τούς τε ἑπτὰ	καὶ	τοὺς πεντεκαίδεκα ἄνδρας καλουμένους· τότε
[53, 16]	ἀεὶ τούς τε πολεμίους νικῶντι	καὶ	τοὺς πολίτας σώζοντι ἐψηφίσθη. (καλεῖται
[53, 17]	τοῦ τιμητεύειν τούς τε βίους	καὶ	τοὺς τρόπους ἡμῶν ἐξετάζουσι, καὶ
[53, 10]	ἐφίεσθε. καὶ τοὺς μὲν συμμάχους	καὶ	τοὺς ὑπηκόους μήθ´ ὑβρίζετε μήτε
[53, 1]	ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου ἐποίησε,	καὶ	τοὺς φακέλους τῶν ῥάβδων τῷ
[53, 32]	οὐδὲν ἔτι πλειόνων δεόμενος, ἀπέδειξε·	καὶ	τοῦτο καὶ ἐπὶ πλείω ἔτη
[53, 16]	τὴν ἡγεμονίαν αὖθις τότε ἀνανεούμενοι·	καὶ	τοῦτο καὶ νῦν γίγνεται. ὁ
[53, 12]	αὐτὸς δὲ τὴν Δελματίαν ἀντέλαβε.	καὶ	τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´ ἄλλων
[53, 15]	ἐκεῖνοι τακτόν τι λαμβάνειν ἤρξαντο.	καὶ	τοῦτο μὲν οὐκ ἐκ τοῦ
[53, 9]	καὶ ἐκ τοῦ καλῶς τελευτῆσαι	καὶ	τοῦτο τρόπον τινὰ κτώμεθα. ἀφ´
[53, 14]	καὶ ἐκεῖνοι προσετέθησαν, καὶ οὕτω	καὶ	τούτοις αὐτὸς τρόπον τινὰ τὰς
[53, 22]	δωρεὰς τὰ τοιαῦτα καταλέγοι, ὁπότε	καὶ	τούτοις καὶ ἐκείνοις καὶ ὁ
[53, 14]	ἐπεὶ οἵ γε ἄλλοι πρεσβευτὰς	καὶ	τούτους ἑλληνίζοντες ὀνομάζουσι. καὶ περὶ
[53, 17]	καὶ τὰ μάλιστα καὶ δύο	καὶ	τρεῖς ἅμα τὸ κῦρός ποτε
[53, 28]	(ὑπὸ γὰρ τῆς ἀρρωστίας ἐχρόνισε)	καὶ	τῷ δήμῳ καθ´ ἑκατὸν δραχμὰς
[53, 16]	καταγωγὴ αὐτοῦ ἴσχει) ἐπεὶ δὲ	καὶ	τῷ ἔργῳ αὐτὰ ἐπετέλεσεν, οὕτω
[53, 10]	μὴ τῷ λόγῳ μόνον ἀλλὰ	καὶ	τῷ ἔργῳ, μηδ´ ἐν τῷ
[53, 26]	ἐν αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις ἐποίησε.	καὶ	τῷ μὲν Ἰούβᾳ τῆς τε
[53, 27]	ὕστερον δὲ τῷ τε Ἀγρίππᾳ	καὶ	τῷ Μεσσάλᾳ δοθεῖσα, κατεφλέχθη, τῷ
[53, 2]	ἐκ τῶν ἐστρατηγηκότων αἱρεῖσθαι ἐκέλευσε.	καὶ	τῷ πλήθει τετραπλάσιον τὸν σῖτον
[53, 13]	τοῦ στρατηγοῦ τοῖς αἱρετοῖς ὡς	καὶ	τῷ πολέμῳ ἀπὸ τοῦ πάνυ
[53, 26]	τῇ πρώτῃ τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ	καὶ	τῷ {τε} στεφάνῳ καὶ τῇ
[53, 27]	ἀγάλμασι, τῷ τε τοῦ Ἄρεως	καὶ	τῷ τῆς Ἀφροδίτης, ἔλαβεν, ὡς
[53, 28]	θᾶττον ἔτεσιν ἤπερ ἐνενόμιστο αἰτῆσαι,	καὶ	τῷ Τιβερίῳ πέντε πρὸ ἑκάστης
[53, 32]	ἐξ οὗπερ τὰ πράγματα κατέστη,	καὶ	τῶν ἄλλων οἱ πλείους δι´
[53, 18]	δὴ τιμητείαν ἔλαβον μέν τινες	καὶ	τῶν αὐτοκρατόρων κατὰ τὸ ἀρχαῖον,
[53, 30]	τούς τε ἄλλους τοὺς πρώτους	καὶ	τῶν βουλευτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[53, 17]	πάντων αὐτοὶ καὶ τῶν ὁσίων	καὶ	τῶν ἱερῶν κυριεύουσιν. ἥ τε
[53, 30]	τοὺς πρώτους καὶ τῶν βουλευτῶν	καὶ	τῶν ἱππέων ἀθροίσας διάδοχον μὲν
[53, 16]	σφων ἰδίως πως αὐτὸν προσειπεῖν,	καὶ	τῶν μὲν τὸ τῶν δὲ
[53, 28]	ὄντως καὶ αὐτοκράτωρ καὶ ἑαυτοῦ	καὶ	τῶν νόμων πάντα τε ὅσα
[53, 17]	ἅμα ἄρχωσιν, εἶναι, πάντων αὐτοὶ	καὶ	τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν
[53, 16]	πρὸς τὴν γνώμην αὐτοῦ ἀνηλίσκετο)	καὶ	τῶν στρατιωτῶν κρατῶν, αὐταρχήσειν ἔμελλε.
[53, 14]	ἐκ τῶν ὁμοίων σφίσιν ἢ	καὶ	τῶν ὑποδεεστέρων, τρεῖς δὲ οἱ
[53, 16]	παντὸς αὐτὸς ὁ Καῖσαρ, ἅτε	καὶ	τῶν χρημάτων κυριεύων (λόγῳ μὲν
[53, 4]	σύμμαχοι, καὶ τὸ μέγιστον, οὕτω	καὶ	ὑμεῖς καὶ ὁ δῆμος διάκεισθε
[53, 6]	ἔχειν μήτε φθονεῖσθαι μήτε ἐπιβουλεύεσθαι	καὶ	ὑμῖν τὸ μετ´ ἐλευθερίας καὶ
[53, 6]	μου καταγνῶτε, ὅτι ἐξόν μοι	καὶ	ὑμῶν ἄρχειν καὶ τηλικαύτην ἡγεμονίαν
[53, 33]	δ´ οὖν ἡ ὑποψία αὕτη	καὶ	ὑπ´ ἐκείνου τοῦ ἔτους καὶ
[53, 6]	καὶ μεγάλα καταλέξαι ἔχων ὅσα	καὶ	ὑπ´ ἐμοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ
[53, 14]	ἔστελλε, καὶ πολλοὶ καὶ στρατηγοῦντες	καὶ	ὑπατεύοντες ἡγεμονίας ἐθνῶν ἔσχον, ὃ
[53, 8]	μοναρχῆσαί με ἔδει· τοῦτο δὲ	καὶ	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ καὶ ὑπὲρ τῆς
[53, 5]	ἡλικίαν ἐποίησα καὶ πάντα εὐτυχῶς	καὶ	ὑπὲρ τὴν δύναμιν κατέπραξα· καὶ
[53, 5]	ἐπικουρίας ἔχρῃζε, πάντα τε προθύμως	καὶ	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν ἐποίησα καὶ
[53, 8]	τοῦτο δὲ καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ	καὶ	ὑπὲρ τῆς πόλεως ποιῶ. αὐτός
[53, 8]	κοινῶς ἂν πολὺ βέλτιον ἅτε	καὶ	ὑπὸ πολλῶν ἅμα διαγόμενα καὶ
[53, 9]	τολμήσας ἀποκτεῖναί με πάντως που	καὶ	ὑπὸ τοῦ δαιμονίου καὶ ὑφ´
[53, 33]	καὶ ὑπ´ ἐκείνου τοῦ ἔτους	καὶ	ὑπὸ τοῦ ἔπειτα, οὕτω νοσωδῶν
[53, 6]	ἔχων ὅσα καὶ ὑπ´ ἐμοῦ	καὶ	ὑπὸ τοῦ πατρός μου εὐηργέτησθε,
[53, 12]	ἤδη ἐκεχείρωτο, ἄλλ´ οὔτι γε	καὶ	ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων ἤρχετο, ἀλλ´
[53, 9]	που καὶ ὑπὸ τοῦ δαιμονίου	καὶ	ὑφ´ ὑμῶν κολασθήσεται. ἅπερ που
[53, 33]	πολλοὺς ἐν αὐτοῖς ἀπολέσθαι, κατέστη.	καὶ	φιλεῖ γάρ πως ἀεί τι
[53, 6]	τὸ μετ´ ἐλευθερίας καὶ σωφρόνως	καὶ	φιλικῶς πολιτεύεσθαι· ἄν τε καὶ
[53, 7]	κρατήσαντες, τὸ δ´ ὑπεῖξαν ὡς	καὶ	φίλιον πᾶν περισώσαντες, ὥστ´ εἴπερ
[53, 6]	ἡμᾶς ὑπὲρ πάντας τοὺς ἄλλους	καὶ	φιλοίητε καὶ τιμῴητε, οὐδὲν ἂν
[53, 19]	αὐτῶν, εἰ καὶ τὰ μάλιστα	καὶ	φόβῳ τινὰ καὶ χάριτι φιλίᾳ
[53, 6]	ἀπιστεῖ ταῦτ´ ὄντως τινὰ ἄλλον	καὶ	φρονῆσαι ἐπ´ ἀληθείας καὶ εἰπεῖν
[53, 8]	ὑμῖν γάρ, ὑμῖν τοῖς ἀρίστοις	καὶ	φρονιμωτάτοις πάντα τὰ κοινὰ ἀνατίθημι.
[53, 23]	τε αὐτὸν ἐν τοῖς δικαστηρίοις	καὶ	φυγεῖν τῆς οὐσίας στερηθέντα, καὶ
[53, 19]	τὰ μάλιστα καὶ φόβῳ τινὰ	καὶ	χάριτι φιλίᾳ τε καὶ ἔχθρᾳ
[53, 5]	καίπερ νέου ἔτι τότε ὄντος,	καὶ	χρείαν σχεῖν καὶ πεῖραν λαβεῖν,
[53, 17]	τῶν ὀνομάτων καταλόγους τε ποιεῖσθαι	καὶ	χρήματα ἀθροίζειν πολέμους τε ἀναιρεῖσθαι
[53, 4]	μοι καὶ εὐνοίᾳ καὶ ῥώμῃ,	καὶ	χρήματα ἔστι καὶ σύμμαχοι, καὶ
[53, 30]	ψυχροποσίαις ἀνέσωσε· καὶ διὰ τοῦτο	καὶ	χρήματα παρά τε τοῦ Αὐγούστου
[53, 32]	αὐτὸν διὰ βίου εἶναι ἐψηφίσατο,	καὶ	χρηματίζειν αὐτῷ περὶ ἑνός τινος
[53, 14]	ἐν τῇ πόλει ἄρξαι κληροῦσθαι.	καὶ	χρόνῳ μέν τινι πάντες οἱ
[53, 29]	προσμίξειαν αὐτοῖς, ἐγίγνοντο, καί τινα	καὶ	χωρία ἀπέβαλλον· τότε δὲ συμμάχῳ
[53, 30]	ποιεῖν δυνάμενον Ἀντώνιός τις Μούσας	καὶ	ψυχρολουσίαις καὶ ψυχροποσίαις ἀνέσωσε· καὶ
[53, 30]	Ἀντώνιός τις Μούσας καὶ ψυχρολουσίαις	καὶ	ψυχροποσίαις ἀνέσωσε· καὶ διὰ τοῦτο
[53, 31]	τὸν Μάρκελλον καὶ ὡς γαμβρὸν	καὶ	ὡς ἀδελφιδοῦν ἀγαπῶν, καὶ ἄλλας
[53, 31]	πάντες αὐτοῦ ὅτι τὸν Μάρκελλον	καὶ	ὡς γαμβρὸν καὶ ὡς ἀδελφιδοῦν
[53, 12]	δήμου ἐβεβαιώσατο, βουληθεὶς δὲ δὴ	καὶ	ὣς δημοτικός τις εἶναι δόξαι,
[53, 1]	καίτοι νοσήσαντος τοῦ Καίσαρος, ἀλλὰ	καὶ	ὣς ὁ Ἀγρίππας καὶ τὸ
[53, 13]	οὕτω διῃρέθη, βουληθεὶς δὲ δὴ	καὶ	ὣς ὁ Καῖσαρ πόρρω σφᾶς