Livre, Chap. |
[53, 18] |
δίδωσιν,
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐπὶ
|
τοῦτο |
ἀρχὴν
ἐγένετο
ἀλλ´
ἔς
τε |
[53, 32] |
δι´
ἔτους
ἦρξαν,
ἐπισχεῖν
τε
|
τοῦτο |
αὖθις,
ὅπως
ὅτι
πλεῖστοι
ὑπατεύωσιν, |
[53, 23] |
καὶ
ἐκείνην.
~μετὰ
δὲ
δὴ
|
τοῦτο |
αὐτός
τε
τὸ
ὄγδοον
σὺν |
[53, 18] |
οὐ
μέντοι
καὶ
νῦν
ἔτι
|
τοῦτο |
γίγνεται·
τὸ
γὰρ
ἔργον
αὐτῆς |
[53, 8] |
ἢ
καὶ
μοναρχῆσαί
με
ἔδει·
|
τοῦτο |
δὲ
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
καὶ |
[53, 27] |
τῇ
τῶν
Ἀργοναυτῶν
γραφῇ
ἐπελάμπρυνε,
|
τοῦτο
|
δὲ
τὸ
πυριατήριον
τὸ
Λακωνικὸν |
[53, 16] |
πέντε,
εἶτα
πέντε,
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
δέκα
καὶ
ἕτερα
αὖθις
δέκα |
[53, 11] |
χαίρειν
ἐδύναντο,
οὔθ´
οἱ
βουλόμενοι
|
τοῦτο |
διὰ
τὸ
δέος,
οὔθ´
οἱ |
[53, 10] |
πράττεσθαι
συνίδοιτε.
ἓν
οὖν
ἔτι
|
τοῦτο |
εἰπὼν
παύσομαι,
ὅτι
ἂν
μὲν |
[53, 14] |
γὰρ
καὶ
οἷς
οὐκ
ἔξεστι
|
τοῦτο, |
ἐς
μὲν
τὰ
τοῦ
δήμου |
[53, 22] |
εὐθὺς
τότε
ἐγένετο,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
εἰκόνες
αὐτῷ
ἐφ´
ἁψίδων |
[53, 21] |
πρόσφορά
ἐστι.
τὸ
δ´
αὐτὸ
|
τοῦτο
|
καὶ
ἐν
τοῖς
ἔπειτα
πραχθεῖσι |
[53, 32] |
ἔτι
πλειόνων
δεόμενος,
ἀπέδειξε·
καὶ
|
τοῦτο |
καὶ
ἐπὶ
πλείω
ἔτη
ἐγένετο. |
[53, 16] |
ἡγεμονίαν
αὖθις
τότε
ἀνανεούμενοι·
καὶ
|
τοῦτο |
καὶ
νῦν
γίγνεται.
ὁ
δ´ |
[53, 16] |
βίου
αὐτὸν
μοναρχῆσαι.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
οἱ
μετὰ
ταῦτα
αὐτοκράτορες, |
[53, 15] |
ἐπὶ
ῥητοῖς
ἐξίωσιν.
καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
καὶ
τὸ
μισθοφορὰν
καὶ
ἐκείνοις |
[53, 30] |
καὶ
ψυχροποσίαις
ἀνέσωσε·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
χρήματα
παρά
τε
τοῦ |
[53, 16] |
παντὸς
ὄρους
ἔλαβε·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
κἂν
ἄλλοθί
που
ὁ
αὐτοκράτωρ |
[53, 27] |
ἄστυ
τοῖς
ἰδίοις
τέλεσιν
ἐπεκόσμησε.
|
τοῦτο |
μὲν
γὰρ
τὴν
στοὰν
τὴν |
[53, 12] |
δὲ
τὴν
Δελματίαν
ἀντέλαβε.
καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
καὶ
ἐπ´
ἄλλων
ἐθνῶν |
[53, 15] |
τακτόν
τι
λαμβάνειν
ἤρξαντο.
καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
οὐκ
ἐκ
τοῦ
ἴσου |
[53, 11] |
διεβόων
πολλὰ
δὲ
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο, |
μοναρχεῖσθαί
τε
δεόμενοι
καὶ
πάντα |
[53, 9] |
μὲν
γὰρ
εὔκλειαν
καὶ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
οἴσει
ὅτι
οὐ
μόνον
οὐκ |
[53, 22] |
ἔλεγε
δαπανᾶν
δοκεῖν·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
οὔτ´
εἴ
ποτε
ἐκ
τῶν |
[53, 19] |
που
συμβαίη,
ἐσεφέρετο·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
πάντες
τε
αὐτὰ
ἐμάνθανον
καὶ |
[53, 28] |
ἑκάστης
ἀρχῆς
ἔτεσι
τὸ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
ποιῆσαι
ἐδόθη·
καὶ
παραχρῆμά
γε |
[53, 20] |
καθωσίωσε
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
συνεβούλευε
|
τοῦτο |
ποιῆσαι.
ἐπειδή
τε
ὁ
Αὔγουστος |
[53, 12] |
ὅσων
ἂν
ἄρξῃ,
διὰ
παντὸς
|
τοῦτο
|
ποιήσειν
ἔφη,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[53, 19] |
σφίσι
βουλήματα
ὑποπτεύεται.
καὶ
κατὰ
|
τοῦτο |
πολλὰ
μὲν
οὐ
γιγνόμενα
θρυλεῖται, |
[53, 8] |
οὐκ
ἂν
ἐγὼ
μᾶλλον
ἐπιθυμήσαιμι
|
τοῦτο
|
πρᾶξαι
ἐξ
οὗ
κἀκείνους
καὶ |
[53, 5] |
εἱμαρμένη
τις,
ὡς
ἔοικεν,
ἐς
|
τοῦτο |
προήγαγεν
ὑμᾶς
ὥστε
καὶ
ἐμοῦ, |
[53, 30] |
τὸν
Μάρκελλον
πάντων
προκριθήσεσθαι
ἐς
|
τοῦτο |
προσδοκώντων,
διαλεχθεὶς
δέ
τινα
αὐτοῖς |
[53, 0] |
τῆς
μοναρχίας
ἀφιστάμενος
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
τὰ
ἔθνη
πρὸς
αὐτὴν
ἐνείματο. |
[53, 24] |
τινῶν
μισθωτῶν
ποιησάμενος,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τά
τε
ἀναλώματα
τὰ
τῇ |
[53, 9] |
ἐκ
τοῦ
καλῶς
τελευτῆσαι
καὶ
|
τοῦτο |
τρόπον
τινὰ
κτώμεθα.
ἀφ´
οὗπερ |
[53, 11] |
δεόμενοι
καὶ
πάντα
τὰ
ἐς
|
τοῦτο |
φέροντα
ἐπιλέγοντες,
μέχρις
οὗ
κατηνάγκασαν
|