Livre, Chap.
[53, 31]	καὶ τὴν ἑορτὴν ἣν ἐκ	τῆς	ἀγορανομίας ἐπετέλει συνδιαθεὶς λαμπρῶς, ὥστε
[53, 29]	Σαβὼς ἐβασίλευεν, Αἴλιος Γάλλος ὁ	τῆς	Αἰγύπτου ἄρχων ἐπεστράτευσε. καὶ ἐς
[53, 0]	καθιερώθη. λ. Ὡς Αὔγουστος ἀφείθη	τῆς	ἀνάγκης τοῦ τοῖς νόμοις πείθεσθαι.
[53, 29]	καὶ μόνοι, τοσοῦτον ἐπὶ πολέμῳ	τῆς	Ἀραβίας ταύτης ἐπῆλθον· μέχρι γὰρ
[53, 28]	τῇ πόλει ἠγγέλθη (ὑπὸ γὰρ	τῆς	ἀρρωστίας ἐχρόνισε) καὶ τῷ δήμῳ
[53, 17]	καὶ ἡ ἐξαρίθμησις τῶν ἐτῶν	τῆς	ἀρχῆς αὐτῶν, ὡς καὶ κατ´
[53, 31]	ἐνδεικνύμενος τοῖς ἀνθρώποις ὅτι οὐδένα	τῆς	ἀρχῆς διάδοχον καταλελοιπὼς ἦν, οὐ
[53, 13]	ἄστει νενόμισται χρῆσθαι, καὶ τὰ	τῆς	ἀρχῆς ἐπίσημα καὶ παραχρῆμα ἅμα
[53, 14]	οἱ παρεδρεύοντες τοῖς τὸ κῦρος	τῆς	ἀρχῆς ἔχουσιν. οὕτω γὰρ ἂν
[53, 12]	μὲν γερουσία ἀδεῶς τὰ κάλλιστα	τῆς	ἀρχῆς καρπῷτο, αὐτὸς δὲ τούς
[53, 19]	διαθροεῖται. καὶ μέντοι καὶ τὸ	τῆς	ἀρχῆς μέγεθος τό τε τῶν
[53, 4]	οὐδὲ ἐρεῖ τις ὡς ἐγὼ	τῆς	αὐταρχίας ἕνεκα πάντα τὰ προκατειργασμένα
[53, 17]	οἱ ἄλλοι πάντες, πρὸς δήλωσιν	τῆς	αὐτοτελοῦς σφων ἐξουσίας, ἀντὶ τῆς
[53, 27]	τε τοῦ Ἄρεως καὶ τῷ	τῆς	Ἀφροδίτης, ἔλαβεν, ὡς δὲ ἐγὼ
[53, 16]	δὲ ὅτι ὑποπτεύεται ἐκ τούτου	τῆς	βασιλείας ἐπιθυμεῖν, οὐκέτ´ αὐτοῦ ἀντεποιήσατο,
[53, 16]	τοῦ Αὐγούστου ὄνομα καὶ παρὰ	τῆς	βουλῆς καὶ παρὰ τοῦ δήμου
[53, 30]	τε τοῦ Αὐγούστου καὶ παρὰ	τῆς	βουλῆς πολλὰ καὶ τὸ χρυσοῖς
[53, 12]	Βαιτικὴ τοῦ τε δήμου καὶ	τῆς	γερουσίας εἶναι, τοῦ δὲ δὴ
[53, 1]	ἐξετέλεσε, καὶ ἐν αὐταῖς πρόκριτος	τῆς	γερουσίας ἐπεκλήθη, ὥσπερ ἐν τῇ
[53, 17]	τε τοῦ δήμου καὶ τὸ	τῆς	γερουσίας κράτος πᾶν ἐς τὸν
[53, 13]	καὶ ἔκ τε τοῦ κοινοῦ	τῆς	γερουσίας συλλόγου πέμπεσθαι μήτε ξίφος
[53, 12]	τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ παρὰ	τῆς	γερουσίας τοῦ τε δήμου ἐβεβαιώσατο,
[53, 25]	ἐλευθερωθείη. καὶ αὐτῶν ἡ ἀρίστη	τῆς	γῆς τῶν τε δορυφόρων τισὶν
[53, 16]	τῶν στρατιωτῶν κρατῶν, αὐταρχήσειν ἔμελλε.	τῆς	γοῦν δεκαετίας ἐξελθούσης ἄλλα ἔτη
[53, 22]	ἐπισκευάσαι τοῖς οἰκείοις τέλεσι προσέταξε,	τῆς	δὲ δὴ Φλαμινίας αὐτός, ἐπειδήπερ
[53, 17]	λαμβανόντων, προβαίνει. ταῦτα μὲν ἐκ	τῆς	δημοκρατίας, ὥς που καὶ ἕκαστα
[53, 15]	καὶ τοὺς λοιπούς, ὧν περὶ	τῆς	διαφορᾶς ἄνω μοι τοῦ λόγου
[53, 17]	αὐτοῖς τοῖς ὀνόμασι χωρὶς τοῦ	τῆς	δικτατορίας προσεποιήσαντο. ὕπατοί τε γὰρ
[53, 23]	καὶ συμπράττων οὐδ´ ἐπὶ βραχὺ	τῆς	δόξης αὐτῶν ἀντεποιεῖτο, ταῖς τε
[53, 19]	προσέσται μέντοι τι αὐτοῖς καὶ	τῆς	ἐμῆς δοξασίας, ἐς ὅσον ἐνδέχεται,
[53, 8]	με ἔχων, καὶ πάσης μὲν	τῆς	ἐντὸς τῶν Ἡρακλείων στηλῶν θαλάσσης
[53, 16]	καὶ πρότερον, ὅτε τὰ περὶ	τῆς	ἐξωμοσίας τῆς μοναρχίας καὶ τὰ
[53, 14]	ἑλληνίζοντες ὀνομάζουσι. καὶ περὶ μὲν	τῆς	ἐπικλήσεως ταύτης ἀρκούντως ἐν τοῖς
[53, 13]	τοῦ ἀριθμοῦ τούτου. τά τε	τῆς	ἡγεμονίας κοσμήματα, ὅταν τε ἐς
[53, 12]	Ἀσία καὶ ἡ Ἑλλὰς μετὰ	τῆς	Ἠπείρου, καὶ τὸ Δελματικὸν τό
[53, 29]	ὡς τάχιστα ὁ Αὔγουστος ἐκ	τῆς	Ἰβηρίας, Λούκιον Αἰμίλιον ἄρχοντα αὐτῆς
[53, 27]	γὰρ γάμους τῆς τε θυγατρὸς	τῆς	Ἰουλίας καὶ τοῦ ἀδελφιδοῦ τοῦ
[53, 0]	πρὸς αὐτὴν ἐνείματο. γ. Περὶ	τῆς	καταστάσεως τῶν ἀρχόντων τῶν ἐς
[53, 26]	οὕτω καὶ ἡ Γαλατία μετὰ	τῆς	Λυκαονίας Ῥωμαῖον ἄρχοντα ἔσχε, τά
[53, 0]	ἐδημηγόρησεν ἐν τῇ γερουσίᾳ ὡς	τῆς	μοναρχίας ἀφιστάμενος καὶ μετὰ τοῦτο
[53, 7]	αὐταρχῆσαι δυνηθῆναι, μήτε ἐκφρονῆσαι μήτε	τῆς	μοναρχίας ἐπιθυμῆσαι, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνον
[53, 16]	ὅτε τὰ περὶ τῆς ἐξωμοσίας	τῆς	μοναρχίας καὶ τὰ περὶ τῆς
[53, 27]	τοῦ Μαρκέλλου μὴ δυνηθεὶς ὑπὸ	τῆς	νόσου ἐν τῇ Ῥώμῃ τότε
[53, 20]	σημεῖον οὐ σμικρὸν εὐθὺς τότε	τῆς	νυκτὸς ἐπεγένετο· ὁ γὰρ Τίβερις
[53, 2]	οὐ μέντοι καὶ τὴν δόξαν	τῆς	οἰκοδομήσεώς σφων ἐσφετερίσατο, ἀλλ´ ἀπέδωκεν
[53, 23]	ἐν τοῖς δικαστηρίοις καὶ φυγεῖν	τῆς	οὐσίας στερηθέντα, καὶ ταύτην τε
[53, 26]	τά τε χωρία τὰ ἐκ	τῆς	Παμφυλίας πρότερον τῷ Ἀμύντᾳ προσνεμηθέντα
[53, 5]	μέχρι μὲν οὗ τὰ πράγματα	τῆς	παρ´ ἐμοῦ ἐπικουρίας ἔχρῃζε, πάντα
[53, 26]	τῆς τε Γαιτουλίας τινὰ ἀντὶ	τῆς	πατρῴας ἀρχῆς, ἐπείπερ ἐς τὸν
[53, 30]	τε τῆς τύχης καὶ τὰ	τῆς	πεπρωμένης ἔργα προσποιούμενον παρὰ πόδας
[53, 12]	Σικελία, Κρήτη τε μετὰ Λιβύης	τῆς	περὶ Κυρήνην καὶ Βιθυνία μετὰ
[53, 32]	ἔστειλε. καὶ ὃς ἐκ μὲν	τῆς	πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησεν, οὐ μέντοι
[53, 8]	καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ καὶ ὑπὲρ	τῆς	πόλεως ποιῶ. αὐτός τε γὰρ
[53, 17]	οὐ τίθενται, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκ	τῆς	πολιτείας ἐξέπεσον, τὸ δὲ δὴ
[53, 11]	στασιῶδες ἐμίσουν, καὶ τῇ μεταστάσει	τῆς	πολιτείας ἠρέσκοντο, τῷ τε Καίσαρι
[53, 18]	τῶν δημοκρατικῶν ὀνομάτων πᾶσαν τὴν	τῆς	πολιτείας ἰσχὺν περιβέβληνται ὥστε καὶ
[53, 17]	σφων ὀνομάζειν· τοῦ δὲ δὴ	τῆς	πολιτείας τέλους ἐς αὐτοὺς ἀνακειμένου
[53, 27]	Αὔγουστον φιλοτιμίας, ἀλλ´ ἔκ τε	τῆς	πρὸς ἐκεῖνον λιπαροῦς εὐνοίας καὶ
[53, 27]	ἐκεῖνον λιπαροῦς εὐνοίας καὶ ἐκ	τῆς	πρὸς τὸ δημόσιον ἐνδελεχοῦς σπουδῆς,
[53, 2]	τὰς πρὸς τὸ δημόσιον πρὸ	τῆς	πρὸς τῷ Ἀκτίῳ μάχης γενομένας,
[53, 18]	τῶν βασιλέων, πλὴν τοῦ φορτικοῦ	τῆς	προσηγορίας αὐτῶν, ἔχειν. ἡ γὰρ
[53, 14]	ἐς μὲν τὰ τοῦ δήμου	τῆς	τε βουλῆς λεγόμενα ἔθνη οἵ
[53, 26]	ἐποίησε. καὶ τῷ μὲν Ἰούβᾳ	τῆς	τε Γαιτουλίας τινὰ ἀντὶ τῆς
[53, 29]	μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ ἥσθησαν·	τῆς	τε γὰρ χώρας αὐτῶν δῃωθείσης
[53, 27]	ἐτίμησε. τούς τε γὰρ γάμους	τῆς	τε θυγατρὸς τῆς Ἰουλίας καὶ
[53, 23]	Γάλλος Κορνήλιος καὶ ἐξύβρισεν ὑπὸ	τῆς	τιμῆς. πολλὰ μὲν γὰρ καὶ
[53, 17]	τῆς αὐτοτελοῦς σφων ἐξουσίας, ἀντὶ	τῆς	τοῦ βασιλέως τοῦ τε δικτάτορος
[53, 30]	ἔδει γὰρ αὐτὸν τά τε	τῆς	τύχης καὶ τὰ τῆς πεπρωμένης
[53, 16]	τῆς μοναρχίας καὶ τὰ περὶ	τῆς	τῶν ἐθνῶν διανομῆς διελέχθη, ἔλαβε·
[53, 28]	καὶ ἐκείνῃ συνδόξῃ, πάσης αὐτὸν	τῆς	τῶν νόμων ἀνάγκης ἀπήλλαξαν, ἵν´,
[53, 18]	αὐτοῖς ὡς τὸ πολύ, πλὴν	τῆς	τῶν τιμητῶν, δίδονται, τοῖς δὲ
[53, 17]	πλήθει γενόμεναι καὶ νῦν πλὴν	τῆς	τῶν τιμητῶν καθίστανται, διάγεται δὲ
[53, 29]	ἐκείνων τοὺς περιλειφθέντας ἐξήλασαν ἐκ	τῆς	χώρας. πρῶτοι μὲν δὴ Ῥωμαίων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/09/2006