Livre, Chap.
[53, 17]	αὐτοὺς ἀνακειμένου οὐκ ἔστιν ὅπως	οὐ	βασιλεύονται. αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ
[53, 6]	τηλικαύτην ἡγεμονίαν τοσαύτης οἰκουμένης ἔχειν	οὐ	βούλομαι. ἐγὼ γάρ, ἄν τε
[53, 22]	Αὐγούστου τις εἰπεῖν ἐθέλει, ἐπεσκευάσθησαν.	οὐ	γὰρ δύναμαι διακρῖναι τοὺς θησαυροὺς
[53, 13]	στρατιώτην τινὰ ἀποκτεῖναι ἐξεῖναι νενόμισται·	οὐ	γὰρ ὅτι τοῖς βουλευταῖς ἀλλὰ
[53, 19]	καὶ κατὰ τοῦτο πολλὰ μὲν	οὐ	γιγνόμενα θρυλεῖται, πολλὰ δὲ καὶ
[53, 14]	ὕστερον δέ, ἐπειδή τινες αὐτῶν	οὐ	καλῶς ἦρχον, τῷ αὐτοκράτορι καὶ
[53, 31]	τῆς ἀρχῆς διάδοχον καταλελοιπὼς ἦν,	οὐ	μέντοι καὶ ἀνέγνω· οὐδεὶς γὰρ
[53, 4]	ἂν προστατεῖσθαι ὑπ´ ἐμοῦ ἐθελῆσαι.	οὐ	μέντοι καὶ ἐπὶ πλεῖον ὑμᾶς
[53, 29]	ἐπιτήδειά σφισιν ἐσήγαγον καὶ κατεφόνευσαν.	οὐ	μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ ἥσθησαν·
[53, 18]	ἔσχον, κατὰ πάντων ἡμῶν δίδωσιν,	οὐ	μέντοι καὶ ἐπὶ τοῦτο ἀρχὴν
[53, 21]	καὶ τὸ πλῆθος αὖ συνελέγετο·	οὐ	μέντοι καὶ ἐπράττετό τι ὃ
[53, 32]	μὲν τῆς πόλεως εὐθὺς ἐξώρμησεν,	οὐ	μέντοι καὶ ἐς τὴν Συρίαν
[53, 18]	δὲ καὶ Δομιτιανὸς διὰ βίου·	οὐ	μέντοι καὶ νῦν ἔτι τοῦτο
[53, 19]	ἀδύνατον ἦν δημοκρατουμένους αὐτοὺς σωθῆναι.	οὐ	μέντοι καὶ ὁμοίως τοῖς πρόσθεν
[53, 21]	οἱ πάνυ αὐτὰ μελετῶντες ἀκριβοῦσιν.	οὐ	μέντοι καὶ πάντα ἰδιογνωμονῶν ἐνομοθέτει,
[53, 2]	τοὺς δὲ λοιποὺς αὐτὸς ἀνεκτήσατο.	οὐ	μέντοι καὶ τὴν δόξαν τῆς
[53, 3]	ἀλλὰ καὶ κόβαλοι δοκοῦσιν εἶναι.	οὐ	μὴν ἀλλ´ εἰ μέν τι
[53, 29]	αὐτῷ τήν γε πρώτην ἦλθεν,	οὐ	μὴν καὶ ἀπόνως προεχώρει· ἥ
[53, 9]	ἵνα καὶ ἐκεῖνο εἰδῆτε ὅτι	οὐ	μόνον ἄρχειν ἀλλὰ καὶ ἄρχεσθαι
[53, 17]	τοῦ αὐτοκράτορος πρόσρησιν διὰ παντὸς	οὐ	μόνον οἱ νικήσαντές τινας ἀλλὰ
[53, 27]	πρὸς τὸ δημόσιον ἐνδελεχοῦς σπουδῆς,	οὐ	μόνον οὐδὲν αὐτὸν ἐπ´ αὐτοῖς
[53, 8]	καὶ ὀχλοκρατίᾳ τινί, ἐξ ἧς	οὐ	μόνον οὐδὲν χρηστὸν ἀλλὰ καὶ
[53, 32]	καὶ τὸ πιστὸν τοῦ ἀνδρὸς	οὐ	μόνον οὐκ ἐμίσησεν ἀλλὰ καὶ
[53, 9]	καὶ αὐτὸ τοῦτο οἴσει ὅτι	οὐ	μόνον οὐκ ἐφόνευσά τινα ὑπὲρ
[53, 3]	δοκοῦντα εἶναι λέγοντες οὐχ ὅσον	οὐ	πείθουσί τινας, ἀλλὰ καὶ κόβαλοι
[53, 30]	ὁ δὲ δὴ Μάρκελλος νοσήσας	οὐ	πολλῷ ὕστερον καὶ τὸν αὐτὸν
[53, 5]	ἀπέτρεψέ με κινδυνεύουσιν ὑμῖν ἐπικουρῆσαι,	οὐ	πόνος, οὐ φόβος, οὐκ ἐχθρῶν
[53, 14]	οὕτω γὰρ ἂν ὀρθῶς αὐτούς,	οὐ	πρὸς τὸ ὄνομα ἀλλὰ πρὸς
[53, 20]	εἶπον, ἐπωνομάσθη, καὶ αὐτῷ σημεῖον	οὐ	σμικρὸν εὐθὺς τότε τῆς νυκτὸς
[53, 17]	ἔχουσιν. αὐτὰς μὲν γὰρ ἐκείνας	οὐ	τίθενται, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκ τῆς
[53, 5]	ἐχθρῶν ἀπειλαί, οὐ φίλων δεήσεις,	οὐ	τὸ πλῆθος τῶν συνεστηκότων, οὐχ
[53, 26]	ἔδωκε· τοῦ δ´ Ἀμύντου τελευτήσαντος	οὐ	τοῖς παισὶν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν
[53, 5]	οὐ φόβος, οὐκ ἐχθρῶν ἀπειλαί,	οὐ	φίλων δεήσεις, οὐ τὸ πλῆθος
[53, 5]	κινδυνεύουσιν ὑμῖν ἐπικουρῆσαι, οὐ πόνος,	οὐ	φόβος, οὐκ ἐχθρῶν ἀπειλαί, οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/09/2006