HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  343 formes différentes pour 594 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[2, 152]   τοῦτον πρότερον φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα  Σαβακῶν,   ὅς οἱ τὸν πατέρα Νεκῶν
[2, 137]   χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ  Σαβακῶν   τὸν Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν
[2, 139]   ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου  Σαβακῶς.   ~ὡς δ? ἄρα οἴχεσθαι τὸν
[2, 170]   πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν  Σάι,   ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης,
[2, 176]   λίθινος ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν  Σάι,   κείμενος κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 130]   ἐς ἐμὲ ἦν φανερή, ἐν  Σάι   μὲν πόλι ἐοῦσα, κειμένη δὲ
[2, 62]   λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ ἐν  Σάι   μούνῃ καίεται ἀλλὰ καὶ ἀνὰ
[2, 130]   ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον οἱ ἐν  Σάι   πόλι ἱρέες? ἑστᾶσι μὲν γὰρ
[2, 163]   δέ οἱ τὰ βασιλήια ἐν  Σάι   πόλι, μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα.
[2, 28]   εἰ μὴ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν  Σάι   πόλι γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν
[2, 175]   ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν ἐν  Σάι   τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια οἷα
[2, 62]   ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς  Σάιν   δὲ πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς
[2, 169]   ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς  Σάιν   πόλιν, ἐς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία
[2, 59]   γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα δὲ ἐς  Σάιν   πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα
[2, 175]   καὶ εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ  Σάιος.   τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν
[2, 169]   ἐσιόντι ἀριστερῆς χειρός. ἔθαψαν δὲ  Σαῖται   πάντας τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου
[2, 152]   οὗτοι οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ  Σαΐτεω   εἰσί. μετὰ δὲ βασιλεύοντα τὸ
[2, 172]   καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ μὲν  Σαΐτεω   ἐών, ἐκ τῆς δὲ ἦν
[2, 165]   μὲν οἵδε εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης,  Σαΐτης,   Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος Προσωπῖτις
[2, 17]   οὐνόματα κέεται τάδε, τῷ μὲν  Σαϊτικὸν   αὐτῶν τῷ δὲ Μενδήσιον. τὸ
[2, 178]   ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ ἄλλο  Σάμιοι   Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν
[2, 135]   ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ  Σαμίου   κομίσαντος, ἀπικομένη δὲ κατ? ἐργασίην
[2, 134]   ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς  Σαμίου,   σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ.
[2, 168]   πῆχυς τυγχάνει ἴσος ἐὼν τῷ  Σαμίῳ.   ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι ἅπασι
[2, 51]   τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ  Σαμοθρήικες   ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν, οὗτος
[2, 51]   σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων  Σαμοθρήικες   τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν
[2, 51]   ἔλεξαν, τὰ ἐν τοῖσι ἐν  Σαμοθρηίκῃ   μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ πάντα
[2, 51]   οἶδε τὸ λέγω? τὴν γὰρ  Σαμοθρηίκην   οἴκεον πρότερον Πελασγοὶ οὗτοι οἵ
[2, 182]   τῶν θυρέων. ἐς μέν νυν  Σάμον   ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ
[2, 182]   λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο δ? ἐς  Σάμον   τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας
[2, 148]   ἐστὶ νηὸς καὶ ἐν  Σάμῳ.   ἦσαν μέν νυν καὶ αἱ
[2, 141]   ἐπ? Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν  Σαναχάριβον   βασιλέα Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων?
[2, 91]   πολλάκις δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ,  σανδάλιόν   τε αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι ἐὸν
[2, 41]   ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν? ἐπεὰν δὲ  σαπῇ   καὶ προσίῃ τεταγμένος χρόνος,
[2, 135]   τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός, ἀδελφεοῦ δὲ  Σαπφοῦς   τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ
[2, 135]   ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ  Σαπφὼ   πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος μέν
[2, 150]   γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον. τὰ γὰρ  Σαρδαναπάλλου   τοῦ Νίνου βασιλέος ἐόντα μεγάλα
[2, 106]   Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ  Σαρδίων   ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ
[2, 105]   τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων  Σαρδωνικὸν   κέκληται, τὸ μέντοι ἀπ? Αἰγύπτου
[2, 87]   σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει? τὰς δὲ  σάρκας   τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ
[2, 44]   εἶναι. ~θέλων δὲ τούτων πέρι  σαφές   τι εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν
[2, 121]   οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος?  σαφέως   δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ
[2, 44]   τὰ μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ  σαφέως   παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ
[2, 31]   δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς ἔχει  σαφέως   φράσαι? ἔρημος γὰρ ἐστὶ
[2, 66]   φυλακὰς ἔχουσι τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες  σβεννύναι   τὸ καιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι
[2, 173]   τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων σεωυτόν.  σὲ   γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ σεμνῷ
[2, 115]   ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ? αὐτὸν δέ  σε   καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν
[2, 115]   χώρην τὴν ἐμήν, ἐγὼ ἄν  σε   ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην, ὅς,
[2, 166]   Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος,  Σεβεννύτης,   Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος,
[2, 155]   δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ τὸ  Σεβεννυτικὸν   καλεόμενον στόμα τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι
[2, 17]   οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν? τὸ καλέεται  Σεβεννυτικὸν   στόμα. ἔστι δὲ καὶ ἕτερα
[2, 17]   ἕτερα διφάσια στόματα ἀπὸ τοῦ  Σεβεννυτικοῦ   ἀποσχισθέντα, φέροντα ἐς θάλασσαν? τοῖσι
[2, 172]   πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ μεγάλως  σέβεσθαι.   ἤδη ὦν ἔφη λέγων ὁμοίως
[2, 46]   οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ λέγειν.  σέβονται   δὲ πάντας τοὺς αἶγας οἱ
[2, 42]   λέγουσι? τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες  σέβονται.   ὅσοι δὲ τοῦ Μένδητος ἔκτηνται
[2, 42]   τοὺς αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι  σέβονται,   πλὴν Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος,
[2, 41]   τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως  σέβονται   προβάτων πάντων μάλιστα μακρῷ. τῶν
[2, 29]   Δία θεῶν καὶ Διόνυσον μούνους  σέβονται,   τούτους τε μεγάλως τιμῶσι, καί
[2, 141]   τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα εἶναι  Σεθῶν?   τὸν ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον
[2, 47]   θύειν ὗς οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι,  Σελήνῃ   δὲ καὶ Διονύσῳ μούνοισι τοῦ
[2, 47]   δὲ ἥδε τῶν ὑῶν τῇ  Σελήνῃ   ποιέεται? ἐπεὰν θύσῃ, τὴν οὐρὴν
[2, 146]   δὴ καὶ Διόνυσος ἐκ  Σεμέλης   καὶ Πὰν ἐκ Πηνελόπης
[2, 145]   Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ  Σεμέλης   τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ
[2, 173]   γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ σεμνῷ  σεμνὸν   θωκέοντα δι? ἡμέρης πρήσσειν τὰ
[2, 173]   σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ  σεμνῷ   σεμνὸν θωκέοντα δι? ἡμέρης πρήσσειν
[2, 6]   ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι  Σερβωνίδος   λίμνης, παρ? ἣν τὸ Κάσιον
[2, 125]   ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν.  σεσήμανται   δὲ διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν
[2, 39]   σφι ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ  σεσημασμένον   κτῆνος πρὸς τὸν βωμὸν ὅκου
[2, 110]   οἱ πεποιῆσθαι ἔργα οἷά περ  Σεσώστρι   τῷ Αἰγυπτίῳ? Σέσωστριν μὲν γὰρ
[2, 107]   ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ τὸν Αἰγύπτιον  Σέσωστριν   ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους
[2, 107]   ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι τὸν  Σέσωστριν,   καὶ δύο μὲν τῶν παίδων
[2, 110]   οἷά περ Σεσώστρι τῷ Αἰγυπτίῳ?  Σέσωστριν   μὲν γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι
[2, 137]   τῶν τὰς διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ  Σεσώστριος   βασιλέος, δεύτερα δὲ ἐπὶ τοῦ
[2, 111]   λέγουσι πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι.  ~Σεσώστριος   δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν
[2, 104]   δ? ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς  Σεσώστριος   στρατιῆς εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς
[2, 106]   τὰς χώρας Αἰγύπτου βασιλεὺς  Σέσωστρις,   αἱ μὲν πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται
[2, 103]   εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς βασιλεὺς  Σέσωστρις   ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον
[2, 108]   τῷ πατρί. ~νοστήσας δὲ  Σέσωστρις   ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος
[2, 107]   ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε  Σέσωστρις   τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ ξείνια
[2, 102]   γενομένου βασιλέος, τῷ οὔνομα ἦν  Σέσωστρις,   τούτου μνήμην ποιήσομαι? τὸν ἔλεγον
[2, 173]   ἐς τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων  σεωυτόν.   σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ
[2, 115]   ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο? παρὰ τοῦ  σεωυτοῦ   ξείνου τὴν γυναῖκα ἦλθες. καὶ
[2, 173]   λέγοντες. βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς,  σεωυτοῦ   προέστηκας, ἐς τὸ ἄγαν φαῦλον
[2, 169]   καὶ γὰρ τὸ τοῦ Ἀμάσιος  σῆμα   ἑκαστέρω μὲν ἐστὶ τοῦ μεγάρου
[2, 38]   δὲ τούτων πάντων καθαρός,  σημαίνεται   βύβλῳ περὶ τὰ κέρεα εἱλίσσων
[2, 57]   δὲ λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα  σημαίνουσι   ὅτι Αἰγυπτίη γυνὴ ἦν.
[2, 9]   ἐς μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί,  σημανέω?   στάδιοι γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ
[2, 38]   κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν  σημαντρίδα   ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον, καὶ
[2, 121]   δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε  σημάντρων   ἐόντων σόων καὶ τοῦ οἰκήματος
[2, 41]   ἕτερον καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα  σημηίου   εἵνεκεν? ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ
[2, 38]   ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων  σημηίων,   τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ
[2, 20]   ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ μὴ ὅσον  σημῆναι   βουλόμενος μοῦνον? τῶν ἑτέρη
[2, 53]   τέχνας διελόντες καὶ εἴδεα αὐτῶν  σημήναντες.   οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι
[2, 2]   τοῦτο τὸ ἔπος, οὕτω δὴ  σημήνας   τῷ δεσπότῃ ἤγαγε τὰ παιδία
[2, 140]   ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι,  σιγῇ   τοῦ Αἰθίοπος, ἐς τὴν δωρεὴν
[2, 135]   χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς  σιδηρέους,   ὅσον ἐνεχώρεε δεκάτη οἱ,
[2, 125]   ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς τε  σίδηρον   τῷ ἐργάζοντο καὶ σιτία καὶ
[2, 86]   σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ  σιδήρω   διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν
[2, 116]   τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε  Σιδονίηθεν,   ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον, τὴν ὁδὸν
[2, 116]   οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν  Σιδονίων,   τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε
[2, 116]   δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ  Σιδών,   ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ
[2, 161]   ἄρξας, ἐν τοῖσι ἐπί τε  Σιδῶνα   στρατὸν ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ
[2, 116]   ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ ὡς ἐς  Σιδῶνα   τῆς Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ
[2, 94]   καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι τὰ  σιλλικύπρια   ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι αὐτόματα
[2, 94]   τὰ ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ τῶν  σιλλικυπρίων   τοῦ καρποῦ, τὸ καλεῦσι μὲν
[2, 71]   τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός,  σιμόν,   λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον,
[2, 95]   ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ  σινδόνι,   διὰ τούτων δάκνουσι, διὰ δὲ
[2, 86]   κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα  σινδόνος   βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ
[2, 68]   δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν  σίνεται   τὸν τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ
[2, 34]   ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί? δὲ  Σινώπη   τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν
[2, 34]   ἀντίη κέεται? ἐνθεῦτεν δὲ ἐς  Σινώπην   τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ
[2, 172]   ἦν πόλιος, οὔνομά οἱ ἐστὶ  Σιούφ.   τὰ μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο
[2, 77]   τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς  σιτέονται.   ~ἐν δὲ τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι
[2, 47]   πυρί? τὰ δὲ ἄλλα κρέα  σιτέονται   ἐν τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ
[2, 92]   ἥλιον καὶ ἔπειτα αὔους ἐόντας  σιτέονται.   ~οἱ δὲ ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι
[2, 77]   τὰ μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ  σιτέονται   προταριχεύσαντες. τὰ δὲ ἄλλα ὅσα
[2, 77]   μὲν πρὸς ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς  σιτέονται,   τοὺς δὲ ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους.
[2, 69]   περὶ τοὺς ἐμπροσθίους πόδας, καὶ  σιτία   ἀποτακτὰ διδόντες καὶ ἱρήια, καὶ
[2, 125]   τε σίδηρον τῷ ἐργάζοντο καὶ  σιτία   καὶ ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε
[2, 37]   τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ  σιτία   σφι ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ
[2, 36]   ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται  σιτία,   τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι
[2, 32]   τῶν ἡλίκων, ὕδασί τε καὶ  σιτίοισι   εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ πρῶτα
[2, 77]   κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ τῶν τρεφόντων  σιτίων   πάσας τὰς νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 92]   Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην τῶν  σιτίων   τάδε σφι ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν
[2, 140]   οἴκεε. ὅκως γάρ οἱ φοιτᾶν  σῖτον   ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι,
[2, 14]   ἀποδινήσας δὲ τῇσι ὑσὶ τὸν  σῖτον   οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν βουλόμεθα
[2, 168]   ἐδίδοτο ἐπ? ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ  σίτου   σταθμὸς πέντε μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν
[2, 14]   ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι πόνους οὔτε  σκάλλοντες   οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν
[2, 135]   ὑπὸ ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ  Σκαμανδρωνύμου   παιδός, ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς τῆς
[2, 40]   τῷ σώματι καὶ τὴν πιμελήν,  σκέλεα   δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν
[2, 76]   εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς)  σκέλεα   δὲ καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ
[2, 76]   ἴβιος τόδε? μέλαινα δεινῶς πᾶσα,  σκέλεα   δὲ φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ
[2, 81]   δὲ κιθῶνας λινέους περὶ τὰ  σκέλεα   θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις? ἐπὶ
[2, 88]   ἥδε, τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους  σκευάζει?   συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι
[2, 86]   οὕτω μὲν τοὺς τὰ πολυτελέστατα  σκευάζουσι   νεκρούς. ~τοὺς δὲ τὰ μέσα
[2, 87]   βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην φεύγοντας  σκευάζουσι   ὧδε? ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας πλήσωνται
[2, 86]   αὐτῶν κατὰ ἥντινα βούλονταί σφι  σκευασθῆναι   τὸν νεκρόν. οἳ μὲν δὴ
[2, 106]   ἀριστερῇ τόξα, καὶ τὴν ἄλλην  σκευὴν   ὡσαύτως? καὶ γὰρ Αἰγυπτίην καὶ
[2, 29]   ἐστὶ ἐπ? ἡμέρας τέσσερας πλόος,  σκολιὸς   δὲ ταύτῃ κατά περ
[2, 86]   τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν  σκολιῷ   σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι
[2, 158]   δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ  σκολιωτέρη   ἐστί? τὴν ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος
[2, 29]   ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα?  σκόπελοι/   τε γὰρ ἐν τῷ Νείλῳ
[2, 15]   εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης  σκοπιῆς   λέγοντες τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι
[2, 125]   τε συρμαίην καὶ κρόμμυα καὶ  σκόροδα   ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι? καὶ ὡς
[2, 121]   τὸν δὲ φῶρα ἐν τῷ  σκότεϊ   προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν
[2, 110]   ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ καὶ  Σκύθας,   Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι Σκύθας
[2, 110]   Σκύθας, Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι  Σκύθας   ἑλεῖν? οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι
[2, 167]   κρῖναι, ὁρέων καὶ Θρήικας καὶ  Σκύθας   καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ
[2, 103]   τὴν Εὐρώπην διαβὰς τούς τε  Σκύθας   κατεστρέψατο καὶ τοὺς Θρήικας. ἐς
[2, 22]   τὸν χειμῶνα τὸν ἐν τῇ  Σκυθικῇ   χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι ἐς χειμασίην
[2, 121]   πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ  σκῶψαι   μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι,
[2, 44]   μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου, δὲ  σμαράγδου   λίθου λάμποντος τὰς νύκτας μέγαθος.
[2, 10]   Μαιάνδρου πεδίον, ὥς γε εἶναι  σμικρὰ   ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν? τῶν γὰρ
[2, 7]   νηὸν τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου.  σμικρόν   τι τὸ διάφορον εὕροι τις
[2, 93]   γίνεται ταῦτα καὶ παραχρῆμα ἰχθύων  σμικρῶν   πίμπλαται πάντα. κόθεν δὲ οἰκὸς
[2, 73]   τὸν πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι,  σμύρνῃ   δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ?
[2, 73]   Ἡλίου κομίζειν τὸν πατέρα ἐν  σμύρνῃ   ἐμπλάσσοντα καὶ θάπτειν ἐν τοῦ
[2, 106]   καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς  Σμύρνην.   ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος
[2, 86]   θυμιήμασι τετριμμένοισι? ἔπειτα τὴν νηδὺν  σμύρνης   ἀκηράτου τετριμμένης καὶ κασίης καὶ
[2, 40]   καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ  σμύρνης   καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες
[2, 73]   κομίζειν δὲ οὕτω? πρῶτον τῆς  σμύρνης   ᾠὸν πλάσσειν ὅσον τε δυνατός
[2, 32]   θάλασσαν ἀπ? Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι  Σολόεντος   ἄκρης, τελευτᾷ τῆς Λιβύης,
[2, 177]   ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ.  Σόλων   δὲ Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ
[2, 181]   ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἦν  σόον,   ἔξω τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων ἄστεος.
[2, 78]   γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν ἐν  σορῷ   ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ
[2, 115]   αὐτὸν δέ σε καὶ τοὺς  σοὺς   συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ
[2, 66]   οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα  σοφίζονται   τάδε? ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν θηλέων
[2, 172]   οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος? μετὰ δὲ  σοφίῃ   αὐτοὺς Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ
[2, 20]   μὲν τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι  σοφίην   ἔλεξαν περὶ τοῦ ὕδατος τούτου
[2, 49]   ἔφηνε, ἀλλ? οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ  σοφισταὶ   μεζόνως ἐξέφηναν? τὸν δ? ὦν
[2, 49]   νυν φημὶ Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα  σοφὸν   μαντικήν τε ἑωυτῷ συστῆσαι καὶ
[2, 121]   πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν,  σοφώτατον   δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας
[2, 121]   ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ  σοφώτατον   καὶ ἀνοσιώτατον? ὃς δ? ἂν
[2, 160]   παρὰ ταῦτα οὐδ? ἂν τοὺς  σοφωτάτους   ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν? ὡς
[2, 160]   συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι  σοφωτάτους.   συνελθόντες δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο
[2, 4]   ἀστέρων ἔλεγον? ἄγουσι δὲ τοσῷδε  σοφώτερον   Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες
[2, 121]   ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων  σόων   καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς
[2, 67]   πόλιν. τὰς δὲ ἄρκτους ἐούσας  σπανίας   καὶ τοὺς λύκους οὐ πολλῷ
[2, 108]   ὅκως τε ἀπίοι ποταμός,  σπανίζοντες   ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι,
[2, 73]   γραφῇ? καὶ γὰρ δὴ καὶ  σπάνιος   ἐπιφοιτᾷ σφι, δι? ἐτέων, ὡς
[2, 117]   Κυπρίοισι εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ  Σπάρτης   Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ Ἴλιον
[2, 113]   ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ  Σπάρτης   ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ? καί
[2, 14]   ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε  σπείρας   ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει
[2, 94]   φύεται? ταῦτα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ  σπειρόμενα   καρπὸν φέρει πολλὸν μὲν δυσώδεα
[2, 77]   Αἰγυπτίων οἳ μὲν περὶ τὴν  σπειρομένην   Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων πάντων
[2, 37]   κυάμους δὲ οὔτε τι μάλα  σπείρουσι   Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ, τούς
[2, 94]   τε ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων  σπείρουσι   τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν
[2, 147]   τὰς τυραννίδας τὸν χαλκέῃ φιάλῃ  σπείσαντα   αὐτῶν ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ
[2, 151]   ὅτι ἐκέχρηστό σφι τὸν χαλκέῃ  σπείσαντα   αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι
[2, 151]   φιάλας χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν  σπένδειν,   ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα
[2, 14]   δὲ καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ τὸ  σπέρμα,   ἄμητον τὸ ἀπὸ τούτου μένει,
[2, 106]   δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης  σπιθαμῆς,   τῇ μὲν δεξιῇ χειρὶ ἔχων
[2, 40]   κείνην πᾶσαν ἐξ ὦν εἷλον,  σπλάγχνά   δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ
[2, 87]   ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ τὰ  σπλάγχνα   κατατετηκότα ἐξάγει? τὰς δὲ σάρκας
[2, 47]   τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ τὸν  σπλῆνα   καὶ τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ
[2, 140]   τὴν δωρεὴν κελεύειν σφέας καὶ  σποδὸν   κομίζειν. ταύτην τὴν νῆσον οὐδεὶς
[2, 100]   τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς οἴκημα  σποδοῦ   πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν
[2, 140]   ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα νῆσον χώσας  σποδῷ   τε καὶ γῇ οἴκεε. ὅκως
[2, 86]   ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε τὰ  σπουδαιότατα   ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ σιδήρω
[2, 86]   γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν μὲν  σπουδαιοτάτην   αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ
[2, 162]   τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα  σπουδῇ   ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι
[2, 6]   δύναται δὲ παρασάγγης τριήκοντα  στάδια,   δὲ σχοῖνος, μέτρον ἐὸν
[2, 6]   σχοῖνος, μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα  στάδια.   οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι
[2, 9]   ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι οἱ  στάδιοι   Αἰγύπτου τὸ μὲν παρὰ θάλασσαν
[2, 158]   καὶ Συρίην, ἀπὸ τούτου εἰσὶ  στάδιοι   ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς τὸν Ἀράβιον
[2, 9]   μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί, σημανέω?  στάδιοι   γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[2, 8]   τὸ μεταξὺ πεδιὰς μὲν γῆ,  στάδιοι   δὲ μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι,
[2, 9]   Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων,  στάδιοι   δὲ τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ
[2, 15]   Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς τὸ περίμετρον  στάδιοι   εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ
[2, 149]   τὸ περίμετρον τῆς περιόδου εἰσι\  στάδιοι   ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα
[2, 6]   στάδια. οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου  στάδιοι   ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι τὸ παρὰ
[2, 124]   μὲν γὰρ μῆκος εἰσὶ πέντε  στάδιοι,   εὖρος δὲ δέκα ὀργυιαί, ὕψος
[2, 9]   Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν  στάδιοι   χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης
[2, 6]   χώρην, ὅσοι δὲ ἧσσον γεωπεῖναι,  σταδίοισι,   οἳ δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι,
[2, 149]   δ? ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι εἰσὶ  στάδιον   ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε τῆς ὀργυιῆς
[2, 138]   καὶ μῆκος τοῦ ἱροῦ πάντῃ  σταδίου   ἐστί. κατὰ μὲν δὴ τὴν
[2, 99]   Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε ἑκατὸν  σταδίους   ἀπὸ Μέμφιος, τὸν πρὸς μεσαμβρίης
[2, 122]   Δήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος εἴκοσι  σταδίους,   καὶ αὖτις ὀπίσω ἐκ τοῦ
[2, 138]   ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς λίθου ἐπὶ  σταδίους   τρεῖς μάλιστά κῃ, διὰ τῆς
[2, 7]   μῆκος εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα  σταδίων?   μὲν γὰρ ἐς Πῖσαν
[2, 9]   δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων τε ἐστὶ  σταδίων   καὶ τρισχιλίων, ὅσον δέ τι
[2, 140]   μέγαθος δ? ἐστὶ πάντῃ δέκα  σταδίων.   ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι τὸν
[2, 7]   Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα  σταδίων   μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων,
[2, 101]   τῆς περίοδος ὅσων ἐστὶ  σταδίων   ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας τε ἐν
[2, 103]   γὰρ τῇ τούτων χώρῃ φαίνονται  σταθεῖσαι   αἱ στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω
[2, 150]   ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν  σταθμεόμενοι   ἐς τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον,
[2, 2]   οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ  σταθμησάμενοι   πρήγματι τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι
[2, 96]   λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ  σταθμόν?   τούτων τὴν μὲν θύρην δεδεμένην
[2, 168]   ἐπ? ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου  σταθμὸς   πέντε μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων
[2, 65]   τρίτον μέρος τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι  σταθμῷ   πρὸς ἀργύριον τὰς τρίχας? τὸ
[2, 36]   μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι τὸ μὲν  σταῖς   τοῖσι ποσί, τὸν δὲ πηλὸν
[2, 47]   πένητες αὐτῶν ὑπ? ἀσθενείης βίου  σταιτίνας   πλάσαντες ὗς καὶ ὀπτήσαντες ταύτας
[2, 162]   αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων ὄπισθε  στὰς   περιέθηκέ οἱ κυνέην, καὶ περιτιθεὶς
[2, 26]   αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ  στάσις   ἤλλακτο τῶν ὡρέων, καὶ τοῦ
[2, 26]   μὲν τοῦ νότου ἦν  στάσις   καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ δὲ
[2, 67]   οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς  στέγας,   ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι?
[2, 148]   τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς  στέγας   τε ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων
[2, 148]   τε γὰρ διέξοδοι διὰ τῶν  στεγέων   καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν
[2, 2]   αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι, ἐν  στέγῃ   δὲ ἐρήμῃ ἐπ? ἑωυτῶν κέεσθαι
[2, 175]   τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς  στέγης   ἀναστενάξαι, οἷά τε χρόνου ἐγγεγονότος
[2, 175]   ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται. τῆς δὲ  στέγης   ταύτης τὸ μὲν μῆκος ἔξωθεν
[2, 175]   μὲν τὰ μέτρα ἔξωθεν τῆς  στέγης   τῆς μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν
[2, 8]   τεσσέρων καὶ δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ  στεινὴ   Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν ὀρέων τῶν
[2, 8]   δὲ Ἡλίου πόλιος ἄνω ἰόντι  στεινή   ἐστι Αἴγυπτος. τῇ μὲν γὰρ
[2, 11]   μακρὸς οὕτω δή τι καὶ  στεινὸς   ὡς ἔρχομαι φράσων? μῆκος μὲν
[2, 8]   μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι, τῇ  στεινότατον   ἐστί, διηκοσίων οὐ πλέους ἐκ
[2, 99]   καὶ Μέμφις ἐν τῷ  στεινῷ   τῆς Αἰγύπτου? ἔξωθεν δὲ αὐτῆς
[2, 75]   τοιόσδε τις, ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων  στεινῶν   ἐς πεδίον μέγα, τὸ δὲ
[2, 66]   μέντοι οὐ πατέονται? αἳ δὲ  στερισκόμεναι   τῶν τέκνων, ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι,
[2, 45]   ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον  στέψαντες   οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον
[2, 106]   τὸν ἕτερον ὦμον διὰ τῶν  στηθέων   γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα,
[2, 44]   ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν  στῆλαι   δύο, μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου,
[2, 106]   ἀπικνεύμενον καλέεται Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ  στῆλαι   τὰς ἵστα κατὰ τὰς χώρας
[2, 103]   τούτων χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ  στῆλαι,   τὸ δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι.
[2, 102]   περὶ τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν  στήλας   ἐνίστη ἐς τὰς χώρας διὰ
[2, 33]   δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων  στηλέων,   ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι
[2, 102]   τούτοισι δὲ ἐνέγραφε ἐν τῇσι  στήλῃσι   κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι
[2, 121]   ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν  στῆσαι.   τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν
[2, 113]   οἰκέτης ὅτευ ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται  στίγματα   ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ,
[2, 125]   ἄλλης μηχανῆς? ὅσοι γὰρ δὴ  στοῖχοι   ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ
[2, 125]   τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ  στοῖχον   ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν?
[2, 125]   δὲ ἐπὶ τὸν δεύτερον εἵλκετο  στοῖχον   ἐπ? ἄλλης μηχανῆς? ὅσοι γὰρ
[2, 125]   χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ τὸν πρῶτον  στοῖχον   τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες? ὅκως δὲ
[2, 125]   ἐτίθετο ἑστεῶσαν ἐπὶ τοῦ πρώτου  στοίχου,   ἀπὸ τούτου δὲ ἐπὶ τὸν
[2, 68]   τροχίλος ἐσδύνων ἐς τὸ  στόμα   αὐτοῦ καταπίνει τὰς βδέλλας?
[2, 68]   ἐν ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον, τὸ  στόμα   ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων.
[2, 17]   ἥκιστα ὀνομαστήν? τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν  στόμα.   ἔστι δὲ καὶ ἕτερα διφάσια
[2, 17]   ἠῶ τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον  στόμα,   δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν
[2, 17]   δὲ Μενδήσιον. τὸ δὲ Βολβίτινον  στόμα   καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα
[2, 17]   ἑσπέρην ἔχει? τοῦτο δὲ Κανωβικὸν  στόμα   κέκληται. δὲ δὴ ἰθέα
[2, 155]   ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν καλεόμενον  στόμα   τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ θαλάσσης
[2, 113]   ἐς τὸ νῦν Κανωβικὸν καλεύμενον  στόμα   τοῦ Νείλου καὶ ἐς Ταριχείας.
[2, 17]   ἔστι δὲ καὶ ἕτερα διφάσια  στόματα   ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα
[2, 17]   καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα  στόματα   ἐστὶ ἀλλ? ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ
[2, 41]   ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε ἂν τῷ  στόματι,   οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται
[2, 154]   πόλιος, ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ  στόματι   τοῦ Νείλου. τούτους μὲν δὴ
[2, 113]   τε τοὺς ἱρέας καὶ τὸν  στόματος   τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα ἦν
[2, 179]   τις ἐς τῶν τι ἄλλο  στομάτων   τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν ὀμόσαι
[2, 10]   χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ τῶν  στομάτων   τοῦ Νείλου, ἐόντος πενταστόμου, οὐδεὶς
[2, 161]   ἐν τῷ παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ  στράτευμα   Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ
[2, 29]   καί σφι μαντήιον Διὸς κατέστηκε?  στρατεύονται   δὲ ἐπεάν σφεας θεὸς
[2, 161]   ἔτεα μοῦνον βασιλεύσαντος Αἰγύπτου καὶ  στρατευσαμένου   ἐς Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος
[2, 159]   διώρυχος Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς  στρατηίας,   καὶ τριήρεες αἳ μὲν ἐπὶ
[2, 111]   Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν  στρατηίην,   συνενειχθῆναι δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι
[2, 1]   ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο  στρατηλασίην   ἄλλους τε παραλαβὼν τῶν ἦρχε
[2, 118]   ἐς γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν  στρατιὴν   πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους,
[2, 118]   ἐς τὴν Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων  στρατιὴν   πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ
[2, 102]   τῶν ἱρέων τὴν φάτιν, πολλὴν  στρατιὴν   τῶν λαβὼν ἤλαυνε διὰ τῆς
[2, 104]   ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος  στρατιῆς   εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς δὲ
[2, 103]   βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ  στρατιῆς   μόριον ὅσον δὴ αὐτοῦ κατέλιπε
[2, 103]   χώρης οἰκήτορας, εἴτε τῶν τινες  στρατιωτέων   τῇ πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ
[2, 141]   πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων  στρατόν?   αὐτὸς γάρ οἱ πέμψειν τιμωρούς.
[2, 161]   ἐν τοῖσι ἐπί τε Σιδῶνα  στρατὸν   ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ.
[2, 141]   μετὰ δὲ ἐπ? Αἴγυπτον ἐλαύνειν  στρατὸν   μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων τε
[2, 154]   μέσον ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη  Στρατόπεδα?   τούτους τε δή σφι τοὺς
[2, 141]   Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους οἱ ἕπεσθαι,  στρατοπεδεύσασθαι   ἐν Πηλουσίῳ? ταύτῃ γὰρ εἰσὶ
[2, 112]   χῶρος οὗτος συνάπας Τυρίων  στρατόπεδον.   ἔστι δὲ ἐν τῷ τεμένεϊ
[2, 103]   καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι Αἰγύπτιος  στρατός?   ἐν μὲν γὰρ τῇ τούτων
[2, 92]   ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν  στρογγύλον,   μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ
[2, 85]   αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν πόλιν  στρωφώμεναι   τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς
[2, 169]   παστὰς λιθίνη μεγάλη καὶ ἠσκημένη  στύλοισί   τε φοίνικας τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι
[2, 180]   μὲν γάρ σφι ἔδωκε χίλια  στυπτηρίης   τάλαντα, οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 173]   ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται, καὶ ἄμεινον  σὺ   ἂν ἤκουες? νῦν δὲ ποιέεις
[2, 47]   τὸν ποταμόν? τοῦτο δὲ οἱ  συβῶται   ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς ἱρὸν
[2, 47]   αὐτῶν, ἀλλ? ἐκδίδονταί τε οἱ  συβῶται   καὶ ἄγονται ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι
[2, 164]   οἳ δὲ βουκόλοι οἳ δὲ  συβῶται,   οἳ δὲ κάπηλοι, οἳ δὲ
[2, 48]   χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν  συβωτέων.   τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν
[2, 91]   παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι τοὺς  συγγενέας   πάντας? ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι
[2, 121]   τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν  συγγενέσθαι,   ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ τι
[2, 110]   μέν νυν λέγουσι πρὸς ταῦτα  συγγνώμην   ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι
[2, 160]   ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα βασιλεὺς οὗτος  συγκαλέεται   Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους.
[2, 172]   τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον,  συγκαλέσας   Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ
[2, 81]   τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ  συγκαταθάπτεταί   σφι? οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι
[2, 154]   Ἴωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ τοῖσι  συγκατεργασαμένοισι   αὐτῷ Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους
[2, 181]   οὔνομα ἦν Λαδίκη? τῇ ἐπείτε  συγκλίνοιτο   Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός
[2, 121]   ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον  συγκομίζειν   ἐν κέρδεϊ ποιευμένους? τὸν δὲ
[2, 94]   καὶ τὸ ἀπορρέον ἀπ? αὐτοῦ  συγκομίζονται.   ἔστι δὲ πῖον καὶ οὐδὲν
[2, 122]   Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι  συγκυβεύειν   τῇ Δήμητρι, καὶ τὰ μὲν
[2, 28]   ὀξὺ τὰς κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ  Συήνης   τε πόλιος κείμενα τῆς Θηβαΐδος
[2, 40]   καὶ μέλιτος καὶ ἀσταφίδος καὶ  σύκων   καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης καὶ
[2, 121]   ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα κατοικτισάμενον,  συλλαβόντας   ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ
[2, 114]   ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ,  συλλαβόντες   ἀπάγετε παρ? ἐμέ, ἵνα εἰδέω
[2, 49]   φαλλοῦ? ἀτρεκέως μὲν οὐ πάντα  συλλαβὼν   τὸν λόγον ἔφηνε, ἀλλ? οἱ
[2, 115]   ~ἀκούσας δὲ ταῦτα Θῶνις  συλλαμβάνει   τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὰς νέας
[2, 121]   περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον  συλλαμβάνειν   καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡς
[2, 136]   τοῦ πηλοῦ τῷ κοντῷ, τοῦτο  συλλέγοντες   πλίνθους εἴρυσαν καί με τρόπῳ
[2, 139]   τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ  συλλέξαντα   πάντας μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ
[2, 94]   μὲν δυσώδεα δέ? τοῦτον ἐπεὰν  συλλέξωνται,   οἳ μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ
[2, 62]   ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν ἐπεὰν  συλλεχθέωσι,   τῆς θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ
[2, 148]   τείχεά τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν  συλλογίσαιτο,   ἐλάσσονος πόνου τε ἂν καὶ
[2, 120]   χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων  συμβαινόντων   ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ
[2, 120]   ταῦτα μεγάλων κακῶν δι? αὐτὸν  συμβαινόντων   ἰδίῃ τε αὐτῷ καὶ τοῖσι
[2, 10]   γε εἶναι σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι  συμβαλεῖν?   τῶν γὰρ ταῦτα τὰ χωρία
[2, 112]   ἱρὸν τὸ καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης?  συμβάλλομαι   δὲ τοῦτο τὸ ἱρὸν εἶναι
[2, 33]   τάμνων Λιβύην, καὶ ὡς ἐγὼ  συμβάλλομαι   τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα
[2, 31]   ἐν Αἰγύπτῳ ῥεύματος? τοσοῦτοι γὰρ  συμβαλλομένῳ   μῆνες εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 159]   καὶ Σύροισι πεζῇ Νεκῶς  συμβαλὼν   ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ δὲ
[2, 169]   ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ δὴ τότε  συμβαλὼν   ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς
[2, 3]   εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι εἰ  συμβήσονται   τοῖσι λόγοισι τοῖσι ἐν Μέμφι?
[2, 10]   οὐδεὶς αὐτῶν πλήθεος πέρι ἄξιος  συμβληθῆναι   ἐστί. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι
[2, 139]   φεύγοντα? ἐδόκέε οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα  συμβουλεύειν   τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 107]   δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα  συμβουλεύεσθαι   τῇ γυναικί? καὶ γὰρ δὴ
[2, 107]   ἅμα ἄγεσθαι? τὴν δέ οἱ  συμβουλεῦσαι   τῶν παίδων ἐόντων ἓξ τοὺς
[2, 181]   δὲ Ἄμασις φιλότητά τε καὶ  συμμαχίην   συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ καὶ γῆμαι
[2, 64]   ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ  συμμῖξαι,   καὶ τοὺς προπόλους τῆς μητρός,
[2, 120]   μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε  συμμίσγοιεν   τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ
[2, 25]   δὲ οἳ μὲν ὀμβρίου ὕδατος  συμμισγομένου   πολλοῦ αὐτοῖσι, ἅτε ὑομένης τε
[2, 138]   τοῦ Νείλου διώρυχες ἐσέχουσι οὐ  συμμίσγουσαι   ἀλλήλῃσι, ἀλλ? ἄχρι τῆς ἐσόδου
[2, 91]   νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ δὲ  σύμπαν   εἰπεῖν, μηδ? ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν
[2, 49]   αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ γὰρ δὴ  συμπεσεῖν   γε φήσω τά τε ἐν
[2, 121]   καὶ κελεύειν μετ? ἑωυτῶν μείναντα  συμπίνειν?   τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ
[2, 115]   δέ σε καὶ τοὺς σοὺς  συμπλόους   τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς
[2, 78]   τοιοῦτος. ταῦτα μὲν παρὰ τὰ  συμπόσια   ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι νόμοισι
[2, 173]   ἔπινέ τε καὶ κατέσκωπτε τοὺς  συμπότας   καὶ ἦν μάταιός τε καὶ
[2, 78]   δίπηχυν, δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν  συμποτέων   λέγει ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ
[2, 79]   κατὰ μέντοι ἔθνεα οὔνομα ἔχει,  συμφέρεται   δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ
[2, 44]   δὲ οὐδὲ τούτους τοῖσι Ἕλλησι  συμφερομένους?   ἔφασαν γὰρ ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ
[2, 80]   τόδε μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι  συμφέρονται?   ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν
[2, 80]   πρώτην καὶ μούνην σφίσι γενέσθαι.  ~συμφέρονται   δὲ καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι
[2, 60]   τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ.  συμφοιτῶσι   δέ, τι ἀνὴρ καὶ
[2, 111]   ἐς ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας  σὺν   αὐτῇ τῇ πόλι? τῆς δὲ
[2, 49]   τε τοῦ Τυρίου καὶ τῶν  σὺν   αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς
[2, 85]   ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς,  σὺν   δέ σφι αἱ προσήκουσαι πᾶσαι,
[2, 118]   πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους,  σὺν   δέ σφι ἰέναι καὶ αὐτὸν
[2, 70]   χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο  σὺν   πόνῳ. ~οἱ δὲ ἵπποι οἱ
[2, 111]   ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι? ἀναβλέψαντα δὲ  συναγαγεῖν   τὰς γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη, πλὴν
[2, 111]   καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος? ἐς ταύτην  συναλίσαντα   ὑποπρῆσαι πάσας σὺν αὐτῇ τῇ
[2, 112]   δὲ χῶρος οὗτος  συνάπας   Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι δὲ ἐν
[2, 39]   τοῖσι θύουσι Αἰγύπτῳ τῇ  συναπάσῃ   κακὸν γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην
[2, 75]   μέγα, τὸ δὲ πεδίον τοῦτο  συνάπτει   τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος δὲ
[2, 63]   ξύλοισι καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε  συναράσσονται,   καὶ ὡς ἐγὼ δοκέω πολλοὶ
[2, 134]   Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου,  σύνδουλος   δὲ Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ. καὶ
[2, 33]   τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος  συνεβάλλετο   εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ
[2, 169]   Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν πόλιν,  συνέβαλον?   καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ
[2, 181]   Ἄμασις φιλότητά τε καὶ συμμαχίην  συνεθήκατο,   ἐδικαίωσε δὲ καὶ γῆμαι αὐτόθεν,
[2, 56]   δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε  συνέλαβε   τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν? φάναι δέ
[2, 147]   γὰρ δὴ τὰ πάντα ἱρὰ  συνελέγοντο.   ~καὶ δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε
[2, 160]   Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους.  συνελθόντες   δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν
[2, 111]   τὸν ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην,  συνενειχθῆναι   δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι διὰ
[2, 5]   προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστις γε  σύνεσιν   ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν
[2, 57]   ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε  συνετά   σφι ηὔδα γυνή? ἕως
[2, 148]   ἓξ δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι,  συνεχέες?   τοῖχος δὲ ἔξωθεν αὐτός
[2, 2]   Φρύγας καλέοντας τὸν ἄρτον. οὕτω  συνεχώρησαν   Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι
[2, 47]   τὸν σπλῆνα καὶ τὸν ἐπίπλοον  συνθεὶς   ὁμοῦ κατ? ὦν ἐκάλυψε πάσῃ
[2, 169]   αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ  συνιόντες   τε Ἀπρίης ἄγων τοὺς
[2, 135]   Δελφούς? οἳ καὶ νῦν ἔτι  συννενέαται   ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν
[2, 120]   ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸς Πρίαμος  συνοίκεε   Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι
[2, 92]   καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος αὐτῶν  συνοικέει   κατά περ Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς
[2, 120]   κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ  συνοικέῃ.   εἰ δέ τοι καὶ ἐν
[2, 121]   καί οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην  συνοικίσαι   ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους
[2, 51]   τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ  σύνοικοι   ἐγένοντο ἐν τῇ χώρῃ, ὅθεν
[2, 51]   Πελασγοὶ οὗτοι οἵ περ Ἀθηναίοισι  σύνοικοι   ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες
[2, 78]   ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν δὲ τῇσι  συνουσίῃσι   τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ
[2, 133]   ἐλθεῖν λέγοντα τούτων εἵνεκα καὶ  συνταχύνειν   αὐτὸν τὸν βίον? οὐ γὰρ
[2, 11]   ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι  συντετραίνοντας   τοὺς μυχούς, ὀλίγον δέ τι
[2, 96]   ξύλα ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν  συντιθεῖσι   ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε? περὶ γόμφους
[2, 9]   ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι  συντιθέμενοι   οἱ στάδιοι Αἰγύπτου τὸ μὲν
[2, 158]   τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ  συντομώτατον   ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι
[2, 158]   Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ  συντομώτατον,   δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη,
[2, 121]   ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον,  συντρέχειν   ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας,
[2, 65]   ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ μὲν  σύντροφα   αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ δὲ
[2, 80]   οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι  συντυγχάνοντες   εἴκουσι τῆς ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται
[2, 55]   δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα?  συνωμολόγεον   δέ σφι καὶ οἱ ἄλλοι
[2, 116]   Ἀλεξάνδρου πλάνην? ὁμουρέει γὰρ  Συρίη   Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν
[2, 106]   περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ  Συρίῃ   αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ τὰ
[2, 116]   ἐστὶ Σιδών, ἐν τῇ  Συρίῃ   οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ τὰ
[2, 20]   δὲ πολλοὶ μὲν ἐν τῇ  Συρίῃ   ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν τῇ
[2, 12]   Λιβύῃ, οὐ μὲν οὐδὲ τῇ  Συρίῃ   τῆς γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ
[2, 158]   τοῦ οὐρίζοντος Αἴγυπτόν τε καὶ  Συρίην,   ἀπὸ τούτου εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ
[2, 12]   τὴν δὲ Ἀραβίην τε καὶ  Συρίην   ἀργιλωδεστέρην τε καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν.
[2, 152]   ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα τότε ἐς  Συρίην,   ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς ὄψιος
[2, 159]   τὴν μάχην Κάδυτιν πόλιν τῆς  Συρίης   ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε. ἐν τῇ
[2, 157]   ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς  Συρίης   μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς
[2, 11]   ἐκ τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ  Συρίης,   σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς
[2, 104]   αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ? Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι,  Σύριοι   δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ
[2, 77]   τρόπῳ δὲ ζόης τοιῷδε διαχρέωνται?  συρμαΐζουσι   τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου,
[2, 88]   τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει?  συρμαίῃ   διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι τὰς
[2, 125]   τῇ πυραμίδι ὅσα ἔς τε  συρμαίην   καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη
[2, 12]   γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ θάλασσαν  Σύροι   νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν τε καὶ
[2, 104]   τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ  Σύροι   οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ
[2, 159]   ἐχρᾶτο ἐν τῷ δέοντι καὶ  Σύροισι   πεζῇ Νεκῶς συμβαλὼν ἐν
[2, 86]   ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες  συρράπτουσι   ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι
[2, 32]   μὲν Λιβυκόν, νέμεται δὲ τὴν  Σύρτιν   τε καὶ τὴν πρὸς ἠῶ
[2, 150]   ἐπιχώριοι καὶ ὡς ἐς τὴν  Σύρτιν   τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ
[2, 32]   τὴν πρὸς ἠῶ χώρην τῆς  Σύρτιος   οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ
[2, 49]   ἄνδρα σοφὸν μαντικήν τε ἑωυτῷ  συστῆσαι   καὶ πυθόμενον ἀπ? Αἰγύπτου ἄλλα
[2, 92]   ὅσον τε πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται  συχνά,   τρώγεται δὲ καὶ ἁπαλὰ ταῦτα
[2, 41]   ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες  συχναί,   ἐκ τῆς δὲ αἱ βάριες
[2, 59]   ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ  συχνάς,   μάλιστα μὲν καὶ προθυμότατα ἐς
[2, 156]   ἐμπεφύκασι δ? ἐν αὐτῇ φοίνικες  συχνοὶ   καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα
[2, 39]   ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν  σφάζουσι,   σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν.
[2, 39]   καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν σφάζουσι,  σφάξαντες   δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν. σῶμα
[2, 48]   δορπίῃ χοῖρον πρὸ τῶν θυρέων  σφάξας   ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον
[2, 119]   δύο παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα  σφέα   ἐποίησε. μετὰ δὲ ὡς ἐπάιστος
[2, 141]   ἄτιμα ποιεῦντα ἐς αὐτούς, καί  σφεας   ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας? τοῖσι ἐπὶ
[2, 55]   ἐς Λιβύην τὴν δὲ παρὰ  σφέας   ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ
[2, 52]   ἀκηκόεσάν κω. θεοὺς δὲ προσωνόμασαν  σφέας   ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ
[2, 162]   πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν  σφέας   αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ καὶ
[2, 30]   ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι  σφέας   αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων βασιλέι,
[2, 16]   καὶ Λιβύην. τέταρτον γὰρ δή  σφεας   δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα,
[2, 55]   εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί  σφεας   ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ
[2, 35]   ἅμα τῷ οὐρανῷ τῷ κατὰ  σφέας   ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ τῷ ποταμῷ
[2, 15]   πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει  σφέας   ἐς διάπειραν τῶν παιδίων ἰέναι,
[2, 93]   τῇσι λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν  σφεας   ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι
[2, 30]   κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων καί  σφεας   θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα
[2, 124]   πάντα τὰ ἱρὰ πρῶτα μὲν  σφέας   θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ δὲ
[2, 91]   κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ  σφέας   καὶ ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας πάντας?
[2, 140]   Αἰθίοπος, ἐς τὴν δωρεὴν κελεύειν  σφέας   καὶ σποδὸν κομίζειν. ταύτην τὴν
[2, 45]   κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας  σφέας   καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι
[2, 152]   Ἴωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται καί  σφεας   μεγάλα ὑπισχνεύμενος πείθει μετ? ἑωυτοῦ
[2, 29]   Διὸς κατέστηκε? στρατεύονται δὲ ἐπεάν  σφεας   θεὸς οὗτος κελεύῃ διὰ
[2, 102]   ὡς δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο  σφέας?   ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως
[2, 54]   γυναικῶν τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν μὲν  σφέας   οὐ δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ
[2, 18]   ἐξεῖναι γεύεσθαι. δὲ θεός  σφεας   οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς
[2, 160]   ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν  σφέας   οὕτω τιθέντας παντὸς τοῦ δικαίου
[2, 144]   αἱ εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν  σφέας   πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν
[2, 148]   τοῖχος δὲ ἔξωθεν αὐτός  σφεας   περιέργει. οἰκήματα δ? ἔνεστι διπλᾶ,
[2, 160]   Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα τὰ κατήκει  σφέας   ποιέειν περὶ τὸν ἀγῶνα? ἀπηγησάμενοι
[2, 32]   δένδρεα ἐν πεδίῳ πεφυκότα, καί  σφεας   προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ
[2, 4]   ἀγάλματα καὶ νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι  σφέας   πρώτους καὶ ζῷα ἐν λίθοισι
[2, 74]   ἱρῷ τοῦ Διός? τούτου γὰρ  σφέας   τοῦ θεοῦ φασι εἶναι ἱρούς.
[2, 30]   τῷ Αἰθιόπων βασιλέι, δὲ  σφέας   τῷδε ἀντιδωρέεται? ἦσάν οἱ διάφοροι
[2, 32]   ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ ἄγειν  σφέας?   φωνῆς δὲ οὔτε τι τῆς
[2, 174]   ἄν μιν φάμενοι ἔχειν τὰ  σφέτερα   χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον,
[2, 13]   ποταμοῖσι ἄρδεται κατά περ  σφετέρη,   ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος
[2, 120]   οἱ> προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι  σφετέροισι   σώμασι καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ
[2, 150]   ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν τῶν  σφετέρων   οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ
[2, 4]   Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ Ἕλληνας παρὰ  σφέων   ἀναλαβεῖν, βωμούς τε καὶ ἀγάλματα
[2, 100]   τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα  σφέων   ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ
[2, 2]   Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν Ψαμμήτιχον  σφέων   βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι
[2, 54]   πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ  σφέων   γενέσθαι τῶν γυναικῶν τουτέων, καὶ
[2, 141]   ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων  σφέων   γυμνῶν πεσεῖν πολλούς. καὶ νῦν
[2, 85]   νούσων. ~θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί  σφεων   εἰσὶ αἵδε? τοῖσι ἂν ἀπογένηται
[2, 160]   ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ ἔφασαν καὶ  σφέων   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως
[2, 70]   ἐν τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ  σφέων   πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι?
[2, 161]   ἐς φαινόμενον κακόν, ἵνα δὴ  σφέων   φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν
[2, 124]   μεγάλως, μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα  σφέων   Χέοπα ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι.
[2, 92]   ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ  σφηκῶν   ἰδέην ὁμοιότατον? ἐν τούτῳ τρωκτὰ
[2, 85]   φαίνουσαι τοὺς μαζούς, σὺν δέ  σφι   αἱ προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ
[2, 2]   αὐτά, καὶ τὴν ὥρην ἐπαγινέειν  σφι   αἶγας, πλήσαντα δὲ γάλακτος τἆλλα
[2, 92]   πρὸς εὐτελείην τῶν σιτίων τάδε  σφι   ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης γένηται
[2, 82]   γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε πλέω  σφι   ἀνεύρηται τοῖσι ἄλλοισι ἅπασι
[2, 65]   θηριώδης ἐστί? τὰ δὲ ἐόντα  σφι   ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ
[2, 65]   τῇσι πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε  σφι   ἀποτελέουσι? εὐχόμενοι τῷ θεῷ τοῦ
[2, 142]   οὔτε τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ  σφι   γινόμενα, οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους
[2, 84]   ~ἡ δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε  σφι   δέδασται? μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός
[2, 73]   γὰρ δὴ καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ  σφι,   δι? ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι,
[2, 151]   ἐς δὲ τὰ ἕλεα ἔδοξέ  σφι   διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς
[2, 180]   Αἰγύπτου ἠνείκαντο? Ἄμασις μὲν γάρ  σφι   ἔδωκε χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ
[2, 77]   κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται? οὐ γάρ  σφι   εἰσὶ ἐν τῇ χώρῃ ἄμπελοι.
[2, 47]   Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων, οὐδέ  σφι   ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα ἐθέλει οὐδ?
[2, 41]   θύουσι, τὰς δὲ θηλέας οὔ  σφι   ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ ἱραί εἰσι
[2, 37]   οἶνος ἀμπέλινος? ἰχθύων δὲ οὔ  σφι   ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους δὲ οὔτε
[2, 32]   τῶν δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ  σφι   ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας
[2, 148]   ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ  σφι   ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς
[2, 37]   καὶ ὑποδήματα βύβλινα? ἄλλην δέ  σφι   ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ
[2, 48]   Ἕλλησι? ἀντὶ δὲ φαλλῶν ἄλλα  σφι   ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον τε πηχυαῖα
[2, 77]   ὅσα ὀρνίθων ἰχθύων  σφι   ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι
[2, 37]   οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ σιτία  σφι   ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ κρεῶν
[2, 95]   τοὺς κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας τάδε  σφι   ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν τὰ
[2, 13]   Ἕλληνες αἱρεθήσονται? οὐ γὰρ δή  σφι   ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ
[2, 39]   ἂν ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές  σφι   ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ δὲ
[2, 14]   πεινήσουσι; εἰ μήτε γε ὕσεταί  σφι   χώρη μήτε ποταμὸς
[2, 39]   κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη δέ  σφι   ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον
[2, 168]   ὄνονται τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα δέ  σφι   ἦν τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων
[2, 57]   φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά  σφι   ηὔδα γυνή? ἕως δὲ
[2, 14]   Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει φράσω? εἴ  σφι   θέλοι, ὡς καὶ πρότερον εἶπον,
[2, 43]   τὰ οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ  σφι   θεοὶ οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι
[2, 37]   μήτε ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί  σφι   θεραπεύουσι τοὺς θεούς. ἐσθῆτα δὲ
[2, 118]   τὸ Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν δέ  σφι   ἰέναι καὶ αὐτὸν Μενέλεων? τοὺς
[2, 77]   ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι  σφι   ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς
[2, 42]   οὐ θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ? εἰσί  σφι   ἱροὶ διὰ τοῦτο. μιῇ δὲ
[2, 55]   Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα? συνωμολόγεον δέ  σφι   καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ
[2, 37]   πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται δέ  σφι   καὶ οἶνος ἀμπέλινος? ἰχθύων δὲ
[2, 147]   τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες? ἐκέχρηστό  σφι   κατ? ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς
[2, 83]   οὐ μέντοι αἵ γε μαντηίαι  σφι   κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι
[2, 40]   καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν  σφι   κατέστηκε? τὴν δ? ὦν μεγίστην
[2, 164]   Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα δέ  σφι   κέεται ἀπὸ τῶν τεχνέων. οἱ
[2, 86]   τέχνην ἔχουσι ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν  σφι   κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι
[2, 115]   τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ δή  σφι   λόγον τόνδε ἐκφαίνει Πρωτεύς,
[2, 29]   τούτους τε μεγάλως τιμῶσι, καί  σφι   μαντήιον Διὸς κατέστηκε? στρατεύονται δὲ
[2, 178]   δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν  σφι   μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται
[2, 148]   πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή  σφι   μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν
[2, 91]   εἰρομένου δέ μευ τι  σφι   μούνοισι ἔωθε Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι
[2, 41]   καὶ γὰρ περὶ ταῦτα οὕτω  σφι   νενομοθέτηται? κτείνουσι γὰρ δὴ οὐδὲ
[2, 4]   ἡμέρας πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ, καί  σφι   κύκλος τῶν ὡρέων ἐς
[2, 14]   περὶ λήιον πονέουσι, ἀλλ? ἐπεάν  σφι   ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ
[2, 160]   βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους εἴ  σφι   οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ
[2, 89]   οὕτω τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα μή  σφι   οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι γυναιξί?
[2, 57]   διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ  σφι   ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι? μετὰ δὲ
[2, 81]   ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί  σφι?   οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι δὲ
[2, 129]   τε καὶ θυσίας, δίκας δέ  σφι   πάντων βασιλέων δικαιότατα κρίνειν. κατὰ
[2, 91]   μὲν ἀνὰ τὴν γῆν φαίνεσθαί  σφι   πολλάκις δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ,
[2, 86]   παρ? αὐτῶν κατὰ ἥντινα βούλονταί  σφι   σκευασθῆναι τὸν νεκρόν. οἳ μὲν
[2, 96]   κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι δέ  σφι   τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά,
[2, 18]   τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι. οὕτω  σφι   ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ
[2, 15]   ἐοῦσαν πρότερον χώρην. ἤδη γάρ  σφι   τό γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ
[2, 44]   ὁκόσος χρόνος εἴη ἐξ οὗ  σφι   τὸ ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον δὲ
[2, 96]   ἀρχήν. ~τὰ δὲ δὴ πλοῖά  σφι,   τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς
[2, 121]   φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί  σφι,   τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα
[2, 151]   καὶ τὸ χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό  σφι   τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ
[2, 154]   ἐτέθη Στρατόπεδα? τούτους τε δή  σφι   τοὺς χώρους δίδωσι καὶ τὰ
[2, 13]   λέγειν ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει  σφι   ὕειν θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ
[2, 57]   δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ  σφι   φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ
[2, 151]   μελλόντων κατασπείσειν, ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ  σφι   φιάλας χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν
[2, 15]   λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν  σφι   χώρη γε μηδεμία ὑπῆρχε, τί
[2, 116]   μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ  σφιν   ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι
[2, 32]   ἐρήμων τῆς Λιβύης, φάναι παρὰ  σφίσι   γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας ὑβριστάς,
[2, 79]   τε ταύτην πρώτην καὶ μούνην  σφίσι   γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ καὶ τόδε
[2, 69]   αὐτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ  σφίσι   γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι
[2, 18]   ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε πάντων  σφίσι   ἐξεῖναι γεύεσθαι. δὲ θεός
[2, 158]   οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς μὴ  σφίσι   ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ τῆς διώρυχος
[2, 4]   ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες  σφίσι,   πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν
[2, 18]   ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν  σφίσι   τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι?
[2, 169]   οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων τὸν  σφίσι   τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω
[2, 42]   τάδε λέγουσι τὸν νόμον τόνδε  σφίσι   τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι
[2, 42]   τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε  σφίσι   τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο? Ἀμοῦν γὰρ
[2, 39]   κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι  σφίσι   τοῖσι θύουσι Αἰγύπτῳ τῇ
[2, 50]   τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην χώρην.  ~Σχεδὸν   δὲ καὶ πάντων τὰ οὐνόματα
[2, 11]   τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης,  σχεδὸν   μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς μυχούς,
[2, 48]   Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν κατὰ ταὐτὰ  σχεδὸν   πάντα Ἕλλησι? ἀντὶ δὲ φαλλῶν
[2, 167]   καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ  σχεδὸν   πάντας τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν
[2, 64]   θρησκεύσαντες. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι  σχεδὸν   πάντες ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων καὶ
[2, 15]   μέχρι Κερκασώρου πόλιος, κατ? ἣν  σχίζεται   Νεῖλος ἔς τε Πηλούσιον
[2, 17]   δὲ ἀπὸ ταύτης τῆς πόλιος  σχίζεται   τριφασίας ὁδούς. καὶ μὲν
[2, 17]   τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον  σχίζων   ἐς θάλασσαν. μέχρι μέν νυν
[2, 17]   ἀπικνέεται, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου  σχίζων   μέσον τὸ Δέλτα ἐς θάλασσαν
[2, 33]   καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει μέσην  σχίζων   τὴν Εὐρώπην? οἱ δὲ Κελτοὶ
[2, 29]   Μαίανδρος ἐστὶ Νεῖλος?  σχοῖνοι   δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺς
[2, 6]   ταύτης ὦν ἄπο οἱ ἑξήκοντα  σχοῖνοι   εἰσί. ὅσοι μὲν γὰρ γεωπεῖναι
[2, 41]   Δέλτα, περίμετρον δὲ αὐτῆς εἰσὶ  σχοῖνοι   ἐννέα. ἐν ταύτῃ τῇ
[2, 6]   μῆκος τὸ παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα  σχοῖνοι,   κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον
[2, 15]   Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ  σχοῖνοι,   τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων
[2, 6]   παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον λίην,  σχοίνοισι.   δύναται δὲ παρασάγγης τριήκοντα
[2, 6]   παρασάγγης τριήκοντα στάδια, δὲ  σχοῖνος,   μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια.
[2, 9]   ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι,  σχοίνων   ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι
[2, 149]   εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι,  σχοίνων   ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι καὶ αὐτῆς
[2, 123]   τὰ πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου  σῶμα   γινόμενον ἐσδύνει? τὴν περιήλυσιν δὲ
[2, 37]   δὲ ἱρέες ξυρῶνται πᾶν τὸ  σῶμα   διὰ τρίτης ἡμέρης, ἵνα μήτε
[2, 66]   δ? ἂν κύων, πᾶν τὸ  σῶμα   καὶ τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ
[2, 39]   σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν.  σῶμα   μὲν δὴ τοῦ κτήνεος δείρουσι,
[2, 86]   νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ  σῶμα   σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες
[2, 121]   ἦν τῆς νυκτός, τό τε  σῶμα   τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν
[2, 121]   τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ  σῶμα   τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ? εἰ
[2, 40]   ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ ἄλλο  σῶμα   τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν
[2, 121]   τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ  σῶμα   τοῦ φωρὸς ἐν τῇ πάγῃ
[2, 120]   προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι σφετέροισι  σώμασι   καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ τῇ
[2, 40]   δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ  σώματι   καὶ τὴν πιμελήν, σκέλεα δὲ
[2, 68]   καὶ χαυλιόδοντας κατὰ λόγον τοῦ  σώματος.   γλῶσσαν δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ
[2, 123]   ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος ἐστί, τοῦ  σώματος   δὲ καταφθίνοντος ἐς ἄλλο ζῷον
[2, 48]   αἰδοῖον καὶ κινέει μοῦνον τοῦ  σώματος,   ἔστι λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς
[2, 48]   τεῳ ἔλασσον ἐὸν τοῦ ἄλλου  σώματος?   προηγέεται δὲ αὐλός, αἳ δὲ
[2, 75]   ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι,  σωροὶ   δὲ ἦσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι
[2, 156]   Λητοῦν δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ  σώτειραν   γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/03/2005