Livre, Chapitre
[2, 112]	Πρωτέι, καὶ δὴ καὶ ὅτι	ξείνης	Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί? ὅσα γὰρ
[2, 112]	τοῦ Πρωτέος ἱρὸν τὸ καλέεται	ξείνης	Ἀφροδίτης? συμβάλλομαι δὲ τοῦτο τὸ
[2, 112]	ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς	ξείνης	ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ μοι οἱ
[2, 107]	Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ	ξείνια	αὐτὸν καλέσαντα καὶ πρὸς αὐτῷ
[2, 182]	μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ	ξεινίην	τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος
[2, 182]	τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ Λίνδον	ξεινίης	μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι δὲ
[2, 119]	τὴν ἀληθείην τῶν πρηγμάτων, καὶ	ξεινίων	ἤντησε μεγάλων καὶ Ἑλένην ἀπαθέα
[2, 115]	ἐτισάμην, ὅς, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν,	ξεινίων	τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο? παρὰ
[2, 61]	τούτῳ εἰσὶ δῆλοι ὅτι εἰσὶ	ξεῖνοι	καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν
[2, 169]	καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ	ξεῖνοι,	πλήθεϊ δὲ πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες
[2, 160]	τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον,	ξείνοισι	ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι,
[2, 115]	ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ	ξεινοκτονέειν,	γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ τὰ
[2, 160]	ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν	ξεῖνον.	ἀλλ? εἰ δὴ βούλονται δικαίως
[2, 114]	κοτὲ ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος	ξεῖνον	τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ?
[2, 114]	Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε. ἥκει	ξεῖνος	γένος μὲν Τευκρός, ἔργον δὲ
[2, 114]	ἀνόσιον ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐξεργασμένος?	ξείνου	γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας τὴν
[2, 115]	ἤρκεσε, ἀλλὰ καὶ οἰκία τοῦ	ξείνου	κεραΐσας ἥκεις. νῦν ὦν ἐπειδὴ
[2, 115]	ἀνοσιώτατον ἐργάσαο? παρὰ τοῦ σεωυτοῦ	ξείνου	τὴν γυναῖκα ἦλθες. καὶ μάλα
[2, 163]	περὶ τὸν Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς	ξείνους?	ἔν τε δὴ Μωμέμφι πόλι
[2, 115]	ἀλλ? αὐτὰ ἐγὼ τῷ Ἕλληνι	ξείνῳ	φυλάξω, ἐς ὃ ἂν αὐτὸς
[2, 115]	μὴ περὶ πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα	ξείνων	κτείνειν, ὅσοι ὑπ? ἀνέμων ἤδη
[2, 90]	ἂν ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ	ξείνων	ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς ἢ
[2, 124]	ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου δὲ	ξεστοῦ	καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων? ταύτης τε
[2, 124]	καὶ ὕψος ἴσον, λίθου δὲ	ξεστοῦ	τε καὶ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα?
[2, 26]	τὴν ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα	ξηρὸν	τὸν ταύτῃ εἶναι, διακαίων τὴν
[2, 68]	τῆς ἡμέρης διατρίβει ἐν τῷ	ξηρῷ,	τὴν δὲ νύκτα πᾶσαν ἐν
[2, 96]	καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα	ξύλα?	ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ
[2, 63]	πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες	ξύλα	καὶ οὗτοι, ἐπὶ τὰ ἕτερα
[2, 96]	ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι	ξύλα	ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι
[2, 86]	δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν	ξύλινα,	τῇ γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν
[2, 130]	πόλι ἱρέες? ἑστᾶσι μὲν γὰρ	ξύλιναι	κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι
[2, 182]	τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας	ξυλίνας,	αἳ ἐν τῷ νηῷ τῷ
[2, 129]	θάψαι τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν	ξυλίνην	κοίλην, καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν
[2, 78]	περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν ἐν σορῷ	ξύλινον	πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα
[2, 86]	παραδεξάμενοί μιν οἱ προσήκοντες ποιεῦνται	ξύλινον	τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι
[2, 143]	ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς	ξυλίνους	τοσούτους ὅσους περ εἶπον? ἀρχιερεὺς
[2, 63]	ἄγαλμα ἐὸν ἐν νηῷ μικρῷ	ξυλίνῳ	κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ ἐς
[2, 63]	παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη	ξύλοισι	καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε συναράσσονται,
[2, 125]	ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι	ξύλων	βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ
[2, 63]	πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ αὐτῶν	ξύλων	κορύνας ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ
[2, 121]	τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων	ξυρῆσαι	τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ
[2, 37]	ἢ εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ ἱρέες	ξυρῶνται	πᾶν τὸ σῶμα διὰ τρίτης
[2, 66]	τοῦ αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες πάντες	ξυρῶνται	τὰς ὀφρύας μούνας, παρ? ὁτέοισι
[2, 36]	ἄλλῃ κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ	ξυρῶνται.	τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος ἅμα
[2, 65]	τοῦ ἂν ᾖ τὸ θηρίον,	ξυρῶντες	τῶν παιδίων ἢ πᾶσαν τὴν
[2, 71]	παχύ ἐστι ὥστε αὔου γενομένου	ξυστὰ	ποιέεσθαι ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/03/2005