Livre, Chapitre
[2, 37]	δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι	λαβεῖν	οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται δὲ
[2, 139]	πρὸς θεῶν ἢ πρὸς ἀνθρώπων	λάβοι?	οὔκων ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ γάρ
[2, 115]	εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν τὴν Ἑλένην	λάβοι?	πλανωμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν
[2, 111]	βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον,	λαβόντα	αἰχμὴν βαλεῖν ἐς μέσας τὰς
[2, 32]	ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν,	λαβόντας	δὲ ἄγειν σφέας? φωνῆς δὲ
[2, 151]	κυνέην? οἳ δὲ ἐν φρενὶ	λαβόντες	τό τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου
[2, 148]	κοινῇ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο	λαβύρινθον,	ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς
[2, 148]	εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν	λαβύρινθον	τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν
[2, 148]	μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ δὴ	λαβύρινθος	καὶ τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει? τοῦ
[2, 149]	καλεομένη λίμνη, παρ? ἣν ὁ	λαβύρινθος	οὗτος οἰκοδόμηται? τῆς τὸ περίμετρον
[2, 148]	τῆς δὲ γωνίης τελευτῶντος τοῦ	λαβυρίνθου	ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ
[2, 149]	ὑπὸ γῆν πεποίηται. ~τοῦ δὲ	λαβυρίνθου	τούτου ἐόντος τοιούτου θῶμα ἔτι
[2, 148]	καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα τοῦ	λαβυρίνθου	τούτου. καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ
[2, 119]	ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ ὅσιον?	λαβὼν	γὰρ δύο παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων
[2, 177]	θανάτῳ. Σόλων δὲ ὁ Ἀθηναῖος	λαβὼν	ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον τὸν νόμον
[2, 102]	τὴν φάτιν, πολλὴν στρατιὴν τῶν	λαβὼν	ἤλαυνε διὰ τῆς ἠπείρου, πᾶν
[2, 92]	τῶν ἰχθύων μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν	λάβωσι	καὶ ἐξέλωσι τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι
[2, 181]	ἔστερξε μετὰ τοῦτο. ἡ δὲ	Λαδίκη	ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν τῇ θεῷ?
[2, 181]	κάκιστα γυναικῶν πασέων” ἡ δὲ	Λαδίκη,	ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο
[2, 181]	ἀστῶν δοκίμου, τῇ οὔνομα ἦν	Λαδίκη?	τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις,
[2, 181]	εἶπε ὁ Ἄμασις πρὸς τὴν	Λαδίκην	ταύτην καλεομένην, ὦ γύναι, κατά
[2, 181]	τοῦ Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην τὴν	Λαδίκην,	ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ
[2, 173]	παιγνίην τὸ μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι,	λάθοι	ἂν ἤτοι μανεὶς ἢ ὅ
[2, 167]	πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ μάλιστα	Λακεδαιμόνιοι.	ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς
[2, 80]	τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι	Λακεδαιμονίοισι?	οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι
[2, 136]	τοῦ πατρὸς τὸν νέκυν οὕτω	λαμβάνειν	τὸ χρέος? προστεθῆναι δὲ ἔτι
[2, 136]	καὶ ἁπάσης κρατέειν τῆς τοῦ	λαμβάνοντος	θήκης, τῷ δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο
[2, 44]	ἀπέφθου, ἣ δὲ σμαράγδου λίθου	λάμποντος	τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς λόγους
[2, 96]	οὐ δύναται πλέειν, ἢν μὴ	λαμπρὸς	ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ
[2, 101]	ἔργων ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν εἶναι	λαμπρότητος,	πλὴν ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν
[2, 89]	οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι γυναιξί?	λαμφθῆναι	γὰρ τινὰ φασὶ μισγόμενον νεκρῷ
[2, 86]	Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ τὴν	λαπάρην	ἐξ ὦν εἷλον τὴν κοιλίην
[2, 41]	Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ	λέβητι,	οὐδὲ κρέως καθαροῦ βοὸς διατετμημένου
[2, 116]	τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως	λέγει.	Αἰγύπτῳ μ? ἔτι δεῦρο θεοὶ
[2, 21]	λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη? ἣ	λέγει	ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν
[2, 22]	πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται?	λέγει	γὰρ δὴ οὐδ? αὕτη οὐδέν,
[2, 116]	δὲ αὐτοῦ ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ?	λέγει	δὲ τὰ ἔπεα ὧδε. ἔνθ?
[2, 78]	δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν συμποτέων	λέγει	ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ τε
[2, 20]	μοῦνον? τῶν ἡ ἑτέρη μὲν	λέγει	τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους
[2, 117]	θαλάσσῃ λείῃ? ἐν δὲ Ἰλιάδι	λέγει	ὡς ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν. ὅμηρος
[2, 171]	πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ	λέγειν?	αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ
[2, 34]	τοῦ Νείλου πηγέων οὐδεὶς ἔχει	λέγειν?	ἀοίκητός τε γὰρ καὶ ἔρημος
[2, 121]	προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν	λέγειν	αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν
[2, 139]	ἰδόντα δὲ τὴν ὄψιν ταύτην	λέγειν	αὐτὸν ὡς πρόφασίν οἱ δοκέοι
[2, 121]	κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι εὖ	λέγειν,	καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα,
[2, 61]	τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον ἐστὶ	λέγειν.	ὅσοι δὲ Καρῶν εἰσι ἐν
[2, 134]	ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι φαίνονται	λέγειν	οὗτοι ἥτις ἦν ἡ Ροδῶπις?
[2, 5]	ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον	λέγειν	περὶ τῆς χώρης? δῆλα γὰρ
[2, 32]	εἰρωτωμένους εἴ τι ἔχουσι πλέον	λέγειν	περὶ τῶν ἐρήμων τῆς Λιβύης,
[2, 46]	αὐτόν, οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ	λέγειν.	σέβονται δὲ πάντας τοὺς αἶγας
[2, 119]	παρ? ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι	λέγειν.	~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες
[2, 118]	δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν λόγον	λέγειν	τότε καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας
[2, 120]	χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον	λέγειν,	τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ
[2, 122]	γε διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω	λέγειν.	φᾶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ
[2, 13]	τὸ δὲ ἔπος τοῦτο ἐθέλει	λέγειν	ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι
[2, 47]	μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ	λέγεσθαι.	θυσίη δὲ ἥδε τῶν ὑῶν
[2, 177]	ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ? Ἀμάσιος δὲ βασιλέος	λέγεται	Αἴγυπτος μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι
[2, 145]	ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω	λέγεται	γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων ὁ Πάν)
[2, 29]	μεγάλην τῇ οὔνομα ἐστὶ Μερόη?	λέγεται	δὲ αὕτη ἡ πόλις εἶναι
[2, 174]	ταῦτα μὲν τοὺς φίλους ἀμείψατο.	~λέγεται	δὲ ὁ Ἄμασις, καὶ ὅτε
[2, 156]	παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρόν,	λέγεται	δὲ ὑπ? Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη
[2, 30]	καὶ γυναῖκας. τῶν δὲ τινὰ	λέγεται	δέξαντα τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα
[2, 145]	Πανὶ δὲ ἔτι τούτων πλέονα	λέγεται	εἶναι, Διονύσῳ δ? ἐλάχιστα τούτων,
[2, 169]	κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ	λέγεται	εἶναι ἥδε διάνοια, μηδ? ἂν
[2, 125]	ἡμῖν ἐπ? ἀμφότερα, κατά περ	λέγεται.	ἐξεποιήθη δ? ὦν τὰ ἀνώτατα
[2, 135]	μὲν γὰρ αὕτη, τῆς πέρι	λέγεται	ὅδε ὁ λόγος, οὕτω δή
[2, 150]	μέν νυν λίμνη αὕτη οὕτω	λέγεται	ὀρυχθῆναι? ~τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων
[2, 182]	ἐν Λίνδῳ τὸ τῆς Ἀθηναίης	λέγεται	τὰς Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας,
[2, 65]	ἀνεῖται τὰ θηρία) ἱρὰ εἰ	λέγοιμι,	καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ ἐς
[2, 17]	δὲ ὧδε καὶ περὶ τούτων	λέγομεν,	Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν εἶναι ταύτην
[2, 148]	κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες	λέγομεν,	τὰ δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων
[2, 148]	ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι	λέγομεν,	τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι
[2, 130]	ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ τὰ	λεγόμενα.	~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι περὶ
[2, 123]	τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι τὰ	λεγόμενα	ὑπ? ἑκάστων ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν
[2, 156]	κατακρύψασα ἐν τῇ νῦν πλωτῇ	λεγομένῃ	νήσῳ, ὅτε τὸ πᾶν διζήμενος
[2, 53]	σημήναντες. οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ	λεγόμενοι	τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον,
[2, 146]	πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί τις πείσεται	λεγομένοισι	μᾶλλον? ἐμοὶ δ? ὦν ἡ
[2, 123]	~τοῖσι μέν νυν ὑπ? Αἰγυπτίων	λεγομένοισι	χράσθω ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα πιθανά
[2, 47]	λόγος περὶ αὐτοῦ ὑπ? Αἰγυπτίων	λεγόμενος,	ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος
[2, 62]	ἔστι ἱρὸς περὶ αὐτοῦ λόγος	λεγόμενος.	~ἐς δὲ Ἡλίου τε πόλιν
[2, 48]	ἔστι λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς	λεγόμενος.	~ἤδη ὦν δοκέει μοι Μελάμπους
[2, 81]	δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος	λεγόμενος.	~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ
[2, 19]	ἀλλὰ καὶ τοῦ Λιβυκοῦ τε	λεγομένου	χωρίου εἶναι καὶ τοῦ Ἀραβίου
[2, 160]	βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς	λεγομένους	εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ οἱ
[2, 145]	τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου	λεγομένῳ	γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια ἔτεα καὶ
[2, 145]	δὲ τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα	λεγομένων	εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων,
[2, 145]	καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων	λεγομένων	θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων
[2, 162]	δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν	λεγομένων	οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ
[2, 136]	γράμματα ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε	λέγοντα	ἐστί. μή με κατονοσθῇς πρὸς
[2, 114]	ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα ὁ Πρωτεὺς	λέγοντα	τάδε? ἄνδρα τοῦτον, ὅστις κοτὲ
[2, 106]	γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα,	λέγοντα	τάδε? ἐγὼ τήνδε τὴν χώρην
[2, 133]	τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα ἐλθεῖν	λέγοντα	τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν
[2, 121]	λίθου δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ,	λέγοντα	ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν
[2, 3]	ἐν Μέμφι? οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται	λέγονται	Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι. τὰ μέν
[2, 57]	ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ	λέγοντες	εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι
[2, 73]	τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ	λέγοντες?	ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον ἐς τὸ
[2, 134]	ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς	λέγοντες.	οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι
[2, 45]	ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι ταῦτα	λέγοντες	τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν
[2, 39]	τὸν ποταμόν? καταρῶνται δὲ τάδε	λέγοντες	τῇσι κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι
[2, 15]	Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης σκοπιῆς	λέγοντες	τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι αὐτῆς
[2, 173]	φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν τοιάδε	λέγοντες.	ὦ βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ
[2, 162]	τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ ποιέειν,	λέγοντος	αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων ὄπισθε
[2, 115]	ἐν τῷ λόγῳ καὶ οὐ	λέγοντος	τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ γενόμενοι
[2, 160]	οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων	λεγόντων	ἅπαντα τὰ κατήκει σφέας ποιέειν
[2, 15]	σχοῖνοι, τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης	λεγόντων	ἐς μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν μέχρι
[2, 15]	ἐς Κάνωβον, τὰ δὲ ἄλλα	λεγόντων	τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης
[2, 99]	καὶ γνώμη καὶ ἱστορίη ταῦτα	λέγουσα	ἐστί, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε
[2, 114]	ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην	λέγουσαν	τάδε. ἥκει ξεῖνος γένος μὲν
[2, 102]	ἐς τὰς χώρας διὰ γραμμάτων	λεγούσας	τό τε ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ
[2, 15]	τό γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ	λέγουσι	Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ
[2, 2]	ἐν Μέμφι ἤκουον? Ἕλληνες δὲ	λέγουσι	ἄλλα τε μάταια πολλὰ καὶ
[2, 55]	ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα	λέγουσι	Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας
[2, 75]	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον τετιμῆσθαι	λέγουσι	Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων? ὁμολογέουσι
[2, 12]	περὶ Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι	λέγουσι	αὐτὰ πείθομαι καὶ αὐτὸς οὕτω
[2, 50]	τῇ χώρῃ. λέγω δὲ τὰ	λέγουσι	αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ οὔ
[2, 120]	γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ	λέγουσι	αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ
[2, 181]	γαμέει δὲ ὦν οἳ μὲν	λέγουσι	Βάττου οἳ δ? Ἀρκεσίλεω θυγατέρα,
[2, 45]	δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι.	~λέγουσι	δὲ πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως
[2, 123]	ἀρχηγετέειν δὲ τῶν κάτω Αἰγύπτιοι	λέγουσι	Δήμητρα καὶ Διόνυσον. πρῶτοι δὲ
[2, 156]	καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ Ἴσιος	λέγουσι	εἶναι παῖδας, Λητοῦν δὲ τροφὸν
[2, 57]	τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι	λέγουσι,	ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα ἡ
[2, 43]	Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης? ὡς δὲ αὐτοὶ	λέγουσι,	ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ μύρια
[2, 54]	ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον	λέγουσι.	ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος
[2, 54]	μευ ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι	λέγουσι,	ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην
[2, 127]	νῆσον περιρρέει, ἐν τῇ αὐτὸν	λέγουσι	κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ τὸν
[2, 73]	καὶ τὸ μέγαθος. τοῦτον δὲ	λέγουσι	μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ
[2, 118]	τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον λόγον	λέγουσι	οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ Ἴλιον
[2, 146]	θεῶν. νῦν δὲ Διόνυσόν τε	λέγουσι	οἱ Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον
[2, 91]	κατ? αἰτίην τὴν καὶ Ἕλληνες	λέγουσι,	οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς
[2, 147]	τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι	λέγουσι	ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην
[2, 147]	~ταῦτα μέν νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι	λέγουσι?	ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι
[2, 73]	σφι, δι? ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται	λέγουσι,	πεντακοσίων? φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ
[2, 131]	τὰ λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς	λέγουσι	περὶ τῆς βοὸς ταύτης καὶ
[2, 73]	ταῦτα μὲν τοῦτον τὸν ὄρνιν	λέγουσι	ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ περὶ Θήβας
[2, 91]	εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν	λέγουσι,	ποιεῦσι δὲ τάδε Ἑλληνικὰ τῷ
[2, 110]	τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν νυν	λέγουσι	πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος
[2, 53]	μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι	λέγουσι,	τὰ δὲ ὕστερα τὰ ἐς
[2, 60]	ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς οἱ ἐπιχώριοι	λέγουσι.	ταῦτα μὲν δὴ ταύτῃ ποιέεται.
[2, 42]	τούτους ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε	λέγουσι	τὸν νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι.
[2, 91]	τοῦ Περσέος. οὗτοι οἱ Χεμμῖται	λέγουσι	τὸν Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ
[2, 111]	ποταμὸς ἐγένετο? τὸν δὲ βασιλέα	λέγουσι	τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν
[2, 42]	Ὀσίριος, τὸν δὴ Διόνυσον εἶναι	λέγουσι?	τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες σέβονται.
[2, 122]	ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς	λέγουσι	ὑπὸ δύο λύκων ἄγεσθαι ἐς
[2, 131]	αἱ ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα δὲ	λέγουσι	φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ δοκέω, τά
[2, 156]	γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα μὲν οὕτω	λέγουσι.	~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα
[2, 175]	προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη δὲ τινὲς	λέγουσι	ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ? αὐτῆς
[2, 45]	ἐστὶ τὸν περὶ τοῦ Ἡρακλέος	λέγουσι,	ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον
[2, 131]	ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ? μετὰ δὲ	λέγουσι	ὡς ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ
[2, 50]	οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ.	λέγω	δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι.
[2, 51]	Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ οἶδε τὸ	λέγω?	τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον
[2, 53]	τε καὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ	λέγω.	~χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ τε
[2, 104]	πρότερον αὐτὸς ἢ ἀκούσας ἄλλων	λέγω.	ὡς δέ μοι ἐν φροντίδι
[2, 141]	ἔχων ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν,	λέγων	διὰ γραμμάτων τάδε? ἐς ἐμέ
[2, 30]	ὡς δὲ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ	λέγων	καί σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν
[2, 172]	μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη ὦν ἔφη	λέγων	ὁμοίως αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι?
[2, 115]	λόγον τόνδε ἐκφαίνει ὁ Πρωτεύς,	λέγων	ὅτι ἐγὼ εἰ μὴ περὶ
[2, 121]	παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν	λέγων	οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν?
[2, 152]	χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης	λεηλατεῦσι	τὸ πεδίον. ὁ δὲ μαθὼν
[2, 117]	τε πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ	λείῃ?	ἐν δὲ Ἰλιάδι λέγει ὡς
[2, 29]	καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς πεδίον	λεῖον,	ἐν τῷ νῆσον περιρρέει ὁ
[2, 87]	τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ	λείπεται	τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον
[2, 40]	ὦν εἷλον, σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ	λείπουσι	ἐν τῷ σώματι καὶ τὴν
[2, 19]	ποταμῶν? ταῦτά τε δὴ τὰ	λελεγμένα	βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ ὅ
[2, 21]	ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ τῆς	λελεγμένης,	λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη? ἣ
[2, 63]	δὴ ὀλίγοι οἱ περὶ τὤγαλμα	λελειμμένοι	ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν
[2, 92]	τι τρέπουσι, τὸ δὲ κάτω	λελειμμένον	ὅσον τε ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι
[2, 125]	ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν?	λελέχθω	γὰρ ἡμῖν ἐπ? ἀμφότερα, κατά
[2, 23]	~ὁ δὲ περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ	λέξας	ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας
[2, 114]	εἰδέω ὅ τι κοτὲ καὶ	λέξει”	~ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Θῶνις
[2, 11]	τὸν δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι	λέξων,	ἐκ τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ
[2, 68]	καὶ ὄνυχας καρτεροὺς καὶ δέρμα	λεπιδωτὸν	ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ νώτου. τυφλὸν
[2, 72]	καὶ τῶν ἰχθύων τὸν καλεύμενον	λεπιδωτὸν	ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν,
[2, 32]	ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς	λέσχην	περὶ τοῦ Νείλου, ὡς οὐδεὶς
[2, 81]	ἐπὶ τούτοισι δὲ εἰρίνεα εἵματα	λευκὰ	ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς
[2, 76]	κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν πᾶσαν,	λευκὴ	πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς καὶ αὐχένος
[2, 148]	αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος λίθου	λευκοῦ	ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς δὲ
[2, 120]	τῷ λόγῳ τῷ περὶ Ἑλένης	λεχθέντι	καὶ αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος,
[2, 124]	χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ	λεῷ	δέκα ἔτεα μὲν τῆς ὁδοῦ
[2, 129]	τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τὸν	λεὼν	τετρυμένον ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ
[2, 8]	τὰς ἐν Μέμφι. ταύτῃ μὲν	λῆγον	ἀνακάμπτει ἐς τὰ εἴρηται τὸ
[2, 152]	τε καὶ Κᾶρας ἄνδρας κατὰ	ληίην	ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας
[2, 14]	τῶν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ	λήιον	πονέουσι, ἀλλ? ἐπεάν σφι ὁ
[2, 59]	δὲ ἐς Βουτοῦν πόλιν τῇ	Λητοῖ,	ἕκτα δὲ ἐς Πάπρημιν πόλιν
[2, 156]	καὶ Ἴσιος λέγουσι εἶναι παῖδας,	Λητοῦν	δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ σώτειραν
[2, 83]	τιμῇ ἄγονται πάντων τῶν μαντηίων,	Λητοῦς	ἐν Βουτοῖ πόλι ἐστί. οὐ
[2, 155]	καὶ ὅ γε νηὸς τῆς	Λητοῦς,	ἐν τῷ δὴ τὸ χρηστήριον
[2, 152]	πόλιν ἐς τὸ χρηστήριον τῆς	Λητοῦς,	ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον
[2, 155]	τὸ ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν	Λητοῦς	ἱρόν, ἐν πόλι δὲ μεγάλῃ
[2, 155]	ἔστι ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ	Λητοῦς	νηὸς ἐξ ἑνὸς λίθου πεποιημένος
[2, 156]	ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ	Λητώ,	ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ θεῶν τῶν
[2, 40]	καὶ ἀσταφίδος καὶ σύκων καὶ	λιβανωτοῦ	καὶ σμύρνης καὶ τῶν ἄλλων
[2, 86]	καὶ τῶν ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν	λιβανωτοῦ,	πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα δὲ
[2, 8]	τὰ δὲ πρὸς τὴν ἠῶ	λιβανωτοφόρα	αὐτοῦ τὰ τέρματα εἶναι. τοῦτο
[2, 55]	ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς τοὺς	Λίβυας	οἰχομένην πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον
[2, 55]	λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς	Λίβυας	ποιέειν? ἔστι δὲ καὶ τοῦτο
[2, 77]	γὰρ καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ	Λίβυας	ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων τῶν ὡρέων
[2, 32]	τῆς Λιβύης, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν	Λίβυες	καὶ Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν
[2, 18]	Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι	Λίβυες	καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι
[2, 50]	Ποσειδέωνος οὔνομα ἔκτηνται εἰ μὴ	Λίβυες	καὶ τιμῶσι τὸν θεὸν τοῦτον
[2, 18]	Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα	Λιβύῃ,	αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες
[2, 34]	γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ ἡ	Λιβύη	δι? ἧς ῥέει. περὶ δὲ
[2, 20]	ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν τῇ	Λιβύῃ,	οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν
[2, 17]	Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ καὶ	Λιβύῃ	οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ
[2, 65]	ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ	Λιβύῃ	οὐ μάλα θηριώδης ἐστί? τὰ
[2, 12]	τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε τῇ	Λιβύῃ,	οὐ μὲν οὐδὲ τῇ Συρίῃ
[2, 56]	φάναι δέ οἱ ἀδελφεὴν ἐν	Λιβύῃ	πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν αὐτῶν Φοινίκων
[2, 32]	τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ	Λιβύη?	τὰ δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος
[2, 54]	ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν	Λιβύῃ	τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν
[2, 16]	ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ	Λιβύῃ,	τοῦ Δέλτα δὲ τούτου κατὰ
[2, 150]	ἐς τὴν Σύρτιν τὴν ἐς	Λιβύην	ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αὕτη ὑπὸ
[2, 12]	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ. τὴν δὲ	Λιβύην	ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε γῆν καὶ
[2, 33]	ὁ Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων	Λιβύην,	καὶ ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι
[2, 54]	τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς	Λιβύην	πρηθεῖσαν τὴν δὲ ἐς τοὺς
[2, 16]	Εὐρώπην τε καὶ Ἀσίην καὶ	Λιβύην.	τέταρτον γὰρ δή σφεας δεῖ
[2, 56]	καὶ τὴν μὲν αὐτέων ἐς	Λιβύην	τὴν δὲ ἐς τὴν Ἐλλάδα
[2, 55]	ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων ἐς	Λιβύην	τὴν δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι,
[2, 30]	Ἀσσυρίων, καὶ ἐν Μαρέῃ πρὸς	Λιβύης	ἄλλη. ἔτι δὲ ἐπ? ἐμεῦ
[2, 16]	τῷ μεταξὺ Ἀσίης τε καὶ	Λιβύης	γίνοιτ? ἄν. ~καὶ τὴν μὲν
[2, 22]	χιόνος? ὃς ῥέει μὲν ἐκ	Λιβύης	διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ
[2, 34]	Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης τῆς	Λιβύης	διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ. Νείλου
[2, 26]	Εὐρώπης κατά περ νῦν τῆς	Λιβύης	ἔρχεται, διεξιόντα δ? ἄν μιν
[2, 32]	ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ ἔρημα τῆς	Λιβύης,	καὶ εἴ τι πλέον ἴδοιεν
[2, 33]	οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ	Λιβύης	ὁ Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων
[2, 16]	ἐστὶ τῆς Ἀσίης μήτε τῆς	Λιβύης?	οὐ γὰρ δὴ ὁ Νεῖλός
[2, 32]	Σολόεντος ἄκρης, ἣ τελευτᾷ τῆς	Λιβύης,	παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ
[2, 26]	τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ? οὕτω τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει.
[2, 25]	δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω ὁ ἥλιος τάδε
[2, 24]	ὑπὸ τῶν χειμώνων ἔρχεται τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω. ὡς μέν νυν
[2, 15]	λεγόντων τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν	Λιβύης	τὰ δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν
[2, 17]	μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς	Λιβύης	τὰ δὲ τῆς Ἀσίης. ὁ
[2, 32]	τὰ μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ	Λιβύης	τὰ μὲν κατὰ τὴν βορηίην
[2, 91]	καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ	Λιβύης	τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν
[2, 8]	τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ πρὸς	Λιβύης	τῆς Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο πέτρινον
[2, 119]	οἴχετο φεύγων τῇσι νηυσὶ ἐπὶ	Λιβύης?	τὸ ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι
[2, 99]	τὸ ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς	Λιβύης,	τὸν δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον
[2, 32]	λέγειν περὶ τῶν ἐρήμων τῆς	Λιβύης,	φάναι παρὰ σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν
[2, 161]	ἐγὼ μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι	Λιβυκοῖσι	λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως δ? ἐν
[2, 8]	τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς τὸ	Λιβυκὸν	καλεόμενον. τὸ δ? ἐνθεῦτεν αὖτις
[2, 124]	ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς τὸ	Λιβυκὸν	καλεύμενον ὄρος, πρὸς τοῦτο ἕλκειν.
[2, 32]	δὲ ἔθνος τοῦτο ἐστὶ μὲν	Λιβυκόν,	νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν τε
[2, 19]	τὸ Δέλτα ἀλλὰ καὶ τοῦ	Λιβυκοῦ	τε λεγομένου χωρίου εἶναι καὶ
[2, 32]	παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ	Λιβύων	ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες
[2, 50]	τοῦτον δὲ τὸν θεὸν παρὰ	Λιβύων	ἐπύθοντο? οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ? ἀρχῆς
[2, 28]	τὰς πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε	Λιβύων	οὔτε Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων
[2, 6]	ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον	λίην,	σχοίνοισι. δύναται δὲ ὁ παρασάγγης
[2, 91]	τὰ δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ	λίθινα	ἐστὶ κάρτα μεγάλα? ἐπὶ δὲ
[2, 182]	Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα	λίθινα	καὶ θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο
[2, 69]	δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε	λίθινα	χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς τὰ
[2, 136]	μή με κατονοσθῇς πρὸς τὰς	λιθίνας	πυραμίδας? προέχω γὰρ αὐτέων τοσοῦτον
[2, 148]	οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων	λιθίνη	κατά περ οἱ τοῖχοι, οἱ
[2, 170]	λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη	λιθίνῃ	κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ
[2, 169]	τῇ αὐλῇ τοῦ ἱροῦ, παστὰς	λιθίνη	μεγάλη καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε
[2, 170]	τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι	λίθινοι,	λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ
[2, 91]	δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι	λίθινοι	μεγάλοι. ἐν δὲ τῷ περιβεβλημένῳ
[2, 121]	τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα	λίθινον,	τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐς
[2, 176]	ἔνθεν τοῦ μεγάλου. ἔστι δὲ	λίθινος	ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν Σάι,
[2, 141]	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου	λίθινος,	ἔχων ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν,
[2, 149]	καὶ ἐπ? ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς	λίθινος	κατήμενος ἐν θρόνῳ. οὕτω αἱ
[2, 110]	ἐλίπετο πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας	λιθίνους,	δύο μὲν τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν
[2, 111]	ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς δύο	λιθίνους,	ἐξ ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον λίθου,
[2, 4]	σφέας πρώτους καὶ ζῷα ἐν	λίθοισι	ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν νυν
[2, 96]	πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ	λίθον	ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. ἡ μὲν
[2, 121]	πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν	λίθον	ἀπιέναι ἐπ? οἴκου, φέροντα τὴν
[2, 126]	δέεσθαι ὅκως ἂν αὐτῇ ἕνα	λίθον	ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ
[2, 125]	ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως τὸν	λίθον	ἐξέλοιεν? λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ?
[2, 121]	τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν	λίθον	ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως
[2, 125]	ἀείροντες? ὅκως δὲ ἀνίοι ὁ	λίθος	ἐπ? αὐτόν, ἐς ἑτέρην μηχανὴν
[2, 155]	καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται	λίθος,	ἔχων τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω
[2, 96]	τοῖσι πλοίοισι τούτοισι) ὁ δὲ	λίθος	ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν
[2, 96]	θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ	λίθος	τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν?
[2, 8]	καλεομένην θάλασσαν? ἐν τῷ αἱ	λιθοτομίαι	ἔνεισι αἱ ἐς τὰς πυραμίδας
[2, 158]	τεῖνον ὄρος, ἐν τῷ αἱ	λιθοτομίαι	ἔνεισι? τοῦ ὦν δὴ ὄρεος
[2, 175]	ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων	λιθοτομιέων,	τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 124]	μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν	λιθοτομιέων	τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ,
[2, 127]	ὑποδείμας δὲ τὸν πρῶτον δόμον	λίθου	Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδας ὑποβὰς
[2, 134]	ἕκαστον τριῶν πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου,	λίθου	δὲ ἐς τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ?
[2, 124]	ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί,	λίθου	δὲ ξεστοῦ καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων?
[2, 124]	ἐούσης τετραγώνου καὶ ὕψος ἴσον,	λίθου	δὲ ξεστοῦ τε καὶ ἁρμοσμένου
[2, 121]	τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ	λίθου	δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα
[2, 176]	βάθρῳ ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ ἐόντος	λίθου	δύο κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν τὸ
[2, 138]	τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς	λίθου	ἐπὶ σταδίους τρεῖς μάλιστά κῃ,
[2, 44]	χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ δὲ σμαράγδου	λίθου	λάμποντος τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς
[2, 148]	πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος	λίθου	λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς
[2, 111]	λιθίνους, ἐξ ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον	λίθου,	μῆκος μὲν ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν,
[2, 155]	τούτῳ Λητοῦς νηὸς ἐξ ἑνὸς	λίθου	πεποιημένος ἔς τε ὕψος καὶ
[2, 125]	ἐγὼ δοκέω, ἐν τῷ τοὺς	λίθους	ἔταμνον καὶ ἦγον καὶ τὸ
[2, 124]	δὲ τὸν ποταμὸν πλοίοισι τοὺς	λίθους	ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς
[2, 124]	Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν	λίθους	μέχρι τοῦ Νείλου? διαπεραιωθέντας δὲ
[2, 125]	ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους	λίθους	μηχανῇσι ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν
[2, 175]	μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε,	λίθους	τε ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας
[2, 124]	ὁδοῦ κατ? ἣν εἷλκον τοὺς	λίθους,	τὴν ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ
[2, 108]	τάδε ἐχρήσατο? τούς τέ οἱ	λίθους	τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ βασιλέος
[2, 86]	δὲ ἐγχέοντες φάρμακα? μετὰ δὲ	λίθῳ	Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ τὴν
[2, 136]	ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα ἐν	λίθῳ	ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστί. μή
[2, 175]	μεγάθεϊ, ὅσων τε τὸ μέγαθος	λίθων	ἐστὶ καὶ ὁκοίων τεῶν? τοῦτο
[2, 126]	δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ τῶν	λίθων	ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν
[2, 121]	ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι? τῶν	λίθων	παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ
[2, 124]	ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα? οὐδεὶς τῶν	λίθων	τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ
[2, 68]	ἐὸν δὲ τετράπουν χερσαῖον καὶ	λιμναῖον	ἐστί. τίκτει μὲν γὰρ ᾠὰ
[2, 94]	τῶν τε ποταμῶν καὶ τῶν	λιμνέων	σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ
[2, 149]	δὲ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ	λίμνῃ	αὐθιγενὲς μὲν οὐκ ἔστι( ἄνυδρος
[2, 150]	ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν νυν	λίμνη	αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι? ~τῶν
[2, 150]	τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ	λίμνη	αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη τὸ
[2, 156]	Χέμμις καλευμένη? ἔστι μὲν ἐν	λίμνῃ	βαθέῃ καὶ πλατέῃ κειμένη παρὰ
[2, 101]	μεγάθεος πέρι ὁμοῦ αὐτῇ τῇ	λίμνῃ	ἐπιμνήσομαι? τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι,
[2, 149]	δηλοῖ? ἐν γὰρ μέσῃ τῇ	λίμνῃ	μάλιστά κῃ ἑστᾶσι δύο πυραμίδες,
[2, 149]	μέζον παρέχεται ἡ Μοίριος καλεομένη	λίμνη,	παρ? ἣν ὁ λαβύρινθος οὗτος
[2, 149]	θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ ἡ	λίμνη	πρὸς βορέην τε καὶ νότον,
[2, 171]	τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ	λίμνῃ	ταύτῃ τὰ δείκηλα τῶν παθέων
[2, 170]	τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι,	λίμνη	τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι
[2, 99]	Αἰγύπτου? ἔξωθεν δὲ αὐτῆς περιορύξαι	λίμνην	ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην
[2, 149]	μῆνας ἔσω ῥέει ἐς τὴν	λίμνην,	ἓξ δὲ μῆνας ἔξω ἐς
[2, 29]	Αἰγύπτιοι. ἔχεται δὲ τῆς νήσου	λίμνην	μεγάλη, τὴν πέριξ νομάδες Αἰθίοπες
[2, 136]	θεῶν. κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς	λίμνην,	ὅ τι πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ
[2, 69]	τε Θήβας καὶ τὴν Μοίριος	λίμνην	οἰκέοντες καὶ κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς
[2, 29]	ῥέεθρον ἥξεις, τὸ ἐς τὴν	λίμνην	ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς
[2, 101]	πρὸς βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια,	λίμνην	τε ὀρύξαι, τῆς ἡ περίοδος
[2, 150]	εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς	λίμνης	ὅκου εἴη ὁ χοῦς ὁ
[2, 150]	κατὰ τὸ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ	λίμνης	ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν οὐ νυκτὸς
[2, 6]	τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι Σερβωνίδος	λίμνης,	παρ? ἣν τὸ Κάσιον ὄρος
[2, 5]	καὶ τὰ κατύπερθε ἔτι τῆς	λίμνης	ταύτης μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου,
[2, 4]	οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε	λίμνης	τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν
[2, 148]	ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς	λίμνης	τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην
[2, 13]	τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε	λίμνης	τῆς Μοίριος οἰκέοντες τά τε
[2, 93]	γίνονται, τρεφόμενοι δὲ ἐν τῇσι	λίμνῃσι	τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας ἐσίῃ
[2, 13]	ὁ θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι,	λιμῷ	οἱ Ἕλληνες αἱρεθήσονται? οὐ γὰρ
[2, 182]	Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ	Λίνδον	ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι
[2, 182]	εἰκασμένην, τοῦτο δὲ τῇ ἐν	Λίνδῳ	Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα λίθινα
[2, 182]	δὲ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν	Λίνδῳ	τὸ τῆς Ἀθηναίης λέγεται τὰς
[2, 37]	οὔ, ἀλλὰ πάντες. εἵματα δὲ	λίνεα	φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο
[2, 37]	ἐσθῆτα δὲ φορέουσι οἱ ἱρέες	λινέην	μούνην καὶ ὑποδήματα βύβλινα? ἄλλην
[2, 182]	τε ἀγάλματα λίθινα καὶ θώρηκα	λίνεον	ἀξιοθέητον, τοῦτο δ? ἐς Σάμον
[2, 81]	τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας	λινέους	περὶ τὰ σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς
[2, 105]	ἡ γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι.	λίνον	δὲ τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ
[2, 105]	Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί?	λίνον	μοῦνοι οὗτοί τε καὶ Αἰγύπτιοι
[2, 79]	ἐν δὲ δὴ καὶ τὸν	Λίνον	ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα? φαίνονται
[2, 79]	ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ Ἕλληνες	Λίνον	ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ μὲν
[2, 79]	ἀείδοντες. ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ	Λίνος	καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν δέ μιν
[2, 79]	δὴ καὶ ἄεισμα ἕν ἐστι,	Λίνος,	ὅσπερ ἔν τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος
[2, 42]	ὑπ? αὐτοῦ? τέλος δέ, ἐπείτε	λιπαρέειν	τὸν Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία
[2, 136]	βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα	λιπέσθαι	ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ
[2, 148]	~καὶ δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε	λιπέσθαι	κοινῇ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο
[2, 134]	τῶν τὰς πυραμίδας ταύτας ἦν	λιπομένων	Ροδῶπις, γενεὴν μὲν ἀπὸ Θρηίκης,
[2, 85]	πρόσωπον, κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι	λιποῦσαι	τὸν νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ
[2, 87]	ἐξάγει? τὰς δὲ σάρκας τὸ	λίτρον	κατατήκει, καὶ δὴ λείπεται τοῦ
[2, 86]	ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι	λίτρῳ	κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα? πλεῦνας δὲ
[2, 25]	ὅ τε νότος καὶ ὁ	λίψ,	ἀνέμων πολλὸν τῶν πάντων ὑετιώτατοι
[2, 16]	αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους	λογίζεσθαι,	οἳ φασὶ τρία μόρια εἶναι
[2, 22]	τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί γε	λογίζεσθαι	τοιούτων πέρι οἵῳ τε ἐόντι,
[2, 145]	ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί τε	λογιζόμενοι	καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα.
[2, 7]	τὸ διάφορον εὕροι τις ἂν	λογιζόμενος	τῶν ὁδῶν τουτέων τὸ μὴ
[2, 145]	καὶ τούτῳ πεντακισχίλια καὶ μύρια	λογίζονται	εἶναι ἐς Ἄμασιν βασιλέα. καὶ
[2, 46]	τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν	λογίζονται	εἶναι οἱ Μενδήσιοι, τοὺς δὲ
[2, 128]	~ταῦτα ἕξ τε καὶ ἑκατὸν	λογίζονται	ἔτεα, ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε
[2, 36]	δὲ ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι καὶ	λογίζονται	ψήφοισι Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῶν
[2, 111]	ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα τὰ	λόγιμα	ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε λόγον
[2, 98]	δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα	λογίμη	πόλις ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται
[2, 77]	μνήμην ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα	λογιώτατοι	εἰσὶ μακρῷ τῶν ἐγὼ ἐς
[2, 3]	γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι	λογιώτατοι.	τὰ μέν νυν θεῖα τῶν
[2, 161]	μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι	λόγοισι	ἀπηγήσομαι, μετρίως δ? ἐν τῷ
[2, 148]	λέγομεν, τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια	λόγοισι	ἐπυνθανόμεθα? οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν
[2, 162]	πέμπει ἐπ? αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα	λόγοισι.	ὁ δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε
[2, 3]	ἐθέλων εἰδέναι εἰ συμβήσονται τοῖσι	λόγοισι	τοῖσι ἐν Μέμφι? οἱ γὰρ
[2, 123]	πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε τὸν	λόγον	Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ εἰπόντες, ὡς
[2, 112]	Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ τὸν	λόγον	ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη παρὰ
[2, 162]	οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα	λόγον	αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα
[2, 156]	καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά.	λόγον	δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 116]	ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν	λόγον?	δῆλον δὲ κατὰ γὰρ) ἐποίησε
[2, 113]	Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν, πάντα	λόγον	ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε περὶ τὴν
[2, 13]	οὕτω ἡ χώρη αὕτη κατὰ	λόγον	ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος καὶ τὸ
[2, 49]	μὲν οὐ πάντα συλλαβὼν τὸν	λόγον	ἔφηνε, ἀλλ? οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ
[2, 43]	~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε τὸν	λόγον	ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν δυώδεκα
[2, 118]	τοὺς δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν	λόγον	λέγειν τότε καὶ μετέπειτα, καὶ
[2, 54]	τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι	λόγον	λέγουσι. ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ
[2, 118]	μευ τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον	λόγον	λέγουσι οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ
[2, 111]	λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε	λόγον	μάλιστα ἄξιον ἐστὶ ἔχειν, ἐς
[2, 16]	γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον τὸν	λόγον	ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ
[2, 35]	δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν	λόγον,	ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει ἢ
[2, 51]	οἱ δὲ Πελασγοὶ ἱρόν τινα	λόγον	περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ ἐν
[2, 155]	πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ δὴ	λόγον	περὶ αὐτοῦ ὡς ἀξίου ἐόντος
[2, 109]	γέγονε, ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ	λόγον	τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει
[2, 115]	ἀδικήματος. τέλος δὲ δή σφι	λόγον	τόνδε ἐκφαίνει ὁ Πρωτεύς, λέγων
[2, 115]	οἱ γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα	λόγον	τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ δή
[2, 14]	γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη) κατὰ	λόγον	τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐς ὕψος
[2, 68]	δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας κατὰ	λόγον	τοῦ σώματος. γλῶσσαν δὲ μοῦνον
[2, 68]	τίκτει, καὶ ὁ νεοσσὸς κατὰ	λόγον	τοῦ ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος δὲ
[2, 116]	δέ μοι καὶ Ὅμηρος τὸν	λόγον	τοῦτον πυθέσθαι? ἀλλ? οὐ γὰρ
[2, 123]	ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα τὸν	λόγον	ὑπόκειται ὅτι τὰ λεγόμενα ὑπ?
[2, 131]	καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε τὸν	λόγον,	ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ
[2, 134]	Σαμίου, σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ	λογοποιοῦ.	καὶ γὰρ οὗτος Ἰάδμονος ἐγένετο,
[2, 143]	θανάτους. ~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ	λογοποιῷ	ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν
[2, 75]	τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ.	λόγος	δὲ ἐστὶ ἅμα τῷ ἔαρι
[2, 33]	μὲν δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου	λόγος	ἐς τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν
[2, 85]	οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις καὶ	λόγος	ᾖ, τὸ θῆλυ γένος πᾶν
[2, 62]	αὕτη, ἔστι ἱρὸς περὶ αὐτοῦ	λόγος	λεγόμενος. ~ἐς δὲ Ἡλίου τε
[2, 81]	ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς	λόγος	λεγόμενος. ~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι
[2, 33]	Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ ὁ	λόγος	οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ
[2, 135]	τῆς πέρι λέγεται ὅδε ὁ	λόγος,	οὕτω δή τι κλεινὴ ἐγένετο
[2, 48]	κινέει μοῦνον τοῦ σώματος, ἔστι	λόγος	περὶ αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη
[2, 47]	δὲ ταύτῃ θύουσι, ἔστι μὲν	λόγος	περὶ αὐτοῦ ὑπ? Αἰγυπτίων λεγόμενος,
[2, 142]	ἔστω” ~ἐς μὲν τοσόνδε τοῦ	λόγου	Αἰγύπτιοί τε καὶ οἱ ἱρέες
[2, 3]	ἂν ἐπιμνησθέω αὐτῶν, ὑπὸ τοῦ	λόγου	ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια
[2, 138]	τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι	λόγου.	ἐὸν δ? ἐν μέσῃ τῇ
[2, 156]	Βούβαστις. ἐκ τούτου δὲ τοῦ	λόγου	καὶ οὐδενὸς ἄλλου Αἰσχύλος ὁ
[2, 148]	μέν νυν καὶ αἱ πυραμίδες	λόγου	μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκάστη αὐτέων
[2, 148]	κείμενον? τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον	λόγου	μέζω. εἰ γάρ τις τὰ
[2, 35]	ἄλλη πᾶσα χώρη καὶ ἔργα	λόγου	μέζω παρέχεται πρὸς πᾶσαν χώρην
[2, 89]	ἂν ἔωσι εὐειδέες κάρτα καὶ	λόγου	πλεῦνος γυναῖκες? ἀλλ? ἐπεὰν τριταῖαι
[2, 118]	ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν	λόγου	τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ
[2, 44]	λάμποντος τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς	λόγους	δὲ ἐλθὼν τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ
[2, 121]	νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν,	λόγους	δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα
[2, 99]	δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι	λόγους	ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουον? προσέσται
[2, 32]	Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι ἐς	λόγους	Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί
[2, 28]	Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς	λόγους	οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ μὴ
[2, 121]	ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς δὲ	λόγους	τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα
[2, 3]	ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθὼν ἐς	λόγους	τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου. καὶ
[2, 21]	ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ τῆς λελεγμένης,	λόγῳ	δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη? ἣ λέγει
[2, 25]	ποταμῶν. ~ὡς δὲ ἐν πλέονι	λόγῳ	δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς
[2, 17]	Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ	λόγῳ	εἰ μὴ τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους.
[2, 134]	τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς	λόγῳ	εἰπεῖν ἀναισίμωνται? πρὸς δὲ ὅτι
[2, 15]	κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ ὡς	λόγῳ	εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν σφι
[2, 123]	ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ τῷ	λόγῳ	εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ
[2, 38]	σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ	λόγῳ	ἐρέω? κατορᾷ δὲ καὶ τὰς
[2, 65]	εἰ λέγοιμι, καταβαίην ἂν τῷ	λόγῳ	ἐς τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ
[2, 53]	τε καὶ χθὲς ὡς εἰπεῖν	λόγῳ.	Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην
[2, 150]	καὶ εὐπετέως ἔπειθον? ᾔδεα γὰρ	λόγῳ	καὶ ἐν Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων
[2, 115]	δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ	λόγῳ	καὶ οὐ λέγοντος τὴν ἀληθείην,
[2, 18]	ὅσην τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ	λόγῳ,	καὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον?
[2, 100]	οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν τῷ	λόγῳ,	νόῳ δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι? καλέσασαν
[2, 37]	θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς εἰπεῖν	λόγῳ.	πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ
[2, 120]	ἱρέες ἔλεγον? ἐγὼ δὲ τῷ	λόγῳ	τῷ περὶ Ἑλένης λεχθέντι καὶ
[2, 118]	ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ πιστεύσαντες τῷ	λόγῳ	τῷ πρώτῳ οἱ Ἕλληνες αὐτὸν
[2, 15]	εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ	λόγῳ	χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον
[2, 30]	οἳ δὲ βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ	λόγῳ	χρησάμενοι πάντες ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου
[2, 32]	Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως ἐκ	λόγων	ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην περὶ
[2, 70]	δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως τὰ	λοιπὰ	χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο
[2, 60]	πάντα τὸν πλόον, αἱ δὲ	λοιπαὶ	γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἀείδουσι καὶ
[2, 162]	τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι δ? οἱ	λοιποὶ	τῶν Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι τὰ
[2, 109]	ὁ χῶρος γέγονε, ὅκως τοῦ	λοιποῦ	κατὰ λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς
[2, 107]	κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς δὲ	λοιποὺς	ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ πατρί. ~νοστήσας
[2, 77]	ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς	λοιποὺς	ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν
[2, 161]	φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν	λοιπῶν	Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα δὲ
[2, 14]	ἄλλων ἀνθρώπων πάντων καὶ τῶν	λοιπῶν	Αἰγυπτίων? οἳ οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες
[2, 37]	ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα.	λοῦνται	δὲ δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης
[2, 86]	ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα,	λούσαντες	τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ
[2, 71]	ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός, σιμόν,	λοφιὴν	ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον, οὐρὴν
[2, 124]	γενέσθαι καὶ τῶν ἐπὶ τοῦ	λόφου	ἐπ? οὗ ἑστᾶσι αἱ πυραμίδες,
[2, 127]	μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι δὲ ἐπὶ	λόφου	τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι, μάλιστα ἐς
[2, 91]	τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν	Λυγκέα	ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς τὴν
[2, 116]	μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ	λυγρά.	καὶ τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον
[2, 167]	καὶ Σκύθας καὶ Πέρσας καὶ	Λυδοὺς	καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς βαρβάρους
[2, 121]	δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν	λύειν	ἀπαμμένους? ὡς δὲ ἔρρεε ὁ
[2, 122]	τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν τοὺς	λύκους	ἐς τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι μέν
[2, 67]	ἄρκτους ἐούσας σπανίας καὶ τοὺς	λύκους	οὐ πολλῷ τεῳ ἐόντας ἀλωπέκων
[2, 122]	τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ δύο	λύκων	ἄγεσθαι ἐς τὸ ἱρὸν τῆς
[2, 162]	τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς	λύμῃ	διακείμενον, οὐδένα δὴ χρόνον ἐπισχόντες
[2, 121]	καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ	λύμῃ	πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας,
[2, 135]	ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ ὡς	λυσάμενος	Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν
[2, 62]	τὰ δώματα κύκλῳ? τὰ δὲ	λύχνα	ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς καὶ
[2, 62]	καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες τὰ	λύχνα,	καὶ οὕτω οὐκ ἐν Σάι
[2, 62]	τῆς θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ	λύχνα	καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ
[2, 133]	ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ τούτων,	λύχνα	ποιησάμενον πολλά, ὅκως γίνοιτο νύξ,
[2, 62]	καὶ τῇ ὁρτῇ οὔνομα κέεται	λυχνοκαΐη.	οἳ δ? ἂν μὴ ἔλθωσι
[2, 130]	ἡμέρην, νύκτα δὲ ἑκάστην πάννυχος	λύχνος	παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ τῆς βοὸς
[2, 94]	οὐδὲν ἧσσον τοῦ ἐλαίου τῷ	λύχνῳ	προσηνές, ὀδμὴν δὲ βαρέαν παρέχεται.
[2, 92]	κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι	λωτόν?	ταῦτ? ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς
[2, 92]	ἔπειτα τὸ ἐκ μέσου τοῦ	λωτοῦ,	τῇ μήκωνι ἐὸν ἐμφερές, πτίσαντες
[2, 92]	δὲ καὶ ἡ ῥίζα τοῦ	λωτοῦ	τούτου ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως,
[2, 96]	μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ	λωτῷ,	τὸ δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί.