Livre, Chapitre |
[2, 28] |
τε
καὶ
νότου.
ὡς
δὲ
|
ἄβυσσοι |
εἰσι
αἱ
πηγαί,
ἐς
διάπειραν |
[2, 28] |
δὴ
πηγὰς
τοῦ
Νείλου
ἐούσας
|
ἀβύσσους |
ἐκ
τοῦ
μέσου
τῶν
ὀρέων |
[2, 162] |
Πατάρβημις,
ἐντειλάμενος
αὐτῷ
ζῶντα
Ἄμασιν
|
ἀγαγεῖν |
παρ?
ἑωυτόν.
ὡς
δὲ
ἀπικόμενος |
[2, 64] |
τὸν
δὲ
ἐξ
ἄλλης
πόλιος
|
ἀγαγόμενον |
ἀνθρώπους
τούς
τε
προπόλους
τρηχέως |
[2, 122] |
ἑνὸς
ἑωυτῶν
μίτρῃ
τοὺς
ὀφθαλμούς,
|
ἀγαγόντες |
δέ
μιν
ἔχοντα
τὸ
φᾶρος |
[2, 39] |
~θυσίη
δέ
σφι
ἥδε
κατέστηκε.
|
ἀγαγόντες |
τὸ
σεσημασμένον
κτῆνος
πρὸς
τὸν |
[2, 172] |
προσηγάγετο.
ἦν
οἱ
ἄλλα
τε
|
ἀγαθὰ |
μυρία,
ἐν
δὲ
καὶ
ποδανιπτὴρ |
[2, 37] |
εἰπεῖν
λόγῳ.
πάσχουσι
δὲ
καὶ
|
ἀγαθὰ |
οὐκ
ὀλίγα?
οὔτε
τι
γὰρ |
[2, 181] |
εὐχὴν
τῇ
θεῷ?
ποιησαμένη
γὰρ
|
ἄγαλμα |
ἀπέπεμψε
ἐς
Κυρήνην,
τὸ
ἔτι |
[2, 172] |
ἐναπενίζοντο?
τοῦτον
κατ?
ὦν
κόψας
|
ἄγαλμα |
δαίμονος
ἐξ
αὐτοῦ
ἐποιήσατο,
καὶ |
[2, 91] |
τούτῳ
νηός
τε
ἔνι
καὶ
|
ἄγαλμα |
ἐν
αὐτῷ
ἐνέστηκε
τοῦ
Περσέος. |
[2, 41] |
Ἴσιος?
τὸ
γὰρ
τῆς
Ἴσιος
|
ἄγαλμα |
ἐὸν
γυναικήιον
βούκερων
ἐστὶ
κατά |
[2, 63] |
ἕτερα
ἁλέες
ἑστᾶσι.
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
ἐὸν
ἐν
νηῷ
μικρῷ
ξυλίνῳ |
[2, 182] |
Ἑλλάδα,
τοῦτο
μὲν
ἐς
Κυρήνην
|
ἄγαλμα |
ἐπίχρυσον
Ἀθηναίης
καὶ
εἰκόνας
ἑωυτοῦ |
[2, 42] |
τοῦ
Διός,
καὶ
ἔπειτα
ἄλλο
|
ἄγαλμα |
Ἡρακλέος
προσάγουσι
πρὸς
αὐτό.
ταῦτα |
[2, 181] |
γάρ
οἱ
κακοῦ
εἶναι
μῆχος,
|
ἄγαλμά |
οἱ
ἀποπέμψειν
ἐς
Κυρήνην.
μετὰ |
[2, 63] |
τὸ
ἐν
τῷ
νηῷ
ἐνεὸν
|
ἄγαλμα, |
οἳ
δὲ
οὐκ
ἐῶσι
ἐν |
[2, 4] |
σφέων
ἀναλαβεῖν,
βωμούς
τε
καὶ
|
ἀγάλματα |
καὶ
νηοὺς
θεοῖσι
ἀπονεῖμαι
σφέας |
[2, 182] |
ἐν
Λίνδῳ
Ἀθηναίῃ
δύο
τε
|
ἀγάλματα |
λίθινα
καὶ
θώρηκα
λίνεον
ἀξιοθέητον, |
[2, 48] |
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
ὅσον
τε
πηχυαῖα
|
ἀγάλματα |
νευρόσπαστα,
τὰ
περιφορέουσι
κατὰ
κώμας |
[2, 51] |
νενομίκασι?
τοῦ
δὲ
Ἑρμέω
τὰ
|
ἀγάλματα |
ὀρθὰ
ἔχειν
τὰ
αἰδοῖα
ποιεῦντες |
[2, 46] |
γλύφουσι
οἱ
ζωγράφοι
καὶ
οἱ
|
ἀγαλματοποιοὶ |
τοῦ
Πανὸς
τὤγαλμα
κατά
περ |
[2, 173] |
ὀρθῶς,
σεωυτοῦ
προέστηκας,
ἐς
τὸ
|
ἄγαν |
φαῦλον
προάγων
σεωυτόν.
σὲ
γὰρ |
[2, 114] |
ταχίστην
ἐς
Μέμφιν
παρὰ
Πρωτέα
|
ἀγγελίην |
λέγουσαν
τάδε.
ἥκει
ξεῖνος
γένος |
[2, 152] |
ἐς
γῆν
καὶ
ὁπλισθέντας
χαλκῷ
|
ἀγγέλλει |
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ἐς
τὰ |
[2, 160] |
Ψάμμιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου
ἀπίκοντο
Ἠλείων
|
ἄγγελοι, |
αὐχέοντες
δικαιότατα
καὶ
κάλλιστα
τιθέναι |
[2, 118] |
στρατιὴν
πέμπειν
ἐς
τὸ
Ἴλιον
|
ἀγγέλους, |
σὺν
δέ
σφι
ἰέναι
καὶ |
[2, 121] |
ἐργάσασθαι
καὶ
ταύτας
περὶ
τὰ
|
ἀγγήια |
ἐν
τοῖσι
τὰ
χρήματα
ἐνῆν |
[2, 121] |
οἶνον,
συντρέχειν
ἐς
τὴν
ὁδὸν
|
ἀγγήια |
ἔχοντας,
καὶ
τὸν
ἐκκεχυμένον
οἶνον |
[2, 121] |
ἰδόντα
τῶν
χρημάτων
καταδεᾶ
τὰ
|
ἀγγήια, |
οὐκ
ἔχειν
δὲ
ὅντινα
ἐπαιτιᾶται, |
[2, 121] |
ἑτέρου
αὐτῶν,
ἐπεὶ
πρὸς
τὸ
|
ἄγγος |
προσῆλθε,
ἰθέως
τῇ
πάγῃ
ἐνέχεσθαι. |
[2, 96] |
πλοῖα
ταῦτα
πλήθεϊ
πολλά,
καὶ
|
ἄγει |
ἔνια
πολλὰς
χιλιάδας
ταλάντων.
~ἐπεὰν |
[2, 121] |
ἴδωνται
ἀποκλαύσαντα
ἢ
κατοικτισάμενον,
συλλαβόντας
|
ἄγειν |
πρὸς
ἑωυτόν.
ἀνακρεμαμένου
δὲ
τοῦ |
[2, 32] |
μετρίων
ἐλάσσονας
ἀνδρῶν,
λαβόντας
δὲ
|
ἄγειν |
σφέας?
φωνῆς
δὲ
οὔτε
τι |
[2, 32] |
οὔτε
τοὺς
ἄγοντας
τῶν
Νασαμώνων?
|
ἄγειν |
τε
δὴ
αὐτοὺς
δι?
ἑλέων |
[2, 93] |
σιτέονται.
~οἱ
δὲ
ἰχθύες
οἱ
|
ἀγελαῖοι |
ἐν
μὲν
τοῖσι
ποταμοῖσι
οὐ |
[2, 93] |
ἐπεάν
σφεας
ἐσίῃ
οἶστρος
κυΐσκεσθαι,
|
ἀγεληδὸν |
ἐκπλέουσι
ἐς
θάλασσαν?
ἡγέονται
δὲ |
[2, 93] |
γίνεται
ἡ
ἡγεμονία?
ἡγεύμεναι
δὲ
|
ἀγεληδὸν |
ποιεῦσι
οἷόν
περ
ἐποίευν
οἱ |
[2, 47] |
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς
θυγατέρα
ἐθέλει
οὐδ?
|
ἄγεσθαι |
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ?
ἐκδίδονταί
τε |
[2, 122] |
ὀφθαλμοὺς
λέγουσι
ὑπὸ
δύο
λύκων
|
ἄγεσθαι |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
τῆς
Δήμητρος |
[2, 107] |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
αὐτὸν
ἅμα
|
ἄγεσθαι? |
τὴν
δέ
οἱ
συμβουλεῦσαι
τῶν |
[2, 174] |
ἔχειν
τὰ
σφέτερα
χρήματα
ἀρνεύμενον
|
ἄγεσκον |
ἐπὶ
μαντήιον,
ὅκου
ἑκάστοισι
εἴη. |
[2, 41] |
ἐν
δ?
αὐτῇ
Ἀφροδίτης
ἱρὸν
|
ἅγιον |
ἵδρυται.
ἐκ
ταύτης
τῆς
πόλιος |
[2, 44] |
πυνθανόμενος
αὐτόθι
εἶναι
ἱρὸν
Ἡρακλέος
|
ἅγιον. |
καὶ
εἶδον
πλουσίως
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί |
[2, 70] |
ἐπεὰν
νῶτον
ὑὸς
δελεάσῃ
περὶ
|
ἄγκιστρον, |
μετιεῖ
ἐς
μέσον
τὸν
ποταμόν, |
[2, 99] |
καὶ
νῦν
ὑπὸ
Περσέων
ὁ
|
ἀγκὼν |
οὗτος
τοῦ
Νείλου
ὡς
ἀπεργμένος |
[2, 99] |
ἀπὸ
Μέμφιος,
τὸν
πρὸς
μεσαμβρίης
|
ἀγκῶνα |
προσχώσαντα
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον
ῥέεθρον |
[2, 162] |
ἔκ
τε
τῶν
λεγομένων
οὐκ
|
ἀγνοέειν |
τὴν
διάνοιαν,
καὶ
παρασκευαζόμενον
ὁρῶντα |
[2, 172] |
σοφίῃ
αὐτοὺς
ὁ
Ἄμασις,
οὐκ
|
ἀγνωμοσύνῃ |
προσηγάγετο.
ἦν
οἱ
ἄλλα
τε |
[2, 162] |
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
Ἀπρίην
οὐκ
|
ἄγοντα |
τὸν
Ἄμασιν,
οὐδένα
λόγον
αὐτῷ |
[2, 47] |
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
συβῶται
καὶ
|
ἄγονται |
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν
νυν |
[2, 83] |
τό
γε
μάλιστα
ἐν
τιμῇ
|
ἄγονται |
πάντων
τῶν
μαντηίων,
Λητοῦς
ἐν |
[2, 140] |
ὅκως
γάρ
οἱ
φοιτᾶν
σῖτον
|
ἄγοντας |
Αἰγυπτίων,
ὡς
ἑκάστοισι
προστετάχθαι,
σιγῇ |
[2, 32] |
τοὺς
Νασαμῶνας
γινώσκειν
οὔτε
τοὺς
|
ἄγοντας |
τῶν
Νασαμώνων?
ἄγειν
τε
δὴ |
[2, 4] |
ὡρέων
εἵνεκεν,
Αἰγύπτιοι
δὲ
τριηκοντημέρους
|
ἄγοντες |
τοὺς
δυώδεκα
μῆνας
ἐπάγουσι
ἀνὰ |
[2, 35] |
ἐν
τοῖσι
αἱ
μὲν
γυναῖκες
|
ἀγοράζουσι |
καὶ
καπηλεύουσι,
οἱ
δὲ
ἄνδρες |
[2, 141] |
καπήλους
δὲ
καὶ
χειρώνακτας
καὶ
|
ἀγοραίους |
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι
ἐναντίοισι |
[2, 39] |
φέρουσι,
τοῖσι
μὲν
ἂν
ᾖ
|
ἀγορὴ |
καὶ
Ἕλληνές
σφι
ἔωσι
ἐπιδήμιοι |
[2, 39] |
οἳ
δὲ
φέροντες
ἐς
τὴν
|
ἀγορὴν |
ἀπ?
ὦν
ἔδοντο,
τοῖσι
δὲ |
[2, 173] |
μὲν
ὄρθριον
μέχρι
ὅτευ
πληθούσης
|
ἀγορῆς |
προθύμως
ἔπρησσε
τὰ
προσφερόμενα
πρήγματα, |
[2, 138] |
τρεῖς
μάλιστά
κῃ,
διὰ
τῆς
|
ἀγορῆς |
φέρουσα
ἐς
τὸ
πρὸς
ἠῶ, |
[2, 63] |
τὤγαλμα
λελειμμένοι
ἕλκουσι
τετράκυκλον
ἅμαξαν
|
ἄγουσαν |
τὸν
νηόν
τε
καὶ
τὸ |
[2, 4] |
ἐξευρεῖν
ἐκ
τῶν
ἀστέρων
ἔλεγον?
|
ἄγουσι |
δὲ
τοσῷδε
σοφώτερον
Ἑλλήνων,
ἐμοὶ |
[2, 32] |
ἐν
τῇ
πάντας
εἶναι
τοῖσι
|
ἄγουσι |
τὸ
μέγαθος
ἴσους,
χρῶμα
δὲ |
[2, 70] |
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι
αἱμασιῇσι.
|
~ἄγραι |
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι
καὶ |
[2, 95] |
τῷ
τῆς
μὲν
ἡμέρης
ἰχθῦς
|
ἀγρεύει, |
τὴν
δὲ
νύκτα
τάδε
αὐτῷ |
[2, 94] |
ταῦτα,
τὰ
ἐν
Ἕλλησι
αὐτόματα
|
ἄγρια |
φύεται?
ταῦτα
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ |
[2, 143] |
ἑωυτῶν
ἕκαστον
ἐόντα,
ἐκ
τοῦ
|
ἄγχιστα |
ἀποθανόντος
τῆς
εἰκόνος
διεξιόντες
διὰ |
[2, 150] |
δή
μοι
ἦν,
εἰρόμην
τοὺς
|
ἄγχιστα |
οἰκέοντας
τῆς
λίμνης
ὅκου
εἴη |
[2, 24] |
πᾶν
εἴρηται?
τῆς
γὰρ
ἂν
|
ἀγχοτάτω |
τε
ᾖ
χώρης
οὗτος
ὁ |
[2, 169] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τῆς
Ἀθηναίης,
|
ἀγχοτάτω |
τοῦ
μεγάρου,
ἐσιόντι
ἀριστερῆς
χειρός. |
[2, 130] |
δὲ
ἑκάστην
πάννυχος
λύχνος
παρακαίεται.
|
ἀγχοῦ |
δὲ
τῆς
βοὸς
ταύτης
ἐν |
[2, 175] |
δισχίλιοι
δέ
οἱ
προσετετάχατο
ἄνδρες
|
ἀγωγέες, |
καὶ
οὗτοι
ἅπαντες
ἦσαν
κυβερνῆται. |
[2, 117] |
δὲ
Ἰλιάδι
λέγει
ὡς
ἐπλάζετο
|
ἄγων |
αὐτήν.
ὅμηρος
μέν
νυν
καὶ |
[2, 117] |
Ἀλέξανδρος
ἀπίκετο
ἐς
τὸ
Ἴλιον
|
ἄγων |
Ἑλένην,
εὐαέι
τε
πνεύματι
χρησάμενος |
[2, 116] |
πλάνην
τὴν
Ἀλεξάνδρου,
ὡς
ἀπηνείχθη
|
ἄγων |
Ἑλένην
τῇ
τε
δὴ
ἄλλῃ |
[2, 114] |
τὴν
γυναῖκα
αὐτήν
τε
ταύτην
|
ἄγων |
ἥκει
καὶ
πολλὰ
κάρτα
χρήματα, |
[2, 169] |
δὲ
συνιόντες
ὅ
τε
Ἀπρίης
|
ἄγων |
τοὺς
ἐπικούρους
καὶ
ὁ
Ἄμασις |
[2, 160] |
κατήκει
σφέας
ποιέειν
περὶ
τὸν
|
ἀγῶνα? |
ἀπηγησάμενοι
δὲ
τὰ
πάντα
ἔφασαν |
[2, 91] |
δὲ
τάδε
Ἑλληνικὰ
τῷ
Περσέι?
|
ἀγῶνα |
γυμνικὸν
τιθεῖσι
διὰ
πάσης
ἀγωνίης |
[2, 91] |
τι
κεχωρίδαται
Αἰγυπτίων
τῶν
ἄλλων
|
ἀγῶνα |
γυμνικὸν
τιθέντες,
ἔφασαν
τὸν
Περσέα |
[2, 91] |
οὔνομα,
πεπυσμένον
παρὰ
τῆς
μητρός.
|
ἀγῶνα |
δέ
οἱ
γυμνικὸν
αὐτοῦ
κελεύσαντος |
[2, 160] |
κάλλιστα
τιθέναι
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίῃ
|
ἀγῶνα |
πάντων
ἀνθρώπων,
καὶ
δοκέοντες
παρὰ |
[2, 160] |
Αἴγυπτον,
ξείνοισι
ἀγωνιστῇσι
ἐκέλευον
τὸν
|
ἀγῶνα |
τιθέναι,
Ἠλείων
δὲ
μηδενὶ
εἶναι |
[2, 160] |
Ἑλλήνων
ὁμοίως
τῷ
βουλομένῳ
ἐξεῖναι
|
ἀγωνίζεσθαι. |
οἱ
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
σφέας |
[2, 160] |
τιθέναι,
Ἠλείων
δὲ
μηδενὶ
εἶναι
|
ἀγωνίζεσθαι. |
ταῦτα
μὲν
Αἰγύπτιοι
Ἠλείοισι
ὑπεθήκαντο. |
[2, 160] |
μηχανὴν
ὅκως
οὐ
τῷ
ἀστῷ
|
ἀγωνιζομένῳ |
προσθήσονται,
ἀδικέοντες
τὸν
ξεῖνον.
ἀλλ? |
[2, 91] |
ἀγῶνα
γυμνικὸν
τιθεῖσι
διὰ
πάσης
|
ἀγωνίης |
ἔχοντα,
παρέχοντες
ἄεθλα
κτήνεα
καὶ |
[2, 160] |
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς
Αἴγυπτον,
ξείνοισι
|
ἀγωνιστῇσι |
ἐκέλευον
τὸν
ἀγῶνα
τιθέναι,
Ἠλείων |
[2, 49] |
τῆς
θυσίης
ταύτης
οὐκ
εἶναι
|
ἀδαὴς |
ἀλλ?
ἔμπειρος.
Ἕλλησι
γὰρ
δὴ |
[2, 121] |
ἐς
πάσας
τὰς
πόλις
ἐπαγγέλλεσθαι
|
ἀδείην |
τε
διδόντα
καὶ
μεγάλα
ὑποδεκόμενον |
[2, 56] |
Ἑλλάδα
γλῶσσαν?
φάναι
δέ
οἱ
|
ἀδελφεὴν |
ἐν
Λιβύῃ
πεπρῆσθαι
ὑπὸ
τῶν |
[2, 127] |
τούτου
ἐκδέξασθαι
τὴν
βασιληίην
τὸν
|
ἀδελφεὸν |
αὐτοῦ
Χεφρῆνα?
καὶ
τοῦτον
δὲ |
[2, 107] |
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
Πηλουσίῃσι,
τὸν
|
ἀδελφεὸν |
ἑωυτοῦ,
τῷ
ἐπέτρεψε
ὁ
Σέσωστρις |
[2, 121] |
κακῷ
ἦν,
ἰθέως
καλέειν
τὸν
|
ἀδελφεὸν |
καὶ
δηλοῦν
αὐτῷ
τὰ
παρεόντα, |
[2, 108] |
τὴν
Αἴγυπτον
καὶ
τισάμενος
τὸν
|
ἀδελφεόν, |
τῷ
μὲν
ὁμίλῳ
τὸν
ἐπηγάγετο |
[2, 135] |
Μυτιληναίου
Χαράξου
τοῦ
Σκαμανδρωνύμου
παιδός,
|
ἀδελφεοῦ |
δὲ
Σαπφοῦς
τῆς
μουσοποιοῦ.
οὕτω |
[2, 121] |
μὲν
εἴη
ἐργασμένος
ὅτι
τοῦ
|
ἀδελφεοῦ |
ἐν
τῷ
θησαυρῷ
τοῦ
βασιλέος |
[2, 121] |
νυκτός,
τό
τε
σῶμα
τοῦ
|
ἀδελφεοῦ |
καταλῦσαι
καὶ
τῶν
φυλάκων
ἐπὶ |
[2, 121] |
μηχανᾶσθαι
ὅκως
τὸ
σῶμα
τοῦ
|
ἀδελφεοῦ |
καταλύσας
κομιεῖ?
εἰ
δὲ
τούτων |
[2, 121] |
τοὺς
φυλάκους
καταμεθύσας
καταλύσειε
τοῦ
|
ἀδελφεοῦ |
κρεμάμενον
τὸν
νέκυν.
τὴν
δὲ |
[2, 121] |
οἴκου,
φέροντα
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ
|
ἀδελφεοῦ. |
ὡς
δὲ
ἡμέρη
ἐγένετο,
ἐσελθόντα |
[2, 120] |
τὸν
οὐ
προσῆκε
ἀδικέοντι
τῷ
|
ἀδελφεῷ |
ἐπιτρέπειν,
καὶ
ταῦτα
μεγάλων
κακῶν |
[2, 100] |
Βαβυλωνίῃ,
Νίτωκρις?
τὴν
ἔλεγον
τιμωρέουσαν
|
ἀδελφεῷ, |
τὸν
Αἰγύπτιοι
βασιλεύοντα
σφέων
ἀπέκτειναν, |
[2, 160] |
οὐ
τῷ
ἀστῷ
ἀγωνιζομένῳ
προσθήσονται,
|
ἀδικέοντες |
τὸν
ξεῖνον.
ἀλλ?
εἰ
δὴ |
[2, 120] |
ἀποθανόντος
παραλάμψεσθαι,
τὸν
οὐ
προσῆκε
|
ἀδικέοντι |
τῷ
ἀδελφεῷ
ἐπιτρέπειν,
καὶ
ταῦτα |
[2, 137] |
πόλι,
ὅθεν
ἕκαστος
ἦν
τῶν
|
ἀδικεόντων. |
καὶ
οὕτω
ἔτι
αἱ
πόλιες |
[2, 137] |
τὸν
δὲ
κατὰ
μέγαθος
τοῦ
|
ἀδικήματος |
ἑκάστῳ
δικάζειν
ἐπιτάσσοντα
χώματα
χοῦν |
[2, 115] |
ἱκέται,
ἐξηγεύμενοι
πάντα
λόγον
τοῦ
|
ἀδικήματος. |
τέλος
δὲ
δή
σφι
λόγον |
[2, 118] |
οἴχετο
κλέψας
Ἀλέξανδρος,
τῶν
τε
|
ἀδικημάτων |
δίκας
αἰτέειν?
τοὺς
δὲ
Τευκροὺς |
[2, 120] |
ἀνθρώποισι
ποιήσωσι,
ὡς
τῶν
μεγάλων
|
ἀδικημάτων |
μεγάλαι
εἰσὶ
καὶ
αἱ
τιμωρίαι |
[2, 113] |
τε
καὶ
τὴν
ἐς
Μενέλεων
|
ἀδικίην? |
κατηγόρεον
δὲ
ταῦτα
πρός
τε |
[2, 119] |
μέντοι
τούτων
ἐγένετο
Μενέλεως
ἀνὴρ
|
ἄδικος |
ἐς
Αἰγυπτίους.
ἀποπλέειν
γὰρ
ὁρμημένον |
[2, 75] |
ὀφίων
καὶ
ἀκάνθας
πλήθεϊ
μὲν
|
ἀδύνατα |
ἀπηγήσασθαι,
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων |
[2, 91] |
διὰ
πάσης
ἀγωνίης
ἔχοντα,
παρέχοντες
|
ἄεθλα |
κτήνεα
καὶ
χλαίνας
καὶ
δέρματα. |
[2, 79] |
φαίνονται
δὲ
αἰεί
κοτε
τοῦτον
|
ἀείδοντες. |
ἔστι
δὲ
Αἰγυπτιστὶ
ὁ
Λίνος |
[2, 48] |
δὲ
αὐλός,
αἳ
δὲ
ἕπονται
|
ἀείδουσαι |
τὸν
Διόνυσον.
διότι
δὲ
μέζον |
[2, 60] |
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες
|
ἀείδουσι |
καὶ
τὰς
χεῖρας
κροτέουσι.
ἐπεὰν |
[2, 79] |
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
Λίνον
ὀνομάζοντες
|
ἀείδουσι, |
ὥστε
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα |
[2, 125] |
τὸν
πρῶτον
στοῖχον
τῶν
ἀναβαθμῶν
|
ἀείροντες? |
ὅκως
δὲ
ἀνίοι
ὁ
λίθος |
[2, 79] |
ἐστὶ
νόμιμα,
καὶ
δὴ
καὶ
|
ἄεισμα |
ἕν
ἐστι,
Λίνος,
ὅσπερ
ἔν |
[2, 120] |
Ἕλλησι
ἤτοι
ἑκόντος
γε
ἢ
|
ἀέκοντος |
Ἀλεξάνδρου.
οὐ
γὰρ
δὴ
οὕτω |
[2, 131] |
θυγατρὸς
καὶ
ἔπειτα
ἐμίγη
οἱ
|
ἀεκούσῃ? |
μετὰ
δὲ
λέγουσι
ὡς
ἡ |
[2, 162] |
περιτιθέναι.
καὶ
τῷ
οὔ
κως
|
ἀεκούσιον |
ἐγίνετο
τὸ
ποιεύμενον,
ὡς
διεδείκνυε. |
[2, 65] |
θάνατος
ἡ
ζημίη,
ἢν
δὲ
|
ἀέκων, |
ἀποτίνει
ζημίην
τὴν
ἂν
οἱ |
[2, 65] |
ἤν
τε
ἑκὼν
ἤν
τε
|
ἀέκων, |
τεθνάναι
ἀνάγκη.
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων |
[2, 157] |
τῶν
τὰ
ἑνὸς
δέοντα
τριήκοντα
|
Ἄζωτον |
τῆς
Συρίης
μεγάλην
πόλιν
προσκατήμενος |
[2, 157] |
ὃ
ἐξεῖλε.
αὕτη
δὲ
ἡ
|
Ἄζωτος |
ἁπασέων
πολίων
ἐπὶ
πλεῖστον
χρόνον |
[2, 123] |
οἱ
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου
ψυχὴ
|
ἀθάνατος |
ἐστί,
τοῦ
σώματος
δὲ
καταφθίνοντος |
[2, 44] |
ἔκτηνται,
καὶ
τῷ
μὲν
ὡς
|
ἀθανάτῳ |
Ὀλυμπίῳ
δὲ
ἐπωνυμίην
θύουσι,
τῷ |
[2, 182] |
τοῦτο
δὲ
τῇ
ἐν
Λίνδῳ
|
Ἀθηναίῃ |
δύο
τε
ἀγάλματα
λίθινα
καὶ |
[2, 59] |
δὲ
ἐς
Σάιν
πόλιν
τῇ
|
Ἀθηναίῃ |
πανηγυρίζουσι,
τέταρτα
δὲ
ἐς
Ἡλίου |
[2, 175] |
τοῦτο
μὲν
ἐν
Σάι
τῇ
|
Ἀθηναίῃ |
προπύλαια
θωμάσια
οἷα
ἐξεποίησε,
πολλὸν |
[2, 169] |
εἰσὶ
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τῆς
|
Ἀθηναίης, |
ἀγχοτάτω
τοῦ
μεγάρου,
ἐσιόντι
ἀριστερῆς |
[2, 170] |
τοῦ
νηοῦ,
παντὸς
τοῦ
τῆς
|
Ἀθηναίης |
ἐχόμεναι
τοίχου.
καὶ
ἐν
τῷ |
[2, 83] |
αὐτόθι
ἐστὶ
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
|
Ἀθηναίης |
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ἄρεος
καὶ |
[2, 182] |
μὲν
ἐς
Κυρήνην
ἄγαλμα
ἐπίχρυσον
|
Ἀθηναίης |
καὶ
εἰκόνας
ἑωυτοῦ
γραφῇ
εἰκασμένην, |
[2, 182] |
τὸ
ἐν
Λίνδῳ
τὸ
τῆς
|
Ἀθηναίης |
λέγεται
τὰς
Δαναοῦ
θυγατέρας
ἱδρύσασθαι |
[2, 170] |
Σάι,
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τῆς
|
Ἀθηναίης, |
ὄπισθε
τοῦ
νηοῦ,
παντὸς
τοῦ |
[2, 28] |
γραμματιστὴς
τῶν
ἱρῶν
χρημάτων
τῆς
|
Ἀθηναίης. |
οὗτος
δ?
ἔμοιγε
παίζειν
ἐδόκεε |
[2, 51] |
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν
Ἑλλήνων
ἁπάντων
|
Ἀθηναῖοι |
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων
ὧλλοι. |
[2, 51] |
τὰ
αἰδοῖα
τἀγάλματα
τοῦ
Ἑρμέω
|
Ἀθηναῖοι |
πρῶτοι
Ἑλλήνων
μαθόντες
παρὰ
Πελασγῶν |
[2, 51] |
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων
ὧλλοι.
|
Ἀθηναίοισι |
γὰρ
ἤδη
τηνικαῦτα
ἐς
Ἕλληνας |
[2, 177] |
ἐξ
Αἰγύπτου
τοῦτον
τὸν
νόμον
|
Ἀθηναίοισι |
ἔθετο?
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
αἰεὶ |
[2, 51] |
πρότερον
Πελασγοὶ
οὗτοι
οἵ
περ
|
Ἀθηναίοισι |
σύνοικοι
ἐγένοντο,
καὶ
παρὰ
τούτων |
[2, 177] |
ἰθύνεσθαι
θανάτῳ.
Σόλων
δὲ
ὁ
|
Ἀθηναῖος |
λαβὼν
ἐξ
Αἰγύπτου
τοῦτον
τὸν |
[2, 7] |
μὲν
γὰρ
ἐς
Πῖσαν
ἐξ
|
Ἀθηνέων |
καταδεῖ
πεντεκαίδεκα
σταδίων
μὴ
εἶναι |
[2, 7] |
παραπλησίη
τὸ
μῆκος
τῇ
ἐξ
|
Ἀθηνέων |
ὁδῷ
τῇ
ἀπὸ
τῶν
δυώδεκα |
[2, 166] |
Βουβαστίτης,
Ἀφθίτης,
Τανίτης,
Μενδήσιος,
Σεβεννύτης,
|
Ἀθριβίτης, |
Φαρβαϊθίτης,
Θμουΐτης,
Ὀνουφίτης,
Ἀνύτιος,
Μυεκφορίτης? |
[2, 75] |
ὁ
χῶρος
οὗτος,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
ἄκανθαι
κατακεχύαται,
τοιόσδε
τις,
ἐσβολὴ |
[2, 41] |
πόλιες
συχναί,
ἐκ
τῆς
δὲ
|
αἱ |
βάριες
παραγίνονται
ἀναιρησόμεναι
τὰ
ὀστέα |
[2, 57] |
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων
ἐπὶ
τοῦδε
|
αἱ |
γυναῖκες,
διότι
βάρβαροι
ἦσαν,
ἐδόκεον |
[2, 149] |
μὲν
πυραμίδες
εἰσὶ
ἑκατὸν
ὀργυιέων,
|
αἱ |
δ?
ἑκατὸν
ὀργυιαὶ
δίκαιαι
εἰσὶ |
[2, 171] |
ὅσον
αὐτῆς
ὁσίη
ἐστὶ
λέγειν?
|
αἱ |
Δαναοῦ
θυγατέρες
ἦσαν
αἱ
τὴν |
[2, 35] |
ἄνδρες
ἐπὶ
τῶν
κεφαλέων
φορέουσι,
|
αἱ |
δὲ
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
ὤμων. |
[2, 58] |
ἐκ
πολλοῦ
τευ
χρόνου
ποιεύμεναι,
|
αἱ |
δὲ
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι |
[2, 60] |
αὐλέουσι
κατὰ
πάντα
τὸν
πλόον,
|
αἱ |
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες |
[2, 97] |
ἄλλα
τῆς
Αἰγύπτου
πέλαγος
γίνεται,
|
αἱ |
δὲ
πόλιες
μοῦναι
ὑπερέχουσι.
πορθμεύονται |
[2, 106] |
ἀπ?
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
|
~αἱ |
δὲ
στῆλαι
τὰς
ἵστα
κατὰ |
[2, 108] |
ἀναμάξευτος
γέγονε?
αἴτιαι
δὲ
τούτων
|
αἱ |
διώρυχες
γεγόνασι
ἐοῦσαι
πολλαὶ
καὶ |
[2, 53] |
ἐγένοντο.
τούτων
τὰ
μὲν
πρῶτα
|
αἱ |
Δωδωνίδες
ἱρεῖαι
λέγουσι,
τὰ
δὲ |
[2, 86] |
ἔξεστι
ταριχεύειν.
ἐπεὰν
δὲ
παρέλθωσι
|
αἱ |
ἑβδομήκοντα,
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν
κατειλίσσουσι |
[2, 144] |
καλὸς
κἀγαθός.
~ἤδη
ὦν
τῶν
|
αἱ |
εἰκόνες
ἦσαν,
τοιούτους
ἀπεδείκνυσαν
σφέας |
[2, 8] |
ἐν
τῷ
αἱ
λιθοτομίαι
ἔνεισι
|
αἱ |
ἐς
τὰς
πυραμίδας
κατατμηθεῖσαι
τὰς |
[2, 141] |
ἐν
Πηλουσίῳ?
ταύτῃ
γὰρ
εἰσὶ
|
αἱ |
ἐσβολαί?
ἕπεσθαι
δέ
οἱ
τῶν |
[2, 135] |
ἐν
τῇ
Ναυκράτι
ἐπαφρόδιτοι
γίνεσθαι
|
αἱ |
ἑταῖραι.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
αὕτη, |
[2, 131] |
αὐτέων
εἶναι
πεπονθυίας
τά
περ
|
αἱ |
ζωαὶ
ἔπαθον.
ταῦτα
δὲ
λέγουσι |
[2, 15] |
ὑποκαταβαίνοντας.
τὸ
δ?
ὦν
πάλαι
|
αἱ |
Θῆβαι
Αἴγυπτος
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ |
[2, 66] |
τοὺς
αἰελούρους
τοιάδε?
ἐπεὰν
τέκωσι
|
αἱ |
θήλεαι,
οὐκέτι
φοιτέουσι
παρὰ
τοὺς |
[2, 178] |
Ἑλλήνιον,
αἵδε
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
|
αἱ |
ἱδρυμέναι
κοινῇ,
Ἱώνων
μὲν
Χίος |
[2, 90] |
οὔτε
τῶν
φίλων,
ἀλλά
μιν
|
αἱ |
ἱρέες
αὐτοὶ
τοῦ
Νείλου
ἅτε |
[2, 55] |
καὶ
τοῦτο
Διός.
Δωδωναίων
δὲ
|
αἱ |
ἱρεῖαι,
τῶν
τῇ
πρεσβυτάτῃ
οὔνομα |
[2, 8] |
Ἐρυθρὴν
καλεομένην
θάλασσαν?
ἐν
τῷ
|
αἱ |
λιθοτομίαι
ἔνεισι
αἱ
ἐς
τὰς |
[2, 158] |
Μέμφιν
τεῖνον
ὄρος,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
λιθοτομίαι
ἔνεισι?
τοῦ
ὦν
δὴ |
[2, 58] |
τεκμήριον
δέ
μοι
τούτου
τόδε?
|
αἱ |
μὲν
γὰρ
φαίνονται
ἐκ
πολλοῦ |
[2, 35] |
τε
καὶ
νόμους?
ἐν
τοῖσι
|
αἱ |
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
καὶ
καπηλεύουσι, |
[2, 35] |
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
ὤμων.
οὐρέουσι
|
αἱ |
μὲν
γυναῖκες
ὀρθαί,
οἱ
δὲ |
[2, 106] |
χώρας
ὁ
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
Σέσωστρις,
|
αἱ |
μὲν
πλεῦνες
οὐκέτι
φαίνονται
περιεοῦσαι, |
[2, 149] |
λίθινος
κατήμενος
ἐν
θρόνῳ.
οὕτω
|
αἱ |
μὲν
πυραμίδες
εἰσὶ
ἑκατὸν
ὀργυιέων, |
[2, 77] |
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι
ἀνθρώποισι
|
αἱ |
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται
τῶν
τε |
[2, 133] |
ἔτεα
ἀντὶ
ἓξ
ἐτέων
γένηται,
|
αἱ |
νύκτες
ἡμέραι
ποιεύμεναι.
~πυραμίδα
δὲ |
[2, 178] |
ἐμπορίου
αὗται
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
|
αἱ |
παρέχουσαι?
ὅσαι
δὲ
ἄλλαι
πόλιες |
[2, 28] |
νότου.
ὡς
δὲ
ἄβυσσοι
εἰσι
|
αἱ |
πηγαί,
ἐς
διάπειραν
ἔφη
τούτου |
[2, 137] |
τῶν
ἀδικεόντων.
καὶ
οὕτω
ἔτι
|
αἱ |
πόλιες
ἐγένοντο
ὑψηλότεραι?
τὸ
μὲν |
[2, 178] |
χρησιμώτατον,
καλεύμενον
δὲ
Ἑλλήνιον,
αἵδε
|
αἱ |
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
ἱδρυμέναι
κοινῇ, |
[2, 178] |
καὶ
προστάτας
τοῦ
ἐμπορίου
αὗται
|
αἱ |
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι?
ὅσαι |
[2, 97] |
ἐπέλθῃ
ὁ
Νεῖλος
τὴν
χώρην,
|
αἱ |
πόλιες
μοῦναι
φαίνονται
ὑπερέχουσαι,
μάλιστά |
[2, 55] |
ἤκουον,
τάδε
δὲ
Δωδωναίων
φασὶ
|
αἱ |
προμάντιες?
δύο
πελειάδας
μελαίνας
ἐκ |
[2, 85] |
τοὺς
μαζούς,
σὺν
δέ
σφι
|
αἱ |
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ |
[2, 8] |
ἄλλο
πέτρινον
τείνει,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
πυραμίδες
ἔνεισι,
ψάμμῳ
κατειλυμένον,
κατὰ |
[2, 148] |
Σάμῳ.
ἦσαν
μέν
νυν
καὶ
|
αἱ |
πυραμίδες
λόγου
μέζονες,
καὶ
πολλῶν |
[2, 124] |
τοῦ
λόφου
ἐπ?
οὗ
ἑστᾶσι
|
αἱ |
πυραμίδες,
τῶν
ὑπὸ
γῆν
οἰκημάτων, |
[2, 103] |
τῇ
τούτων
χώρῃ
φαίνονται
σταθεῖσαι
|
αἱ |
στῆλαι,
τὸ
δὲ
προσωτέρω
τούτων |
[2, 170] |
θήκη
ἐστί.
~εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
αἱ |
ταφαὶ
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι |
[2, 171] |
λέγειν?
αἱ
Δαναοῦ
θυγατέρες
ἦσαν
|
αἱ |
τὴν
τελετὴν
ταύτην
ἐξ
Αἰγύπτου |
[2, 120] |
μεγάλων
ἀδικημάτων
μεγάλαι
εἰσὶ
καὶ
|
αἱ |
τιμωρίαι
παρὰ
τῶν
θεῶν.
καὶ |
[2, 30] |
ἐμεῦ
καὶ
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ
|
αἱ |
φυλακαὶ
ἔχουσι
ὡς
καὶ
ἐπὶ |
[2, 77] |
ἐμοὶ
εἵνεκα,
ὅτι
οὐ
μεταλλάσσουσι
|
αἱ |
ὧραι?
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι |
[2, 83] |
Βουτοῖ
πόλι
ἐστί.
οὐ
μέντοι
|
αἵ |
γε
μαντηίαι
σφι
κατὰ
τὠυτὸ |
[2, 148] |
μέζονα
ἀνθρωπηίων
ἔργων
αὐτοὶ
ὡρῶμεν?
|
αἵ |
τε
γὰρ
διέξοδοι
διὰ
τῶν |
[2, 159] |
ἐπὶ
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ
ἐποιήθησαν,
|
αἳ |
δ?
ἐν
τῷ
Ἀραβίῳ
κόλπῳ |
[2, 60] |
ταύτῃ
γυναῖκας,
αἳ
δὲ
ὀρχέονται,
|
αἳ |
δὲ
ἀνασύρονται
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα
παρὰ |
[2, 169] |
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι
πατρωίῃσι
ταφῇσι?
|
αἳ |
δὲ
εἰσὶ
ἐν
τῷ
ἱρῷ |
[2, 93] |
οἱ
ἔρσενες
ἀπορραίνοντες
τοῦ
θοροῦ,
|
αἳ |
δὲ
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ |
[2, 48] |
ἄλλου
σώματος?
προηγέεται
δὲ
αὐλός,
|
αἳ |
δὲ
ἕπονται
ἀείδουσαι
τὸν
Διόνυσον. |
[2, 60] |
ἐν
τῇ
πόλι
ταύτῃ
γυναῖκας,
|
αἳ |
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται |
[2, 66] |
κτείνουσι,
κτείναντες
μέντοι
οὐ
πατέονται?
|
αἳ |
δὲ
στερισκόμεναι
τῶν
τέκνων,
ἄλλων |
[2, 60] |
γυναικῶν
ποιεῦσι
τά
περ
εἴρηκα,
|
αἳ |
δὲ
τωθάζουσι
βοῶσαι
τὰς
ἐν |
[2, 131] |
ὑπὸ
χρόνου
τὰς
χεῖρας
ἀποβεβλήκασι,
|
αἳ |
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι |
[2, 182] |
Ἥρῃ
εἰκόνας
ἑωυτοῦ
διφασίας
ξυλίνας,
|
αἳ |
ἐν
τῷ
νηῷ
τῷ
μεγάλῳ |
[2, 142] |
τεσσεράκοντα
ἔτι
τῶν
ἐπιλοίπων
γενεέων,
|
αἳ |
ἐπῆσαν
τῇσι
τριηκοσίῃσι,
ἐστὶ
τεσσεράκοντα |
[2, 159] |
ἐτράπετο
πρὸς
στρατηίας,
καὶ
τριήρεες
|
αἳ |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ |
[2, 60] |
πλῆθος
ἑκατέρων
ἐν
ἑκάστῃ
βάρι?
|
αἳ |
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
κρόταλα |
[2, 60] |
βᾶριν
τῇ
γῇ
ποιεῦσι
τοιάδε?
|
αἳ |
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
ποιεῦσι |
[2, 182] |
ἑωυτοῦ
τε
καὶ
Πολυκράτεος
τοῦ
|
Αἰάκεος, |
ἐς
δὲ
Λίνδον
ξεινίης
μὲν |
[2, 113] |
μιν,
ὡς
ἐγένετο
ἐν
τῷ
|
Αἰγαίῳ, |
ἐξῶσται
ἄνεμοι
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸ |
[2, 97] |
κῃ
ἐμφερέες
τῇσι
ἐν
τῷ
|
Αἰγαίῳ |
πόντῳ
νήσοισι?
τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 42] |
μέν
νυν
πάντες
ὀίων
ἀπεχόμενοι
|
αἶγας |
θύουσι.
θεοὺς
γὰρ
δὴ
οὐ |
[2, 46] |
εὐμένεια
εἴη.
~τὰς
δὲ
δὴ
|
αἶγας |
καὶ
τοὺς
τράγους
τῶνδε
εἵνεκα |
[2, 46] |
λέγειν.
σέβονται
δὲ
πάντας
τοὺς
|
αἶγας |
οἱ
Μενδήσιοι,
καὶ
μᾶλλον
τοὺς |
[2, 2] |
καὶ
τὴν
ὥρην
ἐπαγινέειν
σφι
|
αἶγας, |
πλήσαντα
δὲ
γάλακτος
τἆλλα
διαπρήσσεσθαι? |
[2, 178] |
σφι
μετεὸν
μεταποιεῦνται.
χωρὶς
δὲ
|
Αἰγινῆται |
ἐπὶ
ἑωυτῶν
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός, |
[2, 46] |
Πανὸς
τὤγαλμα
κατά
περ
Ἕλληνες
|
αἰγοπρόσωπον |
καὶ
τραγοσκελέα,
οὔτι
τοιοῦτον
νομίζοντες |
[2, 106] |
διὰ
τῶν
στηθέων
γράμματα
ἱρὰ
|
Αἰγύπτια |
διήκει
ἐγκεκολαμμένα,
λέγοντα
τάδε?
ἐγὼ |
[2, 30] |
ἡμερώτεροι
γεγόνασι
Αἰθίοπες,
ἤθεα
μαθόντες
|
Αἰγύπτια. |
~μέχρι
μέν
νυν
τεσσέρων
μηνῶν |
[2, 55] |
πελειάδας
μελαίνας
ἐκ
Θηβέων
τῶν
|
Αἰγυπτιέων |
ἀναπταμένας
τὴν
μὲν
αὐτέων
ἐς |
[2, 57] |
εἶναι
τὴν
πελειάδα
σημαίνουσι
ὅτι
|
Αἰγυπτίη |
ἡ
γυνὴ
ἦν.
~ἡ
δὲ |
[2, 116] |
οἱ
Πολύδαμνα
πόρεν
Θῶνος
παράκοιτις
|
Αἰγυπτίη, |
τῇ
πλεῖστα
φέρει
ζείδωρος
ἄρουρα |
[2, 106] |
ἄλλην
σκευὴν
ὡσαύτως?
καὶ
γὰρ
|
Αἰγυπτίην |
καὶ
Αἰθιοπίδα
ἔχει?
ἐκ
δὲ |
[2, 58] |
ἥ
τε
ἐν
Θήβῃσι
τῇσι
|
Αἰγυπτίῃσι |
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι |
[2, 35] |
εἵνεκα
πλέω
περὶ
αὐτῆς
εἰρήσεται.
|
Αἰγύπτιοι |
ἅμα
τῷ
οὐρανῷ
τῷ
κατὰ |
[2, 42] |
κριοπρόσωπον
τοῦ
Διὸς
τὤγαλμα
ποιεῦσι
|
Αἰγύπτιοι, |
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες |
[2, 145] |
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα
|
Αἰγύπτιοι |
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε |
[2, 100] |
τὴν
ἔλεγον
τιμωρέουσαν
ἀδελφεῷ,
τὸν
|
Αἰγύπτιοι |
βασιλεύοντα
σφέων
ἀπέκτειναν,
ἀποκτείναντες
δὲ |
[2, 36] |
τὰ
δεξιὰ
φέροντες
τὴν
χεῖρα,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
ἐπὶ |
[2, 36] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἔξωθεν
προσδέουσι,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι
καὶ |
[2, 65] |
ἐπιλέγοντες
ποιεῦσι
ἔμοιγε
οὐκ
ἀρεστά?
|
~Αἰγύπτιοι |
δὲ
θρησκεύουσι
περισσῶς
τά
τε |
[2, 35] |
ἄλλοι
ἄνω
τὴν
κρόκην
ὠθέοντες,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
κάτω.
τὰ
ἄχθεα
οἱ |
[2, 36] |
πλὴν
ὅσοι
ἀπὸ
τούτων
ἔμαθον,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
περιτάμνονται.
εἵματα
τῶν
μὲν |
[2, 161] |
Ἀπρίης
ἐπὶ
Κυρηναίους
μεγαλωστὶ
προσέπταισε,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
ἀπ? |
[2, 4] |
ἐμβόλιμον
ἐπεμβάλλουσι
τῶν
ὡρέων
εἵνεκεν,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
τριηκοντημέρους
ἄγοντες
τοὺς
δυώδεκα |
[2, 36] |
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
μάλιστα
ἱκνέεται,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ὑπὸ
τοὺς
θανάτους
ἀνιεῖσι |
[2, 75] |
πρὸς
Αἰγυπτίων?
ὁμολογέουσι
δὲ
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
διὰ
ταῦτα
τιμᾶν
τὰς
ὄρνιθας |
[2, 66] |
τοὺς
αἰελούρους?
οἱ
μὲν
γὰρ
|
Αἰγύπτιοι |
διαστάντες
φυλακὰς
ἔχουσι
τῶν
αἰελούρων, |
[2, 47] |
τοῦτο
δὲ
οἱ
συβῶται
ἐόντες
|
Αἰγύπτιοι |
ἐγγενέες
ἐς
ἱρὸν
οὐδὲν
τῶν |
[2, 123] |
δὲ
καὶ
τόνδε
τὸν
λόγον
|
Αἰγύπτιοι |
εἰσὶ
οἱ
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου |
[2, 58] |
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων
|
Αἰγύπτιοι |
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ
παρὰ |
[2, 127] |
~βασιλεῦσαι
δὲ
τὸν
Χέοπα
τοῦτον
|
Αἰγύπτιοι |
ἔλεγον
πεντήκοντα
ἔτεα,
τελευτήσαντος
δὲ |
[2, 80] |
~συμφέρονται
δὲ
καὶ
τόδε
ἄλλο
|
Αἰγύπτιοι |
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι?
οἱ
νεώτεροι |
[2, 37] |
δὲ
οὔτε
τι
μάλα
σπείρουσι
|
Αἰγύπτιοι |
ἐν
τῇ
χώρῃ,
τούς
τε |
[2, 86] |
ἀντὶ
κόλλης
τὰ
πολλὰ
χρέωνται
|
Αἰγύπτιοι. |
ἐνθεῦτεν
δὲ
παραδεξάμενοί
μιν
οἱ |
[2, 160] |
εἶναι
σοφωτάτους.
συνελθόντες
δὲ
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
ἐπυνθάνοντο
τῶν
Ἠλείων
λεγόντων
ἅπαντα |
[2, 105] |
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί
τε
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
ἐργάζονται
καὶ
κατὰ
ταὐτά,
καὶ |
[2, 61] |
ὅτι
εἰσὶ
ξεῖνοι
καὶ
οὐκ
|
Αἰγύπτιοι. |
~ἐς
Σάιν
δὲ
πόλιν
ἐπεὰν |
[2, 63] |
τρωμάτων?
οὐ
μέντοι
οἵ
γε
|
Αἰγύπτιοι |
ἔφασαν
ἀποθνήσκειν
οὐδένα.
~τὴν
δὲ |
[2, 160] |
βουλομένῳ
ἐξεῖναι
ἀγωνίζεσθαι.
οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
ἔφασαν
σφέας
οὕτω
τιθέντας
παντὸς |
[2, 29] |
τὸ
ἥμισυ,
τὸ
δὲ
ἥμισυ
|
Αἰγύπτιοι. |
ἔχεται
δὲ
τῆς
νήσου
λίμνην |
[2, 43] |
τῶν
θεῶν
τὰ
οὐνόματα
ἐξεπιστέατο
|
Αἰγύπτιοι |
ἢ
τοῦ
Ἡρακλέος.
ἀλλά
τις |
[2, 160] |
μηδενὶ
εἶναι
ἀγωνίζεσθαι.
ταῦτα
μὲν
|
Αἰγύπτιοι |
Ἠλείοισι
ὑπεθήκαντο.
~ψάμμιος
δὲ
ἓξ |
[2, 41] |
καὶ
τοὺς
μόσχους
οἱ
πάντες
|
Αἰγύπτιοι |
θύουσι,
τὰς
δὲ
θηλέας
οὔ |
[2, 104] |
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ?
ἀρχῆς |
[2, 18] |
δοκέοντες
εἶναι
Λίβυες
καὶ
οὐκ
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἀχθόμενοι
τῇ
περὶ
τὰ |
[2, 15] |
γε
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν |
[2, 172] |
δὴ
πρῶτα
κατώνοντο
τὸν
Ἄμασιν
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἐν
οὐδεμιῇ
μοίρῃ
μεγάλῃ |
[2, 92] |
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
Αἰγύπτιοι, |
καὶ
τὰ
ἄλλα
καὶ
γυναικὶ |
[2, 2] |
καλέοντας
τὸν
ἄρτον.
οὕτω
συνεχώρησαν
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
τοιούτῳ
σταθμησάμενοι
πρήγματι
τοὺς |
[2, 92] |
τῷ
ὕδατι
κρίνεα
πολλά,
τὰ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
λωτόν?
ταῦτ?
ἐπεὰν
δρέψωσι |
[2, 42] |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο?
Ἀμοῦν
γὰρ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
τὸν
Δία.
τοὺς
δὲ |
[2, 158] |
προεργάζεσθαι.
βαρβάρους
δὲ
πάντας
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
τοὺς
μὴ
σφίσι
ὁμογλώσσους. |
[2, 94] |
τοῦ
καρποῦ,
τὸ
καλεῦσι
μὲν
|
Αἰγύπτιοι |
κίκι,
ποιεῦσι
δὲ
ὧδε.
παρὰ |
[2, 123] |
γράφω.
ἀρχηγετέειν
δὲ
τῶν
κάτω
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι
Δήμητρα
καὶ
Διόνυσον.
πρῶτοι |
[2, 147] |
οἵ
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι
ἄλλοισι
κατὰ |
[2, 147] |
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν
νυν
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι?
ὅσα
δὲ
οἵ
τε |
[2, 54] |
καὶ
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
τόνδε
|
Αἰγύπτιοι |
λόγον
λέγουσι.
ἔφασαν
οἱ
ἱρέες |
[2, 77] |
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ
ἄλλως
|
Αἰγύπτιοι |
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι
πάντων
ἀνθρώπων |
[2, 147] |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
ἐλευθερωθέντες
|
Αἰγύπτιοι |
μετὰ
τὸν
ἱρέα
τοῦ
Ἡφαίστου |
[2, 47] |
ἐπίδεξιν
ἀνθρώπων
ἀπίκετο.
~ὗν
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
μιαρὸν
ἥγηνται
θηρίον
εἶναι,
καὶ |
[2, 104] |
μὲν
γὰρ
ἐόντες
οἱ
Κόλχοι
|
Αἰγύπτιοι, |
νοήσας
δὲ
πρότερον
αὐτὸς
ἢ |
[2, 92] |
οἱ
κατύπερθε
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντες
|
Αἰγύπτιοι |
νομίζουσι?
οἱ
δὲ
δὴ
ἐν |
[2, 39] |
τὴν
ἐπίσπεισιν
τοῦ
οἴνου
πάντες
|
Αἰγύπτιοι |
νόμοισι
τοῖσι
αὐτοῖσι
χρέωνται
ὁμοίως |
[2, 128] |
ὑπὸ
μίσεος
οὐ
κάρτα
θέλουσι
|
Αἰγύπτιοι |
ὀνομάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πυραμίδας |
[2, 50] |
τοῦτον
αἰεί.
νομίζουσι
δ?
ὦν
|
Αἰγύπτιοι |
οὐδ?
ἥρωσι
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν |
[2, 59] |
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
οὐκ
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πανηγύρις |
[2, 43] |
ἀνέκαθεν
ἀπ?
Αἰγύπτου,
καὶ
διότι
|
Αἰγύπτιοι |
οὔτε
Ποσειδέωνος
οὔτε
Διοσκούρων
τὰ |
[2, 91] |
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
|
Αἰγύπτιοι |
οὕτω
τοῦτο
φυλάσσουσι,
ἔστι
δὲ |
[2, 41] |
καὶ
τὰς
βοῦς
τὰς
θηλέας
|
Αἰγύπτιοι |
πάντες
ὁμοίως
σέβονται
προβάτων
πάντων |
[2, 49] |
οὐ
μὲν
οὐδὲ
φήσω
ὅκως
|
Αἰγύπτιοι |
παρ?
Ἑλλήνων
ἔλαβον
ἢ
τοῦτο |
[2, 171] |
νυκτὸς
ποιεῦσι,
τὰ
καλέουσι
μυστήρια
|
Αἰγύπτιοι. |
περὶ
μέν
νυν
τούτων
εἰδότι |
[2, 48] |
ἀνάγουσι
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
οἱ)
|
Αἰγύπτιοι |
πλὴν
χορῶν
κατὰ
ταὐτὰ
σχεδὸν |
[2, 2] |
Ἑλλήνων
τῶν
ἐπεκράτεε.
~Οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι, |
πρὶν
μὲν
ἢ
Ψαμμήτιχον
σφέων |
[2, 42] |
οὐ
τοὺς
αὐτοὺς
ἅπαντες
ὁμοίως
|
Αἰγύπτιοι |
σέβονται,
πλὴν
Ἴσιός
τε
καὶ |
[2, 47] |
θεοῖσι
θύειν
ὗς
οὐ
δικαιοῦσι
|
Αἰγύπτιοι, |
Σελήνῃ
δὲ
καὶ
Διονύσῳ
μούνοισι |
[2, 173] |
πρήσσειν
τὰ
πρήγματα,
καὶ
οὕτω
|
Αἰγύπτιοί |
τ?
ἂν
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ? |
[2, 142] |
~ἐς
μὲν
τοσόνδε
τοῦ
λόγου
|
Αἰγύπτιοί |
τε
καὶ
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον, |
[2, 100] |
ἐπιχωρίη,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
ἄνδρες
|
Αἰγύπτιοι. |
τῇ
δὲ
γυναικὶ
οὔνομα
ἦν, |
[2, 104] |
Κόλχων?
νομίζειν
δ?
ἔφασαν
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
τῆς
Σεσώστριος
στρατιῆς
εἶναι
τοὺς |
[2, 13] |
τὸν
πάντα
χρόνον
τὸν
ἐπίλοιπον
|
Αἰγύπτιοι |
τὸ
κοτὲ
αὐτοὶ
Ἕλληνας
ἔφασαν |
[2, 121] |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
πηχέων,
τῶν
|
Αἰγύπτιοι |
τὸν
μὲν
πρὸς
βορέω
ἑστεῶτα |
[2, 132] |
ἀνὰ
πάντα
ἔτεα,
ἐπεὰν
τύπτωνται
|
Αἰγύπτιοι |
τὸν
οὐκ
ὀνομαζόμενον
θεὸν
ὑπ? |
[2, 43] |
παρ?
Ἑλλήνων
ἔλαβον
τὸ
οὔνομα
|
Αἰγύπτιοι |
τοῦ
Ἡρακλέος,
ἀλλὰ
Ἕλληνες
μᾶλλον |
[2, 79] |
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν
δέ
μιν
|
Αἰγύπτιοι |
τοῦ
πρώτου
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
παῖδα |
[2, 119] |
ἔτι
ἐτράπετο
οὐκ
εἶχον
εἰπεῖν
|
Αἰγύπτιοι. |
τούτων
δὲ
τὰ
μὲν
ἱστορίῃσι |
[2, 160] |
ἥκειν
ἐπιμαθησόμενοι
εἴ
τι
ἔχοιεν
|
Αἰγύπτιοι |
τούτων
δικαιότερον
ἐπεξευρεῖν.
οἳ
δὲ |
[2, 50] |
λέγω
δὲ
τὰ
λέγουσι
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι. |
τῶν
δὲ
οὔ
φασι
θεῶν |
[2, 104] |
ἐμεμνέατο
τῶν
Αἰγυπτίων
ἢ
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
τῶν
Κόλχων?
νομίζειν
δ?
ἔφασαν |
[2, 45] |
ἀπικόμενον
ἐς
Αἴγυπτον
στέψαντες
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
ὑπὸ
πομπῆς
ἐξῆγον
ὡς
θύσοντες |
[2, 156] |
λόγον
δὲ
τόνδε
ἐπιλέγοντες
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
φασὶ
εἶναι
αὐτὴν
πλωτήν,
ὡς |
[2, 145] |
Ἡρακλέι
μὲν
δὴ
ὅσα
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι |
φασὶ
εἶναι
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν |
[2, 172] |
ὅκου
ἦν
ἐπιτηδεότατον?
οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
φοιτέοντες
πρὸς
τὤγαλμα
ἐσέβοντο
μεγάλως. |
[2, 50] |
καὶ
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων
θεῶν
|
Αἰγυπτίοισι |
αἰεί
κοτε
τὰ
οὐνόματα
ἐστὶ |
[2, 109] |
Αἴγυπτος.
~κατανεῖμαι
δὲ
τὴν
χώρην
|
Αἰγυπτίοισι |
ἅπασι
τοῦτον
ἔλεγον
τὸν
βασιλέα, |
[2, 136] |
ἐούσης
πολλῆς
χρημάτων,
γενέσθαι
νόμον
|
Αἰγυπτίοισι, |
ἀποδεικνύντα
ἐνέχυρον
τοῦ
πατρὸς
τὸν |
[2, 36] |
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
ἀποκέκριται,
|
Αἰγυπτίοισι |
δὲ
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ
δίαιτα |
[2, 145] |
καὶ
Διόνυσος
καὶ
Πάν,
παρ?
|
Αἰγυπτίοισι |
δὲ
Πὰν
μὲν
ἀρχαιότατος
καὶ |
[2, 5] |
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
ναυτίλλονται,
ἐστὶ
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐπίκτητός
τε
γῆ
καὶ
δῶρον |
[2, 82] |
λόγος
λεγόμενος.
~καὶ
τάδε
ἄλλα
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
μείς
τε
καὶ |
[2, 152] |
χρηστήριον
τῆς
Λητοῦς,
ἔνθα
δὴ
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐστὶ
μαντήιον
ἀψευδέστατον,
ἦλθε
χρησμὸς |
[2, 43] |
ἀλλά
τις
ἀρχαῖος
ἐστὶ
θεὸς
|
Αἰγυπτίοισι |
Ἡρακλέης?
ὡς
δὲ
αὐτοὶ
λέγουσι, |
[2, 81] |
καλεομένοισι
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
|
Αἰγυπτίοισι |
καὶ
Πυθαγορείοισι?
οὐδὲ
γὰρ
τούτων |
[2, 152] |
ἅμα
τοῖσι
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
|
Αἰγυπτίοισι |
καὶ
τοῖσι
ἐπικούροισι
καταιρέει
τοὺς |
[2, 18] |
φάμενοι
οὐδὲν
σφίσι
τε
καὶ
|
Αἰγυπτίοισι |
κοινὸν
εἶναι?
οἰκέειν
τε
γὰρ |
[2, 169] |
δὴ
παραδιδοῖ
τὸν
Ἀπρίην
τοῖσι
|
Αἰγυπτίοισι. |
οἳ
δέ
μιν
ἀπέπνιξαν
καὶ |
[2, 14] |
~καὶ
ταῦτα
μὲν
ἐς
Ἕλληνας
|
Αἰγυπτίοισι |
ὀρθῶς
ἔχοντα
εἴρηται?
φέρε
δὲ |
[2, 15] |
ἂν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
χρεώμενοι
|
Αἰγυπτίοισι |
οὐκ
ἐοῦσαν
πρότερον
χώρην.
ἤδη |
[2, 71] |
ἱροί
εἰσι,
τοῖσι
δὲ
ἄλλοισι
|
Αἰγυπτίοισι |
οὐκ
ἱροί.
φύσιν
δὲ
παρέχονται |
[2, 105] |
εἴπω
περὶ
τῶν
Κόλχων,
ὡς
|
Αἰγυπτίοισι |
προσφερέες
εἰσί?
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί |
[2, 128] |
ἑκατὸν
λογίζονται
ἔτεα,
ἐν
τοῖσι
|
Αἰγυπτίοισί |
τε
πᾶσαν
εἶναι
κακότητα
καὶ |
[2, 177] |
δισμυρίας
τὰς
οἰκεομένας.
νόμον
τε
|
Αἰγυπτίοισι |
τόνδε
Ἄμασις
ἐστὶ
ὁ
καταστήσας, |
[2, 10] |
καὶ
αὐτῷ
μοι
εἶναι
ἐπίκτητος
|
Αἰγυπτίοισι. |
τῶν
γὰρ
ὀρέων
τῶν
εἰρημένων |
[2, 104] |
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
|
Αἰγυπτίοισι |
φαίνονται
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά.
αὐτῶν |
[2, 14] |
φέρε
δὲ
νῦν
καὶ
αὐτοῖσι
|
Αἰγυπτίοισι |
ὡς
ἔχει
φράσω?
εἴ
σφι |
[2, 105] |
μέντοι
ἀπ?
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
|
Αἰγύπτιον. |
~αἱ
δὲ
στῆλαι
τὰς
ἵστα |
[2, 6] |
ὁ
δὲ
σχοῖνος,
μέτρον
ἐὸν
|
Αἰγύπτιον, |
ἑξήκοντα
στάδια.
οὕτω
ἂν
εἴησαν |
[2, 113] |
ἐξῶσται
ἄνεμοι
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸ
|
Αἰγύπτιον |
πέλαγος,
ἐνθεῦτεν
δέ,
οὐ
γὰρ |
[2, 107] |
ἀληθείης
ἀπολελειμμένοι.
~τοῦτον
δὴ
τὸν
|
Αἰγύπτιον |
Σέσωστριν
ἀναχωρέοντα
καὶ
ἀνάγοντα
πολλοὺς |
[2, 98] |
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ
μέντοι
γε
|
Αἰγύπτιον |
τὸ
οὔνομα.
~μέχρι
μὲν
τούτου |
[2, 110] |
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
οὗτος
μοῦνος
|
Αἰγύπτιος |
Αἰθιοπίης
ἦρξε,
μνημόσυνα
δὲ
ἐλίπετο |
[2, 118] |
δίκας
ὑπέχειν
τῶν
Πρωτεὺς
ὁ
|
Αἰγύπτιος |
βασιλεὺς
ἔχει.
οἱ
δὲ
Ἕλληνες |
[2, 41] |
μακρῷ.
τῶν
εἵνεκα
οὔτε
ἀνὴρ
|
Αἰγύπτιος |
οὔτε
γυνὴ
ἄνδρα
Ἕλληνα
φιλήσειε |
[2, 168] |
ἐστὶ
Αἰγυπτίων
πάντῃ,
ὁ
δὲ
|
Αἰγύπτιος |
πῆχυς
τυγχάνει
ἴσος
ἐὼν
τῷ |
[2, 103] |
δοκέει
καὶ
προσώτατα
ἀπικέσθαι
ὁ
|
Αἰγύπτιος |
στρατός?
ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ |
[2, 158] |
πρῶτον
μὲν
τοῦ
πεδίου
τοῦ
|
Αἰγυπτίου |
τὰ
πρὸς
Ἀραβίην
ἔχοντα?
ἔχεται |
[2, 4] |
ὧδε
ἔλεγον
ὁμολογέοντες
σφίσι,
πρώτους
|
Αἰγυπτίους |
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ἐξευρεῖν
τὸν
ἐνιαυτόν, |
[2, 169] |
ἐπικούρους
καὶ
ὁ
Ἄμασις
πάντας
|
Αἰγυπτίους |
ἀπίκοντο
ἐς
Μώμεμφιν
πόλιν,
συνέβαλον? |
[2, 119] |
ἐγένετο
Μενέλεως
ἀνὴρ
ἄδικος
ἐς
|
Αἰγυπτίους. |
ἀποπλέειν
γὰρ
ὁρμημένον
αὐτὸν
ἶσχον |
[2, 15] |
γλῶσσαν
πρώτην
ἀπήσουσι.
ἀλλ?
οὔτε
|
Αἰγυπτίους |
δοκέω
ἅμα
τῷ
Δέλτα
τῷ |
[2, 18] |
ὁ
Νεῖλος
ἐπιὼν
ἄρδει,
καὶ
|
Αἰγυπτίους |
εἶναι
τούτους
οἳ
ἔνερθε
Ἐλεφαντίνης |
[2, 163] |
ἐπικούρους
καὶ
ἤλαυνε
ἐπὶ
τοὺς
|
Αἰγυπτίους? |
εἶχε
δὲ
περὶ
ἑωυτὸν
Κᾶράς |
[2, 172] |
ἐς
τὸν
πρότερον
μὲν
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
ἐνεμέειν
τε
καὶ
ἐνουρέειν
καὶ |
[2, 172] |
ἐκ
τῶν
ἀστῶν
ποιεύμενον,
συγκαλέσας
|
Αἰγυπτίους |
ἐξέφηνε
φὰς
ἐκ
τοῦ
ποδανιπτῆρος |
[2, 99] |
ἐστί,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τοῦδε
|
Αἰγυπτίους |
ἔρχομαι
λόγους
ἐρέων
κατὰ
τὰ |
[2, 150] |
ὀρύσσοντας
γὰρ
τὸν
χοῦν
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
ἐς
τὸν
Νεῖλον
φορέειν?
ὁ |
[2, 122] |
πάλιν
ἀπίκετο,
ὁρτὴν
δὴ
ἀνάγειν
|
Αἰγυπτίους |
ἔφασαν?
τὴν
καὶ
ἐγὼ
οἶδα |
[2, 163] |
περὶ
τὸν
Ἀπρίην
ἐπὶ
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
ἤισαν
καὶ
οἱ
περὶ
τὸν |
[2, 66] |
δὲ
γινόμενα
πένθεα
μεγάλα
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
καταλαμβάνει.
ἐν
ὁτέοισι
δ?
ἂν |
[2, 121] |
συνοικίσαι
ὡς
πλεῖστα
ἐπισταμένῳ
ἀνθρώπων.
|
Αἰγυπτίους |
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων
προκεκρίσθαι, |
[2, 104] |
ὁκόσοι
τῇ
Ἑλλάδι
ἐπιμίσγονται,
οὐκέτι
|
Αἰγυπτίους |
μιμέονται
κατὰ
τὰ
αἰδοῖα)
ἀλλὰ |
[2, 4] |
τε
θεῶν
ἐπωνυμίας
ἔλεγον
πρώτους
|
Αἰγυπτίους |
νομίσαι
καὶ
Ἕλληνας
παρὰ
σφέων |
[2, 160] |
οὐδ?
ἂν
τοὺς
σοφωτάτους
ἀνθρώπων
|
Αἰγυπτίους |
οὐδὲν
ἐπεξευρεῖν?
ὡς
δὲ
ἀπικόμενοι |
[2, 162] |
δὲ
ἐπείτε
ἀπικόμενος
κατελάμβανε
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
ταῦτα
μὴ
ποιέειν,
λέγοντος
αὐτοῦ |
[2, 154] |
δὴ
καὶ
παῖδας
παρέβαλε
αὐτοῖσι
|
Αἰγυπτίους |
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐκδιδάσκεσθαι.
ἀπὸ |
[2, 124] |
δὲ
ἐργάζεσθαι
ἑωυτῷ
κελεύειν
πάντας
|
Αἰγυπτίους. |
τοῖσι
μὲν
δὴ
ἀποδεδέχθαι
ἐκ |
[2, 30] |
ἐν
Δάφνῃσι.
τοὺς
ὦν
δὴ
|
Αἰγυπτίους |
τρία
ἔτεα
φρουρήσαντας
ἀπέλυε
οὐδεὶς |
[2, 172] |
τοιούτῳ
μὲν
τρόπῳ
προσηγάγετο
τοὺς
|
Αἰγυπτίους |
ὥστε
δικαιοῦν
δουλεύειν.
~ἐχρᾶτο
δὲ |
[2, 156] |
τροφὸν
αὐτοῖσι
καὶ
σώτειραν
γενέσθαι.
|
Αἰγυπτιστὶ |
δὲ
Ἀπόλλων
μὲν
Ὦρος,
Δημήτηρ |
[2, 46] |
τε
τράγος
καὶ
ὁ
Πὰν
|
Αἰγυπτιστὶ |
Μένδης.
ἐγένετο
δὲ
ἐν
τῷ |
[2, 79] |
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες.
ἔστι
δὲ
|
Αἰγυπτιστὶ |
ὁ
Λίνος
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν |
[2, 75] |
δὲ
πεδίον
τοῦτο
συνάπτει
τῷ
|
Αἰγυπτίῳ |
πεδίῳ.
λόγος
δὲ
ἐστὶ
ἅμα |
[2, 110] |
ἔργα
οἷά
περ
Σεσώστρι
τῷ
|
Αἰγυπτίῳ? |
Σέσωστριν
μὲν
γὰρ
ἄλλα
τε |
[2, 129] |
ἁπάντων
ὅσοι
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
|
Αἰγυπτίων |
αἰνέουσι
μάλιστα
τοῦτον.
τά
τε |
[2, 137] |
τάδε
ἀποδέξασθαι?
ὅκως
τῶν
τις
|
Αἰγυπτίων |
ἁμάρτοι
τι,
κτείνειν
μὲν
αὐτῶν |
[2, 42] |
τὤγαλμα
ποιεῦσι
Αἰγύπτιοι,
ἀπὸ
δὲ
|
Αἰγυπτίων |
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ |
[2, 158] |
τὴν
ἐπὶ
Νεκῶ
βασιλέος
ὀρύσσοντες
|
Αἰγυπτίων |
ἀπώλοντο
δυώδεκα
μυριάδες.
Νεκῶς
μέν |
[2, 161] |
γένηται,
αὐτὸς
δὲ
τῶν
λοιπῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἀσφαλέστερον
ἄρχοι.
ταῦτα
δὲ
δεινὰ |
[2, 141] |
δὴ
ἐθέλειν
τοὺς
μαχίμους
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
βοηθέειν.
τὸν
δ?
ἱρέα
ἐς |
[2, 36] |
πυρῶν
καὶ
κριθέων
ὧλλοι
ζώουσι,
|
Αἰγυπτίων |
δὲ
τῷ
ποιευμένῳ
ἀπὸ
τούτων |
[2, 148] |
ἐπυνθανόμεθα?
οἱ
γὰρ
ἐπεστεῶτες
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
δεικνύναι
αὐτὰ
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι |
[2, 100] |
τὴν
βασιληίην,
τούτῳ
τιμωρέουσαν
πολλοὺς
|
Αἰγυπτίων |
διαφθεῖραι
δόλῳ.
ποιησαμένην
γάρ
μιν |
[2, 156] |
Βουτοῖ
ἱρόν,
λέγεται
δὲ
ὑπ?
|
Αἰγυπτίων |
εἶναι
αὕτη
ἡ
νῆσος
πλωτή. |
[2, 3] |
Μέμφι?
οἱ
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
λέγονται
|
Αἰγυπτίων |
εἶναι
λογιώτατοι.
τὰ
μέν
νυν |
[2, 125] |
ἐξεποίησαν.
σεσήμανται
δὲ
διὰ
γραμμάτων
|
Αἰγυπτίων |
ἐν
τῇ
πυραμίδι
ὅσα
ἔς |
[2, 164] |
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
ἀλλήλων.
~ἔστι
δὲ
|
Αἰγυπτίων |
ἑπτὰ
γένεα,
καὶ
τούτων
οἳ |
[2, 152] |
ὁπλισθέντας
χαλκῷ
ἀγγέλλει
τῶν
τις
|
Αἰγυπτίων |
ἐς
τὰ
ἕλεα
ἀπικόμενος
τῷ |
[2, 62] |
δ?
ἂν
μὴ
ἔλθωσι
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἐς
τὴν
πανήγυριν
ταύτην,
φυλάσσοντες |
[2, 90] |
~ὃς
δ?
ἂν
ἢ
αὐτῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἢ
ξείνων
ὁμοίως
ὑπὸ
κροκοδείλου |
[2, 104] |
μᾶλλον
οἱ
Κόλχοι
ἐμεμνέατο
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἢ
οἱ
Αἰγύπτιοι
τῶν
Κόλχων? |
[2, 69] |
τροχίλον.
~τοῖσι
μὲν
δὴ
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἱροί
εἰσι
οἱ
κροκόδειλοι,
τοῖσι |
[2, 19] |
τε
ἐγενόμην
παραλαβεῖν
παρὰ
τῶν
|
Αἰγυπτίων, |
ἱστορέων
αὐτοὺς
ἥντινα
δύναμιν
ἔχει |
[2, 104] |
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά.
αὐτῶν
δὲ
|
Αἰγυπτίων |
καὶ
Αἰθιόπων
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν |
[2, 64] |
ἄλλοι
σχεδὸν
πάντες
ἄνθρωποι,
πλὴν
|
Αἰγυπτίων |
καὶ
Ἑλλήνων,
μίσγονται
ἐν
ἱροῖσι |
[2, 43] |
Ἡρακλέος,
ἀλλὰ
Ἕλληνες
μᾶλλον
παρ?
|
Αἰγυπτίων |
καὶ
Ἑλλήνων
οὗτοι
οἱ
θέμενοι |
[2, 123] |
χωρίον.
~τοῖσι
μέν
νυν
ὑπ?
|
Αἰγυπτίων |
λεγομένοισι
χράσθω
ὅτεῳ
τὰ
τοιαῦτα |
[2, 47] |
μὲν
λόγος
περὶ
αὐτοῦ
ὑπ?
|
Αἰγυπτίων |
λεγόμενος,
ἐμοὶ
μέντοι
ἐπισταμένῳ
οὐκ |
[2, 51] |
τὰ
αἰδοῖα
ποιεῦντες
οὐκ
ἀπ?
|
Αἰγυπτίων |
μεμαθήκασι,
ἀλλ?
ἀπὸ
Πελασγῶν
πρῶτοι |
[2, 167] |
μέν
νυν
καὶ
τοῦτο
παρ?
|
Αἰγυπτίων |
μεμαθήκασι
οἱ
Ἕλληνες,
οὐκ
ἔχω |
[2, 104] |
Παλαιστίνῃ
καὶ
αὐτοὶ
ὁμολογέουσι
παρ?
|
Αἰγυπτίων |
μεμαθηκέναι,
Σύριοι
δὲ
οἱ
περὶ |
[2, 121] |
τῶν
ἄλλων
προκεκρίσθαι,
ἐκεῖνον
δὲ
|
Αἰγυπτίων. |
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἔλεγον
τοῦτον |
[2, 108] |
χώρην
ὁ
βασιλεύς?
ὅσοι
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
μὴ
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
ἔκτηντο |
[2, 51] |
τὰ
ἐγὼ
φράσω,
Ἕλληνες
ἀπ?
|
Αἰγυπτίων |
νενομίκασι?
τοῦ
δὲ
Ἑρμέω
τὰ |
[2, 177] |
ἑκάστου
τῷ
νομάρχῃ
πάντα
τινὰ
|
Αἰγυπτίων |
ὅθεν
βιοῦται?
μὴ
δὲ
ποιεῦντα |
[2, 162] |
γὰρ
ἐστήσαντό
μιν
βασιλέα
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
οἱ
ἀπεστεῶτες,
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν |
[2, 46] |
τράγους
τῶνδε
εἵνεκα
οὐ
θύουσι
|
Αἰγυπτίων |
οἱ
εἰρημένοι?
τὸν
Πᾶνα
τῶν |
[2, 13] |
τὴν
χώρην.
δοκέουσί
τέ
μοι
|
Αἰγυπτίων |
οἱ
ἔνερθε
λίμνης
τῆς
Μοίριος |
[2, 120] |
ἀτρεκέως
ἐπιστάμενοι
λέγειν.
~ταῦτα
μὲν
|
Αἰγυπτίων |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον?
ἐγὼ
δὲ |
[2, 94] |
οὕτω
ἔχει.
~ἀλείφατι
δὲ
χρέωνται
|
Αἰγυπτίων |
οἱ
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέοντες |
[2, 162] |
ἰδόμενοι
δ?
οἱ
λοιποὶ
τῶν
|
Αἰγυπτίων, |
οἳ
ἔτι
τὰ
ἐκείνου
ἐφρόνεον, |
[2, 77] |
ἱρῶν
εἰρήσθω.
~αὐτῶν
δὲ
δὴ
|
Αἰγυπτίων |
οἳ
μὲν
περὶ
τὴν
σπειρομένην |
[2, 14] |
ἀνθρώπων
πάντων
καὶ
τῶν
λοιπῶν
|
Αἰγυπτίων? |
οἳ
οὔτε
ἀρότρῳ
ἀναρρηγνύντες
αὔλακας |
[2, 17] |
πᾶσαν
εἶναι
ταύτην
τὴν
ὑπ?
|
Αἰγυπτίων |
οἰκεομένην
κατά
περ
Κιλικίην
τὴν |
[2, 75] |
τετιμῆσθαι
λέγουσι
Ἀράβιοι
μεγάλως
πρὸς
|
Αἰγυπτίων? |
ὁμολογέουσι
δὲ
καὶ
Αἰγύπτιοι
διὰ |
[2, 162] |
ποιέειν,
λέγοντος
αὐτοῦ
τῶν
τις
|
Αἰγυπτίων |
ὄπισθε
στὰς
περιέθηκέ
οἱ
κυνέην, |
[2, 39] |
ἄλλου
οὐδενὸς
ἐμψύχου
κεφαλῆς
γεύσεται
|
Αἰγυπτίων |
οὐδείς.
~ἡ
δὲ
δὴ
ἐξαίρεσις |
[2, 17] |
ὀρθῷ
λόγῳ
εἰ
μὴ
τοὺς
|
Αἰγυπτίων |
οὔρους.
εἰ
δὲ
τῷ
ὑπ? |
[2, 28] |
δὲ
Νείλου
τὰς
πηγὰς
οὔτε
|
Αἰγυπτίων |
οὔτε
Λιβύων
οὔτε
Ἑλλήνων
τῶν |
[2, 152] |
τοῦ
ὀνείρου
ὁ
Αἰθίοψ,
κατήγαγον
|
Αἰγυπτίων |
οὗτοι
οἳ
ἐκ
νομοῦ
τοῦ |
[2, 168] |
δὲ
ἄρουρα
ἑκατὸν
πηχέων
ἐστὶ
|
Αἰγυπτίων |
πάντῃ,
ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
πῆχυς |
[2, 168] |
σφι
ἦν
τάδε
ἐξαραιρημένα
μούνοισι
|
Αἰγυπτίων |
πάρεξ
τῶν
ἱρέων,
ἄρουραι
ἐξαίρετοι |
[2, 14] |
τι
ἢ
οἱ
ταύτῃ
οἰκέοντες
|
Αἰγυπτίων |
πεινήσουσι;
εἰ
μήτε
γε
ὕσεταί |
[2, 42] |
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες
|
Αἰγυπτίων |
τε
καὶ
Αἰθιόπων
ἄποικοι
καὶ |
[2, 79] |
αὐτὸν
ἄνωρον
θρήνοισι
τούτοισι
ὑπὸ
|
Αἰγυπτίων |
τιμηθῆναι,
καὶ
ἀοιδήν
τε
ταύτην |
[2, 164] |
οἳ
δὲ
κυβερνήται.
γένεα
μὲν
|
Αἰγυπτίων |
τοσαῦτα
ἐστί,
οὐνόματα
δέ
σφι |
[2, 141] |
μιν
πίσυνον
τοῖσι
ἐνυπνίοισι,
παραλαβόντα
|
Αἰγυπτίων |
τοὺς
βουλομένους
οἱ
ἕπεσθαι,
στρατοπεδεύσασθαι |
[2, 160] |
ἐνθαῦτα
ὁ
βασιλεὺς
οὗτος
συγκαλέεται
|
Αἰγυπτίων |
τοὺς
λεγομένους
εἶναι
σοφωτάτους.
συνελθόντες |
[2, 100] |
ἄλλα
μηχανᾶσθαι?
καλέσασαν
δέ
μιν
|
Αἰγυπτίων |
τοὺς
μάλιστα
μεταιτίους
τοῦ
φόνου |
[2, 154] |
Μέμφιν,
φυλακὴν
ἑωυτοῦ
ποιεύμενος
πρὸς
|
Αἰγυπτίων. |
τούτων
δὲ
οἰκισθέντων
ἐν
Αἰγύπτῳ, |
[2, 162] |
ἄνδρα
δόκιμον
τῶν
περὶ
ἑωυτὸν
|
Αἰγυπτίων, |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Πατάρβημις,
ἐντειλάμενος |
[2, 91] |
ἐπιφαίνεσθαι
καὶ
ὅ
τι
κεχωρίδαται
|
Αἰγυπτίων |
τῶν
ἄλλων
ἀγῶνα
γυμνικὸν
τιθέντες, |
[2, 30] |
αὗται
τέσσερες
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
|
Αἰγυπτίων |
τῶν
μαχίμων
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας |
[2, 65] |
καὶ
ἔρσενες
καὶ
θήλεαι
τῶν
|
Αἰγυπτίων, |
τῶν
παῖς
παρὰ
πατρὸς
ἐκδέκεται |
[2, 45] |
νυν
δοκέουσι
ταῦτα
λέγοντες
τῆς
|
Αἰγυπτίων |
φύσιος
καὶ
τῶν
νόμων
πάμπαν |
[2, 140] |
γάρ
οἱ
φοιτᾶν
σῖτον
ἄγοντας
|
Αἰγυπτίων, |
ὡς
ἑκάστοισι
προστετάχθαι,
σιγῇ
τοῦ |
[2, 169] |
εὖ
περιεῖτε?
τέλος
δὲ
μεμφομένων
|
Αἰγυπτίων |
ὡς
οὐ
ποιέοι
δίκαια
τρέφων |
[2, 141] |
ἀλογίῃσι
ἔχειν
παραχρησάμενον
τῶν
μαχίμων
|
Αἰγυπτίων |
ὡς
οὐδὲν
δεησόμενον
αὐτῶν,
ἄλλα |
[2, 116] |
δηλοῖ
ὅτι
ἠπίστατο
τὴν
ἐς
|
Αἴγυπτον |
Ἀλεξάνδρου
πλάνην?
ὁμουρέει
γὰρ
ἡ |
[2, 135] |
Ἰάδμονος
ἐγένετο.
~Ροδῶπις
δὲ
ἐς
|
Αἴγυπτον |
ἀπίκετο
Ἐάνθεω
τοῦ
Σαμίου
κομίσαντος, |
[2, 15] |
φασὶ
τὸ
Δέλτα
μοῦνον
εἶναι
|
Αἴγυπτον, |
ἀπὸ
Περσέος
καλεομένης
σκοπιῆς
λέγοντες |
[2, 6] |
σχοῖνοι,
κατὰ
ἡμεῖς
διαιρέομεν
εἶναι
|
Αἴγυπτον |
ἀπὸ
τοῦ
Πλινθινήτεω
κόλπου
μέχρι |
[2, 154] |
οὕτω
ἐπιμισγόμενοι
τούτοισι
τὰ
περὶ
|
Αἴγυπτον |
γινόμενα
ἀπὸ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
ἀρξάμενοι |
[2, 11] |
ἕτερον
τοιοῦτον
κόλπον
καὶ
τὴν
|
Αἴγυπτον |
δοκέω
γενέσθαι
κοτέ,
τὸν
μὲν |
[2, 178] |
δὴ
καὶ
τοῖσι
ἀπικνευμένοισι
ἐς
|
Αἴγυπτον |
ἔδωκε
Ναύκρατιν
πόλιν
ἐνοικῆσαι?
τοῖσι |
[2, 4] |
πλὴν
τοῦ
Θηβαϊκοῦ
νομοῦ,
πᾶσαν
|
Αἴγυπτον |
εἶναι
ἕλος,
καὶ
αὐτῆς
εἶναι |
[2, 18] |
οὐκ
ἔα
ποιέειν
ταῦτα,
φὰς
|
Αἴγυπτον |
εἶναι
ταύτην
τὴν
ὁ
Νεῖλος |
[2, 152] |
κατὰ
ληίην
ἐκπλώσαντας
ἀπενειχθῆναι
ἐς
|
Αἴγυπτον, |
ἐκβάντας
δὲ
ἐς
γῆν
καὶ |
[2, 141] |
δυώδεκα
ἀρούρας.
μετὰ
δὲ
ἐπ?
|
Αἴγυπτον |
ἐλαύνειν
στρατὸν
μέγαν
Σαναχάριβον
βασιλέα |
[2, 79] |
ἄλλα
ἀποθωμάζειν
με
τῶν
περὶ
|
Αἴγυπτον |
ἐόντων,
ἐν
δὲ
δὴ
καὶ |
[2, 1] |
πατρωίους
ἐόντας
ἐνόμιζε,
ἐπὶ
δὲ
|
Αἴγυπτον |
ἐποιέετο
στρατηλασίην
ἄλλους
τε
παραλαβὼν |
[2, 18] |
τῆς
ἐμεωυτοῦ
γνώμης
ὕστερον
περὶ
|
Αἴγυπτον |
ἐπυθόμην.
οἱ
γὰρ
δὴ
ἐκ |
[2, 34] |
ἐξικέσθαι,
εἴρηται?
ἐκδιδοῖ
δὲ
ἐς
|
Αἴγυπτον. |
ἡ
δὲ
Αἴγυπτος
τῆς
ὀρεινῆς |
[2, 113] |
ἀνιεῖ
τὰ
πνεύματα,
ἀπικνέεται
ἐς
|
Αἴγυπτον |
καὶ
Αἰγύπτου
ἐς
τὸ
νῦν |
[2, 119] |
δὲ
ὁ
Μενέλεως
ἐς
τὴν
|
Αἴγυπτον |
καὶ
ἀναπλώσας
ἐς
τὴν
Μέμφιν, |
[2, 108] |
δὲ
ὁ
Σέσωστρις
ἐς
τὴν
|
Αἴγυπτον |
καὶ
τισάμενος
τὸν
ἀδελφεόν,
τῷ |
[2, 133] |
χρεὸν
ἦν
ποιέειν?
δεῖν
γὰρ
|
Αἴγυπτον |
κακοῦσθαι
ἐπ?
ἔτεα
πεντήκοντά
τε |
[2, 91] |
Περσέα.
ἀπικόμενον
δὲ
αὐτὸν
ἐς
|
Αἴγυπτον |
κατ?
αἰτίην
τὴν
καὶ
Ἕλληνες |
[2, 102] |
δὲ
ὡς
ὀπίσω
ἀπίκετο
ἐς
|
Αἴγυπτον, |
κατὰ
τῶν
ἱρέων
τὴν
φάτιν, |
[2, 22] |
μέσων
Αἰθιόπων,
ἐκδιδοῖ
δὲ
ἐς
|
Αἴγυπτον. |
κῶς
ὦν
δῆτα
ῥέοι
ἂν |
[2, 124] |
πᾶσαν
εὐνομίην
ἔλεγον
καὶ
εὐθηνέειν
|
Αἴγυπτον |
μεγάλως,
μετὰ
δὲ
τοῦτον
βασιλεύσαντα |
[2, 17] |
ὧδε
καὶ
περὶ
τούτων
λέγομεν,
|
Αἴγυπτον |
μὲν
πᾶσαν
εἶναι
ταύτην
τὴν |
[2, 160] |
καὶ
τούτου
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς
|
Αἴγυπτον, |
ξείνοισι
ἀγωνιστῇσι
ἐκέλευον
τὸν
ἀγῶνα |
[2, 160] |
ὡς
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
τὴν
|
Αἴγυπτον |
οἱ
Ἠλεῖοι
ἔλεγον
τῶν
εἵνεκα |
[2, 15] |
τῇσι
Ἰώνων
χρᾶσθαι
τὰ
περὶ
|
Αἴγυπτον, |
οἳ
φασὶ
τὸ
Δέλτα
μοῦνον |
[2, 77] |
οἳ
μὲν
περὶ
τὴν
σπειρομένην
|
Αἴγυπτον |
οἰκέουσι,
μνήμην
ἀνθρώπων
πάντων
ἐπασκέοντες |
[2, 62] |
καίεται
ἀλλὰ
καὶ
ἀνὰ
πᾶσαν
|
Αἴγυπτον. |
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
φῶς
ἔλαχε |
[2, 17] |
ὑπ?
Ἑλλήνων
νενομισμένῳ
χρησόμεθα,
νομιοῦμεν
|
Αἴγυπτον |
πᾶσαν
ἀρξαμένην
ἀπὸ
Καταδούπων
τε |
[2, 147] |
δυώδεκα
βασιλέας,
δυώδεκα
μοίρας
δασάμενοι
|
Αἴγυπτον |
πᾶσαν.
οὗτοι
ἐπιγαμίας
ποιησάμενοι
ἐβασίλευον |
[2, 12] |
δοκέω
εἶναι,
ἰδών
τε
τὴν
|
Αἴγυπτον |
προκειμένην
τῆς
ἐχομένης
γῆς
κογχύλιά |
[2, 12] |
τῇ
Ἀραβίῃ
προσούρῳ
ἐούσῃ
τὴν
|
Αἴγυπτον |
προσεικέλην
οὔτε
τῇ
Λιβύῃ,
οὐ |
[2, 45] |
λέγουσι,
ὡς
αὐτὸν
ἀπικόμενον
ἐς
|
Αἴγυπτον |
στέψαντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
ὑπὸ
πομπῆς |
[2, 17] |
ἐκ
τῶν
Καταδούπων
ῥέει
μέσην
|
Αἴγυπτον |
σχίζων
ἐς
θάλασσαν.
μέχρι
μέν |
[2, 91] |
τὸ
ἐπεὰν
φανῇ,
εὐθηνέειν
ἅπασαν
|
Αἴγυπτον. |
ταῦτα
μὲν
λέγουσι,
ποιεῦσι
δὲ |
[2, 158] |
τοῦ
Κασίου
ὄρεος
τοῦ
οὐρίζοντος
|
Αἴγυπτόν |
τε
καὶ
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου |
[2, 13] |
ὀκτὼ
πήχεας
τὸ
ἐλάχιστον,
ἄρδεσκε
|
Αἴγυπτον |
τὴν
ἔνερθε
Μέμφιος?
καὶ
Μοίρι |
[2, 108] |
ὤρυσσον,
ἐποίευν
τε
οὐκ
ἑκόντες
|
Αἴγυπτον, |
τὸ
πρὶν
ἐοῦσαν
ἱππασίμην
καὶ |
[2, 91] |
ἐκμεμαθηκότα
δέ
μιν
ἀπικέσθαι
ἐς
|
Αἴγυπτον |
τὸ
τῆς
Χέμμιος
οὔνομα,
πεπυσμένον |
[2, 154] |
Ψαμμήτιχος
μέν
νυν
οὕτω
ἔσχε
|
Αἴγυπτον. |
~τοῦ
δε>
δὲ
τοῦ>
χρηστηρίου |
[2, 107] |
τῷ
ἐπέτρεψε
ὁ
Σέσωστρις
τὴν
|
Αἴγυπτον, |
τοῦτον
ἐπὶ
ξείνια
αὐτὸν
καλέσαντα |
[2, 142] |
καταδῦναι.
καὶ
οὐδὲν
τῶν
κατ?
|
Αἴγυπτον |
ὑπὸ
ταῦτα
ἑτεροιωθῆναι,
οὔτε
τὰ |
[2, 137] |
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι
ἐπ?
|
Αἴγυπτον |
χειρὶ
πολλῇ
Αἰθίοπάς
τε
καὶ |
[2, 12] |
καὶ
οὕτω
ἐργατικοῦ;
~τὰ
περὶ
|
Αἴγυπτον |
ὦν
καὶ
τοῖσι
λέγουσι
αὐτὰ |
[2, 164] |
εἰσί?
κατὰ
γὰρ
δὴ
νομοὺς
|
Αἴγυπτος |
ἅπασα
διαραίρηται.
~Ἑρμοτυβίων
μὲν
οἵδε |
[2, 15] |
δ?
ὦν
πάλαι
αἱ
Θῆβαι
|
Αἴγυπτος |
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ
περίμετρον
στάδιοι |
[2, 7] |
ἐς
τὴν
μεσόγαιαν
ἐστὶ
εὐρέα
|
Αἴγυπτος, |
ἐοῦσα
πᾶσα
ὑπτίη
τε
καὶ |
[2, 108] |
ἀπὸ
γὰρ
τούτου
τοῦ
χρόνου
|
Αἴγυπτος |
ἐοῦσα
πεδιὰς
πᾶσα
ἄνιππος
καὶ |
[2, 8] |
καὶ
δέκα1
ἀναπλόου
ἐστὶ
στεινὴ
|
Αἴγυπτος, |
ἐοῦσα
τῶν
ὀρέων
τῶν
εἰρημένων |
[2, 5] |
ὅστις
γε
σύνεσιν
ἔχει,
ὅτι
|
Αἴγυπτος, |
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
ναυτίλλονται,
ἐστὶ |
[2, 8] |
τὸ
δ?
ἐνθεῦτεν
αὖτις
εὐρέα
|
Αἴγυπτος |
ἐστί.
~πέφυκε
μέν
νυν
ἡ |
[2, 98] |
ἐξ
ὅσου
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐστὶ
|
Αἴγυπτος) |
ἡ
δὲ
ἑτέρη
πόλις
δοκέει |
[2, 108] |
μὲν
δὴ
εἵνεκα
κατετμήθη
ἡ
|
Αἴγυπτος. |
~κατανεῖμαι
δὲ
τὴν
χώρην
Αἰγυπτίοισι |
[2, 177] |
~ἐπ?
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος
λέγεται
|
Αἴγυπτος |
μάλιστα
δὴ
τότε
εὐδαιμονῆσαι
καὶ |
[2, 65] |
δὴ
καὶ
τάδε.
ἐοῦσα
ἡ
|
Αἴγυπτος |
ὅμουρος
τῇ
Λιβύῃ
οὐ
μάλα |
[2, 18] |
τῇ
γνώμῃ,
ὅτι
τοσαύτη
ἐστὶ
|
Αἴγυπτος |
ὅσην
τινὰ
ἐγὼ
ἀποδείκνυμι
τῷ |
[2, 8] |
πόλιος
ἄνω
ἰόντι
στεινή
ἐστι
|
Αἴγυπτος. |
τῇ
μὲν
γὰρ
τῆς
Ἀραβίης |
[2, 34] |
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον.
ἡ
δὲ
|
Αἴγυπτος |
τῆς
ὀρεινῆς
Κιλικίης
μάλιστά
κῃ |
[2, 8] |
οὐκέτι
πολλὸν
χωρίον
ὡς
εἶναι
|
Αἰγύπτου, |
ἀλλ?
ὅσον
τε
ἡμερέων
τεσσέρων |
[2, 49] |
ἑωυτῷ
συστῆσαι
καὶ
πυθόμενον
ἀπ?
|
Αἰγύπτου |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι
Ἕλλησι |
[2, 151] |
φιάλῃ
τοῦτον
βασιλέα
ἔσεσθαι
μοῦνον
|
Αἰγύπτου, |
ἀναμνησθέντες
τοῦ
χρησμοῦ
κτεῖναι
μὲν |
[2, 4] |
οὕτω
γενόμενα.
βασιλεῦσαι
δὲ
πρῶτον
|
Αἰγύπτου |
ἄνθρωπον
ἔλεγον
Μῖνα?
ἐπὶ
τούτου, |
[2, 58] |
τῶν
ἱρῶν
ἡ
μαντικὴ
ἀπ?
|
Αἰγύπτου |
ἀπιγμένη.
πανηγύρις
δὲ
ἄρα
καὶ |
[2, 105] |
Σαρδωνικὸν
κέκληται,
τὸ
μέντοι
ἀπ?
|
Αἰγύπτου |
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
~αἱ
δὲ |
[2, 52] |
πολλοῦ
διεξελθόντος
ἐπύθοντο
ἐκ
τῆς
|
Αἰγύπτου |
ἀπικόμενα
τὰ
οὐνόματα
τῶν
θεῶν |
[2, 160] |
τοῦτον
δὴ
τὸν
Ψάμμιν
βασιλεύοντα
|
Αἰγύπτου |
ἀπίκοντο
Ἠλείων
ἄγγελοι,
αὐχέοντες
δικαιότατα |
[2, 50] |
δοκέω
δ?
ὦν
μάλιστα
ἀπ?
|
Αἰγύπτου |
ἀπῖχθαι.
ὅτι
γὰρ
δὴ
μὴ |
[2, 32] |
κατὰ
τὴν
βορηίην
θάλασσαν
ἀπ?
|
Αἰγύπτου |
ἀρξάμενοι
μέχρι
Σολόεντος
ἄκρης,
ἣ |
[2, 140] |
ἄρα
οἴχεσθαι
τὸν
Αἰθίοπα
ἐξ
|
Αἰγύπτου, |
αὖτις
τὸν
τυφλὸν
ἄρχειν
ἐκ |
[2, 28] |
ἐς
διάπειραν
ἔφη
τούτου
Ψαμμήτιχον
|
Αἰγύπτου |
βασιλέα
ἀπικέσθαι?
πολλέων
γὰρ
αὐτὸν |
[2, 136] |
πέπαυμαι.
~μετὰ
δὲ
Μυκερῖνον
γενέσθαι
|
Αἰγύπτου |
βασιλέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
Ἄσυχιν, |
[2, 106] |
ἵστα
κατὰ
τὰς
χώρας
ὁ
|
Αἰγύπτου |
βασιλεὺς
Σέσωστρις,
αἱ
μὲν
πλεῦνες |
[2, 139] |
Αἰθίοπες,
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι
αὐτὸν
|
Αἰγύπτου |
βασιλεῦσαι
ἔτεα
πεντήκοντα.
ὡς
ὦν |
[2, 142] |
οὐδὲ
ὕστερον
ἐν
τοῖσι
ὑπολοίποισι
|
Αἰγύπτου |
βασιλεῦσι
γενομένοισι
ἔλεγον
οὐδὲν
τοιοῦτο. |
[2, 5] |
ἔλεγον,
ἔστι
δὲ
ἕτερον
τοιόνδε.
|
Αἰγύπτου |
γὰρ
φύσις
ἐστὶ
τῆς
χώρης |
[2, 11] |
~ἔστι
δὲ
τῆς
Ἀραβίης
χώρης,
|
Αἰγύπτου |
δὲ
οὐ
πρόσω,
κόλπος
θαλάσσης |
[2, 43] |
Ἡρακλέος,
τὸν
Ἕλληνες
οἴδασι,
οὐδαμῇ
|
Αἰγύπτου |
ἐδυνάσθην
ἀκοῦσαι.
καὶ
μὴν
ὅτι |
[2, 16] |
Ἴωνες
οὐκ
εὖ
φρονέουσι
περὶ
|
Αἰγύπτου? |
εἰ
δὲ
ὀρθή
ἐστι
ἡ |
[2, 179] |
Ναύκρατις
ἐμπόριον
καὶ
ἄλλο
οὐδὲν
|
Αἰγύπτου? |
εἰ
δέ
τις
ἐς
τῶν |
[2, 139] |
τὸν
χρόνον,
ὁκόσον
κεχρῆσθαι
ἄρξαντα
|
Αἰγύπτου |
ἐκχωρήσειν.
ἐν
γὰρ
τῇ
Αἰθιοπίῃ |
[2, 50] |
τὰ
οὐνόματα
τῶν
θεῶν
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
ἐλήλυθε
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
διότι |
[2, 59] |
δὲ
ἡ
πόλις
αὕτη
τῆς
|
Αἰγύπτου |
ἐν
μέσῳ
τῷ
Δέλτα?
Ἶσις |
[2, 171] |
αἱ
τὴν
τελετὴν
ταύτην
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
ἐξαγαγοῦσαι
καὶ
διδάξασαι
τὰς
Πελασγιώτιδας |
[2, 99] |
Μέμφις
ἐν
τῷ
στεινῷ
τῆς
|
Αἰγύπτου? |
ἔξωθεν
δὲ
αὐτῆς
περιορύξαι
λίμνην |
[2, 146] |
ἤνεικε
ἐς
Νύσαν
τὴν
ὑπὲρ
|
Αἰγύπτου |
ἐοῦσαν
ἐν
τῇ
Αἰθιοπίῃ,
καὶ |
[2, 137] |
ἕλεα,
τὸν
δὲ
Αἰθίοπα
βασιλεύειν
|
Αἰγύπτου |
ἐπ?
ἔτεα
πεντήκοντα,
ἐν
τοῖσι |
[2, 147] |
τοῦ
Ἡφαίστου,
τοῦτον
ἁπάσης
βασιλεύσειν
|
Αἰγύπτου? |
ἐς
γὰρ
δὴ
τὰ
πάντα |
[2, 113] |
πνεύματα,
ἀπικνέεται
ἐς
Αἴγυπτον
καὶ
|
Αἰγύπτου |
ἐς
τὸ
νῦν
Κανωβικὸν
καλεύμενον |
[2, 73] |
ἐμπλάσαντα
δὲ
κομίζειν
μιν
ἐπ?
|
Αἰγύπτου |
ἐς
τοῦ
Ἡλίου
τὸ
ἱρόν. |
[2, 180] |
δὲ
τοῦτο
οὐκ
ἐλάχιστον
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
ἠνείκαντο?
Ἄμασις
μὲν
γάρ
σφι |
[2, 43] |
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
ἀπ?
|
Αἰγύπτου, |
καὶ
διότι
Αἰγύπτιοι
οὔτε
Ποσειδέωνος |
[2, 181] |
τὴν
Λαδίκην,
ὡς
ἐπεκράτησε
Καμβύσης
|
Αἰγύπτου |
καὶ
ἐπύθετο
αὐτῆς
ἥτις
εἴη, |
[2, 161] |
δὲ
ἓξ
ἔτεα
μοῦνον
βασιλεύσαντος
|
Αἰγύπτου |
καὶ
στρατευσαμένου
ἐς
Αἰθιοπίην
καὶ |
[2, 6] |
ἐοῦσαν.
~αὖτις
δὲ
αὐτῆς
ἐστι
|
Αἰγύπτου |
μῆκος
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
ἑξήκοντα |
[2, 35] |
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~ἔρχομαι
δὲ
περὶ
|
Αἰγύπτου |
μηκυνέων
τὸν
λόγον,
ὅτι
πλεῖστα |
[2, 136] |
τοὺς
πρότερον
ἑωυτοῦ
βασιλέας
γενομένους
|
Αἰγύπτου |
μνημόσυνον
πυραμίδα
λιπέσθαι
ἐκ
πλίνθων |
[2, 129] |
χωρία.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
βασιλεῦσαι
|
Αἰγύπτου |
Μυκερῖνον
ἔλεγον
Χέοπος
παῖδα?
τῷ |
[2, 139] |
ἐπετάρασσε,
ἑκὼν
ἀπαλλάσσετο
ἐκ
τῆς
|
Αἰγύπτου |
ὁ
Σαβακῶς.
~ὡς
δ?
ἄρα |
[2, 99] |
ὄψιος.
Μῖνα
τὸν
πρῶτον
βασιλεύσαντα
|
Αἰγύπτου |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον
τοῦτο
μὲν |
[2, 8] |
τὸ
δὲ
πρὸς
Λιβύης
τῆς
|
Αἰγύπτου |
ὄρος
ἄλλο
πέτρινον
τείνει,
ἐν |
[2, 12] |
πυραμίδας
δηλέεσθαι,
καὶ
ψάμμον
μοῦνον
|
Αἰγύπτου |
ὄρος
τοῦτο
τὸ
ὑπὲρ
Μέμφιος |
[2, 158] |
Νεκῶς
παῖς
ἐγένετο
καὶ
ἐβασίλευσε
|
Αἰγύπτου, |
ὃς
τῇ
διώρυχι
ἐπεχείρησε
πρῶτος |
[2, 144] |
τοῦτον
καταπαύσαντα
Τυφῶνα
βασιλεῦσαι
ὕστατον
|
Αἰγύπτου. |
Ὄσιρις
δὲ
ἐστὶ
Διόνυσος
κατὰ |
[2, 79] |
μιν
Αἰγύπτιοι
τοῦ
πρώτου
βασιλεύσαντος
|
Αἰγύπτου |
παῖδα
μουνογενέα
γενέσθαι,
ἀποθανόντα
δὲ |
[2, 182] |
ἱδρύσασθαι
προσσχούσας,
ὅτε
ἀπεδίδρησκον
τοὺς
|
Αἰγύπτου |
παῖδας.
ταῦτα
μὲν
ἀνέθηκε
ὁ |
[2, 153] |
καταιρέει
τοὺς
βασιλέας.
~κρατήσας
δὲ
|
Αἰγύπτου |
πάσης
ὁ
Ψαμμήτιχος
ἐποίησε
τῷ |
[2, 97] |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἄλλα
τῆς
|
Αἰγύπτου |
πέλαγος
γίνεται,
αἱ
δὲ
πόλιες |
[2, 28] |
μὲν
ἥμισυ
τοῦ
ὕδατος
ἐπ?
|
Αἰγύπτου |
ῥέειν
καὶ
πρὸς
βορέην
ἄνεμον, |
[2, 6] |
ἑξήκοντα
στάδια.
οὕτω
ἂν
εἴησαν
|
Αἰγύπτου |
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ
τρισχίλιοι
τὸ |
[2, 15] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
λεγόντων
τῆς
|
Αἰγύπτου |
τὰ
μὲν
Λιβύης
τὰ
δὲ |
[2, 18] |
τε
πόλιος
καὶ
Ἄπιος,
οἰκέοντες
|
Αἰγύπτου |
τὰ
πρόσουρα
Λιβύῃ,
αὐτοί
τε |
[2, 75] |
ἐκ
τῆς
Ἀραβίης
πέτεσθαι
ἐπ?
|
Αἰγύπτου, |
τὰς
δὲ
ἴβις
τὰς
ὄρνιθας |
[2, 157] |
οὕτω
λέγουσι.
~Ψαμμήτιχος
δὲ
ἐβασίλευσε
|
Αἰγύπτου |
τέσσερα
καὶ
πεντήκοντα
ἔτεα,
τῶν |
[2, 98] |
ἐξαίρετος
δίδοται
τοῦ
αἰεὶ
βασιλεύοντος
|
Αἰγύπτου |
τῇ
γυναικί
τοῦτο
δὲ
γίνεται |
[2, 16] |
γὰρ
δή
σφεας
δεῖ
προσλογίζεσθαι
|
Αἰγύπτου |
τὸ
Δέλτα,
εἰ
μήτε
γε |
[2, 9] |
ἐόντων.
οὗτοι
συντιθέμενοι
οἱ
στάδιοι
|
Αἰγύπτου |
τὸ
μὲν
παρὰ
θάλασσαν
ἤδη |
[2, 149] |
ἑξήκοντα
ἐόντων,
ἴσοι
καὶ
αὐτῆς
|
Αἰγύπτου |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
κεῖται
δὲ |
[2, 177] |
δὲ
ὁ
Ἀθηναῖος
λαβὼν
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
τοῦτον
τὸν
νόμον
Ἀθηναίοισι
ἔθετο? |
[2, 154] |
ἀτρεκέως?
πρῶτοι
γὰρ
οὗτοι
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ἀλλόγλωσσοι
κατοικίσθησαν.
ἐξ
ὧν
δὲ |
[2, 144] |
τούτων
θεοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ἄρχοντας,
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
τοῖσι |
[2, 154] |
γλῶσσαν
οἱ
νῦν
ἑρμηνέες
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
γεγόνασι.
οἱ
δὲ
Ἴωνές
τε |
[2, 36] |
τῇ
μὲν
ἄλλῃ
κομέουσι,
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι |
[2, 28] |
ὑπέσχετο
εἰδέναι,
εἰ
μὴ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ἐν
Σάι
πόλι
ὁ
γραμματιστὴς |
[2, 104] |
φαίνεται
ἐόν.
ὡς
δὲ
ἐπιμισγόμενοι
|
Αἰγύπτῳ |
ἐξέμαθον,
μέγα
μοι
καὶ
τόδε |
[2, 47] |
ἐς
ἱρὸν
οὐδὲν
τῶν
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ἐσέρχονται
μοῦνοι
πάντων,
οὐδέ
σφι |
[2, 155] |
γὰρ
χρηστήριον
τοῦτο
τὸ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ἐστὶ
μὲν
Λητοῦς
ἱρόν,
ἐν |
[2, 135] |
ἐλευθερώθη,
καὶ
κατέμεινέ
τε
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
καὶ
κάρτα
ἐπαφρόδιτος
γενομένη
μεγάλα |
[2, 118] |
ἀλλ?
εἶναι
αὐτὰ
πάντα
ἐν
|
Αἰγύπτῳ, |
καὶ
οὐκ
ἂν
δικαίως
αὐτοὶ |
[2, 150] |
καὶ
κατὰ
τὸ
τῆς
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
λίμνης
ὄρυγμα
γενέσθαι,
πλὴν
οὐ |
[2, 116] |
ἕτερα
πρὸς
Τηλέμαχον
Μενέλεως
λέγει.
|
Αἰγύπτῳ |
μ?
ἔτι
δεῦρο
θεοὶ
μεμαῶτα |
[2, 116] |
πλάνην?
ὁμουρέει
γὰρ
ἡ
Συρίη
|
Αἰγύπτῶ, |
οἱ
δὲ
Φοίνικες,
τῶν
ἐστὶ |
[2, 154] |
Αἰγυπτίων.
τούτων
δὲ
οἰκισθέντων
ἐν
|
Αἰγύπτῳ, |
οἱ
Ἕλληνες
οὕτω
ἐπιμισγόμενοι
τούτοισι |
[2, 180] |
στυπτηρίης
τάλαντα,
οἱ
δὲ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
οἰκέοντες
Ἕλληνες
εἴκοσι
μνέας.
~Κυρηναίοισι |
[2, 61] |
ὅσοι
δὲ
Καρῶν
εἰσι
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
οἰκέοντες,
οὗτοι
δὲ
τοσούτῳ
ἔτι |
[2, 124] |
νυν
Ραμψινίτου
βασιλέος
εἶναι
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
πᾶσαν
εὐνομίην
ἔλεγον
καὶ
εὐθηνέειν |
[2, 108] |
διώρυχας
τὰς
νῦν
ἐούσας
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
πάσας
οὗτοι
ἀναγκαζόμενοι
ὤρυσσον,
ἐποίευν |
[2, 49] |
γε
φήσω
τά
τε
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ποιεύμενα
τῷ
θεῷ
καὶ
τὰ |
[2, 137] |
καὶ
ἑτερέων
γενομενέων
ἐν
τῇ
|
Αἰγύπτῳ |
πολίων,
ὡς
ἐμοὶ
δοκέει,
μάλιστα |
[2, 155] |
δὲ
τοῦ>
χρηστηρίου
τοῦ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
πολλὰ
ἐπεμνήσθην
ἤδη,
καὶ
δὴ |
[2, 31] |
ὁ
Νεῖλος
πάρεξ
τοῦ
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
ῥεύματος?
τοσοῦτοι
γὰρ
συμβαλλομένῳ
μῆνες |
[2, 94] |
ἄγρια
φύεται?
ταῦτα
ἐν
τῇ
|
Αἰγύπτῳ |
σπειρόμενα
καρπὸν
φέρει
πολλὸν
μὲν |
[2, 139] |
συμβουλεύειν
τοὺς
ἱρέας
τοὺς
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
συλλέξαντα
πάντας
μέσους
διαταμεῖν.
ἰδόντα |
[2, 39] |
ἢ
σφίσι
τοῖσι
θύουσι
ἢ
|
Αἰγύπτῳ |
τῇ
συναπάσῃ
κακὸν
γενέσθαι,
ἐς |
[2, 151] |
ὁρμώμενον
μὴ
ἐπιμίσγεσθαι
τῇ
ἄλλῃ
|
Αἰγύπτῳ. |
~τὸν
δὲ
Ψαμμήτιχον
τοῦτον
πρότερον |
[2, 42] |
τοῦ
Μενδησίου
εἰσί,
οὗτοι
δὲ
|
αἰγῶν |
ἀπεχόμενοι
ὄις
θύουσι.
Θηβαῖοι
μέν |
[2, 178] |
καὶ
χρησιμώτατον,
καλεύμενον
δὲ
Ἑλλήνιον,
|
αἵδε |
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
ἱδρυμέναι |
[2, 85] |
δὲ
καὶ
ταφαί
σφεων
εἰσὶ
|
αἵδε? |
τοῖσι
ἂν
ἀπογένηται
ἐκ
τῶν |
[2, 122] |
κάτω
ἐς
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
|
Ἅιδην |
νομίζουσι
εἶναι,
καὶ
κεῖθι
συγκυβεύειν |
[2, 104] |
οὐκέτι
Αἰγυπτίους
μιμέονται
κατὰ
τὰ
|
αἰδοῖα) |
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιγινομένων
οὐ
περιτάμνουσι |
[2, 102] |
ἐθνέων
γενομένοισι,
καὶ
δὴ
καὶ
|
αἰδοῖα |
γυναικὸς
προσενέγραφε,
δῆλα
βουλόμενος
ποιέειν |
[2, 106] |
τὰ
εἰρημένα
ἐνεόντα
καὶ
γυναικὸς
|
αἰδοῖα. |
εἰσὶ
δὲ
καὶ
περὶ
Ἰωνίην |
[2, 37] |
ἐπιτηδεύοντες
τοῦτο
μάλιστα,
τά
τε
|
αἰδοῖα |
περιτάμνονται
καθαρειότητος
εἵνεκεν,
προτιμῶντες
καθαροὶ |
[2, 51] |
τὰ
ἀγάλματα
ὀρθὰ
ἔχειν
τὰ
|
αἰδοῖα |
ποιεῦντες
οὐκ
ἀπ?
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι, |
[2, 51] |
παραλαμβάνουσι)
ὀρθὰ
ὦν
ἔχειν
τὰ
|
αἰδοῖα |
τἀγάλματα
τοῦ
Ἑρμέω
Ἀθηναῖοι
πρῶτοι |
[2, 104] |
τῶν
ἐπιγινομένων
οὐ
περιτάμνουσι
τὰ
|
αἰδοῖα. |
~φέρε
νῦν
καὶ
ἄλλο
εἴπω |
[2, 104] |
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ?
ἀρχῆς
τὰ
|
αἰδοῖα. |
Φοίνικες
δὲ
καὶ
Σύροι
οἱ |
[2, 36] |
καὶ
τὴν
κόπρον
ἀναιρέονται)
τὰ
|
αἰδοῖα |
ὧλλοι
μὲν
ἐῶσι
ὡς
ἐγένοντο, |
[2, 30] |
δὲ
τινὰ
λέγεται
δέξαντα
τὸ
|
αἰδοῖον |
εἰπεῖν,
ἔνθα
ἂν
τοῦτο
ᾖ, |
[2, 48] |
δὲ
μέζον
τε
ἔχει
τὸ
|
αἰδοῖον |
καὶ
κινέει
μοῦνον
τοῦ
σώματος, |
[2, 48] |
κατὰ
κώμας
γυναῖκες,
νεῦον
τὸ
|
αἰδοῖον, |
οὐ
πολλῷ
τεῳ
ἔλασσον
ἐὸν |
[2, 8] |
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ
νότον,
|
αἰεὶ |
ἄνω
τεῖνον
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν |
[2, 145] |
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ
|
αἰεὶ |
ἀπογραφόμενοι
τὰ
ἔτεα.
Διονύσῳ
μέν |
[2, 98] |
ἐς
ὑποδήματα
ἐξαίρετος
δίδοται
τοῦ
|
αἰεὶ |
βασιλεύοντος
Αἰγύπτου
τῇ
γυναικί
τοῦτο |
[2, 123] |
δὲ
καταφθίνοντος
ἐς
ἄλλο
ζῷον
|
αἰεὶ |
γινόμενον
ἐσδύεται,
ἐπεὰν
δὲ
πάντα |
[2, 168] |
οἴνου
τέσσερες
ἀρυστῆρες.
ταῦτα
τοῖσι
|
αἰεὶ |
δορυφορέουσι
ἐδίδοτο.
~ἐπείτε
δὲ
συνιόντες |
[2, 121] |
καὶ
δὶς
καὶ
τρὶς
ἀνοίξαντι
|
αἰεὶ |
ἐλάσσω
φαίνεσθαι
τὰ
χρήματα
τοὺς |
[2, 144] |
ἅμα
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
καὶ
τούτων
|
αἰεὶ |
ἕνα
τὸν
κρατέοντα
εἶναι?
ὕστατον |
[2, 53] |
ἐγένοντο
ἕκαστος
τῶν
θεῶν,
εἴτε
|
αἰεὶ |
ἦσαν
πάντες,
ὁκοῖοί
τε
τινὲς |
[2, 26] |
τῆς
Λιβύης
τὰ
ἄνω
θέρος
|
αἰεὶ |
κατέχει.
εἰ
δὲ
ἡ
στάσις |
[2, 50] |
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων
θεῶν
Αἰγυπτίοισι
|
αἰεί |
κοτε
τὰ
οὐνόματα
ἐστὶ
ἐν |
[2, 79] |
ἔλαβον
τὸ
οὔνομα?
φαίνονται
δὲ
|
αἰεί |
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες.
ἔστι
δὲ |
[2, 173] |
ἀνθρώπου
κατάστασις?
εἰ
ἐθέλοι
κατεσπουδάσθαι
|
αἰεὶ |
μηδὲ
ἐς
παιγνίην
τὸ
μέρος |
[2, 37] |
πάντες.
εἵματα
δὲ
λίνεα
φορέουσι
|
αἰεὶ |
νεόπλυτα,
ἐπιτηδεύοντες
τοῦτο
μάλιστα,
τά |
[2, 50] |
καὶ
τιμῶσι
τὸν
θεὸν
τοῦτον
|
αἰεί. |
νομίζουσι
δ?
ὦν
Αἰγύπτιοι
οὐδ? |
[2, 15] |
τῷ
ὑπὸ
Ἰώνων
καλεομένῳ
γενέσθαι
|
αἰεί |
τε
εἶναι
ἐξ
οὗ
ἀνθρώπων |
[2, 145] |
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
|
αἰεί |
τε
λογιζόμενοι
καὶ
αἰεὶ
ἀπογραφόμενοι |
[2, 124] |
δὲ
κατὰ
δέκα
μυριάδας
ἀνθρώπων
|
αἰεὶ |
τὴν
τρίμηνον
ἑκάστην.
χρόνον
δὲ |
[2, 177] |
Ἀθηναίοισι
ἔθετο?
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
|
αἰεὶ |
χρέωνται
ἐόντι
ἀμώμῳ
νόμῳ.
~φιλέλλην |
[2, 67] |
τὴν
κεφαλήν.
~ἀπάγονται
δὲ
οἱ
|
αἰέλουροι |
ἀποφανόντες
ἐς
ἱρὰς
στέγας,
ἔνθα |
[2, 66] |
σβεννύναι
τὸ
καιόμενον,
οἱ
δὲ
|
αἰέλουροι |
διαδύνοντες
καὶ
ὑπερθρώσκοντες
τοὺς
ἀνθρώπους |
[2, 66] |
ἐν
ὁτέοισι
δ?
ἂν
οἰκίοισι
|
αἰέλουρος |
ἀποθάνῃ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου,
οἱ |
[2, 66] |
γενομένης
θεῖα
πρήγματα
καταλαμβάνει
τοὺς
|
αἰελούρους? |
οἱ
μὲν
γὰρ
Αἰγύπτιοι
διαστάντες |
[2, 66] |
ἐγίνετο,
εἰ
μὴ
κατελάμβανε
τοὺς
|
αἰελούρους |
τοιάδε?
ἐπεὰν
τέκωσι
αἱ
θήλεαι, |
[2, 66] |
Αἰγύπτιοι
διαστάντες
φυλακὰς
ἔχουσι
τῶν
|
αἰελούρων, |
ἀμελήσαντες
σβεννύναι
τὸ
καιόμενον,
οἱ |
[2, 73] |
δὲ
ἐρυθρὰ
ἐς
τὰ
μάλιστα?
|
αἰετῷ |
περιήγησιν
ὁμοιότατος
καὶ
τὸ
μέγαθος. |
[2, 137] |
ἐς
τὰ
ἕλεα,
τὸν
δὲ
|
Αἰθίοπα |
βασιλεύειν
Αἰγύπτου
ἐπ?
ἔτεα
πεντήκοντα, |
[2, 140] |
~ὡς
δ?
ἄρα
οἴχεσθαι
τὸν
|
Αἰθίοπα |
ἐξ
Αἰγύπτου,
αὖτις
τὸν
τυφλὸν |
[2, 152] |
Ψαμμήτιχον
τοῦτον
πρότερον
φεύγοντα
τὸν
|
Αἰθίοπα |
Σαβακῶν,
ὅς
οἱ
τὸν
πατέρα |
[2, 30] |
τούτων
δὲ
ἐσοικισθέντων
ἐς
τοὺς
|
Αἰθίοπας |
ἡμερώτεροι
γεγόνασι
Αἰθίοπες,
ἤθεα
μαθόντες |
[2, 137] |
ἐλάσαι
ἐπ?
Αἴγυπτον
χειρὶ
πολλῇ
|
Αἰθίοπάς |
τε
καὶ
Σαβακῶν
τὸν
Αἰθιόπων |
[2, 30] |
Αἰγυπτίων
τῶν
μαχίμων
ἐς
τοὺς
|
Αἰθίοπας |
τούτους
δι?
αἰτίην
τοιήνδε.
ἐπὶ |
[2, 139] |
αὐτῷ
τὰ
μαντήια,
τοῖσι
χρέωνται
|
Αἰθίοπες, |
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι
αὐτὸν
Αἰγύπτου |
[2, 29] |
δὲ
τὰ
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
ἄνω
|
Αἰθίοπες |
ἤδη
καὶ
τῆς
νήσου
τὸ |
[2, 30] |
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
ἡμερώτεροι
γεγόνασι
|
Αἰθίοπες, |
ἤθεα
μαθόντες
Αἰγύπτια.
~μέχρι
μέν |
[2, 100] |
δὲ
γενεῇσι
ἀνθρώπων
ὀκτωκαίδεκα
μὲν
|
Αἰθίοπες |
ἦσαν,
μία
δὲ
γυνὴ
ἐπιχωρίη, |
[2, 29] |
λίμνην
μεγάλη,
τὴν
πέριξ
νομάδες
|
Αἰθίοπες |
νέμονται?
τὴν
διεκπλώσας
ἐς
τοῦ |
[2, 104] |
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
|
Αἰθίοπες |
περιτάμνονται
ἀπ?
ἀρχῆς
τὰ
αἰδοῖα. |
[2, 106] |
ὡσαύτως?
καὶ
γὰρ
Αἰγυπτίην
καὶ
|
Αἰθιοπίδα |
ἔχει?
ἐκ
δὲ
τοῦ
ὤμου |
[2, 139] |
Αἰγύπτου
ἐκχωρήσειν.
ἐν
γὰρ
τῇ
|
Αἰθιοπίῃ |
ἐόντι
αὐτῷ
τὰ
μαντήια,
τοῖσι |
[2, 146] |
ὑπὲρ
Αἰγύπτου
ἐοῦσαν
ἐν
τῇ
|
Αἰθιοπίῃ, |
καὶ
Πανός
γε
πέρι
οὐκ |
[2, 30] |
καὶ
γυναῖκας.
οὗτοι
ἐπείτε
ἐς
|
Αἰθιοπίην |
ἀπίκοντο,
διδοῦσι
σφέας
αὐτοὺς
τῷ |
[2, 161] |
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
καὶ
στρατευσαμένου
ἐς
|
Αἰθιοπίην |
καὶ
μεταυτίκα
τελευτήσαντος
ἐξεδέξατο
Ἀπρίης |
[2, 30] |
τοῦ
Ψαμμητίχου
ἀποστάντες
ἤισαν
ἐς
|
Αἰθιοπίην. |
Ψαμμήτιχος
δὲ
πυθόμενος
ἐδίωκε?
ὡς |
[2, 110] |
μὲν
δὴ
οὗτος
μοῦνος
Αἰγύπτιος
|
Αἰθιοπίης |
ἦρξε,
μνημόσυνα
δὲ
ἐλίπετο
πρὸ |
[2, 12] |
ἰλύν
τε
καὶ
πρόχυσιν
ἐξ
|
Αἰθιοπίης |
κατενηνειγμένην
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ.
τὴν |
[2, 28] |
τὸ
δ?
ἕτερον
ἥμισυ
ἐπ?
|
Αἰθιοπίης |
τε
καὶ
νότου.
ὡς
δὲ |
[2, 11] |
βορηίης
θαλάσσης
κόλπον
ἐσέχοντα
ἐπ?
|
Αἰθιοπίης, |
τὸν
δὲ
Ἀράβιον,
τὸν
ἔρχομαι |
[2, 127] |
δὲ
τὸν
πρῶτον
δόμον
λίθου
|
Αἰθιοπικοῦ |
ποικίλου,
τεσσεράκοντα
πόδας
ὑποβὰς
τῆς |
[2, 134] |
λίθου
δὲ
ἐς
τὸ
ἥμισυ
|
Αἰθιοπικοῦ? |
τὴν
δὴ
μετεξέτεροι
φασὶ
Ἑλλήνων |
[2, 86] |
ἐγχέοντες
φάρμακα?
μετὰ
δὲ
λίθῳ
|
Αἰθιοπικῷ |
ὀξέι
παρασχίσαντες
παρὰ
τὴν
λαπάρην |
[2, 140] |
ὡς
ἑκάστοισι
προστετάχθαι,
σιγῇ
τοῦ
|
Αἰθίοπος, |
ἐς
τὴν
δωρεὴν
κελεύειν
σφέας |
[2, 137] |
βασιλέος,
δεύτερα
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
|
Αἰθίοπος |
καὶ
κάρτα
ὑψηλαὶ
ἐγένοντο.
ὑψηλέων |
[2, 139] |
~τέλος
δὲ
τῆς
ἀπαλλαγῆς
τοῦ
|
Αἰθίοπος |
ὧδε
ἔλεγον
γενέσθαι?
ὄψιν
ἐν |
[2, 42] |
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
|
Αἰθιόπων |
ἄποικοι
καὶ
φωνὴν
μεταξὺ
ἀμφοτέρων |
[2, 137] |
Αἰθίοπάς
τε
καὶ
Σαβακῶν
τὸν
|
Αἰθιόπων |
βασιλέα.
τὸν
μὲν
δὴ
τυφλὸν |
[2, 30] |
ἀπίκοντο,
διδοῦσι
σφέας
αὐτοὺς
τῷ
|
Αἰθιόπων |
βασιλέι,
ὁ
δὲ
σφέας
τῷδε |
[2, 22] |
μὲν
ἐκ
Λιβύης
διὰ
μέσων
|
Αἰθιόπων, |
ἐκδιδοῖ
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον.
κῶς |
[2, 30] |
ἔν
τε
Ἐλεφαντίνῃ
πόλι
πρὸς
|
Αἰθιόπων |
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
Πηλουσίῃσι |
[2, 29] |
πόλις
εἶναι
μητρόπολις
τῶν
ἄλλων
|
Αἰθιόπων. |
οἱ
δ?
ἐν
ταύτῃ
Δία |
[2, 104] |
ταὐτά.
αὐτῶν
δὲ
Αἰγυπτίων
καὶ
|
Αἰθιόπων |
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὁκότεροι
παρὰ |
[2, 30] |
ἦλθες
ἐς
τὴν
μητρόπολιν
τὴν
|
Αἰθιόπων. |
τοῖσι
δὲ
αὐτομόλοισι
τούτοισι
οὔνομα |
[2, 30] |
οἱ
διάφοροι
τινὲς
γεγονότες
τῶν
|
Αἰθιόπων? |
τούτους
ἐκέλευε
ἐξελόντας
τὴν
ἐκείνων |
[2, 152] |
τῆς
ὄψιος
τοῦ
ὀνείρου
ὁ
|
Αἰθίοψ, |
κατήγαγον
Αἰγυπτίων
οὗτοι
οἳ
ἐκ |
[2, 68] |
ἐν
ὕδατι,
ἐν
δὲ
τῇ
|
αἰθρίῃ |
ὀξυδερκέστατον.
ἅτε
δὴ
ὦν
ἐν |
[2, 68] |
ἐστι
τὸ
ὕδωρ
τῆς
τε
|
αἰθρίης |
καὶ
τῆς
δρόσου.
πάντων
δὲ |
[2, 25] |
ἅτε
διὰ
παντὸς
τοῦ
χρόνου
|
αἰθρίου |
τε
ἐόντος
τοῦ
ἠέρος
τοῦ |
[2, 138] |
ἔσοπτον
ἐστί.
περιθέει
δὲ
αὐτὸ
|
αἱμασιὴ |
ἐγγεγλυμμένη
τύποισι,
ἔστι
δὲ
ἔσωθεν |
[2, 69] |
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι
|
αἱμασιῇσι. |
~ἄγραι
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι |
[2, 129] |
ὅσοι
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων
|
αἰνέουσι |
μάλιστα
τοῦτον.
τά
τε
ἄλλα |
[2, 1] |
Κύρου
Καμβύσης
Ἴωνας
μὲν
καὶ
|
Αἰολέας |
ὡς
δούλους
πατρωίους
ἐόντας
ἐνόμιζε, |
[2, 178] |
Κνίδος
καὶ
Ἁλικαρνησσὸς
καὶ
Φάσηλις,
|
Αἰολέων |
δὲ
ἡ
Μυτιληναίων
μούνη.
τουτέων |
[2, 46] |
τῶν
θηλέων,
καὶ
τούτων
οἱ
|
αἰπόλοι |
τιμὰς
μέζονας
ἔχουσι?
ἐκ
δὲ |
[2, 33] |
δὴ
καὶ
ὁ
λόγος
οὕτω
|
αἱρέει. |
ῥέει
γὰρ
ἐκ
Λιβύης
ὁ |
[2, 43] |
ἔλπομαί
τε
καὶ
ἐμὴ
γνώμη
|
αἱρέει? |
ὥστε
τούτων
ἂν
καὶ
μᾶλλον |
[2, 13] |
αὐχμῷ
διαχρᾶσθαι,
λιμῷ
οἱ
Ἕλληνες
|
αἱρεθήσονται? |
οὐ
γὰρ
δή
σφι
ἐστὶ |
[2, 35] |
ὁδοῖσι
ἐπιλέγοντες
ὡς
τὰ
μὲν
|
αἰσχρὰ |
ἀναγκαῖα
δὲ
ἐν
ἀποκρύφῳ
ἐστὶ |
[2, 35] |
ποιέειν
χρεόν,
τὰ
δὲ
μὴ
|
αἰσχρὰ |
ἀναφανδόν.
ἱρᾶται
γυνὴ
μὲν
οὐδεμία |
[2, 162] |
ἄνδρα
τὸν
δοκιμώτατον
ἑωυτῶν
οὕτω
|
αἰσχρῶς |
λύμῃ
διακείμενον,
οὐδένα
δὴ
χρόνον |
[2, 156] |
τοῦ
λόγου
καὶ
οὐδενὸς
ἄλλου
|
Αἰσχύλος |
ὁ
Εὐφορίωνος
ἥρπασε
τὸ
ἐγὼ |
[2, 134] |
ἄλλος
Ἰάδμων
ἀνείλετο.
οὕτω
καὶ
|
Αἴσωπος |
Ἰάδμονος
ἐγένετο.
~Ροδῶπις
δὲ
ἐς |
[2, 134] |
Ἡφαιστοπόλιος
ἀνδρὸς
Σαμίου,
σύνδουλος
δὲ
|
Αἰσώπου |
τοῦ
λογοποιοῦ.
καὶ
γὰρ
οὗτος |
[2, 134] |
θεοπροπίου
ὃς
βούλοιτο
ποινὴν
τῆς
|
Αἰσώπου |
ψυχῆς
ἀνελέσθαι,
ἄλλος
μὲν
οὐδεὶς |
[2, 118] |
Ἀλέξανδρος,
τῶν
τε
ἀδικημάτων
δίκας
|
αἰτέειν? |
τοὺς
δὲ
Τευκροὺς
τὸν
αὐτὸν |
[2, 108] |
πᾶσα
ἄνιππος
καὶ
ἀναμάξευτος
γέγονε?
|
αἴτιαι |
δὲ
τούτων
αἱ
διώρυχες
γεγόνασι |
[2, 91] |
δὲ
αὐτὸν
ἐς
Αἴγυπτον
κατ?
|
αἰτίην |
τὴν
καὶ
Ἕλληνες
λέγουσι,
οἴσοντα |
[2, 30] |
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
τούτους
δι?
|
αἰτίην |
τοιήνδε.
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
φυλακαὶ |
[2, 130] |
εἴκοσι
μάλιστά
κῃ,
γυμναὶ
ἐργασμέναι?
|
αἵτινες |
μέντοι
εἰσί,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν |
[2, 20] |
ἐργάζεται.
πρὸς
δέ,
εἰ
ἐτησίαι
|
αἴτιοι |
ἦσαν,
χρῆν
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[2, 25] |
οὕτω
τὸν
ἥλιον
νενόμικα
τούτων
|
αἴτιον |
εἶναι.
~αἴτιος
δὲ
ὁ
αὐτὸς |
[2, 26] |
ἥλιον
νενόμικα
τούτων
αἴτιον
εἶναι.
|
~αἴτιος |
δὲ
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
κατὰ |
[2, 20] |
λέγει
τοὺς
ἐτησίας
ἀνέμους
εἶναι
|
αἰτίους |
πληθύειν
τὸν
ποταμόν,
κωλύοντας
ἐς |
[2, 111] |
λέγουσι
τοῦτον
ἀτασθαλίῃ
χρησάμενον,
λαβόντα
|
αἰχμὴν |
βαλεῖν
ἐς
μέσας
τὰς
δίνας |
[2, 106] |
τῇ
μὲν
δεξιῇ
χειρὶ
ἔχων
|
αἰχμὴν |
τῇ
δὲ
ἀριστερῇ
τόξα,
καὶ |
[2, 75] |
χῶρος
οὗτος,
ἐν
τῷ
αἱ
|
ἄκανθαι |
κατακεχύαται,
τοιόσδε
τις,
ἐσβολὴ
ἐξ |
[2, 75] |
δὲ
εἶδον
ὀστέα
ὀφίων
καὶ
|
ἀκάνθας |
πλήθεϊ
μὲν
ἀδύνατα
ἀπηγήσασθαι,
σωροὶ |
[2, 75] |
ἀδύνατα
ἀπηγήσασθαι,
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
|
ἀκανθέων |
καὶ
μεγάλοι
καὶ
ὑποδεέστεροι
καὶ |
[2, 96] |
ἐστί.
ἐκ
ταύτης
ὦν
τῆς
|
ἀκάνθης |
κοψάμενοι
ξύλα
ὅσον
τε
διπήχεα |
[2, 96] |
τοῖσι
φορτηγέουσι,
ἐστὶ
ἐκ
τῆς
|
ἀκάνθης |
ποιεύμενα,
τῆς
ἡ
μορφὴ
μὲν |
[2, 96] |
τῆς
τρόπιος
διαβύνεται.
ἱστῷ
δὲ
|
ἀκανθίνῳ |
χρέωνται,
ἱστίοισι
δὲ
βυβλίνοισι.
ταῦτα |
[2, 10] |
ἥκιστα
Ἀχελῴου,
ὃς
ῥέων
δι?
|
Ἀκαρνανίης |
καὶ
ἐξιεὶς
ἐς
θάλασσαν
τῶν |
[2, 52] |
ἐποιεῦντο
οὐδενὶ
αὐτῶν?
οὐ
γὰρ
|
ἀκηκόεσάν |
κω.
θεοὺς
δὲ
προσωνόμασαν
σφέας |
[2, 112] |
τῆς
Τυνδάρεω,
καὶ
τὸν
λόγον
|
ἀκηκοὼς |
ὡς
διαιτήθη
Ἑλένη
παρὰ
Πρωτέι, |
[2, 86] |
τετριμμένοισι?
ἔπειτα
τὴν
νηδὺν
σμύρνης
|
ἀκηράτου |
τετριμμένης
καὶ
κασίης
καὶ
τῶν |
[2, 134] |
ὅτι
κατὰ
Ἄμασιν
βασιλεύοντα
ἦν
|
ἀκμάζουσα |
Ροδῶπις,
ἀλλ?
οὐ
κατὰ
τοῦτον. |
[2, 123] |
ὅτι
τὰ
λεγόμενα
ὑπ?
ἑκάστων
|
ἀκοῇ |
γράφω.
ἀρχηγετέειν
δὲ
τῶν
κάτω |
[2, 29] |
ἐλθών,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
|
ἀκοῇ |
ἤδη
ἱστορέων.
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος |
[2, 148] |
τῶν
μὲν
κάτω
πέρι
οἰκημάτων
|
ἀκοῇ |
παραλαβόντες
λέγομεν,
τὰ
δὲ
ἄνω |
[2, 71] |
ὥστε
αὔου
γενομένου
ξυστὰ
ποιέεσθαι
|
ἀκόντια |
ἐξ
αὐτοῦ.
~γίνονται
δὲ
καὶ |
[2, 43] |
Ἕλληνες
οἴδασι,
οὐδαμῇ
Αἰγύπτου
ἐδυνάσθην
|
ἀκοῦσαι. |
καὶ
μὴν
ὅτι
γε
οὐ |
[2, 2] |
τε
καὶ
ἐνετέλλετο
Ψαμμήτιχος
θέλων
|
ἀκοῦσαι |
τῶν
παιδίων,
ἀπαλλαχθέντων
τῶν
ἀσήμων |
[2, 133] |
τοῦτο,
κεῖνον
δὲ
οὔ.
ταῦτα
|
ἀκούσαντα |
τὸν
Μυκερῖνον,
ὡς
κατακεκριμένων
ἤδη |
[2, 104] |
νοήσας
δὲ
πρότερον
αὐτὸς
ἢ
|
ἀκούσας |
ἄλλων
λέγω.
ὡς
δέ
μοι |
[2, 2] |
κελεύσαντος
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἐκείνου.
|
ἀκούσας |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ψαμμήτιχος |
[2, 115] |
ὅ
τι
κοτὲ
καὶ
λέξει
|
~ἀκούσας |
δὲ
ταῦτα
ὁ
Θῶνις
συλλαμβάνει |
[2, 114] |
φύλακον,
τῷ
οὔνομα
ἦν
Θῶνις.
|
~ἀκούσας |
δὲ
τούτων
ὁ
Θῶνις
πέμπει |
[2, 52] |
ὡς
ἐγὼ
ἐν
Δωδώνῃ
οἶδα
|
ἀκούσας, |
ἐπωνυμίην
δὲ
οὐδ?
οὔνομα
ἐποιεῦντο |
[2, 2] |
χεῖρας.
τὰ
μὲν
δὴ
πρῶτα
|
ἀκούσας |
ἥσυχος
ἦν
ὁ
ποιμήν?
ὡς |
[2, 156] |
οὔτε
κινηθεῖσαν
εἶδον,
τέθηπα
δὲ
|
ἀκούων |
εἰ
νῆσος
ἀληθέως
ἐστὶ
πλωτή. |
[2, 76] |
πλὴν
κεφαλῆς
καὶ
αὐχένος
καὶ
|
ἀκρέων |
τῶν
πτερύγων
καὶ
τοῦ
πυγαίου |
[2, 47] |
ποιέεται?
ἐπεὰν
θύσῃ,
τὴν
οὐρὴν
|
ἄκρην |
καὶ
τὸν
σπλῆνα
καὶ
τὸν |
[2, 40] |
δὲ
ἀποτάμνουσι
καὶ
τὴν
ὀσφὺν
|
ἄκρην |
καὶ
τοὺς
ὤμους
τε
καὶ |
[2, 32] |
ἀπ?
Αἰγύπτου
ἀρξάμενοι
μέχρι
Σολόεντος
|
ἄκρης, |
ἣ
τελευτᾷ
τῆς
Λιβύης,
παρήκουσι |
[2, 74] |
δύο
κέρεα
φορέουσι
πεφυκότα
ἐξ
|
ἄκρης |
τῆς
κεφαλῆς?
τοὺς
θάπτουσι
ἀποθανόντας |
[2, 76] |
τῶν
πτερύγων
καὶ
τοῦ
πυγαίου
|
ἄκρου |
ταῦτα
δὲ
τὰ
εἶπον
πάντα |
[2, 22] |
ὅτι
ἄνομβρος
ἡ
χώρη
καὶ
|
ἀκρύσταλλος |
διατελέει
ἐοῦσα,
ἐπὶ
δὲ
χιόνι |
[2, 25] |
κατὰ
ταῦτα
τὰ
χωρία
καὶ
|
ἀλεεινῆς |
τῆς
χώρης
ἐούσης
καὶ
ἀνέμων |
[2, 63] |
καὶ
οὗτοι,
ἐπὶ
τὰ
ἕτερα
|
ἁλέες |
ἑστᾶσι.
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
ἐὸν |
[2, 94] |
μὲν
τοὺς
ἰχθύας
οὕτω
ἔχει.
|
~ἀλείφατι |
δὲ
χρέωνται
Αἰγυπτίων
οἱ
περὶ |
[2, 87] |
κλυστῆρας
πλήσωνται
τοῦ
ἀπὸ
κέδρου
|
ἀλείφατος |
γινομένου,
ἐν
ὦν
ἔπλησαν
τοῦ |
[2, 113] |
τὰ
περὶ
Ἑλένην
γενέσθαι
ὧδε.
|
Ἀλέξανδρον |
ἁρπάσαντα
Ἑλένην
ἐκ
Σπάρτης
ἀποπλέειν |
[2, 115] |
ταῦτα
ὁ
Θῶνις
συλλαμβάνει
τὸν
|
Ἀλέξανδρον |
καὶ
τὰς
νέας
αὐτοῦ
κατίσχει, |
[2, 115] |
ἀνακομισθέντων
δὲ
πάντων,
εἰρώτα
τὸν
|
Ἀλέξανδρον |
ὁ
Πρωτεὺς
τίς
εἴη
καὶ |
[2, 120] |
μὲν
οὐδὲ
ἡ
βασιληίη
ἐς
|
Ἀλέξανδρον |
περιήιε,
ὥστε
γέροντος
Πριάμου
ἐόντος |
[2, 117] |
εἴρηται
ὡς
τριταῖος
ἐκ
Σπάρτης
|
Ἀλέξανδρος |
ἀπίκετο
ἐς
τὸ
Ἴλιον
ἄγων |
[2, 120] |
τῇ
πόλι
κινδυνεύειν
ἐβούλοντο,
ὅκως
|
Ἀλέξανδρος |
Ἑλένῃ
συνοικέῃ.
εἰ
δέ
τοι |
[2, 116] |
ἔργα
γυναικῶν
Σιδονίων,
τὰς
αὐτὸς
|
Ἀλέξανδρος |
θεοειδής
ἤγαγε
Σιδονίηθεν,
ἐπιπλὼς
εὐρέα |
[2, 118] |
χρήματα
τά
οἱ
οἴχετο
κλέψας
|
Ἀλέξανδρος, |
τῶν
τε
ἀδικημάτων
δίκας
αἰτέειν? |
[2, 113] |
ἀπ?
ἀρχῆς?
τοῦ
ὦν
δὴ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἀπιστέαται
θεράποντες
πυθόμενοι
τὸν
περὶ |
[2, 113] |
ἱζόμενοι
τοῦ
θεοῦ
κατηγόρεον
τοῦ
|
Ἀλεξάνδρου, |
βουλόμενοι
βλάπτειν
αὐτόν,
πάντα
λόγον |
[2, 115] |
Ἑλένην
λάβοι?
πλανωμένου
δὲ
τοῦ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἐν
τῷ
λόγῳ
καὶ
οὐ |
[2, 120] |
ἤτοι
ἑκόντος
γε
ἢ
ἀέκοντος
|
Ἀλεξάνδρου. |
οὐ
γὰρ
δὴ
οὕτω
γε |
[2, 116] |
ὅτι
ἠπίστατο
τὴν
ἐς
Αἴγυπτον
|
Ἀλεξάνδρου |
πλάνην?
ὁμουρέει
γὰρ
ἡ
Συρίη |
[2, 116] |
ἄλλῃ
ἀνεπόδισε
ἑωυτόν)
πλάνην
τὴν
|
Ἀλεξάνδρου, |
ὡς
ἀπηνείχθη
ἄγων
Ἑλένην
τῇ |
[2, 63] |
τιμωρέοντες
τῷ
θεῷ
παίουσι
αὐτοὺς
|
ἀλεξομένους. |
ἐνθαῦτα
μάχη
ξύλοισι
καρτερὴ
γίνεται |
[2, 120] |
ἀποδοῦναι,
οὐδὲ
λέγουσι
αὐτοῖσι
τὴν
|
ἀληθείην |
ἐπίστευον
οἱ
Ἕλληνες,
ὡς
μὲν |
[2, 115] |
λόγῳ
καὶ
οὐ
λέγοντος
τὴν
|
ἀληθείην, |
ἤλεγχον
οἱ
γενόμενοι
ἱκέται,
ἐξηγεύμενοι |
[2, 119] |
ἐς
τὴν
Μέμφιν,
εἴπας
τὴν
|
ἀληθείην |
τῶν
πρηγμάτων,
καὶ
ξεινίων
ἤντησε |
[2, 106] |
εἰκάζουσί
μιν
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
|
ἀληθείης |
ἀπολελειμμένοι.
~τοῦτον
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον |
[2, 174] |
φῶρα
εἶναι,
τούτων
δὲ
ὡς
|
ἀληθέων |
θεῶν
ἐόντων
καὶ
ἀψευδέα
μαντήια |
[2, 156] |
τέθηπα
δὲ
ἀκούων
εἰ
νῆσος
|
ἀληθέως |
ἐστὶ
πλωτή.
ἐν
δὲ
ὦν |
[2, 56] |
περὶ
αὐτῶν
γνώμην
τήνδε?
εἰ
|
ἀληθέως |
οἱ
Φοίνικες
ἐξήγαγον
τὰς
ἱρὰς |
[2, 178] |
δὲ
Ρόδος
καὶ
Κνίδος
καὶ
|
Ἁλικαρνησσὸς |
καὶ
Φάσηλις,
Αἰολέων
δὲ
ἡ |
[2, 45] |
πρὸς
τῷ
βωμῷ
κατάρχοντο,
ἐς
|
ἀλκὴν |
τραπόμενον
πάντας
σφέας
καταφονεῦσαι.
ἐμοὶ |
[2, 102] |
καταστρεφόμενος.
ὁτέοισι
μέν
νυν
αὐτῶν
|
ἀλκίμοισι |
ἐνετύγχανε
καὶ
δεινῶς
γλιχομένοισι
περὶ |
[2, 43] |
γονέες
ἀμφότεροι
ἦσαν
Ἀμφιτρύων
καὶ
|
Ἀλκμήνη |
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
ἀπ?
Αἰγύπτου, |
[2, 145] |
ἐς
ἐμέ,
Ἡρακλέι
δὲ
τῷ
|
Ἀλκμήνης |
κατὰ
εἰνακόσια
ἔτεα?
Πανὶ
δὲ |
[2, 117] |
Ὁμήρου
τὰ
Κύπρια
ἔπεα
ἐστὶ
|
ἀλλ? |
ἄλλου
τινός.
ἐν
μὲν
γὰρ |
[2, 108] |
τῷ
ποταμῷ
ἔκτηντο
τὰς
πόλις
|
ἀλλ? |
ἀναμέσους,
οὗτοι,
ὅκως
τε
ἀπίοι |
[2, 115] |
μάλα
ταῦτά
τοι
οὐκ
ἤρκεσε,
|
ἀλλ? |
ἀναπτερώσας
αὐτὴν
οἴχεαι
ἔχων
ἐκκλέψας. |
[2, 165] |
τούτων
βαναυσίης
οὐδεὶς
δεδάηκε
οὐδέν,
|
ἀλλ? |
ἀνέωνται
ἐς
τὸ
μάχιμον.
~καλασιρίων |
[2, 51] |
ποιεῦντες
οὐκ
ἀπ?
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι,
|
ἀλλ? |
ἀπὸ
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν
Ἑλλήνων |
[2, 69] |
οἱ
κροκόδειλοι,
τοῖσι
δὲ
οὔ,
|
ἀλλ? |
ἅτε
πολεμίους
περιέπουσι?
οἱ
δὲ |
[2, 115] |
χρήματα
οὔ
τοι
προήσω
ἀπάγεσθαι,
|
ἀλλ? |
αὐτὰ
ἐγὼ
τῷ
Ἕλληνι
ξείνῳ |
[2, 138] |
διώρυχες
ἐσέχουσι
οὐ
συμμίσγουσαι
ἀλλήλῃσι,
|
ἀλλ? |
ἄχρι
τῆς
ἐσόδου
τοῦ
ἱροῦ |
[2, 160] |
ἀγωνιζομένῳ
προσθήσονται,
ἀδικέοντες
τὸν
ξεῖνον.
|
ἀλλ? |
εἰ
δὴ
βούλονται
δικαίως
τιθέναι |
[2, 118] |
Ἑλένην
μηδὲ
τὰ
ἐπικαλεύμενα
χρήματα,
|
ἀλλ? |
εἶναι
αὐτὰ
πάντα
ἐν
Αἰγύπτῳ, |
[2, 42] |
δὲ
κριοὺς
οὐ
θύουσι
Θηβαῖοι,
|
ἀλλ? |
εἰσί
σφι
ἱροὶ
διὰ
τοῦτο. |
[2, 47] |
ἐθέλει
οὐδ?
ἄγεσθαι
ἐξ
αὐτῶν,
|
ἀλλ? |
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
συβῶται
καὶ |
[2, 49] |
θυσίης
ταύτης
οὐκ
εἶναι
ἀδαὴς
|
ἀλλ? |
ἔμπειρος.
Ἕλλησι
γὰρ
δὴ
Μελάμπους |
[2, 132] |
δὲ
ἡ
βοῦς
οὐκ
ὀρθὴ
|
ἀλλ? |
ἐν
γούνασι
κειμένη,
μέγαθος
δὲ |
[2, 172] |
εἰ
γὰρ
πρότερον
εἶναι
δημότης,
|
ἀλλ? |
ἐν
τῷ
παρεόντι
εἶναι
αὐτῶν |
[2, 14] |
ἄλλοι
ἄνθρωποι
περὶ
λήιον
πονέουσι,
|
ἀλλ? |
ἐπεάν
σφι
ὁ
ποταμὸς
αὐτόματος |
[2, 89] |
κάρτα
καὶ
λόγου
πλεῦνος
γυναῖκες?
|
ἀλλ? |
ἐπεὰν
τριταῖαι
ἢ
τεταρταῖαι
γένωνται, |
[2, 130] |
ἡ
βοῦς
γῇ
οὐκ
ἐκρύφθη,
|
ἀλλ? |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦν |
[2, 49] |
πάντα
συλλαβὼν
τὸν
λόγον
ἔφηνε,
|
ἀλλ? |
οἱ
ἐπιγενόμενοι
τούτῳ
σοφισταὶ
μεζόνως |
[2, 17] |
Βουκολικὸν
οὐκ
ἰθαγενέα
στόματα
ἐστὶ
|
ἀλλ? |
ὀρυκτά.
~μαρτυρέει
δέ
μοι
τῇ |
[2, 8] |
πολλὸν
χωρίον
ὡς
εἶναι
Αἰγύπτου,
|
ἀλλ? |
ὅσον
τε
ἡμερέων
τεσσέρων
καὶ |
[2, 120] |
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
πᾶσι
Τρωσί.
|
ἀλλ? |
οὐ
γὰρ
εἶχον
Ἑλένην
ἀποδοῦναι, |
[2, 116] |
Ὅμηρος
τὸν
λόγον
τοῦτον
πυθέσθαι?
|
ἀλλ? |
οὐ
γὰρ
ὁμοίως
ἐς
τὴν |
[2, 134] |
Ἄμασιν
βασιλεύοντα
ἦν
ἀκμάζουσα
Ροδῶπις,
|
ἀλλ? |
οὐ
κατὰ
τοῦτον.
ἔτεσι
γὰρ |
[2, 13] |
πᾶσα
ἡ
χώρη
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἀλλ? |
οὐ
ποταμοῖσι
ἄρδεται
κατά
περ |
[2, 15] |
ἰέναι,
τίνα
γλῶσσαν
πρώτην
ἀπήσουσι.
|
ἀλλ? |
οὔτε
Αἰγυπτίους
δοκέω
ἅμα
τῷ |
[2, 64] |
αὐτὸν
πρότερον,
οὐ
περιορᾶν
παριέναι
|
ἀλλὰ |
ἀπερύκειν,
τὸν
δὲ
ἐξ
ἄλλης |
[2, 36] |
τὴν
ζόην
ὄνειδος
μέγιστον
ἐστί,
|
ἀλλὰ |
ἀπὸ
ὀλυρέων
ποιεῦνται
σιτία,
τὰς |
[2, 13] |
ἐθελήσει
σφι
ὕειν
ὁ
θεὸς
|
ἀλλὰ |
αὐχμῷ
διαχρᾶσθαι,
λιμῷ
οἱ
Ἕλληνες |
[2, 139] |
ἀνθρώπων
λάβοι?
οὔκων
ποιήσειν
ταῦτα,
|
ἀλλὰ |
γάρ
οἱ
ἐξεληλυθέναι
τὸν
χρόνον, |
[2, 97] |
κατὰ
τὰ
ῥέεθρα
τοῦ
ποταμοῦ
|
ἀλλὰ |
διὰ
μέσου
τοῦ
πεδίου.
ἐς |
[2, 83] |
μαντηίαι
σφι
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι,
|
ἀλλὰ |
διάφοροι
εἰσί.
~ἡ
δὲ
ἰητρικὴ |
[2, 120] |
ἐπ?
ἐκείνῳ
τὰ
πρήγματα
εἶναι,
|
ἀλλὰ |
Ἕκτωρ
καὶ
πρεσβύτερος
καὶ
ἀνὴρ |
[2, 43] |
τὸ
οὔνομα
Αἰγύπτιοι
τοῦ
Ἡρακλέος,
|
ἀλλὰ |
Ἕλληνες
μᾶλλον
παρ?
Αἰγυπτίων
καὶ |
[2, 20] |
μοῦνος
ποταμῶν
πάντων
οὐ
παρέχεται.
|
~ἀλλὰ |
Ἑλλῄνων
μὲν
τινὲς
ἐπίσημοι
βουλόμενοι |
[2, 140] |
οὐδεὶς
πρότερον
ἐδυνάσθη
Ἀμυρταίου
ἐξευρεῖν,
|
ἀλλὰ |
ἔτεα
ἐπὶ
πλέω
ἢ
ἑπτακόσια |
[2, 41] |
θηλέας
οὔ
σφι
ἔξεστι
θύειν,
|
ἀλλὰ |
ἱραί
εἰσι
τῆς
Ἴσιος?
τὸ |
[2, 62] |
οὐκ
ἐν
Σάι
μούνῃ
καίεται
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀνὰ
πᾶσαν
Αἴγυπτον.
ὅτευ |
[2, 115] |
οὐδὲ
ταῦτά
τοι
μοῦνα
ἤρκεσε,
|
ἀλλὰ |
καὶ
οἰκία
τοῦ
ξείνου
κεραΐσας |
[2, 37] |
τῶν
οἰκηίων
τρίβουσι
οὔτε
δαπανῶνται,
|
ἀλλὰ |
καὶ
σιτία
σφι
ἐστὶ
ἱρὰ |
[2, 128] |
οὐ
κάρτα
θέλουσι
Αἰγύπτιοι
ὀνομάζειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
πυραμίδας
καλέουσι
ποιμένος |
[2, 19] |
πληθύῃ,
οὐ
μοῦνον
τὸ
Δέλτα
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦ
Λιβυκοῦ
τε
λεγομένου |
[2, 133] |
ἱρὰ
καὶ
θεῶν
οὐ
μεμνημένοι
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
φθείροντες,
ἐβίωσαν |
[2, 68] |
οὐδὲ
κινέει
τὴν
κάτω
γνάθον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦτο
μοῦνον
θηρίων
τὴν |
[2, 25] |
ἀποπέμπεσθαι
τοῦ
Νείλου
ὁ
ἥλιος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὑπολείπεσθαι
περὶ
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου |
[2, 75] |
χώρης
οὐ
παριέναι
τοὺς
ὄφις
|
ἀλλὰ |
κατακτείνειν.
καὶ
τὴν
ἶβιν
διὰ |
[2, 117] |
τόδε
τὸ
χωρίον
οὐκ
ἥκιστα
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
δηλοῖ
ὅτι
οὐκ
Ὁμήρου |
[2, 43] |
τευ
δαίμονος,
τούτων
οὐκ
ἥκιστα
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
ἔμελλον
μνήμην
ἕξειν,
εἴ |
[2, 175] |
τὸ
δὲ
οὐκ
ἥκιστα
αὐτῶν
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
θωμάζω,
ἔστι
τόδε?
οἴκημα |
[2, 12] |
τὰ
παρὰ
θάλασσαν
Σύροι
νέμονται)
|
ἀλλὰ |
μελάγγαιόν
τε
καὶ
καταρρηγνυμένην,
ὥστε |
[2, 150] |
ὄρυγμα
γενέσθαι,
πλὴν
οὐ
νυκτὸς
|
ἀλλὰ |
μετ?
ἡμέρην
ποιεύμενον?
ὀρύσσοντας
γὰρ |
[2, 90] |
τῶν
προσηκόντων
οὔτε
τῶν
φίλων,
|
ἀλλά |
μιν
αἱ
ἱρέες
αὐτοὶ
τοῦ |
[2, 46] |
οὔτι
τοιοῦτον
νομίζοντες
εἶναί
μιν
|
ἀλλὰ |
ὁμοῖον
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι?
ὅτευ |
[2, 37] |
ὃ
μὲν
ὃ
δ?
οὔ,
|
ἀλλὰ |
πάντες.
εἵματα
δὲ
λίνεα
φορέουσι |
[2, 97] |
πλόος?
ἔστι
δὲ
οὐδ?
οὗτος,
|
ἀλλὰ |
παρὰ
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα |
[2, 162] |
Ἄμασιν,
οὐδένα
λόγον
αὐτῷ
δόντα
|
ἀλλὰ |
περιθύμως
ἔχοντα
περιταμεῖν
προστάξαι
αὐτοῦ |
[2, 37] |
οὐκ
εἷς
ἑκάστου
τῶν
θεῶν
|
ἀλλὰ |
πολλοί,
τῶν
εἷς
ἐστι
ἀρχιερεύς? |
[2, 166] |
τούτοισι
ἔξεστι
τέχνην
ἐπασκῆσαι
οὐδεμίαν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἐπασκέουσι
μοῦνα, |
[2, 32] |
ἡ
χώρη
αὕτη
ὑπὸ
καύματος.
|
~ἀλλὰ |
τάδε
μὲν
ἤκουσα
ἀνδρῶν
Κυρηναίων |
[2, 43] |
ἐξεπιστέατο
Αἰγύπτιοι
ἢ
τοῦ
Ἡρακλέος.
|
ἀλλά |
τις
ἀρχαῖος
ἐστὶ
θεὸς
Αἰγυπτίοισι |
[2, 76] |
πτίλα
δὲ
οὐ
πτερωτὰ
φορέει
|
ἀλλὰ |
τοῖσι
τῆς
νυκτερίδος
πτεροῖσι
μάλιστά |
[2, 104] |
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
ἕτεροι
τοιοῦτοι?
|
ἀλλὰ |
τοῖσιδε
καὶ
μᾶλλον,
ὅτι
μοῦνοι |
[2, 118] |
ὡς
οὐκ
ἐφαίνετο
ἡ
Ἑλένη,
|
ἀλλὰ |
τὸν
αὐτὸν
λόγου
τῷ
προτέρῳ |
[2, 29] |
δὲ
οὐδενὸς
οὐδὲν
ἐδυνάμην
πυθέσθαι.
|
ἀλλὰ |
τοσόνδε
μὲν
ἄλλο
ἐπὶ
μακρότατον |
[2, 104] |
Αἰγυπτίους
μιμέονται
κατὰ
τὰ
αἰδοῖα)
|
ἀλλὰ |
τῶν
ἐπιγινομένων
οὐ
περιτάμνουσι
τὰ |
[2, 93] |
μέντοι
γε
οὐκέτι
οἱ
αὐτοί,
|
ἀλλὰ |
τῶν
θηλέων
γίνεται
ἡ
ἡγεμονία? |
[2, 69] |
εἶναι.
καλέονται
δὲ
οὐ
κροκόδειλοι
|
ἀλλὰ |
χάμψαι?
κροκοδείλους
δὲ
Ἴωνες
ὠνόμασαν, |
[2, 82] |
ἱρὸς
λόγος
λεγόμενος.
~καὶ
τάδε
|
ἄλλα |
Αἰγυπτίοισι
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
μείς
τε |
[2, 45] |
ἐναγίζουσι.
~λέγουσι
δὲ
πολλὰ
καὶ
|
ἄλλα |
ἀνεπισκέπτως
οἱ
Ἕλληνες,
εὐήθης
δὲ |
[2, 79] |
ἀείδουσι,
ὥστε
πολλὰ
μὲν
καὶ
|
ἄλλα |
ἀποθωμάζειν
με
τῶν
περὶ
Αἴγυπτον |
[2, 129] |
τῆς
δίκης
παρ?
ἑωυτοῦ
διδόντα
|
ἄλλα |
ἀποπιμπλάναι
αὐτοῦ
τὸν
θυμόν.
ἐόντι |
[2, 112] |
Ἀφροδίτης
ἐπώνυμον
ἐστί?
ὅσα
γὰρ
|
ἄλλα |
Ἀφροδίτης
ἱρά
ἐστι,
οὐδαμῶς
ξείνης |
[2, 129] |
αἰνέουσι
μάλιστα
τοῦτον.
τά
τε
|
ἄλλα |
γάρ
μιν
κρίνειν
εὖ,
καὶ |
[2, 125] |
οὕτω
ἔχοντα
ταῦτα,
κόσα
οἰκὸς
|
ἄλλα |
δεδαπανῆσθαι
ἐστὶ
ἔς
τε
σίδηρον |
[2, 156] |
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες
συχνοὶ
καὶ
|
ἄλλα |
δένδρεα
καὶ
καρποφόρα
καὶ
ἄφορα |
[2, 168] |
ὦν
τάδε
πάρεξ
τῶν
ἀρουρέων
|
ἄλλα |
ἐδίδοτο
ἐπ?
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ,
ὀπτοῦ |
[2, 3] |
τοσαῦτα
ἔλεγον,
ἤκουσα
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
ἐν
Μέμφι
ἐλθὼν
ἐς
λόγους |
[2, 92] |
εὐτελείην
τῶν
σιτίων
τάδε
σφι
|
ἄλλα |
ἐξεύρηται.
ἐπεὰν
πλήρης
γένηται
ὁ |
[2, 92] |
οἱ
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
καὶ
γυναικὶ
μιῇ
ἕκαστος
αὐτῶν |
[2, 131] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
τά
τε
|
ἄλλα |
καὶ
δὴ
καὶ
τὰ
περὶ |
[2, 137] |
Βουβάστιος
ἀξιαπηγητότατον?
μέζω
μὲν
γὰρ
|
ἄλλα |
καὶ
πολυδαπανώτερα
ἐστὶ
ἱρά,
ἡδονὴ |
[2, 127] |
διαχρᾶσθαι
τῷ
ἑτέρῳ
τά
τε
|
ἄλλα |
καὶ
πυραμίδα
ποιῆσαι,
ἐς
μὲν |
[2, 132] |
~ἡ
δὲ
βοῦς
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
κατακέκρυπται
φοινικέῳ
εἵματι,
τὸν
αὐχένα |
[2, 47] |
ἔπειτα
καταγίζει
πυρί?
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
κρέα
σιτέονται
ἐν
τῇ
πανσελήνῳ |
[2, 92] |
κατὰ
μῆλον.
ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
κρίνεα
ῥόδοισι
ἐμφερέα,
ἐν
τῷ |
[2, 64] |
ἀνθρώπους
εἶναι
κατά
περ
τὰ
|
ἄλλα |
κτήνεα?
καὶ
γὰρ
τὰ
ἄλλα |
[2, 64] |
ἄλλα
κτήνεα?
καὶ
γὰρ
τὰ
|
ἄλλα |
κτήνεα
ὁρᾶν
καὶ
ὀρνίθων
γένεα |
[2, 15] |
καὶ
ἐς
Κάνωβον,
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
λεγόντων
τῆς
Αἰγύπτου
τὰ
μὲν |
[2, 37] |
οὐκ
ἔξεστι
λαβεῖν
οὐδὲ
ὑποδήματα
|
ἄλλα. |
λοῦνται
δὲ
δὶς
τῆς
ἡμέρης |
[2, 95] |
οἰκέουσι
τάδε
ἀντὶ
τῶν
πύργων
|
ἄλλα |
μεμηχάνηται?
πᾶς
ἀνὴρ
αὐτῶν
ἀμφίβληστρον |
[2, 100] |
καινοῦν
τῷ
λόγῳ,
νόῳ
δὲ
|
ἄλλα |
μηχανᾶσθαι?
καλέσασαν
δέ
μιν
Αἰγυπτίων |
[2, 68] |
μεστὸν
βδελλέων.
τὰ
μὲν
δὴ
|
ἄλλα |
ὄρνεα
καὶ
θηρία
φεύγει
μιν, |
[2, 77] |
ὠμὰ
σιτέονται
προταριχεύσαντες.
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
ὅσα
ἢ
ὀρνίθων
ἢ
ἰχθύων |
[2, 65] |
δὲ
θρησκεύουσι
περισσῶς
τά
τε
|
ἄλλα |
περὶ
τὰ
ἱρὰ
καὶ
δὴ |
[2, 51] |
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν
νυν
καὶ
|
ἄλλα |
πρὸς
τούτοισι,
τὰ
ἐγὼ
φράσω, |
[2, 48] |
πάντα
Ἕλλησι?
ἀντὶ
δὲ
φαλλῶν
|
ἄλλα |
σφι
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
ὅσον
τε |
[2, 154] |
τοὺς
χώρους
δίδωσι
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
τὰ
ὑπέσχετο
πάντα
ἀπέδωκε.
καὶ |
[2, 172] |
οὐκ
ἀγνωμοσύνῃ
προσηγάγετο.
ἦν
οἱ
|
ἄλλα |
τε
ἀγαθὰ
μυρία,
ἐν
δὲ |
[2, 111] |
ἀποφυγὼν
τὴν
πάθην
τῶν
ὀφθαλμῶν
|
ἄλλα |
τε
ἀνὰ
τὰ
ἱρὰ
πάντα |
[2, 141] |
Αἰγυπτίων
ὡς
οὐδὲν
δεησόμενον
αὐτῶν,
|
ἄλλα |
τε
δὴ
ἄτιμα
ποιεῦντα
ἐς |
[2, 79] |
νόμοισι
ἄλλον
οὐδένα
ἐπικτῶνται?
τοῖσι
|
ἄλλα |
τε
ἐπάξια
ἐστὶ
νόμιμα,
καὶ |
[2, 178] |
~φιλέλλην
δὲ
γενόμενος
ὁ
Ἄμασις
|
ἄλλα |
τε
ἐς
Ἑλλήνων
μετεξετέρους
ἀπεδέξατο, |
[2, 110] |
τῷ
Αἰγυπτίῳ?
Σέσωστριν
μὲν
γὰρ
|
ἄλλα |
τε
καταστρέψασθαι
ἔθνεα
οὐκ
ἐλάσσω |
[2, 2] |
Μέμφι
ἤκουον?
Ἕλληνες
δὲ
λέγουσι
|
ἄλλα |
τε
μάταια
πολλὰ
καὶ
ὡς |
[2, 32] |
ἀνδρῶν
δυναστέων
παῖδας
ὑβριστάς,
τοὺς
|
ἄλλα |
τε
μηχανᾶσθαι
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
καὶ |
[2, 49] |
συστῆσαι
καὶ
πυθόμενον
ἀπ?
Αἰγύπτου
|
ἄλλα |
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι
Ἕλλησι
καὶ |
[2, 43] |
τοὔνομα
Ἡρακλέα,
πολλά
μοι
καὶ
|
ἄλλα |
τεκμήρια
ἐστὶ
τοῦτο
οὕτω
ἔχειν, |
[2, 97] |
πόντῳ
νήσοισι?
τὰ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλα |
τῆς
Αἰγύπτου
πέλαγος
γίνεται,
αἱ |
[2, 13] |
τῆς
Μοίριος
οἰκέοντες
τά
τε
|
ἄλλα |
χωρία
καὶ
τὸ
καλεόμενον
Δέλτα, |
[2, 178] |
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι?
ὅσαι
δὲ
|
ἄλλαι |
πόλιες
μεταποιεῦνται,
οὐδέν
σφι
μετεὸν |
[2, 41] |
Προσωπίτιδι
νήσῳ
ἔνεισι
μὲν
καὶ
|
ἄλλαι |
πόλιες
συχναί,
ἐκ
τῆς
δὲ |
[2, 148] |
τῶν
παστάδων
καὶ
ἐς
αὐλὰς
|
ἄλλας |
ἐκ
τῶν
οἰκημάτων.
ὀροφὴ
δὲ |
[2, 148] |
ἐς
παστάδας,
ἐς
στέγας
τε
|
ἄλλας |
ἐκ
τῶν
παστάδων
καὶ
ἐς |
[2, 41] |
πόλιος
πλανῶνται
πολλοὶ
ἄλλοι
ἐς
|
ἄλλας |
πόλις,
ἀνορύξαντες
δὲ
τὰ
ὀστέα |
[2, 37] |
ψυχρῷ
καὶ
δὶς
ἑκάστης
νυκτός,
|
ἄλλας |
τε
θρησκηίας
ἐπιτελέουσι
μυρίας
ὡς |
[2, 151] |
ἑλέων
ὁρμώμενον
μὴ
ἐπιμίσγεσθαι
τῇ
|
ἄλλῃ |
Αἰγύπτῳ.
~τὸν
δὲ
Ψαμμήτιχον
τοῦτον |
[2, 116] |
ἐποίησε
ἐν
Ἰλιάδι
καὶ
οὐδαμῇ
|
ἄλλῃ |
ἀνεπόδισε
ἑωυτόν)
πλάνην
τὴν
Ἀλεξάνδρου, |
[2, 13] |
δή
σφι
ἐστὶ
ὕδατος
οὐδεμία
|
ἄλλη |
ἀποστροφὴ
ὅτι
μὴ
ἐκ
τοῦ |
[2, 169] |
τὰ
δένδρεα
μεμιμημένοισι
καὶ
τῇ
|
ἄλλῃ |
δαπάνῃ?
ἔσω
δὲ
ἐν
τῇ |
[2, 47] |
ἂν
τὰ
ἱρὰ
θύσωσι,
ἐν
|
ἄλλῃ |
δὲ
ἡμέρῃ
οὐκ
ἂν
ἔτι |
[2, 30] |
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
Πηλουσίῃσι
|
ἄλλη |
δὲ)
πρὸς
Ἀραβίων
τε
καὶ |
[2, 73] |
ἐς
αὐτὸ
ἐντιθέναι,
σμύρνῃ
δὲ
|
ἄλλῃ |
ἐμπλάσσειν
τοῦτο
κατ?
ὅ
τι |
[2, 30] |
καὶ
ἐν
Μαρέῃ
πρὸς
Λιβύης
|
ἄλλη. |
ἔτι
δὲ
ἐπ?
ἐμεῦ
καὶ |
[2, 92] |
ἐξ
ὧν
ὁ
καρπὸς
ἐν
|
ἄλλῃ |
κάλυκι
παραφυομένῃ
ἐκ
τῆς
ῥίζης |
[2, 79] |
ἐστὶ
καὶ
ἐν
Κύπρῳ
καὶ
|
ἄλλῃ, |
κατὰ
μέντοι
ἔθνεα
οὔνομα
ἔχει, |
[2, 36] |
ἱρέες
τῶν
θεῶν
τῇ
μὲν
|
ἄλλῃ |
κομέουσι,
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται. |
[2, 35] |
ὅτι
πλεῖστα
θωμάσια
ἔχει
ἢ
|
ἄλλη |
πᾶσα
χώρη
καὶ
ἔργα
λόγου |
[2, 40] |
τῶν
ἱρῶν
καὶ
ἡ
καῦσις
|
ἄλλη |
περὶ
ἄλλο
ἱρόν
σφι
κατέστηκε? |
[2, 116] |
ἄγων
Ἑλένην
τῇ
τε
δὴ
|
ἄλλῃ |
πλαζόμενος
καὶ
ὡς
ἐς
Σιδῶνα |
[2, 63] |
ἱρὰ
κατά
περ
καὶ
τῇ
|
ἄλλῃ |
ποιεῦσι?
εὖτ?
ἂν
δὲ
γίνηται |
[2, 138] |
Νείλου
διώρυχες
ἐσέχουσι
οὐ
συμμίσγουσαι
|
ἀλλήλῃσι, |
ἀλλ?
ἄχρι
τῆς
ἐσόδου
τοῦ |
[2, 148] |
μὲν
εἰσὶ
αὐλαὶ
κατάστεγοι,
ἀντίπυλοι
|
ἀλλήλῃσι, |
ἓξ
μὲν
πρὸς
βορέω
ἓξ |
[2, 58] |
Αἰγυπτίῃσι
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
|
ἀλλήλῃσι |
τυγχάνουσι
ἐοῦσαι.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 105] |
καὶ
ἡ
γλῶσσα
ἐμφερής
ἐστι
|
ἀλλήλοισι. |
λίνον
δὲ
τὸ
μὲν
Κολχικὸν |
[2, 11] |
φέροντα
ἐπὶ
Συρίης,
σχεδὸν
μὲν
|
ἀλλήλοισι |
συντετραίνοντας
τοὺς
μυχούς,
ὀλίγον
δέ |
[2, 80] |
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται?
ἀντὶ
τοῦ
προσαγορεύειν
|
ἀλλήλους |
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι
προσκυνέουσι
κατιέντες |
[2, 147] |
νόμοισι
τοῖσιδε
χρεώμενοι,
μήτε
καταιρέειν
|
ἀλλήλους |
μήτε
πλέον
τι
δίζησθαι
ἔχειν |
[2, 163] |
ἐγένοντο
ἀμφότεροι
καὶ
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
|
ἀλλήλων. |
~ἔστι
δὲ
Αἰγυπτίων
ἑπτὰ
γένεα, |
[2, 47] |
οἱ
συβῶται
καὶ
ἄγονται
ἐξ
|
ἀλλήλων. |
τοῖσι
μέν
νυν
ἄλλοισι
θεοῖσι |
[2, 154] |
Ψαμμήτιχος
δίδωσι
χώρους
ἐνοικῆσαι
ἀντίους
|
ἀλλήλων, |
τοῦ
Νείλου
τὸ
μέσον
ἔχοντος, |
[2, 48] |
ἀποδομένῳ
τῶν
συβωτέων.
τὴν
δὲ
|
ἄλλην |
ἀνάγουσι
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
οἱ) |
[2, 60] |
δὲ
πλέοντες
κατά
τινα
πόλιν
|
ἄλλην |
γένωνται,
ἐγχρίμψαντες
τὴν
βᾶριν
τῇ |
[2, 37] |
λινέην
μούνην
καὶ
ὑποδήματα
βύβλινα?
|
ἄλλην |
δέ
σφι
ἐσθῆτα
οὐκ
ἔξεστι |
[2, 136] |
προπύλαια
τύπους
τε
ἐγγεγλυμμένους
καὶ
|
ἄλλην |
ὄψιν
οἰκοδομημάτων
μυρίην,
ἐκεῖνα
δὲ |
[2, 106] |
δὲ
ἀριστερῇ
τόξα,
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
σκευὴν
ὡσαύτως?
καὶ
γὰρ
Αἰγυπτίην |
[2, 115] |
ἐκ
τῆς
ἐμῆς
γῆς
ἐς
|
ἄλλην |
τινὰ
μετορμίζεσθαι,
εἰ
δὲ
μή, |
[2, 125] |
τὸν
δεύτερον
εἵλκετο
στοῖχον
ἐπ?
|
ἄλλης |
μηχανῆς?
ὅσοι
γὰρ
δὴ
στοῖχοι |
[2, 64] |
ἀλλὰ
ἀπερύκειν,
τὸν
δὲ
ἐξ
|
ἄλλης |
πόλιος
ἀγαγόμενον
ἀνθρώπους
τούς
τε |
[2, 181] |
οἷός
τε
ἐγίνετο,
τῇσι
δὲ
|
ἄλλῃσι |
γυναιξὶ
ἐχρᾶτο.
ἐπείτε
δὲ
πολλὸν |
[2, 47] |
τοὺς
ὗς
ἐν
μὲν
τῇσι
|
ἄλλῃσι |
ὁρτῇσι
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ
ταύτῃ |
[2, 42] |
τὤγαλμα
τοῦ
Διός,
καὶ
ἔπειτα
|
ἄλλο |
ἄγαλμα
Ἡρακλέος
προσάγουσι
πρὸς
αὐτό. |
[2, 80] |
γενέσθαι.
~συμφέρονται
δὲ
καὶ
τόδε
|
ἄλλο |
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι?
οἱ |
[2, 105] |
τὰ
αἰδοῖα.
~φέρε
νῦν
καὶ
|
ἄλλο |
εἴπω
περὶ
τῶν
Κόλχων,
ὡς |
[2, 29] |
ἐδυνάμην
πυθέσθαι.
ἀλλὰ
τοσόνδε
μὲν
|
ἄλλο |
ἐπὶ
μακρότατον
ἐπυθόμην,
μέχρι
μὲν |
[2, 14] |
ἔχουσι
πόνους
οὔτε
σκάλλοντες
οὔτε
|
ἄλλο |
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
οἱ
ἄλλοι |
[2, 123] |
τοῦ
σώματος
δὲ
καταφθίνοντος
ἐς
|
ἄλλο |
ζῷον
αἰεὶ
γινόμενον
ἐσδύεται,
ἐπεὰν |
[2, 44] |
δὲ
ἐν
τῇ
Τύρῳ
καὶ
|
ἄλλο |
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἐπωνυμίην
ἔχοντος
Θασίου |
[2, 40] |
καὶ
ἡ
καῦσις
ἄλλη
περὶ
|
ἄλλο |
ἱρόν
σφι
κατέστηκε?
τὴν
δ? |
[2, 49] |
Ἑλλήνων
ἔλαβον
ἢ
τοῦτο
ἢ
|
ἄλλο |
κού
τι
νόμαιον.
πυθέσθαι
δέ |
[2, 37] |
ἡμέρης,
ἵνα
μήτε
φθεὶρ
μήτε
|
ἄλλο |
μυσαρὸν
μηδὲν
ἐγγίνηταί
σφι
θεραπεύουσι |
[2, 138] |
ἔχει.
πλὴν
τῆς
ἐσόδου
τὸ
|
ἄλλο |
νῆσος
ἐστί?
ἐκ
γὰρ
τοῦ |
[2, 63] |
κατακεχρυσωμένῳ
προεκκομίζουσι
τῇ
προτεραίῃ
ἐς
|
ἄλλο |
οἴκημα
ἱρόν.
οἱ
μὲν
δὴ |
[2, 179] |
παλαιὸν
μούνη
Ναύκρατις
ἐμπόριον
καὶ
|
ἄλλο |
οὐδὲν
Αἰγύπτου?
εἰ
δέ
τις |
[2, 8] |
πρὸς
Λιβύης
τῆς
Αἰγύπτου
ὄρος
|
ἄλλο |
πέτρινον
τείνει,
ἐν
τῷ
αἱ |
[2, 178] |
ἑωυτῶν
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός,
καὶ
|
ἄλλο |
Σάμιοι
Ἥρης
καὶ
Μιλήσιοι
Ἀπόλλωνος. |
[2, 179] |
δέ
τις
ἐς
τῶν
τι
|
ἄλλο |
στομάτων
τοῦ
Νείλου
ἀπίκοιτο,
χρῆν |
[2, 40] |
τράχηλον.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
τὸ
|
ἄλλο |
σῶμα
τοῦ
βοὸς
πιμπλᾶσι
ἄρτων |
[2, 14] |
παροιχομένου
χρόνου
ἐς
ὕψος
αὐξάνεσθαι,
|
ἄλλο |
τι
ἢ
οἱ
ταύτῃ
οἰκέοντες |
[2, 92] |
μὲν
ἄνω
αὐτῆς
ἀποτάμνοντες
ἐς
|
ἄλλο |
τι
τρέπουσι,
τὸ
δὲ
κάτω |
[2, 154] |
πρῶτοι
γὰρ
οὗτοι
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἀλλόγλωσσοι |
κατοικίσθησαν.
ἐξ
ὧν
δὲ
ἐξανέστησαν |
[2, 92] |
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
ἄλλα
καὶ |
[2, 91] |
ἀνθρώπων
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
|
ἄλλοι |
Αἰγύπτιοι
οὕτω
τοῦτο
φυλάσσουσι,
ἔστι |
[2, 100] |
δὲ
γυνὴ
ἐπιχωρίη,
οἱ
δὲ
|
ἄλλοι |
ἄνδρες
Αἰγύπτιοι.
τῇ
δὲ
γυναικὶ |
[2, 147] |
λέγουσι?
ὅσα
δὲ
οἵ
τε
|
ἄλλοι |
ἄνθρωποι
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες |
[2, 14] |
ἄλλο
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
οἱ
|
ἄλλοι |
ἄνθρωποι
περὶ
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ? |
[2, 35] |
ὑφαίνουσι?
ὑφαίνουσι
δὲ
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
ἄνω
τὴν
κρόκην
ὠθέοντες,
Αἰγύπτιοι |
[2, 151] |
ἔσπενδε.
κυνέας
δὲ
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
ἅπαντες
ἐφόρεόν
τε
βασιλέες
καὶ |
[2, 121] |
εἰρωτώμενον
τά
περ
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι, |
ἀπηγήσασθαι
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν
εἴη |
[2, 55] |
συνωμολόγεον
δέ
σφι
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
Δωδωναῖοι
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρόν. |
[2, 36] |
καὶ
τοὺς
κάλους
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
ἔξωθεν
προσδέουσι,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἔσωθεν. |
[2, 41] |
ταύτης
τῆς
πόλιος
πλανῶνται
πολλοὶ
|
ἄλλοι |
ἐς
ἄλλας
πόλις,
ἀνορύξαντες
δὲ |
[2, 166] |
τὸ
μάχιμον.
~καλασιρίων
δὲ
οἵδε
|
ἄλλοι |
νομοί
εἰσι,
Θηβαῖος,
Βουβαστίτης,
Ἀφθίτης, |
[2, 120] |
ἦν
ὁ
Πρίαμος
οὐδὲ
οἱ
|
ἄλλοι |
οἱ>
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι |
[2, 10] |
συμβληθῆναι
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
ἄλλοι |
ποταμοί,
οὐ
κατὰ
τὸν
Νεῖλον |
[2, 35] |
φύσιν
ἀλλοίην
παρεχομένῳ
ἢ
οἱ
|
ἄλλοι |
ποταμοί,
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν |
[2, 64] |
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλοι |
σχεδὸν
πάντες
ἄνθρωποι,
πλὴν
Αἰγυπτίων |
[2, 63] |
τοῦ
ἱροῦ
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ,
|
ἄλλοι |
τε
εὐχωλὰς
ἐπιτελέοντες
πλεῦνες
χιλίων |
[2, 35] |
ἑτεροίῳ
καὶ
τῷ
ποταμῷ
φύσιν
|
ἀλλοίην |
παρεχομένῳ
ἢ
οἱ
ἄλλοι
ποταμοί, |
[2, 71] |
Παπρημίτῃ
ἱροί
εἰσι,
τοῖσι
δὲ
|
ἄλλοισι |
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
ἱροί.
φύσιν
δὲ |
[2, 35] |
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε
καὶ |
[2, 36] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα
κήδεϊ
κεκάρθαι |
[2, 36] |
γενείῳ,
τέως
ἐξυρημένοι.
τοῖσι
μὲν
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα |
[2, 82] |
πλέω
σφι
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἅπασι
ἀνθρώποισι?
γενομένου
γὰρ
τέρατος |
[2, 80] |
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται.
τόδε
μέντοι
|
ἄλλοισι |
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται?
ἀντὶ
τοῦ |
[2, 43] |
σφι
θεοὶ
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν
εἴ |
[2, 47] |
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν
νυν
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι
θύειν
ὗς
οὐ
δικαιοῦσι |
[2, 46] |
εἶναί
μιν
ἀλλὰ
ὁμοῖον
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι?
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
τοιοῦτον |
[2, 176] |
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι
τοῖσι |
[2, 147] |
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
κατὰ
ταύτην
τὴν
χώρην
γενέσθαι, |
[2, 120] |
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ
καὶ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
πᾶσι
Τρωσί.
ἀλλ?
οὐ
γὰρ |
[2, 1] |
μέγα
πένθος
ἐποιήσατο
καὶ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
προεῖπε
πᾶσι
τῶν
ἦρχε
πένθος |
[2, 44] |
ἅγιον.
καὶ
εἶδον
πλουσίως
κατεσκευασμένον
|
ἄλλοισί |
τε
πολλοῖσι
ἀναθήμασι,
καὶ
ἐν |
[2, 125] |
οἰκοδόμεον
τὰ
ἔργα
τὸν
εἰρημένον,
|
ἄλλον |
δέ,
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ἐν |
[2, 136] |
μήτ?
ἐν
ἄλλῳ
μηδενί,
μήτε
|
ἄλλον |
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
ἀπογενόμενον
θάψαι. |
[2, 79] |
ποιεῦσι.
~πατρίοισι
δὲ
χρεώμενοι
νόμοισι
|
ἄλλον |
οὐδένα
ἐπικτῶνται?
τοῖσι
ἄλλα
τε |
[2, 90] |
θήκῃσι?
οὐδὲ
ψαῦσαι
ἔξεστι
αὐτοῦ
|
ἄλλον |
οὐδένα
οὔτε
τῶν
προσηκόντων
οὔτε |
[2, 121] |
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι
καὶ
|
ἄλλον |
τῶν
ἀσκῶν?
δαψιλέι
δὲ
τῷ |
[2, 155] |
τὸ
δὲ
καταστέγασμα
τῆς
ὀροφῆς
|
ἄλλος |
ἐπίκειται
λίθος,
ἔχων
τὴν
παρωροφίδα |
[2, 134] |
ἐφάνη,
Ἰάδμονος
δὲ
παιδὸς
παῖς
|
ἄλλος |
Ἰάδμων
ἀνείλετο.
οὕτω
καὶ
Αἴσωπος |
[2, 134] |
ποινὴν
τῆς
Αἰσώπου
ψυχῆς
ἀνελέσθαι,
|
ἄλλος |
μὲν
οὐδεὶς
ἐφάνη,
Ἰάδμονος
δὲ |
[2, 73] |
τοὺς
χηναλώπεκας.
~ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἄλλος |
ὄρνις
ἱρός,
τῷ
οὔνομα
φοῖνιξ. |
[2, 98] |
πόλις.
εἴη
δ?
ἂν
καὶ
|
ἄλλος |
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ
μέντοι
γε |
[2, 156] |
δὲ
τοῦ
λόγου
καὶ
οὐδενὸς
|
ἄλλου |
Αἰσχύλος
ὁ
Εὐφορίωνος
ἥρπασε
τὸ |
[2, 29] |
κατιεμένην
καταπειρητηρίην
ἐς
βυσσὸν
ἰέναι.
|
~ἄλλου |
δὲ
οὐδενὸς
οὐδὲν
ἐδυνάμην
πυθέσθαι. |
[2, 39] |
ἀπὸ
τούτου
τοῦ
νόμου
οὐδὲ
|
ἄλλου |
οὐδενὸς
ἐμψύχου
κεφαλῆς
γεύσεται
Αἰγυπτίων |
[2, 19] |
οὔτε
τι
τῶν
ἱρέων
οὔτε
|
ἄλλου |
οὐδενὸς
παραλαβεῖν
ἐδυνάσθην.
πρόθυμος
δὲ |
[2, 48] |
πολλῷ
τεῳ
ἔλασσον
ἐὸν
τοῦ
|
ἄλλου |
σώματος?
προηγέεται
δὲ
αὐλός,
αἳ |
[2, 117] |
τὰ
Κύπρια
ἔπεα
ἐστὶ
ἀλλ?
|
ἄλλου |
τινός.
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖσι |
[2, 146] |
ἔφη
ἄν
τις
καὶ
τούτους
|
ἄλλους |
ἄνδρας
γενομένους
ἔχειν
τὰ
ἐκείνων |
[2, 162] |
παρέσεσθαι
γὰρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ
|
ἄλλους |
ἄξειν.
τὸν
δὲ
Πατάρβημιν
ἔκ |
[2, 175] |
ἀνδρόσφιγγας
περιμήκεας
ἀνέθηκε,
λίθους
τε
|
ἄλλους |
ἐς
ἐπισκευὴν
ὑπερφυέας
τὸ
μέγαθος |
[2, 20] |
αἴτιοι
ἦσαν,
χρῆν
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι
ἐτησίῃσι
ἀντίοι |
[2, 1] |
ἐπὶ
δὲ
Αἴγυπτον
ἐποιέετο
στρατηλασίην
|
ἄλλους |
τε
παραλαβὼν
τῶν
ἦρχε
καὶ |
[2, 135] |
ποιησαμένη
τοῦτο
τὸ
μὴ
τυγχάνοι
|
ἄλλῳ |
ἐξευρημένον
καὶ
ἀνακείμενον
ἐν
ἱρῷ, |
[2, 30] |
πόλιος
πλέων
ἐν
ἴσῳ
χρόνῳ
|
ἄλλῳ |
ἥξεις
ἐς
τοὺς
αὐτομόλους
ἐν |
[2, 96] |
ἀπιεῖ
ἐπιφέρεσθαι,
τὸν
δὲ
λίθον
|
ἄλλῳ |
κάλῳ
ὄπισθε.
ἡ
μὲν
δὴ |
[2, 38] |
προκειμένων
σημηίων,
τὰ
ἐγὼ
ἐν
|
ἄλλῳ |
λόγῳ
ἐρέω?
κατορᾷ
δὲ
καὶ |
[2, 136] |
τῷ
πατρωίῳ
τάφῳ
μήτ?
ἐν
|
ἄλλῳ |
μηδενί,
μήτε
ἄλλον
μηδένα
τῶν |
[2, 130] |
δὲ
τῆς
βοὸς
ταύτης
ἐν
|
ἄλλῳ |
οἰκήματι
εἰκόνες
τῶν
παλλακέων
τῶν |
[2, 91] |
ὅ
τι
κεχωρίδαται
Αἰγυπτίων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀγῶνα
γυμνικὸν
τιθέντες,
ἔφασαν
τὸν |
[2, 29] |
ἡ
πόλις
εἶναι
μητρόπολις
τῶν
|
ἄλλων |
Αἰθιόπων.
οἱ
δ?
ἐν
ταύτῃ |
[2, 111] |
τὸν
ἑωυτῆς
ἄνδρα
μοῦνον
πεφοίτηκε,
|
ἄλλων |
ἀνδρῶν
ἐοῦσα
ἄπειρος.
καὶ
τὸν |
[2, 14] |
κομίζονται
ἐκ
γῆς
τῶν
τε
|
ἄλλων |
ἀνθρώπων
πάντων
καὶ
τῶν
λοιπῶν |
[2, 32] |
βασιλέι,
καί
κως
ἐκ
λόγων
|
ἄλλων |
ἀπικέσθαι
ἐς
λέσχην
περὶ
τοῦ |
[2, 101] |
ὅκως
ἀτιμώρητος
γένηται.
~τῶν
δὲ
|
ἄλλων |
βασιλέων
οὐ
γὰρ
ἔλεγον
οὐδεμίαν |
[2, 100] |
κατέλεγον
οἱ
ἱρέες
ἐκ
βύβλου
|
ἄλλων |
βασιλέων
τριηκοσίων
καὶ
τριήκοντα
οὐνόματα. |
[2, 66] |
αἳ
δὲ
στερισκόμεναι
τῶν
τέκνων,
|
ἄλλων |
δὲ
ἐπιθυμέουσαι,
οὕτω
δὴ
ἀπικνέονται |
[2, 52] |
τὰ
οὐνόματα
τῶν
θεῶν
τῶν
|
ἄλλων, |
Διονύσου
δὲ
ὕστερον
πολλῷ
ἐπύθοντο) |
[2, 160] |
ἔφασαν
καὶ
σφέων
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
ὁμοίως
τῷ
βουλομένῳ
ἐξεῖναι |
[2, 2] |
προτέρους
γενέσθαι
ἑωυτῶν,
τῶν
δὲ
|
ἄλλων |
ἑωυτούς.
Ψαμμήτιχος
δὲ
ὡς
οὐκ |
[2, 167] |
πάντας
τοὺς
βαρβάρους
ἀποτιμοτέρους
τῶν
|
ἄλλων |
ἡγημένους
πολιητέων
τοὺς
τὰς
τέχνας |
[2, 129] |
καὶ
βουλόμενον
περισσότερόν
τι
τῶν
|
ἄλλων |
θάψαι
τὴν
θυγατέρα,
ποιήσασθαι
βοῦν |
[2, 50] |
καὶ
Χαρίτων
καὶ
Νηρηίδων,
τῶν
|
ἄλλων |
θεῶν
Αἰγυπτίοισι
αἰεί
κοτε
τὰ |
[2, 146] |
τὰ
οὐνόματα
ἢ
τὰ
τῶν
|
ἄλλων |
θεῶν?
ἀπ?
οὗ
δὲ
ἐπύθοντο |
[2, 136] |
τοσοῦτον
ὅσον
ὁ
Ζεὺς
τῶν
|
ἄλλων |
θεῶν.
κοντῷ
γὰρ
ὑποτύπτοντες
ἐς |
[2, 86] |
τετριμμένης
καὶ
κασίης
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
θυμιημάτων,
πλὴν
λιβανωτοῦ,
πλήσαντες
συρράπτουσι |
[2, 40] |
λιβανωτοῦ
καὶ
σμύρνης
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
θυωμάτων,
πλήσαντες
δὲ
τούτων
καταγίζουσι, |
[2, 10] |
ἐγὼ
φράσαι
ἔχω
οὐνόματα
καὶ
|
ἄλλων |
καὶ
οὐκ
ἥκιστα
Ἀχελῴου,
ὃς |
[2, 104] |
δὲ
πρότερον
αὐτὸς
ἢ
ἀκούσας
|
ἄλλων |
λέγω.
ὡς
δέ
μοι
ἐν |
[2, 91] |
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἰπεῖν,
μηδ?
|
ἄλλων |
μηδαμὰ
μηδαμῶν
ἀνθρώπων
νομαίοισι.
οἱ |
[2, 101] |
μὲν
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι,
τῶν
δὲ
|
ἄλλων |
οὐδένα
οὐδέν.
~παραμειψάμενος
ὦν
τούτους |
[2, 77] |
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται
τῶν
τε
|
ἄλλων |
πάντων
καὶ
δὴ
καὶ
τῶν |
[2, 19] |
Νεῖλος
τὰ
ἔμπαλιν
πεφυκέναι
τῶν
|
ἄλλων |
ποταμῶν?
ταῦτά
τε
δὴ
τὰ |
[2, 121] |
ἀνθρώπων.
Αἰγυπτίους
μὲν
γὰρ
τῶν
|
ἄλλων |
προκεκρίσθαι,
ἐκεῖνον
δὲ
Αἰγυπτίων.
~μετὰ |
[2, 120] |
ἐγίνωσκον,
ἐπεὶ
πολλοὶ
μὲν
τῶν
|
ἄλλων |
Τρώων,
ὁκότε
συμμίσγοιεν
τοῖσι
Ἕλλησι, |
[2, 77] |
γίνεσθαι.
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ
|
ἄλλως |
Αἰγύπτιοι
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι
πάντων |
[2, 181] |
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος
γυναικὸς
εἴτε
καὶ
|
ἄλλως |
φιλότητος
Κυρηναίων
εἵνεκα?
γαμέει
δὲ |
[2, 12] |
φαινόμενα
ἐπὶ
τοῖσι
ὄρεσι
καὶ
|
ἅλμην |
ἐπανθέουσαν,
ὥστε
καὶ
τὰς
πυραμίδας |
[2, 77] |
ὠμοὺς
σιτέονται,
τοὺς
δὲ
ἐξ
|
ἅλμης |
τεταριχευμένους.
ὀρνίθων
δὲ
τούς
τε |
[2, 141] |
οὔνομα
εἶναι
Σεθῶν?
τὸν
ἐν
|
ἀλογίῃσι |
ἔχειν
παραχρησάμενον
τῶν
μαχίμων
Αἰγυπτίων |
[2, 121] |
θησαυρῷ
τοῦ
βασιλέος
ὑπὸ
πάγης
|
ἁλόντος |
ἀποτάμοι
τὴν
κεφαλήν,
σοφώτατον
δὲ |
[2, 62] |
δὲ
λύχνα
ἐστὶ
ἐμβάφια
ἔμπλεα
|
ἁλὸς |
καὶ
ἐλαίου,
ἐπιπολῆς
δὲ
ἔπεστι |
[2, 64] |
ἱροῖσι
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
|
ἄλουτοι |
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες
ἀνθρώπους |
[2, 64] |
μίσγεσθαι
γυναιξὶ
ἐν
ἱροῖσι
μηδὲ
|
ἀλούτους |
ἀπὸ
γυναικῶν
ἐς
ἱρὰ
ἐσιέναι |
[2, 133] |
τε
τὰ
ἕλεα
καὶ
τὰ
|
ἄλσεα |
πλανώμενον
καὶ
ἵνα
πυνθάνοιτο
εἶναι |
[2, 138] |
ἐγγεγλυμμένη
τύποισι,
ἔστι
δὲ
ἔσωθεν
|
ἄλσος |
δενδρέων
μεγίστων
πεφυτευμένον
περὶ
νηὸν |
[2, 67] |
λύκους
οὐ
πολλῷ
τεῳ
ἐόντας
|
ἀλωπέκων |
μέζονας
αὐτοῦ
θάπτουσι
τῇ
ἂν |
[2, 93] |
γίνονται.
οἵ
δ?
ἂν
αὐτῶν
|
ἁλῶσι |
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν,
φαίνονται
τετριμμένοι |
[2, 107] |
δὴ
καὶ
τὴν
γυναῖκα
αὐτὸν
|
ἅμα |
ἄγεσθαι?
τὴν
δέ
οἱ
συμβουλεῦσαι |
[2, 60] |
τοιάδε.
πλέουσί
τε
γὰρ
δὴ
|
ἅμα |
ἄνδρες
γυναιξὶ
καὶ
πολλόν
τι |
[2, 87] |
δὲ
ἔχει
τοσαύτην
δύναμιν
ὥστε
|
ἅμα |
ἑωυτῇ
τὴν
νηδὺν
καὶ
τὰ |
[2, 36] |
ξυρῶνται.
τοῖσι
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
νόμος
|
ἅμα |
κήδεϊ
κεκάρθαι
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς |
[2, 144] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἄρχοντας,
οὐκ
ἐόντας
|
ἅμα |
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
καὶ
τούτων
αἰεὶ |
[2, 152] |
γενέσθαι.
ὡς
δὲ
ἔπεισε,
οὕτω
|
ἅμα |
τοῖσι
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι |
[2, 44] |
τοῖσι
Ἕλλησι
συμφερομένους?
ἔφασαν
γὰρ
|
ἅμα |
Τύρῳ
οἰκιζομένῃ
καὶ
τὸ
ἱρὸν |
[2, 15] |
ἀπήσουσι.
ἀλλ?
οὔτε
Αἰγυπτίους
δοκέω
|
ἅμα |
τῷ
Δέλτα
τῷ
ὑπὸ
Ἰώνων |
[2, 75] |
Αἰγυπτίῳ
πεδίῳ.
λόγος
δὲ
ἐστὶ
|
ἅμα |
τῷ
ἔαρι
πτερωτοὺς
ὄφις
ἐκ |
[2, 93] |
ἐντεκόντες
ᾠὰ
ἐς
τὴν
ἰλὺν
|
ἅμα |
τῷ
ἐσχάτῳ
ὕδατι
ἀπαλλάσσονται?
ἐπεὰν |
[2, 35] |
πλέω
περὶ
αὐτῆς
εἰρήσεται.
Αἰγύπτιοι
|
ἅμα |
τῷ
οὐρανῷ
τῷ
κατὰ
σφέας |
[2, 107] |
τοιούτῳ,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
ἀποσωθῆναι
|
ἅμα |
τῷ
πατρί.
~νοστήσας
δὲ
ὁ |
[2, 63] |
περὶ
τὤγαλμα
λελειμμένοι
ἕλκουσι
τετράκυκλον
|
ἅμαξαν |
ἄγουσαν
τὸν
νηόν
τε
καὶ |
[2, 108] |
τὸ
πρὶν
ἐοῦσαν
ἱππασίμην
καὶ
|
ἁμαξευομένην |
πᾶσαν,
ἐνδεᾶ
τούτων.
ἀπὸ
γὰρ |
[2, 137] |
ἀποδέξασθαι?
ὅκως
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
|
ἁμάρτοι |
τι,
κτείνειν
μὲν
αὐτῶν
οὐδένα |
[2, 93] |
ὡς
μάλιστα,
ἵνα
δὴ
μὴ
|
ἁμάρτοιεν |
τῆς
ὁδοῦ
διὰ
τὸν
ῥόον. |
[2, 151] |
χρυσέας,
τῇσί
περ
ἐώθεσαν
σπένδειν,
|
ἁμαρτὼν |
τοῦ
ἀριθμοῦ,
ἕνδεκα
δυώδεκα
ἐοῦσι. |
[2, 162] |
ἑτέρους
καὶ
ἐδίδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
|
Ἀμάσι. |
~πυθόμενος
δὲ
καὶ
ταῦτα
ὁ |
[2, 162] |
ἦν
Πατάρβημις,
ἐντειλάμενος
αὐτῷ
ζῶντα
|
Ἄμασιν |
ἀγαγεῖν
παρ?
ἑωυτόν.
ὡς
δὲ |
[2, 172] |
μὲν
δὴ
πρῶτα
κατώνοντο
τὸν
|
Ἄμασιν |
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐν
οὐδεμιῇ
μοίρῃ |
[2, 162] |
ταῦτα
ὁ
Ἀπρίης
ἔπεμπε
ἐπ?
|
Ἄμασιν |
ἄνδρα
δόκιμον
τῶν
περὶ
ἑωυτὸν |
[2, 145] |
Αἰγύπτιοι
φασὶ
εἶναι
ἔτεα
ἐς
|
Ἄμασιν |
βασιλέα,
δεδήλωταί
μοι
πρόσθε?
Πανὶ |
[2, 145] |
καὶ
μύρια
λογίζονται
εἶναι
ἐς
|
Ἄμασιν |
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως |
[2, 134] |
ἀναισίμωνται?
πρὸς
δὲ
ὅτι
κατὰ
|
Ἄμασιν |
βασιλεύοντα
ἦν
ἀκμάζουσα
Ροδῶπις,
ἀλλ? |
[2, 43] |
ἐστὶ
ἑπτακισχίλια
καὶ
μύρια
ἐς
|
Ἄμασιν |
βασιλεύσαντα,
ἐπείτε
ἐκ
τῶν
ὀκτὼ |
[2, 162] |
ἑωυτόν.
ὡς
δὲ
ἀπικόμενος
τὸν
|
Ἄμασιν |
ἐκάλεε
ὁ
Πατάρβημις,
ὁ
Ἄμασις, |
[2, 175] |
ἀχθόμενον
τῷ
ἔργῳ,
τὸν
δὲ
|
Ἄμασιν |
ἐνθύμιον
ποιησάμενον
οὐκ
ἐᾶν
ἔτι |
[2, 163] |
ἤισαν
καὶ
οἱ
περὶ
τὸν
|
Ἄμασιν |
ἐπὶ
τοὺς
ξείνους?
ἔν
τε |
[2, 162] |
Ἀπρίης
ταῦτα
πέμπει
ἐπ?
αὐτοὺς
|
Ἄμασιν |
καταπαύσοντα
λόγοισι.
ὁ
δὲ
ἐπείτε |
[2, 162] |
τὸν
Ἀπρίην
οὐκ
ἄγοντα
τὸν
|
Ἄμασιν, |
οὐδένα
λόγον
αὐτῷ
δόντα
ἀλλὰ |
[2, 177] |
μέγα
τε
καὶ
ἀξιοθεητότατον.
~ἐπ?
|
Ἀμάσιος |
δὲ
βασιλέος
λέγεται
Αἴγυπτος
μάλιστα |
[2, 169] |
οἰκία
πρότερον
ἐόντα,
τότε
δὲ
|
Ἀμάσιος |
ἤδη
βασιληία.
ἐνθαῦτα
δὲ
τέως |
[2, 169] |
ἱρῷ.
καὶ
γὰρ
τὸ
τοῦ
|
Ἀμάσιος |
σῆμα
ἑκαστέρω
μὲν
ἐστὶ
τοῦ |
[2, 178] |
νόμῳ.
~φιλέλλην
δὲ
γενόμενος
ὁ
|
Ἄμασις |
ἄλλα
τε
ἐς
Ἑλλήνων
μετεξετέρους |
[2, 182] |
παῖδας.
ταῦτα
μὲν
ἀνέθηκε
ὁ
|
Ἄμασις, |
εἷλε
δὲ
Κύπρον
πρῶτος
ἀνθρώπων |
[2, 154] |
μὲν
δὴ
χρόνῳ
ὕστερον
βασιλεὺς
|
Ἄμασις |
ἐξαναστήσας
ἐνθεῦτεν
κατοίκισε
ἐς
Μέμφιν, |
[2, 182] |
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
ἀναθήματα
ὁ
|
Ἄμασις |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα,
τοῦτο
μὲν |
[2, 176] |
τε
τὸ
ἐν
Μέμφι
ἱρὸν
|
Ἄμασις |
ἐστὶ
ὁ
ἐξοικοδομήσας,
ἐὸν
μέγα |
[2, 177] |
οἰκεομένας.
νόμον
τε
Αἰγυπτίοισι
τόνδε
|
Ἄμασις |
ἐστὶ
ὁ
καταστήσας,
ἀποδεικνύναι
ἔτεος |
[2, 162] |
Ἄμασιν
ἐκάλεε
ὁ
Πατάρβημις,
ὁ
|
Ἄμασις, |
ἔτυχε
γὰρ
ἐπ?
ἵππου
κατήμενος, |
[2, 169] |
ἐν
τοῖσι
βασιληίοισι,
καί
μιν
|
Ἄμασις |
εὖ
περιεῖτε?
τέλος
δὲ
μεμφομένων |
[2, 181] |
ἀρνευμένῃ
οὐδὲν
ἐγίνετο
πρηΰτερος
ὁ
|
Ἄμασις, |
εὔχεται
ἐν
τῷ
νόῳ
τῇ |
[2, 172] |
ἐν
τῷ
αὐτός
τε
ὁ
|
Ἄμασις |
καὶ
οἱ
δαιτυμόνες
οἱ
πάντες |
[2, 174] |
φίλους
ἀμείψατο.
~λέγεται
δὲ
ὁ
|
Ἄμασις, |
καὶ
ὅτε
ἦν
ἰδιώτης,
ὡς |
[2, 181] |
εὐχὴν
αὐτίκα
οἱ
ἐμίχθη
ὁ
|
Ἄμασις. |
καὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη,
ὁκότε |
[2, 180] |
οὐκ
ἐλάχιστον
ἐξ
Αἰγύπτου
ἠνείκαντο?
|
Ἄμασις |
μὲν
γάρ
σφι
ἔδωκε
χίλια |
[2, 181] |
Λαδίκη?
τῇ
ἐπείτε
συγκλίνοιτο
ὁ
|
Ἄμασις, |
μίσγεσθαι
οὐκ
οἷός
τε
ἐγίνετο, |
[2, 172] |
~Ἀπρίεω
δὲ
ὧδε
καταραιρημένου
ἐβασίλευσε
|
Ἄμασις, |
νομοῦ
μὲν
Σαΐτεω
ἐών,
ἐκ |
[2, 172] |
μετὰ
δὲ
σοφίῃ
αὐτοὺς
ὁ
|
Ἄμασις, |
οὐκ
ἀγνωμοσύνῃ
προσηγάγετο.
ἦν
οἱ |
[2, 169] |
ἄγων
τοὺς
ἐπικούρους
καὶ
ὁ
|
Ἄμασις |
πάντας
Αἰγυπτίους
ἀπίκοντο
ἐς
Μώμεμφιν |
[2, 176] |
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
ἱροῖσι
ὁ
|
Ἄμασις |
πᾶσι
τοῖσι
ἐλλογίμοισι
ἔργα
τὸ |
[2, 181] |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη,
ὁκότε
ἔλθοι
|
Ἄμασις |
πρὸς
αὐτήν,
ἐμίσγετο,
καὶ
κάρτα |
[2, 181] |
πολλὸν
τοῦτο
ἐγίνετο,
εἶπε
ὁ
|
Ἄμασις |
πρὸς
τὴν
Λαδίκην
ταύτην
καλεομένην, |
[2, 172] |
ἐσέβοντο
μεγάλως.
μαθὼν
δὲ
ὁ
|
Ἄμασις |
τὸ
ἐκ
τῶν
ἀστῶν
ποιεύμενον, |
[2, 181] |
ἐκείνην
τὴν
νύκτα
μιχθῇ
ὁ
|
Ἄμασις, |
τοῦτο
γάρ
οἱ
κακοῦ
εἶναι |
[2, 181] |
Ἕλληνες
εἴκοσι
μνέας.
~Κυρηναίοισι
δὲ
|
Ἄμασις |
φιλότητά
τε
καὶ
συμμαχίην
συνεθήκατο, |
[2, 102] |
ἑωυτοῦ
κατεστρέψατο
σφέας?
ὅτεων
δὲ
|
ἀμαχητὶ |
καὶ
εὐπετέως
παρέλαβε
τὰς
πόλιας, |
[2, 173] |
ποιέεις
οὐδαμῶς
βασιλικά
ὃ
δ?
|
ἀμείβετο |
τοῖσιδε
αὐτούς.
τὰ
τόξα
οἱ |
[2, 173] |
ὑπ?
ἀνδρὸς
μεγάλου
ἄρχονται,
καὶ
|
ἄμεινον |
σὺ
ἂν
ἤκουες?
νῦν
δὲ |
[2, 173] |
νέμω
ταῦτα
μὲν
τοὺς
φίλους
|
ἀμείψατο. |
~λέγεται
δὲ
ὁ
Ἄμασις,
καὶ |
[2, 66] |
διαστάντες
φυλακὰς
ἔχουσι
τῶν
αἰελούρων,
|
ἀμελήσαντες |
σβεννύναι
τὸ
καιόμενον,
οἱ
δὲ |
[2, 121] |
καταλύσας
κομιεῖ?
εἰ
δὲ
τούτων
|
ἀμελήσει, |
διαπειλέειν
αὐτὴν
ὡς
ἐλθοῦσα
πρὸς |
[2, 14] |
καταπατήσῃ
τῇσι
ὑσὶ
τὸ
σπέρμα,
|
ἄμητον |
τὸ
ἀπὸ
τούτου
μένει,
ἀποδινήσας |
[2, 136] |
μάλιστα.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἔλεγον,
|
ἀμιξίης |
ἐούσης
πολλῆς
χρημάτων,
γενέσθαι
νόμον |
[2, 18] |
βοῶν
μὴ
ἔργεσθαι,
ἔπεμψαν
ἐς
|
Ἄμμωνα |
φάμενοι
οὐδὲν
σφίσι
τε
καὶ |
[2, 42] |
δέ
μοι,
καὶ
τὸ
οὔνομα
|
Ἀμμώνιοι |
ἀπὸ
τοῦδε
σφίσι
τὴν
ἐπωνυμίην |
[2, 42] |
ποιεῦσι
Αἰγύπτιοι,
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
|
Ἀμμώνιοι, |
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
Αἰθιόπων |
[2, 33] |
κροκοδείλους.
~ὁ
μὲν
δὴ
τοῦ
|
Ἀμμωνίου |
Ἐτεάρχου
λόγος
ἐς
τοῦτό
μοι |
[2, 32] |
ἀπικέσθαι
ἐς
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ
|
Ἀμμωνίων |
βασιλέι,
καί
κως
ἐκ
λόγων |
[2, 18] |
ἀποδείκνυμι
τῷ
λόγῳ,
καὶ
τὸ
|
Ἄμμωνος |
χρηστήριον
γενόμενον?
τὸ
ἐγὼ
τῆς |
[2, 32] |
φαμένων
ἐλθεῖν
τε
ἐπὶ
τὸ
|
Ἄμμωνος |
χρηστήριον
καὶ
ἀπικέσθαι
ἐς
λόγους |
[2, 55] |
τοὺς
Λίβυας
οἰχομένην
πελειάδα
λέγουσι
|
Ἄμμωνος |
χρηστήριον
κελεῦσαι
τοὺς
Λίβυας
ποιέειν? |
[2, 42] |
τοῦδε
σφίσι
τὴν
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο?
|
Ἀμοῦν |
γὰρ
Αἰγύπτιοι
καλέουσι
τὸν
Δία. |
[2, 60] |
μεγάλας
ἀνάγοντες
θυσίας,
καὶ
οἶνος
|
ἀμπέλινος |
ἀναισιμοῦται
πλέων
ἐν
τῇ
ὁρτῇ |
[2, 37] |
δίδοται
δέ
σφι
καὶ
οἶνος
|
ἀμπέλινος? |
ἰχθύων
δὲ
οὔ
σφι
ἔξεστι |
[2, 77] |
σφι
εἰσὶ
ἐν
τῇ
χώρῃ
|
ἄμπελοι. |
ἰχθύων
δὲ
τοὺς
μὲν
πρὸς |
[2, 11] |
ῥηχίη
δ?
ἐν
αὐτῷ
καὶ
|
ἄμπωτις |
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην
γίνεται.
ἕτερον |
[2, 49] |
ὦν
δοκέει
μοι
Μελάμπους
ὁ
|
Ἀμυθέωνος |
τῆς
θυσίης
ταύτης
οὐκ
εἶναι |
[2, 140] |
τὴν
νῆσον
οὐδεὶς
πρότερον
ἐδυνάσθη
|
Ἀμυρταίου |
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ
ἔτεα
ἐπὶ
πλέω |
[2, 140] |
ἀνευρεῖν
οἱ
πρότεροι
γενόμενοι
βασιλέες
|
Ἀμυρταίου. |
οὔνομα
δὲ
ταύτῃ
τῇ
νήσῳ |
[2, 142] |
ποταμοῦ
σφι
γινόμενα,
οὔτε
τὰ
|
ἀμφὶ |
νούσους
οὔτε
τὰ
κατὰ
τοὺς |
[2, 95] |
ἄλλα
μεμηχάνηται?
πᾶς
ἀνὴρ
αὐτῶν
|
ἀμφίβληστρον |
ἔκτηται,
τῷ
τῆς
μὲν
ἡμέρης |
[2, 95] |
κοίτῃ,
περὶ
ταύτην
ἵστησι
τὸ
|
ἀμφίβληστρον |
καὶ
ἔπειτα
ἐνδὺς
ὑπ?
αὐτὸ |
[2, 69] |
ἐς
τὰ
ὦτα
ἐνθέντες
καὶ
|
ἀμφιδέας |
περὶ
τοὺς
ἐμπροσθίους
πόδας,
καὶ |
[2, 180] |
οὕτω
μὲν
δὴ
Ναύκρατις
ἐτετίμητο.
|
~ἀμφικτυόνων |
δὲ
μισθωσάντων
τὸν
ἐν
Δελφοῖσι |
[2, 56] |
ἱρὸν
Διός,
ὥσπερ
ἦν
οἰκὸς
|
ἀμφιπολεύουσαν |
ἐν
Θήβῃσι
ἱρὸν
Διός,
ἔνθα |
[2, 131] |
ἡ
δὲ
μήτηρ
αὐτῆς
τῶν
|
ἀμφιπόλων |
τῶν
προδουσέων
τὴν
θυγατέρα
τῷ |
[2, 43] |
τούτου
οἱ
γονέες
ἀμφότεροι
ἦσαν
|
Ἀμφιτρύων |
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν |
[2, 146] |
κατά
περ
Ἡρακλέης
ὁ
ἐξ
|
Ἀμφιτρύωνος |
γενόμενος,
καὶ
δὴ
καὶ
Διόνυσος |
[2, 43] |
Ἑλλήνων
οὗτοι
οἱ
θέμενοι
τῷ
|
Ἀμφιτρύωνος |
γόνῳ
τοὔνομα
Ἡρακλέα,
πολλά
μοι |
[2, 44] |
ἀνδρῶν
πρότερα
ἐστὶ
ἢ
τὸν
|
Ἀμφιτρύωνος |
Ἡρακλέα
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
γενέσθαι. |
[2, 125] |
ἐξέλοιεν?
λελέχθω
γὰρ
ἡμῖν
ἐπ?
|
ἀμφότερα, |
κατά
περ
λέγεται.
ἐξεποιήθη
δ? |
[2, 2] |
θύρην
καὶ
ἐσιόντι
τὰ
παιδία
|
ἀμφότερα |
προσπίπτοντα
βεκὸς
ἐφώνεον,
ὀρέγοντα
τὰς |
[2, 41] |
κέρας
τὸ
ἕτερον
ἢ
καὶ
|
ἀμφότερα |
ὑπερέχοντα
σημηίου
εἵνεκεν?
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 127] |
δὲ
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἀμφότεραι, |
μάλιστα
ἐς
ἑκατὸν
πόδας
ὑψηλοῦ. |
[2, 17] |
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
δίχα
διαιρέεσθαι
καὶ
|
ἀμφοτερέων |
τῶν
ἐπωνυμιέων
ἔχεσθαι?
τὰ
μὲν |
[2, 149] |
οἰκοδόμηται
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ
ἐπ?
|
ἀμφοτέρῃσι |
ἔπεστι
κολοσσὸς
λίθινος
κατήμενος
ἐν |
[2, 43] |
τοῦ
Ἡρακλέος
τούτου
οἱ
γονέες
|
ἀμφότεροι |
ἦσαν
Ἀμφιτρύων
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες |
[2, 163] |
τε
δὴ
Μωμέμφι
πόλι
ἐγένοντο
|
ἀμφότεροι |
καὶ
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
ἀλλήλων.
~ἔστι |
[2, 104] |
μοι
ἐν
φροντίδι
ἐγένετο,
εἰρόμην
|
ἀμφοτέρους, |
καὶ
μᾶλλον
οἱ
Κόλχοι
ἐμεμνέατο |
[2, 29] |
ὦν
δεῖ
τὸ
πλοῖον
διαδήσαντας
|
ἀμφοτέρωθεν |
κατά
περ
βοῦν
πορεύεσθαι?
ἢν |
[2, 42] |
Αἰθιόπων
ἄποικοι
καὶ
φωνὴν
μεταξὺ
|
ἀμφοτέρων |
νομίζοντες.
δοκέειν
δέ
μοι,
καὶ |
[2, 146] |
μάλιστα
ἐς
ἐμέ.
~τούτων
ὦν
|
ἀμφοτέρων |
πάρεστι
χρᾶσθαι
τοῖσί
τις
πείσεται |
[2, 177] |
ἐκεῖνοι
ἐς
αἰεὶ
χρέωνται
ἐόντι
|
ἀμώμῳ |
νόμῳ.
~φιλέλλην
δὲ
γενόμενος
ὁ |
[2, 16] |
Ἀσίης
τε
καὶ
Λιβύης
γίνοιτ?
|
ἄν. |
~καὶ
τὴν
μὲν
Ἰώνων
γνώμην |
[2, 11] |
γε
καὶ
μυρίων
ἐντὸς
χωσθῆναι
|
ἄν? |
κοῦ
γε
δὴ
ἐν
τῷ |
[2, 26] |
τῆς
Λιβύης
ἔρχεται,
διεξιόντα
δ?
|
ἄν |
μιν
διὰ
πάσης
τῆς>
Εὐρώπης |
[2, 174] |
κλέπτεσκε
ἂν
περιιών?
οἳ
δ?
|
ἄν |
μιν
φάμενοι
ἔχειν
τὰ
σφέτερα |
[2, 134] |
ἦν
ἡ
Ροδῶπις?
οὐ
γὰρ
|
ἄν |
οἱ
πυραμίδα
ἀνέθεσαν
ποιήσασθαι
τοιαύτην, |
[2, 115] |
ἐς
χώρην
τὴν
ἐμήν,
ἐγὼ
|
ἄν |
σε
ὑπὲρ
τοῦ
Ἕλληνος
ἐτισάμην, |
[2, 146] |
ὁ
ἐκ
Πηνελόπης
γενόμενος,
ἔφη
|
ἄν |
τις
καὶ
τούτους
ἄλλους
ἄνδρας |
[2, 65] |
αὐτοῖσι
τοιαύτη
ἀποδέδεκται?
τὸ
δ?
|
ἄν |
τις
τῶν
θηρίων
τούτων
ἀποκτείνῃ, |
[2, 173] |
πάντα
χρόνον
ἐντεταμένα
εἴη,
ἐκραγείη
|
ἄν, |
ὥστε
ἐς
τὸ
δέον
οὐκ |
[2, 24] |
δηλῶσαι,
πᾶν
εἴρηται?
τῆς
γὰρ
|
ἂν |
ἀγχοτάτω
τε
ᾖ
χώρης
οὗτος |
[2, 26] |
ταῦτα
οὕτω
εἶχε,
ὁ
ἥλιος
|
ἂν |
ἀπελαυνόμενος
ἐκ
μέσου
τοῦ
οὐρανοῦ |
[2, 121] |
σοφώτατον
καὶ
ἀνοσιώτατον?
ὃς
δ?
|
ἂν |
ἀπηγήσηται
τὰ
περὶ
τὸν
φῶρα |
[2, 22] |
Αἴγυπτον.
κῶς
ὦν
δῆτα
ῥέοι
|
ἂν |
ἀπὸ
χιόνος,
ἀπὸ
τῶν
θερμοτάτων |
[2, 85] |
ταφαί
σφεων
εἰσὶ
αἵδε?
τοῖσι
|
ἂν |
ἀπογένηται
ἐκ
τῶν
οἰκίων
ἄνθρωπος |
[2, 126] |
πρὸς
αὐτὴν
ἑκάστου
δέεσθαι
ὅκως
|
ἂν |
αὐτῇ
ἕνα
λίθον
ἐν
τοῖσι |
[2, 120] |
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
|
ἂν |
αὐτὴν
τοῖσι
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά
γε |
[2, 120] |
ἦν
Ἑλένη
ἐν
Ἰλίῳ,
ἀποδοθῆναι
|
ἂν |
αὐτὴν
τοῖσι
Ἕλλησι
ἤτοι
ἑκόντος |
[2, 115] |
Ἕλληνι
ξείνῳ
φυλάξω,
ἐς
ὃ
|
ἂν |
αὐτὸς
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
ἀπαγαγέσθαι
ἐθέλῃ? |
[2, 93] |
τρεφόμενοι
ἰχθύες
γίνονται.
οἵ
δ?
|
ἂν |
αὐτῶν
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν, |
[2, 63] |
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
ποιεῦσι?
εὖτ?
|
ἂν |
δὲ
γίνηται
καταφερὴς
ὁ
ἥλιος, |
[2, 118] |
πάντα
ἐν
Αἰγύπτῳ,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
δικαίως
αὐτοὶ
δίκας
ὑπέχειν
τῶν |
[2, 6] |
ἐὸν
Αἰγύπτιον,
ἑξήκοντα
στάδια.
οὕτω
|
ἂν |
εἴησαν
Αἰγύπτου
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ |
[2, 135] |
γενομένη
μεγάλα
ἐκτήσατο
χρήματα
ὡς
|
ἂν |
εἶναι
Ροδώπι,
ἀτὰρ
οὐκ
ὥς |
[2, 65] |
ἀργύριον
τὰς
τρίχας?
τὸ
δ?
|
ἂν |
ἑλκύσῃ,
τοῦτο
τῇ
μελεδωνῷ
τῶν |
[2, 3] |
περὶ
αὐτῶν
ἐπίστασθαι?
τὰ
δ?
|
ἂν |
ἐπιμνησθέω
αὐτῶν,
ὑπὸ
τοῦ
λόγου |
[2, 47] |
ἐν
ἄλλῃ
δὲ
ἡμέρῃ
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
γευσαίατο.
οἱ
δὲ
πένητες |
[2, 66] |
ὁμοτρόφων
τοῖσι
ἀνθρώποισι
θηρίων
πολλῷ
|
ἂν |
ἔτι
πλέω
ἐγίνετο,
εἰ
μὴ |
[2, 67] |
ἀλωπέκων
μέζονας
αὐτοῦ
θάπτουσι
τῇ
|
ἂν |
εὑρεθέωσι
κείμενοι.
~τῶν
δὲ
κροκοδείλων |
[2, 173] |
ὥστε
ἐς
τὸ
δέον
οὐκ
|
ἂν |
ἔχοιεν
αὐτοῖσι
χρᾶσθαι.
οὕτω
δὲ |
[2, 89] |
παραυτίκα
διδοῦσι
ταριχεύειν,
οὐδὲ
ὅσαι
|
ἂν |
ἔωσι
εὐειδέες
κάρτα
καὶ
λόγου |
[2, 90] |
δὲ
τὸν
ὁμότεχνον.
~ὃς
δ?
|
ἂν |
ἢ
αὐτῶν
Αἰγυπτίων
ἢ
ξείνων |
[2, 39] |
πολλὰ
καταρησάμενοι
φέρουσι,
τοῖσι
μὲν
|
ἂν |
ᾖ
ἀγορὴ
καὶ
Ἕλληνές
σφι |
[2, 65] |
ἀποτελέουσι?
εὐχόμενοι
τῷ
θεῷ
τοῦ
|
ἂν |
ᾖ
τὸ
θηρίον,
ξυρῶντες
τῶν |
[2, 173] |
μεγάλου
ἄρχονται,
καὶ
ἄμεινον
σὺ
|
ἂν |
ἤκουες?
νῦν
δὲ
ποιέεις
οὐδαμῶς |
[2, 49] |
ἐν
τοῖσι
Ἕλλησι?
ὁμότροπα
γὰρ
|
ἂν |
ἦν
τοῖσι
Ἕλλησι
καὶ
οὐ |
[2, 173] |
πρήγματα,
καὶ
οὕτω
Αἰγύπτιοί
τ?
|
ἂν |
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ?
ἀνδρὸς
μεγάλου |
[2, 173] |
τὸ
μέρος
ἑωυτὸν
ἀνιέναι,
λάθοι
|
ἂν |
ἤτοι
μανεὶς
ἢ
ὅ
γε |
[2, 169] |
λέγεται
εἶναι
ἥδε
διάνοια,
μηδ?
|
ἂν |
θεόν
μιν
μηδένα
δύνασθαι
παῦσαι |
[2, 39] |
κτῆνος
πρὸς
τὸν
βωμὸν
ὅκου
|
ἂν |
θύωσι,
πῦρ
ἀνακαίουσι,
ἔπειτα
δὲ |
[2, 65] |
οἱ
ἱρέες
τάξωνται.
ὃς
δ?
|
ἂν |
ἶβιν
ἢ
ἴρηκα
ἀποκτείνῃ,
ἤν |
[2, 121] |
αὐτοῦ
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί
σφι,
τὸν
|
ἂν |
ἴδωνται
ἀποκλαύσαντα
ἢ
κατοικτισάμενον,
συλλαβόντας |
[2, 45] |
ἐρσένων
βοῶν
καὶ
μόσχων,
ὅσοι
|
ἂν |
καθαροὶ
ἔωσι,
καὶ
χηνῶν,
κῶς |
[2, 98] |
δὴ
Ἀρχάνδρου
πόλις.
εἴη
δ?
|
ἂν |
καὶ
ἄλλος
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ |
[2, 148] |
ἀπόδεξιν
συλλογίσαιτο,
ἐλάσσονος
πόνου
τε
|
ἂν |
καὶ
δαπάνης
φανείη
ἐόντα
τοῦ |
[2, 92] |
τρώγουσι
καὶ
πωλέουσι?
οἳ
δὲ
|
ἂν |
καὶ
κάρτα
βούλωνται
χρηστῇ
τῇ |
[2, 43] |
ἐμὴ
γνώμη
αἱρέει?
ὥστε
τούτων
|
ἂν |
καὶ
μᾶλλον
τῶν
θεῶν
τὰ |
[2, 29] |
κελεύῃ
διὰ
θεσπισμάτων,
καὶ
τῇ
|
ἂν |
κελεύῃ,
ἐκεῖσε.
~ἀπὸ
δὲ
ταύτης |
[2, 66] |
ὀφρύας
μούνας,
παρ?
ὁτέοισι
δ?
|
ἂν |
κύων,
πᾶν
τὸ
σῶμα
καὶ |
[2, 7] |
τι
τὸ
διάφορον
εὕροι
τις
|
ἂν |
λογιζόμενος
τῶν
ὁδῶν
τουτέων
τὸ |
[2, 62] |
οὔνομα
κέεται
λυχνοκαΐη.
οἳ
δ?
|
ἂν |
μὴ
ἔλθωσι
τῶν
Αἰγυπτίων
ἐς |
[2, 39] |
ἀπ?
ὦν
ἔδοντο,
τοῖσι
δὲ
|
ἂν |
μὴ
παρέωσι
Ἕλληνες,
οἳ
δ? |
[2, 65] |
δὲ
ἀέκων,
ἀποτίνει
ζημίην
τὴν
|
ἂν |
οἱ
ἱρέες
τάξωνται.
ὃς
δ? |
[2, 66] |
Αἰγυπτίους
καταλαμβάνει.
ἐν
ὁτέοισι
δ?
|
ἂν |
οἰκίοισι
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 93] |
ἀριστερὰ
τῶν
κεφαλέων,
οἳ
δ?
|
ἂν |
ὀπίσω
ἀναπλώοντες,
τὰ
ἐπὶ
δεξιὰ |
[2, 64] |
θεῷ
τοῦτο
μὴ
φίλον,
οὐκ
|
ἂν |
οὐδὲ
τὰ
κτήνεα
ποιέειν.
οὗτοι |
[2, 45] |
καθαροὶ
ἔωσι,
καὶ
χηνῶν,
κῶς
|
ἂν |
οὗτοι
ἀνθρώπους
θύοιεν;
ἔτι
δὲ |
[2, 174] |
καὶ
εὐπαθέοντα
τὰ
ἐπιτήδεα,
κλέπτεσκε
|
ἂν |
περιιών?
οἳ
δ?
ἄν
μιν |
[2, 90] |
ποταμοῦ
φαίνηται
τεθνεώς,
κατ?
ἣν
|
ἂν |
πόλιν
ἐξενειχθῇ,
τούτους
πᾶσα
ἀνάγκη |
[2, 109] |
ὁ
ποταμός
τι
παρέλοιτο,
ἐλθὼν
|
ἂν |
πρὸς
αὐτὸν
ἐσήμαινε
τὸ
γεγενημένον? |
[2, 26] |
χειμῶνος
καὶ
τοῦ
βορέω
ἤιε
|
ἂν |
τὰ
ἄνω
τῆς
Εὐρώπης
κατά |
[2, 47] |
ἐν
τῇ
πανσελήνῳ
ἐν
τῇ
|
ἂν |
τὰ
ἱρὰ
θύσωσι,
ἐν
ἄλλῃ |
[2, 22] |
ἡμέρῃσι,
ὥστε,
εἰ
ἐχιόνιζε,
ὕετο
|
ἂν |
ταῦτα
τὰ
χωρία?
τρίτα
δὲ |
[2, 26] |
πάσης
τῆς>
Εὐρώπης
ἔλπομαι
ποιέειν
|
ἂν |
τὸν
Ἴστρον
τά
περ
νῦν |
[2, 160] |
καὶ
δοκέοντες
παρὰ
ταῦτα
οὐδ?
|
ἂν |
τοὺς
σοφωτάτους
ἀνθρώπων
Αἰγυπτίους
οὐδὲν |
[2, 30] |
δέξαντα
τὸ
αἰδοῖον
εἰπεῖν,
ἔνθα
|
ἂν |
τοῦτο
ᾖ,
ἔσεσθαι
αὐτοῖσι
ἐνθαῦτα |
[2, 15] |
τὰ
δὲ
Ἀραβίης
εἶναι,
ἀποδεικνύοιμεν
|
ἂν |
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
χρεώμενοι
Αἰγυπτίοισι |
[2, 22] |
ἄρχεται
ῥέων
ὁ
Νεῖλος,
ἦν
|
ἂν |
τούτων
οὐδέν,
ὡς
ἡ
ἀνάγκη |
[2, 57] |
ἐδόκεέ
σφι
φθέγγεσθαι,
ἐπεὶ
τέῳ
|
ἂν |
τρόπῳ
πελειάς
γε
ἀνθρωπηίῃ
φωνῇ |
[2, 65] |
θηρία)
ἱρὰ
εἰ
λέγοιμι,
καταβαίην
|
ἂν |
τῷ
λόγῳ
ἐς
τὰ
θεῖα |
[2, 41] |
οὔτε
γυνὴ
ἄνδρα
Ἕλληνα
φιλήσειε
|
ἂν |
τῷ
στόματι,
οὐδὲ
μαχαίρῃ
ἀνδρὸς |
[2, 11] |
πρότερον
ἢ
ἐμὲ
γενέσθαι
οὐκ
|
ἂν |
χωσθείη
κόλπος
καὶ
πολλῷ
μέζων |
[2, 85] |
οἰκίοισι
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
αὐταὶ
|
ἀνὰ |
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι
τύπτονται |
[2, 96] |
δὲ
βυβλίνοισι.
ταῦτα
τὰ
πλοῖα
|
ἀνὰ |
μὲν
τὸν
ποταμὸν
οὐ
δύναται |
[2, 99] |
ἐν
φυλακῇσι
μεγάλῃσι
ἔχεται,
φρασσόμενος
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος?
εἰ
γὰρ
ἐθελήσει |
[2, 4] |
ἄγοντες
τοὺς
δυώδεκα
μῆνας
ἐπάγουσι
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος
πέντε
ἡμέρας
πάρεξ |
[2, 132] |
ἐκφέρεται
δὲ
ἐκ
τοῦ
οἰκήματος
|
ἀνὰ |
πάντα
ἔτεα,
ἐπεὰν
τύπτωνται
Αἰγύπτιοι |
[2, 62] |
Σάι
μούνῃ
καίεται
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀνὰ |
πᾶσαν
Αἴγυπτον.
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα |
[2, 11] |
δ?
ἐν
αὐτῷ
καὶ
ἄμπωτις
|
ἀνὰ |
πᾶσαν
ἡμέρην
γίνεται.
ἕτερον
τοιοῦτον |
[2, 130] |
δὲ
παρ?
αὐτῇ
παντοῖα
καταγίζουσι
|
ἀνὰ |
πᾶσαν
ἡμέρην,
νύκτα
δὲ
ἑκάστην |
[2, 37] |
ἐκ
χαλκέων
ποτηρίων
πίνουσι,
διασμῶντες
|
ἀνὰ |
πᾶσαν
ἡμέρην,
οὐκ
ὃ
μὲν |
[2, 111] |
πάθην
τῶν
ὀφθαλμῶν
ἄλλα
τε
|
ἀνὰ |
τὰ
ἱρὰ
πάντα
τὰ
λόγιμα |
[2, 91] |
λέγουσι
τὸν
Περσέα
πολλάκις
μὲν
|
ἀνὰ |
τὴν
γῆν
φαίνεσθαί
σφι
πολλάκις |
[2, 135] |
τῇ
οὔνομα
ἦν
Ἀρχιδίκη,
ἀοίδιμος
|
ἀνὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
ἐγένετο,
ἧσσον
δὲ |
[2, 85] |
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
αὐταὶ
ἀνὰ
|
ἀνὰ |
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι
τύπτονται
ἐπεζωσμέναι |
[2, 4] |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἑπτὰ
ἡμερέων
ἐστὶ
|
ἀνὰ |
τὸν
ποταμόν.
~καὶ
εὖ
μοι |
[2, 151] |
δὲ
δυώδεκα
βασιλέων
δικαιοσύνῃ
χρεωμένων,
|
ἀνὰ |
χρόνον
ὡς
ἔθυσαν
ἐν
τῷ |
[2, 125] |
ἐπὶ
τὸν
πρῶτον
στοῖχον
τῶν
|
ἀναβαθμῶν |
ἀείροντες?
ὅκως
δὲ
ἀνίοι
ὁ |
[2, 125] |
γὰρ
δὴ
στοῖχοι
ἦσαν
τῶν
|
ἀναβαθμῶν, |
τοσαῦται
καὶ
μηχαναὶ
ἦσαν,
εἴτε |
[2, 125] |
δὲ
ὧδε
αὕτη
ἡ
πυραμίς?
|
ἀναβαθμῶν |
τρόπον,
τὰς
μετεξέτεροι
κρόσσας
οἳ |
[2, 95] |
οἱ
πύργοι
ὠφελέουσι,
ἐς
τοὺς
|
ἀναβαίνοντες |
κοιμῶνται?
οἱ
γὰρ
κώνωπες
ὑπὸ |
[2, 13] |
ἐπ?
ἑκκαίδεκα
ἢ
πεντεκαίδεκα
πήχεας
|
ἀναβῇ |
τὸ
ἐλάχιστον
ὁ
ποταμός,
οὐκ |
[2, 111] |
οὐκ
ἀνέλεπε,
ἐπεξῆς
πασέων
πειρᾶσθαι?
|
ἀναβλέψαντα |
δὲ
συναγαγεῖν
τὰς
γυναῖκας
τῶν |
[2, 111] |
ὁ
χρόνος
τῆς
ζημίης
καὶ
|
ἀναβλέψει |
γυναικὸς
οὔρῳ
νιψάμενος
τοὺς
ὀφθαλμούς, |
[2, 122] |
ὡς
πάλιν
ἀπίκετο,
ὁρτὴν
δὴ
|
ἀνάγειν |
Αἰγυπτίους
ἔφασαν?
τὴν
καὶ
ἐγὼ |
[2, 121] |
ὁμοίως
προσδέκεσθαι,
καὶ
πρὶν
συγγενέσθαι,
|
ἀναγκάζειν |
λέγειν
αὐτῇ
ὅ
τι
δὴ |
[2, 108] |
ἐούσας
ἐν
Αἰγύπτῳ
πάσας
οὗτοι
|
ἀναγκαζόμενοι |
ὤρυσσον,
ἐποίευν
τε
οὐκ
ἑκόντες |
[2, 35] |
ἐπιλέγοντες
ὡς
τὰ
μὲν
αἰσχρὰ
|
ἀναγκαῖα |
δὲ
ἐν
ἀποκρύφῳ
ἐστὶ
ποιέειν |
[2, 65] |
δὲ
καὶ
εἴρηκα
αὐτῶν
ἐπιψαύσας,
|
ἀναγκαίῃ |
καταλαμβανόμενος
εἶπον.
νόμος
δὲ
ἐστὶ |
[2, 152] |
χρόνου
δὲ
οὐ
πολλοῦ
διελθόντος
|
ἀναγκαίη |
κατέλαβε
Ἴωνάς
τε
καὶ
Κᾶρας |
[2, 22] |
ἂν
τούτων
οὐδέν,
ὡς
ἡ
|
ἀνάγκη |
ἐλέγχει.
~ὁ
δὲ
περὶ
τοῦ |
[2, 90] |
ἂν
πόλιν
ἐξενειχθῇ,
τούτους
πᾶσα
|
ἀνάγκη |
ἐστὶ
ταριχεύσαντας
αὐτὸν
καὶ
περιστείλαντας |
[2, 22] |
ἐπὶ
δὲ
χιόνι
πεσούσῃ
πᾶσα
|
ἀνάγκη |
ἐστὶ
ὗσαι
ἐν
πέντε
ἡμέρῃσι, |
[2, 35] |
βουλομένοισι,
τῇσι
δὲ
θυγατράσι
πᾶσα
|
ἀνάγκη |
καὶ
μὴ
βουλομένῃσι.
~οἱ
ἱρέες |
[2, 35] |
τοκέας
τοῖσι
μὲν
παισὶ
οὐδεμία
|
ἀνάγκη |
μὴ
βουλομένοισι,
τῇσι
δὲ
θυγατράσι |
[2, 65] |
ἑκὼν
ἤν
τε
ἀέκων,
τεθνάναι
|
ἀνάγκη. |
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων
ὁμοτρόφων
τοῖσι |
[2, 91] |
ἐλθεῖν
καὶ
παρὰ
σφέας
καὶ
|
ἀναγνῶναι |
τοὺς
συγγενέας
πάντας?
ἐκμεμαθηκότα
δέ |
[2, 107] |
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν
ἀναχωρέοντα
καὶ
|
ἀνάγοντα |
πολλοὺς
ἀνθρώπους
τῶν
ἐθνέων
τῶν |
[2, 60] |
ἐς
τὴν
Βούβαστιν,
ὁρτάζουσι
μεγάλας
|
ἀνάγοντες |
θυσίας,
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος
ἀναισιμοῦται |
[2, 48] |
τῶν
συβωτέων.
τὴν
δὲ
ἄλλην
|
ἀνάγουσι |
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
οἱ)
Αἰγύπτιοι |
[2, 40] |
εἶναι
καὶ
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν
|
ἀνάγουσι, |
ταύτην
ἔρχομαι
ἐρέων.
ἐπεὰν
ἀποδείρωσι |
[2, 61] |
~ἐν
δὲ
Βουσίρι
πόλι
ὡς
|
ἀνάγουσι |
τῇ
Ἴσι
τὴν
ὁρτήν,
εἴρηται |
[2, 143] |
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι
ἑωυτὸν
καὶ
|
ἀναδήσαντι |
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν
ἐπὶ |
[2, 143] |
Θήβῃσι
γενεηλογήσαντί
τε
ἑωυτὸν
καὶ
|
ἀναδήσαντι |
τὴν
πατριὴν
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν |
[2, 135] |
οὐδὲν
δεῖ
μεγάλα
οἱ
χρήματα
|
ἀναθεῖναι. |
ἐπεθύμησε
γὰρ
Ροδῶπις
μνημήιον
ἑωυτῆς |
[2, 135] |
καὶ
ἀνακείμενον
ἐν
ἱρῷ,
τοῦτο
|
ἀναθεῖναι |
ἐς
Δελφοὺς
μνημόσυνον
ἑωυτῆς.
τῆς |
[2, 44] |
πλουσίως
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί
τε
πολλοῖσι
|
ἀναθήμασι, |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
ἦσαν
στῆλαι |
[2, 111] |
ταύτην
δὲ
ἔσχε
αὐτὸς
γυναῖκα.
|
ἀναθήματα |
δὲ
ἀποφυγὼν
τὴν
πάθην
τῶν |
[2, 182] |
ἐς
Κυρήνην.
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
|
ἀναθήματα |
ὁ
Ἄμασις
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα, |
[2, 110] |
εἶναι
ἱστάναι
ἔμπροσθε
τῶν
ἐκείνου
|
ἀναθημάτων |
μὴ
οὐκ
ὑπερβαλλόμενον
τοῖσι
ἔργοισι. |
[2, 36] |
τῇσι
χερσί,
καὶ
τὴν
κόπρον
|
ἀναιρέονται) |
τὰ
αἰδοῖα
ὧλλοι
μὲν
ἐῶσι |
[2, 41] |
τῆς
δὲ
αἱ
βάριες
παραγίνονται
|
ἀναιρησόμεναι |
τὰ
ὀστέα
τῶν
βοῶν,
οὔνομα |
[2, 31] |
τοσοῦτοι
γὰρ
συμβαλλομένῳ
μῆνες
εὑρίσκονται
|
ἀναισιμούμενοι |
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πορευομένῳ
ἐς
τοὺς |
[2, 11] |
ἐς
τὴν
εὐρέαν
θάλασσαν
ἡμέραι
|
ἀναισιμοῦνται |
τεσσεράκοντα
εἰρεσίῃ
χρεωμένῳ?
εὖρος
δέ, |
[2, 60] |
ἀνάγοντες
θυσίας,
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος
|
ἀναισιμοῦται |
πλέων
ἐν
τῇ
ὁρτῇ
ταύτῃ |
[2, 125] |
συρμαίην
καὶ
κρόμμυα
καὶ
σκόροδα
|
ἀναισιμώθη |
τοῖσι
ἐργαζομένοισι?
καὶ
ὡς
ἐμὲ |
[2, 134] |
χιλιάδες
ἀναρίθμητοι
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
|
ἀναισίμωνται? |
πρὸς
δὲ
ὅτι
κατὰ
Ἄμασιν |
[2, 39] |
βωμὸν
ὅκου
ἂν
θύωσι,
πῦρ
|
ἀνακαίουσι, |
ἔπειτα
δὲ
ἐπ?
αὐτοῦ
οἶνον |
[2, 121] |
περὶ
τελευτὴν
τοῦ
βίου
ἐόντα
|
ἀνακαλέσασθαι |
τοὺς
παῖδας
εἶναι
γὰρ
αὐτῷ |
[2, 8] |
ἐν
Μέμφι.
ταύτῃ
μὲν
λῆγον
|
ἀνακάμπτει |
ἐς
τὰ
εἴρηται
τὸ
ὄρος? |
[2, 93] |
τοῦ
θοροῦ,
αἳ
δὲ
ἑπόμεναι
|
ἀνακάπτουσι |
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
κυΐσκονται.
ἐπεὰν |
[2, 135] |
μὴ
τυγχάνοι
ἄλλῳ
ἐξευρημένον
καὶ
|
ἀνακείμενον |
ἐν
ἱρῷ,
τοῦτο
ἀναθεῖναι
ἐς |
[2, 107] |
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες,
ἐπείτε
ἐγίνετο
|
ἀνακομιζόμενος |
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
Πηλουσίῃσι,
τὸν |
[2, 115] |
πρὸς
δὲ
καὶ
τοὺς
ἱκέτας.
|
ἀνακομισθέντων |
δὲ
πάντων,
εἰρώτα
τὸν
Ἀλέξανδρον |
[2, 121] |
κατοικτισάμενον,
συλλαβόντας
ἄγειν
πρὸς
ἑωυτόν.
|
ἀνακρεμαμένου |
δὲ
τοῦ
νέκυος
τὴν
μητέρα |
[2, 4] |
νομίσαι
καὶ
Ἕλληνας
παρὰ
σφέων
|
ἀναλαβεῖν, |
βωμούς
τε
καὶ
ἀγάλματα
καὶ |
[2, 102] |
δῆλα
βουλόμενος
ποιέειν
ὡς
εἴησαν
|
ἀνάλκιδες. |
~ταῦτα
δὲ
ποιέων
διεξήιε
τὴν |
[2, 108] |
ἐοῦσα
πεδιὰς
πᾶσα
ἄνιππος
καὶ
|
ἀναμάξευτος |
γέγονε?
αἴτιαι
δὲ
τούτων
αἱ |
[2, 108] |
ποταμῷ
ἔκτηντο
τὰς
πόλις
ἀλλ?
|
ἀναμέσους, |
οὗτοι,
ὅκως
τε
ἀπίοι
ὁ |
[2, 109] |
δὲ
ἔπεμπε
τοὺς
ἐπισκεψομένους
καὶ
|
ἀναμετρήσοντας |
ὅσῳ
ἐλάσσων
ὁ
χῶρος
γέγονε, |
[2, 151] |
τοῦτον
βασιλέα
ἔσεσθαι
μοῦνον
Αἰγύπτου,
|
ἀναμνησθέντες |
τοῦ
χρησμοῦ
κτεῖναι
μὲν
οὐκ |
[2, 29] |
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
ἄνω
ἰόντι
|
ἄναντες |
ἐστὶ
χωρίον?
ταύτῃ
ὦν
δεῖ |
[2, 95] |
τάδε
αὐτῷ
χρᾶται?
ἐν
τῇ
|
ἀναπαύεται |
κοίτῃ,
περὶ
ταύτην
ἵστησι
τὸ |
[2, 15] |
καὶ
νεωστὶ
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
|
ἀναπεφηνός. |
εἰ
τοίνυν
σφι
χώρη
γε |
[2, 155] |
Σεβεννυτικὸν
καλεόμενον
στόμα
τοῦ
Νείλου,
|
ἀναπλέοντι |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἄνω.
οὔνομα
δὲ |
[2, 4] |
τῆς
Μοίριος
ἐόντων,
ἐς
τὴν
|
ἀνάπλοος |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἑπτὰ
ἡμερέων
ἐστὶ |
[2, 9] |
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
Θήβας
ἐστὶ
|
ἀνάπλοος |
ἐννέα
ἡμερέων,
στάδιοι
δὲ
τῆς |
[2, 8] |
τε
ἡμερέων
τεσσέρων
καὶ
δέκα1
|
ἀναπλόου |
ἐστὶ
στεινὴ
Αἴγυπτος,
ἐοῦσα
τῶν |
[2, 93] |
ἀριστερὰ
καταπλώουσι
ἐς
θάλασσαν,
καὶ
|
ἀναπλώοντες |
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
ἀντέχονται,
ἐγχριμπτόμενοι |
[2, 93] |
κεφαλέων,
οἳ
δ?
ἂν
ὀπίσω
|
ἀναπλώοντες, |
τὰ
ἐπὶ
δεξιὰ
τετρίφαται.
πάσχουσι |
[2, 97] |
μέν
γε
Μέμφιν
ἐκ
Ναυκράτιος
|
ἀναπλώοντι |
παρ?
αὐτὰς
τὰς
πυραμίδας
γίνεται |
[2, 93] |
πλήρεες
γένωνται
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ,
|
ἀναπλώουσι |
ὀπίσω
ἐς
ἤθεα
τὰ
ἑωυτῶν |
[2, 119] |
Μενέλεως
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
καὶ
|
ἀναπλώσας |
ἐς
τὴν
Μέμφιν,
εἴπας
τὴν |
[2, 55] |
μελαίνας
ἐκ
Θηβέων
τῶν
Αἰγυπτιέων
|
ἀναπταμένας |
τὴν
μὲν
αὐτέων
ἐς
Λιβύην |
[2, 115] |
ταῦτά
τοι
οὐκ
ἤρκεσε,
ἀλλ?
|
ἀναπτερώσας |
αὐτὴν
οἴχεαι
ἔχων
ἐκκλέψας.
καὶ |
[2, 134] |
τοιαύτην,
ἐς
τὴν
ταλάντων
χιλιάδες
|
ἀναρίθμητοι |
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναισίμωνται?
πρὸς |
[2, 14] |
λοιπῶν
Αἰγυπτίων?
οἳ
οὔτε
ἀρότρῳ
|
ἀναρρηγνύντες |
αὔλακας
ἔχουσι
πόνους
οὔτε
σκάλλοντες |
[2, 92] |
βύβλον
τὴν
ἐπέτειον
γινομένην
ἐπεὰν
|
ἀνασπάσωσι |
ἐκ
τῶν
ἑλέων,
τὰ
μὲν |
[2, 175] |
ἀρχιτέκτονα
αὐτῆς
ἑλκομένης
τῆς
στέγης
|
ἀναστενάξαι, |
οἷά
τε
χρόνου
ἐγγεγονότος
πολλοῦ |
[2, 60] |
αἳ
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
|
ἀνασύρονται |
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα
παρὰ
πᾶσαν
πόλιν |
[2, 87] |
τοῦ
νεκροῦ
τὴν
κοιλίην,
οὔτε
|
ἀναταμόντες |
αὐτὸν
οὔτε
ἐξελόντες
τὴν
νηδύν, |
[2, 142] |
ἔλεγον
ἐξ
ἠθέων
τὸν
ἥλιον
|
ἀνατεῖλαι? |
ἔνθα
τε
νῦν
καταδύεται,
ἐνθεῦτεν |
[2, 142] |
δὶς
ἐπαντεῖλαι,
καὶ
ἔνθεν
νῦν
|
ἀνατέλλει, |
ἐνθαῦτα
δὶς
καταδῦναι.
καὶ
οὐδὲν |
[2, 32] |
ἀπὸ
ἑσπέρης
αὐτὸν
πρὸς
ἥλιον
|
ἀνατέλλοντα, |
φαίνεσθαι
δὲ
ἐν
αὐτῷ
κροκοδείλους. |
[2, 35] |
χρεόν,
τὰ
δὲ
μὴ
αἰσχρὰ
|
ἀναφανδόν. |
ἱρᾶται
γυνὴ
μὲν
οὐδεμία
οὔτε |
[2, 46] |
τὸ
τέρας?
γυναικὶ
τράγος
ἐμίσγετο
|
ἀναφανδόν. |
τοῦτο
ἐς
ἐπίδεξιν
ἀνθρώπων
ἀπίκετο. |
[2, 107] |
~τοῦτον
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν
|
ἀναχωρέοντα |
καὶ
ἀνάγοντα
πολλοὺς
ἀνθρώπους
τῶν |
[2, 133] |
ποιησάμενον
πολλά,
ὅκως
γίνοιτο
νύξ,
|
ἀνάψαντα |
αὐτὰ
πίνειν
τε
καὶ
εὐπαθέειν, |
[2, 162] |
ὁ
Ἀπρίης
ἔπεμπε
ἐπ?
Ἄμασιν
|
ἄνδρα |
δόκιμον
τῶν
περὶ
ἑωυτὸν
Αἰγυπτίων, |
[2, 41] |
οὔτε
ἀνὴρ
Αἰγύπτιος
οὔτε
γυνὴ
|
ἄνδρα |
Ἕλληνα
φιλήσειε
ἂν
τῷ
στόματι, |
[2, 139] |
αὐτὸν
οἴχεσθαι
φεύγοντα?
ἐδόκέε
οἱ
|
ἄνδρα |
ἐπιστάντα
συμβουλεύειν
τοὺς
ἱρέας
τοὺς |
[2, 112] |
δὲ
ἐκδέξασθαι
τὴν
βασιληίην
ἔλεγον
|
ἄνδρα |
Μεμφίτην,
τῷ
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων |
[2, 111] |
ὀφθαλμούς,
ἥτις
παρὰ
τὸν
ἑωυτῆς
|
ἄνδρα |
μοῦνον
πεφοίτηκε,
ἄλλων
ἀνδρῶν
ἐοῦσα |
[2, 49] |
μέν
νυν
φημὶ
Μελάμποδα
γενόμενον
|
ἄνδρα |
σοφὸν
μαντικήν
τε
ἑωυτῷ
συστῆσαι |
[2, 162] |
οἳ
ἔτι
τὰ
ἐκείνου
ἐφρόνεον,
|
ἄνδρα |
τὸν
δοκιμώτατον
ἑωυτῶν
οὕτω
αἰσχρῶς |
[2, 114] |
ταῦτα
ὁ
Πρωτεὺς
λέγοντα
τάδε?
|
ἄνδρα |
τοῦτον,
ὅστις
κοτὲ
ἐστὶ
ὁ> |
[2, 137] |
ἀποδέξασθαι.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
βασιλεῦσαι
|
ἄνδρα |
τυφλὸν
ἐξ
Ἀνύσιος
πόλιος,
τῷ |
[2, 146] |
ἄν
τις
καὶ
τούτους
ἄλλους
|
ἄνδρας |
γενομένους
ἔχειν
τὰ
ἐκείνων
οὐνόματα |
[2, 163] |
ἑωυτὸν
Κᾶράς
τε
καὶ
Ἴωνας
|
ἄνδρας |
ἐπικούρους
τρισμυρίους?
ἦν
δέ
οἱ |
[2, 152] |
ἀπιστίη
μεγάλη
ὑπεκέχυτο
χαλκέους
οἱ
|
ἄνδρας |
ἥξειν
ἐπικούρους.
χρόνου
δὲ
οὐ |
[2, 152] |
κατέλαβε
Ἴωνάς
τε
καὶ
Κᾶρας
|
ἄνδρας |
κατὰ
ληίην
ἐκπλώσαντας
ἀπενειχθῆναι
ἐς |
[2, 32] |
καρποῦ,
ἁπτομένοισι
δέ
σφι
ἐπελθεῖν
|
ἄνδρας |
μικρούς,
μετρίων
ἐλάσσονας
ἀνδρῶν,
λαβόντας |
[2, 152] |
ὡς
οὐκ
ἰδὼν
πρότερον
χαλκῷ
|
ἄνδρας |
ὁπλισθέντας,
ὡς
χάλκεοι
ἄνδρες
ἀπιγμένοι |
[2, 32] |
ἐλθεῖν
κοτε
παρ?
αὐτὸν
Νασαμῶνας
|
ἄνδρας. |
τὸ
δὲ
ἔθνος
τοῦτο
ἐστὶ |
[2, 175] |
τρία,
δισχίλιοι
δέ
οἱ
προσετετάχατο
|
ἄνδρες |
ἀγωγέες,
καὶ
οὗτοι
ἅπαντες
ἦσαν |
[2, 60] |
αἱ
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
|
ἄνδρες |
ἀείδουσι
καὶ
τὰς
χεῖρας
κροτέουσι. |
[2, 100] |
γυνὴ
ἐπιχωρίη,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
|
ἄνδρες |
Αἰγύπτιοι.
τῇ
δὲ
γυναικὶ
οὔνομα |
[2, 152] |
χαλκῷ
ἄνδρας
ὁπλισθέντας,
ὡς
χάλκεοι
|
ἄνδρες |
ἀπιγμένοι
ἀπὸ
θαλάσσης
λεηλατεῦσι
τὸ |
[2, 60] |
πλέουσί
τε
γὰρ
δὴ
ἅμα
|
ἄνδρες |
γυναιξὶ
καὶ
πολλόν
τι
πλῆθος |
[2, 35] |
οὔτε
ἔρσενος
θεοῦ
οὔτε
θηλέης,
|
ἄνδρες |
δὲ
πάντων
τε
καὶ
πασέων. |
[2, 35] |
κάτω.
τὰ
ἄχθεα
οἱ
μὲν
|
ἄνδρες |
ἐπὶ
τῶν
κεφαλέων
φορέουσι,
αἱ |
[2, 35] |
ἀγοράζουσι
καὶ
καπηλεύουσι,
οἱ
δὲ
|
ἄνδρες |
κατ?
οἴκους
ἐόντες
ὑφαίνουσι?
ὑφαίνουσι |
[2, 35] |
μὲν
γυναῖκες
ὀρθαί,
οἱ
δὲ
|
ἄνδρες |
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ
χρέωνται
ἐν
τοῖσι |
[2, 85] |
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ
|
ἄνδρες, |
τύπτονται
ἐπεζωμένοι
καὶ
οὗτοι.
ἐπεὰν |
[2, 102] |
στήλῃσι
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
τοῖσι
|
ἀνδρηίοισι |
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι,
καὶ
δὴ |
[2, 22] |
τὰ
ψυχρότερα
τὰ
πολλά
ἐστι;
|
ἀνδρί |
γε
λογίζεσθαι
τοιούτων
πέρι
οἵῳ |
[2, 34] |
πέντε
ἡμερέων
ἰθέα
ὁδὸς
εὐζώνῳ
|
ἀνδρί? |
ἡ
δὲ
Σινώπη
τῷ
Ἴστρῳ |
[2, 110] |
Πέρσην
οὐ
περιεῖδε
ἱστάντα
ἔμπροσθε
|
ἀνδριάντα, |
φὰς
οὔ
οἱ
πεποιῆσθαι
ἔργα |
[2, 121] |
ἀντίους
δὲ
τῶν
προπυλαίων
ἔστησε
|
ἀνδριάντας |
δύο,
ἐόντας
τὸ
μέγαθος
πέντε |
[2, 110] |
δὲ
ἐλίπετο
πρὸ
τοῦ
Ἡφαιστείου
|
ἀνδριάντας |
λιθίνους,
δύο
μὲν
τριήκοντα
πηχέων, |
[2, 91] |
κάρτα
μεγάλα?
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖσι
|
ἀνδριάντες |
δύο
ἑστᾶσι
λίθινοι
μεγάλοι.
ἐν |
[2, 41] |
ἂν
τῷ
στόματι,
οὐδὲ
μαχαίρῃ
|
ἀνδρὸς |
Ἕλληνος
χρήσεται
οὐδὲ
ὀβελοῖσι
οὐδὲ |
[2, 173] |
τ?
ἂν
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ?
|
ἀνδρὸς |
μεγάλου
ἄρχονται,
καὶ
ἄμεινον
σὺ |
[2, 135] |
ἐργασίην
ἐλύθη
χρημάτων
μεγάλων
ὑπὸ
|
ἀνδρὸς |
Μυτιληναίου
Χαράξου
τοῦ
Σκαμανδρωνύμου
παιδός, |
[2, 134] |
δὲ
ἦν
Ἰάδμονος
τοῦ
Ἡφαιστοπόλιος
|
ἀνδρὸς |
Σαμίου,
σύνδουλος
δὲ
Αἰσώπου
τοῦ |
[2, 106] |
ἐν
πέτρῃσι
ἐγκεκολαμμένοι
τούτου
τοῦ
|
ἀνδρός, |
τῇ
τε
ἐκ
τῆς
Ἐφεσίης |
[2, 181] |
Ἀρκεσίλεω
θυγατέρα,
οἳ
δὲ
Κριτοβούλου
|
ἀνδρὸς |
τῶν
ἀστῶν
δοκίμου,
τῇ
οὔνομα |
[2, 175] |
τοῦτο
δὲ
κολοσσοὺς
μεγάλους
καὶ
|
ἀνδρόσφιγγας |
περιμήκεας
ἀνέθηκε,
λίθους
τε
ἄλλους |
[2, 32] |
ὑβριστάς,
τοὺς
ἄλλα
τε
μηχανᾶσθαι
|
ἀνδρωθέντας |
περισσὰ
καὶ
δὴ
καὶ
ἀποκληρῶσαι |
[2, 142] |
τοσούτους
γενομένους.
καίτοι
τριηκόσιαι
μὲν
|
ἀνδρῶν |
γενεαὶ
δυνέαται
μύρια
ἔτεα?
γενεαὶ |
[2, 53] |
πρότερον
ποιηταὶ
λεγόμενοι
τούτων
τῶν
|
ἀνδρῶν |
γενέσθαι
ὕστερον,
ἔμοιγε
δοκέειν,
ἐγένοντο. |
[2, 32] |
Λιβύης,
φάναι
παρὰ
σφίσι
γενέσθαι
|
ἀνδρῶν |
δυναστέων
παῖδας
ὑβριστάς,
τοὺς
ἄλλα |
[2, 63] |
τε
εὐχωλὰς
ἐπιτελέοντες
πλεῦνες
χιλίων
|
ἀνδρῶν, |
ἕκαστοι
ἔχοντες
ξύλα
καὶ
οὗτοι, |
[2, 36] |
δὲ
περιτάμνονται.
εἵματα
τῶν
μὲν
|
ἀνδρῶν |
ἕκαστος
ἔχει
δύο,
τῶν
δὲ |
[2, 142] |
μύρια
ἔτεα?
γενεαὶ
γὰρ
τρεῖς
|
ἀνδρῶν |
ἑκατὸν
ἔτεα
ἐστί?
μιῆς
δὲ |
[2, 111] |
ἑωυτῆς
ἄνδρα
μοῦνον
πεφοίτηκε,
ἄλλων
|
ἀνδρῶν |
ἐοῦσα
ἄπειρος.
καὶ
τὸν
πρώτης |
[2, 89] |
~τὰς
δὲ
γυναῖκας
τῶν
ἐπιφανέων
|
ἀνδρῶν, |
ἐπεὰν
τελευτήσωσι,
οὐ
παραυτίκα
διδοῦσι |
[2, 152] |
τίσις
ἥξει
ἀπὸ
θαλάσσης
χαλκέων
|
ἀνδρῶν |
ἐπιφανέντων.
καὶ
τῷ
μὲν
δὴ |
[2, 119] |
ὅσιον?
λαβὼν
γὰρ
δύο
παιδία
|
ἀνδρῶν |
ἐπιχωρίων
ἔντομα
σφέα
ἐποίησε.
μετὰ |
[2, 121] |
τοίχου
ῥηιδίως
καὶ
ὑπὸ
δύο
|
ἀνδρῶν |
καὶ
ὑπὸ
ἑνός.
ὡς
δὲ |
[2, 141] |
οἱ
τῶν
μαχίμων
μὲν
οὐδένα
|
ἀνδρῶν, |
καπήλους
δὲ
καὶ
χειρώνακτας
καὶ |
[2, 32] |
καύματος.
~ἀλλὰ
τάδε
μὲν
ἤκουσα
|
ἀνδρῶν |
Κυρηναίων
φαμένων
ἐλθεῖν
τε
ἐπὶ |
[2, 32] |
ἐπελθεῖν
ἄνδρας
μικρούς,
μετρίων
ἐλάσσονας
|
ἀνδρῶν, |
λαβόντας
δὲ
ἄγειν
σφέας?
φωνῆς |
[2, 115] |
Ἕλληνος
ἐτισάμην,
ὅς,
ὦ
κάκιστε
|
ἀνδρῶν, |
ξεινίων
τυχὼν
ἔργον
ἀνοσιώτατον
ἐργάσαο? |
[2, 166] |
ἐγένοντο,
πέντε
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
|
ἀνδρῶν. |
οὐδὲ
τούτοισι
ἔξεστι
τέχνην
ἐπασκῆσαι |
[2, 44] |
καὶ
ταῦτα
καὶ
πέντε
γενεῇσι
|
ἀνδρῶν |
πρότερα
ἐστὶ
ἢ
τὸν
Ἀμφιτρύωνος |
[2, 144] |
ἀπαλλαγμένους.
τὸ
δὲ
πρότερον
τῶν
|
ἀνδρῶν |
τούτων
θεοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐν |
[2, 111] |
ἢ
τῆς
τῷ
οὔρῳ
νιψάμενος
|
ἀνέβλεψε, |
ἐς
μίαν
πόλιν,
ἣ
νῦν |
[2, 111] |
τῆς
δὲ
νιψάμενος
τῷ
οὔρῳ
|
ἀνέβλεψε, |
ταύτην
δὲ
ἔσχε
αὐτὸς
γυναῖκα. |
[2, 143] |
ἐς
θεὸν
οὔτε
ἐς
ἥρωα
|
ἀνέδησαν |
αὐτούς.
πίρωμις
δὲ
ἐστὶ
κατὰ |
[2, 135] |
μὲν
τοῦ
βωμοῦ
τὸν
Χῖοι
|
ἀνέθεσαν, |
ἀντίον
δὲ
αὐτοῦ
τοῦ
νηοῦ. |
[2, 134] |
οὐ
γὰρ
ἄν
οἱ
πυραμίδα
|
ἀνέθεσαν |
ποιήσασθαι
τοιαύτην,
ἐς
τὴν
ταλάντων |
[2, 182] |
εἴη,
ἀπέπεμψε
ἀσινέα
ἐς
Κυρήνην.
|
~ἀνέθηκε |
δὲ
καὶ
ἀναθήματα
ὁ
Ἄμασις |
[2, 176] |
καὶ
ἀπὸ
τούτου
οὐκ
ἐσελκυσθῆναι.
|
~ἀνέθηκε |
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι |
[2, 111] |
τοῦ
Ἡλίου
τὸ
ἱρὸν
ἀξιοθέητα
|
ἀνέθηκε |
ἔργα,
ὀβελοὺς
δύο
λιθίνους,
ἐξ |
[2, 111] |
τὰ
ἱρὰ
πάντα
τὰ
λόγιμα
|
ἀνέθηκε |
καὶ
τοῦ
γε
λόγον
μάλιστα |
[2, 182] |
θυρέων.
ἐς
μέν
νυν
Σάμον
|
ἀνέθηκε |
κατὰ
ξεινίην
τὴν
ἑωυτοῦ
τε |
[2, 175] |
κολοσσοὺς
μεγάλους
καὶ
ἀνδρόσφιγγας
περιμήκεας
|
ἀνέθηκε, |
λίθους
τε
ἄλλους
ἐς
ἐπισκευὴν |
[2, 182] |
τοὺς
Αἰγύπτου
παῖδας.
ταῦτα
μὲν
|
ἀνέθηκε |
ὁ
Ἄμασις,
εἷλε
δὲ
Κύπρον |
[2, 159] |
δὲ
ἐσθῆτι
ἔτυχε
ταῦτα
κατεργασάμενος,
|
ἀνέθηκε |
τῷ
Ἀπόλλωνι
πέμψας
ἐς
Βραγχίδας |
[2, 52] |
τὰ
ἀπὸ
τῶν
βαρβάρων
ἥκοντα,
|
ἀνεῖλε |
τὸ
μαντήιον
χρᾶσθαι.
ἀπὸ
μὲν |
[2, 139] |
τὰ
μαντήια,
τοῖσι
χρέωνται
Αἰθίοπες,
|
ἀνεῖλε |
ὡς
δέοι
αὐτὸν
Αἰγύπτου
βασιλεῦσαι |
[2, 134] |
δὲ
παιδὸς
παῖς
ἄλλος
Ἰάδμων
|
ἀνείλετο. |
οὕτω
καὶ
Αἴσωπος
Ἰάδμονος
ἐγένετο. |
[2, 167] |
μάλιστα
τοὺς
ἐς
τὸν
πόλεμον
|
ἀνειμένους? |
μεμαθήκασι
δ?
ὦν
τοῦτο
πάντες |
[2, 129] |
τετρυμένον
ἐς
τὸ
ἔσχατον
κακοῦ
|
ἀνεῖναι |
πρὸς
ἔργα
τε
καὶ
θυσίας, |
[2, 65] |
δὲ
οὔ.
τῶν
δὲ
εἵνεκεν
|
ἀνεῖται |
τὰ
θηρία)
ἱρὰ
εἰ
λέγοιμι, |
[2, 43] |
Ἀμφιτρύων
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
|
ἀνέκαθεν |
ἀπ?
Αἰγύπτου,
καὶ
διότι
Αἰγύπτιοι |
[2, 111] |
πειρᾶσθαι,
μετὰ
δέ,
ὡς
οὐκ
|
ἀνέλεπε, |
ἐπεξῆς
πασέων
πειρᾶσθαι?
ἀναβλέψαντα
δὲ |
[2, 134] |
βούλοιτο
ποινὴν
τῆς
Αἰσώπου
ψυχῆς
|
ἀνελέσθαι, |
ἄλλος
μὲν
οὐδεὶς
ἐφάνη,
Ἰάδμονος |
[2, 52] |
τῇ
Δωδώνῃ
οἱ
Πελασγοὶ
εἰ
|
ἀνέλωνται |
τὰ
οὐνόματα
τὰ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 113] |
ἐγένετο
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ,
ἐξῶσται
|
ἄνεμοι |
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸ
Αἰγύπτιον
πέλαγος, |
[2, 25] |
ἄνω
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες
δὲ
οἱ
|
ἄνεμοι |
καὶ
διασκιδνάντες
τήκουσι?
καὶ
εἰσὶ |
[2, 22] |
μὲν
καὶ
μέγιστον
μαρτύριον
οἱ
|
ἄνεμοι |
παρέχονται
πνέοντες
ἀπὸ
τῶν
χωρέων |
[2, 32] |
τὴν
ὁδὸν
ποιευμένους
πρὸς
ζέφυρον
|
ἄνεμον, |
διεξελθόντας
δὲ
χῶρον
πολλὸν
ψαμμώδεα |
[2, 158] |
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ
νότον
|
ἄνεμον |
ἐς
τὸν
κόλπον
τὸν
Ἀράβιον. |
[2, 112] |
ἐσκευασμένον,
τοῦ
Ἡφαιστείου
πρὸς
νότον
|
ἄνεμον |
κείμενον.
περιοικέουσι
δὲ
τὸ
τέμενος |
[2, 153] |
ἐν
Μέμφι
τὰ
πρὸς
νότον
|
ἄνεμον |
τετραμμένα,
αὐλήν
τε
τῷ
Ἄπι, |
[2, 101] |
τοῦ
Ἡφαίστου
τὰ
πρὸς
βορέην
|
ἄνεμον |
τετραμμένα
προπύλαια,
λίμνην
τε
ὀρύξαι, |
[2, 28] |
Αἰγύπτου
ῥέειν
καὶ
πρὸς
βορέην
|
ἄνεμον, |
τὸ
δ?
ἕτερον
ἥμισυ
ἐπ? |
[2, 96] |
δύναται
πλέειν,
ἢν
μὴ
λαμπρὸς
|
ἄνεμος |
ἐπέχῃ,
ἐκ
γῆς
δὲ
παρέλκεται, |
[2, 179] |
γε
οἷά
τε
εἴη
πρὸς
|
ἀνέμους |
ἀντίους
πλέειν,
τὰ
φορτία
ἔδεε |
[2, 20] |
ἑτέρη
μὲν
λέγει
τοὺς
ἐτησίας
|
ἀνέμους |
εἶναι
αἰτίους
πληθύειν
τὸν
ποταμόν, |
[2, 114] |
καὶ
πολλὰ
κάρτα
χρήματα,
ὑπὸ
|
ἀνέμων |
ἐς
γῆν
ταύτην
ἀπενειχθείς.
κότερα |
[2, 115] |
μηδένα
ξείνων
κτείνειν,
ὅσοι
ὑπ?
|
ἀνέμων |
ἤδη
ἀπολαμφθέντες
ἦλθον
ἐς
χώρην |
[2, 95] |
οἱ
γὰρ
κώνωπες
ὑπὸ
τῶν
|
ἀνέμων |
οὐκ
οἷοί
τε
εἰσὶ
ὑψοῦ |
[2, 25] |
τε
νότος
καὶ
ὁ
λίψ,
|
ἀνέμων |
πολλὸν
τῶν
πάντων
ὑετιώτατοι
δοκέει |
[2, 25] |
ἀλεεινῆς
τῆς
χώρης
ἐούσης
καὶ
|
ἀνέμων |
ψυχρῶν,
διεξιὼν
ποιέει
οἷόν
περ |
[2, 23] |
λέξας
ἐς
ἀφανὲς
τὸν
μῦθον
|
ἀνενείκας |
οὐκ
ἔχει
ἔλεγχον?
οὐ
γὰρ |
[2, 45] |
~λέγουσι
δὲ
πολλὰ
καὶ
ἄλλα
|
ἀνεπισκέπτως |
οἱ
Ἕλληνες,
εὐήθης
δὲ
αὐτῶν |
[2, 21] |
ὁ
Νεῖλος.
~ἡ
δ?
ἑτέρη
|
ἀνεπιστημονεστέρη |
μὲν
ἐστὶ
τῆς
λελεγμένης,
λόγῳ |
[2, 116] |
ἐν
Ἰλιάδι
καὶ
οὐδαμῇ
ἄλλῃ
|
ἀνεπόδισε |
ἑωυτόν)
πλάνην
τὴν
Ἀλεξάνδρου,
ὡς |
[2, 147] |
γὰρ
χρόνον
οἷοί
τε
ἦσαν
|
ἄνευ |
βασιλέος
διαιτᾶσθαι,
ἐστήσαντο
δυώδεκα
βασιλέας, |
[2, 121] |
τοῦ
φωρὸς
ἐν
τῇ
πάγῃ
|
ἄνευ |
τῆς
κεφαλῆς
ἐόν,
τὸ
δὲ |
[2, 54] |
γενέσθαι
τῶν
γυναικῶν
τουτέων,
καὶ
|
ἀνευρεῖν |
μὲν
σφέας
οὐ
δυνατοὶ
γενέσθαι, |
[2, 140] |
οὐκ
οἷοί
τε
ἦσαν
αὐτὴν
|
ἀνευρεῖν |
οἱ
πρότεροι
γενόμενοι
βασιλέες
Ἀμυρταίου. |
[2, 2] |
ἐδύνατο
πυνθανόμενος
πόρον
οὐδένα
τούτου
|
ἀνευρεῖν, |
οἳ
γενοίατο
πρῶτοι
ἀνθρώπων,
ἐπιτεχνᾶται |
[2, 82] |
ἐχρήσαντο.
τέρατα/
τε
πλέω
σφι
|
ἀνεύρηται |
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
ἅπασι
ἀνθρώποισι? |
[2, 151] |
μὲν
οὐκ
ἐδικαίωσαν
Ψαμμήτιχον,
ὡς
|
ἀνεύρισκον |
βασανίζοντες
ἐξ
οὐδεμιῆς
προνοίης
αὐτὸν |
[2, 121] |
τὸν
λίθον
ἐπὶ
τῷ
οἰκοδομήματι
|
ἀνευρόντας |
ῥηιδίως
μεταχειρίσασθαι
καὶ
τῶν
χρημάτων |
[2, 37] |
δὲ
δὴ
ἱρέες
οὐδὲ
ὁρέοντες
|
ἀνέχονται, |
νομίζοντες
οὐ
καθαρὸν
εἶναί
μιν |
[2, 29] |
γὰρ
ἐν
τῷ
Νείλῳ
ὀξέες
|
ἀνέχουσι |
καὶ
χοιράδες
πολλαί
εἰσι,
δι? |
[2, 165] |
βαναυσίης
οὐδεὶς
δεδάηκε
οὐδέν,
ἀλλ?
|
ἀνέωνται |
ἐς
τὸ
μάχιμον.
~καλασιρίων
δὲ |
[2, 115] |
μετὰ
δὲ
αὐτόν
τε
τοῦτον
|
ἀνήγαγε |
ἐς
Μέμφιν
καὶ
τὴν
Ἑλένην |
[2, 116] |
τὴν
ὁδὸν
ἣν
Ἑλένην
περ
|
ἀνήγαγεν |
εὐπατέρειαν.
ἐπιμέμνηται
δὲ
καὶ
ἐν |
[2, 104] |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἐς
οὐδὲν
|
ἀνήκει? |
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
ἕτεροι
τοιοῦτοι? |
[2, 127] |
μὲν
τὰ
ἐκείνου
μέτρα
οὐκ
|
ἀνήκουσαν? |
ταῦτα
γὰρ
ὦν
καὶ
ἡμεῖς |
[2, 121] |
καὶ
ταῦτα
ἐς
τὸν
βασιλέα
|
ἀνηνείχθη, |
ἐκπεπλῆχθαι
μὲν
ἐπὶ
τῇ
πολυφροσύνῃ |
[2, 119] |
τυχὼν
μέντοι
τούτων
ἐγένετο
Μενέλεως
|
ἀνὴρ |
ἄδικος
ἐς
Αἰγυπτίους.
ἀποπλέειν
γὰρ |
[2, 41] |
μάλιστα
μακρῷ.
τῶν
εἵνεκα
οὔτε
|
ἀνὴρ |
Αἰγύπτιος
οὔτε
γυνὴ
ἄνδρα
Ἕλληνα |
[2, 95] |
τῶν
πύργων
ἄλλα
μεμηχάνηται?
πᾶς
|
ἀνὴρ |
αὐτῶν
ἀμφίβληστρον
ἔκτηται,
τῷ
τῆς |
[2, 106] |
Σαρδίων
ἐς
Σμύρνην.
ἑκατέρωθι
δὲ
|
ἀνὴρ |
ἐγγέγλυπται
μέγαθος
πέμπτης
σπιθαμῆς,
τῇ |
[2, 120] |
ἀλλὰ
Ἕκτωρ
καὶ
πρεσβύτερος
καὶ
|
ἀνὴρ |
ἐκείνου
μᾶλλον
ἐὼν
ἔμελλε
αὐτὴν |
[2, 60] |
ἐπιλοίπῳ.
συμφοιτῶσι
δέ,
ὅ
τι
|
ἀνὴρ |
καὶ
γυνή
ἐστι
πλὴν
παιδίων, |
[2, 78] |
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου
γένωνται,
περιφέρει
|
ἀνὴρ |
νεκρὸν
ἐν
σορῷ
ξύλινον
πεποιημένον, |
[2, 174] |
καὶ
φιλοσκώμμων
καὶ
οὐδαμῶς
κατεσπουδασμένος
|
ἀνήρ? |
ὅκως
δέ
μιν
ἐπιλείποι
πίνοντά |
[2, 4] |
λόγου
ἐξαναγκαζόμενος
ἐπιμνησθήσομαι.
~ὅσα
δὲ
|
ἀνθρωπήια |
πρήγματα,
ὧδε
ἔλεγον
ὁμολογέοντες
σφίσι, |
[2, 57] |
μετὰ
δὲ
χρόνον
τὴν
πελειάδα
|
ἀνθρωπηίῃ |
φωνῇ
αὐδάξασθαι
λέγουσι,
ἐπείτε
συνετά |
[2, 57] |
τέῳ
ἂν
τρόπῳ
πελειάς
γε
|
ἀνθρωπηίῃ |
φωνῇ
φθέγξαιτο;
μέλαιναν
δὲ
λέγοντες |
[2, 55] |
μιν
ἐπὶ
φηγὸν
αὐδάξασθαι
φωνῇ
|
ἀνθρωπηίῃ |
ὡς
χρεὸν
εἴη
μαντήιον
αὐτόθι |
[2, 148] |
λέγομεν,
τὰ
δὲ
ἄνω
μέζονα
|
ἀνθρωπηίων |
ἔργων
αὐτοὶ
ὡρῶμεν?
αἵ
τε |
[2, 142] |
τε
καὶ
τεσσεράκοντα
ἔλεγον
θεὸν
|
ἀνθρωποειδέα |
οὐδένα
γενέσθαι?
οὐ
μέντοι
οὐδὲ |
[2, 86] |
οἱ
προσήκοντες
ποιεῦνται
ξύλινον
τύπον
|
ἀνθρωποειδέα, |
ποιησάμενοι
δὲ
ἐσεργνῦσι
τὸν
νεκρόν, |
[2, 147] |
ὅσα
δὲ
οἵ
τε
ἄλλοι
|
ἄνθρωποι |
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι |
[2, 14] |
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
οἱ
ἄλλοι
|
ἄνθρωποι |
περὶ
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ?
ἐπεάν |
[2, 64] |
μὲν
γὰρ
ἄλλοι
σχεδὸν
πάντες
|
ἄνθρωποι, |
πλὴν
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων,
μίσγονται |
[2, 22] |
τὰ
χωρία?
τρίτα
δὲ
οἱ
|
ἄνθρωποι |
ὑπὸ
τοῦ
καύματος
μέλανες
ἐόντες. |
[2, 77] |
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
αἱ
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται
τῶν |
[2, 82] |
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
ἅπασι
|
ἀνθρώποισι? |
γενομένου
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι
γραφόμενοι |
[2, 77] |
σιτίων
πάσας
τὰς
νούσους
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
γίνεσθαι.
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ |
[2, 76] |
ἐν
ποσὶ
μᾶλλον
εἱλευμενέων
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
διξαὶ
γὰρ
δή
εἰσι
ἴβιες) |
[2, 35] |
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε
καὶ
νόμους? |
[2, 66] |
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων
ὁμοτρόφων
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
θηρίων
πολλῷ
ἂν
ἔτι
πλέω |
[2, 177] |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
χώρης
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι, |
καὶ
πόλις
ἐν
αὐτῇ
γενέσθαι |
[2, 144] |
ἄρχοντας,
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι, |
καὶ
τούτων
αἰεὶ
ἕνα
τὸν |
[2, 36] |
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
νόμος
ἅμα
κήδεϊ
κεκάρθαι
τὰς |
[2, 120] |
πανωλεθρίῃ
ἀπολόμενοι
καταφανὲς
τοῦτο
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
ποιήσωσι,
ὡς
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων |
[2, 65] |
τὰ
μὲν
σύντροφα
αὐτοῖσι
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι) |
τὰ
δὲ
οὔ.
τῶν
δὲ |
[2, 36] |
τέως
ἐξυρημένοι.
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
ἀποκέκριται, |
[2, 143] |
παρ?
αὐτοῦ
ἀπὸ
θεοῦ
γενέσθαι
|
ἄνθρωπον? |
ἀντεγενεηλόγησαν
δὲ
ὧδε,
φάμενοι
ἕκαστον |
[2, 4] |
γενόμενα.
βασιλεῦσαι
δὲ
πρῶτον
Αἰγύπτου
|
ἄνθρωπον |
ἔλεγον
Μῖνα?
ἐπὶ
τούτου,
πλὴν |
[2, 45] |
ἐόντα
τὸν
Ἡρακλέα
καὶ
ἔτι
|
ἄνθρωπον, |
ὡς
δὴ
φασί,
κῶς
φύσιν |
[2, 175] |
ἤδη
δὲ
τινὲς
λέγουσι
ὡς
|
ἄνθρωπος |
διεφθάρη
ὑπ?
αὐτῆς
τῶν
τις |
[2, 85] |
ἂν
ἀπογένηται
ἐκ
τῶν
οἰκίων
|
ἄνθρωπος |
τοῦ
τις
καὶ
λόγος
ᾖ, |
[2, 173] |
αὐτοῖσι
χρᾶσθαι.
οὕτω
δὲ
καὶ
|
ἀνθρώπου |
κατάστασις?
εἰ
ἐθέλοι
κατεσπουδάσθαι
αἰεὶ |
[2, 90] |
Νείλου
ἅτε
πλέον
τι
ἢ
|
ἀνθρώπου |
νεκρὸν
χειραπτάζοντες
θάπτουσι.
~ἑλληνικοῖσι
δὲ |
[2, 123] |
καὶ
τὰ
πετεινά,
αὖτις
ἐς
|
ἀνθρώπου |
σῶμα
γινόμενον
ἐσδύνει?
τὴν
περιήλυσιν |
[2, 121] |
πολυφροσύνῃ
τε
καὶ
τόλμῃ
τοῦ
|
ἀνθρώπου, |
τέλος
δὲ
διανέμοντα
ἐς
πάσας |
[2, 123] |
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
εἰπόντες,
ὡς
|
ἀνθρώπου |
ψυχὴ
ἀθάνατος
ἐστί,
τοῦ
σώματος |
[2, 33] |
καὶ
ἐς
τοὺς
οὗτοι
ἀπίκοντο
|
ἀνθρώπους, |
γόητας
εἶναι
ἅπαντας.
τὸν
δὲ |
[2, 64] |
ἄλουτοι
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες
|
ἀνθρώπους |
εἶναι
κατά
περ
τὰ
ἄλλα |
[2, 141] |
δὲ
καὶ
χειρώνακτας
καὶ
ἀγοραίους
|
ἀνθρώπους. |
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι
ἐναντίοισι
αὐτοῖσι |
[2, 66] |
αἰέλουροι
διαδύνοντες
καὶ
ὑπερθρώσκοντες
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἐσάλλονται
ἐς
τὸ
πῦρ.
ταῦτα |
[2, 45] |
καὶ
χηνῶν,
κῶς
ἂν
οὗτοι
|
ἀνθρώπους |
θύοιεν;
ἔτι
δὲ
ἕνα
ἐόντα |
[2, 3] |
οὐνόματα
αὐτῶν
μοῦνον,
νομίζων
πάντας
|
ἀνθρώπους |
ἴσον
περὶ
αὐτῶν
ἐπίστασθαι?
τὰ |
[2, 64] |
δὲ
ἐξ
ἄλλης
πόλιος
ἀγαγόμενον
|
ἀνθρώπους |
τούς
τε
προπόλους
τρηχέως
περισπεῖν |
[2, 107] |
Σέσωστριν
ἀναχωρέοντα
καὶ
ἀνάγοντα
πολλοὺς
|
ἀνθρώπους |
τῶν
ἐθνέων
τῶν
τὰς
χώρας |
[2, 133] |
οὐ
μεμνημένοι
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
φθείροντες,
ἐβίωσαν
χρόνον
ἐπὶ
πολλόν, |
[2, 58] |
καὶ
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων |
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ |
[2, 121] |
ταύτην
συνοικίσαι
ὡς
πλεῖστα
ἐπισταμένῳ
|
ἀνθρώπων. |
Αἰγυπτίους
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων |
[2, 160] |
ταῦτα
οὐδ?
ἂν
τοὺς
σοφωτάτους
|
ἀνθρώπων |
Αἰγυπτίους
οὐδὲν
ἐπεξευρεῖν?
ὡς
δὲ |
[2, 124] |
ἐργάζοντο
δὲ
κατὰ
δέκα
μυριάδας
|
ἀνθρώπων |
αἰεὶ
τὴν
τρίμηνον
ἑκάστην.
χρόνον |
[2, 4] |
ἔλεγον
ὁμολογέοντες
σφίσι,
πρώτους
Αἰγυπτίους
|
ἀνθρώπων |
ἁπάντων
ἐξευρεῖν
τὸν
ἐνιαυτόν,
δυώδεκα |
[2, 46] |
ἐμίσγετο
ἀναφανδόν.
τοῦτο
ἐς
ἐπίδεξιν
|
ἀνθρώπων |
ἀπίκετο.
~ὗν
δὲ
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν |
[2, 2] |
αὐτὸς
ὁ
Ψαμμήτιχος
ἐπυνθάνετο
οἵτινες
|
ἀνθρώπων |
βεκός
τι
καλέουσι,
πυνθανόμενος
δὲ |
[2, 15] |
ὑπῆρχε,
τί
περιεργάζοντο
δοκέοντες
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων |
γεγονέναι;
οὐδὲ
ἔδει
σφέας
ἐς |
[2, 142] |
καὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκοσίας
γενεὰς
|
ἀνθρώπων |
γενομένας,
καὶ
ἐν
ταύτῃσι
ἀρχιερέας |
[2, 15] |
αἰεί
τε
εἶναι
ἐξ
οὗ
|
ἀνθρώπων |
γένος
ἐγένετο,
προϊούσης
δὲ
τῆς |
[2, 2] |
ἐνόμιζον
ἑωυτοὺς
πρώτους
γενέσθαι
πάντων
|
ἀνθρώπων? |
ἐπειδὴ
δὲ
Ψαμμήτιχος
βασιλεύσας
ἠθέλησε |
[2, 113] |
ἢν
καταφυγὼν
οἰκέτης
ὅτευ
ὦν
|
ἀνθρώπων |
ἐπιβάληται
στίγματα
ἱρά,
ἑωυτὸν
διδοὺς |
[2, 2] |
τούτου
ἀνευρεῖν,
οἳ
γενοίατο
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων, |
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε.
παιδία
δύο
νεογνὰ |
[2, 160] |
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἀγῶνα
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
καὶ
δοκέοντες
παρὰ
ταῦτα
οὐδ? |
[2, 182] |
Ἄμασις,
εἷλε
δὲ
Κύπρον
πρῶτος
|
ἀνθρώπων |
καὶ
κατεστρέψατο
ἐς
φόρου
ἀπαγωγήν. |
[2, 104] |
καὶ
μᾶλλον,
ὅτι
μοῦνοι
πάντων
|
ἀνθρώπων |
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες |
[2, 139] |
τι
πρὸς
θεῶν
ἢ
πρὸς
|
ἀνθρώπων |
λάβοι?
οὔκων
ποιήσειν
ταῦτα,
ἀλλὰ |
[2, 83] |
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
διακέεται?
|
ἀνθρώπων |
μὲν
οὐδενὶ
προσκέεται
ἡ
τέχνη, |
[2, 104] |
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι
|
ἀνθρώπων |
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται |
[2, 91] |
εἰπεῖν,
μηδ?
ἄλλων
μηδαμὰ
μηδαμῶν
|
ἀνθρώπων |
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι |
[2, 37] |
δὲ
περισσῶς
ἐόντες
μάλιστα
πάντων
|
ἀνθρώπων |
νόμοισι
τοιοῖσιδε
χρέωνται.
ἐκ
χαλκέων |
[2, 100] |
οὐνόματα.
ἐν
τοσαύτῃσι
δὲ
γενεῇσι
|
ἀνθρώπων |
ὀκτωκαίδεκα
μὲν
Αἰθίοπες
ἦσαν,
μία |
[2, 6] |
ὅσοι
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ
|
ἀνθρώπων, |
ὀργυιῇσι
μεμετρήκασι
τὴν
χώρην,
ὅσοι |
[2, 74] |
δὲ
περὶ
Θήβας
ἱροὶ
ὄφιες,
|
ἀνθρώπων |
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
οἳ
μεγάθεϊ
ἐόντες |
[2, 77] |
τὴν
σπειρομένην
Αἴγυπτον
οἰκέουσι,
μνήμην
|
ἀνθρώπων |
πάντων
ἐπασκέοντες
μάλιστα
λογιώτατοι
εἰσὶ |
[2, 14] |
ἐκ
γῆς
τῶν
τε
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
πάντων
καὶ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων? |
[2, 32] |
καὶ
τῶν
ἐπὶ
θάλασσαν
κατηκόντων
|
ἀνθρώπων, |
τὰ
κατύπερθε
θηριώδης
ἐστὶ
ἡ |
[2, 61] |
καὶ
πᾶσαι,
μυριάδες
κάρτα
πολλαὶ
|
ἀνθρώπων? |
τὸν
δὲ
τύπτονται,
οὔ
μοι |
[2, 2] |
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε.
παιδία
δύο
νεογνὰ
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ἐπιτυχόντων
δίδωσι
ποιμένι
τρέφειν |
[2, 77] |
Αἰγύπτιοι
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι
πάντων
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ὡρέων
δοκέειν
ἐμοὶ
εἵνεκα, |
[2, 98] |
καλευμένην.
~τουτέων
δὲ
ἡ
μὲν
|
Ἄνθυλλα |
ἐοῦσα
λογίμη
πόλις
ἐς
ὑποδήματα |
[2, 97] |
διὰ
πεδίου
πλέων
ἥξεις
κατ?
|
Ἄνθυλλάν |
τε
πόλιν
καὶ
τὴν
Ἀρχάνδρου |
[2, 113] |
πέλαγος,
ἐνθεῦτεν
δέ,
οὐ
γὰρ
|
ἀνιεῖ |
τὰ
πνεύματα,
ἀπικνέεται
ἐς
Αἴγυπτον |
[2, 36] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ὑπὸ
τοὺς
θανάτους
|
ἀνιεῖσι |
τὰς
τρίχας
αὔξεσθαι
τάς
τε |
[2, 121] |
χρήματα
τοὺς
γὰρ
κλέπτας
οὐκ
|
ἀνιέναι |
κεραΐζοντας)
ποιῆσαί
μιν
τάδε?
πάγας |
[2, 173] |
ἐς
παιγνίην
τὸ
μέρος
ἑωυτὸν
|
ἀνιέναι, |
λάθοι
ἂν
ἤτοι
μανεὶς
ἢ |
[2, 133] |
εὐπαθέειν,
οὔτε
ἡμέρης
οὔτε
νυκτὸς
|
ἀνιέντα, |
ἔς
τε
τὰ
ἕλεα
καὶ |
[2, 125] |
τῶν
ἀναβαθμῶν
ἀείροντες?
ὅκως
δὲ
|
ἀνίοι |
ὁ
λίθος
ἐπ?
αὐτόν,
ἐς |
[2, 108] |
χρόνου
Αἴγυπτος
ἐοῦσα
πεδιὰς
πᾶσα
|
ἄνιππος |
καὶ
ἀναμάξευτος
γέγονε?
αἴτιαι
δὲ |
[2, 60] |
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται
|
ἀνιστάμεναι. |
ταῦτα
παρὰ
πᾶσαν
πόλιν
παραποταμίην |
[2, 64] |
ἐν
ἱροῖσι
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
|
ἀνιστάμενοι) |
ἄλουτοι
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες |
[2, 136] |
Ἄσυχιν,
τὸν
τὰ
πρὸς
ἥλιον
|
ἀνίσχοντα |
ποιῆσαι
τῷ
Ἡφαίστῳ
προπύλαια,
ἐόντα |
[2, 2] |
ἐγεγόνεε
ταῦτα
τῷ
ποιμένι
πρήσσοντι,
|
ἀνοίγοντι |
τὴν
θύρην
καὶ
ἐσιόντι
τὰ |
[2, 129] |
τὸν
δὲ
τά
τε
ἱρὰ
|
ἀνοῖξαι |
καὶ
τὸν
λεὼν
τετρυμένον
ἐς |
[2, 121] |
ὡς
δὲ
τυχεῖν
τὸν
βασιλέα
|
ἀνοίξαντα |
τὸ
οἴκημα,
θωμάσαι
ἰδόντα
τῶν |
[2, 121] |
αὐτῷ
καὶ
δὶς
καὶ
τρὶς
|
ἀνοίξαντι |
αἰεὶ
ἐλάσσω
φαίνεσθαι
τὰ
χρήματα |
[2, 5] |
γῆς,
κατεὶς
καταπειρητηρίην
πηλόν
τε
|
ἀνοίσεις |
καὶ
ἐν
ἕνδεκα
ὀργυιῇσι
ἔσεαι. |
[2, 128] |
ἱρὰ
χρόνου
τοσούτου
κατακληισθέντα
οὐκ
|
ἀνοιχθῆναι. |
τούτους
ὑπὸ
μίσεος
οὐ
κάρτα |
[2, 25] |
εἰσί.
ὁ
δὲ
Νεῖλος
ἐὼν
|
ἄνομβρος, |
ἑλκόμενος
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου |
[2, 22] |
τουτέων
θερμοί?
δεύτερον
δὲ
ὅτι
|
ἄνομβρος |
ἡ
χώρη
καὶ
ἀκρύσταλλος
διατελέει |
[2, 41] |
πολλοὶ
ἄλλοι
ἐς
ἄλλας
πόλις,
|
ἀνορύξαντες |
δὲ
τὰ
ὀστέα
ἀπάγουσι
καὶ |
[2, 114] |
τοῦτον,
ὅστις
κοτὲ
ἐστὶ
ὁ>
|
ἀνόσια |
ἐργασμένος
ξεῖνον
τὸν
ἑωυτοῦ,
συλλαβόντες |
[2, 114] |
γένος
μὲν
Τευκρός,
ἔργον
δὲ
|
ἀνόσιον |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
ἐξεργασμένος?
ξείνου |
[2, 115] |
κάκιστε
ἀνδρῶν,
ξεινίων
τυχὼν
ἔργον
|
ἀνοσιώτατον |
ἐργάσαο?
παρὰ
τοῦ
σεωυτοῦ
ξείνου |
[2, 121] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι,
ἀπηγήσασθαι
ὡς
|
ἀνοσιώτατον |
μὲν
εἴη
ἐργασμένος
ὅτι
τοῦ |
[2, 121] |
βίῳ
ἔργασται
αὐτῷ
σοφώτατον
καὶ
|
ἀνοσιώτατον? |
ὃς
δ?
ἂν
ἀπηγήσηται
τὰ |
[2, 65] |
τῶν
θηρίων
διδοῖ,
ἣ
δὲ
|
ἀντ? |
αὐτοῦ
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν |
[2, 148] |
αὐτέων
Ἑλληνικῶν
ἔργων
καὶ
μεγάλων
|
ἀνταξίη, |
ὁ
δὲ
δὴ
λαβύρινθος
καὶ |
[2, 143] |
αὐτοῦ
ἀπὸ
θεοῦ
γενέσθαι
ἄνθρωπον?
|
ἀντεγενεηλόγησαν |
δὲ
ὧδε,
φάμενοι
ἕκαστον
τῶν |
[2, 143] |
καὶ
ἀναδήσαντι
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
|
ἀντεγενεηλόγησαν |
ἐπὶ
τῇ
ἀριθμήσι,
οὐ
δεκόμενοι |
[2, 157] |
πολίων
ἐπὶ
πλεῖστον
χρόνον
πολιορκεομένη
|
ἀντέσχε |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν.
~Ψαμμητίχου
δὲ |
[2, 121] |
νομίζουσαν
αὐτοῦ
ἐκείνου
τῆς
χειρὸς
|
ἀντέχεσθαι? |
τὸν
δὲ
φῶρα
προέμενον
αὐτῇ |
[2, 93] |
καὶ
ἀναπλώοντες
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
|
ἀντέχονται, |
ἐγχριμπτόμενοι
καὶ
ψαύοντες
ὡς
μάλιστα, |
[2, 153] |
περίστυλον
ἐοῦσαν
καὶ
τύπων
πλέην?
|
ἀντὶ |
δὲ
κιόνων
ὑπεστᾶσι
κολοσσοὶ
δυωδεκαπήχεες |
[2, 48] |
κατὰ
ταὐτὰ
σχεδὸν
πάντα
Ἕλλησι?
|
ἀντὶ |
δὲ
φαλλῶν
ἄλλα
σφι
ἐστὶ |
[2, 133] |
ἀποδέξαι,
ἵνα
οἱ
δυώδεκα
ἔτεα
|
ἀντὶ |
ἓξ
ἐτέων
γένηται,
αἱ
νύκτες |
[2, 86] |
ὑποχρίοντες
τῷ
κόμμι,
τῷ
δὴ
|
ἀντὶ |
κόλλης
τὰ
πολλὰ
χρέωνται
Αἰγύπτιοι. |
[2, 80] |
μέντοι
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται?
|
ἀντὶ |
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν
τῇσι |
[2, 95] |
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέουσι
τάδε
|
ἀντὶ |
τῶν
πύργων
ἄλλα
μεμηχάνηται?
πᾶς |
[2, 141] |
θαρσύνειν
ὡς
οὐδὲν
πείσεται
ἄχαρι
|
ἀντιάζων |
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν?
αὐτὸς
γάρ |
[2, 30] |
βασιλέι,
ὁ
δὲ
σφέας
τῷδε
|
ἀντιδωρέεται? |
ἦσάν
οἱ
διάφοροι
τινὲς
γεγονότες |
[2, 34] |
τῆς
ὀρεινῆς
Κιλικίης
μάλιστά
κῃ
|
ἀντίη |
κέεται?
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἐς
Σινώπην |
[2, 37] |
τις
ἀποθάνῃ,
τούτου
ὁ
παῖς
|
ἀντικατίσταται. |
~τοὺς
δὲ
βοῦς
τοὺς
ἔρσενας |
[2, 133] |
τὸ
μαντήιον
τῷ
θεῷ
ὀνείδισμα,
|
ἀντιμεμφόμενον |
ὅτι
ὁ
μὲν
αὐτοῦ
πατὴρ |
[2, 20] |
ἄλλους
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι
ἐτησίῃσι
|
ἀντίοι |
ῥέουσι,
ὁμοίως
πάσχειν
καὶ
κατὰ |
[2, 2] |
τροφήν
τινα
τοιήνδε,
ἐντειλάμενος
μηδένα
|
ἀντίον |
αὐτῶν
μηδεμίαν
φωνὴν
ἱέναι,
ἐν |
[2, 166] |
ὁ
νομὸς
ἐν
νήσῳ
οἰκέει
|
ἀντίον |
Βουβάστιος
πόλιος.
οὗτοι
δὲ
οἱ |
[2, 135] |
τοῦ
βωμοῦ
τὸν
Χῖοι
ἀνέθεσαν,
|
ἀντίον |
δὲ
αὐτοῦ
τοῦ
νηοῦ.
φιλέουσι |
[2, 34] |
τῷ
Ἴστρῳ
ἐκδιδόντι
ἐς
θάλασσαν
|
ἀντίον |
κέεται.
οὕτω
τὸν
Νεῖλον
δοκέω |
[2, 154] |
ὁ
Ψαμμήτιχος
δίδωσι
χώρους
ἐνοικῆσαι
|
ἀντίους |
ἀλλήλων,
τοῦ
Νείλου
τὸ
μέσον |
[2, 121] |
πρὸς
ἑσπέρην
τετραμμένα
τοῦ
Ἡφαιστείου,
|
ἀντίους |
δὲ
τῶν
προπυλαίων
ἔστησε
ἀνδριάντας |
[2, 179] |
οἷά
τε
εἴη
πρὸς
ἀνέμους
|
ἀντίους |
πλέειν,
τὰ
φορτία
ἔδεε
περιάγειν |
[2, 114] |
ἢ
ἀπελώμεθα
τὰ
ἔχων
ἦλθε;
|
ἀντιπέμπει |
πρὸς
ταῦτα
ὁ
Πρωτεὺς
λέγοντα |
[2, 148] |
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ
αὐλαὶ
κατάστεγοι,
|
ἀντίπυλοι |
ἀλλήλῃσι,
ἓξ
μὲν
πρὸς
βορέω |
[2, 149] |
λίμνῃ
αὐθιγενὲς
μὲν
οὐκ
ἔστι(
|
ἄνυδρος |
γὰρ
δὴ
δεινῶς
ἐστι
ἡ |
[2, 32] |
θηριώδεος
ψάμμος
τε
ἐστὶ
καὶ
|
ἄνυδρος |
δεινῶς
καὶ
ἔρημος
πάντων.
εἶπαι |
[2, 137] |
ἐξ
Ἀνύσιος
πόλιος,
τῷ
οὔνομα
|
Ἄνυσιν |
εἶναι.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι |
[2, 137] |
τοῦτον
βασιλεῦσαι
ἄνδρα
τυφλὸν
ἐξ
|
Ἀνύσιος |
πόλιος,
τῷ
οὔνομα
Ἄνυσιν
εἶναι. |
[2, 166] |
Σεβεννύτης,
Ἀθριβίτης,
Φαρβαϊθίτης,
Θμουΐτης,
Ὀνουφίτης,
|
Ἀνύτιος, |
Μυεκφορίτης?
οὗτος
ὁ
νομὸς
ἐν |
[2, 29] |
οἰκέουσι
δὲ
τὰ
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
|
ἄνω |
Αἰθίοπες
ἤδη
καὶ
τῆς
νήσου |
[2, 92] |
ἐκ
τῶν
ἑλέων,
τὰ
μὲν
|
ἄνω |
αὐτῆς
ἀποτάμνοντες
ἐς
ἄλλο
τι |
[2, 68] |
καὶ
τοῦτο
μοῦνον
θηρίων
τὴν
|
ἄνω |
γνάθον
προσάγει
τῇ
κάτω.
ἔχει |
[2, 26] |
ἑωυτοῦ?
οὕτω
τῆς
Λιβύης
τὰ
|
ἄνω |
θέρος
αἰεὶ
κατέχει.
εἰ
δὲ |
[2, 29] |
ἤδη
ἱστορέων.
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
|
ἄνω |
ἰόντι
ἄναντες
ἐστὶ
χωρίον?
ταύτῃ |
[2, 7] |
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
ἀπὸ
θαλάσσης
|
ἄνω |
ἰόντι
παραπλησίη
τὸ
μῆκος
τῇ |
[2, 8] |
τοῦτον.
~ἀπὸ
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
|
ἄνω |
ἰόντι
στεινή
ἐστι
Αἴγυπτος.
τῇ |
[2, 148] |
ἀκοῇ
παραλαβόντες
λέγομεν,
τὰ
δὲ
|
ἄνω |
μέζονα
ἀνθρωπηίων
ἔργων
αὐτοὶ
ὡρῶμεν? |
[2, 25] |
ἔχει.
διεξιὼν
τῆς
Λιβύης
τὰ
|
ἄνω |
ὁ
ἥλιος
τάδε
ποιέει?
ἅτε |
[2, 155] |
τοῦ
Νείλου,
ἀναπλέοντι
ἀπὸ
θαλάσσης
|
ἄνω. |
οὔνομα
δὲ
τῇ
πόλι
ταύτῃ |
[2, 8] |
μεσαμβρίην
τε
καὶ
νότον,
αἰεὶ
|
ἄνω |
τεῖνον
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν
καλεομένην |
[2, 35] |
ὑφαίνουσι
δὲ
οἱ
μὲν
ἄλλοι
|
ἄνω |
τὴν
κρόκην
ὠθέοντες,
Αἰγύπτιοι
δὲ |
[2, 26] |
τοῦ
βορέω
ἤιε
ἂν
τὰ
|
ἄνω |
τῆς
Εὐρώπης
κατά
περ
νῦν |
[2, 95] |
ἐστὶ
μεμηχανημένα.
τοὺς
μὲν
τὰ
|
ἄνω |
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντας
οἱ
πύργοι |
[2, 25] |
ἑλκύσας
δὲ
ἀπωθέει
ἐς
τὰ
|
ἄνω |
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες
δὲ
οἱ
ἄνεμοι |
[2, 24] |
χειμώνων
ἔρχεται
τῆς
Λιβύης
τὰ
|
ἄνω. |
ὡς
μέν
νυν
ἐν
ἐλαχίστῳ |
[2, 99] |
πρὸς
Λιβύης,
τὸν
δὲ
Μῖνα
|
ἄνωθεν, |
ὅσον
τε
ἑκατὸν
σταδίους
ἀπὸ |
[2, 17] |
ὁδῶν
τῷ
Νείλῳ
ἐστὶ
ἥδε?
|
ἄνωθεν |
φερόμενος
ἐς
τὸ
ὀξὺ
τοῦ |
[2, 118] |
καὶ
μετέπειτα,
καὶ
ὀμνύντας
καὶ
|
ἀνωμοτί, |
μὴ
μὲν
ἔχειν
Ἑλένην
μηδὲ |
[2, 79] |
μουνογενέα
γενέσθαι,
ἀποθανόντα
δὲ
αὐτὸν
|
ἄνωρον |
θρήνοισι
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
τιμηθῆναι, |
[2, 125] |
λέγεται.
ἐξεποιήθη
δ?
ὦν
τὰ
|
ἀνώτατα |
αὐτῆς
πρῶτα,
μετὰ
δὲ
τὰ |
[2, 162] |
γὰρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ
ἄλλους
|
ἄξειν. |
τὸν
δὲ
Πατάρβημιν
ἔκ
τε |
[2, 137] |
τῇ
καὶ
ἱρόν
ἐστι
Βουβάστιος
|
ἀξιαπηγητότατον? |
μέζω
μὲν
γὰρ
ἄλλα
καὶ |
[2, 99] |
αὐτῇ,
ἐὸν
μέγα
τε
καὶ
|
ἀξιαπηγητότατον. |
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
κατέλεγον
οἱ |
[2, 111] |
ἐς
τοῦ
Ἡλίου
τὸ
ἱρὸν
|
ἀξιοθέητα |
ἀνέθηκε
ἔργα,
ὀβελοὺς
δύο
λιθίνους, |
[2, 176] |
τοῖσι
ἐλλογίμοισι
ἔργα
τὸ
μέγαθος
|
ἀξιοθέητα, |
ἐν
δὲ
καὶ
ἐν
Μέμφι |
[2, 163] |
Σάι
πόλι,
μεγάλα
ἐόντα
καὶ
|
ἀξιοθέητα. |
καὶ
οἵ
τε
περὶ
τὸν |
[2, 182] |
ἀγάλματα
λίθινα
καὶ
θώρηκα
λίνεον
|
ἀξιοθέητον, |
τοῦτο
δ?
ἐς
Σάμον
τῇ |
[2, 176] |
ἐξοικοδομήσας,
ἐὸν
μέγα
τε
καὶ
|
ἀξιοθεητότατον. |
~ἐπ?
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος
λέγεται |
[2, 138] |
ἐστί,
τύποισι
δὲ
ἑξαπήχεσι
ἐσκευάδαται
|
ἀξίοισι |
λόγου.
ἐὸν
δ?
ἐν
μέσῃ |
[2, 174] |
φοιτέων
ἔθυε
ὡς
οὐδενὸς
ἐοῦσι
|
ἀξίοισι |
ψευδέα
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι?
ὅσοι |
[2, 148] |
ἐόντα
τοῦ
λαβυρίνθου
τούτου.
καίτοι
|
ἀξιόλογός |
γε
καὶ
ὁ
ἐν
Ἐφέσῳ |
[2, 111] |
καὶ
τοῦ
γε
λόγον
μάλιστα
|
ἄξιον |
ἐστὶ
ἔχειν,
ἐς
τοῦ
Ἡλίου |
[2, 10] |
πενταστόμου,
οὐδεὶς
αὐτῶν
πλήθεος
πέρι
|
ἄξιος |
συμβληθῆναι
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
καὶ |
[2, 155] |
δὴ
λόγον
περὶ
αὐτοῦ
ὡς
|
ἀξίου |
ἐόντος
ποιήσομαι.
τὸ
γὰρ
χρηστήριον |
[2, 162] |
Ἀπρίῃ
ἀπάγειν.
ὅμως
δὲ
αὐτὸν
|
ἀξιοῦν |
τὸν
Πατάρβημιν
βασιλέος
μεταπεμπομένου
ἰέναι |
[2, 20] |
μὲν
δύο
τῶν
ὁδῶν
οὐδ?
|
ἀξιῶ |
μνησθῆναι
εἰ
μὴ
ὅσον
σημῆναι |
[2, 70] |
ἣ
δ?
ὦν
ἔμοιγε
δοκέει
|
ἀξιωτάτη |
ἀπηγήσιος
εἶναι,
ταύτην
γράφω.
ἐπεὰν |
[2, 79] |
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
τιμηθῆναι,
καὶ
|
ἀοιδήν |
τε
ταύτην
πρώτην
καὶ
μούνην |
[2, 135] |
ταύτης,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Ἀρχιδίκη,
|
ἀοίδιμος |
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα
ἐγένετο,
ἧσσον |
[2, 79] |
Λίνος,
ὅσπερ
ἔν
τε
Φοινίκῃ
|
ἀοίδιμος |
ἐστὶ
καὶ
ἐν
Κύπρῳ
καὶ |
[2, 34] |
Νείλου
πηγέων
οὐδεὶς
ἔχει
λέγειν?
|
ἀοίκητός |
τε
γὰρ
καὶ
ἔρημος
ἐστὶ |
[2, 51] |
ἔχειν
τὰ
αἰδοῖα
ποιεῦντες
οὐκ
|
ἀπ? |
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι,
ἀλλ?
ἀπὸ
Πελασγῶν |
[2, 51] |
τούτοισι,
τὰ
ἐγὼ
φράσω,
Ἕλληνες
|
ἀπ? |
Αἰγυπτίων
νενομίκασι?
τοῦ
δὲ
Ἑρμέω |
[2, 49] |
τε
ἑωυτῷ
συστῆσαι
καὶ
πυθόμενον
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι |
[2, 58] |
καὶ
τῶν
ἱρῶν
ἡ
μαντικὴ
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου
ἀπιγμένη.
πανηγύρις
δὲ
ἄρα |
[2, 105] |
Ἑλλήνων
Σαρδωνικὸν
κέκληται,
τὸ
μέντοι
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
~αἱ |
[2, 50] |
ἐόν?
δοκέω
δ?
ὦν
μάλιστα
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου
ἀπῖχθαι.
ὅτι
γὰρ
δὴ |
[2, 32] |
μὲν
κατὰ
τὴν
βορηίην
θάλασσαν
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου
ἀρξάμενοι
μέχρι
Σολόεντος
ἄκρης, |
[2, 43] |
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
|
ἀπ? |
Αἰγύπτου,
καὶ
διότι
Αἰγύπτιοι
οὔτε |
[2, 8] |
τῆς
Ἀραβίης
ὄρος
παρατέταται,
φέρον
|
ἀπ? |
ἄρκτου
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ |
[2, 50] |
παρὰ
Λιβύων
ἐπύθοντο?
οὐδαμοὶ
γὰρ
|
ἀπ? |
ἀρχῆς
Ποσειδέωνος
οὔνομα
ἔκτηνται
εἰ |
[2, 104] |
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
|
ἀπ? |
ἀρχῆς
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ |
[2, 113] |
ἐὼν
ὅμοιος
μέχρι
ἐμεῦ
τῷ
|
ἀπ? |
ἀρχῆς?
τοῦ
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου |
[2, 161] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
|
ἀπ? |
αὐτοῦ,
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ |
[2, 94] |
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
|
ἀπ? |
αὐτοῦ
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ
πῖον |
[2, 158] |
τὴν
ὑπώρεαν
ἦκται
ἡ
διῶρυξ
|
ἀπ? |
ἑσπέρης
μακρὴ
πρὸς
τὴν
ἠῶ, |
[2, 146] |
ἢ
τὰ
τῶν
ἄλλων
θεῶν?
|
ἀπ? |
οὗ
δὲ
ἐπύθοντο
χρόνου,
ἀπὸ |
[2, 44] |
θεοῦ
ἱδρυθῆναι,
εἶναι
δὲ
ἔτεα
|
ἀπ? |
οὗ
Τύρον
οἰκέουσι
τριηκόσια
καὶ |
[2, 47] |
αὐτῶν
παριὼν
αὐτοῖσι
τοῖσι
ἱματίοισι
|
ἀπ? |
ὦν
ἔβαψε
ἑωυτὸν
βὰς
ἐς |
[2, 39] |
δὲ
φέροντες
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
|
ἀπ? |
ὦν
ἔδοντο,
τοῖσι
δὲ
ἂν |
[2, 88] |
τὰς
ἑβδομήκοντα
ἡμέρας
καὶ
ἔπειτα
|
ἀπ? |
ὦν
ἔδωκαν
ἀποφέρεσθαι.
~τὰς
δὲ |
[2, 87] |
ὀστέα.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
ποιήσωσι,
|
ἀπ? |
ὦν
ἔδωκαν
οὕτω
τὸν
νεκρόν, |
[2, 115] |
ὃ
ἂν
αὐτὸς
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
|
ἀπαγαγέσθαι |
ἐθέλῃ?
αὐτὸν
δέ
σε
καὶ |
[2, 122] |
αὖτις
ὀπίσω
ἐκ
τοῦ
ἱροῦ
|
ἀπάγειν |
μιν
τοὺς
λύκους
ἐς
τὠυτὸ |
[2, 162] |
καὶ
τοῦτό
μιν
ἐκέλευε
Ἀπρίῃ
|
ἀπάγειν. |
ὅμως
δὲ
αὐτὸν
ἀξιοῦν
τὸν |
[2, 115] |
τὰ
χρήματα
οὔ
τοι
προήσω
|
ἀπάγεσθαι, |
ἀλλ?
αὐτὰ
ἐγὼ
τῷ
Ἕλληνι |
[2, 114] |
ἐργασμένος
ξεῖνον
τὸν
ἑωυτοῦ,
συλλαβόντες
|
ἀπάγετε |
παρ?
ἐμέ,
ἵνα
εἰδέω
ὅ |
[2, 67] |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
κεφαλήν.
|
~ἀπάγονται |
δὲ
οἱ
αἰέλουροι
ἀποφανόντες
ἐς |
[2, 38] |
ἐπιβάλλει
τὸν
δακτύλιον,
καὶ
οὕτω
|
ἀπάγουσι. |
ἀσήμαντον
δὲ
θύσαντι
θάνατος
ἡ |
[2, 67] |
δὲ
μυγαλᾶς
καὶ
τοὺς
ἴρηκας
|
ἀπάγουσι |
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν,
τὰς
δὲ |
[2, 41] |
πόλις,
ἀνορύξαντες
δὲ
τὰ
ὀστέα
|
ἀπάγουσι |
καὶ
θάπτουσι
ἐς
ἕνα
χῶρον |
[2, 182] |
ἀνθρώπων
καὶ
κατεστρέψατο
ἐς
φόρου
|
ἀπαγωγήν. |
|
[2, 129] |
τὰ
μὲν
τοῦ
πατρὸς
ἔργα
|
ἀπαδεῖν, |
τὸν
δὲ
τά
τε
ἱρὰ |
[2, 119] |
ξεινίων
ἤντησε
μεγάλων
καὶ
Ἑλένην
|
ἀπαθέα |
κακῶν
ἀπέλαβε,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[2, 118] |
ἐπείτε
ἐσελθεῖν
ἐς
τὸ
τεῖχος,
|
ἀπαιτέειν |
Ἑλένην
τε
καὶ
τὰ
χρήματα |
[2, 92] |
ἐγγίνεται
συχνά,
τρώγεται
δὲ
καὶ
|
ἁπαλὰ |
ταῦτα
καὶ
αὖα.
τὴν
δὲ |
[2, 139] |
οὕτω
ἔχει.
~τέλος
δὲ
τῆς
|
ἀπαλλαγῆς |
τοῦ
Αἰθίοπος
ὧδε
ἔλεγον
γενέσθαι? |
[2, 120] |
γε
δὴ
τῶν
παρεόντων
κακῶν
|
ἀπαλλαγήσεσθαι. |
οὐ
μὲν
οὐδὲ
ἡ
βασιληίη |
[2, 144] |
πάντας
ἐόντας,
θεῶν
δὲ
πολλὸν
|
ἀπαλλαγμένους. |
τὸ
δὲ
πρότερον
τῶν
ἀνδρῶν |
[2, 167] |
τοὺς
ἐκγόνους
τούτων,
τοὺς
δὲ
|
ἀπαλλαγμένους |
τῶν
χειρωναξιέων
γενναίους
νομιζομένους
εἶναι, |
[2, 139] |
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
ἐπετάρασσε,
ἑκὼν
|
ἀπαλλάσσετο |
ἐκ
τῆς
Αἰγύπτου
ὁ
Σαβακῶς. |
[2, 93] |
ἰλὺν
ἅμα
τῷ
ἐσχάτῳ
ὕδατι
|
ἀπαλλάσσονται? |
ἐπεὰν
δὲ
περιελθόντος
τοῦ
χρόνου |
[2, 86] |
μὲν
δὴ
ἐκποδὼν
μισθῷ
ὁμολογήσαντες
|
ἀπαλλάσσονται, |
οἳ
δὲ
ὑπολειπόμενοι
ἐν
οἰκήμασι |
[2, 122] |
φέρουσαν
ἐς
ἱρὸν
Δήμητρος
αὐτοὶ
|
ἀπαλλάσσονται |
ὀπίσω?
τὸν
δὲ
ἱρέα
τοῦτον |
[2, 2] |
Ψαμμήτιχος
θέλων
ἀκοῦσαι
τῶν
παιδίων,
|
ἀπαλλαχθέντων |
τῶν
ἀσήμων
κνυζημάτων,
ἥντινα
φωνὴν |
[2, 152] |
φεύγοντα
τότε
ἐς
Συρίην,
ὡς
|
ἀπαλλάχθη |
ἐκ
τῆς
ὄψιος
τοῦ
ὀνείρου |
[2, 121] |
ἢ
τρεῖς
ποδεῶνας
αὐτὸν
λύειν
|
ἀπαμμένους? |
ὡς
δὲ
ἔρρεε
ὁ
οἶνος, |
[2, 19] |
ῥέεθρον,
ὥστε
βραχὺς
τὸν
χειμῶνα
|
ἅπαντα |
διατελέει
ἐὼν
μέχρι
οὗ
αὖτις |
[2, 65] |
ἐστί?
τὰ
δὲ
ἐόντα
σφι
|
ἅπαντα |
ἱρὰ
νενόμισται,
καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 160] |
Αἰγύπτιοι
ἐπυνθάνοντο
τῶν
Ἠλείων
λεγόντων
|
ἅπαντα |
τὰ
κατήκει
σφέας
ποιέειν
περὶ |
[2, 33] |
οὗτοι
ἀπίκοντο
ἀνθρώπους,
γόητας
εἶναι
|
ἅπαντας. |
τὸν
δὲ
δὴ
ποταμὸν
τοῦτον |
[2, 151] |
κυνέας
δὲ
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
ἅπαντες |
ἐφόρεόν
τε
βασιλέες
καὶ
ἐτύγχανον |
[2, 175] |
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες,
καὶ
οὗτοι
|
ἅπαντες |
ἦσαν
κυβερνῆται.
τῆς
δὲ
στέγης |
[2, 42] |
γὰρ
δὴ
οὐ
τοὺς
αὐτοὺς
|
ἅπαντες |
ὁμοίως
Αἰγύπτιοι
σέβονται,
πλὴν
Ἴσιός |
[2, 42] |
εἶναι
λέγουσι?
τούτους
δὲ
ὁμοίως
|
ἅπαντες |
σέβονται.
ὅσοι
δὲ
τοῦ
Μένδητος |
[2, 42] |
τύπτονται
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρὸν
|
ἅπαντες |
τὸν
κριὸν
καὶ
ἔπειτα
ἐν |
[2, 60] |
ὁρτῇ
ταύτῃ
ἢ
ἐν
τῷ
|
ἅπαντι |
ἐνιαυτῷ
τῷ
ἐπιλοίπῳ.
συμφοιτῶσι
δέ, |
[2, 51] |
ἀπὸ
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν
Ἑλλήνων
|
ἁπάντων |
Ἀθηναῖοι
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων |
[2, 4] |
ὁμολογέοντες
σφίσι,
πρώτους
Αἰγυπτίους
ἀνθρώπων
|
ἁπάντων |
ἐξευρεῖν
τὸν
ἐνιαυτόν,
δυώδεκα
μέρεα |
[2, 70] |
δὲ
ἐξελκυσθῇ
ἐς
γῆν,
πρῶτον
|
ἁπάντων |
ὁ
θηρευτὴς
πηλῷ
κατ?
ὦν |
[2, 129] |
τοῦτο
μέν
νυν
τὸ
ἔργον
|
ἁπάντων |
ὅσοι
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων |
[2, 75] |
τὰς
δὲ
ἴβις
τὰς
ὄρνιθας
|
ἀπαντώσας |
ἐς
τὴν
ἐσβολὴν
ταύτης
τῆς |
[2, 132] |
ἐν
τῷ
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ
|
ἅπαξ |
μιν
τὸν
ἥλιον
κατιδεῖν.
~μετὰ |
[2, 59] |
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι
δὲ
Αἰγύπτιοι
οὐκ
|
ἅπαξ |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πανηγύρις
δὲ
συχνάς, |
[2, 158] |
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου
εἰσὶ
στάδιοι
|
ἀπαρτὶ |
χίλιοι
ἐς
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον. |
[2, 164] |
κατὰ
γὰρ
δὴ
νομοὺς
Αἴγυπτος
|
ἅπασα |
διαραίρηται.
~Ἑρμοτυβίων
μὲν
οἵδε
εἰσὶ |
[2, 91] |
δίπηχυ,
τὸ
ἐπεὰν
φανῇ,
εὐθηνέειν
|
ἅπασαν |
Αἴγυπτον.
ταῦτα
μὲν
λέγουσι,
ποιεῦσι |
[2, 143] |
διὰ
πασέων,
ἕως
οὗ
ἀπέδεξαν
|
ἁπάσας |
αὐτάς.
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι
ἑωυτὸν |
[2, 177] |
πόλις
ἐν
αὐτῇ
γενέσθαι
τὰς
|
ἁπάσας |
τότε
δισμυρίας
τὰς
οἰκεομένας.
νόμον |
[2, 157] |
ἐξεῖλε.
αὕτη
δὲ
ἡ
Ἄζωτος
|
ἁπασέων |
πολίων
ἐπὶ
πλεῖστον
χρόνον
πολιορκεομένη |
[2, 147] |
τῷ
ἱρῷ
τοῦ
Ἡφαίστου,
τοῦτον
|
ἁπάσης |
βασιλεύσειν
Αἰγύπτου?
ἐς
γὰρ
δὴ |
[2, 136] |
τὸν
διδόντα
τὸ
χρέος
καὶ
|
ἁπάσης |
κρατέειν
τῆς
τοῦ
λαμβάνοντος
θήκης, |
[2, 82] |
σφι
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἅπασι |
ἀνθρώποισι?
γενομένου
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι |
[2, 168] |
Σαμίῳ.
ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῖσι
|
ἅπασι |
ἦν
ἐξαραιρημένα,
τάδε
δὲ
ἐν |
[2, 109] |
~κατανεῖμαι
δὲ
τὴν
χώρην
Αἰγυπτίοισι
|
ἅπασι |
τοῦτον
ἔλεγον
τὸν
βασιλέα,
κλῆρον |
[2, 143] |
καὶ
δεικνύντες
οἱ
ἱρέες
ἐμοὶ
|
ἀπεδείκνυσαν |
παῖδα
πατρὸς
ἑωυτῶν
ἕκαστον
ἐόντα, |
[2, 144] |
τῶν
αἱ
εἰκόνες
ἦσαν,
τοιούτους
|
ἀπεδείκνυσαν |
σφέας
πάντας
ἐόντας,
θεῶν
δὲ |
[2, 143] |
διεξιόντες
διὰ
πασέων,
ἕως
οὗ
|
ἀπέδεξαν |
ἁπάσας
αὐτάς.
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι |
[2, 143] |
πέντε
καὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκοσίους
|
ἀπέδεξαν |
κολοσσούς
πίρωμιν
ἐπονομαζόμενον)
καὶ
οὔτε |
[2, 178] |
ἄλλα
τε
ἐς
Ἑλλήνων
μετεξετέρους
|
ἀπεδέξατο, |
καὶ
δὴ
καὶ
τοῖσι
ἀπικνευμένοισι |
[2, 182] |
Δαναοῦ
θυγατέρας
ἱδρύσασθαι
προσσχούσας,
ὅτε
|
ἀπεδίδρησκον |
τοὺς
Αἰγύπτου
παῖδας.
ταῦτα
μὲν |
[2, 56] |
τὴν
δὲ
ἐς
τὴν
Ἐλλάδα
|
ἀπέδοντο, |
δοκέει
ἐμοί
ἡ
γυνὴ
αὕτη |
[2, 100] |
ἀπέκτειναν,
ἀποκτείναντες
δὲ
οὕτω
ἐκείνῃ
|
ἀπέδοσαν |
τὴν
βασιληίην,
τούτῳ
τιμωρέουσαν
πολλοὺς |
[2, 154] |
τὰ
ἄλλα
τὰ
ὑπέσχετο
πάντα
|
ἀπέδωκε. |
καὶ
δὴ
καὶ
παῖδας
παρέβαλε |
[2, 181] |
μετὰ
τοῦτο.
ἡ
δὲ
Λαδίκη
|
ἀπέδωκε |
τὴν
εὐχὴν
τῇ
θεῷ?
ποιησαμένη |
[2, 120] |
πλέους
τῶν
παίδων
μάχης
γινομένης
|
ἀπέθνησκον, |
εἰ
χρή
τι
τοῖσι
ἐποποιοῖσι |
[2, 141] |
τὸν
δ?
ἱρέα
ἐς
ἀπορίην
|
ἀπειλημένον |
ἐσελθόντα
ἐς
τὸ
μέγαρον
πρὸς |
[2, 111] |
μοῦνον
πεφοίτηκε,
ἄλλων
ἀνδρῶν
ἐοῦσα
|
ἄπειρος. |
καὶ
τὸν
πρώτης
τῆς
ἑωυτοῦ |
[2, 45] |
φύσιος
καὶ
τῶν
νόμων
πάμπαν
|
ἀπείρως |
ἔχειν
οἱ
Ἕλληνες?
τοῖσι
γὰρ |
[2, 100] |
ἀδελφεῷ,
τὸν
Αἰγύπτιοι
βασιλεύοντα
σφέων
|
ἀπέκτειναν, |
ἀποκτείναντες
δὲ
οὕτω
ἐκείνῃ
ἀπέδοσαν |
[2, 152] |
ὅς
οἱ
τὸν
πατέρα
Νεκῶν
|
ἀπέκτεινε, |
τοῦτον
φεύγοντα
τότε
ἐς
Συρίην, |
[2, 119] |
μεγάλων
καὶ
Ἑλένην
ἀπαθέα
κακῶν
|
ἀπέλαβε, |
πρὸς
δὲ
καὶ
τὰ
ἑωυτοῦ |
[2, 121] |
τὸν
νέκυν
ἐπὶ
τοὺς
ὄνους
|
ἀπελαύνειν |
ἐπ?
οἴκου,
ἐπιτελέσαντα
τῇ
μητρὶ |
[2, 26] |
οὕτω
εἶχε,
ὁ
ἥλιος
ἂν
|
ἀπελαυνόμενος |
ἐκ
μέσου
τοῦ
οὐρανοῦ
ὑπὸ |
[2, 24] |
τοῦ
θέρεος?
τὴν
χειμερινὴν
ὥρην
|
ἀπελαυνόμενος |
ὁ
ἥλιος
ἐκ
τῆς
ἀρχαίης |
[2, 141] |
ποιεῦντα
ἐς
αὐτούς,
καί
σφεας
|
ἀπελέσθαι |
τὰς
ἀρούρας?
τοῖσι
ἐπὶ
τῶν |
[2, 134] |
ἡμέραι
ποιεύμεναι.
~πυραμίδα
δὲ
οὗτος
|
ἀπελίπετο |
πολλὸν
ἐλάσσω
τοῦ
πατρός,
εἴκοσι |
[2, 30] |
δὴ
Αἰγυπτίους
τρία
ἔτεα
φρουρήσαντας
|
ἀπέλυε |
οὐδεὶς
τῆς
φρουρῆς?
οἳ
δὲ |
[2, 174] |
ὅσοι
μὲν
αὐτὸν
τῶν
θεῶν
|
ἀπέλυσαν |
μὴ
φῶρα
εἶναι,
τούτων
μὲν |
[2, 114] |
τοῦτον
ἐῶμεν
ἀσινέα
ἐκπλέειν
ἢ
|
ἀπελώμεθα |
τὰ
ἔχων
ἦλθε;
ἀντιπέμπει
πρὸς |
[2, 162] |
γὰρ
ἐπ?
ἵππου
κατήμενος,
ἐπαείρας
|
ἀπεματάισε, |
καὶ
τοῦτό
μιν
ἐκέλευε
Ἀπρίῃ |
[2, 114] |
ὑπὸ
ἀνέμων
ἐς
γῆν
ταύτην
|
ἀπενειχθείς. |
κότερα
δῆτα
τοῦτον
ἐῶμεν
ἀσινέα |
[2, 152] |
Κᾶρας
ἄνδρας
κατὰ
ληίην
ἐκπλώσαντας
|
ἀπενειχθῆναι |
ἐς
Αἴγυπτον,
ἐκβάντας
δὲ
ἐς |
[2, 135] |
Χάραξος
δὲ
ὡς
λυσάμενος
Ροδῶπιν
|
ἀπενόστησε |
ἐς
Μυτιλήνην,
ἐν
μέλεϊ
Σαπφὼ |
[2, 135] |
ὅσον
ἐνεχώρεε
ἡ
δεκάτη
οἱ,
|
ἀπέπεμπε |
ἐς
Δελφούς?
οἳ
καὶ
νῦν |
[2, 181] |
καὶ
ἐπύθετο
αὐτῆς
ἥτις
εἴη,
|
ἀπέπεμψε |
ἀσινέα
ἐς
Κυρήνην.
~ἀνέθηκε
δὲ |
[2, 181] |
τῇ
θεῷ?
ποιησαμένη
γὰρ
ἄγαλμα
|
ἀπέπεμψε |
ἐς
Κυρήνην,
τὸ
ἔτι
καὶ |
[2, 169] |
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
δέ
μιν
|
ἀπέπνιξαν |
καὶ
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι |
[2, 99] |
τὴν
ἠῶ
αὐτὸς
ὁ
Νεῖλος
|
ἀπέργει) |
τοῦτο
δὲ
τοῦ
Ἡφαίστου
τὸ |
[2, 99] |
γενομένῳ
βασιλέι
χέρσον
γεγονέναι
τὸ
|
ἀπεργμένον, |
τοῦτο
μὲν
ἐν
αὐτῷ
πόλιν |
[2, 99] |
ἀγκὼν
οὗτος
τοῦ
Νείλου
ὡς
|
ἀπεργμένος |
ῥέῃ
ἐν
φυλακῇσι
μεγάλῃσι
ἔχεται, |
[2, 124] |
πρῶτα
μὲν
σφέας
θυσιέων
τουτέων
|
ἀπέρξαι, |
μετὰ
δὲ
ἐργάζεσθαι
ἑωυτῷ
κελεύειν |
[2, 64] |
πρότερον,
οὐ
περιορᾶν
παριέναι
ἀλλὰ
|
ἀπερύκειν, |
τὸν
δὲ
ἐξ
ἄλλης
πόλιος |
[2, 19] |
ἀριθμὸν
τουτέων
τῶν
ἡμερέων
ὀπίσω
|
ἀπέρχεται |
ἀπολείπων
τὸ
ῥέεθρον,
ὥστε
βραχὺς |
[2, 25] |
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου
δὲ
τοῦ
χειμῶνος
|
ἀπέρχεται |
ὁ
ἥλιος
ἐς
μέσον
τὸν |
[2, 162] |
μιν
βασιλέα
τῶν
Αἰγυπτίων
οἱ
|
ἀπεστεῶτες, |
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν
ἐπὶ
τὸν |
[2, 161] |
προσέπταισε,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
|
ἀπέστησαν |
ἀπ?
αὐτοῦ,
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην |
[2, 30] |
ἐξ
ἀριστερῆς
χειρὸς
παριστάμενοι
βασιλέι.
|
ἀπέστησαν |
δὲ
αὗται
τέσσερες
καὶ
εἴκοσι |
[2, 161] |
καὶ
οἱ
τῶν
ἀπολομένων
φίλοι
|
ἀπέστησαν |
ἐκ
τῆς
ἰθέης.
~πυθόμενος
δὲ |
[2, 47] |
ἐν
μὲν
τῇσι
ἄλλῃσι
ὁρτῇσι
|
ἀπεστυγήκασι |
ἐν
δὲ
ταύτῃ
θύουσι,
ἔστι |
[2, 131] |
προδουσέων
τὴν
θυγατέρα
τῷ
πατρὶ
|
ἀπέταμε |
τὰς
χεῖρας,
καὶ
νῦν
τὰς |
[2, 28] |
εἰ
ἄρα
ταῦτα
γινόμενα
ἔλεγε,
|
ἀπέφαινε, |
ὡς
ἐμὲ
κατανοέειν,
δίνας
τινὰς |
[2, 174] |
τῶν
μαντηίων,
πολλὰ
δὲ
καὶ
|
ἀπέφευγε. |
ἐπείτε
δὲ
καὶ
ἐβασίλευσε,
ἐποίησε |
[2, 44] |
στῆλαι
δύο,
ἣ
μὲν
χρυσοῦ
|
ἀπέφθου, |
ἣ
δὲ
σμαράγδου
λίθου
λάμποντος |
[2, 42] |
οὗτοι
μέν
νυν
πάντες
ὀίων
|
ἀπεχόμενοι |
αἶγας
θύουσι.
θεοὺς
γὰρ
δὴ |
[2, 42] |
Μενδησίου
εἰσί,
οὗτοι
δὲ
αἰγῶν
|
ἀπεχόμενοι |
ὄις
θύουσι.
Θηβαῖοι
μέν
νυν |
[2, 122] |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
τῆς
Δήμητρος
|
ἀπέχον |
τῆς
πόλιος
εἴκοσι
σταδίους,
καὶ |
[2, 42] |
καὶ
ὅσοι
διὰ
τούτους
ὀίων
|
ἀπέχονται, |
διὰ
τάδε
λέγουσι
τὸν
νόμον |
[2, 175] |
πόλιος
πλόον
καὶ
εἴκοσι
ἡμερέων
|
ἀπεχούσης |
ἀπὸ
Σάιος.
τὸ
δὲ
οὐκ |
[2, 5] |
προσπλέων
ἔτι
καὶ
ἡμέρης
δρόμον
|
ἀπέχων |
ἀπὸ
γῆς,
κατεὶς
καταπειρητηρίην
πηλόν |
[2, 94] |
ἀπιποῦσι,
οἳ
δὲ
καὶ
φρύξαντες
|
ἀπέψουσι, |
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ?
αὐτοῦ |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
βασιλέα,
ὡς
αὐτῷ
|
ἀπηγγέλθη |
τοῦ
φωρὸς
ὁ
νέκυς
ἐκκεκλεμμένος, |
[2, 65] |
πρήγματα,
τὰ
ἐγὼ
φεύγω
μάλιστα
|
ἀπηγέεσθαι? |
τὰ
δὲ
καὶ
εἴρηκα
αὐτῶν |
[2, 3] |
τὰ
μέν
νυν
θεῖα
τῶν
|
ἀπηγημάτων |
οἷα
ἤκουον
οὐκ
εἰμὶ
πρόθυμος |
[2, 160] |
σφέας
ποιέειν
περὶ
τὸν
ἀγῶνα?
|
ἀπηγησάμενοι |
δὲ
τὰ
πάντα
ἔφασαν
ἥκειν |
[2, 75] |
καὶ
ἀκάνθας
πλήθεϊ
μὲν
ἀδύνατα
|
ἀπηγήσασθαι, |
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ |
[2, 121] |
τά
περ
καὶ
οἱ
ἄλλοι,
|
ἀπηγήσασθαι |
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν
εἴη
ἐργασμένος |
[2, 121] |
γὰρ
αὐτῷ
δύο)
τούτοισι
δὲ
|
ἀπηγήσασθαι |
ὡς
ἐκείνων
προορῶν,
ὅκως
βίον |
[2, 115] |
καὶ
δὴ
καὶ
τὸν
πλόον
|
ἀπηγήσατο |
ὁκόθεν
πλέοι.
μετὰ
δὲ
ὁ |
[2, 121] |
καὶ
ἀνοσιώτατον?
ὃς
δ?
ἂν
|
ἀπηγήσηται |
τὰ
περὶ
τὸν
φῶρα
γεγενημένα, |
[2, 70] |
δ?
ὦν
ἔμοιγε
δοκέει
ἀξιωτάτη
|
ἀπηγήσιος |
εἶναι,
ταύτην
γράφω.
ἐπεὰν
νῶτον |
[2, 161] |
μὲν
ἐν
τοῖσι
Λιβυκοῖσι
λόγοισι
|
ἀπηγήσομαι, |
μετρίως
δ?
ἐν
τῷ
παρεόντι. |
[2, 28] |
ὄρεα
ἐς
ὀξὺ
τὰς
κορυφὰς
|
ἀπηγμένα, |
μεταξὺ
Συήνης
τε
πόλιος
κείμενα |
[2, 131] |
δὲ
λέγουσι
ὡς
ἡ
παῖς
|
ἀπήγξατο |
ὑπὸ
ἄχεος,
ὁ
δέ
μιν |
[2, 116] |
ἑωυτόν)
πλάνην
τὴν
Ἀλεξάνδρου,
ὡς
|
ἀπηνείχθη |
ἄγων
Ἑλένην
τῇ
τε
δὴ |
[2, 15] |
παιδίων
ἰέναι,
τίνα
γλῶσσαν
πρώτην
|
ἀπήσουσι. |
ἀλλ?
οὔτε
Αἰγυπτίους
δοκέω
ἅμα |
[2, 169] |
τότε
συμβαλὼν
ἑσσώθη
καὶ
ζωγρηθεὶς
|
ἀπήχθη |
ἐς
Σάιν
πόλιν,
ἐς
τὰ |
[2, 153] |
ἄνεμον
τετραμμένα,
αὐλήν
τε
τῷ
|
Ἄπι, |
ἐν
τῇ
τρέφεται
ἐπεὰν
φανῇ |
[2, 58] |
ἱρῶν
ἡ
μαντικὴ
ἀπ?
Αἰγύπτου
|
ἀπιγμένη. |
πανηγύρις
δὲ
ἄρα
καὶ
πομπὰς |
[2, 152] |
ἄνδρας
ὁπλισθέντας,
ὡς
χάλκεοι
ἄνδρες
|
ἀπιγμένοι |
ἀπὸ
θαλάσσης
λεηλατεῦσι
τὸ
πεδίον. |
[2, 96] |
δεδεμένην
κάλῳ
ἔμπροσθε
τοῦ
πλοίου
|
ἀπιεῖ |
ἐπιφέρεσθαι,
τὸν
δὲ
λίθον
ἄλλῳ |
[2, 41] |
μὲν
θηλέας
ἐς
τὸν
ποταμὸν
|
ἀπιεῖσι, |
τοὺς
δὲ
ἔρσενας
κατορύσσουσι
ἕκαστοι |
[2, 17] |
~καὶ
τὴν
μὲν
Ἰώνων
γνώμην
|
ἀπίεμεν, |
ἡμεῖς
δὲ
ὧδε
καὶ
περὶ |
[2, 162] |
διάνοιαν,
καὶ
παρασκευαζόμενον
ὁρῶντα
σπουδῇ
|
ἀπιέναι, |
βουλόμενον
τὴν
ταχίστην
βασιλέι
δηλῶσαι |
[2, 121] |
γεγενημένα,
τοῦτον
συλλαμβάνειν
καὶ
μὴ
|
ἀπιέναι |
ἔξω.
ὡς
δὲ
τὴν
παῖδα |
[2, 121] |
ταῦτα,
καὶ
καταρμόσαντα
τὸν
λίθον
|
ἀπιέναι |
ἐπ?
οἴκου,
φέροντα
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 162] |
δηλῶσαι
τὰ
πρησσόμενα.
ὡς
δὲ
|
ἀπικέσθαι |
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
Ἀπρίην
οὐκ |
[2, 122] |
ὑπ?
αὐτῆς,
καί
μιν
πάλιν
|
ἀπικέσθαι |
δῶρον
ἔχοντα
παρ?
αὐτῆς
χειρόμακτρον |
[2, 32] |
δὲ
διεξελθόντας
ἐς
τὴν
θηριώδεα
|
ἀπικέσθαι, |
ἐκ
δὲ
ταύτης
τὴν
ἔρημον |
[2, 91] |
συγγενέας
πάντας?
ἐκμεμαθηκότα
δέ
μιν
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
Αἴγυπτον
τὸ
τῆς
Χέμμιος |
[2, 102] |
ἐς
ὃ
πλέοντά
μιν
πρόσω
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
θάλασσαν
οὐκέτι
πλωτὴν
ὑπὸ |
[2, 32] |
καί
κως
ἐκ
λόγων
ἄλλων
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
λέσχην
περὶ
τοῦ
Νείλου, |
[2, 32] |
ἐπὶ
τὸ
Ἄμμωνος
χρηστήριον
καὶ
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ
Ἀμμωνίων |
[2, 32] |
ἑλέων
μεγίστων,
καὶ
διεξελθόντας
ταῦτα
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
πόλιν
ἐν
τῇ
πάντας |
[2, 55] |
Λιβύην
τὴν
δὲ
παρὰ
σφέας
|
ἀπικέσθαι, |
ἱζομένην
δέ
μιν
ἐπὶ
φηγὸν |
[2, 103] |
δέ
μοι
δοκέει
καὶ
προσώτατα
|
ἀπικέσθαι |
ὁ
Αἰγύπτιος
στρατός?
ἐν
μὲν |
[2, 111] |
μιν
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
ἔτεϊ
|
ἀπικέσθαι |
οἱ
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος |
[2, 28] |
ἔφη
τούτου
Ψαμμήτιχον
Αἰγύπτου
βασιλέα
|
ἀπικέσθαι? |
πολλέων
γὰρ
αὐτὸν
χιλιάδων
ὀργυιέων |
[2, 135] |
ἐγένετο.
~Ροδῶπις
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον
|
ἀπίκετο |
Ἐάνθεω
τοῦ
Σαμίου
κομίσαντος,
ἀπικομένη |
[2, 56] |
ἐν
Θήβῃσι
ἱρὸν
Διός,
ἔνθα
|
ἀπίκετο, |
ἐνθαῦτα
μνήμην
αὐτοῦ
ἔχειν?
ἐκ |
[2, 116] |
ὡς
ἐς
Σιδῶνα
τῆς
Φοινίκης
|
ἀπίκετο. |
ἐπιμέμνηται
δὲ
αὐτοῦ
ἐν
Διομήδεος |
[2, 102] |
βραχέων.
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὡς
ὀπίσω
|
ἀπίκετο |
ἐς
Αἴγυπτον,
κατὰ
τῶν
ἱρέων |
[2, 117] |
ὡς
τριταῖος
ἐκ
Σπάρτης
Ἀλέξανδρος
|
ἀπίκετο |
ἐς
τὸ
Ἴλιον
ἄγων
Ἑλένην, |
[2, 122] |
τῆς
Ραμψινίτου
καταβάσιος,
ὡς
πάλιν
|
ἀπίκετο, |
ὁρτὴν
δὴ
ἀνάγειν
Αἰγυπτίους
ἔφασαν? |
[2, 46] |
ἀναφανδόν.
τοῦτο
ἐς
ἐπίδεξιν
ἀνθρώπων
|
ἀπίκετο. |
~ὗν
δὲ
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν
ἥγηνται |
[2, 113] |
οὐ
γὰρ
ἀνιεῖ
τὰ
πνεύματα,
|
ἀπικνέεται |
ἐς
Αἴγυπτον
καὶ
Αἰγύπτου
ἐς |
[2, 41] |
καὶ
προσίῃ
ὁ
τεταγμένος
χρόνος,
|
ἀπικνέεται |
ἐς
ἑκάστην
πόλιν
βᾶρις
ἐκ |
[2, 17] |
ἐς
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα
|
ἀπικνέεται, |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
σχίζων |
[2, 66] |
ἄλλων
δὲ
ἐπιθυμέουσαι,
οὕτω
δὴ
|
ἀπικνέονται |
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας?
φιλότεκνον
γὰρ |
[2, 178] |
ἀπεδέξατο,
καὶ
δὴ
καὶ
τοῖσι
|
ἀπικνευμένοισι |
ἐς
Αἴγυπτον
ἔδωκε
Ναύκρατιν
πόλιν |
[2, 105] |
κέκληται,
τὸ
μέντοι
ἀπ?
Αἰγύπτου
|
ἀπικνεύμενον |
καλέεται
Αἰγύπτιον.
~αἱ
δὲ
στῆλαι |
[2, 160] |
δικαίως
τιθέναι
καὶ
τούτου
εἵνεκα
|
ἀπικοίατο |
ἐς
Αἴγυπτον,
ξείνοισι
ἀγωνιστῇσι
ἐκέλευον |
[2, 179] |
περὶ
τὸ
Δέλτα,
μέχρι
οὗ
|
ἀπίκοιτο |
ἐς
Ναύκρατιν.
οὕτω
μὲν
δὴ |
[2, 179] |
τι
ἄλλο
στομάτων
τοῦ
Νείλου
|
ἀπίκοιτο, |
χρῆν
ὀμόσαι
μὴ
μὲν
ἑκόντα |
[2, 52] |
διεξελθόντος
ἐπύθοντο
ἐκ
τῆς
Αἰγύπτου
|
ἀπικόμενα |
τὰ
οὐνόματα
τῶν
θεῶν
τῶν |
[2, 135] |
ἀπίκετο
Ἐάνθεω
τοῦ
Σαμίου
κομίσαντος,
|
ἀπικομένη |
δὲ
κατ?
ἐργασίην
ἐλύθη
χρημάτων |
[2, 160] |
Αἰγυπτίους
οὐδὲν
ἐπεξευρεῖν?
ὡς
δὲ
|
ἀπικόμενοι |
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
οἱ
Ἠλεῖοι |
[2, 141] |
χειρώνακτας
καὶ
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
|
ἀπικομένοισι |
τοῖσι
ἐναντίοισι
αὐτοῖσι
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς |
[2, 91] |
γενεηλογέοντες
κατέβαινον
ἐς
τὸν
Περσέα.
|
ἀπικόμενον |
δὲ
αὐτὸν
ἐς
Αἴγυπτον
κατ? |
[2, 140] |
τυφλὸν
ἄρχειν
ἐκ
τῶν
ἑλέων
|
ἀπικόμενον, |
ἔνθα
πεντήκοντα
ἔτεα
νῆσον
χώσας |
[2, 45] |
τοῦ
Ἡρακλέος
λέγουσι,
ὡς
αὐτὸν
|
ἀπικόμενον |
ἐς
Αἴγυπτον
στέψαντες
οἱ
Αἰγύπτιοι |
[2, 75] |
πυνθανόμενος
περὶ
τῶν
πτερωτῶν
ὀφίων?
|
ἀπικόμενος |
δὲ
εἶδον
ὀστέα
ὀφίων
καὶ |
[2, 119] |
αὐτὸν
Μενέλεων
ἀποστέλλουσι
παρὰ
Πρωτέα.
|
~ἀπικόμενος |
δὲ
ὁ
Μενέλεως
ἐς
τὴν |
[2, 162] |
καταπαύσοντα
λόγοισι.
ὁ
δὲ
ἐπείτε
|
ἀπικόμενος |
κατελάμβανε
τοὺς
Αἰγυπτίους
ταῦτα
μὴ |
[2, 162] |
ἀγαγεῖν
παρ?
ἑωυτόν.
ὡς
δὲ
|
ἀπικόμενος |
τὸν
Ἄμασιν
ἐκάλεε
ὁ
Πατάρβημις, |
[2, 152] |
τις
Αἰγυπτίων
ἐς
τὰ
ἕλεα
|
ἀπικόμενος |
τῷ
Ψαμμητίχῳ,
ὡς
οὐκ
ἰδὼν |
[2, 32] |
τῆς
Σύρτιος
οὐκ
ἐπὶ
πολλόν.
|
ἀπικομένους |
δὲ
τοὺς
Νασαμῶνας
καὶ
εἰρωτωμένους |
[2, 28] |
Λιβύων
οὔτε
Ἑλλήνων
τῶν
ἐμοὶ
|
ἀπικομένων |
ἐς
λόγους
οὐδεὶς
ὑπέσχετο
εἰδέναι, |
[2, 49] |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
ἐκ
Φοινίκης
|
ἀπικομένων |
ἐς
τὴν
νῦν
Βοιωτίην
καλεομένην |
[2, 44] |
Ἡρακλέος
ἐπωνυμίην
ἔχοντος
Θασίου
εἶναι?
|
ἀπικόμην |
δὲ
καὶ
ἐς
Θάσον,
ἐν |
[2, 77] |
μακρῷ
τῶν
ἐγὼ
ἐς
διάπειραν
|
ἀπικόμην, |
τρόπῳ
δὲ
ζόης
τοιῷδε
διαχρέωνται? |
[2, 33] |
ἔλεγον,
καὶ
ἐς
τοὺς
οὗτοι
|
ἀπίκοντο |
ἀνθρώπους,
γόητας
εἶναι
ἅπαντας.
τὸν |
[2, 30] |
γυναῖκας.
οὗτοι
ἐπείτε
ἐς
Αἰθιοπίην
|
ἀπίκοντο, |
διδοῦσι
σφέας
αὐτοὺς
τῷ
Αἰθιόπων |
[2, 160] |
οἱ
Ἠλεῖοι
ἔλεγον
τῶν
εἵνεκα
|
ἀπίκοντο, |
ἐνθαῦτα
ὁ
βασιλεὺς
οὗτος
συγκαλέεται |
[2, 169] |
καὶ
ὁ
Ἄμασις
πάντας
Αἰγυπτίους
|
ἀπίκοντο |
ἐς
Μώμεμφιν
πόλιν,
συνέβαλον?
καὶ |
[2, 160] |
δὴ
τὸν
Ψάμμιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου
|
ἀπίκοντο |
Ἠλείων
ἄγγελοι,
αὐχέοντες
δικαιότατα
καὶ |
[2, 60] |
πόλιν
παραποταμίην
ποιεῦσι?
ἐπεὰν
δὲ
|
ἀπίκωνται |
ἐς
τὴν
Βούβαστιν,
ὁρτάζουσι
μεγάλας |
[2, 29] |
τῷ
τρόπῳ
διεκπλῶσαι.
καὶ
ἔπειτα
|
ἀπίξεαι |
ἐς
πεδίον
λεῖον,
ἐν
τῷ |
[2, 116] |
πολεμίους
περιέψεσθαι
~Ἑλένης
μὲν
ταύτην
|
ἄπιξιν |
παρὰ
Πρωτέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες |
[2, 108] |
ἀλλ?
ἀναμέσους,
οὗτοι,
ὅκως
τε
|
ἀπίοι |
ὁ
ποταμός,
σπανίζοντες
ὑδάτων
πλατυτέροισι |
[2, 18] |
ἐκ
Μαρέης
τε
πόλιος
καὶ
|
Ἄπιος, |
οἰκέοντες
Αἰγύπτου
τὰ
πρόσουρα
Λιβύῃ, |
[2, 94] |
ἐπεὰν
συλλέξωνται,
οἳ
μὲν
κόψαντες
|
ἀπιποῦσι, |
οἳ
δὲ
καὶ
φρύξαντες
ἀπέψουσι, |
[2, 153] |
δυωδεκαπήχεες
τῇ
αὐλῇ.
ὁ
δὲ
|
Ἆπις |
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
ἐστὶ |
[2, 153] |
τῇ
τρέφεται
ἐπεὰν
φανῇ
ὁ
|
Ἆπις, |
οἰκοδόμησε
ἐναντίον
τῶν
προπυλαίων,
πᾶσάν |
[2, 113] |
ἀρχῆς?
τοῦ
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου
|
ἀπιστέαται |
θεράποντες
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὸ |
[2, 162] |
διακείμενον,
οὐδένα
δὴ
χρόνον
ἐπισχόντες
|
ἀπιστέατο |
πρὸς
τοὺς
ἑτέρους
καὶ
ἐδίδοσαν |
[2, 152] |
ἐπιφανέντων.
καὶ
τῷ
μὲν
δὴ
|
ἀπιστίη |
μεγάλη
ὑπεκέχυτο
χαλκέους
οἱ
ἄνδρας |
[2, 50] |
δ?
ὦν
μάλιστα
ἀπ?
Αἰγύπτου
|
ἀπῖχθαι. |
ὅτι
γὰρ
δὴ
μὴ
Ποσειδέωνος |
[2, 119] |
ἀποπλέειν
γὰρ
ὁρμημένον
αὐτὸν
ἶσχον
|
ἄπλοιαι? |
ἐπειδὴ
δὲ
τοῦτο
ἐπὶ
πολλὸν |
[2, 108] |
καὶ
ἁμαξευομένην
πᾶσαν,
ἐνδεᾶ
τούτων.
|
ἀπὸ |
γὰρ
τούτου
τοῦ
χρόνου
Αἴγυπτος |
[2, 5] |
ἔτι
καὶ
ἡμέρης
δρόμον
ἀπέχων
|
ἀπὸ |
γῆς,
κατεὶς
καταπειρητηρίην
πηλόν
τε |
[2, 64] |
Ἑλλήνων,
μίσγονται
ἐν
ἱροῖσι
καὶ
|
ἀπὸ |
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
ἄλουτοι
ἐσέρχονται
ἐς |
[2, 64] |
γυναιξὶ
ἐν
ἱροῖσι
μηδὲ
ἀλούτους
|
ἀπὸ |
γυναικῶν
ἐς
ἱρὰ
ἐσιέναι
οὗτοι |
[2, 42] |
τοῦ
Διὸς
τὤγαλμα
ποιεῦσι
Αἰγύπτιοι,
|
ἀπὸ |
δὲ
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες
Αἰγυπτίων |
[2, 8] |
πληροῖ
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
τοῦτον.
|
~ἀπὸ |
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
ἄνω
ἰόντι |
[2, 9] |
νυν
ἡ
χώρη
αὕτη
οὕτω.
|
ἀπὸ |
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
Θήβας |
[2, 30] |
καὶ
τῇ
ἂν
κελεύῃ,
ἐκεῖσε.
|
~ἀπὸ |
δὲ
ταύτης
τῆς
πόλιος
πλέων |
[2, 122] |
ἔχοντα
παρ?
αὐτῆς
χειρόμακτρον
χρύσεον.
|
ἀπὸ |
δὲ
τῆς
Ραμψινίτου
καταβάσιος,
ὡς |
[2, 91] |
Χεμμίτας
ἐκπλῶσαι
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα,
|
ἀπὸ |
δὲ
τούτων
γενεηλογέοντες
κατέβαινον
ἐς |
[2, 154] |
Αἰγυπτίους
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐκδιδάσκεσθαι.
|
ἀπὸ |
δὲ
τούτων
ἐκμαθόντων
τὴν
γλῶσσαν |
[2, 78] |
συνουσίῃσι
τοῖσι
εὐδαίμοσι
αὐτῶν,
ἐπεὰν
|
ἀπὸ |
δείπνου
γένωνται,
περιφέρει
ἀνὴρ
νεκρὸν |
[2, 29] |
αὐτῇ
ἐστι.
οἰκέουσι
δὲ
τὰ
|
ἀπὸ |
Ἐλεφαντίνης
ἄνω
Αἰθίοπες
ἤδη
καὶ |
[2, 29] |
ἀπὸ
τούτου
ἀκοῇ
ἤδη
ἱστορέων.
|
ἀπὸ |
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
ἄνω
ἰόντι
ἄναντες |
[2, 32] |
ῥέειν
ποταμὸν
μέγαν,
ῥέειν
δὲ
|
ἀπὸ |
ἑσπέρης
αὐτὸν
πρὸς
ἥλιον
ἀνατέλλοντα, |
[2, 31] |
τοὺς
αὐτομόλους
τούτους.
ῥέει
δὲ
|
ἀπὸ |
ἑσπέρης
τε
καὶ
ἡλίου
δυσμέων. |
[2, 8] |
μεσαμβρίην
φέροντα.
τὸ
ὦν
δὴ
|
ἀπὸ |
Ἡλίου
πόλιος
οὐκέτι
πολλὸν
χωρίον |
[2, 8] |
μηνῶν
αὐτὸ
εἶναι
τῆς
ὁδοῦ
|
ἀπὸ |
ἠοῦς
πρὸς
ἑσπέρην,
τὰ
δὲ |
[2, 7] |
δὲ
ὁδὸς
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἄνω
ἰόντι
παραπλησίη
τὸ |
[2, 155] |
καλεόμενον
στόμα
τοῦ
Νείλου,
ἀναπλέοντι
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἄνω.
οὔνομα
δὲ
τῇ |
[2, 4] |
Μοίριος
ἐόντων,
ἐς
τὴν
ἀνάπλοος
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἑπτὰ
ἡμερέων
ἐστὶ
ἀνὰ |
[2, 9] |
καὶ
τρισχιλίων,
ὅσον
δέ
τι
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν
μέχρι
Θηβέων |
[2, 97] |
Κερκάσωρον
πόλιν?
ἐς
δὲ
Ναύκρατιν
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
καὶ
Κανώβου
διὰ
πεδίου |
[2, 15] |
τεσσεράκοντα
εἰσὶ
σχοῖνοι,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
λεγόντων
ἐς
μεσόγαιαν
τείνειν |
[2, 152] |
ὁπλισθέντας,
ὡς
χάλκεοι
ἄνδρες
ἀπιγμένοι
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
λεηλατεῦσι
τὸ
πεδίον.
ὁ |
[2, 7] |
ἡ
δὲ
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
πληροῖ
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν |
[2, 152] |
ἦλθε
χρησμὸς
ὡς
τίσις
ἥξει
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
χαλκέων
ἀνδρῶν
ἐπιφανέντων.
καὶ |
[2, 143] |
ἀριθμήσι,
οὐ
δεκόμενοι
παρ?
αὐτοῦ
|
ἀπὸ |
θεοῦ
γενέσθαι
ἄνθρωπον?
ἀντεγενεηλόγησαν
δὲ |
[2, 27] |
τήνδε
ἔχω
γνώμην,
ὡς
κάρτα
|
ἀπὸ |
θερμέων
χωρέων
οὐκ
οἰκός
ἐστι |
[2, 9] |
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
Θηβέων
ἐς
Ἐλεφαντίνην
καλεομένην
πόλιν |
[2, 134] |
ἦν
λιπομένων
Ροδῶπις,
γενεὴν
μὲν
|
ἀπὸ |
Θρηίκης,
δούλη
δὲ
ἦν
Ἰάδμονος |
[2, 17] |
χρησόμεθα,
νομιοῦμεν
Αἴγυπτον
πᾶσαν
ἀρξαμένην
|
ἀπὸ |
Καταδούπων
τε
καὶ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος |
[2, 87] |
ἐπεὰν
τοὺς
κλυστῆρας
πλήσωνται
τοῦ
|
ἀπὸ |
κέδρου
ἀλείφατος
γινομένου,
ἐν
ὦν |
[2, 104] |
Μάκρωνες
οἱ
τούτοισι
ἀστυγείτονες
ἐόντες
|
ἀπὸ |
Κόλχων
φασὶ
νεωστὶ
μεμαθηκέναι.
οὗτοι |
[2, 99] |
ἄνωθεν,
ὅσον
τε
ἑκατὸν
σταδίους
|
ἀπὸ |
Μέμφιος,
τὸν
πρὸς
μεσαμβρίης
ἀγκῶνα |
[2, 52] |
ἥκοντα,
ἀνεῖλε
τὸ
μαντήιον
χρᾶσθαι.
|
ἀπὸ |
μὲν
δὴ
τούτου
τοῦ
χρόνου |
[2, 36] |
ζόην
ὄνειδος
μέγιστον
ἐστί,
ἀλλὰ
|
ἀπὸ |
ὀλυρέων
ποιεῦνται
σιτία,
τὰς
ζειὰς |
[2, 25] |
καὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ὁμοίως
|
ἀπὸ |
πάντων
ἕλκει
τῶν
ποταμῶν.
τέως |
[2, 51] |
οὐκ
ἀπ?
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι,
ἀλλ?
|
ἀπὸ |
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν
Ἑλλήνων
ἁπάντων |
[2, 15] |
τὸ
Δέλτα
μοῦνον
εἶναι
Αἴγυπτον,
|
ἀπὸ |
Περσέος
καλεομένης
σκοπιῆς
λέγοντες
τὸ |
[2, 161] |
οἱ
ἔδεε
κακῶς
γενέσθαι,
ἐγίνετο
|
ἀπὸ |
προφάσιος
τὴν
ἐγὼ
μεζόνως
μὲν |
[2, 36] |
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ
δίαιτα
ἐστί.
|
ἀπὸ |
πυρῶν
καὶ
κριθέων
ὧλλοι
ζώουσι, |
[2, 175] |
πλόον
καὶ
εἴκοσι
ἡμερέων
ἀπεχούσης
|
ἀπὸ |
Σάιος.
τὸ
δὲ
οὐκ
ἥκιστα |
[2, 54] |
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα
ζήτησιν
μεγάλην
|
ἀπὸ |
σφέων
γενέσθαι
τῶν
γυναικῶν
τουτέων, |
[2, 17] |
ἐὼν
ὁ
Νεῖλος,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
ταύτης
τῆς
πόλιος
σχίζεται
τριφασίας |
[2, 25] |
τήκουσι?
καὶ
εἰσὶ
οἰκότως
οἱ
|
ἀπὸ |
ταύτης
τῆς
χώρης
πνέοντες,
ὅ |
[2, 22] |
οὐδέν,
φαμένη
τὸν
Νεῖλον
ῥέειν
|
ἀπὸ |
τηκομένης
χιόνος?
ὃς
ῥέει
μὲν |
[2, 177] |
τῇ
χώρῃ
γινόμενα
καὶ
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
χώρης
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
καὶ |
[2, 66] |
δ?
ἂν
οἰκίοισι
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
|
ἀπὸ |
τοῦ
αὐτομάτου,
οἱ
ἐνοικέοντες
πάντες |
[2, 98] |
δοκέει
μοι
τὸ
οὔνομα
ἔχειν
|
ἀπὸ |
τοῦ
Δαναοῦ
γαμβροῦ
Ἀρχάνδρου
τοῦ |
[2, 158] |
Ἐρυθρὴν
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
καλεομένην,
|
ἀπὸ |
τοῦ
Κασίου
ὄρεος
τοῦ
οὐρίζοντος |
[2, 158] |
πλέειν
ὁμοῦ
ἐλαστρευμένας.
ἦκται
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦ
Νείλου
τὸ
ὕδωρ
ἐς |
[2, 158] |
ἔπειτα
τείνει
ἐς
διασφάγας,
φέρουσα
|
ἀπὸ |
τοῦ
ὄρεος
πρὸς
μεσαμβρίην
τε |
[2, 6] |
κατὰ
ἡμεῖς
διαιρέομεν
εἶναι
Αἴγυπτον
|
ἀπὸ |
τοῦ
Πλινθινήτεω
κόλπου
μέχρι
Σερβωνίδος |
[2, 177] |
δὴ
τότε
εὐδαιμονῆσαι
καὶ
τὰ
|
ἀπὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
τῇ
χώρῃ
γινόμενα |
[2, 18] |
οἳ
ἔνερθε
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
οἰκέοντες
|
ἀπὸ |
τοῦ
ποταμοῦ
τούτου
πίνουσι.
οὕτω |
[2, 142] |
καὶ
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον,
ἀποδεικνύντες
|
ἀπὸ |
τοῦ
πρώτου
βασιλέος
ἐς
τοῦ |
[2, 17] |
δὲ
καὶ
ἕτερα
διφάσια
στόματα
|
ἀπὸ |
τοῦ
Σεβεννυτικοῦ
ἀποσχισθέντα,
φέροντα
ἐς |
[2, 52] |
κω.
θεοὺς
δὲ
προσωνόμασαν
σφέας
|
ἀπὸ |
τοῦ
τοιούτου,
ὅτι
κόσμῳ
θέντες |
[2, 30] |
καὶ
κοινῷ
λόγῳ
χρησάμενοι
πάντες
|
ἀπὸ |
τοῦ
Ψαμμητίχου
ἀποστάντες
ἤισαν
ἐς |
[2, 21] |
δὲ
εἰπεῖν
θωμασιωτέρη?
ἣ
λέγει
|
ἀπὸ |
τοῦ
Ὠκεανοῦ
ῥέοντα
αὐτὸν
ταῦτα |
[2, 99] |
ταῦτα
λέγουσα
ἐστί,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦδε
Αἰγυπτίους
ἔρχομαι
λόγους
ἐρέων |
[2, 31] |
καὶ
ἡλίου
δυσμέων.
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦδε
οὐδεὶς
ἔχει
σαφέως
φράσαι? |
[2, 42] |
μοι,
καὶ
τὸ
οὔνομα
Ἀμμώνιοι
|
ἀπὸ |
τοῦδε
σφίσι
τὴν
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο? |
[2, 29] |
πόλιος
αὐτόπτης
ἐλθών,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
τούτου
ἀκοῇ
ἤδη
ἱστορέων.
ἀπὸ |
[2, 146] |
ἀπ?
οὗ
δὲ
ἐπύθοντο
χρόνου,
|
ἀπὸ |
τούτου
γενεηλογέουσι
αὐτῶν
τὴν
γένεσιν. |
[2, 125] |
ἑστεῶσαν
ἐπὶ
τοῦ
πρώτου
στοίχου,
|
ἀπὸ |
τούτου
δὲ
ἐπὶ
τὸν
δεύτερον |
[2, 158] |
οὐρίζοντος
Αἴγυπτόν
τε
καὶ
Συρίην,
|
ἀπὸ |
τούτου
εἰσὶ
στάδιοι
ἀπαρτὶ
χίλιοι |
[2, 173] |
τὰ
προσφερόμενα
πρήγματα,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
τούτου
ἔπινέ
τε
καὶ
κατέσκωπτε |
[2, 42] |
νάκος
οὕτω
οἱ
ἑωυτὸν
ἐπιδέξαι.
|
ἀπὸ |
τούτου
κριοπρόσωπον
τοῦ
Διὸς
τὤγαλμα |
[2, 49] |
Μελάμπους
ἐστὶ
ὁ
κατηγησάμενος,
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
μαθόντες
ποιεῦσι
τὰ
ποιεῦσι |
[2, 14] |
ὑσὶ
τὸ
σπέρμα,
ἄμητον
τὸ
|
ἀπὸ |
τούτου
μένει,
ἀποδινήσας
δὲ
τῇσι |
[2, 2] |
ἠθέλησε
εἰδέναι
οἵτινες
γενοίατο
πρῶτοι,
|
ἀπὸ |
τούτου
νομίζουσι
Φρύγας
προτέρους
γενέσθαι |
[2, 175] |
τῶν
τις
αὐτὴν
μοχλευόντων,
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
οὐκ
ἐσελκυσθῆναι.
~ἀνέθηκε
δὲ |
[2, 17] |
τοῦ
Δέλτα
ἀπικνέεται,
τὸ
δὲ
|
ἀπὸ |
τούτου
σχίζων
μέσον
τὸ
Δέλτα |
[2, 109] |
ἴσον
ἑκάστῳ
τετράγωνον
διδόντα,
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
τὰς
προσόδους
ποιήσασθαι,
ἐπιτάξαντα |
[2, 39] |
ἐς
πάντα
τὰ
ἱρά,
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
τοῦ
νόμου
οὐδὲ
ἄλλου |
[2, 64] |
καὶ
ἐσελθεῖν
παρὰ
τὴν
μητέρα.
|
ἀπὸ |
τούτου
τῷ
Ἄρεϊ
ταύτην
τὴν |
[2, 36] |
ἐῶσι
ὡς
ἐγένοντο,
πλὴν
ὅσοι
|
ἀπὸ |
τούτων
ἔμαθον,
Αἰγύπτιοι
δὲ
περιτάμνονται. |
[2, 36] |
ζώουσι,
Αἰγυπτίων
δὲ
τῷ
ποιευμένῳ
|
ἀπὸ |
τούτων
τὴν
ζόην
ὄνειδος
μέγιστον |
[2, 19] |
κατέρχεται
μὲν
ὁ
Νεῖλος
πληθύων
|
ἀπὸ |
τροπέων
τῶν
θερινέων
ἀρξάμενος
ἐπὶ |
[2, 36] |
καὶ
λογίζονται
ψήφοισι
Ἕλληνες
μὲν
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀριστερῶν
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ |
[2, 52] |
εἰ
ἀνέλωνται
τὰ
οὐνόματα
τὰ
|
ἀπὸ |
τῶν
βαρβάρων
ἥκοντα,
ἀνεῖλε
τὸ |
[2, 36] |
φέροντες
τὴν
χεῖρα,
Αἰγύπτιοι
δὲ
|
ἀπὸ |
τῶν
δεξιῶν
ἐπὶ
τὰ
ἀριστερά? |
[2, 7] |
τῇ
ἐξ
Ἀθηνέων
ὁδῷ
τῇ
|
ἀπὸ |
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
τοῦ
βωμοῦ |
[2, 22] |
δῆτα
ῥέοι
ἂν
ἀπὸ
χιόνος,
|
ἀπὸ |
τῶν
θερμοτάτων
ῥέων
ἐς
τὰ |
[2, 66] |
ὦν
ταῦτα
σοφίζονται
τάδε?
ἁρπάζοντες
|
ἀπὸ |
τῶν
θηλέων
καὶ
ὑπαιρεόμενοι
τὰ |
[2, 92] |
οἳ
δὲ
τινὲς
αὐτῶν
ζῶσι
|
ἀπὸ |
τῶν
ἰχθύων
μοῦνον,
τοὺς
ἐπεὰν |
[2, 94] |
οἱ
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέοντες
|
ἀπὸ |
τῶν
σιλλικυπρίων
τοῦ
καρποῦ,
τὸ |
[2, 164] |
ἐστί,
οὐνόματα
δέ
σφι
κέεται
|
ἀπὸ |
τῶν
τεχνέων.
οἱ
δὲ
μάχιμοι |
[2, 77] |
τὴν
ὑγιείην
καὶ
κλύσμασι,
νομίζοντες
|
ἀπὸ |
τῶν
τρεφόντων
σιτίων
πάσας
τὰς |
[2, 22] |
μαρτύριον
οἱ
ἄνεμοι
παρέχονται
πνέοντες
|
ἀπὸ |
τῶν
χωρέων
τουτέων
θερμοί?
δεύτερον |
[2, 22] |
κῶς
ὦν
δῆτα
ῥέοι
ἂν
|
ἀπὸ |
χιόνος,
ἀπὸ
τῶν
θερμοτάτων
ῥέων |
[2, 22] |
τε
ἐόντι,
ὡς
οὐδὲ
οἰκὸς
|
ἀπὸ |
χιόνος
μιν
ῥέειν,
πρῶτον
μὲν |
[2, 154] |
τούτοισι
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον
γινόμενα
|
ἀπὸ |
Ψαμμητίχου
βασιλέος
ἀρξάμενοι
πάντα
καὶ |
[2, 27] |
ἐστι
οὐδὲν
ἀποπνέειν,
αὔρη
δὲ
|
ἀπὸ |
ψυχροῦ
τινος
φιλέει
πνέειν.
~ταῦτα |
[2, 6] |
Κάσιον
ὄρος
τείνει?
ταύτης
ὦν
|
ἄπο |
οἱ
ἑξήκοντα
σχοῖνοι
εἰσί.
ὅσοι |
[2, 29] |
λίμνην
ταύτην
ἐκδιδοῖ.
καὶ
ἔπειτα
|
ἀποβὰς |
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
ὁδοιπορίην
ποιήσεαι |
[2, 131] |
ὅτι
ὑπὸ
χρόνου
τὰς
χεῖρας
|
ἀποβεβλήκασι, |
αἳ
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο |
[2, 82] |
τούτῳ
γένηται,
κατὰ
τὠυτὸ
νομίζουσι
|
ἀποβήσεσθαι. |
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
διακέεται? |
[2, 85] |
σφεων
εἰσὶ
αἵδε?
τοῖσι
ἂν
|
ἀπογένηται |
ἐκ
τῶν
οἰκίων
ἄνθρωπος
τοῦ |
[2, 136] |
μήτε
ἄλλον
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
|
ἀπογενόμενον |
θάψαι.
ὑπερβαλέσθαι
δὲ
βουλόμενον
τοῦτον |
[2, 99] |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον
τοῦτο
μὲν
|
ἀπογεφυρῶσαι |
τὴν
Μέμφιν.
τὸν
γὰρ
ποταμὸν |
[2, 145] |
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ
αἰεὶ
|
ἀπογραφόμενοι |
τὰ
ἔτεα.
Διονύσῳ
μέν
νυν |
[2, 103] |
εἴτε
αὐτὸς
ὁ
βασιλεὺς
Σέσωστρις
|
ἀποδασάμενος |
τῆς
ἑωυτοῦ
στρατιῆς
μόριον
ὅσον |
[2, 146] |
ὦν
ἡ
περὶ
αὐτῶν
γνώμη
|
ἀποδέδεκται. |
εἰ
μὲν
γὰρ
φανεροί
τε |
[2, 65] |
τροφὴ
μὲν
δὴ
αὐτοῖσι
τοιαύτη
|
ἀποδέδεκται? |
τὸ
δ?
ἄν
τις
τῶν |
[2, 43] |
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι
|
ἀποδεδέχαται. |
καὶ
μὴν
εἴ
γε
παρ? |
[2, 65] |
τῶν
θηρίων
ὧδε
ἔχων?
μελεδωνοὶ
|
ἀποδεδέχαται |
τῆς
τροφῆς
χωρὶς
ἑκάστων
καὶ |
[2, 77] |
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι
σφι
ἱροὶ
|
ἀποδεδέχαται, |
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς
καὶ
ἑφθοὺς |
[2, 124] |
πάντας
Αἰγυπτίους.
τοῖσι
μὲν
δὴ
|
ἀποδεδέχθαι |
ἐκ
τῶν
λιθοτομιέων
τῶν
ἐν |
[2, 16] |
Ἕλληνάς
τε
καὶ
αὐτοὺς
Ἴωνας
|
ἀποδείκνυμι |
οὐκ
ἐπισταμένους
λογίζεσθαι,
οἳ
φασὶ |
[2, 18] |
ἐστὶ
Αἴγυπτος
ὅσην
τινὰ
ἐγὼ
|
ἀποδείκνυμι |
τῷ
λόγῳ,
καὶ
τὸ
Ἄμμωνος |
[2, 177] |
τόνδε
Ἄμασις
ἐστὶ
ὁ
καταστήσας,
|
ἀποδεικνύναι |
ἔτεος
ἑκάστου
τῷ
νομάρχῃ
πάντα |
[2, 136] |
πολλῆς
χρημάτων,
γενέσθαι
νόμον
Αἰγυπτίοισι,
|
ἀποδεικνύντα |
ἐνέχυρον
τοῦ
πατρὸς
τὸν
νέκυν |
[2, 142] |
τε
καὶ
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον,
|
ἀποδεικνύντες |
ἀπὸ
τοῦ
πρώτου
βασιλέος
ἐς |
[2, 15] |
Λιβύης
τὰ
δὲ
Ἀραβίης
εἶναι,
|
ἀποδεικνύοιμεν |
ἂν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
χρεώμενοι |
[2, 42] |
Διός,
κριὸν
ἕνα
κατακόψαντες
καὶ
|
ἀποδείραντες |
κατὰ
τὠυτὸ
ἐνδύουσι
τὤγαλμα
τοῦ |
[2, 40] |
ἀνάγουσι,
ταύτην
ἔρχομαι
ἐρέων.
ἐπεὰν
|
ἀποδείρωσι |
τὸν
βοῦν,
κατευξάμενοι
κοιλίην
μὲν |
[2, 133] |
ἐμηχανᾶτο
θέλων
τὸ
μαντήιον
ψευδόμενον
|
ἀποδέξαι, |
ἵνα
οἱ
δυώδεκα
ἔτεα
ἀντὶ |
[2, 10] |
Νεῖλον
ἐόντες
μεγάθεα,
οἵτινες
ἔργα
|
ἀποδεξάμενοι |
μεγάλα
εἰσί?
τῶν
ἐγὼ
φράσαι |
[2, 111] |
τὸν
παῖδα
αὐτοῦ
Φερῶν,
τὸν
|
ἀποδέξασθαι |
μὲν
οὐδεμίαν
στρατηίην,
συνενειχθῆναι
δέ |
[2, 136] |
τοιούτῳ
ἐξεποίησαν
τοῦτον
μὲν
τοσαῦτα
|
ἀποδέξασθαι. |
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
βασιλεῦσαι
ἄνδρα |
[2, 101] |
ἐσχάτου
αὐτῶν
Μοίριος?
τοῦτον
δὲ
|
ἀποδέξασθαι |
μνημόσυνα
τοῦ
Ἡφαίστου
τὰ
πρὸς |
[2, 137] |
πεντήκοντα,
ἐν
τοῖσι
αὐτὸν
τάδε
|
ἀποδέξασθαι? |
ὅκως
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ἁμάρτοι |
[2, 101] |
λίμνῃ
ἐπιμνήσομαι?
τοῦτον
μὲν
τοσαῦτα
|
ἀποδέξασθαι, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
οὐδένα
οὐδέν. |
[2, 24] |
αὐτὸν
περὶ
τῶν
ἀφανέων
γνώμην
|
ἀποδέξασθαι, |
φράσω
δι?
ὅ
τι
μοι |
[2, 101] |
οὐ
γὰρ
ἔλεγον
οὐδεμίαν
ἔργων
|
ἀπόδεξιν |
καὶ
οὐδὲν
εἶναι
λαμπρότητος,
πλὴν |
[2, 148] |
Ἑλλήνων
τείχεά
τε
καὶ
ἔργων
|
ἀπόδεξιν |
συλλογίσαιτο,
ἐλάσσονος
πόνου
τε
ἂν |
[2, 13] |
ἐς
ὕψος
καὶ
τὸ
ὅμοιον
|
ἀποδιδῷ |
ἐς
αὔξησιν,
μὴ
κατακλύζοντος
αὐτὴν |
[2, 14] |
ἄμητον
τὸ
ἀπὸ
τούτου
μένει,
|
ἀποδινήσας |
δὲ
τῇσι
ὑσὶ
τὸν
σῖτον |
[2, 120] |
εἰ
ἦν
Ἑλένη
ἐν
Ἰλίῳ,
|
ἀποδοθῆναι |
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἕλλησι
ἤτοι |
[2, 48] |
ἀποφέρεσθαι
τὸν
χοῖρον
αὐτῷ
τῷ
|
ἀποδομένῳ |
τῶν
συβωτέων.
τὴν
δὲ
ἄλλην |
[2, 120] |
καὶ
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
|
ἀποδοῦναι |
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά |
[2, 120] |
ἀλλ?
οὐ
γὰρ
εἶχον
Ἑλένην
|
ἀποδοῦναι, |
οὐδὲ
λέγουσι
αὐτοῖσι
τὴν
ἀληθείην |
[2, 136] |
τήνδε
ἐπεῖναι
ζημίην
μὴ
βουλομένῳ
|
ἀποδοῦναι |
τὸ
χρέος,
μήτε
αὐτῷ
ἐκείνῳ |
[2, 141] |
ἐς
τὸ
μέγαρον
πρὸς
τὤγαλμα
|
ἀποδύρεσθαι |
οἷα
κινδυνεύει
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
δ? |
[2, 66] |
ὁτέοισι
δ?
ἂν
οἰκίοισι
αἰέλουρος
|
ἀποθάνῃ |
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου,
οἱ
ἐνοικέοντες |
[2, 73] |
δὲ
τότε
φασὶ
ἐπεάν
οἱ
|
ἀποθάνῃ |
ὁ
πατήρ.
ἔστι
δέ,
εἰ |
[2, 46] |
τούτων
ἕνα
μάλιστα,
ὅστις
ἐπεὰν
|
ἀποθάνῃ, |
πένθος
μέγα
παντὶ
τῷ
Μενδησίῳ |
[2, 37] |
ἐστι
ἀρχιερεύς?
ἐπεὰν
δέ
τις
|
ἀποθάνῃ, |
τούτου
ὁ
παῖς
ἀντικατίσταται.
~τοὺς |
[2, 79] |
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
παῖδα
μουνογενέα
γενέσθαι,
|
ἀποθανόντα |
δὲ
αὐτὸν
ἄνωρον
θρήνοισι
τούτοισι |
[2, 69] |
καὶ
περιέποντες
ὡς
κάλλιστα
ζῶντας?
|
ἀποθανόντας |
δὲ
θάπτουσι
ταριχεύσαντες
ἐν
ἱρῇσι |
[2, 74] |
ἄκρης
τῆς
κεφαλῆς?
τοὺς
θάπτουσι
|
ἀποθανόντας |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τοῦ
Διός? |
[2, 120] |
μᾶλλον
ἐὼν
ἔμελλε
αὐτὴν
Πριάμου
|
ἀποθανόντος |
παραλάμψεσθαι,
τὸν
οὐ
προσῆκε
ἀδικέοντι |
[2, 143] |
ἕκαστον
ἐόντα,
ἐκ
τοῦ
ἄγχιστα
|
ἀποθανόντος |
τῆς
εἰκόνος
διεξιόντες
διὰ
πασέων, |
[2, 129] |
πρῶτον
κακῶν
ἄρξαι
τὴν
θυγατέρα
|
ἀποθανοῦσαν |
αὐτοῦ,
τὴν
μοῦνόν
οἱ
εἶναι |
[2, 129] |
αὐτῇ
θάψαι
ταύτην
δὴ
τὴν
|
ἀποθανοῦσαν |
θυγατέρα.
~αὕτη
ὦν
ἡ
βοῦς |
[2, 78] |
τε
καὶ
τέρπευ?
ἔσεαι
γὰρ
|
ἀποθανὼν |
τοιοῦτος.
ταῦτα
μὲν
παρὰ
τὰ |
[2, 63] |
μέντοι
οἵ
γε
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
|
ἀποθνήσκειν |
οὐδένα.
~τὴν
δὲ
πανήγυριν
ταύτην |
[2, 41] |
βουσὶ
καὶ
τἆλλα
κτήνεα
θάπτουσι
|
ἀποθνήσκοντα? |
καὶ
γὰρ
περὶ
ταῦτα
οὕτω |
[2, 41] |
μαχαίρῃ
γεύσεται.
θάπτουσι
δὲ
τοὺς
|
ἀποθνήσκοντας |
βοῦς
τρόπον
τόνδε?
τὰς
μὲν |
[2, 132] |
αὐτὴν
δεηθῆναι
τοῦ
πατρὸς
Μυκερίνου
|
ἀποθνήσκουσαν |
ἐν
τῷ
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ |
[2, 63] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
πολλοὶ
καὶ
|
ἀποθνήσκουσι |
ἐκ
τῶν
τρωμάτων?
οὐ
μέντοι |
[2, 79] |
ὥστε
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
|
ἀποθωμάζειν |
με
τῶν
περὶ
Αἴγυπτον
ἐόντων, |
[2, 42] |
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
Αἰθιόπων
|
ἄποικοι |
καὶ
φωνὴν
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
νομίζοντες. |
[2, 33] |
τῇ
Ἰστρίην
οἱ
Μιλησίων
οἰκέουσι
|
ἄποικοι. |
~ὁ
μὲν
δὴ
Ἴστρος,
ῥέει |
[2, 36] |
ἀνθρώποισι
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
|
ἀποκέκριται, |
Αἰγυπτίοισι
δὲ
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ |
[2, 121] |
ἐντείλασθαί
σφι,
τὸν
ἂν
ἴδωνται
|
ἀποκλαύσαντα |
ἢ
κατοικτισάμενον,
συλλαβόντας
ἄγειν
πρὸς |
[2, 133] |
μὲν
αὐτοῦ
πατὴρ
καὶ
πάτρως,
|
ἀποκληίσαντες |
τὰ
ἱρὰ
καὶ
θεῶν
οὐ |
[2, 32] |
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
καὶ
δὴ
καὶ
|
ἀποκληρῶσαι |
πέντε
ἑωυτῶν
ὀψομένους
τὰ
ἔρημα |
[2, 35] |
μὲν
αἰσχρὰ
ἀναγκαῖα
δὲ
ἐν
|
ἀποκρύφῳ |
ἐστὶ
ποιέειν
χρεόν,
τὰ
δὲ |
[2, 100] |
τὸν
Αἰγύπτιοι
βασιλεύοντα
σφέων
ἀπέκτειναν,
|
ἀποκτείναντες |
δὲ
οὕτω
ἐκείνῃ
ἀπέδοσαν
τὴν |
[2, 65] |
δ?
ἂν
ἶβιν
ἢ
ἴρηκα
|
ἀποκτείνῃ, |
ἤν
τε
ἑκὼν
ἤν
τε |
[2, 65] |
ἄν
τις
τῶν
θηρίων
τούτων
|
ἀποκτείνῃ, |
ἢν
μὲν
ἑκών,
θάνατος
ἡ |
[2, 115] |
κτείνειν,
ὅσοι
ὑπ?
ἀνέμων
ἤδη
|
ἀπολαμφθέντες |
ἦλθον
ἐς
χώρην
τὴν
ἐμήν, |
[2, 22] |
χελιδόνες
δι?
ἔτεος
ἐόντες
οὐκ
|
ἀπολείπουσι, |
γέρανοι
δὲ
φεύγουσαι
τὸν
χειμῶνα |
[2, 19] |
τουτέων
τῶν
ἡμερέων
ὀπίσω
ἀπέρχεται
|
ἀπολείπων |
τὸ
ῥέεθρον,
ὥστε
βραχὺς
τὸν |
[2, 106] |
μιν
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης
|
ἀπολελειμμένοι. |
~τοῦτον
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν |
[2, 30] |
λέγων
καί
σφεας
θεοὺς
πατρωίους
|
ἀπολιπεῖν |
οὐκ
ἔα
καὶ
τέκνα
καὶ |
[2, 93] |
τοῦτο?
τοῦ
προτέρου
ἔτεος
ἐπεὰν
|
ἀπολίπῃ |
ὁ
Νεῖλος,
οἱ
ἰχθύες
ἐντεκόντες |
[2, 14] |
ἄρσῃ
τὰς
ἀρούρας,
ἄρσας
δὲ
|
ἀπολίπῃ |
ὀπίσω,
τότε
σπείρας
ἕκαστος
τὴν |
[2, 156] |
καὶ
σώτειραν
γενέσθαι.
Αἰγυπτιστὶ
δὲ
|
Ἀπόλλων |
μὲν
Ὦρος,
Δημήτηρ
δὲ
Ἶσις, |
[2, 156] |
ἐξευρεῖν
τοῦ
Ὀσίριος
τὸν
παῖδα.
|
Ἀπόλλωνα |
δὲ
καὶ
Ἄρτεμιν
Διονύσου
καὶ |
[2, 144] |
ὦρον
τὸν
Ὀσίριος
παῖδα,
τὸν
|
Ἀπόλλωνα |
Ἕλληνες
ὀνομάζουσι?
τοῦτον
καταπαύσαντα
Τυφῶνα |
[2, 156] |
οἱ
τὸ
χρηστήριον
τοῦτο
ἐστί,
|
Ἀπόλλωνα |
παρ?
Ἴσιος
παρακαταθήκην
δεξαμένη
διέσωσε |
[2, 159] |
ἔτυχε
ταῦτα
κατεργασάμενος,
ἀνέθηκε
τῷ
|
Ἀπόλλωνι |
πέμψας
ἐς
Βραγχίδας
τὰς
Μιλησίων. |
[2, 178] |
ἄλλο
Σάμιοι
Ἥρης
καὶ
Μιλήσιοι
|
Ἀπόλλωνος. |
~ἦν
δὲ
τὸ
παλαιὸν
μούνη |
[2, 83] |
Ἡρακλέος
μαντήιον
αὐτόθι
ἐστὶ
καὶ
|
Ἀπόλλωνος |
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ |
[2, 155] |
ἐστὶ
ἐν
τῇ
Βουτοῖ
ταύτῃ
|
Ἀπόλλωνος |
καὶ
Ἀρτέμιδος,
καὶ
ὅ
γε |
[2, 156] |
δὲ
ὦν
ταύτῃ
νηός
τε
|
Ἀπόλλωνος |
μέγας
ἔνι
καὶ
βωμοὶ
τριφάσιοι |
[2, 120] |
τοῦ
δαιμονίου
παρασκευάζοντος,
ὅκως
πανωλεθρίῃ
|
ἀπολόμενοι |
καταφανὲς
τοῦτο
τοῖσι
ἀνθρώποισι
ποιήσωσι, |
[2, 161] |
οἱ
ἀπονοστήσαντες
καὶ
οἱ
τῶν
|
ἀπολομένων |
φίλοι
ἀπέστησαν
ἐκ
τῆς
ἰθέης. |
[2, 181] |
τοι
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ
οὐκ
|
ἀπολωλέναι |
κάκιστα
γυναικῶν
πασέων
ἡ
δὲ |
[2, 179] |
ὀμόσαι
μὴ
μὲν
ἑκόντα
ἐλθεῖν,
|
ἀπομόσαντα |
δὲ
τῇ
νηὶ
αὐτῇ
πλέειν |
[2, 4] |
καὶ
ἀγάλματα
καὶ
νηοὺς
θεοῖσι
|
ἀπονεῖμαι |
σφέας
πρώτους
καὶ
ζῷα
ἐν |
[2, 14] |
γὰρ
δὴ
νῦν
γε
οὗτοι
|
ἀπονητότατα |
καρπὸν
κομίζονται
ἐκ
γῆς
τῶν |
[2, 33] |
τοῦτό
μοι
δεδηλώσθω,
πλὴν
ὅτι
|
ἀπονοστῆσαί |
τε
ἔφασκε
τοὺς
Νασαμῶνας,
ὡς |
[2, 161] |
δεινὰ
ποιεύμενοι
οὗτοί
τε
οἱ
|
ἀπονοστήσαντες |
καὶ
οἱ
τῶν
ἀπολομένων
φίλοι |
[2, 99] |
προσχώσαντα
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
|
ἀποξηρῆναι, |
τὸν
δὲ
ποταμὸν
ὀχετεῦσαι
τὸ |
[2, 73] |
πειρᾶσθαι
αὐτὸ
φορέοντα,
ἐπεὰν
δὲ
|
ἀποπειρηθῇ, |
οὕτω
δὴ
κοιλήναντα
τὸ
ᾠὸν |
[2, 25] |
τὸ
ὕδωρ
τὸ
ἐπέτειον
ἑκάστοτε
|
ἀποπέμπεσθαι |
τοῦ
Νείλου
ὁ
ἥλιος,
ἀλλὰ |
[2, 32] |
πάντων.
εἶπαι
ὦν
τοὺς
νεηνίας
|
ἀποπεμπομένους |
ὑπὸ
τῶν
ἡλίκων,
ὕδασί
τε |
[2, 161] |
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ
προνοίης
αὐτοὺς
|
ἀποπέμψαι |
ἐς
φαινόμενον
κακόν,
ἵνα
δὴ |
[2, 161] |
μετρίως
δ?
ἐν
τῷ
παρεόντι.
|
ἀποπέμψας |
γὰρ
στράτευμα
ὁ
Ἀπρίης
ἐπὶ |
[2, 181] |
κακοῦ
εἶναι
μῆχος,
ἄγαλμά
οἱ
|
ἀποπέμψειν |
ἐς
Κυρήνην.
μετὰ
δὲ
τὴν |
[2, 129] |
δίκης
παρ?
ἑωυτοῦ
διδόντα
ἄλλα
|
ἀποπιμπλάναι |
αὐτοῦ
τὸν
θυμόν.
ἐόντι
δὲ |
[2, 119] |
Μενέλεως
ἀνὴρ
ἄδικος
ἐς
Αἰγυπτίους.
|
ἀποπλέειν |
γὰρ
ὁρμημένον
αὐτὸν
ἶσχον
ἄπλοιαι? |
[2, 113] |
Ἀλέξανδρον
ἁρπάσαντα
Ἑλένην
ἐκ
Σπάρτης
|
ἀποπλέειν |
ἐς
τὴν
ἑωυτοῦ?
καί
μιν, |
[2, 173] |
ἤτοι
μανεὶς
ἢ
ὅ
γε
|
ἀπόπληκτος |
γενόμενος?
τὰ
ἐγὼ
ἐπιστάμενος
μέρος |
[2, 27] |
αὔρης
δὲ
πέρι,
ὅτι
οὐκ
|
ἀποπνέει, |
τήνδε
ἔχω
γνώμην,
ὡς
κάρτα |
[2, 27] |
χωρέων
οὐκ
οἰκός
ἐστι
οὐδὲν
|
ἀποπνέειν, |
αὔρη
δὲ
ἀπὸ
ψυχροῦ
τινος |
[2, 19] |
ἱστόρεον
καὶ
ὅ
τι
αὔρας
|
ἀποπνεούσας |
μοῦνος
ποταμῶν
πάντων
οὐ
παρέχεται. |
[2, 121] |
ἔσοδον
οὔτε
ἔκδυσιν
οὐδεμίαν
ἔχον.
|
ἀπορεύμενον |
δέ
μιν
τάδε
ποιῆσαι?
τοῦ |
[2, 141] |
βοηθέειν.
τὸν
δ?
ἱρέα
ἐς
|
ἀπορίην |
ἀπειλημένον
ἐσελθόντα
ἐς
τὸ
μέγαρον |
[2, 29] |
περ
βοῦν
πορεύεσθαι?
ἢν
δὲ
|
ἀπορραγῇ |
τὸ
πλοῖον
οἴχεται
φερόμενον
ὑπὸ |
[2, 93] |
θάλασσαν?
ἡγέονται
δὲ
οἱ
ἔρσενες
|
ἀπορραίνοντες |
τοῦ
θοροῦ,
αἳ
δὲ
ἑπόμεναι |
[2, 93] |
οἱ
ἔρσενες?
τῶν
γὰρ
ᾠῶν
|
ἀπορραίνουσι |
κατ?
ὀλίγους
τῶν
κέγχρων,
οἱ |
[2, 94] |
καὶ
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
|
ἀπορρέον |
ἀπ?
αὐτοῦ
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ |
[2, 30] |
χρησάμενοι
πάντες
ἀπὸ
τοῦ
Ψαμμητίχου
|
ἀποστάντες |
ἤισαν
ἐς
Αἰθιοπίην.
Ψαμμήτιχος
δὲ |
[2, 118] |
πρώτῳ
οἱ
Ἕλληνες
αὐτὸν
Μενέλεων
|
ἀποστέλλουσι |
παρὰ
Πρωτέα.
~ἀπικόμενος
δὲ
ὁ |
[2, 13] |
σφι
ἐστὶ
ὕδατος
οὐδεμία
ἄλλη
|
ἀποστροφὴ |
ὅτι
μὴ
ἐκ
τοῦ
Διὸς |
[2, 17] |
διφάσια
στόματα
ἀπὸ
τοῦ
Σεβεννυτικοῦ
|
ἀποσχισθέντα, |
φέροντα
ἐς
θάλασσαν?
τοῖσι
οὐνόματα |
[2, 107] |
τρόπῳ
τοιούτῳ,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
|
ἀποσωθῆναι |
ἅμα
τῷ
πατρί.
~νοστήσας
δὲ |
[2, 69] |
τοὺς
ἐμπροσθίους
πόδας,
καὶ
σιτία
|
ἀποτακτὰ |
διδόντες
καὶ
ἱρήια,
καὶ
περιέποντες |
[2, 121] |
καὶ
κελεύειν
τὴν
ταχίστην
ἐσδύντα
|
ἀποταμεῖν |
αὐτοῦ
τὴν
κεφαλήν,
ὅκως
μὴ |
[2, 92] |
ἑλέων,
τὰ
μὲν
ἄνω
αὐτῆς
|
ἀποτάμνοντες |
ἐς
ἄλλο
τι
τρέπουσι,
τὸ |
[2, 40] |
καὶ
τὴν
πιμελήν,
σκέλεα
δὲ
|
ἀποτάμνουσι |
καὶ
τὴν
ὀσφὺν
ἄκρην
καὶ |
[2, 39] |
τὸν
θεὸν
σφάζουσι,
σφάξαντες
δὲ
|
ἀποτάμνουσι |
τὴν
κεφαλήν.
σῶμα
μὲν
δὴ |
[2, 121] |
τοῦ
βασιλέος
ὑπὸ
πάγης
ἁλόντος
|
ἀποτάμοι |
τὴν
κεφαλήν,
σοφώτατον
δὲ
ὅτι |
[2, 121] |
περιγενέσθαι
ποιέειν
τάδε?
νεκροῦ
προσφάτου
|
ἀποταμόντα |
ἐν
τῷ
ὤμῳ
τὴν
χεῖρα |
[2, 42] |
ἐκδείραντα
προσχέσθαι
τε
τὴν
κεφαλὴν
|
ἀποταμόντα |
τοῦ
κριοῦ
καὶ
ἐνδύντα
τὸ |
[2, 65] |
πόλισι
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
σφι
|
ἀποτελέουσι? |
εὐχόμενοι
τῷ
θεῷ
τοῦ
ἂν |
[2, 167] |
καὶ
σχεδὸν
πάντας
τοὺς
βαρβάρους
|
ἀποτιμοτέρους |
τῶν
ἄλλων
ἡγημένους
πολιητέων
τοὺς |
[2, 65] |
ἡ
ζημίη,
ἢν
δὲ
ἀέκων,
|
ἀποτίνει |
ζημίην
τὴν
ἂν
οἱ
ἱρέες |
[2, 64] |
τὴν
μητέρα,
καὶ
τὸν
Ἄρεα
|
ἀπότροφον |
γενόμενον
ἐλθεῖν
ἐξανδρωμένον
ἐθέλοντα
τῇ |
[2, 40] |
ἱρῶν
τύπτονται
πάντες,
ἐπεὰν
δὲ
|
ἀποτύψωνται, |
δαῖτα
προτίθενται
τὰ
ἐλίποντο
τῶν |
[2, 120] |
Ἕλληνες,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
γνώμην
|
ἀποφαίνομαι, |
τοῦ
δαιμονίου
παρασκευάζοντος,
ὅκως
πανωλεθρίῃ |
[2, 177] |
μὴ
δὲ
ποιεῦντα
ταῦτα
μηδὲ
|
ἀποφαίνοντα |
δικαίην
ζόην
ἰθύνεσθαι
θανάτῳ.
Σόλων |
[2, 67] |
κεφαλήν.
~ἀπάγονται
δὲ
οἱ
αἰέλουροι
|
ἀποφανόντες |
ἐς
ἱρὰς
στέγας,
ἔνθα
θάπτονται |
[2, 88] |
καὶ
ἔπειτα
ἀπ?
ὦν
ἔδωκαν
|
ἀποφέρεσθαι. |
~τὰς
δὲ
γυναῖκας
τῶν
ἐπιφανέων |
[2, 48] |
τῶν
θυρέων
σφάξας
ἕκαστος
διδοῖ
|
ἀποφέρεσθαι |
τὸν
χοῖρον
αὐτῷ
τῷ
ἀποδομένῳ |
[2, 109] |
τούτου
τὰς
προσόδους
ποιήσασθαι,
ἐπιτάξαντα
|
ἀποφορὴν |
ἐπιτελέειν
κατ?
ἐνιαυτόν.
εἰ
δὲ |
[2, 109] |
λοιποῦ
κατὰ
λόγον
τῆς
τεταγμένης
|
ἀποφορῆς |
τελέοι.
δοκέει
δέ
μοι
ἐνθεῦτεν |
[2, 111] |
ἔσχε
αὐτὸς
γυναῖκα.
ἀναθήματα
δὲ
|
ἀποφυγὼν |
τὴν
πάθην
τῶν
ὀφθαλμῶν
ἄλλα |
[2, 169] |
ἐλάσσονες
ἐόντες
κατὰ
τοῦτο
ἑσσώθησαν.
|
Ἀπρίεω |
δὲ
λέγεται
εἶναι
ἥδε
διάνοια, |
[2, 172] |
ἐξαναστάντες
Ἀρκάδες
διέσωζον
αὐτὴν
μοῦνοι.
|
~Ἀπρίεω |
δὲ
ὧδε
καταραιρημένου
ἐβασίλευσε
Ἄμασις, |
[2, 169] |
τοῦ
μεγάρου
ἢ
τὸ
τοῦ
|
Ἀπρίεω |
καὶ
τῶν
τούτου
προπατόρων,
ἔστι |
[2, 162] |
ἀπεματάισε,
καὶ
τοῦτό
μιν
ἐκέλευε
|
Ἀπρίῃ |
ἀπάγειν.
ὅμως
δὲ
αὐτὸν
ἀξιοῦν |
[2, 161] |
ἀπέστησαν
ἀπ?
αὐτοῦ,
δοκέοντες
τὸν
|
Ἀπρίην |
ἐκ
προνοίης
αὐτοὺς
ἀποπέμψαι
ἐς |
[2, 163] |
καὶ
οἵ
τε
περὶ
τὸν
|
Ἀπρίην |
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἤισαν
καὶ |
[2, 162] |
δὲ
ἀπικέσθαι
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
|
Ἀπρίην |
οὐκ
ἄγοντα
τὸν
Ἄμασιν,
οὐδένα |
[2, 162] |
ποιέειν,
καὶ
αὐτῷ
οὐ
μέμψεσθαι
|
Ἀπρίην? |
παρέσεσθαι
γὰρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ |
[2, 162] |
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν
ἐπὶ
τὸν
|
Ἀπρίην. |
πυθόμενος
δὲ
ταῦτα
ὁ
Ἀπρίης |
[2, 169] |
ἔχθιστον,
οὕτω
δὴ
παραδιδοῖ
τὸν
|
Ἀπρίην |
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
δέ
μιν |
[2, 169] |
~ἐπείτε
δὲ
συνιόντες
ὅ
τε
|
Ἀπρίης |
ἄγων
τοὺς
ἐπικούρους
καὶ
ὁ |
[2, 162] |
Ἀπρίην.
πυθόμενος
δὲ
ταῦτα
ὁ
|
Ἀπρίης |
ἔπεμπε
ἐπ?
Ἄμασιν
ἄνδρα
δόκιμον |
[2, 161] |
παρεόντι.
ἀποπέμψας
γὰρ
στράτευμα
ὁ
|
Ἀπρίης |
ἐπὶ
Κυρηναίους
μεγαλωστὶ
προσέπταισε,
Αἰγύπτιοι |
[2, 161] |
Αἰθιοπίην
καὶ
μεταυτίκα
τελευτήσαντος
ἐξεδέξατο
|
Ἀπρίης |
ὁ
Ψάμμιος?
ὃς
μετὰ
Ψαμμήτιχον |
[2, 162] |
ἐκ
τῆς
ἰθέης.
~πυθόμενος
δὲ
|
Ἀπρίης |
ταῦτα
πέμπει
ἐπ?
αὐτοὺς
Ἄμασιν |
[2, 163] |
~πυθόμενος
δὲ
καὶ
ταῦτα
ὁ
|
Ἀπρίης |
ὥπλιζε
τοὺς
ἐπικούρους
καὶ
ἤλαυνε |
[2, 121] |
νέκυν.
τὴν
δὲ
ὡς
ἤκουσε
|
ἅπτεσθαι |
αὐτοῦ.
τὸν
δὲ
φῶρα
ἐν |
[2, 32] |
πεδίῳ
πεφυκότα,
καί
σφεας
προσελθόντας
|
ἅπτεσθαι |
τοῦ
ἐπεόντος
ἐπὶ
τῶν
δενδρέων |
[2, 32] |
ἐπεόντος
ἐπὶ
τῶν
δενδρέων
καρποῦ,
|
ἁπτομένοισι |
δέ
σφι
ἐπελθεῖν
ἄνδρας
μικρούς, |
[2, 25] |
ἑωυτὸν
τὸ
ὕδωρ,
ἑλκύσας
δὲ
|
ἀπωθέει |
ἐς
τὰ
ἄνω
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες |
[2, 120] |
Τρώων,
ὁκότε
συμμίσγοιεν
τοῖσι
Ἕλλησι,
|
ἀπώλλυντο, |
αὐτοῦ
δὲ
Πριάμου
οὐκ
ἔστι |
[2, 158] |
ἐπὶ
Νεκῶ
βασιλέος
ὀρύσσοντες
Αἰγυπτίων
|
ἀπώλοντο |
δυώδεκα
μυριάδες.
Νεκῶς
μέν
νυν |
[2, 58] |
ἀπ?
Αἰγύπτου
ἀπιγμένη.
πανηγύρις
δὲ
|
ἄρα |
καὶ
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι |
[2, 141] |
οἷα
κινδυνεύει
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
δ?
|
ἄρα |
μιν
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
καί
οἱ |
[2, 140] |
Αἰγύπτου
ὁ
Σαβακῶς.
~ὡς
δ?
|
ἄρα |
οἴχεσθαι
τὸν
Αἰθίοπα
ἐξ
Αἰγύπτου, |
[2, 28] |
μὲν
δὴ
ὁ
γραμματιστής,
εἰ
|
ἄρα |
ταῦτα
γινόμενα
ἔλεγε,
ἀπέφαινε,
ὡς |
[2, 12] |
δὲ
τῇ
χώρῃ
οὔτε
τῇ
|
Ἀραβίῃ |
προσούρῳ
ἐούσῃ
τὴν
Αἴγυπτον
προσεικέλην |
[2, 158] |
πεδίου
τοῦ
Αἰγυπτίου
τὰ
πρὸς
|
Ἀραβίην |
ἔχοντα?
ἔχεται
δὲ
κατύπερθε
τοῦ |
[2, 158] |
Βουβάστιος
πόλιος
παρὰ
Πάτουμον
τὴν
|
Ἀραβίην |
πόλιν,
ἐσέχει
δὲ
ἐς
τὴν |
[2, 12] |
γῆν
καὶ
ὑποψαμμοτέρην,
τὴν
δὲ
|
Ἀραβίην |
τε
καὶ
Συρίην
ἀργιλωδεστέρην
τε |
[2, 15] |
τὰ
μὲν
Λιβύης
τὰ
δὲ
|
Ἀραβίης |
εἶναι,
ἀποδεικνύοιμεν
ἂν
τούτῳ
τῷ |
[2, 75] |
ἱρούς.
~ἔστι
δὲ
χῶρος
τῆς
|
Ἀραβίης |
κατὰ
Βουτοῦν
πόλιν
μάλιστά
κῃ |
[2, 73] |
μὲν
οὐ
πιστὰ
λέγοντες?
ἐξ
|
Ἀραβίης |
ὁρμώμενον
ἐς
τὸ
ἱρὸν
τοῦ |
[2, 8] |
Αἴγυπτος.
τῇ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
Ἀραβίης |
ὄρος
παρατέταται,
φέρον
ἀπ?
ἄρκτου |
[2, 75] |
ἔαρι
πτερωτοὺς
ὄφις
ἐκ
τῆς
|
Ἀραβίης |
πέτεσθαι
ἐπ?
Αἰγύπτου,
τὰς
δὲ |
[2, 12] |
οὐδὲ
τῇ
Συρίῃ
τῆς
γὰρ
|
Ἀραβίης |
τὰ
παρὰ
θάλασσαν
Σύροι
νέμονται) |
[2, 11] |
ἤπειρον
πεποίηκε.
~ἔστι
δὲ
τῆς
|
Ἀραβίης |
χώρης,
Αἰγύπτου
δὲ
οὐ
πρόσω, |
[2, 75] |
τοῦτο
τὸ
ἔργον
τετιμῆσθαι
λέγουσι
|
Ἀράβιοι |
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων?
ὁμολογέουσι
δὲ |
[2, 11] |
ὁ
Νεῖλος
ἐς
τοῦτον
τὸν
|
Ἀράβιον |
κόλπον,
τί
μιν
κωλύει
ῥέοντος |
[2, 158] |
στάδιοι
ἀπαρτὶ
χίλιοι
ἐς
τὸν
|
Ἀράβιον |
κόλπον.
τοῦτο
μὲν
τὸ
συντομώτατον, |
[2, 158] |
ἄνεμον
ἐς
τὸν
κόλπον
τὸν
|
Ἀράβιον. |
τῇ
δὲ
ἐλάχιστον
ἐστὶ
καὶ |
[2, 11] |
ἐσέχοντα
ἐπ?
Αἰθιοπίης,
τὸν
δὲ
|
Ἀράβιον, |
τὸν
ἔρχομαι
λέξων,
ἐκ
τῆς |
[2, 19] |
λεγομένου
χωρίου
εἶναι
καὶ
τοῦ
|
Ἀραβίου |
ἐνιαχῇ
καὶ
ἐπὶ
δύο
ἡμερέων |
[2, 102] |
πλοίοισι
μακροῖσι
ὁρμηθέντα
ἐκ
τοῦ
|
Ἀραβίου |
κόλπου
τοὺς
παρὰ
τὴν
Ἐρυθρὴν |
[2, 8] |
διηκοσίων
οὐ
πλέους
ἐκ
τοῦ
|
Ἀραβίου |
ὄρεος
ἐς
τὸ
Λιβυκὸν
καλεόμενον. |
[2, 8] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
τοῦ
|
Ἀραβίου |
τὰ
πρὸς
μεσαμβρίην
φέροντα.
τὸ |
[2, 159] |
ἐποιήθησαν,
αἳ
δ?
ἐν
τῷ
|
Ἀραβίῳ |
κόλπῳ
ἐπὶ
τῇ
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ, |
[2, 124] |
τῶν
λιθοτομιέων
τῶν
ἐν
τῷ
|
Ἀραβίῳ |
ὄρεϊ,
ἐκ
τουτέων
ἕλκειν
λίθους |
[2, 141] |
οὐδὲν
πείσεται
ἄχαρι
ἀντιάζων
τὸν
|
Ἀραβίων |
στρατόν?
αὐτὸς
γάρ
οἱ
πέμψειν |
[2, 30] |
τῇσι
Πηλουσίῃσι
ἄλλη
δὲ)
πρὸς
|
Ἀραβίων |
τε
καὶ
Ἀσσυρίων,
καὶ
ἐν |
[2, 141] |
ἐλαύνειν
στρατὸν
μέγαν
Σαναχάριβον
βασιλέα
|
Ἀραβίων |
τε
καὶ
Ἀσσυρίων?
οὔκων
δὴ |
[2, 12] |
δὲ
Ἀραβίην
τε
καὶ
Συρίην
|
ἀργιλωδεστέρην |
τε
καὶ
ὑπόπετρον
ἐοῦσαν.
~ἔλεγον |
[2, 126] |
κατίσαντα
ἐπ?
οἰκήματος
προστάξαι
πρήσσεσθαι
|
ἀργύριον |
ὁκόσον
δή
τι?
οὐ
γὰρ |
[2, 65] |
τῆς
κεφαλῆς,
ἱστᾶσι
σταθμῷ
πρὸς
|
ἀργύριον |
τὰς
τρίχας?
τὸ
δ?
ἂν |
[2, 149] |
καταβάλλει
ἐπ?
ἡμέρην
ἑκάστην
τάλαντον
|
ἀργυρίου |
ἐκ
τῶν
ἰχθύων,
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 125] |
ἔφη,
ἑξακόσια
καὶ
χίλια
τάλαντα
|
ἀργυρίου |
τετελέσθαι.
εἰ
δ?
ἔστι
οὕτω |
[2, 121] |
δὲ
τούτῳ
τῷ
βασιλέι
γενέσθαι
|
ἀργύρου |
μέγαν,
τὸν
οὐδένα
τῶν
ὕστερον |
[2, 18] |
ταύτην
τὴν
ὁ
Νεῖλος
ἐπιὼν
|
ἄρδει, |
καὶ
Αἰγυπτίους
εἶναι
τούτους
οἳ |
[2, 13] |
ἐπὶ
ὀκτὼ
πήχεας
τὸ
ἐλάχιστον,
|
ἄρδεσκε |
Αἴγυπτον
τὴν
ἔνερθε
Μέμφιος?
καὶ |
[2, 13] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀλλ?
οὐ
ποταμοῖσι
|
ἄρδεται |
κατά
περ
ἡ
σφετέρη,
ἔφασαν |
[2, 64] |
Ἄρεος
τὴν
μητέρα,
καὶ
τὸν
|
Ἄρεα |
ἀπότροφον
γενόμενον
ἐλθεῖν
ἐξανδρωμένον
ἐθέλοντα |
[2, 59] |
δὲ
ἐς
Πάπρημιν
πόλιν
τῷ
|
Ἄρεϊ. |
~ἐς
μέν
νυν
Βούβαστιν
πόλιν |
[2, 64] |
τὴν
μητέρα.
ἀπὸ
τούτου
τῷ
|
Ἄρεϊ |
ταύτην
τὴν
πληγὴν
ἐν
τῇ |
[2, 83] |
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ
|
Ἄρεος |
καὶ
Διός,
καὶ
τό
γε |
[2, 64] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τούτῳ
τοῦ
|
Ἄρεος |
τὴν
μητέρα,
καὶ
τὸν
Ἄρεα |
[2, 64] |
τοιαῦτα
ἐπιλέγοντες
ποιεῦσι
ἔμοιγε
οὐκ
|
ἀρεστά? |
~Αἰγύπτιοι
δὲ
θρησκεύουσι
περισσῶς
τά |
[2, 143] |
τῆς
ἑωυτοῦ
ζόης
εἰκόνα
ἑωυτοῦ?
|
ἀριθμέοντες |
ὦν
καὶ
δεικνύντες
οἱ
ἱρέες |
[2, 143] |
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν
ἐπὶ
τῇ
|
ἀριθμήσι, |
οὐ
δεκόμενοι
παρ?
αὐτοῦ
ἀπὸ |
[2, 148] |
δὲ
μετέωρα
ἐπ?
ἐκείνοισι,
τρισχίλια
|
ἀριθμόν, |
πεντακοσίων
καὶ
χιλίων
ἑκάτερα.
τὰ |
[2, 19] |
ἡμέρας,
πελάσας
δὲ
ἐς
τὸν
|
ἀριθμὸν |
τουτέων
τῶν
ἡμερέων
ὀπίσω
ἀπέρχεται |
[2, 7] |
ἀπὸ
θαλάσσης
πληροῖ
ἐς
τὸν
|
ἀριθμὸν |
τοῦτον.
~ἀπὸ
δὲ
Ἡλίου
πόλιος |
[2, 130] |
μὲν
γὰρ
ξύλιναι
κολοσσοί,
ἐοῦσαι
|
ἀριθμὸν |
ὡς
εἴκοσι
μάλιστά
κῃ,
γυμναὶ |
[2, 151] |
περ
ἐώθεσαν
σπένδειν,
ἁμαρτὼν
τοῦ
|
ἀριθμοῦ, |
ἕνδεκα
δυώδεκα
ἐοῦσι.
ἐνθαῦτα
ὡς |
[2, 4] |
ἔτος
πέντε
ἡμέρας
πάρεξ
τοῦ
|
ἀριθμοῦ, |
καί
σφι
ὁ
κύκλος
τῶν |
[2, 116] |
ἐπιμέμνηται
δὲ
αὐτοῦ
ἐν
Διομήδεος
|
ἀριστείῃ? |
λέγει
δὲ
τὰ
ἔπεα
ὧδε. |
[2, 36] |
δεξιὰ
ποιέειν,
Ἕλληνας
δὲ
ἐπ?
|
ἀριστερά. |
διφασίοισι
δὲ
γράμμασι
χρέωνται,
καὶ |
[2, 36] |
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
ἐπὶ
τὰ
|
ἀριστερά? |
καὶ
ποιεῦντες
ταῦτα
αὐτοὶ
μὲν |
[2, 93] |
τόδε?
ἐχόμενοι
τῆς
γῆς
ἐπ?
|
ἀριστερὰ |
καταπλώουσι
ἐς
θάλασσαν,
καὶ
ἀναπλώοντες |
[2, 93] |
θάλασσαν,
φαίνονται
τετριμμένοι
τὰ
ἐπ?
|
ἀριστερὰ |
τῶν
κεφαλέων,
οἳ
δ?
ἂν |
[2, 106] |
χειρὶ
ἔχων
αἰχμὴν
τῇ
δὲ
|
ἀριστερῇ |
τόξα,
καὶ
τὴν
ἄλλην
σκευὴν |
[2, 169] |
Ἀθηναίης,
ἀγχοτάτω
τοῦ
μεγάρου,
ἐσιόντι
|
ἀριστερῆς |
χειρός.
ἔθαψαν
δὲ
Σαῖται
πάντας |
[2, 30] |
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
οἱ
ἐξ
|
ἀριστερῆς |
χειρὸς
παριστάμενοι
βασιλέι.
ἀπέστησαν
δὲ |
[2, 36] |
ψήφοισι
Ἕλληνες
μὲν
ἀπὸ
τῶν
|
ἀριστερῶν |
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
φέροντες
τὴν |
[2, 171] |
ὑπολειφθέντες
Πελοποννησίων
καὶ
οὐκ
ἐξαναστάντες
|
Ἀρκάδες |
διέσωζον
αὐτὴν
μοῦνοι.
~Ἀπρίεω
δὲ |
[2, 181] |
μὲν
λέγουσι
Βάττου
οἳ
δ?
|
Ἀρκεσίλεω |
θυγατέρα,
οἳ
δὲ
Κριτοβούλου
ἀνδρὸς |
[2, 8] |
Ἀραβίης
ὄρος
παρατέταται,
φέρον
ἀπ?
|
ἄρκτου |
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ
νότον, |
[2, 67] |
ἐς
Ἑρμέω
πόλιν.
τὰς
δὲ
|
ἄρκτους |
ἐούσας
σπανίας
καὶ
τοὺς
λύκους |
[2, 96] |
οὐδὲν
χρέωνται?
ἔσωθεν
δὲ
τὰς
|
ἁρμονίας |
ἐν
ὦν
ἐπάκτωσαν
τῇ
βύβλῳ. |
[2, 124] |
λίθου
δὲ
ξεστοῦ
τε
καὶ
|
ἁρμοσμένου |
τὰ
μάλιστα?
οὐδεὶς
τῶν
λίθων |
[2, 148] |
δὲ
ἑκάστη
περίστυλος
λίθου
λευκοῦ
|
ἁρμοσμένου |
τὰ
μάλιστα.
τῆς
δὲ
γωνίης |
[2, 181] |
ἡ
δὲ
Λαδίκη,
ἐπείτε
οἱ
|
ἀρνευμένῃ |
οὐδὲν
ἐγίνετο
πρηΰτερος
ὁ
Ἄμασις, |
[2, 174] |
φάμενοι
ἔχειν
τὰ
σφέτερα
χρήματα
|
ἀρνεύμενον |
ἄγεσκον
ἐπὶ
μαντήιον,
ὅκου
ἑκάστοισι |
[2, 129] |
καὶ
ταῦτα
ἐπιτηδεύοντι
πρῶτον
κακῶν
|
ἄρξαι |
τὴν
θυγατέρα
ἀποθανοῦσαν
αὐτοῦ,
τὴν |
[2, 17] |
νενομισμένῳ
χρησόμεθα,
νομιοῦμεν
Αἴγυπτον
πᾶσαν
|
ἀρξαμένην |
ἀπὸ
Καταδούπων
τε
καὶ
Ἐλεφαντίνης |
[2, 32] |
τὴν
βορηίην
θάλασσαν
ἀπ?
Αἰγύπτου
|
ἀρξάμενοι |
μέχρι
Σολόεντος
ἄκρης,
ἣ
τελευτᾷ |
[2, 150] |
δὴ
ὦν
τῶν
σφετέρων
οἰκίων
|
ἀρξάμενοι |
οἱ
κλῶπες
ὑπὸ
γῆν
σταθμεόμενοι |
[2, 154] |
Αἴγυπτον
γινόμενα
ἀπὸ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
|
ἀρξάμενοι |
πάντα
καὶ
τὰ
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα |
[2, 33] |
ὁρμᾶται.
Ἴστρος
τε
γὰρ
ποταμὸς
|
ἀρξάμενος |
ἐκ
Κελτῶν
καὶ
Πυρήνης
πόλιος |
[2, 17] |
Ἀσίης.
ὁ
γὰρ
δὴ
Νεῖλος
|
ἀρξάμενος |
ἐκ
τῶν
Καταδούπων
ῥέει
μέσην |
[2, 19] |
πληθύων
ἀπὸ
τροπέων
τῶν
θερινέων
|
ἀρξάμενος |
ἐπὶ
ἑκατὸν
ἡμέρας,
πελάσας
δὲ |
[2, 11] |
ἔρχομαι
φράσων?
μῆκος
μὲν
πλόου
|
ἀρξαμένῳ |
ἐκ
μυχοῦ
διεκπλῶσαι
ἐς
τὴν |
[2, 139] |
ἐξεληλυθέναι
τὸν
χρόνον,
ὁκόσον
κεχρῆσθαι
|
ἄρξαντα |
Αἰγύπτου
ἐκχωρήσειν.
ἐν
γὰρ
τῇ |
[2, 161] |
ἐπ?
ἔτεα
πέντε
καὶ
εἴκοσι
|
ἄρξας, |
ἐν
τοῖσι
ἐπί
τε
Σιδῶνα |
[2, 159] |
δέ,
ἑκκαίδεκα
ἔτεα
τὰ
πάντα
|
ἄρξας, |
τελευτᾷ,
τῷ
παιδὶ
Ψάμμι
παραδοὺς |
[2, 14] |
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων?
οἳ
οὔτε
|
ἀρότρῳ |
ἀναρρηγνύντες
αὔλακας
ἔχουσι
πόνους
οὔτε |
[2, 168] |
δυώδεκα
ἑκάστῳ
ἀτελέες.
ἡ
δὲ
|
ἄρουρα |
ἑκατὸν
πηχέων
ἐστὶ
Αἰγυπτίων
πάντῃ, |
[2, 116] |
Αἰγυπτίη,
τῇ
πλεῖστα
φέρει
ζείδωρος
|
ἄρουρα |
φάρμακα,
πολλὰ
μὲν
ἐσθλὰ
μεμιγμένα, |
[2, 168] |
μούνοισι
Αἰγυπτίων
πάρεξ
τῶν
ἱρέων,
|
ἄρουραι |
ἐξαίρετοι
δυώδεκα
ἑκάστῳ
ἀτελέες.
ἡ |
[2, 141] |
ἐναντίοισι
αὐτοῖσι
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς
μῦς
|
ἀρουραίους |
κατὰ
μὲν
φαγεῖν
τοὺς
φαρετρεῶνας |
[2, 14] |
τότε
σπείρας
ἕκαστος
τὴν
ἑωυτοῦ
|
ἄρουραν |
ἐσβάλλει
ἐς
αὐτὴν
ὗς,
ἐπεὰν |
[2, 14] |
ποταμὸς
αὐτόματος
ἐπελθὼν
ἄρσῃ
τὰς
|
ἀρούρας, |
ἄρσας
δὲ
ἀπολίπῃ
ὀπίσω,
τότε |
[2, 141] |
βασιλέων
δεδόσθαι
ἐξαιρέτους
ἑκάστῳ
δυώδεκα
|
ἀρούρας. |
μετὰ
δὲ
ἐπ?
Αἴγυπτον
ἐλαύνειν |
[2, 111] |
ὀκτωκαίδεκα
πήχεας,
ὡς
ὑπερέβαλε
τὰς
|
ἀρούρας, |
πνεύματος
ἐμπεσόντος
κυματίης
ὁ
ποταμὸς |
[2, 141] |
αὐτούς,
καί
σφεας
ἀπελέσθαι
τὰς
|
ἀρούρας? |
τοῖσι
ἐπὶ
τῶν
προτέρων
βασιλέων |
[2, 14] |
οἷός
τ?
ἔσται
ἐς
τὰς
|
ἀρούρας |
ὑπερβαίνειν.
ἦ
γὰρ
δὴ
νῦν |
[2, 168] |
τούτοισι
ὦν
τάδε
πάρεξ
τῶν
|
ἀρουρέων |
ἄλλα
ἐδίδοτο
ἐπ?
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ, |
[2, 118] |
μὲν
γὰρ
μετὰ
τὴν
Ἑλένης
|
ἁρπαγὴν |
ἐς
τὴν
Τευκρίδα
γῆν
Ἑλλήνων |
[2, 66] |
πρὸς
ὦν
ταῦτα
σοφίζονται
τάδε?
|
ἁρπάζοντες |
ἀπὸ
τῶν
θηλέων
καὶ
ὑπαιρεόμενοι |
[2, 113] |
περὶ
Ἑλένην
γενέσθαι
ὧδε.
Ἀλέξανδρον
|
ἁρπάσαντα |
Ἑλένην
ἐκ
Σπάρτης
ἀποπλέειν
ἐς |
[2, 90] |
ἢ
ξείνων
ὁμοίως
ὑπὸ
κροκοδείλου
|
ἁρπασθεὶς |
ἢ
ὑπ?
αὐτοῦ
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 68] |
ὄνυχας
καρτεροὺς
καὶ
δέρμα
λεπιδωτὸν
|
ἄρρηκτον |
ἐπὶ
τοῦ
νώτου.
τυφλὸν
δὲ |
[2, 14] |
αὐτόματος
ἐπελθὼν
ἄρσῃ
τὰς
ἀρούρας,
|
ἄρσας |
δὲ
ἀπολίπῃ
ὀπίσω,
τότε
σπείρας |
[2, 14] |
σφι
ὁ
ποταμὸς
αὐτόματος
ἐπελθὼν
|
ἄρσῃ |
τὰς
ἀρούρας,
ἄρσας
δὲ
ἀπολίπῃ |
[2, 59] |
προθυμότατα
ἐς
Βούβαστιν
πόλιν
τῇ
|
Ἀρτέμιδι, |
δεύτερα
δὲ
ἐς
Βούσιριν
πόλιν |
[2, 83] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
|
Ἀρτέμιδος |
καὶ
Ἄρεος
καὶ
Διός,
καὶ |
[2, 155] |
τῇ
Βουτοῖ
ταύτῃ
Ἀπόλλωνος
καὶ
|
Ἀρτέμιδος, |
καὶ
ὅ
γε
νηὸς
τῆς |
[2, 156] |
τὸν
παῖδα.
Ἀπόλλωνα
δὲ
καὶ
|
Ἄρτεμιν |
Διονύσου
καὶ
Ἴσιος
λέγουσι
εἶναι |
[2, 156] |
ποιητέων
τῶν
προγενομένων?
ἐποίησε
γὰρ
|
Ἄρτεμιν |
εἶναι
θυγατέρα
Δήμητρος.
τὴν
δὲ |
[2, 156] |
μὲν
Ὦρος,
Δημήτηρ
δὲ
Ἶσις,
|
Ἄρτεμις |
δὲ
Βούβαστις.
ἐκ
τούτου
δὲ |
[2, 137] |
Βούβαστις
κατὰ
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐστὶ
|
Ἄρτεμις. |
~τὸ
δ?
ἱρὸν
αὐτῆς
ὧδε |
[2, 69] |
τρέφουσι
κροκόδειλον
δεδιδαγμένον
εἶναι
χειροήθεα,
|
ἀρτήματα/ |
τε
λίθινα
χυτὰ
καὶ
χρύσεα |
[2, 2] |
δὲ
εὕρισκε
Φρύγας
καλέοντας
τὸν
|
ἄρτον. |
οὕτω
συνεχώρησαν
Αἰγύπτιοι
καὶ
τοιούτῳ |
[2, 92] |
ἐμφερές,
πτίσαντες
ποιεῦνται
ἐξ
αὐτοῦ
|
ἄρτους |
ὀπτοὺς
πυρί.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 77] |
δὲ
ἐκ
τῶν
ὀλυρέων
ποιεῦντες
|
ἄρτους, |
τοὺς
ἐκεῖνοι
κυλλήστις
ὀνομάζουσι.
οἴνῳ |
[2, 77] |
δὴ
καὶ
τῶν
ὡρέων
μάλιστα.
|
ἀρτοφαγέουσι |
δὲ
ἐκ
τῶν
ὀλυρέων
ποιεῦντες |
[2, 40] |
ἄλλο
σῶμα
τοῦ
βοὸς
πιμπλᾶσι
|
ἄρτων |
καθαρῶν
καὶ
μέλιτος
καὶ
ἀσταφίδος |
[2, 168] |
βοέων
δύο
μνέαι,
οἴνου
τέσσερες
|
ἀρυστῆρες. |
ταῦτα
τοῖσι
αἰεὶ
δορυφορέουσι
ἐδίδοτο. |
[2, 24] |
ἀπελαυνόμενος
ὁ
ἥλιος
ἐκ
τῆς
|
ἀρχαίης |
διεξόδου
ὑπὸ
τῶν
χειμώνων
ἔρχεται |
[2, 104] |
ὁκότεροι
παρὰ
τῶν
ἑτέρων
ἐξέμαθον?
|
ἀρχαῖον |
γὰρ
δή
τι
φαίνεται
ἐόν. |
[2, 99] |
μεσαμβρίης
ἀγκῶνα
προσχώσαντα
τὸ
μὲν
|
ἀρχαῖον |
ῥέεθρον
ἀποξηρῆναι,
τὸν
δὲ
ποταμὸν |
[2, 43] |
ἢ
τοῦ
Ἡρακλέος.
ἀλλά
τις
|
ἀρχαῖος |
ἐστὶ
θεὸς
Αἰγυπτίοισι
Ἡρακλέης?
ὡς |
[2, 52] |
γὰρ
δὴ
μαντήιον
τοῦτο
νενόμισται
|
ἀρχαιότατον |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
χρηστηρίων
εἶναι, |
[2, 145] |
παρ?
Αἰγυπτίοισι
δὲ
Πὰν
μὲν
|
ἀρχαιότατος |
καὶ
τῶν
ὀκτὼ
τῶν
πρώτων |
[2, 98] |
δ?
ἂν
καὶ
ἄλλος
τις
|
Ἄρχανδρος, |
οὐ
μέντοι
γε
Αἰγύπτιον
τὸ |
[2, 97] |
Ἄνθυλλάν
τε
πόλιν
καὶ
τὴν
|
Ἀρχάνδρου |
καλευμένην.
~τουτέων
δὲ
ἡ
μὲν |
[2, 98] |
τοῦ
Ἀχαιοῦ?
καλέεται
γὰρ
δὴ
|
Ἀρχάνδρου |
πόλις.
εἴη
δ?
ἂν
καὶ |
[2, 98] |
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
Δαναοῦ
γαμβροῦ
|
Ἀρχάνδρου |
τοῦ
Φθίου
τοῦ
Ἀχαιοῦ?
καλέεται |
[2, 147] |
ἰσχυρῶς
περιστέλλοντες?
ἐκέχρηστό
σφι
κατ?
|
ἀρχὰς |
αὐτίκα
ἐνισταμένοισι
ἐς
τὰς
τυραννίδας |
[2, 140] |
ἐξ
Αἰγύπτου,
αὖτις
τὸν
τυφλὸν
|
ἄρχειν |
ἐκ
τῶν
ἑλέων
ἀπικόμενον,
ἔνθα |
[2, 93] |
τὰ
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
πρῶτα
|
ἄρχεται |
πίμπλασθαι
διηθέοντος
τοῦ
ὕδατος
ἐκ |
[2, 22] |
τε
ῥέει
καὶ
ἐκ
τῆς
|
ἄρχεται |
ῥέων
ὁ
Νεῖλος,
ἦν
ἂν |
[2, 123] |
λεγόμενα
ὑπ?
ἑκάστων
ἀκοῇ
γράφω.
|
ἀρχηγετέειν |
δὲ
τῶν
κάτω
Αἰγύπτιοι
λέγουσι |
[2, 138] |
δ?
ἱροῦ
οὐ
κεκινημένου
ὡς
|
ἀρχῆθεν |
ἐποιήθη,
ἔσοπτον
ἐστί.
περιθέει
δὲ |
[2, 28] |
ὡς
ἔστι
τε
καὶ
ὡς
|
ἀρχὴν |
ἐγένετο?
τοῦ
δὲ
Νείλου
τὰς |
[2, 159] |
τῷ
παιδὶ
Ψάμμι
παραδοὺς
τὴν
|
ἀρχήν. |
~ἐπὶ
τοῦτον
δὴ
τὸν
Ψάμμιν |
[2, 95] |
δὲ
τοῦ
δικτύου
οὐδὲ
πειρῶνται
|
ἀρχήν. |
~τὰ
δὲ
δὴ
πλοῖά
σφι, |
[2, 148] |
θήκας
αὐτόθι
εἶναι
τῶν
τε
|
ἀρχὴν |
τὸν
λαβύρινθον
τοῦτον
οἰκοδομησαμένων
βασιλέων |
[2, 50] |
Λιβύων
ἐπύθοντο?
οὐδαμοὶ
γὰρ
ἀπ?
|
ἀρχῆς |
Ποσειδέωνος
οὔνομα
ἔκτηνται
εἰ
μὴ |
[2, 104] |
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ?
|
ἀρχῆς |
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ
καὶ |
[2, 113] |
ὅμοιος
μέχρι
ἐμεῦ
τῷ
ἀπ?
|
ἀρχῆς? |
τοῦ
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου
ἀπιστέαται |
[2, 93] |
τὸν
ῥόον.
ἐπεὰν
δὲ
πληθύνεσθαι
|
ἄρχηται |
ὁ
Νεῖλος,
τά
τε
κοῖλα |
[2, 135] |
ὕστερον
ταύτης,
τῇ
οὔνομα
ἦν
|
Ἀρχιδίκη, |
ἀοίδιμος
ἀνὰ
τὴν
Ἑλλάδα
ἐγένετο, |
[2, 142] |
ἀνθρώπων
γενομένας,
καὶ
ἐν
ταύτῃσι
|
ἀρχιερέας |
καὶ
βασιλέας
ἑκατέρους
τοσούτους
γενομένους. |
[2, 143] |
ξυλίνους
τοσούτους
ὅσους
περ
εἶπον?
|
ἀρχιερεὺς |
γὰρ
ἕκαστος
αὐτόθι
ἱστᾷ
ἐπὶ |
[2, 151] |
τῆς
ὁρτῆς,
μελλόντων
κατασπείσειν,
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
ἐξήνεικέ
σφι
φιάλας
χρυσέας,
τῇσί |
[2, 37] |
ἀλλὰ
πολλοί,
τῶν
εἷς
ἐστι
|
ἀρχιερεύς? |
ἐπεὰν
δέ
τις
ἀποθάνῃ,
τούτου |
[2, 175] |
τῶνδε
εἵνεκα
οὐκ
ἐσελκύσαι?
τὸν
|
ἀρχιτέκτονα |
αὐτῆς
ἑλκομένης
τῆς
στέγης
ἀναστενάξαι, |
[2, 161] |
δὲ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων
ἀσφαλέστερον
|
ἄρχοι. |
ταῦτα
δὲ
δεινὰ
ποιεύμενοι
οὗτοί |
[2, 173] |
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ?
ἀνδρὸς
μεγάλου
|
ἄρχονται, |
καὶ
ἄμεινον
σὺ
ἂν
ἤκουες? |
[2, 144] |
θεοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἄρχοντας, |
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
τοῖσι
ἀνθρώποισι, |
[2, 139] |
ταύτην
τοὺς
θεοὺς
προδεικνύναι,
ἵνα
|
ἀσεβήσας |
περὶ
τὰ
ἱρὰ
κακόν
τι |
[2, 38] |
τὸν
δακτύλιον,
καὶ
οὕτω
ἀπάγουσι.
|
ἀσήμαντον |
δὲ
θύσαντι
θάνατος
ἡ
ζημίη |
[2, 2] |
ἀκοῦσαι
τῶν
παιδίων,
ἀπαλλαχθέντων
τῶν
|
ἀσήμων |
κνυζημάτων,
ἥντινα
φωνὴν
ῥήξουσι
πρώτην? |
[2, 25] |
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
ἑλκόμενοι
|
ἀσθενέες |
εἰσί.
ὁ
δὲ
Νεῖλος
ἐὼν |
[2, 47] |
οἱ
δὲ
πένητες
αὐτῶν
ὑπ?
|
ἀσθενείης |
βίου
σταιτίνας
πλάσαντες
ὗς
καὶ |
[2, 20] |
ἔτι
τοσούτῳ
ὅσῳ
ἐλάσσονες
ἐόντες
|
ἀσθενέστερα |
τὰ
ῥεύματα
παρέχονται.
εἰσὶ
δὲ |
[2, 88] |
ἐστὶ
ἥδε,
ἣ
τοὺς
χρήμασι
|
ἀσθενεστέρους |
σκευάζει?
συρμαίῃ
διηθήσαντες
τὴν
κοιλίην |
[2, 17] |
τὴν
ὑπὸ
Ἀσσυρίων,
οὔρισμα
δὲ
|
Ἀσίῃ |
καὶ
Λιβύῃ
οἴδαμεν
οὐδὲν
ἐὸν |
[2, 16] |
γῆν
πᾶσαν,
Εὐρώπην
τε
καὶ
|
Ἀσίην |
καὶ
Λιβύην.
τέταρτον
γὰρ
δή |
[2, 16] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ὁ
τὴν
|
Ἀσίην |
οὐρίζων
τῇ
Λιβύῃ,
τοῦ
Δέλτα |
[2, 103] |
ἤπειρον,
ἐς
ὃ
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίης |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
διαβὰς
τούς |
[2, 16] |
εἰ
μήτε
γε
ἐστὶ
τῆς
|
Ἀσίης |
μήτε
τῆς
Λιβύης?
οὐ
γὰρ |
[2, 17] |
τῆς
Λιβύης
τὰ
δὲ
τῆς
|
Ἀσίης. |
ὁ
γὰρ
δὴ
Νεῖλος
ἀρξάμενος |
[2, 16] |
Νεῖλος,
ὥστε
ἐν
τῷ
μεταξὺ
|
Ἀσίης |
τε
καὶ
Λιβύης
γίνοιτ?
ἄν. |
[2, 114] |
ἀπενειχθείς.
κότερα
δῆτα
τοῦτον
ἐῶμεν
|
ἀσινέα |
ἐκπλέειν
ἢ
ἀπελώμεθα
τὰ
ἔχων |
[2, 181] |
ἐπύθετο
αὐτῆς
ἥτις
εἴη,
ἀπέπεμψε
|
ἀσινέα |
ἐς
Κυρήνην.
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ |
[2, 121] |
κεφαλῆς
ἐόν,
τὸ
δὲ
οἴκημα
|
ἀσινὲς |
καὶ
οὔτε
ἔσοδον
οὔτε
ἔκδυσιν |
[2, 121] |
τοιάδε
μιν?
ὄνους
κατασκευασάμενον
καὶ
|
ἀσκοὺς |
πλήσαντα
οἴνου
ἐπιθεῖναι
ἐπὶ
τῶν |
[2, 121] |
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι
καὶ
ἄλλον
τῶν
|
ἀσκῶν? |
δαψιλέι
δὲ
τῷ
ποτῷ
χρησαμένους |
[2, 121] |
τὸν
κρεμάμενον
νέκυν,
ἐπισπάσαντα
τῶν
|
ἀσκῶν |
δύο
ἢ
τρεῖς
ποδεῶνας
αὐτὸν |
[2, 121] |
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι
τῶν
|
ἀσκῶν |
ἕνα?
τοὺς
δὲ
αὐτοῦ
ὥσπερ |
[2, 30] |
δὲ
αὐτομόλοισι
τούτοισι
οὔνομα
ἐστὶ
|
Ἀσμάχ, |
δύναται
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἔπος |
[2, 141] |
τὰ
τόξα,
πρὸς
δὲ
τῶν
|
ἀσπίδων |
τὰ
ὄχανα,
ὥστε
τῇ
ὑστεραίῃ |
[2, 17] |
Κιλικίην
τὴν
ὑπὸ
Κιλίκων
καὶ
|
Ἀσσυρίην |
τὴν
ὑπὸ
Ἀσσυρίων,
οὔρισμα
δὲ |
[2, 30] |
δὲ)
πρὸς
Ἀραβίων
τε
καὶ
|
Ἀσσυρίων, |
καὶ
ἐν
Μαρέῃ
πρὸς
Λιβύης |
[2, 141] |
Σαναχάριβον
βασιλέα
Ἀραβίων
τε
καὶ
|
Ἀσσυρίων? |
οὔκων
δὴ
ἐθέλειν
τοὺς
μαχίμους |
[2, 17] |
Κιλίκων
καὶ
Ἀσσυρίην
τὴν
ὑπὸ
|
Ἀσσυρίων, |
οὔρισμα
δὲ
Ἀσίῃ
καὶ
Λιβύῃ |
[2, 150] |
λόγῳ
καὶ
ἐν
Νίνῳ
τῇ
|
Ἀσσυρίων |
πόλι
γενόμενον
ἕτερον
τοιοῦτον.
τὰ |
[2, 40] |
ἄρτων
καθαρῶν
καὶ
μέλιτος
καὶ
|
ἀσταφίδος |
καὶ
σύκων
καὶ
λιβανωτοῦ
καὶ |
[2, 181] |
σόον,
ἔξω
τετραμμένον
τοῦ
Κυρηναίων
|
ἄστεος. |
ταύτην
τὴν
Λαδίκην,
ὡς
ἐπεκράτησε |
[2, 4] |
ταῦτα
δὲ
ἐξευρεῖν
ἐκ
τῶν
|
ἀστέρων |
ἔλεγον?
ἄγουσι
δὲ
τοσῷδε
σοφώτερον |
[2, 104] |
ποταμὸν
καὶ
Μάκρωνες
οἱ
τούτοισι
|
ἀστυγείτονες |
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων
φασὶ
νεωστὶ |
[2, 160] |
εἶναι
μηχανὴν
ὅκως
οὐ
τῷ
|
ἀστῷ |
ἀγωνιζομένῳ
προσθήσονται,
ἀδικέοντες
τὸν
ξεῖνον. |
[2, 181] |
οἳ
δὲ
Κριτοβούλου
ἀνδρὸς
τῶν
|
ἀστῶν |
δοκίμου,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Λαδίκη? |
[2, 172] |
ὁ
Ἄμασις
τὸ
ἐκ
τῶν
|
ἀστῶν |
ποιεύμενον,
συγκαλέσας
Αἰγυπτίους
ἐξέφηνε
φὰς |
[2, 136] |
Αἰγύπτου
βασιλέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
|
Ἄσυχιν, |
τὸν
τὰ
πρὸς
ἥλιον
ἀνίσχοντα |
[2, 121] |
ἐλθεῖν.
βουλόμενον
δὲ
αὐτὸν
ἐν
|
ἀσφαλείῃ |
τὰ
χρήματα
θησαυρίζειν
οἰκοδομέεσθαι
οἴκημα |
[2, 161] |
αὐτὸς
δὲ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων
|
ἀσφαλέστερον |
ἄρχοι.
ταῦτα
δὲ
δεινὰ
ποιεύμενοι |
[2, 169] |
δύνασθαι
παῦσαι
τῆς
βασιληίης?
οὕτω
|
ἀσφαλέως |
ἑωυτῷ
ἱδρῦσθαι
ἐδόκεε.
καὶ
δὴ |
[2, 175] |
τῆς
στέγης
τῆς
μουνολίθου
ἐστί,
|
ἀτὰρ |
ἔσωθεν
τὸ
μῆκος
ὀκτωκαίδεκα
πηχέων |
[2, 135] |
χρήματα
ὡς
ἂν
εἶναι
Ροδώπι,
|
ἀτὰρ |
οὐκ
ὥς
γε
ἐς
πυραμίδα |
[2, 92] |
αὐτῶν
συνοικέει
κατά
περ
Ἕλληνες,
|
ἀτὰρ |
πρὸς
εὐτελείην
τῶν
σιτίων
τάδε |
[2, 41] |
τῶν
βοῶν,
οὔνομα
τῇ
πόλι
|
Ἀτάρβηχις, |
ἐν
δ?
αὐτῇ
Ἀφροδίτης
ἱρὸν |
[2, 111] |
τὸν
δὲ
βασιλέα
λέγουσι
τοῦτον
|
ἀτασθαλίῃ |
χρησάμενον,
λαβόντα
αἰχμὴν
βαλεῖν
ἐς |
[2, 138] |
τὸ
ἱρὸν
κατορᾶται
πάντοθεν
περιιόντι?
|
ἅτε |
γὰρ
τῆς
πόλιος
μὲν
ἐκκεχωσμένης |
[2, 172] |
ἐν
οὐδεμιῇ
μοίρῃ
μεγάλῃ
ἦγον
|
ἅτε |
δὴ
δημότην
τὸ
πρὶν
ἐόντα |
[2, 68] |
ἐν
δὲ
τῇ
αἰθρίῃ
ὀξυδερκέστατον.
|
ἅτε |
δὴ
ὦν
ἐν
ὕδατι
δίαιταν |
[2, 25] |
ἄνω
ὁ
ἥλιος
τάδε
ποιέει?
|
ἅτε |
διὰ
παντὸς
τοῦ
χρόνου
αἰθρίου |
[2, 90] |
αἱ
ἱρέες
αὐτοὶ
τοῦ
Νείλου
|
ἅτε |
πλέον
τι
ἢ
ἀνθρώπου
νεκρὸν |
[2, 69] |
κροκόδειλοι,
τοῖσι
δὲ
οὔ,
ἀλλ?
|
ἅτε |
πολεμίους
περιέπουσι?
οἱ
δὲ
περί |
[2, 115] |
τινὰ
μετορμίζεσθαι,
εἰ
δὲ
μή,
|
ἅτε |
πολεμίους
περιέψεσθαι
~Ἑλένης
μὲν
ταύτην |
[2, 25] |
ὀμβρίου
ὕδατος
συμμισγομένου
πολλοῦ
αὐτοῖσι,
|
ἅτε |
ὑομένης
τε
τῆς
χώρης
καὶ |
[2, 68] |
δὲ
τροχίλος
εἰρηναῖόν
οἱ
ἐστὶ
|
ἅτε |
ὠφελεομένῳ
πρὸς
αὐτοῦ?
ἐπεὰν
γὰρ |
[2, 168] |
ἱρέων,
ἄρουραι
ἐξαίρετοι
δυώδεκα
ἑκάστῳ
|
ἀτελέες. |
ἡ
δὲ
ἄρουρα
ἑκατὸν
πηχέων |
[2, 141] |
δεησόμενον
αὐτῶν,
ἄλλα
τε
δὴ
|
ἄτιμα |
ποιεῦντα
ἐς
αὐτούς,
καί
σφεας |
[2, 100] |
ἐς
οἴκημα
σποδοῦ
πλέον,
ὅκως
|
ἀτιμώρητος |
γένηται.
~τῶν
δὲ
ἄλλων
βασιλέων |
[2, 103] |
ποταμῷ,
οὐκ
ἔχω
τὸ
ἐνθεῦτεν
|
ἀτρεκέως |
εἰπεῖν
εἴτε
αὐτὸς
ὁ
βασιλεὺς |
[2, 28] |
ἔμοιγε
παίζειν
ἐδόκεε
φάμενος
εἰδέναι
|
ἀτρεκέως? |
ἔλεγε
δὲ
ὧδε,
εἶναι
δύο |
[2, 119] |
τὰ
δὲ
παρ?
ἑωυτοῖσι
γενόμενα
|
ἀτρεκέως |
ἐπιστάμενοι
λέγειν.
~ταῦτα
μὲν
Αἰγυπτίων |
[2, 54] |
εἰρομένου
δέ
μευ
ὁκόθεν
οὕτω
|
ἀτρεκέως |
ἐπιστάμενοι
λέγουσι,
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα |
[2, 167] |
μεμαθήκασι
οἱ
Ἕλληνες,
οὐκ
ἔχω
|
ἀτρεκέως |
κρῖναι,
ὁρέων
καὶ
Θρήικας
καὶ |
[2, 49] |
καὶ
τὴν
πομπὴν
τοῦ
φαλλοῦ?
|
ἀτρεκέως |
μὲν
οὐ
πάντα
συλλαβὼν
τὸν |
[2, 154] |
πάντα
καὶ
τὰ
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα
|
ἀτρεκέως? |
πρῶτοι
γὰρ
οὗτοι
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[2, 145] |
Ἄμασιν
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
|
ἀτρεκέως |
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
λογιζόμενοι |
[2, 92] |
δὲ
καὶ
ἁπαλὰ
ταῦτα
καὶ
|
αὖα. |
τὴν
δὲ
βύβλον
τὴν
ἐπέτειον |
[2, 92] |
λάβωσι
καὶ
ἐξέλωσι
τὴν
κοιλίην,
|
αὐαίνουσι |
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
αὔους |
[2, 92] |
καλέουσι
λωτόν?
ταῦτ?
ἐπεὰν
δρέψωσι
|
αὐαίνουσι |
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
τὸ |
[2, 57] |
χρόνον
τὴν
πελειάδα
ἀνθρωπηίῃ
φωνῇ
|
αὐδάξασθαι |
λέγουσι,
ἐπείτε
συνετά
σφι
ηὔδα |
[2, 55] |
ἱζομένην
δέ
μιν
ἐπὶ
φηγὸν
|
αὐδάξασθαι |
φωνῇ
ἀνθρωπηίῃ
ὡς
χρεὸν
εἴη |
[2, 77] |
δὲ
τοὺς
μὲν
πρὸς
ἥλιον
|
αὐήναντες |
ὠμοὺς
σιτέονται,
τοὺς
δὲ
ἐξ |
[2, 149] |
ὕδωρ
τὸ
ἐν
τῇ
λίμνῃ
|
αὐθιγενὲς |
μὲν
οὐκ
ἔστι(
ἄνυδρος
γὰρ |
[2, 148] |
τοῦ
γὰρ)
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ
|
αὐλαὶ |
κατάστεγοι,
ἀντίπυλοι
ἀλλήλῃσι,
ἓξ
μὲν |
[2, 14] |
Αἰγυπτίων?
οἳ
οὔτε
ἀρότρῳ
ἀναρρηγνύντες
|
αὔλακας |
ἔχουσι
πόνους
οὔτε
σκάλλοντες
οὔτε |
[2, 148] |
ἐκ
τῶν
παστάδων
καὶ
ἐς
|
αὐλὰς |
ἄλλας
ἐκ
τῶν
οἰκημάτων.
ὀροφὴ |
[2, 60] |
κρόταλα
ἔχουσαι
κροταλίζουσι,
οἳ
δὲ
|
αὐλέουσι |
κατὰ
πάντα
τὸν
πλόον,
αἱ |
[2, 148] |
καὶ
οἱ
ἑλιγμοὶ
διὰ
τῶν
|
αὐλέων |
ἐόντες
ποικιλώτατοι
θῶμα
μυρίον
παρείχοντο |
[2, 148] |
δὲ
τοῖχοι
τύπων
ἐγγεγλυμμένων
πλέοι,
|
αὐλὴ |
δὲ
ἑκάστη
περίστυλος
λίθου
λευκοῦ |
[2, 153] |
κιόνων
ὑπεστᾶσι
κολοσσοὶ
δυωδεκαπήχεες
τῇ
|
αὐλῇ. |
ὁ
δὲ
Ἆπις
κατὰ
τὴν |
[2, 169] |
μέντοι
καὶ
τοῦτο
ἐν
τῇ
|
αὐλῇ |
τοῦ
ἱροῦ,
παστὰς
λιθίνη
μεγάλη |
[2, 153] |
τὰ
πρὸς
νότον
ἄνεμον
τετραμμένα,
|
αὐλήν |
τε
τῷ
Ἄπι,
ἐν
τῇ |
[2, 148] |
ποικιλώτατοι
θῶμα
μυρίον
παρείχοντο
ἐξ
|
αὐλῆς |
τε
ἐς
τὰ
οἰκήματα
διεξιοῦσι |
[2, 48] |
τοῦ
ἄλλου
σώματος?
προηγέεται
δὲ
|
αὐλός, |
αἳ
δὲ
ἕπονται
ἀείδουσαι
τὸν |
[2, 127] |
ἑτέρην
ῥέουσα?
δι?
οἰκοδομημένου
δὲ
|
αὐλῶνος |
ἔσω
νῆσον
περιρρέει,
ἐν
τῇ |
[2, 100] |
δὲ
ἐπεῖναι
τὸν
ποταμὸν
δι?
|
αὐλῶνος |
κρυπτοῦ
μεγάλου.
ταύτης
μὲν
πέρι |
[2, 14] |
τοῦ
παροιχομένου
χρόνου
ἐς
ὕψος
|
αὐξάνεσθαι, |
ἄλλο
τι
ἢ
οἱ
ταύτῃ |
[2, 14] |
Μέμφιος
αὕτη
γὰρ
ἐστὶ
ἡ
|
αὐξανομένη) |
κατὰ
λόγον
τοῦ
παροιχομένου
χρόνου |
[2, 68] |
κατὰ
λόγον
τοῦ
ᾠοῦ
γίνεται,
|
αὐξανόμενος |
δὲ
γίνεται
καὶ
ἐς
ἑπτακαίδεκα |
[2, 36] |
τοὺς
θανάτους
ἀνιεῖσι
τὰς
τρίχας
|
αὔξεσθαι |
τάς
τε
ἐν
τῇ
κεφαλῇ |
[2, 13] |
καὶ
τὸ
ὅμοιον
ἀποδιδῷ
ἐς
|
αὔξησιν, |
μὴ
κατακλύζοντος
αὐτὴν
τοῦ
Νείλου |
[2, 71] |
δή
τι
παχύ
ἐστι
ὥστε
|
αὔου |
γενομένου
ξυστὰ
ποιέεσθαι
ἀκόντια
ἐξ |
[2, 92] |
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
|
αὔους |
ἐόντας
σιτέονται.
~οἱ
δὲ
ἰχθύες |
[2, 19] |
εἰδέναι
ἱστόρεον
καὶ
ὅ
τι
|
αὔρας |
ἀποπνεούσας
μοῦνος
ποταμῶν
πάντων
οὐ |
[2, 27] |
οὐκ
οἰκός
ἐστι
οὐδὲν
ἀποπνέειν,
|
αὔρη |
δὲ
ἀπὸ
ψυχροῦ
τινος
φιλέει |
[2, 27] |
νῦν
ἐργάζεται
τὸν
Νεῖλον.
~τῆς
|
αὔρης |
δὲ
πέρι,
ὅτι
οὐκ
ἀποπνέει, |
[2, 115] |
οὔ
τοι
προήσω
ἀπάγεσθαι,
ἀλλ?
|
αὐτὰ |
ἐγὼ
τῷ
Ἕλληνι
ξείνῳ
φυλάξω, |
[2, 2] |
δὲ
ἐρήμῃ
ἐπ?
ἑωυτῶν
κέεσθαι
|
αὐτά, |
καὶ
τὴν
ὥρην
ἐπαγινέειν
σφι |
[2, 148] |
γὰρ
ἐπεστεῶτες
τῶν
Αἰγυπτίων
δεικνύναι
|
αὐτὰ |
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι
θήκας
αὐτόθι |
[2, 118] |
τὰ
ἐπικαλεύμενα
χρήματα,
ἀλλ?
εἶναι
|
αὐτὰ |
πάντα
ἐν
Αἰγύπτῳ,
καὶ
οὐκ |
[2, 12] |
Αἴγυπτον
ὦν
καὶ
τοῖσι
λέγουσι
|
αὐτὰ |
πείθομαι
καὶ
αὐτὸς
οὕτω
κάρτα |
[2, 133] |
πολλά,
ὅκως
γίνοιτο
νύξ,
ἀνάψαντα
|
αὐτὰ |
πίνειν
τε
καὶ
εὐπαθέειν,
οὔτε |
[2, 20] |
ὁμοίως
πάσχειν
καὶ
κατὰ
τὰ
|
αὐτὰ |
τῷ
Νείλῳ,
καὶ
μᾶλλον
ἔτι |
[2, 85] |
τοῖσι
οἰκίοισι
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
|
αὐταὶ |
ἀνὰ
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι |
[2, 178] |
τέμενος,
καὶ
προστάτας
τοῦ
ἐμπορίου
|
αὗται |
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι? |
[2, 30] |
χειρὸς
παριστάμενοι
βασιλέι.
ἀπέστησαν
δὲ
|
αὗται |
τέσσερες
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
Αἰγυπτίων |
[2, 143] |
πασέων,
ἕως
οὗ
ἀπέδεξαν
ἁπάσας
|
αὐτάς. |
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι
ἑωυτὸν
καὶ |
[2, 97] |
Μέμφιν
ἐκ
Ναυκράτιος
ἀναπλώοντι
παρ?
|
αὐτὰς |
τὰς
πυραμίδας
γίνεται
ὁ
πλόος? |
[2, 131] |
χεῖρας,
καὶ
νῦν
τὰς
εἰκόνας
|
αὐτέων |
εἶναι
πεπονθυίας
τά
περ
αἱ |
[2, 148] |
λόγου
μέζονες,
καὶ
πολλῶν
ἑκάστη
|
αὐτέων |
Ἑλληνικῶν
ἔργων
καὶ
μεγάλων
ἀνταξίη, |
[2, 56] |
ἱρὰς
γυναῖκας
καὶ
τὴν
μὲν
|
αὐτέων |
ἐς
Λιβύην
τὴν
δὲ
ἐς |
[2, 55] |
τῶν
Αἰγυπτιέων
ἀναπταμένας
τὴν
μὲν
|
αὐτέων |
ἐς
Λιβύην
τὴν
δὲ
παρὰ |
[2, 131] |
χεῖρας
ἀποβεβλήκασι,
αἳ
ἐν
ποσὶ
|
αὐτέων |
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι
ἔτι
καὶ
ἐς |
[2, 54] |
ὑπὸ
Φοινίκων,
καὶ
τὴν
μὲν
|
αὐτέων |
πυθέσθαι
ἐς
Λιβύην
πρηθεῖσαν
τὴν |
[2, 54] |
πυθέσθαι
δὲ
ὕστερον
ταῦτα
περὶ
|
αὐτέων |
τά
περ
δὴ
ἔλεγον.
~ταῦτα |
[2, 136] |
τὰς
λιθίνας
πυραμίδας?
προέχω
γὰρ
|
αὐτέων |
τοσοῦτον
ὅσον
ὁ
Ζεὺς
τῶν |
[2, 86] |
μεμιμημένα.
καὶ
τὴν
μὲν
σπουδαιοτάτην
|
αὐτέων |
φασὶ
εἶναι
τοῦ
οὐκ
ὅσιον |
[2, 41] |
τῇ
πόλι
Ἀτάρβηχις,
ἐν
δ?
|
αὐτῇ |
Ἀφροδίτης
ἱρὸν
ἅγιον
ἵδρυται.
ἐκ |
[2, 177] |
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
καὶ
πόλις
ἐν
|
αὐτῇ |
γενέσθαι
τὰς
ἁπάσας
τότε
δισμυρίας |
[2, 123] |
γινόμενον
ἐσδύνει?
τὴν
περιήλυσιν
δὲ
|
αὐτῇ |
γίνεσθαι
ἐν
τρισχιλίοισι
ἔτεσι.
τούτῳ |
[2, 149] |
δὲ
χειροποίητος
ἐστὶ
καὶ
ὀρυκτή,
|
αὐτὴ |
δηλοῖ?
ἐν
γὰρ
μέσῃ
τῇ |
[2, 126] |
αὐτὴν
ἑκάστου
δέεσθαι
ὅκως
ἂν
|
αὐτῇ |
ἕνα
λίθον
ἐν
τοῖσι
ἔργοισι |
[2, 99] |
Ἡφαίστου
τὸ
ἱρὸν
ἱδρύσασθαι
ἐν
|
αὐτῇ, |
ἐὸν
μέγα
τε
καὶ
ἀξιαπηγητότατον. |
[2, 56] |
αὐτῶν
Φοινίκων
ὑπ?
ὧν
καὶ
|
αὐτὴ |
ἐπρήθη.
~πελειάδες
δέ
μοι
δοκέουσι |
[2, 29] |
περιρρέει
ὁ
Νεῖλος?
Ταχομψὼ
οὔνομα
|
αὐτῇ |
ἐστι.
οἰκέουσι
δὲ
τὰ
ἀπὸ |
[2, 124] |
ὕψος
δέ,
τῇ
ὑψηλοτάτη
ἐστὶ
|
αὐτὴ |
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
ὀργυιαί,
λίθου
δὲ |
[2, 149] |
νότον,
ἐοῦσα
βάθος,
τῇ
βαθυτάτη
|
αὐτὴ |
ἑωυτῆς,
πεντηκοντόργυιος.
ὅτι
δὲ
χειροποίητος |
[2, 129] |
καταχρυσώσαντά
μιν
ταύτην
ἔσω
ἐν
|
αὐτῇ |
θάψαι
ταύτην
δὴ
τὴν
ἀποθανοῦσαν |
[2, 121] |
καὶ
πρὶν
συγγενέσθαι,
ἀναγκάζειν
λέγειν
|
αὐτῇ |
ὅ
τι
δὴ
ἐν
τῷ |
[2, 101] |
ὕστερον
δηλώσω,
πυραμίδας
τε
ἐν
|
αὐτῇ |
οἰκοδομῆσαι,
τῶν
τοῦ
μεγάθεος
πέρι |
[2, 121] |
ἀντέχεσθαι?
τὸν
δὲ
φῶρα
προέμενον
|
αὐτῇ |
οἴχεσθαι
διὰ
θυρέων
φεύγοντα.
ὡς |
[2, 47] |
μούνοισι
τοῦ
αὐτοῦ
χρόνου,
τῇ
|
αὐτῇ |
πανσελήνῳ,
τοὺς)
ὗς
θύσαντες
πατέονται |
[2, 130] |
οἰκήματι
ἠσκημένῳ?
θυμιήματα
δὲ
παρ?
|
αὐτῇ |
παντοῖα
καταγίζουσι
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην, |
[2, 179] |
ἐλθεῖν,
ἀπομόσαντα
δὲ
τῇ
νηὶ
|
αὐτῇ |
πλέειν
ἐς
τὸ
Κανωβικόν?
ἢ |
[2, 101] |
τῶν
τοῦ
μεγάθεος
πέρι
ὁμοῦ
|
αὐτῇ |
τῇ
λίμνῃ
ἐπιμνήσομαι?
τοῦτον
μὲν |
[2, 111] |
ταύτην
συναλίσαντα
ὑποπρῆσαι
πάσας
σὺν
|
αὐτῇ |
τῇ
πόλι?
τῆς
δὲ
νιψάμενος |
[2, 121] |
φῶρα
ἐν
τῷ
σκότεϊ
προτεῖναι
|
αὐτῇ |
τοῦ
νεκροῦ
τὴν
χεῖρα?
τὴν |
[2, 156] |
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι
δ?
ἐν
|
αὐτῇ |
φοίνικες
συχνοὶ
καὶ
ἄλλα
δένδρεα |
[2, 124] |
Νείλου
ἐσαγαγών.
τῇ
δὲ
πυραμίδι
|
αὐτῇ |
χρόνον
γενέσθαι
εἴκοσι
ἔτεα
ποιευμένῃ? |
[2, 14] |
ἡ
χώρη
ἡ
ἔνερθε
Μέμφιος
|
αὕτη |
γὰρ
ἐστὶ
ἡ
αὐξανομένη)
κατὰ |
[2, 157] |
προσκατήμενος
ἐπολιόρκεε,
ἐς
ὃ
ἐξεῖλε.
|
αὕτη |
δὲ
ἡ
Ἄζωτος
ἁπασέων
πολίων |
[2, 62] |
ἔλαχε
καὶ
τιμὴν
ἡ
νὺξ
|
αὕτη, |
ἔστι
ἱρὸς
περὶ
αὐτοῦ
λόγος |
[2, 156] |
λέγεται
δὲ
ὑπ?
Αἰγυπτίων
εἶναι
|
αὕτη |
ἡ
νῆσος
πλωτή.
αὐτὸς
μὲν |
[2, 29] |
οὔνομα
ἐστὶ
Μερόη?
λέγεται
δὲ
|
αὕτη |
ἡ
πόλις
εἶναι
μητρόπολις
τῶν |
[2, 125] |
ποδῶν
ἐλάσσων.
~ἐποιήθη
δὲ
ὧδε
|
αὕτη |
ἡ
πυραμίς?
ἀναβαθμῶν
τρόπον,
τὰς |
[2, 13] |
Δέλτα,
ἢν
οὕτω
ἡ
χώρη
|
αὕτη |
κατὰ
λόγον
ἐπιδιδῷ
ἐς
ὕψος |
[2, 22] |
ἔψευσται?
λέγει
γὰρ
δὴ
οὐδ?
|
αὕτη |
οὐδέν,
φαμένη
τὸν
Νεῖλον
ῥέειν |
[2, 9] |
~πέφυκε
μέν
νυν
ἡ
χώρη
|
αὕτη |
οὕτω.
ἀπὸ
δὲ
Ἡλίου
πόλιος |
[2, 150] |
διαχέειν.
ἡ
μέν
νυν
λίμνη
|
αὕτη |
οὕτω
λέγεται
ὀρυχθῆναι?
~τῶν
δὲ |
[2, 59] |
ἱρόν,
ἵδρυται
δὲ
ἡ
πόλις
|
αὕτη |
τῆς
Αἰγύπτου
ἐν
μέσῳ
τῷ |
[2, 56] |
ἀπέδοντο,
δοκέει
ἐμοί
ἡ
γυνὴ
|
αὕτη |
τῆς
νῦν
Ἑλλάδος,
πρότερον
δὲ |
[2, 135] |
αἱ
ἑταῖραι.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
|
αὕτη, |
τῆς
πέρι
λέγεται
ὅδε
ὁ |
[2, 175] |
δὲ
ὕψος
πέντε
πηχέων
ἐστί.
|
αὕτη |
τοῦ
ἱροῦ
κέεται
παρὰ
τὴν |
[2, 150] |
ἐς
Λιβύην
ἐκδιδοῖ
ἡ
λίμνη
|
αὕτη |
ὑπὸ
γῆν,
τετραμμένη
τὸ
πρὸς |
[2, 31] |
ἔρημος
γὰρ
ἐστὶ
ἡ
χώρη
|
αὕτη |
ὑπὸ
καύματος.
~ἀλλὰ
τάδε
μὲν |
[2, 130] |
ταύτην
δὴ
τὴν
ἀποθανοῦσαν
θυγατέρα.
|
~αὕτη |
ὦν
ἡ
βοῦς
γῇ
οὐκ |
[2, 122] |
ὁρτάζουσι
ἔχω
λέγειν.
φᾶρος
δὲ
|
αὐτημερὸν |
ἐξυφήναντες
οἱ
ἱρέες
κατ?
ὦν |
[2, 140] |
ἑπτακόσια
οὐκ
οἷοί
τε
ἦσαν
|
αὐτὴν |
ἀνευρεῖν
οἱ
πρότεροι
γενόμενοι
βασιλέες |
[2, 132] |
ἐς
τὸ
φῶς?
φασὶ
γὰρ
|
αὐτὴν |
δεηθῆναι
τοῦ
πατρὸς
Μυκερίνου
ἀποθνήσκουσαν |
[2, 126] |
ταχθέντα
πρήσσεσθαι,
ἰδίῃ
δὲ
καὶ
|
αὐτὴν |
διανοηθῆναι
μνημήιον
καταλιπέσθαι,
καὶ
τοῦ |
[2, 149] |
δὲ
ἐσίῃ
τὸ
ὓδωρ
ἐς
|
αὐτήν, |
εἴκοσι
μνέας.
~ἔλεγον
δὲ
οἱ |
[2, 126] |
καταλιπέσθαι,
καὶ
τοῦ
ἐσιόντος
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἑκάστου
δέεσθαι
ὅκως
ἂν
αὐτῇ |
[2, 181] |
ἤδη,
ὁκότε
ἔλθοι
Ἄμασις
πρὸς
|
αὐτήν, |
ἐμίσγετο,
καὶ
κάρτα
μιν
ἔστερξε |
[2, 125] |
τοιαύτην
τὸ
πρῶτον
ἐπείτε
ἐποίησαν
|
αὐτήν, |
ἤειρον
τοὺς
ἐπιλοίπους
λίθους
μηχανῇσι |
[2, 158] |
τοῦ
Νείλου
τὸ
ὕδωρ
ἐς
|
αὐτήν? |
ἦκται
δὲ
κατύπερθε
ὀλίγον
Βουβάστιος |
[2, 86] |
τὴν
κοιλίην
πᾶσαν,
ἐκκαθήραντες
δὲ
|
αὐτὴν |
καὶ
διηθήσαντες
οἴνῳ
φοινικηίῳ
αὖτις |
[2, 121] |
περιεόντος
παιδὸς
καὶ
πολλὰ
πρὸς
|
αὐτὴν |
λέγων
οὐκ
ἔπειθε,
ἐπιτεχνήσασθαι
τοιάδε |
[2, 15] |
θαλάσσης
λεγόντων
ἐς
μεσόγαιαν
τείνειν
|
αὐτὴν |
μέχρι
Κερκασώρου
πόλιος,
κατ?
ἣν |
[2, 125] |
μηχαναὶ
ἦσαν,
εἴτε
καὶ
τὴν
|
αὐτὴν |
μηχανὴν
ἐοῦσαν
μίαν
τε
καὶ |
[2, 100] |
πέρι
τοσαῦτα
ἔλεγον,
πλὴν
ὅτι
|
αὐτήν |
μιν,
ὡς
τοῦτο
ἐξέργαστο,
ῥίψαι |
[2, 171] |
καὶ
οὐκ
ἐξαναστάντες
Ἀρκάδες
διέσωζον
|
αὐτὴν |
μοῦνοι.
~Ἀπρίεω
δὲ
ὧδε
καταραιρημένου |
[2, 175] |
διεφθάρη
ὑπ?
αὐτῆς
τῶν
τις
|
αὐτὴν |
μοχλευόντων,
καὶ
ἀπὸ
τούτου
οὐκ |
[2, 115] |
τοι
οὐκ
ἤρκεσε,
ἀλλ?
ἀναπτερώσας
|
αὐτὴν |
οἴχεαι
ἔχων
ἐκκλέψας.
καὶ
οὐδὲ |
[2, 117] |
Ἰλιάδι
λέγει
ὡς
ἐπλάζετο
ἄγων
|
αὐτήν. |
ὅμηρος
μέν
νυν
καὶ
τὰ |
[2, 156] |
ἐπιλέγοντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
φασὶ
εἶναι
|
αὐτὴν |
πλωτήν,
ὡς
ἐν
τῇ
νήσῳ |
[2, 120] |
ἀνὴρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἐὼν
ἔμελλε
|
αὐτὴν |
Πριάμου
ἀποθανόντος
παραλάμψεσθαι,
τὸν
οὐ |
[2, 122] |
Δήμητρι,
καὶ
τὰ
μὲν
νικᾶν
|
αὐτὴν |
τὰ
δὲ
ἑσσοῦσθαι
ὑπ?
αὐτῆς, |
[2, 158] |
τὴν
νοτίην
καὶ
Ἐρυθρὴν
τὴν
|
αὐτὴν |
ταύτην
καλεομένην,
ἀπὸ
τοῦ
Κασίου |
[2, 114] |
τοῦ
ἑωυτοῦ
ἐξαπατήσας
τὴν
γυναῖκα
|
αὐτήν |
τε
ταύτην
ἄγων
ἥκει
καὶ |
[2, 120] |
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
ἂν
|
αὐτὴν |
τοῖσι
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά
γε
δὴ |
[2, 120] |
Ἑλένη
ἐν
Ἰλίῳ,
ἀποδοθῆναι
ἂν
|
αὐτὴν |
τοῖσι
Ἕλλησι
ἤτοι
ἑκόντος
γε |
[2, 13] |
ἀποδιδῷ
ἐς
αὔξησιν,
μὴ
κατακλύζοντος
|
αὐτὴν |
τοῦ
Νείλου
πείσεσθαι
τὸν
πάντα |
[2, 148] |
μεγάλα
ἐγγέγλυπται?
ὁδὸς
δ?
ἐς
|
αὐτὴν |
ὑπὸ
γῆν
πεποίηται.
~τοῦ
δὲ |
[2, 121] |
τὴν
χεῖρα
ἰέναι
αὐτὸν
ἔχοντα
|
αὐτὴν |
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ.
ἐσελθόντα
δὲ |
[2, 14] |
τὴν
ἑωυτοῦ
ἄρουραν
ἐσβάλλει
ἐς
|
αὐτὴν |
ὗς,
ἐπεὰν
δὲ
καταπατήσῃ
τῇσι |
[2, 121] |
εἰ
δὲ
τούτων
ἀμελήσει,
διαπειλέειν
|
αὐτὴν |
ὡς
ἐλθοῦσα
πρὸς
τὸν
βασιλέα |
[2, 127] |
τοῦ
Νείλου
διῶρυξ
ἥκει
ἐς
|
αὐτὴν |
ὥσπερ
ἐς
τὴν
ἑτέρην
ῥέουσα? |
[2, 149] |
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων,
ἴσοι
καὶ
|
αὐτῆς |
Αἰγύπτου
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
κεῖται |
[2, 93] |
θάλασσαν,
καὶ
ἀναπλώοντες
ὀπίσω
τῆς
|
αὐτῆς |
ἀντέχονται,
ἐγχριμπτόμενοι
καὶ
ψαύοντες
ὡς |
[2, 92] |
τῶν
ἑλέων,
τὰ
μὲν
ἄνω
|
αὐτῆς |
ἀποτάμνοντες
ἐς
ἄλλο
τι
τρέπουσι, |
[2, 144] |
τὸν
κρατέοντα
εἶναι?
ὕστατον
δὲ
|
αὐτῆς |
βασιλεῦσαι
ὦρον
τὸν
Ὀσίριος
παῖδα, |
[2, 4] |
πᾶσαν
Αἴγυπτον
εἶναι
ἕλος,
καὶ
|
αὐτῆς |
εἶναι
οὐδὲν
ὑπερέχον
τῶν
νῦν |
[2, 17] |
ἐπωνυμιέων
ἔχεσθαι?
τὰ
μὲν
γὰρ
|
αὐτῆς |
εἶναι
τῆς
Λιβύης
τὰ
δὲ |
[2, 35] |
χώρην
τούτων
εἵνεκα
πλέω
περὶ
|
αὐτῆς |
εἰρήσεται.
Αἰγύπτιοι
ἅμα
τῷ
οὐρανῷ |
[2, 41] |
ἐν
τῷ
Δέλτα,
περίμετρον
δὲ
|
αὐτῆς |
εἰσὶ
σχοῖνοι
ἐννέα.
ἐν
ταύτῃ |
[2, 175] |
εἵνεκα
οὐκ
ἐσελκύσαι?
τὸν
ἀρχιτέκτονα
|
αὐτῆς |
ἑλκομένης
τῆς
στέγης
ἀναστενάξαι,
οἷά |
[2, 6] |
τῆς
γῆς
ἐοῦσαν.
~αὖτις
δὲ
|
αὐτῆς |
ἐστι
Αἰγύπτου
μῆκος
τὸ
παρὰ |
[2, 181] |
ἐπεκράτησε
Καμβύσης
Αἰγύπτου
καὶ
ἐπύθετο
|
αὐτῆς |
ἥτις
εἴη,
ἀπέπεμψε
ἀσινέα
ἐς |
[2, 122] |
αὐτὴν
τὰ
δὲ
ἑσσοῦσθαι
ὑπ?
|
αὐτῆς, |
καί
μιν
πάλιν
ἀπικέσθαι
δῶρον |
[2, 15] |
λέγοντες
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
εἶναι
|
αὐτῆς |
μέχρι
Ταριχηίων
τῶν
Πηλουσιακῶν,
τῇ |
[2, 171] |
πέρι
εὔστομα
κείσθω,
πλὴν
ὅσον
|
αὐτῆς |
ὁσίη
ἐστὶ
λέγειν?
αἱ
Δαναοῦ |
[2, 99] |
στεινῷ
τῆς
Αἰγύπτου?
ἔξωθεν
δὲ
|
αὐτῆς |
περιορύξαι
λίμνην
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 125] |
ἐξεποιήθη
δ?
ὦν
τὰ
ἀνώτατα
|
αὐτῆς |
πρῶτα,
μετὰ
δὲ
τὰ
ἐχόμενα |
[2, 125] |
ἐχόμενα
τούτων
ἐξεποίευν,
τελευταῖα
δὲ
|
αὐτῆς |
τὰ
ἐπίγαια
καὶ
τὰ
κατωτάτω |
[2, 56] |
πρότερον
δὲ
Πελασγίης
καλευμένης
τῆς
|
αὐτῆς |
ταύτης,
πρηθῆναι
ἐς
Θεσπρωτούς,
ἔπειτα |
[2, 131] |
βοῒ
ταύτῃ,
ἡ
δὲ
μήτηρ
|
αὐτῆς |
τῶν
ἀμφιπόλων
τῶν
προδουσέων
τὴν |
[2, 175] |
λέγουσι
ὡς
ἄνθρωπος
διεφθάρη
ὑπ?
|
αὐτῆς |
τῶν
τις
αὐτὴν
μοχλευόντων,
καὶ |
[2, 122] |
πάλιν
ἀπικέσθαι
δῶρον
ἔχοντα
παρ?
|
αὐτῆς |
χειρόμακτρον
χρύσεον.
ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[2, 138] |
ἐστὶ
Ἄρτεμις.
~τὸ
δ?
ἱρὸν
|
αὐτῆς |
ὧδε
ἔχει.
πλὴν
τῆς
ἐσόδου |
[2, 66] |
ἔρσενας?
οἳ
δὲ
διζήμενοι
μίσγεσθαι
|
αὐτῇσι |
οὐκ
ἔχουσι.
πρὸς
ὦν
ταῦτα |
[2, 146] |
τε
λέγουσι
οἱ
Ἕλληνες
ὡς
|
αὐτίκα |
γενόμενον
ἐς
τὸν
μηρὸν
ἐνερράψατο |
[2, 147] |
περιστέλλοντες?
ἐκέχρηστό
σφι
κατ?
ἀρχὰς
|
αὐτίκα |
ἐνισταμένοισι
ἐς
τὰς
τυραννίδας
τὸν |
[2, 111] |
δίνας
τοῦ
ποταμοῦ,
μετὰ
δὲ
|
αὐτίκα |
καμόντα
αὐτὸν
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
τυφλωθῆναι. |
[2, 181] |
Κυρήνην.
μετὰ
δὲ
τὴν
εὐχὴν
|
αὐτίκα |
οἱ
ἐμίχθη
ὁ
Ἄμασις.
καὶ |
[2, 107] |
τὸν
δὲ
ὡς
μαθεῖν
τοῦτο,
|
αὐτίκα |
συμβουλεύεσθαι
τῇ
γυναικί?
καὶ
γὰρ |
[2, 93] |
ὕδατος
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ?
καὶ
|
αὐτίκα |
τε
πλέα
γίνεται
ταῦτα
καὶ |
[2, 6] |
δηλοῖ
πρόχυσιν
τῆς
γῆς
ἐοῦσαν.
|
~αὖτις |
δὲ
αὐτῆς
ἐστι
Αἰγύπτου
μῆκος |
[2, 86] |
αὐτὴν
καὶ
διηθήσαντες
οἴνῳ
φοινικηίῳ
|
αὖτις |
διηθέουσι
θυμιήμασι
τετριμμένοισι?
ἔπειτα
τὴν |
[2, 123] |
τὰ
θαλάσσια
καὶ
τὰ
πετεινά,
|
αὖτις |
ἐς
ἀνθρώπου
σῶμα
γινόμενον
ἐσδύνει? |
[2, 29] |
τεσσεράκοντα
ἡμέρῃσι
τοῦτο
τὸ
χωρίον,
|
αὖτις |
ἐς
ἕτερον
πλοῖον
ἐσβὰς
δυώδεκα |
[2, 8] |
Λιβυκὸν
καλεόμενον.
τὸ
δ?
ἐνθεῦτεν
|
αὖτις |
εὐρέα
Αἴγυπτος
ἐστί.
~πέφυκε
μέν |
[2, 149] |
μῆνας
ἔξω
ἐς
τὸν
Νεῖλον
|
αὖτις? |
καὶ
ἐπεὰν
μὲν
ἐκρέῃ
ἔξω, |
[2, 122] |
τῆς
πόλιος
εἴκοσι
σταδίους,
καὶ
|
αὖτις |
ὀπίσω
ἐκ
τοῦ
ἱροῦ
ἀπάγειν |
[2, 140] |
οἴχεσθαι
τὸν
Αἰθίοπα
ἐξ
Αἰγύπτου,
|
αὖτις |
τὸν
τυφλὸν
ἄρχειν
ἐκ
τῶν |
[2, 19] |
ἅπαντα
διατελέει
ἐὼν
μέχρι
οὗ
|
αὖτις |
τροπέων
τῶν
θερινέων.
τούτων
ὦν |
[2, 138] |
ἐποιήθη,
ἔσοπτον
ἐστί.
περιθέει
δὲ
|
αὐτὸ |
αἱμασιὴ
ἐγγεγλυμμένη
τύποισι,
ἔστι
δὲ |
[2, 8] |
ὡς
ἐγὼ
ἐπυνθανόμην,
δύο
μηνῶν
|
αὐτὸ |
εἶναι
τῆς
ὁδοῦ
ἀπὸ
ἠοῦς |
[2, 73] |
τὸ
ᾠὸν
τὸν
πατέρα
ἐς
|
αὐτὸ |
ἐντιθέναι,
σμύρνῃ
δὲ
ἄλλῃ
ἐμπλάσσειν |
[2, 8] |
εἴρηται
τὸ
ὄρος?
τῇ
δὲ
|
αὐτὸ |
ἑωυτοῦ
ἐστι
μακρότατον,
ὡς
ἐγὼ |
[2, 95] |
ἀμφίβληστρον
καὶ
ἔπειτα
ἐνδὺς
ὑπ?
|
αὐτὸ |
κατεύδει.
οἱ
δὲ
κώνωπες,
ἢν |
[2, 42] |
ἄλλο
ἄγαλμα
Ἡρακλέος
προσάγουσι
πρὸς
|
αὐτό. |
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
τύπτονται
οἱ |
[2, 62] |
καὶ
ἐλαίου,
ἐπιπολῆς
δὲ
ἔπεστι
|
αὐτὸ |
τὸ
ἐλλύχνιον,
καὶ
τοῦτο
καίεται |
[2, 73] |
ἐστι
φέρειν,
μετὰ
δὲ
πειρᾶσθαι
|
αὐτὸ |
φορέοντα,
ἐπεὰν
δὲ
ἀποπειρηθῇ,
οὕτω |
[2, 181] |
συνεθήκατο,
ἐδικαίωσε
δὲ
καὶ
γῆμαι
|
αὐτόθεν, |
εἴτ?
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος
γυναικὸς
εἴτε |
[2, 180] |
ἐξεργάσασθαι
ὁ
γὰρ
πρότερον
ἐὼν
|
αὐτόθι |
αὐτόματος
κατεκάη)
τοὺς
Δελφοὺς
δὴ |
[2, 55] |
ἀνθρωπηίῃ
ὡς
χρεὸν
εἴη
μαντήιον
|
αὐτόθι |
Διὸς
γενέσθαι,
καὶ
αὐτοὺς
ὑπολαβεῖν |
[2, 44] |
ἐς
Τύρον
τῆς
Φοινίκης,
πυνθανόμενος
|
αὐτόθι |
εἶναι
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἅγιον.
καὶ |
[2, 148] |
αὐτὰ
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι
θήκας
|
αὐτόθι |
εἶναι
τῶν
τε
ἀρχὴν
τὸν |
[2, 83] |
μετεξετέροισι?
καὶ
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
|
αὐτόθι |
ἐστὶ
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης |
[2, 56] |
πρηθῆναι
ἐς
Θεσπρωτούς,
ἔπειτα
δουλεύουσα
|
αὐτόθι |
ἱδρύσασθαι
ὑπὸ
φηγῷ
πεφυκυίῃ
ἱρὸν |
[2, 143] |
περ
εἶπον?
ἀρχιερεὺς
γὰρ
ἕκαστος
|
αὐτόθι |
ἱστᾷ
ἐπὶ
τῆς
ἑωυτοῦ
ζόης |
[2, 147] |
τὴν
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν
νυν
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι
λέγουσι?
ὅσα
δὲ
οἵ |
[2, 50] |
χώρῃ.
λέγω
δὲ
τὰ
λέγουσι
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι.
τῶν
δὲ
οὔ
φασι |
[2, 145] |
ἐγένοντο.
Ἡρακλέι
μὲν
δὴ
ὅσα
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι
φασὶ
εἶναι
ἔτεα
ἐς |
[2, 93] |
ἡγέονται
μέντοι
γε
οὐκέτι
οἱ
|
αὐτοί, |
ἀλλὰ
τῶν
θηλέων
γίνεται
ἡ |
[2, 122] |
ὁδὸν
φέρουσαν
ἐς
ἱρὸν
Δήμητρος
|
αὐτοὶ |
ἀπαλλάσσονται
ὀπίσω?
τὸν
δὲ
ἱρέα |
[2, 118] |
Αἰγύπτῳ,
καὶ
οὐκ
ἂν
δικαίως
|
αὐτοὶ |
δίκας
ὑπέχειν
τῶν
Πρωτεὺς
ὁ |
[2, 13] |
τὸν
ἐπίλοιπον
Αἰγύπτιοι
τὸ
κοτὲ
|
αὐτοὶ |
Ἕλληνας
ἔφασαν
πείσεσθαι.
πυθόμενοι
γὰρ |
[2, 148] |
αὐτοί
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
θεησάμενοι
λέγομεν,
τὰ
δὲ
αὐτῶν |
[2, 15] |
σφι
τό
γε
Δέλτα,
ὡς
|
αὐτοὶ |
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει, |
[2, 43] |
θεὸς
Αἰγυπτίοισι
Ἡρακλέης?
ὡς
δὲ
|
αὐτοὶ |
λέγουσι,
ἔτεα
ἐστὶ
ἑπτακισχίλια
καὶ |
[2, 36] |
τὰ
ἀριστερά?
καὶ
ποιεῦντες
ταῦτα
|
αὐτοὶ |
μὲν
φασὶ
ἐπὶ
δεξιὰ
ποιέειν, |
[2, 104] |
οἱ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καὶ
|
αὐτοὶ |
ὁμολογέουσι
παρ?
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
Σύριοι |
[2, 62] |
νύκτα
τῆς
θυσίης
καίουσι
καὶ
|
αὐτοὶ |
πάντες
τὰ
λύχνα,
καὶ
οὕτω |
[2, 18] |
οἰκέοντες
Αἰγύπτου
τὰ
πρόσουρα
Λιβύῃ,
|
αὐτοί |
τε
δοκέοντες
εἶναι
Λίβυες
καὶ |
[2, 148] |
μέν
νυν
μετέωρα
τῶν
οἰκημάτων
|
αὐτοί |
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
καὶ
αὐτοὶ |
[2, 90] |
φίλων,
ἀλλά
μιν
αἱ
ἱρέες
|
αὐτοὶ |
τοῦ
Νείλου
ἅτε
πλέον
τι |
[2, 148] |
δὲ
ἄνω
μέζονα
ἀνθρωπηίων
ἔργων
|
αὐτοὶ |
ὡρῶμεν?
αἵ
τε
γὰρ
διέξοδοι |
[2, 14] |
εἴρηται?
φέρε
δὲ
νῦν
καὶ
|
αὐτοῖσι |
Αἰγυπτίοισι
ὡς
ἔχει
φράσω?
εἴ |
[2, 154] |
καὶ
δὴ
καὶ
παῖδας
παρέβαλε
|
αὐτοῖσι |
Αἰγυπτίους
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐκδιδάσκεσθαι. |
[2, 91] |
ἐστὶ
κάρτα
μεγάλα?
ἐπὶ
δὲ
|
αὐτοῖσι |
ἀνδριάντες
δύο
ἑστᾶσι
λίθινοι
μεγάλοι. |
[2, 25] |
μὲν
ὀμβρίου
ὕδατος
συμμισγομένου
πολλοῦ
|
αὐτοῖσι, |
ἅτε
ὑομένης
τε
τῆς
χώρης |
[2, 18] |
τοῦ
Δέλτα
καὶ
οὐδὲν
ὁμολογέειν
|
αὐτοῖσι, |
βούλεσθαί
τε
πάντων
σφίσι
ἐξεῖναι |
[2, 30] |
ἔνθα
ἂν
τοῦτο
ᾖ,
ἔσεσθαι
|
αὐτοῖσι |
ἐνθαῦτα
καὶ
τέκνα
καὶ
γυναῖκας. |
[2, 141] |
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι
ἐναντίοισι
|
αὐτοῖσι |
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς
μῦς
ἀρουραίους
κατὰ |
[2, 121] |
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
ἐπιδοῦναι
|
αὐτοῖσι |
καὶ
ἄλλον
τῶν
ἀσκῶν?
δαψιλέι |
[2, 55] |
ὑπολαβεῖν
θεῖον
εἶναι
τὸ
ἐπαγγελλόμενον
|
αὐτοῖσι, |
καί
σφεας
ἐκ
τούτου
ποιῆσαι. |
[2, 156] |
εἶναι
παῖδας,
Λητοῦν
δὲ
τροφὸν
|
αὐτοῖσι |
καὶ
σώτειραν
γενέσθαι.
Αἰγυπτιστὶ
δὲ |
[2, 147] |
ἤδη
φράσω?
προσέσται
δέ
τι
|
αὐτοῖσι |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
ἐλευθερωθέντες |
[2, 92] |
τοῖσι
ἕλεσι
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
|
αὐτοῖσι |
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ |
[2, 121] |
θησαυρὸν
τοῦ
βασιλέος?
σαφέως
δὲ
|
αὐτοῖσι |
πάντα
ἐξηγησάμενον
τὰ
περὶ
τὴν |
[2, 120] |
εἶχον
Ἑλένην
ἀποδοῦναι,
οὐδὲ
λέγουσι
|
αὐτοῖσι |
τὴν
ἀληθείην
ἐπίστευον
οἱ
Ἕλληνες, |
[2, 99] |
κατὰ
τὰ
ἤκουον?
προσέσται
δὲ
|
αὐτοῖσί |
τι
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος. |
[2, 65] |
τοῖσι
θηρίοισι.
τροφὴ
μὲν
δὴ
|
αὐτοῖσι |
τοιαύτη
ἀποδέδεκται?
τὸ
δ?
ἄν |
[2, 65] |
νενόμισται,
καὶ
τὰ
μὲν
σύντροφα
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
ἀνθρώποισι)
τὰ
δὲ
οὔ. |
[2, 47] |
ἤν
τις
ψαύσῃ
αὐτῶν
παριὼν
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
ἱματίοισι
ἀπ?
ὦν
ἔβαψε |
[2, 121] |
καὶ
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
ἐπιδοῦναι
|
αὐτοῖσι |
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα?
τοὺς
δὲ |
[2, 173] |
τὸ
δέον
οὐκ
ἂν
ἔχοιεν
|
αὐτοῖσι |
χρᾶσθαι.
οὕτω
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου |
[2, 39] |
οἴνου
πάντες
Αἰγύπτιοι
νόμοισι
τοῖσι
|
αὐτοῖσι |
χρέωνται
ὁμοίως
ἐς
πάντα
τὰ |
[2, 83] |
τὠυτὸ
νομίζουσι
ἀποβήσεσθαι.
~μαντικὴ
δὲ
|
αὐτοῖσι |
ὧδε
διακέεται?
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδενὶ |
[2, 94] |
σιλλικύπρια
ταῦτα,
τὰ
ἐν
Ἕλλησι
|
αὐτόματα |
ἄγρια
φύεται?
ταῦτα
ἐν
τῇ |
[2, 14] |
ἀλλ?
ἐπεάν
σφι
ὁ
ποταμὸς
|
αὐτόματος |
ἐπελθὼν
ἄρσῃ
τὰς
ἀρούρας,
ἄρσας |
[2, 180] |
ὁ
γὰρ
πρότερον
ἐὼν
αὐτόθι
|
αὐτόματος |
κατεκάη)
τοὺς
Δελφοὺς
δὴ
ἐπέβαλλε |
[2, 66] |
οἰκίοισι
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
ἀπὸ
τοῦ
|
αὐτομάτου, |
οἱ
ἐνοικέοντες
πάντες
ξυρῶνται
τὰς |
[2, 30] |
μητρόπολιν
τὴν
Αἰθιόπων.
τοῖσι
δὲ
|
αὐτομόλοισι |
τούτοισι
οὔνομα
ἐστὶ
Ἀσμάχ,
δύναται |
[2, 30] |
χρόνῳ
ἄλλῳ
ἥξεις
ἐς
τοὺς
|
αὐτομόλους |
ἐν
ὅσῳ
περ
ἐξ
Ἐλεφαντίνης |
[2, 31] |
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πορευομένῳ
ἐς
τοὺς
|
αὐτομόλους |
τούτους.
ῥέει
δὲ
ἀπὸ
ἑσπέρης |
[2, 139] |
χρέωνται
Αἰθίοπες,
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι
|
αὐτὸν |
Αἰγύπτου
βασιλεῦσαι
ἔτεα
πεντήκοντα.
ὡς |
[2, 107] |
γὰρ
δὴ
καὶ
τὴν
γυναῖκα
|
αὐτὸν |
ἅμα
ἄγεσθαι?
τὴν
δέ
οἱ |
[2, 79] |
παῖδα
μουνογενέα
γενέσθαι,
ἀποθανόντα
δὲ
|
αὐτὸν |
ἄνωρον
θρήνοισι
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων |
[2, 162] |
ἐκέλευε
Ἀπρίῃ
ἀπάγειν.
ὅμως
δὲ
|
αὐτὸν |
ἀξιοῦν
τὸν
Πατάρβημιν
βασιλέος
μεταπεμπομένου |
[2, 45] |
περὶ
τοῦ
Ἡρακλέος
λέγουσι,
ὡς
|
αὐτὸν |
ἀπικόμενον
ἐς
Αἴγυπτον
στέψαντες
οἱ |
[2, 115] |
αὐτὸς
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
ἀπαγαγέσθαι
ἐθέλῃ?
|
αὐτὸν |
δέ
σε
καὶ
τοὺς
σοὺς |
[2, 116] |
ἑκὼν
ἑκὼν:
ἐς
ὅ)
μετῆκε
|
αὐτόν, |
δηλώσας
ὡς
καὶ
τοῦτον
ἐπίσταιτο |
[2, 121] |
οὐδ?
ἐγγὺς
ἐλθεῖν.
βουλόμενον
δὲ
|
αὐτὸν |
ἐν
ἀσφαλείῃ
τὰ
χρήματα
θησαυρίζειν |
[2, 121] |
πάγῃ
ἐνέχεσθαι.
ὡς
δὲ
γνῶναι
|
αὐτὸν |
ἐν
οἵῳ
κακῷ
ἦν,
ἰθέως |
[2, 91] |
ἐς
τὸν
Περσέα.
ἀπικόμενον
δὲ
|
αὐτὸν |
ἐς
Αἴγυπτον
κατ?
αἰτίην
τὴν |
[2, 125] |
δὲ
ἀνίοι
ὁ
λίθος
ἐπ?
|
αὐτόν, |
ἐς
ἑτέρην
μηχανὴν
ἐτίθετο
ἑστεῶσαν |
[2, 109] |
τι
παρέλοιτο,
ἐλθὼν
ἂν
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐσήμαινε
τὸ
γεγενημένον?
ὁ
δὲ |
[2, 121] |
τῷ
ὤμῳ
τὴν
χεῖρα
ἰέναι
|
αὐτὸν |
ἔχοντα
αὐτὴν
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ. |
[2, 121] |
ἐλθοῦσα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
μηνύσει
|
αὐτὸν |
ἔχοντα
τὰ
χρήματα.
ὡς
δὲ |
[2, 139] |
ὁ
χρόνος
οὗτος
ἐξήιε
καὶ
|
αὐτὸν |
ἡ
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου
ἐπετάρασσε, |
[2, 42] |
ἔπειτα
ἐν
ἱρῇ
θήκῃ
θάπτουσι
|
αὐτόν. |
~Ἡρακλέος
δὲ
πέρι
τόνδε
τὸν |
[2, 119] |
ἐς
Αἰγυπτίους.
ἀποπλέειν
γὰρ
ὁρμημένον
|
αὐτὸν |
ἶσχον
ἄπλοιαι?
ἐπειδὴ
δὲ
τοῦτο |
[2, 90] |
τούτους
πᾶσα
ἀνάγκη
ἐστὶ
ταριχεύσαντας
|
αὐτὸν |
καὶ
περιστείλαντας
ὡς
κάλλιστα
θάψαι |
[2, 107] |
τὴν
Αἴγυπτον,
τοῦτον
ἐπὶ
ξείνια
|
αὐτὸν |
καλέσαντα
καὶ
πρὸς
αὐτῷ
τοὺς |
[2, 127] |
ἔσω
νῆσον
περιρρέει,
ἐν
τῇ
|
αὐτὸν |
λέγουσι
κεῖσθαι
Χέοπα)
ὑποδείμας
δὲ |
[2, 118] |
αἰτέειν?
τοὺς
δὲ
Τευκροὺς
τὸν
|
αὐτὸν |
λόγον
λέγειν
τότε
καὶ
μετέπειτα, |
[2, 118] |
ἐφαίνετο
ἡ
Ἑλένη,
ἀλλὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
λόγου
τῷ
προτέρῳ
ἐπυνθάνοντο,
οὕτω |
[2, 121] |
ἀσκῶν
δύο
ἢ
τρεῖς
ποδεῶνας
|
αὐτὸν |
λύειν
ἀπαμμένους?
ὡς
δὲ
ἔρρεε |
[2, 118] |
λόγῳ
τῷ
πρώτῳ
οἱ
Ἕλληνες
|
αὐτὸν |
Μενέλεων
ἀποστέλλουσι
παρὰ
Πρωτέα.
~ἀπικόμενος |
[2, 118] |
σὺν
δέ
σφι
ἰέναι
καὶ
|
αὐτὸν |
Μενέλεων?
τοὺς
δ?
ἐπείτε
ἐσελθεῖν |
[2, 32] |
Ἐτέαρχον
φάναι
ἐλθεῖν
κοτε
παρ?
|
αὐτὸν |
Νασαμῶνας
ἄνδρας.
τὸ
δὲ
ἔθνος |
[2, 139] |
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
τοιήνδε
ἰδόντα
|
αὐτὸν |
οἴχεσθαι
φεύγοντα?
ἐδόκέε
οἱ
ἄνδρα |
[2, 115] |
μετὰ
δὲ
ὁ
Πρωτεὺς
εἰρώτα
|
αὐτὸν |
ὁκόθεν
τὴν
Ἑλένην
λάβοι?
πλανωμένου |
[2, 46] |
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
τοιοῦτον
γράφουσι
|
αὐτόν, |
οὔ
μοι
ἥδιον
ἐστὶ
λέγειν. |
[2, 87] |
νεκροῦ
τὴν
κοιλίην,
οὔτε
ἀναταμόντες
|
αὐτὸν |
οὔτε
ἐξελόντες
τὴν
νηδύν,
κατὰ |
[2, 113] |
κατηγόρεον
τοῦ
Ἀλεξάνδρου,
βουλόμενοι
βλάπτειν
|
αὐτόν, |
πάντα
λόγον
ἐξηγεύμενοι
ὡς
εἶχε |
[2, 24] |
δεῖ
μεμψάμενον
γνώμας
τὰς
προκειμένας
|
αὐτὸν |
περὶ
τῶν
ἀφανέων
γνώμην
ἀποδέξασθαι, |
[2, 151] |
ἀνεύρισκον
βασανίζοντες
ἐξ
οὐδεμιῆς
προνοίης
|
αὐτὸν |
ποιήσαντα,
ἐς
δὲ
τὰ
ἕλεα |
[2, 158] |
ἐμποδίου
γενομένου
τοιοῦδε,
τῷ
βαρβάρῳ
|
αὐτὸν |
προεργάζεσθαι.
βαρβάρους
δὲ
πάντας
οἱ |
[2, 32] |
μέγαν,
ῥέειν
δὲ
ἀπὸ
ἑσπέρης
|
αὐτὸν |
πρὸς
ἥλιον
ἀνατέλλοντα,
φαίνεσθαι
δὲ |
[2, 162] |
τὰ
πρησσόμενα.
ὡς
δὲ
ἀπικέσθαι
|
αὐτὸν |
πρὸς
τὸν
Ἀπρίην
οὐκ
ἄγοντα |
[2, 64] |
τῆς
μητρός,
οἷα
οὐκ
ὀπωπότας
|
αὐτὸν |
πρότερον,
οὐ
περιορᾶν
παριέναι
ἀλλὰ |
[2, 121] |
δὲ
φῶρα
πιστεύσαντα
ἐλθεῖν
πρὸς
|
αὐτόν, |
Ραμψίνιτον
δὲ
μεγάλως
θωμάσαι,
καί |
[2, 120] |
καὶ
ταῦτα
μεγάλων
κακῶν
δι?
|
αὐτὸν |
συμβαινόντων
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ
καὶ |
[2, 137] |
ἐπ?
ἔτεα
πεντήκοντα,
ἐν
τοῖσι
|
αὐτὸν |
τάδε
ἀποδέξασθαι?
ὅκως
τῶν
τις |
[2, 4] |
μέρεα
δασαμένους
τῶν
ὡρέων
ἐς
|
αὐτόν? |
ταῦτα
δὲ
ἐξευρεῖν
ἐκ
τῶν |
[2, 21] |
λέγει
ἀπὸ
τοῦ
Ὠκεανοῦ
ῥέοντα
|
αὐτὸν |
ταῦτα
μηχανᾶσθαι,
τὸν
δὲ
Ὠκεανὸν |
[2, 115] |
νέας
αὐτοῦ
κατίσχει,
μετὰ
δὲ
|
αὐτόν |
τε
τοῦτον
ἀνήγαγε
ἐς
Μέμφιν |
[2, 173] |
τούτοισι
οἱ
φίλοι
αὐτοῦ
ἐνουθέτεον
|
αὐτὸν |
τοιάδε
λέγοντες.
ὦ
βασιλεῦ,
οὐκ |
[2, 133] |
λέγοντα
τούτων
εἵνεκα
καὶ
συνταχύνειν
|
αὐτὸν |
τὸν
βίον?
οὐ
γὰρ
ποιῆσαί |
[2, 162] |
Πατάρβημιν
βασιλέος
μεταπεμπομένου
ἰέναι
πρὸς
|
αὐτόν? |
τὸν
δὲ
αὐτῷ
ὑποκρίνεσθαι
ὡς |
[2, 121] |
τῆς
ὀργῆς,
τέλος
δὲ
ἐξελάσαι
|
αὐτὸν |
τοὺς
ὄνους
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ |
[2, 111] |
ποταμοῦ,
μετὰ
δὲ
αὐτίκα
καμόντα
|
αὐτὸν |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
τυφλωθῆναι.
δέκα
μὲν |
[2, 8] |
ἔνεισι,
ψάμμῳ
κατειλυμένον,
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
καὶ
τοῦ
Ἀραβίου
τὰ |
[2, 176] |
ἐν
Σάι,
κείμενος
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
τῷ
ἐν
Μέμφι.
τῇ |
[2, 174] |
ἐβασίλευσε,
ἐποίησε
τοιάδε?
ὅσοι
μὲν
|
αὐτὸν |
τῶν
θεῶν
ἀπέλυσαν
μὴ
φῶρα |
[2, 121] |
πᾶσι
ὀργὴν
προσποιεύμενον,
παραμυθευμένων
δὲ
|
αὐτὸν |
τῶν
φυλάκων
χρόνῳ
πρηΰνεσθαι
προσποιέεσθαι |
[2, 28] |
Αἰγύπτου
βασιλέα
ἀπικέσθαι?
πολλέων
γὰρ
|
αὐτὸν |
χιλιάδων
ὀργυιέων
πλεξάμενον
κάλον
κατεῖναι |
[2, 139] |
δὲ
τὴν
ὄψιν
ταύτην
λέγειν
|
αὐτὸν |
ὡς
πρόφασίν
οἱ
δοκέοι
ταύτην |
[2, 29] |
ἐπυθόμην,
μέχρι
μὲν
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
|
αὐτόπτης |
ἐλθών,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου |
[2, 116] |
παμποίκιλοι,
ἔργα
γυναικῶν
Σιδονίων,
τὰς
|
αὐτὸς |
Ἀλέξανδρος
θεοειδής
ἤγαγε
Σιδονίηθεν,
ἐπιπλὼς |
[2, 141] |
ἄχαρι
ἀντιάζων
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν?
|
αὐτὸς |
γάρ
οἱ
πέμψειν
τιμωρούς.
τούτοισι |
[2, 111] |
οὔρῳ
ἀνέβλεψε,
ταύτην
δὲ
ἔσχε
|
αὐτὸς |
γυναῖκα.
ἀναθήματα
δὲ
ἀποφυγὼν
τὴν |
[2, 133] |
φθείροντες,
ἐβίωσαν
χρόνον
ἐπὶ
πολλόν,
|
αὐτὸς |
δ?
εὐσεβὴς
ἐὼν
μέλλοι
ταχέως |
[2, 104] |
Σεσώστριος
στρατιῆς
εἶναι
τοὺς
Κόλχους.
|
αὐτὸς |
δὲ
εἴκασα
τῇδε,
καὶ
ὅτι |
[2, 70] |
μετιεῖ
ἐς
μέσον
τὸν
ποταμόν,
|
αὐτὸς |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
χείλεος
τοῦ |
[2, 161] |
ἵνα
δὴ
σφέων
φθορὴ
γένηται,
|
αὐτὸς |
δὲ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων
ἀσφαλέστερον |
[2, 115] |
ξείνῳ
φυλάξω,
ἐς
ὃ
ἂν
|
αὐτὸς |
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
ἀπαγαγέσθαι
ἐθέλῃ?
αὐτὸν |
[2, 25] |
ποταμῶν
τοῦτον
τὸν
χρόνον,
οἰκότως
|
αὐτὸς |
ἑωυτοῦ
ῥέει
πολλῷ
ὑποδεέστερος
ἢ |
[2, 104] |
Κόλχοι
Αἰγύπτιοι,
νοήσας
δὲ
πρότερον
|
αὐτὸς |
ἢ
ἀκούσας
ἄλλων
λέγω.
ὡς |
[2, 162] |
μέμψεσθαι
Ἀπρίην?
παρέσεσθαι
γὰρ
καὶ
|
αὐτὸς |
καὶ
ἄλλους
ἄξειν.
τὸν
δὲ |
[2, 156] |
εἶναι
αὕτη
ἡ
νῆσος
πλωτή.
|
αὐτὸς |
μὲν
ἔγωγε
οὔτε
πλέουσαν
οὔτε |
[2, 103] |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἀτρεκέως
εἰπεῖν
εἴτε
|
αὐτὸς |
ὁ
βασιλεὺς
Σέσωστρις
ἀποδασάμενος
τῆς |
[2, 99] |
τὸ
γὰρ
πρὸς
τὴν
ἠῶ
|
αὐτὸς |
ὁ
Νεῖλος
ἀπέργει)
τοῦτο
δὲ |
[2, 2] |
τὴν
ἐκείνου.
ἀκούσας
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ὁ
Ψαμμήτιχος
ἐπυνθάνετο
οἵτινες
ἀνθρώπων |
[2, 26] |
αἴτιον
εἶναι.
~αἴτιος
δὲ
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
κατὰ
γνώμην
τὴν
ἐμὴν |
[2, 12] |
τοῖσι
λέγουσι
αὐτὰ
πείθομαι
καὶ
|
αὐτὸς |
οὕτω
κάρτα
δοκέω
εἶναι,
ἰδών |
[2, 121] |
αὐτοῦ
τὴν
κεφαλήν,
ὅκως
μὴ
|
αὐτὸς |
ὀφθεὶς
καὶ
γνωρισθεὶς
ὃς
εἴη |
[2, 120] |
ἐγὼ
μὲν
ἔλπομαι,
εἰ
καὶ
|
αὐτὸς |
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
ἂν |
[2, 120] |
τῷ
περὶ
Ἑλένης
λεχθέντι
καὶ
|
αὐτὸς |
προστίθεμαι,
τάδε
ἐπιλεγόμενος,
εἰ
ἦν |
[2, 148] |
συνεχέες?
τοῖχος
δὲ
ἔξωθεν
ὁ
|
αὐτός |
σφεας
περιέργει.
οἰκήματα
δ?
ἔνεστι |
[2, 1] |
Φαρνάσπεω
θυγατρός,
τῆς
προαποθανούσης
Κῦρος
|
αὐτός |
τε
μέγα
πένθος
ἐποιήσατο
καὶ |
[2, 172] |
καὶ
ποδανιπτὴρ
χρύσεος,
ἐν
τῷ
|
αὐτός |
τε
ὁ
Ἄμασις
καὶ
οἱ |
[2, 155] |
τῷ
δὴ
τὸ
χρηστήριον
ἔνι,
|
αὐτός |
τε
τυγχάνει
ἐὼν
μέγας
καὶ |
[2, 172] |
ἤδη
ὦν
ἔφη
λέγων
ὁμοίως
|
αὐτὸς |
τῷ
ποδανιπτῆρι
πεπρηγέναι?
εἰ
γὰρ |
[2, 106] |
ἐν
δὲ
τῇ
Παλαιστίνῃ
Συρίῃ
|
αὐτὸς |
ὥρων
ἐούσας
καὶ
τὰ
γράμματα |
[2, 90] |
ἱρῇσι
θήκῃσι?
οὐδὲ
ψαῦσαι
ἔξεστι
|
αὐτοῦ |
ἄλλον
οὐδένα
οὔτε
τῶν
προσηκόντων |
[2, 127] |
ἑστᾶσι
δὲ
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἀμφότεραι,
μάλιστα
ἐς
ἑκατὸν
πόδας |
[2, 143] |
τῇ
ἀριθμήσι,
οὐ
δεκόμενοι
παρ?
|
αὐτοῦ |
ἀπὸ
θεοῦ
γενέσθαι
ἄνθρωπον?
ἀντεγενεηλόγησαν |
[2, 92] |
ἐὸν
ἐμφερές,
πτίσαντες
ποιεῦνται
ἐξ
|
αὐτοῦ |
ἄρτους
ὀπτοὺς
πυρί.
ἔστι
δὲ |
[2, 103] |
τῶν
τινες
στρατιωτέων
τῇ
πλάνῃ
|
αὐτοῦ |
ἀχθεσθέντες
περὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
κατέμειναν. |
[2, 71] |
γενομένου
ξυστὰ
ποιέεσθαι
ἀκόντια
ἐξ
|
αὐτοῦ. |
~γίνονται
δὲ
καὶ
ἐνύδριες
ἐν |
[2, 178] |
δὲ
μὴ
βουλομένοισι
αὐτῶν
οἰκέειν,
|
αὐτοῦ |
δὲ
ναυτιλλομένοισι
ἔδωκε
χώρους
ἐνιδρύσασθαι |
[2, 120] |
ὁκότε
συμμίσγοιεν
τοῖσι
Ἕλλησι,
ἀπώλλυντο,
|
αὐτοῦ |
δὲ
Πριάμου
οὐκ
ἔστι
ὅτε |
[2, 161] |
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
ἀπ?
|
αὐτοῦ, |
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ
προνοίης |
[2, 121] |
τὴν
δὲ
ἐπιλαβομένην
ἔχειν,
νομίζουσαν
|
αὐτοῦ |
ἐκείνου
τῆς
χειρὸς
ἀντέχεσθαι?
τὸν |
[2, 51] |
Πελασγοὶ
ἱρόν
τινα
λόγον
περὶ
|
αὐτοῦ |
ἔλεξαν,
τὰ
ἐν
τοῖσι
ἐν |
[2, 116] |
τῆς
Φοινίκης
ἀπίκετο.
ἐπιμέμνηται
δὲ
|
αὐτοῦ |
ἐν
Διομήδεος
ἀριστείῃ?
λέγει
δὲ |
[2, 121] |
καὶ
κρατηθέντας
ὑπὸ
τοῦ
ὕπνου
|
αὐτοῦ |
ἔνθα
περ
ἔπινον
κατακοιμηθῆναι.
τὸν |
[2, 173] |
ἀχθεσθέντες
δὲ
τούτοισι
οἱ
φίλοι
|
αὐτοῦ |
ἐνουθέτεον
αὐτὸν
τοιάδε
λέγοντες.
ὦ |
[2, 176] |
τῷ
αὐτῷ
βάθρῳ
ἑστᾶσι
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἐόντος
λίθου
δύο
κολοσσοί,
εἴκοσι |
[2, 34] |
ῥέει.
περὶ
δὲ
τοῦ
ῥεύματος
|
αὐτοῦ, |
ἐπ?
ὅσον
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν |
[2, 68] |
οἱ
ἐστὶ
ἅτε
ὠφελεομένῳ
πρὸς
|
αὐτοῦ? |
ἐπεὰν
γὰρ
ἐς
τὴν
γῆν |
[2, 172] |
ὦν
κόψας
ἄγαλμα
δαίμονος
ἐξ
|
αὐτοῦ |
ἐποιήσατο,
καὶ
ἵδρυσε
τῆς
πόλιος |
[2, 56] |
Διός,
ἔνθα
ἀπίκετο,
ἐνθαῦτα
μνήμην
|
αὐτοῦ |
ἔχειν?
ἐκ
δὲ
τούτου
χρηστήριον |
[2, 67] |
πολλῷ
τεῳ
ἐόντας
ἀλωπέκων
μέζονας
|
αὐτοῦ |
θάπτουσι
τῇ
ἂν
εὑρεθέωσι
κείμενοι. |
[2, 48] |
τοῦ
σώματος,
ἔστι
λόγος
περὶ
|
αὐτοῦ |
ἱρὸς
λεγόμενος.
~ἤδη
ὦν
δοκέει |
[2, 68] |
τροχίλος
ἐσδύνων
ἐς
τὸ
στόμα
|
αὐτοῦ |
καταπίνει
τὰς
βδέλλας?
ὁ
δὲ |
[2, 121] |
τοῦ
τείχεος
κατακρεμάσαι,
φυλάκους
δὲ
|
αὐτοῦ |
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί
σφι,
τὸν
ἂν |
[2, 103] |
ἑωυτοῦ
στρατιῆς
μόριον
ὅσον
δὴ
|
αὐτοῦ |
κατέλιπε
τῆς
χώρης
οἰκήτορας,
εἴτε |
[2, 115] |
τὸν
Ἀλέξανδρον
καὶ
τὰς
νέας
|
αὐτοῦ |
κατίσχει,
μετὰ
δὲ
αὐτόν
τε |
[2, 91] |
μητρός.
ἀγῶνα
δέ
οἱ
γυμνικὸν
|
αὐτοῦ |
κελεύσαντος
ἐπιτελέειν.
~ταῦτα
μὲν
πάντα |
[2, 93] |
δὲ
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ
|
αὐτοῦ |
κυΐσκονται.
ἐπεὰν
δὲ
πλήρεες
γένωνται |
[2, 121] |
τοῦ
λίθου
δοῦναι
τὰ
μέτρα
|
αὐτοῦ, |
λέγοντα
ὡς
ταῦτα
διαφυλάσσοντες
ταμίαι |
[2, 40] |
ἐξ
ὦν
εἷλον,
σπλάγχνά
δὲ
|
αὐτοῦ |
λείπουσι
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ |
[2, 62] |
νὺξ
αὕτη,
ἔστι
ἱρὸς
περὶ
|
αὐτοῦ |
λόγος
λεγόμενος.
~ἐς
δὲ
Ἡλίου |
[2, 118] |
τάδε,
ἱστορίῃσι
φάμενοι
εἰδέναι
παρ?
|
αὐτοῦ |
Μενέλεω.
ἐλθεῖν
μὲν
γὰρ
μετὰ |
[2, 171] |
ταύτῃ
τὰ
δείκηλα
τῶν
παθέων
|
αὐτοῦ |
νυκτὸς
ποιεῦσι,
τὰ
καλέουσι
μυστήρια |
[2, 32] |
περὶ
τοῦ
Νείλου,
ὡς
οὐδεὶς
|
αὐτοῦ |
οἶδε
τὰς
πηγάς,
καὶ
τὸν |
[2, 39] |
πῦρ
ἀνακαίουσι,
ἔπειτα
δὲ
ἐπ?
|
αὐτοῦ |
οἶνον
κατὰ
τοῦ
ἱρηίου
ἐπισπείσαντες |
[2, 71] |
ὁ
μέγιστος?
τὸ
δέρμα
δ?
|
αὐτοῦ |
οὕτω
δή
τι
παχύ
ἐστι |
[2, 86] |
ἐξάγουσι
τὸν
ἐγκέφαλον,
τὰ
μὲν
|
αὐτοῦ |
οὕτω
ἐξάγοντες,
τὰ
δὲ
ἐγχέοντες |
[2, 133] |
ὀνείδισμα,
ἀντιμεμφόμενον
ὅτι
ὁ
μὲν
|
αὐτοῦ |
πατὴρ
καὶ
πάτρως,
ἀποκληίσαντες
τὰ |
[2, 91] |
ἔσω
τοῦ
ἱροῦ,
σανδάλιόν
τε
|
αὐτοῦ |
πεφορημένον
εὑρίσκεσθαι
ἐὸν
τὸ
μέγαθος |
[2, 45] |
μὲν
ἡσυχίην
ἔχειν,
ἐπεὶ
δὲ
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τῷ
βωμῷ
κατάρχοντο,
ἐς |
[2, 94] |
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ?
|
αὐτοῦ |
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ
πῖον
καὶ |
[2, 162] |
ἀλλὰ
περιθύμως
ἔχοντα
περιταμεῖν
προστάξαι
|
αὐτοῦ |
τά
τε
ὦτα
καὶ
τὴν |
[2, 8] |
δὲ
πρὸς
τὴν
ἠῶ
λιβανωτοφόρα
|
αὐτοῦ |
τὰ
τέρματα
εἶναι.
τοῦτο
μέν |
[2, 65] |
θηρίων
διδοῖ,
ἣ
δὲ
ἀντ?
|
αὐτοῦ |
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν
τοῖσι |
[2, 42] |
τὸν
οὐκ
ἐθέλειν
ὀφθῆναι
ὑπ?
|
αὐτοῦ? |
τέλος
δέ,
ἐπείτε
λιπαρέειν
τὸν |
[2, 121] |
κελεύειν
τὴν
ταχίστην
ἐσδύντα
ἀποταμεῖν
|
αὐτοῦ |
τὴν
κεφαλήν,
ὅκως
μὴ
αὐτὸς |
[2, 129] |
κακῶν
ἄρξαι
τὴν
θυγατέρα
ἀποθανοῦσαν
|
αὐτοῦ, |
τὴν
μοῦνόν
οἱ
εἶναι
ἐν |
[2, 86] |
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν
κατειλίσσουσι
πᾶν
|
αὐτοῦ |
τὸ
σῶμα
σινδόνος
βυσσίνης
τελαμῶσι |
[2, 121] |
τὴν
δὲ
ὡς
ἤκουσε
ἅπτεσθαι
|
αὐτοῦ. |
τὸν
δὲ
φῶρα
ἐν
τῷ |
[2, 129] |
παρ?
ἑωυτοῦ
διδόντα
ἄλλα
ἀποπιμπλάναι
|
αὐτοῦ |
τὸν
θυμόν.
ἐόντι
δὲ
ἠπίῳ |
[2, 135] |
τὸν
Χῖοι
ἀνέθεσαν,
ἀντίον
δὲ
|
αὐτοῦ |
τοῦ
νηοῦ.
φιλέουσι
δέ
κως |
[2, 90] |
ὑπὸ
κροκοδείλου
ἁρπασθεὶς
ἢ
ὑπ?
|
αὐτοῦ |
τοῦ
ποταμοῦ
φαίνηται
τεθνεώς,
κατ? |
[2, 70] |
θηρευτὴς
πηλῷ
κατ?
ὦν
ἔπλασε
|
αὐτοῦ |
τοὺς
ὀφθαλμούς?
τοῦτο
δὲ
ποιήσας |
[2, 162] |
Αἰγυπτίους
ταῦτα
μὴ
ποιέειν,
λέγοντος
|
αὐτοῦ |
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ὄπισθε
στὰς |
[2, 47] |
θύουσι,
ἔστι
μὲν
λόγος
περὶ
|
αὐτοῦ |
ὑπ?
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
ἐμοὶ
μέντοι |
[2, 111] |
ἔλεγον
τὴν
βασιληίην
τὸν
παῖδα
|
αὐτοῦ |
Φερῶν,
τὸν
ἀποδέξασθαι
μὲν
οὐδεμίαν |
[2, 91] |
Δανάης
ἱρὸν
τετράγωνον,
πέριξ
δὲ
|
αὐτοῦ |
φοίνικες
πεφύκασι.
τὰ
δὲ
πρόπυλα |
[2, 127] |
ἐκδέξασθαι
τὴν
βασιληίην
τὸν
ἀδελφεὸν
|
αὐτοῦ |
Χεφρῆνα?
καὶ
τοῦτον
δὲ
τῷ |
[2, 47] |
δὲ
καὶ
Διονύσῳ
μούνοισι
τοῦ
|
αὐτοῦ |
χρόνου,
τῇ
αὐτῇ
πανσελήνῳ,
τοὺς) |
[2, 73] |
τοσόσδε
καὶ
τοιόσδε?
τὰ
μὲν
|
αὐτοῦ |
χρυσόκομα
τῶν
πτερῶν
τὰ
δὲ |
[2, 155] |
ἤδη,
καὶ
δὴ
λόγον
περὶ
|
αὐτοῦ |
ὡς
ἀξίου
ἐόντος
ποιήσομαι.
τὸ |
[2, 121] |
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα?
τοὺς
δὲ
|
αὐτοῦ |
ὥσπερ
εἶχον
κατακλιθέντας
πίνειν
διανοέεσθαι, |
[2, 63] |
εὐχωλιμαῖοι
τιμωρέοντες
τῷ
θεῷ
παίουσι
|
αὐτοὺς |
ἀλεξομένους.
ἐνθαῦτα
μάχη
ξύλοισι
καρτερὴ |
[2, 162] |
τοὺς
ἑτέρους
καὶ
ἐδίδοσαν
σφέας
|
αὐτοὺς |
Ἀμάσι.
~πυθόμενος
δὲ
καὶ
ταῦτα |
[2, 162] |
δὲ
Ἀπρίης
ταῦτα
πέμπει
ἐπ?
|
αὐτοὺς |
Ἄμασιν
καταπαύσοντα
λόγοισι.
ὁ
δὲ |
[2, 42] |
θεοὺς
γὰρ
δὴ
οὐ
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ἅπαντες
ὁμοίως
Αἰγύπτιοι
σέβονται,
πλὴν |
[2, 161] |
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ
προνοίης
|
αὐτοὺς |
ἀποπέμψαι
ἐς
φαινόμενον
κακόν,
ἵνα |
[2, 93] |
πίμπλαται
πάντα.
κόθεν
δὲ
οἰκὸς
|
αὐτοὺς |
γίνεσθαι,
ἐγώ
μοι
δοκέω
κατανοέειν |
[2, 107] |
πυρὴν
ἐκτείναντα
γεφυρῶσαι
τὸ
καιόμενον,
|
αὐτοὺς |
δὲ
ἐπ?
ἐκείνων
ἐπιβαίνοντας
ἐκσώζεσθαι. |
[2, 32] |
τῶν
Νασαμώνων?
ἄγειν
τε
δὴ
|
αὐτοὺς |
δι?
ἑλέων
μεγίστων,
καὶ
διεξελθόντας |
[2, 69] |
λίμνην
οἰκέοντες
καὶ
κάρτα
ἥγηνται
|
αὐτοὺς |
εἶναι
ἱρούς?
ἐκ
πάντων
δὲ |
[2, 19] |
παραλαβεῖν
παρὰ
τῶν
Αἰγυπτίων,
ἱστορέων
|
αὐτοὺς |
ἥντινα
δύναμιν
ἔχει
ὁ
Νεῖλος |
[2, 16] |
τῶν
Ἰώνων,
Ἕλληνάς
τε
καὶ
|
αὐτοὺς |
Ἴωνας
ἀποδείκνυμι
οὐκ
ἐπισταμένους
λογίζεσθαι, |
[2, 141] |
τε
δὴ
ἄτιμα
ποιεῦντα
ἐς
|
αὐτούς, |
καί
σφεας
ἀπελέσθαι
τὰς
ἀρούρας? |
[2, 25] |
θέρεος
τῶν
τε
ὄμβρων
ἐπιλειπόντων
|
αὐτοὺς |
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
ἑλκόμενοι |
[2, 172] |
οὐκ
ἐπιφανέος?
μετὰ
δὲ
σοφίῃ
|
αὐτοὺς |
ὁ
Ἄμασις,
οὐκ
ἀγνωμοσύνῃ
προσηγάγετο. |
[2, 122] |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἐπιτελέοντας
|
αὐτούς, |
οὐ
μέντοι
εἴ
γε
διὰ |
[2, 69] |
Ἐλεφαντίνην
πόλιν
οἰκέοντες
καὶ
ἐσθίουσι
|
αὐτοὺς |
οὐκ
ἡγεόμενοι
ἱροὺς
εἶναι.
καλέονται |
[2, 143] |
θεὸν
οὔτε
ἐς
ἥρωα
ἀνέδησαν
|
αὐτούς. |
πίρωμις
δὲ
ἐστὶ
κατὰ
Ἑλλάδα |
[2, 173] |
βασιλικά
ὃ
δ?
ἀμείβετο
τοῖσιδε
|
αὐτούς. |
τὰ
τόξα
οἱ
ἐκτημένοι,
ἐπεὰν |
[2, 30] |
ἐς
Αἰθιοπίην
ἀπίκοντο,
διδοῦσι
σφέας
|
αὐτοὺς |
τῷ
Αἰθιόπων
βασιλέι,
ὁ
δὲ |
[2, 55] |
μαντήιον
αὐτόθι
Διὸς
γενέσθαι,
καὶ
|
αὐτοὺς |
ὑπολαβεῖν
θεῖον
εἶναι
τὸ
ἐπαγγελλόμενον |
[2, 38] |
νομίζουσι,
καὶ
τούτου
εἵνεκα
δοκιμάζουσι
|
αὐτοὺς |
ὧδε?
τρίχα
ἢν
καὶ
μίαν |
[2, 121] |
τῶν
ὄνων
καὶ
ἔπειτα
ἐλαύνειν
|
αὐτούς? |
ὡς
δὲ
κατὰ
τοὺς
φυλάσσοντας |
[2, 121] |
προσταχθέντα.
τὸν
δὲ
βασιλέα,
ὡς
|
αὐτῷ |
ἀπηγγέλθη
τοῦ
φωρὸς
ὁ
νέκυς |
[2, 176] |
τὸ
μῆκος?
ἐπὶ
δὲ
τῷ
|
αὐτῷ |
βάθρῳ
ἑστᾶσι
τοῦ
αὐτοῦ
ἐόντος |
[2, 133] |
τελευτήσειν.
ἐκ
δὲ
τοῦ
χρηστηρίου
|
αὐτῷ |
δεύτερα
ἐλθεῖν
λέγοντα
τούτων
εἵνεκα |
[2, 162] |
ἄγοντα
τὸν
Ἄμασιν,
οὐδένα
λόγον
|
αὐτῷ |
δόντα
ἀλλὰ
περιθύμως
ἔχοντα
περιταμεῖν |
[2, 121] |
ἀνακαλέσασθαι
τοὺς
παῖδας
εἶναι
γὰρ
|
αὐτῷ |
δύο)
τούτοισι
δὲ
ἀπηγήσασθαι
ὡς |
[2, 49] |
τοῦ
Τυρίου
καὶ
τῶν
σὺν
|
αὐτῷ |
ἐκ
Φοινίκης
ἀπικομένων
ἐς
τὴν |
[2, 136] |
βουλομένῳ
ἀποδοῦναι
τὸ
χρέος,
μήτε
|
αὐτῷ |
ἐκείνῳ
τελευτήσαντι
εἶναι
ταφῆς
κυρῆσαι |
[2, 91] |
τε
ἔνι
καὶ
ἄγαλμα
ἐν
|
αὐτῷ |
ἐνέστηκε
τοῦ
Περσέος.
οὗτοι
οἱ |
[2, 162] |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Πατάρβημις,
ἐντειλάμενος
|
αὐτῷ |
ζῶντα
Ἄμασιν
ἀγαγεῖν
παρ?
ἑωυτόν. |
[2, 44] |
τε
πολλοῖσι
ἀναθήμασι,
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
ἦσαν
στῆλαι
δύο,
ἣ
μὲν |
[2, 11] |
ἡμέρης
πλόου.
ῥηχίη
δ?
ἐν
|
αὐτῷ |
καὶ
ἄμπωτις
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην |
[2, 121] |
τοῦ
οἰκήματος
κεκληιμένου.
ὡς
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
δὶς
καὶ
τρὶς
ἀνοίξαντι |
[2, 120] |
δι?
αὐτὸν
συμβαινόντων
ἰδίῃ
τε
|
αὐτῷ |
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
πᾶσι
Τρωσί. |
[2, 32] |
ἥλιον
ἀνατέλλοντα,
φαίνεσθαι
δὲ
ἐν
|
αὐτῷ |
κροκοδείλους.
~ὁ
μὲν
δὴ
τοῦ |
[2, 10] |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον,
ἐδόκεε
καὶ
|
αὐτῷ |
μοι
εἶναι
ἐπίκτητος
Αἰγυπτίοισι.
τῶν |
[2, 154] |
καὶ
τοῖσι
Καρσὶ
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι
|
αὐτῷ |
ὁ
Ψαμμήτιχος
δίδωσι
χώρους
ἐνοικῆσαι |
[2, 121] |
τὸν
περιεόντα
παῖδα
ποιευμένην
προστάσσειν
|
αὐτῷ |
ὅτεῳ
τρόπῳ
δύναται
μηχανᾶσθαι
ὅκως |
[2, 162] |
ταῦτα
πάλαι
παρεσκευάζετο
ποιέειν,
καὶ
|
αὐτῷ |
οὐ
μέμψεσθαι
Ἀπρίην?
παρέσεσθαι
γὰρ |
[2, 99] |
τὸ
ἀπεργμένον,
τοῦτο
μὲν
ἐν
|
αὐτῷ |
πόλιν
κτίσαι
ταύτην
ἥτις
νῦν |
[2, 121] |
δὴ
ἐν
τῷ
βίῳ
ἔργασται
|
αὐτῷ |
σοφώτατον
καὶ
ἀνοσιώτατον?
ὃς
δ? |
[2, 139] |
ἐν
γὰρ
τῇ
Αἰθιοπίῃ
ἐόντι
|
αὐτῷ |
τὰ
μαντήια,
τοῖσι
χρέωνται
Αἰθίοπες, |
[2, 121] |
καλέειν
τὸν
ἀδελφεὸν
καὶ
δηλοῦν
|
αὐτῷ |
τὰ
παρεόντα,
καὶ
κελεύειν
τὴν |
[2, 107] |
ξείνια
αὐτὸν
καλέσαντα
καὶ
πρὸς
|
αὐτῷ |
τοὺς
παῖδας
περινῆσαι
ἔξωθεν
τὴν |
[2, 86] |
κομίζουσι.
~εἰσὶ
δὲ
οἳ
ἐπ?
|
αὐτῷ |
τούτῳ
κατέαται
καὶ
τέχνην
ἔχουσι |
[2, 127] |
Χεφρῆνα?
καὶ
τοῦτον
δὲ
τῷ
|
αὐτῷ |
τρόπῳ
διαχρᾶσθαι
τῷ
ἑτέρῳ
τά |
[2, 48] |
ἕκαστος
διδοῖ
ἀποφέρεσθαι
τὸν
χοῖρον
|
αὐτῷ |
τῷ
ἀποδομένῳ
τῶν
συβωτέων.
τὴν |
[2, 162] |
ἰέναι
πρὸς
αὐτόν?
τὸν
δὲ
|
αὐτῷ |
ὑποκρίνεσθαι
ὡς
ταῦτα
πάλαι
παρεσκευάζετο |
[2, 95] |
ἀγρεύει,
τὴν
δὲ
νύκτα
τάδε
|
αὐτῷ |
χρᾶται?
ἐν
τῇ
ἀναπαύεται
κοίτῃ, |
[2, 121] |
βασιλέα
θησαυρίσαι
τὰ
χρήματα
ἐν
|
αὐτῷ? |
χρόνου
δὲ
περιιόντος
τὸν
οἰκοδόμον |
[2, 120] |
οὐδὲ
οἱ
ἄλλοι
οἱ>
προσήκοντες
|
αὐτῷ, |
ὥστε
τοῖσι
σφετέροισι
σώμασι
καὶ |
[2, 90] |
ὁμότεχνον.
~ὃς
δ?
ἂν
ἢ
|
αὐτῶν |
Αἰγυπτίων
ἢ
ξείνων
ὁμοίως
ὑπὸ |
[2, 102] |
ἐμποδὼν
καταστρεφόμενος.
ὁτέοισι
μέν
νυν
|
αὐτῶν |
ἀλκίμοισι
ἐνετύγχανε
καὶ
δεινῶς
γλιχομένοισι |
[2, 47] |
θυγατέρα
ἐθέλει
οὐδ?
ἄγεσθαι
ἐξ
|
αὐτῶν, |
ἀλλ?
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
συβῶται |
[2, 175] |
Σάιος.
τὸ
δὲ
οὐκ
ἥκιστα
|
αὐτῶν |
ἀλλὰ
μάλιστα
θωμάζω,
ἔστι
τόδε? |
[2, 141] |
μαχίμων
Αἰγυπτίων
ὡς
οὐδὲν
δεησόμενον
|
αὐτῶν, |
ἄλλα
τε
δὴ
ἄτιμα
ποιεῦντα |
[2, 93] |
ἰχθύες
γίνονται.
οἵ
δ?
ἂν
|
αὐτῶν |
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν,
φαίνονται |
[2, 95] |
πύργων
ἄλλα
μεμηχάνηται?
πᾶς
ἀνὴρ
|
αὐτῶν |
ἀμφίβληστρον
ἔκτηται,
τῷ
τῆς
μὲν |
[2, 172] |
ἀλλ?
ἐν
τῷ
παρεόντι
εἶναι
|
αὐτῶν |
βασιλεύς?
καὶ
τιμᾶν
τε
καὶ |
[2, 15] |
χώρης
πολλοὺς
μὲν
τοὺς
ὑπολειπομένους
|
αὐτῶν |
γενέσθαι
πολλοὺς
δὲ
τοὺς
ὑποκαταβαίνοντας. |
[2, 16] |
~εἰ
ὦν
ἡμεῖς
ὀρθῶς
περὶ
|
αὐτῶν |
γινώσκομεν,
Ἴωνες
οὐκ
εὖ
φρονέουσι |
[2, 146] |
ἐμοὶ
δ?
ὦν
ἡ
περὶ
|
αὐτῶν |
γνώμη
ἀποδέδεκται.
εἰ
μὲν
γὰρ |
[2, 56] |
ἱρόν.
~ἐγὼ
δ?
ἔχω
περὶ
|
αὐτῶν |
γνώμην
τήνδε?
εἰ
ἀληθέως
οἱ |
[2, 104] |
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά.
|
αὐτῶν |
δὲ
Αἰγυπτίων
καὶ
Αἰθιόπων
οὐκ |
[2, 77] |
μὲν
θηρίων
πέρι
ἱρῶν
εἰρήσθω.
|
~αὐτῶν |
δὲ
δὴ
Αἰγυπτίων
οἳ
μὲν |
[2, 147] |
τυραννίδας
τὸν
χαλκέῃ
φιάλῃ
σπείσαντα
|
αὐτῶν |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τοῦ
Ἡφαίστου, |
[2, 78] |
δὲ
τῇσι
συνουσίῃσι
τοῖσι
εὐδαίμοσι
|
αὐτῶν, |
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου
γένωνται,
περιφέρει |
[2, 121] |
ἐλθόντων
καὶ
ἐσδύντος
τοῦ
ἑτέρου
|
αὐτῶν, |
ἐπεὶ
πρὸς
τὸ
ἄγγος
προσῆλθε, |
[2, 152] |
ὦν
ὡς
περιυβρισμένος
εἴη
πρὸς
|
αὐτῶν, |
ἐπενόεε
τίσασθαι
τοὺς
διώξαντας.
πέμψαντι |
[2, 3] |
νομίζων
πάντας
ἀνθρώπους
ἴσον
περὶ
|
αὐτῶν |
ἐπίστασθαι?
τὰ
δ?
ἂν
ἐπιμνησθέω |
[2, 65] |
ἀπηγέεσθαι?
τὰ
δὲ
καὶ
εἴρηκα
|
αὐτῶν |
ἐπιψαύσας,
ἀναγκαίῃ
καταλαμβανόμενος
εἶπον.
νόμος |
[2, 171] |
μοι
ἐπὶ
πλέον
ὡς
ἕκαστα
|
αὐτῶν |
ἔχει,
εὔστομα
κείσθω.
καὶ
τῆς |
[2, 92] |
οὕτω
τρώγουσι.
οἳ
δὲ
τινὲς
|
αὐτῶν |
ζῶσι
ἀπὸ
τῶν
ἰχθύων
μοῦνον, |
[2, 36] |
γράμμασι
χρέωνται,
καὶ
τὰ
μὲν
|
αὐτῶν |
ἱρὰ
τὰ
δὲ
δημοτικὰ
καλέεται. |
[2, 81] |
εἵμασι
θαφθῆναι.
ἔστι
δὲ
περὶ
|
αὐτῶν |
ἱρὸς
λόγος
λεγόμενος.
~καὶ
τάδε |
[2, 45] |
ἀνεπισκέπτως
οἱ
Ἕλληνες,
εὐήθης
δὲ
|
αὐτῶν |
καὶ
ὅδε
ὁ
μῦθος
ἐστὶ |
[2, 164] |
τῶν
τεχνέων.
οἱ
δὲ
μάχιμοι
|
αὐτῶν |
καλέονται
μὲν
Καλασίριές
τε
καὶ |
[2, 141] |
κατὰ
μὲν
φαγεῖν
τοὺς
φαρετρεῶνας
|
αὐτῶν |
κατὰ
δὲ
τὰ
τόξα,
πρὸς |
[2, 86] |
εὐτελεστάτην?
φράσαντες
δὲ
πυνθάνονται
παρ?
|
αὐτῶν |
κατὰ
ἥντινα
βούλονταί
σφι
σκευασθῆναι |
[2, 2] |
τινα
τοιήνδε,
ἐντειλάμενος
μηδένα
ἀντίον
|
αὐτῶν |
μηδεμίαν
φωνὴν
ἱέναι,
ἐν
στέγῃ |
[2, 101] |
λαμπρότητος,
πλὴν
ἑνὸς
τοῦ
ἐσχάτου
|
αὐτῶν |
Μοίριος?
τοῦτον
δὲ
ἀποδέξασθαι
μνημόσυνα |
[2, 3] |
ἐξηγέεσθαι,
ἔξω
ἢ
τὰ
οὐνόματα
|
αὐτῶν |
μοῦνον,
νομίζων
πάντας
ἀνθρώπους
ἴσον |
[2, 96] |
τούτῳ
ναυπηγήσωνται,
ζυγὰ
ἐπιπολῆς
τείνουσι
|
αὐτῶν? |
νομεῦσι
δὲ
οὐδὲν
χρέωνται?
ἔσωθεν |
[2, 63] |
τὤγαλμα
πεπονέαται,
οἱ
δὲ
πολλοὶ
|
αὐτῶν |
ξύλων
κορύνας
ἔχοντες
ἑστᾶσι
τοῦ |
[2, 178] |
ἐνοικῆσαι?
τοῖσι
δὲ
μὴ
βουλομένοισι
|
αὐτῶν |
οἰκέειν,
αὐτοῦ
δὲ
ναυτιλλομένοισι
ἔδωκε |
[2, 52] |
δὲ
οὐδ?
οὔνομα
ἐποιεῦντο
οὐδενὶ
|
αὐτῶν? |
οὐ
γὰρ
ἀκηκόεσάν
κω.
θεοὺς |
[2, 137] |
Αἰγυπτίων
ἁμάρτοι
τι,
κτείνειν
μὲν
|
αὐτῶν |
οὐδένα
ἐθέλειν,
τὸν
δὲ
κατὰ |
[2, 118] |
δὲ
Ἕλληνες
καταγελᾶσθαι
δοκέοντες
ὑπ?
|
αὐτῶν |
οὕτω
δὴ
ἐπολιόρκεον,
ἐς
ὃ |
[2, 49] |
τὰ
περὶ
τὸν
Διόνυσον,
ὀλίγα
|
αὐτῶν |
παραλλάξαντα.
οὐ
γὰρ
δὴ
συμπεσεῖν |
[2, 47] |
τοῦτο
μὲν
ἤν
τις
ψαύσῃ
|
αὐτῶν |
παριὼν
αὐτοῖσι
τοῖσι
ἱματίοισι
ἀπ? |
[2, 10] |
τοῦ
Νείλου,
ἐόντος
πενταστόμου,
οὐδεὶς
|
αὐτῶν |
πλήθεος
πέρι
ἄξιος
συμβληθῆναι
ἐστί. |
[2, 19] |
πρόθυμος
δὲ
ἔα
τάδε
παρ?
|
αὐτῶν |
πυθέσθαι,
ὅ
τι
κατέρχεται
μὲν |
[2, 53] |
καὶ
τέχνας
διελόντες
καὶ
εἴδεα
|
αὐτῶν |
σημήναντες.
οἱ
δὲ
πρότερον
ποιηταὶ |
[2, 92] |
ἄλλα
καὶ
γυναικὶ
μιῇ
ἕκαστος
|
αὐτῶν |
συνοικέει
κατά
περ
Ἕλληνες,
ἀτὰρ |
[2, 69] |
κροκοδείλους
δὲ
Ἴωνες
ὠνόμασαν,
εἰκάζοντες
|
αὐτῶν |
τὰ
εἴδεα
τοῖσι
παρὰ
σφίσι |
[2, 178] |
θεοῖσι.
τὸ
μέν
νυν
μέγιστον
|
αὐτῶν |
τέμενος,
καὶ
ὀνομαστότατον
ἐὸν
καὶ |
[2, 146] |
ἐπύθοντο
χρόνου,
ἀπὸ
τούτου
γενεηλογέουσι
|
αὐτῶν |
τὴν
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν
νυν |
[2, 80] |
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι?
οἱ
νεώτεροι
|
αὐτῶν |
τοῖσι
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες
εἴκουσι
τῆς |
[2, 3] |
τε
καὶ
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
|
αὐτῶν |
τούτων
εἵνεκεν
ἐτραπόμην,
ἐθέλων
εἰδέναι |
[2, 17] |
κέεται
τάδε,
τῷ
μὲν
Σαϊτικὸν
|
αὐτῶν |
τῷ
δὲ
Μενδήσιον.
τὸ
δὲ |
[2, 47] |
ἔτι
γευσαίατο.
οἱ
δὲ
πένητες
|
αὐτῶν |
ὑπ?
ἀσθενείης
βίου
σταιτίνας
πλάσαντες |
[2, 3] |
ἐπίστασθαι?
τὰ
δ?
ἂν
ἐπιμνησθέω
|
αὐτῶν, |
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
ἐξαναγκαζόμενος
ἐπιμνησθήσομαι. |
[2, 148] |
αὐτοὶ
θεησάμενοι
λέγομεν,
τὰ
δὲ
|
αὐτῶν |
ὑπόγαια
λόγοισι
ἐπυνθανόμεθα?
οἱ
γὰρ |
[2, 151] |
ἐκέχρηστό
σφι
τὸν
χαλκέῃ
σπείσαντα
|
αὐτῶν |
φιάλῃ
τοῦτον
βασιλέα
ἔσεσθαι
μοῦνον |
[2, 56] |
ἐν
Λιβύῃ
πεπρῆσθαι
ὑπὸ
τῶν
|
αὐτῶν |
Φοινίκων
ὑπ?
ὧν
καὶ
αὐτὴ |
[2, 151] |
εἶχε
φιάλην
ὁ
ἔσχατος
ἑστεὼς
|
αὐτῶν |
Ψαμμήτιχος,
περιελόμενος
τὴν
κυνέην
ἐοῦσαν |
[2, 67] |
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
ὣς
δὲ
|
αὕτως |
τῇσι
κυσὶ
οἱ
ἰχνευταὶ
θάπτονται. |
[2, 132] |
ἄλλα
κατακέκρυπται
φοινικέῳ
εἵματι,
τὸν
|
αὐχένα |
δὲ
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
φαίνει |
[2, 76] |
λευκὴ
πτεροῖσι
πλὴν
κεφαλῆς
καὶ
|
αὐχένος |
καὶ
ἀκρέων
τῶν
πτερύγων
καὶ |
[2, 160] |
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου
ἀπίκοντο
Ἠλείων
ἄγγελοι,
|
αὐχέοντες |
δικαιότατα
καὶ
κάλλιστα
τιθέναι
τὸν |
[2, 13] |
σφι
ὕειν
ὁ
θεὸς
ἀλλὰ
|
αὐχμῷ |
διαχρᾶσθαι,
λιμῷ
οἱ
Ἕλληνες
αἱρεθήσονται? |
[2, 23] |
περὶ
τοῦ
Ὠκεανοῦ
λέξας
ἐς
|
ἀφανὲς |
τὸν
μῦθον
ἀνενείκας
οὐκ
ἔχει |
[2, 24] |
τὰς
προκειμένας
αὐτὸν
περὶ
τῶν
|
ἀφανέων |
γνώμην
ἀποδέξασθαι,
φράσω
δι?
ὅ |
[2, 84] |
κατὰ
νηδύν,
οἳ
δὲ
τῶν
|
ἀφανέων |
νούσων.
~θρῆνοι
δὲ
καὶ
ταφαί |
[2, 166] |
ἄλλοι
νομοί
εἰσι,
Θηβαῖος,
Βουβαστίτης,
|
Ἀφθίτης, |
Τανίτης,
Μενδήσιος,
Σεβεννύτης,
Ἀθριβίτης,
Φαρβαϊθίτης, |
[2, 121] |
ὡς
ἐκείνων
προορῶν,
ὅκως
βίον
|
ἄφθονον |
ἔχωσι,
τεχνάσαιτο
οἰκοδομέων
τὸν
θησαυρὸν |
[2, 40] |
πλήσαντες
δὲ
τούτων
καταγίζουσι,
ἔλαιον
|
ἄφθονον |
καταχέοντες?
προνηστεύσαντες
δὲ
θύουσι,
καιομένων |
[2, 6] |
πολλὴν
ἔχουσι,
παρασάγγῃσι,
οἳ
δὲ
|
ἄφθονον |
λίην,
σχοίνοισι.
δύναται
δὲ
ὁ |
[2, 95] |
παρέχεται.
~πρὸς
δὲ
τοὺς
κώνωπας
|
ἀφθόνους |
ἐόντας
τάδε
σφι
ἐστὶ
μεμηχανημένα. |
[2, 156] |
ἄλλα
δένδρεα
καὶ
καρποφόρα
καὶ
|
ἄφορα |
πολλά.
λόγον
δὲ
τόνδε
ἐπιλέγοντες |
[2, 181] |
εὔχεται
ἐν
τῷ
νόῳ
τῇ
|
Ἀφροδίτῃ, |
ἤν
οἱ
ὑπ?
ἐκείνην
τὴν |
[2, 112] |
καὶ
δὴ
καὶ
ὅτι
ξείνης
|
Ἀφροδίτης |
ἐπώνυμον
ἐστί?
ὅσα
γὰρ
ἄλλα |
[2, 112] |
ἐπώνυμον
ἐστί?
ὅσα
γὰρ
ἄλλα
|
Ἀφροδίτης |
ἱρά
ἐστι,
οὐδαμῶς
ξείνης
ἐπικαλέεται. |
[2, 41] |
πόλι
Ἀτάρβηχις,
ἐν
δ?
αὐτῇ
|
Ἀφροδίτης |
ἱρὸν
ἅγιον
ἵδρυται.
ἐκ
ταύτης |
[2, 112] |
Πρωτέος
ἱρὸν
τὸ
καλέεται
ξείνης
|
Ἀφροδίτης? |
συμβάλλομαι
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν |
[2, 120] |
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
|
Ἀχαιοῖσι, |
μέλλοντά
γε
δὴ
τῶν
παρεόντων |
[2, 98] |
γαμβροῦ
Ἀρχάνδρου
τοῦ
Φθίου
τοῦ
|
Ἀχαιοῦ? |
καλέεται
γὰρ
δὴ
Ἀρχάνδρου
πόλις. |
[2, 141] |
θεὸν
θαρσύνειν
ὡς
οὐδὲν
πείσεται
|
ἄχαρι |
ἀντιάζων
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν?
αὐτὸς |
[2, 10] |
καὶ
ἄλλων
καὶ
οὐκ
ἥκιστα
|
Ἀχελῴου, |
ὃς
ῥέων
δι?
Ἀκαρνανίης
καὶ |
[2, 131] |
ὡς
ἡ
παῖς
ἀπήγξατο
ὑπὸ
|
ἄχεος, |
ὁ
δέ
μιν
ἔθαψε
ἐν |
[2, 35] |
ὠθέοντες,
Αἰγύπτιοι
δὲ
κάτω.
τὰ
|
ἄχθεα |
οἱ
μὲν
ἄνδρες
ἐπὶ
τῶν |
[2, 173] |
ἦν
μάταιός
τε
καὶ
παιγνιήμων.
|
ἀχθεσθέντες |
δὲ
τούτοισι
οἱ
φίλοι
αὐτοῦ |
[2, 103] |
τινες
στρατιωτέων
τῇ
πλάνῃ
αὐτοῦ
|
ἀχθεσθέντες |
περὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
κατέμειναν.
~φαίνονται |
[2, 18] |
Λίβυες
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι
καὶ
|
ἀχθόμενοι |
τῇ
περὶ
τὰ
ἱρὰ
θρησκηίῃ, |
[2, 175] |
τε
χρόνου
ἐγγεγονότος
πολλοῦ
καὶ
|
ἀχθόμενον |
τῷ
ἔργῳ,
τὸν
δὲ
Ἄμασιν |
[2, 138] |
ἐσέχουσι
οὐ
συμμίσγουσαι
ἀλλήλῃσι,
ἀλλ?
|
ἄχρι |
τῆς
ἐσόδου
τοῦ
ἱροῦ
ἑκατέρη |
[2, 113] |
τῷ
θεῷ,
οὐκ
ἔξεστι
τούτου
|
ἅψασθαι. |
ὁ
νόμος
οὗτος
διατελέει
ἐὼν |
[2, 174] |
ὡς
ἀληθέων
θεῶν
ἐόντων
καὶ
|
ἀψευδέα |
μαντήια
παρεχομένων
τὰ
μάλιστα
ἐπεμέλετο. |
[2, 152] |
ἔνθα
δὴ
Αἰγυπτίοισι
ἐστὶ
μαντήιον
|
ἀψευδέστατον, |
ἦλθε
χρησμὸς
ὡς
τίσις
ἥξει |