Vers |
[850] |
οἰκεῖν
μετὰ
τῆσδε
δόμους.
~ζηλῶ
|
δ´ |
ἀγάμους
ἀτέκνους
τε
βροτῶν·
~μία |
[1150] |
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν
|
δ´ |
ἀδοκήτων
πόρον
ηὗρε
θεός.
~τοιόνδ´ |
[1150] |
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ
|
δ´ |
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί·
~καὶ
τὰ |
[550] |
αἰθέρα
τὰν
Μολοσσῶν
~τίθεται,
~πόντιον
|
δ´ |
Αἰγαῖον
ἐπ´
ἀκτὰν
~ἀλίμενον
Πηλίου |
[400] |
~τὸν
ἀνάλιον
οἶκον
οἰκετεύοις.
~ἴστω
|
δ´ |
Ἀίδας
ὁ
μελαγχαίτας
~θεὸς
ὅς |
[700] |
λέγ´,
ὡς
ἐμοῦ
λέξαντος·
εἰ
|
δ´ |
ἀλγεῖς
κλύων
~τἀληθές,
οὐ
χρῆν |
[750] |
εὐμενὴς
γὰρ
ἡ
θεός.
~τὰ
|
δ´ |
ἄλλ´
ἔασον
πάντα
καὶ
πιθοῦ |
[750] |
ἡμέραν
~βίον
λογίζου
σόν,
τὰ
|
δ´ |
ἄλλα
τῆς
τύχης.
~τίμα
δὲ |
[150] |
ὀκνοῦσα
καὶ
πόσιν
~θνήισκω.
σὲ
|
δ´ |
ἄλλη
τις
γυνὴ
κεκτήσεται,
~σώφρων |
[650] |
γὰρ
δὴ
τοὐπὶ
ς´.
εἰ
|
δ´ |
ἄλλου
τυχὼν
~σωτῆρος
αὐγὰς
εἰσορῶ, |
[900] |
κατὰ
στέγας
~αὐχμηρὸν
οὖδας,
τέκνα
|
δ´ |
ἀμφὶ
γούνασιν
~πίπτοντα
κλαίηι
μητέρ´, |
[550] |
λεόντων
~ἁ
δαφοινὸς
ἴλα·
~χόρευσε
|
δ´ |
ἀμφὶ
σὰν
κιθάραν,
~Φοῖβε,
ποικιλόθριξ
|
[100] |
ἔχω
τίνα
μηλοθύταν
πορευθῶ.
~μόνα
|
δ´ |
ἄν,
εἰ
φῶς
τόδ´
ἦν
|
[450] |
ἂν
δράμοιμ´
ἐγώ.
~(ΧΟΡΟΣ)
τί
|
δ´ |
ἂν
κρατήσας
δεσπότην
πλέον
λάβοις; |
[150] |
λέγεσθαι
τὴν
ὑπερβεβλημένην
~γυναῖκα;
πῶς
|
δ´ |
ἂν
μᾶλλον
ἐνδείξαιτό
τις
~πόσιν |
[700] |
εἰς
ἔμ´
ἐξαμαρτάνειν.
~(ΦΕΡΗΣ)
σοῦ
|
δ´ |
ἂν
προθνήισκων
μᾶλλον
ἐξημάρτανον.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[1050] |
ἢ
παθόντα
καρτερεῖν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί
|
δ´ |
ἂν
προκόπτοις,
εἰ
θέλεις
ἀεὶ |
[800] |
Ἀδμήτωι
θ´
ὑπουργῆσαι
χάριν.
~ἐλθὼν
|
δ´ |
ἄνακτα
τὸν
μελάμπτερον
νεκρῶν
~Θάνατον |
[750] |
δέχεσθαι
δ´
εὐπροσηγόρωι
φρενί.
~σὺ
|
δ´ |
ἄνδρ´
ἑταῖρον
δεσπότου
παρόνθ´
ὁρῶν
|
[900] |
μέγ´
ἀρίστης
κεῖσθαι
φθίμενον;
~δύο
|
δ´ |
ἀντὶ
μιᾶς
Ἅιδης
ψυχὰς
~τὰς |
[300] |
ἦσαν
οὐκ
ἔργωι
φίλοι.
~σὺ
|
δ´ |
ἀντιδοῦσα
τῆς
ἐμῆς
τὰ
φίλτατα
|
[700] |
ἐς
ταὐτὸν
στέγος
~νεῖσθ´·
εἰ
|
δ´ |
ἀπειπεῖν
χρῆν
με
κηρύκων
ὕπο
|
[1100] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
καλῶς
ἔλεξας·
ἡ
γυνὴ
|
δ´ |
ἀπελθέτω.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ἄπεισιν,
εἰ
χρή· |
[200] |
~λυτήριος
ἐκ
θανάτου
γενοῦ,
~φόνιον
|
δ´ |
ἀπόπαυσον
Ἅιδαν.
~παπαῖ
~ὦ
παῖ |
[550] |
καλεῖσθαι
τοὺς
ἐμοὺς
ἐχθροξένους.
~αὐτὸς
|
δ´ |
ἀρίστου
τοῦδε
τυγχάνω
ξένου,
~ὅταν |
[1000] |
νικῶσιν
ἦν
~ἵππους
ἄγεσθαι,
τοῖσι
|
δ´ |
αὖ
τὰ
μείζονα
~νικῶσι,
πυγμὴν |
[400] |
ἄφνω
κακὸν
τόδε
~προσέπτατ´·
εἰδὼς
|
δ´ |
αὔτ´
ἐτειρόμην
πάλαι.
~ἀλλ´,
ἐκφορὰν |
[1100] |
σοῖς
γυναῖκα
προσπόλοις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
σὺ
|
δ´ |
αὐτὸς
αὐτὴν
εἴσαγ´,
εἰ
δοκεῖ, |
[700] |
θάψαι
νεκρόν.
~(ΦΕΡΗΣ)
ἄπειμι·
θάψεις
|
δ´ |
αὐτὸς
ὢν
αὐτῆς
φονεύς,
~δίκας |
[600] |
κεκλημένη
~μήτηρ
μ´
ἔτικτε,
δουλίου
|
δ´ |
ἀφ´
αἵματος
~μαστῶι
γυναικὸς
σῆς |
[0] |
Ἅιδου
δόμους
~μέλλει
κατάξειν·
συμμέτρως
|
δ´ |
ἀφίκετο,
~φρουρῶν
τόδ´
ἦμαρ
ὧι |
[650] |
καὶ
μακρὸν
χρόνον
βίου·
~ἢν
|
δ´ |
ἐγγὺς
ἔλθηι
θάνατος,
οὐδεὶς
βούλεται
|
[500] |
σὺ
τῆιδε
κρίνεις,
Ἡράκλεις,
κείνηι
|
δ´ |
ἐγώ.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
κλαίεις; |
[550] |
οὐδὲν
ἂν
~μείων
ἐγίγνετ´,
ἀξενώτερος
|
δ´ |
ἐγώ.
~καὶ
πρὸς
κακοῖσιν
ἄλλο |
[1050] |
βίωι.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
χρόνος
μαλάξει,
νῦν
|
δ´ |
ἔθ´
ἡβάσκει,
κακόν.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
χρόνον |
[600] |
~στερέντα
γήραι
πενθίμωι
καταφθίνειν,
~πάσαις
|
δ´ |
ἔθηκεν
εὐκλεέστερον
βίον
~γυναιξίν,
ἔργον |
[700] |
αὐτὸς
ὢν
κακός;
~σίγα·
νόμιζε
|
δ´, |
εἰ
σὺ
τὴν
σαυτοῦ
φιλεῖς
|
[1100] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ἄπεισιν,
εἰ
χρή·
πρῶτα
|
δ´ |
εἰ
χρεὼν
ἄθρει.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
χρή, |
[1000] |
τοὐμὸν
ἦν
ἐμοὶ
κακόν.
~γυναῖκα
|
δ´, |
εἴ
πως
ἔστιν,
αἰτοῦμαί
ς´, |
[200] |
ἐν
κακοῖσιν
εὐμενεῖς
παρεστάναι·
~σὺ
|
δ´ |
εἶ
παλαιὸς
δεσπόταις
ἐμοῖς
φίλος. |
[900] |
~φιλίας
ἀλόχου
χέρα
βαστάζων,
~πολυάχητος
|
δ´ |
εἵπετο
κῶμος
~τήν
τε
θανοῦσαν |
[1100] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὐκ
ἂν
θίγοιμι·
δῶμα
|
δ´ |
εἰσελθεῖν
πάρα.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τῆι
σῆι |
[750] |
κλῶπα
καὶ
ληιστήν
τινα,
~ἡ
|
δ´ |
ἐκ
δόμων
βέβηκεν,
οὐδ´
ἐφεσπόμην
|
[750] |
Ἀδμήτου
κακῶν
~οὐδὲν
προτιμῶν,
οἰκέται
|
δ´ |
ἐκλαίομεν
~δέσποιναν,
ὄμμα
δ´
οὐκ |
[150] |
ἄλλοτ´
ἄλλον
ὡς
θανουμένη.
~πάντες
|
δ´ |
ἔκλαιον
οἰκέται
κατὰ
στέγας
~δέσποιναν |
[600] |
ς´
ὅτ´
ὠλλύμην
ἐγώ·
~σὺ
|
δ´ |
ἐκποδὼν
στὰς
καὶ
παρεὶς
ἄλλωι |
[0] |
διαλλάξαντα
τοῖς
κάτω
νεκρόν.
~πάντας
|
δ´ |
ἐλέγξας
καὶ
διεξελθὼν
φίλους,
~{πατέρα |
[1150] |
δεῖ.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἀλλ´
εὐτυχοίης,
νόστιμον
|
δ´ |
ἔλθοις
δρόμον.
~ἀστοῖς
δὲ
πάσηι |
[150] |
ποταμίοις
λευκὸν
χρόα
~ἐλούσατ´,
ἐκ
|
δ´ |
ἑλοῦσα
κεδρίνων
δόμων
~ἐσθῆτα
κόσμον |
[600] |
πάντ´
ἔνεστιν·
~σοφίας
ἄγαμαι.
~πρὸς
|
δ´ |
ἐμᾶι
ψυχᾶι
θράσος
ἧσται
~θεοσεβῆ |
[350] |
ὦ
~πάτερ,
ὑφ´
ἁλίωι,
~προλιποῦσα
|
δ´ |
ἐμὸν
βίον
ὠρφάνισεν
τλάμων.
~ἴδε |
[300] |
μὲν
ἥ
μ´
ἔτικτεν,
ἐχθαίρων
|
δ´ |
ἐμὸν
~πατέρα·
λόγωι
γὰρ
ἦσαν |
[150] |
δὴ
πᾶς´
ἐπίσταται
πόλις·
~ἃ
|
δ´ |
ἐν
δόμοις
ἔδρασε
θαυμάσηι
κλύων. |
[450] |
~σχετλίω,
πολιὰν
ἔχοντε
χαίταν.
~σὺ
|
δ´ |
ἐν
ἥβαι
~νέαι
νέου
προθανοῦσα |
[750] |
μὴ
φέροιμεν,
ὤτρυνεν
φέρειν.
~ποτῆρα
|
δ´ |
ἐν
χείρεσσι
κίσσινον
λαβὼν
~πίνει |
[150] |
πῶς
δ´
οὐκ
ἀρίστη;
τίς
|
δ´ |
ἐναντιώσεται;
~τί
χρὴ
λέγεσθαι
τὴν |
[50] |
κάτεισιν
εἰς
Ἅιδου
δόμους.
~στείχω
|
δ´ |
ἐπ´
αὐτήν,
ὡς
κατάρξωμαι
ξίφει· |
[1000] |
πυγμὴν
καὶ
πάλην,
βουφόρβια·
~γυνὴ
|
δ´ |
ἐπ´
αὐτοῖς
εἵπετ´·
ἐντυχόντι
δὲ
|
[100] |
μόρος
γὰρ
ἀπότομος
~πλάθει.
θεῶν
|
δ´ |
ἐπ´
ἐσχάραν
~οὐκέτ´
ἔχω
τίνα |
[250] |
σθένω
ποσίν.
~πλησίον
Ἅιδας,
σκοτία
|
~δ´ |
ἐπ´
ὄσσοισι
νὺξ
ἐφέρπει.
~τέκνα |
[1150] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
αὖθις
τόδ´
ἔσται,
νῦν
|
δ´ |
ἐπείγεσθαί
με
δεῖ.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἀλλ´ |
[0] |
Μοίρας
δολίωι
~σφήλαντι
τέχνηι;
νῦν
|
δ´ |
ἐπὶ
τῆιδ´
αὖ
~χέρα
τοξήρη |
[550] |
σοῖσι
συρίζων
~ποιμνίτας
ὑμεναίους.
~σὺν
|
δ´ |
ἐποιμαίνοντο
χαρᾶι
μελέων
βαλιαί
τε
|
[500] |
Λυκάονι
~αὖθις
δὲ
Κύκνωι,
τόνδε
|
δ´ |
ἔρχομαι
τρίτον
~ἀγῶνα
πώλοις
δεσπότηι |
[250] |
οὐκέτ´
ἂν
εἴην,
~ἐν
σοὶ
|
δ´ |
ἐσμὲν
καὶ
ζῆν
καὶ
μή· |
[1000] |
~Αὕτα
ποτὲ
προύθαν´
ἀνδρός,
~νῦν
|
δ´ |
ἔστι
μάκαιρα
δαίμων·
~χαῖρ´,
ὦ |
[100] |
τι
δεσπόταισι
τυγχάνει,
~συγγνωστόν·
εἰ
|
δ´ |
ἔτ´
ἐστὶν
ἔμψυχος
γυνὴ
~εἴτ´ |
[850] |
μοί
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
γυναῖκα·
συμφορὰ
|
δ´ |
ἑτέρους
ἑτέρα
~πιέζει
φανεῖσα
θνατῶν. |
[750] |
ξένοις
τὸν
πρόσπολον
~εἶναι,
δέχεσθαι
|
δ´ |
εὐπροσηγόρωι
φρενί.
~σὺ
δ´
ἄνδρ´ |
[1100] |
σῆι
δοκεῖ
πρέπειν
~γυναικί·
λύπης
|
δ´ |
εὐτυχῶν
μεθίστασο.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὦ
θεοί, |
[650] |
καλοῦ
σοῦ
προύθανεν
νεανίου;
~σοφῶς
|
δ´ |
ἐφηῦρες
ὥστε
μὴ
θανεῖν
ποτε, |
[150] |
~καὶ
κατθανών
τἂν
ὤιχετ´,
ἐκφυγὼν
|
δ´ |
ἔχει
~τοσοῦτον
ἄλγος,
οὔποθ´
οὗ |
[700] |
φιλεῖς
~ψυχήν,
φιλεῖν
ἅπαντας·
εἰ
|
δ´ |
ἡμᾶς
κακῶς
~ἐρεῖς,
ἀκούσηι
πολλὰ |
[650] |
δυστυχὴς
εἴτ´
εὐτυχὴς
~ἔφυς·
ἃ
|
δ´ |
ἡμῶν
χρῆν
σε
τυγχάνειν
ἔχεις. |
[500] |
γεγῶσά
τις;
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὀθνεῖος,
ἄλλως
|
δ´ |
ἦν
ἀναγκαία
δόμοις.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
πῶς |
[650] |
ἥβησας
μὲν
ἐν
τυραννίδι,
~παῖς
|
δ´ |
ἦν
ἐγώ
σοι
τῶνδε
διάδοχος |
[750] |
μυρσίνης
κλάδοις,
~ἄμους´
ὑλακτῶν·
δισσὰ
|
δ´ |
ἦν
μέλη
κλύειν·
~ὁ
μὲν |
[1050] |
ἂν
εὖ
λέγειν
τύχην·
~χρὴ
|
δ´, |
ἥτις
ἐστί,
καρτερεῖν
θεοῦ
δόσιν. |
[150] |
μὲν
οὐκ
ἂν
μᾶλλον,
εὐτυχὴς
|
δ´ |
ἴσως.
~κυνεῖ
δὲ
προσπίτνουσα,
πᾶν |
[450] |
ἂν
αἵμασιν
πεφυρμένας.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τίνος
|
δ´ |
ὁ
θρέψας
παῖς
πατρὸς
κομπάζεται; |
[800] |
~μελαμπέπλους
στολμούς
τε.
(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τίς
|
δ´ |
ὁ
κατθανών;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
μῶν
ἢ |
[1000] |
~ἔλθω,
τύραννον
Βιστόνων
κατακτανών.
~πράξας
|
δ´ |
ὃ
μὴ
τύχοιμι
(νοστήσαιμι
γάρ) |
[900] |
σχῆμα
δόμων,
πῶς
εἰσέλθω,
~πῶς
|
δ´ |
οἰκήσω,
μεταπίπτοντος
~δαίμονος;
οἴμοι.
πολὺ |
[1050] |
~ἐμήν·
θολοῖ
δὲ
καρδίαν,
ἐκ
|
δ´ |
ὀμμάτων
~πηγαὶ
κατερρώγασιν.
ὦ
τλήμων |
[950] |
νομιζέσθω
~τύμβος
σᾶς
ἀλόχου,
θεοῖσι
|
δ´ |
ὁμοίως
~τιμάσθω,
σέβας
ἐμπόρων.
~καί |
[900] |
δὲ
μόχθων
εὐκλεὴς
ἐπαύσατο.
~ἐγὼ
|
δ´, |
ὃν
οὐ
χρῆν
ζῆν,
παρεὶς |
[350] |
βάρος
~ψυχῆς
ἀπαντλοίην
ἄν.
ἐν
|
δ´ |
ὀνείρασιν
~φοιτῶσά
μ´
εὐφραίνοις
ἄν· |
[500] |
ἄναξ.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
θέλοιμ´
ἄν·
εὔνουν
|
δ´ |
ὄντα
ς´
ἐξεπίσταμαι.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί |
[350] |
ὅντιν´
ἂν
παρῆι
χρόνον.
~εἰ
|
δ´ |
Ὀρφέως
μοι
γλῶσσα
καὶ
μέλος |
[1050] |
οὐκ
ἂν
ὠιόμην.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί
|
δ´; |
οὐ
γαμεῖς
γὰρ
ἀλλὰ
χηρεύσηι |
[950] |
χερῶν
εἷλε
θεὰ
δεσμοῖς.
~τόλμα
|
δ´· |
οὐ
γὰρ
ἀνάξεις
ποτ´
ἔνερθεν
|
[650] |
σοῦ.
~χαίρεις
ὁρῶν
φῶς·
πατέρα
|
δ´ |
οὐ
χαίρειν
δοκεῖς;
~ἦ
μὴν |
[1100] |
ἐμήν;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
σάφ´
ἴσθ´·
ἀπιστεῖν
|
δ´ |
οὔ
σε
θαυμάζω
τύχηι.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[850] |
φεῦ
φεῦ.
~(ΧΟΡΟΣ)
τὰν
νέρθε
|
δ´ |
οὐδὲν
ὠφελεῖς
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἰώ
μοί |
[150] |
ὑφ´
ἡλίωι
μακρῶι.
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
πῶς
|
δ´ |
οὐκ
ἀρίστη;
τίς
δ´
ἐναντιώσεται; |
[750] |
οἰκέται
δ´
ἐκλαίομεν
~δέσποιναν,
ὄμμα
|
δ´ |
οὐκ
ἐδείκνυμεν
ξένωι
~τέγγοντες·
Ἄδμητος |
[550] |
δοκῶ
~οὐδ´
αἰνέσει
με·
τἀμὰ
|
δ´ |
οὐκ
ἐπίσταται
~μέλαθρ´
ἀπωθεῖν
οὐδ´ |
[450] |
οὐδὲ
πατρὸς
γεραιοῦ
~ὃν
ἔτεκον
|
δ´, |
οὐκ
ἔτλαν
ῥύεσθαι,
~σχετλίω,
πολιὰν |
[1000] |
~ἐγγὺς
παρεστὼς
ἐξετάζεσθαι
φίλος·
~σὺ
|
δ´ |
οὐκ
ἔφραζες
σῆς
προκείμενον
νέκυν
|
[650] |
οὐδεὶς
βούλεται
~θνήισκειν,
τὸ
γῆρας
|
δ´ |
οὐκέτ´
ἔστ´
αὐτοῖς
βαρύ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[850] |
πρὶν
γυναῖκ´
ἐμοὶ
μεθῆι.
~ἢν
|
δ´ |
οὖν
ἁμάρτω
τῆσδ´
ἄγρας
καὶ |
[50] |
οὐδὲν
ἂν
πλέον
λάβοις·
~ἡ
|
δ´ |
οὖν
γυνὴ
κάτεισιν
εἰς
Ἅιδου |
[1000] |
λυπεῖν
ἐν
κακοῖσι
βούλομαι.
~ὧν
|
δ´ |
οὕνεχ´
ἥκω
δεῦρ´
ὑποστρέψας
πάλιν |
[950] |
~φάρμακα
πολυπόνοις
~ἀντιτεμὼν
βροτοῖσιν.
~μόνας
|
δ´ |
οὔτ´
ἐπὶ
βωμοὺς
~ἐλθεῖν
οὔτε |
[750] |
~ἐσῆλθε
κἀτόλμης´
ἀμείψασθαι
πύλας.
~ἔπειτα
|
δ´ |
οὔτι
σωφρόνως
ἐδέξατο
~τὰ
προστυχόντα |
[50] |
ἂν
ἔπραξε
γυναικός;
~πυλῶν
πάροιθε
|
δ´ |
οὐχ
ὁρῶ
~πηγαῖον
ὡς
νομίζεται
|
[650] |
οἴκων
δεσπότην
ἐγεινάμην
~κἄθρεψ´,
ὀφείλω
|
δ´ |
οὐχ
ὑπερθνήισκειν
σέθεν·
~οὐ
γὰρ |
[1000] |
χρὴ
λέγειν
ἐλευθέρως,
~Ἄδμητε,
μομφὰς
|
δ´ |
οὐχ
ὑπὸ
σπλάγχνοις
ἔχειν
~σιγῶντ´. |
[1050] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
αἰνῶ
μὲν
αἰνῶ·
μωρίαν
|
δ´ |
ὀφλισκάνεις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὡς
μήποτ´
ἄνδρα |
[850] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἰώ,
~στυγναὶ
πρόσοδοι,
στυγναὶ
|
δ´ |
ὄψεις
~χήρων
μελάθρων.
~ἰώ
μοί |
[900] |
~ὄντες
ἀριστέων
σύζυγες
εἶμεν·
~νῦν
|
δ´ |
ὑμεναίων
γόος
ἀντίπαλος
~λευκῶν
τε |
[1050] |
πρόνοιαν
δεῖ
μ´
ἔχειν.
σὺ
|
δ´, |
ὦ
γύναι,
~ἥτις
ποτ´
εἶ |
[300] |
προσεῖπε
καὶ
προσερρήθη
πάλιν}
~σὺ
|
δ´, |
ὦ
τέκνον
μοι,
πῶς
κορευθήσηι |
[850] |
~καίπερ
βαρείαι
συμφορᾶι
πεπληγμένος,
~ἔκρυπτε
|
δ´ |
ὢν
γενναῖος,
αἰδεσθεὶς
ἐμέ.
~τίς |
[300] |
γὰρ
οὐδέν
ἐστι
τιμιώτερον)
~δίκαια
|
δ´, |
ὡς
φήσεις
σύ·
τούσδε
γὰρ |