Vers |
[50] |
δύναιο
πάντ´
ἔχειν
ἃ
μή
|
σε |
δεῖ.
~(ΑΠΟΛΛΩΝ)
ἦ
μὴν
σὺ |
[0] |
γὰρ
οἶδ´
ἂν
εἰ
πείσαιμί
|
σε. |
~(ΘΑΝΑΤΟΣ)
κτείνειν
γ´
ὃν
ἂν |
[50] |
ἤδη.
~πόθεν;
οὐκ
αὐχῶ.
τί
|
σε |
θαρσύνει;
~πῶς
ἂν
ἔρημον
τάφον |
[1100] |
σάφ´
ἴσθ´·
ἀπιστεῖν
δ´
οὔ
|
σε |
θαυμάζω
τύχηι.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
θίγω,
προσείπω |
[450] |
Ἡράκλεις.
~ἀλλ´
εἰπὲ
χρεία
τίς
|
σε |
Θεσσαλῶν
χθόνα
~πέμπει,
Φεραῖον
ἄστυ |
[250] |
ἐμοὶ
θανάτου
μεῖζον.
~μὴ
πρός
|
σε |
θεῶν
τλῆις
με
προδοῦναι,
~μὴ |
[200] |
~ναι
νεφέλας
δρομαίου.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
~ὁρᾶι
|
σε |
κἀμέ,
δύο
κακῶς
πεπραγότας,
~οὐδὲν |
[1000] |
μέμφομαι,
παθὼν
τάδε·
~οὐ
μήν
|
σε |
λυπεῖν
ἐν
κακοῖσι
βούλομαι.
~ὧν |
[300] |
σοὺς
διαφθείρηι
γάμους.
~οὐ
γάρ
|
σε |
μήτηρ
οὔτε
νυμφεύσει
ποτὲ
~οὔτ´ |
[400] |
πορεύ–
~σας
ἐλάται
δικώπωι.
~πολλά
|
σε |
μουσοπόλοι
~μέλψουσι
καθ´
ἑπτάτονόν
τ´ |
[1050] |
χρόνος
τὸ
κατθανεῖν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
γυνή
|
σε |
παύσει
καὶ
νέοι
γάμοι
πόθου. |
[450] |
ἐμοὶ
μὲν
εἴη,
~δυναίμαν
δέ
|
σε |
πέμψαι
~φάος
ἐξ
Ἀίδα
τεράμνων
|
[650] |
φθάνοις,
~οἳ
γηροβοσκήσουσι
καὶ
θανόντα
|
σε
|
~περιστελοῦσι
καὶ
προθήσονται
νεκρόν.
~οὐ |
[750] |
σκυθρωποῦ
καὶ
ξυνεστῶτος
φρενῶν
~μεθορμιεῖ
|
σε |
πίτυλος
ἐμπεσὼν
σκύφου.
~ὄντας
δὲ |
[250] |
πρὶν
θανεῖν
ἃ
βούλομαι.
~ἐγώ
|
σε |
πρεσβεύουσα
κἀντὶ
τῆς
ἐμῆς
~ψυχῆς |
[150] |
γὰρ
ἔρχομαι
κατὰ
χθονός,
~πανύστατόν
|
σε |
προσπίτνους´
αἰτήσομαι
~τέκν´
ὀρφανεῦσαι
τἀμά· |
[1050] |
γενναίως
δόμων.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
μή,
πρός
|
σε |
τοῦ
σπείραντος
ἄντομαι
Διός.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[650] |
~ἔφυς·
ἃ
δ´
ἡμῶν
χρῆν
|
σε |
τυγχάνειν
ἔχεις.
~πολλῶν
μὲν
ἄρχεις, |
[800] |
μ´
ἐξενίζετε;
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
ἠιδεῖτο
γάρ
|
σε |
τῶνδ´
ἀπώσασθαι
δόμων.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ὦ |
[700] |
μακροῦ
βίου
γὰρ
ἠισθόμην
ἐρῶντά
|
σε. |
~(ΦΕΡΗΣ)
ἀλλ´
οὐ
σὺ
νεκρὸν |
[700] |
καὶ
μέγ´
ἀρίστη,
~χαῖρε·
πρόφρων
|
σε |
χθόνιός
θ´
Ἑρμῆς
~Ἅιδης
τε |