Vers |
[850] |
ἥκει.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
αἰαῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
πέρας
|
δέ |
γ´
οὐδὲν
ἀλγέων
τίθης.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[200] |
δέ,
χειρὸς
ἄθλιον
βάρος,
~ὅμως
|
δέ, |
καίπερ
σμικρόν,
ἐμπνέους´
ἔτι,
~βλέψαι |
[950] |
δάμαρτος
τῆς
ἐμῆς
ὁμήλικας.
~ἐρεῖ
|
δέ |
μ´
ὅστις
ἐχθρὸς
ὢν
κυρεῖ |
[950] |
μὲν
κατ´
οἴκους
τοιάδ´·
ἔξωθεν
|
δέ |
με
~γάμοι
τ´
ἐλῶσι
Θεσσαλῶν |
[500] |
ἔστιν
τε
κοὐκέτ´
ἔστιν,
ἀλγύνει
|
δέ |
με.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
οὐδέν
τι
μᾶλλον |
[150] |
οὐ
γὰρ
ἐχθαίρω
ς´·
ἀπώλεσας
|
δέ |
με
~μόνον·
προδοῦναι
γάρ
ς´ |
[0] |
πέπρωται
καὶ
μεταστῆναι
βίου.
~ἐγὼ
|
δέ, |
μὴ
μίασμά
μ´
ἐν
δόμοις |
[0] |
θανεῖν
ἐρρυσάμην,
~Μοίρας
δολώσας·
ἤινεσαν
|
δέ |
μοι
θεαὶ
~Ἄδμητον
Ἅιδην
τὸν |
[1050] |
νέας,
~καὶ
τῆς
θανούσης
(ἀξία
|
δέ |
μοι
σέβειν)
~πολλὴν
πρόνοιαν
δεῖ |
[400] |
οὐδ´
ἀμείνον´
εἰς
ἔμ´·
ἀξία
|
δέ |
μοι
~τιμῆς,
ἐπεὶ
τέθνηκεν
ἀντ´ |
[300] |
ἀρίστην
ἔστι
κομπάσαι
λαβεῖν,
~ὑμῖν
|
δέ, |
παῖδες,
μητρὸς
ἐκπεφυκέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
θάρσει· |
[700] |
καὶ
τὸ
πρὶν
κακά·
~παῦσαι
|
δέ, |
πρέσβυ,
παῖδα
σὸν
κακορροθῶν.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[650] |
οὐ
βαλὼν
οὕτως
ἄπει.
~ἐγὼ
|
δέ |
ς´
οἴκων
δεσπότην
ἐγεινάμην
~κἄθρεψ´, |
[450] |
ἐπ´
ἐμοὶ
μὲν
εἴη,
~δυναίμαν
|
δέ |
σε
πέμψαι
~φάος
ἐξ
Ἀίδα |
[650] |
ἔχεις.
~πολλῶν
μὲν
ἄρχεις,
πολυπλέθρους
|
δέ |
σοι
γύας
~λείψω·
πατρὸς
γὰρ |
[1000] |
ἐγὼ
~σώιζειν
ἄνωχθι
Θεσσαλῶν·
πολλοὶ
|
δέ |
σοι
~ξένοι
Φεραίων·
μή
μ´ |
[600] |
σοῦ
πρὸ
παιδὸς
κατθανών,
βραχὺς
|
δέ |
σοι
~πάντως
ὁ
λοιπὸς
ἦν |
[450] |
~χθὼν
ἐπάνωθε
πέσοι,
γύναι.
εἰ
|
δέ |
τι
~καινὸν
ἕλοιτο
πόσις
λέχος, |
[700] |
Ἑρμῆς
~Ἅιδης
τε
δέχοιτ´.
εἰ
|
δέ |
τι
κἀκεῖ
~πλέον
ἔστ´
ἀγαθοῖς, |
[700] |
πατρώιαν
ἑστίαν,
ἀπεῖπον
ἄν.
~ἡμεῖς
|
δέ, |
τοὐν
ποσὶν
γὰρ
οἰστέον
κακόν. |
[200] |
γὰρ
καὶ
μαραίνεται
νόσωι.
~παρειμένη
|
δέ, |
χειρὸς
ἄθλιον
βάρος,
~ὅμως
δέ, |