Vers |
[1100] |
φεῦ·
~εἴθ´
ἐξ
ἀγῶνος
τήνδε
|
μὴ |
´λαβές
ποτε.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
νικῶντι
μέντοι |
[300] |
ἀνάσχου
δεσπότας
ἐμῶν
δόμων
~καὶ
|
μὴ |
´πιγήμηις
τοῖσδε
μητρυιὰν
τέκνοις,
~ἥτις |
[350] |
δὴ
τάδ´
εἰσηκούσατε
~πατρὸς
λέγοντος
|
μὴ |
γαμεῖν
ἄλλην
ποτὲ
~γυναῖκ´
ἐφ´ |
[1100] |
δοκῶν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ἔχεις·
φθόνος
δὲ
|
μὴ |
γένοιτό
τις
θεῶν.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὦ |
[300] |
σοῖσι
κἀμοῖς
παισὶ
χεῖρα
προσβαλεῖ.
|
~μὴ |
δῆτα
δράσηις
ταῦτά
γ´,
αἰτοῦμαί |
[1050] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
καὶ
μὴν
ἁμαρτήσηι
γε
|
μὴ |
δράσας
τάδε.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
καὶ
δρῶν |
[650] |
~σὺ
γοῦν
ἀναιδῶς
διεμάχου
τὸ
|
μὴ |
θανεῖν
~καὶ
ζῆις
παρελθὼν
τὴν |
[650] |
νεανίου;
~σοφῶς
δ´
ἐφηῦρες
ὥστε
|
μὴ |
θανεῖν
ποτε,
~εἰ
τὴν
παροῦσαν |
[250] |
τόδ´
εἰσορᾶν
~θνήισκω,
παρόν
μοι
|
μὴ |
θανεῖν,
ὑπὲρ
σέθεν,
~ἀλλ´
ἄνδρα |
[700] |
σοῦ·
κἆιτ´
ὀνειδίζεις
φίλοις
~τοῖς
|
μὴ |
θέλουσι
δρᾶν
τάδ´,
αὐτὸς
ὢν |
[650] |
ς´
ἠδίκηκα;
τοῦ
ς´
ἀποστερῶ;
|
~μὴ |
θνῆισχ´
ὑπὲρ
τοῦδ´
ἀνδρός,
οὐδ´ |
[400] |
τέμνετ´
αὐχένων
φόβην.
~αὐλῶν
δὲ
|
μὴ |
κατ´
ἄστυ,
μὴ
λύρας
κτύπος
|
[800] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
γυνὴ
θυραῖος
ἡ
θανοῦσα·
|
μὴ |
λίαν
~πένθει·
δόμων
γὰρ
ζῶσι |
[350] |
λέγοις
ἐμέ.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὄρθου
πρόσωπον,
|
μὴ |
λίπηις
παῖδας
σέθεν.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
οὐ |
[500] |
φεῦ.
εἴθ´
ηὕρομέν
ς´,
Ἄδμητε,
|
μὴ |
λυπούμενον.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὡς
δὴ
τί |
[400] |
~αὐλῶν
δὲ
μὴ
κατ´
ἄστυ,
|
μὴ |
λύρας
κτύπος
~ἔστω
σελήνας
δώδεκ´ |
[1100] |
ἄθρει.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
χρή,
σοῦ
γε
|
μὴ |
μέλλοντος
ὀργαίνειν
ἐμοί.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
εἰδώς |
[0] |
καὶ
μεταστῆναι
βίου.
~ἐγὼ
δέ,
|
μὴ |
μίασμά
μ´
ἐν
δόμοις
κίχηι, |
[850] |
οὖν
ἁμάρτω
τῆσδ´
ἄγρας
καὶ
|
μὴ |
μόληι
~πρὸς
αἱματηρὸν
πελανόν,
εἶμι |
[500] |
τό
τ´
εἶναι
καὶ
τὸ
|
μὴ |
νομίζεται.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
σὺ
τῆιδε
κρίνεις, |
[1000] |
ὁρῶν
ἐν
δώμασιν
~ἄδακρυς
εἶναι·
|
μὴ |
νοσοῦντί
μοι
νόσον
~προσθῆις·
ἅλις |
[650] |
συμφορά·
~ὦ
παῖ,
πατρὸς
δὲ
|
μὴ |
παροξύνηις
φρένας.
~(ΦΕΡΗΣ)
ὦ
παῖ, |
[1000] |
ς´,
ἄναξ,
~ἄλλον
τιν´
ὅστις
|
μὴ |
πέπονθεν
οἷ´
ἐγὼ
~σώιζειν
ἄνωχθι |
[200] |
ἐν
χεροῖν
φίλην
ἔχων
~καὶ
|
μὴ |
προδοῦναι
λίσσεται,
τἀμήχανα
~ζητῶν·
φθίνει |
[250] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἔπαιρε
σαυτήν,
ὦ
τάλαινα,
|
μὴ |
προδῶις·
~λίσσου
δὲ
τοὺς
κρατοῦντας |
[500] |
εἴπερ
ἤινεσεν
τάδε;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ἆ,
|
μὴ |
πρόκλαι´
ἄκοιτιν,
ἐς
τότ´
ἀμβαλοῦ. |
[250] |
σε
θεῶν
τλῆις
με
προδοῦναι,
|
~μὴ |
πρὸς
παίδων
οὓς
ὀρφανιεῖς,
~ἀλλ´ |
[250] |
~καὶ
παντὸς
ἐμοὶ
θανάτου
μεῖζον.
|
~μὴ |
πρός
σε
θεῶν
τλῆις
με |
[500] |
πορεύσομαι.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὐκ
ἔστιν,
ὦναξ·
|
μὴ |
τοσόνδ´
ἔλθοι
κακόν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
λυπουμένοις |
[300] |
ἁμαρτάνει.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἔσται
τάδ´,
ἔσται,
|
μὴ |
τρέσηις·
ἐπεί
ς´
ἐγὼ
~καὶ |
[1000] |
Βιστόνων
κατακτανών.
~πράξας
δ´
ὃ
|
μὴ |
τύχοιμι
(νοστήσαιμι
γάρ)
~δίδωμι
τήνδε |
[750] |
συμφορὰν
μαθών,
~ἀλλ´,
εἴ
τι
|
μὴ |
φέροιμεν,
ὤτρυνεν
φέρειν.
~ποτῆρα
δ´ |
[800] |
~στεφάνοις
πυκασθείς;
ἀλλὰ
σοῦ
τὸ
|
μὴ |
φράσαι,
~κακοῦ
τοσούτου
δώμασιν
προσκειμένου. |
[300] |
οὐχ
ἅζομαι·
~δράσει
τάδ´,
εἴπερ
|
μὴ |
φρενῶν
ἁμαρτάνει.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἔσται
τάδ´, |