Vers |
[250] |
δύσδαιμον,
οἷα
πάσχομεν.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
ἄγει
|
μ´ |
ἄγει
τις,
ἄγει
μέ
τις |
[1000] |
~ἥκω·
χρόνωι
δὲ
καὶ
σύ
|
μ´ |
αἰνέσεις
ἴσως.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὔτοι
ς´ |
[350] |
ἐμοῦ
μήτηρ
τέκνοις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
πολλή
|
μ´ |
ἀνάγκη,
σοῦ
γ´
ἀπεστερημένοις.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ) |
[1000] |
δέ
σοι
~ξένοι
Φεραίων·
μή
|
μ´ |
ἀναμνήσηις
κακῶν.
~οὐκ
ἂν
δυναίμην |
[350] |
ὦ
τέκν´,
ὅτε
ζῆν
χρῆν
|
μ´, |
ἀπέρχομαι
κάτω.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οἴμοι,
τί |
[350] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὦ
δαῖμον,
οἵας
συζύγου
|
μ´ |
ἀποστερεῖς.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
καὶ
μὴν
σκοτεινὸν |
[850] |
γαίας
πόδα
πεζεύων·
~τοῖον
ὅμηρόν
|
μ´ |
ἀποσυλήσας
~Ἅιδηι
Θάνατος
παρέδωκεν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[650] |
εἰσορῶ,
κείνου
λέγω
~καὶ
παῖδά
|
μ´ |
εἶναι
καὶ
φίλον
γηροτρόφον.
~μάτην |
[1100] |
τὴν
ἐμὴν
ἐτητύμως,
~ἢ
κέρτομός
|
μ´ |
ἐκ
θεοῦ
τις
ἐκπλήσσει
χαρά; |
[850] |
φίλων
~τῶν
ὑπὸ
γαίας.
~τί
|
μ´ |
ἐκώλυσας
ῥῖψαι
τύμβου
~τάφρον
ἐς |
[1050] |
ἔκ
τε
δημοτῶν,
~μή
τίς
|
μ´ |
ἐλέγξηι
τὴν
ἐμὴν
εὐεργέτιν
~προδόντ´ |
[1050] |
ἐξ
ὀμμάτων
~γυναῖκα
τήνδε,
μή
|
μ´ |
ἕληις
ἡιρημένον.
~δοκῶ
γὰρ
αὐτὴν |
[0] |
βίου.
~ἐγὼ
δέ,
μὴ
μίασμά
|
μ´ |
ἐν
δόμοις
κίχηι,
~λείπω
μελάθρων |
[1000] |
σῆς
προκείμενον
νέκυν
~γυναικός,
ἀλλά
|
μ´ |
ἐξένιζες
ἐν
δόμοις,
~ὡς
δὴ |
[800] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί
φήις;
ἔπειτα
δῆτά
|
μ´ |
ἐξενίζετε;
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
ἠιδεῖτο
γάρ
σε |
[550] |
ἀπήλασα
~ξένον
μολόντα,
μᾶλλον
ἄν
|
μ´ |
ἐπήινεσας;
~οὐ
δῆτ´,
ἐπεί
μοι |
[350] |
μοι.
~ἐν
ταῖσιν
αὐταῖς
γάρ
|
μ´ |
ἐπισκήψω
κέδροις
~σοὶ
τούσδε
θεῖναι |
[900] |
~ἡ
μὲν
γὰρ
ἔνδον
ἐξελᾶι
|
μ´ |
ἐρημία,
~γυναικὸς
εὐνὰς
εὖτ´
ἂν |
[850] |
ὥστε
χερσὶν
ἐνθεῖναι
ξένου,
~ὅς
|
μ´ |
ἐς
δόμους
ἐδέξατ´
οὐδ´
ἀπήλασεν, |
[900] |
τε
πέπλων
μέλανες
στολμοὶ
~πέμπουσί
|
μ´ |
ἔσω
~λέκτρων
κοίτας
ἐς
ἐρήμους. |
[850] |
ἂν
ὀλοίμην;
~ἦ
βαρυδαίμονα
μήτηρ
|
μ´ |
ἔτεκεν.
~ζηλῶ
φθιμένους,
κείνων
ἔραμαι, |
[600] |
τεκεῖν
φάσκουσα
καὶ
κεκλημένη
~μήτηρ
|
μ´ |
ἔτικτε,
δουλίου
δ´
ἀφ´
αἵματος
|
[300] |
ἀντέχηι,
γύναι,
~στυγῶν
μὲν
ἥ
|
μ´ |
ἔτικτεν,
ἐχθαίρων
δ´
ἐμὸν
~πατέρα· |
[350] |
ἄν.
ἐν
δ´
ὀνείρασιν
~φοιτῶσά
|
μ´ |
εὐφραίνοις
ἄν·
ἡδὺ
γὰρ
φίλους
|
[1050] |
μοι
σέβειν)
~πολλὴν
πρόνοιαν
δεῖ
|
μ´ |
ἔχειν.
σὺ
δ´,
ὦ
γύναι, |
[250] |
~ἔχων
χέρ´
ἐπὶ
κοντῶι
Χάρων
|
~μ´ |
ἤδη
καλεῖ·
Τί
μέλλεις;
~ἐπείγου· |
[250] |
κοινῶι
τόδε.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
μέθετε
μέθετέ
|
μ´ |
ἤδη·
~κλίνατ´,
οὐ
σθένω
ποσίν. |
[500] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
κἀκεῖνος
ἔστι
χἠ
τεκοῦσά
|
μ´, |
Ἡράκλεις.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
οὐ
μὴν
γυνή |
[800] |
ἄγαν
φιλόξενος.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
οὐ
χρῆν
|
μ´ |
ὀθνείου
γ´
οὕνεκ´
εὖ
πάσχειν |
[950] |
τῆς
ἐμῆς
ὁμήλικας.
~ἐρεῖ
δέ
|
μ´ |
ὅστις
ἐχθρὸς
ὢν
κυρεῖ
τάδε· |
[350] |
βίον.
~ἀλλ´
οὖν
ἐκεῖσε
προσδόκα
|
μ´, |
ὅταν
θάνω,
~καὶ
δῶμ´
ἑτοίμαζ´, |
[1100] |
δεξιᾶι
μόνηι.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἄναξ,
βιάζηι
|
μ´ |
οὐ
θέλοντα
δρᾶν
τάδε.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[600] |
ἔλεγχον
ἐξελθὼν
ὃς
εἶ,
~καί
|
μ´ |
οὐ
νομίζω
παῖδα
σὸν
πεφυκέναι. |
[350] |
Ἅιδου
λαβεῖν,
~κατῆλθον
ἄν,
καί
|
μ´ |
οὔθ´
ὁ
Πλούτωνος
κύων
~οὔθ´ |
[600] |
σῆς
προύθανε
ψυχῆς,
τέκνον,
~καί
|
μ´ |
οὐκ
ἄπαιδ´
ἔθηκεν
οὐδ´
εἴασε |
[650] |
διαρπάσαι.
~οὐ
μὴν
ἐρεῖς
γέ
|
μ´ |
ὡς
ἀτιμάζοντα
σὸν
~γῆρας
θανεῖν |