Vers |
[750] |
δοκῶ
λέγειν.
~οἶμαι
μέν.
οὔκουν
|
τὴν |
ἄγαν
λύπην
ἀφεὶς
~πίηι
μεθ´ |
[750] |
~κοὐκ
ἔστι
θνητῶν
ὅστις
ἐξεπίσταται
|
~τὴν |
αὔριον
μέλλουσαν
εἰ
βιώσεται·
~τὸ |
[1100] |
θαῦμ´
ἀνέλπιστον
τόδε·
~γυναῖκα
λεύσσω
|
τὴν |
ἐμὴν
ἐτητύμως,
~ἢ
κέρτομός
μ´ |
[1050] |
δημοτῶν,
~μή
τίς
μ´
ἐλέγξηι
|
τὴν |
ἐμὴν
εὐεργέτιν
~προδόντ´
ἐν
ἄλλης |
[800] |
Διί.
~δεῖ
γάρ
με
σῶσαι
|
τὴν |
θανοῦσαν
ἀρτίως
~γυναῖκα
κἀς
τόνδ´ |
[600] |
τε
καὶ
πυράν·
~ὑμεῖς
δὲ
|
τὴν |
θανοῦσαν,
ὡς
νομίζεται,
~προσείπατ´
ἐξιοῦσαν |
[1050] |
ἥτις
τῶιδε
συγκλιθήσεται.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
μῶν
|
τὴν |
θανοῦσαν
ὠφελεῖν
τι
προσδοκᾶις;
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[150] |
κλύων.
~ἐπεὶ
γὰρ
ἤισθεθ´
ἡμέραν
|
τὴν |
κυρίαν
~ἥκουσαν,
ὕδασι
ποταμίοις
λευκὸν |
[400] |
σοῖσι
πίτνων
~στόμασιν
νεοσσός.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
|
τὴν |
οὐ
κλύουσαν
οὐδ´
ὁρῶσαν·
ὥστ´ |
[700] |
ὥστε
μὴ
θανεῖν
ποτε,
~εἰ
|
τὴν |
παροῦσαν
κατθανεῖν
πείσεις
ἀεὶ
~γυναῖχ´ |
[650] |
μὴ
θανεῖν
~καὶ
ζῆις
παρελθὼν
|
τὴν |
πεπρωμένην
τύχην,
~ταύτην
κατακτάς·
εἶτ´ |
[750] |
τῆς
τύχης.
~τίμα
δὲ
καὶ
|
τὴν |
πλεῖστον
ἡδίστην
θεῶν
~Κύπριν
βροτοῖσιν· |
[700] |
~σίγα·
νόμιζε
δ´,
εἰ
σὺ
|
τὴν |
σαυτοῦ
φιλεῖς
~ψυχήν,
φιλεῖν
ἅπαντας· |
[700] |
ἀπειπεῖν
χρῆν
με
κηρύκων
ὕπο
|
~τὴν |
σὴν
πατρώιαν
ἑστίαν,
ἀπεῖπον
ἄν. |
[150] |
δ´
ἐναντιώσεται;
~τί
χρὴ
λέγεσθαι
|
τὴν |
ὑπερβεβλημένην
~γυναῖκα;
πῶς
δ´
ἂν |
[350] |
περιπτύσσων
χέρας
~ὄνομα
καλῶν
σὸν
|
τὴν |
φίλην
ἐν
ἀγκάλαις
~δόξω
γυναῖκα |