Vers
[350]	ς´· οὐδέν ἐσθ´ ὁ κατθανών.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἄγου με σὺν σοί, πρὸς
[850]	πρόβα πρόβα, βᾶθι κεῦθος οἴκων.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	αἰαῖ. ~(ΧΟΡΟΣ) πέπονθας ἄξι´ αἰαγμάτων.
[850]	~(ΧΟΡΟΣ) τύχα τύχα δυσπάλαιστος ἥκει.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	αἰαῖ. ~(ΧΟΡΟΣ) πέρας δέ γ´
[550]	τολμᾶις ξενοδοκεῖν; τί μῶρος εἶ;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀλλ´ εἰ δόμων σφε καὶ
[1150]	νῦν δ´ ἐπείγεσθαί με δεῖ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀλλ´ εὐτυχοίης, νόστιμον δ´ ἔλθοις
[1100]	οὐ ψυχαγωγὸν τόνδ´ ἐποιήσω ξένον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀλλ´ ἣν ἔθαπτον εἰσορῶ δάμαρτ´
[1100]	σῆι πέποιθα χειρὶ δεξιᾶι μόνηι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἄναξ, βιάζηι μ´ οὐ θέλοντα
[600]	ἧσται ~θεοσεβῆ φῶτα κεδνὰ πράξειν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀνδρῶν Φεραίων εὐμενὴς παρουσία, ~νέκυν
[700]	οὐκ ἀναιδής· τήνδ´ ἐφηῦρες ἄφρονα.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἄπελθε κἀμὲ τόνδ´ ἔα θάψαι
[1050]	φιλῆσαι τὸν θανόντ´ ἄγει δάκρυ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀπώλεσέν με κἄτι μᾶλλον ἢ
[350]	μὴν σκοτεινὸν ὄμμα μου βαρύνεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀπωλόμην ἄρ´, εἴ με δὴ
[350]	τί δρᾶις; προλείπεις; (ΑΛΚΗΣΤΙΣ) χαῖρ´.	(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἀπωλόμην ~τάλας. ~(ΧΟΡΟΣ) βέβηκεν, οὐκέτ´
[350]	γ´· ἀλλὰ χαίρετ´, ὦ τέκνα.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	βλέψον πρὸς αὐτούς, βλέψον. (ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
[500]	κλαίεις; τίς φίλων ὁ κατθανών;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	γυνή· γυναικὸς ἀρτίως μεμνήμεθα. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
[350]	παῖδας χειρὸς ἐξ ἐμῆς δέχου.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	δέχομαι, φίλον γε δῶρον ἐκ
[500]	γυνή γ´ ὄλωλεν Ἄλκηστις σέθεν;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	διπλοῦς ἐπ´ αὐτῆι μῦθος ἔστι
[850]	δέ γ´ οὐδὲν ἀλγέων τίθης.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἒ ἔ. ~(ΧΟΡΟΣ) βαρέα μὲν
[850]	αἰαῖ. ~(ΧΟΡΟΣ) πέπονθας ἄξι´ αἰαγμάτων.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἒ ἔ. ~(ΧΟΡΟΣ) δι´ ὀδύνας
[1050]	προκόπτοις, εἰ θέλεις ἀεὶ στένειν;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔγνωκα καὐτός, ἀλλ´ ἔρως τις
[850]	ἀλόχου ~πρόσωπόν ς´ ἔσαντα λυπρόν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔμνησας ὅ μου φρένας ἥλκωσεν·
[250]	~νυμφίδιοί τε κοῖται ~πατρίας Ἰωλκοῦ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔπαιρε σαυτήν, ὦ τάλαινα, μὴ
[400]	~ὡς πᾶσιν ἡμῖν κατθανεῖν ὀφείλεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἐπίσταμαί τοι, κοὐκ ἄφνω κακὸν
[700]	μή ς´ ἀδελφῆς αἷμα τιμωρήσεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔρρων νυν αὐτὸς χἠ ξυνοικήσασά
[300]	τάδ´, εἴπερ μὴ φρενῶν ἁμαρτάνει.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔσται τάδ´, ἔσται, μὴ τρέσηις·
[500]	θανούσης εἶπας ἢ ζώσης ἔτι;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔστιν τε κοὐκέτ´ ἔστιν, ἀλγύνει
[1100]	Γοργόν´ ὡς καρατομῶν. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ) ἔχεις;	(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἔχω, ναί. (ΗΡΑΚΛΗΣ) σῶιζέ νυν
[500]	τέκνων σῶν πημονὴν εἴργοι θεός.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ζῶσιν κατ´ οἴκους παῖδες οὓς
[700]	οὐκ ἐγγελᾶις γέροντα βαστάζων νεκρόν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	θανῆι γε μέντοι δυσκλεής, ὅταν
[1050]	ἀλόχωι πιστὸς οὕνεκ´ εἶ φίλος.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	θάνοιμ´ ἐκείνην καίπερ οὐκ οὖσαν
[500]	χρῆμα κουρᾶι τῆιδε πενθίμωι πρέπεις;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	θάπτειν τιν´ ἐν τῆιδ´ ἡμέραι
[500]	καὶ σὺ χαῖρε, Θεσσαλῶν ἄναξ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	θέλοιμ´ ἄν· εὔνουν δ´ ὄντα
[1100]	δ´ οὔ σε θαυμάζω τύχηι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	θίγω, προσείπω ζῶσαν ὡς δάμαρτ´
[850]	τλᾶθ´· οὐ σὺ πρῶτος ὤλεσας	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἰώ μοί μοι. ~(ΧΟΡΟΣ) γυναῖκα·
[850]	τὰν νέρθε δ´ οὐδὲν ὠφελεῖς	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἰώ μοί μοι. ~(ΧΟΡΟΣ) τὸ
[850]	κακὸν ~εὐεργετῆσαι φῶτα γενναῖος γεγώς.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ἰώ, ~στυγναὶ πρόσοδοι, στυγναὶ δ´
[1100]	προτεῖναι χεῖρα καὶ θιγεῖν ξένης.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	καὶ δὴ προτείνω, Γοργόν´ ὡς
[1100]	ἁμαρτήσηι γε μὴ δράσας τάδε.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	καὶ δρῶν γε λύπηι καρδίαν
[700]	μιᾶι ζῆν, οὐ δυοῖν, ὀφείλομεν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	καὶ μὴν Διός γε μείζονα
[350]	ἐφ´ ὑμῖν μηδ´ ἀτιμάσειν ἐμέ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	καὶ νῦν γέ φημι καὶ
[500]	γε μὴν ὡραῖος, εἴπερ οἴχεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	κἀκεῖνος ἔστι χἠ τεκοῦσά μ´,
[700]	φέγγος τοῦτο τοῦ θεοῦ, φίλον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	κακὸν τὸ λῆμα κοὐκ ἐν
[1100]	μέντοι καὶ σὺ συννικᾶις ἐμοί.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	καλῶς ἔλεξας· ἡ γυνὴ δ´
[1050]	τὴν θανοῦσαν ὠφελεῖν τι προσδοκᾶις;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	κείνην ὅπουπερ ἔστι τιμᾶσθαι χρεών.
[1100]	ὅθ´ ἡμᾶς αἰνέσεις· πιθοῦ μόνον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	κομίζετ´, εἰ χρὴ τήνδε δέξασθαι
[700]	δέ, πρέσβυ, παῖδα σὸν κακορροθῶν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	λέγ´, ὡς ἐμοῦ λέξαντος· εἰ
[700]	ἀρᾶι γονεῦσιν οὐδὲν ἔκδικον παθών;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	μακροῦ βίου γὰρ ἠισθόμην ἐρῶντά
[1150]	~Σθενέλου τυράννωι παιδὶ πορσυνῶ μολών.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	μεῖνον παρ´ ἡμῖν καὶ ξυνέστιος
[1050]	νυν εἴσω τήνδε γενναίως δόμων.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	μή, πρός σε τοῦ σπείραντος
[1100]	τι κἀγὼ τήνδ´ ἔχω προθυμίαν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	νίκα νυν· οὐ μὴν ἁνδάνοντά
[500]	ἢ σοὶ συγγενὴς γεγῶσά τις;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὀθνεῖος, ἄλλως δ´ ἦν ἀναγκαία
[250]	οἵαν ὁδὸν ἁ δειλαιοτάτα ~προβαίνω.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οἰκτρὰν φίλοισιν, ἐκ δὲ τῶν
[250]	τάδε τοί με ~σπερχόμενος ταχύνει.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οἴμοι· πικράν γε τήνδε μοι
[350]	ζῆν χρῆν μ´, ἀπέρχομαι κάτω.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οἴμοι, τί δράσω δῆτα σοῦ
[250]	ὦ τέκνα, τόδε φάος ὁρῶιτον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οἴμοι· τόδ´ ἔπος λυπρὸν ἀκούειν
[1100]	ἀλλὰ τήνδ´ ὁρᾶις δάμαρτα σήν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὅρα δὲ μή τι φάσμα
[200]	τε δῖναι ~ναι νεφέλας δρομαίου.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	~ὁρᾶι σε κἀμέ, δύο κακῶς
[350]	οὖσαν οὐδὲν ἂν λέγοις ἐμέ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὄρθου πρόσωπον, μὴ λίπηις παῖδας
[550]	μολόντος ἀνδρὸς ὡς αὐτὸς λέγεις;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ ἄν ποτ´ ἠθέλησεν εἰσελθεῖν
[1100]	μὲν οὖν ἔγωγε θήσομαι χέρας.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ ἂν θίγοιμι· δῶμα δ´
[500]	καί σοι μυρίαν ἕξω χάριν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ ἔστιν ἄλλου ς´ ἀνδρὸς
[1050]	γαμεῖς γὰρ ἀλλὰ χηρεύσηι λέχος;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ ἔστιν ἥτις τῶιδε συγκλιθήσεται.
[500]	ξένων πρὸς ἄλλων ἑστίαν πορεύσομαι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ ἔστιν, ὦναξ· μὴ τοσόνδ´
[500]	μᾶλλον οἶδ´· ἄσημα γὰρ λέγεις.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὐκ οἶσθα μοίρας ἧς τυχεῖν
[600]	βροτοῖσιν, ἢ γαμεῖν οὐκ ἄξιον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὔτ´ ἦλθες ἐς τόνδ´ ἐξ
[1000]	καὶ σύ μ´ αἰνέσεις ἴσως.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	οὔτοι ς´ ἀτίζων οὐδ´ ἐν
[500]	ἐν οἴκοις σοῖσιν ὤλεσεν βίον;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	πατρὸς θανόντος ἐνθάδ´ ὠρφανεύετο. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
[350]	τοῖσδ´ ἀντ´ ἐμοῦ μήτηρ τέκνοις.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	πολλή μ´ ἀνάγκη, σοῦ γ´
[1100]	μάχην συνάψας δαιμόνων τῶι κυρίωι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ποῦ τόνδε Θανάτωι φὴις ἀγῶνα
[500]	ἀντὶ σοῦ γε κατθανεῖν ὑφειμένην.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	πῶς οὖν ἔτ´ ἔστιν, εἴπερ
[1050]	νυν ὑπέρβαλλ´ ἀλλ´ ἐναισίμως φέρε.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ῥᾶιον παραινεῖν ἢ παθόντα καρτερεῖν.
[1050]	καί σοι τήνδε πορσῦναι χάριν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σάφ´ οἶδα βούλεσθαί ς´ ἄν.
[700]	νεκρὸν ἀντὶ σοῦ τόνδ´ ἐκφέρεις;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σημεῖα τῆς σῆς γ´, ὦ
[1050]	παύσει καὶ νέοι γάμοι πόθου.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σίγησον· οἷον εἶπας. οὐκ ἂν
[700]	μνήστευε πολλάς, ὡς θάνωσι πλείονες.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σοὶ τοῦτ´ ὄνειδος· οὐ γὰρ
[1100]	ἂν μεθείην σοῖς γυναῖκα προσπόλοις.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σὺ δ´ αὐτὸς αὐτὴν εἴσαγ´,
[500]	εἶναι καὶ τὸ μὴ νομίζεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	σὺ τῆιδε κρίνεις, Ἡράκλεις, κείνηι
[700]	δ´ ἂν προθνήισκων μᾶλλον ἐξημάρτανον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ταὐτὸν γὰρ ἡβῶντ´ ἄνδρα καὶ
[500]	λυπουμένοις ὀχληρός, εἰ μόλοι, ξένος.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	τεθνᾶσιν οἱ θανόντες· ἀλλ´ ἴθ´
[500]	πρόκλαι´ ἄκοιτιν, ἐς τότ´ ἀμβαλοῦ.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	τέθνηχ´ ὁ μέλλων κἀνθάδ´ ὢν
[400]	ποτὶ σοῖσι πίτνων ~στόμασιν νεοσσός.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	τὴν οὐ κλύουσαν οὐδ´ ὁρῶσαν·
[1100]	αὐτόν, ἐκ λόχου μάρψας χεροῖν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	τί γάρ ποθ´ ἥδ´ ἄναυδος
[350]	βλέψον. (ΑΛΚΗΣΤΙΣ) οὐδέν εἰμ´ ἔτι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	τί δρᾶις; προλείπεις; (ΑΛΚΗΣΤΙΣ) χαῖρ´.
[700]	γ´ ὤλετ´· οὐκ ἐρεῖς τόδε.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φεῦ· ~εἴθ´ ἀνδρὸς ἔλθοις τοῦδέ
[1100]	γὰρ ἐς δέον πέσοι χάρις.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φεῦ· ~εἴθ´ ἐξ ἀγῶνος τήνδε
[700]	ἀκούειν οὐ μέλει θανόντι μοι.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φεῦ φεῦ· τὸ γῆρας ὡς
[850]	δι´ ὀδύνας ἔβας, σάφ´ οἶδα.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φεῦ φεῦ. ~(ΧΟΡΟΣ) τὰν νέρθε
[850]	βαρέα μὲν φέρειν, ὅμως δὲ	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φεῦ φεῦ. ~(ΧΟΡΟΣ) τλᾶθ´· οὐ
[900]	πολλοὺς ~ἤδη παρέλυσεν ~θάνατος δάμαρτος.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	φίλοι, γυναικὸς δαίμον´ εὐτυχέστερον ~τοὐμοῦ
[500]	χθονὸς ~Ἄδμητος ἔξω δωμάτων πορεύεται.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	χαῖρ´, ὦ Διὸς παῖ Περσέως
[1100]	πρῶτα δ´ εἰ χρεὼν ἄθρει.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	χρή, σοῦ γε μὴ μέλλοντος
[1050]	νῦν δ´ ἔθ´ ἡβάσκει, κακόν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	χρόνον λέγοις ἄν, εἰ χρόνος
[500]	γε παρὰ κλαίουσι θοινᾶσθαι ξένους.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	χωρὶς ξενῶνές εἰσιν οἷ ς´
[350]	ἀρκοῦμεν ἡμεῖς οἱ προθνήισκοντες σέθεν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ δαῖμον, οἵας συζύγου μ´
[1100]	~γυναικί· λύπης δ´ εὐτυχῶν μεθίστασο.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ θεοί, τί λέξω; θαῦμ´
[850]	ἑτέρους ἑτέρα ~πιέζει φανεῖσα θνατῶν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ μακρὰ πένθη λῦπαί τε
[900]	προπετὴς ὢν ~βιότου τε πόρσω.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ σχῆμα δόμων, πῶς εἰσέλθω,
[1100]	δὲ μὴ γένοιτό τις θεῶν.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ τοῦ μεγίστου Ζηνὸς εὐγενὲς
[1100]	ἔχεις γὰρ πᾶν ὅσονπερ ἤθελες.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὦ φιλτάτης γυναικὸς ὄμμα καὶ
[500]	ηὕρομέν ς´, Ἄδμητε, μὴ λυπούμενον.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὡς δὴ τί δράσων τόνδ´
[1050]	μὲν αἰνῶ· μωρίαν δ´ ὀφλισκάνεις.	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὡς μήποτ´ ἄνδρα τόνδε νυμφίον
[1050]	γυναικὸς ἐσθλῆς ἤμπλακες· τίς ἀντερεῖ;	~(ΑΔΜΗΤΟΣ)	ὥστ´ ἄνδρα τόνδε μηκέθ´ ἥδεσθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/10/2009